vorig deel: Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #72
Handige Linkjes
Freya
Foliumzuur
KI en IUI
IVF
PCOS
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
basimah
PCOS - vijfde poging hormoonstimulatie puregon +pregnyl tot op heden nog geen resultaat.
Mijsje:
Augustus 2007 gestopt met de pil. In juli 2008 zwanger, resulteerde in een miskraam. Kleine operaties gehad om een vleesboompje te verwijderen en een eileider open te krijgen. Daarna nog een periode zelf proberen om zwanger te worden. In september 2009 nog niet gelukt, dus terug naar de gynaecoloog. Vanaf komende cyclus bezig met IUI, zonder extra hormonen, alleen met pregnyl. De IUI van 23 december is helaas ook mislukt. nu komen er nog 3 IUI's waarbij toch gestimuleerd wordt met Gonal-F. Dinsdag 12 januari is de eerste follikel-echo van de volgende poging.
prinseszondererwt
In november 2007 de pil de deur uit gedaan. Na 9 maanden nog niet ongesteld geworden, dus door naar de gyn. Die schrijft primolut en clomid 50 mg voor. Na 3 rondes met 50 mg wordt de dosis verhoogd naar 100 mg. Hiermee volgens ovutesten en temperaturen wel een eisprong. Augustus 2009: 8e ronde met 100 mg alweer...
Oktober 2009: Even gestopt met clomid en zowaar zelf een eisprong. Nu even kijken hoe verder.
Bikinistringding
Sinds oktober 2008 stille wens voor een 2e kindje, vanaf januari serieuze plannen. Start 1e ICSI november 2009. Punctie voorlopig gepland op 30 nov, testen rond 14 dec.
Hobbesje
Juli 2007 gestopt met de pil. Dat was de wachttijd na de keizersnede van mijn zoontje (spontane zwangerschap = achteraf lot uit de loterij). In september 2008 naar de huisarts, in maart (pas) doorgestuurd naar de gyn. 1 keer IUI gehad, waarbij bleek dat er geen input was. Meteen daarna doorgestuurd voor ICSI. In januari start hormonen, punctie ergens in februari.
Winterstormpje
Vanaf puberteit problemen rondom de voortplantingsorganen. Operatie eileider cyste - eileider verwijderd. Operatie verklevingen rondom verwijderd. Diagnose PCOS.
Juli 2008 miskraam rond 8 weken. Daarna onderzoeken na uitblijven menstruatie vanaf juli 2008 tot dec 2008/juli 2009 tot heden. Diagnose versterkt PCOS. Eind januari uitslagen onderzoeken en start medicatie waarschijnlijk clomid.
[ Bericht 49% gewijzigd door BE op 13-01-2010 10:08:13 ]
Dank je Lois.
[ Bericht 33% gewijzigd door prinseszondererwt op 29-12-2009 20:56:32 ]
Ken als oud vrijwilliger (7 jaar moderator bij Freya) en vader van 2 KID dochters de ellende maar al te goed.
Zijn zelf ook ruim 14 jaar bezig geweest voor onze 2 meiden.
Als je intresse hebt een keer te kletsen, laat maar weten via een PM
Ik zag dat je me uit de OP had gehaald BE, dankje. Het voelt nog wel eng hoor! Heb mijn gezicht al laten zien in het volgende topic maar echt 'aanmelden' durf ik nog niet zo goed. Het is af en toe nog best onwerkelijk. Bijna 4 jaar bezig geweest voor een brusje en dan 'ineens' is het zover. Alhoewel ik nu met mijn verhaal niet meer helemaal hier hoor, is het nog te vroeg voor 'daar'.
SPOILERNog maar 5 dames in de OP, binnen een half jaar kunnen we dit topic opdoeken omdat elke maand er minimaal 1 dame door kan schuivenHier heb ik me ook nooit echt thuisgevoeld en dat ligt zéker niet aan alle lieve meiden die hier posten en meeleven maar aan het feit dat onze eerste er 'zo makkelijk' gekomen is. Ik had (en heb) heel sterk het gevoel dat ik niet moet klagen/zeuren omdát ik al zo'n ongelooflijk lief exemplaar héb rondlopen die er heel simpel kwam. De 2 enorme uitersten tussen deze (totstandkoming van de) kindjes/zwangerschappen maken het gewoon onwerkelijk. Meeposten in dit topic was/is onwerkelijk. 'Tobias was er toch ook gewoon gekomen? Met een beetje geduld komt er vast ook wel een brusje.' Dit hebben we bijna 3 jaar lang tegen elkaar gezegd voor ik naar de gyn ging (wegens menstruatieklachten overigens en níet vanwege uitblijvende zwangerschap) waar we binnen een maand waren doorgestuurd naar het UMC.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik nu wil zeggen, behalve dat ik altijd het idee had hier niet te horen omdat Tobias er zo makkelijk is gekomen en ik buiten dat gevoel me wél heel welkom voel en gesteund voel door jullie
Zoiets.
(Zelf vind ik dat ik hier nu ook maar half hoor, omdat alles in orde lijkt. (Maar waarom lukt het dan gvd niet?!
))SPOILEREn dat onbegrepen, dáárom post je hier meeNaar mezélf toe vond en vind ik dat ik niets te zeuren heb omdat ik zo'n vreselijk leuk en lief exemplaar al heb lopen.... Het is meer de manier waarop Tobias er is gekomen waardoor ik me hier niet helemaal thuis voelde. Er bleek later nogal wat te mankeren waardoor het verhaal hier júist hoort en dan tóch een kindje hebben... Het is gewoon heel dubbel.
Tobias was er in 10 minuten zeggen we altijd gekscherend, het ene uiterste en het andere uiterste.
De 4 jaar heeft tijdens nooit lang gevoeld omdat we alletwee zoveel geduld hebben/hadden. Het enige wat ik nu wat jammer vind is dat er best veel tijd zit straks tussen het ene en het andere kindje, dat hadden we, als we hadden kunnen kiezen, graag anders gezien. We zullen misschien nog wel zien waarom dit zo is gelopen, alles heeft een reden.
Ik denk dat ik nu pas ga beseffen hoe groot het verlangen was/is en hoe diep dat zat en hoe spannend het is om middenin het traject te zitten.
Moet zeggen dat een stapeltje hormonen nu ook niet echt meehelpen
Niemand wil in dit topic horen, we willen allemaal dat binnen x-tijd een zwangerschap is en dan graag een maand of 9 met gillend resultaat
!
Er is vast iets mis met de duimmachine. Ik ga er meteen naar kijken en voor de volgende ronde doet hij het gewoon!
Ik ben vandaag echt verdrietig voor alle meiden hier. En voor sombie ook al vreselijk nieuws vandaag
Een heeeeeeeeeeeeeeeeeeele grote knuffel hier voor iedereen. Je wordt er niet zwanger van, maar hij is wel heel lief bedoeld
lief van je CP...PZE, toch weer ongesteld? (had ik dat goed begrepen?) dan maar aan de alcohol...
doe ik ook! 
Saffier, ik snap dat je dat zelf zo voelt. zeker omdat Thomas zo goed "gelukt" is. gelukkig waren alle andere meiden hier het daar niet mee eens!
je bent lief en het is fijn dat je lekker meepost hier... : jij omschrijft precies hoe ik me voel - een vreemde eend in de bijt. Zit wel hier, maar heb tegelijkertijd ook het idee dat ik hier niet hoor. We hebben het geluk gehad spontaan een kindje te mogen krijgen. Vind het nog steeds erg onwerkelijk dat we nu voor ICSI gaan (vraag me af wanneer dat besef gaat komen).Net als bij de IVF instructie/voorlichting, daar wordt letterlijk gezegd: dit is de laatste kans op een eigen kind (eh... nou nee, die hebben we al). Zit je naast allemaal paren die dus geen kindje hebben en echt voor de eerste gaan
. Voelt echt heel gek....quote:Zeggen ze dat?Op dinsdag 29 december 2009 22:50 schreef Hobbesje het volgende:
Saffier
Net als bij de IVF instructie/voorlichting, daar wordt letterlijk gezegd: dit is de laatste kans op een eigen kind (eh... nou nee, die hebben we al). Zit je naast allemaal paren die dus geen kindje hebben en echt voor de eerste gaan
Dat vind ik wel erg cru/confronterend Waarom zeggen ze dat? 
Hobbesje:
Juli 2007 gestopt met de pil. Dat was de wachttijd na de keizersnede van mijn zoontje (spontane zwangerschap = achteraf lot uit de loterij). In september 2008 naar de huisarts, in maart (pas) doorgestuurd naar de gyn. 1 keer IUI gehad, waarbij bleek dat er geen input was. Meteen daarna doorgestuurd voor ICSI. In januari start hormonen, punctie ergens in februari.
quote:Dat zeggen ze idd. Erg confronterend, maar ook wel heel erg waar natuurlijk...Op dinsdag 29 december 2009 22:53 schreef CrazyPrincess het volgende:
[..]
Zeggen ze dat?
quote:Wel waar ja, maar dat weet iedereen die daar zit toch al wel? Klinkt mij in de oren als zout in een open wond wrijven
[..]
Dat zeggen ze idd. Erg confronterend, maar ook wel heel erg waar natuurlijk...
Saffier, ik snap hem hoor. Vind gewoon wel dat je mag 'zeuren' hier, ook al is het niet je eerste.
Gisteren even de ogen uit mijn hoofd gehuild, vandaag staan we op en gaan we weer verder. Volgende week bel ik de gyn en wil ik duidelijkheid. Er moet toch iets zijn... anders waren we wel zwanger geweest. Even actie in 2010, het is de hoogste tijd!
quote:Dat besef komt hier nu pas binnen denk ik. We wisten heus wel waa we mee bezig waren, vooral als je in de koelkast al die medicijnen ziet liggen, maar tijdens liet ik het voornamelijk over me heen komen nu besef ik het denk ik pas meer.
Saffier
quote:Dat ja. Daar hebben we elkaar aangekeken en gedacht 'Maar wíj hebben er al een. Al deze paren hebben helemaal nog geen kindje. Wat hebben wij een geluk en mocht dit niet lukken dan hébben wij er wel een.'Net als bij de IVF instructie/voorlichting, daar wordt letterlijk gezegd: dit is de laatste kans op een eigen kind (eh... nou nee, die hebben we al). Zit je naast allemaal paren die dus geen kindje hebben en echt voor de eerste gaan
En het is misschien cru dat ze zeggen dat het misschien je enige en laatste kans is, maar als je daar zit willen ze dat je dat goed beseft. En ook dat de helft van de paren 'nu' in de zaal wellicht nooit een kindje zal krijgen.
Dan kijk je elkaar wel even aan hoor en ben je wéér extra blij met je lot uit de loterij.
Dankjewel Mijsje, je bent een schat! Zo begaan met iedereen altijd!
PZE de duimen gaan een standje hoger
Saffier, ik vind dat je jouw gevoel heel mooi omschrijft, maar ik denk dat het verlangen naar een tweede er niet minder op wordt als je dat ene lot uit de loterij rondlopen hebt. En voor wat betreft die tijd tussen de twee? Mijn zus en ik verschillen 5 jaar en behalve het feit dat ze me bij gezelschapsspelletjes altijd in 't zak zette, kan ik me niets negatiefs inbeelden bij dat leeftijdsverschil
en een
voor iedereen die hem kan gebruiken Ik vind het trouwens wel 'raar' dat je met meerdere stellen zit te luisteren naar een arts die dan zegt 'dit is jullie laatste kans op een kind'... Ja, tuurlijk is het eindstation wel in het zicht... maar ik vind het gewoon raar dat dat even zo de ruimte in wordt geroepen... of zie ik het nou helemaal verkeerd?
Voor iedereen alvast; een heel gezond, gelukkig en vooral vruchtbaar 2010!! Jullie verdienen het! Of het nou om het 1e, 2e, 3e of 4e kindje gaat, dat maakt helemaal niet uit... al snap ik jullie gevoel wel hoor! Ik heb mezelf hier bijvoorbeeld ook nooit officieel aangemeld ofzo, terwijl wij inmiddels toch ook al een poosje bezig zijn en het van beide kanten niet helemaal lekker gaat. Maarja, er is niet écht iets groots mis en ik ben al een keer zwanger geweest, dus ja... das toch ook weer anders dan bij veel dames hier. Dus ik blijf gewoon lekker lurken en meeleven met alle dames die hier wel durven posten...
Ben verder totaal niet bijgelezen dus sorry als ik iemand oversla.
Ik heb niet helemaal bijgelezen dus ben niet helemaal op de hoogte van alle ins en outs. Las wel dat de poging van bsd is mislukt en pze de 
op bezoek heeft , dat mijsje in de wacht staat en dat flugeltje nog steeds zwanger is, you go girl! En een hele dikke knuffel voor Ahava, wat ontzettend klote! Als ik iemand belangrijks ben vergeten, sorry!Over een week weten wij hier meer, wordt nu wel heel erg spannend!! Ik mag er van mezelf al wat meer mee bezig zijn dus zal proberen wat meer te posten en niet alleen te lurken. Ik vind het heel onwerkelijk dat wij theoretisch gezien over twee maanden zwanger kunnen zijn, praktisch is natuurlijk een ander verhaal maar toch
Ik hoop zo dat de gyn op korte termijn iets voor je kan betekenen en je met een heel klein zetje kan helpen!Poezebeest, maar dat ís ook mega spannend!
Voor iedereen die het nodig heeft:
quote:
En hier sluit ik me bij aan, voor allemaal!!
Ook ik wens iedereen een heel goed 2010!
Dat het maar een mooi jaar mag worden.
Ik hoop dat jullie volgende week goed nieuws gaan krijgen! Dat heb je ondertussen ook wel een keertje verdiend! 
en ook een hele fijne jaarwisseling van deze kant! Ik heb het morgen loeidruk, dus ik denk dat ik morgen niet veel online ben... Pas op de vingers met vuurwerk
tot volgend jaar!
oftewel: auw, wat een begin van 2010 hier.
Mijsje, hoe is het? Komen de eerste streepjes er al bijna aan?
iedereen een gelukkig en gezond en vruchtbaar 2010! Ik sluit me helemaal aan bij jouw wens flugel! hier vast geen streepjes hoor, ik moet nog wachten tot zeker woensdag... misschien eerder. de vorige keer had ik 2 dagen eerder m'n ongesteldheid dan m'n NOD... de bubbels waren in ieder geval lekker vannacht
bah pze, wat een vervelend begin van 2010, dat hoop je ook niet...
Pze
het is vast niks Het zit vast goed!
dan kan ik me er nog wat bij voorstellen ook Ik weet dat het niets hoeft te zijn. Met afvegen net nog steeds helderrood op het papiertje. Het is niet veel maar genoeg om nog steeds nerveus om te zijn. Het moet gewoon weg en stoppen
Thanks meiden.
het is heel normaal dat je je zo nerveus erover voelt hoor! komt wel goed, schatje! Daar hou ik me nu gewoon aan vast. Komt goed. Punt. Mijsje; wel weer spannend, hoop dat woensdag goede uitslagen brengt
Mijsje, mijn bubbels waren ook heerlijk!
Hoe is het met de 4 januari meiden?
Zo jammer mijsje, nog een paar dagen. Ik hoop het toch zo voor jullie
Saffier, eng! Alles wat maar enigszins lijkt op bloed wil je niet zien. Ik heb het ook gehad, een dag, maar Senna is er toch echt! Hopelijk en waarschijnlijk is het niets
Ik duim heel hard voor je!
En voor mijsje! En voor alle andere meiden!
Saffier... ja, het moet inderdaad stoppen... wat word je daar dan onzeker en zenuwachtig van, he? Toen ik 7 weken zwanger was heb ik ook wat bloedverlies gehad en er was gelukkig niks aan de hand. Ik vroeg het de volgende dag nog in het ziekenhuis (we hadden toevallig onze eerste echo de dag erna) en ook zij zei dat het heel normaal is af en toe wat bloedverlies te hebben en dat het dus niet iets slechts hoeft te betekenen... Succes in ieder geval!!
'Fijn' Jose dat jij er een goede ervaring mee had! Ik heb dinsdag de eerste echo, spannend, nu helemaal.
Mijsje mijn duimen draaien nu al overuren voor jou!!!!
Ik dacht net weer wat te voelen maar het waren wat restanten van die pillen.
Mijsje, ik duim nog steeds voor je
Saffier, gelukkig is het gestopt. Dinsdag is het gelukkig al snel.
Mijsje, ik duim ook al!
dank jullie meiden! Ik moet zeggen dat ik toch wel wat nerveus word... niet omdat ik wel eens zwanger zou kunnen zijn, want ik heb geen aanleiding dat ik dat zou zijn nu, maar meer dat ik straks toch ook echt met de hormonen in de weer ga... daar ben ik wel wat bang voor met m'n verleden (depressiegevoelig, had ik ook last van met m'n vorige pil... met m'n laatste pil ging dat beter...) maar goed, eerst maar eens 6 januari afwachten... (
Asy, de 4 januari-dames zitten in het andere topic... )quote:Wel die pillen dus!! Had net ook weer roze in mijn slipje zitten. Was helemaal die bijwerking vergeten. Vind het nog steeds/weer eng maar dit scheelt iets zeg maar. Thanks!Op vrijdag 1 januari 2010 22:35 schreef Ticootje het volgende:
Welke pillen saffier??? Toch niet progestanbollen? Daar kun je doorbraakbloedingen van krijgen. Zie bijsluiter.
Mijsje nog even, wie weet!
quote:ow jemig jaOp zaterdag 2 januari 2010 00:35 schreef mijsje het volgende:
(
Saffier ik zag je net op het lijstje in Z&G staan, wat geweldig zeg! Ik wens jullie een goeie zwangerschap toe
\En wat betreft het hier "horen" : ik "hoorde" er natuurlijk ook niet bij op de manier dat de meeste dames hier hoorden, toch heb ik hier een aantal jaar mijn hart kunnen luchten en veel steun ondervonden omdat het toch ook bij mij niet vanzelf ging. En waar zou je anders met je verhaal heen moeten
?Voorlopig lijkt het bij mij hier nu wel goed te gaan (ben nu 25 weken) heb het alleen ontzettend druk, zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen om hier regelmatig te kunnen posten
Mariposa, fijn dat het allemaal zo goed gaat...
quote:So far, so goodOp zondag 3 januari 2010 12:04 schreef flugeltje het volgende:
Saffier, hoe gaat het nu?
Mariposa, fijn dat het allemaal zo goed gaat...
Mariposa leuk je hier weer even te zien! En fijn dat het goed gaat
Mariposa, fijn dat het allemaal goed gaat!En voor Saffier ook natuurlijk!
Mariposa, lekker dat alles goed gaat.
Flugeltje, misschien heb je het al eens verteld maar ik weet het niet goed meer. Zijn bij jou ooit onderzoeken gedaan naar waarom het misging?
quote:Bij mij en bij Martijn zijn allerhande bloedonderzoeken gedaan en daar is niets uitgekomen. Geen stollingsproblemen, geen chromosoomdingen etc etc Ik gok dat als het nu weer misgaat er wellicht op de vrucht onderzoek gedaan gaat worden, maar vooralsnog houden ze het op 'domme pech'Op zondag 3 januari 2010 14:17 schreef Ahava het volgende:
Gelukkig, Saffier! En fijn dat het erop lijkt dat het van die medicijnen komt.
Mariposa, lekker dat alles goed gaat.
Flugeltje, misschien heb je het al eens verteld maar ik weet het niet goed meer. Zijn bij jou ooit onderzoeken gedaan naar waarom het misging?
Ik slik nu wel een lage dosis aspirine en een extra grote dosis foliumzuur, het schijnt bij sommige vrouwen effect te hebben. Donderdag heb ik weer een echo, als we dan nog een hartje hebben durf ik niet te zeggen dat het door de aspirine en foliumzuur komt, maar ik zou het zelf bij een volgende keer dan weer meteen gaan slikken....
edit: zelf denk ik overigens dat mijn lichaam gewoon heel erg voorzichtig is met indringers van buitenaf. De twee keren dat de zwangerschap langer duurde was ik beide keren grieperig in het begin. Ik ben er min of meer van overtuigd dat mijn lichaam zo druk is geweest met het aanvallen van díe bacillen dat ze het vruchtje min of meer 'vergeten' zijn. Maar dat is natuurlijk slechts een idee van mezelf, ligt geen enkel wetenschappelijk iets aan ten grondslag
Saffier; fijn dat alles weer goed gaat...
Nog drie nachtjes slapen tot de grote dag... Ik hoop echt dat we diezelfde dag nog te horen krijgen of de operatie is gelukt, maar dat is afwachten. Ben wel blij dat ik dan pas maandag weer hoef te werken, mocht het een slechte uitslag zijn heb ik even om de eerste schok te verwerken. Hoewel ik weet dat het wel of niet lukt en dat er wellicht ook een kans is dat er wordt gezegd dat er geen kindjes kunnen komen. Ik hoop op goed nieuws, maar ga er zeker niet vanuit. Gewoon afwachten maar...
Ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat iedereen het jaar met goed nieuws kan starten. Wat zou het zo fijn zijn om jullie allemaal in de andere topics op OUD te kunnen volgen. De onderzoeken die jij noemt, wil ik ook bij ons. Ik zit nu inmiddels op drie miskramen, de eerste twee waren heel vroeg hoor, maar alles bij elkaar vind ik het genoeg reden om die onderzoeken aan te vragen.
Ik duim voor een superecho voor jou a.s. donderdag!
Poezebeest, veel sterkte en ook voor jou duim ik voor een goede uitslag!
quote:Tuurlijk mag je dat gewoon vragen, anders had ik ook echt geen antwoord gegeven hoorOp zondag 3 januari 2010 16:18 schreef Ahava het volgende:
Bedankt voor je reactie, flugeltje. En sorry dat ik dat aan je vraag nu. Ik realiseerde me later pas dat je daar nu (met je eigen, begrijpelijke, onzekerheden) misschien helemaal niet op zit te wachten.
Ik weet gewoon uit ervaring dat het mis kan lopen en als mijn ervaringen ervoor zorgen dat iemand anders zichzelf even gesteund voelt of aanvullende informatie heeft ben ik al lang blij... En ja het is haske spannend momenteel, ik hou ook serieus rekening met het feit dat ook bij mijn echo geen hartje zichtbaar is. Onbezorgheid komt gewoon niet meer in mijn vocabulaire voor wat dat betreft...quote:Ik heb 1 late en 3 vroege miskramen gehad. De zwangerschapsduur is niet echt een issue voor de onderzoeken, 3 miskramen is op zich reden voor onderzoek. Als het bij mij nu weer mis zou lopen gaan ze volgens mij wel meer dingen onderzoeken... Als jij die onderzoeken wilt zullen ze die nu wel gaan doen ook. Ik hoop gewoon dat ze dan iets simpels vinden wat te verhelpen is, het 'domme pech' principe is erg lastig mee om te gaan....De onderzoeken die jij noemt, wil ik ook bij ons. Ik zit nu inmiddels op drie miskramen, de eerste twee waren heel vroeg hoor, maar alles bij elkaar vind ik het genoeg reden om die onderzoeken aan te vragen.
Ik duim voor een superecho voor jou a.s. donderdag!
Poezebeest, veel sterkte en ook voor jou duim ik voor een goede uitslag!
voor allemaal.Mijn duimen draaien overuren, voor geluk, voor goede uitslagen, voor voldragen zwangerschappen
En iedereen die meeduimt voor ons krijgt ook een
quote:Hier sluit ik me helemaal bij aan!Op zondag 3 januari 2010 17:12 schreef Saffier het volgende:
Meiden even een
Mijn duimen draaien overuren, voor geluk, voor goede uitslagen, voor voldragen zwangerschappen
En iedereen die meeduimt voor ons krijgt ook een
Gelukkig dat je het niet erg vindt, flugeltje. Ik ben aan het zoeken geweest naar mogelijke onderzoeken en dergelijke. Ik lees dat het slikken van vitamine B6 en B12, foliumzuur en aspirine wordt aangeraden in sommige gevallen. De gewenste hoeveelheden worden echter niet genoemd. Weet jij die toevallig? Of iemand anders?
Het is zo'n oerwoud aan informatie steeds. En elk ziekenhuis doet het anders, iedere arts heeft een andere mening over de behandelingen en hoe ze moeten worden uitgevoerd. En daar moet ik als leek mijn weg in zien te vinden. BAH.
Zo, sorry hoor, dat moest er even uit.
Gelukkig is mijn gyn wel een hele redelijke man dus als ik met al mijn info bij hem kom is een gezamelijk plan zo gemaakt. Wel heb ik er ontzettend veel profijt van dat ik mondig ben en m'n info zelf wel bij elkaar scharrel. Ik denk dat vrouwen die wat onzekerder zijn een stuk minder voor elkaar krijgen wat dat betreft. Gezien jouw voorgeschiedenis gok ik echter dat ook jij wel raad weet met de gemiddelde gyn, dus dat zal vast goedkomen.
Er is niet één behandeling echt aantoonbaar effectief wat habituele miskramen betreft. (tenminste, die gevallen waarbij geen directe oorzaak gevonden is) Ik ben echt tientallen verschillende behandelmethodes tegengekomen en sommige werkten bij sommige vrouwen wel en bij anderen weer niet. Vooralsnog is het voornamelijk schieten met hagel en hopen dat het effect heeft heb ik wel eens het idee. En dat is wat ik doe met m'n aspirine en foliumzuur, schieten met hagel en hopen dat het iets uithaalt....
ik slik 50mg aspirine en een dubbele dosis foliumzuur. Ik zou dit echter wel altijd vooraf even overleggen met je gyn. Ik wist zeker dat ik geen bloedproblemen had bijvoorbeeld voor ik ermee starte en als ik mijn afspraak met de gyn eerder had gehad had ik ook zeker overlegd voor ik begonnen was. Ik was echter zwanger en kon niet op de afspraak wachten
Maar zolang het niet schaadt, kun je toch dingen proberen? Het is niet zo dat ik een onbeperkt aantal IVF-behandelingen kan doen en ik ben al 35 dus ik kan ook niet meer jaaaaaren blijven proberen.
Maar goed, die discussie wil en kan ik wel aangaan in het ziekenhuis inderdaad. Bovendien zijn ze daar ook echt wel bereid om mee te denken; ze zijn sowieso heel begaan met ons.
Ik overleg inderdaad eerst hoor, voor ik start met het slikken van aspirine e.d. Maar ik neem geen genoegen met: dat doen we niet want we weten niet of het helpt.
Ik ga ook eens lezen over die Alifestudie. Ook zoiets: aan de ene kant wil ik het niet mijn leven laten overheersen. (Wat eigenlijk een onzinnig streven is, want het wel of niet hebben van kinderen beinvloedt vrijwel elk aspect van je leven.) Maar ik wil wel weer op de hoogte zijn van onze opties. Je kunt niet alleen maar op de arts vertrouwen. Die noemen niet altijd alle mogelijkheden bijv.
quote:Op zondag 3 januari 2010 18:35 schreef Ahava het volgende:
[sub]Ook zoiets: aan de ene kant wil ik het niet mijn leven laten overheersen. (Wat eigenlijk een onzinnig streven is, want het wel of niet hebben van kinderen beinvloedt vrijwel elk aspect van je leven.)
Vrouwke...Weer wat bijgelezen in dit topic. Dames, ik wens jullie veel vruchtbaarheid toe in 2010.
quote:Jep. Dat dus. Ik wil er ook niet 24/7 mee bezig zijn, maar onbewust... Het komt zo vaak terug. Wat doen we met 'het' kamertje bijvoorbeeld. De slaapkamer die bedoeld is als babykamer, maar nog steeds niet meer is dan een rommelhok. Echt een andere kamer (studeerkamer ofzo) ervan maken lukt me echt niet.
Ook zoiets: aan de ene kant wil ik het niet mijn leven laten overheersen. (Wat eigenlijk een onzinnig streven is, want het wel of niet hebben van kinderen beinvloedt vrijwel elk aspect van je leven.)
Morgen voor het eerst weer werken. Vast enorm veelbetekenende blikken bij het gelukkig nieuwjaar wensen. Ik zie er nu al tegenop. Kreeg overigens van een goede vriendin een super lieve e-mail, met alle dingen die ze ons wenst komend jaar.
Dat doet goed.Veel spannende dingen hier komende week, iedereen die het nodig heeft: een dikke
Ik heb haar voorzichtig uitgelegd wat een dooddoener het kán zijn.
Het is zo moeilijk om er niet mee bezig te zijn als je er middenin zit, op welke manier dan ook
Ahava.Moonah zo lief dat je af en toe binnen komt wandelen, bijleest en weer harten onder de riem weet te steken
quote:Ik kon mensen wel schieten die dat zeiden... "Je bent nog zo jong...."Op zondag 3 januari 2010 19:23 schreef Saffier het volgende:
Een collega van me zei dat haar dochter ook graag zwanger wil worden, het is helaas begin december misgegaan. Haar advies was; niet te veel mee bezig zijn.
Ik heb haar voorzichtig uitgelegd wat een dooddoener het kán zijn.
Het is zo moeilijk om er niet mee bezig te zijn als je er middenin zit, op welke manier dan ook
Moonah zo lief dat je af en toe binnen komt wandelen, bijleest en weer harten onder de riem weet te steken
Oh meiden ik voel me inmiddels zo gezegend dat het hier uiteindelijk is gelukt en ik gun jullie dat ook zo
Toen heb ik heel snel tot 10 moeten tellen, want het was me op dat moment niet waard om de mond te snoeren. Ook toen ik iemand vertelde van de situatie werd er gezegd, ohhh een vriendin van een vriendin die kon ook moeilijk zwanger worden en die hebben nu 2 gezonden kinderen. Ook dan kan ik mensen wel iets doen... 
Echt niet, ik heb toen 'gewoon' de juiste behandeling gekregen: voldoende hormonen, voldoende opvolging en heel veel geluk.
En idd, Poezebeest, die wonderverhalen van anderen. Ik reageerde dan standaard met "oh, toch raar dat er ook nog mensen zijn die ongewenst kinderloos zijn, je zou denken dat dat niet meer zou voorvallen als je al die verhalen hoort." Werden mensen ook wel stil van
Ik wens alle meiden en hun mannen hier een heel vruchtbaar nieuw jaar. Ook dit jaar gaan er weer 'wonder'babies komen, dat kan niet anders. Ik ga heel hard duimen dat het hier snel stil is, omdat iedereen in Z&G zit en daar ook blijft tot de geboorte van een prachtig kindje.
quote:zo kon ik iemand wel schieten die zei: ach, bij mij duurde het 7 jaar voor ik zwanger was van de eerste, dus je hebt nog even de tijd... of: ik weet precies hoe je je voelt, ik heb ook een miskraam gehad... (dan denk ik: je weet helemaal niet hoe ik me voel, bij jou was het een miskraam en dat was heel verdrietig op zich, bij mij was het een miskraam en daarmee de kans verloren om mijn moeder een kleinkind te geven, je weet helemaal niet hoe ik me voel...) grmbl... mensen en wat ze zeggen uit "goedheid" zonder na te denken over wat het voor een ander kan betekenen...
[..]
Ik kon mensen wel schieten die dat zeiden... "Je bent nog zo jong...."
ow, ik mag morgen weer bellen met de gyn voor de prikinstructies... nu weer eens 3 dagen te vroeg...
ik hoop dat de volgende behandeling met prikhormonen dan de perfecte blijkt te zijn en het ein-de-lijk lukt!
Soms is het echt goed bedoeld, maar soms kun je gewoon beter je mond houden als omstander. Als je niets weet te zeggen zeg dat dan.
Godverdenondedju nog aan toe. Woensdag moest onze dag worden, jij twee streepjes en ik goed nieuws... Ik hoop heel erg dat de extra hormonen komende ronde hun werk doen, maar dat zorgt er niet voor dat het nu gewoonweg minder klote is. Dikke knuffel voor jou Ik hoop zo dat de hormonen je gaan helpen zwanger te raken.Fijn om die herkenning te lezen bij jullie!
En Moonah, ook ik vind het ontzettend lief dat je af en toe even komt kijken en steunen.
Net als al die andere mensen die af en toe (of vaker) om het hoekje gluren en even laten weten dat ze aan ons denken! bedankt meiden... ik ga straks in de pauze op m'n werk het ziekenhuis bellen, dan hoop ik snel terecht te kunnen voor de prikinstructie, het is al dag 2 vandaag... Moonah en andere mensen die lurken en af en toe wat posten,
precies wat Ahava zegt. wat k*t dat deze poging weer niet gelukt is. vanmiddag bij de vruchtbaarheidspolikliniek geweest omdat ik al ruim een half jaar niet meer ongesteld was geworden en de zwangerschapstesten negatief bleven.
door wat andere oorzaken ben ik nu halve dagen aan het werk.
en nu blijk ik weer last te hebben van pco syndroom.
verder heeft de arts een kweek laten maken voor infecties uitstrujkje en nog wat dingen.
vanaf het begin van de pubertijd heb ik altijd al problemen met mijn buik gehad
hymer imperfectus(gesloten maagdenvlies)
cyste op eileider(1 nog over)
verklevingen
ben 3 keer geopereerd en nadat ik de pil niet kon verdragen naar het koperspiraal gegaan.
in juli 2008 een miskraam gekregen met het spiraal er nog in(gebroken)
en daarna alleen maar problemen gehad met uitblijven vd menstruatie.
geprobeerd uit te lokken met primolut. geen resultaat.
over drie weken de verdere uitslagen en dan kijken of ik aan de clomid ga.
we zullen het zien.
even laten inzinken........
Mijsje, vervelend dat het niet gelukt is
Andere meiden ook sterkte!
Had je hier al eens eerder gepost winterstorm? Of ben ik in de war met iemand anders?
Hoe dan ook: welkom. Ik doe de kraan van het warme bad hier vast aan voor je
Winterstorm, heftig verhaal hoor. Hopelijk zijn de uitslagen over 3 weken goed.
Volgende week dinsdag mag ik weer naar de gyn. Dan bij een andere gyn, omdat de mijne tot midden maart vol zat. Lekker dan. Maar ergens ook wel fijn, even een second opinion.
oh een warm bad dat is altijd goed.
dank je!
Maarja, als het dan toch moeilijk gaat is het een fijn idee om hier je ei kwijt te kunnen!
Voor de rest gewoon even een
dank jullie... t voelde zondag echt k*t, maar nu gaat het wel weer. ik heb vandaag al de prikinstructie gehad en heb een oefen-prik-pen mee naar huis gekregen om het thuis nog eens op m'n gemak te oefenen. dat heb ik vanavond gedaan, en dat ging prima. prikken gaat dus zeker lukken.Ik zou clomid krijgen, maar het ziekenhuis is net overgestapt op een ander medicijn, dus het wordt Gonal-f. het recept was al doorgefaxt naar de huisarts, en ik hoop het morgen op te kunnen halen (dan is het al dag 3...) anders wordt het pas overmorgen en moet ik een dag later beginnen met spuiten...
quote:
Ach Mijsje toch, ik zit hier maar te lurken en te lurken voor goed nieuws...
dank je just me... het helpt niet, maar het voelt wel goed quote:
Mijsje... wat klote weer. Ons jaar begint niet best, maar we hebben nog alle tijd om er een topjaar van te maken.
Winterstorm, heftig verhaal hoor. Hopelijk zijn de uitslagen over 3 weken goed.
Volgende week dinsdag mag ik weer naar de gyn. Dan bij een andere gyn, omdat de mijne tot midden maart vol zat. Lekker dan. Maar ergens ook wel fijn, even een second opinion.
echt een stom begin van het jaar, maar goed, het jaar is nog niet om (het kan nooit zo'n kutjaar worden als afgelopen jaar )Ik duim voor je voor volgende week dinsdag!
(second opinions zijn , mijn gyn was mijn second opinion, ik ben maar meteen bij hem gebleven )Nogmaals welkom dan winterstorm
Ik hoop dat je snel weer weg bent hier met een positieve test en dat je in de tussentijd veel steun krijgt hier en m'n eerste controle zal zijn op dag 10 bij m'n eerste follikelecho... (zei de assistente vandaag...)
quote:Ik heb ook Gonal-f gespoten en ben begonnen met 37,5 IE. Dat sloeg niet aan, dus de volgende ronde naar 75 IE. Toen had ik in totaal iets van 4 follikels die gingen groeien.
Ik moet 75 eenheden spuiten. ik heb helemaal geen idee of dat veel is of juist niet... ik kan het in de folder ook niet vinden allemaal... Hoeveel moeten/moesten jullie spuiten?
en m'n eerste controle zal zijn op dag 10 bij m'n eerste follikelecho... (zei de assistente vandaag...)
Ik begrijp alleen echt niet waarom ze jou Gonal-f geven. Je hebt helemaal geen problemen met je eisprong toch? En wat gaan ze doen als er meerdere follikels gegroeid zijn? Moeten jullie gewoon samen seks hebben of doen ze IUI?
En waarom doen ze niet eerst IUI proberen en daarna pas hormonen voor jou?
maar we gaan wel door met IUI, dus dat wordt na de eisprong gewoon weer een inseminatie... en ik heb al 3 pogingen van IUI gehad waarbij niet gesnapt wordt waarom ik nu gewoon nog steeds niet zwanger ben... dus nu maar eens met hormonen proberen... (maar als jij met 75 IE al 4 follikels had groeien, vraag ik me af waarom ik daarmee moet beginnen om het lichtelijk te stimuleren...
ik ben heel benieuwd voor de echo van dag 10 straks...)quote:Owh ja, je was natuurlijk al met IUI bezig. Sorry
ik heb inderdaad een eisprong van mezelf... de gyn zei dat hij toch wat extra kansen wilde benutten, en daarom dat toch met Gonal-f wilde doen. Naja, dan doe ik maar mee... maar ik hoop dat ik niet al te veel follikels ga laten groeien, zonder Gonal-f heb ik al een mooie grote follikel iedere keer...
maar we gaan wel door met IUI, dus dat wordt na de eisprong gewoon weer een inseminatie... en ik heb al 3 pogingen van IUI gehad waarbij niet gesnapt wordt waarom ik nu gewoon nog steeds niet zwanger ben... dus nu maar eens met hormonen proberen... (maar als jij met 75 IE al 4 follikels had groeien, vraag ik me af waarom ik daarmee moet beginnen om het lichtelijk te stimuleren...
En het rotte aan die hormonen is dat iedereen er weer anders op reageert. Maar ik zou zelf liever met 37,5 beginnen, maar voor hetzelfde geld gebeurt er bij jou bij 75 niets. Het is echt een kwestie van proberen.
Ben je bang voor het prikken? Ik vond het de eerste keren wel eng. Toen heeft m'n man het gedaan. Daarna durfde ik zelf wel
geeft niet hoor ik heb ook wel eens iets dat ik lees en dan denk: bij wie hoorde dat ook alweer? als ik er later aan moet denken... (niet verder vertellen he? ) Ik ben vooral zenuwachtig dat er overgestimuleerd wordt... dat is ook niet echt de bedoeling... maar ik ben heel benieuwd naar wat ze zien op dag 10 volgende week...
het prikken zelf vind ik niet eng. ik weet dat ik de naald zelf niet echt voel, alleen de vloeistof die erin komt. m'n mannetje laat ik niet prikken
ik weet dat ik het zelf kan en vind het eng als iemand anders het dan gaat doen en dan zou bewegen ofzo... heel stom, doet ie vast niet, maar toch... de pregnyl-spuiten heb ik ook zelf gezet (op de eerste na, die heeft de huisarts gezet, maar dan in m'n bovenarm... toen dacht ik wel: huh? daar kan ik toch helemaal niet bij? ) en die schijnen vervelender te zijn dan de gonal-f, dus ik laat me verrassen... ik hoop in ieder geval dat ik genoeg heb aan 1 prikpen per keer, dan hoef ik niet steeds bij te halen bij onze oh zo handige appotheek waar je vooral terecht kan tijdens mijn werktijden... morgen maar eerst bellen met de appotheek voor ik me die kant op ga haasten met die gladheid...
quote:Ik zal niks verklappen aan de rest
Ik ben vooral zenuwachtig dat er overgestimuleerd wordt... dat is ook niet echt de bedoeling... maar ik ben heel benieuwd naar wat ze zien op dag 10 volgende week...
het prikken zelf vind ik niet eng. ik weet dat ik de naald zelf niet echt voel, alleen de vloeistof die erin komt. m'n mannetje laat ik niet prikken
morgen maar eerst bellen met de appotheek voor ik me die kant op ga haasten met die gladheid...
Wat heb je voor recept gekregen? Ik had pennen van 900IE. Daar kun je dan wel even mee vooruit
En wat ik overhield gaf ik af in het ziekenhuis. Konden zij weer iemand blij mee maken. Iets te duur om zomaar weg te gooien En ik heb zelf de Pregnyl nooit gezet, maar vond de Gonal-f wel minder erg dan die Pregnyl (in m'n reet)
waarom deed de huisarts dat in je arm? Dat ding moet toch in je buik, been of bil?
Heel veel succes met de hormonen!!de huisarts zei dat het in vetweefsel en in spierweefsel mocht. dat dat geen verschil maakte, en dat je arm best makkelijk prikken was... ik zei er maar niks van, maar merkte wel dat de naald geen zeer deed.
ik krijg ook een pen van 900 IE. de oefenpen was ook met 900 IE. (ik heb eigenlijk geen idee hoe duur zoiets is, vertel eens?)
bedankt Saffier! Ik hoop dat het nu eindelijk eens resultaat gaat geven!In december 2008 nl. samen besloten om ondanks mijn leeftijd (toen 39), endometriose bij mij en sterilisatie bij hem toch voor onze babywens te gaan. Na allerlei onderzoeken door de gyn geadviseerd om, gezien onze omstandigheden, gelijk voor een ICSI te gaan. Tijdens de onderzoeken bij mijn partner bleek overigens dat de sterilisatie niet 100% goed was uitgevoerd en dat hij toch nog levend zaad produceert. Wel weinig, maar goed genoeg om af te zien van een hersteloperatie. Dat was dus een meevaller.
Datum voor 1e ICSI-poging was al geprikt (15 september) toen ik in de zomer 2009 naar de dokter ging met dikke voeten, daar had ik al een paar weken last van en dat ging maar niet over. Diagnose: diabetes! Dat was flnk schrikken.
Ik bleek er gelukkig wel op tijd bij te zijn, maar omdat je 100% gezond moet zijn, wil je een go krijgen van de gyn voor een ICSI-behandeling, werd 15 september wel geschrapt. Eerst moest ik gereguleerd worden. In mijn geval betekende dat, ondanks het feit dat ik geen ernstige diabetes heb, toch dat ik aan de insuline moest (en ook moet blijven tot na een eventuele zwangerschap). Ik heb me de afgelopen maanden flink ingezet om gereguleerd te raken (waardes tussen de 4 en 7). Medio december 2009 was ik zover en kreeg ik een go van de internist en een briefje voor het IVF/ICSI-team dat ik mocht beginnen!!
Op 16 december jl. ben ik begonnen met decapeptyl, dit is een middel om je cyclus stil te leggen (i.v.m. endometriose) en op 30 december jl ben ik begonnen met Puregon, middel om je eitjes te laten groeien. De afgelopen tijd voel ik me 1 grote speldenkussen, want ik spuit naast deze 2 medicijnen ook nog 3 x per dag insuline. Maar het is voor een goed doel!
Vanmorgen moesten we om half 8 bij de fertiliteitsarts zijn en ik heb 8 eiblaasjes waarvan de grootste 8 mm is. Om te 'oogsten' moesten ze minimaal 18 mm zijn. Zaterdag moet ik terug om weer te meten. De verwachting is dat de eitjes eind volgende week geoogst kunnen worden. Ontzettend spannend!!
Sorry voor lange verhaal!
Omdat ze uiteraard zeker willen zijn wanneer de eitjes rijp zijn enzo en niet dat ze opeens springen door je hormoonwaarden.desalniettemin, veel succes deze poging. 8 eiblaasjes is een goede score en houdt een punctie ook nog een beetje draagbaar.
Ben je ook nog behandeld voor je endometriose voor je aan de hormonen ging?
quote:Thanks!Op dinsdag 5 januari 2010 09:30 schreef Saffier het volgende:
Wat spannend Sunshine! Ik zal voor je duimen
Ben je ook nog behandeld voor je endometriose voor je aan de hormonen ging?
Ik duim overigens voor iedereen hier.
De endometriose is al 15 jaar geleden ontdekt. Toen had ik het zo erg dat ik eigenlijk onvruchtbaar was, eileider en eierstokken zaten onder de haarden. Maar ik had toen een geweldige gyn die me, eerst d.m.v. medicijnen (cyclus stilgelegd) en later d.m.v. een grote operatie grotendeels van de haarden heeft afgeholpen. Dat was in 1999. Kinderen krijgen was toen weer mogelijk. Alleen die wilde ik niet (meer) met mijn toenmalige partner.
Ben toen een tijd bewust vrijgezel geweest en leerde 7 jaar geleden mijn huidige partner kennen die niet zo enthousiast was over papa worden. Had de hoop eigenlijk opgegeven, maar eind 2008 zei hij dus wel ineens ''we gaan ervoor'' en dat zijn we nu dus aan het doen.
Edit: om je vraag te beantwoorden
, ja ik word dus al 15 jaar behandeld voor endometriose. Gebruikte synarel om cyclus stil te leggen. Dat is nu dus decapeptyl geworden, omdat ze in het ziekenhuis waar ik behandeld wordt, geen ervaringen hadden met synarel en ICSI. Ik mocht ook echt niet starten met hormonen voor ik was geopereerd aan mijn endometriose terwijl achteraf bleek dat er, gelukkig, relatief weinig endo zat.
De verschillen vallen mij ook steeds op tussen de ziekenhuizen. Als het resultaat maar uiteindelijk hetzelfde is toch?
/edit/ dat zeg jij dus ook tico
/edit/quote:Eigenlijk heel goed! Ik had bewust een week vrij genomen, omdat er werd gezegd dat ik er vrij heftig op kon reageren en mijn vriend had zich op het ergste voorbereidOp dinsdag 5 januari 2010 09:39 schreef Saffier het volgende:
Spannend hoor, Sunshine! Hoe voel je je onder de hormonen?
, maar eigenlijk ben ik heel rustig. Ik laat het allemaal maar gebeuren en probeer me er niet te druk over te maken (niet altijd even makkelijk).quote:Ik moest steeds starten op de eerste dag van mijn cyclus. En bij de eerste poging hoefde ik geen decapeptyl. Pas toen bleek dat mijn eitjes dan te vroeg sprongen, werd de decapeptyl erbij gehaald. Weer iets anders dus.Op dinsdag 5 januari 2010 09:38 schreef Saffier het volgende:
De deca zo lang was bij mij omdat mijn cyclus zo'n zooitje was. Normaal begin je de week voor de verwachte menstruatie en loop je zo mee in je cyclus. Ik ben 'ergens' begonnen en toen moesten we kijken hoe het liep met mijn cyclus, vandaar dat het relatief lang was bij mij.
Ik mocht ook echt niet starten met hormonen voor ik was geopereerd aan mijn endometriose terwijl achteraf bleek dat er, gelukkig, relatief weinig endo zat.
De verschillen vallen mij ook steeds op tussen de ziekenhuizen. Als het resultaat maar uiteindelijk hetzelfde is toch?
/edit/ dat zeg jij dus ook tico
Mijsje, de 900IE-pen kost iets van 850 a 900 euro
quote:Dat zijn inderdaad de normale prijzen van hormonen. Bij mij (en ik spoot dus niet lang) kwamen de totale kosten van de hormoonen op ongeveer 1500 euro uit.Op dinsdag 5 januari 2010 10:00 schreef CrazyPrincess het volgende:
Welkom Sunshine. Wat ontzettend spannend. Ik hoop dat alles goed voor je zal verlopen en dat je je snel weer mag afmelden hier
Mijsje, de 900IE-pen kost iets van 850 a 900 euro
Wat fijn!
Volgende week weer terug voor een echo
Wat goed...Mijsje, wat jammer! En wat klink je toch nuchter over de hormonen. Laten we hopen dat dit net het zetje is
quote:Op dinsdag 5 januari 2010 13:29 schreef Saffier het volgende:
Een heel mooi klein knipperlichtje met aureooltje gespot net
Wat fijn quote:Jippieeeeeeeeeeeeeeeeee
Een heel mooi klein knipperlichtje met aureooltje gespot net
Pinq ikke ook
Kreeg van de gyn een extra doekje, een vanwege de echo en een voor de tranen
quote:Ow Saffiertje, wat fijn
Een heel mooi klein knipperlichtje met aureooltje gespot net
quote:
Een heel mooi klein knipperlichtje met aureooltje gespot net
Wat goed!
Ok toch wel
quote:Het lijkt wel een verlovingsring met joekel van een diamant
Hier ook nog even spammen en dan stop ik hier met hyperen
[ afbeelding ]
het kind past nu al helemaal bij je Saffier, het is vast een meisje
Mag ik mss ook in de OP??
Hobbesje:
Juli 2007 gestopt met de pil. Dat was de wachttijd na de keizersnede van mijn zoontje (spontane zwangerschap = achteraf lot uit de loterij). In september 2008 naar de huisarts, in maart (pas) doorgestuurd naar de gyn. 1 keer IUI gehad, waarbij bleek dat er geen input was. Meteen daarna doorgestuurd voor ICSI. In januari start hormonen, punctie ergens in februari.
Sunshine, welkom hier (he, weer iemand erbij... we zouden leeglopen hoor!) hopelijk kun je hier alle hormonen een beetje van je afschrijven. Ik duim voor je!
En bedankt PZE! Hopelijk blijf ik hier niet lang hangen, inderdaad. En sleep ik gelijk een paar mee!
quote:Ohh... eindelijk! Wat een goed nieuws! De duimen draaien hoorOp dinsdag 5 januari 2010 09:22 schreef Sunshine69 het volgende:
Ik hoop dat ik in het juiste topic zit. Maar na jaren gelurkt te hebben, vandaag toch maar besloten mee te gaan posten.
Misschien nog eventjes samen zwangert Mijsje, dikke
voor jou ook. Hoop dat de hormonen toch iets extra's doen en het niet tot overstimulatie leidt.PZE,
hopenlijk heb je wat aan die afspraak met die andere gyn. Second opinion kan nooit kwaad.Overige meiden natuurlijk ook veel succes!
Hij/zij doet het!!!
Wat fijn!
Wat fijn en wat mooi! Hoera! Saffier!!! wat goed zeg, het lijkt inderdaad een joekel van een ring met een steen!!! mooi hoor, de eerste foto van je hummeltje! quote:
Mijsje, de 900IE-pen kost iets van 850 a 900 euro
quote:
[..]
Dat zijn inderdaad de normale prijzen van hormonen. Bij mij (en ik spoot dus niet lang) kwamen de totale kosten van de hormoonen op ongeveer 1500 euro uit.
wat een prijzen.. en dat ligt gewoon in m'n koelkast te wachten op de eerste prik... ik begin er toch wel steeds meer aan te denken... ik kan zelf niet zwanger worden en heb die hormonen-rommel nodig... misschien lukt het daarmee ook niet eens... maar goed, ik ben nu over de helft van de IUI, nog 3 keer en dat hoeft niet meer. (maar of ik echt uitkijk naar IVF...
) Goodmorning Sunshine! Ik hoop dat je ook snel geholpen bent, wat vervelend is je voortraject verlopen... Dat je nu maar gauw door de ICSI heen bent...
kan een MOD even wijzigen in de OP? De IUI van 23 december is helaas ook mislukt. nu komen er nog 3 IUI's waarbij toch gestimuleerd wordt met Gonal-F. Dinsdag 12 januari is de eerste follikel-echo van de volgende poging.
Iedereen VEEL succes gewenst!!!!!
Van harte gefeliciteerd. Het lijkt inderdaad wel heel erg op je usericon Mijsje succes met je volgende poging. Hopelijk is de rest van de IUI's dan niet meer nodig
dank je droomvrouwtje! Ik hoop ook dat het jouw jaar wordt, met eerst over een paar maanden een bruiloft om nooit meer te vergeten, en daarna dat al jullie dromen uit mogen komen
slaapmeisje, ik ga voor dat geluk van jullie!
dank je wel!
Ik hoop ook dat deze poging meer geluk brengt... de eerste spuit zit er in ieder geval in. we zijn weer begonnen deze ronde. ik ben benieuwd over een week met de eerste echo... dankjewel mijsje.. Zo lief dat je regelmatig ook aan andere denkt. Hoe kl*te de situatie bij jou soms is, je weet een ander altijd een hart onder de riem te steken. Ik hoop dat jou dromen ook zo snel mogelijk uit komen en natuurlijk ook van de rest van de meiden hier Flugel spannend overmorgen naar de gyn, ik zal voor je duimen
Saffier gefeliciteerd met je knipperlichtje
(hebben jullie daar weleens van gehoord )Mijsje veel succes dan de komende ronde, sterkte met het prikken!
Ik zag helaas ook andere dames het topic binnenkomen (winterstorm, Hobbesje, Sunshine;) ik hoop dat jullie hier weer snel uitmogen komen met een mooi knipperlichtje
Nieuwe dames, welkom hierzo
Maar hopelijk niet voor lang...Duimen jullie morgen voor ons?
en dank jullie voor het warme welkom!
succes en sterkte meid! en ook voor je vriend natuurlijk! Over een jaar is Tobias gewoon grote broer. Misschien moet je je dan wel gaan verdiepen in het winkelen voor jurkjes en schattige roze haarspeldjes. Of weer cars truien kopen, is vast ook leuk. quote:Heel veel succes vandaag!Op dinsdag 5 januari 2010 23:45 schreef Poezebeest het volgende:
Duimen jullie morgen voor ons?
* duimt
En wat zal het een opluchting zijn geweest na toch wel die onzekere dagen toen je bloedverlies had... En nu... genieten!!
Bij deze, gefeli met je knipperlichtje!
Poezebeest hoe is het gegaan?
Gefeliciteerd.
Ik ben zo benieuwd. Zit heel hard te duimen voor goed nieuws
Saffier, wat fijn!!!!!
Poezebeest, ik heb aan je man gedacht vandaag... heb je al nieuws?????
Isla
ik hoop zo dat dit ook jouw jaar mag worden! 
die moet een nachtje blijven. Maar goed ook, want ik vond het zowiezo wel eng om hem mee naar huis te nemen zo na een narcose. Maar de operatie is wel goed gegaan, echter was de uitslag een scenario waar ik totaal geen rekening mee had gehouden. Er blijkt namelijk geen sprake te zijn van een obstructie...
Van de ene kant wel fijn, maar ook wel een enorme slik, want wat nu. Bij de onderzoeken zijn geen aanwijzingen gevonden waarom er geen zaad zou zijn, maar waarom zit er dan niets in het sperma?
Misschien was de sementest wel een momentopname en was dat op dat moment wel bar slecht. Er is daarna niet meer getest, maar meteen actie ondernomen. Ik ben dus ook wel voor een sementest als mijn
weer is hersteld. Morgen maak ik meteen een afspraak bij de fertiliteitsarts voor verder plan. Mocht er in de sementest wederom niets gevonden worden dan maar een punctie om zeker te zijn of er wel of niet iets zit. Voelt wel alsof het eindstation in zicht is en dat maakt het ook wel heel moeilijk. Dat we zonder de dokter niet zwanger worden is duidelijk en als er zaad wordt gevonden zal er een icsi traject volgen, maar nu is nog eerst de grote vraag, is er zaad??? Want zonder houdt het gewoon echt op, helaas. En het voelt echt zo enorm klote, want ik wil ook gewoon heel graag een baby, maar de kans dat er een baby komt is zo enorm klein... Dat maakt me nu op dit moment wel heel erg verdrietig. Ik zie de kansen bijna voor mijn neus afnemen en ik vind het zo enorm niet eerlijk want ik denk dat wij echt zo'n leuke ouders zouden zijn en het zo leuk zou zijn met kindjes. Maar ik moet hoop houden, hoewel die toch al bijna in mijn schoenen is gezakt...
. *geeft een dikke virituele knuffel* SPOILEREn ik kan me zo goed voorstellen dat je het nu zo oneerlijk vind. Ik hoop dat jullie gauw duidelijkheid krijgen over hoe nu verder en dat je in de toekomst je eigen kindje mag vasthoudenEn sementest is volgens mij een moment opname iets met aanmaak en naar 3 maanden vernieuwd het zich, weet niet precies hoe het zit Dus zowiezo een nieuwe test doen.
Vooral niet te serieus denken dat ik dat ga doen hoor, is meer een poging om de zaak luchtig te houden...[ Bericht 11% gewijzigd door Poezebeest op 07-01-2010 00:38:08 ]
) Misschien dat de andere meiden hier iets over kunnen vertellen??verder weet ik er te weinig af om wat nuttigs te kunnen zeggen...
succes met alles en ik hoop dat er snel duidelijkheid komt voor jullie
Kan me voorstellen dat de moed je even in de schoenen zakt, laten we hopen dat de momentopname een verkeerd moment was en bij een volgende test blijkt dat het gewoon wel in orde is.... Sterkte!
Het fijne weet ik er niet van maar het blijkt nog een mogelijkheid als er geen zaad wordt gevonden in het sperma.
Desalniettemin is de uitslag gewoon kut. En zeker erg definitief, zonder hulp geen kindje. Met daarbij ook nog eens de mogelijkheid dat het er misschien helemaal niet in zit.
Sterkte met deze klap, ik kan me voorstellen dat dit erg hard is aangekomen.
Bij sommige mannen kan het soms moeilijk zijn om voldoende goede zaadcellen af te zonderen voor de ICSI procedure uit een gewoon ejaculaat. Wanneer dit het geval is, bestaat de mogelijkheid toch voldoende zaadcellen te bekomen rechtstreeks uit de bijbal (de epididymis) of de teelbal (de testis). Uit de bijbal (MESA) of de teelbal (TESA) kunnen immers onder lokale verdoving met een heel fijne naald dikwijls voldoende zaadcellen worden opgezogen om toch een ICSI-procedure te kunnen uitvoeren. In een heel klein aantal gevallen is een naaldaspiratie onvoldoende en moet een kleine insnede in de teelbal gemaakt worden (TESE) om een klein stukje weefsel te verwijderen. Uit dit weefsel kan de embryoloog dan de zaadcellen afzonderen.
Ik snap dat de moed je nu even in de schoenen zakt.
Ik hoop zó hard dat het maar een momentopname was en dat de productie inmiddels goed op gang is, of dat ze bij die test gewoon geprutst hebben ofzo.
Ik hoop net als de andere dames dat er gewoon iets niet goed gegaan is met de sementest net zoals ze een fout hebben gemaakt door hem te opereren terwijl er geen obstructie was..
Volgens mij gaat daar nog wel eens wat fout .(de eerste zaadtest van mn vent bij de HA was slecht, tweede goed (drie maanden later) en daarna bij de gyn weer slecht (die ik uiteraard meer vertrouw) maar er moet er dus nog één gedaan worden bij de gyn)
Dat het niet zonder de MMM gaat lukken is een hele klap. Ik kan me voorstellen dat je heel verdrietig bent... even een dikke knuffel!
Blijf hoop houden hoor meid, dat babietje moet er gewoon komen!
Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik blijf duimen voor goed nieuws
Nu maar hopen dat er bij een nieuwe zaadtest wel zaad gevonden wordt.
En wat een onzekerheid nog steeds... Een obstructie was makkelijker op te lossen geweest, (toch?) nu moet je weer 3 mnd wachten op een kans dat er wel zaad gevonden wordt...
pfff, heel erg veel sterkte! voor jullie beiden!
Flugeltje hoe was je echo? Was er goed nieuws?
Het is een zo weinig voorkomend probleem... maar nu 'ken' ik al drie stellen die dit overkomt. Ik vind dit echt zo erg voor jullie...
het mag jullie wel eens mee gaan zitten... Ik hoop dat er toch een verrassende uitslag uit de sementest gaat komen!!
Ik hoop echt dat een volgende test betere resultaten met zich mee zal brengen. Vanaf wanneer kan je die test laten plaatsvinden? Moet je nu langer wachten door die operatie? Of speelt dat geen rol en kan dat bv volgende week?
Leonieke; Ik denk dat de eerste test pas over 6 weken plaats kan vinden, maar ik zou het heel raar vinden als die opeens goed zou zijn. Goed zou niet eens hoeven, maar ik wil wel graag dat er een paar zaadcellen zijn en zijn die er niet dat er heel snel een punctie wordt gedaan om te bekijken of er überhaupt wel iets is. Dan is er tenminste wel snel duidelijkheid en daar heb ik wel echt behoefte aan...
Ik hoop ook dat er snel duidelijkheid is voor jullie en dat deze duidelijkheid inhoudt dat er vorige keer gewoon een slechte test is afgenomen en er dit keer gewoon leven in zit!
Geniet ervan!Poezebeest, jij heel veel sterkte. Ik hoop dat er snel meer nieuws is want die onzekerheid is ook niets.
ik hoop dat als je mannetje weer hersteld is, de volgende testen positiever uit gaan vallen, maar ik snap wel dat je daar niet al te veel hoop op durft te hebben...
Ik vind het stiekem wel spannend om weer eens naar de gyn te gaan. Ben benieuwd wat hij te melden heeft... Al kan ik me ook levendig voorstellen dat hij zegt: ga nog maar een half jaar proberen...
quote:Jullie mogen best een beetje hulp gebruiken
Na het geweldige nieuws van Saffier en het vervelende nieuws van Poezebeest vroeg ik me af: hoe is het met de rest?
Ik vind het stiekem wel spannend om weer eens naar de gyn te gaan. Ben benieuwd wat hij te melden heeft... Al kan ik me ook levendig voorstellen dat hij zegt: ga nog maar een half jaar proberen...
quote:Is dat toevallig of bewust een andere gynaecoloog?
Dinsdag Poezebeest, en een andere gyn dan mijn eigen. Vind ik dus wel spannend... Blijkbaar.
Sorry, je staat erbij in de OP hoor! Welkom. En dat je maar snel weer weg mag zijn.
volgende bezoek is over drie weken.
uitslagen vd uitstrijkjes en verdere plan.
heb het even een paar dagen laten bezinken en na verdriet nu een wat meer positieve instelling.
net als de gynecoloog zei. We gaan ervoor meid!
ik hoop haar voorlopig te blijven houden. een erg fijne meid.
soms iets te veel uitleggen haha!
ja ik weet waar dat ding voor is en waar ie in gaat ahum!(echo)
maar goed...
verder die overtollige kilo1s er even af.
gelukkig zijn het er niet veel en alles is meegenomen.
en als mijn gezondheid het toe laat dan weer lekker sporten.
ik ben altijd erg sportief geweest en heb veel aan wedstrijden meegedaan jaren geleden, maar door een blessure en nu ziektewet kwam er de klad in.
ps zou ik ook in de op mogen?
ik zal me gedragen!
quote:Tnx! Hoop ook dat ik - en de rest - er maar snel weer uit mogen!Op vrijdag 8 januari 2010 20:30 schreef Brighteyes het volgende:
Hobbesje, ik had totaal over je verzoekje heengelezen. PZE stuurde me net een PM.
Sorry, je staat erbij in de OP hoor! Welkom. En dat je maar snel weer weg mag zijn.
ik voel in ieder geval niet veel van de spuiten (tot nu toe voelde ik alleen de laatste spuit, van vandaag, die ging boven m'n navel en daar kwam een flinke druppel bloed mee naar buiten. die deed ook zeer. daar prik ik dus niet meer...
) en ik merk ook niet dat ik hormonen-rommel binnenkrijg aan m'n stemmingen enzo. daar was ik wel heel bang voor. m'n man gaf ook al aan dat hij het niet zo heel erg merkt doe ik !
quote:Op vrijdag 8 januari 2010 21:14 schreef prinseszondererwt het volgende:
Winterstorm, het is handig voor de moderators als je even een klein verhaaltje typt voor in de op. Dan kunnen ze dat erbij zetten.
Operatie eileider cyste - eileider verwijderd.
Operatie verklevingen rondom verwijderd.
Diagnose PCOS.
Juli 2008 miskraam rond 8 weken.
Daarna onderzoeken na uitblijven menstruatie vanaf juli 2008 tot dec 2008/juli 2009 tot heden.
Diagnose versterkt PCOS.
Eind januari uitslagen onderzoeken en start medicatie waarschijnlijk clomid.
En dan duimen.
En hopenlijk een mini Winterstormpje/Charged.
dat is het verhaaltje
ik moet zeggen dat ik het ook wel een lastig deel vond in het geheel, het aangeven wanneer ik vrij moest hebben in plaats van vragen of ik vrij kon hebben... ik voel me er nu niet meer zo vervelend onder. ik durf makkelijker te zeggen: ik ben die dag later omdat ik eerst naar het ziekenhuis moet... of: ik moet tussendoor even naar het ziekenhuis en ik ben zo snel mogelijk weer terug. daar voelde ik me eerst wel erg bezwaard over, maar omdat er bij mijn werk veel begrip voor is, voel ik me er minder vervelend onder.
ik hoop dat dat bij jou ook het geval zal zijn Poezebeest...
Ook bij mij veel begrip en geen moeilijk gedoe. Wat moet dat moet, ook de ziekenhuisbezoeken onder werktijd. Ik hoop dat je ook begrip zult krijgen op je werk. Confronterend is het zeker, voor elke juf (of kdvjuf of pszjuf) met vruchtbaarheidsproblemen denk ik... Helaas.
en volgens mij kan je werkgever je niet weigeren om deze behandelingen te ondergaan. hij kan wel aangeven dat hij het vervelend vindt, en dat hij liever niet heeft dat je dat doet, maar hij kan je niks maken wat dat betreft. het is wel vervelend voor de werksfeer als dat het geval is...
en als je op een andere manier ook contact wil (mailen of een keer bij elkaar komen) mag je me ook altijd pmmen hoor, ik kan me dat wel voorstellen... ik heb dat gevoel ook wel eens...
)quote:Voor mij heeft het een deel meegespeeld bij mijn keuze om te veranderen van job. Ik had het enorm moeilijk met het feit dat ik 60 vrouwelijke collega's had waarvan de helft nog aan kinderen moest beginnen en er dus eigenlijk altijd iemand zwanger was.
ja, ik vind net als pze dat het erg confronterend op school. ik zit ook met de gedachte om uit het onderwijs te gaan als het niet lukt met een kindje...
quote:Ik vond het wel 'fijn' om het te kunnen vertellen. Het was natuurlijk ook handig meegenomen dat men er geen problemen heeft van gemaakt. Maar het was voor mij wel een geruststelling dat ze wisten waar we mee bezig waren. Ze keken dan ook niet raar op als ik weer eens te laat toekwam of weer eens verlof nodig had. Anders zou ik altijd gevreesd hebben dat zij dachten dat ik mijn job niet meer graag deed ofzo.en volgens mij kan je werkgever je niet weigeren om deze behandelingen te ondergaan. hij kan wel aangeven dat hij het vervelend vindt, en dat hij liever niet heeft dat je dat doet, maar hij kan je niks maken wat dat betreft. het is wel vervelend voor de werksfeer als dat het geval is...
en als je op een andere manier ook contact wil (mailen of een keer bij elkaar komen) mag je me ook altijd pmmen hoor, ik kan me dat wel voorstellen... ik heb dat gevoel ook wel eens...
quote:Pssst; je pm-box is vol...Op zaterdag 9 januari 2010 12:57 schreef mijsje het volgende:
ja, ik vind net als pze dat het erg confronterend op school. ik zit ook met de gedachte om uit het onderwijs te gaan als het niet lukt met een kindje...
en volgens mij kan je werkgever je niet weigeren om deze behandelingen te ondergaan. hij kan wel aangeven dat hij het vervelend vindt, en dat hij liever niet heeft dat je dat doet, maar hij kan je niks maken wat dat betreft. het is wel vervelend voor de werksfeer als dat het geval is...
en als je op een andere manier ook contact wil (mailen of een keer bij elkaar komen) mag je me ook altijd pmmen hoor, ik kan me dat wel voorstellen... ik heb dat gevoel ook wel eens...
Wat betreft de ziekenhuisbezoeken is het idd gebruikelijk dat ze (in normale omstandigheden, als er een keuze is) je probeert je afspraken op een niet-werkdag te maken. Maar in een dergelijk traject heb je zo weinig keus. Een follikel groeit niet toevallig precies zo dat je op een vrije dag naar de gyn kunt. Zou wel handig zijn, maar helaas heb je daar weinig in te vertellen.
Ik kan me wel voorstellen dat werken met kinderen confronterend kan aanvoelen. Van de andere kant heb ik op een bepaald moment overwogen of ik neit een overstap wilde maken juist naar werken met (kleine) kinderen. Een leven waarin geen kinderen zouden zijn, leek me namelijk nog erger dan een leven met kinderen die niet van mezelf waren. Ik kan zo genieten van kinderen
dikke
voor jullie.quote:
nu niet meer Ik hoop zo dat je lekker nog heeeeel lang met kindjes kunt werken, omdat je ook een kindje van zelf hebt
quote:Ik plande wel zoveel mogelijk op mijn vrije dag, maar heb ook aangegeven dat ik nou eenmaal naar het ziekenhuis moet en dus niet altijd wat te zeggen heb over dag of tijdstip.
Op mijn werk weten ze wel dat we in de mmm zitten, maar hebben nog geen idee wat het inhoudt als we echt een traject in gaan. Er is wel eens de opmerking gemaakt dat ik afspraken op mijn vrije dag moet plannen omdat ik maar 4 dagen werk... Ben dus wel bang voor de reactie van mijn teamleider. Maar wellicht is een traject niet eens meer nodig, ik moet ook niet teveel op de zaken vooruit lopen.
Miss, lief van je! CP, dat heb ik wel gedaan met niet-cyclus-gerelateerde-zaken, maar nu met deze zooi kan ik niet anders. ik denk dat dat ook wel meegeholpen heeft op m'n werk, dat ik zo min mogelijk wilde verzuimen en steeds in m'n eigen tijd naar de dokter enzo ging...
Poezebeest, wij moeten een half uurtje rijden naar het ziekenhuis (als het meezit...) en vanaf m'n werk is dat ook ongeveer een half uurtje. (m'n werk is ook ongeveer een half uurtje van ons thuis, zit een beetje in een circeltje bij elkaar...
)En vanaf huis is het ziekenhuis 5 minuutjes met de auto, maar vanaf m'n werk vaak wel een uur of meer. Dus proberen zoveel mogelijk aan het begin of eind van de dag te plannen.
dat probeer ik ook altijd, aan het begin of einde van de dag, anders heb ik een dubbele rit terwijl ik anders een half uurtje naar het ziekenhuis ga en dan door naar werk of huis. dinsdag heb ik een keertje pech weer, dan moet ik om half 11 in het ziekenhuis zijn. maar dan ga ik op m'n vrije woensdag wel ook een ochtendje werken, om toch af te krijgen wat ik moet doen. (is niet een dag dat ik voor de klas sta, maar dat ik bezig ben met de zorg binnen de school, en dat moet toch af, anders doe je die kinderen te kort. anders was ik wel gewoon naar het ziekenhuis gegaan en had ik dat niet ingehaald)ik merk wel dat ik er steeds meer aan ga denken, nu dinsdag weer dichterbij komt... ik vraag me gewoon heel erg af wat gonal-f doet in m'n lijf...
dank je poezebeest... dat hoop ik ook zo... men, ik ben er weer veel te veel mee bezig in m'n hoofd, maar hoe kan dat ook anders, als je dagelijks een injectie in je buik moet jassen...
ik zie het maar zo, ik heb weinig andere keuze... quote:PZE; ik dacht dat ook, ik heb zelfs ook hard geroepen dat ik nooit het medische traject in zou gaan vanwege een kinderwens en nu zit ik er midden in en staat het voor de deur...Op zaterdag 9 januari 2010 16:02 schreef prinseszondererwt het volgende:
Mijsje, dat is ook echt niet raar joh. Ik vind het zo knap, al die spuiterds hier. Denk niet dat ik dat zo makkelijk zou doen hoor.
Ik heb zelfs altijd gezegd dat er alleen maar kindjes van ons samen komen, maar denk dat ik zelfs andere opties ga overwegen als het samen niet lukt
Je verlegt wel steeds je eigen grenzen hierin... )maar kindjes komen hier echt alleen van ons samen (tenzij we echt iets met een donor ofzo moeten, dan moeten we daar nog over praten...) bij mij zijn pleegkinderen of adoptiekinderen ook welkom, maar mijn man wil daar echt niet aan. dat is een gevoel van hem dat ik wel moet moet respecteren. wat dat betreft verlegt mijn man iets minder de grenzen...
Dit komt met name vanwege mijn werkgerelateerde ervaring hiermee. Toen iemand de mogelijkheid van een donor opperde wees ik dit ook meteen af maar dat is toch iets waar ik toch wat langer over na wil denken als er echt geen zaad is van mijn . Misschien als we eens groter huis hebben dan wil ik er zeker nog eens over denken. Ik weet namelijk dat je van andermans kind net zoveel houdt als je eigen kind.
daar ben ik het mee eens Ticootje, ik denk ook dat ik van andermans kind net zoveel kan houden als van een kind van mezelf... ik denk ook dat ik voor permanente opvang van een pleegkind zou kunnen gaan. Mijn man ziet dat alleen anders, en als hij er niet voor de volle 100% achterstaat, denk ik niet dat het een goed idee is om daarmee te beginnen. het is niet niks, en als het echt niet bevalt/lukt, is het niet zomaar even een kapotte blender (bv) die je even terugbrengt naar de winkel... (zo ziet hij dat...)Als je als meisje wordt geboren,
en voor je verjaardag vraag je standaard een pop.
Dan is het toch wel duidelijk,
je bent een moeder in de dop.
De pop verdwijnt eens naar de zolder,
je bent al groot en niet meer klein,
Heel enkel komt ie weer tevoorschijn,
want moederen is toch wel fijn.
Fluitend loop je door je leven,
met een hobbel hier en daar,
Met 16 voel je je volwassen,
want met je opleiding ben je klaar.
Klaar voor het “grote” leven,
een vaste vriend, je hebt werk en een huis,
Eens maak je dan de keuze:,
ja, een kindje hoort hier thuis.
Lachend begin je aan dit avontuur,
samen ga je er helemaal voor,
Na maanden nog geen succes,
en het leven, dat gaat door.
Ook de jaren sluipen zo voorbij,
zonder hetgeen waar je zo op hoopt
Verdriet, wanhoop en veel pijn,
als je voor een ander weer kleertjes koopt.
Samen ondergaan we het,
soms huilend en soms stil
We praten en we zwijgen,
weer mislukt, een bittere pil.
Al 5 jaar lang: “De beste wensen”,
en hopend op een vruchtbaar Nieuwjaar,
Het word ons door velen toegewenst,
en wij, wij wensen het elkaar.
Vaak verlang ik terug naar vroeger,
toen ik nog speelde met een pop,
Nog geen weet van wat er komen zou,
maar gewoon, een moeder in de dop......
Djoeke
EDIT : voor de (helaas) nieuwelingen in dit topic, ik ben een oudgediende.... Mijn zoon is geboren na 3 jaar teleurstelling, 6 mislukte IUI's en 1 geslaagde IVF. Ik wens jullie allemaal, stuk voor stuk, hetzelfde.
[ Bericht 5% gewijzigd door McLaura op 10-01-2010 08:52:11 ]
quote:Thank u Brighteyes!
Laura, wat een prachtig gedicht! Dank je dat je dat met ons wilde delen! moest wel even een traantje laten, het is heel treffend...
quote:Inderdaad... en al die andere wensen... de volgende sinterklaas moeten wij voor ons eigen kind cadeautjes kopen, de laatste kerst samen, we hebben volgend jaar hopelijk een extra feestdag, etc.Op zondag 10 januari 2010 09:58 schreef leonieke het volgende:
Wat een mooi gedicht, McLaura, recht uit het hart. En idd, de pop om te moederen, de wensen met nieuwjaar, de teleurstelling als het weer eens mislukt is... ik vrees dat we het hier allemaal zo goed herkennen.
Dit jaar vieren wij onze eerste moeder- en vaderdag, tijdens de zwangerschap vonden we dat stom
Ik heb een vraag aan degene die ervaring hebben met het oogsten en later terugplaatsen van ei(tjes). Hoe hebben jullie dat ervaren? Duurde het lang, deed het pijn? Ben daar heel erg benieuwd naar, omdat bij mij toch steeds dichterbij komt (waarschijnlijk eind deze week). Ben overigens afgelopen zaterdag weer voor een meting naar de gyn geweest. Van de 8 eitjes waren er nog maar 2 doorgegroeid. Beide rond de 10 mm. Was wel een beetje teleurgesteld, maar volgens de gyn hoefde ik me echt geen zorgen te maken. Morgenochtend moet ik weer terug voor een nieuwe meting en zal bepaald worden wanneer ze gaan oogsten.
Wel balen dat er van de 8 maar 2 doorgegroeid zijn. Verwacht de gyn nog wel dat die andere ook gaan groeien de komende dagen? Zegt hij daarom dat je je geen zorgen hoeft te maken?
)Ik had geloof ik 9 eitjes, 5 bevruchtingen en 1 topembryo. Het topembryo is teruggeplaatst met een embryo van mindere kwaliteit. Eén ervan is Thijs geworden.
De andere 3 waren niet van voldoende kwaliteit om in te vriezen.
En CP, de gyn zei inderdaad dat ze nog door kunnen groeien en dat het best zo kan zijn dat de 2 follikels die geoogst kunnen worden, heel goed van kwaliteit zijn. Dus ik duim maar gewoon dat dat zo is. Morgen weet ik meer!!
[ Bericht 0% gewijzigd door Sunshine69 op 11-01-2010 23:31:53 ]
Terugplaatsen doet geen pijn.
succes morgen pze!ik moet morgen dus ook weer naar het ziekenhuis, om half 11 heb ik de follikelecho. (moet daarna wel weer gewoon werken, dus ben pas tegen de avond weer hier) ik ben wel heel zenuwachtig voor wat ik te zien krijg, ik heb namelijk het gevoel dat er wel wat gegroeid is, ik heb het idee dat ik strak sta rond m'n liezen en ietsjes daarboven... lijkt op een soort van spierpijn... maar goed, morgen kan ik eindelijk zien wat gonal-f doet met mijn lijf...
quote:
Spannend Mijs, jij ook succes morgen!
dank je!En pze, ook heel veel succes!!
vriendin van de beste vriend van ons is 9 weken zwanger.
hij was meteen helemaal enthousiast en ik moest het even op me in laten werken.
het was voor mij even een schok en daarom viel ik stil.
en nu denkt ie dat ik jaloers op hun ben omdat wij moeite hebben om een kindje te krijgen.
en dat heb ik hem ook gezegd dat dat het absoluut niet was....
voel me nou een waardeloze jaloerse trut die ik helemaal niet ben.
En wat áls je jaloers zou zijn, winterstorm? Dat is toch geen schande? Alleen maar heel begrijpelijk, als een ander meemaakt wat jij ook zo graag zou willen. Dan ben je geen trut, maar gewoon menselijk.
McLaura, de tranen staan in m'n ogen door dat gedicht. Mooi!
Ik vind de reactie van je vriend lomp, het is allemaal al lastig zat en dan doet hij zo.
quote:Inderdaad!! Ik hoor de laatste tijd bijna elke week wel van iemand dat ze zwanger is... ja, idd leuk zo'n team met alleen maar vrouwen in vruchtbare leeftijd. En ondanks dat wij pas sinds september 2008 bezig zijn, heb ik ook zomaar de tranen in mijn ogen staan hoor... zeker na de miskraam. Ik gun het ze van harte, maar o, wat gun ik het mezelf ook... Gelukkig heb ik een heel lieve man die mijn reactie heel goed snapt...Op dinsdag 12 januari 2010 09:36 schreef Ticootje het volgende:
Nou ik zou wel jaloers zijn! Niet omdat ik het een ander niet gun, maar juist omdat ik het mezelf zo gun.
Heb jij al geprobeerd je vriend uit te leggen hoe het zit winterstorm? Een beetje begrip van zijn kant zou wel heel prettig zijn natuurlijk... hoe gaat het nu?
quote:Nou, dat was bij mij hetzelfde.... elke keer als ergens werd gezegd 'we hebben nieuws' wilde ik het liefst weglopen. Het ergste was wel met mijn zusje, die na een relatie van 6 maanden (waarvan ze ook nog wekenlang alleen naar NieuwZeeland was geweest) zwanger raakte in maand nr 1. En ook nog niet eerlijk genoeg was om het me te vertellen, want ze heeft eerst gezegd dat ze het wilden proberen en achteraf was ze toen al zwanger. Pas toen de kans te groot werd dat ik het van een ander zou horen, heeft ze me gebeld.Op dinsdag 12 januari 2010 09:32 schreef Ahava het volgende:
Helemaal met McLaura eens. Ik kan het niet meer horen, dat iemand zwanger is. De tranen staan direct in mijn ogen. Leuk joh, werken met veel vrouwen in de vruchtbare leeftijd.
Hier is het op het moment zelfs zo dat ik niet eens meer echt blij ben voor de ander. Ik voel alleen maar pijn en verdriet omdat ik niet zwanger ben, geen kind krijg. Het is niet dat ik het ze misgun, maar ik wil het inderdaad zelf, het verlangen en het verdriet zijn zo groot dat er geen ruimte is voor blijdschap voor de ander. Misschien niet zo fraai van me, maar hey, life's a bitch. Ik heb geen puf om me daar nog schuldig over te voelen ook is trouwens niet altijd zo geweest en ik kan me morgen weer wel schuldig voelen.
De zwangere dames om mij heen zijn allemaal 40+ en daar put ik, gezien mijn eigen leeftijd, eigenlijk hoop uit (het kan dus wel). Maar het is wel sneu al er geen steun/begrip is van je partner. Als er iemand begrip moet hebben, zou hij dat wel moeten zijn.
Hier een hoop info gekregen. Fijne gyn zeg.
Echo gehad, zag er mooi uit. Mijn lijf doet het inderdaad zelf. Joepie! Zat al weer een mooi ei aan te komen.
Het zaad van lief was minder goed dan ze door de telefoon hadden geroepen.
Dus dat gaat op herhaling, als het een slechte dag was viel het mee. Was het een goede dag, dan was het beneden gemiddeld. Komende maand gaan ze 2x mijn bloed onderzoeken, een baarmoederfoto maken en het zaad nog eens checken. Bij mij hebben ze vandaag iets afgenomen voor chlamydiaonderzoek. Beetje laat allemaal, of heb ik het nu mis? Ben in elk geval heel blij dat deze gyn meteen begreep dat het te lang duurt zo. Nou ja, deze week nog even veel feestjes bouwen, dan is die hele toestand komende maand niet nodig.
pze, fijn dat er actie op gezet is... ik hoop dat het zaad van je vriend beter is dan gevreesd wordt... misschien had hij inderdaad een bad-zaad-day... fijn dat je een fijne gyn had en dat je veel informatie gekregen hebt. Ik heb het gevoel dat je wel het idee hebt dat je door kunt nu. hier is het ook goed
ik heb 1 follikel (16 mm dus morgen terug) en een paar kleintjes die niet doorgroeien volgens de gyn. daar waren ze te klein voor. toen ik aangaf dat ik had verwacht meer follikels te zien te krijgen ivm de gonal-f, gaf ze (niet m'n eigen gyn) aan dat het meer bedoeld was voor het baarmoederslijmvlies, in geval van bevruchting dat dan ook innesteling beter zou moeten lukken... naja, is ook logisch. ik ga dus morgen in ieder geval nog een keer, en misschien morgen dan weer de pregnyl en vrijdag de inseminatie. anders donderdag pregnyl en zaterdag de inseminatie... ik ben benieuwd of de gonal-f wat heeft gedaan, maar dat weten we pas 2 weken na de inseminatie... afwachten dus weer... winterstorm, ik ken dat gevoel hoor, het is wel jaloezie op zwangere vrouwen bij mij, maar net wat Laura zegt, geen afgunst, want ik gun het een ander wel... ik gun het mezelf alleen ook zo erg...
jammer dat het ruzie oplevert... misschien kun je hem uitleggen dat je het er moeilijk mee hebt omdat het bij jullie niet zo makkelijk gaat, maar dat je wel blij bent dat het bij een ander niet hetzelfde hoeft te gaan als bij jullie? sterkte...(in de tijd vlak na m'n miskraam had ik wel heel erge afgunst. ik wilde niet horen dat iemand zwanger was, want ik wilde dat ik zwanger was... ik vroeg me in het begin ook wel eens af: waarom ik en (insert naam) niet? en na een tijdje begonnen de scherpe randjes eraf te gaan en begon ik ook plaats te maken voor blijdschap voor de ander als die zwanger was... nu ben ik vooral verdrietig uit jaloezie als ik hoor dat iemand zwanger is, en ben ik daarnaast heel blij voor hun...)
Ik ken het 'jaloerse' ook wel trouwens, maar dan met name 's nachts. Ik droom meerdere keren per week dat iemand in mijn omgeving verteld dat ze zwanger is.
De onderzoeken klinken mij ook redelijk laat, maar laten we inderdaad hopen dat ze helemaal niet meer nodig zijn!
Mijsje, mooi hoor, een follikel van 16 mm!
Je zou met Gonal-f inderdaad meer follikels mogen verwachten. Ik had ook steeds 1 of 2 grotere en de rest mini’s. Voor IUI is dat niet zo erg maar bij IVF wil je er echt veel meer. Bij mij bleek echter later (bij de eerste IVF, omdat er toen ook bloed werd geprikt) dat er opnieuw dat er steeds follikels achterbleven in groei omdat mijn LH-waarde te vroeg te hoog werd. Daardoor vond mijn eisprong ook eerder plaats dan verwacht. Mijn eerste IVF is daarom afgeblazen: de eitjes waren al gesprongen. Gelukkig kon er toen nog een IUI van worden gemaakt.
Ik denk echter dat mijn IUI’s door dit hele verhaal eigenlijk geen kans van slagen hadden. De eitjes zijn ook toen al vermoedelijk eerder gesprongen dan de arts dacht, afgaande op de follikelmetingen, waardoor de inseminatie volgens mij te laat is geweest. Ik heb dat verder nooit nagevraagd omdat we toch met IVF verdergingen en ik daarna decapeptyl spoot om mijn eigen cyclus stil te leggen.
Jouw situatie kan natuurlijk heel anders zijn maar misschien heb je wat aan deze informatie. Zo niet, doe net of ik het niet gepost heb.
Ik ben trouwens blij met jouw verhaal over je gevoelens na de miskraam. Ik ben dus niet de enige die op dit moment niet eens blij kan zijn als iemand vertelt dat ze zwanger is. Hoewel ik voor sommigen (die al zwanger waren) nog steeds oprecht blij ben, maar dat zijn dan toch wel de meiden van hier.
quote:Mijsje wat ben je toch altijd een schat! Ik hoop dat iedereen dit jaar uit dit topic verdwijnt!Op woensdag 6 januari 2010 22:37 schreef mijsje het volgende:
Isla
Hoe is het gegaan vandaag Mijsje?
PZE wat fijn dat je lichaam het zelf doet! Minder goed nieuws over je man... Mijn gyn heeft gezegd dat je het rond je eisprong gewoon elke dag moet doen, want het volume van het zaad neemt af maar de vruchtbaarheid neemt toe naarmate de week vordert! Dus hupsakee aan de slag jij!
Dames ik ben ook jaloers, op alles, dikke buiken, babies, alles! Nee dat betekent niet dat ik het een ander niet gun. Maar soms snap ik het niet. Mijn vent en ik willen ZO graag, we zijn er helemaal klaar voor! We hebben allebei het één en ander meegemaakt, ook in onze relatie, tussen ons ging het een tijd niet goed, ook een tijd problemen met zijn familie, ben lang ziek geweest, vriend verloor zijn baan, maar nu, nu gaat alles goed, we zijn stapel op elkaar, we hebben een nieuw huisje, de verbouwing is voorbij, ik ben weer beter,vriend heeft nieuwe baan, ik werk nu deeltijd, we zijn er klaar voor... en nu DIT weer... houdt het dan nooit eens op? Waarom moet alles zo moeizaam gaan? Mijn schoonzus is zwanger, ze is niet blij, mijn broer ook niet, ze weten niet of ze het wel echt willen, het "komt" op een verkeerd moment, ze is uitgerekend op mijn broers verjaardag, oh wat vervelend! Wat een GEZEIK! Sorry hoor heb even mijn klaagmomentje.... bedoel het allemaal niet zo. Maar kan dit soort dingen niet horen. Al deze lieve dames op het forum waar een kindje meer dan welkom is, hebben zo'n moeite met zwanger raken, terwijl het sommige mensen zo makkelijk afgaat, die er ook zo makkelijk mee omgaan... En dan mogen wij niet jaloers zijn? Dan mogen wij het niet even heel moeilijk hebben en verdrietig worden als we horen dat er weer iemand zo makkelijk zwanger is geworden? Ja dat mogen we wel en ik ben blij dat we dat hier kwijt kunnen, want daar is dit forum voor, om elkaar te steunen op moeilijke momenten en blij te zijn voor elkaar wanneer er goed nieuws is.
(grouphug)Ik ben trouwens heel blij en enthousiast voor mijn broer en schoonzus hoor, als mijn ik-vind-mezelf-zielig-momentje voorbij is weet ik wel dat het allemaal een beetje te snel voor hun gegaan is en dat ze straks echt heel blij zullen zijn met hun kindje..