[Centraal] Medicatie bij psychische klachten Deel 7

quote:

Op donderdag 11 september 2008 10:38 schreef Burdie het volgende:

[..]

Okee, dat is echt raar... je leert toch gewoon bepaalde vaardigheden in therapie?

farmacotherapie had ik het ff over

quote:

Op donderdag 11 september 2008 14:14 schreef Re het volgende:

[..]

farmacotherapie had ik het ff over

Ow .

quote:

Op donderdag 11 september 2008 08:14 schreef knuppelhout het volgende:

@degene die gestopt was met paroxetine en nu n terugval heeft. hoe lang heb je het gebruikt? hoe ernstig waren je klachten? is een ander middel geen optie voor je? ik denk trouwens dat als je je een paar weken super hebt gevoeld znder medicatie, je het niet zo super hard nodig hebt. misschien ben jij wel beter af zonder. maar mocht je toch vastlopen, bedenk dan vast wat je zou willen en kunnen doen.

Ik neem aan dat je mij bedoeld? Ik gebruik het ondertussen al sinds 2000, 8 jaar ofzo in totaal, en eigenlijk helpt het nog altijd goed en is er bij mij (nog) geen sprake geweest van het "poop-out" effect zoals dat in vaktermen genoemd wordt. Op wat vermoeidheid en geestelijke afgestomptheid na gaat het best okay.
Mijn klachten waren dusdanig ernstig dat ik zonder AD niet kon functioneren en redelijk destructief gedrag vertoonde en ook niet echt bijster sociaal was. Met AD gaat het allemaal een stuk beter, en valt er gewoon normaal te leven ondanks dat ik soms het gevoel heb dat ik niet helemaal "echt" ben omdat ik niet altijd in contact sta met mezelf en mijn gevoel niet altijd kan duiden.
Een ander middel een optie? Ik weet het eigenlijk niet, ik vraag me af of het niet gevaarlijk is om na zo'n tijd seroxat op iets anders over te stappen. Verder weet ik niet of het een verbetering voor me oplevert, terwijl de kans dat er iets misgaat aanwezig is. Ik vraag me af of wisselen van AD überhaupt tot voordelen kan leiden. Daarom lees ik hier graag mee, om te horen of er ervaringsdeskundigen zijn. .

quote:

Op donderdag 11 september 2008 22:48 schreef DeepChord het volgende:

[..]

Ik neem aan dat je mij bedoeld? Ik gebruik het ondertussen al sinds 2000, 8 jaar ofzo in totaal, en eigenlijk helpt het nog altijd goed en is er bij mij (nog) geen sprake geweest van het "poop-out" effect zoals dat in vaktermen genoemd wordt. Op wat vermoeidheid en geestelijke afgestomptheid na gaat het best okay.
Mijn klachten waren dusdanig ernstig dat ik zonder AD niet kon functioneren en redelijk destructief gedrag vertoonde en ook niet echt bijster sociaal was. Met AD gaat het allemaal een stuk beter, en valt er gewoon normaal te leven ondanks dat ik soms het gevoel heb dat ik niet helemaal "echt" ben omdat ik niet altijd in contact sta met mezelf en mijn gevoel niet altijd kan duiden.
Een ander middel een optie? Ik weet het eigenlijk niet, ik vraag me af of het niet gevaarlijk is om na zo'n tijd seroxat op iets anders over te stappen. Verder weet ik niet of het een verbetering voor me oplevert, terwijl de kans dat er iets misgaat aanwezig is. Ik vraag me af of wisselen van AD überhaupt tot voordelen kan leiden. Daarom lees ik hier graag mee, om te horen of er ervaringsdeskundigen zijn. .

Seroxat is een sterk serotonerg middel; je zou eens kunnen kijken naar een middel met ook wat noradrenerge activiteit zoals venlafaxine of duloxetine.
Het gevoel wat je hebt kan ook te maken hebben met antidepressiva; sommige mensen voelen zich chroninsch wat losstaan van zichzelf of in een waas leven. Lastig fenomeen, omdat dit ook veroorzaakt kan worden door de depressie.
Ikzelf heb eens ge-experimenteerd met mirtazapine.. Woei, wat was ik een zombie na 1 pilletje...

quote:

Op donderdag 11 september 2008 23:01 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

Seroxat is een sterk serotonerg middel; je zou eens kunnen kijken naar een middel met ook wat noradrenerge activiteit zoals venlafaxine of duloxetine.
Het gevoel wat je hebt kan ook te maken hebben met antidepressiva; sommige mensen voelen zich chroninsch wat losstaan van zichzelf of in een waas leven. Lastig fenomeen, omdat dit ook veroorzaakt kan worden door de depressie.
Ikzelf heb eens ge-experimenteerd met mirtazapine.. Woei, wat was ik een zombie na 1 pilletje...

Ik heb een beetje geprobeerd te googelen wat nou het verschil was tussen serotonerg en noradrenerg. Natuurlijk heeft dat met serotonine en noradrenaline te maken, maar wat ik nou zo snel nergens kan lezen is in welke mate dat gevolgen heeft voor bijverschijnselen die men ervaart en in welke mate er verschillen zijn tussen die categorieën anti-depressiva voor wat betreft bijwerkingen en voordelen/nadelen ten opzichte van elkaar. Weet jij dat?

En zomaar geëxperimenteerd met a.d.? Helemaal nooit geen geestelijke klachten gehad? Is dat niet hardstikke gevaarlijk enzo? Waarom wou je dat eigenlijk?
Ik kan me uit ervaring de eerste keer nog wel herinneren, dan ben je inderdaad een zombie, echt extreem. .

was je nu wel of niet gestopt met paroxetine? en welke dosering had je? in het algemeen is het zo dat je heel heel goed moet nadenken of het risico van een terugval het waard is voor het mogelijke positieve effect. zeker als iemand de situatie voor AD wel heel zwaar vond (of zelfdestructief was) is dat nogal een risico.

mirtazapine is ook antihistaminerg, oftewel werkt remmend op de histamine receptoren in je hersenen. oftewel: je wordt er suf van. een prettige bijwerkingn voor veel mensen want je slaapt er super op zonder dat afhankelijkheid opbouwt. toch is het in het algemeen neit aan te bevelen om wat rond te testen, je weet vooraf nooit hoe je reageert. mirtazapine is een relatief mild middel dus vandaar die keuze gok ik. ik heb t zelf nooit geprobeerd (zou eigenlijk wel eens kunnen, weet je wat je anderen aandoet )

wbt -erg: dat betekent dat het een receptor stimuleert. noradrenerg is stimulerend voor de noradrenalinereceptoren. en wat die doen kun je weer zelf opzoeken. succes!

Koniekipke is Psychiater dus dan mag je experimenteren

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 09:06 schreef knuppelhout het volgende:
was je nu wel of niet gestopt met paroxetine? en welke dosering had je? in het algemeen is het zo dat je heel heel goed moet nadenken of het risico van een terugval het waard is voor het mogelijke positieve effect. zeker als iemand de situatie voor AD wel heel zwaar vond (of zelfdestructief was) is dat nogal een risico.

Ik was wel gestopt ja. Ik had gewoon de standaard dosering, 20mg, 1 per dag. Een paar jaar terug is het meer geweest, maar dat is alweer even terug.
Ik heb het 31 dagen volgehouden zonder. Het ging best redelijk, ik heb het nog nooit eerder zolang volgehouden, meestal had ik dusdanig last van ontwenningsverschijnselen gecombineerd met echt de meest vreselijke woede gecombineerd huilbuien, dat viel dit keer redelijk mee. Uiteindelijk was het een grandioze paniekaanval en niet meer naar mijn werk durven de reden geweest om de conclusie te trekken dat het niet meer kon zonder.

Ach, ik kan het proberen van een ander middel allicht eens overleggen met een professioneel iemand, wellicht dat ik in de toekomst nog wel de mogelijkheid krijg om met een psychiater het een en ander te bespreken.

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 09:53 schreef Re het volgende:
Koniekipke is Psychiater dus dan mag je experimenteren

Da's een beetje hetzelfde als zeggen: "Henk is buschauffeur, dus dan mag 'ie tegen een huis aanrijden".

Vind ik. .

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 09:53 schreef Re het volgende:
Koniekipke is Psychiater dus dan mag je experimenteren

Mirtazapine wordt ook veel gegeven bij inslaapklachten, dus daarvoor gebruikte ik het. Ik hou niet zo van benzodiazepines.

Mirtazapine is toch een benzo .

quote:

Op vrijdag 12 september 2008 11:41 schreef Burdie het volgende:
Mirtazapine is toch een benzo .

Neen, Remeron is een anti-depressivum met sederende werking.

quote:

Op donderdag 11 september 2008 08:14 schreef knuppelhout het volgende:

[..]

@degene die gestopt was met paroxetine en nu n terugval heeft. hoe lang heb je het gebruikt? hoe ernstig waren je klachten? is een ander middel geen optie voor je? ik denk trouwens dat als je je een paar weken super hebt gevoeld znder medicatie, je het niet zo super hard nodig hebt. misschien ben jij wel beter af zonder. maar mocht je toch vastlopen, bedenk dan vast wat je zou willen en kunnen doen.

Bedoel je hier mij mee? Ik heb het maar vrij kort gebruikt. 3 maanden maar. Maar bij elke pil die ik innam voelde ik me een zwakkeling, alsof ik gefaald had. Plus dat het in verhouding waar ik het voor nodig had niet heel erg heeft gewerkt. Dus ik wilde alweer stoppen en heb dat gedaan onder begeleiding van de huisarts.
Mijn klachten waren paniekaanvallen en waangedachten die mij helemaal van de wereld schopten. Ik wist op een gegeven moment niet meer wat nou echte gedachten waren en wat nou waangedachten waren. Dus de huisarts schreef paroxetine voor.

De dokter vertelde me dat ik eigenlijk de AD moest slikken totdat ik me echt weer helemaal goed zou voelen en dan nog eens een half jaar. Dat zag ik echt niet zitten. Dan probeer ik het liever toch nog een keer helemaal zelf. Nouja, met behulp van de psychotherapeut dan, die echt heel goed is. Hij weet me te bereiken en mijn brein snapt de logica achter zijn verhaal.

Ik heb nog wat oxazepam en diazepam achter de hand, voor het geval dat ik een aanval heb. Maar ik zal niet bij de eerste de beste klacht meteen al gaan slikken hoor.

Overigens is die terugval van laatst gelukkig weer weggetrokken en ik voel me nu weer goed

Jammer dat de AD dan niet echt werkte op het vlak van de paniekaanvallen. Mijn ervaring met lexapro is erg goed. Ik vind het steeds makkelijker om dingen te ondernemen en de frequentie van paniekaanvallen zijn bij mij heel erg omlaag gegaan. Nog niet helemaal beter, maar ik zie echt een stijgende lijn. Heb het eerst zonder proberen op te lossen, maar dat duurde te lang en ik zat toch wel een beetje vast. Maar dat ik eraan begonnen ben heb ik nog geen moment spijt van gehad.

quote:

Op maandag 15 september 2008 21:38 schreef TheVotary het volgende:
Jammer dat de AD dan niet echt werkte op het vlak van de paniekaanvallen. Mijn ervaring met lexapro is erg goed. Ik vind het steeds makkelijker om dingen te ondernemen en de frequentie van paniekaanvallen zijn bij mij heel erg omlaag gegaan. Nog niet helemaal beter, maar ik zie echt een stijgende lijn. Heb het eerst zonder proberen op te lossen, maar dat duurde te lang en ik zat toch wel een beetje vast. Maar dat ik eraan begonnen ben heb ik nog geen moment spijt van gehad.

Misschien dat het wel onrealistisch is om te verwachten dat paniekaanvallen zomaar ineens verdwijnen, zelfs met behulp van A.D.. Zelf heb ik ook wel eens paniekaanvallen gehad op mijn werk omdat ik de drukte en de dynamiek niet goed aankon en ik niet aan de bel durfde te trekken als ik iets niet wist of ergens hulp bij nodig had. Als er echt reden tot paniek is dan flip je volgens mij sowieso wel, met A.D. of niet. Op dat moment gebruikte ik al enige tijd A.D. en was de laatste aanval alweer jaren geleden bij wijze van spreken.

Bij jou is denk ik het voordeel dat de intensiteit van de aanvallen en de kwantiteit ervan langzamerhand zullen afnemen, en daardoor krijg je meer zelfvertrouwen en kun je eindelijk aan jezelf gaan werken.

maar weer eens een update

vorige week gesprek gehad met de psychiater en daar kwam uit dat ik waarschijnlijk ADD heb. Er valt echt een last van mijn schouders, zoveel valt opeens op zijn plek. De drukte in mijn hoofd, slecht kunnen concentreren, altijd chaotisch, dingen uitstellen tot het laatste moment, tot laat doorgaan en extreem veel moeite met opstaan, het zijn allemaal symptomen die met ADD te maken hebben.

Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Ik heb nu melatonine voorgeschreven gekregen om in een beter ritme te komen. Hopelijk helpt het

quote:

Op woensdag 17 september 2008 10:49 schreef MaJo het volgende:
maar weer eens een update

vorige week gesprek gehad met de psychiater en daar kwam uit dat ik waarschijnlijk ADD heb. Er valt echt een last van mijn schouders, zoveel valt opeens op zijn plek. De drukte in mijn hoofd, slecht kunnen concentreren, altijd chaotisch, dingen uitstellen tot het laatste moment, tot laat doorgaan en extreem veel moeite met opstaan, het zijn allemaal symptomen die met ADD te maken hebben.

Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Ik heb nu melatonine voorgeschreven gekregen om in een beter ritme te komen. Hopelijk helpt het

Al die dingen die jij noemt heb ik in ieder geval wel (heeft voor de rest bij mij geen naam vind dat ook niet zo belangrijk dat label, ADHD/ADD is de nieuwste hype dus modieus ben je in ieder geval wel ). Melatonine heeft bij mij in ieder geval echt helemaal niks gedaan qua slaapritme. Maand geprobeerd en ik vond het zonde van mijn geld. De psychiater wilde wel zwaardere slaapmiddelen voorschrijven, maar dit heb ik geweigerd.

Alhoewel nieuw, geloof dat autisme eerder hiervoor in aanmerking komt.

[ Bericht 4% gewijzigd door TheVotary op 17-09-2008 17:21:05 ]

quote:

Op woensdag 17 september 2008 10:49 schreef MaJo het volgende:
maar weer eens een update

vorige week gesprek gehad met de psychiater en daar kwam uit dat ik waarschijnlijk ADD heb. Er valt echt een last van mijn schouders, zoveel valt opeens op zijn plek. De drukte in mijn hoofd, slecht kunnen concentreren, altijd chaotisch, dingen uitstellen tot het laatste moment, tot laat doorgaan en extreem veel moeite met opstaan, het zijn allemaal symptomen die met ADD te maken hebben.

Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Ik heb nu melatonine voorgeschreven gekregen om in een beter ritme te komen. Hopelijk helpt het

De dingen die je noemt komen mij wel bekend voor, al heb ik geen ADD-labeltje (wel een paar andere)
Melatonine helpt mij wel goed om een ritme te houden, het zorgt ervoor dat ik moe word 's avonds en beter doorslaap 's nachts. Ik heb ook een tijdje temazepam gebruikt, maar dan voelde ik me de dag erna altijd suf, dat heb ik met melatonine totaal niet. Voor mij is het bijna een wondermiddel, na jaren een vreselijk ritme is het nu al een paar maanden best wel 'normaal'
Ik hoop dat het voor jou net zo goed werkt! Hoeveel mg heb je gekregen?

quote:

Zembla - Aflevering: De Piekerpil

In ons land slikken bijna één miljoen
mensen antidepressiva.De laatste jaren
is uit meerdere onderzoeken gebleken
dat veel mensen met een lichte of
matige depressie de pillen helemaal
niet nodig hebben.

Artsen weten dit wel,maar schreven het
afgelopen jaar toch meer dan zes
miljoen recepten uit.Ze hebben vaak
geen tijd voor een goed gesprek met de
patiënt,terwijl dat volgens deskundigen
voor depressieve mensen de oplossing
zou kunnen zijn.

Nu op Nederland 2.

Wat een schokkende aflevering van Zembla, ik overweeg nu serieus om te stoppen met Seroxat
Ik slik het pas 3 dagen maar ben me echt kapot geschrokken net, alleen al die bijwerkingen na 2 weken!

Ik schrok het meest van de uitspraak van die onderzoeker die zei dat 4 op de 5 mensen die antidepressiva slikken ze helemaal niet nodig hebben...

er zijn inderdaad wat meta analyses gedaan door alle klinische gecontroleerde studies, positief en negatief op 1 hoop te gooien en daar is uit gebleken dat er bij lichte en milde depressie weinig voordeel uit te halen valt. Dit wil niet zeggen dat het in de praktijk niet werkt, want dat hebben ze niet onderzocht.

Waar ik het wel mee eens ben is dat het nu gewoon veels te vaak wordt voorgeschreven

Ja, dat geloof ik ook. Ik denk dat ik ook zo iemand ben die het 'onnodig' heeft geslikt. En ofschoon ik de hemel dank dat er antidepressiva bestaan (want voordat ze in zwang kwamen was het voor sommige mensen echt een hel) denk ik wel dat ze nu veel teveel worden voorgeschreven. Ik had het moeilijk met mijn thuissituatie, dat betekent niet dat je chronisch depressief bent en medicatie nodig hebt. Ik vermoed dat dat voor veel mensen geldt. Het is voor jezelf natuurlijk ook wel makkelijk om de verantwoordelijkheid buiten jezelf te leggen en jezelf te vertellen dat het 'gewoon in de familie zit/aan een stofje in je hersenen ligt'.

nu ik bijna drie maanden gestopt ben weet ik ineens weer hoe je libido spelt men wat heb ik weer zin in seks

3 maanden al? Goed bezig! .

Heb weer een paar dagen met spanningen in het hoofd rondgelopen, dan is het een constante stroming van gedachten die me het gevoel geven dat ik onder constante druk sta in het hoofd waardoor ik amper rust kan ervaren en ervaar ik dan even rust dan duurt dat maar heel even. Die spanningen lijken dan ook geen echte reden te hebben en zijn zo aanwezig zonder echte achtergrond. Het zijn dus ook geen zorgen zozeer die ik me maak, maar eerder een of andere spanning waarbij ik ook heel erg in mijn hoofd lijk te leven met al die spanningen en gedachten, een constante stroming van gedachten is het ook.

Net even besloten om rivotril in te nemen omdat ik geen zin had om de hele dag te moeten vechten om overeind te blijven. Na 1 minuten merkte ik al een wereld van verschil en nu dus echt het gevoel dat de dag tenminste een beetje okey is te noemen in deze rustgevende staat. Die spanningen kunnen dus vaak mijn hele dag verzieken en ook zelfs tot depressieve gedachten leiden.

Wat nu mijn vraag is over rivotril als rustgever die niet iedere dag hoeft ingenomen te worden maar indien nodig. Stel ik neem nu 1 week rivotril in, is het dan zo dat die rust die aanwezig is geweest door kan zetten zonder inname van rivotril of is rivotril slechts een tijdelijke oplossing van het probleem. Sowieso hoe het zit met andere rustgevers, kan het ervoor zorgen dat het rustgevende gevoel doorzet of is het slechts een tijdelijke verdoving en keert de onrust na stoppen of niet meer innemen altijd weer terug?

Wilde overigens 3 biertjes pakken maar denk dat het averechts werkt want bier word ik ook onrustig van, dan maar liever even 1 MG rivotril want dat is ook minder schadelijk dan steeds maar een biertje pakken om rustig te worden.