Ik zou me niet te druk maken. Deze medicatie gaat gecontroleerd. Als je alleen maar ervaring hebt met softdrugs is daar echt geen enkele link mee te maken. Niet te vergelijken, geloof mij.quote:Hmm, die vergelijking met drugs vind ik niet erg hoopvol klinken.. alle ervaringen die ik met (soft)drugs heb gehad eindigden in flinke paniekaanvalle.. hoop dat ik de medicatie straks wat beter kan handelen...
Is er geen vestiging van PsyQ in de buurt dan? Daar gaat het hier in ieder geval een stuk sneller.quote:Op woensdag 24 juni 2009 19:56 schreef Maartel het volgende:
[..]
Ik heb nog geen ADD-psych (wachtlijst van 6 maanden).. maar zal t tegen die tijd wel aangeven.. overigens heb ik sowieso een paniekstoornis wat niet heel goed samen schijnt te gaan met medicijnen, maar hoop dat daar wat op te vinden valt..
Nope, zijn allemaal minstens een uur rijden vanaf hier (wat voor wekelijks bezoek toch vrij veel is, ook qua reiskosten), en de wachttijd in de 2 nabije filialen is ook vrij lang.quote:Op donderdag 25 juni 2009 00:29 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Is er geen vestiging van PsyQ in de buurt dan? Daar gaat het hier in ieder geval een stuk sneller.
wanneer is de afspraak?quote:Op donderdag 25 juni 2009 11:52 schreef DrD00m het volgende:
* DrD00m zoekt nog steeds zijn verwijsbriefje
Iig begin je nog.. ik heb echt zo'n irritante trek dat ik mezelf niet kan zetten tot beginnen totdat het in mijn hoofd helemaal klopt.. Ik krijg het gewoon niet voor elkaar om 'gewoon te beginnen' en later wat aan te passen.. Alsof ik het niet kan verdragen om een inperfecte regel voor me op het scherm te zien..quote:Op donderdag 25 juni 2009 18:50 schreef TumTum het volgende:
Vandaag weer een DRAMA met scriptieschrijven. Terwijl ik gisteren echt als een idoot gewerkt heb een er even 5 pagina's uitgerammeld heb.
Ik blijf maar vastzitten op één onderwerp. Ik weet wat ik wil gaan schrijven, maar ik weet niet hoe. Telkens begin ik opnieuw omdat ik telkens weer iets verzin waardoor het NOG beter kan,
Ja, dat ken ik. Ik heb mezelf afgeleerd om mijn probeerseltjes meteen te deleten als ik er niet tevreden over ben maar een alinia lager opnieuw te beginnen. Wat er vandaag toegeleid heeft dat ik 18 alina's probeerseltjes heb.quote:Op donderdag 25 juni 2009 19:03 schreef Maartel het volgende:
[..]
Iig begin je nog.. ik heb echt zo'n irritante trek dat ik mezelf niet kan zetten tot beginnen totdat het in mijn hoofd helemaal klopt.. Ik krijg het gewoon niet voor elkaar om 'gewoon te beginnen' en later wat aan te passen.. Alsof ik het niet kan verdragen om een inperfecte regel voor me op het scherm te zien..
Ik heb zelfs een keer tijdens therapie een sollicitatiebrief moeten schrijven, de regels werden me zo'n beetje voorgezegd en nog kreeg ik het niet voor elkaar om ook maar één woord op papier te krijgen...
Ik wil het volgende gesprek nog even afwachten maar heb al wel vast besloten mijn grenzen heel helder voor ogen te houden. Ik wil best graag een behandeling maar alleen met een positieve benadering. Op mijn werk heb ik deze week een par goede gesprekken gehad. Voor het eerst heb ik eens verteld dat ik uitdaging miste op het werk en het heel moeilijk vond die te vinden. Mijn directe collega en manager reageerden echt heel relaxed, hadden ook het idee dat ik voor ik iets zou doen eerst eens rust moest nemen, alle dingen die zijn gebeurd op een rijtje moest krijgen en voor mezelf duidelijk moest krijgen wat ik leuk vind om te doen. En ik mag gewoon blijven totdat ik dat weet. Echt heel relaxed. Mijn manager zei ook nog wel wat andere dingen, die best raak waren en waar ik wat mee kan. Echt heel fijn. Ik heb echt toffe mensen om me heen op het werk.quote:Op vrijdag 26 juni 2009 13:22 schreef Thrackan het volgende:
Mevrouw_voor_jou: best vervelend als er niet serieus op je klacht wordt ingegaan. Dat kun je overigens direct bij PsyQ rapporteren via de website, zou ik gewoon doen.
Niet serieus genomen worden door iemand die je in psychologisch/psychiatrisch opzicht moet helpen is gewoon het versloffen van zijn/haar eigen beroep. Met wat jij vertelt heb je volgens mij een prima gegronde klacht te pakken.
Ik ben zelf ook niet de beste in aangeven als iets me niet lekker zit, dus dat kan ik mij wel voorstellen. Echter is mij op het hart gedrukt, in het eerste én het tweede gesprek, om áls je wat dwarszit over de behandeling ook daadwerkelijk een klacht in te dienen. Dat kan prima via het contactformulier op de site.
Nu weer even over mezelf ouwehoeren: Ik ben deze week echt compleet verrot. Weekendje weg was onwijs gezellig, maar ik merk dat ik voor mijn doen weer eens net even te lang onder een grotere groep mensen ben geweest. Ben weer ouderwets geïrriteerd door van alles en ik dreig vanavond een verjaardagsfeestje te missen terwijl ik daar juist eigenlijk wel zin in had, omdat ik het idee heb dat ik dat niet ga trekken.
Met werk is gelukkig de wolk drukte een klein beetje opgelost, dat geeft me wel weer wat ademruimte. Ik moet alleen echt nog een aantal achterstallige dingen hoognodig aanpakken, voornamelijk het opruimen van mijn kamer.
EDIT: net PsyQ aan de lijn gehad (als je het over de duivel hebt...) en ik heb volgende week een afspraak voor onderzoek in het autistisch spectrum. Het psychiatrisch consult met betrekking tot dysthymie/ADD volgt nog.
Ik moet zeggen dat ze lekker snel zijn tot nu toe, hopelijk blijft dat zo
Sry ... heb hier eigenlijk helegaar niets te zoeken. Dacht eerst van "ik kom met een leuk geintje als 'Ik dacht dat dit topic nu wel bij deel 42027 zou zijn' en ben dan weer weg" maar toch niet zo grappig.quote:Op zondag 28 juni 2009 01:54 schreef MaJo het volgende:
Ik heb ook weer eens een ADD baalmoment moet maandag een paper inleveren en heb het weer veel te lang uit lopen stellen ben pas net echt begonnen en ben nog lang niet klaar
maar even twee dagen bikkelen en dan ben ik er weer vanaf het stomme is dat ik het gewoon kan en het een superinteressant onderwerp vind maar me er gewoon niet toe kan zetten
Misschien is het ook wel niet een ADD ding, ik weet niet hoe het is om geen ADD te hebben Maar omdat ik concentratieproblemen heb merk ik wel dat het moeilijk is om aan iets te beginnen omdat ik zo snel afgeleid ben. Die druk dat het dan echt moet helpt me dan Maar ik denk ook dat niet ADDers daar inderdaad last van hebbenquote:Op zondag 28 juni 2009 02:00 schreef Googolplexian het volgende:
[..]
Sry ... heb hier eigenlijk helegaar niets te zoeken. Dacht eerst van "ik kom met een leuk geintje als 'Ik dacht dat die topic nu wel bij deel 42027 zou zijn' en ben dan weer weg" maar toch niet zo grappig.
Toen ik jouw post zag dacht ik however ... "wat heeft dat met ADD te maken?". Ik stel dingen zo vaak uit en m'n vriendin ook. Beiden geen ADDers.
Uitstellen van taken is menselijk (eigenlijk meer iets van de maatschappij). In heul veul gevallen heeft het niet zozeer te maken met of je de taak wel of niet kunt uitvoeren maar eerder met dat de taak te makkelijk voor je is (of je dat in elk geval denkt).
Ik snap nu denk ik wat beter wat je bedoelt. Als je ADD hebt moet je plannen dat je eerder eraan begint ook al weet je dat je het makkelijk kunt juist omdat je snel afgeleid bent ("met de kleinste bijl krijg je zelfs de grootste boom om", deed me hieraan denken).quote:Op zondag 28 juni 2009 02:03 schreef MaJo het volgende:
[..]
Misschien is het ook wel niet een ADD ding, ik weet niet hoe het is om geen ADD te hebben Maar omdat ik concentratieproblemen heb merk ik wel dat het moeilijk is om aan iets te beginnen omdat ik zo snel afgeleid ben. Die druk dat het dan echt moet helpt me dan Maar ik denk ook dat niet ADDers daar inderdaad last van hebben
Dat doet de mijne eigenlijk ook, die wil het alleen maar over ADHD hebben. Weet je ik vind het ook storend dat hij het alleen over ADHD heeft en niet over Mevrouw_voor_jou die ook ADHD heeft.quote:Op zondag 28 juni 2009 01:49 schreef MaJo het volgende:
Mevrouw_voor_jou ik had eerst ook een verschrikkelijke coach. Ze was alleen maar blij dat ze er achter was dat ik ADD had en dat was het enige waar ze het over wilde hebben ik kwam er zelf met geen stok tussen en ze lulde alleen maar over hoe fijn het was dat ze er nu achter waren wat er aan mij 'scheelde' dat terwijl ze ervan overtuigd was dat ik autistisch was totdat de psychiater veel symptomen van ADD herkende ze wilde me ook in een ADD praatgroep. Ik had daar helemaal geen behoefte aan omdat ik ontzettend depressief was en ik dat wat belangrijker vond dan praten met anderen over je sleutels kwijt zijn en drukte in je kop heb toen bij de psychiater aangegeven dat ik het maar niks vond en zij heeft ervoor gezorgd dat ik bij een ander terecht kwam. En daar ben ik nog steeds blij mee
wacht inderdaad even af hoe het volgende gesprek verloopt en anders gewoon om een andere coach vragen
Ik moest even grinniken, ergens is dat echt zoooo herkenbaar.quote:Op zondag 28 juni 2009 11:50 schreef TumTum het volgende:
Morgen weer een gesprek met mn coach en herinder met net dat ik had beloofd om deze week bij te houden wat ik nou eigenlijk doe op een dag.
Zo maar even van een hele week gaan invullen.
Ik heb afgelopen vrijdag mijn eerste therapie afspraak gehad. Het doel is dat ik mijn symptomen dusdanig onder controle kan krijgen dat ik zonder de concerta mijn dingen kan doen.quote:Op zondag 28 juni 2009 12:07 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik moest even grinniken, ergens is dat echt zoooo herkenbaar.
haha, volgens mij verwachten ze ook niet anders. Ze keek er bij mij tenminste niet van op.quote:Op maandag 29 juni 2009 06:56 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Ik heb afgelopen vrijdag mijn eerste therapie afspraak gehad. Het doel is dat ik mijn symptomen dusdanig onder controle kan krijgen dat ik zonder de concerta mijn dingen kan doen.
Heb ik van de psycholoog huiswerk gekregen. Moet een soort van dagboek bij gaan houden... Ben bang dat het uiteindelijk op uitloopt dat ik 2 weken in moet gaan vullen de dag voor de volgende afspraak...
Ik weet niet wat ze verwacht, maar het is inderdaad wel nuttig. Zo krijg je wel inzicht in hoe chaotisch en druk je kan zijn en hoe het varieert.quote:Op maandag 29 juni 2009 11:13 schreef TumTum het volgende:
[..]
haha, volgens mij verwachten ze ook niet anders. Ze keek er bij mij tenminste niet van op.
Maar volgens mij kan je het wel het beste proberen, ik zie het 'nut' er iig wel van in.
Het labeltje heeft natuurlijk altijd een bijsmaakje, maar zolang je er iets aan hebt is het alleen maar goed toch?quote:Op maandag 29 juni 2009 12:49 schreef northernlight81 het volgende:
Ik mag hier vanaf nu officieel ook posten .
Net de diagnose gekregen (ADHD). Scoorde 8/9 op aandachtstekort (echt niet verwacht) en 9/9 op hyperactiviteit.
Ben wel opgelucht. Niet dat ik blij ben met het labeltje natuurlijk, maar als ik de behandeling zie denk ik echt dat ik daar iets aan ga hebben.
Gefeliciteerd Ik vond het zelf ook een opluchting, eindelijk een goede verklaring voor al mijn problemen. En Ritalin is de bombquote:Op maandag 29 juni 2009 12:49 schreef northernlight81 het volgende:
Ik mag hier vanaf nu officieel ook posten .
Net de diagnose gekregen (ADHD). Scoorde 8/9 op aandachtstekort (echt niet verwacht) en 9/9 op hyperactiviteit.
Ben wel opgelucht. Niet dat ik blij ben met het labeltje natuurlijk, maar als ik de behandeling zie denk ik echt dat ik daar iets aan ga hebben.
Voor mij was het labeltje vooral een verademing, omdat ik daardoor een gerichte aanpak van mijn problemen kon beginnen.quote:Op maandag 29 juni 2009 12:49 schreef northernlight81 het volgende:
Ik mag hier vanaf nu officieel ook posten .
Net de diagnose gekregen (ADHD). Scoorde 8/9 op aandachtstekort (echt niet verwacht) en 9/9 op hyperactiviteit.
Ben wel opgelucht. Niet dat ik blij ben met het labeltje natuurlijk, maar als ik de behandeling zie denk ik echt dat ik daar iets aan ga hebben.
Heb nog geen flauw idee en dit vroeg ik me dus ook al af.quote:Op maandag 29 juni 2009 13:08 schreef agentstarling het volgende:
vertellen jullie aan je omgeving dat je ADHD hebt en medicatie gebruikt. Of alleen tegen mensen die heel dichtbij je staan?
Hoe reageren mensen erop?
Ik hoefde er maar 2x naartoe voor de diagnose en daarna kan je een andere vestiging nemen voor de behandeling. Je moet ook mensen meenemen die je goed kennen van nu en van vroeger (dus je ouders ofzo). Kunnen hun vast wel rijden met de auto.quote:Op maandag 29 juni 2009 14:03 schreef Miasan het volgende:
Ik ben net uitgenodigd voor een intakegesprek bij PsyQ (voor ADD) in november. Ik zit midden in een opleiding en ik kan echt niet zo lang wachten. Ga nu denk ik bij een andere vestiging van PsyQ die afspraak maken, al is het bijna 3 uur reizen (lang leve de OV jaarkaart), ze hebben praktisch geen wachtlijst.
Ik heb het in een sollicitatie nog nooit benoemd (MBO weleenswaar, maar toch). Enkel de directe leidinggevende en directe collega's hebben belang bij de wetenschap. Het bedrijf niet. IMOquote:Op maandag 29 juni 2009 14:10 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Heb nog geen flauw idee en dit vroeg ik me dus ook al af.
Ik ben aan het solliciteren en dan bestaat de kans dat je psychologische test krijgt. Kan ik het dan beter alleen zeggen als ik weet dat ik zo'n test ga krijgen, moet ik het sowieso zeggen of lul ik me wat ADHD betreft wel makkelijk door een psychologische test heen?
Heeft iemand enig idee hoe er gereageerd wordt op ADHD door bedrijven tijdens sollicitatiegesprekken (voor een HBO functie)? Ik ben bang dat ik hierdoor veel minder kans heb als er meerdere sollicitanten zijn.
Dit zou ik ook wel willen weten aangezien ik zeer binnenkort ook aan het solliciteren moet. Mijn idee is, niet zeggen, zien waar het schip strand and na een maand of 3 een functioneringsgesprek aanvragen?quote:Op maandag 29 juni 2009 14:10 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Heb nog geen flauw idee en dit vroeg ik me dus ook al af.
Ik ben aan het solliciteren en dan bestaat de kans dat je psychologische test krijgt. Kan ik het dan beter alleen zeggen als ik weet dat ik zo'n test ga krijgen, moet ik het sowieso zeggen of lul ik me wat ADHD betreft wel makkelijk door een psychologische test heen?
Heeft iemand enig idee hoe er gereageerd wordt op ADHD door bedrijven tijdens sollicitatiegesprekken (voor een HBO functie)? Ik ben bang dat ik hierdoor veel minder kans heb als er meerdere sollicitanten zijn.
[..]
Ik heb het wel aan diverse mensen verteld, mijn familie en vrienden. Ik ben er sowieso wel open over, als het erover gaat dan zeg ik het welquote:Op maandag 29 juni 2009 13:08 schreef agentstarling het volgende:
vertellen jullie aan je omgeving dat je ADHD hebt en medicatie gebruikt. Of alleen tegen mensen die heel dichtbij je staan?
Hoe reageren mensen erop?
Dit is echt zo herkenbaar. Maar ik heb afgelopen week een gesprek gehad op mijn werk waarbij ik eerlijk verteld heb dat ik me verveel en uitdaging zoek. Ook uitgelegd wat het met me doet als ik geen uitdaging heb, (lethargie en humeurig gedrag) en dat ik dat echt niet wil en ook niet expres doe. En gevraagd of ze met me wilden kijken om wat meer uitdaging te vinden.quote:Op maandag 29 juni 2009 19:44 schreef Maartel het volgende:
Ik heb meer moeite met in actie komen
Op m'n vrije dagen (met name als ik niets heb afgesproken) neem ik me van alles voor maar zit ik steeds om 2 uur nog in m'n badjas, kom uiteindelijk 7 uur eens van m'n bank af om boodschappen te doen, en baal dan weer van wat ik allemaal niet gedaan heb
Op het werk heb ik eigenlijk continu een gevoel van "waaah, ik wil hier weg!!", en is 't alsof ik vooral continu op zoek ben naar manieren om onder werk uit te komen
Tijd voor ander werk zou je denken, maar dat heb ik dus bij zo'n beetje elke baan en studie gehad tot nu toe..
M'n vorige functie was een soort van uitzondering, maar daar ging ik weer zo in op dat ik er aan onder door ging.. dat viel aan een arbo-arts uit te leggen, vandaar m'n huidige (weinig uitdagende) nieuwe functie.. uitleggen dat je gek wordt van onrust en verveling omdat het werk je niet boeit is wat lastiger, zonder als verwend jongetje te klinken (wat ik mezelf eigenlijk ook wel vind, maar ik moet mezelf verdomme echt de hele dag corrigeren en op mezelf inpraten om niet te denken "ach stik maar" en de hele boel op te geven... Dodelijk vermoeiend dit.)
Hij doet nog steeds vreemd eerst nog sms contact maar op mijn laatste sms of hij gister wilde afspreken niets meer gehoordquote:Op maandag 29 juni 2009 19:20 schreef DrD00m het volgende:
He MaJo, hoe gaat het nu met je lover?
Weer helemaal top of doet ie nog een beetje 'vreemd'?
(nieuwsgierig )
Misschien is ie zelf ook werelds chaotisch johquote:Op maandag 29 juni 2009 22:58 schreef MaJo het volgende:
[..]
Hij doet nog steeds vreemd eerst nog sms contact maar op mijn laatste sms of hij gister wilde afspreken niets meer gehoord
Mja maar ik word er zo onzeker van. Heb hem dus een mailtje gestuurd dat hij duidelijk moet zijn, als hij wil kappen prima maar geef dat dan even aanquote:Op maandag 29 juni 2009 22:59 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Misschien is ie zelf ook werelds chaotisch joh
Welkom en doei dan maar?quote:Op dinsdag 30 juni 2009 00:56 schreef cerror het volgende:
ADD check. Doei.
Yup. Was een tvp schat ik.quote:
Je schat over je eigen post in dat het een tvp was? Alles goed verder?quote:
quote:Er moet wetenschappelijk onderzoek komen naar de bijwerkingen van medicijnen tegen ADHD. Dat wil de Europese Commissie.
Volgens de Europese geneesmiddelenautoriteit EMEA kan de werkzame stof methylfenidaat in medicijnen zoals Ritalin depressie, zelfmoordgedachten en psychoses versterken of zelfs veroorzaken.
Dat schrijft het Nederlands Dagblad. In welke mate de medicijnen psychische klachten versterken of veroorzaken, is nog onbekend.
Succes.. Klote dat hij zo reageert.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 00:55 schreef MaJo het volgende:
[..]
Mja maar ik word er zo onzeker van. Heb hem dus een mailtje gestuurd dat hij duidelijk moet zijn, als hij wil kappen prima maar geef dat dan even aan
Zo herkenbaar!!! en daarbij heb ik er dan ook nog last van dat als iets dan weer te uitdagend is, ik er angstig van word en dan dichtklap. zo handig met werkquote:Op maandag 29 juni 2009 19:44 schreef Maartel het volgende:
Ik heb meer moeite met in actie komen
Op m'n vrije dagen (met name als ik niets heb afgesproken) neem ik me van alles voor maar zit ik steeds om 2 uur nog in m'n badjas, kom uiteindelijk 7 uur eens van m'n bank af om boodschappen te doen, en baal dan weer van wat ik allemaal niet gedaan heb
Op het werk heb ik eigenlijk continu een gevoel van "waaah, ik wil hier weg!!", en is 't alsof ik vooral continu op zoek ben naar manieren om onder werk uit te komen
Tijd voor ander werk zou je denken, maar dat heb ik dus bij zo'n beetje elke baan en studie gehad tot nu toe..
M'n vorige functie was een soort van uitzondering, maar daar ging ik weer zo in op dat ik er aan onder door ging.. dat viel aan een arbo-arts uit te leggen, vandaar m'n huidige (weinig uitdagende) nieuwe functie.. uitleggen dat je gek wordt van onrust en verveling omdat het werk je niet boeit is wat lastiger, zonder als verwend jongetje te klinken (wat ik mezelf eigenlijk ook wel vind, maar ik moet mezelf verdomme echt de hele dag corrigeren en op mezelf inpraten om niet te denken "ach stik maar" en de hele boel op te geven... Dodelijk vermoeiend dit.)
nee hielp niet, daarom ben ik er weer moet het toch zelf leren, discipline enzoquote:Op dinsdag 30 juni 2009 10:09 schreef Maartel het volgende:
Welkom terug
Hoe was het leven zonder Fok? Hielp het een beetje?
die zijn morgen en volgende week woensdag. vind het maar spannend allemaal.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 11:44 schreef Thrackan het volgende:
Hee Murm! Hoe is het met je tests enzo gegaan?
Opzich wel fijn dat ze verder testen.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 11:46 schreef Murmeli het volgende:
[..]
die zijn morgen en volgende week woensdag. vind het maar spannend allemaal.
dat zijn zeg maar vervolgtesten op dat adhd gebeuren. daar was de uitslag niet helemaal duidelijk van (net wel/geen ADD, had net op het randje "genoeg" kenmerken) ze hebben het idee dat er iets anders achter zit waardoor ik ook de ADD kenmerken heb. of dat het ADD is + nog wat andere dingen....
hebben ze geen verder onderzoek gedaan bij jou? als je twijfelt aan je diagnose kan je het zelf misschien vragen om verder onderzoek te laten doen?quote:Op dinsdag 30 juni 2009 11:51 schreef Maartel het volgende:
[..]
Opzich wel fijn dat ze verder testen.
Bij mij was het ook zoiets, maar 'met genoeg kenmerken om de diagnose ADD te durven stellen'.
Dat geeft me toch nog half 't gevoel van 'misschien is t dus eigenlijk toch weer wat anders?'
Murmeli is weer terugquote:Op dinsdag 30 juni 2009 09:56 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Zo herkenbaar!!! en daarbij heb ik er dan ook nog last van dat als iets dan weer te uitdagend is, ik er angstig van word en dan dichtklap. zo handig met werk
en nu heb ik binnenkort een tijdelijke nieuwe functie. Lijkt me heel leuk maar het is wel redelijk chaotisch werk misschien dus ik ben benieuwd.... maar het is niet meer zulk saai dossierwerk als ik nu doe dus ik heb goede hoop. meer dingen regelen enzo, dat vind ik leuk
en... hoi ik ben weer terug
Dus...what's next? Volgende stap?quote:Op dinsdag 30 juni 2009 11:46 schreef Murmeli het volgende:
[..]
die zijn morgen en volgende week woensdag. vind het maar spannend allemaal.
dat zijn zeg maar vervolgtesten op dat adhd gebeuren. daar was de uitslag niet helemaal duidelijk van (net wel/geen ADD, had net op het randje "genoeg" kenmerken) ze hebben het idee dat er iets anders achter zit waardoor ik ook de ADD kenmerken heb. of dat het ADD is + nog wat andere dingen....
Wordt mijn ene berichtje genegeerdquote:Op dinsdag 30 juni 2009 14:54 schreef TumTum het volgende:
Ik ben vanmorgen ook weer bij mijn pillenboer geweest.
In overleg besloten dat ik voorlopig 36mg blijf gebruiken omdat ik toch wel bijwerkingen heb, zoals hoofdpijn. Nog niet zo erg om te moeten besluiten om er mee te stoppen, kan bijvoorbeeld ook aan het weer liggen.
Bovendien ervaar ik de positieve bijwerkingen wel, beter concentreren enzo en daar gaat het om. Misschien kan het beter, maar laten we coaching en zo ook een kans geven. Iets met babysteps enzo.
En dan nu weer aan de scriptie.
Herken jij (of iemand) hier iets in?quote:Er moet wetenschappelijk onderzoek komen naar de bijwerkingen van medicijnen tegen ADHD. Dat wil de Europese Commissie.
Volgens de Europese geneesmiddelenautoriteit EMEA kan de werkzame stof methylfenidaat in medicijnen zoals Ritalin depressie, zelfmoordgedachten en psychoses versterken of zelfs veroorzaken.
Dat schrijft het Nederlands Dagblad. In welke mate de medicijnen psychische klachten versterken of veroorzaken, is nog onbekend.
Is het niet zo dat ADD vaak wordt over-gediagnosticeerd? Heb vroeger ook een test gedaan, maar daaruit kwam maar niet een duidelijk antwoord of ik nou autisme of AD(H)D had. Vaag allemaal...quote:Op dinsdag 30 juni 2009 11:46 schreef Murmeli het volgende:
[..]
die zijn morgen en volgende week woensdag. vind het maar spannend allemaal.
dat zijn zeg maar vervolgtesten op dat adhd gebeuren. daar was de uitslag niet helemaal duidelijk van (net wel/geen ADD, had net op het randje "genoeg" kenmerken) ze hebben het idee dat er iets anders achter zit waardoor ik ook de ADD kenmerken heb. of dat het ADD is + nog wat andere dingen....
wat bedoel je?quote:
je bedoelt dat de diagnose te snel wordt gesteld? dat wil ik wel geloven ja. maargoed bij mij dus niet, ik vind dat ze best voorzichtig zijn. wel prettig ik vind mijn riagg sowieso wel voorzichtig. ik liep er ook al dik een jaar voor ik aan de AD werd gezet.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 15:18 schreef F04 het volgende:
[..]
Is het niet zo dat ADD vaak wordt over-gediagnosticeerd? Heb vroeger ook een test gedaan, maar daaruit kwam maar niet een duidelijk antwoord of ik nou autisme of AD(H)D had. Vaag allemaal...
Ze hebben opzich gewoon het standaard Psyq-onderzoek/gesprek gedaan.. daarna gaf ze aan dat er misschien nog een volgend gesprek kwam omdat ze niet direct zeker wist of ze een diagnose konden stellen.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 11:54 schreef Murmeli het volgende:
[..]
hebben ze geen verder onderzoek gedaan bij jou? als je twijfelt aan je diagnose kan je het zelf misschien vragen om verder onderzoek te laten doen?
Ik vind het wel goed dat ze dat doen bij mij. en ben benieuwd wat eruit komt. maar wat ik hiervoor schreef, over het werk. dat ik uitdaging nodig heb, maar angstig word van teveel uitdaging dat denk ik wel dat het klopt ofzo... ben wel benieuwd dus of ze dat bevestigen...
ah ok ik snap. grappig ik scoor nu ook hoger op ADD dan vroeger. dat vonden ze bij mij een beetje een contra indicatie had ik het idee.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 16:19 schreef Maartel het volgende:
[..]
Ze hebben opzich gewoon het standaard Psyq-onderzoek/gesprek gedaan.. daarna gaf ze aan dat er misschien nog een volgend gesprek kwam omdat ze niet direct zeker wist of ze een diagnose konden stellen.
De week erna liet ze weten dat ik al volwassene op zowel concentratie als onrust-vlak overduidelijk hoog scoorde, als kind zat ik eigenlijk net onder de minimum-score, maar 'dat kwam wel eens vaker voor en ze vond het toch wel voldoende duidelijk om de diagnose ADD te kunnen stellen'.
Ik heb toen nog wel 2 keer nagevraagd of het dan wel écht een diagnose was (en geen 'ja, t lijkt opzich best op add' ), wat werd bevestigd. Tja, dan mag ik daar opzich best vanuit gaan.
Maar 'k heb al zoveel uiteenlopende diagnose gehad in de loop van m'n leven dat het misschien ook een soort standaard sceptische houding van mezelf is ('t zou te mooi wezen als het nu ineens wel klopt')..
Als ik straks mijn medicijnen heb en ze aanslaan dan durf ik pas echt in m'n add te geloven denk ik..
(Al zie ik zelf ook wel heel erg veel kenmerken e.d., ben alleen toch altijd bang dat ik het mezelf gewoon aanpraat/zelf iets fout doe en dat af wil schuiven op een stoornis..)
Ja te snel en te vaak. Alhoewel ik me wel erg herken in de symptomen van ADD denk ik het toch niet te hebben. Wat is PsyQ dan? Een alternatieve GGZ?quote:Op dinsdag 30 juni 2009 16:12 schreef Murmeli het volgende:
[..]
je bedoelt dat de diagnose te snel wordt gesteld? dat wil ik wel geloven ja. maargoed bij mij dus niet, ik vind dat ze best voorzichtig zijn. wel prettig ik vind mijn riagg sowieso wel voorzichtig. ik liep er ook al dik een jaar voor ik aan de AD werd gezet.
psyQ is net zoiets als riagg dacht ik..... maar bijv in den haag zijn die gespecialiseerd in adhd en add. maar daar loop ik niet rond.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 23:05 schreef F04 het volgende:
[..]
Ja te snel en te vaak. Alhoewel ik me wel erg herken in de symptomen van ADD denk ik het toch niet te hebben. Wat is PsyQ dan? Een alternatieve GGZ?
Sorry, iets met aandacht verdelen waarschijnlijk.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 15:08 schreef DrD00m het volgende:
[..]
Wordt mijn ene berichtje genegeerd
[..]
Ik had het wel gelezen en ik vind een typische reactie van iemand die net gehoord heeft dat de actieve stof ook voorkomt in drugs (speed) EN dus gevaarlijk is. Voor heel veel mensen is het juist een middel TEGEN depressiviteit en zelfmoordgedachten. Een veel voorkomende gedachte bij AHDH is dat 'niets lukt' en daar komt zeker depressiviteit uit voort.quote:Herken jij (of iemand) hier iets in?
Ik geloof persoonlijk wel dat in sommige gevallen de diagnose te snel wordt gesteld. Helemaal omdat je als patient de diagnose behoorlijk kan beïnvloeden, bewust of onbewust.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 15:18 schreef F04 het volgende:
[..]
Is het niet zo dat ADD vaak wordt over-gediagnosticeerd? Heb vroeger ook een test gedaan, maar daaruit kwam maar niet een duidelijk antwoord of ik nou autisme of AD(H)D had. Vaag allemaal...
Ik bedoel, wat gaan ze nu doen om er achter te komen wat het wel is.quote:
de next step zijn dus de onderzoeken die ik straks en volgende week heb hopelijk weten ze het daarna welquote:Op woensdag 1 juli 2009 11:24 schreef TumTum het volgende:
[..]
Ik bedoel, wat gaan ze nu doen om er achter te komen wat het wel is.
Wel vervelend, als de specialisten het al niet eens weten.
\Pfff...
Wel fijn dat je duidelijkheid hebt, maar wil je toch wel even op je hart drukken dat je niet teveel van de medicijnen moet verwachten. De medicijnen doen niets meer dan de scherpe randjes eraf halen, de rest zal je toch zelf moeten doen.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 16:19 schreef Maartel het volgende:
[..]
Ze hebben opzich gewoon het standaard Psyq-onderzoek/gesprek gedaan.. daarna gaf ze aan dat er misschien nog een volgend gesprek kwam omdat ze niet direct zeker wist of ze een diagnose konden stellen.
De week erna liet ze weten dat ik al volwassene op zowel concentratie als onrust-vlak overduidelijk hoog scoorde, als kind zat ik eigenlijk net onder de minimum-score, maar 'dat kwam wel eens vaker voor en ze vond het toch wel voldoende duidelijk om de diagnose ADD te kunnen stellen'.
Ik heb toen nog wel 2 keer nagevraagd of het dan wel écht een diagnose was (en geen 'ja, t lijkt opzich best op add' ), wat werd bevestigd. Tja, dan mag ik daar opzich best vanuit gaan.
Maar 'k heb al zoveel uiteenlopende diagnose gehad in de loop van m'n leven dat het misschien ook een soort standaard sceptische houding van mezelf is ('t zou te mooi wezen als het nu ineens wel klopt')..
Als ik straks mijn medicijnen heb en ze aanslaan dan durf ik pas echt in m'n add te geloven denk ik..
(Al zie ik zelf ook wel heel erg veel kenmerken e.d., ben alleen toch altijd bang dat ik het mezelf gewoon aanpraat/zelf iets fout doe en dat af wil schuiven op een stoornis..)
Stel jezelf de volgende vraag bij elk symptoom:quote:Op dinsdag 30 juni 2009 23:05 schreef F04 het volgende:
[..]
Ja te snel en te vaak. Alhoewel ik me wel erg herken in de symptomen van ADD denk ik het toch niet te hebben. Wat is PsyQ dan? Een alternatieve GGZ?
fijn.quote:Op woensdag 1 juli 2009 11:28 schreef Murmeli het volgende:
[..]
de next step zijn dus de onderzoeken die ik straks en volgende week heb hopelijk weten ze het daarna wel
Wel, ik verwacht absoluut geen wonderen, al hoor ik toch wel veel goede verhalen van mensen waarbij het toch echt een wereld van verschil was..quote:Op woensdag 1 juli 2009 11:31 schreef TumTum het volgende:
Wel fijn dat je duidelijkheid hebt, maar wil je toch wel even op je hart drukken dat je niet teveel van de medicijnen moet verwachten. De medicijnen doen niets meer dan de scherpe randjes eraf halen, de rest zal je toch zelf moeten doen.
Ik vind/vond het zelf heel moeilijk om nu te bepalen of een verbetering in concentratie nu ligt aan:
-mijn medicijnen
-verandering van werkomgeving
-verandering van houding tegenover mezelf
Zou het zonde vinden als je teleurgesteld wordt in de werking van de meds omdat je er teveel wat verwacht.
Sorry hoor, maar die website is een typisch voorbeeld van een overtrokken conclusie, onderbouwd met scheve argumenten:quote:Op woensdag 1 juli 2009 11:37 schreef F04 het volgende:
Tsja, wat mijn diagnose betreft denk ik maar dat ik het een beetje ga verdoezelen... Ik heb geen zin om naast de AD's die ik slik ook nog zware anti ADHD medicijnen te gaan slikken zoals Ritalin.
http://www.ritalindeath.com/
Die 10 tot 20% wordt nergens bewezen, tevens wordt nergens bevestigd dat dit puur om AD(H)D medicatie gaat of ook om ander gebruik van deze stof.quote:Between 1990 and 2000 there were 186 deaths from methylphenidate reported to the FDA MedWatch program, a voluntary reporting scheme, the numbers of which represent no more than 10 to 20% of the actual incidence.
Matthew had geen bewezen eerdere hartproblemen. Is er wel onderzoek naar gedaan? Staat nergens. Sterker nog, naar wat ik denk op te maken uit het verhaal is dat deze lui nog nooit eerder een dokter hebben gezien.quote:*What is important to note here is that Matthew did not have any pre-existing heart condition or defect.
De schuld geven aan Ritalin terwijl een dokter een halfslachtige diagnosemethode hanteert? Die dokter zit misschien fout, dat wil niet zeggen dat de medicijnen fout zijn. Een weldenkend mens had zijn of haar vraagtekens bij deze diagnose gezet voordat ze hun kind Ritalin laten slikken.quote:Dr. John Dorsey officially diagnosed Matthew with ADHD. The test used for the diagnosis was a five minute pencil twirling trick, resulting in Matthew being diagnosed with ADHD.
Wederom een gebrek aan correcte begeleiding en monitoring, te wijten aan dokter en instanties die niet weten wat ze aan het doen zijn.quote:Furthermore, we were not provided with information involving the dangers of using Methylphenidate (Ritalin) as "treatment" for Attention Deficit Hyperactivity Disorder. One of these dangers includes the fact that Methylphenidate, Ritalin causes constriction of veins and arteries, causing the heart to work overtime and inevitably leading to damage to the organ itself.
Tsja, als onterecht Ritalin wordt voorgeschreven snap ik dat hoge cijfer wel. Hoe is die link tussen Ritalin en die cijfers trouwens gelegd?quote:We were not made aware of the large number of children's deaths, that have been linked with these types of drugs used as "treatment".
Zonder op dit geval in te gaan (website niet gelezen & ook geen interesse in), kun jij denk ik ook niet ontkennen dat het levenslang slikken van Speed domweg niet gezond kan zijn voor je lichaam.quote:Op woensdag 1 juli 2009 13:59 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Sorry hoor, maar die website is een typisch voorbeeld van een overtrokken conclusie, onderbouwd met scheve argumenten:
[..]
Die 10 tot 20% wordt nergens bewezen, tevens wordt nergens bevestigd dat dit puur om AD(H)D medicatie gaat of ook om ander gebruik van deze stof.
[..]
Matthew had geen bewezen eerdere hartproblemen. Is er wel onderzoek naar gedaan? Staat nergens. Sterker nog, naar wat ik denk op te maken uit het verhaal is dat deze lui nog nooit eerder een dokter hebben gezien.
[..]
De schuld geven aan Ritalin terwijl een dokter een halfslachtige diagnosemethode hanteert? Die dokter zit misschien fout, dat wil niet zeggen dat de medicijnen fout zijn. Een weldenkend mens had zijn of haar vraagtekens bij deze diagnose gezet voordat ze hun kind Ritalin laten slikken.
[..]
Wederom een gebrek aan correcte begeleiding en monitoring, te wijten aan dokter en instanties die niet weten wat ze aan het doen zijn.
[..]
Tsja, als onterecht Ritalin wordt voorgeschreven snap ik dat hoge cijfer wel. Hoe is die link tussen Ritalin en die cijfers trouwens gelegd?
Kortom, ik kan deze website niet serieus nemen. Dat een kind is gestorven door een overhaast gestelde diagnose met behulp van een halfslachtige diagnosemethode, terwijl hier al jaren internationaal erkende diagnosemodellen voor zijn, is belachelijk en triest, maar niet te wijten aan het medicijn zelf.
Wel zou ik adviseren om goed in de gaten te houden of je diagnose op een normale en correcte manier wordt gesteld, en om je eigen gezondheid in de gaten te houden bij het gebruik van Ritalin of andere AD(H)D medicijnen. Zoals elke normaal nadenkende arts je zal vertellen overigens.
Zolang die amfetaminen een aangetoond tekort aan stoffen aanvullen tot een normaal niveau is de schade minimaal te noemen. Zodra je meer slikt dan je nodig hebt (of het niet nodig hebt) kan ik me voorstellen dat het vervelende dingen kan doen op de lange termijn.quote:Op woensdag 1 juli 2009 14:08 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Zonder op dit geval in te gaan (website niet gelezen & ook geen interesse in), kun jij denk ik ook niet ontkennen dat het levenslang slikken van Speed domweg niet gezond kan zijn voor je lichaam.
Natuurlijk is het afhankelijk van de dosering en hoe het lichaam zelf er op reageert, maar zowel Ritalin als Concerta blijven amfetamine (of familie). Naar mijn idee is er ook legio onderzoek dat aangetoond heeft dat amfetaminen niet gezond zijn.
Ik heb echt geen sjoege van die zaak , ook geen interesse in .quote:Op woensdag 1 juli 2009 14:55 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Zolang die amfetaminen een aangetoond tekort aan stoffen aanvullen tot een normaal niveau is de schade minimaal te noemen. Zodra je meer slikt dan je nodig hebt (of het niet nodig hebt) kan ik me voorstellen dat het vervelende dingen kan doen op de lange termijn.
Als je kind binnen 7(!) jaar overlijdt nadat hij aan Ritalin is begonnen is er meer aan de hand. Zelfs een fervent speedgebruiker leeft langer.
Bij kinderen wordt ADD/ADHD misschien te vaak vastgesteld. Bij volwassenen is er eerder sprake van onderdiagnose, heb ik het idee. Er zijn nog te veel vooroordelen, zoals dat het iets is waar kinderen overheen groeien, dat je voor een aandachtstekort altijd een slechte concentratie moet hebben, en dat je voor hyperactiviteit je als een soort Jochem Meyer moet gedragen.quote:Op dinsdag 30 juni 2009 15:18 schreef F04 het volgende:
Is het niet zo dat ADD vaak wordt over-gediagnosticeerd? Heb vroeger ook een test gedaan, maar daaruit kwam maar niet een duidelijk antwoord of ik nou autisme of AD(H)D had. Vaag allemaal...
Zelfs al is AD(H)D vastgesteld, dan hoef je nog niet persé aan de medicijnen. Dat is uiteindelijk jouw keuze. Als je echt niet wil, dan zou de psychiater jou niet mogen dwingen. Er zijn andere mogelijkheden zoals meditatie (dat kost wat tijd en veel zelfdiscipline) of neurofeedback (duur, niet bewezen). Vaak helpt het besef dat je een aandachtstekort hebt, jezelf al verder.quote:Op woensdag 1 juli 2009 11:37 schreef F04 het volgende:
Tsja, wat mijn diagnose betreft denk ik maar dat ik het een beetje ga verdoezelen... Ik heb geen zin om naast de AD's die ik slik ook nog zware anti ADHD medicijnen te gaan slikken zoals Ritalin.
dat zelde idee had ik vanmorge om de dokter te bellen voor een nieuwe afspraak, aan de andere kant weer niet. Toch maar even gebeld en morgen kan ik langs komen.quote:Op woensdag 1 juli 2009 21:45 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik ook weer ff een update. Ik moet al een week de psych bellen over medicatie.
In eerste instantie wilde ik wel concerta proberen, en weet je, nog steeds wil ik dat best doen maar ik sta niet meer zo achter de behandeling. Eerlijk gezegd vind ik de volgorde niet echt fijn tot nu toe.
Ik wil de psych eigenlijk bellen en hem vertellen dat ik best medicatie wil proberen maar dan eigenlijk op een ander moment in de behandeling. Dus niet: pillen -> groepsmeuk over adhd -> en coaching
maar: -> uitvinden waar Mevrouw_voor_jou tegenaan / vastloopt -> daarop coaching voor verandering van leefstijl (sporten etc) en daarna eventueel als aanvulling pillen. Maar in elk geval niet voordat ik + psych elkaar een beetje kennen en wat dingen hebben uitgeprobeerd.
En dit wil ik de psych al de hele week vertellen maar ergens vind ik mezelf echt zo'n epic fail (want ik maak weer iets niet af en ik moet weer dwars liggen en het anders doen dan de standaard) en daarom heb ik het tot nu toe steeds maar uitgesteld. En omdat ik niet stoer even dat nummer gedraaid heb en de psych netjes heb uitgelegd dat het anders moet voel ik me ook een fail.
Oww dat is wel een naar vicueus cirkeltje waar je nu inzit! Ik vind het plannetje dat je wilt voorleggen aan je psych eigenlijk wel heel goed en slim bedacht. En je bent juist niet lastig als je het zegt, want je geeft aan waaraan je behoefte hebt en dan kan hij/zij juist veel beter de behandeling op jou afstemmen.quote:Op woensdag 1 juli 2009 21:45 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik ook weer ff een update. Ik moet al een week de psych bellen over medicatie.
In eerste instantie wilde ik wel concerta proberen, en weet je, nog steeds wil ik dat best doen maar ik sta niet meer zo achter de behandeling. Eerlijk gezegd vind ik de volgorde niet echt fijn tot nu toe.
Ik wil de psych eigenlijk bellen en hem vertellen dat ik best medicatie wil proberen maar dan eigenlijk op een ander moment in de behandeling. Dus niet: pillen -> groepsmeuk over adhd -> en coaching
maar: -> uitvinden waar Mevrouw_voor_jou tegenaan / vastloopt -> daarop coaching voor verandering van leefstijl (sporten etc) en daarna eventueel als aanvulling pillen. Maar in elk geval niet voordat ik + psych elkaar een beetje kennen en wat dingen hebben uitgeprobeerd.
En dit wil ik de psych al de hele week vertellen maar ergens vind ik mezelf echt zo'n epic fail (want ik maak weer iets niet af en ik moet weer dwars liggen en het anders doen dan de standaard) en daarom heb ik het tot nu toe steeds maar uitgesteld. En omdat ik niet stoer even dat nummer gedraaid heb en de psych netjes heb uitgelegd dat het anders moet voel ik me ook een fail.
Wie herkend zich erin?quote:ADHD’ers zijn vaak bijzonder creatief en kunnen zeer enthousiast, spontaan, open en energiek zijn. ADHD’ers die hun aandacht zeer lang op één onderwerp kunnen richten (hyperfocussen) zijn soms in staat om tot geniale ontdekkingen of oplossingen te komen. Einstein is hier een bekend voorbeeld van. Verder kunnen ze erg gevoelig en zorgzaam zijn en een goed inlevingsvermogen hebben.
(hoera, ik heb ADHD: http://www10.antenna.nl/hersenstorm/Hoera.html)quote:1. Je bent een gevoelsmens en hebt een enorm rechtvaardigheidsgevoel.
2. Je kunt heel goed emoties van anderen invoelen.
3. Je kunt intenser van dingen genieten dan de meeste anderen.
4. Je bent creatief en blinkt vaak uit in theater, beeldende kunst of culinaire uitspattingen.
5. Je bent een kei in het bedenken van oplossingen.
6. Je bekijkt de wereld vanuit een unieke, onbevangen invalshoek.
7. Je bent fantastisch in het vinden van dingen (zoals geld op de grond) en mensen in een menigte.
8. Je bent verbazingwekkend scherpzinnig.
9. Je bent vaak de gangmaker op een feest en de dansvloer.
10. Je impulsiviteit maakt je een spontaan en openhartig mens.
11. Je kunt plezier hebben als geen ander.
12. Je bent energiek; vervuld van een krachtig en volhardend streven, wanneer je een doel wilt bereiken.
13. Je bent recht door zee.
14. Je wilt graag gewaardeerd worden en werkt daar ook hard voor.
15. Je bloeit op van positieve kritiek, maar doorziet huichelarij meteen.
16. Je maakt van je hart geen moordkuil.
17. Je bent ontzettend enthousiast en goed als je iets graag doet.
18. Je bent heel moeilijk voor de gek te houden.
19. Je komt voor jezelf op!
20. Je prikt onmiddellijk door uiterlijke schijn van mensen en zaken heen.
21. Je staat met beide benen op de grond.
22. Je maakt snel contact met anderen en bent daardoor een uitstekend netwerker.
23. Je voelt meteen aan wanneer er een unieke relatie tussen mensen en dingen bestaat.
24. Je kunt met alle lagen van de bevolking door een deur.
25. Je bent iemand die niet snel in een sleur terechtkomt of saai wordt.
26. Je bent origineel en hebt een groot gevoel voor humor.
27. Je bent de goed verstaander die vaak maar een half woord nodig heeft.
28. Je bent loyaal en gaat door het vuur voor mensen waarvan je houdt.
29. Niemand is meer hartstochtelijk dan jij, wanneer je gek bent van iets of op iemand.
30. Je doet iets eerder omdat je het wilt, dan omdat het moet. En wat je doet, doe je met hart en ziel!
Ja? Hebben jullie t verder nog ergens over gehad? Ik vond die 9 regels een beetje beperkt. Aan de hand daar van kan volgens mij mn halve omgeving wel een labeltje krijgenquote:Op maandag 29 juni 2009 12:49 schreef northernlight81 het volgende:
Ik mag hier vanaf nu officieel ook posten .
Net de diagnose gekregen (ADHD). Scoorde 8/9 op aandachtstekort (echt niet verwacht) en 9/9 op hyperactiviteit.
Ben wel opgelucht. Niet dat ik blij ben met het labeltje natuurlijk, maar als ik de behandeling zie denk ik echt dat ik daar iets aan ga hebben.
Dit zijn mijn puntjes waarvan ik direct zeg, hell yea, dat ben ik!quote:Je kunt intenser van dingen genieten dan de meeste anderen.
Je bent een kei in het bedenken van oplossingen.
Je bekijkt de wereld vanuit een unieke, onbevangen invalshoek.
Je bent vaak de gangmaker op een feest en de dansvloer.
Je bent energiek; vervuld van een krachtig en volhardend streven, wanneer je een doel wilt bereiken.
Je wilt graag gewaardeerd worden en werkt daar ook hard voor.
Je bloeit op van positieve kritiek, maar doorziet huichelarij meteen.
Niemand is meer hartstochtelijk dan jij, wanneer je gek bent van iets of op iemand.
Je doet iets eerder omdat je het wilt, dan omdat het moet. En wat je doet, doe je met hart en ziel!
Dat moet je zeker doen.quote:Op woensdag 1 juli 2009 21:45 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik ook weer ff een update. Ik moet al een week de psych bellen over medicatie.
In eerste instantie wilde ik wel concerta proberen, en weet je, nog steeds wil ik dat best doen maar ik sta niet meer zo achter de behandeling. Eerlijk gezegd vind ik de volgorde niet echt fijn tot nu toe.
Ik wil de psych eigenlijk bellen en hem vertellen dat ik best medicatie wil proberen maar dan eigenlijk op een ander moment in de behandeling. Dus niet: pillen -> groepsmeuk over adhd -> en coaching
maar: -> uitvinden waar Mevrouw_voor_jou tegenaan / vastloopt -> daarop coaching voor verandering van leefstijl (sporten etc) en daarna eventueel als aanvulling pillen. Maar in elk geval niet voordat ik + psych elkaar een beetje kennen en wat dingen hebben uitgeprobeerd.
En dit wil ik de psych al de hele week vertellen maar ergens vind ik mezelf echt zo'n epic fail (want ik maak weer iets niet af en ik moet weer dwars liggen en het anders doen dan de standaard) en daarom heb ik het tot nu toe steeds maar uitgesteld. En omdat ik niet stoer even dat nummer gedraaid heb en de psych netjes heb uitgelegd dat het anders moet voel ik me ook een fail.
Heel erg niet mij:quote:1. Je bent een gevoelsmens en hebt een enorm rechtvaardigheidsgevoel.
Ookal denk ik ook ontzettend veel na..
4. Je bent creatief en blinkt vaak uit in theater, beeldende kunst of culinaire uitspattingen.
8. Je bent verbazingwekkend scherpzinnig.
12. Je bent energiek; vervuld van een krachtig en volhardend streven, wanneer je een doel wilt bereiken.
14. Je wilt graag gewaardeerd worden en werkt daar ook hard voor.
17. Je bent ontzettend enthousiast en goed als je iets graag doet.
26. Je bent origineel en hebt een groot gevoel voor humor.
27. Je bent de goed verstaander die vaak maar een half woord nodig heeft.
29. Niemand is meer hartstochtelijk dan jij, wanneer je gek bent van iets of op iemand.
30. Je doet iets eerder omdat je het wilt, dan omdat het moet. En wat je doet, doe je met hart en ziel!
quote:7. Je bent fantastisch in het vinden van dingen (zoals geld op de grond) en mensen in een menigte.
9. Je bent vaak de gangmaker op een feest en de dansvloer.
11. Je kunt plezier hebben als geen ander.
19. Je komt voor jezelf op!
22. Je maakt snel contact met anderen en bent daardoor een uitstekend netwerker.
24. Je kunt met alle lagen van de bevolking door een deur.
25. Je bent iemand die niet snel in een sleur terechtkomt of saai wordt.
Tuurlijk, dat gesprek duurde langer dan 3 uur. Het invullen door haar van die uiteindelijke lijst met die 3x9 vragen was het laatste uur ofzo.quote:Op donderdag 2 juli 2009 13:18 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Ja? Hebben jullie t verder nog ergens over gehad? Ik vond die 9 regels een beetje beperkt. Aan de hand daar van kan volgens mij mn halve omgeving wel een labeltje krijgen
hehe dat dacht ik dus ook al ja.... ik had als kind ook minder last....quote:Op donderdag 2 juli 2009 18:54 schreef Maartel het volgende:
Ik had er als kind ook minder last van.. mijn eigen verklaring, en ook een beetje die van Psyq, is dat je als kind meer structuur van buitenaf krijgt.. Mijn ouders waren zeer controlerend, als ze zagen dat ik schooldingen liet liggen zaten ze er bijv. gelijk bovenop.
In zekere zin zou ik nu dus misschien ook beter functioneren als ik door anderen meer 'gecontroleerd' zou worden, maar aan de andere kant kan ik daar ook weer absoluut niet tegen
Als volwassene. Maar nu ik het weet zie ik inderdaad wel dat ik als kind waanzinnig veel moeite had om alles te volgen. Nooit een moment op school dat ik iets begreep of dat ik wist waar het over ging.quote:Op donderdag 2 juli 2009 18:51 schreef northernlight81 het volgende:
Hoe is dit bij de andere volwassen ADHD'ers? Hebben jullie al je hele leven dezelfde klachten in ongeveer dezelfde mate (met ups en downs uiteraard)?
En wat ik ook wil vragen aan de volwassen ADHD'ers: Is het bij jullie vastgesteld als volwassenen of als kind? (om even een kleine steekproef te doen ).
Duurde maar enkele minuutjesquote:Op donderdag 2 juli 2009 22:09 schreef Murmeli het volgende:
[..]
hehe dat dacht ik dus ook al ja.... ik had als kind ook minder last....
trouwens.......dat jullie het geduld hebben om heel die lijst te gaan invullen
Dat je een postitief zelfbeeld hebt zou ik zeggen...quote:
Dit lijstje heeft dan ook geen zak met ADD te makenquote:Ik las trouwens ooit een keer dat ADD ook heel veel met dromerigheid en concentratie te maken had, dit komt helemaal niet terug?
Als ras-narcist doe ik het ook niet voor minder.quote:Op vrijdag 3 juli 2009 07:46 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
Dat je een postitief zelfbeeld hebt zou ik zeggen...
Hahaha, same here. Ik heb gisteren bijna met meubulair lopen smijten (werkte thuis) omdat het gewoon niet lukte, terwijl de oplossing heel simpel isquote:Op vrijdag 3 juli 2009 11:07 schreef Thrackan het volgende:
Ook Hyperfocus heeft zo zijn nadelen.
Zo zat ik gister te zwoegen op een fout in een programma. Ik alles wat fout kon gaan afvangen en naar de log laten schrijven, uren mee bezig en dan blijkt het aan iets anders te liggen waar ik helemaal niet naar gekeken had.
Dus Hyperfocus: ja. Maar als ik daar in zit verlies ik wel een hoop dingen uit het oog die ik ook zou moeten bekijken.
Ik merk wel dat ik zo langzamerhand (in de afgelopen maanden) steeds beter leer te accepteren dat ik dingen niet (helemaal) voor elkaar krijg. Da's wel erg fijn voor iemand die ergens diep van binnen nog steeds gelooft dat ie perfect zou moeten zijn.
In de OP staat levente.nl. Daar vind je een lijstje die de meeste kenmeken opsomt.quote:Op vrijdag 3 juli 2009 11:13 schreef rodka het volgende:
[..]
Als ras-narcist doe ik het ook niet voor minder.
Anyways, is er dan ook een écht lijstje of heeft iedereen die nou gewoon voor jan lul zitten invullen?
Altijd leuk zo'n blinde vlekquote:Op vrijdag 3 juli 2009 11:14 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Hahaha, same here. Ik heb gisteren bijna met meubulair lopen smijten (werkte thuis) omdat het gewoon niet lukte, terwijl de oplossing heel simpel is
Kort: nee. Dit moet je niet gaan proberen uit te zingen tot september.quote:Op vrijdag 3 juli 2009 17:23 schreef Maartel het volgende:
Grrrr, even stoom afblazen hoor.
Ik had vandaag een gesprek met mijn Arbo-arts: omdat ik mijn oude functie niet meer trok (te druk/chaotisch) heb ik, tot mijn contract is uitgezongen, een tijdelijke andere functie gekregen.
Die trek ik alleen ook niet echt lekker, maar da's meer door gebrek aan uitdaging ws.. het eerste uur van de dag gaat t steeds prima, maar daarna krijg ik steeds het gevoel alsof ik 10 koppen koffie op heb en echt wég moet..
't is gewoon echt niet grappig meer om op die manier dan nog 7 uur door te slepen.
Nou heb ik opzich zoiets van 'tot september sleep ik me hier wel doorheen', al is t maar dankzij de 6 vakantieweken die ik nog op kan nemen.. Alleen gaf het UWV al aan dat ik beter in de ziektewet kan blijven zitten als ik wil dat zij dan nog iets voor me kunnen betekenen, als ik nu doorwerk gaan ze er dan ws ook vanuit dat ik dit werk blijkbaar prima kan.
Nou had de arbo-arts zoiets van "je werkgever heeft passend werk voor je geregeld, dus dat moet je gewoon doen, ookal vind je het misschien niet superleuk, en kun je meer"... kortom, hij ziet het als "ja, iedereen vind zijn werk wel eens een beetje vervelend". Daar zit ook wel een punt in (en 't is niet heel gek dat je met universitair denkniveau niet blij wordt van 8 uur lang stickertjes plakken of cijfertjes overtypen), maar ik heb toch 't gevoel dat 't bij mij toch wel even wat sterker dan dat is...
Nu ik langzaamaan al mijn vrije dagen opsnoep omdat ik dit echt geen volle weken doorkom, elke dag wel iemand bel omdat ik me geen raad meer weet met de situatie, en maar vooral héél veel pauzes neem om steeds weer voor een kwartiertje opgeladen te zijn, vraag ik me toch wel af of hier wel sprake is van "passend werk"
En je zou ze ook kunnen ervaren met ADHD of "gewoon" zonder stoornis. De kans dat een ADD'er een uitstekende netwerker is of gangmaker op een feest is sowieso kleiner dan bij de gemiddelde Nederlander.quote:Op vrijdag 3 juli 2009 09:39 schreef wallofdolls het volgende:
Niet helemaal waar: het zijn de positieve dingen die je zou kunnen ervaren als je ADD hebt
In september loopt je contract af?quote:Op vrijdag 3 juli 2009 17:23 schreef Maartel het volgende:
Grrrr, even stoom afblazen hoor.
Ik had vandaag een gesprek met mijn Arbo-arts: omdat ik mijn oude functie niet meer trok (te druk/chaotisch) heb ik, tot mijn contract is uitgezongen, een tijdelijke andere functie gekregen.
Die trek ik alleen ook niet echt lekker, maar da's meer door gebrek aan uitdaging ws.. het eerste uur van de dag gaat t steeds prima, maar daarna krijg ik steeds het gevoel alsof ik 10 koppen koffie op heb en echt wég moet..
't is gewoon echt niet grappig meer om op die manier dan nog 7 uur door te slepen.
Nou heb ik opzich zoiets van 'tot september sleep ik me hier wel doorheen', al is t maar dankzij de 6 vakantieweken die ik nog op kan nemen.. Alleen gaf het UWV al aan dat ik beter in de ziektewet kan blijven zitten als ik wil dat zij dan nog iets voor me kunnen betekenen, als ik nu doorwerk gaan ze er dan ws ook vanuit dat ik dit werk blijkbaar prima kan.
Nou had de arbo-arts zoiets van "je werkgever heeft passend werk voor je geregeld, dus dat moet je gewoon doen, ookal vind je het misschien niet superleuk, en kun je meer"... kortom, hij ziet het als "ja, iedereen vind zijn werk wel eens een beetje vervelend". Daar zit ook wel een punt in (en 't is niet heel gek dat je met universitair denkniveau niet blij wordt van 8 uur lang stickertjes plakken of cijfertjes overtypen), maar ik heb toch 't gevoel dat 't bij mij toch wel even wat sterker dan dat is...
Nu ik langzaamaan al mijn vrije dagen opsnoep omdat ik dit echt geen volle weken doorkom, elke dag wel iemand bel omdat ik me geen raad meer weet met de situatie, en maar vooral héél veel pauzes neem om steeds weer voor een kwartiertje opgeladen te zijn, vraag ik me toch wel af of hier wel sprake is van "passend werk"
Pfff. Ik begon alleen met dit lijstje om eens een positieve draai aan ADHD te geven. Er wordt zoveel negativiteit in dit top[ic gepost, wat ook logisch is want je bent pas met ADHD bezig als het je negatief beïnvloed.quote:Op zaterdag 4 juli 2009 11:49 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
En je zou ze ook kunnen ervaren met ADHD of "gewoon" zonder stoornis. De kans dat een ADD'er een uitstekende netwerker is of gangmaker op een feest is sowieso kleiner dan bij de gemiddelde Nederlander.
Wat mij betreft is het misschien leuk om in te vullen maar verder een ontzettend onzinnig lijstje.
Ja, die snap ik ook niet helemaal. Als je contract afloopt, heeft het UWV toch niets mee te maken of je in de ziektewet hebt gezeten? Dan ben je toch onverwijtbaar werkeloos en kan je toch gewoon aanspraak maken op een uitkering?quote:
Jep, en sluit het bedrijf ook. Ik maak dan idd aanspraak op een WW, alleen geeft het UWV wel aan dat in mijn geval een ziektewet 'strategischer' is als ik enige ondersteuning/advies wil bij het zoeken naar een nieuwe, passende baan.. vanuit de WW is het toch meer 'de eerste de beste baan aanpakken', en zoals het nu gaat lijkt me dat geen lange-termijn-oplossing.quote:
k reageerde met name op de post van rodka die zich afvroeg wat overal "ja" betekende.quote:Op zondag 5 juli 2009 11:54 schreef TumTum het volgende:
[..]
Pfff. Ik begon alleen met dit lijstje om eens een positieve draai aan ADHD te geven. Er wordt zoveel negativiteit in dit top[ic gepost, wat ook logisch is want je bent pas met ADHD bezig als het je negatief beïnvloed.
Het leek mij juist eens leuk om eens positief over ADHD te praten. ik weet van mezelf dat er ook positieve kanten aan zitten, zo heb ik vaak genoeg gehoord dat mijn enthousiasme zo meeslepend is, dat ik zo goed de positieve kant van dingen kan bekijken en dat ik altijd vrolijk ben. (die mensen zien mijn dipjes uiteraard niet, doe hou ik wel verborgen).
Tuurlijk 'klopt' het lijstje niet, maar dat doet het algemene lijstje met symptomen OOK niet. Dat zijn ook allemala dingen die voor 'normale' mensen van toepassing zijn. Daar is hier discussie genoeg over geweest. Dit soort lijstjes zijn gewoon goed om jezelf een spiegel voor te houden, en ik vond het wel eens leuk om er eens iets positiefs mee te doen.
Ah, dan snap ik het ook beter.quote:Op zondag 5 juli 2009 12:08 schreef Maartel het volgende:
[..]
Jep, en sluit het bedrijf ook. Ik maak dan idd aanspraak op een WW, alleen geeft het UWV wel aan dat in mijn geval een ziektewet 'strategischer' is als ik enige ondersteuning/advies wil bij het zoeken naar een nieuwe, passende baan.. vanuit de WW is het toch meer 'de eerste de beste baan aanpakken', en zoals het nu gaat lijkt me dat geen lange-termijn-oplossing.
Plus dat de huidige vervangende functie eigenlijk alleen maar een oplossing is omdat het tijdelijk is.. de enige manier waarop ik die maanden doorkom is door al m'n vrije dagen op te nemen, en dat zou toch eigenlijk niet de bedoeling moeten zijn..
Duidelijk.quote:Op zondag 5 juli 2009 12:14 schreef _Ophelia_ het volgende:
k reageerde met name op de post van rodka die zich afvroeg wat overal "ja" betekende.
Ik zie ADHD overigens ook niet als een probleem, het is vgewoon een deel van hoe ik in elkaar zit en ik ben best tevreden met mezelf, vandaar dat ik misschien ook weinig met dat soort lijstjes kan.
Ik zag ook iets dergelijks terugkomen in de "verplichte" introductiegroep bij PsyQ, mensen die een splitsing maken, dit gedrag is mijn ADHD en dit andere stukje ben ikzelf. Ik snap daar echt niets van, het stempeltje dat ik gekregen heb verandert niets wezenlijks aan mijzelf, ik ben geworden wie ik ben mét die afwijking. Ik vind het een beetje een schizofreen idee om, omdat het beestje een naam heeft gekregen jezelf op te delen in "ik" en "ADHD".quote:Op zondag 5 juli 2009 12:36 schreef TumTum het volgende:
[..]
Duidelijk.
Ik zit wat dat betreft nog vol in de acceptatiefase, vooral wat betreft van enige beperkingen door mn ADHD. Je hebt ook gelijk, ADHD is gewoon een onderdeel van jezelf, maar voor mij helpt het bij het accepteren ervan om te ook positieve eigenschappen van mijn persoonlijkheid aan ADHD te linken.
Dat werkt bij mij ook idd. Ik werd als kind altijd helemaal hyper van veel suiker. Ik mocht ook nooit van die felgekleurde Ranja, dat had een driedubbel effect, met dat spul achter mijn kiezen vergat ik toen ik acht was nog om naar de wc te gaanquote:Op zondag 5 juli 2009 12:37 schreef tho_Omas het volgende:
Het allerbeste werkte bij mij een volledig suikervrij dieet. Ik had toen zelfs 10en als eindcijfer.
Je hebt helemaal gelijk. Je bent wie je bent, met of zonder afwijking. Het probleem is dat ik nu 28 ben en pas een paar maanden geleden de diagnose ADHD heb gekregen.quote:Op zondag 5 juli 2009 13:10 schreef _Ophelia_ het volgende:
Ik zag ook iets dergelijks terugkomen in de "verplichte" introductiegroep bij PsyQ, mensen die een splitsing maken, dit gedrag is mijn ADHD en dit andere stukje ben ikzelf. Ik snap daar echt niets van, het stempeltje dat ik gekregen heb verandert niets wezenlijks aan mijzelf, ik ben geworden wie ik ben mét die afwijking. Ik vind het een beetje een schizofreen idee om, omdat het beestje een naam heeft gekregen jezelf op te delen in "ik" en "ADHD".
(Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat het niet zinvol is om bewust bezig te zijn met gedrag dat voortkomt uit ADHD, de manier van praten klinkt me alleen zo vreemd in de oren)
Dat zijn van die hele domme uitspraken. HEt is pure onzin. Dan moet je eigenlijk direct aangeven dat jij daar moeite mee hebt, meer dan anderen.quote:Op vrijdag 3 juli 2009 17:23 schreef Maartel het volgende:
Grrrr, even stoom afblazen hoor.
Ik had vandaag een gesprek met mijn Arbo-arts: omdat ik mijn oude functie niet meer trok (te druk/chaotisch) heb ik, tot mijn contract is uitgezongen, een tijdelijke andere functie gekregen.
Die trek ik alleen ook niet echt lekker, maar da's meer door gebrek aan uitdaging ws.. het eerste uur van de dag gaat t steeds prima, maar daarna krijg ik steeds het gevoel alsof ik 10 koppen koffie op heb en echt wég moet..
't is gewoon echt niet grappig meer om op die manier dan nog 7 uur door te slepen.
Nou heb ik opzich zoiets van 'tot september sleep ik me hier wel doorheen', al is t maar dankzij de 6 vakantieweken die ik nog op kan nemen.. Alleen gaf het UWV al aan dat ik beter in de ziektewet kan blijven zitten als ik wil dat zij dan nog iets voor me kunnen betekenen, als ik nu doorwerk gaan ze er dan ws ook vanuit dat ik dit werk blijkbaar prima kan.
Nou had de arbo-arts zoiets van "je werkgever heeft passend werk voor je geregeld, dus dat moet je gewoon doen, ookal vind je het misschien niet superleuk, en kun je meer"... kortom, hij ziet het als "ja, iedereen vind zijn werk wel eens een beetje vervelend". Daar zit ook wel een punt in (en 't is niet heel gek dat je met universitair denkniveau niet blij wordt van 8 uur lang stickertjes plakken of cijfertjes overtypen), maar ik heb toch 't gevoel dat 't bij mij toch wel even wat sterker dan dat is...
Nu ik langzaamaan al mijn vrije dagen opsnoep omdat ik dit echt geen volle weken doorkom, elke dag wel iemand bel omdat ik me geen raad meer weet met de situatie, en maar vooral héél veel pauzes neem om steeds weer voor een kwartiertje opgeladen te zijn, vraag ik me toch wel af of hier wel sprake is van "passend werk"
Hwoah. En dan kom je weer in de theorie die nu een beetje gaande is: geestesziekten zijn vaak persoonlijke variaties op een zelfde defect in de hersenen.quote:Op maandag 6 juli 2009 23:20 schreef Thrackan het volgende:
Even een zeikpost hoor.
Doordat iemand net zo vriendelijk was om mij even tegen hem aan te laten ouwehoeren heb ik eigenlijk mijn eigen knooppunt naar voren gehaald.
Mocht ik het nog niet genoemd hebben, mijn "working title" bij PsyQ is dysthymie, oftewel een langdurige constante staat van depressie, maar niet zo enorm diep als een "echte" depressie.
Ik kwam bij PsyQ om te kijken of mijn problemen verband konden hebben met ADD. Dit aangezien ik zeker de laatste jaren erg last heb om me op "verplichte" dingen te concentreren. Ergens in duiken wat ik leuk vind gaat prima.
Echter kan ik hierbij ook zeggen dat ik de laatste jaren steeds minder dingen leuk ben gaan vinden. Interesse ebt weg en de moed om ergens aan te beginnen is vaker ver te zoeken dan ergens in de buurt.
Aangezien ik in mijn kinderjaren "te weinig" problemen met concentratie heb vertoond en mijn ouders rond mijn 12e in een serieuze depressie zijn geraakt kan ik mij aardig vinden in de voorlopige conclusie van PsyQ.
Hierin zit echter ook mijn knelpunt en iets waar ik, rationeel of niet, enorm bang voor ben:
In de tijd dat mijn ouders met die depressies te maken hadden heb ik gezien wat antidepressiva met een mens kunnen doen. Voor Ritalin heb ik geen enkele angst, maar om mezelf half af te stompen om me "beter te voelen", dat gaat er bij mij niet bepaald makkelijk in. Ik ben heel erg bang dat ik met antidepressiva mijn gevatheid en creativiteit kwijt ga raken, terwijl dat juist de dingen zijn waar ik nu nog het dagelijks leven mee doorkom.
Misschien niet zo juist geplaatst in het ADD topic, maar goed ik ben nog steeds een "work in progress".
Misschien raar, maar ik ben dus eens naar een iriscopist geweest en naar een andere natuurgeneeskundige en die constateerden dat ik respectievelijk zeer dunne zenuwen had (wat misschien de lage verwerkingssnelheid die bij AD(H)D hoort beinvloedt) en dat ik eigenlijk na een dag werken mezelf moest dwingen om de dag te verwerken en niet te veel dingen meer moest ondernemen plus rustig aan moest doen met bronnen van prikkels als computer/tv/telefoon (past ook heel erg bij AD(H)D ). En zoals je ziet lukt het me ook heel goedquote:Op dinsdag 7 juli 2009 00:06 schreef Maartel het volgende:
Mja, maar da's dus 't lastige, veel mensen snappen 't gewoon niet..
Ik zelf soms eigenlijk ook niet als ik er rationeel over nadenk
Hier kan ik heel kort op zijn: antidepressiva hoeven je niet af te stompen. ik slik ze zelf en heb de grootste lol en voel eigenlijk meer dan ik voelde voor ik eraan zat. Denk dat mijn angst voor gevoelens wat is afgenomen waardoor ik ze makeklijker toelaat (angst neemt ook af door AD). en ook met AD kan ik me nog superkut voelen. het gebeurt niet om de haverklap, maar als het echt kut gaat voel ik me ook echt kut.quote:Op maandag 6 juli 2009 23:20 schreef Thrackan het volgende:
Even een zeikpost hoor.
Doordat iemand net zo vriendelijk was om mij even tegen hem aan te laten ouwehoeren heb ik eigenlijk mijn eigen knooppunt naar voren gehaald.
Mocht ik het nog niet genoemd hebben, mijn "working title" bij PsyQ is dysthymie, oftewel een langdurige constante staat van depressie, maar niet zo enorm diep als een "echte" depressie.
Ik kwam bij PsyQ om te kijken of mijn problemen verband konden hebben met ADD. Dit aangezien ik zeker de laatste jaren erg last heb om me op "verplichte" dingen te concentreren. Ergens in duiken wat ik leuk vind gaat prima.
Echter kan ik hierbij ook zeggen dat ik de laatste jaren steeds minder dingen leuk ben gaan vinden. Interesse ebt weg en de moed om ergens aan te beginnen is vaker ver te zoeken dan ergens in de buurt.
Aangezien ik in mijn kinderjaren "te weinig" problemen met concentratie heb vertoond en mijn ouders rond mijn 12e in een serieuze depressie zijn geraakt kan ik mij aardig vinden in de voorlopige conclusie van PsyQ.
Hierin zit echter ook mijn knelpunt en iets waar ik, rationeel of niet, enorm bang voor ben:
In de tijd dat mijn ouders met die depressies te maken hadden heb ik gezien wat antidepressiva met een mens kunnen doen. Voor Ritalin heb ik geen enkele angst, maar om mezelf half af te stompen om me "beter te voelen", dat gaat er bij mij niet bepaald makkelijk in. Ik ben heel erg bang dat ik met antidepressiva mijn gevatheid en creativiteit kwijt ga raken, terwijl dat juist de dingen zijn waar ik nu nog het dagelijks leven mee doorkom.
Misschien niet zo juist geplaatst in het ADD topic, maar goed ik ben nog steeds een "work in progress".
Die tweede alinea klinkt heel erg bekend.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 09:49 schreef Maartel het volgende:
Heeft iemand hier wel eens met zijn werkgever besproken dat 't allemaal niet lekker ging door ADD, in mijn geval vooral door een mix van gebrek aan motivatie, verveling en onrust?
Ik hoor mijn werkgever al zeggen "Ja, we zijn allemaal weleens verveeld of minder gemotiveerd, maar je doet gewoon je werk..", en dan ben ik zo uitgeluld
Ik weet dat het bij mij wel sterker dan dat is, ik word gewoon elke dag na het eerste uur gek van onrust en wil alleen nog maar 'weg', maar hoe leg je zoiets uit?
Als ik dan begin 'ja maar met ADD is dat allemaal erger', dan krijg ik weer zo'n 'die nieuwe diagnose komt je wel erg goed uit, hè?'-blik..
Tevens: als mijn werkgever dan zou vragen "Wat moet er aan je werk veranderen?" dan zou ik op dit moment geen idee hebben, want ik heb nog nooit een baan gehad die ik echt fatsoenlijk uit kon houden
Het is altijd óf enorm verveeld raken en dan (tot nu toe) altijd impulsief ontslag nemen om maar weg te zijn, óf gemotiveerd zijn en mezelf binnen een paar weken overspannen werken omdat er geen rem op zit..
Is dan iets vinden in de richting van je hobby;s niet een idee? Iets met Grafisch Design icm fotografie ed.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 10:29 schreef Maartel het volgende:
Ik ben de winkel inmiddels uit, daar was t een duidelijk verhaal van 't is allemaal te veel, te veel prikkels, ik ben halverwege de dag helemaal uitgeblust', dat begrepen ze wel. Nu heb ik vervangend werk op t hoofdkantoor en is t eigenlijk het omgekeerde. Ik kan er slecht tegen dat ik de hele dag door losse klusjes krijg, die ik steeds heel snel af heb (waarop dan vaak een reactie volgt van 'ja, uhm.. Wat kunnen we je nog meer laten doen?'
Verder mis ik elke vorm van uitdaging in karweitjes als 300 cd's stickeren, 50 a4tjes overtikken in excel e.d.
Botweg gezegd kan het me allemaal totaal niet boeien, en ben ik vooral continu op zoek naar manieren om de dag zo snel mogelijk door te komen.. Neem ik dan maar weer even een extra pauze waarna ik weer een half uur redelijk door kan werken, en daarna slaat de verveling weer toe. Er komt gewoon geen eind aan de dag, en als ik er bij stilsta dat ik nog vier van zulke dagen voor de boeg heb wil ik helemaal accuut opstappen.
In mijn vrije tijd verval ik te vaak in passiviteit de laatste tijd. En als ik bijv wat met vrienden doe kijk ik, hoe leuk t ook is, toch altijd vooruit naar 'weer naar huis gaan en niets hoeven'.
Wb hobby's, vooral op t creatieve vlak: dingen ontwerpen, fotograferen, filmen, monteren e.d.
misschien kan je uitleggen dat jij er erg depressief van word als je dit moet blijven doen. en dan vragen of je ze bij wat anders kan helpen.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 10:29 schreef Maartel het volgende:
Ik ben de winkel inmiddels uit, daar was t een duidelijk verhaal van 't is allemaal te veel, te veel prikkels, ik ben halverwege de dag helemaal uitgeblust', dat begrepen ze wel. Nu heb ik vervangend werk op t hoofdkantoor en is t eigenlijk het omgekeerde. Ik kan er slecht tegen dat ik de hele dag door losse klusjes krijg, die ik steeds heel snel af heb (waarop dan vaak een reactie volgt van 'ja, uhm.. Wat kunnen we je nog meer laten doen?'
Verder mis ik elke vorm van uitdaging in karweitjes als 300 cd's stickeren, 50 a4tjes overtikken in excel e.d.
Botweg gezegd kan het me allemaal totaal niet boeien, en ben ik vooral continu op zoek naar manieren om de dag zo snel mogelijk door te komen.. Neem ik dan maar weer even een extra pauze waarna ik weer een half uur redelijk door kan werken, en daarna slaat de verveling weer toe. Er komt gewoon geen eind aan de dag, en als ik er bij stilsta dat ik nog vier van zulke dagen voor de boeg heb wil ik helemaal accuut opstappen.
In mijn vrije tijd verval ik te vaak in passiviteit de laatste tijd. En als ik bijv wat met vrienden doe kijk ik, hoe leuk t ook is, toch altijd vooruit naar 'weer naar huis gaan en niets hoeven'.
Wb hobby's, vooral op t creatieve vlak: dingen ontwerpen, fotograferen, filmen, monteren e.d.
Tsja het wordt zo ondertussen een oorzaak-gevolg verhaaltje, waarbij ik me meen te herinneren dat ik eerder gedemotiveerd raakte dan dat mijn concentratieproblemen op begonnen te spelen. En omdat dat allemaal in de tijd was dat mijn ouders net in de depressie zaten zou het sommetje wel kunnen kloppen.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 00:09 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Hwoah. En dan kom je weer in de theorie die nu een beetje gaande is: geestesziekten zijn vaak persoonlijke variaties op een zelfde defect in de hersenen.
Als je het ook ziet hoeveel overlap de meeste ziekten hebben. En meestal zijn die zaken ook verschillende niveaus van hetzelfde. Ik ben regelmatig voor schizofreen uitgemaakt door de GGZ. Maar ik zie het meer als een soort van eh. Eerst ben je depressief, daarna word je neurotisch, daarna word je psychotisch (wat ik overigens naar mijn idee nog zelden of niet geweest ben, maar soms wel naar neig).
Alles komt eigenlijk neer op overbelasting van je zenuwen, met wellicht als oorzaak dat je en lage verwerkingssnelheid hebt of moeite hebt met de realiteit niet uit het oog te verliezen (AD(H)D of autisme).
Ik bedoel: het lijkt mij niet raar als je permanent depressief bent als je AD(H)D hebt.
Bovendien moet je eens goed bedenken hoe je vroeger omging met zaken buiten je vrije tijd. Ik kwam er achter dat ik op school weliswaar als een speer ging: ik had meer dan eens het idee dat ik geen hol opving, laat staan snapte, van wat de meester zei. Ook bijvoorbeeld met lezen. Ik kon vrij snel lezen en zat ook binnen een paar jaar in het hoogte groepje, maar echt doordringen wat ik las deed het niet.
Thanks, ik denk dat ik mijn "ervaring" vooral baseer op mijn ouders toendertijd, waarbij natuurlijk wel meegewogen moet worden dat ze juist door de depressie zelf al afgestompt werden. Dat was dan ook wel een flink putje dieper als waar ik me nu in bevind, aangezien ik nog enigzins kan functioneren overdag.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 09:46 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Hier kan ik heel kort op zijn: antidepressiva hoeven je niet af te stompen. ik slik ze zelf en heb de grootste lol en voel eigenlijk meer dan ik voelde voor ik eraan zat. Denk dat mijn angst voor gevoelens wat is afgenomen waardoor ik ze makeklijker toelaat (angst neemt ook af door AD). en ook met AD kan ik me nog superkut voelen. het gebeurt niet om de haverklap, maar als het echt kut gaat voel ik me ook echt kut.
En je kan verder eens in het topic medicatie bij psychische klachten lezen, daar staan meer gebruikerservaringen in. Er zijn heel veel soorten AD trouwens. ik had eerst andere (citalopram) maar teveel last van bijwerkingen. nu heb ik lexapro en bijna nergens meer last van.
Dus bang hoef je er niet voor te zijn. En als het je niet bevalt dan kan je na een aantal maanden gewoon stoppen natuurlijk. Tegenwoordig hebben ze ook pillen met wat minder bijwerkingen volgens mij (die 2 die ik net noemde oa).
Niet dat ik er reclame voor wil maken, het zijn geen snoepjes natuurlijk. Maar i kzou me niet door angst laten leiden. je zou evt wel kunnen beslissen dat je medicijnen geen goede optie vindt en bijv met alleen therapie aan je probleem wil werken. of je probeert dat eerst en daarna evt medicijnen.
ok dat was dus niet zo'n korte reactie
sterkte!
Nja, het onhandige is dat ik juist in mijn gesprek naar de arbo-arts vorige week niet wist hoe ik het aan moest kleden.. Die had zoiets van "tja, we vinden allemaal ons werk wel eens vervelend, we hebben je nu minder stressvol werk gegeven en daar zul je het toch mee moeten doen"quote:Op dinsdag 7 juli 2009 12:09 schreef Murmeli het volgende:
[..]
misschien kan je uitleggen dat jij er erg depressief van word als je dit moet blijven doen. en dan vragen of je ze bij wat anders kan helpen.
ik heb zelf een paar weekn geleden aan mn manageraangegegen dat ik depressief word van mijn werk en dat snapte ie wel. nu heb ik tijdelijk ander werk gekregen bij een andere afdeling en die zijn helemaal blij met mij
en daarna ga ik weer een ander klusje doen. dit is maar voor 2 maanden dus lekker kort
zit nog wel teveel op fok enzo maar wel wat minder dan eerst.
je kan ook je arbo arts eens bellen en daar gaan vragen hoe je het kan inkleden.
Ik ken dat gevoel wel, maar leg dat maar eens uit aan mensen :s. Heb jij een coach of mentor met wie je dat soort dingen kan bespreken?quote:Op dinsdag 7 juli 2009 20:26 schreef Maartel het volgende:
[..]
Nja, het onhandige is dat ik juist in mijn gesprek naar de arbo-arts vorige week niet wist hoe ik het aan moest kleden.. Die had zoiets van "tja, we vinden allemaal ons werk wel eens vervelend, we hebben je nu minder stressvol werk gegeven en daar zul je het toch mee moeten doen"
Ik liet me wellicht ook wel een beetje onder de tafel lullen, want ik begin op zo'n moment dan ook weer te denken "tja, misschien stel ik me aan en moet ik gewoon niet zo moeilijk doen.."
Maar vandaag was weer een duidelijk geval van 'het gaat zo echt niet':
Ik begon om 12 uur met werken, in het kort was het eigenlijk gewoon aan één stuk door juiste cdtjes bij hun doosjes zoeken, en die dan vullen..
Het eerste uur was ik (zoals eigenlijk altijd) gewoon lekker bezig, had ook zoiets van "Nou, dit gaat me eigenlijk wel prima af".. daarna sloeg al langzaam wat onrust toe, een gevoel van "pfff, moet ik nou echt nog de hele middag?".. Maargoed, niet aanstellen en doorwerken.. totdat ik rond een uur of 4 echt doodop was.. ik nam me nog voor om iig nog één kratje af te maken en dan iets eerder naar huis te gaan, maar zelfs dat kreeg ik gewoon niet meer voor elkaar..
Ik snapte het zelf weer voor geen meter want 'hoe moeilijk is het nou om nog een paar cdtjes in hun doosje te stoppen?', maar ik was gewoon OP.
Daarna zeker weer 2 uur nodig gehad om een beetje bij te trekken, weer helder te kunnen zien, etc.. echt het gevoel alsof ik zwaar over mijn grenzen heen gegaan was, en dan hebben we het over 4 uurtjes werken, met minstens één keer per uur wel een paar minuten pauze
Nu, 4 uur later, ben ik mentaal nog steeds moe, ik kan t amper opbrengen om mijn active topics een beetje te lezen, wat normaal altijd juist lekker bijkomen is na 't werk..
heb je dan ook zo een superhyper gevoel? alsof je gewoon een sprintje moet trekken om dat gevoel het kwijt te raken?quote:Op dinsdag 7 juli 2009 20:26 schreef Maartel het volgende:
[..]
Nja, het onhandige is dat ik juist in mijn gesprek naar de arbo-arts vorige week niet wist hoe ik het aan moest kleden.. Die had zoiets van "tja, we vinden allemaal ons werk wel eens vervelend, we hebben je nu minder stressvol werk gegeven en daar zul je het toch mee moeten doen"
Ik liet me wellicht ook wel een beetje onder de tafel lullen, want ik begin op zo'n moment dan ook weer te denken "tja, misschien stel ik me aan en moet ik gewoon niet zo moeilijk doen.."
Maar vandaag was weer een duidelijk geval van 'het gaat zo echt niet':
Ik begon om 12 uur met werken, in het kort was het eigenlijk gewoon aan één stuk door juiste cdtjes bij hun doosjes zoeken, en die dan vullen..
Het eerste uur was ik (zoals eigenlijk altijd) gewoon lekker bezig, had ook zoiets van "Nou, dit gaat me eigenlijk wel prima af".. daarna sloeg al langzaam wat onrust toe, een gevoel van "pfff, moet ik nou echt nog de hele middag?".. Maargoed, niet aanstellen en doorwerken.. totdat ik rond een uur of 4 echt doodop was.. ik nam me nog voor om iig nog één kratje af te maken en dan iets eerder naar huis te gaan, maar zelfs dat kreeg ik gewoon niet meer voor elkaar..
Ik snapte het zelf weer voor geen meter want 'hoe moeilijk is het nou om nog een paar cdtjes in hun doosje te stoppen?', maar ik was gewoon OP.
Daarna zeker weer 2 uur nodig gehad om een beetje bij te trekken, weer helder te kunnen zien, etc.. echt het gevoel alsof ik zwaar over mijn grenzen heen gegaan was, en dan hebben we het over 4 uurtjes werken, met minstens één keer per uur wel een paar minuten pauze
Nu, 4 uur later, ben ik mentaal nog steeds moe, ik kan t amper opbrengen om mijn active topics een beetje te lezen, wat normaal altijd juist lekker bijkomen is na 't werk..
Houd wel in je achterhoofd dat ze je voor add hoogst waarschijnlijk willen behandelen met medicatiequote:Op dinsdag 7 juli 2009 20:10 schreef RRGJL het volgende:
Nou, ik heb dus waarschijnlijk ook ADD
Ik was zelf door onderzoek op internet een beetje in dubio tussen Asperger syndroom en ADD, maar de onderzoeker waar ik nu 2 gesprekken mee heb gehad en die me een aantal tests heeft laten afleggen heeft toch meer het vermoeden dat het ADD is. Voor een officiele diagnose wil ze nog een gesprek met mijn moeder ivm. mijn jeugd enzo. Ben benieuwd Na de zomer(vakantie) weet ik helaas pas meer
Vanwaar deze spontane uiting van kritiek? Nieuwsberichtje gelezen?quote:Op dinsdag 7 juli 2009 23:19 schreef 2strive4 het volgende:
[..]
Houd wel in je achterhoofd dat ze je voor add hoogst waarschijnlijk willen behandelen met medicatie
dat is bij asperger vaak niet het geval
wat het voor hun interessanter (winstgevender) maakt om je met ad(h)d te diagnosticeren..
dat is lopende band werk voor ze
die trajectjes
Ik ben ruimschoots op de hoogte van de medicatie die je krijgt of kunt krijgen en weet wel wat meer van psychologie / psychiatrie / neurologie af dan de gemiddelde mens aangezien het mijn 'hobby' is. Geen zorgen dus. Ik weet niet eens of ik wel medicatie wil, aangezien ik al mijn hele leven hiermee om ga.quote:Op woensdag 8 juli 2009 04:31 schreef 2strive4 het volgende:
Voor volwassenen met asperger is er niet echt een behandeling/therapie. dus daar wordt minimaal op verdiend
als je aan de adhd medicatie gaat dan kan men genoeg consulten aan je kwijt.. doordat je steeds (vooral in het begin) terug moet komen om de medicatie aan te passen (om de dosis op te bouwen of als een bepaald medicijn niet aan slaat, een ander medicijn te proberen)
Mij maakt het niks uit hoor.. ik heb ook niks tegen cocaïne gebruikers, doe je ding.
Ik vind het alleen wel jammer als mensen uit onwetendheid verslaafd worden aan psychotica..
Je kunt het ook omdraaien als je met je baas praat. Dus in plaats van 'ik word gek van verveling' kun je zeggen 'ik wil graag meer uitdaging en afwisseling'. En dan uitleggen dat je door je add wat meer uitdaging en afwisseling nodig hebt dan de meeste mensen. Dan breng je het al heel positief. En misschien heb je zelf al wel klussen gezien die je op kan pakken en vraag of je dat mag doen.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 09:49 schreef Maartel het volgende:
Heeft iemand hier wel eens met zijn werkgever besproken dat 't allemaal niet lekker ging door ADD, in mijn geval vooral door een mix van gebrek aan motivatie, verveling en onrust?
Ik hoor mijn werkgever al zeggen "Ja, we zijn allemaal weleens verveeld of minder gemotiveerd, maar je doet gewoon je werk..", en dan ben ik zo uitgeluld
Ik weet dat het bij mij wel sterker dan dat is, ik word gewoon elke dag na het eerste uur gek van onrust en wil alleen nog maar 'weg', maar hoe leg je zoiets uit?
Als ik dan begin 'ja maar met ADD is dat allemaal erger', dan krijg ik weer zo'n 'die nieuwe diagnose komt je wel erg goed uit, hè?'-blik..
Tevens: als mijn werkgever dan zou vragen "Wat moet er aan je werk veranderen?" dan zou ik op dit moment geen idee hebben, want ik heb nog nooit een baan gehad die ik echt fatsoenlijk uit kon houden
Het is altijd óf enorm verveeld raken en dan (tot nu toe) altijd impulsief ontslag nemen om maar weg te zijn, óf gemotiveerd zijn en mezelf binnen een paar weken overspannen werken omdat er geen rem op zit..
Dat hyper-gevoel ben ik dan al voorbij. In eerste instantie krijg ik dat wel van verveling en onrust, en dan wil even een stukje wandelen of iets anders doen nog wel helpen, maar als ik eenmaal echt opgebrand ben dan kan ik echt niets meer opbrengen en is even relaxen (op bank hangen met muziek oid) eigenlijk het enige wat nog helpt.. zoals gister is het bijkomen dan ook niet meer iets wat ik met een half uurtje voor elkaar krijg..quote:Op dinsdag 7 juli 2009 23:17 schreef 2strive4 het volgende:
[..]
heb je dan ook zo een superhyper gevoel? alsof je gewoon een sprintje moet trekken om dat gevoel het kwijt te raken?
dat heb ik namelijk wel.. als ik iets saais voor te lang doe, dan ga ik me gewoon naar voelen (soort van moe/hyper)
als je dan bij wijze van spreken een paar keer snel een trap op en af gaat en een beetje gek doet, dan is je hoofd weer wat leger
Even over je probleem om dit direct bij je baas/leidinggevende/contactpersoon neer te leggen.quote:Op woensdag 8 juli 2009 09:32 schreef Maartel het volgende:
[..]
Dat hyper-gevoel ben ik dan al voorbij. In eerste instantie krijg ik dat wel van verveling en onrust, en dan wil even een stukje wandelen of iets anders doen nog wel helpen, maar als ik eenmaal echt opgebrand ben dan kan ik echt niets meer opbrengen en is even relaxen (op bank hangen met muziek oid) eigenlijk het enige wat nog helpt.. zoals gister is het bijkomen dan ook niet meer iets wat ik met een half uurtje voor elkaar krijg..
In mijn oude functie had ik meer uitdaging maar bereikte ik halverwege de dag ook dit punt.. het voornaamste verschil was dat ik dan nog langer doorsleepte omdat ik iig nog gemotiveerd was door te bijten, maar uiteindelijk resulteerde dat alleen maar in dat ik er uiteindelijk nog meer doorheen zat..
Het lijkt wel of ik, wat ik ook doe, heel slecht in staat ben om een hele dag te werken zonder mentaal volkomen uitgeput te raken....
ik laat me idd ook vaak onder tafel lullen, en me aanpraten dat het aan mij ligt en ik meer mn best moet doen (dat was bij de arbo). daarna toch naar mn baas gegaan en gezegd dat ik er depressief van werd en die snapte het ineens wel... toen snapte de arbo het daarna ook ineens.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 20:26 schreef Maartel het volgende:
[..]
Nja, het onhandige is dat ik juist in mijn gesprek naar de arbo-arts vorige week niet wist hoe ik het aan moest kleden.. Die had zoiets van "tja, we vinden allemaal ons werk wel eens vervelend, we hebben je nu minder stressvol werk gegeven en daar zul je het toch mee moeten doen"
Ik liet me wellicht ook wel een beetje onder de tafel lullen, want ik begin op zo'n moment dan ook weer te denken "tja, misschien stel ik me aan en moet ik gewoon niet zo moeilijk doen.."
Maar vandaag was weer een duidelijk geval van 'het gaat zo echt niet':
Ik begon om 12 uur met werken, in het kort was het eigenlijk gewoon aan één stuk door juiste cdtjes bij hun doosjes zoeken, en die dan vullen..
Het eerste uur was ik (zoals eigenlijk altijd) gewoon lekker bezig, had ook zoiets van "Nou, dit gaat me eigenlijk wel prima af".. daarna sloeg al langzaam wat onrust toe, een gevoel van "pfff, moet ik nou echt nog de hele middag?".. Maargoed, niet aanstellen en doorwerken.. totdat ik rond een uur of 4 echt doodop was.. ik nam me nog voor om iig nog één kratje af te maken en dan iets eerder naar huis te gaan, maar zelfs dat kreeg ik gewoon niet meer voor elkaar..
Ik snapte het zelf weer voor geen meter want 'hoe moeilijk is het nou om nog een paar cdtjes in hun doosje te stoppen?', maar ik was gewoon OP.
Daarna zeker weer 2 uur nodig gehad om een beetje bij te trekken, weer helder te kunnen zien, etc.. echt het gevoel alsof ik zwaar over mijn grenzen heen gegaan was, en dan hebben we het over 4 uurtjes werken, met minstens één keer per uur wel een paar minuten pauze
Nu, 4 uur later, ben ik mentaal nog steeds moe, ik kan t amper opbrengen om mijn active topics een beetje te lezen, wat normaal altijd juist lekker bijkomen is na 't werk..
Ik denk meer dat het zoiets is als eh... dat je gewoon een heel naar soort vermoeidheid en druk op je hoofd krijgt, die je het gevoel geeft dat je nu moet slapen en je heel onscherp maaktquote:Op dinsdag 7 juli 2009 23:17 schreef 2strive4 het volgende:
[..]
heb je dan ook zo een superhyper gevoel? alsof je gewoon een sprintje moet trekken om dat gevoel het kwijt te raken?
dat heb ik namelijk wel.. als ik iets saais voor te lang doe, dan ga ik me gewoon naar voelen (soort van moe/hyper)
als je dan bij wijze van spreken een paar keer snel een trap op en af gaat en een beetje gek doet, dan is je hoofd weer wat leger
Uhm, oké? Volgens mij is dit ook wel een beetje aan een arbo-arts, maar goed...quote:Beste Maarten,
Zoals vrijdag ook al met je besproken is het niet aan de bedrijfsarts om te beoordelen of het werk passend is. Ik zou dan ook graag je mail willen voorleggen aan ***********, de arbeidsdeskundige waar je al eerder mee gesproken hebt, en hem vragen hierover contact met je op te nemen.
Ik wacht je reactie af.
Nogmaals, je moet niet denken dat je eh, in een unieke situatie zit (niet bot bedoeld, meer in de zin van: het is niet zo dat je hier alleen in staat). Ik herken het maar al te goed.quote:Op woensdag 8 juli 2009 18:11 schreef Maartel het volgende:
Het uittypen van mijn verhaal had ik toevallig gisteravond al gedaan.. wel per mail, naar mijn Arbo-arts, aangezien ik zijn nummer niet mag hebben, en een afspraak maken altijd minstens 2 weken duurt, moest het maar zo..
Ik kreeg al snel dit hartverwarmende mailtje terug:
[..]
Uhm, oké? Volgens mij is dit ook wel een beetje aan een arbo-arts, maar goed...
Vanmiddag ben ik iig gebeld door die arbeidsdeskundige.
Die stelde voor om halve dagen te proberen (dat doe ik nu al, en nog steeds ben ik met de dag meer opgebrand), of bijvoorbeeld een hele dag administratie of een hele dag magazijn te doen zodat er meer duidelijkheid en structuur in zit. Ook dit heb ik de afgelopenweken al geprobeerd, en ik heb zelf het gevoel dat dit erg weinig scheelde. Halverwege de dag raak ik gewoon én gek van onrust én uitgeblust.. Interessanter werk zorgt er wel voor dat ik ondanks dat iets makkelijker doorbijt, maar daar moet ik dan 's avonds/de dag erna driedubbel de prijs voor betalen...
Als dat ook niet zou werken (ik heb beloofd het nog eens te proberen, ik moet toch iets ) raadde hij me aan om langs uitzendbureaus te gaan, met mijn denkniveau en beperkingen zou een kantoorbaan prima voor me zijn...
Ik word helemaal gek op kantoor.
Bovendien lijken me dit niet echt de ideale omstandigheden om naar een nieuwe baan te zoeken, wanneer ik niet langer dan een/twee uur per dag kan functioneren
In een eerder gesprek liet ik al vallen dat een kantoorbaan mij absoluut niet trekt, dat ik op den duur toch denk dat ik het best iets creatiefs kan doen.. daarop was het commentaar toen "ja, maar je moet er ook nog een boterham mee kunnen verdienen, he?".
Dat is inderdaad wel zo realistisch, maar dit werkt gewoon niet...
Waar zijn die contactpersonen/adviseurs die je wel begrijpen en je verder op weg kunnen helpen ipv vanalles van je te verwachten waarvan je zelf al weet dat het je alleen maar richting burnout werkt??
Sorry, ik ben momenteel niet echt het zonnetje in dit topic
Tja, het irritante is dus, als ik me ziek meld krijg ik weer met dezelfde arbo-arts en precies hetzelfde verhaal te maken: "we hebben vervangend werk voor je, dus dat moet je doen".quote:Op woensdag 8 juli 2009 21:29 schreef Murmeli het volgende:
Maartel...irritant is dit zeg!!
loop je bij een psycholoog oid, die jouw verhaal aan de arbo arts kan uitleggen?
en anders zou ik me misschien eens een paar weken helemaal ziek melden, dan heb je ook de tijd om na te denken wat je wilt/kunt... dan ben je er misschien wat uitgeruster voor.
Dit is wel fijn om te horen, al is het maar omdat het me ook weer even vertrouwen geef dat ik alles niet 'onterecht op ADD afschuif terwijl ik eigenlijk gewoon lui ben'.quote:Op woensdag 8 juli 2009 22:52 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Nogmaals, je moet niet denken dat je eh, in een unieke situatie zit (niet bot bedoeld, meer in de zin van: het is niet zo dat je hier alleen in staat). Ik herken het maar al te goed.
(+ rest van post )
Als ik werk heb waar ik weer lekker helemaal in opga kan dat zeker geen kwaad.. nú ben ik juist altijd degene die om het (half) uur een pauze pakt, terwijl ik zie dat collega's om me heen steeds gewoon 3/4 uur nonstop doorwerken...quote:Op woensdag 8 juli 2009 23:23 schreef wallofdolls het volgende:
Ohja en nog n paar dingen, die je waarschijnlijk allang doet:
probeer samen te werken. Met iemand die de tijd in de gaten houdt. En je er op attendeert dat jullie er echt even tussenuit moeten.
O dear, ik heb zó'n hekel aan sport.. (ben ook vrijwel overal slecht in)quote:Zoek n verenigingssport voor na je werk of in het weekend. Sporten is echt heel erg goed voor je, hoe dan ook. Je slaapt er goed van en het heeft een goede invloed op de stoffen die te maken hebben met problemen in je hoofd. Maar overdrijf niet
Denk je alleen ADD te hebben, of ADD in combinatie met een ASS? AD(H)D kan ook een sociale belemmering zijn. En er is veel overlap tussen AD(H)D en autisme, zoals hyperfocus en overprikkeling. Aan de andere kant komt bij een ASS ook heel vaak AD(H)D als comorbiditeit voor.quote:Op woensdag 8 juli 2009 07:30 schreef RRGJL het volgende:
Ik vind je reactie verder inderdaad nogal conspiracy-achtig overkomen. Je kunt overal wel wat achter zoeken op deze manier natuurlijk. Ik weet dat er voor Asperger in elk geval wel degelijk veel behandeld wordt. Niet om het stukje Asperger te verhelpen, want dat kan niet. Maar om die mensen ermee te leren omgaan. Ook krijgen ze vaak nog behandeling ivm. depressiviteit of angststoornissen. Ze kunnen ook nog cursussen volgen die gaan over social skills. Nou kun je met Asperger geen echte social skills ontwikkelen, maar je kunt het wel leren faken en op die manier enigszin mee komen in het bedrijfsleven e.d.
Daarnaast weet ik uit ervaring al dat het 'vaak terug komen' meevalt, en waarschijnlijk ook wel verschilt per instelling. Ik zelf heb een tijdje AD geslikt in verband met de toen vermeende sociale angst. Dat werkte na dik 2 maanden nog niet en dus ben ik er op eigen initiatief mee gestopt. Ik had echter in de tussentijd maar 1 afspraak gehad (in 2 maanden tijd dus) waarbij gekeken werd naar de vorderingen.
Daarnaast zijn het mensenwerkers die daar zitten, en geen marktlui. Ik denk niet dat ze erop uit zijn zoveel mogelijk geld uit mij te trekken (buiten dat me dat niet boeit want ik betaal het niet). De persoon die me op dit moment onderzoekt komt ook erg betrokken over. Ik ben zelf een nogal sceptisch persoon die niet snel iemand op zijn blauwe ogen geloofd, en ik vertrouw haar. Dat zal vast een reden hebben (jaja, misschien is het een uberbedriegster. I say no )
Ik vergeet heel heel vaak wat ik aan het zeggen ben, nog tijdens de zin die ik zeg.quote:Op woensdag 8 juli 2009 23:38 schreef Howl het volgende:
[..]
En die momenten dat je iets vergeet of niet weet wat je aan het doen was, dat gebeurt je dan ook veel te vaak.
Dat is écht irritant. Ben je een monoloog aan het houden, en echt halverwege, 'eh, wat zei ik ook alweer?'quote:Op woensdag 8 juli 2009 23:43 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Ik vergeet heel heel vaak wat ik aan het zeggen ben, nog tijdens de zin die ik zeg.
Men noemt mij dan ook "eeeh eeehh eeeh"
Ik heb het niet in een monoloog maar wel dat we het ergens over hebben, het stilvalt, ik allang ergens anders aan denk, en dat de ander dan iets vraagt en ik denk, waar hadden we het over?quote:Op donderdag 9 juli 2009 00:44 schreef rodka het volgende:
[..]
Dat is écht irritant. Ben je een monoloog aan het houden, en echt halverwege, 'eh, wat zei ik ook alweer?'
Daarom haat ik presenteren. Nog meer dan andere mensenquote:Op donderdag 9 juli 2009 00:44 schreef rodka het volgende:
[..]
Dat is écht irritant. Ben je een monoloog aan het houden, en echt halverwege, 'eh, wat zei ik ook alweer?'
Dat eerste ken ik ook ja dat je aan allemaal dingen denkt en dat opeens zegt, wat voor jouw gevoel heel logisch is, maar de ander dan echt denkt WTFquote:Op donderdag 9 juli 2009 00:52 schreef Maartel het volgende:
Ik heb vooral vaak dat iemand ergens over praat, ik via allerlei zijwegen daardoor aan iets anders moet denken, ik daar dus over begin te praten, en die ander zoiets heeft van "uuuuhm, mis ik iets?"
O, en dat ik zo afdwaal in mijn eigen verhaal (ik ben erg goed in zinnen met 20 bijzinnen) dat ik halverwege niet meer weet wat m'n zin was
JA DAT!!!! ik ben niet de enigequote:Op donderdag 9 juli 2009 00:52 schreef Maartel het volgende:
Ik heb vooral vaak dat iemand ergens over praat, ik via allerlei zijwegen daardoor aan iets anders moet denken, ik daar dus over begin te praten, en die ander zoiets heeft van "uuuuhm, mis ik iets?"
O, en dat ik zo afdwaal in mijn eigen verhaal (ik ben erg goed in zinnen met 20 bijzinnen) dat ik halverwege niet meer weet wat m'n zin was
Oke, dat kan ik nog wel doen, hoewel mijn decaan niet wist waar ik het over had toen ik zei dat ik dat gehoord had.quote:Op donderdag 9 juli 2009 11:55 schreef wallofdolls het volgende:
Dit is niet precies het formulier wat ik eb, maar je moet s op je opleiding vragen.
Yeah, ook zoiets wat ik ook altijd heb.quote:Op donderdag 9 juli 2009 14:20 schreef RRGJL het volgende:
Grmbl. Ik vind het zo irritant dat ik zo kritisch ben + zo snel uitgekeken op iets.
Soms heb ik een idee, voor een website of een programma dat ik wil schrijven. Dan begin ik eraan, en soms verlies ik gaandeweg gewoon interesse, andere keren denk ik gaandeweg dat het niet speciaal genoeg zal zijn en dus vrij nutteloos, weer andere keren ben ik in het begin enthousiast en na de website of het programma een paar keer geupdate te hebben stop ik er alsnog mee. Nooit kan ik eens iets doorzetten Ik mis echt iets waarin ik mezelf kan verliezen. Iets waar ik veel mee bezig kan zijn, iets waar ik trots op kan zijn. Gewoon een hobby eigenlijk.
Ohja en ik vind het mateloos irritant dat ik vaak precies weet wat ik wil zeggen totdat ik begin met vertellen, dan ben ik ineens bepaalde punten kwijt Had ik net dus ook weer
Yep maar dat overwerken vind ik dan weer niet ergquote:Op donderdag 9 juli 2009 14:34 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Yeah, ook zoiets wat ik ook altijd heb.
En w.b. programmeren: als je dan iets bedenkt wat wél nuttig is en daarmee doorzet, dan overwerk je jezelf totaaal
Ik stoor me er ontzettend aan als ik lelijke muziek hoor. Ook aan de reclames en jingles erger ik me dood. Dan kan ik me helemaal niet meer concentreren, erg lastig in de auto. Met fatsoenlijk muziek kan ik me wel concentreren, maar als er dan weer een heel mooi nummer komt niet .quote:Op donderdag 9 juli 2009 14:36 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Yep maar dat overwerken vind ik dan weer niet erg
Ps. Bedenk me net dat het eigenlijk wel apart is dat ik prima met mijn eigen muziek aan kan werken, terwijl ik op andere momenten in de auto zit (en niet de bestuurder ben) en ik echt gewoon de radio uit moet zetten om een gesprek te kunnen voeren.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op nr 19 na herken ik me in deze punten heel erg.
Grappig, ik heb juist tussendoor regelmatig een punt gemist maar weer wel tot het einde "door"gelezenquote:Op donderdag 9 juli 2009 16:36 schreef Murmeli het volgende:
ik ben ergens bij puntje 6 gestopt met lezen maar wel lekker herkenbaar ja
Dat heb ik ook en dan kom er pas later achter dat ik eigenlijk niet op zit te letten. Ik lees dan over de tekst heen, zonder dat ik er ook maar een woord van meekrijg.quote:Op donderdag 9 juli 2009 16:50 schreef _Ophelia_ het volgende:
[..]
Grappig, ik heb juist tussendoor regelmatig een punt gemist maar weer wel tot het einde "door"gelezen
Dat heb ik bijna altijd met boeken. Ook wanneer ik het eigenlijk wel interessant vind. Op videobeelden kan ik me wel goed concentreren. Zelfs wanneer het over hetzelfde onderwerp gaat als het boek. Waarschijnlijk meer dingen om me op te focussen, waardoor ik de aandacht er makkelijker bij houd.quote:Op donderdag 9 juli 2009 17:04 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Dat heb ik ook en dan kom er pas later achter dat ik eigenlijk niet op zit te letten. Ik lees dan over de tekst heen, zonder dat ik er ook maar een woord van meekrijg.
Als me iets echt interesseert kan ik me er heel goed op concentreren. Maar zodra er een minder leuk stukje komt ben ik snel weg.
Ik dus ook, want in ieder boek staan minder interessantere stukken. De eerst hoofdstukken zijn sowieso meestal even doorbijten en daar kom ik niet doorheen. Daarom lees ook nooit een boek.quote:Op donderdag 9 juli 2009 17:10 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Dat heb ik bijna altijd met boeken. Ook wanneer ik het eigenlijk wel interessant vind. Op videobeelden kan ik me wel goed concentreren. Zelfs wanneer het over hetzelfde onderwerp gaat als het boek. Waarschijnlijk meer dingen om me op te focussen, waardoor ik de aandacht er makkelijker bij houd.
Die hyperactiviteit zit in mijn hoofd, waardoor gedachten echt langs ratelen als een sneltrein. Ik maak me vaak druk om niks. Na het werk zit ik dan bijvoorbeeld te piekeren over iets wat ik heb gezegd (meestal eruit geflapt), terwijl ik weet dat er niks aan de hand is. Ondertussen denk ik nog aan 5 andere dingen. Mijn gedachte gaan bijna de hele tijd heen en weer, tenzij ik bepaalde drugs heb gebruikt. Als ik ergens mee bezig ben wat ik echt leuk vind heb ik af en toe wel zo'n hyperfocus, maar daar heb ik ook nooit bij stil gestaan (dat anderen dat niet zo hebben).quote:Neiging zich nodeloos, eindeloos zorgen te maken, neiging de horizon af te zoeken
naar iets waarover getobd kan worden afgewisseld met onoplettendheid of geen acht
slaan op mogel ijke reële gevaren;
Wanneer de aandacht niet besteed wordt aan een specifieke taak, ontstaat een chaos aan
gedachten in het hoofd van de ADHD'er. Gepieker is hier vaak een gevolg van, omdat de
persoon onbewust toch behoefte heeft zich ergens op te concentreren. Het resultaat is dan
een destructieve gedachten stroom waarin rampscenario's worden uitgespit.
hmmm dat punt 12 heb ik ook ja. vandaag weer. heel de dag niks gedaan op werk. wist niet zo goed wat ik moest doen. dan ga ik zitten fokken en dan voel ik me nog kutter. pieker pieker pieker. en nu denk ik: kan iemand me misschien afschieten?quote:Op donderdag 9 juli 2009 18:11 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Ik dus ook, want in ieder boek staan minder interessantere stukken. De eerst hoofdstukken zijn sowieso meestal even doorbijten en daar kom ik niet doorheen. Daarom lees ook nooit een boek.
Met films heb ik dat ook. Na een half uur- drie kwartier ofzo raak ik tijdens een dialoog de draad kwaad. Meestal ga ik dan een peuk roken en daarna verder kijken. Ik kijk ook veel series, die duren maar 40 minuten.
Dat ik op een chaotische manier door zo'n soort tekst lees, dus een onlogische volgorde, klinkt me ook bekend in de oren.
Van punt 12 heb ik ook heel veel last:
[..]
Die hyperactiviteit zit in mijn hoofd, waardoor gedachten echt langs ratelen als een sneltrein. Ik maak me vaak druk om niks. Na het werk zit ik dan bijvoorbeeld te piekeren over iets wat ik heb gezegd (meestal eruit geflapt), terwijl ik weet dat er niks aan de hand is. Ondertussen denk ik nog aan 5 andere dingen. Mijn gedachte gaan bijna de hele tijd heen en weer, tenzij ik bepaalde drugs heb gebruikt. Als ik ergens mee bezig ben wat ik echt leuk vind heb ik af en toe wel zo'n hyperfocus, maar daar heb ik ook nooit bij stil gestaan (dat anderen dat niet zo hebben).
quote:Op donderdag 9 juli 2009 18:56 schreef Murmeli het volgende:
is er iemand die me wil afschieten? please?
is ook liefquote:Op donderdag 9 juli 2009 19:01 schreef Maartel het volgende:
[..]
Een virtuele knuffel kun je krijgen, that's it
Wat dat betreft mogen we toch blij zijn dat we dingen als MSN tegenwoordig hebben hequote:Op donderdag 9 juli 2009 19:16 schreef Murmeli het volgende:
[..]
is ook lief
ben al aan het afreageren tegen iemand op de msn.... die is
idd. en ik heb diegene nog nooit gezien irl ook hahaha....quote:Op donderdag 9 juli 2009 19:40 schreef RRGJL het volgende:
[..]
Wat dat betreft mogen we toch blij zijn dat we dingen als MSN tegenwoordig hebben he
Buiten dat je altijd even bij iemand terecht kunt, praat het ook gewoon makkelijker dan IRL.
Hier wordt niemand afgeschoten.quote:Op donderdag 9 juli 2009 18:56 schreef Murmeli het volgende:
hmmm dat punt 12 heb ik ook ja. vandaag weer. heel de dag niks gedaan op werk. wist niet zo goed wat ik moest doen. dan ga ik zitten fokken en dan voel ik me nog kutter. pieker pieker pieker. en nu denk ik: kan iemand me misschien afschieten?
en ik ben jaloers op degene met wie ik vandaag op de kamer zat, die heeft mooi concerta dus die kon zich lekker concentreren en hard werken kutzooi. ik heb nu een schijthumeur. maar wat ik zei dus: is er iemand die me wil afschieten? please?
Grappige bij mij is juist weer dat ik de reclame beter bekijk dan sommige programma's...quote:Op vrijdag 10 juli 2009 11:33 schreef MaJo het volgende:
Ik las dat iemand slecht tegen reclames op de radio kan, dat heb ik op de tv
Mja, da's dan wel weer waar :-)quote:Op vrijdag 10 juli 2009 17:12 schreef RRGJL het volgende:
Ik weet niet of dat allemaal zo ADD of ADHD gerelateerd is hoor Er bestaat ook nog zoiets als karakter Genoeg NT'ers die dit soort dingen ook vertonen.
NT'ers?quote:Op vrijdag 10 juli 2009 17:12 schreef RRGJL het volgende:
Ik weet niet of dat allemaal zo ADD of ADHD gerelateerd is hoor Er bestaat ook nog zoiets als karakter Genoeg NT'ers die dit soort dingen ook vertonen.
Neuro Typicals. Mensen zonder fysieke hersenafwijking.quote:
Mijn baas zou zeggen: dat zit je niet dwars, dat is een uitdaging. Dat is geen probleem, dat is een kans.quote:Op donderdag 9 juli 2009 22:00 schreef Murmeli het volgende:
dank jullie voor de knuffels ikben weer wat vrolijker! heb geklaagd op de msn tegen iemand en ik heb opgeschreven wat me dwars zat. en het hielp! en het is maar 1 blaadje geworden dusdat valt ook mee
Ja? Ik heb het idee dat naarmate ik opgeruimd probeer te doen, mijn hele leven jn het teken staat van alles opruimen en netjes houden. daar word ik zooooo moe vanquote:Op vrijdag 10 juli 2009 21:13 schreef Chell het volgende:
Tijdje niet gepost, maar ik leef nog! Drukjes enzo! Van de week op mijn werk bezig geweest met een enorme uitzoekklus, heel saai...en ik ging me toch hard! Wowie!
Leuk man die Concerta
Verder ben ik bezig met het boek "Opgeruimd leven met ADHD". Aanrader vind ik! Heel herkenbaar en er staan écht goeie tips in! Heel praktisch allemaal
Ik heb zojuist bij Ikea een ding gekocht wat naast de voordeur komt. Dit wordt mijn postplek Er zitten wieltjes onder, dus ik kan 'm ook meenemen als ik wat met die post wil gaan doen Nu ligt de post echt overal omdat ik het gewoon bij het binnenkomen ergens neerflikker.
Jammer genoeg is het wel een lelijk ding, maar goed, het moest even een low budget oplossing worden en een ladenkastje o.i.d. heeft geen zin, want dat is niet visueel genoeg. Dus het is een soort trolley geworden.
oeh dat klinkt goedquote:Op vrijdag 10 juli 2009 22:13 schreef Chell het volgende:
Maar dat boek gaat niet over 'opgeruimd doen'. Het gaat over organiseren, over ADHD vriendelijke manieren om je huis en financieën op orde te houden e.d.
En dat betekent dus niet dat ze je proberen een enorm weekrooster aan te praten of ingewikkelde administratiesystemen, in tegendeel!
Hier ook het grootste punt van kritiek. Net ff gelest, maar ik mis soms ook gewoon borden. Ik reed een straat in, die je helemaal niet in mag rijden.quote:Op dinsdag 14 juli 2009 10:02 schreef Walging het volgende:
Dat had ik tijdens de lessen inderdaad ook, dat was het grootste punt van kritiek van m'n instructeur. Ik weet niet echt wat ik eraan heb gedaan, ik heb me gewoon overdreven geconcentreerd op het (ver vooruit) kijken en toen heb ik het gehaald. In één keer ook nog, vond ik wel even het vermelden waard Ik was wel doodmoe daarna, tegenwoordig heb ik dat nog steeds als ik een flink stuk gereden heb, ik moet dan echt m'n best doen om me te blijven concentreren.
Ik merk het zelfs als ik m'n concerta niet heb ingenomen, ik reed in de auto van m'n ouders met m'n vader ernaast en hij werd gek omdat ik 'm steeds af liet slaan, niet kon inparkeren en een fietser bijna van z'n sokken reed. Komen we thuis, vraagt m'n moeder of ik 'm'n pilletje' wel heb ingenomen. Oh kut, vergeten
Maar de concentratie verslapt ook zo snel ene moment ben ik zeer gefocust en het andere moment is die aandacht gewoon wegquote:Op dinsdag 14 juli 2009 10:37 schreef Chell het volgende:
Ik herken het niet Qwea. Ik kijk gewoon vooruit Heb mijn rijbewijs ook in één keer gehaald Meer dan elf jaar geleden alweer Sommige dingen zie ik ook niet, maar volgens mij is dat gewoon menselijk en niks ADHD-erigs. Je hebt nou eenmaal maar twee ogen
misschien gaat rijden met ritalin beter?quote:Op dinsdag 14 juli 2009 10:15 schreef Crapbag het volgende:
"Nieuwe" ADHD'er meldt zich. Heb sinds begin dit jaar de diagnose en sinds korte tijd met de behandeling gestart. Ben nu bijna 3 weken aan de Ritalin en ben er zó blij mee (met de Ritalin). Heb eindelijk eens een boek uit kunnen lezen en films afkijken gaat ook stukken beter (krijg ook geen commentaar meer dat ik er steeds doorheen zanik). Heb wel even door moeten bijten om aan de Ritalin te wennen, heb vooral na een week zo'n 5 dagen last gehad van bijwerkingen (misselijk, duizelig hoofdpijn, slapjes voelen). Gelukkig ben ik daar doorheen en voel me weer helemaal happy
Over autorijden: ik heb 7 (ja echt 7) keer af moeten rijden voor ik eindelijk geslaagd was... Ik kon me totaal niet concentreren op de weg, lette te veel op dingen waar ik niet op moest letten (hee een vogel) en was nogal fanatiek in het gaspedaal stevig indrukken. Gevolg: onzeker over het rijden waardoor ik nu wel al zo'n 5 jaar mijn rijbewijs heb, maar nog steeds niet echt auto rij. Ik weet dat het gewoon doen, veel doen en bijvoorbeeld lange(re) stukken rijden nu een must is, maar ik kan de stap maar niet zetten. Dus: misschien iemand hier die echt nog nuttige tips voor een ADHD'er heeft?
Nee precies!quote:Op dinsdag 14 juli 2009 17:42 schreef northernlight81 het volgende:
Ik heb dat ook heel erg tijdens het autorijden. Misschien heb ik daarbij het meeste last van mijn ADHD van alles. Soms ben ik de concentratie plotseling volledig kwijt. Laatst reed ik gewoon een rotonde op (het was erg druk en tempo lag de hele rit al tergend laag) komt er ineens een auto van links op me afrijden. Die reed dus al op de rotonde en kon gelukkig nog net remmen. Geen idee waarom ik niet gekeken had, dat doe ik normaal natuurlijk altijd.
Ook tijdens mijn eerste rijexamen. Het ging gewoon harstikke goed. Ik rij op een rustige weg en zie een auto van rechts aankomen (ruim op tijd). En ineens heb ik een ingreep, omdat ik niet remde. Echt geen idee waarom niet, ik wist dat auto's van recht voorrang hadden. Mijn instructeur snapte er helemaal niks van.
Nou komt zoiets echt heel incidenteel voor, maar het idee dat het gebeurt en je er weinig aan kan doen is niet fijn.
Dat gevoel is bij mij na een jaartje zelf rijden wel aardig weggezakt. Leer je wel als je regelmatig achter enorm langzaam optrekkende auto's voor het licht staat te wachtenquote:Op dinsdag 14 juli 2009 17:52 schreef Qwea het volgende:
[..]
Nee precies!
En ik rij ook best wel pittig. En ik voel me ook altijd kei gehaast. Snel wegkomen bij de stoplichten want ik ben bang dat ze op me moeten wachten
Lekker boeien eigenlijk, laat ze maar wachten
Ik hoop het, voelde me alleen nog niet stabiel genoeg om nu al te gaan rijden met Ritalin. Rationeel gezien weet ik dat ik gewoon in de auto moet stappen en doen, gevoel gaat daar (nog) niet in mee.quote:Op dinsdag 14 juli 2009 15:19 schreef Murmeli het volgende:
[..]
misschien gaat rijden met ritalin beter?
Ja precies, "opeens" komt er dan verkeer op je af wat ik (soms) totaal over het hoofd zie...Maar routine, ja dat is idd waar ik hard aan ga werken. Het is natuurlijk ook zonde dat mijn rijbewijs wat weg ligt te stoffen (was duur zat, 70 lessen, 2 theorie-examens en 7 praktijkexamens ).quote:Op dinsdag 14 juli 2009 19:25 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Dat gevoel is bij mij na een jaartje zelf rijden wel aardig weggezakt. Leer je wel als je regelmatig achter enorm langzaam optrekkende auto's voor het licht staat te wachten
Overigens dat stukje van iets zien (auto van rechts) maar niet reageren heb ik ook gehad tijdens mijn lestijd. Ook daar ben ik op een gegeven moment doorheen gekomen naarmate rijden meer routine werd. Scheelt echt bergen als je niet meer enorm je best hoeft te doen op alleen het stuk weg voor je.
Hopen dat het bij jullie ook wegtrekt dat waren namelijk echt dé vervelendste punten met autorijden wat mij betreft.
Tsja, iedereen zegt altijd dat je rijden pas na je examen leert, en ik moet ze echt gelijk geven wat dit betreft. Elke dag op en neer naar mijn werk rijden heeft me echt veel meer geholpen dan die lesjes waarbij iemand aangeeft wat je moet doen.quote:Op dinsdag 14 juli 2009 19:39 schreef Crapbag het volgende:
[..]
Ja precies, "opeens" komt er dan verkeer op je af wat ik (soms) totaal over het hoofd zie...Maar routine, ja dat is idd waar ik hard aan ga werken. Het is natuurlijk ook zonde dat mijn rijbewijs wat weg ligt te stoffen (was duur zat, 70 lessen, 2 theorie-examens en 7 praktijkexamens ).
Nog een vraagje voor mensen die medicatie gebruiken: heb gehoord dat je dat moet melden als je bijnvoorbeeld je rijbewijs gaat verlengen. Hebben jullie dat gedaan?
Hebben we het net toevallig over gehad tijdens de introductiegroep ADHD.quote:Op dinsdag 14 juli 2009 19:39 schreef Crapbag het volgende:
Nog een vraagje voor mensen die medicatie gebruiken: heb gehoord dat je dat moet melden als je bijnvoorbeeld je rijbewijs gaat verlengen. Hebben jullie dat gedaan?
Ja dat vroeg ik me dus ook al af qua ongelukken, Ritalin en het niet opgeven dat je dat slikt. Misschien toch eens na vragen.quote:Op dinsdag 14 juli 2009 21:45 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Hebben we het net toevallig over gehad tijdens de introductiegroep ADHD.
Je moet de eerste keer dat je een rijbewijs aanvraagt een verklaring van je gezondheid invullen. Als je daar aangeeft medicijnen te gebruiken zoals Ritalin krijg je een extra keuring. Ze gaan dan kijken of je medicijnen goed zijn afgestemd, een drugstest doen en dat soort dingen, maar je kan ook een rij-test krijgen. Dit moet je allemaal zelf betalen.
Als je, je rijbewijs verlengt kan je ook zo'n formulier invullen wegens veranderde omstandigheden. Maar volgens de tekst die we kregen uit 2003 is dat niet verplicht. Niemand wist of dit veranderd is.
Maar dan heb je ook nog de verzekering, daar moet iedereen eigenlijk melden als je medicijnen gaat gebruiken die je rijvaardigheid beïnvloeden. Als je dus een groot ongeluk maakt en de politie gaat je bloed controleren (wat ze wel eens doen) en ze vinden Ritalin ofzo in je bloed, heb je kans op groot gezeik (niet betalende verzekeraar dus). Maar of ze bij zo'n bloedtest ook altijd controleren op methylfenidaat is me niet bekend. Met Dextro-amfetamine lijkt me die kans nog veel groter.
Ik gebruik zelf overigens nog geen medicijnen. Dat voorval wat ik noemde op die rotonde was een paar weken terug en ik heb mijn rijbewijs inmiddels 9 jaar, waarvan ik 5 jaar een eigen auto heb en veel rij.
Wat ik trouwens nog vervelender vind is mijn eigen gedrag in de auto. Vrijwel altijd heb ik dan momenten dat ik wel zo opgefokt wordt om niks. Ik weet dan zelf dat het nergens voor nodig is en probeer me bewust te beheersen. Dat lukt misschien 1x of 2x en dan ontplof ik zowat. Vloeken, toeteren, middelvingers, groot licht en bumperkleven dus, en dat echt om het kwartier zowat als ik een slechte dag heb. Ik ben ook zo irritant ongeduldig.
Waar woon je in de buurt? Anders kom ik je gewoon de auto inslepen als het moet hoorquote:Op dinsdag 14 juli 2009 22:19 schreef Crapbag het volgende:
Thanks voor de tips Thrackan!
[..]
Ja dat vroeg ik me dus ook al af qua ongelukken, Ritalin en het niet opgeven dat je dat slikt. Misschien toch eens na vragen.
Het gedrag tijdens een autorit is bij mij ook niet stralend (zelfs als bijrijder), maar sinds ik Ritalin ben gaan gebruiken ben ik sowieso minder snel opgefokt en geërgerd. Heb niet meer in een auto gezeten dus ga eens aan mede-passagiers vragen of dat in de auto ook minder is
Ik had ook een tijdje terug bij rijles. Ik dacht nog "Ohja, hier zit een zijweg rechts. Even opletten of er een auto aankomt", ik zag de auto aankomen en ik vergat alsnog te remmen. x;quote:Op dinsdag 14 juli 2009 17:42 schreef northernlight81 het volgende:
Ook tijdens mijn eerste rijexamen. Het ging gewoon harstikke goed. Ik rij op een rustige weg en zie een auto van rechts aankomen (ruim op tijd). En ineens heb ik een ingreep, omdat ik niet remde. Echt geen idee waarom niet, ik wist dat auto's van recht voorrang hadden. Mijn instructeur snapte er helemaal niks van.
Nou komt zoiets echt heel incidenteel voor, maar het idee dat het gebeurt en je er weinig aan kan doen is niet fijn.
Mijn ervaring is echt het omgekeerde: hoe meer er automatisch gaat, hoe meer ruimte ik over heb om wél te reageren op dat soort dingen.quote:Op woensdag 15 juli 2009 13:43 schreef Hanneke12345 het volgende:
[..]
Ik had ook een tijdje terug bij rijles. Ik dacht nog "Ohja, hier zit een zijweg rechts. Even opletten of er een auto aankomt", ik zag de auto aankomen en ik vergat alsnog te remmen. x;
Ik zie ook heel vaak dingen over het hoofd, borden of zijwegen. Ik kan het wel, overal op letten, maar dan moet ik echt heel geconcentreerd zijn en constant bewust zijn dat ik op borden moet letten, snelheid in de gaten moet houden, regelmatig in de binnenspiegel kijken, etc. Het gaat niet automatisch allemaal. En op die manier ben ik na anderhalf uur les ook echt best moe. Ben ook wel bang dat als ik eenmaal m'n rijbewijs heb meer op de automatische piloot ga rijden en daardoor snel dingen over het hoofd ga zien enzo. ;o
Ik ga nog beginnen aan die hele behandeling. Heb nu alleen de introductiegroep bij PsyQ en begin morgen met opbouwen van de medicijnen (in 10 dagen van 1x naar 3x 10mg).quote:Op woensdag 15 juli 2009 18:33 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
In navolging op mijn eerder bericht over de coach het volgende.
Ik heb eerst de psychiater (maandagavond) en gisterochtend de coach verteld dat ik tot nu toe weinig kan met de behandeling. Ook dat het niet echt aansluit bij waar ik naar op zoek ben. De coach reageerde wel relaxed daarop. Eigenlijk was dat het eerste goede gesprek dat ik met hem had.
De conclusie van ons beiden was dat ik andere wensen heb qua behandeling, en dat Psyq, of in elk geval het ADHD traject dat niet direct kan bieden. Hij gaf aan dat het nu belangrijk is voor mezelf duidelijk te krijgen wat ik dan wel wil en dat in het volgende gesprek met de psychiater bespreken. Daar ben ik het helemaal mee eens. Een goed gesprek is het dus zeker geweest.
Ik baal alleen wel weer enorm. De laatste tijd kom ik steeds weer achter dat nieuwe dingen die ik probeer niet zijn wat ik wil en zoek, ik word gek van mijn baan, met mijn opleiding naast het werk ben ik gestopt omdat ik het heel naar en klinisch vond en zelfs een ADHD behandeling is niet wat ik ervan verwachtte. Ik wordt er echt een beetje moedeloos van. Ik dacht echt dat nu eindelijk de dingen waar ik mee vastloop langzaam beter zouden gaan worden maar ik heb het gevoel weer helemaal terug bij af te zijn. Vandaag is ook echt zo'n dag dat ik het liefste ergens in een holletje onder de grond een winterslaap zou beginnen.
Het is alles bij elkaar denk ik, de hele manier waarop het gaat. Het begon ermee dat nadat ik mijn klachten heb verteld men direct overging tot de diagnose ADHD (omdat het vermoeden er was dat de klachten daardoor kwamen) en een ADHD-traject.quote:Op woensdag 15 juli 2009 19:14 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Ik ga nog beginnen aan die hele behandeling. Heb nu alleen de introductiegroep bij PsyQ en begin morgen met opbouwen van de medicijnen (in 10 dagen van 1x naar 3x 10mg).
Mijn vraag is of de behandeling je niet bevalt, omdat de eigenschappen die ze proberen te verbeteren niet de eigenschappen zijn die jij wil verbeteren (programma sluit niet aan op de klachten)? Bevalt je de opdrachten en dat soort dingen niet, dat het gewoon niets voor jou is? Of vind je de problemen die ze willen aan pakken wel goed, maar de manier waarop slecht. Dat je dus goed je best doet, maar het idee te hebben er weinig aan te hebben? Of natuurlijk nog iets anders.
En slik je ook medicijnen?
Mij is dat ook opgevallen, ze doen heel makkelijk over dat soort medicijnen en ik voel me daar niet erg fijn bij. Zeker niet na mijn ervaring met Ritalin. Ik belde trouwens op vrijdag aan het begin van de middag, ik snap best dat na kantooruren en in het weekend er geen psych aanwezig is.quote:Op woensdag 15 juli 2009 19:55 schreef northernlight81 het volgende:
Oke, Ik snap helemaal wat je bedoelt.
Dat van die medicijnen viel me ook wel op. We kregen een voorlichtingsfilm over medicijnen en ze lijken wel zo makkelijk. 'Als u last heeft van depressies of angstaanvallen lossen we dat vaak eerst op voordat we aan de ADHD behandeling beginnen met een anti-depressivum'. Als je last hebt met in slaap komen lossen ze dat op met Melatonine en voor verslavingen hadden ze nog een ander middel. Als je een angststoornis hebt of een depressie lijkt het me niet gek om eerst even te kijken of er misschien een andere oorzaak is dan ADHD voordat je medicijnen geeft lijkt me.
Maar ik ben heel positief over PsyQ nog en zie meer wat individuele tekortkomingen van jouw coach en/of de psychiater, mij is bijvoorbeeld heel duidelijk vermeld dat er in het weekend geen psychiater is. Misschien is PsyQ gewoon niet de instelling waar jouw problemen het beste behandelt kunnen worden?
Zijn er mensen hier die al langer onder behandeling bij PsyQ zijn en hoe zijn de bevindingen tot nu toe dan?
Snap ik, maar ik zeg niet dat ze er ook daadwerkelijk te makkelijk over doen. Zo kwam het over tijdens die film, maar van Ritalin en andere ADHD medicijnen weten ze dat de kans dat de behandeling slaagt dan groter is. Van al die andere medicijnen kan het best zijn dat ze wel heel zorgvuldig zijn voordat ze die voorschrijven, ondanks dat die persoon op die film (Sandra vd Kooij) er heel laconiek over praatte.quote:Op woensdag 15 juli 2009 21:19 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Mij is dat ook opgevallen, ze doen heel makkelijk over dat soort medicijnen en ik voel me daar niet erg fijn bij. Zeker niet na mijn ervaring met Ritalin. Ik belde trouwens op vrijdag aan het begin van de middag, ik snap best dat na kantooruren en in het weekend er geen psych aanwezig is.
Dan had ik je niet goed begrepen. Ik vond zelf dat mijn coach er heel makkelijk over deed. Ik ben trouwens niet tegen medicatie, maar wil wel eerst vertrouwen hebben in de begeleiding voordat ik er weer aan begin.quote:Op woensdag 15 juli 2009 21:28 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Snap ik, maar ik zeg niet dat ze er ook daadwerkelijk te makkelijk over doen. Zo kwam het over tijdens die film, maar van Ritalin en andere ADHD medicijnen weten ze dat de kans dat de behandeling slaagt dan groter is. Van al die andere medicijnen kan het best zijn dat ze wel heel zorgvuldig zijn voordat ze die voorschrijven, ondanks dat die persoon op die film (Sandra vd Kooij) er heel laconiek over praatte.
Ik heb nog geen coach, bedoelde alleen te zeggen dat ik nog niet kan weten of ze ook echt zo makkelijk erover doen. Voor jou is dat anders.quote:Op woensdag 15 juli 2009 21:58 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Dan had ik je niet goed begrepen. Ik vond zelf dat mijn coach er heel makkelijk over deed. Ik ben trouwens niet tegen medicatie, maar wil wel eerst vertrouwen hebben in de begeleiding voordat ik er weer aan begin.
Groot gelijk dat je vertrouwen wilt in je begeleiding. Dat zijn wel de mensen die het bloot van je ziel te zien krijgen, dan wil je ook dat ze daar goed mee omgaan.quote:Op woensdag 15 juli 2009 21:58 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Dan had ik je niet goed begrepen. Ik vond zelf dat mijn coach er heel makkelijk over deed. Ik ben trouwens niet tegen medicatie, maar wil wel eerst vertrouwen hebben in de begeleiding voordat ik er weer aan begin.
Nou ja niet al heel lang, maar ben nu 3 keer bij de psycholoog en 2 keer bij de psychiater geweest en moet zeggen dat ik tot nu toe heel tevreden ben over het verloop. Bij het eerste gesprek is me duidelijk gevraagd waarom ik hulp bij PsyQ heb gevraagd, wat mijn verwachtingen zijn en waar ik aan wil werken. En mijn psychologe heeft duidelijk aangegeven dat het echt van mijn kant moet komen. Ook is gevraagd of ik medicijnen wil proberen, maar dat dat niet per se moet als ik dat niet zou willen. Ik heb hier wel voor gekozen en bij de psychiater duidelijk de voordelen maar ook de nadelen en bijwerkingen te horen gekregen. Dus het is niet zo dat (bij mij althans) erg makkelijk omgegaan wordt met medicijnen voorschrijven.quote:Op woensdag 15 juli 2009 19:55 schreef northernlight81 het volgende:
Zijn er mensen hier die al langer onder behandeling bij PsyQ zijn en hoe zijn de bevindingen tot nu toe dan?
Jezus wat vervelend. Het lijkt af en toe net alsof die mensen nog op school zitten en jij gewoon een opdracht bent ofzo. En dat ze pas gaan nadenken als je jezelf 35 keer gesneden hebt. Bij wijze van.quote:Op woensdag 15 juli 2009 19:36 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Het is alles bij elkaar denk ik, de hele manier waarop het gaat. Het begon ermee dat nadat ik mijn klachten heb verteld men direct overging tot de diagnose ADHD (omdat het vermoeden er was dat de klachten daardoor kwamen) en een ADHD-traject.
Het begon met een uitleg over medicatie van de psychiater. Dat vond ik niet fijn, dus bij de coach heb ik toen gevraagd waarom dat nodig was. Ik kreeg een soort van reclamepraatje van een uur. Daarna een gesprek met de psychiater gehad en ritalin voorgeschreven gekregen. Het ritalingebruik ging faliekant mis, binnen 5 dagen was ik enorm depressief en labiel, maar toen ik belde om te vragen wat ik moest doen was er niemand en 'moest ik maandag maar terugbellen'.
Ik dat gedaan, ondertussen gestopt met ritalin. De psychiater vond het vervelend en stelde concerta voor. Ik wilde daarover nadenken. Vervolgens weer een gesprek met de coach gehad en aangegeven dat ik echt erg geschrokken ben en hard baalde dat er op het moment dat het nodig was (vrijdagmiddag) niemand was om mee te spreken. De coach reageerde daar erg laconiek op, hij schrok er niet van en ik was toch gestopt dus het was toch opgelost? Ik voelde me niet echt gehoord. Dat heb ik met de psychiater besproken, en daarnaast ook uitgesproken dat mocht ik nog eens aan pillen beginnen ik goede begeleiding wil.
Dit is dus wat vooraf ging, en al die tijd was er alleen maar het geëmmer over dat ik medicatie moet nemen terwijl ik wil dat ze eerst mij leren kennen door gewoon met me te praten en daarnaast ik wil kijken naar een paar dingen waarin ik vastgelopen ben die ook met ritalin denk ik niet op te lossen zijn. Kort samengevat: zij behandelen ADHD terwijl ik wil dat ze 'Mevrouw_voor_jou die toevallig ook ADHD heeft' behandelen.
Voor de duidelijkheid: ik ben al een paar jaar achter elkaar tegen december overwerkt/overspannen geraakt. Daar zijn verschillende oorzaken waaronder winterdepressie voor. Dat wilde ik in eerste instantie aanpakken. Daarnaast wil ik hulp bij het kiezen van een opleiding/beroep omdat ik in mijn huidige beroep helemaal niet gelukkig ben en het me steeds niet is gelukt een opleiding vol te houden omdat ik er achter kwam dat het totaal niet was wat ik zocht.
En dat terwijl de 2 stagiairs die ik tot nu toe heb gehad juist heel geduldig en professioneel overkwamenquote:Op donderdag 16 juli 2009 10:51 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Jezus wat vervelend. Het lijkt af en toe net alsof die mensen nog op school zitten en jij gewoon een opdracht bent ofzo. En dat ze pas gaan nadenken als je jezelf 35 keer gesneden hebt. Bij wijze van.
Mijn psychiater heeft gezegd dat ik beter een pilsje dan bijvoorbeeld cola of koffie bij de ritalin kan drinkenquote:Op donderdag 16 juli 2009 18:11 schreef northernlight81 het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met alcohol drinken terwijl je ritalin gebruikt?
Ik kreeg te horen dat je het beste maximaal 2 pilsjes per week kan drinken. Toen ik het de Psychiater vroeg zei hij dat je wel een keer meer kan drinken, maar je dan snel dronken wordt en een flinke kater kan krijgen.
Met Concerta heb ik nog geen problemen ondervonden icm alcohol, maar dat kan ook komen doordat ik enkel 's avonds drink. Dan is de concerta al uitgewerktquote:Op donderdag 16 juli 2009 18:11 schreef northernlight81 het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met alcohol drinken terwijl je ritalin gebruikt?
Ik kreeg te horen dat je het beste maximaal 2 pilsjes per week kan drinken. Toen ik het de Psychiater vroeg zei hij dat je wel een keer meer kan drinken, maar je dan snel dronken wordt en een flinke kater kan krijgen.
adhd-ert!quote:Op vrijdag 17 juli 2009 11:27 schreef TC_Artemis het volgende:
Een mijlpaal: ik was gister voor het éérst op tijd bij mijn coach
En daarbij ook een week te vroeg
Ik hou van jou!quote:Op vrijdag 17 juli 2009 11:27 schreef TC_Artemis het volgende:
Een mijlpaal: ik was gister voor het éérst op tijd bij mijn coach
En daarbij ook een week te vroeg
Hoe voel je, je 's avonds dan? Heb je wel de mogelijkheid dat aan te vullen met een Ritalin? Ik loop vaak de hele avond te malen in mijn hoofd en rookte voorheen joints, mede om een beetje tot rust te komen. Ook rij ik het meeste 's avonds auto en ik zou dan graag ook profijt hebben van de medicijnen.quote:Op vrijdag 17 juli 2009 09:39 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Met Concerta heb ik nog geen problemen ondervonden icm alcohol, maar dat kan ook komen doordat ik enkel 's avonds drink. Dan is de concerta al uitgewerkt
Hallo ,quote:Op donderdag 16 juli 2009 18:11 schreef northernlight81 het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met alcohol drinken terwijl je ritalin gebruikt?
Ik kreeg te horen dat je het beste maximaal 2 pilsjes per week kan drinken. Toen ik het de Psychiater vroeg zei hij dat je wel een keer meer kan drinken, maar je dan snel dronken wordt en een flinke kater kan krijgen.
Het verschilt met wat de dag heeft gebracht. Het grootste effect dat ik merk van de uitwerkende pillen, is dat de chaos in mn hoofd wat toeneemt.quote:Op zaterdag 18 juli 2009 11:01 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Hoe voel je, je 's avonds dan? Heb je wel de mogelijkheid dat aan te vullen met een Ritalin? Ik loop vaak de hele avond te malen in mijn hoofd en rookte voorheen joints, mede om een beetje tot rust te komen. Ook rij ik het meeste 's avonds auto en ik zou dan graag ook profijt hebben van de medicijnen.
Ik begin nu om 7 uur met werken 's ochtends en dat betekend dat ik die dingen dan rond 6 uur in zou nemen. Dan is dat dus ook rond 18.00u uitgewerkt.
In welke sector werk je?quote:Op zondag 19 juli 2009 22:15 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik heb geen ervaring met medicatie en alcohol. Toen ik met ritalin begon adviseerde mijn psychiater wel om de eerste maand niks te drinken omdat mijn lijf moest wennen aan de medicijnen.
Ik ben trouwens nu een beetje op het punt dat naar het werk gaan wat problematisch begint te worden. Ik zie nu al erg op tegen morgen. En ondanks dat ik echt lieve en fijne en vooral begrijpende collega's heb. Ik heb me wel voorgenomen dat ik morgen opnieuw met mijn manager erover ga praten want ik denk niet dat ik het op deze manier nog lang vol ga houden.
Voor mezelf heb ik uitgevogeld dat dit proces gebeurt zodra ik me ga vervelen. Ik ga me vervelen zodra ik in een routine kom, en daarnaast zodra het werk me eigenlijk niet meer uitdaagt. Ik heb al op verschillende manieren gezocht naar meer uitdaging, door projectjes naar me toe te trekken, zelf wat dingen op te starten en daarnaast door er met mijn manager over te praten. Dit heeft een paar weken geleden geleid tot wat meer lucht in de zin dat ik even door kon maar ik zit nu weer muurvast.
Nu heb ik hier gelezen dat meerderen van jullie het moeilijk vinden om langere tijd een baan vast te houden, hebben jullie tips of trucs waardoor jullie het wel redden? Ik ben best moe van deze cyclus, en meestal eindigt het met overwerktheid of overspannenheid en dat wil ik voorkomen.
Haha, hier nog één.... denk zelfs eind augustusquote:Op zondag 19 juli 2009 21:16 schreef RRGJL het volgende:
Bah, ik moet nog tot half augustus ofzo wachten op de uitslag van mijn psychologisch onderzoek
De persoon die de test heeft afgenomen wil de resultaten niet direct aan mij doorgeven. Ze heeft ze naar mijn onderzoekster gestuurd en die moest het maar aan mij geven. Maarja.. die is dus op vakantie... pff, heb ik weer. Ben al zo ongeduldig Op dit soort dingen reageer ik dus echt bijna obsessief... kan dat niet los laten.
Ik heb hetzelfde als jij qua studeren enzo. maar neem geen medicijnen (wel ahd geconstateerd). Ik zorg altijd gewoon voor een ruimte waar ik bijna niet afgeleid kan worden. En gun me dan elk uur wat pauze / rust (meestal sigaretje ^_^ ) dus misschien is het een idee om bijvoorbeeld in de bibliotheek te gaan leren?quote:Op maandag 20 juli 2009 09:28 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Haha, hier nog één.... denk zelfs eind augustus
Ben gisteren begonnen met nieuwe studie en ik merk dan weer zo goed als zeker dat ik wel iets van ADD moet hebben hoor. ik ben van 2 tot 7 bezig geweest en heb denk ik 1 uur effectief gestudeerd. steeds dingen tusendoor doen, mn moeder belde (dat komt niet door ADD natuurlijk, maar het duurde wel een uur) en dan zat ik te lezen en was ik aan mn werk aan het denken ofzo, 10x iets moeten overlezen omdat ik het niet snapte (omdat ik mn kop er niet bijhield)... heerlijk dus! het is ook wel een kwestie van wennen en het was de eerste dag dat ik ermee bezig was, dus moet je ook beetje je weg vinden, maar ik vond het wel heel extreem. Maargoed, over een week of 6 zal ik het wel weten. tot die tijd iig maar lekker ongeconcentreerd studeren.
Kut, ik heb nu een overleg, geen zin, ochtendhumeur enzo....
dank je voor de tip! Ik doe een thuisstudie dus een bieb heeft niet zoveel zin, maar ik kan wel thuis proberen te zorgen dat ik echt niks anders aan mijn hoofd kan hebben.quote:Op maandag 20 juli 2009 09:50 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ik heb hetzelfde als jij qua studeren enzo. maar neem geen medicijnen (wel ahd geconstateerd). Ik zorg altijd gewoon voor een ruimte waar ik bijna niet afgeleid kan worden. En gun me dan elk uur wat pauze / rust (meestal sigaretje ^_^ ) dus misschien is het een idee om bijvoorbeeld in de bibliotheek te gaan leren?
Nou bij ons in de bibliotheek hebben ze studieruimtes. Een soort afgesloten cubicles met een bureau waar je gewoon kunt gaan zitten. Het kost dan wel tijd om er heen te gaan maar die tijd spaar ik meestal uit doordat ik dan geen internet / tv / afwas die nodig gedaan moet worden / alles wat je maar kunt verzinnen dat op eens belangrijker en interessanter is aanwezig is.quote:Op maandag 20 juli 2009 10:06 schreef Murmeli het volgende:
[..]
dank je voor de tip! Ik doe een thuisstudie dus een bieb heeft niet zoveel zin, maar ik kan wel thuis proberen te zorgen dat ik echt niks anders aan mijn hoofd kan hebben.
Wat je eventueel zou kunnen doen is een fijn hoekje maken thuis in een kamer.quote:Op maandag 20 juli 2009 10:06 schreef Murmeli het volgende:
[..]
dank je voor de tip! Ik doe een thuisstudie dus een bieb heeft niet zoveel zin, maar ik kan wel thuis proberen te zorgen dat ik echt niks anders aan mijn hoofd kan hebben.
En zet je telefoon gewoon even een paar uurtjes uit Lekker boeiend dat je niet 24/7 bereikbaar bent!quote:Op maandag 20 juli 2009 11:40 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Nou bij ons in de bibliotheek hebben ze studieruimtes. Een soort afgesloten cubicles met een bureau waar je gewoon kunt gaan zitten. Het kost dan wel tijd om er heen te gaan maar die tijd spaar ik meestal uit doordat ik dan geen internet / tv / afwas die nodig gedaan moet worden / alles wat je maar kunt verzinnen dat op eens belangrijker en interessanter is aanwezig is.
Cubicles zijn wel ideaal , maar ik gok dat die ook wel geld kosten om te gebruiken?quote:Op maandag 20 juli 2009 11:40 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Nou bij ons in de bibliotheek hebben ze studieruimtes. Een soort afgesloten cubicles met een bureau waar je gewoon kunt gaan zitten. Het kost dan wel tijd om er heen te gaan maar die tijd spaar ik meestal uit doordat ik dan geen internet / tv / afwas die nodig gedaan moet worden / alles wat je maar kunt verzinnen dat op eens belangrijker en interessanter is aanwezig is.
Ik heb geen sector (of wel?) maar ik ben secretaresse.quote:
Hoe krijg je het voor elkaar? Ik kan mijn eigen afspraken al niet in plannen, laat staan die van anderenquote:Op maandag 20 juli 2009 12:59 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik heb geen sector (of wel?) maar ik ben secretaresse.
Ter uitleg, elke secretaressebaan is anders soms wordt zelfs een verschillende naam voor dezelfde functienaam gebruikt ( juridisch secretaresse, afdelingssecretaresse, managementassistent, secretaresse RvB). Kort gezegd is mijn baan: post uitpakken en ronddelen op afdeling, afspraken en reizen plannen, telefoon opnemen, stukken laten ondertekenen, ondersteunen bij itvragen (word, excel en powerpoint) kopieerklusjes en dergelijke. Qua niveau niet echt interessant, maar ik heb ook op Raad van Bestuursniveau gewerkt (hetzelfde werk, veel budget en eigen personeel om het werk voor je te doen) en daar verveelde ik me na 10 maanden ook kapot.
Als je computers leuk genoeg vindt, zou je de detachering in kunnen gaan. Veel verschillende klussen en zelden iets van 10 maanden (in mijn ervaring iig). Aan de andere kant, teveel verandering is voor mij ook niet goed. Wordt af en toe gek van de chaos die dat veroorzaakt.quote:Op maandag 20 juli 2009 12:59 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik heb geen sector (of wel?) maar ik ben secretaresse.
Ter uitleg, elke secretaressebaan is anders soms wordt zelfs een verschillende naam voor dezelfde functienaam gebruikt ( juridisch secretaresse, afdelingssecretaresse, managementassistent, secretaresse RvB). Kort gezegd is mijn baan: post uitpakken en ronddelen op afdeling, afspraken en reizen plannen, telefoon opnemen, stukken laten ondertekenen, ondersteunen bij itvragen (word, excel en powerpoint) kopieerklusjes en dergelijke. Qua niveau niet echt interessant, maar ik heb ook op Raad van Bestuursniveau gewerkt (hetzelfde werk, veel budget en eigen personeel om het werk voor je te doen) en daar verveelde ik me na 10 maanden ook kapot.
Ik ben geen IT-er hoor, het is meer logisch nadenken en troubleshooten als een collega ergens niet uitkomt. Denk aan: ik kan niet printen.... hoe komt dat? En dan hebben ze de verkeerde printer geselecteerd bijvoorbeeld. Ik ben nu gedetacheerd, en wil zeker vragen om een andere opdracht maar heb hetzelfde als jij. Ik wordt maf van het steeds weer veranderen van baan. Wat ik eigenlijk zoek is zoveel afwisseling dat het leuk blijft.quote:Op maandag 20 juli 2009 13:30 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Als je computers leuk genoeg vindt, zou je de detachering in kunnen gaan. Veel verschillende klussen en zelden iets van 10 maanden (in mijn ervaring iig). Aan de andere kant, teveel verandering is voor mij ook niet goed. Wordt af en toe gek van de chaos die dat veroorzaakt.
Telemarketing niet wat voor jou?quote:Op maandag 20 juli 2009 13:47 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik ben geen IT-er hoor, het is meer logisch nadenken en troubleshooten als een collega ergens niet uitkomt. Denk aan: ik kan niet printen.... hoe komt dat? En dan hebben ze de verkeerde printer geselecteerd bijvoorbeeld. Ik ben nu gedetacheerd, en wil zeker vragen om een andere opdracht maar heb hetzelfde als jij. Ik wordt maf van het steeds weer veranderen van baan. Wat ik eigenlijk zoek is zoveel afwisseling dat het leuk blijft.
Ik heb ooit 3,5 jaar als telefoniste gewerkt in een callcenter waar ik voor 500 bedrijven de telefoon aannam. Dat waren allerlei soorten gesprekken, denk aan begrafenisondernemers, makelaars, een tellsellachtig iets, dierenartsen etcetera. Dat hield ik zolang vol omdat ik elke 5 minuten een heel ander gesprek voerde. Ik kon heerlijk snel schakelen maar ik had wel elke dag vaste werktijden en dezelfde collega's om me heen. Uiteindelijk veranderde het werk (je mocht minder zelf bedenken en moest meer standaarddingen doen) en toen vond ik het steeds minder leuk, overal kwamen standaardprocedures voor. Toen ik het echt niet meer trok had ik gelukkig net een schoeversdiploma op zak en kon toen een baan als secretaresse vinden.
Hehe telemarketing heb ik gedaan. Ik heb eerst kranten en daarna een tijdje mobiele telefoonabonnementen verkocht. Toen heb ik een keer in 4 uur 17 abonnementen verkocht (normaal is 1 per uur) en toen vond ik het niet uitdagend genoeg meer. :squote:Op maandag 20 juli 2009 13:49 schreef RvLaak het volgende:
[..]
Telemarketing niet wat voor jou?
Ik doelde dan ook meer op een carrière-switch. Wellicht interessant.
Haha ja, dat is bizar he. Dat heb ik ook altijd. En dan doe je op n gegeven moment ook 5 dingen door elkaar heen en dan worden die 5 dingen samen een hele grote kluif. Inderdaad is t misschien goed om daar eens lijstjes van te maken.quote:Op maandag 20 juli 2009 12:17 schreef Murmeli het volgende:
ik zal de tips de v olgende keer eens proberen toe te passen.
de afleiding zit meer in mn hoofd trouwens. fok stond gewoon uit, maar meer dat ik ging opruimen en dan zie ik weer dingen en denk ik: oh laat ik mijn andere boeken eens van zolder halen. oh ik moet eten, heb honger. zulke dingen. naar de bieb fietsen enzo dat kost gewoon 20 minuten dat heeft geen zin. dan ook weer 20 min terug. denk dat inderdaad het beste werkt om gewoon een uur te gaan studeren en als ik afleiding zie desnoods opschrijven en inplannen wanneer ik dat ga doen en het niet meteen willen gaan doen (en dat is het lastige aan mij, om die discipline op te brengen om niet meteen op te springen uit mijn stoel, hihi)
Ik vind het heel bizar maar ik ben dus echt heel goed in het plannen van afspraken en organiseren van dingen. Ik vind het echt supermakkelijk, onthoud ook meestal al mijn afspraken uit mijn hoofd, maar heb wel een agenda ter ondersteuning. Ik ben dan wel weer bijna elke dag 5 minuten te laat op het werk.quote:Op maandag 20 juli 2009 13:01 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Hoe krijg je het voor elkaar? Ik kan mijn eigen afspraken al niet in plannen, laat staan die van anderen
Dat is juist heel makkelijk. Het grappige is dat ik precies weet hoe lang iets moet duren. Het probleem is dat ik zelf altijd een soort spanningsfactor nodig heb en zodoende ga afdwalen of uitstellen. Als ik zelf kan analyseren en vervolgens kan denken van eh: he dat duurt zo lang, dat zo lang. Die is daar geschikt voor, die daar, die daar. Dan ben je a) heel direct creatief bezig en b)je verspilt geen tijd aan stomme details en dergelijke.quote:Op maandag 20 juli 2009 13:01 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Hoe krijg je het voor elkaar? Ik kan mijn eigen afspraken al niet in plannen, laat staan die van anderen
Dat vind ik wel een beetje gevaarlijk. Dan raak je in zo'n extreme lus waar je niet meer uitkomt (he, en wat nou, jij was toch geen ADHD'er zei je , grapje )quote:Op maandag 20 juli 2009 13:07 schreef Thrackan het volgende:
Dingen voor anderen plannen is wat mij betreft een stuk makkelijker. Ik plan pas iets als ik het nuttig vind om het te plannen, voor mezelf blijven die dingen altijd wel in mijn hoofd steken.
Dat dus ja. Je weet wel precies hoe lang iets moet duren, maar je voelt jezelf absoluut niet geroepen om je daaraan te houden.quote:Op maandag 20 juli 2009 13:26 schreef RRGJL het volgende:
Plannen is voor mij niet zo een probleem. Het duurt alleen wat langer. Daarnaast plan ik vaak te ruim en heb ik dus veel tijd over. Ook kom ik mijn eigen planning meestal niet na, ik ben te laks en schuif dingen vooruit. De planning is er dus wel, soort van, maar ik doe er niks mee en dus is de planning compleet nutteloos.
Ik heb (vanwege mijn beroep) lijstjes leren maken en die op volgorde van belangrijkheid af te werken. Ik vind het heerlijk om er dan een weg te kunnen strepen. Op mijn werk lukt dit trouwens altijd wel goed maar thuis weer wat minder. Maar daar heeft het ook minder prioriteit. Ik denk dat ik wat dat betreft wel geluk heb dat ik als secretaresse werk want daarvoor heb ik best veel geleerd over plannen, organiseren etcetera. Hoewel ik mijn vak niet leuk meer vind kan ik het in het dagelijks leven best goed gebruiken.quote:Op maandag 20 juli 2009 23:10 schreef wallofdolls het volgende:
[..]
Haha ja, dat is bizar he. Dat heb ik ook altijd. En dan doe je op n gegeven moment ook 5 dingen door elkaar heen en dan worden die 5 dingen samen een hele grote kluif. Inderdaad is t misschien goed om daar eens lijstjes van te maken.
Ik heb als kok gewerkt, dus dan wordt dat ook in extrema gevraagd . Maar het vage is dat je zodra die druk er niet op ligt niet die stap kan maken ofzo. Misschien nog s naar kijken waar het fout gaat.quote:Op maandag 20 juli 2009 23:17 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik heb (vanwege mijn beroep) lijstjes leren maken en die op volgorde van belangrijkheid af te werken. Ik vind het heerlijk om er dan een weg te kunnen strepen. Op mijn werk lukt dit trouwens altijd wel goed maar thuis weer wat minder. Maar daar heeft het ook minder prioriteit. Ik denk dat ik wat dat betreft wel geluk heb dat ik als secretaresse werk want daarvoor heb ik best veel geleerd over plannen, organiseren etcetera. Hoewel ik mijn vak niet leuk meer vind kan ik het in het dagelijks leven best goed gebruiken.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |