BB:quote:Ik ben nogal van de projectjes zie: F&S / [Projectje] Alle oscar winnaars beste film kijken
Dus wordt het tijd voor een nieuw projectje, dit keer ga ik mijn platen eens beluisteren. (ik hou het eerst bij vinyl alleen) Ik zal elke plaat hier melden en er een klein tekstje bij plaatsten. Dit kan even duren (heb ooit al mijn mp3s achter elkaar geluisterd en daar was ik meer dan een jaar mee bezig dus wie weet hoe lang dit gaat duren heb ook wat minder tijd dus het zal niet elke dag geupdate worden)
Maar zonder verder getreuzel mijn platenkast:
Neen, dat was ik niet. Al zit ik wel met (onder andere) de heren van Xyce in de wereldband Ruksok.quote:Op woensdag 25 november 2020 16:31 schreef Bosbeetle het volgende:
Ik twijfel of het @:timbob is, maar het is gewoon iemand met een msx icoon als ik het wel heb en dat is timbob niet..... aaargghghghg ik word oud.
Boem_Dikkiequote:Op dinsdag 8 december 2020 13:18 schreef timbob het volgende:
[..]
Neen, dat was ik niet. Al zit ik wel met (onder andere) de heren van Xyce in de wereldband Ruksok.
https://ruksok.bandcamp.com/
Ik moet wel even hard denken hoe Tom ook alweer op fok heette 😅
Alles nog steeds in het afgefikte huis?quote:Op donderdag 17 december 2020 08:52 schreef Bosbeetle het volgende:
Ik ben benieuwd wanneer mijn cds weer beschikbaar zijn, maar we lezen wel mee bazbo
Mijn huis is niet afgefikt, er was brand bij de bovenburen bij mij staat nu alles ingepakt en wordt er nieuw laminaat en behang gelegd en het plafond gerepareerd. Maar ik heb een slaap woonkamer dus kan er nu ook niet slapen.quote:Op donderdag 17 december 2020 09:04 schreef bazbo het volgende:
[..]
Alles nog steeds in het afgefikte huis?
Je collectie hopelijk wel onbeschadigd?quote:Op donderdag 17 december 2020 09:10 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Mijn huis is niet afgefikt, er was brand bij de bovenburen bij mij staat nu alles ingepakt en wordt er nieuw laminaat en behang gelegd en het plafond gerepareerd. Maar ik heb een slaap woonkamer dus kan er nu ook niet slapen.
LPs gelijk eruit verhuisd, en cds is volgensmij niets mee aan de handquote:Op donderdag 17 december 2020 09:12 schreef bazbo het volgende:
[..]
Je collectie hopelijk wel onbeschadigd?
Pfeeeeeewwwwwww.quote:Op donderdag 17 december 2020 09:18 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
LPs gelijk eruit verhuisd, en cds is volgensmij niets mee aan de hand
Inderdaad ik zag al een drijvende platenkast voor me toen ik woorden waterschade hoorde.... Maar dat viel mee dus.quote:
zijn endless summer is ook prachtigquote:Op vrijdag 1 januari 2021 16:40 schreef bazbo het volgende:
bazbo cd0724: Fennesz - Venice
[ afbeelding ]
Christian Fennesz is een vernuftig componist, muzikant en producer. De Oostenrijkse muzikant is sinds 1990 actief, vooral in de elektronische hoek. Zijn werk gaat vooral de kant van ambient en avantgarde op. In 2004 komt hij met zijn album Venice. Alle geluiden op de plaat heeft hij gemaakt met zijn gitaar, die hij dan weer elektronisch heeft bewerkt. Zo komen ook de spaarzame ritmes tot stand. Reden dat ik het album kocht op 29 april 2004 was de gastmuzikant in een nummer. De tekst en zangmelodie van Transit zijn geschreven door David Sylvian. Mooi nummer. Ik draai de plaat te weinig, maar iedere keer als ik dat doe, sleept de muziek me gemakkelijk naar abstracte, maar verstilde oorden in mijn hoofd. Hoe schitterend is dit toch.
Haha ja, dit was zo'n bandje dat toen wel even leuk was, ook paar leuke concerten toen van ze gezien. Daarna weer lekker vergeten.quote:Op woensdag 6 januari 2021 16:02 schreef bazbo het volgende:
bazbo cd0744: Flogging Molly - Drunken Lullabies
[ afbeelding ]
Ik weet niet meer goed hoe ik hier bij kwam. The Pogues kenden we natuurlijk; ik herinner me vaag dat ik in 2002 een docu op televisie zag over Dave King, de leadzanger en songsmid, kan dat? En dat ik toen benieuwd was naar deze Pogues-maar-dan-minder-in-de-goot? Ik denk het. Ik kocht deze plaat op 10 juni 2003. Tijdje veel gedraaid, maar na een jaar of zo niet meer. Veelal eigen composities, die King had een wat getroubleerd leven, geloof ik. The Rare Ould Times is een klassieke folksong, vooral bekend van The Dubliners. Alles bij elkaar drie kwartier leuke, opzwepende folkpunk. Het titelnummer is denk ik hun grootste hit, maar wat weet ik ervan?
Dan vraag je je toch af.... Gross Domestic Products? Of Gedoemde Pogo Dansers. Of Goths Playing D&Dersquote:Op woensdag 6 januari 2021 17:31 schreef Bosbeetle het volgende:
Wij de GPDers noemden ze fokking frollie.
Gesjeesde pillendraaiers Topicreeks: De GPD-Topicquote:Op donderdag 7 januari 2021 11:35 schreef pipster het volgende:
[..]
Dan vraag je je toch af.... Gross Domestic Products? Of Gedoemde Pogo Dansers. Of Goths Playing D&Ders
Tijdens het behangen cd's draaien!quote:Op vrijdag 15 januari 2021 11:57 schreef Bosbeetle het volgende:
Update: ik heb weer een vloer nu nog behang en dan ga ik weer richting het afmaken van het spelen van al mijn cds
Dat zou kunnen als mn cd's niet ingepakt warenquote:Op vrijdag 15 januari 2021 16:16 schreef bazbo het volgende:
[..]
Tijdens het behangen cd's draaien!
Je wist niet dat het kon?
Dan pak je ze uit!quote:Op vrijdag 15 januari 2021 17:25 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Dat zou kunnen als mn cd's niet ingepakt waren
ik kan al twee maand niet in mijn huis slapen, maar sorry dat ik een update gaf.quote:Op vrijdag 15 januari 2021 19:45 schreef bazbo het volgende:
[..]
Dan pak je ze uit!
Hoe moeilijk kan het zijn? Sjongejonge, verzin zelf ook eens iets. En je had ondertussen al lang je kamer behangen kunnen hebben, dus wat klets je, l*l de b*hang*r. Moet ik hier dan alles alleen doen? Vort, ga cd's draaien, hop hop!
Allemensen, wat een gedoe, zeg. Balen.quote:Op vrijdag 15 januari 2021 20:25 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
ik kan al twee maand niet in mijn huis slapen, maar sorry dat ik een update gaf.
Ps. Ik behang niet zelf dat doet het schadebedrijf en behang kopen in een lockdown gaat ook nog eens een stuk minder snel.
quote:Op dinsdag 19 januari 2021 12:03 schreef bartrid het volgende:
[...] Geen moeilijk technisch geneuzel maar recht toe recht aan raggen. 13 nummers in 39 minuten. Erg prima [...]
quote:Op zondag 24 januari 2021 10:37 schreef Bosbeetle het volgende:
Volgende week doe ik weer mee mijn laatste plankje cd's als het me gelukt is om maandag de boel weer aan te sluiten.
Geweldige plaat is dat toch! En een mooi verhaal erbijquote:Op donderdag 21 januari 2021 19:44 schreef bazbo het volgende:
bazbo cd0787: Robert Fripp - Exposure
[ afbeelding ]
Robert Fripp maakt zijn eerste echte solo-elpee pas in 1979 en als hij verschijnt is het ook niet eens waar hij honderd procent tevreden over is. In 1973 had Fripp zijn groep King Crimson de nek omgedraaid en hij besloot zich terug te trekken uit de muziekbusiness (al verscheen de plaat Evening Star met Eno nog wel in 1975, maar de opnames waren van 1973). In 1977 kreeg Fripp een telefoontje van Eno: of hij kon helpen met een elpee die Eno op dat moment aan het produceren was. Fripp reisde af naar Berlijn en speelde de gitaarlijnen in van Heroes van David Bowie. Dat veranderde alles. Fripp besloot naar New York te gaan en vestigde zich daar. Hij omringde zich met lokale muzikanten (waaronder Debby Harry met wie hij optrad) en hij kreeg inspiratie genoeg voor nieuwe muziek: Exposure was in 1978 klaar. Toen Fripp hem inleverde bij de platenmaatschappij, wilde die hem uitbrengen onder de naam van Daryl Hall en Robert Fripp, omdat Hall de meeste stukken zong. Dat zinde Fripp niet, maar de platenmaatschappij hield voet bij stuk. Dus legde Fripp een paar vocale stukken met Hall op de plank (met pijn in zijn hart, want hij werkte erg graag met Hall) en vroeg ene Peter Hammill of die de zang her en der wilde overnemen. De bijgewerkte Exposure verscheen in 1979. De pers en de muziekliefhebbers waren het er wel over eens: dit is een geweldig album dat de vele facetten van Fripp belicht. Er zijn lieve liedjes, furieuze rocksongs, abstracte soundscapes en schitterende ambientachtige collages. Dat lijkt een allegaartje, maar niets is minder waar: deze plaat is bloedmooi als geheel. Wat wil je ook met bijdragen van mensen als Daryl Hall, Peter Hammill, Phil Collins, Peter Gabriel en Tony Levin? Fripp heeft altijd gezegd dat de plaat onderdeel is van een trilogie: rond die tijd produceerde hij drie elpees: die van hemzelf, Daryl Halls Sacred Songs en Peter Gabriels tweede. De overeenkomst in benadering en geluid is duidelijk; wat mij betreft springt deze van Fripp er driedubbel bovenuit. Na een kort intro krijgen we gelijk de compacte rocker You Burn Me Up, I'm A Cigarette en even later brult Hammill Disengage. Dat we het even weten. Daar staan liedjes als Mary tegenover, gezongen door Joanne Walton. De tweede plaatkant opent met het titelnummer, dat in een andere versie ook te horen is op het album van Gabriel. Hoogtepunt van de plaat is echter het afsluitende trio Water Music I, Here Comes The Flood en Water Music II, werkelijk prachtig hoe Gabriel Here Comes The Flood zingt; later zal Gabriel vaak tijdens zijn concerten ten gehore brengen. Het lied staat tussen twee prachtige instrumentale stukjes, die Fripp heeft gemaakt met het loopsysteem dat hij samen met Eno ontwikkelde en dat hij 'Frippertronics' noemde. Ik heb de elpee op vinyl en kocht later een cd-versie, die nu ergens achter in een kast staat. Echter, in 2006 verscheen een remaster op 2cd's, die ik kocht op 20 juli 2006. Op het eerste plaatje staat de 'First Edition', zoals die op de elpee verscheen, maar dan mooi opgepoetst. Het tweede plaatje start met de 'Third Edition', het album zoals Fripp het bedoelde, met de songs gezongen door Hall; in 1979 kon hij maar drie stukken die Hall had ingezongen gebruiken. Dat probleem is nu dus opgelost. Erna komt 'Volume Three: Bonus Tracks & Alternate Takes', die gemengd met stukken van de 'First Edition' samen voor de luisteraar de 'Second Edition' vormen. Zelf noemt Fripp een in 1983 zonder zijn toestemming uitgebrachte remix op vinyl de 'Second Edition', maar hij laat het aan de luisteraar om zelf te beslissen. Het zal. Alles bij elkaar is deze set een bonte verzameling aan materiaal, waarin de invloed van New York op Fripp hoorbaar is en en Fripps compositorische kenmerken vreemde akkoorden, malle tempi, bijzondere melodieën) en diverse elementen en karakteristieken uit zijn carrière (King Crimson, Frippertronics) de hoofdrol spelen. Meesterwerk.
Dat is wel mijn favoriete plaat van Venetian Snares, mooi melancholisch en ook best wel subtiel.quote:Op dinsdag 26 januari 2021 08:16 schreef Bosbeetle het volgende:
BBCD286
[ afbeelding ]
Breakcore in de ochtend, de breakcore grootheid Venetian Snares kwam in 2005 met deze prachtige plaat. Hij liet hier zijn knip plak hyper drum and base los op klassieke stukken met een 'mood'. De hongaarse titel "Rossz Csillag Alatt Született" doet vermoeden dat de muziek hongaars is maar dat is het niet allemaal geloof ik, sowieso wordt billie holidays gloomy sunday ook bewerkt op deze plaat, heel eerlijk gezegd mijn eerste aanraking met dit nummer. Dit mengsel van melacholische jaren 40 muziek met breakcore maakt echt een unieke sfeer vrij, wmb een uniek album dat vaak geprobeerd is na te doen door venetian snares zelf maar ook door mensen als igorrrr maar wat mij betreft nog nooit zo goed gelukt als hier. Dit plaatje is als een bom gevallen bij mij en dreunt nog steeds regelmatig door de kamer
Whale!quote:Op vrijdag 29 januari 2021 08:31 schreef Bosbeetle het volgende:
BBCD292
[ afbeelding ]
Van hetzelfde label een verzamelaar van een hele andere orde, ik denk dat de whats up verzamelaars veel meer 1994 bevatten het is toevallig ook precies hetzelfde jaar. Ik heb deze gekregen van mijn zus die mij denk ik ook wat muziek wilde bijbrengen hehe en dat is gelukt hoor. Dit album staat behoorlijk vol met "hits" die mij nog steeds blij maken op 90s avondjes. Van grote one hit wonders zoals zoals whale met hobo humping slobo babe, tot de in mijn muziek geschiedenis nogal belangrijke eerste aanraking met faith no more want epic staat hierop. Verder betrijkt het zo'n beetje het hele alternatieve genre van bettie serveert naar radiohead van red hot chilli peppers naar the breeders van primal scream naar urban dance squad. Een zeer degelijke verzamelaar
[...]
Ah die moet ik ook nog een keertje draaien. Vond hem wel fijn toendertijd maar kan me er weinig meer van herinneren....quote:Op dinsdag 26 januari 2021 09:53 schreef Bosbeetle het volgende:
BBCD288
[ afbeelding ]
Volt met de cd Rörhat, heerlijk noiserock bandje die ik ooit weet niet meer waar live heb gezien (ik weet het vooral doordat ik een gesigneerde cd heb blijkbaar ) en nu bij herluistering doet het me een beetje denken aan dyse. Ik weet dat ik deze cd veel heb geluisterd op mijn discman met hele crappy oordopjes dat werkte bij deze cd uitermate goed, zo goed zelf dat ik het op goede audio apperatuur deze cd een beetje te netjes vind klinken. Het blijft natuurlijk noiserock dus een beetje extra noise kan geen kwaad Inmiddels zit ik veel meer in het genre dan destijds en nu hoor ik veel meer andere bands hierin toentertijd werd ik behoorlijk weggeblazen door dit trio. Ik zie op discogs dat ze weinig anders hebben uitgebracht.
haha ik zeg lijkt op dyse ik klik op de artiesten in dit bandje en ja hoor een van de leden zit in dyse
Film wel gezien mooie film heeft geen enorme impact achtergelaten maar wel mooie film niet meer dan dat. Merkwaardig stukje geschiedenis ook.quote:Op donderdag 4 februari 2021 07:40 schreef bazbo het volgende:
bazbo cd0834: Peter Gabriel - Long Walk Home
[ afbeelding ]
In 2002 verschijnt het resultaat van weer een ander project. Gabriel heeft zich bezig gehouden met de muziek voor de film The Rabbit-Proof Fence, gebaseerd op de roman Follow the rabbit-proof fence van Doris Pilkington Garimara dat weer gebaeerd is op het waargebeurde verhaal over drie Aboriginal meisjes die ontsnappen aan de hardvochtige bewoners in een klein dorp in Noordwest-Australië en een lange tocht maken door het Australische landschap naar de vrijheid. De duistere kant van de mensheid, de desolate woestijn van Australië, de strijd om overleven: het zijn prima ingrediënten voor een dreigende soundtrack en dan ben je bij Gabriel aan het juiste adres. Verwacht dus (weer) geen songs, maar donkere instrumentale klanklandschappen. Ik kocht de cd op 18 juni 2002. Film nooit gezien; staat wel op mijn wensenlijstje.
Meneer Waits! Altijd goed!quote:Op donderdag 4 februari 2021 08:41 schreef Bosbeetle het volgende:
BBCD296
[ afbeelding ]
We gaan verder met een blokje Tom Waits, wat een geweldige artiest vind ik dit zeg. In mijn platenkast stonden al 2 oudere platen in mijn cd kast beginnen we met de "island" years op het island label. De liedjes van Tom Waits zijn altijd kleine verhaaltjes waarin de meest merkwaardige dingen gebeuren, wat dat betreft is waits een soort van beatnik maar dan in de muziek. Zijn nummers hebben heel vaak een locatie ergens op een kruispunt tussen 9th en hennepin of ergens in singapore of op een verlaten straat, maar eigenlijk altijd op het kruispunt tussen een smerige matras en mooie ervaring. Dit america van burroughs, bukowski en miller komt in deze liedjes ook naar voren. Tom Waits begon op deze platen een beetje de traditie los te laten en werd muzikaal wat spannender ook schijnt het dat hij in de jaren 80 ontdekte dat je niet presee hoefde te zijn wat je zong, wel zo gezond. Verder creeert waits altijd hele eigen wereldjes wat ook te zien is in de media. Ik heb een vrij hilarisch interview boek van Tom waarin een hele grote hoeveelheid interviews met de man verzameld zijn. Los van elkaar zijn het leuke speelse interviews maar gezamelijk is het hilarisch omdat ze elkaar allemaal volledig tegenspreken. De man heeft door de jaren heen al tientallen origin stories voor hemzelf bedacht, zijn ouders zijn dan weer leraren dan weer half masochistische toneelspelers en dan weer werkloze zwervers. De interviews volgen vaak ook gewoon de verhalen die in de nummers gezongen worden maar dan verteld als persoonlijke ervaringen Dit album rain dogs laat heel mooi ook de tekstuele sterkte van Tom Waits zien de term rain dogs slaat op honden voor wie de stad helemaal als nieuw voelt na een regenbui omdat alle geurvlaggen zijn uitgewist. Dus ze zijn en verdwaald en een beetje verloren maar ook vol positieve energie om een nieuwe stad te ontdekken. Je bent wat mij betreft een goede poeet als je mij al drie zinnen laat schrijven over twee woorden. Trouwens is het niet alleen waits die we moeten benoemen maar ook zijn vrouw kathleen brennan die vanaf eind jaren 70 aan alle platen van Tom meeschrijft. Verder heeft hij altijd geweldige artiesten om zich heen zoals marc ribot (al worden die in de boekjes weinig credits gegeven). Grappig gegeven is dat ik als jonge bosbeetle Tom Waits eigenlijk leerde kennen door het "kerstliedje" jesus love never failed me yet, waar hij meezingt met zwerver. Toen ik wat jonger was werd ik erg geraakt door de zwerver die toch nog geloofde ondanks zijn toestand, en later nog zoveel meer diepte gekregen toen ik ontdekte dat jesus blood ook gewoon wijn is natuurlijk. Tom Waits was toen al iets wat ergens een zaadje had gepland maar de reden om er eens goed naar te luisteren was grappig genoeg Anouks me and tom waits, waarin zij ook het gevoel van Tom Waits goed vangt "me and tom waits on a downtown train".. Goed om deze cds weer van geur te ontdoen en ze weer vers te besnuffelen, "because I am a rain dog too".
[...]
Dit jaquote:
Ik moet zeggen dat ik heel erg een zwak heb voor de alice/blood money platen ... Helaas heb ik de black rider niet maar je moet wat te willen over hebben mijn waits collectie mag nog wel groeien wat mij betreftquote:Op donderdag 4 februari 2021 09:31 schreef bazbo het volgende:
Oh, dat is misschien wel een van Waits' beste (uit zijn latere jaren)!
Ja, ook heel gaaf.quote:Op donderdag 4 februari 2021 18:55 schreef Bosbeetle het volgende:
BBCD298
[...]
En verder met de periode op het anti- label Mule variations waar Waits het geluid van bone machine doortrekt wellicht een beetje meer lo-fi maakt, ook deze plaat zit weer bom vol verhaaltjes en mooie sfeervolle kleine montages. Wat er voor mij uitspringt is "what's he building?" een vrij muziek loos meer spoken word nummer, wat toch wel erg tot de verbeelding spreekt je ziet gewoon gelijk een gruizige buurman keuterboor voor je die zich dagenlang opsluit in een klein schuurtje en daar bouwt hij iets... maar wat? De vraag stellen is hem beantwoorden het kan niet iets goeds zijn hoor, en dan heeft hij ook nog "subscriptions to these magazine"... wat bouwt hij toch. Wederom weet Tom Waits zich meester in met een paar rake zinnen als kwaststreken toch een volledig landschap neer te zetten.
[...]
Wat een geweldige hoes trouwens ingekleurde EM opnames van twee erythrocyten (rode bloedcellen).quote:Op vrijdag 5 februari 2021 10:23 schreef bazbo het volgende:
bazbo cd0840: Peter Gabriel - Scratch My Back
[ afbeelding ]
Als jij mijn rug krabt, dan krab ik die van jou. Peter Gabriel begint in 2009 een interessant project. Hij gaat liederen van anderen opnemen en vraagt dan de ander om een lied van hem op te nemen. Bedoeling is dat er een heleboel singles uitkomen met op de ene kant Gabriel die een stuk van een artiest covert en op de andere kant de artiest die Gabriel naspeelt. Er verschijnt geloof ik een (of misschien) twee van die singles, want niet iedereen is in de gelegenheid om de rug van Gabriel te krabben. In 2010 brengt Gabriel dan Scratch My Back uit, een verzameling van liederen van anderen, uitgevoerd door Gabriel. Wat het interessant maakt, is dat Gabriel geen band om zich heen heeft, maar een heel orkest. De nadruk ligt hierdoor op de stem van Gabriel. De arrangementen zijn (merendeels) van John Metcalf. De keus van liederen is divers en bijzonder. Zo start de plaat met een ingetogen versie van Bowies Heroes en daarna volgen stukken van talloze anderen. Ik had niet eens van de meeste van die anderen gehoord, laat staan dat ik de liedjes kende. Zeer mooi is de uitvoering van Randy Newmans I Think It's Going To Rain Today en Lou Reeds The Power Of The Heart. Ik kocht een speciale editie van de cd op 12 februari 2010 met een tweede plaatje, waarop nog eens vier stukjes: drie remixen van stukken die op het volledige album staan en daarnaast een uitvoering van The Kinks' Waterloo Sunset. Zeer mooi album!
Deze heb ik ook in de kast staanquote:Op vrijdag 5 februari 2021 10:23 schreef bazbo het volgende:
bazbo cd0840: Peter Gabriel - Scratch My Back
[ afbeelding ]
Als jij mijn rug krabt, dan krab ik die van jou. Peter Gabriel begint in 2009 een interessant project. Hij gaat liederen van anderen opnemen en vraagt dan de ander om een lied van hem op te nemen. Bedoeling is dat er een heleboel singles uitkomen met op de ene kant Gabriel die een stuk van een artiest covert en op de andere kant de artiest die Gabriel naspeelt. Er verschijnt geloof ik een (of misschien) twee van die singles, want niet iedereen is in de gelegenheid om de rug van Gabriel te krabben. In 2010 brengt Gabriel dan Scratch My Back uit, een verzameling van liederen van anderen, uitgevoerd door Gabriel. Wat het interessant maakt, is dat Gabriel geen band om zich heen heeft, maar een heel orkest. De nadruk ligt hierdoor op de stem van Gabriel. De arrangementen zijn (merendeels) van John Metcalf. De keus van liederen is divers en bijzonder. Zo start de plaat met een ingetogen versie van Bowies Heroes en daarna volgen stukken van talloze anderen. Ik had niet eens van de meeste van die anderen gehoord, laat staan dat ik de liedjes kende. Zeer mooi is de uitvoering van Randy Newmans I Think It's Going To Rain Today en Lou Reeds The Power Of The Heart. Ik kocht een speciale editie van de cd op 12 februari 2010 met een tweede plaatje, waarop nog eens vier stukjes: drie remixen van stukken die op het volledige album staan en daarnaast een uitvoering van The Kinks' Waterloo Sunset. Zeer mooi album!
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |