OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Laten we zeggen dat ik vorig jaar (toen ik 34 weken zwanger was) al een wortelkanaalbehandeling moest ondergaan... (en daarvoor al 8 jaar niet naar de TA geweest wasquote:Op woensdag 18 februari 2009 08:27 schreef lady-wrb het volgende:
succes
is het voor controle of heb je al schade?.
)
"nieuw" inderdaad wel een beetje.. de laatste keer dat we in dat theater waren geweest was de avond voor de positieve test. Dat was dus wel even een leuke herinnering.quote:Op dinsdag 17 februari 2009 20:23 schreef RockabeIIa het volgende:
Ah, lekker genoten Diaan. Voelde je je 'nieuw'?
Sterkte LL
Ow en gisteren de kraamcadeaus opgeruimd en vandaag gaat de ooievaar enz. van het raam.
De versiering en alle kaartjes laten we nog even hangen 
Ik zal binnenkort even een foto plaatsen, zoveel cadeautjes en kaartjes..... 
[ Bericht 9% gewijzigd door Diaan73 op 18-02-2009 09:55:00 ]
Make love, not war ☮
oeiquote:Op woensdag 18 februari 2009 09:12 schreef LovelyLady het volgende:
[..]
Laten we zeggen dat ik vorig jaar (toen ik 34 weken zwanger was) al een wortelkanaalbehandeling moest ondergaan... (en daarvoor al 8 jaar niet naar de TA geweest was
nou sterkte dan maar.
* lady-wrb is ook niet bepaald fan van de tandarts
maar wegblijven durf ik helemaal niet 
ik bijt m gewoon in zijn vingers als ie me pijn doet
quote:Op woensdag 18 februari 2009 10:02 schreef lady-wrb het volgende:
oei
nou sterkte dan maar.
* lady-wrb is ook niet bepaald fan van de tandarts
ik bijt m gewoon in zijn vingers als ie me pijn doet
dat is ook een goeie... 
Ach ja op zich valt het wel mee, ik moet gewoon even over de drempel gezet worden. Ik doe dat liever met iemand die begrijpt waarom ik 7 kleuren schijt voor de tandarts dan dat ik stijf van de zenuwen (en kotsend) bij een TA zit die niet weet wat er aan de hand is, en degene die ik had, vond dat ik maar overdreef.
Ik mag ook niet klagen hoor want tot nu toe heb ik nog maar 2 vullingen en ziet mijn gebit er goed uit.
succes LL!
Hier gelukkig helemaal geen angst voor de tandarts. Moesten gister met Amber even om naar dr tand te laten kijken.Hij zag in de pc dat wij ook nog voor controle moesten, nou zei ie, ga maar meteen zitten, doen we het meteen ff.
Hier gelukkig helemaal geen angst voor de tandarts. Moesten gister met Amber even om naar dr tand te laten kijken.Hij zag in de pc dat wij ook nog voor controle moesten, nou zei ie, ga maar meteen zitten, doen we het meteen ff.
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Sterkte LL
Moeilijke beslissing Owlet. Volgens mij had je dat toen toch ook met Ronja toen je weer aan het werk moest? Ik denk dat je inderdaad in je hart al weet wat je gaat doen
Dat is ook heftig Igraine! Je hebt dus maar eigenlijk amper verlof gehad van je studie als ik je goed begrijp. Het is geen schande om wat later af te studeren, maar kan me ook voorstellen dat je geen vertraging wilt
Moeilijke beslissing Owlet. Volgens mij had je dat toen toch ook met Ronja toen je weer aan het werk moest? Ik denk dat je inderdaad in je hart al weet wat je gaat doen
Dat is ook heftig Igraine! Je hebt dus maar eigenlijk amper verlof gehad van je studie als ik je goed begrijp. Het is geen schande om wat later af te studeren, maar kan me ook voorstellen dat je geen vertraging wilt
o maar dat herken ik wel van hier.quote:Op woensdag 18 februari 2009 10:10 schreef LovelyLady het volgende:
[..]
Ach ja op zich valt het wel mee, ik moet gewoon even over de drempel gezet worden. Ik doe dat liever met iemand die begrijpt waarom ik 7 kleuren schijt voor de tandarts dan dat ik stijf van de zenuwen (en kotsend) bij een TA zit die niet weet wat er aan de hand is, en degene die ik had, vond dat ik maar overdreef.
Ik mag ook niet klagen hoor want tot nu toe heb ik nog maar 2 vullingen en ziet mijn gebit er goed uit.
zijn dochter moet je ook met een verdovingsgeweer platschieten voor ze naar de tandarts gaat.ter illustratie: gister moest ze naar de kaakchirurg om een verstandskies te laten verwijderen.
het feest ging niet door: mevrouw maakte zo'n kabaal dat ze het nu onder algehele verdoving gaan doen.
Ik krijg net een telefoontje van vrienden die in scheiding liggen, hij is depressief en zij is niet in staat om voor de kinderen te zorgen (vier kinderen.... ) en hij vraagt of we hun jongste van 2,5 jaar oud in huis willen nemen, anders wordt 'ie uit huis geplaatst.
Nou heeft hun oudste van 8 een weekje bij ons gelogeerd in de herfstvakantie en die zou ik zo in huis nemen, die past echt prima in ons gezin (ook een meisje en ze is ontzettend lief en gezellig) maar de jongste is echt een mannetje wat veel aandacht nodig heeft, is nogal verwend volgens de vader. De oudste heeft al een plekje volgens hem...
Tjonge zeg, even een schok om zoiets te horen...
Nou heeft hun oudste van 8 een weekje bij ons gelogeerd in de herfstvakantie en die zou ik zo in huis nemen, die past echt prima in ons gezin (ook een meisje en ze is ontzettend lief en gezellig) maar de jongste is echt een mannetje wat veel aandacht nodig heeft, is nogal verwend volgens de vader. De oudste heeft al een plekje volgens hem...
Tjonge zeg, even een schok om zoiets te horen...
jeejt Suus, dat is nogal een vraag zeg!
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
jemig Suzanna!
Tis ook niet echt lekker gesteld van hem.... lijkt wel alsof je haast geen keuze hebt!
Sjonge en die kinderen worden dus ook nog allemaal uit elkaar gehaald, wat ontzettend zielig.
Ik zou er wel even goed over nadenken, het is niet niks wat je gevraagd wordt.
En is het voor permanent, of tijdelijk??? Succes hoor....
Tis ook niet echt lekker gesteld van hem.... lijkt wel alsof je haast geen keuze hebt!
Sjonge en die kinderen worden dus ook nog allemaal uit elkaar gehaald, wat ontzettend zielig.
Ik zou er wel even goed over nadenken, het is niet niks wat je gevraagd wordt.
En is het voor permanent, of tijdelijk??? Succes hoor....
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
moeten die mensen hun kinderen nou her en der onder gaan brengen? Ik vind het nogal wat, vooral omdat het kindje anders uit huis geplaatst moet worden, dat wordt het zo toch ook? En wat is er allemaal loos dat het kindje uit huis geplaatst moet worden.. heftig hoor!
Je zou er haast een boek over schrijven!
Oei! Dat is inderdaad niet iets waar je ja op moet zeggen omdat je het zielig vindt...
Voor hoe lang is het? En zou je ook een 'proefperiode' kunnen doen? Dat er wat achter de hand is als het allemaal niet lukt?
Voor hoe lang is het? En zou je ook een 'proefperiode' kunnen doen? Dat er wat achter de hand is als het allemaal niet lukt?
Ik denk dat het gevoelsmatig heel anders is als je kind bij je vriendin is, dan wanneer dat kind bij een onbekend crisispleeggezin belandt. Om vandaar uit wrs naar langere pleegzorg te gaan.quote:
Suus kan dat meiske van 8 niet bij jullie komen en dan het kindje van 2,5 naar dat gezin van het meisje? Mocht dit echt uit de hand gaan lopen vind ik de vragen van Freecell en co wel het navragen waard. Lijkt mij dat een kindje van 2,5 het nog niet zoveel uitmaakt waar het terecht komt maar het oudere meisje ken jullie al en jullie meiden ook dus neemt het ook makkelijker op voor jullie dan. En hij vraagt het toch ook promptverloren dus dan mag jij het ook op die manier vragen lijkt me...
Jeetje Suzanna, wat een situatie zeg
En wat is de verdere bedoeling? Voor ho e lang is dat dan? Verwachten ze op termijn wel voor het kind te kunnen zorgen?
En wat is de verdere bedoeling? Voor ho e lang is dat dan? Verwachten ze op termijn wel voor het kind te kunnen zorgen?
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Poeh, wat een vraag! En konden ze samen wél voor de kinderen zorgen?
Ik zou ook de mogelijkheden en verwachtingen goed afwegen en bekijken. Succes!
Ik zou ook de mogelijkheden en verwachtingen goed afwegen en bekijken. Succes!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
uhm, niet om het een of het ander hoor, maar hou je er ook wel rekening mee dat een scheiding an sich niet een reden is om kinderen uit huis te plaatsen? dan is er denk ik toch wel meer aan de hand. ik zeg niet dat je het niet moet doen hoor! dat bedoel ik niet. als je een van de kindjes in huis neemt moet je echter wel weten wat er aan de hand is, anders gaat het alsnog mis tenslotte.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Simmu of ik lees niet goed maar er staat toch duidelijk dat de vader depressief is en de moeder niet in staat om voor de kinderen te zorgen is? En dat in combi met een scheiding lijkt me meer dan genoeg redenen.
Pfft...tjonge jonge. Een heleboel telefoontjes verder (ja, we gaan hier echt niet zomaar antwoord op geven.... ) blijkt het niet nodig te zijn. De vrouw wil scheiden, maar de man wil het huis niet uit (ja, ik heb de huur betaald dus ik blijf hier lekker) dus wil de vrouw het huis uit met alle kinderen. Man wil dat voorkomen en gaat proberen de kinderen overal te plaatsen om ze niet kwijt te raken. Wanhoopspoging dus... (achter de rug van de vrouw om).
Ze kunnen samen niet voor de kinderen zorgen, dat gaat echt goed mis. Vader schreeuwt tegen de kinderen (en moeder), ligt hele dagen op bed / de bank (volgens moeder of course) en claimt dat omdat hij depressief is, dat allemaal wel kan. Zijn vrouw vindt dat dat niet kan, en vindt dat hij aan zichzelf moet kunnen werken ondanks de depressie (waar hij stevige medicijnen voor heeft overigens...).
Maar goed, de moeder heeft een tijdje geleden ook aangegeven depressief te zijn en daar medicijnen voor te willen, ik heb een tijdje geen contact gehad, nou blijkt dat ze bang was dat ik geen contact meer zou willen als ik hoorde dat ze gingen scheiden (tijdje geleden hebben ze al bijna op het punt gestaan uit elkaar te gaan, hebben ook een tijd gescheiden geleefd vanwege zijn depressie).
Maar goed, een heel verhaal dus, wat ook heel veel kanten heeft, en waar je ook nooit helemaal je vinger op kunt leggen wat er nou precies allemaal aan de hand is. Geen idee wie er nou precies 'gelijk' heeft of wat dan ook, maar natuurlijk zijn er weer de KINDEREN de dupe van
(dat maakt me echt zo verdrietig, het zijn schatjes....oudste is 8, jongste dus 2,5....)
Maar goe, het is dus niet nodig dat het kindje bij ons komt, we zouden het ook niet gedaan hebben, ik heb er nog even over nagedacht toen ik nog niet wist dat het niet nodig was uiteindelijk, maar een vriendin van me zei ook, als je eerste ingeving is: 'dat kan ik niet' dan moet je zoiets ook niet doen. Als ik het niet aankan, is het ook niet goed voor ons gezin...
Ik had trouwens al gevraagd of ik dan het oudste meisje in huis kon krijgen, maar daar had hij allerlei redenen voor waarom dat niet zou kunnen. Daar zou ik namelijk niet zo lang over na hoeven denken, dat had zo gekund.
Ik ben aan de ene kant blij dat het niet nodig is, maar ik vind het allemaal zo vreemd...
) blijkt het niet nodig te zijn. De vrouw wil scheiden, maar de man wil het huis niet uit (ja, ik heb de huur betaald dus ik blijf hier lekker) dus wil de vrouw het huis uit met alle kinderen. Man wil dat voorkomen en gaat proberen de kinderen overal te plaatsen om ze niet kwijt te raken. Wanhoopspoging dus... (achter de rug van de vrouw om). Ze kunnen samen niet voor de kinderen zorgen, dat gaat echt goed mis. Vader schreeuwt tegen de kinderen (en moeder), ligt hele dagen op bed / de bank (volgens moeder of course) en claimt dat omdat hij depressief is, dat allemaal wel kan. Zijn vrouw vindt dat dat niet kan, en vindt dat hij aan zichzelf moet kunnen werken ondanks de depressie (waar hij stevige medicijnen voor heeft overigens...).
Maar goed, de moeder heeft een tijdje geleden ook aangegeven depressief te zijn en daar medicijnen voor te willen, ik heb een tijdje geen contact gehad, nou blijkt dat ze bang was dat ik geen contact meer zou willen als ik hoorde dat ze gingen scheiden (tijdje geleden hebben ze al bijna op het punt gestaan uit elkaar te gaan, hebben ook een tijd gescheiden geleefd vanwege zijn depressie).
Maar goed, een heel verhaal dus, wat ook heel veel kanten heeft, en waar je ook nooit helemaal je vinger op kunt leggen wat er nou precies allemaal aan de hand is. Geen idee wie er nou precies 'gelijk' heeft of wat dan ook, maar natuurlijk zijn er weer de KINDEREN de dupe van
(dat maakt me echt zo verdrietig, het zijn schatjes....oudste is 8, jongste dus 2,5....)Maar goe, het is dus niet nodig dat het kindje bij ons komt, we zouden het ook niet gedaan hebben, ik heb er nog even over nagedacht toen ik nog niet wist dat het niet nodig was uiteindelijk, maar een vriendin van me zei ook, als je eerste ingeving is: 'dat kan ik niet' dan moet je zoiets ook niet doen. Als ik het niet aankan, is het ook niet goed voor ons gezin...
Ik had trouwens al gevraagd of ik dan het oudste meisje in huis kon krijgen, maar daar had hij allerlei redenen voor waarom dat niet zou kunnen. Daar zou ik namelijk niet zo lang over na hoeven denken, dat had zo gekund.
Ik ben aan de ene kant blij dat het niet nodig is, maar ik vind het allemaal zo vreemd...
Zo, en nu ben ik het hele gebeuren ook goed zat. Ga maar weer eens leuke dingen doen met de kinderen 
(en het buurmeisje) ...
(en het buurmeisje) ...
Klinkt als een plan!quote:
Zo, en nu ben ik het hele gebeuren ook goed zat. Ga maar weer eens leuke dingen doen met de kinderen
Fijn dat het niet nodig was, maar wat een lastige situatie wel
Vervelend gevalletje want je houdt het toch in je achterhoofd Suus.
Hier een gevalletje van ik weet het niet. Kennen jullie het gevoel dat als je iemand ziet/kent en dan het gevoel krijgt van die wordt niet oud en het gaat allemaal te voorspoedig en haalt nu al alles uit het leven wat erin zit? Dat heb ik de laatste weken met Kaith verschrikkelijk en met Eva helemaal niet. Die zie ik voor me als een oude dame met kinderen om zich heen maar bij Kaith lijk ik niet verder te kunnen denken en nu vooral ze maar niet op wil knappen van de griep en er ook maar meteen weer twee kiezen bijkweekt. Ze blijft snotteren, hoesten, spugen, niet willen eten en daardoor dus nog 11 kilo maar wel 96cm dus het uiterlijk van een grasspriet zeg maar. Slaapt overdag weer rustig twee uur en ziet er slecht uit en op de een of andere manier benauwd me dat momenteel verschrikkelijk. Mijn lief denk dat ik spoken zie en dat zal ook wel maar als ze alles ondergespuugd heeft dan ligt ze bij ons in bed en dan vind ik haar zo breekbaar terwijl ze soms ook wel praatjes voor tien heeft hoor en genoeg speelt maar ergens knaagt het de hele tijd...
Sorry voor de lap tekst.
Hier een gevalletje van ik weet het niet. Kennen jullie het gevoel dat als je iemand ziet/kent en dan het gevoel krijgt van die wordt niet oud en het gaat allemaal te voorspoedig en haalt nu al alles uit het leven wat erin zit? Dat heb ik de laatste weken met Kaith verschrikkelijk en met Eva helemaal niet. Die zie ik voor me als een oude dame met kinderen om zich heen maar bij Kaith lijk ik niet verder te kunnen denken en nu vooral ze maar niet op wil knappen van de griep en er ook maar meteen weer twee kiezen bijkweekt. Ze blijft snotteren, hoesten, spugen, niet willen eten en daardoor dus nog 11 kilo maar wel 96cm dus het uiterlijk van een grasspriet zeg maar. Slaapt overdag weer rustig twee uur en ziet er slecht uit en op de een of andere manier benauwd me dat momenteel verschrikkelijk. Mijn lief denk dat ik spoken zie en dat zal ook wel maar als ze alles ondergespuugd heeft dan ligt ze bij ons in bed en dan vind ik haar zo breekbaar terwijl ze soms ook wel praatjes voor tien heeft hoor en genoeg speelt maar ergens knaagt het de hele tijd...
Sorry voor de lap tekst.
Mibos, dat lijkt me heel beangstigend. Misschien toch een bezoek aan de huisarts waard? Hoort zich een beetje aan alsof ze niet mee zoveel weerstand heeft.
I'm so glamourous I piss glitter!
Wat lijkt me dat een eng gevoel Mibos. Heel erg naar lijkt me dat. Zelf heb ik dat gevoel nooit bij mij kinderen, maar zorgen maken doe ik me ook regelmatig, vooral als ze weer eens ziek zijn.
Heel erg naar lijkt me dat. Zelf heb ik dat gevoel nooit bij mij kinderen, maar zorgen maken doe ik me ook regelmatig, vooral als ze weer eens ziek zijn.
We hebben afgesproken inderdaad dat we donderdagavond nog een keertje wegen en dan kijken of ze nog meer is afgevallen en we houden nu bij hoe vaak ze spuugt en dan gaan we vrijdag naar de huisarts. Dan hebben we een soort van lijstje met wat erin gaat en wat eruit komt op de niet natuurlijk weg. De laatste keer bij het bureau was 8 jan. (uit mijn hoofd de datum want precies weet ik het even niet) 12,6 kilo en dan 96 cm en nu maar 11,1 kilo gisteravond en nu was ze al niet veel omdat ze lang is maar nu is ze echt een spriet... Kortom ik maak me gewoon zorgen ook om mijn eigen gedachtes zeg maar. Lekker warrig ik weet het maar zo is het hier op dit moment.
Mibos Ik kan me voorstellen dat dat eng is. Ik zou gewoon (nou ja, gewoon...) naar de dokter gaan als het je niet lekker zit. Moedergevoel is iets om niet te licht over te denken 
Ik ken het gevoel ook wel. Het begint nu een beetje te zakken maar vanaf de laatste weken van de zwangerschap heb ik bij Avalon steeds weer de gedachte gehad "jij komt alleen even op bezoek". Vreselijk, en ik kon (kan) me er echt gek mee maken.
Sterkte
Ik kan me voorstellen dat dat eng is. Ik zou gewoon (nou ja, gewoon...) naar de dokter gaan als het je niet lekker zit. Moedergevoel is iets om niet te licht over te denken Ik ken het gevoel ook wel. Het begint nu een beetje te zakken maar vanaf de laatste weken van de zwangerschap heb ik bij Avalon steeds weer de gedachte gehad "jij komt alleen even op bezoek". Vreselijk, en ik kon (kan) me er echt gek mee maken.
Sterkte
Dat is echt wel een beetje boel he Rock?
Owlet ik vind het ergens heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zulke gedachtes heeft. Heb er nooit eerder last van gehad maar de laatste weken heb ik het heel sterk. En idd je kan jezelf er redelijk gek mee krijgen.
Owlet ik vind het ergens heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die zulke gedachtes heeft. Heb er nooit eerder last van gehad maar de laatste weken heb ik het heel sterk. En idd je kan jezelf er redelijk gek mee krijgen.
Ik heb dat dus ook gehad bij Yara. Bij Tomas helemaal niet en bij Yara wel...het begon ook al in de laatste weken van de zwangerschap en het heeft een maand of 3,4 geduurd. Voelde me er echt rot over. Mijn man wilde direct na de bevalling een afspraak maken voor sterilisatie aangezien er geen 3e in de planning staat en ik heb hem echt gezegd dat ik eerst wilde afwachten hoe het met Yara zou gaan die eerste maanden..quote:Op woensdag 18 februari 2009 17:49 schreef owlet het volgende:
Ik ken het gevoel ook wel. Het begint nu een beetje te zakken maar vanaf de laatste weken van de zwangerschap heb ik bij Avalon steeds weer de gedachte gehad "jij komt alleen even op bezoek". Vreselijk, en ik kon (kan) me er echt gek mee maken.
Hielp ook niet dat na mijn opmerking daarover de VK zelf begon over sterilisatie en dat je dat misschien beter niet direct kon doen ivm. wiegedood. De VK bracht het heel voorzichtig maar het was dus al precies waar ik mee bezig was geweest.
Nu snap ik overigens echt niet waar ik toen zo onzeker over was en waarom ik dacht dat het mis zou gaan. Geen idee waar het vandaan kwam maar dat gevoel had ik gewoon. Het is gelukkig helemaal verdwenen
She said you can paint your sky any colour
And you can paint your dark as dark as you need
And you can paint your light as light as you please
It's all up to you
And you can paint your dark as dark as you need
And you can paint your light as light as you please
It's all up to you
Dat herken ik ook absoluut. Mijn bevalling was lichamelijk maar ook geestelijk zo zwaar en langdurend dat ik daar absoluut de tik aan over gehouden heb dat ik hem heel dichtbij me wilde hebben, in dezelfde kamer. Liefst 24/7. Ik was zo bang dat ik en alsnog zou verliezen...
Maar nu heb ik dat niet meer. Het gevoel van mibos (her)ken ik niet.
Maar nu heb ik dat niet meer. Het gevoel van mibos (her)ken ik niet.
I'm so glamourous I piss glitter!
Ik heb dat gevoel met mijn middelste gehad..dat hij niet oud zou worden. Dat we toen zo met zijn gezondheid aan het klooien waren hielp daar niet aan mee. Tegenwoordig is het gevoel wat minder sterk aanwezig maar nog steeds zegt er op de achtergrond regelmatig een stemmetje dat ik er van moet genieten nu het nog kan. Heel vervelend vind ik!
♫ Saartje ♫
Wat gek eigenlijk dat zoveel moeders dat dus hebben. Ik herken het van nadat Lena uit het ziekenhuis kwam. En dan inderdaad wat Rockabella zegt: Bang om alsnog te verliezen. Bij mezelf ook, ik dacht: zul je zien, doorsta je al deze ellende, rij je jezelf tegen een boom. Volgens mij heeft Snakelady het ook bij Demi.
Al die gevoels zijn nu weggeebt gelukkig. Mibos, ik zou een afspraak maken bij de huisarts, en haar goed laten nakijken. Succes en beterschap voor Kaith.
Al die gevoels zijn nu weggeebt gelukkig. Mibos, ik zou een afspraak maken bij de huisarts, en haar goed laten nakijken. Succes en beterschap voor Kaith.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Getver, wat een nare gevoelens.
Ik heb wel heel vaak dat ik 's ochtends bang ben dat Thies niet meer leeft. Blegh.
Suzanna, wat een verhaal. En wat erg voor die kinderen....
Ik heb wel heel vaak dat ik 's ochtends bang ben dat Thies niet meer leeft. Blegh.
Suzanna, wat een verhaal.
En wat erg voor die kinderen....
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Onvoorstelbaar dat ik niet de enige ben met die gevoelens Ik had dat gevoel heel vaak bij Eva gehad, zeker omdat ze zo onvoorstelbaar vaak ziek was. Nog wel komen die gevoelens terug, als ze zich heel erg terug trekt van de wereld, dan heb ik zo'n "o god daar gaat ze" gevoel.
Er is 1 keer geweest dat de kinderarts ook zei "dit gaat niet goed aflopen" toen ze in het ziekenhuis lag en toen had ik ook een "zie je wel" gevoel. Gelukkig is ze er bovenop gekomen maar het leek even of al mijn bange voorgevoelens uit zouden komen.
Ik had dat gevoel heel vaak bij Eva gehad, zeker omdat ze zo onvoorstelbaar vaak ziek was. Nog wel komen die gevoelens terug, als ze zich heel erg terug trekt van de wereld, dan heb ik zo'n "o god daar gaat ze" gevoel.Er is 1 keer geweest dat de kinderarts ook zei "dit gaat niet goed aflopen" toen ze in het ziekenhuis lag en toen had ik ook een "zie je wel" gevoel. Gelukkig is ze er bovenop gekomen maar het leek even of al mijn bange voorgevoelens uit zouden komen.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Wat een heftige en nare gevoelens bij iedereen. Ik moet toegeven dat ik minimaal 15 x per dag check of Thomas nog adem haalt (als hij slaapt). Kijken of hij het nog doet. Ik heb gelukkig niet een stemmetje dat zegt dat hij hier maar even zal zijn, wat lijkt me dat vreselijk .
Ik loop al een paar weken met een ontstoken teen, en het ging maar niet over, dus vandaag naar de HA geweest. Mijn HA werpt één blik op mijn teen en zegt: 'dat moet geopereerd worden'.
Was ik al bang voor.
.Ik loop al een paar weken met een ontstoken teen, en het ging maar niet over, dus vandaag naar de HA geweest. Mijn HA werpt één blik op mijn teen en zegt: 'dat moet geopereerd worden'.
Was ik al bang voor.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt. De chirurg gaat mijn nagelbed verkleinen en mn nagel zelf ook
Morgen moet ik bellen voor een afspraak in het zkh, ik zie er echt tegenop, getver!
Mibos, wat een nare gevoelens zeg.... Ik herken het niet, maar het lijkt me heel lastig. Het kost volgens mij vreselijk veel energie.
ik heb wel heel lang gehad dat ik echt opgelucht was als ik Sasha hoorde huilen na zijn slaapje. En nog wel eigenlijk. Ik moet iig altijd 's avonds even luisteren naar zijn ademhaling voor ik ga slapen.
Reinhilde, auwie!
ik heb wel heel lang gehad dat ik echt opgelucht was als ik Sasha hoorde huilen na zijn slaapje. En nog wel eigenlijk. Ik moet iig altijd 's avonds even luisteren naar zijn ademhaling voor ik ga slapen.
Reinhilde, auwie!
***
quote:Op woensdag 18 februari 2009 21:09 schreef Reinhilde het volgende:
Wat een heftige en nare gevoelens bij iedereen. Ik moet toegeven dat ik minimaal 15 x per dag check of Thomas nog adem haalt (als hij slaapt). Kijken of hij het nog doet. Ik heb gelukkig niet een stemmetje dat zegt dat hij hier maar even zal zijn, wat lijkt me dat vreselijk
Ik loop al een paar weken met een ontstoken teen, en het ging maar niet over, dus vandaag naar de HA geweest. Mijn HA werpt één blik op mijn teen en zegt: 'dat moet geopereerd worden'.
Was ik al bang voor.Jeetje, dat is rot Reinhilde... Heb je er ook last van met lopen?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt. De chirurg gaat mijn nagelbed verkleinen en mn nagel zelf ook
Morgen moet ik bellen voor een afspraak in het zkh, ik zie er echt tegenop, getver!
Bah Reinhilde
Ik heb dat ook al eens gehad
Moest toen sowieso 2/3 dagen met m'n pootje omhoog zitten geloof ik...
Ik heb dat ook al eens gehad
Moest toen sowieso 2/3 dagen met m'n pootje omhoog zitten geloof ik...
Ja, het doet echt pijn. Gister ging het wel redelijk, vandaag was ik echt aan het strompelen, ik leek wel 80.
Waarschijnlijk kan ik binnen een week terecht, en het is gewoon poliklinisch.
Het is een familiekwaaltje... mijn moeder is al tig keer aan haar grote tenen geopereerd, en mn broertje ook 3x vorig jaar.
Nixxx neemt iig de dag van de operatie vrij, maar ik denk dat ik m ga vragen nog een dagje extra te nemen, om te helpen met Thomas en mij kopjes thee te brengen!
Ik kan ook alleen maar mijn suede 'indianen'laarsjes aan, want die drukken niet te hard op mn teen.
Waarschijnlijk kan ik binnen een week terecht, en het is gewoon poliklinisch.
Het is een familiekwaaltje... mijn moeder is al tig keer aan haar grote tenen geopereerd, en mn broertje ook 3x vorig jaar.
Nixxx neemt iig de dag van de operatie vrij, maar ik denk dat ik m ga vragen nog een dagje extra te nemen, om te helpen met Thomas en mij kopjes thee te brengen!
Ik kan ook alleen maar mijn suede 'indianen'laarsjes aan, want die drukken niet te hard op mn teen.
Herkenbaar, ik heb daar eerder ook veel last van gehad (en mijn vriend nog steeds!). Bij mij is er een stukje nagelbed verwijderd door een tropenarts. Het rolt nog steeds naar buiten maar groeit niet meer standaard zo in.
(oh, tijdens de gym op school is echt 2x over het bloed door mijn schoen naar buiten gekomen en gewoon doorlopen he....)
(oh, tijdens de gym op school is echt 2x over het bloed door mijn schoen naar buiten gekomen
en gewoon doorlopen he....)
I'm so glamourous I piss glitter!
Een extra dagje zal waarschijnlijk geen kwaad kunnen..als ik me bedenk dat ik toen echt niet veel kon (en toen was ik denk ik 14/15 ofzo) en goed met pootje omhoog moest blijven..mocht alleen naar de wc huppen en meer niet..
Maar misschien is dat ondertussen al veranderd
Maar misschien is dat ondertussen al veranderd
Ik moest mijn been wel omhoog doen zo veel als mogelijk maar hoefde me verder niet ziek te melden e.d.
I'm so glamourous I piss glitter!
Door m'n schoen had ik niet, wel m'n sokken standaard "vastgeplakt" waar die teen zat (1x stoten was gegarandeerd voor bloeden..en ik ben nogal onhandig)quote:Op woensdag 18 februari 2009 21:29 schreef RockabeIIa het volgende:
(oh, tijdens de gym op school is echt 2x over het bloed door mijn schoen naar buiten gekomen
Ik deed toen aan judo en dat was niet echt heel handig..
En maar gewoon doorlopen inderdaad
stuisvogelpolitiekDoe ik nu soms weer geloof ik, want heb er een tijdje geleden weer last van gehad
Nu ik erover nadenk, mijn broertje (15) was idd een paar dagen niet op de been.
Hmmm. Ga idd vragen of nixxx dat dagje extra opneemt!
Nu lekker slapen.
En die struisvogelpolitiek... die heb ik ook toegepast, maar het ging nu echt niet meer.
Hmmm. Ga idd vragen of nixxx dat dagje extra opneemt!
Nu lekker slapen.
En die struisvogelpolitiek... die heb ik ook toegepast, maar het ging nu echt niet meer.
Jakkes Reinhilde, dat is ff naar.(zacht uitgedrukt) Hopelijk kan je snel terecht want zo strompelen is ook geen doen.
En wat een nare gevoelens allemaal, deels ook wel herkenbaar. Ik had het alleen de eerste dag dat Koen in het ziekenhuis lag en onduidelijk was wat er allemaal aan de hand was. Eerst werd er gezegd dat hij tot 'savonds moest blijven, toen tot de volgende dag, en uiteindelijk werd het 5 dagen
Maar die 1e dag was toch wel het ergste hoor (in mijn ogen dan)
Toch fijn om te weten dat je niet de enige bent Mibos. Hopelijk wordt je wat wijzer bij de HA, sterkte
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 18-02-2009 21:47:07 ]
En wat een nare gevoelens allemaal, deels ook wel herkenbaar. Ik had het alleen de eerste dag dat Koen in het ziekenhuis lag en onduidelijk was wat er allemaal aan de hand was. Eerst werd er gezegd dat hij tot 'savonds moest blijven, toen tot de volgende dag, en uiteindelijk werd het 5 dagen
Maar die 1e dag was toch wel het ergste hoor (in mijn ogen dan)
Toch fijn om te weten dat je niet de enige bent Mibos. Hopelijk wordt je wat wijzer bij de HA, sterkte
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 18-02-2009 21:47:07 ]
Auw Reinhilde! Hier gelukkig al een hele tijd geen last meer van ingegroeide teennagels.
Ik droom juist de laatste vaak dat mijn dierbaren doodgaan. Het lijkt heel echt, ook eng en vreemd.
Ik droom juist de laatste vaak dat mijn dierbaren doodgaan. Het lijkt heel echt, ook eng en vreemd.
Bedankt allemaal voor jullie antwoorden. Ik vind het erg fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met deze gevoelens. Vond me al een beetje een maffe zullen we maar zeggen. Morgenochtend gaan we bellen voor een afspraak want ze zit weer propvol en als ze hoest gaat ze meteen over haar punt heen. Echt heel erg bedankt voor het neertypen van jullie gevoelens.
Reinhilde, heel veel sterkte met je teen.
Wel "leuk" om te zien dat er meer mensen zijn met dergelijke angsten.
Heel eerlijk gezegd vond ik het wel fijn dat eli zo veel verkouden was toen hij nog redelijk piep was. dat ronkte en snurtke zo hard, daar was geen twijfel over of hij het nog wel deed
Dus als hij niet verkouden was of even niet ronkte, hing ik boven de box / wieg / whatever, maar dat moge duidelijk zijn
nu nog steeds wel, hoor!
als ik hem s ochtends hoor brabbeln inzijn bed, gaat er toch even een kleine zucht van verlichting door me heen. hij is goed wakker geworden...
Wel "leuk" om te zien dat er meer mensen zijn met dergelijke angsten.
Heel eerlijk gezegd vond ik het wel fijn dat eli zo veel verkouden was toen hij nog redelijk piep was. dat ronkte en snurtke zo hard, daar was geen twijfel over of hij het nog wel deed
Dus als hij niet verkouden was of even niet ronkte, hing ik boven de box / wieg / whatever, maar dat moge duidelijk zijn
nu nog steeds wel, hoor!
als ik hem s ochtends hoor brabbeln inzijn bed, gaat er toch even een kleine zucht van verlichting door me heen. hij is goed wakker geworden...
*O* Trotse mama van E l i en A v i v a *O*
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Insanity is heritable. You get it from your children.
Ik ben wel gek, maar niet achterlijk.
If you can't beat them, confuse them.
Hey, jullie dus allemaal ook!
Ik had bij Leander elke keer op het CB bij het hart luisteren zoiets van: 'hoor je echt niks?' en heb inderdaad ook wel eens gedacht: 'je bent zo leuk, je blijft vast niet lang!' Geen idee waar het vandaan komt.
Dat was ook de reden dat ik niet heel erg schrok van de hartruis.
De CB arts zei: "ik hoor een ruis waar je even mee heen moet" en ik dacht: hèhè, daar issie
En ik voelde me zelf zo dom toen
Ik had bij Leander elke keer op het CB bij het hart luisteren zoiets van: 'hoor je echt niks?' en heb inderdaad ook wel eens gedacht: 'je bent zo leuk, je blijft vast niet lang!' Geen idee waar het vandaan komt.
Dat was ook de reden dat ik niet heel erg schrok van de hartruis.
De CB arts zei: "ik hoor een ruis waar je even mee heen moet" en ik dacht: hèhè, daar issie En ik voelde me zelf zo dom toen
ik herken het ook best wel. Alsof het mij niet gegund is om Maarten te hebben.
Was tijdens de zwangerschap al bang dat het mis zou gaan en dat ik het nooit mee zou maken om een kindje te hebben.
Soms nog steeds bang dat er iets zal gebeuren en dat het bv nooit een peuter zal worden
Erg naar gatverdamme!
Brrr
Gauw slok koffie en denken aan m'n nieuwe camera die vanmiddag zal komen
Was tijdens de zwangerschap al bang dat het mis zou gaan en dat ik het nooit mee zou maken om een kindje te hebben.
Soms nog steeds bang dat er iets zal gebeuren en dat het bv nooit een peuter zal worden
Erg naar gatverdamme!
Brrr
Gauw slok koffie en denken aan m'n nieuwe camera die vanmiddag zal komen
Auw Reinhilde, beterschap!
Wat een rotgevoelens, de angst om je kind(eren) kwijt te raken. Zelf heb ik het meer andersom, bang dat ik dood ga en mijn kinderen niet zal zien opgroeien. Dat komt waarschijnlijk omdat ik al 2x heel erg dicht bij doodgaan ben geweest. Ik hou een zeer uitgebreid fotoalbum met verhalen bij voor Ive en ook Fee, zodat ze mij altijd zullen herinneren.
Wat een rotgevoelens, de angst om je kind(eren) kwijt te raken. Zelf heb ik het meer andersom, bang dat ik dood ga en mijn kinderen niet zal zien opgroeien. Dat komt waarschijnlijk omdat ik al 2x heel erg dicht bij doodgaan ben geweest. Ik hou een zeer uitgebreid fotoalbum met verhalen bij voor Ive en ook Fee, zodat ze mij altijd zullen herinneren.
Zit gewoon met tranen in de ogen hier. Ook die angst ken ik. Wat als ik dood zal gaan en ik zie Maarten niet opgroeien.
Als hij bang is of verdriet heeft of ergens blij om is wil ik het horen en zien en hem troosten en niet een ander.
Ff aan wat anders denken.
Waar is Kim?
Ik heb nu dus die koortslip (ja dit is heul wat anders jah ) en nu gebruik ik die stick die je op je lip moet doen.
Ik kan zeggen dat het echt wel werkt!
Gebruik het iets van 5x op een dag en smeer het in met zo'n balsemstick van Dr Swaab.
Had gisterochtend een dikke bult en nu is het nog steeds een bult maar het zit nog steeds dicht en het jeukt niet.
Ik hoop dat het zo goed blijft werken en niet datik 2 week lang met een bult rond loop.
Als hij bang is of verdriet heeft of ergens blij om is wil ik het horen en zien en hem troosten en niet een ander.
Ff aan wat anders denken.
Waar is Kim?
Ik heb nu dus die koortslip (ja dit is heul wat anders jah
) en nu gebruik ik die stick die je op je lip moet doen.Ik kan zeggen dat het echt wel werkt!
Gebruik het iets van 5x op een dag en smeer het in met zo'n balsemstick van Dr Swaab.
Had gisterochtend een dikke bult en nu is het nog steeds een bult maar het zit nog steeds dicht en het jeukt niet.
Ik hoop dat het zo goed blijft werken en niet datik 2 week lang met een bult rond loop.
Reinhilde, sterkte met de teenoperatie. Klinkt erg lijnlijk in elk geval.
En die gevoelens. Sterk zijn ze. De angst om je kindje te verliezen niet dat ik niet bang ben om Fleur te verliezen, maar gevoelsmatig blijft die altijd bij me. Bij Maud sterker dan bij Fleur. En vooral als ik 's avonds dan boven dat bedje sta en niets hoor. Dan hoor ik ook dat stemmetje. "Zie je wel, ze was er maar voor even!". Ik blijf net zo lang staan tot ik iets zie bewegen of een ademhaling hoor. En dan is dat gevoel van opluchting zo groot. Maar ook met vallen. Op de een of ander manier valt Maud onhandig. Het loopt tot nu toe elke keer net goed af (op die tand na), maar het gevoel van dit gaat nog eens een keer goed mis, zit echt diep.
Zelf vanochtend gekeken of mijn auto ook nog goed kon slippen. Was erg blij met mijn slipcursus, maar toch. Zat wel mooi te trillen achter het stuur. Ben zelf ok, de auto ook. En nadat ik tot 10 had geteld ben ik toch maar eerst nog een kopje koffie gaan halen bij de oppas. Toen ik Maud zag, liepen de tranen nog even extra. Maar die zat gelukkig middenin de Teletubies en heeft het niet meegekreken.
En die gevoelens. Sterk zijn ze. De angst om je kindje te verliezen niet dat ik niet bang ben om Fleur te verliezen, maar gevoelsmatig blijft die altijd bij me. Bij Maud sterker dan bij Fleur. En vooral als ik 's avonds dan boven dat bedje sta en niets hoor. Dan hoor ik ook dat stemmetje. "Zie je wel, ze was er maar voor even!". Ik blijf net zo lang staan tot ik iets zie bewegen of een ademhaling hoor. En dan is dat gevoel van opluchting zo groot. Maar ook met vallen. Op de een of ander manier valt Maud onhandig. Het loopt tot nu toe elke keer net goed af (op die tand na), maar het gevoel van dit gaat nog eens een keer goed mis, zit echt diep.
Zelf vanochtend gekeken of mijn auto ook nog goed kon slippen. Was erg blij met mijn slipcursus, maar toch. Zat wel mooi te trillen achter het stuur. Ben zelf ok, de auto ook. En nadat ik tot 10 had geteld ben ik toch maar eerst nog een kopje koffie gaan halen bij de oppas. Toen ik Maud zag, liepen de tranen nog even extra. Maar die zat gelukkig middenin de Teletubies en heeft het niet meegekreken.
Die angst om je kind niet op te zien groeien is bij mij nu stukken minder. In september lag ik in shock op de operatietafel. En voor ik onder narcose ging kwam er zo'n rust over me heen, ik kon echt alles loslaten. Het was gewoon goed zo. En dat maakt mij minder bang, rustiger.
Reinhilde, succes!!
Reinhilde, succes!!
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Zijn dat niet 'normale' moederangsten? Ik heb beide angsten/gedachten ook. Bij allebei in de babytijd "Ik kan me niet voorstellen dat we je mogen houden". Gewoon omdat het zo iets waardevols en overweldigends is. En banger om zelf (vroegtijdig) te sterven. Omdat je dubbel kwetsbaar bent als je kinderen hebt.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Dat kan best Igraine. Maar ik denk wel dat er een verschil is tussen de mensen die het zo per kind (dus wanneer ze meerdere kinderen hebben) benoemen. Het duidelijker voelen bij een van hun kinderen.
Nouja, wat het ook is, ik hoop dat het gewoon een naar gevoel is. Iets wat slijt, en anders maar heeeel af en toe voorbij komt piepen. En voor niemand bevestigd word.
Nouja, wat het ook is, ik hoop dat het gewoon een naar gevoel is. Iets wat slijt, en anders maar heeeel af en toe voorbij komt piepen. En voor niemand bevestigd word.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Denk idd dat het hele normale angsten zijn, als ik alleen al nu naar mezelf kijk, deze tijd men en dan nu met het bericht van jessie,
zat gelijk weer te huilen.
alweer 2 nachten zo liggen dromen over Thijs en over dit kindje en dan de angst heel erg aanwezig, zou ik jou dan ook niet mogen zien opgroeien.....
voor jullie die deze gevoelens herkennen
het moederschap het kostbaarste bezit, maar ook het meest moeilijkste en zwaarste wat er is.
zat gelijk weer te huilen.
alweer 2 nachten zo liggen dromen over Thijs en over dit kindje en dan de angst heel erg aanwezig, zou ik jou dan ook niet mogen zien opgroeien.....
voor jullie die deze gevoelens herkennen
het moederschap het kostbaarste bezit, maar ook het meest moeilijkste en zwaarste wat er is.
Herinnering is een vorm van ontmoeting.
Toch ga ik zelf meer mee in hoe Lishe het ziet want waarom heb ik die zware gedachte wel bij Kaith en niet bij Eva. Als ik 's morgens hoor brabbelen dan ben ik ook blij dat ik haar hoor maar van Kaith is het op een ander level zeg maar. Tien levels erger.
Dat geloof ik ook wel. Ik bedoelde met mijn bericht ook niet die gevoelens te bagatelliseren oid. Maar meer benoemen dat ik het niet raar of vreemd vind, ook al kan het wel heel vervelend zijn.quote:Op donderdag 19 februari 2009 14:15 schreef Lishe het volgende:
Dat kan best Igraine. Maar ik denk wel dat er een verschil is tussen de mensen die het zo per kind (dus wanneer ze meerdere kinderen hebben) benoemen. Het duidelijker voelen bij een van hun kinderen.
Nouja, wat het ook is, ik hoop dat het gewoon een naar gevoel is. Iets wat slijt, en anders maar heeeel af en toe voorbij komt piepen. En voor niemand bevestigd word.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Dat denk ik ook, Lishe.
Mijn moeder vertelde me ooit dat ze bij de geboorte van de tweeling (derde en vierde kind) heel sterk dat gevoel had bij mijn zusje. Het eerst wat ze dacht toen mijn zusje op haar buik getild was was "kom maar hier, jou moet ik heel dichtbij houden want wie weet ben je er straks niet meer".
In de praktijk heeft mijn zusje niet een andere behandelijk of benadering gehad maar mijn zusje bleek wel keer op keer rare, onverklaarbare medische zaken te hebben, ze kan ontzettend depressief zijn en sluit zich dan compleet voor mijn moeder af. Allemaal dingen die mijn moeder niet had kunnen zien aan een pasgeboren baby maar die passen bij het gevoel en de verwachting die ze toen had.
Misschien is het toeval, misschien is het te zweverig maar ik geloof absoluut dat er moederintuitie bestaat
Mijn moeder vertelde me ooit dat ze bij de geboorte van de tweeling (derde en vierde kind) heel sterk dat gevoel had bij mijn zusje. Het eerst wat ze dacht toen mijn zusje op haar buik getild was was "kom maar hier, jou moet ik heel dichtbij houden want wie weet ben je er straks niet meer".
In de praktijk heeft mijn zusje niet een andere behandelijk of benadering gehad maar mijn zusje bleek wel keer op keer rare, onverklaarbare medische zaken te hebben, ze kan ontzettend depressief zijn en sluit zich dan compleet voor mijn moeder af. Allemaal dingen die mijn moeder niet had kunnen zien aan een pasgeboren baby maar die passen bij het gevoel en de verwachting die ze toen had.
Misschien is het toeval, misschien is het te zweverig maar ik geloof absoluut dat er moederintuitie bestaat
Hoop ik dat mijn gedachten gewoon puur angsten zijn.
Heb soms echt het gevoel dat ik Maarten niet oud zal zien worden (twijfel om dit te posten want vind het een naar iets)
Bang dat of mij of hem iets zal gebeuren.
Gelukkig is Maarten tot nu toe een lekker gezond joch en ik ben lichamelijk ook gezond
Kan soms sowieso een doemdenker zijn dus heb zelf het idee dat het angsten zijn maar de gedachten blijven zo naar en beangstigend.
Ouder zijn is zo mooi maar pfff soms......
Heb soms echt het gevoel dat ik Maarten niet oud zal zien worden (twijfel om dit te posten want vind het een naar iets)
Bang dat of mij of hem iets zal gebeuren.
Gelukkig is Maarten tot nu toe een lekker gezond joch en ik ben lichamelijk ook gezond
Kan soms sowieso een doemdenker zijn dus heb zelf het idee dat het angsten zijn maar de gedachten blijven zo naar en beangstigend.
Ouder zijn is zo mooi maar pfff soms......
Iemand had een keer gepost in Z&G, volgens mij E.T., dat je je zorgen gaat maken zodra je weet dat je zwanger bent, en dat dat nooit meer ophoudt. Volgens mij klopt dat wel.
DInsdag word ik geopereerd .
Nixxx is nu aan het kijken of hij zorgverlof kan krijgen, dat zou wel fijn zijn! Als het niet lukt is het ook geen wereldramp, het gaat tenslotte maar om een paar dagen.
DInsdag word ik geopereerd
. Nixxx is nu aan het kijken of hij zorgverlof kan krijgen, dat zou wel fijn zijn! Als het niet lukt is het ook geen wereldramp, het gaat tenslotte maar om een paar dagen.
Ardenlyn het is een naar iets maar iets waar ik wel mee zit en het daarom dus postte want ook de nare dingen mogen best besproken worden en ik vind het heel fijn om te weten dat ik er niet alleen mee rond loop.
Reinhilde je moet zo zien dat je na dinsdag uiteindelijk weer normaal kan lopen. Veel succes dinsdag.
Reinhilde je moet zo zien dat je na dinsdag uiteindelijk weer normaal kan lopen. Veel succes dinsdag.
Vind het juist knap van je dat je het erover hebt!quote:Op donderdag 19 februari 2009 16:01 schreef Mibos2 het volgende:
Ardenlyn het is een naar iets maar iets waar ik wel mee zit en het daarom dus postte want ook de nare dingen mogen best besproken worden en ik vind het heel fijn om te weten dat ik er niet alleen mee rond loop.
Reinhilde je moet zo zien dat je na dinsdag uiteindelijk weer normaal kan lopen. Veel succes dinsdag.
Ben zelf ook aan de ene kant blij dat meerdere het hebben en het hoeft ook niet altijd alleen maar vrolijk te zijn.
Ik bedoel meer voor mezelf naar en alles. Beetje moeilijk uit te leggen.
Voel mijzelf deze week al zwakker dan normaal en dan komt zoiets hard aan voor mij omdat ik mijn angsten ook weer naar boven haal.
Snapje?
Ik bedoel het echt niet naar jouw toe dat ik het naar vind dat jij of een ander het erover hebt.
sorry als ik verkeerd over kwam. Heb er al moeite mee om het erover te hebben en ik ben dan niet zo goed de juiste woorden te vinden. Misschien komt het daarom anders over dan dat ik bedoel.
Idd!quote:
Reinhilde je moet zo zien dat je na dinsdag uiteindelijk weer normaal kan lopen. Veel succes dinsdag.
En dank je.
Sterkte dinsdag reinhilde
Ik ben vandaag even langs de gyn geweest. Aan de meiden die overwegen een behandeling volgens de Essure methode te doen kan ik het zeker aanraden. Binnen 6 minuten was het klaar
Ik heb nu wel wat buikpijn maar veel minder dan verwacht.
Geen baby's meer hier in huis
Ik ben vandaag even langs de gyn geweest. Aan de meiden die overwegen een behandeling volgens de Essure methode te doen kan ik het zeker aanraden. Binnen 6 minuten was het klaar
Ik heb nu wel wat buikpijn maar veel minder dan verwacht.
Geen baby's meer hier in huis
Lekker douchen!
Sterkte, een vriendin van mij is een aantal keer geopereerd aan haar te(e)n(en) (geen idee of het nou beide grote tenen waren) en dat was erg pijnlijk, maar toen het over was wel een grote verbetering. Kan me voorstellen dat je daar tegenop ziet!quote:Op donderdag 19 februari 2009 15:54 schreef Reinhilde het volgende:
Iemand had een keer gepost in Z&G, volgens mij E.T., dat je je zorgen gaat maken zodra je weet dat je zwanger bent, en dat dat nooit meer ophoudt. Volgens mij klopt dat wel.
DInsdag word ik geopereerd
Nixxx is nu aan het kijken of hij zorgverlof kan krijgen, dat zou wel fijn zijn! Als het niet lukt is het ook geen wereldramp, het gaat tenslotte maar om een paar dagen.
Reinhilde veel succes, het klinkt pijnlijk.
Met deze mama gaat het heel goed na mijn griepje van vorige week. Nog vier weekjes verlof waarvan 1 weekje wintersport Ik heb ook best weer zin om te gaan werken, Lekker drie dagen met iets anders bezig zijn
Met deze mama gaat het heel goed na mijn griepje van vorige week. Nog vier weekjes verlof waarvan 1 weekje wintersport
Ik heb ook best weer zin om te gaan werken, Lekker drie dagen met iets anders bezig zijn
ti amo più di ieri ma meno di domani
Kan ik hier een stomme vraag over anticonceptie plaatsen?
Ik heb namelijk omdat ik erg slecht ben in herinneren dat ik de pil elke dag moet nemen
een pleisterpil (Evra is 't merk) anticonceptie die ik elke week op dezelfde dag moet opplakken.
Nu had ik het idee dat ik daarvan door de hormonen erg van was aangekomen en pukkeltjes kreeg, ben dus een tijdje ermee gestopt en overgegaan op condooms tijdelijk (voor ons niet de allerbeste methode, nogmaals dus... )
Maar....nu ben ik net weer begonnen met die pleister, alleen net na mijn laatste menstruatie, en ben de derde pleister (laatste pleister) vergeten op te plakken, en heb 'm een dag later opgeplakt. Nu ben ik deze week ongesteld geworden met pleister opgeplakt dus had zoiets van: oh, dat komt vast omdat ik 'm te laat opgeplakt heb, want in de week dat je de pleister niet opplakt krijg je je menstruatie.
Maar...ik heb altijd maar 1 dag last van buikpijn, en heb altijd maar weinig bloed bij de menstruatie als ik de pleister gebruik, en nu heb ik al voor de tweede dag last van (erge) buikpijn en heb ik iets verloren wat er anders dan anders uitziet (beetje zoals het eruit kan zien net na de bevalling, in de kraamweek).
Zou dat een vroege miskraam kunnen zijn? Ik weet dat het misschien stom klinkt maar ik zit een beetje met onzekerheid en aangezien ik me niet zo lekker voel zou ik graag weten waardoor het komt dat het nu zo anders is dan anders.
Ik weet dat er hier geen experts zitten, maar ik kan het in de handleiding niet echt vinden.
Ik heb namelijk omdat ik erg slecht ben in herinneren dat ik de pil elke dag moet nemen
een pleisterpil (Evra is 't merk) anticonceptie die ik elke week op dezelfde dag moet opplakken. Nu had ik het idee dat ik daarvan door de hormonen erg van was aangekomen en pukkeltjes kreeg, ben dus een tijdje ermee gestopt en overgegaan op condooms tijdelijk (voor ons niet de allerbeste methode, nogmaals
dus... )Maar....nu ben ik net weer begonnen met die pleister, alleen net na mijn laatste menstruatie, en ben de derde pleister (laatste pleister) vergeten op te plakken, en heb 'm een dag later opgeplakt. Nu ben ik deze week ongesteld geworden met pleister opgeplakt dus had zoiets van: oh, dat komt vast omdat ik 'm te laat opgeplakt heb, want in de week dat je de pleister niet opplakt krijg je je menstruatie.
Maar...ik heb altijd maar 1 dag last van buikpijn, en heb altijd maar weinig bloed bij de menstruatie als ik de pleister gebruik, en nu heb ik al voor de tweede dag last van (erge) buikpijn en heb ik iets verloren wat er anders dan anders uitziet (beetje zoals het eruit kan zien net na de bevalling, in de kraamweek).
Zou dat een vroege miskraam kunnen zijn? Ik weet dat het misschien stom klinkt
maar ik zit een beetje met onzekerheid en aangezien ik me niet zo lekker voel zou ik graag weten waardoor het komt dat het nu zo anders is dan anders. Ik weet dat er hier geen experts zitten, maar ik kan het in de handleiding niet echt vinden.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |