R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Pfff deel 14 alweer!
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Vorige deel: De kunst van het loslaten van een ex deel 13
Ik wilde precies hetzelfde zeggen Blink...
Maar goed, het is denk ik ook wel een 'ziekte' waar nooit een medicijn voor gevonden zal worden, dus we kunnen hier nog vele topics mee vullen... Althans, niet wijzelf hoop ik, maar toch... je snapt me wel...
Ik wilde precies hetzelfde zeggen Blink...
Maar goed, het is denk ik ook wel een 'ziekte' waar nooit een medicijn voor gevonden zal worden, dus we kunnen hier nog vele topics mee vullen... Althans, niet wijzelf hoop ik, maar toch... je snapt me wel...
***
Des te stommer is het als je weer op hetzelfde punt uitkomtquote:Op maandag 15 november 2004 23:01 schreef Brighteyes het volgende:
Vorige deel: De kunst van het loslaten van een ex deel 13
Ik wilde precies hetzelfde zeggen Blink...
Maar goed, het is denk ik ook wel een 'ziekte' waar nooit een medicijn voor gevonden zal worden, dus we kunnen hier nog vele topics mee vullen... Althans, niet wijzelf hoop ik, maar toch... je snapt me wel...
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
quote:Op maandag 15 november 2004 23:29 schreef Hihat het volgende:
Ik lees gewoon weer mee in deel 14.....
Gek is dat he... ik 'moet' dit topic ook gewoon blijven volgen.
Zat even terug te kijken en zag dat ik al vanaf deel 1 mee klep hier... Jeetje, wat is dat al lang geleden, ruim een jaar... Gek om terug te lezen...
[ Bericht 14% gewijzigd door BE op 15-11-2004 23:59:57 ]
***
ik lees vanaf nu ook mee, ik heb nog wel een relatie van meer als een jaar en kan me mss daarom niet zo goed inleven, maar ik DENK dat vrouwen minder moeite hebben met het onderwerp.
Waarom? kweenie.. omdat ze in het achterhoofd weten dat ze snel een nieuwe relatie kunnen hebben?
Waarom? kweenie.. omdat ze in het achterhoofd weten dat ze snel een nieuwe relatie kunnen hebben?
He, wat een verrassende mening Plaagske, want je ziet toch vaker dat mannen makkelijker over dingen heen kunnen stappen.
Eerlijk gezegd zie ik ook niet zo waarom vrouwen sneller een relatie zouden kunnen hebben dan mannen...
[ Bericht 1% gewijzigd door BE op 16-11-2004 14:46:36 ]
Eerlijk gezegd zie ik ook niet zo waarom vrouwen sneller een relatie zouden kunnen hebben dan mannen...
[ Bericht 1% gewijzigd door BE op 16-11-2004 14:46:36 ]
***
Nouw, omdat vrouwen itt vrouwen... :S (je snapt me wel )
Maar ik snap wat Plaagske bedoelt, zeker de wat jongere aantrekkelijke dames hebben er over het algemeen weinig moeite mee om een nieuw slechtoffer te vinden.
Mijn ex had er bijvoorbeeld maar een dag voor nodig.
)Maar ik snap wat Plaagske bedoelt, zeker de wat jongere aantrekkelijke dames hebben er over het algemeen weinig moeite mee om een nieuw slechtoffer te vinden.
Mijn ex had er bijvoorbeeld maar een dag voor nodig.
- The fear of death is worse as the actual dying -
En ik doe er anderhalf jaar over en het lukt nog niet.quote:Op dinsdag 16 november 2004 02:16 schreef -Nemesis- het volgende:
Nouw, omdat vrouwen itt vrouwen... :S (je snapt me wel )
Maar ik snap wat Plaagske bedoelt, zeker de wat jongere aantrekkelijke dames hebben er over het algemeen weinig moeite mee om een nieuw slechtoffer te vinden.
Mijn ex had er bijvoorbeeld maar een dag voor nodig.
Maar ja, ik ben de jongste misschien ook niet meer, daar zal het aan liggen.
Jammer dat je zo generaliseert, een neiuw 'slachtoffer' is behoorlijk subjectief, het is echt niet in alle gevallen zo en het gaat zeker niet zo snel bij iedereen.
Ik voel me nog steeds erg kut. Het gaat maar niet weg en ik baal gewoon heel erg
Ik slaap slecht en onrustig, steeds dezelfde vragen. Ik wou dat ik het van me af kon zetten en vooral voor morgen, aangezien ik dan een belangrijk gesprek heb voor werk. Nu voel ik me alsof ik elk moment in elkaar kan storten.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
ehm.. eh.. ik durf het bijna niet te vragen, maar....quote:Op maandag 15 november 2004 23:47 schreef Brighteyes het volgende:
Eerlijk gezegd zie ik ook niet zo waarom vrouwen sneller een relatie zouden kunnen hebben dan vrouwen...
ehm.. eh.. ik durf het bijna niet te vragen, maar.... 
Too many men / There's too many people / Making too many problems / And not much love to go round / Can't you see This is a land of confusion - Genesis
ik heb er aan zitten twijfelen en zal misschien wel nare reacties krijgen hier op.. maar toch..
Ik heb een relatie achter de rug met iemand waar ik tot op heden nog zielsveel van houdt.. de breuk is gemaakt met de gedachte dat we veel van elkaar houden en we een toekomst willen maar.. we aan onszelf moeten werken vooral ik.. nu heeft hij vrij kort erna een stomiteit begaan en dus een korte relatie gehad.. met uitgerekend die persoon die ik tot op het bot toe haat..
De situatie in de vrienden groep is er alles behalve beter op geworden al is die relatie al snel over gegaan.. het is een twee strijd tussen haar en mij.. geen enkel heeft problemen met haar en even goed niet met mij.. dus een keus komt er niet.. vind ook niet dat ik ze dat mag stellen..
Nu is er dus een verjaardag en iedereen wil komen maar die en die kunnnen mekaar niet hebben die kan die combinatie niet aan etc..
Omdat de jarige job geen keus wil maken hij er het meest nog buiten de gehele situatie staat heb ik evenals het vorige jaar zelf maar een keus gemaakt dat ik dan maar weg blijf.. boos en verdrietig dat het zo moet lopen weer en dat ondanks de haat gevoelens naar elkaar de andere dame niet het beetje respect kan opbrengen wat ik vorig jaar deed..
Nu is de ex boos op me omdat ik mijn mond voorbij had gepraat enzo.. had wienig keus voor mijn gevoel maar de situatie is er niet beter op geworden.. ik wordt dood ongelukkig van de situatie.. en sta op het punt om dan gewoon maar met allen te breken.. wat ik eik niet wil want ik geef zielsveel om ze.. en met name mijn ex... hier iemand enig advies/tips.. want ik wordt er niet vrolijker op en zie gewoon geen uitwegen meer..
als dit hier niet thuis hoort haal ik het weer weg,..
Ik heb een relatie achter de rug met iemand waar ik tot op heden nog zielsveel van houdt.. de breuk is gemaakt met de gedachte dat we veel van elkaar houden en we een toekomst willen maar.. we aan onszelf moeten werken vooral ik.. nu heeft hij vrij kort erna een stomiteit begaan en dus een korte relatie gehad.. met uitgerekend die persoon die ik tot op het bot toe haat..
De situatie in de vrienden groep is er alles behalve beter op geworden al is die relatie al snel over gegaan.. het is een twee strijd tussen haar en mij.. geen enkel heeft problemen met haar en even goed niet met mij.. dus een keus komt er niet.. vind ook niet dat ik ze dat mag stellen..
Nu is er dus een verjaardag en iedereen wil komen maar die en die kunnnen mekaar niet hebben die kan die combinatie niet aan etc..
Omdat de jarige job geen keus wil maken hij er het meest nog buiten de gehele situatie staat heb ik evenals het vorige jaar zelf maar een keus gemaakt dat ik dan maar weg blijf.. boos en verdrietig dat het zo moet lopen weer en dat ondanks de haat gevoelens naar elkaar de andere dame niet het beetje respect kan opbrengen wat ik vorig jaar deed..
Nu is de ex boos op me omdat ik mijn mond voorbij had gepraat enzo.. had wienig keus voor mijn gevoel maar de situatie is er niet beter op geworden.. ik wordt dood ongelukkig van de situatie.. en sta op het punt om dan gewoon maar met allen te breken.. wat ik eik niet wil want ik geef zielsveel om ze.. en met name mijn ex... hier iemand enig advies/tips.. want ik wordt er niet vrolijker op en zie gewoon geen uitwegen meer..
als dit hier niet thuis hoort haal ik het weer weg,..
Bemoei je er niet mee!quote:Op dinsdag 16 november 2004 14:15 schreef Shark.Bait het volgende:
[..]
ehm.. eh.. ik durf het bijna niet te vragen, maar....
En pas je quote even aan!
***
Mmm deel 14, het eerste deel dat ik maar eens ga volgen.
Sinds een aantal weken dus een einde aan onze 11 jarige relatie (waarvan 10 jaar samenwonend). Na het 'breken' ging ze binnen een week naar een eigen flatje (gelukkig zo snel, want samen in 1 huis terwijl je uit elkaar bent is ook niets). Eerst mijn ouders geholpen met hun verhuizingen (mijn ouders zijn kort daarvoor uit elkaar gegaan, en gingen allebei verhuizen). Daarna heb ik met hulp van een vriend ons koophuis leeg geruimd (puin eruit, spullen van vriendin ingepakt, zij haalde die met regelmaat op). Ik woon er voorlopig nog wel natuurlijk.
Nu dan nog behoorlijke ladingen aan klusjes op het programma, volgende week vrijdag komt de makelaar...
De eerste weken ging het naar behoren redelijk qua gevoel. (m.a.w. Ik had het eigenlijk te druk om zelf na te denken overdag), maar de momenten dat ik ging denken (met name in de nachten) zag ik dat we (zowel mijn vriendin als ik) behoorlijk wat fouten in de relatie hebben gemaakt (vooral in de laatste jaren)...te veel 'goed gevonden', te weinig tijd samen doorgebracht, te grootschalige verbouwing, geen echte communicatie ..en zo kan ik nog uren doorgaan....Maar goed dat nadenken kan alleen maar goed zijn, zeker voor de toekomst..
Maar het word nu pas echt moeilijk. Zondag een hele slechte avond gehad, zeer verdrietig, groot gemis aan haar, ik heb wel lekker naar de box gekeken, en zelfs nummers aangevraagd (doe ik normaal nooit, ben daar normaal veels te krenterig voor)...
Maar goed, nu begin ik opeens een heel stuk te schrijven, en dat was niet mijn bedoeling...ik wilde alleen even zeggen dat ik vanaf nu ook meevolg wat iedereen hier neerzet...(maar ik wilde toch even uitleggen waarom)...
Sinds een aantal weken dus een einde aan onze 11 jarige relatie (waarvan 10 jaar samenwonend). Na het 'breken' ging ze binnen een week naar een eigen flatje (gelukkig zo snel, want samen in 1 huis terwijl je uit elkaar bent is ook niets). Eerst mijn ouders geholpen met hun verhuizingen (mijn ouders zijn kort daarvoor uit elkaar gegaan, en gingen allebei verhuizen). Daarna heb ik met hulp van een vriend ons koophuis leeg geruimd (puin eruit, spullen van vriendin ingepakt, zij haalde die met regelmaat op). Ik woon er voorlopig nog wel natuurlijk.
Nu dan nog behoorlijke ladingen aan klusjes op het programma, volgende week vrijdag komt de makelaar...
De eerste weken ging het naar behoren redelijk qua gevoel. (m.a.w. Ik had het eigenlijk te druk om zelf na te denken overdag), maar de momenten dat ik ging denken (met name in de nachten) zag ik dat we (zowel mijn vriendin als ik) behoorlijk wat fouten in de relatie hebben gemaakt (vooral in de laatste jaren)...te veel 'goed gevonden', te weinig tijd samen doorgebracht, te grootschalige verbouwing, geen echte communicatie ..en zo kan ik nog uren doorgaan....Maar goed dat nadenken kan alleen maar goed zijn, zeker voor de toekomst..
Maar het word nu pas echt moeilijk. Zondag een hele slechte avond gehad, zeer verdrietig, groot gemis aan haar, ik heb wel lekker naar de box gekeken, en zelfs nummers aangevraagd (doe ik normaal nooit, ben daar normaal veels te krenterig voor)...
Maar goed, nu begin ik opeens een heel stuk te schrijven, en dat was niet mijn bedoeling...ik wilde alleen even zeggen dat ik vanaf nu ook meevolg wat iedereen hier neerzet...(maar ik wilde toch even uitleggen waarom)...
Ik voel me nog steeds niet super. Ik heb een hele drukke dag gehad vandaag maar ik ben er gewoon niet bij met mijn hoofd. Ik zou willen dat ik dingen in een apart kastje kon stoppen zodat ik er niet meer aan hoefde te denken en er pas thuis weer over kon nadenken.
Helaas werkt het niet zo. Het rotgevoel wordt alleen maar meer en meer, maar ik weiger om hem te bellen. Vanochtend zag ik hem online, dus begon ik met een algemene vraag, maar ik kreeg geen antwoord. Ik heb ook gezegd dat ik een nare bijsmaak heb overgehouden en dat ik dat jammer vond, maar daar heeft hij ook niet op gereageerd. Verder ook niets meer van hem vernomen. Ik zou willen dat ik gewoon kwaad kon zijn, maar ik ben alleen maar heel verdrietig om de situatie en ik slaag er niet in om het van me af te zetten.
Morgen heb ik de derde ronde bij een bedrijf voor een baan, er zit wel een redelijke kans in dat ik de baan daadwerkelijk krijg. Ik hoop zó dat ik het niet verknal morgen.
Helaas werkt het niet zo. Het rotgevoel wordt alleen maar meer en meer, maar ik weiger om hem te bellen. Vanochtend zag ik hem online, dus begon ik met een algemene vraag, maar ik kreeg geen antwoord. Ik heb ook gezegd dat ik een nare bijsmaak heb overgehouden en dat ik dat jammer vond, maar daar heeft hij ook niet op gereageerd. Verder ook niets meer van hem vernomen. Ik zou willen dat ik gewoon kwaad kon zijn, maar ik ben alleen maar heel verdrietig om de situatie en ik slaag er niet in om het van me af te zetten.
Morgen heb ik de derde ronde bij een bedrijf voor een baan, er zit wel een redelijke kans in dat ik de baan daadwerkelijk krijg. Ik hoop zó dat ik het niet verknal morgen.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Het is inderdaad een rotgevoel en helaas is er geen kant en klaar medicijn voor. Wat mij heeft geholpen is bendes brieven schrijven aan mijn ex waarin ik al mijn gevoelens en frustraties zette. Zo vermeed ik een confrontatie die toch op niets uit zou lopen maar ik kon wel mijn ding kwijt en dat hielp heel goed. Het was helemaal een kick dat ik die brieven een jaar later terug las en tot de ontdekking kwam dat het eigenlijk maar onbenullige dingen waren. Met andere woorden, ik had het van me afgeschreven waardoor het allemaal een stuk onbelangrijker leek en ik er niet meer mee zat. Stop ze niet in de brievenbus want ook die fout heb ik gemaakt en ik schaam me dood als ik bedenk dat hij die krengen met al mijn drama nog heeft.
Volgens mij is het inderdaad wel typisch voor vrouwen dat zij eerder een nieuwe relatie beginnen maar ik denk dat dat met twee dingen te maken heeft. Ten eerste het typische reboundgevoel waardoor ze denken dat het helpt. (been there) Omdat je dan weer iets hebt wat je je ex even doet vergeten en waardoor je weer wat zelfvertrouwen krijgt. (helpt maar even trouwens en niet erg goed) Ten tweede is het vaak ook zo dat vrouwen al langer twijfelen en afstand nemen van hun vriend binnen hun relatie. Daarmee bedoel ik dat ze al qua emoties aan het afsluiten zijn terwijl ze nog niet de ballen hebben om echt te stoppen door het eeuwige twijfelen. Dat uit zich ook in ergernissen ten opzichte van hun vriend, geen zin in sex meer hebben en soms vreemdgaan. Als de relatie dan daadwerkelijk verbroken is, hebben ze niet zoveel verwerktijd meer nodig omdat ze daar al langer mee bezig waren.
Volgens mij is het inderdaad wel typisch voor vrouwen dat zij eerder een nieuwe relatie beginnen maar ik denk dat dat met twee dingen te maken heeft. Ten eerste het typische reboundgevoel waardoor ze denken dat het helpt. (been there) Omdat je dan weer iets hebt wat je je ex even doet vergeten en waardoor je weer wat zelfvertrouwen krijgt. (helpt maar even trouwens en niet erg goed) Ten tweede is het vaak ook zo dat vrouwen al langer twijfelen en afstand nemen van hun vriend binnen hun relatie. Daarmee bedoel ik dat ze al qua emoties aan het afsluiten zijn terwijl ze nog niet de ballen hebben om echt te stoppen door het eeuwige twijfelen. Dat uit zich ook in ergernissen ten opzichte van hun vriend, geen zin in sex meer hebben en soms vreemdgaan. Als de relatie dan daadwerkelijk verbroken is, hebben ze niet zoveel verwerktijd meer nodig omdat ze daar al langer mee bezig waren.
"Ik zie mezelf als een intelligent, gevoelig mens met de ziel van een clown die mij dwingt te ontploffen op de belangrijkste momenten." --Jim Morrison
Hellow!
Ik ben een nieuwe mede-fok-forummer!
Ik heb het vorige week uit gemaakt met mijn ex. En heb het zo moeilijk. Ik weet dat het beter is, maar ik mis hem wel heel erg. En het is dus NIET waar dat jonge vouwen weer makkelijk in een relatie stappen. Ik iig niet! Want ik heb vorige week echt een super leuke jongen leren kennen in de kroeg. Uiterlijk en innerlijk helemaal perfect! Maarja... toch het terugkomende exen complex!
Ik ben een nieuwe mede-fok-forummer!
Ik heb het vorige week uit gemaakt met mijn ex. En heb het zo moeilijk. Ik weet dat het beter is, maar ik mis hem wel heel erg. En het is dus NIET waar dat jonge vouwen weer makkelijk in een relatie stappen. Ik iig niet! Want ik heb vorige week echt een super leuke jongen leren kennen in de kroeg. Uiterlijk en innerlijk helemaal perfect! Maarja... toch het terugkomende exen complex!
Ik volg het hier ook vanaf nu... sinds vorige week uit met m'n vriend. Hij heeft het uitgemaakt, omdat hij niet meer verliefd was en niet meer aan mij vast wou zitten. Ik daarentegen was nog net zo verliefd als in het begin (relatie van iets langer dan een jaar). Dus ik voel me nu nog steeds heel rot. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen te hebben, niet thuis te hoeven zitten zodat ik er maar niet steeds aan denk. Maar als ik dan alleen in bed lig voel ik me zo alleen, dan wil ik gewoon dat hij er is. We hebben geen ruzie, en ik zou graag nog vrienden blijven, maar hij weet nog niet hoeveel contact hij met me wil hebben. Iksprak hem gisteren aan op MSN, hij had gezged dat dat wle mocht, maar hij reageerde niet. Dus ik een paar berichtjes gestuurd gedurende een uur; bleek daarna dat ie gewoon tv had zitten kijken en toen ie online kwam zei hij wel weer wat. Maar ondertussen was ik de hele avond ongerust. Ik zou graag nog dingen samen met hem doen, gewoon als vrienden, maar ik denk dat ik hem voorlopig maar met rust moet laten. Maar dat is wel heel moeilijk! Ik mis hem....
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Kom nog dagelijks een ex tegen. Ze werkt namelijk in hetzelfde bedrijf. Is toch elke keer weer pijnlijk. Gelukkig wordt het langzaam minder.
Meer dan een jaar uit, ik denk dat ik er maar grotendeels vrede mee heb gesloten dat mijn liefde voor haar nooit meer zal verdwijnen en dat ik haar mijn leven lang zal moeten missen. Nog steeds heb ik het gevoel dat er geen vrouw op aarde is die mij kan laten voelen zoals zij.
Ik denk nog elke dag aan haar, maar heb haar nu al zo lang niet meer gezien of gesproken dat het contrast tussen nu en toen langzaam wat is vervaagd... en dat heeft ervoor gezorgd dat ik de rest van mijn leven weer een beetje op poten heb.
Ik denk nog elke dag aan haar, maar heb haar nu al zo lang niet meer gezien of gesproken dat het contrast tussen nu en toen langzaam wat is vervaagd... en dat heeft ervoor gezorgd dat ik de rest van mijn leven weer een beetje op poten heb.
Doe eens wild ....
Heb ik ook.. ik merk echt, dat hoe minder ik met m praat enzo, hoe beter ik me voel eigenlijk.. Maar toch zou ik het liefst gewoon nog wel met m praten.. ook al weet ik dat het beter is van niet..quote:Op woensdag 17 november 2004 09:12 schreef SaskiaR het volgende:
Ik zou graag nog dingen samen met hem doen, gewoon als vrienden, maar ik denk dat ik hem voorlopig maar met rust moet laten. Maar dat is wel heel moeilijk!
We konden altijd zooo goed met elkaar opschieten, hadden lol om de kleinste dingen! Maar nu praten we niet eens meer.. ook al weet ik dat het NU beter is voor mezelf zo.. het doet toch pijn..
Dat is gewoon klote. Heb hetzelfde meegemaakt.quote:Op woensdag 17 november 2004 09:12 schreef SaskiaR het volgende:
Ik volg het hier ook vanaf nu... sinds vorige week uit met m'n vriend. Hij heeft het uitgemaakt, omdat hij niet meer verliefd was en niet meer aan mij vast wou zitten. Ik daarentegen was nog net zo verliefd als in het begin (relatie van iets langer dan een jaar). Dus ik voel me nu nog steeds heel rot. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen te hebben, niet thuis te hoeven zitten zodat ik er maar niet steeds aan denk. Maar als ik dan alleen in bed lig voel ik me zo alleen, dan wil ik gewoon dat hij er is. We hebben geen ruzie, en ik zou graag nog vrienden blijven, maar hij weet nog niet hoeveel contact hij met me wil hebben. Iksprak hem gisteren aan op MSN, hij had gezged dat dat wle mocht, maar hij reageerde niet. Dus ik een paar berichtjes gestuurd gedurende een uur; bleek daarna dat ie gewoon tv had zitten kijken en toen ie online kwam zei hij wel weer wat. Maar ondertussen was ik de hele avond ongerust. Ik zou graag nog dingen samen met hem doen, gewoon als vrienden, maar ik denk dat ik hem voorlopig maar met rust moet laten. Maar dat is wel heel moeilijk! Ik mis hem....
Mijn ex is langzamerhand niet meer van me gaan houden, neem aan dat dit niet van de een op de andere dag ontstaat. Maar zit het communicatief dan niet goed omdat ze nooit heeft aangegeven wat er allemaal speelt?
Het nadeel is wel dat jij met nog een verliefd gevoel rondloopt en van hem/haar houdt terwijl je ex al mijlen verder in het proces is.
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
Ik neem aan dat je niet meer verliefd op je ex bent, anders maak je het niet uit wel?quote:Op dinsdag 16 november 2004 20:11 schreef TheOriginalSaar het volgende:
Hellow!
Ik ben een nieuwe mede-fok-forummer!
Ik heb het vorige week uit gemaakt met mijn ex. En heb het zo moeilijk. Ik weet dat het beter is, maar ik mis hem wel heel erg. En het is dus NIET waar dat jonge vouwen weer makkelijk in een relatie stappen. Ik iig niet! Want ik heb vorige week echt een super leuke jongen leren kennen in de kroeg. Uiterlijk en innerlijk helemaal perfect! Maarja... toch het terugkomende exen complex!
Of zijn er andere dingen gebeurt?
Ik heb ook zo iets, als je al een tijd bij elkaar bent heb je veel meegemaakt etc. en dat vergeet je niet 1,2,3.
vind dat het je wel siert dat je zo reageert.
Mijn ervaringen zijn jammer genoeg minder positief.
Mijn ex zei van de een op de andere dag dat het over is.
2 weken later bij een ander ingetrokken en een half jaar later een huis gekocht met die pipo.
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
Goh, ik dacht dat jij er mee begonnen wasquote:Op maandag 15 november 2004 23:35 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Gek is dat he... ik 'moet' dit topic ook gewoon blijven volgen.
Zat even terug te kijken en zag dat ik al vanaf deel 1 mee klep hier... Jeetje, wat is dat al lang geleden, ruim een jaar... Gek om terug te lezen...
Niet dus
Deel 14 alweer... veel exxen
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Heb wel eens gezegd dat alle exen maar in Siberië gedumpt moesten worden, maar goed dan zit ik er zelf ook..
Wat ik me trouwens afvraag, merken jullie ook dat je steeds wantrouwender wordt naarmate je meer ervaring krijgt met relaties? Ik bedoel, heb wel eens gehoord dat liefdesverdriet het ergste is als je nog jong bent. Juist omdat je dan de hoogste verwachtingen hebt, nog vol vertrouwen bent en je nog het meeste openstelt. Daar zit volgens mij wel wat in, tenminste zo ervaar ik het zelf wel.
En jullie?
Wat ik me trouwens afvraag, merken jullie ook dat je steeds wantrouwender wordt naarmate je meer ervaring krijgt met relaties? Ik bedoel, heb wel eens gehoord dat liefdesverdriet het ergste is als je nog jong bent. Juist omdat je dan de hoogste verwachtingen hebt, nog vol vertrouwen bent en je nog het meeste openstelt. Daar zit volgens mij wel wat in, tenminste zo ervaar ik het zelf wel.
En jullie?
"Ik zie mezelf als een intelligent, gevoelig mens met de ziel van een clown die mij dwingt te ontploffen op de belangrijkste momenten." --Jim Morrison
Nope... toen het begon had ik nog een relatie... Nog 3 weken.quote:Op woensdag 17 november 2004 17:54 schreef Jumparound het volgende:
[..]
Goh, ik dacht dat jij er mee begonnen was
Niet dus
Deel 14 alweer... veel exxen
***
Vandaag miste ik 'hem' nog steeds, maar toch een stukje minder. Ik had mijn handen (en hoofd) vol aan het sollicitatiegesprek dat ik had vandaag en ik heb de baan!!! Ik ben daarom zo ontzettend blij! Mijn eerste reactie was wel om 'hem' te bellen of te smsen, maar ik heb het niet gedaan. Ik vind nog steeds wel een beetje dat hij maar iets van zich moet laten horen ;'(
Wel merk ik dat ik nu ook wel de nadelen ga inzien. Ik had heel stiekum gehoopt dat hij een sms zou sturen om succes te wensen ofzo. Hij wist als het goed is dat ik vandaag het doorslaggevende gesprek zou hebben, maar ik weet dat hij het vreselijk druk heeft met zijn werk.
Wel is het heerlijk om de vraag te krijgen van bekenden uit mijn msn lijst en mensen die belden/smsten vandaag, die er wél aan hadden gedacht. En de lieve reacties die ik terug kreeg toen ik het de meeste vertelde of smste of msn'de.
Ik heb geen vent nodig om me blij te voelen, maar ik mis wel dat extra wat er wel zou zijn als er wel iemand zou zijn. Maar goed. Er is een nieuw begin, de rest zal ook wel komen. En zo niet... dan niet
Wel merk ik dat ik nu ook wel de nadelen ga inzien. Ik had heel stiekum gehoopt dat hij een sms zou sturen om succes te wensen ofzo. Hij wist als het goed is dat ik vandaag het doorslaggevende gesprek zou hebben, maar ik weet dat hij het vreselijk druk heeft met zijn werk.
Wel is het heerlijk om de vraag te krijgen van bekenden uit mijn msn lijst en mensen die belden/smsten vandaag, die er wél aan hadden gedacht. En de lieve reacties die ik terug kreeg toen ik het de meeste vertelde of smste of msn'de.
Ik heb geen vent nodig om me blij te voelen, maar ik mis wel dat extra wat er wel zou zijn als er wel iemand zou zijn. Maar goed. Er is een nieuw begin, de rest zal ook wel komen. En zo niet... dan niet
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Zo is het.. ook leeftijd speelt mss een beetje een rolquote:Op dinsdag 16 november 2004 02:16 schreef -Nemesis- het volgende:
Nouw, omdat vrouwen itt vrouwen... :S (je snapt me wel )
Maar ik snap wat Plaagske bedoelt, zeker de wat jongere aantrekkelijke dames hebben er over het algemeen weinig moeite mee om een nieuw slechtoffer te vinden.
Mijn ex had er bijvoorbeeld maar een dag voor nodig.
(ik trek gewoon mijn conclucies uit ervaringen)
Toen ik 18 was had ik een vaste relatie met meisje van 16, alles ging goed lkkr verliefd, lekkere seks, zij woonde mooi (ietwat ver maar kom) ik ging er graag naartoe, ze had toffe broers waar 'k goed mee kon opschiete en noem mr op.
Tot ze op vakantie trok met haar ouders (ik kon niet mee omdat ik moest leren)
Daar zoende ze met andere jongen, en dan is het bij mij helaas exit want uit ervaring weet ik ook dat ik een meisje dan niet meer kan vertrouwe als ze alleen op pad gaat, en mezelf dan dood erger.
Maar goed om een lang verhaal kort te make:
Enkele dagen later kwam ze nog naar een fuif in de buurt hier waar ze weer met een andere gast zoende (ik ook met een ander meisje op diezelfde fuif, maar dat was eigelijk meer zattigheid, toeval en verdriet dat ik wou vergeten) vervolgens ging ze dat weekend ook nog met een vriendin naar een stadsfeestje waar ze haar huidig vriendje leerde kennen..
Ondertussen zijn we bijna 2 jaar verder.
Vooral die nieuwe vaste relatie van haar zo snel was afzien terwijl ik moest studeren.
Just to show you..
Feli blinky
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Dank je wel. Ik ben er ook erg blij mee.quote:Op donderdag 18 november 2004 08:57 schreef Jumparound het volgende:
Feli blinky
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Proficiat! Is dat die baan met de lange reistijd? Mooie gelegenheid om mensen (lees: mannen) te ontmoeten in de trein misschien ?
Een pauw is een kip die in bloei staat
quote:Op donderdag 18 november 2004 09:39 schreef Hihat het volgende:
Proficiat! Is dat die baan met de lange reistijd? Mooie gelegenheid om mensen (lees: mannen) te ontmoeten in de trein misschien ?
Dank je wel
Ja, inderdaad, dat is 'em.
Als het bevalt ben ik zodra ik een wat vaster contract krijg weg uit Eindhoven. nu dan maar hopen dat een woning vinden in die hoek geen maanden gaat duren.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Ik heb trouwens een mail geschreven. Tot nu toe nog geen antwoord gehad.
Het was een rustige mail geworden, geen verwijten erin of iets dergelijks, slechts mijn visie waar het is 'fout' gegaan. Rustige toon aan proberen te houden, ik heb hem eerst nog drie keer overgelezen voor ik hem verstuurde. Toen ik vanmiddag thuiskwam hoopte ik op een antwoord, maar dat was er nog niet. Ik ben in elk geval niet meer zo kwaad als dat ik eerst was.
Het was een rustige mail geworden, geen verwijten erin of iets dergelijks, slechts mijn visie waar het is 'fout' gegaan. Rustige toon aan proberen te houden, ik heb hem eerst nog drie keer overgelezen voor ik hem verstuurde. Toen ik vanmiddag thuiskwam hoopte ik op een antwoord, maar dat was er nog niet. Ik ben in elk geval niet meer zo kwaad als dat ik eerst was.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Mijn vriendin heeft gisteravond onze relatie na ruim 4jaar beindigd, ze vond dat ik teveel was veranderd.
Ze vond dat ik haar niet kon troosten, terwijl ik altijd mijn best heb gedaan en zij mij nooit het gevoel heb gegeven dat ik dat niet goed deed, ik stond altijd voor haar klaar, anytime-anyplace!!
ik ben er echt kapot van.... ik wist niet dat ik ooit zoveel pijn kon hebben.. dat is iets wat ik nog nooit heb meegemaakt. we deden alles samen, maar dan ook echt ALLES. ik vreet ook niks meer, heb geen honger.
Ik heb er erg veel moeite mee...
Ze vond dat ik haar niet kon troosten, terwijl ik altijd mijn best heb gedaan en zij mij nooit het gevoel heb gegeven dat ik dat niet goed deed, ik stond altijd voor haar klaar, anytime-anyplace!!
ik ben er echt kapot van.... ik wist niet dat ik ooit zoveel pijn kon hebben.. dat is iets wat ik nog nooit heb meegemaakt. we deden alles samen, maar dan ook echt ALLES. ik vreet ook niks meer, heb geen honger.
Ik heb er erg veel moeite mee...
Hank Evans: Well fuck my ozone.
Hank Evans: Hey, Ringworm! Yeah I'm talking to you, you toxic waste of life. You gonna pick up that butt or do I have to glue it to my shoe and stick it up your big pimply a-hole.
Hank Evans: Hey, Ringworm! Yeah I'm talking to you, you toxic waste of life. You gonna pick up that butt or do I have to glue it to my shoe and stick it up your big pimply a-hole.
STFU... de pijn is nu ook nog gruwelijk rauw natuurlijk...
Ik kan effe niet anders zeggen dan heel veel sterkte...
Je kan hier altijd je verhaal kwijt en je vindt vaak ook respons, dus als je het effe niet meer weet...
Ik kan effe niet anders zeggen dan heel veel sterkte...
Je kan hier altijd je verhaal kwijt en je vindt vaak ook respons, dus als je het effe niet meer weet...
***
Thankssss... we hadden al plannen om te gaan samenwonen, en spulletjes hadden we al gekocht voor onze uitzet, handdoeken, bestek en al die ongein.quote:Op donderdag 18 november 2004 20:39 schreef Brighteyes het volgende:
STFU... de pijn is nu ook nog gruwelijk rauw natuurlijk...
Ik kan effe niet anders zeggen dan heel veel sterkte...
Je kan hier altijd je verhaal kwijt en je vindt vaak ook respons, dus als je het effe niet meer weet...
Dat doet extra pijn!!
Ik probeer het te vergeten door met vrienden en collega's erover te praten.
Hank Evans: Well fuck my ozone.
Hank Evans: Hey, Ringworm! Yeah I'm talking to you, you toxic waste of life. You gonna pick up that butt or do I have to glue it to my shoe and stick it up your big pimply a-hole.
Hank Evans: Hey, Ringworm! Yeah I'm talking to you, you toxic waste of life. You gonna pick up that butt or do I have to glue it to my shoe and stick it up your big pimply a-hole.
Dat doet idd pijn ja. Als je het niet aan ziet komen en jullie idd met verregaande toekomstplannen bezig waren...
Vergeten is denk ik niet de juiste weg, je zal er toch een keer doorheen moeten, maar veel praten om de boel te verzachten en helder te krijgen in je kop kan nooit kwaad.
Vergeten is denk ik niet de juiste weg, je zal er toch een keer doorheen moeten, maar veel praten om de boel te verzachten en helder te krijgen in je kop kan nooit kwaad.
***
Wat is dat toch met muziek...
En dan dus Hazes deze keer... van alle dingen...
Nu een liedje op de radio en dat doet me even denken aan een leuke periode aan het eind van de zomer... en dan moet ik toch even zuchten, terwijl ik er heel ok mee ben dat dat over is. Was geen lang leven beschoren... maar het was toch voor heel eventjes heel leuk...
En dan dus Hazes deze keer... van alle dingen...
Nu een liedje op de radio en dat doet me even denken aan een leuke periode aan het eind van de zomer... en dan moet ik toch even zuchten, terwijl ik er heel ok mee ben dat dat over is. Was geen lang leven beschoren... maar het was toch voor heel eventjes heel leuk...
***
Hazes...... hmmm maar ik kan niet teveel zeggen, ik heb dat af en toe met Marco Borsato...
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Ja, dat Hazes is ook puur omdat dat veel gedraaid werd in de tijd dat we nog wat rommelden... het is ook niet mijn keuze hoor.quote:Op vrijdag 19 november 2004 14:46 schreef nixxx het volgende:
Hazes...... hmmm maar ik kan niet teveel zeggen, ik heb dat af en toe met Marco Borsato...
Het is gewoon dan even pure nostalgie...
***
* Blind_Guardian voegt zichzelf toe in dit topic
Wie geeft mij les in het loslaten van een (kersverse) ex ?
Wie geeft mij les in het loslaten van een (kersverse) ex ?
Whistler: I want peace on earth and good will toward man.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Want? Speciale avond voor jullie?quote:Op vrijdag 19 november 2004 18:15 schreef Tarot het volgende:
Op vrijdagavond is het altijd even extra moeilijk....
***
Ja de avond dat ik haar leerde kennen... en altijd de dag dat we na een drukke week de hele avond even lekker tegen elkaar konden hangen. Maar op het eind ook de avond van de meest heftige emoties en ruzies. Het begin van het weekend, dus als je dan niks te doen heb is het extra eenzaam. Omdat ik eigenlijk nergens zin in heb en alleen maar verlang naar die avonden.quote:Op vrijdag 19 november 2004 18:20 schreef Brighteyes het volgende:
[..] Want? Speciale avond voor jullie?
Doe eens wild ....
Jep... dat kan ik me voorstellen dan...quote:Op vrijdag 19 november 2004 18:26 schreef Tarot het volgende:
[..]
Ja de avond dat ik haar leerde kennen... en altijd de dag dat we na een drukke week de hele avond even lekker tegen elkaar konden hangen. Maar op het eind ook de avond van de meest heftige emoties en ruzies. Het begin van het weekend, dus als je dan niks te doen heb is het extra eenzaam.
Tsja... kan weinig zeggen dan de standaard dingen... probeer wat afleiding te vinden.
***
Les... ehm...quote:Op vrijdag 19 november 2004 18:19 schreef Blind_Guardian het volgende:
* Blind_Guardian voegt zichzelf toe in dit topic
Wie geeft mij les in het loslaten van een (kersverse) ex ?
Gaat niet lukken hoor! We hadden eerder al vastgesteld dat er geen vaste manier bestaat om er doorheen te komen...
Sterkte!
***
Klopt ... afleidingquote:Op vrijdag 19 november 2004 18:27 schreef Brighteyes het volgende:
[..] Jep... dat kan ik me voorstellen dan...
Tsja... kan weinig zeggen dan de standaard dingen... probeer wat afleiding te vinden.
Ik heb denk ik al iets gevonden.... fijne avond BE!
Doe eens wild ....
Gewoon laten gaan, leven en laten leven. Praat emoties uit na een relatie, dat evalueren en herschikken mag een tijdje duren, het moet uiteindelijk op een gezonde manier verwerkt zijn. Voor de rest went het gemis van de relatie, geef er niet al te vaak aan toe en na een tijdje zal je aan iets nieuws toe zijn. Sta daar ook open voor, zodra je het leven zonder de vorige relatie aan kan.
Jij ook!quote:Op vrijdag 19 november 2004 18:29 schreef Tarot het volgende:
[..]
Klopt ... afleiding
Ik heb denk ik al iets gevonden.... fijne avond BE!
***
En daar ben ik ook weer.. meer dan een jaar verder en na veel gekloot vanavond ook weer een punt gezet achter een "relatie" van vier maanden met een geweldige vent. Ik was er duidelijk nog niet aan toe. Heb de hele relatie kapotgeanalyseerd.
En weer die pijn en het verdriet.. Maar weer er doorheen dan. Wat een K-gevoel zeg!
En weer die pijn en het verdriet.. Maar weer er doorheen dan. Wat een K-gevoel zeg!
Mickey71... dat spijt me erg voor je!quote:Op vrijdag 19 november 2004 22:30 schreef mickey71 het volgende:
En daar ben ik ook weer.. meer dan een jaar verder en na veel gekloot vanavond ook weer een punt gezet achter een "relatie" van vier maanden met een geweldige vent. Ik was er duidelijk nog niet aan toe. Heb de hele relatie kapotgeanalyseerd.
En weer die pijn en het verdriet.. Maar weer er doorheen dan. Wat een K-gevoel zeg!
Zoals je ziet zitten er nog steeds wat van de 'oude' garde, hoewel de een misschien af en toe wat post terwijl het wel goed gaat (Hihat bijvoorbeeld) en bij wie het moeilijk blijft (ik o.a. )
Ik hoop dat we je een beetje kunnen opbeuren. Mijn ervaring is dat het een tweede keer dat een relatie beindigd wordt, op wat voor manier dan ook, dat het over het algemeen minder zwaar is dan de eerste keer, ondanks het K-gevoel.
Ik hoop dat jij het ook zo zult ervaren...
Sterkte...
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Dankjewel Blinky,quote:Op vrijdag 19 november 2004 23:11 schreef Blinky het volgende:
[..]
Mickey71... dat spijt me erg voor je!
Zoals je ziet zitten er nog steeds wat van de 'oude' garde, hoewel de een misschien af en toe wat post terwijl het wel goed gaat (Hihat bijvoorbeeld) en bij wie het moeilijk blijft (ik o.a. )
Ik hoop dat we je een beetje kunnen opbeuren. Mijn ervaring is dat het een tweede keer dat een relatie beindigd wordt, op wat voor manier dan ook, dat het over het algemeen minder zwaar is dan de eerste keer, ondanks het K-gevoel.
Ik hoop dat jij het ook zo zult ervaren...
Sterkte...
Inderdaad hoop ik ook dat het allemaal minder pijnlijk zal zijn, maar tot nu toe merk ik daar nog niet veel van. Het doet zelfs meer pijn dan ik dacht. Iemand te moeten los laten van wie je weet dat het een klootzak is, is pijnlijk maar is i.i.g. verstandelijk te verklaren. Iemand te moeten los laten van wie je weet dat het een geweldig iemand is is zowel gevoelsmatig als ook verstandelijk erg moeilijk!
En natuurlijk weet ik dat het beter is zo; anders was het niet over.. Maar ga wel weer dat hele proces in. Dat proces van zelfmedelijden en "zie nou wel, ik krijg nooit een leuke relatie." En ik ben veel te oud, dadelijk blijf ik over..." En waarom? En al die herinneringen.Nouja goed. Ik weet het.. Het kost tijd...
Ik snap niet dat je een relatie kan stuk-analyseren... Volgensmij deed dat analyseren de ander niet veel goeds, maar in wezen is analyseren niet fout, zelfs goed om de juiste richting te bepalen t.b.v. duurzaamheid, lijkt mij. Welkom terug Mickey
Voor hoeveel procent bestond iemand ook al weer uit water? heb nl. het gevoel dat ik de afgelopen dag wel een paar liter ben kwijtgeraakt of zo . Gisteravond maar even lekker hersenloos voor de TV gehangen, niet teveel maar net genoeg drank achterover getikt om mijn gevoel wat te dempen.
Maar vanochtend ben ik nog geen uur wakker of de sluizen gaan alweer open. Alles om me heen herinnert me gewoon nog aan de fijne tijd de afgelopen jaren. Dat alles heb ik in een half uurtje stukgemaakt, alleen omdat ik met de problemen die we hadden niet om kon gaan. Ik voel me waardeloos.
Maar vanochtend ben ik nog geen uur wakker of de sluizen gaan alweer open. Alles om me heen herinnert me gewoon nog aan de fijne tijd de afgelopen jaren. Dat alles heb ik in een half uurtje stukgemaakt, alleen omdat ik met de problemen die we hadden niet om kon gaan. Ik voel me waardeloos.
Whistler: I want peace on earth and good will toward man.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Geloof me Colour... Stuk-analyseren, kan echt. Ik heb geprobeerd om alle gevoelens gedragingen en gedachten te verklaren. Zowel die van hem als die van mij. En daar word je op een gegeven moment echt gek van. Hij is inmiddels ook een stuk minder vrolijk dan vier maanden geleden en dat is toch wel een behoorlijk, overduidelijk, teken aan de wand... Mijn analyse achteraf maakt het overigens niet minder pijnlijk.quote:Op zaterdag 20 november 2004 10:26 schreef Colour het volgende:
Ik snap niet dat je een relatie kan stuk-analyseren... Volgensmij deed dat analyseren de ander niet veel goeds, maar in wezen is analyseren niet fout, zelfs goed om de juiste richting te bepalen t.b.v. duurzaamheid, lijkt mij. Welkom terug Mickey
Dus een beetje analyseren; oke! Beetje veel analyseren; nope! Nou heb ik iig weer wat geleerd
Minder vrolijk misschien maar dat maakt jou als persoon niet minder begrijpelijk voor hem. Hij weet nu meer over jou neem ik aan, kan hij je vervolgens ook beter helpen e.d. Maar ik begrijp het wel, ik wil er alleen niet aan dat mensen geen bedachtzame relatie zouden willen omdat ze er in eerste instantie minder vrolijk van zouden worden. Je gaat immers een relatie aan met een ander, dat lijkt mij in geen geval altijd maar rozegeur en maneschijn. Uiteindelijk wel, als je elkaar eenmaal begrijpt en kan helpen.quote:Op zaterdag 20 november 2004 11:23 schreef mickey71 het volgende:
[..]
Geloof me Colour... Stuk-analyseren, kan echt. Ik heb geprobeerd om alle gevoelens gedragingen en gedachten te verklaren. Zowel die van hem als die van mij. En daar word je op een gegeven moment echt gek van. Hij is inmiddels ook een stuk minder vrolijk dan vier maanden geleden en dat is toch wel een behoorlijk, overduidelijk, teken aan de wand... Mijn analyse achteraf maakt het overigens niet minder pijnlijk.
Dus een beetje analyseren; oke! Beetje veel analyseren; nope! Nou heb ik iig weer wat geleerd
Goed, als jij blij wordt van diep begrip voor elkaar, dan is het toch een kwestie van doorzoeken naar iemand die daar wel iets mee kan en wil, en minder getreurt raakt als zijn vrolijkheid even op de achtergrond dreigt te verdwijnen? Ik zou daar juist op letten. Je hoeft je niet altijd maar te passen aan de ander want dan ga je inderdaad denken dat niemand jou zal nemen zoals je bent...
quote:Dat proces van zelfmedelijden en "zie nou wel, ik krijg nooit een leuke relatie." En ik ben veel te oud, dadelijk blijf ik over..."
Zezeggen wel eens op ieder potje past een dekseltje, dat klinkt suf, ik weet het, maar in van die suffe spreekwoorden zit ook wel een kern van waarheid..... en oudere vrouwen zijn
Hey Guardian, ik weet niet wat er geberud is, maar het kan nooit alleen jouw schuld zijn. Als jij niet met die problemen om kon gaan had je partner dat ook op moeten pakken. Schuld toewijzen helpt niemand, en je bent NIET waardeloos, dankje voor het delen van je probleem, hopelijk voel je je snel beter..quote:Maar vanochtend ben ik nog geen uur wakker of de sluizen gaan alweer open. Alles om me heen herinnert me gewoon nog aan de fijne tijd de afgelopen jaren. Dat alles heb ik in een half uurtje stukgemaakt, alleen omdat ik met de problemen die we hadden niet om kon gaan. Ik voel me waardeloos.
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Mijn partner heeft dat ook geprobeerd. Alleen misschien te laat, te langzaam. Maar met problemen die in het seksuele vlak liggen (da's alles wat ik er over wil zeggen), kan je niet alles verwachten. Naar mijn idee hadden we een prachtrelatie, op het leven in bed na. Ik heb geprobeerd mijn geduld te bewaren, maar meedere jaren werd zelfs mij te veel. Ik voel me met name zo waardeloos en verdrietig omdat deze relatie (mijn eerste ) zo mooi had kunnen verlopen als mijn vriendin maar meer had gekunt en ik meer geduld had gehad.quote:Op zaterdag 20 november 2004 20:58 schreef nixxx het volgende:
Hey Guardian, ik weet niet wat er geberud is, maar het kan nooit alleen jouw schuld zijn. Als jij niet met die problemen om kon gaan had je partner dat ook op moeten pakken. Schuld toewijzen helpt niemand, en je bent NIET waardeloos, dankje voor het delen van je probleem, hopelijk voel je je snel beter..
En ja, ik ben eerder door de ene fokker voor idioot en door de andere als bewonderenswaardige held betiteld, maar ik heb tot het eind toe een relatie gehad zonder met mijn vriendin te kunnen neuken. Wat iemand er nu van vindt zal me aan me reet roesten ('t is uit, wat heeft daarover discussieren nog voor zin), maar voor mij was deze relatie ondanks die problemen waardevoller dan welke gebeurtenis in mijn leven dan ook.
Ik ben momenteel weer wat meer tot rust gekomen, mede dankzij perfecte opvang door familie en een paar goeie vrienden, maar dat lege gat in mijn leven zal nog aardig wat tijd nodig hebben om te helen.
Whistler: I want peace on earth and good will toward man.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Jouw leven, dat is de kern, denk ik van je verhaal, wat maakt het uit wat andere fokkers van jouw relatie/leven denken. Als jij er als persoon van geleerd hebt en emotioneel volwassener ervan geworden bent en het voor jouw belangrijk is/geweest is, dan kan niemand daar wat aan af doen. Sex is wel belangrijk voor een relatie, maar een echt diepe relatie kun je ook niet alleen op sex bouwen. ... ik vind het goed van je dat je het iig geprobeerd hebt, ik ken genoeg mensen die vrij snel zouden zeggen dat het dan wel ophield... ... maar tijd om naar bed te gaan nu... zoals zovelen weer alleen... trusten iedereenquote:Op zaterdag 20 november 2004 23:40 schreef Blind_Guardian het volgende:
En ja, ik ben eerder door de ene fokker voor idioot en door de andere als bewonderenswaardige held betiteld, maar ik heb tot het eind toe een relatie gehad zonder met mijn vriendin te kunnen neuken. Wat iemand er nu van vindt zal me aan me reet roesten ('t is uit, wat heeft daarover discussieren nog voor zin), maar voor mij was deze relatie ondanks die problemen waardevoller dan welke gebeurtenis in mijn leven dan ook.
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Hier nog zo eentje met haar ziel onder de arm! Vooral op tijdstippen als deze kan het verdomd zwaar zijn!
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Godver, zou zo graag willen dat ik haar los kon laten. Maar na vannacht baal ik weer gigantisch. Ik kom haar altijd tegen in het uitgaansleven, en onbewust hou ik haar toch in de gaten. Aaargh, wat baal ik hiervan. Ik naai mezelf op als ik haar met een ander zie praten enzo. Kutzooi, ik zou haar eigenlijk achter me moeten laten en verder gaan met m'n leven, maar op 1 of andere manier lukt me dat niet.
If mother nature had to choose a name, i'm sure that she would choose the same...
Het gaat al weer een stukkie beter met me. We hebben nu weer afgesproken vrienden te blijven. Even geen relatie, geen stress. Wat een schat is het toch!
Hoe is het inmiddels met jou Blinky?
Hoe is het inmiddels met jou Blinky?
Jep, die donkere dagen en dadelijk kerst etc.quote:Op zondag 21 november 2004 01:03 schreef Thisbe het volgende:
Hier nog zo eentje met haar ziel onder de arm! Vooral op tijdstippen als deze kan het verdomd zwaar zijn!
Ben ook niet in de stemming om cadeau's te kopen engedichten te schrijven
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
Sinds vandaag is het ook uit. Ik ben meer kwaad dan verdrietig eigelijk... De reden was dat het de laatste weken niet meer zo voelde als in het begin, terwijl er gister helemaal niks aan heet te merken was. We hadden overigens pas 1,5 maand, maar het voelde (voor ons beide) alsof het nu eindelijk goed zat, en we de "ware" voor elkaar waren, na wat eerdere misstappen... Ik was ook al vooruit aan het kijken naar de kerstdagen, gezellig met haar. Maar met de vrienden naar de kroeg zal zeker niet tegenvallen, ik ben het grootste deel van mn leven alleen geweest, vaak ook bewust, omdat het me beter beviel.
Mezelf kennende ga ik dr nu negeren, of kortaf tegen haar doen. Heb ik altijd al gehad, alhoewel ik dr wel weer terug zou willen. maar voor haar was het al over dus dat zal wel de reden zijn dat ik kortaf tegen dr ga doen. Nu val ik wss weer in de groep met de stelling dat vrijgezel beter is en vrouwen alleen maar problemen/leed opleveren...
Mezelf kennende ga ik dr nu negeren, of kortaf tegen haar doen. Heb ik altijd al gehad, alhoewel ik dr wel weer terug zou willen. maar voor haar was het al over dus dat zal wel de reden zijn dat ik kortaf tegen dr ga doen. Nu val ik wss weer in de groep met de stelling dat vrijgezel beter is en vrouwen alleen maar problemen/leed opleveren...
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
quote:Op zondag 21 november 2004 18:20 schreef Colour het volgende:
Nou, dat vind ik prettig om te lezen. Sterkte en veel vrolijkheid verder ;-)
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
Bah, de laatste dagen voel ik me weer helemaal belabberd, kan alleen nog maar aan haar denken.
Ondertussen is er nog het een en ander gebeurd met een ander meisje, die nu dus verliefd op me is geworden volgens mij. Super leuke meid, knap lief, etc. Het probleem is dat ik alleen maar aan mijn ex kan denken, helemaal al zij net bij me is geweest.
Ik heb het haar verteld, alleen haar interesse voor mij wordt er niet minder door. Dat werkt dus ook niet echt.
Ondertussen is er nog het een en ander gebeurd met een ander meisje, die nu dus verliefd op me is geworden volgens mij. Super leuke meid, knap lief, etc. Het probleem is dat ik alleen maar aan mijn ex kan denken, helemaal al zij net bij me is geweest.
Ik heb het haar verteld, alleen haar interesse voor mij wordt er niet minder door. Dat werkt dus ook niet echt.
Was niet voor jou bedoeld, maar voor een ene mickey71. Excuses daarvoor, wij quoten namelijk niet meer tegenwoordig. Maakt het lekker verwarrend...quote:Op zondag 21 november 2004 18:24 schreef Un-X-PecteD het volgende:
[..]
Ik kon het niet langer aanzien en ik moest reageren...
Op een gegeven moment had ik er genoeg van,
genoeg van de pijn,
genoeg van het verdriet,
genoeg om de relatie in mijn hoofd te laten spelen als een film waar ik niets aan kon veranderen.
Dit nummer heeft mij echt gigantisch veel geholpen en ik durf eigenlijk te zeggen dat ik al een tijdje genezen ben (ik durf niet te zeggen hoe lang ik erdoor heb geleden).
Linkin Park: Breaking the Habit
Memories consume
Like opening the wounds
I'm picking me apart again
You all assume
I'm safe here in my room
Unless I try to start again
(chorus)
I don't want to be the one
The battles always choose
'Cause inside I realize
That I'm the one confused
I don't know what's worth fighting for
Or why I have to scream
I don't know why I instigate
And say what I don't mean
I don't know how I got this way
I know it's not alright
So I'm breaking the habit
I'm breaking the habit, tonight
Clutching my cure
I tightly lock the door
I try to catch my breath again,
I hurt much more
Than anytime before
I have no options left again
(chorus)
I dont want to be the one
The battles always choose
'Cause inside I realize
That I'm the one confused
I don't know what's worth fighting for
Or why I have to scream
I don't know why I instigate
And say what I don't mean
I don't know how I got this way
I'll never be alright
So, I'm breaking the habit
I'm breaking the habit, tonight
I'll paint it on the walls
'Cause I'm the one at fault
I'll never fight again
And this is how it ends
(chorus)
I don't know what's worth fighting for
Or why I have to scream
But now I have some clarity
To show you what I mean
I don't know how I got this way
I'll never be alright
So, I'm breaking the habit
I'm breaking the habit
I’m breaking the habit, tonight...
(sorry voor de lap tekst, wil jullie de pop ups dmv te linken besparen )
Op een gegeven moment had ik er genoeg van,
genoeg van de pijn,
genoeg van het verdriet,
genoeg om de relatie in mijn hoofd te laten spelen als een film waar ik niets aan kon veranderen.
Dit nummer heeft mij echt gigantisch veel geholpen en ik durf eigenlijk te zeggen dat ik al een tijdje genezen ben (ik durf niet te zeggen hoe lang ik erdoor heb geleden).
Linkin Park: Breaking the Habit
Memories consume
Like opening the wounds
I'm picking me apart again
You all assume
I'm safe here in my room
Unless I try to start again
(chorus)
I don't want to be the one
The battles always choose
'Cause inside I realize
That I'm the one confused
I don't know what's worth fighting for
Or why I have to scream
I don't know why I instigate
And say what I don't mean
I don't know how I got this way
I know it's not alright
So I'm breaking the habit
I'm breaking the habit, tonight
Clutching my cure
I tightly lock the door
I try to catch my breath again,
I hurt much more
Than anytime before
I have no options left again
(chorus)
I dont want to be the one
The battles always choose
'Cause inside I realize
That I'm the one confused
I don't know what's worth fighting for
Or why I have to scream
I don't know why I instigate
And say what I don't mean
I don't know how I got this way
I'll never be alright
So, I'm breaking the habit
I'm breaking the habit, tonight
I'll paint it on the walls
'Cause I'm the one at fault
I'll never fight again
And this is how it ends
(chorus)
I don't know what's worth fighting for
Or why I have to scream
But now I have some clarity
To show you what I mean
I don't know how I got this way
I'll never be alright
So, I'm breaking the habit
I'm breaking the habit
I’m breaking the habit, tonight...
(sorry voor de lap tekst, wil jullie de pop ups dmv te linken besparen )
Ik ook niet hoor...
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Ik ben ook nog steeds het hele drama (want dat was het, een echte klassieker!) aan het afspelen in mijn hoofd. Al die vragen, al die woede, en natuurlijk heel veel verdriet. Om gek van te worden!
Tijd voor een groepshug!
Tijd voor een groepshug!
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Wel interresant om al die verhalen te lezen, geeft me het gevoel dat ik tenminste niet alleen ben met dit gevoel. Want loslaten, het lukt nog niet echt goed. M`n ex maakte het ongeveer 2 maanden geleden uit na een relatie van bijna 5 jaar. Voor mij was het volkomen onverwacht, we hadden 2 maanden daarvoor problemen gehad maar ik dacht juist dat we weer op de goede weg waren. Zijn redenen om het uit te maken: hij had geen energie meer voor onze relatie. Doordat hij zoveel van me hield durfde hij niet te zeggen wanneer het mis liep en nu trok hij het allemaal niet meer. Voelde me (en nog steeds) er behoorlijk klote onder omdat ik hier zo weinig aan kan doen. We hadden meer moeten communiceren. We hebben een maand lang bijna geen contact gehad, wat er was kwam van mij kant. Toen ik m`n eigen leventje weer begon op te pakken, uitgaan en leuke dingen doen, nam hij weer contact met me op, meestal via de msn. Ik had het daar erg moeilijk mee en heb hem dan ook verteld dat een vrienschap er (nog) niet in zat vanwege mijn dubbele gevoelens. Hij leek dat te begrijpen maar nog geen half uur laten smste hij me al over iets van z`n werk. Enkele dagen daarna wilde hij langs komen met een paar laatste spulletjes van mij, wat ik goed vond. Hij is toen bijna een uur gebleven, we hebben gewoon lekker zitten kletsen. Toen we het over het weekend hadden dat ik het gevoel suggereerde of ik mee uit wilde maar ik ben daar niet op in gegaan. En toen ik nog wat uit de auto moest pakken dacht ik echt dat hij me een kus wilde geven. Hij spreekt me nu bijna dagelijks aan op msn (het contact komt bijna altijd van zijn kant) en gisteren bedankte hij me met een kusje omdat ik iets voor hem had opgezocht. Tot twee keer toe. Ik durf niet goed te vragen wat hij nu wil, bang dat ik alles verpest. Hij weet dat ik moeite heb met gewoon een vriendschap, is hij naar mijn gevoelens aan het vissen of is dit gewoon een vriendschap? In de tijd dat hij twijfelde heeft hij zeer intensief gemailt met een (veel) jonger meisje en hij heeft haar 1 keer gezoend maar verder niets mee gedaan. Ik probeer er maar niet teveel over na te denken maar het is af en toe wel heel moeilijk!
Sorry voor het lange verhaal maar het moest er even uit geloof ik.
Groetjes,
Muis
Sorry voor het lange verhaal maar het moest er even uit geloof ik.
Groetjes,
Muis
Ik krijg er wel een beetje het gevoel bij alsof hij van zijn kant nu toch weer meer met je wil.. erg vervelend dat dan dan weer op een moment komt dat jij het bijna verwerkt hebt. Tenzij jij het toch ook weer wilt
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Ik heb soms van die momenten dat ik opeens aan mijn ex moet denken, en dan vraag ik me af wat ze nu aan het doen is enzo
hebben jullie daar ook last van of ben ik de enigste?
hebben jullie daar ook last van of ben ik de enigste?
Was hier een half jaar geleden al omdat ik het toen erg moeilijk had na het verbreken van mijn relatie van 4,5 jaar.
Had tot 2 weken geleden zó'n leuk nieuw vriendje. Lief, slim, grappig, aan mij gewaagd, mooi, galant, attent, gevoelig, alles. Ik was echt nooit zo verliefd.
In de 5 maandjes dat we samen waren heb ik hem vreselijk vrij gelaten en mijzelf ook niet laten claimen, simpelweg omdat ik daar nog lang niet aan toe was. Hij heeft mijn ouders wel ontmoet, maar verder waren we gewoon lekker ongecompliceerd verliefd. Juist omdat ik moeite had met het opnieuw weggeven van mijn hart, heb ik daar lang mee gewacht. Maar hij was het wel waard.
Tot ik ineens niets meer van hem hoorde en er via msn "toevallig" achter kwam dat hij eigenlijk niet meer zo verliefd was en dat ie zelf niet zo goed wist wat ie daarmee aan moest, want dit had hij toch echt nog nooit gehad met een meisje, maar nee, hij was toch niet overtuigd van zijn gevoelens.
In die vijf maanden is de foto van zijn ex blijven staan en ik heb er nooit iets van gezegd. In die vijf maanden heb ik zijn ouders nooit ontmoet, ik weet niet eens waar hij woont, en ik heb er nooit iets van gezegd. Ik wou hem zoveel tijd gunnen als hij nodig had want ook hij had moeite met het opnieuw geloven in de goede bedoelingen van een ander, net zoals ik dat had.
Nu zit hij voor 6 weken in het buitenland en hij vermaakt zich prima, hij mailt af en toe een luchtig mailtje, hij mist me niet.
En ik huil mezelf 's avonds in slaap. Godverdomme, deze was zó perfect. Deze was leuk.
Ik wou hem een stukje van mijn hart geven, maar hij weigerde het. had ik meer moeten eisen? had ik meer moeten toegeven? wat heb ik fout gedaan? En, nog belangrijker, waarom kan hij me niet uitleggen wat ik fout heb gedaan?
Had tot 2 weken geleden zó'n leuk nieuw vriendje. Lief, slim, grappig, aan mij gewaagd, mooi, galant, attent, gevoelig, alles. Ik was echt nooit zo verliefd.
In de 5 maandjes dat we samen waren heb ik hem vreselijk vrij gelaten en mijzelf ook niet laten claimen, simpelweg omdat ik daar nog lang niet aan toe was. Hij heeft mijn ouders wel ontmoet, maar verder waren we gewoon lekker ongecompliceerd verliefd. Juist omdat ik moeite had met het opnieuw weggeven van mijn hart, heb ik daar lang mee gewacht. Maar hij was het wel waard.
Tot ik ineens niets meer van hem hoorde en er via msn "toevallig" achter kwam dat hij eigenlijk niet meer zo verliefd was en dat ie zelf niet zo goed wist wat ie daarmee aan moest, want dit had hij toch echt nog nooit gehad met een meisje, maar nee, hij was toch niet overtuigd van zijn gevoelens.
In die vijf maanden is de foto van zijn ex blijven staan en ik heb er nooit iets van gezegd. In die vijf maanden heb ik zijn ouders nooit ontmoet, ik weet niet eens waar hij woont, en ik heb er nooit iets van gezegd. Ik wou hem zoveel tijd gunnen als hij nodig had want ook hij had moeite met het opnieuw geloven in de goede bedoelingen van een ander, net zoals ik dat had.
Nu zit hij voor 6 weken in het buitenland en hij vermaakt zich prima, hij mailt af en toe een luchtig mailtje, hij mist me niet.
En ik huil mezelf 's avonds in slaap. Godverdomme, deze was zó perfect. Deze was leuk.
Ik wou hem een stukje van mijn hart geven, maar hij weigerde het. had ik meer moeten eisen? had ik meer moeten toegeven? wat heb ik fout gedaan? En, nog belangrijker, waarom kan hij me niet uitleggen wat ik fout heb gedaan?
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Klote voor je N-joy!!! Ik kan me goed voorstellen dat je je nu geen raad meer weet........
Het lijkt me sterk dat het jouw schuld is, wat had je dan anders moeten doen? Je kunt alleen maar jezelf zijn.
We zitten hier zo'n beetje in hetzelfde schuitje met zijn allen (ik had ook een relatie van ruim 4 jaar), en het enige wat je kunt doen is jezelf elke ochtend uit bed sleuren, en heel veel te gaan doen. (hoewel het me deze week niet echt lukt).
En maar blijven hopen dat er ooit ooit eentje komt die niet meer weggaat!
Het lijkt me sterk dat het jouw schuld is, wat had je dan anders moeten doen? Je kunt alleen maar jezelf zijn.
We zitten hier zo'n beetje in hetzelfde schuitje met zijn allen (ik had ook een relatie van ruim 4 jaar), en het enige wat je kunt doen is jezelf elke ochtend uit bed sleuren, en heel veel te gaan doen. (hoewel het me deze week niet echt lukt).
En maar blijven hopen dat er ooit ooit eentje komt die niet meer weggaat!
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Heel herkenbaar...quote:Op woensdag 24 november 2004 22:17 schreef Carnaval het volgende:
Ik heb soms van die momenten dat ik opeens aan mijn ex moet denken, en dan vraag ik me af wat ze nu aan het doen is enzo
hebben jullie daar ook last van of ben ik de enigste?
Ik weet dus niet of ik meer wil, maar dan zal hij eerst heel duidelijk moeten aangeven dat hij echt aan onze relatie wil werken. Het is al een keer eerder (bijna) uitgeweest en ook in die periode had heel zeer intensief contact met een klasgenootje. Er is toen niks tussen hen gebeurt maar ik hoorde van een vriendin van dat meisje dat het waarschijnlijk kwam omdat zij hem niet wilde. De klasgenoten van mijn ex hadden toen tegen hem gezegd dat zijn gedrag naar haar niet kon omdat hij toch een vriendin had. En nu weer bijna dezelfde situatie, hij heeft zeer intensief contact met een meisje en maakt het uit met mij. En bij dit meisje is er wel wat gebeurt, ze hebben gezoend, ik heb ze betrapt. Volgens hem is het vooral mijn schuld dat het uitging, ik was de persoon die teveel energie vroeg maar ik zie nu wel een patroon in zijn gedrag. Een intieme vriendschap met een ander meisje en het gaat uit tussen ons, is dat toeval? Ik heb die vriendschappen nooit verboden, vond dat dat wel moest kunnen, maar blijkbaar kon hij dat niet aan.
N-joy, het klinkt chliche maar je gaat je echt beter voelen. Ik dacht 2 maanden geleden ook dat ik me nooit meer goed zou voelen maar, op rottige momenten na, gaat het heel erg veel beter.
N-joy, het klinkt chliche maar je gaat je echt beter voelen. Ik dacht 2 maanden geleden ook dat ik me nooit meer goed zou voelen maar, op rottige momenten na, gaat het heel erg veel beter.
Zie jij daar dan niet gewoon in dat het over is?quote:Op donderdag 25 november 2004 10:36 schreef Muis_81 het volgende:
[..]
Een intieme vriendschap met een ander meisje en het gaat uit tussen ons, is dat toeval? Ik heb die vriendschappen nooit verboden, vond dat dat wel moest kunnen, maar blijkbaar kon hij dat niet aan.
[..]
Ik wel namelijk. Hij is niet meer verliefd genoeg op je, daarom wordt hij verliefd op een ander.
En als dat niet werkt wil hij terug naar het veilige warme holletje.
En je zou goed stom zijn als je daar weer in zou trappen!
Bedenk wel namelijk, waar iemand aan het lijntje gehouden wordt is ook altijd iemand die zichzelf aan het lijntje laat houden!
***
Ben sinds afgelopen zaterdag weer single.
Toch aan mezelf en aan mijn nu ex moeten toegeven dat mijn gevoel voor hem meer van platonische dan van passionele aard was.
Niet leuk, altijd pijnlijk.
Maar ik heb wel het rustgevende gevoel dat ik de enige juiste beslissing heb genomen. Gelukkig gaat mijn ex er ook goed mee om. Geen drama's maar berusting en wederzijds respect.
Enne N-joy: jij hebt niets fout gedaan, zo te lezen.
Harten laten zich nu eenmaal niet dwingen. Sterkte!
Toch aan mezelf en aan mijn nu ex moeten toegeven dat mijn gevoel voor hem meer van platonische dan van passionele aard was.
Niet leuk, altijd pijnlijk.
Maar ik heb wel het rustgevende gevoel dat ik de enige juiste beslissing heb genomen. Gelukkig gaat mijn ex er ook goed mee om. Geen drama's maar berusting en wederzijds respect.
Enne N-joy: jij hebt niets fout gedaan, zo te lezen.
Harten laten zich nu eenmaal niet dwingen. Sterkte!
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Joh CC! Toch!quote:Op donderdag 25 november 2004 10:45 schreef Copycat het volgende:
Ben sinds afgelopen zaterdag weer single.
Toch aan mezelf en aan mijn nu ex moeten toegeven dat mijn gevoel voor hem meer van platonische dan van passionele aard was.
Niet leuk, altijd pijnlijk.
Maar ik heb wel het rustgevende gevoel dat ik de enige juiste beslissing heb genomen. Gelukkig gaat mijn ex er ook goed mee om. Geen drama's maar berusting en wederzijds respect.
Enne N-joy: jij hebt niets fout gedaan, zo te lezen.
Harten laten zich nu eenmaal niet dwingen. Sterkte!
Idd nooit leuk...
***
CC, waarom is het dan uit gegaan... accepteerde hij niks anders dan passie?
Of wilde je zelf zo snel mogelijk de vrijheid hebben echte passie te vinden.
Of wilde je zelf zo snel mogelijk de vrijheid hebben echte passie te vinden.
Doe eens wild ....
Ja.. toch.. inderdaad. Zelfde twijfels als een dik half jaar geleden waren al weer een tijdje terug. Ga je eerst proberen weg te redeneren, terwijl je diep van binnen eigenlijk wel weet dat dat niet gaat lukken. Maar struisvogelpolitiek steekt dan juist de kop op.quote:Op donderdag 25 november 2004 10:48 schreef Brighteyes het volgende:
Joh CC! Toch!
Idd nooit leuk...
Mijn ex voelde het ook wel aan, en hanteerde dezelfde strategie. Allebei allerlei excuses zoeken waardoor het even niet lekker loopt, stiekem wetende dat het drogredenen zijn.
Stom is dat, dat je willens en wetens jezelf toch voor de gek wilt houden, terwijl je weet dat je er uiteindelijk toch echt aan moet geloven. En afgelopen zaterdag is het er dan dus van gekomen.
Jammer dat het niet heeft gewerkt. Maar langer doorgaan betekende zowel mezelf als hem tekort doen.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Mijn passie voor hem was vervlogen.quote:Op donderdag 25 november 2004 10:55 schreef Tarot het volgende:
CC, waarom is het dan uit gegaan... accepteerde hij niks anders dan passie?
Of wilde je zelf zo snel mogelijk de vrijheid hebben echte passie te vinden.
Voelde meer een platonische liefde voor hem. En daar heb je vriendschappen voor. Voor mij moet een liefdesrelatie op passie gebaseerd zijn, niet enkel op genegenheid.
Dus ergens inderdaad: ik wil de vrijheid om de passie te vinden en tegelijk wil ik hem ook de vrijheid geven om iemand te vinden die hem de passie kan bieden die hij verdient.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
idd, maar het blijft moeilijk om dit alles onder ogen te zien denk ik en er dan ook nog eens naar te handelen.quote:Op donderdag 25 november 2004 10:57 schreef Copycat het volgende:
[..]
Jammer dat het niet heeft gewerkt. Maar langer doorgaan betekende zowel mezelf als hem tekort doen.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
[Bedenk wel namelijk, waar iemand aan het lijntje gehouden wordt is ook altijd iemand die zichzelf aan het lijntje laat houden!
[/quote]
Ik ben ook helemaal niet van plan me aan het het lijntje te laten houden. Al het contact komt volledig van zijn kant, ik zal hem niet aanspreken. En ik weet helemaal niet zeker of ik hem wel terug wil, als hij toegeeft een fout te hebben gemaakt door onze relatie te verbreken zal ik er, na een heel goed gesprek, misschien nog eens over nadenken. Maar ik vraag me gewoon af wat hij met dit gedrag wil bereiken, gewoon vrienden zijn of wil hij me idd. terug? Er zijn ook fouten van mijn kant gemaakt en ik geloof nog dat we er samen uit konden komen, mits hij er moeite voor wil doen. Maar ik zal er zelf geen energie meer insteken.
[/quote]
Ik ben ook helemaal niet van plan me aan het het lijntje te laten houden. Al het contact komt volledig van zijn kant, ik zal hem niet aanspreken. En ik weet helemaal niet zeker of ik hem wel terug wil, als hij toegeeft een fout te hebben gemaakt door onze relatie te verbreken zal ik er, na een heel goed gesprek, misschien nog eens over nadenken. Maar ik vraag me gewoon af wat hij met dit gedrag wil bereiken, gewoon vrienden zijn of wil hij me idd. terug? Er zijn ook fouten van mijn kant gemaakt en ik geloof nog dat we er samen uit konden komen, mits hij er moeite voor wil doen. Maar ik zal er zelf geen energie meer insteken.
Klopt. Heb er ook een tijd tegenaan zitten hikken.quote:Op donderdag 25 november 2004 11:03 schreef DarkElf het volgende:
idd, maar het blijft moeilijk om dit alles onder ogen te zien denk ik en er dan ook nog eens naar te handelen.
En je gaat toch denken dat 'elk huisje zijn kruisje' heeft en dat al die andere dingen die wel goed zitten wellicht voldoende zijn. Om nog naar te zwijgen over de egoïstische angst om 'weer single' te zijn en -oh gruwel- te blijven.
Maar in een relatie waarin je je niet goed voelt kun je jezelf stukken eenzamer voelen dan wanneer je single bent.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
CC, hoe reageerde je (nu)ex.. zag hij het aankomen of als een schok?
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Hij voelde wel aan dat het niet helemaal goed zat.
Had het ook al een maandje geleden aangekaart, maar toen zochten we er allebei nog allerlei excuses voor.
Toen afgelopen zaterdag de kogel door de kerk knalde, was het niet echt een schok voor hem. Temeer omdat het om precies dezelfde redenen al eerder was geklapt, toen kwam het wel als donderslag bij heldere hemel.
Hij reageerde er nogal gelaten onder, had wel in de gaten dat als zoiets twee keer binnen een half jaar aan de hand is, het echt serieus is.
Had het ook al een maandje geleden aangekaart, maar toen zochten we er allebei nog allerlei excuses voor.
Toen afgelopen zaterdag de kogel door de kerk knalde, was het niet echt een schok voor hem. Temeer omdat het om precies dezelfde redenen al eerder was geklapt, toen kwam het wel als donderslag bij heldere hemel.
Hij reageerde er nogal gelaten onder, had wel in de gaten dat als zoiets twee keer binnen een half jaar aan de hand is, het echt serieus is.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik vind het een dappere beslissing van je. Je stelt jezelf hier op de eerste plaats en dat is inderdaad vreselijk moeilijk. Iemand zou juist kunnen denken dat je egoisitsch bent door het uit te maken, maar dat ben je juist niet. Ik hoop dat het snel weer beter zal gaan met je.quote:Op donderdag 25 november 2004 11:07 schreef Copycat het volgende:
[..]
Klopt. Heb er ook een tijd tegenaan zitten hikken.
En je gaat toch denken dat 'elk huisje zijn kruisje' heeft en dat al die andere dingen die wel goed zitten wellicht voldoende zijn. Om nog naar te zwijgen over de egoïstische angst om 'weer single' te zijn en -oh gruwel- te blijven.
Maar in een relatie waarin je je niet goed voelt kun je jezelf stukken eenzamer voelen dan wanneer je single bent.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
idd, het is dapper om een beslssing te nemen die ook veel onzkerheid en vragen (blijf ik nu alleen) met zich meebrengt, getuigt van repsect voor je partner en voor jezelf.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Het is zo frustrerend om te denken.... ze maakte het uit omdat ze onzeker was over de relatie. Maar toen het eenmaal uitwas kon ik daar zo moeilijk mee omgaan, dat het alleen maar slechter ging. Mijn overtuiging dat als iemand een keuze maakt, dat je die keuze respecteert en niet gaat zitten overhalen dat ze het niet moet uitmaken. Achteraf had ik (bijna) gewild dat ik dat wel had gedaan, dan was alles waarschijnlijk beter afgelopen.
Doe eens wild ....
Wat voor mij het beste gewerkt heeft is om nauwelijks meer contact te hebben met mijn ex. Dit wilde hij graag, en dit was voor mij in eerste instantie heel erg moeilijk, maar achteraf heeft het wel geholpen. Na een moeizame relatie van 4 jaar gehad te hebben, waarbij het steeds aan en uit ging, ben ik nu eindelijk over hem heen JUIST omdat we weinig contact hebben. Het is nu een jaar uit, en ik heb hem 2 keer gezien. We hebben een paar keer gebeld en een paar keer gemaild maar verder niets. Heel moeilijk in het begin, wilde hem zo graag zien en zo graag bellen. Maar door geen contact te hebben kun je je gaan focussen op jezelf in plaats van op hem.
Ik ben nu voor het eerst in jaren weer echt gelukkig. Ik heb mijn leven weer op een rijtje, doe leuke dingen en ik ben sinds kort weer verliefd. Iets wat ik nooit had verwacht want een leven zonder hem bestond toch niet? Toch wel!
Ik wil iedereen die middenin het liefesverdriet zit veel succes wensen. Ik weet als geen ander hoe megazwaar dit is. Maar ik weet ook dat het leven echt weer beter wordt en dat de zon op een dag weer voor je zal gaan schijnen. Achteraf gezien dacht ik dat ik gelukkig was met hem, maar nu zie ik dat ik veel gelukkiger ben zonder hem!
Ik ben nu voor het eerst in jaren weer echt gelukkig. Ik heb mijn leven weer op een rijtje, doe leuke dingen en ik ben sinds kort weer verliefd. Iets wat ik nooit had verwacht want een leven zonder hem bestond toch niet? Toch wel!
Ik wil iedereen die middenin het liefesverdriet zit veel succes wensen. Ik weet als geen ander hoe megazwaar dit is. Maar ik weet ook dat het leven echt weer beter wordt en dat de zon op een dag weer voor je zal gaan schijnen. Achteraf gezien dacht ik dat ik gelukkig was met hem, maar nu zie ik dat ik veel gelukkiger ben zonder hem!
NSJ & Lowlands still on my mind
Ik ben erg blij voor je dat het weer goed gaat met je.quote:Op donderdag 25 november 2004 20:15 schreef Nokia3310 het volgende:
Achteraf gezien dacht ik dat ik gelukkig was met hem, maar nu zie ik dat ik veel gelukkiger ben zonder hem!
Het beste zou ook inderdaad zijn om er geen conctact meer mee te hebben. Ontzettend moeilijk, en niet iedereen kan het. (Ik zou het toendertijd niet gekund hebben).
Echter dat laatste wat je zegt kun je ook anders zien: toen was je gelukkig met hem, en nu ben je op een punt gekomen dat je gelukkig bent zonder hem.
Ik vind het altijd jammer als mensen op die dingen terugkomen. Het is net zoiets als 'jonger willen zijn met de kennis die je nu hebt' Je leven zou dan heel anders gelopen zijn en je zou niet uitgekomen zijn waar je nu bent. Als je nu gelukkig bent, komt dat doordat wat je in het verleden gedaan hebt.
Maar echt prima dat je het lekker naar je zin hebt!
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Je hebt op zich wel gelijk hoor, maar ik was op een bepaalde manier ook niet echt gelukkig. Dacht dat hij mijn leven was en dat ik zonder hem nooit gelukkig zou kunnen zijn, maar ik ben nu gelukkiger dan ik was tijdens het laatste deel van onze relatie (de eerste twee jaar waren namelijk wel goed). Dat is meer wat ik probeer te zeggenquote:Op donderdag 25 november 2004 20:30 schreef Blinky het volgende:
[..]
Ik ben erg blij voor je dat het weer goed gaat met je.
Het beste zou ook inderdaad zijn om er geen conctact meer mee te hebben. Ontzettend moeilijk, en niet iedereen kan het. (Ik zou het toendertijd niet gekund hebben).
Echter dat laatste wat je zegt kun je ook anders zien: toen was je gelukkig met hem, en nu ben je op een punt gekomen dat je gelukkig bent zonder hem.
Ik vind het altijd jammer als mensen op die dingen terugkomen. Het is net zoiets als 'jonger willen zijn met de kennis die je nu hebt' Je leven zou dan heel anders gelopen zijn en je zou niet uitgekomen zijn waar je nu bent. Als je nu gelukkig bent, komt dat doordat wat je in het verleden gedaan hebt.
Maar echt prima dat je het lekker naar je zin hebt!
Maar ik besef me terdege dat deze relatie me ook heeft gevormd, en me maakt tot wie ik nu ben. Ik weet in ieder geval wat ik wel en niet wil in een nieuwe relatie, en dat is me heel wat waard
En wat betreft geen contact hebben: ik dacht dat ik het ook niet kon, maar ik moest me erbij neerleggen. Hij wilde namelijk geen contact en ik vond dat erg zwaar. Maar ik denk dat hierdoor het 'helingsproces' wel sneller is gegaan. Als ik hem was blijven zien had ik alleen maar gedacht 'oh wat is hij toch mooi, oh wat mis ik hem.' Nu was ik vooral kwaad en vond ik hem een eikel Maar goed, ik ben er eindelijk overheen, had nooit gedacht dat dat kon
NSJ & Lowlands still on my mind
Als je partner het uitmaakt: het gevoel dat je hebt, een geveol van onmacht, kwaadheid en verdriet.
Gelukkig vangen mijn ouders en mn omgeving en mn vrienden me erg goed op, dat had ik niet van ze verwacht. Ik ben er al weer bijna overheen (denk ik?!?) maar het gaat goed met me, en heb nieuwe mensen leren kennen waar ik nu goed mee omga, en al zelf weer naar een vakantie uitkijk met een vriend samen.
Vergeten is moelijk... maar ik doe wel mn best om er niet over na te denken, en dat gaat me behoorlijk goed af
Ik wil iedereen meegeven dat je niet moet gaan piekeren, en juist dingen moet ondernemen om tot rust te kunnen komen.
Gelukkig vangen mijn ouders en mn omgeving en mn vrienden me erg goed op, dat had ik niet van ze verwacht. Ik ben er al weer bijna overheen (denk ik?!?) maar het gaat goed met me, en heb nieuwe mensen leren kennen waar ik nu goed mee omga, en al zelf weer naar een vakantie uitkijk met een vriend samen.
Vergeten is moelijk... maar ik doe wel mn best om er niet over na te denken, en dat gaat me behoorlijk goed af
Ik wil iedereen meegeven dat je niet moet gaan piekeren, en juist dingen moet ondernemen om tot rust te kunnen komen.
Hank Evans: Well fuck my ozone.
Hank Evans: Hey, Ringworm! Yeah I'm talking to you, you toxic waste of life. You gonna pick up that butt or do I have to glue it to my shoe and stick it up your big pimply a-hole.
Hank Evans: Hey, Ringworm! Yeah I'm talking to you, you toxic waste of life. You gonna pick up that butt or do I have to glue it to my shoe and stick it up your big pimply a-hole.
Wáren harten maar te dwingen. Ik weet dat het verkeerd is om dat te denken, maar stiekem wou ik dat het kon. Stiekem wou ik dat mijn ex een steek in zijn hart voelt, als ik huil omdat hij me zo heeft laten zitten.
Hij zit nu twee weken in het buitenland, nog 4 te gaan. Kreeg één neutrale mail van hem, waarin hij alleen vertelt over een voorval. In niets lees ik dat hij mij ook mist, nee, op de site die hij bijhoudt vertelt hij zelfs dat hij zó enorm hot met andere (wèl vermeldt hij het woord "andere"- dat zegt ook weer iets) vrouwen heeft staan dansen.
En ik weet nu al dat wanneer ik hem over 4 weken weer zie, ik te zwak zal zijn om hem simpelweg af te wijzen. Hij is leuk, en als ik er concessies voor moet doen dan doe ik die, als hij dan bij me terugkomt. Dat druist in tegen mijn normale handelen, maar iets zegt me dat ik deze jongen niet mag laten lopen. Is dat een denkfout, of zou het het waard zijn..?
Hij zit nu twee weken in het buitenland, nog 4 te gaan. Kreeg één neutrale mail van hem, waarin hij alleen vertelt over een voorval. In niets lees ik dat hij mij ook mist, nee, op de site die hij bijhoudt vertelt hij zelfs dat hij zó enorm hot met andere (wèl vermeldt hij het woord "andere"- dat zegt ook weer iets) vrouwen heeft staan dansen.
En ik weet nu al dat wanneer ik hem over 4 weken weer zie, ik te zwak zal zijn om hem simpelweg af te wijzen. Hij is leuk, en als ik er concessies voor moet doen dan doe ik die, als hij dan bij me terugkomt. Dat druist in tegen mijn normale handelen, maar iets zegt me dat ik deze jongen niet mag laten lopen. Is dat een denkfout, of zou het het waard zijn..?
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
N-Joy, is dat diezelfde jongen waarmee je 4,5 jaar een relatie hebt gehad? Dat is toch ook al iets van een jaar geleden... De "KUNST" van het loslaten van een ex... deel 4
Heb je intussen al een keer rebound gehad.... of schiet aandacht van andere mannen gewoon langs je heen?
Ik heb het afgelopen jaar wel geleerd om mensen die meer vrijheid willen, ook echt vrij te laten.... dat zou ik in mijn situatie zowiezo gedaan hebben, als ze niet had gesmeekt om 'vrienden te blijven' en vervolgens nog wel een jaar sex met me te kunnen hebben zonder verplichtingen van een relatie. Nou heb ik daar natuurlijk vrijwillig aan meegedaan maar het gaf mij toch een hoop dat we iets zo speciaal hadden, dat ze uiteindelijk zou beseffen dat ze niet zonder me kon. Dat heeft zich langzaam opgebouwd totdat ik er niet meer tegenkom. En hoe afhankelijker ik me opstelde, des de meer wilde ze afstand.
Heb je intussen al een keer rebound gehad.... of schiet aandacht van andere mannen gewoon langs je heen?
Hij heeft jou toch afgewezen, welke consessies moet je dan doen?quote:Op vrijdag 26 november 2004 20:31 schreef N-joy het volgende:
[...] En ik weet nu al dat wanneer ik hem over 4 weken weer zie, ik te zwak zal zijn om hem simpelweg af te wijzen. Hij is leuk, en als ik er concessies voor moet doen dan doe ik die, als hij dan bij me terugkomt.
Ik heb het afgelopen jaar wel geleerd om mensen die meer vrijheid willen, ook echt vrij te laten.... dat zou ik in mijn situatie zowiezo gedaan hebben, als ze niet had gesmeekt om 'vrienden te blijven' en vervolgens nog wel een jaar sex met me te kunnen hebben zonder verplichtingen van een relatie. Nou heb ik daar natuurlijk vrijwillig aan meegedaan maar het gaf mij toch een hoop dat we iets zo speciaal hadden, dat ze uiteindelijk zou beseffen dat ze niet zonder me kon. Dat heeft zich langzaam opgebouwd totdat ik er niet meer tegenkom. En hoe afhankelijker ik me opstelde, des de meer wilde ze afstand.
Als een jongen jou niet wil, dan is hij het niet waard.... meestal ziet men pas in wat ze missen als ze het (dreigen) kwijt (te) raken. Dus zolang hij denkt dat de beslissing aan hem is, dan heeft hij geen haast met kiezen toch? Intussen ga jij door een hel.quote:Dat druist in tegen mijn normale handelen, maar iets zegt me dat ik deze jongen niet mag laten lopen. Is dat een denkfout, of zou het het waard zijn..?
Doe eens wild ....
Nee, het is een andere jongen. Véél leuker. Dit was mijn rebound. Ik ben inderdaad een jaar vrijgezel geweest vóór deze jongen.quote:Op vrijdag 26 november 2004 21:31 schreef Tarot het volgende:
N-Joy, is dat diezelfde jongen waarmee je 4,5 jaar een relatie hebt gehad? Dat is toch ook al iets van een jaar geleden... De "KUNST" van het loslaten van een ex... deel 4
Heb je intussen al een keer rebound gehad.... of schiet aandacht van andere mannen gewoon langs je heen?
Ik laat hem ook vrij. Ik claim hem niet, hij laat niets van zich horen maar daar vraag ik ook niet om. Ik eis wèl duidelijkheid. Hoe kan ik hem anders ooit nog met enig zelfrespect aankijken als hij terugkomt..? En nee, ik wil geen "vrienden"-relatie. Geen liefde, dan ook geen sex (en ook dat heb ik al es meegemaakt, maar das een ander topic).quote:Hij heeft jou toch afgewezen, welke consessies moet je dan doen?
Ik heb het afgelopen jaar wel geleerd om mensen die meer vrijheid willen, ook echt vrij te laten.... dat zou ik in mijn situatie zowiezo gedaan hebben, als ze niet had gesmeekt om 'vrienden te blijven' en vervolgens nog wel een jaar sex met me te kunnen hebben zonder verplichtingen van een relatie. Nou heb ik daar natuurlijk vrijwillig aan meegedaan maar het gaf mij toch een hoop dat we iets zo speciaal hadden, dat ze uiteindelijk zou beseffen dat ze niet zonder me kon. Dat heeft zich langzaam opgebouwd totdat ik er niet meer tegenkom. En hoe afhankelijker ik me opstelde, des de meer wilde ze afstand.
Hij heeft al gekozen. Ik zou alleen wíllen dat hij zich zou bedenken.quote:Als een jongen jou niet wil, dan is hij het niet waard.... meestal ziet men pas in wat ze missen als ze het (dreigen) kwijt (te) raken. Dus zolang hij denkt dat de beslissing aan hem is, dan heeft hij geen haast met kiezen toch? Intussen ga jij door een hel.
Alleen, ik weet dat hij dat niet zal doen. Maar net omdat ik mezelf niet zo ken als nu, omdat ik nooit eerder zó verliefd was op een jongen, juist daarom hou ik stiekem hoop.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
hmm dus nu op zoek naar een rebound voor de rebound
Dat je het nu twee keer hebt meegemaakt, zou je dus een beter inzicht moeten bieden voor de toekomst.... wetende dat je meerdere keren geweldige mannen kunt vinden in je leven.
Dat je het nu twee keer hebt meegemaakt, zou je dus een beter inzicht moeten bieden voor de toekomst.... wetende dat je meerdere keren geweldige mannen kunt vinden in je leven.
Doe eens wild ....
Ach, mijn tactiek was al om zo min mogelijk van mezelf bloot te geven zolang ik niet zeker was van de oprechtheid van de tegenpartij.
De ellende is dus dat telkens weer blijkt dat die tactiek - waarvan ik weet dat hij in beginsel niet eerlijk is - toch blijkt te kloppen. Zo gauw ik een stukje van mijn hart weggeef, wordt het botweg geweigerd.
De ellende is dus dat telkens weer blijkt dat die tactiek - waarvan ik weet dat hij in beginsel niet eerlijk is - toch blijkt te kloppen. Zo gauw ik een stukje van mijn hart weggeef, wordt het botweg geweigerd.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Over loslaten gesproken... Ik wil mijn droger niet loslaten! :')
Vandaag, ongeveer 14 maanden nadat we uit elkaar gingen, trekt mijn ex in zijn nieuwe huis en gaan we dus de laatse spullen van hem die nog bij mij stonden verhuizen.
Toch ergens stiekem een beetje gek. Ben verder niet verdrietig, maar dit is echt wel het laatste hoofdstukje van 'ons'....
Straks zijn we gewoon alleen nog vrienden.
[ Bericht 8% gewijzigd door BE op 28-11-2004 00:39:00 ]
Vandaag, ongeveer 14 maanden nadat we uit elkaar gingen, trekt mijn ex in zijn nieuwe huis en gaan we dus de laatse spullen van hem die nog bij mij stonden verhuizen.
Toch ergens stiekem een beetje gek. Ben verder niet verdrietig, maar dit is echt wel het laatste hoofdstukje van 'ons'....
Straks zijn we gewoon alleen nog vrienden.
[ Bericht 8% gewijzigd door BE op 28-11-2004 00:39:00 ]
***
Niet kunnen loslaten betekent lijden.
En over lijden kreeg ik laatst een mooie uitleg onder ogen:
En over lijden kreeg ik laatst een mooie uitleg onder ogen:
quote:"Do you want a sign that you’re asleep? Here it is: you’re suffering. Suffering is a sign that you’re out of touch with the truth. Suffering is given to you that you might open your eyes to the truth, that you might understand that there’s falsehood somewhere, just as physical pain is given to you so you will understand that there is disease or illness somewhere. Suffering occurs when you clash with reality. When your illusions clash with reality, when your falsehoods clash with truth, then you have suffering. Otherwise there is no suffering."
wow ..quote:Op zaterdag 27 november 2004 16:44 schreef Bombie het volgende:
Niet kunnen loslaten betekent lijden.
En over lijden kreeg ik laatst een mooie uitleg onder ogen:
[..]
is inderdaad héél goed verwoord !
Ik moet hier maar weer reageren.... elk feestje waar ik heenga, elke grap waarom ik moet lachen; hoe melig ik ook ben. Welke mijlpaal ik ook in mijn leven haal. Het is altijd leeg zonder haar. Het is echt deprimerend.... mijn leven lang heb ik me eenzaam gevoeld in gezelschap van vrienden, familie en vriendinnen, maar sinds haar weet ik dat het anders kan. Ik mis de rust dat ik eindelijk gekregen had wat ik altijd al zocht in mijn leven, de mooiste vrouw die ik gekend heb.
Doe eens wild ....
dag allemaal, ik ben redelijk nieuw hier op fok . ook ik heb luduvudu. we konden lezen en schrijven met elkaar. volkomen op een lijn. maar na 8 maanden maakte hij het uit. bindingsangst. na 1,5 maand kreeg hij een relatie met een ander. 'het voelde zo anders', zei hij... nieuwe studie, nieuwe vrienden, nieuwe vriendin, je kent het wel.
ik was er altijd voor hem, als hij er weer eens doorheen zat. gaf hem alle ruimte, zette mezelf een beetje opzij. het was super, vond hij ook! toen ik eindelijk het gevoel had dat ik me bloot kon geven, kostte dat me veel moeite maar voelde dat als een openbaring. ben nog nooit zo volmaakt gelukkig geweest. maar op dat moment dumpte hij mij keihard. van de ene op de andere dag. heb het niet aan zien komen.
dit is nu vier maanden geleden. het gaat wel weer, maar ik voel me uitgekotst en vies. ik heb de weg vrijgemaakt voor zijn nieuwe vriendin, zo voelt het. hij is van zijn issues af en ik zit met de gebakken peren.
tot overmaat van ramp woont hij boven de ingang van het gebouw waar mijn beste vriendin woont. ik zie dus altijd of hij thuis is en wat hij aan het doen is en met wie (letterlijk! ik heb hem ook een keer gehoord toen ze seks hadden).
ik mis hem en het zo... niets heeft meer zin, zo voelt het. het leven gaat door maar toch staat het stil. ik wil nooit meer een relatie.
loslaten... hoe doe je dat?
ik was er altijd voor hem, als hij er weer eens doorheen zat. gaf hem alle ruimte, zette mezelf een beetje opzij. het was super, vond hij ook! toen ik eindelijk het gevoel had dat ik me bloot kon geven, kostte dat me veel moeite maar voelde dat als een openbaring. ben nog nooit zo volmaakt gelukkig geweest. maar op dat moment dumpte hij mij keihard. van de ene op de andere dag. heb het niet aan zien komen.
dit is nu vier maanden geleden. het gaat wel weer, maar ik voel me uitgekotst en vies. ik heb de weg vrijgemaakt voor zijn nieuwe vriendin, zo voelt het. hij is van zijn issues af en ik zit met de gebakken peren.
tot overmaat van ramp woont hij boven de ingang van het gebouw waar mijn beste vriendin woont. ik zie dus altijd of hij thuis is en wat hij aan het doen is en met wie (letterlijk! ik heb hem ook een keer gehoord toen ze seks hadden).
ik mis hem en het zo... niets heeft meer zin, zo voelt het. het leven gaat door maar toch staat het stil. ik wil nooit meer een relatie.
loslaten... hoe doe je dat?
If men are the answer, maybe we should rephrase the question!
Ik ken maar twee manieren....quote:Op zondag 28 november 2004 02:07 schreef Tigress het volgende:
[...] loslaten... hoe doe je dat?
1) Je betreffende liefde gaat haten voor wat hij of zij je heeft aangedaan
2) Een nieuwe liefde vinden die je doet voelen alsof hij beter bij je past dan ieder ander...
voor de eerste kom ik niet in aanmerking omdat mijn principe is dat ik mensen niet haat. De tweede is ook erg lastig als je niet open staat voor andere relaties.... hoewel dat na lang geen contact met je ex vanzelf wel goedkomt.
Doe eens wild ....
Ik loste het normaal ook op met de 1e manier... als ze ook bij me werkt, dan negeren/ontlopen. Maar zij is de 1e waar ik dat niet bij kan, daar is ze gewoon te aardig voor...
wat 2 betreft kan ik idd niet aan een andere meid denken, op haar na. Ik heb het voorlopig weer ff gehad met vrouwen. Ik blijf gewoon hopen dat t nog goed komt, dat nu nog te jong was...
Maarja, dat is wel een hele slechte manier, zo laat je haar nog niet los
wat 2 betreft kan ik idd niet aan een andere meid denken, op haar na. Ik heb het voorlopig weer ff gehad met vrouwen. Ik blijf gewoon hopen dat t nog goed komt, dat nu nog te jong was...
Maarja, dat is wel een hele slechte manier, zo laat je haar nog niet los
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
Gister ook weer uitgeweest, zonder haar. Dan kun je wel vrienden om je heen hebben en je flink klemzuipen, maar je mist toch wat. Ook eens rondgekeken of er wat rondloopt, maar er was gewoon niemand die ik nagekeken heb... ik ben veel te kieskeurig
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
Op béíde manieren laat je niet los.quote:Op zondag 28 november 2004 11:14 schreef Un-X-PecteD het volgende:
[..]
Maarja, dat is wel een hele slechte manier, zo laat je haar nog niet los
Maar goed... als iemand het gevoel krijgt dat het 'werkt', is het het proberen waard. Elke psyche werkt wat dat betreft weer anders. Ook al blijkt dat je na een jaar net zo hard opnieuw kunt beginnen, of dat je huidige relatie helemaal doordrenkt is met de sporen van je ex.
Het vervelende is gewoon... deze manieren van loslaten hebben ook heel negatieve invloeden op nieuwe relaties, die nooit echt helemaal opbloeien zoals ze zouden kunnen doen.
Ligt eraan. De 1e manier gebruik ik ook, als ik zeker weet dat we elkaar niet meer zullen zien, eigelijk...
Als zij bv net gestopt is met werken, waar ik ook werk. Dat je haar niet meer op vaste plaatsen tegenkomt. Dan groeien jullie wel uit elkaar en dan is het vergeten ook makkelijker...
En 2 lijkt me idd niet de manier, je hebt dan wel afleiding, en je voelt je weer wat beter, maar je blijft een dubbelgevoel houden...
Als zij bv net gestopt is met werken, waar ik ook werk. Dat je haar niet meer op vaste plaatsen tegenkomt. Dan groeien jullie wel uit elkaar en dan is het vergeten ook makkelijker...
En 2 lijkt me idd niet de manier, je hebt dan wel afleiding, en je voelt je weer wat beter, maar je blijft een dubbelgevoel houden...
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
Elkaar niet meer zien lijkt me ook een heel goede oplossing. Zeker in het begin.quote:Op zondag 28 november 2004 16:15 schreef Un-X-PecteD het volgende:
Ligt eraan. De 1e manier gebruik ik ook, als ik zeker weet dat we elkaar niet meer zullen zien, eigelijk...
Als zij bv net gestopt is met werken, waar ik ook werk. Dat je haar niet meer op vaste plaatsen tegenkomt. Dan groeien jullie wel uit elkaar en dan is het vergeten ook makkelijker...
Maar de eerste manier stond ook voor het gaan haten van je vriendin om zodoende los te kunnen laten. Aangezien haat en liefde heel erg dicht bij elkaar liggen, bereik je daarmee het tegenovergestelde.
Met liefde laat je iemand niet los. Met haat evenmin.
Maar als iemand anders het wel lukt om een ander daarmee volledig los te laten... petje af.
Ik zou niet inzien waarom niet. Bij de vorige is het goed gelukt... Ze had me voorgelogen dus genoeg reden op kwaad op dr te zijn (en dus negeren/kortaf doen/haten)... Toen zagen we elkaar niet maar, en uit het oog, uit het hartquote:Op zondag 28 november 2004 17:30 schreef Bombie het volgende:
Maar de eerste manier stond ook voor het gaan haten van je vriendin om zodoende los te kunnen laten. Aangezien haat en liefde heel erg dicht bij elkaar liggen, bereik je daarmee het tegenovergestelde.
Met liefde laat je iemand niet los. Met haat evenmin.
Maar bij deze, ik kan t gewoon niet bij haar. Ze is er veel te aardig voor. Ik heb gister niks tegen haar gezegd, maar dat hield ik niet vol. Ik had het haar al van te voren gezegd dat ik altijd "negeer" na een relatie, en dat kon ze in 1e instantie begrijpen. Nu heb ik gister gezegd dat dit ook niet goed is, en ik weer normaal ging doen, maar toen reageerde zij vrij vijandig
Het probleem bij haar is is dat ik dr nog vaak ga zien Ik wacht gewoon deze week af ik begin er al een beetje overheen te komen
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
quote:Op zondag 28 november 2004 17:53 schreef Un-X-PecteD het volgende:
[..]
Ik zou niet inzien waarom niet. Bij de vorige is het goed gelukt... Ze had me voorgelogen dus genoeg reden op kwaad op dr te zijn (en dus negeren/kortaf doen/haten)... Toen zagen we elkaar niet maar, en uit het oog, uit het hart
thnx
Maar dat is alweer 3 jaar geleden
en ik heb weer een nieuw probleem waat dat niet zo makkelijk bij gaat lukken
Maar dat is alweer 3 jaar geleden
en ik heb weer een nieuw probleem waat dat niet zo makkelijk bij gaat lukken
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
uit het oog, uit het hart...
Normaal gesproken ligt het zo simpel, maar ik heb het idee dat dat nu toch echt niet gaat lukken. Althans, niet op de gebruikelijke termijn.
Jezus, ik mis hem. Ik loop elke tel van de dag tegen een huilbui aan te hikken, ik kan gewoon nergens anders aan denken. Dat hij niets van zich laat horen raakt mij het meest... Hij mist mij gewoon niet. En 's avonds, als ik in mn 1tje op mn kamer zit, dan kan ik huilen.
Ik heb nooit zoveel gehuild als de afgelopen weken.
Normaal gesproken ligt het zo simpel, maar ik heb het idee dat dat nu toch echt niet gaat lukken. Althans, niet op de gebruikelijke termijn.
Jezus, ik mis hem. Ik loop elke tel van de dag tegen een huilbui aan te hikken, ik kan gewoon nergens anders aan denken. Dat hij niets van zich laat horen raakt mij het meest... Hij mist mij gewoon niet. En 's avonds, als ik in mn 1tje op mn kamer zit, dan kan ik huilen.
Ik heb nooit zoveel gehuild als de afgelopen weken.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
N-joy, ik zou willen dat ik iets kon zeggen waardoor het minder zwaar zou zijn voor je. Maar dat is er niet. Het is superkut en het enige dat kan helpen is afleiding zoeken en proberen er zo goed mogelijk doorheen te komen.
***
dat weet ik.
En ik zoek zoveel afleiding als mogelijk, maar ik ben helemaal uit het veld geslagen. Gister ging ik naar Bridget Jones, leuk, lachen, met vriendinnen.
In de pauze kon ik mooi naar de wc rennen om een potje te janken. Wáárom is het mij niet gegund?
Bah, ik lijk wel een labiele muts. Ik ken mezelf helemaal niet zo, en toch voelt het zo echt.
En ik zoek zoveel afleiding als mogelijk, maar ik ben helemaal uit het veld geslagen. Gister ging ik naar Bridget Jones, leuk, lachen, met vriendinnen.
In de pauze kon ik mooi naar de wc rennen om een potje te janken. Wáárom is het mij niet gegund?
Bah, ik lijk wel een labiele muts. Ik ken mezelf helemaal niet zo, en toch voelt het zo echt.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Bridget Jones is ook niet echt afleiding... je zit je dan juist weer bezig te houden met relaties. Zoek eens iets in de hoek van nieuwe vrienden zoeken en zelfverbetering. Zelf ben ik begonnen met het leren van een nieuwe taal en begin langzaam de mensen een beetje kennen in de nieuwe sportzaal waar ik heenga.quote:Op maandag 29 november 2004 18:16 schreef N-joy het volgende:
dat weet ik.
En ik zoek zoveel afleiding als mogelijk, maar ik ben helemaal uit het veld geslagen. Gister ging ik naar Bridget Jones, leuk, lachen, met vriendinnen.
In de pauze kon ik mooi naar de wc rennen om een potje te janken. Wáárom is het mij niet gegund?
Bah, ik lijk wel een labiele muts. Ik ken mezelf helemaal niet zo, en toch voelt het zo echt.
Doe eens wild ....
ik kan mezelf niet verbeteren, ik ben al zó goed
Ik loop fulltime stage, en in het weekend werk ik beide avonden in een restaurant. Ik heb geen tijd voor andere activiteiten en geloof me, ik ben druk genoeg met de afspraken met vrienden tussendoor.
Het moet gewoon even een beetje inweken denk ik.
Ik loop fulltime stage, en in het weekend werk ik beide avonden in een restaurant. Ik heb geen tijd voor andere activiteiten en geloof me, ik ben druk genoeg met de afspraken met vrienden tussendoor.
Het moet gewoon even een beetje inweken denk ik.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Mijn ex zei gisteren door de telefoon dat hij me erg miste. En dan volgt er een pijnlijke stilte... want ik mis hem niet echt.
Tenminste, niet zoals ik hem zou missen als mijn gevoel voor hem meer in lijn lag met zijn gevoel voor mij. Kan wel een dooddoener erin gooien van 'ik mis jou ook wel', maar denk dat ik daarin wat harder moet zijn.
Wil geen valse verwachtingen kweken en dan is de waarheid hard.
Tenminste, niet zoals ik hem zou missen als mijn gevoel voor hem meer in lijn lag met zijn gevoel voor mij. Kan wel een dooddoener erin gooien van 'ik mis jou ook wel', maar denk dat ik daarin wat harder moet zijn.
Wil geen valse verwachtingen kweken en dan is de waarheid hard.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
ik heb eigenlijk niks te klagen (mede dankzij dit topic) ben ik er geloof ik na een zeer lange en zware periode toch echt overheen
dit is dus voor de mensen die het nu moeilijk hebben.. als het met mij goed komt, dan met jullie zeker (sommige van fok weten hoe een ramp ik was )
dit is dus voor de mensen die het nu moeilijk hebben.. als het met mij goed komt, dan met jullie zeker (sommige van fok weten hoe een ramp ik was )
OJAAJOH?
Ik zal voor mezelf ook hard moeten zijn, net als dat mijn ex ook hard voor zichzelf zal zijn. Dit weekend, na een week elkaar niet te hebben gezien nog 1x afgesproken. En precies wat jullie als taktiek aanraden vroeg zij ook: totaal geen contact meer. Geen telefoontjes, mail, msn.
Ik zit er nog steeds best wel mee, maar op de een of andere manier lukt het me om er mee om te gaan. Hoewel ik haar nog steeds erg mis, en soms nog steeds gewoon terug wil, heb ik nu ook al af en toe een bui waarin ik denk "hé, die vrijheid heb ik lang niet ervaren. En m'n vrienden zijn gewoon nog steeds gezellig (en begripvol)".
Ik denk dat bij mij die neerslachtige buien langzaam minder zullen worden, en die buien waarin ik geniet van het simpele feit dat ik leef meer de overhand gaan krijgen. En wie weet komt er in de (hopelijk snelle) toekomst weer een meisje wat die vrolijke bui opmerkt en wat met mij wil.
Ik ben benieuwd.
Ik zit er nog steeds best wel mee, maar op de een of andere manier lukt het me om er mee om te gaan. Hoewel ik haar nog steeds erg mis, en soms nog steeds gewoon terug wil, heb ik nu ook al af en toe een bui waarin ik denk "hé, die vrijheid heb ik lang niet ervaren. En m'n vrienden zijn gewoon nog steeds gezellig (en begripvol)".
Ik denk dat bij mij die neerslachtige buien langzaam minder zullen worden, en die buien waarin ik geniet van het simpele feit dat ik leef meer de overhand gaan krijgen. En wie weet komt er in de (hopelijk snelle) toekomst weer een meisje wat die vrolijke bui opmerkt en wat met mij wil.
Ik ben benieuwd.
Whistler: I want peace on earth and good will toward man.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
-edit-
toch maar niet
toch maar niet
ik droomde vanacht dat ik een spekje van 1 KG at,
vanochtend toen ik wakker werd, was mijn kussen opeens weg.
vanochtend toen ik wakker werd, was mijn kussen opeens weg.
Als jij mijn ex was geweest en ik had mezelf niet kunnen inhouden, dan had ik het toch prettig gevonden als je op z'n minst had gezegd: "Wel fijn om te horen dat je onze tijd samen erg fijn vond, en natuurlijk mis ik die tijd nog wel eens.... MAAAAAAARrrrrrr ik denk nu anders over dingen na en weet bijna zeker dat als we het weer willen herleven dat onze mooie herinneringen eronder zullen lijden blablabla"quote:Op maandag 29 november 2004 19:37 schreef Copycat het volgende:
Mijn ex zei gisteren door de telefoon dat hij me erg miste. En dan volgt er een pijnlijke stilte... want ik mis hem niet echt.
Tenminste, niet zoals ik hem zou missen als mijn gevoel voor hem meer in lijn lag met zijn gevoel voor mij. Kan wel een dooddoener erin gooien van 'ik mis jou ook wel', maar denk dat ik daarin wat harder moet zijn.
Wil geen valse verwachtingen kweken en dan is de waarheid hard.
Doe eens wild ....
Zoiets dergelijks heb ik ook gezegd en zal ik 'm vast en zeker ook nog zeggen... face 2 face.quote:Op maandag 29 november 2004 22:36 schreef Tarot het volgende:
[..]
Als jij mijn ex was geweest en ik had mezelf niet kunnen inhouden, dan had ik het toch prettig gevonden als je op z'n minst had gezegd: "Wel fijn om te horen dat je onze tijd samen erg fijn vond, en natuurlijk mis ik die tijd nog wel eens.... MAAAAAAARrrrrrr "
Teveel ruis soms op de telefoonlijn .
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Eens kijken of ik nog wat zinnigs kan zeggen over mijn ex... want gisteren spookte ze weer net iets te vaak door mijn hoofd. Alleen in welke vorm weet ik nog steeds niet. We zijn nog steeds goeie vrienden, daar is niets mis mee. Ik heb ook een heleboel goeie herinneringen. Maar ik ben niet meer verliefd, en eigenlijk mis ik haar ook helemaal niet. Ik wil haar ook niet terug. Ze zal altijd wel dat bijzondere plaatsje bij mij houden. Ach, waarschijnlijk gewoon was ik gewoon weer even langs de good ol' memory lane aan het wandelen...
Gisteren had ik een sinterklaasfeest bij mijn grootouders. Kreeg ik een ellenlang gedicht dat ALLEEN maar over mijn ex ging, en hoe moeilijk ik het wel niet had. En dat moest ik dus voorlezen in het bijzijn van 20 stuks familie! Drama natuurlijk, na twee zinnen was het janken
Mama was boos (op mijn oom die het gedicht had geschreven), en de kleintjes waren geschrokken.
Gelukkig is het daarna nog leuk geworden, maar ik snap echt niet waarom ik nou zo'n gedicht krijg!
Mama was boos (op mijn oom die het gedicht had geschreven), en de kleintjes waren geschrokken.
Gelukkig is het daarna nog leuk geworden, maar ik snap echt niet waarom ik nou zo'n gedicht krijg!
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
En terecht!quote:Op maandag 29 november 2004 23:18 schreef Thisbe het volgende:
Mama was boos .
Wat een tactloze hork, die oom van je!
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
I second that!quote:Op maandag 29 november 2004 23:20 schreef Copycat het volgende:
[..]
En terecht!
Wat een tactloze hork, die oom van je!
Mijn moeder had gelukkig mijn oom (die ook dat soort geintjes flikt) van te voren gewaarschuwd dat hij het niet in zijn hoofd moest halen. Maar ik heb met hem zitten praten die avond en hij zei zelf al dat hij wel van geintjes hield, maar dat sommige dingen not done zijn.
Ik vind dit echt supertactloos hoor!
***
Hij bedoelde het overigens niet als grapje! Hij houdt er nu eenmaal van om zwaarmoedige gedichten te schrijven....... En ik vind dat niet op zijn plaats op zo'n avond, het was voornamelijk een feest voor de kleintjes. En dan moet je het leuk houden!
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
quote:Op maandag 29 november 2004 23:35 schreef Thisbe het volgende:
Hij bedoelde het overigens niet als grapje! Hij houdt er nu eenmaal van om zwaarmoedige gedichten te schrijven....... En ik vind dat niet op zijn plaats op zo'n avond, het was voornamelijk een feest voor de kleintjes. En dan moet je het leuk houden!
Sorry hoor... maar die oom is elk gevoel voor balans kwijt, zo te lezen.
Zwaarmoedige gedichten vol gezucht en gesteun op het heerlijke avondje...
Volgens jaar 'm gewoon een dichtverbod opleggen .
En dat rotgedicht heb je al ritueel verbrand, mag ik hopen .
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Heb mijn ex gisteren via msn uitgelegd hoe ik me voel en wat dit met me doet (en dat is heel wat voor mij, aangezien ik me dan toch best moet bloot geven...) Ik heb hem verteld dat ik hem mis, maar dat het feit dat hij niets van zich laat horen, mij pijn doet. Eigenlijk heb ik hem exact verteld wat ik hier ook eerder heb gepost.
Zijn reactie: "Probeer er maar in te berusten dat het jouw fout niet is, ik kan er ook niets aan doen dat ik het zelf niet snap, leg me nou uit wat je voelt, dan kunnen we er samen uitkomen."
Naja, ik heb het idee dat hij me toch niet begrijpt, dus ik heb het gesprek afgesloten. Ligt het nou aan mij of spreek ik zo enorm in raadsels? Hij bleef hameren op zijn veronderstelling dat ik gewoon jaloers was (wat ik absoluut niet ben, maar hij vindt toch echt van wel). En nee, ik ben niet jaloers. Ik vind wel dat hij gewoon mag zeggen dat hij niet van plan is om op regelmatige basis iets van zich te laten horen, dan zit ik er niet tevergeefs op te wachten. Dat gaf hij inderdaad wel toe, maar van de andere kant vond hij dat die neutrale mail toch wel een teken van leven was.
Eén mail op 2 weken. Verder niets. Dit is een gebed zonder einde, en ik geloof dat het beter is als ik dus geen contact meer met hem heb.
Wat mij het meest raakt is dat ik hier zo kapot van ben, en dat hij gewoon vindt dat we niet "matchen". Prima, maar hij komt wel weer een ander leuk meisje tegen dat matcht met hem, en dan wordt ie gelukkig. Ik ben er vast van overtuigd dat ik nooit meer een leukere dan hem tegenkom.
-zucht-
Zijn reactie: "Probeer er maar in te berusten dat het jouw fout niet is, ik kan er ook niets aan doen dat ik het zelf niet snap, leg me nou uit wat je voelt, dan kunnen we er samen uitkomen."
Naja, ik heb het idee dat hij me toch niet begrijpt, dus ik heb het gesprek afgesloten. Ligt het nou aan mij of spreek ik zo enorm in raadsels? Hij bleef hameren op zijn veronderstelling dat ik gewoon jaloers was (wat ik absoluut niet ben, maar hij vindt toch echt van wel). En nee, ik ben niet jaloers. Ik vind wel dat hij gewoon mag zeggen dat hij niet van plan is om op regelmatige basis iets van zich te laten horen, dan zit ik er niet tevergeefs op te wachten. Dat gaf hij inderdaad wel toe, maar van de andere kant vond hij dat die neutrale mail toch wel een teken van leven was.
Eén mail op 2 weken. Verder niets. Dit is een gebed zonder einde, en ik geloof dat het beter is als ik dus geen contact meer met hem heb.
Wat mij het meest raakt is dat ik hier zo kapot van ben, en dat hij gewoon vindt dat we niet "matchen". Prima, maar hij komt wel weer een ander leuk meisje tegen dat matcht met hem, en dan wordt ie gelukkig. Ik ben er vast van overtuigd dat ik nooit meer een leukere dan hem tegenkom.
-zucht-
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Ben je niet bang dat jij voor hem een re-bound meisje was? (of andersom natuurlijk) en dat het vrij laten misschien toch op den duur te vrijblijvend werd?
En nooit een leukere?
Nah, vergeet dat maar... op zo een mannier help je je zelf wel aan een dip
En nooit een leukere?
Nah, vergeet dat maar... op zo een mannier help je je zelf wel aan een dip
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Mja, maar daar ben ik niet bang voor, ik weet inmiddels wel dat ik zijn rebound was.
Alleen, dat vind ik gewoon niet eerlijk. Hij geeft mij niet eens een kans.
Stomme zak.
Alleen, dat vind ik gewoon niet eerlijk. Hij geeft mij niet eens een kans.
Stomme zak.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Lastig als de 'fout' niet bij jou ligt. Ik had in het begin ook iets van 'zeg nou maar gewoon wat eraan scheelde en draai er niet zo omheen'. Maar ja, als ze dan met niets zinnigs kunnen komen is het voor jezelf alleen maar een kwestie van afsluiten denk ik. Het heeft geen zin om je er dan nog druk over te maken (hoewel iedereen dat doet, ik ook). Ik heb mij proberen te concentreren op andere (leuke) dingen en de mannen maar even gelaten voor wat ze waren. Tuurlijk lig je je tot 's nachts half vijf af te vragen WAAR het fout is gegaan en WAAROM het niet meer goed zou komen, maar geloof me, na een tijd kom je tot besef dat het niets uithaalt, het geeft je alleen maar kopzorgen en je schiet er écht niets mee op. Maar daar gaat enige tijd overheen, je kunt het m.i. ook niet forceren.quote:Op dinsdag 30 november 2004 09:58 schreef N-joy het volgende:
Heb mijn ex gisteren via msn uitgelegd hoe ik me voel en wat dit met me doet (en dat is heel wat voor mij, aangezien ik me dan toch best moet bloot geven...) Ik heb hem verteld dat ik hem mis, maar dat het feit dat hij niets van zich laat horen, mij pijn doet. Eigenlijk heb ik hem exact verteld wat ik hier ook eerder heb gepost.
Zijn reactie: "Probeer er maar in te berusten dat het jouw fout niet is, ik kan er ook niets aan doen dat ik het zelf niet snap, leg me nou uit wat je voelt, dan kunnen we er samen uitkomen."
Naja, ik heb het idee dat hij me toch niet begrijpt, dus ik heb het gesprek afgesloten. Ligt het nou aan mij of spreek ik zo enorm in raadsels? Hij bleef hameren op zijn veronderstelling dat ik gewoon jaloers was (wat ik absoluut niet ben, maar hij vindt toch echt van wel). En nee, ik ben niet jaloers. Ik vind wel dat hij gewoon mag zeggen dat hij niet van plan is om op regelmatige basis iets van zich te laten horen, dan zit ik er niet tevergeefs op te wachten. Dat gaf hij inderdaad wel toe, maar van de andere kant vond hij dat die neutrale mail toch wel een teken van leven was.
Eén mail op 2 weken. Verder niets. Dit is een gebed zonder einde, en ik geloof dat het beter is als ik dus geen contact meer met hem heb.
Wat mij het meest raakt is dat ik hier zo kapot van ben, en dat hij gewoon vindt dat we niet "matchen". Prima, maar hij komt wel weer een ander leuk meisje tegen dat matcht met hem, en dan wordt ie gelukkig. Ik ben er vast van overtuigd dat ik nooit meer een leukere dan hem tegenkom.
-zucht-
Ik heb geleerd en ervaren dat er ook na de ideale partner een leven bestaat en als ik eerlijk ben kán zo iemand niet de ideale partner zijn aangezien jij dat blijkbaar niet voor hem/haar bent.
Vergeet niet dat iemand die het uitmaakt er in zijn hoofd al veel langer mee bezig is dan jij. Diegene heeft veel minder moeite om los te laten, omdat ie dat in feite al gedaan heeft. Jammer is dan inderdaad dat jij als de 'gedumpte' (om het maar oneerbiedig te zeggen) dan pas mee begint.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Heb je aan hem gevraagd wat zijn idee was bij deze "relatie" eigelijk.... ooit?
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Mja, ik moet hem inderdaad maar uit mijn hoofd zetten. je hebt gelijk Blinky, als hij niet hetzelfde voor mij voelt, dan kàn hij eigenlijk ook niet "de perfecte partner" zijn. In mijn hoofd is hij dat echter wel... Ik ben gewoon nog steeds verliefd, en dan is het des te moeilijker om te veronderstellen dat die ander niet voor mij gemaakt is, haha.
@Jumparound: In het begin hebben we het erover gehad dat we beiden enigszins gereserveerd waren vanwege eerdere teleurstellingen. Maar, zei hij toen, het voelde goed tussen ons en hij had er vertrouwen in. Tot een week voor zijn vertrek hield hij dan ook vol dat hij me zou gaan missen, maar dat hij er vertrouwen in had dat het "wel goed zou komen".
Er waren natuurlijk achteraf bezien, genoeg signalen waaraan ik had kunnen merken dat hij er eigenlijk anders in stond.
@Jumparound: In het begin hebben we het erover gehad dat we beiden enigszins gereserveerd waren vanwege eerdere teleurstellingen. Maar, zei hij toen, het voelde goed tussen ons en hij had er vertrouwen in. Tot een week voor zijn vertrek hield hij dan ook vol dat hij me zou gaan missen, maar dat hij er vertrouwen in had dat het "wel goed zou komen".
Er waren natuurlijk achteraf bezien, genoeg signalen waaraan ik had kunnen merken dat hij er eigenlijk anders in stond.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Ik herken het heel erg. Ik deed er ruim driekwart jaar over om anders te gaan denken daarover. Ik hoop dat het bij jou eerder gebeurt.quote:Op dinsdag 30 november 2004 12:15 schreef N-joy het volgende:
Mja, ik moet hem inderdaad maar uit mijn hoofd zetten. je hebt gelijk Blinky, als hij niet hetzelfde voor mij voelt, dan kàn hij eigenlijk ook niet "de perfecte partner" zijn. In mijn hoofd is hij dat echter wel... Ik ben gewoon nog steeds verliefd, en dan is het des te moeilijker om te veronderstellen dat die ander niet voor mij gemaakt is, haha.
Sterkte
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Ik vraag me zowiezo af of je de perfecte partner tegenkomt of later (als je er al iets mee hebt) pas achterkomt dat hij of zij het isquote:Op dinsdag 30 november 2004 12:15 schreef N-joy het volgende:
Mja, ik moet hem inderdaad maar uit mijn hoofd zetten. je hebt gelijk Blinky, als hij niet hetzelfde voor mij voelt, dan kàn hij eigenlijk ook niet "de perfecte partner" zijn. In mijn hoofd is hij dat echter wel... Ik ben gewoon nog steeds verliefd, en dan is het des te moeilijker om te veronderstellen dat die ander niet voor mij gemaakt is, haha.
@Jumparound: In het begin hebben we het erover gehad dat we beiden enigszins gereserveerd waren vanwege eerdere teleurstellingen. Maar, zei hij toen, het voelde goed tussen ons en hij had er vertrouwen in. Tot een week voor zijn vertrek hield hij dan ook vol dat hij me zou gaan missen, maar dat hij er vertrouwen in had dat het "wel goed zou komen".
Er waren natuurlijk achteraf bezien, genoeg signalen waaraan ik had kunnen merken dat hij er eigenlijk anders in stond.
En tja, liefde maakt blind he? zeggen ze wel eens
No worries.. misschien is het een zak of een klootzak... maar wel één zonder jou
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Mooi gezegd Jumpquote:Op dinsdag 30 november 2004 12:34 schreef Jumparound het volgende:
En tja, liefde maakt blind he? zeggen ze wel eens
No worries.. misschien is het een zak of een klootzak... maar wel één zonder jou
Er is niets mis mee om jezelf af en toe lekker te prijzen.
Goed voor je zelfvertrouwen.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Tjonge, wat knapt iemand op als hij leest dat hij niet de enige met liefdesverdriet is (hoe erg ik het ook voor jullie vind, voor mij is het weer een lichtpuntje).
Inmiddels alweer een stukje verder in het leven. Morgen het laatste stukje van haar uit het huis weg (de piano) en afgelopen zaterdag is de makelaar geweest, dus ook dat stukje gaat nu (hopelijk snel) lopen. Hopen dat ik snel weg kan uit dit huis vol herinneringen, vol ergernissen, vol liefdesperikelen. Alleen waarheen, ik wil eigenlijk weg uit de streek...maar met niets ergens opnieuw beginnen, dat vraagt toch wel kracht en energie.. (o ja Blinky, succes met je nieuwe baan en je nieuwe plek, moedig).
Schuldgevoel, afschuwelijk. Ongeveer een week of 2 geleden een heel lief (te jong) meisje leren kennen dat stage liep op onze school. Al mijn moed bij elkaar geraapt en haar op een leuke romantische manier (mooi gedicht, cd erbij) uit gevraagd..helaas was ik te laat, ze was net een relatie begonnen....
maar schuldig dat ik me voel(de), dat ik zo vlug alweer mijn oog op iemand kon laten vallen...
maar nu dat stukje ook weer voorbij is (haar stage is over), snap ik het pas. Ik was gewoon toe aan positieve aandacht, en dat had zij mij gegeven, en daar was ik blijkbaar zwak voor.
Nu mis ik mijn ex, ondanks al haar klote opmerkingen en intieme omgang met haar vriend, dus toch weer...ik vraag me alleen steeds af, wat mis ik nou. Mijn ex of iemand die aandacht heeft voor me?
Zeker een herkenbare vraag voor mensen?
Okay, iedereen weer succes, ik lees mee, jammer dat ik steeds te moe ben om te tikken, anders zou ik meer meekletsen hier....komt misschien nog wel.
Inmiddels alweer een stukje verder in het leven. Morgen het laatste stukje van haar uit het huis weg (de piano) en afgelopen zaterdag is de makelaar geweest, dus ook dat stukje gaat nu (hopelijk snel) lopen. Hopen dat ik snel weg kan uit dit huis vol herinneringen, vol ergernissen, vol liefdesperikelen. Alleen waarheen, ik wil eigenlijk weg uit de streek...maar met niets ergens opnieuw beginnen, dat vraagt toch wel kracht en energie.. (o ja Blinky, succes met je nieuwe baan en je nieuwe plek, moedig).
Schuldgevoel, afschuwelijk. Ongeveer een week of 2 geleden een heel lief (te jong) meisje leren kennen dat stage liep op onze school. Al mijn moed bij elkaar geraapt en haar op een leuke romantische manier (mooi gedicht, cd erbij) uit gevraagd..helaas was ik te laat, ze was net een relatie begonnen....
maar schuldig dat ik me voel(de), dat ik zo vlug alweer mijn oog op iemand kon laten vallen...
maar nu dat stukje ook weer voorbij is (haar stage is over), snap ik het pas. Ik was gewoon toe aan positieve aandacht, en dat had zij mij gegeven, en daar was ik blijkbaar zwak voor.
Nu mis ik mijn ex, ondanks al haar klote opmerkingen en intieme omgang met haar vriend, dus toch weer...ik vraag me alleen steeds af, wat mis ik nou. Mijn ex of iemand die aandacht heeft voor me?
Zeker een herkenbare vraag voor mensen?
Okay, iedereen weer succes, ik lees mee, jammer dat ik steeds te moe ben om te tikken, anders zou ik meer meekletsen hier....komt misschien nog wel.
Idd herkenbare vraag en het antwoord ligt ergens in het midden. Zeker in het begin zul je je ex-vriendin nog voornamelijk missen maar later, als je wat andere verliefdheidjes tussendoor gehad hebt, verschuift dat dus naar 'iemand' missen.quote:Op dinsdag 30 november 2004 12:51 schreef Erebus het volgende:
[...] Ik was gewoon toe aan positieve aandacht, en dat had zij mij gegeven, en daar was ik blijkbaar zwak voor.
Nu mis ik mijn ex, ondanks al haar klote opmerkingen en intieme omgang met haar vriend, dus toch weer...ik vraag me alleen steeds af, wat mis ik nou. Mijn ex of iemand die aandacht heeft voor me?
Zeker een herkenbare vraag voor mensen?
[...]
Althans, dat was/is bij mij het geval.
***
Hmm, en daar ben je niet de enige in
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Tja zit zelf ook in een soort rebound iets. Soms denk ik dat ik haar wel echt leuk vind, maar dan komt weer mijn ex in gedachte en is dat gevoel gelijk weg.
Zo.... al maanden en maanden niet meer gereageerd op Fok (in het algemeen). Zoals ik al in eerdere topics aangaf (lang geleden) zit ik ook erg met het verwerken van een beeindigde relatie.
Het is nou zo'n 13 maanden geleden dat het op zeer lullige wijze ophield... en ik mis haar nog steeds iedere dag vreselijk. Kan nog steeds na al die tijd zomaar jankbuien krijgen en mijn leven is kapot.
Studie grotendeels verkloot, vriendschappen kwijtgeraakt maar vooral totaal geen zin meer erin. Alle mijlpalen in het alleen zijn doen pijn. Ik had gehoopt dat het na een maand beter zou gaan.... niks... owkee 3 maanden dan.... niks.... owkee een half jaar dan.... niks... Owkee binnen een jaar moet het toch godverdomme weer goed met me gaan.... Niks.... De volgende mijlpaal zie ik niet eens meer en ik vraag me af of ik ooit nog wel een keer normaal kan gaan functioneren.
Ergens ben ik nou wel toe aan een nieuwe relatie. Ik mis het samenzijn met iemand nou zo erg dat ik het misschien met iemand anders zou kunnen zonder al teveel aan haar te denken. Het zou ook goed voor me zijn als er een nieuw iemand in mijn leven kwam. Maarja... ik lig sowieso niet zo goed bij de vrouwen (lelijk) en ik heb een probleem waardoor ik mezelf pas helemaal bloot durf te geven bij iemand als ik zeker weet dat het serieus en echt is. Nou dan blijft er niet veel over.
Buiten dat vrouwen me dus niet aantrekkelijk vind ben ik nou ook nog eens niet gezellig. Door mijn downbuien en het feit dat zij altijd door mijn hoofd spookt schrik ik potentiele kandidaten uiteraard nog meer af. Welke vrouw is er nou geinteresseerd in iemand die nog teveel met zijn ex zit? Juistem.... geen een.
Ik kan het dus schudden... viceuze cirkel... ten dode opgeschreven. Kon ik maar weer wennen aan het alleen en eenzaam zijn (in de liefde)
Het is nou zo'n 13 maanden geleden dat het op zeer lullige wijze ophield... en ik mis haar nog steeds iedere dag vreselijk. Kan nog steeds na al die tijd zomaar jankbuien krijgen en mijn leven is kapot.
Studie grotendeels verkloot, vriendschappen kwijtgeraakt maar vooral totaal geen zin meer erin. Alle mijlpalen in het alleen zijn doen pijn. Ik had gehoopt dat het na een maand beter zou gaan.... niks... owkee 3 maanden dan.... niks.... owkee een half jaar dan.... niks... Owkee binnen een jaar moet het toch godverdomme weer goed met me gaan.... Niks.... De volgende mijlpaal zie ik niet eens meer en ik vraag me af of ik ooit nog wel een keer normaal kan gaan functioneren.
Ergens ben ik nou wel toe aan een nieuwe relatie. Ik mis het samenzijn met iemand nou zo erg dat ik het misschien met iemand anders zou kunnen zonder al teveel aan haar te denken. Het zou ook goed voor me zijn als er een nieuw iemand in mijn leven kwam. Maarja... ik lig sowieso niet zo goed bij de vrouwen (lelijk) en ik heb een probleem waardoor ik mezelf pas helemaal bloot durf te geven bij iemand als ik zeker weet dat het serieus en echt is. Nou dan blijft er niet veel over.
Buiten dat vrouwen me dus niet aantrekkelijk vind ben ik nou ook nog eens niet gezellig. Door mijn downbuien en het feit dat zij altijd door mijn hoofd spookt schrik ik potentiele kandidaten uiteraard nog meer af. Welke vrouw is er nou geinteresseerd in iemand die nog teveel met zijn ex zit? Juistem.... geen een.
Ik kan het dus schudden... viceuze cirkel... ten dode opgeschreven. Kon ik maar weer wennen aan het alleen en eenzaam zijn (in de liefde)
Ik kom m'n ex ook telkens tegen in het uitgaansleven ..quote:Op zondag 21 november 2004 03:30 schreef fakenick het volgende:
Godver, zou zo graag willen dat ik haar los kon laten. Maar na vannacht baal ik weer gigantisch. Ik kom haar altijd tegen in het uitgaansleven, en onbewust hou ik haar toch in de gaten. Aaargh, wat baal ik hiervan. Ik naai mezelf op als ik haar met een ander zie praten enzo. Kutzooi, ik zou haar eigenlijk achter me moeten laten en verder gaan met m'n leven, maar op 1 of andere manier lukt me dat niet.
'k Heb het er ook heel moeilijk mee .. Onbewust zit ik hem in de gaten te houden .. En zit ik expres 'leuk' en happy te doen .. Tot hij weg is .. Dan val'k terug helemaal in een zwart gat ..
Lol, gister heb ik mijn ex op msn gesproken en het gesprek afgebroken toen hij zoveel mogelijk uitvluchten zocht om zich maar niet schuldig te hoeven voelen.
Krijg ik vandaag een e-card: "STERKTE"
Persoonlijke boodschap: "Wat kan ik meer dan je sterkte wensen... blijf je voor altijd een beetje bij me?"
Nou vraag ik jullie, is deze jongen simpel?
Ik geloof dat ik eindelijk een beetje boos kan worden, haha.
Krijg ik vandaag een e-card: "STERKTE"
Persoonlijke boodschap: "Wat kan ik meer dan je sterkte wensen... blijf je voor altijd een beetje bij me?"
Nou vraag ik jullie, is deze jongen simpel?
Ik geloof dat ik eindelijk een beetje boos kan worden, haha.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Uiruru... get a grip on your life. Je merkt zelf al dat het niet goed gaat. Je weet nu dat hoe je je er ook onder voelt, je haar er niet mee terug krijgt. Ik denk dat je je eerst moet proberen te concentreren op jezelf: wat wil je bereiken in je leven, hoe ga je het aanpakken en wie/wat heb je er voor nodig? Plan de gekste dingen om weer 'doelen' te hebben (desnoods schrijf je op dat je donderdag naar de bieb moet)... dan komen namelijk je mijlpalen ook weer. Oké, misschien niet door naar de bieb te gaan, maar wel door andere dingen te plannen en ervoor te zorgen dat je ze haalt. Hou je zelf bezig en probeer jezelf zover te krijgen dat je bijvoorbeeld alleen nog maar aan haar denkt als je alleen bent, of als je in bed ligt.quote:Op dinsdag 30 november 2004 18:43 schreef Uiruru het volgende:
Zo.... al maanden en maanden niet meer gereageerd op Fok (in het algemeen). Zoals ik al in eerdere topics aangaf (lang geleden) zit ik ook erg met het verwerken van een beeindigde relatie.
Het is nou zo'n 13 maanden geleden dat het op zeer lullige wijze ophield... en ik mis haar nog steeds iedere dag vreselijk. Kan nog steeds na al die tijd zomaar jankbuien krijgen en mijn leven is kapot.
Studie grotendeels verkloot, vriendschappen kwijtgeraakt maar vooral totaal geen zin meer erin. Alle mijlpalen in het alleen zijn doen pijn. Ik had gehoopt dat het na een maand beter zou gaan.... niks... owkee 3 maanden dan.... niks.... owkee een half jaar dan.... niks... Owkee binnen een jaar moet het toch godverdomme weer goed met me gaan.... Niks.... De volgende mijlpaal zie ik niet eens meer en ik vraag me af of ik ooit nog wel een keer normaal kan gaan functioneren.
Ergens ben ik nou wel toe aan een nieuwe relatie. Ik mis het samenzijn met iemand nou zo erg dat ik het misschien met iemand anders zou kunnen zonder al teveel aan haar te denken. Het zou ook goed voor me zijn als er een nieuw iemand in mijn leven kwam. Maarja... ik lig sowieso niet zo goed bij de vrouwen (lelijk) en ik heb een probleem waardoor ik mezelf pas helemaal bloot durf te geven bij iemand als ik zeker weet dat het serieus en echt is. Nou dan blijft er niet veel over.
Buiten dat vrouwen me dus niet aantrekkelijk vind ben ik nou ook nog eens niet gezellig. Door mijn downbuien en het feit dat zij altijd door mijn hoofd spookt schrik ik potentiele kandidaten uiteraard nog meer af. Welke vrouw is er nou geinteresseerd in iemand die nog teveel met zijn ex zit? Juistem.... geen een.
Ik kan het dus schudden... viceuze cirkel... ten dode opgeschreven. Kon ik maar weer wennen aan het alleen en eenzaam zijn (in de liefde)
Ik denk niet dat het een verstandig idee is om nu een relatie te willen. Ten eerste zou je een relatie moeten willen omdat je verliefd bent en niet omdat je 'iemand' mist. Het is een klassieke fout, maar als je eerlijk bent zou je zelf ook niet, neem ik aan, op die manier iemand zijn partner willen zijn.
Eérst jezelf weer op het juiste spoor zetten en zorgen dat je zonder haar kunt. Jezelf in leven houden is niet zo heel moeilijk, maar zelfstandig denken en jezelf op de eerste plaats zetten des te meer. Maar je haalt er oh zoveel uit als je dát kunt.
Ik denk dat je op de goede weg zit maar je vergeet de belangrijkste persoon in jouw leven: jezelf! En als jij daar nu een jaar, twee jaar of een maand voor nodig hebt: maakt niet uit, áls je er maar komt.
Sterkte!
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Ik ben blij voor je dat je letterlijk dingen aan het afsluiten bent nu.quote:Op dinsdag 30 november 2004 12:51 schreef Erebus het volgende:
Tjonge, wat knapt iemand op als hij leest dat hij niet de enige met liefdesverdriet is (hoe erg ik het ook voor jullie vind, voor mij is het weer een lichtpuntje).
Inmiddels alweer een stukje verder in het leven. Morgen het laatste stukje van haar uit het huis weg (de piano) en afgelopen zaterdag is de makelaar geweest, dus ook dat stukje gaat nu (hopelijk snel) lopen. Hopen dat ik snel weg kan uit dit huis vol herinneringen, vol ergernissen, vol liefdesperikelen. Alleen waarheen, ik wil eigenlijk weg uit de streek...maar met niets ergens opnieuw beginnen, dat vraagt toch wel kracht en energie.. (o ja Blinky, succes met je nieuwe baan en je nieuwe plek, moedig).
Schuldgevoel, afschuwelijk. Ongeveer een week of 2 geleden een heel lief (te jong) meisje leren kennen dat stage liep op onze school. Al mijn moed bij elkaar geraapt en haar op een leuke romantische manier (mooi gedicht, cd erbij) uit gevraagd..helaas was ik te laat, ze was net een relatie begonnen....
maar schuldig dat ik me voel(de), dat ik zo vlug alweer mijn oog op iemand kon laten vallen...
maar nu dat stukje ook weer voorbij is (haar stage is over), snap ik het pas. Ik was gewoon toe aan positieve aandacht, en dat had zij mij gegeven, en daar was ik blijkbaar zwak voor.
Nu mis ik mijn ex, ondanks al haar klote opmerkingen en intieme omgang met haar vriend, dus toch weer...ik vraag me alleen steeds af, wat mis ik nou. Mijn ex of iemand die aandacht heeft voor me?
Zeker een herkenbare vraag voor mensen?
Okay, iedereen weer succes, ik lees mee, jammer dat ik steeds te moe ben om te tikken, anders zou ik meer meekletsen hier....komt misschien nog wel.
En ja, het is een herkenbare vraag die je stelt. Het is ook moeilijk om dat te bepalen als je inderdaad positieve aandacht krijgt van iemand. Je voelt je snel gevleid en als je je gevlied voelt, voel je je geliefd en dat is een streling voor je ego.
Echter, jij bent de enige die antwoord weet op de vraag of je eraan toe bent of niet.
Jammer dat dat jonge meisje net iets had met iemand anders. Echter is het wel goed dat je erover nadenkt of je iemand mist. Betekent toch dat je op de een of andere manier kritisch bent over je eigen leven en dat is m.i. alleen maar positief. Ook als je tot de comclusie zou komen dat het eigenlijk zo allemaal wel prima is hoe het gaat. Zelfreflectie is JUIST als je alleen bent erg belangrijk, omdat je op die manier vierkant achter de dingen staat die je doet en dat geeft alleen maar zelfvertrouwen.
En dank je wel voor je felicitatie
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Blinky je hebt gelijk dat ik nou geen relatie zou moeten aangaan met iemand. Dat zou ook niet eerlijk zijn en daarom zou ik het ook niet doen. Maar ik heb wel die behoefte aan iemand waar je alles mee kan delen, waar je tegen aan kan kruipen... iemand waarbij je thuis bent. Dat mis ik heel erg.
Dat heb ik nooit gehad voordat ik een relatie had. En nou heb ik geleerd hoe het is om zo iemand te hebben en nou mis ik het heel erg. Soms wou ik wel eens dat ik haar nooit was tegengekomen. Ondanks al die mooie momenten vind ik het soms de pijn achteraf niet waard. Al was ik er waarschijnlijk niet meer geweest als ik haar niet was tegengekomen.
Wat ik totaal niet snap is dat je zoveel kan houden van iemand die je zo gekwetst heeft en die het eigenlijk helemaal niet verdient. Dat zegt ook iedereen om me heen en sommige mensen worden echt kwaad op me dat ik het iedere keer weer voor haar opneem en haar verdedig. Maar ik kan niet anders. Soms heb ik wel heldere momenten en dan denk ik idd jullie hebben gelijk. Zij verdient het niet... maar ik hou van haar. En dat blijft maar en blijft maar...
En opnieuw verliefd worden... tsja... ik ben wel een tijd geleden iemand tegengekomen die iets bij me losmaakte en als we meer contact zouden hebben weet ik zeker dat ik smoorverliefd op haar zou kunnen worden. Maar dat gaat niet helaas.
Zucht... Waarom zit er geen knop op mensen waarmee je gevoel kan afsluiten?
Dat heb ik nooit gehad voordat ik een relatie had. En nou heb ik geleerd hoe het is om zo iemand te hebben en nou mis ik het heel erg. Soms wou ik wel eens dat ik haar nooit was tegengekomen. Ondanks al die mooie momenten vind ik het soms de pijn achteraf niet waard. Al was ik er waarschijnlijk niet meer geweest als ik haar niet was tegengekomen.
Wat ik totaal niet snap is dat je zoveel kan houden van iemand die je zo gekwetst heeft en die het eigenlijk helemaal niet verdient. Dat zegt ook iedereen om me heen en sommige mensen worden echt kwaad op me dat ik het iedere keer weer voor haar opneem en haar verdedig. Maar ik kan niet anders. Soms heb ik wel heldere momenten en dan denk ik idd jullie hebben gelijk. Zij verdient het niet... maar ik hou van haar. En dat blijft maar en blijft maar...
En opnieuw verliefd worden... tsja... ik ben wel een tijd geleden iemand tegengekomen die iets bij me losmaakte en als we meer contact zouden hebben weet ik zeker dat ik smoorverliefd op haar zou kunnen worden. Maar dat gaat niet helaas.
Zucht... Waarom zit er geen knop op mensen waarmee je gevoel kan afsluiten?
Het is behoorlijk tactloos. Dat ie aan zichzelf denkt terwijl jij er juist (meer) moeite mee hebt.quote:Op dinsdag 30 november 2004 18:51 schreef N-joy het volgende:
Lol, gister heb ik mijn ex op msn gesproken en het gesprek afgebroken toen hij zoveel mogelijk uitvluchten zocht om zich maar niet schuldig te hoeven voelen.
Krijg ik vandaag een e-card: "STERKTE"
Persoonlijke boodschap: "Wat kan ik meer dan je sterkte wensen... blijf je voor altijd een beetje bij me?"
Nou vraag ik jullie, is deze jongen simpel?
Ik geloof dat ik eindelijk een beetje boos kan worden, haha.
Doe eens wild ....
hahaha ..... wat een eikel zeg.... alsof ie je als backup wil houdenquote:Op dinsdag 30 november 2004 18:51 schreef N-joy het volgende:Krijg ik vandaag een e-card: "STERKTE"
Persoonlijke boodschap: "Wat kan ik meer dan je sterkte wensen... blijf je voor altijd een beetje bij me?"
Nou vraag ik jullie, is deze jongen simpel?
Ik geloof dat ik eindelijk een beetje boos kan worden, haha.
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Je bedoelt het ongetwijfeld hartstikke goed, maar dit is net zoiets als een miljoen in een loterij mislopen omdat je het winnende lot kwijtraakt, en dan bitter zeggen: ach... geld maakt toch niet gelukkig. Wat maakt hem het nou uit dat het zonder haar is? Dat is juist de bedoeling, want anders had hij haar niet afgewezen. Zo zijn mannen dan ook wel weer.quote:Op dinsdag 30 november 2004 12:34 schreef Jumparound het volgende:
[..]
No worries.. misschien is het een zak of een klootzak... maar wel één zonder jou
Om één emotie gerust te stellen met zulke fictie, betekent dat andere emoties daaronder zullen lijden en je misschien niet meer kunnen bijstaan in een positieve ontwikkeling, omdat je teveel in een fantasiewereldje gaat leven, waarin uiteindelijk alles toch gaat zoals je het had willen hebben.
Het heeft helemaal geen zin om je aandacht te blijven richten op de ander, als de ander je niet moet. Ik geloof ook echt dat, zodra blijkt dat iemand jou niet wil zoals jij die ander wilt, het vanaf dat moment niet meer gaat om die ander, maar om jou. Het heeft niks met liefde te maken, alleen maar met projectie (hoe je het het liefste zou willen zien) en waarschijnlijk het niet hebben geleerd hoe je je verlies waardig moet dragen. Allemaal dingen waar je de ander niet eens echt voor nodig hebt.
Misschien heeft het ook wel te maken met dat het voor een vrouw moeilijk te accepteren is dat ze, ook al doet ze seksueel of buiten de seks om alles om de betreffende man te plezieren, ze toch niet geliefkoosd wordt vanwege de persoon die ze werkelijk is. Dat is keihard, maar onomkeerbaar.
Verlies blijft het toch. Je kunt het echter altijd leren dragen.
Of stilstaan, uiteraard.
Ik denk juist dat het wèl met liefde te maken heeft, met onbeantwoorde liefde. Met meer liefde dan je wensen zou, omdat je zonder die liefde zoveel minder kwetsbaar zou zijn. Het heeft te maken met die kwetsbaarheid en de lompheid waarmee de ander daar overheen walst.quote:Op dinsdag 30 november 2004 21:35 schreef Bombie het volgende:
[..]
Het heeft helemaal geen zin om je aandacht te blijven richten op de ander, als de ander je niet moet. Ik geloof ook echt dat, zodra blijkt dat iemand jou niet wil zoals jij die ander wilt, het vanaf dat moment niet meer gaat om die ander, maar om jou. Het heeft niks met liefde te maken, alleen maar met projectie (hoe je het het liefste zou willen zien) en waarschijnlijk het niet hebben geleerd hoe je je verlies waardig moet dragen. Allemaal dingen waar je de ander niet eens echt voor nodig hebt.
Misschien heeft het ook wel te maken met dat het voor een vrouw moeilijk te accepteren is dat ze, ook al doet ze seksueel of buiten de seks om alles om de betreffende man te plezieren, ze toch niet geliefkoosd wordt vanwege de persoon die ze werkelijk is. Dat is keihard, maar onomkeerbaar.
Verlies blijft het toch. Je kunt het echter altijd leren dragen.
Of stilstaan, uiteraard.
Ik heb wel geleerd hoe ik mijn verlies waardig moet dragen, feit is alleen dat de ander mij op een onhandige manier verloren heeft gemaakt. Dat is even wennen, en ik moet mijn verdriet opnieuw een plekje geven op de stapel andere verdietjes... En dan wordt die projectie ook anders. Wat betreft die projectie denk ik wel dat je gelijk hebt, al heb ik de afgelopen tijd krampachtig geprobeerd mij nergens op te fixeren. Achteraf is die fixatie en projectie een makkelijk hulpmiddel bij het verdriet.
En ja, ik voel me gekwetst, omdat ik niet werd geliefkoosd om mij. Dat is toch logisch, dat je zelfvertrouwen een deuk krijgt als dat na de zoveelste keer wéér het geval blijkt?
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Maar waarom nou dat geanaliseer? Zo doet het toch veel meer pijn....
"het zal wel aan mij liggen" nee, goeie insteek
Ik snap ook wel dat het niet goed is voor je ego. Maar het _hoeft_ toch niet jou fout te zijn?
Die gozer _kan_ toch een eikel zijn? iemand kan het toch fout hebben, of een fout maken?
imho (en ik bedoel het niet personelijk) vind ik bovenstaande posts erg ver gaan met hoe ver er door word gefilosofeerd. Is dat nou nodig?
"het zal wel aan mij liggen" nee, goeie insteek
Ik snap ook wel dat het niet goed is voor je ego. Maar het _hoeft_ toch niet jou fout te zijn?
Die gozer _kan_ toch een eikel zijn? iemand kan het toch fout hebben, of een fout maken?
imho (en ik bedoel het niet personelijk) vind ik bovenstaande posts erg ver gaan met hoe ver er door word gefilosofeerd. Is dat nou nodig?
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Omdat een liefde niet werkt hoeft iemand toch ook niet per definitie een eikel te zijn?
Hoe de persoon er evt. mee omgaat is een ander verhaal, maar 'je kan liefde niet dwingen' gaat nog steeds op.
En dat ge-analyseer kan ik me goed voorstellen hoor. Zeker als jij het gevoel hebt dat iemand echt-echt-echt perfect voor je is, dan is het heel moeilijk te vatten dat de ander denkt dat dat niet zo is. En dan kan ik me goed voorstellen dat je, hoe onterecht ook misschien, toch bij jezelf gaat kijken of jij niet iets fout gedaan hebt.
En als je al meerdere keren een relatie hebt gehad die niet werkt, tsja, ook dan ga je je echt wel af vragen of het dan toch niet aan jou ligt. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Ook al is het hier waarschijnlijk ook onterecht en ben je de echte juiste nog niet tegengekomen. Je gaat je toch afvragen waarom al die anderen wel en jij niet.
Hoe de persoon er evt. mee omgaat is een ander verhaal, maar 'je kan liefde niet dwingen' gaat nog steeds op.
En dat ge-analyseer kan ik me goed voorstellen hoor. Zeker als jij het gevoel hebt dat iemand echt-echt-echt perfect voor je is, dan is het heel moeilijk te vatten dat de ander denkt dat dat niet zo is. En dan kan ik me goed voorstellen dat je, hoe onterecht ook misschien, toch bij jezelf gaat kijken of jij niet iets fout gedaan hebt.
En als je al meerdere keren een relatie hebt gehad die niet werkt, tsja, ook dan ga je je echt wel af vragen of het dan toch niet aan jou ligt. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Ook al is het hier waarschijnlijk ook onterecht en ben je de echte juiste nog niet tegengekomen. Je gaat je toch afvragen waarom al die anderen wel en jij niet.
***
.
[ Bericht 98% gewijzigd door Jumparound op 01-12-2004 11:33:16 ]
[ Bericht 98% gewijzigd door Jumparound op 01-12-2004 11:33:16 ]
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Tsja, als liefde op ratio gebouwd was zou dit topic in zijn geheel niet nodig geweest zijn toch?quote:Op woensdag 1 december 2004 11:27 schreef Jumparound het volgende:
Maar als je denkt dat iemand perfect voor je is, waarom hou je er dan geen rekening mee dat het andersom niet zo hoeft te zijn?
Je hart en je gevoel kunnen je heel lang voor de gek houden. Zelfs als je hoofd zegt dat je verder moet of dat het toch niks wordt of... of... of...
***
Klopt, ik dacht dat ik eerder was met mn edit
Ach ja, liefde...
Ach ja, liefde...
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Te laat!quote:Op woensdag 1 december 2004 11:37 schreef Jumparound het volgende:
Klopt, ik dacht dat ik eerder was met mn edit
Ach ja, liefde...
***
Ik heb er weer eens moeite mee.... telkens wanneer ik bijna denk dat ik gelukkig kan zijn zonder haar, dan begint alles weer van voren af aan. Elke vrouw die ik een beetje interessant vindt vergelijk ik met haar en denk dan.... hier wil ik geen genoegen mee nemen. En zo kom ik er nooit achter hoe interessant die vrouwen werkelijk zijn. Ik ben bang dat ik dan gelijk met die persoon ga eindigen. Op deze manier heb ik al weer een lange tijd geen vrouw gehad, terwijl ik er eigenlijk zo'n behoefte aan heb.
[ Bericht 2% gewijzigd door Tarot op 02-12-2004 13:36:27 ]
[ Bericht 2% gewijzigd door Tarot op 02-12-2004 13:36:27 ]
Doe eens wild ....
Vorige week kreeg ik via via te horen dat mijn ex haar baan heeft opgezegd en een jaar gaat reizen, samen met haar nieuwe (nou ja....nieuw na bijna 2 jaar ) vriend. Verder hoorde ik dat haar opa overleden was (ik heb de beste man 9,5 jaar gekend ).
Hoewel ik er heilig van overtuigd was dat ik over haar heen was, heeft me dit toch een of andere megaklap gegeven. En waarom Ik zou het je echt niet kunnen vertelllen
Ze speelde zowiezo alweer enkele weken door mijn gedachten (en niet af en toe, maar best vaak). Het lijkt wel alsof ik een voorgevoel had . De laatste paar keer dat ik haar sprak zijn nogal rot verlopen (voorzichtig uitgedrukt) en het blijft maar door mijn hoofd malen eigenlijk .
Heel eerlijk gezegd denk ik niet meer dat ik haar mis, maar meer dat ik spijtgevoelens heb over de afsluiting en het abrupte wegzijn van onze vriendschap (voor zover je dit nog vriendschap kon noemen ) en dat ik daardoor het niet los kan laten.
Haar nogmaals opbellen / mailen is echter geen optie. Ze heeft duidelijk te kennen gegeven dat ze me nooit meer wil spreken. OK...da's iets wat ik zal moeten leren accepteren en berusting in moet vinden.
Wat erger is...doordat ik dit zo hoorde, in combinatie met het overlijden van Bernhard (hoe gek het ook moge klinken), heeft het me doen beseffen dat
a) ik dus blijkbaar de situatie nog niet geaccepteerd heb (iig niet voldoende om geen vervelende gevoelens over te houden)
b) het leven eigenlijk maar kort is en
c) ik eigenlijk helemaal niet tevreden ben over mijn leven
Iedereen vind me positief veranderd sinds mijn ex vertrok. Ik daarentegen ben een volkomen andere mening toegedaan. Ik heb het gevoel dat ik doelloos ronddwaal. Ik leef eigenlijk van dag tot dag, heb geen andere planning / visie dan voor volgende week (of misschien de week daarop). Ik moet afstuderen, maar kan slechts zelden echt de energie vinden om er iets aan te doen waardoor dat voor mijn gevoel volkomen de soep in loopt. Voor dingen die ik vroeger leuk vond om te doen, heb ik de laatste maanden ook weinig energie.
Ik heb een beetje het idee dat alles samenhangt met mijn ex, maar ik kan er geen grip op krijgen .
Kortom....ik voel me best klote en ik had ff zin om dat hier kwijt te raken. Het is helaas niet echt gelukt . Wel is het moeilijk om dit enigzins gestructureerd neer te zetten en nog heb ik het gevoel dat ik dingen vergeet
Hoewel ik er heilig van overtuigd was dat ik over haar heen was, heeft me dit toch een of andere megaklap gegeven. En waarom Ik zou het je echt niet kunnen vertelllen
Ze speelde zowiezo alweer enkele weken door mijn gedachten (en niet af en toe, maar best vaak). Het lijkt wel alsof ik een voorgevoel had . De laatste paar keer dat ik haar sprak zijn nogal rot verlopen (voorzichtig uitgedrukt) en het blijft maar door mijn hoofd malen eigenlijk .
Heel eerlijk gezegd denk ik niet meer dat ik haar mis, maar meer dat ik spijtgevoelens heb over de afsluiting en het abrupte wegzijn van onze vriendschap (voor zover je dit nog vriendschap kon noemen ) en dat ik daardoor het niet los kan laten.
Haar nogmaals opbellen / mailen is echter geen optie. Ze heeft duidelijk te kennen gegeven dat ze me nooit meer wil spreken. OK...da's iets wat ik zal moeten leren accepteren en berusting in moet vinden.
Wat erger is...doordat ik dit zo hoorde, in combinatie met het overlijden van Bernhard (hoe gek het ook moge klinken), heeft het me doen beseffen dat
a) ik dus blijkbaar de situatie nog niet geaccepteerd heb (iig niet voldoende om geen vervelende gevoelens over te houden)
b) het leven eigenlijk maar kort is en
c) ik eigenlijk helemaal niet tevreden ben over mijn leven
Iedereen vind me positief veranderd sinds mijn ex vertrok. Ik daarentegen ben een volkomen andere mening toegedaan. Ik heb het gevoel dat ik doelloos ronddwaal. Ik leef eigenlijk van dag tot dag, heb geen andere planning / visie dan voor volgende week (of misschien de week daarop). Ik moet afstuderen, maar kan slechts zelden echt de energie vinden om er iets aan te doen waardoor dat voor mijn gevoel volkomen de soep in loopt. Voor dingen die ik vroeger leuk vond om te doen, heb ik de laatste maanden ook weinig energie.
Ik heb een beetje het idee dat alles samenhangt met mijn ex, maar ik kan er geen grip op krijgen .
Kortom....ik voel me best klote en ik had ff zin om dat hier kwijt te raken. Het is helaas niet echt gelukt . Wel is het moeilijk om dit enigzins gestructureerd neer te zetten en nog heb ik het gevoel dat ik dingen vergeet
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op donderdag 2 december 2004 23:33 schreef PdeHoog het volgende:
verhaaltje
Lieve PdeHoog...
Ik kan er niet zo heel veel over zeggen, maar het is heel herkenbaar allemaal. Zelfs nu ik iemand heb leren kennen die de moeite waard lijkt te zijn, blijven ook deze dingen door mijn hoofd spoken. Dingen zijn niet eenvoudig en het maakt in feite niet echt uit of je alleen bent of met iemand anders. Ik blijf ook met dezelfde soort gevoelens en vraagstukken.
Sommige dingen kun je niet veranderen, hoe graag je ook zou willen. Wat denk ik het belangrijkste is (en daar hebben we het vaker over gehad ) is dat je in elk geval tevreden zou moeten zijn met jezelf. Het is niet erg als je je niet de gelukigste mens van de wereld voelt, maar je bent wel verantwoordelijk voor je eigen gevoel van behagen of onbehagen. Als je je niet gelukkig voelt, zorg dan dat je in elk geval tevreden bent, dat stukje is dan ook weer gewonnen en kun je weer een beetje 'trots' op jezelf zijn.
En verder zou ik zeggen: leef je leven,word wie je bent!
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
quote:Op donderdag 2 december 2004 23:33 schreef PdeHoog het volgende:
Ik heb een beetje het idee dat alles samenhangt met mijn ex, maar ik kan er geen grip op krijgen .
Je bent niet de enige....
Hoi P.!
Zie dit nu pas, na de kick van Blinky's reply.
Ik snap sommige dingen van je verhaal heel goed. En zoals Blinky zegt, je 'moet' leren tevreden te worden met wie je bent en wat je hebt.
Wat ik van je weet, je bent best vaak met allelei leuk dingen bezig, nieuwe hulpstukken voor je foto's etc. etc. Dat vind ik op zich al wel een hele goede stap hoor. Je zit niet lijdzaam thuis te wachten tot het eens wat beter gaat. Je zoekt nieuwe dingen, je gaat eruit, je bent ook niet echt op je mondje gevallen en alles.
Maar waarom voel je je dan toch zo klote hè.
Ik weet dat je ex absoluut geen contact meer wil, maar misschien kan het jou wel heel erg helpen als je nog één keer op papier zet wat je voelt mbt tot hoe het geeindigd is. Als je dat nou naar haar opstuurt kan dat voor jou wel eens de 'closure' betekenen. Zelfs al zou zij daar niet op reageren, je hebt nog wel 1 keer jouw verhaal kunnen doen en aan haar laten weten. Mss is het gevoel dan iets minder onbevredigd.
Geen idee of dit wat is hoor, ik zit ook maar wat te bedenken.
Ja, wat wil ik hier nou eigenlijk mee zeggen?
Gewoon, dat ik je wel een klein beetje snap en het iig klote vind dat je je zo rot voelt.
Kus
Zie dit nu pas, na de kick van Blinky's reply.
Ik snap sommige dingen van je verhaal heel goed. En zoals Blinky zegt, je 'moet' leren tevreden te worden met wie je bent en wat je hebt.
Wat ik van je weet, je bent best vaak met allelei leuk dingen bezig, nieuwe hulpstukken voor je foto's etc. etc. Dat vind ik op zich al wel een hele goede stap hoor. Je zit niet lijdzaam thuis te wachten tot het eens wat beter gaat. Je zoekt nieuwe dingen, je gaat eruit, je bent ook niet echt op je mondje gevallen en alles.
Maar waarom voel je je dan toch zo klote hè.
Ik weet dat je ex absoluut geen contact meer wil, maar misschien kan het jou wel heel erg helpen als je nog één keer op papier zet wat je voelt mbt tot hoe het geeindigd is. Als je dat nou naar haar opstuurt kan dat voor jou wel eens de 'closure' betekenen. Zelfs al zou zij daar niet op reageren, je hebt nog wel 1 keer jouw verhaal kunnen doen en aan haar laten weten. Mss is het gevoel dan iets minder onbevredigd.
Geen idee of dit wat is hoor, ik zit ook maar wat te bedenken.
Ja, wat wil ik hier nou eigenlijk mee zeggen?
Gewoon, dat ik je wel een klein beetje snap en het iig klote vind dat je je zo rot voelt.
Kus
***
Blinky
Brighteyes
Da's nou ook precies het stuk waar ik NU voor de verandering eens GEEN moeite mee heb
Ik weet het: ik ben hardleers .
Dat zijn nou vluchttechnieken . Ik weet dat ik vooruit moet, ik doe ook wel wat, maar toch.....toch heb ik het geval dat ik stil blijf staan.
Mijn ex heeft in de 2,5 jaar tijd dat we uit elkaar zijn ge-para-pent, gedoken, een nieuwe vriend opgeduikeld en heeft nu dus GEWOON haar baan opgezegd om met diezelfde vriend een wereldreis te gaan maken. Nu wil ik niet zeggen dat ik dat ook zou willen doen. Ik ben daarvoor te schijterig (om het maar even zo te zeggen) en teveel gehecht aan mijn omgeving. Daarnaast ken ik nog wat mensen die inmiddels een of meerdere vriend(inne)tjes gehad hebben.
Waar het mij hier om gaat, is dat ze het DURVEN! Ze durven een risico te nemen. Ik niet. Ik bedoel...het grootste risico wat ik tot op heden heb genomen is om in mijn eentje naar Londen te gaan dit jaar. Dat kun je ook niet echt een risico noemen he was wel gaaf
Ik geef toe...dit heeft niets meer te maken met het loslaten van mijn ex, maar misschien toch ook wel weer alles. Ik weet het niet . Misschien ben ik te voorzichtig!
Eigenlijk wil ik dat het contact weer het oude wordt (maar dan zonder relatie). Dat mis ik nog het meeste. Dat gaat niet gebeuren en daarom is het denk ik ook zinloos om een dergelijke poging te ondernemen.
Dank je wel
Brighteyes
quote:Op vrijdag 3 december 2004 11:02 schreef Blinky het volgende:
[...]
Dingen zijn niet eenvoudig en het maakt in feite niet echt uit of je alleen bent of met iemand anders. Ik blijf ook met dezelfde soort gevoelens en vraagstukken.
Da's nou ook precies het stuk waar ik NU voor de verandering eens GEEN moeite mee heb
quote:
Wat denk ik het belangrijkste is (en daar hebben we het vaker over gehad ) is dat je in elk geval tevreden zou moeten zijn met jezelf. Het is niet erg als je je niet de gelukigste mens van de wereld voelt, maar je bent wel verantwoordelijk voor je eigen gevoel van behagen of onbehagen. Als je je niet gelukkig voelt, zorg dan dat je in elk geval tevreden bent, dat stukje is dan ook weer gewonnen en kun je weer een beetje 'trots' op jezelf zijn.
Ik weet het: ik ben hardleers .
quote:Op vrijdag 3 december 2004 11:14 schreef Brighteyes het volgende:
Hoi P.!
Zie dit nu pas, na de kick van Blinky's reply.
[...]je bent best vaak met allelei leuk dingen bezig, nieuwe hulpstukken voor je foto's etc. etc. Dat vind ik op zich al wel een hele goede stap hoor. Je zit niet lijdzaam thuis te wachten tot het eens wat beter gaat. Je zoekt nieuwe dingen, je gaat eruit, je bent ook niet echt op je mondje gevallen en alles.
Dat zijn nou vluchttechnieken . Ik weet dat ik vooruit moet, ik doe ook wel wat, maar toch.....toch heb ik het geval dat ik stil blijf staan.
Mijn ex heeft in de 2,5 jaar tijd dat we uit elkaar zijn ge-para-pent, gedoken, een nieuwe vriend opgeduikeld en heeft nu dus GEWOON haar baan opgezegd om met diezelfde vriend een wereldreis te gaan maken. Nu wil ik niet zeggen dat ik dat ook zou willen doen. Ik ben daarvoor te schijterig (om het maar even zo te zeggen) en teveel gehecht aan mijn omgeving. Daarnaast ken ik nog wat mensen die inmiddels een of meerdere vriend(inne)tjes gehad hebben.
Waar het mij hier om gaat, is dat ze het DURVEN! Ze durven een risico te nemen. Ik niet. Ik bedoel...het grootste risico wat ik tot op heden heb genomen is om in mijn eentje naar Londen te gaan dit jaar. Dat kun je ook niet echt een risico noemen he was wel gaaf
Ik geef toe...dit heeft niets meer te maken met het loslaten van mijn ex, maar misschien toch ook wel weer alles. Ik weet het niet . Misschien ben ik te voorzichtig!
quote:
Maar waarom voel je je dan toch zo klote hè.
Ik weet dat je ex absoluut geen contact meer wil, maar misschien kan het jou wel heel erg helpen als je nog één keer op papier zet wat je voelt mbt tot hoe het geeindigd is.
Eigenlijk wil ik dat het contact weer het oude wordt (maar dan zonder relatie). Dat mis ik nog het meeste. Dat gaat niet gebeuren en daarom is het denk ik ook zinloos om een dergelijke poging te ondernemen.
quote:
Ja, wat wil ik hier nou eigenlijk mee zeggen?
Gewoon, dat ik je wel een klein beetje snap en het iig klote vind dat je je zo rot voelt.
Dank je wel
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op vrijdag 3 december 2004 14:14] schreef PdeHoog het volgende:
Waar het mij hier om gaat, is dat ze het DURVEN! Ze durven een risico te nemen. Ik niet. Ik bedoel...het grootste risico wat ik tot op heden heb genomen is om in mijn eentje naar Londen te gaan dit jaar. Dat kun je ook niet echt een risico noemen he was wel gaaf
Dan ben je verder dan ik. Het grootste risico wat ik heb genomen is tot twee keer toe ontslag indienen en dat was noodgedwongen. Ik zou niet zomaar in mijn eentje naar een wildvreemde stad durven. In het afgelopen voorjaar wilde ik wel, maar heb ik op het laatste moment iemand meegevraagd.
En je zegt het zelf al: het was GAAF. Waarom zou je dan niet meer van die dingen ondernemen? Het is misschien niet echt risico, maar je groeit zo in je zelfvertrouwen als je weet dat je echt op jezelf kunt rekenen met dit soort dingen! Zover moet ik nog komen!
Je bent op de goede weg, alleen je bent er nog niet... dat is ook het uitdagende van het leven. Over een paar jaar kijk je terug en kun je zo aanwijzen wanneer je bent gegeroeid.
Hou de tendens vast!
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
quote:Op vrijdag 3 december 2004 14:14 schreef PdeHoog het volgende:
Mijn ex heeft in de 2,5 jaar tijd dat we uit elkaar zijn ge-para-pent, gedoken, een nieuwe vriend opgeduikeld en heeft nu dus GEWOON haar baan opgezegd om met diezelfde vriend een wereldreis te gaan maken. Nu wil ik niet zeggen dat ik dat ook zou willen doen. Ik ben daarvoor te schijterig (om het maar even zo te zeggen) en teveel gehecht aan mijn omgeving. Daarnaast ken ik nog wat mensen die inmiddels een of meerdere vriend(inne)tjes gehad hebben.
Waar het mij hier om gaat, is dat ze het DURVEN! Ze durven een risico te nemen. Ik niet. Ik bedoel...het grootste risico wat ik tot op heden heb genomen is om in mijn eentje naar Londen te gaan dit jaar. Dat kun je ook niet echt een risico noemen he was wel gaaf
[schop onder kont post]
Peter, ik wilde het eerder niet zeggen omdat ik het zo onaardig vind klinken, maar waarom blijf je nog steeds zo kijken naar wat zij doet!
Waarom meet je jouw leven af aan de dingen die zij nu doet? Laat haar gaan! Als zij in een een sloot vol stront zou springen, zou jij dat dan ook willen?
Kijk dan liever naar mensen die in dezelfe situatie zitten als jij. Singles dus, en dan niet mensen die al jaren lang single zijn, want die zijn al 10 stappen verder dan jij vaak, maar mensen zoals jij en ik.
En over durven, zij doet dit dus wel SAMEN met iemand... dan is de stap altijd makkelijker.
In je eentje naar London... Het is wel rete-stoer van je!
Ik denk idd dat een deel van de dingen die je hier verteld niet meer helemaal te maken hebben met loslaten, maar ook heel veel nog wel. Je kijkt voor mijn gevoel nog veel te veel opzij naar wat zij doet. En dan kijk je weer naar jezelf en denkt 'zij doet veel leukere dingen dan ik'. Nou en!
Kijk nou eens naar jezelf! Laat haar gaan! Het is 2 jaar geleden, zij is verder gegaan. Het wordt hoog tijd dat jij dat ook gaat doen. Want hier ben je tot dusver niet heel veel mee op geschoten, of wel?
En ja, makkelijker gezegd dan gedaan. Maar doe het maar eens! Dan zal je zien dat je zelfbeeld ook positiever wordt. Je was toch ook trots na die Londen-trip? Zoek dat dan eens vaker op!
Sorry, dit is mss niet allemaal even aardig, maar je weet het... zachte heelmeesters...
***
Volgens mij heb ik gewoon wat schoppen onder m'n kont nodig af en toe. Er zijn van die momenten dat ik het gewoon ff niet meer weet af en toe . Dit is er eentje van.
Ik heb eigenlijk ook geen flauw idee waarom ik niet tevreden ben. Ik heb alles wat ik nodig heb (in materiele zin), ik heb lieve / leuke vrienden etc. etc. en toch heerst er een gevoel van onrust.
Ik heb eigenlijk ook geen flauw idee waarom ik niet tevreden ben. Ik heb alles wat ik nodig heb (in materiele zin), ik heb lieve / leuke vrienden etc. etc. en toch heerst er een gevoel van onrust.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
BE, je postte wat ik dacht . Ik geloof niet dat de cache-functie hier op kantoor lekker werkt
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:
Zo hoog kom je toch niet volgens mij
quote:
Ik denk idd dat een deel van de dingen die je hier verteld niet meer helemaal te maken hebben met loslaten, maar ook heel veel nog wel. Je kijkt voor mijn gevoel nog veel te veel opzij naar wat zij doet. En dan kijk je weer naar jezelf en denkt 'zij doet veel leukere dingen dan ik'. Nou en!
Kijk nou eens naar jezelf! Laat haar gaan! Het is 2 jaar geleden, zij is verder gegaan. Het wordt hoog tijd dat jij dat ook gaat doen. Want hier ben je tot dusver niet heel veel mee op geschoten, of wel?
Ik weet het ook wel . Ik moet me eigenlijk op mezelf focussen, m'n eigen weg volgen, doen wat ik belangrijk vind etc. Op de een of andere manier wil dat er maar niet uitkomen . Ik trek me teveel aan van wat anderen vinden.
quote:
Sorry, dit is mss niet allemaal even aardig, maar je weet het... zachte heelmeesters...
het is dat ze hier geen hug-smilie hebben, maar anders.... . Geldt natuurlijk ook voor Blinky
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op vrijdag 3 december 2004 14:51 schreef Brighteyes het volgende:
[..] En over durven, zij doet dit dus wel SAMEN met iemand... dan is de stap altijd makkelijker.
In je eentje naar London... Het is wel rete-stoer van je!
Ik herken de redenering van Peter bij mezelf, en het zou een heel fijn argument zijn om tevreden met jezelf te kunnen zijn.... ware het niet dat ZIJ toch wel iemand heeft kunnen vinden om dat mee te doen. Je kunt wel zeggen dat het knapper is, als je het in je eentje doet.... maar je doet in principe álles in je eentje, ook het zoeken van een partner doe je alleen.
Ik vind het overigens makkelijker om alleen op reis te gaan, dan samen... Bij een drastische levensverandering is het wel makkelijker om iemand (familie of een partner) te hebben die je steunt.
Doe eens wild ....
quote:Op vrijdag 3 december 2004 15:03 schreef PdeHoog het volgende:
BE, je postte wat ik dacht . Ik geloof niet dat de cache-functie hier op kantoor lekker werkt
Ik had jouw reactie net nog wel gezien en vond het al zo raar omdat hij welk linkte aan mijn post maar toch ook weer niet echt!
Oh... en zo hoog kom ik trouwens best hoor!
***
quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:03 schreef Tarot het volgende:
[..]
Ik herken de redenering van Peter bij mezelf, en het zou een heel fijn argument zijn om tevreden met jezelf te kunnen zijn.... ware het niet dat ZIJ toch wel iemand heeft kunnen vinden om dat mee te doen. Je kunt wel zeggen dat het knapper is, als je het in je eentje doet.... maar je doet in principe álles in je eentje, ook het zoeken van een partner doe je alleen.
Ik vind het overigens makkelijker om alleen op reis te gaan, dan samen... Bij een drastische levensverandering is het wel makkelijker om iemand (familie of een partner) te hebben die je steunt.
Best wel grappig om dit soort dingen te lezen, want ik heb dat dus helemaal niet. Mijn ex heeft nu al 2 keer een ander 'relatietje' gehad tussendoor enzo, en toch heb ik nooit het gevoel gehad van 'hij wel en ik niet'.
Maar goed, ook dat kan weer te maken hebben met de manier waarop enzo.
Maar ja, er zijn zoveel mensen die wel iemand vinden, en dat zie ik wel, en dan denk ik ook wel eens van 'wanneer komt mijn beurt nou eens?', maar dat heb ik dus niet specifiek met mijn ex.
***
quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:21 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar ja, er zijn zoveel mensen die wel iemand vinden, en dat zie ik wel, en dan denk ik ook wel eens van 'wanneer komt mijn beurt nou eens?', maar dat heb ik dus niet specifiek met mijn ex.
Dat heb ik dus ook . Ik kijk wel rond uiteraard hoop knappe vrouwen in Londen , maar over het algemeen ben ik over dat soort gedachten tegenwoordig weer snel heen
, maar over het algemeen ben ik over dat soort gedachten tegenwoordig weer snel heen 
De eerste veldslag is dus al gewonnen. Nu de oorlog nog
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:21 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Best wel grappig om dit soort dingen te lezen, want ik heb dat dus helemaal niet. Mijn ex heeft nu al 2 keer een ander 'relatietje' gehad tussendoor enzo, en toch heb ik nooit het gevoel gehad van 'hij wel en ik niet'.
Maar goed, ook dat kan weer te maken hebben met de manier waarop enzo.
Maar ja, er zijn zoveel mensen die wel iemand vinden, en dat zie ik wel, en dan denk ik ook wel eens van 'wanneer komt mijn beurt nou eens?', maar dat heb ik dus niet specifiek met mijn ex.
Ik heb dat gevoel dus wel net als p.dehoog.
En misschien kotm dat wel zoals je zelf al aangeeft door de situatie.
We waren bezig met een koophuis en nu na 8 maanden hoor ik dat ze met een ander een huis gaat komen.
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:21 schreef Brighteyes het volgende:
[..] Mijn ex heeft nu al 2 keer een ander 'relatietje' gehad tussendoor enzo, en toch heb ik nooit het gevoel gehad van 'hij wel en ik niet'. Maar goed, ook dat kan weer te maken hebben met de manier waarop enzo.
Ik zou veel afleiden uit de vriend dat ze nu krijgt.... hij zal waarschijnlijk alles hebben dat ik miste. En als dat de eigenschappen zijn die ikzelf ook heel sterk ambieer, dan zou ik het hartstikke rot vinden omdat ik juist van plan was om daar heel hard aan te werken!
Als ze een nieuwe vriend krijgt waar ik absoluut geen hoge pet van opheb, dan is dat voor mij een groter bewijs dat we niet bij elkaar horen.... maar ik denk haar goed genoeg te kennen dat ik weet wat ze wil. Jammer genoeg was (ben) ik niet stabiel genoeg om het haar te geven....
Uiteraard wil ik dat mijn ex gelukkig wordt, maar ik wil zelf de persoon zijn die daarbij hoort. Als er een manier is om dat voor elkaar te krijgen..... dan zou ik daar ALLES voor over hebben.
Doe eens wild ....
quote:Op vrijdag 3 december 2004 17:17 schreef Tarot het volgende:
Uiteraard wil ik dat mijn ex gelukkig wordt, maar ik wil zelf de persoon zijn die daarbij hoort. Als er een manier is om dat voor elkaar te krijgen..... dan zou ik daar ALLES voor over hebben.
Dat gevoel heb ik ook heel sterk. Belangrijkste is voor mij nog steeds dat zij gelukkig is en dat lijken niet veel mensen te snappen.
Hee mensen... grappig, las net wat oude topics van een half jaar terug toen ik ook in dit topic zat en zie nu nog wat zelfde namen staan... hoe gaat ie???
Ik heb nog steeds geen nieuwe vriendin, niet eens gezoend of watvoor intiems dan ook, hoewel ik dat langzamerhand wel steeds liever zou willen, mja... mijn ex heeft inmiddels alweer meer dan een half jaar verkering (jah kwam er later achter dat ze vlak nadat het uit was al een nieuwe vriend had, dacht toen, ach is vast niks... wel dus, op dit moment zijn ze samen op vakantie)... herinner onze vakantie nog als gisteren... maar goed...
Iedereen heel veel sterkte, het slijt met de tijd, jah dat heb je 1000x gehoord, maar echt weg is het nog lang niet... (na 8 maanden)
Ik heb nog steeds geen nieuwe vriendin, niet eens gezoend of watvoor intiems dan ook, hoewel ik dat langzamerhand wel steeds liever zou willen, mja... mijn ex heeft inmiddels alweer meer dan een half jaar verkering (jah kwam er later achter dat ze vlak nadat het uit was al een nieuwe vriend had, dacht toen, ach is vast niks... wel dus, op dit moment zijn ze samen op vakantie)... herinner onze vakantie nog als gisteren... maar goed...
Iedereen heel veel sterkte, het slijt met de tijd, jah dat heb je 1000x gehoord, maar echt weg is het nog lang niet... (na 8 maanden)
lang geleden dat ik hier nog wat postte... (en idd nog regelmatig dezelde users die hier aanwezig blijven)
Het was vorige week precies een jaar geleden dat ze er een eind aan maakte. Die dag was pijnlijk maar over het algemeen gaat het al een heel stuk beter met me. Heb al een aantal nieuwe vrienden gemaakt en dergelijke.
Nu is het probleem dat ik een drang heb om weg te gaan, ik kan namelijk niet thuis blijven ALLEEN. Zelf al ben ik moe of het ik niets te doen, ik doe nog liever iets lulligs dan thuis alleen voor de buis te hange. Dat lukt me wel aardig, maar is vermoeiend en kost een vermogen.
Ik denk sinds kort ook vaker aan mijn ex. Ik heb al bijna 11 maanden niets meer gehoord van haar, laat staan gezien maar goed. De voorbije dagen had ik echt zin om haar eens een mail te sturen, kwestie van eens te horen waar ze zich mee bezig houdt. Ze is ondertussen afgestudeerd, en ik weet niet eens wat voor werk ze heeft,... Sommige van mijn vrienden zeggen dat ik het niet moet doen, dat ik dan de wonden ga heropenen en dat het voornamelijk is omdat het net een jaar uit is.
ANderen daarentegen vinden ook dat ik na zoveel maanden wel best een contact kan nemen met haar. Misschien kunnen we vrienden worden, misschien ook niet maar hun theorie is dat er maar 1 manier is om op te merken of het kan, namelijk MAILEN
Wat denken jullie?
Het was vorige week precies een jaar geleden dat ze er een eind aan maakte. Die dag was pijnlijk maar over het algemeen gaat het al een heel stuk beter met me. Heb al een aantal nieuwe vrienden gemaakt en dergelijke.
Nu is het probleem dat ik een drang heb om weg te gaan, ik kan namelijk niet thuis blijven ALLEEN. Zelf al ben ik moe of het ik niets te doen, ik doe nog liever iets lulligs dan thuis alleen voor de buis te hange. Dat lukt me wel aardig, maar is vermoeiend en kost een vermogen.
Ik denk sinds kort ook vaker aan mijn ex. Ik heb al bijna 11 maanden niets meer gehoord van haar, laat staan gezien maar goed. De voorbije dagen had ik echt zin om haar eens een mail te sturen, kwestie van eens te horen waar ze zich mee bezig houdt. Ze is ondertussen afgestudeerd, en ik weet niet eens wat voor werk ze heeft,... Sommige van mijn vrienden zeggen dat ik het niet moet doen, dat ik dan de wonden ga heropenen en dat het voornamelijk is omdat het net een jaar uit is.
ANderen daarentegen vinden ook dat ik na zoveel maanden wel best een contact kan nemen met haar. Misschien kunnen we vrienden worden, misschien ook niet maar hun theorie is dat er maar 1 manier is om op te merken of het kan, namelijk MAILEN
Wat denken jullie?
Nobody deserves your tears, those who actually do will never make you cry!!!
Wie niet waagt, die niet wint.....
Maar hou er wel rekening mee dat ze wel eens negatief zou kunnen reageren!
Maar hou er wel rekening mee dat ze wel eens negatief zou kunnen reageren!
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Zitten in hetzelfde schuitje (echt om te lachen is het natuurlijk niet)quote:Op zaterdag 4 december 2004 03:49 schreef jd1982 het volgende:
Hee mensen... grappig, las net wat oude topics van een half jaar terug toen ik ook in dit topic zat en zie nu nog wat zelfde namen staan... hoe gaat ie???
Ik heb nog steeds geen nieuwe vriendin, niet eens gezoend of watvoor intiems dan ook, hoewel ik dat langzamerhand wel steeds liever zou willen, mja... mijn ex heeft inmiddels alweer meer dan een half jaar verkering (jah kwam er later achter dat ze vlak nadat het uit was al een nieuwe vriend had, dacht toen, ach is vast niks... wel dus, op dit moment zijn ze samen op vakantie)... herinner onze vakantie nog als gisteren... maar goed...
Iedereen heel veel sterkte, het slijt met de tijd, jah dat heb je 1000x gehoord, maar echt weg is het nog lang niet... (na 8 maanden)
Ik ben er na 8 maanden ook nog niet overheen, je bent niet de enige
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
Idd wat P. zegt. Sommige mensen zitten niet op een vriendschap te wachten...quote:Op zaterdag 4 december 2004 17:11 schreef PdeHoog het volgende:
Wie niet waagt, die niet wint.....
Maar hou er wel rekening mee dat ze wel eens negatief zou kunnen reageren!
***
Inderdaag Alkoholic63, jouw naam kwam me erg bekend voor en dat van Bulls-Ass is ook erg bekend hier, MOET elke avond als er iets te doen is ook uitgaan, want thuis zitten is voor mij echt niks meer, terwijl ik vroeger uren opgesloten op me kamer bezig kon zijn met websites maken, computerprogramma's, tekenen, weet ik veel wat...
misschien heb ik toch echt weer een meid nodig ofzo...
misschien heb ik toch echt weer een meid nodig ofzo...
Je mist hier wat noodzakelijke rust. Dit zijn nl. gewoon vluchtverschijnselen. Ik zou hier eens goed over nadenken en je bezinnen op wat je wilt. Het klinkt iig alsof je nog niet helemaal over je ex heen bent.quote:Op zaterdag 4 december 2004 22:15 schreef jd1982 het volgende:
Inderdaag Alkoholic63, jouw naam kwam me erg bekend voor en dat van Bulls-Ass is ook erg bekend hier, MOET elke avond als er iets te doen is ook uitgaan, want thuis zitten is voor mij echt niks meer, terwijl ik vroeger uren opgesloten op me kamer bezig kon zijn met websites maken, computerprogramma's, tekenen, weet ik veel wat...
Dit moet je eigenlijk zo snel mogelijk vergeten. Klinkt hard en vreemd, maar NIEMAND heeft iemand ECHT nodig. Ja, het is fijn als er iemand is met wie je dingen kunt doen, maar ook alleen zijn er zat dingen te doen hoor.quote:misschien heb ik toch echt weer een meid nodig ofzo...
En denk je dat, als je een vriendin hebt, je dan jezelf weer uren op kan sluiten? Denk het niet.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Wat zijn wij het weer roerend eensquote:Op zaterdag 4 december 2004 20:15 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Idd wat P. zegt. Sommige mensen zitten niet op een vriendschap te wachten...
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Even een wat lichtzinnige post tussen al dit zware gepraat hoor. Knappe vrouwen in Londen? dat viel mij erg tegen, heel Engeland eigenlijk, qua vrouwen dan. Kopenhagen, dat is veel beter.... Misschien een Fok!singles tour naar kopenhagen? Vorig jaar met 3 vrienden een weekend heen geweest en het was echt super. In mijn eentje zou ik ook zulke dingen niet doen, en nu heb ik er even de tijd niet voor... maar als ik afgestudeerd ben... dan mogen alle vrouwen in heel europa wel oppassen!quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:34 schreef PdeHoog het volgende:
Dat heb ik dus ook . Ik kijk wel rond uiteraard hoop knappe vrouwen in Londen , maar over het algemeen ben ik over dat soort gedachten tegenwoordig weer snel heen
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Nooit in de city geweest tegen 17.00 uurquote:Op zondag 5 december 2004 13:27 schreef nixxx het volgende:
[..]
Even een wat lichtzinnige post tussen al dit zware gepraat hoor. Knappe vrouwen in Londen? dat viel mij erg tegen, heel Engeland eigenlijk, qua vrouwen dan.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op zondag 5 december 2004 22:12 schreef Brighteyes het volgende:
* Brighteyes zucht maar weer eens even...
sorry BE. Ik bedoel.....ik ben ook maar een man die volwassen probeert te doen
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op zondag 5 december 2004 22:24 schreef PdeHoog het volgende:
[..]
sorry BE. Ik bedoel.....ik ben ook maar een man die volwassen probeert te doen
Dit was geen reactie op jou hoor.
Ik moest gewoon echt even zuchten...
***
* PdeHoog slaat arm om BE heenquote:Op zondag 5 december 2004 22:28 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Dit was geen reactie op jou hoor.
Ik moest gewoon echt even zuchten...
Dat je je maar weer snel beter mag voelen
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Gisteren was mijn ex op bezoek. Was erg gezellig, hoewel hij vrij snel al weer weg was. Hij vertelde over zijn vriendinnetje, met wie hij praktisch al samenwoonde, ik vertelde over mijn nieuwe vriendje. Hij vertelde zelfs dat hij vast wel zou gaan trouwen met haar.
AAAAARGHHH!!!! Het zou me niet moeten raken, omdat ik weet hoe veranderlijk hij is, maar hij is nu JUIST de dingen aan het doen waar hij 'vroeger' voor stond om ze niet te doen: relatie aangaan, samenwonen, iemand terugnemen als hij 'bedrogen' wordt. Waarom maken mensen principes als ze zich er toch niet aan kunnen houden? Ik snap dat niet. Toen ik hem op de man vroeg of hij gelukkig was, twijfelde hij en uiteindelijk zei hij ja.
Toen hij wegging heb ik een tijdje uit het raam staan kijken naar hem (hij zat in de auto maar reed nog niet weg omdat hij telefoon had) en ik kon hem niet meer voorstellen hoe hij naast mij heeft gelegen, hoe ik naar hem keer terwijl hij nog sliep, hoe we samen aan het poolen waren, hij is heel iemand anders geworden. Ik ken hem niet meer hoewel het nog steeds vertrouwd blijft om hem te zien. Het vertrouwelijke dat we hadden met praten is ook grotendeels weg, maar misschien dat dat aan mijn gevoel ligt. Nu ik dat heb kan ik denk ik ook makkelijker weg hier als ik zou willen verhuizen voor mijn baan. Dat is dan uiteindelijk wel positief.
AAAAARGHHH!!!! Het zou me niet moeten raken, omdat ik weet hoe veranderlijk hij is, maar hij is nu JUIST de dingen aan het doen waar hij 'vroeger' voor stond om ze niet te doen: relatie aangaan, samenwonen, iemand terugnemen als hij 'bedrogen' wordt. Waarom maken mensen principes als ze zich er toch niet aan kunnen houden? Ik snap dat niet. Toen ik hem op de man vroeg of hij gelukkig was, twijfelde hij en uiteindelijk zei hij ja.
Toen hij wegging heb ik een tijdje uit het raam staan kijken naar hem (hij zat in de auto maar reed nog niet weg omdat hij telefoon had) en ik kon hem niet meer voorstellen hoe hij naast mij heeft gelegen, hoe ik naar hem keer terwijl hij nog sliep, hoe we samen aan het poolen waren, hij is heel iemand anders geworden. Ik ken hem niet meer hoewel het nog steeds vertrouwd blijft om hem te zien. Het vertrouwelijke dat we hadden met praten is ook grotendeels weg, maar misschien dat dat aan mijn gevoel ligt. Nu ik dat heb kan ik denk ik ook makkelijker weg hier als ik zou willen verhuizen voor mijn baan. Dat is dan uiteindelijk wel positief.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Zucht, toch wel een fijn topic dit.
Ingewikkeld verhaal: Mijn vriendin maakte het drie maanden geleden uit, vrij plotseling. In die drie maanden heb ik d'r niet meer gezien, wel af en toe nog gesproken over MSN. Ik vertelde haar over m'n nieuwe kamer, zij wilde hem graag zien. Toen heb ik tussen neus en lippen door gezegd kom maar een keer eten, als ik er woon (en dat is pas in de kerstvakantie). Echter nu komt ze met de vraag of ik voor haar kaartjes voor een concert in Utrecht wilde kopen (ze woont zelf in Den Haag) en van het een kwam het ander en nu komt ze maandag bij me langs.
En ik weet eigenlijk niet of ik het wel leuk vind
Zij ziet ons volgens mij als goede vrienden. Haar liefde voor mij doofde over een paar maanden langzaam uit, dus dat is begrijpelijk. Voor mij was het anders. Een week voordat ze het uit maakte stond ik met haar te knuffelen en schoot er door m'n hoofd "bij jou blijf ik altijd". Het kwam dus heel erg abrubt voor me. Nu heb ik nog steeds een gevoel wat misschien het beste te beschrijven is als 'fantoompijn'. Ik moet mezelf nog regelmatig bijbrengen dat het echt over is, en dat het ook niet meer terug komt. Ik ben bang dat als ik d'r maandag zie, dat het allemaal weer bovenkomt. Zucht, ik kan het ook niet afbellen. Ik heb echt geen zin in de situatie... bluh
[ Bericht 3% gewijzigd door Sjoewe op 10-12-2004 16:14:26 ]
Ingewikkeld verhaal: Mijn vriendin maakte het drie maanden geleden uit, vrij plotseling. In die drie maanden heb ik d'r niet meer gezien, wel af en toe nog gesproken over MSN. Ik vertelde haar over m'n nieuwe kamer, zij wilde hem graag zien. Toen heb ik tussen neus en lippen door gezegd kom maar een keer eten, als ik er woon (en dat is pas in de kerstvakantie). Echter nu komt ze met de vraag of ik voor haar kaartjes voor een concert in Utrecht wilde kopen (ze woont zelf in Den Haag) en van het een kwam het ander en nu komt ze maandag bij me langs.
En ik weet eigenlijk niet of ik het wel leuk vind
Zij ziet ons volgens mij als goede vrienden. Haar liefde voor mij doofde over een paar maanden langzaam uit, dus dat is begrijpelijk. Voor mij was het anders. Een week voordat ze het uit maakte stond ik met haar te knuffelen en schoot er door m'n hoofd "bij jou blijf ik altijd". Het kwam dus heel erg abrubt voor me. Nu heb ik nog steeds een gevoel wat misschien het beste te beschrijven is als 'fantoompijn'. Ik moet mezelf nog regelmatig bijbrengen dat het echt over is, en dat het ook niet meer terug komt. Ik ben bang dat als ik d'r maandag zie, dat het allemaal weer bovenkomt. Zucht, ik kan het ook niet afbellen. Ik heb echt geen zin in de situatie... bluh
[ Bericht 3% gewijzigd door Sjoewe op 10-12-2004 16:14:26 ]
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Sjoewe! Afbellen kan prima hoor! Het gaat om jou he!
Als ik je verhaal zo lees denk ik dat je wel eens gelijk zou kunnen hebben, dat het jou heel veel pijn gaat doen, dat de hele reut weer boven komt. Het is aan jou om te zeggen dat je het niet trekt. Dan spant ze maar een ander voor haar karretje om die kaartjes te halen!
Als ik je verhaal zo lees denk ik dat je wel eens gelijk zou kunnen hebben, dat het jou heel veel pijn gaat doen, dat de hele reut weer boven komt. Het is aan jou om te zeggen dat je het niet trekt. Dan spant ze maar een ander voor haar karretje om die kaartjes te halen!
***
De kaartjes heb ik al Dus daar zit het een beetje op vast. Verder voel ik me ook de grootste schijnheil, want toen ze het vroeg hapte ik eigenlijk heel erg enthousiast. Zo enthousiast eigenlijk dat een uur later het bovenstaande door m'n kop begon te echo'en.
Ik denk dat ik haar inderdaad maar vertel hoe ik er over denk, ik heb inderdaad geen zin om opgezadeld te worden met haar verwachtingen.
Ik denk dat ik haar inderdaad maar vertel hoe ik er over denk, ik heb inderdaad geen zin om opgezadeld te worden met haar verwachtingen.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Ga ik d'r maar voorstellen denk ik. Dankjewel.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Hallo mede-fokkers,
Ik ben na 2 jaar weggeweest te zijn, onder een andere naam terug...
ik was hier even de topics aan het lezen en kennelijk ben ik dus zekerrrrrrrr niet alleen.
Ik zal ook even mijn verhaal doen...
Ik ben sinds afgelopen maandag na 5 jaar mijn vriendin kwijt, en het doet pijn, vreselijk pijn.
ik ben 5 jaar zielsgelukkig met haar geweest. Normaal gingen we op 1 januari samenwonen, huurcontract was getekend, alle spulletjes gekocht, maar het is voorbij.
Ze heeft een relatie met een ander, iemand van haar werk nota bene waar ze in januari mee gaat samen wonen. Mijn hele wereld stortte gewoon in. My life is crashin' before my eyes...
Ik ben 30, zij 24. Ik kende haar van toen ze 19 was en heb haar zien groeien van meisje naar vrouw. Ze heeft altijd problemen gehad, de eerste 2 jaren op school, en de laatste jaren met werk.
We hebben alle problemen steeds samen opgelost en nu ze bijna vast werk heeft, laat ze me gewoon zitten. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze 5 jaar opgeeft voor iemand die ze amper 1,5 maand kent. Begin november heeft ze voor de eerste keer met die kerel gekust. En ik wou het haar vergeven. Ik heb in november heel veel proberen te doen om onze relatie te redden. En ze heeft me wel 1000x gezegd dat ze voor mij koos, dat ze me nooit zou laten vallen, en vorige week maandag was het zover. Het is voorbij. Het doet vreselijk pijn...
Ik vrees dat ze een hele grote fout heeft gemaakt en dat ze binnenkort keihard met haar kop tegen de muur gaat lopen... Ach ik weet het niet. Ben radeloos, maar het gaat al een ietsie pietsie beter dan vorige week. Love hurts, Shit !
Ik ben na 2 jaar weggeweest te zijn, onder een andere naam terug...
ik was hier even de topics aan het lezen en kennelijk ben ik dus zekerrrrrrrr niet alleen.
Ik zal ook even mijn verhaal doen...
Ik ben sinds afgelopen maandag na 5 jaar mijn vriendin kwijt, en het doet pijn, vreselijk pijn.
ik ben 5 jaar zielsgelukkig met haar geweest. Normaal gingen we op 1 januari samenwonen, huurcontract was getekend, alle spulletjes gekocht, maar het is voorbij.
Ze heeft een relatie met een ander, iemand van haar werk nota bene waar ze in januari mee gaat samen wonen. Mijn hele wereld stortte gewoon in. My life is crashin' before my eyes...
Ik ben 30, zij 24. Ik kende haar van toen ze 19 was en heb haar zien groeien van meisje naar vrouw. Ze heeft altijd problemen gehad, de eerste 2 jaren op school, en de laatste jaren met werk.
We hebben alle problemen steeds samen opgelost en nu ze bijna vast werk heeft, laat ze me gewoon zitten. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze 5 jaar opgeeft voor iemand die ze amper 1,5 maand kent. Begin november heeft ze voor de eerste keer met die kerel gekust. En ik wou het haar vergeven. Ik heb in november heel veel proberen te doen om onze relatie te redden. En ze heeft me wel 1000x gezegd dat ze voor mij koos, dat ze me nooit zou laten vallen, en vorige week maandag was het zover. Het is voorbij. Het doet vreselijk pijn...
Ik vrees dat ze een hele grote fout heeft gemaakt en dat ze binnenkort keihard met haar kop tegen de muur gaat lopen... Ach ik weet het niet. Ben radeloos, maar het gaat al een ietsie pietsie beter dan vorige week. Love hurts, Shit !
Dat is erg klote...quote:Op vrijdag 10 december 2004 16:43 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Hallo mede-fokkers,
Ik ben na 2 jaar weggeweest te zijn, onder een andere naam terug...
ik was hier even de topics aan het lezen en kennelijk ben ik dus zekerrrrrrrr niet alleen.
Ik zal ook even mijn verhaal doen...
Ik ben sinds afgelopen maandag na 5 jaar mijn vriendin kwijt, en het doet pijn, vreselijk pijn.
ik ben 5 jaar zielsgelukkig met haar geweest. Normaal gingen we op 1 januari samenwonen, huurcontract was getekend, alle spulletjes gekocht, maar het is voorbij.
Ze heeft een relatie met een ander, iemand van haar werk nota bene waar ze in januari mee gaat samen wonen. Mijn hele wereld stortte gewoon in. My life is crashin' before my eyes...
Ik ben 30, zij 24. Ik kende haar van toen ze 19 was en heb haar zien groeien van meisje naar vrouw. Ze heeft altijd problemen gehad, de eerste 2 jaren op school, en de laatste jaren met werk.
We hebben alle problemen steeds samen opgelost en nu ze bijna vast werk heeft, laat ze me gewoon zitten. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze 5 jaar opgeeft voor iemand die ze amper 1,5 maand kent. Begin november heeft ze voor de eerste keer met die kerel gekust. En ik wou het haar vergeven. Ik heb in november heel veel proberen te doen om onze relatie te redden. En ze heeft me wel 1000x gezegd dat ze voor mij koos, dat ze me nooit zou laten vallen, en vorige week maandag was het zover. Het is voorbij. Het doet vreselijk pijn...
Ik vrees dat ze een hele grote fout heeft gemaakt en dat ze binnenkort keihard met haar kop tegen de muur gaat lopen... Ach ik weet het niet. Ben radeloos, maar het gaat al een ietsie pietsie beter dan vorige week. Love hurts, Shit !
Ik kan me heel goed voorstellen dat het heel erg pijn doet. Vijf jaar is zéker niet niks en het zal heel erg wennen worden voor je, helaas.
Wat ik een beetje proef in jouw verhaal is dat je het haar eventueel zou willen vergeven als ze blijkt dat ze een stomme fout heeft gemaakt. Misschien dat je je eerst moet afvragen of dat de beste keus is (als dat het geval zou zijn). Zij laat jou in de steek, ze weet wie- en wat ze achterlaat. Kennelijk acht zij zich er rijp genoeg voor om zo'n keuze te maken....
Ze heeft je m.i. een beetje aan het lijntje gehouden, als ze eerst al gaat staan zoenen met die ander en dan jou belooft het niet meer te doen om het uiteindelijk toch uit te maken. Ze is niet eerlijk tegen je geweest en hoe moeilijk het ook is voor te stellen, probeer het van een afstand te bekijken. Stel je voor dat het iemand anders overkomt... dan zou je waarschijnlijk inzien dat ze een spelletje speelde.
En hoe je het ook wendt of keert: zij kiest er nu voor om niet bij je te zijn, he tis háár keus.
Men zegt dat je voor elk jaar een maand verwerking nodig hebt (niet dat dat een standaard regel is... ) maar neem de tijd voor het verwerken.
Ik wens je veel sterkte.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Bedankt voor je steun.... Weet je, het feit dat ik het haar kan vergeven komt waarschijnlijk omdat ik nog zo verschrikkelijk van haar hou. Ik wou trouwens enkele jaren geleden al gaan samenwonen, maar toen ging het niet. Ze had constant problemen met werk en die problemen hebben we altijd samen opgelost. Ze was niet alleen m'n vriendin, maar ook m'n beste maatje, m'n alles. Tot voor kort wist ik alles over haar en nu niks meer, het doet vreselijk pijn...
Ik begrijp het niet dat ze 5 jaar zomaar weggooit voor iemand die ze amper iets meer dan een maand kent. Ik denk (vrees, hoop, weet niet...) dat het een bevlieging is, maar verliefdheid is geen houden van. Nog iets: haar ouders vertrekken in april definitief naar het buitenland, en ze heeft van haar kant niet zoveel vrienden. Ik denk dat ze binnenkort pas echt beseft wat ze heeft aangericht, maar dan is het misschien te laat. Ik ben nog nooit zo gekwetst in m'n leven...
Maar ik besef dat ik erdoor moet, maar het is zo hard. Als ik een cd'tje wil opzetten kom ik "onze" muziek tegen. Alles in mijn kamer heeft wel iets met haar te maken.
Ik zal er wel overheen komen, maar het gaat nog héél veel pijn doen...
Ik begrijp het niet dat ze 5 jaar zomaar weggooit voor iemand die ze amper iets meer dan een maand kent. Ik denk (vrees, hoop, weet niet...) dat het een bevlieging is, maar verliefdheid is geen houden van. Nog iets: haar ouders vertrekken in april definitief naar het buitenland, en ze heeft van haar kant niet zoveel vrienden. Ik denk dat ze binnenkort pas echt beseft wat ze heeft aangericht, maar dan is het misschien te laat. Ik ben nog nooit zo gekwetst in m'n leven...
Maar ik besef dat ik erdoor moet, maar het is zo hard. Als ik een cd'tje wil opzetten kom ik "onze" muziek tegen. Alles in mijn kamer heeft wel iets met haar te maken.
Ik zal er wel overheen komen, maar het gaat nog héél veel pijn doen...
Hmm, net gedaan. Eerlijk gezegd dat ik het heel erg moeilijk vond, dat ik waarschijnlijk in tranen zou uit barsten en/of heel bot tegen d'r zou zijn, terwijl ik dat helemaal niet wilde.quote:Op vrijdag 10 december 2004 16:33 schreef Sjoewe het volgende:
Ga ik d'r maar voorstellen denk ik. Dankjewel.
Zegt ze dat "eens de eerste keer moet zijn" (dat we elkaar weer zien). Ik weet het niet meer
Ze heeft wel gelijk, maar ik ben zo bang dat als ze weer voor me staat ik d'r weer hoor, zie en voel dat ik d'r dan terug zou willen, terwijl ik dat bewust besloten heb niet te willen. Argh.
Stand van zaken nu: "we praten er nog over" We zullen zien. Ik houd jullie wel op de hoogte
@ DFLC. Klote, ik kan niks zeggen, behalve dat het rot is en je moet besluiten je niet nog meer door haar moet laten kwetsen dan ze nu al gedaan heeft.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Is dat zo? Waarom moet dat?quote:Op vrijdag 10 december 2004 17:24 schreef Sjoewe het volgende:
[..]
Hmm, net gedaan. Eerlijk gezegd dat ik het heel erg moeilijk vond, dat ik waarschijnlijk in tranen zou uit barsten en/of heel bot tegen d'r zou zijn, terwijl ik dat helemaal niet wilde.
Zegt ze dat "eens de eerste keer moet zijn" (dat we elkaar weer zien).
En zelfs als het wel zou 'moeten', onthou gewoon dat het 'your call' is! Alleen als jij er aan toe bent. Zij heeft daarin op dit moment even niks meer te zeggen! Het gaat om jouw gevoel!quote:Ik weet het niet meer
Ze heeft wel gelijk, maar ik ben zo bang dat als ze weer voor me staat ik d'r weer hoor, zie en voel dat ik d'r dan terug zou willen, terwijl ik dat bewust besloten heb niet te willen. Argh.
Stand van zaken nu: "we praten er nog over" We zullen zien. Ik houd jullie wel op de hoogte
***
Weet ik wel, ik heb nu ook gevraagd dat ze me met rust liet. Ik kreeg vorige week nog sms'jes van haar "hoe gaat het met je..." Tja wat denk je ???quote:@ DFLC. Klote, ik kan niks zeggen, behalve dat het rot is en je moet besluiten je niet nog meer door haar moet laten kwetsen dan ze nu al gedaan heeft.
Heb vandaag gehoord (van haar ouders) dat ze waar ze nu werkt waarschijnlijk niet kan blijven.
Gaat een succes worden daar... Als de verliefdheid getemperd is en ze samen hun eerste ruzies krijgen, zal ze wel weten wat ze heeft gedaan. Maar dan is het te laat, vrees ik...
klote allemaal
Hoi hoi DaFunLovinCriminal,quote:Op vrijdag 10 december 2004 16:43 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Hallo mede-fokkers,
Ik ben na 2 jaar weggeweest te zijn, onder een andere naam terug...
ik was hier even de topics aan het lezen en kennelijk ben ik dus zekerrrrrrrr niet alleen.
Ik zal ook even mijn verhaal doen...
Ik ben sinds afgelopen maandag na 5 jaar mijn vriendin kwijt, en het doet pijn, vreselijk pijn.
ik ben 5 jaar zielsgelukkig met haar geweest. Normaal gingen we op 1 januari samenwonen, huurcontract was getekend, alle spulletjes gekocht, maar het is voorbij.
Ze heeft een relatie met een ander, iemand van haar werk nota bene waar ze in januari mee gaat samen wonen. Mijn hele wereld stortte gewoon in. My life is crashin' before my eyes...
Ik ben 30, zij 24. Ik kende haar van toen ze 19 was en heb haar zien groeien van meisje naar vrouw. Ze heeft altijd problemen gehad, de eerste 2 jaren op school, en de laatste jaren met werk.
We hebben alle problemen steeds samen opgelost en nu ze bijna vast werk heeft, laat ze me gewoon zitten. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze 5 jaar opgeeft voor iemand die ze amper 1,5 maand kent. Begin november heeft ze voor de eerste keer met die kerel gekust. En ik wou het haar vergeven. Ik heb in november heel veel proberen te doen om onze relatie te redden. En ze heeft me wel 1000x gezegd dat ze voor mij koos, dat ze me nooit zou laten vallen, en vorige week maandag was het zover. Het is voorbij. Het doet vreselijk pijn...
Ik vrees dat ze een hele grote fout heeft gemaakt en dat ze binnenkort keihard met haar kop tegen de muur gaat lopen... Ach ik weet het niet. Ben radeloos, maar het gaat al een ietsie pietsie beter dan vorige week. Love hurts, Shit !
Als ik jou verhaal lees is het net of ik het geschreven heb.
Het verhaal is gewoon zo eng hetzelfde.
Ik ben 25 en mijn inmiddels ex 21.
Ook wij hebben 5 jaar een relatie gehad alles leek op rolletjes te lopen.
We hadden plannen om te gaan kopen, maar de hypotheek kregen we niet rond.
Dus werd het huren, we zijn hier echter afhankelijk van de woningstichting, dus wanneer ws niet helemaal bekend.
Op het laatst had mijn ex veel problemen op school, het was haar laatste jaar.
Tijdens haar stage merkte ze dat de richting totaal niet was wat ze wilde.
Veel huil buien etc.
In januari begon ze met d'r laatste stage dus het was nog even volhouden.
En plots kreeg ik in april te horen dat het over was
Zomaar uit het niets.
2 weken later trekt ze bij een collega in.
Nu 8 maanden later heeft ze een huis met m gekocht
oe that hurts.
Nu 8 maanden later ben ik nog steeds niet helemaal mezelf.
Heb haar sindsdien niet meer gezien, ze woont in een andere stad.
En het heeft als gevolg gehad dat ik moeilijk alleen thuis kan zitten,
weinig zelfvertrouwen heb etc.
Een heel andere ik.
en wat betreft die gevoelens dat ze flink op d'r bek gaat, i feel the same!
Hopelijk pak jij het een stuk beter op.
Ik wens je veel succes en lees graag hoe jij ermee omgaat en wat jij allemaal doet.
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
Oooow man, het is weer zover.... ik ben er nog niet overheen. Elke dag zie ik zoveel mooie vrouwen voorbij komen. En ik flirt zoveel ik kan. Maar elk weekend stort ik weer in. Het is verschrikkelijk moeilijk om toe te geven, maar ik heb pas geleerd wat echte eenzaamheid is toen ik haar liefde niet meer voelde. Klote gevoel... het is geen prettig vooruitzicht om dit nog jaren te moeten voelen.
Doe eens wild ....
@alkaholic63
ik ben zelf op korte tijd heel erg veranderd. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik een fantastische job heb waar ik me heel goed bij voel, en een paar echt goede vrienden, maar de eenzaamheid knaagt. Een collega van me wou deze week al een afspraakje maken met een nicht van d'r die ook sinds een tijdje single is, maar ik heb er geen zin in. Ik moet dit in mezelf verwerken en dat zal nog heel lang duren. Ik heb de eerste tijd echt geen zin meer om me nog aan iemand te binden, want ik ben m'n vertrouwen in de mensheid even kwijt.
Als degene die 5 jaar alles, maar dan ook alles voor je geweest is, je zomaar in de steek laat, dan is al je vertrouwen weg hoor....
Het is ook zo kut hé. Iedereen in onze omgeving wist dat we in januari gingen samenwonen, en elke dag kom ik nog mensen tegen die van niets weten en gewoon vragen: "en heb je je spullen al klaar staan", "wanneer gaan jullie verhuizen"?
En elke keer moet ik het opnieuw uitleggen, ik ga er echt kapot aan bij momenten...
NIEMAND maar dan ook NIEMAND kan het in mijn omgeving geloven dat dit is gebeurd, ik ook nog steeds niet. LIFE IS SUCH A BITCH....
ik ben zelf op korte tijd heel erg veranderd. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik een fantastische job heb waar ik me heel goed bij voel, en een paar echt goede vrienden, maar de eenzaamheid knaagt. Een collega van me wou deze week al een afspraakje maken met een nicht van d'r die ook sinds een tijdje single is, maar ik heb er geen zin in. Ik moet dit in mezelf verwerken en dat zal nog heel lang duren. Ik heb de eerste tijd echt geen zin meer om me nog aan iemand te binden, want ik ben m'n vertrouwen in de mensheid even kwijt.
Als degene die 5 jaar alles, maar dan ook alles voor je geweest is, je zomaar in de steek laat, dan is al je vertrouwen weg hoor....
Het is ook zo kut hé. Iedereen in onze omgeving wist dat we in januari gingen samenwonen, en elke dag kom ik nog mensen tegen die van niets weten en gewoon vragen: "en heb je je spullen al klaar staan", "wanneer gaan jullie verhuizen"?
En elke keer moet ik het opnieuw uitleggen, ik ga er echt kapot aan bij momenten...
NIEMAND maar dan ook NIEMAND kan het in mijn omgeving geloven dat dit is gebeurd, ik ook nog steeds niet. LIFE IS SUCH A BITCH....
Tarot en Dafunlovincriminal... ik weet precies wat jullie bedoelen.
Ik heb veel kennissen en zelfs een paar echte vrienden. Als ik wil ben ik geen moment alleen maar ik voel me zo eenzaam en alleen. En het wordt alleen maar erger lijkt het wel.
Ik heb veel kennissen en zelfs een paar echte vrienden. Als ik wil ben ik geen moment alleen maar ik voel me zo eenzaam en alleen. En het wordt alleen maar erger lijkt het wel.
@DFLC:
Jouw verhaal is wat heviger dan dat van mij maar ik herken er vrij veel in ... tranen springen ook weer in m'n ogen, terwijl het alweer dik een jaar terug is.
Ook zij had na mij snel een vriend en ging daar (ook) heel snel mee samenwonen.
Ik had exact hetzelfde als jij ... 'zij komt d'r ongeluk nog wel tegen'. Want haatgevoelens nemen de overhand.
Het is gewoon klote, alles wat je hebt opgebouwd enzo ... dat is niet meer. Maar troost je inderdaad met het (mogelijke) feit dat zij zichzelf nog wel tegenkomt. Ik hoorde onlangs dat het carriere/school-technisch gezien slecht gaat met m'n ex ... en dat is dan misschien heel slecht maar van dat soort nieuws word ik blij.
Je weet nooit in hoeverre en hoe vaak ze nog aan jou zullen denken ... enige wat ik kan zeggen is succes met de periode die je tegemoet gaat en laat vooral weinig van je horen, ze blijven nl. wel nieuwsgierig dus gun ze dat niet.
Jouw verhaal is wat heviger dan dat van mij maar ik herken er vrij veel in ... tranen springen ook weer in m'n ogen, terwijl het alweer dik een jaar terug is.
Ook zij had na mij snel een vriend en ging daar (ook) heel snel mee samenwonen.
Ik had exact hetzelfde als jij ... 'zij komt d'r ongeluk nog wel tegen'. Want haatgevoelens nemen de overhand.
Het is gewoon klote, alles wat je hebt opgebouwd enzo ... dat is niet meer. Maar troost je inderdaad met het (mogelijke) feit dat zij zichzelf nog wel tegenkomt. Ik hoorde onlangs dat het carriere/school-technisch gezien slecht gaat met m'n ex ... en dat is dan misschien heel slecht maar van dat soort nieuws word ik blij.
Je weet nooit in hoeverre en hoe vaak ze nog aan jou zullen denken ... enige wat ik kan zeggen is succes met de periode die je tegemoet gaat en laat vooral weinig van je horen, ze blijven nl. wel nieuwsgierig dus gun ze dat niet.
Na toch al minstens twee maanden nu volgens mij, heb ik weer eens contact gehad met mijn ex, via msn dan wel. Zij had mijn een mailtje gestuurd waarin ze vroeg of ik zin had om binnenkort weer eens af te spreken. Dat leek me ook wel leuk, ik dacht namelijk dat ik er nu wel redelijk overheen was. Ondertussen is er ook al een ander meisje geweest die verliefd op mij is. Heel leuk meisje, maar het ging toch niet. Ik dacht gewoon nog aan mijn ex, ook al was ze bij me.
Door een toevalligheid sprak ik haar op msn, ze stond niet meer in mijn lijst. Na dat gesprek voelde ik me weer rot. En ik heb dus maar gezegd dat we de komende tijd toch maar beter nog niet wat kunnen afspreken. Anders ga ik weer dingen in mijn hoofd halen, dat het heel misschien weer wat kan worden enzo, terwijl dat alleen maar valse hoop is.
[ Bericht 11% gewijzigd door Jed1Gam op 12-12-2004 15:09:51 ]
Door een toevalligheid sprak ik haar op msn, ze stond niet meer in mijn lijst. Na dat gesprek voelde ik me weer rot. En ik heb dus maar gezegd dat we de komende tijd toch maar beter nog niet wat kunnen afspreken. Anders ga ik weer dingen in mijn hoofd halen, dat het heel misschien weer wat kan worden enzo, terwijl dat alleen maar valse hoop is.
[ Bericht 11% gewijzigd door Jed1Gam op 12-12-2004 15:09:51 ]
Ik weet niet of dat de juiste manier is. Ik heb geen hekel aan mijn ex en ik heb mezelf ook vaak afgevraagd of alles niet makkelijker zou worden als ik ontzettend kwaad op hem zou kunnen zijn. Misschien helpt het de een, en daar kan ik niet over oordelen, maar ik heb er zelf meer ' vrede' mee de gedachte dat dingen in het leven nu niet altijd gaan zoals je verwacht. Soms heb je geluk en soms heb je pech, maar in feite heb je er geen grip op als je geluk en tevredenheid laat afhangen van anderen. Het is heel moeilijk, en ik heb er ook lang over gedaan om te weten dat IK alleen verantwoordelijk kan zijn voor wat in er in MIJN leven gebeurt. Ik zal proberen (ook in relaties, zowel vriendschappelijk als in de liefde) toch altijd dicht bij mezelf te blijven en niet teveel toe te geven aan anderen maar om steeds alert te blijven op wat ik wil (hoewel ik altijd ervan overtuigd zal blijven dat welke relatie dan ook geven- en nemen is).quote:Op zondag 12 december 2004 14:51 schreef kloontje_ het volgende:
@DFLC:
Jouw verhaal is wat heviger dan dat van mij maar ik herken er vrij veel in ... tranen springen ook weer in m'n ogen, terwijl het alweer dik een jaar terug is.
Ook zij had na mij snel een vriend en ging daar (ook) heel snel mee samenwonen.
Ik had exact hetzelfde als jij ... 'zij komt d'r ongeluk nog wel tegen'. Want haatgevoelens nemen de overhand.
Het is gewoon klote, alles wat je hebt opgebouwd enzo ... dat is niet meer. Maar troost je inderdaad met het (mogelijke) feit dat zij zichzelf nog wel tegenkomt. Ik hoorde onlangs dat het carriere/school-technisch gezien slecht gaat met m'n ex ... en dat is dan misschien heel slecht maar van dat soort nieuws word ik blij.
Je weet nooit in hoeverre en hoe vaak ze nog aan jou zullen denken ... enige wat ik kan zeggen is succes met de periode die je tegemoet gaat en laat vooral weinig van je horen, ze blijven nl. wel nieuwsgierig dus gun ze dat niet.
Als je alles naar je toe trekt, zul je minder moeite hebben met wat ' anderen je aandoen', omdat je eenmaal daar zelf voor gekozen hebt.
Maar ja, das mijn visie.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
@ Blinky:
Da's wel een leerzaam stukje tekst ... thanks voor de eye-opener.
Kortom, meer op mezelf en m'n eigen leventje focussen? Ik snap je verhaal, maar niet hoe ik het zou moeten bewerkstelligen. 'Dicht bij mezelf blijven', dat klinkt voor mij een beetje vaag ...
Da's wel een leerzaam stukje tekst ... thanks voor de eye-opener.
Kortom, meer op mezelf en m'n eigen leventje focussen? Ik snap je verhaal, maar niet hoe ik het zou moeten bewerkstelligen. 'Dicht bij mezelf blijven', dat klinkt voor mij een beetje vaag ...
Goed, update: Ik ga morgen alsnog samen met m'n ex wat eten de stad. Gewoon twee of drie uurtjes samen, maar (gelukkig) wel en plein public. Ze wilde eerst ook m'n nieuwe kamer zien, maar daarvan heb ik gezegd dat dat voor later is. Eerst een beetje aftasten hoe het gaat. Ik heb wel het idee dat als ik dit gedaan heb en haar als ex en ten deele als gewone vriendin kan zien dat ik ook verder kan kijken.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Zondag vandaag. Gisteren niet uitgeweest. Eindelijk eens alles met m'n ouders uitgepraat.
Ik weet wel dat ik nu aan mezelf moet werken en ben vastbesloten om dat te doen, maar nu is het allemaal zo moeilijk. Ben net even een wandeling gaan maken met de 2 honden van m'n ouders.
Dat deden we altijd samen. Ik ben langs de velden gelopen waar we altijd liepen met de honden en ik voelde me zo raar. We zijn er zo vaak samen gaan wandelen, en nu liep ik daar alleen met die honden, ik voelde me zo wezenloos hé...
Zo meteen ga ik naar enkele vrienden thuis. Ze weten zo'n beetje wat er is gebeurd via MSN, maar zo meteen ga ik het ze in detail uitleggen. Ik ben precies een cassettespelertje. Elke dag hetzelfde verhaal. Altijd diezelfde reacties: ongeloof "ach die komt wel terug...." Pffieeeew, ik word er zo moe van hé...
@Blinky: ik weet dat ik haar niet mag haten, maar ze heeft de laatste maand ZWAAR met m'n gevoelens gespeeld, en dat heeft me zéér diep geraakt. Ik kan alleen maar hopen dat zij hetzelfde meemaakt, het is misschien niet mooi van mij, maar ik voel me zo. Ik denk niet dat ze weet welke pijn ze me heeft bezorgd...
Ik weet wel dat ik nu aan mezelf moet werken en ben vastbesloten om dat te doen, maar nu is het allemaal zo moeilijk. Ben net even een wandeling gaan maken met de 2 honden van m'n ouders.
Dat deden we altijd samen. Ik ben langs de velden gelopen waar we altijd liepen met de honden en ik voelde me zo raar. We zijn er zo vaak samen gaan wandelen, en nu liep ik daar alleen met die honden, ik voelde me zo wezenloos hé...
Zo meteen ga ik naar enkele vrienden thuis. Ze weten zo'n beetje wat er is gebeurd via MSN, maar zo meteen ga ik het ze in detail uitleggen. Ik ben precies een cassettespelertje. Elke dag hetzelfde verhaal. Altijd diezelfde reacties: ongeloof "ach die komt wel terug...." Pffieeeew, ik word er zo moe van hé...
@Blinky: ik weet dat ik haar niet mag haten, maar ze heeft de laatste maand ZWAAR met m'n gevoelens gespeeld, en dat heeft me zéér diep geraakt. Ik kan alleen maar hopen dat zij hetzelfde meemaakt, het is misschien niet mooi van mij, maar ik voel me zo. Ik denk niet dat ze weet welke pijn ze me heeft bezorgd...
Het is ook vaag en het enige dat ik je erover kan vertellen is mijn eigen ervaring hierin. Dat is geen ' universele manier', maar voor mij heeft het geholpen.quote:Op zondag 12 december 2004 15:33 schreef kloontje_ het volgende:
@ Blinky:
Da's wel een leerzaam stukje tekst ... thanks voor de eye-opener.
Kortom, meer op mezelf en m'n eigen leventje focussen? Ik snap je verhaal, maar niet hoe ik het zou moeten bewerkstelligen. 'Dicht bij mezelf blijven', dat klinkt voor mij een beetje vaag ...
Met dichter bij mezelf staan bedoel ik dat ik mezelf constant afvraag of ik op de goede weg ben. Ik was behoorlijk onzeker van mezelf maar dat is een stuk verbeterd omdat ik nu over het algemeen moeilijke keuzes niet meer uit de weg ga, omdat ik toch weet dat ik ze moet maken.
Ja, het is vermoeiend en soms vervelend om jezelf steeds af te vragen of je achter de dingen staat die je doet en hoe je ze doet, maar je leert jezelf er alleen maar beter door kennen. Als je van jezelf weet WAT je wilt, is het nog maar een kleine stap om te beseffen hoe je het moet aanpakken. Om te beseffen wat je wilt heb je tijd nodig. Onmogelijk kan ik zeggen hoeveel tijd het iemand kost, mij heeft het ongeveer een jaar gekost. Ik ben er nu in heel veel opzichten achter hoe ik iets wil, en belangrijker: hoe ik dingen NOOIT meer wil. Het kan tijd kosten, maar het rendement wat je eruit haalt, daar kun je je leven lang profijt van hebben.
Ik heb het nu trouwens niet zozeer om erachter te komen welk beroep je wilt uitoefenen (hoewel het er zeker een onderdeel van kan zijn), maar meer over je manier van leven, hoe je tegen dingen aankijkt en je visie op bepaalde (levens-)vragen.
Klinkt misschien hoogdravend allemaal, maar ikkan er van genieten om met mensen hierover te praten om zo mijn eigen ideeen erover te verrijken.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Het is altijd pijnlijk om dingen weer alleen te doen die je eerst altijd samen deed. Daar gaat tijd overheen. Maar er komt een moment dat je die dingen niet meer aan je ex koppelt, maar aan jezelf en dan weet je dat je op de goede weg zit. (Waarmee ik nu niet wil impliceren dat je op een verkeerde weg zou zitten: het is nu nog vreselijk vers en je bent nu nog bezig om te beseffen over is, daarna krijg je de fase van het verwerken, daarna het 'puinruimen en 'opnieuw' beginnen).quote:Op zondag 12 december 2004 17:00 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Zondag vandaag. Gisteren niet uitgeweest. Eindelijk eens alles met m'n ouders uitgepraat.
Ik weet wel dat ik nu aan mezelf moet werken en ben vastbesloten om dat te doen, maar nu is het allemaal zo moeilijk. Ben net even een wandeling gaan maken met de 2 honden van m'n ouders.
Dat deden we altijd samen. Ik ben langs de velden gelopen waar we altijd liepen met de honden en ik voelde me zo raar. We zijn er zo vaak samen gaan wandelen, en nu liep ik daar alleen met die honden, ik voelde me zo wezenloos hé...
Zo meteen ga ik naar enkele vrienden thuis. Ze weten zo'n beetje wat er is gebeurd via MSN, maar zo meteen ga ik het ze in detail uitleggen. Ik ben precies een cassettespelertje. Elke dag hetzelfde verhaal. Altijd diezelfde reacties: ongeloof "ach die komt wel terug...." Pffieeeew, ik word er zo moe van hé...
@Blinky: ik weet dat ik haar niet mag haten, maar ze heeft de laatste maand ZWAAR met m'n gevoelens gespeeld, en dat heeft me zéér diep geraakt. Ik kan alleen maar hopen dat zij hetzelfde meemaakt, het is misschien niet mooi van mij, maar ik voel me zo. Ik denk niet dat ze weet welke pijn ze me heeft bezorgd...
Ik heb trouwens niet gezegd dat je je ex niet mag haten, alleen dat ik denk dat er ook een andere manier is om ermee om te gaan. Misschien helpt het jou wel om haatgevoelens tegenover haar te hebben, maar als je haar zou haten (mijn inziens dan...) dan heb je spijt van dingen. En als je spijt hebt van dingen die je/jullie gedaan hebben kun je in feite ook niet tevreden zijn met jezelf, omdat eigenlijk IEDEREEN jou dingen meegeeft die je maken tot wie/wat je bent. Als je nu tevreden bent met wie je bent (over het algemeen dan, niet over die 2 kilo die er eigenlijk teveel aan zitten en die je eigenlijk kwijt wilt) dan is het toch onnodig om er spijt van te hebben/kwaad over te zijn? Het zijn 'slechts' de bekende leermomenten geweest die jou weer nieuwe kansen geven, ook al zijn het kansen die je liever niet gehad zou willen hebben omdat je het allemaal anders had bedacht.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
@Kloontje
Ik heb haar vorige week ook gezegd dat ze niets meer van haar moest laten horen. ben afgelopen vrijdag bij haar ouders geweest en die zeiden me ook dat ik best niets van me liet horen. Ik ben er zeker van dat ze nieuwsgierig is naar wat ik nu doe en hoe het met me gaat, maar ik gun ze dat dus idd niet
@ Blinky,
ik weet perfect wat je bedoeld en wat je probeert uit te leggen. En misschien dat ik dat over enkele maanden beter kan begrijpen. Het is als een puzzel van 1000 stukken die je perfect klaar had, en die compleet overhoop werd geschopt. Maar elke dag zal ik proberen stukje voor stukje weer bij elkaar te laten passen tot m'n puzzel klopt. Heel erg bedankt voor je moeite en steun, ik apprecieër het echt heel erg, thanx ! ps: ik laat zeker weten hoe het verder gaat...
[ Bericht 23% gewijzigd door DaFunLovinCriminal op 12-12-2004 18:58:05 ]
quote:weet nooit in hoeverre en hoe vaak ze nog aan jou zullen denken ... enige wat ik kan zeggen is succes met de periode die je tegemoet gaat en laat vooral weinig van je horen, ze blijven nl. wel nieuwsgierig dus gun ze dat niet.
Ik heb haar vorige week ook gezegd dat ze niets meer van haar moest laten horen. ben afgelopen vrijdag bij haar ouders geweest en die zeiden me ook dat ik best niets van me liet horen. Ik ben er zeker van dat ze nieuwsgierig is naar wat ik nu doe en hoe het met me gaat, maar ik gun ze dat dus idd niet
@ Blinky,
ik weet perfect wat je bedoeld en wat je probeert uit te leggen. En misschien dat ik dat over enkele maanden beter kan begrijpen. Het is als een puzzel van 1000 stukken die je perfect klaar had, en die compleet overhoop werd geschopt. Maar elke dag zal ik proberen stukje voor stukje weer bij elkaar te laten passen tot m'n puzzel klopt. Heel erg bedankt voor je moeite en steun, ik apprecieër het echt heel erg, thanx ! ps: ik laat zeker weten hoe het verder gaat...
[ Bericht 23% gewijzigd door DaFunLovinCriminal op 12-12-2004 18:58:05 ]
Klopt. En het erge is: de puzzel die je nu voor je hebt, daar is geen voorbeeld van. Mensen kunnen je hooguit vertellen hoe je volgens hen het beste de stukjes kunt neerleggen, maar JIJ moet het doen en JIJ moet de puzzel uiteindelijk in elkaar zetten. Uiteindelijk zul je versteld staan van het resultaat. En het beste zal zijn, dat je het uiteindelijk zélf hebt gedaan. Helpen is oké, maar jij bent degene die aan het puzzelen zal blijven.quote:Op zondag 12 december 2004 17:47 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
@Kloontje
[..]
@ Blinky,
ik weet perfect wat je bedoeld en wat je probeert uit te leggen. En misschien dat ik dat over enkele maanden beter kan begrijpen. Het is als een puzzel van 1000 stukken die je perfect klaar had, en die compleet overhoop werd geschopt. Maar elke dag zal ik proberen stukje voor stukje weer bij elkaar te laten passen tot m'n puzzel klopt. Heel erg bedankt voor je moeite en steun, ik apprecieër het echt heel erg, thanx ! ps: ik laat zeker weten hoe het verder gaat...
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
inderdaad de eerste tijd zal je het best kwaar hebben.quote:Op zondag 12 december 2004 17:00 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Zondag vandaag. Gisteren niet uitgeweest. Eindelijk eens alles met m'n ouders uitgepraat.
Ik weet wel dat ik nu aan mezelf moet werken en ben vastbesloten om dat te doen, maar nu is het allemaal zo moeilijk. Ben net even een wandeling gaan maken met de 2 honden van m'n ouders.
Dat deden we altijd samen. Ik ben langs de velden gelopen waar we altijd liepen met de honden en ik voelde me zo raar. We zijn er zo vaak samen gaan wandelen, en nu liep ik daar alleen met die honden, ik voelde me zo wezenloos hé...
Zo meteen ga ik naar enkele vrienden thuis. Ze weten zo'n beetje wat er is gebeurd via MSN, maar zo meteen ga ik het ze in detail uitleggen. Ik ben precies een cassettespelertje. Elke dag hetzelfde verhaal. Altijd diezelfde reacties: ongeloof "ach die komt wel terug...." Pffieeeew, ik word er zo moe van hé...
@Blinky: ik weet dat ik haar niet mag haten, maar ze heeft de laatste maand ZWAAR met m'n gevoelens gespeeld, en dat heeft me zéér diep geraakt. Ik kan alleen maar hopen dat zij hetzelfde meemaakt, het is misschien niet mooi van mij, maar ik voel me zo. Ik denk niet dat ze weet welke pijn ze me heeft bezorgd...
Iedereen vraagt erna en elke keer moet je weer het zelfde riedeltje op gaan sommen.
Op een gegeven moment merk je dat je echt tot in de details alles PRECIES het zelfde vertelt.
Ik ben nu 8 maanden verder en nog steeds zie ik plaatsen dingen waardoor je aan je ex wordt herinnert. Vooral momenten dat ik alleen was piekerde ik veel en je weet dat je er niks aan hebt, maar je kan het niet stoppen.
Het is hier al vaker gezegd, maar ben bang dat alleen tijd de heelmeester is.
Maar ja hoelang, dat blijft de vraag...........
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
ja hoelang... ik ben na ruim 14 maanden nog steeds dingen aan het koppelen. Zaterdag bijvoorbeeld. Met een groep vrienden gaan stappen. Echt heel erg leuk en veel gelachen en gek gedaan. Maar opeens een nummer uit haar favoriete film en poef... kuthumeur en na een kwartier moest ik echt naar huis omdat ik gek werd.
Tijd is wel de meest vervelendste heelmeester die ik ken...
Tijd is wel de meest vervelendste heelmeester die ik ken...
@Uiruru: en om het nog iets ingewikkelder te maken: tegen de tijd dat je over liefdesverdriet heen bent ( en ik hoop van harte dat dat snel gaat gebeuren), realiseer je je ineens dat niet zozeer tijd de heelmeester was, maar jezelf. De situatie verandert niet over tijd, alleen wijzelf kunnen veranderen waardoor (bijvoorbeeld door nieuwe inzichten of nieuwe mensen) we situaties van een andere kant leren bekijken of ons er anders bij voelen. Op zo'n moment ga je je echt afvragen waarom het zo lang heeft moeten duren. Het hele gedoe begint en eindigt bij zelfkennis .... Doe ermee wat je wil, voor mij was het iig echt zo'n aha-momentje...
en voor de rest: sterkte!
en voor de rest: sterkte!
Ik had het in het begin ook, maar ik heb voor mezelf maar gewoon geaccepteerd dat dat er bij hoort. Je moet soms die koppelingen gewoon maar los laten. Ik had het heel erg met de CD van Jeff Buckley bijvoorbeeld, die had ik ooit voor haar gekocht omdat het mijn favoriete plaat zo ongeveer is. Naja dus veel samen geluisterd, maar ik ga dat me niet laten "afnemen" omdat er iets vervelends aan zit.
Ik vind het ook niet verkeerd om er bij die dingen nog even aan terug te denken dat hoort erbij, je kan iemand toch niet vergeten, dus is de enige optie te accepteren dat je ook fijne herrinneringen kan hebben aan iemand die je enorm gekwetst heeft, want uiteindelijk heb je alleen jezelf door die koppelingen vast te houden.
Maar het is soms verdomde lastig ik weet het.
* Sjoewe scheit bijna in z'n broek van de zenuwen voor vanavond...
Iik weet echt niet wat ik moet verwachten, ik hoop maar dat ik niet bot ga lopen doen, en dat zij me vooral geen knuffel of iets dergelijks wil geven.
Ik vind het ook niet verkeerd om er bij die dingen nog even aan terug te denken dat hoort erbij, je kan iemand toch niet vergeten, dus is de enige optie te accepteren dat je ook fijne herrinneringen kan hebben aan iemand die je enorm gekwetst heeft, want uiteindelijk heb je alleen jezelf door die koppelingen vast te houden.
Maar het is soms verdomde lastig ik weet het.
* Sjoewe scheit bijna in z'n broek van de zenuwen voor vanavond...
Iik weet echt niet wat ik moet verwachten, ik hoop maar dat ik niet bot ga lopen doen, en dat zij me vooral geen knuffel of iets dergelijks wil geven.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Laat effe weten hoe het was. Ben benieuwd in jouw plaats.quote:Sjoewe scheit bijna in z'n broek van de zenuwen voor vanavond...[/me]
Iik weet echt niet wat ik moet verwachten, ik hoop maar dat ik niet bot ga lopen doen, en dat zij me vooral geen knuffel of iets dergelijks wil geven.
Ik was net in de supermarkt, en moest op dat moment héél hard aan haar denken.
Kwam voorbij de chips en had bijna automatisch haar favoriete chips in het karretje gegooid. Toen had ik weer zo'n vreselijk KUT-moment. Ik moest er gewoon weg en nu ben ik superdown... It hurts so much...
OK ben er weer.
Hoe was het? Goed, tenminste zover het goed kan gaan. Zij vermeed het onderwerp ons, ik heb het door gewoon bewust lange stiltes te laten vallen en haar daarmee in verlegenheid te brengen ter sprake gekregen. Eerlijk geweest over de moeite die ik er mee had, maar dat ik haar als persoon niks kwalijk of wat dan ook nam. Geen verwijten gemaakt, oid. Het gewoon 'uitgepraat'. Toen nog gezellig wat gekletst. Er is geen vlam meer in mij voor haar, dat was duidelijk. Niet te min zie ik nog heel goed wat ik leuk vind aan haar, dat is wel fijn. Acceptatie zou ik het willen noemen. Even moeilijk toen ik d'r naar de trein bracht, dat deed ik ook altijd toen we nog wat hadden. Een slappe knuffel en tot ziens. Kom nog maar een keer eten op m'n nieuwe kamer.
Nee het was duidelijk voltooid verleden tijd, maar misschien wel het begin van een normale vriendschappelijke verhouding. Toch pink ik een klein traantje weg, want ze is en blijft een prachtige meid.
Hoe was het? Goed, tenminste zover het goed kan gaan. Zij vermeed het onderwerp ons, ik heb het door gewoon bewust lange stiltes te laten vallen en haar daarmee in verlegenheid te brengen ter sprake gekregen. Eerlijk geweest over de moeite die ik er mee had, maar dat ik haar als persoon niks kwalijk of wat dan ook nam. Geen verwijten gemaakt, oid. Het gewoon 'uitgepraat'. Toen nog gezellig wat gekletst. Er is geen vlam meer in mij voor haar, dat was duidelijk. Niet te min zie ik nog heel goed wat ik leuk vind aan haar, dat is wel fijn. Acceptatie zou ik het willen noemen. Even moeilijk toen ik d'r naar de trein bracht, dat deed ik ook altijd toen we nog wat hadden. Een slappe knuffel en tot ziens. Kom nog maar een keer eten op m'n nieuwe kamer.
Nee het was duidelijk voltooid verleden tijd, maar misschien wel het begin van een normale vriendschappelijke verhouding. Toch pink ik een klein traantje weg, want ze is en blijft een prachtige meid.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Ik kwam net toevallig in mn chathistory mapje..Heb ik dat zitten doorlezen, was niet zo'n slim idee, heb alles maar gelijk delete.bleh
Ja, of in ieder geval een hele grote stap er naar toe Heeft me in iedergeval geen kwaad bezord.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Hey Sjoewe.. doe daar maar een klein traantje van mij bij... mooi voor je
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Ik denk dat jij er nu wel overheen bent zo te horen. en zij ook...
zal ik wellicht ook moeten leren, alleen het duurt zo verschrikkelijk lang voor je bij dat punt bent...
zal ik wellicht ook moeten leren, alleen het duurt zo verschrikkelijk lang voor je bij dat punt bent...
Ja jullie enorm bedankt, het is fijn om er zo 'afstandelijk' over te kunnen praten.
@ Jed1Gam, ja dom, dat soort dingen moet je gewoon vermijden. Ik heb ook een film van 'onze' vakantie op Aruba, maar die ga ik ook niet kijken. Dat is gewoon geestelijk masochisme. Ik heb gewoon al haar dingen in een mapje gedaan, kan ik ze ooit nog aan iemand laten zien.
@ nixxx Danku! Niks mis met de mooie dingen herinneren vind ik
@ DFLC, cliché maar het komt wel. Niks mis met een tijdje rouwen, zolang je er maar niet in blijft hangen. En natuurlijk veel FLC luisteren heh Love Unlimited!
@ Jed1Gam, ja dom, dat soort dingen moet je gewoon vermijden. Ik heb ook een film van 'onze' vakantie op Aruba, maar die ga ik ook niet kijken. Dat is gewoon geestelijk masochisme. Ik heb gewoon al haar dingen in een mapje gedaan, kan ik ze ooit nog aan iemand laten zien.
@ nixxx Danku! Niks mis met de mooie dingen herinneren vind ik
@ DFLC, cliché maar het komt wel. Niks mis met een tijdje rouwen, zolang je er maar niet in blijft hangen. En natuurlijk veel FLC luisteren heh Love Unlimited!
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Net voor kerst is 't voorbij
Na een half jaar elke dag haar in me kop gehad te hebben, moet ze er nu ineens uit... Maar ze neemt wel m'n hart mee...
...I only have to die, I feel dead already...
Na een half jaar elke dag haar in me kop gehad te hebben, moet ze er nu ineens uit... Maar ze neemt wel m'n hart mee...
...I only have to die, I feel dead already...
Op maandag 37 juli 1742 01:42 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
Whehehe.
Whehehe.
good luck my friend.....
it's though and at rhis time it's much thougher....
it's though and at rhis time it's much thougher....
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
Tja, wees 'blij' dat het ervoor gebeurd. Nog een paar weken laten sudderen omdat je een 'afspraak' hebt staan is veel erger.
Ik had mijn ex (toen nog vriendin) op de verjaardag van m'n moeder gevraagd en d'r op d'r hart gedrukt dat het heel belangrijk voor me was dat ze kwam. Die avond deed ze echter al een beetje 'raar' een paar dagen later wist ik waarom, ze maakt het uit.
Zucht, nu heb ik net een kerstkaart van haar, voor mij én voor m'n ouders waarin ze ze bedankt voor alle 'goede zorgen en dat ze zich zo thuis voelt' wel lief en attent van d'r, maar ik voel me er toch een beetje onprettig door.
Ik had mijn ex (toen nog vriendin) op de verjaardag van m'n moeder gevraagd en d'r op d'r hart gedrukt dat het heel belangrijk voor me was dat ze kwam. Die avond deed ze echter al een beetje 'raar' een paar dagen later wist ik waarom, ze maakt het uit.
Zucht, nu heb ik net een kerstkaart van haar, voor mij én voor m'n ouders waarin ze ze bedankt voor alle 'goede zorgen en dat ze zich zo thuis voelt' wel lief en attent van d'r, maar ik voel me er toch een beetje onprettig door.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Suzanne 1 heeft 4 maanden geduurd in de eerste helft van 1997. Nadat het uit ging heb ik gedurende 9 maanden elke dag aan haar gedacht. Nu het uit is met Suzanne 2, ben ik niet van plan hetzelfde te laten gebeuren. Zij heeft het uitgemaakt, en oorspronkelijk zei ik nog dat ik vrienden met haar wil blijven, maar ik twijfel er steeds meer aan of dat wel een goed idee is. Zij is immers degene die niet voldoende vertrouwen had.
Het is nu makkelijker voor mijn helingsproces om een hekel aan haar te hebben. Nu nog een manier vinden hoe, want ik ben natuurlijk zelf ook schuldig. Een sterk relativeringsvermogen is niet altijd handig.
Het is nu makkelijker voor mijn helingsproces om een hekel aan haar te hebben. Nu nog een manier vinden hoe, want ik ben natuurlijk zelf ook schuldig. Een sterk relativeringsvermogen is niet altijd handig.
Jep, vooral leuk rond de feestdagen. Ieder moment dat ik alleen ben, sla ik weer aan het piekeren.quote:Op zaterdag 11 december 2004 20:48 schreef Uiruru het volgende:
Tarot en Dafunlovincriminal... ik weet precies wat jullie bedoelen.
Ik heb veel kennissen en zelfs een paar echte vrienden. Als ik wil ben ik geen moment alleen maar ik voel me zo eenzaam en alleen. En het wordt alleen maar erger lijkt het wel.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
heb ook mijn ex sinds anderhalve week niet meer gezien of gesproken echt. ALS we belden was het toch alleen maar omdat ze haar geld mot hebben. OK stuur dan een specificatie en zo. tot nog toe geen bericht gehad en zondag verzonden per post.
Ik vind het aan de ene kant ook wel wat raar om te bellen om te vragen hoe alles nu is aangezien we met echte ruzie uit elkaar gingen.
Ik zou er veel voor doen om ghewoon met een mesje samen te zijn in bed en dan leker tegen elkaar aanhangen en zo. Tja, het is moeilijk.
Ik vind het aan de ene kant ook wel wat raar om te bellen om te vragen hoe alles nu is aangezien we met echte ruzie uit elkaar gingen.
Ik zou er veel voor doen om ghewoon met een mesje samen te zijn in bed en dan leker tegen elkaar aanhangen en zo. Tja, het is moeilijk.
Ik ga vanaf nu ook dit topic volgen.
Dit is overigens mjn verhaal: Hoe vergeet ik mijn ex waar ik een kind mee heb?
Dit is overigens mjn verhaal: Hoe vergeet ik mijn ex waar ik een kind mee heb?
Ik heb je in dat topic ook een reactie gegeven.quote:Op zondag 2 januari 2005 10:22 schreef Radjwantie het volgende:
Ik ga vanaf nu ook dit topic volgen.
Dit is overigens mjn verhaal: Hoe vergeet ik mijn ex waar ik een kind mee heb?
Knap dat je het allemaal zo aanpakt hoor.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
JEEEH!
Ik hoor nu ook bij de club. Het is uit sinds 30 december....
PS
Ben trouwens net nieuw in dit forum. Mijn interesse werdt gewekt toen ik met mijn zussie samen dat waar verstop jij je vibrator thread zat the lezen.
Ik hoor nu ook bij de club. Het is uit sinds 30 december....
PS
Ben trouwens net nieuw in dit forum. Mijn interesse werdt gewekt toen ik met mijn zussie samen dat waar verstop jij je vibrator thread zat the lezen.
Argh! A dual with the mind ... and I am unarmed!
1,5 maand verder en ook nog steeds bij vlagen verdrietig over het feit dat het uit is met mijn ex. Ondertussen hebben we elkaar weer een paar keer gesproken, de laatste keer op kerstavond. We zitten allebei nog steeds flink in de knoop merk ik, maar we hebben beiden wel het idee dat het beter is zo.
Ondertussen zit ik al 3 weken werkloos thuis, te verzinnen wat ik in godsnaam met mijn tijd aanmoet. Maakt het er nog steeds niet makkelijker op, maar ik red mezelf aardig.
Ondertussen zit ik al 3 weken werkloos thuis, te verzinnen wat ik in godsnaam met mijn tijd aanmoet. Maakt het er nog steeds niet makkelijker op, maar ik red mezelf aardig.
Whistler: I want peace on earth and good will toward man.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
Abbott: We are the United States Government. We don't do that sort of thing.
10 maanden verder, en heb er vaak nog onwijs last van
kan je vertellen dat t best klote is ...
kan je vertellen dat t best klote is ...
Who is it?
Nee inderdaad. je kan beter wat afleiding zoeken. Ik ben vanplan om op thaiboksen te gaan, dan ben ik er zeker van dat ik iedere avond door de week wat te doen heb, ipv op msn tegen haar naam aan te gapenquote:Op zondag 2 januari 2005 12:34 schreef Blind_Guardian het volgende:
Ondertussen zit ik al 3 weken werkloos thuis, te verzinnen wat ik in godsnaam met mijn tijd aanmoet. Maakt het er nog steeds niet makkelijker op, maar ik red mezelf aardig.
Maar ik moet zowiezo weer eens met haar praten. Het is nu anderhalve maand uit, en als ik haar tegenkom op werk, kijkt ze altijd weg, krijgt ze een houding van "daar heb je die hufter weer" en soms met een wat verdrietige blik... Ik krijg echt het gevoel alsof ik haar iets gruwelijks heb aangedaan, alsof ik met haar beste vriendin in haar eigen bed ben vreemdgegaan ofzo...
Terwijl het enige wat ik me kan voorstellen waar ze kwaad op kan zijn is dat ik in het begin zei (toen zij het uitmaakte) dat ik geen contact wilde, omdat het voor mij beter was. Maar daar ben ik na de 1e dag dat we samen gewerkt hadden weer op teruggekomen, en heb ik gezegd dat ik normaal zou doen, maar sinds doen doet zij zo raar...
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
Probeer eens te kijken of je iets van vrijwilligerswerk kunt doen?quote:Op zondag 2 januari 2005 12:34 schreef Blind_Guardian het volgende:
Ondertussen zit ik al 3 weken werkloos thuis, te verzinnen wat ik in godsnaam met mijn tijd aanmoet. Maakt het er nog steeds niet makkelijker op, maar ik red mezelf aardig.
Je zegt dat je werkloos bent, dus ik weet niet of sporten een goede optie is. Is duurder dan je denkt meestal, hoewel het én goed is voor je gezondheid én tegekertijd een goede fysieke uitlaapklep is.
Met vrijwilligerswerk hou je jezelf bezig, je leert mensen kennen, je kunt weer dingen plannen voor jezelf... het heeft bij mij heel therapeutisch gewerkt.
Verder: heel veel sterkte. Wel positief dat je zelf ziet dat het wel gaat.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Ik heb het gezien, dankje!quote:Op zondag 2 januari 2005 12:07 schreef Blinky het volgende:
[..]
Ik heb je in dat topic ook een reactie gegeven.
Knap dat je het allemaal zo aanpakt hoor.
Ach, ik probeer er het beste van te maken.
Voor de anderen, ik heb helaas geen tips voor jullie. Ik lees alleen de tips. Dit was namelijk mijn eerste relatie, dus ik heb hier helemaal geen ervaring mee.
Ben nog steeds bezig met loslaten en heel langzaam gaat het beter. Kerst was erg gezellig, iedereen was superlief. Oud en nieuw was helemaal niks. En gisteren moest ik m`n ex even over wat zakelijks spreken en begint hij opeens over hoe m`n kerst was. Want hij was depri en hij miste tijdens de kerst iets. (fijn om te weten dat ik gereduceerd ben tot iets). Op mijn vraag waarom hij dit wilde weten kregen een vaag antwoord dat hij er doorheen zat en graag wilde weten hoe het met mij was. Ik heb hem meerdere keren verteld dat ik geen behoefte heb aan vriendschap omdat hij me bedrogen heeft. En dan merk ik nu toch weer dat ik het beroerd voor hem vind.
Anderhalf jaar geleden is mijn relatie van bijna 2 jaar uitgegaan, hij maakte het uit omdat ie niet meer verliefd op me was. Hij zei dat ie nog wel van me hield, wat in de eerste plaats al heel verwarrend was voor mij, ik kon daar echt niets mee. Ik ben een half jaar lang echt een wrak geweest, maar met veel werken en veel nieuwe vrienden en nieuwe hobbies en leuk vrijwilligerswerk ben ik er doorheen gekomen. Na dat half jaar ging het steeds beter met me, ik kreeg weer interesse in jongens en heb een paar sex relaties gehad enzo. Overigens had ik nog steeds contact met hem, we werkten af en toe samen bij een restaurant.
En nu, anderhalf jaar later, gaat het perfect met me. Ik ben gelukkig met mijn leven nu. Ik ga straks stage lopen in Amsterdam bij 1 van de beste hotels van Nederland en ik heb onwijs veel zin in mijn "nieuwe" avontuur. Ik ben weer zeker van mezelf en straal dat uit. Ook ben ik nu weer zover dat ik wel een nieuwe relatie zou willen, maar dan moet die wel iets toevoegen aan het leven dat ik nu heb. Een relatie als toen wil ik niet meer, daar heb ik zeker van geleerd.
En ja, mijn ex, zijdelings hoor ik genoeg over hem. Zijn zus en ik zijn goede vriendinnen. Maar hoe beter ik weer in mijn vel zit, hoe sjaggerijniger en hoe meer kort af ie is. Ik vraag me wel eens af waarom. Terwijl ik altijd heel spontaan en vriendelijk blijf als ik hem tegenkom. Maar goed, ik heb besloten dat dat zijn probleem is en niet het mijne.
Ik heb mijn leven weer op de rails en geloof me, als je me dat toen verteld had, had ik je never geloofd. Heel veel sterkte iedereen hier en ja, ik weet uit ervaring hoe klote je je voelt. En ook al heb je er nu niks aan, er komt een tijd dat de zon weer gaat schijnen
En nu, anderhalf jaar later, gaat het perfect met me. Ik ben gelukkig met mijn leven nu. Ik ga straks stage lopen in Amsterdam bij 1 van de beste hotels van Nederland en ik heb onwijs veel zin in mijn "nieuwe" avontuur. Ik ben weer zeker van mezelf en straal dat uit. Ook ben ik nu weer zover dat ik wel een nieuwe relatie zou willen, maar dan moet die wel iets toevoegen aan het leven dat ik nu heb. Een relatie als toen wil ik niet meer, daar heb ik zeker van geleerd.
En ja, mijn ex, zijdelings hoor ik genoeg over hem. Zijn zus en ik zijn goede vriendinnen. Maar hoe beter ik weer in mijn vel zit, hoe sjaggerijniger en hoe meer kort af ie is. Ik vraag me wel eens af waarom. Terwijl ik altijd heel spontaan en vriendelijk blijf als ik hem tegenkom. Maar goed, ik heb besloten dat dat zijn probleem is en niet het mijne.
Ik heb mijn leven weer op de rails en geloof me, als je me dat toen verteld had, had ik je never geloofd. Heel veel sterkte iedereen hier en ja, ik weet uit ervaring hoe klote je je voelt. En ook al heb je er nu niks aan, er komt een tijd dat de zon weer gaat schijnen
Be the kind of woman that when your feet hit the floor each morning the devil says; "oh crap, she's up"
Pfff, wat zijn er veel mensen die zich net zo butt voel(d)en als ik op dit moment. Ik ben 21, en heb een relatie gehad van 5,5 jaar met een vreselijk mooi en lief meisje, waar ik vreselijk veel mee heb meegemaakt (overlijden van familie, scheiding ouders) waardoor je nog dichter naar elkaar toe groeit. Zij heeft het echter 3 maanden geleden uitgemaakt, omdat ze bang was dat ze dingen in het leven zou missen doordat ze al vanaf haar 15e een serieuze relatie had met mij. Ze was bang dat dit later er alsnog zou uitkomen, en dat het daarom beter was om het nu te stoppen.
Ik ben in een vreselijk zwart en diep gat terrecht gekomen, omdat ik nu merk dat mijn hele sociale leven was opgebouwd rond haar en haar broertjes (nu nog steeds zeer goede vrienden van mij) en zelfs met haar ouders heb ik nog contact. Zowel zij als ik hebben vrij snel een nieuwe relatie gekregen, (na 1 maand) maar ik heb daar een punt achter gezet toen bleek dat het gewoon niet ging doordat ik mijn ex nog zo ontzettend miste, ik kon zelfs niet eens sex met haar hebben, zonder dat het voelde als vreemdgaan. Nu blijkt echter dat haar relatie (met een vreselijke foute gast) wel stand blijkt te houden, ookal zegt iedereen dat mijn ex zichzelf niet is in die relatie en niet meer de oude is...
Ik slaap slecht, eet slecht, en zit in een compleet sociaal gat, het doet zo'n ontzettende vreselijke pijn, de gedachte dat zij met hem in bed ligt en bij hem is in de weekenden.... Ik kan op dit moment ook absoluut niet geloven dat dit gevoel ooit nog slijt en dat ik ooit nog gelukkig zal kunnen worden met een ander ,of uberhaupt nog zo iemand zal vinden. Daarnaast kan ik nog steeds niet de hoop loslaten dat het misschien nog goed zou kunnen komen, wanneer ze dingen gedaan heeft die ze wilden doen (alles ontdekken) en inziet dat haar huidige relatie het ook niet is... Daar komt nog bij dat haar familie dit ook ontzettend hoopt, ik ben daar bijv. 1e kerstdag ook heel de dag thuis geweest, zoals het vroeger zou zijn geweest (mijn ex was er die dag niet)... Dit alles maakt dat ik haar nóg veel meer mis.....
Ik ben in een vreselijk zwart en diep gat terrecht gekomen, omdat ik nu merk dat mijn hele sociale leven was opgebouwd rond haar en haar broertjes (nu nog steeds zeer goede vrienden van mij) en zelfs met haar ouders heb ik nog contact. Zowel zij als ik hebben vrij snel een nieuwe relatie gekregen, (na 1 maand) maar ik heb daar een punt achter gezet toen bleek dat het gewoon niet ging doordat ik mijn ex nog zo ontzettend miste, ik kon zelfs niet eens sex met haar hebben, zonder dat het voelde als vreemdgaan. Nu blijkt echter dat haar relatie (met een vreselijke foute gast) wel stand blijkt te houden, ookal zegt iedereen dat mijn ex zichzelf niet is in die relatie en niet meer de oude is...
Ik slaap slecht, eet slecht, en zit in een compleet sociaal gat, het doet zo'n ontzettende vreselijke pijn, de gedachte dat zij met hem in bed ligt en bij hem is in de weekenden.... Ik kan op dit moment ook absoluut niet geloven dat dit gevoel ooit nog slijt en dat ik ooit nog gelukkig zal kunnen worden met een ander ,of uberhaupt nog zo iemand zal vinden. Daarnaast kan ik nog steeds niet de hoop loslaten dat het misschien nog goed zou kunnen komen, wanneer ze dingen gedaan heeft die ze wilden doen (alles ontdekken) en inziet dat haar huidige relatie het ook niet is... Daar komt nog bij dat haar familie dit ook ontzettend hoopt, ik ben daar bijv. 1e kerstdag ook heel de dag thuis geweest, zoals het vroeger zou zijn geweest (mijn ex was er die dag niet)... Dit alles maakt dat ik haar nóg veel meer mis.....
I reject your reality and substitute it for my own.
Ik heb vanacht weer heel intens van haar gedroomd.... een nachtmerrie bijna. Ik voel me nu weer net zo depressief als de dag ik haar voor het laatst zag. Ik weet uit ervaring, dat zolang ik het me haar kan herinneren zal ik dit gevoel niet kwijtraken en weet dat het bij mij altijd langer dan 5 jaar duurt voordat erover heenkom. Ik begin te twijfelen of ik wel weer zo lang kan wachten.
Doe eens wild ....
als je zo blijft denken, zal je dat gevoel inderdaad nooooooooooooooooooit kwijtgeraken. Maar ja, als je jezelf daar beter mee voelt, verdrink jezelf dan maar in je eigen verdrietquote:Op woensdag 5 januari 2005 07:38 schreef Tarot het volgende:
Ik heb vanacht weer heel intens van haar gedroomd.... een nachtmerrie bijna. Ik voel me nu weer net zo depressief als de dag ik haar voor het laatst zag. Ik weet uit ervaring, dat zolang ik het me haar kan herinneren zal ik dit gevoel niet kwijtraken en weet dat het bij mij altijd langer dan 5 jaar duurt voordat erover heenkom. Ik begin te twijfelen of ik wel weer zo lang kan wachten.
en zeg niet dat ik niet weet waarover ik spreek, ik weet het maar al te goed, maar met jouw houding blijf je inderdaad alleen voor de rest van je leven, denkend aan momenten à jamais perdus !
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Maar als je erover blijft dromen... Ik voelde me sinds de laatste 2 dagen pas weer goed eigelijk. Nieuwe hobby gevonden, we zijn met een paar vrienden iets aan t ondernemen, en ik voelde me gewoon goed. Maar ik heb vanacht ook weer over haar gedroomd, 2x zelfs En ik voel me nu ook gewoon weet kut, ookal ben ik de hele tijd met andere dingen bezig om eroverheen te komen... Meer werken, meer sporten, nieuwe hobby enz Zo'n dromen, daar kun je nieteens iets aan doen
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
Het is en blijft altijd kut, maar...
En bedenk bij jezelf dat het allemaal wel leuk en aardig is dat vrienden en familie het ook zo vreselijk jammer vinden, maar dat zij het is die bij je terug moet komen, en niet de familie...
Ik kan me nl. ook zo voorstellen dat zij het helemaal niet zo leuk gevonden heeft dat jij de hele dag daar doorgebracht heb. Ik zou daar eerder heel erg geirriteerd door raken.
Dit is natuurlijk niet heel handig he... Zo wordt loslaten ook wel heel erg moeilijk.quote:Op woensdag 5 januari 2005 00:36 schreef Vigile het volgende:
Daar komt nog bij dat haar familie dit ook ontzettend hoopt, ik ben daar bijv. 1e kerstdag ook heel de dag thuis geweest, zoals het vroeger zou zijn geweest (mijn ex was er die dag niet)... Dit alles maakt dat ik haar nóg veel meer mis.....
En bedenk bij jezelf dat het allemaal wel leuk en aardig is dat vrienden en familie het ook zo vreselijk jammer vinden, maar dat zij het is die bij je terug moet komen, en niet de familie...
Ik kan me nl. ook zo voorstellen dat zij het helemaal niet zo leuk gevonden heeft dat jij de hele dag daar doorgebracht heb. Ik zou daar eerder heel erg geirriteerd door raken.
***
nee, maar dan hier komen zagen met de attitude van een oude versleten natte keukenhanddoek vind ik echt zielig. Dat hij er over droomt, kan hij niet veel aandoen, maar hoe hij er mee omgaat werkelijk wel!quote:Op woensdag 5 januari 2005 09:48 schreef Un-X-PecteD het volgende:
Maar als je erover blijft dromen... Ik voelde me sinds de laatste 2 dagen pas weer goed eigelijk. Nieuwe hobby gevonden, we zijn met een paar vrienden iets aan t ondernemen, en ik voelde me gewoon goed. Maar ik heb vanacht ook weer over haar gedroomd, 2x zelfs En ik voel me nu ook gewoon weet kut, ookal ben ik de hele tijd met andere dingen bezig om eroverheen te komen... Meer werken, meer sporten, nieuwe hobby enz Zo'n dromen, daar kun je nieteens iets aan doen
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Hmz, misschien dat ik dit deel ook maar ga volgen dan...
Het is nu een maand of 4 uit met mij en mijn ex. We hebben bijna 2 jaar iets gehad en het ging al langer niet lekker. Ik werd heel afstandelijk en hield er niet van als hij me aanraakte ensow. Toen wist ik nog niet hoe dat kwam, maar de laatste tijd ben ik er steeds meer achter gekomen..
Mijn moeder werd ziek en daarbij had ik steun nodig. En deze steun kreeg ik van hem niet.. Hij vroeg nooit hoe het met haar ging of wat er allemaal ging gebeuren in het ziekenhuis enzo, terwijl hij van mij wel verwachtte dat ik interesse toonde in wat hij allemaal deed en vond. Ik ging toen ook net op kamers en daar vroeg hij ook nooit naar, over school enzo ook al niet. Dit heeft me gewoon heel veel pijn gedaan, want juist diegene van wie je verwacht dat je het meeste steun krijgt in moeilijke tijden heeft me gewoon laten vallen en nog meer pijn gedaan...
Toen het dus uiteindelijk niet meer ging en het uit was heb ik hem dit hele verhaal verteld, maar hij heeft er niks mee gedaan. Nog steeds vraagt hij nergens naar, maar wil wel graag dat ik luister. Ik zie hem nu bijna niet meer en hij heeft nu sinds een maandje ook een nieuwe vriendin. Een ex van hem waar ik vroeger de nodige problemen mee heb gehad...
Het is jammer, maar ik weet dat het echt niet kan tussen ons... Mja, nu mijn hart nog...
Het is nu een maand of 4 uit met mij en mijn ex. We hebben bijna 2 jaar iets gehad en het ging al langer niet lekker. Ik werd heel afstandelijk en hield er niet van als hij me aanraakte ensow. Toen wist ik nog niet hoe dat kwam, maar de laatste tijd ben ik er steeds meer achter gekomen..
Mijn moeder werd ziek en daarbij had ik steun nodig. En deze steun kreeg ik van hem niet.. Hij vroeg nooit hoe het met haar ging of wat er allemaal ging gebeuren in het ziekenhuis enzo, terwijl hij van mij wel verwachtte dat ik interesse toonde in wat hij allemaal deed en vond. Ik ging toen ook net op kamers en daar vroeg hij ook nooit naar, over school enzo ook al niet. Dit heeft me gewoon heel veel pijn gedaan, want juist diegene van wie je verwacht dat je het meeste steun krijgt in moeilijke tijden heeft me gewoon laten vallen en nog meer pijn gedaan...
Toen het dus uiteindelijk niet meer ging en het uit was heb ik hem dit hele verhaal verteld, maar hij heeft er niks mee gedaan. Nog steeds vraagt hij nergens naar, maar wil wel graag dat ik luister. Ik zie hem nu bijna niet meer en hij heeft nu sinds een maandje ook een nieuwe vriendin. Een ex van hem waar ik vroeger de nodige problemen mee heb gehad...
Het is jammer, maar ik weet dat het echt niet kan tussen ons... Mja, nu mijn hart nog...
mua... ik heb ergere posts gezienquote:Op woensdag 5 januari 2005 09:52 schreef petitlapin het volgende:
nee, maar dan hier komen zagen met de attitude van een oude versleten natte keukenhanddoek vind ik echt zielig. Dat hij er over droomt, kan hij niet veel aandoen, maar hoe hij er mee omgaat werkelijk wel!
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
Hmmm goede tip dit topic... ik ga het gewoon eens volgen denk ik...
kom net uit een relatie van 2 jaar... we voelen elkaar aan... aan houden van is geen gebrek... maar kort gezegd... het werkt niet... ik weet niet eens zeker of ik haar wel los wil laten... het is wel het beste...denk ik... zeker omdat dat een hoop twijfel wegneemt... en zekerheid is iets wat ik momenteel echt heel erg hard nodig heb.
Los laten... tjonge... tis moeilijk... vooral omdat ik nu echt die kleine dingen nog te veel mis... da's al wel minder... maar het helpt ook niet echt als je nog wel met elkaar zit te smsen en af en toe eens belt... dan kan ik die afstand niet creeeren.... stompzinnig genoeg....
kom net uit een relatie van 2 jaar... we voelen elkaar aan... aan houden van is geen gebrek... maar kort gezegd... het werkt niet... ik weet niet eens zeker of ik haar wel los wil laten... het is wel het beste...denk ik... zeker omdat dat een hoop twijfel wegneemt... en zekerheid is iets wat ik momenteel echt heel erg hard nodig heb.
Los laten... tjonge... tis moeilijk... vooral omdat ik nu echt die kleine dingen nog te veel mis... da's al wel minder... maar het helpt ook niet echt als je nog wel met elkaar zit te smsen en af en toe eens belt... dan kan ik die afstand niet creeeren.... stompzinnig genoeg....
Dat hoeft niet per se een probleem te zijn, maar het maakt het vaak wel een heel stuk moeilijker.quote:Op woensdag 5 januari 2005 14:00 schreef WpuntNL het volgende:
maar het helpt ook niet echt als je nog wel met elkaar zit te smsen en af en toe eens belt... dan kan ik die afstand niet creeeren.... stompzinnig genoeg....
Zelf wel gedaan, goede vrienden gebleven, maar dat heeft heel wat kracht en moeite gekost, zelfs terwijl wij het er allebei wel helemaal over eens waren dat het over en uit was...
***
dat ken ik... op zich ben ik het ook met haar eens dat het beter is dat het over is... zoals het ging... gaat het niet... maar steeds weer komen er gelukkige gedachten boven en momenten waarop ik wel zeker wist dat ik van haar hield en dat het voor altijd zou zijn...
en dat maakt het moeilijk... ik weet ook dat ik voor mezelf die afstand moet hebben... maar dat maakt het definitief... definitief voorbij... en daarmee ben ik haar dan ook echt gewoon echt helemaal kwijt...
Ik moet eerst mezelf maar weer eens opbouwen...beetje voor mezelf gaan zorgen in plaats van continue voor een ander... mezelf weer eens leren kennen en mezelf weer eens echt gaan waarderen... en daar heb ik die afstand gewoon toch echt voor nodig... anders zal ik toch bezig blijven haar te ondersteunen en mezelf keer op keer weer ondergeschikt maken aan die ander.
en dat maakt het moeilijk... ik weet ook dat ik voor mezelf die afstand moet hebben... maar dat maakt het definitief... definitief voorbij... en daarmee ben ik haar dan ook echt gewoon echt helemaal kwijt...
Ik moet eerst mezelf maar weer eens opbouwen...beetje voor mezelf gaan zorgen in plaats van continue voor een ander... mezelf weer eens leren kennen en mezelf weer eens echt gaan waarderen... en daar heb ik die afstand gewoon toch echt voor nodig... anders zal ik toch bezig blijven haar te ondersteunen en mezelf keer op keer weer ondergeschikt maken aan die ander.
Ik heb nu bijna 2 maanden geen contact meer met mijn ex en nog steeds is hij de reden dat ik slecht slaap. Nog steeds is hij de reden dat ik een steek voel als ik verliefde stelletjes zie.
Omdat het maar 5 maanden was (maar zo heftig), heb ik geen tastbare herinneringen. En net daarom doet het al pijn bij een simpel woordje, een stom liedje, zelfs een bepaalde winkel of kledingstuk. Het feit dat er niets was, geen kleine knuffeldingetjes, liedjes of symbolen, zorgt ervoor dat ik me vastklamp aan alledaagse dingen- en net dan blijft het vers.
En dat frustreert me, want ik zoek overal afleiding in, ik spreek belachelijk veel af, mijn weekplanning zit continu vol, en toch, zo gauw ik ergens alleen ben (dus als ik in slaap wil komen), ligt het als een baksteen op mijn maag zachtjes te duwen.
Ik vind het wel weer tijd worden voor een rebound, maar emotioneel gezien vreet het nog steeds aan me.
Hij heeft er zelf overigens minder moeite mee. Voor hem zat het allemaal niet zo lekker, dus hij voelt zich nu beter. Voor mij is het des te gekker, want een reden om het uit te maken kon hij niet aanwijzen. Misschien dat dat ook meespeelt. Kon ik maar vreselijk boos worden, maar ik begrijp het gewoon niet. En omdat ik het zo druk heb, kan ik het bij niemand kwijt -wil ik ook niet eens, want wat stel ik me eigenlijk aan, met mijn 5 maanden fling.
Rotmannen.
Omdat het maar 5 maanden was (maar zo heftig), heb ik geen tastbare herinneringen. En net daarom doet het al pijn bij een simpel woordje, een stom liedje, zelfs een bepaalde winkel of kledingstuk. Het feit dat er niets was, geen kleine knuffeldingetjes, liedjes of symbolen, zorgt ervoor dat ik me vastklamp aan alledaagse dingen- en net dan blijft het vers.
En dat frustreert me, want ik zoek overal afleiding in, ik spreek belachelijk veel af, mijn weekplanning zit continu vol, en toch, zo gauw ik ergens alleen ben (dus als ik in slaap wil komen), ligt het als een baksteen op mijn maag zachtjes te duwen.
Ik vind het wel weer tijd worden voor een rebound, maar emotioneel gezien vreet het nog steeds aan me.
Hij heeft er zelf overigens minder moeite mee. Voor hem zat het allemaal niet zo lekker, dus hij voelt zich nu beter. Voor mij is het des te gekker, want een reden om het uit te maken kon hij niet aanwijzen. Misschien dat dat ook meespeelt. Kon ik maar vreselijk boos worden, maar ik begrijp het gewoon niet. En omdat ik het zo druk heb, kan ik het bij niemand kwijt -wil ik ook niet eens, want wat stel ik me eigenlijk aan, met mijn 5 maanden fling.
Rotmannen.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
5 maanden is niet niks... en op zich vliegen 2 maanden ookl voorbij hoor...maar op een gegeven moment moet je jezelf weer oppakken... misschien hem gewoon maar zien als een enorme lul dattie het uit heeft gemaakt en daar eens boos over te worden... uithuilen en weer verder proberen te gaan... misschien dat het oplucht... ik weet dat nog niet...
heb ik al geprobeerd, lucht inderdaad op voor een uurtje.
De volgende avond zelfde verhaal.
Hij is geen lul omdat hij het uitmaakte, hij voelde zich er niet prettig bij. Nouja, dan is dat inderdaad maar beter. Ik kan gewoon niet boos op hem worden, omdat ik hem erin kan tegemoet komen (tot op zekere hoogte). Het is gewoon frustrerend op zich, en daarom blijft het een open wond.
De volgende avond zelfde verhaal.
Hij is geen lul omdat hij het uitmaakte, hij voelde zich er niet prettig bij. Nouja, dan is dat inderdaad maar beter. Ik kan gewoon niet boos op hem worden, omdat ik hem erin kan tegemoet komen (tot op zekere hoogte). Het is gewoon frustrerend op zich, en daarom blijft het een open wond.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
quote:Op woensdag 5 januari 2005 21:18 schreef N-joy het volgende:
Ik heb nu bijna 2 maanden geen contact meer met mijn ex en nog steeds is hij de reden dat ik slecht slaap. Nog steeds is hij de reden dat ik een steek voel als ik verliefde stelletjes zie.
Omdat het maar 5 maanden was (maar zo heftig), heb ik geen tastbare herinneringen. En net daarom doet het al pijn bij een simpel woordje, een stom liedje, zelfs een bepaalde winkel of kledingstuk. Het feit dat er niets was, geen kleine knuffeldingetjes, liedjes of symbolen, zorgt ervoor dat ik me vastklamp aan alledaagse dingen- en net dan blijft het vers.
En dat frustreert me, want ik zoek overal afleiding in, ik spreek belachelijk veel af, mijn weekplanning zit continu vol, en toch, zo gauw ik ergens alleen ben (dus als ik in slaap wil komen), ligt het als een baksteen op mijn maag zachtjes te duwen.
Ik vind het wel weer tijd worden voor een rebound, maar emotioneel gezien vreet het nog steeds aan me.
Hij heeft er zelf overigens minder moeite mee. Voor hem zat het allemaal niet zo lekker, dus hij voelt zich nu beter. Voor mij is het des te gekker, want een reden om het uit te maken kon hij niet aanwijzen. Misschien dat dat ook meespeelt. Kon ik maar vreselijk boos worden, maar ik begrijp het gewoon niet. En omdat ik het zo druk heb, kan ik het bij niemand kwijt -wil ik ook niet eens, want wat stel ik me eigenlijk aan, met mijn 5 maanden fling.
Ik knik van herkenning bij echt elk woord dat je typt....quote:Op woensdag 5 januari 2005 21:46 schreef N-joy het volgende:
heb ik al geprobeerd, lucht inderdaad op voor een uurtje.
De volgende avond zelfde verhaal.
Hij is geen lul omdat hij het uitmaakte, hij voelde zich er niet prettig bij. Nouja, dan is dat inderdaad maar beter. Ik kan gewoon niet boos op hem worden, omdat ik hem erin kan tegemoet komen (tot op zekere hoogte). Het is gewoon frustrerend op zich, en daarom blijft het een open wond.
Behalve hierquote:Rotmannen.
Doe eens wild ....
Weer in dit topic.. en na bijna anderhalf jaar nog steeds met hetzelfde meisje in mijn hoofd..
Zij heeft het destijds uitgemaakt, maar de afgelopen maanden leek het erop dat het misschien toch weer goed zou komen (korte termijn niet, lange termijn misschien wel is wat ze zei). Nu in het nieuwe jaar loopt het toch allemaal anders. We hebben tegen elkaar gezegd dat we ook het 'ooit misschien' niet moeten open houden. Een paar dagen geleden is ze met een andere jongen naar bed gegaan en gister was ik op haar verjaardagsfeestje en daarna mee uit en vraagt ze me (nadat ik haar iets eerder had gevraagd of ze met een jongen zou zoenen als ik er ook was, waarop het antwoord 'wat denk je nou zelf' was) doodleuk om een uurtje of vier of ik misschien naar huis kan gaan omdat het waarschijnlijk niet leuk voor me is als ze met de jongen die haar probeert te versieren (en ze voor de rest niet kent ofzo) gaat zoenen..
En toen maar in een taxi en naar huis, meteen gaan slapen om er niet over na te hoeven denken wat er een paar kilometer verderop in de stad gebeurde..
Speelt ook nog mee dat ik er echt behoorlijk mee in m'n maag zit dat ik teveel heb nagedacht en met haar over 'ons' heb gepraat en haar niet gewoon een keer gezoend heb, ik was altijd bang haar dan als vriendin misschien kwijt te raken, maar als ik heel eerlijk tegenover mezelf ben dan voel ik ook wel dat ik het niet ga trekken vrienden met haar te zijn als ze een nieuw vriendje heeft (we hebben allebei nog geen relatie gehad sinds het uit is).
Nouja, ik moest het even van me af typen, ik kan het er namelijk niet echt met m'n vrienden over hebben (ik kan gewoon niet vertellen dat m'n lieve Amelie Poulain-achtige meisje in een week met een jongen naar bed gaat en in ieder geval ook nog met een ander gezoend heeft)..
[ Bericht 1% gewijzigd door Clone-tje op 08-01-2005 19:21:17 ]
Zij heeft het destijds uitgemaakt, maar de afgelopen maanden leek het erop dat het misschien toch weer goed zou komen (korte termijn niet, lange termijn misschien wel is wat ze zei). Nu in het nieuwe jaar loopt het toch allemaal anders. We hebben tegen elkaar gezegd dat we ook het 'ooit misschien' niet moeten open houden. Een paar dagen geleden is ze met een andere jongen naar bed gegaan en gister was ik op haar verjaardagsfeestje en daarna mee uit en vraagt ze me (nadat ik haar iets eerder had gevraagd of ze met een jongen zou zoenen als ik er ook was, waarop het antwoord 'wat denk je nou zelf' was) doodleuk om een uurtje of vier of ik misschien naar huis kan gaan omdat het waarschijnlijk niet leuk voor me is als ze met de jongen die haar probeert te versieren (en ze voor de rest niet kent ofzo) gaat zoenen..
En toen maar in een taxi en naar huis, meteen gaan slapen om er niet over na te hoeven denken wat er een paar kilometer verderop in de stad gebeurde..
Speelt ook nog mee dat ik er echt behoorlijk mee in m'n maag zit dat ik teveel heb nagedacht en met haar over 'ons' heb gepraat en haar niet gewoon een keer gezoend heb, ik was altijd bang haar dan als vriendin misschien kwijt te raken, maar als ik heel eerlijk tegenover mezelf ben dan voel ik ook wel dat ik het niet ga trekken vrienden met haar te zijn als ze een nieuw vriendje heeft (we hebben allebei nog geen relatie gehad sinds het uit is).
Nouja, ik moest het even van me af typen, ik kan het er namelijk niet echt met m'n vrienden over hebben (ik kan gewoon niet vertellen dat m'n lieve Amelie Poulain-achtige meisje in een week met een jongen naar bed gaat en in ieder geval ook nog met een ander gezoend heeft)..
[ Bericht 1% gewijzigd door Clone-tje op 08-01-2005 19:21:17 ]
Het enige verschil wat ik tussen ons zo kan vonden is ik destijds 6 maanden heb samengewoond met hem. Ik kan ook niet boos worden (nog steeds niet) op hem. Ik ben hooguit teleurgesteld, anderhalf jaar later. Ik denk niet dat ik het ooit kan loslaten en ik probeer het ook niet eens meer. Ik leg me erbij neer en accepteer dat ik er heel soms nog wakker van lig, of dat ik weeig en verdrietig word als ik iets herkenbaars zie, voel of meemaak. Ik denk dat het altijd de vraag blijft hoe het anders was gegaan.quote:Op woensdag 5 januari 2005 21:18 schreef N-joy het volgende:
Ik heb nu bijna 2 maanden geen contact meer met mijn ex en nog steeds is hij de reden dat ik slecht slaap. Nog steeds is hij de reden dat ik een steek voel als ik verliefde stelletjes zie.
Omdat het maar 5 maanden was (maar zo heftig), heb ik geen tastbare herinneringen. En net daarom doet het al pijn bij een simpel woordje, een stom liedje, zelfs een bepaalde winkel of kledingstuk. Het feit dat er niets was, geen kleine knuffeldingetjes, liedjes of symbolen, zorgt ervoor dat ik me vastklamp aan alledaagse dingen- en net dan blijft het vers.
En dat frustreert me, want ik zoek overal afleiding in, ik spreek belachelijk veel af, mijn weekplanning zit continu vol, en toch, zo gauw ik ergens alleen ben (dus als ik in slaap wil komen), ligt het als een baksteen op mijn maag zachtjes te duwen.
Ik vind het wel weer tijd worden voor een rebound, maar emotioneel gezien vreet het nog steeds aan me.
Hij heeft er zelf overigens minder moeite mee. Voor hem zat het allemaal niet zo lekker, dus hij voelt zich nu beter. Voor mij is het des te gekker, want een reden om het uit te maken kon hij niet aanwijzen. Misschien dat dat ook meespeelt. Kon ik maar vreselijk boos worden, maar ik begrijp het gewoon niet. En omdat ik het zo druk heb, kan ik het bij niemand kwijt -wil ik ook niet eens, want wat stel ik me eigenlijk aan, met mijn 5 maanden fling.
Rotmannen.
Daar kom je nooit achter. Gelukkig laat ik me er niet meer door meeslepen en zorg ik ervoor dat ik de dingen doe die ik leuk vind.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Er zit ook gewoon niets anders op, toch?quote:Op zaterdag 8 januari 2005 17:53 schreef Blinky het volgende:
[..]
Het enige verschil wat ik tussen ons zo kan vonden is ik destijds 6 maanden heb samengewoond met hem. Ik kan ook niet boos worden (nog steeds niet) op hem. Ik ben hooguit teleurgesteld, anderhalf jaar later. Ik denk niet dat ik het ooit kan loslaten en ik probeer het ook niet eens meer. Ik leg me erbij neer en accepteer dat ik er heel soms nog wakker van lig, of dat ik weeig en verdrietig word als ik iets herkenbaars zie, voel of meemaak. Ik denk dat het altijd de vraag blijft hoe het anders was gegaan.
Daar kom je nooit achter. Gelukkig laat ik me er niet meer door meeslepen en zorg ik ervoor dat ik de dingen doe die ik leuk vind.
De cliché's zijn waar; in principe heelt tijd alle wonden. Maar ik voel me net een gewond dier, dat in en hoekje haar wonden blijft likken, omdat ze zo'n pijn blijven doen.
Eergisteren belde hij ineens, wanneer we weer eens iets afspreken. Hij wilde me toch wel weer zien, na die lange periode zonder contact. En enerzijds wil ik hem ook wel weer zien, omdat ik hoop dat hij zich dan realiseert hoeveel hij me heeft gemist.
Anderzijds weet ik natuurlijk dat hij mij niet heeft gemist, omdat het voor hem af is. Hij is ofwel heel goed in de onschuld spelen, of hij is zich werkelijk van geen kwaad bewust -en ik schat dat laatste.
Ik denk dat ik over een week of twee (ik zie er nu afschuwelijk uit, haha) toch maar even iets afspreek,omdat ik gewoon zeker wil weten dat het ook ècht nooit meer goed komt. Of is dat masochistisch..?
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Het is logisch en menselijk. Ik denk dat je dat pas achteraf voor jezelf kunt uitmaken.quote:Op zondag 9 januari 2005 18:03 schreef N-joy het volgende:
Of is dat masochistisch..?
Sterkte.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
zo... het eerste weekend alleen zit er bijna op... gelukkig maar... het was een zwaar weekend... heb heel erg veel te veel gedronken gisteren... en ik neem me zoals altijd weer eens voor nooit meer te veel te drinken...
maar goed... het loslaten gaat me slecht af momenteel... ik ben erg veel met haar bezig in mijn hoofd... nog steeds... vrijdag naar de dokter geweest (weer) en een goed gesprek met de beste man gehad... was nodig... en goed... heel goed zelfs...
Ben ook weer in mijn dagboek begonnen... of eigenlijk... verder gegaan... was ook een hele goede keuze. heb er haftige dingen van vorig jaar en anderhalf jaar geleden in gelezen... dingen waarvan ik geschrokken ben... er staat een hoop pijn in maar nog veel meer liefde... dat doet eigenlijk nog veel meer pijn ofzo... ik ben ontzettend kapot nu... gewoon... stuk.....
Dat het niet gaat werken is wel duidelijk en dat moet ik dan maar gewoon gaan accepteren... maar het doet nu... nog altijd.. heel heel heel veel pijn...
maar goed... het loslaten gaat me slecht af momenteel... ik ben erg veel met haar bezig in mijn hoofd... nog steeds... vrijdag naar de dokter geweest (weer) en een goed gesprek met de beste man gehad... was nodig... en goed... heel goed zelfs...
Ben ook weer in mijn dagboek begonnen... of eigenlijk... verder gegaan... was ook een hele goede keuze. heb er haftige dingen van vorig jaar en anderhalf jaar geleden in gelezen... dingen waarvan ik geschrokken ben... er staat een hoop pijn in maar nog veel meer liefde... dat doet eigenlijk nog veel meer pijn ofzo... ik ben ontzettend kapot nu... gewoon... stuk.....
Dat het niet gaat werken is wel duidelijk en dat moet ik dan maar gewoon gaan accepteren... maar het doet nu... nog altijd.. heel heel heel veel pijn...
Ik nooit bang voor iemand geweest in mijn leven, maar nu ben ik bang om haar tegen te komen. Ze heeft haar leven inmiddels waarschijnlijk weer op poten zonder mij...... en hoewel ik haar alle geluk wens, doet het me pijn om haar gelukkig te zien zonder mij. Want andersom is het niet zo.quote:Op zondag 9 januari 2005 18:03 schreef N-joy het volgende:
[..] Ik denk dat ik over een week of twee (ik zie er nu afschuwelijk uit, haha) toch maar even iets afspreek,omdat ik gewoon zeker wil weten dat het ook ècht nooit meer goed komt. Of is dat masochistisch..?
Je ziet in de films wel vaker van die rustige zwijgzame mannen, de silent type. Iemand die niet makkelijk over zn problemen kan praten. Het is als een donker of tragisch geheim dat hij bij zich draagt.
Er zijn mannen die hun hele gezin kwijtraken... hun vrouw en kinderen weggevaagd in één ongeluk. Dat ze nog weinig hebben om voor te leven .... en het enige dat ze nog kunnen doen is overleven. Hoe scheef de vergelijking ook lijkt, zo voel ik me in het dagelijks leven.
Doe eens wild ....
ontzettend herkenbaar.... ik heb inmiddels wel begrepen dat het beter is om te leren praten... "het schijnt goed voor je te zijn" ofzo.... ik begin er zelf steeds minder moeite mee te krijgen... al is het echt maar een heel select clubje wat zo ver door mag dringen hoor....quote:Op maandag 10 januari 2005 00:09 schreef Tarot het volgende:
[..]
Ik nooit bang voor iemand geweest in mijn leven, maar nu ben ik bang om haar tegen te komen. Ze heeft haar leven inmiddels waarschijnlijk weer op poten zonder mij...... en hoewel ik haar alle geluk wens, doet het me pijn om haar gelukkig te zien zonder mij. Want andersom is het niet zo.
Je ziet in de films wel vaker van die rustige zwijgzame mannen, de silent type. Iemand die niet makkelijk over zn problemen kan praten. Het is als een donker of tragisch geheim dat hij bij zich draagt.
Er zijn mannen die hun hele gezin kwijtraken... hun vrouw en kinderen weggevaagd in één ongeluk. Dat ze nog weinig hebben om voor te leven .... en het enige dat ze nog kunnen doen is overleven. Hoe scheef de vergelijking ook lijkt, zo voel ik me in het dagelijks leven.
Okee... morgen (inmiddels alweer.... vandaag...) gaat een moeilijke dag worden.... ik ga naar mijn ex toe om spullen uit te wisselen... zij vind het te moeilijk om naar mij toe te komen... dat vooral omdat het allemaal nog vers is en we hier bijna altijd waren met z'n tweeën. Zij wilde het of nog een tijd laten liggen bij mij (slechte optie.... ik wil er van af ik wil die spullen niet steeds zien en daarom aan haar denken.) Of bij vrienden afspreken (slechte optie... ik wil dit graag met z'n tweeën oplossen... haar andere optie was om haar vader langs te sturen... daar heb ik al helemaal geen zin in.
Toch denk ik dat het goed is om nu meteen maar de spullen uit te wisselen... dan kan ik het gaan afsluiten zonder steeds met haar spullen geconfronteerd te worden. Ik vind het heel moeilijk om weer in haar buurt te zijn morgenavond... ik ben bang dat ik morgenavond een beetje veel knap en dingen ga zeggen die ik niet meen.
Aan de andere kant... misschien psychologiseer ik dit gewoon te veel en moet ik inderdaad maar eens gebruik maken van mijn muurtje om mezelf te beschermen. Ik weet dat het moeilijk gaat zijn. Ik weet ook dat ik het hierna voor mezelf kan afsluiten en naast me neer kan leggen.Ik vind het jammer dat we hiermee beiden een maatje verliezen, iemand bij wie we beiden erg goed ons verhaal kwijt konden... maar hey... ik moet toch echt mezelf beschermen en daar heb ik afstand voor nodig.... vrij veel afstand eigenlijk.
Ik hoop dit topic snel niet meer nodig te hebben om iets van me af te schrijven. Mezelf kennende zal het nog wel even duren....
Toch denk ik dat het goed is om nu meteen maar de spullen uit te wisselen... dan kan ik het gaan afsluiten zonder steeds met haar spullen geconfronteerd te worden. Ik vind het heel moeilijk om weer in haar buurt te zijn morgenavond... ik ben bang dat ik morgenavond een beetje veel knap en dingen ga zeggen die ik niet meen.
Aan de andere kant... misschien psychologiseer ik dit gewoon te veel en moet ik inderdaad maar eens gebruik maken van mijn muurtje om mezelf te beschermen. Ik weet dat het moeilijk gaat zijn. Ik weet ook dat ik het hierna voor mezelf kan afsluiten en naast me neer kan leggen.Ik vind het jammer dat we hiermee beiden een maatje verliezen, iemand bij wie we beiden erg goed ons verhaal kwijt konden... maar hey... ik moet toch echt mezelf beschermen en daar heb ik afstand voor nodig.... vrij veel afstand eigenlijk.
Ik hoop dit topic snel niet meer nodig te hebben om iets van me af te schrijven. Mezelf kennende zal het nog wel even duren....
Sterkte voor vanavond! Dat zijn idd nooit echt leuke dingen...
Ik heb nu voor mezelf het onomstotelijke bewijs dat ik echt-echt-echt los ben van mijn ex.
We zijn al die tijd (anderhalf jaar) goede vrienden gebleven en heb nog wel eens met weemoed terug gedacht, zo van 'eigenlijk is het eeuwig zonde dat het niet werkt, want het was zo goed' etc. etc.
En toen belde hij gisteren, hij begint zich meer en meer te realiseren dat hij absoluut niet over mij heen is, dat hij nog vreselijk veel van me houdt, dat hij, als hij de meisjes waar hij dit jaar korte relaties mee gehad heeft met mij vergelijkt, er niet onderuit kan dat ik ben wat hij wil...
Ik zat letterlijk met mijn bek vol tanden... had het niet verwacht, niet dit, niet zo sterk, had wel een vermoeden dat hij even moest slikken omdat ik nu een nieuw vriendje heb en dat dat wennen is, maar niet dat hij er heel sterk over na denkt dat hij me terug wil. Dat het hem verscheurt, zoals hij het zelf zei.
En wat hij zei deed me niets... Ja, het deed me wel wat in de zin van 'goh, jeetje, heftig en ja het was idd wel heel erg goed wat we hadden', maar niet zoiets van ' mogelijkheden voor een nieuwe poging '. Helemaal niet zelfs. Het is een lieve jongen, maar ik zie het niet meer en ik voel het niet meer.
Vind het wel heel sneu voor hem, maar goed, hij is veel sneller dan ik weer verder gegaan met andere meisjes terwijl ik vorig jaar alleen maar een beetje gerotzooid heb en als hij hier een half jaar geleden mee aangekomen zou zijn zou ik mss nog wel 'tempted' geweest zijn, maar nu niet meer... het is echt helemaal over voor mij. Voor hem begint de verwerking blijkbaar pas nu.
En ondanks dat ik dat wel wist is dit voor mij toch wel de ultieme bevestiging. En dat voelt eigenlijk best heel goed. Dat ik niet toch nog steeds af en toe denk 'had het maar, en was het maar'... Ik weet gewoon dat dat wat we hadden prachtig was, maar dat het nu niet meer zo is, is gewoon goed.
Ik heb nu voor mezelf het onomstotelijke bewijs dat ik echt-echt-echt los ben van mijn ex.
We zijn al die tijd (anderhalf jaar) goede vrienden gebleven en heb nog wel eens met weemoed terug gedacht, zo van 'eigenlijk is het eeuwig zonde dat het niet werkt, want het was zo goed' etc. etc.
En toen belde hij gisteren, hij begint zich meer en meer te realiseren dat hij absoluut niet over mij heen is, dat hij nog vreselijk veel van me houdt, dat hij, als hij de meisjes waar hij dit jaar korte relaties mee gehad heeft met mij vergelijkt, er niet onderuit kan dat ik ben wat hij wil...
Ik zat letterlijk met mijn bek vol tanden... had het niet verwacht, niet dit, niet zo sterk, had wel een vermoeden dat hij even moest slikken omdat ik nu een nieuw vriendje heb en dat dat wennen is, maar niet dat hij er heel sterk over na denkt dat hij me terug wil. Dat het hem verscheurt, zoals hij het zelf zei.
En wat hij zei deed me niets... Ja, het deed me wel wat in de zin van 'goh, jeetje, heftig en ja het was idd wel heel erg goed wat we hadden', maar niet zoiets van ' mogelijkheden voor een nieuwe poging '. Helemaal niet zelfs. Het is een lieve jongen, maar ik zie het niet meer en ik voel het niet meer.
Vind het wel heel sneu voor hem, maar goed, hij is veel sneller dan ik weer verder gegaan met andere meisjes terwijl ik vorig jaar alleen maar een beetje gerotzooid heb en als hij hier een half jaar geleden mee aangekomen zou zijn zou ik mss nog wel 'tempted' geweest zijn, maar nu niet meer... het is echt helemaal over voor mij. Voor hem begint de verwerking blijkbaar pas nu.
En ondanks dat ik dat wel wist is dit voor mij toch wel de ultieme bevestiging. En dat voelt eigenlijk best heel goed. Dat ik niet toch nog steeds af en toe denk 'had het maar, en was het maar'... Ik weet gewoon dat dat wat we hadden prachtig was, maar dat het nu niet meer zo is, is gewoon goed.
***
quote:Op donderdag 13 januari 2005 12:13 schreef Brighteyes het volgende:
En ondanks dat ik dat wel wist is dit voor mij toch wel de ultieme bevestiging. En dat voelt eigenlijk best heel goed. Dat ik niet toch nog steeds af en toe denk 'had het maar, en was het maar'... Ik weet gewoon dat dat wat we hadden prachtig was, maar dat het nu niet meer zo is, is gewoon goed.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Brighteyes, no offense, maar is dat niet ergens een normale reactie.
laat me mezelf beter uitleggen, als ik voelde dat mijn ex me nog echt wou, voelde ik me zo sterk, ik kon gewoon zonder hem, ik wist dat hij me miste en ik voelde me gesust, zo van yeah .
De dag dat zijn interesse volledig weg was, werd ik weer een wanhopige snol
en zo ging dat om beurt ... dan eens de sterke, dan de zwakke
soit, ik weet natuurlijk niet hoe jij je voelt
laat me mezelf beter uitleggen, als ik voelde dat mijn ex me nog echt wou, voelde ik me zo sterk, ik kon gewoon zonder hem, ik wist dat hij me miste en ik voelde me gesust, zo van yeah .
.De dag dat zijn interesse volledig weg was, werd ik weer een wanhopige snol
en zo ging dat om beurt ... dan eens de sterke, dan de zwakke
soit, ik weet natuurlijk niet hoe jij je voelt
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Hoelang hebben jullie iets gehad dan ? En wie heeft het toen der tijd uitgemaakt ?
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
petitlapin, ik begrijp wat je zegt, maar dat is in deze/mijn situatie niet van toepassing.
achtergrondinfo: ruim 5 jaar samen, waarvan 2 jaar samengewoond, nu dus anderhalf jaar uit elkaar, gezamelijk besloten om uit elkaar te gaan omdat het gewoon op en over was, ook nog 1 keer een paar weken weer bij elkaar geweest, ik ben 29, hij is 26
Dit heeft niets te maken met sterk en zwak voelen, maar ik voel nu gewoon heel duidelijk dat het over is, het was super, die 5 jaar, en door omstandigheden is onze band nog steeds heel hecht, het is een periode waar ik met heel veel weemoed aan terugdenk, maar waar ik gewoon niet meer naar terug zou kunnen. We zijn beiden te veel gegroeid en veranderd de afgelopen tijd. We zijn nog steeds hele goede vrienden, ben bijvoorbeeld gisteren naar de begrafenis van de zus van zijn Oma geweest, heb later 's avonds ook nog een tijdje met zijn moeder aan de telefoon gezeten, heb hem geholpen met het verven in zijn huis en afgezien van een pietsje weemoed omdat het soms allemaal nog zo vertrouwd voelt is er gewoon niets meer...
achtergrondinfo: ruim 5 jaar samen, waarvan 2 jaar samengewoond, nu dus anderhalf jaar uit elkaar, gezamelijk besloten om uit elkaar te gaan omdat het gewoon op en over was, ook nog 1 keer een paar weken weer bij elkaar geweest, ik ben 29, hij is 26
Dit heeft niets te maken met sterk en zwak voelen, maar ik voel nu gewoon heel duidelijk dat het over is, het was super, die 5 jaar, en door omstandigheden is onze band nog steeds heel hecht, het is een periode waar ik met heel veel weemoed aan terugdenk, maar waar ik gewoon niet meer naar terug zou kunnen. We zijn beiden te veel gegroeid en veranderd de afgelopen tijd. We zijn nog steeds hele goede vrienden, ben bijvoorbeeld gisteren naar de begrafenis van de zus van zijn Oma geweest, heb later 's avonds ook nog een tijdje met zijn moeder aan de telefoon gezeten, heb hem geholpen met het verven in zijn huis en afgezien van een pietsje weemoed omdat het soms allemaal nog zo vertrouwd voelt is er gewoon niets meer...
Ik heb al die tijd zonder hem gekund, ook toen hij me niet terug wilde...quote:Op donderdag 13 januari 2005 12:48 schreef petitlapin het volgende:
ik kon gewoon zonder hem, ik wist dat hij me miste en ik voelde me gesust, zo van yeah .
***
samen uitgemaakt , we gingen het verstandig aanpakkenquote:Op donderdag 13 januari 2005 12:49 schreef Un-X-PecteD het volgende:
Hoelang hebben jullie iets gehad dan ? En wie heeft het toen der tijd uitgemaakt ?
is al laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaang gelede, het spreken niet meer waard , gewoon, de reactie van BE kwam me bekend voor
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
@ BE: goed zeg!
@ Petitlapin, klinkt herkenbaar... mn ex had daar ook wel trekjes van... zodra ik er overheen was, ging zij de put in... erg vervelend.... (voor haar ) Nu doet het me niets meer, gelukkig
@ Petitlapin, klinkt herkenbaar... mn ex had daar ook wel trekjes van... zodra ik er overheen was, ging zij de put in... erg vervelend.... (voor haar ) Nu doet het me niets meer, gelukkig
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
en nu lees ik pas de reactie van BE
goed zo , en idd, jij voelt het, jij weet het, ik dacht gewoon effe aan mezelf
in ieder geval, great voor jou
goed zo , en idd, jij voelt het, jij weet het, ik dacht gewoon effe aan mezelf
in ieder geval, great voor jou
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Iig, ik ben nu door de ergste periode heen, denk ik. De kerst/feestdagen zijn geweest, en ik ben nu alweer een week naar school aan het gaan, en ik zit sinds kort op thaiboksen, waar ik supergemotiveerd voor ben, en eindelijk ook weer eens iets in mijn leven om naar uit te kijken.
Ik kom haar nog altijd tegen op werk, zaterdags, en ze zegt me geen woord, nieteens goeiendag, alsof ze kwaad op me is. En ik snap niet waarom. Maar zo gaat het al een hele tijd, en aangezien de periode dat het uit ging tot nu, al langer is dan de periode dat we iets hebben gehad, voelt het aan alsof ik het beter zo kan laten, en er niet meer over moet beginnen. Maar ik blijf wisselende gevoelens houden. De ene keer ben ik er heilig van overtuigt dat het nog goed kan komen, dat het een kwestie van tijd is, maar de andere keer voel ik dat het nooit meer goed kan komen. Aangezien ik niet echt een duidelijke reden heb gehad waarom het uitging, en ze verschillende dingen zei die elkaar tegenspraken, heb ik het gevoel alsof ze niet wist wat ze wilde, en bij de 1e twijfel het direct heeft uitgemaakt, terwijl het ook uitgepraat had kunnen worden.
Het is goed om erover te praten, maar voor mij voelt het hier ook alsof het genoeg is geweest, en ik er maar eens overheen moet komen. Ik praat er ook met bijna niemand meer over.
De ergste periode heb ik wel gehad, ik voel me ook weer goed, sinds een tijdje, heb genoeg afwisseling en heb mijn leven weer opgepakt, maar er zijn van die momenten waardoor ik die wisselende gevoelens blijf hebben, en toch nog aan dr blijf denken...
Ik kom haar nog altijd tegen op werk, zaterdags, en ze zegt me geen woord, nieteens goeiendag, alsof ze kwaad op me is. En ik snap niet waarom. Maar zo gaat het al een hele tijd, en aangezien de periode dat het uit ging tot nu, al langer is dan de periode dat we iets hebben gehad, voelt het aan alsof ik het beter zo kan laten, en er niet meer over moet beginnen. Maar ik blijf wisselende gevoelens houden. De ene keer ben ik er heilig van overtuigt dat het nog goed kan komen, dat het een kwestie van tijd is, maar de andere keer voel ik dat het nooit meer goed kan komen. Aangezien ik niet echt een duidelijke reden heb gehad waarom het uitging, en ze verschillende dingen zei die elkaar tegenspraken, heb ik het gevoel alsof ze niet wist wat ze wilde, en bij de 1e twijfel het direct heeft uitgemaakt, terwijl het ook uitgepraat had kunnen worden.
Het is goed om erover te praten, maar voor mij voelt het hier ook alsof het genoeg is geweest, en ik er maar eens overheen moet komen. Ik praat er ook met bijna niemand meer over.
De ergste periode heb ik wel gehad, ik voel me ook weer goed, sinds een tijdje, heb genoeg afwisseling en heb mijn leven weer opgepakt, maar er zijn van die momenten waardoor ik die wisselende gevoelens blijf hebben, en toch nog aan dr blijf denken...
Wanna hug it out? Let's hug it out, bitch!
Morgen gaan we ergens een kop koffie drinken. Bijpraten, gewoon, op een neutrale manier, al maak ik me nu al druk over wat ik aantrek. Wat wil ik uitstralen? De gekwelde, verdrietige ex, die nog steeds wacht op definitieve duidelijkheid? De frisse, volwassen, sterke vrouw, die zich niet druk maakt, die het leuk vindt om te horen hoe het met hem is? De neutrale, misschien verongelijkte tijgerin, die hem laat merken dat ze nog geïnteresseerd is, maar moeilijk te krijgen is?
Het liefst wil ik natuurlijk mezelf zijn... me goed voelen en hem daarbij op een open manier tegemoet treden. Het liefst zou ik hem willen vertellen hoe goed het gaat, hoe goed ik me voel, hoe leuk het is om hem weer te zien. Maar op dit moment kan ik mezelf geen houding geven en ik weet nu al dat ik morgen terugval in het zwijgende meisje, dat in haar achterhoofd die film van een tijd geleden blijft herhalen, in de hoop dat hij zich herinnert hoe fijn het was.
Het liefst wil ik dat hij me morgen ziet en zich realiseert wat hij heeft laten lopen. Dat hij totaal overrompeld is van mijn hernieuwde houding, en als een blok voor me valt. Het liefst wou ik dat alles weer goed kwam en morgen daar de start voor is.
Morgen zie ik hem weer, en ik ben bloednerveus.
Het liefst wil ik natuurlijk mezelf zijn... me goed voelen en hem daarbij op een open manier tegemoet treden. Het liefst zou ik hem willen vertellen hoe goed het gaat, hoe goed ik me voel, hoe leuk het is om hem weer te zien. Maar op dit moment kan ik mezelf geen houding geven en ik weet nu al dat ik morgen terugval in het zwijgende meisje, dat in haar achterhoofd die film van een tijd geleden blijft herhalen, in de hoop dat hij zich herinnert hoe fijn het was.
Het liefst wil ik dat hij me morgen ziet en zich realiseert wat hij heeft laten lopen. Dat hij totaal overrompeld is van mijn hernieuwde houding, en als een blok voor me valt. Het liefst wou ik dat alles weer goed kwam en morgen daar de start voor is.
Morgen zie ik hem weer, en ik ben bloednerveus.
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Ik heb ooit een 'ex' verweten dat hij niet aan zichzelf dacht omdat hij alleen maar werkte en niet verder ging met zijn leven. Ik kan alleen maar zeggen dat ik hem heel goed snap.
Op mijn werk gaat het prima en dat is momenteel wat me op de been houdt. Ik hoef daar niet over mezelf na te denken en dat is heerlijk. Nu ik een dag vrij heb (het is zondag) is het helemaal mis en zit ik gewoon diep in de put.
Ik wil slapen om niet na te hoeven denken maar als ik slaap droom ik en het houdt niet op. Laatst sprak ik diegene weer en er klonk niets in zijn stem of in wat hij zei dat hij er nog enigzins moeite mee had, of dat hij 'mij' miste. En ik blijf maar dromen (letterlijk) en opspringen als er iets is wat me aan hem doet denken, terwijl ik weet dat het niets uitmaakt. Ik HAAT dat.
Op mijn werk gaat het prima en dat is momenteel wat me op de been houdt. Ik hoef daar niet over mezelf na te denken en dat is heerlijk. Nu ik een dag vrij heb (het is zondag) is het helemaal mis en zit ik gewoon diep in de put.
Ik wil slapen om niet na te hoeven denken maar als ik slaap droom ik en het houdt niet op. Laatst sprak ik diegene weer en er klonk niets in zijn stem of in wat hij zei dat hij er nog enigzins moeite mee had, of dat hij 'mij' miste. En ik blijf maar dromen (letterlijk) en opspringen als er iets is wat me aan hem doet denken, terwijl ik weet dat het niets uitmaakt. Ik HAAT dat.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Met de ene ex heb je meer moeite om het los te laten dan bij de ander en je moet een manier vinden om EN je rust te nemen na een relatie voor het verwerken EN toch ook verder te gaan met je leven. Die twee willen nog wel eens elkaar in de wielen rijden.
Ik gun al mijn exen uiteindelijk het beste, maar het blijft een vervelend gezicht ze supergelukkig te zien zijn zonder je. Er zijn momenten waarop ik echt moeite heb dingen los te laten en het hele gebeuren achter me te laten en er zijn momenten waarop ik denk dat het maar beter is. Uiteindelijk had ik naar mijn gevoel gewoon iets moois met het laatste meisje waar ik bij was en ik weiger me dat door haar woorden af te laten nemen alsof het niet wederzijds was. Ik herinner me ook vele momenten waarop zij zelf heeft laten blijken (zonder enige situatie waarin dat verwacht werd of normaal was) toch ook gek op mij geweest te zijn.
Kortom: ik probeer het positieve klakkeloos mee te nemen en het negatieve te begrijpen en te verwerken. Sommige dingen uit die negatieve kant zijn echter moeilijk te begrijpen omdat het verhaal dat tegen mij is opgehangen aan vele kanten inconsistent is. Ik zoek niet naar de absolute waarheid, maar een iets grotere aannemelijkheid van het verhaal zou mijn verwerkingsproces geen kwaad doen.
Iedere dag twee stappen vooruit en één terug en dan komt alles vanzelf wel weer. Momenteel ben ik hard bezig om mezelf wat anders op te stellen tegen de wereld, relaties in het algemeen en mezelf. Gelukkig vreet dat aardig wat energie zodat ik niet teveel tijd heb om na te denken. Verder gaat die nieuwe houding tot nu toe heel goed en kost het me meer moeite die oude houding op te houden dan die nieuwe toe te passen...
Al met al zijn er vooral ups en downs nu en de ups begin langzaam de overhand te nemen. Er schuilt vast ergens op deze aardkloot iemand rond die het wel goed met me voorheeft en wel om me geeft op een onvoorwaardelijke manier. En zo niet, dan hoeft het van mij ook niet.
[ Bericht 35% gewijzigd door Tranceptor op 16-01-2005 17:33:55 ]
Ik gun al mijn exen uiteindelijk het beste, maar het blijft een vervelend gezicht ze supergelukkig te zien zijn zonder je. Er zijn momenten waarop ik echt moeite heb dingen los te laten en het hele gebeuren achter me te laten en er zijn momenten waarop ik denk dat het maar beter is. Uiteindelijk had ik naar mijn gevoel gewoon iets moois met het laatste meisje waar ik bij was en ik weiger me dat door haar woorden af te laten nemen alsof het niet wederzijds was. Ik herinner me ook vele momenten waarop zij zelf heeft laten blijken (zonder enige situatie waarin dat verwacht werd of normaal was) toch ook gek op mij geweest te zijn.
Kortom: ik probeer het positieve klakkeloos mee te nemen en het negatieve te begrijpen en te verwerken. Sommige dingen uit die negatieve kant zijn echter moeilijk te begrijpen omdat het verhaal dat tegen mij is opgehangen aan vele kanten inconsistent is. Ik zoek niet naar de absolute waarheid, maar een iets grotere aannemelijkheid van het verhaal zou mijn verwerkingsproces geen kwaad doen.
Iedere dag twee stappen vooruit en één terug en dan komt alles vanzelf wel weer. Momenteel ben ik hard bezig om mezelf wat anders op te stellen tegen de wereld, relaties in het algemeen en mezelf. Gelukkig vreet dat aardig wat energie zodat ik niet teveel tijd heb om na te denken. Verder gaat die nieuwe houding tot nu toe heel goed en kost het me meer moeite die oude houding op te houden dan die nieuwe toe te passen...
Al met al zijn er vooral ups en downs nu en de ups begin langzaam de overhand te nemen. Er schuilt vast ergens op deze aardkloot iemand rond die het wel goed met me voorheeft en wel om me geeft op een onvoorwaardelijke manier. En zo niet, dan hoeft het van mij ook niet.
[ Bericht 35% gewijzigd door Tranceptor op 16-01-2005 17:33:55 ]
Ja... ik weet wel wat je bedoelt. Eigenlijk zou je een soort verplichte vrije periode moeten nemen om te verwerken. Het is alleen klote dat je daar pas achterkomt als het zoveel weken verder is.quote:Op zondag 16 januari 2005 17:23 schreef Tranceptor het volgende:
Met de ene ex heb je meer moeite om het los te laten dan bij de ander en je moet een manier vinden om EN je rust te nemen na een relatie voor het verwerken EN toch ook verder te gaan met je leven. Die twee willen nog wel eens elkaar in de wielen rijden.
Dat schijnt menselijk te zijn. Soms zeggen exen dingen waarvan je weet dat ze niet waar zijn, gewoon omdat je ze op dat moment beter kende dan zij zichzelf, omdat dat uit zoveel dingen blijkt.... ik denk dat zij op zich dan ook dingen gaan zoeken om voor zichzelf te justificeren dat je 'het' niet bent/was.quote:Ik gun al mijn exen uiteindelijk het beste, maar het blijft een vervelend gezicht ze supergelukkig te zien zijn zonder je. Er zijn momenten waarop ik echt moeite heb dingen los te laten en het hele gebeuren achter me te laten en er zijn momenten waarop ik denk dat het maar beter is. Uiteindelijk had ik naar mijn gevoel gewoon iets moois met het laatste meisje waar ik bij was en ik weiger me dat door haar woorden af te laten nemen alsof het niet wederzijds was. Ik herinner me ook vele momenten waarop zij zelf heeft laten blijken (zonder enige situatie waarin dat verwacht werd of normaal was) toch ook gek op mij geweest te zijn.
quote:Kortom: ik probeer het positieve klakkeloos mee te nemen en het negatieve te begrijpen en te verwerken.
Afleiding helpt volgens mijn altijd maar het moet de juiste afleiding zijn.quote:Gelukkig vreet dat aardig wat energie zodat ik niet teveel tijd heb om na te denken. Verder gaat die nieuwe houding tot nu toe heel goed en kost het me meer moeite die oude houding op te houden dan die nieuwe toe te passen...
Jah... ik wil idd ook niet genoegen nemen met de helft of driekwart.quote:Al met al zijn er vooral ups en downs nu en de ups begin langzaam de overhand te nemen. Er schuilt vast ergens op deze aardkloot iemand rond die het wel goed met me voorheeft en wel om me geeft op een onvoorwaardelijke manier. En zo niet, dan hoeft het van mij ook niet.
Alleen zou het handig zijn als ik dan ook over de anderen die 'wellicht' iets 'hadden kunnen zijn/worden' niet meer hoefde na te denken en het gewoon achter me kon laten.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
*leest ook voortaan mee*
Gister heeft mn vriend het uitgemaakt na iets meer dan 7 maanden...hij voelde niets meer voor me. Zag me als goede vriendin, niet meer om van te houden.
En ik zag het niet eens aankomen
Het moet van 2 kanten komen dat weet ik. Maar dat gaat er nu nog niet bij me in. Het gaat echt lang duren voordat ik over hem heen ben...en dat gun ik hem eigenlijk niet. Mja, ik kan niet veel anders doen
Gister heeft mn vriend het uitgemaakt na iets meer dan 7 maanden...hij voelde niets meer voor me. Zag me als goede vriendin, niet meer om van te houden.
En ik zag het niet eens aankomen
Het moet van 2 kanten komen dat weet ik. Maar dat gaat er nu nog niet bij me in. Het gaat echt lang duren voordat ik over hem heen ben...en dat gun ik hem eigenlijk niet. Mja, ik kan niet veel anders doen
Let's do some living before we die
Ik voel me nog steeds klote. Het is nu al 2,5 maand uit, maar ik ben gewoon nog steeds zo verliefd op hem als toen we een relatie kregen. Ik heb de hele tijd vervelende dromen; soms droom ik dat hij het goed wil maken - dat is dus naar wakker worden. Andere keren droom ik dat hij een nieuwe vriendin heeft- dat is nog naarder wakker worden, want dat lijkt me echt het ergste wat zou kunnen gebeuren.
Ik voel me de hele tijd alleen; ik heb niet zoveel vrienden, en als ik met iemand wil praten over hoe ik me voel moet ik ze zelf bellen, er is niet iemand die mij af en toe belt om te vragen hoe het gaat. Dan bel ik die mensen maar liever niet, omdat ik het gevoel heb dat ik ze lastig val met mijn gezeur. Alles wat negatief uitgelegd zou kunnen worden vat ik meteen negatief op (als iemand kortaf doet op msn, of iets leuks gaat doen en mij daar niet voor uitnodigt, ook al zou diegene dat anders toch ook niet doen). En als iemand iets positiefs zegt geloof ik niet dat hij/zij het meent.
Mijn hele zelfvertrouwen is gewoon weg; ik had er vroeger ook niet zoveel van, maar toen ik een vriend had had ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Nu is dat helemaal over, en ik voel me de hele tijd vreselijk rot.
Ik voel me de hele tijd alleen; ik heb niet zoveel vrienden, en als ik met iemand wil praten over hoe ik me voel moet ik ze zelf bellen, er is niet iemand die mij af en toe belt om te vragen hoe het gaat. Dan bel ik die mensen maar liever niet, omdat ik het gevoel heb dat ik ze lastig val met mijn gezeur. Alles wat negatief uitgelegd zou kunnen worden vat ik meteen negatief op (als iemand kortaf doet op msn, of iets leuks gaat doen en mij daar niet voor uitnodigt, ook al zou diegene dat anders toch ook niet doen). En als iemand iets positiefs zegt geloof ik niet dat hij/zij het meent.
Mijn hele zelfvertrouwen is gewoon weg; ik had er vroeger ook niet zoveel van, maar toen ik een vriend had had ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Nu is dat helemaal over, en ik voel me de hele tijd vreselijk rot.
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Neva,quote:Op dinsdag 16 november 2004 14:23 schreef Neva het volgende:
ik heb er aan zitten twijfelen en zal misschien wel nare reacties krijgen hier op.. maar toch..
Ik heb een relatie achter de rug met iemand waar ik tot op heden nog zielsveel van houdt.. de breuk is gemaakt met de gedachte dat we veel van elkaar houden en we een toekomst willen maar.. we aan onszelf moeten werken vooral ik.. nu heeft hij vrij kort erna een stomiteit begaan en dus een korte relatie gehad.. met uitgerekend die persoon die ik tot op het bot toe haat..
De situatie in de vrienden groep is er alles behalve beter op geworden al is die relatie al snel over gegaan.. het is een twee strijd tussen haar en mij.. geen enkel heeft problemen met haar en even goed niet met mij.. dus een keus komt er niet.. vind ook niet dat ik ze dat mag stellen..
Nu is er dus een verjaardag en iedereen wil komen maar die en die kunnnen mekaar niet hebben die kan die combinatie niet aan etc..
Omdat de jarige job geen keus wil maken hij er het meest nog buiten de gehele situatie staat heb ik evenals het vorige jaar zelf maar een keus gemaakt dat ik dan maar weg blijf.. boos en verdrietig dat het zo moet lopen weer en dat ondanks de haat gevoelens naar elkaar de andere dame niet het beetje respect kan opbrengen wat ik vorig jaar deed..
Nu is de ex boos op me omdat ik mijn mond voorbij had gepraat enzo.. had wienig keus voor mijn gevoel maar de situatie is er niet beter op geworden.. ik wordt dood ongelukkig van de situatie.. en sta op het punt om dan gewoon maar met allen te breken.. wat ik eik niet wil want ik geef zielsveel om ze.. en met name mijn ex... hier iemand enig advies/tips.. want ik wordt er niet vrolijker op en zie gewoon geen uitwegen meer..
als dit hier niet thuis hoort haal ik het weer weg,..
Ik zou je positie op !fok niet willen ondermijnen aangezien je kennelijk met 'simpele woorden' wat nieuwe vriendjes hebt gemaakt.
Maar meisje, ik moet zeggen dat je jezelf weer eens hebt overtroffen. Op het moment dat ik denk je op je naiefst te hebben meegemaakt, weet je me weer eens te verbazen. En dank je, voor dit smakelijke stuk, de glimlach die je me hiermee onttrekt in deze ietswat koude wintermaanden doet me goed.
Corporeal equals destructive, happiness is relative, in solitude lies preservation?
Aelalcallorgan, jezelf registeren om met sneren te reageren op een post van twee (!!!) maanden geleden, vind ik persoonlijk nogal triest... itt het posten van een eigen verhaal, vanuit een eigen perceptie in dit specifieke topic over loslaten van een ex.
Zou het dan ook op prijs stellen als je je sneren voortaan achterwege laat en op een positieve manier aan FOK! gaat bijdragen.
Nuf' said hierover.
[ Bericht 0% gewijzigd door Copycat op 18-01-2005 13:43:12 ]
Zou het dan ook op prijs stellen als je je sneren voortaan achterwege laat en op een positieve manier aan FOK! gaat bijdragen.
Nuf' said hierover.
[ Bericht 0% gewijzigd door Copycat op 18-01-2005 13:43:12 ]
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik begrijp je reactie Copycat, en ik maak hier absoluut geen gewoonte van.
Ik stel het alleen niet op prijs dit soort dingen op sites zoals deze tegen te komen, aangezien ze toegankelijk is voor de hele wereld. Sommige dingen are better left unsaid, daarbij gaat het de gemiddelde fokker niets aan. Het online gooien van prive-zaken die mij aangaan, ben ik niet over te spreken. Ik ken ook menig bezoeker van Fok persoonlijk namelijk.
Maar inderdaad, enough said.
Ik stel het alleen niet op prijs dit soort dingen op sites zoals deze tegen te komen, aangezien ze toegankelijk is voor de hele wereld. Sommige dingen are better left unsaid, daarbij gaat het de gemiddelde fokker niets aan. Het online gooien van prive-zaken die mij aangaan, ben ik niet over te spreken. Ik ken ook menig bezoeker van Fok persoonlijk namelijk.
Maar inderdaad, enough said.
Corporeal equals destructive, happiness is relative, in solitude lies preservation?
Aelalcallorgan.. het feit dat je op fok registreert om zo jammerlijk te gaan doen tja.. je daden zeggen genoeg..quote:Op dinsdag 18 januari 2005 11:34 schreef Aelalcallorgan het volgende:
[..]
Neva,
Ik zou je positie op !fok niet willen ondermijnen aangezien je kennelijk met 'simpele woorden' wat nieuwe vriendjes hebt gemaakt.
Maar meisje, ik moet zeggen dat je jezelf weer eens hebt overtroffen. Op het moment dat ik denk je op je naiefst te hebben meegemaakt, weet je me weer eens te verbazen. En dank je, voor dit smakelijke stuk, de glimlach die je me hiermee onttrekt in deze ietswat koude wintermaanden doet me goed.
Ik heb geenszins namen genoemd dit is een publiek forum.. en zover ik weet leven we in nederland en heb ik geen kwetsende of omlaaghalende woorden gebruikt naar niemand.. in tegenstelling tot jou actie..
Dit is een post van 2 maanden terug geweest.. waarvan ik heb besloten om opnieuw te beginnen.. dingen af te sluiten...
Over positie.. ik heb geen positie ik ben ik wie ik ben.. en met simpele woorden vriendjes maken?
ik zit hier niet om vrienden te maken ik zit hier just for fun.
Goh ja toevallig heb ik via fok mijn vriend leren kennen.. niet de intentie naar ik ben ziels gelukkig ga door met mijn leven.. ga door met het bouwen van een toekomst een toekomst met mijn lief.
Ik ben gelukkig.. Noem jij dit naief?
Vooral zo vinden.. misschien eens een kijkje in de spiegel nemen en naar jezelf kijken en eens aan jezelf werken voordat je gaat oordelen over mensen..
Je kent me niet aelal.. oordeel niet..
Ik leef mijn leven..
doe jij het jou... en dan is het leven zoveel mooier
@copycat.. ik ga hier verders niet meer op in misschien ben ik met dit te ver gegaan excuus ik hoor het wel ..
Verwijder het dan stomme doos, waar ben je anders mod voor?
Wat jij wilt...
Aangezien je verder toch niets zinnigs toevoegt...
FYI: Mod zijn houdt ietsjes meer in dan enkel reacties verwijderen. De mond snoeren van users vind ik in bepaalde gevallen net iets te makkelijk, zoals in bovenstaand geval, dus.
Maar in sommige gevallen is het wel weer erg bevredigend.
[ Bericht 43% gewijzigd door Copycat op 18-01-2005 20:43:54 ]
Wat jij wilt...
Aangezien je verder toch niets zinnigs toevoegt...
FYI: Mod zijn houdt ietsjes meer in dan enkel reacties verwijderen. De mond snoeren van users vind ik in bepaalde gevallen net iets te makkelijk, zoals in bovenstaand geval, dus.
Maar in sommige gevallen is het wel weer erg bevredigend.
[ Bericht 43% gewijzigd door Copycat op 18-01-2005 20:43:54 ]
Bij deze is dit subplot in dit topic afgerond. Volgende posts die hier toch op verder gaan worden zonder pardon ge-edit.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Nog maar eens dan.
Ik voel me nog steeds klote. Het is nu al 2,5 maand uit, maar ik ben gewoon nog steeds zo verliefd op hem als toen we een relatie kregen. Ik heb de hele tijd vervelende dromen; soms droom ik dat hij het goed wil maken - dat is dus naar wakker worden. Andere keren droom ik dat hij een nieuwe vriendin heeft- dat is nog naarder wakker worden, want dat lijkt me echt het ergste wat zou kunnen gebeuren.
Ik voel me de hele tijd alleen; ik heb niet zoveel vrienden, en als ik met iemand wil praten over hoe ik me voel moet ik ze zelf bellen, er is niet iemand die mij af en toe belt om te vragen hoe het gaat. Dan bel ik die mensen maar liever niet, omdat ik het gevoel heb dat ik ze lastig val met mijn gezeur. Alles wat negatief uitgelegd zou kunnen worden vat ik meteen negatief op (als iemand kortaf doet op msn, of iets leuks gaat doen en mij daar niet voor uitnodigt, ook al zou diegene dat anders toch ook niet doen). En als iemand iets positiefs zegt geloof ik niet dat hij/zij het meent.
Mijn hele zelfvertrouwen is gewoon weg; ik had er vroeger ook niet zoveel van, maar toen ik een vriend had had ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Nu is dat helemaal over, en ik voel me de hele tijd vreselijk rot.
Ik voel me nog steeds klote. Het is nu al 2,5 maand uit, maar ik ben gewoon nog steeds zo verliefd op hem als toen we een relatie kregen. Ik heb de hele tijd vervelende dromen; soms droom ik dat hij het goed wil maken - dat is dus naar wakker worden. Andere keren droom ik dat hij een nieuwe vriendin heeft- dat is nog naarder wakker worden, want dat lijkt me echt het ergste wat zou kunnen gebeuren.
Ik voel me de hele tijd alleen; ik heb niet zoveel vrienden, en als ik met iemand wil praten over hoe ik me voel moet ik ze zelf bellen, er is niet iemand die mij af en toe belt om te vragen hoe het gaat. Dan bel ik die mensen maar liever niet, omdat ik het gevoel heb dat ik ze lastig val met mijn gezeur. Alles wat negatief uitgelegd zou kunnen worden vat ik meteen negatief op (als iemand kortaf doet op msn, of iets leuks gaat doen en mij daar niet voor uitnodigt, ook al zou diegene dat anders toch ook niet doen). En als iemand iets positiefs zegt geloof ik niet dat hij/zij het meent.
Mijn hele zelfvertrouwen is gewoon weg; ik had er vroeger ook niet zoveel van, maar toen ik een vriend had had ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Nu is dat helemaal over, en ik voel me de hele tijd vreselijk rot.
Carpe diem, quam minimum credula postero.
Mijn vriendin heeft het enkele weken geleden uitgemaakt, nadat we 1 jaar en 4 maanden iets hadden. Vanwege de afstand (studie) zagen we elkaar niet zoveel, ze zegt dat haar gevoel weg is en ze het niet meer kan. Omdat het gevoel weg is bij haar heeft ze er steeds meer een hekel aan in in het weekend terug naar hier te reizen. Vandaar dus dat ze het uitgemaakt heeft.
We hadden het altijd echt super samen. Vooral in de weekenden en vakanties, maar ook zagen we elkaar bijna elke dag op msn. Ik mis haar heel erg.
Waar ze op kamers zit heeft ze ook heel veel andere vrienden. Toen ik met haar uitging zag ik vaak jongens die haar probeerden te versieren, en ik lachte ze toen allemaal kei hard uit bij wijze van spreken, ze was van mij. Ik daarentegen ben iemand die niet zo snel iemand kan versieren en ik heb ook niet heel veel vriendinnen gehad van langer dan een maand.
Sinds het uit is is ze echt heel anders, ze gaat heel vaak stappen en drinken, iets wat ze vroeger nooit deed. Ik denk er heel vaak aan dat ze over een tijdje met allerlei kerels ligt te kloten, omdat ze zo iemand kan krijgen. Ik word echt helemaal gek van deze gedachte! Ze was altijd zo'n lief meisje maar nu lijkt ze helemaal los te komen.
Wat moet ik doen? Ik wil haar helemaal niet loslaten, we hadden het zo goed samen. Ik hoop zo dat het nog goed komt ooit.
We hadden het altijd echt super samen. Vooral in de weekenden en vakanties, maar ook zagen we elkaar bijna elke dag op msn. Ik mis haar heel erg.
Waar ze op kamers zit heeft ze ook heel veel andere vrienden. Toen ik met haar uitging zag ik vaak jongens die haar probeerden te versieren, en ik lachte ze toen allemaal kei hard uit bij wijze van spreken, ze was van mij. Ik daarentegen ben iemand die niet zo snel iemand kan versieren en ik heb ook niet heel veel vriendinnen gehad van langer dan een maand.
Sinds het uit is is ze echt heel anders, ze gaat heel vaak stappen en drinken, iets wat ze vroeger nooit deed. Ik denk er heel vaak aan dat ze over een tijdje met allerlei kerels ligt te kloten, omdat ze zo iemand kan krijgen. Ik word echt helemaal gek van deze gedachte! Ze was altijd zo'n lief meisje maar nu lijkt ze helemaal los te komen.
Wat moet ik doen? Ik wil haar helemaal niet loslaten, we hadden het zo goed samen. Ik hoop zo dat het nog goed komt ooit.
