Kinderwens, waarom eigenlijk?

De mens is een sociaal wezen. Als je ouder wordt krijg je minder en minder vrienden cq sociale contacten. Met je kinderen heb je echter een totaal andere sociale band. Daarnaast bouw je iets op. Je ziet je kinderen evolueren en dingen bereiken. Dat geeft een gevoel van voldoening.

Zonder kinderen is het enige waar je op kunt focussen jezelf en dat gaat (imho) op een gegeven moment vervelen en zal de gedachte zich van he meestermaken wat het leven nu precies inhoud en welk doel het heeft

quote:

Ik noem het bewust "kindervrij", omdat daar een aspect van vrijwilligheid in zit, terwijl dat voor kinderloos niet geldt.

Dat lijkt me nogal onzin. Net alsof de 'autovrije zondag' vrijwillig is.

Verder is het min of meer 'normaal' dat men een kinderwens heeft, dit is puur instinct als je het mij vraagt. Maar goed, ik geloof best dat iemand dat instinct kan onderdrukken.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 08:22 schreef totebel het volgende:
Omdat ik zelf bewust kindervrij ben krijg ik heel vaak dingen naar mijn hoofd waarvan ik denk "en vraag je dat aan mensen met kinderen ook?"

Ik noem het bewust "kindervrij", omdat daar een aspect van vrijwilligheid in zit, terwijl dat voor kinderloos niet geldt.

Ik blijf erbij dat ik het al dan niet krijgen van kinderen een zeer persoonlijk en intiem iets van het stel in kwestie vind, al is het helaas maar al te vaak de omgeving ( (schoon)ouders ) die dat niet respecteert.

Toch ben ik oprecht heel benieuwd wat voor veel mensen nu de motivatie (if any, het kan ook gewoon een diepgeworteld, niet uit te legen verlangen zijn) is om wel kinderen te krijgen (als het je gegeven is uiteraard).

NIet om elkaar te overtuigen van het eigen gelijk, maar puur menselijke belangstelling.

Die vraag heb ik ook wel eens de groep ingegooid in een ver grijs verleden.
Een rationeel antwoord kan je vergeten omdat die er niet is.
Een emotioneel antwoord wel, of geen antwoord omdat het een instinctief iets is, jezelf willen voortplanten, liefst meerdere keren.

Ik moet zeggen dat ik tot een paar jaar geleden nog niet echt had nagedacht over het nemen van kinderen. Tot dat ik een relatie kreeg met mijn (inmiddels) vrouw. Ik denk dat wanneer je een erg goede en leuke relatie hebt het verlangen naar een kleine onbewust groeit. Tenminste, dat was bij ons wel zo. Ik denk ook dat de een het verlangen bij de ander kan versterken. Ook de invloeden van buitenaf tellen mee denk ik. Als jij om je heen veel slechte ervaringen ziet/hoort dan zal het verlangen waarschijnlijk onderdrukt worden. En het klopt dat je hier niet een goed antwoord op kan geven, het is niet uit te leggen.

Wat ik wel weet is dat de liefde voor je kind onvoorwaardelijk is. Het gevoel is niet uit te leggen en niet te vergelijken. Je leven wordt wel per direct veranderd en zal ook niet hetzelfde worden. Maar dat is iets wat je van te voren kan zien aankomen. Alles draait om het kind, maar het is het allemaal waard.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 08:44 schreef totebel het volgende:

[..]
Als ik spijt mocht krijgen, heb ik daar alleen mezelf mee. Als een ouder spijt krijgt (en dat soms zelfs ook verwoord naar zijn of haar kinderen) hebben de kinderen daar de last van die er zelf niet om gevraagd hebben om geboren te worden.

Prima toch? Ik snap dat je je druk maakt over die idiote sociale druk.

Mijn schoonmoeder zou bijna letterlijk het zaad uit me willen trekken voor een tweede kleinkind.
Ook zoiets, dat verplichte tweede kind.

De eerste is er nog niet uit of die heks begint over nr 2.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 08:48 schreef BertV het volgende:

[..]

Prima toch? Ik snap dat je je druk maakt over die idiote sociale druk.

Mijn schoonmoeder zou bijna letterlijk het zaad uit me willen trekken voor een tweede kleinkind.
Ook zoiets, dat verplichte tweede kind.

De eerste is er nog niet uit of die heks begint over nr 2.

Mijn ouwe lul vroeg na 5 min nadat we getrouwd waren of de eerste al in zicht was.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 08:42 schreef totebel het volgende:

[..]

dat vind ik dan weer onzin, Instinct onderdrukken. Ik hou gewoon niet van kinderen, ik smelt niet bij het zien van een baby en krijg zeker niet de drang om er zelf ook een te hebben.

Begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind baby's vaak verschrikkelijk. Alleen dat gejank en geschijt de hele dag al... En op het moment dat je even lekker rustig boodschappen wil doen lijkt opeens de kinderopvang gesloten te zijn, dat iedereen z'n huilmachine maar meeneemt. Bij de kassa is het dan meestal traditie dat er minstens 4 baby's zo'n 115dB per stuk moeten produceren. Om koppijn van te krijgen. En op het moment dat je de verwekker van dat verschrikkelijke wezen dan staat te bekijken met een blik van "Moet dat nou weer...", krijg je er meestal een terug van "Tja, over een paar jaar staat jouw koter ook de hele winkel bij elkaar te bleren, dat hoort erbij". En over dat laatste hebben ze dan meestal weer gelijk.

Maar goed, hoe oud ben je ondertussen als ik mag vragen?

Kinderen? Op deze planeet?

Beetje vol, mensen.

@bertv, tenzij je binnen een jaar de komst van nummer 2 aankondigt. Want dan is het toch wel erg snel hoor! Dan had je beter even kunnen wachten totdat nr 1 een jaar of 3 is

En waarom ik kinderen heb gekregen? Instinct, de relatie klopte, we werden wat volwassener en we wilden ons leven nog completer maken.
Voor nr 2 heb ik wel een duidelijke reden. Ik ben zelf broer- en zusloos en mij lijkt het zo eng dat ik over een jaar 20 wees ben. Dat alles op mij neerkomt enzo.
Bij ons zit er 22 maanden tussen de kinderen, want dan hebben we de tropenjaren maar al gehad over een jaar of 4

Ik denk ook steeds meer dat ik geen kinderen wil. Ik dacht altijd dat ik ze wel wilde, maar ik had daar geen gegronde reden voor (denk meer doordat het sociaal wenselijk is).
Afgelopen jaar eens goed na gaan denken wat het eigenlijk betekent als je kinderen hebt en dat plaatje staat me helemaal niet aan! Ik wil m'n leven niet aanpassen aan kinderen, of 'laten leven' door kinderen. Mijn leven is prima zoals het is Daarnaast verandert de maatschappij op zo'n manier dat ik daar geen kinderen in wil zetten.
Het is wel zo dat ik momenteel geen relatie heb wat ook wel van invloed zal zijn op mijn huidige visie, maar ik geloof steeds minder dat ik nog ooit moeder ga worden van een eigen kind.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 08:52 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Mijn ouwe lul vroeg na 5 min nadat we getrouwd waren of de eerste al in zicht was.

Wij krijgen steeds gevraagd of het ondertussen geen tijd is om te trouwen...

En de nummer twee vraag, ook heel bekend

Sommige kinderen zijn best leuk. Zoals mijn kleine neefjepeefje. Maar ik ben blij dat ie na een paar uur weer op is gerot.

Dus nee, aan mij is het ook niet besteed.

Ah, het wekelijkse 'waarom kinderen topic' inclusief alle 'kinderen zijn jankende schijt-machines'-reacties!
Toch heerlijk dat er altijd weer iemand is die zijn kindervrijheid even in de picture moet zetten om aan te geven hoe 'anders dan anderen' ze wel niet zijn.

Het resultaat van zoeken op 'waarom' in de TT in OUD:
Waarom kinderen?
Waarom kinderen # 2
Waarom kinderen #3
Waarom Kinderen #4
Waarom veranderen mensen in ouders?
Waarom veranderen mensen in ouders? Deeltje deux.
Waarom "neem" je kinderen?
Waarom uberhaubt kinderen :{

En dan is er ook nog:
Geen kinderwens...
Geen kinderwens
Geen kinderwens en iedereen roept....

Met een uitstapje naar R&P:
Geen kinderwens
Geen kinderwens # 2
Geen kinderwens #3
Als je geen kinderwens hebt...
Geen kinderwens is dat gek?

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 09:23 schreef Brighteyes het volgende:
Ah, het wekelijkse 'waarom kinderen topic' inclusief alle 'kinderen zijn jankende schijt-machines'-reacties!
Toch heerlijk dat er altijd weer iemand is die zijn kindervrijheid even in de picture moet zetten om aan te geven hoe 'anders dan anderen' ze wel niet zijn.

...als 14 jarige kun je dat makkelijk roepen, zelf net 10 jaar s'nachts zindelijk.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 09:23 schreef Brighteyes het volgende:
Ah, het wekelijkse 'waarom kinderen topic' inclusief alle 'kinderen zijn jankende schijt-machines'-reacties!

Positieve ontwikkeling, toch?

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 08:30 schreef ArnoKlaassen het volgende:

Zonder kinderen is het enige waar je op kunt focussen jezelf en dat gaat (imho) op een gegeven moment vervelen en zal de gedachte zich van he meestermaken wat het leven nu precies inhoud en welk doel het heeft

Oh, dus kinderen zijn een prima afleiding, zodat je je niet met de grote vragen van het leven bezig hoeft te houden?

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 10:27 schreef totebel het volgende:

[..]

Niet iedereen zit hier al jaren. Ik zou het verder ook waarderen om geen persoonlijkheidsanalyse op anderen los te laten. Ik ken jou niet, jij kent mij niet. Ik laat jou in je waarde, doe dat ook bij anderen. Danku

Dus dat licht-zure 'Niet iedereen zit hier al jaren' zal ik dan maar niet persoonlijk opvatten?

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 10:31 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Oh, dus kinderen zijn een prima afleiding, zodat je je niet met de grote vragen van het leven bezig hoeft te houden?

Mwoah... ik kan me prima met de grote vragen des levens bezighouden naast mijn kind. Dus nee, het is geen vervanging, het is gewoon een gedeelte van de invulling van mijn leven

Ik zie echt het probleem niet, de een wil een kind, de ander wil een flitsende carriėre, weer een ander wil het allebei. Doe gewoon je ding...

quote:

Daar rust nog steeds een groot taboe op, terwijl het WEL voorkomt, spijtoptanten.

Die kunnen zich beter niet hier in OUD melden want dat lijkt me errug gevaarlijk.



Ik kreeg mijn kinderen in een tijd dat het nog vanzelfsprekend was om ze te krijgen. Weet niet of ik er tegenwoordig nog aan zou beginnen. Ik ben geneigd te denken van niet.

Ik heb een volwassen dochter die absoluut zelf geen kinderen wil en dat vind ik prima.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 10:38 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Mwoah... ik kan me prima met de grote vragen des levens bezighouden naast mijn kind. Dus nee, het is geen vervanging, het is gewoon een gedeelte van de invulling van mijn leven

Ik zie echt het probleem niet, de een wil een kind, de ander wil een flitsende carriėre, weer een ander wil het allebei. Doe gewoon je ding...

Ja, precies. De reden die ArnoKlaassen gaf vind ik dan ook geen reden.

Eigenlijk kun je het helemaal niet beredeneren. Het komt uiteindelijk toch neer op een gevoel dat je hebt. Dan kun je er wel rationele onderbouwingen voor gaan zitten verzinnen, maar dat zal bij het niemand het gevoel veranderen van wel of geen kinderen willen hebben.