Wat echter voor alle medicatie opgaat, is dat de werkzaamheid per persoon verschilt. Ga daarom niet blind op ervaringen van anderen af, en raadpleeg altijd een arts bij eventuele twijfels of vragen.
Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van dit topic om te discussieren over het al dan niet gebruiken van antidepressiva en andere medicijnen. Alleen eigen ervaringen en do's & dont's dus.
Enkele links met meer informatie over psychofarmaca
Stichting Pandora - belangenvereniging voor mensen met psychische of psychiatriche problemen.. Onder het kopje 'dossiers' staan handige .pdjjes, met daarin onder andere informatie over de soorten medicatie, eventuele bijwerkingen, en het gebruik ervan.
Consumed - site met algemene informatie over medicijnen, en ook over de diverse medicijnen bij psychische klachten. Naast factuele informatie als samenstelling, verkrijgbaarheid, ook informatie over bijwerkingen en dergelijke.
Hulpgids.nl - prima uitleg over de werking van Anti Depressiva.
Hersenstorm - onder het kopje 'Ritalin, ja of nee?' ervaringen over de bijwerkingen van Ritalin, én alternatieven voor dit medicijn. Let op: deze ervaringen zijn alleen gebaseerd op die van de schrijfster van deze site. Ook nu geldt: wat voor de één niet werkt, kan voor de ander een uitkomst zijn.
Schizofrenieplein - index met een flink aantal bijsluiters van antipsychotica. Daarnaast veel algemene informatie over schizofrenie, en de behandelmethodes ervan.
Psycholoog.net forum - Het forum van psycholoog.net, heeft een apart 'Medicatie en psychofarmaca' subforum, met daarin vooral veel gebruikerservaringen van onder andere AD's en ritalin.
Meldpunt Medicijnen- Meldt hier je goede en slechte ervaringen met medicatie.
Enkele afkortingen, die je in dit topic kan vinden.
*ad= antidepressiva
*ha= huisarts
*mw= maatschappelijk werk
Het vorige deel: [Centraal] Medicatie bij psychische klachten Deel 6
Deze OP vindt je hier.
[ Bericht 5% gewijzigd door Noodly op 04-06-2008 10:59:33 (links bijgevoegd) ]
quote:ThanksOp dinsdag 3 juni 2008 23:00 schreef Noodly het volgende:
MaJo en Astherushcomes: Ik heb een tijd geleden precies hetzelfde gehad. Oplossing voor mij: Terug aan de pillen (en nieuwe psychiater). Eigenlijk misschien helemaal niet zo'n goede oplossing maargoed.
Heel veel succes in ieder geval
Alleen het rare bij mij is dat ik wel gewoon nog medicijnen slik. Maar misschien moet er eens naar de dosis gekeken worden. En eerst maar eens afwachten hoe het gaat bij maatschappelijk werk
9 weken wachten heeft ook niet echt geholpen 
Ik ga maar weer is een poging doen tot slapen
Dag en nacht ritme 
Ik ga ook naar therapie dus ik hoop dat ik met hulp van de paroxetine, oxazepam en therapie weer beter wordt.
Ik vind het wel eng, ik ga zo mn eerste pil innemen en heb verschillende meningen over het medicijn gehoord. Ik ga er maar blank in en ik zie wel wat er gebeurt.
10 jaar geleden was ik ook zo als jij Take a Picture, en toen ben ik ook op dezelfde manier begonnen met dezelfde medicatie.
Nu slik ik 50 mg, behoorlijk hoog, heb ik nog steeds paniekaanvallen, ook nog steeds therapie, heb ik altijd oxazepam bij me, maar heb ik inmiddels wel geleerd hoe ik met de paniek om moet gaan, en ook geaccepteerd dat paniek er bij mij altijd zal zijn.
Wel is voor mij het verschil tussen 40 en 50 mg heel erg groot, en dat is voor mij dan ook de reden dat ik vrijdag een afspraak heb met de psych van het ggz, omdat als ik 50 slik, dan heb ik geen paniek, maar voel dan ook niks verder. En met 40 voel ik meer, maar gelijk zoveel meer dat ik niks kan doen omdat al het gevoel zo overweldigend is......
Wil toch eens gaan kijken of een andere medicatie beter kan helpen......
Ik heb nu 20mg (en nog steeds niet ingenomen).
Ik heb nu een goede dag... en ik durf het niet in te nemen. Ik wil er geen jaren aan vast zitten
Ik heb besloten dat ik het nog even afwacht. Zoals ik al zei heb ik vandaag een goede dag en hopelijk volgen er nog veel meer. Ik probeer het nog even uit te zitten op deze manier en pas als het echt niet meer kan (en zo denk je wanneer je in zo'n paniekaanval zit) ga ik ermee beginnen. Maar nu nog niet.
quote:dat dus, succes verhalen zijn natuurlijk veel minder spectaculair, en men kan elkaar heel wat aanpraten, dat ook.Op woensdag 4 juni 2008 16:55 schreef knuppelhout het volgende:
ok. bedenk ook dat mensen met negatieve ervaringen 10x zo geneigd zijn dit op internet te zetten he?
Wel fijn het hier even kwijt te kunnen.Diverse andere geprobeerd en uiteindelijk uitgekomen op prozac. Het stoppen op zich (ook al een aantal keer gedaan), is mij heel erg meegevallen. Geen ontwenningsverschijnselen.
Alleen steekt tot nu toe mn neerslachtige stemming toch na een tijdje steeds weer de kop op.
Dus voorlopig toch maar weer met.
Hoeveel bijwerkingen je hebt en hoe makkelijk of moeilijk je er weer vanaf komt verschilt zo enorm per persoon! Je weet toch niet hoe het bij jou werkt tot je het geprobeerd hebt.
Tuurlijk als het zonder medicatie kan is het helemaal mooi, maar wat ik eigenlijk wil zeggen...
dat ik me aansluit bij knuppelhout.
Sterkte!
Je zou trouwens als je tabletten paroxetine hebt ook met de helft kunnen beginnen (10 mg), zou kunnen schelen in de bijwerkingen om het langzaam op te bouwen.
De bijwerkingen vallen bij mij wel mee, het ergste bij mij is af en toe een droge mond.
Maar goed, dat staat ook in de bijsluiter dus daar had ik al rekening mee gehouden.
quote:je weet ook dat het ongeveer 6 weken duurt voordat een AD zal aanslaan (ie echt effectief is)Op woensdag 4 juni 2008 19:06 schreef Take_A_Picture het volgende:
Ja, dat is ook wel zo. Ik ben me daar zeker wel van bewust. Maar wat ik wel heb gelezen is dat Paroxetine dus best zwaar is en dat het wel verslavend werkt. En dat er niet makkelijk vanaf te komen is. Dus ik wacht nog eventjes af
quote:Ja, dat was ik. Ik vermoede al dat het met paniekaanvallen te maken had. En aangezien ik zelf ook in dat schuitje zit, was ik wel benieuwd hoe jij de eerste weken doorkwam met medicijnen. Ik gebruik zelf niks, en ik zie toch vooruitgang al ervaar ik nog steeds een enorme blokade om dingen te ondernemen (m.a.w. de deur uitgaan). Maar het duurt allemaal wel enorm lang en ik heb dus wel overwogen om toch aan de AD te gaan om het proces wat te versnellen, daarom was ik zo benieuwd hoe jij het ervaarde.Op woensdag 4 juni 2008 10:05 schreef Take_A_Picture het volgende:
Iemand in het vorige topic vroeg waarvoor ik Paroxetine moet slikken. Ik ben overspannen en heb heel erg veel last van paniekaanvallen. Deze zijn zo hevig dat ze mijn gedachten zodanig beinvloeden dat ik op die momenten er geen controle meer over heb. Ik voel me dan ook echt beroerd, kan dan alleen maar huilen en ik voel me gewoon mezelf niet meer.
Ik ga ook naar therapie dus ik hoop dat ik met hulp van de paroxetine, oxazepam en therapie weer beter wordt.
Ik vind het wel eng, ik ga zo mn eerste pil innemen en heb verschillende meningen over het medicijn gehoord. Ik ga er maar blank in en ik zie wel wat er gebeurt.
Als je trouwens bekend met het downloaden via torrents heb ik misschien nog wel een linkje voor je met relexatieoefeningen. Ze zijn onderdeel van een bepaalde methode (linden), nou ga ik die methode niet aanraden ofzo want ik heb er geen ervaring mee maar die relexatie oefeningen kunnen geen kwaad lijkt me.
Morgen maar weer eens naar de dokter, misschien moet de dosering verhoogd worden MaJo.Niet gelijk bij de pakken neer gaan zitten he... hoe lang gaat het nu wat minder?
quote:Op donderdag 5 juni 2008 00:43 schreef Burdie het volgende:
Niet gelijk bij de pakken neer gaan zitten he... hoe lang gaat het nu wat minder?
Ik heb nu sinds maandag dat ik me erg neerslachtig en down voel. Niet zo lang dus, maar het gaat wel gelijk weer een stuk slechter. Merk dat ik weer heel negatief over mezelf denk, nergens zin in heb, telefoon uit enz. Dus misschien wel slim om weer eens richting dokter te gaan...
het kan nooit kwaad om naar de huisarts te gaan als je denkt dat het slechter met je gaat. Is er trouwens iets gebeurd waardoor het minder goed met je gaat, sinds maandag? Je hoeft het hier niet te vertellen hoor, maar het kan wel 'handig' zijn om bij jezelf eens na te gaan of er een reden is voor deze dip. Misschien kan je daar dan wel wat aan doen? Gewoon een tip he
. .quote:Maandag zat ik te studeren voor mijn tentamen de volgende dag en het lukte niet. Ik zat maar te staren naar de papieren en nam niets op. Defenities die ik uit mijn hoofd geleerd had was ik na 10 minuten weer vergeten. Ik was ook heel wazig, het gevoel dat ik niet in mijn lichaam zat maar erboven zweefde. Daarom besloten om het tentamen niet te maken (overmacht aangevraagd). Daarna ging het weer iets beter maar vandaag hoorde ik weer iets over de jongen waar ik aan/uit iets mee heb en daar werd ik ook niet blijer vanOp donderdag 5 juni 2008 01:47 schreef Burdie het volgende:
Is er trouwens iets gebeurd waardoor het minder goed met je gaat, sinds maandag? Je hoeft het hier niet te vertellen hoor, maar het kan wel 'handig' zijn om bij jezelf eens na te gaan of er een reden is voor deze dip. Misschien kan je daar dan wel wat aan doen? Gewoon een tip he
Daardoor weer heel negatief over mezelf denken, en nadenken over de dood enzo Ik ben af en toe helemaal de weg kwijt quote:paroxetine is niet verslavend. Afbouwen is iets dat bij de meeste AD geleidelijk moet, maar de oorzaak voor de moeilijke afbouw is normaal gesproken dat mensen het positieve effect van AD kwijtraken, en dan een terugval hebben. Helaas kan dat ook gebeuren als je to begin with geen positieve effect bemerkte, en dan ineens stopt.Op woensdag 4 juni 2008 19:06 schreef Take_A_Picture het volgende:
Ja, dat is ook wel zo. Ik ben me daar zeker wel van bewust. Maar wat ik wel heb gelezen is dat Paroxetine dus best zwaar is en dat het wel verslavend werkt. En dat er niet makkelijk vanaf te komen is. Dus ik wacht nog eventjes af
paroxetine is niet een heel zwaar middel op zich. Het fijne ervan is dat het voor zowel stemmingsstoornissen als angst- en paniekstoornissen geregistreerd is, oftewel je mag er als patient en arts vanuit gaan dat het naast de paniek ook de sombere en wanhopige stemming iets kan verminderen. Een extra steuntje in de rug zeg maar.
.quote:Op donderdag 5 juni 2008 01:53 schreef MaJo het volgende:
[..]
Maandag zat ik te studeren voor mijn tentamen de volgende dag en het lukte niet. Ik zat maar te staren naar de papieren en nam niets op. Defenities die ik uit mijn hoofd geleerd had was ik na 10 minuten weer vergeten. Ik was ook heel wazig, het gevoel dat ik niet in mijn lichaam zat maar erboven zweefde. Daarom besloten om het tentamen niet te maken (overmacht aangevraagd). Daarna ging het weer iets beter maar vandaag hoorde ik weer iets over de jongen waar ik aan/uit iets mee heb en daar werd ik ook niet blijer van
Meissie toch. Spreek je wel eens met een psycholoog? Dan moet je dit soort dingen echt vertellen hoor! Ook wanneer ze achteraf ineens een stuk minder erg lijken en je je eigenlijk alweer wat beter voelt .Wees trouwens niet te streng voor jezelf, als een keertje iets niet lukt, jammer, dan lukt het eventjes niet. Volgende keer beter. Bedenk wel dat je ziek bent, en dat niemand van je verwacht dat je in één keer weer helemaal beter bent en 'als normaal' functioneert. Ik weet dat relativeren heeeel erg moeilijk is wanneer je je rot voelt, maar als je het blijft proberen, zal het steeds gemakkelijker gaan.
quote:Dankjewel voor je berichtje (iedereen trouwens). Vandaag een wat mindere dag gehad. Mijn grootste angst is, hoe stom het ook moge klinken (en romantisch I guess?) dat mijn vriend niet de ware is voor mij. Die gedachte steekt constant op, terwijl ik toch wel weet dat het wel zo is, hij is het wel. Ervaringen uit het verleden hebben mij onzeker gemaakt en sowieos was er voor deze gedachte geen aanleiding. Mijn relatie was echt helemaal perfect, alles wat ik wilde. Er was echt niks aan de hand. Tot er een fractie van een seconde die gedachte door me heen ging. Mijn vriend is de meest dierbare die ik heb. Ik hou heel erg veel van hem. Maar die gedachte maakt me ziek. Het voelt sowieso dat als ik die angst heb dat ik het niet ben. Alsof iets me in controle houdt en ik kan het niet van me los slaan. Heel vervelend.Op donderdag 5 juni 2008 08:54 schreef knuppelhout het volgende:
[..]
paroxetine is niet verslavend. Afbouwen is iets dat bij de meeste AD geleidelijk moet, maar de oorzaak voor de moeilijke afbouw is normaal gesproken dat mensen het positieve effect van AD kwijtraken, en dan een terugval hebben. Helaas kan dat ook gebeuren als je to begin with geen positieve effect bemerkte, en dan ineens stopt.
paroxetine is niet een heel zwaar middel op zich. Het fijne ervan is dat het voor zowel stemmingsstoornissen als angst- en paniekstoornissen geregistreerd is, oftewel je mag er als patient en arts vanuit gaan dat het naast de paniek ook de sombere en wanhopige stemming iets kan verminderen. Een extra steuntje in de rug zeg maar.
Maargoed, daarbij komt sowieso dat ik overspannen ben en het schijnt dat irreële gedachten dan op kunnen komen. Dus dat kan kloppen.
Vooralsnog nog geen medicatie gebruikt, hoewel het me nu wel meer gerust stelt... drempel is wat kleiner zegmaar...
TheVotary, ik ben bekend met torrents. Wat voor relax oefeningen zijn daarvan te downloaden?
quote:Ik zal je de link zo via pm doorsturen, omdat het tegen policy is als ik het hier neerzet. Het is 1 boek+audio bestanden. En waar ik het met name over had waren 03. Visualization en 06. Beach Visualization & Introduction bestanden. Of je de rest ook binnenhaald moet je zelf weten. Maar het lijkt heel erg op de oefening die ik had meegekregen bij cognitieve gedragstherapie en ik was een beetje uitgekeken daarop vandaar dat ik wat nieuwe was gaan zoeken. Ik weet niet of dit ook voor jou opgaat, maar ik slaap al een hele poos slecht. Ik lig hele nachten wakker en val soms pas in slaap als het weer licht wordt. Vooral omdat de nacht een 'ideaal' moment is om eens alles te overdenken. En met een anxiety 'disorder' zijn dat niet echt positieve gedachten en het is een steeds herhalend patroon en je schiet er dus weinig mee op. Soms (lang niet altijd, vaker niet dan wel) helpt die relaxatieoefening me om dan toch wat te ontspannen en wat sneller de slaap te vatten. Ik gebruik ze vooral daarvoor.Op donderdag 5 juni 2008 17:38 schreef Take_A_Picture het volgende:
[..]
TheVotary, ik ben bekend met torrents. Wat voor relax oefeningen zijn daarvan te downloaden?
quote:Ik ben er mee bezig. Beetje door de bossen joggen en daarnaast ben ik af en toe ook in de sportschool als ik in mijn oude woonplaats ben (dit deed ik al). Nog niet echt resultaat dat heel tastbaar is. Vandaag echt weer zo'n kutdag. Leek me wel een strak idee om na 3/4 studie jaar geen college gevolgd te hebben eens een tentamen te gaan maken dat er al veel te lang ligt (exposure de hardcore wayOp vrijdag 6 juni 2008 13:13 schreef knuppelhout het volgende:
heel goed. sporten helpt ook om je hoofd leeg te maken en beter te slapen. misschien hebben jullie dat zelf al wel ondervonden, maar er is iig medisch bewijs voor.
). De nacht niet geslapen en dan ook nog wat procedures vooraf aan het tentamen die anders waren dan ik gewend was en het was weer bingo (lees:paniek en behoorlijk ook). Op zulke dagen sta ik echt op de drempel om maar de hele studie te droppen en putjesschepper te worden ofzo, want dit te vaak per week trek ik niet. 
[ Bericht 0% gewijzigd door TheVotary op 06-06-2008 13:56:09 ]
quote:Nu ken ik je achtergrond geschiedenis niet maar exposure is goed om van je paniekaanvallen af te komen, maar vaak lukt het niet als je het te gek maakt.Op vrijdag 6 juni 2008 13:36 schreef TheVotary het volgende:
[..]
... Vandaag echt weer zo'n kutdag. Leek me wel een strak idee om na 3/4 studie jaar geen college gevolgd te hebben eens een tentamen te gaan maken dat er al veel te lang ligt (exposure de hardcore way
Zelf ben ik ook bezig om ervanaf te komen, vandaar dat ik even meeloer in deze topics.
Je kunt beter kleine stappen nemen, dus niet in een keer dat doen waar je vette paniek krijgt maar eerst een kleinere stap waar de paniek minder is.
Dan bouw je dat in stappen op naar die ergere situatie.
Ik heb de pil in de ochtend ingenomen en het ging heel de dag goed. Ik word er alleen heel slaperig van.
's avonds weer een onwijze paniekaanval gehad maar weer gerustgesteld door vrienden waar ik op dat moment was. 1 van hen raadde me een boek over NLP aan. Eerlijk waar, je leest het en je gaat je meteen beter voelen. Je moet er wel voor open staan.
maargoed, omdat de paroxetine me zo slaperig maakt heb ik besloten om het in de avond voor het slapen gaan in te nemen. Dus gisterenavond ingenomen en heb heerlijk geslapen. Werd wel 1 keer wakker en toen voelde ik me beroerd, maar ik had gisteren heel de dag amper wat gegeten. Kreeg niks door mn keel.
Mijn vriend was dit hele weekend weg met wat vrienden dus ik ging naar een vriendin toe. Maar het was echt weer heerlijk om thuis te zijn en heerlijk om weer bij mn vriend te zijn. Hij begrijpt me heel erg goed en dat is echt geweldig.
Ohja, de bijwerkingen van de pillen is dus dat ik me moe en zwaar voel, maar ook een beetje stoned ofzo.
quote:Dit zijn wel de algemene bijwerkingen idd, dat zal als het goed is wel langzaam verminderenOp maandag 9 juni 2008 12:58 schreef Take_A_Picture het volgende:
Ohja, de bijwerkingen van de pillen is dus dat ik me moe en zwaar voel, maar ook een beetje stoned ofzo.
succes iig
quote:Ja, daar heb je gelijk in. Eigenlijk zit ik ook in de periode van de beginexposure. En dan moet je beginnen met de kleinere stappen. Maargoed ik ben daarvoor er ook gewoon mee bezig geweest zo ver het me lukte. Soms dan lukt een hele week haast niks en zit je het liefste alleen maar binnen. En de andere week dan spring je op de fiets om naar een huldiging te gaan met 10.000 mensen. Niet eens omdat je die voetbalclub support maar gewoon omdat je het wel als een goede uitdaging ziet (ik snap dat dit voor mensen die het niet kunnen bevatten vrij stom klinkt). Overigens ben ik dan wel kotsmisselijk en sta ik allesbehalve ontspannen op zo'n veld, maar ik heb het wel weer gedaan.Op maandag 9 juni 2008 12:18 schreef Bloemkool het volgende:
[..]
Nu ken ik je achtergrond geschiedenis niet maar exposure is goed om van je paniekaanvallen af te komen, maar vaak lukt het niet als je het te gek maakt.
Zelf ben ik ook bezig om ervanaf te komen, vandaar dat ik even meeloer in deze topics.
Je kunt beter kleine stappen nemen, dus niet in een keer dat doen waar je vette paniek krijgt maar eerst een kleinere stap waar de paniek minder is.
Dan bouw je dat in stappen op naar die ergere situatie.
Maar ik zit eigenlijk met een probleem die in mijn ogen erg in conflict komt met de 'behandeling'. Ik loop eigenlijk al een poos met buikproblemen die ervoor zorgen dat ik eigenlijk nooit zonder buikpijn zit en misselijkheid. Ik heb daar eerst melding van gemaakt bij de huisarts rond oktober/november. De standaardprocedure is dan maagzuurremmers die je een hele poos moet gebruiken en dan moet kijken of het heeft geholpen. Dat deed het dus niet echt, behalve dan 's nachts iets minder last van maagzuur wat ik nu soms wel heb. Toen een gastroscopie waar niks uitkwam en inmiddels zit ik bij internist en heb ik er net een CT-scan opzitten (uitslag over een maand
). Zelf kan ik heel slecht tegen die onzekerheid en het zit me behoorlijk dwars. Waarschijnlijk maak ik me ook daar weer te druk om. Het is nog niet eens zozeer dat ik bang ben dat ik iets ernstigs heb (dit is geloof ik wel een symptoon van anxiety disorder), maar het is meer dat ik wil weten of die klachten nu echt daadwerkelijk een lichamelijke oorzaak hebben of dat ik het zelf veroorzaak met mijn spanningen. En dat ik er dan aan kan werken. Want die misselijkheid speelt bij mij best een grote rol in paniekaanvallen. Een slecht dag qua buikpijn en misselijkheid resulteert in veel vatbaarder zijn voor paniekaanvallen. En tijdens zo'n paniekaanval krijg ik dan echt het gevoel alsof ik teringhard moet gaan nekken--->zorgt voor paniek. Ik krijg wel te horen tijdens de therapie dat ik me erbij moet neerleggen maar dat is toch lastig. Er gaan elke keer weer weken voorbij in het medische circuit, je moet echt doodgaan als je snelle resultaten wil krijgen. Maar 1 sept. begint het nieuwe studie jaar weer en even daarvoor weer een nieuw voetbalseizoen en ik zou graag weer op de tribune willen zitten zonder dat het aanvoelt als een marteling en ik er dagen van te voren tegenop zie als een berg. Maargoed in een reeks die hier een poosje geleden liep over paniekstoornissen zag ik dat meer mensen met die misselijk zaten en het zou dus heel goed kunnen dat het gewoon 1 van de dingen is die bij de stoornis hoort. Ik ben bereid om dat te accepteren (als er niks medisch mis kan worden aangetoond). Maar ik kijk het nog even aan en hoe de exposure periode nu gaat en ik wacht nog even de resultaten af. Maar als er voor begin augustus niet echt een positieve wending komt. Dan ga ik misschien toch die SSRI's pakken om het wat makkelijker te maken (die periode is bewust, want ik las dat het minstens 4 weken duurt voor je effect ervan hebt). Daarnaast zorgt dit alles er nou ook niet bepaald voor dat ik happy ben, dus buiten de angstreductie is het AD element ook niet verkeerd.
Had jij eigenlijk alleen last van aanvallen buiten het huis of ook echt in huis? Dat laatste lijkt me helemaal vervelend als je zelfs thuis niet meer op je gemak bent. Soms voelde ik het wel opbouwen thuis, maar dan was dat omdat ik tegen een situatie opzag wat buiten de deur was en ik daar juist heen moest.
[ Bericht 0% gewijzigd door TheVotary op 09-06-2008 15:16:30 ]
Even een update. Vandaag heeft de dokter besloten om mijn dosis citalopram te verhogen, omdat het niet zo goed gaat. Volgende week eindelijk gesprek met de maatschappelijk werker, na 10 weken gewacht te hebben
Ook heb ik een gesprek met mijn studieadviseur om te kijken hoe we het verder gaan doen, omdat ik een paar tentamens gemist heb. Maar dan ook goed nieuws: het tentamen wat ik wél gemaakt heb heb ik gehaald 
Ik slik het voor het slapen gaan en het gaat goed. De enige bijwerking die ik nu heb (klopt af) is een droge mond en de hele dag een beetje lamlendig (moe dus). Maar verder geen bijwerkingen.So far so good en ik ben blij. Mijn hoofd is eindelijk stil! En een afgevlakt gevoel heb ik (nog) niet, dus ook dat bevalt me prima.
Dus dit is (tot zover) een match made in 'AD-heaven'!
quote:Fijn dat het zo goed gaatOp donderdag 12 juni 2008 22:17 schreef Take_A_Picture het volgende:
Het gaat goed met de paroxetine
So far so good en ik ben blij. Mijn hoofd is eindelijk stil! En een afgevlakt gevoel heb ik (nog) niet, dus ook dat bevalt me prima.
Dus dit is (tot zover) een match made in 'AD-heaven'!
Wel apart dat je het al zo snel merkt, meestal duurt het een paar weken voor het echt aanslaat.Hoe doen jullie het trouwens met alcohol? Gister best wel wat gedronken en ik merk dat het een stuk harder aanslaat sinds ik ad gebruik. Dus ik heb nu best wel een kater
quote:Goed zo meissie, dat je er zo bovenop zitOp vrijdag 13 juni 2008 10:32 schreef MaJo het volgende:
[..]
Fijn dat het zo goed gaat
Hoe doen jullie het trouwens met alcohol? Gister best wel wat gedronken en ik merk dat het een stuk harder aanslaat sinds ik ad gebruik. Dus ik heb nu best wel een kater
. Hoop dat je nieuwe dosis snel aanslaat en dat je snel verschil zult merken .Sja, alcohol. Toen ik net begon met AD, dronk ik als een malle. Een aantal mensen zijn toen flink boos op me geworden (eigenlijk wel lief van ze
) en wezen mij op het feit dat de medicijnen gewoon geen zin hebben als je erbij blijft drinken. Ook hielpen mijn ervaringen onder invloed niet erg mee aan een goed genezingsproces... dus na een tijdje ben ik rigoreus gestopt met drinken. Tegenwoordig drink ik alleen bij speciale gelegenheden, tegenwoordig weer wat meer ( ), maar vrijwel nooit meer excessief. Het kan gewoon niet goed icm AD. Iets wat ik moeilijk vind te accepteren, want ik lust ze graag .quote:Uhm, het kan wel van medicatie komen, veel medicatie zorgt dat je wat minder oplettend en duf bent. Vaak staat het ook in de bijsluiter, pas op met machines en kan de rijvaardigheid beinvloeden.Op vrijdag 13 juni 2008 13:23 schreef Burdie het volgende:
Trouwens, ik wil even iets voorleggen. Ik heb het idee dat ik misschien door de medicijnen wat minder goed auto rijd (ik vind het gewoonweg ineens heel lastig om én in de spiegels te kijken, én tegelijkertijd te sturen, of ik vergeet het gewoon). Het kan ook onzekerheid zijn, want ik heb wel 9 jaar mijn rijbewijs, maar nauwelijks rijervaring, maar het liefst zou ik daar 'uitsluitsel' over willen hebben. Is het mogelijk om een test te doen ofzo, die je rijgeschiktheid test? Of om extra lessen te nemen bij iemand die ervaring heeft met rijden 'onder invloed van' AD?
Dat overal tegelijk op letten moeilijk vinden ken ik van mezelf. Dat kan te maken hebben met sufheid.
Of je hier op getest kan worden weet ik niet.
Ik gebruik Zyprexa. Maar ik merk dat ik me steeds vaker rond een uurtje of vijf heel slecht begin te voelen. Dus neem ik mijn medicatie ook sneller. En op die manier kom ik in een negatieve spiraal terecht. Vandaag weer hetzelfde. Toen ben ik maar gaan slapen. Nu heb ik twee uurtjes geslapen en ik voel me gelijk veel beter.
Ik ben klaar voor de wedstrijd vanavond! Oh en over alcohol. Begin deze week had ik om vijf uur de medicatie genomen en toen ben ik flink gaan drinken. Maar toen werd ik toch ZO ontzettend moe. Ik kon bijna niet meer op mijn benen staan en mijn ogen stonden half dicht. 
Sommigen zeiden dat ik eruit zag alsof ik stoned was. Toen ben ik maar naar bed gegaan en ik viel binnen een minuut in slaap. Maar daardoor had ik wel de wedstrijd Nederland - Italie gemist. Slik nu sinds een jaar citalopram vanwege een angststoornis. Begon met 20mg, maar zit nu op de 40 en dat lijkt heel goed aan te slaan. Heb weinig last van bijwerkingen, maar vandaag voor het eerst in hele lange tijd weer een opgejaagd gevoel.. Vrij appart omdat ik daar al minstens 6+ maanden geen last meer van heb gehad. maargoed, even kijken hoe dat morgen is. Verder gelukkig nergens last van, kan prima een biertje blijven drinken (of wat meer
) zonder er loom van te worden... Craag me wel iets af, heb hier nog oxazepam liggen in geval van een angstaanval oid. Maar hoe is dat nou? werkt dat een beetje, heb het nog niet gebruikt en staat me ook een beetje tegen omdat het me toch een vrij heftig medicijn lijkt.. De hogere dosis slaat aan Morgen mijn eerste gesprek met de maatschappelijk werkster, vind ik wel spannend
quote:Ja heel goedOp donderdag 19 juni 2008 23:54 schreef Burdie het volgende:
Goed om te horen MaJo! Hoe was het gesprek bij het mw vandaag?
Ze heeft me wel weer nieuwe inzichten gegeven dus dat is altijd goed 
Ik moet de komende tijd mijn negatieve gedachten opschrijven. Zij zegt dat als er een vervelende situatie is dat je dan van alles in je hoofd haalt en je daardoor down voelt. Ze wil nu goed naar boven krijgen wat ik dan allemaal denk dus dat ga ik maar eens bijhouden. Zal wel moeilijk worden .Ik ben aan het minderen met Paroxetine (nog maar een halve per 4 dagen) en ik heb toch wel een beetje last van afkickverschijnselen.
. Maar ik gebruik al sinds 2000 ofzo, en het afbouwen gaat dit keer verbazingwekkend goed in vergelijking met de vorige 3 keren toen het totaal mislukte. Geen last van huilbuien op de meest onverwachte momenten en ook geen paniek.
.. Bedankt voor je schopje, ik vind het altijd leuk om bij te lezen hoe het met de medicijnverslaafden onder ons gaat . Knap dat je aan het stoppen bent met paroxetine, maar een dosis van een halve per 4 dagen lijkt me erg vreemd
? Heeft je psychiater dit zo aangeraden? Ik mag pas eind dit jaar voor het eerst een stoppoging wagen, maar heb toch een heel ander afbouwadvies gekregen van mijn shrink. Even algemeen: zijn er ergens afbouwschema's op internet te vinden?
Uit bovenstaande kan je wellicht al opmaken dat het met mij prima gaat tegenwoordig
. Ik ben pas verhuisd en geniet enorm van mijn mooie, nieuwe huisje, het samenwonen, de nieuwe meubels, het klussen... en van mijn nieuwe dorpje 
! Ben van de stad naar een dorp verhuisd en voel me hier echt veel meer in m'n element . Ik moet wel m'n draai nog vinden, en heb soms echt eventjes flinke dips, maar die duren vaak niet langer dan een paar uur.Ik loop zo met alles rond de verhuizing wel telkens weer keihard tegen mijn eigen grenzen aan, en dat vind ik af en toe wel heel lastig en confronterend, maar over het algemeen gezien heb ik de laatste tijd wat meer energie, wat meer fut, wat meer zin om dingen te ondernemen, wat meer sociale vaardigheden... zit gewoon een stuk lekkerder in m'n vel
.Zo, nu de andere updates
.De andere onrust is de onrust als ik te snel ga met alles, dan ren ik mezelf voorbij en weet ik niet goed te stoppen, ook niet in het denken. De drang om dan van alles te doen is aanwezig en drang tot veel plannen maken tegelijk, alsof alles in 1 keer moet gebeuren en als ik dan ga ik buiten zitten en dan blijven de gedachtes maar doorgaan zonder dat het negatieve gedachtes zijn zoals sombere gedachtes Dan is het verwerken van impulsen in de omgeving en wereld ook iets dat maar blijft toestromen en dan gaat de centrifuge aan hier. Meestal gebeurt dat wanneer ik vanuit depressie richting beter humeur ga, het verschil tussen passief aanwezig zijn geestelijk en lichamelijk ,en actiever worden maakt het zo dat het allemaal sneller gaat volgens mij, het is dan niet meteen een hyper manie want dat gaat een stap verder, het is meer in leven zijn binnen redelijke perken, maar dan nog steeds last ervan. Kan ook aan de zomer liggen dat het drukker wordt, meer zonlicht en langer daglicht maar ook daar wen je aan gedurende de jaren. Maar goed, het gaat om rivotril in geval van hyper activiteit. Tis geen adhd maar wat anders.
Die onrust bij het overtoeren draaien van de hersens door hyper-activiteit daar heb ik rivotril voor gekregen en dat middel helpt goed, na inname ben ik binnen 30 minuten zo rustig als maar zijn kan, een wereld van verschil en dan vanzelf de ervaring dat het middel geschikt is. Gisteren dus ging ik weer zo snel als maar zijn kan, even rivotril en ineens lijkt de rem er compleet op zonder verdoofd gevoel te ervaren. Alsof ik even een pit-stop maak en weer een moment kan inlassen waarbij ik me op 1 ding kan concentreren.
In het andere geval bij onrust bij stress schrijven ze me ook rivotril voor, dan neem ik het in als ik onrustig ben op die manier maar dan helpt het niet. Het gevoel trekt niet weg.
Dus dan ga ik eens overleggen met de arts. Vaker gebeurt dat de arts luistert en zegt dat ze vaak leren van hun clienten. Soms ook het idee dat ze soms te snel werken daar maar goed, ze hebben soms weinig tijd lijkt het wel. Wat wil je ook met al die "gekken" in deze wereld.
Laatste tijd overigens niet meer zo vaak dat drukke overactieve, de onrust in stress is ook minder maar wel nog aanwezig af en toe. Onrust in stress probeer ik liever eerst op een andere manier te lijf te gaan, via natuurlijke middelen zoals magnesium of wat anders, en wie weet nog meer bewegen, conditioneel nog meer orde op zaken stellen en zodoende stressbestendiger worden. Liever niet meteen naar een arts gaan.
[ Bericht 5% gewijzigd door Topspin op 30-06-2008 10:13:51 ]
Biologische factoren en chemische factoren zoals ze het vaak zeggen. Tevens zonlicht maar nog meer elementen die het bepalen. En dan zeker het ritme waar je in belandt op een gegeven moment. Eenmaal meer met de stroming mee en je komt vanzelf in een bepaald vaarwater terecht.
Twijfel dan vaak of ik het niet zelf onder controle kan houden en heb dat vaker geprobeerd maar dan gaat het dag in dag uit op hoog tempo. Gedachtes met een bepaalde energie dus ook. Hopelijk niet al te wazig dit.
Depakine krijg ik dan nog om de stemming te stabiliseren zodat het niet richting depressief of manie gaat. Maar die depakine lijkt niet helemaal te werken want zelfs met een depakine spiegel van 80 in mijn bloed neig ik naar manie. Neig ik naar manie, heb nog altijd de teugels vast door ervaring van afgelopen jaren.
Dan kun je lithium aankaarten maar dat middel is voor mij taboe.
Al bij al gaat het nog redelijk goed wegens controle door in de gaten te houden door mezelf
Dat drukkere is soms zelfs aangenaam vergeleken met totale lusteloosheid dus het heeft een voordeel, Johan Kruyf heeft wederom gelijk Interessant verhaal iig, maar kun je zeggen wat je vraagstelling aan de mensen op fok nou eigenlijk is?
Heb verhalen gehoord van mensen waarbij lithium dus echt niet je van het was. Weet niet meer de echte syptomen maar ze waren niet positief, veel last van bijwerkingen dus. Mijn nieren zijn hoogstwaarschijnlijk gezond want ik heb nergens last van en drink genoeg water. Depakine vergeleken met lithium waarbij ik bij depakine totaal geen bijwerkingen ervaar, alsof je suiker inneemt. Het milde aan depakine laat me beslissen dat ik liever met dat middel doorga en wie weet houdt die depakine daadwerkelijk de echte manie alsnog tegen, dat het zonder depakine compleet over de grens zou gaan. En dan als laatste is het zo dat ik ben ingesteld op depakine, eerste keer toen ik ermee begon moest ik iedere week bloed laten controleren. Heb geen zin om nu depakine af te bouwen om vervolgens te beginnen met opbouwen van lithium met kans op bijwerkingen waar ik niet gelukkig van wordt.
Depakine zal overigens best zijn werking doen, maar volgens mij net niet genoeg. Spiegel mag tussen 60 en 100 liggen, ik zit rond de 83. Veel meer spelingsruimte is er dus niet.
Zelf kalmeren kan dan nog, meer momenten van rust opzoeken maar dat heeft niets met medicatie te maken en is dus offtopic. En rust opzoeken in het hoofd klinkt makkelijker gezegd dan gedaan ook
Heb overigens een beetje geaccepteerd van inname van medicatie omdat ik geen bijwerkingen ervaar. Tijden dat ik wilde stoppen en een afkeer had eraan. En dan vertellen ze me vaker dat een verschijnsel aan de hersens net zo is als suikerziekte en zo is het in principe ook. Alleen wordt het vaak gezien als zwaarder, dan is het wel iets zwaarder maar niet extreem.
[ Bericht 10% gewijzigd door Topspin op 30-06-2008 14:03:45 ]
quote:BurrrrrrrrrrrrdieOp zondag 29 juni 2008 20:57 schreef Burdie het volgende:
Hoi DC
Knap dat je aan het stoppen bent met paroxetine, maar een dosis van een halve per 4 dagen lijkt me erg vreemd
Even algemeen: zijn er ergens afbouwschema's op internet te vinden?
Uit bovenstaande kan je wellicht al opmaken dat het met mij prima gaat tegenwoordig
Ik loop zo met alles rond de verhuizing wel telkens weer keihard tegen mijn eigen grenzen aan, en dat vind ik af en toe wel heel lastig en confronterend, maar over het algemeen gezien heb ik de laatste tijd wat meer energie, wat meer fut, wat meer zin om dingen te ondernemen, wat meer sociale vaardigheden... zit gewoon een stuk lekkerder in m'n vel
Zo, nu de andere updates
.Ik moet je eerlijkheidshalve toegeven dat ik totaal nog geen overleg heb gehad met een psychiater of een anderssoortig persoon welke verstand heeft van psychofarmaca. Het besluit om te gaan minderen ontstond door niet veel meer dan een gesprek met de huisarts waarin wij allebei concludeerden dat het misschien wel goed was het weer eens een keer te proberen. De zon schijnt, de dagen zijn lang, en volgens mij dus ideaal om het erop te wagen!
Dat van die 1/2e per 4 dagen is zomaar gekomen hoor, ik ben van een hele tijd een halve per dag, gegaan naar een 1/2e per 2 dagen, toen een 1/2e per 3 dagen tot waar ik nu op zit. Ik weet precies hoe erg de ontwenningsverschijnselen kunnen zijn als je te enthousiast geweest bent met stoppen, dus dat wil ik hoe dan ook voorkomen! Het leek mij dus handig steeds minder te gaan gebruiken, tot je op gegeven moment zo weinig gebruikt dat je er ook geen ontwenningsverschijnselen meer van krijgt.
Misschien een heel onbezonnen methode, maar ik raak heel wantrouwig van al die enge verhalen van mensen die probeerden te stoppen (3 maanden of langer last houden van ontwenningsverschijnselen en meer van zulks) en bij wie het niet lukte, verder wil een huisarts je hoe dan ook altijd veel te snel van de AD af hebben.
Maar waarom denk jij dat een halve per 4 dagen niet zo slim is? Misschien dat jij wel gelijk hebt omdat ik nu al continu in een ontwenningsroes zit.
.Een van die resultaten van die zoektochten op het internet m.b.t. "afkicken" van A.D. is dat er te weinig handvatten zijn als ontwenningsschema's en informatie die je kunt gebruiken om een poging zo succesvol mogelijk te kunnen maken. Je zou toch ondertussen wachten dat er al het een en ander gedocumenteerd is nu hele volksstammen aan de seroxat geholpen worden, men moet er toch ook weer een keer van af?
Ik las toen ook een onderzoeksrapport van een of andere universitaire student die onderzoek had gedaan naar het feit dat er zo weinig gedocumenteerd was over ontwennen van A.D.: beetje een document waarin in wollig taalgebruik werd uitgelegd dat er een boel patienten op zoek waren naar goede informatie en die heel erg slecht konden vinden. De conclusie van dat document: [b]er valt nog een hoop te winnen als er informatie wordt vergaard en aangeleverd aan patienten die het nodig hebben[b]. Kijk, aan dat soort conclusies hebben we wat.
!.Om op een van je vragen terug te komen: ik ben in ieder geval geen afbouwschema tegen gekomen. Ik denk ook dat dat redelijk onmogelijk is gezien het verschil tussen de A.D.'s, zo schijn je zonder al teveel gevolgen van de fluoxetine (Prozac) af te kunnen, en is er met Zoloft ook meestal niet veel moeite af te bouwen. Met seroxat heb ik het gevoel dat het erg afhankelijk is van de persoon die ermee probeert te stoppen, op sommige mensen heeft het waarschijnlijk een dusdanig extreme invloed bij het afbouwen dat je na ettelijke maanden concludeert dat het niet haalbaar is om te stoppen omdat je nog steeds last hebt van afkickverschijnselen.
.Je zou voor het stoppen met A.D. hetzelfde soort schema's moeten hebben als voor mensen die willen starten met hardlopen, dat zou het leven makkelijker maken.
.Goed om te horen dat het lekker met je gaat trouwens Burdie! Ook dat je verbeteringen ziet in je leven, ik hoop wel dat je voldoende oplet als je dalijk gaat minderen... Niet dat er allerlei etterends onder de oppervlakte is waar je niet op gelet hebt en dat gaat opspelen als je in contact raakt met je gevoel.
Moet je nog veel spullen verzetten in je huis of is het meeste werk wel gedaan? Al nieuwe vriendjes en vriendinnetjes aan het maken daar in den vreemde?
.[ Bericht 0% gewijzigd door Re op 01-07-2008 21:44:07 ]
Eens in de x dagen eentje innemen... lijkt me echt niet gezond, dan krijg je namelijk te maken met schommelende waardes van paroxetine in je bloed (terwijl het juist zo goed werkt als dit een stabiel level is) waardoor het afkicken mij echt niet gemakkelijk lijkt. Ik zou er iig (weer) de hulp van een psychiater bij zoeken
.quote:Het uitsluipschema van paroxetine, dat gebruikt werd tijdens klinische studies, voorziet in een geleidelijke stopzetting van de behandeling, met afbouwen van de dagdosissen met wekelijkse stappen van 10 mg.
Ongeveer 1 maand last gehad van die bijwerking dus, ben 3 keer begonnen en gestopt met paroxetine en steeds last gehad ervan. Gevoel valt niet goed te omschrijven. Was niet echt het gevoel van flauwvallen maar een erg vreemde gewaarwording. Een kleine electrische schok waarbij ik een klein moment niet meer aanwezig was, zo kwam het ook over, en dat tientallen keren per dag.
Vraag me overigens af hoe het zit met serotine aanmaak. Tijden leek het nodig om anti depressiva te nemen om het op peil te houden en laatste tijd hoeft het ineens niet meer
Is het zo dat hersens ineens wel genoeg gaan aanmaken. Of komt het door de depressie dat het niet wordt aangemaakt, dat de reden is dat je depressief geworden bent door omstandigheden en niet eens dat de hersens niet genoeg aanmaken in eerste instantie. Kortom: Dat de depressie ervoor zorgt dat serotine niet wordt aangemaakt en niet dat de hersens vanzelf ervoor zorgen dat die serotine te weinig aanwezig is.Blijft moeilijk die grijze massa.
[ Bericht 11% gewijzigd door Topspin op 02-07-2008 12:47:03 ]
quote:Ingewikkeld verhaal inderdaad, serotonine levels in de hersenen zijn van een heleboel factoren afhankelijk, soms heb je meer nodig soms minder, deze fluctuaties zullen op een gezond lichaam weinig invloed hebben maar andere mensen zijn er gevoeliger voor. Bij depressie is het voornamelijk dat er een soort desensitisatie optreedt tussen de synapsen in de hersenen (seotonine wordt vrijgegeven door een neuron wat weer opgenomen wordt door het volgende neuron, serotonine wordt minder snel opgenomen en sneller afgebroken waardoor er minder signalen onstaan), waardoor er een verstoring optreedt binnen de hersenen. SSRIs zorgen ervoor dat tussen deze gedesensitiseerde neuronen het serotonine langer aanwezig blijft (vandaar selective serotonin reuptake inhibitors) zodat ze wel de connectie tussen de neuronen op peil kan houden. Maar ja dat is maar 1 klein aspect van alles.Op woensdag 2 juli 2008 12:26 schreef Topspin het volgende:
Vraag me overigens af hoe het zit met serotine aanmaak. Tijden leek het nodig om anti depressiva te nemen om het op peil te houden en laatste tijd hoeft het ineens niet meer
Blijft moeilijk die grijze massa.
En ja die zap gevoelens bij afbouwen is een bekend verschijnsel, en kan zelfs leiden tot epileptische aanvallen
quote:Is er ook zoiets als teveel serotine in de hersens? Een soort van overdosis als het ware. Vraag me soms af hoe dat zit. Is er dan een bepaalde buffer waar serotine in gaat zitten en dat die buffer groter en kleiner kan worden of dat die buffer gelijk blijft maar kan overstromen. Weet niet of buffer het juiste begrip is maar ik bedoel een soort van cylinder waar iets inpast. Weet niet of het duidelijk is deze vraag.Op woensdag 2 juli 2008 13:11 schreef Re het volgende:
[..]
Ingewikkeld verhaal inderdaad, serotonine levels in de hersenen zijn van een heleboel factoren afhankelijk, soms heb je meer nodig soms minder, deze fluctuaties zullen op een gezond lichaam weinig invloed hebben maar andere mensen zijn er gevoeliger voor. Bij depressie is het voornamelijk dat er een soort desensitisatie optreedt tussen de synapsen in de hersenen (seotonine wordt vrijgegeven door een neuron wat weer opgenomen wordt door het volgende neuron, serotonine wordt minder snel opgenomen en sneller afgebroken waardoor er minder signalen onstaan), waardoor er een verstoring optreedt binnen de hersenen. SSRIs zorgen ervoor dat tussen deze gedesensitiseerde neuronen het serotonine langer aanwezig blijft (vandaar selective serotonin reuptake inhibitors) zodat ze wel de connectie tussen de neuronen op peil kan houden. Maar ja dat is maar 1 klein aspect van alles.
En ja die zap gevoelens bij afbouwen is een bekend verschijnsel, en kan zelfs leiden tot epileptische aanvallen
Heb een tijd op wikipedia gelezen over de structuur binnen het hoofd, stond dus echt versteld hoeveel meespeelt. Kwam er niet altijd wijs uit en ben toen maar iets anders gaan doen. Alsnog van plan om verder erover te lezen een keer.
Vraag kwam naar voren omdat ik bij 40 mg zo druk werd ervan. Alles was te rooskleurig in die tijd. Het leven was te fantastisch dus. Onrealistisch ook. Maar dat ligt achter me gelukkig. Nu wel lamictal tegen depressie maar dat is geen SSRI. Het werkt wel maar niet zo sterk. Vraag me bij lamictal af of het geholpen heeft of dat het aan de tijd heeft gelegen. Lamictal ben ik 1 jaar geleden mee begonnen en sinds 1 maand pas dat het beter gaat. Dan zou het middel 11 maanden nodig hebben gehad voordat het ging werken dus ik twijfel aan de werking.
(ik kan 't niet zo goed verwoorden, sorry )Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Tianeptine
M.
quote:nah zo simpel is het niet iddOp donderdag 3 juli 2008 16:54 schreef BlueMage het volgende:
D'r is één antidepressivum op de markt dat het tegenovergestelde is van 'n SSRI: 'n zogenaamde SSRE (Selective Serotonin Reuptake Enhancer). Aangezien dit medicijn ook werkt tegen depressies, lijkt het me niet ondenkbaar dat bij sommige mensen de serotonine juist te langzaam wordt afgebroken.
Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Tianeptine
M.
enhancers hebben op zich weinig te maken met wat er in de synapsen gebeurd maar dat werkt een nivo hoger op de neuroplasticiteit van de hersenen...quote:Maar 't is toch juist als ik stel dat 't de SSRI maar dan net andersom is? Dus voor mensen waarvoor 'n SSRI niet werkt zou dit misschien wel helpen?Op donderdag 3 juli 2008 17:19 schreef Re het volgende:
[..]
nah zo simpel is het niet idd
(zoals ik al zei kan ik 't niet zo heel goed onder woorden brengen ik weet dat 't niet zo eenvoudig ligt allemaal )M.
Er is dus zo'n enorm aanbad van medicijnen met verschillende werkingen, dat is het probleem op zich niet.
Ik ken het middel dat je noemde niet, persoonlijk. Misschien wordt het wat in de toekomst. Maar op dit moment zijn er zoveel (betaalbare) opties dat er niet zomaar massaal geswitcht zal gaan worden.
. Gelukkig gaat het over, ja! Word alleen wel een beetje gek van de huilbuien . Scheelt weer dat ik ze een paar uur voor het slapen gaan slik.
Met mij gaat het heel wisselend, van heel erg down tot redelijk gelukkig. Heftige week achter de rug, waarbij de maatschappelijk werkster me vertelde dat ik te 'zwaar' was voor maatschappelijk werk en langdurige therapie nodig zou hebben, ik zo down was dat ik het echt niet meer zag zitten, mijn beste vriend uitgezwaaid die geemigreerd is, ultiem geluk gevoeld met vrienden bij een concert en het uitgemaakt met mijn vriendje. Daartussendoor was ik ook nog jarig dus het was allemaal vreemd...Zometeen weer naar de maatschappelijk werkster. Ik ben vooral erg moe op het moment, en heb ontzettend last van stemmingswisselingen. Sorry als mijn verhaal wazig is, maar zo voel ik me ook
.Niet om je te ontmoedigen, maar de bijwerkingen kunnen de komende weken nog wel heftiger worden. Is alleen maar een teken dat het iets met je doet
.Als je er even doorheen zit, kom je maar gewoon in dit topic even je hart luchten, heb ik zelf ook vaak gedaan en het is echt fijn dat er altijd wel iemand is met meer ervaring dan jijzelf
.Wat voor dosis slik je?
quote:Mwah, zo wazig is je verhaal niet hoorOp woensdag 9 juli 2008 13:31 schreef MaJo het volgende:
Nou hier dan ook maar even een update
Zometeen weer naar de maatschappelijk werkster. Ik ben vooral erg moe op het moment, en heb ontzettend last van stemmingswisselingen. Sorry als mijn verhaal wazig is, maar zo voel ik me ook
.Zo te horen gaat het allemaal nog erg op-en-neer en zit er nog niet echt een stabiele lijn in. Heb je zelf wel het idee dat je over het grote geheel gezien op een stijgende lijn zit?
Dat je te 'zwaar' zou zijn voor het MW, daar hoef je je niet rot over te voelen ofzo
. Volgens mij is dat al snel zo... het MW is volgens mij ook niet echt bedoeld voor mensen met een depressie. Daarvoor kan je veel beter terecht bij een psycholoog of psychiater. Die kunnen ook medisch gezien wat meer voor je doen, en bijvoorbeeld onderzoeken of je een ander medicijn nodig hebt, een bepaald dieet, of verzin maar wat (ik ben ook geen shrink ).Je hebt zo te horen veel mee gemaakt deze week (een relatie beginnen of verbreken staat zelfs in de top 10 van heftigste stressfactoren! En dat geldt al voor 'gezonde' mensen, kan je nagaan wat het doet met depressieve mensen
). Gun jezelf ook wat tijd om dit allemaal te verwerken en weer lekker tot rust te komen. Het is juist heel normaal dat je je nu even wat vermoeider en onzekerder voelt. Maar weet je? Dat soort gevoelens moet je ook leren een plekje te geven. Dus voel je daar niet rot over, maar laat ze toe, ervaar ze, reageer, en laat ze vervolgens weer gaan .Gut, wat klink ik ineens zweverig
.Hier gaat het overigens prima
.quote:BedanktOp woensdag 9 juli 2008 13:40 schreef Burdie het volgende:
Volhouden, Little_Angel
Niet om je te ontmoedigen, maar de bijwerkingen kunnen de komende weken nog wel heftiger worden. Is alleen maar een teken dat het iets met je doet
Als je er even doorheen zit, kom je maar gewoon in dit topic even je hart luchten, heb ik zelf ook vaak gedaan en het is echt fijn dat er altijd wel iemand is met meer ervaring dan jijzelf
Wat voor dosis slik je?
. Ik weet wel dat het sowieso nog heftiger zal worden aangezien ik nog moet gaan opbouwen, ben begonnen met 10mg (laag dus) en ga maandag naar de 20mg. Dan heb ik vrijdag een gesprek om te kijken hoe het gaat met me en dan ws weer ophogen. Schaam me nu toch een beetje dat ik bij zo'n lage dosering al huilbuitjes heb
.Maar het is voor mij wel geruststellend te lezen dat het erbij hoort en dat ik echt niet de enige ben hiermee!
quote:Thanks voor je reactieOp woensdag 9 juli 2008 13:48 schreef Burdie het volgende:
[..]
Mwah, zo wazig is je verhaal niet hoor
Zo te horen gaat het allemaal nog erg op-en-neer en zit er nog niet echt een stabiele lijn in. Heb je zelf wel het idee dat je over het grote geheel gezien op een stijgende lijn zit?
Dat je te 'zwaar' zou zijn voor het MW, daar hoef je je niet rot over te voelen ofzo
Je hebt zo te horen veel mee gemaakt deze week (een relatie beginnen of verbreken staat zelfs in de top 10 van heftigste stressfactoren! En dat geldt al voor 'gezonde' mensen, kan je nagaan wat het doet met depressieve mensen
Gut, wat klink ik ineens zweverig
Hier gaat het overigens prima
Wat mijn relatie betreft, dat was een van de factoren waardoor ik me de laatste tijd rot voelde. Ik voelde meer voor hem dan hij voor mij. En dat wisten we allebei maar we durfde er niet over te praten. Ik heb dit weekend aangegeven dat ik dit niet meer wil, omdat ik er ontzettend onzeker van word. Ondanks dat ik me verdrietig voel voel ik me ook opgelucht, en sterk omdat ik eindelijk er een punt achter heb durven te zetten. Maar leuk is anders natuurlijk
Ik merk wel dat ik het nu even verdring, omdat ik de realiteit even te zwaar vind Dat ik een te 'zwaar' geval was wist ik wel, maar het komt wel hard aan natuurlijk. Ik ben nu doorverwezen naar een psychotherapeut waar ik behandeld ga worden voor meerdere dingen. Depressie, angststoornissen en een lichte eetstoornis
Ik ben wel blij dat er nu eindelijk iets aan gedaan wordt. Da ik 10 weken heb moeten wachten op hulp is echt belachelijk en mijn MW vindt dat ook een grote misser. Zij zegt ook dat als er een betere intake was geweest dat ik daar nooit beland was.Over 1,5 week ga ik lekker 3,5 week op vakantie, eindelijk even rust
ik heb een beetje hetzelfde gevoel al bij mijn eerste joint..afwachten tot je er iets van merkt (van de bijwerkingen dan).
quote:het schijnt zelfs zo dat dat spul ook positief werkt op je depressieOp donderdag 10 juli 2008 10:02 schreef ArTiC het volgende:
Ik ben vanmorgen begonnen met Paroxetine (20mg)...
ik heb een beetje hetzelfde gevoel al bij mijn eerste joint..afwachten tot je er iets van merkt (van de bijwerkingen dan).
, kortom, waarom zo focussen op de bijwerkingen quote:Omdat die direct merkbaar zijn in tegenstelling tot de invloed op mijn depressieklachten.Op donderdag 10 juli 2008 10:13 schreef Re het volgende:
[..]
het schijnt zelfs zo dat dat spul ook positief werkt op je depressie
quote:ja dat snap ik, maar zet het in perspectief zou ik zeggenOp donderdag 10 juli 2008 10:15 schreef ArTiC het volgende:
[..]
Omdat die direct merkbaar zijn in tegenstelling tot de invloed op mijn depressieklachten.
quote:Doe ik ook maar de bijwerkingen zijn het eerste signaal dat het spul werkt dus het is gewoon een spannend moment. Het is niet zo dat ik er bang voor ben ofzo.Op donderdag 10 juli 2008 10:17 schreef Re het volgende:
[..]
ja dat snap ik, maar zet het in perspectief zou ik zeggen
Ik zal trouwens even netjes vertellen waarom ik me hier aan mag melden
Ik heb depressieklachten (officieel geen depressie, mijn sombere periodes duren te kort om het officieel een depressie te mogen noemen) en een sociale fobie. Na overleg met mijn huisarts en hulpverlener hebben we gisteren besloten toch te starten met Paroxetine wat ik ga combineren met cognitieve therapie (ik moet nog een therapeut uitzoeken en dan denk ik wachten tot ik aan de beurt ben).
Overleg anders eens met je behandelaar, als je denkt dat deze medicatie niet werkt voor jou
.Hang in there
.quote:Thanks.Op donderdag 10 juli 2008 12:06 schreef Burdie het volgende:
Wat voor medicijnen gebruik je, Helgi? Hoe lang al en in welke dosis?
Overleg anders eens met je behandelaar, als je denkt dat deze medicatie niet werkt voor jou
Hang in there
Ben weer wakker. Slapen werkt altijd goed. Ik gebruik Zyprexa, 20 mg. Het begon paar jaar geleden met 5 mg maar in de loop van de tijd bleven ze de dosering verhogen. Ik heb van de week al tegen de behandelaar gezegd dat het niet zo goed gaat (maar niet het hele verhaal). En nu moet ik elke week terugkomen (voor soort controle denk ik)..Het zou maar zo kunnen dat dit toch niet het juiste medicijn voor jou is, en dat je met een ander middeltje veel beter geholpen zal zijn.
Loop je bij een psychiater?
quote:Ja al jaren. Ja ze hadden het er nog over om de medicatie te veranderen maar daar kijk ik een beetje tegenop. Ik heb net een beetje dit medicijn onder controle (met alcohol drinken) en er zit slaapmiddel in.Op donderdag 10 juli 2008 13:23 schreef Burdie het volgende:
Misschien een idee om toch het hele verhaal eens te vertellen aan je behandelaar
Het zou maar zo kunnen dat dit toch niet het juiste medicijn voor jou is, en dat je met een ander middeltje veel beter geholpen zal zijn.
Loop je bij een psychiater?
quote:beter natuurlijk helemaal geen alkohol te drinken icm antipsychotica, verder zit er geen slaapmiddel in zyprexa maar is een van de bijwerkingen dus vermoeidheid/slaperigheid. Verder zeg je dat je nog aan het hallucineren bent, dat lijktme een indicatie dat het medicijn toch niet helemaal optimaal werkt.Op donderdag 10 juli 2008 13:33 schreef Helgi het volgende:
[..]
Ja al jaren. Ja ze hadden het er nog over om de medicatie te veranderen maar daar kijk ik een beetje tegenop. Ik heb net een beetje dit medicijn onder controle (met alcohol drinken) en er zit slaapmiddel in.
gelukkig gaat het nu wel weer maar ik zat er gisteren echt even doorheen quote:Ja, bijna iedereen komt dit probleem tegen. Vraag me toch af wat eigenlijk de veroorzaker is hiervan. Als je kijkt wat een shitload aan studenten psychologie doen dan zou je toch denken dat het aanbod aan eventuele werknemers niet slecht te noemen is. Natuurlijk zal het ook wel te maken hebben met het aanbod van mensen die het nodig hebben. De samenleving wordt steeds ingewikkelder en tja daar kan niet iedereen mee omgaan. Misschien is het wel gewoon onmogelijk om die steeds groter wordende groep bij te houden...Op donderdag 10 juli 2008 15:03 schreef MaJo het volgende:
En ja hoor, toch weer een wachtlijst van 6 tot 8 weken voor de psychotherapeut. Moet er echt iets ergs gebeuren voordat ze je serieus nemen ofzo
Vervelend is het wel en ik begrijp dat je hier ook weer niet vrolijk van wordt.
Ik ga trouwens zelf ook medicijnen gebruiken is de conclusie uit een evaluatiegesprek. Moet alleen even wachten op een afspraak bij de psychiater over 3,5 week. Beetje jammer ook weer zou het liefste dan ook gelijk beginnen nu met de vakantie, want ik heb het sterke vermoeden dat ik ook Parexotine voorgeschreven ga krijgen. En weer je verhaal doen bij de zoveelste persoon is nou ook niet echt mijn hobby. Al zitten denken om maar gewoon naar de huisarts te gaan dan heb ik het binnen 1 dag volgens mij. Maargoed begeleiding erin is ook niet verkeerd en daar heb ik toch niet zo'n hoge pet van op bij huisartsen.
quote:MaJo, jij woont in Utrecht he?Op donderdag 10 juli 2008 15:03 schreef MaJo het volgende:
En ja hoor, toch weer een wachtlijst van 6 tot 8 weken voor de psychotherapeut. Moet er echt iets ergs gebeuren voordat ze je serieus nemen ofzo
Ga je het traject van Altrecht in? Dat duurt altijd een gigantische tijd... als je wilt, kan ik je het telefoonnummer van mijn psychologe geven? Die kan echt op korte termijn tijd voor je maken. Heb je wel een verwijzing van je huisarts nodig, maar dat is vast niet moeilijk te regelen
.quote:Yep ik woon in UtrechtOp donderdag 10 juli 2008 17:50 schreef Burdie het volgende:
[..]
MaJo, jij woont in Utrecht he?
Ga je het traject van Altrecht in? Dat duurt altijd een gigantische tijd... als je wilt, kan ik je het telefoonnummer van mijn psychologe geven? Die kan echt op korte termijn tijd voor je maken. Heb je wel een verwijzing van je huisarts nodig, maar dat is vast niet moeilijk te regelen
Ik ga niet naar Altrecht maar naar een nieuwe praktijk. De verwijzing van de huisarts is er al Ik ga volgende week zaterdag op vakantie dus wat dat betreft gaat de wachttijd alweer wat sneller omdat ik weg ben Maar als ik me nog zo voel als ik terugkom dan kom ik terug op je aanbod Nu vraag ik me eigenlijk af in hoeverre dit met elkaar verschilt, en welke ik nou het beste dan eigenlijk kan kopen? Die Hypeiplan is alleen in de apotheek te koop, maar kan ik dit geneesmiddel dan gewoon zonder recept of naam in een willekeurig apotheek kopen?
Nou is Sint-janskruid eigenlijk maar een homeopathisch goedje. Werkt het echt goed tegen een depressie, iemand ervaring er mee?
(de tuinen)
(deze alleen bij de apotheek als geneesmiddel)
Van Hema's huismerk.Als ik zou moeten kiezen zou ik bij voorkeur gaan bij één waarvan het tablet niet zo groot is, en in zo'n capsule zit. Ben namelijk niet zo goed in het slikken van die grote dingen.
P.S Hoe lang duurt het trouwens na het slikken (3x per dag?) dat je effect merkt? Als ik het dan bij bewijs van spreken al een paar weken dan continu gebruik, kan ik dan gelijk spontaan stoppen als ik wil, zonder evt bijwerkingen ofzo?
[ Bericht 12% gewijzigd door F04 op 13-07-2008 05:30:55 ]
quote:In Duitsland is het zelfs goedgekeurd tegen depressies geloof ik, dus de medische variant (alhoewel er niet echt solid proof bewijs is) lijkt wel wat werking te hebben, en ja ga gewoon naar de huisarts die weet er alles van (althans dat hoort hij te weten)Op zondag 13 juli 2008 04:48 schreef F04 het volgende:
Ik wil even informeren of iemand misschien ervaring heeft met die Sint janskruid pillen. Nu kwam ik zonet wat informatie tegen, dat sint janskruid gewoon in de kruidvat of andere natuurwinkel (de tuinen bijv.) te koop is onder verschillende namen en merken en soorten. Behalve deze is er ook een ''echte'' medische variant beschikbaar die ook geregistreerd staat als medicijn namelijk Hyperiplan.
Nu vraag ik me eigenlijk af in hoeverre dit met elkaar verschilt, en welke ik nou het beste dan eigenlijk kan kopen? Die Hypeiplan is alleen in de apotheek te koop, maar kan ik dit geneesmiddel dan gewoon zonder recept of naam in een willekeurig apotheek kopen?
Nou is Sint-janskruid eigenlijk maar een homeopathisch goedje. Werkt het echt goed tegen een depressie, iemand ervaring er mee?
[ afbeelding ] (de tuinen)
[ afbeelding ] (deze alleen bij de apotheek als geneesmiddel)
[ afbeelding ] Van Hema's huismerk.
Als ik zou moeten kiezen zou ik bij voorkeur gaan bij één waarvan het tablet niet zo groot is, en in zo'n capsule zit. Ben namelijk niet zo goed in het slikken van die grote dingen.
P.S Hoe lang duurt het trouwens na het slikken (3x per dag?) dat je effect merkt? Als ik het dan bij bewijs van spreken al een paar weken dan continu gebruik, kan ik dan gelijk spontaan stoppen als ik wil, zonder evt bijwerkingen ofzo?
. Bovendien ben je dan al haast een paar honderd euro lichter...[ Bericht 28% gewijzigd door Burdie op 14-07-2008 00:05:15 ]
Het gaat beter met me! Minder last van naar schuldgevoel of angst
. Huil minder vaak en ook al een beetje minder slaperig. Morgen moet ik naar de 20mg, vind het wel spannend maar het zal wel goed komen denk ik!quote:top en goeie keuze van het stoppen met alcohol!Op zondag 13 juli 2008 16:42 schreef Helgi het volgende:
Hoi Re ik reageer hier maar even. Ik heb in de middag een paar uur geslapen, toen ik wakker werd heb ik een spel gedaan, goede afleiding. En ze houden me in de gaten. Ik heb een half uur geleden de medicatie genomen en het gaat al een stuk beter! Oh en ik heb besloten om de hele week niks meer te drinken.
quote:ik ken de wetenschap jaOp zondag 13 juli 2008 23:19 schreef Burdie het volgende:
[..]
Ik heb het ooit gebruikt, maar het duurt echt veel langer dan reguliere AD voordat er werking optreedt. Bovendien is de werking ervan nogal omstreden in wetenschappelijke kringen (google er maar eens naar, er is een hele website over met ervaringen). Voor mij deed het iig weinig, maar het hielp natuurlijk ook niet dat je er superveel van moet nemen (vijf tabletten per dag ofzo) en dan ook nog eens een week of 8 moet wachten tot je er überhaupt iets van zou kunnen merken
...quote:Het komt vast goed, jaOp zondag 13 juli 2008 23:50 schreef Little_Angel het volgende:
Update van mijn kant...
Het gaat beter met me! Minder last van naar schuldgevoel of angst
.Sterkte meid
.quote:Mja, ik vertel alleen mijn ervaring, daar werd naar gevraagd
. Wellicht niet heel handig dat ik jou dan quotte, ipv degene die de vraag stelde. Anyways, ik heb zelf ook nog een vraagje. Ik zoek namelijk naar artikelen over seroquel en hoe dit medicijn de stofwisseling beïnvloedt. Ik ben met name geïnteresseerd in de mogelijkheid dat dit medicijn de stofwisseling blijvend beïnvloedt. Weet jij hier iets over?
quote:Op maandag 14 juli 2008 00:02 schreef Burdie het volgende:
[..]
Mja, ik vertel alleen mijn ervaring, daar werd naar gevraagd
Anyways, ik heb zelf ook nog een vraagje. Ik zoek namelijk naar artikelen over seroquel en hoe dit medicijn de stofwisseling beïnvloedt. Ik ben met name geïnteresseerd in de mogelijkheid dat dit medicijn de stofwisseling blijvend beïnvloedt. Weet jij hier iets over?
ja ik weet er wel iets over, het is niet precies bekend hoe antipsychotica de metabole processen in het lichaam beinvloed, het kan iets genetisch zijn waardoor de ene persoon wel deze bijwerkingen krijgen en andere niet. Wat wel zo is is dat als met therapie gestopt wordt dat bijvoorbeeld de gewichtstoename weer normaliseert tot dat van voor de start van therapie.
hier misschien iets over APs en dit probleem
http://www.nature.com/npp/journal/v31/n10/full/1301051a.html
[ Bericht 6% gewijzigd door Re op 14-07-2008 00:17:42 ]
Ik heb al sinds jaren dat ik niet gelukkig ben en vrij apathische zombie buien heb die heel lang kunnen duren. O.a. mijn studie hierdoor afgebroken en vrij weinig ondernomen. Uiteindelijk kreeg ik zo´n 1,5 jaar geleden paniekaanvallen en werd ik nog neerslachtiger, slapen kon ik bijna niet meer. Ben naar de dokter gegaan en er werd een gegeneraliseerde angststornis en depressie geconstateerd.
Sinds 1,5 jaar zit ik nu in therapie bij een psycholoog.
Medicijnen wilde ik niet. Ten 1e omdat ik ben opgevoed in de homeopathische/natuur hoek en daardoor een beetje weerstand heb tegen medicatie. Ten 2e omdat ik door die angststoornis niets kón innemen omdat ik dacht dat ik overal dood van zou gaan. Ten 3e omdat ik altijd geloofd heb dat mijn toestand voortkwam uit omstandigheden en denkpatronen die ik kon veranderen.
We zijn nu 1,5 jaar therapie verder en ik heb een hoop verwerkt, bewust geworden etc. De angststoornis is vrijwel weg (alleen bij ernstige stress komt het een beetje terug maar dat kan ik corrigeren), ik heb geen paniekaanvallen meer en zit niet meer in een diep dal.
Maar...ik ben nog steeds onrustig, kan maar heel moelijk ontspannen, kan me snel druk maken om iets, slaap nog steeds maar heel licht en ik heb stemmingswisselingen. Was ik voorheen alleen maar down, nu kan ik heel vrolijk zijn maar het volgende moment in huilen uitbarsten. Soms duurt een vrolijke stemming dagen en sla ik een beetje op hol (ga ik gelijk van alles ondernemen etc.) en ben ik daarna dagen passief. Meestal wisselt mijn stemming echter 5 keer op een dag.
Nu ben ik voor het eerst bij een psychiater geweest en die denkt dat er naast omgevingsfactoren toch ook een aangeboren component is. Een "aangeboren kwetsbaarheid" noemde ze het. Omdat het al zo lang duurt en ook omdat depressie in de familie voorkomt en ik een tante heb met schizofrenie.
Ze stelt nu voor dat ik toch eens medicatie ga proberen. Ik sta er wel een stuk positiever tegenover nu, vooral als ik deze "kwetsbaarheid" daarmee kan neutraliseren en "normaler" kan functioneren (werken gaat nu ook niet). Ook ben ik niet meer bang om iets in te nemen (zeg ik nu
)Ergens denk ik nog steeds dat als ik maar uit de stad weg ga en weer in een dorp ga wonen ofzo dat het dan vanzelf beter gaat maar aan de andere kant ben ik nu niet in staat dit soort stappen te nemen.
De psychiater stelde Lexapro voor, om te beginnen 10 mg. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Ik ben best bang voor de bijwerkingen, met name dat ik erger depri zal worden in het begin of zelfs in psychose raak (nog nooit meegemaakt gelukkig).
ben ook benieuwd of er meer mensen zijn met zo´n `ziekte`verloop als ik en of dit relatief normaal is.
M.
Ik ga eerst nog overleggen met mijn psycholoog en dan moet ik waarschijnlijk weer door verwezen worden naar een andere psychiater (deze was eenmalig consult). Maar ik denk wel dat ik er mee ga beginnen. Ik laat dan wel weten hoe het gaat.
quote:zowel deze psychiater als een vriendin die psychiater is zeggen dat een psychose getriggerd kan worden door AD als er aanleg voor aanwezig is. De kans is echter heel klein dat zo´n aanleg dan pas aan het licht komt, zeker als je wat ouder bent en toch al de nodige diepe dalen door bent gegaan.Op maandag 14 juli 2008 12:05 schreef Re het volgende:
Van psychoses heb ik eigenlijk nog nooit gehoord als bijwerking.
Maar ja, als je een béétje een angststoornis hebt dan is een kleine kans toch een kans hè
[ Bericht 92% gewijzigd door Steenarend op 15-07-2008 12:46:18 ]
Ik denk dat je hulpvraag heel terecht is, je hebt er in het dagelijks leven veel last van geloof ik. Er is hulp voor, die moet je alleen nog zien te krijgen en daarvoor is de huisarts een hele goede eerste stap.
Lees maar eens wat over sociale fobie. Ik kan niet uit zo'n kort stukje tekst halen wat je hebt maar daar lijkt het zo op het oog het meest op. daarvoor zijn allerlei behandelingen, maar vaak komt het erop neer dat je medicatie+gesprekken krijgt. succes, en laat nog eens weten hoe het gaat!
[ Bericht 81% gewijzigd door Steenarend op 14-07-2008 14:17:42 ]
quote:Ik kan je niets minder dan Hyperiplant (sint janskruid) aanbevelen, dat is een natuurlijk antidepressiva op basis van een natuurlijk kruid, en dus vrij verkrijgbaar in de apotheek zonder recept. Vandaag heb ik trouwens twee pakjes besteld, en morgen kan ik ze komen ophalen! Hopelijk begint de werking een beetje snel na het slikken, want ik wil eigenlijk wel weten of het überhaupt wel werkt.Op maandag 14 juli 2008 13:31 schreef Steenarend het volgende:
Hallo. Ik heb ook heel veel last angst bij andere mensen. Ik zit vrijwel elke dag thuis en kom bijna nooit de deur uit. Ik probeer zoveel mogelijk situaties te lopen. Ik ben van nature heel stil (sinds mijn geboorte) + angst is een combinatie waar ik ik niet verder mee kan leven, en wil leven. Vrienden maken kan ik niet en heb ik ook niet. Mensen kijken mij soms raar aan, heb slechte ervaring met mensen (veel gepest) Vroeger heb ik wel een sociale training van school gedaan alleen daardoor werd het alleen maar erger! Dat heb ik dus ook maar 3 lessen volgehouden of zo. Ik ben dol op alcohol, als ik dat drink heb ik het gevoel dat ik weer leef. Ik wil niet afhankelijk worden van dat spul en zoek een alternatief. Ik lees hier veel over medicatie maar veel weet ik er niet van af. Ik wil nu dus naar de huisarts. Wat moet ik dan precies vertellen tegen hem? Kan ik zo een afspraak maken en krijg ik dan een test of iets dergelijks?
15 euro voor 90 pillen. http://db.cbg-meb.nl/Bijsluiters/h32887.pdf Is Sint janskruid nou een MAO of SSRI?
[ Bericht 3% gewijzigd door F04 op 14-07-2008 18:29:32 ]
Ik merk wel dat ik op dit moment gewoon niet alles kan en dat ik me daar aan over moet geven. Als ik bijvoorbeeld teveel doe dan raak ik helemaal in paniek en word ik ontzettend moe. Ik zal moeten accepteren dat dit zo is maar vind dat nog erg moeilijk Het liefst ga ik gewoon door met mijn oude (drukke) leventje maar dat kan nu gewoon niet...Nou snap ik ook wel dat je er dagelijks (veel) last van hebt, en om nou continu met alcohol in je lijf door het leven te gaan is misschien niet zo'n handig idee....maar toch, ik denk dat er een hoop alternatieven zijn voor psychofarmaca in dit geval. Therapie, zelf ermee aan de slag gaan (hell, desnoods met een zelfhulpboek), assertiviteitscursus, sport (vergroot het zelfvertrouwen en als je een teamsport kiest doe je nog contacten op ook), vrijwilligerswerk (geeft zelfvertrouwen doordat iedereen zo hevig blij met je is en je zo hard nodig heeft). Dat alles samen kan ervoor zorgen dat je er minder last van hebt, en dan steeds een stapje verder kunt groeien daarin.
Als je denkt bovengenoemde stappen absoluut niet te kunnen/durven zetten zonder medicatie, dan kun je overwegen in het begin een tijdje iets te slikken om de eerste drempel over te komen. Ben ik op zich niet voor, antidepressiva worden m.i. veel te makkelijk voorgeschreven en genomen en hebben bij een heleboel 'lichte' gevallen helemaal niet meer effect dan bijv. lichaamsbeweging gehad zou hebben.....maar als iemand echt vastzit zal er toch een doorbraak moeten komen, en daar kan medicatie wel bij helpen.
Eigenlijk durf ik niet eens naar de huisarts om AD te vragen.
quote:Dat 'stoppen' had ik moeten typen als 'afbouwen' want dat is sowieso altijd beter met AD's.Op maandag 14 juli 2008 12:05 schreef Re het volgende:
nou gelijk en finaal stoppen met AD medicatie is niet zo'n goed idee tenzij je echt in de eerste 6 weken zit. Als je idd begint met AD medicatie zul je in het begin erg goed op jezelf moeten passen, symptomen kunnen even verergeren maar als het goed is zal na een week of 4-6 je lichaam weer in evenwicht zijn. Van psychoses heb ik eigenlijk nog nooit gehoord als bijwerking.
En ik ken één geval van 'n psychose nav Cymbalta, dus 't kan wel...maar laat je niet bang maken zo'n bijwerkingen komen erg zelden voor.En @ Steenarend, je moet jezelf goed afvragen m.i waarom je anti depressiva wil nemen. Als vervanging voor alchohol? Lijkt me persoonlijk 'n vrij waardeloze reden.
M.
quote:'t is een beetje van alles wat denk ik
quote:
CNS Drugs. 2003;17(8):539-62.
Mechanism of action of St John's wort in depression : what is known?
Butterweck V.
Institute of Pharmacology and Toxicology, Universitätsklinikum Münster, Münster, Germany. butterv@uni-muenster.de
Extracts of Hypericum perforatum L. (St John's wort) are now successfully competing for status as a standard antidepressant therapy. Because of this, great effort has been devoted to identifying the active antidepressant compounds in the extract. From a phytochemical point of view, St John's wort is one of the best-investigated medicinal plants. A series of bioactive compounds has been detected in the crude material, namely flavonol derivatives, biflavones, proanthocyanidines, xanthones, phloroglucinols and naphthodianthrones. Although St John's wort has been subjected to extensive scientific studies in the last decade, there are still many open questions about its pharmacology and mechanism of action. Initial biochemical studies reported that St John's wort is only a weak inhibitor of monoamine oxidase-A and -B activity but that it inhibits the synaptosomal uptake of serotonin, dopamine and noradrenaline (norepinephrine) with approximately equal affinity. However, other in vitro binding assays carried out using St John's wort extract demonstrated significant affinity for adenosine, GABA(A), GABA(B) and glutamate receptors. In vivo St John's wort extract leads to a downregulation of beta-adrenergic receptors and an upregulation of serotonin 5-HT(2) receptors in the rat frontal cortex and causes changes in neurotransmitter concentrations in brain areas that are implicated in depression. In studies using the rat forced swimming test, an animal model of depression, St John's wort extracts induced a significant reduction of immobility. In other experimental models of depression, including acute and chronic forms of escape deficit induced by stressors, St John's wort extract was shown to protect rats from the consequences of unavoidable stress. Recent neuroendocrine studies suggest that St John's wort is involved in the regulation of genes that control hypothalamic-pituitary-adrenal axis function. With regard to the antidepressant effects of St John's wort extract, many of the pharmacological activities appear to be attributable to the naphthodianthrone hypericin, the phloroglucinol derivative hyperforin and several flavonoids. This review integrates new findings of possible mechanisms that may underlie the antidepressant action of St John's wort and its active constituents with a large body of existing literature.
quote:het is een kruid. geen bewezen effectief medicijn. Ik ben helemaal niet tegen het proberen van alternatieven als sint janskruid, bananen etc, maar ik noem het graag wat het is.
St janskruid kan misschien (in lichte mate) iets doen, dus als mensen opknappen daarvan: des te beter. Dan heb je ook minder sterke bijwerkingen. Het is trouwens wel belangrijk aan je arts te noemen dat je het gebruikt, aangezien st janskruid gemetaboliseerd wordt door cytochroom p450 (tegenwoordig omgedoopt tot CYP2Cnogwat), en dus de concentratie van medicijnen kan verhogen.
Het is dus niet zo onschuldig als het lijkt.
Het lijkt steeds meer een vlakke lijn te worden zonder constante wisselingen door de dag heen, zo zijn er nu en dan nog wel eens wisselingen maar niet meer zo vaak en heftig en vaak alleen bij het minder slapen. Alsof het allemaal een stuk duidelijker is en alsof ik mezelf veel beter ken. Het lijkt wat makkelijker ook, geen kronkels in het denken en voelen. Ik noem het dan vaak rechtlijnig en strak zonder twijfel ontstaan door de swings. Tevens is het minder verward en chaotisch
Het is dan gelukkig geen afgevlakt gevoel want er is enige opgewektheid, tijden lang leek de stemming onderdrukt te worden maar ook dat is weg.Tijden nog gedacht of depakine wel nodig is, vaak nog enige twijfel of ik niet beter kan stoppen en eens zonder proberen om te kijken of ik ook zonder kan leven. Maar dan gezien het feit dat ik geen bijwerkingen ervaar vind ik het even onnodig om zonder te gaan. In de toekomst misschien een poging wagen, eerst maar eens verder opbouwen en genieten van het stabielere gevoel. Stel ik stop over 2 maanden en ik val terug door ontwenning of omdat ik het middel nodig heb dan kan ik weer opnieuw beginnen. Ga ik nu nog 5 jaar door en bouw ik stabiliteit op dan kan het altijd nog omdat er dan een stevige basis is gebouwd.
Vandaag of morgen eens op internet zoeken naar de werking van depakine, ben wel nieuwsgierig wat het nu precies doet met het bloed en het lichaam. Dat het oorspronkelijk gemaakt is tegen epeleptische aanvallen is me bekend, voor de rest weet ik er vrij weinig af.
Doorslaper omdat inslapers niet werken goed, bij inslapers word ik na 2 uur wakker weer.
Merkte ook dat ik op een gegeven moment te snel in diepe slaap neigde te vallen waardoor ik 1 keer wakker schrok. Alsnog eindelijk eens lekker geslapen
Slaapmedicatie alleen nodig in zomer, in de herst en winter gaat het slapen stukken beter.Vond het zelf ook wat onverstandig om het middel in te nemen omdat er 2004 op het etiket stond maar het was ff nodig want ik zat te lang zonder slaap.
.No interactions were found for the drugs you selected.
You searched for interactions between the following drugs:
* Havrix
* Paroxetine
Zondag ben ik begonnen met het slikken van Prozac van een andere fabrikant, dit viel echter niet goed: heb de hele nacht zitten huilen, wilde zelfmoord plegen, was het allemaal echt zat. Ik dacht dat het wel over zou gaan, maar de volgende dag was net zo naar, alleen was ik daar ook nog eens heel misselijk en angstig bij, en ik had het ook ontzettend benauwd en werd steeds met hartkloppingen wakker. Na 2 dagen zo rond te hebben gelopen wilde ik stoppen met de medicatie
. Dat heb ik niet gedaan gelukkig, heb wel de apotheek gebeld met de vraag wat dit opeens is (ik slik de pillen nu zo'n 3 weken bijna), waarop me is verteld dat het dus daaraan kan liggen. Dezelfde dag kon ik de andere variant ophalen en ik heb bijna nergens last meer van .Dat je ineens beter reageert op die andere pillen is echter wel weer bijzonder. Het lijkt toch een samenhang te hebben met de prozac van deze fabrikant, terwijl de werkzame stof echt hetzelfde is en moet zijn, het verschil zijn de vulstoffen. gekke is dan weer dat je dan ook van bijv een merk paracetamol zoiets zou moeten kunnen krijgen.
in ieder geval mooi dat je weer op de been komt. heb je je arts gebeld toen? suicidaliteit is belangrrijk genoeg daarvoor hoor!
quote:Wat houdt dat concreet in?Op vrijdag 25 juli 2008 15:56 schreef knuppelhout het volgende:
atypisch antidepressivum
Ik gebruik het tegen een depressie die al jaren terug blijft komen.
(Daarnaast heb ik veel klachten die verband houden met mn diagnose klassiek autisme, maar daar valt weinig aan te behandelen met medicatie.)
Dat leidde weer tot (een verergering van de) verschijnselen die je krijgt als je met Seroxat begint, dus overdag maar niet naar werk gegaan omdat ik zwaar angstig was en enigszins labiel (understatement). Gelukkig was mijn zus bereikbaar en heeft zij zich een beetje over mij ontfermt die dag, in mijn eentje zou ik echt dol geworden zijn want ik was doodsbang om naar mijn werk te gaan. De huisarts gebeld of ik niet tussendoor met haar kon praten, dat kon tijdens een telefonisch spreekuur aan het eind van de middag. Oxazepam voorgeschreven gekregen omdat ze wel enigszins aan mijn verhaal hoorde dat ik het flink te pakken had.
Vandaag gaat het wel weer, die gekke angsten zijn weg, en nou kan ik gaan onderzoeken waarom ik zo panisch werd. Wel jammer, 31 dagen volgehouden zonder Seroxat, dat is me nog nooit zo lang gelukt! Al is het zonder seroxat nou ook weer niet ineens geweldig allemaal. Ik verwachtte dat alles een stuk leuker zou worden zonder, maar ik vond het knap vervelend om echt boosheid in mijn buik te voelen tijdens bepaalde minde leuke gesprekken met mensen op mijn werk. Met Seroxat werd dat toch een beetje geblokt.
Misschien de volgende keer toch maar de hulp inroepen van een psychiater ofzo, grotere kans op succes en minder op deze diepe dalen.
. was je cold turkey gestopt?Kleine update hier: het gaat super met me
! Sinds een paar dagen gaat het helemaal fantastisch (ik heb een ander merk medicijnen, zou het daarmee te maken kunnen hebben? of heb ik het dit keer helemaal zelf gedaan? ) ben vier kilo afgevallen, voel me helemaal happy, zit lekker in m'n vel, heb leuke toekomstplannen, kan weer genieten van 'het moment', ben weer begonnen met lezen ! en kan me weer ontspannen. Wat heerlijk ! .quote:Wat fijn dat het goed gaat! Met mij gaat het ook heel goed ik voel me al twee weken heel goed.Op vrijdag 1 augustus 2008 21:48 schreef Burdie het volgende:
Klinkt fijn idd
Kleine update hier: het gaat super met me
quote:Nee joh, als ik cold turkey stop dan haal ik het niet eens levend door de eerste 2 weken zonder A.D.!Op vrijdag 1 augustus 2008 21:48 schreef Burdie het volgende:
Klinkt fijn idd
Ik heb echt een flinke tijd een halfje per dag genuttigd, toen nog een flinke tijd een halve per 2 dagen en dat langzamerhand afgebouwd tot ik het een mooi moment vond om in het geheel niets meer te nemen. Dat werkte wel redelijk, tot nu dan.
. Volgende keer maar iets van een psychiater consulteren, want die kunnen m.i. wat meer nuttigs zeggen over succesvol afbouwen dan een huisarts.quote:Klinkt goed burdie!Kleine update hier: het gaat super met me
. Op wat voor medicijnen ben je overgestapt dan en waarom?En nog steeds aan het squashen?
.quote:ik ben niet overgestapt, maar heb van een andere apotheek een ander merk paroxetine gekregenOp vrijdag 1 augustus 2008 22:25 schreef DeepChord het volgende:
[..]
Nee joh, als ik cold turkey stop dan haal ik het niet eens levend door de eerste 2 weken zonder A.D.!
Ik heb echt een flinke tijd een halfje per dag genuttigd, toen nog een flinke tijd een halve per 2 dagen en dat langzamerhand afgebouwd tot ik het een mooi moment vond om in het geheel niets meer te nemen. Dat werkte wel redelijk, tot nu dan.
[..]
Klinkt goed burdie!
En nog steeds aan het squashen?
.Which reminds me... ik ben ze kwijt en zou vandaag nog de studeerkamer overhoop halen om ze te zoeken. Zo maar even doen dan
.quote:Fijn om te horen HelgiOp vrijdag 1 augustus 2008 21:54 schreef Helgi het volgende:
[..]
Wat fijn dat het goed gaat! Met mij gaat het ook heel goed ik voel me al twee weken heel goed.
houden zo he .
). Normaal gesproken weet ik 's ochtends nooit waar ik over heb gedroomd. Maar kan natuurlijk net zo goed toeval zijn. Hoop dat de 'happy pills' ze doen veranderen in dromen over blote vrouwen en palmbomen ofzo. quote:Mag ik de naam van die apotheek dan? Jouw pillen wil ik ook wel.Op vrijdag 1 augustus 2008 22:31 schreef Burdie het volgende:
[..]
ik ben niet overgestapt, maar heb van een andere apotheek een ander merk paroxetine gekregen
. .. Heb geen bijwerkingen meer op veel zweten na en wat snel moe te zijn, maar eerst voelde ik me daar nog wel vrolijk bij en nu totaal niet. Ach, ms een fase ofzo. Burdie en Helgi dat zijn de berichten die we willen horen! Houden zo! Met mij gaat het wel redelijk, echt depressief ben ik niet meer, heb alleen af en toe een periode dat ik weer helemaal terugzak in de depressie, maar dat duurt meestal niet zo lang. Het lijkt er dus op dat ik eindelijk pillen heb gevonden die helpen
Sinds dinsdag is de dosis efexor nog wat opgehoogd, van 150 naar 187,5mg en vanaf zondag ga ik 225mg slikken, ben benieuwd of het dan nog beter gaat. Als ik geen verschil merk, mag ik weer afbouwen tot 150.
Ik heb ook nog steeds 1x per week (groeps)therapie, en daar heb ik ook héél veel aan, dus er zit zeker een stijgende lijn in
.Hier gaat het ook nog altijd erg goed
. Had alleen afgelopen woensdagavond een flinke paniekaanval, zoals ik die al heel lang niet meer gehad heb 
. Janken, huilen, op bed liggen gillen, mezelf pijn doen, bijten... echt heel onredelijk was ik .Gelukkig weet ik waar het vandaan kwam en hoe ik het de volgende keer minder uit de hand kan laten lopen. En nu gaat 't weer prima
.quote:Heb jij iets van hulp gehad (buiten de meds dan) voor die paniekaanvallen Burdie? En zo ja,wat dan?Op vrijdag 8 augustus 2008 14:26 schreef Burdie het volgende:
Hier gaat het ook nog altijd erg goed
Gelukkig weet ik waar het vandaan kwam en hoe ik het de volgende keer minder uit de hand kan laten lopen. En nu gaat 't weer prima
Zaterdagnacht had ik trouwens ook een soort van mini-paniekaanvalletje maar toevallig kreeg ik mij heel erg snel weer onder controle, en toen dacht ik echt bij mezelf van "waar gaat dit nou weer over?!" omdat het echt nergens over ging.
Al snel sloeg toen mijn humeur naar de goede kant over en toen moest ik even om mezelf lachen.
. Nog nooit zoiets vreemds meegemaakt.quote:PsychotherapieOp maandag 11 augustus 2008 16:52 schreef DeepChord het volgende:
[..]
Heb jij iets van hulp gehad (buiten de meds dan) voor die paniekaanvallen Burdie? En zo ja,wat dan?
Zaterdagnacht had ik trouwens ook een soort van mini-paniekaanvalletje maar toevallig kreeg ik mij heel erg snel weer onder controle, en toen dacht ik echt bij mezelf van "waar gaat dit nou weer over?!" omdat het echt nergens over ging.
Al snel sloeg toen mijn humeur naar de goede kant over en toen moest ik even om mezelf lachen.
.Daar heb ik geleerd om te relativeren en de paniekgedachten in de juiste context te plaatsen. Net zoals jij nu omschrijft, lijkt het dan soms zo absurd dat je erom moet lachen
.Je moet er trouwens ook gewoon soms maar om lachen hoor, anders blijf je het niet volhouden. Ik weet nog wel dat ik een tijdje achtervolgingswaan (o.a.) heb gehad, en hele rare gedachten... bijvoorbeeld dat ik dacht dat een bepaald klokje een bom bevatte en zou ontploffen. Of dat het plavond naar beneden zou komen... achteraf moet ik daar gewoon hard om lachen, liefst nog samen met m'n vriend, die er in die tijd ook vaak bij was als ik zulke gedachten had.
Of wat ook leuk was: toen ik net aan de seroquel was begonnen stond ik in een winkel vol ontzag te kijken naar een badjas, onder het uitslaan van de kreet: "ooooh... badjas...". Daar lachen we nog steeds met grote regelmaat om. Op het moment zelf was het alles behalve lachwekkend, het leek haast wel een psychose, maar achteraf hebben we er de grootste lol om. Zelfrelativering scheelt een hoop
.quote:Op maandag 11 augustus 2008 17:01 schreef Burdie het volgende:
[..]
Of wat ook leuk was: toen ik net aan de seroquel was begonnen stond ik in een winkel vol ontzag te kijken naar een badjas, onder het uitslaan van de kreet: "ooooh... badjas...".
. Briljant!quote:Hahaha zoiets had ik ook, toen ik net met medicijnen was begonnen (weet niet eens meer welke) We waren toen uit eten met mijn schoonfamilie, en ik heb de hele avond naar de kroonluchter boven de tafel zitten staren, die vond ik zoooo mooi...natuurlijk was het een heel lelijk plastic geval, mijn vriend pest me er nu nog meeOp maandag 11 augustus 2008 17:01 schreef Burdie het volgende:
Of wat ook leuk was: toen ik net aan de seroquel was begonnen stond ik in een winkel vol ontzag te kijken naar een badjas, onder het uitslaan van de kreet: "ooooh... badjas...". Daar lachen we nog steeds met grote regelmaat om. Op het moment zelf was het alles behalve lachwekkend, het leek haast wel een psychose, maar achteraf hebben we er de grootste lol om. Zelfrelativering scheelt een hoop
Zaterdag heb ik een kwartier in een deuk gelegen omdat ik vanuit de auto een hond zag die op een grasveldje zat te poepen..toen ik uitgelachen was, besefte ik dat onze honden dat ook wel eens doen...en daar ging ik weer...
Het duurt nog wel een paar dagen voordat ik aan deze dosis gewend ben, dus misschien komen er nog meer rare dingen Paniekaanvallen heb ik ook wel eens, inderdaad om de stomste dingen. Zolang ze niet te vaak komen of te lang duren, maak ik me er geen zorgen om.
[ Bericht 0% gewijzigd door MissPink op 11-08-2008 19:40:22 ]
Morgen een gesprek. .Succes morgen!
.quote:ThanksOp dinsdag 12 augustus 2008 18:32 schreef Burdie het volgende:
Wat gaan ze proberen Helgi, of hoor je dat morgen? En mag ik vragen waarom je toch voor iets anders hebt gekozen? Ik vind het dapper hoor, heb het zelf nooit aangedurfd om iets anders te proberen
Succes morgen!
ik kijk er ook een beetje tegenop maar er moet verandering in komen. Ik hoop dat het goed uitpakt. Ik hoor het morgen ik laat het jullie wel weten! .Ben in ieder geval blij dat ik weer aan mezelf kan gaan werken nu in plaats van continu bang zijn.
.Ik slik nu 4,5 week paroxetine en heb nagenoeg geen bijwerkingen gehad iig maar ik merk er ook niet super veel van nog behalve dat de moeilijke periodes korter lijken te duren.
. Wees blij dat je weinig merkt van de bijwerkingen, ik was er zelf twee weken goed ziek van .Het effect merk je pas na een week of acht, hou je ons op de hoogte van hoe het gaat? Succes
.quote:Iedereen zegt me iets anders, eerst hoorde ik dat ik het na 2 weken zou werken, toen weer iemand die 4 weken zei en iemand die 6 weken zei en mijn huisarts vertelde vorige week dat het wel 3 maanden kon duren. 8 weken zet ik er weer bij, ik laat wel weten wie de pot van deze pool wintOp dinsdag 12 augustus 2008 23:25 schreef Burdie het volgende:
Okee, dat is een gebruikelijke startdosering
Het effect merk je pas na een week of acht, hou je ons op de hoogte van hoe het gaat? Succes
anders is een switch idd een goed idee. welk middel maakt dan niet heel veel uit. heeft je psych goede ervaringen met fluvoxamine: prima. een korte test met remeron kan je dus ook proberen, mits je psych erin gelooft en zin heeft om het te proberen.
quote:over het algemeen: na 4 weken beginnen veel mensen "licht aan de horizon" te merken. na 6 weken moet het effect duidelijk zijn, na 8 weken evaluatie. 3 maanden is eigenlijk te lang. dan ben je blijkbaar voor dat medicament niet gevoelig (genoeg). het kan natuurlijk ook zo zijn dat je de stof sneller afbreekt dan anderen, dan heb je gewoon een hogere dosis nodig (met dus meer bijwerkingen), 20mg is een normale start, de meeste patienten komen uit op 30 a 40Op dinsdag 12 augustus 2008 23:30 schreef ArTiC het volgende:
[..]
Iedereen zegt me iets anders, eerst hoorde ik dat ik het na 2 weken zou werken, toen weer iemand die 4 weken zei en iemand die 6 weken zei en mijn huisarts vertelde vorige week dat het wel 3 maanden kon duren. 8 weken zet ik er weer bij, ik laat wel weten wie de pot van deze pool wint
quote:Ah naja, mijn huisarts meende dat dat er niet was. En dat is ook iets wat ik eigenlijk niet wil; pillen gaan slikken om je bijwerkingen van andere pillen op te heffen. In mijn ogen raakt het eind dan snel zoek en ik wil geen wandelende chemicaliënbom wordenOp woensdag 13 augustus 2008 08:53 schreef knuppelhout het volgende:
wat je ook nog kan voorstellen is mirtazapine-additie. niet iedereen g elooft erin, maar voor sommigen schijnt het te werken: een SNRI (selectieve noradrenaline heropnameremmer) naast een SSRI om je libido op te krikken. seksuele bijwerkingen zijn vaak taboe maar een heel belangrrijk aspect voor medicatietrouw en voor je stemming denk ik.
quote:Ik vind het gewoon wel een beetje eng, wat ik nu slik werkt voor mijn probleem verder prima namelijk. Dit ken ik, ik weet nog hoe hondsberoerd ik was toen ik er net mee begon en ik ben gewoon bang dat andere medicatie weer andere dingen met me gaat doen qua bijwerkingen.anders is een switch idd een goed idee. welk middel maakt dan niet heel veel uit. heeft je psych goede ervaringen met fluvoxamine: prima. een korte test met remeron kan je dus ook proberen, mits je psych erin gelooft en zin heeft om het te proberen.
Heb overigens geen psych, mijn probleem is niet van dien aard dat mijn ziel er voor geknepen hoeft te worden (
) maar wss meer hormonaal van aard..Ik heb gelukkig geen libidoverlies door de medicijnen, maar heb dan ook een super sexy vriend
.quote:Ik moest lachen om je laatste zinOp woensdag 13 augustus 2008 10:03 schreef Burdie het volgende:
Stormqueen, beetje rare vraag misschien, maar ben je aan de (anticonceptie)pil? Daar kan je libido ook enorm van dalen (been there, done that) en daarmee stoppen kan misschien enorm veel schelen
Ik heb gelukkig geen libidoverlies door de medicijnen, maar heb dan ook een super sexy vriend
Ja, ik ben aan de pil, maar dat ben ik al 14 jaar en zo lang ben ik nog niet eens seksueel actief, dus dan zou ik daar geen verschil in moeten merken
Ben er ook ooit wel eens tijdelijk mee gestopt, maar op 10 dagen durende menstruaties zit ik niet meer te wachten .quote:Oh ja, ik heb het ook al eens overwogen, maar ten eerste is het risico me te groot (wil echt geen mama worden voorlopigOp woensdag 13 augustus 2008 10:11 schreef Burdie het volgende:
Okee, het was slechts ter overweging
) en ten tweede merk ik echt een significant verschil sinds ik aan die seroxatten zit. Wat tot nu toe erg heeft geholpen, libidogewijs, was stoppen met de seroxatten, maar dan word ik weer een ongelukkig huilvogeltje, dus dat zet ook geen zoden aan de dijk.Wat natuurlijk ook eens het geval kan zijn is dat de anticonceptiepil en de seroxatten elkaar versterken. In dat geval zou ik wellicht eens een spiraaltje moeten gaan overwegen...
Tnx voor de input iig
.van mianserine (in nederland niet gebruitk vanwege gevaarlijke bijwerkingen) is bewezen dat het ssri-geinduceerde seksuele bijwerkingen verminderde bij toevoeging. en mirtazapine is een vergelijkbaar middel.
heb zo gauw geen studie kunnen vinden die het bewijst voor mirtazapine, maar het is echt iets dat gebruikt wordt. spiraal is ook een optie, misschien voel je daar meer voor (medicijn minder ipv erbij)
quote:zeker, het blijft omstreden. dat onderzoek is in t lab van een grote farmaceut gedaan, voor zover dat nog invloed heeft
quote:Ik geloof ook wel dat het gebruikt wordt, maar ik weiger een grote pillentank te worden als je begrijpt wat ik bedoelOp woensdag 13 augustus 2008 11:26 schreef knuppelhout het volgende:
mirtazapine als vervanger voor SSRI
van mianserine (in nederland niet gebruitk vanwege gevaarlijke bijwerkingen) is bewezen dat het ssri-geinduceerde seksuele bijwerkingen verminderde bij toevoeging. en mirtazapine is een vergelijkbaar middel.
heb zo gauw geen studie kunnen vinden die het bewijst voor mirtazapine, maar het is echt iets dat gebruikt wordt. spiraal is ook een optie, misschien voel je daar meer voor (medicijn minder ipv erbij)
quote:Ik denk eerder dat het zo geleidelijk gaat dat je pas achteraf kunt zeggen wanneer je er echt profijt van ging hebben.Op woensdag 13 augustus 2008 08:56 schreef knuppelhout het volgende:
[..]
over het algemeen: na 4 weken beginnen veel mensen "licht aan de horizon" te merken. na 6 weken moet het effect duidelijk zijn, na 8 weken evaluatie. 3 maanden is eigenlijk te lang. dan ben je blijkbaar voor dat medicament niet gevoelig (genoeg). het kan natuurlijk ook zo zijn dat je de stof sneller afbreekt dan anderen, dan heb je gewoon een hogere dosis nodig (met dus meer bijwerkingen), 20mg is een normale start, de meeste patienten komen uit op 30 a 40
Nu gaat het veel beter dan vorige week, maar dat komt eerder doordat ik een emotionele beslissing genomen heb die ik al weken wilde nemen maar waar mijn gevoel mijn verstand overheerste. Ik geloof echt niet dat dat door pilletjes komt maar gewoon een kwestie is van je hoofd op orde hebben en dat moet je zelf doen. De happy pills zijn slechts een hulpmiddel daarbij.
quote:weinig invloed denk ik aangezien het primair om prozac ging een oorspronkelijk Lily productOp woensdag 13 augustus 2008 11:56 schreef knuppelhout het volgende:
[..]
zeker, het blijft omstreden. dat onderzoek is in t lab van een grote farmaceut gedaan, voor zover dat nog invloed heeft
wat was jouw achtergrond ook alweer?
er zijn geloof ik ook indicaties dat viagra een oplossing kan zijn
quote:Mag ik vragen wat jouw achtergrond is?Op woensdag 13 augustus 2008 12:34 schreef Re het volgende:
[..]
weinig invloed denk ik aangezien het primair om prozac ging een oorspronkelijk Lily product
wat was jouw achtergrond ook alweer?
er zijn geloof ik ook indicaties dat viagra een oplossing kan zijn
Ik merk dat je best wel wat weet over dit onderwerp, werk je soms in deze 'business'?
quote:Wat heb je genomen?Op woensdag 13 augustus 2008 16:30 schreef Helgi het volgende:
Ik heb een uur geleden de nieuwe medicatie ingenomen maar ik krijg er toch een partij traag van ik heb moeite met normaal te kunnen praten. Is dat normaal?
quote:Fluanxol
gaat nu wel beter trouwens quote:als ik ff de internetexpert uit mag hangenOp woensdag 13 augustus 2008 18:00 schreef Helgi het volgende:
Hoi Re weet jij misschien wanneer die nieuwe medicatie begint te werken? Of duurt dat een paar weken? Ik voel me best rot.
quote:http://www.schizofreniepl(...)ijsluit/Fluanxol.htmHet kan eventueel 2-3 weken duren voordat een duidelijk effect te merken is.
quote:Thanks. Stom dat had ik zelf natuurlijk kunnen opzoeken.Op woensdag 13 augustus 2008 19:39 schreef ArTiC het volgende:
[..]
als ik ff de internetexpert uit mag hangen
[..]
http://www.schizofreniepl(...)ijsluit/Fluanxol.htm
quote:pin je er niet op vast, het zou best anders kunnen zijn omdat je al medicatie gebruikt (hebt). Dus voor hetzelfde geld merk je het volgende week al of over een maand pas.Op woensdag 13 augustus 2008 19:41 schreef Helgi het volgende:
[..]
Thanks. Stom dat had ik zelf natuurlijk kunnen opzoeken.
Toen ik ooit aan een antipsychoticum begon (seroquel), had ik dezelfde klachten als die jij nu beschrijft: traagheid, moeite met praten, moeite met het vinden van woorden, en ik kreeg er een soort van roes van (zie ook hierboven het badjas-verhaal
). Mij heeft het niet geholpen; ik was blij toen ik ermee mocht stoppen. Hoop dat het voor jou anders uitpakt :-).Heb je de fluanxol nu als additief of in plaats van seroxat?
Antipsychotica hebben over het algemeen wel een snellere werking dan antidepressiva. Hoop dat het snel beter met je gaat
.quote:Ik vind jou de aardigste persoon van heel Fok.Op woensdag 13 augustus 2008 21:01 schreef Burdie het volgende:
@Helgi: Fluanxol is een antipsychoticum, de werking is dus wel anders dan die van een antidepressivum, maar ik denk dat je psychiater dat wel heeft uitgelegd?
Toen ik ooit aan een antipsychoticum begon (seroquel), had ik dezelfde klachten als die jij nu beschrijft: traagheid, moeite met praten, moeite met het vinden van woorden, en ik kreeg er een soort van roes van (zie ook hierboven het badjas-verhaal
Heb je de fluanxol nu als additief of in plaats van seroxat?
Antipsychotica hebben over het algemeen wel een snellere werking dan antidepressiva. Hoop dat het snel beter met je gaat
ik deed het wel in stapjes maar je blijft er enorm veel last van houden. Vooral de laatste stap, helemaal naar niks, was heel zwaar. Maar ik heb het overleefd En eigenlijk is er weinig veranderd zonder. Ben nog steeds depressief, en dat was ook de reden waardoor ik er (in overleg) mee ben gestopt, het had te weinig effect. Maar eigenlijk wil ik toch wel weer iets, tegen de moodswings en negatieve gedachten enzo
quote:Sterkte.Op woensdag 13 augustus 2008 21:30 schreef Twinky het volgende:
Nou, ik ben nu een paar weken Efexor-vrij. Wat een drama zeg dat afkicken
En eigenlijk is er weinig veranderd zonder. Ben nog steeds depressief, en dat was ook de reden waardoor ik er (in overleg) mee ben gestopt, het had te weinig effect. Maar eigenlijk wil ik toch wel weer iets, tegen de moodswings en negatieve gedachten enzo
Sorry ik kan je niet verder helpen misschien kan Re je helpen die heeft er veel verstand van. edit maar ik ga naar bed truste allemaal.
wou gewoon even mijn ervaring vertellen. Ik zit nu in voltijd therapie met een goeie psychiater dus daar word ik al geholpen!quote:Op woensdag 13 augustus 2008 21:25 schreef Helgi het volgende:
[..]
Ik vind jou de aardigste persoon van heel Fok.
ik probeer ook alleen maar een beetje mee te leven met de mensen die dat nodig hebben hoor .quote:Hee Twinky, leuk weer van je te horen hier, hoewel het niet erg goed nieuws isOp woensdag 13 augustus 2008 21:49 schreef Twinky het volgende:
o, ik hoef niet geholpen hoor
. Ik begreep uit een ander topic dat je fulltime therapie hebt nu? Hoe bevalt dat? (jaja, offtopic hier, maar ik ben gewoon nieuwsgierig). Ga je nog andere medicijnen proberen denk je, of is dat niet ter sprake geweest nog?quote:okOp woensdag 13 augustus 2008 21:49 schreef Twinky het volgende:
o, ik hoef niet geholpen hoor
Wat voor therapie doe je? Ik heb ook therapie gedaan.Het is allemaal groepstherapie. Elke dag is als een zandloper, van breed naar diep op je problemen in. 's Ochtends beginnen we met de grote groep (om 9 uur), waarin in grote lijnen je behandeling bekend is. Er wordt daar gekeken wie er afwezig is en hoe het met iedereen gaat. Daarna is de basisgroep met 9 mensen, wat eigenlijk je uitgangspunt is om te beginnen. Je bespreekt daar wat je bezig houdt. Daarna is er therapie, ook met 9, waarvan twee uit je basisgroep. Er is creatieve therapie, psychomotorische, psycho, drama en muziek. Dan weer basisgroep en elke dag sluit met weer grote groep.
En dat maandag t/m donderdag, een jaar lang, zonder vakantie!
Wat mij er duidelijk is geworden is dat het niet allemaal wel meevalt en ik een flink probleem heb: een persoonlijkheidsstoornis... Maar daar ga ik mee om leren gaan!
quote:Nee, het is voor alle persoonlijkheidsstoornissen, ook omdat er vaak overlappingen zijn. Maandag krijg ik terug van het wetenschappelijk onderzoek wat ik heb gedaan, persoonlijkheids onderzoek, en dan weet ik dus wat ik heb. Al weet ik wel wat ik heb ingevuld... Ik heb waarschijnlijk een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis met BPS-trekjes.Op vrijdag 15 augustus 2008 08:23 schreef knuppelhout het volgende:
twinky, wat goed om je verhaal zo helder te vertellen! is de therapie nog specifiek op jouw specifieke pers stn gericht?
Ik merk wel dat vooral de Borderline dingen steeds meer eruit komen, en dat dat ook is waar ik vast ben gelopen. Ik weet hoe je 'normaal' moet zijn en heb dat gedaan (dat kostte enorm veel energie). Nu in therapie is het belangrijk uit te vinden wat je echt vindt en voelt en dus merk ik dat ik helemaal niet zo normaal ben. Maar het belangrijkste nu is mezelf ontdekken, en daar hoort BPS dan bij, hoe naar het ook is. Gelukkig heb ik het niet zo extreem als sommige anderen!
Maargoed. Over naar medicijnen
.@Twinky: heel herkenbaar wat je schrijft. Kan je iets meer vertellen over de therapie, wat je er leert enzo? Er zijn geloof ik geen BPS-topics op fok waar serieus over dit soort dingen kan worden gepraat, maar zou wel heel graag wat meer erover willen weten. (mag evt ook per PM?)
Ik leer er vooral veel over mijzelf. Hoe je omgaat in situaties, patronen die je hebt aangeleerd in het verleden, en ook hoe dat is gebeurd. Dat is best eng
Mja, ik weet niet zo goed wat je verder wilt weten, vraag maar raak . Krijg je wel de tijd/mogelijkheid om de boel te laten bezinken en hoe staan ze tegenover je eigen mening en inbreng? Is het zoals je in films ziet, in een kringetje zitten en omstebeurt praten? Of doe je rollenspellen ofzo?Ik heb last van dezelfde klachten als jij hebt en vraag me nog altijd af wat een goede manier is om ermee om te leren gaan. In eerste instantie ga ik samen met m'n vriend een zelfhulpboek doornemen om te kijken of we er zelf uit kunnen komen. Dagtherapie lijkt me nou nog net iets teveel van het goede... en ik vind mezelf niet 'heftig' genoeg om me daarvoor aan te melden. Hoewel het me wel van verschillende kanten is aangeraden. We'll see
.Jij slaapt wel gewoon thuis toch? Moet je daar ook nog huiswerk doen ofzo?
We gaan het in eerste instantie eens proberen met dit zelfhulpboek. Heb het in de winkel al in handen gehad, en het zag er erg goed uit.
.Qua vaktherapieen zijn er
-psychotherapie (in een kringetje praten, uitvinden waar problemen vandaan komen ipv mededelen)
-drama (situaties naspelen/ voorspelen/ je inleven in anderen/ doordat je van een afstandje naar je eigen situaties kan kijken ook meer begrip krijgen)
-PMT - Psycho mothorische therapie (sport therapie, meer je lichaam begrijpen en daarmee jezelf, oefeningen maar ook spelletjes)
-Creatief (kleuren, kleien, verven over je problemen, dichter bij je gevoelens komen)
-Muziek (ook dichter bij gevoel komen dmv muziek dus)
Nou, en dat is dus ma /tm do van 9 tot 5, daarna ga je naar huis, laat je alles bezinken (ja dus) en dan begint alles opnieuw. Het is wel belangrijk dat je alles blijft delen in je groepen en het niet alleen thuis doet, dus zo goed bezinken mag het nou ook weer niet. Of mag wel, maar dan moet je dat vertellen.
En zeker als je, zoals ik, ervoor depressief in je bed hebt gelegen maandenlang, is het best een flinke stap om dan ineens elke dag vroeg op te staan en 8 uur te slapen ipv 11. Maar ik ben nu twee en een halve maand bezig en merk toch dat het erg fijn is, een ritme
burdy, ookal wens ik je heel veel succes met het zelfhulpboek, persoonlijkheidsstoornissen zijn meestal zo diep geworteld over zo'n lange periode dat het niet zomaar weggaat met huiswerk. vandaar dat linehan ook zo veeleisend is, het kost gewoon heel, heel veel moeite om iets aan persoonlijkheid te veranderen.
of dat ook echt nodig is weet ik in jouw geval niet (misschien heb je een relatief milde vorm, of hou je het zelf al redelijk onder controle), maar misschien is het goed nu al te bedenken wat de volgende stap zou zijn NA zelfhulp.
.@knuppelhout: ik wil er hier niet te veel op ingaan, maar ik heb idd een milde vorm en denk dat dit wel een geschikte manier kan zijn om ermee om te leren gaan. Ik wil gewoon wat tips & tricks hebben om te leren welke dingen ik wel en niet kan doen, om het leven met bps wat gemakkelijker te maken.
Ik ga zo bellen ik wil me oude medicatie terug. . Hier even een update en vooral een vraag:Afgelopen weekend op Lowlands ben ik gedrogeerd, waarschijnlijk met speed. Had alle symptomen: knarsentanden, grote ogen, ´strak staan´, trillen, vaag denken enz. Ben op de EHBO belandt en heb daardoor de helft van Lowlands gemist. De dag erna kreeg ik weer een trip, weer helemaal waus en tandenknarsen enzo.
Vandaag gaat het wel weer, ben alleen nog ontzettend moe en nog megavaag in mijn hoofd. Dit is dus 4 nachten geleden gebeurd. Vanochtend naar de dokter geweest en volgens hem blijft het 72 uur in je bloed (tot gisternacht dus) maar het lijkt nog niet helemaal weg te zijn. Het voelt alsof ik nooit meer de oude zal worden
Kan het komen door de AD dat het harder aanslaat? Heeft uberhaupt iemand ervaringen met AD en drugs? Ik wilde nooit iets heftigers gebruiken dan een joint maar door een of andere mongool is me dit toch overkomen je symptomen klinken idd als speed, misschien kan het ook coke, (versneden) xtc of amfetamine zijn geweest.
sterkte ermee!
MaJo wat naar zeg . Ik heb het ook wel eens meegemaakt (GHB waarschijnlijk) maar kan me daar niet zoveel meer van herinneren ( ). Volgens mij duurde dat niet zo lang als wat ik bij jou nu hoor . Geef het nog een weekje, je zult zien dat het dan vast weer een stuk beter zal gaan .[ Bericht 6% gewijzigd door TheVotary op 21-08-2008 11:19:07 ]
ditzelfde geldt voor alcohol trouwens.
.Ik onthoud me zelf niet volledig van verdovende middelen - een biertje op z'n tijd moet kunnen - maar ik kijk er wel altijd goed mee uit.
, omdat het latente schizofrenie aan kan wakkeren enzo.quote:Welles, eindeloos doortanken zonder ziek te wordenOp vrijdag 22 augustus 2008 16:40 schreef ArTiC het volgende:
Ik heb sinds ik dat spul slik drink geen alcohol meer gedronken iig, denk ook dat het niet erg goed komt als ik nu ga drinken.
quote:daarom juist...Op vrijdag 22 augustus 2008 16:41 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Welles, eindeloos doortanken zonder ziek te worden
ik flip als ik dronken ben
quote:Ik ook, lekker bitchen en met deuren smijtenOp vrijdag 22 augustus 2008 16:42 schreef ArTiC het volgende:
[..]
daarom juist...
ik flip als ik dronken ben
quote:Ik overschat het vaak, maar was van afgelopen lowlands toch echt een dag of drie goed ziek en labielOp vrijdag 22 augustus 2008 16:41 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Welles, eindeloos doortanken zonder ziek te worden
.quote:
Thanks.quote:Bij mij was het zo dat ik met de AD echt enorm snel dronken werd. Heel fijn als je depressief bent, twee glaasjes en de wereld is één grote roesOp vrijdag 22 augustus 2008 16:41 schreef Stormqueen het volgende:
[..]
Welles, eindeloos doortanken zonder ziek te worden
quote:Dat doe ik ook wel eens, alleen gebruik ik al veel langer antidepresiva (vanwege een depressie) en ik heb er nog nooit last van gehad. Ik snap wel dat er risico's aan zitten en ik doe het wel zo verantwoord mogelijk; nooit overmatig en nooit als ik me niet goed voel (en ik voel me eigenlijk al heel erg lang stabiel en goed).Op donderdag 21 augustus 2008 11:07 schreef TheVotary het volgende:
Ik zit aan het eind van week 3 van mijn Lexapro avontuur en heb een paar dagen geleden 's avonds 1 gram white widow weg zitten smoken (THC) en merkte eigenlijk weinig anders met normaal gesproken.
Ik denk niet dat af en toe blowen schadelijker is dan af en toe drinken als je antidepressiva gebruikt (veel mensen vinden wiet 'erger' dan alcohol, maar het is juist andersom), en ook van drank heb ik nog nooit iets raars gevoeld. Ik vraag mij uberhaupt af of het de anti depressiva wel beinvloed, hoewel er altijd voor gewaarschuwd wordt. Maar het kan ook aan mij liggen, als je die verhalen hoort van mensen die heel vaag worden van 1 glaasje.
quote:Hoestienou?
.quote:Goed.
En met jou? .Ik was meer benieuwd hoe het nu is met je medicijnen, omdat je woensdag postte dat de nieuwe medicijnen niet werken en je de oude medicijnen terug wilde. Maar fijn te horen dat het nu iig goed gaat met je
. .quote:Ze willen me niet de volledige oude medicatie teruggeven.Op zaterdag 23 augustus 2008 19:43 schreef Burdie het volgende:
Hier gaat het helemaal top hoor
Ik was meer benieuwd hoe het nu is met je medicijnen, omdat je woensdag postte dat de nieuwe medicijnen niet werken en je de oude medicijnen terug wilde. Maar fijn te horen dat het nu iig goed gaat met je
quote:Over een paar weken hebben we een gesprek dan zien we verder..
Moet ik me voorbereiden op een echte impact of valt het allemaal reuze mee en voel je er gewoon een beetje relaxed door? Heb er maar een paar (3) dus kan niet even testrijden bij wijze van spreken anders zou ik dat wel doen van te voren.
Waarvoor ga je het gebruiken?
.Oja, ik vond het wel fijn spul, behalve dan dat ik het na een uur of 10 echt letterlijk voelde uitwerken. Dan voelde ik in mijn schouders de spanning weer terug komen, werd ik weer angstig, etc. etc. Ligt er natuurlijk wel aan waarvoor je het slikt, maar ik kreeg er zo'n junkie-gevoel bij: "MEER! MEER!"
.[ Bericht 15% gewijzigd door TheVotary op 28-08-2008 17:35:26 ]
ik heb nergens zin in, alleen om te slapen. Heb geen honger, wil niemand zien. En het ging zo goed ik begin morgen met een studie en heb een baan in een kroeg. Maar nu twijfel ik, hou ik mezelf niet voor de gek, ik kan dit toch helemaal niet? Ik denk dat het meehelpt dat ik de afgelopen week veel gedronken heb, misschien niet zo'n goed plan....Daarnaast begin je morgen met een (nieuwe?) studie én een (nieuwe?) baan, twee dingen die hoog scoren in het top-10 lijstje van stress-veroorzakende factoren. Mensen zonder psychische klachten en medicijnen, vinden dat ook vaak lastig, en zien daar ook vaak tegenop
.Ik neem aan dat je die studie en die baan niet impulsief bent aangegaan, en dat je er goed over na hebt gedacht. Dan moet je nu niet gaan twijfelen, als je je even wat rotter voelt. Hou in je achterhoofd dat beslissingen die je hebt genomen toen je je goed voelde, ook goede beslissingen zijn als je je even niet zo lekker voelt.
Het voelt vast niet zo op dit moment, maar het komt echt wel goed hoor
. Gun jezelf de tijd om je zenuwachtig te voelen over studie en werk, maak er vanavond een leuke 'ik-avond' van (heb je een lievelingsfilm? kijk die dan. Heb je een lievelingsboek? Ga die lezen! Haal een tijdschrift, maak je favoriete eten, trek de stekker uit de telefoon en doe voor niemand open. Vanavond gaat het om jou!).Morgenavond zal je er heel anders tegenaan kijken
.quote:jawelOp maandag 1 september 2008 13:31 schreef MaJo het volgende:
Meh ik ben weer down
Als je stabiliteit zoekt, minder drinken..van drinken wordt je op het moment misschien heel vrolijk maar er komt ee down achteraan.
Ik drink op een avond niet meer 1 a 2 glazen whisky of bier, bevalt me uitermate goed eigenlijk..terwijl ik altijd dacht dat ik alcohol nodig had om sociaal te zijn
Ik heb mezelf de laatste 2 weken wel 8x verslapen ofzo, ik kan 's ochtends echt mijn bed niet uitkomen, gelukkig heb ik op mijn werk een hoop credits en begrijpen ze mijn situatie maar het is een beetje vervelend
quote:Op maandag 1 september 2008 13:31 schreef MaJo het volgende:
Meh ik ben weer down
Succes vandaag! Gister gebeld en ik krijg me oude medicatie terug.
. ik heb me gister opgesloten en vandaag gaat het weer een stuk beter. Ben nu onderweg naar college en ik vind het best spannend maar ik heb er ook zin in alleen tegen het werken zie ik wel op, maar dat is volgende week pas. Ik heb volgende week trouwens ook een afspraak met de psychiater, vind het heel eng Er wordt dan gekeken of mijn medicatie aangepast moet worden en of ik misschien bipolair ben... Iemand daar ervaring mee?. Ik vond het zelf juist heel prettig bij de psychiater, fijner dan bij de psycholoog in elk geval. Ze (ik had een vrouwelijke psychiater) had een hele medische insteek en stelde hele directe, concrete vragen, om tot een diagnose te komen. De gesprekken met haar waren heel zakelijk, net alsof je met een willekeurige andere arts zit te praten . Alleen gaat het in dit geval over 'hoofdzaken', echt, je merkt geen verschil tussen een gesprek met een psychiater of een gesprek met een orthopeed, wanneer je je enkel hebt gebroken .Voor een bipolaire stoornis moet je inderdaad ook manische episodes hebben. De 'gewone' AD kunnen dit soort episodes verhevigen, dus als je bipolair bent, zul je andere medicijnen moeten gebruiken. Heel goed dus om dat even uit te laten sluiten!
Niks engs dus
.Naar welke psych ga je? Davids toevallig?
quote:Per vandaag.
Ik werd gelijk heel moe haha ik heb een kwartier daarna gelijk geslapen. .quote:Ik weet niet goed of je het een manie kunt noemen. Ik heb wel dat als het goed gaat ik veel te veel dingen gelijk doe. Afgelopen jaar 4 baantjes bijvoorbeeld. Nu ga ik 2 studies naast elkaar doen. Maar of je dit een manie kunt noemen? Ik hou er gewoon van om veel om handen te hebben maar ik merk wel dat het me opbreekt en dan kom ik in een downperiode. Maar goed, ik zal het allemaal wel zienOp dinsdag 2 september 2008 16:28 schreef DeepChord het volgende:
Heb jij wel eens manische periodes dan? Van wat ik ervan weet van iemand in mijn omgeving is dat het maar zwaar is, die afwisseling van hevige ups en downs.
ik weet ook wel dat het iets normaals is maar het klinkt zo heftig. Ik merk ook dat mensen in mijn omgeving er meer van schrikken dan van het woord psycholoog. Ik heb ook een vrouw de haanCollege ging goed trouwens. Lichte paniekaanval maar heb me zelf afgeleid en dat werkte heb echt zin in de studie Er zijn toch wel meer mensen die twee studies doen? Om zoveel mogelijk potentieël uit je kunnen te halen? Ik zou van twee studies ook moe worden, dus of dat in jouw geval zo gek is?
Maar ja, als er niets aan de hand is dan ga je dat wel horen.
een andere pschische klacht bij mij is het psychosomatisch gezeur. Ik heb verschrikkelijke (spannings)hoofdpijn, slaap heel slecht, nog weer extra last van iets met mijn spieren wat ook nooit uitgevonden is wat het wil, en veel buikpijn, misselijk, overgeven en diarree. O, en schimmelinfecties down under, alles ontsteekt (piercings, ingegroeide haartjes, ...)
Komt er op neer dat ik me echt heel ziek voel maar elke dag tóch naar therapie moet
. Wat zeggen ze daarover bij je therapie?(Nu je het zegt, ik heb hetzelfde gehad, maar heb dat nooit zo aan mijn psychische klachten gekoppeld)
De beste man was verbonden aan het GGZ (Riagg), eigenlijk wist ik dat helemaal niet ondanks dat het voorspelbaar is dat je met die partij te maken krijgt, ik heb er niet zo'n goede ervaringen mee gehad in mijn verleden eigenlijk.
Hij heeft vragen van een "intake-vragenlijst" aan mij voorgelegd en daar heb ik zo goed mogelijk antwoord op geprobeerd te geven. Ook heb ik zelf nog wat dingen opgegeven waarvan ik dacht dat het handig was als hij ervan wist. Vraagt hij opeens droogjes "Wat zou jij willen dat het RIAGG voor jou doet?". Vind het wel moeilijk hoor om daar antwoord op te geven aangezien het voor jezelf al niet helemaal duidelijk is wat je mankeert, en dan moet je jezelf ook nog bezig gaan houden met de verschillende soorten "dienstverlening" die het RIAGG biedt en waarvan je niet zeker weet of het op jouw situatie betrekking heeft. Ook twijfel ik een beetje of ik alles wel verteld heb zodat hij een goed beeld gekregen heeft. Maar ja, niets is zeker in het leven.
. Nou hoor ik over twee weken wat zij "van mij vinden" nadat hij ruggespraak heeft gehad met collega's van diverse disciplines. Ik ben benieuwd.Maar verder gaat het lekker met de seroxat
.Ik vraag me wel af of meer mensen hier last hebben van vermoeidheid door seroxat. Nu slik ik wel een extreem hoge dosis (60mg/dag), maar kan soms ineens heel erg moe zijn. Ik doe tegenwoordig ook regelmatig een middagdutje
.Ik functioneer nu op het minimale, geef me 60 mg seroxat en ik draai door. Sowieso geen AD maar een alternatief middel tegen depressie.
Artsen zeggen overigens dat het bij mij beter is om het via therapie te doen en door actief te blijven inplaats van medicijnen. En zelfs therapie is niet nodig, een zinvolle dagbesteding dat voldoende moet zijn hier.
quote:Check, daar ontbreekt het mij ook aan, momenteel. Ik weet dat ik me een stuk beter voel als ik een baan heb, maar het lukt me niet om er een te vindenOp dinsdag 9 september 2008 19:10 schreef Topspin het volgende:
een zinvolle dagbesteding dat voldoende moet zijn hier.
. Ik solliciteer me suf (en vind het ook wel een beetje eng om te werken met die vermoeidheid, dus het houdt zichzelf een beetje in stand).quote:Ook zo extreem? Het overvalt me soms ook gewoon, dan ben ik iets aan het doen (of we zijn onderweg) en ineens word ik zo moe dat ik er naar van wordOp dinsdag 9 september 2008 19:07 schreef Re het volgende:
somnolence is inderdaad wel een van de meest voorkomende bijwerkingen van ADs
.quote:Ik begrijp het zekerOp dinsdag 9 september 2008 19:29 schreef Burdie het volgende:
[..]
Check, daar ontbreekt het mij ook aan, momenteel. Ik weet dat ik me een stuk beter voel als ik een baan heb, maar het lukt me niet om er een te vinden
De dag invullen zodat je niet met jezelf opgescheept zit is niet makkelijk, en zelf al heb je een baan van 40 uur per week dan nog kun je met jezelf opgescheept zitten zo nu en dan.
Ik heb dus zoals eerder geschreven lamical tegen depressie. Seroxat werd ik knettergek van.
Vermoeidheid begrijp ik ook wel, moet mezelf ook het bed uitschoppen en mezelf ertoe dwingen om actief te blijven. Maar het resultaat bij iets ondernemen doet dan zo'n goed dat ik het vaker wil doen dus dat is dan de grootste impuls.
Ik mis overigens wel de tijden dat ik het bed uitsprong toen ik seroxat innam. Toen was het iedere dag plukken van de dag maar zonder slaap ga je al snel uitbranden.
[ Bericht 6% gewijzigd door Topspin op 09-09-2008 19:42:00 ]
Op naar de volgende oplossing!
P.s Iemand trouwens ook ervaring met antidepressiva die slecht of helemaal niet werkt?
.quote:30% heeft te maken met een zogenaamde treatment resistant depression... dus niet te behandelen met medicijnenOp dinsdag 9 september 2008 20:12 schreef F04 het volgende:
Hier ben ik weer. Zoals jullie vast wel weten heb ik afgelopen zomer een maandje lang de Hyperiplant (st janskruid) geslikt. Na 4 weken slikken had ik nog steeds geen positief effect, dus besloot ik na een maand, en ¤15 weg uiteindelijk maar te stoppen. Wat ik hieruit dus wil concluderen is dat een Antidepressiva (op homeipatische basis) niet altijd helpt tegen je depressie, of zelfs helemaal niet werkt.
Op naar de volgende oplossing!
P.s Iemand trouwens ook ervaring met antidepressiva die slecht of helemaal niet werkt?
quote:ja dat kan soms extreem zijn helaas...Op dinsdag 9 september 2008 19:30 schreef Burdie het volgende:
[..]
Ook zo extreem? Het overvalt me soms ook gewoon, dan ben ik iets aan het doen (of we zijn onderweg) en ineens word ik zo moe dat ik er naar van word
quote:Je leert er wel mee leven, maar leuk is anders.Op dinsdag 9 september 2008 20:42 schreef Re het volgende:
[..]
ja dat kan soms extreem zijn helaas...
Mijn vriend is gelukkig heel begripvol en zorgzaam op dat soort momenten
!Ik was begonnen met Paroxetine, maar ik vond dat het maar weinig deed. Het werd rustiger in mn hoofd, maar vanaf het moment dat ik het slikte heb ik ook overspannen thuis gezeten. Ik kreeg dus tijd om even bij te komen.
Uiteindelijk ben ik ermee gestopt in overleg met de HA. Moest afbouwen en dat deed ik. Had alleen wel afkick verschijnselen, zoals elektrische schokken door m'n hele lichaam, duizelig, stemmingswisselingen, snel geirriteerd...
Maargoed, daarna heb ik me echt een aantal weken helemaal top gevoeld. Ik ga nu ook naar een psychotherapeut die heel erg goed is. Ik snap hem en hij snapt mij, heel fijn.
Jammer genoeg voel ik me sinds een paar dagen weer minder.
Hoe gemeen is dat dan?? Als je je goed voelt heb je echt zoiets van, nou ik kan me niet voorstellen dat ik weer in een dip kom! en dan zit je in een dip en kun je je niet voorstellen dat je je ooit nog goed gaat voelen... *zucht* wat een gedoe.
Maar we blijven positief. Ik weet dat alles goed komt en al die waanideeen zijn maar waanideeen. Ik ben enkel de waarnemer, en het brein gooit af en toe opties op om naar te kijken. Maar dat wil niet zeggen dat ik ben wat ik denk
Dus..
quote:Dat is ook een beetje inherent aan het feit dat je geen anti-depressiva meer gebruikt. Dan komen je gevoelens veel meer in "full-effect" naar je toe, en dan zal het gerust lijken dat het nooit meer goedkomt als je in een dip(je) aanbeland bent. Een kwestie van een flink aantal gesprekken met een hulpverlener, problemen aanpakken, vertrouwen in jezelf hebben en vooral veel geduld hebben.Op dinsdag 9 september 2008 22:13 schreef Take_A_Picture het volgende:
Hoe gemeen is dat dan?? Als je je goed voelt heb je echt zoiets van, nou ik kan me niet voorstellen dat ik weer in een dip kom! en dan zit je in een dip en kun je je niet voorstellen dat je je ooit nog goed gaat voelen... *zucht* wat een gedoe.
Ik heb persoonlijk wel respect voor mensen die het zonder AD af kunnen, gevoelens kunnen dan wel zo bedreigend zijn. Dan lijkt het me niet meer dan logisch dat je twijfelt of het ooit nog goed komt als je tijdelijk in de put zit.
En zelfs als je aan de Seroxat zit zoals ik dan kunnen bepaalde gebeurtenissen je aangrijpen: als je te horen krijgt dat je contract bij je werkgever niet verlengd wordt en je naar een nieuwe baan kunt gaan uitkijken, zoals bij mij vandaag het geval is.
.Maar ja, we houden de moed erin, en dat moet iedereen doen in dit topique!
.Ik heb heel veel mazzel met mijn werkgever. Die blijft me vertellen dat ik me geen zorgen moet maken om mijn baan, dat ik gewoon mag blijven (zit al sinds juni thuis, begin sindskort weer een beetje met werken).
Dan mag je toch wel in je handjes knijpen, sommige werkgevers zijn niet zo begripvol...
Lang leve de mensen die er wél mee om kunnen gaan
.quote:en ik gok dat de percentages voor sint-janskruid-resistentie nog enkele tientallen hoger zijn, zeker als je het placebo-effect uitsluit. maargoed, ik ben misschien niet objectief genoeg gezien mn werkOp dinsdag 9 september 2008 20:41 schreef Re het volgende:
[..]
30% heeft te maken met een zogenaamde treatment resistant depression... dus niet te behandelen met medicijnen
wat trouwens interessant is om te weten voor veel mensen: als iemand in je familie goed reageert op bijvoorbeeld paroxetine, of sertraline, dan is de kans dat jij daar goed op reageert ook groter. en omgekeerd ook: therapieresitentie voor 1 middel is ook deels erfelijk.
@degene die gestopt was met paroxetine en nu n terugval heeft. hoe lang heb je het gebruikt? hoe ernstig waren je klachten? is een ander middel geen optie voor je? ik denk trouwens dat als je je een paar weken super hebt gevoeld znder medicatie, je het niet zo super hard nodig hebt. misschien ben jij wel beter af zonder. maar mocht je toch vastlopen, bedenk dan vast wat je zou willen en kunnen doen.
quote:Het kan nog vreemder zelfs... als je een succesvolle therapie stopt omdat je een bepaalde bijwerking hebt en je veranderd van therapie die daarna niet aanslaat kan het zelfs zo zijn dat je eerste therapie vervolgens ook niet meer werkt.... vreemd spul die hersenenOp donderdag 11 september 2008 08:14 schreef knuppelhout het volgende:
[..]
en ik gok dat de percentages voor sint-janskruid-resistentie nog enkele tientallen hoger zijn, zeker als je het placebo-effect uitsluit. maargoed, ik ben misschien niet objectief genoeg gezien mn werk
wat trouwens interessant is om te weten voor veel mensen: als iemand in je familie goed reageert op bijvoorbeeld paroxetine, of sertraline, dan is de kans dat jij daar goed op reageert ook groter. en omgekeerd ook: therapieresitentie voor 1 middel is ook deels erfelijk.
@degene die gestopt was met paroxetine en nu n terugval heeft. hoe lang heb je het gebruikt? hoe ernstig waren je klachten? is een ander middel geen optie voor je? ik denk trouwens dat als je je een paar weken super hebt gevoeld znder medicatie, je het niet zo super hard nodig hebt. misschien ben jij wel beter af zonder. maar mocht je toch vastlopen, bedenk dan vast wat je zou willen en kunnen doen.
quote:Okee, dat is echt raar... je leert toch gewoon bepaalde vaardigheden in therapie?Op donderdag 11 september 2008 08:32 schreef Re het volgende:
[..]
Het kan nog vreemder zelfs... als je een succesvolle therapie stopt omdat je een bepaalde bijwerking hebt en je veranderd van therapie die daarna niet aanslaat kan het zelfs zo zijn dat je eerste therapie vervolgens ook niet meer werkt.... vreemd spul die hersenen
quote:farmacotherapie had ik het ff overOp donderdag 11 september 2008 10:38 schreef Burdie het volgende:
[..]
Okee, dat is echt raar... je leert toch gewoon bepaalde vaardigheden in therapie?
quote:Ow
.quote:Ik neem aan dat je mij bedoeld? Ik gebruik het ondertussen al sinds 2000, 8 jaar ofzo in totaal, en eigenlijk helpt het nog altijd goed en is er bij mij (nog) geen sprake geweest van het "poop-out" effect zoals dat in vaktermen genoemd wordt. Op wat vermoeidheid en geestelijke afgestomptheid na gaat het best okay.Op donderdag 11 september 2008 08:14 schreef knuppelhout het volgende:
@degene die gestopt was met paroxetine en nu n terugval heeft. hoe lang heb je het gebruikt? hoe ernstig waren je klachten? is een ander middel geen optie voor je? ik denk trouwens dat als je je een paar weken super hebt gevoeld znder medicatie, je het niet zo super hard nodig hebt. misschien ben jij wel beter af zonder. maar mocht je toch vastlopen, bedenk dan vast wat je zou willen en kunnen doen.
Mijn klachten waren dusdanig ernstig dat ik zonder AD niet kon functioneren en redelijk destructief gedrag vertoonde en ook niet echt bijster sociaal was. Met AD gaat het allemaal een stuk beter, en valt er gewoon normaal te leven ondanks dat ik soms het gevoel heb dat ik niet helemaal "echt" ben omdat ik niet altijd in contact sta met mezelf en mijn gevoel niet altijd kan duiden.
Een ander middel een optie? Ik weet het eigenlijk niet, ik vraag me af of het niet gevaarlijk is om na zo'n tijd seroxat op iets anders over te stappen. Verder weet ik niet of het een verbetering voor me oplevert, terwijl de kans dat er iets misgaat aanwezig is. Ik vraag me af of wisselen van AD überhaupt tot voordelen kan leiden. Daarom lees ik hier graag mee, om te horen of er ervaringsdeskundigen zijn.
.quote:Seroxat is een sterk serotonerg middel; je zou eens kunnen kijken naar een middel met ook wat noradrenerge activiteit zoals venlafaxine of duloxetine.Op donderdag 11 september 2008 22:48 schreef DeepChord het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je mij bedoeld? Ik gebruik het ondertussen al sinds 2000, 8 jaar ofzo in totaal, en eigenlijk helpt het nog altijd goed en is er bij mij (nog) geen sprake geweest van het "poop-out" effect zoals dat in vaktermen genoemd wordt. Op wat vermoeidheid en geestelijke afgestomptheid na gaat het best okay.
Mijn klachten waren dusdanig ernstig dat ik zonder AD niet kon functioneren en redelijk destructief gedrag vertoonde en ook niet echt bijster sociaal was. Met AD gaat het allemaal een stuk beter, en valt er gewoon normaal te leven ondanks dat ik soms het gevoel heb dat ik niet helemaal "echt" ben omdat ik niet altijd in contact sta met mezelf en mijn gevoel niet altijd kan duiden.
Een ander middel een optie? Ik weet het eigenlijk niet, ik vraag me af of het niet gevaarlijk is om na zo'n tijd seroxat op iets anders over te stappen. Verder weet ik niet of het een verbetering voor me oplevert, terwijl de kans dat er iets misgaat aanwezig is. Ik vraag me af of wisselen van AD überhaupt tot voordelen kan leiden. Daarom lees ik hier graag mee, om te horen of er ervaringsdeskundigen zijn.
Het gevoel wat je hebt kan ook te maken hebben met antidepressiva; sommige mensen voelen zich chroninsch wat losstaan van zichzelf of in een waas leven. Lastig fenomeen, omdat dit ook veroorzaakt kan worden door de depressie.
Ikzelf heb eens ge-experimenteerd met mirtazapine.. Woei, wat was ik een zombie na 1 pilletje...
quote:Ik heb een beetje geprobeerd te googelen wat nou het verschil was tussen serotonerg en noradrenerg. Natuurlijk heeft dat met serotonine en noradrenaline te maken, maar wat ik nou zo snel nergens kan lezen is in welke mate dat gevolgen heeft voor bijverschijnselen die men ervaart en in welke mate er verschillen zijn tussen die categorieën anti-depressiva voor wat betreft bijwerkingen en voordelen/nadelen ten opzichte van elkaar. Weet jij dat?Op donderdag 11 september 2008 23:01 schreef KonnieKipke het volgende:
[..]
Seroxat is een sterk serotonerg middel; je zou eens kunnen kijken naar een middel met ook wat noradrenerge activiteit zoals venlafaxine of duloxetine.
Het gevoel wat je hebt kan ook te maken hebben met antidepressiva; sommige mensen voelen zich chroninsch wat losstaan van zichzelf of in een waas leven. Lastig fenomeen, omdat dit ook veroorzaakt kan worden door de depressie.
Ikzelf heb eens ge-experimenteerd met mirtazapine.. Woei, wat was ik een zombie na 1 pilletje...
En zomaar geëxperimenteerd met a.d.? Helemaal nooit geen geestelijke klachten gehad? Is dat niet hardstikke gevaarlijk enzo? Waarom wou je dat eigenlijk?
Ik kan me uit ervaring de eerste keer nog wel herinneren, dan ben je inderdaad een zombie, echt extreem.
.mirtazapine is ook antihistaminerg, oftewel werkt remmend op de histamine receptoren in je hersenen. oftewel: je wordt er suf van. een prettige bijwerkingn voor veel mensen want je slaapt er super op zonder dat afhankelijkheid opbouwt. toch is het in het algemeen neit aan te bevelen om wat rond te testen, je weet vooraf nooit hoe je reageert. mirtazapine is een relatief mild middel dus vandaar die keuze gok ik. ik heb t zelf nooit geprobeerd (zou eigenlijk wel eens kunnen, weet je wat je anderen aandoet
)wbt -erg: dat betekent dat het een receptor stimuleert. noradrenerg is stimulerend voor de noradrenalinereceptoren. en wat die doen kun je weer zelf opzoeken. succes!
quote:Ik was wel gestopt ja. Ik had gewoon de standaard dosering, 20mg, 1 per dag. Een paar jaar terug is het meer geweest, maar dat is alweer even terug.Op vrijdag 12 september 2008 09:06 schreef knuppelhout het volgende:
was je nu wel of niet gestopt met paroxetine? en welke dosering had je? in het algemeen is het zo dat je heel heel goed moet nadenken of het risico van een terugval het waard is voor het mogelijke positieve effect. zeker als iemand de situatie voor AD wel heel zwaar vond (of zelfdestructief was) is dat nogal een risico.
Ik heb het 31 dagen volgehouden zonder. Het ging best redelijk, ik heb het nog nooit eerder zolang volgehouden, meestal had ik dusdanig last van ontwenningsverschijnselen gecombineerd met echt de meest vreselijke woede gecombineerd huilbuien, dat viel dit keer redelijk mee. Uiteindelijk was het een grandioze paniekaanval en niet meer naar mijn werk durven de reden geweest om de conclusie te trekken dat het niet meer kon zonder.
Ach, ik kan het proberen van een ander middel allicht eens overleggen met een professioneel iemand, wellicht dat ik in de toekomst nog wel de mogelijkheid krijg om met een psychiater het een en ander te bespreken.
quote:Da's een beetje hetzelfde als zeggen: "Henk is buschauffeur, dus dan mag 'ie tegen een huis aanrijden".Op vrijdag 12 september 2008 09:53 schreef Re het volgende:
Koniekipke is Psychiater dus dan mag je experimenteren
Vind ik.
.quote:Mirtazapine wordt ook veel gegeven bij inslaapklachten, dus daarvoor gebruikte ik het. Ik hou niet zo van benzodiazepines.Op vrijdag 12 september 2008 09:53 schreef Re het volgende:
Koniekipke is Psychiater dus dan mag je experimenteren
.quote:Neen, Remeron is een anti-depressivum met sederende werking.
quote:Bedoel je hier mij mee? Ik heb het maar vrij kort gebruikt. 3 maanden maar. Maar bij elke pil die ik innam voelde ik me een zwakkeling, alsof ik gefaald had. Plus dat het in verhouding waar ik het voor nodig had niet heel erg heeft gewerkt. Dus ik wilde alweer stoppen en heb dat gedaan onder begeleiding van de huisarts.Op donderdag 11 september 2008 08:14 schreef knuppelhout het volgende:
[..]
@degene die gestopt was met paroxetine en nu n terugval heeft. hoe lang heb je het gebruikt? hoe ernstig waren je klachten? is een ander middel geen optie voor je? ik denk trouwens dat als je je een paar weken super hebt gevoeld znder medicatie, je het niet zo super hard nodig hebt. misschien ben jij wel beter af zonder. maar mocht je toch vastlopen, bedenk dan vast wat je zou willen en kunnen doen.
Mijn klachten waren paniekaanvallen en waangedachten die mij helemaal van de wereld schopten. Ik wist op een gegeven moment niet meer wat nou echte gedachten waren en wat nou waangedachten waren. Dus de huisarts schreef paroxetine voor.
De dokter vertelde me dat ik eigenlijk de AD moest slikken totdat ik me echt weer helemaal goed zou voelen en dan nog eens een half jaar. Dat zag ik echt niet zitten. Dan probeer ik het liever toch nog een keer helemaal zelf. Nouja, met behulp van de psychotherapeut dan, die echt heel goed is. Hij weet me te bereiken en mijn brein snapt de logica achter zijn verhaal.
Ik heb nog wat oxazepam en diazepam achter de hand, voor het geval dat ik een aanval heb. Maar ik zal niet bij de eerste de beste klacht meteen al gaan slikken hoor.
Overigens is die terugval van laatst gelukkig weer weggetrokken en ik voel me nu weer goed
quote:Misschien dat het wel onrealistisch is om te verwachten dat paniekaanvallen zomaar ineens verdwijnen, zelfs met behulp van A.D.. Zelf heb ik ook wel eens paniekaanvallen gehad op mijn werk omdat ik de drukte en de dynamiek niet goed aankon en ik niet aan de bel durfde te trekken als ik iets niet wist of ergens hulp bij nodig had. Als er echt reden tot paniek is dan flip je volgens mij sowieso wel, met A.D. of niet. Op dat moment gebruikte ik al enige tijd A.D. en was de laatste aanval alweer jaren geleden bij wijze van spreken.Op maandag 15 september 2008 21:38 schreef TheVotary het volgende:
Jammer dat de AD dan niet echt werkte op het vlak van de paniekaanvallen. Mijn ervaring met lexapro is erg goed. Ik vind het steeds makkelijker om dingen te ondernemen en de frequentie van paniekaanvallen zijn bij mij heel erg omlaag gegaan. Nog niet helemaal beter, maar ik zie echt een stijgende lijn. Heb het eerst zonder proberen op te lossen, maar dat duurde te lang en ik zat toch wel een beetje vast. Maar dat ik eraan begonnen ben heb ik nog geen moment spijt van gehad.
Bij jou is denk ik het voordeel dat de intensiteit van de aanvallen en de kwantiteit ervan langzamerhand zullen afnemen, en daardoor krijg je meer zelfvertrouwen en kun je eindelijk aan jezelf gaan werken.
maar weer eens een update vorige week gesprek gehad met de psychiater en daar kwam uit dat ik waarschijnlijk ADD heb. Er valt echt een last van mijn schouders, zoveel valt opeens op zijn plek. De drukte in mijn hoofd, slecht kunnen concentreren, altijd chaotisch, dingen uitstellen tot het laatste moment, tot laat doorgaan en extreem veel moeite met opstaan, het zijn allemaal symptomen die met ADD te maken hebben.
Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Ik heb nu melatonine voorgeschreven gekregen om in een beter ritme te komen. Hopelijk helpt het
quote:Al die dingen die jij noemt heb ik in ieder geval wel (heeft voor de rest bij mij geen naam vind dat ook niet zo belangrijk dat label, ADHD/ADD is de nieuwste hype dus modieus ben je in ieder geval welOp woensdag 17 september 2008 10:49 schreef MaJo het volgende:
vorige week gesprek gehad met de psychiater en daar kwam uit dat ik waarschijnlijk ADD heb. Er valt echt een last van mijn schouders, zoveel valt opeens op zijn plek. De drukte in mijn hoofd, slecht kunnen concentreren, altijd chaotisch, dingen uitstellen tot het laatste moment, tot laat doorgaan en extreem veel moeite met opstaan, het zijn allemaal symptomen die met ADD te maken hebben.
Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Ik heb nu melatonine voorgeschreven gekregen om in een beter ritme te komen. Hopelijk helpt het
). Melatonine heeft bij mij in ieder geval echt helemaal niks gedaan qua slaapritme. Maand geprobeerd en ik vond het zonde van mijn geld. De psychiater wilde wel zwaardere slaapmiddelen voorschrijven, maar dit heb ik geweigerd.Alhoewel nieuw, geloof dat autisme eerder hiervoor in aanmerking komt.
[ Bericht 4% gewijzigd door TheVotary op 17-09-2008 17:21:05 ]
quote:De dingen die je noemt komen mij wel bekend voor, al heb ik geen ADD-labeltje (wel een paar andere)Op woensdag 17 september 2008 10:49 schreef MaJo het volgende:
vorige week gesprek gehad met de psychiater en daar kwam uit dat ik waarschijnlijk ADD heb. Er valt echt een last van mijn schouders, zoveel valt opeens op zijn plek. De drukte in mijn hoofd, slecht kunnen concentreren, altijd chaotisch, dingen uitstellen tot het laatste moment, tot laat doorgaan en extreem veel moeite met opstaan, het zijn allemaal symptomen die met ADD te maken hebben.
Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Ik heb nu melatonine voorgeschreven gekregen om in een beter ritme te komen. Hopelijk helpt het
Melatonine helpt mij wel goed om een ritme te houden, het zorgt ervoor dat ik moe word 's avonds en beter doorslaap 's nachts. Ik heb ook een tijdje temazepam gebruikt, maar dan voelde ik me de dag erna altijd suf, dat heb ik met melatonine totaal niet. Voor mij is het bijna een wondermiddel, na jaren een vreselijk ritme is het nu al een paar maanden best wel 'normaal'
Ik hoop dat het voor jou net zo goed werkt! Hoeveel mg heb je gekregen?
quote:Nu op Nederland 2.Zembla - Aflevering: De Piekerpil
In ons land slikken bijna één miljoen
mensen antidepressiva.De laatste jaren
is uit meerdere onderzoeken gebleken
dat veel mensen met een lichte of
matige depressie de pillen helemaal
niet nodig hebben.
Artsen weten dit wel,maar schreven het
afgelopen jaar toch meer dan zes
miljoen recepten uit.Ze hebben vaak
geen tijd voor een goed gesprek met de
patiënt,terwijl dat volgens deskundigen
voor depressieve mensen de oplossing
zou kunnen zijn.
Ik slik het pas 3 dagen maar ben me echt kapot geschrokken net, alleen al die bijwerkingen na 2 weken!
Ik schrok het meest van de uitspraak van die onderzoeker die zei dat 4 op de 5 mensen die antidepressiva slikken ze helemaal niet nodig hebben...
Waar ik het wel mee eens ben is dat het nu gewoon veels te vaak wordt voorgeschreven
men wat heb ik weer zin in seks .Net even besloten om rivotril in te nemen omdat ik geen zin had om de hele dag te moeten vechten om overeind te blijven. Na 1 minuten merkte ik al een wereld van verschil en nu dus echt het gevoel dat de dag tenminste een beetje okey is te noemen in deze rustgevende staat. Die spanningen kunnen dus vaak mijn hele dag verzieken en ook zelfs tot depressieve gedachten leiden.
Wat nu mijn vraag is over rivotril als rustgever die niet iedere dag hoeft ingenomen te worden maar indien nodig. Stel ik neem nu 1 week rivotril in, is het dan zo dat die rust die aanwezig is geweest door kan zetten zonder inname van rivotril of is rivotril slechts een tijdelijke oplossing van het probleem. Sowieso hoe het zit met andere rustgevers, kan het ervoor zorgen dat het rustgevende gevoel doorzet of is het slechts een tijdelijke verdoving en keert de onrust na stoppen of niet meer innemen altijd weer terug?
Wilde overigens 3 biertjes pakken maar denk dat het averechts werkt want bier word ik ook onrustig van, dan maar liever even 1 MG rivotril want dat is ook minder schadelijk dan steeds maar een biertje pakken om rustig te worden.