De ergste ex van 2011 verkiezingen: deel 2

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:03 schreef Catbert het volgende:
Je hebt wel een punt, maar je kan er met je hoofd niet bij dat iemand je zo hard voorliegt. Dat gaat zo tegen je gevoel in dat je het gewoon niet voor kunt stellen. Als je er dan achter komt wordt je ook enorm kwaad. Zulke vrouwen spelen met vuur, als mijn ex een slechtere had getroffen had ze wel eens gewond kunnen raken. M.i. nieteens zo onterecht ook.

Nee, dat geloof ik graag, lijkt me ook ongezond om je vriendin niet te geloven. Maar er moet sowieso geen reden zijn om er zelf aan onderdoor te gaan. Woede is wel heel erg logisch.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:10 schreef Bredemug het volgende:
Als beide personen stabiel zijn dan klopt het wat je zegt, dat is logisch, maar wanneer er totaal geen waarde wordt gehecht aan je steun en hulp door de persoon van wie je houdt, dan denk je als man/vrouw ''ik doe waarschijnlijk niet genoeg'' en probeer je MEER te doen voor haar en MEER, maar nog steeds wordt je ''gebruikt'' en natuurlijk ga je eronder lijden. Een verkrachting is niet zomaar iets ''ergs'' het is iets wat je hele leven verandert.

Een andere rol wat hierbij speelde was dat ik geen ervaring had met manipulerende vrouwen, dus ik heb het op zo een manier moeten leren.

Als er totaal geen waarde wordt gehecht aan je steun en hulp, dan moet je daar toch mee ophouden? Waarom iets opdringen wat een ander niet wil. Dat is hetzelfde als achteraf klagen over je ex dat je zoveel goeds voor haar/hem deed en dat je zomaar gedumpt bent. Ik snap de frustratie heel goed, maar als jij uit jezelf iets doet voor een ander, wil dat niet zeggen dat je daar iets voor terug kunt eisen.
Mannen kunnen net zo goed manipuleren, je ouders en je vrienden ook. Jij hebt je lesje op hele harde wijze moeten leren, hopelijk laat je het een volgende keer niet meer zo ver komen. Hoe gek je ook op een ander bent, het kan gewoon niet de bedoeling zijn dat je er zelf zo verschrikkelijk aan onder door gaat.

En waarom je ex die leugen vertelde, ik denk serieus dat ze zelf niet eens de echte reden weet. Waarschijnlijk aandacht en als je dan ziet hoe de reacties van je omgeving zijn, wordt het alleen maar moeilijker om het wel op te biechten. Dat is gewoon het verrotte van liegen.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:24 schreef Cactus1 het volgende:
Als er totaal geen waarde wordt gehecht aan je steun en hulp, dan moet je daar toch mee ophouden? Waarom iets opdringen wat een ander niet wil.

Ik begrijp wat je bedoelt en ben het met je eens, maar je kan niet zomaar met opgeheven hoofd doen alsof er niets is gebeurd in zo een situatie, dit is geen ruzie over een nieuwe koelkast of kleding. Dit is iets extreems, het is je vriendin, je verwacht niet dat ze je in de maling neemt.

quote:

Dat is hetzelfde als achteraf klagen over je ex dat je zoveel goeds voor haar/hem deed en dat je zomaar gedumpt bent. Ik snap de frustratie heel goed, maar als jij uit jezelf iets doet voor een ander, wil dat niet zeggen dat je daar iets voor terug kunt eisen.

Zie boven.

quote:

Mannen kunnen net zo goed manipuleren, je ouders en je vrienden ook. Jij hebt je lesje op hele harde wijze moeten leren, hopelijk laat je het een volgende keer niet meer zo ver komen. Hoe gek je ook op een ander bent, het kan gewoon niet de bedoeling zijn dat je er zelf zo verschrikkelijk aan onder door gaat.

Inderdaad, twee keer mijn hoofd tegen dezelfde steen stoten zal ik in iedere geval niet doen.

quote:

En waarom je ex die leugen vertelde, ik denk serieus dat ze zelf niet eens de echte reden weet. Waarschijnlijk aandacht en als je dan ziet hoe de reacties van je omgeving zijn, wordt het alleen maar moeilijker om het wel op te biechten. Dat is gewoon het verrotte van liegen.

Dat zou best kunnen, wel een psychische zieke manier van aandacht vragen.

Wordt zo wel een beetje een woman-issues topic hé?

Mannen kunnen net zo erg zijn! Meestal gaan ze vreemd, of zijn agressief.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:41 schreef OBN het volgende:
Mannen kunnen net zo erg zijn! Meestal gaan ze vreemd, of zijn agressief.

Dat hebben de vrouwtjes dan vaak zelf uitgelokt met hun wantrouwige, labiele gedrag.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:41 schreef OBN het volgende:
Mannen kunnen net zo erg zijn! Meestal gaan ze vreemd, of zijn agressief.

Ja, meestal... alle mannen

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:41 schreef OBN het volgende:
Mannen kunnen net zo erg zijn! Meestal gaan ze vreemd, of zijn agressief.

Je moet vrouwen eens bezig zien soms.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:24 schreef Cactus1 het volgende:

[..]

Als er totaal geen waarde wordt gehecht aan je steun en hulp, dan moet je daar toch mee ophouden? Waarom iets opdringen wat een ander niet wil. Dat is hetzelfde als achteraf klagen over je ex dat je zoveel goeds voor haar/hem deed en dat je zomaar gedumpt bent. Ik snap de frustratie heel goed, maar als jij uit jezelf iets doet voor een ander, wil dat niet zeggen dat je daar iets voor terug kunt eisen.
Mannen kunnen net zo goed manipuleren, je ouders en je vrienden ook. Jij hebt je lesje op hele harde wijze moeten leren, hopelijk laat je het een volgende keer niet meer zo ver komen. Hoe gek je ook op een ander bent, het kan gewoon niet de bedoeling zijn dat je er zelf zo verschrikkelijk aan onder door gaat.

En waarom je ex die leugen vertelde, ik denk serieus dat ze zelf niet eens de echte reden weet. Waarschijnlijk aandacht en als je dan ziet hoe de reacties van je omgeving zijn, wordt het alleen maar moeilijker om het wel op te biechten. Dat is gewoon het verrotte van liegen.

Zo werkt dat toch niet als je echt van iemand houdt, dan doe je toch alles wat je kan en meer. Ookal gaat dat ten koste van jezelf soms. Alleen maar petje af dat hij er zo voor gegaan is, weet wat voor hel hij door gegaan moet zijn.

En nee ik ben het met je eens dat je het soms niet zo ver moet laten komen maar dat kan je pas weten als je voor zo'n keuze komt te staan.

@JB: Blijft heftig, destijds in R&P wel eens het een en ander laten doorschemeren maar damn... Wat een mongool, blijft heftig dat sommige mensen zo kunnen zijn.... Nu gelukkig wel een geweldige vriend

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:41 schreef OBN het volgende:
Mannen kunnen net zo erg zijn! Meestal gaan ze vreemd, of zijn agressief.

Jij hebt duidelijk problemen...

@Catbert; kun je de OP nog even aanpassen svp. Nu lijkt het alsof jij de TS bent

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:48 schreef S95Sedan het volgende:

[..]

Zo werkt dat toch niet als je echt van iemand houdt, dan doe je toch alles wat je kan en meer. Ookal gaat dat ten koste van jezelf soms. Alleen maar petje af dat hij er zo voor gegaan is, weet wat voor hel hij door gegaan moet zijn.

En nee ik ben het met je eens dat je het soms niet zo ver moet laten komen maar dat kan je pas weten als je voor zo'n keuze komt te staan.

@JB: Blijft heftig, destijds in R&P wel eens het een en ander laten doorschemeren maar damn... Wat een mongool, blijft heftig dat sommige mensen zo kunnen zijn.... Nu gelukkig wel een geweldige vriend

En als ik die verhalen en het commentaar zo lees, had ik dus kennelijk een relatie met een vrouw. manipulatief en gemeen.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 08:20 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]



En als ik die verhalen en het commentaar zo lees, had ik dus kennelijk een relatie met een vrouw. manipulatief en gemeen.

Zou dat het zijn wat we verkeerd deden?

Fascinerend topic, dank God op m'n blote knietjes dat ik (nog) nooit zo'n figuur ben tegengekomen.

-topic gekoppeld als reeks-

Ik durf vanwege de evt. herkenbaarheid hier niet te posten over mijn ex
Hij heeft zich echt zo ongelovelijk achtelijk gedragen... dat is gelijk te herkennen

Op een of andere manier hebben al mijn exen zich altijd wel raar gedragen, voornamelijk denk ik omdat ik degene ben geweest die de relatie beeindigde. Wel altijd na heel veel zoeken om problemen binnen de relatie op te lossen en duidelijk aangeven wat het probleem was.

Geen problemen dus voor de heren om te dreigen met zichzelf van kant te gaan maken, te gaan cyberstalken, zielig gaan lopen doen in de hoop dat ik ze terug wil, proberen van hun probleem mijn probleem te maken etc. etc. Ik durf de rest van de shit niet eens op te noemen

Enige leuke is dat een ex daarna wel een lieve brief heeft geschreven waarin hij zich verontschuldigde voor zijn gedrag en schreef wat hij allemaal in mij gewaardeerd had.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 10:12 schreef kahlie het volgende:
Ik durf vanwege de evt. herkenbaarheid hier niet te posten over mijn ex Hij heeft zich echt zo ongelovelijk achtelijk gedragen... dat is gelijk te herkennen

Op een of andere manier hebben al mijn exen zich altijd wel raar gedragen, voornamelijk denk ik omdat ik degene ben geweest die de relatie beeindigde. Wel altijd na heel veel zoeken om problemen binnen de relatie op te lossen en duidelijk aangeven wat het probleem was.

Geen problemen dus voor de heren om te dreigen met zichzelf van kant te gaan maken, te gaan cyberstalken, zielig gaan lopen doen in de hoop dat ik ze terug wil, proberen van hun probleem mijn probleem te maken etc. etc. Ik durf de rest van de shit niet eens op te noemen

Enige leuke is dat een ex daarna wel een lieve brief heeft geschreven waarin hij zich verontschuldigde voor zijn gedrag en schreef wat hij allemaal in mij gewaardeerd had.

Te zien aan de vele ervaringen en reacties van herkenning bij de mensen die het meegemaakt hebben zullen er ook genoeg ex'en zijn die zich mogelijk herkennen in achterlijk gedrag

Ik mag in mn handen klappen dat mijn ervaring gelukkig bij 1 is blijven steken qua bizarre ex'en. Als je bij jezelf een bepaalde trend ontdekt kan het zijn dat je tot die mensen behoort die er - helaas - altijd in slagen precies de verkeerde uit te zoeken.... Herken je mss iets gemeenschappelijks in je ex'en?
(en nee; abnormaal gedrag is niet standaard als je het uitmaakt )

[ Bericht 0% gewijzigd door Wanderingwhy op 20-06-2011 10:34:37 ]

quote:

Op maandag 20 juni 2011 10:24 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Te zien aan de vele ervaringen en reacties van herkenning bij de mensen die het meegemaakt hebben zullen er ook genoeg ex'en zijn die zich mogelijk herkennen in achterlijk gedrag

Ja, ik zag het, net de vorige reeks gelezen. OMG... het valt mee aan mijn kant moet ik nu eerlijk toegeven

quote:

Op maandag 20 juni 2011 10:24 schreef Wanderingwhy het volgende:
Ik mag in mn handen klappen dat mijn ervaring gelukkig bij 1 is blijven steken qua bizarre ex'en. Als je bij jezelf een bepaalde trend ontdekt kan het zijn dat je tot die mensen behoort die er - helaas - altijd in slagen precies de verkeerde uit te zoeken.... Herken je mss iets gemeenschappelijks in je ex'en?
(en nee; abnormaal gedrag is niet standaard als je het uitmaakt )

Nee, er is weinig gemeenschappelijks in de ex-en behalve dat ze het allemaal heel moeilijk ermee hadden dat de relatie verbroken werd. Niet iedereen gaat even goed om met verdriet... Sommige hebben het een jaar volgehouden, anderen slechts een paar weken/maanden.

Ik weet dat het niet standaard is om je abnormaal te gedragen bij een break-up, aangezien ik mij zelf altijd wel normaal gedraag. Afspraken netjes nakomen, spullen netjes teruggeven en niet achter iemands rug om gaan lullen over wat er zich in de relatie heeft afgespeeld.

Kennelijk kunnen sommigen dat niet (of zoals bij m'n ene ex) pas nadat het verdriet een beetje gesleten is... natuurlijk heb ik dan geen behoefte meer aan contact/vriendschap... bekijk het even

Edit: Ik las ook heel veel verhalen waarbij de 'exen' tijdens de relatie al extreem gedrag vertoonden, maar het gaat bij mij enkel om het gedeelte daarna.

quote:

Op zondag 19 juni 2011 23:31 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Ik vind dat een lastige. Sommige mensen zijn gewoon niet goed bij hun hoofd.
Ik heb altijd heel erg de neiging gehad om dingen bij mezelf te zoeken, ik kon tijdens onze relatie heel onzeker doen en daar kon mijn ex niet tegen. ik kon er dan weer niet tegen dat hij me geen knuffel wilde geven als ik zó'n bui had. Ik kon erg doorgaan over dingen en daar ging ik echt wel ooit te ver in. Wat er gebeurde tijdens onze relatie heb ik altijd fout gevonden van ons beiden.
Ik kan echter zonder blikken of blozen zeggen dat ik ná onze relatie niets meer heb gedaan wat zijn gedrag ook maar enigszins zou kunnen rechtvaardigen. Voor mij was het over en dan ben ik niet lastig. (wel naar een andere ex toe omdat ik moeite had met begrijpen waarom hij me gedumpt had veel bellen enzo)

Ik begrijp dingen graag, zoek overal een verklaring voor, ik kon er echter geen vinden voor zijn gedrag.
Vooral idd het zwartmaken bij mijn moeder, mijn baas, huisarts en dreigen de kinderen iets aan te doen waren voor mij totaal onbegrijpelijk... Mij fysiek pijn doen, ok, dat was ik 'gewend' maar als je het idee hebt dat iemand je constant in de gaten houdt, je het leven zuur maakt en lastig valt...
Ik heb overspannen thuis gezeten en sliep met een klauwhamer onder mijn bed uit angst.

Ik zou dus niet perse kunnen zeggen dat er een andere kant móet zijn... (mijn ex had volgens de psycholoog psychopatische (!) en narcistisch trekken btw)

Je hebt gelijk hoor. Sommige mensen sporen nou eenmaal niet. Ik ken er ook wel een paar waarvan het me niet zou verbazen als ik ze over 10 jaar ergens in een TBS-kliniek aantref.
Daarnaast is het natuurlijk goed om naar je eigen aandeel te kijken, maar je moet ook weer niet teveel schuld bij jezelf leggen. Soms kun je alleen maar concluderen dat je eerder weg had moeten gaan.

In het voorbeeld wat jij noemt, kan ik me bijvoorbeeld best voorstellen dat het frustrerend voor je ex was als jij een onzekere bui had. Maar dat rechtvaardigt in geen enkel geval dat hij fysiek geweld tegen je heeft gebruikt en je kinderen heeft bedreigd (etc. etc.). Ik kan het echt alleen maar ziek noemen als iemand dat soort dingen doet.

Dat neemt natuurlijk niet weg dat we hier verhalen vanuit één perspectief lezen en dat er soms wel snel wordt geroepen dan die ex dan wel een gestoorde borderliner zal zijn.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 11:00 schreef Mry het volgende:

[..]

Je hebt gelijk hoor. Sommige mensen sporen nou eenmaal niet. Ik ken er ook wel een paar waarvan het me niet zou verbazen als ik ze over 10 jaar ergens in een TBS-kliniek aantref.
Daarnaast is het natuurlijk goed om naar je eigen aandeel te kijken, maar je moet ook weer niet teveel schuld bij jezelf leggen. Soms kun je alleen maar concluderen dat je eerder weg had moeten gaan.

In het voorbeeld wat jij noemt, kan ik me bijvoorbeeld best voorstellen dat het frustrerend voor je ex was als jij een onzekere bui had. Maar dat rechtvaardigt in geen enkel geval dat hij fysiek geweld tegen je heeft gebruikt en je kinderen heeft bedreigd (etc. etc.). Ik kan het echt alleen maar ziek noemen als iemand dat soort dingen doet.

Dat neemt natuurlijk niet weg dat we hier verhalen vanuit één perspectief lezen en dat er soms wel snel wordt geroepen dan die ex dan wel een gestoorde borderliner zal zijn.

Dit.

Het viel me pas achteraf op dat - voor zover ik last had van onzekerheid - dat voor een groot deel groeide in-/door de relatie met deze ex.
De achteraf weirdo dingen. Soms heel klein, soms heel groot waardoor je ging twijfelen.
Zoals totaal geen reactie krijgen als ik mn ex smste, maar veelal pas 1 a 1,5 dag later. Kreeg ik eens een sms van haar dan volgde er al heel snel een tweede als ik niet binnen een paar minuten reageerde.
Of een brief krijgen de avond voor je verjaardag waarin ze aangaf dat ze hevig twijfelde aan de relatie... Op mn verjaardag alleen een gefeliciteerd-sms en het weekend twee dagen later was ze ineens alles vergeten en was ik weer haar soulmate....

Vanwege de absurde breuk (en daarna) heb ik een psych geraadpleegd. Ik dacht nml dat ze in een soort van psychose oid was geknald. Ze draaide alles om en het was bizar om mee te maken. Haar redenaties waren onvolgbaar en als je duidelijk kon maken wat ze deed gaf ze je doodleuk aan dat niet zij, maar ik dat deed
De psych was wel nuttig omdat je dan een boel dingen wat beter kunt verwerken (zoals je erbij neerleggen dat bepaalde dingen gewoon niet te begrijpen zijn).
Het enige wat soms nog een beetje wringt is dat ze in de kern een lieve meid is die haar eigen probleem ontkent en anderen ermee voor kortere of langere tijd opzadelt.

Je hebt gelijk dat alles vanuit één perspectief hier gegeven wordt. In mijn geval zal mn ex ook iets héél anders zeggen dan ik want ja.....ik ging o.a. vreemd omdat ik haar rondslingerende tampons opgeruimd had en haar had willen verbergen voor anderen volgens haar....

Het maakt me inmiddels niet meer uit welk etiketje ze heeft.

Ik heb gelukkig niet zulke erge exen. Met de meeste gewoon geen contact meer en zo extreem erg was het niet. Maar Cat, kutverhaal man.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

-edit- opzouten

[ Bericht 98% gewijzigd door Re op 20-06-2011 13:21:16 ]

quote:

Op maandag 20 juni 2011 11:46 schreef El_Matador het volgende:
Ik heb gelukkig niet zulke erge exen. Met de meeste gewoon geen contact meer en zo extreem erg was het niet. Maar Cat, kutverhaal man.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Die wil ik wel horen exen van heaven!

quote:

Op maandag 20 juni 2011 11:33 schreef Wanderingwhy het volgende:
[..]

Je hebt gelijk dat alles vanuit één perspectief hier gegeven wordt. In mijn geval zal mn ex ook iets héél anders zeggen dan ik want ja.....ik ging o.a. vreemd omdat ik haar rondslingerende tampons opgeruimd had en haar had willen verbergen voor anderen volgens haar....

Kijk dat werpt dus echt een heel ander licht op de zaak. Jij vuile tamponverduisteraar!

Maar serieuzer:
Best heftig als je zelf een psych nodig hebt gehad. Al scoort het je natuurlijk wel punten in de ergste ex verkiezing.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 16:50 schreef Mry het volgende:

[..]

Kijk dat werpt dus echt een heel ander licht op de zaak. Jij vuile tamponverduisteraar!

Maar serieuzer:
Best heftig als je zelf een psych nodig hebt gehad. Al scoort het je natuurlijk wel punten in de ergste ex verkiezing.

Zie die psych als een tolk/vertaler. Ik begreep geen reet van wat er aan de hand was met mn ex en vermoedde een psychose. Ik trachtte met hem 'n beetje door te dringen tot haar maar er was geen doorkomen aan
(maar toegegeven; die psych vond ik zelf ook wel prettig af en toe.,.... )

quote:

Op maandag 20 juni 2011 01:40 schreef kastanova het volgende:
Wordt zo wel een beetje een woman-issues topic hé?

Dat kun je ook omkeren. Welke issues hebben mannen dat er zo'n grote aantrekkingskracht uitgaat van labiele dramaqueens? Ik vind het bijna fascinerend dat mannen kennelijk toch zo veel toelaten, terwijl zij al vroeg in de relatie allemaal alarmbelletjes hoorden afgaan.

Wat mijn ergste exen betreft kom ik niet verder dan een ex die mijn sleutel niet terug wilde geven en die zijn moeder inschakelde om mij telefonisch herhaaldelijk verrot te schelden.

En een ex die me nog lang per mail bleef lastig vallen met allerhande huis-tuin-en keuken analyses van mijn persoonlijkheid. Iedere keer schreef hij hoeveel onze ''relatie'', die maar liefst drie maanden duurde, voor hem betekend had. Hoe veel ik nog steeds voor hem betekende en hoe intens zijn liefde was. Na iedere mail was het weer een poosje rustig en net als ik dacht: hij heeft het opgegeven, kreeg ik weer een mail. Hij heeft dit 5 jaar vol gehouden (en dat op een ''relatie'' van 3 maanden). Het is nu alweer een paar jaar stil.

*_{Mailbox checkt}*

Leuk leesvoer zit er hier tussen
Zelf gelukkig niet echt zo iets ''ergs'' meegemaakt, wel de standaard plagerijtjes van een ex die het met mij uitmaakte en vervolgens nog een keer bij mij thuis was en achter de computer zat, en zei :Jiggy kom eens kijken, en vervolgens foto's ging laten zien van haar met andere jongens op vakantie

Vind het overigens wel een beetje jammer om hier zovaak trots terug te lezen van users dat het toch vaak zijzelf waren die de relatie beeindigde... Zoiets stap je toch samen in waarom ben je dan trots als je het zelf uitmaakt :S

quote:

Op maandag 20 juni 2011 20:33 schreef JiggyJ het volgende:

Vind het overigens wel een beetje jammer om hier zovaak trots terug te lezen van users dat het toch vaak zijzelf waren die de relatie beeindigde... Zoiets stap je toch samen in waarom ben je dan trots als je het zelf uitmaakt :S

Trots? Dat lees ik niet hoor.
Soms werkt het gewoon niet en dan moet iemand toch de stap zetten?

Niet in dit topic zozeer, meer in R&P in het algemeen...

Feit is gewoon dat veel mensen (ook irl) vol hartstocht verkondigen dat het toch meestal zijzelf zijn die de relatie beeindigen...
Dan lijken ze altijd even te vergeten dat ze er zelf ook ooit met goede moed in zijn gestapt. Natuurlijk moet iemand die stap nemen, maar ga dit niet stoer lopen verkondigen (vind ik )

quote:

Op maandag 20 juni 2011 20:48 schreef JiggyJ het volgende:
Niet in dit topic zozeer, meer in R&P in het algemeen...

Feit is gewoon dat veel mensen (ook irl) vol hartstocht verkondigen dat het toch meestal zijzelf zijn die de relatie beeindigen...
Dan lijken ze altijd even te vergeten dat ze er zelf ook ooit met goede moed in zijn gestapt. Natuurlijk moet iemand die stap nemen, maar ga dit niet stoer lopen verkondigen (vind ik )

Lees jij weleens in R&P?

Want deze uitspraak heeft niets met de realiteit in R&P te maken.

Ik lees vrij vaak in R&P ja... Ik zeg niet dat iedereen in R&P dit doet hoor, en mijn ervaringen met dat soort opmerkingen zijn meer gebaseerd op ''real life'', maar hier gebeurt het ook wel, vind dat altijd een beetje jammer...

Maar het zal er ook wel mee te maken hebben dat ik zelf gedumpt ben en dat mijn ex daar ook heel trots op was toen, terwijl ze kennelijk is vergeten dat het ook zij was die het initiatief nam voor de relatie...

quote:

Op maandag 20 juni 2011 20:25 schreef Xennia het volgende:

[..]

Dat kun je ook omkeren. Welke issues hebben mannen dat er zo'n grote aantrekkingskracht uitgaat van labiele dramaqueens? Ik vind het bijna fascinerend dat mannen kennelijk toch zo veel toelaten, terwijl zij al vroeg in de relatie allemaal alarmbelletjes hoorden afgaan.

Wat mijn ergste exen betreft kom ik niet verder dan een ex die mijn sleutel niet terug wilde geven en die zijn moeder inschakelde om mij telefonisch herhaaldelijk verrot te schelden.

En een ex die me nog lang per mail bleef lastig vallen met allerhande huis-tuin-en keuken analyses van mijn persoonlijkheid. Iedere keer schreef hij hoeveel onze ''relatie'', die maar liefst drie maanden duurde, voor hem betekend had. Hoe veel ik nog steeds voor hem betekende en hoe intens zijn liefde was. Na iedere mail was het weer een poosje rustig en net als ik dacht: hij heeft het opgegeven, kreeg ik weer een mail. Hij heeft dit 5 jaar vol gehouden (en dat op een ''relatie'' van 3 maanden). Het is nu alweer een paar jaar stil.

*_{Mailbox checkt}*

Had de betreffende ex die ik hier opdraag zich maar in de eerste maanden laten kennen als een labiele dramaqueen, dan was ik er trots op geweest het uitgemaakt te hebben

Dramaqueen? Doet me wel denken aan een reeks van 3 dates met een meid die een soort van haarfetish had. Als er een haar- of lok verkeerd zat raakte ze in paniek. Toen ik een keertje plagerig mijn hand door d'r haren haalde ontstak ze in woede en schopte me keihard tegen mijn scheenbeen met een flinke scheldpartij als toetje. Ik was direct genezen

quote:

Op dinsdag 21 juni 2011 16:50 schreef Catbert het volgende:

[..]

Noem eens voorbeelden waar mensen 'stoer' verkondigen dat ze het uitmaken? Dat je in deze verhalen over horrorexen uiteindelijk leest dat mensen het op den duur uitmaken lijkt me niet meer dan logisch.

Ik denk zelf dat je het woordje stoer eerder in opgelucht kan veranderen.

Wat me opvalt is dat een aantal mensen het niet aan durven om hier hun verhaal over een horror ex neer te zetten

Dat zijn dan met name 'the ladies'......

Wat doet het er dan nog toe of je wel of niet 'stoer' een relatie hebt beeindigd met een horror-ex. In mijn situatie heb ik niet de relatie beeindigd omdat de horror pas kwam na de opzegging per mail.

Ik vraag het me af of ik er eigenlijk niet goed mee weggekomen ben. Een beetje psycho-terror lijkt me nog altijd beter te verteren dan een bult agressie en stalkgedrag van de mannelijke exen....

quote:

Op dinsdag 21 juni 2011 17:03 schreef Wanderingwhy het volgende:
Wat me opvalt is dat een aantal mensen het niet aan durven om hier hun verhaal over een horror ex neer te zetten

Dat zijn dan met name 'the ladies'......

Ik vind sommige verhalen vrij gedetailleerd, dat kan ik ook wel doen, maar alleen van het droog opsommen van het rijtje word ik al niet vrolijk. (en dat is dan nog niet alles)

Details zijn gewoon als ik kijk naar mijn situatie niet echt leuk om op te schrijven.

quote:

Op maandag 20 juni 2011 15:42 schreef OBN het volgende:

[..]

Die wil ik wel horen exen van heaven!

Het is allemaal welbekend hier.

quote:

Op dinsdag 21 juni 2011 17:39 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Ik vind sommige verhalen vrij gedetailleerd, dat kan ik ook wel doen, maar alleen van het droog opsommen van het rijtje word ik al niet vrolijk. (en dat is dan nog niet alles)

Details zijn gewoon als ik kijk naar mijn situatie niet echt leuk om op te schrijven.

Ik vind jou behoorlijk gedetailleerd hoor.

quote:

Op dinsdag 21 juni 2011 21:49 schreef Xennia het volgende:

[..]

Ik vind jou behoorlijk gedetailleerd hoor.

Het is een opsomming van dingen die gebeurd zijn, ik bedoel dat ik niet ga vertellen hoe ze gebeurd zijn enzo.
Wat kasta bv wel heel mooi doet

quote:

Op dinsdag 21 juni 2011 17:03 schreef Wanderingwhy het volgende:
Wat me opvalt is dat een aantal mensen het niet aan durven om hier hun verhaal over een horror ex neer te zetten

Dat zijn dan met name 'the ladies'......

Wat doet het er dan nog toe of je wel of niet 'stoer' een relatie hebt beeindigd met een horror-ex. In mijn situatie heb ik niet de relatie beeindigd omdat de horror pas kwam na de opzegging per mail.

Ik vraag het me af of ik er eigenlijk niet goed mee weggekomen ben. Een beetje psycho-terror lijkt me nog altijd beter te verteren dan een bult agressie en stalkgedrag van de mannelijke exen....

De vrouwen zijn hier inderdaad minder goed vertegenwoordigt dan de mannen..

Maar goed mijn ex ging alleen maar vreemd en probeerde daarna het zelfde te flikken en liep me zwart te maken.. Het is mijn ergste ex, maar hij past hier echt niet binnen al jullie horrorverhalen..

quote:

Op dinsdag 21 juni 2011 21:56 schreef JaniesBrownie het volgende:

[..]

Het is een opsomming van dingen die gebeurd zijn, ik bedoel dat ik niet ga vertellen hoe ze gebeurd zijn enzo.
Wat kasta bv wel heel mooi doet

Nou ja...je zegt "Try me"......Mag ik je uitdagen? Het is vaak de "hoe" dingen gebeurd zijn die extra duidelijk maken dat er echt iets krankjorum is

quote:

Op woensdag 22 juni 2011 12:45 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Nou ja...je zegt "Try me"......Mag ik je uitdagen? Het is vaak de "hoe" dingen gebeurd zijn die extra duidelijk maken dat er echt iets krankjorum is

ik vind dat lijstje krankjorem genoeg
En gedetailleerd genoeg, je kunt natuurlijk altijd een voorbeeld geven van dat opnemen van gesprekken bv en hoe dat uit de hand liep, of wat hij mn moeder precies verteld heeft over me, maar. Ik ben niet zo goed in daar n mooi verhaal van maken EN het zijn nou geen dingen waar ik vrolijk van word.
Al moet ik zeggen dat het wel prettig is om weer eens iets van te zeggen. Ik merk toch dat ik er soms wel aan denk, maar niet zozeer over praat omdat t allemaal al n hele tijd geleden is. (3 /3,5 jaar)

Nu er ook vrouwen hebben gepost is het opeens heel stil in dit topic

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 22:42 schreef J0ycie88 het volgende:
Nu er ook vrouwen hebben gepost is het opeens heel stil in dit topic

Ja, nu wachten we op de stormvloed aan ergste mannelijke ex'en

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 22:45 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Ja, nu wachten we op de stormvloed aan ergste mannelijke ex'en

Haha nou wie weet komt die nog! Al zal het niet zo spectaculair zijn als de vrouwlijke exen

Ik denk meer dat het is omdat er nu zulke vreselijke verhalen hebben gestaan, dat de rest daarbij in het niet valt... Dus iedereen heeft nu zoiets, ja die ex was vreselijk maar als ik dit zo lees, viel het allemaal wel mee en ik zal het er dus ook maar niet neerzetten.

Dit topic is dus gedoemd om ten onder te gaan aan zijn eigen succes...

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 22:57 schreef bioloogje het volgende:
Ik denk meer dat het is omdat er nu zulke vreselijke verhalen hebben gestaan, dat de rest daarbij in het niet valt... Dus iedereen heeft nu zoiets, ja die ex was vreselijk maar als ik dit zo lees, viel het allemaal wel mee en ik zal het er dus ook maar niet neerzetten.

Dit topic is dus gedoemd om ten onder te gaan aan zijn eigen succes...

Na da's dan knap klote. Had juist gehoopt als TS dat ik nog wat gedeelde smart kon ophalen hier. Gelukkig dat er toch nog een aantal het verder dan mij schopten, alhoewel 'gelukkig' dan wel het verkeerde woord is want een worst case ex gun je niemand

Maar goed, met deze verse posts wordt het topic weer omhoog geschopt en mss rolt er nog een kersverse ergste ex uit

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 23:01 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Na da's dan knap klote. Had juist gehoopt als TS dat ik nog wat gedeelde smart kon ophalen hier. Gelukkig dat er toch nog een aantal het verder dan mij schopten, alhoewel 'gelukkig' dan wel het verkeerde woord is want een worst case ex gun je niemand

Maar goed, met deze verse posts wordt het topic weer omhoog geschopt en mss rolt er nog een kersverse ergste ex uit

Misschien had het niet op de "ergste" gegooid moeten worden. Want als er al een erger verhaal dan dat van jou bijstaat, hoef je jouw verhaal niet meer te posten. Dat is dan toch geen kanshebber voor de ergste.

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 23:04 schreef bioloogje het volgende:

[..]

Misschien had het niet op de "ergste" gegooid moeten worden. Want als er al een erger verhaal dan dat van jou bijstaat, hoef je jouw verhaal niet meer te posten. Dat is dan toch geen kanshebber voor de ergste.

Er is altijd een ergere. Ben ff zn nick vergeten....maar in mn slaap tegen mn hoofd geschopt worden en zijn ex daar nog ff speciaal haar schoenen voor aantrekken? Nuh.....zoooo errug was de mijne ook weer niet

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 23:06 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Er is altijd een ergere. Ben ff zn nick vergeten....maar in mn slaap tegen mn hoofd geschopt worden en zijn ex daar nog ff speciaal haar schoenen voor aantrekken? Nuh.....zoooo errug was de mijne ook weer niet

Precies... Dus stel dat ik een ex heb, waar ik het niet zo goed mee kan vinden, dan zou ik haar hier neer kunnen zetten. Maar ja ze is niet erger dan Kastanova's ex. Dus ja ergste gaat ze niet worden. en aangezien het zo is gelanceerd als wedstrijd ben ik bij voorbaat kansloos. Dus zet ik het maar niet neer, en dat kost je een verhaal.

(Maar: Weet niet of mensen echt zo denken maar ik kan het me wel voorstellen.)
(Maar 2: Ik heb geen erge ex, dus heb sowieso geen verhaal)

quote:

Op zaterdag 25 juni 2011 23:11 schreef bioloogje het volgende:

[..]

Precies... Dus stel dat ik een ex heb, waar ik het niet zo goed mee kan vinden, dan zou ik haar hier neer kunnen zetten. Maar ja ze is niet erger dan Kastanova's ex. Dus ja ergste gaat ze niet worden. en aangezien het zo is gelanceerd als wedstrijd ben ik bij voorbaat kansloos. Dus zet ik het maar niet neer, en dat kost je een verhaal.

(Maar: Weet niet of mensen echt zo denken maar ik kan het me wel voorstellen.)
(Maar 2: Ik heb geen erge ex, dus heb sowieso geen verhaal)

Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt je.. Dat sommige inderdaad niet posten omdat zijn/haar ex niet zo erg is als de verhalen die hier al staan..

Kijk mijn ex bezorgt me na 7 maanden nog steeds slapeloze nachten blijkt wel.. Maar als ik hier opschrijf wat hij heeft geflikt is het lang niet zo erg als de rest.. Terwijl het voor mij echt wel de ergste ex is..

quote:

Op zondag 26 juni 2011 07:39 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt je.. Dat sommige inderdaad niet posten omdat zijn/haar ex niet zo erg is als de verhalen die hier al staan..

Kijk mijn ex bezorgt me na 7 maanden nog steeds slapeloze nachten blijkt wel.. Maar als ik hier opschrijf wat hij heeft geflikt is het lang niet zo erg als de rest.. Terwijl het voor mij echt wel de ergste ex is..

Van mij mag je het van je afschrijven hoor, als je daar behoefte aan hebt...

quote:

Op zondag 26 juni 2011 09:24 schreef bioloogje het volgende:

[..]

Van mij mag je het van je afschrijven hoor, als je daar behoefte aan hebt...

Naja de behoefte om er over te praten is er zeker weer de laatste dagen, alleen ik heb zo'n idee dat het niets helpt. Na 7 maanden zit ik er nog meer.. Nu is er in de 7 maanden ook wel het een en ander gebeurt maar goed..

Na een relatie van iets meer als een jaar maakte mijn ex het uit.. Out of the blue, via msn.. En er moet ook even bij gezegd worden dat hij tijdens het verlossende woord ook nog moest gaan eten dus dat ik 3 kwartier als een spook voor mijn laptop heb gezeten.. Nadat hij terug kwam van het eten zei hij toch echt dat onze relatie meer op vriendschap begon te lijken en er dus een punt achter wilde zetten.
Dat was half november ongeveer. 2 weken daarvoor merkte ik al dat het niet lekker liep, meerdere malen naar gevraagd, maar nee dat kwam gewoon door zijn werk, hij had te horen gekregen dat hij ontslagen zou worden binnen 2 jaar door een reorganisatie. Naja goede reden dacht ik dus dat klopt wel.

Hij wilde wel graag vrienden blijven want hij hield nog echt wel van me, en ik was super voor hem.. En dat wilde hij niet kwijt..
Ik was kapot. Want ik zag echt een toekomst met hem voor me. Ik zou zo verhuizen, en mijn baan opzeggen om dichter bij hem te gaan wonen als we wat langer iets zouden hebben.

Dit werd allemaal op een woensdag gezegd.. En de ochtend daarop.. Keek ik zo als gewoonlijk op mijn twitter.. en zijn twitter.. Meneer zou eindelijk haar weer zien. Naja ik was natuurlijk heel erg kwaad toen ik dat las.. Ik dacht wat is dit.. Dus ik bel hem op, wetende dat hij onder weg is naar zijn werk en smiddags een bedrijfsuitje zou hebben.. Hij had natuurlijk de meest geweldige verklaring weer klaar ja hij ging een oude collega opzoeken die hij heel lang niet meer had gezien en heel veel voor hem had betekend.. En zij woonde in de zelfde plaats als waar het bedrijfsuitje was dus dat kon hij dan mooi combineren.. Toen hij smiddags onderweg was belde hij me op en hebben we nog een uur gepraat.. Zo gingen we nog ander halve week door. Bellen, smsen.. Ga maar door..

Toen kwam ik er achter via hyves dat hij een nieuw vriendinnetje had.. En die had hij al een maand.. Toen barste de boom bij mij, als ik ergens niet tegen kan is dat iemand niet eerlijk is tegen me.
Een paar dagen daarvoor kreeg ik nog een berichtje van hem dat hij me mijn geld nog niet kon terug geven want zijn auto was kapot en anders kon hij dat niet betalen, naja prima geef het dan volgende maand maar. Naja toen ik een beetje afgekoeld was belde ik hem op dat ik wilde dat hij per direct het geld over zou storten en dat ik helemaal klaar was met zijn leugens.. En dat hij nu echt dacht dat ik zo dom was dat ik er niet achter zou komen.
Maar nee dat was pas sinds dit weekend (naja door goed speurwerk, helaas ben ik daar goed in, wist ik dat dit niet waar was.).
Op een weekend zei hij (toen we nog iets hadden) dat hij moest werken in belgie, want daar lag het systeem plat en moesten hun gaan helpen.. Naja ok.. Weinig contact dat weekend.. Wel een berichtje op zijn tijd.. En elke dag 1 keer gebeld. Blijkt nu dus dat hij dat weekend al bij dat meisje was. En dat hij dat weekend ervoor tegen haar had gezegd dat hij toen in belgie zat, terwijl hij dus bij mij zat.

Pff het word wel een heel lang verhaal zo.. En ik weet dat het af en toe niet lekker wegleest sorry daarvoor!

Naja het meisje waarmee hij was vreemdgegaan, en dus zijn vriendinnetje was op dat moment kwam hier ook allemaal achter, en heb ik hyvescontact mee gehad.. Zij wilde weten wat er aan de hand was, en ik natuurlijk ook.. Naja samen kwamen we er achter dat hij gewoon flink aan het liegen en bedriegen was. Zij wist wel van mij af maar volgens hem zou het al 8 maanden uit zijn en zou ik een verschrikkelijk mens zijn, dat superjaloers was.. Ik zou teveel op mijn moeder beginnen te lijken en hij schaamde zich voor me..
Mijn ex was heel erg boos op me en heeft me voor alles en nog wat uitgemaakt omdat ik zijn nieuwe relatie naar de knoppen zou helpen.. Waarom ik zei dat hij dat toch echt zelf had gedaan..

Dat meisje bleef contact met mij zoeken en dingen aan mij vragen, omdat zij aanvoelde dat er dingen niet klopte tussen hem en haar.. Terwijl hij met haar had was hij dus met nog meer meiden bezig..

Uiteindelijk wilde dat meisje mij wel eens in het echt zien en dan met mijn ex erbij, ik had daar opzich geen problemen mee, het zou voor mij wel een goede manier zijn om het een en ander duidelijk te krijgen en het af te sluiten (ik had hem tenslotte niet gezien tijdens de breuk)..

Naja op een zaterdag was het dan zo ver.. Ik had een brief opgesteld voor wanneer ik niet uit mijn woorden zou komen, waarin ik mijn laatste vragen kon stellen aan hem. Het enigste wat hij kon antwoorden was ja sorry ik weet dat ik fout was en ik had het niet moeten doen.. Dat zinnetje was het enige wat hij kon zeggen. Waarop ik heel erg gefrusteerd werd en boos begon te worden.. Zijn vriendinnetje heeft hem nog een kans gegeven ondanks alles wat ze wist (sekscontact met andere meiden, vreemdgaan, liegen etc.)

In maart is dit uitgegaan en ik heb van december tot aan april geen contact met hem gehad. Daarna kwam het contact weer op gang.. Eerst over koetjes en kalfjes, toen kreeg ik zijn excuses, en daarna naief als ik was was er weer normaal contact.. Dat contact werd ook weer intiemer, hij wilde weer eens afspreken gewoon als vrienden zodat we weer een goed konden praten, naja ik had daar geen problemen mee zolang hij maar naar mij toe zou komen..
Daarna begon meneer weer te daten.. Hij was hier heel eerlijk over en ik ook.. Want ik was ook begonnen met daten.. Uiteindelijk zei hij dat het allemaal niets was.. En bleef hij vragen of we weer eens konden afspreken.. Omdat hij mij zou missen en er misschien toch nog wel wat gevoel zat aan zijn kant hij zei dat hij nog steeds van me hield.. Ondertussen kwam ik er achter dat hij op dat moment alweer een vriendin had, en hij bleef maar contact zoeken bij mij en bleef maar zeggen dat hij gevoel had voor me..

Uiteindelijk heb ik al het contact geblokkeerd.. En kreeg ik anderhalve week nadat ik dat had gedaan een smsje van hem (nu 2 weken geleden denk ik) waarom ik niets meer liet horen wat er aan de hand was en dat hij me miste..
Daarop heb ik geantwoord dat hij me met rust moet laten, dat ik geen zin heb dat hij me een 2e keer pijn zou doen en ik helemaal klaar was met zijn leugens..

Ik heb niets meer gehoord daarna, dat is niets voor hem, dus diep van binnen wacht ik denk ik nog steeds op antwoord.. Maar dat krijg ik niet, en daar moet ik me bij neerleggen.

Mijn ex heeft heel mijn zelfvertrouwen naar het nulpunt gebracht en erger nog, ik sta niet meer open op dit moment voor een nieuwe jongen in mijn leven, want ik heb heel veel wantrouwen opgebouwd..

Ik hoop dat het te lezen viel

quote:

Op zondag 26 juni 2011 09:56 schreef J0ycie88 het volgende:

-knip, want lang verhaal -

Het viel prima te lezen, wat een klootzak die vent. Gewoon meerdere vrouwen erop na houden, en als het dan uitkomt, even "sorry, dat had ik niet moeten doen" zeggen. Om vervolgens weer door te gaan met andere meiden... Echt als man heb ik plaatsvervangende schaamte voor dit soort figuren.

quote:

Op zondag 26 juni 2011 10:29 schreef bioloogje het volgende:

[..]

Het viel prima te lezen, wat een klootzak die vent. Gewoon meerdere vrouwen erop na houden, en als het dan uitkomt, even "sorry, dat had ik niet moeten doen" zeggen. Om vervolgens weer door te gaan met andere meiden... Echt als man heb ik plaatsvervangende schaamte voor dit soort figuren.

En dan heb ik het nog geen eens gehad over hoe hij binnen de relatie was

quote:

Op zondag 26 juni 2011 10:30 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

En dan heb ik het nog geen eens gehad over hoe hij binnen de relatie was

Ik kan me voorstellen dat hij niet zo geweldig is idd. Egoïstisch en manipulatief is hij wel. Daarbij liegt en bedriegt hij zo makkelijk dat hij vast iets denkt van voor jou 10 anderen. Dus hij zal wel de touwtjes in handen willen hebben gok ik zo? Hij zal Iig niet het lieve vriendje zijn wat je verdiend...

quote:

Op zondag 26 juni 2011 10:36 schreef bioloogje het volgende:

[..]

Ik kan me voorstellen dat hij niet zo geweldig is idd. Egoïstisch en manipulatief is hij wel. Daarbij liegt en bedriegt hij zo makkelijk dat hij vast iets denkt van voor jou 10 anderen. Dus hij zal wel de touwtjes in handen willen hebben gok ik zo? Hij zal Iig niet het lieve vriendje zijn wat je verdiend...

Naja als ik kijk naar hoe hij binnen de relatie was.. Dan is dat inderdaad egoistisch.. En manipulatief, wat ik geloofde het als hij zij dat dat ene meisje gewoon een vriendin was..

Verder had hij geen interesse in mijn vriendschappen, zagen we elkaar wanneer het hem uit kwam, vaak ging ik dan ook naar hem toe (Hij woonde zo'n 2 uur van mij vandaan met de auto)

Op sommige punten was hij ook goed voor me, toen ik hem leerde kennen durfde ik nergens tegen in te gaan, en hij heeft me wel gestimuleerd om dat vaker te doen. Maar goed dat is 1 positief punt en daar staan bij hem weer 3 negatieve punten tegenover..

Ben blij dat ik niets meer met hem te maken heb, maar het is heel lastig want ik heb ontzettend veel van hem gehouden.. En heb ook dingen met hem meegemaakt die ik nu weer de eerste keer moet meemaken waarbij ik toch wel steeds aan hem denk, bijvoorbeeld mij opa die is overleden.. Ik was samen met hem op de crematie, automatisch denk ik dan op die dag aan hem..

Maar goed uiteindelijk laat ik hem wel los het duurt alleen even

Uitmaken via msn. Dat wens ik m'n ergste vijand nog niet eens toe.

Ik heb wel een verhaaltje, weet alleen wel dat mijn ex- dus mijn FOK! account kent en dat dit nagelezen kan worden. Maar goed, zolang er geen namen genoemd worden wordt ze ook niet bekend bij jullie.

Even een intro:
Ik heb zelf in 2005 een ongeluk gehad wat ervoor gezorgd heeft dat mijn rechtbeen uiteindelijk geamputeerd moest worden. Ik heb met het ongeluk zelf relatief weinig problemen gehad (lichte angst voor vrachtwagens die te dicht langsrijden). In schooljaar 2009-2010 ben ik van VMBO naar HAVO gegaan om vervolgens dat jaar in de vierde klas te blijven zitten, jaar daarop doorgegaan (dit schooljaar 2010-2011) met HAVO tot omstreeks Kerst 2010. Doordat ik me steeds meer zorgen begon te maken over de gevolgen van mijn amputatie (mogelijke problemen voor werk, prothese, rijbewijs, onbegrip van anderen en het ergste van alles: anderen die denken dat als je je slecht voelt het altijd aan je ongeluk ligt) en een leraar die door dingen te verdraaien en veel dingen op mijn ongeluk te betrekken - kwam ik in een depressie terecht. Alá het verhaal.

Ik had op het moment dat mijn depressie -ongeveer- begon acht maanden een relatie, opa van mijn ex- was net overleden en die twee gecombineerd zorgde voor veel stress bij mij en veel pogingen om haar te helpen zichzelf weer wat beter te voelen -wat uiteindelijk lukte- was het van haar kant een beetje beter geworden. Ik had echter door die periode zoveel problemen opgekropt om haar te helpen dat ik me zwaar ongelukkig voelde en heb op een gegeven moment tegen haar gezegd (rond Februari '11) dat ik op het moment niet alles kon hebben en mezelf op het uit mijn depressie komen wilde focussen - waarbij ik vertelde dat de relatie iets meer in haar handen kwam te liggen. Dit was begrijpelijk en geen enkel probleem.

Geregeld (door onbegrip en het niet kunnen hebben van het hebben van haar ongelijk én doordat ik mij meer bezighield met mezelf en ik eenmaal niet erg vergefelijk ben) hadden we ruzies, steeds vaker tot bijna vier á vijf keer per week - veelal praatten we dat uit maar dat werd altijd gevolgd door 's avonds (Oh ja, ik slaap ook slecht.) een vloedgolf aan smsjes waarom ik iets op welke manier deed en waaruit bleek dat ze toch niet geheel het eens was met de uitkomst, waarna zij rustig in slaap viel -incidenteel een nachtmerrie- en ik tot een uur of zes/zeven 's ochtends wakker lag.

In de periode van mijn depressie deed ik ook veel dingen om mezelf beter te voelen, ik sprak met vrienden af of mensen die ik al tijden niet gezien had - ik ben nu eenmaal minder snel bevriend met jongens/mannen dus zijn het vooral meiden/dames waar ik mee om ga, al voor de relatie overigens - wat allemaal goed was en allemaal mocht. Echter de dagen daarvoor kwamen opmerkingen als "Oh, nee - ga maar naar je hoertjes toe" of "Mag ik dan met een neger afspreken?", ging ik naar mijn beste vriend toe was het prima, als ik bleef logeren liet ik 'haar alleen wel in de steek' en was er altijd 'iets aan de hand wat ik haar niet wilde vertellen' - verschillende pogingen om dit te laten ophouden (vriendelijk vragen, rollen omdraaien, ge-agiteerd reageren) werkten tijdelijk, zoals al onze ruzies eigenlijk, drie dagen lang was het goed - daarna hield het op en was het weer vanouds.

Op een gegeven moment wilde ze naar een sponsordag van onze school (beginnende bandjes, opbrengst ging naar goed doel), waar ik ook die leraar weer zou zien - iets wat mij totaal niet aansprak en wat ik liever niet wilde. Echter was haar beste vriend daar aan het optreden dus ging ik -voor haar- toch mee. Toen ik me echter ongemakkelijker voelde doordat de leraar die mij in eerste instantie al een depressie in hielp steeds dichterbij kwam en mij voortdurend aankeek (overigens, dit is een beleving - zou nog best mee kunnen vallen, maar goed) werd ik steeds banger en nerveuzer, waartoe ik uiteindelijk mijn vriendin met tranen in mijn ogen en schuddend van angst vroeg of we alsjeblieft konden gaan. Gelukkig stemde ze daarmee in en gingen we naar mijn brommobiel om naar huis te kunnen. Toen ik haar eenmaal af wilde zetten bleef ze nog een goed half uur in de auto; huilend, verdrietig over mijn verdriet - boos omdat ik haar niet troostte tegen haar verdriet over het mijne. Uiteindelijk zorgde dit ervoor dat ik haar 'nooit vertelde waar ik last van had' (een onderwerp wat tijdenlang hetzelfde was, blijkbaar moest ik daar keer op keer hetzelfde over zeggen, vaak was het dan ook niet goed omdat ik wat 'achterhield') en woedend en huilend rende ze de brommobiel uit. Verbaasd en geschokt bleef ik daar vijf minuten geparkeerd en reed ik vervolgens naar huis, na de eerste smsjes 'Sorry' zette ik mijn telefoon uit voor rust -later belde ze mijn moeder om te kijken of ik wel thuis was gekomen- ik ging datzelfde weekend op stap met wat vrienden van vakantie en de maandag daarop wilde ik met haar praten - na een heel weekend niets van me te laten horen.

Ik meldde toen dat ik nu een relatie niet kon hebben, dat we er maar even mee moesten stoppen. Ze was d'r al op voorbereid en verweet me wel dat als ik echt van haar hield dit nooit zo gelopen zou zijn. Eenmaal thuis na vele scheldsmsjes waarin ik een klootzak bleek te zijn is het op een of andere rare manier toen weer zo gelopen dat we weer bij elkaar waren, die rust die ik wilde heb ik nooit gekregen en ik werd vrijwel direct weer in het oude schuitje geworpen.

Nu werd het erger, ik moest -nog steeds met depressie- meer voor haar doen, alles wat ik haar aangedaan had goedmaken, ik had haar nooit zo mogen negeren en ik had direct naar haar toe moeten komen na die dag dat ze wegliep om met haar erover te praten. Rust was niet nodig want zij was er toch om met me te praten? Steeds meer tijd ging in haar zitten en momenten dat ik voor mezelf wat wilde doen (afspreken (gemiddeld 2x per maand), gamen, trainen (3x per week)) waren niet goed en ze wilde me nog vaker zien - ergens lief, maar ontzettend beklemmend. Tegelijkertijd was ze nog steeds zo onvoorspelbaar als wat, als ik A deed - moest ik B doen, deed ik B was het niet goed of 'deed ik het alleen maar voor haar' - ik werd alsmaar onzekerder en kreeg steeds minder het idee dat ik nog wat goed kon doen. Wat tot vele discussies uitliep en waar vaak uit kwam dat ze er mee zou ophouden en meer rekening zou houden -wat drie dagen lukte-.

Ik wist dat ik het niet fijn had, maar mede door het mooie uitleggen van situaties door haar legde ik dat op mijn depressie. Ik realiseerde het me pas echt dat er iets fout zat toen ik en mijn ex- zouden afspreken/logeren op een zaterdag, mijn ouders wilde voor mijn stiefzusje als verjaardagscadeau uit eten - iets wat ze pas drie dagen van te voren zeiden, maar ik mocht mijn vriendin wel uitnodigen, dus dat deed ik. Mijn vriendin moest alleen op haar zusje passen omdat die anders alleen thuis was - en dat kon niet, ik zei natuurlijk dat ik direct na het eten naar haar toe zou komen maar dat hoefde niet meer.
Tijdens het eten kreeg ik smsjes als 'En, is het leuk?' en 'Fijn dat je me zo in de steek laat' - toen ik na het eten haar smste met 'Sorry, maar ik kan toch moeilijk mijn familie helemaal laten stikken? Je mocht notabene mee!' was haar reactie 'Wij hadden eerder een afspraak, laat maar, kom maar niet meer.' het goede vriendje dat ik ben/was kwam ik dus ook niet, wat de dag daarna tot nieuwe ruzies leidde en een enorme vloedgolf van problemen meenam.

Ruzies bleven vaak gebeuren, ik voelde me steeds slechter tot er op een gegeven moment onze laatste ruzie kwam:

Ze kwam bij ons, en at mee, ik haal vooral plezier uit het aan het lachen maken van anderen - schijnbaar heb ik toen iets verkeerds gezegd want mijn ex- draaide zich van me weg, waarop mijn moeder dat zag en reageerde met de opmerking 'Kijk uit, zo jaag je d'r nog weg!'. Eenmaal boven op mijn kamer mocht ik aanhoren dat ze het niet leuk vond dat ik haar belachelijk maakte ('Wat zei ik dan?' 'Weet ik niet meer, maar je deed het wel!') en dat mijn moeder zich tegen haar keerde, ik zei tegen haar dat dat allemaal best meeviel en dat voordat ze zich in een slachtofferrol zou werpen ze eerst met argumenten moest komen waardoor ik me zou kunnen bedenken wat ik precies fout deed, haar reactie was dat ik niet zo'n aandachtshoer moest zijn.

Een opmerking die bij mij redelijk hard aankwam, gezien op dat/dit moment dat nog een van de weinige dingen was/is waar ik in mijn leven plezier uit haalde/haal. Na die opmerking bleven we een tijd stil, maar na twee uur werd het teveel en raakte ik emotioneel - het speet haar en ze zei het alleen zei omdat 'ze zichzelf niet meer kon verdedigen met argumenten' - met andere woorden, ze deed me bewust pijn om niet van me 'te verliezen'.

Ik vroeg zes keer of ze weg wilde gaan, de zevende keer (twee uur na mijn eerste vraag) ging ze pas weg. Ze smste me direct dat als er wat was ik met d'r moest praten, ik reageerde met de opmerking dat ik nu niet van plan was met haar te praten na wat ze zei en dat ik met rust gelaten wilde worden. Dit laatste heb ik meerdere keren moeten zeggen omdat ze bleef smsen, ik reageerde bewust niet op 'Hoe gaat het' en dat soort geneuzel - behalve dus dat ik met rust gelaten wilde worden.

Twee dagen daarna smste ik 'Ik hou wel ontzettend veel van je, kom je straks?" - waarop een boze reactie volgde met 'Oh nu ineens wel' - na een korte ruzie per sms (bellen vond ze niet fijn - opmerkingen waren onder andere 'Ik reken helemaal nergens meer op' nadat ik haar vertelde geen excuses aan te bieden voor het feit dat ze zich gekwetst voelde door mijn geplaatste opmerkingen die ze niet meer kon herinneren) meldde ik dat ik anders mijn huissleutel en kleding wel kwam halen, dit hoefde niet en na een uur stilte kwam er vervolgens een sms met 'Ik kom je spullen nu brengen'.
Toen ze aankwam was ik boven en kwam ze naar me toe, met de mededeling dat mijn spullen 'hier' waren en dat ze wilde praten - ik meldde dat ik dacht dat praten weinig zin had als je nergens meer op rekent. Toen ik zei dat we het maar gewoon uit moeten maken omdat ik geen zin had in vijfmaal per week ruzie, mijn depressie voorrang had en het feit dat ze d'r zelf al mee kwam werd mij gemeld dat het alleen maar een test was van haar kant uit.

Toen maakte ik het uit, een kwartier later kreeg ik een sms dat ze door emotie haar benen niet meer voelde en was gevallen op de fiets, of ik haar thuis kon brengen. Ik reed direct naar d'r toe en hielp haar in de brommobiel en zette haar fiets tegen een muur zodat die later opgehaald kon worden. Toen ik zei dat ze d'r gordel om moest doen vond ze dat niet nodig want 'dan was ze meteen van alle pijn af'... voor haar huis kwam nog meer tafereel, ze zou niet weggaan voordat ik zou zeggen dat we het nog eens zouden proberen, ze zou alles beter doen - ik werd uitgescholden voor egoïst, dat ik toch nooit meer zo iemand kon krijgen als haar en weet ik veel wat. Na drie kwartier stapte ze eindelijk uit en kon ik wegrijden.

Daarna smste ze me dat ze wel wilde praten en me niet direct uit d'r leven kwijt wilde, ik heb moeten aanhoren dat ik een klootzak ben en dat ze plannen heeft gesmeed om mijn brommobiel -enige manier van vrijheid- te vernietigen, dat ze beter af was zonder mij, dat ik een egoïst ben, dat ik nog lang niet van mijn depressie af ben en dat zonder haar er ook nooit vanaf zal komen, ze begon over ziekenhuizen gespecialiseerd in liefdesverdriet, dat het lichamelijk kan uiten, dat er hartklachten van komen en dat ik haar nu ook een depressie in help. Uiteindelijk heb ik na 7 uur telefoon in een week gezegd dat ik met haar wil praten, maar niet wil aanhoren wat voor een klootzak ik ben en dat ze dat soort dingen beter met vrienden kon overleggen.

Misschien is dit niet het ergste wat iemand kan overkomen, maar dit is voor mij wel een toppunt geweest. Vooral omdat ik ook echt heel veel van haar heb gehouden en ik haar tot op de dag van vandaag (oké, nog geen maand uit - daar niet van) nog elke dag mis. Ik voel me nog dagelijks misbruikt, gemanipuleerd en voor lul gezet tegenover mijn familie en vrienden - terwijl ik aan de andere kant ook haar lieve momenten mis.

Overigens, als dit te persoonlijk is, verwijder dan maar - vond het wel even goed om dit te typen.

Op maandag 27 juni 2011 03:25 schreef Len93 het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.