OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hoi,
Dit is geen bashtopic, maar een aanzet tot discussie.
Wat ik dus al menigmaal heb meegemaakt in mijn omgeving: Niets aan de hand, alles gezellig op elke verjaardag/feestje. Het gaat over de studie/werk/vrienden/sport/winkelen/whatever.
Maar dan. Er is er één zwanger. Niet alleen kan zij nu nergens anders meer over praten, het leven houdt tenslotte compleet op als je zwanger bent, maar ook alle overige vrouwen kunnen nergens anders meer over praten dan zwangerschappen, wat je al dan niet meer mag eten, ranzige verhalen over kinderen/zwangerschap (poepen tijdens het persen) en de Prenatalkleertjes.
Nu ja denk je dan. Dat duurt een maandje en dan zijn we er allemaal aan gewend, kan iedereen weer verder praten over de normale dingen in het leven. Dat is vergissing nummer 1. Het gaat 9 maanden door. Klagen, zeiken, praten over de zwangerschap van jantjes buurman's zus die ook zwanger is....etc etc.
Nou vooruit. Je zet je eroverheen. Maar nééé, als dat kind dan eenmaal is uitgepoept gaat het de eerste 2 jaar alleen maar over luiers, uitslag, hoestjes, grappige anecdotes en andere toffe kinderverhalen.
Overigens doen de mannen net zo hard mee als de vrouwen, dat is zo mogelijk nog erger want je denkt in het begin dat je nog een anti-front kunt opbouwen met de mannen. ("we zijn zwanger" & "kijk eens wat een leuke babyfoto's ik van mijn gedrocht heb gemaakt met nieuwe DSR, omdat ik geen leven meer heb!")
Daarna zie je dan toch wel een scheiding tussen mensen. Normale mensen pakken hun leven weer op en de kanslozen kunnen de rest van hun leven geen eigen leven meer leiden.
Mijn vraag aan de ouders in dit forum: Waarom doe je het? Ik vind het namelijk nogal egoistisch. Er zijn namelijk niet alleen mensen die geen kinderen willen; er zijn ook mensen die een hekel hebben aan het eeuwige gewauwel erover. Kun je écht nergens anders meer over praten, of is het gewoon een kwestie van niet willen? En heb je verder nog een leven, of is het gewoon de bittere waarheid dat je gewoon verder niets meer meemaakt en dús niets meer te vertellen hebt?
Ik vroeg het me zo af.
Groetjes,
Krea.
Dit is geen bashtopic, maar een aanzet tot discussie.
Wat ik dus al menigmaal heb meegemaakt in mijn omgeving: Niets aan de hand, alles gezellig op elke verjaardag/feestje. Het gaat over de studie/werk/vrienden/sport/winkelen/whatever.
Maar dan. Er is er één zwanger. Niet alleen kan zij nu nergens anders meer over praten, het leven houdt tenslotte compleet op als je zwanger bent, maar ook alle overige vrouwen kunnen nergens anders meer over praten dan zwangerschappen, wat je al dan niet meer mag eten, ranzige verhalen over kinderen/zwangerschap (poepen tijdens het persen) en de Prenatalkleertjes.
Nu ja denk je dan. Dat duurt een maandje en dan zijn we er allemaal aan gewend, kan iedereen weer verder praten over de normale dingen in het leven. Dat is vergissing nummer 1. Het gaat 9 maanden door. Klagen, zeiken, praten over de zwangerschap van jantjes buurman's zus die ook zwanger is....etc etc.
Nou vooruit. Je zet je eroverheen. Maar nééé, als dat kind dan eenmaal is uitgepoept gaat het de eerste 2 jaar alleen maar over luiers, uitslag, hoestjes, grappige anecdotes en andere toffe kinderverhalen.
Overigens doen de mannen net zo hard mee als de vrouwen, dat is zo mogelijk nog erger want je denkt in het begin dat je nog een anti-front kunt opbouwen met de mannen. ("we zijn zwanger" & "kijk eens wat een leuke babyfoto's ik van mijn gedrocht heb gemaakt met nieuwe DSR, omdat ik geen leven meer heb!")
Daarna zie je dan toch wel een scheiding tussen mensen. Normale mensen pakken hun leven weer op en de kanslozen kunnen de rest van hun leven geen eigen leven meer leiden.
Mijn vraag aan de ouders in dit forum: Waarom doe je het? Ik vind het namelijk nogal egoistisch. Er zijn namelijk niet alleen mensen die geen kinderen willen; er zijn ook mensen die een hekel hebben aan het eeuwige gewauwel erover. Kun je écht nergens anders meer over praten, of is het gewoon een kwestie van niet willen? En heb je verder nog een leven, of is het gewoon de bittere waarheid dat je gewoon verder niets meer meemaakt en dús niets meer te vertellen hebt?
Ik vroeg het me zo af.
Groetjes,
Krea.
misschien moet je je afvragen of het niet juist abnormaal en niet-wenselijk is dat jij blijkbaar niet meeverandert ?quote:Op dinsdag 25 maart 2008 15:51 schreef Kreator het volgende:
...Overigens doen de mannen net zo hard mee als de vrouwen, dat is zo mogelijk nog erger want je denkt in het begin dat je nog een anti-front kunt opbouwen met de mannen. ...
Waarom zou ik het op een verjaardag alléén nog maar over zwangerschappen/kinderen moeten hebben als iemand anders (meestal slechts 1 of 2 in de groep) de keus maakt om koters in deze verpauperde wereld te zetten? Dat is toch de omgekeerde wereld?quote:Op dinsdag 25 maart 2008 15:59 schreef marit1978 het volgende:
misschien moet je je afvragen of het niet juist abnormaal en niet-wenselijk is dat jij blijkbaar niet meeverandert ?
Wil iemand best es vragen hoe het gaat enzo hoor, maar mag het ook eens ergens anders over gaan? Kennelijk niet....
Eeeehmm neequote:Op dinsdag 25 maart 2008 15:59 schreef marit1978 het volgende:
[..]
misschien moet je je afvragen of het niet juist abnormaal en niet-wenselijk is dat jij blijkbaar niet meeverandert ?
. Je hebt een eigen leven en dat KAN prima verder gaan als er een kind bij komt, die voorbeelden ken ik ook, maar die zijn spaarzaam. 99% van de ouders is opeens sociaal nergens meer voor te porren.
tevens TVP.
A gentle wave of heat flows over the FOK! forum
Get woke, go broke!
Get woke, go broke!
Goede samenvatting.quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:01 schreef HeatWave het volgende:
99% van de ouders is opeens sociaal nergens meer voor te porren.
hoi krea, ik wil daar best op reageren
Als je aan kinderen begint is dat meestal een hele bewuste keuze en eentje die een aardige weerslag heeft op alles. dat begint inderdaad als je net zwanger bent. er gebeurt veel in je lijf, het houd je bezig.
Na de geboorte heb je het er ook druk mee, een kind slokt aardig wat van je tijd op en je leven veranderd.
Veel mensen hebben het dan inderdaad alleen nog maar daar over.
Persoonlijk heb ik daar altijd voor gewaakt, omdat ik meer ben dan alleen maar mama
Ik heb ook nog een man, vrienden en een baan en die interesseren met uitermate veel.
Ik snap heel goed dat niet iedereen geinteresseerd is in het wel en wee van mijn kroost, uiteraard!
Bovendien heb ik zelf bijzonder veel andere interesses
(nee, ik spui die niet hier op Fok! dat klopt)
Ik snap je irritatie dus wel, ik denk dat ik die ook zou hebben zelfs! Ik zou zeggen, als je dit met vrienden hebt, probeer het bespreekbaar te maken, misschien zijn mensen zich er niet van bewust
Niet omdat ze kansloos zijn, maar gewoon zich er niet van bewust.
Als je aan kinderen begint is dat meestal een hele bewuste keuze en eentje die een aardige weerslag heeft op alles. dat begint inderdaad als je net zwanger bent. er gebeurt veel in je lijf, het houd je bezig.
Na de geboorte heb je het er ook druk mee, een kind slokt aardig wat van je tijd op en je leven veranderd.
Veel mensen hebben het dan inderdaad alleen nog maar daar over.
Persoonlijk heb ik daar altijd voor gewaakt, omdat ik meer ben dan alleen maar mama
Ik heb ook nog een man, vrienden en een baan en die interesseren met uitermate veel.
Ik snap heel goed dat niet iedereen geinteresseerd is in het wel en wee van mijn kroost, uiteraard!
Bovendien heb ik zelf bijzonder veel andere interesses
(nee, ik spui die niet hier op Fok! dat klopt)
Ik snap je irritatie dus wel, ik denk dat ik die ook zou hebben zelfs! Ik zou zeggen, als je dit met vrienden hebt, probeer het bespreekbaar te maken, misschien zijn mensen zich er niet van bewust
Niet omdat ze kansloos zijn, maar gewoon zich er niet van bewust.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik vraag me dit dus ook al tijden af, dus TVP 
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Het interesseert ze gewoon niet. Als m'n beste vriend jarig is, komen daar dus nu 2 baby's en 5 kinderen onder de 4 jaar mee. Hoe moet je het dan nog ergens anders over hebben? Ik vind het de verantwoordelijkheid vd gastheer om te zeggen dat die kinderen dan uberhaupt al niet welkom zijn en de verantwoordelijkheid vd ouders om ze gewoon thuis te laten. Je kán het dan niet eens ergens anders over hebben, vanwege alle geschreeuw en getetter van die kinderen.quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:06 schreef Belana het volgende:
Ik snap je irritatie dus wel, ik denk dat ik die ook zou hebben zelfs! Ik zou zeggen, als je dit met vrienden hebt, probeer het bespreekbaar te maken, misschien zijn mensen zich er niet van bewust
Niet omdat ze kansloos zijn, maar gewoon zich er niet van bewust.
Tot overmaat van ramp praten ze dus als de kinderen een dvd'tje zitten te kijken continue alleen maar over koters. Nergens anders over. Dat lijkt me toch een enorm sociaal isolement, maar goed dat zal mijn perceptie zijn.
Ik vind het eigenlijk te gek voor woorden dat ik ze daarop moet wijzen, zien ze dat zelf dan niet? En willen ze het niet eens over voetbal (ofzo) hebben? Of winkelen... of whatever? vanwaar de drang?
Ben het helemaal eens met het betoog van TS. Het asociale gedrag van newbie-ouders doet hele vriendengroepen uit elkaar vallen. Ik denk dat het voortkomt uit oude gereformeerde/katholieke groepsdruk om er maar vooral zoveel mogelijk kindertjes uit te persen, iets dat veel van ons misschien nog onbewust van hun ouders hebben meegekregen.
Als niet-ouder is het gewoon niet voor te stellen wat voor impact zo'n zwangerschap/kind heeft op je leven/gevoel. Houden van krijgt ineens een hele andere betekenis. Je bent verantwoordelijk voor een nieuw leven en dat neemt heel veel tijd in beslag. Daar zit je hoofd behoorlijk vol mee. En zo zoeken ouders elkaar op om te zien of zij ook hetzelfde ervaren en meemaken.
Als je trots bent op je nieuwe auto wil jij toch ook dat iedereen het ziet?
Alleen ben ik het wel met je eens dat het niet hoeft te betekenen dat de hele avond het moet gaan over het jonge grut (en dat geldt trouwens ook voor auto's). Zeker als er mensen bij zijn die geen kinderen hebben, zorg ik er altijd voor dat we 'het onderwerp kinderen' op een gegeven moment afsluiten. Ik bedoel, het is ook wel zo aardig als je een beetje interesse toont in andermans leven niet waar?
Als je trots bent op je nieuwe auto wil jij toch ook dat iedereen het ziet?
Alleen ben ik het wel met je eens dat het niet hoeft te betekenen dat de hele avond het moet gaan over het jonge grut (en dat geldt trouwens ook voor auto's). Zeker als er mensen bij zijn die geen kinderen hebben, zorg ik er altijd voor dat we 'het onderwerp kinderen' op een gegeven moment afsluiten. Ik bedoel, het is ook wel zo aardig als je een beetje interesse toont in andermans leven niet waar?
Als je niet lacht, ben je dood.
Amen! Krea beantwoord je PM eensquote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:11 schreef remlof het volgende:
Ben het helemaal eens met het betoog van TS. Het asociale gedrag van newbie-ouders doet hele vriendengroepen uit elkaar vallen. Ik denk dat het voortkomt uit oude gereformeerde/katholieke groepsdruk om er maar vooral zoveel mogelijk kindertjes uit te persen, iets dat veel van ons misschien nog onbewust van hun ouders hebben meegekregen.
Ze moeten heel die zwangerschappen gewoon afschaffen. Tijdens de invoering in de 16de eeuw was het misschien nog leuk en aardig en bracht het de bevolkingsgroei op gang, maar dat waren gewoon heel andere tijden. Nu brengt het alleen nog maar kommer en kwel. 
Leer werkwoorden vervoegen, vlerk!
Komt toch neer op het hebben van een "doel" in je leven. Ik ken ook maar een spaarzaam aantal mensen dat kinderen heeft als aanvulling op hun eigen leven (wat dan tevens ook doorgaat) in tegenstelling tot vele mensen die kinderen hebben als opvulling in hun leven.
Het kan mooi zijn, kinderen hebben, zwanger zijn, maar het moet niet je levensdoel/instelling worden. Daarbij negeer je jezelf en anderen als personen. Ouders die vergeten dat ze ook los van het kind (de kinderen) en van elkaar, nog personen zijn, dat is heel storend. Maar in die gevallen (helaas erg veel) is het ook zo dat "het leven" ophoudt als er een relatie aangegaan wordt.
Mensen ervan bewust maken kan misschien helpen of een idee zijn, maar het is verder aan de personen zelf of ze daar iets mee kunnen danwel willen doen.
Zolang je jouw leven er maar niet op gaat baseren, of de irritatie ervan. Het is erg jammer en erg storend, maar er zijn gelukkig ook nog vele andere mensen die wel "leven" en "doorleven".
Het kan mooi zijn, kinderen hebben, zwanger zijn, maar het moet niet je levensdoel/instelling worden. Daarbij negeer je jezelf en anderen als personen. Ouders die vergeten dat ze ook los van het kind (de kinderen) en van elkaar, nog personen zijn, dat is heel storend. Maar in die gevallen (helaas erg veel) is het ook zo dat "het leven" ophoudt als er een relatie aangegaan wordt.
Mensen ervan bewust maken kan misschien helpen of een idee zijn, maar het is verder aan de personen zelf of ze daar iets mee kunnen danwel willen doen.
Zolang je jouw leven er maar niet op gaat baseren, of de irritatie ervan. Het is erg jammer en erg storend, maar er zijn gelukkig ook nog vele andere mensen die wel "leven" en "doorleven".
waarom is degene die "niet" verandert degene die zou moéten veranderen?quote:Op dinsdag 25 maart 2008 15:59 schreef marit1978 het volgende:
[..]
misschien moet je je afvragen of het niet juist abnormaal en niet-wenselijk is dat jij blijkbaar niet meeverandert ?
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ja dat snap ik allemaal wel (bijzonder, hart-smeltend etc). Maar (vooral) moeders van het eerste kind houden dus niet op. Ze gaan maar door, eeuwig en altijd. Jarenlang. Ik vind dat echt zooooooooo egoistisch. Fuck off met je kinderen. Ik krijg op die manier al een antipathie voor het kind vóór het geboren is.quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:12 schreef dutchie het volgende:
verhaal
Het lijkt wel of jonge ouders de meest egocentrische mensen op aarde zijn. Je auto-vergelijking is wel treffend. Als ik daar de hele avond over zou praten, zouden de vrouwen ook niet blij worden. Dus waarom andersom wel?
Overigens ben ik niet persé tegen kinderen hoor, ik heb gewoon iets tegen het eeuwige gewauwel erover.
Ik zou niet weten waarom niet, laat iedereen dat nou eens voor zichzelf bepalen .quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:15 schreef on_air het volgende:
Het kan mooi zijn, kinderen hebben, zwanger zijn, maar het moet niet je levensdoel/instelling worden.
Ik voel me hier helemaal thuis 
Niets zo irritant als een hele avond kindergeleuter aanhoren.
Uiteraard ben ik wel stapelgek met de kinderen van onze vrienden en ik vind het helemaal niet erg als ze meekomen en bij ons slapen.
Maar na een uur lang lachen om een dansend kind (en dus verplicht K3 luisteren) en vervolgens Roosvicee uit je nieuwe vloerkleed te poetsen ("geeft niets joh, kan gebeuren
) ben ik het wel zat.
Ik heb overigens ook 1 vriendin die het gelukkig helemaal niet heeft. Net een maand geleden bevallen van de 2e en ze kan niet wachten om weer es gezellig met ons op stap te gaan
Niets zo irritant als een hele avond kindergeleuter aanhoren.
Uiteraard ben ik wel stapelgek met de kinderen van onze vrienden en ik vind het helemaal niet erg als ze meekomen en bij ons slapen.
Maar na een uur lang lachen om een dansend kind (en dus verplicht K3 luisteren) en vervolgens Roosvicee uit je nieuwe vloerkleed te poetsen ("geeft niets joh, kan gebeuren
) ben ik het wel zat.Ik heb overigens ook 1 vriendin die het gelukkig helemaal niet heeft. Net een maand geleden bevallen van de 2e en ze kan niet wachten om weer es gezellig met ons op stap te gaan
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Het is niet gezond. Hou een leven, dat waarderen je kinderen later ook. Anders krijg je net als 80% van de huidige generatie kutkoters van die veel te dikke aandachtsgeile ADHD kinderen, omdat hun ouders ervoor hebben gekozen zelf geen leven meer te hebben.quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:17 schreef N.icka het volgende:
Ik zou niet weten waarom niet, laat iedereen dat nou eens voor zichzelf bepalen .
Oh absoluut, ga vooral je gang! Als dat je een volwaardig leven schenkt zeker doen.quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:17 schreef N.icka het volgende:
[..]
Ik zou niet weten waarom niet, laat iedereen dat nou eens voor zichzelf bepalen .
Alleen in aansluiting op TS's OP lijkt het me voor mensen erom heen niet altijd net zo'n groot succes.
In het geval van je daarmee compleet distanciëren van anderen en de rest van de wereld en het leven om je heen.
Nee , JII vindt het niet gezond , dat is heel wat anders en je conclussies zijn nergens op gebasseerdquote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:21 schreef Kreator het volgende:
[..]
Het is niet gezond. Hou een leven, dat waarderen je kinderen later ook. Anders krijg je net als 80% van de huidige generatie kutkoters van die veel te dikke aandachtsgeile ADHD kinderen, omdat hun ouders ervoor hebben gekozen zelf geen leven meer te hebben.
En als de kinderen dan eindelijk op zich zelf wonen weten ze niet meer wat ze moeten met hun leven, afgezien van zielig doen ivm "lege-nest-syndroom".quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:21 schreef Kreator het volgende:
[..]
Het is niet gezond. Hou een leven, dat waarderen je kinderen later ook. Anders krijg je net als 80% van de huidige generatie kutkoters van die veel te dikke aandachtsgeile ADHD kinderen, omdat hun ouders ervoor hebben gekozen zelf geen leven meer te hebben.
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
...en als ze dan niet de godganze uitgaansavond verneukt met gebrabbel over die koters, dan heb je de uitzondering op de regel te pakken.quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:20 schreef Ingetje79 het volgende:
Net een maand geleden bevallen van de 2e en ze kan niet wachten om weer es gezellig met ons op stap te gaan
Ach , mensen om je heen hebben altijd wel wat te zeiken over alles en iedereen .quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:21 schreef on_air het volgende:
[..]
Oh absoluut, ga vooral je gang! Als dat je een volwaardig leven schenkt zeker doen.
Alleen in aansluiting op TS's OP lijkt het me voor mensen erom heen niet altijd net zo'n groot succes.
In het geval van je daarmee compleet distanciëren van anderen en de rest van de wereld en het leven om je heen.
tja, dat er kinderen op een verjaardag komen vind ik niet zo gek, als er in de vriendenkring mensen met kinderen zijn, als de verjaardag overdag is dan he. het is in vriendschappen een betje geven en een beetje nemen. ik snap wel, dat als je niet van kinderen houdt, dat dat dan een enorme opgave is, want dan stoor je je enorm aan die drukte, dat begrijp ik wel. de ouders zelf zijn er aan gewend en hebben er niet zo'n last van denk ik. Dat ze het allen maar over hun kinderen hebben snap ik niet. Dit is ook iets wat echt niet voor iedere ouder geldt denk ik. Niet in mijn vriendenkring iig.quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:10 schreef Kreator het volgende:
[..]
Het interesseert ze gewoon niet. Als m'n beste vriend jarig is, komen daar dus nu 2 baby's en 5 kinderen onder de 4 jaar mee. Hoe moet je het dan nog ergens anders over hebben? Ik vind het de verantwoordelijkheid vd gastheer om te zeggen dat die kinderen dan uberhaupt al niet welkom zijn en de verantwoordelijkheid vd ouders om ze gewoon thuis te laten. Je kán het dan niet eens ergens anders over hebben, vanwege alle geschreeuw en getetter van die kinderen.
Tot overmaat van ramp praten ze dus als de kinderen een dvd'tje zitten te kijken continue alleen maar over koters. Nergens anders over. Dat lijkt me toch een enorm sociaal isolement, maar goed dat zal mijn perceptie zijn.
Ik vind het eigenlijk te gek voor woorden dat ik ze daarop moet wijzen, zien ze dat zelf dan niet? En willen ze het niet eens over voetbal (ofzo) hebben? Of winkelen... of whatever? vanwaar de drang?
Voor wat betreft het met de kinderen komen, als jouw beste vriend dat ok vind, kun jij er weinig van zeggen. Als het om jouw verjaardag gaat kun je het wel zeggen natuurlijk, liever geen kinderen mee. Jij kiest daar niet voor ten slotte.
En voor wat betreft de eigen verantwoordelijkheid van de ouders. Je hebt best een punt, wij hebben bijvoorbeeld 1 hele goeie vriend die niet bijzonder dol is op kinderen en eigenlijk probeer ik ook altijd oppas te regelen als we daarheen gaan. Ook om gewoon eens lekker als B en N op visite te kunnen gaan en niet als papa en mama. Mijn leven buiten mijn kinderen is namelijk ook heel belangrijk voor me.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Dat is het hem dus idd. het is wel "toegestaan" om een feestje totaal te verdraaien zodat het alleen nog over kinderen gaat, maar het zal niet in mijn hoofd opkomen om in een gemixed gezelschap de hele avond iedereen te dwingen om over voetbal te praten.quote:Op dinsdag 25 maart 2008 16:17 schreef Kreator het volgende:
[..]
Ja dat snap ik allemaal wel (bijzonder, hart-smeltend etc). Maar (vooral) moeders van het eerste kind houden dus niet op. Ze gaan maar door, eeuwig en altijd. Jarenlang. Ik vind dat echt zooooooooo egoistisch. Fuck off met je kinderen. Ik krijg op die manier al een antipathie voor het kind vóór het geboren is.
Het lijkt wel of jonge ouders de meest egocentrische mensen op aarde zijn. Je auto-vergelijking is wel treffend. Als ik daar de hele avond over zou praten, zouden de vrouwen ook niet blij worden. Dus waarom andersom wel?
Overigens ben ik niet persé tegen kinderen hoor, ik heb gewoon iets tegen het eeuwige gewauwel erover.
Hier op mijn werk komen ook mensen constant met smoesjes aan mbt hun kinderen. Ik moet een halve dag eerder naar huis, mijn kind heeft een snotneus. Maar als ik zeg dat ik level 5 van Gears of War nog niet uit heb en naar huis wil ben ik gek
. Het heeft gewoon een te grote invloed in mijn ogen, krijg een kind en leef door, please.....
A gentle wave of heat flows over the FOK! forum
Get woke, go broke!
Get woke, go broke!
