Leven/omgaan met een handicap en/of chronische ziekte

quote:

Op woensdag 18 augustus 2010 12:31 schreef Dipkip het volgende:
Er bestaat een onderzoeksmethode als mensen bijvoorbeeld een motorongeluk hebben en hun been is sindsdien verlamd. Daarbij controleren ze of de belangrijkste zenuw in dat been, nog stroom geleidt van hiel naar knie. Als dat niet zo is is ie doorgesneden zeg maar.

Toen ik verlammingsverschijnselen had geloofde de huisarts daar maar niets van. Het wisselde in ernst van dag tot dag (uiteindelijk bleek dat dus een probleem te zijn in de celstofwisseling, als er geen energie meer gemaakt wordt uit je voeding, valt de boel stil). Maar ik bleef aandringen op een doorverwijzing naar bijv. een internist. Toen heeft de huisarts me doorgestuurd naar het ziekenhuis voor dat zenuwen onderzoek.

Wat dus inhoudt dat ze een flinke klap stroom door je zenuw jagen. Wat ze verder doen is een naald onverdoofd door je huid in je beenspieren steken en dan moet jij proberen te bewegen en dan kijken ze of de naald gaat wiebelen. Zo zou je samentrekkingen in de spier kunnen zien ook als ze niet sterk genoeg zijn om het been te bewegen.

Ik liep de onderzoeksruimte binnen en de zusters daar vroegen waar de patient was. Dat was ik dus. Dat beviel ze niet zo. Deze onderzoeken zijn ontzettend pijnlijk bij mensen die geen echte (constante) verlamde benen hebben, zeiden ze. Overleg met de arts, nee in de brief van de dokter stond dat het echt door MOEST gaan. Gegild heb ik. Op een gegeven moment heeft een zuster gezegd het interesseert me niet wat jouw huisarts bedacht heeft, we stoppen er mee en we schrijven op dat het het allemaal deed. Want dat jij de ruimte in kunt lopen bewees al dat je zenuw en spier intact zijn, en ik vind dit marteling.

Terug bij de huisarts had ie zo'n eikelig lachje en vroeg hij "zo, weet je zeker dat je nog verder de medische molen in wil?"

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 01:38 schreef TimeJumper het volgende:
FF de poll maar ingevuld.
Ik ben een psychisch geval

Jaren geleden een flinke burn-out gehad. 1 jaar als kasplantje geleeft. Het enige wat ik deed was eten, slapen, computeren en weer het rijtje van voor af aan.
Ik kan het me nou niet meer voorstellen.
Dan de hopeloze gang naar psychologen, psychiater, pillen.
Na dat jaar was ik het strontbeu, dat geneuzel met al dat psychische gelul. Plakker erop met "chronisch depressief"
Ik was er klaar mee.
Alles overboord gegooid.
Het gaat nu allang stukken beter, alleen moet ik me aanpassen want er is blijkbaar toch wat veranderd.
Na een werkdag moet ik eerst een dutje doen , ik ben dan volledig afgebrand. Na anderhalf uur kan ik weer verder
Zonde vind ik het wel al die "slaaptijd", maar ja ik kan mijn ogen dan echt niet openhouden.
Op de depri dagen denk ik, morgen voel ik me beter. Vandaag is mijn serotine gehalte in mijn hersenen blijkbaar niet ok
Enne zo gaat het
Ik ben blij & trots dat ik het (redelijk) "zelf geklaard" heb zonder de nutteloze hulp van het medisch circuit

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 01:47 schreef ScarFace- het volgende:

[..]


Hier asperger en depressief maar ik kom er wel uit.(hoop ik, probeer ik, ook zonder pillen anders zit ik er levenslang aan en ik heb al een tijdje slaapmiddelen gebruikt en een slechte ervaring met anti psychotica maar die psychiater wou niet horen dat ik me depressief voelde geloof ik>schreef het op asperger af>oh we geven maar AP, zoiets )

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 00:37 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Een depressie neemt niet weg dat je een dwarslaesie hebt maar iemand kan ook een dwarslaesie hebben en ook nog eens depressief / autistisch / weet ik veel zijn.

Hoezo zou je niet in beide categorieen kunnen vallen, of overrulet volgens jou het fysieke het psychische?

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 01:43 schreef ScarFace- het volgende:
Bij zenuwpijn krijg je bv Lyrica.
Een behoorlijk serieus medicijn met de nodige bijwerkingen / schadelijkheid.
Je wilt eigenlijk gewoon je verhaal kwijt en inderdaad dit hoor je wel eens vaker dat het echt slecht is geregeld.

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 23:09 schreef kwiwi het volgende:
Ik heb een chronische ziekte; Ehlers-Danlos Syndroom. Het voordeel hiervan is dat ik ontzettend lenig ben, en het nadeel is dat het gepaard gaat met gewrichten die snel uit de kom gaan, chronische pijn en chronische vermoeidheid.
Zelf heb ik het nog niet echt geaccepteerd. Ik weet dat ik ziek ben en er beperkt door ben, maar wil er eigenlijk (nog) niks van weten. Ondertussen gaat het langzaam achteruit en ik kan er weinig aan doen, dat frustreert me enorm.
Ik heb bijna niemand verteld dat ik wat heb aangezien je het aan de buitenkant niet ziet en het dus voor anderen redelijk goed te verbergen is. Alleen aan familie heb ik alles verteld maar die snappen het eigenlijk niet goed met als gevolg dat ik alsnog snel als aansteller bestempeld word en er maar gewoon bijna niks meer over zeg.
In het dagelijkse leven loop ik geregeld tegen problemen aan. Bijvoorbeeld dat ik maar een paar uur per dag iets intensiefs kan doen (daaronder valt studeren, werken, boodschappen doen, huishoudelijk werk etc.).

Nou, dat was mijn beloofde en beknopte samenvatting

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 20:47 schreef Nightwulf het volgende:
Nou o.k. 1 keertje dan, als ik spijt krijg van deze ontboezeming haal ik hem misschien weer weg
Nightwulf had veel pijn overal, dokters modderden maar een beetje aan.
Rust houden werd er gezegd en wat de dokter zegt is goed, dus ik hield rust
Werd steeds erger, totdat ik niet meer kon lopen van de pijn
Bleek uiteindelijk Bechterev, vorm van reuma en als er iets slecht is hierbij is het rust houden.
Een klein percentage van Bechterev patienten krijgt ook Crohn erbij, darmziekte uit hetzelfde auto immuun potje.
Nu met wat pilletjes gaat het al lang weer "goed" wel iedere dag pijn, vermoeid, 5 uur 's morgens wakker worden door rugpijn is geen uitzondering.
Iedere dag evenwicht in stand houden tussen te weinig doen=stijfheid en pijn en teveel doen=vermoeidheid.
Toch zijn er maar heel weinig mensen die dit weten, en nog veel minder die weten hoe moeilijk het af en toe is.
Waarom? omdat net als Mw. fruithapje hier eerder zei, mensen zien niks aan je, en trekken al snel de conclusie dat het wel tussen je oren zal zitten of dat je depressief bent, ook goede vrienden
Ben ook zo goed geworden om te doen alsof er niks aan de hand is dat ik mezelf soms gewoon voor de gek weet te houden, met alle gevolgen van dien.
Niet verder vertellen hoor, anders krijg ik spijt van deze onthullingen.

quote:

Op zondag 29 augustus 2010 21:12 schreef CherryLips het volgende:
Osteogenesis Imperfecta. Dat houdt in dat ik onvoldoende collageen in m'n botten heb waardoor ze sneller breken. Ik heb een mild type, type I maar, maar ik merk de laatste tijd dat ik mezelf een beetje overschat (en anderen dus ook). Ik moet leren om om hulp te vragen met het sjouwen van zware dingen. Ik heb ook behoorlijke val-angst en vertik bepaalde dingen ook, 'want stel dat ik val'.

quote:

Het bestaat, maar er was een rel voor nodig om dat te erkennen

Chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) zit tussen de oren van aandachttrekkers. Althans, tot een paar maanden geleden, toen de aanstellers plotseling gerechtigheid dreigden te krijgen omdat er een virus in het spel bleek te zijn. Vervolgens spraken verschillende studies de virus-vondst tegen en leek een tweede positieve studie op het laatste moment onder druk te worden teruggetrokken. Een rel was geboren. Uiteindelijk blijkt er weldegelijk een verband tussen een virus en het vermoeidheidssyndroom, maar dat heeft heel wat voeten in de aarde gehad.

Verlossend
In oktober 2009 was er fantastisch nieuws voor CVS patiënten. Na decennia lang weg te zijn gezet als psychosomatische fantasten was daar een verlossend onderzoek. In het blad Science legden Judy Mikovits en haar medewerkers een overduidelijk verband tussen CVS en het retrovirus XMRV (xenotropic murine leukemia virus-related virus). Bij 67 procent van de patiënten met CVS werd in de witte bloedcellen sporen van het virus gevonden, terwijl in de controle groep nog geen 4 procent positief bleek. Al is associatie nog geen oorzaak, hoop op genezing was geboren.

Zoals dat met het omverwerpen van dogma’s gaat, werd het schietseizoen direct geopend. Vooral de gebezigde methodologie en de CVS criteria moesten het ontgelden. Vervolgens verschenen er studies uit Engeland en Nederland die geen enkel verband tussen XMRV en CVS konden vinden waardoor het pleit leek beslecht; de miljoenen CVS patiënten die op het punt stonden hun afspraak met de psychiater af te zeggen lieten dat toch maar achterwegen. Echter, een PowerPoint-slide van de Amerikaanse NIH onderzoeker Harvey Alter deed het veld in mei van dit jaar wederom 180 graden draaien. Alter vertelde dat zijn groep snel met een publicatie zou komen waarin ook zij een verband hadden gevonden tussen CVS en een retrovirus.

Risicootje
Voor Jamie Deckhoff-Jones, een arts uit Santa Fe (New Mexico) en haar dochter, beiden CVS patiënten, was de eerste de beste associatie tussen CVS en XMRV genoeg reden om direct actie te ondernemen. Jamie regelde voor zichzelf een medicijnkuur normaal voorbehouden aan mensen besmet met HIV: HAART (highly active antiretroviral therapy .
Maar waar bleef die publicatie?
XMRV is als retrovirus verwant aan HIV en uit onderzoek is gebleken dat dezelfde antiretrovirale middelen, in ieder geval in celkweek, XMRV kunnen afremmen. Omdat het nog allerminst bewezen is dat retrovirussen CVS veroorzaken en een HAART cocktail erg duur is en veel bijwerkingen heeft, zullen weinig artsen het op dit moment voorschrijven. Echter Jamie heeft de juiste connecties en neemt het risico voor lief. En geef haar eens ongelijk (haar ervaringen en die van haar dochter zijn te volgen via haar blog.

Geduld
De CVS gemeenschap stond inmiddels te popelen om het aangekondigde onderzoek van Harvey Alter te omarmen. Maar waar bleef die publicatie? In juli leek het erop dat de reden voor het uitblijven van de publicatie het daglicht niet kon verdragen. Naast het NIH onderzoek van Alter, stond er een studie op het punt te verschijnen uitgevoerd door de CDC , een ander onderzoeksinstituut gefinancierd door Amerikaans overheidsgeld. Die studie had wederom geen verband gevonden tussen CVS en retrovirussen. Na overleg tussen de onderzoeksgroepen besloot het CDC de publicatie van de negatieve resultaten door te zetten, terwijl uit de hoek van Alter doodse stilte klonk.

Tim van Opijnen

Toen sloeg de vlam in de pan. Volgens de CVS gemeenschap op het internet was dit overduidelijk bewijs dat alle wetenschappers corrupt zijn, onder één hoedje spelen en in de zak van de farmacie wonen. De inbox van talloze wetenschappers die direct dan wel indirect iets met de CVS studies te maken hadden stroomden vol met beschuldigingen en bedreigingen, waarna enkelen zelfs het onderzoeksveld hebben verlaten.

Er was echter veel te vroeg geschreeuwd. Alter had namelijk zelf aan het gerenommeerde tijdschrift PNAS gevraagd om uitstel van publicatie. Door extra controle proeven uit te voeren wilde hij er 100% zeker van zijn dat de resultaten van zijn groep onomstotelijk waren. Afgelopen week werd de studie alsnog en met extra bewijs gepubliceerd. De conclusie: er is een verband tussen de aanwezigheid van een groep retrovirussen en het hebben van CVS.

Integer?
Er blijft nog een belangrijke vraag overeind: Waarom verkrijgen verschillende groepen zulke verschillende resultaten? Eén oorzaak is dat de verschillende groepen er allemaal een net wat andere methode op na houden om virus aan te tonen. Omdat het nu lijkt te gaan om een groep van verschillende virussen en niet iedere methode naar alle verschillende virussen tegelijkertijd kan zoeken blijft het lastig om onomstotelijk vast te stellen of iemand nu wel of niet zo’n virus met zich meedraagt. Evenzo complex blijkt de definitie van CVS; de verschillende onderzoeksgroepen gebruikten allemaal verschillende criteria en daardoor verschillende groepen patiënten.

Dat klinkt nogal amateuristisch, maar juist de verschillen in aanpak zorgen ervoor dat er nieuwe ontdekking worden gedaan. Zo zorgt competitie tussen wetenschappers voor een bepaalde mate van zelfreiniging en voor het vinden van de grenzen van het onderzoek. Het is daardoor van belang dat iedereen zich realiseert dat een antwoord vaak alleen zwart of wit is binnen de restricties die een onderzoekshypothese creëert. In het CVS onderzoek is het wetenschappelijke proces nu in volle hevigheid los gebarsten. Waardoor er nu voor miljoenen patiënten hoop gloort op afrekening met het tussen de oren syndroom

Tim van Opijnen
http://extra.volkskrant.n(...)eer_voor_aanstellers

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 15:51 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Goed nieuwa voor de CVS lijder hier.
[..]

quote:

Op maandag 27 september 2010 13:06 schreef Lonaa het volgende:
Ik meld me hier ook.

Bij mij is het ook psychisch. Liep jaren van psycholoog naar psychiater en heb bijna een jaar in een kliniek gezeten. Heeft me allemaal wel geholpen (ik heb toch vooral mezelf geholpen) maar over is het nog steeds niet.

De afgelopen maanden is er veel veranderd (samen gaan wonen e.d.) Ik had net lekker m'n ritme te pakken (huishouden, soms wat werken) toen ik weer naar school moest. (Ben al jaren bezig mijn havo te halen vak voor vak.) en ik merk nu na een paar weken dat ik het allemaal niet kan opbrengen.
Zit nu met het heftige dilemma te stoppen met school en dat havodiploma maar te laten zitten. Want het ging zo lekker toen ik niet naar school ging, had alles op een rijtje en kwam uit met mijn energie.

Momenteel gaat het hier dus niet zo lekker en zit ik een beetje in tweestrijd..

quote:

Op maandag 27 september 2010 17:02 schreef Murmeli het volgende:

[..]

minder...
misschien even afwachten? als er zoveel is veranderd in een paar maanden, heb je misschien toch wat meer tijd nodig om daarvan te herstellen voordat je weer naar school gaat.

succes!

quote:

Op vrijdag 3 september 2010 15:51 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Goed nieuwa voor de CVS lijder hier.
[..]

quote:

Op maandag 27 september 2010 18:24 schreef Maanvis het volgende:
ik ben zelf kerngezond in dit opzicht, maar ik vind het interessant om te lezen wat ik allemaal niet heb .

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 23:04 schreef Dipkip het volgende:
Ik ben een tijd vrij ernstig ziek geweest en tegen alle verwachtingen in genezen. Dit was wel tussen ongeveer mn 15e en mn 20e dus ik had nog niet zoveel ervaring met volwassen vriendschappen enzo. Vroeger was ik erg bitter over hoe vrienden me lieten vallen toen ik zo ziek was. Ik kon er immers ook niks aan doen. Maar er op terugkijkend heb ik het grotendeels aan mezelf te danken gehad.

Ik kon de energie niet opbrengen om oprecht te luisteren naar de problemen die vrienden hadden en hoewel ik ongeveer om de twee woorden sorry zei, kon ik diep in mn hart het niet echt begrijpen hoe mensen bijvoorbeeld me niet mee wilden als ze wat gingen ondernemen omdat bijv. een rolstoel gezeik oplevert met waar je naar binnen kan en waar niet. Ik zei wel steeds dat ik het begreep en dat ik het vervelend vond wat voor effect het op mn omgeving had, maar als ik heel eerlijk ben vond ik eigenlijk dat ze niet zo moesten zeiken en in ieder geval de keus hadden wel of niet naar een plek te gaan die geschikt was voor rolstoelgebruikers bijvoorbeeld.

En hoewel ik mn best deed begrip op te brengen kon ik ergens mensen zo intens achterlijk vinden als ze klaagden dat ze doooood gingen van de spierpijn. Want ik ging echt dood aan een aandoening van o.a. de spieren en ik dacht best vaak man wees blij dat je in je tuin hebt kunnen werken of je kamer hebt kunnen schilderen. Ik zei het niet maar ik weet nu wel zeker dat mensen het voelden en hoewel ik ze niet meer heb gesproken heb ik ze voor mezelf volledig vergeven voor dat ze me een voor een lieten vallen. Ik baal nu voornamelijk van dat het gebeurd is, ik mis een aantal van ze echt erg soms. Het is raar om geen enkele vriend of vriendin te hebben die me kent uit die periode, ik heb alleen nieuwe contacten.

Als ik nu weer ziek zou zijn, zou ik dat dus echt helemaal anders willen doen. Ik denk ook wel dat ik het nu beter zou kunnen. Als tiener is het leren van sociale vaardigheden vaak al lastig en dan ook nog zo ernstig ziek zijn, dan is het niet raar dat je dat niet meteen goed aanpakt. Het is moeilijk om te accepteren dat het zo ontzettend oneerlijk is. Je gaat onbewust het toch 'eerlijker' maken door zwaarder op de ander te leunen dan normaal is in een vriendschap. Daar zou ik enorm voor waken als ik weer ziek zou worden.

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 18:06 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Maar dit is waarom wij dat niet doen

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 27 september 2010 21:52 schreef Hooidraad het volgende:

[..]

Ik moest lachen, zij het niet erg gepast in dit topic. Mijn excuses.

quote:

Op maandag 27 september 2010 22:09 schreef 2cv het volgende:
*tring*klik* "Hallo met het ziekenhuis"
"Hoi, met 08gnoT., ik ben leeggelopen, kan ik even gescand worden?"

quote:

Op maandag 27 september 2010 22:12 schreef 08gnoT. het volgende:

[..]

CT-scan gaat op afspraak en die wachttijd is best lang, dus dat gaat - hier althans- niet zo makkelijk. Daarbij was het op een zaterdag, op de snelweg nota bene Ik had het ook aangegeven dat het altijd langer duurde (vrijwel altijd 3 dagen), 'maar dat was niet waar en dat kon niet, een dag van te voren was ruim genoeg'.

quote:

Op maandag 27 september 2010 22:23 schreef 2cv het volgende:

[..]

Wanneer gaan die achterlijke medi-mutsen nou eens leren dat de patiënt vak zelf het beste weet hoe zijn/haar lichaam reageert.

Maar als iemand zwaar gewond het ziekenhuis in gereden wordt op een brancard gaat die ook door de Ct scanner heen lijkt mij. Dan moet het in jouw geval ook kunnen.

quote:

Op maandag 27 september 2010 22:23 schreef 2cv het volgende:

Maar als iemand zwaar gewond het ziekenhuis in gereden wordt op een brancard gaat die ook door de Ct scanner heen lijkt mij. Dan moet het in jouw geval ook kunnen.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 02:11 schreef TimeJumper het volgende:

[..]

Ik denk maar zo, eigenlijk is "niemand" normaal
Al dat psychische gepraat maakt je zieker of houdt je ziek, denk ik maar zo.
Dus respect voor je beslissing om het zelf te proberen. Ik hoop dat het gaat zoals je wilt.
Ik probeer het altijd maar een beetje klinisch te bekijken.
Blijkbaar mis is de "blijheid-stof" af en toe in mijn hersenen. Ik pas me die dag of dagen dan aan, omdat ik dan toch nergens zin in heb.
En daarna gaat het weer "los"

quote:

Op maandag 27 september 2010 22:03 schreef 2cv het volgende:

[..]

Ik heb wegens een zwelling in mijn lies (aansluiting hart-long machine) na mijn laatste operatie urenlang het gevoel gehad dat 1 van m'n ballen (die dingen die over het algemeen alleen aan een mannenlichaam hangen) in een bankschroef geplet werd. Dat deed zo ontzettend pijn dat ik er morfine voor kreeg. Maar dat neemt niet weg dat ik geen andere pijn die minder heftig is meer kan voelen. Sterker nog ik HAAT het als mensen vinden dat klagen niet mag omdat iemand anders iets veel ergers meegemaakt heeft. Ik ben het dan ook niet zo eens met jouw instelling.

quote:

Op zaterdag 2 oktober 2010 22:11 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Hier ben ik het eigenlijk ook wel mee eens. Ik voel me echt enorm opgelaten als mensen het idee hebben dat ze zich moeten verontschuldigen als ze zeggen ergens last van te hebben of zich ziek voelen.

"Ik ben door mijn rug gegaan en het doet zo'n pijn! .... eh... nou ja het is natuurlijk niets vergeleken bij wat jij hebt... "

Als je zo redeneert mag niemand meer zeiken want er is altijd wel iemand die het erger heeft. Je hebt pijn of bent ziek en dat is kut en daar mag je dus ook best over klagen.

quote:

Sterker nog, ik ben er van overtuigt dat dingen als door je rug gaan voor een normaal gesproken gezond persoon veel rotter zijn juist omdat ze normaal niets hebben. Ze zijn niet gewend aan pijn, zijn niet gewend om afhankelijk te zijn en zijn niet gewend om een falend lichaam te hebben dus de klap komt dan veel harder aan. Een schepje bovenop de al bestaande klachten krijgen is volgens mij veel makkelijker te handelen.

quote:

Op zaterdag 2 oktober 2010 22:21 schreef 2cv het volgende:

[..]

Fout, want er zal 1 persoon op deze aardkloot die er het allerergst aan toe is. Die zal dan ook wel de hele dag ontzettend druk zijn met klagen
[..]

Dat is discussieerbaar vind ik. Heb je al een bepaalde kwaal, komt er nog eens iets anders bij. Misschien heb je wel een practisch voordeel omdat je weet waar het ziekenhuis staat en waar je welke afdelingen kan vinden, maar het telt wel op. Daarbij kunnen bepaalde behandelingen elkaar tegen werken waardoor er niet altijd een goede oplossing is. Maar wat jij zegt kan ook kloppen.

quote:

Op zaterdag 2 oktober 2010 23:13 schreef 2cv het volgende:
Voor mij is het andersom. Langzaamaan krijg ik een steeds groter medisch circus om me heen en dat vind ik best vervelend. Gelukkig ga ik qua lichamelijke conditie etc. niet achteruit, maar als dat wel zou gebeuren dan denk ik dat dat extra frustrerend zou zijn. Ik ben er nu soms al bang voor.

quote:

Op zondag 3 oktober 2010 01:21 schreef childintime het volgende:

[..]

Toen ik kanker bleek te hebben ging ik ziekenhuis in en uit. Iedereen, incl familie wilde zich met mij bemoeien. Doordat allerlei artsen zich al met mij bemoeiden, wilde ik heel graag thuis rust. Dus met mensen omgaan die het niet over mijn ziekte hadden. Gewoon even "normaal` kunnen zijn.

quote:

Op zondag 12 december 2010 16:28 schreef L.no het volgende:
Oh, ik maak me er zeker druk om, Rubber_Johnny. Ik merkte net na dat nieuws dat ik een grote vertraging zal hebben en moeilijk een inkomen kan krijgen naast mijn stufi omdat ik te zwak ben voor een bijbaantje.
Alleen weet ik niet wat ik moet doen.

quote:

Op zondag 12 december 2010 16:35 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Je merkt dat die vertraging eraan zit te komen? Je hebt hem nog niet?

Misschien kun je dan jezelf voorlopig uitschrijven bij de universiteit/hogeschool, dan telt het volgens mij niet....

Hier kun wordt ook veel gediscussieerd over de praktische gevolgen van het voorstel. OCW: boetes stufi vanaf 2011!? + duidelijke uitleg!! - #3
Verrot blijft het..

quote:

Op zondag 12 december 2010 16:40 schreef kwiwi het volgende:

Ik denk alleen niet dat ik nog een Master ga doen als deze plannen werkelijkheid worden, want ik weet nu al dat ik dat niet ga redden in het ene jaar dat er voor staat. En dat zou betekenen dat ik de eerste 3000 euro al te pakken heb. Plus dat ik sowieso al volledig moet gaan lenen als ik een Master ga doen omdat deze zomer m'n stufi stopt.