Dus niet Pjer.quote:Op donderdag 5 juni 2008 00:43 schreef PDD het volgende:
Ik dacht dat je een vrolijk topic over mij had geopend
Hangt er vanaf wat jij precies wilt weten. Kijk anders hier eens.quote:Op donderdag 5 juni 2008 00:45 schreef Under_Score het volgende:
heeft iemand nog goede aanbevelingen qua boeken en eventueel films over dit onderwerp?
Tevens TVP.
''en toen verscheen een regenboog'' van Kees Momma vond ik erg mooi. Lang geleden dat ik het gelezen heb. Ging volgens mij over klassiek autismequote:Op donderdag 5 juni 2008 00:45 schreef Under_Score het volgende:
heeft iemand nog goede aanbevelingen qua boeken en eventueel films over dit onderwerp?
Tevens TVP.
mooie link, daar kan ik wel wat mee, ik heb nu Een vreemde wereld thuisliggen. daar ga ik binnenkort mee beginnen. het gaat mij vooral om een beter inzicht te krijgen in wat het precies is en hoe het beste om te gaan met iemand met PDD-NOS.quote:Op donderdag 5 juni 2008 00:48 schreef Juup© het volgende:
[..]
Hangt er vanaf wat jij precies wilt weten. Kijk anders hier eens.
Ook mijn persoonlijke, favoriet!quote:Op donderdag 5 juni 2008 06:21 schreef Maroetje het volgende:
De boeken van Martine Delfos zijn ook een echte aanrader. Plus mijn persoonlijke favoriet autisme van binnen uit.
Wanneer niet? Oftewel, te vaak.quote:Op donderdag 5 juni 2008 21:25 schreef Stupendous76 het volgende:
Even een vraag, weet niet of die al eens is gesteld:
Heeft een van jullie wel eens het gevoel dat je in gevecht bent met jezelf?
Even voor mijn goede orde: jij ervaart het alsof je tegen jezelf vecht? Niet dat je een dubbele persoonlijkheid hebt, maar wel met jezelf in discussie bent over hoe je iets moet doen, wat je fout hebt gedaan, etc?quote:
quote:Op donderdag 5 juni 2008 22:02 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Even voor mijn goede orde: jij ervaart het alsof je tegen jezelf vecht? Niet dat je een dubbele persoonlijkheid hebt, maar wel met jezelf in discussie bent over hoe je iets moet doen, wat je fout hebt gedaan, etc?
quote:Op donderdag 5 juni 2008 22:31 schreef Juup© het volgende:
[..]
dat ben ik in een paar woorden omschreven ja
24/7 zo ong?quote:Op donderdag 5 juni 2008 21:25 schreef Stupendous76 het volgende:
Even een vraag, weet niet of die al eens is gesteld:
Heeft een van jullie wel eens het gevoel dat je in gevecht bent met jezelf?
Jep, zelfs onder de douche betrap ik mijzelf er op dat ik gesprekken aan het voor en na- denken benquote:Op donderdag 5 juni 2008 22:02 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Even voor mijn goede orde: jij ervaart het alsof je tegen jezelf vecht? Niet dat je een dubbele persoonlijkheid hebt, maar wel met jezelf in discussie bent over hoe je iets moet doen, wat je fout hebt gedaan, etc?
Owkee, dan ben ik niet de enige die dat heeftquote:Op donderdag 5 juni 2008 22:56 schreef Logician het volgende:
[..]
Jep, zelfs onder de douche betrap ik mijzelf er op dat ik gesprekken aan het voor en na- denken ben
quote:Op donderdag 5 juni 2008 23:22 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Owkee, dan ben ik niet de enige die dat heeft
Verbaasd mij helemaal niets als van Zweden een autistische inslag zou hebben.quote:Op vrijdag 6 juni 2008 13:56 schreef aloa het volgende:
Toevallig gister een stuk op t.v gezien. Van Hugo Borst. Ging over Jaap van Zweden die een zoon heeft die autistisch is.
Boeiend stukje. (herhaling dinsdag 10 juni 11:00 uur, Ned. 2)
Ik vond het wel opvallend dat Jaap van Zweden van zichzelf zegt dat ie kenmerken heeft die neigen naar autisme. (Omgang met vreemden en sociale contacten).
Op Wikipedia staat een enorme lap tekst die over Asperger gaat.
Iedereen heeft in mindere of meerdere mate kenmerken van autisme. Ikzelf bijvoorbeeld houd niet van veranderingen en onverwachte gebeurtenissen (al raak ik er niet van in paniek). Ik heb bepaalde rituelen en houd er niet van als ik daarin onderbroken word. Ik ben graag en veel alleen en heb ook dat ik gesprekken soms lang kan overdenken.quote:Op vrijdag 6 juni 2008 13:56 schreef aloa het volgende:
Toevallig gister een stuk op t.v gezien. Van Hugo Borst. Ging over Jaap van Zweden die een zoon heeft die autistisch is.
Boeiend stukje. (herhaling dinsdag 10 juni 11:00 uur, Ned. 2)
Ik vond het wel opvallend dat Jaap van Zweden van zichzelf zegt dat ie kenmerken heeft die neigen naar autisme. (Omgang met vreemden en sociale contacten).
Op Wikipedia staat een enorme lap tekst die over Asperger gaat.
Ik heb hem een paar keer gesproken en ik denk dat er inderdaad een kern van waarheid in zitquote:Op vrijdag 6 juni 2008 14:01 schreef Juup© het volgende:
[..]
Verbaasd mij helemaal niets als van Zweden een autistische inslag zou hebben.
Dat is met meerdere kenmerken van storingen/ziektes zo. Er zijn altijd wel een paar kenmerken, die jezelf dan ook hebt. Maar dan moeten er een stuk of 5 bij je passen om het dan ook daadwerkelijk te hebben.quote:Op vrijdag 6 juni 2008 14:45 schreef Xennia het volgende:
[..]
Iedereen heeft in mindere of meerdere mate kenmerken van autisme. Ikzelf bijvoorbeeld houd niet van veranderingen en onverwachte gebeurtenissen (al raak ik er niet van in paniek). Ik heb bepaalde rituelen en houd er niet van als ik daarin onderbroken word. Ik ben graag en veel alleen en heb ook dat ik gesprekken soms lang kan overdenken.
Ja dat doe ik ook. Ik sla mijzelf nog net nietquote:Op donderdag 5 juni 2008 21:25 schreef Stupendous76 het volgende:
Even een vraag, weet niet of die al eens is gesteld:
Heeft een van jullie wel eens het gevoel dat je in gevecht bent met jezelf?
Dat doe ik ook. Alleen niet onder de douche. Of ik voer gespreken in mijn hoofd met andere mensen. Het is soms net als of ik mijzelf therapie geef.quote:Op donderdag 5 juni 2008 22:56 schreef Logician het volgende:
[..]
dat ik gesprekken aan het voor en na- denken ben
vorige paginaquote:Op vrijdag 6 juni 2008 19:56 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Dat doe ik ook. Alleen niet onder de douche. Of ik voer gespreken in mijn hoofd met andere mensen. Het is soms net als of ik mijzelf therapie geef.
Ja, dat weet ik, ik ben psycholoog.quote:Op vrijdag 6 juni 2008 15:04 schreef aloa het volgende:
[..]
Dat is met meerdere kenmerken van storingen/ziektes zo. Er zijn altijd wel een paar kenmerken, die jezelf dan ook hebt. Maar dan moeten er een stuk of 5 bij je passen om het dan ook daadwerkelijk te hebben.
quote:Op vrijdag 6 juni 2008 19:56 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Dat doe ik ook. Alleen niet onder de douche. Of ik voer gespreken in mijn hoofd met andere mensen. Het is soms net als of ik mijzelf therapie geef.
Ik wist niet dat je psycholoog was.quote:Op vrijdag 6 juni 2008 21:19 schreef Xennia het volgende:
[..]
Ja, dat weet ik, ik ben psycholoog.
Waar kom jij trouwens ineens vandaan? Had je in de vorige delen al mee gepost? Waarom denk je dat je naar de psychiater moet?
Nee, maar dan is het wel handig als je even iets over jezelf vertelt. Ga je nu naar de psychiater omdat je toevallig iets over Asperger hebt gelezen? Of loop je al langer tegen problemen aan en welke?quote:Op vrijdag 6 juni 2008 21:27 schreef aloa het volgende:
[..]
Ik wist niet dat je psycholoog was.
Eh, had ik in de vorige delen ook moeten posten.![]()
Ik loop al jaren tegen de nodige problemen aan.quote:Op vrijdag 6 juni 2008 21:51 schreef Xennia het volgende:
[..]
Nee, maar dan is het wel handig als je even iets over jezelf vertelt. Ga je nu naar de psychiater omdat je toevallig iets over Asperger hebt gelezen? Of loop je al langer tegen problemen aan en welke?
Hoe is dat emotieloos?quote:Op vrijdag 6 juni 2008 22:03 schreef Remexxy het volgende:
Ik ervaar mijn pdd-nos als een extreme last. Want ik heb erg veel last van stemming's wisselingen![]()
Dan ben ik extreem vrolijk, en dan kan ik zo ineens heel erg gefrustreerd raken. Omdat ik me bedenk dat ik nooit meer een vriendin kan krijgen. Want dat kan ik niet, of ik voel me door alle vrouwen afgewezen om mijn uiterlijk, of ik voel me niet sociaal genoeg om normaal te kunnen medeldelen.
Soms moet ik accepteren dat ik hellaas een emotioneelloos , sociaalloos vrak ben
Zoals Xennia al zegt, hoe bedoel je emotieloos? Of bedoel je soms het onderdrukken van je emoties (om die wisselingen tegen te gaan?)quote:Op vrijdag 6 juni 2008 22:03 schreef Remexxy het volgende:
Ik ervaar mijn pdd-nos als een extreme last. Want ik heb erg veel last van stemming's wisselingen![]()
Dan ben ik extreem vrolijk, en dan kan ik zo ineens heel erg gefrustreerd raken. Omdat ik me bedenk dat ik nooit meer een vriendin kan krijgen. Want dat kan ik niet, of ik voel me door alle vrouwen afgewezen om mijn uiterlijk, of ik voel me niet sociaal genoeg om normaal te kunnen medeldelen.
Soms moet ik accepteren dat ik hellaas een emotioneelloos, sociaalloos vrak ben die nooit 100% begrepen kan worden door de mensen. Soms voel ik me echt sterk als een persoon [of het nou een man of vrouw is. Die gewoon gezellig met mij praat over alle dingen.
Natuurlijk sta ik open voor mensen. Maar ik heb dat niet hellemaal door, ik zie echter de mensen niet die bij mij passen. Meestal heb ik te maken. Of met asocialen of met mensen die mij niet kunnen begrijpen. Ik heb 1 echte vriend waar ik heel goed mee over weg kan, en die begrijpt mij ook. Voor de rest heb ik een 1 jongen die mij ook wel begrijpt maar die is ook nog eens verstandelijk gehandicapt: daar kan ik sowieso niet alles mee doen. Dan heb ik alleen maar een zooi kennissen waar ik heel af en toe mee om ga. Maar die laten mij barsten tot de grondvesten. En dat is heeeeeeeeeeeeeeeeeel diep triest
Ze leven zogenaamd hun eigen weg, hebben het altijd druk, komen hun afspraken niet na, of liegen tegen mij. Daar kan ik echt wel om janken. De wereld is gewoon zwaar, nee zeg maar gerust zwaar verrot, klote afgetakelt, als het om mensen gaat. Eerst kon ik daar echt niet mee om gaan
Maar het heeft ook zijn positieve kanten vind ik !
Ik voel me als maar sterker en ik weet me alsmaar socialer te gedragen. En ik weet dat tegenslagen er altijd zijn als het om vriendschappen gaat. Want dat heb ik wel minstens 100x mee moeten maken om het zo overdreven kritisch te noemen. Ik heb nu heel veel mensen kennis gekregen.
emotieloos bestaat niet.quote:
Ja, anders leg je mijn qoute even uitquote:Op vrijdag 6 juni 2008 22:35 schreef aloa het volgende:
[..]
emotieloos bestaat niet.
Als je stemmingswisselingen hebt, betekend dat dat je ook emotie's hebt.
Als je geen emotie's hebt, dan heb je ook geen probleem
volgens mij
vanochtend nog gekeken, op de DVD staat nog een mooie extra over autisme waar ze de inspiratiebronen voor de film aan het woord laten.quote:Op vrijdag 6 juni 2008 20:23 schreef aloa het volgende:
En bij autisme dacht ik altijd aan de film Rain Man.
Kim Peekquote:Op zaterdag 7 juni 2008 16:31 schreef Under_Score het volgende:
vanochtend nog gekeken.
[..]
vanochtend nog gekeken, op de DVD staat nog een mooie extra over autisme waar ze de inspiratiebronen voor de film aan het woord laten.
Op het Autsider forum, staan een hoop topic's over gefrustreerde Autisten die maar geen vriendin kunnen krijgen. Neem Hans Kamp, of een ene Willem bijvoorbeeld. Als ik die topic's doorlees zie ik eigenlijk dat een hoop Autisten hieraan ellende ondervinden, maar er bijna nauwelijks voor uitkomen.quote:Op zaterdag 7 juni 2008 22:19 schreef Remexxy het volgende:
Ik heb ontzettend veel moeite om een vriendin te zoeken. Ik weet het niet, misschien is dit de schuld van mijn uiterlijk dat ik er geen 1 kan krijgen. Maar ik ga op zoek, hoe dan ook totdat ik er bij neer val. Want ik vind dat het nu tijd gaat worden
Maar hellaas, als je opzoek gaat hoe erger het word om aan een vriendin te komen. En ik ga dan ook zwaar gefrustreerd worden ben ik bang
Dat ze er niet voor uitkomen vind ik niet zo heel vreemd hoor.quote:Op zondag 8 juni 2008 03:38 schreef F04 het volgende:
[..]
Op het Autsider forum, staan een hoop topic's over gefrustreerde Autisten die maar geen vriendin kunnen krijgen. Neem Hans Kamp, of een ene Willem bijvoorbeeld. Als ik die topic's doorlees zie ik eigenlijk dat een hoop Autisten hieraan ellende ondervinden, maar er bijna nauwelijks voor uitkomen.
http://www.autsider.net/forum/viewforum.php?f=11&sid=181f9c44e37c4e6f6f2156ef1249d960
quote:Op zondag 8 juni 2008 06:29 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Dat ze er niet voor uitkomen vind ik niet zo heel vreemd hoor.
-edit-
edit 1 weg
-edit 2-
De druk om een vriend/vriendin te 'moeten' hebben is tegenwoordig niet meer zo heel groot als vroeger. Daar staat tegenover dat dan wel van je verwacht wordt dat je dan een grote kring mensen om je heen hebt of (regelmatig) affaires hebt (of niet?)
Voor een autist echter is dat het probleem, vriendschap, hun wereld zit zo anders in elkaar. Niet minder (eerder meer), maar op een heel andere manier. Ik denk dat heel veel autisten enorm graag een relatie zouden willen hebben, om pas dan tot rust te komen.
Tegelijk denk ik dat heel veel autisten nooit zover zullen komen: het lukt ze gewoonweg niet om een vriend/vriendin te verkrijgen (vanwege juist weer hun autisme), of ze kiezen er na tig pogingen voor om alleen te blijven, om de schijn naar buiten toe en naar henzelf toe op te houden.
En daarmee heb je nog een reden waarom autisten zo ontzettend graag een relatie zouden willen hebben: ze zijn zo ontzettend eenzaam en alleen, als je met zijn 2-en bent is dat meestal voorbij.
Ik zou uit eigen ervaring schrijven, en niet wat anderen aangeven. Maar goed dat is jouw eigen keuze natuurlijk.quote:Op zondag 8 juni 2008 15:14 schreef Logician het volgende:
Ik ben benaderd aan de hand van mijn weblog om een interview te doen over asperger voor het weekblad vriendin![]()
Ben er heel opgewonden over, maar zit te denken he, misschien is het een idee om bepaalde dingen die hier door mensen ervaren worden een beetje op te schrijven (voorbeelden) om een algeheel duidelijker beeld te kunnen geven, ipv alleen mijn eigen ervaring?
Ik vind het ieg wel heel leuk dat dit onderwerp als inside story in een dergelijk blad komt, wellicht dat andere mensen er dan wat meer van snappen en/of er iets aan hebben
Ja het is ook aan de hand van wat ik op mijn blog heb gezet, maar soms lees ik hier dingen die ik niet herken, en wellicht is het een idee van bijv "ja maar er zijn ook mensen met ass die juist dat of dat ervaren" zoiets.. zodat het niet overkomt als een zwart/wit beeld van ass oid.... ik kan dat natuurlijk ook heel erg benadrukken, maar het leek mij ieg belangrijk om dat wel duidelijk te maken,aangezien karakter ook heel veel invloed heeft op as.quote:Op zondag 8 juni 2008 15:16 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik zou uit eigen ervaring schrijven, en niet wat anderen aangeven. Maar goed dat is jouw eigen keuze natuurlijk.
Ik ken je alleen hier van Fok, je bent man (en ik kijk alleen naar vrouwen), maar verder: ja hoor, natuurlijkquote:
quote:Op zondag 8 juni 2008 22:44 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Ik ken je alleen hier van Fok, je bent man (en ik kijk alleen naar vrouwen), maar verder: ja hoor, natuurlijk![]()
dan neem je toch een spuuglelijk mokkelquote:Op maandag 9 juni 2008 18:38 schreef Remexxy het volgende:
Ugh, de eerste stap daar heb ik moeite mee
Ik ben spuug lelijk. Want dat vind ik, en ik denk dat die verwende mokkels alleen maar voor een heeeeeeeeeeeeeeel leuk uitziende man gaan![]()
Nee ik denk dat. En mensen die ik ken zeggen dat het niet zo isquote:Op maandag 9 juni 2008 20:04 schreef Xennia het volgende:
[..]
dan neem je toch een spuuglelijk mokkel
Die zijn op Fok! wel te vinden.quote:Op maandag 9 juni 2008 20:04 schreef Xennia het volgende:
[..]
dan neem je toch een spuuglelijk mokkel
zeker weten, maar ze zijn vast mooi van binnenquote:
Ik vind je wel een beetje verwendquote:Op maandag 9 juni 2008 23:15 schreef Remexxy het volgende:
[..]
Nee ik denk dat. En mensen die ik ken zeggen dat het niet zo is
Ps,
Lelijke mokkels daar moet ik niks van hebben
quote:Op maandag 9 juni 2008 23:30 schreef Aoristus het volgende:
[..]
zeker weten, maar ze zijn vast mooi van binnen
Beetje hypocriet. Je klaagt er over dat je denkt dat iedereen je lelijk vind en daarom moeilijk is om contact te vinden en je zegt meteen daarna dat van een lelijke meid niks moet hebben. Dan doe je toch precies hetzelfde?quote:Op maandag 9 juni 2008 23:15 schreef Remexxy het volgende:
[..]
Nee ik denk dat. En mensen die ik ken zeggen dat het niet zo is
Ps,
Lelijke mokkels daar moet ik niks van hebben
Je gaat hem toch niet vragen zich te verplaatsen in een ander?quote:Op dinsdag 10 juni 2008 09:59 schreef peerke83 het volgende:
[..]
Beetje hypocriet. Je klaagt er over dat je denkt dat iedereen je lelijk vind en daarom moeilijk is om contact te vinden en je zegt meteen daarna dat van een lelijke meid niks moet hebben. Dan doe je toch precies hetzelfde?
quote:Op dinsdag 10 juni 2008 10:49 schreef Xennia het volgende:
[..]
Je gaat hem toch niet vragen zich te verplaatsen in een ander?
"With guys it's different. They're expected to be superficial." - Seinfeldquote:Op dinsdag 10 juni 2008 15:45 schreef F04 het volgende:
[..]
So what? Het is toch vrij normaal dat mannen altijd mooie vrouwen proberen te scoren.
Het is ook vrij normaal dat mooie vrouwen aantrekkelijke mannen wensen, maar dat mag dan weer nietquote:Op dinsdag 10 juni 2008 15:45 schreef F04 het volgende:
[..]
So what? Het is toch vrij normaal dat mannen altijd mooie vrouwen proberen te scoren.
Tuurlijk wel. Mooi vrouwen gaan toch alleen maar met minder aantrekkelijke mannen als die mannen veel geld hebben. Of is dit een vooroordeel?quote:Op dinsdag 10 juni 2008 18:37 schreef Xennia het volgende:
[..]
Het is ook vrij normaal dat mooie vrouwen aantrekkelijke mannen wensen, maar dat mag dan weer niet
Jij bent niet lelijk. Jij bent gewoon minder aantrekkelijk.quote:Op maandag 9 juni 2008 18:38 schreef Remexxy het volgende:
Ugh, de eerste stap daar heb ik moeite mee
Ik ben spuug lelijk. Want dat vind ik, en ik denk dat die verwende mokkels alleen maar voor een heeeeeeeeeeeeeeel leuk uitziende man gaan![]()
Niet echt boeiend wat anderen er van denken, het gaat tenslotte om het eigen gevoel vind ik.quote:Op dinsdag 10 juni 2008 20:22 schreef Logician het volgende:
Mja wat is mooi? Ik val eigenlijk altijd op mannen die mijn vrienden allemaal spuuglelijk of beneden mijn niveau vinden, terwijl ik ze dan heel erg mooi vind omdat er iets is in hun houding of blik wat me helemaal doet smelten...
Ik heb mijn partnerkeuze nog nooit van geld af laten hangen. Heb zelf een goede baan. Bovendien moet ik een man echt aantrekkelijk vinden (en dat is subjectief) en er graag naar willen kijken, anders kan ik er echt niet opkruipenquote:Op dinsdag 10 juni 2008 19:49 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Tuurlijk wel. Mooi vrouwen gaan toch alleen maar met minder aantrekkelijke mannen als die mannen veel geld hebben. Of is dit een vooroordeel?
Dus jij bent graag dominant?quote:Op dinsdag 10 juni 2008 22:42 schreef Xennia het volgende:
[..]
Ik heb mijn partnerkeuze nog nooit van geld af laten hangen. Heb zelf een goede baan. Bovendien moet ik een man echt aantrekkelijk vinden (en dat is subjectief) en er graag naar willen kijken, anders kan ik er echt niet opkruipen
alleen bij slechte mondgeur toch?quote:
Mag het ook in Nederlands of Engels?quote:Op woensdag 11 juni 2008 20:34 schreef Stupendous76 het volgende:
Dan ook even mijn stichtelijke woorden:
Iedere vrouw is mooi; er zitten weliswaar minder mooie exemplaren tussen, maar in vergelijking met mannen doorstaan de meesten toch echt elke test.
oh ja, klik
Zo, bedankjes mogen per mail
Helaas helaasquote:Op woensdag 11 juni 2008 22:11 schreef KingOfMystery het volgende:
[..]
Mag het ook in Nederlands of Engels?
keloel, Duitsers zijn sowieso lelijkerdsquote:Op woensdag 11 juni 2008 20:34 schreef Stupendous76 het volgende:
Dan ook even mijn stichtelijke woorden:
Iedere vrouw is mooi; er zitten weliswaar minder mooie exemplaren tussen, maar in vergelijking met mannen doorstaan de meesten toch echt elke test.
oh ja, klik
Zo, bedankjes mogen per mail
Feit 2: het wordt hier al langzaamaan licht...quote:Op vrijdag 13 juni 2008 01:36 schreef Juup© het volgende:
Feit: Het is hier buiten donker op dit tijdstip.
WTF!quote:Op zaterdag 14 juni 2008 17:36 schreef Troel het volgende:
Feit 3: Vanochtend om half 6 was het licht buiten
Ik kwam dit tegen in het topic ouders van kinderen met autisme en ik moest het gewoon met jullie delen.
Autismelied
Drie maal drie is negen
Ik zing hier mijn eigen lied
Zing ik dan door alles heen
Dan merk ik dat toch niet!
ADHD-lied
DRIE MAAL DRIE IS NEEEEEEGEEEEEEN!!!
IEDER SCHREEUWT Z’N EIGEN LIED!!!
IK ZING DIT LIED WEL HONDERD KEER!!!
WANT STOPPEN KAN IK NIET!!!
Aspergerlied
312 maal 3754 is 1171248
Ik maak wel mijn eigen lied
Want ik ben wel heel erg slim
Maar mensen snap ik niet
Haha lol. Dit is echt grappigquote:Op zaterdag 14 juni 2008 17:36 schreef Troel het volgende:
Feit 3: Vanochtend om half 6 was het licht buiten
Ik kwam dit tegen in het topic ouders van kinderen met autisme en ik moest het gewoon met jullie delen.
Autismelied
Drie maal drie is negen
Ik zing hier mijn eigen lied
Zing ik dan door alles heen
Dan merk ik dat toch niet!
ADHD-lied
DRIE MAAL DRIE IS NEEEEEEGEEEEEEN!!!
IEDER SCHREEUWT Z’N EIGEN LIED!!!
IK ZING DIT LIED WEL HONDERD KEER!!!
WANT STOPPEN KAN IK NIET!!!
Aspergerlied
312 maal 3754 is 1171248
Ik maak wel mijn eigen lied
Want ik ben wel heel erg slim
Maar mensen snap ik niet
Staat al heel lang op internet, ben benieuwd idd wie dat bedacht heeftquote:Op zaterdag 14 juni 2008 21:42 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Haha lol. Dit is echt grappig
Hoe verzin je zoiets?
Aanvulling:quote:Op maandag 16 juni 2008 19:12 schreef Keukenprinsesje het volgende:
Boekje heet Storm in mijn hoofd en is geschreven door Arwin Wels. Zijn zoon heeft het Syndroom van Asperger en ADHD
Het mooiste gedicht vind ik persoonlijk deze:
Twijfel
4 november 2006
Uit: Storm in mijn hoofd
Soms gaat het heel moeizaam
Loopt er weer van alles mis
En is het duidelijk merkbaar
Dat hij toch echt heel anders is
Soms gedraagt hij zich voorbeeldig
Is hij aardig en sociaal
Dan slaat direct de twijfel toe
Overdrijven we het allemaal?
Is het niet gewoon een fase?
Of de leeftijd of zoiets?
Zijn we wel verstandig bezig?
Of mankeert hij misschien niets?
Ik weet wel dat hij anders is
Maar mijn hart wil er niet aan
Hoe zeker ik het soms ook weet
De twijfel blijft bestaan
Nee, dat weet ik dan misschien niet. Ik vind dat mensen open moeten kunnen staan voor kritiek enzo, en ik denk bij mezelf dat ook al voel je je gekwetst dat je waarheid moet kunnen waarderen... of zoiets.quote:Op dinsdag 17 juni 2008 22:20 schreef Keukenprinsesje het volgende:
Misschein weet je wel of je iemand kwetst, maar realiseer je je neit hoe hard die waarheid aan kan komen.
Het stomme is: ik ben er heel goed in een ander precies te vertellen wat ik vind, maar als iemand anders zo ongezouten zijn mening over mij geeftquote:Op dinsdag 17 juni 2008 22:45 schreef Ruzbeh het volgende:
[..]
Nee, dat weet ik dan misschien niet. Ik vind dat mensen open moeten kunnen staan voor kritiek enzo, en ik denk bij mezelf dat ook al voel je je gekwetst dat je waarheid moet kunnen waarderen... of zoiets.
Maar ik kan wel begrijpen dat sommige mensen nu eenmaal gevoelig zijn dan kan ik daar wel enigzins rekening mee houden.
Dat heb ik ook. Kritiek geven isveel makkelijker dan kritiek ontvangen. Dit heb ik ook als ik een compliment krijg dan weet ik mijzelf geen houding te geven. Want ik vind het vanzelfsprekend dat je iets doet bijvoorbeeld.quote:Op dinsdag 17 juni 2008 22:57 schreef Troel het volgende:
[..]
Het stomme is: ik ben er heel goed in een ander precies te vertellen wat ik vind, maar als iemand anders zo ongezouten zijn mening over mij geeft
Geen last van, ik ben gewoon goedquote:Op donderdag 19 juni 2008 21:24 schreef Ruzbeh het volgende:
Ja ik weet ook totaal niet hoe ik moet reageren als ik een compliment krijgen.Vooral hele grote complimenten (die krijg ik wel vaak omdat ik wel wat talent heb op sommige gebieden).
Zo van: "Oooohhh wat goed!" Of "Jeetje wat MOOI! Goed hoor!" en dan ik zo van uhhh ja...![]()
.
Klinkt wat mij betreft typische autisme... kan wel asperger zijn of PDD-NOS maar ik kan natuurlijk niet doen alsof ik jouw een diagnose geef met alleen een paar dingen die je verteld. Sommige mensen zijn autistisch maar kunnen toch vrij goed functioneren in de maatschappij. Er zijn namelijk heel veel mensen die niet eens weten dat ze autistisch zijn.quote:Op donderdag 19 juni 2008 22:08 schreef Maeghan het volgende:
Ik lees altijd wel mee hier en ook in het ADD topic. Soms herken ik er zoveel in en soms gaat alles goed en dan denk ik, 'het valt wel mee, je bent gewoon normaal'. En nu heb ik een nieuwe baan en heb ik in m'n proeftijd alweer een klacht van een klant gehad over mijn gedrag. Naar mijn idee heb ik helemaal niets bijzonders gezegd of gedaan, maar ja. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurt, bij m'n vorige werkgever had ik dit soort dingen ook vaak. Daar compenseerde ik dat door mijn ervaring en capaciteiten op andere gebieden, maar nu ik in m'n proeftijd zit en ik verder weinig 'extra' taken heb waarmee ik kan laten zien wat ik kan, knijp ik 'm toch wel een beetje. Ik had hier helemaal geen rekening mee gehouden. Ik ben ook als de dood dat er nog meer klachten komen in de rest van m'n proeftijd. Ik hoor ook vaak van mensen dat ik chagrijnig kijk terwijl ik dat niet ben, zelfs als ik probeer vrolijk te kijken. Mijn intonatie is niet altijd correct, waardoor dingen soms heel rot overkomen terwijl ik dat niet bedoel, en ik wéét van m'n studie dat ik taal soms te letterlijk neem, daar kreeg ik namelijk ook nogal eens commentaar op. Dat zijn dan van die kleine dingen waardoor ik denk dat er misschien toch wel iets mis is. Maar dan denk ik, iedereen herkent vast wel iets van autisme in zichzelf en ik functioneer toch goed? Ik heb een huis, ik heb een baan, ik heb een relatie, ik heb een fatsoenlijke opleiding. En zelfs als ik niet normaal zou zijn, zou het dan helpen om een diagnose van het een of ander te hebben? Word ik daardoor vriendelijker? Kan ik daardoor beter gezichten en gezichtsuitdrukkingen herkennen? Pfff... Ik ben weer helemaal van slag door dat voorval, ik zit er nu al drie dagen constant mee in m'n hoofd.
Zo ver ik weet niet hoor.quote:Maar dan denk ik, iedereen herkent vast wel iets van autisme in zichzelf
Dat bedoelde ik ook niet, maar ik bedoelde 'anders dan de maatschappij verwacht' zeg maar, niet als in 'gek' of 'overduidelijk afwijkend'.quote:Op donderdag 19 juni 2008 22:23 schreef Ruzbeh het volgende:
Mensen met autisme hoeven natuurlijk niet 'niet normaal' te zijn. Mensen met autisme kunnen prima normaal overkomen... en als ik sommige dingen lees zoals:
Hoeft ook niet erg te zijn. Zou je het erg vinden om te weten dat je echt autistisch zou zijn dan?quote:Op donderdag 19 juni 2008 22:32 schreef Maeghan het volgende:
Tja, weet je, als ik bijv. dat stuk op Wikipedia lees dan herken ik daar heel veel van. Misschien wel 70 tot 90%. Maar dan denk ik, het is allemaal niet zo érg, dus dan valt het vast wel mee.
Weet ik niet.quote:Op donderdag 19 juni 2008 22:39 schreef Ruzbeh het volgende:
[..]
Hoeft ook niet erg te zijn. Zou je het erg vinden om te weten dat je echt autistisch zou zijn dan?
Oei, dit herken ik ook heel goed.quote:Op donderdag 19 juni 2008 22:51 schreef Maeghan het volgende:
Verder kan ik heel boos worden als mensen dingen anders opvatten dan ik ze zeg. Als ik iets zeg, dan bedoel ik dat, en niet iets anders. Voor andere mensen is dat blijkbaar raar, maar ik vind juist dat het eigenlijk zo zou moeten.
Klinkt bijzonder bekend. Op die momenten vertel ik in al mijn onschuld hoe het volgens mij zit en schop daarmee ongenadig hard tegen de schenen van anderen + mijn eigen positie (want de meeste mensen kunnen absoluut niet tegen iemand die ze de waarheid vertelt; zeker niet als het kloptquote:Op dinsdag 17 juni 2008 21:26 schreef Ruzbeh het volgende:
Hebben jullie dit ook (Asperger hier): Heel graag de waarheid willen vertellen. Ik hecht enorm veel waarde aan de waardheid. Wat mij betreft is de waarheid belangerijker dan je eigen gevoelens en de gevoelens van andere mensen. Ik kan zelf ook heel makkelijk gevoelens kwetsen door gewoon de zeggen wat ik vind en denk... maar dus ook zeggen waar het op staat. Dat is natuurlijk typisch autisme door dingen te zeggen die je beter niet moet zeggen want dan kwets je mensen. Maar het verschil bij mij is dat ik prima weet wanneer ik iemand wel en niet zou kwetsen met wat ik zeg. Maar des ondanks zou ik wel willen aandringen op wat ik vind en denk... dus ook al weet ik dat ik iemand zou kwetsen, wil ik toch de waarheid vertellen. De waarheid over welke onderwerp dan ook.
Voor de rest geen problemen om m'n mond te houden en om zelfs te liegen... maar op een gegeven moment is de waarheid toch het belangerijkste wat er is.
Ik vind het zelf ook enorm irritant als mensen dingen zeggen die totaal niet kloppen... bijv. als ze mij een complimentje geven, het niet bedoelen en het gewoon zeggen om vriendelijk te zijn. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, je kan bijv. iemand een compliment geven om een conversatie te beginnen... maar ik vind dat andere mensen ook de waardheid kunnen/moeten vertellen. De waarheid ervaar ik als erg verfrissend. Het is bijna een obsessie.
Je zou het denk ik ook wel als een pluspunt zien in relaties... je kan gewoon eerlijk zijn tegen je partner en niet moeilijk doen zoals sommige mensen (quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:08 schreef Stupendous76 het volgende:
Heeft me ook al heel wat moeilijke momenten opgeleverd of relaties doen bekoelen
Ik ook hoor, alleen helpen doet dat meestal niet.quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:03 schreef Ruzbeh het volgende:
Perfectionisme is toevallig ook iets autistisch. Als je alleen perfectionistisch bent hoef je niet gelijk autistisch te zijn maar je verteld al die dingen en dan zeg je nog ook eens dat je perfectionistisch bent...
Ik ben ook erg perfectionistisch op sommige dingen maar gelukkig weet ik wanneer ik overdrijf.
Ik vermoed dat je eerste alinea en je laatste alinea bij elkaar horen: autisten die niet weten dat ze autistisch zijn en autisten die dat wel weten. Die laatste groep gaat meestal uiteindelijk zelf op zoek naar hulp, ik denk dat deze ook iets intelligenter zijn (ze merken immers zelf de verschillen op en gaan daarmee op onderzoek uit)quote:Op donderdag 19 juni 2008 22:23 schreef Ruzbeh het volgende:
Mensen met autisme hoeven natuurlijk niet 'niet normaal' te zijn. Mensen met autisme kunnen prima normaal overkomen... en als ik sommige dingen lees zoals:
[..]
Klinkt wat mij betreft typische autisme... kan wel asperger zijn of PDD-NOS maar ik kan natuurlijk niet doen alsof ik jouw een diagnose geef met alleen een paar dingen die je verteld. Sommige mensen zijn autistisch maar kunnen toch vrij goed functioneren in de maatschappij. Er zijn namelijk heel veel mensen die niet eens weten dat ze autistisch zijn.
Ik heb ook wel eens meegemaakt dat er iemand tegen mij zo van "Wat kijk je chagerijnig" met een vrolijk, vriendelijk gezicht... en toen dacht ik... ik ben helemaal niet chagerijnig en ik probeer juist een beetje vrolijk over te komen. Maar die persoon bedoelde het helemaal niet zo, en die zei dat dus met sarcasme en zei dat eigelijk alleen maar om met mij een gesprek te beginnen ofzo (persoon in kwestie was ik redelijk bevriend mee). Daar was ik later achtergekomen. En wat jij nu zegt is eigelijk precies hetzelfde.
[..]
Zo ver ik weet niet hoor.
Hangt ook af van hoe je het brengt; op dat gebied moet ik nog wel het een en ander leren (al gaat dat gelukkig snel genoeg)quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:10 schreef Ruzbeh het volgende:
[..]
Je zou het denk ik ook wel als een pluspunt zien in relaties... je kan gewoon eerlijk zijn tegen je partner en niet moeilijk doen zoals sommige mensen ().
Dat is wel apart, je bewust zijn van je eigen tempo en 'tekortkomingen' (in jouw ogen dan)quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:11 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Ik ook hoor, alleen helpen doet dat meestal niet.![]()
Ik kan me enorm schuldig en slecht voelen over kleine dingen. Van de week bijv. omdat er kalkaanslag op de badkamertegels zit. Die hoort daar niet en ik hoor te zorgen dat het huis schoon is. Dat er niemand doodgaat omdat ik een beetje aanslag in de badkamer heb doet er niet toe. En dan sta ik dus 's ochtends voor m'n werk met een wondersponsje onder de doucheEigenlijk zou ik het liefst een schoonmaakschema opstellen zoals ze dat in bedrijven hebben, zo van "dagelijks dit, dat wekelijks en op zaterdag eens in de vier weken dat erbij". Maar hoewel de gedachte regelmatig in m'n hoofd zit, weet ik mezelf tot nu toe te bedwingen. Ook omdat ik me zou schamen naar m'n vriend toe en omdat ik er niet aan toe wil geven omdat het niet 'normaal' is en ik zonder ook zou moeten kunnen functioneren. Alleen in de praktijk krijg ik m'n huishouden nooit rond, tenzij ik een week vakantie neem.
Zo'n schoonmaakschema is volgens mijn prima normaal hoor. Sommige mensen met autisme kunnen beter functioneren als ze weten wat ze precies moeten doen en als dat duidelijk op papier staat. Daar heb ik gelukkig geen last van, al heb ik wel last van het feit dat ik bepaalde dingen wil doen en dat ik soms me daartoe niet kan dwingen (dit is inclusief 'leuke' dingen zoals het spelen van een bepaald videospelquote:Op donderdag 19 juni 2008 23:11 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Ik ook hoor, alleen helpen doet dat meestal niet.![]()
Ik kan me enorm schuldig en slecht voelen over kleine dingen. Van de week bijv. omdat er kalkaanslag op de badkamertegels zit. Die hoort daar niet en ik hoor te zorgen dat het huis schoon is. Dat er niemand doodgaat omdat ik een beetje aanslag in de badkamer heb doet er niet toe. En dan sta ik dus 's ochtends voor m'n werk met een wondersponsje onder de doucheEigenlijk zou ik het liefst een schoonmaakschema opstellen zoals ze dat in bedrijven hebben, zo van "dagelijks dit, dat wekelijks en op zaterdag eens in de vier weken dat erbij". Maar hoewel de gedachte regelmatig in m'n hoofd zit, weet ik mezelf tot nu toe te bedwingen. Ook omdat ik me zou schamen naar m'n vriend toe en omdat ik er niet aan toe wil geven omdat het niet 'normaal' is en ik zonder ook zou moeten kunnen functioneren. Alleen in de praktijk krijg ik m'n huishouden nooit rond, tenzij ik een week vakantie neem.
Ik analyseer altijd alles, inclusief mezelf. Ik weet ook al heel lang dat ik moeite heb met sociale situaties en ben al heel lang geleden begonnen met het actief bestuderen van andere mensen in sociale situaties. Dit omdat ik ook van familie en vrienden te horen kreeg dat ze me egocentrisch vonden, onbeschoft, etc. en ik er bijvoorbeeld op gewezen werd dat het wel netjes was om een hand te geven, waar ik zelf niet bij stilgestaan had op dat moment. Alleen heb ik dat altijd geweten aan het feit dat ik als kind geen vrienden had, eigenlijk pas halverwege de puberteit begon dat een beetje, maar echte vrienden heb ik pas vanaf m'n 16e. Ben van mijn 12e tot mijn 18e depressief geweest en heb vanaf m'n 13e tot m'n 21e een eetstoornis gehad. Daardoor moest ik ook wel gaan analyseren hoe dit kwam en wat ik er zelf aan kon doen, maar ik heb ook heel erg veel gelezen over depressies, angsten, paniekaanvallen, eenzaamheid en alle gedachtegangen en behoeften die daarachter kunnen zitten en over wat als 'normaal' gezien wordt. Het is dus wel 'verworven inzicht' zeg maar. Alleen sinds ik toevallig in het ADD-topic kwam uit nieuwsgierigheid en daar dingen herkende en zo weer terecht kwam op het raakvlak met Asperger, heb ik gemerkt dat er ook andere dingen zijn (dus bijvoorbeeld taal letterlijk nemen), en nu denk ik dat er weleens een andere relatie kan zijn tussen al die dingen.quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:21 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Dat is wel apart, je bewust zijn van je eigen tempo en 'tekortkomingen' (in jouw ogen dan)
Echter zal je zelf hier mee verder moeten gaan, zelf uitzoeken wat voor jou 'autisme' is en daarna , als je vermoed dat je daar onder valt, besluiten of je ook de diagnose-molen door wil (via huisarts/riagg/etc)
Ik vind zo'n schema niet vreselijk bizar en als jou dat nou de mogelijkheid biedt om het huishouden wel rond te krijgen en rust in je hoofd oplevert, zou ik zeggen gewoon doen.quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:11 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Ik ook hoor, alleen helpen doet dat meestal niet.![]()
Ik kan me enorm schuldig en slecht voelen over kleine dingen. Van de week bijv. omdat er kalkaanslag op de badkamertegels zit. Die hoort daar niet en ik hoor te zorgen dat het huis schoon is. Dat er niemand doodgaat omdat ik een beetje aanslag in de badkamer heb doet er niet toe. En dan sta ik dus 's ochtends voor m'n werk met een wondersponsje onder de doucheEigenlijk zou ik het liefst een schoonmaakschema opstellen zoals ze dat in bedrijven hebben, zo van "dagelijks dit, dat wekelijks en op zaterdag eens in de vier weken dat erbij". Maar hoewel de gedachte regelmatig in m'n hoofd zit, weet ik mezelf tot nu toe te bedwingen. Ook omdat ik me zou schamen naar m'n vriend toe en omdat ik er niet aan toe wil geven omdat het niet 'normaal' is en ik zonder ook zou moeten kunnen functioneren. Alleen in de praktijk krijg ik m'n huishouden nooit rond, tenzij ik een week vakantie neem.
Dit herken ik ook volledig... ik denk over sommige dingen ook heel diep na enzo.quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:37 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Ik analyseer altijd alles, inclusief mezelf.
Het voelt een beetje als toegeven aan iets fouts en ik ben ook bang dat daarmee helemaal het hek van de dam is. Ik wil gewoon die dingen kunnen zoals iedereen dat doet. Op dat soort momenten voel ik heel veel frustratie, omdat ik in sommige dingen veel beter ben dan anderen, dat ik bepaalde 'moeilijke' dingen wél kan, en dan denk ik, een simpele taak als het huishouden moet ik verdomme toch ook wel kunnen?quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:43 schreef Xennia het volgende:
[..]
Ik vind zo'n schema niet vreselijk bizar en als jou dat nou de mogelijkheid biedt om het huishouden wel rond te krijgen en rust in je hoofd oplevert, zou ik zeggen gewoon doen.
Maar je kunt de handelingen ook wel uitvoeren, je kunt alleen het overzicht niet bewaren en als je dat nou wel schematisch lukt? Als jij op die manier leert, er zijn meerdere wegen om hetzelfde doel te bereiken.quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:56 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Het voelt een beetje als toegeven aan iets fouts en ik ben ook bang dat daarmee helemaal het hek van de dam is. Ik wil gewoon die dingen kunnen zoals iedereen dat doet. Op dat soort momenten voel ik heel veel frustratie, omdat ik in sommige dingen veel beter ben dan anderen, dat ik bepaalde 'moeilijke' dingen wél kan, en dan denk ik, een simpele taak als het huishouden moet ik verdomme toch ook wel kunnen?
Hm, dus je struikelt over details en ziet het grote geheel niet meer?....quote:Het stomme is dat ik wel weet waar het in zit: ik kan geen overzicht houden van wat er moet gebeuren, soms maak ik dan even een lijstje op papier als ik bijv. moet schoonmaken voor een bepaald tijdstip (als we een dag weg zijn en ik dus een dag minder heb voor het huishouden, of als we visite krijgen). Maar meestal wil ik ook echt goed schoonmaken (eigenlijk altijd, maar ik kan me er met moeite bij neerleggen dat daar niet altijd tijd voor is). Dat doe ik dan in zekere zin heel systematisch: ik begin op een bepaald punt en werk vanaf daar strategisch de hele kamer door. Alleen dat kost zoveel tijd omdat ik dan dus alles doe (ook dingen als kunststof kozijnen reinigen, ramen zemen, bed met houtreiniger schoonmaken), dat ik het niet meer red. En uiteindelijk realiseer ik me dan dat ik er weer ingetrapt ben, dat ik weer een schone radiator heb en een schoon toiletmatje en dat m'n kunststof kozijnen er netjes uitzien van buiten, maar dat er nog steeds een afwas staat en dat de vloer in de woonkamer nog smerig is, etc. want de keuken is pas de laatste kamer als ik met de klok mee schoonmaak en vloeren doe ik altijd als laatste, want als je schoonmaakt valt het stof toch weer naar beneden. Volkomen logisch, in zekere zin. Daarnaast kun je dit volgens mij eigenlijk niet in een week doen, iedere week opnieuw, maar ergens vind ik toch dat ik dit moet kunnen doen, en ik begin dus vaak weer op dezelfde plek als de week ervoor om dan weer de keuken niet te halen. Gelukkig wast mijn vriend vaak af.
Maar goed, ik ga mezelf naar bed schoppen. Welterusten.
stap 1: doe het dan ook in 2 weken (tenzij de moddervlekken tot halverwege het plafond komenquote:Op donderdag 19 juni 2008 23:56 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Het voelt een beetje als toegeven aan iets fouts en ik ben ook bang dat daarmee helemaal het hek van de dam is. Ik wil gewoon die dingen kunnen zoals iedereen dat doet. Op dat soort momenten voel ik heel veel frustratie, omdat ik in sommige dingen veel beter ben dan anderen, dat ik bepaalde 'moeilijke' dingen wél kan, en dan denk ik, een simpele taak als het huishouden moet ik verdomme toch ook wel kunnen?
Het stomme is dat ik wel weet waar het in zit: ik kan geen overzicht houden van wat er moet gebeuren, soms maak ik dan even een lijstje op papier als ik bijv. moet schoonmaken voor een bepaald tijdstip (als we een dag weg zijn en ik dus een dag minder heb voor het huishouden, of als we visite krijgen). Maar meestal wil ik ook echt goed schoonmaken (eigenlijk altijd, maar ik kan me er met moeite bij neerleggen dat daar niet altijd tijd voor is). Dat doe ik dan in zekere zin heel systematisch: ik begin op een bepaald punt en werk vanaf daar strategisch de hele kamer door. Alleen dat kost zoveel tijd omdat ik dan dus alles doe (ook dingen als kunststof kozijnen reinigen, ramen zemen, bed met houtreiniger schoonmaken), dat ik het niet meer red. En uiteindelijk realiseer ik me dan dat ik er weer ingetrapt ben, dat ik weer een schone radiator heb en een schoon toiletmatje en dat m'n kunststof kozijnen er netjes uitzien van buiten, maar dat er nog steeds een afwas staat en dat de vloer in de woonkamer nog smerig is, etc. want de keuken is pas de laatste kamer als ik met de klok mee schoonmaak en vloeren doe ik altijd als laatste, want als je schoonmaakt valt het stof toch weer naar beneden. Volkomen logisch, in zekere zin. Daarnaast kun je dit volgens mij eigenlijk niet in een week doen, iedere week opnieuw, maar ergens vind ik toch dat ik dit moet kunnen doen, en ik begin dus vaak weer op dezelfde plek als de week ervoor om dan weer de keuken niet te halen. Gelukkig wast mijn vriend vaak af.
Maar goed, ik ga mezelf naar bed schoppen. Welterusten.
Helaas wordt er lang niet altijd op gelet dat sommigen het op een andere manier (veel) beter kunnen leren. De leraren niet omdat dat anders is dan ze al .. jaar doen en de leerlingen niet omdat (puberteit, onwil, etc)quote:Op vrijdag 20 juni 2008 00:10 schreef Xennia het volgende:
[..]
Maar je kunt de handelingen ook wel uitvoeren, je kunt alleen het overzicht niet bewaren en als je dat nou wel schematisch lukt? Als jij op die manier leert, er zijn meerdere wegen om hetzelfde doel te bereiken.
Stel je zit op de middelbare school en je moet woordjes stampen. De hele klas doet dat door de woordjes hardop voor zich op te zeggen. Jou lukt het op deze manier slechts in beperkte mate en je haalt een 4. Maar als je de woordjes op het bord schrijft en zo visualiseert, kun je ze wel allemaal onthouden en haal je een 10. Dan kies je toch zeker wel voor het laatste? Het doel heiligt de middelen en bovendien is er ook eigenlijk geen inherent waarde-oordeel aan de diverse middelen.
Helemaal correct.quote:[..]
Hm, dus je struikelt over details en ziet het grote geheel niet meer?....
Ja, maar ze zit nu niet meer op school en kan zelf keuzes maken die haar helpen het huishouden te organiserenquote:Op vrijdag 20 juni 2008 00:18 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Helaas wordt er lang niet altijd op gelet dat sommigen het op een andere manier (veel) beter kunnen leren. De leraren niet omdat dat anders is dan ze al .. jaar doen en de leerlingen niet omdat (puberteit, onwil, etc)
Als al bekend is dat het op die andere manier beter gaat, vaak kom je daar pas naderhand achter (lees: jaren later)
[..]
Helemaal correct.
Is dat iets wat wel vaker voorkomt bij autisten?, (er brand hier namelijk een lampje van herkenning).quote:Op donderdag 19 juni 2008 23:24 schreef Ruzbeh het volgende:
al heb ik wel last van het feit dat ik bepaalde dingen wil doen en dat ik soms me daartoe niet kan dwingen (dit is inclusief 'leuke' dingen zoals het spelen van een bepaald videospel).
Ik reageer ff wat laat. Maar laat ik het zo stellenquote:
Je vindt dat meisjes zo verwend zijn dat ze alleen maar voor aantrekkelijke mannen gaan. Jijzelf wilt ook geen lelijk meisje, ergo jij bent ook verwend. Wat begrijp ik hier verkeerd aanquote:Op vrijdag 20 juni 2008 15:14 schreef Remexxy het volgende:
[..]
Ik reageer ff wat laat. Maar laat ik het zo stellen
Lees eerst eens fatsoenlijk met wat ik bedoel. En oordeel dan maar
En dat moet jij zeggen, mevrouw de alles krijger. En is bevalt dat wereldje je wel
Dat heeft met onzekerheid te maken idd. Maar ik denk dat, dat mensen dat denken van mij. Omdat ik een beetje paranoia in mijn hoofd benquote:Op vrijdag 20 juni 2008 20:16 schreef Xennia het volgende:
[..]
Je vindt dat meisjes zo verwend zijn dat ze alleen maar voor aantrekkelijke mannen gaan. Jijzelf wilt ook geen lelijk meisje, ergo jij bent ook verwend. Wat begrijp ik hier verkeerd aan![]()
En een alles krijger![]()
De frustratie en onzekerheid druipen gewoon van mijn scherm af en het is dat wat je (mede) onaantrekkelijk maakt voor vrouwen. Voor de rest kan ik het niet beoordelen, want ik heb geen idee hoe je eruit ziet
Hoe kun je nou denken dat mensen dat denken, terwijl je tegelijkertijd zegt te weten dat ze dat helemaal niet denken. Volg je me nog.quote:Op vrijdag 20 juni 2008 23:44 schreef Remexxy het volgende:
Dat heeft met onzekerheid te maken idd. Maar ik denk dat, dat mensen dat denken van mij. Omdat ik een beetje paranoia in mijn hoofd benSnap je
Dat heb ik nergens gezegdquote:En ik vind het een beetje raar. Dat je gaat zeggen dat ik emotioneelloos ben. Want dat ben ik dus niet
Dat geldt ook voor die spuuglelijke mokkels waar jij zo oneerbiedig naar verwijst. Kan best zijn dat anderen ze wel aantrekkelijk vinden.quote:Kijk de ene kan me lelijk vinden, maar dat wil niet zeggen dat ze dat allemaal vinden. Smaken verschil
25quote:Op zaterdag 21 juni 2008 08:36 schreef Troel het volgende:
Remexxy, hoe oud ben je? Je komt namelijk op me over als en puber van 14
quote:Op zaterdag 21 juni 2008 00:19 schreef Xennia het volgende:
[..]
Hoe kun je nou denken dat mensen dat denken, terwijl je tegelijkertijd zegt te weten dat ze dat helemaal niet denken. Volg je me nog.
[..]
Dat heb ik nergens gezegd![]()
[..]
Dat geldt ook voor die spuuglelijke mokkels waar jij zo oneerbiedig naar verwijst. Kan best zijn dat anderen ze wel aantrekkelijk vinden.
Ik heb slechts jouw eigen uitspraken gespiegeld, dus als jij dat beledigend vindt, moet je eens bij jezelf te rade gaan.
Dat is een van de kenmerken van autisme, maar dat betekent nog niet dat je zelf geen emoties hebtquote:Op zaterdag 21 juni 2008 12:19 schreef Remexxy het volgende:
2. Daar bedoel ik mee te zeggen, dat je zij dat ik geen vermogen heb om me in te leven in gevoelens van een ander
Dat heb ik ook. Ik heb mezelf nog steeds niet vergeven voor de erge en minder erge dingen die ik heb gedaan. Terwijl de mensen die ermee te maken hebben het waanschijnlijk al lang zijn vergeten.quote:Op zaterdag 21 juni 2008 18:30 schreef Remexxy het volgende:
Trouwens hebben jullie dat ook. Soms kan ik me niet afsluiten van dingen soms lijkt het of alles op me af komt, toen ik klein was vond ik dat heel erg vervelend.
quote:Op zaterdag 21 juni 2008 18:57 schreef yvonne het volgende:
Even iets in dit topic neerleggen, normaal gaat alles z'n gangetje en heb ik dit topic niet zo nodig, we weten wie ons kind is ( een lange pier van 18) met zijn gebruiksaanwijzing die wij respceteren. So far so good.
Alleen: gister kreeg hij ene ongeluk met de fiets, gapende kinwond en scheur in z'n pols.
Maar wat gebeurde er... niets, hij dacht er niet aan z'n mobiel te gebruiken, hij bleef liggen/zitten waar hij was, schoot ook niemand aan om hem te helpen.
Pas na verloop van tijd stapte er iemand op hem af om hem te helpen en naar de dichtsbijzijnde huisarts te brengen.
Gelukkig was het een oude buuf die hem wel kende en regelde het bellen verder voor hem.
Later in het ziekenhuis bij de EHBO is er bij hém heel moeilijk iets uit te krijgen, nu was het ook een heerlijk empathisch arts i.o (not) die hem al bitchend wel even dingen zou vragen, nou, dan krijg je echt weinig antwoord hoor.
Nu waren wij er gelukkig bij, maar je merkt opeens dat er best zaken zijn waar hij en wij tegenaan lopen, nu zal hij niet iedere dag een ongeluk krijgen, maar wél in situaties terecht komen waarbij hij níet duidelijk kan maken hoe en wat.
En dat baart me zorgen, want ik weet heel even niet hoe ik hem daarin moet sterken. Want wij zijn er natuurlijk niet eeuwig..
Tja, die vrouw vond dat ik iets nogal venijnig had gezegd, terwijl ik gewoon iets probeerde uit te leggen omdat ze raar reageerde op een naar mijn idee doodnormale vraag - of ze de boodschappen zelf even uit het mandje wilde halen. (Mijn baas vond dat ook niet nodig trouwens. Blijkbaar moet ik de spullen uit het mandje toveren als ik er niet bij kan of als het te zwaar is - je staat echt in zo'n scheve houding dat ik last van m'n rug en schouders krijg met tillen...). Omdat ze boos werd, probeerde ik uit te leggen dat die spullen te ver weg stonden en dat het te zwaar was, maar ze vond het flauwekul want het hoefde anders ook nooit (de meeste van mijn collega's zijn langer en man, dat scheelt misschien). Ze luisterde helemaal niet, deed heel vervelend en haalde haar man erbij en een ander stel waarmee ze samen aan het winkelen was, dus ik voelde me nogal in een hoekje gedrukt en ik wist ook niet meer wat ik met de situatie aan moest. Verder heb ik dus niet zo veel gezegd. Maar goed, ze vond me onbeschoft. Ik haar ook, maar ja. Als je je te goed voelt om je eigen boodschappen op te tillen, moet je naar een full service speciaalzaak gaan waar je drie keer zoveel betaalt voor dezelfde fles, niet naar een slijterij bij een supermarkt; in de supermarkt zet je je boodschappen ook niet in het karretje naast de kassa om te wachten tot de caissiere het op de band gaat zetten. Als het mijn eigen winkel was geweest had ik het mens eruit gezet en gevraagd nooit meer terug te komen, zo onbeschoft vond ik haar.quote:Op vrijdag 20 juni 2008 18:09 schreef Troel het volgende:
Maeghan, vraag je dan ook bij je baas na wat die klacht was en hoe je dat de volgende keer kan omzeilen?
In welke zin onleesbaar? Qua concentratie of qua dansende lettertjes?quote:
Te weinig alinea's, te veel tekstquote:Op zondag 22 juni 2008 01:15 schreef Maeghan het volgende:
[..]
In welke zin onleesbaar? Qua concentratie of qua dansende lettertjes?
Concentratie. En door de grote hoeveelheid tekst op een plek (weinig alinea's) gaan de letters dansen ja.quote:Op zondag 22 juni 2008 01:15 schreef Maeghan het volgende:
[..]
In welke zin onleesbaar? Qua concentratie of qua dansende lettertjes?
Als ik eenmaal in gedachten ben, dan blijf ik ratelen.quote:Op zondag 22 juni 2008 01:22 schreef Juup© het volgende:
[..]
Concentratie. En door de grote hoeveelheid tekst op een plek (weinig alinea's) gaan de letters dansen ja.
Jawel, en die zie ik draaien als ik er even (maximaal 5 seconden) naar kijken. Ik word er tureluurs van.quote:Op zondag 22 juni 2008 01:29 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Maar dat draaien heb ik zelf ook, zou er eigenlijk meer rekening mee moeten houden. Zit zelf ook altijd beetje bij beetje tekst te selecteren. Trouwens weleens zo'n oogtest met een kaart met hoefijzertjes vijf rijen door elkaar draaiende cirkeltjes moeten doen bij de dokter?
Is dit ook zo in andere context?quote:Op zondag 22 juni 2008 01:31 schreef Juup© het volgende:
[..]
Jawel, en die zie ik draaien als ik er even (maximaal 5 seconden) naar kijken. Ik word er tureluurs van.
Ja. Als ik meerdere visuele beelden/indrukken tegelijk te verwerken krijg, dan ga ik vaak wazig zien en gaan er ook kleine dingen bewegen (dus b.v. niet een compleet mens, maar wel een klein vogeltje of letters op een reclamebord o.i.d.).quote:Op zondag 22 juni 2008 09:10 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Is dit ook zo in andere context?
Bijvoorbeeld op de markt als het druk is, bij een optocht, feest in de stad of een kermis.. verzin het maar?
Ik reageer vandaag nog ergens, staan hele interessante dingen tussen.quote:Op zondag 22 juni 2008 01:29 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Als ik eenmaal in gedachten ben, dan blijf ik ratelen.Ik tik inmiddels dik 400 aanslagen per minuut en dan hoef je niet echt meer te verzinnen welke informatie je toevoegt en welke je weglaat, het kost toch geen moeite.
Maar dat draaien heb ik zelf ook, zou er eigenlijk meer rekening mee moeten houden. Zit zelf ook altijd beetje bij beetje tekst te selecteren. Trouwens weleens zo'n oogtest met een kaart met hoefijzertjes vijf rijen door elkaar draaiende cirkeltjes moeten doen bij de dokter?
Klinkt heel bekend ja, alsof iedereen constant op jou let, alles wat ook maar niet goed kan gaan is direct een punt waarop ze je pakken, terecht of onterecht. Ik weet niet of anderen dit ook herkennen, maar leuk is het niet; je bent constant op je hoede om je te 'verdedigen'.quote:Op zaterdag 21 juni 2008 22:37 schreef Maeghan het volgende:
[..]
-knip-
Ik weet niet waarom, maar mensen reageren soms gewoon raar op mij. Als ik exact hetzelfde vraag of doe als een collega (als ik niet weet hoe ik iets moet doen, kijk ik juist altijd hoe iemand anders die situatie aanpakt), worden mensen boos op mij en van die collega accepteren ze het of ze moeten erom lachen. Ik heb nog wel meegemaakt dat een klant boos werd toen ik "fijne dag verder" zei, op de manier waarop ik het 300 keer op een dag zei (ze werd boos omdat ik er vast niks van meende - ik heb dan de neiging om gewoon te zeggen dat het mij persoonlijk inderdaad koud laat of ze een fijne dag heeft, maar dat ik ervoor betaald word om klanten namens mijn baas een fijne dag te wensen; maar dan heb ik het helemaal gedaan, denk ik). Bij m'n vorige baan gingen mijn collega's altijd lachen als zoiets gebeurde, want dat soort dingen gebeurde altijd uitgerekend bij mij. Ik zei iets en kreeg dan een compleet overtrokken reactie van een klant of een reactie waarvan ik echt totaal niet wist hoe ze daar nou bij kwamen of wat ik ermee moest. Iemand die de weg vroeg en vervolgens boos werd toen ik aanwijzingen gaf, want "dat wist ze ook wel, want ze woonde er al drie jaar". Ja, waarom vraag je het dan? Ik kreeg bij mijn vorige baan denk ik ook de meeste klachten, maar dat had ook deels te maken met de functie (ik moest mensen vaak dingen weigeren, omdat ze gewoon ongelijk hadden of ik bepaalde dingen gewoon niet mocht doen en daar werden ze dan vaak boos om). Het verschil is alleen dat ik bij mijn vorige baan de klanten kende. Zeker driekwart waren vaste klanten en op een gegeven moment had een aantal ook wel een beetje door hoe ik ben en die zeiden dan ook gewoon tegen me dat ik boos keek of ze vroegen of ik me niet lekker voelde of zo; die gaven mij ook gewoon de kans om uit te leggen wat er aan de hand was of om het een beetje te corrigeren, want blijkbaar merk ik soms gewoon niet hoe ik kijk of hoe ik iets zeg. Sommige klanten zeiden ook dat ze me eerst totaal niet mochten, maar later wel, toen ze me eenmaal een beetje leerden kennen (en ik hun).
Ik weet van mijzelf dat ik redelijk wat dingen copieer. Wel probeer ik die vervolgens aan te passen: vaak omdat het mij nodig lijkt (ik verbeter een copie) maar vaak ook om toch origineel te blijven (zorgen dat de copie niet opvalt).quote:Op zondag 22 juni 2008 00:32 schreef Maeghan het volgende:
Twee vraagjes naar aanleiding van wat leeswerk, allebei over kopieergedrag. Wat valt er precies onder kopieergedrag? Ik heb eigenlijk best vaak het gevoel dat ik niet goed weet wie ik ben en wat ik nou doe omdat ik het wil en wat ik doe omdat iemand anders het wil. Omdat mijn motoriek vroeger niet goed was, had ik ook veel moeite met schrijven. Ik had er altijd onvoldoendes voor en zat daarom in de vakanties vaak thuis hele dagen te oefenen met schrijven. Later had ik de gewoonte om het handschrift van andere mensen na te doen, die wel een mooi handschrift hadden. Dat was niet een kinderlijke fase of zo hoor, ik heb dit denk ik vanaf mijn 8e of zo gedaan en in ieder geval tot het eind van de middelbare school volgehouden. Kun je dit in dezelfde lijn zien? Is het iets wat vaker voorkomt?
Ja, van bijna alles.quote:Daarnaast vraag ik me af of jullie je constant bewust zijn van wat je kopieert.
-knip-
Da's grappig, dit heb ik als voorbeeld genoemd bij mijn gesprekken met het autismecentrum: alles wordt tot op de bodem voorbereid, en dan komt het moment: alles valt weg en je weet niets meer.quote:In het begin had ik ook heel veel moeite met sollicitatiegesprekken. Ik verklooide ze echt altijd. Door er veel over te lezen en dan met name over gedrag, het benoemen van karaktereigenschappen en het geven van voorbeelden uit de praktijk (die omschakeling van benoemen naar voorbeelden geven vond ik altijd heel lastig - als iemand me vroeg "geef eens een voorbeeld van je creativiteit" of zo, dan bleef het stil, was m'n hoofd helemaal leeg en kon ik opeens helemaal niets meer bedenken) en dit van tevoren ook tot in den treure voor te bereiden en gesprekken te oefenen in m'n hoofd, ging het opeens veel makkelijker. (De site die ik gebruikt heb is www.carrieretijger.nl, daar staat alles heel duidelijk uitgelegd). Maar op het gesprek zelf ben ik me natuurlijk wel constant bewust van hoe ik zit, hoe ik beweeg, wat ik zeg, hoe ik het zeg en ik probeerde ook wel bewust de lichaamshouding aan te nemen van de gesprekspartner en zeker niet met m'n armen voor m'n lichaam te gaan zitten of zo. Dat is dus allemaal helemaal niet vanzelfsprekend (alhoewel er natuurlijk veel mensen zijn die solliciteren moeilijk vinden... ik weet alleen natuurlijk niet hoe moeilijk mensen dit gemiddeld vinden en of ik het dus moeilijker vind of dat het gewoon normaal is).
Is ook herkenbaar. Heel lang ook last gehad van smetvrees, inmiddels bewust af aan het leren.quote:Het stomme is dat ik sommige dingen tegenwoordig automatisch doe, terwijl ik ze zelf niet prettig vind. Ik hou niet van lichamelijk contact, alhoewel ik er tegenwoordig beter mee om kan gaan. Ik heb het geaccepteerd als een noodzakelijkheid en negeer het verder, terwijl ik vroeger bij een omhelzing van binnen blokkeerde, alsof ik er niet helemaal meer bij was. Prettig vind ik het niet, een hand voel ik nog een half uur 'nabranden' of ik krijg de behoefte m'n handen te wassen (dan voel ik de 'handafdruk' niet meer, maar ik vind mensen ook vies - vroeger last gehad van smetvrees ook). Maar ik merk soms dat ik bijvoorbeeld iemand een schouderklopje geef in situaties waarin ik dat vaak zie/onderga (op het werk), en dan eigenlijk zelf schrik, omdat het helemaal niet fijn vind om te doen. Ook een soort 'dit hoort niet'-gevoel.
quote:Het grappige is dat ik door dit topic weer over andere dingen na gaan denken. Bijvoorbeeld, komt dat laatste voort uit smetvrees of iets anders? Vind ik dieren vies? Vind ik planten vies? Onder welke omstandigheden voel ik mezelf vies? Eigenlijk zijn dat voornamelijk momenten dat ik mensen aanraak of dingen die mensen hebben aangeraakt, zoals deurknoppen. Schapen en katten vind ik ook vies, maar ik ben opgegroeid met honden en daar heb ik helemaal geen probleem mee. Tenminste, niet met doggen. Honden met krullend of lang haar vind ik wel vies. Ik vind dieren geweldig om te bekijken en ik heb er veel minder moeite mee dan met mensen, maar ik kan geen schaap aaien en dan een boterham eten, terwijl ik aan een van mijn honden zo gewend was dat ik gewoon de hond een hapje gaf van wat ik zat te eten en dan verder zelf door at aan die boterham of van die vork. Ik lag ook vaak bij die hond in z'n mand en zo. Met m'n vriend heb ik ook geen moeite, daar zit/lig/hang ik echt constant tegenaan als ik de kans krijg, hij is ook de enige waarbij ik dat echt fijn vind. Ook bij m'n ex had ik dat niet zo, die mocht me soms ook niet (overal) aanraken.
Dankjewel, ik had het nog gelezen hoorquote:Op zaterdag 21 juni 2008 19:35 schreef DuchessX het volgende:
=Edit=
Ja, wie wat waar?quote:Op zaterdag 21 juni 2008 19:50 schreef Xennia het volgende:
Kun je niet wat soortgelijke situaties oefenen Yvonne, zodat het in kan slijten? Dan nog blijft het de vraag of hij het ook kan generaliseren naar andere situaties natuurljik.
Verder is het wellicht goed, naarmate je ouder wordt, iemand anders voor te bereiden op het overnemen van je taak
quote:
quote:zaterdag 21 juni 2008 @ 19:35
quote:[ Bericht gewijzigd op 22-06-2008 02:34 ]
Mwah ik vind dat oefenen maar stom, werkt op den duur prima tijdens het oefenen maar in een andere omgeving kan ik er op de een of andere manier niets mee, hoe goed het ook ging tijdens het oefenenquote:Op zaterdag 21 juni 2008 19:50 schreef Xennia het volgende:
Kun je niet wat soortgelijke situaties oefenen Yvonne, zodat het in kan slijten? Dan nog blijft het de vraag of hij het ook kan generaliseren naar andere situaties natuurljik.
Verder is het wellicht goed, naarmate je ouder wordt, iemand anders voor te bereiden op het overnemen van je taak
Voor het oefenen van noodsituaties, of voor het ter zijner tijd overnemen van jouw taak?quote:Op zondag 22 juni 2008 21:40 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ja, wie wat waar?
Ik heb eerlijk gezegd geen idee waar ik moet zijn voor zoiets.
Die jij gepost hebt en deze:quote:
Dat dus.quote:Op maandag 23 juni 2008 17:31 schreef Logician het volgende:
Ik heb sommige dingen echt niet door tot mijn vrienden of psychologe mij er op wijzen, waarom of wat ..
quote:Op maandag 23 juni 2008 16:05 schreef Oxymoron het volgende:
Kunnen jullie (autisten of betrokkenen) aan iemand, zien dat hij of zij autisme heeft?
Gisteren was ik ergens en toen kwam er een mevrouw naar mijn moeder toe en, die vroeg: heeft jouw dochter soms autisme?
Ik snap niet hoe mensen dat kunnen zien.
Als een klassieke autist loopt te fladderen, of te wiegen en langs je heen kijkt, is het wel duidelijk. Ligt een beetje aan de mate waarin iemand autistisch is.quote:Op maandag 23 juni 2008 16:05 schreef Oxymoron het volgende:
Kunnen jullie (autisten of betrokkenen) aan iemand, zien dat hij of zij autisme heeft?
Gisteren was ik ergens en toen kwam er een mevrouw naar mijn moeder toe en, die vroeg: heeft jouw dochter soms autisme?
Ik snap niet hoe mensen dat kunnen zien.
quote:Op maandag 23 juni 2008 16:27 schreef Oxymoron het volgende:
Voor noodsituaties, kun je ook een AutiPas aanvragen: www.autipas.nl
Je kan wel sommige dingen zien ja maar je kan natuurlijk niet 1-2-3 zien wie er wel en niet autisme heeft. Als je bijv. iemand ziet die met iets onnodig precies en perfectionistisch bezig is... dan zou je kunnen denken dat hij of zij autisme heeft.quote:Op maandag 23 juni 2008 16:05 schreef Oxymoron het volgende:
Kunnen jullie (autisten of betrokkenen) aan iemand, zien dat hij of zij autisme heeft?
Gisteren was ik ergens en toen kwam er een mevrouw naar mijn moeder toe en, die vroeg: heeft jouw dochter soms autisme?
Ik snap niet hoe mensen dat kunnen zien.
Mijn taak ( ooit) over nemen.quote:Op maandag 23 juni 2008 16:13 schreef Xennia het volgende:
[..]
Voor het oefenen van noodsituaties, of voor het ter zijner tijd overnemen van jouw taak?
Is je zoon eigenlijk normaalbegaafd?
Sinds ik weet dat onze zoon Asperger heeft, ben ik me meer gaan verdiepen in Stoornissen in het Autismespectrum bij eeen normale tot hoge begaafdheid. Ik " zie" sindsdien veel meer autisten om me heen.quote:Op maandag 23 juni 2008 16:05 schreef Oxymoron het volgende:
Kunnen jullie (autisten of betrokkenen) aan iemand, zien dat hij of zij autisme heeft?
Gisteren was ik ergens en toen kwam er een mevrouw naar mijn moeder toe en, die vroeg: heeft jouw dochter soms autisme?
Ik snap niet hoe mensen dat kunnen zien.
Meestal wordt die ''taak'' overgenomen door een bekend en vertrouwd iemand uit de kennissen- of familiekring. Het zal jou, ooit jaaaaaaaaaaren ver van hier, vast ook rust geven wanneer je weet dat iemand anders hierop voorbereid isquote:Op maandag 23 juni 2008 19:08 schreef yvonne het volgende:
[..]
Mijn taak ( ooit) over nemen.
Maar ik hoop er toch nog lang genoeg te zijn om te zorgen dat hij zich verder kan redden
En taak, taak, het klinkt zo zwaar, het is eik geen taak, maar een normaal iets
Hij is verder normaal begaafd, alleen zal hij tegen anderen weinig tot niet praten, alleen als hij je vaak gezien heeft. Hij gaat nu naar MBO II, de groenkant, tuinmannen hoeven niet veel te praten, ideaal dus
Dat zal het dan wel zijn, denk ik, Xennia.quote:Op maandag 23 juni 2008 19:01 schreef Xennia het volgende:
Als een klassieke autist loopt te fladderen, of te wiegen en langs je heen kijkt, is het wel duidelijk. Ligt een beetje aan de mate waarin iemand autistisch is.
Jij bent denk ik de enige klassieke autist in dit topic. De anderen zijn waarschijnlijk leerbaarder en meer zelfredzaam.quote:Op maandag 23 juni 2008 19:50 schreef Oxymoron het volgende:
[..]
Dat zal het dan wel zijn, denk ik, Xennia.![]()
Wat ik niet zo, goed snap is wat de andere autisten schrijven hier, over kopieëren en spiegelen en aanpassen.
Verdorie, ik ben al blij als ik zonder grote wonden, ongelukken, verwensingen, scheldpartijen en andere vervelende dingen, de straat over ben naar de winkel.![]()
Voor mij, zijn de simpelste dingen al lastig.![]()
Dus kopieëren enzovoorts: hier geen last van.
En dat heb ik écht nooit begrepen, ik heb ook altijd geageerd tegen de diagnose+stempel.quote:Op maandag 23 juni 2008 19:27 schreef Keukenprinsesje het volgende:
[..]
Ik denk dat er ook nog heel veel mensen rondlopen zonder diagnose voor wie een diagnose wel veel antwoorden zou kunnen geven op de problemen waar ze tegenaan lopen.
Wel als je iedere keer tegen dezelfde problemen aanloopt en het zelf niet begrijpt.....In zo'n geval kun je zelf in ieder geval beter begrijpen waar het vandaan komt en daardoor ook leren met dergelijke problemen om te gaan/op te lossenquote:Op maandag 23 juni 2008 20:00 schreef yvonne het volgende:
[..]
En dat heb ik écht nooit begrepen, ik heb ook altijd geageerd tegen de diagnose+stempel.
De diagnose an sich geeft toch geen antwoorden?
Ik wist de 2e dag na zijn geboorte al dat hij "anders"was, daar had ik de diagnose niet voor nodig.
En eik ben ik nog steeds boos dat het me opgedrongen werd, voor het befaamde rugzakje.
De diagnose an sich geeft toch geen antwoorden?
Ja kijk, daar heb je het alquote:Op maandag 23 juni 2008 20:03 schreef Aoristus het volgende:
is het een cluster IV kindje, Yvonne?
comment?quote:Op maandag 23 juni 2008 20:46 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ja kijk, daar heb je het al
Ik weet dat je het niet zo bedoeld, als ik me goed herinner was je werkzaam ( of opleiding) in deze branche?
Het is gewoon Detlev, 18 jaar, mooi mens, en geen * plak maar een etiketje* , maar door de hele mallemolen nu wel behept met dat stempel ja. En waarom?
Omdat er geen fatsoenlijke middelbare school voor hem was, en dat sucks.
Die heeft mijn zoon ook, alleen weten hulpverleners vaak niet wat het inhoudtquote:Op maandag 23 juni 2008 16:27 schreef Oxymoron het volgende:
Voor noodsituaties, kun je ook een AutiPas aanvragen: www.autipas.nl
Dat varieert heel veel. Als ik naar andere, normale mensen kijk, dan zullen heel veel mensen het maar in een paar gevallen opmerken: als het echt heel duidelijk is (meestal dan a.d.h.v. een combinatie met spastisch gedrag) of anders als ze er ervaring mee hebben. De meeste autisten die verder normaal (of hoger) begaafd zijn zullen vaak het spel heel goed mee kunnen spelen. Niet omdat ze het spel kennen, maar wel de spelregels. Pas als je heel goed gaat opletten zie je de gaten in het spel.quote:
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.quote:Op maandag 23 juni 2008 20:51 schreef Aoristus het volgende:
[..]
comment?
Ik had het vandaag met iemand over haar zoon, die zo'n rugzakkindje is. We hadden het toen over de oneerlijkheid van het ZMOK onderwijs, dat is hetgene waar cluster 4 kinderen voor in aanmerking komen. Zoals je misschien ook weet, heb ik een blauwe maandag op zo'n 'gevangenisinstelling' stage gelopen als een soort van "klasse assistent" (je moet gelijk hoog inzetten, nietwaar?). Ik stond te klapperen met mijn oren toen ik hoorde dat slechts een heel laag percentage ooit het niveau van hulpbouwvakker kon halen. Vandaar mijn vraag of jouw zoon misschien ook in die categorie valt. Niveau 2 is altijd meer dan 1.
Maar als je het liever over bloeiende kindertjes wilt hebben, mij best hoor. Ik vind deze hele ASS topicreeks sowieso al voornamelijk gebaseerd op persoonsverheerlijking.
Hij krabbelt weer op en verveelt zich en wil aan het werk/schoolquote:Op maandag 23 juni 2008 20:50 schreef Keukenprinsesje het volgende:
Hoe gaat het nu met Detlev Yvonne?
Wat mij betreft deugen de meeste kinderen niet, dus wat dat betreft kan ik een stukje met je opgaanquote:Op maandag 23 juni 2008 21:02 schreef yvonne het volgende:
[..]
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.
En nee, voor mij hoeft het geen "bloeiend kindje"te heten ( wtf is dat?) het is gewoon een van m'n drie kinderen, punt.
Kijk, ze hálen ook écht niet datgene eruit dat erin zit, no way.
Is ie blij in het tuinwezen, jazeker, maar als je MAVO-advies krijgt ( en dat zou hij makkelijk halen) en er blijkt dan heel simpelweg níets in Nederland te zijn voor hem met dat niveau ( en hij had zo graag doorgeleerd)en je wordt dan teruggegooid ( na jaren regulier basis onderwijs) naar een RMPI school met ene niveau waar Jip en Janneke zich nog voor zouden schamen begrijp je misschien iets van m'n frustratie. Maar ook dat zakt
Maar je kunt toch ook met een rugzak de mavo doen?quote:Op maandag 23 juni 2008 21:02 schreef yvonne het volgende:
[..]
Mwoah, wat mij stoort aan de benaming is het bijhorende dinges ( kan niet op het woord komen), "moeilijk opvoedbaar" nou dat is ie niet, "langdurig psychisch zieken" nou, daar heb ik persoonlijk een ander beeld bij.
En nee, voor mij hoeft het geen "bloeiend kindje"te heten ( wtf is dat?) het is gewoon een van m'n drie kinderen, punt.
Kijk, ze hálen ook écht niet datgene eruit dat erin zit, no way.
Is ie blij in het tuinwezen, jazeker, maar als je MAVO-advies krijgt ( en dat zou hij makkelijk halen) en er blijkt dan heel simpelweg níets in Nederland te zijn voor hem met dat niveau ( en hij had zo graag doorgeleerd)en je wordt dan teruggegooid ( na jaren regulier basis onderwijs) naar een RMPI school met ene niveau waar Jip en Janneke zich nog voor zouden schamen begrijp je misschien iets van m'n frustratie. Maar ook dat zakt
"e:Op maandag 23 juni 2008 23:52 schreef Rimpelhond het volgende:
=KNIP=
en ga dan de malle molen van misdiagnoses en wachttijden maar eens in (jawel misdiagnoses als je schriftelijk al aan hebt gegeven hoe je zelf denkt dat de diagnose zou moeten luiden)
=KNIP=
Hoe herkenbaar. Gelukkig (net) niet bij mijzelf, maar je wordt er wel gestoord van. Waardoor ook jij hulp nodig hebt en niet gaat krijgen...quote:Op maandag 23 juni 2008 20:39 schreef yvonne het volgende:keukenprinsesje, het was ook geen aanval hoor
En het knokken, herkenbaar, Nederland het land van melk en honing is niet helemaaaaaal correct
=KNIP=
Dit is voor mij heel herkenbaar... Boek staat al in mn verlanglijstjequote:
Hoewel de meeste normaal begaafde mensen met autisme verlangen naar een intieme partnerrelatie, slagen er maar heel weinig mensen met autisme om dat verlangen ook te realiseren. In de follow-up studies is het aantal volwassenen met autisme dat gehuwd is of samen woont met een partner op één hand te tellen.
De problemen met sociale relaties worden steeds duidelijker met het opgroeien. Een aantal kinderen met autisme dat nog vriendjes had in de lagere school, verliest die tijdens de puberteit en adolescentie. Het contrast met leeftijdsgenoten wordt steeds groter. Kinderen met autisme groeien lichamelijk wel mee met met hun leeftijdsgenoten, maar niet emotioneel en sociaal. Terwijl ander tieners last hebben van hun hormonen en ijverig experimenteren met romances en seksuele relaties, zitten veel jongeren met autisme nog op het niveau van ‘vriendjes hebben’ van de lagere school.
Ook jongeren met autisme raken op zekere leeftijd wel geïnteresseerd in seksualiteit, maar meestal later dan andere jongeren. Ze missen echter de nodige sociale vaardigheden voor een seksuele relatie. De spanning tussen het seksueel verlangen en het onvermogen dat verlangen ook vorm te geven kan leiden tot heel wat problemen. Daarnaast worden tieners en jongvolwassenen vaak uitgelachen, uitgestoten of zelfs gepest omwille van hun vreemde manier van contact leggen. Omwille van hun sociale naïviteit bestaat tevens het risico dat ze seksueel mibruikt worden.
Op dit moment zijn er onvoldoende onderzoeksgegevens om een idee te vormen over het aantal dat uiteindelijk slaagt in een vaste, intieme relatie. Feit is wel dat dergelijke relaties ‘anders’ zullen zijn en dat van de partner, naast liefde, vooral veel geduld, verdraagzaamheid en begrip zullen vragen.
Een relatie met iemand met Aspergersyndroom kan je vergelijken met een relatie tussen twee mensen uit zeer verschillende culturen, zich elk niet bewust van de gewoonten en de verwachtingen van de ander. Ongewild trappen ze voortdurend op elkaars tenen. Twee bronnen van conflict zijn de fysieke en emotionele intimiteit enerzijds en de dominantie van de speciale interesses anderzijds.
Het teveel tijd stoppen in de eigen interesse, zodat de partner alleen komt te staan voor alle familiale en huishoudelijke taken, het maken van onverantwoorde uitgaven, het in discussie gaan over details en feiten, het zich terugtrekken bij conflicten en spanningen, het tekort aan invoelingsvermogen en aandacht voor de partner….dit zijn maar enkele van de vele mogelijke frustraties voor een partner van iemand met autisme. Het gebeurt dan ook vaak dat relaties stuk lopen.
Soms lukt het, als de partner het autisme een plaats weet te geven in de relatie, de verwachtingen aanpast, compensaties zoekt in andere sociale relaties en vooral de positieve kanten van het autisme weet te waarderen. Hoedanook is een normale partnerrelatie voor mensen met autisme verre van zelfsprekend. Toekomstige partners moeten door de ouders of de persoon met autisme zelf op de hoogte gebracht worden van het autisme. De keuze ligt vooral bij de partner, want mensen met autisme kunnen zich doorgaans niet voorstellen wat een intieme relatie inhoudt.
Door de vele frustraties met mislukte pogingen tot een intieme relatie kiest een aantal mensen met autisme ervoor om alleen te blijven.
WONEN
Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaam zijn. Dat laatse vinden begaafde mensen met autisme wel erg. Eenzaamheid vormt de grootste bedreiging voor het welzijn van begaafde personen met autisme. Het streven naar een eigen woning op appartement is daarom niet zonder risico’s. Zelfstandig wonen geeft de persoon met autisme maar tevredenheid als er een netwerk is van mensen die regelmatig eens binnen springen, met wie de persoon met autisme naar de bioscoop kan en die als eens een handje komt toesteken in het huishouden.
Voor heel wat mensen met autisme, zelfs begaafde mensen, is zelfstandig wonen niet haalbaar. Zij zijn aangewezen op min of meer beschermde woonvormen met begeleiding. Voor sommigen is het organiseren van de dagelijkse taken zelfs zo moeilijk dat ze dagelijkse begeleiding nodig hebben. Op het vlak van zelfstandig wonen zijn de twee grootste problemen voor volwassenen met autisme de zelfredzaamheid en de vrije tijd. Zelfs eenvoudige huishoudelijke taken en probleempjes kunnen ze vaak niet aan. De vrije tijd moet ook voor hen georganiseerd worden. Ze kunnen zich te pletter vervelen, maar veel groter is de kans dat ze zich opsluiten in hun specifieke interesse en dat die het hele leven gaat domineren. Ze zitten uren te surfen op Internet en vergeten te eten of de afwas te doen en de strijk stapelt zich torenhoog op.
Een gewaardeerde plaats
Is er wel een gewaardeerde plaats voor mensen met autisme en een normale begaafdheid in onze wereld? Jazeker, maar of ze die kunnen krijgen hangt niet zozeer af van hun handicap maar vooral van de manier waarop de samenleving met die handicap omgaat.
Mensen met autisme vragen in de eerste plaats dat we hen ontmoeten zoals ze zijn. We mogen ons niet laten bedriegen door hun brein, hun intelligentie. Verscholen achter hun soms verbluffende intelligentie zitten heel wat tekorten. Begaafde mensen met autisme komen niet ter wereld met de bagage om in die wereld te overleven. Hun anders zijn is niet op maat gemaakt voor deze wereld. Achter de compensaties en camouflages zit een uniek persoon die vraagt om hulp, bescherming en begeleiding. Die begeleiding is meer dan alleen werken aan hun autisme.
Hoe intensief we ook trainen en onderwijzen, mensen met autisme zullen nooit volledig geëquipeerd raken om zonder hulp en begeleiding mee te draaien met de rest.
Autisme is en blijft een ernstige handicap. Het is een misverstand te denken dat integratie van mensen met autisme vooral het gevolg is van intensieve en gepaste trainings- en onderwijsprogramma’s.
bron: Het boek Brein Bedriegt
auteur: Peter Vermeulen
uitgeverij: Vlaamse Dienst Autisme
Mannetje toch, is je hele bestaan niet een grote sessie van zelfbevrediging?quote:Op maandag 23 juni 2008 20:51 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Ik vind deze hele ASS topicreeks sowieso al voornamelijk gebaseerd op persoonsverheerlijking.
Als jij zo blijft posten, dan blijf ik het leuk vinden inderdaadquote:
Het leest ook heel lekker.quote:Op dinsdag 24 juni 2008 14:04 schreef F04 het volgende:
[..]
Dit is voor mij heel herkenbaar... Boek staat al in mn verlanglijstje
Als je maar weet dat je mijn favoriete idioot op fok bentquote:Op dinsdag 24 juni 2008 15:44 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik weet hoe gelukkig voelt en dat is absoluut mijn grootste prestatie dit jaar.
1: niet gefrusteerd worden, dat gaat je zeer waarschijnlijk je relatie kostenquote:Op woensdag 25 juni 2008 11:57 schreef tijnbrein het volgende:
Ik heb al een paar maanden een vriendin. Nu wil ik meer doen dan alleen zoenen en strelen. Dit heb ik ook tegen haar gezegd. Alleen zij heeft daar op niet echt een antwoord opgeven. En ik vroeg of ze met haar ex al sex heeft gehad en daar gaf ze ook geen antwoord. Nu vind ik praten over mij gevoelens moeilijk. Maar wat kan ik het beste doen? Ik word er een beetje gefrusteerd van.
Het is een leuk en interessant boek. Was het tweede boek dat ik over autisme gelezen heb.quote:Op dinsdag 24 juni 2008 14:08 schreef yvonne het volgende:
Hé, dat lijkt me een goed boek, even opslaan dit.
Leuk initiatief m.b.t. de musical. Ik ga hem eens bekijken. Bedankt. Haal de film nu van Usenet af.quote:Op donderdag 26 juni 2008 04:25 schreef TheVotary het volgende:
Ik heb vanacht echt een mooie documentaire gekeken over kinderen met autisme die een muziek voorstelling in elkaar zetten. Echt een aanrader. Misschien ben ik een beetje spuit 11 en is dit al eens aan de orde hier geweest. Maar dan hierbij nog een keer:
[ afbeelding ]
http://www.imdb.com/title/tt0481580/
Via torrents is hij eventueel ook binnen te halen.
Vanaf vandaag is downloaden illegaalquote:Op donderdag 26 juni 2008 09:07 schreef Juup© het volgende:
[..]
Leuk initiatief m.b.t. de musical. Ik ga hem eens bekijken. Bedankt. Haal de film nu van Usenet af.
Who cares iddquote:Op vrijdag 27 juni 2008 19:38 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Vanaf vandaag is downloaden illegaalmja who cares zal wel loslopen behalve als je mass gaat verkopen vermoed ik.
Over films ik heb laatst Ben X gekeken gaat over een jongen met asperger.
Ook gezien, is idd een mooie film en Sigorny Weaver speelt HEEEEL goed.quote:Op vrijdag 27 juni 2008 22:47 schreef Maeghan het volgende:
Snow Cake is trouwens ook een mooie film. Een man, gespeeld door Alan Rickman, neemt een meisje als lifter mee. Ze krijgen een ongeluk en het meisje komt om. De man voelt zich schuldig en wil z'n excuses aanbieden aan haar moeder, die autistisch blijkt te zijn.
Is een heel leuk boek. Heb het gelezen en was best indrukwekkend. Tevens herkenbaar voor mijn vrouw.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:17 schreef Aoristus het volgende:
vandeweek besteld:
[ afbeelding ]
Dit boek verhaalt over onmacht en pijn.Een relaas waarin men autisme na 60 jaar wetenschappelijk onderzoek nog altijd niet echt begrijpt en onderkent.
Net als ouders van kinderen met autisme 40 jaar geleden, verenigden partners van een persoon met autisme zich.
Veerle Beel ging op pad en interviewde een aantal van die partners.
De partners in dit boek zijn niet bedrogen door hun man of vrouw maar door het autisme.
Een gewaagd boek, het getuigt van moed en durf.
Veerle Beel.
EPO-VDA.
Pas sinds een jaar of twintig is bekend dat autisme in de hersenen zit en kunnen ouders en partners van autisten op enig begrip rekenen. In dit boek wordt getracht aan de hand van elf interviews met partners en zeven hoofdstukken met deskundig commentaar, een beeld te geven van wat de afwijking inhoudt en welke uitwerking zij heeft op een relatie. Omschrijven hoe autisme zich uit bij volwassenen, blijkt erg moeilijk, zelfs voor partners. De kenmerken die worden genoemd, komen ook bij 'normale' mensen voor, alleen niet in dezelfde mate en niet allemaal tegelijk. Een intieme relatie met een autist hebben, lijkt een onmogelijke opgave. De autist is sterk op zichzelf gericht en de partner moet een enorm incasseringsvermogen hebben en voor de autist en de eventuele kinderen zorgen. Paperback met voorwoord, inleiding en nuttige adressen. De auteur is journalist en houdt zich bezig met sociale en maatschappelijke thema's. Dit boek geeft inzicht in de problematiek en kan ervaringsdeskundigen een hart onder de riem steken. Een duidelijker omschrijving van het begrip 'autist' was nuttig geweest.
Bestellen
andere 'belevenissenboeken'
Ik denk dat alleen jij die vraag kan beantwoorden.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:31 schreef Maeghan het volgende:
En hoe meer ik mezelf ervan probeer te overtuigen dat welke vorm van autisme dan ook niets te maken heeft met mij of mijn leven, hoe meer vervelende opmerkingen mensen lijken te maken. Opeens hoor ik weer aan de lopende band hoe onbenaderbaar, uitdrukkingsloos of egocentrisch ik ben. Ben ik er overgevoelig voor of houd ik mezelf voor de gek?
Dat denk ik ook.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:33 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik denk dat alleen jij die vraag kan beantwoorden.
het gaat toch over de relaties van autisten, als she, met normale personen? Dan kom jij sowieso niet in aanmerkingquote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:27 schreef Aoristus het volgende:
ik zie wel, SHE, maar wij hebben toch nooit een relatie gehad? Wat heb jij daar nu eigenlijk aan?
bemoei je d'r niet meequote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:36 schreef Xennia het volgende:
[..]
het gaat toch over de relaties van autisten, als she, met normale personen? Dan kom jij sowieso niet in aanmerking
Ik kan maar beter goed voorbereid zijn toch?.quote:Op dinsdag 1 juli 2008 00:27 schreef Aoristus het volgende:
ik zie wel, SHE, maar wij hebben toch nooit een relatie gehad? Wat heb jij daar nu eigenlijk aan?
lukt dat, denk je?quote:Op dinsdag 1 juli 2008 09:42 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik kan maar beter goed voorbereid zijn toch?.
Uit je post te lezen is het ook niet zo belangrijk dat je een labeltje krijgt omdat je het leven anders ervaart, maar om te weten waarom je het anders ervaart en wat je er aan kan doen (als je dat zou moeten/willen)quote:Op zaterdag 5 juli 2008 22:26 schreef Tobz het volgende:
Beetje hierheen verdwaald, maar ik heb eindelijk bevestiging dat ik ook 'besproken om onderzocht' ga worden voor ASD.
Ik zie er echter wel tegenop om te horen te krijgen dat ik daadwerkelijk een ASD afwijking heb en ik er dus maar mee zal moeten leren leven. Iets wat me steeds moeilijker en moeilijker afgaat; Ik ben zo moe van het gevoel niet te 'passen'.
Hiet liefst zou ik hiervoor de schuld geven aan simpele overgevoeligheid voor depressies, maar ik ben bang dat ik dan gewoon mezelf voor de gek hou.
Sociale interactie voor mij vergelijk ik altijd met de verjaardagen van m'n grootouders toen ik nog een kleuter was: alle grote mensen die met elkaar kletsen en als het echt inhoudelijk probeert te volgen lukt het wel, maar eigenlijk gaan alle gesprekken langs je heen. En al heb ik ondertussen wel geleerd, waarschijnlijk op een heel bewustmatige manier' met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten 1op1 op die manier te converseren, maar in een groep gaat eigenlijk nog altijd alles compleet langs me heen.
Ik herken trouwens mezelf niet in de eerdergenoemde filmpjes in dit topic, maar is niet zozeer gevoelsmatig dat ik me niet zo zou gedragen, maar meer omdat ik 'weet' hoe dingen werken en ik non-conform gedrag onderdruk. Met als waarschijnlijk gevolg dat de eerste indruk die mensen van mij hebben bijna altijd 'afstandelijk' is.
Klopt dat voor de mensen hier met Asperger of PPD-NOS hier ook?
quote:Op zaterdag 5 juli 2008 22:26 schreef Tobz het volgende:
Beetje hierheen verdwaald, maar ik heb eindelijk bevestiging dat ik ook 'besproken om onderzocht' ga worden voor ASD.
Ik zie er echter wel tegenop om te horen te krijgen dat ik daadwerkelijk een ASD afwijking heb en ik er dus maar mee zal moeten leren leven. Iets wat me steeds moeilijker en moeilijker afgaat; Ik ben zo moe van het gevoel niet te 'passen'
Een deel van me zou het liefst de schuld geven aan simpele overgevoeligheid voor depressies, maar ik ben bang dat ik dan gewoon mezelf voor de gek hou.
Sociale interactie voor mij vergelijk ik altijd met de verjaardagen van m'n grootouders toen ik nog een kleuter was: alle grote mensen die met elkaar kletsen en als het echt inhoudelijk probeert te volgen lukt het wel, maar eigenlijk gaan alle gesprekken langs je heen. En al heb ik ondertussen wel geleerd, waarschijnlijk op een heel bewustmatige manier' met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten 1op1 op die manier te converseren, maar in een groep gaat eigenlijk nog altijd alles compleet langs me heen.
Je hebt jezelf sociaal wenseljk gedrag aangeleerd voordat het puls(of hoe omschrijf ik dat?) gedrag tot ontwikkeling kwam denk ik. En dat is goed. Tot op zekere hoogte althans, want ik ben van mening dat je ook jezelf mag zijn. Laat mensen af en toe hun wenkbrauw maar optrekken of even slikken. Jij bent jij. Er is een verschil tussen je eigen glazen ingooien omdat je ongeaccepteerd (volgens de ongeschreven regels dan) gedrag vertoont, je kan mensen daadwerkelijk kwetsen... en je hebt gedrag dat vaak niet geaccepteerd is maar waar eigenlijk niemand iets mee te maken heeft. Nou, word dan de "dorpsgek" maar in dat opzicht, want ik denk dat je daar gelukkiger mee bent dan dat je zou zijn als je constant op je tenen loopt (om in the end enkel en alleen anderen te plezieren)quote:Ik herken trouwens mezelf niet in de eerdergenoemde filmpjes in dit topic, maar is niet zozeer gevoelsmatig dat ik me niet zo zou gedragen, maar meer omdat ik 'weet' hoe dingen werken en ik non-conform gedrag onderdruk.
Jah, "je krijgt gewoon geen vat op hem" is iets dat ik veel over mijn man heb gehoord.quote:Met als waarschijnlijk gevolg dat de eerste indruk die mensen van mij hebben bijna altijd 'afstandelijk' is
Klopt dat voor de mensen hier met Asperger of PPD-NOS hier ook?
en dit is precies op mijn man van toepassing.quote:Op zondag 6 juli 2008 00:08 schreef Tobz het volgende:
De sociale interactie is op zich ook niet waar ik de meeste problemen mee heb. Het is vervelend om altijd een buitenstaander te zijn, constant vriendschappen te zien doodbloeden en om nooit verder te komen dan een paar dates.
Maar het zijn de obsessies, concentratieproblemen, motivatieblok, onzekerheden en de totale chaos in m'n hoofd altijd die een bende van m'n leven maken
enquote:Op zondag 6 juli 2008 00:08 schreef Tobz het volgende:
De sociale interactie is op zich ook niet waar ik de meeste problemen mee heb. Het is vervelend om altijd een buitenstaander te zijn, constant vriendschappen te zien doodbloeden en om nooit verder te komen dan een paar dates.
Maar het zijn de obsessies, concentratieproblemen, motivatieblok, onzekerheden en de totale chaos in m'n hoofd altijd die een bende van m'n leven maken
Dit is zo ongeveer hetzelfde waar ik 'mee zit'quote:Op zondag 6 juli 2008 09:31 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Wat een goede vergelijking!
Ondanks dat ik geen ASSer ben, ervaar ik dit wel hetzelfde.
Ik vergelijk het meestal met het in de decembermaand 's avonds in het donker buiten lopen.
Binnen hebben mensen de lampen aan, je kijkt door de ramen naar binnen en ziet ze allemaal hun ding doen. En ik sta buiten in het donker er zit altijd een raam tussen, toch kan ik precies zien en goed volgen wat zij aan het doen zijn.
Zelf vind ik dit steeds minder vervelend. Ik ben mij er steeds meer van bewust dat dit een keuze betreft. Ik ben gewoon anders, hoe anders weet ik niet, ik kan er de vinger niet op leggen. Als ik mijzelf afvraag of ik bij hun de kamers zou willen stappen is het antwoord nee.
Ik bekijk de boel liever vanaf een afstand, en als ik iets zie waar ik mijzelf wel voel "fitten", of iets of iemand die wel mijn interesse wekt, dan lukt dat ook wel. Ik hoef niet in een grote groep. Het is vaak zo nietszeggend/vreemd voor mij. Laat mij maar op mijn eigen gemak een handjevol mensen verzamelen waar ik happy mee ben.
Mijn man, wel een ASSer ervaart dit ook (op zijn eigen manier).
Bij hem zit het nog wat dieper, want hi j heeft inderdaad ook echt moeilijkheden om als hij iemand interessant vind ook daadwerkelijk een vriendschap op te bouwen. Of eigenlijk het opbouwen is niet het probleem, maar het onderhouden ervan. Hij laat de boel verwateren, hij zet zich opeens af tegen de "druk" die hij voelt en weg is het weer.
(ik ben echter blijven hangen)
[..]
Je hebt jezelf sociaal wenseljk gedrag aangeleerd voordat het puls(of hoe omschrijf ik dat?) gedrag tot ontwikkeling kwam denk ik. En dat is goed. Tot op zekere hoogte althans, want ik ben van mening dat je ook jezelf mag zijn. Laat mensen af en toe hun wenkbrauw maar optrekken of even slikken. Jij bent jij. Er is een verschil tussen je eigen glazen ingooien omdat je ongeaccepteerd (volgens de ongeschreven regels dan) gedrag vertoont, je kan mensen daadwerkelijk kwetsen... en je hebt gedrag dat vaak niet geaccepteerd is maar waar eigenlijk niemand iets mee te maken heeft. Nou, word dan de "dorpsgek" maar in dat opzicht, want ik denk dat je daar gelukkiger mee bent dan dat je zou zijn als je constant op je tenen loopt (om in the end enkel en alleen anderen te plezieren)
[..]
Jah, "je krijgt gewoon geen vat op hem" is iets dat ik veel over mijn man heb gehoord.
en dan denk ik bij mezelf..... je mot hem ook niet willen vatten... je moet er gewoon bovenop gaan zitten en je shirt uittrekken.
Nou moet ik wel bekennen dat dat alleen voor de dames zal gelden en hoe de heren het dan op moeten lossen weet ik ook niet.
In eerste instantie heeft mijn psycholoog mijn opgeven voor een cursus persoonlijke effectieviteit. Alhoewel hij twijfelde of dat wel geschikt zou zijn voor mij. En nu een cursus sociale vaardigheden. Die mijn psycholoog dacht dat beter zou zijn voor mij dan die eerste cursus. Waarom doe je dat dan als je twijfelt?quote:
Zo'n cursus sociale vaardigheid is helemaal niet verkeerd hoor, je kan dat zien als een soort sollicitatietraining, je krijgt alle valkuilen en basale handigheidjes even samengevat over een traject van enkele maanden.quote:Op zondag 6 juli 2008 16:07 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
In eerste instantie heeft mijn psycholoog mijn opgeven voor een cursus persoonlijke effectieviteit. Alhoewel hij twijfelde of dat wel geschikt zou zijn voor mij. En nu een cursus sociale vaardigheden. Die mijn psycholoog dacht dat beter zou zijn voor mij dan die eerste cursus. Waarom doe je dat dan als je twijfelt?
Dus binnenkort weer in kennismakingsgesprek. Oftewel ik ben nog helemaal niks opgeschoten.
Het gaat mij niet het feit dat ik die cursus moet gaan. Die heb ik inderdaad nodig. Mij gaat het er om dat ik het raar vind dat als een psycholoog twijfelt over een cursus of die wel geschikt is en ondanks het toch voorstelt. Terwijl hij eigenlijk al wist dat die andere cursus niet geschikt zou zijn voor mij.quote:Op zondag 6 juli 2008 16:47 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Zo'n cursus sociale vaardigheid is helemaal niet verkeerd hoor, je kan dat zien als een soort sollicitatietraining, je krijgt alle valkuilen en basale handigheidjes even samengevat over een traject van enkele maanden.
Nadeel is dat er weinig ruimte is voor eigen input of een verdieping op de materie. In elk geval wordt je niet slechter van zo'n bijeenkomst en onmoet je lotgenoten die je beter kan spiegelen aan je eigen gedrag dan wanneer je openbaringen van een forum leest.
Ik weet niet wat voor psycholoog/psychiaters jij bezoekt, maar wij hebben niets dan ellende gehad tot wij bij een psycholoog kwamen die gespecialiseerd is in mensen met asperger.quote:Op zondag 6 juli 2008 17:05 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Het gaat mij niet het feit dat ik die cursus moet gaan. Die heb ik inderdaad nodig. Mij gaat het er om dat ik het raar vind dat als een psycholoog twijfelt over een cursus of die wel geschikt is en ondanks het toch voorstelt. Terwijl hij eigenlijk al wist dat die andere cursus niet geschikt zou zijn voor mij.
Ik kom naar jouw(psycholoog) toe omdat ik problemen heb. En als jij dan twijfelt over hoe jij mij moet behandelen dan snap ik het toch helemaal niet meer.
Ik ga wel verder met dit circus en zie wel waar het schip strandt.
Volgens mij zijn kundige psychologen en psychiaters die kennis m.b.t. autisme hebben op twee handen te tellen in Nederland, althans daar lijkt het in mijn ervaring op.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:21 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Ik weet niet wat voor psycholoog/psychiaters jij bezoekt, maar wij hebben niets dan ellende gehad tot wij bij een psycholoog kwamen die gespecialiseerd is in mensen met asperger.
(en met name mensen die asperger hebben en gehuwd zijn)
De psychologen voor hem hebben er werkelijk een zooitje van gemaakt en het excuus dat wij na 2 jr ellende kregen was "ja.. maar dat is ook een specialisatie apart.. eigenlijk hebben wij daar niet zo veel kennis over.. dus ja.. "
Ik denk dat jij gelijkt hebt.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:25 schreef Juup© het volgende:
[..]
Volgens mij zijn kundige psychologen en psychiaters die kennis m.b.t. autisme hebben op twee handen te tellen in Nederland, althans daar lijkt het in mijn ervaring op.
Ik weet niet of ik nu moet lachen of huilen. Wat een lachwekkende trieste bedoening. Ik zou daar dus ook van in de war raken, ik zou enorm boos worden op die psych omdat het niet eerlijk is wat die kneus doet, en ik kan slecht tot niet omgaan met onrecht en dat uit zich in frustraties.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:40 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Ik denk dat jij gelijkt hebt.
en de meesten hebben last van tunnelvisie of hebben zelf nog grotere issues dan hun patienten.
We hebben er zelfs één gehad die ons ging vertellen hoe zij zich voelde.
Ow! nog een leuke.
Mijn man, asperger, had weer ergens anders een intake.
Er werd hem vrij aan het begin van het gesprek verteld oor de intake psych "ze sturen iedereen maar door tegenwoordig... ik zou niet weten wat ik voor jou moet doen".
vervolgens kwam de vraag "wat denk jij dat ik voor jou kan doen?"
mijn man zijn antwoord luidde "nou ik denk niets".
(compleet eerlijk antwoord! en niet vreemd gezien hetgeen de man daarvoor zelf zei, want iemand die zelf niet weet wat hij moet terwijl het zijn werk..... daarvan dénk je toch ook dat hij niets voor je kan betekenen??" Mijn man werd na deze opmerking naar buiten gewieberd met een briefje voor de doorverwijzer waarin stond "Wij nemen meneer niet aan. Meneer staat absoluut niet open voor behandeling. Hij zegt dat er niets aan de hand is."
........mijn man heeft compleet in de war bij mij gezeten en bleef maar herhalen "wat is er nou zojuist gebeurd??"
Nou ja, geeft niets hoor Juup©. Jij bent ook maar een nepautist..... je hebt immers een relatie.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:53 schreef Juup© het volgende:
[..]
Ik weet niet of ik nu moet lachen of huilen. Wat een lachwekkende trieste bedoening. Ik zou daar dus ook van in de war raken, ik zou enorm boos worden op die psych omdat het niet eerlijk is wat die kneus doet, en ik kan slecht tot niet omgaan met onrecht en dat uit zich in frustraties.
quote:Op zondag 6 juli 2008 19:10 schreef Rimpelhond het volgende:
Ow! en nog een goeie die mijn man gehoord heeft.
"meneer, u kan helemaal geen asperger hebben want aspergers melden zichzelf niet bij psychologen".
Ah gossie, dat vind ik echt hartverscheurend.quote:Op zondag 6 juli 2008 18:40 schreef Rimpelhond het volgende:
........mijn man heeft compleet in de war bij mij gezeten en bleef maar herhalen "wat is er nou zojuist gebeurd??"
quote:Op zondag 6 juli 2008 18:40 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Ik denk dat jij gelijkt hebt.
en de meesten hebben last van tunnelvisie of hebben zelf nog grotere issues dan hun patienten.
We hebben er zelfs één gehad die ons ging vertellen hoe zij zich voelde.
Ow! nog een leuke.
Mijn man, asperger, had weer ergens anders een intake.
Er werd hem vrij aan het begin van het gesprek verteld oor de intake psych "ze sturen iedereen maar door tegenwoordig... ik zou niet weten wat ik voor jou moet doen".
vervolgens kwam de vraag "wat denk jij dat ik voor jou kan doen?"
mijn man zijn antwoord luidde "nou ik denk niets".
(compleet eerlijk antwoord! en niet vreemd gezien hetgeen de man daarvoor zelf zei, want iemand die zelf niet weet wat hij moet terwijl het zijn werk..... daarvan dénk je toch ook dat hij niets voor je kan betekenen??" Mijn man werd na deze opmerking naar buiten gewieberd met een briefje voor de doorverwijzer waarin stond "Wij nemen meneer niet aan. Meneer staat absoluut niet open voor behandeling. Hij zegt dat er niets aan de hand is."
........mijn man heeft compleet in de war bij mij gezeten en bleef maar herhalen "wat is er nou zojuist gebeurd??"
Maar jij liet het toch toe? Jij nam de medicijnen zelf in. Ik snap niet hoe je zes maanden medicijnen slikt als je niet eens weet waarom.quote:Op maandag 7 juli 2008 09:16 schreef SHE het volgende:
Met andere woorden; het was mijn eigen schuld dat zij compleet willekeurige methoden op me loslieten.
quote:Op maandag 7 juli 2008 09:16 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik kan hier zo pissig om worden. Enerzijds omdat het zo herkenbaar is, anderzijds omdat ze het blijkbaar zoveel mensen flikken.
Als je helemaal overhoop binnenkomt krijg je 10 verschillende diagnoses; kom je bewapend met je briefje aandachtspunten en problemen, dan vinden ze je te georganiseerd om autistisch te kunnen zijn.
Het maakt ook helemaal niets uit en je bent eigenlijk een beetje overgeleverd aan de kundigheid van de mensen die je treft. En in mijn optiek ontbreekt diezelfde kundigheid bij een hoop GGZ instellingen.
Zelfs psychiaters sporen niet. Maar dat is ook geen nieuws geloof ik.
Om maar niet te spreken over het gemak waarmee ze je afwimpelen met medicijnen. Ik ben nog steeds woest om het feit dat ik 6 mnd op 25mg Seroquel ben gezet. VOOR WAT????
Ik was de hele dag suf en niemand kon mij een fatsoenlijke uitleg geven voor de noodzaak hiervan.
Dit heb ik overigens als officiele klacht ingediend, maar mij werd verweten dat ik me niet open stelde voor een heldere diagnose. Met andere woorden; het was mijn eigen schuld dat zij compleet willekeurige methoden op me loslieten.
Als die ene oplettende psychiater er niet was; dan zweer ik je dat ik echt in een gesloten inrichting terecht was gekomen. Voor moord ofzo.
Dat is al nodig voor normale mensen die hier in Nederland iets gedaan willen krijgen, laat staan voor mensen die op wat voor manier dan ook hulp nodig hebben...quote:Op maandag 7 juli 2008 09:54 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Altijd weer dat wij-zij denken he...
Ik raak nogal snel overdonderd en neem echt alles aan van mensen waarvan ik denk dat ze het beter weten.quote:Op maandag 7 juli 2008 09:39 schreef Ruzbeh het volgende:
[..]
Maar jij liet het toch toe? Jij nam de medicijnen zelf in. Ik snap niet hoe je zes maanden medicijnen slikt als je niet eens weet waarom.
Was weer ongenuanceerd he?quote:Op maandag 7 juli 2008 09:54 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Altijd weer dat wij-zij denken he...
Waarom kreeg je dat middeltje en wat doet het met je, naast dat je suf bent. Het is wat moeilijk te plaatsen, want voedingsexperts weten in de regel wel wat goed is voor de mens.quote:Op maandag 7 juli 2008 10:04 schreef SHE het volgende:
[..]
Was weer ongenuanceerd he?
Ik ben dan ook nog steeds een beetje boos.
De woorden van de psychiater die dat voorschreef waren: om mij te stabiliseren, zodat ik beter te diagnosticeren was. Dit naar aanleiding van zijn opmerking dat hij mijn onverschilligheid niet kon rijmen met mijn iets te uitvoerig uitgedacht pleidooi. ( Ik had 8 kantjes getypt met een gedetailleerde zelf-analysequote:Op maandag 7 juli 2008 10:12 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Waarom kreeg je dat middeltje en wat doet het met je, naast dat je suf bent. Het is wat moeilijk te plaatsen, want voedingsexperts weten in de regel wel wat goed is voor de mens.
Denk je dat je een coherent verhaal aan het vertellen was?quote:Op maandag 7 juli 2008 10:24 schreef SHE het volgende:
[..]
De woorden van de psychiater die dat voorschreef waren: om mij te stabiliseren, zodat ik beter te diagnosticeren was. Dit naar aanleiding van zijn opmerking dat hij mijn onverschilligheid niet kon rijmen met mijn iets te uitvoerig uitgedacht pleidooi. ( Ik had 8 kantjes getypt met een gedetailleerde zelf-analyse)
Ik werd er heel moe van en verder deed het weinig. Wel werd ik gedurende de tijd steeds angstiger, maar dat kwam omdat mijn hoofd niet meer werkte zoals het daarvoor deed. Het leek wel een zompig moeras.
Daarnaast vraag ik me toch echt waarom je iemand zomaar anti-psychotica zou voorschrijven. In de bijsluiter stond notabene dat het een middel voor Schyzofrenie was.
Voedingsexperts weten alles van voeding, artsen van medicijnen. Ik ben geen arts.
Toen of nu?quote:Op maandag 7 juli 2008 10:41 schreef Aoristus het volgende:
[..]
Denk je dat je een coherent verhaal aan het vertellen was?
quote:Op maandag 7 juli 2008 09:39 schreef Ruzbeh het volgende:
[..]
Maar jij liet het toch toe? Jij nam de medicijnen zelf in. Ik snap niet hoe je zes maanden medicijnen slikt als je niet eens weet waarom.
Hier hetzelfde, maar dan ik voor mijn man en kinderen.quote:
Hebben andere ASS'ers hier dat ook?quote:Op maandag 7 juli 2008 10:24 schreef SHE het volgende:
[..]
mijn iets te uitvoerig uitgedacht pleidooi. ( Ik had 8 kantjes getypt met een gedetailleerde zelf-analyse)
[..]
Als ik iets duidelijk kan maken met twee woorden dan doe ik het niet met 200 woorden omdat het mij teveel energie kost anders. Maaaaaaaaaarr, diep van binnen zou ik het liefst ook alles gedetailleerd en uitvoerig uitleggen zodat er geen mogelijkheid tot verkeerd interpreteren bestaat bij de tegenpartij.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:18 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Hebben andere ASS'ers hier dat ook?
Komt bij mij erg sarcastisch over.quote:Op zondag 6 juli 2008 23:59 schreef Xennia het volgende:
[..]
Ah gossie, dat vind ik echt hartverscheurend.
Hehe jah als je dingen zegt denken anderen meestal niet dat je het zo letterlijk bedoelt.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:38 schreef Juup© het volgende:
[..]
Als ik iets duidelijk kan maken met twee woorden dan doe ik het niet met 200 woorden omdat het mij teveel energie kost anders. Maaaaaaaaaarr, diep van binnen zou ik het liefst ook alles gedetailleerd en uitvoerig uitleggen zodat er geen mogelijkheid tot verkeerd interpreteren bestaat bij de tegenpartij.
Ik bedoel meer de zelf-analyse; zowel dat je die hebt (want volgens mij zijn er niet veel mensen die dat zomaar doen) als de uitgebreidheid ervan.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:38 schreef Juup© het volgende:
[..]
Als ik iets duidelijk kan maken met twee woorden dan doe ik het niet met 200 woorden omdat het mij teveel energie kost anders. Maaaaaaaaaarr, diep van binnen zou ik het liefst ook alles gedetailleerd en uitvoerig uitleggen zodat er geen mogelijkheid tot verkeerd interpreteren bestaat bij de tegenpartij.
De zelfanalyse heb ik wel jaquote:Op maandag 7 juli 2008 13:53 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Ik bedoele meer de zelf-analyse; zowel dat je die hebt (want volgens mij zijn er niet veel mensen die dat zomaar doen) als de uitgebreidheid ervan.
"Normale" mensen b.v.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:44 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Hehe jah als je dingen zegt denken anderen meestal niet dat je het zo letterlijk bedoelt.
Sommige mensen zijn zo vervelend om mee te communiceren
En een week uitstelquote:Op vrijdag 4 juli 2008 19:14 schreef Stupendous76 het volgende:
Maar weer even omhoog schoppen.
Maandag a.s. word ik "besproken" in het autismeteam
Zo kwam het ook op mij over. De puls om haar hoofd eraf te bijten heb ik echter ingeslikt omdat ik mij ervan bewust ben dat ik het misschien zo opvat omdat ik inmiddels de ervaring heb dat mensen zich achterbaks, dom en misplaatst arrogant naar/ over mijn man gedragen.quote:
en dan kan je jezelf afvragen in hoeverre dit aangeleerd gedrag is vanuit de ervaring dat er veel misverstanden zijn geweest met verschillende mensen en in hoeverre het te maken heeft met de drang tot uitwijden, doordraven, het gewoonweg beheersen van de verschillende manieren van uitleggen.... de verbale vaardigheid die je hebt en de drang tot het tot in de detail goed doen wat je op dat moment doet... het maken van je punt.quote:Op maandag 7 juli 2008 13:38 schreef Juup© het volgende:
[..]
Als ik iets duidelijk kan maken met twee woorden dan doe ik het niet met 200 woorden omdat het mij teveel energie kost anders. Maaaaaaaaaarr, diep van binnen zou ik het liefst ook alles gedetailleerd en uitvoerig uitleggen zodat er geen mogelijkheid tot verkeerd interpreteren bestaat bij de tegenpartij.
Zo was het niet bedoeld. Ik vind het oprecht hartverscheurend dat je in de knoop zit met jezelf, ten einde raad hulp zoekt en jezelf in zekere zin overlevert aan mensen die het beter horen te weten maar je vervolgens verder naar de klote helpen. Ik snap op mijn beurt niet hoe jij dit verkeerd kunt interpreteren, zeker gezien mijn PIquote:
Zo dan, daar sta je dan met je beste bedoelingenquote:Op maandag 7 juli 2008 16:56 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
Zo kwam het ook op mij over. De puls om haar hoofd eraf te bijten heb ik echter ingeslikt
Heel simpel, ik zie die PI dingen vaak niet. Ik let alleen op emoticons in een bericht zoalsquote:Op maandag 7 juli 2008 18:43 schreef Xennia het volgende:
[..]
Zo was het niet bedoeld. Ik vind het oprecht hartverscheurend dat je in de knoop zit met jezelf, ten einde raad hulp zoekt en jezelf in zekere zin overlevert aan mensen die het beter horen te weten maar je vervolgens verder naar de klote helpen. Ik snap op mijn beurt niet hoe jij dit verkeerd kunt interpreteren, zeker gezien mijn PI
[..]
Misschien wat onduidelijk verwoord, maar ik gaf er bij aan dat ik op mijn tong heb gebeten omdat ik mij realiseer dat ik inmiddels zo vaak op een dergeljke manier te woord gestaan ben (en het gevoel heb gehad dat ik mensen hun hoofd af moet bijten om mijn gezin te verdedigen) en er dus een kans is dat ik inmiddels ook wanneer dat niet niet nodig of gepast is dingen op deze manier opvat.quote:Op maandag 7 juli 2008 18:43 schreef Xennia het volgende:
[..]
Zo was het niet bedoeld. Ik vind het oprecht hartverscheurend dat je in de knoop zit met jezelf, ten einde raad hulp zoekt en jezelf in zekere zin overlevert aan mensen die het beter horen te weten maar je vervolgens verder naar de klote helpen. Ik snap op mijn beurt niet hoe jij dit verkeerd kunt interpreteren, zeker gezien mijn PI
[..]
Zo dan, daar sta je dan met je beste bedoelingen![]()
Mag jij mij toch eens uitleggen, hoe kun je een deur opentrappen als hij al open is?quote:Op maandag 7 juli 2008 18:54 schreef Rimpelhond het volgende:
daarnaast is sarcasme moeilijk te lezen via een forum
en gezien het topic.. .....zal ik een open deur intrappen?
een open deur willen intrappen is overbodig, het maken van sommige opmerkingen ook.quote:Op maandag 7 juli 2008 18:56 schreef Juup© het volgende:
[..]
Mag jij mij toch eens uitleggen, hoe kun je een deur opentrappen als hij al open is?
quote:Op maandag 7 juli 2008 18:59 schreef Rimpelhond het volgende:
[..]
een open deur willen intrappen is overbodig, het maken van sommige opmerkingen ook.
Niet dus.
Ja, in mijn geval is dat in extremen aanwezig.quote:Op maandag 7 juli 2008 19:07 schreef Rimpelhond het volgende:
Hebben jullie, degenen die zich aangesproken voelen, een onderwerp of bezigheid waar je je extreem mee bezig houdt?
Wat is dat dan? / Hoe uit zich dat?
Is dat doorlopend, met fasen of wanneer je overprikkeld raakt?
Ja en nee. Ja, ik heb onderwerpen waar ik mij extreem mee bezig hou, en nee: dat gaat met vlagen. Soms duurt zo'n periode 3 dagen, soms 3 maanden of een jaar; daar is geen peil op te trekken. Gedurende die tijd moet zo veel als mogelijk wijken voor dat onderwerp, wil ik er alles van af weten. En dan houdt het opquote:Op maandag 7 juli 2008 19:07 schreef Rimpelhond het volgende:
Hebben jullie, degenen die zich aangesproken voelen, een onderwerp of bezigheid waar je je extreem mee bezig houdt?
Wat is dat dan? / Hoe uit zich dat?
Is dat doorlopend, met fasen of wanneer je overprikkeld raakt?
quote:Ik functioneer gewoonweg niet als ik me niet ergens in kan vastbijten. Als ik me ergens voor interesseer dan wil ik er ook elk detail van weten, anders verlies ik al snel de aandacht.
merci She
Ik denk dat bedoeld wordt dat je vastbijten in 1 activiteit juist werkt als ontprikkeling tegen de dagelijke overprikkelingquote:Op maandag 7 juli 2008 19:50 schreef SHE het volgende:
[..]
Ja, in mijn geval is dat in extremen aanwezig.
In mijn tienerjaren was dat klassiek ballet; ik heb het conservatorium ( den haag ) afgerond in 4 jr.
Vervolgens kreeg ik een ongeluk en kon ik me door fysieke beperkingen ( gescheurde knie en kruisbanden ) niet meer via die weg uitdrukken en dus zocht ik mijn rust in verdovende middelen. Die fase duurde gelukkig maar kort, want ik reageer heel vreemd op narcotica. ( niet zoals het hoort)
Daarna kwam de biochemische en voedingsleer obsessie en die is tegen alle verwachtingen in vrij consistent.
Ik ben daar alweer 10 jr uiterst obsessief mee bezig
Ik functioneer gewoonweg niet als ik me niet ergens in kan vastbijten. Als ik me ergens voor interesseer dan wil ik er ook elk detail van weten, anders verlies ik al snel de aandacht.
Heeft bij mij niets met overprikkelingen te maken hoor; overprikkeld raak ik eerder van alledaagse dingen zoals mensen, geluiden, sociale interactie, muziek of groepsprocessen.
Oh..en vrouwenstemmen. Die vind ik echt vreselijk vervelend.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |