Welke film heb jij vandaag/pas gezien deel CII

Crash (2004)
De film heeft wat weg van 'Magnolia' en lijkt een aantal dingen ook wel geleent te hebben daarvan. Diverse levens die op een merkwaardige wijze verbonden worden. Het acteerwerk is prima, de cinematography vond ik best goed deed me denken aan 'Collateral' en de verhalen zijn best ok (alleen werdt ik moe van al dat racisme BS). Maar 'Magnolia' vind ik eigenlijk op alle fronten beter uitgewerkt, daar 'Crash' ook probeert iets emotioneels naar boven te halen deed het mij in ieder geval weinig in tegenstelling tot 'Magnolia' die ik pakkend vondt. Daarbij vind ik 'Crash' op het einde onafgemaakt, hoogstwaarschijnlijk dat dit de bedoeling is maar dat vind ik een minpunt. Al met al is het best aardig allemaal maar wil je zo'n soort film zien neem dan 'Magnolia'.

quote:

Op vrijdag 19 januari 2007 13:11 schreef cwk het volgende:
Hoe je t ook wend of keert. 11.000 votes noem ik niet relatief onbekend. Maar goed dat woordje relatief he..

Misschien is IMDb niet het meest geschikte referentiekader (qua bekendheid van films) voor de doorsnee Nederlander die ergens een forum bezoekt en dit topic tegenkomt.

quote:

Op vrijdag 19 januari 2007 13:28 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Misschien is IMDb niet het meest geschikte referentiekader (qua bekendheid van films) voor de doorsnee Nederlander die ergens een forum bezoekt en dit topic tegenkomt.

Dát en:

re·la·tief2 (bn.)
1 beschouwd ten opzichte van iets anders => betrekkelijk; <=> absoluut

Dat ten opzichte van iets anders slaat dus op andere films van Kubrick.
Als we toch met mierenneuken bezig zijn, ik kan er ook wat van.

Hard Candy (2005)
Ik heb altijd respect gehad voor regisseurs, die films waarin 2 mensen in één setting met een simpel verhaal van begin tot eind boeiend kunnen maken. Hard Candy is zo'n film. Ik zat van begin tot het eind op het randje van mijn stoel. Als dit dan ook nog eens je eerste lange speelfilm is verdien je alle respect. Respect gaat ook uit naar Ellen Page en in iets mindere mate naar Patrick Wilson.
cijfer: 8.5

13 Tzameti (2005)
Géla Babluani had ooit eens Deer Hunter gekeken, daarin zag hij een verschrikkelijk spannende beruchte scené. Toen dacht hij bij zichzelf, daar kan ik ook een film over maken. En zo geschiedde.
Het middelstuk van de film gebasseerd op deze berucht Deer Hunter-episode is spannend en onderhoudend (om het zo te noemen). Maar de stukken daarvoor en daarna, konden mij nauwlijks boeien. En kwamen me iets te veel artsyflatsy, "kijk ons eens in zwart-wit schieten", over.
cijfer: 7.5

Taegukgi hwinalrimyeo (Tae Guk Gi: The Brotherhood of War) (2004)
We hadden het over films, die na de tweede keer kijken een even verbluffende indruk achter laten. En daarom een 10 verdienen.
Voilá:
cijfer: 10

Opvallend Lonewolf, Taegukgi lijkt me juist zo'n film die je de tweede keer een stuk minder vindt. De eerste keer was het immers een haast nieuwe oorlogservaring, waardoor je de af en toe wat zwakke acteerprestaties maar vergat. Toch ook maar eens een tweede keer kijken.

Ik stoorde me wat aan de meligheid, deze had niet die typische Koreaanse sentimentaliteit, maar was veel meer full blown Hollywood-melodrama, tegen het aan. Hij wordt soms omschreven als Saving Private Ryan in het kwadraat, jammer genoeg geldt dat ook voor de laatste 5 minuten van SPR.

Who's Afraid of Virginia Woolf?

Zo maken ze ze niet meer. Geslaagde toneeladaptie van Mike Nichols met sterk acteerwerk van alle vier de betrokken acteurs. Hoewel de film puur draait op dialoog en niet op enige vorm van actie blijft het toch boeiend. Enige minpunt is dat hij richting het einde een beetje inzakt. 8/10 _{imdb 7.9}

The Black Dahlia (2006)
Allereerst het positieve punt dat de (film-noir) sfeer dik in orde was. Maar een belangrijk ding zijn ze toch vergeten voor deze film, het plot... Sowieso wordt er vrij omgegaan met hoe de echte situatie was bij de 'Black Dahlia' moord, dat is opzich prima en niet storend, maar merendeel van de film bestaat uit doelloze scenes. Dan krijgen we nog een plottwist toegeworpen terwijl het einde nadert en dat gaat ook al nergens over. Het acteerwerk was tevens ook matig. Jammer, ik had er goede verwachtingen van maar dit is prul gehuld in een leuk jasje.

Dogville

De altijd innovatieve regisseur Lars von Trier levert met Dogville een originele film af: krijt in een fabriekshal wat straten, leg wat attributen neer en laat een stuk of 25 acteurs en actrices een film spelen. Het idee achter dit kon ik erg waarderen . Het verhaal wat Dogville heeft te vertellen, is over het algemeen ook wel aardig. Toch mankeert er wel iets: doordat alles zo minimalistisch is opgezet leiden de verschillende shots en het gezwaai met de camera soms best af. Langere stilstaande shots zouden de film denk ik beter maken, maar misschien ook weer saaier, aangezien ik het verhaal soms niet altijd even boeiend vond. Ook krijg je dan echt het gevoel dat je naar een toneelstuk zit te kijken en het is de vraag of dat nou zo goed zou hebben uitgepakt. Desalniettemin toch een redelijk goede film. Cijfer: 7

Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb



Mooi satirisch stuk . Natuurlijk speelt Peter Sellers knap drie verschillende rollen, maar George C. Scott als General Turgidson en Slim Pickens als 'Cowboy' Kong verdienen wat mij betreft evenveel credits . Cijfer: 8,5

Les quatre cents coups



Mooie debuutfilm van de Franse regisseur Truffaut, waarin het jochie Antoine Doinel zich miskend voelt en veel problemen ondervindt. Opvallend is dat hij toch plezierige momenten beleeft, zoals het bekijken van een poppenkastvoorstelling, naar de film gaan of in een kermisattractie zitten. Desondanks belandt Antoine steeds meer in de goot. De eindscene is erg indrukwekkend en daarnaast vond ik het erg interessant om het Parijs rond 1960 te zien. Cijfer: 8

quote:

Op vrijdag 19 januari 2007 22:57 schreef Falco het volgende:
De eindscene is erg indrukwekkend en daarnaast vond ik het erg interessant om het Parijs rond 1960 te zien. Cijfer: 8

Ga Soldaat van Oranje kijken, dan zie je dat Verhoeven wel degelijk smaak heeft

Ye Ben (Fleeing By Night) (200)
De Chinese (eigenlijk Taiwan, denk niet dat deze in China heeft mogen draaien) Brokeback Mountain zou je het kunnen noemen. Een jongen en meisje schrijven al gedurende hun leven naar elkaar en ontmoeten elkaar ook rond hun 18e, met als doel uiteindelijk te gaan trouwen. De vader van het meisje heeft een eigen theater waar een operagroep komt optreden. De ster van de opera raakt bevriend met de twee, en beiden worden uiteindelijk verliefd op de acteur. Het blijft allemaal wat op de achtergrond, visueel en muzikaal is het allemaal goed maar ook niet meer dan dat, maar uiteindelijk raakte het me toch wel. Iets minder dan Brokeback Mountain, en dat ligt vooral aan de acteerprestaties.

Opvallend is trouwens wel de overeenkomst met die Amerikaanse film. Ik denk zelf dat Ang Lee, zelf geboren in Taiwan, deze film voor het maken van BM gezien heeft. Niet dat hij het naar aanleiding van deze film is gaan maken lijkt me, maar er zitten bepaalde elementen en scenes in die behoorlijk overeenkomen.

Mijn cijfer: 8,0
IMDB: 7,5

[ Bericht 26% gewijzigd door JelleS op 19-01-2007 23:19:59 ]

Eden - Neeeeeeee, wat een ondragelijke kutfilm. Tijdens het kijken had ik het gevoel dat alle puisten die ik ooit gehad heb tegelijkertijd opensprongen en er een soort zuur uitkwam dat m'n gezicht verbrandde. Ik wilde uit m'n bioscoopstoel springen, het doek aan stukjes scheuren en er daarna op kotsen. Wat was dit een vreselijke zit! -25/10

An Inconvenient Truth van Al Gore.






6 meter zeespiegelstijging (als bijvoorbeeld de Noordpool compleet gesmolten is) wat zeker haalbaar is in 50 jaar.




Amerika zit absurd hoog


Nog het meest interessant plaatje:
Links het aantal wetenschappelijke artikelen waarin wetenschappers er aan twijfelen of de mens wel de oorzaak is van het broeikaseffect.
Rechts het aantal media publicaties waarin er getwijfeld wordt of de mens wel de oorzaak is van het broeikaseffect.

8,5/10

[ Bericht 1% gewijzigd door pberends op 20-01-2007 10:47:29 ]

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 09:46 schreef pberends het volgende:
An Inconvenient Truth van Al Gore.

[afbeelding]
6 meter zeespiegelstijging (als bijvoorbeeld de Noordpool compleet gesmolten is) wat zeker haalbaar is in 50 jaar.

En het Gooi wat zo'n 20 meter boven de zeespiegel ligt, wordt ook compleet overspoeld, terwijl een stuk aan de monding van de Biesbosch wel droog blijft ?

quote:

[afbeelding]

[afbeelding]
Amerika zit absurd hoog

Logisch, maar zo schokkend is dit ook weer niet. Dat land heeft namelijk de meeste inwoners die in hoge welvaart leven. Neemt niet weg dat het energieverbruik relatief gezien idd alsnog erg hoog is. Per persoon: ruim 2x zo hoog als de EU

quote:

[afbeelding]
Nog het meest interessant plaatje:
Rechts het aantal wetenschappelijke artikelen waarin wetenschappers er aan twijfelen of de mens wel de oorzaak is van het broeikaseffect.
Links het aantal media publicaties waarin er getwijfeld wordt of de mens wel de oorzaak is van het broeikaseffect.

Volgens mij moet je hier links en rechts omdraaien . Maar zorgt de mens ook voor de volle 100% voor een temperatuurstijging, waardoor de poolkappen smelten en dergelijke? Het klimaat is nooit stabiel geweest namelijk... De mens lijkt me ook zeker verantwoordelijk voor het broeikaseffect, maar niet voor de volle 100% dus.

Ergens zou ik graag deze docu willen zien, maar bij het zien van dit soort plaatjes gaan mijn nekharen overeind staan.

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 10:10 schreef Falco het volgende:
Volgens mij moet je hier links en rechts omdraaien . Maar zorgt de mens ook voor de volle 100% voor een temperatuurstijging, waardoor de poolkappen smelten en dergelijke? Het klimaat is nooit stabiel geweest namelijk... De mens lijkt me ook zeker verantwoordelijk voor het broeikaseffect, maar niet voor de volle 100% dus.

Die 100% slaat dan ook op het aantal artikelen waarin dit gesteld wordt, niet op de bijdrage van de mens.

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 10:10 schreef Falco het volgende:

[..]

En het Gooi wat zo'n 20 meter boven de zeespiegel ligt, wordt ook compleet overspoeld, terwijl een stuk aan de monding van de Biesbosch wel droog blijft ?
[..]

Logisch, maar zo schokkend is dit ook weer niet. Dat land heeft namelijk de meeste inwoners die in hoge welvaart leven. Neemt niet weg dat het energieverbruik relatief gezien idd alsnog erg hoog is. Per persoon: ruim 2x zo hoog als de EU
[..]

Volgens mij moet je hier links en rechts omdraaien . Maar zorgt de mens ook voor de volle 100% voor een temperatuurstijging, waardoor de poolkappen smelten en dergelijke? Het klimaat is nooit stabiel geweest namelijk... De mens lijkt me ook zeker verantwoordelijk voor het broeikaseffect, maar niet voor de volle 100% dus.

Ergens zou ik graag deze docu willen zien, maar bij het zien van dit soort plaatjes gaan mijn nekharen overeind staan.

Links en rechts waren inderdaad verkeerd.

Het gaat in die artikelen niet om of de mens 100% verantwoordelijk is, maar of de mens hoofdverantwoordelijk is.

Ik heb ook een tijd gewacht om de film te bekijken omdat het zo cliché overkwam, maar voor zowel links als rechts is het zeker de moeite waard.

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 10:48 schreef pberends het volgende:

[..]

Links en rechts waren inderdaad verkeerd.

Het gaat in die artikelen niet om of de mens 100% verantwoordelijk is, maar of de mens hoofdverantwoordelijk is.

Ik gebruikte die 100% (ik doelde namelijk niet op dat plaatje met die statistieken) eigenlijk wat ongelukkig in mijn vorige reply. Wat me soms tegenstaat is dat beweerd wordt dat het hele klimaatgebeuren alleen door de mens veroorzaakt wordt, iets wat mij onzin lijkt.

quote:

Ik heb ook een tijd gewacht om de film te bekijken omdat het zo cliché overkwam, maar voor zowel links als rechts is het zeker de moeite waard.

Toch maar eens kijken dan, dit soort onderwerpen kunnen me wel boeien .

Opération Lune verdiend enig respect voor de opzet maar kan als mockumentary geen seconde overtuigen. Dat sommige mensen hier ingetrapt zijn is een diep triest feit. Hoe dan ook, de weduwe Kubrick strikken, beschimmelde politici zoals Kissinger en Rumsfeld en nog wat ander 'bekend' spul is dan wel weer leuk, mits je ze wat zinnige dingen laat zeggen. Ik zeg expres niets over de inhoud voor diegenen die nog verrast willen worden. **½

Drop Dead Gorgeous was eigenlijk ook huilen met de pet op. De film begon wel oké met een paar geslaagde grappen gaat véél te lang door en rekt en rekt maar, daar kan zelfs dat vrouwelijke schoon niets meer aan veranderen. De 'documentaire' stijl voegde in deze vorm ook te weinig toe, had veel beter uitgewerkt kunnen worden.**½

Ik heb zo mijn redenen om het onderwerp van F for Fake te waarderen. Daarnaast is het visueel overweldigend en haast hypnotiserend onder begeleiding van de baritonstem van Welles. Zijn vertelling van dit onware verhaal over fraudeurs en vervalsers is allercharmants gebracht. Dunne lijntjes filosofie en tjokvol met dure woorden, je zag de man op en top genieten en dat werkt door op mij als kijker. Zeker een van de origineelste in zijn genre. ****

This is Spinal Tap spreekt een beetje voor zichzelf. Al had ik er toch iets meer van verwacht. Het is vooral meer van hetzelfde, al is datzelfde wel vrij geestig. ***½

Requiem for a Dream

Vierde keer inmiddels. Wat een film zeg, laat elke keer weer een diepe indruk achter. Voor mij toch wel de beste drugsfilm ever. Die muziek blijft echt ongelovelijk mooi/depriminerend.

10.

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 09:46 schreef pberends het volgende:

6 meter zeespiegelstijging (als bijvoorbeeld de Noordpool compleet gesmolten is) wat zeker haalbaar is in 50 jaar.

dan zit ik nog lekker droog hier in de achterhoek

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 13:08 schreef pascalheister het volgende:

[..]

dan zit ik nog lekker droog hier in de achterhoek

Ik ook, buurman.

oja gisteravond eindelijk eens Metropolis gezien. Weer een bijzondere film van grootmeester Fritz Lang. Een prachtig muzikaal alsmede een visueel futuristisch plaatje.

Cijfer: 8,5

Dan verdrink ik nog liever.

Bonnie and Clyde (Penn, 1967)



Heerlijke film met een prima cast en leuke personages, typisch past er in deze film ook een rol zoals die van de irritante Blanche. Mooie setting en een prima soundtrack. De eindscene is meesterlijk, ook al zie je deze wel aankomen.

Cijfer: 8,3

Deliver Us From Evil(2006)



Deze documentaire gaat over 'n priester die jarenlang verschillende kinderen heeft misbruikt.De kerk wist hier vanaf en deed er nooit wat aan.Ik wilde deze film eigenlijk niet zien,omdat ik dacht de makers enkel één kant van 't verhaal zouden laten zien,maar verrassend genoeg wilde de priester in kwestie ook aan de documentaire meewerken.Ik was erg onder de indruk van deze film,niet alleen als de vele slachtoffers aan 't woord zijn,maar ook de dader zelf.Als je hem hoort praten,ben je sterk geneigd te zeggen dat deze man nooit uit de gevangenis vrijgelaten had mogen worden.Ook aan de misselijkmakende rol van de kerk word ruim aandacht besteed.Ook al weet je dat dit soort dingen gebeuren,blijft dit een vrij shockerende documentaire.

SEVERANCE

CREEP regisseur Smith overtreft zijn vorige film die ik ook goed vind maar deze heeft net ff wat meer

Uitstekende horror met goed getimede humor

Aanrader

RED HEAT

Na CHAINED HEAT zit La Blair weer achter tralies in deze leuke wipflick wat gezien word als een sequel op die film

Leuk maar niet de allerbeste Women-In-Prison movie

Night at the Museum

Vind er geen zak aan. kinderfilm.
Knappe acteurs hoeven niet te kunnen acteren of een originele rol neer te zetten.
Nieteens waard voor een toch al saaie avond.

The Illusionist (Neil Burger, 2006)
Mooi staaltje vakmanschap van zo ongeveer iedereen die aan de film meegewerkt heeft. De film ziet er erg mooi uit, het acteerwerk is sterk, met name van Edward Norton en de muziek is misschien wel de beste filmscore van het afgelopen jaar. Het verhaal weet genoeg mysterie op te roepen om de kijker tot het einde geboeid te houden. Het einde zat er wel een beetje aan te komen, maar dit doet eigenlijk geen afbreuk aan de film. ****

Saw III (Darren Lynn Bousman, 2006)
Best aardige derde deel in de Saw-reeks. De film heeft niet zo veel nieuws te beiden, maar het concept blijft wel overeind. De sadistische spelletjes en mechanismen zorgen voor genoeg "vermaak" om de film interessant te houden. De film bevat, zeker naar het einde toe, alleen wel een overdaad aan uitleggende flashbacks. ***

Even een kopie van mijn recensie van The Illusionist van mijn weblog. Plaats m even hier, is wel wat langer.
Maar aangezien het met mijn opleiding etc te maken heeft, even kijken wat kritische reacties opleveren.

The Illusionist (2006) Mystery/Drama
Regisseur: Neil Burger. Cast: Edward Norton, Jessica Biel, Paul Giamatti, Rufus Sewell e.a.

Wenen, begin twintigste eeuw. Een boerenzoon en een toekomstig hertogin beginnen een onmogelijke liefde.
Ze vluchten in de magie van de boerenzoon, maar ze worden gesnapt en uit elkaar gedreven. Jaren later keert hij terug als Eisenheim de illusionist. Hij doet iedereen versteld staan met zijn illusiies, zo ook een oude bekende, zijn vroegere vriendin die inmiddels hertogin is en op het punt staat te trouwen met de arrogante kroonprins Leopold. De twee groeien, tot ergernis van Leopold, weer naar elkaar toe. Hij stuurt de corrupte hoofdinspecteur Uhl op hem af, maar weet hij het mysterie wat aan het ontstaan is te ontcijferen?

'Eisenheim the illusionist' is een kort verhaal van schrijver Steven Millhauser. Een verhaal wat zo uit een sprookjesboek weg gelopen kan zijn, want dat is het verhaal over een illusionist, een muze en een slechte prins eigenlijk. Maar dan wel een heel mooi en toch ook donker sprookje.
Vanaf het begin is de toon gezet, als we in een groezelig theater Eisenheim in opperste concentratie een geest te voorschijn zien toveren, bekruipt gelijk een onbehagelijk gevoel. Er ontstaat wat rumoer en hoofdinspecteur Uhl besluit in te grijpen. Erg veel tijd krijgen we niet om het allemaal te bevatten, omdat we door middel van de voice-over van Uhl terug gevoerd worden naar de jeugdige jaren van EIsenheim.

Uhl, gestalte gegeven door (ja daar is ie weer) de altijd meer dan degelijke Paul Giamatti (American Splendor, Lady In The Water) is de centrale figuur die de film verbindt.En met hem proberen wij het mysterie dat uitgesponnen wordt te ontrafelen. In een film, waarin illusie een zeer voorname rol speelt, mogen filmische middelen natuurlijk niet ontbreken. Naast de eerder genoemde grauwe sfeer, die zorgt voor een constante dreiging, kunnen we onze ogen uitkijken. Het is dus niet altijd nodig, om groots uit te pakken om een visueel plaatje te maken. Hier moet echter wel bij gezegd worden dat de plaats van handeling overal had kunnen zijn, want als kijker heb je niet het idee dat het zich allemaal in Wenen afspeelt.

Dit is echter slechts een van de weinige minpunten van de film, want buiten de wat eendimensionale slechterik, de kroonprins Leopold, valt er weinig op de film aan te merken. De rollen zijn goed bezet. Zo speelt Edward Norton (American History X, Fight Club) het zeer ingetogen hoofdpersonage Eisenheim. Die ondanks zijn wat mysterieuze kanten toch veel sympathie opwekt bij de kijker. Daarnaast valt Jessica Biel (Blade: Trinity, The Texas Chainsaw Massacre) een positieve zin op. Zij speelt de in tweestrijd verkerende Sophie. ZIj zit in tweestrijd tussen het keurslijf waarin zij zich bevind als liefje van de kroonprins, en de gevoelens voor jeugdliefde Eisenheim. Voeg daarbij de eerder genoemde rol van hoofdinspecteur Uhl aan toe, en je hebt een uitstekende cast. Die goed uit de voeten kan met het twintigste eeuwse sprookje.

De film duurt een kleine twee uur, maar voelt veel korter aan, aangezien erg makkelijk wegkijkt. Dat terwijl je als kijker wel je concentratie erbij moet houden, want je wordt meerdere malen op het verkeerde been gezet.
Naarmate het einde dichterbij komt, wil je er achter komen hoe de vork in de steel zit. En of alles nog allemaal goed komt met Eisenheim. En als het einde dan echt nadert, wordt je alsnog verrast door de manier hoe het in elkaar steekt. Ookal kan het zijjn dat dit misschien toch in de lijn der verwachting ligt, maar misschien is dat wel een illusie?

The illusionist is een film, die niet erg lang zal blijven hangen, maar bied wel een zeer mooie kijkervaring. En zal je met een goed gevoel de bioscoopzaal doen verlaten.

***1/2

BORAT: CULTURAL LEARNINGS OF AMERICA FOR MAKE BENEFIT GLORIOUS NATION OF KAZAKHSTAN

Who is this woman you have shrunk?

2e x

Na hem in de bios te hebben gezien dacht ik 'leuk voor één keer'

NOT!

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 21:08 schreef kinky_queen het volgende:
SEVERANCE

CREEP regisseur Smith overtreft zijn vorige film die ik ook goed vind maar deze heeft net ff wat meer

Uitstekende horror met goed getimede humor

Aanrader

[afbeelding]

[afbeelding]

Leuke film met een flinke dosis humor.
Wist je trouwens, dat na een onthoofding de hersenen van het slachtoffer nog enige tijd functioneren? Marie-Antoinette zag zo haar eigen romp op het schavot.

Il Conformista (The Conformist) (Bertolucci, 1970)



Meesterwerkje van Bertolucci, overtuigend acteerwerk en een prachtige setting. Camerawerk en fotografie zijn meesterlijk gedaan.

Cijfer: 8,7


Chinatown (Polanski, 1974)



De beste film allertijden voor mij, blijft na zoveel kijkbeurten nog steeds fascinerend en geniaal om te zien, elke keer kom je weer leuke details tegen die deze film fantastisch maakt. Genieten!!!

Cijfer: 9,5

Geef em dan een 10 mejong.

The China Syndrome, die ik al een tijdje geleden zag was erg tof. Na wat speurwerk bleek dat een paar facetten van de film wel wat ongeloofwaardig waren, maar dat doet verder niet zoveel af aan de ervaring. Solide thriller met meerdere boodschappen die geen seconde verveelt ondanks het lage tempo. Vervalt niet in cliche's (moest wel de hele tijd aan Anchorman denken ) en een puike performance van Lemmon. Aanrader. ****

Perfume was een prima boekverfilming. Muziek was een pluspunt evenals de productie, maar het overdonderde nergens omdat het vrij sloom ging. Jammer dat de beste scène van de film zo ontzettend afgezwakt is in vergelijking met het boek. Begrijpelijk, maar erg jammer. Whishaw was trouwens wel een goeie cast. ***½

Er zijn veel redenen om I Kina Spiser de Hunde een unieke film te noemen. De sterkste wat mij betreft was dat de film het voor elkaar kreeg om enige sympathie in mij op te wekken voor het eigen systeem van goed en kwaad. De vergelijking met lock stock e.d. is begrijpelijk maar wel wat kort door de bocht. Prima film met een erg verfrissende invalshoek. ****

quote:

Op zondag 21 januari 2007 12:44 schreef cwk het volgende:
Geef em dan een 10 mejong.

een tien voor een film kan niet naar mijn inziens

Ik ben grote fan van zowel Polanski als Nicholson, maar Chinatown deed me helemaal niks.

Misschien maar eens herkijken binnenkort...

Uzak (Distant) (N B Ceylan, 2002)



Won de Grand Prize op Cannes, en dat voor een simpel filmpje dat gewoon in de woning van de regisseur is gefilmd, met hulp van een aantal vrienden. Het is meteen al dudielijk tezien dat Ceylan een fotografie-achtergrond heeft, want het ziet er geweldig uit. Vooral de scenes in de sneeuw in de haven van Istanbul zijn prachtig, het stond in eerste instantie niet in eens in het script. Er is weinig dialoog, en van een plot is ook niet echt sprake, eerder een samenkomst van verschillende personages. Ceylan is duidelijk een fan van Tarkovsky (zo kijkt de hoofdpersoon Stalker), maar de symboliek etc. onbreekt hier. De schoonheid zit hem vooral in de kleine dingen, zoals de scene waarin na lang wachten eindelijk een muis wordt gevangen. Ze stoppen de muis in een plastic zak en zetten het op straat, maar als ze dan zien dat de katten erop af komen slaan ze de muis zelf maar dood, om te voorkomen dat hij langzaam door de katten wordt verslonden. Een klein meesterwerkje.

Mijn cijfer: 8,6
IMDB: 7,7

quote:

Op zondag 21 januari 2007 13:11 schreef pascalheister het volgende:

[..]

een tien voor een film kan niet naar mijn inziens

Tja. Absolute perfectie bestaat misschien dan niet, maar als een film voor jou álles heeft. Is dat dan geen 10 waard?

quote:

Op zondag 21 januari 2007 13:18 schreef cwk het volgende:

[..]

Tja. Absolute perfectie bestaat misschien dan niet, maar als een film voor jou álles heeft. Is dat dan geen 10 waard?

op de een of andere manier zie ik dat niet zo, hoe ik dat precies moet uitleggen is ook lastig. Perfectie bestaat ook niet denk ik, en dat zal ook geen enkele film kunnen halen, alleen het streven om er zo dichtbij mogelijk te komen. Maargoed andere mensen geven verschillende films 10en wat daar de gedachte van is, vind ik ook onduidelijk.

Gisteravond Click gezien... In het begin was hij nog wel leuk, maar op een gegeven moment werdt het meer een drama dan een comedie. Had dit niet verwacht van Sandler. Family first..... ok

quote:

Op vrijdag 19 januari 2007 13:25 schreef Shogo het volgende:
Crash (2004)
De film heeft wat weg van 'Magnolia' en lijkt een aantal dingen ook wel geleent te hebben daarvan. Diverse levens die op een merkwaardige wijze verbonden worden. Het acteerwerk is prima, de cinematography vond ik best goed deed me denken aan 'Collateral' en de verhalen zijn best ok (alleen werdt ik moe van al dat racisme BS). Maar 'Magnolia' vind ik eigenlijk op alle fronten beter uitgewerkt, daar 'Crash' ook probeert iets emotioneels naar boven te halen deed het mij in ieder geval weinig in tegenstelling tot 'Magnolia' die ik pakkend vondt. Daarbij vind ik 'Crash' op het einde onafgemaakt, hoogstwaarschijnlijk dat dit de bedoeling is maar dat vind ik een minpunt. Al met al is het best aardig allemaal maar wil je zo'n soort film zien neem dan 'Magnolia'.

Ik had dat onafgemaakte gevoel juist bij Magnolia. Het moest een onvergetelijke climax zijn Nou dat viel mij behoorlijk tegen. Crash daarintegen riep veel meer emotie bij me op.

Blood Diamonds
Goeie, en spannende film met een boodschap.
Gaat over de Diamant crisis in Afrika en het corrupte afrika

Als een 10 halen niet kan, is het dan redelijk iets te beoordelen op een schaal van 10?

quote:

Op zondag 21 januari 2007 13:40 schreef sadbuttrue het volgende:

[..]

Ik had dat onafgemaakte gevoel juist bij Magnolia. Het moest een onvergetelijke climax zijn Nou dat viel mij behoorlijk tegen. Crash daarintegen riep veel meer emotie bij me op.

Zo zie je maar hoe dat verschilt.

CLEOPATRA JONES

Terechte blaxploitation classic met een charismatische Tamara Dobson, leuke dialogen en een goede carchase maar Tamara is geen Pam

Snel de sequel kijken

quote:

Op zondag 21 januari 2007 14:09 schreef Doff het volgende:
Als een 10 halen niet kan, is het dan redelijk iets te beoordelen op een schaal van 10?

Goeie vraag.

Letters From Iwo Jima(2006)




Eastwood's tweede deel van zijn verhaal over de slag bij Iwo Jima,maar nu uit 't oogpunt van de Japanners.Hoewel ik vind dat beide films moeilijk met elkaar te vergelijken zijn(deze film richt zich veel meer op wat er tijdens de slag gebeurde),vind ik deze film veel beter dan Flags of our Fathers.Van het verhaal tot 't acteerwerk;het is allemaal beter dan in FouF.Je leert de personages veel beter kennen in deze film,vooral naarmate de film vordert en de personages weten dat ze deze slag niet zullen overleven.Ken Watanabe word alom geprezen voor zijn,maar ik vind ook dat Tsuyoshi Ihara en vooral Kazunari Ninomiya evenveel lof verdienen.Camerawerk is net zo goed als in FouF,al zijn de beelden donkerder en grauwer van sfeer.Je ziet soms identieke scènes uit FoF,maar dan uit 't oogpunt van de Japanners.Ook het beruchte hijsen van de Amerikaanse vlag is in één van de scenes te zien.Ik vond 't wel opmerkelijk dat Eastwood de Amerikanen niet echt altijd positief afschilderde en de Japanners juist als 'n eervol volk,dat vond ik nogal gedurfd.Een mooie en aangrijpende film!


A Prairie Home Companion(2006)



Robert Altman's laatste film is gebasseerd op de gelijknamige radioshow.De film heeft 'n indrukwekkende cast(Meryl Streep,Kevin Kline,Tommy Lee Jones,Woody Harrelson,John C Reilly) en bevat af en toe hele leuke dialogen.Vooral Kevin Kline is weer eens ouderwets lekker in z'n element.Jammer genoeg zit er niet echt 'n storyline in de film.De film schijnt de sfeer van de radioshow perfect weer te geven en er zouden veel inside jokes in zitten,maar aangezien ik(en met mij volgens mij iedereen buiten de VS) niet bekend ben met de show,ging dat dus allemaal compleet aan mij voorbij.De film ademt wel 'n lekkere feelgood sfeer uit,al is 't alleen al vanwege de (live)country muziek die ontzettend vaak te horen is.Dit is zeker niet Altman's beste werk,maar nog wel 'n aardige film.

[ Bericht 0% gewijzigd door Dannie_Dorka op 21-01-2007 14:50:43 ]

quote:

Op zaterdag 20 januari 2007 14:39 schreef JelleS het volgende:
Dan verdrink ik nog liever.

Dan Metropolis te kijken??

Gisteren gezien:

Meshi (Repast)
Voordat ik de 3 disc set van The Masters Of Cinema kocht, had ik nog nooit een film van de in het Westen redelijk onbekende Mikio Naruse gezien. Dus het uitbrengen van de box was een uitgelezen mogelijkheid om daar verandering te brengen. Gisteren was het dus zover: m`n eerste ontmoeting met Naruse`s reportoir was een feit. En dat was geen slechte ervaring. Integendeel. Dit doet me uitkijken naar meer.

Repast vertelt, zoals veel van Naruse`s films, over het allerdaagse leven van de gewone mens. Ditmaal volgen we Michiyo (Setsuko Hara) die samen met haar man Hatsunosuke (Ken Uehara) in een buitenwijk van Osaka woont. Het huisje-boompje-beestje leven dat ze hebben begint Michiyo meer en meer tegen te staan. Het vuur is langzaam uit de relatie aan het verdwijnen en ze vraagt zich dan ook af of dit alles is dat het huwelijk en het leven als huisvrouw te bieden heeft. Ze twijfelt of ze de relatie nog moet voort zetten. Op een dag komt Hatsunosuke`s nichtje onverwacht op bezoek vanuit Tokyo. Tot haar afgunst ziet Michiyo hoe haar man meer aandacht aan z`n nichtje geeft dan aan z`n vrouw. Daarbij komt ook nog dat het nichtje Satoko haar gevoelens voor Hatsunosuke niet onder stoelen of banken steekt. Trekt Michiyo haar leventje zo nog langer? Of geeft ze er de brui aan?

Door het dagelijkse leven van de gewone mens portretteren kiest Naruse ervoor het risico te lopen dat de film saai wordt. Handig weet ie dat te vermijden, de film blijft interessant en mooi. Doordat de problemen waar de hoofdpersonages mee te maken hebben kun je je goed inleven in hun bestaan. Het acteerwerk is heel erg goed, waarbij Setsuko Hara er voor mij bovenuit steekt. Ook geven een aantal van de dialogen stof tot nadenken, de film is dus ook nu (ruim 50 jaar na `t verschijnen) nog steeds actueel en zal dat ook wel altijd blijven. Er is een goed oog voor detail waarbij het de kleine dingetjes zijn die het meeste opvallen. De manier van filmen is prachtig en rustig, het einde is mooi maar niet heel erg verassend.
Al met al een zeer mooie kennismaking met het werk van Mikio Naruse waardoor m`n nieuwsgierigheid naar meer van z`n werk is aangewakkerd.

IMDB Cijfer: 8,0/10
Mijn Cijfer: 8,5/10

Vanmiddag in de bios:

Little Children
Ook Todd Field`s nieuwe film Little Children vertelt over mensen die vast zitten in dood bloedende huwelijken. Zowel Sarah Pierce (Kate Winslet) als Brad Adamson (Patrick Wilson) zijn ongelukkig in hun huwelijk. Het enige plezier dat ze hebben is wanneer ze met hun kinderen naar de locale speeltuin gaan. Daar ontmoeten ze elkaar en vallen ze als een blok voor elkaar. Ondanks dat ze beiden getrouwd zijn hunkeren ze naar elkaar. Dat wordt steeds heftiger als blijkt dat ze met hun kinderen naar het zelfde zwembad gaan. Al gauw ontmoeten ze elkaar daar iedere dag en wordt hun relatie steeds inniger. Hoe gaan ze met deze situatie om en wat doen ze met hun huwelijken? Dan is daar ook nog een de veroordeelde maar inmiddels vrijgelaten pedofiel Ronnie J. McGorvey (een sterke rol van Jackie Earle Haley) die bij z`n moeder intrekt en zorgt voor de nodige commotie in de wijk...

De manier waarop de waanhoop van hun steeds verder afglijdende relaties wordt weergeven is erg goed en het eerste deel van de film is dan ook sterk. Door het gebruik van de voice-over leren we de personages snel kennen. Maar gedurende het verdere verloop van de film gaat diezelfde voice-over steeds meer nadelig werken. Er wordt overmatig gebruik van gemaakt en iedere keer wanneer je `m weer hoort heb je een gevoel van "laat dat nou, dat hoeft niet. Zonder de voice-over is de scene veel sterker". Ik ging me er dus steeds meer aan irriteren, wat natuurlijk nooit goed is.
Ook wordt er te veel van het echte verhaal afgeweken en zijweggetjes in geslagen. Dat haalt dus onnodig het tempo uit de film. Het echte verhaal is interessant genoeg en je krijgt er makkelijk een film van gemaakt. Erg jammer dus.
Aan de andere kant is het acteerwerk heel erg sterk, waarbij Kate Winslet opnieuw een hele goede rol neerzet, de sterke Jackie Earle Haley als pedofiel opvalt en Jennifer Connely zoals altijd een genot is om naar te kijken.
Little Children is dus zeker geen slechte film, maar het is een film van `net niet`. En dat is best zonde, want hier had absoluut meer van gemaakt kunnen worden.

IMDB Cijfer: 7,9/10
Mijn Cijfer: 7,0/10