Beloften- en juniorenwielrennen #2 De laatste loodjes

Dames en heren, WE hebben een subforum en dat moet gevierd worden JAAAAAAAA. Voor l'Avenir hebben we inmiddels een draad en dat draait vrij aardig, maar er is natuurlijk veel meer dan dat. Voor alle rising stars, voor alle MU en MJ koersen kunt u hier terecht, in dit nu al fantastische, legendarische, geweldige topic. Van Nations Cup tot National Events. Ik zal het verder kort houden, want veel seizoen is er natuurlijk niet meer over.

quote:

Op woensdag 7 oktober 2020 20:58 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

De transfers van nog niet prof wordende junioren beginnen langzaam door te sijpelen en het wordt Rally voor Sheffield. Dat lijkt me een uitstekende keus. Grotendeels koersend bij de beloften en het ct-circuit, met een incidentele proef bij de profs. Eigenlijk had dit het jaar van de waarheid moeten worden, een waar hij niet langer kon schuilen in de schaduw van Simmons, maar dat is zoals we allemaal weten even uitgesteld. Het wordt uiteindelijk Rally, maar het zou me niet verbazen als Uno-X nog een poging heeft gewaagd. Sheffield is namelijk een halve Noor, met een moeder die uit Lillehammer komt. De Noorse bond heeft eerder al een poging gewaagd hem van vlaggetje te laten ruilen, maar ik denk niet dat het daar ooit van komt. Bij Rally zal hij in ieder geval met volledige zekerheid in Pittsford kunnen blijven wonen en nog wat andere sporten uitoefenen (lees: wegwielrennen, mountainbiken, veldrijden, skiën, American football en triatlon).

Dat gezegd hebbende, morgen nog een belangrijke afspraak bij de beloften in Friuli. Ik wacht op een officiële startlijst, maar ik doe de gewaagde uitspraak dat Leknessund dat spel daar gaat winnen.

quote:

01 Uno-X Pro Cycling Team 26:33
Idar Andersen Morten Hulgaard Andreas Leknessund Jacob Hindsgaul Madsen Niklas Larsen
02 CCC Development Team + 31
Szymon Krawczyk Szymon Tracz Piotr Pekala Kacper Walkowiak Michal Jaskot
03 Mazowsze - Serce Polski + 34
Jakub Kaczmarek Adrian Kurek Norbert Banaszek Alan Banaszek Pawel Bernas
04 Team Vorarlberg Santic + 50
Davide Orrico Roland Thalmann Colin Stüssi Maximilian Kuen Alexis Guérin
05 Tirol KTM Cycling Team + 51
Tobias Bayer Florian Lipowitz Samuele Rivi Georg Steinhauser Markus Wildauer
06 Equipo Kern Pharma + 54
Roger Adriá Francisco Galvan Martí Marquez Urko Berrade Jaime Castrillo

De rest heeft een klein probleem, zullen we maar zeggen.

quote:

Op woensdag 7 oktober 2020 20:58 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

De transfers van nog niet prof wordende junioren beginnen langzaam door te sijpelen en het wordt Rally voor Sheffield. Dat lijkt me een uitstekende keus. Grotendeels koersend bij de beloften en het ct-circuit, met een incidentele proef bij de profs. Eigenlijk had dit het jaar van de waarheid moeten worden, een waar hij niet langer kon schuilen in de schaduw van Simmons, maar dat is zoals we allemaal weten even uitgesteld. Het wordt uiteindelijk Rally, maar het zou me niet verbazen als Uno-X nog een poging heeft gewaagd. Sheffield is namelijk een halve Noor, met een moeder die uit Lillehammer komt. De Noorse bond heeft eerder al een poging gewaagd hem van vlaggetje te laten ruilen, maar ik denk niet dat het daar ooit van komt. Bij Rally zal hij in ieder geval met volledige zekerheid in Pittsford kunnen blijven wonen en nog wat andere sporten uitoefenen (lees: wegwielrennen, mountainbiken, veldrijden, skiën, American football en triatlon).

Dat gezegd hebbende, morgen nog een belangrijke afspraak bij de beloften in Friuli. Ik wacht op een officiële startlijst, maar ik doe de gewaagde uitspraak dat Leknessund dat spel daar gaat winnen.

Ook dat nog.

quote:

Op zaterdag 10 oktober 2020 15:31 schreef Columbiafan het volgende:

[..]

Ik ben vooral erg benieuwd naar de werken van Florian Lipowitz vandaag.

Benjamin Boos en Felix Gross Europees kampioen individuele achtervolging bij respectievelijk de junioren en beloften, Lennert-Jan Krayer wereldkampioen mountainbike bij de junioren. De nieuwe Jannen zijn in aantocht.

De finale van Parijs - Tours bij de beloften staat toch wel redelijk op het punt van beginnen. Flink aantal mooie jongens aan de start, waarbij Enzo Leijnse al na een handvol kilometers heeft moeten opgeven.

Ook het volgen waard, de laatste grote wedstrijd van in het Spaanse en ook het einde vande Copa España: de Memorial Valenciaga. Het parcours is vermoedelijk de zwaarste in jaren, met een finish op het altijd prachtige Arrate. Ook hier een boel mooie jongens, met, buiten de gebruikelijke Lizarte en Kometa jongens ook lieveling Abner, triatleet Romo en Gloag (in dienst van Caja Rural, zowaar).

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Als Herregodts dit haalt is het een kunststukje.

quote:

Op zondag 11 oktober 2020 13:40 schreef Koffieplanter het volgende:
Als Herregodts dit haalt is het een kunststukje.

Hij wint. 150 kilometer in de aanval met de vroege vlucht, iedereen aldaar uit het wiel gereden op de gravel stroken, daarmee 50 kilometer solo, een achtervolgende Hvideberg uit het peloton afgehouden en vervolgens ook het peloton met een rijdend SEG en Uno-X voor gebleven. 👏 Rune Herregodts, fenomeen.

Luca Colnaghi schroeide enorm in de Girobio en we weten nu ook allicht waarom. Hij zit al aan de ketonen.

quote:

DILETTANTI | 12/10/2020 | 15:31
di Zalf Euromobil Fior
Nado Italia ha comunicato in data odierna che, a seguito di un controllo antidoping effettuato al termine del Campionato Italiano Under 23 disputato lo scorso 13 settembre a Zola Predosa (Bo), all'atleta Luca Colnaghi è stata riscontrata la positività alle seguenti sostanze: andarina, ostarina e suo metabolita.

Si tratta di sostanze contenute in un integratore alimentare a base di chetoni regolarmente in commercio su internet e del tutto lecito, assunto dall'atleta autonomamente e in assoluta buona fede. Le sostanze contestate da Nado Italia, infatti, sono contenute all'interno dell'integratore e non risultano esplicitate nei documenti illustrativi che accompagnano il prodotto per cui sarebbero state assunte in maniera inconsapevole dal ragazzo.

Preso atto di questi elementi, pur confidando nella totale trasparenza dell'operato del proprio atleta, la società, totalmente estranea alla vicenda, in conformità alla decisione della prima sezione del TNA ha provveduto a sospendere in via cautelare il corridore affinchè possa dimostrare con assoluta serenità la propria buona fede.

Het heeft er alle schijn van dat Rait Arm volgend jaar bij de opleidingsploeg van FDJ rijdt. @Mani89 Net als Joe Pidcock, Marijn Van den Berg (broertje van Lars), Reuben Thompson (goede klant uit het Spaanse circuit), Lorenzo Germani, Laurence Pithie (nog een Nieuw-Zeelander van Willebrord Wil Vooruit), Antoine Raugel en Enzo Paleni (nummer twee in Ruebliland).

• Vanaf 14:30 kan hier integraal genoten worden van het Belgisch kampioen bij beloften.
• Hier kan genoten worden van de startlijst.
• Elf lokale rondes van 16 kilometer over de heuvels en kasseien van Lokeren.

Wisten jullie dat Warren Barguil een koersend broertje heeft? Brayann (15), en als het goed is gaat hij morgen van start op het Franse kampioenschap voor cadetten. Aan babbels over het altijd veel beter zijnde broertje heb ik een broertje dood (lol), maar volgens Warren schijnt hij op gezamenlijke trainingen aardig te vliegen en hebben we te maken met een aanstaand rouleur. Over Franse kampioenschappen gesproken, het fenomeen Le Huitouze werd donderdag ook Frans kampioen. De eerste van vele nationale truien. Om ook alvast naar volgend jaar te kijken, het schijnt dat de onverslaanbare Aaron Dockx over anderhalve à twee weken gaat debuteren bij de junioren, bij ons in Den Bosch.

quote:

Arnaud De Lie a remporté le Challenge Morphologics DirectVelo Belgique. Le Wallon a devancé Ramses Debruyne et Cian Uijtdebroeks. Il succède à Milan Paulus au palmarès. L'occasion pour DirectVelo de revenir sur cette deuxième édition du challenge chez les moins de 19 ans avec les principaux acteurs. Retour sur la saison du meilleur Junior 1, Cian Uijtdebroecks.

Malgré un début de saison rêvé en s’adjugeant d'emblée Kuurne-Bruxelles-Kuurne, Cian Uijtdebroeks a connu une première année malchanceuse chez les Juniors. Deuxième au Challenge MorphoLogics-DirectVelo Belgique, le coureur d’Acrog-Tormans-Balen BC n’a tout simplement rien pu faire face à un Arnaud De Lie impérial après le confinement. Il veut cependant aller de l'avant et parait satisfait de ce qu'il a montré sur le peu de courses disputées. "Je n'ai pas eu beaucoup de chance cette année mais j'ai appris que j'avais évolué dans le chrono. L'année prochaine il y a encore une saison chez les Juniors ou je peux me montrer donc je suis assez content", positive-t-il à DirectVelo.

Sur la première course de la saison, à Kuurne-Bruxelles-Kuurne, le Hannutois a directement impressionné les observateurs. Il a terminé en solitaire, comme un certain Remco Evenepoel l'avait fait deux ans auparavant. Une solide prestation alors qu'il y était pour apprendre. "C'était une course que je voulais juste faire pour l'expérience parce que je suis plutôt grimpeur mais les pavés c'est aussi important. Je n'avais pas préparé ce scénario." Souvent décrit comme un coureur de courses par étapes, il a montré, ce jour-là, sa polyvalence. "Je pense que j'ai le potentiel pour gagner des flandriennes mais on va voir où j'ai le plus de potentiel et alors je choisirai."

Toutefois, l'arrêt des compétitions a brouillé sa progression. A l'inverse de certains coureurs comme Arnaud De Lie, le coureur de la formation Acrog-Tormans-Balen BC n'a pas réussi à revenir en pleine forme après l'interruption. "J'ai besoin des courses pour progresser et devenir plus explosif. Ce que j'ai fait pendant le confinement, ce sont plutôt des entrainements de VO2 max. Ce type de sortie me fait progresser sur le long terme mais pas pour cette année", explique-t-il.

Malade au Championnat d'Europe et en méforme, s'ajoute à cela le bouleversement du calendrier. Bon nombre de courses vallonnées ont été annulées et cela a joué en faveur d'Arnaud De Lie. "Je sais qu'il est très fort. Le Championnat de Belgique était tout plat, comme beaucoup d'autres épreuves, c'était moins bien pour moi'', explique-t-il. Son accident de la route fin septembre n'a rien arrangé. Toutefois, il a voulu disputer la Philippe Gilbert Juniors quelques jours plus tard malgré les blessures. "Je voulais absolument faire la course parce que je n'ai pas pu beaucoup courir cette année donc pour l'année prochaine c'était bien et aussi pour les courses à venir, pour faire une course de deux jours et vraiment souffrir", décrypte celui qui s'est classé 19e de l'ancienne Remouchamps-Ferrières-Remouchamps.

Ce confinement a aussi été synonyme de buzz. Fin juillet, il est pris dans un élan médiatique à la suite de propos dithyrambiques tenus par son président, Jef Robert, le décrivant comme une « version améliorée de Remco Evenepoel ». Cependant, il ne s'attendait pas à un tel engouement. "C'était spécial, avant je n'avais jamais eu ça et d'un coup je me vois partout donc c'était spécial, une expérience". Il préfère malgré tout tempérer les propos de son président. "Je trouvais ça chouette qu'il dise cela parce que Remco est un coureur très fort. En fait pour moi c'était plutôt un compliment et pour le reste je veux progresser tranquillement à mon rythme. Ce n'est pas parce que Remco veut gagner le Giro ou le Tour, que moi, je veux faire exactement la même chose". Il estime cependant que cette médiatisation soudaine n'a pas eu que des effets positifs lors des courses. "Je vois que les autres coureurs, si j'attaque, ils réagissent beaucoup plus vite. Si je remonte dans le peloton, j'ai presque tous les coureurs dans ma roue. C’était mieux avant, j'avais plus de liberté", plaisante-t-il.

Pour 2021, le déjà convoité Cian Uijtdebroeks estime que Alec Segaert sera son principal adversaire au Challenge MorphoLogics DirectVelo. "Alec Segaert, c'est un coureur qui est aussi costaud et fort en chrono", analyse-t-il avec respect pour son adversaire. Sa saison 2021 devrait par ailleurs se poursuivre dans le team de Jef Robert. "Cela n'est pas encore 100% sûr parce qu'il y a des bonnes équipes étrangères qui sont intéressées", avoue-t-il. A noter que la suite de sa carrière pourrait être décidée d'ici la fin de cette année. "J'ai des contacts avec Patrick (Lefevere, NDLR), j'ai aussi des contacts avec d'autres équipes WorldTour, des équipes continentales et même avec des équipes Espoirs. J'en ai un peu partout. C'est possible que je signe d'ici la fin de cette année pour 2022", conclut-il.

Het zou dus kunnen dat Uijtdebroeks nog een transfer maakt naar een ander programma voor 2021. Er zijn een aantal buitenlandse ploegen geïnteresseerd, namelijk. Verder geeft hij aan recent gesproken te hebben met Lefevere en andere ploegen voor een profcontract per 2022. Dat laatste was al wel duidelijk, maar het geeft nu ook zijn intenties aan.

quote:

What do 2020 Giro d'Italia winner Tao Geoghegan Hart, former leader João Almeida, mountains classification and stage winner Ruben Guerreiro, and stage winners Jhonatan Narváez and Alex Dowsett all have in common? They all came up through Axel Merckx's development team.

But even as the programme's alumni enjoy these high-profile victories, sponsor woes are shrinking the team. Geoghegan Hart said he was thinking about Merckx before the crucial final time trial to win the Giro d'Italia and thanked him for his guidance and all of the team's former riders are hoping the Hagens Berman Axeon team can find more support. Merckx tells Cyclingnews that he has started his 2021 registration of the team with a limited budget, with just enough resources to keep a team of 10 riders. He has still been working to find extra funding to expand the program to continue to provide a solid foundation for possible future Grand Tour champions.

"At least we will be registered and capable of continuing because we have the support of Steve Berman and Hagens Berman for another year," Merckx said. "To be able to race and to perform in the year 2021 - it's pretty amazing that we have that luxury. We're just trying to attract more funding besides them so we can make it better and broader. I'm still trying to do it the right way and to get the right funding so we can continue working the way we've been working. That's the key and the factor. It's one thing to have a team that you want and (another) to have a team that is actually doing something in a positive way. And I think that you know, we've proven that we've done that over the last two years. So now it's up to me to find the funding to be able to continue to do that, which is not always easy."

Hagens Berman Axeon began in 2009 as Trek-Livestrong and will continue another year in 2021 as Hagens Berman Axeon. Even though Merckx has been responsible for more WorldTour riders than arguably any other single development programme, he is struggling to secure the future of the programme. The list of alumni from Merckx's program in the current WorldTour is an impressive one: Ben King (NTT), Sam Bewley (Mitchelton-Scott), Guerreiro, Sean Bennett, Logan Owen, Lawson Craddock and Neilson Powless (EF Pro Cycling), Mikkel Bjerg, Jasper Philipsen, Joe Dombrowski, Ivo and Rui Oliveira (UAE Team Emirates), Jasper De Buyst (Lotto Soudal), Jasper Stuyven (Trek-Segafredo), Antoine Duchesne (Groupama-FDJ), Clément Chevrier (AG2R La Mondiale), Will Barta and Nathan Van Hooydonck (CCC Team), Dowsett and Krists Neilands (Israel Start-Up Nation), Geoghegan Hart, Narváez, Eddie Dunbar and Chris Lawless (Ineos Grenadiers), Almeida and Ian Garrison (Deceuninck-Quickstep).

That doesn't include already retired professionals like Taylor Phinney, Jesse Sergent, Ian Boswell or a slew of riders still coming up through the Continental and Pro Continental levels. What is Merckx's secret to success? Unlike some teams that let neo-pros get their teeth kicked in during their first years in the big leagues, Merckx says he tries to keep a balance of confidence-building success in U23 races with stretch goals like bigger UCI 2.1 races, where riders will compete against some WorldTour teams, to develop them into capable, confident and humble professionals.

"We try to diversify as much as we can in the program. This is the age where, once in a while, you have to throw them outside of their comfort zone. That's a mix between U23 races but also races that are a little bit too high for them, where they can really get in trouble and suffer just to finish the race - just try to make it better. "At the same time, we don't want to miss the vision and the tactical sense of the racing - they still have to be competitive at some races during the year. Otherwise, you lose the feel of racing and winning. If you only go up and you struggle and you just basically go get bottles every day, you're not going to get better, you're not to learn a whole lot except getting your butt kicked and getting rain jackets. We try to do a bit of both and I think it's it works really well because you keep their confidence high when they go to races, but then at the same time, it keeps them humble to know how far they still have to go in their development. And before they move up they think twice about it and make sure that a hundred per cent ready for it."

Geoghegan Hart is a prime example of this winning formula. He came to Merckx's programme in 2014 when it was the Bissell Development team. He showed his potential in numerous races - third in the U23 Liège-Bastogne-Liège, winning the best young rider classification in the USA Pro Challenge in Colorado in 2015 before racing as a trainee for Team Sky in 2015. David Brailsford was eager to bring him into the WorldTour squad but Merckx said he advised him against it. "I’m always honest with my riders so I said: 'Yes, this is a huge opportunity and Sky is hard to turn down but if you ask me I think it’s one year too soon," Merckx wrote in a blog on The Guardian on Monday.

"'You’re a good rider, you’ve had some good results, but you haven’t really won anything yet. You haven’t proven to yourself that you can be a true leader. If you move up to a team like that you want to go as a potential leader.' He took that, considered it and turned down the offer from Sky and told them he wanted to wait a year. I was pretty shocked but I think Dave was very understanding. I think he got Tao’s point and respected it. Then a year later, he joined them," Merckx said. "Tao’s got a mature head on young shoulders."

His bonus year with Hagens Berman Axeon in 2016 brought ample success in 2.2 and U23 races - a top 10 in the Volta ao Alentejo, a victory in the Trofeo Piva, second overall in the Course de la Paix and Tour de Savoie Mont Blanc, and sixth overall in the Tour de l'Avenir in 2016. He also had strong rides in tougher races, taking 12th overall in the Tour of California and Tour of Utah, including a second-place in a bunch sprint in Bountiful.

Merckx said he always knew Geoghegan Hart would make a great stage racer, but Sky were careful to wait a year before putting him into a Grand Tour. He raced the Vuelta a España in 2018 and made it halfway through the 2019 Giro d'Italia before breaking his collarbone in a crash. Then, without a dedicated team leader in the Vuelta, Geoghegan Hart ended up 20th overall.

Geoghegan Hart and Guerreiro took more measured approaches in their paths to the WorldTour. Guerreiro had three solid WorldTour seasons - two with Trek-Segafredo and one with Katusha in 2019 where he banked his first Grand Tour in his legs during the Vuelta - he only found success at age 26 with EF Pro Cycling, taking second to Mathieu van der Poel in a stage of Tirreno-Adriatico before soloing to victory in the Giro d'Italia at Roccaraso on stage 9 and then going on to win the mountains classification.

Almeida, however, jumped right into his first WorldTour season after signing with Deceuninck-Quickstep from Axeon Hagens Berman and, amid a pandemic, with half the season crammed into a few months, racked up a podium in the Vuelta a Burgos, a top 10 in Tour de l'Ain, second in the Giro dell'Emilia, third overall in the Settimana Internazionale Coppi e Bartali. After taking the pink jersey on stage 3 of the Giro d'Italia, he held it for 15 stages and ended the race fourth overall with a determined fight back during the final stages. "I was super excited already the first day when he was second in the time trial, I thought it was it was pretty cool," Merckx said of Almeida.

"I know him a little bit. I know he's a decent climber, but he was able to stay relatively close to the best in one of the first stages in Etna. Then he was able to maintain it. It's pretty cool to see that he could keep his calm, he's pretty laid back and pressure doesn't seem to get him. It's quite amazing as a first-year." Almeida came to the team courtesy of Merckx's former teammate Marco Milesi, who was managing the Unieuro Trevigiani team the Portuguese rider raced for in 2017.

"He was looking for a program that has delivered more International [racing] than just Italian. He thought it would be good for himself to develop and to grow in a more international program and team. I took him on and he came to the team and did a few races in Belgium, Flanders and then obviously Liege and the Giro and just you know, you saw that he was moving very fast, and he was some incredible talent." Almeida's first win with the Axeon team came in the 2018 U23 Liège-Bastogne-Liège, and then a second overall and best young rider at the Baby Giro and seventh in the Tour de l'Avenir proved his stage racing abilities. In 2019, Almeida continued his rapid upward trajectory with fourth overall and best young rider in the Tour of Utah before his impressive 2020 season.

"He's getting stronger and stronger every year and this year he stepped it up even higher than I ever expected him to do the first year," Merckx says. The coronavirus-hit season threw off the usual pattern for the seasoned professionals, with two early months of racing before the season screeched to a stop after Paris-Nice because of COVID-19.

The re-start of racing after four months out of competition seemed to have favoured younger riders. Classics winners Wout van Aert (Milan-San Remo), Mathieu van der Poel (Tour of Flanders), Marc Hirschi (Liège-Bastogne-Liège), and Mads Pedersen (Gent-Wevelgem), Vuelta Burgos and Tour de Pologne winner Remco Evenepoel (Deceuninck-Quickstep), Tour de France winner Tadej Pogačar (UAE Team Emirates), Dani Martinez (EF Pro Cycling) are all 26 or under.

"Young Riders they get in shape much faster than riders from a certain age in the thirties or mid-30s," Merckx says. "[Older riders] are used to getting the engine going and it takes a long time for the engines to get going after you shut them down for four, five, six months. Everybody kept training but racing is different and as a young rider, I think you get back to your best much faster than maybe more of a veteran. I think you can really see that this year in the Tour also in the Giro and the Vuelta."

For most of the Axeon team's history, the squad has been 16 riders and a mix of European and North American races. Merckx had only 12 riders this season but, with most of the programme cancelled because of the pandemic, his contacts came in handy as the only races that went on this summer were in Europe. While many teams struggled to race even a single day, Axeon Hagens Berman secured invitations to Tour de l'Ain - where many of the Tour de France contenders tested their legs - Tour de Wallonie, the Baby Giro, and one-day races the GP d'Isbergues, Piccolo Lombardia and Paris-Tours Espoirs.

Even with the reduced season, Andre Carvalho signed with Cofidis and Kevin Vermaerke with Sunweb - keeping the team's record putting at least one rider in a WorldTour team every year. Merckx is hoping to keep the momentum going in 2021, but with the budget limited, the team will be reduced to 10 riders and the programme a bit smaller. "Not a lot of development teams can say that they've done all those big races and U23 races in a year where some guys didn't even race one race at all. We are in a good position because we have good contacts in Europe to be able to race - 2021 will be a challenge for sure, but I still feel confident that at some point in 2021 we will be racing and our team will be able to race in Europe a decent amount of races."

Merckx is currently finalising contracts, with Matthew Riccitello, Sean Quinn and Michael Garrison remaining with the team and six as yet unnamed signings. "The idea so far is to have a team of 10 and then wait and see if we can get some extra funding and maybe add some riders later in the winter.

"We are pretty close to being done. I signed Matthew Riccitello early in the year. I really believe that he has a lot of potential and keeps growing and developing in his progress becoming a very strong rider in the future. We have riders like Michael Garrison also Sean Quinn that were here for a couple of years getting better, they should get their chances to eventually move up."

He hopes to get some more funding to be able to expand the roster, especially since the market is tough with the CCC Team most likely folding and NTT under threat after losing their title sponsor. There might be more than a few very talented riders who will disappear from the sport if they can't find an opportunity for the coming season.

"A lot of riders are in a very difficult situation where they, you know, they haven't been races, they haven't been really exposed and there's limited spots in every team. So I'm just afraid that we might lose some of those potential riders moving forward, but we can only do the best with what we have and that's where the funding of the team is so important. 10 riders is not a lot - I wish I could have more money so I can hire more riders and do a bigger program but that's just the situation we're in right now and I can only do as much as I can with this budget money that I have."

The next Tao Geoghegan Hart or João Almeida could be out there and Merckx says his roster is not quite complete."Unless there is more funding coming and I might be able to add more riders. But up until now. I think I still have one spot left maybe in the team and that will be it for now."

Ze gaan dus nog tenminste een jaar door, zij het gereduceerd (van twaalf naar tien renners). Sean Quinn blijft nog een jaar, waar het er toch alle schijn van had dat hij naar Quick-Step zou gaan. Pocketklimmer Riccitello komt over van Lux

Het was m'n planning om na de race even terug ruim te blikken, maar de volgende image wilde ik toch wel even delen. Wat het waard is in dit rare jaar is een vraag die we pas over een paar jaar kunnen beantwoorden en de sterkte van zijn ploeg is absurd, maar hij staat er toch maar mooi, als eerstejaars, in de leiderstrui van de grootste rittenkoers voor beloften buiten Europa. Ook nog even een shout-out naar Martin Lopez, die vandaag zijn tweede rit in Guatemala wint. 19 lentes jong en een nieuwe aanstaande ster uit Ecuador.

Zie hier het eindpodium van de Juventud, jawel. In het midden zien we Diego Camargo, logischerwijs de eindwinnaar. Hij was het aan zijn reputatie wel enigszins verplicht te winnen. Hij is al wat ouder, 22 namelijk, doet al regelmatig mee bij de profs (waar hij zelfs eindklassementen heeft gewonnen) en heeft relatief veel ervaring in Europa. Dan is het wel logisch dat je hier boven komt drijven.

Links zien we een jongen waar ik tot drie weken geleden nog nooit van had gehoord, Oscar Galvis. Inmiddels heb ik al mijn databases doorgespit, maar verder dan wat resultaten in 2019 kom ik eigenlijk niet. Dat doet mij vermoeden dat hij nog niet heel lang met wielrennen bezig is. In Tolima en Antioquia eindigde hij al als eerste van de subtop en hier wint hij prompt de twee zwaarste ritten door Camargo twee keer uit de wielen te rijden. Zijn voorbeeld is Chris Froome, pik je toch weer even mee.

Rechts zien we de zeer sympathieke German Gomez, die, zoals je in post #27 kunt zien, even leider was. Het lag in de lijn der verwachting dat hij die leiderstrui zou verliezen in de laatste twee bergritten, want, zoals opgemerkt kan worden in bovenstaande foto, is hij allemaal wat breder en dus zwaarder. 67 kilo schoon aan de haak. In het land van pocketklimmers is hij eigenlijk bijzonder, door ten eerste een klimmende tijdrijder te zijn. Hij is ook de jongste van het stel en pas eerstejaars, dus dit is een heel sterk resultaat. Als hij volgend jaar wat ervaring op kan doen in Europa (wat dit jaar al op de planning stond, helaas moest UAE hun kat sturen voor de Girobio i.v.m. corona) denk ik dat de weg naar de World Tour open ligt.

Volgende afspraak: de Porvenir, ergens in december. Dan voor junioren in plaats van beloften. BRYAN OBANDO!

Na UAE krijgen we nu ook een opleidingsploeg van EF in Colombia.

quote:

Op vrijdag 9 oktober 2020 17:14 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

[ afbeelding ]
Ook dat nog.

Donderdag aanstaande de officiële poging van Sheffield de 03:09.710 van Finn Fisher-Black te verbeteren.

03:06:447.

Laat ik voor de verandering nog eens een post plaatsen die er een beetje toe doe – werd wel weer eens tijd, inderdaad – want, hoewel de ene na de andere race geannuleerd wordt door hijgerige ambtenaren, zijn er deze winter wel gewoon weer nieuwelingen doorgestroomd naar de juniorencategorie. In deze post wil ik er, zoals inmiddels gebruikelijk, een paar uitlichten die over een paar jaar allicht schijnen op de lokale beeldbuis. Hier niet geremd door vlaggetjes of wat dan ook, gewoon puur kijkend naar degenen die indruk hebben gemaakt. Het is een stuk lastiger dan normaal, de Copa d’Oro, zeg maar de belangrijkste koers voor nieuwelingen (kijk de erelijst er maar op na), is niet eens gereden, maar we gaan een poging wagen. Volgorde is pure willekeur.

Beginnen zal ik doen met een naam die ik al regelmatig heb laten vallen in deze prachtige reeks: Alex Gustin. Amerikanen zijn hot, en dit is mogelijk de volgende in een rij met impressionante figuren en namen. Brandon McNulty, Quinn Simmons, Matteo Jorgenson, Kevin Vermaerke, Ian Garrison, Magnus Sheffield, Matthew Riccitello, Luke Lamperti, Kyle Chromy, Jared Scott, Colby Simmons, Michael Garrison. Het lijstje gaat door, en door, en door. Daar mag deze Gustin nu bij komen te staan. Hij rijdt voor Lux, het programma waar een groot deel van de zojuist opgesomde namen ook vandaan komt. Door corona zijn z’n adelbrieven beperkt, maar wat hij vorig jaar, vroeg in het seizoen liet zijn was briljant.

Om gauw weer naar veilige oorden te trekken, verschuif ik de blik naar mijn geliefde Italië. De afgelopen seizoenen heb ik vaak georeerd over de geweldige lichting(en) aan Italianen die zomaar eens door zouden kunnen breken naar de top. Van Andrea Piccolo en Antonio Tiberi tot Alessio Martinelli en Lorenzo Balestra (en Samuel Quaranta). Nu hebben ze wederom een jongen in de rangen wiens naam heerlijk in de mond ligt: Dario Igor Belletta. Hij komt uit Milaan, is geboren in 2004 en is een veelwinnaar. Zoon van Serse, vernoemd naar de broer van Fausto. Dit gaf hem de insparatie te worden wat hij is: wielrenner. 33 overwinningen, maar de belangrijkste wedstrijd was er een die hij verloor: de Spelen in Baku, Azerbeidzjan. Twee keer pakte hij zilver, achter ene Madis Mihkels (die vorig jaar in deze rubriek voorbijkwam). De favoriete wedstrijd van Belleta is San Remo, zijn voorbeeld is Remco, de grootste is Merckx en op zijn fiets prijkt Pantani: dit is een jongen van smaak. Om bij Pantani te blijven, 'hij' heeft een juniorenploeg. In die ploeg zit ene Carlo Sciortino, eveneens een sterke knaap. Sciortino komt uit Palermo en wordt getraind door Giuseppe Di Salvo, die een tiental jaren geleden als Italiaan opdook in allerlei obscure koersen in de zandbak. Zijn debuut zal plaatsvinden in Abruzzo, volgende maand.



Over Esten gesproken, ja, daar ben ik weer! Na Gleb Karpenko staat inmiddels ook de Madis Mihkels bandwagon op de rails en dendert hij voort. Op het station dient een nieuwe wagon aan het geheel te worden toegevoegd. De naam van deze wagon? Frank Aron Ragilo, jawel. Hij rijdt voor het geweldige Cannibal Team. Opgericht in Litouwen, werkend vanuit België en het zit vol met Finnen, Esten, Letten en Duitsers. Zo ook Ragilo, die als 16-jarige ALLE Esten, van junioren tot profs, het nakijken gaf in Talinn. Dan heb ik het over Arm, Mihkels, Pajur en ook Gert Kivistik van de ploeg Hawaii Express. Volgen.

Ook in Portugal hebben ze een jongen in aantocht. Normaliter is het dat voor het woordje ‘’jongen’’ het woord ‘’mooie’’ voorafgaat, maar dat gaat in dit geval niet op. Het is gewoon een jongen en het draagt de naam Antonio Morgado. Waarom dan geen mooie? Omdat hij een hoofd heeft zoals Figo, zoals Maniche. Een hoofd waar je normaal Boulahrouz voor inhuurt. Deze jongen is in staat tijdens de koers een schwalbe te maken. Maar goed, alle gekheid op een stokje, hij valt vooral op door hard te fietsen. Binnen Portugal, maar ook daarbuiten. De Vuelta al Besaya is een begrip in Spanje, echt een grote wedstrijd voor dergelijke categorieën. Door de ploegentijdrit zat eindwinst er niet in, maar zijn solotocht in de koninginnenrit bracht hem wel de etappezege en een tweede plek op het eindpodium. Nog leuker, maar ook minder indrukwekkend getuige zijn nationaliteit, is dat hij nationaal kampioen is in alles. Op de weg, in de tijdrit, in het veld, op de mountainbike. Bedenk een discipline en de kans dat hij de regerend kampioen is, is 101%. Hij komt trouwens uit dezelfde gemeente als João Almeida, pik je toch weer even mee.



Wie datzelfde kan zeggen, maar bij wie het allemaal nog net wat indrukwekkender klinkt, is Jan Christen. Dit is het jongere broertje van Fabio Christen, die ook geen onverdienstelijk wielrenner dreigt te worden. Het verschil tussen Jan en Antonio is dat Jan een Zwitser is, waar het talent natuurlijk niet aan te slepen is. Jan gaat doorgaans schandalig hard en had eigenlijk een gooi moeten doen naar de wereldtitel in Oostende een paar weken geleden. Dat werd hem dwarsgezeten door een ietwat overschat griepje. Laatst deed Jan, als nieuweling, mee aan een wedstrijd bij de junioren. De ‘straf’ was dat hij drie minuten later moest starten dan de junioren, om ophoping zodoende tegen te gaan. Veel nut had het niet, Jan ging als een bezetene tekeer en eindigde aan de streep in het wiel van Andrea Montoli, de winnaar bij de junioren. Montoli heeft ook nog wel een leuk verhaal, maar is helaas geen eerstejaars. Als u meer wilt weten hierover: WLR / Beloften- en juniorenwielrennen #1 Het pedofielenhoekje

Oostende, ik noemde het al. Oostende had de plek moeten zijn waar de eerste van mogelijk vele regenboogtruien zou worden opgehaald door een nieuw Belgisch fenomeen: Aaron Dockx. Deze naam zal mogelijk al wat bekender klinken, daar ik hem al een paar keer heb laten vallen in eerdere posts. Sinds 1 januari 2018 won Aaron, dit is echt waar, 59 keer. Dat is ondanks de vele corona afgelastingen. Die overwinningen behaalde hij vooral in het veld, maar indrukwekkend is het desalniettemin. Wereldkampioen in Leuven? Waarom niet. Voor zover specialisatie in deze rangen bestaat, heeft hij die. Maak u derhalve alvast gereed voor Wout van Aert vergelijkingen, want ze komen uit dezelfde provincie. Dan weet je het wel.



Later allicht deel twee, als ik weer eens niets te doen heb. Over Elmar Abma uit Wolvega misschien, wellicht Nieuw-Zeelandse input, wie zal het zeggen?

[ Bericht 0% gewijzigd door Koffieplanter op 25-02-2021 13:48:00 ]

Om een zelfgegeven voorzet in post #34 ook nog even eigenhandig binnen te koppen, ga ik graag nog even door met name dropping. Deze post zal vol gaan zitten met AG2R talent, en dan heb ik het nog niet eens over exclusief een lading Fransen. Het geeft echter wel aan dat dit programma steeds beter aan het worden is. Nu is het nog zaak aan Lavenu om dit bij de profs voort te zetten. Enfin, laat ons eens kijken, te beginnen met Estevan Delaunay uit Châteauroux. Een klimmer. Het was de Tour van 2017 die hem liet dromen: Froome tegen Bardet. Hij dacht maar één ding: dat wil ik ook. Frankrijk wacht al honderd jaar op een opvolger van Hinault en, hoewel het me erg vroeg lijkt om te zeggen dat de verlosser is gevonden, heeft hij met de winst in de Trophée Madiot in ieder geval zijn allereerste adelbrief te pakken. Omdat ik het even per nationaliteit zal behandelen: ook zijn landgenoot Noa Isidore gaat het volgen waard zijn. Hij is de nummer drie van het algemene klassement in de beker van Marc.



Laat ons het lijntje doortrekken naar een ander van AG2R, dit keer een Spanjaard. Het zag er lang slecht en bleek uit voor Spanje. De toekomst na Valverde, Contador en Purito leek lange tijd jaren van afschuw te worden, maar met Carlos Rodriguez en Juan Ayuso zijn er nu twee toppers opgestaan, aangevuld met een heel aardig middenveld, onder andere bestaande uit Raul Garcia Pierna en Igor Arrieta Wie weet wat vriend van de show en het grote vraagteken Javier Romo ons nog gaat brengen. Enfin, de volgende bouwsteen is mogelijk daar: Abel Odon Rosado Novillo. Abel is de regerend kampioen in de Vuelta al Besaya, de grootste wedstrijd in Spanje voor nieuwelingen en junioren. Het is een klimmer en dat is ook wel te zien aan zijn postuur. De stap naar Frankrijk is vrij onorthodox, maar voor de volgers leuk: Rodriguez en Ayuso zaten in een binnenlandse bubbel en werden regelmatig de wielen uitgekletst toen ze incidenteel de grens over moesten, Abel zal met AG2R door Europa zwerven.

Klaar met AG2R nu? Welnee, want ze hebben er nog een. Een Brit ditmaal. Britten zijn vrij hot in Frankrijk en een enorm deel van de vlaggetjes heeft eigenlijk zijn opleiding hier gehad, Adam Yates incluis. Zo ook Maximilian Cushway, een jongen met een imposante naam. Het leuke aan Maximilian is: hij heeft een blog. Die blog kun je hier vinden. Max is in de eerste plaats een puncheur, die hadden de Britten nog niet. Hij komt uit een familie van zeven en ze rijden allemaal op de fiets, heel leuk. Frankrijk heeft verder een vaag systeem waarbij de renners in Frankrijk bij lokale teams rijden - in het geval van Cushway zal dat Véloces Vannetais zijn - en buiten de landsgrenzen en UCI wedstrijden met de grote ploeg, AG2R dus. Met triggerhappy zijnde burgemeesters en overheden zal hij vermoedelijk vooral bij Vannetais zijn kilomeetjes maken, maar zonder meer een jongen om te volgen.



In mijn vorige post had ik over Alex Gustin, de volgende in lijn van schroeiende Yanks, wie weer achter Gustin komt is zijn landgenoot. De zoon van Didier, Christian Deschamps. Hij komt van de baan en zal, in tegenstelling tot de meesten, niet koersen bij LUX, maar bij Hot Tubes. Het schijnt vooral een sprinter te zijn, maar ik heb daar nog niet heel veel zicht op kunnen krijgen. Feit is wel dat hij het Gustin knap lastig maakte in de Southern Highlands en Valley of the Sun. We gaan hem in het oog houden en laten we hopen dat beide heren snel de oversteek naar Europa kunnen maken om zich hier met de rest te meten.

Voor een ietwat onconventionele tussenstop te maken: Ierland, jawel. Het draagt de naam Adam Gilsenan. Het is moeilijk om uitslagen en verhalen uit Ierland te duiden, omdat je niet te maken hebt met een enorm arsenaal aan talent. Hij is in ieder geval een nationale veelwinnaar en derhalve toch de moeite waard om te benoemen. Meer heb ik eigenlijk niet te melden over Gilsenan.

Om, last but not least, nog even een lange reis naar Australië en Nieuw-Zeeland te maken, begin ik bij Lachlan Miller. Lachlan is goed begonnen, want hij heeft zijn eerste nationale juniorentitel al binnen, in de tijdrit welteverstaan. Australië sneeuwt een beetje onder als wielerland en het talent plukken ze niet bepaald van de bomen. Het baanbrekende (pun intended) van de baan is een beetje verdwenen en Luke Plapp lijkt op dit moment de enige die door zou kunnen stoten tot het hoogste. Jarrad Drizners en Seb Berwick is leuk, maar meer is nodig. Allicht kan Miller daar iets in betekenen. Wat het vooral zo zielig maakt voor Australië is dat de buren ze op allerlei manieren voorbij razen. Nieuw-Zeeland bulkt van het talent, van Corbin Strong tot Finn-Fisher Black en Jack Carswell. Het is ongekend. De jongste spruit is ook al eens in de topics gevallen: Lewis Bower. Context is dat hij de titel pakte door een mechanisch defect van Carswell, maar als eerstejaars is hij nationaal kampioen. Bower is de Kiwi Purito, zeg ik even gekscherend. Hij is nu eerstejaars, maar kwam vorig jaar, als 16-jarige, al concurreren met van die semi-profs als deze Aaron Gate en Corbin Strong in South Waikato. Nieuw-Zeeland boven.

quote:

Op woensdag 10 maart 2021 21:06 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
[ twitter ]
[ twitter ]

Nee dit kan niet.

De rit van zestig kilometer is prima, daar het alternatief een rustdag is. Het is een mooi, selectief en all-round parcours, maar het enige wat me tegenstaat, zoals inmiddels bijna jaarlijks gebruik, is de ploegentijdrit. Dat vind ik in een landenconcept al onzin, maar iemand als Gloag krijgt met typetjes als Hayter, Vernon en Alfred George toch al gauw een dikke bonus in de schoot geworpen. Dat is in een koers van anderhalve week niet leuk.

quote:

Op woensdag 26 augustus 2020 13:29 schreef Koffieplanter het volgende:
Wisten jullie dat de zoon van Ivan Quaranta meedoet vrijdag? Samuel, net als papa een sprinter, met als grote droom het winnen op de Via Roma.

Tweede koers bij Colpack, eerste overwinning.

Speciaal voor @Columbiafan wil ik nog een laatste toevoeging plaatsen bij post #34 en #37: Emil Herzog. Duitsland blinkt behoorlijk uit in wegwielrennende mountainbikers en na Ben Zwiehoff, Anton Palzer en Lennart-Jan Krayer is Emil Herzog de volgende. Herzog komt uit oktober 2004 en is daarmee soms bijna twee jaar jonger dan z'n concurrentie. Dit jaar rijdt hij voor Auto Eder Bayern (lokaal voor Simmerberg), hetzelfde programma als waar Marco Brenner is opgeleid en waar Cian Uijtdebroeks nu inzit. Afgelopen zondag werd hij derde ginder in Oostenrijk, maar, net als Jan Christen, is hij waanzinnig dominant in allerlei disciplines. Soms gaat het dan over 12 minuten voorsprong. Duitsland lijkt wéér een klimtalent rijker.

Morgen een tamelijk interessante wedstrijd in het Spaanse amateurcircuit in het kader van de Torneo Abiatzen. Die wedstrijd is in Azkoitia om precies te zijn, in het hoge noorden in de buurt van San Sebastian. Dan weet je het wel: klimmen. Gorla Gaina is >7 kilometer, >7%. Volgens mij de eerste serieuze aankomst bergop sinds Arrate in Valenciaga vorig jaar. Er is alleen één probleem: heel Caja Rural en Lizarte zitten in quarantaine omdat de besmettinkjes niet aan te slepen waren. Desalniettemin toch wel leuk om te kijken, want een Toby Perry is zich aan het presenteren als een leuke Britse wildcard voor, bijvoorbeeld, l'Avenir later dit jaar.

Om het ook nog over wél rijdende figuren te hebben, vandaag werd er gekoerst in Saint-Etienne, waar de Franse bond zich dood de vele afgelastingen genoodzaakt voelt junioren in het nationale amateurcircuit te gooien. Romain Gregoire en Lenny Martinez (allebei uit 2003) maakte beste beurten. Dat worden gevaarlijke klanten als het juniorenprogramma weer een beetje normaal opstart. Ik kijk alvast naar Leuven. Lenny Martinez volgt overigens het traject van Eddy Le Huitouze en wordt volgend jaar prof bij Groupama. Nou, fantastisch.

quote:

Op zaterdag 27 maart 2021 22:11 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Als Laboral Kutxa morgen niet wint doeken we de boel op.

Dit paasweekend worden heugelijke dagen: eindelijk nog eens echte beloftenkoersen in Treviso. Grote favoriet zonder enige twijfel twee keer Juan Ayuso, maar er zijn nog veel meer mooie jongens. Allemaal opsommen zal ik niet daar een groot deel de revue al eens gepasseerd is. Toch wil ik stilstaan bij Florian Lipowitz, een biatleet met nummers tot en met, een interessante figuur bij Tirol. Jeferson Ruiz gaat starten, een Colombiaan van D'Amico. Hij zou vorig jaar al mee moeten hebben gedaan in het juniorencircuit, maar covid. Johannes Staune-Mittet, een erg talentvolle Noor, gaat hier volgens mij debuteren namens Jumbo. Jared Scott, een ondergesneeuwde Amerikaan van LUX, en een hele rits aan Mexicanen. We zoeken naar de nieuwe Villalobos.

Ik kom u melden dat in Amorebieta, Baskenland, met klimmen over Muniketas en Autzagane, de Primavera bij de junioren -die volgende week door de profs gereden wordt- gewonnen is door Samuel Fernandez van MMR, voor Samuel Fernandez van MMR. MMR is de opleidingsschool van Samuel Sanchez. Het grote talent Abel Rosado van AG2R, hier rijdend voor Teika, werd derdes. Estanislao Calabuig ook als eerstejaars mee in de elitegroep.

[ Bericht 7% gewijzigd door Koffieplanter op 03-04-2021 15:56:23 ]

Lipowitz imponeert. @Columbiafan

Ayuso is daar.

Ayuso is een grootheid in wording en gaat dit met overmacht winnen, Hellemose bevestigt zijn status van revelatie en heeft echt een contract bij een grote ploeg verdiend, Staune-Mittet imponeert als eerstejaars en Lipowitz, met een beetje meer begeleiding en koersinzicht, heeft tekenen van een toprenner.

Er is schandalig hard gekoerst, slechts 54 finishers. Een van de niet-finishers was Lorenzo Galimberti, DSQ. Maakt de supertuck hier een eerste slachtoffer?

Balmer derde. Hij had zich specifiek voorbereid voor deze wedstrijd, daar hij kan dalen als een bezetene.

quote:

Op maandag 5 april 2021 17:28 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Ayuso, Ayuso, Ayuso.

Henok weer 9e.

Net de startlijst voor Trentino onder ogen gekregen: geen ruimte voor Colpack. Dat was nou écht interessant geweest in dit stadium. Wel zoals gebruikelijk een startbewijs voor Tirol, dus we staan volledig achter Lipowitz.

09:30, zet de wekker.

Het regent. Het regent heel erg hard. In dezelfde omstandigheden reed de sympathieke triatleet Miquel Valls een paar weken terug een bizarre wedstrijd met een enorme solo in Aiztondo, alleen Brustenga kon hem in de laatste meters nog bijhalen.

Igor is ongekend aan het shinen.

quote:

Op woensdag 24 februari 2021 23:13 schreef Koffieplanter het volgende:
Om gauw weer naar veilige oorden te trekken, verschuif ik de blik naar mijn geliefde Italië. De afgelopen seizoenen heb ik vaak georeerd over de geweldige lichting(en) aan Italianen die zomaar eens door zouden kunnen breken naar de top. Van Andrea Piccolo en Antonio Tiberi tot Alessio Martinelli en Lorenzo Balestra (en Samuel Quaranta). Nu hebben ze wederom een jongen in de rangen wiens naam heerlijk in de mond ligt: Dario Igor Belletta. Hij komt uit Milaan, is geboren in 2004 en is een veelwinnaar. Zoon van Serse, vernoemd naar de broer van Fausto. Dit gaf hem de insparatie te worden wat hij is: wielrenner. 33 overwinningen, maar de belangrijkste wedstrijd was er een die hij verloor: de Spelen in Baku, Azerbeidzjan. Twee keer pakte hij zilver, achter ene Madis Mihkels (die vorig jaar in deze rubriek voorbijkwam). De favoriete wedstrijd van Belleta is San Remo, zijn voorbeeld is Remco, de grootste is Merckx en op zijn fiets prijkt Pantani: dit is een jongen van smaak.

3/3 voor Dario in zijn eerste weken als junior, werelds.

Dat een relatieve reus als Arrieta hier als eerstejaars, in deze omstandigheden tweede gaat worden is waanzinnig. Goed, hij is crosser, dus een beetje regen zal hem niet deren, maar ontzettend knap desalniettemin. Caja weggevaagd.

San Vendemiano, met o.a. Ayuso en zowaar de Britten.

quote:

Op woensdag 24 februari 2021 23:13 schreef Koffieplanter het volgende:
Ook in Portugal hebben ze een jongen in aantocht. Normaliter is het dat voor het woordje ‘’jongen’’ het woord ‘’mooie’’ voorafgaat, maar dat gaat in dit geval niet op. Het is gewoon een jongen en het draagt de naam Antonio Morgado. Waarom dan geen mooie? Omdat hij een hoofd heeft zoals Figo, zoals Maniche. Een hoofd waar je normaal Boulahrouz voor inhuurt. Deze jongen is in staat tijdens de koers een schwalbe te maken. Maar goed, alle gekheid op een stokje, hij valt vooral op door hard te fietsen. Binnen Portugal, maar ook daarbuiten. De Vuelta al Besaya is een begrip in Spanje, echt een grote wedstrijd voor dergelijke categorieën. Door de ploegentijdrit zat eindwinst er niet in, maar zijn solotocht in de koninginnenrit bracht hem wel de etappezege en een tweede plek op het eindpodium. Nog leuker, maar ook minder indrukwekkend getuige zijn nationaliteit, is dat hij nationaal kampioen is in alles. Op de weg, in de tijdrit, in het veld, op de mountainbike. Bedenk een discipline en de kans dat hij de regerend kampioen is, is 101%. Hij komt trouwens uit dezelfde gemeente als João Almeida, pik je toch weer even mee.

Eerste koers als junior:

Strade Bianche is net gewonnen door Tolio, maar nog veel belangrijker:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

03/06 - Et. 1 : Cesenitico - Riccione (144,5 km)
04/06 - Et. 2 : Riccione - Imola (138,3 km)
05/06 - Et. 3 : Cesenatico - Cesenatico (132,5 km)
06/06 - Et. 4 : Contre-la-montre Sorbolo Mezzani - Guastalla (25,4 km)
07/06 - Et. 5 : Fanano - Sestola (142 km)
08/06 - Et. 6 : Bonferraro di Sorga - San Pellegrino Terme (176 km)
09/06 - Et. 7 : Sondrio - Lago di Campo Moro (119,4 km)
10/06 - Et. 8 : Aprica - Andalo (115,5 km)
11/06 - Et. 9 : Cavalese - Nevegal (167,1 km)
12/06 - Et. 10 : San Vito al Tagliamento - Castelfranco Veneto (162,7 km)

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Gisteren nog op een gaatje gereden, vandaag niet geheel verrassend winst in een sprint voor Ayuso. Zijn hoofddoel dit jaar wordt de Girobio en de lange, vlakke tijdrit maakt dat toch wel interessant om te zien hoe hij dat aan gaat pakken. Parcours biedt echter ook wat mogelijkheden tot dikke bonificaties, want er zullen er weinige zijn (lees: geen) die sneller zijn als het een beetje lastig wordt. Dat gezegd hebbende, wil ik andermaal een lans breken voor Hellemose. Als ik Lefevere was en mijn transitie naar een klimkern rond Evenepoel nog wat verder kracht zou moeten bijzetten, had ik het wel geweten. Goedkope, betrouwbare optie.

1 AYUSO PESQUERA Juan Esp - Colpack Ballan
2 DOUBLE Paul Gbr - MG.K-Vis VPM 13"
3 CORRADINI Michele Viris Vigevano 19"
4 CIUCCARELLI Riccardo Biesse Arvedi 27"
5 ZAMBANINI Edoardo Zalf Euromobil Fior 35"
6 HELLEMOSE Asbjorn Den - Velo Club Mendrisio
7 ROMANO Francesco Velo Racing Palazzago 38"
8 VERRE Alessandro Colpack Ballan 40"
9 QUINN Sean Usa - Hagens Berman Axeon 44"
10 GARAVAGLIA Giacomo Wokr Service Marhiol Vega 46"

quote:

Op zondag 11 april 2021 13:07 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

3/3 voor Dario in zijn eerste weken als junior, werelds.

Dario blijft maar winnen, nog niet vaak gezien van een eerstejaars uit Italië. Martin Svrcek uit Slowakije is ook een interessante jongen, eveneens schier onklopbaar de afgelopen weken. Tot vandaag.

De koers bij de junioren is nationaal al redelijk opgang gekomen, maar nu gaan we ook internationaal weer enigszins echt beginnen, in Tsjechië welteverstaan. Geen uitzinnige startlijst in Bohemia, maar een aantal interessante figuren desalniettemin. Vanzelfsprekend een hoop Tsjechen, maar ook Uijtdebroeks en Lührs met Auto Eder, er is Benjamin Boos, een behoorlijk beloftevolle Duitser en tevens Europees kampioen op de baan in de achtervolging, de mooie jongens van Willebrord Wil Vooruit en tenslotte Frank Aron Ragilo, een nieuw fenomeen uit Estland. Zijn er beelden? Ja!

Hier wint Julian Bortolami, de zoon van.

Stukje Luke Plapp proza allen. Overigens intrigerend, de samenwerken tussen TMX en Trinity, dat opent deuren voor figuren als Carter Turnbull en Thomas Benton die een beetje ondersneeuwen.

quote:

Malas noticias para el ciclismo élite y sub-23. La Copa de España de Padrón, la Clásica de Pascua, no tendrá lugar este sábado tras el anuncio por parte de la Xunta de Galicia y de la alcaldía de la localidad de un brote de coronavirus. Está prevista la realización de un cribado para controlar los contagios, que hacen incompatible la celebración de la carrera.

Nooooooo. Dat gezegd hebbende, ik vind dat Timo de Jong een plekje heeft verdiend bij Burgos.

quote:

Op zaterdag 3 april 2021 15:44 schreef Koffieplanter het volgende:
Ik kom u melden dat in Amorebieta, Baskenland, met klimmen over Muniketas en Autzagane, de Primavera bij de junioren -die volgende week door de profs gereden wordt- gewonnen is door Samuel Fernandez van MMR, voor Samuel Fernandez van MMR. MMR is de opleidingsschool van Samuel Sanchez. Het grote talent Abel Rosado van AG2R, hier rijdend voor Teika, werd derdes. Estanislao Calabuig ook als eerstejaars mee in de elitegroep.

Wat leuk, een rittenkoers in Asturias is een weekend lang stuivertje wisselen geweest tussen Samuel Fernandez van MMR en Samuel Fernandez van MMR. De volgende overwinningen voor de opleidingsschool van die andere Samuel, Sanchez dit keer. Dat gezegd hebbende, mocht u geïnteresseerd zijn in het aankomende programma van Uijtdebroeks: Classique des Alpes (29 mai), Valromey Tour (10-14 juillet), avec peut-être le GP Général Patton (3 juillet) et le GP Luxembourg (4 juillet) en guise de préparation. En août, j'irai à Aubel-Thimister-Stavelot (6-8 août) pour préparer la Course de la Paix (26-29 août). En septembre, ce sera le Championnat d'Europe à Trente en Italie et le Championnat du Monde en Belgique. Tussendoor zijn er nog schoolexamens ergens in juni. Pik je toch weer even mee.

De zeer sympathieke jongens van Friuli worden vanaf volgend jaar een officiële opleidingsploeg van een nog te bekend gemaakt wordende World Tour ploeg, zegt Fusaz. BORA is de ploeg met de meeste Friuli geleerden, zijnde Fabbro en Aleotti, terwijl ze als ploeg op Pinarello rijden, net als INEOS. Tevens was er, voordat hij bij Bahrein tekende, ook sprake van een stagecontract voor Milan aldaar. In de nabije toekomst een Kroaat bij INEOS, dat zou ik wel leuk vinden. Wordt vervolgd.

Zien jullie wat ik zie? Met een deelnemend Ecuador in de Savoie, heeft het er schijn van dat ze andermaal ten tonele zullen verschijnen in l'Avenir. Dat is mooi. De eerste stappen van Obando en Nixon in Europa, yes please. Richard Huera en Harold Lopez erbij en je hebt een prachtploeg.

Paul Penhoët had al een keer gewonnen in het nationale circuit in Dijon, maar vandaag ook zijn eerste 2.2 overwinning, eindklassement incluis. Bijzonder rappe jongen van FDJ, bij de junioren was hij in de sprints de grootste concurrent van Kooij. In Italië is er een leuke strijd gaande, terwijl ze niet eens tegen elkaar rijden. Gisteren won Martin Svrcek in Cotignola de tijdrit en staat nu op 5 overwinningen, vandaag won Dario Igor Belletta in Busto Arsizio en staat nu ook op 5.

Dat heeft niet lang geduurd: nummer zes voor Svrcek. Op de bovenstaande foto's wint hij vandaag de Eroica, voor de oplettende kijker zal dat een belletje doen rinkelen. Het was ooit (mede)naamgever van een wedstrijd die nu de Strade Bianche heet. De Eroica eindigde in een plaatsje genaamd Montalcino, ook dat klinkt ongetwijfeld bekend. In tegenstelling tot Belletta is Svrcek tweedejaars en was zijn vorige seizoen moeilijk, uiteraard door corona. Hij is nu opgevist Bardelli, de ploegbaas van Franco Ballerini Due C, oftewel de juniorenploeg van Vini Fantini en dus eigenaar van het vorige project dat Andrii Ponomar heet. Svrcek komt uit het ijshockey en zijn voorbeeld is, niet geheel verrassend, streekgenoot P. Sagan. Bij wie hij overigens ook in de ploeg heeft gezeten. Zijn opleidingsploeg, althans.

Ga jij even op kop rijden voor de kopman, Brustenga.

Jeetje, alweer prijs. Fenomeen in wording.

quote:

Op zondag 16 mei 2021 16:59 schreef Koffieplanter het volgende:
Paul Penhoët had al een keer gewonnen in het nationale circuit in Dijon, maar vandaag ook zijn eerste 2.2 overwinning, eindklassement incluis. Bijzonder rappe jongen van FDJ, bij de junioren was hij in de sprints de grootste concurrent van Kooij. In Italië is er een leuke strijd gaande, terwijl ze niet eens tegen elkaar rijden. Gisteren won Martin Svrcek in Cotignola de tijdrit en staat nu op 5 overwinningen, vandaag won Dario Igor Belletta in Busto Arsizio en staat nu ook op 5.

quote:

Op zondag 16 mei 2021 19:53 schreef Koffieplanter het volgende:
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

Dat heeft niet lang geduurd: nummer zes voor Svrcek. Op de bovenstaande foto's wint hij vandaag de Eroica, voor de oplettende kijker zal dat een belletje doen rinkelen. Het was ooit (mede)naamgever van een wedstrijd die nu de Strade Bianche heet. De Eroica eindigde in een plaatsje genaamd Montalcino, ook dat klinkt ongetwijfeld bekend. In tegenstelling tot Belletta is Svrcek tweedejaars en was zijn vorige seizoen moeilijk, uiteraard door corona. Hij is nu opgevist Bardelli, de ploegbaas van Franco Ballerini Due C, oftewel de juniorenploeg van Vini Fantini en dus eigenaar van het vorige project dat Andrii Ponomar heet. Svrcek komt uit het ijshockey en zijn voorbeeld is, niet geheel verrassend, streekgenoot P. Sagan. Bij wie hij overigens ook in de ploeg heeft gezeten. Zijn opleidingsploeg, althans.

Nieuwe week, zelfde resultaat. Het houdt niet op, niet vanzelf. 7-6 inmiddels. Kwiatkowski tegen Sagan vibes. Wat Belletta aan het doen is, is wel tamelijk ongehoord. Dit heb ik nog niet eerder gezien in Italië.

Deze zaterdag een leuke, laten we het houden op semi, internationale afspraak in Frankrijk bij de junioren. Sterker nog, een afspraak in de Alpen. Over onder andere de Mont du Chat. In het circuit echt een grote wedstrijd. Laatste winnaar hier was Paret-Peintre. Het broertje, welteverstaan. Uiteraard achterlijk veel Fransen op de startlijst met hun lokale clubs. Romain Gregoire, om er eens een leuk voorbeeld uit te pikken, dus niet in AG2R kleuren, maar die van zijn streek Bourgogne. Wel met AG2R: Abel Odon Rosado Novillo. Die komt namelijk niet uit Frankrijk. Wel met Auto Eder: Cian Uijtdebroeks en Emil Herzog. Dat wordt me een spektakel.

Ondertussen begint het er elders op te lijken dat onze sympathieke maaltijdenbezorger Yesid Pira met Caja Rural de Girobio gaat doen. Potentieel een probleem voor Ayuso. Net als deze jongens, die morgen met Tierra de Atletas zullen landen in Milaan: Jesús David Peña, Didier Merchán, German Gómez, Jeison Casallas, Brandon Rojas, Oscar Téllez, Edgar Pinzón y Johan Porras.

quote:

Op zaterdag 22 mei 2021 13:03 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Igor

Een solo van een kilometer of wat. Tijd om toe te slaan, Eus.

Igor gaat internationaal, hij start dit weekend in Orlen. Dat geeft mij mooi direct een reden om eens te klagen. Spanje stuurt überhaupt best vaak zijn kat naar Nations Cup wedstrijden. Nu, in dit verlengde corona jaar, gelukkig niet. Met wat voor selectie kom je op de proppen? God, ja, goede vraag. Even denken hoor. Het parcours is gemaakt voor sprinters. Fran Bennessar, onze enige rappe man van enig niveau heeft de kansen in het heuvelachtige Spanje niet voor het oprapen, het zou pure logica zijn hem mee te nemen, denk je ook niet? Oneens, ik heb een veel beter plan, laten we full profs Jon Barrenetxea, Carlos Garcia Pierna, Oier Lazkano en Jokin Murguialday opstellen! Dat wordt me een sloot punten jom.

_{* Ik zeg dit op basis van een voorlopige startlijst.}

quote:

Op dinsdag 25 mei 2021 21:18 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Ik had de voorlopige startlijst inderdaad al zien passeren, maar nog niet naar het parcours gekeken. Maar je hebt volledig gelijk, op basis van het parcours zou het nergens op slaan om jongens als Carlos Garcia Pierna en Murguialday mee te nemen, dat zijn pure klimmers. Barrenetxea heeft nog wel wat snelheid, Lazkano kan prima in de aanval gaan.

Dan had je inderdaad beter een sprinter kunnen meenemen, of types als Brustenga en Lopez de Abetxuko. Wellicht is Ramon Gonzalez Arrieta net zo'n drinker als Momparler.

Het wordt nog erger: La Selección Española, que estará dirigida por Mikel Zabala, acudirá con un equipo de mucho talento compuesto por Raúl García Pierna (Kern Pharma), Pelayo Sánchez (Burgos-BH), Sergio García (Eolo-Kometa), Oier Lazkano (Caja Rural-Seguros RGA), Jon Barrenetxea (Caja Rural-Seguros RGA) y Xabier Mikel Azparren (Euskaltel-Euskadi).

Zul je ook nog eens zien dat deze zes, om het volledig af te maken, ook de uitverkorene zijn om naar l'Avenir te trekken later dit jaar. Geen Ayuso, daar kan iedereen mee leven. Die is ten eerste waarschijnlijk al te goed voor dit soort riedeltjes, heeft een ander hoofddoel in de Girobio en zal tegen die tijd prof zijn, maar het hele plaatje bekeken is dit echt weerzinwekkend. Met zes profs op pad, terwijl de kansen voor beloften en junioren dit jaar nog niet voor de volle 100% voor het oprapen liggen. Min min.

quote:

Op maandag 24 mei 2021 21:14 schreef Koffieplanter het volgende:
Deze zaterdag een leuke, laten we het houden op semi, internationale afspraak in Frankrijk bij de junioren. Sterker nog, een afspraak in de Alpen. Over onder andere de Mont du Chat. In het circuit echt een grote wedstrijd. Laatste winnaar hier was Paret-Peintre. Het broertje, welteverstaan. Uiteraard achterlijk veel Fransen op de startlijst met hun lokale clubs. Romain Gregoire, om er eens een leuk voorbeeld uit te pikken, dus niet in AG2R kleuren, maar die van zijn streek Bourgogne. Wel met AG2R: Abel Odon Rosado Novillo. Die komt namelijk niet uit Frankrijk. Wel met Auto Eder: Cian Uijtdebroeks en Emil Herzog. Dat wordt me een spektakel.

Ondertussen begint het er elders op te lijken dat onze sympathieke maaltijdenbezorger Yesid Pira met Caja Rural de Girobio gaat doen. Potentieel een probleem voor Ayuso. Net als deze jongens, die morgen met Tierra de Atletas zullen landen in Milaan: Jesús David Peña, Didier Merchán, German Gómez, Jeison Casallas, Brandon Rojas, Oscar Téllez, Edgar Pinzón y Johan Porras.

Uijtdebroeks vliegt.

Marijn van den Berg wint de openingsrit in Orlen na een zeer sterke lead-out. Bittner derde, zeer acceptabel. De Spaanse klimmers kwamen er niet aan te pas, lap.

Ach, wat jammer nou, de Spaanse klimmers konden het niet bolwerken in de Poolse wind. Nederland rijdt het naar de vaantjes en Hessmann kan als Jumbo ook nog worden ingehuurd, hoewel Heiduk zo te zien ook mee is.

quote:

Op zondag 30 mei 2021 12:15 schreef Mani89 het volgende:
Zie ik daar mijn Lev Gonov shinen?

De zoveelste keer dat je achter de feiten aan moet rennen, pijnlijk.

quote:

Op maandag 24 mei 2021 18:31 schreef Koffieplanter het volgende:
Van Tricht is op weg naar een mooi profcontract.

Wie o wie?

Lipowitz op de startlijst van de Vredeskoers, dus geen Giro. @Columbiafan

Hallo vrienden, met groot genoegen kan ik melden dat er een heel lange post over de Giro in de stijgers staat, maar bij gebrek aan startlijst moet ik het voorlopig doen met Twitter updates en stiekeme Colpack videos om een beetje in te kunnen schatten wie en wat er start. Stay tuned. Gelukkig is er ook nog de Vredeskoers die ook morgen begint en daar zal ik in deze post eens over gaan lullen. Na een jaartje pauze zijn we gelukkig terug.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Bittner heeft de eer met #1 te starten, allicht toepasselijk voor een van zijn rituitslagen hier, maar de kansen zijn gering. Zeer rappe jongen, goed in vorm en zonder meer een kandidaat om de eerste rit in lijn te winnen. Normaliter had ik hem met zijn explosiviteit ook een kansje gegeven om de proloog te winnen, maar die hebben ze dit jaar met een paar kilometer verlengd en deze afstand lijkt me dan weer net iets teveel. Onze sympathieke ijshockeyer Repa is er eveneens, maar een uitslag verwacht ik niet direct. Voor Mathias is het te hopen dat hij het hier beter gaat doen dan zijn broer, maar dat moet niet lastig zijn.

Slovenië timmert meer en meer aan de weg als serieus wielerland en die Kristijan Hocevar, dat vind ik een gevaarlijke. Hij rijdt al een poos tussen de profs bij Adria Mobil en van een 17e plek in de Ronde van Hongarije valt niemand uit zijn stoel, maar als je dat zou vertalen naar een wedstrijd tussen de beloften heb je plots met een dikke top tien klant te maken. Matevz Govekar, wie kent hem niet. Ik had er eigenlijk nog nooit van gehoord en toen kwam hij plots in een week tijd met twee dikke uitslagen in Oostenrijk. Eerst klopte hij Felix Gross in een massasprint en een week later werd hij tweede achter Mick van Dijke in Voralberg, andermaal door de sprint te winnen.

Als je het over de gehele lijn bekijkt heeft Noorwegen hier misschien de beste ploeg van allemaal. Idar Andersen komt net vers uit Frankrijk gerold met een eindzege. Tweede, bovendien, in Trentino na een avontuur met Moscon, straf. Hvideberg is nog altijd de Europese kampioen en Waerenskjold is langzaam aan het doorbreken bij de tankers van Uno-X. Het zou zomaar eens kunnen dat er hier heel veel gewonnen gaat worden door het Noorse vlaggetje

Mikel Zabala, neuk je moeder. Wat is dit? Spanje bulkt van het talent en dan kom je met zes(!) profs aanzetten. Goed, de renners die gekozen zijn komen hier beter aan hun trekken dan in het biljartvlakke Orlens, maar toch. Waar is Igor, waar is Fran, waar is Marc, waar is Unai (in Italië!)? De puntjes zijn belangrijker dan de toekomst. Jij wil prof worden? Pech. Kijk eens jongens, kijk hoe geweldig wij bezig zijn. We staan zesde in de Nations Cup! Kortetermijnvisie heet dat, niet goed. Daar kunnen de renners verder niet veel aan doen, dus ik zal toch voor hen juichen. Raul Garcia Pierna, jij mag schitteren van mij.

Lipowitz! Dat is het.

De Deense bonus zet zich door, Tobias Andresen is hier. Vorig jaar na de onderbreking werkelijk onklopbaar bij de junioren. Gelukkig gaat het niveau nu een tikje omhoog en gaat dat niet gebeuren. Johan Price-Pejtersen en Julius Johansen rijden nu al honderd jaar in het beloftencircuit en het wordt eigenlijk wel eens tijd voor iets serieus. Waar hun generatiegenoten enigszins doorbreken, blijven zij zitten. Met een 'tijdrit' moet ze in theorie aan zijn trekken komen, maar die lijkt me dan weer veel te kort voor een overwinning.

Zei er iemand supercompensatie? Een paar dagen geleden uit de Giro komen en dan hier starten, Filippo Zana doen het. Hij werd 7e in de rit gewonnen door Bettiol, dat was diep in de derde week. Dan ben je goed in vorm. Hij is geen seconde in beeld geweest verder, maar de voorsprong op de rest van het veld is groot. Daarom hoop ik dat hij er niets van bakt, maar ik vrees ervoor.

Ik sta volledig achter Darren van Bekkum. De Nederlandse Evenepoel. Zijn werken in de rit naar Dlouhé stráně intrigeren me. Verder kijk ik naar Boven (lol!), die zou de proloog wel eens kunnen winnen. Specialiteit van het huis. Timo de Jong is er ook, dat vind ik leuk. Doet uitstekend mee in het Spaanse circuit. Een overwinning zelfs. Burgos, doe je ding. Voor Leijnse wordt het nu ook tijd om eens uit te pakken. Hij is te goed om zo anoniem rond te rijden.

Valentin Paret-Peintre gaat dicht bij de eindzege zijn, is mijn vermoeden. Zijn werken in de Isere hadden beter gekund, maar als het bergop gaat is hij sterk. Goede ploeg in zijn geheel verder, die van de Fransen. Kévin Vauquelin is uitstekend bezig en gaat naar Arkea, Paul Lapeira won de Vendemiano en Axel Laurance is een vaste klant in het circuit. Sterke jongens.

Lev Gonov zal denken aan winst in de proloog, dat is precies zijn afstand. Ooit wereldrecordhouder op de individuele achtervolging, immers. Heeft al wat ervaring als prof, bovendien. Die Gleb Syritsa en Ivan Smirnov, what's in a name, zijn twee sterke. Allebei erg rap, winnen regelmatig een koers in het Italiaanse circuit. Savva Novikov zal zijn zinnen hebben gezet op eindwinst, maar ook zijn Isere viel een beetje tegen.

Dag allen. Een paar dagen na de Giro start ... de Giro. De beloftenversie, welteverstaan. Dit jaar eenmalig 2.2 omdat ze de ruimte willen bieden aan zij van >22 die door de pandemie geen contract konden krijgen, erg sympathiek. In deze post wil ik eens ouderwets vooruitblikken door de ploegjes door te lichten, leuk. Laten we het eens op alfebet doen, is weer wat anders. Deze lijst is niet compleet. Zo ontbreekt bijvoorbeeld Qhubeka, maar ook lokale ploegen uit Minsk en Firenze. Ik ga daar niet op wachten, het is goed zo.

De tuinmannen van Vejus, die z’n moeder bij de gemeente werkte. Nee, zonder dollen, dit is een leuk programma. Ten eerste vanwege hun uitrusting in gifgroen, erg mooi. Na Einer Rubio brengen ze opnieuw een Colombiaan: Brayan Malaver. Vorig jaar als eerstejaars, zonder enige ervaring in Europa, eigenlijk best acceptabel met een 21e plek en een paar kaar prominent van voren in de bergen. Met Francesco Parravano en Lorenzo Ginestra bovendien twee figuren die in het klassieke werk hun mannetje staan.

Beltrami is geen bijzonder programma, het is meer een tussenstop dan een sneltrein richting de profs. De beste renner die er ooit gezeten heeft moet Ballerini zijn, en dat was in de tijd dat het nog de naam Hoppla droeg. Desalniettemin hebben ze dit keer een heel interessant figuur: Lorenzo Milesi, een eerstejaars belofte. De Evenepoel van Italië (dit ga ik nog vaker zeggen vandaag). Milesi brak vorig jaar door als tijdrijder door in Italië meerdere tijdritten te winnen, waaronder die van de nationale titel, en ook nog eens derde te worden in Plouay. Over de doorsnee eerstejaars ga ik geen harde uitspraak doen, maar me dunkt dat hij de vierde rit in Guastalla heeft omcirkeld. Nicolo Parisini daarentegen was ooit een beloftevolle jongen, maar staat behoorlijk stil. Ooit kon hij ‘concurreren’ met Evenepoel, nu verzamelaar van DNFs. Lorenzo Peschi is wat ze zeggen een passista veloce. Ook hij is eerstejaars belofte en hij is snel. Aan hem om wat moois neer te zetten in de openingsetappes.

Helaas, helaas, helaas. De tweetrapsraket van Biesse Arvedi is niet meer. Colleoni en Conca zijn prof. Hoe moeten we nu verder? Dat doen we te beginnen met Javier Serrano, het jongere broertje van Gonzalo. Javier heeft van de twee vermoedelijk het minste talent gekregen van onze lieve heer, maar hij kan zich best goed redden op een fiets. Zijn jaren zijn wat vreemd verlopen, echter. Ooit zou hij naar Team Monti gaan, alwaar hij een bonus op zou kunnen strijken. Team Monti ging helaas net zo snel als het kwam en dat was dat. Nu zit hij bij Biesse Arvedi en doet hij redelijk mee in het circuit. Omdat ik in een goede bui ben geef ik hem een kans op een top 10 in een rit, fantastisch. Biesse heeft nóg een jonger broertje, van Giovanni Carboni dit keer. Het draagt de naam Matteo. Met een beetje fantasie zou je Mattheo de Evenepoel van Italië kunnen noemen, minus het talent dan. Hij komt namelijk uit het voetbal. In zijn vrije tijd schiet hij dan weer graag met zijn geweer (dit is geen verzinsel). Voor zover je het een klassment nastreven kunt noemen, kijken we naar Riccardo Ciuccarelli. Ook de Rob Ruijgh bokaal heeft een winnaar nodig.

Ze waren eerst gigantisch op de brommer, toen helemaal niet en nu weer een beetje: Caja Rural. Dit zijn niet de beste vijf, maar ook niet de slechtste. We kijken natuurlijk allemaal uit naar het eerste serieuze werk van onze sympathieke maaltijdenbezorger Yesid Pira. Het was onwerkelijk wat hij presteerde in de Vuelta a Colombia, maar hij deed het toch maar mooi. Het aantal serieuze koersen dat hij ooit had gereden was op een hand te tellen en hij domineerde op La Linea, zoals de grote Lucho dat ook deed. Ondanks een gebroken sleutelbeen. Fenomeen. Hij is de wildcard van deze koers. Potentieel kunnen de kleppers hier echt énorme problemen mee gaan krijgen. Niemand die weet waar zijn limieten liggen. Zijn ploeg is ook acceptabel. Richard Huera is een goede klimmer en moet hem lang ondersteuning kunnen bieden en ook Pablo Garcia en Julen Arriolabengoa zullen niet lossen op de eerste vluchtheuvel. Andoni Lopez de Abetxuko, what’s in a name, is een enigszins snelle rouleur. Goed om erbij te hebben, zullen we maar zeggen.

Colombia Tierra de Atletas brengt een hele mooie ploeg met zich mee, maar wel een soort wildcard. Ze hebben sinds de Juventud, wat toch al zo’n twee maanden geleden is, niet meer gekoerst. Met wat voor vorm ze zijn afgereisd vorig week dinsdag is dan ook de vraag. Intrinsiek zit hier echter heel veel talent in. Jesus David Peña is de regerend en tweevoudig winnaar van de Juventud. Twee jaar geleden bovendien al eens 7e in de Girobio, in dienst van Ardila en Alba nota bene. Toch heb ik mijn twijfels. De eerste Juventud won hij door een vlucht en was Ardila in elke serieuze rit vele malen beter en bij zijn tweede winst was TdA veruit de sterkste ploeg (lees: 1, 2, 3 en 5 in het eindklassement, zonder ploegentijdrit). Didier Merchan is bergop ook uitstekend en zou zomaar een rit kunnen winnen, bijvoorbeeld. Over een eindklassement durf ik dan weer niets te zeggen, want mijn vermoeden is dat ze allebei tijd zullen bloeden in de tijdrit. Daarvoor is German Dario Gomez een stuk geschikter. Hij is wat atypisch; in een land van pocketklimmers is hij ten eerste een tijdrijder en dan pas klimmer. Brandon Rojas is de laatste om ook erg enthousiast over te zijn, een rouleur pur sang. Eerstejaars, maar o-zo sterk. Hij kan tijdrijden, hij kan sprinten en hij kan, tot op bepaald niveau, klimmen. De World Tour ploegen staan al in de rij en dat is niet geheel onterecht. Een nieuw fenomeen is komende.

Het zeer sympathieke Friuli wordt steeds sympathieker en ook steeds beter. De kwaliteit en hoeveelheid aan profs dat ze afleveren is stijgende en stijgende. Zoveel zelfs dat het zich volgend jaar een officieel gaat linken aan een ploeg uit de World Tour. Uit welingelichte bron heb ik vernomen dat het om BORA gaat, maar dat is zorg voor later. Het leuke is, je steekt net zo de loftrompet en dan moet je het over hun ploeg hier gaan hebben die best wel tegenvalt. Dat heeft alles te maken met het feit dat degene(n) waar het om draait eerstejaars zijn. We zullen Fran Miholjevic pas volgend jaar zien. Tussen zij die wel aanwezig zijn zal het letten worden op Andrea Pietrobon. Hij kan er alleen niet zoveel van. Hij weet zijn stekje in de onderste helft van de top tien altijd wel te vinden als het lastig wordt, maar of dat voor iemand van 22 voldoende is om prof te worden, daar heb ik zo mijn twijfels over.

Team DSM is hier met een kanon: Henri Vandenabeele. Vorig jaar keihard doorgebroken en, op basis van het verleden, mogelijk de topfavoriet. Zo ver wil ik niet gaan, want Henri heeft een probleem: hij is niet zo explosief. En laat die ene Spanjaard dat nou net wel zijn. Moedergods, dit is een verschil tussen dag en nacht. Het mooie van Henri is; hij weet dat. Het is een jochie van 21, maar zijn zelfkennis is enorm. Hij kan maar op een manier winnen en dat is door de allersterkste te zijn. Ik wens hem veel succes en ik zou het hem gunnen, maar ik schud voorzichtig met mijn hoofd. Vandenabeele krijgt best een acceptabele ploeg mee. Gianmarco Garofoli is eerstejaars, maar zeer sterk. Nog eens een echte puncheur uit Italië. Moet in staat zijn om bergop wat ondersteuning te geven, kan een sprint rijden als het lastig wordt. Marius Mayrhofer is nóg sneller en kan zeker wat groots neerzetten in de massasprints. Zijn ontwikkeling is echter een tikje teleurstellend. Leon Heinschke kan wat werk verzetten op het vlakke en het aantrekken van de sprint voor zijn rekening nemen. Hannes Wilksch, daar zullen ze bij de proftak van DSM razend enthousiast over zijn. Nu al geeft hij indicaties van een fenomenale wegkapitein te zijn.

Juan Ayuso wint links, rechts, boven en onder en is, als je alle uitslagen als geheel zou nemen, toch niet de beste renner in het circuit, hoe kan dat? Simpel: door ten eerste heel veel te koersen, maar ten tweede ook door overal heel hoog te eindigen. Cristian Rocchetta van General Store doet precies dat. Het mag ook wel, want hij is 23, maar toch. Drie overwinningen is niet extreem veel, maar zijn constante is dat wel. Zijn ‘slechtste’ uitslag binnen het circuit is waarschijnlijk een 13e plek. Gianluca Mignolli werd vorig jaar 16e in de Girobio, omdat het buiten prachtig weer is zal ik hem een eervolle vermelding geven. Dat gaat ook op voor Samuele Carpene, maar veel soeps is het niet.

Madiot is uitstekend bezig met zijn hele FDJ-equipe en de beloftenploeg is daar een goed voorbeeld van. Ze gaan heel veel talent opleveren en de selectie die ze hier naar Italië sturen mag er ook wezen. Gerust hadden ze twee heel aantrekkelijke ploegen gestuurd. Alexandre Balmer is een vaak voorkomende naam en dat is dit jaar niet anders. Hij komt voor het eerst met serieuze klassementsambities naar hier. De vorm is in orde, getuige zijn werken op de mountainbike en ook zijn campagne in het voorjaar was in prima. En dat ondanks corona, die zijn winter kapot schopte. Bovendien heeft hij een wapen in huis waarvan ik denk dat niemand die kan evenaren: Balmer kan waanzinnig goed dalen. FDJ brengt ook twee Nieuw-Zeelandse fenomenen en schrijf ze maar op: Laurence Pithie en Reuben Thompson. Nieuw-Zeeland is het land van de toekomst en dit zijn daar twee prachtige voorbeelden van. Pithie, dat is een rappe en hij maakte dit jaar al grote indruk. Hij zal vermoedelijk aan de slag mogen als laatste man. Of voorlaatste, het is maar hoe je het bekijkt. Ook Reuben gaat bijzonder goed dit jaar en kwam zelfs al even piepen tussen de profs in Trentino. Als het omhoog gaat moet hij lang mee kunnen. Man to watch is zonder twijfel Marijn van den Berg, die werkelijk in bloedvorm verkeerd. Hij is ontzettend snel en een grote kandidaat om een etappe mee te slepen. Met Pithie heeft een uitstekende pion en die samenwerking kan niet anders dan fantastisch worden. FDJ, plus plus.

Bij gebrek aan startlijst en ook geen updates op de socials ga ik gewoon een voorspelling doen wat betreft het rijtje aan Axeons. Kopman: Sean Quinn, hoe kan het ook anders. Vorig jaar deed hij goed mee vroeg in de race en zakte hij weg, het jaar daarvoor ging hij juist alleen maar beter rijden hoe verder de ronde kwam. Vreemde patriot. Het leek er lang op dat hij naar Quick-Step zou gaan om zich in de Evenepoel transformatie te gooien, maar dat feest ging niet door. Hij is dit jaar in ieder geval goed op dreef, 14e in de Algarve, 13e in Romagna. Dat is acceptabel en de zesde plek van 2019, waarom niet? Voorspelling twee is Matthew Riccitello, een van de Amerikaanse brommers van de generatie Simmons. Deze ukkepuk is ~1.68, pocketklimmer pur sang, maar toch wel wat power in de benen. Diogo Barbosa strepen we door, want die is in Tjschië. Ik zeg Pedro Andrare als nummer drie, Jarrad Drizners als vierde, Joseph Laverick nummertje vijf en Michael Garrison als zesde en tevens laatste.

Zappi start hier met een Cyprioot, Alexandros Agrotis. Tot zover alles van belang over hem. Ze hebben ook een Nieuw-Zeelander genaamd Theo Gilbertson. Daarmee is ook alles over hem gezegd, want met een goudmijn aan talent heeft Zappi er een die er niet zoveel van kan. Jelte Krijnsen, ONZE Jelte Krijnsen, dát is een interessante. Als belofte nog niet eens zo enorm, maar zijn tijd bij de junioren mocht er zijn. Achtste in de Ronde des Vallées, dat is niet mis. Een lastige wedstrijd in Frankrijk. Tweede in DMZ ginder in Zuid-Korea, maar dat is lekker statpadden als land, gratis Nations Cup punten. Je neemt het dan op tegen een paar Japanners en Finnen. De andere twee zijn Connor Sens en Daan Hoeks, ja. U begrijpt, deze ploeg gaat geen enkele rol van betekenis spelen, maar er moet toch iets gezegd worden.

Van de Iseo ploeg weet ik niet enorm veel, op één naam na: Samuele Zambelli. Hij is wat ouder, namelijk 23, maar hij is best sterk. Snel, vooral. Hij zal zich gaan meten met de kleppers in de sprints. Dit jaar al 3e in Per Sempre Alfredo tussen de profs met de nationale ploeg, dat is niet mis. Hier zit ook ene Alex Raimondi, maar volgens mijn informatie geen familie van Giancarlo. Tot zover.

Kometa, Kometa, Kometa. Wat ooit een prachtig project was, is verworden tot een mislukking. Over de proftak niets dan schuim. Gelukkig zijn er de beloften en junioren in hun rangen om de eer hoog te houden. Basso en Contador zijn nietsnutten, maar gelukkig kunnen er andere ploegen profiteren van het Kometa talent. Juan Bennassar, de broer van Francesc. Ook direct minder talentvol. Vicente Hernaiz, daar worden we ook niet direct heel vrolijk van. Davide Piganzoli, echter, dat is wel iets om naar uit te kijken. Hij is eerstejaars, van 8 juli 2002, maar kwam toch al knap bovendrijven in Legazpi, in het Spaanse amateurcircuit. Hij plaatste zich tussen Arrieta, tussen Pau Miquel en tussen Unai Iribar. Dan kun je wel iets. Ik kijk uit naar zijn werken. Fernando Tercero is eveneens een aantrekkelijke klant. Zoals zijn naam al weggeeft is het geen talent van de eerste categorie, maar hij kan zeker fietsen. Het is geen Ayuso of Rodriguez, maar wel iemand met mogelijkheden. Laat maar zien.

Eigenlijk had ik geen flauw idee dat ze zouden starten, maar ze doen het toch: Laboral Kutxa, oftewel Euskadi voor beloften. Unai Iribar, dat is een naam die we mogen opschrijven voor een klassement. Hij gaat bijzonder sterk omhoog en is in goede vorm. Het kan niet anders dan dat hij na dit seizoen prof wordt, de vraag is alleen waar. Uitverkoren voor een plekje bij Eus(tana), of verdoemd tot de wereld der PCT. In steun Asier Etxeberria, die dit jaar al won in Gorla, mede dankzij een gulle Iribar. Gorla winnen staat gelijk aan kunnen klimmen. Xabier Isasa en Ibai Ruiz de Arkaute hebben dan allebei weer een hoofd dat indicaties geeft van down.

Applaus voor Kurt Van De Wouwer. Na een bijzonder succesvolle lichting vorig jaar heeft hij nu weer wat moois op poten gezet. Hoewel een deel niet hier zal zijn, ik vermoed dat dit te maken heeft met de Vredeskoers die gelijktijdig start. Belangrijk voor de Nations Cup puntjes. Dat gezegd hebbende, gelukkig is Arnaud De Lie hier wel. De Lie is een groot talent. Erg snel, aanleg voor de klassiekers. Het moet heel raar lopen wil hij niet binnen anderhalf jaar prof zijn. Laat ik het daar dan ook maar bij houden, van de rest word ik niet vrolijk. Hup Arnaud.

Het altijd mooie SEG heeft de laatste jaren een prachtig aantal profs afgeleverd en dat zal dit jaar niet anders gaan zijn. De voornaamste kandidaat hiervoor is op dit moment Stan Van Tricht. De vorm is groots en behalve snel heeft hij ook een toekomst in de klassiekers. Om de focus bij deze Giro te houden is het niet gek om te zeggen dat er hier een etappewinst in de toekomst ligt. Als je je, top op bepaalde hoogte, kunt meten met Merlier en Laporte, dan kun je ook hier je stempel drukken. De rapste van het hele gebeuren, dat weet ik zo nog niet, maar met zijn klassieke stempel misschien wel de grote man voor de Maglia Rossa. Daan Hoole lijkt me dan weer degene die een groot kruis naast de tijdrit heeft gezet, zonder meer een kandidaat winnaar aldaar. Net als Van Tricht bijzonder goed in vorm en hij zal ook wel moeten. Met 22 lentes begint het profklokje toch te tikken. Kyle Chromy is nen interessante figuur. Een van de vele goeie, jonge Yanks. Vorig jaar, voor de pandamie toesloeg, won hij in twee weken tijd de Valley of the Sun en de Southern Highlands, twee lastige rittenkoersen. Dat is dan ook zo ongeveer het enige wat hij gereden heeft in het laatste jaar, dus er zijn vraagtekens. Het zal waarschijnlijk voor Marco Frigo zijn om de klassementsambities kleur te geven, maar de ontwikkeling van Frigo valt een beetje tegen. Als eerstejaars werd hij nationaal kampioen, door nota bene de Qhubeka-brommers te verslaan. Dat is dan ook direct het meest indrukwekkende dat hij tot op heden gedaan heeft en we zijn inmiddels toch al meer dan twee jaar verder. 19e in de Coppi e Bartali is acceptabel, maar ik wil meer zien.

De Zwitsers grossieren in talent en ook hier best interessante figuren. Te beginnen met Yannis Voisard. Wat heet, vorig jaar hier 6e. Ook 11e in de Isard. Wat de beloften betreft adelbrieven tot en met. Hij is 22, wordt binnenkort 23, dus het profklokje tikt hevig door, maar hier rijdt een kandidaat voor een top 5. Ook Robin Froidevaux is een sterke gast. Goed in vorm, bovendien. 5e in de Eure-et-Loir. Waar het Robin echter het meest om draait is Tokyo. Hij zal hier gaan starten als baanrenner. Het zou niet vreemd zijn als hij alles zet op het feit dat hij vanaf nu iedere tijdrit moet gaan winnen. Kandidaat winnaar aldaar? Toch wel. Aloïs Charrin is een crosser die, vooruit, acceptabel omhooggaat. Reto Müller, dat is een wat ‘bekendere’ naam. Komt vaak voorbij binnen de beloften, hoewel zijn erelijst bijzonder gering is. Een vermelding voor de moeite.

Kijk, daar zijn ze. De mooie Colpack jongens. We hebben er even op moeten wachten, maar het is zover. En hoe. Juan Ayuso is een fenomeen. Kenners weten het al jaren. De leegte van Contador, Bala, Purito en Freire wordt hier opgevuld. Ayuso is op weg een absolute topper te worden en dit is zijn hoofddoel. Hij gaat verschrikkelijk hard omhoog en hij is verschrikkelijk explosief. 18 lentes jong en nu al, voor mij in ieder geval, de topfavoriet. We kunnen ons focussen op zijn klimkunsten, maar ik zie een veel groter probleem: Ayuso heeft met regelmaat massasprints gewonnen. De bonificaties zullen niet bij te houden zijn. Het enige vraagteken dat resteert is zijn tijdrit en daar gaan we hier kennis mee maken (nee, tijdritten bij de junioren met fixed gears vind ik geen graadmeter). Zijn laatste kunstje voor Colpack voordat hij prof wordt bij UAE. De grootste, toekomstige concurrent van Pogacar rijdt misschien wel in zijn eigen ploeg. In steun krijgt hij mee Michele Gazzoli, dat is een rappe. Kan een heuvel overleven, bovendien. Precies twee kwaliteiten die Ayuso ook heeft. Ik stel dus voor dat Michele de vlakke sprints voor zich neemt, waar hij een mooie top tien kan rijden, en zich verder volledig wegcijfert. Hup, in de pas. Alessio Martinelli is ook mee, goede renner. De nummer twee van Yorkshire. Als het parcours wat lastiger wordt moet hij in staat zijn lang steun te bieden. Alessandro Verre is er nog zo een, aan ondersteuning geen gebrek. Zijn vorm is uitstekend. Onlangs werd hij namelijk zesde in Romagna. Dan blijft over Filippo Baroncini. Uit beleefdheid zullen we hem maar een rouleur noemen, wegkapitein mag ook. Helaas, geen Persico, geen Quaranta, geen Nico Gomez. Het is alle ballen op Ayuso en dat valt te begrijpen.

Trinity Racing, een ploeg opgezet voor Pidcock, door Pidcock, maar zonder Pidcock. Eigenlijk was het de bedoeling dat het hele feestje niet meer zou bestaan, maar dat doet het toch. En pas op, want wel of geen Pidcock, hier zit een gevaarlijke. Thomas Gloag imponeerde vorig jaar door als eerstejaars diep mee te gaan in de bergen, in dienst van. Hij zou uiteindelijk 14e worden, vanaf dat moment is hij er een om rekening mee te houden. Zijn koersdagen zijn op dit moment vrij gering, maar de intrinsieke kwaliteit is er. Hij heeft de afgelopen tijd veel doorgebracht op hoogte in Colombia. In Colombia? In Colombia! Hij is nu dus uno di noi. Datzelfde geldt voor Ben Healy, minus het Colombiaanse gedeelte, ook die is gevaarlijk. Kampioen van Ierland nota bene, bij de profs. Roche gedegradeerd tot amateur. Wie in de sprint wel eens verrassend uit de hoek zou kunnen komen is Luke Lamperti, een Amerikaanse brommer van de generatie Simmons. Hij staat al heel lang op de lijstjes, maar zijn exposure is door een of andere pandemie matig geweest. Tot hij twee weken geleden een rit won in Eure-et-Loir. Hier op herhaling, waarom niet? Jong, maar brutaal en vreselijk snel.

Hier start een voormalig dopingzondaar. In een beloftenkoers? In een beloftenkoers. Luca Colnaghi is de naam en hij is gevaarlijk. Bijzonder snel, goed omhoog. Vorig jaar winnaar van de puntentrui én twee etappes. Achteraf bleek ook direct hoe, want hij slurpt al ketonen. Heel veel ketonen. Zoveel dat het begon op te vallen en hij een schorsing kreeg. Nu is hij terug en met twee overwinningen bijzonder goed op dreef. Als we het over de Maglia Rossa hebben, is hij zonder meer een kandidaat om deze te winnen en op herhaling te gaan. Hij krijgt met zich mee twee eerstejaars, waaronder Francesco Busatto. Qua profiel goed vergelijkbaar met Colnaghi.

Vino en Vino, ach. Ik zet in op een DNF en een DNF. Nee, geef mij maar Pablo Sanchez, ook rijdend bij Monaco en ook hier. Ook bepaald geen hoogvlieger, maar wat meer dan alleen een naam. Ook hier weer een Nederlander, het is toch niet te geloven. Er is alleen een probleem, zo te zien kan hij er niet zoveel van. Op basis van uitslagen zal Adam Karl de one to watch zijn, toch al een keer top tien gereden tussen de profs. Goed, ook nul plus nul is nul, maar deze nul staat net iets dikker.

Het zeer sympathieke Uno-X, die manenn zijn goed. En ze gaan ook hier goed zijn. Hier zit een hele gevaarlijke klant tussen en het draagt de naam Anthon Charmig. Charmig stond jaren geleden bekend als een enorme belofte, maar hij raakte het plezier kwijt en stopte. Voor een tijdje dan, want hij is nu helemaal terug. Zesde in Turkije, onlangs tweede in de Isere. Hij gaat dicht zijn. Dit kan zomaar zijn laatste kunstje worden voor de Dare ploeg, want hij stapt binnenkort over naar de proftak van onze Noorse tankformatie. Charmig is tevens een voorbeeld van de >22 regeling, want hij is 23. Dat kan een voordeel zijn tegen deze of genen. Hij krijgt met zich mee de Johannessen tweeling, waarvan Tobias er niet zoveel van kan en Anders er wel iets van kan. Anders is eveneens iemand met eindwinst potentieel, maar voor het gemak schuiven we hem even weg als meesterknecht. Robin Skivild is een ginger die nog niet zijn niveau van de junioren haalt en Magnus Kulset, ja, die is er ook. Daar is alles wel mee gezegd.

Oproep aan de heren managers: geef Asbjorn Hellemose een contract. En wel nu. We hopen allemaal te profiteren van de Deense bonus, doe het dan ook goed. Vorig jaar werd hij hier al 9e, in een programma dat lang niet zo impressionant is. Hellemose is een beetje als Foss, hij wint nooit, maar hij is er altijd. Dat is precies de rol die ik voor hem zie weggelegd deze Giro. Hij gaat vreselijk dicht zijn, maar winnen, dat is net wat te veel. Zijn vorm is uitstekend en dit seizoen is hij vaak de laatste die het achterwiel van Ayuso heeft gezien. Dat zou zomaar weer eens de tendens kunnen worden van de komende week. Laten we hopen dat er een ritoverwinning in zit, op weg naar een mooi profcontract. Pat, doe je ding. Die andere interessante verschijning is Allesandro Santaromita. Familie van? Ik heb geen idee, in alle eerlijkheid.

Wat ooit na Colpack het belangrijkste programma van Italië was, is niet zo bijzonder meer. De hoogtij dagen van Zalf zijn een beetje voorbij. Desalniettemin een ploeg om rekening mee te houden. Gabriele Benedetti bijvoorbeeld, een sterke jongen in goede vorm. Altijd goed voor een top tien, vaak zelfs in de bovenste helft. Federico Guzzo eveneens, overgangsritten moeten hem passen als een handschoen. De gevaarlijkste is Edoardo Zambanini, vorig jaar 10e en winnaar van de jongerentrui. Geef hem een berg en hij eindigt vooraan. Meedoen voor eindwinst lijkt me een stap teveel, maar alles tussen 6 en 10 is een sterke mogelijkheid.

Mijn favorieten:
*****: Juan Ayuso
****: Juan Ayuso, Juan Ayuso
***: Juan Ayuso, Juan Ayuso, Juan Ayuso
**: Juan Ayuso, Juan Ayuso, Juan Ayuso, Juan Ayuso
*: Juan Ayuso, Juan Ayuso, Juan Ayuso, Juan Ayuso, Juan Ayuso

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Koffieplanter op 02-06-2021 16:29:54 ]

Sean Quinn op 17 minuten, verder geen slachtoffers van betekenis zo op het oog.

01 Søren Wærenskjold Norway 04:01 12
02 Alex Vogel Switzerland + 06 8
03 Kévin Vauquelin France + 07 4
04 Paul Lapeira France + 09
05 Michel Heßmann Germany + 09
06 Darren Van Bekkum Netherlands + 10
07 Johan Price-Pejtersen Denmark + 10
08 Ivan Smirnov Russia + 10
09 Idar Andersen Norway + 11
10 Enzo Leijnse Netherlands + 11
11 Timo De Jong Netherlands + 11
12 Wessel Krul Netherlands + 11
13 Lars Boven Netherlands + 12
14 Julius Johansen Denmark + 12
15 Jonas Iversby Hvideberg Norway + 13
16 Marcus Sander Hansen Denmark + 13
17 Stijn Daemen Netherlands + 13
18 Filip Maciejuk Poland + 13
19 Oier Lazkano Spain + 14
20 Anze Skok Slovenia + 14

Van Bekkum. 👀

Cima Gallisterna begint over, laten we zeggen, twintig minuten. De plek waar Alaphilippe zijn winnende move plaatste voor de regenboog, inmiddels alweer bijna een jaar geleden. Ideale percentages voor een bepaalde Spanjaard.

Juan Ayuso, het regime is begonnen. Dat Verre hier ook zo goed is geeft de rest een dik probleem. Baroncini is ook nog vierde geworden nota bene, nadat hij de Monticino en de vallei eerder voor zijn rekening nam. Colpack boven.

Ik wil ook zo godvergetenachterlijk explosief zijn.

Na Merchan op plek 29 een lange leegte, waardoor toch al wat prominente figuren tijd hebben verloren. Tussen de Monticino en de Cima Gallisterna viel al vrij snel een gat na de afdaling en toen het peloton terug aansloot ging het weer omhoog. Voisard op een minuut, Healy op twee minuten, Iribar op twee minuten, Pira op drie minuten.

Dit is echt een post van Maniaanse proporties.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 20:42 schreef Dale__Cooper het volgende:
Is al bekend wat Ayuso als stagair gaat rijden?

Het is een volledig profcontract, geen stagecontract. Hij zou in theorie dus de Vuelta kunnen rijden. Het heeft er echter veel schijn van dat het debuut al direct in Burgos gaat zijn.

In Spanje hebben ze het licht gezien, het einde van de tunnel is in zicht. Uitgebreide stukjes in Marca én AS van vandaag. Ayuso scoort bijna net zoveel tekst als Valverde. Mocht hij het hele spel hier winnen, eindigt hij wellicht nog op de voorpagina. Vreemd genoeg geen letter in MD, en dat als geboren Catalaan. Dat gezegd hebbende, vandaag een intrigerende aankomst boven op Dlouhé stráně. Hoewel de tendens de laatste edities is dat de verschillen daar enorm klein zijn en er juist enorm wordt uitgehaald door een solist naar Jeseník (Pogacar en Leknessund).

De tweede van de drie sprintetappes is nu naar de vlucht gegaan, fijn. De laatste volgt pas op de slotdag. Colnaghi gaat redelijk ten onder aan zijn reputatie en wordt geklopt door een slim Biesse Arvedi. Belleri viel een aantal keer aan waardoor Colnaghi het grotendeels alleen moest oplossen en zijn deels al moest rijden om een gat op Iribar te dichten. Dat gaf Bonelli de kans hem te kloppen met een sterke sprint, finish hier. Verre is er nog bij gaan liggen in de laatste twee kilometer.

Gigantische gaten, nog nooit gezien. Zou het met weer te maken kunnen hebben, want aan de foto's te zien was het op de eerste beklimming hard aan het regenen. Live timing liet het flink afweten vandaag, in de hele race slechts één update gezien, namelijk dat Lipowitz op zeven kilometer van de streep alleen aan de leiding reed. Min min.

Vandaag een pracht van een afspraak, zijnde de individuele tijdrit. 25 kilometer, biljartvlak. Op de beginfase na is het allemaal tamelijk recht, dus op de grote molen. Zouden ze vaker mogen doen in dit soort internationale afspraken. Kijk je mee, l'Avenir? De laatste keer moet alweer drie jaar geleden zijn. Kijkend naar de toekomst is het alle ogen op Ayuso. De junioren zijn eigenlijk geen referentiekader vanwege de restricties op de versnellingen, maar dat ging met ups en downs. De beste illustratie was waarschijnlijk in Alkmaar en dat ging niet zo best. Met de voetnoot dat hij toen eerstejaars was. Hij start om 16:20.

Graag kijk ik ook nog even naar de junioren, die net vijf minuten geleden gestart zijn. Waar Schelling vrijdag de eliteversie won, is het dit keer de beurt aan de U19 in Gippingen. Auto Eder staat aan de start (met Uijtdebroeks) en dan weet je het vaak wel. Er is dit keer alleen een interessant gegeven; Jan Christen doet mee. Uitgebreid beschreven in post #34, een gigantisch Zwitsers fenomeen en vers van nog maar eens een nationale titel vorige week zaterdag. Hij start helemaal alleen, zonder ploeg, en daarmee is het eigenlijk kansloos, maar Jan heeft al vaker bijzondere dingen gedaan.

quote:

Op vrijdag 4 juni 2021 16:30 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Alex en Nico moeten omhoog worden geschreven, niet omlaag.

Volgens Alexandre is Alexandre de betere van de twee, hoewel hij zelden de finish haalt. Daar kan ik Alexandre verder wel in volgen, daar Alexandre nipt in de top 100 staat, in dezelfde tijd als de Cyprioot, terwijl Nico dat bij lange na niet haalt. Ze geven zichzelf ook karakteristieken van klimmers, hoewel ze lossen op iedere vluchtheuvel.

Als mijn wiskunde me niet in de steek laat neemt Ben Turner het roze, met één seconde op Baroncini, die de tijdrit heeft gewonnen. Charmig doet van de nog overgebleven klassementsmannen de beste zaak, maar Ayuso verliest niet heel veel. Zal normaal binnen de tien seconden blijven. Van Eetvelt is door een moeilijk 2020 behoorlijk onder de radar gebleven, maar hij vliegt momenteel. Wonderwerken van Kurt andermaal.

[ Bericht 25% gewijzigd door Koffieplanter op 06-06-2021 16:59:50 ]

Kijk eens wie komende is met een zevende plek.

Fascinerende etappe gaande in de Apennijnen, typische Girobio rit. Na een bijzonder hoog tempo in de eerste uren is er een vlucht van 25 weggereden. Daar zaten onder andere bij: Ben Healy (dus ploegmaat van Turner), Jesus David Peña, Reuben Thompson en Anders Johannessen. Die vlucht is weer compleet geëxplodeerd door de werken van SEG en nu rijden de eerdergenoemde namen samen met een voorsprong van een paar minuten aan de leiding op de voorlaatste klim van de dag, Poggioraso. DSM is al in paniek geschoten en heeft alles wat ze in de vlucht hadden zitten laten wachten voor Vandenabeele. Ondertussen regent het ook bommen bij de maglia rosa. Alleen Gloag, Turner, Ayuso, Froidevaux, Muller, Garofoli, Vandenabeele, Balmer, Ghigino, Charmig en Tobias Johannessen zijn nog over. Heel, heel veel slachtoffers in de keiharde regen van Sestola.

[ Bericht 3% gewijzigd door Koffieplanter op 07-06-2021 13:51:05 ]

Ayuso met een nieuw machtsvertoon, ongezien. Desalniettemin krijg ik toch de indruk dat mijn diagnose over Tobias niet helemaal de juiste was.

quote:

Op maandag 7 juni 2021 14:15 schreef Mykonos het volgende:

[..]

Duidelijk de sterkste ja, maar ongezien? Pidcock was toch vorig jaar ook drie keer zo goed als de rest? Steekt er wel vaker een echt heel duidelijk boven uit in deze koers, wat op zich jammer is voor de spanning

Het is inderdaad goed vergelijkbaar met Pidcock vorig jaar. Maar een eerstejaars die zo wint op bestelling, dat heb ik nog niet veel vaker gezien. Het duurt ook nog een paar maanden voordat hij 19 kaarsjes uitblaast. En dan moeten de lange beklimmingen, waar hij echt van houdt, nog komen. De race is vijf dagen oud en hij is eigenlijk al voorbij. Zijn tijdrit gisteren was ook wonderbaarlijk, in de wetenschap dat zijn zadel het begaf na een paar meter en hij dus de facto op een fiets reed van een paar maten te klein.

We zullen het nooit weten (misschien kan Strava ons helpen), maar ik ben écht benieuwd waar de tijd van Ayuso op de Passerino zou eindigen in vergelijking met Bernal en Landa in de afgelopen Giro.

Meekijkend met het klokje op de stream is het verschil 1:05 met de naaste belagers Johannessen en Healy. Dat gaat dus al richting anderhalve minuut in het klassement.

Stelling: Ayuso moet mee naar Tokyo.

quote:

Op maandag 7 juni 2021 14:19 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Het is inderdaad goed vergelijkbaar met Pidcock vorig jaar. Maar een eerstejaars die zo wint op bestelling, dat heb ik nog niet veel vaker gezien. Het duurt ook nog een paar maanden voordat hij 19 kaarsjes uitblaast. En dan moeten de lange beklimmingen, waar hij echt van houdt, nog komen. De race is vijf dagen oud en hij is eigenlijk al voorbij. Zijn tijdrit gisteren was ook wonderbaarlijk, in de wetenschap dat zijn zadel het begaf na een paar meter en hij dus de facto op een fiets reed van een paar maten te klein.

We zullen het nooit weten (misschien kan Strava ons helpen), maar ik ben écht benieuwd waar de tijd van Ayuso op de Passerino zou eindigen in vergelijking met Bernal en Landa in de afgelopen Giro.

Ayuso is nu ook al in een natte afdaling aan het imponeren, waar gaat dit heen? DSM rijdt met nog een paar kilometer aan kop Als ze Ayuso naar de streep rijden zitten ze alsnog dik in de shit, geen slimme jongens. De aanval van Henri kan niet uitblijven, zou je zeggen. Of dat met zijn explosiviteit gaat lukken is een ander verhaal, maar toch. Mocht het voor Garofoli zijn, dan hebben ze een kans. Ayuso heeft Verre en Baroncini nog in steun.

Aloïs Charrin met een late uitval, samen met T. Johannessen, die het haalt. Colpack wilde blijkbaar de sprint winnen met Baroncini en met een beetje pech verliest Ayuso hierdoor nog een seconde of twee (+ boni op Johannessen). Zal niet veel uitmaken, verder.

quote:

Op woensdag 28 augustus 2019 21:16 schreef Koffieplanter het volgende:
Vanaf morgen, met Brenner, Piccolo, Tiberi, Ponomar, Vacek. En William Junior Le Cerf. Er doet nog een interessante Rus mee hier, zijn naam is Egor Igoshev van Lokosphinx. Hij is net een maand 17, doet niet heel veel mee bij de grote jongens, maar wist in een direct duel wel Vacek en Piccolo te kloppen in Liberazione di Massa.

Deze Rus is inmiddels 18 en best wel een fenomeen. Moest alleen nipt de grote Firsanov voorlaten in Sochi, dan ben je een topper.

De rest is weer gedegradeerd, moedergods. Sterk optreden van eerstejaars Piganzoli andermaal.

Zat zelf in de prachtige zon, dus het live spektakel heb ik moet missen, maar afgaande op de commentaren, de beelden voor zover beschikbaar en de live ticker was het weer ongekend. Wat ook wel af te lezen viel uit de verschillen. We zitten inmiddels toch op een punt dat het nog dominanter is dan Pidcock. Op zeven kilometer van de streep begon hij eraan en de enige die kon volgen was Peña. Op vijf kilometer is Ayuso nóg een keer gegaan, hij wilde dus echt de rit. Toen ging het voor Peña te hard en was het een kwestie van uitbouwen, uitbouwen en uitbouwen. Dat is goed gelukt, getuige het feit dat Peña de enige is die binnen de minuut kon blijven. Vandenabeele, Gloag en T. Johannessen op 1:15, niet mis. Dat Peña zo lang kon volgen en nog binnenschot is gebleven is mooi nieuws. De transitie, het gebrek aan wedstrijden en de hele corona happening is voor de Colombiaanse ploegen niet makkelijk geweest. Tel daar de hectiek en de regen bij op en je komt collectief dat allemaal op 20 minuten staat. Allicht morgen eens proberen uit de vlucht. Verre bijzonder sterk op 1:55, ook pas tweedejaars. Lijkt een beetje op Gloag vorig jaar. Piganzoli reeds benoemd op negen, het zal me benieuwen welke ploeg daar over een paar jaar van gaat genieten. Niet Contador en Basso, want er zal wel weer een onduidelijke Wit-Rus moeten worden aangetrokken voor een hypothetische start aldaar. Hellemose ietwat tegenvallend, maar nog steeds wel solide.



[ Bericht 3% gewijzigd door Koffieplanter op 09-06-2021 18:27:11 ]

Alweer een overwinning voor het immer sympathieke Biesse Arvedi: Ciuccarelli vanuit de vlucht. In dat opzicht de meest logische naam van het stel, dit is hun klassementsrenner, voor zover je het dat kunt noemen. Ayuso is nauwelijks in de problemen gekomen (lees: niet), maar in de achtergrond is er wel het e.e.a. gaande. Voisard en Hellemose doen een zaakje. Die laatste kan morgen nog een aanval doen op het podium. Hellemose staat nog 40 seconden achter Vandenabeele en dat is op het oog doenbaar. Heb wel het vermoeden dat hij er dan al aan gaat moeten beginnen op de eerste keer Nevegal, die klim is op zichzelf niet bijzonder zwaar, namelijk.

Met het oog op l'Avenir kunnen we voorzichtig een Belgisch lijstje in gaan vullen, naar aanleiding van woorden van Vanthourenhout. Vandenabeele, Van Tricht en De Lie zijn min of meer zekerheidjes, dat was ook voor de Giro en de Vredeskoers duidelijk. Ze zullen, zo lijkt het, aangevuld gaan worden met Toon Clynhens, Lennert Van Eetvelt en Aaron Van der Beken. Geen slechte ploeg, van alles wat, maar ik zie nog steeds een probleem in de ploegentijdrit. Als je dat vergelijkt met, ik noem maar wat, de motoren van Groot-Britannië, is dat een wezenlijk verschil. Girobio én l'Avenir is voor een eerstejaars als De Lie misschien wat veel, maar hij lijkt me in het laatste geval gedoemd tot een volledige knechtenrol. Veel zal het ook niet uitmaken voor zijn profcontract, zelfs als hij nu een been verliest is hij gegarandeerd van een plekje bij de Lotto, als Waal.

Ayuso valt op de kasseien, springt op zijn fiets, staat op het punt de aansluiting te maken en rijdt precies op dat moment lek. Spanning en sensatie

Bij gebrek aan een poging van ver een tamelijk voorspelbaar einde aan de Girobio, hoewel er morgen nog een sprint(!)etappe op de planning staat. Alles op een zakdoek. Hellemose had of de benen niet, of hecht veel waarde aan zijn vijfde plek. Op basis van zijn poging op de slotklim vermoed ik het eerste. Hierdoor was het een komen en gaan van aanvallen in de laatste vijf kilometer, maar op die percentages moeilijk om weg te geraken. Derhalve een kwestie van mazzel en aarzeling elders. Dat resulteerde in een ritzege voor Voisard en, hoe kan het ook anders, een tweede plek voor Ayuso in de sprint. Verder zullen er niet veel verschuivingen plaatsvinden. Toch heb ik iets gezien deze laatste dagen wat me opviel: tijdrijder Milesi is klimmersbenen gaan tonen. Zijn rit tegen de klok viel erg tegen, maar sindsdien 15e, 24e, 25e en vandaag 10e in de lastigste ritten. Voor een eerstejaars helemaal niet gek, maar als je meeneemt dat hij nog niet heel lang koerst, voetballer zijnde, is dit iets om in het oog te houden. Piganzoli andermaal behoorlijk.

quote:

Op woensdag 9 juni 2021 12:52 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Deze Rus is inmiddels 18 en best wel een fenomeen. Moest alleen nipt de grote Firsanov voorlaten in Sochi, dan ben je een topper.

[ afbeelding ]

Oi.

Het was me weer een weekje -en een beetje- wel. De sprintersploegen wisten het voor de derde keer voor elkaar te krijgen om het geen sprint te laten worden en zo won Healy, toch wel terecht, toch nog zijn rit vanuit de vlucht. Ritzege in l'Avenir, in de Isard en nu in de Girobio, hij is redelijk aan het sparen. Dat profcontract kan niet lang op zich laten wachten, steengoed renner. Hoole derde, toch wel een tegenvallende ronde van hem. Zijn tijdrit was relatief gezien niet zo best en vandaag is hij andermaal uit de wielen gekletst. In de achtergrond won Baroncini de sprint voor Van den Berg. Die eerste is toch wel de revelatie van de ronde geworden. Altijd aanwezig, maar voorheen nooit een grote vis. Tijdrit gewonnen, paar keer sterk gesprint en veel werk verzet voor Ayuso. Ik kan me voorstellen dat zijn telefoon de komende dagen en weken overuren gaat draaien.

Ayuso is, hoe kan het ook anders, eindwinnaar geworden. Sterker nog, op de tussensprints na eindwinnaar van alles. Er kunnen miljoenen superlatieven genoemd worden, maar eigenlijk waren zijn kunstjes allang bekend. Het zijn een mooie tien dagen van bevestiging geworden. Het erge is nog, hij heeft zijn sprint en explosiviteit eigenlijk nauwelijks gebruikt. Hij was gewoon de beste. Het enige vraagteken dat resteerde was zijn tijdrit en dat examen haalde hij met verve, zijn zadelprobleem in het oog genomen. Voor nu zal hij de voeten eventjes in de lucht gooien en weer opstappen op het Spaans kampioenschap. Zijn eerste race voor UAE zou aanvankelijk Burgos worden, maar dat is naar voren gehaald. Op 24 juni al zal hij met hen deelnemen aan de Appennino. Zijn resterende seizoen zal er vermoedelijk niet heel anders uitzien dan bij Colpack. Via Burgos naar het Italiaanse najaar minus Lombardije, is mijn voorspelling. De rest van de top acht zijn de namen die ik wel een beetje had verwacht en mijn sterrenverdeling zat er boenk op, hoera voor mij. Goed, op T. Johannessen na. Daar had ik eventjes niet de juiste diagnose gesteld haha. Dat iemand als Balmer en Charmig al in de derde rit hard viel was dan weer jammer. Voor velen is het nu werken richting l'Avenir en richting een profcontract. Vandenabeele heeft er reeds een op zak, voor de rest is het nog even afwachten. Tobias en Andreas zitten al in het systeem van Uno-X, maar ik kan me voorstellen dat er nog een andere ploeg gaat zijn die een poging waagt. De Colombianen kwamen helaas te laat op gang. De lange pauze heeft zijn tol geëist. Toen het om de knikkers ging in de zwaarste rit van de ronde was het toch Peña die nog de meeste bedreiging vormde. De uitslag van Pira was te verwachten. Met zijn gigantische gebrek aan ervaring zou hij een heel rustige koers in de eerste helft nodig gehad moeten hebben om in het eindklassement een rol te spelen en het werd alles behalve dat. Hij was de allergrootste joker van de koers, maar heeft nog veel aspecten om aan te werken en dat is niet erg. Tot slot nog een erewoord voor Verre. Vooraf had ik een sterke knechtenrol in de bergen in gedachten, maar hij deed veel meer dan dat. Zijn progressie op de weg is het benoemen waard. Als voormalig mountainbiker maakt hij reuze sprongen.

Proficiat Henri. Of heerst er vooral ontgoocheling omdat je één plek minder goed dan vorig jaar?
“Er is geen sprake van teleurstelling. Vooraf droomde ik stiekem van winst, maar met het podium zou ik ook tevreden zijn. De eindzege zat er niet. Winnaar Juan Ayuso was niet te kloppen.”

Er was niks te beginnen tegen de Spanjaard?
“Neen. Hij won drie ritten en alle klassementen. Bergop reed hij weg wanneer hij wou. Echt bijzonder wat hij liet zien. Vorig jaar stak Tom Pidcock er met kop en schouders boven uit, maar Ayuso was bij momenten nog straffer dan Pidcock. Zeker omdat hij nog maar 18 jaar is. Een zoveelste fenomeen.”

Als in de trend van Evenepoel en Pogacar bedoel je?
“Zijn suprematie deed denken aan Evenepoel, toen die achttien was, al heeft Remco nooit bij de beloften gekoerst. Evenepoel reed toen ook weg wanneer hij wou. Ayuso maakt vooral het verschil met snedige tempoversnellingen. Hij is zo een echte Spaanse pocketklimmer. In de koninginnenrit naar Lago di Campo Moro bleven we met vijf over, maar bleef hij slag om slinger demarreren tot we één voor één moesten lossen. Een fenomeen en een sympathieke kerel ook.”

Hij is twee jaar jonger dan jou. Maak je je dan zorgen?
“Neen. Ayuso kan nu al meteen mee bij de profs. Hij wordt vanaf maandag ook prof bij UAE. Zijn eerste grote koers wordt de Klasikoa San Sebastian. Het zou mij niet verbazen dat hij mee doet met de besten.”

“Ik ben eerder een gestage groeier. Ik merk dat ik opnieuw een stap vooruit heb gezet. De koninginnenrit eindige boven de 2.000 meter. Het was leuk om vast te stellen dat ik niet inzakte en mijn tempo kan aanhouden. Dat is alweer iets om verder op te bouwen. Ik had wel graag een rit gewonnen. Op de voorlaatste dag heb ik het geprobeerd, maar strandde op vijf seconden van de winnaar.”

Wat brengen de komende maanden voor jou?
“Mijn eerstvolgende koers wordt het BK bij de profs in Waregem. De ploeg had het gevraagd en ik wil het proberen. Ik zal er zo goed mogelijk mijn ploegmaten Tiesj Benoot en Ilan Van Wilder proberen helpen. Tiesj ken ik al lang. Hij is een goeie vriend van mijn broer. Na het BK rijd ik de Tour de l’Ain bij de profs. Nadien probeer ik te scoren in het beloftencircuit met de Ronde van Valle d’Aosta en de Tour de l’Avenir.”

Bestaat de kans dat jij de opvolger van Mauri Vansevenant wordt door als klimmer meteen mooie uitslagen te rijden bij de profs?
“Ik zou graag hetzelfde proberen doen als Mauri, maar dat wordt niet gemakkelijk. Ik heb dit jaar al bij de profs meegedaan in de Wielerweek Coppi & Bartali en de Tour of the Alps. Ik trok er goed mijn streng, maar meedoen voor de prijzen is toch nog wat anders. Ik wil geen stappen overslaan.”

Keer je volgend jaar terug naar de baby-Giro voor een derde podiumplek op rij en zo Marco Pantani te evenaren?
“Neen, dit is mijn laatste seizoen bij de beloften. Volgend jaar werk ik een volledig seizoen af bij de profs.”

De echte Giro dan?
“Ook niet. Het is in 2022 nog niet de bedoeling dat ik een grote ronde zal rijden. Het zou al leuk zijn mocht ik kunnen proeven van rittenkoersen van een week op WorldTour-niveau. Zoals ik al zei: alles op zijn tijd.”

Is er nog iets opmerkelijk dat we moeten onthouden van de Baby-Giro?
“Ook Lennert Van Eetvelt reed een zeer knappe ronde. Hij is een jaar jonger dan mij, maar eindigde toch al zestiende. Straf, als je weet dat het eigenlijk nog maar zijn eerste echte koers van het seizoen was. Zeker zijn tijdrit was erg sterk: vijfde, zelfs drie plaatsen beter dan Ayuso.” “Verder mag je ook de nummer twee uit het eindklassement zeker niet vergeten: de Noor Tobias Halland Johannessen. Een ex-mountainbiker. Zijn tweelingbroer Anders eindigde ook nog achtste. Misschien worden ze wel de opvolgers van de broers Yates?

Wat interessante resultaatjes vanuit de juniorenhoek. Antonio Morgado, het fenomeen uit Portugal, heeft dit weekend de Albariño in Galicia gewonnen door een proloog van <3 kilometer te domineren en uiteindelijk met 14 seconden voorsprong op #1 te eindigen. Dat houdt in dat 1). Samuel Fernandez en Samuel Fernandez, die het Spaanse juniorencircuit behoorlijk de baas zijn, er voor geen meter aan te pas zijn gekomen tegen deze gozer en 2). dat ik denk dat Morgado vanaf 24 juni ook mee gaat doen in Besaya, de belangrijkste juniorenwedstrijd op de Spaanse kalender en een van de grootste in het continentale circuit. Per Strand Hagenes is dan weer voor tweede keer op rij Noors kampioen geworden. Jumbo heeft vorig jaar reeds een tip ontvangen en die herhaal ik met genoegen: nemen die gozer. Tot slot nog een laatste blikvanger, zijnde Max Poole. Een globaal teken van leven van zijn kant. Hij heeft dit weekend de Tour of Yorkshire gewonnen, hoezee. Het is o-zo moeilijk in te schatten hoe de verhoudingen momenteel liggen. In Italië zijn ze al een hele poos bezig, Spanje en Frankrijk pikken het langzaam op en ook in landen zoals België en Duitsland is licht aan het eind van de tunnel. Er is alleen één land waar niet echt grip op te krijgen is en dat is het Verenigd Koninkrijk. Als je corona weg zou denken zou ik voor het seizoen gezegd hebben dat Max Poole dit jaar de beste junior zou gaan worden, maar of dat actueel ook zo is, wie zal het zeggen. De Britten kwamen al nergens, nu helemaal niet. Daar moet snel verandering in komen.

Jan Christen is als eerstejaars junior net Zwitsers kampioen tijdrijden geworden, met een tijd die sneller was dan Valere Thiebaud, de kampioen bij de beloften. 27:00 om 27:02. Daarmee ook een dikke minuut sneller dan z'n broer, Fabio. Hij is nu regerend kampioen tijdrijden, veldrijden, individuele achtervolging en mountainbike.

Los van de nationale kampioenschappen twee uiterst interessante afspraken vandaag bij de junioren. Na de niet heel boeiende standalone ploegentijdrit van gisteren in Soligo, Veneto (hoewel de uitslag nog wel het benoemen waard is, daar Auto Eder voor het eerst een koers verloor van het eveneens sympathieke AG2R), doen we vandaag de Dorigo in de buurt van Treviso. Startlijst zal vermoedelijk niet veel anders zijn dan gisteren, wat betekent dat het duel van gisteren op herhaling gaat, Uijtdebroeks incluis. Onder de Italianen ook nog wel een aantal interessante namen, zijnde Alessandro Pinarello (de winnaar van Friuli) en Samuele Bonetto (veel winnaar, waaronder de tijdrit in San Benedetto del Tronto. Hij reed daar 11:55, dat zou bij de profs goed zijn geweest voor een 37e plek).

Tegelijkertijd wordt er gereden in Gipuzkoa, uiteraard in het Baskenland. Wederom een mooie startlijst en een goede voorbereiding en indicatie voor wat volgende week komen gaat in Besaya. Aan de start het fenomeen Morgado en na navraag weet ik dat hij volgende week ook start, hoera. Unai Zubeldia is er ook (geen familie van), die werd twee maanden terug 14e in Lazkaoko tussen de amateurs, geen sinecure. Haimar Exteberria is er, die won de tijdrit hier een aantal dagen geleden na een zeer dominant optreden. Team Inca is er ook, is dat niet fantastisch? Die jongens komen net uit Laroquebrou, Frankrijk en reden dik in de prijzen. Tot slot juichen we ook voor , daar het geweldige Willebrord Wil Vooruit er ook is. Hordijk, dat is een goeie.

Edit:



[ Bericht 29% gewijzigd door Koffieplanter op 20-06-2021 13:08:09 ]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

De mooiste rittenkoers van de week staat op het punt van beginnen, van 24 tot en met 27 juni. In het hoge noorden, in de buurt van Santander gaan we koersen in de klimrijke Besaya-vallei. Alsof dat nog niet genoeg was kan ik u ook nog eens melden dat het live wordt uitgezonden, jawel. Vreemd genoeg een koers die Ayuso nooit wist te winnen. Als eerstejaars kwam hij een betere Carlos Rodriguez tegen, als tweedejaars won hij nagenoeg alle etappes, maar verkeek hij zich eventjes in de slotrit op een vlucht en kwam hij een minuut tekort. De namen zullen, mijn vermoedens, ik wacht nog op een officiële startlijst, niet veel anders zijn dan afgelopen zondag in Gipuzkoa. De ogen zijn dus weer gericht op Morgado, ondanks dat zijn profiel er niet een is van een pure klimmer. Bairrada is er namelijk bij. Inca en WWV dan weer niet, dat zal een pak schelen. Misschien dat een Yago Aguirre of de brommers van Samuel Sanchez ons ditmaal van een verrassing kunnen voorzien.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Michiel is, voor zover ik weet, geen familie van Bjorg. Jens is, voor zover ik weet, het broertje van Pepijn.

Alaphilippe was niet het enige fenomeen dat won vandaag. Mocht het nog niet duidelijk zijn uit deze haarscherpe YouTube image: het is Antonio Morgado, die met zijn inmiddels befaamde punch alles op een paar seconden reed in de sprint. Hierdoor staat hij nu ook twee seconden van de leiding in het algemene klassement, nu nog toebedeeld aan Brayan Molano. Molano is de nieuwe leider na een opgave van Bob Poelmans, dat is wel jammer. Behoorlijk beloftevolle Belg die domineerde in de aankomst bergop in de tweede etappe. Morgen als het ware de koninginnenrit over de zwaarste beklimming van de week: Alto Brenes.

Titanenduel Molano tegen Morgado is gaande.

Ik mis hier wat landen. Waar is Denemarken, Amerika, Colombia? Dat gezegd hebbende, het maakt toch niet uit: Ayuso doet mee.

Twee spetterende updates voor dit prachtige topic. Allereerst is Colombia alsnog uitgenodigd voor de l'Avenir. Toetertjes, toetertjes! Ik ben zelf minder enthousiast. Ze zullen eenn zucht van opluchting plaatsen, maar dat is onterecht. Mijns inziens was het veel beter geweest als ze wél de vinger hadden gekregen. De Colombiaanse bond zal zich weer rijk rekenen. Rijk aan domheid. Door dit besluit gaat er weinig veranderen. Colombia doet, behalve l'Avenir, namelijk nóóit mee aan wedstrijden uit de Nations Cup en een omissie had daar mogelijk verandering in gebracht. Dat is echt nodig, want het opleidingsniveau is, op een paar uitzonderingen daargelaten, ik noem Tierra de Atletas en Colnago, best wel slecht. Renners komen er puur en alleen door talenten zijn dan vaak one trick ponies. Van jongs af aan drummen in Vlaanderen, Wevelgem en Roubaix. Van jongs af aan meedoen met de besten. Van jongs af aan leren hoe je waaier moet rijden of wat een normale tijdritpositie is. Dat zou geen kwaad kunnen.

Update twee is: we hebben een nieuwe Brit. Max Poole is nog niet vertrokken of de volgende staat in de rij. De naam is Joshua Tarling, eerstejaars junior. Twee weken terug derde in Yorkshire achter Poole, dit weekend winnaar in de CiCLE Classic en vandaag derde in Otley. Die laatste wedstrijd is tussen semi profs uit het amateurcircuit, dat is echt niet om te lachen. Die mannen hebben heuse profkoersen achter hun naam en hebben littekens meegenomen uit Frankrijk en het circuit aldaar. Matthew Gibson, voormalig fenomeen der Burgos, bijvoorbeeld. Dat is niet evident.

Morgado heeft nog maar eens gewonnen, dit keer de tweede etappe in Itzulia. Als puncheur niet gek dat hij de heuvelrit naar Markina-Xemein wint. Met nog een tijdrit in Muskiz en een heuvelrit naar Balmaseda is het geen vreemde gedachte om te zeggen dat hij daar nog twee etappezeges en een eindklassement aan toe gaat voegen. Hij staat nu op 12 overwinningen, dat gaat al snel richting de twintig. Bij Bairada zit er echter nog een die me opvalt, Goncalo Tavares. In de schaduw van Morgado loopt hij dikke uitslagen neer te zetten, en hij wordt volgende maand pas 17. Het is een beetje Evenepoel / Van Wilder in het klein. Zeer benieuwd wat ze kunnen gaan neerzetten als de echte internationale kalender straks begint.

Straks het nationale kampioenschap op de weg bij de junioren in Italië, op dezelfde wegen waar Viviani drie jaar terug de tricolore pakte. Belletta, Pinarello en de andere brommers zijn aanwezig. Belangrijker is dat de provisionele startlijst van de over een week beginnende Valromey gelanceed is. Loeizware wedstrijd, misschien de zwaarste rittenkoers van allemaal, met, van wat ik tot nu toe gezien heb, mogelijk het beste veld van het jaar tot nu toe. We trekken over de Colombiere, de Rochette en een aankomst boven op Plans d'Hotonnes met een hoop kleppers. De hele Franse brigade gaat starten, met onder andere Romain Gregoire, Noa Isidore, Pierre Gautharat en Lenny Martinez. Er doen een hoop Belgische ploegen mee, dus brengen ze het fenomeen Jan Christen bij Crelan. De Spaanse armadas van EOLO en Gipuzkoa zullen aanwezig zijn. De Colombiaanse brigade van het schroeiende Inca (+ Santiago Garzon bij Work Service) is er. Uijtdebroeks met Auto Eder, dan weet je het wel. Lux komt over uit Amerika en brengt Colby Simmons en Alex Gustin. Ook onze Bart Hordijk zal er zijn met Willebrord, nu al een fenomenale koers.

quote:

Op dinsdag 29 juni 2021 13:44 schreef Koffieplanter het volgende:
[ afbeelding ]

Ik mis hier wat landen. Waar is Denemarken, Amerika, Colombia? Dat gezegd hebbende, het maakt toch niet uit: Ayuso doet mee.

Boeken toe. 1, 2, 3 in het eindklassement.

quote:

Op zaterdag 3 juli 2021 09:51 schreef Koffieplanter het volgende:
Belangrijker is dat de provisionele startlijst van de over een week beginnende Valromey gelanceed is. Loeizware wedstrijd, misschien de zwaarste rittenkoers van allemaal, met, van wat ik tot nu toe gezien heb, mogelijk het beste veld van het jaar tot nu toe. We trekken over de Colombiere, de Rochette en een aankomst boven op Plans d'Hotonnes met een hoop kleppers. De hele Franse brigade gaat starten, met onder andere Romain Gregoire, Noa Isidore, Pierre Gautharat en Lenny Martinez. Er doen een hoop Belgische ploegen mee, dus brengen ze het fenomeen Jan Christen bij Crelan. De Spaanse armadas van EOLO en Gipuzkoa zullen aanwezig zijn. De Colombiaanse brigade van het schroeiende Inca (+ Santiago Garzon bij Work Service) is er. Uijtdebroeks met Auto Eder, dan weet je het wel. Lux komt over uit Amerika en brengt Colby Simmons en Alex Gustin. Ook onze Bart Hordijk zal er zijn met Willebrord, nu al een fenomenale koers.

1. Jan Christen, waanzinnig fenomeen.

Jan Christen won dus de eerste rit en slaat direct een mooie slag voor het klassement, waar hij een doel van heeft gemaakt. Hij zal in verhouding tot de rest, niet enorm veel op de weg koersen dit jaar, maar waar hij ook mee doet, of dat nou hier of straks in Leuven is (waar zijn hoofddoel ligt), hij zal overal vooraan te vinden zijn. Het is altijd gevaarlijk om dit soort dingen te zeggen over jongens van zestien, maar als je het over adelbrieven hebt rijdt hier de beste Zwitser sinds Cancellara. Morgen is een vergelijkbare, heuvelachtige rit als vandaag (LIVE!), voordat we maandag over de Colombiere gaan. Ik ben echt benieuwd waar Christen straks staat tegen Uijtdebroeks. Dit keer geen Auto Eder spelletjes (tenzij Hajek vreemd gaat doen), het wordt man tegen man. Tegen nog wat andere mannen. Christen had vandaag naar eigen zeggen niet de beste benen, reed lek op een heel slecht moment, had voor de laatste anderhalf uur maar één bidon tot zijn beschikking en hij won. Colby Simmons vierde, zijn haar is tegenwoordig nog langer dan dat van Quinn.

Het interlandelijke duel tussen Belletta en Svrcek was de laatste weken wat doodgebloed. Belletta focuste zich op de nationale kampioenschappen, die hij gewonnen zou hebben als er geen vroege vlucht vooruit bleef, Svrcek trok noodgedwongen naar Frankrijk (waar hij Romain Gregoire even fietsles kwam geven, sterke kerel). We gaan nu gelukkig weer verder en op bovenstaande foto wint Belletta de Trofeo SPS in Novara, met een voorsprong van een dikke twee minuten. Overwinning nummer acht van het seizoen. Over twee maanden ligt er een streep op de Piazza Duomo in Trento; dit zou wel eens de vijf sterren man kunnen worden.

Uijtdebroeks wint zojuist de tweede etappe in een rechtsreeks duel met Lenny Martinez. Tempo lag de hele wedstrijd enorm hoog, dus veel manschappen waren er niet meer over ondanks dat het geen zware koers was qua beklimmingen. Op een kilometer of 25 vielen die twee samen aan en AG2R kreeg het gat niet dicht. Cian probeerde nog van Lenny af te komen, maar slaagde daar niet in en dus werd het een sprint. Verschil met de andere favorieten zal een seconde of 30 gaan zijn.

Fascinerende koers weeral. Op de eerste beklimming van de dag, die op zich niet eens heel veel voorstelde, vliegt het al in brand en in de aanloop, nog niet eens op de Grand Colombier of Portes, rijdt er een dikke elite groep vooraan. Op de Portes gaan we op herhaling en Martinez (die in de eerste kilometers nog gevallen was) en Uijtdebroeks rijden weg uit de genoemde groep met andere fenomenen als Christen, Gregoire, Hordijk, Hajek, Schrettl (ploegmaats Uijtdebroeks), Rousset-Favier (ploegmaat Martinez) en Valesquez. Ze gaan samen over de Grand Colombier en hebben op de top iets minder dan een minuut. Jan Christen daalt vervolgens als een bezetene en de seconden vliegen er vanaf. Precies op het moment dat ze de twee kunnen aanraken beginnen ze te treuzelen en vallen ze elkaar (twee keer Gregoire) aan. Logischerwijs valt het compleet stil en lopen de twee richting de streep weer uit naar een halve minuut en krijgen we dezelfde sprint als gisteren met een andere uitkomst: 1. Lenny Martinez, 2. Cian Uijtdebroeks.

Weinig boeiende rit vandaag. Broertje Luis-Joe won vanuit de vlucht voor Isidore. Lenny nam door de bonificaties onderweg het geel. Interessanter is wat er gisteren na en vandaag voor de etappe is gezegd. Of het is tactisch gewoon juniorengedrag geweest, of Auto Eder is effectief tegen Uijtdebroeks aan het koersen. Schrettl en Hajek zaten namelijk bij de achtervolgers, zoals reeds bekend, maar hebben ook keihard zitten meedraaien met de concurrentie om Lenny en Cian terug te nemen. Toen alles echter nog op een zakdoek zat voor de aanval, moest Cian alles alleen doen, zowel qua pareren als positioneren, en hebben de Oostenrijkse vrienden alleen maar op zijn wiel gezeten, bizar.

Cian zelf: « Ce qui l'est moins, c'est qu'il y avait une grande partie plate au début et j'ai dû tout faire tout seul pour me positionner. De son côté, Lenny avait beaucoup de coéquipiers. J'ai perdu beaucoup d'énergie et je le sens après. J'aurais eu besoin d'un peu d'aide. Mes coéquipiers étaient plutôt dans ma roue. Je pense qu'ils voulaient faire un bon classement aussi. C'est comme ça ». Het viel ook Gregoire op: « Les Auto Eder courent assez bizarrement. Ils ont roulé jusqu'à ce qu'on revienne à 10 secondes du duo de tête. Une fois qu'on était à 10 secondes, ils n'ont plus roulé. On est venu mourir à 10 secondes. Après, ils sont repartis ».

quote:

Op dinsdag 13 juli 2021 19:37 schreef Koffieplanter het volgende:
Weinig boeiende rit vandaag. Broertje Luis-Joe won vanuit de vlucht voor Isidore. Lenny nam door de bonificaties onderweg het geel. Interessanter is wat er gisteren na en vandaag voor de etappe is gezegd. Of het is tactisch gewoon juniorengedrag geweest, of Auto Eder is effectief tegen Uijtdebroeks aan het koersen. Schrettl en Hajek zaten namelijk bij de achtervolgers, zoals reeds bekend, maar hebben ook keihard zitten meedraaien met de concurrentie om Lenny en Cian terug te nemen. Toen alles echter nog op een zakdoek zat voor de aanval, moest Cian alles alleen doen, zowel qua pareren als positioneren, en hebben de Oostenrijkse vrienden alleen maar op zijn wiel gezeten, bizar.

Cian zelf: « Ce qui l'est moins, c'est qu'il y avait une grande partie plate au début et j'ai dû tout faire tout seul pour me positionner. De son côté, Lenny avait beaucoup de coéquipiers. J'ai perdu beaucoup d'énergie et je le sens après. J'aurais eu besoin d'un peu d'aide. Mes coéquipiers étaient plutôt dans ma roue. Je pense qu'ils voulaient faire un bon classement aussi. C'est comme ça ». Het viel ook Gregoire op: « Les Auto Eder courent assez bizarrement. Ils ont roulé jusqu'à ce qu'on revienne à 10 secondes du duo de tête. Une fois qu'on était à 10 secondes, ils n'ont plus roulé. On est venu mourir à 10 secondes. Après, ils sont repartis ».

Le Français bénéficie lui d’un soutien total de ses coéquipiers. Quand il a connu un problème de vélo ce mardi, tous les tricolores l’ont attendu. “Dès que je me mettais en danseuse, mon vélo freinait un peu. C'était soit la roue avant, soit la roue arrière. Mais j'étais bien quand même. C'était un peu stressant mais je n'ai pas paniqué pour revenir. J'ai laissé quelques cartouches mais je suis quand même là au final”. Cian Uijtdebroeks a remarqué le travail effectué par les Français autour de leur homme fort. “Quand je vois la France, elle roule vraiment en équipe. Toute l'équipe l'a attendu pour l'aider à revenir quand il a eu son problème. Je pense que si ça avait été moi, ça n'aurait pas été le cas. C'est un peu triste”.

Cian nu met een passief agressieve steek, er zit iets goed fout bij Auto Eder denk ik.

Beste mensen, we mogen alwéér. De sensationele Girobio ligt nog maar net achter ons, of de volgende fenomenale afspraak is daar: de Valle d’Aosta. Iets minder significant in statuur en lengte en ook nog een klein beetje onthoofd door corona; drie ritten slechts, namelijk. Echter, wie de Aostavallei kent weet dat deze koers geen sinecure is: klimmen, klimmen en nog eens klimmen. Dat is dit jaar niet anders. Ook de hoofdrolspelers zullen ietsje anders zijn. Sommigen werken toe naar andere doelen, sommige ploegen willen ook andere in het licht zetten en een enkeling is al prof. Vanaf morgen (de zestiende, ik weet niet wanneer dit eruit gegooid kan worden, Italiaanse startlijsten, weet je wel), gaan we opzoek naar een opvolger van Mauri Vansevenant, die twee jaar geleden zegevierde. Context: in een van de ritten werd het peloton compleet de verkeerde kant opgestuurd en uit protest kwamen ze toen op een kwartier binnen. Ik ga niet alle ploegen doen, daar heb ik geen zin, tijd noch kennis voor.

De zeer sympathieke jongens van Lizarte doen mee, jawel. Het internationale debuut bij de beloften van Igor Arrieta is in aantocht. Arrieta is een fenomeen. In de schaduw van Juan Ayuso is hij langzaam naam en faam aan het maken. Zes overwinningen en tal van ereplaatsen leverde hem een profcontract op bij Kern Pharma. Broddelwerken van Unzue. Arrieta is een redelijke alleskunner, wat wil je met zo’n lijf, maar zijn toekomst lijkt voornamelijk te liggen in het tijdrijden en klimmen. Castroviejo is een niet te onderschatten fenomeen, maar dat lijkt me een mooie referentie voor Igor. Die andere Spaans kampioen is er ook, Ivan Cobo. Geen familie van. Cobo staat er al wat langer goed op en met zijn recente successen lijkt een profcontract niet ver. Burgos, sla je slag. Pau Miquel is dan weer de constantheid zelve en daarmee sinds dit weekend ook glorieus winnaar van de Copa España. Marc Brustenga in shambles. Net als bij Cobo kan het niet anders dan dat er diverse lijntjes zijn uitgegooid door de diverse ploegen. Als Brustenga een contract krijgt bij Trek, dan hangt Ineos hier al aan de telefoon, dat kan niet anders. Alle gekheid op een stokje; ik hoop op Caja, maar het zou me ook weer niet verbazen als Unzue met zijn dronken hoofd in paniek toeslaat. Sinuhé Fernandez Rodriguez heeft een prachtige naam, maar kan er niet zoveel van. Mikel Retegi mag bergop tien meter op kop rijden.

Lotto Soudal stuurt grotendeels dezelfde formatie als ze een maand geleden deden, met een kleine wijziging. Ramses Debruyne vervangt Arnaud De Lie. Ten eerste logisch, daar De Lie hier niets te zoeken heeft. Ten tweede logisch, want Debruyne is een zeer talentvolle jongen. Zijn jaar is tot op heden nog geen succes door blessures en drie weken terug reed hij pas zijn eerste koers van het jaar. Zijn erelijst bij de junioren spreekt echter boekdelen en, mochten de blessures er niet zijn geweest, had ook hij zomaar al een profcontract kunnen krijgen van de in paniek zijnde Lelangue. De andere wijziging is Steven Pattyn, geen onbekende, maar toch wel. Hij maakte furore als luitenant van Remco Evenepoel en in diens schaduw reed hij van de ene ereplaats naar de andere. Sindsdien valt er slechts sporadisch iets te genieten. Af en toe wordt er gewonnen, maar voor iemand van 21 begint het klokje wel te tikken. Thibaut Ponsaerts, Luca Van Boven en Aaron Van Der Beken waren er eerder ook al bij, en daarmee is alles wel gezegd.

EFC is als ploeg de titelverdediger en met nummer #1 start de nieuwe Vansevenant: Toon Clynhens. Hangt Lefevere al aan de lijn? Toon brak een goede maand geleden door in het circuit met een derde plek in de Vredeskoers. Hij eindigde ver achter Giroganger Zana, maar zijn prestatie was desalniettemin indrukwekkend. Hij bevestigde twee weken terug met een mooie prestatie over de Aubisque, niet mis. EFC stelt als programma verder niet enorm veel voor, dus de namen zullen niet klinken als toppers, maar Thomas Naudts is eveneens geen onverdienstelijk klimmer. Alex Vandenbulcke heeft dan weer contouren van een klassieke renner, maar me dunkt dat je daar de komende weken niet heel veel aan hebt.

Daar waar het bij de profploeg kommer en kwel is, draait het bij de beloften van DSM best oké. Dat was normaal altijd andersom. Na de derde plek van Henri Vandenabeele in de Girobio, zal hij hier andermaal een gooi doen naar eindwinst. En dat zit er zeker in. De grote plaaggeest is hier niet. Wat we van Vandenabeele weten is dat winnen voor hem heel lastig is. De ziekte van Tiesj en Foss is aanwezig en zal vermoedelijk nooit verdwijnen, maar de sterkste zijn, dat hoeft hier helemaal geen probleem te zijn. Andermaal in steun is aanwezig Gianmarco Garofoli, een van de revelaties van de afgelopen Girobio. Hoewel, zijn talent is al jaren gekend. Hij draait als eerstejaars een fantastisch seizoen en het zal niet lang meer duren voor er een profcontract onder zijn neus geschoven wordt. Dit jaar lijkt me nog net iets te vroeg, maar ik zou er niet raar van opkijken als DSM hem binnenkort al vastlegt. Zij het per 1 augustus 2022, zij het per 1 januari 2023. Hij heeft het verdiend. Nieuw in de kern zijn Oscar Onley en Leo Hayter, twee Britten. Onley, een goede klimmer, hebben ze vorig jaar weggeplukt bij AG2R. Zijn overstap is voorlopig echter nog geen enorm succes te noemen. Hij reed pas vijf koersen, hij reed zelfs meer met de profploeg dan met de beloftenploeg, en als je zijn uitslagen bekijkt zie je steeds hetzelfde: DNF, DNF, DNF, DNF, DNF. Het schijnt dat klimmers opstellen in kasseiwedstrijden niet echt optimaal is. Desalniettemin een beloftevolle gozer, dat kan niet zomaar verdwenen zijn. Leo Hayter is al wat langer gekend en is vergelijkbaar met zijn oudere broer. Iets minder explosief, iets beter omhoog, maar een redelijke alleskunner. Ook hij moet in staat zijn goed van dienst te zijn voor Vandenabeele. Pepijn Reinderink is wegkapitein in opleiding, fantastisch.

Mijn mooiste SEG jongens brengen net als een maand geleden Marco Frigo voor de dag. Mijn bericht voor Frigo is hetzelfde als toen: ik wil meer zien. Wat een zekere World Tour prof leek, lijkt inmiddels meer op Bardiani materiaal. Dit weekend werd hij tweede op het nationale kampioenschap tijdrijden, laten we hopen dat de stijgende lijn te pakken is. Tom Day is dan weer een interessante Brit. Piepjong nog, die tijdens deze ronde gaat verjaren, hoera! Vorig jaar rond deze tijd won hij de Boucles de l'Oise, tegen niet de minsten. Zoals wel meer Britten heeft hij zijn opleiding grotendeels genoten in België, dan kun je normaliter met een fiets overweg.

Bij de altijd prachtige mannen van Uno-X had ik tijdens de Giro even de verkeerde diagnose gesteld, haha. Anthon Charmig ging onderuit en moest naar huis, terwijl Tobias de betere van de Johannessen bleek. Een bezoek aan Hans geen kwaad, want het is nu de beurt aan Anders. Met diverse top tien noteringen in klassementen rijdt hier een goede favoriet voor de eindzege. In dienst Magnus Kulset, geen topklimmer maar de vermelding waard. Ludvig Aasheim is dan weer exemplarisch dat ontwikkeling voor iedereen anders verloopt. Ik zal niet zeggen dat Evenepoel schrik had, maar als hij renners mocht aanwijzen die het hem bij de junioren moeilijk konden maken, dan was Aasheim er een van. Dat komt er bij de beloften nog niet helemaal uit. Inmiddels is hij 21 en het valt allemaal niet mee. Over Robin Skivild en Magnus Brynsund heb ik ten opzichte van een maand geleden niet veel te melden.

Als je puur naar de uitslag en zijn intrinsieke kwaliteiten kijkt, was de Girobio van Yesid Pira een totale mislukking. Niets is minder waar. In die tien dagen heeft hij meer geleerd dan hij ooit had kunnen dromen. Beetje bij beetje begint deze voormalig maaltijdenbezorger te leren dat deze sport meer is dan hard trappen. Het resulteerde vorig weekend in een derde plek in Zuya, achter Unai Iribar. Dat is geen kattenpis en het toont aan dat er een stijgende lijn te vinden is. Hoewel moet worden opgemerkt dat hij ook in die koers nog als een razende tekeer ging voor elk bergpuntje, dus er is nog wat werk aan. Desalniettemin, Pira wordt langzaam wielrenner. Bij Caja Rural zit sinds vorige week nog een interessante Colombiaan, die al wat bekender is: Duvian Galvis. Een behoorlijk beloftevolle jongen. Zijn avontuur loopt echter iets anders dan gepland. Na zijn doorbraak vorig jaar, toen hij pardoes twee ritten en op een haar na Diego Camargo kwam kloppen in het eindklassement van de Juventud, zag het er even goed uit: plekje bij Colnago, op stage met de Emiraten. Het liep anders en hij moest het doen met wedstrijden bij Orgullo Paisa. Via zijn vriend Sergio Higuita heeft hij sinds kort dus een plekje gekregen binnen het imperium van Hernandez Esquisabel. Hij werd in zijn eerste beurt dan weer zesde, niet slecht. Julen Arriolabengoa, een van de beste achternamen van het pak, is er ook weer bij. Zeker geen non-valeur en verdienstelijk klimmer. Daar heb ik eigenlijk niet veel over te zeggen wat tijdens de Girobio nog niet gezegd is. Van de laatste twee word ik minder vrolijk, Alfonso Pla en Raul Lopez. Dat is twee keer niks.

Voor Colombia Tierra de Atletas is alles anders dan voor de Girobio. Toen kwamen ze zonder enige voorbereiding naar Italië, nu zijn ze collectief een paar zware koersen en zelfs overwinningen verder. Didier Merchan won de Medio Brenta met behoorlijke overmacht, hij is hier. Jesus David Peña, volgend jaar Mitchelton, is hier. German Gomez, de atypische Colombiaan, is hier. Eigenlijk kan ik, behoudens rouleur Brandon Rojas, iedereen noemen, maar dat doe ik niet. Het is wel koffiedik kijken wie uiteindelijk uitgespeeld gaat worden. Bijkomend voordeel: we finishen boven de 2000 meter. Voor nadere informatie wijs ik op de Girobio post, eigenlijk is daarmee alles gezegd.

LIPOWITZ. Jawel, haha. Tijdens de Giro gaf hij de voorkeur aan (lees: moest hij starten in) de Vredekoers, de Valle d’Aosta doet hij wel. Florian Lipowitz is een fenomeen. Deze voormalig triatleet gaat als een trein. Koersinzicht is nul, maar hij fietst gewoon hard. Aan de hand van BORA (door wie hij getraind en begeleid wordt) moet hij uitgroeien tot de volgende Duitse topper. Logischerwijs zal het niet lang duren voordat het persbericht met handtekening van Denk verschijnt. Zijn oeuvre dit seizoen is groots, bij zowel de profs als de beloften. Hij leek lang op weg naar de overwinning in de Vredekoers, maar geheel volgens traditie ging hij te vroeg en viel nog terug. De etappes hier zijn kort en gaan louter omhoog, dat is echt in zijn voordeel. Ik geloof erin, Florian kan deze race winnen. Georg Steinhauser is er ook, die werd tweede in de Ronde van Bulgarije, grootheid.

Zoek niet naar Ayuso bij Colpack. Ten eerste koerst hij niet meer voor Colpack, ten tweede heeft hij andere doelen. Ze komen hier met redelijk dezelfde prominente namen als toen, minus Hij. Alessandro Verre brak als mountainbiker redelijk door in de Giro en liet zien een toekomst op de weg te hebben. Nu voor eigen rekening een dikke uitslag, waarom niet? Voor brilsmurf Alessio Martinelli geldt hetzelfde, hoewel zijn Giro niet veel soeps was. Een opgave op dag 5, ai. Mattia Petrucci was er in de Giro niet bij, maar laat aardige dingen zien. In dienst van Zana in de Vredeskoers heel behoorlijk.

Henok Mulubrhan is de nieuwste vondst van de sympathieke Doug Ryder, een zeer indrukwekkend staaltje scouting. Doug zet zich keihard in voor het Afrikaanse wielrennen en doet dat met verve. In de cynische wielerwereld laat Ryder zien dat ook minder bedeelden het kunnen maken. Het prachtige verhaal van Nic Dlamini en de Tour de France bijvoorbeeld, dat is om van te dromen. Zoiets zorgt direct voor een lach op mijn gezicht. Hulde voor Doug Ryder, waren er maar meer mensen zoals hij. Mulubrhan, een woord dat meer weg heeft van een geslachtsziekte dan een achternaam, is een gevaarlijke klant. In de recente weken zesde, tweede en derde. En dat zelfs tussen de profs. Hij is tamelijk oud (lees: volgens zijn paspoort 22, dus 26), en komt goed voor de dag in klassementen. Zijn Giro was dan weer teleurstellend. Nadat hij in de derde etappe op een moment heel indrukwekkend Ayuso kwam bijbenen, viel hij de dagen erna ver terug.

Omdat ik er nu wel klaar mee ben laat ik het lekker bij sterren. Over de resterende is immers al genoeg gezegd tijdens de Giro. Sterren kunnen iets afwijken van de tekst, sommigen blijken wel, of juist niet, mee te doen. De startlijst kwam niet overeen met hetgeen de ploegen zelf wisten te melden, leuk. Hier de hele bende.

*****: Henri Vandenabeele
****: Anders Johannessen, Florian Lipowitz
***: Jesus David Peña, Asbjorn Hellemose, Didier Merchan
**: Tobias Johannessen, Henok Mulubrhan, Alexandre Balmer, Alessandro Verre
*: Yesid Pira, Toon Clynhens, Davide Piganzoli, Reuben Thompson, Yael Joalland

Kamiel Bonneu, nog nooit van gehoord.

Toch wel wat goede klassementen dit jaar, maar dat was beide keren in een veld met nono's.

Er komt nog een FDJ aan in de achtergrond. Als dat Balmer is, kan hij er met zijn daalkunsten nog bijkomen.

Het is Reuben. Nieuw-Zeeland Goden.

Reuben vliegt.

Voor iemand die hier toewerkt naar zijn uiteindelijke hoofddoel, zijnde l'Avenir, heeft Vandenabeele wel een serieus probleem. Hij verliest bijna twintig minuten, terwijl hij bij aanvang van de klim niet ver achter Bonneu en Merchan zat. Garofoli daarentegen is onderweg een topper te worden. Met best ruime afstand de beste eerstejaars, terwijl dit eigenlijk niet eens echt zijn terrein is. Ondertussen, bij de junioren, staat er een Tsjechische ploeg aan de start met interessante truitjes. Ze leven nog. Het fenomeen genaamd Martin Svrcek start hier ook overigens.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

De gaten zijn nóg groter dan gisteren.

Leg hem vast Madiot.

Ivan Romeo, het lang geleden zoekgeraakte broertje van Superman Lopez, begint in de schaduw van alle grootmachten en fenomenen toch stiekem uit te groeien tot een imperium in het Spaanse circuit. Terwijl het jaar begon met een dominerende Zubeldia en het duo Samuel Fernandez en Samuel Fernandez, blijkt hier mogelijk het grote talent van Samu te vinden. Buiten Rosado Novillo, die niet echt deel uitmaakt van het circuit, was hij de enige Spanjaard die zich respectabel kon meten met de Portugese brommers van Bairrada en Bathco. Geheel in lijn werd hij dit weekend twee keer met enorme overmacht nationaal kampioen. Iker Bonillo heeft pen en papier al samengebracht bij Bardiani, Ruben Sanchez wordt voorzichtig gesponsord door Matxin. Dan kan dit niet lang meer duren.

De eerste etappe van de Etoile d'Or is vanochtend om 08h00 al begonnen, een tijdrit van zo'n tien kilometer. Later vanmiddag is er nog een rit, met wat heuvels. De vorige keer, toen Italië over de rug van topfavoriet Dainese zwaar domineerde met een uiteindelijk winnende Konychev, was het nog een eensdagkoers. Marijn van den Berg is intrinsiek de snelste, maar zijn vorm was tijdens de Giro discutabel. Kijkend naar de selectie zal Italië andermaal favoriet zijn, en dan gaat het vizier toch al gauw naar Baroncini. Op Milesi na kunnen ze hier echter allemaal winnen. Wat de proloog betreft lijkt me dat het zal gaan tussen renners als Vauquelin, Baroncini en vrienden, maar ik kijk uit naar de werken van Henri Uhlig. De afstand lijkt me net te lang, maar als ware prologenspecialist heeft hij een leuke niche. Directvelo.

Edit: Maciejuk, die eigenlijk drie jaar geleden al piekte door als 18-jarige typetjes als Cerny naar huis te fietsen, wint de proloog. Vauquelin kwam ondanks een opspelende wind nog erg dicht. Fran Miholjevic als eerstejaars hier zesde, sterken beer.

[ Bericht 10% gewijzigd door Koffieplanter op 19-07-2021 11:02:55 ]

Wat doe je als student als je na een lang schooljaar in juli en augustus kunt genieten van je zomervakantie? Simpel: je pakt je fiets, trekt naar Frankrijk en rijdt alles gewoon in de vernieling. Darren Rafferty is een Ierse tweedejaars junior en heeft in de afgelopen 28 dagen net zoveel punten gescoord als Lenny Martinez in de laatste acht maanden. Sinds 10 juli heeft hij vier rittenkoersen gereden met Jolly Cycles, daarvan won hij er drie en in de laatste kwam hij twee tellen tekort voor de eindzege. Hij raapte ondertussen nog even vijf ritzeges op. In mei brak hij met drie gebroken ribben, een gebroken pols en een gekneusde long het Ierse nationale record op de zes mijl met een gemiddelde van meer dan 51 kilometer per uur. Logischerwijs zit zijn inbox nu vol met aanbieden van (prof)ploegen uit de States, België en Frankrijk. In september komt hij naar Trentino om een gooi te doen naar de Europese titel.

Jeetje, Ivan Romeo is nog geen 24 uur op pad met de nationale ploeg in Hongarije of het hele Spaanse juniorencircuit valt in duigen. MMR waar ben je? Samuel Fernandez en Samuel Fernandez worden helemaal weggereden door Hot Tubes. Momenteel zijn we namelijk aan het koersen in Ribera del Duero, een streek in Burgos, waar Carlos Rodriguez en Casper van Uden nog eens duels hebben uitgevochten. Gisteren was de ploegentijdrit waar Hot Tubes met minuten kwam strooien. Toffe tijdrit, overigens. Eerst in dalende lijn, vervolgens klimmen. Vanmiddag, in de eerste rit in lijn, deden ze het gewoon nog een keertje over door vrolijk 1, 2 en 3 te worden. Luca Scuriatti is momenteel leider, die maakte eerder ook al een beste indruk in Frankrijk. Artem Shmidt maakt ook indruk als eerstejaars. Die heeft al dik lopen schroeien in de criteriums in Amerika, dat is behoorlijk niveau. Zelfs Sergey Lagutin moest er daar aan geloven.

Zoals ik al zei zijn ze in Hongarije ook bezig met de Nations Cup. Uitstekende startlijst aldaar. De echt enorme kanonnen ontbreken, dus zoeken naar Uijtdebroeks of Gregoire heeft niet zo'n zin, maar mooie jongens desalniettemin. Madis Mihkels! Per Strand Hagenes won net de proloog, groot talent. Mag ik er alvast een naam uitgooien voor Leuven? Carl-Frederik Bevort. Die doet niet mee, maar ik wilde het toch even gezegd hebben.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2021 23:04 schreef Koffieplanter het volgende:
Jeetje, Ivan Romeo is nog geen 24 uur op pad met de nationale ploeg in Hongarije of het hele Spaanse juniorencircuit valt in duigen. MMR waar ben je? Samuel Fernandez en Samuel Fernandez worden helemaal weggereden door Hot Tubes. Momenteel zijn we namelijk aan het koersen in Ribera del Duero, een streek in Burgos, waar Carlos Rodriguez en Casper van Uden nog eens duels hebben uitgevochten. Gisteren was de ploegentijdrit waar Hot Tubes met minuten kwam strooien. Toffe tijdrit, overigens. Eerst in dalende lijn, vervolgens klimmen. Vanmiddag, in de eerste rit in lijn, deden ze het gewoon nog een keertje over door vrolijk 1, 2 en 3 te worden. Luca Scuriatti is momenteel leider, die maakte eerder ook al een beste indruk in Frankrijk. Artem Shmidt maakt ook indruk als eerstejaars. Die heeft al dik lopen schroeien in de criteriums in Amerika, dat is behoorlijk niveau. Zelfs Sergey Lagutin moest er daar aan geloven.

Zoals ik al zei zijn ze in Hongarije ook bezig met de Nations Cup. Uitstekende startlijst aldaar. De echt enorme kanonnen ontbreken, dus zoeken naar Uijtdebroeks of Gregoire heeft niet zo'n zin, maar mooie jongens desalniettemin. Madis Mihkels! Per Strand Hagenes won net de proloog, groot talent. Mag ik er alvast een naam uitgooien voor Leuven? Carl-Frederik Bevort. Die doet niet mee, maar ik wilde het toch even gezegd hebben.

Eerste rit in lijn: 1. Madis Mihkels, 5. Frank Aron Ragilo.

Martin Messner is eerder dit jaar al behoorlijk opgevallen met sterke resultaten in de tweede lijn, maar zesde in l'Avenir was een absoluut hoogtepunt. Hij is 21 maar de groeimarge zal nog behoorlijk zijn, daar we hier kijken naar de Oostenrijkse variant van Evenepoel. Tot drie jaar geleden was hij nog voetballer en heeft het fietsen eigenlijk pas ontdekt toen hij ging trainen met zijn triatleet zijnde vader. Dat kan niet lang duren voordat Denk op de stoep staat.

Beste juniorenpeloton in de laatste twee jaar gaat vandaag van start in de Vredeskoers. Van Uijtdebroeks en Segaert en Gregoire en Le Huitouze tot Belletta en Mihkels, eigenlijk iedereen is er. Als je een lijn trekt naar Trento en/of Leuven ontbreken er nog wel een handvol grote namen. Morgado en Tavares rijden de Volta in eigen land, Svrcek gaat een rittenkoers in Zwitserland rijden, Hordijk is niet geselecteerd, Balvort is ziek en Lenny Martinez is spoorloos.

Gisteren al direct een enerverende dag, met een sterke Hagenes, uitblinkende Herzog, tijd pakkende Gregoire en vallende en tevens opgevende Mihkels. Door dat laatste ligt het veld al behoorlijk overhoop en tweekwart ligt al op minstens drie minuten achterstand, erg onleuk. Heel Noorwegen en Nederland zaten vooraan, behalve de intrigerende Graat. Op bovenstaande video nu live de tijdrit, later vanmiddag een vermoedelijke sprint. In de schaduw van Mihkels is er nog een indrukwekkende Est aan het opstaan, zijnde eerstejaars Romet Pajur. Volgens mij het broertje van Arkea-renner Markus, maar dat is onder voorbehoud. Bezig aan een ijzersterk jaar, en nog altijd pas 16 lentes jong.

De massasprint is gisteren gewonnen door Mihajlo Stolic, een Serf. Dat is een eerstejaars die onlangs al imponeerde op mafketelniveau door alle etappes en logischerwijs het eindklassement te winnen in de Ronde van Belgrado. Echt tof dat hij het hier gewoon ook kan en doet. Move over, Dusan Rajovic. Morgado daarentegen heeft de boel in de eerste etappe van de Volta eigenlijk al beslist door direct met minuten te smijten. Hij en Goncalo Tavares gaan een gigantisch probleem zijn in Leuven. Vandaag volgt nog een tijdrit en morgen een aankomst boven, dat zullen waarschijnlijk nog twee ritzeges worden.