WLR Wielrennen
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Etapa 16: Liencres Playa - Bejes, 120,1 km
De laatste grote ronde van het jaar is ook alweer bijna voorbij. Twee van de drie weken gehad, Madrid komt in zicht. De tweede week van de Vuelta begon met een tijdrit in de straten van Valladolid, waar iedereen uitging van een zege van Remco Evenepoel. Hij ging hier even een tik uitdelen aan de concurrentie. Het werd een tikje. Hij moest genoegen nemen met een tweede plaats achter Ganna, was slechts een seconde of 20 sneller dan Roglic en een flink overpresterende Sepp Kuss gaf amper een minuut toe. Kuss ging aan de leiding, maar het idee was dat hij hier flink in de problemen zou komen. Niets bleek minder waar, de rode trui gaf hem vleugels en hij reed de tijdrit van zijn leven. Daardoor begon de eindwinst steeds meer te leven. De volgende dag kwam hij al helemaal niet in de problemen, er volgde een Unipuerto richting La Laguna Negra. Dat werd een rit om snel te vergeten. De vluchters streden om de dagzege en de uiterst lepe Jesus Herrada wist zich netjes de hele dag te verstoppen, tot hij op 300 meter van het eind naar de zege spurtte. Een typische zege, in een nutteloze rit. De klassementsrenners deden niets, het was een armzalig ontworpen rit met een armzalig resultaat tot gevolgd. Daags nadien reden we naar Zaragoza, waar het altijd waait, maar nu natuurlijk niet. Daardoor werd het gewoon een massasprint. Tijdens die massasprint deed Alpecin alles perfect, tot op een meter of 300 van het eind. Ze werden overvleugeld door UAE, Rui Oliveira zette Sebastian Molano perfect af en de Colombiaan sprintte naar de zege, Groves werd stuurkloppend tweede. Geflikt door Robbe Ghys, die daarna maar snel afstapte. Het tweede deel van de tweede week bestond vooral uit bergen, bergen, en bergen. Tussen die bergen in reden we zo nu en dan ook een dal, in België was er al snel sprake van een tranendal. De rit naar de Tourmalet liep uit op een deceptie voor de Belgen, Remco Evenepoel moest op de Aubisque al lossen en hij zou liefst 27 minuten verliezen. De benen waren ineens leeg, het was klaar. Weer een concurrent minder voor Sepp Kuss, die steeds meer naar de renners in zijn eigen ploeg moet kijken. Op de flanken van de Tourmalet koos Vingegaard resoluut voor de aanval, om de verjaardag van zijn dochter te vieren zette hij alles op alles om de rit te winnen en om tijd terug te pakken in het klassement. De rit winnen, dat lukte. Tijd terugpakken, dat viel eigenlijk wel tegen. Op een gegeven moment had hij een voorsprong van een minuut op een groepje met daarin Roglic en Kuss, maar de twee andere renners van Jumbo gingen in de slotkilometer achter Vingegaard aan en ze kwamen nog redelijk dicht ook. Kuss werd tweede op een halve minuut, Roglic derde op 33 seconden. Ayuso was de eerste niet-Jumbo, op vijf seconden van Roglic. Een demonstratie van Jumbo, ongeziene taferelen. 1-2-3 op de Tourmalet, incroyable.
De dominantie van Jumbo zorgde voor een teleurstellende 14e rit, tenminste, wat de strijd om het algemeen klassement aangaat. Het was een bijzonder zware rit, met onderweg de Hourcère en de Port de Larrau, maar de renners maakten niet echt gebruik van die beklimmingen. Voor de sier zette Ayuso zijn mannen op kop en op de Port de Larrau plaatste hij twee schijndemarrages, maar niemand durfde het aan om Jumbo uit te dagen. De strijd tussen de klassementsrenners draaide op niets uit, maar we konden in ieder geval wel nog ergens anders naar kijken. Onderweg naar de Tourmalet verloor Evenepoel 27 minuten, de eindzege zit er dit jaar niet in. Maar een paar ritzeges, dat kon nog wel. Hij herpakte zich snel en besloot dan maar voor dagsucces te gaan. Na talloze aanvalspogingen kwam hij in de vlucht van de dag terecht, waarna hij na de afdaling van de Hourcère alleen nog maar Bardet in zijn wiel had. Hij tolereerde Bardet tot op vier kilometer van het eind, maar soleerde daarna na de zege. De periode van nationale rouw in België kon afgeblazen worden, Evenepoel pakte zijn revanche. En, zoals analisten als Sven Nys daarna aankondigden, ritzeges zijn veel belangrijker dan eindzeges. Een dikke pluim voor de morele winnaar van deze Vuelta. Een morele winnaar die nog niet verzadigd was, want voor de rustdag ging hij nog maar een paar keer in de aanval. Er volgde een in Navarra, we reden van Pamplona naar Lekunberri. Vergelijkbaar met een rit in de Vuelta van 2020, alleen dan een stuk makkelijker. Na twee zware bergritten in de Pyreneeën moest het nu wat vriendelijker blijven, het mag allemaal niet te moeilijk worden. Een snelle terugkeer naar Lekunberri, omdat er in 2020 geen fans langs de kant van de weg mochten staan. Corona, enzo. Het is de reden dat we veel dezelfde locaties bezoeken, overal waar we zijn geweest en waar geen fans welkom waren komen we nu nog eens, maar dan met fans. Die fans zagen een eerste uur met een spervuur aan demarrages, wij zagen niets. Het duurde en het duurde maar voor de eerste beelden verschenen. De eerste renner die we in beeld zagen rijden was uiteraard Evenepoel, hij reed op de Puerto de Lizarraga op kop en hij was niet direct van plan om van kop af te gaan. Zijn aanvalspoging werd bijna nog om zeep geholpen door Marco Soler. Door het razendsnelle aanvangsuur, met demarrage na demarrage na demarrage, hing het hele peloton massaal aan de beademing. Daardoor werd een niet al te lastige klim als de Puerto de Lizarraga ineens toch interessant. Soler ging in de aanval en Vingegaard sprong meteen op het wiel. De altijd nerveuze Vingegaard, die ook al een paar keer op het wiel van Evenepoel gesprongen was. Ondanks zijn riante achterstand in het klassement vertrouwden de control freaks van Jumbo het nog steeds niet, tamelijk onnodig.
Vingegaard sloot met Soler aan bij de kopgroep en dat had een mooie situatie voor Jumbo kunnen zijn. De enige overgebleven concurrent, Juan Ayuso, stond daardoor mooi buitenspel. Maar nee, ze vonden het bij Jumbo toch geen goed plan. Ze begonnen op kop te rijden van de achtervolgende groep en de groep Soler werd weer tot de orde geroepen. Waarna Evenepoel nog maar eens ten strijde trok, na meer dan 50 kilometer koers bleek dat de juiste poging. Er ontstond een groepje rond hem met daarin enkele interessante namen. Een Kämna, een Buitrago, een Rubio, een Jimmy Janssens. Met die jongens reden we dwars door Navarra naar de finale toe, een finale met daarin twee keer hetzelfde klimmetje. Bij de eerste van twee beklimmingen van Zuarrarrate maakte Evenepoel weinig aanstalten om bij de rest weg te rijden, een teken aan de wand. In aanloop naar de tweede beklimming waagde Janssens een poging om er vanonder te muizen, maar op de klim werd hij snel bijgebeend door een inmiddels legendarisch duo, Rui Costa en Santiago Buitrago. Zo link als een looien deur is Rui Costa, aldus Karsten Kroon. Niets aan gelogen. De twee reden snel een mooie voorsprong bijeen van een halve minuut op de groep Evenepoel, maar toen begon het toch wat te wringen. Buitrago deed al het werk op kop, met Costa in z'n wiel. Costa uiteraard in het wiel, die neemt nooit over en profiteert altijd van een ander. Dat werkte Buitrago na een tijd toch op z'n zenuwen. Hij probeerde er daarom maar een keer van weg te rijden, maar nadat dat niet lukte wist hij het ook even niet meer. Hij bleef dan maar op kop rijden, alleen niet op volle kracht. Terwijl in de achtervolgende groep Evenepoel ook niet echt meekon met nieuwe versnellingen zagen we daar Kämna wegfietsen. Een achterstand van een halve minuut, iets minder dan twee kilometer voor de top, dat zou een moeilijk verhaal worden. Maar nee, een minuut of twee later reed hij ineens samen met Buitrago en Costa. De twee waren zoveel langzamer gaan fietsen dat Kämna de oversteek probleemloos kon maken. Een probleem voor de twee, maar Costa maakte zich nog steeds niet druk. In de afdaling probeerden ze van elkaar weg te rijden, op het moment dat Kämna op kop reed en Buitrago daarachter zat ontstond er ook daadwerkelijk een gat. Costa bleef even in het wiel van Buitrago hangen, met het idee dat de Colombiaan het werk wel voor hem zou opknappen. Dat wilde de Colombiaan ook wel doen, het lukte alleen niet helemaal. Het signaal voor Costa om dan toch maar zelf het gat te dichten op Kämna, er zat niets anders op. De fantastische regie schakelde net op dat moment weg naar iets dat niet relevant was en daarna schakelden ze ineens naar een beeld van een man van Bora die naast zijn fiets stond. Het was Kämna, die uit een bocht was gevlogen. Knap gemist. Hij sprong snel weer op de fiets, waarna we schakelden naar Buitrago en Costa. Door het letterlijke wegvallen van Kämna had Costa ineens geen incentive meer om op kop te rijden, dus maande hij middels drukke handgebaren Buitrago aan om snel over te nemen. Je moet maar durven, de hele tijd in iemands wiel zitten en zodra de rollen eventjes zijn omgedraaid meteen misbaar maken. Een bloedhond van jewelste, je zou hem als concurrent wel willen wurgen. Tegelijkertijd speelde hij het weer briljant, vooral met de kennis van nu.
Stilstaand werkten Buitrago en Costa het laatste deel van de afdaling af, waardoor je eigenlijk al wist wat er ging gebeuren: Kämna zou ondanks zijn valpartij toch weer de aansluiting maken. En ja hoor, in aanloop naar de slotkilometer sloot hij aan. Costa wist dat, die keek continu achterom en zat klaar om te reageren als Kämna het in zijn hoofd haalde om erop en erover te gaan. Nee, dat liet de Portugees niet gebeuren. Het werkte, de Duitser ondernam niets. De achtervolgende groep met daarin Evenepoel reed inmiddels op een seconde of 20, maar ze gingen vooraan zo traag dat die groep ook zomaar ineens weer vooraan kon verschijnen. Dat leek Costa ook wel in de gaten te hebben, dus gooide hij er in aanloop naar de laatste bocht op 500 meter van het eind toch maar een versnelling in. Zodra hij uit de bocht kwam stuurde hij meteen uit en Kämna trapte in de val, hij nam over van Costa. Kämna mocht op kop aan het laatste stuk beginnen, terwijl we vanuit de achtergrond Evenepoel zagen opstomen. Costa keek nog eens achterom, maar zag dat het goed was. Perfect gepokerd, al dan niet met wat geluk dankzij die valpartij van Kämna. Buitrago ging van achteruit aan, maar die jongen is op het vlakke geen indrukwekkende sprinter. Kämna begon ongeveer tegelijkertijd aan de sprint, dat zag er al iets beter uit. Maar het was niet genoeg. De geslepen Portugees kwam uit zijn wiel en pakte de dagzege. Een ritoverwinning voor Rui Costa, eentje behaald op een enorm typische manier. Rui Costa en Jesus Herrada die ritten hebben gewonnen door linker te zijn dan de linkste linkadoor, het is toch een gave. Een gave waar je als kijker en concurrent een rolberoerte van krijgt, maar het wielrennen heeft nu eenmaal altijd een paar schurken. Rui Costa is zo'n typische schurk uit een strip, de man is onverbetelijk. Je weet wat hij gaat doen en je trapt er alsnog in.
Wat dat betreft is Rui Costa ook wel weer een terechte winnaar, deze Vuelta voelt onderhand ook aan als een stripboek. Een avontuur van Guust Flater, zo kunnen we het wel omschrijven. Nog zes ritten te gaan, zes ritten waarin ook weer een hoop onzin kan gebeuren. Sepp Kuss ligt nog steeds op pole position om deze Vuelta te winnen, ik heb het idee dat hij vooral rekening met houden met een muitende Vingegaard, terwijl Roglic het hem wel gunt. Ayuso zal ook wel iets willen ondernemen, maar van de rest gaat het niet meer komen. Er komt nog een zware week aan, maar ondertussen lijkt het onvermijdelijk dat de altijd onregelmatige knecht Kuss ineens een regelmatige kopman is geworden. Hij moet nog zes ritten doorstaan, de eerste is een clowneske rit in Cantabrië. Een bizar korte rit die langs de kust voert, waarna er aan het eind een typisch Spaans muurtje volgt. Daags nadien volgt de Angliru, dat gaat een enorm belangrijke rit worden voor Kuss. Als hij daar de schade weet te beperken zou het al bijna binnen kunnen zijn. Al moet hij dan ook nog de tweede dag in Asturië overleven, een dubbele beklimming van Cruz de Linares gaat waarschijnlijk meer schade veroorzaken dan die dubbele klim voor de rustdag. Na een snipperdag op vrijdag volgt er dan nog een buitengewoon verraderlijke rit op zaterdag. De hele dag op en af, allemaal korte klimmetjes, op papier net wat minder het terrein van Kuss. Op de voorlaatste dag kan de Vuelta nog op z'n kop worden gezet, maar het lijkt hoe dan ook onwaarschijnlijk dat deze Vuelta gewonnen gaat worden door een renner die niet voor Jumbo-Visma rijdt. Totale dominantie. Tenzij Ayuso heel goed heeft gepiekt, dat zou voor het kijkgenot wel wenselijk zijn. Na de niet te onderschatten rit op zaterdag trekken we vervolgens naar Madrid, en dan zit deze gekke ronde er helemaal op. Zes ritten te gaan, te beginnen een mehtappe in Cantabrië. We noteren weer een Unipuerto, we noteren een juniorenafstand, we noteren een totaal gebrek aan respect voor de edele wielersport.
Na de rustdag in Santander gaan de renners van start op het strand van Liencres. Nouja, op de parkeerplaats van het strand van Liencres. Liencres is een vrij onbeduidend dorpje in Cantabrië, op een kilometer of 10 van Santader. Er wonen hier ongeveer 3500 mensen, een getal dat stijgt. Dat heeft twee redenen, de nabijheid van Santader en de toeristische aantrekkingskracht van de stranden en de kust. We hadden van start kunnen gaan in het dorp Liencres zelf, waar voormalig prof José María Ahedo (vier jaar in dienst van ONCE) vandaan komt, maar om de toeristische aantrekkingskracht nog wat verder te laten toenemen gaan we een stukje tegen noorden van het dorp van start aan de kust. Tussen Playa de Valdearnas en Playa de Canallave bevinden de renners zich in het Parque Natural de las Dunas de Liencres. Ik zou heel veel over dit natuurpark kunnen vertellen, maar ik kan ook gewoon de tekst van de lokale toeristische site door de translate gooien: Gelegen aan de monding van de rivier de Pas ( Ría de Mogro ) binnen de gemeente Piélagos , in het centrale deel van de Cantabrische kust, werd het in 1986 uitgeroepen tot natuurpark. Het natuurpark Liencres Dunes beslaat 195 hectare en bestaat uit baaien en twee stranden van grote schoonheid, Valdearenas en Canallave, een grote uitgestrektheid van maritiem dennenbos, en het duinsysteem. Achter het strand liggen de duinen, die vanwege hun geomorfologische belang als een van de belangrijkste in Noord-Spanje worden beschouwd en bijzondere ecologische en landschappelijke kenmerken vertonen. Ontstaan door de werking van de wind, die het zand van de kuststromingen en dat van de Pas-rivier samenbrengt , kunnen we twee verschillende duinzones onderscheiden: een van de mobiele duinen, gelegen naast het strand, die landinwaarts is opgeschoven als gevolg van de werking van de wind en die in 1949 tot stand kwamen door het planten van een bosmassa van zeedennen die een nieuw landschap bevorderden en erin slaagden de uitbreiding ervan te stoppen; Het andere type duinen heeft zich kunnen vestigen dankzij de hulp van enkele plantensoorten zoals zandriet of zeedistel. Een groot aantal trekkende watervogels, vooral zichtbaar in de winter, maken in deze ruimte hun thuis. In Valdearenas zorgt de dichte bosmassa eromheen ervoor dat een bruisend vogelleven door de prachtige plek trekt en profiteert van het eb. U kunt langs de kust wandelen vanaf de punt en baai van Somocuevas, op 500 meter van de stad Liencres, en doorgaan naar de monding van de Mogro, waar de rivier de Pas in uitmondt. Een van de meest emblematische uitkijkpunten om te genieten van een globaal uitzicht en de oppervlakte van het hele gebied is La Picota, gelegen op bijna 300 meter hoogte. Nou, klinkt fantastisch toch? Dit natuurpark bevindt zich aan de Costa Quebrada, een kuststreek van groot geologisch belang. Allerlei bijzondere natuurverschijnselen zijn hier te vinden, rotsachtige eilandjes voor de kust, kliffen, wat flysch en dus ook gewoon een natuurpark vol duinen. Het grootste en meest populaire strand bij de start is Playa de Valdearenas, dit lange strand is niet alleen geschikt om op te liggen, er komen ook al tijd veel surfers af op deze locatie. Goede golven blijkbaar. Een stukje ten oosten van het strand vinden we Urros de Liencres, een zeer fraai stukje klifkust met in het water enkele rotsen die door weer en wind een opvallende vorm hebben gekregen.
Ieder jaar rijden we tijdens de Vuelta wel een rondje door Cantabrië, en meestal werken we dan een route af die vooral langs de kust loopt. Dit tot razernij van de Cantabrische fans, die van mening zijn dat er in het binnenland genoeg mooie wegen en voroal beklimmingen te vinden zijn. Dit jaar volgt er toch weer een lange tocht naar de kust, het argument daarvoor is dat er in de twee ritten hierna flink geklommen moet worden in Asturië. Daarom volgt er nu een korte en makkelijke rit langs de Cantabrische kust, met een kort klimmetje aan het eind. Het kan niet iedere dag zo zwaar zijn, aldus Escartin. Het gevolg is dat we voor de zoveelste keer langs de kust gaan fietsen, we komen tijdens deze bizar korte rit vooral heel veel bekende plaatsen tegen. Bekend, omdat we hier zowat ieder jaar passeren. Dat begint al in Oruña, het plaatsje waar we na acht kilometer koers gaan passeren. Daar reden we vorig jaar al eens doorheen op weg van Camargo naar Cistierna. Een heel deel van de route van die rit komt nu weer terug, ik heb al enige tijd mijn buik vol van dit deel van de kust. In ieder geval, tijdens de neutralisatie verlaten we het strand van Liencres en rijden we door het dennenbos naar het dorp toe dat een stukje landinwaarts ligt. Zodra de renners een brede doorgaande weg bereiken gaat de rit buiten Liencres officieel van start en dan fietsen ze in de eerste drie kilometer van deze etappe vooral rechtdoor over een brede weg in licht dalende lijn. De weg komt uit in Boo de Piélagos, waar de renners de eerste bochten van de dat tegenkomen, het loopt hier ook een beetje vals plat omhoog. Het terrein vandaag is bepaald niet lastig, maar de glooiende wegen langs de Cantabrische kust gaan er hopelijk in ieder geval voor zorgen dat er een sterke kopgroep weg kan rijden. Een paar bochten en wat drempels later gaat het buiten Boo de Piélagos zelfs even een halve kilometer aan 7% omhoog, een fijne strook voor mannen met plannen. Hierna dalen de renners een kilometer af over een brede weg die wel behoorlijk bochtig is, we komen zelfs een haarspeldbocht tegen. Voorbij die haarspeldbocht fietsen we langs een restaurant dat me bekend voorkomt, ja hoor, in de Vuelta van 2021 reden we ook al over deze weg, maar dan in tegengestelde richting. Toen reden we van Laredo naar Santa Cruz de Bezana, op een kilometer of acht van de finish reden we toen door de startplaats van vandaag, Liencres. We komen in Cantabrië altijd weer in dezelfde plaatsen uit, het enige verschil is vaak de kant die we opgaan. Toen ging het hier omhoog, nu omlaag, waarna we beneden rechtsaf slaan om via Arce en Oruña de Piélagos naar Torrelavega te fietsen. In Santa Cruz de Bezana won toen overigens Fabio Jakobsen de sprint, het was zijn Vuelta van de wederopstanding. Maar afijn, we gaan een kilometer of 13 over dezelfde weg rijden tot in Torrelavega. De weg is een kilometer of twee zo goed als vlak, terwijl we alleen een rotonde tegenkomen, maar daarna gaat het voorbij Oruña een kilometer of drie aan 3% omhoog, voorlopig de laatste kans voor de vluchters om het verschil te maken. De brede weg loopt na dit hupje een kilometer rechtdoor omlaag, waarna het een kilometer of acht zo goed als vlak zal zijn tot in Torrelavega. Qua obstakels komen we alleen een stuk of vijf rotondes tegen, verder is de tocht richting het voor het wielrennen vrij significante Torrelavega simpel. Na ongeveer 20 kilometer komen we uit in deze stad, waar Oscar Freire uit afkomstig is. Over enkele jaren mogen we het misschien ook gaan hebben over Marcos, zijn fietsende zoon. Als eerstejaars junior al wat mooie resultaten geboekt, we houden hem in de gaten. Torrelavega is ook de stad van de viesdikke Manolo Saiz, de man achter ONCE en Liberty Seguros. De man die ten onder ging dankzij Operacion Puerto, hij is daar nog steeds enigszins verbitterd over. Hij probeert ook nog steeds terug te keren in de wielersport, maar merkwaardig genoeg staan de mensen er niet echt om te springen om samen te werken met Saiz. Een samenwerking met Juan José Cobo zal vast ook niet tot de mogelijkheden behoren, de geschrapte winnaar van de Vuelta van 2011 komt ook al uit deze wielerstad. Torrelavega is een behoorlijk grote stad, uit een voorstadje van deze plaats is ook nog de wielerfamilie Trueba afkomstig. Allemaal kleine mannetjes, die in een ver verleden hoge ogen gooiden in de Vuelta.
In 2018 won Rohan Dennis in deze stad een tijdrit in de Vuelta, die tijdrit eindigde bij het lokale sportpark, vernoemd naar Oscar Freire. Een sportpark aan de andere kant van de stad is dan weer vernoemd naar Vicente Trueba, een van de vier fietsende broers. In het centrum van de Cantabrische wielerhoofdstad Torrelavega slaan de renners rechtsaf, daarna rijden ze drie kilometer over dezelfde brede en vlakke weg tot in Puente San Miguel. Onderweg komen ze een aantal rotondes, waarna er in Puente San Miguel een bocht naar rechts volgt. Na een passage over het spoor fietsen ze langs een lachen kerkje, om daarna een kleine vier kilometer dezelfde weg te volgen tot in Santillana del Mar. Ook zo'n plaatsje waar we haast jaarlijks passeren, vandaag komen we er zelfs twee keer voorbij. Richting Santillana del Mar loopt de weg anderhalve kilometer aan 5% omhoog, daarna is het even een paar meter vlak en volgt er nog een tweede knikje omhoog. Onderweg komen we weer wat rotondes tegen, als de renners eenmaal in Santillana del Mar zijn slaan ze bij een van die rotondes rechtsaf en dan komen ze terecht op het parcours van de finale van de 10e etappe van de Vuelta van 2020. We reden toen naar het Suances van voormalig prof José Iván Gutiérrez, die na zijn carrière vooral in het nieuws kwam omdat hij het leven nogal ingewikkeld vond. Gelukkig schijnt het tegenwoordig wel beter met hem te gaan. In Suances won Primoz Roglic de rit, de aankomst volgde op een behoorlijk hellende strook. Die strook komt tijdens deze rit niet voorbij, maar verder is de weg richting Suances ongeveer hetzelfde. Buiten Santillana del Mar gaat het voorbij de rotonde waar we rechtsaf slaan anderhalve kilometer licht naar beneden over een brede weg. Daarna is het vier kilometer zo goed als vlak, waarna de renners even later uitkomen in Viveda. Hier slaan ze bij een rotonde linksaf, waarna het rechtdoor richting Suances gaat. Na verloop van tijd fietsen de renners door Hinojedo, het plaatsje waar José Ivan Gutierrez geboren werd, net buiten Suances. Hier loopt de weg wat vals plat omhoog, een kilometer of vier aan een procent of twee klimmen, heftig. Zodra de renners Suances bereiken slaan ze linksaf, ze fietsen niet door het centrum van dit fraaie plaatsje aan de kust, maar verlaten de stad snel weer via een minder tot de verbeelding sprekende woonwijk. Buiten Suances gaat het een aantal kilometer behoorlijk rechtdoor over een brede weg tot in het dorpje Tagle, waar de renners bij een rotonde linksaf gaan slaan. Tot hier volgden ze de route van de Vuelta van 2020, in Tagle volgde er daarna een rondje langs de kust om op een hellende strook aan te komen in Suances, nu gaan we in Tagle de andere kant op en fietsen we terug naar Santillana del Mar. De weg richting Santillana is nog een klein beetje lastig ook, voorbij een tweede rotonde loopt de weg richting het dorpje Yuso twee kilometer aan 5% omhoog. Ah, Yuso. De ruige Cantabrische kust, jaja. Na dit korte klimmetje komen de renners buiten Yuso uit bij een rotonde, hier gaat het schuin naar links en dan dalen ze vervolgens drie kilometer af over een brede weg die ze een mooi zicht biedt op het Cantabrische binnenland. Deze afdaling stelt geen reet voor, beneden komen we uit bij een rotonde, daar gaat het naar rechts en dan rijden we Santillana del Mar binnen, een plaats waar in de Vuelta van 2018 de tijdrit van start ging die zou eindigen in Torrelavega. Na 46 kilometer rijden we net als in 2020 en 2021 door dit dorpje van de drie leugens. Er is niets heiligs aan (santa), gezien het glooiende karakter van de omgeving is het ook niet echt vlak (llana) en de zee ligt een eindje verderop, dus van een mar is weinig sprake. Wel weer een dorp waar een aantal wielrenners vandaan komen, ik zal jullie de namen besparen. Wel moet ik nog even de grot van Altamira noemen, die ligt in de buurt van de lokale dierentuin. Een grot met rotstekeningen die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan, de tekeningen zijn waarschijnlijk een jaar of 15.000 oud en beelden bizons, herten, paarden en everzwijnen af.
De renners rijden dwars door Santillana del Mar, buiten het dorp gaat het vervolgens over een brede weg een kilometer of zes redelijk rechtdoor. Glooiend terrein, maar het glooit vooral omlaag. Wellicht wat overbodig om deze weg uitgebreid te beschrijven, op een rotonde en wat vluchtheuvels na komen de renners bijzonder weinig tegen. Aan het eind van deze weg slaan ze linksaf, ze rijden daarna over een eveneens brede weg een kilometertje net wat meer dan vals plat omhoog, waarna er een afdalinkje van een tweetal kilometer volgt richting Novales. We wijken wat meer af van de kust en zien het mooie Cantabrische binnenland verschijnen, waar de overheersende kleur donkergroen is. Het afdalinkje richting Novales is voorzien van enkele bochten, maar heel ingewikkeld is het niet. De doortocht in Novales is wellicht nog wel lastiger zelfs, de weg wordt in het dorp een stuk smaller en we komen de nodige drempels en bochten tegen. Wel een mooi dorpje, dat Novales. Een paar te sjieke huisjes, eigenlijk. Weer zo'n dorpje waar heel wat mensen een huis hebben laten bouwen nadat ze eerst Zuid-Amerika hebben leeggeroofd, dat is toch wel de Cantabrische specialiteit bij uitstek. Buiten Novales rijden we langs de Cueva de las Aguas de Novales, er zijn nogal wat gave grotten te vinden in deze omgeving. Het parcours is dan weer minder gaaf, we fietsen over een brede weg verder naar Cóbreces en deze weg is de komende drie kilometer slechts licht glooiend. Of nouja, misschien zijn jullie erg onder de indruk van een kilometer klimmen aan 4%, dat kan. Na dit hupje gaat het vooral bergafwaarts, zonder dat we echt lastige bochten tegenkomen. Na een bochtige doortocht in het dorpje Cóbreces slaan de renners linksaf en bereiken ze de hoofdweg langs de kust weer. Een enorm brede weg, die ons via Comillas naar San Vicente de la Barquera gaat brengen. Over de komende 18 kilometer ga ik relatief kort proberen te zijn, buiten Cóbreces gaat het over de brede weg een tijdje vals plat omlaag, waarna er een knikje omhoog volgt van een kilometer aan 5%. Na dit klimmetje is het eigenlijk gewoon 10 kilometer vlak, laten we het ondanks lichte glooiingen her en der toch maar op die manier omschrijven. We rijden continu over dezelfde brede weg, passeren af en toe een dorpje maar rijden vooral door de bossen. Na 64,5 kilometer komen de renners uit in Comillas, een plaatsje waar in de Vuelta van 2015 nog een rit van start ging en een plaats waar we in de Vuelta's van 2016, 2017 en 2020 doorheen zijn gefietst. In Comillas staat meerdere bouwwerken die zijn ontworpen door bekende Catalaanse architecten, dit plaatsje werd ooit bezocht door koning Alfons XII en in zijn kielzog kwamen er rijke industriëlen en aristocraten naar de plaats die hier hun huizen lieten bouwen. Toen ze hier eenmaal toch waren lieten ze hier ook een universiteit bouwen, meerdere paleizen en zelfs het kerkhof werd opgepimpt. Met hun poenerigheid wisten ze bekende architecten naar dit plaatsje te lokken, zelfs Gaudí kwam langs en hij ontwierp El Capricho, een zoals het Gaudí betaamd opvallend bouwwerk. Het blijft verder een vrij nietszeggende kustplaats, waar de renners worden onthaald door enkele rotondes en vluchtheuvels.
In Comillas hebben we pas 64,5 kilometer afgewerkt, toch zijn we al over de helft van de rit. Van Comillas is het een kilometer of 10 fietsen over dezelfde weg tot in San Vicente de la Barquera, in deze kilometers komen de renners bijzonder weinig tegen. De weg is continu breed, dat we zo nu en dan een bocht tegenkomen maakt dus weinig uit. We passeren vooral wat mooie natuur, zo rijden we een tijd langs een riviertje dat uitmondt in zee. Dat zorgt voor mooie plaatjes, terwijl er van mooie koers geen sprake gaat zijn. We komen eigenlijk maar één klimmetje tegen in dit stuk, het gaat een keer twee kilometer aan 2,5% omhoog en dat is alles. Mooie bossen, mooie weg, geen mooie percentages. De renners rijden ook nog door wat kleine Cantabrische gehuchten, maar de volgende plaats van belang is San Vicente de la Barquera. Na 75 kilometer koers rijden ze na een korte afdaling over een snelweg via de Puente de La Maza deze stad binnen waar in de Vuelta van 2019 nog een rit van start ging. Toen reden we naar Oviedo, waar een capabele Sam Bennett een lastig sprintje heuvelop wist te winnen. Amper voor te stellen tegenwoordig. San Vicente de la Barquera ligt in het Parque Natural de Oyambre, waar we de afgelopen kilometers al doorheen aan het fietsen waren. De stad zelf ligt aan een estuarium, de rivier Gandarilla mondt hier uit in de zee. In het historische centrum van San Vicente vinden we het Castillo del Rey, een monument dat sinds 1990 na een grondige restauratie dient als museum. Daarnaast ligt hier op een heuvel boven de stad een mooie kerk, de Iglesia de Santa María de los Ángeles. Ook de brug over het estuarium valt op, net als in 2016 en 2017 rijden de renners weer eens over deze brug. Voor en na de brug trotseren ze een rotonde, daarna rijden de renners dwars door het centrum van dit fraaie plaats, om via een tweede brug San Vicente weer te verlaten. De brede weg buiten het plaatsje loopt twee kilometer omhoog aan 4%, veel verder dan dit soort inwisselbare hupjes komen we vandaag niet. Na dit korte klimmetje loopt de brede weg een kilometer of vijf vals plat omlaag. Als we naar rechts kijken zien we in de verte de zee liggen, aan de linkerkant van de weg is dan weer het fraaie heuvellandschap van Cantabrië te zien. De weg is breed, relatief recht en voorzien van goed asfalt, waardoor de tocht richting het dorpje Pesués een simpele is. Van een echte afdaling kunnen we bezwaarlijk spreken, de weg vals plat omlaag biedt de renners vooral de kans om op het gemakje een beetje rond te kijken en te genieten van de omgeving. Vlak voor we Pesués bereiken rijden ze via een brug over de rivier de Nansa, er mondden hier nogal wat riviertjes uit in de zee. In Pesués slaan de renners rechtsaf, waarna ze op een weg terecht gaan komen die ze via een stukje natuurporno richting het dorpje Pechón gaat brengen. We volgen de Nansa richting de zee en fietsen langs het estuarium dat naar de naam Ría de Tina Menor af. De weg langs het estuarium is onstuimig, richting de Mirador de Tina Menor gaat het zelfs een kilometer aan 6% omhoog, allememaggies! De renners volgen een bochtige weg die langs wat rotswanden en wat bomen boven het estuarium slingert, voorbij dit eerste klimmetje en de prachtige Mirador gaat het nog twee keer kort omhoog, zelfs een keer 400 meter aan bijna 10%, waarna we na 88 kilometer koers door het dorpje Pechón fietsen.
We rijden een beetje door een verborgen stukje Cantabrië. De kuststrook hier kent meerdere mooie plaatsen, die relatief onontdekt lijken. Daar zal na deze rit ongetwijfeld verandering in gaan komen. De aanloop naar de slotklim gaat dusdanig gaapverwekkend zijn dat de helikopter genoeg tijd krijgt om tacatacatacatacatac alle hoogtepunten in en rond Pechón in kaart te brengen. Die hoogtepunten liggen overigens nog niet achter ons, we rijden voorbij Pechón twee kilometer over een zo goed als vlakke weg door de bossen, de weg slingert continu een beetje, maar na een scherpe bocht naar links zien we ineens opnieuw water liggen. We hebben de Ría de Tina Menor achter ons gelaten, nu komen we juist uit bij de Ría de Tina Mayor. Van menor naar mayor, allebei de estuaria zijn best mooi. Hier mondt de Deva uit in zee en ook dat is geen onprettig beeld. Al zullen de renners net wat minder tijd hebben om op de pracht van dit estuarium te letten, want na de scherpe bocht naar links volgen er kort achter elkaar een drietal snelle bochtjes, in dalende lijn. Het wordt zowaar even technisch, op weg naar Unquera. Even verderop komen we nog wat lastige bochtencombinaties tegen, waarna we een tijdje wat meer rechtdoor langs het water mogen rijden. Al bij al even een technisch stukje, al blijft de weg wel vrij breed. Beneden komen de renners uit bij een dubbele rotonde, bij de eerste gaan ze rechtdoor en bij de tweede naar rechts, waarna ze Unquera bereiken. In dit plaatsje volgt na 93,3 kilometer de tussensprint van de dag, op minder dan 30 kilometer van het eind. In Unquera komen de renners nog een rotonde tegen en een bocht naar links, maar daarna mag er op een brede en rechte weg gesprint gaan worden in het centrumpje van deze plaats waar de Vuelta in 2021 nog is gepasseerd. Het is eindeloos fascinerend hoe we de afgelopen jaren in praktisch iedere plaats aan de kust in Cantabrië een keer van start zijn gegaan, bijna ieder dorp is inmiddels wel aan de beurt geweest. Het is in ieder geval niet iedere keer dezelfde plaats, dat scheelt, maar alsnog is het wel een beetje een gebrek aan voorstellingsvermogen. Maar goed, in 2021 reden de renners tijdens de 17e rit van Unquera naar Lagos de Covadonga en dat werd een fantastische rit. Twee keer La Collada Llomena onderweg, een nieuwe klim waar Egan Bernal zijn duivels besloot te ontbinden. Roglic ging met hem mee en ze reden daarna de rest van de rit met z'n tweeën op kop. Op Lagos de Covadonga gooide Roglic Bernal overboord en zo soleerde hij naar een van zijn mooiste zeges ooit. Z'n mooiste, denk ik eigenlijk. Een keer geen sprintje bergop, maar vroeg in de aanval en dat solo afronden. Dat begon allemaal hier, in Unquera, waar ze een snack produceren in de vorm van een stropdas. Corbatas de Unquera, jawel. Veel meer valt er over dit plaatsje niet te vertellen, dus gooien we Tina Mayor maar in de strijd.
Voorbij de tussensprint in Unquera volgen we 10 kilometer de weg die we ook in 2021 volgden, we gaan naar Panes fietsen en de weg naar dit dorpje toe is breed, de omgeving is mooi en de moeilijkheidsgraad is laag. Buiten Unquera loopt het een paar kilometer vals plat omhoog, maar dat is met het blote oog amper waar te nemen. We zijn nu al bijna 100 kilometer bezig, maar nog steeds is het de natuur die de rit moet rennen. Het is weer lekker groen hier, de bergen van Picos de Europa lachen ons toe, maar de brede weg blijft zo goed als vlak. We volgen de loop van de rivier de Deva, vandaar wil het hoogteverschil nog niet echt toenemen. Via een paar brede bochten en tussen een paar uitgehakte rotsen door rijden we via een passage in een paar gehuchtjes uiteindelijk Panes binnen, in 10 kilometer tijd is er eigenlijk helemaal niets gebeurd. In Panes sloegen we in 2021 rechtsaf, nu slaan we in het centrumpje juist linksaf en dan komen we weer terecht op een weg die we nog kennen van de Vuelta van vorig jaar. In het begin van de rit reden we al een aantal kilometer over het parcours van de zevende rit van die editie, aan het eind pakken we weer een stuk van die route mee, precies tot aan de voet van de slotklim. Tot in La Hermida gaan we 12 kilometer over een waanzinnig schitterende weg rijden. Buiten Panes zien we een bord langs de kant van de weg staan: Desfiladora de La Hermida. We gaan door een kloof fietsen, de kloof die is uitgesleten door de rivier Deva. Voor de koers zelf is het een vrij zinloze tocht, in 12 kilometer komen we amper 100 meter hoger uit. Door een paar korte stukjes op en af komen we aan een stuk of 150 hoogtemeters, bij lange na niet genoeg om de renners moe te maken met het oog op de slotklim. Maar dat is dan ook niet de bedoeling, we zijn hier helemaal niet voor een spannende koers. Nee, we zijn hier vooral om het toerisme in Cantabrië aan te wakkeren, al rijden we nu eventjes een aantal kilometer door Asturië. Al snel komen we weer uit in Cantabrië, waar de rit wielertechnisch gezien nog steeds weinig te bieden heeft. Deze route van 12 kilometer stelt echt geen klap voor, helemaal niets. Maar jeetje, het is wel continu natuurporno. De kloof die de Deva heeft uitgesleten is haast majestueus, zou ik bijna durven te beweren. De weg door de kloof heen is vrij bochtig, maar door de brede weg merken de renners daar vrij weinig van. Ook van het hoogteverschil merken ze weinig, ze zullen vooral veel van het natuurgeweld merken hier. Overal hoge rotsen om ons heen, de rivier de Deva zo nu en dan in beeld, wat groen tussendoor, maar dan toch weer vooral de rotsen die ons steeds verder insluiten. De Desfiladero de La Hermida is werkelijk een schitterend stukje natuur. Vorig jaar reden de renners door de hele kloof heen, een kilometer of 30 lang. Nu stopt de weg in de kloof na 12 kilometer in het schitterende dorpje La Hermida. Hier staat een bord naast de kant van de weg dat aangeeft dat we rechtsaf moeten slaan om Bejes te bereiken. Het is nog vijf kilometer fietsen tot dit dorpje. De renners slaan in La Hermida scherp rechtsaf, een terugdraaiende bocht, en dan beginnen we direct aan de slotklim. Laat de Unipuerto beginnen.
Op de onderste foto zien we La Hermida liggen. Links op de foto zien we een weg zich omhoog slingeren, dit is de weg die ons naar Bejes gaat brengen. Na een tocht door de kloof van La Hermida, volgens sommige bronnen de langste kloof van Spanje, slaan de renners ineens scherp rechtsaf. Dit wordt een vreemd punt in het peloton, er is op voorhand geen enkele klim van betekenis geweest en dus rijden we waarschijnlijk met een bijna compact peloton op dit punt af. Na die terugdraaiende bocht naar rechts loopt de weg meteen omhoog, de positionering is daarom nog belangrijk ook. Sprintje richting de voet, vermoedelijk het interessantste onderdeel van de rit. Na een aantal kilometer langs de Deva gereden te hebben, die zich hier in een kalksteenplateau van de oostelijke flank van de Picos de Europa heeft ingegraven, gaan we nu maar eens een van de pieken verkennen. Na de listige bocht naar rechts loopt de weg tot aan de finish 4,8 kilometer aan 8,8% omhoog. De hele dag niets, en dan een muurtje aan het eind, dit is de Vuelta. Het is een van de meest nutteloze ritten in de moderne geschiedenis van deze koers, en dat wil wat zeggen, maar de renners moeten aan het eind toch nog even knallen. Na die bocht naar rechts beginnen we meteen met een kilometer aan 11%, met zelfs een strook aan 14%. De weg wordt smaller, en vooral steiler. De renners komen meteen een haarspeldbocht tegen, even later volgt de tweede. Vooral in die tweede haarspeldbocht kun je goed zien hoe steil het hier is, het is nogal een omslag na al dat vlakke werk hiervoor. Na die tweede haarspeldbocht krijgen we even een imponerende blik in de kloof aangeboden, alleen daarom al is de klim de moeite waard. Door een fabelachtig decor gaat het verder omhoog op een steile manier, tot de volgende haarspeldbocht op vier kilometer van de finish. De tweede kilometer van de klim begint, een kilometer die qua gemiddelde minder indrukwekkend is, maar dat moeten we wel even nuanceren. Gemiddeld gaat het tijdens deze kilometer aan 7,7% omhoog, maar de eerste halve kilometer is nog steeds heel steil. Nog steeds klimmen aan 10%, met een steilste strook aan 13%. We komen even later nog een haarspeldbocht tegen, terwijl het uitzicht alleen maar beter blijft worden. Terwijl we langs enkele rotswanden fietsen vinden we de reden voor het lagere gemiddelde van deze kilometer, na de steile strook van anderhalve kilometer is het nu eventjes wat vlakker, de weg loopt zelfs een paar meter naar beneden. Zonder lastige bochten tegen te komen fietsen we verder door dit rotsachtige terrein, dat gaat zo min of meer twee kilometer door. De derde kilometer van de klim kent een gemiddelde van slechts 4%, maar ook hier is nuance weer op z'n plaats. We komen een klein stukje in dalende lijn tegen, daarna is het even een paar meter behoorlijk vlak, volgt er opnieuw een klein stukje in dalende lijn, waarna er op ongeveer twee kilometer van het eind nadat de renners over een bruggetje rijden een bijzonder steil stuk volgt. We rijden voorlopig nog rechtdoor, maar waar het eerst een tijdje wat vlakker was loopt de weg nu bijna recht omhoog. We zijn begonnen aan het ontzettend steile slotstuk van deze rit, we noteren een kilometer aan 11,5% met een piek tot 15%. Na wat langer rechtdoor gereden te hebben komen we na nog een bruggetje uit in een zone vol haarspeldbochten, tijdens deze zone betreden we de laatste kilometer. Meerdere steile haarspeldbochten kort achter elkaar, terwijl we verder kunnen noteren dat het asfalt hier niet echt heel fantastisch is. De weg is ook behoorlijk vuil in het dagelijks leven, mede dankzij loslopende koeien, maar ze zullen hier wel weer op tijd met een bladblazer passeren. De omgeving begint wat meer bosachtig te worden, al zien we tussen de bomen door ook nog een buitengewoon rotsige berg in beeld. In de slotkilometer gaat het omhoog aan 9,4%, met ook nu weer stroken aan 14%. In de laatste meters van de etappe gaat het rechtdoor, waarna de finish op een vreemde plek gaat volgen. Het dorpje Bejes ligt een eindje verderop wat hoger op de heuvel, we gaan stoppen ergens op een plek waar je amper kunt stoppen. Zo'n grote ronde heeft altijd behoefte aan ruimte bij de finish, je moet nogal wat dingen kwijt. Ruimte is hier amper, zowel links als rechts van de finish ligt er een hobbelig grasveld, maar goed, oké, waar een wil is zal vast ook wel weer een weg te vinden zijn. Deze parodie op een etappe stopt op een plek die ook alleen maar een parodie valt te noemen. Treffend. Maarja, het is verder wel een mooie klim, ofzo. Al had de organisatie pas echt voor een waar spektakel kunnen zorgen als ze de renners verder hadden laten klimmen naar Salto de la Cabra. Voorbij de finish hadden ze nog vijf kilometer klimmen, waarvan vier kilometer over een gravelweg aan meer dan 11%. Hoezo doen we dit niet? Oja, omdat het in de dagen hierna zo lastig wordt, sjonge jonge.
(kijk wat had kunnen zijn, en kijk ook weer hoe de organisatie de percentages van de altimetriasgoden heeft gejat)
De beklimming naar Bejes, die een kilometer voor we het dorp bereiken heel random midden in een bergweide stopt, is de afgelopen tijd door meerdere mensen bezocht. Perico is er uiteraard geweest, hij kreeg het gezelschap van Ivan Cobo, een van de weinige Cantabrische profs. Hij rijdt voor Kern Pharma, een team dat geheel ten onrechte niet van de partij is. Toevallig wordt Perico gesponsord door enkele sponsoren van Kern Pharma, we denken aan Etxeondo en Finisher. De twee maken enigszins schaamteloze reclame voor deze merken, terwijl ze verder vooral de staat van het wegdek tonen. Veel meer kunnen ook zij niet van deze klim maken, het is te kort om echt het verschil te maken. Al denkt een andere local daar anders over. Namens AS is Oscar Freire hier ook op bezoek geweest, samen met zijn zoon Marcos. We lezen dat Marcos nu al wordt gevolgd door Matxin, de kinderlokker van UAE zou als je hem niet tegenhoudt het liefst op de kraamafdeling al beginnen met scouten. Oscar denkt dat we wat te zien gaan krijgen: “Het is de typische klim waar niemand bang voor is en door niet bang te zijn, zijn zij degenen die de meeste schade kunnen aanrichten. Het wordt heel snel afgehandeld”, legt Óscar Freire uit. Behalve de eerste vier kilometer, die in de schaduw liggen, is de rest onbeschut en open, dus de wind kan de sleutel zijn. “Hopelijk mooi weer”, vult de Cantabriër aan. Een brakke vertaling, maar we snappen wat hij wil zeggen, ook al zit hij er natuurlijk volledig naast. Toch leuk dat hij vaak samen met Marcos gaat trainen, al weet ik niet of Oscarito de ideale mentor is. Maar goed, we eindigen dus in de buurt van Bejes, een plaats waar de Vuelta nog nooit is geweest. Bejes behoort tot de gemeente Cillorigo de Liébana, waar alles bij elkaar amper 1300 mensen wonen. De plaats was ooit, in een ver verleden, blijkbaar eigendom van het klooster van Santo Toribio de Liébana. Voor zover je eigendom kunt zijn van een klooster. Maar goed, dat klooster hoort wel bij de vijf heilige plaatsen van het katholicisme, dat zal niet zomaar zijn. Bejes is vooral een toegangspoort richting de prachtige pieken van Picos de Europa. We hadden die bergketen alvast verder kunnen verkennen via een mooie gravelweg omhoog, maar we blijven een beetje aan de voet steken. Over de voet gesproken, er lopen hier nogal wat wandelroutes en dat is waar ze het in Bejes vooral van moeten hebben. Toeristen die een stapje willen wagen. Als er toeristen komen kunnen ze meteen een koffietje voor 60 cent drinken en een blokje kaas eten. Want kaas, dat is het echte geheim van Bejes. Bejes staat bekend om de vervaardiging van een van de beroemdste kazen in Spanje, zoals Picón Bejes-Tresviso Kaas , een kaas die sinds 1994 een beschermde oorsprongsbenaming heeft, BOE nr. 57, van 8 maart 1994, volgens bevel van het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening van 1 MAART 1994, waarbij de Verordening van de Oorsprongsbenaming "Picón Bejes-Tresviso" wordt bekrachtigd. Google Translate heeft hier weer wat moois van gemaakt. Dit is een blauwschimmelkaas, bij de productie gebruikt men een mengsel van koeien-, schapen- en geitenmelk. Die melk hoeft niet noodzakelijkerwijs afkomstig te zijn uit Bejes, dat is dan weer jammer. Overal in deze omgeving wordt de kaas gemaakt, als de kaas eenmaal geproduceerd is wordt ie gerijpt in de kalksteengrotten in de omgeving. Naar het schijnt heeft de kaas een wat rokerige smaak. De kaas komt niet specifiek uit Bejes, maar ze hebben hier wel genoeg vee rondlopen om de kaas zelf te maken. Op de bergweiden van Picos de Europa rond Bejes lopen ongeveer 2100 schapen en geiten rond, en dan nog 300 koeien. Da's alles wat er verder te melden valt over Bejes, meer dieren dan mensen.
https://as.com/ciclismo/fotorrelato/bejes-un-puerto-veloz-f/
De vreemde gewaarwording van de derde week is dat we ineens met lagere temperaturen en regen te maken krijgen. In Liencres wordt het overdag amper 21 graden, terwijl het daar gewoon doodleuk de hele dag gaat regenen. Er staat wat wind uit het westen, waardoor we vandaag vooral met tegenwind te maken krijgen. Als de rit vordert wordt het weer niet direct beter, het zou zomaar kunnen dat de renners de hele etappe moeten afwerken in natte omstandigheden. Dat Cantabrië is niet voor niets zo groen, natuurlijk. De wind draait gedurende de dag wel een beetje naar het noordwesten, waardoor we in de laatste 30 kilometer van de rit met wat meer rugwind te maken krijgen, maar de wind is dusdanig zwak dat we daar verder allemaal weinig last van gaan hebben. De regen speelt een grotere rol, vermoeden we. In Bejes wordt het slechts 19 graden, met mogelijke regen erbij zal de gevoelstemperatuur nog wat lager liggen. Rugwind tijdens het laatste deel van de klim, ook al is het een nogal slap windje. Kans op neerslag 87%, sow. Ik ga in m'n regenpak voor de tv zitten. Dat kan ik doen vanaf 14:40, want dan gaat deze ultrakorte rit pas van start. Of nouja, Eurosport 1 begint er al om 14:15 aan, maar ik ga deze laatste week m'n reet maar eens mooi afvegen met dat eerste half uur van ze, de predictor kan de bof krijgen. Na een neutralisatie van zeven minuten gaan de renners om 14:47 helemaal van start, deze keer krijgen we wel het hele gevecht om de vlucht van de dag te laten ontstaan te zien. Sporza is er om 15:40 bij, ik zou ondanks het feit dat dit een parodie op een rit is alsnog wel meteen om 14:47 inschakelen bij Eurosport. De aankomst wordt dan weer verwacht tussen 17:23 en 17:38. Minder dan drie uur koers, je zou voor meer.
Deze extreem nutteloze rit wordt een prooi voor de vluchters. De hele dag regen had verraderlijk kunnen zijn als het op en af ging, maar dat gaat het niet. Een snipperdag voor de klassementsrenners, de Angliru komt er morgen aan en dus gaan ze nu niets ondernemen. De organisatie wilde een makkelijke dag met het oog op wat nog komen gaat en zo zal het dan ook geschieden.
1. Lazkano. Tot nu toe ernstig teleurgesteld in Oier, voor de rustdag was hij in geen velden of wegen te bekennen. Maar dit wordt de dag, de dag van de solo van 100 kilometer. Hij vertrekt na een aantal kilometer koers en ze zien hem nooit meer terug. In mijn dromen.
2. Buitrago. Met deze aanloop wordt het een hels karwei voor hem om überhaupt de kopgroep van de dag te halen, maar als hij eenmaal in zo'n groep zit is dit wel de ideale klim voor hem. Hier kan hij Rui Costa wel uit het wiel kletsen, zeg maar.
3. Gregoire. Zou er nog wat in de tank zitten in de derde week? Waarschijnlijk niet, maar het is alvast een leukere naam om te noemen dan die van linkadoor Herrada. Waag het niet, Jesus.
4. Castroviejo. Wie weet.
5. Kron. Laten we lekker saai doen en nog wat namen in de herhaling gooien. Ik geloof het ondertussen ook wel met dit soort ritten. Hier doe je werkelijk niemand een plezier mee. Een devaluatie van je eigen ronde, geen idee waarom je daar als organisatie zin in zou hebben.
De laatste grote ronde van het jaar is ook alweer bijna voorbij. Twee van de drie weken gehad, Madrid komt in zicht. De tweede week van de Vuelta begon met een tijdrit in de straten van Valladolid, waar iedereen uitging van een zege van Remco Evenepoel. Hij ging hier even een tik uitdelen aan de concurrentie. Het werd een tikje. Hij moest genoegen nemen met een tweede plaats achter Ganna, was slechts een seconde of 20 sneller dan Roglic en een flink overpresterende Sepp Kuss gaf amper een minuut toe. Kuss ging aan de leiding, maar het idee was dat hij hier flink in de problemen zou komen. Niets bleek minder waar, de rode trui gaf hem vleugels en hij reed de tijdrit van zijn leven. Daardoor begon de eindwinst steeds meer te leven. De volgende dag kwam hij al helemaal niet in de problemen, er volgde een Unipuerto richting La Laguna Negra. Dat werd een rit om snel te vergeten. De vluchters streden om de dagzege en de uiterst lepe Jesus Herrada wist zich netjes de hele dag te verstoppen, tot hij op 300 meter van het eind naar de zege spurtte. Een typische zege, in een nutteloze rit. De klassementsrenners deden niets, het was een armzalig ontworpen rit met een armzalig resultaat tot gevolgd. Daags nadien reden we naar Zaragoza, waar het altijd waait, maar nu natuurlijk niet. Daardoor werd het gewoon een massasprint. Tijdens die massasprint deed Alpecin alles perfect, tot op een meter of 300 van het eind. Ze werden overvleugeld door UAE, Rui Oliveira zette Sebastian Molano perfect af en de Colombiaan sprintte naar de zege, Groves werd stuurkloppend tweede. Geflikt door Robbe Ghys, die daarna maar snel afstapte. Het tweede deel van de tweede week bestond vooral uit bergen, bergen, en bergen. Tussen die bergen in reden we zo nu en dan ook een dal, in België was er al snel sprake van een tranendal. De rit naar de Tourmalet liep uit op een deceptie voor de Belgen, Remco Evenepoel moest op de Aubisque al lossen en hij zou liefst 27 minuten verliezen. De benen waren ineens leeg, het was klaar. Weer een concurrent minder voor Sepp Kuss, die steeds meer naar de renners in zijn eigen ploeg moet kijken. Op de flanken van de Tourmalet koos Vingegaard resoluut voor de aanval, om de verjaardag van zijn dochter te vieren zette hij alles op alles om de rit te winnen en om tijd terug te pakken in het klassement. De rit winnen, dat lukte. Tijd terugpakken, dat viel eigenlijk wel tegen. Op een gegeven moment had hij een voorsprong van een minuut op een groepje met daarin Roglic en Kuss, maar de twee andere renners van Jumbo gingen in de slotkilometer achter Vingegaard aan en ze kwamen nog redelijk dicht ook. Kuss werd tweede op een halve minuut, Roglic derde op 33 seconden. Ayuso was de eerste niet-Jumbo, op vijf seconden van Roglic. Een demonstratie van Jumbo, ongeziene taferelen. 1-2-3 op de Tourmalet, incroyable.
De dominantie van Jumbo zorgde voor een teleurstellende 14e rit, tenminste, wat de strijd om het algemeen klassement aangaat. Het was een bijzonder zware rit, met onderweg de Hourcère en de Port de Larrau, maar de renners maakten niet echt gebruik van die beklimmingen. Voor de sier zette Ayuso zijn mannen op kop en op de Port de Larrau plaatste hij twee schijndemarrages, maar niemand durfde het aan om Jumbo uit te dagen. De strijd tussen de klassementsrenners draaide op niets uit, maar we konden in ieder geval wel nog ergens anders naar kijken. Onderweg naar de Tourmalet verloor Evenepoel 27 minuten, de eindzege zit er dit jaar niet in. Maar een paar ritzeges, dat kon nog wel. Hij herpakte zich snel en besloot dan maar voor dagsucces te gaan. Na talloze aanvalspogingen kwam hij in de vlucht van de dag terecht, waarna hij na de afdaling van de Hourcère alleen nog maar Bardet in zijn wiel had. Hij tolereerde Bardet tot op vier kilometer van het eind, maar soleerde daarna na de zege. De periode van nationale rouw in België kon afgeblazen worden, Evenepoel pakte zijn revanche. En, zoals analisten als Sven Nys daarna aankondigden, ritzeges zijn veel belangrijker dan eindzeges. Een dikke pluim voor de morele winnaar van deze Vuelta. Een morele winnaar die nog niet verzadigd was, want voor de rustdag ging hij nog maar een paar keer in de aanval. Er volgde een in Navarra, we reden van Pamplona naar Lekunberri. Vergelijkbaar met een rit in de Vuelta van 2020, alleen dan een stuk makkelijker. Na twee zware bergritten in de Pyreneeën moest het nu wat vriendelijker blijven, het mag allemaal niet te moeilijk worden. Een snelle terugkeer naar Lekunberri, omdat er in 2020 geen fans langs de kant van de weg mochten staan. Corona, enzo. Het is de reden dat we veel dezelfde locaties bezoeken, overal waar we zijn geweest en waar geen fans welkom waren komen we nu nog eens, maar dan met fans. Die fans zagen een eerste uur met een spervuur aan demarrages, wij zagen niets. Het duurde en het duurde maar voor de eerste beelden verschenen. De eerste renner die we in beeld zagen rijden was uiteraard Evenepoel, hij reed op de Puerto de Lizarraga op kop en hij was niet direct van plan om van kop af te gaan. Zijn aanvalspoging werd bijna nog om zeep geholpen door Marco Soler. Door het razendsnelle aanvangsuur, met demarrage na demarrage na demarrage, hing het hele peloton massaal aan de beademing. Daardoor werd een niet al te lastige klim als de Puerto de Lizarraga ineens toch interessant. Soler ging in de aanval en Vingegaard sprong meteen op het wiel. De altijd nerveuze Vingegaard, die ook al een paar keer op het wiel van Evenepoel gesprongen was. Ondanks zijn riante achterstand in het klassement vertrouwden de control freaks van Jumbo het nog steeds niet, tamelijk onnodig.
Vingegaard sloot met Soler aan bij de kopgroep en dat had een mooie situatie voor Jumbo kunnen zijn. De enige overgebleven concurrent, Juan Ayuso, stond daardoor mooi buitenspel. Maar nee, ze vonden het bij Jumbo toch geen goed plan. Ze begonnen op kop te rijden van de achtervolgende groep en de groep Soler werd weer tot de orde geroepen. Waarna Evenepoel nog maar eens ten strijde trok, na meer dan 50 kilometer koers bleek dat de juiste poging. Er ontstond een groepje rond hem met daarin enkele interessante namen. Een Kämna, een Buitrago, een Rubio, een Jimmy Janssens. Met die jongens reden we dwars door Navarra naar de finale toe, een finale met daarin twee keer hetzelfde klimmetje. Bij de eerste van twee beklimmingen van Zuarrarrate maakte Evenepoel weinig aanstalten om bij de rest weg te rijden, een teken aan de wand. In aanloop naar de tweede beklimming waagde Janssens een poging om er vanonder te muizen, maar op de klim werd hij snel bijgebeend door een inmiddels legendarisch duo, Rui Costa en Santiago Buitrago. Zo link als een looien deur is Rui Costa, aldus Karsten Kroon. Niets aan gelogen. De twee reden snel een mooie voorsprong bijeen van een halve minuut op de groep Evenepoel, maar toen begon het toch wat te wringen. Buitrago deed al het werk op kop, met Costa in z'n wiel. Costa uiteraard in het wiel, die neemt nooit over en profiteert altijd van een ander. Dat werkte Buitrago na een tijd toch op z'n zenuwen. Hij probeerde er daarom maar een keer van weg te rijden, maar nadat dat niet lukte wist hij het ook even niet meer. Hij bleef dan maar op kop rijden, alleen niet op volle kracht. Terwijl in de achtervolgende groep Evenepoel ook niet echt meekon met nieuwe versnellingen zagen we daar Kämna wegfietsen. Een achterstand van een halve minuut, iets minder dan twee kilometer voor de top, dat zou een moeilijk verhaal worden. Maar nee, een minuut of twee later reed hij ineens samen met Buitrago en Costa. De twee waren zoveel langzamer gaan fietsen dat Kämna de oversteek probleemloos kon maken. Een probleem voor de twee, maar Costa maakte zich nog steeds niet druk. In de afdaling probeerden ze van elkaar weg te rijden, op het moment dat Kämna op kop reed en Buitrago daarachter zat ontstond er ook daadwerkelijk een gat. Costa bleef even in het wiel van Buitrago hangen, met het idee dat de Colombiaan het werk wel voor hem zou opknappen. Dat wilde de Colombiaan ook wel doen, het lukte alleen niet helemaal. Het signaal voor Costa om dan toch maar zelf het gat te dichten op Kämna, er zat niets anders op. De fantastische regie schakelde net op dat moment weg naar iets dat niet relevant was en daarna schakelden ze ineens naar een beeld van een man van Bora die naast zijn fiets stond. Het was Kämna, die uit een bocht was gevlogen. Knap gemist. Hij sprong snel weer op de fiets, waarna we schakelden naar Buitrago en Costa. Door het letterlijke wegvallen van Kämna had Costa ineens geen incentive meer om op kop te rijden, dus maande hij middels drukke handgebaren Buitrago aan om snel over te nemen. Je moet maar durven, de hele tijd in iemands wiel zitten en zodra de rollen eventjes zijn omgedraaid meteen misbaar maken. Een bloedhond van jewelste, je zou hem als concurrent wel willen wurgen. Tegelijkertijd speelde hij het weer briljant, vooral met de kennis van nu.
Stilstaand werkten Buitrago en Costa het laatste deel van de afdaling af, waardoor je eigenlijk al wist wat er ging gebeuren: Kämna zou ondanks zijn valpartij toch weer de aansluiting maken. En ja hoor, in aanloop naar de slotkilometer sloot hij aan. Costa wist dat, die keek continu achterom en zat klaar om te reageren als Kämna het in zijn hoofd haalde om erop en erover te gaan. Nee, dat liet de Portugees niet gebeuren. Het werkte, de Duitser ondernam niets. De achtervolgende groep met daarin Evenepoel reed inmiddels op een seconde of 20, maar ze gingen vooraan zo traag dat die groep ook zomaar ineens weer vooraan kon verschijnen. Dat leek Costa ook wel in de gaten te hebben, dus gooide hij er in aanloop naar de laatste bocht op 500 meter van het eind toch maar een versnelling in. Zodra hij uit de bocht kwam stuurde hij meteen uit en Kämna trapte in de val, hij nam over van Costa. Kämna mocht op kop aan het laatste stuk beginnen, terwijl we vanuit de achtergrond Evenepoel zagen opstomen. Costa keek nog eens achterom, maar zag dat het goed was. Perfect gepokerd, al dan niet met wat geluk dankzij die valpartij van Kämna. Buitrago ging van achteruit aan, maar die jongen is op het vlakke geen indrukwekkende sprinter. Kämna begon ongeveer tegelijkertijd aan de sprint, dat zag er al iets beter uit. Maar het was niet genoeg. De geslepen Portugees kwam uit zijn wiel en pakte de dagzege. Een ritoverwinning voor Rui Costa, eentje behaald op een enorm typische manier. Rui Costa en Jesus Herrada die ritten hebben gewonnen door linker te zijn dan de linkste linkadoor, het is toch een gave. Een gave waar je als kijker en concurrent een rolberoerte van krijgt, maar het wielrennen heeft nu eenmaal altijd een paar schurken. Rui Costa is zo'n typische schurk uit een strip, de man is onverbetelijk. Je weet wat hij gaat doen en je trapt er alsnog in.
Wat dat betreft is Rui Costa ook wel weer een terechte winnaar, deze Vuelta voelt onderhand ook aan als een stripboek. Een avontuur van Guust Flater, zo kunnen we het wel omschrijven. Nog zes ritten te gaan, zes ritten waarin ook weer een hoop onzin kan gebeuren. Sepp Kuss ligt nog steeds op pole position om deze Vuelta te winnen, ik heb het idee dat hij vooral rekening met houden met een muitende Vingegaard, terwijl Roglic het hem wel gunt. Ayuso zal ook wel iets willen ondernemen, maar van de rest gaat het niet meer komen. Er komt nog een zware week aan, maar ondertussen lijkt het onvermijdelijk dat de altijd onregelmatige knecht Kuss ineens een regelmatige kopman is geworden. Hij moet nog zes ritten doorstaan, de eerste is een clowneske rit in Cantabrië. Een bizar korte rit die langs de kust voert, waarna er aan het eind een typisch Spaans muurtje volgt. Daags nadien volgt de Angliru, dat gaat een enorm belangrijke rit worden voor Kuss. Als hij daar de schade weet te beperken zou het al bijna binnen kunnen zijn. Al moet hij dan ook nog de tweede dag in Asturië overleven, een dubbele beklimming van Cruz de Linares gaat waarschijnlijk meer schade veroorzaken dan die dubbele klim voor de rustdag. Na een snipperdag op vrijdag volgt er dan nog een buitengewoon verraderlijke rit op zaterdag. De hele dag op en af, allemaal korte klimmetjes, op papier net wat minder het terrein van Kuss. Op de voorlaatste dag kan de Vuelta nog op z'n kop worden gezet, maar het lijkt hoe dan ook onwaarschijnlijk dat deze Vuelta gewonnen gaat worden door een renner die niet voor Jumbo-Visma rijdt. Totale dominantie. Tenzij Ayuso heel goed heeft gepiekt, dat zou voor het kijkgenot wel wenselijk zijn. Na de niet te onderschatten rit op zaterdag trekken we vervolgens naar Madrid, en dan zit deze gekke ronde er helemaal op. Zes ritten te gaan, te beginnen een mehtappe in Cantabrië. We noteren weer een Unipuerto, we noteren een juniorenafstand, we noteren een totaal gebrek aan respect voor de edele wielersport.
Na de rustdag in Santander gaan de renners van start op het strand van Liencres. Nouja, op de parkeerplaats van het strand van Liencres. Liencres is een vrij onbeduidend dorpje in Cantabrië, op een kilometer of 10 van Santader. Er wonen hier ongeveer 3500 mensen, een getal dat stijgt. Dat heeft twee redenen, de nabijheid van Santader en de toeristische aantrekkingskracht van de stranden en de kust. We hadden van start kunnen gaan in het dorp Liencres zelf, waar voormalig prof José María Ahedo (vier jaar in dienst van ONCE) vandaan komt, maar om de toeristische aantrekkingskracht nog wat verder te laten toenemen gaan we een stukje tegen noorden van het dorp van start aan de kust. Tussen Playa de Valdearnas en Playa de Canallave bevinden de renners zich in het Parque Natural de las Dunas de Liencres. Ik zou heel veel over dit natuurpark kunnen vertellen, maar ik kan ook gewoon de tekst van de lokale toeristische site door de translate gooien: Gelegen aan de monding van de rivier de Pas ( Ría de Mogro ) binnen de gemeente Piélagos , in het centrale deel van de Cantabrische kust, werd het in 1986 uitgeroepen tot natuurpark. Het natuurpark Liencres Dunes beslaat 195 hectare en bestaat uit baaien en twee stranden van grote schoonheid, Valdearenas en Canallave, een grote uitgestrektheid van maritiem dennenbos, en het duinsysteem. Achter het strand liggen de duinen, die vanwege hun geomorfologische belang als een van de belangrijkste in Noord-Spanje worden beschouwd en bijzondere ecologische en landschappelijke kenmerken vertonen. Ontstaan door de werking van de wind, die het zand van de kuststromingen en dat van de Pas-rivier samenbrengt , kunnen we twee verschillende duinzones onderscheiden: een van de mobiele duinen, gelegen naast het strand, die landinwaarts is opgeschoven als gevolg van de werking van de wind en die in 1949 tot stand kwamen door het planten van een bosmassa van zeedennen die een nieuw landschap bevorderden en erin slaagden de uitbreiding ervan te stoppen; Het andere type duinen heeft zich kunnen vestigen dankzij de hulp van enkele plantensoorten zoals zandriet of zeedistel. Een groot aantal trekkende watervogels, vooral zichtbaar in de winter, maken in deze ruimte hun thuis. In Valdearenas zorgt de dichte bosmassa eromheen ervoor dat een bruisend vogelleven door de prachtige plek trekt en profiteert van het eb. U kunt langs de kust wandelen vanaf de punt en baai van Somocuevas, op 500 meter van de stad Liencres, en doorgaan naar de monding van de Mogro, waar de rivier de Pas in uitmondt. Een van de meest emblematische uitkijkpunten om te genieten van een globaal uitzicht en de oppervlakte van het hele gebied is La Picota, gelegen op bijna 300 meter hoogte. Nou, klinkt fantastisch toch? Dit natuurpark bevindt zich aan de Costa Quebrada, een kuststreek van groot geologisch belang. Allerlei bijzondere natuurverschijnselen zijn hier te vinden, rotsachtige eilandjes voor de kust, kliffen, wat flysch en dus ook gewoon een natuurpark vol duinen. Het grootste en meest populaire strand bij de start is Playa de Valdearenas, dit lange strand is niet alleen geschikt om op te liggen, er komen ook al tijd veel surfers af op deze locatie. Goede golven blijkbaar. Een stukje ten oosten van het strand vinden we Urros de Liencres, een zeer fraai stukje klifkust met in het water enkele rotsen die door weer en wind een opvallende vorm hebben gekregen.
Ieder jaar rijden we tijdens de Vuelta wel een rondje door Cantabrië, en meestal werken we dan een route af die vooral langs de kust loopt. Dit tot razernij van de Cantabrische fans, die van mening zijn dat er in het binnenland genoeg mooie wegen en voroal beklimmingen te vinden zijn. Dit jaar volgt er toch weer een lange tocht naar de kust, het argument daarvoor is dat er in de twee ritten hierna flink geklommen moet worden in Asturië. Daarom volgt er nu een korte en makkelijke rit langs de Cantabrische kust, met een kort klimmetje aan het eind. Het kan niet iedere dag zo zwaar zijn, aldus Escartin. Het gevolg is dat we voor de zoveelste keer langs de kust gaan fietsen, we komen tijdens deze bizar korte rit vooral heel veel bekende plaatsen tegen. Bekend, omdat we hier zowat ieder jaar passeren. Dat begint al in Oruña, het plaatsje waar we na acht kilometer koers gaan passeren. Daar reden we vorig jaar al eens doorheen op weg van Camargo naar Cistierna. Een heel deel van de route van die rit komt nu weer terug, ik heb al enige tijd mijn buik vol van dit deel van de kust. In ieder geval, tijdens de neutralisatie verlaten we het strand van Liencres en rijden we door het dennenbos naar het dorp toe dat een stukje landinwaarts ligt. Zodra de renners een brede doorgaande weg bereiken gaat de rit buiten Liencres officieel van start en dan fietsen ze in de eerste drie kilometer van deze etappe vooral rechtdoor over een brede weg in licht dalende lijn. De weg komt uit in Boo de Piélagos, waar de renners de eerste bochten van de dat tegenkomen, het loopt hier ook een beetje vals plat omhoog. Het terrein vandaag is bepaald niet lastig, maar de glooiende wegen langs de Cantabrische kust gaan er hopelijk in ieder geval voor zorgen dat er een sterke kopgroep weg kan rijden. Een paar bochten en wat drempels later gaat het buiten Boo de Piélagos zelfs even een halve kilometer aan 7% omhoog, een fijne strook voor mannen met plannen. Hierna dalen de renners een kilometer af over een brede weg die wel behoorlijk bochtig is, we komen zelfs een haarspeldbocht tegen. Voorbij die haarspeldbocht fietsen we langs een restaurant dat me bekend voorkomt, ja hoor, in de Vuelta van 2021 reden we ook al over deze weg, maar dan in tegengestelde richting. Toen reden we van Laredo naar Santa Cruz de Bezana, op een kilometer of acht van de finish reden we toen door de startplaats van vandaag, Liencres. We komen in Cantabrië altijd weer in dezelfde plaatsen uit, het enige verschil is vaak de kant die we opgaan. Toen ging het hier omhoog, nu omlaag, waarna we beneden rechtsaf slaan om via Arce en Oruña de Piélagos naar Torrelavega te fietsen. In Santa Cruz de Bezana won toen overigens Fabio Jakobsen de sprint, het was zijn Vuelta van de wederopstanding. Maar afijn, we gaan een kilometer of 13 over dezelfde weg rijden tot in Torrelavega. De weg is een kilometer of twee zo goed als vlak, terwijl we alleen een rotonde tegenkomen, maar daarna gaat het voorbij Oruña een kilometer of drie aan 3% omhoog, voorlopig de laatste kans voor de vluchters om het verschil te maken. De brede weg loopt na dit hupje een kilometer rechtdoor omlaag, waarna het een kilometer of acht zo goed als vlak zal zijn tot in Torrelavega. Qua obstakels komen we alleen een stuk of vijf rotondes tegen, verder is de tocht richting het voor het wielrennen vrij significante Torrelavega simpel. Na ongeveer 20 kilometer komen we uit in deze stad, waar Oscar Freire uit afkomstig is. Over enkele jaren mogen we het misschien ook gaan hebben over Marcos, zijn fietsende zoon. Als eerstejaars junior al wat mooie resultaten geboekt, we houden hem in de gaten. Torrelavega is ook de stad van de viesdikke Manolo Saiz, de man achter ONCE en Liberty Seguros. De man die ten onder ging dankzij Operacion Puerto, hij is daar nog steeds enigszins verbitterd over. Hij probeert ook nog steeds terug te keren in de wielersport, maar merkwaardig genoeg staan de mensen er niet echt om te springen om samen te werken met Saiz. Een samenwerking met Juan José Cobo zal vast ook niet tot de mogelijkheden behoren, de geschrapte winnaar van de Vuelta van 2011 komt ook al uit deze wielerstad. Torrelavega is een behoorlijk grote stad, uit een voorstadje van deze plaats is ook nog de wielerfamilie Trueba afkomstig. Allemaal kleine mannetjes, die in een ver verleden hoge ogen gooiden in de Vuelta.
In 2018 won Rohan Dennis in deze stad een tijdrit in de Vuelta, die tijdrit eindigde bij het lokale sportpark, vernoemd naar Oscar Freire. Een sportpark aan de andere kant van de stad is dan weer vernoemd naar Vicente Trueba, een van de vier fietsende broers. In het centrum van de Cantabrische wielerhoofdstad Torrelavega slaan de renners rechtsaf, daarna rijden ze drie kilometer over dezelfde brede en vlakke weg tot in Puente San Miguel. Onderweg komen ze een aantal rotondes, waarna er in Puente San Miguel een bocht naar rechts volgt. Na een passage over het spoor fietsen ze langs een lachen kerkje, om daarna een kleine vier kilometer dezelfde weg te volgen tot in Santillana del Mar. Ook zo'n plaatsje waar we haast jaarlijks passeren, vandaag komen we er zelfs twee keer voorbij. Richting Santillana del Mar loopt de weg anderhalve kilometer aan 5% omhoog, daarna is het even een paar meter vlak en volgt er nog een tweede knikje omhoog. Onderweg komen we weer wat rotondes tegen, als de renners eenmaal in Santillana del Mar zijn slaan ze bij een van die rotondes rechtsaf en dan komen ze terecht op het parcours van de finale van de 10e etappe van de Vuelta van 2020. We reden toen naar het Suances van voormalig prof José Iván Gutiérrez, die na zijn carrière vooral in het nieuws kwam omdat hij het leven nogal ingewikkeld vond. Gelukkig schijnt het tegenwoordig wel beter met hem te gaan. In Suances won Primoz Roglic de rit, de aankomst volgde op een behoorlijk hellende strook. Die strook komt tijdens deze rit niet voorbij, maar verder is de weg richting Suances ongeveer hetzelfde. Buiten Santillana del Mar gaat het voorbij de rotonde waar we rechtsaf slaan anderhalve kilometer licht naar beneden over een brede weg. Daarna is het vier kilometer zo goed als vlak, waarna de renners even later uitkomen in Viveda. Hier slaan ze bij een rotonde linksaf, waarna het rechtdoor richting Suances gaat. Na verloop van tijd fietsen de renners door Hinojedo, het plaatsje waar José Ivan Gutierrez geboren werd, net buiten Suances. Hier loopt de weg wat vals plat omhoog, een kilometer of vier aan een procent of twee klimmen, heftig. Zodra de renners Suances bereiken slaan ze linksaf, ze fietsen niet door het centrum van dit fraaie plaatsje aan de kust, maar verlaten de stad snel weer via een minder tot de verbeelding sprekende woonwijk. Buiten Suances gaat het een aantal kilometer behoorlijk rechtdoor over een brede weg tot in het dorpje Tagle, waar de renners bij een rotonde linksaf gaan slaan. Tot hier volgden ze de route van de Vuelta van 2020, in Tagle volgde er daarna een rondje langs de kust om op een hellende strook aan te komen in Suances, nu gaan we in Tagle de andere kant op en fietsen we terug naar Santillana del Mar. De weg richting Santillana is nog een klein beetje lastig ook, voorbij een tweede rotonde loopt de weg richting het dorpje Yuso twee kilometer aan 5% omhoog. Ah, Yuso. De ruige Cantabrische kust, jaja. Na dit korte klimmetje komen de renners buiten Yuso uit bij een rotonde, hier gaat het schuin naar links en dan dalen ze vervolgens drie kilometer af over een brede weg die ze een mooi zicht biedt op het Cantabrische binnenland. Deze afdaling stelt geen reet voor, beneden komen we uit bij een rotonde, daar gaat het naar rechts en dan rijden we Santillana del Mar binnen, een plaats waar in de Vuelta van 2018 de tijdrit van start ging die zou eindigen in Torrelavega. Na 46 kilometer rijden we net als in 2020 en 2021 door dit dorpje van de drie leugens. Er is niets heiligs aan (santa), gezien het glooiende karakter van de omgeving is het ook niet echt vlak (llana) en de zee ligt een eindje verderop, dus van een mar is weinig sprake. Wel weer een dorp waar een aantal wielrenners vandaan komen, ik zal jullie de namen besparen. Wel moet ik nog even de grot van Altamira noemen, die ligt in de buurt van de lokale dierentuin. Een grot met rotstekeningen die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan, de tekeningen zijn waarschijnlijk een jaar of 15.000 oud en beelden bizons, herten, paarden en everzwijnen af.
De renners rijden dwars door Santillana del Mar, buiten het dorp gaat het vervolgens over een brede weg een kilometer of zes redelijk rechtdoor. Glooiend terrein, maar het glooit vooral omlaag. Wellicht wat overbodig om deze weg uitgebreid te beschrijven, op een rotonde en wat vluchtheuvels na komen de renners bijzonder weinig tegen. Aan het eind van deze weg slaan ze linksaf, ze rijden daarna over een eveneens brede weg een kilometertje net wat meer dan vals plat omhoog, waarna er een afdalinkje van een tweetal kilometer volgt richting Novales. We wijken wat meer af van de kust en zien het mooie Cantabrische binnenland verschijnen, waar de overheersende kleur donkergroen is. Het afdalinkje richting Novales is voorzien van enkele bochten, maar heel ingewikkeld is het niet. De doortocht in Novales is wellicht nog wel lastiger zelfs, de weg wordt in het dorp een stuk smaller en we komen de nodige drempels en bochten tegen. Wel een mooi dorpje, dat Novales. Een paar te sjieke huisjes, eigenlijk. Weer zo'n dorpje waar heel wat mensen een huis hebben laten bouwen nadat ze eerst Zuid-Amerika hebben leeggeroofd, dat is toch wel de Cantabrische specialiteit bij uitstek. Buiten Novales rijden we langs de Cueva de las Aguas de Novales, er zijn nogal wat gave grotten te vinden in deze omgeving. Het parcours is dan weer minder gaaf, we fietsen over een brede weg verder naar Cóbreces en deze weg is de komende drie kilometer slechts licht glooiend. Of nouja, misschien zijn jullie erg onder de indruk van een kilometer klimmen aan 4%, dat kan. Na dit hupje gaat het vooral bergafwaarts, zonder dat we echt lastige bochten tegenkomen. Na een bochtige doortocht in het dorpje Cóbreces slaan de renners linksaf en bereiken ze de hoofdweg langs de kust weer. Een enorm brede weg, die ons via Comillas naar San Vicente de la Barquera gaat brengen. Over de komende 18 kilometer ga ik relatief kort proberen te zijn, buiten Cóbreces gaat het over de brede weg een tijdje vals plat omlaag, waarna er een knikje omhoog volgt van een kilometer aan 5%. Na dit klimmetje is het eigenlijk gewoon 10 kilometer vlak, laten we het ondanks lichte glooiingen her en der toch maar op die manier omschrijven. We rijden continu over dezelfde brede weg, passeren af en toe een dorpje maar rijden vooral door de bossen. Na 64,5 kilometer komen de renners uit in Comillas, een plaatsje waar in de Vuelta van 2015 nog een rit van start ging en een plaats waar we in de Vuelta's van 2016, 2017 en 2020 doorheen zijn gefietst. In Comillas staat meerdere bouwwerken die zijn ontworpen door bekende Catalaanse architecten, dit plaatsje werd ooit bezocht door koning Alfons XII en in zijn kielzog kwamen er rijke industriëlen en aristocraten naar de plaats die hier hun huizen lieten bouwen. Toen ze hier eenmaal toch waren lieten ze hier ook een universiteit bouwen, meerdere paleizen en zelfs het kerkhof werd opgepimpt. Met hun poenerigheid wisten ze bekende architecten naar dit plaatsje te lokken, zelfs Gaudí kwam langs en hij ontwierp El Capricho, een zoals het Gaudí betaamd opvallend bouwwerk. Het blijft verder een vrij nietszeggende kustplaats, waar de renners worden onthaald door enkele rotondes en vluchtheuvels.
In Comillas hebben we pas 64,5 kilometer afgewerkt, toch zijn we al over de helft van de rit. Van Comillas is het een kilometer of 10 fietsen over dezelfde weg tot in San Vicente de la Barquera, in deze kilometers komen de renners bijzonder weinig tegen. De weg is continu breed, dat we zo nu en dan een bocht tegenkomen maakt dus weinig uit. We passeren vooral wat mooie natuur, zo rijden we een tijd langs een riviertje dat uitmondt in zee. Dat zorgt voor mooie plaatjes, terwijl er van mooie koers geen sprake gaat zijn. We komen eigenlijk maar één klimmetje tegen in dit stuk, het gaat een keer twee kilometer aan 2,5% omhoog en dat is alles. Mooie bossen, mooie weg, geen mooie percentages. De renners rijden ook nog door wat kleine Cantabrische gehuchten, maar de volgende plaats van belang is San Vicente de la Barquera. Na 75 kilometer koers rijden ze na een korte afdaling over een snelweg via de Puente de La Maza deze stad binnen waar in de Vuelta van 2019 nog een rit van start ging. Toen reden we naar Oviedo, waar een capabele Sam Bennett een lastig sprintje heuvelop wist te winnen. Amper voor te stellen tegenwoordig. San Vicente de la Barquera ligt in het Parque Natural de Oyambre, waar we de afgelopen kilometers al doorheen aan het fietsen waren. De stad zelf ligt aan een estuarium, de rivier Gandarilla mondt hier uit in de zee. In het historische centrum van San Vicente vinden we het Castillo del Rey, een monument dat sinds 1990 na een grondige restauratie dient als museum. Daarnaast ligt hier op een heuvel boven de stad een mooie kerk, de Iglesia de Santa María de los Ángeles. Ook de brug over het estuarium valt op, net als in 2016 en 2017 rijden de renners weer eens over deze brug. Voor en na de brug trotseren ze een rotonde, daarna rijden de renners dwars door het centrum van dit fraaie plaats, om via een tweede brug San Vicente weer te verlaten. De brede weg buiten het plaatsje loopt twee kilometer omhoog aan 4%, veel verder dan dit soort inwisselbare hupjes komen we vandaag niet. Na dit korte klimmetje loopt de brede weg een kilometer of vijf vals plat omlaag. Als we naar rechts kijken zien we in de verte de zee liggen, aan de linkerkant van de weg is dan weer het fraaie heuvellandschap van Cantabrië te zien. De weg is breed, relatief recht en voorzien van goed asfalt, waardoor de tocht richting het dorpje Pesués een simpele is. Van een echte afdaling kunnen we bezwaarlijk spreken, de weg vals plat omlaag biedt de renners vooral de kans om op het gemakje een beetje rond te kijken en te genieten van de omgeving. Vlak voor we Pesués bereiken rijden ze via een brug over de rivier de Nansa, er mondden hier nogal wat riviertjes uit in de zee. In Pesués slaan de renners rechtsaf, waarna ze op een weg terecht gaan komen die ze via een stukje natuurporno richting het dorpje Pechón gaat brengen. We volgen de Nansa richting de zee en fietsen langs het estuarium dat naar de naam Ría de Tina Menor af. De weg langs het estuarium is onstuimig, richting de Mirador de Tina Menor gaat het zelfs een kilometer aan 6% omhoog, allememaggies! De renners volgen een bochtige weg die langs wat rotswanden en wat bomen boven het estuarium slingert, voorbij dit eerste klimmetje en de prachtige Mirador gaat het nog twee keer kort omhoog, zelfs een keer 400 meter aan bijna 10%, waarna we na 88 kilometer koers door het dorpje Pechón fietsen.
We rijden een beetje door een verborgen stukje Cantabrië. De kuststrook hier kent meerdere mooie plaatsen, die relatief onontdekt lijken. Daar zal na deze rit ongetwijfeld verandering in gaan komen. De aanloop naar de slotklim gaat dusdanig gaapverwekkend zijn dat de helikopter genoeg tijd krijgt om tacatacatacatacatac alle hoogtepunten in en rond Pechón in kaart te brengen. Die hoogtepunten liggen overigens nog niet achter ons, we rijden voorbij Pechón twee kilometer over een zo goed als vlakke weg door de bossen, de weg slingert continu een beetje, maar na een scherpe bocht naar links zien we ineens opnieuw water liggen. We hebben de Ría de Tina Menor achter ons gelaten, nu komen we juist uit bij de Ría de Tina Mayor. Van menor naar mayor, allebei de estuaria zijn best mooi. Hier mondt de Deva uit in zee en ook dat is geen onprettig beeld. Al zullen de renners net wat minder tijd hebben om op de pracht van dit estuarium te letten, want na de scherpe bocht naar links volgen er kort achter elkaar een drietal snelle bochtjes, in dalende lijn. Het wordt zowaar even technisch, op weg naar Unquera. Even verderop komen we nog wat lastige bochtencombinaties tegen, waarna we een tijdje wat meer rechtdoor langs het water mogen rijden. Al bij al even een technisch stukje, al blijft de weg wel vrij breed. Beneden komen de renners uit bij een dubbele rotonde, bij de eerste gaan ze rechtdoor en bij de tweede naar rechts, waarna ze Unquera bereiken. In dit plaatsje volgt na 93,3 kilometer de tussensprint van de dag, op minder dan 30 kilometer van het eind. In Unquera komen de renners nog een rotonde tegen en een bocht naar links, maar daarna mag er op een brede en rechte weg gesprint gaan worden in het centrumpje van deze plaats waar de Vuelta in 2021 nog is gepasseerd. Het is eindeloos fascinerend hoe we de afgelopen jaren in praktisch iedere plaats aan de kust in Cantabrië een keer van start zijn gegaan, bijna ieder dorp is inmiddels wel aan de beurt geweest. Het is in ieder geval niet iedere keer dezelfde plaats, dat scheelt, maar alsnog is het wel een beetje een gebrek aan voorstellingsvermogen. Maar goed, in 2021 reden de renners tijdens de 17e rit van Unquera naar Lagos de Covadonga en dat werd een fantastische rit. Twee keer La Collada Llomena onderweg, een nieuwe klim waar Egan Bernal zijn duivels besloot te ontbinden. Roglic ging met hem mee en ze reden daarna de rest van de rit met z'n tweeën op kop. Op Lagos de Covadonga gooide Roglic Bernal overboord en zo soleerde hij naar een van zijn mooiste zeges ooit. Z'n mooiste, denk ik eigenlijk. Een keer geen sprintje bergop, maar vroeg in de aanval en dat solo afronden. Dat begon allemaal hier, in Unquera, waar ze een snack produceren in de vorm van een stropdas. Corbatas de Unquera, jawel. Veel meer valt er over dit plaatsje niet te vertellen, dus gooien we Tina Mayor maar in de strijd.
Voorbij de tussensprint in Unquera volgen we 10 kilometer de weg die we ook in 2021 volgden, we gaan naar Panes fietsen en de weg naar dit dorpje toe is breed, de omgeving is mooi en de moeilijkheidsgraad is laag. Buiten Unquera loopt het een paar kilometer vals plat omhoog, maar dat is met het blote oog amper waar te nemen. We zijn nu al bijna 100 kilometer bezig, maar nog steeds is het de natuur die de rit moet rennen. Het is weer lekker groen hier, de bergen van Picos de Europa lachen ons toe, maar de brede weg blijft zo goed als vlak. We volgen de loop van de rivier de Deva, vandaar wil het hoogteverschil nog niet echt toenemen. Via een paar brede bochten en tussen een paar uitgehakte rotsen door rijden we via een passage in een paar gehuchtjes uiteindelijk Panes binnen, in 10 kilometer tijd is er eigenlijk helemaal niets gebeurd. In Panes sloegen we in 2021 rechtsaf, nu slaan we in het centrumpje juist linksaf en dan komen we weer terecht op een weg die we nog kennen van de Vuelta van vorig jaar. In het begin van de rit reden we al een aantal kilometer over het parcours van de zevende rit van die editie, aan het eind pakken we weer een stuk van die route mee, precies tot aan de voet van de slotklim. Tot in La Hermida gaan we 12 kilometer over een waanzinnig schitterende weg rijden. Buiten Panes zien we een bord langs de kant van de weg staan: Desfiladora de La Hermida. We gaan door een kloof fietsen, de kloof die is uitgesleten door de rivier Deva. Voor de koers zelf is het een vrij zinloze tocht, in 12 kilometer komen we amper 100 meter hoger uit. Door een paar korte stukjes op en af komen we aan een stuk of 150 hoogtemeters, bij lange na niet genoeg om de renners moe te maken met het oog op de slotklim. Maar dat is dan ook niet de bedoeling, we zijn hier helemaal niet voor een spannende koers. Nee, we zijn hier vooral om het toerisme in Cantabrië aan te wakkeren, al rijden we nu eventjes een aantal kilometer door Asturië. Al snel komen we weer uit in Cantabrië, waar de rit wielertechnisch gezien nog steeds weinig te bieden heeft. Deze route van 12 kilometer stelt echt geen klap voor, helemaal niets. Maar jeetje, het is wel continu natuurporno. De kloof die de Deva heeft uitgesleten is haast majestueus, zou ik bijna durven te beweren. De weg door de kloof heen is vrij bochtig, maar door de brede weg merken de renners daar vrij weinig van. Ook van het hoogteverschil merken ze weinig, ze zullen vooral veel van het natuurgeweld merken hier. Overal hoge rotsen om ons heen, de rivier de Deva zo nu en dan in beeld, wat groen tussendoor, maar dan toch weer vooral de rotsen die ons steeds verder insluiten. De Desfiladero de La Hermida is werkelijk een schitterend stukje natuur. Vorig jaar reden de renners door de hele kloof heen, een kilometer of 30 lang. Nu stopt de weg in de kloof na 12 kilometer in het schitterende dorpje La Hermida. Hier staat een bord naast de kant van de weg dat aangeeft dat we rechtsaf moeten slaan om Bejes te bereiken. Het is nog vijf kilometer fietsen tot dit dorpje. De renners slaan in La Hermida scherp rechtsaf, een terugdraaiende bocht, en dan beginnen we direct aan de slotklim. Laat de Unipuerto beginnen.
Op de onderste foto zien we La Hermida liggen. Links op de foto zien we een weg zich omhoog slingeren, dit is de weg die ons naar Bejes gaat brengen. Na een tocht door de kloof van La Hermida, volgens sommige bronnen de langste kloof van Spanje, slaan de renners ineens scherp rechtsaf. Dit wordt een vreemd punt in het peloton, er is op voorhand geen enkele klim van betekenis geweest en dus rijden we waarschijnlijk met een bijna compact peloton op dit punt af. Na die terugdraaiende bocht naar rechts loopt de weg meteen omhoog, de positionering is daarom nog belangrijk ook. Sprintje richting de voet, vermoedelijk het interessantste onderdeel van de rit. Na een aantal kilometer langs de Deva gereden te hebben, die zich hier in een kalksteenplateau van de oostelijke flank van de Picos de Europa heeft ingegraven, gaan we nu maar eens een van de pieken verkennen. Na de listige bocht naar rechts loopt de weg tot aan de finish 4,8 kilometer aan 8,8% omhoog. De hele dag niets, en dan een muurtje aan het eind, dit is de Vuelta. Het is een van de meest nutteloze ritten in de moderne geschiedenis van deze koers, en dat wil wat zeggen, maar de renners moeten aan het eind toch nog even knallen. Na die bocht naar rechts beginnen we meteen met een kilometer aan 11%, met zelfs een strook aan 14%. De weg wordt smaller, en vooral steiler. De renners komen meteen een haarspeldbocht tegen, even later volgt de tweede. Vooral in die tweede haarspeldbocht kun je goed zien hoe steil het hier is, het is nogal een omslag na al dat vlakke werk hiervoor. Na die tweede haarspeldbocht krijgen we even een imponerende blik in de kloof aangeboden, alleen daarom al is de klim de moeite waard. Door een fabelachtig decor gaat het verder omhoog op een steile manier, tot de volgende haarspeldbocht op vier kilometer van de finish. De tweede kilometer van de klim begint, een kilometer die qua gemiddelde minder indrukwekkend is, maar dat moeten we wel even nuanceren. Gemiddeld gaat het tijdens deze kilometer aan 7,7% omhoog, maar de eerste halve kilometer is nog steeds heel steil. Nog steeds klimmen aan 10%, met een steilste strook aan 13%. We komen even later nog een haarspeldbocht tegen, terwijl het uitzicht alleen maar beter blijft worden. Terwijl we langs enkele rotswanden fietsen vinden we de reden voor het lagere gemiddelde van deze kilometer, na de steile strook van anderhalve kilometer is het nu eventjes wat vlakker, de weg loopt zelfs een paar meter naar beneden. Zonder lastige bochten tegen te komen fietsen we verder door dit rotsachtige terrein, dat gaat zo min of meer twee kilometer door. De derde kilometer van de klim kent een gemiddelde van slechts 4%, maar ook hier is nuance weer op z'n plaats. We komen een klein stukje in dalende lijn tegen, daarna is het even een paar meter behoorlijk vlak, volgt er opnieuw een klein stukje in dalende lijn, waarna er op ongeveer twee kilometer van het eind nadat de renners over een bruggetje rijden een bijzonder steil stuk volgt. We rijden voorlopig nog rechtdoor, maar waar het eerst een tijdje wat vlakker was loopt de weg nu bijna recht omhoog. We zijn begonnen aan het ontzettend steile slotstuk van deze rit, we noteren een kilometer aan 11,5% met een piek tot 15%. Na wat langer rechtdoor gereden te hebben komen we na nog een bruggetje uit in een zone vol haarspeldbochten, tijdens deze zone betreden we de laatste kilometer. Meerdere steile haarspeldbochten kort achter elkaar, terwijl we verder kunnen noteren dat het asfalt hier niet echt heel fantastisch is. De weg is ook behoorlijk vuil in het dagelijks leven, mede dankzij loslopende koeien, maar ze zullen hier wel weer op tijd met een bladblazer passeren. De omgeving begint wat meer bosachtig te worden, al zien we tussen de bomen door ook nog een buitengewoon rotsige berg in beeld. In de slotkilometer gaat het omhoog aan 9,4%, met ook nu weer stroken aan 14%. In de laatste meters van de etappe gaat het rechtdoor, waarna de finish op een vreemde plek gaat volgen. Het dorpje Bejes ligt een eindje verderop wat hoger op de heuvel, we gaan stoppen ergens op een plek waar je amper kunt stoppen. Zo'n grote ronde heeft altijd behoefte aan ruimte bij de finish, je moet nogal wat dingen kwijt. Ruimte is hier amper, zowel links als rechts van de finish ligt er een hobbelig grasveld, maar goed, oké, waar een wil is zal vast ook wel weer een weg te vinden zijn. Deze parodie op een etappe stopt op een plek die ook alleen maar een parodie valt te noemen. Treffend. Maarja, het is verder wel een mooie klim, ofzo. Al had de organisatie pas echt voor een waar spektakel kunnen zorgen als ze de renners verder hadden laten klimmen naar Salto de la Cabra. Voorbij de finish hadden ze nog vijf kilometer klimmen, waarvan vier kilometer over een gravelweg aan meer dan 11%. Hoezo doen we dit niet? Oja, omdat het in de dagen hierna zo lastig wordt, sjonge jonge.
(kijk wat had kunnen zijn, en kijk ook weer hoe de organisatie de percentages van de altimetriasgoden heeft gejat)
De beklimming naar Bejes, die een kilometer voor we het dorp bereiken heel random midden in een bergweide stopt, is de afgelopen tijd door meerdere mensen bezocht. Perico is er uiteraard geweest, hij kreeg het gezelschap van Ivan Cobo, een van de weinige Cantabrische profs. Hij rijdt voor Kern Pharma, een team dat geheel ten onrechte niet van de partij is. Toevallig wordt Perico gesponsord door enkele sponsoren van Kern Pharma, we denken aan Etxeondo en Finisher. De twee maken enigszins schaamteloze reclame voor deze merken, terwijl ze verder vooral de staat van het wegdek tonen. Veel meer kunnen ook zij niet van deze klim maken, het is te kort om echt het verschil te maken. Al denkt een andere local daar anders over. Namens AS is Oscar Freire hier ook op bezoek geweest, samen met zijn zoon Marcos. We lezen dat Marcos nu al wordt gevolgd door Matxin, de kinderlokker van UAE zou als je hem niet tegenhoudt het liefst op de kraamafdeling al beginnen met scouten. Oscar denkt dat we wat te zien gaan krijgen: “Het is de typische klim waar niemand bang voor is en door niet bang te zijn, zijn zij degenen die de meeste schade kunnen aanrichten. Het wordt heel snel afgehandeld”, legt Óscar Freire uit. Behalve de eerste vier kilometer, die in de schaduw liggen, is de rest onbeschut en open, dus de wind kan de sleutel zijn. “Hopelijk mooi weer”, vult de Cantabriër aan. Een brakke vertaling, maar we snappen wat hij wil zeggen, ook al zit hij er natuurlijk volledig naast. Toch leuk dat hij vaak samen met Marcos gaat trainen, al weet ik niet of Oscarito de ideale mentor is. Maar goed, we eindigen dus in de buurt van Bejes, een plaats waar de Vuelta nog nooit is geweest. Bejes behoort tot de gemeente Cillorigo de Liébana, waar alles bij elkaar amper 1300 mensen wonen. De plaats was ooit, in een ver verleden, blijkbaar eigendom van het klooster van Santo Toribio de Liébana. Voor zover je eigendom kunt zijn van een klooster. Maar goed, dat klooster hoort wel bij de vijf heilige plaatsen van het katholicisme, dat zal niet zomaar zijn. Bejes is vooral een toegangspoort richting de prachtige pieken van Picos de Europa. We hadden die bergketen alvast verder kunnen verkennen via een mooie gravelweg omhoog, maar we blijven een beetje aan de voet steken. Over de voet gesproken, er lopen hier nogal wat wandelroutes en dat is waar ze het in Bejes vooral van moeten hebben. Toeristen die een stapje willen wagen. Als er toeristen komen kunnen ze meteen een koffietje voor 60 cent drinken en een blokje kaas eten. Want kaas, dat is het echte geheim van Bejes. Bejes staat bekend om de vervaardiging van een van de beroemdste kazen in Spanje, zoals Picón Bejes-Tresviso Kaas , een kaas die sinds 1994 een beschermde oorsprongsbenaming heeft, BOE nr. 57, van 8 maart 1994, volgens bevel van het Ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening van 1 MAART 1994, waarbij de Verordening van de Oorsprongsbenaming "Picón Bejes-Tresviso" wordt bekrachtigd. Google Translate heeft hier weer wat moois van gemaakt. Dit is een blauwschimmelkaas, bij de productie gebruikt men een mengsel van koeien-, schapen- en geitenmelk. Die melk hoeft niet noodzakelijkerwijs afkomstig te zijn uit Bejes, dat is dan weer jammer. Overal in deze omgeving wordt de kaas gemaakt, als de kaas eenmaal geproduceerd is wordt ie gerijpt in de kalksteengrotten in de omgeving. Naar het schijnt heeft de kaas een wat rokerige smaak. De kaas komt niet specifiek uit Bejes, maar ze hebben hier wel genoeg vee rondlopen om de kaas zelf te maken. Op de bergweiden van Picos de Europa rond Bejes lopen ongeveer 2100 schapen en geiten rond, en dan nog 300 koeien. Da's alles wat er verder te melden valt over Bejes, meer dieren dan mensen.
https://as.com/ciclismo/fotorrelato/bejes-un-puerto-veloz-f/
/cloudfront-eu-central-1.images.arcpublishing.com/diarioas/2NOTG6IXPJEOPA5DKD4YHC5LY4.jpg)
De vreemde gewaarwording van de derde week is dat we ineens met lagere temperaturen en regen te maken krijgen. In Liencres wordt het overdag amper 21 graden, terwijl het daar gewoon doodleuk de hele dag gaat regenen. Er staat wat wind uit het westen, waardoor we vandaag vooral met tegenwind te maken krijgen. Als de rit vordert wordt het weer niet direct beter, het zou zomaar kunnen dat de renners de hele etappe moeten afwerken in natte omstandigheden. Dat Cantabrië is niet voor niets zo groen, natuurlijk. De wind draait gedurende de dag wel een beetje naar het noordwesten, waardoor we in de laatste 30 kilometer van de rit met wat meer rugwind te maken krijgen, maar de wind is dusdanig zwak dat we daar verder allemaal weinig last van gaan hebben. De regen speelt een grotere rol, vermoeden we. In Bejes wordt het slechts 19 graden, met mogelijke regen erbij zal de gevoelstemperatuur nog wat lager liggen. Rugwind tijdens het laatste deel van de klim, ook al is het een nogal slap windje. Kans op neerslag 87%, sow. Ik ga in m'n regenpak voor de tv zitten. Dat kan ik doen vanaf 14:40, want dan gaat deze ultrakorte rit pas van start. Of nouja, Eurosport 1 begint er al om 14:15 aan, maar ik ga deze laatste week m'n reet maar eens mooi afvegen met dat eerste half uur van ze, de predictor kan de bof krijgen. Na een neutralisatie van zeven minuten gaan de renners om 14:47 helemaal van start, deze keer krijgen we wel het hele gevecht om de vlucht van de dag te laten ontstaan te zien. Sporza is er om 15:40 bij, ik zou ondanks het feit dat dit een parodie op een rit is alsnog wel meteen om 14:47 inschakelen bij Eurosport. De aankomst wordt dan weer verwacht tussen 17:23 en 17:38. Minder dan drie uur koers, je zou voor meer.
Deze extreem nutteloze rit wordt een prooi voor de vluchters. De hele dag regen had verraderlijk kunnen zijn als het op en af ging, maar dat gaat het niet. Een snipperdag voor de klassementsrenners, de Angliru komt er morgen aan en dus gaan ze nu niets ondernemen. De organisatie wilde een makkelijke dag met het oog op wat nog komen gaat en zo zal het dan ook geschieden.
1. Lazkano. Tot nu toe ernstig teleurgesteld in Oier, voor de rustdag was hij in geen velden of wegen te bekennen. Maar dit wordt de dag, de dag van de solo van 100 kilometer. Hij vertrekt na een aantal kilometer koers en ze zien hem nooit meer terug. In mijn dromen.
2. Buitrago. Met deze aanloop wordt het een hels karwei voor hem om überhaupt de kopgroep van de dag te halen, maar als hij eenmaal in zo'n groep zit is dit wel de ideale klim voor hem. Hier kan hij Rui Costa wel uit het wiel kletsen, zeg maar.
3. Gregoire. Zou er nog wat in de tank zitten in de derde week? Waarschijnlijk niet, maar het is alvast een leukere naam om te noemen dan die van linkadoor Herrada. Waag het niet, Jesus.
4. Castroviejo. Wie weet.
5. Kron. Laten we lekker saai doen en nog wat namen in de herhaling gooien. Ik geloof het ondertussen ook wel met dit soort ritten. Hier doe je werkelijk niemand een plezier mee. Een devaluatie van je eigen ronde, geen idee waarom je daar als organisatie zin in zou hebben.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
HIJ pakt op de Angilru een minuut of 4 terug, donderdag nog een minuut of 5 en blaast op zaterdag, à la Indurain door de Ardennen, de rest van het veld weg.
Dit gaat een heel snel en nerveus ritje worden. Daarom denk ik dat het voor de klassementsmannen is en dat Roglic of Evenepoel hier wint
Mja
De tijd dat wielrenners kritiek konden geven op de gemakkelijke wedstrijduren van voetballers, kan nu ook wel de prullenbak in.
Haha WTF, het was op enkele regenbuien na gewoon bijzonder warm gisteren.quote:Op dinsdag 12 september 2023 02:13 schreef wimderon het volgende:
[ afbeelding ]
Remco met lange mouwen op de rustdag.
Dit is gespeeld.
The world outside is burning with a brand new light but it isn't one that makes me feel warm. Don't go mistaking your house burning down for the dawn - Frank Turner
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Stilaan weer op topniveau na jaren als fietsende hamburger
Wat een floprit dit. Unipuerto op het geitenpaadje.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Vroegah. Toen zat Theo Koomen om deze tijd al aan een bakje koffie op een terras halverwege, en gaf op de radio een verslag van de eerste helft van de etappe door.
Moet hard binnenkomen bij Jumbo neem ik aanquote:
Ben benieuwd wat het nieuws van Nathan met de jongens van Jumbo doet...
Die jongens zullen toch niet lekker op de fiets zitten vandaag
We wachten het nieuws over Nathan natuurlijk af, hopelijk komt er later beter nieuws
Mja
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Who cares. En geen idee wie dat is ook, alleen David en een of andere X-naam zeggen me helemaal niks.quote:
Mja
Goede reactie wel..quote:
[..]
Who cares. En geen idee wie dat is ook, alleen David en een of andere X-naam zeggen me helemaal niks.
(het is De La Cruz trouwens, nummer 11 van het klassement)
Hoeveel Davids rijden er bij Astana rond?quote:
[..]
Who cares. En geen idee wie dat is ook, alleen David en een of andere X-naam zeggen me helemaal niks.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
weet ik veel manquote:Op dinsdag 12 september 2023 13:21 schreef franklop het volgende:
[..]
Hoeveel Davids rijden er bij Astana rond?
het is Astana
alsof ik de lijst met renners ga bestuderen van te voren van dat ploegje dat nooit iets presteert
Mja
Dank voor deze inhoudelijke reactie, de eerste van vandaag die normaal doetquote:
[..]
Goede reactie wel..
(het is De La Cruz trouwens, nummer 11 van het klassement)
Mja
David de la Cruz ken je toch wel?quote:
[..]
weet ik veel man
het is Astana
alsof ik de lijst met renners ga bestuderen van te voren van dat ploegje dat nooit iets presteert
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Eerlijk is eerlijk, het zou wel ontzettend fijn zijn als ploegen, media etc niet alleen maar de gebruikersnaam van renners in een bericht zet, maar ook gewoon even de daadwerkelijke naam (en dan tussen haakjes de gebruikersnaam om er wel netjes een mention in te hebben, of andersom)quote:
JohnTAmaru is vandaag heel hard op zoek naar aandacht schijnbaar
In het geval van David de la Cruz is het wel te doen, maar er zijn er toch echt zat met een of andere vage bijnaam ofzo waar we het dan mee moeten doen
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
ja ja zekerquote:
[..]
David de la Cruz ken je toch wel?
maar ja wie weet rijden er nog drie Davids daar bij Astana
Mja
Ik moest ook even schakelen ja, maar om dan meteen Who Cares te roepen vind ik ook niet nodig.quote:
[..]
Eerlijk is eerlijk, het zou wel ontzettend fijn zijn als ploegen, media etc niet alleen maar de gebruikersnaam van renners in een bericht zet, maar ook gewoon even de daadwerkelijke naam (en dan tussen haakjes de gebruikersnaam om er wel netjes een mention in te hebben, of andersom)
Al heeft het wel een hoog 'zou het wat uitmaken'-gehalte voor de kijker die hem niet in enig pooltje heeft.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Oh dat sowieso natuurlijk. Beiden, who cares is onnodig, en voor het koersverloop en de reguliere casual kijker zal het nieuws dat David de la Cruz in de koers zat verrassender zijn dan het nieuws dat hij er nu niet meer in zitquote:
[..]
Ik moest ook even schakelen ja, maar om dan meteen Who Cares te roepen vind ik ook niet nodig.
Al heeft het wel een hoog 'zou het wat uitmaken'-gehalte voor de kijker die hem niet in enig pooltje heeft.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Hij was in beeld met zijn aanval in rit 14.Dat was het wel.quote:
[..]
Oh dat sowieso natuurlijk. Beiden, who cares is onnodig, en voor het koersverloop en de reguliere casual kijker zal het nieuws dat David de la Cruz in de koers zat verrassender zijn dan het nieuws dat hij er nu niet meer in zit
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Vooral dat hij blijkbaar nog 11e staat op minder dan 10 minuten.quote:
[..]
Oh dat sowieso natuurlijk. Beiden, who cares is onnodig, en voor het koersverloop en de reguliere casual kijker zal het nieuws dat David de la Cruz in de koers zat verrassender zijn dan het nieuws dat hij er nu niet meer in zit
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Reed best een prima ronde tot nu toequote:
[..]
Oh dat sowieso natuurlijk. Beiden, who cares is onnodig, en voor het koersverloop en de reguliere casual kijker zal het nieuws dat David de la Cruz in de koers zat verrassender zijn dan het nieuws dat hij er nu niet meer in zit
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
De la Cruz reed de afgelopen dagen anders nog behoorlijk in beeld. Maar blijkbaar doen we allemaal vervelend vandaag.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Voor zijn doen (en seizoen) zeker. Als DLC-watcher van dit jaar kan ik dat wel zeggen.quote:
[..]
Reed best een prima ronde tot nu toe
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tsja, weet jij nog wie er de afgelopen 5 jaar negendes is geworden?quote:
Er valt vast nog wel iemand uit het klassement komende week en dan had ie zo top 10 kunnen rijden.
Voor de punten en het CV natuurlijk leuk.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Ik riep eigenlijk "who cares" omdat dat uitvallen van ene David van Astana er na het nieuws over van Hooydonck voor mij weinig meer toe doetquote:
[..]
Ik moest ook even schakelen ja, maar om dan meteen Who Cares te roepen vind ik ook niet nodig.
Al heeft het wel een hoog 'zou het wat uitmaken'-gehalte voor de kijker die hem niet in enig pooltje heeft.
Mja
Rigoberto Uran Uran Uran vindt dit niet leukquote:
[..]
Tsja, weet jij nog wie er de afgelopen 5 jaar negendes is geworden?
Voor de punten en het CV natuurlijk leuk.
Vingegaard dus flink ziek in eerste deel Vuelta. Die gaat in de remmen moeten knijpen om Kuss te laten winnen.
Nog 9 teams compleet momenteel. Is nog best veel.
Jayco nog met zijn 3en, ondanks dat ze grappenmaker Jan Maas in de ploeg hebben. Of misschien juist dankzij.
Jayco nog met zijn 3en, ondanks dat ze grappenmaker Jan Maas in de ploeg hebben. Of misschien juist dankzij.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Ik hoop dat Ayuso deze week zijn ultieme topvorm laat zien. Hebben we nog niet gezien zegt mijn gevoel.
Ayuso lijkt me wel zo'n renner die ook niet altijd die absolute topvorm heeft. Beetje zoals Remco; één dag wat minder en dan een dag uitzonderlijk goed. Dit jaar lijkt hij me niet veel gegroeid tov vorig jaar, maar dat kan ook door zijn blessures komen. Dus ik weet niet of hij beter kan dan vierde achter de Jumbo-mannen dit jaar.quote:Op dinsdag 12 september 2023 14:44 schreef Slobeend het volgende:
Ik hoop dat Ayuso deze week zijn ultieme topvorm laat zien. Hebben we nog niet gezien zegt mijn gevoel.
Maar ik hoop met je mee dat we inderdaad een absolute top Ayuso te zien krijgen. Toffe renner die ook altijd wil koersen.
Mja
De rest geblesseerd door pijn van het lachen om de grappen en grollen van Jantje Maas?quote:
Nog 9 teams compleet momenteel. Is nog best veel.
Jayco nog met zijn 3en, ondanks dat ze grappenmaker Jan Maas in de ploeg hebben. Of misschien juist dankzij.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Battistella had wel een mooi gokje geweest vandaag 
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Buikpijn, hoofdpijn alles.quote:
[..]
De rest geblesseerd door pijn van het lachen om de grappen en grollen van Jantje Maas?
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
wtfquote:
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Ik snap niets van Ineos, maar het is weergaloos om ze zo te zien spartelen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Wegblokkades en alles.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Motoren er lekker dicht voor.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Het is toch wel een beetje triest, want het lijkt wel haast de laatste stuiptrekking van deze ooit zo goede ploeg, de beste ploeg van het peloton, die voor volgend jaar nog niet genoeg renners op het rooster heeft staan en in deze Vuelta helemaal niets weet te presteren.
Mja
Ze komen erbij
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Geweldig, korte ritten met een vlakke aankoop. Voortaan altijd doen!
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Alle fopneuzen verzamelen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Dit wordt voor de klassementsmannen zo. Neem aan dat Grofs die klim niet overleeft met een sprintje
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Groves iedere keer mee, jeetje.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Die denkt dat het vlak blijft?quote:
Groves iedere keer mee, jeetje.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Dit is een zeer teleurstellende kopgroep.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Dat is blijkbaar de enige voorwaarde dat de kopgroep weg mag, dat hij teleurstellend is. Het zal wel voor de grote mannen zijn dan.quote:
Dit is een zeer teleurstellende kopgroep.
Mja
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Jumbo lijkt vrij hard door te rijden. Laat ze er maar voor gaan, heb er weinig zin in dat deze kopgroep het haalt.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Benieuwd of Grofs vooral voor de punten bij de tussensprint gaat of dat hij grotere plannen heeft.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
#voornathanquote:
Gezien het tempo wat Jumbo aanhoudt zullen ze wel voor de etappe gaam
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Ineos is een stuurloos schip. Een heerlijk soort karma na het jarenlang wurgen van de koers.quote:
Tsja, wat heeft INEOS nu bereikt?
Behalve mijn CM vermoorden.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Het was denk ik gewoon strafwerk.quote:
Tsja, wat heeft INEOS nu bereikt?
Behalve mijn CM vermoorden.
Mja
Verder matige groep. Mannetje of 20 had leuker geweest en dan voor dagzege.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Lijkt me sterk dat iemand in coma deze rit wint. Denk zelf dat het voor Roglic, Kuss en Vingegaard is.quote:
Put these foolish ambitions to rest.
Karsten die elke keer weer in de soundbites van de podcast van van Baarle en Poels trapt en Jeroen die hem wel heeft geluisterd hem dan weer moet corrigeren.
Ja, het is heel mooi daar.
Als je niet voor de hitte komt... dan is het daar zelfs het mooiste stukkie Spanje.
Als je niet voor de hitte komt... dan is het daar zelfs het mooiste stukkie Spanje.
Ik doe het ff rustig aan.
Msischien wel een beetje dom van Jumbo om hier zoveel krachten te verspillen met de Anglirù morgen?
Mja
is het daar ook net zo lekker fris als in het Baskenland?quote:
Ja, het is heel mooi daar.
Als je niet voor de hitte komt... dan is het daar zelfs het mooiste stukkie Spanje.
Mja
Soms.quote:
[..]
is het daar ook net zo lekker fris als in het Baskenland?
Ik doe het ff rustig aan.
Ze hadden hem best kunnen invliegenquote:
[..]
Lijkt me sterk dat iemand in coma deze rit wint. Denk zelf dat het voor Roglic, Kuss en Vingegaard is.
Ben benieuwd of Remco er straks op het einde toch gewoon bij is als de klassementsmannen voor de zege gaan vechten
Denk dat hij de verleiding niet kan weerstaan en waarom zou hij ook
Denk dat hij de verleiding niet kan weerstaan en waarom zou hij ook
Mja
Als het voor de zege is, gaat hij vast proberen jaquote:
Ben benieuwd of Remco er straks op het einde toch gewoon bij is als de klassementsmannen voor de zege gaan vechten
Denk dat hij de verleiding niet kan weerstaan en waarom zou hij ook
Ach Grofs
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Jumbo kan op die klim op iedereen behalve Cattaneo makkelijk een minuut goed maken
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Ik snap nog minder van de ploegen die een renner meehadden en paniekerig op solisten van Ineos sprongen. Had Castroviejo lekker de oversteek laten maken, dan was Ineos daarachter gestopt.quote:
Ik snap niets van Ineos, maar het is weergaloos om ze zo te zien spartelen.
Sowieso vraag ik me wel eens af waarom teams niet gewoon vaker een gaatje laten vallen. Laat INEOS er maar lekker helemaal alleen naartoe rijden. Je hoeft niet altijd mee in het wiel natuurlijk.quote:
[..]
Ik snap nog minder van de ploegen die een renner meehadden en paniekerig op solisten van Ineos sprongen. Had Castroviejo lekker de oversteek laten maken, dan was Ineos daarachter gestopt.
Mja
Oei LL Cool S
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Dat was een mooie carriere voor LLS.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Kan op klim snel gaan. En in aanloop ernaartoe je laten lossen.quote:Op dinsdag 12 september 2023 16:46 schreef Pino112 het volgende:
REV ging toch minuten verliezen vandaag? Aldus REV
Maar denk dat hij het nu gewoon gaat proberen te winnen
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Het eindigt een week eerder dan gepland.quote:
Dat was een mooie carriere voor LLS.
Heeft Cattaneo zich in laten lopen?
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Jaquote:
Heeft Cattaneo zich in laten lopen?
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
De sprint naar de voet van de klim wordt wel een dingetje zo.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
dat gaat nog wel een valpartij opleveren... lekker weertje 
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Andre Oier die niet voor zijn eigen kansen mag gaan maar op kop moet rijden voor Enric Grijs maakt me ziedend.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Er laten er meteen veel lopen.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Wie is er vandaag jarig?
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Sepp nietquote:
Wie is er vandaag jarig?
Jonas gaat morgen winnen voor de verjaardag van Seppquote:
Wie is er vandaag jarig?
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Waarom rijdt Fisher-Price daar?
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Als Kuss goed genoeg was, zou hij toch wel in het wiel kunnen gaan zitten bij die mindere mannen die nu gaan
Mja
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Janneke en Mieke rijden weg uit die groep.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Hij gaat zo dicht staan dat hij morgen niet eens aan hoeft te vallen.quote:
Ik hoop maar niet dat dit inleiding is voor Vuelta-zege van Vingegaard
Put these foolish ambitions to rest.
Vingegaard naait Kuss.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Lijkt me buitengewoon niet leuk als Kuss morgen a la slaaf Wout op Vinge moet wachten op het Monster.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Vingegaard gaat niet eens hard als je ziet hoe dicht Fisher-Price nog zit. Hij krijgt hier de zege cadeau en dat is bepaald niet plezant.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Jumbots.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Kuss heeft het zwaar.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Ach Zep Koes.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Doodsbangig gekoerst.quote:
En op Roglic reageren ze wel. Lullenbijters.
(Of met zelfkennis)
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Deze etappe heeft bepaald geen muis gebaard zeg.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Kan nog prima natuurlijk. Kuss heeft een enorme voorsprong op Mas en Ayuso.quote:
Jumbo is niet geïnteresseerd in een 1-2-3 in Madrid?
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Ernstig vervelend, krijgen we in de toekomst alleen maar dit soort ritten die in 99% van de gevallen niets opleveren.quote:
Deze etappe heeft bepaald geen muis gebaard zeg.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Dat wordt gezellig naar de Foodcoach app staren bij het diner met z'n allen
Jack does it in real time...
Je kunt nu ook niet op Kuss gaan rekenen op eindwinst, al gaan de etappes van morgen en overmorgen hem wel beter liggen.
Dat was zijn plan ja.quote:
Remco heeft vandaag laten lopen?
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Vingegaard vandaag wel duidelijk de sterkste met dan Roglic en Kuss. Kuss echt ietsje minder. Maar die eerste minuut kreeg Vingegaard wel cadeau. Maar als Jumbo 1-2-3 wil worden in Madrid, is dit misschien niet de allerbeste strategie. En ook niet als ze graag willen dat Kuss wint. Vermoedelijk heeft Roglic er wel vrede mee als Kuss wint, maar Jonas toch wat minder.quote:
Nouja de beste wint, het is niet anders.
Mja
Misschien mag die gaan voor de overwinning morgen (op zijn verjaardag)?quote:
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Had ie ook aangekondigd. Voor morgen en donderdag.quote:
Remco heeft vandaag laten lopen?
Kan me hier wel in vinden.quote:
[..]
Vingegaard vandaag wel duidelijk de sterkste met dan Roglic en Kuss. Kuss echt ietsje minder. Maar die eerste minuut kreeg Vingegaard wel cadeau. Maar als Jumbo 1-2-3 wil worden in Madrid, is dit misschien niet de allerbeste strategie. En ook niet als ze graag willen dat Kuss wint. Vermoedelijk heeft Roglic er wel vrede mee als Kuss wint, maar Jonas toch wat minder.
Ik denk sowieso dat Vingegaard en Roglic een tikkie beter zijn.quote:
[..]
Vingegaard vandaag wel duidelijk de sterkste met dan Roglic en Kuss. Kuss echt ietsje minder. Maar die eerste minuut kreeg Vingegaard wel cadeau. Maar als Jumbo 1-2-3 wil worden in Madrid, is dit misschien niet de allerbeste strategie. En ook niet als ze graag willen dat Kuss wint. Vermoedelijk heeft Roglic er wel vrede mee als Kuss wint, maar Jonas toch wat minder.
Maar goed: vandaag was het parcours niet echt geschikt voor een doordieselende Kuss.
Ze blijven 3 pionnen houden, maar ik geef Sepp de minste kans.
Het zal vanavond wel een emotionele toestand zijn in het hotel... en dat staat nog los van deze uitslag.
Ik doe het ff rustig aan.
Ik vind het voor de afwisseling eigenlijk wel leuk als er zo'n korte rit in zit met een steil bergje op het eind. We hebben toch weer spektakel gezien. In de Tour was dat ook telkens zo in die korte ritten. Tuurlijk, het moet geen juniorenparcous worden, maar ter afwisseling best leuk en bovendien kregen we zo de gehele rit te zien.quote:
2,5 uur koers, dit kan toch niet jong0ns
Mja
Qua kansen heeft Jumbo het hiermee wel vergroot want ze hebben nu extra man met 2+ minuten voorsprong.
Maar leuk is anders als je liever Kuss of Roglic ziet winnen. Sowieso jammer dat dit keer niet Roglic als eerste ging.
Maar leuk is anders als je liever Kuss of Roglic ziet winnen. Sowieso jammer dat dit keer niet Roglic als eerste ging.
Of gewoon een etappe die hem minder ligt. Ook op andere unipuerto kwam Kuss wat in de problemen en in de zwaardere bergritten is hij weer sterker dan bijvoorbeeld Roglic.quote:
[..]
Slechte benen vandaag dus waarschijnlijk
Roglic viel aan en de enige die hij eraf reed was zijn ploegmaat. Roglic heeft in zijn hele WorldTour-carrière precies één keer meer dan 15 seconden gewonnen op de nummer twee.quote:
Qua kansen heeft Jumbo het hiermee wel vergroot want ze hebben nu extra man met 2+ minuten voorsprong.
Maar leuk is anders als je liever Kuss of Roglic ziet winnen. Sowieso jammer dat dit keer niet Roglic als eerste ging.
Put these foolish ambitions to rest.
Vraag is of die was weggekomen als je zijn poging zag.quote:
Qua kansen heeft Jumbo het hiermee wel vergroot want ze hebben nu extra man met 2+ minuten voorsprong.
Maar leuk is anders als je liever Kuss of Roglic ziet winnen. Sowieso jammer dat dit keer niet Roglic als eerste ging.
Hij heeft wellicht inderdaad mindere benen maar op Vingegaard werd gewoon totaal niet gereageerd. Zou toch benieuwd zijn of ze op Roglic wel direct zouden reagerenquote:
[..]
Roglic viel aan en de enige die hij eraf reed was zijn ploegmaat. Roglic heeft in zijn hele WorldTour-carrière precies één keer meer dan 15 seconden gewonnen op de nummer twee.
Ik denk wel echt dat Vingegaard uiteindelijk de sterkste is van de drie. In de eerste week kon hij zelfs redelijk in het wiel blijven met een maagbacterie, dus misschien dat hij nu wel weer bijna op Tour-niveau zit. Dan is hij toch echt een stukje beter dan de rest denk ik, ook beter dan Roglic.
Maar we gaan het morgen zien op de Anglirù. Ik duim nog steeds voor Ayuso, dat lijkt me heerlijk als die na morgen plots nipt in het rood staat!
Maar we gaan het morgen zien op de Anglirù. Ik duim nog steeds voor Ayuso, dat lijkt me heerlijk als die na morgen plots nipt in het rood staat!
Mja
Roglic is een glorified Purito. Helemaal niks mis mee, maar daarmee ook volkomen logisch dat Jumbo kiest voor degene die wel in staat is iedereen er keihard af te rijden. Daarmee is het ook logisch dat Ayuso hem kiest als te kloppen man.quote:
[..]
Hij heeft wellicht inderdaad mindere benen maar op Vingegaard werd gewoon totaal niet gereageerd. Zou toch benieuwd zijn of ze op Roglic wel direct zouden reageren
Put these foolish ambitions to rest.
Anderzijds vind ik eigenlijk wel dat er ter afwisseling ook heel lange, zware ritten in moeten zitten. Die van zaterdag komt wel in de buurt.quote:
[..]
Ik vind het voor de afwisseling eigenlijk wel leuk als er zo'n korte rit in zit met een steil bergje op het eind. We hebben toch weer spektakel gezien. In de Tour was dat ook telkens zo in die korte ritten. Tuurlijk, het moet geen juniorenparcous worden, maar ter afwisseling best leuk en bovendien kregen we zo de gehele rit te zien.
Mja
Oh, Attila zegt dat Nathan bij kennis is en er redelijk goed aan toe is, hebben ze blijkbaar aan de voet van de klim gehoord
Mja
Daar kiest Jumbo niet voor. Afgelopen vrijdag was ook gewoon het plan dat Roglic zou gaan na Vingegaard. Alleen laten ze Vingegaard nu al voor de tweede keer wegrijden zonder enige reactie.quote:
[..]
Roglic is een glorified Purito. Helemaal niks mis mee, maar daarmee ook volkomen logisch dat Jumbo kiest voor degene die wel in staat is iedereen er keihard af te rijden. Daarmee is het ook logisch dat Ayuso hem kiest als te kloppen man.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Dat is feitelijk onjuist.quote:
[..]
Roglic viel aan en de enige die hij eraf reed was zijn ploegmaat. Roglic heeft in zijn hele WorldTour-carrière precies één keer meer dan 15 seconden gewonnen op de nummer twee.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Zonder het ongeval van Van Hooydonck zou Jumbo dit vandaag helemaal niet gedaan hebben denk ik. Scheelt Kuss zo een minuut.
Eigenlijk lachwekkend dat een ploeg zo even kan beslissen te winnen.quote:
Zonder het ongeval van Van Hooydonck zou Jumbo dit vandaag helemaal niet gedaan hebben denk ik. Scheelt Kuss zo een minuut.
Ik ken de kamerverdeling in bijv. de Tour niet, maar is Nathan in grote rondes - als hij meedoet - vaak niet de eerste man om een kopman als Jonas uit de wind en uit andere gevaren te houden?quote:
Ik doe het ff rustig aan.
Was dit een heat of the moment gevalletje, of echt zo?quote:
"Hoe gaat deze man slapen vannacht?"
"Ja, geen idee. Prima denk ik"
Dat werd ook gemeld op de NOS.quote:
Dan is dat inderdaad goed nieuws. (Naar omstandigheden.)
Ik doe het ff rustig aan.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Heb je toevallig voorbeelden?quote:
Sloveentjes zijn goed aan het schuimbekken op X.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Denk ook wel dat iedereen weet dat Vingegaard te goed voor hen is. Ze kunnen alleen maar hopen dat hij niet aanvalt.quote:
[..]
Daar kiest Jumbo niet voor. Afgelopen vrijdag was ook gewoon het plan dat Roglic zou gaan na Vingegaard. Alleen laten ze Vingegaard nu al voor de tweede keer wegrijden zonder enige reactie.
Ook met maagbacterie reed hij ze er samen met Roglic een aantal keer af.
Maar dat heeft toch een reden? Het lijkt me logisch als Mas en Ayuso erkennen dat Vingegaard van de drie het moeilijkst te kloppen is. Dan fixeer je je op degene die je wel de baas kunt zijn, i.e. Roglic.quote:
[..]
Daar kiest Jumbo niet voor. Afgelopen vrijdag was ook gewoon het plan dat Roglic zou gaan na Vingegaard. Alleen laten ze Vingegaard nu al voor de tweede keer wegrijden zonder enige reactie.
Put these foolish ambitions to rest.
Ik denk dat die demarrage van Jonas echt veel te hard was.quote:
[..]
Daar kiest Jumbo niet voor. Afgelopen vrijdag was ook gewoon het plan dat Roglic zou gaan na Vingegaard. Alleen laten ze Vingegaard nu al voor de tweede keer wegrijden zonder enige reactie.
Mja
Denk dat Koffieplanter hier naar verwijst:quote:
[..]
Dat is feitelijk onjuist.
Maar met een rivaal (bijv. Bernal of Evenepoel) heeft hij dat wel een aantal keer gedaan. Het enige interessante deze Vuelta zou een strijd tussen Vingegaard en Roglic zijn, Roglic is wel degene die het langst zou kunnen volgenquote:
[..]
Denk dat Koffieplanter hier naar verwijst: [ twitter ]
Tsja als je de ene keer met renner A wegrijdt en een minuut pakt op renner B en dan de volgende keer met renner B wegrijdt en een minuut pakt op renner A, dan heb je op beiden een minuut. Maar het is zo dat het geen renner is met groot overwicht die minuten bij de concurrentie weg kan rijden.quote:
[..]
Denk dat Koffieplanter hier naar verwijst: [ twitter ]
Mja
quote:
[..]
Heb je toevallig voorbeelden?
Dit gehele account: https://twitter.com/bsirnik
quote:Aanvankelijk wilde de ploeg de kaart-Roglič trekken, gaf Kuss ook nog toe aan Spaanse media. “Maar het plan veranderde een beetje. Vlak voor het steile deel van de slotklim vroeg Jonas via de radio of hij mocht aanvallen. Het was echt een goed moment voor hem.”
Dat maakt nog niet dat het plan van Jumbo was om alleen met Vingegaard aan te vallen, zoals je stelde en zoals door Jumbo zelf ook al ontkracht was.quote:
[..]
Maar dat heeft toch een reden? Het lijkt me logisch als Mas en Ayuso erkennen dat Vingegaard van de drie het moeilijkst te kloppen is. Dan fixeer je je op degene die je wel de baas kunt zijn, i.e. Roglic.
Kiest als in eerste optie om van ver aan te vallen...quote:
[..]
Dat maakt nog niet dat het plan van Jumbo was om alleen met Vingegaard aan te vallen, zoals je stelde en zoals door Jumbo zelf ook al ontkracht was.
Put these foolish ambitions to rest.
RemcoN1Fan is er maar druk mee
Op zich wel beter als ze het onderling uitvechten, een grote ronde 'cadeau doen' is ook vrij belachelijk. Vingegaard is wel een klootzakje en Roglic wordt nu al een paar keer teveel in het ploegspel gevangen
Op zich wel beter als ze het onderling uitvechten, een grote ronde 'cadeau doen' is ook vrij belachelijk. Vingegaard is wel een klootzakje en Roglic wordt nu al een paar keer teveel in het ploegspel gevangen
Jack does it in real time...
Vingegaard lijkt me een hartstikke aardige gozer naast de fiets. Gewoon een saaie introverte familieman.quote:
RemcoN1Fan is er maar druk mee
Op zich wel beter als ze het onderling uitvechten, een grote ronde 'cadeau doen' is ook vrij belachelijk. Vingegaard is wel een klootzakje en Roglic wordt nu al een paar keer teveel in het ploegspel gevangen
Maar op de fiets is hij inderdaad wel echt een klootzak en killer die enkel en alleen zelf wil winnen een geen cadeautjes uitdeelt. Dat gevoel heb ik bij Roglic en Kuss toch een heel stuk minder, dat zijn toch ook veel meer lieve jongens op de fiets.
De verre aanval is ook gewoon geen wapen van Roglic, net als de echt hoge bergen volgens mij. Vingegaard is een saaie flopdrol met het charisma van een zak potgrond, maar kan wel die lange solo's ondernemen. En dan moeten de concurrenten kiezen: counteren, trachten te volgen en zo wellicht Roglic meeslepen die zijn beproefde 'stomp' van 400 meter uitvoert of eigen tempo rijden en hopen dat Vingegaard ooit eens terugwaait. Wat Fisher-Black dan precies kwam doen in dit verhaal is mij nog niet helemaal duidelijkquote:
[..]
Vingegaard lijkt me een hartstikke aardige gozer naast de fiets. Gewoon een saaie introverte familieman.
Maar op de fiets is hij inderdaad wel echt een klootzak en killer die enkel en alleen zelf wil winnen een geen cadeautjes uitdeelt. Dat gevoel heb ik bij Roglic en Kuss toch een heel stuk minder, dat zijn toch ook veel meer lieve jongens op de fiets.
Sepp Kuss doet zich echt voor als de Jan Maas van Jumbo. Die man is alleen maar aan het grappen en grollen als een camera op hem gericht staat.
Als Ineos niet volle bak gaat achtervolgen in het begin, gebeurt dit ook niet, Jumbo vond die groep wel prima. Geen idee wat het Ineos verder heeft opgeleverdquote:
Zonder het ongeval van Van Hooydonck zou Jumbo dit vandaag helemaal niet gedaan hebben denk ik. Scheelt Kuss zo een minuut.
Fisher-Black reed een fantastische klim, maar dat zou eigenlijk alleen een logische tactiek zijn als hij Vingegaard dacht te kunnen kloppen..quote:
Ayuso is ook een tikje geagiteerd:
[ twitter ]
Ik vind dit de link tussen deze zaken niet heel erg sterk..quote:
[..]
Denk dat Koffieplanter hier naar verwijst: [ twitter ]
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
quote:
[..]
[ twitter ]
[ twitter ]
[ twitter ]
Dit gehele account: https://twitter.com/bsirnik
Mevrouw Roglic schijnt ook niet content te zijn.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Het begint altijd met de vrouwen, denk maar aan die vreselijke Michelle Coundquote:
[..]
[ twitter ]
Mevrouw Roglic schijnt ook niet content te zijn.
Familieleden die er iets van vinden is misschien wel mijn favoriete rubriek in sport
Het zal vanavond wellicht beetje knetteren aan eettafel maar morgen is het gewoon weer #droomplan.
Het zal vanavond wellicht beetje knetteren aan eettafel maar morgen is het gewoon weer #droomplan.
Beter een lul en winnen dan spelen dat je geen lul bent en een nietszeggend podium pakken. De pikorde is duidelijk. Vingegaard deelt geen cadeautjes uit en als hij echt de sterkste is, niet meer dan terecht.
JV heeft overigens al een keer een grote ronde verloren door teveel te spelen. Als je gezapig iedere keer naar de finish rijdt pakt misschien iemand anders de hoofdprijs. Ook al lijkt die kans deze Vuelta erg klein. Maar Roglic weet maar al te best hoe je door malheur een ronde kan verliezen. Dan beter nu marge pakken met je sterkste renner dan afwachten.
JV heeft overigens al een keer een grote ronde verloren door teveel te spelen. Als je gezapig iedere keer naar de finish rijdt pakt misschien iemand anders de hoofdprijs. Ook al lijkt die kans deze Vuelta erg klein. Maar Roglic weet maar al te best hoe je door malheur een ronde kan verliezen. Dan beter nu marge pakken met je sterkste renner dan afwachten.
Dat mevrouw Roglic, net als als alle andere rennersvrouwen, maar lekker weg blijft voortaan zodat we ook verlost zijn van de vreselijke 'kutkind op podium' acts.quote:
[..]
[ twitter ]
Mevrouw Roglic schijnt ook niet content te zijn.
Als dit die ene mindere dag van Kuss was, kan het ook nog wel goed komen, zeker de Angliru is wel een klim die hem ligt. Maar als dit doorzet, is het na morgen wel klaar.
Zou het Kuss nog steeds het meeste gunnen
Zou het Kuss nog steeds het meeste gunnen
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Niet met Lev he, niet met Lev.quote:Op dinsdag 12 september 2023 21:11 schreef Pistolero het volgende:
[..]
Dat mevrouw Roglic, net als als alle andere rennersvrouwen, maar lekker weg blijft voortaan zodat we ook verlost zijn van de vreselijke 'kutkind op podium' acts.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Wanneer is Lev jarig, blijkbaar ga je daar sneller van fietsen?quote:
[..]
Niet met Lev he, niet met Lev.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Kuss is morgen jarig, Vingegaard wil de rit graag voor hem winnen.quote:
[..]
Wanneer is Lev jarig, blijkbaar ga je daar sneller van fietsen?
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Lijkt me heerlijk als Kuss zelf de rit en tijd pakt morgen
Ben benieuwd of JV er weer voor gaat rijden
Ben benieuwd of JV er weer voor gaat rijden
Mja
19 juno!quote:
[..]
Wanneer is Lev jarig, blijkbaar ga je daar sneller van fietsen?
Vandaag was het ook meer toeval dat ze er uiteindelijk voor konden rijden, heb ik het idee..quote:
Lijkt me heerlijk als Kuss zelf de rit en tijd pakt morgen
Ben benieuwd of JV er weer voor gaat rijden
En morgen hebben we onze Belg die weer mee gaat doen
Vermoedelijk toch morgen idd Evenepoel in de ontsnapping, idealiter met wat teamgenoten mee.quote:
[..]
Vandaag was het ook meer toeval dat ze er uiteindelijk voor konden rijden, heb ik het idee..
En morgen hebben we onze Belg die weer mee gaat doen
Mevrouw Roglic is verre van de vervelendste rennersvrouw binnen de ploeg. In de All In docu van Jumbo-Visma blijft ze wel echt op de achtergrond terwijl mevrouw Vingegaard en de onvermijdelijke Sarah De Bie zichzelf daarentegen hele afleveringen toe-eigenden.
The owls are not what they seem
Ja. En als Ayuso daar meteen op het wiel zit zou het meteen aan Roglic geweest zijn, zo is achteraf verteld.quote:
[..]
Kiest als in eerste optie om van ver aan te vallen...
Zeg je toch lekker tegen Lev dat hij morgen jarig is
Heeft iedereen een reden om keihard naar boven te knallen op Angliru. Man tegen man.
Heeft iedereen een reden om keihard naar boven te knallen op Angliru. Man tegen man.
Tja, het droomplan van vandaag was om voor Roglic te gaan. Vingegaard vraagt terloops of hij mag vertrekken en ze weten niet hoe snel ze het oorspronkelijke plan overboord moeten gooien, met als vermoedelijk resultaat dat Vingegaard en niet Kuss de Vuelta wint.quote:
Familieleden die er iets van vinden is misschien wel mijn favoriete rubriek in sport
Het zal vanavond wellicht beetje knetteren aan eettafel maar morgen is het gewoon weer #droomplan.
Ja, en mijn stellingname is dat Ayuso en Mas het niet zo zien zitten om op Vingegaard te springen omdat ze Roglic hebben geïdentificeerd als zwakste schakel.quote:
[..]
Ja. En als Ayuso daar meteen op het wiel zit zou het meteen aan Roglic geweest zijn, zo is achteraf verteld.
Put these foolish ambitions to rest.
Die groep heeft nooit een minuut gehad, dat was de marge waarop ze de tweede groep hielden. Winnen voor Van Hooydonck leek me wel het plan vandaag.quote:
[..]
Als Ineos niet volle bak gaat achtervolgen in het begin, gebeurt dit ook niet, Jumbo vond die groep wel prima. Geen idee wat het Ineos verder heeft opgeleverd
Ik ben uiteraard benieuwd naar uitleg daarnaar. Bijzonder om niet te zeggen dat Roglic maar eerst mag proberen en daarna Jonas als hij niet wegkomt.quote:
[..]
Tja, het droomplan van vandaag was om voor Roglic te gaan. Vingegaard vraagt terloops of hij mag vertrekken en ze weten niet hoe snel ze het oorspronkelijke plan overboord moeten gooien, met als vermoedelijk resultaat dat Vingegaard en niet Kuss de Vuelta wint.
Wellicht dat na de Vuelta daar een en ander over gezegd wordt.
Het viel me eerder al op dat er niet echt een klik is tussen Roglic en Vingegaard. Blij voor Kuss maar nauwelijks voor elkaar.quote:
[..]
[ twitter ]
Mevrouw Roglic schijnt ook niet content te zijn.
Je andere stellingname was dat Jumbo kiest voor Vingegaard. Terwijl de tactiek gewoon was om beurtelings aan te vallen. En vandaag was oorspronkelijk zelfs gekozen voor Roglic.quote:
[..]
Ja, en mijn stellingname is dat Ayuso en Mas het niet zo zien zitten om op Vingegaard te springen omdat ze Roglic hebben geïdentificeerd als zwakste schakel.
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Ik vraag me af of er mensen bestaan die wel een klik hebben met Vingegaard.quote:
[..]
Het viel me eerder al op dat er niet echt een klik is tussen Roglic en Vingegaard. Blij voor Kuss maar nauwelijks voor elkaar.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Van Hooydonck kennelijk.quote:
[..]
Ik vraag me af of er mensen bestaan die wel een klik hebben met Vingegaard.
Werd altijd wel gezegd dat Roglic degene is die Vingegaard heeft overtuigd dat hij de Tour kon winnen en Vingegaard daar heel veel aan heeft gehad. Met daar ook nog de actie in de Tour van vorig jaar bij.. maar de lichaamstaal oogt wel anders jaquote:
[..]
Het viel me eerder al op dat er niet echt een klik is tussen Roglic en Vingegaard. Blij voor Kuss maar nauwelijks voor elkaar.
Die groep kreeg toch nooit zoveel omdat elke keer een andere ploeg volle bak bleef achtervolgen? Jumbo leek het toen wel prima te vinden.quote:
[..]
Die groep heeft nooit een minuut gehad, dat was de marge waarop ze de tweede groep hielden. Winnen voor Van Hooydonck leek me wel het plan vandaag.
Maar misschien waren ze anders ook wel gaan rijden
Sepp lijkt zich wel bewust wat naar achteren te zetten terwijl dit waarschijnlijk zijn enige kans gaat zijn op winst in een grote ronde.quote:
[..]
Het viel me eerder al op dat er niet echt een klik is tussen Roglic en Vingegaard. Blij voor Kuss maar nauwelijks voor elkaar.
Vorig jaar in de Tour werd volgens mij gesuggereerd/gezegd dt de hulp van Roglic, ook mentaal, toch belangrijk was? Nu zijn ze natuurlijk vooral concurrenten, dat was in het begin van het jaar al duidelijk, daarom is is denk ik gekozen om Roglic niet in de Tour te laten starten.quote:
[..]
Het viel me eerder al op dat er niet echt een klik is tussen Roglic en Vingegaard. Blij voor Kuss maar nauwelijks voor elkaar.
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
Rellende_Rotscholier
Robbertje matten met de wouten
Logisch, Vingegaard spreekt niet door de verbeelding. Roglic en Kuss wekken nog enige sympathie op.quote:
Het internet is wel duidelijk voor Roglic of Kuss.
Dus gaat Vingegaard winnen, uiteraard.
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Reden te meer om voor Vingegaard te zijn.quote:
Het internet is wel duidelijk voor Roglic of Kuss.
Denk dat het voor het team en vooral teamgevoel beste is als Sepp gewoon de Vuelta wint.
Al weet ik niet of er nou iets zit in de Lidl-Trek en Roglic geruchten gezien contract tot met 2025.
Al weet ik niet of er nou iets zit in de Lidl-Trek en Roglic geruchten gezien contract tot met 2025.
Dit volg ik niet, je zegt hier toch zelf dat het plan was eerst met Vingegaard aan te vallen en dan met Roglic?quote:
[..]
Tja, het droomplan van vandaag was om voor Roglic te gaan. Vingegaard vraagt terloops of hij mag vertrekken en ze weten niet hoe snel ze het oorspronkelijke plan overboord moeten gooien, met als vermoedelijk resultaat dat Vingegaard en niet Kuss de Vuelta wint.
quote:
[..]
Ja. En als Ayuso daar meteen op het wiel zit zou het meteen aan Roglic geweest zijn, zo is achteraf verteld.
Bij Roglic komt dat gerucht elk jaar wel voorbij, geloof ik, in ieder geval ook al eens met Ineosquote:
Denk dat het voor het team en vooral teamgevoel beste is als Sepp gewoon de Vuelta wint.
Al weet ik niet of er nou iets zit in de Lidl-Trek en Roglic geruchten gezien contract tot met 2025.
Jonie gaat morgen de Angliru detoneren.
Reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep. Kom Terug.
Dat was vooral een keus van Roglic zelf, dacht ikquote:
[..]
Vorig jaar in de Tour werd volgens mij gesuggereerd/gezegd dt de hulp van Roglic, ook mentaal, toch belangrijk was? Nu zijn ze natuurlijk vooral concurrenten, dat was in het begin van het jaar al duidelijk, daarom is is denk ik gekozen om Roglic niet in de Tour te laten starten.
Merijn Zeeman zat in de Avondetappe ook al enorm moeilijk te doen om uit te leggen waarom Roglic de Giro niet reed, daar speelt wel wat dunkt me.
Maar ik heb wel het gevoel dat het nu pas wel reële optie kan worden als er een zak geld is, zit een logica achter nu Jonas wel duidelijk beter is. Al is Roglic ook wel gehecht aan veel mensen bij Jumbo.quote:
[..]
Bij Roglic komt dat gerucht elk jaar wel voorbij, geloof ik, in ieder geval ook al eens met Ineos
Ja Ayuso en Mas zijn niet helemaal gek, die weten dat ze dit niet kunnen volgen. Die gaan zich niet opblazen omdat wielerfans dat leuker vinden.quote:
Jonie gaat morgen de Angliru detoneren.
[ twitter ]
Dat sluit elkaar niet uit, Roglic wil waarschijnlijk kopman zijn, maar een Vingegaard in vorm is gewoon een klasse beter. Dan is het voor hem ook beter om voor de Giro te gaan.quote:
[..]
Dat was vooral een keus van Roglic zelf, dacht ik
You don't need a weatherman to know which way the wind blows.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Album top 100 2024
En de vraag is dan ook of hij bij een andere ploeg wel de concurrentie aan kan met Vingegaard en ook Pogi in de Tourquote:
[..]
Maar ik heb wel het gevoel dat het nu pas wel reële optie kan worden als er een zak geld is, zit een logica achter nu Jonas wel duidelijk beter is. Al is Roglic ook wel gehecht aan veel mensen bij Jumbo.
Sepp Kuss wil graag een keer een vrije rol hebben. Dat lijkt me het meest logisch in Giro of Vuelta volgend jaar. Jonas zal ongetwijfeld weer de Tour rijden.
Ik vraag me af of ze Roglic dan meesturen naar de Tour want Primoz zal ook wel door hebben dat Jonas daar waarden trapt die hij niet haalt. Dan blijft weer de 'kruimels' over. Als in Giro rijden zonder echte hulp van Kuss omdat die in vlucht gaat zitten of zelf wil demarreren. En dan de Vuelta wellicht wel kopman want ik zie Jonas niet elk jaar een dubbel doen.
Ik vraag me af of ze Roglic dan meesturen naar de Tour want Primoz zal ook wel door hebben dat Jonas daar waarden trapt die hij niet haalt. Dan blijft weer de 'kruimels' over. Als in Giro rijden zonder echte hulp van Kuss omdat die in vlucht gaat zitten of zelf wil demarreren. En dan de Vuelta wellicht wel kopman want ik zie Jonas niet elk jaar een dubbel doen.
Dit gaat Vingegaard niet meer weggeven. Morgen zal Kuss wel beter liggen, maar Vingegaard lijkt met de dag dichter bij zijn Tourniveau te komen. Dan maakt ie het verschil op de Angliru ook wel. Wel enigszins smerig als ie dat vandaag ongeoorloofd geforceerd heeft, maar nu is er geen weg meer terug.
Wat is daar niet te volgen aan? Roglic was op de Tourmalet aan de beurt na Vingegaard. Ze kozen dus niet voor Vingegaard, zoals gesteld werd, maar voor een tactiek om beurtelings aan te vallen. Bij Jumbo waren ze er waarschijnlijk ook niet vanuit gegaan dat Vingegaard meteen zo'n vrijgeleide zou krijgen.quote:
[..]
Dit volg ik niet, je zegt hier toch zelf dat het plan was eerst met Vingegaard aan te vallen en dan met Roglic?
[..]
Al die Sloveense fans die willen dat Roglic naar een andere ploeg gaat. Ja, dan gaat 'ie zeker nooit meer een GT winnen. Zal sowieso al niet meer makkelijk worden voor hem.
En het is toch logisch dat Jumbo het gewoon prima vindt dat Vingegard aanvalt als 'ie zich goed voelt. De tijd die je kan pakken moet je gewoon pakken. Dat was Roglic nooit gelukt. Vind het maar een hele non-discussie.
En het is toch logisch dat Jumbo het gewoon prima vindt dat Vingegard aanvalt als 'ie zich goed voelt. De tijd die je kan pakken moet je gewoon pakken. Dat was Roglic nooit gelukt. Vind het maar een hele non-discussie.
|
|
