De strijd om het slapen - dagboek

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 19:56 schreef Vivi het volgende:
Ik ben vandaag ook weer begonnen met de slaaptraining, Dean slaapt al weer een aantal dagen ontzettend licht en wordt elke paar uur wakker 's nachts. Echt slopend en vooral omdat ie inmiddels een aardig volume heeft en ook echt driftig wordt

De benedenbuurvrouw (die wij voortdurend respectievelijk horen krikken dan wel elkaars hersens inslaan met wisselende "lovers" ) maakte er al een opmerking over toen ik haar tegenkwam bij de brievenbusjes "Ahhh droppie toch, moest je vannacht zo huilen??? Breng hem anders maar naar mij hoor, IK vind het alleen maar leuk!"

Ja tuurlijk, kijken of je het nog zo leuk vind als ik 's nachts om 3 uur bij je aanbel met een krijsend kind

Maar goed, ik hoor nu wat weg-ebbend gemekker, hopen dat dit de laatste "stuiptrekkingen"zijn voor vandaag..

Ik vind het echt vreselijk en het zweet staat in mijn handen als ie zich zo overstuur maakt.

Maar zoals Moonah hier al ergens zei; ik heb géén zin in een strontverwend kind en ik heb die paar uur 's avonds (en mijn nachtrust) voor mezelf echt nodig en ik ben niet bereid die op te geven. (tenzij er natuurlijk écht iets aan de hand is met mijn mannetje).

Gemeen zijn ze...Die op je gevoel inspelende monsters!

Maar waarom zou je meteen een strontverwend kind hebben als je ze niet wil laten huilen? (en dan heb ik het over echt huilen he, geen aandachttrekhuil want die kan ik ook wel negeren). Ik denk niet dat Myrthe strontverwend is omdat we haar nooit onnodig hebben laten huilen.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 21:38 schreef Ladybos het volgende:
Maar waarom zou je meteen een strontverwend kind hebben als je ze niet wil laten huilen? (en dan heb ik het over echt huilen he, geen aandachttrekhuil want die kan ik ook wel negeren). Ik denk niet dat Myrthe strontverwend is omdat we haar nooit onnodig hebben laten huilen.

Oh nee, dat zeg ik ook, ik laat Dean NOOIT huilen, als hij écht huilt zeg maar. Dat ben ik helemaal met je eens!

Daarom vind ik het zelfs moeilijk om toe te geven als ie NIET echt huilt (en geloof me, dat verschil tussen echt huilen en puur driftig zijn/drammen is overduidelijk hoor)..zelfs dan ben ik geneigd om hem te gaan troosten.

Deed ik ook vaak hoor, maar als meneertje je dan na 2 seconden aankijkt met een big smile en een blik van "dat heb ik weer ff goed voor elkaar " dan moet ik er wel stiekem om lachen, maar dat is toch geen gedrag wat ik op de lange duur wil motiveren, met het oog op "later".

Het is zelfs gebleken dat kinderen waarvan ouders ze vaak hebben laten huilen later te kampen kunnen krijgen met depressies, dus ik ben daar heel erg op tegen!

Ik heb Freek ook nooit onnodig laten huilen (en misschien zelfs wel nooit nodig laten huilen ).
De jongste bleek toch echt een ander verhaal .

Je doet waar je je goed bij voelt, maar je moet ook het betreffende kind en jezelf niet uit het oog verliezen .

Ja maar als ik dan hoor dat sommigen hun kinderen úren laten huilen, dan vind ik dat gewoon zo zielig. Ik kan dat echt niet (wil het ook niet hoor). Maar ik heb het idee dat het wel zo hóort volgens de meeste ouders (gezien de aanmoedigingen hier om vooral door te zetten). Niet bedoeld als kritiek overigens op degene die het zo doen, maar gewoon als discussiepunt, want ik vraag me dus af.. werkt het nou echt, dat laten huilen? Ok, je kind houdt na x uur op met huilen, is helemaal overstuur en voelt zich genegeerd (denk ik me zo in). En na een week doorslapen worden ze ziek, of is er iets anders waardoor het schema weer de soep in loopt, en kun je weer van voren aan beginnen.. Wij hebben Myrthe ook wel eens laten huilen (volgens de 5-10-15 minuten methode) maar het voelde absoluut niet goed, en het had ook niet het gewenste effect...

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 22:09 schreef Leah het volgende:
Je doet waar je je goed bij voelt, maar je moet ook het betreffende kind en jezelf niet uit het oog verliezen .

Dat voorop natuurlijk, ik heb er maar 1 en da's een bijzondere dus ik wil niet bepaald alle kinderen over 1 kam scheren. Kijk als ik nou zeker zou weten dat als ik Myrthe eenmalig bijvoorbeeld 1 uur moest laten huilen, en dat dan álle slaapproblemen opgelost waren, dan zou ik het ook doen. Met kromme tenen dat wel maar goed, da's meer omdat ik zo'n watje ben. Maar ik heb de indruk dat zo'n 'slaaptraining' maar beperkt/kortetijd/helemaal niet helpt. En dan vind ik het zielig dat die kindjes zo lang 'moeten' huilen.. Je traint dan niet in slapen m.i.

Ik heb hier de jongste precies twee nachten aan 1 stuk idd uren laten huilen.
5-10-15 minuten methode werkte alleen maar averechts, de "eisen"van kindlief werden steeds hoger (het begon met een lichtje aan, toen de deur open, toen naast het bed blijven zitten. Totdat ik twee uur lang met het licht aan, deur open, liedjes zingend naast het bed had gezeten. En ineens dacht ik, wie is hier nou gek bezig? ).

D'r zat niets anders op, voor ons dan. Na een aantal jaren met slaap tekort word je er als moeder ook niet leuker op, zeg maar .

Ik doe het ook niet hoor Ladybos en ik verbaas me ook weleens over de verhalen hier. Idd met name de ´aanmoedigingen´ vooral door te zetten. Ik verbaas me er over omdat ik me dan afvraag of ik er écht zo anders over denk dan het gros.

Maar goed, ik heb mijn eigen denkbeelden en theorie om het anders aan te pakken, en ieder zijn ding.
En ik maak er ook niet zo´n probleem van. Ik heb gewoon rustige avonden en soms wordt ze ´s nachts wel wakker en dan mag ze bij ons liggen. Zo heeft iedereen gewoon zijn nachtrust.

Maar is het dan niet zo dat de mensen die soms de aanmoedigingen geven, zelf wel weten waar ze het over hebben?

Ik ben ooit eens op msn door iemand van hier er echt doorheen gepraat. Om het betreffende kind toch maar te laten liggen, en er vooral niet heen te gaan.
En nee, dat had niets te maken met een kind tot krijsen aan toe laten gillen, maar gewoon een moeder van drie kinderen, die me even ondersteunde in het gevoel dat ik NU even door moest pakken.

En mijn kinderen weten nu echt wel dat het de bedoeling is dat ze in hun eigen bed slapen, maar OOK dat ze altijd mogen roepen als er sprake is van ziek/zwak/misselijk/nachtmerries.

Ja, dat geloof ik ook wel dat ze weten waar ze het over hebben. Als je die manier wilt volgen in ieder geval. Ik wil het ook niet afdoen als onzin of onnodig, alleen het is niet mijn manier. Dat is ook puur waar mijn verbazing over gaat, dat mijn manier van denken blijkbaar anders is.

En ik heb hier echt wel slaapproblemen aan de hand gehad hoor, dus ik weet wel hoe het is.

Alleen is er volgens mij niemand die zijn/haar kind urenlang aan een stuk laat huilen. Over het algemeen wordt er volgens de 5-10-15 methode 'gewerkt'. Het kind zal zich dus niet 'genegeerd' voelen.
De methode is er juist op gebaseerd dat er wel iemand is voor als er echt wat is, maar dat 'aandachttrekken' niet de gewenste aandacht oplevert.

En na twee nachten 'opgeven' en toegeven is alleen maar zielig voor het kind in kwestie.. Dan heeft het dus idd twee nachten voor jan met de korte achternaam liggen huilen.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 22:36 schreef Igraine het volgende:
Ik heb gewoon rustige avonden en soms wordt ze ´s nachts wel wakker en dan mag ze bij ons liggen. Zo heeft iedereen gewoon zijn nachtrust.

Niet vervelend bedoeld hoor, maar in het geval wat jij beschrijft ligt het ook wel anders denk ik, dan dat je echt wanhopig bent, en uitgeput omdat je kind je continu uit je slaap houdt en gewoon stelselmatig niet wil slapen..extreme gevallen laten je gewoon op een gegeven moment naar extremere "oplossingen" grijpen, of iig proberen.

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 23:01 schreef Igraine het volgende:
Ja, dat geloof ik ook wel dat ze weten waar ze het over hebben. Als je die manier wilt volgen in ieder geval.

Dat bedoel ik dus, het is geen kwestie van "die manier willen volgen".

Niemand wil zijn kind graag laten huilen neem ik aan, of het overstuur zien. Iemand anders zei hier al dat ze gestressed in de tuin een sigaret stond te roken, en zoals ik ook al aangaf, ik zit met klamme handen van ellende op de bank als ik zoiets probeer.

Niet omdat ik mijn kind "eronder wil krijgen", maar omdat bij me in bed nemen niet werkt, op schoot nemen niet werkt, alleen uuuuuuuren naast hem zitten en liedjes zingen wel, maar dat houdt toch niemand vol, avond aan avond, van 19.00 uur tot 24.00?

En vooral niet als ik zie dat meneertje dan heerlijk lacht en er dus verder niks anders aan de hand is, dan dat ie gewoon wil dat ik naast hem blijf zitten (wat ik echt wel een half uurtje wil doen, maar ik moet zelf toch ook aan mijn rust komen? Anders word ik er echt geen leukere relaxtere moeder op hoor. En dan heb ik het er dus niet over als hij ziek is ofzo he..).

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 23:02 schreef Vivi het volgende:

[..]

Niet vervelend bedoeld hoor, maar in het geval wat jij beschrijft ligt het ook wel anders denk ik, dan dat je echt wanhopig bent, en uitgeput omdat je kind je continu uit je slaap houdt en gewoon stelselmatig niet wil slapen..extreme gevallen laten je gewoon op een gegeven moment naar extremere "oplossingen" grijpen, of iig proberen.

Dat zou kunnen. Daarom keur ik het ook niet af, maar zeg ik alleen dat ik me erover verbaas. Dat kan een stukje onwetendheid van mijn kant zijn. Kan ook zijn dat ik er gemakkelijker mee omga. Ik ben nooit echt wanhopig geweest in ieder geval, dus in dat opzicht heb je waarschijnlijk gelijk.

Maar dat bedoel ik te zeggen . Ik heb het met Freek ook zo gedaan, ik heb hem nooit laten huilen (hij huilde ook zelden) en als ie huilde ging ik er heen, en dan was het ook met een kwartiertje opgelost. Op welke manier dan ook .

Nr twee idem, tot ik dus zoals hierboven beschreven (toen was het dus een peuter van twee), mezelf aan dat bed aantrof. Waar ik al twee uur zat.
En ze mogen heus ook wel in bed bij ons hoor, als er echt wat is.

Anyway, ook bij ons in bed hielp niet meer. En ik wilde het ook niet meer trouwens. Twee kinderen en vier jaar verder was ik ook erg toe aan mijn nachtrust. De 1 kwam drie keer per nacht, de ander alweer om half 6 's ochtends.

Verder ben ik best een leuke moeder hoor. Sterker nog, een stuk leuker nu ik niet meer zo moe ben .

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 23:07 schreef Vivi het volgende:

[..]

Iemand anders zei hier al dat ze gestressed in de tuin een sigaret stond te roken,

Dat was ik. En hell, het was drie uur 's nachts . En ik heb er twee uur gestaan, mèt babyfoon heur

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 23:09 schreef Leah het volgende:

Verder ben ik best een leuke moeder hoor. Sterker nog, een stuk leuker nu ik niet meer zo moe ben .

Daar twijfel ik niet aan hoor. Ik had je zelfs genomineerd voor de -die zou ik wel als mijn moeder willen-award.

mijn vroegere buren lieten hun kindje echt uuuuuuuuuuuuuuuren huilen, de moeder deed oordopjes in, pa kwam zo rond 0400 eens kijken "is het nou stil???!!!!!!!!!" ....... lag dat kind half kotsend van overstuurheid in bed, hè, naar ademhappend en tussendoor de haperende "ma...maaaa. .... kkkkkom nnnnnnnn....ou..."


ja, dat waren pittige tijden

dat wij er last van hadden boeiden ze niet, ze wilden geen verwend kind en zij hadden hun slaap hard nodig... let wel, mama werkte niet, hè....

je hebt van die mensen, ik zal het nooit snappen, je kind laten huilen, okay, maar na een half uurtje echt huilen (dus niet simmen) , en dat is echt verdomd lang, moet je toch echt wat anders proberen, vind ik, volgens mij is er dan gewoon wat aan de hand.. snap ook niet hoe je dat volhoudt, dat gehuil aanhoren, en al helemaal niet hoe je weer weg kan lopen als je even bent gaan kijken en er echt dikke tranen over de wangetjes biggelen.

mijn oudste was ook , toen hij eeeeeeeeeindelijk doorsliep , verdomd vroeg wakker, ja, hij was dan gewoon klaar met slapen... weinig aan te doen, dus dat werd met deken op de bank liggen terwijl hij met zijn driewieler aan de slag ging, of zo, door de woonkamer

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 23:13 schreef Igraine het volgende:

[..]

Daar twijfel ik niet aan hoor. Ik had je zelfs genomineerd voor de -die zou ik wel als mijn moeder willen-award.

Oh ja, da's waar ook! Leuk vond ik dat, dat die van jou kwam!

Oh, dat is echt vreselijk idd! Dat zou ik nooit over mijn hart kunnen verkrijgen, dan zou ik zelf gaan huilen wrs

Zo zat ik laatst even te lunchen ergens en daar zat een stel met een kindje in de maxicosi ook hartverscheurend te huilen, en die zegt moeder tegen die vader "Geen aandacht geven hoor, dit is ONZE lunch, en dan hebben we even geen tijd voor hem, dat moet ie maar meteen leren".

Ik heb ze even vernietigend aangekeken maar ja....zo zielig .

We hebben Kim dag 1 45 minuten laten huilen. Vond ik wel heel moeilijk. En dag 2 was het 30 minuten.
En toen was het ineens weer goed. Nu slaapt ze gelukkig weer goed. Misschien toch een fase geweest.

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 13:33 schreef _Ingrid_ het volgende:
We hebben Kim dag 1 45 minuten laten huilen. Vond ik wel heel moeilijk. En dag 2 was het 30 minuten.
En toen was het ineens weer goed. Nu slaapt ze gelukkig weer goed. Misschien toch een fase geweest.

Wat fijn Ingrid!
Het is ook vreselijk moeilijk je kind zo te laten huilen, maar als je weet dat het dramhuilen is, dan is het beter te doen, toch?

Ik wil nog even reageren op de discussie, ik moedigde idd Ingrid aan. Omdat ze duidelijk aangaf dat Kim dramde. Natuurlijk ben ik er niet voor om zo maar je kind te laten huilen omdat het niet wil slapen. Kom zeg.
Maar als een kind dramt, manipuleert (klinkt heel negatief, maar weet even geen andere term) en van je 'eist' dat je continu bij hem/haar bent als het in bed ligt, dan moeten er imo grenzen gesteld worden.
Wij hebben het meegemaakt toen Thies een maand of 5 was. Hij werd elke 45 minuten wakker 's nachts en wilde dan een slokje borstvoeding om daarna meteen weer lekker door te slapen. Na een maand of anderhalf was ik compleet gesloopt en doorgedraaid, want ík viel niet meteen weer in slaap. Soms had ik etmalen dat ik hoogstens 3 uurtjes slaap bij elkaar sprokkelde. Toen hebben we na een grondige 'studie' over slaapgedrag een slaaptraining gedaan. Ik zag er vreselijk tegenop, mijn hart brak bij voorbaat en ik heb heel wat tranen gelaten voordat ik er aan toe was door te zetten. We zijn begonnen met een dagprogramma, duidelijk ritme aanbieden. Dat wierp na een paar dagen al zijn vruchten af. En na twee weken hebben we de stap gewaagd om de nachten aan te pakken. De eerste nacht heeft hij 3 uur gehuild. En het was zielig, maar eerlijk gezegd wel te hebben. Want ik ging eraan onderdoor anders. De tweede nacht huilde hij 3x 20 minuutjes en daarna sliep hij gewoon door. Mijn hemel, de wereld veranderde compleet voor mij!

Tegenwoordig gaat het slapen over het algemeen prima. Voorbeeldig zelfs. Maar af en toe is er een periode dat het inslapen 's avonds wat minder gaat. Na een paar avonden heb ik dan door dat ik weer de hele avond op de gang in het zicht van mijn zoon zit en moeten we weer even wat strenger zijn. Dwz de 10 minutenmethode. Zodra ik dan bij hem ben is hij blij en wil gaan spelen, en als ik mijn kont keer begint hij te drammen. En ik hou mezelf dan voor dat ik geen strontverwend kind wil. Dat helpt me om me over die dikke krokodillentranen heen te zetten en op de klok te kijken wanneer ik hem weer even 'mag' knuffelen.

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 17:07 schreef Moonah het volgende:

[..]

Wat fijn Ingrid!
Het is ook vreselijk moeilijk je kind zo te laten huilen, maar als je weet dat het dramhuilen is, dan is het beter te doen, toch?

Ja, dat is zo. Als er echt wat is, dan hoor je dat wel aan de huil zeg maar.
Dit was echt drammen wat jij zegt. Gewoon geen zin om te slapen. Het is beneden bij papa en mama veel leuker.
Ik ben wel heel blij dat we het gedaan hebben en dat er snel resultaat was. Het slapen overdag gaat nu ook weer goed. En daardoor het avondeten ook.

Fijn dat Thies goed slaapt.

Afgelopen nacht is het hier ook prima gegaan! Om 1.30 werd ie even wakker, maar om 1.45 sliep ie weer als een blok! Tot wel 8.45!!!
Ben benieuwd hoe het vannacht gaat....

En even over de discussie...
Die eerste nacht was ie gewoon pissig dat ie niet uit bed gehaald werd, logisch zou ik ook zijn als ik niets anders gewend was... Steeds om de 10 minuten gaan kijken en in het begin leverde dat alleen maar nog meer kwaadheid op!
Als het er maar 1 was en ik ook aan mn rust toe zou komen zou ik het geen probleem vinden om 'm bij ons in bed te laten slapen... Maar ik heb er straks 3 onder de 5 en heb tijdens deze zwangerschap een beetje te vaak jankend op de bedrand gezeten omdat de kleinste zo lag te woelen en zooo vaak in mn buik had geschopt... Of dat zn grotere broer 'm wakker gekriebeld of geknuffeld had... Grote hobby was ook om met zn tweetjes op mijn stukkie matras te komen liggen... En de kleinste dan het liefst of over mn gezicht heen, of zo gauw ie dacht dat ik op mn rug lag op mn buik ploffen...

Bij de oudste was het op een gegeven moment een keertje 's nachts wakker worden, bij ons nemen en dat werd op een gegeven moment elke nacht.... En dat niet alleen, op een gegeven moment werd ze steeds eerder wakker en wilde niet slapen zonder dat ze mij ( pa zat vaak op zee) voelde. Sliep ze en probeerde ik zo zacht mogelijk weg te sluipen werd ze wakker.... Dat werd wel beter toen ze gewoon bij ons in bed mocht slapen en dus eigenlijk geen eigen bed meer had. Dr broertje heeft er nooit zo veel problemen mee gehad... Wel even maar niet zo extreem. Manneke wat daarna kwam weer t zelfde verhaal als met de oudste....

Als ze zo overstuur zijn dat ze ervan gan overgeven ga ik er ook niet mee door, maar als ik nu zie dat ie de tweede nacht al zo snel weer zelf verder slaapt.... Dat was bij de oudste niet zo... Die hield dat maanden aan een stuk vol...

quote:

Op vrijdag 28 december 2007 23:13 schreef milagro het volgende:
mijn vroegere buren lieten hun kindje echt uuuuuuuuuuuuuuuren huilen, de moeder deed oordopjes in, pa kwam zo rond 0400 eens kijken "is het nou stil???!!!!!!!!!" ....... lag dat kind half kotsend van overstuurheid in bed, hè, naar ademhappend en tussendoor de haperende "ma...maaaa. .... kkkkkom nnnnnnnn....ou..."


ja, dat waren pittige tijden

dat wij er last van hadden boeiden ze niet, ze wilden geen verwend kind en zij hadden hun slaap hard nodig... let wel, mama werkte niet, hè....

Och, zulke buren heb ik ook gehad. Na een aantal weken slaaptekort was ik er zo zat van dat ik midden in de nacht (in slaaptenue en op blote voeten . ) ben gaan aanbellen om haar te vertellen dat haar kind jankte. Dat ik het idee had dat ze dat niet in de gaten had, omdat ik het al wekenlang elke nacht van 12 uur 's avonds tot 4 uur 's ochtends hoorde krijsen. Ik geloof dat ik nog net niet schuimbekte .

Gek genoeg was het de nacht erna heerlijk rustig, en het kind hebben ze nog steeds, dus wellicht hebben ze er toch ineens een goede oplossing voor kunnen verzinnen .

Ik ben zo benieuwd of ik over een half jaar ook dit soort taferelen krijg .

quote:

Op zaterdag 29 december 2007 20:45 schreef k_i_m het volgende:

[..]

Och, zulke buren heb ik ook gehad. Na een aantal weken slaaptekort was ik er zo zat van dat ik midden in de nacht (in slaaptenue en op blote voeten . ) ben gaan aanbellen om haar te vertellen dat haar kind jankte. Dat ik het idee had dat ze dat niet in de gaten had, omdat ik het al wekenlang elke nacht van 12 uur 's avonds tot 4 uur 's ochtends hoorde krijsen. Ik geloof dat ik nog net niet schuimbekte .

Gek genoeg was het de nacht erna heerlijk rustig, en het kind hebben ze nog steeds, dus wellicht hebben ze er toch ineens een goede oplossing voor kunnen verzinnen .

Ik ben zo benieuwd of ik over een half jaar ook dit soort taferelen krijg .

http://www.youtube.com/watch?v=SgogmafZpkI

Ik kondigde hier aan dat wij er ook weer aan gingen beginnen. En we hebben het even geprobeerd, maar ik vond het ook zielig. Storm ging ook echt niet na een tijdje wel slapen. Dus we hebben het weer overboord gegooid en zitten gewoon weer om de beurt met hem beneden. Vroeg, héél vroeg.
Maar vanochtend was hij ineens pas om 6.15 uur wakker! Dus wie weet gaat het zomaar steeds wat beter?

Moeders, ik leef met jullie mee hoor. Sugar, soms zie ik op het speeltuinbankje dat Storm weer zo vroeg is en dan heb ik het echt met je te doen. Over een tijd is die ellende achter de rug, maar daar heb je nu natuurlijk niks aan. Nu mijn jongste al 5 is, is de tijd van het kunnen uitslapen (als ze niet naar school moeten ) aangebroken. Vanmorgen was het 10 uur voor ik mijn bedje uitrolde. Hm, dit komt misschien een beetje over als de ogen uitsteken, maar ik bedoel het als iets opbeurends, dat het ooit goedkomt! Sterkte!

Hahaha, Milagro ! Met 4 kids ook, geweldig !

Sugar, je moet doen wat goed voelt. Het gaat toch vooral om een oplossing voor nú, over een tijdje is het weer allemaal anders en als het nú beter voelt om dan maar vroeg beneden te zitten is dat de oplossing

Wij hebben het ook geprobeerd. Maar we zijn er ook wel achter dat het voor ons echt niet werkt. M. raakt zo over zijn theewater van een huilende dochter dat we er ruzie om krijgen en dat is het gewoon niet waard.
Nu dus maar zo af en toe een dochter in bed voor een halve nacht. Dan slaapt ze wel en wij dus ook. Ze gaat vanzelf wel weer een keer de hele nacht doorslapen.
Maar goed, dat is wat anders natuurlijk dan een kind dat de hele nacht huilt, ik kan me voorstellen dat je dan toch wel uiteindelijk naar drastischer maatregelen grijpt...

De wet van fok heeft zn best gedaan hier. Pfff al heel wat uurtjes wakker.
Kim was mega overstuur. Niet kalm te krijgen. Laten huilen helpt dan niet. Nu is Djeez beneden op het luchtbed aan het pitten.En Kim ligt bij mij in bed. Ze slaapt nu eindelijk sinds 5 minuten.
Ze was vandaag al erg aanhankelijk en constant wallen onder dr ogen en gapen enzo. denk een beetje ziekjes. We zullen wel zien hoe de nacht/ochtend gaat. En de komende nacht gaat t vast beter.
Nu eens kijken of ik nog kan slapen. Ben beetje over mn slaap heen.

Hier gaat het geweldig!!
Gister rond 23.15 even wakker geweest...Om 23.30 was alles weer stil!! Wederom tot 8.45!!!

Ingrid, probeer je vandaag ook nog even wat bij te slapen? Fijn dat Djeez nu goed heeft geslapen, maar jij hebt het ook nodig hoor! (Zeker om het vanavond weer aan te kunnen!) sterkte!

En Stormpje toch. Klein wildwatervalletje. voor je mama

Vamper, wat goed!!

Hoe ging het vannacht Ingrid??
Hier prima... Gisteravond was ie weer even wakker, maar meteen stil toen ik znspeentje gaf!!

(ik geloof alleen wel dat we wat reserve bumbaknuffels in moeten gaan slaan...)

Gisteravond gewoon op tijd naar bed gegaan, lekker gan slapen...
Dwars door t vuurwerk heen gepit en alleen even wakker geworden toen zn broer ( die op dezelfde kamer slaapt) naar bed ging... Tot 8.30 doorgeslapen!!

wat lekker vamp!

quote:

Op maandag 31 december 2007 07:44 schreef vamperotica het volgende:
Hoe ging het vannacht Ingrid??
Hier prima... Gisteravond was ie weer even wakker, maar meteen stil toen ik znspeentje gaf!!

(ik geloof alleen wel dat we wat reserve bumbaknuffels in moeten gaan slaan...)

Kut, volgens mijn ouders. Ze was uit logeren bij mijn ouders.
En vannacht sliepen we er allemaal. "s avonds mega onrustig, maar van 22.30 t/m 8.30 geslapen.
Dus dwars door vuurwerk heen geslapen. Ze ligt er nu een uur in en was meteen stil.

Helaas, na een paar goede weken, is het weer helemaal mis! Vanavond wilde ze absoluut niet slapen, en dus hebben we haar pas om half tine op bed gelegd, waarna ze weldra sliep. Toen we rond 12 uur zelf naar gingen, werd ze krijsend wakker. We hebben haar eruit gehaald, en toen we later klaar waren voor de zware nacht, weer op bed gelegd. Maar nee, mevrouw weigerde te slapen. Joepie, alweer de vierde nacht op rij dat ze weer niet wil slapen. Ingrid wil niet nu alweer aan de bel trekken bij de CD-arts, maar het vrouwtje zei zelf tegen mij dat we gelijk contact moesten opnemen als het weer misging. Dus denk ik dat ik maar bel. Geweldig, ik moet volgende week weer werken...

Djeez, maak je het niet alleen maar erger door haar er een tijdje uit te halen (en te laten) zodat ze helemaal klaar wakker is? Hier wordt het probleem dan alleen maar erger, en gelijk heeft ze...want dan moet ze 'ineens' weer in bed terwijl het niet duidelijk is dat dat de bedoeling was.
Hier heeft alleen de 'harde aanpak' geholpen. Zacht praten, en lief zijn, maar wel streng (alleen uit bed bij pijn of poepluier, of als ze ziek zijn voor drankjes, neusspray o.i.d., de logische dingen) en eventueel gewoon een tijd laten krijsen.

Wat ook niet meewerkt is je kind gewoon TE LAAT op bed leggen. Half tien vind ik persoonlijk echt absurd laat voor een kindje van Kims leeftijd. Hier liggen ze er om 7 uur in, en bij uitzondering half acht/acht uur. Dan zijn ze echt helemaal uitgeput. Op een gegeven moment zijn ze dan ook over hun slaap heen... en vaak zie je als ze 'te laat' naar bed gaan, ze ook veel onrustiger slapen en dus idd (zoals bij jullie) later ineens krijsend wakker worden.

Lijkt me echt heel onprettig en vervelend als je hele avond gedicteerd wordt door een krijsend dwars meiske. Wij laten ons dat niet meer gebeuren en hebben bovenstaande dingen toegepast (nu bij drie slechte slapertjes heeft het heel goed gewerkt!) en dus wil ik jullie ook graag helpen. Hopelijk vat je het dus ook als 'goede bedoeling' op en niet als wijsneuzig willen zijn... zo bedoel ik het echt niet! voor jullie allebei want je zult er wel doorheen zitten. Sterkte.

Wat Suzanna zegt, blijf je regelmaat strak volgen! Blijf de bed-tijden strak aanhouden, anders weet ze niet waar ze aan toe is en wordt het echt niks.
Succes

Ik heb vanmorgen het CB ook eens gebeld voor Mikael zijn slapen. Inslapen enzo is geen probleem maar sinds ie geen speen meer heeft ie ie zo vroeg wakker altijd. Ok Storm is vroeger maar ik vind half 6 gewoon geen tijd. Hij ligt er vaak al om 7 uur in. Ja dan is het tot half 6 bijna de klok rond. Dus moest ik hem volgens haar maar later na bed doen. Maar hoe later erin hoe vroeger wakker. Dus das gewoon geen optie _{En eerder is dan ook weer zoiets} Dus dan maar gewoon in bed laten huilen en om de 5 minuten kijken. Jeah right en dan. Dan is ie om 6 uur helemaal overstuur omdat ik gewoon wakker is en niet meer slapen wil. Dus ook geen optie. Dus ben bang dat ik er toch maar gewoon vroeg uit moet. TIS EEN FASE!!!!!