Dat is erg klote...quote:Op vrijdag 10 december 2004 16:43 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Hallo mede-fokkers,
Ik ben na 2 jaar weggeweest te zijn, onder een andere naam terug...
ik was hier even de topics aan het lezen en kennelijk ben ik dus zekerrrrrrrr niet alleen.
Ik zal ook even mijn verhaal doen...
Ik ben sinds afgelopen maandag na 5 jaar mijn vriendin kwijt, en het doet pijn, vreselijk pijn.
ik ben 5 jaar zielsgelukkig met haar geweest. Normaal gingen we op 1 januari samenwonen, huurcontract was getekend, alle spulletjes gekocht, maar het is voorbij.
Ze heeft een relatie met een ander, iemand van haar werk nota bene waar ze in januari mee gaat samen wonen. Mijn hele wereld stortte gewoon in. My life is crashin' before my eyes...
Ik ben 30, zij 24. Ik kende haar van toen ze 19 was en heb haar zien groeien van meisje naar vrouw. Ze heeft altijd problemen gehad, de eerste 2 jaren op school, en de laatste jaren met werk.
We hebben alle problemen steeds samen opgelost en nu ze bijna vast werk heeft, laat ze me gewoon zitten. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze 5 jaar opgeeft voor iemand die ze amper 1,5 maand kent. Begin november heeft ze voor de eerste keer met die kerel gekust. En ik wou het haar vergeven. Ik heb in november heel veel proberen te doen om onze relatie te redden. En ze heeft me wel 1000x gezegd dat ze voor mij koos, dat ze me nooit zou laten vallen, en vorige week maandag was het zover. Het is voorbij. Het doet vreselijk pijn...
Ik vrees dat ze een hele grote fout heeft gemaakt en dat ze binnenkort keihard met haar kop tegen de muur gaat lopen... Ach ik weet het niet. Ben radeloos, maar het gaat al een ietsie pietsie beter dan vorige week. Love hurts, Shit !
Hmm, net gedaan. Eerlijk gezegd dat ik het heel erg moeilijk vond, dat ik waarschijnlijk in tranen zou uit barsten en/of heel bot tegen d'r zou zijn, terwijl ik dat helemaal niet wilde.quote:Op vrijdag 10 december 2004 16:33 schreef Sjoewe het volgende:
Ga ik d'r maar voorstellen denk ik. Dankjewel.
Is dat zo? Waarom moet dat?quote:Op vrijdag 10 december 2004 17:24 schreef Sjoewe het volgende:
[..]
Hmm, net gedaan. Eerlijk gezegd dat ik het heel erg moeilijk vond, dat ik waarschijnlijk in tranen zou uit barsten en/of heel bot tegen d'r zou zijn, terwijl ik dat helemaal niet wilde.
Zegt ze dat "eens de eerste keer moet zijn" (dat we elkaar weer zien).
En zelfs als het wel zou 'moeten', onthou gewoon dat het 'your call' is! Alleen als jij er aan toe bent. Zij heeft daarin op dit moment even niks meer te zeggen! Het gaat om jouw gevoel!quote:Ik weet het niet meer
Ze heeft wel gelijk, maar ik ben zo bang dat als ze weer voor me staat ik d'r weer hoor, zie en voel dat ik d'r dan terug zou willen, terwijl ik dat bewust besloten heb niet te willen. Argh.
Stand van zaken nu: "we praten er nog over" We zullen zien. Ik houd jullie wel op de hoogte![]()
Weet ik wel, ik heb nu ook gevraagd dat ze me met rust liet. Ik kreeg vorige week nog sms'jes van haar "hoe gaat het met je..." Tja wat denk je ???quote:@ DFLC. Klote, ik kan niks zeggen, behalve dat het rot is en je moet besluiten je niet nog meer door haar moet laten kwetsen dan ze nu al gedaan heeft.
Hoi hoi DaFunLovinCriminal,quote:Op vrijdag 10 december 2004 16:43 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Hallo mede-fokkers,
Ik ben na 2 jaar weggeweest te zijn, onder een andere naam terug...
ik was hier even de topics aan het lezen en kennelijk ben ik dus zekerrrrrrrr niet alleen.
Ik zal ook even mijn verhaal doen...
Ik ben sinds afgelopen maandag na 5 jaar mijn vriendin kwijt, en het doet pijn, vreselijk pijn.
ik ben 5 jaar zielsgelukkig met haar geweest. Normaal gingen we op 1 januari samenwonen, huurcontract was getekend, alle spulletjes gekocht, maar het is voorbij.
Ze heeft een relatie met een ander, iemand van haar werk nota bene waar ze in januari mee gaat samen wonen. Mijn hele wereld stortte gewoon in. My life is crashin' before my eyes...
Ik ben 30, zij 24. Ik kende haar van toen ze 19 was en heb haar zien groeien van meisje naar vrouw. Ze heeft altijd problemen gehad, de eerste 2 jaren op school, en de laatste jaren met werk.
We hebben alle problemen steeds samen opgelost en nu ze bijna vast werk heeft, laat ze me gewoon zitten. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze 5 jaar opgeeft voor iemand die ze amper 1,5 maand kent. Begin november heeft ze voor de eerste keer met die kerel gekust. En ik wou het haar vergeven. Ik heb in november heel veel proberen te doen om onze relatie te redden. En ze heeft me wel 1000x gezegd dat ze voor mij koos, dat ze me nooit zou laten vallen, en vorige week maandag was het zover. Het is voorbij. Het doet vreselijk pijn...
Ik vrees dat ze een hele grote fout heeft gemaakt en dat ze binnenkort keihard met haar kop tegen de muur gaat lopen... Ach ik weet het niet. Ben radeloos, maar het gaat al een ietsie pietsie beter dan vorige week. Love hurts, Shit !
Ik weet niet of dat de juiste manier is. Ik heb geen hekel aan mijn ex en ik heb mezelf ook vaak afgevraagd of alles niet makkelijker zou worden als ik ontzettend kwaad op hem zou kunnen zijn. Misschien helpt het de een, en daar kan ik niet over oordelen, maar ik heb er zelf meer ' vrede' mee de gedachte dat dingen in het leven nu niet altijd gaan zoals je verwacht. Soms heb je geluk en soms heb je pech, maar in feite heb je er geen grip op als je geluk en tevredenheid laat afhangen van anderen. Het is heel moeilijk, en ik heb er ook lang over gedaan om te weten dat IK alleen verantwoordelijk kan zijn voor wat in er in MIJN leven gebeurt. Ik zal proberen (ook in relaties, zowel vriendschappelijk als in de liefde) toch altijd dicht bij mezelf te blijven en niet teveel toe te geven aan anderen maar om steeds alert te blijven op wat ik wil (hoewel ik altijd ervan overtuigd zal blijven dat welke relatie dan ook geven- en nemen is).quote:Op zondag 12 december 2004 14:51 schreef kloontje_ het volgende:
@DFLC:
Jouw verhaal is wat heviger dan dat van mij maar ik herken er vrij veel in ... tranen springen ook weer in m'n ogen, terwijl het alweer dik een jaar terug is.
Ook zij had na mij snel een vriend en ging daar (ook) heel snel mee samenwonen.
Ik had exact hetzelfde als jij ... 'zij komt d'r ongeluk nog wel tegen'. Want haatgevoelens nemen de overhand.
Het is gewoon klote, alles wat je hebt opgebouwd enzo ... dat is niet meer. Maar troost je inderdaad met het (mogelijke) feitdat zij zichzelf nog wel tegenkomt. Ik hoorde onlangs dat het carriere/school-technisch gezien slecht gaat met m'n ex ... en dat is dan misschien heel slecht maar van dat soort nieuws word ik blij.
Je weet nooit in hoeverre en hoe vaak ze nog aan jou zullen denken ... enige wat ik kan zeggen is succes met de periode die je tegemoet gaat en laat vooral weinig van je horen, ze blijven nl. wel nieuwsgierig dus gun ze dat niet.
Het is ook vaag en het enige dat ik je erover kan vertellen is mijn eigen ervaring hierin. Dat is geen ' universele manier', maar voor mij heeft het geholpen.quote:Op zondag 12 december 2004 15:33 schreef kloontje_ het volgende:
@ Blinky:
Da's wel een leerzaam stukje tekst ... thanks voor de eye-opener.
Kortom, meer op mezelf en m'n eigen leventje focussen? Ik snap je verhaal, maar niet hoe ik het zou moeten bewerkstelligen. 'Dicht bij mezelf blijven', dat klinkt voor mij een beetje vaag ...
Het is altijd pijnlijk om dingen weer alleen te doen die je eerst altijd samen deed. Daar gaat tijd overheen. Maar er komt een moment dat je die dingen niet meer aan je ex koppelt, maar aan jezelf en dan weet je dat je op de goede weg zit. (Waarmee ik nu niet wil impliceren dat je op een verkeerde weg zou zitten: het is nu nog vreselijk vers en je bent nu nog bezig om te beseffen over is, daarna krijg je de fase van het verwerken, daarna het 'puinruimen en 'opnieuw' beginnen).quote:Op zondag 12 december 2004 17:00 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Zondag vandaag. Gisteren niet uitgeweest. Eindelijk eens alles met m'n ouders uitgepraat.
Ik weet wel dat ik nu aan mezelf moet werken en ben vastbesloten om dat te doen, maar nu is het allemaal zo moeilijk. Ben net even een wandeling gaan maken met de 2 honden van m'n ouders.
Dat deden we altijd samen. Ik ben langs de velden gelopen waar we altijd liepen met de honden en ik voelde me zo raar. We zijn er zo vaak samen gaan wandelen, en nu liep ik daar alleen met die honden, ik voelde me zo wezenloos hé...
Zo meteen ga ik naar enkele vrienden thuis. Ze weten zo'n beetje wat er is gebeurd via MSN, maar zo meteen ga ik het ze in detail uitleggen. Ik ben precies een cassettespelertje. Elke dag hetzelfde verhaal. Altijd diezelfde reacties: ongeloof "ach die komt wel terug...." Pffieeeew, ik word er zo moe van hé...
@Blinky: ik weet dat ik haar niet mag haten, maar ze heeft de laatste maand ZWAAR met m'n gevoelens gespeeld, en dat heeft me zéér diep geraakt. Ik kan alleen maar hopen dat zij hetzelfde meemaakt, het is misschien niet mooi van mij, maar ik voel me zo. Ik denk niet dat ze weet welke pijn ze me heeft bezorgd...
quote:weet nooit in hoeverre en hoe vaak ze nog aan jou zullen denken ... enige wat ik kan zeggen is succes met de periode die je tegemoet gaat en laat vooral weinig van je horen, ze blijven nl. wel nieuwsgierig dus gun ze dat niet.
Klopt. En het erge is: de puzzel die je nu voor je hebt, daar is geen voorbeeld van. Mensen kunnen je hooguit vertellen hoe je volgens hen het beste de stukjes kunt neerleggen, maar JIJ moet het doen en JIJ moet de puzzel uiteindelijk in elkaar zetten. Uiteindelijk zul je versteld staan van het resultaat. En het beste zal zijn, dat je het uiteindelijk zélf hebt gedaan. Helpen is oké, maar jij bent degene die aan het puzzelen zal blijven.quote:Op zondag 12 december 2004 17:47 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
@Kloontje
[..]
@ Blinky,
ik weet perfect wat je bedoeld en wat je probeert uit te leggen. En misschien dat ik dat over enkele maanden beter kan begrijpen. Het is als een puzzel van 1000 stukken die je perfect klaar had, en die compleet overhoop werd geschopt. Maar elke dag zal ik proberen stukje voor stukje weer bij elkaar te laten passen tot m'n puzzel klopt. Heel erg bedankt voor je moeite en steun, ik apprecieër het echt heel erg, thanx !ps: ik laat zeker weten hoe het verder gaat...
inderdaad de eerste tijd zal je het best kwaar hebben.quote:Op zondag 12 december 2004 17:00 schreef DaFunLovinCriminal het volgende:
Zondag vandaag. Gisteren niet uitgeweest. Eindelijk eens alles met m'n ouders uitgepraat.
Ik weet wel dat ik nu aan mezelf moet werken en ben vastbesloten om dat te doen, maar nu is het allemaal zo moeilijk. Ben net even een wandeling gaan maken met de 2 honden van m'n ouders.
Dat deden we altijd samen. Ik ben langs de velden gelopen waar we altijd liepen met de honden en ik voelde me zo raar. We zijn er zo vaak samen gaan wandelen, en nu liep ik daar alleen met die honden, ik voelde me zo wezenloos hé...
Zo meteen ga ik naar enkele vrienden thuis. Ze weten zo'n beetje wat er is gebeurd via MSN, maar zo meteen ga ik het ze in detail uitleggen. Ik ben precies een cassettespelertje. Elke dag hetzelfde verhaal. Altijd diezelfde reacties: ongeloof "ach die komt wel terug...." Pffieeeew, ik word er zo moe van hé...
@Blinky: ik weet dat ik haar niet mag haten, maar ze heeft de laatste maand ZWAAR met m'n gevoelens gespeeld, en dat heeft me zéér diep geraakt. Ik kan alleen maar hopen dat zij hetzelfde meemaakt, het is misschien niet mooi van mij, maar ik voel me zo. Ik denk niet dat ze weet welke pijn ze me heeft bezorgd...
Laat effe weten hoe het was. Ben benieuwd in jouw plaats.quote:Sjoewe scheit bijna in z'n broek van de zenuwen voor vanavond...[/me]
Iik weet echt niet wat ik moet verwachten, ik hoop maar dat ik niet bot ga lopen doen, en dat zij me vooral geen knuffel of iets dergelijks wil geven.
Jep, vooral leuk rond de feestdagen. Ieder moment dat ik alleen ben, sla ik weer aan het piekeren.quote:Op zaterdag 11 december 2004 20:48 schreef Uiruru het volgende:
Tarot en Dafunlovincriminal... ik weet precies wat jullie bedoelen.
Ik heb veel kennissen en zelfs een paar echte vrienden. Als ik wil ben ik geen moment alleen maar ik voel me zo eenzaam en alleen. En het wordt alleen maar erger lijkt het wel.
Ik heb je in dat topic ook een reactie gegeven.quote:Op zondag 2 januari 2005 10:22 schreef Radjwantie het volgende:
Ik ga vanaf nu ook dit topic volgen.
Dit is overigens mjn verhaal: Hoe vergeet ik mijn ex waar ik een kind mee heb?
Nee inderdaad. je kan beter wat afleiding zoeken. Ik ben vanplan om op thaiboksen te gaan, dan ben ik er zeker van dat ik iedere avond door de week wat te doen heb, ipv op msn tegen haar naam aan te gapenquote:Op zondag 2 januari 2005 12:34 schreef Blind_Guardian het volgende:
Ondertussen zit ik al 3 weken werkloos thuis, te verzinnen wat ik in godsnaam met mijn tijd aanmoet. Maakt het er nog steeds niet makkelijker op, maar ik red mezelf aardig.
Probeer eens te kijken of je iets van vrijwilligerswerk kunt doen?quote:Op zondag 2 januari 2005 12:34 schreef Blind_Guardian het volgende:
Ondertussen zit ik al 3 weken werkloos thuis, te verzinnen wat ik in godsnaam met mijn tijd aanmoet. Maakt het er nog steeds niet makkelijker op, maar ik red mezelf aardig.
Ik heb het gezien, dankje!quote:Op zondag 2 januari 2005 12:07 schreef Blinky het volgende:
[..]
Ik heb je in dat topic ook een reactie gegeven.
Knap dat je het allemaal zo aanpakt hoor.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |