En als je kind dan zijn papa wil zien?quote:Op dinsdag 14 december 2004 21:21 schreef Aishwarya het volgende:
Als mijn ex niets zou geven dan zou ik die bezoekregeling ook mooi vergeten.
Dan vind ik dat je gewoon een bezoekregeling moet hebben. Het gaat natuurlijk om het kindje en als die dat graag wil dan zou ik dat ook wel doen. Maar dan vind ik het echt geen stijl van de vader.quote:Op dinsdag 14 december 2004 22:08 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
En als je kind dan zijn papa wil zien?
Mee eens, soms kan de vader zelfs een gevaar voor het kindje zijn.quote:Op woensdag 15 december 2004 00:04 schreef jessie het volgende:
Nooit vind ik een beetje te hoor. Er zijn uitzonderingen...
Tja, op alles zijn uitzonderingen. Maar ik heb het natuurlijk niet over uitzonderingen.quote:Op woensdag 15 december 2004 00:04 schreef jessie het volgende:
Nooit vind ik een beetje te hoor. Er zijn uitzonderingen...
quote:Op dinsdag 14 december 2004 21:21 schreef Aishwarya het volgende:
Jeetje zeg, en hij geeft helemaal niets. Nou zeg, het zijn toch ook zijn kinderen. Zien de vaders hun kinderen wel? Als mijn ex niets zou geven dan zou ik die bezoekregeling ook mooi vergeten.
Ja, oke. Jouw ex heeft de schulden op zich opgenomen, dan kan ik me voorstellen dat hij geen alimentatie hoeft te betalen. Maar ik ken een vrouw, ze is nu 32, 5 jaar geleden gescheiden. Ze krijgt geen alimentatie maar ze moet wel meebetalen aan de studieschuld van haar man. De vader ziet de kinderen regelmatig en hij is nu piloot. Maar hij verdomt het om wat te geven. Zij zit wel in de bijstand en daar leeft ze dan van. Dan vind ik het gewoon raar dat de vader niets geeft voor de kinderen en de moeder wel meebetaalt aan zijn schulden. Ik vind dat je - ook al ga je uit mekaar - je degene die de kinderen krijgt wel een beetje mag steunen. Als je geen geld kunt geven, regel dan een oppas oid. Zoiets. Maar helemaal niets doen, en de moeder 'opzadelen' met alle kosten en de vader komt leuk alleen even spelen met de kinderen vind ik toch niet goed. Ik zou me er - als ik een vader was - niet goed bij voelen.quote:Op woensdag 15 december 2004 11:00 schreef Angel22 het volgende:
[verhaal]
Als zij in de bijstand zit dan gaat de bijstand er achter aan om alimentatie te verkrijgen op wat voor manier dan ook.quote:Op donderdag 16 december 2004 08:29 schreef Aishwarya het volgende:
[..]
Ja, oke. Jouw ex heeft de schulden op zich opgenomen, dan kan ik me voorstellen dat hij geen alimentatie hoeft te betalen. Maar ik ken een vrouw, ze is nu 32, 5 jaar geleden gescheiden. Ze krijgt geen alimentatie maar ze moet wel meebetalen aan de studieschuld van haar man. De vader ziet de kinderen regelmatig en hij is nu piloot. Maar hij verdomt het om wat te geven. Zij zit wel in de bijstand en daar leeft ze dan van. Dan vind ik het gewoon raar dat de vader niets geeft voor de kinderen en de moeder wel meebetaalt aan zijn schulden. Ik vind dat je - ook al ga je uit mekaar - je degene die de kinderen krijgt wel een beetje mag steunen. Als je geen geld kunt geven, regel dan een oppas oid. Zoiets. Maar helemaal niets doen, en de moeder 'opzadelen' met alle kosten en de vader komt leuk alleen even spelen met de kinderen vind ik toch niet goed. Ik zou me er - als ik een vader was - niet goed bij voelen.
Hm, dan weet ik het niet hoe het precies zit. Ze zal me natuurlijk ook niet alles in detail verteld hebben dan. Maar ze komt rond van ongeveer 1000 euro per maand met 3 kindjes.quote:Op donderdag 16 december 2004 09:18 schreef Angel22 het volgende:
[..]
Als zij in de bijstand zit dan gaat de bijstand er achter aan om alimentatie te verkrijgen op wat voor manier dan ook.
Zowel partner- als kinderalimentatie.
Dat is wat mij verteld is door de advocaat en de bijstand en dat is ook een van de redenenen waarom mijn ex de schulden volledig op zich heeft genomen, omdat ik ten eerste van de bijstand die schulden niet kan betalen (ook mijn deel niet) en ten tweede omdat hij niet "kaalgeplukt" wil worden door de bijstand is zijn draagkracht nu zo "klein" dat als zou hij willen btalen kan het niet omdat hij gewoon niets overhoudt strax.
De bijstand eist 60% van de draagkracht van de alimentatieverschuldigde op. Dat houdt dus in dat als je na alle vaste lasten en je eten nog 100 euro per maand over houdt dat de bijstand dus 60 euro opeist. Die worden in mindering gebracht op de bijstand van de vrouw en word dus aangevuld door de man dan. Mocht dit niet het geval zijn zal de bijstand gerechterlijke stappen ondernemen om dit bedrag te verkrijgen.
Ik heb dit nu in eigen bewoordingen overgenomen uit de folder die ik hier heb liggen van de bijstand.
Ja ik vind het ook raar dat je als vader of zelfs als moeder ( als de kids bij de vader blijven) geen alimentatie WIL betalen voor het onderhoud van je kinderen. Partneralimentatie kan ik inkomen dat dat niet betaald wil worden want dat slaat gewoon helemaal nergens op.
Maar voor je kinderen wil je toch zorgen????
Maar goed er zijn vreemde mensen in deze wereld en ik ben blij dat mijn ex niet zo vreemd is.
ben ik niet met je eens missD. mijn ex betaalt ook geen alimentatie en men heeft mij al vaak aangeraden luca dan niet naar hem toe te laten gaan. dat weiger ik te allen tijde. hij heeft recht op contact met zijn familie, ongeacht of die familie nu wel of niet wil bijdragen in zijn onkosten. omgekeerd vind ik het ook fout om geen alimentatie bij te dragen als je het kind niet te zien krijgt. dan ben je volgens mij net zo fout als de moeder die het kind bij zijn vader weghoudt.quote:Op donderdag 16 december 2004 15:10 schreef miss_dynastie het volgende:
Aan de andere kant -> ik ken een vader die de alimentatie in een keer heeft voldaan, zeg maar 'afgekocht'... en nu begint zijn ex ineens raar en moeilijk te doen over de bezoekregeling![]()
Hij had het dus beter als pressiemiddel achter de hand kunnen houden, maar ja, dat is achteraf
Ja, ik doe zelf namelijk wel mee aan bepaalde tradities en feesten maar als hij later tegen mij zegt, "mam, ik wil liever een Jood/Christen/Jehova Getuigen/Geen enkel geloof aanhangen zijn", dan zal ik dat wel accepteren. Ik zal het wel jammer vinden natuurlijk, maar ik ga hem niet dwingen. Mijn moeder is bijvoorbeeld best een strenge hindoe, maar ze heeft mij niet streng opgevoed. Mocht zelf weten waar ik wel en niet aan deed.quote:Op donderdag 16 december 2004 18:44 schreef Luchtbel het volgende:
Dus jij voedt je zoon op als Hindoe? Maar het is niet je bedoeling een Hindoe van hem te maken?
Nee, begrijp me absoluut niet verkeerd, hij heeft nooit gedreigd met de alimentatie en ik vind het dus ook compleet onfatsoenlijk om dat te doen..., maar voor die moeder was het wel een mooi 'pressiemiddel' om zich aan de afspraken te houden, niet dat hij haar ooit daarmee bedreigd heeft, maar waarschijnlijk leest zij de verhalen ook, om het maar zo te zeggenquote:Op donderdag 16 december 2004 18:52 schreef lady-wrb het volgende:
wat overigens niet wil zeggen dat ik het niet begrijp hoor. ik denk dat die vader zich net zo machteloos voelt als ik.
En dan zit m'n kind over 20 jaar bij Vermist 'gebroken met moeder op zoek naar biologische vader want contact altijd verboden door moeder'quote:Op vrijdag 4 februari 2005 23:22 schreef ThunderChild het volgende:
Eikel eerste klas
Volledig dumpen nu en elk contact verbreken, scheelt je later weer de nodige verdriet, frustratie en weet ik het allemaal . . .
Je hoeft het niet te verbieden, als zij straks die eikel wil zien kan je toch zijn naam en adres (indien bekend) geven ??quote:Op vrijdag 4 februari 2005 23:41 schreef Luchtbel het volgende:
En dan zit m'n kind over 20 jaar bij Vermist 'gebroken met moeder op zoek naar biologische vader want contact altijd verboden door moeder'![]()
Nou, ik heb mijn vader van mijn 7e tot mijn 17e niet gezien, dat was gelukkig niet de keus van mijn moeder maar van mezelf.quote:Op vrijdag 4 februari 2005 23:55 schreef Anitra het volgende:
Ja maar als je het contact blijft houden zit je met een kind dat net 10 is en zich compleet door haar vader ongewenst, in de grond getrapt en verlaten voelt. Er is geen makkelijke keus in deze situatie. Ik dacht dat ik er 9 jaar geleden goed aan deed om het contact tussen Djen en haar vader te behouden en nu? Nu geef ik mezelf zo op mijn donder dat ik mijn meisje zo'n pijn en verdriet heb aan gedaan door haar haar vader te leren kennen. Er is geen goeie keuze, alleen de keuze van het minste kwaad. Hoe dan ook er zal een tijd van verdriet en pijn komen.
ff niet dat hele die eikel gebeuren enzo oke?quote:Op vrijdag 4 februari 2005 23:49 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Je hoeft het niet te verbieden, als zij straks die eikel wil zien kan je toch zijn naam en adres (indien bekend) geven ??
Je moet niks verbieden, jij bepaalt toch of je contact wil of niet en je moet niet constant contact gaan zoeken omwille Jolie. Hij weet dat 'ie een dochter heeft en hij weet dat 'ie langs kan komen, klaar.
Helaas ziet hij dat duidelijk dus niet zo, anders was hij welquote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:15 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Klinkt vast gek maar hij hoort wel een beetje bij haar.
Sorrie, zo aanvallend bedoel ik het niet hoorquote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:09 schreef Anitra het volgende:
Als je goed leest heb ik ook geen beslising genomen!!!!! Ik heb er altijd voor gezorgd dat er contact was, ik was degene die ervoor zorgde dat ze haar vader zag, ik was degene die de lieve vrede bewaarde, ik was degen die haar vader ophemelde, ik was degene die hem op belde dat hij aan een aantal dingen moest denken verjaardagen enzo Ik was degene die altijd ervoor gezorgd heeft dat zij wist waar haar vader was. Zij is nooit gedwongen daar heen gegaan, zij heeft nooit een slecht woord gehoord over haar vader tot vorige week en zijn laatste stunt. Zij wil hem niet meer zien, zij is kapot, zij voelt bedrogen, zij voelt zich vernederd en waarom? Omdat ik de goeie moeder was die altijd het contact met haar vader hield zodat zij hem altijd op kon zoeken. Maar als die vent van 40 moedwillig een kind van net 10 de grond in trapt, kleineerd, een ongewenst gevoel geeft en haar verlaat terwijl zij met je wilt praten, dan ben je met recht een eikel en dan vraag ik me af hoe ik het ooit in godsnaam in mijn hoofd heb kunnen halen dat hij ooit zou veranderen, dat hij ooit om zijn dochter zou geven..........
Zo bedoel ik het ook niet. Ik hoop gewoon dat ie zich voor die tijd nog niet kapot zuipt ofzo, hij is toch haar vader en op die manier hoort hij bij haar.quote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:19 schreef moussy het volgende:
[..]
Helaas ziet hij dat duidelijk dus niet zo, anders was hij welgeworden op een zwaaiend kraaiend kind, ipv dat hij hey dikke zegt.
Meer dan open houden kan je niet doen.
Had je alleen "ja" gezegd, had je dezelfde reactie gekregenquote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:21 schreef Vava het volgende:
[..]
Sorrie, zo aanvallend bedoel ik het niet hoorik doelde er meer op dat je zei dat je jezelf nu op je donder geeft omdat je ervoor gezorgd hebt dat je dochter haar vader kent.
Gelukkig ben jij niet de oorzaak dat ze haar vader niet zou kennen, okay, wat er gebeurt is verre van leuk maar ze heeft wel zelf een mening over haar vader kunnen vormen.
quote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:25 schreef moussy het volgende:
[..]
Had je alleen "ja" gezegd, had je dezelfde reactie gekregen
quote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:25 schreef moussy het volgende:
[..]
Had je alleen "ja" gezegd, had je dezelfde reactie gekregen
Ik snap het heel goed Anitra. Het lijkt me vreselijk om je meiske pijn te zien hebben. Aan de andere kant denk ik dat ze sowieso pijn zou hebben; ook als jij haar had weggehouden bij haar vader, dan was zij hem gaan idealiseren, etcetera, en dan had of jij alles gedaan en was hij de toffe peer geweest, of ze was er vrij snel achtergekomen hoe hij is en was, want ze was vast op zoek gegaan. Gekwetst word je dan toch, ik denk alleen dat je 'blij' mag zijn en dan blij tussen aanhalingstekens, want het is sowieso rot dat jij niet diegene bent die haar gekwetst heeft, en dus wel degene bent die haar kan troosten. Hoe is het nu met haar?quote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:57 schreef Anitra het volgende:
Maar toch als je ziet hoeveel pijn je kind heeft omdat ze hem wel kent, dan ga je toch echt twijfelen.
Ga je morgen iets leuks met haar doen, heeft ze wat afleidingquote:Op zaterdag 5 februari 2005 20:08 schreef Anitra het volgende:
Ze heeft het heel moeilijk. Het was vandaag weer bal. Ze heeft zich weer even op ons afgereageerd en na een afkoelingsperiode van 3 uur was alles weer oke. Maar het doet zo'n pijn, je wilt haar zo graag helpen, maar ze is geen gemakkelijker prater, dus dat is best moeilijk....
Ikea is altijd leuk jaquote:Op zondag 6 februari 2005 00:20 schreef Anitra het volgende:
We gaan morgen naar de ikea ff shoppen, dat vind ze altjd leuk. En we eten wat zij lekker vind
Vanavond was ze overigens de ideale dochter, ze heeft heerlijk tv gekeken en ging zonder mopperen naar bed. Ze heeft nu eindelijk zelf aan gegeven dat ze wil gaan praten met een psych ofzo. Dus maandag gaan we daar achteraan.
He, wat ontzettend goed van haarquote:Op zondag 6 februari 2005 00:20 schreef Anitra het volgende:
Ze heeft nu eindelijk zelf aan gegeven dat ze wil gaan praten met een psych ofzo. Dus maandag gaan we daar achteraan.
Uit respect voor luchtbel zou ik als ik jou was al die vervelende insinuaties (waarvan ze zelf gezegd heeft dat ze ze liever niet heeft, hier bijvoorbeeld ) achterwege laten. Wat jij ook van hem moge vinden, hij is en blijft de biologische vader van Jolietje. En ik kan me goed voorstellen dat luchtbel haar dochtertje haar vader gunt. Misschien wordt hij wel een leuke vader, misschien niet, maar Jolie weet dan in elk geval waar ze vandaan komt, dat geeft al rust voor een kind. Bovendien heb ik er respect voor hoe luchtbel dit allemaal aanpakt in het belang van Jolie. Ik vind het niet leuk dat jij daar overheen walst met eikel zus en eikel zo.quote:Op zondag 6 februari 2005 01:42 schreef ThunderChild het volgende:
(ook zo'n luie eikel, denk aan Luchtbel's ex)
quote:Op zondag 6 februari 2005 08:33 schreef Anitra het volgende:
Om 1 doodsimpele reden:
Het is en blijft haar vader!!!!!
Beetje slappe redenering om gewoon simpelweg te zeggen "het is en blijft haar vader". Als hij dan haar "vader" is, waar blijft hij dan in het hele verhaal ?? Zoals ik het zie zijn jullie degene die het contact moeten blijven onderhouden met alle frustraties van dien. Wat is er mis met om hem zelf es een keer te laten bellen en iets af te spreken (en dan daadwerkelijk ook hetgeen door laten gaan en niet op het laatste moment afbellen of helemaal niks laten horen) ?? Want als ik zo de verhalen van jullie lees zijn niet van die aard van "wat een goeie vader is hij voor mijn kind". Als jullie er zelf voor kiezen voor al dat frustratie werk, dan vind ik dat jullie dan geen recht hebben om te klagen over wat hij niet doet of wel zou moeten doen. Zwart/wit gezegd is dat jullie keuze geweest en als de keuze niet bevalt door reden x,y,z, dan moeten jullie voor een andere oplossing gaan kiezen en niet ermee doorlopen en doorklagen, want veranderen doet 'ie in 95% van de gevallen toch niet . . .quote:Op zondag 6 februari 2005 10:16 schreef Brighteyes het volgende:
Wat Miss_D zegt! En Anitra trouwens ook...
Die mannen blijven hoe dan ook de vaders... en die zet je nou eenmaal niet zomaar opzij...
Die keuze 'moet' je, in mijn ogen, zo veel als dat kan, aan het kind zelf over laten...
Het hoeft je ook geen reet te interesseren en het boeit mij niet hoe je hem noemt of wat je van hem vindt. Dat je de ex van luchtbel erbij sleept is waar ik tegen ageer, hoe je over je eigen vader denkt of doet is jouw zaak.quote:Op zondag 6 februari 2005 16:53 schreef ThunderChild het volgende:
(ik noem 'm een eikel, zelfs erger. Interessert me geen reet wat de rest ervan vind)
quote:Op donderdag 31 maart 2005 11:51 schreef Brighteyes het volgende:
Ehm... mss een beetje stom antwoord, maar ik heb precies dat nu dus met mijn katten.
Ja, ik ben ook alleenstaande moeder. Eerlijk gezegd vind ik het helemaal niet zo zwaar. Van te voren ben ik enorm gewaarschuwd, waardoor de realiteit me 100% meevalt. Ik werk 4 dagen in de week. Mijn moeder past op als ik aan het werk ben. Ook bij mij is mijn moeder de grote kracht om het allemaal mogelijk te maken. Nog steeds ben ik er heilig van overtuigd dat je als alleenstaande moeder voornamelijk moet zorgen voor een goede oppas, de rest heb je zelf allemaal in de hand. Financieel red ik het allemaal wel. Heb wel een hoge huur, omdat ik door mijn jonge leeftijd niet in aanmerking kon komen voor een huurwoning bij de woningbouw en dus particulier moest huren.quote:Op dinsdag 14 december 2004 12:05 schreef Aishwarya het volgende:
Zijn er meer alleenstaande ouders aanwezig op fok? Ik ben erg benieuwd hoe jullie alles combineren met oppas, werk, etc.
De reden dat mijn ex niks betaalt is omdat ik er nooit achteraan ben gegaan. Hij wilde niks met haar te maken hebben en hij staat dus ook niet als vader geregistreerd. Zou ik dat wel doen (dus wel registreren en allimentatie vragen) dan krijgt hij ook rechten. Stel dat hij ineens toch interesse heeft, dan heeft hij daar in dat geval ook recht op. Nu kan ik alles zelf in de hand houden.quote:Op dinsdag 14 december 2004 14:05 schreef Aishwarya het volgende:
Wow, waarom betalen de vaders helemaal niets? Komen ze hun kinderen wel bezoeken?
Zo'n onderlinge overeenkomst hadden mijn vader en moeder voor mij, op zich, aan de ene kant is het wel een risico voor de moeder die wellicht een bijstandsuitkering heeft, als de vader niks betaalt heeft ze niks om te bewijzen. Het gaat dan toch onderhands. Ik kan me er dus wel wat bij voorstellen als een moeder niet zo'n regeling wil en het via de bijstand regelt, de vader betaalt dan iig wat hij moet betalen, ook al krijgt ze er niet zo heel veel van. Tenminste, zo zit het denk ik?quote:Op woensdag 1 maart 2006 21:44 schreef Anitra het volgende:
Dat zeg ik ook altijd, maar alimentatie is niet meer dan een mee betaling aan onderdak, eten en kleding. Het is dus een onderdeel van het gewone budget.
Wat vaak gedaan word is een ondelinge overeenkomst dat er een rekening geopend word op de naam vn je dochter en dat allebei de handtekingen jullie (van jou en je ex) nodig zijn om daar geld vanaf te halen.
Als je kind erkent is gaat de alimentatie per direct in, de bijstand houd het in op je uitkering en de vader moet rechtstreeks betalen aan de bijstand. Hun rekenen uit op basis van het loon van de vader wat hij moet betalen aan alimentatie.quote:Op woensdag 22 maart 2006 14:54 schreef pinquit het volgende:
terugvindddd
ohja en alleenstaande ouder *meldt* zich!
Ik vroeg me af hoe het zit met geld enzo als de papa wel het kindje heeft erkend.
Als de vader zijn kind heeft erkend is hij financieel medeverantwoordelijk tot het kind zijn 21e jaar.
Nu heb ik nog geen bijstand aangevraagd, dat moet ik nog gaan doen, maar krijg je minder bijstand als die erkenning er is?
en hoeveel geld moet ik hem ign vragen![]()
ik bedoel ik kan wel uitrekenen wat ik kwijt ben aan luiers en doekjes, dat is eigenlijk het enige wat ik nu moet kopen. Maargoed, er komen een keer nieuwe kleertjes natuurlijk en 'ontwikkelingsmateriaal' lees: speelgoed..... dusch... iemand tips?![]()
Dat dit zo gaat is eigenlijk best jammerquote:Op woensdag 22 maart 2006 22:00 schreef Anitra het volgende:
[..]
Als je kind erkent is gaat de alimentatie per direct in, de bijstand houd het in op je uitkering en de vader moet rechtstreeks betalen aan de bijstand. Hun rekenen uit op basis van het loon van de vader wat hij moet betalen aan alimentatie.
Ja, ik vind het echt ongebrijpelijkquote:Op donderdag 23 maart 2006 00:31 schreef _evenstar_ het volgende:
vava onbegrijpelijk ja.. maar wat doe je er tegen niets..
trouwens het minimum voor een egzin is ook gene vetpot is 100 euro meer als voor een alleenstaande ouder..
Jaaa zeker! En ik kan het van mijn moeder allemaal erg waarderenquote:Op donderdag 23 maart 2006 00:35 schreef _evenstar_ het volgende:
jah breek me de bek er niet over openmaar er zijn ergere dingen...
Of het alternatief een zaligmakend plaatje is . . .quote:Op donderdag 23 maart 2006 00:38 schreef Vava het volgende:
Jaaa zeker! En ik kan het van mijn moeder allemaal erg waarderenhoe zij het allemaal gedaan heeft vroeger
Maar het blijft oneerlijk verdeeld![]()
Alsof dat voor jou niet zo zaligmakende plaatje het enige alternatief isquote:Op donderdag 23 maart 2006 00:52 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Of het alternatief een zaligmakend plaatje is . . .![]()
![]()
Als jij 20 jaar of langer met ouders die alleen maar naar het leven kunnen staan wil zitten, be my guest . . .quote:Op donderdag 23 maart 2006 00:54 schreef Vava het volgende:
Alsof dat voor jou niet zo zaligmakende plaatje het enige alternatief is
heb jij een beter idee?
Ik denk ik dat ik wat meer uitleg nodig heb?quote:Op donderdag 23 maart 2006 01:00 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Als jij 20 jaar of langer met ouders die alleen maar naar het leven kunnen staan wil zitten, be my guest . . .![]()
![]()
Uitleg . . .quote:Op woensdag 22 maart 2006 23:37 schreef Vava het volgende:
Dat dit zo gaat is eigenlijk best jammerwant stel dat de ouders nog gewoon bij elkaar waren geweest, dan had de moeder thuis voor de kinderen kunnen zorgen en de vader werken, was er geen geld naar een gemeente oid gegaan
![]()
Nee, niet vanavond meer, tis laat en ben het zat. Als ik morgen zin en puf heb, dan leg ik het wel uit hoewel ik vermoed dat het een 10 jaren plan gaat worden . . .quote:Op donderdag 23 maart 2006 01:04 schreef Vava het volgende:
Okay, geef jij het dan ook?
Nou, ik ben benieuwd, ik ben er ook pas weer laat morgen, dus no offence als ik geen antwoord geefquote:Op donderdag 23 maart 2006 01:08 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Nee, niet vanavond meer, tis laat en ben het zat. Als ik morgen zin en puf heb, dan leg ik het wel uit hoewel ik vermoed dat het een 10 jaren plan gaat worden . . .
maar we zijn niet getrouwd of geregistreerd partner geweest oid, maakt dat niet uit dan?quote:Op woensdag 22 maart 2006 22:00 schreef Anitra het volgende:
[..]
Als je kind erkent is gaat de alimentatie per direct in, de bijstand houd het in op je uitkering en de vader moet rechtstreeks betalen aan de bijstand. Hun rekenen uit op basis van het loon van de vader wat hij moet betalen aan alimentatie.
Hoe gaat hij zijn kosten betalen dan?quote:Op donderdag 23 maart 2006 17:01 schreef pinquit het volgende:
ohja nog iets, hij gaat in september studerendan heeft hij dus geen inkomen, geen geld voor moi dan ook??
dit klinkt alsof je minder bijstand zou ontvangen sowieso, tenzij hij betaald, dat is niet zo als je het mij vraagt. zou nogal cru zijn lijkt me...quote:Op woensdag 22 maart 2006 22:00 schreef Anitra het volgende:
[..]
Als je kind erkent is gaat de alimentatie per direct in, de bijstand houd het in op je uitkering en de vader moet rechtstreeks betalen aan de bijstand. Hun rekenen uit op basis van het loon van de vader wat hij moet betalen aan alimentatie.
het minimum inkomen van een alleenstaande moeder is 1043 ( pin me niet vast op de euroquote:Op vrijdag 24 maart 2006 08:55 schreef Belana het volgende:
[..]
dit klinkt alsof je minder bijstand zou ontvangen sowieso, tenzij hij betaald, dat is niet zo als je het mij vraagt. zou nogal cru zijn lijkt me...
pinquit, ik wist dit helemaal niet joh, ben misschien niet zo oplettend geweest...
Mits hij de (mede)verzorgende ouder is, erkennen alleen is daar niet genoeg voor.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 10:14 schreef _evenstar_ het volgende:
als hij stufi krijgt krijgt hij volgens mij extra stufi waardoor hij wel een deeltje kan betalen, maar weet ik niet zeker
quote:Heb je geen partner en verzorg je zelf een kind jonger dan 18 jaar én ontvang je daarvoor kinderbijslag? Dan kun je in 2006 een éénoudertoeslag krijgen van 416,22 euro per maand. Deze toeslag is een onderdeel van je (prestatie)beurs.
Heb je wel een partner en verzorgen jullie een kind jonger dan 12 jaar waarvoor jullie kinderbijslag ontvangen? Dan kun je in 2006 een partnertoeslag krijgen van 520,14 euro per maand. De toeslag is een onderdeel van je (prestatie)beurs. Let op: Je komt alleen voor deze toeslag in aanmerking als je partner geen recht heeft op studiefinanciering en per maand minder verdient dan 563,29 euro netto.
ah oke.. ja ik wist niet zkeer hoe dat zatquote:Op vrijdag 24 maart 2006 10:18 schreef innovative het volgende:
[..]
Mits hij de (mede)verzorgende ouder is, erkennen alleen is daar niet genoeg voor.
[..]
Zoals evenstar zegt de uitkering is een bepaald bedrag, alles wat de bijstand vanuit en andere hoek binnen kan krijgen pikken ze in en jij krijgt gewoon de bijstand waar je recht op hebt. Dus als de de vader 100 betaald dan betaald hij dat aan de bijstand en die geeft dus die 100 euro + aanvulling tot het bedrag wat uitgekeerd moet worden.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 08:55 schreef Belana het volgende:
[..]
dit klinkt alsof je minder bijstand zou ontvangen sowieso, tenzij hij betaald, dat is niet zo als je het mij vraagt. zou nogal cru zijn lijkt me...
pinquit, ik wist dit helemaal niet joh, ben misschien niet zo oplettend geweest...
wanneer noem je iemand (mede)verzorgende ouder? niet als ie alleen betaalt?quote:Op vrijdag 24 maart 2006 10:18 schreef innovative het volgende:
[..]
Mits hij de (mede)verzorgende ouder is, erkennen alleen is daar niet genoeg voor.
[..]
hij krijgt nog een paar jaar stufiquote:Op donderdag 23 maart 2006 20:18 schreef Rottdog het volgende:
[..]
Hoe gaat hij zijn kosten betalen dan?
als jullie samenwonen bijv.. of hij krijgt de kleine in de weekendenquote:Op vrijdag 24 maart 2006 13:57 schreef pinquit het volgende:
[..]
wanneer noem je iemand (mede)verzorgende ouder? niet als ie alleen betaalt?
quote:Op vrijdag 24 maart 2006 08:55 schreef Belana het volgende:
[..]
pinquit, ik wist dit helemaal niet joh, ben misschien niet zo oplettend geweest...
Als je uit elkaar bent, moet er minstens een bezoekregeling zijn en moet hij ws. ook de voogdij hebben.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 13:57 schreef pinquit het volgende:
wanneer noem je iemand (mede)verzorgende ouder? niet als ie alleen betaalt?
Lekker figuur dan . . .quote:Op vrijdag 24 maart 2006 14:00 schreef pinquit het volgende:
ik raakte zwanger en hij wilde het eigenlijk niet, maar hij wilde het wel proberen.
nou toen max er eenmaal was deed t me iets meer pijn dat als het aan hem gelegen had, max er niet geweest zou zijn![]()
![]()
![]()
Ik ken het verhaal, heb bijna hetzelfde meegemaakt. Mijn ex wilde het in eerste instantie ook proberen, totdat zijn vrienden hem hadden omgepraat (was toen pas een paar maanden zwanger). Heb ook nooit geld van hem gevraagd, en ook nooit een uitkering aangevraagd. Heb altijd gewoon gewerkt voor mij en mijn dochter. Ook ik woonde in eerste instantie bij mijn moeder omdat ik via de woningbouw geen huis kreeg. Inmiddels is mijn dochter 4 en half en woon ik al 2 en half jaar op mezelf. Als ik jou was zou ik niet al die moeite gaan doen om hem te laten betalen, levert alleen maar onnodige stress op en je wint er niks mee. Ik zou als ik jou was gewoon gaan werken en zelf voor een goed inkomen zorgen. Maar neem van mij aan, het is allemaal prima te doen, vind het zelf ook echt niet zwaar ofzo.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 14:00 schreef pinquit het volgende:
[..]ik heb het er eigenlijk nog nooit over gehad.
ik raakte zwanger en hij wilde het eigenlijk niet, maar hij wilde het wel proberen.
nou toen max er eenmaal was deed t me iets meer pijn dat als het aan hem gelegen had, max er niet geweest zou zijn![]()
![]()
![]()
dus toen heb ik er een punt achter gezet. hij kan ook echt niks met t ventje![]()
ik woon nog bij mn ma![]()
Is dat raar dan?quote:
Ik kon de reactie van mijn ex ook zelfs nog wel enigszins begrijpen. Het blijft een kut streek, omdat je het toch met z'n 2-en doet en dus beide verantwoordelijk bent, maar kon er wel begrip voor opbrengen, ondanks dat ik ook heel boos en verdrietig was.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 16:59 schreef innovative het volgende:
[..]
Is dat raar dan?
Ik kan me goed voorstellen dat Pinquit zich gekwetst voelde, en kan me nog veel beter voorstellen dat het een gemene steek geeft als je beseft dat dat wezentje, waar je per direct zielsveel van houdt, er niet was geweest als het aan die andere "geliefde" had gelegen...
Maar, zoals ik het begrijp, is Pinquit ongepland zwanger geraakt. Is het dan zo vreemd dat iemand zegt, "uh, sorry, maar dit was niet de bedoeling en ik wil dit kind eigenlijk niet?" Als je allerlei andere plannen hebt, een heel ander beeld voor ogen en nog helemaal niet klaar bent voor een kindje, is het dan zo heel vreemd dat je daar negatief op reageert en er niet meteen bij staat te springen?
Nogmaals, voor Pinquit is het heel pijnlijk, en ik snap haar keuze wel. Maar zijn gevoel kan ik me ook goed indenken.
Dat ben ik ook met je eens hoor, helemaal, maar niet iedereen denkt daar zo over. En mijn ex was toendertijd pas 18, dus een klein beetje begrip kon ik wel voor opbrengen. Maar zoals al eerder gezegd, was ik ook boos en verdrietig en vond ik ook dat hij ondanks zijn leeftijd gewoon een vent moest zijn en zijn verantwoordelijkheden nemen.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 17:19 schreef Belana het volgende:
innovative, dat is de eeuwige discussie natuurlijk. Ik vind dat als je samen neukt, je ook samen verantwoordelijk bent. maar ik weet niet of dit de plek is voor een dergelijke discussie omdat dit eigenlijk een topic is waar alleenstaande ouders elkaar opzoeken.
Ik red me prima!!quote:Op vrijdag 24 maart 2006 17:54 schreef Belana het volgende:
dat is ook de moeilijkheid aan dergelijke discussies, het ligt allemaal gevoelig en het is niet zwart wit. Ik heb gerust ook een hoop begrip trouwens. Magoe, zoals ik al zei, ik denk dat het daar hier niet over gaat, maar dat het gaat hoe je je redt als alleenstaand ouder
Nou ja, het gaat over de oorzaak van het alleen zijn natuurlijk...quote:Op vrijdag 24 maart 2006 17:19 schreef Belana het volgende:
innovative, dat is de eeuwige discussie natuurlijk. Ik vind dat als je samen neukt, je ook samen verantwoordelijk bent. maar ik weet niet of dit de plek is voor een dergelijke discussie omdat dit eigenlijk een topic is waar alleenstaande ouders elkaar opzoeken.
Mee eens. In zo'n geval is het toch zeker van belang dat je eerlijk tegen elkaar blijft en als dat zijn gevoel was, tja, dan is dat niet anders.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 18:59 schreef innovative het volgende:
[..]
Ik vind ook dat je er beiden verantwoordelijk voor bent, en de vriend van Pinquit wilde dat ook zijn, hij wilde het toch proberen? Alleen, als het aan hém had gelegen, was Max er niet geweest... Dat is wat heel anders dan je verantwoordelijkheden niet nemen. Dat is je gevoel laten spreken.
tuurlijk mag hij dat zeggen, alleen had ik liever gehad dat hij meteen zou zeggen dat hij het echt niet wilde, maar niet nog zeggen, oke we proberen het wel.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 16:59 schreef innovative het volgende:
[..]
Is dat raar dan?
Ik kan me goed voorstellen dat Pinquit zich gekwetst voelde, en kan me nog veel beter voorstellen dat het een gemene steek geeft als je beseft dat dat wezentje, waar je per direct zielsveel van houdt, er niet was geweest als het aan die andere "geliefde" had gelegen...
Maar, zoals ik het begrijp, is Pinquit ongepland zwanger geraakt. Is het dan zo vreemd dat iemand zegt, "uh, sorry, maar dit was niet de bedoeling en ik wil dit kind eigenlijk niet?" Als je allerlei andere plannen hebt, een heel ander beeld voor ogen en nog helemaal niet klaar bent voor een kindje, is het dan zo heel vreemd dat je daar negatief op reageert en er niet meteen bij staat te springen?
Nogmaals, voor Pinquit is het heel pijnlijk, en ik snap haar keuze wel. Maar zijn gevoel kan ik me ook goed indenken.
Dat is jammer genoeg de tendens van de afgelopen jaren . . .quote:Op vrijdag 24 maart 2006 22:44 schreef pinquit het volgende:
ik bedoel wat is dat nou voor instelling als je een kind gaat krijgen... we proberen het.. alsof je het kan terugbrengen naar de winkel![]()
Maar had jij het weg laten halen als hij had gezegd dat hij het niet wilde? Uit je verhaal begrijp ik van niet. Ik begrijp er ook uit dat het niet gepland was? Dan is er toch geen sprake van een "instelling?" Je krijgt het op je bord, dat kind, en moet daar een houding omheen gaan vinden. Als je nou van tevoren bedenkt, goh, we proberen het, die zwangerschap, en anders dan leggen we het te vondeling, vind ik toch anders.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 22:44 schreef pinquit het volgende:
tuurlijk mag hij dat zeggen, alleen had ik liever gehad dat hij meteen zou zeggen dat hij het echt niet wilde, maar niet nog zeggen, oke we proberen het wel.
ik bedoel wat is dat nou voor instelling als je een kind gaat krijgen... we proberen het.. alsof je het kan terugbrengen naar de winkel![]()
had dan liever het lef gehad te zeggen dat je het niet aankon!!![]()
had je dan abortus gepleegd ? Ik denk van niet. Hij wist dus toch dat hij dat kind in zijn strot geramd ging krijgen ... dan kon hij er maar het beste van maken en zeggen dat hij wel wou proberen ...quote:Op vrijdag 24 maart 2006 22:44 schreef pinquit het volgende:
[..]
tuurlijk mag hij dat zeggen, alleen had ik liever gehad dat hij meteen zou zeggen dat hij het echt niet wilde, maar niet nog zeggen, oke we proberen het wel.
Ik vind de mannen niet zielig, wel begrijpelijk, zoals ik de kant van Pinquit ook erg goed begrijp. Ik bedoel, het is toch vreselijk te weten dat je kindje, datgene waar je zo onvoorwaardelijk van houdt, er niet was geweest als het aan je andere liefde had gelegen?quote:Op zaterdag 25 maart 2006 10:34 schreef Belana het volgende:
Lijkt me een stuk prettiger als je meteen weet waar je aan toe bent, toch? Ik neem aan dat pinquit dat bedoeld. Zijn nou de mannen ineens zielig ofzo? Ik zeg overigens niet dat de alleenstaande vrouwen zielig zijn, maar zo doen ze zich ook niet voor.
Tja, ikzelf ben van mening dat het krijgen van een kind zo complex is, dat het bewust er voor kiezen al moeilijk is. Als je dan ook nog eens plotseling voor het onvoldongen feit staat dat er gewoon een kind komt, kan ik me best voorstellen dat je dat heel moeilijk vindt en aan de situatie moet wennen.quote:Op zaterdag 25 maart 2006 12:25 schreef _evenstar_ het volgende:
ik begrijp pinquit heel goed.. ze wil zekerheid.. eerlijkheid.. weten waar ze aan toe is.. en als dat zou betekenen dat hij liever een abortus zou willen.. dan krijgt zij die beslissing wat daar mee te doen.. nu had zij dat niet gedaan.. maar dat is duidelijekr voor beide partijen dan we zien wel .. we proberen het wel..
Dat zeg ik toch ook nergens, dat hij Max niet mag zien? Weet niet waar je dat vandaan haalt?quote:Op zaterdag 25 maart 2006 12:58 schreef _evenstar_ het volgende:
ze zegt toch ook nergens dat hij het kind niet mag zien?
maar ik zou er persoonlijk zelf ook niet mee om kunnen gaan als ik in zo;n situatie had gezeten en de vader van het kind dan er niet blij mee zou zijn.
Ik denk dat er veel meer dingen mee hebben gespeeld en mee zullen spelen maar pinquit hoeft dat toch niet allemaal te vertellen?
ze zal echt wel hebben nagedacht over die beslissing![]()
nee dan had ik er meteen al een punt achter gezet! en ja daar had ik meer aan gehad. is eerlijker enzo.quote:Op zaterdag 25 maart 2006 10:30 schreef petitlapin2 het volgende:
[..]
had je dan abortus gepleegd ? Ik denk van niet. Hij wist dus toch dat hij dat kind in zijn strot geramd ging krijgen ... dan kon hij er maar het beste van maken en zeggen dat hij wel wou proberen ...
als hij had gezegd: ik wil dit kind echt niet, en als je geen abortus pleegt moet je geen enkele hulp van mij verwachten, had je dat dan zo veel leuker gevonden ?
en wat als de vader van pinquit's zoontje écht wel wou proberen, en ook maar niet zo direct 'zekerheid' kon geven, wat dan ?quote:Op zaterdag 25 maart 2006 10:34 schreef Belana het volgende:
sjonge petitlapin2, wat weet je het toch subtiel te brengen
Lijkt me een stuk prettiger als je meteen weet waar je aan toe bent, toch? Ik neem aan dat pinquit dat bedoeld. Zijn nou de mannen ineens zielig ofzo? Ik zeg overigens niet dat de alleenstaande vrouwen zielig zijn, maar zo doen ze zich ook niet voor.
Uiteraard had pinquit liever onmiddellijk duidelijkheid gehad. maar ik kan even goed begrijpen dat haar toenmalige vriend die niet onmiddellijk kon geven.quote:Op zaterdag 25 maart 2006 17:31 schreef Belana het volgende:
waar het me om gaat petitlapin, is dat jij zo verschrikkelijk hoog van de toren blaast. Ook jij kent het hele verhaal niet. Het enige wat ik zeg is dat ik me kan voorstellen dat pinquit graag meteen duidelijkheid gehad had. Maar laat maar, want ik ben aan het reageren voor iemand anders en pinquit heeft er voldoende over gezegd denk ik. De reden dat ik zelf fel reageer is overigens omdat ik me stoor aan jouw manier van posten, zo agressief, hetgeen me nergens voor nodig lijkt.
Nu hou ik erover op, want ik vind het volkomen off-topic.
Thanks Pinuitquote:Op woensdag 22 maart 2006 15:04 schreef pinquit het volgende:
hooi M_L![]()
ik wilde even zeggen: als je kindje er eenmaal is heb je zo alle kracht van de wereld, ik weet zeker dat alles helemaal gaat lukken strakjes!! zet em op![]()
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |