En als je kind dan zijn papa wil zien?quote:Op dinsdag 14 december 2004 21:21 schreef Aishwarya het volgende:
Als mijn ex niets zou geven dan zou ik die bezoekregeling ook mooi vergeten.
Dan vind ik dat je gewoon een bezoekregeling moet hebben. Het gaat natuurlijk om het kindje en als die dat graag wil dan zou ik dat ook wel doen. Maar dan vind ik het echt geen stijl van de vader.quote:Op dinsdag 14 december 2004 22:08 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
En als je kind dan zijn papa wil zien?
Mee eens, soms kan de vader zelfs een gevaar voor het kindje zijn.quote:Op woensdag 15 december 2004 00:04 schreef jessie het volgende:
Nooit vind ik een beetje te hoor. Er zijn uitzonderingen...
Tja, op alles zijn uitzonderingen. Maar ik heb het natuurlijk niet over uitzonderingen.quote:Op woensdag 15 december 2004 00:04 schreef jessie het volgende:
Nooit vind ik een beetje te hoor. Er zijn uitzonderingen...
quote:Op dinsdag 14 december 2004 21:21 schreef Aishwarya het volgende:
Jeetje zeg, en hij geeft helemaal niets. Nou zeg, het zijn toch ook zijn kinderen. Zien de vaders hun kinderen wel? Als mijn ex niets zou geven dan zou ik die bezoekregeling ook mooi vergeten.
Ja, oke. Jouw ex heeft de schulden op zich opgenomen, dan kan ik me voorstellen dat hij geen alimentatie hoeft te betalen. Maar ik ken een vrouw, ze is nu 32, 5 jaar geleden gescheiden. Ze krijgt geen alimentatie maar ze moet wel meebetalen aan de studieschuld van haar man. De vader ziet de kinderen regelmatig en hij is nu piloot. Maar hij verdomt het om wat te geven. Zij zit wel in de bijstand en daar leeft ze dan van. Dan vind ik het gewoon raar dat de vader niets geeft voor de kinderen en de moeder wel meebetaalt aan zijn schulden. Ik vind dat je - ook al ga je uit mekaar - je degene die de kinderen krijgt wel een beetje mag steunen. Als je geen geld kunt geven, regel dan een oppas oid. Zoiets. Maar helemaal niets doen, en de moeder 'opzadelen' met alle kosten en de vader komt leuk alleen even spelen met de kinderen vind ik toch niet goed. Ik zou me er - als ik een vader was - niet goed bij voelen.quote:Op woensdag 15 december 2004 11:00 schreef Angel22 het volgende:
[verhaal]
Als zij in de bijstand zit dan gaat de bijstand er achter aan om alimentatie te verkrijgen op wat voor manier dan ook.quote:Op donderdag 16 december 2004 08:29 schreef Aishwarya het volgende:
[..]
Ja, oke. Jouw ex heeft de schulden op zich opgenomen, dan kan ik me voorstellen dat hij geen alimentatie hoeft te betalen. Maar ik ken een vrouw, ze is nu 32, 5 jaar geleden gescheiden. Ze krijgt geen alimentatie maar ze moet wel meebetalen aan de studieschuld van haar man. De vader ziet de kinderen regelmatig en hij is nu piloot. Maar hij verdomt het om wat te geven. Zij zit wel in de bijstand en daar leeft ze dan van. Dan vind ik het gewoon raar dat de vader niets geeft voor de kinderen en de moeder wel meebetaalt aan zijn schulden. Ik vind dat je - ook al ga je uit mekaar - je degene die de kinderen krijgt wel een beetje mag steunen. Als je geen geld kunt geven, regel dan een oppas oid. Zoiets. Maar helemaal niets doen, en de moeder 'opzadelen' met alle kosten en de vader komt leuk alleen even spelen met de kinderen vind ik toch niet goed. Ik zou me er - als ik een vader was - niet goed bij voelen.
Hm, dan weet ik het niet hoe het precies zit. Ze zal me natuurlijk ook niet alles in detail verteld hebben dan. Maar ze komt rond van ongeveer 1000 euro per maand met 3 kindjes.quote:Op donderdag 16 december 2004 09:18 schreef Angel22 het volgende:
[..]
Als zij in de bijstand zit dan gaat de bijstand er achter aan om alimentatie te verkrijgen op wat voor manier dan ook.
Zowel partner- als kinderalimentatie.
Dat is wat mij verteld is door de advocaat en de bijstand en dat is ook een van de redenenen waarom mijn ex de schulden volledig op zich heeft genomen, omdat ik ten eerste van de bijstand die schulden niet kan betalen (ook mijn deel niet) en ten tweede omdat hij niet "kaalgeplukt" wil worden door de bijstand is zijn draagkracht nu zo "klein" dat als zou hij willen btalen kan het niet omdat hij gewoon niets overhoudt strax.
De bijstand eist 60% van de draagkracht van de alimentatieverschuldigde op. Dat houdt dus in dat als je na alle vaste lasten en je eten nog 100 euro per maand over houdt dat de bijstand dus 60 euro opeist. Die worden in mindering gebracht op de bijstand van de vrouw en word dus aangevuld door de man dan. Mocht dit niet het geval zijn zal de bijstand gerechterlijke stappen ondernemen om dit bedrag te verkrijgen.
Ik heb dit nu in eigen bewoordingen overgenomen uit de folder die ik hier heb liggen van de bijstand.
Ja ik vind het ook raar dat je als vader of zelfs als moeder ( als de kids bij de vader blijven) geen alimentatie WIL betalen voor het onderhoud van je kinderen. Partneralimentatie kan ik inkomen dat dat niet betaald wil worden want dat slaat gewoon helemaal nergens op.
Maar voor je kinderen wil je toch zorgen????
Maar goed er zijn vreemde mensen in deze wereld en ik ben blij dat mijn ex niet zo vreemd is.
ben ik niet met je eens missD. mijn ex betaalt ook geen alimentatie en men heeft mij al vaak aangeraden luca dan niet naar hem toe te laten gaan. dat weiger ik te allen tijde. hij heeft recht op contact met zijn familie, ongeacht of die familie nu wel of niet wil bijdragen in zijn onkosten. omgekeerd vind ik het ook fout om geen alimentatie bij te dragen als je het kind niet te zien krijgt. dan ben je volgens mij net zo fout als de moeder die het kind bij zijn vader weghoudt.quote:Op donderdag 16 december 2004 15:10 schreef miss_dynastie het volgende:
Aan de andere kant -> ik ken een vader die de alimentatie in een keer heeft voldaan, zeg maar 'afgekocht'... en nu begint zijn ex ineens raar en moeilijk te doen over de bezoekregeling![]()
Hij had het dus beter als pressiemiddel achter de hand kunnen houden, maar ja, dat is achteraf
Ja, ik doe zelf namelijk wel mee aan bepaalde tradities en feesten maar als hij later tegen mij zegt, "mam, ik wil liever een Jood/Christen/Jehova Getuigen/Geen enkel geloof aanhangen zijn", dan zal ik dat wel accepteren. Ik zal het wel jammer vinden natuurlijk, maar ik ga hem niet dwingen. Mijn moeder is bijvoorbeeld best een strenge hindoe, maar ze heeft mij niet streng opgevoed. Mocht zelf weten waar ik wel en niet aan deed.quote:Op donderdag 16 december 2004 18:44 schreef Luchtbel het volgende:
Dus jij voedt je zoon op als Hindoe? Maar het is niet je bedoeling een Hindoe van hem te maken?
Nee, begrijp me absoluut niet verkeerd, hij heeft nooit gedreigd met de alimentatie en ik vind het dus ook compleet onfatsoenlijk om dat te doen..., maar voor die moeder was het wel een mooi 'pressiemiddel' om zich aan de afspraken te houden, niet dat hij haar ooit daarmee bedreigd heeft, maar waarschijnlijk leest zij de verhalen ook, om het maar zo te zeggenquote:Op donderdag 16 december 2004 18:52 schreef lady-wrb het volgende:
wat overigens niet wil zeggen dat ik het niet begrijp hoor. ik denk dat die vader zich net zo machteloos voelt als ik.
En dan zit m'n kind over 20 jaar bij Vermist 'gebroken met moeder op zoek naar biologische vader want contact altijd verboden door moeder'quote:Op vrijdag 4 februari 2005 23:22 schreef ThunderChild het volgende:
Eikel eerste klas
Volledig dumpen nu en elk contact verbreken, scheelt je later weer de nodige verdriet, frustratie en weet ik het allemaal . . .
Je hoeft het niet te verbieden, als zij straks die eikel wil zien kan je toch zijn naam en adres (indien bekend) geven ??quote:Op vrijdag 4 februari 2005 23:41 schreef Luchtbel het volgende:
En dan zit m'n kind over 20 jaar bij Vermist 'gebroken met moeder op zoek naar biologische vader want contact altijd verboden door moeder'![]()
Nou, ik heb mijn vader van mijn 7e tot mijn 17e niet gezien, dat was gelukkig niet de keus van mijn moeder maar van mezelf.quote:Op vrijdag 4 februari 2005 23:55 schreef Anitra het volgende:
Ja maar als je het contact blijft houden zit je met een kind dat net 10 is en zich compleet door haar vader ongewenst, in de grond getrapt en verlaten voelt. Er is geen makkelijke keus in deze situatie. Ik dacht dat ik er 9 jaar geleden goed aan deed om het contact tussen Djen en haar vader te behouden en nu? Nu geef ik mezelf zo op mijn donder dat ik mijn meisje zo'n pijn en verdriet heb aan gedaan door haar haar vader te leren kennen. Er is geen goeie keuze, alleen de keuze van het minste kwaad. Hoe dan ook er zal een tijd van verdriet en pijn komen.
ff niet dat hele die eikel gebeuren enzo oke?quote:Op vrijdag 4 februari 2005 23:49 schreef ThunderChild het volgende:
[..]
Je hoeft het niet te verbieden, als zij straks die eikel wil zien kan je toch zijn naam en adres (indien bekend) geven ??
Je moet niks verbieden, jij bepaalt toch of je contact wil of niet en je moet niet constant contact gaan zoeken omwille Jolie. Hij weet dat 'ie een dochter heeft en hij weet dat 'ie langs kan komen, klaar.
Helaas ziet hij dat duidelijk dus niet zo, anders was hij welquote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:15 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Klinkt vast gek maar hij hoort wel een beetje bij haar.
Sorrie, zo aanvallend bedoel ik het niet hoorquote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:09 schreef Anitra het volgende:
Als je goed leest heb ik ook geen beslising genomen!!!!! Ik heb er altijd voor gezorgd dat er contact was, ik was degene die ervoor zorgde dat ze haar vader zag, ik was degene die de lieve vrede bewaarde, ik was degen die haar vader ophemelde, ik was degene die hem op belde dat hij aan een aantal dingen moest denken verjaardagen enzo Ik was degene die altijd ervoor gezorgd heeft dat zij wist waar haar vader was. Zij is nooit gedwongen daar heen gegaan, zij heeft nooit een slecht woord gehoord over haar vader tot vorige week en zijn laatste stunt. Zij wil hem niet meer zien, zij is kapot, zij voelt bedrogen, zij voelt zich vernederd en waarom? Omdat ik de goeie moeder was die altijd het contact met haar vader hield zodat zij hem altijd op kon zoeken. Maar als die vent van 40 moedwillig een kind van net 10 de grond in trapt, kleineerd, een ongewenst gevoel geeft en haar verlaat terwijl zij met je wilt praten, dan ben je met recht een eikel en dan vraag ik me af hoe ik het ooit in godsnaam in mijn hoofd heb kunnen halen dat hij ooit zou veranderen, dat hij ooit om zijn dochter zou geven..........
Zo bedoel ik het ook niet. Ik hoop gewoon dat ie zich voor die tijd nog niet kapot zuipt ofzo, hij is toch haar vader en op die manier hoort hij bij haar.quote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:19 schreef moussy het volgende:
[..]
Helaas ziet hij dat duidelijk dus niet zo, anders was hij welgeworden op een zwaaiend kraaiend kind, ipv dat hij hey dikke zegt.
Meer dan open houden kan je niet doen.
Had je alleen "ja" gezegd, had je dezelfde reactie gekregenquote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:21 schreef Vava het volgende:
[..]
Sorrie, zo aanvallend bedoel ik het niet hoorik doelde er meer op dat je zei dat je jezelf nu op je donder geeft omdat je ervoor gezorgd hebt dat je dochter haar vader kent.
Gelukkig ben jij niet de oorzaak dat ze haar vader niet zou kennen, okay, wat er gebeurt is verre van leuk maar ze heeft wel zelf een mening over haar vader kunnen vormen.
quote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:25 schreef moussy het volgende:
[..]
Had je alleen "ja" gezegd, had je dezelfde reactie gekregen
quote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:25 schreef moussy het volgende:
[..]
Had je alleen "ja" gezegd, had je dezelfde reactie gekregen
Ik snap het heel goed Anitra. Het lijkt me vreselijk om je meiske pijn te zien hebben. Aan de andere kant denk ik dat ze sowieso pijn zou hebben; ook als jij haar had weggehouden bij haar vader, dan was zij hem gaan idealiseren, etcetera, en dan had of jij alles gedaan en was hij de toffe peer geweest, of ze was er vrij snel achtergekomen hoe hij is en was, want ze was vast op zoek gegaan. Gekwetst word je dan toch, ik denk alleen dat je 'blij' mag zijn en dan blij tussen aanhalingstekens, want het is sowieso rot dat jij niet diegene bent die haar gekwetst heeft, en dus wel degene bent die haar kan troosten. Hoe is het nu met haar?quote:Op zaterdag 5 februari 2005 00:57 schreef Anitra het volgende:
Maar toch als je ziet hoeveel pijn je kind heeft omdat ze hem wel kent, dan ga je toch echt twijfelen.
Ga je morgen iets leuks met haar doen, heeft ze wat afleidingquote:Op zaterdag 5 februari 2005 20:08 schreef Anitra het volgende:
Ze heeft het heel moeilijk. Het was vandaag weer bal. Ze heeft zich weer even op ons afgereageerd en na een afkoelingsperiode van 3 uur was alles weer oke. Maar het doet zo'n pijn, je wilt haar zo graag helpen, maar ze is geen gemakkelijker prater, dus dat is best moeilijk....
Ikea is altijd leuk jaquote:Op zondag 6 februari 2005 00:20 schreef Anitra het volgende:
We gaan morgen naar de ikea ff shoppen, dat vind ze altjd leuk. En we eten wat zij lekker vind
Vanavond was ze overigens de ideale dochter, ze heeft heerlijk tv gekeken en ging zonder mopperen naar bed. Ze heeft nu eindelijk zelf aan gegeven dat ze wil gaan praten met een psych ofzo. Dus maandag gaan we daar achteraan.
He, wat ontzettend goed van haarquote:Op zondag 6 februari 2005 00:20 schreef Anitra het volgende:
Ze heeft nu eindelijk zelf aan gegeven dat ze wil gaan praten met een psych ofzo. Dus maandag gaan we daar achteraan.
Uit respect voor luchtbel zou ik als ik jou was al die vervelende insinuaties (waarvan ze zelf gezegd heeft dat ze ze liever niet heeft, hier bijvoorbeeld ) achterwege laten. Wat jij ook van hem moge vinden, hij is en blijft de biologische vader van Jolietje. En ik kan me goed voorstellen dat luchtbel haar dochtertje haar vader gunt. Misschien wordt hij wel een leuke vader, misschien niet, maar Jolie weet dan in elk geval waar ze vandaan komt, dat geeft al rust voor een kind. Bovendien heb ik er respect voor hoe luchtbel dit allemaal aanpakt in het belang van Jolie. Ik vind het niet leuk dat jij daar overheen walst met eikel zus en eikel zo.quote:Op zondag 6 februari 2005 01:42 schreef ThunderChild het volgende:
(ook zo'n luie eikel, denk aan Luchtbel's ex)
quote:Op zondag 6 februari 2005 08:33 schreef Anitra het volgende:
Om 1 doodsimpele reden:
Het is en blijft haar vader!!!!!
Beetje slappe redenering om gewoon simpelweg te zeggen "het is en blijft haar vader". Als hij dan haar "vader" is, waar blijft hij dan in het hele verhaal ?? Zoals ik het zie zijn jullie degene die het contact moeten blijven onderhouden met alle frustraties van dien. Wat is er mis met om hem zelf es een keer te laten bellen en iets af te spreken (en dan daadwerkelijk ook hetgeen door laten gaan en niet op het laatste moment afbellen of helemaal niks laten horen) ?? Want als ik zo de verhalen van jullie lees zijn niet van die aard van "wat een goeie vader is hij voor mijn kind". Als jullie er zelf voor kiezen voor al dat frustratie werk, dan vind ik dat jullie dan geen recht hebben om te klagen over wat hij niet doet of wel zou moeten doen. Zwart/wit gezegd is dat jullie keuze geweest en als de keuze niet bevalt door reden x,y,z, dan moeten jullie voor een andere oplossing gaan kiezen en niet ermee doorlopen en doorklagen, want veranderen doet 'ie in 95% van de gevallen toch niet . . .quote:Op zondag 6 februari 2005 10:16 schreef Brighteyes het volgende:
Wat Miss_D zegt! En Anitra trouwens ook...
Die mannen blijven hoe dan ook de vaders... en die zet je nou eenmaal niet zomaar opzij...
Die keuze 'moet' je, in mijn ogen, zo veel als dat kan, aan het kind zelf over laten...
Het hoeft je ook geen reet te interesseren en het boeit mij niet hoe je hem noemt of wat je van hem vindt. Dat je de ex van luchtbel erbij sleept is waar ik tegen ageer, hoe je over je eigen vader denkt of doet is jouw zaak.quote:Op zondag 6 februari 2005 16:53 schreef ThunderChild het volgende:
(ik noem 'm een eikel, zelfs erger. Interessert me geen reet wat de rest ervan vind)
quote:Op donderdag 31 maart 2005 11:51 schreef Brighteyes het volgende:
Ehm... mss een beetje stom antwoord, maar ik heb precies dat nu dus met mijn katten.
Ja, ik ben ook alleenstaande moeder. Eerlijk gezegd vind ik het helemaal niet zo zwaar. Van te voren ben ik enorm gewaarschuwd, waardoor de realiteit me 100% meevalt. Ik werk 4 dagen in de week. Mijn moeder past op als ik aan het werk ben. Ook bij mij is mijn moeder de grote kracht om het allemaal mogelijk te maken. Nog steeds ben ik er heilig van overtuigd dat je als alleenstaande moeder voornamelijk moet zorgen voor een goede oppas, de rest heb je zelf allemaal in de hand. Financieel red ik het allemaal wel. Heb wel een hoge huur, omdat ik door mijn jonge leeftijd niet in aanmerking kon komen voor een huurwoning bij de woningbouw en dus particulier moest huren.quote:Op dinsdag 14 december 2004 12:05 schreef Aishwarya het volgende:
Zijn er meer alleenstaande ouders aanwezig op fok? Ik ben erg benieuwd hoe jullie alles combineren met oppas, werk, etc.
De reden dat mijn ex niks betaalt is omdat ik er nooit achteraan ben gegaan. Hij wilde niks met haar te maken hebben en hij staat dus ook niet als vader geregistreerd. Zou ik dat wel doen (dus wel registreren en allimentatie vragen) dan krijgt hij ook rechten. Stel dat hij ineens toch interesse heeft, dan heeft hij daar in dat geval ook recht op. Nu kan ik alles zelf in de hand houden.quote:Op dinsdag 14 december 2004 14:05 schreef Aishwarya het volgende:
Wow, waarom betalen de vaders helemaal niets? Komen ze hun kinderen wel bezoeken?
Zo'n onderlinge overeenkomst hadden mijn vader en moeder voor mij, op zich, aan de ene kant is het wel een risico voor de moeder die wellicht een bijstandsuitkering heeft, als de vader niks betaalt heeft ze niks om te bewijzen. Het gaat dan toch onderhands. Ik kan me er dus wel wat bij voorstellen als een moeder niet zo'n regeling wil en het via de bijstand regelt, de vader betaalt dan iig wat hij moet betalen, ook al krijgt ze er niet zo heel veel van. Tenminste, zo zit het denk ik?quote:Op woensdag 1 maart 2006 21:44 schreef Anitra het volgende:
Dat zeg ik ook altijd, maar alimentatie is niet meer dan een mee betaling aan onderdak, eten en kleding. Het is dus een onderdeel van het gewone budget.
Wat vaak gedaan word is een ondelinge overeenkomst dat er een rekening geopend word op de naam vn je dochter en dat allebei de handtekingen jullie (van jou en je ex) nodig zijn om daar geld vanaf te halen.
Als je kind erkent is gaat de alimentatie per direct in, de bijstand houd het in op je uitkering en de vader moet rechtstreeks betalen aan de bijstand. Hun rekenen uit op basis van het loon van de vader wat hij moet betalen aan alimentatie.quote:Op woensdag 22 maart 2006 14:54 schreef pinquit het volgende:
terugvindddd
ohja en alleenstaande ouder *meldt* zich!
Ik vroeg me af hoe het zit met geld enzo als de papa wel het kindje heeft erkend.
Als de vader zijn kind heeft erkend is hij financieel medeverantwoordelijk tot het kind zijn 21e jaar.
Nu heb ik nog geen bijstand aangevraagd, dat moet ik nog gaan doen, maar krijg je minder bijstand als die erkenning er is?
en hoeveel geld moet ik hem ign vragen![]()
ik bedoel ik kan wel uitrekenen wat ik kwijt ben aan luiers en doekjes, dat is eigenlijk het enige wat ik nu moet kopen. Maargoed, er komen een keer nieuwe kleertjes natuurlijk en 'ontwikkelingsmateriaal' lees: speelgoed..... dusch... iemand tips?![]()
Dat dit zo gaat is eigenlijk best jammerquote:Op woensdag 22 maart 2006 22:00 schreef Anitra het volgende:
[..]
Als je kind erkent is gaat de alimentatie per direct in, de bijstand houd het in op je uitkering en de vader moet rechtstreeks betalen aan de bijstand. Hun rekenen uit op basis van het loon van de vader wat hij moet betalen aan alimentatie.
Ja, ik vind het echt ongebrijpelijkquote:Op donderdag 23 maart 2006 00:31 schreef _evenstar_ het volgende:
vava onbegrijpelijk ja.. maar wat doe je er tegen niets..
trouwens het minimum voor een egzin is ook gene vetpot is 100 euro meer als voor een alleenstaande ouder..
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |