Onze zoon (ruim 2) is een slechte slaper. We zijn uren (letterlijk) bezig om hem in bed te krijgen, hij wil alleen tezamen met een van ons slaap vallen, en loopt 's nachts om de haverklap naar onze kamer om tussen ons in te slapen.
Het loopt echt de spuigaten uit: we zijn echt doodop van alle onderbroken nachten. Bovendien zien mijn man en ik elkaar 's avonds nauwelijks. Er moet iets veranderen.
Het consultatiebureau bood ons hoop. Ze wilden wel helpen om onze zoon terug in een normaal slaapritme te krijgen. Gisteren is er iemand geweest en heeft ons de 'wekkermethode' uitgelegd. We moeten de wekker om de drie tot vijf minuten zetten, en alleen als de wekker gaat aandacht aan onze zoon besteden. In de tussentijd moeten we zijn gedrag negeren, vooral het hartverscheurende huilen.
Vandaag is de eerste avond. We zijn gewaarschuwd voor een heel erg klote week. De eerste drie avonden zijn het ergst. Hij moet leren dat als wij iets zeggen, we het ook echt menen. En dat dat ook geldt voor het gaan slapen.
De wekker is inmiddels twee keer gegaan. Onze zoon huilt hartverscheurend, hij is ontzettend boos, maar ik geef niet toe. Ik ben benieuwd hoe lang ik hier nog zit.
[Dit bericht is gewijzigd door Nausicaa op 01-10-2003 21:09]
ooit leren ze het wel
sterkte
breng je hem dan weer naar bed dadelijk?
quote:Ja, elke keer als de wekker gaat besteed ik wat 'positieve aandacht' aan hem: geef hem een kus, een knuffel, en leg hem resoluut weer in bed. Waar hij dan gaat smeken dat ik bij hem blijf, maar dat doe ik dus niet. Zometeen krijg ik een kopje thee boven gebracht, ga ik wat was opvouwen, dus ik krijg de avond wel om.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:49 schreef pffffffff het volgende:
en hoe gfaat het dan met slapen ?
breng je hem dan weer naar bed dadelijk?
It's gonna be a loooooooong night 
Heb je trouwens enig idee hoe dit is ontstaan? En tips om het te voorkomen dat het zo ver komt?
quote:Sterkte.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:51 schreef Nausicaa het volgende:It's gonna be a loooooooong night
quote:Het zal vast moeilijk zijn, maar consequent zijn is uiteindelijk toch het beste voor dat kind
Op woensdag 1 oktober 2003 20:52 schreef melonovy het volgende:
Het lijkt me verschrikkelijk om in zo'n situatie te zitten, ik kan niet tegen hartverscheurende huilpartijen...
Zo leert-ie dat-ie ook in z'n eentje veilig kan slapen en dat pappa en mamma daar niet meer voor nodig zijn.
quote:Combinatie: kindje dat zo slim is om te ontdekken dat als hij maar lang en hard genoeg huilt, hij zijn zin krijgt, en wij, die ook overdag misschien niet consequent genoeg zijn geweest.
Op woensdag 1 oktober 2003 20:52 schreef melonovy het volgende:
Heb je trouwens enig idee hoe dit is ontstaan? En tips om het te voorkomen dat het zo ver komt?
Wat ik overdag doe (deed) als hij ongewenst zeurgedrag vertoont, was om hem in de hoek te zetten, met de mededeling dat het gezeur moest stoppen. Dat is eigenlijk ook niet zo handig: hij heeft erdoor geleerd dat als hij maar hard genoeg huilt, hij aandacht krijgt, zelfs al is het negatieve aandacht. Dus nu vertel ik hem een keer, als het zeuren begint: "Niet piepen!", en het gehuil daarna negeer ik gewoon.
Gisteren met toen het cb op bezoek was, hebben we dat uitgetest. Jorden wilde graag een video voor de tweede keer zien, ik zei nee, en toen was het brullen. Hij heeft het een uur volgehouden. Onderwijl praatten de verpleegkundige van het cb en ik gewoon verder, hem absoluut negerend. Uiteindelijk - hij was natuurlijk al lang vergeten waar het over ging - hield het gehuil en gestampvoet op, en werd hij weer lief. Toen kreeg hij ook weer aandacht van ons.
Hij staat bijna te hyperventileren nu.
"Computer wél stuk"
quote:Ben bang dat je gelijk hebt!
Op woensdag 1 oktober 2003 21:01 schreef SEMTEX het volgende:Het zal vast moeilijk zijn, maar consequent zijn is uiteindelijk toch het beste voor dat kind
Zo leert-ie dat-ie ook in z'n eentje veilig kan slapen en dat pappa en mamma daar niet meer voor nodig zijn.
Aan de andere kant: hij springt nog net zo hard het bed uit als ik van zijn kamer ga. Hij staat hier nog steeds hartverscheurend te huilen.
Hij heeft inmiddels al naar papa gevraagd, en nu naar oma. Tja, zo'n moeder toch!
Hartverscheurend lijkt me....
Volhouden hoor!! Een hart onder de riem van hieruit, sterkte meid
Veel sterkte, en volhouden..
Ik heb inmiddels wel hoofdpijn van het gegil, trouwens.
Maar dat huilen...dat was idd echt hartverscheurend en je voelt je een heks. Maar de beloning komt zeker. Sterkte!
Hij is vanzelf in bed gekropen, is stil, en lag al bijna te slapen!!
Jubeldejubel!
Al moet ik niet te snel juichen natuurlijk, want vannacht moet het op dezelfde manier....
Maar we zijn in elk geval zo ver als dit!
Tjeeeee!
Laten we hopen dat Jorden de rest van de tijd de boodschap ook zo vlot oppikt en geniet jij nu snel even van een stukje ongestoorde avond!
Tralalaladieda, doet een stil vreugdedansje.
.ik weet nog niet eens wat een avond rustig op de bank zitten is en dat al 3 jaar, ook als ze in haar eigen bed is slaap valt word ze snachts wakker en komt bij mij in bed liggen, ik ben dus ondertussen bijna dood.
Als ik dit lees zie ik al dat ik het ook verkeerd aan het aanpakken ben ookal is die van mij pas 7 maanden. Tis maar goed dat ik hierover ook binnenkort een afspraak heb met de wijkverpleegkundige.
Heeft Jorden altijd zo slecht geslapen of is het echt van de laatste tijd?
Veel sterkte de komende dagen! Ben heel benieuwd hoe het allemaal gaat, hou je ons een beetje op de hoogte?
Het gaat vast lukken, hij heeft als slim jongetje vast en zeker snel door hoe dit werkt.
Erg he, dat huilen waarbij je denkt dat ze er bijna in blijven, hartverscheurend.
En als je zelf al bekaf bent is het zo verleidelijk om het huilen te laten stoppen omdat je zo precies weet hoe!
quote:Het klinkt vast 'simpel' uit mijn oren, maar consequent zijn helpt echt: haar niet meer 's nachts bij je nemen dus. Zo blijf je dat gedrag nl. goedkeuren en zal ze het nooit afleren.
Op woensdag 1 oktober 2003 22:04 schreef pffffffff het volgende:
vertel eens van die wekker truc , kan ik dat eens met mijn dochter proberen.
ik weet nog niet eens wat een avond rustig op de bank zitten is en dat al 3 jaar, ook als ze in haar eigen bed is slaap valt word ze snachts wakker en komt bij mij in bed liggen, ik ben dus ondertussen bijna dood.
Hij leert het echt wel, dan maar even een vervelende week, maar het helpt echt.
Mijn buurjongetje had dat ook, duurde 3 eindeloze avonden, maar daarna sliep hij!
Succes er mee!!
tip : haakje op de deur. Klinkt gemeen en gevaarlijk maar onze zoon is zo stil en gehaaid dat ie, sinds ie in zijn grote bed slaapt, zo naar beneden kan sluipen en ik weet niet wat uitspoken. ik haal t haakje er altijd af als we gaan slapen.
En gelukkig ben ik smorgens altijd net iets eerder wakker
Stout
Ik zie ook met angst en beven het moment tegemoet dat Kay in een groter bed gaat slapen ... dan komt hij er nog makkelijker uit.
Ik vind het heel dapper en knap van je dat het vol kan houden.
Hoe is het de rest van de nacht gegaan?
quote:Lijkt me nou niet echt goed voor het kind...
Op donderdag 2 oktober 2003 04:27 schreef Stout het volgende:
Hoe is het vannacht gegaan ? (t is nu nog nacht besef ik 4;26)tip : haakje op de deur. Klinkt gemeen en gevaarlijk maar onze zoon is zo stil en gehaaid dat ie, sinds ie in zijn grote bed slaapt, zo naar beneden kan sluipen en ik weet niet wat uitspoken. ik haal t haakje er altijd af als we gaan slapen.
En gelukkig ben ik smorgens altijd net iets eerder wakker
Stout
Ik had vroeger volgens mij ook een haakje op de deur. Heb er voor zover ik weet niets aan over gehouden.
quote:Ik snap hem denk ik niet. Ik ga er even vanuit dat je beneden bent als je niet slaapt, dan merk je toch als je zoon naar beneden komt? Als je slaapt weer niet.
Op donderdag 2 oktober 2003 04:27 schreef Stout het volgende:
Hoe is het vannacht gegaan ? (t is nu nog nacht besef ik 4;26)tip : haakje op de deur. Klinkt gemeen en gevaarlijk maar onze zoon is zo stil en gehaaid dat ie, sinds ie in zijn grote bed slaapt, zo naar beneden kan sluipen en ik weet niet wat uitspoken. ik haal t haakje er altijd af als we gaan slapen.
En gelukkig ben ik smorgens altijd net iets eerder wakker
Stout
Lijkt me verschrikkelijk om je kleintje zo hartverscheurend te horen huilen. Ik duim echt voor je dat dit ze vruchten afwerpt.
Gisternacht ging boven verwachting goed. Onze zoon is maar twee keer naar ons toegekomen, en liet zich redelijk makkelijk terugstoppen. De wekker hebben we vannacht niet hoeven gebruiken.
Vanavond zijn we weer begonnen. Hij staat inmiddels wel weer naast me, maar huilt nog niet. Dat gaat zometeen echt wel gebeuren, want hij is nog niet van plan zich zonder slag of stoot in bed te laten leggen. We wachten af.
Zometeen zal ik iets meer vertellen van de wekkermethode. Ik heb een kopietjes van het een of andervoor me liggen waarop het een en ander staat.
Aha. Hij huilt inmiddels.
De wekker ging, en ik bracht hem (nog wel huilend) naar bed.
Vervolgens werd het stil. Ik dacht dat hij kattekwaad aan het uithalen was of zo.
Dus toen de wekker net weer ging (hij staat ongeveer om de drie minuten), ben ik natuurlijk weer gaan kijken. Hij lag in bed! En sliep al half!
Jeetje, ik weet echt niet wat me overkomt!
Dit is te mooi om waar te zijn!
Nog geen kwartier bezig! Dit gaat vast niet goed!
Wauw!
quote:Geweldig!!
Op donderdag 2 oktober 2003 20:21 schreef Nausicaa het volgende:
Wat er zojuist in de tussentijd gebeurde:De wekker ging, en ik bracht hem (nog wel huilend) naar bed.
Vervolgens werd het stil. Ik dacht dat hij kattekwaad aan het uithalen was of zo.
Dus toen de wekker net weer ging (hij staat ongeveer om de drie minuten), ben ik natuurlijk weer gaan kijken. Hij lag in bed! En sliep al half!Jeetje, ik weet echt niet wat me overkomt!
Dit is te mooi om waar te zijn!
Nog geen kwartier bezig! Dit gaat vast niet goed!
Wauw!
Hopelijk blijft het goed gaan! Heerlijk he, als ie slaapt
Succes!
Volgens mij heb ik het verkeerde kind van het kdv gehaald! 
Slaap lekker.....
En hier is de beloofde informatie:
quote:
De WEKKER-METHODEUitgangssituatie
- Een kind dat alleen gaat slapen als één van de ouders bij het kind aanwezig is
- Een kind dat moeilijk gaat slapen en steeds moet huilen als de ouder weggaat
- Peuters/kleuters die steeds uit bed komen als ze moeten gaan slapenDoel
- Het kind leren dat hij zelf kan gaan slapen, maar dat u er toch bent en over hem waaktDe eerste avond
- Breng uw kind op de gewone manier naar bed, volgens een vast ritueel
- Zeg uw kind goedenacht en vertel hem dat u na bijvoorbeeld 5 minuten nog even bij hem komt kijken. U kunt eventueel samen een wekkertje zetten, maar op uw horloge kijken kan ook. Als hij huilt gaat u toch weg.
- Als het wekkertje gaat, of als de tijd om is, gaat u bij uw kind kijken.
- Als hij huilt of onrustig is, troost u hem kort
- Laat hem in zijn bedje. Als hij er uitgekomen is, leg hem dan consequent terug. Dat doen wij dus niet. Komt hij uit bed, dan negeren we hem volkomen. Als hij echt iets stouts gaat doen (de printer slopen bijvoorbeeld), dan pakken we zijn hand, kijken hem nog steeds niet aan, en zetten hem op de overloop.
- Ga niet in op zijn verhaaltjes of zijn vraag om iets te drinken.
- Zeg hem nogmaals goedenacht en vertel hem dat u straks nog een keer komt kijken (bijvoorbeeld na 7 minuten).
- Doe dit net als de vorige keer.
- Kom daarna nog een keer, na bijvoorbeeld 10 minuten.
- Blijf zo de eerste avond telkens tien minuten weg totdat uw kind in één van de periodes dat u weg bent in slaap valt.
- Als u een wekker gebruikt, moet hij daar natuurlijk niet wakker van worden.De tweede avond
- Doe hetzelfde als de eerste avond, maar maak alleen de periodes wat langer. Bijvoorbeeld: 5 minuten, 10 minuten en 15 minuten.
- Blijf deze avond zolang als nodig is elke 15 minuten terugkomen.De derde avond
- Idem als de tweede avond; eventueel de periodes dat u wegblijft nog iets langer maken.Algemeen
- Maak de eerste periode dat u wegblijft nooit te lang
- Als de periodes voor uw gevoel of voor uw kind te lang zijn, kunt u ook met kortere periodes beginnen. Bijvoorbeeld de eerste dag 2, 4, 6 minuten, de tweede dag 4, 6, en 8 minuten, en de derde dag 6, 8 en 10 minuten. Dan kunt u de dagen daarna de periodes wat langer maken.
- Blijf uiteindelijk niet al te lang weg. 20 minuten is lang genoeg, Een kind dat zich helemaal overspannen huilt, valt vast niet gemakkelijk in slaap.
- Ga er vanuit dat deze aanpak ten minste drie weken volgehouden moet worden. In die weken zullen er ook periodes zijn waarin het niet lijkt te lukken. Dan is het zaak toch vol te houden.
- Zon terugslag laat juist zien dat een gewoonte aan het veranderen is. Put er moed uit!
Als ik het verloop zo zie, komt dat vaat wel weer goed 
Deze methode lijkt mij niet zo geschikt voor de hele kleine kindjes. Niet dat ik er verstand van heb maar denk dat het wel handig is dat een kindje het een beetje kan begrijpen en dat je het ook een beetje uit kan leggen dat mama/papa echt terugkomen als de wekker gaat.Maargoed ik ga dinsdag met de wijkverpleegkundige praten, misschien is dit juist wel goed.
quote:Kan me je gedachtengang voorstellen. De verpleegkundige van het cb legde mij uit dat het gaat om het doorbreken van een gedragspatroon: hij (Jorden) heeft geleerd door met huilen en paniekerig doen zijn zin te krijgen. In de zin dat uiteindelijk een van ons bij hem komt liggen en hij het voor elkaar heeft dat hij niet alleen in slaap hoeft te vallen. Hij neemt daarbij als het ware de leiding.
Op donderdag 2 oktober 2003 21:24 schreef Karin het volgende:
Deze methode lijkt mij niet zo geschikt voor de hele kleine kindjes. Niet dat ik er verstand van heb maar denk dat het wel handig is dat een kindje het een beetje kan begrijpen en dat je het ook een beetje uit kan leggen dat mama/papa echt terugkomen als de wekker gaat.Maargoed ik ga dinsdag met de wijkverpleegkundige praten, misschien is dit juist wel goed.
Door die wekker conditioneer je zijn gedrag juist anders: hij leert dat huilen niet (meer) helpt. En legt zich daarbij neer (blijkbaar
). Wij nemen de leiding dus terug. Met als extra gevoelsmatig vangnet dat hij weet (merkt) dat hij niet helemaal aan zijn lot wordt overgelaten: op gezette tijden komt er iemand naar hem kijken en geeft hem aandacht.Ik ben benieuwd welke tips jouw wijkverpleegkundige straks heeft!
Aai over zijn bol, ik zei iets in de trant van dat ik er nog was, en ging dan weer. Niet uit bed halen, geen geknuffel, maar wel laten merken dat ik er was.
Heeft hier erg goed gewerkt. Als ie weer neigt naar slecht inslapen ben ik er als de kippen bij en pak het weer zo aan, in de hoop serieuze slaapproblemen te voorkomen.
Ik vond het erg moeilijk maar heb wel gemerkt dat het werkt, en het deed mij op zich wel erg goed dat ik er actief mee bezig was.
Ik liet hem niet oeverloos brullen, ik ging er wel steeds naar toe om hem gerust te stellen.
Overigens neem ik hem bij me in bed als ie echt niet lekker is, maar zodra ik het idee heb dat hij beter is gaat het "regime" weer in.
quote:Dit raakt voor mij trouwens de kern van het opvoeden! Ik ben niet Freek's vriendje, ik ben zijn moeder en voorlopig zal ik degene zijn die beslist wat goed voor hem is.
Op donderdag 2 oktober 2003 21:34 schreef Nausicaa het volgende:[..]
Wij nemen de leiding dus terug.
Ik heb een tijd geleden het boek "En als we nu weer eens gewoon gingen opvoeden" gelezen en het sprak mij zeer aan.
Niet autoritair opvoeden, maar wel in de verhouding kind-volwassene.
Kinderen zijn gewoon nog te klein om voor zichzelf te beslissen, daarmee leg je ze een verantwoordelijkheid op die ze nog helemaal niet aan hoeven te kunnen.
Ik kwam op het idee doordat ze een prenteboek heeft dat heet Nog 10 minuten en dan is het bedtijd. In het begin pakte ik die er dus bij en zorgde dat het boekje steeds uit was als de wekker ook ging.
quote:Niet helemaal, maar da's niet erg. Rond één uur kwam hij naar ons toe getrippeld. Ik heb hem zo snel mogelijk weer naar zijn eigen bed gebracht. Toen begon het brullen, en vreesden we voor onze nachtrust (en die van de buren!).
Op vrijdag 3 oktober 2003 13:50 schreef phileine het volgende:
Nausicaa, heeft Jorden vannacht gewoon doorgeslapen?
We hebben meteen de wekker gezet. Na de eerste keer rinkelen en troosten was het gebrul voorbij, en voor de wekker voor de tweede keer ging was hij al in slaap. Het heeft al met al nog geen kwartier geduurd.
quote:Euforisch zijn we inderdaad! Ik had het niet verwacht, dat het zo snel zou gaan. Pas afgelopen dinsdag - toen het cb hier was - merkte ik hoe slecht ik er aan toe was. Ik kon gewoon niet stoppen met huilen. Ik was zó moe, zó wanhopig. Voor mijn gevoel had ik alle trucs al drie keer uit te kast gehaald, en nieuwe trucs zouden vast niet helpen. Ik had me er al bij neer gelegd om de komende tijd elke avond een uur of zo op Jordens kamer door te brengen. Geen gezonde zaak.
Wat zullen jullie euforisch zijn! Hopelijk blijft het zo doorgaan.
Achteraf ben ik best geschrokken trouwens, dat het zo uit de hand gelopen was.
Nu gaan we bijtanken, en inderdaad hopen dat het zo blijft!
quote:Nou, dat viel dus eigenlijk best wel mee. Ik had het echt veel en veel erger verwacht, vandaar dat ik ook dit topic geopend heb. Ik heb echt gedacht dat ik minimaal een week tegen een hysterisch huilend kind zou moeten aankijken.
Knap hoor, dat je het de eerste avond zo goed hebt volgehouden.
En hoe hysterisch Jorden eigenlijk was? Kijk maar (het is een foto uit de oude doos, die ik hier nooit heb durven plaatsen):
En hoe het vandaag, dag 3 gaat? Heel goed
Jorden is de eerste keer nog even uit bed gekropen, om ons stilletjes (!) vanaf de gang gade te slaan (we stonden bij computer te praten). De wekker ging, wij keken naar hem, hij kreeg een heel grote smile op zijn gezicht, en ging zonder problemen in bed liggen. Daar is hij tot nu toe gebleven. Hij zal bijna slapen denk ik!
Het is wel vreemd zeker, die stilte ineens ´s avonds?
quote:Ja, inderdaad, heel vreemd! En ik heb ineens zoveel tijd over!
Op vrijdag 3 oktober 2003 20:30 schreef easy-going het volgende:
Het is wel vreemd zeker, die stilte ineens ´s avonds?
Gisteren voor het eerst sinds tijden weer eens prime time tv gekeken. Ik viel met mijn neus in de boter: Frans Bauer die Chinees aan het bestellen is
Tjee, heb ik het daarom allemaal gedaan 
Hij slaapt trouwens écht!
quote:Of een stapje in de ontwikkeling waardoor ze denkt: 'hee laat ik maar weer eens proberen mijn zin te krijgen, wie weet werkt het" ?
Op vrijdag 3 oktober 2003 21:49 schreef moralia het volgende:
Ik had een paar dagen eerder mn mond moeten houden dat het zo goed ging met Zoë en het slapen. Het is hier alweer twee dagen huilfestijn met het naar bed gaan. Ech maaaaaanden niks aan de hand en nu is het weer mis. Ze is wel net een week gaan lopen, zou het daar aan kunnen liggen? Dat ze niet wil slapen maar nóg meer lopen en lopen? Een soort verwerking van iets nieuws wat ze kan?
Het zit natuurlijk wel in de aard van het beestje, op deze manier iets voor elkaar proberen te krijgen. Anders waren ze (Zoë, Jorden etc) hier natuurlijk in eerste instantie niet mee gestart. Ik vind het niet zo raar dat dit gedrag naarmate de ontwikkeling vordert af en toe terugkomt. Toch?
Het zijn gewoon slimme, vasthoudende kinderen. Jij kijkt vast ook al uit naar de echte pubertijd, straks
quote:_0_
Op vrijdag 3 oktober 2003 20:35 schreef Nausicaa het volgende:[..]
Gisteren voor het eerst sinds tijden weer eens prime time tv gekeken. Ik viel met mijn neus in de boter: Frans Bauer die Chinees aan het bestellen is
Hij slaapt trouwens écht!
Helemaal te gek Nausicaa, dat het zo goed gaat!!!
Ik ga de 10 minuten truuk die Knorretje beschrijft ook met Esther doen, want het lijkt wel goed te gaan hier, maar eigenlijk pak ik haar gewoon nog op als het echt bedtijd is en ze niet wil.
Ze gaat dan met haar kontje in de lucht liggen zwaaien, heel uitdagend.
(trouwens, nog een boekentip over het opvoeden van peuters: Wat je peuter vertelt van Tracy Hogg, ze heeft ook een boek over het luisteren en begrijpen van baby's geschreven en het sprak me heel erg aan. Ze wordt ook wel de babyfluisteraar genoemd )
quote:
Op vrijdag 3 oktober 2003 20:35 schreef Nausicaa het volgende:[..]
Gisteren voor het eerst sinds tijden weer eens prime time tv gekeken. Ik viel met mijn neus in de boter: Frans Bauer die Chinees aan het bestellen is
Hij slaapt trouwens écht!
Helemaal te gek Nausicaa, dat het zo goed gaat!!! Komen jullie ook eens een beetje aan je rust toe. 's Avonds een paar uurtjes voor jezelf is zo fijn!!
Ik ga de 10 minuten truuk die Knorretje beschrijft ook met Esther doen, want het lijkt dan wel goed te gaan hier, maar eigenlijk pak ik haar gewoon nog op als het echt bedtijd is en ze niet wil.
Ze gaat dan met haar kontje in de lucht liggen zwaaien, heel uitdagend. Ik weet niet goed wat ik daarmee moet en dan haal ik haar maar.
(trouwens, nog een boekentip over het opvoeden van peuters: Wat je peuter vertelt van Tracy Hogg, ze heeft ook een boek over het luisteren en begrijpen van baby's geschreven en het sprak me heel erg aan. Ze wordt ook wel de babyfluisteraar genoemd )
(en Jorden! )En nogmaals, wat dapper dat je het hier hebt durven schrijven. Ik denk dat er een hoop mensen gebaat mee zullen zijn. Dat ze niet de enige zijn met slaapproblemen, en dat het dus niet erg is om om hulp te vragen als je er zelf niet meer uitkomen.
Mens, wat zullen jullie aan je eindje geweest zijn.
Heb je ook tips hoe dit te voorkomen? Wanneer moet je nou beginnen met "slaaptraining"? Isa is nu 3,5 maand. Meestal valt ze rond 1900 uur in slaap en wordt dan alleen wakker voor voedingen en luiers. Maar soms is ze zó moe dat ze alleen maar kan huilen. Het enige wat dan helpt is met haar rondwandelen (zingen en wiegen) tot ze slaapt, meestal duurt dat 15 tot 30 minuten. Daarna slaapt ze gewoon de hele nacht door. Vind het nu helemaal niet problematisch, maar denken de "experts" dat ik hier al anders mee moet omgaan?
Phileine, op een gegeven moment had ik het eigenlijk wel door, toen ik dacht: 'hij doet het er gewoon om'.
Het is anders huilen en aandacht trekken dan dat er echt wat aan de hand is, zoals oorpijn of ziek zijn.
Ik denk dat kleintjes zoals Isa inderdaad soms gewoon oververmoeid van indrukken kunnen zijn, waardoor het in slaap vallen moeilijker gaat. Af en toe is dat niet erg.
Toch moet je (zelfs) kleine kinderen niet onderschatten; als ze eenmaal hebben ontdekt dat ze dingen gedaan krijgen door te huilen, dan kan dat een patroon worden. Niet omdat ze echt heel berekenend daarover hebben nagedacht, maar wel omdat ze het zo gemerkt hebben. In feite weer dat geconditioneerde gedrag.
Kortom: het moet geen gewoonte worden, want dat breekt je op een gegeven moment echt op.
We hebben trouwens geweldig geslapen vannacht. Hij kwam maar één keer uit bed, liet zich wel een beetje mopperend terugleggen, maar wilde geen wekker. En sliep daarna verder!
Het enige nadeel is dat hij 's ochtends vroeg nu zo ontzettend wakker en uitgerust is, om een uurtje of half zeven Het is ook nóóit goed
Nee, alle gekheid op een stokje: dat vroege opstaan heb ik duizend keer liever dan de moeite die we 's avonds moesten doen om hem in bed te krijgen en de gebroken nachten!
Hij is nu twee keer zijn bed uit gekropen, om 'gezellig' naar mij te gaan staan kijken terwijl ik aan het computeren ben.
Hij huilt beslist niet, integendeel, hij is reuzevrolijk. Dat is een wereld van verschil met een week geleden. Daar ben ik dus echt heel erg blij mee.
Het zou er goed mee te maken kunnen hebben met het feit dat hij zo ontzettend hyper was het laatste half uur. Dan val ik zelf ook niet gemakkelijk in slaap.
Maar goed, de tactiek is weer duidelijk: negeren, tenzij de wekker gaat.
Het lijkt er nu trouwens op dat hij in bed blijft liggen.
quote:Herstel, hij is weer uit bed.
Op zaterdag 4 oktober 2003 20:20 schreef Nausicaa het volgende:
Het lijkt er nu trouwens op dat hij in bed blijft liggen.
ja, daar heb ik toevallig zó'n zin in!
quote:Ook geweldig Moralia!
Op zaterdag 4 oktober 2003 20:46 schreef moralia het volgende:
Hier is vanavond in alle rust Zoë zonder enige tegenstribbeling gaan slapen...
Het lijkt wel nationale goed slapen dag want Bram deed het ook hartstikke goed vandaag. Gewoon in bed leggen, er even bij blijven zitten, 4 x terug op zijn rug draaien, 20 x de speen er weer in maar na een half uur sliep hij wel zelf in en zonder huilen. Tenminste vanmorgen wel huilen maar gelukkig was Peet bij hem en stond ik onder de douche dus ik kon hem niet zijn bed uithalen. Ik denk dat ik misschien wel weer om was gegaan als ik erbij had gezeten.
Zal je natuurlijk altijd zien, net nu ik dinsdag een afspraak heb met de wijkverpleegkundige.
quote:Ook overdag slapen gaat nu een heel stuk beter. Voorheen had ik nog wel eens de neiging hem 'om te kopen' door te zeggen: als je nu gaat slapen, gaan we straks naar de kinderboerderij/de speeltuin etc., en dat hielp soms.
Op zaterdag 4 oktober 2003 21:58 schreef Karin het volgende:
Wat fijn Nausciaa. Jeetje dat dat al zo snel effect geeft! Geweldig!! Had hij trouwens geen problemen met overdag slapen? Of slaapt hij niet meer overdag?
Nu zeg ik hem dat het tijd wordt om te gaan slapen, ik zet de wekker (ook overdag) en - tot nu toe - gaat het geweldig.
Karin, ik las wat je allemaal moet doen om Bram in slaap te krijgen, maar dat vind ik toch niet niks hoor!
Bij je kind blijven tot het in slaap valt, kan wel af en toe, maar moet je echt niet altijd hoeven doen, om je zelf ertegen in bescherming te nemen. (Vind ik sinds 4 dagen ) Geloof me, je wilt niet dat dat een gewoonte wordt.
's Avonds is trouwens bijna nooit een probleem aangezien hij 9 van de 10 keer aan de fles in slaap valt. Ik probeer er altijd voordat hij gaat slapen nog zoveel mogelijk in te krijgen, des te later komt hij 's nachts weer.
Fijn dat het effect heeft ook overdag! En 's nachts komt hij nu toch ook minder zijn bed uit? Wat zullen jullie straks lekker uitgerust zijn.
quote:Wat je schreef klinkt inderdaad beter dan wiegen Karin!
Op zaterdag 4 oktober 2003 22:17 schreef Karin het volgende:
's Avonds is trouwens bijna nooit een probleem aangezien hij 9 van de 10 keer aan de fles in slaap valt.
Hier hielp de fles ook, tot het moment dat ná de fles de tandjes gepoetst moesten worden. Want gebrek aan nachtrust of niet, tandjes poetsen moet gewoon altijd doorgaan. Vonden wij. Schoonmoeder dacht daar anders over, en die kreeg hem dus ook altijd zóó goed in slaap als hij bij hun logeerde (hetgeen ze ons zo fijngevoelig meldde) 
Overigens, ik wil je geen slaapprobleem aanpraten hoor Karin! Wat ons gebeurd is hoeft niet bij jou het geval te zijn of te worden, uiteraard!
Over dat tandjes poetsen, ik had het gevraagd aan de arts op het consultatieburo of het erg was om de tandjes te poetsen voordat hij de laatste fles kreeg. Tja als hij in slaap viel tijdens de laatste fles was het zo sneu om hem wakker te maken en dan daarvoor poetsen was beter dan helemaal niet poetsen. Nouja hij heeft pas 2 tandjes, nu wil ik die niet verpesten natuurlijk maar vind dat dit best nog eventjes zo kan. Als hij niet meer in slaap valt aan de fles gaan we het zeker omdraaien.
Vandaag ging het geweldig! Hij heeft 2 slaapjes gedaan overdag en alletwee de keren sliep hij binnen een minuut of 10 helemaal zonder huilen. Ik heb hem maar 1 keer terug hoeven draaien op zijn rug en 1 x de speen erin. Vanavond was helemaal geweldig. Hij was klaarwakker want hij had tijdens de fles zijn broek helemaal volgepoept en die had ik verschoond. Ik legde hem in bed, hij ging op zijn zij liggen en speen erin en sliep binnen een minuut!
Ik snap er echt helemaal niets van. Afgelopen maanden was het elke keer brullen zodra hij nog wakker in bed gelegd werd en nu opeens is dat over terwijl we er eigenlijk helemaal niets voor gedaan hebben. Nu nog even doorslapen weer (tis ook nooit goed).
Hoe gaat het met Jorden en Zoë vanavond?
quote:De computer was al uit, omdat-ie al sliep!
Op zondag 5 oktober 2003 20:37 schreef Karin het volgende:
Hoe gaat het met Jorden en Zoë vanavond?
(Met als gevolg dat hij om 5.30 uur klaarwakker was, en da's nou ook weer niet echt de bedoeling. Het wordt tijd om een balansje te gaan zoeken!)
Ik hoop dat je nu inderdaad de balans kunt vinden tussen doorslapen en ook op een redelijke tijd wakker worden. Hoe laat gaat Jorden naar bed? En hoe lang slaapt hij 's middags? Christan gaat er tussen 7 en half 8 in, maar hij moet er om half 7 weer uit, dus dat heeft hij echt nodig. Tussen de middag slaapt hij meestal 2 uur.
Hier is de wijkverpleegkundige geweest. Op zich niet veel dingen gehoord die ik eigenlijk al niet wist. Maar toch wel handig om er even met iemand over te kunnen praten.
In principe hoeft een kindje van Brams leeftijd echt geen nachtvoedingen meer, tenzij ik het graag doe. Nou natuurlijk niet! Maar daar moet ik dus wat strenger in worden, gewoon 's nachts zijn bed niet uit. Wel gewoon heen om te troosten maar dus niet toe gaan geven. Zal wel moeilijk worden want soms is het zo vreselijk makkelijk om hem dan maar even aan de borst te doen zodat we daarna weer kunnen gaan slapen.
En ik moet dus ook na het laatste flesje tanden gaan poetsen. Hij moet toch leren om zonder die fles in slaap te vallen. Nu gaat het in slaap vallen echt heel goed de laatste dagen. Vandaag ben ik gewoon elke paar minuten even bij hem gaan kijken, aai over de bol en weer weggegaan. Hij is best vlot in slaap gevallen. En sinds een tijdje slaapt hij overdag ook langer. 2 of 3 slaapjes van ongeveer een uur is toch heel wat beter dan 6 x 20 minuten.
Ik heb nog wat papieren met tips e.d. van haar gehad. Was een goed gesprek, ben blij dat ik het aangevraagd heb en ga vol goede hoop aan de gang.
't Is waarschijnlijk een kwestie van doorzetten met die nachtvoeding. Geef je Bram rijstebloem in de laatste fles? Wat je ook kunt doen is wat johannesbroodpitmeel erin doen, dat geeft een vol gevoel.Over die nachtvoeding had ik wel eens ergens gelezen dat ze in principe 's nachts geen honger kunnen hebben omdat ze overdag genoeg hebben gehad. Als ze dan 's nachts huilen/wakker zijn moet je er naar toe gaan, ze niet uit bed halen en een kwartiertje erbij blijven en meestal vallen ze dan weer in slaap.
Bij Sven werkte dit in ieder geval. Deze week gaan wij over naar een voeding minder (proberen) en dan krijgt Sven de laatste voeding om 19.00 uur (met rijstebloem).Hier wil ik dus morgen mee gaan beginnen en nu maar hopen dat bovenstaand verhaal dan ook opgaat.
Sven wordt de laatste weken trouwens wel een paar keer wakker per nacht, maar speentje erin en knuffeldoekje erbij en hij slaapt weer verder
quote:Hmm, geassocieerd worden met frustaties, da's ook niet zo geweldig
Op dinsdag 7 oktober 2003 15:09 schreef Karin het volgende:
Hoe ging het vanacht Nausicaa? (waarschijnlijk wel goed anders hadden we hier wel wat frustraties kunnen lezen).
Ben ik zo erg?
Het gaat op zich wel goed, behalve dat er een giga verkoudheid en - naar net bleek - oorontsteking tussendoor fietst.
Gisteravond ging het slapen dus goed, maar ik besloot in al mijn 'wijsheid' dat hij nog neusspray nodig had. Dat was ook echt zo trouwens.
En daar is hij dus rond 21.45 van wakker geworden, en toen waren de rapen gaar, eigenlijk. Maar ja, uiteindelijk is alles toch weer op z'n pootjes terecht gekomen. Hij werd wel veel wakker afgelopen nacht, maar dat kwam dus waarschijnlijk weer omdat hij zich niet echt lekker voelde.
Over vanavond zullen we het maar niet hebben. Of wel, een beetje: zijn naar de huisartsenpost geweest want ik vond hem benauwd. Dát bleek hij niet te zijn, maar hij heeft wel een oorontsteking. Waarvoor penicilline werd voorgeschreven. Dat ik bij thuiskomst (rond 21.00 uur) prompt stuk liet vallen, waardoor we nog een keer terugkonden. En hij in de auto in slaap is gevallen. En nog steeds slaapt.
quote:Fijn dat dat zo'n succes was Karin!
Hier is de wijkverpleegkundige geweest. (...)
In de nacht van dinsdag op woensdag is Bram een keer of 4 wakker geworden en ik heb mijn poot stijf gehouden, hij is in bed gebleven. Jeetje wat was dat moeilijk, dat zielige pruillipje, mijn hart breekt. Maar gelukkig sliep hij meestal binnen een half uurtje weer in. Ik kon het alleen niet over mijn hart verkrijgen om weg te gaan en ben lekker naast zijn bedje gaan zitten, mijn hand op zijn hoofdje. Werd hij erg rustig van.
En vanacht heeft hij gewoon doorgeslapen Van kwart voor 8 tot 6 uur! We hoorden hem 's avonds nog eventjes pruttelen op de babyfoon maar een paar minuten later was het weer stil.
Je merkt dat hij die duidelijkheid echt nodig had. Overdag gaat hij naar bed als hij in zijn oogjes gaat wrijven en begint te sputteren. Hij slaapt dan binnen 10 minuten en een stukje langer achter elkaar. De rest van de dag is hij een stuk vrolijker lijkt wel! En 's avonds valt hij ook snel als een blok in slaap. Ben nu niet meer de halve dag bezig om een slaperig kindje rond te dragen in de hoop dat hij in slaap valt.
Vandaag op het kdv viel hij zowaar in de box in slaap met al die kindertjes om hem heen en zonder speen!
Iris, nu ruim 9 maanden, weigert steevast in haar eigen bedje te slapen. Slapen op papa's arm is prima, bij ons in bed nog beter, en overdag lukt het ook wel in de wandelwagen. In haar eigen bedje...... nee daar begint ze niet aan.
In het begin gaven we toe en namen we haar bij ons in bed waar ze binnen 3 minuten sliep. Inmiddels na 3 weken zijn we het onvoorstelbaar zat en zijn we doodmoe van het slechte slapen en missen we de tijd die we samen door kunnen brengen.Ze heeft de afgelopen 2 nachtjes even bij opa en oma gelogeerd (waar ze overigens prima sliep) zodat wij even konden bijslapen en moed verzamelen en vandaag zijn we begonnen met slaaptraining.
Ze ligt nu al vanaf 8 uur in haar eigen bedje te huilen
, elke 5-10 minuutjes gaan we heen, geven een knuffel en leggen haar weer goed en gaan dan weer weg.Ik heb dit al eens eerder gedaan bij Eva maar ik was toch goed vergeten hoe allemachtig moeilijk dit is. :'(
Ik had niet gedacht dat ze het zo lang zou volhouden, dat brullen, en de moed begint langzaam in mijn schoenen te zakken. Ik weet alleen wel dat als ik nu toegeef ik haar echt voor niks anderhalf uur heb laten huilen en dat houd me nog sterk.
Sjees ik wou dat dit voorbij was, mijn handen jeuken om haar lekker dicht tegen me aan in bed te nemen.
Je weet waarvoor je het doet, maar het doet wel zeer...Maar hier werkt het wel hoor. Als ze zo'n bui heeft van ik slaap niet en kijk maar eens wat je er tegen gaat doen. Dan gaan we om beurten of als ik aleen ben ook om de 5 a 10 min kijken. Aai over dr bol en weer weg. en boos dat ze dan word. Maar na een uur slaapt ze dan wel. Hier gaat het nu een paar avonden weer lekker gelukkig.
Sterkte ermee hoor.
Hier dreigde het ook om te slaan in irritatie, vooral omdat Eva ook bijzonder agressief was 's avonds na haar operatie en weigerde te slapen. Vandaar dat we aan de noodklok hebben getrokken en aan opa en oma hebben gevraagd om even in te springen. Ik was zo moe op het laatst, ik kon eigenlijk de hele dag wel huilen. Dat is niet goed he?
Ze hebben 2 nachtjes bij opa en oma geslapen, Jeroen en ik hebben heerlijk ontspannen kunnen bijkomen en nu gaan we ervoor. Bij Eva heeft het gewerkt, en nog steeds trouwens (als die even uit het gareel is halen we gewoon de touwtjes wat strakker aan en na 2 avonden heb je resultaat) dus waarom bij Iris ook niet? Ik ben er de hele dag voor de kinderen maar 's avonds wil ik ook wel even wat tijd voor mezelf en zeker voor Jeroen.
Slaapt ze nu inmiddels?
ze slaapt quote:
Maar ze slaapt en dat is positief
Ze heeft de hele nacht doorgeslapen Vandaag, nieuwe ronden, nieuwe kansen
Als het goed is, gaat het vandaag sneller.IK had het laatst al vermeld.
Maar het heeft ook bij een vriendin van mij geholpen..
Nu naar een paar weekjes gaat ze gewoon naar boven.
Gaat liggen en ze horen d'r niet meer..
Heel veel succes de komende dagen
quote:De dochter van mijn vriend ( Aurora) heeft precies hetzelfde. Met pijn en moeite moeten we haar een keer of 10 s'avonds opnieuw naar bed brengen. Huilen, schreeuwen, bleren, hartverscheurend is het, want ze wil gewoon bij ons slapen, ze loopt vanuit haar kamer, direct naar die van ons.! Vreselijk vermoeiend is het, en ze komt er 's nacht ook nog een aantal keer uit, met haar kussen meeslepend, om tussen ons in te gaan liggen. Mijn vriend brengt haar dan meteen weer naar bed, en ze is meestal om 6 uur alweer klaar wakker, en gaat dan niet meer slapen. Terwijl voor ze eenmaal slaapt het wel een uur of elf is, waardoor ze dan overdag niet te genieten is.Op woensdag 1 oktober 2003 20:41 schreef Nausicaa het volgende:
Onze zoon (ruim 2) is een slechte slaper. We zijn uren (letterlijk) bezig om hem in bed te krijgen, hij wil alleen tezamen met een van ons slaap vallen, en loopt 's nachts om de haverklap naar onze kamer om tussen ons in te slapen.
Gelukkig hebben wij haar wat dat betreft alleen in het weekend, maar ik voel mee met de mama's en papa's die het elke dag moeten doorstaan
. dat hebben we nog nooit meegemaakt.Vanavond sliep ze vrijwel meteen en heeft na een half uurtje nog wel wat liggen mopperen en huilen maar na een keertje troosten is ze inmiddels weer in slaap gevallen.
Moet je toch een lekker gevoel geven, ondanks de stress van gisteravond Ze knuffelde nog even lief en liet zich daarna al voorover zakken in haar bedje, waar ze uitgebreid ging lachen en kletsen tegen haar beertje.
Toen ik 10 minuutjes later nog even keek sliep ze
Je weet niet wat je overkomt zeker? 
quote:Ja, ze heeft precies hetzelfde bij haar moeder ..Op maandag 28 juni 2004 13:50 schreef moralia het volgende:
Bolletje, heeft ze dat ook als ze bij haar moeder is? Of alleen bij jullie?
Hoewel haar moeder toegeeft, en dan mag ze bij haar in bed slapen.
Afspraken daarover maken heeft geen zin, valt helaas niet te praten met haar moeder
Ondanks dat het cb aangaf gewoon toetegeven aan alcia's slaapnukken die er morgen sinds een week zijn. besloten dat niet te doen. Ik kan dat niet opbrengen en zie het gewoon niet zitten. Dus gedeeltelijk dit topic in de arm genomen en aan de slag gegaan.
Danny brengt haar normaal naar bed, maar hij kwam nog niet bij de trap, zonder paniek, dus het overgenomen. Veel later dan normaal haar bed bereikt, haar matras op de grond gelegd (het enorm knus gemaakt, speciale knuffel erbij, etc etc. lampje aangelaten). Weltrusten gewenst en gezegd dat ik strakkies nog even kwam kijken. Zo gezegd zogedaan, niets gehoord van d'r, geen gesputter, geen gehuil. 10 minuten later wezen kijken en ze begon even te mekkeren, maar niet te panieken. Gezegd dat ik nog een best veel wasgoed moest wegwerken en zij beter in haar bed kon blijven dan had ze het niet zo fris en ik straks nog wel een keer kwam kijken. 15 minuten later papa met een stapel nepwas naar boven laten lopen en ze sliep.
Nou wil ik nog niet uitzinnig gaan doen, want in de week met problemen is ze eerder ingeslapen maar paniekte ze halverwege de nacht. Ben dus benieuwd of ik haar dan weer terug in bed krijg iedere keer.
quote:Knor ik hoop dat het allemaal helpt.Op donderdag 16 december 2004 21:43 schreef Knorretje het volgende:
schopje omhoog.
Ondanks dat het cb aangaf gewoon toetegeven aan alcia's slaapnukken die er morgen sinds een week zijn. besloten dat niet te doen. Ik kan dat niet opbrengen en zie het gewoon niet zitten. Dus gedeeltelijk dit topic in de arm genomen en aan de slag gegaan.
Danny brengt haar normaal naar bed, maar hij kwam nog niet bij de trap, zonder paniek, dus het overgenomen. Veel later dan normaal haar bed bereikt, haar matras op de grond gelegd (het enorm knus gemaakt, speciale knuffel erbij, etc etc. lampje aangelaten). Weltrusten gewenst en gezegd dat ik strakkies nog even kwam kijken. Zo gezegd zogedaan, niets gehoord van d'r, geen gesputter, geen gehuil. 10 minuten later wezen kijken en ze begon even te mekkeren, maar niet te panieken. Gezegd dat ik nog een best veel wasgoed moest wegwerken en zij beter in haar bed kon blijven dan had ze het niet zo fris en ik straks nog wel een keer kwam kijken. 15 minuten later papa met een stapel nepwas naar boven laten lopen en ze sliep.
Nou wil ik nog niet uitzinnig gaan doen, want in de week met problemen is ze eerder ingeslapen maar paniekte ze halverwege de nacht. Ben dus benieuwd of ik haar dan weer terug in bed krijg iedere keer.
En ik zou het inderdaad ook zo doen, niet bij mezelf in bed, dan kan zelf ook niet goed uitrusten. En dan moet je over een tijdje dat ook weer proberen af te leren.
Ik kan ook absoluut niet slapen als Christan naast me ligt
Dat ligt maar te draaien en te woelen en dan krijg ik ineens een stel handjes in mijn gezicht die even aan mama willen voelen... Als ik erg diep slaap weet hij stilletjes tussen ons in te kruipen, als ik wakker genoeg ben is de enige manier om hem weer in slaap te krijgen dus naast hem te gaan liggen ...
Dus dan maar zo. Nou was ie ook duidelijk weer met tandjes bezig. Toen ging het weer een paar nachten goed, en nu begint het gesodemieter weer, vannacht was het half 3 en we hebben sindsdien niet meer geslapen.
En met mijnheer is niks aan de hand, want hij zit vrolijk tegen ons aan te kletsen in ons bed. Dit is trouwens ook al weer een paar nachten zo, maar vannacht heeft ie het toch echt te bond gemaakt.
Zijn slaapritme is weer totaal in de war geschopt. Ik wist net dat ie moe was maar hij zette het op een bleren toen ik hem alleen liet in zijn slaapkamer. Dit heeft even zo'n 5 a 10 minuten geduurd, en nu ligt ie te slapen. Ik durf te wedden dat ie wel een aantal uurtjes zal slapen, want hij moet wel ontzettend moe zijn van vannacht.
Vanavond maar weer beginnen met de slaaptraining
Gatver wat haat ik dat toch. Dat gehuil gaat gewoon door merg en been heen. Nou kan ik het wel aardig hebben, maar manlief gaat gewoon weer door de knieen ben ik bang als ik hem niet even ernstig toespreek, want het is zo zielig. Maar hij ligt wel beneden te slapen, eerder terug gekomen van het werk omdat ie zijn ogen niet meer open kon houden. Zo moest het effe van me afschrijven hoor. Ik vindt dit toch echt wel 1 van de moeilijkste dingen, en Joshua is er ook zekers niet gemakkelijk in. Hij stelt ons constant op de proef op die manier.
En is nu compleet hysterisch in zijn bedje. Normaal gesproken slaapt ie al voordat ie zijn fles leegt heeft, maar nu krijst ie de hele straat bij elkaar. Dat gaat wat worden vannacht 
Goddank slaapt Chiara weer erg goed, al is ze wel vroeg wakker, half zeven is een normale tijd, maar ik ben echt geen ochtendmens. Voorheen kwam ze nog even bij ons liggen en sliep ze na een slokje drinken nog door tot 8 uur, maar dat zit er al een poos niet meer in.
Joshua heeft trouwens nog een half uur vreselijk gehuilt en toen gaf hij het op. Alleen nu heeft hij zijn slaapzak niet aan, die heb ik uit gedaan omdat hij zich zo zat op te winden en dus helemaal bezweet was. Maar ja, geheit dat als ik hem vanavond niet aandoe dat ie vannacht wakker wordt van de kou.
quote:precies. Ben er ook best blij om (al hoop ik dat ze het snel opgeeft, want het is al ver na mam's bed/rusttijd. Maar goed die schade haal ik volgende week anders wel in)Op vrijdag 17 december 2004 22:50 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Dat ze nu wakker is is natuurlijk niet zo leuk. Maar wel lekker dat ze vannacht heeft doorgeslapen Knor.
Als het langer nodig blijkt, gaan we de "slaaptraining" ook echt toepassen op Maria. Ze is een stuk kleiner dan Jorden was en ook kleiner dan Iris toen, maar ik las dat Leah het ook heeft gedaan met een 6-maanden-Freek! Dus wie weet.
Kern is voor mij: als we weten dat ze echt moe is, halen we haar niet uit bed. Wel terugkomen, aai, speen, maar laten liggen. Volgens mij werkt dat ook echt.
De afgelopen dagen schreeuwde ze de longen uit haar lijfje, slapen ging héél moeizaam. Net weer een krijsend Mariaatje... Maar ik ben 3 keer teruggegaan, speentje gegeven (dat ze niet wilde!
) en nu slaapt ze toch maar mooi! Leah, ik vind dat alles wat jij schrijft erg prettig en herkenbaar overkomt. Doe ermee wat je wilt!
Het viel me nu weer zó op, dat ik 't even wilde zeggen. Maar goed tandje nummer 2 is er doorheen en sinds drie dagen zijn we dus aan het naar-bed-toe-en-slapen-gaan ritueel begonnen. De eerste avond hebben we meer dan een uur gehuil aan moeten horen en ik heb haar toen wel nog 1 keer uit bed gehaald (stom stom
) toen konden we het nog een behoorlijk lange tijd aanhoren. De tweede avond weer in bed gelegd en toen hebben we maar 20 minuten een hoop geschreeuw en gehuil aan moeten horen. En vanavond was het nog geen kwartier. En toen lag ze heerlijk te knorren.We geven haar om 17.00 uur de groentenhap, om 18.30 uur gaat madam in de pyama en geven we haar om 18.45 uur de laatste fles en dan de 2 tandjes poetsen, op schoot in de slaapkamer nog een klein verhaaltje voorlezen en dan van papa en mama een kusje en dan slapen gaan. En alles gaat goed tot je der neer legt op het matras. Ze gaat zodra ze kan staan in de hoek van het bed, armpjes er over heen hangen en bleren maar. Tsja, het duurt een paar dagen / weken voor ze het echt door hebt maar we zetten door hoor!!
quote:Dank je wel! Leuk om te horenOp zondag 3 april 2005 19:57 schreef Sugar het volgende:
Leah, ik vind dat alles wat jij schrijft erg prettig en herkenbaar overkomt. Doe ermee wat je wilt!
s'Nachts komt ie bijna niet meer, of er moet echt wat zijn. s'Avonds wil ie er nog weleens een zooitje van maken. Maar goed dat vind ik minder erg. De aanhouder wint, en je merkt gewoon aan Joshua dat als ie goed slaapt dat ie zoveel vrolijker is en ook lang niet zoveel uitspookt. s'Morgens ligt ie ook nog vaak een half uurtje nadat ie wakker is tegen zijn olifanten aan te praten met zijn muzikale winnie the pooh erbij.
Sanne in d`r wipstoel voor het eerst
Ons meiske (22 maand) is altijd een wat lastige slaper geweest. Toen ze nog klein was bakerden we haar in en sliep ze als een roosje. Het verdere jaar eigenlijk ook. Toen kreeg ze oorproblemen en het duurde toen zo'n 3 maanden, ze kreeg vervolgens buisjes. Hiermee waren we niet klaar, het slaapprobleem bleef. Het hield in dat ze met perioden continu middernacht wakker werd om vervolgens tot een uurtje of 5 door te halen en dan pas weer te gaan slapen. Dit ging soms een paar weken door en dan ging het weer goed. Vorige maand is d'r neusamandel verwijderd (ivm aanhoudende klachten met d'r oortjes) en sindsdien is het helemaal mis!
Het begon iets ervoor, ze sliep bij opa en oma, die belden om 23:00 op dat Sara evht niet wou slapen (ze bleef maar gillen) dus toen heb ik dr opgehaald, thuis ging ze meteen slapen. Na de operatie was ze wat bang om naar bed te gaan (logisch), toen ging het een paar dagen goed en sindsdien is het elke nacht raak. Tot 2 weken terug werd ze om 23:00 wakker om vervolgens door te halen tot 5 uur (echt gillend, ze werd alleen stil als we haar beneden deden). We hebben toen van alles geprobeerd, streng zijn, doorpakken, bij ons in bed, noem het maar en we probeerden het. Bij de HA werd niets gevonden, geen oorpijn niets.
Dus maar stug doorgegaan en sinds 2 weken slaapt ze 's nachts wel maar wordt ze iedere ochtend tussen 4 en 5 wakker, geen minuut later dan 5 uur.
Haar kamertje is goed verduisterd, van het licht is het dus niet.
We worden inmiddels flink moedeloos, Sara is hartstikke moe overdag, die dondert soms op de vloer gewoon in slaap en trekt het amper tot 19:00 's avonds. Wij zijn zelf ook doodmoe.
Vanavond zou ze bij mijn schoonouders slapen (voor het eerst sinds die keer dat ze niet wou). Ze viel in slaap om 19:30, werd om 21:30 wakker en gilde tot 23:00 uur, manlief is d'r nu aan het halen.
In juli moet manlief een week op kamp met scouting, ik draai dan 7 vroege diensten achter elkaar. Sara zou bij mijn vader slapen dan (ik ook) maar als ze nergens anders wil slapen kan dit dus niet en zitten we dus ook nog met een opvangprobleem.
Heeft iemand nog tips en adviezen? Vicky gaf me net al een paar tips mbt slaaptherapie en daar ga ik me zeker in verdiepen, maar ik zoek echt alles wat maar mogelijk is om m'n meiske weer normaal te laten slapen!
Nog even wat we allemaal geprobeerd hebben:
-bij ons in bed laten slapen
-later naar bed
-vroeger naar bed
-streng doorpakken
-vast avondritueel ingebouwd
-altijd 2 dezelfde knuffels in bed (ook bij opa en oma)
-verduisteren
-erbij zitten
-deur op een kier, licht aan in de hal
-slaap lekker melk van friese vlag (is het volgens mij)
Ik wist niet dat het zo erg was met Saartje. Poeh zeg, wat zwaar moet dat zijn voor jullie. Ik weet niet goed wat ik er over kan zeggen. Juul slaapt heel makkelijk eigenlijk. Lastig hoor, vooral omdat het inmiddels de 'standaard' is geworden en dus ingebakken in haar systeempje. Dat moet doorbroken worden, zoveel is duidelijk. Want ze is wél moe, schrijf je. Dus daaraan ligt het niet. Maar hoe doorbreek je zoiets?! Pfff..... ik weet het écht niet. Machteloos, deze situatie. Veel sterkte jullie. Ik hoop op een snelle oplossing, voor jullie allemaal. Meer kan ik er helaas niet over zeggen. [ Bericht 1% gewijzigd door renzell op 24-06-2007 12:40:46 ]
Heb je al eens contact gehad met de wijkverpleegkundige (cb)?Ik heb dat toen gedaan toen wij het echt niet meer zagen zitten met het niet slapen van Eva, en zij hebben er best veel ervaring mee.
Naast een gelegenheid om lekker je hart uit te storten, krijg je heel veel tips en een goede begeleiding.
Hier heeft het goed geholpen.
Misschien heb je wat aan het boekje van Ruttien Schregardus. Wij hebben dat indertijd als leidraad gebruikt. Het gaat over kinderen van 6 mnd tot 6 jaar.
En wat Lois zegt, wijkverpleegkundige. Als je mazzel hebt tref je een goede. Evt kun je ook nog naar de opvoedwinkel. Ik heb daar een heel prettig gesprek gehad. Daar kun je ook gratis boeken lenen.
Afgelopen nacht dus Saartje opgehaald, thuis een kwartiertje nog opgehad, maar ze was doodmoe. Eenmaal in bed heeft ze de hele nacht geslapen, om 5:00 werd ze wakker maar ging ze ook vrij snel weer slapen
om uiteindelijk pas om 9 uur wakker te worden. We hebben dus even flink kunnen bijtanken!Wat gaan we doen deze week? CB bellen voor tips en adviezen, het boekje dat Moonah aangaf halen bij de bieb en anders bestellen
!Dus we kunnen in ieder geval weer wat proberen, dat is al fijn om te weten. Wat we eventueel ook kunnen proberen binnenkort is een groter bedje. Saartje slaapt nog steeds in haar ledikant, misschien zit 'm daar iets in...
quote:Als ze hem nou bij de bieb niet hebben, dan PM me je adres maar even, dan mag je die van mij lenen.Op zondag 24 juni 2007 12:15 schreef Fuente het volgende:
Wat gaan we doen deze week? CB bellen voor tips en adviezen, het boekje dat Moonah aangaf halen bij de bieb en anders bestellen
Fijn dat jullie even hebben kunnen bijtanken!
Moonah, ik ga morgen even naar de bieb, als ze het niet hebben PM ik je, thnx!
En mijn ouders hebben mij ook vaak gewisseld van kamer, zowel qua inrichting als daadwerkelijk een andere kamer van het huis. En dat hielp vaak wel voor een tijdje. Wat doet ze als je haar in jullie bed laat slapen? Slaapt ze dan wel, of ook niet? En als je haar eruit haalt? Gaat ze dan daarna wel weer slapen? En hoe gaat het 's middags, slaapt ze dan wel of niet?
Ik probeer altijd maar om me er niet te druk over te maken en dat werkt wel moet ik zeggen, maar ik kan me ook voorstellen dat dat iets lastiger is als je zelf ook heel moe bent.
quote:Ben stiekem blij dat we niet de enigen zijnOp zondag 24 juni 2007 15:21 schreef Igraine het volgende:
Hier ook een lastig slapertje. Maar ook een lang-uitslapertje dus geen vermoeidheidsproblemen. Wat Renzell aankaart over het veranderen van de 'vibe' van het kamertje, kan heel goed werken zelfs. Ik heb als kind ook veel slaapproblemen gehad die van mij is dus ook erfelijk belast als het ware
Wat doet ze als je haar in jullie bed laat slapen? Slaapt ze dan wel, of ook niet? En als je haar eruit haalt? Gaat ze dan daarna wel weer slapen? En hoe gaat het 's middags, slaapt ze dan wel of niet?
Ik probeer altijd maar om me er niet te druk over te maken en dat werkt wel moet ik zeggen, maar ik kan me ook voorstellen dat dat iets lastiger is als je zelf ook heel moe bent.
Maar wel rot dat het bij jullie ook zo is!Bij ons in bed gilde ze eerst net zo hard door als in haar eigen bed. Sinds ze om 5:00 wakker wordt speelt ze bij ons in bed, ze wil dan niet slapen. Als we haar eruit halen en dan weer in bed doen slaapt ze ook niet.
Middagslaapjes gaan 9 van de 10 keer gewoon goed! Ze slaapt zo'n anderhalf tot twee uur 's middags. Vaker doen we haar overdag niet in bed, hoewel ze er moe genoeg voor is, maar we zijn bang dat ze dan 's nachts helemaal niet meer wil slapen.
quote:Nee, we laten haar ook niet opblijven hoor! Maar niet langer slapen dan 2 uur. We merken wel dat als ze overdag 3 a 4 uur slaapt (wat ze dus zat haalt vaak) ze dan 's nachts nog slechter slaapt, omdat ze d'r ritme dan omgooit.Op zondag 24 juni 2007 18:48 schreef renzell het volgende:
En werkt dat inderdaad zo? Slaapt ze beter als je haar overdag op laat blijven?
Nu slaapt ze laatste 5 nachten al aan één stuk door in haar eigen bedje vanaf een uurtje of 20.30
's avonds dus ik hoop dat ze dat vol blijft houden. Vanmorgen en gisteren hebben we haar om 10 uur s morgens wakker gemaakt, anders slaapt ze te lang. En al twee dagen slaapt ze 's middags ook 3 uur achter elkaar. Normaal is dat 2 uur of ietsje korter.
Ik denk dat Renz d'r idee een goeie is. Hier is Luuke na een hoop slaapdrama bij opa en oma gaan logeren een weekend. zo konden wij even bij tanken. Toen ze weer thuiskwam hebben we een bedritueel ingevoerd. Nouja, dat groeide natuurlijk, maar even helemaal anders. Papa brengt haar naar bed, leest, poetst tanden enz. Het heeft hier echt geholpen.
Ik hoop dat je oppas kunt vinden voor een nachtje. (Ook als ze huilt. ) Zodat jullie zelf ook even goed door kunnen slapen. Vermoeidheid maakt het nog moeilijker. Succes...!
Helemaal goed dus.Komend weekend gaat ze (als het goed is) uit logeren naar mijn vader en zijn vriendin, kan ik even alles goed bijtrekken en het een en ander aan haar kamertje veranderen.
Ik houd jullie op de hoogte!
quote:En waarom ben jij dan in godsnaam om 6 uur aan het posten dame!Op dinsdag 26 juni 2007 06:01 schreef Fuente het volgende:
Gisteren was het 6:00, en op dit moment slaapt ze nog steeds
Fijn, acht uur!
Hopelijk heeft Saar hiermee een nieuwe lijn ingezet.quote:Hihi, ik draai vroege diensten, moest om 7 uur beginnenOp dinsdag 26 juni 2007 19:49 schreef renzell het volgende:
[..]
En waarom ben jij dan in godsnaam om 6 uur aan het posten dame!
Fijn, acht uur!
Ze is vannacht wel een paar keer wakker geweest maar ging dan na het onderdekken meteen weer slapen.
Het lijkt dus echt de goede kant op te gaan!
(Af en toe heeft Jorden er nog wel een handje van om om de haverklap uit bed te komen met weet-ik-veel wat voor excuses, maar zelfs nu werkt de aanpak van toen (in essentie) nog. Op een gegeven moment stoppen met aandacht geven).
.quote:Op woensdag 27 juni 2007 21:43 schreef Icaä het volgende:
En dan uiteindelijk, vier jaar later, ligt hij als een os te slapen in zijn nieuwe stoere halfhoogslaper....
[afbeelding]
(Af en toe heeft Jorden er nog wel een handje van om om de haverklap uit bed te komen met weet-ik-veel wat voor excuses, maar zelfs nu werkt de aanpak van toen (in essentie) nog. Op een gegeven moment stoppen met aandacht geven).
Fuente, super dat Saar nu beter slaapt! Maar vanwaar de kentering? Of heb ik niet goed gelezen?
ik twijfel nog tussen die en zo'n andere halfhoogslaper (met glijbaan). maar de KURA slaapt lekker zo te zien! en wat is z'n kamer netjes opgeruimd. en nog even over die 4 jaar he, is het tot nu toe ALTIJD moeizaam geweest? nee toch hoop ik?quote:Ja, dat ben ik.Op woensdag 27 juni 2007 22:00 schreef Moonah het volgende:
Icaä, ben jij Nausicaa?
Vier jaar geleden was ik inderdaad de wanhoop nabij met dat malle slapen. Ik merk wel dat ik een stuk harder ben voor de tweede, waar het gaat om slaapperikelen. Zet je het op een brullen omdat je niet wilt slapen? Nou ja, jammer, dan huil je maar even. En dat even is ook wel eens langer dan zeg een kwartier geweest. Inmiddels niet meer hoor. De jongste is inmiddels zo oud als Jorden destijds was, en hij krijgt lang niet de vrijheid die Jorden (toch wel) kreeg. Slapen gaat bij nummer 2 een heel stuk beter.
quote:Geen idee, werkelijk waar niet. We hadden nog niets veranderd, ze ging gewoon ineens weer slapen!Op woensdag 27 juni 2007 22:00 schreef Moonah het volgende:
Icaä, ben jij Nausicaa? Wat heerlijk dat je zoon nu zo goed slaapt. Dat had je 4 jaar geleden niet durven denken he?!
Fuente, super dat Saar nu beter slaapt! Maar vanwaar de kentering? Of heb ik niet goed gelezen?
Nou moet ik wel zeggen dat dit dus vaker gebeurt. Op het moment dat we de wanhoop nabij zijn, en hier posten of de HA bellen of whatever, slaapt ze ineens weer goed. Dit is wel de langste periode ever trouwens.
Je ziet d'r ook gewoon opknappen nu, overdag stukken vrolijker, ze eet beter, ze is gewoon weer lief
Over een tijdje proberen we weer uit logeren bij opa en oma, ik vind het nu nog te gewaagd, ben bang dat ze dan toch weer slecht gaat slapen. Vrijdag kom ik uit de vroege diensten dus ik wil dit weekend ook tot 8 uur kunnen slapen
.quote:Er staat een waarschuwing (streepje) aan de binnenkant van het bed hoe dik de matras maximaal mag zijn. Bij een veel te dik matras is die uitvalbeveiliging niet veilig meer inderdaad. Dus daar moet je wel aan denken! Hier staat Tristans bed nog wel omgekeerd, omdat Tristan niet zo heel rustig gaat liggen, die zit nog vaak even te spelen en te draaien in zijn bed, dus dat durf ik niet goed aan. Sterre heeft dat bed ook, en die wisselt regelmatig van hoog naar laag. Lees: mama moet iedere keer maar weer zo lief zijn om dat ding omver te slepenOp woensdag 27 juni 2007 22:22 schreef bixister het volgende:
ah, en bevallen ze goed spuuglokje? is die uitrolbeveiliging niet wat erg laag? [/offtopic]
Zo moe van het verhaaltje voorlezen 
). (het ziet er wat ielig uit vond ik). Echt een prima bed. 
Icaä, ik heb maar één kind (8,5 maand nu) en wij hebben met 5/6 maanden een slaaptraining gedaan. tegenwoordig gaat het hardstikke goed gelukkig. Maar ik herken wel hetgeen je schrijft over je tweede. Als Thies nu geen zin heeft om te gaan slapen (want dat is het meestal als hij nu in bed huilt) kan ik dat ook veel makkelijker laten gaan. Ik denk niet dat wij weer eens zo toegeeflijk worden als eerst. Wat dat betreft hebben we een fikse leerschool gehad!
Erg lief, maar ja. Ik ben gewoon al ruim 8 uur wakker! 
En ja, het gevaar is dus dat je je kind uit bed gaat halen en dit aantreft:
Iris heeft de nodige nachtmerries achter de rug en wil niet meer in haar eigen bedje slapen. Ze slaapt nu al een paar nachten in ons bed, maar ligt zo breed dat ze papa richting het logeerbed duwt
Ze is zelfs in ons bed heel angstig, ze wil allemaal troostdingetjes om zich heen. Zo slaapt ze in mijn (fok)shirt en daar heeft ze papa's luchtje op gespoten zodat ze ons kan ruiken
Over een paar nachtjes gaan we wel weer langzaam terug naar haar eigen bedje, en dan weer even wat strenger maar voor nu laten we het eventjes, eventjes veilig.
Dean slaapt 's avonds nog steeds vreselijk moeilijk in (alleen 's avonds, overdag no prob)....toen we verleden week op Texel zaten noodgedwongen op 1 kamer ging het prima, hij heeft niet een keer gehuild en ging heerlijk slapen in zijn camingbedje...thuis begon het feest weer.
Huilen huilen huilen tot helemaal bezweet en overstuur..zo zielig
(ook voor mij 
)De laatste twee dagen laat ik hem daarom heerlijk bij mij of mijn vriend op schoot zitten tot ie in slaap valt, en dan leg ik hem over in zijn bedje en slaapt ie heerlijk door.
Ik denk dat ik het CB maar lekker laat blaten wat dit betreft
quote:Wat voor jou het beste werkt, en voor Dean, is toch goed. Ik weet nog van mijn zus dat ze zeker 1,5 jaar lang zo d'r jongste in slaap kreeg. Om de een of andere reden lukte het hem ook niet om 's avonds alleen te gaan slapen. Waren ze op een bepaald moment in een speelgoedwinkel en komt ie met een knuffel popje van Bumbalee (rode vriend van Bumba) aanlopen. Raar maar waar, sindsdien klets ie 's avonds met Bumbalee en gaat dan slapen. Mijn zus heeft redelijk lang eenOp zaterdag 7 juli 2007 21:38 schreef Vivi het volgende:
Hihi..leuke foto, die hieltjes
Dean slaapt 's avonds nog steeds vreselijk moeilijk in (alleen 's avonds, overdag no prob)....toen we verleden week op Texel zaten noodgedwongen op 1 kamer ging het prima, hij heeft niet een keer gehuild en ging heerlijk slapen in zijn camingbedje...thuis begon het feest weer.
Huilen huilen huilen tot helemaal bezweet en overstuur..zo zielig
De laatste twee dagen laat ik hem daarom heerlijk bij mij of mijn vriend op schoot zitten tot ie in slaap valt, en dan leg ik hem over in zijn bedje en slaapt ie heerlijk door.
Ik denk dat ik het CB maar lekker laat blaten wat dit betreft
gevoel gehad. Maar ze was wel super blij dat ze d'r avond weer terug had. En jeetje, als ze 16 is wil ze heus niet meer bij jullie op de kamer hoor
Het klinkt zo oubollig, maar op een gegeven moment gaan kinderen echt wel behoefte krijgen aan een eigen kamer, daar twijfel ik niet aan. En van niet hoeven huilen is ook nog nooit een mens slechter geworden dus als het voor jullie de oplossing is dan is het toch goed?
Ik heb als kind lang bij mijn ouders op de kamer geslapen. Eerst in bed en toen twee jaar later mijn zusje geboren werd in een aanschuifbedje zoals Myrthe. Warme herinneringen maar ik herinner me ook net zo goed dat ik op een gegeven moment erg blij was met mijn eigen grote bed met een smurfen-dekbedhoes
Ronja heeft lang bij ons op de kamer geslapen, slaapt nu op haar eigen kamer maar ligt tussen ons in zodra ze moeite heeft met slapen. Liever uitgerust met een kind tussen ons in dan de hele nacht klaarwakker met zijn tweeën in bed!
quote:Ja, weet ik ook wel, maar stiekem voelt het toch vaak als kritiek als mensen je meewarig aankijken als ze horen dat Myrthe bij ons slaapt. Of zelfs luidkeels hun kritiek geven op verjaardagsfeestjes en als daar dan niemand ons standpunt begrijpt. Blijkbaar zijn er gewoon niet zo heel veel mensen die het zo doen. Of niemand durft het meer toe te gevenOp zaterdag 7 juli 2007 23:15 schreef Vivi het volgende:
Ik denk maar zo; er is pas een probleem als JIJ dat vind, niet als anderen je dat aanpraten
En jeetje, als ze 16 is wil ze heus niet meer bij jullie op de kamer hoor
quote:Snap ik, maar vaak zijn dat mensen die zelf problemen hebben met het een of ander en daar niet voor uit durven komen en dan maar de betweter uit gaan lopen hangen. Of ze hebben uberhaupt nog geen kinderenOp zaterdag 7 juli 2007 23:25 schreef Ladybos het volgende:
[..]
Ja, weet ik ook wel, maar stiekem voelt het toch vaak als kritiek als mensen je meewarig aankijken als ze horen dat Myrthe bij ons slaapt. Of zelfs luidkeels hun kritiek geven op verjaardagsfeestjes en als daar dan niemand ons standpunt begrijpt. Blijkbaar zijn er gewoon niet zo heel veel mensen die het zo doen. Of niemand durft het meer toe te geven
quote:In dt geval waren het mijn ouders die de grootste mond haddenOp zaterdag 7 juli 2007 23:30 schreef Vivi het volgende:
[..]
Snap ik, maar vaak zijn dat mensen die zelf problemen hebben met het een of ander en daar niet voor uit durven komen en dan maar de betweter uit gaan lopen hangen. Of ze hebben uberhaupt nog geen kinderen
Vandaar ook mijn trauma van alleen in mijn bedje liggen huilen natuurlijk Maar ja, wij doen wel meer dingen anders dan de 'gemiddelde' ouder van dit moment. Alles vanuit ons gevoel eigenlijk. Maar soms slaat dan opeens de onzekerheid toe quote:Veel meer mensen dan jij denkt!! Serieus! Google maar eens op co-sleepingOp zaterdag 7 juli 2007 23:25 schreef Ladybos het volgende:
[..]
Ja, weet ik ook wel, maar stiekem voelt het toch vaak als kritiek als mensen je meewarig aankijken als ze horen dat Myrthe bij ons slaapt. Of zelfs luidkeels hun kritiek geven op verjaardagsfeestjes en als daar dan niemand ons standpunt begrijpt. Blijkbaar zijn er gewoon niet zo heel veel mensen die het zo doen. Of niemand durft het meer toe te geven
Wij hebben heel lang dezelfde constructie gehad als jullie. Nu zit de zijkant er weer in, slaapt ze op haar eigen kamer maar als ze om wat voor reden 's nachts bij ons wil zijn, dan kan ze in het ledikantje slapen dat dus nog steeds bij ons staat.
quote:Je lijkt me juist een lieve ouder als ik het zo hoor, kan me niet voorstellen dat dit je later niet in dank wordt afgenomenOp zaterdag 7 juli 2007 23:33 schreef Ladybos het volgende:
[..]
In dt geval waren het mijn ouders die de grootste mond hadden
En wat ik zeg, als het voor jou goed voelt...het is jouw kind..ze komt UIT je notabene..dus je weet heus wel wat goed is
Vooralsnog vinden we het alle drie heel gezellig zo en wat het voornaamste is, het werkt, ze slaapt, en wij dus ook. En 's ochtends wakker gemaakt worden met een dikke natte kus en een 'goedemorgen mama heb je lekker geslapen' doet ook veel goed natuurlijk Goede nachtrust is toch veel belangrijker dan een eigen kamer? (En die hieltjes.....
)Luuke slaapt trouwens altijd tussen de middag bij mij in bed, ik krijg haar met geen mogelijkheid in haar eigen bed dan. Heerlijk vinden we het allebei.
Ik kan me voorstellen dat het met twee kindjes inderdaad wat lastiger wordt om zo te slapen. Alhoewel er aan mijn kant van het bed nog makkelijk een wiegje naast kan (rammel de rammel)Hoewel... Het valt me op zich wel mee....
Alle kinderen hebben vanaf de geboorte eerst een tijd bij mij(ons) op de kamer geslapen en soms ook in bed...
miniminimonster ( van 22-06-2006) vond het eerst prima in zn eigen bedje bij ons op de kamer, maar werd op een gegeven moment altijd wakker als wij naar bed gingen... Dan was het brullen geblazen tot we hem bij ons in bed namen, dan was het meteen naar mama toe kruipen en stil... op zich geen enkel probleem mee... Heerlijk zo'n frummeltje wat tegen je aangeplakt ligt!! maar op een gegeven moment vond meneer dat we maar wat vroeger naar bed moesten komen... Ik trapte daar weer ( Ja, weer na drie van die voorgangers...) in en op een gegeven moment kon ik om 21.00 naar bed! Tussendoor had meneer ook nog wat neus en vooral oorproblemen dus was het steeds de vraag of ie daar last van had, of gewoon geen zin had om alleen te slapen... neusamandetje is geknipt en meneer heeft buisjes in de oortjes, wat een heleboel minder pijn betekent! Ondertussen hebben we geprobeerd hem bij zn broertje op de kamer te leggen, dan ligt ie niet alleen maar wel in zn eigen bedje... Ging een tijdje goed tot ie weer wat last van zn oortjes kreeg... Om broerlief niet wakker te maken maar weer bij ons genomen en mama kon de hele nacht rechtop proberen te slapen... Als ie last van zn oortjes heeft vind ik dat geen enkel probleem, maar als het een gewoonte gaat worden, wordt het een ander verhaal!!
meneer weer in zn eigen bedje laten slapen en dat ging weer even goed... Tot ie op eeng egeven moment rond 23.00 wakekr werd... Beetje honger misschien? Flesje gemaakt, opgeslobebrt en weer naar bed... Dit werd een gewoonte maar hij sliep wel.... Eventjes... Toen wilde ie na t flesje bij ons.. Nou ja, vooruit... als ie maar slaapt en niet iedereen wakker maakt... Ondertussen werd het wel wat lastig, want meneer ligt niet stil en met een steeds dikker wordende babybuik is dat niet echt fijn... Ondertussen vond broerlief dat bij papa en mama slapen ook wel errug gezellig dus die kwame r 's nachts stilletjes bijgekropen... resultaat...papa in zn eentje op 1 matras en wij met zn drietjes op t andere... wat dus betekende dat ik 's morgens gebroken was...
als iedereen "aan de buitenkant" sliep, begon t monster aan de binnenkant van mn buik met zn nachtelijke gymoefeningen... Of ik lag zo achterlijk op t randje dat alles zeer deed.....
Nu dus besloten dat het zo niet langer kan... Groter bed was misschien een optie, want op zich vind ik het ook best gezellig allemaal zo, maar met het oog op "de nieuwe baby" en de nachtelijke voedingen leek het me beter om toch maar iedereen in zn eigen bedje te laten slapen.... Paar dagen geleden mee begonnen en vanaf een uur of 20.00 tot een uur of 22.00 gaat alles prima.... Dan begint het gebrul.... de "5 minutenmethode" wordt toegepast en tegen een uur of 1 is t stil...... tot een uur of 5(wat me op zich reuze meevalt!!! (NOG) geen nachtelijke brulpartijen!!!! Maar wat doe ik om 5 uur..... Laat ik ze in t eigen bedje brullen of neem ik ze lekker in bed, onder het mom van nog lekker even nadoezelen bij moeders.....???
En ik ben toch wel heel erg bang dat die nachtelijke brulpartijen er heus wel aan zitten te komen.....
Ladybos, laat je door niemand wat aanpraten ook al roepen ze op verjaardagen en feestjes vervelende dingen, als het werkt werkt het! En alles is beter als geen nachtrust, want dan ben je zelf niet te genieten na een dagje of 2 en je kind al helemaal niet.
Vamperotica, als ik jou was zou ik toch gaan proberen de kinderen in hun eigen bed te laten slapen, zeker omdat je zwanger bent en je binnenkort de baby nachtvoedingen moet gaan geven, dan lijkt me een overvol bed geen aanrader. Ja handig gezegd ik weet het, maar denk dat het beter is nu door de zure appel heen te moeten als wanneer de baby er is, Als dan een van je andere kids het op een brullen zet is de baby ook meteen wakker.
En kom, zelf pijn moeten hebben om je kinderen te laten slapen dat is niet echt een oplossing te noemen je bent straks gebroken als de baby geboren word, en je moet toch een beetje uitgerust zijn.
Dikke knuffel voor jou hoop dat de kids binnenkort beter gaan slapen en jij daardoor ook.
Ik ga er nu een wakker maken voor de laatste fles van vandaag, slaap lekker allemaal.
Marlieske... Dat overvolle bed en nachtvoedingen is ook de (grootste) reden dat we nu besloten hebben er voor te gaan en iedereen in zn eigen bed te laten liggen... De kids hebben nu vakantie, (alleen vriendlief niet...)dus als er gebroken nachten komen hebebn ze met school niet zo veel last.... Oudste twee zijn sowieso tot dinsdagavond bij hun vader, dus die hebben er nu geen last van...
Maar hopelijk gaat het gewoon heeel snel goed!! (al geloof ik daar nu niet zo heel veel van...)
Hij slaapt gewoon nog steeds!!!Zn broertje kwam rond 2 uur wel bij ons liggen met d emededeling dat ie al heel lang in zn eigen bed had geslapen en ik kon het niet over mn hart verkrijgen die terug te sturen
.... Ook bang om dan het andere monstertje wakker te maken.... Maar dat wordt stap 2!! 
quote:Op maandag 22 oktober 2007 08:30 schreef Brighteyes het volgende:
Fijn dat het begin gemaakt lijkt te zijn Vamp!
Half 8 was t toen ie wakker werd!!! 
Zag er zoooo tegen op!!! Vooral ook door de drama's met de "voorgangers"
Dochterlief heeft jarenlang problemen gegeven... nr2 was sowieso altijd van de kleine slaapjes... Die sliep overdag al niet meer toen zn 15 maanden oudere zus nog steeds een middagslaapje deed... Hoewel hij 's nachts eigenlijk nooit veel problemen gegeven heeft....
Met nr 3 zijn het ook drama's geweest!!! Totdat we hier kwamen wonen... Toen ging het eigenlijk meteen goed!!
En de voorgaande pogingen met nr 4 waren nou ook niet om echt vrolijk van te worden!!
Hopelijk volgen er veul van dezelfde nachten als de afgelopen!!!
Succes de komende nacht .
quote:Het minimonster is toen het miniminimonster (snappen we t nog?) geboren werd in 1 klap super grote broer geworden!!Op maandag 22 oktober 2007 21:33 schreef marlieske het volgende:
Fijn Vamp om te lezen dat het alvast een nacht goed is gegaan, hopelijk gaat je mini-monster inzien dat ie grote broer/zus word en dat slapen bij paps en mams voor "kleine" kindjes is.
Succes de komende nacht .
Hij had alleen ons en een stuk oudere broer en zus boven zich, dus alle aandacht die meneer zich maar wensen kon.... Tot miniminimonster geboren werd... maar geen tel jaloers geweest... En nog steeds niet!!!
Staat zonder morren zn plekkie af aan zn kleine lieve boeffie (zoals ie um zelf noemt....)
T miniminimonster daarentegen is zo jaloers als de pest... Dat wordt nog wat straks!!
Maar ondertussen ligt ie er vanaf 20.00 in zonder nog een kick gegeven te hebben!!!
(Toen stond vriendlief op...)Die heeft hem lekker warm bij mij gelegd (Waar t andere monster vannacht stiekum ook al ws komen liggen... niets van gemerkt..
) En nu liggen ze samen heerlijk te slapen! 
poepbroek.... En ontzettend rode billetjes... Klein flesje gegeven en nu is t (voorlopig) weer stil...
Nu idd maar afwachten wat het miniminiminimonster van plan is!
quote:hhihi wat lief eigenlijk zeg, zo hup de kamer doorOp woensdag 24 oktober 2007 09:47 schreef Mibos het volgende:
Vamp is het geen idee om een klein matrasje naast jullie bed te leggen op de grond met een dekbedje of iets? Mijn oom en tante hebben dat een hele tijd gedaan voor een overlopertje 's nachts maar die liep soms 's avonds met al haar knuffels al over door de woonkamer in de slaapstand. Appartement en haar kamertje lag in de gang en de ouderslaapkamer daarvoor moest je door de woonkamer. Dus als wij daar op visite waren met een verjaardag bijvoorbeeld dan kwam ze rond een uur of elf getooid met knuffels door de visite heen (superslaapdronken) en kroop op haar matrasje naast papa en ging weer verder. Als je dan later vroeg hoe ze daar kwam wist ze het niet meer. Ze is inmiddels 16 en het is overgegaan hoor! Hou de moed erin...
quote:Wat liehief!!Op woensdag 24 oktober 2007 09:47 schreef Mibos het volgende:
Vamp is het geen idee om een klein matrasje naast jullie bed te leggen op de grond met een dekbedje of iets? Mijn oom en tante hebben dat een hele tijd gedaan voor een overlopertje 's nachts maar die liep soms 's avonds met al haar knuffels al over door de woonkamer in de slaapstand. Appartement en haar kamertje lag in de gang en de ouderslaapkamer daarvoor moest je door de woonkamer. Dus als wij daar op visite waren met een verjaardag bijvoorbeeld dan kwam ze rond een uur of elf getooid met knuffels door de visite heen (superslaapdronken) en kroop op haar matrasje naast papa en ging weer verder. Als je dan later vroeg hoe ze daar kwam wist ze het niet meer. Ze is inmiddels 16 en het is overgegaan hoor! Hou de moed erin...
Is misschien wel een oplossing....Ben alleen een beetje bang dat ie dan meteen op het matrasje wil en heulemaaaal niet meer in zn eigen bedje.....
Ik bedoel.... Dan lijkt het of ie toch weer een soort van eigen bedje/plekkie bij ons heeft (ofzoiets...)
Dat als ze dan bij hun kwam mocht ze kiezen of het matrasje of haar eigen bedje... Dat was toen ze twee/drie was denk ik ongeveer.
quote:Gaat buitengewoon goed!! Hij is vannacht wel een paar x wakker geworden, maar na een aai over zn bol gewoon weer verder gaan slapen....Op donderdag 25 oktober 2007 16:27 schreef Mibos het volgende:
Vamp hoe gaat het met slapen?
Nou dat andere monster nog.....
We hadden bedacht dat ie dan idd wel op een matrasje bij ons op de kamer zou kunnen komen als ie 's nachts wakker zou worden, maar dat ie dan strax waarschijnlijk toch ook wel wakekr zou gaan worden als "de nieuwe aanwinst" 's nachts gevoed gaat worden.... dus vanaf vannacht gaan we 'm (als we t merken...
) terug sturen....Het gaat nog steeds goed!!
Wel zo af en toe even wakker, en dan soms een vieze luier, of toch even trek in een flesje.....
Andere monster komt ook nog steeds midden in de nacht bij ons liggen, dus daar moet nog aan gewerkt worden.....
's morgens zijn ze wel vroeg wakker (rond 5 uur) en de ene keer slapen ze dan (in ons bed) weer verder en de andere zijn ze echt klaar wakker en breken ze de tent af.....
Vannacht was het trouwens geen 5 uur maar volgens mij een paar uurtjes eerder.... Me verkeken op de wekker
(maar gelukkig werd het toen wel half 8 voordat ze weer wakker werden!)Tot 5 uur vanmorgen..... Toen zat zn broertje vanaf de wc te roepen dat het wc papier op was..... Hele huis wakker dus!
Lang leve Nick junior!!
quote:Op dinsdag 6 november 2007 13:25 schreef Mibos het volgende:
Dus vamp wat heb je hiervan geleerd. Vul 's avonds altijd je toiletpapier bij
Ghehehe....'T vliegt er ook doorheen hier!quote:Misschien is dat het probleem. Kind moet ook nog de wc papier vangenOp dinsdag 6 november 2007 15:05 schreef vamperotica het volgende:
[..]
quote:Maar daar zou ie dan toch juist weer heul moe van moeten worden?Op dinsdag 6 november 2007 15:15 schreef MeNicole het volgende:
[..]
Misschien is dat het probleem. Kind moet ook nog de wc papier vangen
De kleinste heeft weer de hele nacht doorgeslapen!! Tot 6.30 vanmorgen
Nu die andere nog....
Vanmiddag was de wijkverpleegkundige langs geweest. Over het mega slechte slapen, zowel ’s avonds, als ’s nachts.
Ik (we) moet veel meer regelmaat gaan bieden. En Kim gewoon laten huilen als ze ’s avonds en/of ’s nachts krijsend wakker word. Negeren dus. Ookal duurt het misschien wel 2/3 uur aan een stuk. Wel als we zeker weten dat het aandachttrekkerij is. Heeft ze bijvoorbeeld gepoept dat uiteraard wel verschonen, maar niks zeggen. Volgens de wvk kan ze op deze leeftijd geen krampjes meer hebben. Dat geloof ik eik niet zo. Maar gelukkig heeft ze haast geen last meer van de poeperij.
Ook vind ze het beste om dan maar meteen de speen de deur uit te doen. Maar dat vinden we te veel. We gaan proberen om de speen alleen in bed te gebruiken.
Ik heb de buren al gewaarschuwd.
Duimen jullie dat het snel goed gaat? We beginnen er nu mee.
quote:Ja, dat hebben we al vaak geprobeerd. Toen ze baby was heeft het goed geholpen.Op woensdag 19 december 2007 21:50 schreef Fuente het volgende:
Succes Ingrid! Heb je de 5 minuten methode ook al geprobeerd? Heeft hier uiteindelijk wel resultaat gegeven (na heel lang doorzetten). Ik vind laten huilen (zo lang) eigenlijk best zielig, misschien is ze wel bang voor iets?
Het is nu een kwartier stil. Ben benieuwd hoe de nacht gaat!
.En als ik dan op een gegeven moment dacht dat ik toch maar even ging kijken, omdat het wel heeeel erg ernstig ging klinken, was het huilen acuut over, of kon ik een batterij knuffels naar mijn hoofd gesmeten krijgen..
Drie nachten, en toen was het leed geleden.
En hou jezelf voor, als jij toegeeft maak je het voor Kim alleen maar moeilijker, want daarna moet je weer overnieuw beginnen. Da's nog veel zieliger.
Hou vol, hoe hartverscheurend het ook klinkt. Bedenk je, als je het even moeilijk hebt maar dat je geen strontverwend kind wil dat altijd en immer maar haar zin krijgt.
Uiteindelijk zullen jullie er echt profijt van hebben. je stelt grenzen én je hebt je nachtrust terug.
Wij moeten er ook weer aanMisschien makkelijk gedacht hoor.
quote:Yup.... En een tijdje geleden ging het goed!Op woensdag 19 december 2007 22:27 schreef Moonah het volgende:
Nou, jij ook succes Vamp! Hoe langer je het uitstelt, hoe lastiger het wordt.... Toch?
Maar toen werd ie ziekjes... Dan is ie heel benauwd en heb ik 'm toch t liefst dicht bij me... Daarna nog duizend en 1 excuses waarom het net even geen goed tijdstip was om slapeloze nachten door te moeten, maar ja..... dat tijdstip komt naturlijk nooit!
Storm toch, is niet leuk zo voor je mama en papa en grote zus. Slaapt Maria nog wel?
Ik ben er echt best wel klaar mee, zeker ook nu die nieuwe baan er is. Dat gaat gewoon energie vergen van me en daar ontbreekt het me nu aan. Tijd voor weer een heel grondige poging dus.Ingrid, ging het vannacht een beetje? Hoop het.
quote:Kijk, en díe instelling heb je denk ik nodig om het aan te kunnen gaan. Je moet het gewoon écht níet meer willen. Punt. Klaar. Uit. Basta.Op donderdag 20 december 2007 07:56 schreef Sugar het volgende:
Ik ben er echt best wel klaar mee,
Tenminste, ik merk dat aan mezelf.
Niet dat wij momenteel een slaapprobleem hebben hoor, gelukkig niet. Maar toen Thies een maand of 5 was wel.
En of de duvel ermee speelt, ik postte gisteren in dit topic, en prompt was meneer vannacht weer eens van 3 tot 6 wakker, krijsend. Omdat het gelukkig vrij incidenteel is, ga ik er dan wel om de 10 minuten naar toe, anders vind ik het zo zielig.
Omdat het bij Freek wel de beste methode was duurde het even voordat het kwartje viel dat het bij dit kind misschien anders moest
.Djeez ging voor de zekerheid beneden liggen, maar was dus niet nodig.
We gaan zo door. Want het lastigste is momenteel dat ze 's avonds niet wil slapen, of snel weer wakker is. Het liefst blijfst ze tot 23.00 op. Dan is ze niet eens vervelend. Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling!
Vol blijven houden he!
(Hebben jullie de zijkant van het bedje er nog weer in gezet of niet?
)En ook voor Sugar en Vamp!
quote:Ja, dezelfde dag nog.Op donderdag 20 december 2007 16:21 schreef Noli. het volgende:
Mooi Ingrid!
(Hebben jullie de zijkant van het bedje er nog weer in gezet of niet?
Ohja, Kim op 20.00 uur op bed gelegd, waar ze gelijk in slaap viel. Ze schrok echter om 20.45 uur weer wakker, met een hysterisch gehuil tot gevolg. Ze had ook niks gegeten vanavond, dus haalden we haar beneden voor een fles. De fles van 200 cc gung bijna in een teug leeg. Nu ligt ze sinds half tien weer op bed, maar ze krijst al bijna een kwartier alles bij elkaar. Dit is gewoon het aandachttrekhuiltje, dus we laten haar mooi liggen.
Dan zijn de oudsten uit logeren
quote:Ben je toevallig een billendoekjesdoos kwijt?Op donderdag 20 december 2007 16:21 schreef Noli. het volgende:
Mooi Ingrid!
Vol blijven houden he!
(Hebben jullie de zijkant van het bedje er nog weer in gezet of niet?
En ook voor Sugar en Vamp!
Het lijkt erop dat ze slaapt ...
vannacht alleen naar hem toe geweest om hem zijn speen en knuffel te geven, ik een keer en Nick een keer en verder laten huilen. Hij huilde steeds, was weer ff stil, begon weer, maar eigenlijk niet met overtuiging en we hebben hem lekker laten gaan. uiteindelijk is het stil geworden
quote:... en daar ging de regelmaat die de wvp zo benadrukte...Op donderdag 20 december 2007 21:39 schreef Djeez het volgende:
[..]
Ja, dezelfde dag nog.
Ohja, Kim op 20.00 uur op bed gelegd, waar ze gelijk in slaap viel. Ze schrok echter om 20.45 uur weer wakker, met een hysterisch gehuil tot gevolg. Ze had ook niks gegeten vanavond, dus haalden we haar beneden voor een fles. De fles van 200 cc gung bijna in een teug leeg. Nu ligt ze sinds half tien weer op bed, maar ze krijst al bijna een kwartier alles bij elkaar. Dit is gewoon het aandachttrekhuiltje, dus we laten haar mooi liggen.
Tenzij je het morgen ook weer zo gaat doen natuurlijk..
En als je dr nu uit haalt om te laten zien dat papa en mama ook gaan slapen, kun je er donder op zeggend at ze dat straks elke keer wil.... En dan ook elke keer als ze wakker wordt!!!
Ik weet hoe moeilijk het allemaal is hoor!!! Het feit dat meneer nu nog steedsniet goed slaapt ligt er gewoon aan dat we zelf zo vaak de fout in zijn gegaan... Allebei bekaf...Ach laat 'm maar voor 1 nachtje bij ons slapen... Dan slapen we iig een beetje meer als wanneer ie ligt te krijsezn.... En voor je t weet zit je weer in hetelfde patroon als eerst....
quote:Dat valt wel mee hoor.Op vrijdag 21 december 2007 08:57 schreef E.T. het volgende:
[..]
... en daar ging de regelmaat die de wvp zo benadrukte...
Tenzij je het morgen ook weer zo gaat doen natuurlijk..
Het is verder gewoon goed gegaan.
Maar na even gemopperd te hebben ging meneer lekker slapen...Tot ongeveeer 23.45 dus.....
Toen was het brullen... Boos brullen! En hoesten! Nou is ie wel verkouden en zit zn neusje goed verstopt, maar dat hoesten was vooral van het druk maken ( En de keren dat ik me dat vooral voor moest blijven houden zijn niet te tellen...) Steeds om de 10 minuten even gaan kijken en in het begin werd ie daar juist bozer van.... Maar op een gegeven moment begon de slaap toch weer de overhand te krijgen en tegen 1.30 was het dan ook echt stil... tot ongeveer 7.45 vanmorgen.... Ben benieuwd wat het vanavond gaat worden!
Hanne kan dat ook zo lekker. Die gooit er ook een zwaar irritante hoest tegen aan of wat ze tegenwoordig doet als ze haar zin niet krijgt (slapen gaat hier nog altijd aardig goed *afklopt*) hysterisch krijsen!
Maar gelukkig geeft je mini-monster zich uit-ein-de-lijk wel over aan zijn slaap.
Da's een goed begin toch?
De benedenbuurvrouw (die wij voortdurend respectievelijk horen krikken dan wel elkaars hersens inslaan met wisselende "lovers"
) maakte er al een opmerking over toen ik haar tegenkwam bij de brievenbusjes "Ahhh droppie toch, moest je vannacht zo huilen??? Breng hem anders maar naar mij hoor, IK vind het alleen maar leuk!" 
Ja tuurlijk, kijken of je het nog zo leuk vind als ik 's nachts om 3 uur bij je aanbel met een krijsend kind
Maar goed, ik hoor nu wat weg-ebbend gemekker, hopen dat dit de laatste "stuiptrekkingen"zijn voor vandaag..
Ik vind het echt vreselijk en het zweet staat in mijn handen als ie zich zo overstuur maakt.
Maar zoals Moonah hier al ergens zei; ik heb géén zin in een strontverwend kind en ik heb die paar uur 's avonds (en mijn nachtrust) voor mezelf echt nodig en ik ben niet bereid die op te geven. (tenzij er natuurlijk écht iets aan de hand is met mijn mannetje).
quote:Zeker...Het begin is er (weerOp vrijdag 28 december 2007 13:28 schreef Noli. het volgende:
Oef Vamp. Wat lijkt me dat zwaar.
Hanne kan dat ook zo lekker. Die gooit er ook een zwaar irritante hoest tegen aan of wat ze tegenwoordig doet als ze haar zin niet krijgt (slapen gaat hier nog altijd aardig goed *afklopt*) hysterisch krijsen!
Maar gelukkig geeft je mini-monster zich uit-ein-de-lijk wel over aan zijn slaap.
Da's een goed begin toch?
) Vandaag viel ie net voor we 'm naar bed wilde brengen op schoot in slaap... Hij heeft vanmiddag ook maar eventjes geslapen ( jippie )Hopelijk is ie zo moe dat ie de hele nacht doorhaalt!
quote:Gemeen zijn ze...Die op je gevoel inspelende monsters!Op vrijdag 28 december 2007 19:56 schreef Vivi het volgende:
Ik ben vandaag ook weer begonnen met de slaaptraining, Dean slaapt al weer een aantal dagen ontzettend licht en wordt elke paar uur wakker 's nachts. Echt slopend en vooral omdat ie inmiddels een aardig volume heeft en ook echt driftig wordt
De benedenbuurvrouw (die wij voortdurend respectievelijk horen krikken dan wel elkaars hersens inslaan met wisselende "lovers"
Ja tuurlijk, kijken of je het nog zo leuk vind als ik 's nachts om 3 uur bij je aanbel met een krijsend kind
Maar goed, ik hoor nu wat weg-ebbend gemekker, hopen dat dit de laatste "stuiptrekkingen"zijn voor vandaag..
Ik vind het echt vreselijk en het zweet staat in mijn handen als ie zich zo overstuur maakt.
Maar zoals Moonah hier al ergens zei; ik heb géén zin in een strontverwend kind en ik heb die paar uur 's avonds (en mijn nachtrust) voor mezelf echt nodig en ik ben niet bereid die op te geven. (tenzij er natuurlijk écht iets aan de hand is met mijn mannetje).
quote:Oh nee, dat zeg ik ook, ik laat Dean NOOIT huilen, als hij écht huilt zeg maar. Dat ben ik helemaal met je eens!Op vrijdag 28 december 2007 21:38 schreef Ladybos het volgende:
Maar waarom zou je meteen een strontverwend kind hebben als je ze niet wil laten huilen? (en dan heb ik het over echt huilen he, geen aandachttrekhuil want die kan ik ook wel negeren). Ik denk niet dat Myrthe strontverwend is omdat we haar nooit onnodig hebben laten huilen.
Daarom vind ik het zelfs moeilijk om toe te geven als ie NIET echt huilt (en geloof me, dat verschil tussen echt huilen en puur driftig zijn/drammen is overduidelijk hoor)..zelfs dan ben ik geneigd om hem te gaan troosten.
Deed ik ook vaak hoor, maar als meneertje je dan na 2 seconden aankijkt met een big smile en een blik van "dat heb ik weer ff goed voor elkaar
" dan moet ik er wel stiekem om lachen, maar dat is toch geen gedrag wat ik op de lange duur wil motiveren, met het oog op "later".Het is zelfs gebleken dat kinderen waarvan ouders ze vaak hebben laten huilen later te kampen kunnen krijgen met depressies, dus ik ben daar heel erg op tegen!
). De jongste bleek toch echt een ander verhaal
.Je doet waar je je goed bij voelt, maar je moet ook het betreffende kind en jezelf niet uit het oog verliezen
.quote:Dat voorop natuurlijk, ik heb er maar 1 en da's een bijzondereOp vrijdag 28 december 2007 22:09 schreef Leah het volgende:
Je doet waar je je goed bij voelt, maar je moet ook het betreffende kind en jezelf niet uit het oog verliezen
dus ik wil niet bepaald alle kinderen over 1 kam scheren. Kijk als ik nou zeker zou weten dat als ik Myrthe eenmalig bijvoorbeeld 1 uur moest laten huilen, en dat dan álle slaapproblemen opgelost waren, dan zou ik het ook doen. Met kromme tenen dat wel maar goed, da's meer omdat ik zo'n watje ben. Maar ik heb de indruk dat zo'n 'slaaptraining' maar beperkt/kortetijd/helemaal niet helpt. En dan vind ik het zielig dat die kindjes zo lang 'moeten' huilen.. Je traint dan niet in slapen m.i.5-10-15 minuten methode werkte alleen maar averechts, de "eisen"van kindlief werden steeds hoger (het begon met een lichtje aan, toen de deur open, toen naast het bed blijven zitten. Totdat ik twee uur lang met het licht aan, deur open, liedjes zingend naast het bed had gezeten. En ineens dacht ik, wie is hier nou gek bezig?
).D'r zat niets anders op, voor ons dan. Na een aantal jaren met slaap tekort word je er als moeder ook niet leuker op, zeg maar
.Maar goed, ik heb mijn eigen denkbeelden en theorie om het anders aan te pakken, en ieder zijn ding.
En ik maak er ook niet zo´n probleem van. Ik heb gewoon rustige avonden en soms wordt ze ´s nachts wel wakker en dan mag ze bij ons liggen. Zo heeft iedereen gewoon zijn nachtrust.
Ik ben ooit eens op msn door iemand van hier er echt doorheen gepraat. Om het betreffende kind toch maar te laten liggen, en er vooral niet heen te gaan.
En nee, dat had niets te maken met een kind tot krijsen aan toe laten gillen, maar gewoon een moeder van drie kinderen, die me even ondersteunde in het gevoel dat ik NU even door moest pakken.
En mijn kinderen weten nu echt wel dat het de bedoeling is dat ze in hun eigen bed slapen, maar OOK dat ze altijd mogen roepen als er sprake is van ziek/zwak/misselijk/nachtmerries.
En ik heb hier echt wel slaapproblemen aan de hand gehad hoor, dus ik weet wel hoe het is.
De methode is er juist op gebaseerd dat er wel iemand is voor als er echt wat is, maar dat 'aandachttrekken' niet de gewenste aandacht oplevert.
En na twee nachten 'opgeven' en toegeven is alleen maar zielig voor het kind in kwestie.. Dan heeft het dus idd twee nachten voor jan met de korte achternaam liggen huilen.
quote:Niet vervelend bedoeld hoor, maar in het geval wat jij beschrijft ligt het ook wel anders denk ik, dan dat je echt wanhopig bent, en uitgeput omdat je kind je continu uit je slaap houdt en gewoon stelselmatig niet wil slapen..extreme gevallen laten je gewoon op een gegeven moment naar extremere "oplossingen" grijpen, of iig proberen.Op vrijdag 28 december 2007 22:36 schreef Igraine het volgende:
Ik heb gewoon rustige avonden en soms wordt ze ´s nachts wel wakker en dan mag ze bij ons liggen. Zo heeft iedereen gewoon zijn nachtrust.
quote:Dat bedoel ik dus, het is geen kwestie van "die manier willen volgen".Op vrijdag 28 december 2007 23:01 schreef Igraine het volgende:
Ja, dat geloof ik ook wel dat ze weten waar ze het over hebben. Als je die manier wilt volgen in ieder geval.
Niemand wil zijn kind graag laten huilen neem ik aan, of het overstuur zien. Iemand anders zei hier al dat ze gestressed in de tuin een sigaret stond te roken, en zoals ik ook al aangaf, ik zit met klamme handen van ellende op de bank als ik zoiets probeer.
Niet omdat ik mijn kind "eronder wil krijgen", maar omdat bij me in bed nemen niet werkt, op schoot nemen niet werkt, alleen uuuuuuuren naast hem zitten en liedjes zingen wel, maar dat houdt toch niemand vol, avond aan avond, van 19.00 uur tot 24.00?
En vooral niet als ik zie dat meneertje dan heerlijk lacht en er dus verder niks anders aan de hand is, dan dat ie gewoon wil dat ik naast hem blijf zitten (wat ik echt wel een half uurtje wil doen, maar ik moet zelf toch ook aan mijn rust komen? Anders word ik er echt geen leukere relaxtere moeder op hoor. En dan heb ik het er dus niet over als hij ziek is ofzo he..).
quote:Dat zou kunnen. Daarom keur ik het ook niet af, maar zeg ik alleen dat ik me erover verbaas. Dat kan een stukje onwetendheid van mijn kant zijn. Kan ook zijn dat ik er gemakkelijker mee omga. Ik ben nooit echt wanhopig geweest in ieder geval, dus in dat opzicht heb je waarschijnlijk gelijk.Op vrijdag 28 december 2007 23:02 schreef Vivi het volgende:
[..]
Niet vervelend bedoeld hoor, maar in het geval wat jij beschrijft ligt het ook wel anders denk ik, dan dat je echt wanhopig bent, en uitgeput omdat je kind je continu uit je slaap houdt en gewoon stelselmatig niet wil slapen..extreme gevallen laten je gewoon op een gegeven moment naar extremere "oplossingen" grijpen, of iig proberen.
. Ik heb het met Freek ook zo gedaan, ik heb hem nooit laten huilen (hij huilde ook zelden) en als ie huilde ging ik er heen, en dan was het ook met een kwartiertje opgelost. Op welke manier dan ook .Nr twee idem, tot ik dus zoals hierboven beschreven (toen was het dus een peuter van twee), mezelf aan dat bed aantrof. Waar ik al twee uur zat.
En ze mogen heus ook wel in bed bij ons hoor, als er echt wat is.
Anyway, ook bij ons in bed hielp niet meer. En ik wilde het ook niet meer trouwens. Twee kinderen en vier jaar verder was ik ook erg toe aan mijn nachtrust. De 1 kwam drie keer per nacht, de ander alweer om half 6 's ochtends.
Verder ben ik best een leuke moeder hoor. Sterker nog, een stuk leuker nu ik niet meer zo moe ben
.quote:Dat was ik. En hell, het was drie uur 's nachtsOp vrijdag 28 december 2007 23:07 schreef Vivi het volgende:
[..]
Iemand anders zei hier al dat ze gestressed in de tuin een sigaret stond te roken,
. En ik heb er twee uur gestaan, mèt babyfoon heur quote:Daar twijfel ik niet aan hoor. Ik had je zelfs genomineerd voor de -die zou ik wel als mijn moeder willen-award.Op vrijdag 28 december 2007 23:09 schreef Leah het volgende:
Verder ben ik best een leuke moeder hoor. Sterker nog, een stuk leuker nu ik niet meer zo moe ben
ja, dat waren pittige tijden
dat wij er last van hadden boeiden ze niet, ze wilden geen verwend kind en zij hadden hun slaap hard nodig... let wel, mama werkte niet, hè....
je hebt van die mensen, ik zal het nooit snappen, je kind laten huilen, okay, maar na een half uurtje echt huilen (dus niet simmen) , en dat is echt verdomd lang, moet je toch echt wat anders proberen, vind ik, volgens mij is er dan gewoon wat aan de hand.. snap ook niet hoe je dat volhoudt, dat gehuil aanhoren, en al helemaal niet hoe je weer weg kan lopen als je even bent gaan kijken en er echt dikke tranen over de wangetjes biggelen.
mijn oudste was ook , toen hij eeeeeeeeeindelijk doorsliep
, verdomd vroeg wakker, ja, hij was dan gewoon klaar met slapen... weinig aan te doen, dus dat werd met deken op de bank liggen terwijl hij met zijn driewieler aan de slag ging, of zo, door de woonkamer quote:Oh ja, da's waar ook! Leuk vond ik dat, dat die van jou kwam!Op vrijdag 28 december 2007 23:13 schreef Igraine het volgende:
[..]
Daar twijfel ik niet aan hoor. Ik had je zelfs genomineerd voor de -die zou ik wel als mijn moeder willen-award.
Zo zat ik laatst even te lunchen ergens en daar zat een stel met een kindje in de maxicosi ook hartverscheurend te huilen, en die zegt moeder tegen die vader "Geen aandacht geven hoor, dit is ONZE lunch, en dan hebben we even geen tijd voor hem, dat moet ie maar meteen leren".
Ik heb ze even vernietigend aangekeken maar ja....zo zielig
.En toen was het ineens weer goed. Nu slaapt ze gelukkig weer goed. Misschien toch een fase geweest.
quote:Wat fijn Ingrid!Op zaterdag 29 december 2007 13:33 schreef _Ingrid_ het volgende:
We hebben Kim dag 1 45 minuten laten huilen. Vond ik wel heel moeilijk. En dag 2 was het 30 minuten.
En toen was het ineens weer goed. Nu slaapt ze gelukkig weer goed. Misschien toch een fase geweest.
Het is ook vreselijk moeilijk je kind zo te laten huilen, maar als je weet dat het dramhuilen is, dan is het beter te doen, toch?
Ik wil nog even reageren op de discussie, ik moedigde idd Ingrid aan. Omdat ze duidelijk aangaf dat Kim dramde. Natuurlijk ben ik er niet voor om zo maar je kind te laten huilen omdat het niet wil slapen. Kom zeg.
Maar als een kind dramt, manipuleert (klinkt heel negatief, maar weet even geen andere term) en van je 'eist' dat je continu bij hem/haar bent als het in bed ligt, dan moeten er imo grenzen gesteld worden.
Wij hebben het meegemaakt toen Thies een maand of 5 was. Hij werd elke 45 minuten wakker 's nachts en wilde dan een slokje borstvoeding om daarna meteen weer lekker door te slapen. Na een maand of anderhalf was ik compleet gesloopt en doorgedraaid, want ík viel niet meteen weer in slaap. Soms had ik etmalen dat ik hoogstens 3 uurtjes slaap bij elkaar sprokkelde. Toen hebben we na een grondige 'studie' over slaapgedrag een slaaptraining gedaan. Ik zag er vreselijk tegenop, mijn hart brak bij voorbaat en ik heb heel wat tranen gelaten voordat ik er aan toe was door te zetten. We zijn begonnen met een dagprogramma, duidelijk ritme aanbieden. Dat wierp na een paar dagen al zijn vruchten af. En na twee weken hebben we de stap gewaagd om de nachten aan te pakken. De eerste nacht heeft hij 3 uur gehuild. En het was zielig, maar eerlijk gezegd wel te hebben. Want ik ging eraan onderdoor anders. De tweede nacht huilde hij 3x 20 minuutjes en daarna sliep hij gewoon door. Mijn hemel, de wereld veranderde compleet voor mij!
Tegenwoordig gaat het slapen over het algemeen prima. Voorbeeldig zelfs. Maar af en toe is er een periode dat het inslapen 's avonds wat minder gaat. Na een paar avonden heb ik dan door dat ik weer de hele avond op de gang in het zicht van mijn zoon zit en moeten we weer even wat strenger zijn. Dwz de 10 minutenmethode. Zodra ik dan bij hem ben is hij blij en wil gaan spelen, en als ik mijn kont keer begint hij te drammen. En ik hou mezelf dan voor dat ik geen strontverwend kind wil. Dat helpt me om me over die dikke krokodillentranen heen te zetten en op de klok te kijken wanneer ik hem weer even 'mag' knuffelen.
quote:Ja, dat is zo. Als er echt wat is, dan hoor je dat wel aan de huil zeg maar.Op zaterdag 29 december 2007 17:07 schreef Moonah het volgende:
[..]
Wat fijn Ingrid!
Het is ook vreselijk moeilijk je kind zo te laten huilen, maar als je weet dat het dramhuilen is, dan is het beter te doen, toch?
Dit was echt drammen wat jij zegt. Gewoon geen zin om te slapen. Het is beneden bij papa en mama veel leuker.
Ik ben wel heel blij dat we het gedaan hebben en dat er snel resultaat was. Het slapen overdag gaat nu ook weer goed. En daardoor het avondeten ook.
Fijn dat Thies goed slaapt.
Ben benieuwd hoe het vannacht gaat....
En even over de discussie...
Die eerste nacht was ie gewoon pissig dat ie niet uit bed gehaald werd, logisch zou ik ook zijn als ik niets anders gewend was... Steeds om de 10 minuten gaan kijken en in het begin leverde dat alleen maar nog meer kwaadheid op!
Als het er maar 1 was en ik ook aan mn rust toe zou komen zou ik het geen probleem vinden om 'm bij ons in bed te laten slapen... Maar ik heb er straks 3 onder de 5 en heb tijdens deze zwangerschap een beetje te vaak jankend op de bedrand gezeten omdat de kleinste zo lag te woelen en zooo vaak in mn buik had geschopt... Of dat zn grotere broer 'm wakker gekriebeld of geknuffeld had... Grote hobby was ook om met zn tweetjes op mijn stukkie matras te komen liggen... En de kleinste dan het liefst of over mn gezicht heen, of zo gauw ie dacht dat ik op mn rug lag op mn buik ploffen...
Bij de oudste was het op een gegeven moment een keertje 's nachts wakker worden, bij ons nemen en dat werd op een gegeven moment elke nacht.... En dat niet alleen, op een gegeven moment werd ze steeds eerder wakker en wilde niet slapen zonder dat ze mij ( pa zat vaak op zee) voelde. Sliep ze en probeerde ik zo zacht mogelijk weg te sluipen werd ze wakker.... Dat werd wel beter toen ze gewoon bij ons in bed mocht slapen en dus eigenlijk geen eigen bed meer had. Dr broertje heeft er nooit zo veel problemen mee gehad... Wel even maar niet zo extreem. Manneke wat daarna kwam weer t zelfde verhaal als met de oudste....
Als ze zo overstuur zijn dat ze ervan gan overgeven ga ik er ook niet mee door, maar als ik nu zie dat ie de tweede nacht al zo snel weer zelf verder slaapt.... Dat was bij de oudste niet zo... Die hield dat maanden aan een stuk vol...
quote:Och, zulke buren heb ik ook gehad. Na een aantal weken slaaptekort was ik er zo zat van dat ik midden in de nacht (in slaaptenue en op blote voetenOp vrijdag 28 december 2007 23:13 schreef milagro het volgende:
mijn vroegere buren lieten hun kindje echt uuuuuuuuuuuuuuuren huilen, de moeder deed oordopjes in, pa kwam zo rond 0400 eens kijken "is het nou stil???!!!!!!!!!" ....... lag dat kind half kotsend van overstuurheid in bed, hè, naar ademhappend en tussendoor de haperende "ma...maaaa. .... kkkkkom nnnnnnnn....ou..."
ja, dat waren pittige tijden
dat wij er last van hadden boeiden ze niet, ze wilden geen verwend kind en zij hadden hun slaap hard nodig... let wel, mama werkte niet, hè....
. ) ben gaan aanbellen om haar te vertellen dat haar kind jankte. Dat ik het idee had dat ze dat niet in de gaten had, omdat ik het al wekenlang elke nacht van 12 uur 's avonds tot 4 uur 's ochtends hoorde krijsen. Ik geloof dat ik nog net niet schuimbekte .Gek genoeg was het de nacht erna heerlijk rustig, en het kind hebben ze nog steeds, dus wellicht hebben ze er toch ineens een goede oplossing voor kunnen verzinnen
.Ik ben zo benieuwd of ik over een half jaar ook dit soort taferelen krijg
.quote:Op zaterdag 29 december 2007 20:45 schreef k_i_m het volgende:
[..]
Och, zulke buren heb ik ook gehad. Na een aantal weken slaaptekort was ik er zo zat van dat ik midden in de nacht (in slaaptenue en op blote voeten
Gek genoeg was het de nacht erna heerlijk rustig, en het kind hebben ze nog steeds, dus wellicht hebben ze er toch ineens een goede oplossing voor kunnen verzinnen
Ik ben zo benieuwd of ik over een half jaar ook dit soort taferelen krijg
http://www.youtube.com/watch?v=SgogmafZpkI
Maar vanochtend was hij ineens pas om 6.15 uur wakker! Dus wie weet gaat het zomaar steeds wat beter?
Over een tijd is die ellende achter de rug, maar daar heb je nu natuurlijk niks aan. Nu mijn jongste al 5 is, is de tijd van het kunnen uitslapen (als ze niet naar school moeten ) aangebroken. Vanmorgen was het 10 uur voor ik mijn bedje uitrolde. Hm, dit komt misschien een beetje over als de ogen uitsteken, maar ik bedoel het als iets opbeurends, dat het ooit goedkomt! Sterkte! Wij hebben het ook geprobeerd. Maar we zijn er ook wel achter dat het voor ons echt niet werkt. M. raakt zo over zijn theewater van een huilende dochter dat we er ruzie om krijgen en dat is het gewoon niet waard.
Nu dus maar zo af en toe een dochter in bed voor een halve nacht. Dan slaapt ze wel en wij dus ook. Ze gaat vanzelf wel weer een keer de hele nacht doorslapen.
Maar goed, dat is wat anders natuurlijk dan een kind dat de hele nacht huilt, ik kan me voorstellen dat je dan toch wel uiteindelijk naar drastischer maatregelen grijpt...
Kim was mega overstuur. Niet kalm te krijgen. Laten huilen helpt dan niet. Nu is Djeez beneden op het luchtbed aan het pitten.En Kim ligt bij mij in bed. Ze slaapt nu eindelijk sinds 5 minuten.
Ze was vandaag al erg aanhankelijk en constant wallen onder dr ogen en gapen enzo. denk een beetje ziekjes. We zullen wel zien hoe de nacht/ochtend gaat. En de komende nacht gaat t vast beter.
Nu eens kijken of ik nog kan slapen. Ben beetje over mn slaap heen.
Gister rond 23.15 even wakker geweest...Om 23.30 was alles weer stil!! Wederom tot 8.45!!!
sterkte!En Stormpje toch. Klein wildwatervalletje.
voor je mama Vamper, wat goed!!
Hier prima... Gisteravond was ie weer even wakker, maar meteen stil toen ik znspeentje gaf!!
(ik geloof alleen wel dat we wat reserve bumbaknuffels in moeten gaan slaan...)
Dwars door t vuurwerk heen gepit en alleen even wakker geworden toen zn broer ( die op dezelfde kamer slaapt) naar bed ging... Tot 8.30 doorgeslapen!!
quote:Kut, volgens mijn ouders. Ze was uit logeren bij mijn ouders.Op maandag 31 december 2007 07:44 schreef vamperotica het volgende:
Hoe ging het vannacht Ingrid??
Hier prima... Gisteravond was ie weer even wakker, maar meteen stil toen ik znspeentje gaf!!
(ik geloof alleen wel dat we wat reserve bumbaknuffels in moeten gaan slaan...)
En vannacht sliepen we er allemaal. "s avonds mega onrustig, maar van 22.30 t/m 8.30 geslapen.
Dus dwars door vuurwerk heen geslapen. Ze ligt er nu een uur in en was meteen stil.
Hier heeft alleen de 'harde aanpak' geholpen. Zacht praten, en lief zijn, maar wel streng (alleen uit bed bij pijn of poepluier, of als ze ziek zijn voor drankjes, neusspray o.i.d., de logische dingen) en eventueel gewoon een tijd laten krijsen.
Wat ook niet meewerkt is je kind gewoon TE LAAT op bed leggen. Half tien vind ik persoonlijk echt absurd laat voor een kindje van Kims leeftijd. Hier liggen ze er om 7 uur in, en bij uitzondering half acht/acht uur. Dan zijn ze echt helemaal uitgeput. Op een gegeven moment zijn ze dan ook over hun slaap heen... en vaak zie je als ze 'te laat' naar bed gaan, ze ook veel onrustiger slapen en dus idd (zoals bij jullie) later ineens krijsend wakker worden.
Lijkt me echt heel onprettig en vervelend als je hele avond gedicteerd wordt door een krijsend dwars meiske. Wij laten ons dat niet meer gebeuren en hebben bovenstaande dingen toegepast (nu bij drie slechte slapertjes heeft het heel goed gewerkt!) en dus wil ik jullie ook graag helpen. Hopelijk vat je het dus ook als 'goede bedoeling' op en niet als wijsneuzig willen zijn... zo bedoel ik het echt niet!
voor jullie allebei want je zult er wel doorheen zitten. Sterkte.Succes
Dus dan maar gewoon in bed laten huilen en om de 5 minuten kijken. Jeah right en dan. Dan is ie om 6 uur helemaal overstuur omdat ik gewoon wakker is en niet meer slapen wil. Dus ook geen optie. Dus ben bang dat ik er toch maar gewoon vroeg uit moet. TIS EEN FASE!!!!!