kopie/paste
Naar aanleiding van een opmerking in het topic over spermadonoren vraag ik me af hoe het eigenlijk komt dat als je geen kinderwens hebt zoveel mensen daarover vallen.
Ikzelf heb wel een stabiele relatie maar geen kinderwens. Mijn partner heeft die ook niet en zoals ons leven er nu en de komende jaren uit gaat zien hebben we daar geen ruimte voor, daarnaast kost het enorm veel tijd, geld en toewijding om een kind goed op te voeden. Die tijd, geld en toewijding besteed ik liever aan andere dingen. Maar belangrijker nog, we hebben ook helemaal geen 'innerlijke drang' om kinderen te krijgen en vader en moeder te worden.
Ik heb trouwens ook niks tegen kinderen, ik vind ze best leuk en begrijp het dat mensen er ontzettend van genieten en het als een kroon op hun relatie zien. Ik vind het ook best leuk om met ouders over hun kinderen te praten, ik ben best geïnteresseerd in hoe zij het beleven etcetera zolang het gesprek niet alleen daarop gericht blijft maar er ook andere dingen aan bod komen.
Waar ik me wel over verbaas zijn de reacties van familie en andere mensen op dat we geen kinderen willen. Ik krijg regelmatig de opmerking 'dat komt nog wel als je wat ouder bent / de dertig gepasseerd bent / je biologische klok gaat vanzelf tikken. En mij is zelfs een keer verteld dat ik tegennatuurlijk ben omdat ik liever andere dingen doe dan kinderen opvoeden.
Pissig word ik er niet meer van, blijkbaar is het normaal om ervan uit te gaan dat iedereen kinderen wil. Maar ik begrijp alleen niet waarom iedereen daar toch vanuit gaat en nog belangrijker, waarom zoveel mensen van die 'dat komt nog wel' reacties geven. Het lijkt wel of ze het niet serieus nemen?
Iemand enig idee hoe dit zit?