R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Uiruru... get a grip on your life. Je merkt zelf al dat het niet goed gaat. Je weet nu dat hoe je je er ook onder voelt, je haar er niet mee terug krijgt. Ik denk dat je je eerst moet proberen te concentreren op jezelf: wat wil je bereiken in je leven, hoe ga je het aanpakken en wie/wat heb je er voor nodig? Plan de gekste dingen om weer 'doelen' te hebben (desnoods schrijf je op dat je donderdag naar de bieb moet)... dan komen namelijk je mijlpalen ook weer. Oké, misschien niet door naar de bieb te gaan, maar wel door andere dingen te plannen en ervoor te zorgen dat je ze haalt. Hou je zelf bezig en probeer jezelf zover te krijgen dat je bijvoorbeeld alleen nog maar aan haar denkt als je alleen bent, of als je in bed ligt.quote:Op dinsdag 30 november 2004 18:43 schreef Uiruru het volgende:
Zo.... al maanden en maanden niet meer gereageerd op Fok (in het algemeen). Zoals ik al in eerdere topics aangaf (lang geleden) zit ik ook erg met het verwerken van een beeindigde relatie.
Het is nou zo'n 13 maanden geleden dat het op zeer lullige wijze ophield... en ik mis haar nog steeds iedere dag vreselijk. Kan nog steeds na al die tijd zomaar jankbuien krijgen en mijn leven is kapot.
Studie grotendeels verkloot, vriendschappen kwijtgeraakt maar vooral totaal geen zin meer erin. Alle mijlpalen in het alleen zijn doen pijn. Ik had gehoopt dat het na een maand beter zou gaan.... niks... owkee 3 maanden dan.... niks.... owkee een half jaar dan.... niks... Owkee binnen een jaar moet het toch godverdomme weer goed met me gaan.... Niks.... De volgende mijlpaal zie ik niet eens meer en ik vraag me af of ik ooit nog wel een keer normaal kan gaan functioneren.
Ergens ben ik nou wel toe aan een nieuwe relatie. Ik mis het samenzijn met iemand nou zo erg dat ik het misschien met iemand anders zou kunnen zonder al teveel aan haar te denken. Het zou ook goed voor me zijn als er een nieuw iemand in mijn leven kwam. Maarja... ik lig sowieso niet zo goed bij de vrouwen (lelijk) en ik heb een probleem waardoor ik mezelf pas helemaal bloot durf te geven bij iemand als ik zeker weet dat het serieus en echt is. Nou dan blijft er niet veel over.
Buiten dat vrouwen me dus niet aantrekkelijk vind ben ik nou ook nog eens niet gezellig. Door mijn downbuien en het feit dat zij altijd door mijn hoofd spookt schrik ik potentiele kandidaten uiteraard nog meer af. Welke vrouw is er nou geinteresseerd in iemand die nog teveel met zijn ex zit? Juistem.... geen een.
Ik kan het dus schudden... viceuze cirkel... ten dode opgeschreven. Kon ik maar weer wennen aan het alleen en eenzaam zijn (in de liefde)
Ik denk niet dat het een verstandig idee is om nu een relatie te willen. Ten eerste zou je een relatie moeten willen omdat je verliefd bent en niet omdat je 'iemand' mist. Het is een klassieke fout, maar als je eerlijk bent zou je zelf ook niet, neem ik aan, op die manier iemand zijn partner willen zijn.
Eérst jezelf weer op het juiste spoor zetten en zorgen dat je zonder haar kunt. Jezelf in leven houden is niet zo heel moeilijk, maar zelfstandig denken en jezelf op de eerste plaats zetten des te meer. Maar je haalt er oh zoveel uit als je dát kunt.
Ik denk dat je op de goede weg zit maar je vergeet de belangrijkste persoon in jouw leven: jezelf! En als jij daar nu een jaar, twee jaar of een maand voor nodig hebt: maakt niet uit, áls je er maar komt.
Sterkte!
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Ik ben blij voor je dat je letterlijk dingen aan het afsluiten bent nu.quote:Op dinsdag 30 november 2004 12:51 schreef Erebus het volgende:
Tjonge, wat knapt iemand op als hij leest dat hij niet de enige met liefdesverdriet is (hoe erg ik het ook voor jullie vind, voor mij is het weer een lichtpuntje).
Inmiddels alweer een stukje verder in het leven. Morgen het laatste stukje van haar uit het huis weg (de piano) en afgelopen zaterdag is de makelaar geweest, dus ook dat stukje gaat nu (hopelijk snel) lopen. Hopen dat ik snel weg kan uit dit huis vol herinneringen, vol ergernissen, vol liefdesperikelen. Alleen waarheen, ik wil eigenlijk weg uit de streek...maar met niets ergens opnieuw beginnen, dat vraagt toch wel kracht en energie.. (o ja Blinky, succes met je nieuwe baan en je nieuwe plek, moedig).
Schuldgevoel, afschuwelijk. Ongeveer een week of 2 geleden een heel lief (te jong) meisje leren kennen dat stage liep op onze school. Al mijn moed bij elkaar geraapt en haar op een leuke romantische manier (mooi gedicht, cd erbij) uit gevraagd..helaas was ik te laat, ze was net een relatie begonnen....
maar schuldig dat ik me voel(de), dat ik zo vlug alweer mijn oog op iemand kon laten vallen...
maar nu dat stukje ook weer voorbij is (haar stage is over), snap ik het pas. Ik was gewoon toe aan positieve aandacht, en dat had zij mij gegeven, en daar was ik blijkbaar zwak voor.
Nu mis ik mijn ex, ondanks al haar klote opmerkingen en intieme omgang met haar vriend, dus toch weer...ik vraag me alleen steeds af, wat mis ik nou. Mijn ex of iemand die aandacht heeft voor me?
Zeker een herkenbare vraag voor mensen?
Okay, iedereen weer succes, ik lees mee, jammer dat ik steeds te moe ben om te tikken, anders zou ik meer meekletsen hier....komt misschien nog wel.
En ja, het is een herkenbare vraag die je stelt. Het is ook moeilijk om dat te bepalen als je inderdaad positieve aandacht krijgt van iemand. Je voelt je snel gevleid en als je je gevlied voelt, voel je je geliefd en dat is een streling voor je ego.
Echter, jij bent de enige die antwoord weet op de vraag of je eraan toe bent of niet.
Jammer dat dat jonge meisje net iets had met iemand anders. Echter is het wel goed dat je erover nadenkt of je iemand mist. Betekent toch dat je op de een of andere manier kritisch bent over je eigen leven en dat is m.i. alleen maar positief. Ook als je tot de comclusie zou komen dat het eigenlijk zo allemaal wel prima is hoe het gaat. Zelfreflectie is JUIST als je alleen bent erg belangrijk, omdat je op die manier vierkant achter de dingen staat die je doet en dat geeft alleen maar zelfvertrouwen.
En dank je wel voor je felicitatie
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Blinky je hebt gelijk dat ik nou geen relatie zou moeten aangaan met iemand. Dat zou ook niet eerlijk zijn en daarom zou ik het ook niet doen. Maar ik heb wel die behoefte aan iemand waar je alles mee kan delen, waar je tegen aan kan kruipen... iemand waarbij je thuis bent. Dat mis ik heel erg.
Dat heb ik nooit gehad voordat ik een relatie had. En nou heb ik geleerd hoe het is om zo iemand te hebben en nou mis ik het heel erg. Soms wou ik wel eens dat ik haar nooit was tegengekomen. Ondanks al die mooie momenten vind ik het soms de pijn achteraf niet waard. Al was ik er waarschijnlijk niet meer geweest als ik haar niet was tegengekomen.
Wat ik totaal niet snap is dat je zoveel kan houden van iemand die je zo gekwetst heeft en die het eigenlijk helemaal niet verdient. Dat zegt ook iedereen om me heen en sommige mensen worden echt kwaad op me dat ik het iedere keer weer voor haar opneem en haar verdedig. Maar ik kan niet anders. Soms heb ik wel heldere momenten en dan denk ik idd jullie hebben gelijk. Zij verdient het niet... maar ik hou van haar. En dat blijft maar en blijft maar...
En opnieuw verliefd worden... tsja... ik ben wel een tijd geleden iemand tegengekomen die iets bij me losmaakte en als we meer contact zouden hebben weet ik zeker dat ik smoorverliefd op haar zou kunnen worden. Maar dat gaat niet helaas.
Zucht... Waarom zit er geen knop op mensen waarmee je gevoel kan afsluiten?
Dat heb ik nooit gehad voordat ik een relatie had. En nou heb ik geleerd hoe het is om zo iemand te hebben en nou mis ik het heel erg. Soms wou ik wel eens dat ik haar nooit was tegengekomen. Ondanks al die mooie momenten vind ik het soms de pijn achteraf niet waard. Al was ik er waarschijnlijk niet meer geweest als ik haar niet was tegengekomen.
Wat ik totaal niet snap is dat je zoveel kan houden van iemand die je zo gekwetst heeft en die het eigenlijk helemaal niet verdient. Dat zegt ook iedereen om me heen en sommige mensen worden echt kwaad op me dat ik het iedere keer weer voor haar opneem en haar verdedig. Maar ik kan niet anders. Soms heb ik wel heldere momenten en dan denk ik idd jullie hebben gelijk. Zij verdient het niet... maar ik hou van haar. En dat blijft maar en blijft maar...
En opnieuw verliefd worden... tsja... ik ben wel een tijd geleden iemand tegengekomen die iets bij me losmaakte en als we meer contact zouden hebben weet ik zeker dat ik smoorverliefd op haar zou kunnen worden. Maar dat gaat niet helaas.
Zucht... Waarom zit er geen knop op mensen waarmee je gevoel kan afsluiten?
Het is behoorlijk tactloos. Dat ie aan zichzelf denkt terwijl jij er juist (meer) moeite mee hebt.quote:Op dinsdag 30 november 2004 18:51 schreef N-joy het volgende:
Lol, gister heb ik mijn ex op msn gesproken en het gesprek afgebroken toen hij zoveel mogelijk uitvluchten zocht om zich maar niet schuldig te hoeven voelen.
Krijg ik vandaag een e-card: "STERKTE"
Persoonlijke boodschap: "Wat kan ik meer dan je sterkte wensen... blijf je voor altijd een beetje bij me?"
Nou vraag ik jullie, is deze jongen simpel?
Ik geloof dat ik eindelijk een beetje boos kan worden, haha.
Doe eens wild ....
hahaha ..... wat een eikel zeg.... alsof ie je als backup wil houdenquote:Op dinsdag 30 november 2004 18:51 schreef N-joy het volgende:Krijg ik vandaag een e-card: "STERKTE"
Persoonlijke boodschap: "Wat kan ik meer dan je sterkte wensen... blijf je voor altijd een beetje bij me?"
Nou vraag ik jullie, is deze jongen simpel?
Ik geloof dat ik eindelijk een beetje boos kan worden, haha.
..... wat een eikel zeg.... alsof ie je als backup wil houden 
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Je bedoelt het ongetwijfeld hartstikke goed, maar dit is net zoiets als een miljoen in een loterij mislopen omdat je het winnende lot kwijtraakt, en dan bitter zeggen: ach... geld maakt toch niet gelukkig. Wat maakt hem het nou uit dat het zonder haar is? Dat is juist de bedoeling, want anders had hij haar niet afgewezen. Zo zijn mannen dan ook wel weer.quote:Op dinsdag 30 november 2004 12:34 schreef Jumparound het volgende:
[..]
No worries.. misschien is het een zak of een klootzak... maar wel één zonder jou
Om één emotie gerust te stellen met zulke fictie, betekent dat andere emoties daaronder zullen lijden en je misschien niet meer kunnen bijstaan in een positieve ontwikkeling, omdat je teveel in een fantasiewereldje gaat leven, waarin uiteindelijk alles toch gaat zoals je het had willen hebben.
Het heeft helemaal geen zin om je aandacht te blijven richten op de ander, als de ander je niet moet. Ik geloof ook echt dat, zodra blijkt dat iemand jou niet wil zoals jij die ander wilt, het vanaf dat moment niet meer gaat om die ander, maar om jou. Het heeft niks met liefde te maken, alleen maar met projectie (hoe je het het liefste zou willen zien) en waarschijnlijk het niet hebben geleerd hoe je je verlies waardig moet dragen. Allemaal dingen waar je de ander niet eens echt voor nodig hebt.
Misschien heeft het ook wel te maken met dat het voor een vrouw moeilijk te accepteren is dat ze, ook al doet ze seksueel of buiten de seks om alles om de betreffende man te plezieren, ze toch niet geliefkoosd wordt vanwege de persoon die ze werkelijk is. Dat is keihard, maar onomkeerbaar.
Verlies blijft het toch. Je kunt het echter altijd leren dragen.
Of stilstaan, uiteraard.
Ik denk juist dat het wèl met liefde te maken heeft, met onbeantwoorde liefde. Met meer liefde dan je wensen zou, omdat je zonder die liefde zoveel minder kwetsbaar zou zijn. Het heeft te maken met die kwetsbaarheid en de lompheid waarmee de ander daar overheen walst.quote:Op dinsdag 30 november 2004 21:35 schreef Bombie het volgende:
[..]
Het heeft helemaal geen zin om je aandacht te blijven richten op de ander, als de ander je niet moet. Ik geloof ook echt dat, zodra blijkt dat iemand jou niet wil zoals jij die ander wilt, het vanaf dat moment niet meer gaat om die ander, maar om jou. Het heeft niks met liefde te maken, alleen maar met projectie (hoe je het het liefste zou willen zien) en waarschijnlijk het niet hebben geleerd hoe je je verlies waardig moet dragen. Allemaal dingen waar je de ander niet eens echt voor nodig hebt.
Misschien heeft het ook wel te maken met dat het voor een vrouw moeilijk te accepteren is dat ze, ook al doet ze seksueel of buiten de seks om alles om de betreffende man te plezieren, ze toch niet geliefkoosd wordt vanwege de persoon die ze werkelijk is. Dat is keihard, maar onomkeerbaar.
Verlies blijft het toch. Je kunt het echter altijd leren dragen.
Of stilstaan, uiteraard.
Ik heb wel geleerd hoe ik mijn verlies waardig moet dragen, feit is alleen dat de ander mij op een onhandige manier verloren heeft gemaakt. Dat is even wennen, en ik moet mijn verdriet opnieuw een plekje geven op de stapel andere verdietjes... En dan wordt die projectie ook anders. Wat betreft die projectie denk ik wel dat je gelijk hebt, al heb ik de afgelopen tijd krampachtig geprobeerd mij nergens op te fixeren. Achteraf is die fixatie en projectie een makkelijk hulpmiddel bij het verdriet.
En ja, ik voel me gekwetst, omdat ik niet werd geliefkoosd om mij. Dat is toch logisch, dat je zelfvertrouwen een deuk krijgt als dat na de zoveelste keer wéér het geval blijkt?
En het blijft een ingewikkeld spel van voortdurend aanstoten en aftrekken
Maar waarom nou dat geanaliseer? Zo doet het toch veel meer pijn....
"het zal wel aan mij liggen" nee, goeie insteek
Ik snap ook wel dat het niet goed is voor je ego. Maar het _hoeft_ toch niet jou fout te zijn?
Die gozer _kan_ toch een eikel zijn? iemand kan het toch fout hebben, of een fout maken?
imho (en ik bedoel het niet personelijk) vind ik bovenstaande posts erg ver gaan met hoe ver er door word gefilosofeerd. Is dat nou nodig?
"het zal wel aan mij liggen" nee, goeie insteek
Ik snap ook wel dat het niet goed is voor je ego. Maar het _hoeft_ toch niet jou fout te zijn?
Die gozer _kan_ toch een eikel zijn? iemand kan het toch fout hebben, of een fout maken?
imho (en ik bedoel het niet personelijk) vind ik bovenstaande posts erg ver gaan met hoe ver er door word gefilosofeerd. Is dat nou nodig?
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Omdat een liefde niet werkt hoeft iemand toch ook niet per definitie een eikel te zijn?
Hoe de persoon er evt. mee omgaat is een ander verhaal, maar 'je kan liefde niet dwingen' gaat nog steeds op.
En dat ge-analyseer kan ik me goed voorstellen hoor. Zeker als jij het gevoel hebt dat iemand echt-echt-echt perfect voor je is, dan is het heel moeilijk te vatten dat de ander denkt dat dat niet zo is. En dan kan ik me goed voorstellen dat je, hoe onterecht ook misschien, toch bij jezelf gaat kijken of jij niet iets fout gedaan hebt.
En als je al meerdere keren een relatie hebt gehad die niet werkt, tsja, ook dan ga je je echt wel af vragen of het dan toch niet aan jou ligt. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Ook al is het hier waarschijnlijk ook onterecht en ben je de echte juiste nog niet tegengekomen. Je gaat je toch afvragen waarom al die anderen wel en jij niet.
Hoe de persoon er evt. mee omgaat is een ander verhaal, maar 'je kan liefde niet dwingen' gaat nog steeds op.
En dat ge-analyseer kan ik me goed voorstellen hoor. Zeker als jij het gevoel hebt dat iemand echt-echt-echt perfect voor je is, dan is het heel moeilijk te vatten dat de ander denkt dat dat niet zo is. En dan kan ik me goed voorstellen dat je, hoe onterecht ook misschien, toch bij jezelf gaat kijken of jij niet iets fout gedaan hebt.
En als je al meerdere keren een relatie hebt gehad die niet werkt, tsja, ook dan ga je je echt wel af vragen of het dan toch niet aan jou ligt. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Ook al is het hier waarschijnlijk ook onterecht en ben je de echte juiste nog niet tegengekomen. Je gaat je toch afvragen waarom al die anderen wel en jij niet.
***
.
[ Bericht 98% gewijzigd door Jumparound op 01-12-2004 11:33:16 ]
[ Bericht 98% gewijzigd door Jumparound op 01-12-2004 11:33:16 ]
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Tsja, als liefde op ratio gebouwd was zou dit topic in zijn geheel niet nodig geweest zijn toch?quote:Op woensdag 1 december 2004 11:27 schreef Jumparound het volgende:
Maar als je denkt dat iemand perfect voor je is, waarom hou je er dan geen rekening mee dat het andersom niet zo hoeft te zijn?
Je hart en je gevoel kunnen je heel lang voor de gek houden. Zelfs als je hoofd zegt dat je verder moet of dat het toch niks wordt of... of... of...
***
Klopt, ik dacht dat ik eerder was met mn edit
Ach ja, liefde...
Ach ja, liefde...
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Te laat!quote:Op woensdag 1 december 2004 11:37 schreef Jumparound het volgende:
Klopt, ik dacht dat ik eerder was met mn edit
Ach ja, liefde...
***
Ik heb er weer eens moeite mee.... telkens wanneer ik bijna denk dat ik gelukkig kan zijn zonder haar, dan begint alles weer van voren af aan. Elke vrouw die ik een beetje interessant vindt vergelijk ik met haar en denk dan.... hier wil ik geen genoegen mee nemen. En zo kom ik er nooit achter hoe interessant die vrouwen werkelijk zijn. Ik ben bang dat ik dan gelijk met die persoon ga eindigen. Op deze manier heb ik al weer een lange tijd geen vrouw gehad, terwijl ik er eigenlijk zo'n behoefte aan heb.
[ Bericht 2% gewijzigd door Tarot op 02-12-2004 13:36:27 ]
[ Bericht 2% gewijzigd door Tarot op 02-12-2004 13:36:27 ]
Doe eens wild ....
Vorige week kreeg ik via via te horen dat mijn ex haar baan heeft opgezegd en een jaar gaat reizen, samen met haar nieuwe (nou ja....nieuw na bijna 2 jaar ) vriend. Verder hoorde ik dat haar opa overleden was (ik heb de beste man 9,5 jaar gekend ).
Hoewel ik er heilig van overtuigd was dat ik over haar heen was, heeft me dit toch een of andere megaklap gegeven. En waarom Ik zou het je echt niet kunnen vertelllen
Ze speelde zowiezo alweer enkele weken door mijn gedachten (en niet af en toe, maar best vaak). Het lijkt wel alsof ik een voorgevoel had . De laatste paar keer dat ik haar sprak zijn nogal rot verlopen (voorzichtig uitgedrukt) en het blijft maar door mijn hoofd malen eigenlijk .
Heel eerlijk gezegd denk ik niet meer dat ik haar mis, maar meer dat ik spijtgevoelens heb over de afsluiting en het abrupte wegzijn van onze vriendschap (voor zover je dit nog vriendschap kon noemen ) en dat ik daardoor het niet los kan laten.
Haar nogmaals opbellen / mailen is echter geen optie. Ze heeft duidelijk te kennen gegeven dat ze me nooit meer wil spreken. OK...da's iets wat ik zal moeten leren accepteren en berusting in moet vinden.
Wat erger is...doordat ik dit zo hoorde, in combinatie met het overlijden van Bernhard (hoe gek het ook moge klinken), heeft het me doen beseffen dat
a) ik dus blijkbaar de situatie nog niet geaccepteerd heb (iig niet voldoende om geen vervelende gevoelens over te houden)
b) het leven eigenlijk maar kort is en
c) ik eigenlijk helemaal niet tevreden ben over mijn leven
Iedereen vind me positief veranderd sinds mijn ex vertrok. Ik daarentegen ben een volkomen andere mening toegedaan. Ik heb het gevoel dat ik doelloos ronddwaal. Ik leef eigenlijk van dag tot dag, heb geen andere planning / visie dan voor volgende week (of misschien de week daarop). Ik moet afstuderen, maar kan slechts zelden echt de energie vinden om er iets aan te doen waardoor dat voor mijn gevoel volkomen de soep in loopt. Voor dingen die ik vroeger leuk vond om te doen, heb ik de laatste maanden ook weinig energie.
Ik heb een beetje het idee dat alles samenhangt met mijn ex, maar ik kan er geen grip op krijgen .
Kortom....ik voel me best klote en ik had ff zin om dat hier kwijt te raken. Het is helaas niet echt gelukt . Wel is het moeilijk om dit enigzins gestructureerd neer te zetten en nog heb ik het gevoel dat ik dingen vergeet
).Hoewel ik er heilig van overtuigd was dat ik over haar heen was, heeft me dit toch een of andere megaklap gegeven. En waarom Ik zou het je echt niet kunnen vertelllen
Ik zou het je echt niet kunnen vertelllen Ze speelde zowiezo alweer enkele weken door mijn gedachten (en niet af en toe, maar best vaak). Het lijkt wel alsof ik een voorgevoel had . De laatste paar keer dat ik haar sprak zijn nogal rot verlopen (voorzichtig uitgedrukt) en het blijft maar door mijn hoofd malen eigenlijk .
Heel eerlijk gezegd denk ik niet meer dat ik haar mis, maar meer dat ik spijtgevoelens heb over de afsluiting en het abrupte wegzijn van onze vriendschap (voor zover je dit nog vriendschap kon noemen ) en dat ik daardoor het niet los kan laten.
) en dat ik daardoor het niet los kan laten.Haar nogmaals opbellen / mailen is echter geen optie. Ze heeft duidelijk te kennen gegeven dat ze me nooit meer wil spreken. OK...da's iets wat ik zal moeten leren accepteren en berusting in moet vinden.
Wat erger is...doordat ik dit zo hoorde, in combinatie met het overlijden van Bernhard (hoe gek het ook moge klinken), heeft het me doen beseffen dat
a) ik dus blijkbaar de situatie nog niet geaccepteerd heb (iig niet voldoende om geen vervelende gevoelens over te houden)
b) het leven eigenlijk maar kort is en
c) ik eigenlijk helemaal niet tevreden ben over mijn leven
Iedereen vind me positief veranderd sinds mijn ex vertrok. Ik daarentegen ben een volkomen andere mening toegedaan. Ik heb het gevoel dat ik doelloos ronddwaal. Ik leef eigenlijk van dag tot dag, heb geen andere planning / visie dan voor volgende week (of misschien de week daarop). Ik moet afstuderen, maar kan slechts zelden echt de energie vinden om er iets aan te doen waardoor dat voor mijn gevoel volkomen de soep in loopt. Voor dingen die ik vroeger leuk vond om te doen, heb ik de laatste maanden ook weinig energie.
Ik heb een beetje het idee dat alles samenhangt met mijn ex, maar ik kan er geen grip op krijgen .
Kortom....ik voel me best klote en ik had ff zin om dat hier kwijt te raken. Het is helaas niet echt gelukt . Wel is het moeilijk om dit enigzins gestructureerd neer te zetten en nog heb ik het gevoel dat ik dingen vergeet
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op donderdag 2 december 2004 23:33 schreef PdeHoog het volgende:
verhaaltje
Lieve PdeHoog...
Ik kan er niet zo heel veel over zeggen, maar het is heel herkenbaar allemaal. Zelfs nu ik iemand heb leren kennen die de moeite waard lijkt te zijn, blijven ook deze dingen door mijn hoofd spoken. Dingen zijn niet eenvoudig en het maakt in feite niet echt uit of je alleen bent of met iemand anders. Ik blijf ook met dezelfde soort gevoelens en vraagstukken.
Sommige dingen kun je niet veranderen, hoe graag je ook zou willen. Wat denk ik het belangrijkste is (en daar hebben we het vaker over gehad ) is dat je in elk geval tevreden zou moeten zijn met jezelf. Het is niet erg als je je niet de gelukigste mens van de wereld voelt, maar je bent wel verantwoordelijk voor je eigen gevoel van behagen of onbehagen. Als je je niet gelukkig voelt, zorg dan dat je in elk geval tevreden bent, dat stukje is dan ook weer gewonnen en kun je weer een beetje 'trots' op jezelf zijn.
) is dat je in elk geval tevreden zou moeten zijn met jezelf. Het is niet erg als je je niet de gelukigste mens van de wereld voelt, maar je bent wel verantwoordelijk voor je eigen gevoel van behagen of onbehagen. Als je je niet gelukkig voelt, zorg dan dat je in elk geval tevreden bent, dat stukje is dan ook weer gewonnen en kun je weer een beetje 'trots' op jezelf zijn. En verder zou ik zeggen: leef je leven,word wie je bent!
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
quote:Op donderdag 2 december 2004 23:33 schreef PdeHoog het volgende:
Ik heb een beetje het idee dat alles samenhangt met mijn ex, maar ik kan er geen grip op krijgen .
Je bent niet de enige....
Hoi P.!
Zie dit nu pas, na de kick van Blinky's reply.
Ik snap sommige dingen van je verhaal heel goed. En zoals Blinky zegt, je 'moet' leren tevreden te worden met wie je bent en wat je hebt.
Wat ik van je weet, je bent best vaak met allelei leuk dingen bezig, nieuwe hulpstukken voor je foto's etc. etc. Dat vind ik op zich al wel een hele goede stap hoor. Je zit niet lijdzaam thuis te wachten tot het eens wat beter gaat. Je zoekt nieuwe dingen, je gaat eruit, je bent ook niet echt op je mondje gevallen en alles.
Maar waarom voel je je dan toch zo klote hè.
Ik weet dat je ex absoluut geen contact meer wil, maar misschien kan het jou wel heel erg helpen als je nog één keer op papier zet wat je voelt mbt tot hoe het geeindigd is. Als je dat nou naar haar opstuurt kan dat voor jou wel eens de 'closure' betekenen. Zelfs al zou zij daar niet op reageren, je hebt nog wel 1 keer jouw verhaal kunnen doen en aan haar laten weten. Mss is het gevoel dan iets minder onbevredigd.
Geen idee of dit wat is hoor, ik zit ook maar wat te bedenken.
Ja, wat wil ik hier nou eigenlijk mee zeggen?
Gewoon, dat ik je wel een klein beetje snap en het iig klote vind dat je je zo rot voelt.
Kus
Zie dit nu pas, na de kick van Blinky's reply.
Ik snap sommige dingen van je verhaal heel goed. En zoals Blinky zegt, je 'moet' leren tevreden te worden met wie je bent en wat je hebt.
Wat ik van je weet, je bent best vaak met allelei leuk dingen bezig, nieuwe hulpstukken voor je foto's etc. etc. Dat vind ik op zich al wel een hele goede stap hoor. Je zit niet lijdzaam thuis te wachten tot het eens wat beter gaat. Je zoekt nieuwe dingen, je gaat eruit, je bent ook niet echt op je mondje gevallen en alles.
Maar waarom voel je je dan toch zo klote hè.
Ik weet dat je ex absoluut geen contact meer wil, maar misschien kan het jou wel heel erg helpen als je nog één keer op papier zet wat je voelt mbt tot hoe het geeindigd is. Als je dat nou naar haar opstuurt kan dat voor jou wel eens de 'closure' betekenen. Zelfs al zou zij daar niet op reageren, je hebt nog wel 1 keer jouw verhaal kunnen doen en aan haar laten weten. Mss is het gevoel dan iets minder onbevredigd.
Geen idee of dit wat is hoor, ik zit ook maar wat te bedenken.
Ja, wat wil ik hier nou eigenlijk mee zeggen?
Gewoon, dat ik je wel een klein beetje snap en het iig klote vind dat je je zo rot voelt.
Kus
***
Blinky
Brighteyes
Da's nou ook precies het stuk waar ik NU voor de verandering eens GEEN moeite mee heb
Ik weet het: ik ben hardleers .
Dat zijn nou vluchttechnieken . Ik weet dat ik vooruit moet, ik doe ook wel wat, maar toch.....toch heb ik het geval dat ik stil blijf staan.
Mijn ex heeft in de 2,5 jaar tijd dat we uit elkaar zijn ge-para-pent, gedoken, een nieuwe vriend opgeduikeld en heeft nu dus GEWOON haar baan opgezegd om met diezelfde vriend een wereldreis te gaan maken. Nu wil ik niet zeggen dat ik dat ook zou willen doen. Ik ben daarvoor te schijterig (om het maar even zo te zeggen) en teveel gehecht aan mijn omgeving. Daarnaast ken ik nog wat mensen die inmiddels een of meerdere vriend(inne)tjes gehad hebben.
Waar het mij hier om gaat, is dat ze het DURVEN! Ze durven een risico te nemen. Ik niet. Ik bedoel...het grootste risico wat ik tot op heden heb genomen is om in mijn eentje naar Londen te gaan dit jaar. Dat kun je ook niet echt een risico noemen he was wel gaaf
Ik geef toe...dit heeft niets meer te maken met het loslaten van mijn ex, maar misschien toch ook wel weer alles. Ik weet het niet . Misschien ben ik te voorzichtig!
Eigenlijk wil ik dat het contact weer het oude wordt (maar dan zonder relatie). Dat mis ik nog het meeste. Dat gaat niet gebeuren en daarom is het denk ik ook zinloos om een dergelijke poging te ondernemen.
Dank je wel
Brighteyes
quote:Op vrijdag 3 december 2004 11:02 schreef Blinky het volgende:
[...]
Dingen zijn niet eenvoudig en het maakt in feite niet echt uit of je alleen bent of met iemand anders. Ik blijf ook met dezelfde soort gevoelens en vraagstukken.
Da's nou ook precies het stuk waar ik NU voor de verandering eens GEEN moeite mee heb
quote:
Wat denk ik het belangrijkste is (en daar hebben we het vaker over gehad ) is dat je in elk geval tevreden zou moeten zijn met jezelf. Het is niet erg als je je niet de gelukigste mens van de wereld voelt, maar je bent wel verantwoordelijk voor je eigen gevoel van behagen of onbehagen. Als je je niet gelukkig voelt, zorg dan dat je in elk geval tevreden bent, dat stukje is dan ook weer gewonnen en kun je weer een beetje 'trots' op jezelf zijn.
Ik weet het: ik ben hardleers .
quote:Op vrijdag 3 december 2004 11:14 schreef Brighteyes het volgende:
Hoi P.!
Zie dit nu pas, na de kick van Blinky's reply.
[...]je bent best vaak met allelei leuk dingen bezig, nieuwe hulpstukken voor je foto's etc. etc. Dat vind ik op zich al wel een hele goede stap hoor. Je zit niet lijdzaam thuis te wachten tot het eens wat beter gaat. Je zoekt nieuwe dingen, je gaat eruit, je bent ook niet echt op je mondje gevallen en alles.
Dat zijn nou vluchttechnieken . Ik weet dat ik vooruit moet, ik doe ook wel wat, maar toch.....toch heb ik het geval dat ik stil blijf staan.
Mijn ex heeft in de 2,5 jaar tijd dat we uit elkaar zijn ge-para-pent, gedoken, een nieuwe vriend opgeduikeld en heeft nu dus GEWOON haar baan opgezegd om met diezelfde vriend een wereldreis te gaan maken. Nu wil ik niet zeggen dat ik dat ook zou willen doen. Ik ben daarvoor te schijterig (om het maar even zo te zeggen) en teveel gehecht aan mijn omgeving. Daarnaast ken ik nog wat mensen die inmiddels een of meerdere vriend(inne)tjes gehad hebben.
Waar het mij hier om gaat, is dat ze het DURVEN! Ze durven een risico te nemen. Ik niet. Ik bedoel...het grootste risico wat ik tot op heden heb genomen is om in mijn eentje naar Londen te gaan dit jaar. Dat kun je ook niet echt een risico noemen he was wel gaaf
Ik geef toe...dit heeft niets meer te maken met het loslaten van mijn ex, maar misschien toch ook wel weer alles. Ik weet het niet . Misschien ben ik te voorzichtig!
quote:
Maar waarom voel je je dan toch zo klote hè.
Ik weet dat je ex absoluut geen contact meer wil, maar misschien kan het jou wel heel erg helpen als je nog één keer op papier zet wat je voelt mbt tot hoe het geeindigd is.
Eigenlijk wil ik dat het contact weer het oude wordt (maar dan zonder relatie). Dat mis ik nog het meeste. Dat gaat niet gebeuren en daarom is het denk ik ook zinloos om een dergelijke poging te ondernemen.
quote:
Ja, wat wil ik hier nou eigenlijk mee zeggen?
Gewoon, dat ik je wel een klein beetje snap en het iig klote vind dat je je zo rot voelt.
Dank je wel
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op vrijdag 3 december 2004 14:14] schreef PdeHoog het volgende:
Waar het mij hier om gaat, is dat ze het DURVEN! Ze durven een risico te nemen. Ik niet. Ik bedoel...het grootste risico wat ik tot op heden heb genomen is om in mijn eentje naar Londen te gaan dit jaar. Dat kun je ook niet echt een risico noemen he was wel gaaf
Dan ben je verder dan ik. Het grootste risico wat ik heb genomen is tot twee keer toe ontslag indienen en dat was noodgedwongen. Ik zou niet zomaar in mijn eentje naar een wildvreemde stad durven. In het afgelopen voorjaar wilde ik wel, maar heb ik op het laatste moment iemand meegevraagd.
En je zegt het zelf al: het was GAAF. Waarom zou je dan niet meer van die dingen ondernemen? Het is misschien niet echt risico, maar je groeit zo in je zelfvertrouwen als je weet dat je echt op jezelf kunt rekenen met dit soort dingen! Zover moet ik nog komen!
Je bent op de goede weg, alleen je bent er nog niet... dat is ook het uitdagende van het leven. Over een paar jaar kijk je terug en kun je zo aanwijzen wanneer je bent gegeroeid.
Hou de tendens vast!
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
quote:Op vrijdag 3 december 2004 14:14 schreef PdeHoog het volgende:
Mijn ex heeft in de 2,5 jaar tijd dat we uit elkaar zijn ge-para-pent, gedoken, een nieuwe vriend opgeduikeld en heeft nu dus GEWOON haar baan opgezegd om met diezelfde vriend een wereldreis te gaan maken. Nu wil ik niet zeggen dat ik dat ook zou willen doen. Ik ben daarvoor te schijterig (om het maar even zo te zeggen) en teveel gehecht aan mijn omgeving. Daarnaast ken ik nog wat mensen die inmiddels een of meerdere vriend(inne)tjes gehad hebben.
Waar het mij hier om gaat, is dat ze het DURVEN! Ze durven een risico te nemen. Ik niet. Ik bedoel...het grootste risico wat ik tot op heden heb genomen is om in mijn eentje naar Londen te gaan dit jaar. Dat kun je ook niet echt een risico noemen he was wel gaaf
[schop onder kont post]
Peter, ik wilde het eerder niet zeggen omdat ik het zo onaardig vind klinken, maar waarom blijf je nog steeds zo kijken naar wat zij doet!
Waarom meet je jouw leven af aan de dingen die zij nu doet? Laat haar gaan! Als zij in een een sloot vol stront zou springen, zou jij dat dan ook willen?
Kijk dan liever naar mensen die in dezelfe situatie zitten als jij. Singles dus, en dan niet mensen die al jaren lang single zijn, want die zijn al 10 stappen verder dan jij vaak, maar mensen zoals jij en ik.
En over durven, zij doet dit dus wel SAMEN met iemand... dan is de stap altijd makkelijker.
In je eentje naar London... Het is wel rete-stoer van je!
Het is wel rete-stoer van je! Ik denk idd dat een deel van de dingen die je hier verteld niet meer helemaal te maken hebben met loslaten, maar ook heel veel nog wel. Je kijkt voor mijn gevoel nog veel te veel opzij naar wat zij doet. En dan kijk je weer naar jezelf en denkt 'zij doet veel leukere dingen dan ik'. Nou en!
Kijk nou eens naar jezelf! Laat haar gaan! Het is 2 jaar geleden, zij is verder gegaan. Het wordt hoog tijd dat jij dat ook gaat doen. Want hier ben je tot dusver niet heel veel mee op geschoten, of wel?
En ja, makkelijker gezegd dan gedaan. Maar doe het maar eens! Dan zal je zien dat je zelfbeeld ook positiever wordt. Je was toch ook trots na die Londen-trip? Zoek dat dan eens vaker op!
Maar doe het maar eens! Dan zal je zien dat je zelfbeeld ook positiever wordt. Je was toch ook trots na die Londen-trip? Zoek dat dan eens vaker op!Sorry, dit is mss niet allemaal even aardig, maar je weet het... zachte heelmeesters...
***
Volgens mij heb ik gewoon wat schoppen onder m'n kont nodig af en toe. Er zijn van die momenten dat ik het gewoon ff niet meer weet af en toe . Dit is er eentje van.
Ik heb eigenlijk ook geen flauw idee waarom ik niet tevreden ben. Ik heb alles wat ik nodig heb (in materiele zin), ik heb lieve / leuke vrienden etc. etc. en toch heerst er een gevoel van onrust.
Ik heb eigenlijk ook geen flauw idee waarom ik niet tevreden ben. Ik heb alles wat ik nodig heb (in materiele zin), ik heb lieve / leuke vrienden etc. etc. en toch heerst er een gevoel van onrust.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
BE, je postte wat ik dacht . Ik geloof niet dat de cache-functie hier op kantoor lekker werkt
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:
Zo hoog kom je toch niet volgens mij
quote:
Ik denk idd dat een deel van de dingen die je hier verteld niet meer helemaal te maken hebben met loslaten, maar ook heel veel nog wel. Je kijkt voor mijn gevoel nog veel te veel opzij naar wat zij doet. En dan kijk je weer naar jezelf en denkt 'zij doet veel leukere dingen dan ik'. Nou en!
Kijk nou eens naar jezelf! Laat haar gaan! Het is 2 jaar geleden, zij is verder gegaan. Het wordt hoog tijd dat jij dat ook gaat doen. Want hier ben je tot dusver niet heel veel mee op geschoten, of wel?
Ik weet het ook wel . Ik moet me eigenlijk op mezelf focussen, m'n eigen weg volgen, doen wat ik belangrijk vind etc. Op de een of andere manier wil dat er maar niet uitkomen . Ik trek me teveel aan van wat anderen vinden.
quote:
Sorry, dit is mss niet allemaal even aardig, maar je weet het... zachte heelmeesters...
het is dat ze hier geen hug-smilie hebben, maar anders.... . Geldt natuurlijk ook voor Blinky
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op vrijdag 3 december 2004 14:51 schreef Brighteyes het volgende:
[..] En over durven, zij doet dit dus wel SAMEN met iemand... dan is de stap altijd makkelijker.
In je eentje naar London... Het is wel rete-stoer van je!
Ik herken de redenering van Peter bij mezelf, en het zou een heel fijn argument zijn om tevreden met jezelf te kunnen zijn.... ware het niet dat ZIJ toch wel iemand heeft kunnen vinden om dat mee te doen. Je kunt wel zeggen dat het knapper is, als je het in je eentje doet.... maar je doet in principe álles in je eentje, ook het zoeken van een partner doe je alleen.
Ik vind het overigens makkelijker om alleen op reis te gaan, dan samen... Bij een drastische levensverandering is het wel makkelijker om iemand (familie of een partner) te hebben die je steunt.
Doe eens wild ....
quote:Op vrijdag 3 december 2004 15:03 schreef PdeHoog het volgende:
BE, je postte wat ik dacht . Ik geloof niet dat de cache-functie hier op kantoor lekker werkt
Ik had jouw reactie net nog wel gezien en vond het al zo raar omdat hij welk linkte aan mijn post maar toch ook weer niet echt!
Oh... en zo hoog kom ik trouwens best hoor!
***
quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:03 schreef Tarot het volgende:
[..]
Ik herken de redenering van Peter bij mezelf, en het zou een heel fijn argument zijn om tevreden met jezelf te kunnen zijn.... ware het niet dat ZIJ toch wel iemand heeft kunnen vinden om dat mee te doen. Je kunt wel zeggen dat het knapper is, als je het in je eentje doet.... maar je doet in principe álles in je eentje, ook het zoeken van een partner doe je alleen.
Ik vind het overigens makkelijker om alleen op reis te gaan, dan samen... Bij een drastische levensverandering is het wel makkelijker om iemand (familie of een partner) te hebben die je steunt.
Best wel grappig om dit soort dingen te lezen, want ik heb dat dus helemaal niet. Mijn ex heeft nu al 2 keer een ander 'relatietje' gehad tussendoor enzo, en toch heb ik nooit het gevoel gehad van 'hij wel en ik niet'.
Maar goed, ook dat kan weer te maken hebben met de manier waarop enzo.
Maar ja, er zijn zoveel mensen die wel iemand vinden, en dat zie ik wel, en dan denk ik ook wel eens van 'wanneer komt mijn beurt nou eens?', maar dat heb ik dus niet specifiek met mijn ex.
***
quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:21 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar ja, er zijn zoveel mensen die wel iemand vinden, en dat zie ik wel, en dan denk ik ook wel eens van 'wanneer komt mijn beurt nou eens?', maar dat heb ik dus niet specifiek met mijn ex.
Dat heb ik dus ook . Ik kijk wel rond uiteraard hoop knappe vrouwen in Londen , maar over het algemeen ben ik over dat soort gedachten tegenwoordig weer snel heen
, maar over het algemeen ben ik over dat soort gedachten tegenwoordig weer snel heen 
De eerste veldslag is dus al gewonnen. Nu de oorlog nog
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:21 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Best wel grappig om dit soort dingen te lezen, want ik heb dat dus helemaal niet. Mijn ex heeft nu al 2 keer een ander 'relatietje' gehad tussendoor enzo, en toch heb ik nooit het gevoel gehad van 'hij wel en ik niet'.
Maar goed, ook dat kan weer te maken hebben met de manier waarop enzo.
Maar ja, er zijn zoveel mensen die wel iemand vinden, en dat zie ik wel, en dan denk ik ook wel eens van 'wanneer komt mijn beurt nou eens?', maar dat heb ik dus niet specifiek met mijn ex.
Ik heb dat gevoel dus wel net als p.dehoog.
En misschien kotm dat wel zoals je zelf al aangeeft door de situatie.
We waren bezig met een koophuis en nu na 8 maanden hoor ik dat ze met een ander een huis gaat komen.
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:21 schreef Brighteyes het volgende:
[..] Mijn ex heeft nu al 2 keer een ander 'relatietje' gehad tussendoor enzo, en toch heb ik nooit het gevoel gehad van 'hij wel en ik niet'. Maar goed, ook dat kan weer te maken hebben met de manier waarop enzo.
Ik zou veel afleiden uit de vriend dat ze nu krijgt.... hij zal waarschijnlijk alles hebben dat ik miste. En als dat de eigenschappen zijn die ikzelf ook heel sterk ambieer, dan zou ik het hartstikke rot vinden omdat ik juist van plan was om daar heel hard aan te werken!
Als ze een nieuwe vriend krijgt waar ik absoluut geen hoge pet van opheb, dan is dat voor mij een groter bewijs dat we niet bij elkaar horen.... maar ik denk haar goed genoeg te kennen dat ik weet wat ze wil. Jammer genoeg was (ben) ik niet stabiel genoeg om het haar te geven....
Uiteraard wil ik dat mijn ex gelukkig wordt, maar ik wil zelf de persoon zijn die daarbij hoort. Als er een manier is om dat voor elkaar te krijgen..... dan zou ik daar ALLES voor over hebben.
Doe eens wild ....
quote:Op vrijdag 3 december 2004 17:17 schreef Tarot het volgende:
Uiteraard wil ik dat mijn ex gelukkig wordt, maar ik wil zelf de persoon zijn die daarbij hoort. Als er een manier is om dat voor elkaar te krijgen..... dan zou ik daar ALLES voor over hebben.
Dat gevoel heb ik ook heel sterk. Belangrijkste is voor mij nog steeds dat zij gelukkig is en dat lijken niet veel mensen te snappen.
Hee mensen... grappig, las net wat oude topics van een half jaar terug toen ik ook in dit topic zat en zie nu nog wat zelfde namen staan... hoe gaat ie???
Ik heb nog steeds geen nieuwe vriendin, niet eens gezoend of watvoor intiems dan ook, hoewel ik dat langzamerhand wel steeds liever zou willen, mja... mijn ex heeft inmiddels alweer meer dan een half jaar verkering (jah kwam er later achter dat ze vlak nadat het uit was al een nieuwe vriend had, dacht toen, ach is vast niks... wel dus, op dit moment zijn ze samen op vakantie)... herinner onze vakantie nog als gisteren... maar goed...
Iedereen heel veel sterkte, het slijt met de tijd, jah dat heb je 1000x gehoord, maar echt weg is het nog lang niet... (na 8 maanden)
Ik heb nog steeds geen nieuwe vriendin, niet eens gezoend of watvoor intiems dan ook, hoewel ik dat langzamerhand wel steeds liever zou willen, mja... mijn ex heeft inmiddels alweer meer dan een half jaar verkering (jah kwam er later achter dat ze vlak nadat het uit was al een nieuwe vriend had, dacht toen, ach is vast niks... wel dus, op dit moment zijn ze samen op vakantie)... herinner onze vakantie nog als gisteren... maar goed...
Iedereen heel veel sterkte, het slijt met de tijd, jah dat heb je 1000x gehoord, maar echt weg is het nog lang niet... (na 8 maanden)
lang geleden dat ik hier nog wat postte... (en idd nog regelmatig dezelde users die hier aanwezig blijven)
Het was vorige week precies een jaar geleden dat ze er een eind aan maakte. Die dag was pijnlijk maar over het algemeen gaat het al een heel stuk beter met me. Heb al een aantal nieuwe vrienden gemaakt en dergelijke.
Nu is het probleem dat ik een drang heb om weg te gaan, ik kan namelijk niet thuis blijven ALLEEN. Zelf al ben ik moe of het ik niets te doen, ik doe nog liever iets lulligs dan thuis alleen voor de buis te hange. Dat lukt me wel aardig, maar is vermoeiend en kost een vermogen.
Ik denk sinds kort ook vaker aan mijn ex. Ik heb al bijna 11 maanden niets meer gehoord van haar, laat staan gezien maar goed. De voorbije dagen had ik echt zin om haar eens een mail te sturen, kwestie van eens te horen waar ze zich mee bezig houdt. Ze is ondertussen afgestudeerd, en ik weet niet eens wat voor werk ze heeft,... Sommige van mijn vrienden zeggen dat ik het niet moet doen, dat ik dan de wonden ga heropenen en dat het voornamelijk is omdat het net een jaar uit is.
ANderen daarentegen vinden ook dat ik na zoveel maanden wel best een contact kan nemen met haar. Misschien kunnen we vrienden worden, misschien ook niet maar hun theorie is dat er maar 1 manier is om op te merken of het kan, namelijk MAILEN
Wat denken jullie?
Het was vorige week precies een jaar geleden dat ze er een eind aan maakte. Die dag was pijnlijk maar over het algemeen gaat het al een heel stuk beter met me. Heb al een aantal nieuwe vrienden gemaakt en dergelijke.
Nu is het probleem dat ik een drang heb om weg te gaan, ik kan namelijk niet thuis blijven ALLEEN. Zelf al ben ik moe of het ik niets te doen, ik doe nog liever iets lulligs dan thuis alleen voor de buis te hange. Dat lukt me wel aardig, maar is vermoeiend en kost een vermogen.
Ik denk sinds kort ook vaker aan mijn ex. Ik heb al bijna 11 maanden niets meer gehoord van haar, laat staan gezien maar goed. De voorbije dagen had ik echt zin om haar eens een mail te sturen, kwestie van eens te horen waar ze zich mee bezig houdt. Ze is ondertussen afgestudeerd, en ik weet niet eens wat voor werk ze heeft,... Sommige van mijn vrienden zeggen dat ik het niet moet doen, dat ik dan de wonden ga heropenen en dat het voornamelijk is omdat het net een jaar uit is.
ANderen daarentegen vinden ook dat ik na zoveel maanden wel best een contact kan nemen met haar. Misschien kunnen we vrienden worden, misschien ook niet maar hun theorie is dat er maar 1 manier is om op te merken of het kan, namelijk MAILEN
Wat denken jullie?
Nobody deserves your tears, those who actually do will never make you cry!!!
Wie niet waagt, die niet wint.....
Maar hou er wel rekening mee dat ze wel eens negatief zou kunnen reageren!
Maar hou er wel rekening mee dat ze wel eens negatief zou kunnen reageren!
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Zitten in hetzelfde schuitje (echt om te lachen is het natuurlijk niet)quote:Op zaterdag 4 december 2004 03:49 schreef jd1982 het volgende:
Hee mensen... grappig, las net wat oude topics van een half jaar terug toen ik ook in dit topic zat en zie nu nog wat zelfde namen staan... hoe gaat ie???
Ik heb nog steeds geen nieuwe vriendin, niet eens gezoend of watvoor intiems dan ook, hoewel ik dat langzamerhand wel steeds liever zou willen, mja... mijn ex heeft inmiddels alweer meer dan een half jaar verkering (jah kwam er later achter dat ze vlak nadat het uit was al een nieuwe vriend had, dacht toen, ach is vast niks... wel dus, op dit moment zijn ze samen op vakantie)... herinner onze vakantie nog als gisteren... maar goed...
Iedereen heel veel sterkte, het slijt met de tijd, jah dat heb je 1000x gehoord, maar echt weg is het nog lang niet... (na 8 maanden)
Ik ben er na 8 maanden ook nog niet overheen, je bent niet de enige
Dip me in chocolate and throw me to the lesbians
Idd wat P. zegt. Sommige mensen zitten niet op een vriendschap te wachten...quote:Op zaterdag 4 december 2004 17:11 schreef PdeHoog het volgende:
Wie niet waagt, die niet wint.....
Maar hou er wel rekening mee dat ze wel eens negatief zou kunnen reageren!
***
Inderdaag Alkoholic63, jouw naam kwam me erg bekend voor en dat van Bulls-Ass is ook erg bekend hier, MOET elke avond als er iets te doen is ook uitgaan, want thuis zitten is voor mij echt niks meer, terwijl ik vroeger uren opgesloten op me kamer bezig kon zijn met websites maken, computerprogramma's, tekenen, weet ik veel wat...
misschien heb ik toch echt weer een meid nodig ofzo...
misschien heb ik toch echt weer een meid nodig ofzo...
Je mist hier wat noodzakelijke rust. Dit zijn nl. gewoon vluchtverschijnselen. Ik zou hier eens goed over nadenken en je bezinnen op wat je wilt. Het klinkt iig alsof je nog niet helemaal over je ex heen bent.quote:Op zaterdag 4 december 2004 22:15 schreef jd1982 het volgende:
Inderdaag Alkoholic63, jouw naam kwam me erg bekend voor en dat van Bulls-Ass is ook erg bekend hier, MOET elke avond als er iets te doen is ook uitgaan, want thuis zitten is voor mij echt niks meer, terwijl ik vroeger uren opgesloten op me kamer bezig kon zijn met websites maken, computerprogramma's, tekenen, weet ik veel wat...
Dit moet je eigenlijk zo snel mogelijk vergeten. Klinkt hard en vreemd, maar NIEMAND heeft iemand ECHT nodig. Ja, het is fijn als er iemand is met wie je dingen kunt doen, maar ook alleen zijn er zat dingen te doen hoor.quote:misschien heb ik toch echt weer een meid nodig ofzo...
En denk je dat, als je een vriendin hebt, je dan jezelf weer uren op kan sluiten? Denk het niet.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Wat zijn wij het weer roerend eensquote:Op zaterdag 4 december 2004 20:15 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Idd wat P. zegt. Sommige mensen zitten niet op een vriendschap te wachten...
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Even een wat lichtzinnige post tussen al dit zware gepraat hoor. Knappe vrouwen in Londen? dat viel mij erg tegen, heel Engeland eigenlijk, qua vrouwen dan. Kopenhagen, dat is veel beter.... Misschien een Fok!singles tour naar kopenhagen? Vorig jaar met 3 vrienden een weekend heen geweest en het was echt super. In mijn eentje zou ik ook zulke dingen niet doen, en nu heb ik er even de tijd niet voor... maar als ik afgestudeerd ben... dan mogen alle vrouwen in heel europa wel oppassen!quote:Op vrijdag 3 december 2004 16:34 schreef PdeHoog het volgende:
Dat heb ik dus ook . Ik kijk wel rond uiteraard hoop knappe vrouwen in Londen , maar over het algemeen ben ik over dat soort gedachten tegenwoordig weer snel heen
ik ben niet gek.. ik ben volstrekt niet gek, ik ben helemaal niet gek... ik ben een nagemaakte gek
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
gooi alles weg neem een besluit, doe als het moet alles opnieuw
Nooit in de city geweest tegen 17.00 uurquote:Op zondag 5 december 2004 13:27 schreef nixxx het volgende:
[..]
Even een wat lichtzinnige post tussen al dit zware gepraat hoor. Knappe vrouwen in Londen? dat viel mij erg tegen, heel Engeland eigenlijk, qua vrouwen dan.
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op zondag 5 december 2004 22:12 schreef Brighteyes het volgende:
* Brighteyes zucht maar weer eens even...
sorry BE. Ik bedoel.....ik ben ook maar een man die volwassen probeert te doen
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
quote:Op zondag 5 december 2004 22:24 schreef PdeHoog het volgende:
[..]
sorry BE. Ik bedoel.....ik ben ook maar een man die volwassen probeert te doen
Dit was geen reactie op jou hoor.
Ik moest gewoon echt even zuchten...
***
* PdeHoog slaat arm om BE heenquote:Op zondag 5 december 2004 22:28 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Dit was geen reactie op jou hoor.
Ik moest gewoon echt even zuchten...
Dat je je maar weer snel beter mag voelen
"We need to learn to set our course by the stars, not by the light of every passing ship." - Omar N. Bradley
Gisteren was mijn ex op bezoek. Was erg gezellig, hoewel hij vrij snel al weer weg was. Hij vertelde over zijn vriendinnetje, met wie hij praktisch al samenwoonde, ik vertelde over mijn nieuwe vriendje. Hij vertelde zelfs dat hij vast wel zou gaan trouwen met haar.
AAAAARGHHH!!!! Het zou me niet moeten raken, omdat ik weet hoe veranderlijk hij is, maar hij is nu JUIST de dingen aan het doen waar hij 'vroeger' voor stond om ze niet te doen: relatie aangaan, samenwonen, iemand terugnemen als hij 'bedrogen' wordt. Waarom maken mensen principes als ze zich er toch niet aan kunnen houden? Ik snap dat niet. Toen ik hem op de man vroeg of hij gelukkig was, twijfelde hij en uiteindelijk zei hij ja.
Toen hij wegging heb ik een tijdje uit het raam staan kijken naar hem (hij zat in de auto maar reed nog niet weg omdat hij telefoon had) en ik kon hem niet meer voorstellen hoe hij naast mij heeft gelegen, hoe ik naar hem keer terwijl hij nog sliep, hoe we samen aan het poolen waren, hij is heel iemand anders geworden. Ik ken hem niet meer hoewel het nog steeds vertrouwd blijft om hem te zien. Het vertrouwelijke dat we hadden met praten is ook grotendeels weg, maar misschien dat dat aan mijn gevoel ligt. Nu ik dat heb kan ik denk ik ook makkelijker weg hier als ik zou willen verhuizen voor mijn baan. Dat is dan uiteindelijk wel positief.
AAAAARGHHH!!!! Het zou me niet moeten raken, omdat ik weet hoe veranderlijk hij is, maar hij is nu JUIST de dingen aan het doen waar hij 'vroeger' voor stond om ze niet te doen: relatie aangaan, samenwonen, iemand terugnemen als hij 'bedrogen' wordt. Waarom maken mensen principes als ze zich er toch niet aan kunnen houden? Ik snap dat niet. Toen ik hem op de man vroeg of hij gelukkig was, twijfelde hij en uiteindelijk zei hij ja.
Toen hij wegging heb ik een tijdje uit het raam staan kijken naar hem (hij zat in de auto maar reed nog niet weg omdat hij telefoon had) en ik kon hem niet meer voorstellen hoe hij naast mij heeft gelegen, hoe ik naar hem keer terwijl hij nog sliep, hoe we samen aan het poolen waren, hij is heel iemand anders geworden. Ik ken hem niet meer hoewel het nog steeds vertrouwd blijft om hem te zien. Het vertrouwelijke dat we hadden met praten is ook grotendeels weg, maar misschien dat dat aan mijn gevoel ligt. Nu ik dat heb kan ik denk ik ook makkelijker weg hier als ik zou willen verhuizen voor mijn baan. Dat is dan uiteindelijk wel positief.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Zucht, toch wel een fijn topic dit.
Ingewikkeld verhaal: Mijn vriendin maakte het drie maanden geleden uit, vrij plotseling. In die drie maanden heb ik d'r niet meer gezien, wel af en toe nog gesproken over MSN. Ik vertelde haar over m'n nieuwe kamer, zij wilde hem graag zien. Toen heb ik tussen neus en lippen door gezegd kom maar een keer eten, als ik er woon (en dat is pas in de kerstvakantie). Echter nu komt ze met de vraag of ik voor haar kaartjes voor een concert in Utrecht wilde kopen (ze woont zelf in Den Haag) en van het een kwam het ander en nu komt ze maandag bij me langs.
En ik weet eigenlijk niet of ik het wel leuk vind
Zij ziet ons volgens mij als goede vrienden. Haar liefde voor mij doofde over een paar maanden langzaam uit, dus dat is begrijpelijk. Voor mij was het anders. Een week voordat ze het uit maakte stond ik met haar te knuffelen en schoot er door m'n hoofd "bij jou blijf ik altijd". Het kwam dus heel erg abrubt voor me. Nu heb ik nog steeds een gevoel wat misschien het beste te beschrijven is als 'fantoompijn'. Ik moet mezelf nog regelmatig bijbrengen dat het echt over is, en dat het ook niet meer terug komt. Ik ben bang dat als ik d'r maandag zie, dat het allemaal weer bovenkomt. Zucht, ik kan het ook niet afbellen. Ik heb echt geen zin in de situatie... bluh
[ Bericht 3% gewijzigd door Sjoewe op 10-12-2004 16:14:26 ]
Ingewikkeld verhaal: Mijn vriendin maakte het drie maanden geleden uit, vrij plotseling. In die drie maanden heb ik d'r niet meer gezien, wel af en toe nog gesproken over MSN. Ik vertelde haar over m'n nieuwe kamer, zij wilde hem graag zien. Toen heb ik tussen neus en lippen door gezegd kom maar een keer eten, als ik er woon (en dat is pas in de kerstvakantie). Echter nu komt ze met de vraag of ik voor haar kaartjes voor een concert in Utrecht wilde kopen (ze woont zelf in Den Haag) en van het een kwam het ander en nu komt ze maandag bij me langs.
En ik weet eigenlijk niet of ik het wel leuk vind
Zij ziet ons volgens mij als goede vrienden. Haar liefde voor mij doofde over een paar maanden langzaam uit, dus dat is begrijpelijk. Voor mij was het anders. Een week voordat ze het uit maakte stond ik met haar te knuffelen en schoot er door m'n hoofd "bij jou blijf ik altijd". Het kwam dus heel erg abrubt voor me. Nu heb ik nog steeds een gevoel wat misschien het beste te beschrijven is als 'fantoompijn'. Ik moet mezelf nog regelmatig bijbrengen dat het echt over is, en dat het ook niet meer terug komt. Ik ben bang dat als ik d'r maandag zie, dat het allemaal weer bovenkomt. Zucht, ik kan het ook niet afbellen. Ik heb echt geen zin in de situatie... bluh
[ Bericht 3% gewijzigd door Sjoewe op 10-12-2004 16:14:26 ]
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Sjoewe! Afbellen kan prima hoor! Het gaat om jou he!
Als ik je verhaal zo lees denk ik dat je wel eens gelijk zou kunnen hebben, dat het jou heel veel pijn gaat doen, dat de hele reut weer boven komt. Het is aan jou om te zeggen dat je het niet trekt. Dan spant ze maar een ander voor haar karretje om die kaartjes te halen!
Als ik je verhaal zo lees denk ik dat je wel eens gelijk zou kunnen hebben, dat het jou heel veel pijn gaat doen, dat de hele reut weer boven komt. Het is aan jou om te zeggen dat je het niet trekt. Dan spant ze maar een ander voor haar karretje om die kaartjes te halen!
***
De kaartjes heb ik al Dus daar zit het een beetje op vast. Verder voel ik me ook de grootste schijnheil, want toen ze het vroeg hapte ik eigenlijk heel erg enthousiast. Zo enthousiast eigenlijk dat een uur later het bovenstaande door m'n kop begon te echo'en.
Ik denk dat ik haar inderdaad maar vertel hoe ik er over denk, ik heb inderdaad geen zin om opgezadeld te worden met haar verwachtingen.
Ik denk dat ik haar inderdaad maar vertel hoe ik er over denk, ik heb inderdaad geen zin om opgezadeld te worden met haar verwachtingen.
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
