R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Context: ik ben opgegroeid als een vaderloos kind, terwijl meneer van mijn bestaan als zijn kind afwist. In al mijn jaren nooit specifiek interesse gehad om hem op te zoeken. Wat je niet kent, mis je niet toch? Het zal vast en zeker invloed hebben gehad op hoe ik ben geworden of waarschijnlijk eerder op hoe ik ooit was en nee, het is ook niet bepaald prettig om aan anderen te moeten vertellen dat je je vader niet kent. Vooral niet tijdens je jeugdperiode, op school bijvoorbeeld, maar zelfs tegenwoordig kijken mensen mij nog wel vreemd aan als ik het zeg. Alsof ik daar voor gekozen heb...
Hoe dan ook, recent, na jaren twijfelen en een beetje stimulans van anderen toch contact gezocht. Via mail welteverstaan, zijn bedrijfsmail, want een andere mogelijkheid waarbij ik mij op dat moment fijn voelde was er niet echt. Ik wilde sowieso wat afstand bewaren, zodat ie zich niet direct onder de druk gezet voelde. Een hele open mail gestuurd, vrij van enige oordeel, zonder ook maar iets te eisen of te verwachten. Simpelweg wat vertellen over mijzelf, waarom ik mail en een uitnodiging tot contact in welke vorm dan ook. Ook als ie geen contact wilde, vriendelijk verzocht wel te reageren zodat ik in ieder geval wist dat ie het gelezen had. Daarin een tijdsbestek van ruim 2 maand gegeven voor die ene bevestiging.
Wat krijg ik terug na ongeveer 3 a 4 week? In ongeveer 5 zinnen dat ie de mail had ontvangen vlak voor zijn vakantie, er daar over nagedacht had (wat dat ook mag betekenen) en dat ie besloten heeft dat ie geen contact wil en hoopt dat ik dat respecteer. Geen reden genoemd, niets gezegd over enige twijfel of zekerheid dat ik zijn zoon ben of niet, geen 'het ga je goed', geen excuses, geen begrip, geen expressie van gevoelens, geen uiting van gedachten, helemaal NIKS.
Hoewel ik er vrij open in stond, moet ik bekennen dat ik contact zoeken ergens wel spannend vond. Ik verwachtte er niet veel van, ik hoef in principe niets van hem, maar je ontsnapt er niet aan om ergens toch de hoop te hebben dat er fijn contact uit voortkomt... niet dus. Ik had het veel minder erg gevonden als ie in ieder geval op een zekere manier nu zijn verantwoordelijkheid had genomen en mij op z'n minst op een menswaardige, vriendelijke manier iets goeds of positiefs had kunnen meegeven. Wat sympathie en begrip. Of deel op z"n minst iets over je beweegredenen. In plaats daarvan alleen 'kilte en kou'. Zelfs een vreemde op straat die de weg vraagt krijgt nog meer warmte toegedragen. Zijn klanten krijgen uitgebreidere mails dan dit.
In alle eerlijkheid ben ik nu behoorlijk 'pissed off'. Misschien had ik niet beter kunnen verwachten van iemand die zijn kind BEWUST in de steek laat. Al eens eerder gedaan, dus waarom niet nog een keer, toch? Ik snap dat angst een rol kan spelen of schaamte en dat het echt niet makkelijk is, maar zeg dat dan gewoon. Je dumpt je eigen bloed toch niet aan de kant van de weg en de mazzel? Het voelt ongelofelijk laf en egoïstisch, en het maakt mij bijna wraaklustig. Het ergste is dat hij dit in zijn eentje beslist zonder enig rekening te houden met anderen. Zijn eigen, wel erkende kinderen hebben hoogstwaarschijnlijk geen benul van mijn bestaan en hebben dus ook geen stem in dit verhaal. Hetzelfde geldt voor de rest van zijn familie. Hoe kan iemand zo kortaf en egoïstisch zijn?
Ik twijfel nog over mijn vervolgstap. Ik wil het er niet bij laten zitten. Hoe kan ik zijn wens respecteren als hij mij enkel greintje respect heeft gegeven? Uiteindelijk hoef ik echt niet per se contact met hem als hij dat niet wil, maar ik wil anderen wel de kans geven om dat zelf te beslissen. Blijken ze allemaal zo koud en afstandelijk, so be it, weg dan met de rotte eieren, maar dat wil ik wel met mijn eigen oren horen. Ik wil dat ze van mijn bestaan afweten. Niet uit wraak (hoewel hij er nu echt veel te makkelijk mee wegkomt, lekker nul verantwoordelijkheid nemen voor de keuzes die hij gemaakt heeft), maar uit oprechte interesse, om hen te leren kennen en zij mij, als ze dat willen.
Wat zouden jullie doen? Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Hoe dan ook, recent, na jaren twijfelen en een beetje stimulans van anderen toch contact gezocht. Via mail welteverstaan, zijn bedrijfsmail, want een andere mogelijkheid waarbij ik mij op dat moment fijn voelde was er niet echt. Ik wilde sowieso wat afstand bewaren, zodat ie zich niet direct onder de druk gezet voelde. Een hele open mail gestuurd, vrij van enige oordeel, zonder ook maar iets te eisen of te verwachten. Simpelweg wat vertellen over mijzelf, waarom ik mail en een uitnodiging tot contact in welke vorm dan ook. Ook als ie geen contact wilde, vriendelijk verzocht wel te reageren zodat ik in ieder geval wist dat ie het gelezen had. Daarin een tijdsbestek van ruim 2 maand gegeven voor die ene bevestiging.
Wat krijg ik terug na ongeveer 3 a 4 week? In ongeveer 5 zinnen dat ie de mail had ontvangen vlak voor zijn vakantie, er daar over nagedacht had (wat dat ook mag betekenen) en dat ie besloten heeft dat ie geen contact wil en hoopt dat ik dat respecteer. Geen reden genoemd, niets gezegd over enige twijfel of zekerheid dat ik zijn zoon ben of niet, geen 'het ga je goed', geen excuses, geen begrip, geen expressie van gevoelens, geen uiting van gedachten, helemaal NIKS.
Hoewel ik er vrij open in stond, moet ik bekennen dat ik contact zoeken ergens wel spannend vond. Ik verwachtte er niet veel van, ik hoef in principe niets van hem, maar je ontsnapt er niet aan om ergens toch de hoop te hebben dat er fijn contact uit voortkomt... niet dus. Ik had het veel minder erg gevonden als ie in ieder geval op een zekere manier nu zijn verantwoordelijkheid had genomen en mij op z'n minst op een menswaardige, vriendelijke manier iets goeds of positiefs had kunnen meegeven. Wat sympathie en begrip. Of deel op z"n minst iets over je beweegredenen. In plaats daarvan alleen 'kilte en kou'. Zelfs een vreemde op straat die de weg vraagt krijgt nog meer warmte toegedragen. Zijn klanten krijgen uitgebreidere mails dan dit.
In alle eerlijkheid ben ik nu behoorlijk 'pissed off'. Misschien had ik niet beter kunnen verwachten van iemand die zijn kind BEWUST in de steek laat. Al eens eerder gedaan, dus waarom niet nog een keer, toch? Ik snap dat angst een rol kan spelen of schaamte en dat het echt niet makkelijk is, maar zeg dat dan gewoon. Je dumpt je eigen bloed toch niet aan de kant van de weg en de mazzel? Het voelt ongelofelijk laf en egoïstisch, en het maakt mij bijna wraaklustig. Het ergste is dat hij dit in zijn eentje beslist zonder enig rekening te houden met anderen. Zijn eigen, wel erkende kinderen hebben hoogstwaarschijnlijk geen benul van mijn bestaan en hebben dus ook geen stem in dit verhaal. Hetzelfde geldt voor de rest van zijn familie. Hoe kan iemand zo kortaf en egoïstisch zijn?
Ik twijfel nog over mijn vervolgstap. Ik wil het er niet bij laten zitten. Hoe kan ik zijn wens respecteren als hij mij enkel greintje respect heeft gegeven? Uiteindelijk hoef ik echt niet per se contact met hem als hij dat niet wil, maar ik wil anderen wel de kans geven om dat zelf te beslissen. Blijken ze allemaal zo koud en afstandelijk, so be it, weg dan met de rotte eieren, maar dat wil ik wel met mijn eigen oren horen. Ik wil dat ze van mijn bestaan afweten. Niet uit wraak (hoewel hij er nu echt veel te makkelijk mee wegkomt, lekker nul verantwoordelijkheid nemen voor de keuzes die hij gemaakt heeft), maar uit oprechte interesse, om hen te leren kennen en zij mij, als ze dat willen.
Wat zouden jullie doen? Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Pfff, wat een verhaal.
Los van dat het 'netjes' is om je vader te kennen... Wat schiet je er mee op om hem nu in je leven te hebben? Hij wilde je toen niet, nu niet....
Beetje makkelijk getypt vanaf hier, maar... inderdaad, lafaard. Heb je niks aan, move on. Je bent ook zonder hem groot geworden.
Los van dat het 'netjes' is om je vader te kennen... Wat schiet je er mee op om hem nu in je leven te hebben? Hij wilde je toen niet, nu niet....
Beetje makkelijk getypt vanaf hier, maar... inderdaad, lafaard. Heb je niks aan, move on. Je bent ook zonder hem groot geworden.
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
Zo memorabel als je bent voor moeders ben je simpelweg niet voor vaders, zie het als een kracht en als een compliment.
#freeWillemM
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2682522/1/25#p209511850" target="_blank" >woensdag 14 juni 2023 19:05</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/221644" target="_blank" >timmmmm</a> het volgende:[/b]
Ik heb in ieder geval liever huidkanker dan dit topic lezen
Op <a href="https://forum.fok.nl/topic/2682522/1/25#p209511850" target="_blank" >woensdag 14 juni 2023 19:05</a> schreef <a href="https://forum.fok.nl/user/profile/221644" target="_blank" >timmmmm</a> het volgende:[/b]
Ik heb in ieder geval liever huidkanker dan dit topic lezen
Het eerste deel van het verhaal kon over mij gaan. Ik heb mijn vader nooit gekend, ik weet geen naam, helemaal niks. Hij weet wel dat ik er ben. Ik zou liegen als ik zei dat het me helemaal koud liet, maar het komt er dicht bij in de buurt. Af en toe denk ik dat er nog een hele familie van mij is die ik helemaal niet ken. Dat is best raar. Deze man wilde mij niet kennen, al meer dan 50 jaar niet. Daarom wil ik ook niets van en over hem weten, het is een persoon waar ik geen respect voor heb en dat zal ook nooit veranderen.
Jouw verhaal geeft mij ook weer de bevestiging. Voor dit soort kerels hoef je als kind geen moeite te doen. Waarom, dat doet hij ook niet voor jou. Je kan als kerel wel een kind maken, maar het maakt je nog geen vader.
Ik snap dat je het er best moeilijk mee hebt. Sommige mensen zijn gewoon kut.
Jouw verhaal geeft mij ook weer de bevestiging. Voor dit soort kerels hoef je als kind geen moeite te doen. Waarom, dat doet hij ook niet voor jou. Je kan als kerel wel een kind maken, maar het maakt je nog geen vader.
Ik snap dat je het er best moeilijk mee hebt. Sommige mensen zijn gewoon kut.
Ik zou schijt hebben aan zijn wensen en gewoon doen wat ik zelf wil, als je die andere minderen wil spreken dan doe je dat gewoon.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Met zwijgen kruist men de duivel
een tikje gegevenquote:Op donderdag 24 augustus 2023 20:06 schreef Cockwhale het volgende:
Kut, deze moet in R&P, kan een mod ( @:Lenny77 ?) dit verplaatsen? Bedankt!
Op dinsdag 22 februari 2022 22:22 pleurde Nizno zoals gewoonlijk een onzinnige tekst op FOK!
Hoe kan iemand zo zijn vraag ik me af. Dan moet je hart toch wel van steen zijn.
Als je niet fatsoenlijk kan reageren op een mail van je zoon ben je de term vader niet waard.
Sterkte kerel
Als je niet fatsoenlijk kan reageren op een mail van je zoon ben je de term vader niet waard.
Sterkte kerel
Contact zoeken met je (half?)broers en/of zussen. Wat standaard achtergrondinformatie typen en hopen op verder contact.quote:
Je stelt een vraag, hij geeft antwoord. Ik bespeur enige verwachting in de trant van dat ie het leuk vond dat je contact opneemt, maar dat lijkt meer fantasie aangezien hij je in het verleden ook in de steek heeft gelaten.quote:Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Google is your friend, abuse your friends
Je kunt anderen niet veranderen.
Het is zoals het is en zijn gedrag en reactie ligt buiten jouw handen. Verwerk dit bericht en laat het gaan of zoek hulp daarbij
Alle energie die je in hem stopt klinkt als zonde van je efforts
Het is zoals het is en zijn gedrag en reactie ligt buiten jouw handen. Verwerk dit bericht en laat het gaan of zoek hulp daarbij
Alle energie die je in hem stopt klinkt als zonde van je efforts
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Sterkte TO. Je hebt helemaal gelijk: jij verdient echt wel iets meer dan zo'n lullige, kille mail.
Sommige mensen zijn gewoon niet in staat tot beter. Misschien troost het je dat zulke mensen sowieso geen aanwinst zijn in je leven.
Sommige mensen zijn gewoon niet in staat tot beter. Misschien troost het je dat zulke mensen sowieso geen aanwinst zijn in je leven.
Wat een paardenlul, ik denk niet je er verder veel van kan verwachten zo. Denk dat een nieuw mailtje/telefoon/brief waarschijnlijk tot niks meer zal leiden dan meer teleurstelling. Als zijn kinderen volwassen zijn zou je wel aan kunnen denken om misschien contact met hun te zoeken als je weet wie ze zijn. Misschien staan hun daar wel voor open en zouden ze het zelfs heel leuk vinden.
Als ie zelf wel erkende kinderen enzo heeft, ga die maar eens inlichten.
Ff lekker de boel bestieren. Dat wordt leuk thuis bij hem.
Ff lekker de boel bestieren. Dat wordt leuk thuis bij hem.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
@Cockwhale zonder dat je het nu gelijk beseft heb je jezelf wel een belangrijk stuk gereedschap mee gegeven. Namelijk het antwoord op de vraag "wat als?"
Ik jouw geval "Wat als ik vroeger nou eens contact gezocht zou hebben?" Nou, dat heb je bij deze nu gedaan, en ongeacht de uitkomst hoef je daarover tot je dood niet meer wakker te liggen. Er zijn er zat die met die kwellende vraag blijven zitten.
Voor de rest raad ik je aan om de boel af te sluiten, zoals hierboven meer dan eens vermeld voegt ie met zo'n mentaliteit niks toe aan je leven.
Ik jouw geval "Wat als ik vroeger nou eens contact gezocht zou hebben?" Nou, dat heb je bij deze nu gedaan, en ongeacht de uitkomst hoef je daarover tot je dood niet meer wakker te liggen. Er zijn er zat die met die kwellende vraag blijven zitten.
Voor de rest raad ik je aan om de boel af te sluiten, zoals hierboven meer dan eens vermeld voegt ie met zo'n mentaliteit niks toe aan je leven.
Ben ook 'vaderloos' maar altijd gedacht als hij geen interesse in mij heeft waarom zou ik interesse voor hem tonen. Denk niet dat je veel uit een band gaat halen met je vader gelet op zijn houding. Als er al sprake kan zijn van iets van een band.
Makkelijker gezegd dan gedaan maar bestted er niet teveel tijd aan. De eikel van toen zal nu niet veel minder een eikel zijn.
Makkelijker gezegd dan gedaan maar bestted er niet teveel tijd aan. De eikel van toen zal nu niet veel minder een eikel zijn.
Je hebt je antwoord eigenlijk al. En daar zal je niks aan kunnen veranderen, met welke wraak, woede of repercussie dan ook. Snap je emoties wel heel goed.
Je kan je energie in wraak en woede steken, maar je kan de energie ook in acceptatie en verwerking voor jezelf steken. Kies zelf maar waar je meer aan hebt op lange termijn.
Toevoeging: groot gelijk dat je de anderen de kans wil geven om het zelf te beslissen. Dat mag toch ook gewoon, het is aan hen wat zij er dan verder mee doen.
Je kan je energie in wraak en woede steken, maar je kan de energie ook in acceptatie en verwerking voor jezelf steken. Kies zelf maar waar je meer aan hebt op lange termijn.
Toevoeging: groot gelijk dat je de anderen de kans wil geven om het zelf te beslissen. Dat mag toch ook gewoon, het is aan hen wat zij er dan verder mee doen.
@Cockwhale ik zou altijd contact zoeken inderdaad, al is het alleen maar om ze met de neus op de feiten te drukken dat je bestaat. Mochten ze ook niks van je willen heb je tenminste de boel wakker geschud. Wees er wel op voorbereid dat je vader zijn verwaarlozing van jou kan gaan indekken met leugens.quote:Op donderdag 24 augustus 2023 20:35 schreef Discombobulate het volgende:
Als ie zelf wel erkende kinderen enzo heeft, ga die maar eens inlichten.
Ff lekker de boel bestieren. Dat wordt leuk thuis bij hem.
Zoals dat ie er ingeluisd was door je moeder, of dat ie je echte vader niet is (mischien weten ze dat zeker als ze je kop zien, ik ken jullie niet)
Zulke dingen kunnen nogal smerig gaan, bereid je daar op voor. Desalniettemin, ik zou het altijd doen.
Mijn vermoeden is dat hij al met een andere vrouw aan het daten was (of zelfs een relatie met haar had) toen mijn moeder zwanger van hem was (geworden). Hij wil het denk ik gewoon niet aan zijn familie en kinderen vertellen, wat ie al die jaren geheim gehouden heeft. Zijn tweede kind (ik ben zijn eerste) is volgens mij een jaar of anderhalf jaar jonger dan dat ik ben.quote:
Hoe kan iemand zo zijn vraag ik me af. Dan moet je hart toch wel van steen zijn.
Als je niet fatsoenlijk kan reageren op een mail van je zoon ben je de term vader niet waard.
Sterkte kerel
Ik dacht dat iemand die nu eind vijftig of begin zestig inmiddels wel volwassen zou zijn geworden en zijn verantwoordelijkheid zou nemen.quote:Op donderdag 24 augustus 2023 20:20 schreef Metalfrost het volgende:
[..]
Contact zoeken met je (half?)broers en/of zussen. Wat standaard achtergrondinformatie typen en hopen op verder contact.
[..]
Je stelt een vraag, hij geeft antwoord. Ik bespeur enige verwachting in de trant van dat ie het leuk vond dat je contact opneemt, maar dat lijkt meer fantasie aangezien hij je in het verleden ook in de steek heeft gelaten.
Dat is het juist, hij ziet jou niet als zijn verantwoordelijk. Zo zijn die types.quote:
[..]
Ik dacht dat iemand die nu eind vijftig of begin zestig inmiddels wel volwassen zou zijn geworden en zijn verantwoordelijkheid zou nemen.
Zou heel goed kunnen.quote:
[..]
Mijn vermoeden is dat hij al met een andere vrouw aan het daten was (of zelfs een relatie met haar had) toen mijn moeder zwanger van hem was (geworden). Hij wil het denk ik gewoon niet aan zijn familie en kinderen vertellen, wat ie al die jaren geheim gehouden heeft. Zijn tweede kind (ik ben zijn eerste) is volgens mij een jaar of anderhalf jaar jonger dan dat ik ben.
Maar dan nog kun je contact met je kinderen leggen en bv vragen om het geheim te houden
Ik zou eigenlijk geen contact zoeken met zijn andere kinderen. Het lijkt erop alsof je het wil doen uit een soort wraak naar hem toe. Maar zijn andere kinderen kunnen hier allemaal ook niks aan doen. Waarom zou je hun leven potentieel overhoop halen? En wat denk je ermee te bereiken? Dat jullie gezellig met elkaar omgaan buiten je vader om? De kans dat dat gebeurt lijkt me nihil. En zelfs al zou het zo zijn. Zou jij echt normaal met ze kunnen omgaan? Of zou je altijd toch een beetje jaloers zijn dat hij hen wel erkend heeft?
Wie wordt hier uiteindelijk nou echt beter van vraag ik me af. Volgens mij niemand.
Wie wordt hier uiteindelijk nou echt beter van vraag ik me af. Volgens mij niemand.
Ik vind dit pure onzin en ook beledigend jegens @Cockwhalequote:
Ik zou eigenlijk geen contact zoeken met zijn andere kinderen. Het lijkt erop alsof je het wil doen uit een soort wraak naar hem toe. Maar zijn andere kinderen kunnen hier allemaal ook niks aan doen. Waarom zou je hun leven potentieel overhoop halen? En wat denk je ermee te bereiken? Dat jullie gezellig met elkaar omgaan buiten je vader om? De kans dat dat gebeurt lijkt me nihil. En zelfs al zou het zo zijn. Zou jij echt normaal met ze kunnen omgaan? Of zou je altijd toch een beetje jaloers zijn dat hij hen wel erkend heeft?
Wie wordt hier uiteindelijk nou echt beter van vraag ik me af. Volgens mij niemand.
Waarom zou hun leven "overhoop" gehaald worden omdat ze er achter komen dat hij hun broer is?
Is ie niet goed genoeg?
Mogen ze niet weten dat papa vroeger gescharreld heeft?
Schud ze maar gerust wakker.
Als het volwassen mensen zijn moet dat geen probleem zijn.
Ts is geen criminele halfbroer die iemand vermoord heeft en de familienaam heeft besmeurd met een gevangenisstraf zodat ie zich zou moeten schamen!
En als de pa van ts hierdoor in problemen komt, pech dan!
Heeft ie na jarenlang negeren toch een aandenken!
Mja ik ben een softie van nature maar hier zou ik dus ook echt niet mee kunnen lachen.
Tot daar aan toe dat ie niet meteen een groot feest geeft met taart enz, maar je kan toch op zijn minst het fatsoen hebben om een degelijke en hartelijke mail terug te sturen? Wat een eikel...
En ja, ik zou dus ook iets naar die kinderen sturen. Dat zijn jouw half broers en zussen.
Tot daar aan toe dat ie niet meteen een groot feest geeft met taart enz, maar je kan toch op zijn minst het fatsoen hebben om een degelijke en hartelijke mail terug te sturen? Wat een eikel...
En ja, ik zou dus ook iets naar die kinderen sturen. Dat zijn jouw half broers en zussen.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Omdat zij er helemaal niks mee te maken hebben? Dit is iets tussen hem en zijn vader. En mij bekruipt na het lezen van TS zijn posts sterk het gevoel dat hij die kinderen vooral even wil laten zien wat voor klootzak hun vader is. Ja goed, kun je doen. Maar ik vind dat persoonlijk onnodig omdat die kinderen er verder ook niks aan kunnen doen. Wie is er uiteindelijk mee geholpen? TS gaat er zich echt niet beter door voelen, die vader wil dan niet ineens toch wat met 'm te maken hebben.quote:
[..]
Ik vind dit pure onzin en ook beledigend jegens @:cockwhale
Waarom zou hun leven "overhoop" gehaald worden omdat ze er achter komen dat hij hun broer is?
Is ie niet goed genoeg?
Mogen ze niet weten dat papa vroeger gescharreld heeft?
Schud ze maar gerust wakker.
Als het volwassen mensen zijn mF dat geen probleem zijn.
TS, je vader is een enorme klootzak. Zorg dat jij een beter persoon bent dan hem
En als dan later mischien gezegd word "Ja, als we het hadden geweten hadden we een band met hem kunnen opbouwen?"quote:
[..]
Omdat zij er helemaal niks mee te maken hebben? Dit is iets tussen hem en zijn vader. En mij bekruipt na het lezen van TS zijn posts sterk het gevoel dat hij die kinderen vooral even wil laten zien wat voor klootzak hun vader is. Ja goed, kun je doen. Maar ik vind dat persoonlijk onnodig omdat die kinderen er verder ook niks aan kunnen doen. Wie is er uiteindelijk mee geholpen? TS gaat er zich echt niet beter door voelen door, die vader wil dan niet ineens toch wat met 'm te maken hebben.
TS, je vader is een enorme klootzak. Zorg dat jij een beter persoon bent dan hem
Jij doet net of dat bij voorbaat al geen optie is.
@Cockwhale, je hebt een begin gemaakt, maak het nu maar af ook. Dat slaapt op je oude dag stukken makkelijker!
Hoi Ts, ik probeer vaak het beste in mensen te zien.
Hoewel het op mij nu net zo bizar over komt, dan voor jou.
Kan ik uiteraard je gevoel dat je hierover hebt totaal niet voelen.
Hoe vreselijk kut kan een mens zich hierbij voelen.
Maar heel misschien is je vader ziek, is ie mentaal niet zo stabiel, is er vroeger wat voorgevallen waardoor hij jou niet onder ogen durft te komen of weet hij dat jij de persoon bent waarbij een eerste aanblik een ongelofelijk gevoel van verdriet kan veroorzaken.
Laat het je niet opvreten, wees trots dat jij het probeerde en accepteer het.
Sterkte iig, ken mij er niets bij voorstellen..
Hoewel het op mij nu net zo bizar over komt, dan voor jou.
Kan ik uiteraard je gevoel dat je hierover hebt totaal niet voelen.
Hoe vreselijk kut kan een mens zich hierbij voelen.
Maar heel misschien is je vader ziek, is ie mentaal niet zo stabiel, is er vroeger wat voorgevallen waardoor hij jou niet onder ogen durft te komen of weet hij dat jij de persoon bent waarbij een eerste aanblik een ongelofelijk gevoel van verdriet kan veroorzaken.
Laat het je niet opvreten, wees trots dat jij het probeerde en accepteer het.
Sterkte iig, ken mij er niets bij voorstellen..
Hell To The Liars
Wat ik zeg, ik denk dat er door meerdere dingen die hier spelen geen normale band tussen hem en die andere kinderen kan onstaan. Maar goed, ik ben ook maar gewoon een user op een forum, hij moet voor doen wat ie zelf wil. Post alleen hoe ik erover denk.quote:
[..]
En als dan later mischien gezegd word "Ja, als we het hadden geweten hadden we een band met hem kunnen opbouwen?"
Jij doet net of dat bij voorbaat al geen optie is.
@:cockwhale, je hebt een begin gemaakt, maak het nu maar af ook. Dat slaapt op je oude dag stukken makkelijker!
Misschien een schrale troost. Hij wijst je niet af door wie je bent. Want hij kent je niet.
Wellicht verzacht dat de pijn.
Beter geen vader in je leven dan zo'n iemand.
Sterkte in elk geval.
Wellicht verzacht dat de pijn.
Beter geen vader in je leven dan zo'n iemand.
Sterkte in elk geval.
Ik kan natuurlijk niet in een kristallen bol kijken, maar mijn inschatting is dat de Pa van Ts iemand is die vooral voor zichzelf leeft met een speciaal plaatje naar buiten toe.quote:
Misschien een schrale troost. Hij wijst je niet af door wie je bent. Want hij kent je niet.
Wellicht verzacht dat de pijn.
Beter geen vader in je leven dan zo'n iemand.
Sterkte in elk geval.
Ik begrijp uit de openingspost dat ie een eigen bedrijf heeft.
Dat zijn meestal mensen die leven voor de buitenwereld. Daar past een zoon uit een vorig losbandig leven niet in.
Het zou me niet verbazen als zijn verstandhouding met zijn andere kinderen hoewel erkend ook kut is.
Allemaal giswerk, geef ik toe.
Maar ik durf er om te wedden.
Ik zou mailen dat je zijn wens zult respecteren, maar dat jij wel graag je je halfbroer(s) en -zus(sen) wil leren kennen, en dat je ook van plan bent om op korte termijn contact op te nemen. En vervolgens afsluiten met de allerbeste wensen voor de toekomst.
Ik denk dat hij hoopt dat zijn probleem stilletjes verdwijnt. Dit dwingt hem om in actie te komen. Je bent hem geen enkele verantwoording schuldig, maar voor jouw halfbroer/zus is het beter om dit van hun vader te horen, in plaats van van jou. En naar hun toe heb je wel een verantwoordelijkheid om hier doordacht te werk te gaan.
De grote vraag is: is er oprecht een wens om je halfbroers en zussen te leren kennen? Of wil je hem gewoon hard raken?
Ik denk dat hij hoopt dat zijn probleem stilletjes verdwijnt. Dit dwingt hem om in actie te komen. Je bent hem geen enkele verantwoording schuldig, maar voor jouw halfbroer/zus is het beter om dit van hun vader te horen, in plaats van van jou. En naar hun toe heb je wel een verantwoordelijkheid om hier doordacht te werk te gaan.
De grote vraag is: is er oprecht een wens om je halfbroers en zussen te leren kennen? Of wil je hem gewoon hard raken?
Resistance is futile.
Goede post ditquote:Op donderdag 24 augustus 2023 21:52 schreef Seven. het volgende:
Ik zou mailen dat je zijn wens zult respecteren, maar dat jij wel graag je je halfbroer(s) en -zus(sen) wil leren kennen, en dat je ook van plan bent om op korte termijn contact op te nemen. En vervolgens afsluiten met de allerbeste wensen voor de toekomst.
Ik denk dat hij hoopt dat zijn probleem stilletjes verdwijnt. Dit dwingt hem om in actie te komen. Je bent hem geen enkele verantwoording schuldig, maar voor jouw halfbroer/zus is het beter om dit van hun vader te horen, in plaats van van jou. En naar hun toe heb je wel een verantwoordelijkheid om hier doordacht te werk te gaan.
De grote vraag is: is er oprecht een wens om je halfbroers en zussen te leren kennen? Of wil je hem gewoon hard raken?
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Wat een kutsituatie. Ik heb hier totaal geen ervaring mee. Maar kan me voorstellen dat ik woest zou zijn en hem helemaal de huid vol zou willen schelden 
Maakt dat wat uit als het er op aankomt? Kijk, als ie er een band aan overhoud is het alleen maar mooi, en als het verkeerd uitpakt voor zijn vader is het niet de schuld van @Cockwhalequote:
Ik zou mailen dat je zijn wens zult respecteren, maar dat jij wel graag je je halfbroer(s) en -zus(sen) wil leren kennen, en dat je ook van plan bent om op korte termijn contact op te nemen. En vervolgens afsluiten met de allerbeste wensen voor de toekomst.
Ik denk dat hij hoopt dat zijn probleem stilletjes verdwijnt. Dit dwingt hem om in actie te komen. Je bent hem geen enkele verantwoording schuldig, maar voor jouw halfbroer/zus is het beter om dit van hun vader te horen, in plaats van van jou. En naar hun toe heb je wel een verantwoordelijkheid om hier doordacht te werk te gaan.
De grote vraag is: is er oprecht een wens om je halfbroers en zussen te leren kennen? Of wil je hem gewoon hard raken?
Wat heeft ie verkeerd gedaan dan? zichzelf op de wereld laten zetten? Laat die half broers en zussen maar weten dat ze een broer hebben.
Het is een mens in hun leven, geen stuk afval!
En TS heeft geen enkele verantwoordelijkheid naar hun toe, ten eerste zijn het grote mensen (ga ik van uit) ten eerste draagt niemand verantwoordelijkheid voor het feit dat ie iemands zoon is.
Dat ligt bij zijn vader!
Allereerst, ik voel met je mee, kan me voorstellen dat dit killer dan kil voelt. Echt klote voor je.
Ik kende mijn vader zelf ook niet. En het weinige wat mijn moeder ooit los wilde laten was weinig positief waardoor ik mezelf onbewust lang minderwaardig voelde en het niet eens een optie leek om te gaan zoeken. In 2020 ben ik wel gaan zoeken. Hij bleek een jaar eerder overleden. Jij hebt ook zelf de regie gepakt en jij weet, hoe klote ook, waar je aan toe bent. Ik geef je een schouderklop. Laat dit niet aan je knagen, je bent niet voor de helft je vader, je bent een eigen mens die het zonder hem hebt gedaan tot waar je nu bent.
Ik kende mijn vader zelf ook niet. En het weinige wat mijn moeder ooit los wilde laten was weinig positief waardoor ik mezelf onbewust lang minderwaardig voelde en het niet eens een optie leek om te gaan zoeken. In 2020 ben ik wel gaan zoeken. Hij bleek een jaar eerder overleden. Jij hebt ook zelf de regie gepakt en jij weet, hoe klote ook, waar je aan toe bent. Ik geef je een schouderklop. Laat dit niet aan je knagen, je bent niet voor de helft je vader, je bent een eigen mens die het zonder hem hebt gedaan tot waar je nu bent.
Dat klopt. Maar TS is niet het type mens dat zich beter gaat voelen van wraak op lange termijn. Op korte termijn zal hij ongetwijfeld wel ff wat voldoening voelen, maar als zijn eigen woede zakt, moet hij leven met het feit dat hij doelbewust onschuldige mensen gekwetst heeft in een situatie tussen hem en de man die hem verwekt heeft. Het gaat niet om de vader maar om TS en de andere kinderen, hoe kan hij verder zonder schuldgevoel naar de andere kinderen?quote:
[..]
Maakt dat wat uit als het er op aankomt? Kijk, als ie er een band aan overhoud is het alleen maar mooi, en als het verkeerd uitpakt voor zijn vader is het niet de schuld van @:cockwhale
Wat heeft ie verkeerd gedaan dan? zichzelf op de wereld laten zetten?
De maatstaf voor TS zelf zou moeten zijn: als hij voor deze kille respons altijd al behoefte had aan contact met de andere kinderen, dan moet hij gewoon voor zichzelf en zijn eigen wensen kiezen. Als hij nooit interesse had in de andere kinderen, dan zoekt hij beter een manier om te dealen met zijn woede.
Resistance is futile.
Om eerlijk te zijn, als ik geen halfbroers en halfzus had gehad, dan had ik het hierbij gelaten. Naja, ik had hem nog een mailtje gestuurd puur om te vertellen wat ik van hem en zijn reactie vind. Even spuien puur om het uit mijn systeem te krijgen. Verder kon ie dan lekker de tering krijgen.quote:
@:cockwhale zonder dat je het nu gelijk beseft heb je jezelf wel een belangrijk stuk gereedschap mee gegeven. Namelijk het antwoord op de vraag "wat als?"
Ik jouw geval "Wat als ik vroeger nou eens contact gezocht zou hebben?" Nou, dat heb je bij deze nu gedaan, en ongeacht de uitkomst hoef je daarover tot je dood niet meer wakker te liggen. Er zijn er zat die met die kwellende vraag blijven zitten.
Voor de rest raad ik je aan om de boel af te sluiten, zoals hierboven meer dan eens vermeld voegt ie met zo'n mentaliteit niks toe aan je leven.
Ik snap waarom je dat vermoedt, maar dat is niet het geval wat betreft contact zoeken met halfbroers/zus vanwege wraak. Ik zou het oprecht leuk vinden om een broer en zus te hebben waar ik een leuke of zelfs hechte band mee zou kunnen opbouwen. Dat is juist één van de redenen waarom ik contact met mijn vader heb opgenomen, en die mij over de streep heeft getrokken om die mail te sturen. Wat betreft jaloezie, dat lijkt mij niet heel waarschijnlijk. Ik ben nu ook niet jaloers op hun situatie. Ook nooit geweest.quote:
[..]
Omdat zij er helemaal niks mee te maken hebben? Dit is iets tussen hem en zijn vader. En mij bekruipt na het lezen van TS zijn posts sterk het gevoel dat hij die kinderen vooral even wil laten zien wat voor klootzak hun vader is. Ja goed, kun je doen. Maar ik vind dat persoonlijk onnodig omdat die kinderen er verder ook niks aan kunnen doen. Wie is er uiteindelijk mee geholpen? TS gaat er zich echt niet beter door voelen, die vader wil dan niet ineens toch wat met 'm te maken hebben.
TS, je vader is een enorme klootzak. Zorg dat jij een beter persoon bent dan hem
Over die wraak...ik zit nu al een tijdje na te denken hoe het te verwoorden, ik kom niet verder dan deze vergelijking, ik hoop dat jullie mijn standpunt dan snappen.
Stel, ik werk voor een baas, ik krijg te horen dat ie mij ontslaat om iets lulligs. Nu kom ik er in mijn laatste werkdagen achter dat ie geld heeft achterover gedrukt van het bedrijf. Voor mijn vertrek zorg ik er toch "per ongeluk" voor dat hiervan een schriftelijk bewijs van op het bureau komt van de directie.
Ik ben allang weg zonder drama maar ik hoor toch dat ie op non actief is gesteld en aangeklaagd.
Wie is de schuldige in dit verhaal? Ik door de openbaarmaking of hij door het stelen?
Als jullie zeggen "dat laatste" dan begrijpen jullie ook waarom ik vind dat TS gerust zijn halfbroers en zussen mag benaderen.
Stel, ik werk voor een baas, ik krijg te horen dat ie mij ontslaat om iets lulligs. Nu kom ik er in mijn laatste werkdagen achter dat ie geld heeft achterover gedrukt van het bedrijf. Voor mijn vertrek zorg ik er toch "per ongeluk" voor dat hiervan een schriftelijk bewijs van op het bureau komt van de directie.
Ik ben allang weg zonder drama maar ik hoor toch dat ie op non actief is gesteld en aangeklaagd.
Wie is de schuldige in dit verhaal? Ik door de openbaarmaking of hij door het stelen?
Als jullie zeggen "dat laatste" dan begrijpen jullie ook waarom ik vind dat TS gerust zijn halfbroers en zussen mag benaderen.
Je kunt gewoon je halfbroer(s)/zus(sen) benaderen, daar is niets mis mee. Heel natuurlijk dat je die wilt leren kennen. Jouw vader is daar in essentie geen partij meer in, die heeft zijn keuze gemaakt.
Wil je alleen maar een soort van wraak nemen, dan is wat Seven zo ongeveer schrijft echt het allerbeste. Een mail sturen waarin je aangeeft dat je het prima vindt dat hij en jij geen contact gaan hebben, maar dat je tzt wel contact met zijn andere kinderen gaat opnemen. Dat hoef je vervolgens nooit te doen, als wraak is dit echt het optimale. Dagen/weken/maanden/jaren van onzekerheid, erger is er niet. OF hij gaat alsnog opbiechten wat er vroeger is gebeurd en dan kan er contact vanuit zijn andere kinderen richting jouw komen.
Wil je vooral contact met je halfbroer(s)/zus(sen) dan zou ik hem nog 1 kans geven om dat zelf te regelen en indien niet dan het zelf zoeken. Daarmee laat je zien dat je vooral de koninklijke route wil bewandelen.
Wil je alleen maar een soort van wraak nemen, dan is wat Seven zo ongeveer schrijft echt het allerbeste. Een mail sturen waarin je aangeeft dat je het prima vindt dat hij en jij geen contact gaan hebben, maar dat je tzt wel contact met zijn andere kinderen gaat opnemen. Dat hoef je vervolgens nooit te doen, als wraak is dit echt het optimale. Dagen/weken/maanden/jaren van onzekerheid, erger is er niet. OF hij gaat alsnog opbiechten wat er vroeger is gebeurd en dan kan er contact vanuit zijn andere kinderen richting jouw komen.
Wil je vooral contact met je halfbroer(s)/zus(sen) dan zou ik hem nog 1 kans geven om dat zelf te regelen en indien niet dan het zelf zoeken. Daarmee laat je zien dat je vooral de koninklijke route wil bewandelen.
Dan jongen...voor alle goede reden die je maar kan bedenken, ja, zelfs voor de "verkeerde" GA ERVOOR! Dan heb je zelfs in het allerslechtste geval toch antwoord op al je vragen en word je je leven niet gekweld door herinnering aan uitgestelde acties! "Wat als ik toen toch..."quote:
[..]
Ik snap waarom je dat vermoedt, maar dat is niet het geval wat betreft contact zoeken met halfbroers/zus vanwege wraak. Ik zou het oprecht leuk vinden om een broer en zus te hebben waar ik een leuke of zelfs hechte band mee zou kunnen opbouwen. Dat is juist één van de redenen waarom ik contact met mijn vader heb opgenomen, en die mij over de streep heeft getrokken om die mail te sturen. Wat betreft jaloezie, dat lijkt mij niet heel waarschijnlijk. Ik ben nu ook niet jaloers op hun situatie. Ook nooit geweest.
Echt...het ergste wat je kan gebeuren als het mis gaat is dat je later in ieder geval goed kan slapen.
Dan moet je nadenken over hoe je contact opneemt om de kansen op goed contact zo hoog mogelijk te maken. Ik denk oprecht dat jij meer kans hebt op een (goede) band met je halfbroers en halfzus als zij het nieuws eerst van hun vader horen. Laat hem maar het nieuws brengen, dan mag hij dealen met de shock. Na een paar weken neem je contact op met melding dat jij hun vader verteld hebt dat je contact op zou nemen maar dat je verder wel zijn wens voor geen contact wil respecteren. Dan kom je neutraal over. Ik zou alleen in dit geval niet zeggen dat je geen verwachtingen hebt, maar op z'n minst aangeven dat je hoopt op een positieve kennismaking.quote:
[..]
Ik snap waarom je dat vermoedt, maar dat is niet het geval wat betreft contact zoeken met halfbroers/zus vanwege wraak. Ik zou het oprecht leuk vinden om een broer en zus te hebben waar ik een leuke of zelfs hechte band mee zou kunnen opbouwen. Dat is juist één van de redenen waarom ik contact met mijn vader heb opgenomen, en die mij over de streep heeft getrokken om die mail te sturen. Wat betreft jaloezie, dat lijkt mij niet heel waarschijnlijk. Ik ben nu ook niet jaloers op hun situatie. Ook nooit geweest.
Als ik een halfbroer had, dan zou ik het willen weten.
Resistance is futile.
Nog nooit zo'n ontiegelijke bullshit gelezen!quote:
[..]
Dan moet je nadenken over hoe je contact opneemt om de kansen op goed contact zo hoog mogelijk te maken. Ik denk oprecht dat jij meer kans hebt op een (goede) band met je halfbroers en halfzus als zij het nieuws eerst van hun vader horen. Laat hem maar het nieuws brengen, dan mag hij dealen met de shock. Na een paar weken neem je contact op met melding dat jij hun vader verteld hebt dat je contact op zou nemen maar dat je verder wel zijn wens voor geen contact wil respecteren. Dan kom je neutraal over. Ik zou alleen in dit geval niet zeggen dat je geen verwachtingen hebt, maar op z'n minst aangeven dat je hoopt op een positieve kennismaking.
Als ik een halfbroer had, dan zou ik het willen weten.
Wie zegt dat zijn vader zijn halfbroers en zussen inlicht en wanneer? En waarom zou de band met @Cockwhale daarom dan beter zijn? Is dit soms GTST met slecht geschreven script en drama?
Het is heel simpel, Of ze accepteren TS of ze accepteren hem niet, Klaar!
Jij mag dat bullshit vinden. Ik verplaats mij in de halfbroers en halfzus. Het is nogal wat als je ineens te horen krijgt dat je een halfbroer hebt, dit gaat binnenkomen als een bom. Als TS hard kan maken dat hun vader al die tijd wist van TS z'n bestaan en ook enige tijd heeft gehad om de waarheid te vertellen, dan is de kans dat die emotie zich gaat richten op een onbetrouwbare vader veel groter. Wat rest voor TS is een grotere kans op sympathie.quote:
[..]
Nog nooit zo'n ontiegelijke bullshit gelezen!
Wie zegt dat zijn vader zijn halfbroers en zussen inlicht en wanneer? En waarom zou de band met @:cockwhale daarom dan beter zijn? Is dit soms GTST met slecht geschreven script en drama?
Het is heel simpel, Of ze accepteren TS of ze accepteren hem niet, Klaar!
Uiteindelijk doet hij dit niet om iemand te ontzien, maar om de kans op een goede band te verhogen.
Resistance is futile.
@Seven, Jij wilt stront eetbaarder maken door er slagroom op te spuiten.
Ze krijgen linksom of rechtsom toch te horen dat hun vader meer akkers en velden heeft ingezaaid dan hun moeder alleen.
Dat zijn de feiten en die verzacht je niet, punt.
Ze krijgen linksom of rechtsom toch te horen dat hun vader meer akkers en velden heeft ingezaaid dan hun moeder alleen.
Dat zijn de feiten en die verzacht je niet, punt.
Seven heeft zeker wel een punt. De vader van TS de kans geven zelf op te biechten en daarachter contact opnemen kan makkelijk een betere start voor een goede relatie zijn dan daar overheen walsen. Pakt die vader die kans niet, dan is contact opnemen met een "sorry, maar ik heb het echt eerst via onze gezamenlijke vader geprobeerd" een prima binnenkomer. Daarmee laat je een zekere mate van sensitiviteit zien die veel mensen wel aanspreekt.quote:
@:seven, Jij wilt stront eetbaarder maken door er slagroom op te spuiten.
Ze krijgen linksom of rechtsom toch te horen dat hun vader meer akkers en velden heeft ingezaaid dan hun moeder alleen.
Dat zijn de feiten en die verzacht je niet, punt.
Iemand die nooit naar zijn zoon omkijkt en bij toenadering zonder pardon verteld geen interesse te hebben in contact gaat thuis heus niet in de biechtstoel zitten hoor! Die wil gewoon ongestoord verder met zijn eigen oude leventje! Hij heeft nu al twee keer keihard duidelijk gemaakt dat er van zijn kant niks te verwachten valt! Geen opvoeding, geen erkenning maar nu wel openheid?quote:
[..]
Seven heeft zeker wel een punt. De vader van TS de kans geven zelf op te biechten en daarachter contact opnemen kan makkelijk een betere start voor een goede relatie zijn dan daar overheen walsen. Pakt die vader die kans niet, dan is contact opnemen met een "sorry, maar ik heb het echt eerst via onze gezamenlijke vader geprobeerd" een prima binnenkomer. Daarmee laat je een zekere mate van sensitiviteit zien die veel mensen wel aanspreekt.
Jullie zijn echt dom en naïef als je dat gelooft.
Ja nou maar dan is het een extra probleem voor m achteraf.quote:
[..]
Iemand die zonder pardon verteld geen interesse te hebben in contact gaat thuis heus niet in de biechtstoel zitten hoor! Die wil gewoon ongestoord verder met zijn eigen oude leventje!
Jullie zijn echt dom en naïef als je iets anders gelooft.
Het is zo stom nog niet.
(en laat m maar eens zweten, zoiets opbiechten is niet zo heel makkelijk
)
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Het gaat toch niet over die vader? Het gaat over de andere kinderen van die vader en de relatie die TS daarmee kan opbouwen. De route via de vader (ook als die niet lukt) kan zomaar een stuk minder emoties oproepen dan er nu direct overheen walsen. Die andere kinderen kunnen maar zo wel een goede relatie met die man hebben en dan is een klein stukje bewijs dat deze man toch ook een andere kant heeft alleen maar handig.quote:
[..]
Iemand die nooit naar zijn zoon omkijkt en bij toenadering zonder pardon verteld geen interesse te hebben in contact gaat thuis heus niet in de biechtstoel zitten hoor! Die wil gewoon ongestoord verder met zijn eigen oude leventje!
Jullie zijn echt dom en naïef als je iets anders gelooft.
Hier heeft @Cockwhale niks aan.quote:
[..]
Ja nou maar dan is het een extra probleem voor m achteraf.
Het is zo stom nog niet.
(en laat m maar eens zweten, zoiets opbiechten is niet zo heel makkelijk
TS jongen, ik raad je het volgende aan, begin morgen al met het opstellen van een plan.
Zoek langs welke weg je contact met die kinderen op kunt nemen, zij het Facebook, zij het ook via bedrijfsmail, boeit niet.
Bedenk een rustige maar eerlijke boodschap, bijvoorbeeld zoals je bij je vader gedaan hebt en ga zo snel mogelijk tot actie over.
Daarna rustig achterover zitten en verder met je leven totdat je een reactie krijgt. (Geen reactie zegt ook genoeg) Daarna zie je wel weer.
GEWOON DOEN!!! 👍
De kans dat hij het gaat vertellen is 50/50. Doet hij het wel, dan kan hij met de Fallout dealen. Doet hij dat niet, dan spreekt het enorm in TS zijn voordeel als hij hun vader eerst de kans geeft om het zelf te doen.quote:
[..]
Iemand die nooit naar zijn zoon omkijkt en bij toenadering zonder pardon verteld geen interesse te hebben in contact gaat thuis heus niet in de biechtstoel zitten hoor! Die wil gewoon ongestoord verder met zijn eigen oude leventje! Hij heeft nu al twee keer keihard duidelijk gemaakt dat er van zijn kant niks te verwachten valt! Geen opvoeding, geen erkenning maar nu wel openheid?
Jullie zijn echt dom en naïef als je dat gelooft.
Je kunt zeggen wat je wil maar de manier waarop dit gaat verlopen, kan wel degelijk een doorslaggevende factor zijn in de relatie met zijn halfbroers en zus. Dat het hard aan zal komen, ontkent niemand.
Resistance is futile.
Nuja, Cockwhale is wijs en slim genoeg om te doen wat voor hem het beste is.quote:
[..]
Hier heeft @:cockwhale niks aan.
TS jongen, ik raad je het volgende aan, begin morgen al met het opstellen van een plan.
Zoek langs welke weg je contact met die kinderen op kunt nemen, zij het Facebook, zij het ook via bedrijfsmail, boeit niet.
Bedenk een rustige maar eerlijke boodschap, bijvoorbeeld zoals je bij je vader gedaan hebt en ga zo snel mogelijk tot actie over.
Daarna rustig achterover zitten en verder met je leven totdat je een reactie krijgt. (Geen reactie zegt ook genoeg) Daarna zie je wel weer.
Ik hoop oprecht dat er vanuit hun een betere reactie komt
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Mijn opa had voor hij mijn vader en oom kreeg met mijn oma een relatie met een andere vrouw en daarmee een zoon. Toen hij die relatie verbrak om met mijn oma te trouwen heeft hij zijn zoon niet meer gezien, want dat lag, volgens hem, in het verleden. Wij kwamen er pas achter na zijn dood toen de zoon een deel van de ervenis zou krijgen,maar hij heeft het afgewezen. Hij wilde ook niks meer met zijn halfbroers te maken hebben.
Ik heb nooit begrepen hoe je je eigen kind zo weg kan schuiven.
Ik heb nooit begrepen hoe je je eigen kind zo weg kan schuiven.
Purr.
Waarom denk je dat hun leven overhoop gehaald wordt? Als het volwassenen zijn dan valt dat toch wel mee is mijn ervaring.quote:
Ik zou eigenlijk geen contact zoeken met zijn andere kinderen. Het lijkt erop alsof je het wil doen uit een soort wraak naar hem toe. Maar zijn andere kinderen kunnen hier allemaal ook niks aan doen. Waarom zou je hun leven potentieel overhoop halen? En wat denk je ermee te bereiken? Dat jullie gezellig met elkaar omgaan buiten je vader om? De kans dat dat gebeurt lijkt me nihil. En zelfs al zou het zo zijn. Zou jij echt normaal met ze kunnen omgaan? Of zou je altijd toch een beetje jaloers zijn dat hij hen wel erkend heeft?
Wie wordt hier uiteindelijk nou echt beter van vraag ik me af. Volgens mij niemand.
De ervenis, really??? En dat was docentequote:
Mijn opa had voor hij mijn vader en oom kreeg met mijn oma een relatie met een andere vrouw en daarmee een zoon. Toen hij die relatie verbrak om met mijn oma te trouwen heeft hij zijn zoon niet meer gezien, want dat lag, volgens hem, in het verleden. Wij kwamen er pas achter na zijn dood toen de zoon een deel van de ervenis zou krijgen,maar hij heeft het afgewezen. Hij wilde ook niks meer met zijn halfbroers te maken hebben.
Ik heb nooit begrepen hoe je je eigen kind zo weg kan schuiven.
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Dit.quote:
Waarom denk je dat hun leven overhoop gehaald wordt? Als het volwassenen zijn dan valt dat toch wel mee is mijn ervaring.
Opzouten met die achterlijke overdreven sensitiviteitscultus anno 2023.
Ik zou meteen contact met zijn andere kinderen opnemen. Ook om hem eens te laten zweten, want het is sowieso een zielige nare man.quote:
Ik zou mailen dat je zijn wens zult respecteren, maar dat jij wel graag je je halfbroer(s) en -zus(sen) wil leren kennen, en dat je ook van plan bent om op korte termijn contact op te nemen. En vervolgens afsluiten met de allerbeste wensen voor de toekomst.
Ik denk dat hij hoopt dat zijn probleem stilletjes verdwijnt. Dit dwingt hem om in actie te komen. Je bent hem geen enkele verantwoording schuldig, maar voor jouw halfbroer/zus is het beter om dit van hun vader te horen, in plaats van van jou. En naar hun toe heb je wel een verantwoordelijkheid om hier doordacht te werk te gaan.
De grote vraag is: is er oprecht een wens om je halfbroers en zussen te leren kennen? Of wil je hem gewoon hard raken?
En die kinderen komen er wel overheen hoor.
👍quote:
En die kinderen komen er wel overheen hoor.
[ Bericht 14% gewijzigd door Joopklepzeiker op 24-08-2023 23:47:28 ]
-verkeerd gelezen-
[ Bericht 96% gewijzigd door Metalfrost op 25-08-2023 00:33:04 ]
[ Bericht 96% gewijzigd door Metalfrost op 25-08-2023 00:33:04 ]
Google is your friend, abuse your friends
Dit is er 1 uit de categorie waarbij ik vloekend Spoorloos zit te kijken: dat Derk komt melden dat ze geen contact willen.
Ik zou d'r schijf aan hebben en vrolijk doen wat je zelf wilt. Contact opnemen met z'n andere kinderen. Desnoods aanbellen. Of om te zieken z'n baas mailen en het emailadres van je vader vragen.
Laat die lamlul lekker de tering krijgen met z'n "wat ik wil" en "respecteren".
Ik zou d'r schijf aan hebben en vrolijk doen wat je zelf wilt. Contact opnemen met z'n andere kinderen. Desnoods aanbellen. Of om te zieken z'n baas mailen en het emailadres van je vader vragen.
Laat die lamlul lekker de tering krijgen met z'n "wat ik wil" en "respecteren".
Haters everywhere but I don't really care.
Verantwoordelijkheid nemen/krijgen voor je acties heet dat.quote:
[..]
Omdat zij er helemaal niks mee te maken hebben? Dit is iets tussen hem en zijn vader. En mij bekruipt na het lezen van TS zijn posts sterk het gevoel dat hij die kinderen vooral even wil laten zien wat voor klootzak hun vader is. Ja goed, kun je doen. Maar ik vind dat persoonlijk onnodig omdat die kinderen er verder ook niks aan kunnen doen. Wie is er uiteindelijk mee geholpen? TS gaat er zich echt niet beter door voelen, die vader wil dan niet ineens toch wat met 'm te maken hebben.
TS, je vader is een enorme klootzak. Zorg dat jij een beter persoon bent dan hem
-XOXO-
Erfenis, my bad.quote:
[..]
De ervenis, really??? En dat was docente
Purr.
Ik wil een deel van mijn verhaal even delen. Wellicht schept het een inzicht.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 was. Daarna is de band met mijn vader bergafwaarts gegaan tot ik op 29-jarige leeftijd heb gezegd dat ik hem niet meer hoefde te zien. Naar mijn kinderen, zijn kleinkinderen, keek hij niet om. Verjaardagscadeau’s moest ik zelf maar kopen en voor de deur overhandigen zodat hij toch nog met een klein beetje fatsoen de kleinkinderen wat kon geven. Op zeker moment was ik daar gewoon klaar mee. 5 jaar niks van mijn vader gehoord, geen kaartje in de bus of dat hij een keer aan de deur stond. Op zich respecteerde hij mijn keuze wel maar toch vond ik het dan vreemd dat een vader daar zich zo maar bij neer zou leggen. Tot hij 3 maanden terug met mijn verjaardag anoniem belde en ik op nam heb ik hem in 5 jaar tijd 1 keer vluchtig gezien.
Dat is dan mijn kant om de context wat te schetsen.
Maar zo heb ik nog een halfzusje die ik 1 keer heb gezien toen ze 2 maanden oud was. Mijn vader heeft de relatie met de moeder van mijn halfzusje beëindigd toen ze een paar maanden zwanger was; reden doet er niet echt toe.
Mijn halfzusje weet dat ze 3 halfbroers heeft die ze alleen van Facebook kent. Vorig jaar dacht ik ook maar eens via Facebook contact op te nemen met haar. We hebben een paar zinnen gewisseld maar ik heb gezegd dat ik het initiatief bij haar wilde laten. Ik had ook even de hoop om een band op te bouwen maar na een jaar heb ik nog steeds niks gehoord en eerlijk gezegd vind ik dat wel prima ook. Het is niet dat het me niks doet maar echt vervelende gevoelens heb ik er ook niet bij.
Kijk; geen twee mensen zijn gelijk en een goed advies kan ik je niet geven. Als ik mijn situatie en gevoelens reflecteer dan denk ik dat het weinig zin heeft om je vader, halfbroers en halfzus “lastig” te vallen. Mijn gevoel zegt dat je er meer kwaad mee doet dan dat je er iets mee wint. De broer/zus verhouding ga je bijna onmogelijk op kunnen bouwen. De vader/zoon-band zal zowaar nog lastiger zijn.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 was. Daarna is de band met mijn vader bergafwaarts gegaan tot ik op 29-jarige leeftijd heb gezegd dat ik hem niet meer hoefde te zien. Naar mijn kinderen, zijn kleinkinderen, keek hij niet om. Verjaardagscadeau’s moest ik zelf maar kopen en voor de deur overhandigen zodat hij toch nog met een klein beetje fatsoen de kleinkinderen wat kon geven. Op zeker moment was ik daar gewoon klaar mee. 5 jaar niks van mijn vader gehoord, geen kaartje in de bus of dat hij een keer aan de deur stond. Op zich respecteerde hij mijn keuze wel maar toch vond ik het dan vreemd dat een vader daar zich zo maar bij neer zou leggen. Tot hij 3 maanden terug met mijn verjaardag anoniem belde en ik op nam heb ik hem in 5 jaar tijd 1 keer vluchtig gezien.
Dat is dan mijn kant om de context wat te schetsen.
Maar zo heb ik nog een halfzusje die ik 1 keer heb gezien toen ze 2 maanden oud was. Mijn vader heeft de relatie met de moeder van mijn halfzusje beëindigd toen ze een paar maanden zwanger was; reden doet er niet echt toe.
Mijn halfzusje weet dat ze 3 halfbroers heeft die ze alleen van Facebook kent. Vorig jaar dacht ik ook maar eens via Facebook contact op te nemen met haar. We hebben een paar zinnen gewisseld maar ik heb gezegd dat ik het initiatief bij haar wilde laten. Ik had ook even de hoop om een band op te bouwen maar na een jaar heb ik nog steeds niks gehoord en eerlijk gezegd vind ik dat wel prima ook. Het is niet dat het me niks doet maar echt vervelende gevoelens heb ik er ook niet bij.
Kijk; geen twee mensen zijn gelijk en een goed advies kan ik je niet geven. Als ik mijn situatie en gevoelens reflecteer dan denk ik dat het weinig zin heeft om je vader, halfbroers en halfzus “lastig” te vallen. Mijn gevoel zegt dat je er meer kwaad mee doet dan dat je er iets mee wint. De broer/zus verhouding ga je bijna onmogelijk op kunnen bouwen. De vader/zoon-band zal zowaar nog lastiger zijn.
Ik werk met jonge mensen die niet meer thuis kunnen wonen door omstandigheden buiten hen om. Denk aan ouders met verslavingen, psychische problematiek, huiselijk geweld e.d. Wat je hier ziet is soms schrijnend. De loyaliteit van jongeren naar hun ouders, en geloof me dat dat in sommige gevallen echt het schuim der aarde zijn, is erg hoog.
Jongeren die keer op keer teleurgesteld worden, weer met hoop toenadering zoeken en weer dezelfde teleurstelling ervaren. De enkeling die daadwerkelijk het contact heeft doorbroken en voor zichzelf heeft gekozen zijn op één hand te tellen. Loyaliteit naar de ouders is zeer krachtig.
Mijn vader heeft suicide gepleegd toen ik 27 was. Ik weet nog goed dat ik niks voelde behalve rust. Ik was kalm en ontspannen en heb de gehele periode van condoleance tot crematie op die manier ervaren. Direct daarna ben ik naar de huisarts gegaan en heb aangegeven dat ik naar een psycholoog toe wilde, ik bleef immers steken in de ontkenningsfase van de rouwverwerking. Ik voelde geen verdriet, geen boosheid niks.
Pas in therapie leerde ik dat ik niet ben blijven steken maar dat er opluchting was ontstaan bij het overlijden van mijn vader. Een maatschappelijk zeer ongebruikelijk en ongewenste emotie maar het was er en mocht er zijn. In de jaren daarna heb ik zijn invloed nog vaak gevoeld in het maken van keuzes en zelfs gedachten. Boosheid is langs gekomen, verdriet en nu uiteindelijk ook empathie richting de treurige persoon die mijn vader ooit was.
Verplaats jezelf in jouw vader en besef wat een koud hart hij moet hebben om een respectvolle, open bericht van zijn kind zo te behandelen . Besef wat voor informatie dit geeft over hem en besef dat er voor de hoop die je hebt, in ieder geval in het heden, geen plek voor is. Sterkte maat!
Jongeren die keer op keer teleurgesteld worden, weer met hoop toenadering zoeken en weer dezelfde teleurstelling ervaren. De enkeling die daadwerkelijk het contact heeft doorbroken en voor zichzelf heeft gekozen zijn op één hand te tellen. Loyaliteit naar de ouders is zeer krachtig.
Mijn vader heeft suicide gepleegd toen ik 27 was. Ik weet nog goed dat ik niks voelde behalve rust. Ik was kalm en ontspannen en heb de gehele periode van condoleance tot crematie op die manier ervaren. Direct daarna ben ik naar de huisarts gegaan en heb aangegeven dat ik naar een psycholoog toe wilde, ik bleef immers steken in de ontkenningsfase van de rouwverwerking. Ik voelde geen verdriet, geen boosheid niks.
Pas in therapie leerde ik dat ik niet ben blijven steken maar dat er opluchting was ontstaan bij het overlijden van mijn vader. Een maatschappelijk zeer ongebruikelijk en ongewenste emotie maar het was er en mocht er zijn. In de jaren daarna heb ik zijn invloed nog vaak gevoeld in het maken van keuzes en zelfs gedachten. Boosheid is langs gekomen, verdriet en nu uiteindelijk ook empathie richting de treurige persoon die mijn vader ooit was.
Verplaats jezelf in jouw vader en besef wat een koud hart hij moet hebben om een respectvolle, open bericht van zijn kind zo te behandelen . Besef wat voor informatie dit geeft over hem en besef dat er voor de hoop die je hebt, in ieder geval in het heden, geen plek voor is. Sterkte maat!
Bedankt voor de reacties. Ik ga er nog over nadenken wat ik ga doen. De vraag is of het nog de moeite waard is om contact te zoeken met halfbroers en halfzus. Dat is de enige vraag die bij mij nog speelt.
Wat mij nog dwarszit is hoe makkelijk hij zijn verantwoordelijkheid naast zich neer kan leggen. Dat verdient ie niet. Het gaat niet om wraak in deze, maar om rechtvaardigheid...
Wat mij nog dwarszit is hoe makkelijk hij zijn verantwoordelijkheid naast zich neer kan leggen. Dat verdient ie niet. Het gaat niet om wraak in deze, maar om rechtvaardigheid...
Jij beschrijft heel mooi hoe het treurige systeem helaas vaak werkt. De klootzakken (m/v) van nu zijn vaak de slachtoffers van gisteren. Niet in staat tot normale relaties vanwege het eigen verleden. Die cyclus doorbreken (zoals jou hopelijk/blijkbaar gelukt is) is vaak heel moeilijk, maar wel mooi om te zien wanneer het lukt. Ik zie het bij mijn vriendin en haar inmiddels overleden vader. Heel langzaam zijn die gevoelens van boosheid/verdriet en erg overgegaan in ook een soort van berusting vanwege het feit dat ook die man een slachtoffer van een totaal mislukte jeugd was. Bij haar zus is dat dan heel anders, die zit nog volop in de verbittering.quote:
Ik werk met jonge mensen die niet meer thuis kunnen wonen door omstandigheden buiten hen om. Denk aan ouders met verslavingen, psychische problematiek, huiselijk geweld e.d. Wat je hier ziet is soms schrijnend. De loyaliteit van jongeren naar hun ouders, en geloof me dat dat in sommige gevallen echt het schuim der aarde zijn, is erg hoog.
Jongeren die keer op keer teleurgesteld worden, weer met hoop toenadering zoeken en weer dezelfde teleurstelling ervaren. De enkeling die daadwerkelijk het contact heeft doorbroken en voor zichzelf heeft gekozen zijn op één hand te tellen. Loyaliteit naar de ouders is zeer krachtig.
Mijn vader heeft suicide gepleegd toen ik 27 was. Ik weet nog goed dat ik niks voelde behalve rust. Ik was kalm en ontspannen en heb de gehele periode van condoleance tot crematie op die manier ervaren. Direct daarna ben ik naar de huisarts gegaan en heb aangegeven dat ik naar een psycholoog toe wilde, ik bleef immers steken in de ontkenningsfase van de rouwverwerking. Ik voelde geen verdriet, geen boosheid niks.
Pas in therapie leerde ik dat ik niet ben blijven steken maar dat er opluchting was ontstaan bij het overlijden van mijn vader. Een maatschappelijk zeer ongebruikelijk en ongewenste emotie maar het was er en mocht er zijn. In de jaren daarna heb ik zijn invloed nog vaak gevoeld in het maken van keuzes en zelfs gedachten. Boosheid is langs gekomen, verdriet en nu uiteindelijk ook empathie richting de treurige persoon die mijn vader ooit was.
Verplaats jezelf in jouw vader en besef wat een koud hart hij moet hebben om een respectvolle, open bericht van zijn kind zo te behandelen . Besef wat voor informatie dit geeft over hem en besef dat er voor de hoop die je hebt, in ieder geval in het heden, geen plek voor is. Sterkte maat!
Je hoeft ook niet binnen een aantal dagen de knoop door te hakken. En het is inderdaad onrechtvaardig.quote:
Bedankt voor de reacties. Ik ga er nog over nadenken wat ik ga doen. De vraag is of het nog de moeite waard is om contact te zoeken met halfbroers en halfzus. Dat is de enige vraag die bij mij nog speelt.
Wat mij nog dwarszit is hoe makkelijk hij zijn verantwoordelijkheid naast zich neer kan leggen. Dat verdient ie niet. Het gaat niet om wraak in deze, maar om rechtvaardigheid...
Je zou op termijn nog de juridische weg kunnen overwegen en hem dwingen tot een vaderschapstest. Of dat via je halfbroers en halfzus proberen vast te stellen.
En hij kan wel geen contact willen maar je hoeft dat niet per se te respecteren. Je kunt ook proberen om met hem af te spreken zodat je hem aan kunt kijken terwijl je je vragen stelt en jouw gevoel hierbij deelt. Kans dat hij daar aan mee wil werken is minimaal natuurlijk.
Wat ik maar wil zeggen: er zijn meer opties dan alleen nog het contact met je halfbroers en halfzus.
Ik wens je veel wijsheid!
Resistance is futile.
Die man heeft jaren gelogen over het verleden, de kans dat hij het met zijn kinderen bespreekt is klein, dat ze het eerlijke verhaal te horen krijgen nog kleiner.quote:
[..]
Dan moet je nadenken over hoe je contact opneemt om de kansen op goed contact zo hoog mogelijk te maken. Ik denk oprecht dat jij meer kans hebt op een (goede) band met je halfbroers en halfzus als zij het nieuws eerst van hun vader horen.
crap in = crap out
je laat je er nu toch in zuigen, doe dat niet. je zal niets dan pijn en frustratie vinden.
beter had je hem een eerlijke email gestuurd, waarin je zegt wat je vind en hoe waardeloos hij is. dat kan je nog steeds doen. en doe dat om er een punt achter te zetten. en ga er dan ook niet meer mee bezig zijn, maar zie het als een afgesloten hoofdstuk.
beter had je hem een eerlijke email gestuurd, waarin je zegt wat je vind en hoe waardeloos hij is. dat kan je nog steeds doen. en doe dat om er een punt achter te zetten. en ga er dan ook niet meer mee bezig zijn, maar zie het als een afgesloten hoofdstuk.
Klopt.quote:
[..]
Die man heeft jaren gelogen over het verleden, de kans dat hij het met zijn kinderen bespreekt is klein, dat ze het eerlijke verhaal te horen krijgen nog kleiner.
x100quote:
Hoe kan ik zijn wens respecteren als hij mij enkel greintje respect heeft gegeven?
Hij lijkt de betekenis van het woord niet helemaal te kennen.
crap in = crap out
Ik heb na jaren contact gekregen met mijn vader en dat verliep enigszins positief, hij zocht zelf het contact, toch moet je je niet in je hoofd halen dat je oude tijden kunt inhalen. Nu heb ik hem denk ik al een jaar weer niet gezien terwijl hij misschien een goede 5 kilometer verderop woont.
De kinderen die altijd bij hem zijn geweest zullen altijd voor gaan en dat is ook prima. Ik hoopte enigszins eindelijk een soort familieband ergens op te bouwen maar je zal altijd een buitenstaander blijven, althans zo voelt het voor mij.
Een ding is positief aan je verhaal, je hebt duidelijkheid en dat is heel wat waard. Sterkte hiermee, het zal je toch nooit helemaal loslaten.
De kinderen die altijd bij hem zijn geweest zullen altijd voor gaan en dat is ook prima. Ik hoopte enigszins eindelijk een soort familieband ergens op te bouwen maar je zal altijd een buitenstaander blijven, althans zo voelt het voor mij.
Een ding is positief aan je verhaal, je hebt duidelijkheid en dat is heel wat waard. Sterkte hiermee, het zal je toch nooit helemaal loslaten.
Waarom zouden ze dat toch te horen krijgen ?quote:
@:seven, Jij wilt stront eetbaarder maken door er slagroom op te spuiten.
Ze krijgen linksom of rechtsom toch te horen dat hun vader meer akkers en velden heeft ingezaaid dan hun moeder alleen.
Dat zijn de feiten en die verzacht je niet, punt.
Je stookt mogelijk een hoop ellende op waar niemand voordeel van heeft.
Mijn vader heeft mij en mijn broer verwekt terwijl hij al meerdere kinderen uit zijn huwelijk had. Mij heeft hij nog wel gezien als klein kindje (ik heb een foto), maar toen mijn broer geboren werd was hij al weer uit die knipperlicht-relatie vertrokken (terwijl mijn moeder heeft toegegeven dat ze hem opzettelijk heeft gekregen in de ijdele hoop om hem definitief aan haar te binden), en hij is een paar jaar daarna daarna verongelukt. Mijn moeder heeft tot het einde van haar leven redelijk contact gehad met zijn vrouw, en toen ze kanker kreeg overlegd of ze dit haar kinderen zouden gaan vertellen. Zijn vrouw wilde dat toch niet (ze wisten wel dat pappie een scheve schaats had gereden, maar niet dat daar iets uit voortgekomen was), en dat heeft mijn moeder gerespecteerd. Dus ik heb, als het ik het goed onthouden heb, twee half-broers en een half-zus rondlopen. Ja, we zijn bloedverwanten, maar aangezien ik nooit op enige manier contact met ze heb gehad heb ik er ook geen behoefte aan ze alsnog op te zoeken.
TS, laat het lopen. Je hebt je antwoord over hoe je vader er over denkt, de kans dat je het leven van zijn kinderen er beter op maakt door te gaan klikken is miniem.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 25-08-2023 15:22:00 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Dank je, het klinkt misschien gek maar voor sommige mensen kan het overlijden van een ouder een zege zijn. Het feit dat er niks meer rest dan het verleden en er geen deur meer is naar het heden en alle hoop vervlogen is kan een baken van rust zijn. TS, ik hoop dat je snel deze emoties van je af kunt zetten.quote:
[..]
Jij beschrijft heel mooi hoe het treurige systeem helaas vaak werkt. De klootzakken (m/v) van nu zijn vaak de slachtoffers van gisteren. Niet in staat tot normale relaties vanwege het eigen verleden. Die cyclus doorbreken (zoals jou hopelijk/blijkbaar gelukt is) is vaak heel moeilijk, maar wel mooi om te zien wanneer het lukt. Ik zie het bij mijn vriendin en haar inmiddels overleden vader. Heel langzaam zijn die gevoelens van boosheid/verdriet en erg overgegaan in ook een soort van berusting vanwege het feit dat ook die man een slachtoffer van een totaal mislukte jeugd was. Bij haar zus is dat dan heel anders, die zit nog volop in de verbittering.
Ik als vaderloze was nog niet zo slecht af eigenlijk. De familie om me heen was altijd liefdevol. Als ik naar mijn man kijk met zijn narcistische vader die hem ook nog psychisch mishandelde, dan was mijn vaderloze jeugd een stuk beter.
TS, de man die je verwekte heeft laten zien uit wat voor(rot) hout hij is gesneden. Dat is geen verrijking in je leven, wat betreft zijn andere kinderen, dat ligt misschien wat genuanceerder. Maar mocht je op de een of andere manier contact krijgen met deze kinderen, dan kom je er snel genoeg achter of ze je waard zijn.
TS, de man die je verwekte heeft laten zien uit wat voor(rot) hout hij is gesneden. Dat is geen verrijking in je leven, wat betreft zijn andere kinderen, dat ligt misschien wat genuanceerder. Maar mocht je op de een of andere manier contact krijgen met deze kinderen, dan kom je er snel genoeg achter of ze je waard zijn.
Ik heb hem teruggemaild ter afsluiting waarin ik heb geschreven wat ik van dit alles vind. Geen agressie, maar wel ferm en eerlijk. Ik heb besloten dat ik niets meer van hem wil. Ook geen contact met mijn halfbroers en halfzus. Als zij op een dag erachter komen wat hun vader heeft achtergehouden en ze willen contact, dan sta ik daar voor open, maar vanuit mijzelf ga ik er geen energie meer in steken. Ik weet waar ik aan toe ben bij hem, en het is inderdaad fijn om niet meer met die 'what ifs' te moeten rondlopen 
Uit de reactie van jouw vader kan ik in ieder geval wel opmaken dat hij erg weinig empathisch vermogen heeft. Ik bedoel ermee dat ik het ook een nogal social awkward reactie vind met zijn "ik hoop dat je dat respecteert" en het lijkt erop dat hij weliswaar rationeel begrijpt dat jij het niet bepaald als leuk hebt ervaren dat hij nooit iets van zich liet horen. Maar zich een voorstelling kunnen maken hoe jij je gevoeld zou kunnen hebben; op mij komt het over dat hij dat echt niet kan.
Voor jou is dat natuurlijk klote, omdat jij daardoor emotioneel behoorlijk tekortgedaan bent en dat drukt zijn stempel op jouw leven. Misschien kan het je wel helpen door je te realiseren dat hij door zijn gebrek aan empathie ook tegen zijn beperkingen aanloopt in zijn leven en dat hij op die manier eigenlijk al gestraft wordt voor hetgeen wat hij jou en jouw moeder aan heeft gedaan. Ook al komt het misschien op jou over dat hij ermee wegkomt, alles wat een mens doet, heeft zijn gevolgen.
Je kent het gezegde vast "Waar je niet dood aan gaat, daar word je sterker van"? Uit jouw posts merk ik dat je een slimme gast met veel inzicht in mensen bent. Wat je hebt meegemaakt in jouw leven, heeft je ook gemaakt tot wie je nu bent.
We dragen allemaal onze bagage met ons mee. Het had altijd beter gekund maar voor hetzelfde geldt slechter. Stel dat jij in een Derde Wereldland honger lijdt, kan ik hier met een verzadigd buikje op mijn smartphone posten dat niemand op de wereld het verdient honger te lijden, heb jij daar geen ene fuck aan natuurlijk.
De omstandigheden zijn nou eenmaal zoals ze zijn. Uiteindelijk leef jij jouw leven zoals jij dat zelf wilt en voor zover de omstandigheden het toelaten. Wat er ook gebeurt tussen jou en jouw pa, je weet iig dat je van hem niet de emotionele erkenning gaat krijgen die je zou hebben gewenst. Het klinkt misschien hardvochtig, echter mij persoonlijk helpt het wel door mij bij de omstandigheden neer te leggen en mij vooral niet door anderen met goede bedoelingen laten opfokken dat ik het bijvoorbeeld allemaal niet verdiend heb. Want dat lost toch niks op.
Voor jou is dat natuurlijk klote, omdat jij daardoor emotioneel behoorlijk tekortgedaan bent en dat drukt zijn stempel op jouw leven. Misschien kan het je wel helpen door je te realiseren dat hij door zijn gebrek aan empathie ook tegen zijn beperkingen aanloopt in zijn leven en dat hij op die manier eigenlijk al gestraft wordt voor hetgeen wat hij jou en jouw moeder aan heeft gedaan. Ook al komt het misschien op jou over dat hij ermee wegkomt, alles wat een mens doet, heeft zijn gevolgen.
Je kent het gezegde vast "Waar je niet dood aan gaat, daar word je sterker van"? Uit jouw posts merk ik dat je een slimme gast met veel inzicht in mensen bent. Wat je hebt meegemaakt in jouw leven, heeft je ook gemaakt tot wie je nu bent.
We dragen allemaal onze bagage met ons mee. Het had altijd beter gekund maar voor hetzelfde geldt slechter. Stel dat jij in een Derde Wereldland honger lijdt, kan ik hier met een verzadigd buikje op mijn smartphone posten dat niemand op de wereld het verdient honger te lijden, heb jij daar geen ene fuck aan natuurlijk.
De omstandigheden zijn nou eenmaal zoals ze zijn. Uiteindelijk leef jij jouw leven zoals jij dat zelf wilt en voor zover de omstandigheden het toelaten. Wat er ook gebeurt tussen jou en jouw pa, je weet iig dat je van hem niet de emotionele erkenning gaat krijgen die je zou hebben gewenst. Het klinkt misschien hardvochtig, echter mij persoonlijk helpt het wel door mij bij de omstandigheden neer te leggen en mij vooral niet door anderen met goede bedoelingen laten opfokken dat ik het bijvoorbeeld allemaal niet verdiend heb. Want dat lost toch niks op.
Heel goed van jou.quote:
Ik heb hem teruggemaild ter afsluiting waarin ik heb geschreven wat ik van dit alles vind. Geen agressie, maar wel ferm en eerlijk. Ik heb besloten dat ik niets meer van hem wil. Ook geen contact met mijn halfbroers en halfzus. Als zij op een dag erachter komen wat hun vader heeft achtergehouden en ze willen contact, dan sta ik daar voor open, maar vanuit mijzelf ga ik er geen energie meer in steken. Ik weet waar ik aan toe ben bij hem, en het is inderdaad fijn om niet meer met die 'what ifs' te moeten rondlopen
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je nu boos of gefrustreerd voelt, maar je kunt veel beter je energie besteden aan zaken die er WEL toe doen. Bovendien weet je niet wat je allemaal op je dak krijgt als je je eerdere plan uit zou voeren.
Toen ik het mailtje had verstuurd viel er een last van mijn schouders. Ben er al bijna niet meer mee bezig in mijn hoofd.quote:
[..]
Heel goed van jou.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je nu boos of gefrustreerd voelt, maar je kunt veel beter je energie besteden aan zaken die er WEL toe doen. Bovendien weet je niet wat je allemaal op je dak krijgt als je je eerdere plan uit zou voeren.
Snap ik. Je hebt je gemoed kunnen luchten. Je hebt de 'lucht geklaard' zoals ze dat zeggen.quote:
[..]
Toen ik het mailtje had verstuurd viel er een last van mijn schouders.
Nu kun je verder met je eigen leven.
Nogmaals toppie
Zo, in 1 dag dus alles geregeld, dat is vlot. En je stond overal voor open behalve als het antwoord jou niet zint. Ik begrijp je wel hoor. Maar ik begrijp die pa ook wel. Niet nadelig naar jou, maar hij wou geen contact meer met de moeder en kinderen en dan wordt er later na jaren alsnog wel weer wat van hem verwacht, wordt ie laf genoemd, onverantwoordelijk, onvolwassen etc. Dat soort geneuzel maakt nou eenmaal dat je er minder moeite mee hebt om alleen te zijn als vader. Ook dat je hebt besloten dat hij niks meer van hem wil, terwijl hij dat überhaupt zelf al niet wou.. Klinkt een beetje alsof je wat te snel alles doet nu en te emotioneel bent, 1 dag is ook wel vrij vlot niet waar.. Bedoel bovenstaande helemaal niet verkeerd of negatief, maar vind dit wel snel gaan o.a.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 25-08-2023 22:22:12 ]
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 25-08-2023 22:22:12 ]
Een vader is iemand die voor zijn kinderen zorgt en, of in ieder geval, liefde geeft aan zijn kinderen.
Dit is een lul.
Sterkte aan TS en doe vooral waar je je goed bij voelt, want jij moet ermee mee zien te dealen
Dit is een lul.
Sterkte aan TS en doe vooral waar je je goed bij voelt, want jij moet ermee mee zien te dealen
Want dat is allemaal niet op die man van toepassing?quote:
en dan wordt er later na jaren alsnog wel weer wat van hem verwacht, wordt ie laf genoemd, onverantwoordelijk, onvolwassen etc.
Ik weet niet hoe oud TS is. Ik ga er wel vanuit dat hij inmiddels volwassen is. Als zijn vader tijdens al die jaren nooit de behoefte heeft gehad om zijn bloedeigen zoon te leren kennen en het vervolgens afdoet met zo'n rare reactie, kan ik die man niet bepaald dapper, verantwoordelijk en volwassen noemen.
Tja, als je zoveel jaren alle verantwoordelijkheden ontloopt en uiteindelijk vergeet dat ze er überhaupt zijn, dan zit de kans erin dat ze een keer allemaal tegelijk over je heenkomen.
Oke, ik ga toch nog reageren. Denk mijn laatste reactie in dit topic want ik weet zelf ook wel hoeveel reacties ik wel niet kan krijgen hierop en wil mezelf niet verdedigen voor wat ik denk tegen 10 personen en wil ook niet dat Cockwhale het idee heeft dat ik mijn idee alleen maar wil verdedigen.quote:
[..]
Want dat is allemaal niet op die man van toepassing?
Ik weet niet hoe oud TS is. Ik ga er wel vanuit dat hij inmiddels volwassen is. Als zijn vader tijdens al die jaren nooit de behoefte heeft gehad om zijn bloedeigen zoon te leren kennen en het vervolgens afdoet met zo'n rare reactie, kan ik die man niet bepaald dapper, verantwoordelijk en volwassen noemen.
Tja, als je zoveel jaren alle verantwoordelijkheden ontloopt en uiteindelijk vergeet dat ze er überhaupt zijn, dan zit de kans erin dat ze een keer allemaal tegelijk over je heenkomen.
Kijk iedereen hier reageert goed voor Cockwhale, en dat is ook helemaal prima. Maar als man/vader zijnde kan je nou eenmaal soms helemaal klaar zijn met je vriendin. Dan accepteer je het dat je vriendin bijvoorbeeld volledige voogdij krijgt en dan krijg jij de rust dat je je (ex)vriendin niet meer hoeft te zien.
Ik weet niet hoe dat in dit verhaal zit want de kant van de moeder heb ik zelf niet gezien wat dat betreft.
Soms kiezen mensen nou eenmaal voor hun eigen leven (ik weet ook niet of die vader alimentatie heeft betaald of wat dan ook) maar om dan altijd maar te melden dat hij een lafaard is etc... Voor een naar mijn idee beter beeld zou het nuttig zijn als duidelijk is of hij bijvoorbeeld zijn vriendin niet meer kon uitstaan of dat dat niet het geval is.
Misschien heeft hij geen contact meer met de kinderen omdat hij zelf dacht dat hij een slechte invloed was op dat moment.. ik weet het niet. Ik lees daar niks over. Maar ik zie wel allemaal krachttermen naar hem, zelfs in de titel al dat hij bij voorbaat al een lafaard is. Nou dan weet je al wat gaat komen daarna, wat ook gebeurt.
Ik begrijp Cockwhale voor zover ik zoiets kan begrijpen, maar kom op zeg, dit voelt voor mij aan als iemand beschuldigen van van alles en nog wat zonder dat er ook maar enig verweer of informatie van de andere kant is..
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 25-08-2023 23:18:31 ]
Dat mag je natuurlijk vinden en is ook geen rare mening. Bij bepaalde zaken worden kinderen als machtsmiddel gebruikt door de vader of moeder. Als je dan los wil komen van de situatie dan kan je ervoor kiezen om geen contact meer met je kinderen te hebben als je het idee hebt dat de moeder wel goed genoeg voor de kinderen is (ook al is ze een extreem slechte partner bijvoorbeeld). Maar goed, ik begrijp dat het lijkt alsof ik extreem raar/slecht gedrag zit goed te praten. Dat is niet mijn bedoeling. Ik mis gewoon veel informatie, de andere kant van het verhaal. En ja dan lijkt het voor genoeg mensen alsnog onvoorstelbaar 'hoe kan je je kind achterlaten', dat begrijp ik ook. Hierbij laat ik het maar wel denk ik want ik voel al wel aan dat ik nogal veel reacties kan krijgen waarbij ik de drang krijg om me te verdedigen terwijl wat ik stel een niet populair idee is en het Cockwhale ook niet vooruit helpt wellicht. Dus bij deze stop ik wel met reageren hier in dit topic hopelijk en ik ben blij dat Cockwhale een last van zijn schouders af heeft en dat jullie hem goed hebben weten te adviserenquote:
Als je niet naar je kind omkijkt, dat vind ik echt gestoord.
Al zou de moeder van TS de boze heks van het Westen zijn, dan is TS nog steeds de zoon van zijn vader. Daarbij is TS niet dezelfde persoon als zijn moeder en hij heeft zijn vader niks misdaan. Dus ik vind het persoon wel onvolwassen van die man dat hij zijn zoon straft door hem te miskennen, want het is namelijk die man zelf die TS verwekt heeft. Of hij het nou leuk vindt of niet, een vader is net zo goed verantwoordelijk voor de zorg van zijn kinderen als de moeder.quote:
Soms kiezen mensen nou eenmaal voor hun eigen leven (ik weet ook niet of die vader alimentatie heeft betaald of wat dan ook) maar om dan altijd maar te melden dat hij een lafaard is etc... Voor een naar mijn idee beter beeld zou het nuttig zijn als duidelijk is of hij bijvoorbeeld zijn vriendin niet meer kon uitstaan of dat dat niet het geval is.
Zijn vader heeft ervoor gekozen zijn verantwoordelijkheden te ontlopen. Dat mensen zoiets verachtelijk vinden en zodoende die man negatief veroordelen als persoon, zijn nou eenmaal consequenties die hij allang van tevoren had kunnen zien aankomen.
Ik begrijp wel wat je zegt, maar ik kan het niet opbrengen om medelijden voor die man te hebben. Dan denk ik dat TS het een stuk zwaarder gehad heeft, vooral omdat dit allemaal door een ander is veroorzaakt.
Elke enigszins normale man heeft in ieder geval de behoefte om zijn eigen zoon te leren kennen. De reden waarom zijn vader
Dat je een kwakje in een vrouw stopt hoort niet te betekenen dat je de rest van je leven verpest bent
Er zijn wetten wat dit betreft, die zijn hier vast ook wel gewoon gevolgd lijkt mij, dus laat een man gewoon een man zijn als dat wettelijk gezien zo mag zijn.
[ Bericht 45% gewijzigd door #ANONIEM op 26-08-2023 00:02:03 ]
Er zijn wetten wat dit betreft, die zijn hier vast ook wel gewoon gevolgd lijkt mij, dus laat een man gewoon een man zijn als dat wettelijk gezien zo mag zijn.
En dit is precies waarom ik zo reageer. De andere kant van het verhaal maakt niks uit, hoe erg die ook is, nee de pa moet dit en moet dat. Wacht maar tot jij/jullie een keer in zo'n situatie komen, zien of jullie dan wat genuanceerder denken als het jullie uitkomt of dat jullie dan nog zo stellig zijnquote:Al zou de moeder van TS de boze heks van het Westen zijn
[ Bericht 45% gewijzigd door #ANONIEM op 26-08-2023 00:02:03 ]
Harteloze klootzak is het. De term vader niet waard. Kan gelukkig niet meepraten over een dergelijke situatie, dus daarom is zeggen dat je blij moet zijn dat je verder niks met die klootzak van doen hebt wellicht te makkelijk vanuit mijn perspectief op dit verhaal. Hoe dan ook sterkte met het verwerken van deze situatie.
Ik heb niet het hele topic gelezen dus of dit al is aangedragen, weet ik niet. Maar voordat je direct contact met ze opneemt, en als je er de financiën voor hebt, en bereid bent je dna af te staan, zou je het ook middels myheritage, 23&me, ancestry kunnen proberenquote:
[..]
Ik snap waarom je dat vermoedt, maar dat is niet het geval wat betreft contact zoeken met halfbroers/zus vanwege wraak. Ik zou het oprecht leuk vinden om een broer en zus te hebben waar ik een leuke of zelfs hechte band mee zou kunnen opbouwen. Dat is juist één van de redenen waarom ik contact met mijn vader heb opgenomen, en die mij over de streep heeft getrokken om die mail te sturen. Wat betreft jaloezie, dat lijkt mij niet heel waarschijnlijk. Ik ben nu ook niet jaloers op hun situatie. Ook nooit geweest.
Die sites linken je aan mensen die gedeeld dna hebben en zo kan het balletje, “buiten jouw schuld om” toch een beetje gaan rollen. Wellicht niet je broertjes of zusjes maar een nicht of neef aan die kant
In eerste instantie vond ik het een kut TT maar ik begrijp je helemaal.
Mijn zus kende haar vader ook niet (ze ia opgevoed door de mijne) dus dit heeft ook in ons leven heel lang gespeeld. Gelukkig was haar vader wel tof. Jouwe is een tyfus lul dus ik zou ieder buisje en wattenstaafje volledig ondertuffen en het lekker via via spelen. Zo weet straks heel zijn familie hoe en wat al voordat het hem bereikt
die gaat zwaar voor lul staan.Ook nog een andere situatie waarin een voorheen aangetrouwde neef een meisje zwanger heeft geprikt, maar “het kwam niet uit” dus hij heeft ze helemaal links laten liggen. Sindsdien kijk ik ook met een scheef oog naar hem. Hij vond die moeder dus psycho en besloot daarom dus maar dat hij er niets mee te maken wilde hebben en z’n kind volledig over te laten aan dat meisje dat hij zo psycho vond. Hij was 26 destijds, maar moest nog twee jaar studeren en dit kwam ff niet uit. Oud genoeg om je verantwoordelijkheid te nemen. Lul.
[ Bericht 11% gewijzigd door Azula2.0 op 26-08-2023 00:31:26 ]
Er zijn genoeg redenen te verzinnen waarom de vader van TS deze keuze heeft gemaakt. Voor ons blijft dat giswerk en ik vind het wel kort door de bocht om de man gelijk te bestempelen als lafaard.
We weten ook niet wat voor vader hij naar zijn andere kinderen is. Persoonlijk zou ik zelfs zover kunnen gaan dat ik de keuze van de vader om het contact na al die jaren niet aan te gaan, zelfs wel de beste keuze vind. Ik denk dat het voor alle partijen het beste is.
Geloof maar dat vader om de zoveel tijd aan zijn zoon denkt. Dat kan best een aardige last zijn om mee te dragen.
We weten ook niet wat voor vader hij naar zijn andere kinderen is. Persoonlijk zou ik zelfs zover kunnen gaan dat ik de keuze van de vader om het contact na al die jaren niet aan te gaan, zelfs wel de beste keuze vind. Ik denk dat het voor alle partijen het beste is.
Geloof maar dat vader om de zoveel tijd aan zijn zoon denkt. Dat kan best een aardige last zijn om mee te dragen.
Je krijgt wat je geeft. Geef je niks, krijg je ook niks. En dan heb ik het niet over materiële zaken. Hij heeft besloten niks te geven en geen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn keuze in het verleden, onbeschermd seks hebben. Ja, ook hij was daar verantwoordelijk voor. De gevolgen konden hem niks schelen. Ik neem hem dat niet heel erg kwalijk dat hij dat heeft gedaan in het verleden, hij was jong (en dom, eind twintig). Nu is hij meer dan volwassen en zou hij beter moet weten.quote:
[..]
Oke, ik ga toch nog reageren. Denk mijn laatste reactie in dit topic want ik weet zelf ook wel hoeveel reacties ik wel niet kan krijgen hierop en wil mezelf niet verdedigen voor wat ik denk tegen 10 personen en wil ook niet dat Cockwhale het idee heeft dat ik mijn idee alleen maar wil verdedigen.
Kijk iedereen hier reageert goed voor Cockwhale, en dat is ook helemaal prima. Maar als man/vader zijnde kan je nou eenmaal soms helemaal klaar zijn met je vriendin. Dan accepteer je het dat je vriendin bijvoorbeeld volledige voogdij krijgt en dan krijg jij de rust dat je je (ex)vriendin niet meer hoeft te zien.
Ik weet niet hoe dat in dit verhaal zit want de kant van de moeder heb ik zelf niet gezien wat dat betreft.
Soms kiezen mensen nou eenmaal voor hun eigen leven (ik weet ook niet of die vader alimentatie heeft betaald of wat dan ook) maar om dan altijd maar te melden dat hij een lafaard is etc... Voor een naar mijn idee beter beeld zou het nuttig zijn als duidelijk is of hij bijvoorbeeld zijn vriendin niet meer kon uitstaan of dat dat niet het geval is.
Misschien heeft hij geen contact meer met de kinderen omdat hij zelf dacht dat hij een slechte invloed was op dat moment.. ik weet het niet. Ik lees daar niks over. Maar ik zie wel allemaal krachttermen naar hem, zelfs in de titel al dat hij bij voorbaat al een lafaard is. Nou dan weet je al wat gaat komen daarna, wat ook gebeurt.
Ik begrijp Cockwhale voor zover ik zoiets kan begrijpen, maar kom op zeg, dit voelt voor mij aan als iemand beschuldigen van van alles en nog wat zonder dat er ook maar enig verweer of informatie van de andere kant is..
Verder ging het niet om blijvend contact, maar een blijk van sympathie en een menswaardig antwoord, ook al wilde hij geen verder contact, was het enige wat hij hoefde te geven, per mail. Zo makkelijk was het voor hen om na een ruime 30 jaar nog iets goeds richting mij te doen. Maar nee, dat is blijkbaar teveel gevraagd. Nee, ik ben meer dan fatsoenlijk naar hem geweest. Ik heb hem geen lafaard genoemd in de reactie, ook al vind ik dat wel. Ik heb niet gescholden, niks van dat alles. Ik heb hem wel de waarheid verteld op een stevige manier, vanuit mijn gevoel en perspectief. Nee, hij mag blij zijn dat ie hier zo makkelijk mee wegkomt, want ik had karma een stuk harder zijn werk kunnen laten doen.
Mijn morele kompas wijst duidelijk een andere richting op dan die van jou. Niks mis mee, maar ik ben het volledig met jou oneens.
[ Bericht 4% gewijzigd door Cockwhale op 26-08-2023 08:15:40 ]
Als je er wettelijk onderuit kunt komen en een kind wat je bij een vrouw hebt verwekt aan zijn of haar lot overlaat, dan zal je voor de consequenties moeten opdraaien. Die waarschijnlijk gaan inhouden dat jouw kind jou dit op den duur heel erg kwalijk gaat nemen en net als TS jou ermee confronteert. Dan kan je jezelf voorliegen dat het allemaal de schuld is van de moeder die jouw leven kapot wilde maken, maar daar verander je niet de realiteit dat jij jouw bloedeigen kind aan zijn/haar lot overlaat. Je hebt vroeger biologieles gehad dus je weet best wat er kan gebeuren als je met een vrouw neukt zonder condoom.quote:
Dat je een kwakje in een vrouw stopt hoort niet te betekenen dat je de rest van je leven verpest bent
Er zijn wetten wat dit betreft, die zijn hier vast ook wel gewoon gevolgd lijkt mij, dus laat een man gewoon een man zijn als dat wettelijk gezien zo mag zijn.
[..]
En dit is precies waarom ik zo reageer. De andere kant van het verhaal maakt niks uit, hoe erg die ook is, nee de pa moet dit en moet dat. Wacht maar tot jij/jullie een keer in zo'n situatie komen, zien of jullie dan wat genuanceerder denken als het jullie uitkomt of dat jullie dan nog zo stellig zijn
Als het zo zou zijn dat de moeder een gestoorde feeks is, dan zou jij als vader des te meer je ermee willen bemoeien, omdat je je zorgen maakt wat er van jouw kind terechtkomt als die alleen door zijn/haar moeder terechtkomt. Als jij daarentegen alleen maar medelijden kunt hebben met jezelf en allemaal excuses voor jezelf probeert te zoeken waarom niemand jou zou kunnen verwijten dat jij jouw bloedeigen kind in de steek laat, dan is er op zijn minst sprake van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. En dat houdt in dat je zelf waarschijnlijk gelooft dat je een geweldige kerel bent die het gemaakt heeft in het leven, maar in werkelijkheid houdt het eerder het volgende in:
Waarom ga je niet even naar een therapeut? Je boosheid, houding en zulks kan verklaard worden door een afwezige vader en zijn afwijzing heeft jou gekwetst, waardoor het kind in je boos is en 'wraak' wil nemen.
quote:
Waarom ga je niet even naar een therapeut? Je boosheid, houding en zulks kan verklaard worden door een afwezige vader en zijn afwijzing heeft jou gekwetst, waardoor het kind in je boos is en 'wraak' wil nemen.
Denken dat je elke keer dat je boos op iemand bent of wraaklustig gedachten hebt, je naar de therapeut moet...
Gevoelens zijn normaal. Inclusief boosheid. Als je het niet zelf kunt verwerken, het niet los kan laten of er echt problemen aan ondervindt, dan zoek je hulp.
Geen verwerkingstijd geven, nog zo'n symptoom van deze gehaaste, individualistische maatschappij.
Je reageert altijd overhaast. Het gebrek aan een ouder doet iets met je. Je bent er duidelijk nog niet aan toe om rustig anderen aan te horen.quote:
[..]
Denken dat je elke keer dat je boos op iemand bent of wraaklustig gedachten hebt, je naar de therapeut moet...
Gevoelens zijn normaal. Inclusief boosheid. Als je het niet zelf kunt verwerken, het niet los kan laten of er echt problemen aan ondervindt, dan zoek je hulp.
Geen verwerkingstijd geven, nog zo'n symptoom van deze gehaaste, individualistische maatschappij.
Wat is er mis met een therapeut?
Je vult allerlei zaken zomaar automatisch in zonder enige kennis van de context te hebben. Je hele conclusie die daar uit voort vloeit is in deze, om het zacht uit te drukken, nogal voorbarig.quote:
[..]
Als je er wettelijk onderuit kunt komen en een kind wat je bij een vrouw hebt verwekt aan zijn of haar lot overlaat, dan zal je voor de consequenties moeten opdraaien. Die waarschijnlijk gaan inhouden dat jouw kind jou dit op den duur heel erg kwalijk gaat nemen en net als TS jou ermee confronteert. Dan kan je jezelf voorliegen dat het allemaal de schuld is van de moeder die jouw leven kapot wilde maken, maar daar verander je niet de realiteit dat jij jouw bloedeigen kind aan zijn/haar lot overlaat. Je hebt vroeger biologieles gehad dus je weet best wat er kan gebeuren als je met een vrouw neukt zonder condoom.
Als het zo zou zijn dat de moeder een gestoorde feeks is, dan zou jij als vader des te meer je ermee willen bemoeien, omdat je je zorgen maakt wat er van jouw kind terechtkomt als die alleen door zijn/haar moeder terechtkomt. Als jij daarentegen alleen maar medelijden kunt hebben met jezelf en allemaal excuses voor jezelf probeert te zoeken waarom niemand jou zou kunnen verwijten dat jij jouw bloedeigen kind in de steek laat, dan is er op zijn minst sprake van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. En dat houdt in dat je zelf waarschijnlijk gelooft dat je een geweldige kerel bent die het gemaakt heeft in het leven, maar in werkelijkheid houdt het eerder het volgende in:
Wat een hoop vaderlozen hier 
, *meldt zich
Mijn moeder weet niet zeker wie mijn vader is, maar heeft de potentiële kandidaten destijds ingelicht van haar zwangerschap. Geen had behoefte in een test of rol in mijn leven, noch had mijn moeder interesse in alimentatie oid.
Er wordt inderdaad vaak geïnformeerd 'wil je dan niet weten wie je vader is?
', mensen die opgegroeid zijn met een vaderfiguur hebben wellicht meer moeite met zich voor te stellen dat je die behoefte niet hebt.
Nu heb jij besloten om er wel wat mee te doen en de deksel op je neus gekregen. Ondanks de 'mooie verhalen' bij DNA onbekend en Spoorloos enzo, denk ik dat het voor veruit de meeste mensen geldt dat het hen uit hun comfortzone haalt en dus eng is, en in eerste instantie altijd zal leiden tot weerstand. Zelf zou ik ook moeite hebben met 'wat zou het toevoegen, wat zou ik willen?'. Als je niks miste tot nu toe, dan is het wellicht makkelijker om het zo te laten.
Ik zie dat je het hoofdstuk ondertussen ook afgesloten hebt.
Wat ik uit je topic haal, in ieder geval, is dat de groep 'ik ken mijn vader niet', groter is dan ik altijd heb gedacht!
, *meldt zichMijn moeder weet niet zeker wie mijn vader is, maar heeft de potentiële kandidaten destijds ingelicht van haar zwangerschap. Geen had behoefte in een test of rol in mijn leven, noch had mijn moeder interesse in alimentatie oid.
Er wordt inderdaad vaak geïnformeerd 'wil je dan niet weten wie je vader is?
', mensen die opgegroeid zijn met een vaderfiguur hebben wellicht meer moeite met zich voor te stellen dat je die behoefte niet hebt.Nu heb jij besloten om er wel wat mee te doen en de deksel op je neus gekregen. Ondanks de 'mooie verhalen' bij DNA onbekend en Spoorloos enzo, denk ik dat het voor veruit de meeste mensen geldt dat het hen uit hun comfortzone haalt en dus eng is, en in eerste instantie altijd zal leiden tot weerstand. Zelf zou ik ook moeite hebben met 'wat zou het toevoegen, wat zou ik willen?'. Als je niks miste tot nu toe, dan is het wellicht makkelijker om het zo te laten.
Ik zie dat je het hoofdstuk ondertussen ook afgesloten hebt.
Wat ik uit je topic haal, in ieder geval, is dat de groep 'ik ken mijn vader niet', groter is dan ik altijd heb gedacht!
And the druids turn to stone...
Het is letterlijk 2 dagen geledenquote:
[..]
Je reageert altijd overhaast. Het gebrek aan een ouder doet iets met je. Je bent er duidelijk nog niet aan toe om rustig anderen aan te horen.
Wat is er mis met een therapeut?
Hoe moet hij in godsnaam reageren dan?
Ik vind m nog flink kalm gezien de omstandigheden.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik trek geen conclusies. Ik vind het alleen heel erg raar waarom welke man dan ook excuses zoekt om voor zichzelf te rechtvaardigen zijn kind in de steek te laten. Daar heb ik wel bepaalde associaties bij. Als jij je daar niet in kunt vinden, licht het gerust toe met argumenten.quote:
[..]
Je vult allerlei zaken zomaar automatisch in zonder enige kennis van de context te hebben. Je hele conclusie die daar uit voort vloeit is in deze, om het zacht uit te drukken, nogal voorbarig.
Hij moet reageren zoals hij wil reageren.quote:
[..]
Het is letterlijk 2 dagen geleden
Hoe moet hij in godsnaam reageren dan?
Ik vind m nog flink kalm gezien de omstandigheden.
Ieder huisje heeft zijn kruisje.quote:
Wat een hoop vaderlozen hier
Mijn moeder weet niet zeker wie mijn vader is, maar heeft de potentiële kandidaten destijds ingelicht van haar zwangerschap. Geen had behoefte in een test of rol in mijn leven, noch had mijn moeder interesse in alimentatie oid.
Er wordt inderdaad vaak geïnformeerd 'wil je dan niet weten wie je vader is?
Nu heb jij besloten om er wel wat mee te doen en de deksel op je neus gekregen. Ondanks de 'mooie verhalen' bij DNA onbekend en Spoorloos enzo, denk ik dat het voor veruit de meeste mensen geldt dat het hen uit hun comfortzone haalt en dus eng is, en in eerste instantie altijd zal leiden tot weerstand. Zelf zou ik ook moeite hebben met 'wat zou het toevoegen, wat zou ik willen?'. Als je niks miste tot nu toe, dan is het wellicht makkelijker om het zo te laten.
Ik zie dat je het hoofdstuk ondertussen ook afgesloten hebt.
Wat ik uit je topic haal, in ieder geval, is dat de groep 'ik ken mijn vader niet', groter is dan ik altijd heb gedacht!
We hebben nogal de norm, dat het allemaal gelukkige families en gezinnetjes moeten zijn. En is dat zo?
Want volgens mij is dat eerder bijzonder dan normaal.
Liefde valt niet af te dwingen en zoveel mensen komen uit gebroken gezinnen. Soms gaat het goed. En dat is bijzonder!
Ook hier, als ik het even met betrekking tot dit topic houd, trek je de conclusie dat de vader zijn kind in de steek laat.quote:
[..]
Ik trek geen conclusies. Ik vind het alleen heel erg raar waarom welke man dan ook excuses zoekt om voor zichzelf te rechtvaardigen zijn kind in de steek te laten. Daar heb ik wel bepaalde associaties bij. Als jij je daar niet in kunt vinden, licht het gerust toe met argumenten.
Ik ken genoeg verhalen waar het juist de moeder is die de kinderen bewust weg houdt en ook daar zal ongetwijfeld een reden achter zitten die niet gelijk zwart/wit is.
Gedane zaken nemen geen keer. Ik kan me best voorstellen dat de vader van TS na 30 jaar afwezig te zijn geweest, een afweging maakt wat het nog toevoegt.
Het komt wellicht wat harteloos over maar wij kennen het hele verhaal niet en wellicht dat TS die zelf niet kent. Als kind van gescheiden ouders weet ik dat kinderen vaak een speelbal tussen de gescheiden ouders kunnen zijn. In dit geval kan het zomaar zo zijn dat de moeder bewust TS bij vader heeft weggehouden maar deze waarheid een klein beetje verdraaid naar een wat idealer beeld voor haar zelf. Dat is een mogelijke waarheid en geen feit.
Wat wel een feit is, is dat hier 3 partijen in dit verhaal zijn en we maar 1 partij horen.
Absoluut mee eens voor 100%!quote:
Ik ken genoeg verhalen waar het juist de moeder is die de kinderen bewust weg houdt en ook daar zal ongetwijfeld een reden achter zitten die niet gelijk zwart/wit is.
De reactie die ik postte had meer te maken met dat het op mij in ieder geval overkwam dat als een man tegen zijn zin en verwachtingen in vader wordt door welke situatie dan ook, hij daarmee moreel in zijn recht staat om zijn kind aan zijn lot over te laten.
De situatie zou anders geweest zijn als de vader van TS aangaf geen vader voor hem te willen zijn, omdat hij zichzelf daarvoor de geschikte persoon niet vindt en veronderstelt dat het voor zijn beter is dat hij zonder vader opgroeit of dat een andere man een vaderfiguur kan zijn voor zijn kind. Absoluut niet ideaal en ook pijnlijk. Het verschil is dan wel dat TS was opgegroeid met meer duidelijkheid over wie zijn vader is als persoon en waarom die man niet betrokken wilt zijn in zijn leven. Ik maak uit het hele verhaal op dat TS dat uitsluitend vernam via bijvoorbeeld zijn moeder of andere familieleden. Ik kan mij wel voorstellen dat het vervolgens een enorme klap is voor TS om via zijn vader zelf te vernemen dat die negatieve verhalen dus kloppen.
Verder ben ik het ook met jou eens dat moeders fout kunnen doen door tegen hun kinderen te liegen dat de vader niks met zijn kinderen te maken wilt hebben, terwijl dat in werkelijk inhoudt dat de vader geen relatie meer wilt met de moeder en zo weinig mogelijk met haar te maken wilt hebben. Ook kan het gebeuren dat een wanhopige vrouw zich laat bezwangeren tegen willens en wetens in van de man. Het zal je als man zijnde maar gebeuren! Mannen die dat laatste meemaken, zullen over het algemeen vroeg of laat behoefte krijgen om hun bloedeigen kind te leren kennen, wat de omstandigheden ook zijn. Als die behoefte uitblijft, dan klopt er iets niet aan die man. Daar kan ook van alles achter zitten: dat ben ik zeker met jou eens. Echter in alle gevallen houdt dat volgens mij wel in dat die man nauwelijks tot helemaal niet in staat is om belang te kunnen hechten aan de behoeften van een ander.
In zijn algemeenheid kan dat best eens kloppen maar daarbij wil ik wel zeggen dat ik daar zelf moeite mee heb om er dan een waardeoordeel aan vast te hangen. In sommige opzichten kunnen mensen zichzelf ook niet veranderen. Als een persoon wat meer egocentrisch is of moeite heeft met inlevingsvermogen wil dat verder nog niet iets zeggen over de aard van die persoon of over de goede of kwade intenties.quote:
Als ik naar mijn eigen situatie kijk dan kan ik dat nu, op mijn 34e relativeren. Ik vond het vroeger als kind ook niet leuk hoe mijn vader mij behandelde. Nu kan ik het begrip opbrengen en zeggen dat hij het gewoon niet kon, een goede vader zijn. Wellicht komt dat doordat ik nu zelf ook kinderen heb en besef dat een goede ouder zijn helemaal niet vanzelfsprekend is. Moeders hebben over het algemeen een moederinstinct, van een vadersinstict heb ik nog nooit gehoord (mijn spellingscontrole herkent het ook niet). Vandaag de dag wordt van een vader bepaalde dingen verwacht die mogelijk niet helemaal stroken bij hoe mannen zijn.
Maar je kunt er alsnog naar verlangen...quote:
Wat je niet kent, mis je niet toch?
En daar is niets mis mee...Wat je niet kent kun je ook niet respecteren... Althans de stam en kern van het woord en begrip is "Terug (re) kijken (spectare)" en van daaruit rekening houden met. En dit ligt dus ook altijd in het verleden.quote:
Hoe kan ik zijn wens respecteren als hij mij enkel greintje respect heeft gegeven?
Er is in dit geval voor beide partijen niet veel meer dan terug te kijken naar het onbekende. Het enige wat je daar kunt respecteren is in jezelf en dat je het niet weet en daarom niet meteen moet (ver)oordelen of een ander wel of niet respecteert. Ik denk dat je dit altijd doet vanuit je eigen visie en je eigen verleden.
Respecteren wordt veelal verward met accepteren het lijkt dan ook veel op elkaar maar is toch wezenlijk anders.
Wat jij uit zijn korte kille reactie kunt opmaken is dat hij geen enkele vorm van inlevingsvermogen kent en in een leugen leeft. Dat is het enige wat hij heeft terug gegeven voor jou om naar terug te kijken en dus te respecteren. Dat voorspeld niet veel goeds. En verder staat je niets anders te doen dan te leren accepteren dat het daar waarschijnlijk bij blijft en hij om welke reden dan ook geen contact wenst.
Maak van je hart geen moordkuil... Zet die emoties weg naar een positieve kant. Alle respect voor jou dat jij dat initiatief hebt durven nemen en je wel kwetsbaar durft op te stellen. Alle reden om daarom trots op jezelf te zijn, ergens in je leven heb je gevoel en medeleven aangeleerd gekregen. Hij is daar blijkbaar niet capabel voor, nu niet en nooit geweest, slechts een bevestiging dat het maar beter is dat je hem en zijn opvoeding hebt gemist. De kans is groot dat zo iemand van zijn huidige omgeving en situatie alleen een wespennest heeft gemaakt. Ook de kans dat je alleen maar nog meer gestoken gaat worden wanneer aan dat nest gaat zitten rammelen. Wanneer je alsnog behoefte hebt om dat toch te doen, laat respect erbuiten en accepteer de antwoorden die je terug krijgt.
@Cockwhale Ga je nog contact opnemen met de kinderen van je vader? Los van iedereen die hier over elkaar heen valt met een mening (inclusief mezelf) is en blijft het jouw beslissing.
Ik reageerde eerder al, dit topic raakt ook bij mij een gevoelige snaar...
Als mijn ervaring met het zoeken en vinden van mijn vader mij iets heeft geleerd, dan is het dat ieder verhaal op zich zelf staat en zelfs voor mij als 1 van de "hoofdpersonen" geldt dat het verhaal en een eventueel te geven oordeel niet zwart wit is.
Al denk je dat dat soms juist handiger maar ook fijner of juist pijnlijker zou zijn.
Maar het allerbelangrijkst is dat het jouw verhaal is, en dat jij er een weg mee mag vinden. Dat is ook wat TS gun. En hij heeft regie gepakt, hiĵ hoeft op zijn sterfbed niet te denken, had ik maar. Het oordeel wat anderen in dit topic en daarbuiten hebben is secundair of niet van belang.
Ter illustratie: bij mij lopen pijn/fout(want mijn vader is dood, was alcoholist, heeft anderen pijn gedaan en heeft vastgezeten) en liefde/goed (ik ben naar zijn jonggestorven broer vernoemd, hij was trots op me, hij heeft me tot in de laatste dagen geprobeerd te vinden) dwars door elkaar heen. Ik heb het bestaan van mijn vader een 1e plek kunnen geven, maar ik ben soms ook nog een dag boos of teleurgesteld, en het mag er zo zijn de rest van mijn leven, maar niet in de weg staan. Als dat voor TS het best gaat op deze manier, wie ben ik om daar een oordeel over te hebben.
Als mijn ervaring met het zoeken en vinden van mijn vader mij iets heeft geleerd, dan is het dat ieder verhaal op zich zelf staat en zelfs voor mij als 1 van de "hoofdpersonen" geldt dat het verhaal en een eventueel te geven oordeel niet zwart wit is.
Al denk je dat dat soms juist handiger maar ook fijner of juist pijnlijker zou zijn.
Maar het allerbelangrijkst is dat het jouw verhaal is, en dat jij er een weg mee mag vinden. Dat is ook wat TS gun. En hij heeft regie gepakt, hiĵ hoeft op zijn sterfbed niet te denken, had ik maar. Het oordeel wat anderen in dit topic en daarbuiten hebben is secundair of niet van belang.
Ter illustratie: bij mij lopen pijn/fout(want mijn vader is dood, was alcoholist, heeft anderen pijn gedaan en heeft vastgezeten) en liefde/goed (ik ben naar zijn jonggestorven broer vernoemd, hij was trots op me, hij heeft me tot in de laatste dagen geprobeerd te vinden) dwars door elkaar heen. Ik heb het bestaan van mijn vader een 1e plek kunnen geven, maar ik ben soms ook nog een dag boos of teleurgesteld, en het mag er zo zijn de rest van mijn leven, maar niet in de weg staan. Als dat voor TS het best gaat op deze manier, wie ben ik om daar een oordeel over te hebben.
P.s. @TS Ik ben wel gaan zoeken naar eventuele halfbroers of zussen. Dat is weer een apart proces op zich waarvoor je met alle recht nu niet kiest, kan ook vanalles meebrengen. Mocht je je ooit bedenken en ervaringen willen weten,stuur gerust een DM.
Ik heb dus in mijn omgeving iemand die aan de andere kant van dit probleem stond, en die kwam er nota bene bij de notaris bij het opmaken van een testament achter dat 'ie nog een halfzus had. Ik hoop voor je stiefbroer of zus dat die slampamper van een vader z'n zaakjes ook wat dat betreft beter op orde heeft.
Ik ga naar huis.
Nee, ik vind het de moeite niet waard. Sterk vermoeden dat de baten niet opwegen tegen de kosten.quote:
@:cockwhale Ga je nog contact opnemen met de kinderen van je vader? Los van iedereen die hier over elkaar heen valt met een mening (inclusief mezelf) is en blijft het jouw beslissing.
Ik ben niet erkend door mijn vader, dus in principe heb ik nergens recht op, tenzij ik kan aantonen dat ik zijn zoon ben, of een eventuele dna-test afdwing. Ik weet wel zeker dat hij mij niet in zijn testament heeft staan, als hij die heeft.quote:Op zaterdag 26 augustus 2023 17:27 schreef nietzman het volgende:
Ik heb dus in mijn omgeving iemand die aan de andere kant van dit probleem stond, en die kwam er nota bene bij de notaris bij het opmaken van een testament achter dat 'ie nog een halfzus had. Ik hoop voor je stiefbroer of zus dat die slampamper van een vader z'n zaakjes ook wat dat betreft beter op orde heeft.
Voor nu laat ik het, maar bedankt voor het aanbod.quote:
P.s. @:TS Ik ben wel gaan zoeken naar eventuele halfbroers of zussen. Dat is weer een apart proces op zich waarvoor je met alle recht nu niet kiest, kan ook vanalles meebrengen. Mocht je je ooit bedenken en ervaringen willen weten,stuur gerust een DM.
Misschien is dit iets waar een maand over na te denken. Ik begrijp de drang om snel te antwoorden en dingen te willen weten en snel een mening te willen vormen.. Maar geef het wat tijd man..
Gut, dat is toch niet iets waar je bij een overlijden ook nog mee te maken wilt hebbenquote:
Ik heb dus in mijn omgeving iemand die aan de andere kant van dit probleem stond, en die kwam er nota bene bij de notaris bij het opmaken van een testament achter dat 'ie nog een halfzus had. Ik hoop voor je stiefbroer of zus dat die slampamper van een vader z'n zaakjes ook wat dat betreft beter op orde heeft.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Dat is dan jouw keuze en die dienen wij dan te respecteren.quote:
[..]
Nee, ik vind het de moeite niet waard. Sterk vermoeden dat de baten niet opwegen tegen de kosten.
Ik zou zeggen succes en sterkte er mee verder, ongeacht of je het nu zo laat of in de toekomst nog van gedachten veranderd. 👍
Dat weet je niet, omdat jij hem niet kent. Het enige wat je weet, is dat hij geen deel uitmaakte van jouw leven en dat hij een man is met zeer waarschijnlijk weinig tot helemaal geen inlevingsvermogen en dat je wat dat betreft weinig van hem kunt verwachten. Plus wat je van hem weet via jouw moeder.quote:
[..]
Ik ben niet erkend door mijn vader, dus in principe heb ik nergens recht op, tenzij ik kan aantonen dat ik zijn zoon ben, of een eventuele dna-test afdwing. Ik weet wel zeker dat hij mij niet in zijn testament heeft staan, als hij die heeft.
In hoeverre kan jij hierover praten met jouw moeder? Kan ze aan jou beschrijven wat voor soort man hij is toen ze hem leerde kennen? Om een voorbeeld te noemen: werd jouw moeder destijds op hem verliefd met de gedachte "Dat zo'n knappe en stoere man uitgerekend in mij is geinteresseerd"? Of raakte jouw moeder juist geïnteresseerd in jouw vader omdat hij op haar een wat kwetsbare indruk maakte, waardoor zij een soort behoefte voelde om voor hem te zorgen? En toen hij haar in de steek liet toen ze zwanger was van jou, was dat iets waarvan ze achteraf zegt "Ik had het kunnen weten, maar ik gaf hem het voordeel van de twijfel en werd de dupe daarvan". Of had ze nooit kunnen denken dat hij dat zou doen?
Je kan het ook subtieler aanpakken en ik heb misschien een idee wat misschien wel nuttig zou kunnen zijn of het is totale onzin.
Vind zij het leuk om samen met jou Britse humor te kijken? Dan zou je met haar afleveringen van Some Mothers Do 'Ave 'Em kunnen kijken. Het is een serie uit de jaren 70 over Frank Spencer die het altijd goed bedoelt maar sociaal (en op andere gebieden ook) ontzettend onhandig is: alle plannen die hij wilt uitvoeren mislukken, alles wat hij aanraakt gaat kapot en met iedereen krijgt hij conflicten omdat hij zijn onschuldige gedachten op zo'n manier verwoordt dat de ander kan denken dat hij een onbeschofte viespeuk is of een rare idioot. De enige die geduld voor hem kan opbrengen, is zijn vrouw Betty, wat ook voor haar soms erg uitdagend kan zijn.
Die serie is uiteraard overdreven en absurd. Vrouwen die een wat kwetsbare mannelijke partner hebben, kunnen zich denk ik wel in Betty inleven. Stel dat jouw moeder opeens zou roepen bij een fragment "Hij lijkt hier net op jouw vader", dan is het voor jou ook een aanwijzing om je beeld te kunnen vormen wat voor soort man hij is of juist niet.
Ik heb zoals je weleens gelezen hebt ook mijn issues met mijn vader. Ik begin inmiddels beter te begrijpen waarom hij doet zoals hij doet en dat hij ook zijn issues heeft. Dat geeft mij stukje bij beetje meer rust en inzicht waarom de dingen gelopen zijn zoals ze zijn gelopen.
Nogmaals, gun jezelf de tijd, want je maakt een heel proces door. Mensen die jou willen helpen door advies te geven zoals ik en de anderen hier, kunnen dat alleen doen vanuit hun eigen beleving. Wat jou wel en niet gaat helpen, dat weet alleen jijzelf! Doe het hoe dan ook op jouw manier, want het gaat immers om jouw leven.
Jullie laten je volgens mij nog meer meeslepen in deze gebeurtenis dan ikzelf.
Niet om het te bagatelliseren, maar over een paar weken zal dit amper nog in mijn hoofd dwalen, laat staan een paar maand. Ik denk dat dat vooral te maken heeft met het feit dat ik dit met mensen die ik vertrouw heb kunnen bespreken, dat ik in mijn reactie naar mijn vader heb kunnen zeggen wat ik wilde en hier op het forum heb kunnen spuien.
Bedankt voor alle tips en medeleven.
[ Bericht 15% gewijzigd door Cockwhale op 27-08-2023 13:22:51 ]
Niet om het te bagatelliseren, maar over een paar weken zal dit amper nog in mijn hoofd dwalen, laat staan een paar maand. Ik denk dat dat vooral te maken heeft met het feit dat ik dit met mensen die ik vertrouw heb kunnen bespreken, dat ik in mijn reactie naar mijn vader heb kunnen zeggen wat ik wilde en hier op het forum heb kunnen spuien.
Bedankt voor alle tips en medeleven.
[ Bericht 15% gewijzigd door Cockwhale op 27-08-2023 13:22:51 ]
Geen overlijden, aankoop van een huis, bij het maken van testament stelde de notaris een vraag over de wettelijke erfgenamen. Dat was er ineens éen meer dan alleen de zussen.quote:
Gut, dat is toch niet iets waar je bij een overlijden ook nog mee te maken wilt hebben
Ik ga naar huis.
-nee-
Ontopic: zou je vader de vragen die je hebt stellen als reactie op je mail en het daarbij laten.
Je vader is geen vader, maar was slechts de zaadleverancier voor je moeder.
En je halfbroers/zussen zijn allemaal leuk en aardig maar hebben dezelfde 'waarde' als ieder ander nieuw persoon die je ontmoet, wellicht vriendschap mee sluit en verder leert kennen. Die had ik alleen willen ontmoeten als je dingen zou willen weten over je afkomst die je niet meer aan je vader had kunnen vragen.
Tot slot: je zou natuurlijk die man ook eens kunnen opzoeken als je weet wie het is. Dan kan ie er niet onderuit. Zou zomaar kunnen dat ie geen contact wil ivm zn huidige gezin. Genoeg gezien bij Spoorloos dat dat de reden was, dat het voor strubbelingen zou zorgen in de familie.
[ Bericht 2% gewijzigd door Lenny77 op 27-08-2023 19:32:32 ]
Ontopic: zou je vader de vragen die je hebt stellen als reactie op je mail en het daarbij laten.
Je vader is geen vader, maar was slechts de zaadleverancier voor je moeder.
En je halfbroers/zussen zijn allemaal leuk en aardig maar hebben dezelfde 'waarde' als ieder ander nieuw persoon die je ontmoet, wellicht vriendschap mee sluit en verder leert kennen. Die had ik alleen willen ontmoeten als je dingen zou willen weten over je afkomst die je niet meer aan je vader had kunnen vragen.
Tot slot: je zou natuurlijk die man ook eens kunnen opzoeken als je weet wie het is. Dan kan ie er niet onderuit. Zou zomaar kunnen dat ie geen contact wil ivm zn huidige gezin. Genoeg gezien bij Spoorloos dat dat de reden was, dat het voor strubbelingen zou zorgen in de familie.
[ Bericht 2% gewijzigd door Lenny77 op 27-08-2023 19:32:32 ]
Ik ga iets zeggen wat misschien wat reacties oproept, maar dit is in feite waar het fout gaat.quote:
Hoe dan ook, recent, na jaren twijfelen en een beetje stimulans van anderen toch contact gezocht. Via mail welteverstaan, zijn bedrijfsmail, want een andere mogelijkheid waarbij ik mij op dat moment fijn voelde was er niet echt. Ik wilde sowieso wat afstand bewaren, zodat ie zich niet direct onder de druk gezet voelde. Een hele open mail gestuurd, vrij van enige oordeel, zonder ook maar iets te eisen of te verwachten. Simpelweg wat vertellen over mijzelf, waarom ik mail en een uitnodiging tot contact in welke vorm dan ook. Ook als ie geen contact wilde, vriendelijk verzocht wel te reageren zodat ik in ieder geval wist dat ie het gelezen had. Daarin een tijdsbestek van ruim 2 maand gegeven voor die ene bevestiging.
Ik zie hier dat je zegt dat je een open mail stuurt, zonder verwachtingen. Enige wat je verwacht is minimaal een reactie dat ie dit heeft gelezen.
En dat heeft hij dus gedaan.
Dat hij een klootzak is, dat hij je verlaten heeft, zal het allemaal niet ontkennen. Dat zal zeker zo zijn.
Maar je hebt jezelf toch een hoop verwachtingen gegeven. Verwachtingen die je in de mail anders hebt geuit.
Het is kut dat het nu zo is gelopen
Snap dat dat ook zwaar is. Maar ik zou er zeker geen vervolg aan geven. En voor anderen wellicht een les om dus eerlijker tegen jezelf te zijn over je verwachtingen en deze misschien dan ook in die mail meer uitspreken.
Eerst denken, dan typen
Je moet wel een zware autist zijn om niet te begrijpen dat als je een dergelijk e-mail met letterlijk het minimale beantwoord, je weinig sympathie en begrip zult krijgen voor jouw behoeften. De open mail was juist uit beleefdheid, om niet met een 'battering ram' zijn leven binnen te dringen. Dat was een uiting van begrip en respect. Als dat niet duidelijk is, dan ben je, zoals ik al zei, sociaal gehandicapt of een behoorlijke, gevoelloze egoïst.
Ik snap je gevoel.
Maar het is wel een uitweg die je biedt.
Wil niets goed praten. Maar wellicht vond ie het wel moeilijk te antwoorden. Moeilijk een excuus te geven voor iets wat je eigenlijk niet meer goed kan maken. En als jij dan letterlijk aangeeft dat je ook oke bent met een kort antwoord. Dan is dat de meeste gemakkelijke uitweg. Veel makkelijker dan de confrontatie aangaan.
Je hoeft geen klootzak te zijn om confrontaties uit de weg te gaan. Dat doen de meeste mensen
Maar het is wel een uitweg die je biedt.
Wil niets goed praten. Maar wellicht vond ie het wel moeilijk te antwoorden. Moeilijk een excuus te geven voor iets wat je eigenlijk niet meer goed kan maken. En als jij dan letterlijk aangeeft dat je ook oke bent met een kort antwoord. Dan is dat de meeste gemakkelijke uitweg. Veel makkelijker dan de confrontatie aangaan.
Je hoeft geen klootzak te zijn om confrontaties uit de weg te gaan. Dat doen de meeste mensen
Eerst denken, dan typen
Verwachtingen zijn toekomstige teleurstellingen.quote:
[..]
Ik ga iets zeggen wat misschien wat reacties oproept, maar dit is in feite waar het fout gaat.
Ik zie hier dat je zegt dat je een open mail stuurt, zonder verwachtingen. Enige wat je verwacht is minimaal een reactie dat ie dit heeft gelezen.
En dat heeft hij dus gedaan.
Dat hij een klootzak is, dat hij je verlaten heeft, zal het allemaal niet ontkennen. Dat zal zeker zo zijn.
Maar je hebt jezelf toch een hoop verwachtingen gegeven. Verwachtingen die je in de mail anders hebt geuit.
Het is kut dat het nu zo is gelopen
Snap dat dat ook zwaar is. Maar ik zou er zeker geen vervolg aan geven. En voor anderen wellicht een les om dus eerlijker tegen jezelf te zijn over je verwachtingen en deze misschien dan ook in die mail meer uitspreken.
|
|
