De disclaimer: according to Lois
Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic?
Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.
We willen graag dat jullie het "hoe gaat het met de moeders" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)
En een paar van de laatste posts:
quote:Op donderdag 12 februari 2009 19:44 schreef LovelyLady het volgende:
Ik heb een vraag voor de thuiszittende/blijvende moeders: Zijn jullie wel eens eenzaam? En zoja wat doen jullie eraan? En denk je wel eens terug te keren naar een baan, hetzij parttime/fulltime?
quote:Op donderdag 12 februari 2009 20:16 schreef simmu het volgende:
jawel, dan ga je fokken en denk je na een tijdje "wat een onzin, ik ga iets leuks doen" en dan doe je datdus ik smacht naar de zomer hier, lekker veel naar buiten en alles. een hobbie is ook handig, maar daar moet ik eerst nog een kamer voor uitrruimen
zodra we ergens vast wonen, voor meer dan 2 jaar ga ik trouwens wel werken.
quote:Op donderdag 12 februari 2009 20:40 schreef RockabeIIa het volgende:
ah dat verklaart wel het e.e.a. simmu
LL ik ben blij dat ik er geen ervaring mee heb! Ik zou me kapot vervelen.
quote:Op donderdag 12 februari 2009 21:14 schreef freecell het volgende:
Ik ben thuisblijfmoeder met 2 (nuja, 1 echt vaak en 1 heel soms) gastouder-ukken.
Eenzaam? Welnee, iedereen weet dat ik thuis ben en joost mag weten waarom, maar ik ben een soort thuis-thuis voor allerlei mensen.
Gemiddeld komen hier 3 mensen op een dag koffiedrinken of eten die hier niet wonen (de ouders van gastouder-ukken niet meegerekend bij de theedrinkers)
Ik kom tijd te kort
En ik vind het oergezellig dat iedereen altijd maar binnenrolt al weet ik nog steeds niet waarom iedereen nou eigenlijk komt
quote:Op donderdag 12 februari 2009 21:54 schreef Leah het volgende:
LL, ik heb het eerste jaar gewerkt, toen 5 jaar niet, en nu weer wel
dat zou dan ook aan mezelf liggen overigens, want ik ben zo'n huismus die de deur niet uit komt, ik doe steeds minder dan. Nu ben ik 2 dagen in de week vrij en dan doe ik ook meestal wel iets met mijn tijd.
Heb je het gevoel dat je je dagen leeg doorkomt? Zou je iets anders/meer willen doen?
Of wat is anders de basis van je vraag?
Maar goed ik ben zowiezo de eeuwige twijfelaar of ik de dingen die ik doe, er wel goed aan doe. En ik vroeg me af hoe thuiszittende moeders daar tegenover stonden.
Ik zorgde altijd (toen de jongens nog niet naar school hoefden) voor een redelijk vaste dagindeling zodat er structuur in de dagen zat. Tegenwoordig heb ik het druk alleen al met het halen en brengen van en naar school, zwemles, judo en vriendjes enzo
Ik heb nooit echt het idee gehad dat ik mezelf tekort deed, maar ik ben ook geen carrierejager
Momenteel zit ik thuis omdat ik werkloos ben (werkte 2 dagen in de week, dus ook niet superveel) en merk wel dat de muren soms een beetje op me af komen
Als Lotte zo'n dag heeft dat ze heel veel slaapt kom je soms amper buiten en dan wordt je wereldje wel klein vind ik
quote:Heel herkenbaar voor mij. Behalve dat ik nooit aan stoppen met werken heb gedacht. Ben teveel gehecht aan mn werk en vind het ook echt leuk om te werken.Op vrijdag 13 februari 2009 09:23 schreef Belana het volgende:
ik heb heel lang gedacht dat ik wilde stoppen met werken, maar ik denk tegenwoordig dat ik dan echt dood zou gaan van verveling...brrrr...
dat zou dan ook aan mezelf liggen overigens, want ik ben zo'n huismus die de deur niet uit komt, ik doe steeds minder dan. Nu ben ik 2 dagen in de week vrij en dan doe ik ook meestal wel iets met mijn tijd.
Ik vind het op het moment heerlijk dat ik veel voor Floortje thuis ben, maar twijfel soms ook... Ik mis het hebben van aanspraak (collega's enzo), ik kom ook niet uit Zwolle dus ken hier ook niet zo heel veel mensen 'van mezelf'. Dat mis ik wel erg...
Ik ben heel graag mama, en vind het heerlijk voor mijn kind(jes hopelijk ooit) thuis te zijn... Maar ik ben me nu wel aan het orienteren op wat ik wil als ze 'groot' zijn en op school zitten...
Heb alleen het idee dat ik niets 'kan', behlave dan dat wat ik nu doe...
Maar goed... 'als ik later groot ben'...
Met het vingersabbelen hier gaat het heel goed! Ik ben super trots op Floortje!!
Ze zoekt mn handen zelfs al (echt bijna) niet meer op, en heeft er troost genoeg aan als ik haar bij me neem...
Kikker was geen succes, die smeet ze boos weg...
Ik weet niet of het toeval is, maar sinds we aan het 'afkicken' zijn heeft ze wel een echte lievelingsknuffel ineens... Als ze s'nachts wakker wordt is het soms echt genoeg om haar zep (zo heet ie) even weer bij haar neer te leggen
.Mijn lieve meisje... het voelt echt goed zo!
Jullie allemaal bedankt voor de lieve woorden en het meedenken... Dat helpt!
Ik had een hele toffe baan en ik heb daar alsnog spijt van dat ik daar ben weggegaan (aan de andere kant maar beter ook want het beleid was behoorlijk klote, maar ik vermaakte me wel met mijn collega's en de klanten) Zo'n baan vind ik denk ik nooit meer.
Ik werk drie dagen in de week en dat heb ik wel nodig. Hele dagen thuis zitten kan ik niet. Word al gek als er tijdens een weekend niks gepland staat. Op het moment is het heel rommelig op mijn werk (al 2 jaar, fusie, nieuwe taken) en dan denk ik er wel eens over om te stoppen en iets anders te zoeken. Maar de contacten die ik heb zijn wel ontzettend leuk en het is fijn om even niet mama te zijn, maar mezelf.
Vorige week zat ik bij de psycholoog in de wachtkamer met nog twee anderen. Een oudere man en een jonger iemand, van mij leeftijd. Kwam er iemand aan die daar werkte en keek naar mijn buurvrouw en toen naar mij. En weer een keer naar haar en naar bij. Toen vroeg ze maar wie er van ons kwam om co-schappen te lopen bij de psychiater. Ik zie er niet zo gek uit als ik ben.
Ik werk 3 dagen per week en één avond per week ga ik naar school. Ik ben nu als het goed is bijna klaar met mijn opleiding en ben nu al aan het kijken welke opleiding ik hierna wil/ga doen. Ik moet een bepaalde druk hebben en dingen om te doen, anders kan ik niet echt mezelf zijn. Het houdt wel in dat ik voor andere bepaalde dingen geen tot weinig tijd heb, bijv het huishouden. Maar daar heb ik een hulp voor
Maar toch vond ik de tijd thuis met Thijs ook heel bijzonder, en zou dat eigenlijk graag nu weer zo doen.
En ik vergeet het telkens te schrijven, maar veel succes met het overstappen in je functie!
Thuis blijven zou niets voor mij zijn. Ik vind mijn werk erg leuk maar het maakt mij ook leuker, ik zou tegen de muren omhoog vliegen als ik niet werkte.
Thuisblijf mama zou voor mij ook helemaal niks wezen, ik vloog tijdens mijn zwangerschapsverlof al tegen de muren op. Maar iets minder druk als nu zou wel fijn zijn. 4 dagen per week werken ofzo.
Als er iemand volledig thuis blijft bij ons dan is dat echt vriendlief. Die ziet dat als gezinshuis ouder of met wat gehandicapte pleegkindjes wel zitten. Of gewoon me teen heel elftal van ons zelf
Ik zou het niet erg vinden als ik weer een periode een thuisblijf moeder zou zijn, maar dan niet te lang..
Knap hoor! Wat voor opleiding ga je volgen appelsap?
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 13-02-2009 15:03:27 ]
quote:tuurlijk wel joh. je weet toch wat ze zeggen: voor elke deur die dichtgaat, gaat er ook wel weer eentje open. maar die dingen hebben tijd nodig. voor hetzelfde geld zat je nu klem met dat rotbeleid. nja, ik ben nu ff door mijn cliche's heen (maar ze zijn wel waarOp vrijdag 13 februari 2009 12:41 schreef LovelyLady het volgende:
Fijn dat het weer wat beter gaat met dat sabbelen DeLiedje!
Ik had een hele toffe baan en ik heb daar alsnog spijt van dat ik daar ben weggegaan (aan de andere kant maar beter ook want het beleid was behoorlijk klote, maar ik vermaakte me wel met mijn collega's en de klanten) Zo'n baan vind ik denk ik nooit meer.
)ik quote johan cruijf. die lijkt me wel op zn plaats. "elk nadeel heb zn voordeel"
quote:heerlijk om teOp vrijdag 13 februari 2009 12:20 schreef DeLiedje het volgende:
Met het vingersabbelen hier gaat het heel goed! Ik ben super trots op Floortje!!
En Lovelylady, ik denk als je iets gaat doen wat je echt wil of leuk vindt, dat die discipline vanzelf komt. Bij mij is dat in ieder geval wel zo, en ik doe het nu met plezier.
quote:Ik zou trouwens wel proberen om dit gevoel van je af te zetten, want hier ga je je echt niet beter door voelen.Op vrijdag 13 februari 2009 12:41 schreef LovelyLady het volgende:
Ik had een hele toffe baan en ik heb daar alsnog spijt van dat ik daar ben weggegaan (aan de andere kant maar beter ook want het beleid was behoorlijk klote, maar ik vermaakte me wel met mijn collega's en de klanten) Zo'n baan vind ik denk ik nooit meer.
Verder ben ik het eens met wat Simmu zegt.
ik moet er niet aan denken om de hele dag enkel alleen binnen te zitten hoor. desnoods ga ik naar de supermarkt voor een pak rijstwafels (die ik niet lust) 
op Twan.Mn ex en ik hadden gisteren 10-minutengesprek over Twans rapport... Aan het einde van dit schooljaar moeten ze niveau AVI3 kunnen lezen, maar Twan leest nu al AVI4 en oefent al AVI5. Verder loopt hij met rekenen al een stuk voor en krijgt na de vakantie moeilijkere opgaven. En hij kan al klokkijken, terwijl ze aan het einde van dit schooljaar pas beginnen met hele en halve uren. Hij doet het dus heel erg goed op school en volgens de juf moeten we hem de hemel in prijzen voor zn rapport. Zo leuk om te horen, ook omdat hij toch in 2 gezinnen leeft en gescheiden ouders heeft
Er zal vast wel wat op mijn pad komen. Cursus of niet... ik weet het nog niet (ik weet ook niet wat ik leuk vind en daarin komt de eeuwige twijfelaar weer naar boven)
Diaan, wat ontzettend goed van Twan, slimme jongen hoor. En als moeder mag je dan behoorlijk trots zijn op je kind.
Wat goed van Twan, Diaan!! 
ik zou ook trots zijn!Ik ben ook een werkende mama. Ik werkte tot nu toe altijd ongeveer 36 tot 40 uur. Na mijn verlof ga ik in mijn nieuwe baan maximaal 32 uur werken, dus ook een 'mamadag', papa heeft ook een 'papadag'.
Ik vind het vreselijk om zoveel thuis te zijn. Ik ben nu een half jaar thuis (ziektewet vanwege bekken, aansluitend zwangerschapsverlof) en over 3 weken ga ik weer werken.
Ik twijfel enorm of ik een opleiding zal starten. Ik ben vorig jaar gestopt met mijn opleiding verpleegkunde (werken/leren tegelijk) omdat ik erg in de knoop zat met mezelf en mijn werkgever me geen verlenging van opleiding wou geven.
Toch blijft de sociale kant trekken. Ik heb misschien de mogelijkheid om parttime te gaan werken met verstandelijk gehandicapten (in allerlei gradaties) en tegelijk deeltijd Maatschappelijk werk en dienstverlening te gaan doen (1 dag per week naar school).
Daar twijfel ik enorm over. Ik wil heel erg graag, maar vind het ook doodeng. Dillema dus! Ik denk er nog heel even over na.
DeLiedje, fijn dat het nu goed gaat met het vingerskluiven!
Over werken enzo. Ik werk nu 2,5 dag en dat is precies goed. Ik heb heel soms een dagje ertussen zitten, als het veel geregend heeft bijvoorbeeld, dat een hele dag thuis me echt aan kan vliegen, en ik denk dat de afwisseling met mijn werk er voor zorgt dat dat echt maar heel af en toe is.
Wil wel graag iets anders, maar dat kan vrijwel alleen full-time, en dat doe ik toch liever niet nu de kindjes klein zijn. F. zou nl. ook niet minder dan nu willen werken en full-time naar de opvang vind ik geen optie.
quote:nee hoor, dit topic gaat over hoe het met de moeders gaat... en met deze moeder gaat het goed en is erg trots..
Diaan, goed zeg! Maar heb je niet per ongeluk het verkeerde topic te pakken?
vond het hier dus wel kunnen 
Maar meteen daarna de gedachte, dit is onzin. En toch ben ik ervan geschrokken. Ik vertelde het van de week aan de psycholoog. Ik/hij zit te twijfelen of medicatie verstandig is, uit voorzorg. Ik krijg iig nog een gesprek met de psychiater hierover.Je krijgt heel wat op je af de laatste tijd en het is heel begrijpelijk dat je het allemaal even niet meer wist. Je doet het geweldig
Sterkte
Ja, we gaan een hele zware tijd tegemoet, maar die situatie zoals die nu was was ook niet veel langer meer vol te houden dus we moeten vol houden.
Op dit moment heeft ze het erg zwaar, zeer emotioneel, veel pijn en andere ongemakken maar ze wil vanavond al de volgende stap zetten en er alweer 12,5 Mg afhalen.
Nogmaals iedereen bedankt voor alle steunbeteugingen!
Gisteren niet echt heel actief valentijn gevierd; ijsje gegeten in het winkelcentrum, extra knuffeltjes.
Maar kijk eens wat ik aantrof toen ik amber had gevoed en op bed had gelegd
In de pakjes zaten 2 beschermengeltjes, om me extra kracht en bescherming te geven rondom de situatie met m'n moeder.
Ik loop helemaal over van vertedering als ik er steeds weer aan denk, vriendlief is echt een man, maar afentoe zo enorm attent!
Hopelijk geeft het je de kracht en steun die je nodig hebt in deze lastige/moeilijke periode. Maar zoals ik kon opmaken aan je post ben je een sterke vrouw en dat ga jij redden! Ingrid, goed dat je het even gemeld hebt, beter dat je nu een ergere situatie voor blijft.
Llewella wat een schat van een vent heb je!
PofRaR wens d'r maar sterkte met het hele afbouwen. En jullie als achterban natuurlijk ook heel veel sterkte.
quote:vandaar dat ze niet opnamOp zondag 15 februari 2009 12:52 schreef prisoner_of_rock_and_roll het volgende:
Namens Anitra wil ik iedereen die haar sterkte en steun hebben toegewenst enorm bedanken.
Ja, we gaan een hele zware tijd tegemoet, maar die situatie zoals die nu was was ook niet veel langer meer vol te houden dus we moeten vol houden.
Op dit moment heeft ze het erg zwaar, zeer emotioneel, veel pijn en andere ongemakken maar ze wil vanavond al de volgende stap zetten en er alweer 12,5 Mg afhalen.
Nogmaals iedereen bedankt voor alle steunbeteugingen!
boor beiden dappere dappere stoere lieve schatten !Ze heeft wel besloten om het doktersadvies op te volgen en pas bij de 2e plakbeurt te minderen.
We kunnen wel stellen dat het zwaar tegenvalt vooralsnog.
zal een zware tijd zijn.Lliewella, wat lief zeg!
en Diaan, dan zou ik ook megatrots zijn, idd juist ook omdat ie in 2 gezinnen opgroeit en dat vaak heel anders kan gaan natuurlijk! petje af voor twan
quote:
Ja sorry evenstar, ze zag het even niet zitten.
Ze heeft wel besloten om het doktersadvies op te volgen en pas bij de 2e plakbeurt te minderen.
We kunnen wel stellen dat het zwaar tegenvalt vooralsnog.
quote:niks geen sorry, jullie weten ik ben er, ze geeft zelf aan wanneer ze me nodig heeft en dan ben ik erOp maandag 16 februari 2009 07:22 schreef prisoner_of_rock_and_roll het volgende:
Ja sorry evenstar, ze zag het even niet zitten.
Ze heeft wel besloten om het doktersadvies op te volgen en pas bij de 2e plakbeurt te minderen.
We kunnen wel stellen dat het zwaar tegenvalt vooralsnog.
Prisoner natuurlijk ook heel veel sterkte.LIewella wat lief van je
echt super!!Ingrid, goed van je dat je het hebt aangegeven en nu hulp krijgt.
Wij gaan vanavond voor het eerst weg zonder Lennon, naar een voorstelling van Theo Maassen. Mn moeder past op... ondanks dat ze dat heel goed kan en ook al jaren heeft gedaan, vind ik het toch een beetje raar. Maar heb er ook wel zin in.
En dat voelt zó niet goed... Het is te veel. Te veel voor mij maar vooral te veel voor haar. Ik kan het niet goed benoemen maar mijn gevoel zegt dat het voor A valon (nog) heel belangrijk is om de rust en regelmaat van het thuisblijven te hebben.
En ik ben al het geregel zo zat. Het brengen en halen van het KDV, het aanhoren hoe chaotisch en moeilijk het voor M. is om twee spitsuuravonden alleen te doen, het indienen van facturen voor vergoedingen en het ploeteren door een fulltimestudie waar ik niet de energie ik kan steken die ik er in zou willen steken.
Het is het gewoon niet waard op dit moment, op elk gebied kost het veel meer dan het oplevert. Vooral voor de kinderen die meer rust enregelmaat en minder gestresste ouders nodig hebben dan we ze met studie kunnen bieden.
Maar toch voelt het als een verlies om mijn studie een jaar of twee te pauzeren. Alsof ik stil blijf staan terwijl de rest van mijn omgeving doorgaat met carriere maken. Wéér een keer gestopt. Terwijl je zou denken dat je er ook wel kan komen als je gewoon steeds een stukje doet. Ergens voor mijn 65 zal het toch wel lukken
Affijn, het is denk ik meer een stukje loslaten. Je kan niet alles tegelijk hebben en op dit moment gaan de kinderen gewoon even voor. Heel dubbel allemaal en ik had voor ik kinderen kreeg nooit kunnen denken dat je soms van die duivelse dilemma's zou hebben
Hoeveel jaar moet je nog van je studie? Wat studeer je eigenlijk?
Ik begin aanstaande maandag ook weer met werken. Merel gaat dan ook naar het kdv. Ik kan het me helaas niet veroorloven om niet te werken, maar ik heb er echt moeite mee. Merel is heel snel overprikkeld, we vinden net wat ritme, zijn net allemaal weer een beetje rustig en nu gaat alles weer veranderen. Misschien zie ik wel spoken, gaat het prima straks, ik hoop het wel in ieder geval.
quote:En hoe was het?Op maandag 16 februari 2009 15:37 schreef Diaan73 het volgende:
Wij gaan vanavond voor het eerst weg zonder Lennon, naar een voorstelling van Theo Maassen. Mn moeder past op... ondanks dat ze dat heel goed kan en ook al jaren heeft gedaan, vind ik het toch een beetje raar. Maar heb er ook wel zin in.
En Anitra, sterkte!!
Owlet, een rotbeslissing, maar ik denk dat het toch ook niet werkt als je er niet voor 100% achter staat zeg maar. Het komt echt wel hoor!
Diaan, hoe was het idd?
Ik ben maar drie weken afwezig geweest, één week voor mijn bevalling en twee weken erna omdat ik veel vakken had met aanwezigheidsverplichting. Soms denk ik eraan om maar wat relaxter aan te doen en in januari af te studeren, maar dat voelt dan als een soort falen. Heel stom wellicht, want ik heb gewoon een kind gekregen tussendoor dus het zou heel gerechtvaardigd zijn om wat studievertraging op te lopen. Mijn studiegenoten en docenten verbazen zich er toch al over dat ik er maar zo kort uitgeweest ben en alweer helemaal bij ben met alles. Maar ik weet niet, ik wil gewoon graag in juni afstuderen. En er hangt niet eens iets aan vast, geen werkgever die me pusht of slalarisverhoging die er aan vast zit. Gewoon puur vanuit mezelf.
Ik moet 1 maart weer gaan werken, eigenlijk had ik 1 februari al moeten beginnen, maar gelukkig heb ik een maand extra ouderschapsverlof opgenomen.
Tips geven is misschien niet erg zinvol nu, maar ik ga het toch proberen.
Het lijkt me niet verstandig dat je tegen je eigen mening en gevoel ingaat omdat jij verwacht dat je omgeving iets van je verwacht. (zo, kom daar maar eens uit
)Diaan, hoe was het?
Fuente, jij ook in twijfel.... Ik hoop dat Merel snel d'r draai vind op het kdv zodat je met een gerust hart naar je werk kan.
Ik ga het allemaal maar een beetje laten bezinken. Eigenlijk weet ik het ook wel: stoppen. Ik wil niet over een paar jaar afgestudeerd en wel opgebrand thuis zitten met het gevoel mijn kinderen tekort te hebben gedaan.
Zowel mijn moeder als mijn schoonvader zijn levende voorbeelden van hoe je altijd alsnog weer verder kan studeren, ik weet ook wel dat het kan. Maar ik moet gewoon even afscheid nemen van het ideaalplaatje dat in mijn hoofd zit
Een hele moeilijke keuze, maar ik snap bovenal dat je je kinderen op plek nummer 1 zet!
Geniet gewoon nog effe lekker van je kroost!Theo Maassen was echt super
we zaten op de eerste rij dus echt helemaal vooraan en gelukkig niet voor gek gezet... Het ging heel toevallig grotendeels over het hebben/krijgen van een baby. Heel herkenbaar dus. Met Lennon was het heel goed gegaan.... quote:Dat dus.Op dinsdag 17 februari 2009 20:09 schreef Lois het volgende:
Ik lees tussen de regels door Owlet, dat je hart het wel weet wat je het liefste zou willen. Heel veel sterkte met het gevecht
En Anitra, sterkte met je dappere keuze. Maar niet koste wat kost he?
Diaan wat fijn dat jullie een topavond hebben gehad!
Lovelylady gaat maandag naar de angsttandarts......*zucht*
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 17-02-2009 21:47:25 ]
quote:succesOp dinsdag 17 februari 2009 21:47 schreef LovelyLady het volgende:
Lovelylady gaat maandag naar de angsttandarts......*zucht*
is het voor controle of heb je al schade?.
quote:Laten we zeggen dat ik vorig jaar (toen ik 34 weken zwanger was) al een wortelkanaalbehandeling moest ondergaan... (en daarvoor al 8 jaar niet naar de TA geweest wasOp woensdag 18 februari 2009 08:27 schreef lady-wrb het volgende:
succes
is het voor controle of heb je al schade?.
)quote:"nieuw" inderdaad wel een beetje.. de laatste keer dat we in dat theater waren geweest was de avond voor de positieve test. Dat was dus wel even een leuke herinnering.
Ah, lekker genoten Diaan. Voelde je je 'nieuw'?
Sterkte LL
Ow en gisteren de kraamcadeaus opgeruimd en vandaag gaat de ooievaar enz. van het raam.
De versiering en alle kaartjes laten we nog even hangen Ik zal binnenkort even een foto plaatsen, zoveel cadeautjes en kaartjes..... [ Bericht 9% gewijzigd door Diaan73 op 18-02-2009 09:55:00 ]
quote:oeiOp woensdag 18 februari 2009 09:12 schreef LovelyLady het volgende:
[..]
Laten we zeggen dat ik vorig jaar (toen ik 34 weken zwanger was) al een wortelkanaalbehandeling moest ondergaan... (en daarvoor al 8 jaar niet naar de TA geweest was
nou sterkte dan maar.
* lady-wrb is ook niet bepaald fan van de tandarts
maar wegblijven durf ik helemaal niet 
ik bijt m gewoon in zijn vingers als ie me pijn doet
quote:Op woensdag 18 februari 2009 10:02 schreef lady-wrb het volgende:
oei
nou sterkte dan maar.
* lady-wrb is ook niet bepaald fan van de tandarts
ik bijt m gewoon in zijn vingers als ie me pijn doet
dat is ook een goeie... Ach ja op zich valt het wel mee, ik moet gewoon even over de drempel gezet worden. Ik doe dat liever met iemand die begrijpt waarom ik 7 kleuren schijt voor de tandarts dan dat ik stijf van de zenuwen (en kotsend) bij een TA zit die niet weet wat er aan de hand is, en degene die ik had, vond dat ik maar overdreef.
Ik mag ook niet klagen hoor want tot nu toe heb ik nog maar 2 vullingen en ziet mijn gebit er goed uit.
Hier gelukkig helemaal geen angst voor de tandarts. Moesten gister met Amber even om naar dr tand te laten kijken.Hij zag in de pc dat wij ook nog voor controle moesten, nou zei ie, ga maar meteen zitten, doen we het meteen ff.
Moeilijke beslissing Owlet. Volgens mij had je dat toen toch ook met Ronja toen je weer aan het werk moest? Ik denk dat je inderdaad in je hart al weet wat je gaat doen
Dat is ook heftig Igraine! Je hebt dus maar eigenlijk amper verlof gehad van je studie als ik je goed begrijp. Het is geen schande om wat later af te studeren, maar kan me ook voorstellen dat je geen vertraging wilt
quote:o maar dat herken ik wel van hier.Op woensdag 18 februari 2009 10:10 schreef LovelyLady het volgende:
[..]
Ach ja op zich valt het wel mee, ik moet gewoon even over de drempel gezet worden. Ik doe dat liever met iemand die begrijpt waarom ik 7 kleuren schijt voor de tandarts dan dat ik stijf van de zenuwen (en kotsend) bij een TA zit die niet weet wat er aan de hand is, en degene die ik had, vond dat ik maar overdreef.
Ik mag ook niet klagen hoor want tot nu toe heb ik nog maar 2 vullingen en ziet mijn gebit er goed uit.
zijn dochter moet je ook met een verdovingsgeweer platschieten voor ze naar de tandarts gaat.ter illustratie: gister moest ze naar de kaakchirurg om een verstandskies te laten verwijderen.
het feest ging niet door: mevrouw maakte zo'n kabaal dat ze het nu onder algehele verdoving gaan doen.
[ Bericht 60% gewijzigd door Anitra op 18-02-2009 13:43:14 ]
Heel storend als ze vinden dat je overdrijft
Nou heeft hun oudste van 8 een weekje bij ons gelogeerd in de herfstvakantie en die zou ik zo in huis nemen, die past echt prima in ons gezin (ook een meisje en ze is ontzettend lief en gezellig) maar de jongste is echt een mannetje wat veel aandacht nodig heeft, is nogal verwend volgens de vader. De oudste heeft al een plekje volgens hem...
Tjonge zeg, even een schok om zoiets te horen...
Tis ook niet echt lekker gesteld van hem.... lijkt wel alsof je haast geen keuze hebt!
Sjonge en die kinderen worden dus ook nog allemaal uit elkaar gehaald, wat ontzettend zielig.
Ik zou er wel even goed over nadenken, het is niet niks wat je gevraagd wordt.
En is het voor permanent, of tijdelijk??? Succes hoor....
moeten die mensen hun kinderen nou her en der onder gaan brengen? Ik vind het nogal wat, vooral omdat het kindje anders uit huis geplaatst moet worden, dat wordt het zo toch ook? En wat is er allemaal loos dat het kindje uit huis geplaatst moet worden.. heftig hoor!Voor hoe lang is het? En zou je ook een 'proefperiode' kunnen doen? Dat er wat achter de hand is als het allemaal niet lukt?
quote:Ik denk dat het gevoelsmatig heel anders is als je kind bij je vriendin is, dan wanneer dat kind bij een onbekend crisispleeggezin belandt. Om vandaar uit wrs naar langere pleegzorg te gaan.
En wat is de verdere bedoeling? Voor ho e lang is dat dan? Verwachten ze op termijn wel voor het kind te kunnen zorgen?
Ik zou ook de mogelijkheden en verwachtingen goed afwegen en bekijken. Succes!
) blijkt het niet nodig te zijn. De vrouw wil scheiden, maar de man wil het huis niet uit (ja, ik heb de huur betaald dus ik blijf hier lekker) dus wil de vrouw het huis uit met alle kinderen. Man wil dat voorkomen en gaat proberen de kinderen overal te plaatsen om ze niet kwijt te raken. Wanhoopspoging dus... (achter de rug van de vrouw om). Ze kunnen samen niet voor de kinderen zorgen, dat gaat echt goed mis. Vader schreeuwt tegen de kinderen (en moeder), ligt hele dagen op bed / de bank (volgens moeder of course) en claimt dat omdat hij depressief is, dat allemaal wel kan. Zijn vrouw vindt dat dat niet kan, en vindt dat hij aan zichzelf moet kunnen werken ondanks de depressie (waar hij stevige medicijnen voor heeft overigens...).
Maar goed, de moeder heeft een tijdje geleden ook aangegeven depressief te zijn en daar medicijnen voor te willen, ik heb een tijdje geen contact gehad, nou blijkt dat ze bang was dat ik geen contact meer zou willen als ik hoorde dat ze gingen scheiden (tijdje geleden hebben ze al bijna op het punt gestaan uit elkaar te gaan, hebben ook een tijd gescheiden geleefd vanwege zijn depressie).
Maar goed, een heel verhaal dus, wat ook heel veel kanten heeft, en waar je ook nooit helemaal je vinger op kunt leggen wat er nou precies allemaal aan de hand is. Geen idee wie er nou precies 'gelijk' heeft of wat dan ook, maar natuurlijk zijn er weer de KINDEREN de dupe van
(dat maakt me echt zo verdrietig, het zijn schatjes....oudste is 8, jongste dus 2,5....)Maar goe, het is dus niet nodig dat het kindje bij ons komt, we zouden het ook niet gedaan hebben, ik heb er nog even over nagedacht toen ik nog niet wist dat het niet nodig was uiteindelijk, maar een vriendin van me zei ook, als je eerste ingeving is: 'dat kan ik niet' dan moet je zoiets ook niet doen. Als ik het niet aankan, is het ook niet goed voor ons gezin...
Ik had trouwens al gevraagd of ik dan het oudste meisje in huis kon krijgen, maar daar had hij allerlei redenen voor waarom dat niet zou kunnen. Daar zou ik namelijk niet zo lang over na hoeven denken, dat had zo gekund.
Ik ben aan de ene kant blij dat het niet nodig is, maar ik vind het allemaal zo vreemd...
(en het buurmeisje) ... quote:Klinkt als een plan!
Zo, en nu ben ik het hele gebeuren ook goed zat. Ga maar weer eens leuke dingen doen met de kinderen
Fijn dat het niet nodig was, maar wat een lastige situatie wel
Hier een gevalletje van ik weet het niet. Kennen jullie het gevoel dat als je iemand ziet/kent en dan het gevoel krijgt van die wordt niet oud en het gaat allemaal te voorspoedig en haalt nu al alles uit het leven wat erin zit? Dat heb ik de laatste weken met Kaith verschrikkelijk en met Eva helemaal niet. Die zie ik voor me als een oude dame met kinderen om zich heen maar bij Kaith lijk ik niet verder te kunnen denken en nu vooral ze maar niet op wil knappen van de griep en er ook maar meteen weer twee kiezen bijkweekt. Ze blijft snotteren, hoesten, spugen, niet willen eten en daardoor dus nog 11 kilo maar wel 96cm dus het uiterlijk van een grasspriet zeg maar. Slaapt overdag weer rustig twee uur en ziet er slecht uit en op de een of andere manier benauwd me dat momenteel verschrikkelijk. Mijn lief denk dat ik spoken zie en dat zal ook wel maar als ze alles ondergespuugd heeft dan ligt ze bij ons in bed en dan vind ik haar zo breekbaar terwijl ze soms ook wel praatjes voor tien heeft hoor en genoeg speelt maar ergens knaagt het de hele tijd...
Sorry voor de lap tekst.
Heel erg naar lijkt me dat. Zelf heb ik dat gevoel nooit bij mij kinderen, maar zorgen maken doe ik me ook regelmatig, vooral als ze weer eens ziek zijn. Ik kan me voorstellen dat dat eng is. Ik zou gewoon (nou ja, gewoon...) naar de dokter gaan als het je niet lekker zit. Moedergevoel is iets om niet te licht over te denken Ik ken het gevoel ook wel. Het begint nu een beetje te zakken maar vanaf de laatste weken van de zwangerschap heb ik bij Avalon steeds weer de gedachte gehad "jij komt alleen even op bezoek". Vreselijk, en ik kon (kan) me er echt gek mee maken.
Sterkte
Owlet ik vind het ergens heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zulke gedachtes heeft. Heb er nooit eerder last van gehad maar de laatste weken heb ik het heel sterk. En idd je kan jezelf er redelijk gek mee krijgen.
quote:Ik heb dat dus ook gehad bij Yara. Bij Tomas helemaal niet en bij Yara wel...het begon ook al in de laatste weken van de zwangerschap en het heeft een maand of 3,4 geduurd. Voelde me er echt rot over. Mijn man wilde direct na de bevalling een afspraak maken voor sterilisatie aangezien er geen 3e in de planning staat en ik heb hem echt gezegd dat ik eerst wilde afwachten hoe het met Yara zou gaan die eerste maanden..Op woensdag 18 februari 2009 17:49 schreef owlet het volgende:
Ik ken het gevoel ook wel. Het begint nu een beetje te zakken maar vanaf de laatste weken van de zwangerschap heb ik bij Avalon steeds weer de gedachte gehad "jij komt alleen even op bezoek". Vreselijk, en ik kon (kan) me er echt gek mee maken.
Hielp ook niet dat na mijn opmerking daarover de VK zelf begon over sterilisatie en dat je dat misschien beter niet direct kon doen ivm. wiegedood. De VK bracht het heel voorzichtig maar het was dus al precies waar ik mee bezig was geweest.
Nu snap ik overigens echt niet waar ik toen zo onzeker over was en waarom ik dacht dat het mis zou gaan. Geen idee waar het vandaan kwam maar dat gevoel had ik gewoon. Het is gelukkig helemaal verdwenen
Maar nu heb ik dat niet meer. Het gevoel van mibos (her)ken ik niet.
Al die gevoels zijn nu weggeebt gelukkig. Mibos, ik zou een afspraak maken bij de huisarts, en haar goed laten nakijken. Succes en beterschap voor Kaith.
Ik heb wel heel vaak dat ik 's ochtends bang ben dat Thies niet meer leeft. Blegh.
Suzanna, wat een verhaal.
En wat erg voor die kinderen.... Ik had dat gevoel heel vaak bij Eva gehad, zeker omdat ze zo onvoorstelbaar vaak ziek was. Nog wel komen die gevoelens terug, als ze zich heel erg terug trekt van de wereld, dan heb ik zo'n "o god daar gaat ze" gevoel.Er is 1 keer geweest dat de kinderarts ook zei "dit gaat niet goed aflopen" toen ze in het ziekenhuis lag en toen had ik ook een "zie je wel" gevoel. Gelukkig is ze er bovenop gekomen maar het leek even of al mijn bange voorgevoelens uit zouden komen.
.Ik loop al een paar weken met een ontstoken teen, en het ging maar niet over, dus vandaag naar de HA geweest. Mijn HA werpt één blik op mijn teen en zegt: 'dat moet geopereerd worden'.
Was ik al bang voor.
SPOILERDe chirurg gaat mijn nagelbed verkleinen en mn nagel zelf ookMijn grote teennagel is zo erg ingegroeid, dat het onder mijn vlees groeit, wat er dus uitpuilt en vreselijk ontstoken is.
.Morgen moet ik bellen voor een afspraak in het zkh, ik zie er echt tegenop, getver!
ik heb wel heel lang gehad dat ik echt opgelucht was als ik Sasha hoorde huilen na zijn slaapje. En nog wel eigenlijk. Ik moet iig altijd 's avonds even luisteren naar zijn ademhaling voor ik ga slapen.
Reinhilde, auwie!
quote:Jeetje, dat is rot Reinhilde... Heb je er ook last van met lopen?Op woensdag 18 februari 2009 21:09 schreef Reinhilde het volgende:
Wat een heftige en nare gevoelens bij iedereen. Ik moet toegeven dat ik minimaal 15 x per dag check of Thomas nog adem haalt (als hij slaapt). Kijken of hij het nog doet. Ik heb gelukkig niet een stemmetje dat zegt dat hij hier maar even zal zijn, wat lijkt me dat vreselijk
Ik loop al een paar weken met een ontstoken teen, en het ging maar niet over, dus vandaag naar de HA geweest. Mijn HA werpt één blik op mijn teen en zegt: 'dat moet geopereerd worden'.
Was ik al bang voor.SPOILERDe chirurg gaat mijn nagelbed verkleinen en mn nagel zelf ookMijn grote teennagel is zo erg ingegroeid, dat het onder mijn vlees groeit, wat er dus uitpuilt en vreselijk ontstoken is.
Morgen moet ik bellen voor een afspraak in het zkh, ik zie er echt tegenop, getver!
Ik heb dat ook al eens gehad
Moest toen sowieso 2/3 dagen met m'n pootje omhoog zitten geloof ik...
Waarschijnlijk kan ik binnen een week terecht, en het is gewoon poliklinisch.
Het is een familiekwaaltje... mijn moeder is al tig keer aan haar grote tenen geopereerd, en mn broertje ook 3x vorig jaar.
Nixxx neemt iig de dag van de operatie vrij, maar ik denk dat ik m ga vragen nog een dagje extra te nemen, om te helpen met Thomas en mij kopjes thee te brengen!
Ik kan ook alleen maar mijn suede 'indianen'laarsjes aan, want die drukken niet te hard op mn teen.
(oh, tijdens de gym op school is echt 2x over het bloed door mijn schoen naar buiten gekomen
en gewoon doorlopen he....)Maar misschien is dat ondertussen al veranderd
quote:Door m'n schoen had ik niet, wel m'n sokken standaard "vastgeplakt" waar die teen zat (1x stoten was gegarandeerd voor bloeden..en ik ben nogal onhandig)Op woensdag 18 februari 2009 21:29 schreef RockabeIIa het volgende:
(oh, tijdens de gym op school is echt 2x over het bloed door mijn schoen naar buiten gekomen
Ik deed toen aan judo en dat was niet echt heel handig..
En maar gewoon doorlopen inderdaad
stuisvogelpolitiekDoe ik nu soms weer geloof ik, want heb er een tijdje geleden weer last van gehad
Hmmm. Ga idd vragen of nixxx dat dagje extra opneemt!
Nu lekker slapen.
En die struisvogelpolitiek... die heb ik ook toegepast, maar het ging nu echt niet meer.
En wat een nare gevoelens allemaal, deels ook wel herkenbaar. Ik had het alleen de eerste dag dat Koen in het ziekenhuis lag en onduidelijk was wat er allemaal aan de hand was. Eerst werd er gezegd dat hij tot 'savonds moest blijven, toen tot de volgende dag, en uiteindelijk werd het 5 dagen
Maar die 1e dag was toch wel het ergste hoor (in mijn ogen dan)
Toch fijn om te weten dat je niet de enige bent Mibos. Hopelijk wordt je wat wijzer bij de HA, sterkte
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 18-02-2009 21:47:07 ]
Ik droom juist de laatste vaak dat mijn dierbaren doodgaan. Het lijkt heel echt, ook eng en vreemd.
Wel "leuk" om te zien dat er meer mensen zijn met dergelijke angsten.
Heel eerlijk gezegd vond ik het wel fijn dat eli zo veel verkouden was toen hij nog redelijk piep was. dat ronkte en snurtke zo hard, daar was geen twijfel over of hij het nog wel deed
Dus als hij niet verkouden was of even niet ronkte, hing ik boven de box / wieg / whatever, maar dat moge duidelijk zijn
nu nog steeds wel, hoor!
als ik hem s ochtends hoor brabbeln inzijn bed, gaat er toch even een kleine zucht van verlichting door me heen. hij is goed wakker geworden...
Ik had bij Leander elke keer op het CB bij het hart luisteren zoiets van: 'hoor je echt niks?' en heb inderdaad ook wel eens gedacht: 'je bent zo leuk, je blijft vast niet lang!' Geen idee waar het vandaan komt.
Dat was ook de reden dat ik niet heel erg schrok van de hartruis.
De CB arts zei: "ik hoor een ruis waar je even mee heen moet" en ik dacht: hèhè, daar issie En ik voelde me zelf zo dom toen
Was tijdens de zwangerschap al bang dat het mis zou gaan en dat ik het nooit mee zou maken om een kindje te hebben.
Soms nog steeds bang dat er iets zal gebeuren en dat het bv nooit een peuter zal worden
Erg naar gatverdamme!
Brrr
Gauw slok koffie en denken aan m'n nieuwe camera die vanmiddag zal komen
Wat een rotgevoelens, de angst om je kind(eren) kwijt te raken. Zelf heb ik het meer andersom, bang dat ik dood ga en mijn kinderen niet zal zien opgroeien. Dat komt waarschijnlijk omdat ik al 2x heel erg dicht bij doodgaan ben geweest. Ik hou een zeer uitgebreid fotoalbum met verhalen bij voor Ive en ook Fee, zodat ze mij altijd zullen herinneren.
Als hij bang is of verdriet heeft of ergens blij om is wil ik het horen en zien en hem troosten en niet een ander.
Ff aan wat anders denken.
Waar is Kim?
Ik heb nu dus die koortslip (ja dit is heul wat anders jah
) en nu gebruik ik die stick die je op je lip moet doen.Ik kan zeggen dat het echt wel werkt!
Gebruik het iets van 5x op een dag en smeer het in met zo'n balsemstick van Dr Swaab.
Had gisterochtend een dikke bult en nu is het nog steeds een bult maar het zit nog steeds dicht en het jeukt niet.
Ik hoop dat het zo goed blijft werken en niet datik 2 week lang met een bult rond loop.
En die gevoelens. Sterk zijn ze. De angst om je kindje te verliezen niet dat ik niet bang ben om Fleur te verliezen, maar gevoelsmatig blijft die altijd bij me. Bij Maud sterker dan bij Fleur. En vooral als ik 's avonds dan boven dat bedje sta en niets hoor. Dan hoor ik ook dat stemmetje. "Zie je wel, ze was er maar voor even!". Ik blijf net zo lang staan tot ik iets zie bewegen of een ademhaling hoor. En dan is dat gevoel van opluchting zo groot. Maar ook met vallen. Op de een of ander manier valt Maud onhandig. Het loopt tot nu toe elke keer net goed af (op die tand na), maar het gevoel van dit gaat nog eens een keer goed mis, zit echt diep.
Zelf vanochtend gekeken of mijn auto ook nog goed kon slippen. Was erg blij met mijn slipcursus, maar toch. Zat wel mooi te trillen achter het stuur. Ben zelf ok, de auto ook. En nadat ik tot 10 had geteld ben ik toch maar eerst nog een kopje koffie gaan halen bij de oppas. Toen ik Maud zag, liepen de tranen nog even extra. Maar die zat gelukkig middenin de Teletubies en heeft het niet meegekreken.
Reinhilde, succes!!
Nouja, wat het ook is, ik hoop dat het gewoon een naar gevoel is. Iets wat slijt, en anders maar heeeel af en toe voorbij komt piepen. En voor niemand bevestigd word.
zat gelijk weer te huilen.
alweer 2 nachten zo liggen dromen over Thijs en over dit kindje en dan de angst heel erg aanwezig, zou ik jou dan ook niet mogen zien opgroeien.....
voor jullie die deze gevoelens herkennen
het moederschap het kostbaarste bezit, maar ook het meest moeilijkste en zwaarste wat er is.
quote:Dat geloof ik ook wel. Ik bedoelde met mijn bericht ook niet die gevoelens te bagatelliseren oid. Maar meer benoemen dat ik het niet raar of vreemd vind, ook al kan het wel heel vervelend zijn.Op donderdag 19 februari 2009 14:15 schreef Lishe het volgende:
Dat kan best Igraine. Maar ik denk wel dat er een verschil is tussen de mensen die het zo per kind (dus wanneer ze meerdere kinderen hebben) benoemen. Het duidelijker voelen bij een van hun kinderen.
Nouja, wat het ook is, ik hoop dat het gewoon een naar gevoel is. Iets wat slijt, en anders maar heeeel af en toe voorbij komt piepen. En voor niemand bevestigd word.
Mijn moeder vertelde me ooit dat ze bij de geboorte van de tweeling (derde en vierde kind) heel sterk dat gevoel had bij mijn zusje. Het eerst wat ze dacht toen mijn zusje op haar buik getild was was "kom maar hier, jou moet ik heel dichtbij houden want wie weet ben je er straks niet meer".
In de praktijk heeft mijn zusje niet een andere behandelijk of benadering gehad maar mijn zusje bleek wel keer op keer rare, onverklaarbare medische zaken te hebben, ze kan ontzettend depressief zijn en sluit zich dan compleet voor mijn moeder af. Allemaal dingen die mijn moeder niet had kunnen zien aan een pasgeboren baby maar die passen bij het gevoel en de verwachting die ze toen had.
Misschien is het toeval, misschien is het te zweverig maar ik geloof absoluut dat er moederintuitie bestaat
Heb soms echt het gevoel dat ik Maarten niet oud zal zien worden (twijfel om dit te posten want vind het een naar iets)
Bang dat of mij of hem iets zal gebeuren.
Gelukkig is Maarten tot nu toe een lekker gezond joch en ik ben lichamelijk ook gezond
Kan soms sowieso een doemdenker zijn dus heb zelf het idee dat het angsten zijn maar de gedachten blijven zo naar en beangstigend.
Ouder zijn is zo mooi maar pfff soms......
DInsdag word ik geopereerd
. Nixxx is nu aan het kijken of hij zorgverlof kan krijgen, dat zou wel fijn zijn! Als het niet lukt is het ook geen wereldramp, het gaat tenslotte maar om een paar dagen.
Reinhilde je moet zo zien dat je na dinsdag uiteindelijk weer normaal kan lopen. Veel succes dinsdag.
quote:Vind het juist knap van je dat je het erover hebt!Op donderdag 19 februari 2009 16:01 schreef Mibos2 het volgende:
Ardenlyn het is een naar iets maar iets waar ik wel mee zit en het daarom dus postte want ook de nare dingen mogen best besproken worden en ik vind het heel fijn om te weten dat ik er niet alleen mee rond loop.
Reinhilde je moet zo zien dat je na dinsdag uiteindelijk weer normaal kan lopen. Veel succes dinsdag.
Ben zelf ook aan de ene kant blij dat meerdere het hebben en het hoeft ook niet altijd alleen maar vrolijk te zijn.
Ik bedoel meer voor mezelf naar en alles. Beetje moeilijk uit te leggen.
Voel mijzelf deze week al zwakker dan normaal en dan komt zoiets hard aan voor mij omdat ik mijn angsten ook weer naar boven haal.
Snapje?
Ik bedoel het echt niet naar jouw toe dat ik het naar vind dat jij of een ander het erover hebt.
sorry als ik verkeerd over kwam. Heb er al moeite mee om het erover te hebben en ik ben dan niet zo goed de juiste woorden te vinden. Misschien komt het daarom anders over dan dat ik bedoel.quote:Idd!
Reinhilde je moet zo zien dat je na dinsdag uiteindelijk weer normaal kan lopen. Veel succes dinsdag.
En dank je. Ik ben vandaag even langs de gyn geweest. Aan de meiden die overwegen een behandeling volgens de Essure methode te doen kan ik het zeker aanraden. Binnen 6 minuten was het klaar
Ik heb nu wel wat buikpijn maar veel minder dan verwacht.
Geen baby's meer hier in huis
quote:Sterkte, een vriendin van mij is een aantal keer geopereerd aan haar te(e)n(en) (geen idee of het nou beide grote tenen waren) en dat was erg pijnlijk, maar toen het over was wel een grote verbetering. Kan me voorstellen dat je daar tegenop ziet!Op donderdag 19 februari 2009 15:54 schreef Reinhilde het volgende:
Iemand had een keer gepost in Z&G, volgens mij E.T., dat je je zorgen gaat maken zodra je weet dat je zwanger bent, en dat dat nooit meer ophoudt. Volgens mij klopt dat wel.
DInsdag word ik geopereerd
Nixxx is nu aan het kijken of hij zorgverlof kan krijgen, dat zou wel fijn zijn! Als het niet lukt is het ook geen wereldramp, het gaat tenslotte maar om een paar dagen.
Met deze mama gaat het heel goed na mijn griepje van vorige week. Nog vier weekjes verlof waarvan 1 weekje wintersport
Ik heb ook best weer zin om te gaan werken, Lekker drie dagen met iets anders bezig zijn Ik heb namelijk omdat ik erg slecht ben in herinneren dat ik de pil elke dag moet nemen
een pleisterpil (Evra is 't merk) anticonceptie die ik elke week op dezelfde dag moet opplakken. Nu had ik het idee dat ik daarvan door de hormonen erg van was aangekomen en pukkeltjes kreeg, ben dus een tijdje ermee gestopt en overgegaan op condooms tijdelijk (voor ons niet de allerbeste methode, nogmaals
dus... )Maar....nu ben ik net weer begonnen met die pleister, alleen net na mijn laatste menstruatie, en ben de derde pleister (laatste pleister) vergeten op te plakken, en heb 'm een dag later opgeplakt. Nu ben ik deze week ongesteld geworden met pleister opgeplakt dus had zoiets van: oh, dat komt vast omdat ik 'm te laat opgeplakt heb, want in de week dat je de pleister niet opplakt krijg je je menstruatie.
Maar...ik heb altijd maar 1 dag last van buikpijn, en heb altijd maar weinig bloed bij de menstruatie als ik de pleister gebruik, en nu heb ik al voor de tweede dag last van (erge) buikpijn en heb ik iets verloren wat er anders dan anders uitziet (beetje zoals het eruit kan zien net na de bevalling, in de kraamweek).
Zou dat een vroege miskraam kunnen zijn? Ik weet dat het misschien stom klinkt
maar ik zit een beetje met onzekerheid en aangezien ik me niet zo lekker voel zou ik graag weten waardoor het komt dat het nu zo anders is dan anders. Ik weet dat er hier geen experts zitten, maar ik kan het in de handleiding niet echt vinden.
Maar áls dat zo is, dan kwam dat niet door die vergeten pleister, maar was het al iets langer zo. Zou dat eventueel kunnen?
Als je blijft bloeden sowieso even naar de huisarts gaan! En als je er onzeker over bent kan je ook wel even overleggen met je huisarts!
Ooit aan Implanon gedacht als anticonceptie? Daar hoef je 3 jaar lang niet meer aan te denken
Oh, en ik wil niks wat er 'in' mijn lichaam moet qua anticonceptie (behalve dan een pilletje) want dat vind ik eng
Huisarts wordt een beetje moeilijk omdat ik dan de huisartsenpost zou moeten bellen, en dat vind ik weer overdreven.
quote:De huisartsenpost kan je ook gewoon bellen voor telefonisch overleg en ik denk dat je daar wel een goede reden voor hebt nu hoor
Daar zat ik dus ook aan te denken. Maar kan het dan zijn dat ik die miskraam veroorzaakt heb doordat ik weer ben begonnen met die pleister? door de hormonen?
Oh, en ik wil niks wat er 'in' mijn lichaam moet qua anticonceptie (behalve dan een pilletje) want dat vind ik eng
Huisarts wordt een beetje moeilijk omdat ik dan de huisartsenpost zou moeten bellen, en dat vind ik weer overdreven.
Daar bellen ook wel mensen heen die een beetje verkouden zijn En of je het veroorzaakt kan hebben, daar valt niet zoveel over te zeggen. Er zijn zovéél mogelijke redenen voor een miskraam. En jezelf gek maken met 'heb ik dit zelf gedaan' helpt daar niks aan.
Kan het trouwens ook gewoon wat 'oud bloed' geweest zijn? Dus over de nacht opgehoopt en wat gestold en dan 's morgens er uit? Dat 'fliebert' ook wel eens.
Op deze site staat wel wat meer hierover en wordt nergens gerept over een kans op een miskraam door het gebruik van de pleister.
quote:Dit was behoorlijk groot (4cm ongeveer) en leek (daar deed het me in ieder geval aan denken) op een vruchtzakje. Ook stevig dus. Dus 'flieberen' (ik begrijp wel wat je daarmee bedoelt, een beetje gestold bloed?) was het niet mijns inziens.Op zaterdag 21 februari 2009 10:40 schreef freecell het volgende:
[..]
De huisartsenpost kan je ook gewoon bellen voor telefonisch overleg en ik denk dat je daar wel een goede reden voor hebt nu hoor
En of je het veroorzaakt kan hebben, daar valt niet zoveel over te zeggen. Er zijn zovéél mogelijke redenen voor een miskraam. En jezelf gek maken met 'heb ik dit zelf gedaan' helpt daar niks aan.
Kan het trouwens ook gewoon wat 'oud bloed' geweest zijn? Dus over de nacht opgehoopt en wat gestold en dan 's morgens er uit? Dat 'fliebert' ook wel eens.
quote:Da's vreemd. Bij mij kwam het best regelmatig, hoewel ik na het stoppen met de pleister wel vaak een aantal dagen moest wachten op de bloeding, en je de pleister dus alweer op moet plakken terwijl je nog menstrueert. Dat vind ik wel wat apart.Op zaterdag 21 februari 2009 11:14 schreef Maneki.Neko het volgende:
Ik heb ook een tijdje Evra gebruikt..ben er mee gestopt toen ik ongesteld werd op momenten dat het niet moet, en er geen bloeding kwam op momenten dat het wél moest..
Oh ja, iedereen bedankt voor de reacties!
[ Bericht 10% gewijzigd door Suzanna op 21-02-2009 12:10:31 ]
quote:Mwa, de oorzaak lijkt me niet zo belangrijk. De vraag is MI meer of ze een miskraam gehad heeft en of ze daar nog wat mee moet....
Nou, ik zou hier dan toch ook weer niet de huisartsenpost voor bellen. De vraag is maandag nog exact hetzelfde als vandaag, namelijk of Evra een miskraam kan veroorzaken.
Correct me if I'm wrong.
quote:ik denk dat ik dan gewoon ff goed in de gaten hou dat het niet uit de hand loopt. als je opeens heel veel gaat bloeden gewoon naar de huisartsenpost gaan hoor! je weet maar nooit. maar als je je verder redelijk ok voelt is het idd wellicht niet nodig. *knufs* iig!Op zaterdag 21 februari 2009 11:29 schreef Suzanna het volgende:
[..]
Dit was behoorlijk groot (4cm ongeveer) en leek (daar deed het me in ieder geval aan denken) op een vruchtzakje. Ook stevig dus. Dus 'flieberen' (ik begrijp wel wat je daarmee bedoelt, een beetje gestold bloed?) was het niet mijns inziens.
quote:Tja, dat leek me niet de vraag van Suzanna, maar misschien heb ik het verkeerd gelezen. Als het om jouw vragen gaat, zou ik zeggen wat simmu ook zegt. Bij blijvende pijnklachten en veel bloedverlies bellen naar de huisarts.Op zaterdag 21 februari 2009 13:22 schreef freecell het volgende:
[..]
Mwa, de oorzaak lijkt me niet zo belangrijk. De vraag is MI meer of ze een miskraam gehad heeft en of ze daar nog wat mee moet....
Correct me if I'm wrong.
Ik bloed niet vreselijk veel en de pijn is ook te harden, dus daar heb ik niet zo'n last van. Ik was meer een beetje in verwarring wat dit nou kon zijn, aangezien het de eerste keer is dat zoiets gebeurt bij mij.
Bedankt voor jullie reacties in ieder geval!
Hmm even van andere orde: mn bazin belde net... ze komt donderdag langs voor kraamvisite maar tevens om het reorganisatieplan te bespreken. Volgens mij betekent dat niet veel goeds... tenminste als ik mijn collega mag geloven hebben we nog wel werk, maar is onze functie lager gewaardeerd...
dat zou dus betekenen een teruggang in salaris.. en niet alleen door de ouderschapsverlof. Dit is op zich niet het ergste, maar ons was al een hele tijd voogehouden dat we juist omhoog zouden gaan 
en dat de functie interessanter zou worden ipv uigekleed Nou ja even donderdag afwachten dan maar.En het klinkt ook alsof ze kraamvisite misbruikt om tijdens je verlof tóch dingen met je te regelen, daar zou ik ook neit blij van worden eerlijk gezegd...
Hier gaat het ruk
Koppijn, keelpijn en ik weet niet wat Leander heeft, maar hij wil alleen maar huilen, eten en slapen
En dat huilen ben ik én niet van hem gewend én het is vrij onhandig met dat hoofd van mij....
Heb mijn oppashummels voor deze week maar even afgezegd, dat kan er even niet bij nu.
Mmm klinkt niet echt fijn Diaan..zoiets zou toch niet op kraambezoek besproken moeten worden vind ik zelf..
Ik ben trouwens al die tijd vergeten te vragen hoe dat nieuwe ding daar aan het ziekenhuis bevallen is. (Hoe heet 't ook weer?
)Freecell, zou Leander niet gewoon een sprongetje kunnen doorgaan op dit moment?
Freecell beterschap
hopelijk knap je snel op en is Leander ook weer zijn oude ikje.Hoeveel oppaskindjes heb jij eigenlijk?
Rocka, wat bedoel je? Het geboortecentrum? Daar ben ik uiteindelijk niet bevallen omdat ik medisch moest bevallen in het ziekenhuis. Tegen de tijd dat jij gaat bevallen, is het vrouwkindcentrum open volgens mij.\\
Freecell, dat kllinkt niet fijn. Beterschap
Ook voor Leander.Ik zag je
kaartje bij de VK liggen vanmiddag [ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 24-02-2009 19:17:15 ]
En Leander doet óf een sprongetje óf regeldagen. In ieder geval niet standaard
Het gaat vast gauw weer over En OR of niet, ik vind het geen kraamvisite-iets Diaan
Vind je het zelf eigenlijk ook vervelend of kan het je niet zoveel schelen dat ze het bij jou komt bespreken? Anders maken wij straks een probleem dat er helemaal niet is Freecell, ik vind het zelf ook niet een kraamvisite-iets.. ben ik het helemaal mee eens. Maar aan de andere kant snap ik ook wel weer dat ze het snel met me wil bespreken en dat het net zo uitkomt, tja dat moet dan maar.... ik ben veel te makkelijk en ook wel nieuwsgierig. Ik ben bij voorbaat al een beetje pissig, misschien komt er nu meer duidelijkheid en is dat beter voor mn gemoedsrust .
Reinhilde had inderdaad vandaag haar operatie... ik hoop dat het allemaal goed is gegaan!!!
Dan blijft over om je er sterkte mee te wensen
Dus bij deze! Ik zou ook nieuwsgierig zijn geloof ik quote:Dankjewel!! Ik kijk er wel een beetje tegenop om eerlijk te zijn.... ik ben het er niet mee eens zoals mn collega het uitgelegd heeft maar mijn bazin kan nogal overtuigend dominant zijn, dus lastig iets tegenin te brengen. Nou ja, we shall see, morgen eerst mn andere zieke collega thuis bellen en met haar bespreken hoe we dit gaan aanpakken.Op dinsdag 24 februari 2009 20:24 schreef freecell het volgende:
Ok duidelijk
Dan blijft over om je er sterkte mee te wensen
Freecell, beterschap!
Ik ben gisteren weer voor het eerst aan het werk geweest en hoewel ik aan het einde van de dag me compleet gesloopt voelde (was zoooo moe) vond ik het toch wel erg fijn er even tussenuit te zijn geweest en "mijn eigen ding te doen". Mila is bij oma (mijn moeder) gebleven.
Morgenmiddag ga ik lunchen met een vriendin, dan blijft Mila even een paar uurtjes bij papa alleen. Ben benieuwd hoe hij dat gaat vinden
quote:Ja! ReinhildeOp dinsdag 24 februari 2009 19:16 schreef LovelyLady het volgende:
Had Reinhilde niet haar operatie vandaag?
Incl. foto. quote:Een hele anonieme
Het vervolg van het verhaal over Reinhilde's teen staat op het speeltuinbankje.
Hier gaat het al wat beter
Niet met de hoofdpijn, wel met de rest. Heb goed geslapen, Leander is minder ongelukkig en ik heb toch maar wat dingen afgezegd deze week en dát geeft een heleboel rust.Dus: onverminderde koppijn, zie vlekjes en ben een stuk gelukkiger
quote:Fijn dat het wat beter gaat freecell (ook met Leander natuurlijk)Op woensdag 25 februari 2009 09:35 schreef freecell het volgende:
[..]
Een hele anonieme
Hier gaat het al wat beter
Dus: onverminderde koppijn, zie vlekjes en ben een stuk gelukkiger
quote:Nu alweer? Ik heb het gevoel dat je ook nog wel even verlof had... maar dat komt misschien ook omdat Mila pas na een aantal weken thuis is gekomen.
Diaan, dat klinkt balen maar even donderdag afwachten dus.. Ben benieuwd wat er gaat gebeuren, hoop voor je dat het allemaal meevalt!
Ik ben gisteren weer voor het eerst aan het werk geweest en hoewel ik aan het einde van de dag me compleet gesloopt voelde (was zoooo moe) vond ik het toch wel erg fijn er even tussenuit te zijn geweest en "mijn eigen ding te doen". Mila is bij oma (mijn moeder) gebleven.
Morgenmiddag ga ik lunchen met een vriendin, dan blijft Mila even een paar uurtjes bij papa alleen. Ben benieuwd hoe hij dat gaat vinden
Freecell, fijn dat het wat beter gaat!!
quote:Ik heb niet gedaan aan "verlof". Ik werk bij mijn broer in zijn bedrijf en heb hem tijdens de zwangerschap zo lang laten zitten dat ik het niet zo netjes vond om nu te zeggen dat ik nog langer bij Mila wou blijven. (overigens zou hij daar alle begrip voor hebben) Bovendien is het niet een normale baan van 40 uur ofzo, ik werk ongeveer 1 dag in de week en of ik dat nu zondagnacht wil doen of woensdag overdag maakt niets uit.Op woensdag 25 februari 2009 10:57 schreef Diaan73 het volgende:
[..]
Nu alweer? Ik heb het gevoel dat je ook nog wel even verlof had... maar dat komt misschien ook omdat Mila pas na een aantal weken thuis is gekomen.
quote:Ik weet haar naam niet meer. Een jonge slanke blonde juf.Op dinsdag 24 februari 2009 20:21 schreef Diaan73 het volgende:
Geboortecentrum ben ik dus uiteindelijk niet terecht gekomen Rocka. Wie had je vandaag? Ze zijn daar erg leuk..... en goed niet geheel onbelangrijk. En leuk dat ons kaartje daar ligt, ik vond het altijd erg leuk om die mand met kaartjes door te spitten.
Vooralsnog is voor mij het voordeel dat het naast B's KDV zit
quote:dat sluit toch niet uit dat het in andere gevallen wél invloed kan hebben op de zwangerschap?Op zaterdag 21 februari 2009 11:02 schreef Belana het volgende:
een miskraam veroozaken door hormonen lijkt me niet kunnen, er zijn namelijk mensen die dwars door het gebruik van de pil heen zwanger worden
quote:En klein? Nienke?
[..]
Ik weet haar naam niet meer. Een jonge slanke blonde juf.
Vooralsnog is voor mij het voordeel dat het naast B's KDV zit
Wat lief dat jullie nog aan me gedacht hebben dinsdag! Ik was dit topic even uit het oog verloren.
De operatie is goed gegaan, het doet nog best wel zeer, ik hoop dat het snel geneest zodat ik weer schoenen aan kan en naar buiten kan met Thomas.
Suzanna, hoe is het afgelopen?
En heb je wel eens aan de prikpil gedacht? Dan hoef je alleen maar 1x per 3 maanden een prik te halen bij de HA, verder hoef je nergens aan te denken.
quote:Martine, ze is nieuwOp woensdag 25 februari 2009 11:31 schreef Diaan73 het volgende:
@Raissa, ow okay op die fiets... goed geregeld dan dat je zelf kunt bepalen op welke dag je werkt.
[..]
En klein? Nienke?
Gelukkig is het nieuws van je werk niet zo'n drama als je eerst gedacht hebt.
quote:Martine is toch niet nieuw? Kim is nieuw.... maakt ook niet uit...
[..]
Martine, ze is nieuw
Gelukkig is het nieuws van je werk niet zo'n drama als je eerst gedacht hebt.
Reinhilde fijn dat de operatie is goed gegaan!!
En bedankt voor jullie meeleven...
quote:ohja, kim was hetOp donderdag 26 februari 2009 22:39 schreef Diaan73 het volgende:
[..]
Martine is toch niet nieuw? Kim is nieuw.... maakt ook niet uit...
Reinhilde fijn dat de operatie is goed gegaan!!
En bedankt voor jullie meeleven...
sollie!quote:Maakt niet uit hoor, je bent zwanger en vergeetachtig hè??
Kim is ook wel aardig. Ik vind ze trouwens allemaal aardig en leuk daar.Reinhilde, ook fijn voor jou dat je operatie goed is gegaan! leuke avatar, trouwens
Ik ben gisteren en vandaag weer erg bezig met 'wat nou als'. Zou over een week of 2 met verlof gaan, al het babyspul zou weer in huis zijn, een hoekje op onze kamer zou ingericht zijn... We hebben gisteren besloten om 15 april, die hou ik in mijn hoofd aan als uigerekende datum, iets fijns te gaan doen. Naar zee, speeltuin, we zien wel. Maar wel iets. Wat werkt een hoofd toch raar.
Lastig zo'n hoofd
Lishe
Ik geloof zowaar dat ik na 7 maanden, 4 weken en 2 dagen (8 maanden - 1 dag) na de bevalling weer ongesteld wordt. Heeft nog aardig lang geduurd gelukkig!
en ik vind 't heel positief (en schattig ), om samen zo'n plan te maken voor die dag.Lijkt me wel prettig, of niet dan?
Ik wist nog heel goed dat het me zwaar tegen gevallen was (en zeker ook de prikken), maar durfde je dat niet van te voren te zeggen omdat je er al zo tegen op zag
Doe rustig aan!
Ja lijkt mij ook wel weer prettig! Eerst maar kijken of het inderdaad doorzet
Het zet vast wel door
. Vraagt ze, terwijl ik totaal over de rooie aan het huilen ben: "Hoe sta jij in het leven, heel kwetsbaar?". Ikke: "nee hoor, helemaal niet, ALLES gaat ALTIJD heel GEMAKKELIJK en GOED bij mij" . En natuurlijk voel ik dan dat ze denkt 'hmmm, kwetsbaar dus'. Echt verschrikkelijk, dit soort dingen. Bahbahbah. Ik ben zo boos .Zo, en dan ga ik nu weer verder met alle ellende opzij zetten en gewoon gelukkig zijn, zoals ik dat meestal ben.
Echt, stom wijf
...Balen dat je er zo'n rotgevoel aan over hebt gehouden.
balen Guuzewuus! Weet je ook al wat haar advies is of hoor je dat pas later?
quote:Ik word daar ook zo kwaad van, als ze andere (privé!)dingen willen weten. Die beslissing om in je eentje een kind te krijgen kan natuurlijk ook als een zwaktebod gezien worden. Ik heb namelijk gefaald in het vinden van een partner. En aan het alleenstaand ouderschap kunnen mensen ook een hoop negatieve emoties koppelen: "wat zal dat zwaar zijn, kan ze het wel met iemand delen, en haar ouders wonen ook nog zo ver"....Op vrijdag 27 februari 2009 12:35 schreef Brighteyes het volgende:
Wat een rare vraag? Ik bedoel, ik weet niet of ze jouw hele verhaal kent, maar alleen al de beslissing nemen om in je eentje een kind te krijgen lijkt mij al zo'n teken dat je juist heel sterk bent en heel goed je eigen keuzes kan maken. Of zie ik dat nou echt verkeerd...
Balen dat je er zo'n rotgevoel aan over hebt gehouden.
Ik voel me dan zo verkeerd gezien, vind dat 'vooroordeel'zo oneerlijk. Ik ben zo dolgelukkig met Stella, ik heb het minder zwaar dan menig stel, ik voel me bevoorrecht en ben blij dat ik, hoewel ik nog geen partner gevonden heb, wel mijn grootste droom mag leven nu. Ik ben moeder godverdomme.
Oh sorry, ik ben echt zo boos/ verdrietig nu.
Ze vroeg ook of ik bij een psycholoog liep enzo, en hoe het kwam dat ik alleenstaand moeder was (wat ik in mijn relaas puur als een mededeling had verteld, ivm opvang waar ze naar vroeg), en ik had de hele tijd het gevoel 'dat heeft er alleemaal niks mee te maken'.
Hmmmm, sorry, nogmaals.
Stella ligt nu te tukken in haar bedje en ik ga de tuin lenteklaar maken, even mijn frustraties eruit gooien
. Zo had ik het nooit bekeken, van dat gevoel van falen enzo, of althans, het idee dat anderen het mss zo zien. Kan me voorstellen dat het je wel extra voorzichtig maakt, zeker als je bang bent voor stempels.
Ik moet zeggen dat ik me niet kan voorstellen dat ze je er op af zou rekenen, of er een bepaalde typering eraan zou hangen, maar dat komt wellicht ook door mijn eigen beeld ervan.
Ik had nl. zoiets van 'die vent komt echt vanzelf nog wel een keer, maar als die pas komt als ik 40+ ben zijn de kansen op een kindje zo klein, daar ga ik niet op zitten wachten. Als hij van mij houdt, dan houdt hij (wie het dan ook zal zijn) ook vast wel van de kinderen die ik zelf heel bewust heb gekregen.' Helemaal niet als zwak dus, ik vind het juist heel sterk. Echt hoor!
En wat betreft alleenstaand ouderschap, nu is het bij jou een bewuste keuze geweest, maar mensen drukken veel te snel een stempel op iets. alsof een ouder niet net zoveel liefde kan geven als wanneer er wel beide ouders zijn
quote:Eensch.. en vooral arbo-artsen stempelen graag en duwen je in hokjes. (ook al snap ik dat hun ook wel graag willen dat jij zo snel mogelijk aan het werk moet etc).Op vrijdag 27 februari 2009 13:18 schreef _evenstar_ het volgende:
Wat BE zegt guuzewuus zegt.
En wat betreft alleenstaand ouderschap, nu is het bij jou een bewuste keuze geweest, maar mensen drukken veel te snel een stempel op iets. alsof een ouder niet net zoveel liefde kan geven als wanneer er wel beide ouders zijn
Guus laat je niet gek maken meid, je bent een sterk wijf, en stoer (want ik heb dik respect voor je) en als je naar je meisje kijkt dan weet jij genoeg... laat die arbo-arts maar lullen!
.Ik heb de tuin helemaal opgeruimd, met een energie, daar zeg je u tegen
, en nu kan ik erweer tegen.Fysieke arbeid, soms is dat de oplossing
.En nu ga ik me verheugen op de lente en op een feestje in de tuin (hopelijk, want 6 april is nog wat vroeg in de lente
).Nogmaals dank voor de lieve reacties.
Met mij gaat het niet zo. Het is me allemaal wat teveel lijkt wel. Gaat vast wel weer over, maar nu even niet
Hoe voelt het dan? Snel boos, huilen, moe? Rottig, hoor.
Lieve Sjak, als je maar weet dat ik je een geweldig mens vind en dat ik je alle goeds gun. Snel weer!
succes, het is gewoon tijd voor zon en lente, ik denk echt dat dat wat helpt.quote:Op dinsdag 3 maart 2009 12:34 schreef Lishe het volgende:
O Sjak, het is ook veel te veel om zomaar te behappen. Dat boze herken ik (heel erg). Heb zelfs mijn haar lichter geverfd zodat ik er misschien wat vriendelijker uitzie.
absoluut. Ik ben ook niet op mijn sterkst nu. Inderdaad ook te snel boos en vaak om niets. Totale onrust regeert. Maar, toen de zon gisteren scheen en ik heerlijk met plantjes bezig was, schoot het door mijn hoofd. Dit is wat ik mis... de zon. Hoop dat het bij meer zo simpel is op te lossen. In elk geval een speciaal voor Sjak.die ontsteking is erg bezig en nu zijn mijn lymfeklieren opgezet en doen pijn.
dat is toch een teken dat mijn lijf er mee bezig is?
is dat goed of niet goed?
eerlijk gezegd vind ik het doodeng en ik zit als een hypochonder te letten op elk pijntje
gelukkig moet ik over 2 weken weer een ct-scan laten maken (ik ben nog steeds onder controle voor mijn nier) dus als het weer zou rommelen daar ben ik er op tijd bij
alleen zittie nu op mijn rechterbil en kan ik m niet zien en er niet bij om te verzorgen.
maar
zegt dat het weer een flinke is het voelt in elk geval of ik op een punaise zit.
quote:Is dit iets wat elke keer weer terug kan komen? Heeft het met weerstand te maken? In elk geval weer sterkte en beterschap, pffff. Pijn is zoooo (&^%^&*(*&^.Op dinsdag 3 maart 2009 12:57 schreef lady-wrb het volgende:
weer een abces maar dan nu weer uitwendig zoals alle andere keren voor die op mijn nier.
alleen zittie nu op mijn rechterbil en kan ik m niet zien en er niet bij om te verzorgen.
maar
het voelt in elk geval of ik op een punaise zit.
quote:het heeft nog nooit een naam gehad. mij is het uitgelegd als een bakterie op de huid die eigenlijk iedereen heeft, maar die bij mij bij een beschadiging enorm aggressief wordt.Op dinsdag 3 maart 2009 13:01 schreef Belana het volgende:
is het hidradenitis wat je hebt? (ik heb dat ook, regelmatig ontstekingen, net weer 1 op mijn rug, gelukkig net open gegaan, want het deed zeer onder mijn bh bandje) heel vervelend! sterkte ermee!
ik heb wel eens gegoogled op hidradenitis, maar dat komt toch voornamelijk voor in huidplooien?
en daar heb ik het nou juist niet.
het is ooit begonnen bij mijn oog en via mijn wangen naar mijn hals gegaan en aan de zijkant precies waar dat harde stukje bh-band zit. en nu dus op mijn bil.
wat krijg jij voor medicatie? ik ga het maar met paracetamol proberen, want dit is niet fijn zitten zo (lopen overigens ook niet
)quote:het heeft idd met weerstand te maken. iedere keer als die mij mij achteruit gaat, is het raak.Op dinsdag 3 maart 2009 13:01 schreef chacama het volgende:
[..]
Is dit iets wat elke keer weer terug kan komen? Heeft het met weerstand te maken? In elk geval weer sterkte en beterschap, pffff. Pijn is zoooo (&^%^&*(*&^.
die inwendige kwam op na een hele lange periode kwakkelen door maandenlang slaapgebrek.
ik voelde het vorige week al aankomen. dan krijg ik plekjes op mijn lijf die op een bepaalde manier "anders" aanvoelen.
deze keer waren het een plekje onderaan mijn ribben, dezelfde plek maar dan op mijn rug en mijn bil.
en je doet er niks tegen. binnen een dag is het zichtbaar en in een paar dagen een bult van centimeters doorsnee. het vreet gewoon onderhuids verder.
hidradenitis zit vaak in huidplooien, ik heb het erg in mijn schaamstreek, maar dus ook midden op mijn rug een paar, het kan overal. ik heb er op dit moment weer veel last van en heb dan zelfs pijn in mijn gewrichten er van. maar loop je al bij een dermatoloog ook? die zou misschien een beetje kunnen helpen? vitamine B12 schijnt goed te zijn trouwens, dat moet ik ook weer halen.
worden ze bij jou ook opengesneden?
ik zei vorige keer nog tegen mijn huisarts dat hij echt de enige is die dat mag doen. vondtie wel een compliment
.maar van mijn bil blijftie af, of het moet nog pijnlijker worden. (dat snijden doet zoooooon pijn
)vitamine B12 ga ik dan maar ergens halen. of moet dat via een recept?
ik weet niet of B12 zo te krijgen is, ik weet dat je injecties kunt krijgen, maar ik denk dat er dan eerst een echt tekort vast gesteld moet worden. het zit natuurlijk wel in B-Complex erbij.
Lady-wrb
Sterkte met de ontstekingen Lady WRB en Belana!
Het lijkt mij heel naar iig. Ik heb er vroeger een aantal in mijn lies (nou ja, stukje meer richting m'n doos, daar waar het randje je onderbroek zit zeg maar.
) gehad, ook wel eens open laten snijden omdat ik echt niks meer kon, maar gelukkig nu al een jaar of 3 helemaal niks meer. *afklopt* Mijn oom (Huisarts) zei 'een scherp mesje kopen (bijv. papiersnij-mes) en dan even met een kort haaltje openhalen, en dan open houden, betadinescrub gebruiken etc. etc. Maar dat heb ik nooit gedurfd zelf. ik zal bij de volgende ontsteking wel eens bij de dokter navragen of het dat is.
in mijn lies heb ik wel eens een zo'n ingegroeid haartje, is ook pijnlijk, maar dat is niet te vergelijken bij dit geweld.
en ik heb er geen moeite mee om het zelf open te maken ( je moet toch wat
) maar dat helpt niet altijd afdoende, vandaar dat mijn dokter het wel mag doen.Ok, je kent het topic.
quote:Oja, en ook niet geheel onbelangrijk: in sommige gevallen moeten eerst andere vitamines op orde zijn voor je gaat slikken, om neurologische problemen te voorkomen (!!!!)Op dinsdag 3 maart 2009 13:29 schreef Belana het volgende:
daarom zei ik al, je kunt een tekort aan B12 aan laten tonen, dmv een bloedtest is dat en dat is wel belangrijk ja
Ik pleit nog steeds voor jaarlijks bloedonderzoek bij iedereen!
quote:herinnert zich een speeltuinbankje met hemelse opluchtingOp dinsdag 3 maart 2009 13:30 schreef Brighteyes het volgende:
Dat van mij waren idd ingegroeide haartjes, maar dan een beetje uit de kluiten gewassen.
Ok, je kent het topic.
Wat naar Lady-wrb. Ik kan me voorstellen dat je je daardoor rot voelt.
Ik hoop dat het snel weer over is. Dank jullie voor de lieve berichtjes. Ik kan inderdaad ook niet wachten tot de zon er weer is. Dat scheelt altijd wel wat.
maar zon zou iig wel helpen idd.
Voor mij helpt het gewoon het benoemen al. Het feit dat ik aan mezelf onderken dat ik me niet happy voel. De virtuele knuffels doen me dan altijd wel goed!
Lady, wat een ellende, dat dat steeds terugkomt. Veel sterkte en hopelijk valt de scan mee...
Er is natuurlijk een hoop te verwerken, net als bij Lishe. Ik denk dat dat niet zo maar 'over' is ineens. Erover praten helpt misschien al wat en een beetje lief zijn voor jezelf in alle opzichten Ik wens jullie de zon!
. En ik weet verdorie weer niks . Héééééééééél veel toitoitoi . Wat is het voor iets? Wist niet eens dat je nog op zoek was, gekkie . IK duim hoor, hoe laat? , zet hem op hè ... En voor de rest, kom toch lekker in het zuiden wonen, ik voel de lente hier echt al wel
. En wat rot Sjak dat je je niet lekker voelt, ik kan me voorstellen dat het inderdaad een verwerkingsnasleep is nog? Misschien dat opschrijven en dus accepteren voorlopig al even genoeg is. Bij deze ook nog een virtuele knuffel van mij en een lekkere lebberzoen van het Stellamonster
. En dat de lenteluchten maar snel jullie kant opkomen . Guus! Ik ben gevraagd, weer voor diezelfde organisatie, maar dan niet voor het jongerencentrum D, maar een ander onderdeel. Leuk! Dus met goede moed erheen, pas om 5 uur, hoor.
Hoe is het nu met de uitkomst van jouw werk en arbogesprek? Of liever live/pm/mail een keer?
Gesprek arboarts was ellendig, ben een paar uur van slag geweest. Verder wacht ik nu op bericht en zal ik snel wel weer andere klussen mogen doen ; hopelijk op een andere lokatie (daar heb ik om gevraagd). Nog geen reacties op mijn sollicitaties van de afgelopen week. Das de stand van zaken nu. Hou vol, he? . Jammer dat het pas om 5 uur is, anders konden we van te voren even koffie doen. Ik wil Stella om 1600uur ophalen nl.Maar ik ga heel hard aan je denken
. 
Guuzewuus, wat vervelend dat je je nu nog rotter voelt door die arts
Gelukkig heb je je meisje
quote:Ik voel me helemaal niet rot nuOp dinsdag 3 maart 2009 14:25 schreef snoopy het volgende:
Sugar, succes vanmiddag
Guuzewuus, wat vervelend dat je je nu nog rotter voelt door die arts
Gelukkig heb je je meisje
. Maar ik snap wat je bedoelt .quote:Owkee dan... *nieuwsgierigheid weer in de kast stopt...
Oei, nee BE, ik zal mijn mond er verder over houden, want daarover kan ik écht nog niks zeggen, is nog wel érg in inimini-staat-van-ontwikkeling.
quote:Op dinsdag 3 maart 2009 14:30 schreef Guuzewuus het volgende:
[..]
Ik voel me helemaal niet rot nu
misschien een beetje late reactie van mij op dat gesprek nog. Maar ik bedoelde het goed Ik steek gewoon een beetje mijn kop in het zand, denk ik
...quote:Heerlijk op zijn tijdOp dinsdag 3 maart 2009 14:38 schreef Guuzewuus het volgende:
Ik steek gewoon een beetje mijn kop in het zand, denk ik
En die lebberzoen was heerlijk!
quote:Goed zo vrouwkeOp dinsdag 3 maart 2009 14:39 schreef sjak het volgende:
[..]
Heerlijk op zijn tijd
En die lebberzoen was heerlijk!
. Er zat ook een beetje snot bij, proefde je dat ? Sugar, heel veel succes straks!!!
Jeutje Raissa! Nog zo lang na je bevalling! Jemig zeg... Sterkte met aansterken.
quote:Wow
Nou, ik ben weer terug uit het ziekenhuis. Heb gisteren een spoedcurretage ondergaan, voel me behoorlijk beroerd van de narcose nog, voel me erg zweverig
Sterkte met bijkomen dan!
quote:Ja, dat "zo lang na de bevalling" vonden ze in het ziekenhuis ook al zo raar.. Ik snap alleen niet helemaal waaromOp woensdag 4 maart 2009 10:39 schreef Brighteyes het volgende:
Sterkte met aansterken.
Ik was gewoon geduldig (nou ja, geduldig ) aan het afwachten tot dat stomme vloeien zou stoppen maar dat stopte dus maar niet...Bedankt allemaal voor de beterschapswensen!
quote:Ja ok, als je het zo bekijkt is het idd ook niet zo gek nee, als jij idd braaf dacht 'dit hoort erbij', maar vooral dat van dat spoed, daar schrok ik van.
[..]
Ja, dat "zo lang na de bevalling" vonden ze in het ziekenhuis ook al zo raar.. Ik snap alleen niet helemaal waarom
Bedankt allemaal voor de beterschapswensen!
Hopelijk knap je snel weer helemaal op!
quote:Het moest ineens snel, snel, snel, echo kon a la minute, curretage kon ook vrij rap.. Schrok er zelf ook wel behoorlijk van.. Er werd eerst namelijk gezegd dat het ook een bijwerking (zwaardere menstruatiebloedingen) is van de nieuwe medicatie die ik krijg, dus ik had verwacht dat ze het daarop af zouden schuiven en dat ik het er maar mee moest doen.. Toen kwam er nog even een andere gyn kijken en die maakte er gelijk een spoedje van.. Ik vond mezelf even heel zielig gisteren, alsof we alles nog niet gehad hadden, kwam dit er ook nog even bijOp woensdag 4 maart 2009 11:03 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ja ok, als je het zo bekijkt is het idd ook niet zo gek nee, als jij idd braaf dacht 'dit hoort erbij', maar vooral dat van dat spoed, daar schrok ik van.
Hier goed nieuws. Vandaag weer voor het eerst naar de fysio geweest en die was erg tevreden over mijn lichamelijke staat. Ik ook. Het scheelt echt enorm dat de zwangerschap en bevalling nu zoveel beter ging dan bij Ive. En ik ben op de weegschaal gaan staan, 72 kg. Dus ik hoef maar 7 kf af te vallen! Dat valt me erg mee en gaat ook vast lukken.
voor nuRaissa, sterkte!
Cattie, heel fijn!
Moet je nu nog bij de fysio blijven? (Je had toch bekkenklachten?) of is het nu klaar?ben gister naar groningen gereden. wat een takke-eind is dat zeg!
doodsaai ook, immer gerade aus... pfff, gelukkig nu gezellig mamadagje met slapend kind Ik deel even wat
uit, niet dat dat nou zo helpt, maar het komt uit een goed hart.Sjak....
Wat naar zeg. Jeetje...En Lishe ook
. En voor Guus, ook al 'hakt het er niet wezenlijk in', toch kut.
Lady-wrb, dat is ook een gedoe zeg, telkens van die rotdingen.
En ook een
voor Raïssa.Suug, solliciteren? Succes!
En Cattie, joh, 7 kilo, makkie...
Ladywrb hopenlijk is het sne weg, balen hoor dat t telkens weer komt, en kan me zeker na het zkh gebeuren voorstellen dat je meer schrik hebt.
Raissa
sterkte met opknappen.en de rest ook gewoon een dikke
Stomme rukarts! 
En Lies, ook 1 voor jou!
En Sugar; plannen in ontwikkeling...???
Ik ben helemaal niet nieuwsgiehierig... Dus ehm... PM? Of live, over 2,5 week, kan ook hè... Dikke zoen, ook voor jou. 
. Kom je gauw weer thuis? We missen jullie .Hier gisteren Twan 3x heen en weer gebracht naar school. Lennon in de kinderwagen, dat gaat best goed, maar die f*cking regen...
ik ben 4x nat geworden. Vanmorgen regende het weer heel erg en heb maar snel de auto bij mn ouders opgehaald... met dit weer zou je toch echt wensen dat je een 2e auto zou hebben.....quote:Ja ik heb vandaag de auto van mn ouders geleend. Vanmorgen door de regen naar hun gefietst, Twan en Lennon thuis gelaten, ze wonen maar op nog geen 3 minuten fietsafstand en toen weer snel naar huis met de auto. Heb net op marktplaats gekeken naar een leuk klein autootje en eentje gevonden. Nu nog Peaceman overtuigen.... hahaha. Heb in ieder geval al gebeld en ze houden hem even voor me vast. De auto van mn ouders kan ik ook niet altijd lenen en ik vind dat je toch wel erg beperkt bent zonder auto bij de deur en een baby in huis. Helemaal als het slecht weer is.
Diaan: kan je ook ergens even een auto lenen?
quote:Is het een leuk klein autootje met 3 of 5 deuren? Ik heb een "leuk klein autootje" (fiat punto, van 2008) met 3 deuren en ik vind het een hel om die maxicosi erin te proppen.. Nou heb ik natuurlijk op het moment niet de beste conditie van allemaal dus zeur ik misschien een beetje maar ik zou toch zeker wel willen adviseren om een 5-deurs auto uit te zoekenOp vrijdag 6 maart 2009 10:46 schreef Diaan73 het volgende:
[..]
Ja ik heb vandaag de auto van mn ouders geleend. Vanmorgen door de regen naar hun gefietst, Twan en Lennon thuis gelaten, ze wonen maar op nog geen 3 minuten fietsafstand en toen weer snel naar huis met de auto. Heb net op marktplaats gekeken naar een leuk klein autootje en eentje gevonden. Nu nog Peaceman overtuigen.... hahaha. Heb in ieder geval al gebeld en ze houden hem even voor me vast. De auto van mn ouders kan ik ook niet altijd lenen en ik vind dat je toch wel erg beperkt bent zonder auto bij de deur en een baby in huis. Helemaal als het slecht weer is.
quote:Ik heb zo'n easy-fix ding, daarop klik je de maxicosi vast en hoef je niet te emmeren met gordels, ideaal.. Alleen is het probleem dat ik de maxicosi echt met heel veel duw en trekwerk achter de stoel (en dus ook door de deur) moet proberen te krijgen..Op vrijdag 6 maart 2009 14:06 schreef mrien het volgende:
Dat is zeker aan te raden inderdaad. Ik heb ook een 3 deurs en krijg de maxi cosi echt niet op de achterbank in de gordel. Lotte zit dan altijd naast me op de passagiers stoel. Voor lange stukken gebruiken we altijd de andere auto
Zo'n easy fix systeem leek me wel handig maar wel duur..
Ach, nog even en dan gaat ze in het volgende stoeltje
Maxi cosi staat nu standaard in de auto aangezien de combi maxi cosi + Lotte te zwaar wordt voor m'n armen
Ik leen nu af en toe de auto van mn ouders en dat is ook een 3-deurs en dat gaat best goed. Ik zet de maxi-cosi toch op de voorstoel, tenminste in deze auto dan. In onze "hoofdauto" mag dat niet ivm airbag.
quote:Met een 3deurs is het inderdaad lastig vastmaken op de achterbank, vastzittend tussen deur, stoel en bankOp vrijdag 6 maart 2009 14:37 schreef Estrys het volgende:
Maar misschien dat het met een driedeurs achterin moeilijker is, dat kan ik me voorstellen.
't is best krap dan
Jippie, heerlijk....Ow en we gaan zondag 31 mei, dan zijn we 2 jaar getrouwd, een dagje naar Pinkpop. Lennon en Twan blijven die dag bij mijn ouders.... Eindelijk Madness en Depeche Mode zien
Morgen meteen kaartjes bestellen.Gaaf van dat auto'tje!