De ergste ex van 2011 verkiezingen: deel 2

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:15 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Ben blij dat je zelf inziet dat het nogal een lullige manier is om het zo uit te maken..

Haha daarom snapte ik het stalken ook wel, vind het nu nogsteeds lullig, kan ik mezelf niet nomineren?

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:20 schreef Newbie114 het volgende:

[..]

Haha daarom snapte ik het stalken ook wel, vind het nu nogsteeds lullig, kan ik mezelf niet nomineren?

Nou mijn ex wint het makkelijk van je dus nee ik zou je niet laten nomineren

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:22 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Nou mijn ex wint het makkelijk van je dus nee ik zou je niet laten nomineren

Mja klopt. Echt zware shit met al die exen hier... Dan val ik en die ander ook zeker mee, echt heel veel. Maar goed, wat verwacht je voor een week 'relatie' (en ja, ik ben pas 16 ja, toen was ik 13). Ik hoop dat mensen het niet erg vinden als ik hier lees en probeer te helpen, want ik ben pas jong, dus weet er niet zoveel van.

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:26 schreef Newbie114 het volgende:

[..]

Mja klopt. Echt zware shit met al die exen hier... Dan val ik en die ander ook zeker mee, echt heel veel. Maar goed, wat verwacht je voor een week 'relatie' (en ja, ik ben pas 16 ja, toen was ik 13). Ik hoop dat mensen het niet erg vinden als ik hier lees en probeer te helpen, want ik ben pas jong, dus weet er niet zoveel van.

Het zo ook wel erg zijn als je op je 16e dit zou hebben meegemaakt.. Maak je borst maar nat voor wat komen gaat..

Ik zou bijna zeggen, blijf voor altijd alleen

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:29 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Het zo ook wel erg zijn als je op je 16e dit zou hebben meegemaakt.. Maak je borst maar nat voor wat komen gaat..

Ik zou bijna zeggen, blijf voor altijd alleen

Hahaha, ik hoop het niet :p
Jij hebt toch ook wel goede relaties gehad, mag ik hopen...

quote:

Op maandag 27 juni 2011 09:02 schreef kastanova het volgende:Voorbeelden?
Je hebt te weinig aandacht voor haar door dat je veel met anderen afspreekt en aan het gamen bent. Lijkt mij een vrij valide argument van haar kant en is ook iets wat in een groot deel van de relaties voor komt. Echter, in dit geval => Niet jouw schuld, dat is immers de enige afleiding die je op dit moment nog hebt en dat mag je dus niet afgenomen worden. Pogingen daartoe zijn zelfs egocentrisch in jouw ogen.

Je maakt, terwijl ze nota bene bij jóuw familie (blijft toch altijd een beetje een vreemde en dus ongemakkelijke omgeving) zit een voor haar lullige opmerking. En niet alleen in de ogen van je vriendin een verkeerde opmerking, maar gezien de reactie van je moeder beschouwde iedereen het als een opmerking die te ver ging. Doe ik zelf ook regelmatig, maar dan rest me ook niets anders dan een excuus. Hoe reageer jij echter? => Ook niet jouw schuld, dergelijke opmerkingen en gedrag is immers het enige waar je nog een beetje plezier uit haalt en hoe kan ze je dat nu misgunnen?

Als ik eerlijk ben en tussen jouw regels en subjectieve beschrijvingen door lees, had je een vriendin die godsgruwelijk veel van je hield, zichzelf regelmatig weggecijferd heeft omdat ze zag hoeveel moeite je nog met je huidige situatie had en ondanks dat alles er zoveel mogelijk voor je heeft willen zijn.

Als ik je dan ook een advies zou mogen geven, is het om even flink bij jezelf te rade gaan of je wel écht zo redelijk bent geweest als je zelf denkt of dat je misschien toch teveel in een waas van zelfmedelijden bent blijven hangen en haar daarmee niet altijd even redelijk behandeld hebt.
Persoonlijk ben ik namelijk van mening dat je je handjes dicht mag knijpen met een ex die, ondanks dat het ongeluk ook de nodige invloed op haar gehad zal hebben, je toch in deze mate en voor zo'n lange tijd onvoorwaardelijk is blijven steunen. Bedenk namelijk dat ook zij de nodige moeite met dit alles (en dus ook de omslag van jouw persoonlijkheid) moet hebben gehad, ondanks dat toch altijd haar best is blijven doen voor je en het nu overkomt alsof je dat continu weggewoven hebt als zijnde vanzelfsprekend. En dat heeft het waarschijnlijk uiteindelijk alleen nog maar zwaarder voor haar gemaakt.

_{En voor het geval het zo over mocht komen, dit is geenszins als aanval op jouw persoon bedoeld, maar puur even vanuit een objectief perspectief bekeken. Ik denk namelijk dit zonde van de relatie is geweest. Zowel voor jou als voor haar.}

Oh, ik ben ook niet van mening dat ik een geweldige vriend ben geweest - overigens is het voor mij misschien wel verstandig om aan te geven dat ik door de dingen die voorgevallen zijn in mijn hoofd ben blijven zitten, dat is natuurlijk grotendeels aan mezelf te verwijten - al is dat er natuurlijk niet zomaar gekomen. Echter heb ik wel meerdere keren aangegeven dat het wellicht verstandig was om even een pauze in te lassen, zodat ik haar de aandacht kon geven die ze verdient/verdiende.

De bewoording 'zelfmedelijden' is ietswat te groot, maar inderdaad - ik heb periodes meer aan mezelf gedacht. Zoals ik ook al aangaf in het oorspronkelijke bericht; ik heb al die dingen gewild (vrienden opzoeken, gamen etc.) alleen kwam dat er haast nooit van doordat mijn ex- mijn aandacht op eiste. Dat had meerdere redenen waaronder het feit dat ze zelf niet het nut zag in haar vrienden zien en dat voor onze relatie al haast nooit deed, naast werken en haar verzorgpaard tweemaal per week was ik het enige waar tijd naar uit ging.

Ik moet er ook even bij vermelden dat ik pas vanaf April 2010 een relatie met haar had, niet al voor het ongeluk zelf. Onduidelijkheid van mijn kant, excuus.

Overigens geloof ik ook dat ze ontzettend veel van me hield/houdt, alleen liggen we qua opvoeding, humor, gedachtegang en persoonlijkheid ietswat te ver uit elkaar.

Dit is een topic wat ik nodig eens moet lezen

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:57 schreef Newbie114 het volgende:

[..]

Hahaha, ik hoop het niet :p
Jij hebt toch ook wel goede relaties gehad, mag ik hopen...

Jawel heb ook wel leuke vriendjes gehad hoor, maar nooi serieus.. Dit was de eerste jongen waardat ik echt een toekomst mee zag, en ook met die toekomst bezig was..

1 ding ik zal me nooit meer zo laten gebruiken, dus ik heb mijn lesje wel geleerd

Oke, ik doe ook mee.

Mijn ex (nu 3 jaar geleden) is nogal extreem onzeker en wantrouwend.. Als je hem leert kennen is het een extreme flirt (ik was dus ook gelijk weg van hem..), maar zodra het officieel was, werd hij een wandelende ramp. Zijn exen hebben het allemaal maximaal een week volgehouden met hem, mij is het 3 maanden gelukt (aangezien ik steeds hoopte dat hij zou veranderen..)
Ik mocht niet uitgaan, niet met jongens om gaan (zelfs niet met mijn beste vriend, die zo ongeveer homo is) en al helemaal niet over mijn exen praten.

Uiteindelijk, in de laatste paar weken van de relatie, hadden we alleen maar ruzie. Hij woonde best ver weg, dus dat was altijd via de telefoon/msn/sms. Op een gegeven moment hadden we via de telefoon ruzie (hij belde mij op mn mobiel, met de huistelefoon) en zei ik dat hij maar moest ophangen, omdat dit veel te veel geld kost. Toen maakte hij de opmerking; Je hebt me sowieso al te veel geld gekost. Dat was voor mij de druppel en toen heb ik er een punt achter gezet, zo laat ik me gewoon niet behandelen. Hij had er gelijk spijt van, belde me de volgende dag huilend op, dat hij naar me toe wilde komen, me zou laten zien dat ik bij hem hoor, bla bla bla.

Nu, 3 jaar later, is hij nog steeds niet over me heen. Ik heb al 2,5 jaar een geweldige vriend (die gelukkig dichtbij woont). Een paar maanden geleden begon hij weer tegen me, dat ik maar naar hem toe moest komen, zodat hij me zou laten zien dat hij een beter vriendje is dan mijn huidige vriend. Ik had zoiets van 'het zal wel, gewoon laten lullen en negeren'. Een week daarna bleef hij mijn vriend beledigen en uiteindelijk beweerde hij dat hij een lijst kon opstellen met redenen waarom hij een betere vriend is voor mij, dan mijn vriend. Na dat gelezen te hebben (en doorgestuurd naar mn vriend, die er commentaar op heeft geleverd) heb ik mijn ex even goed uitgelegd dat het nóóit meer iets zou kunnen worden. Hij houdt zich nu rustig, maar hij vergelijkt nog steeds ieder meisje dat hij leuk vindt, met mij. Dit laatste hoor ik steeds van gemeenschappelijke vrienden.

Op zich is mijn ex niet heel erg, eerder een beetje sneu..

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 09:10 schreef MarjoBlabla het volgende:
Oke, ik doe ook mee.

Mijn ex (nu 3 jaar geleden) is nogal extreem onzeker en wantrouwend.. Als je hem leert kennen is het een extreme flirt (ik was dus ook gelijk weg van hem..), maar zodra het officieel was, werd hij een wandelende ramp. Zijn exen hebben het allemaal maximaal een week volgehouden met hem, mij is het 3 maanden gelukt (aangezien ik steeds hoopte dat hij zou veranderen..)
Ik mocht niet uitgaan, niet met jongens om gaan (zelfs niet met mijn beste vriend, die zo ongeveer homo is) en al helemaal niet over mijn exen praten.

Uiteindelijk, in de laatste paar weken van de relatie, hadden we alleen maar ruzie. Hij woonde best ver weg, dus dat was altijd via de telefoon/msn/sms. Op een gegeven moment hadden we via de telefoon ruzie (hij belde mij op mn mobiel, met de huistelefoon) en zei ik dat hij maar moest ophangen, omdat dit veel te veel geld kost. Toen maakte hij de opmerking; Je hebt me sowieso al te veel geld gekost. Dat was voor mij de druppel en toen heb ik er een punt achter gezet, zo laat ik me gewoon niet behandelen. Hij had er gelijk spijt van, belde me de volgende dag huilend op, dat hij naar me toe wilde komen, me zou laten zien dat ik bij hem hoor, bla bla bla.

Nu, 3 jaar later, is hij nog steeds niet over me heen. Ik heb al 2,5 jaar een geweldige vriend (die gelukkig dichtbij woont). Een paar maanden geleden begon hij weer tegen me, dat ik maar naar hem toe moest komen, zodat hij me zou laten zien dat hij een beter vriendje is dan mijn huidige vriend. Ik had zoiets van 'het zal wel, gewoon laten lullen en negeren'. Een week daarna bleef hij mijn vriend beledigen en uiteindelijk beweerde hij dat hij een lijst kon opstellen met redenen waarom hij een betere vriend is voor mij, dan mijn vriend. Na dat gelezen te hebben (en doorgestuurd naar mn vriend, die er commentaar op heeft geleverd) heb ik mijn ex even goed uitgelegd dat het nóóit meer iets zou kunnen worden. Hij houdt zich nu rustig, maar hij vergelijkt nog steeds ieder meisje dat hij leuk vindt, met mij. Dit laatste hoor ik steeds van gemeenschappelijke vrienden.

Op zich is mijn ex niet heel erg, eerder een beetje sneu..

Trieste gast zeg.

Een kleine vast niet zo erge bijdrage, waarin ikzelf ook de nodige fouten heb gemaakt.

Mijn ex leerde ik via een forum kennen, (niet FOK) en toevallig was hij een keer in de buurt en dronken we iets. Dat werd al snel een soort verkering. Het leek in het begin alsof ik een engel had gevonden, hij was lief, zorgzaam, een beetje stoer en goed in bed.

Na 3 weken was het oud-en-nieuw en had hij teveel gedronken. Ik trouwens net zo goed en op een moment ging ik over mijn nek. Iemand anders moest daarom lachen en hij vloog als een dolle hond erop af, hij heeft flink gevochten. Ik heb toen meteen een taxi gebeld en we zijn naar huis gegaan. Onderweg zei hij dat hij nooit meer voor me op zou komen toen ik aangaf dat ik zijn reactie overdreven vond.

Thuis aangekomen werd hij agressief, sloeg zijn halve woonkamer in puin en gaf zijn konijn een trap en dreigde mij ook in elkaar te slaan als ik zijn moeder niet zou bellen. Ik heb dat vervolgens maar gedaan en haar gevraagd te komen. Hij ging vervolgens op de grond liggen huilen tot zijn moeder er was en hij kalmeerde. We hebben hem in bed gelegd en ik ben er naast gaan liggen op advies van zijn moeder. De volgende dag heb ik de eerste trein terug naar huis genomen.

Een paar dagen later stond ie voor de deur, huilend en vol spijt. We hebben toen gepraat en met zijn charisma wist hij mij weer in te pakken dus hadden we weer verkering. Een paar weken was hij weer die fantastische vriend en toen begon het gesodemieter. Nare opmerkingen maken, de telefoon dagen niet opnemen etcetera.

Maar omdat het zo afwisselde en hij me steeds inpakte (en ik dat liet gebeuren) besloten we dat het een goed idee was om samen te gaan wonen . Ik baan gezocht in zijn omgeving en spullen verhuisd. Op de eerste avond was hij al meteen niet thuis, terwijl ik juist graag samen met hem wilde zijn. Hij vond dat ik niet moest zeiken.

In de anderhalve week dat we hebben samengewoond gedroeg hij zich echt bizar, bleef avonden weg, lag snachts te smsen (ging vreemd kwam ik later achter), vond dat ik het huishouden moest doen en dat ik teveel toiletpapier gebruikte. Ik mocht hem ook niet meer aanraken, dat kon hij niet hebben. De laatste dag had ik een migraineaanval, ik heb m half gesmeekt ergens pijnstillers te gaan halen maar dat wilde hij niet. Uiteindelijk heeft ie dat toch gedaan en toen het weer ging wilde hij alleen zijn want ik had m al de hele dag lastiggevallen volgens hem. 's Nachts lag hij de hele tijd te smsen terwijl ik probeerde te slapen. In de ochtend barstte de bom en hem ik alle frustraties van de afgelopen week eruit gegooid en vroeg m of hij zich soms expres zo gedroeg. Zijn antwoord was 'ja' en vervolgens heb ik m een lel gegeven. Hij heeft me toen letterlijk de deur uitgezet.

Het was uit maar de kous was daarmee niet af. Ik moest mijn spullen bij hem wegkrijgen, daar deed hij heel moeilijk over en dat heb ik via zijn moeder kunnen regelen. Vervolgens was mijn pinkpop kaartje ineens weg, t lag in de la van zijn bureau. Er was niet met hem over te praten en hij begon op een moment me zelfs te bedreigen. Via zijn moeder heb ik t geld teruggekregen.

Daarna heeft hij een tijdje stalkneigingen gehad, inloggen op mijn mail om mijn adres te achterhalen, opduiken op dat ene forum terwijl hij al veel eerder vertrokken was, inloggen op mijn msn, later heeft ie me eens naar huis gevolgd met de auto. Heel creepy allemaal. Gelukkig heeft ie me nooit iets aangedaan maar ik ben daar wel een lange tijd heel bang voor geweest.

Het ergst vind ik nog dat hij mijn kat iets aangedaan heeft in de paar dagen dat het beest bij hem zat toen het uit was. Van de ene op de andere dag was het beest ineens schuw en bang voor iedereen, ik weet niet wat hij gedaan heeft met m maar er moet iets gebeurd zijn want het was altijd een heel vrolijk beest.

Korte toevoeging: in die tijd wilde ik heeeeeeeeel graag een relatie, ik was erg eenzaam en in plaats van na oud en nieuw hem direct uit te bannen ben ik dus bij hem gebleven. Deels is dit dus mijn eigen schuld, ik had kunnen weten dat dit niet goed af zou lopen.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:15 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
-verhaal-

Een 'niet zo erge bijdrage'? Dat hij je gaat bedreigen en dieren loopt te mishandelen vind ik anders behoorlijk ver gaan. Ook dat van die pijnstillers, kom op zeg.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:19 schreef Id_do_her het volgende:

[..]

Een 'niet zo erge bijdrage'? Dat hij je gaat bedreigen en dieren loopt te mishandelen vind ik anders behoorlijk ver gaan. Ook dat van die pijnstillers, kom op zeg.

Vergeleken met dat verhaal van die duizenden smsjes vind ik dit meevallen. T was destijds best heftig allemaal, ik ben er zelfs voor naar een psycholoog geweest om weer een beetje mens te worden want die jongen heeft me psychisch echt half afgebroken. T bizarste aan hem vond ik de blik in zijn ogen die hij soms had, ijskoud en helemaal zonder gevoel en dan was hij daarvoor echt lief geweest, dat kon zomaar omslaan.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:24 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Vergeleken met dat verhaal van die duizenden smsjes vind ik dit meevallen. T was destijds best heftig allemaal, ik ben er zelfs voor naar een psycholoog geweest om weer een beetje mens te worden want die jongen heeft me psychisch echt half afgebroken. T bizarste aan hem vond ik de blik in zijn ogen die hij soms had, ijskoud en helemaal zonder gevoel en dan was hij daarvoor echt lief geweest, dat kon zomaar omslaan.

Ik vind een konijn en kat mishandelen erger dan 1000 smsjes.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:24 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Vergeleken met dat verhaal van die duizenden smsjes vind ik dit meevallen. T was destijds best heftig allemaal, ik ben er zelfs voor naar een psycholoog geweest om weer een beetje mens te worden want die jongen heeft me psychisch echt half afgebroken. T bizarste aan hem vond ik de blik in zijn ogen die hij soms had, ijskoud en helemaal zonder gevoel en dan was hij daarvoor echt lief geweest, dat kon zomaar omslaan.

Het een is eigenlijk ook lastig met het ander te vergelijken. Het is gewoon diep triest om dat verhaal over je kat te lezen. We weten idd niet wat er precies gebeurd is, maar van vrolijk naar schuw en bang voor iedereen in de paar dagen bij hem? Dan hoef je geen Sherlock Holmes te zijn. Hopelijk gaat het weer wat beter met je kat en ben je inmiddels zelf ook weer over deze ex?

Het is niet niets en je zou bijna het naast jou liggen sms'en met anderen gaan vergeten vanwege al dat fysiek en psychisch geweld

Wanneer speelde dit?

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:24 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Vergeleken met dat verhaal van die duizenden smsjes vind ik dit meevallen. T was destijds best heftig allemaal, ik ben er zelfs voor naar een psycholoog geweest om weer een beetje mens te worden want die jongen heeft me psychisch echt half afgebroken. T bizarste aan hem vond ik de blik in zijn ogen die hij soms had, ijskoud en helemaal zonder gevoel en dan was hij daarvoor echt lief geweest, dat kon zomaar omslaan.

Bij die duizend smsjes werden er geen dieren mishandeld en dat jij hoofdpijn hebt en hij te lam is om even pillen te halen vind ik niet normaal.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:33 schreef Messina het volgende:

[..]

Ik vind een konijn en kat mishandelen erger dan 1000 smsjes.

Ja, dat is eigenlijk ook wel zo. Ik had in mijn hoofd dat dat andere verhaal echt ook vreselijk was.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:50 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Het een is eigenlijk ook lastig met het ander te vergelijken. Het is gewoon diep triest om dat verhaal over je kat te lezen. We weten idd niet wat er precies gebeurd is, maar van vrolijk naar schuw en bang voor iedereen in de paar dagen bij hem? Dan hoef je geen Sherlock Holmes te zijn. Hopelijk gaat het weer wat beter met je kat en ben je inmiddels zelf ook weer over deze ex?

Het is niet niets en je zou bijna het naast jou liggen sms'en met anderen gaan vergeten vanwege al dat fysiek en psychisch geweld

Dat denk ik ook. Het gaat weer goed met mijn kat, hij heeft een tijdje bij een vriendin gelogeerd die hem heel voorzichtig weer uit zijn schulp heeft weten te krijgen. Daarna heb ik een ander baasje voor hem gezocht, en daar is hij weer helemaal de oude geworden. Ik had in die tijd zelf geen vaste woon/verblijfplek en het zou even duren voor ik dat weer had. Ik wilde hem het geleur niet aandoen.

Ik ben er zelf weer helemaal overheen, met hulp van een fijne psychologe. In latere relaties heb ik me wel eens onzeker gevoeld als mijn partner vriendschappelijk met een andere dame omging maar gelukkig kan ik dat wel bespreekbaar maken en weet ik dat het mijn dingetje is.

Het is nu inmiddels 4 jaar geleden.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:15 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
-knip-
Korte toevoeging: in die tijd wilde ik heeeeeeeeel graag een relatie, ik was erg eenzaam en in plaats van na oud en nieuw hem direct uit te bannen ben ik dus bij hem gebleven. Deels is dit dus mijn eigen schuld, ik had kunnen weten dat dit niet goed af zou lopen.

Iedereen maakt fouten. Heeft geen zin om over eigen schuld te praten. Je hebt er van geleerd zullen we maar zeggen. Bijna iedereen die verliefd is doet af en toe dingen waar je met je verstand niet bij kunt.

Maarja verliefdheid en verstand heeft dan ook niet zoveel met elkaar te maken.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 13:19 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Iedereen maakt fouten. Heeft geen zin om over eigen schuld te praten. Je hebt er van geleerd zullen we maar zeggen. Bijna iedereen die verliefd is doet af en toe dingen waar je met je verstand niet bij kunt.

Maarja verliefdheid en verstand heeft dan ook niet zoveel met elkaar te maken.

T is niet dat ik de schuld bij mezelf leg, hij is degene die al die rotzooi uitgehaald heeft. Het is vooral dat ik me besef dat ik het heb laten gebeuren en ik me daar bewust van ben. Ik zal het niet nog een keer accepteren dat iemand me zo behandelt.

iedereen heeft wel eens wat .
ik kwam ook wel eens een leuke meid tegen , uiteindelijk heeft zij het uitgemaakt . ( na 1 jaar )
voelde het niet echt aankomen behalve dat er toen een binnenbrand was die ik zo heldhaftig heb geblust bij haar in huis . waardoor ik mn armen 2e graads verbrand heb ( best flink ) , zat de nacht erna onder zware pijnstillers en kreeg te horen dat we toch niet zo bij elkaar pasten . nog aantal jaren last gehad van trillingen in mn armen wegens beschadigde pezen ofzo . inmiddels is alles wel weer ok gelukkig .

grappige was ook dat toen ze haar ouders belde , dat ze eerst vroegen hoe het met haar was ( logisch ) daarna of dat de meubels nog heel waren .

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 16:06 schreef kovenant het volgende:
iedereen heeft wel eens wat .
ik kwam ook wel eens een leuke meid tegen , uiteindelijk heeft zij het uitgemaakt . ( na 1 jaar )
voelde het niet echt aankomen behalve dat er toen een binnenbrand was die ik zo heldhaftig heb geblust bij haar in huis . waardoor ik mn armen 2e graads verbrand heb ( best flink ) , zat de nacht erna onder zware pijnstillers en kreeg te horen dat we toch niet zo bij elkaar pasten . nog aantal jaren last gehad van trillingen in mn armen wegens beschadigde pezen ofzo . inmiddels is alles wel weer ok gelukkig .

grappige was ook dat toen ze haar ouders belde , dat ze eerst vroegen hoe het met haar was ( logisch ) daarna of dat de meubels nog heel waren .

En jij denkt dat dit maar "wat" is? Kun/wil je er meer over vertellen? Vind het nogal shocking, en zeker ook dat je aan niets kon merken dat ze er al mee bezig was. (Of had ze geen zin om je dankjewel te zeggen en was uitmaken makkelijker voor haar )

Hoe was die binnenbrand dan gestart? Heeft ze die zelf aangestoken?

quote:

Op maandag 20 juni 2011 15:42 schreef OBN het volgende:

[..]

Die wil ik wel horen exen van heaven!

Heaven+

brand was gestart na etentje , pan op warmhoudplaat gezet in de kamer ,
we liepen snel naar boven om wat leuks voor ons samen op internet op te zoeken .
ik had net de startpagina open toen brandalarm afging . tegen de tijd dat ik beneden was stond er een kolom van vuur die tegen het plafond op kroop .
toen heb ik met mn eigenwijze kop mn handen in handoeken en theedoeken gewikkeld spul beetgepakt en naar buiten gedonderd .
( brandblusser had ze zo handig genoeg geplaatst in meterkast waar een jassenrek voor stond en stapels met schoenen )

Ik denk dat ik kan zeggen dat ik de ergste ex heb. Het is al sinds november 2010 uit ( relatie van 2 jaar ). Ik had het uitgemaakt omdat ze vreemd ging en uiteindelijk dus ook bi bleek te zijn ..

Na een hele tijd niks te hebben gehoord kreeg ik opeens na Koninginnedag een sms dat ik een klootzak was etc. Ze had mij denk ik dus gezien dat ik met een andere meid zoende. Er was weer een periode van stilte tot vandaag ... Ik wilde lekker boodschappen doen, kom ik bij de kassa bleek ik geen saldo te hebben. Gelukkig had ik wel wat cash. Toen heel snel naar huis gegaan om te kijken hoe het zat. En ja hoor, er was dus voor enkele honderden euro's van mij rekening afgeschreven door vakantieveiling.nl.

Na wat gebel hebben de mensen van vakantieveiling.nl mij kunnen vertellen dat een persoon erachter zat met de naam toevallig ook die van mijn ex was. Volgens ING kon ik het geld niet storneren en volgens vakantieveiling.nl moet ik aangifte doen. Dus dat ga ik ook doen.

quote:

Op woensdag 29 juni 2011 12:30 schreef Mr.Chippie het volgende:
Ik denk dat ik kan zeggen dat ik de ergste ex heb. Het is al sinds november 2010 uit ( relatie van 2 jaar ). Ik had het uitgemaakt omdat ze vreemd ging en uiteindelijk dus ook bi bleek te zijn ..

Na een hele tijd niks te hebben gehoord kreeg ik opeens na Koninginnedag een sms dat ik een klootzak was etc. Ze had mij denk ik dus gezien dat ik met een andere meid zoende. Er was weer een periode van stilte tot vandaag ... Ik wilde lekker boodschappen doen, kom ik bij de kassa bleek ik geen saldo te hebben. Gelukkig had ik wel wat cash. Toen heel snel naar huis gegaan om te kijken hoe het zat. En ja hoor, er was dus voor enkele honderden euro's van mij rekening afgeschreven door vakantieveiling.nl.

Na wat gebel hebben de mensen van vakantieveiling.nl mij kunnen vertellen dat een persoon erachter zat met de naam toevallig ook die van mijn ex was. Volgens ING kon ik het geld niet storneren en volgens vakantieveiling.nl moet ik aangifte doen. Dus dat ga ik ook doen.

Hoe kan zij iets zo makkelijk bestellen op jouw kosten?

quote:

Op woensdag 29 juni 2011 13:43 schreef bioloogje het volgende:

[..]

Hoe kan zij iets zo makkelijk bestellen op jouw kosten?

Het blijkt dus dat je via vakantieveiling alleen een rekeningnummer, naam en adres gegevens nodig hebt ( ze had mn geboortedatum & huisnummer fout maar dat ter zijde ). Dan kan je kiezen voor een eenmalige machtiging. Ik wist ook niet dat het zo makkelijk ging.

Ben niet echt iemand om op m'n ex te zeiken maar heb er wel 1tje.

Heb een ex die werkt nu in een discotheek waar ik vaak kom.
Ik met mijn dronken kop naar de bar en bij haar (dom dom dom) drinken bestellen.
Zei schenkt drinken voor mij in en ik neem een flinke slok, beetje vreemde smaak maar opzich prima.

half uur later.....

KOTSEN, NIET NORMAAL.

Weet niet wat ze in m'n drank heeft gedaan maar ze heeft wraak genomen op mijn Spaanse escapades.

oeps---

quote:

Op woensdag 29 juni 2011 13:50 schreef Mr.Chippie het volgende:

[..]

Het blijkt dus dat je via vakantieveiling alleen een rekeningnummer, naam en adres gegevens nodig hebt ( ze had mn geboortedatum & huisnummer fout maar dat ter zijde ). Dan kan je kiezen voor een eenmalige machtiging. Ik wist ook niet dat het zo makkelijk ging.

Dergelijke machtigingen zijn toch incasso opdrachten? Die kun je gewoon terughalen, probleem is alleen dat ze dan gaan proberen het geld alsnog te krijgen en toon jij maar aan dat je het niet zelf hebt besteld

quote:

Op woensdag 29 juni 2011 15:38 schreef muhahaha het volgende:

[..]

Dergelijke machtigingen zijn toch incasso opdrachten? Die kun je gewoon terughalen, probleem is alleen dat ze dan gaan proberen het geld alsnog te krijgen en toon jij maar aan dat je het niet zelf hebt besteld

En omdat het een "veiling" is telt zeker de wet koop op afstand niet?

quote:

Op woensdag 29 juni 2011 16:27 schreef bioloogje het volgende:

[..]

En omdat het een "veiling" is telt zeker de wet koop op afstand niet?

Aangifte doen van misbruik lijkt me de enige weg. Dat is in feite wat er is gebeurd.

Ik zei al dat het geld storneren waarschijnlijk meer problemen op zou leveren.

quote:

Op woensdag 29 juni 2011 15:38 schreef muhahaha het volgende:

[..]

Dergelijke machtigingen zijn toch incasso opdrachten? Die kun je gewoon terughalen, probleem is alleen dat ze dan gaan proberen het geld alsnog te krijgen en toon jij maar aan dat je het niet zelf hebt besteld

Vakantieveiling heeft mij verteld dat ze mijn ex zouden bellen met dat zij het moet betalen en dat ik aangifte heb gedaan. En als ik mijn aangifte naar vakantieveiling verstuur, dat ik dan mijn geld terug krijg. Ik heb het laten storneren door middel van een webformulier in te vullen van ING, want via "MijnING" lukte dat niet.

Herkenbare verhalen, vooral van Mevrouw_voor_jou.

Mijn leuke ex:
Ontmoet op mijn werk. Het was een hele lieve rustige zachtaardige jongen. Hij vertelde me vrijwel meteen dat het net uit was met zijn ex, en dat hij een kind met haar had. Het kind was pas 3 maanden oud, maar zijn ex was helemaal geflipt, extreem jaloers enz, waardoor het niet meer ging samen. Hij mocht het kind ook niet meer zien van haar. Ze bleek echt een raar wijf te zijn, alleen maar op zijn geld uit. Hij huilde vaak dat hij zijn kind niet meer zag. Ik had echt medelijden met hem.

In het begin was alles leuk, hij was erg lief voor me.
Hij vertelde veel over zijn verleden, hij had in het leger gezeten bij de luchtmacht. Was in Afghanistan geweest, veel dingen gezien, veel meegemaakt. Na die periode wou hij meer rust, dus is hij beland bij zijn huidige werk, waar ik ook werkte. Het klikte geweldig, dus na een tijdje zijn we gaan samenwonen.
En toen begon de ellende.

Hij kon van het ene op het andere moment ineens omslaan. Zijn ogen werden dan zelfs zwart (ipv bruin), hij kon me dan zó ontzettend kwaad en indringend aankijken dat ik vaak bang voor hem was. Hij sloeg dan opeens tegen een deur terwijl hij schreeuwde "VERDOMME BLOSSOM!!!!!!!" Ik schrok me dan rot, omdat ik niet wist wat er was.
We waren bijvoorbeeld een keer oude kleren aan het uitzoeken om weg te gooien. Ik zag een oud tshirtje van hem liggen die nogal uitgelubberd was, dus ik vroeg 'kan deze ook weg?'. Hij ontplofte zowat!!!! Keek me zo kil en koud en kwaad aan, schold me uit, liep woedend het huis uit met de hond, mij verward achterlatend.
Later kwam hij terug, begon te huilen, verweet mij dat ik over hem heen walste en dat ik een hekel had aan zijn moeder. Bleek dat hij dat shirt van zijn moeder had gekregen, en dat het enorme sentimentele waarde had (was gewoon een zwart simpel shirt, zijn moeder leeft nog).

Zo hadden we vaak ruzies, waarin hij alles verdraaide en mij overal de schuld van gaf. Hij praatte mij allerlei psychische aandoeningen aan. Ik werd heel onzeker en bang om dingen fout te doen, waarvan hij boos kon worden. Ik liep thuis continu op mijn tenen. Ik dacht dat het kwam door het leger, misschien was het wel heel erg geweest daar.
Hij was soms ook heel gewelddadig tegen zijn hond. De hond kon weleens zeuren, soms werd mijn ex dan zo kwaad dat hij de hond keihard aan zijn riem omhoog trok, waardoor het arme beest ging piepen. Of hij drukte hem hard tegen de grond.
Als ik dit typ krijg ik alweer kippenvel en tranen in mijn ogen, bah.
Hij maakte ook vaak hele rare enge opmerkingen. Ik wou bijvoorbeeld graag ooit een siamees (kat), maar die mauwen nogal hard. Hij zei toen een keer dat als hij zo'n kat in huis zou hebben hij die zo hard tegen zijn kop aan zou schoppen tot het zou bloeden. Later zei hij dat het natuurlijk een grapje was, wat dacht ik wel niet? Ik was echt ziek in mijn hoofd dat ik dacht dat hij dat meende... zo draaide hij alles om.

We zijn nog op vakantie geweest, in een behoorlijk afgelegen huisje. Ik was die vakantie alleen maar bang dat hij me iets aan zou doen. Steeds die rare buien, zomaar woedend worden, mij aankijken alsof hij me dood wou hebben.
Op een gegeven moment begon hij ook ons jonge katje pijn te doen. Kleine katjes zijn soms stout, hij ging bijvoorbeeld vaak aan de bladeren van de plant hangen. Die plant had mijn ex ook van zijn moeder gekregen, en was dus heilig, dus meerdere keren duwde hij de kat weg bij die plant.
Op een gegeven moment zag ik dat hij de kat echt hard wegsloeg, en toen knapte er iets bij mij. Ik ben woedend het huis uit gevlucht, mijn kleine katje achterlatend. Kan nog huilen als ik er aan denk.
Ik durfde niet op een normale manier bij hem weg te gaan, dus ik heb 1 nacht bij mijn ouders geslapen en ben toen terug gegaan, net alsof gedaan dat ik het weer wou proberen.
Ondertussen regelde ik een woning en verhuizers.
In die week ben ik zijn oude telefoons en computer gaan doorspitten en is mij veel duidelijk geworden. Ik vond veel smsjes van zijn ex, dat zij niet meer tegen zijn agressie kon en dat ze hem niet in de buurt wou hebben omdat ze bang was dat hij weer ineens kwaad zou worden, en dat hij dat tegen het kind zou afreageren.
Ook vond ik mailtjes van hun eerste contacten, hij heeft haar verteld dat hij de pabo heeft gedaan. Geen woord over het leger.
Via mijn werk kon ik destijds iemands werkverleden opvragen, en ik kwam er toen achter dat hij nooit in het leger heeft gezeten. Hij heeft ook geen pabo gedaan.
Allemaal leugens. (hij had na de middelbare school in een winkel gewerkt, daarna op het werk beland waar ik hem van kende).

Afijn, een week later ging hij bij zijn moeder op bezoek, ik belde de hulptroepen, en ik ben samen met mijn katje verhuisd. Heb hem daarna gebeld dat ik weg was. Hij beschuldigde me van vreemdgaan, jankte en was woedend, maar dat was dat.
Ik heb spijt dat ik de dieren niet beter heb kunnen beschermen, de hond kon ik ook niet meenemen.

Sorry, lang verhaal geworden.

quote:

Op woensdag 29 juni 2011 17:45 schreef Blossom86 het volgende:
Herkenbare verhalen, vooral van Mevrouw_voor_jou.

Mijn leuke ex:

- knip -
Afijn, een week later ging hij bij zijn moeder op bezoek, ik belde de hulptroepen, en ik ben samen met mijn katje verhuisd. Heb hem daarna gebeld dat ik weg was. Hij beschuldigde me van vreemdgaan, jankte en was woedend, maar dat was dat.
Ik heb spijt dat ik de dieren niet beter heb kunnen beschermen, de hond kon ik ook niet meenemen.

Sorry, lang verhaal geworden.

Helaas heel herkenbaar. Zie mijn verhaal als TS deel 1 en overgenomen in de OP deel 2.

Je gaat bijna aan jezelf twijfelen als je ex je gaat uitmaken voor dingen die ze zelf doen. Waar ikzelf nog het meeste moeite mee had was dat m'n ex echt boos werd (!) als ik niet inging op haar beschuldigingen of ontkende. Dan was ze vreselijk teleurgesteld. Wtf?
(Later pas ga je begrijpen dat ze echt geloven wat ze denken, waarheden worden simpelweg geboren door de enkele gedachte die ze hebben en daar 'zoeken' ze dan wel iets bij om dat te onderbouwen).

Eentje die met een schroevendraaier vanuit het niets een gat in mijn borst wou maken. Eerste aanzet was niet hard genoeg. Arme meisje was echter ook niet zo heel groot en kon er amper bij nadat ik mijn hand op haar schouder legde. Daarna alsnog met zn vieren de kroeg in gegaan. Was het alweer bijna vergeten door de drank totdat er mensen naar mij toekwamen om te vragen waar ik schade had. Ze had aan iedereen in de kroeg verteld dat ze mij flink in elkaar had geslagen, terwijl ik op een paar meter afstand stond. Heb nog nooit gelachen.

Wat ook erg grappig was is dat ze een paar dagen daarvoor probeerde om mijn broer te versieren om wraak te nemen.

Volgens mij was ik al die keren daarvoor de ergste ex. Ik had namelijk de insteek om de vrouw het uit te laten maken als ik zeker wist dat ik er geen toekomst in zag (gedrag om dat uit te lokken moest echter niet kwetsend zijn en had dus zo zijn grenzen). Dan wist je zeker dat het meteen afgehandeld was. Op de één of andere manier vinden veel mensen die gedumpt zijn de ex-partner nog interessanter worden.

Oh méhn, die exen zijn stuk voor stuk echte rampen

quote:

Op donderdag 30 juni 2011 08:21 schreef Editeur het volgende:
Oh méhn, die exen zijn stuk voor stuk echte rampen

Nee hoor; je hoort maar 1 kant van het verhaal.

Mijn ex heeft het na een relatie van 2 jr uit gemaakt omdat iemand ons beide had gehackt en hij mij de schuld gaf. Hij was heilig van overtuigd dat crackers alleen bedrijven pakte. Hij heeft zelfs de politie op mij afgestuurd. Maar ik had genoeg bewijzen dat ik het niet was. we zijn nu bijna 2 jr uit elkaar en nog heb ik gevolgen ervan. Hij is een persoon die alles in zijn pc zette. En of hij heeft nog steeds zijn pc niet goed beveiligd of hij heeft hem zo op straat gezet. Want ik moet nog steeds foto's enzo van het internet halen. Moest mijn bankrekening nr al veranderen omdat deze misbruikt werd. Mijn 06 nummer en email adressen. Ik heb er alles aan gedaan nieuwe provider/router/pc niet op sociale sites. Ben van digibeet bijna een ICT er geworden. De crackers zijn gepakt en nog krijg ik de schuld.

quote:

Op donderdag 30 juni 2011 08:43 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Nee hoor; je hoort maar 1 kant van het verhaal.

Wat Catbert al zegt; je gaat er daarbij vanuit dat je met twee volwassen mensen te maken hebt die beiden naar waarheid hun verhaal willen vertellen. Die vlieger gaat niet altijd op.

quote:

Op zondag 3 juli 2011 15:30 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Wat Catbert al zegt; je gaat er daarbij vanuit dat je met twee volwassen mensen te maken hebt die beiden naar waarheid hun verhaal willen vertellen. Die vlieger gaat niet altijd op.

Devil's Advocate.

Gelukkig zijn niet alle exen erg.

quote:

Op woensdag 29 juni 2011 17:45 schreef Blossom86 het volgende:
Herkenbare verhalen, vooral van Mevrouw_voor_jou.

Mijn leuke ex:
Ontmoet op mijn werk. Het was een hele lieve rustige zachtaardige jongen. Hij vertelde me vrijwel meteen dat het net uit was met zijn ex, en dat hij een kind met haar had. Het kind was pas 3 maanden oud, maar zijn ex was helemaal geflipt, extreem jaloers enz, waardoor het niet meer ging samen. Hij mocht het kind ook niet meer zien van haar. Ze bleek echt een raar wijf te zijn, alleen maar op zijn geld uit. Hij huilde vaak dat hij zijn kind niet meer zag. Ik had echt medelijden met hem.

In het begin was alles leuk, hij was erg lief voor me.
Hij vertelde veel over zijn verleden, hij had in het leger gezeten bij de luchtmacht. Was in Afghanistan geweest, veel dingen gezien, veel meegemaakt. Na die periode wou hij meer rust, dus is hij beland bij zijn huidige werk, waar ik ook werkte. Het klikte geweldig, dus na een tijdje zijn we gaan samenwonen.
En toen begon de ellende.

Hij kon van het ene op het andere moment ineens omslaan. Zijn ogen werden dan zelfs zwart (ipv bruin), hij kon me dan zó ontzettend kwaad en indringend aankijken dat ik vaak bang voor hem was. Hij sloeg dan opeens tegen een deur terwijl hij schreeuwde "VERDOMME BLOSSOM!!!!!!!" Ik schrok me dan rot, omdat ik niet wist wat er was.
We waren bijvoorbeeld een keer oude kleren aan het uitzoeken om weg te gooien. Ik zag een oud tshirtje van hem liggen die nogal uitgelubberd was, dus ik vroeg 'kan deze ook weg?'. Hij ontplofte zowat!!!! Keek me zo kil en koud en kwaad aan, schold me uit, liep woedend het huis uit met de hond, mij verward achterlatend.
Later kwam hij terug, begon te huilen, verweet mij dat ik over hem heen walste en dat ik een hekel had aan zijn moeder. Bleek dat hij dat shirt van zijn moeder had gekregen, en dat het enorme sentimentele waarde had (was gewoon een zwart simpel shirt, zijn moeder leeft nog).

Zo hadden we vaak ruzies, waarin hij alles verdraaide en mij overal de schuld van gaf. Hij praatte mij allerlei psychische aandoeningen aan. Ik werd heel onzeker en bang om dingen fout te doen, waarvan hij boos kon worden. Ik liep thuis continu op mijn tenen. Ik dacht dat het kwam door het leger, misschien was het wel heel erg geweest daar.
Hij was soms ook heel gewelddadig tegen zijn hond. De hond kon weleens zeuren, soms werd mijn ex dan zo kwaad dat hij de hond keihard aan zijn riem omhoog trok, waardoor het arme beest ging piepen. Of hij drukte hem hard tegen de grond.
Als ik dit typ krijg ik alweer kippenvel en tranen in mijn ogen, bah.
Hij maakte ook vaak hele rare enge opmerkingen. Ik wou bijvoorbeeld graag ooit een siamees (kat), maar die mauwen nogal hard. Hij zei toen een keer dat als hij zo'n kat in huis zou hebben hij die zo hard tegen zijn kop aan zou schoppen tot het zou bloeden. Later zei hij dat het natuurlijk een grapje was, wat dacht ik wel niet? Ik was echt ziek in mijn hoofd dat ik dacht dat hij dat meende... zo draaide hij alles om.

We zijn nog op vakantie geweest, in een behoorlijk afgelegen huisje. Ik was die vakantie alleen maar bang dat hij me iets aan zou doen. Steeds die rare buien, zomaar woedend worden, mij aankijken alsof hij me dood wou hebben.
Op een gegeven moment begon hij ook ons jonge katje pijn te doen. Kleine katjes zijn soms stout, hij ging bijvoorbeeld vaak aan de bladeren van de plant hangen. Die plant had mijn ex ook van zijn moeder gekregen, en was dus heilig, dus meerdere keren duwde hij de kat weg bij die plant.
Op een gegeven moment zag ik dat hij de kat echt hard wegsloeg, en toen knapte er iets bij mij. Ik ben woedend het huis uit gevlucht, mijn kleine katje achterlatend. Kan nog huilen als ik er aan denk.
Ik durfde niet op een normale manier bij hem weg te gaan, dus ik heb 1 nacht bij mijn ouders geslapen en ben toen terug gegaan, net alsof gedaan dat ik het weer wou proberen.
Ondertussen regelde ik een woning en verhuizers.
In die week ben ik zijn oude telefoons en computer gaan doorspitten en is mij veel duidelijk geworden. Ik vond veel smsjes van zijn ex, dat zij niet meer tegen zijn agressie kon en dat ze hem niet in de buurt wou hebben omdat ze bang was dat hij weer ineens kwaad zou worden, en dat hij dat tegen het kind zou afreageren.
Ook vond ik mailtjes van hun eerste contacten, hij heeft haar verteld dat hij de pabo heeft gedaan. Geen woord over het leger.
Via mijn werk kon ik destijds iemands werkverleden opvragen, en ik kwam er toen achter dat hij nooit in het leger heeft gezeten. Hij heeft ook geen pabo gedaan.
Allemaal leugens. (hij had na de middelbare school in een winkel gewerkt, daarna op het werk beland waar ik hem van kende).

Afijn, een week later ging hij bij zijn moeder op bezoek, ik belde de hulptroepen, en ik ben samen met mijn katje verhuisd. Heb hem daarna gebeld dat ik weg was. Hij beschuldigde me van vreemdgaan, jankte en was woedend, maar dat was dat.
Ik heb spijt dat ik de dieren niet beter heb kunnen beschermen, de hond kon ik ook niet meenemen.

Sorry, lang verhaal geworden.

Maar waarom heb je verdomme niet de dierenbescherming gebeld over de hond?

quote:

Op zondag 3 juli 2011 18:39 schreef duivelin1 het volgende:

[..]

Maar waarom heb je verdomme niet de dierenbescherming gebeld over de hond?

Wil je daar echt antwoord op hebben? Mmh...verplaats je dan eens wat beter in de situatie op dat moment van Blossem86

Mijn (nu) ex heeft met 3 gasten geneukt, 12 gasten gezoend en 2 gedated. In de tijd dat ik 2 maanden in nieuw Zeeland aan het rondtrekken was met een vriend. Dit was altijd een droom van me en ik dacht dat onze relatie na 2,5 hele mooie jaren wel die 2 maandjes aan kon. Haar reden voor haar gedrag: Je bent een klote vriendje want je liet me alleen achter en ik had je nodig. Terwijl ze het me wel gunde en het leuk voor me vond dat ik die reis kon maken.
Heb geen moment na kunnen genieten van me reis omdat ik gelijk in deze tyfuszooi terecht kwam

Mijn ex vond het leuk om van stemming te wisselen. Het vlotte eigenlijk vanaf het begin al niet (het was mijn eerste vriendin, dus ik wist uberhaupt niet waar de fuck ik aan begon ) en na een maand of twee trok ik heel tactisch op oudejaarsavond de stekker eruit. Het was namelijk niets wat ik in een relatie zocht (ik moest haar vertrouwen verdienen, en als ik door iemand anders gekrabbeld werd op hyves flipte ze helemaal).

Toen begon het! Na weken tientallen keren per dag bellen, hatelijke mails sturen, gevolgt door lieve mails, stond ze opeens huilend op mijn oprit (schreeuwend). Toen heb ik nog even een klap geincasseerd omdat ik een ander had gezoend (twee maanden nadat het uitging). Ik moet wel zeggen dat die klap nog meeviel als ik het vergelijk met de tikken die ik van d'r vrienden heb gekregen .

quote:

Op maandag 4 juli 2011 14:46 schreef timonicious het volgende:
Mijn ex vond het leuk om van stemming te wisselen. Het vlotte eigenlijk vanaf het begin al niet (het was mijn eerste vriendin, dus ik wist uberhaupt niet waar de fuck ik aan begon ) en na een maand of twee trok ik heel tactisch op oudejaarsavond de stekker eruit. Het was namelijk niets wat ik in een relatie zocht (ik moest haar vertrouwen verdienen, en als ik door iemand anders gekrabbeld werd op hyves flipte ze helemaal).

Toen begon het! Na weken tientallen keren per dag bellen, hatelijke mails sturen, gevolgt door lieve mails, stond ze opeens huilend op mijn oprit (schreeuwend). Toen heb ik nog even een klap geincasseerd omdat ik een ander had gezoend (twee maanden nadat het uitging). Ik moet wel zeggen dat die klap nog meeviel als ik het vergelijk met de tikken die ik van d'r vrienden heb gekregen .

"...de tikken van d'r vrienden..." ? Lijkt me een langer verhaal dan datgene dat je hierboven post? ;')

- toch maar niet, vervelend lang verhaal -

[ Bericht 95% gewijzigd door TheHolyTiamat op 08-07-2011 01:01:02 ]

Mijn meest recente ex vertrok voor anderhalve maand naar het buitenland om daar te werken. Anderhalve maand verneem ik niks van haar. Het eerste wat ik van haar hoor na haar terugkomst was in de vorm van een facebook uitnodiging, waarmee ze liet weten dat ze een nieuwe lover had gevonden. En maar sms-en waarom ik haar negeer...

Inmiddels is het ook al weer een paar maanden terug, en ik ben met de dag blijer dat het over is.

Ik heb maar 2 exen, dus de ergste daarvan kiezen is niet moeilijk, dat is mijn huidige ex. Relatie heb ik uitgemaakt op afgelopen 30 juni.

het heeft maar 7 maanden geduurd, maar toch 7 maanden te lang.

wat heeft tie gedaan? tijdens de relatie:

-mij en mijn moeder bedreigd
- zo vaak tegen me gelogen dat ik niet meer weet wanneer hij iets verteld dat wel klopt
- mij een Legacy (testament) toegestuurd van maar liefst 88 bladzijdes (geschreven ten tijde dat hij zelfmoord wilde plegen) de legacy staat vol zelfmedelijden en verwijten naar zijn familie/vrienden. Hij dacht dat werkelijk iedereen op deze aardbol tegen hem was. Ook staat er in dat hij contact had gezocht met de duivel en zin kreeg om mensen te vermoorden.
- hij zei me dat vreemde mensen op een station (geen idee meer welke plaats) voor hem gingen buigen, hij geloofde namelijk dat hij een soort van messenger was.
- ik heb hem 1 keer gezegd geen zin te hebben in sex en toen was meneer zwaar beledigd, ik had een hekel aan hem en tastte hem aan in zijn mannelijkheid. Zelf heeft hij mij zo vaak nee verkondigd omdat hij te moe was.
-mij zwart gemaakt bij zijn vrienden

Na de relatie:

Ik had hem gezegd zijn spullen op te halen en de sleutel op tafel achter te laten.

kwam ik thuis had hij overal briefjes achter gelaten met TRUT, ik hield echt van je. Hij had mijn vibrators verstopt (daar had hij altijd al frustraties van). En hij had een fotolijst die ik zelf gekocht had gestolen (hij noemde het alleen: toe-eigenen).

Inmiddels schrijft hij mails met verwijten naar mijn moeder en mij. Hij geeft iedereen de schuld, behalve zichzelf.

Ergens vind ik het heel erg zielig ook nog, want ik denk dat hij echt ziek is. Het jammere is nu wel dat onze reis naar disneyland parijs (5 augustus) niet door gaat. Maar ergens wil ik ook helemaal niet in Parijs zitten met zo'n zieke man.