De ergste ex van 2011 verkiezingen: deel 2

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:15 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Ben blij dat je zelf inziet dat het nogal een lullige manier is om het zo uit te maken..

Haha daarom snapte ik het stalken ook wel, vind het nu nogsteeds lullig, kan ik mezelf niet nomineren?

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:20 schreef Newbie114 het volgende:

[..]

Haha daarom snapte ik het stalken ook wel, vind het nu nogsteeds lullig, kan ik mezelf niet nomineren?

Nou mijn ex wint het makkelijk van je dus nee ik zou je niet laten nomineren

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:22 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Nou mijn ex wint het makkelijk van je dus nee ik zou je niet laten nomineren

Mja klopt. Echt zware shit met al die exen hier... Dan val ik en die ander ook zeker mee, echt heel veel. Maar goed, wat verwacht je voor een week 'relatie' (en ja, ik ben pas 16 ja, toen was ik 13). Ik hoop dat mensen het niet erg vinden als ik hier lees en probeer te helpen, want ik ben pas jong, dus weet er niet zoveel van.

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:26 schreef Newbie114 het volgende:

[..]

Mja klopt. Echt zware shit met al die exen hier... Dan val ik en die ander ook zeker mee, echt heel veel. Maar goed, wat verwacht je voor een week 'relatie' (en ja, ik ben pas 16 ja, toen was ik 13). Ik hoop dat mensen het niet erg vinden als ik hier lees en probeer te helpen, want ik ben pas jong, dus weet er niet zoveel van.

Het zo ook wel erg zijn als je op je 16e dit zou hebben meegemaakt.. Maak je borst maar nat voor wat komen gaat..

Ik zou bijna zeggen, blijf voor altijd alleen

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:29 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Het zo ook wel erg zijn als je op je 16e dit zou hebben meegemaakt.. Maak je borst maar nat voor wat komen gaat..

Ik zou bijna zeggen, blijf voor altijd alleen

Hahaha, ik hoop het niet :p
Jij hebt toch ook wel goede relaties gehad, mag ik hopen...

quote:

Op maandag 27 juni 2011 09:02 schreef kastanova het volgende:Voorbeelden?
Je hebt te weinig aandacht voor haar door dat je veel met anderen afspreekt en aan het gamen bent. Lijkt mij een vrij valide argument van haar kant en is ook iets wat in een groot deel van de relaties voor komt. Echter, in dit geval => Niet jouw schuld, dat is immers de enige afleiding die je op dit moment nog hebt en dat mag je dus niet afgenomen worden. Pogingen daartoe zijn zelfs egocentrisch in jouw ogen.

Je maakt, terwijl ze nota bene bij jóuw familie (blijft toch altijd een beetje een vreemde en dus ongemakkelijke omgeving) zit een voor haar lullige opmerking. En niet alleen in de ogen van je vriendin een verkeerde opmerking, maar gezien de reactie van je moeder beschouwde iedereen het als een opmerking die te ver ging. Doe ik zelf ook regelmatig, maar dan rest me ook niets anders dan een excuus. Hoe reageer jij echter? => Ook niet jouw schuld, dergelijke opmerkingen en gedrag is immers het enige waar je nog een beetje plezier uit haalt en hoe kan ze je dat nu misgunnen?

Als ik eerlijk ben en tussen jouw regels en subjectieve beschrijvingen door lees, had je een vriendin die godsgruwelijk veel van je hield, zichzelf regelmatig weggecijferd heeft omdat ze zag hoeveel moeite je nog met je huidige situatie had en ondanks dat alles er zoveel mogelijk voor je heeft willen zijn.

Als ik je dan ook een advies zou mogen geven, is het om even flink bij jezelf te rade gaan of je wel écht zo redelijk bent geweest als je zelf denkt of dat je misschien toch teveel in een waas van zelfmedelijden bent blijven hangen en haar daarmee niet altijd even redelijk behandeld hebt.
Persoonlijk ben ik namelijk van mening dat je je handjes dicht mag knijpen met een ex die, ondanks dat het ongeluk ook de nodige invloed op haar gehad zal hebben, je toch in deze mate en voor zo'n lange tijd onvoorwaardelijk is blijven steunen. Bedenk namelijk dat ook zij de nodige moeite met dit alles (en dus ook de omslag van jouw persoonlijkheid) moet hebben gehad, ondanks dat toch altijd haar best is blijven doen voor je en het nu overkomt alsof je dat continu weggewoven hebt als zijnde vanzelfsprekend. En dat heeft het waarschijnlijk uiteindelijk alleen nog maar zwaarder voor haar gemaakt.

_{En voor het geval het zo over mocht komen, dit is geenszins als aanval op jouw persoon bedoeld, maar puur even vanuit een objectief perspectief bekeken. Ik denk namelijk dit zonde van de relatie is geweest. Zowel voor jou als voor haar.}

Oh, ik ben ook niet van mening dat ik een geweldige vriend ben geweest - overigens is het voor mij misschien wel verstandig om aan te geven dat ik door de dingen die voorgevallen zijn in mijn hoofd ben blijven zitten, dat is natuurlijk grotendeels aan mezelf te verwijten - al is dat er natuurlijk niet zomaar gekomen. Echter heb ik wel meerdere keren aangegeven dat het wellicht verstandig was om even een pauze in te lassen, zodat ik haar de aandacht kon geven die ze verdient/verdiende.

De bewoording 'zelfmedelijden' is ietswat te groot, maar inderdaad - ik heb periodes meer aan mezelf gedacht. Zoals ik ook al aangaf in het oorspronkelijke bericht; ik heb al die dingen gewild (vrienden opzoeken, gamen etc.) alleen kwam dat er haast nooit van doordat mijn ex- mijn aandacht op eiste. Dat had meerdere redenen waaronder het feit dat ze zelf niet het nut zag in haar vrienden zien en dat voor onze relatie al haast nooit deed, naast werken en haar verzorgpaard tweemaal per week was ik het enige waar tijd naar uit ging.

Ik moet er ook even bij vermelden dat ik pas vanaf April 2010 een relatie met haar had, niet al voor het ongeluk zelf. Onduidelijkheid van mijn kant, excuus.

Overigens geloof ik ook dat ze ontzettend veel van me hield/houdt, alleen liggen we qua opvoeding, humor, gedachtegang en persoonlijkheid ietswat te ver uit elkaar.

Dit is een topic wat ik nodig eens moet lezen

quote:

Op maandag 27 juni 2011 21:57 schreef Newbie114 het volgende:

[..]

Hahaha, ik hoop het niet :p
Jij hebt toch ook wel goede relaties gehad, mag ik hopen...

Jawel heb ook wel leuke vriendjes gehad hoor, maar nooi serieus.. Dit was de eerste jongen waardat ik echt een toekomst mee zag, en ook met die toekomst bezig was..

1 ding ik zal me nooit meer zo laten gebruiken, dus ik heb mijn lesje wel geleerd

Oke, ik doe ook mee.

Mijn ex (nu 3 jaar geleden) is nogal extreem onzeker en wantrouwend.. Als je hem leert kennen is het een extreme flirt (ik was dus ook gelijk weg van hem..), maar zodra het officieel was, werd hij een wandelende ramp. Zijn exen hebben het allemaal maximaal een week volgehouden met hem, mij is het 3 maanden gelukt (aangezien ik steeds hoopte dat hij zou veranderen..)
Ik mocht niet uitgaan, niet met jongens om gaan (zelfs niet met mijn beste vriend, die zo ongeveer homo is) en al helemaal niet over mijn exen praten.

Uiteindelijk, in de laatste paar weken van de relatie, hadden we alleen maar ruzie. Hij woonde best ver weg, dus dat was altijd via de telefoon/msn/sms. Op een gegeven moment hadden we via de telefoon ruzie (hij belde mij op mn mobiel, met de huistelefoon) en zei ik dat hij maar moest ophangen, omdat dit veel te veel geld kost. Toen maakte hij de opmerking; Je hebt me sowieso al te veel geld gekost. Dat was voor mij de druppel en toen heb ik er een punt achter gezet, zo laat ik me gewoon niet behandelen. Hij had er gelijk spijt van, belde me de volgende dag huilend op, dat hij naar me toe wilde komen, me zou laten zien dat ik bij hem hoor, bla bla bla.

Nu, 3 jaar later, is hij nog steeds niet over me heen. Ik heb al 2,5 jaar een geweldige vriend (die gelukkig dichtbij woont). Een paar maanden geleden begon hij weer tegen me, dat ik maar naar hem toe moest komen, zodat hij me zou laten zien dat hij een beter vriendje is dan mijn huidige vriend. Ik had zoiets van 'het zal wel, gewoon laten lullen en negeren'. Een week daarna bleef hij mijn vriend beledigen en uiteindelijk beweerde hij dat hij een lijst kon opstellen met redenen waarom hij een betere vriend is voor mij, dan mijn vriend. Na dat gelezen te hebben (en doorgestuurd naar mn vriend, die er commentaar op heeft geleverd) heb ik mijn ex even goed uitgelegd dat het nóóit meer iets zou kunnen worden. Hij houdt zich nu rustig, maar hij vergelijkt nog steeds ieder meisje dat hij leuk vindt, met mij. Dit laatste hoor ik steeds van gemeenschappelijke vrienden.

Op zich is mijn ex niet heel erg, eerder een beetje sneu..

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 09:10 schreef MarjoBlabla het volgende:
Oke, ik doe ook mee.

Mijn ex (nu 3 jaar geleden) is nogal extreem onzeker en wantrouwend.. Als je hem leert kennen is het een extreme flirt (ik was dus ook gelijk weg van hem..), maar zodra het officieel was, werd hij een wandelende ramp. Zijn exen hebben het allemaal maximaal een week volgehouden met hem, mij is het 3 maanden gelukt (aangezien ik steeds hoopte dat hij zou veranderen..)
Ik mocht niet uitgaan, niet met jongens om gaan (zelfs niet met mijn beste vriend, die zo ongeveer homo is) en al helemaal niet over mijn exen praten.

Uiteindelijk, in de laatste paar weken van de relatie, hadden we alleen maar ruzie. Hij woonde best ver weg, dus dat was altijd via de telefoon/msn/sms. Op een gegeven moment hadden we via de telefoon ruzie (hij belde mij op mn mobiel, met de huistelefoon) en zei ik dat hij maar moest ophangen, omdat dit veel te veel geld kost. Toen maakte hij de opmerking; Je hebt me sowieso al te veel geld gekost. Dat was voor mij de druppel en toen heb ik er een punt achter gezet, zo laat ik me gewoon niet behandelen. Hij had er gelijk spijt van, belde me de volgende dag huilend op, dat hij naar me toe wilde komen, me zou laten zien dat ik bij hem hoor, bla bla bla.

Nu, 3 jaar later, is hij nog steeds niet over me heen. Ik heb al 2,5 jaar een geweldige vriend (die gelukkig dichtbij woont). Een paar maanden geleden begon hij weer tegen me, dat ik maar naar hem toe moest komen, zodat hij me zou laten zien dat hij een beter vriendje is dan mijn huidige vriend. Ik had zoiets van 'het zal wel, gewoon laten lullen en negeren'. Een week daarna bleef hij mijn vriend beledigen en uiteindelijk beweerde hij dat hij een lijst kon opstellen met redenen waarom hij een betere vriend is voor mij, dan mijn vriend. Na dat gelezen te hebben (en doorgestuurd naar mn vriend, die er commentaar op heeft geleverd) heb ik mijn ex even goed uitgelegd dat het nóóit meer iets zou kunnen worden. Hij houdt zich nu rustig, maar hij vergelijkt nog steeds ieder meisje dat hij leuk vindt, met mij. Dit laatste hoor ik steeds van gemeenschappelijke vrienden.

Op zich is mijn ex niet heel erg, eerder een beetje sneu..

Trieste gast zeg.

Een kleine vast niet zo erge bijdrage, waarin ikzelf ook de nodige fouten heb gemaakt.

Mijn ex leerde ik via een forum kennen, (niet FOK) en toevallig was hij een keer in de buurt en dronken we iets. Dat werd al snel een soort verkering. Het leek in het begin alsof ik een engel had gevonden, hij was lief, zorgzaam, een beetje stoer en goed in bed.

Na 3 weken was het oud-en-nieuw en had hij teveel gedronken. Ik trouwens net zo goed en op een moment ging ik over mijn nek. Iemand anders moest daarom lachen en hij vloog als een dolle hond erop af, hij heeft flink gevochten. Ik heb toen meteen een taxi gebeld en we zijn naar huis gegaan. Onderweg zei hij dat hij nooit meer voor me op zou komen toen ik aangaf dat ik zijn reactie overdreven vond.

Thuis aangekomen werd hij agressief, sloeg zijn halve woonkamer in puin en gaf zijn konijn een trap en dreigde mij ook in elkaar te slaan als ik zijn moeder niet zou bellen. Ik heb dat vervolgens maar gedaan en haar gevraagd te komen. Hij ging vervolgens op de grond liggen huilen tot zijn moeder er was en hij kalmeerde. We hebben hem in bed gelegd en ik ben er naast gaan liggen op advies van zijn moeder. De volgende dag heb ik de eerste trein terug naar huis genomen.

Een paar dagen later stond ie voor de deur, huilend en vol spijt. We hebben toen gepraat en met zijn charisma wist hij mij weer in te pakken dus hadden we weer verkering. Een paar weken was hij weer die fantastische vriend en toen begon het gesodemieter. Nare opmerkingen maken, de telefoon dagen niet opnemen etcetera.

Maar omdat het zo afwisselde en hij me steeds inpakte (en ik dat liet gebeuren) besloten we dat het een goed idee was om samen te gaan wonen . Ik baan gezocht in zijn omgeving en spullen verhuisd. Op de eerste avond was hij al meteen niet thuis, terwijl ik juist graag samen met hem wilde zijn. Hij vond dat ik niet moest zeiken.

In de anderhalve week dat we hebben samengewoond gedroeg hij zich echt bizar, bleef avonden weg, lag snachts te smsen (ging vreemd kwam ik later achter), vond dat ik het huishouden moest doen en dat ik teveel toiletpapier gebruikte. Ik mocht hem ook niet meer aanraken, dat kon hij niet hebben. De laatste dag had ik een migraineaanval, ik heb m half gesmeekt ergens pijnstillers te gaan halen maar dat wilde hij niet. Uiteindelijk heeft ie dat toch gedaan en toen het weer ging wilde hij alleen zijn want ik had m al de hele dag lastiggevallen volgens hem. 's Nachts lag hij de hele tijd te smsen terwijl ik probeerde te slapen. In de ochtend barstte de bom en hem ik alle frustraties van de afgelopen week eruit gegooid en vroeg m of hij zich soms expres zo gedroeg. Zijn antwoord was 'ja' en vervolgens heb ik m een lel gegeven. Hij heeft me toen letterlijk de deur uitgezet.

Het was uit maar de kous was daarmee niet af. Ik moest mijn spullen bij hem wegkrijgen, daar deed hij heel moeilijk over en dat heb ik via zijn moeder kunnen regelen. Vervolgens was mijn pinkpop kaartje ineens weg, t lag in de la van zijn bureau. Er was niet met hem over te praten en hij begon op een moment me zelfs te bedreigen. Via zijn moeder heb ik t geld teruggekregen.

Daarna heeft hij een tijdje stalkneigingen gehad, inloggen op mijn mail om mijn adres te achterhalen, opduiken op dat ene forum terwijl hij al veel eerder vertrokken was, inloggen op mijn msn, later heeft ie me eens naar huis gevolgd met de auto. Heel creepy allemaal. Gelukkig heeft ie me nooit iets aangedaan maar ik ben daar wel een lange tijd heel bang voor geweest.

Het ergst vind ik nog dat hij mijn kat iets aangedaan heeft in de paar dagen dat het beest bij hem zat toen het uit was. Van de ene op de andere dag was het beest ineens schuw en bang voor iedereen, ik weet niet wat hij gedaan heeft met m maar er moet iets gebeurd zijn want het was altijd een heel vrolijk beest.

Korte toevoeging: in die tijd wilde ik heeeeeeeeel graag een relatie, ik was erg eenzaam en in plaats van na oud en nieuw hem direct uit te bannen ben ik dus bij hem gebleven. Deels is dit dus mijn eigen schuld, ik had kunnen weten dat dit niet goed af zou lopen.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:15 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
-verhaal-

Een 'niet zo erge bijdrage'? Dat hij je gaat bedreigen en dieren loopt te mishandelen vind ik anders behoorlijk ver gaan. Ook dat van die pijnstillers, kom op zeg.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:19 schreef Id_do_her het volgende:

[..]

Een 'niet zo erge bijdrage'? Dat hij je gaat bedreigen en dieren loopt te mishandelen vind ik anders behoorlijk ver gaan. Ook dat van die pijnstillers, kom op zeg.

Vergeleken met dat verhaal van die duizenden smsjes vind ik dit meevallen. T was destijds best heftig allemaal, ik ben er zelfs voor naar een psycholoog geweest om weer een beetje mens te worden want die jongen heeft me psychisch echt half afgebroken. T bizarste aan hem vond ik de blik in zijn ogen die hij soms had, ijskoud en helemaal zonder gevoel en dan was hij daarvoor echt lief geweest, dat kon zomaar omslaan.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:24 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Vergeleken met dat verhaal van die duizenden smsjes vind ik dit meevallen. T was destijds best heftig allemaal, ik ben er zelfs voor naar een psycholoog geweest om weer een beetje mens te worden want die jongen heeft me psychisch echt half afgebroken. T bizarste aan hem vond ik de blik in zijn ogen die hij soms had, ijskoud en helemaal zonder gevoel en dan was hij daarvoor echt lief geweest, dat kon zomaar omslaan.

Ik vind een konijn en kat mishandelen erger dan 1000 smsjes.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:24 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Vergeleken met dat verhaal van die duizenden smsjes vind ik dit meevallen. T was destijds best heftig allemaal, ik ben er zelfs voor naar een psycholoog geweest om weer een beetje mens te worden want die jongen heeft me psychisch echt half afgebroken. T bizarste aan hem vond ik de blik in zijn ogen die hij soms had, ijskoud en helemaal zonder gevoel en dan was hij daarvoor echt lief geweest, dat kon zomaar omslaan.

Het een is eigenlijk ook lastig met het ander te vergelijken. Het is gewoon diep triest om dat verhaal over je kat te lezen. We weten idd niet wat er precies gebeurd is, maar van vrolijk naar schuw en bang voor iedereen in de paar dagen bij hem? Dan hoef je geen Sherlock Holmes te zijn. Hopelijk gaat het weer wat beter met je kat en ben je inmiddels zelf ook weer over deze ex?

Het is niet niets en je zou bijna het naast jou liggen sms'en met anderen gaan vergeten vanwege al dat fysiek en psychisch geweld

Wanneer speelde dit?

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:24 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Vergeleken met dat verhaal van die duizenden smsjes vind ik dit meevallen. T was destijds best heftig allemaal, ik ben er zelfs voor naar een psycholoog geweest om weer een beetje mens te worden want die jongen heeft me psychisch echt half afgebroken. T bizarste aan hem vond ik de blik in zijn ogen die hij soms had, ijskoud en helemaal zonder gevoel en dan was hij daarvoor echt lief geweest, dat kon zomaar omslaan.

Bij die duizend smsjes werden er geen dieren mishandeld en dat jij hoofdpijn hebt en hij te lam is om even pillen te halen vind ik niet normaal.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:33 schreef Messina het volgende:

[..]

Ik vind een konijn en kat mishandelen erger dan 1000 smsjes.

Ja, dat is eigenlijk ook wel zo. Ik had in mijn hoofd dat dat andere verhaal echt ook vreselijk was.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:50 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Het een is eigenlijk ook lastig met het ander te vergelijken. Het is gewoon diep triest om dat verhaal over je kat te lezen. We weten idd niet wat er precies gebeurd is, maar van vrolijk naar schuw en bang voor iedereen in de paar dagen bij hem? Dan hoef je geen Sherlock Holmes te zijn. Hopelijk gaat het weer wat beter met je kat en ben je inmiddels zelf ook weer over deze ex?

Het is niet niets en je zou bijna het naast jou liggen sms'en met anderen gaan vergeten vanwege al dat fysiek en psychisch geweld

Dat denk ik ook. Het gaat weer goed met mijn kat, hij heeft een tijdje bij een vriendin gelogeerd die hem heel voorzichtig weer uit zijn schulp heeft weten te krijgen. Daarna heb ik een ander baasje voor hem gezocht, en daar is hij weer helemaal de oude geworden. Ik had in die tijd zelf geen vaste woon/verblijfplek en het zou even duren voor ik dat weer had. Ik wilde hem het geleur niet aandoen.

Ik ben er zelf weer helemaal overheen, met hulp van een fijne psychologe. In latere relaties heb ik me wel eens onzeker gevoeld als mijn partner vriendschappelijk met een andere dame omging maar gelukkig kan ik dat wel bespreekbaar maken en weet ik dat het mijn dingetje is.

Het is nu inmiddels 4 jaar geleden.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 12:15 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
-knip-
Korte toevoeging: in die tijd wilde ik heeeeeeeeel graag een relatie, ik was erg eenzaam en in plaats van na oud en nieuw hem direct uit te bannen ben ik dus bij hem gebleven. Deels is dit dus mijn eigen schuld, ik had kunnen weten dat dit niet goed af zou lopen.

Iedereen maakt fouten. Heeft geen zin om over eigen schuld te praten. Je hebt er van geleerd zullen we maar zeggen. Bijna iedereen die verliefd is doet af en toe dingen waar je met je verstand niet bij kunt.

Maarja verliefdheid en verstand heeft dan ook niet zoveel met elkaar te maken.

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 13:19 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Iedereen maakt fouten. Heeft geen zin om over eigen schuld te praten. Je hebt er van geleerd zullen we maar zeggen. Bijna iedereen die verliefd is doet af en toe dingen waar je met je verstand niet bij kunt.

Maarja verliefdheid en verstand heeft dan ook niet zoveel met elkaar te maken.

T is niet dat ik de schuld bij mezelf leg, hij is degene die al die rotzooi uitgehaald heeft. Het is vooral dat ik me besef dat ik het heb laten gebeuren en ik me daar bewust van ben. Ik zal het niet nog een keer accepteren dat iemand me zo behandelt.

iedereen heeft wel eens wat .
ik kwam ook wel eens een leuke meid tegen , uiteindelijk heeft zij het uitgemaakt . ( na 1 jaar )
voelde het niet echt aankomen behalve dat er toen een binnenbrand was die ik zo heldhaftig heb geblust bij haar in huis . waardoor ik mn armen 2e graads verbrand heb ( best flink ) , zat de nacht erna onder zware pijnstillers en kreeg te horen dat we toch niet zo bij elkaar pasten . nog aantal jaren last gehad van trillingen in mn armen wegens beschadigde pezen ofzo . inmiddels is alles wel weer ok gelukkig .

grappige was ook dat toen ze haar ouders belde , dat ze eerst vroegen hoe het met haar was ( logisch ) daarna of dat de meubels nog heel waren .

quote:

Op dinsdag 28 juni 2011 16:06 schreef kovenant het volgende:
iedereen heeft wel eens wat .
ik kwam ook wel eens een leuke meid tegen , uiteindelijk heeft zij het uitgemaakt . ( na 1 jaar )
voelde het niet echt aankomen behalve dat er toen een binnenbrand was die ik zo heldhaftig heb geblust bij haar in huis . waardoor ik mn armen 2e graads verbrand heb ( best flink ) , zat de nacht erna onder zware pijnstillers en kreeg te horen dat we toch niet zo bij elkaar pasten . nog aantal jaren last gehad van trillingen in mn armen wegens beschadigde pezen ofzo . inmiddels is alles wel weer ok gelukkig .

grappige was ook dat toen ze haar ouders belde , dat ze eerst vroegen hoe het met haar was ( logisch ) daarna of dat de meubels nog heel waren .

En jij denkt dat dit maar "wat" is? Kun/wil je er meer over vertellen? Vind het nogal shocking, en zeker ook dat je aan niets kon merken dat ze er al mee bezig was. (Of had ze geen zin om je dankjewel te zeggen en was uitmaken makkelijker voor haar )

Hoe was die binnenbrand dan gestart? Heeft ze die zelf aangestoken?

quote:

Op maandag 20 juni 2011 15:42 schreef OBN het volgende:

[..]

Die wil ik wel horen exen van heaven!

Heaven+

brand was gestart na etentje , pan op warmhoudplaat gezet in de kamer ,
we liepen snel naar boven om wat leuks voor ons samen op internet op te zoeken .
ik had net de startpagina open toen brandalarm afging . tegen de tijd dat ik beneden was stond er een kolom van vuur die tegen het plafond op kroop .
toen heb ik met mn eigenwijze kop mn handen in handoeken en theedoeken gewikkeld spul beetgepakt en naar buiten gedonderd .
( brandblusser had ze zo handig genoeg geplaatst in meterkast waar een jassenrek voor stond en stapels met schoenen )

Ik denk dat ik kan zeggen dat ik de ergste ex heb. Het is al sinds november 2010 uit ( relatie van 2 jaar ). Ik had het uitgemaakt omdat ze vreemd ging en uiteindelijk dus ook bi bleek te zijn ..

Na een hele tijd niks te hebben gehoord kreeg ik opeens na Koninginnedag een sms dat ik een klootzak was etc. Ze had mij denk ik dus gezien dat ik met een andere meid zoende. Er was weer een periode van stilte tot vandaag ... Ik wilde lekker boodschappen doen, kom ik bij de kassa bleek ik geen saldo te hebben. Gelukkig had ik wel wat cash. Toen heel snel naar huis gegaan om te kijken hoe het zat. En ja hoor, er was dus voor enkele honderden euro's van mij rekening afgeschreven door vakantieveiling.nl.

Na wat gebel hebben de mensen van vakantieveiling.nl mij kunnen vertellen dat een persoon erachter zat met de naam toevallig ook die van mijn ex was. Volgens ING kon ik het geld niet storneren en volgens vakantieveiling.nl moet ik aangifte doen. Dus dat ga ik ook doen.