Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #73

Sunshine ik heb een punctie gehad van 18 eitjes (iets meer follikels) en ik heb 4 prikken aan de binnenkant van mijn vagina (bij de baarmoedermond) gehad ter verdoving. Van het aanprikken van follikels heb ik niets gevoeld, alleen het aanprikken van de eierstok was ff niet heel lekker, maar dat was maar 3 keer een seconde (echt een steek zegmaar, maar daarna gelijk weer weg ook). Gelukkig hebben ze dus niet 20 keer door de eierstok hoeven prikken, dat had wat minder geweest. Maak je in ieder geval niet te druk van tevoren, laat het over je heen komen en probeer zoveel mogelijk te ontspannen. Voor je het weet is het voorbij, het aanprikken duurt echt maar 10 minuutjes ofzo. Terugplaatsing voel je niets van trouwens. Succes in ieder geval!

Succes morgen pze

succes morgen pze!

ik moet morgen dus ook weer naar het ziekenhuis, om half 11 heb ik de follikelecho. (moet daarna wel weer gewoon werken, dus ben pas tegen de avond weer hier) ik ben wel heel zenuwachtig voor wat ik te zien krijg, ik heb namelijk het gevoel dat er wel wat gegroeid is, ik heb het idee dat ik strak sta rond m'n liezen en ietsjes daarboven... lijkt op een soort van spierpijn... maar goed, morgen kan ik eindelijk zien wat gonal-f doet met mijn lijf...

quote:

Op maandag 11 januari 2010 22:12 schreef prinseszondererwt het volgende:
Spannend Mijs, jij ook succes morgen!

dank je!

Spannend mijs... ik ben heel benieuwd wat de gonal-f voor je doet... ik hoop op goed nieuws!

En pze, ook heel veel succes!!

verdomme ruzie met mijn vriend.
vriendin van de beste vriend van ons is 9 weken zwanger.
hij was meteen helemaal enthousiast en ik moest het even op me in laten werken.
het was voor mij even een schok en daarom viel ik stil.
en nu denkt ie dat ik jaloers op hun ben omdat wij moeite hebben om een kindje te krijgen.
en dat heb ik hem ook gezegd dat dat het absoluut niet was....
voel me nou een waardeloze jaloerse trut die ik helemaal niet ben.

*breekt even in*

En wat áls je jaloers zou zijn, winterstorm? Dat is toch geen schande? Alleen maar heel begrijpelijk, als een ander meemaakt wat jij ook zo graag zou willen. Dan ben je geen trut, maar gewoon menselijk.

Pze en mijsje; heel veel succes in het ziekenhuis morgen! Winterstorm; je reactie is heel begrijpelijk en natuurlijk ben je blij,maar het gevoel van waarom zij wel en wij niet is heel herkenbaar en dat heeft helemaal niets met jaloers zijn te maken.

PZE en mijsje, succes vandaag!

McLaura, de tranen staan in m'n ogen door dat gedicht. Mooi!

Winterstorm, zo herkenbaar..... Natuurlijk ben je jaloers, dat kennen we hier allemaal, maar jaloers is wat anders dan afgunstig (en ik neem aan dat je het hen wèl gunt).

Ik vind de reactie van je vriend lomp, het is allemaal al lastig zat en dan doet hij zo.

Helemaal met McLaura eens. Ik kan het niet meer horen, dat iemand zwanger is. De tranen staan direct in mijn ogen. _{Leuk joh, werken met veel vrouwen in de vruchtbare leeftijd.}

Nou ik zou wel jaloers zijn! Niet omdat ik het een ander niet gun, maar juist omdat ik het mezelf zo gun.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 09:36 schreef Ticootje het volgende:
Nou ik zou wel jaloers zijn! Niet omdat ik het een ander niet gun, maar juist omdat ik het mezelf zo gun.

Inderdaad!! Ik hoor de laatste tijd bijna elke week wel van iemand dat ze zwanger is... ja, idd leuk zo'n team met alleen maar vrouwen in vruchtbare leeftijd. En ondanks dat wij pas sinds september 2008 bezig zijn, heb ik ook zomaar de tranen in mijn ogen staan hoor... zeker na de miskraam. Ik gun het ze van harte, maar o, wat gun ik het mezelf ook... Gelukkig heb ik een heel lieve man die mijn reactie heel goed snapt...
Heb jij al geprobeerd je vriend uit te leggen hoe het zit winterstorm? Een beetje begrip van zijn kant zou wel heel prettig zijn natuurlijk... hoe gaat het nu?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 09:32 schreef Ahava het volgende:
Helemaal met McLaura eens. Ik kan het niet meer horen, dat iemand zwanger is. De tranen staan direct in mijn ogen. _{Leuk joh, werken met veel vrouwen in de vruchtbare leeftijd.}

Nou, dat was bij mij hetzelfde.... elke keer als ergens werd gezegd 'we hebben nieuws' wilde ik het liefst weglopen. Het ergste was wel met mijn zusje, die na een relatie van 6 maanden (waarvan ze ook nog wekenlang alleen naar NieuwZeeland was geweest) zwanger raakte in maand nr 1. En ook nog niet eerlijk genoeg was om het me te vertellen, want ze heeft eerst gezegd dat ze het wilden proberen en achteraf was ze toen al zwanger. Pas toen de kans te groot werd dat ik het van een ander zou horen, heeft ze me gebeld.

Pijnlijk, McLaura.

Hier is het op het moment zelfs zo dat ik niet eens meer echt blij ben voor de ander. Ik voel alleen maar pijn en verdriet omdat ik niet zwanger ben, geen kind krijg. Het is niet dat ik het ze misgun, maar ik wil het inderdaad zelf, het verlangen en het verdriet zijn zo groot dat er geen ruimte is voor blijdschap voor de ander. Misschien niet zo fraai van me, maar hey, life's a bitch. Ik heb geen puf om me daar nog schuldig over te voelen ook _{is trouwens niet altijd zo geweest en ik kan me morgen weer wel schuldig voelen.}

Hoewel ik me de jaloerse gevoelens wel kan voorstellen, heb ik er zelf eigenlijk geen last van. Waarschijnlijk komt dat ook omdat ik me er, gezien onze omstandigheden, eigenlijk al geaccepteerd had dat ik geen moeder zou worden. Nu we toch bezig zijn, merk ik wel dat ik heel erg de kriebels krijg als ik hoor dat er iemand zwanger is (ik wil ook zo graag-kriebels). Zo is mijn zus begin december bevallen van een pracht van een dochter en toen ik haar zag, was het eigenlijk voor het eerst dat ik heel erg moest vechten tegen de tranen (wat uiteindelijk niet lukte). Maar dat was absoluut geen afgunst en mijn zus begreep dat, gelukkig, wel.

De zwangere dames om mij heen zijn allemaal 40+ en daar put ik, gezien mijn eigen leeftijd, eigenlijk hoop uit (het kan dus wel). Maar het is wel sneu al er geen steun/begrip is van je partner. Als er iemand begrip moet hebben, zou hij dat wel moeten zijn.

PZE; fijn dat de gyn fijn was en dat er actie wordt ondernomen! Wel heel vervelend dat het zaad van je vriend niet goed was. Hoop dat er na al deze onderzoeken wat meer duidelijkheid is!

pze, fijn dat er actie op gezet is... ik hoop dat het zaad van je vriend beter is dan gevreesd wordt... misschien had hij inderdaad een bad-zaad-day... fijn dat je een fijne gyn had en dat je veel informatie gekregen hebt. Ik heb het gevoel dat je wel het idee hebt dat je door kunt nu.

hier is het ook goed ik heb 1 follikel (16 mm dus morgen terug) en een paar kleintjes die niet doorgroeien volgens de gyn. daar waren ze te klein voor. toen ik aangaf dat ik had verwacht meer follikels te zien te krijgen ivm de gonal-f, gaf ze (niet m'n eigen gyn) aan dat het meer bedoeld was voor het baarmoederslijmvlies, in geval van bevruchting dat dan ook innesteling beter zou moeten lukken... naja, is ook logisch. ik ga dus morgen in ieder geval nog een keer, en misschien morgen dan weer de pregnyl en vrijdag de inseminatie. anders donderdag pregnyl en zaterdag de inseminatie... ik ben benieuwd of de gonal-f wat heeft gedaan, maar dat weten we pas 2 weken na de inseminatie... afwachten dus weer...

winterstorm, ik ken dat gevoel hoor, het is wel jaloezie op zwangere vrouwen bij mij, maar net wat Laura zegt, geen afgunst, want ik gun het een ander wel... ik gun het mezelf alleen ook zo erg... jammer dat het ruzie oplevert... misschien kun je hem uitleggen dat je het er moeilijk mee hebt omdat het bij jullie niet zo makkelijk gaat, maar dat je wel blij bent dat het bij een ander niet hetzelfde hoeft te gaan als bij jullie? sterkte...
(in de tijd vlak na m'n miskraam had ik wel heel erge afgunst. ik wilde niet horen dat iemand zwanger was, want ik wilde dat ik zwanger was... ik vroeg me in het begin ook wel eens af: waarom ik en (insert naam) niet? en na een tijdje begonnen de scherpe randjes eraf te gaan en begon ik ook plaats te maken voor blijdschap voor de ander als die zwanger was... nu ben ik vooral verdrietig uit jaloezie als ik hoor dat iemand zwanger is, en ben ik daarnaast heel blij voor hun...)

Fijn dat alles er goed uitzag mijsje! Nu maar hopen dat de gonalf doet het wat moet doen! Spannend!

PZE, wat fijn dat je zo’n goed gevoel hebt bij de gyn. En super dat je lijf het zelf doet! *O * Wel een tegenvaller dat het zaad minder was dan verwacht.
De onderzoeken klinken mij ook redelijk laat, maar laten we inderdaad hopen dat ze helemaal niet meer nodig zijn!

Mijsje, mooi hoor, een follikel van 16 mm!
Je zou met Gonal-f inderdaad meer follikels mogen verwachten. Ik had ook steeds 1 of 2 grotere en de rest mini’s. Voor IUI is dat niet zo erg maar bij IVF wil je er echt veel meer. Bij mij bleek echter later (bij de eerste IVF, omdat er toen ook bloed werd geprikt) dat er opnieuw dat er steeds follikels achterbleven in groei omdat mijn LH-waarde te vroeg te hoog werd. Daardoor vond mijn eisprong ook eerder plaats dan verwacht. Mijn eerste IVF is daarom afgeblazen: de eitjes waren al gesprongen. Gelukkig kon er toen nog een IUI van worden gemaakt.

Ik denk echter dat mijn IUI’s door dit hele verhaal eigenlijk geen kans van slagen hadden. De eitjes zijn ook toen al vermoedelijk eerder gesprongen dan de arts dacht, afgaande op de follikelmetingen, waardoor de inseminatie volgens mij te laat is geweest. Ik heb dat verder nooit nagevraagd omdat we toch met IVF verdergingen en ik daarna decapeptyl spoot om mijn eigen cyclus stil te leggen.

Jouw situatie kan natuurlijk heel anders zijn maar misschien heb je wat aan deze informatie. Zo niet, doe net of ik het niet gepost heb.

_{Ik ben trouwens blij met jouw verhaal over je gevoelens na de miskraam. Ik ben dus niet de enige die op dit moment niet eens blij kan zijn als iemand vertelt dat ze zwanger is. Hoewel ik voor sommigen (die al zwanger waren) nog steeds oprecht blij ben, maar dat zijn dan toch wel de meiden van hier.}

ahava (en anderen met dit soort gevoelens) het lijkt me toch ook niet meer dan logisch en menselijk dat je nu toch eens een keer zelf aan de beurt wil zijn. jullie hebben ook lang genoeg gewacht!