Ja, dat vond ik ook leuk bij deze zwangerschap, het bewust zwanger proberen te raken.quote:Op zaterdag 9 mei 2020 23:07 schreef Aure het volgende:
Ik zei gister tegen dat ik nog een baby wilde en hij zei, dat is goed Om redenen die eigenlijk nergens op slaan wil ik liever nog een maand wachten, dus ik rammel nog eventjes maar dan gaan we het wel echt proberen. En ik vind het super leuk dat dat dan bewust is en niet een ongelukje zoals onze eerste (overigens is dat een heel leuk kind hoor )
Wat fijn dat het wel gewoon door is gegaan en het best lekker gaat!quote:Op zondag 31 mei 2020 15:05 schreef Athenais het volgende:
Hey! Nee, ik ben gewoon begonnen zij het thuis, met improvisatie. Het gaat eigenlijk best lekker, al hoop ik wel dat ik toch binnenkort gewoon naar kantoor kan. Of een werklaptop krijg. Of gewoon allebei.
Ik duim voor je, heel veel succes.
Ik herken het wel, maar dan andersom. Wij hebben, zoals we er nu in staan, geen wens voor een tweede, maar we sluiten het ook nog niet helemaal uit. Onze dochter is in 2016 geboren, we zijn nu 36 (ik) en 38 (hij). Mocht het alsnog gaan kriebelen in de komende jaren, dan hebben we het onszelf wellicht onnodig lastig (zo niet onmogelijk) gemaakt door zoveel tijd te nemen. Maar nu alvast op rationele gronden voor een tweede gaan proberen terwijl het gevoel er niet is en misschien ook nooit zal komen, is ook geen optie.quote:Op woensdag 15 juli 2020 23:17 schreef Bottoms_up het volgende:
Herkent iemand dit? Dat gevoel dat je niet zomaar kan wachten tot het helemaal vanzelf begint te kriebelen en dan rustig weer gaan proberen? Dat je meer rationeel gaat bekijken hoeveel kinderen we zouden willen en hoeveel tijd we hebben. Ergens voelt dat verkeerd maar ook weer niet. Lastig
Een iets groter leeftijdsverschil. Dat hij al iets zelfstandiger is.quote:Op donderdag 16 juli 2020 09:03 schreef Roomsnoes het volgende:
Wat zijn de redenen om te wachten, bottoms? Vanwege het zware traject, of de leeftijd van baby? Of andere redenen?
Een nieuwe baan is ook mijn twijfel. Ik ben net afgestudeerd en begin in september met mijn eerste baan (ben wel een paar jaar ouder dan de gemiddelde afgestudeerde). Ik heb hele rammelende eitjes, maar als ik direct zwanger zou aankomen, mag ik een gedeelte van het werk waarvoor ik aangenomen ben niet doen. (Je moet al stoppen als je denkt dat je zwanger bent). Dit omdat ik met stoffen werk die schadelijk voor de vrucht kunnen zijn. Nu ben ik natuurlijk niet de enige op de afdeling. Maar voor mijn gevoel kan ik het nog steeds niet maken direct zwanger te zijn. Is daarvoor een richtlijn wat 'netjes' wordt gezien?quote:Op woensdag 26 februari 2020 12:54 schreef Athenais het volgende:
Euj, nieuw topic.
Vandaag weet ik weer waarom ik ietwat verder in de toekomst plannen wilde: ik begin in april bij een nieuwe werkgever maar allemachtig, dat communiceren gaat traaaaaaaaaaag. Stom gedoe. Dat zou ik niet helemaal trekken als daar nog een zwangerschap bovenop zou komen.
Dat zelfstandige snap ik ja. Fijn als ze iig kunnen lopen en trapklimmen.quote:Op donderdag 16 juli 2020 09:07 schreef Bottoms_up het volgende:
[..]
Een iets groter leeftijdsverschil. Dat hij al iets zelfstandiger is.
Ik ben ook niet graag zwanger. Ik vond het zwaar,lichamelijk en emotioneel. Ik ben nu de borstvoeding aan het afbouwen en ik heb nu het gevoel dat ik mijn lichaam een beetje terugkrijg.
Ik vraag me ook af of ik zwanger wel een leuke moeder kan zijn (maar dat speelt altijd natuurlijk).
Als we wachten tot het op papier ideale moment hebben we misschien 1 kleine kans dat het lukt. Als er dan iets misgaat zoals weer een miskraam is het klaar. Dat zouden we jammer vinden.
Verschilt erg per werkgever denk ik. Ik ken twee mensen die zwanger binnenkwamen bij wie dat tijdens de sollicitatieprocedure nog niet bekend was, bij beiden waren ze niet blij maarja denk dat je daar niks van moet aantrekken. Een heeft uiteindelijk geen contractverlenging gekregen, die andere wel. Of het daar aan lag werd niet gezegd.quote:Op donderdag 16 juli 2020 09:20 schreef Zusje123 het volgende:
[..]
Een nieuwe baan is ook mijn twijfel. Ik ben net afgestudeerd en begin in september met mijn eerste baan (ben wel een paar jaar ouder dan de gemiddelde afgestudeerde). Ik heb hele rammelende eitjes, maar als ik direct zwanger zou aankomen, mag ik een gedeelte van het werk waarvoor ik aangenomen ben niet doen. (Je moet al stoppen als je denkt dat je zwanger bent). Dit omdat ik met stoffen werk die schadelijk voor de vrucht kunnen zijn. Nu ben ik natuurlijk niet de enige op de afdeling. Maar voor mijn gevoel kan ik het nog steeds niet maken direct zwanger te zijn. Is daarvoor een richtlijn wat 'netjes' wordt gezien?
Scheve gezichten vind ik in dit geval juist een beetje overdreven... het was dus kennelijk niet alsof ze nog de keuze hadden voor iemand anders die niet-zwanger was...quote:Op donderdag 16 juli 2020 13:39 schreef DorothyGale het volgende:
Ik denk dat het ligt aan de functie en hoe makkelijk er vervanging geregeld kan worden.
Bij ons was er een positie die heel moeilijk vervuld kon worden, uiteindelijk was het na ruim driekwart jaar toch gelukt om een geschikt iemand te vinden.
Bleek dat ze tijdens het sollicitatie gesprek al zwanger was en niet veel later met verlof ging.
Dat zorgde voor heel veel scheve gezichten. En ja je kan je daar niks van aantrekken maar het heeft wel invloed op de werkrelatie met je collega’s.
Ik zou binnen een jaar zeker niet zwanger willen worden. Voor zover dat te regelen valt
Dank je wel. Er zijn gelukkig met mensen die die specifieke werkzaamheden kunnen ondernemen. Alleen ben ik specifiek voor dat project aangenomen, andere mensen doen dat naast andere projecten. Vandaar dat ik niet zwanger wil beginnen, maar waarschijnlijk gaan we er wel binnen een jaar voorquote:Op donderdag 16 juli 2020 15:27 schreef Gentianella het volgende:
[..]
Scheve gezichten vind ik in dit geval juist een beetje overdreven... het was dus kennelijk niet alsof ze nog de keuze hadden voor iemand anders die niet-zwanger was...
@:Zusje123 , zelf zat ik daar ook mee. Ik wilde in ieder geval eerst een jaar ergens werken en het vaste contract binnen hebben voor ik zwanger wil worden. Ook ik heb een startersfunctie maar ben ook al wat ouder omdat ik hiervoor ben gepromoveerd. 1 vriendin van me is gewoon van baan gewisseld terwijl ze al bezig waren met hun kinderwens en was kort daarna ook al zwanger: was geen enkel probleem. Ook een andere vriendin was zelfs al zwanger tijdens het solliciteren. Dat ze later zwanger bleek was ook totaal geen probleem.
Zelf zit ik er nu een beetje mee dat ik op relatief korte termijn misschien een team switch wil/misschien zelfs moet maken en ik dat natuurlijk ook liever niet heb dat dat samenvalt met zwangerschapsverlof... maar inmiddels besloten dat dat me eigenlijk geen bal uitmaakt. Als het me toch blijkt te schaden met betrekking tot minder loonsverhoging of minder snel promotie oid, zoek ik wel weer een andere baan.
Het is leuk en aardig om rekening te willen houden met je werk, maar uiteindelijk is je privé/gezinsleven toch gewoon belangrijker.
Qua persoonlijk rammelen: ben vorige week met mijn laatste pilstrip gestopt en ga binnenkort ook foliumzuur etc slikken. ons drinkwater stroomt alleen helaas door loden leidingen dus we gaan pas echt beginnen als dat gefixt is (wat als het
goed is nog ergens deze zomer gebeurt :p)
Huh? Ze had haar zwangerschap verzwegen tijdens haar sollicitatie en tussen de sollicitatieprocedure en haar start zaten ook nog een paar maanden. Dus op haar eerste werkdag liep ze met een dikke buik naar binnen. Iedereen was perplex, want we wisten van niks. De volgende dag kregen we een mailtje wanneer haar zwangerschapsverlof begon Ik vond het bijna asociaal. En dat kwam voornamelijk door het verzwijgen van haar zwangerschap.quote:Op donderdag 16 juli 2020 15:27 schreef Gentianella het volgende:
[..]
Scheve gezichten vind ik in dit geval juist een beetje overdreven... het was dus kennelijk niet alsof ze nog de keuze hadden voor iemand anders die niet-zwanger was...
<knip>
Het is leuk en aardig om rekening te willen houden met je werk, maar uiteindelijk is je privé/gezinsleven toch gewoon belangrijker.
Ja, dit dus. Ik vind het ook altijd een beetje gek als ik hier lees dat vrouwen eerst een vast contract willen en dan meteen zwanger raken. Je zou als werkgever bijna geen vaste contracten meer durven uitdelen aan jonge vrouwen omdat ze dan direct zwanger raken, bij wijze vanquote:Op donderdag 16 juli 2020 21:41 schreef DorothyGale het volgende:
[..]
Huh? Ze had haar zwangerschap verzwegen tijdens haar sollicitatie en tussen de sollicitatieprocedure en haar start zaten ook nog een paar maanden. Dus op haar eerste werkdag liep ze met een dikke buik naar binnen. Iedereen was perplex, want we wisten van niks. De volgende dag kregen we een mailtje wanneer haar zwangerschapsverlof begon Ik vond het bijna asociaal. En dat kwam voornamelijk door het verzwijgen van haar zwangerschap.
Uiteindelijk is privé inderdaad belangrijker dan werk. Maar er is niks mis mee om ook een beetje rekening te houden met je werkgever, zeker als je ergens net begint met werken? Het lijkt mij dan juist een beter idee om te investeren in de relatie met je collega's en laten zien wat voor waarde je hebt voor het bedrijf. En niet als je net ingewerkt bent met zwangerschapsverlof gaat een tijd uit de roulatie bent en dan terugkomt voor een waarschijnlijk minder aantal dagen per week? En dan misschien ook nog niet op volledige sterkte door slapeloze nachten of een verward hoofd (ik heb ruim een half jaar alleen maar brieven verzonden na mijn bevalling omdat ik simpelweg niet anders kon).
In de luxepositie van @:Zusje123 zou ik eerst eens kijken of je de baan eigenlijk wel leuk vindt, of je een klik hebt met je collega's en bovenal laten zien dat je van waarde bent voor de organisatie Een beetje goodwill opbouwen. En dan zou ik eens gaan nadenken over een zwangerschap.
En ja, vaak loopt het leven anders en is een zwangerschap niet gepland. Ik oordeel niet over vrouwen die net ergens werken en zwanger worden, ik ken de achterliggende reden niet en dat gaat mij ook niets aan.
Maar ik denk dat er soms wel te weinig meegedacht wordt met de werkgever, die ook offers moeten brengen door een zwangerschap.
quote:Op donderdag 16 juli 2020 16:06 schreef Jagärtrut het volgende:
Ja, hoi. Kom me ook melden. Ik rammel emotioneel heel erg, rationeel denk ik dat het verstandig zou zijn het bij 2 te houden. We hebben onze handen al vol met 2, en ik kijk best wel op tegen nog een keer slechte nachten, extreem vroeg wakker, etc. etc. En ik kijk uit naar meer vrijheid, geen middagdutjes meer en echte avonturen met de kinderen.
Aan de andere kant, zo'n heerlijk klein, afhankelijk wezentje weer helemaal een persoon zien worden, zoveel extra liefde die we allebei nog hebben, nog een keer zwanger zijn, nog een keer bevallen, nog een keer bv geven....Pff...
+1. Mijn man vindt zichzelf te oud en houdt niet van baby's. Hij wil het nooit nooit nooit nogmaals mee maken. En ondertussen groeit bij mij de wens voor een 3e kindje. Ik dacht eerst ook dat wij klaar waren, maar toch voelt het soms nog niet 'compleet'.quote:Op donderdag 16 juli 2020 22:16 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
I feel you. Ik ga kapot aan het rammelen, maar man wil niet. Echt niet.
quote:Op vrijdag 17 juli 2020 07:44 schreef LeSage het volgende:
maar mijn romantische beeld van 3 komt steeds om de hoek.
En vriend wil niet meer.
Ik zie mogelijkheden!quote:Op vrijdag 17 juli 2020 13:37 schreef Flav het volgende:
Vriendlief wil heel graag een 3e maar ik zie alleen maar beren op de weg
Ik heb een vast contract onderhandeld in augustus want ik ga sowieso niet een goeie baan opgeven voor een onzekere situatie, begonnen in oktober. Rond de jaarwisseling zwanger geraakt, met 9 weken alvast m'n leidinggevende en m'n MD op de hoogte gesteld. Met 12 weken gewoon heel blij aangekondigd op de afdeling. Ik werk in een bedrijf met 90% mannen. Iedereen was blij voor me. Als men er al een mening over heeft, dan heeft niemand me dat laten voelen. Ik werk nog 5-6 weken tot ik met verlof ga, dan ben ik 10 maanden in dienst.quote:Op donderdag 16 juli 2020 09:20 schreef Zusje123 het volgende:
[..]
Een nieuwe baan is ook mijn twijfel. Ik ben net afgestudeerd en begin in september met mijn eerste baan (ben wel een paar jaar ouder dan de gemiddelde afgestudeerde). Ik heb hele rammelende eitjes, maar als ik direct zwanger zou aankomen, mag ik een gedeelte van het werk waarvoor ik aangenomen ben niet doen. (Je moet al stoppen als je denkt dat je zwanger bent). Dit omdat ik met stoffen werk die schadelijk voor de vrucht kunnen zijn. Nu ben ik natuurlijk niet de enige op de afdeling. Maar voor mijn gevoel kan ik het nog steeds niet maken direct zwanger te zijn. Is daarvoor een richtlijn wat 'netjes' wordt gezien?
quote:
Mijn 93jarige oma rammelt nog altijd, 'och, ik zou er toch zo weer aan beginnen, het is dat ik veel te oud ben'. Zelf 10 kinderen groot gebracht, 16 kleinkinderen gekregen en achterkleinkind #18 komt in augustus.quote:Op zaterdag 18 juli 2020 11:03 schreef FlyingFish het volgende:
Ik vraag me ook af of er, iig zolang je nog in de jonge kinderen zit, een moment komt dat je met 100% zekerheid weet “nu is het klaar”.
Dit vraag ik me dus ook af. Wij hebben met onze cadeaubaby nu ook een kindje extra. En alsnog vind ik het weer moeilijk dat alles de laatste keer is nu. Geen trappelende baby meer in mn buik, geen bevalling meer, niet meer zo’n inimini mensje bij je. Oh, en geen verlof meerquote:Op zaterdag 18 juli 2020 11:03 schreef FlyingFish het volgende:
Ik vraag me ook af of er, iig zolang je nog in de jonge kinderen zit, een moment komt dat je met 100% zekerheid weet “nu is het klaar”. Wij hebben al 1 kind meer dan oorspronkelijk gepland en zelfs hier kriebelt het soms nog wel, zeker nu ze op school het thema consultatiebureau hadden en er steeds om een baby/broertje/zusje werd gevraagd.
Ohja en dat . Dat je dagenlang met je baby kon knuffelen, dutjes kon doen met je baby in bedquote:Op zaterdag 18 juli 2020 12:00 schreef pinquit het volgende:
Ik heb vooral heimwee denk ik. Heimwee naar de eerste kraamtijd met je eerste baby omg
Ik denk dat je dat soort dingen nooit 100% zeker kunt weten. Maar op een gegeven moment kan het wel goed voelen, wat je dan ook voelt/denkt/kiest.quote:Op zaterdag 18 juli 2020 11:03 schreef FlyingFish het volgende:
Ik vraag me ook af of er, iig zolang je nog in de jonge kinderen zit, een moment komt dat je met 100% zekerheid weet “nu is het klaar”.
Nou - ik lees 2x een man die niet wil en 1x een vrouw die twijfeltquote:
Ik heb er 1. En inmiddels voelt dat goed. Ik had zelf ook dat standaard beeld van 2 kinderen. Maar toen was onze eerste 'stuk'. We hebben een heftige 1,5 jaar gehad. Ik verkrampte nog tot hij ruim 2 was als ik ook maar ergens een baby hoorde huilen, zo diep zat het. We zijn ook pas na zijn derde gaan praten over wel of geen tweede, dat konden we eerder gewoon niet. En uiteindelijk hebben we rationeel besloten dat het zo goed is, voor ons drietjes. En inmiddels vindt mijn gevoel dat ook, maar dat heeft wel even geduurd.quote:Op zaterdag 18 juli 2020 15:55 schreef SQ het volgende:
Hoe ervaren moeders met 1 kind dat trouwens? Als het genoeg is?
Same here. Vriend is gesteriliseerd, dus dat gaat 'm sowieso niet worden, maar het maakt me wel heel nieuwsgierig hoe een kindje van ons samen er uit zou zien. En hoe het zou zijn om met hem erbij te bevallen en en en...quote:Op zaterdag 18 juli 2020 11:59 schreef pinquit het volgende:
Ik weet zeker dat ik klaar ben, maar dat rammelen blijft hier ook.
Ik vind dat nog wel een dingetje. Ergens vind ik die hulp iets wat wij dan beiden moeten doen. We hebben sámen een probleem, niet alleen ik. Hij heeft de volledige macht in deze beslissing. Als een vrouw een beslissing neemt om zwanger te raken van haar partner, is dat not done - logisch. Als de man voet bij stuk houdt, dan heeft de vrouw het maar te accepteren. En daar heb ik het erg moeilijk mee. Het voelt het ergens niet fair als alleen ik hulp nodig zou hebben. Een man hulp aanbieden om een kinderwens te krijgen, is niet erg gebruikelijk, en klinkt zelfs fout imo. Hulp zoeken om er afscheid van te nemen is wel gebruikelijk. Dar irriteert mequote:Op zaterdag 18 juli 2020 18:41 schreef Bottoms_up het volgende:
Ik denk dat er heel veel mensen zijn die ergens afscheid moeten nemen van een kinderwens. Ofwel wegens moeten wegens zoveel verschillende redenen of dat het rationeel niet handig is.
Ik denk dat het prima kan om hulp te zoeken als het zo hoog zit. Handvatten krijgen om afscheid te nemen. Al is het maar een bevestiging dat het gevoel er mag zijn.
En nu ben ik weer weg want de hele discussie is redelijk triggerend.
Ik lees dan vooral dat je je niet gezien voelt door je man. Die erkenning moeten missen lijkt mij lastig. Beetje meer empathie van zijn kant zou wel mogen.quote:Op zaterdag 18 juli 2020 19:21 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
Ik vind dat nog wel een dingetje. Ergens vind ik die hulp iets wat wij dan beiden moeten doen. We hebben sámen een probleem, niet alleen ik. Hij heeft de volledige macht in deze beslissing. Als een vrouw een beslissing neemt om zwanger te raken van haar partner, is dat not done - logisch. Als de man voet bij stuk houdt, dan heeft de vrouw het maar te accepteren. En daar heb ik het erg moeilijk mee. Het voelt het ergens niet fair als alleen ik hulp nodig zou hebben. Een man hulp aanbieden om een kinderwens te krijgen, is niet erg gebruikelijk, en klinkt zelfs fout imo. Hulp zoeken om er afscheid van te nemen is wel gebruikelijk. Dar irriteert me
Samen hulp zoeken vind hij niet nodig, want hij meent dat hij geen probleem heeft, hij is immers tevreden met hoe het nu is.
Het is geen prater, en juist daarom heb ik er moeite mee. En als hij iets op een bepaalde manier in z’n hoofd heeft, dan verandert dat niet makkelijk. Hij verwacht dat het ergens wel overwaait bij mij.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.We hebben in onze omgeving ook een stel waarbij het huwelijk net niet geklapt is toen ze onverwacht zwanger raakte.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik wil het niet minimaliseren hoor. Geloof best dat die wens diep zit. Ik vind ook dat je in een relatie kan proberen mee te leven als de ander zo een diepe wens moet opgeven, ook al is die wens het tegenovergestelde van wat jij wilt.quote:Op zaterdag 18 juli 2020 19:57 schreef Roomsnoes het volgende:
Ben me er heel erg van bewust dat het een luxeprobleem is hoor! Wat ik eerder al zei, ik heb twee gezonde kinderen, en dat is al een enorme rijkdom. Maar zonder te veel in details te treden, heb ik ook een achtergrond die eea meer gecompliceerd maakt dan het hier zo lijkt. Het blijft een luxepositie, maar oppervlakkig is het zeker niet.
Mijn relatie met mijn man is wat vreemd, denk ik (niet op een negatieve manier). Maar toch, het is mijn man
En mijn reactie was ook op Duman, die stelde dat er vaste en 3e baby golf komt. Die viel een beetje verkeerd bij me.
Snapikquote:Op zaterdag 18 juli 2020 20:21 schreef Bottoms_up het volgende:
[..]
Ik wil het niet minimaliseren hoor. Geloof best dat die wens diep zit. Ik vind ook dat je in een relatie kan proberen mee te leven als de ander zo een diepe wens moet opgeven, ook al is die wens het tegenovergestelde van wat jij wilt.
Die laatste snap ik ook wel. Maar hey, alle opmerkingen over een geboortegolf vallen verkeerd bij mij
quote:Op zaterdag 18 juli 2020 19:50 schreef Bottoms_up het volgende:
[..]
We hebben in onze omgeving ook een stel waarbij het huwelijk net niet geklapt is toen ze onverwacht zwanger raakte.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
quote:Op zaterdag 18 juli 2020 20:34 schreef Mariposas het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Maar volgens mij borduurde zij voort op mijn grap, lees de reacties erboven eens?quote:Op zaterdag 18 juli 2020 19:57 schreef Roomsnoes het volgende:
En mijn reactie was ook op Duman, die stelde dat er vaste en 3e baby golf komt. Die viel een beetje verkeerd bij me.
Waarom nu niet meer?quote:Op zaterdag 18 juli 2020 22:27 schreef Omentielvo het volgende:
Hier rammel ik nog steeds. En is het ook een pijnpunt dat ik nooit de stap voor een tweede heb durven te nemen.
Oké, klopt.quote:Op zondag 19 juli 2020 10:02 schreef Donna het volgende:
Maar de vraag naar een kinderwens (hoeveelste kind dan ook) is wel heel iets anders dan de 'hee, wanneer komt nummer 2'.
Ik ben nu 41.quote:
Dit is echt mega herkenbaar, ik vind het zo'n eenzijdige beslissing als één van twee niet meer wilt... Bij ons ligt het net even anders, manlief staat niet per sé negatief tegenover een derde, maar hij geniet vooral van hoe het nu is met z'n vieren.quote:Op zaterdag 18 juli 2020 19:21 schreef Roomsnoes het volgende:
...Hij heeft de volledige macht in deze beslissing. Als een vrouw een beslissing neemt om zwanger te raken van haar partner, is dat not done - logisch. Als de man voet bij stuk houdt, dan heeft de vrouw het maar te accepteren. En daar heb ik het erg moeilijk mee...
Dat inderdaad. En hoewel ik er niet voor ben om de niet-willer tijdens een aantal therapiesessies ervan te overtuigen om zijn mening bij te stellen, vind in Roomsnoes' opmerking over dat het niet eerlijk voelt dat de wel-willer het maar heeft te accepteren en daar eventueel wel voor in therapie moet gaan, wel een eye opener.quote:Op zondag 19 juli 2020 12:54 schreef Kyara het volgende:
Bij discussie over iets wat de een wel wil en de ander niet "wint" eigenlijk altijd degene die iets niet wil.
Maar je weet van tevoren ook niet of een ongewenste zwangerschap gewenst wordt.quote:Op zondag 19 juli 2020 14:18 schreef -Spring het volgende:
En omdat een ongewenste geboorte bij het betreffende kind voor veel schade kan zorgen.
Maar dat neemt alsnog niet weg dat de wensen van beide ouders evenveel waard zijn natuurlijk. En even serieus zouden moeten worden genomen.
Nu ik je hier zo zie posten moet ik denk aan het moment dat ik las dat je weer zwanger was. Wij waren op een ellendige vakantie want het liep allang niet meer lekker en het werd me inmiddels ook wel duidelijk dat een volgend kind er nooit meer ging komen. Omdat onze jongens zo weinig schelen was dat zo'n bizarre vergelijking hoe het ook had kunnen zijnquote:Op zondag 19 juli 2020 12:54 schreef Kyara het volgende:
Bij discussie over iets wat de een wel wil en de ander niet "wint" eigenlijk altijd degene die iets niet wil.
Ok vond het hier soms ook irritant dat mensen er maar vanuit gaan je wel klaar bent na 3 kinderen. Eigenlijk dus sowieso als mensen vanuit hun eigen norm praten van wat normaal is. Die stelligheid van een 2e of klaar zijn na 3 kinderen.
De vraag voor een 2e heb ik natuurlijk niet gehad.
Ja dat dus. Geen overhaalterapie, maar ermee-leren-leven-therapie.quote:Op zondag 19 juli 2020 10:38 schreef ViviRAWRS het volgende:
@:SQ Zo had ik die therapie niet opgevat, meer als een soort relatietherapie om ieders beweegredenen in kaart te brengen, begrip voor elkaars standpunt te krijgen en onderzoeken of je nog samen door kunt, of dat nu met of zonder extra kindje erbij is.
Ook niet denk ik toch?quote:Op zondag 19 juli 2020 15:17 schreef Roomsnoes het volgende:
[..]
Ja dat dus. Geen overhaalterapie, maar ermee-leren-leven-therapie.
Chanteren is een uiterste, maar het lastige is natuurlijk dat die keuze; oke, dan ga ik weg, ook weer een patsstelling oplevert. Want de ander wil niet nog een kind, die wil dus juist géén verandering. Maar als diegene dan ineens toch met verandering geconfronteerd word (vertrek van partner), heb je kans dat diegene dan toch de optie voor nog kind heroverweegt. En wat doe je dan? Zo blijf je bezig.quote:Op zondag 19 juli 2020 15:05 schreef Clubsoda het volgende:
Precies, ik denk dat je moet zien te voorkomen dat het de ander later kwalijk gaat nemen dat je iets ontnomen is, en dat dat tussen je in komt te staan op een moment dat je niets meer aan de situatie kunt veranderen. Want ook al beslist degene die niet wil, degene die wel wil heeft ook iets te kiezen. En dan moet je voor jezelf nagaan of (nog) een kind zo belangrijk is dat je je relatie ervoor wilt verbreken of dat het gezin dat je hebt zwaarder weegt. En dat ook uitspreken naar elkaar, zonder dat het een chantagespelletje wordt; 'als we geen kind krijgen, ben ik bij je weg.'
Ik zeg altijd dat je pas moet beginnen met proberen als je er ook echt aan toe bent en niet moet denken aan "wat als het 2 jaar duurt". Want het kan ook gewoon na 1 keer raak zijn. Zou niet de eerste keer zijn dat dat gebeurt namelijkquote:Op zondag 19 juli 2020 21:01 schreef June. het volgende:
Iets heel anders, is het heel gek als je na 8 maanden alweer rammelt? Het is alleen zo onhandig..
Mijn opleiding stopt eind oktober en de vacatures zijn op 1 hand te tellen.. En in het begin is het vaak een jaar werken voordat je definitief kan blijven. Maar: het duurde 2,5 jaar voordat draak er was. Wat als het weer zo lang duurt (als het überhaupt lukt natuurijk)? Misschien willen we ooit nog een derde maar ik ben de jongste ook niet meer.
Keuzes keuzes. In dit geval is vriend geen barriere, die wilde na 3 maanden al weer
Nee zeker, met dat scenario houden we dan ook zeker rekening. Ik kan me er alleen echt NIETS bij voorstellen haha.quote:Op zondag 19 juli 2020 21:03 schreef SQ het volgende:
[..]
Ik zeg altijd dat je pas moet beginnen met proberen als je er ook echt aan toe bent en niet moet denken aan "wat als het 2 jaar duurt". Want het kan ook gewoon na 1 keer raak zijn. Zou niet de eerste keer zijn dat dat gebeurt namelijk
Jep ik weet echt al vanaf het moment dat Pitbull er is, dat we klaar zijnquote:Op zaterdag 18 juli 2020 11:03 schreef FlyingFish het volgende:
Ik vraag me ook af of er, iig zolang je nog in de jonge kinderen zit, een moment komt dat je met 100% zekerheid weet “nu is het klaar”.
Oef, dat is wel heel confronterend ja.quote:Op zondag 19 juli 2020 22:46 schreef Rebubbled het volgende:
Bij ons kwam tijdens de relatietherapie wel pijnlijk naar voren dat mijn vriend niet wil uit een gebrek aan commitment. Zo wil hij ook geen huis kopen samen. Dat was een behoorlijke realisatie die dingen best lastig maakt. Want ik voelde me al een tijdje gegijzeld in zijn realiteit, alsof ik vastzit in zijn lijm van geen keuzes maken en blijven hangen in het hier en nu. Maar als dan blijkt dat het niet zo zeer zijn persoonlijkheid is, maar de commitment aan jou en jullie gezin, tja. Wat moet je daar dan mee..
Dat vroeg ik mij ook af ja.quote:Op maandag 20 juli 2020 23:30 schreef Lemijn het volgende:
Is gebrek aan commitment wat anders dan gebrek aan liefde? En hoe zit het met zijn commitment naar jullie dochter toe?
Wel verhelderend dat jullie nu praten, Rebubbled.
Daar maak je een goed punt. Wel knap van je. Heel veel sterkte!quote:Op woensdag 22 juli 2020 17:05 schreef Rebubbled het volgende:
Je kunt iemand liefhebben en tegelijk twijfelen of een huis van een half miljoen (Amsterdam) samen kopen wel handig is natuurlijk. Ik snap zijn twijfel en zijn twijfel doet mij ook twijfelen uiteraard. Het liefst wil je dat iemand een definitieve toekomst met je ziet, maar dat is wel een groot iets. Ik ben een stuk flexibeler en zie wel wat de toekomst brengt. Hij is een twijfelaar en iemand die 100% zekerheid over dingen wil. Zijn commitment richting Lily is er wel. Er zijn het afgelopen jaar momenten geweest dat dat het enige was wat ons bij elkaar hield. Maar het gaat nu een stuk beter. Goed genoeg voor mij om weer aan de weg te timmeren samen. Maar ik timmer nu alleen, zo voelt het.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja we gaan van start. Kans is er inderdaad, dus zodra ik zwanger ben wel medisch, ook vanwege de medicatie.quote:Op woensdag 29 juli 2020 14:56 schreef Mariposas het volgende:
Wat leuk D-e, jullie gaan dus van start?
Heb je nu ook verhoogde kans op zwangerschapshypertensie, eclampsie en/of HELLP?
Edit, leuk van het groene licht, niet je bloeddruk.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
De pedofielenpartij is een heroprichting van een partij die in 2006 en 2010 al pogingen heeft gedaan en beide keren niet genoeg steun kon vinden, ik verwacht niet dat dat nu anders zal zijn.quote:Op zondag 30 augustus 2020 21:26 schreef CaVaBien het volgende:
Vooral in een land als Nederland waar onlangs een pedofielenpartij is opgericht
Dat lijkt mij ook zo leuk . De oudste speelt soms zo lief met ons overbuurmeisje van 2, je ziet dat hij dan echt die rol van beschermende grote broer aanneemt. Als ik dan denk aan onze jongens van 8 en 5 met een klein baby'tje, dan gaat het ook wel even rammelen hoor! Ze zouden het zelf ook echt leuk vinden, een broertje of zusje.quote:Op donderdag 10 september 2020 09:42 schreef Jagärtrut het volgende:
schop!
Ik rammel steeds meer. Ook nog steeds een enorme strijd tussen rationeel en emotioneel. Rationeel geniet ik van de vrijheid die we steeds meer krijgen met onze twee monsters (de laatste middagen heb ik thuis kunnen werken terwijl ze samen speelden! ), de nachten die we meestal doorslapen etc. etc. Ook weet ik dat de laatste tijd best een tol was op onze relatie (internationaal verhuizen terwijl zwanger, baby's die niet slapen, nieuwe banen, etc).
Maar, emotioneel. Pff, nog een keer zwanger zijn, nog een klein kindje op zien groeien, de oudste die dat bewust mee maakt, wat verlang ik daar naar.
De duutser ziet vooral het rationele. Ik vind het maar moeilijk hoor...
mijn oudste zegt tegenwoordig 'ooooh', bij elke baby die hij ziet. Of, in goed Vlaams 'Oooh, zo zoet...'. Natuurlijk vooral omdat hij doorheeft dat wij dat zo schattig vinden, maar toch. Of, 'mama, ik wil zo graag een zusje...'. Vaak vlak nadat hij gezegd heeft 'Ik wou dat ik geen broertje had, dat ik alleen kind was.'.quote:Op donderdag 10 september 2020 09:57 schreef Phaidra het volgende:
[..]
Dat lijkt mij ook zo leuk . De oudste speelt soms zo lief met ons overbuurmeisje van 2, je ziet dat hij dan echt die rol van beschermende grote broer aanneemt. Als ik dan denk aan onze jongens van 8 en 5 met een klein baby'tje, dan gaat het ook wel even rammelen hoor! Ze zouden het zelf ook echt leuk vinden, een broertje of zusje.
Maar dat rationele heeft zeker de overhand. Als een eventuele 3e geboren zou worden ben ik minstens 37, vriend 43. Echt oud is het niet, maar mijn eigen ouders waren bijna precies even oud toen ik als nakomertje geboren werd en ik ben op relatief jonge leeftijd mijn ouders verloren. Dikke pech, I know, maar het speelt toch mee in mijn gedachten. Nog los van de wissel op onze relatie en terug naar gebroken nachten, etc. Meer risico op afwijkingen ook. En vriendlief wil ook echt niet. Minor detail .
Misschien rammelt het ook wel omdat het nu zo duidelijk een overgang is naar een andere levensfase. Kinderen op school, volgend jaar zelfs geen kleuter meer. Zo van: dit is nu 'de rest van mijn leven' of 'later als ik groot ben'. Op weg naar een vrouw van 'middelbare leeftijd'. Daar moet ik nog even vrede mee vinden ofzo .
Die Vlaamse tongval maakt het wel extra schattig .quote:Op donderdag 10 september 2020 10:31 schreef Jagärtrut het volgende:
[..]
mijn oudste zegt tegenwoordig 'ooooh', bij elke baby die hij ziet. Of, in goed Vlaams 'Oooh, zo zoet...'. Natuurlijk vooral omdat hij doorheeft dat wij dat zo schattig vinden, maar toch. Of, 'mama, ik wil zo graag een zusje...'. Vaak vlak nadat hij gezegd heeft 'Ik wou dat ik geen broertje had, dat ik alleen kind was.'.
Ik vind een balans vinden tussen de rationeel en emotioneel echt heel moeilijk.
Verder, vrouw van middelbare leeftijd, dat valt toch wel mee? Ik voel me nog steeds een meisje...
Ik kan me voorstellen dat dit lastig is Vlindertje!quote:Op donderdag 19 november 2020 22:37 schreef vlindertje89 het volgende:
(...)
Ik kom inderdaad uit '89 dus ik heb inderdaad best nog wel tijd, puur biologisch gezien. Ik moet alleen m'n plaatje bijstellen - ik heb altijd vroeg moeder willen worden (als in tussen 25-30 twee kinderen) en daarom voelt dit nu als zo laat, alsof ik te laat ben. Ik vind het ook echt wel fijn om te lezen dat hier ook veel mensen na 30 pas moeder zijn geworden, die ook allemaal als hartstikke leuke moeders klinken. Misschien dat ik ook een beetje bang ben dat ik anders "oud" ben en niet meer aansluiting met m'n kind heb of geen leuke moeder meer kan zijn, of zo. Terwijl ik hier en bij mensen om me heen ook echt wel zie dat dat onzin is.
En speelt ook wel mee dat door mijn adenomyose gewoon niet duidelijk is hoe moeilijk mijn pad om kinderen te krijgen gaat worden. Daar kunnen ze ook niks over voorspellen. Kan zijn dat het totaal geen problemen geeft, kan zijn dat ik een verhoogde kans op miskramen heb, kan voor vruchtbaarheidsproblemen zorgen, maar ze kunnen niks zeggen over mijn kans op elk daarvan. Dat vind ik dus ook best wel spannend.
(...)
Fijn om die ervaring te horen. Mijn vader was 40 toen ik geboren werd, mijn moeder 29, en ik heb bij haar altijd veel meer "aansluiting" gehad dan bij mijn vader. Maar dat kan natuurlijk net zo goed met karakter te maken hebben ipv leeftijd..quote:Op vrijdag 20 november 2020 07:53 schreef Zusje123 het volgende:
[..]
Ik kan me voorstellen dat dit lastig is Vlindertje!
Wat betreft aansluiting als oudere ouders, ik denk niet dat je je zorgen hoeft te maken. Mijn vader was 36 toen ik geboren was, niks van gemerkt. Kinderen hebben überhaupt weinig idee of iemand 20 of 40 jaar is.
Adenomyose maakt het wel onzeker ja. Is er een erfelijke component en kan je je spiegelen aan moeder, zus of andere vrouwelijke familieleden?
Ik herken me inderdaad enorm in wat je schrijft!quote:Op vrijdag 20 november 2020 10:48 schreef Vaiana het volgende:
@:vlindertje89 Ik herken je gevoel zo goed en denk daarmee ook een beetje te weten hoe je gevoel en ratio tegenover elkaar kunnen staan. Rationeel kan je prima beredeneren dat je nog genoeg tijd hebt, maar dat stemmetje in je hoofd wat zegt 'wat als ik te laat ben' is zo hardnekkig. Als je maar zeker wist dat het goed kwam was er nu niks aan de hand geweest denk ik, ook al zou het dan nog 3 jaar duren.
Zelf kom ik uit een christelijke omgeving wat resulteerde in op mijn 25ste de zogenaamde eeuwige vrijgezel zijn, vergeleken met vriendinnen die al jaren getrouwd waren. Terwijl vanaf de middelbare school ik al het allerliefst huisje, boompje, beestje maar toch vooral baby'tje wilde. Iedereen ging er soort van blind vanuit dat ik supersnel moeder zou worden want dat was alles wat ik van het leven wilde, en vervolgens ging ik als single naar hun bruiloften. Daar heb ik het echt heel moeilijk mee gehad, wat als alle leuke mannen die ook nog iets met het geloof hadden 'op waren' etc.
Uiteindelijk heb ik mijn man via een (christelijke) datingsite leren kennen, ben ik vanaf het begin heel erg duidelijk geweest over mijn kinderwens en ben ik nu, bijna vier jaar na onze eerste date, net twee weken spiraalloos.
Mijn man is een oepsje en daarmee een nakomer, zijn moeder was in de 40 toen ze hem kreeg en hij was juist heel close met haar. Mede omdat hij zo lang als soort van enig kind thuis heeft gewoond natuurlijk, maar ik denk dat jouw persoonlijkheid veel meer zegt over de aansluiting met een kind dan je leeftijd.
Je hebt hier inderdaad geen controle over, maar tegelijkertijd heb je nu tijd en ruimte voor persoonlijke ontwikkeling gehad waarmee je straks een hele sterke basis hebt om een fijne moeder te kunnen zijn. Dat is ook zoveel waard!
Ohja, en over voorbeelden; vanuit mijn kerk weet ik een stel wat binnen een jaar na de eerste date verloofd was, binnen anderhalf jaar na die eerste date getrouwd en daarna vrijwel direct zwanger. Als je dan die bruiloft overslaat kan het helemaal snel gaan. Ik merk zelf iig wel dat hoe ouder je wordt, hoe beter je weet wat je wil en verwacht en des te sneller kan een relatie serieus worden. Wat mij persoonlijk daarnaast hielp was nadenken over hoe ik het anders in mijn eentje aan zou willen pakken, en een soort van deadline stellen voor op welke leeftijd ik daar actief mee bezig zou willen gaan. Dat gaf me nog een beetje houvast ten opzichte van die ontzettend aanwezige kinderwens.
En tot die tijd lekker hier blijven spuien.
Terugkijkend ben ik dus oprecht blij dat ik niet eerder moeder ben geworden, omdat ik een kind nu veel meer te bieden heb voor mijn gevoel. Maar 5 jaar geleden was gewoon alles stom en onzeker en dacht ik pas iemand te vinden als het al te laat was.quote:Op vrijdag 20 november 2020 11:14 schreef vlindertje89 het volgende:
[..]
Ik herken me inderdaad enorm in wat je schrijft!
Het is inderdaad precies zo, als ik nu de garantie zou krijgen dat ik op m'n 34e moeder wordt dan vind ik het jammer dat t nog drie jaar duurt, maar ben ik daar verder helemaal ok mee en gebruik ik de tijd tot dan om andere dingen te doen die moeilijker zijn met kind, of zo. Het is inderdaad die onzekerheid!
En iedereen van m'n vrienden dacht inderdaad altijd dat ik de eerste met kinderen zou zijn, want ik was echt een moedertype, altijd oppassen, bijbaan in de kinderopvang etc.
En die persoonlijke ontwikkeling ga ik inderdaad maar het beste van proberen te maken. Ik heb al heel lang een angststoornis, waar een baby opzich niet direct iets van mee zal krijgen, maar zonder kan ik een kind toch wel wat meer bieden aan ervaringen etc dan met. Nou ben ik al heel lang bezig daar vanaf te komen, maar misschien moet ik dit maar zien als een soort "het moest zo zijn", waarin ik nu de kans moet grijpen om echt 100% er vanaf te komen voor ik een kind krijg.
En die deadline voor mezelf om het dan maar alleen te doen is ook een goede. Daar heb ik inderdaad ook wel eens over nagedacht. Ik heb dan 33 steeds in m'n hoofd, want met alles dan praktisch regelen/uitzoeken/wachtlijsten ben je zo een jaar verder voor m'n gevoel, maar tegelijkertijd is dat al over twee jaar en geef ik mezelf dan niet té weinig tijd om iemand tegen te komen? Nou ja, in elk geval wil ik bij 33 eea serieus gaan uitzoeken, en of ik daar dan direct naar handel of toch even wacht kan ik dan nog beslissen.
Ik hoop het ook, voor mezelf en voor jou ook! Spannende tijd zo voor je inderdaad, hopelijk snel raak en een plakker!quote:Op vrijdag 20 november 2020 11:26 schreef Vaiana het volgende:
[..]
En herkenbaar hoor, ik deed ook heel veel oppassen, heb een studie in die richting gedaan, etc. Ik hoop heel erg dat jij over een paar jaar terug kan kijken en denken 'zie je wel, het is allemaal goed gekomen'. En voor mijzelf hoop ik dat ook, want dat die spiraal eruit is zegt nog helemaal niks over of er daadwerkelijk een baby komt natuurlijk.
Ah, maar dus ook al wel actief bezig dan ? Leuk hoor, en spannend! Wij waren gisteren op kraamvisite en als je dan je lief ziet met zo'n minifrummel... ik trilde nog net niet door het gerammel van mijn eierstokken van de bank afquote:Op maandag 22 februari 2021 14:22 schreef Zusje123 het volgende:
Zeker wel! Ik ben sinds 3 maanden gestopt met de pil. Helaas elke maand nog ongesteld geworden, maar voorlopig wacht ik nog rustig af. Al vliegen soms de rampscenario's mij aan (maar dat is natuurlijk veel te vroeg na 3 maand!)
P.s. voor degene die ook in die situatie zitten: is een maand ook niet ineens verschrikkelijk lang? Eerst ong twee weken voordat je de eisprong hebt, dan weer twee weken voordat je wel of niet ongesteld moet worden.
Ik ben in één rechte lijn doorgeschoven naar het wachten op het tweede streepje topic. Maar dat doet niks af aan mijn gerammel vooralsnog.quote:
Ik vind het wisselend. Nadat mijn spiraal eruit was heb ik een volledige cyclus overgeslagen, dus werd pas na 2 maanden ongesteld. Dat vond ik verschrikkelijk lang. De cyclus daarna vond ik alles mega interessant, ovulatietest gedaan en temperatuur een beetje bijgehouden want het was zo interessant. Die 'vloog' dus voorbij. Nu heb ik een hele onduidelijke cyclus, en die trek ik slechter. De eerste week van de nieuwe cyclus ben ik altijd nog ongesteld, dus die telt gevoelsmatig niet mee in de wachttijd. Maar ovulatietest was nu onduidelijk en temperatuur doet ook alleen maar onlogische dingen. Daardoor vind ik nu het wachten op de ongesteldheidsdatum vet lang duren, en vrees ik weer een cyclus over te slaan waardoor ik dan helemaal geen idee meer heb waar ik aan toe ben.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:22 schreef Zusje123 het volgende:
Zeker wel! Ik ben sinds 3 maanden gestopt met de pil. Helaas elke maand nog ongesteld geworden, maar voorlopig wacht ik nog rustig af. Al vliegen soms de rampscenario's mij aan (maar dat is natuurlijk veel te vroeg na 3 maand!)
P.s. voor degene die ook in die situatie zitten: is een maand ook niet ineens verschrikkelijk lang? Eerst ong twee weken voordat je de eisprong hebt, dan weer twee weken voordat je wel of niet ongesteld moet worden.
Ahhh ja erg he. Om mij heen zijn zoveel mensen zwanger en met baby's. Echt, mijn arme eierstokken.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:42 schreef Debsterr het volgende:
[..]
Ah, maar dus ook al wel actief bezig dan ? Leuk hoor, en spannend! Wij waren gisteren op kraamvisite en als je dan je lief ziet met zo'n minifrummel... ik trilde nog net niet door het gerammel van mijn eierstokken van de bank af
Zeker welquote:
Oh en dat van die rampscenario's vind ik ook best herkenbaar. Spiraal is er sinds begin november uit, dus dat is nu bijna 4 maanden. Dat is niet lang, maar het voelt wel lang. Vooral omdat ik sindsdien nog maar 1 gevoelsmatig effectieve cyclus heb gehad.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:22 schreef Zusje123 het volgende:
Zeker wel! Ik ben sinds 3 maanden gestopt met de pil. Helaas elke maand nog ongesteld geworden, maar voorlopig wacht ik nog rustig af. Al vliegen soms de rampscenario's mij aan (maar dat is natuurlijk veel te vroeg na 3 maand!)
P.s. voor degene die ook in die situatie zitten: is een maand ook niet ineens verschrikkelijk lang? Eerst ong twee weken voordat je de eisprong hebt, dan weer twee weken voordat je wel of niet ongesteld moet worden.
Ik hoor misschien formeel ook al in dat topic thuis, maar ik durf nog niet .quote:Op maandag 22 februari 2021 14:46 schreef Vaiana het volgende:
[..]
Ik ben in één rechte lijn doorgeschoven naar het wachten op het tweede streepje topic. Maar dat doet niks af aan mijn gerammel vooralsnog.
[..]
Ik vind het wisselend. Nadat mijn spiraal eruit was heb ik een volledige cyclus overgeslagen, dus werd pas na 2 maanden ongesteld. Dat vond ik verschrikkelijk lang. De cyclus daarna vond ik alles mega interessant, ovulatietest gedaan en temperatuur een beetje bijgehouden want het was zo interessant. Die 'vloog' dus voorbij. Nu heb ik een hele onduidelijke cyclus, en die trek ik slechter. De eerste week van de nieuwe cyclus ben ik altijd nog ongesteld, dus die telt gevoelsmatig niet mee in de wachttijd. Maar ovulatietest was nu onduidelijk en temperatuur doet ook alleen maar onlogische dingen. Daardoor vind ik nu het wachten op de ongesteldheidsdatum vet lang duren, en vrees ik weer een cyclus over te slaan waardoor ik dan helemaal geen idee meer heb waar ik aan toe ben.
Dat ook nog eens ja, echt iedereen en zijn tante is zwanger joh, super opvallend. zal aan de leeftijd liggen.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:47 schreef Vaiana het volgende:
[..]
Ahhh ja erg he. Om mij heen zijn zoveel mensen zwanger en met baby's. Echt, mijn arme eierstokken.
Ik rammel opnieuw voor de 1e. Met mijn ex wel actief geweest, maar toen hield die relatie op. Nu 2,5 jaar ongeveer samen met met mijn lief en besloten dat we toch wel graag een babytje willen.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:48 schreef vlindertje89 het volgende:
[..]
Zeker wel
En voorlopig zit ik hier ook nog wel.
Rammel jij voor de eerste of tweede of..? Ik herinner me je naam wel ergens van maar weet niet meer precies het verhaal..
Ik vond naar dat topic gaan heel leuk. Momenteel vind ik er zijn minder leuk, maar dat komt omdat mijn lijf stom doet.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:52 schreef Debsterr het volgende:
[..]
Ik hoor misschien formeel ook al in dat topic thuis, maar ik durf nog niet .
Vervelend he, die onzekerheid, het "hoort" allemaal leuk en ontspannen te zijn maar nope! Meteen stress en gedoe.
[..]
Dat ook nog eens ja, echt iedereen en zijn tante is zwanger joh, super opvallend. zal aan de leeftijd liggen.
Al sinds september, en ondertussen is de cyclus ook wel weer op orde (was natuurlijk nu geen jaren aan de pil geweest zoals de vorige keer). En de condooms zijn ook opgeborgen, dus, ehm, tsjaa, eigenlijk zit ik hier verkeerd .quote:Op maandag 22 februari 2021 14:58 schreef Vaiana het volgende:
[..]
Ik vond naar dat topic gaan heel leuk. Momenteel vind ik er zijn minder leuk, maar dat komt omdat mijn lijf stom doet.
Maar al anticonceptie-loos ja? Dat is wel fijn, ben je wellicht minder tijd kwijt aan je cyclus op orde krijgen enzo.
Ja voor man is het allemaal relatief ontspannen, voor mij minder. Vooral door deze rare cyclus hoor, toen het vorige maand goed liep was ik ook heel relaxed en vond het helemaal niet erg dat het niet raak was want "yay mijn lijf doet het". Zodra ik twijfel of mijn lijf het doet schiet de stress erin en is het idd helemaal niet leuk.
Het is zeker wel de leeftijd idd, plus als je zelf ergens mee bezig bent valt datgene je ook meteen meer op. Heb ik ook met huizen en verbouwingen enzo, haha.
Haha, kom daar eens heen dan.quote:Op maandag 22 februari 2021 15:01 schreef Debsterr het volgende:
[..]
Al sinds september, en ondertussen is de cyclus ook wel weer op orde (was natuurlijk nu geen jaren aan de pil geweest zoals de vorige keer). En de condooms zijn ook opgeborgen, dus, ehm, tsjaa, eigenlijk zit ik hier verkeerd .
Ik vind mezelf wel al een beetje oud en dat maakt het ook wel moeilijk, mijn lief is iets jonger en uit zijn vriendengroep raken nu alle dames in verwachting. Die zijn meestal een jaar of 3/4 jonger en ik ben echt heel bang dat het ons niet gaat lukken .
Blijven ademhalen in ieder geval en vooral lekker testjes enzo doen als je dat meer rust geeft .
Hoezo heb je het idee dat je bij maar een effectieve cyclus heb gehad? Meet jij dat?quote:Op maandag 22 februari 2021 14:52 schreef Vaiana het volgende:
[..]
Oh en dat van die rampscenario's vind ik ook best herkenbaar. Spiraal is er sinds begin november uit, dus dat is nu bijna 4 maanden. Dat is niet lang, maar het voelt wel lang. Vooral omdat ik sindsdien nog maar 1 gevoelsmatig effectieve cyclus heb gehad.
Haha. Heel herkenbaar. Überhaupt baby's, zelf zonder je lief.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:42 schreef Debsterr het volgende:
[..]
Ah, maar dus ook al wel actief bezig dan ? Leuk hoor, en spannend! Wij waren gisteren op kraamvisite en als je dan je lief ziet met zo'n minifrummel... ik trilde nog net niet door het gerammel van mijn eierstokken van de bank af
Yup, al die kleine frummels doen me smelten .quote:Op maandag 22 februari 2021 18:23 schreef Zusje123 het volgende:
[..]
Hoezo heb je het idee dat je bij maar een effectieve cyclus heb gehad? Meet jij dat?
[..]
Haha. Heel herkenbaar. Überhaupt baby's, zelf zonder je lief.
Nouja, ik ben 2x ongesteld geweest sinds de spiraal eruit is. En de eerste x na de spiraal voelde als een soort spek en bonen ronde, omdat je dan gewoon nog geen idee hebt wat je lijf aan het doen is. Dus gevoelsmatig telt die niet mee, die daarna wel en in deze zijn ovulatietesten en temperatuur zo onduidelijk dat hij ook niet heel effectief voelt. Over een week weet ik dat zekerder.quote:Op maandag 22 februari 2021 18:23 schreef Zusje123 het volgende:
[..]
Hoezo heb je het idee dat je bij maar een effectieve cyclus heb gehad? Meet jij dat?
Ja, ik twijfelde maar zolang het spiraaltje er nog inzit, valt er weinig te wachten op 'n tweede streepje natuurlijk hahaquote:Op zondag 28 februari 2021 12:11 schreef Rebubbled het volgende:
Misschien is 'wachten op het tweede streepje' een topic waar je meer gelijkgezinden vindt! Wat leuk dat jullie dit samen gaan doen. Spannende tijd
Wat een crime om over te stappen van huisarts, na meermaals verzoeken van mij en de nieuwe huisarts werd het dossier maar niet doorgestuurd zolang dossier er nog niet was, kon ik geen afspraak maken maar het is nu geregeld sinds vandaag en meteen een afspraak gemaakt, dinsdag m'n spiraaltje eruitquote:Op zondag 28 februari 2021 10:59 schreef Memento-Mori het volgende:
Ik kom hier ook eens voorzichtig om het hoekje kijken... Partner rammelt harder dan ik cq heeft 'n grotere kinderwens maar ik zie het ook zeker wel zitten. Heb hier nog geen huisarts dus dat eens regelen eerdaags en dan een afspraak maken om koperspiraal te laten verwijderen en dan is de eerste stap gezet.
Succes ermee!quote:Op donderdag 8 april 2021 17:27 schreef Memento-Mori het volgende:
[..]
Wat een crime om over te stappen van huisarts, na meermaals verzoeken van mij en de nieuwe huisarts werd het dossier maar niet doorgestuurd zolang dossier er nog niet was, kon ik geen afspraak maken maar het is nu geregeld sinds vandaag en meteen een afspraak gemaakt, dinsdag m'n spiraaltje eruit
Ik denk dat het rammelen nooit zal stoppen bij mijquote:Op dinsdag 4 januari 2022 10:47 schreef Donna het volgende:
Zo, dit topic is al lang dood... Nog meer mensen die (lichtelijk) rammelen?
Haha, ja dat kan ook nog. Er is niet echt een topic voor twijfelkonten geloof ik. Ik twijfel niet zozeer of er ooit een derde komt, maar de vraag is meer; wanneer? Zo lastig!quote:Op dinsdag 4 januari 2022 11:05 schreef arvensis het volgende:
[..]
Ik denk dat het rammelen nooit zal stoppen bij mij
Maar er komt geen derde, nu niet in ieder geval.
Stopt dat ooit dan?quote:Op dinsdag 4 januari 2022 10:47 schreef Donna het volgende:
Zo, dit topic is al lang dood... Nog meer mensen die (lichtelijk) rammelen?
Ik kijk daar ook ENORM naar uit. Daarom is mijn neiging om NU METEEN maar voor de derde te gaan heel groot, zodat we dat 'gedoe' allemaal zo snel mogelijk achter de rug hebben.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 15:47 schreef Jentin het volgende:
Hier hetzelfde als SQ. Echt núl gerammel, alleen maar vreugde dat mijnes al zo relatief groot zijn. Ik vind baby’s echt heel leuk, maar alleen nog van een ander. Keiblij dat mijnes lopen, praten, doorslapen en naar de wc gaan
Ja onze eerste was zo'n droombaby. Doorslapen met 6 weken en daarna nooit weer 's nachts eruit geweest (behalve bij ziekte). De jongste daarentegen is in november 1 geworden en slaapt pas sinds en paar weken de hele nacht door zonder 's nachts een uur wakker te zijn (niet met huilen, maar wel met veel geluid en half jammeren waardoor ik dus ook niet sliep. Nu moet ze alleen nog een beetje oefenen op uitslapen.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 19:43 schreef Jentin het volgende:
Ah ja, dat snap ik wel. Tegelijkertijd: bij mij zat er bijna vier jaar tussen kind en kind 2. Waren we dus ook “net” uit dat gedoe en begonnen we weer opnieuw. Ik denk dat het feit dat ik bij de komst van nummer twee ook gewoon alweer twee jaar ononderbroken nachten slaap had, mij wel enorm hielp om de babyperikelen die tweede keer te trekken. Dat en alle ervaring van de eerste uiteraard
Oh dat laatste ga ik mezelf even inprenten als echt echt echt niet meer wilquote:Op dinsdag 4 januari 2022 19:54 schreef Lemijn het volgende:
Dan noemen we dat gewoon een Ticootje toch? .
Ik rammel ook helemaal niet, maar heb dat nooit gedaan van andermans kinderen. Die van mezelf zijn toch duizend keer leuker, en als er een derde zou komen kan ik minder goed voor de twee huidige kinderen zorgen. Dus klaar.
Precies wat jij schrijft. Hij staat toe dat de babyspullen naar zolder gaan en dat geeft mij ergens een beetje hoop. Aan de andere kant zou ik ook op mijn kop gaan staan als hij afdwong het weg te doen. Daar ben ik echt niet aan toe en dat voelt hij ook wel.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 12:07 schreef Aure het volgende:
Ik wil wel een derde (maar zeker niet nu), alleen wil niet dus ik ben bang dat het bij rammelen blijft helaassssch. Maar goed, wie weet hoe die er in staat over een jaar ofzo
Dit herken ik ook. Zeker omdat ik met 3 kinderen "maar" 2x zwanger ben geweest en de laatste nogal abrupt eindigde. Dat heeft ook echt wel wat tijd nodig gehad. Maar ik geloof niet dat ik nog rammel. Zeker niet nu een collega van mijn leeftijd al oma isquote:Op dinsdag 4 januari 2022 21:58 schreef silliegirl het volgende:
Wij zijn met de 3 kids ook echt wel overcompleet. Er zijn dagen dat ik het loeizwaar vind, kom vaak zat ogen en handen tekort.
Maar wat Mariposas zegt herken ik wel. Ik zou zeker niet nog een kind willen, niet nog een keer een zwangerschap (want na 3x is mijn lijf daar wel
klaar mee), maar ik vind het toch ook verdrietig dat dit fase voorbij is. Ik ga nooit meer zwanger zijn, nooit meer een inimini baby hebben, etc. En ik denk dat dat weemoedige gevoel nog wel een poos blijft ook, bij mij dan. Soms voelt dat dan een beetje als rammelen voor nog een baby; maar ik denk dat het in mijn geval meer moeite hebben met het loslaten van de “babyfase” is.
Hahaha. Nou dan wel met de ooievaar idd. Ik wil de zwangerschap en het eerste jaar graag aan iemand anders over laten. De kraamweek vind ik ook nog wel leukquote:Op woensdag 12 januari 2022 14:40 schreef Smart_ass het volgende:
Herkenbaar hoor, komkommer! Ik rammel(de) ook niet echt naar een baby, maar meer gewoon naar nog een kind. Als ik zou kunnen bevallen van een dreumes zou ik ervoor tekenen, de babytijd is niet zo aan mij besteed .
Met vlagen.quote:Op woensdag 12 januari 2022 16:41 schreef Vaiana het volgende:
Maar een eigen is vast ook heel leuk als ze 3+ zijn.
quote:
Ik heb bij jou járen geleden al eens ingezet op zes kinderen dus ik denk dat jouw hormonen nog een keer gaan winnenquote:Op woensdag 12 januari 2022 17:04 schreef elamanilo het volgende:
Oké, zondag dacht ik nog dat ik misschien wel het baren zou kunnen afsluiten. Maar nu zijn m’n hormonen weer 180graden gedraaid en kan ik wel huilen (oja, kraamtranen) bij het idee dat dit misschien wel (bijna zeker weten) de laatste keer is dat ik hier in m’n kraambedje lig…
Ik denk dat ik zo’n geval ben die het nooit helemaal afsluit. En dat ik later dolblij ga zijn als ik een kleinkindje krijg.
Eerste keren heb je ook nog steeds bij grotere kinderen, zij het minder frequent wellicht.quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:06 schreef arvensis het volgende:
[..]
Ik vind alle ‘eerste keren’ juist leuk. Eerste keer kennismaken, voeden, eerste hapjes, eerste stapjes, eerste woordjes, zien hoe je kleintje iedere dag wat nieuws leert.
Mja, slapeloze nachten weegt super zwaar als tegenhanger.
Eerste keer laveloos van een feestje afhalen, eerste keer auto total loss terugkrijgen. Enzo.quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:06 schreef arvensis het volgende:
[..]
Ik vind alle ‘eerste keren’ juist leuk. Eerste keer kennismaken, voeden, eerste hapjes, eerste stapjes, eerste woordjes, zien hoe je kleintje iedere dag wat nieuws leert.
Mja, slapeloze nachten weegt super zwaar als tegenhanger.
Samenwerken?quote:Op woensdag 12 januari 2022 15:49 schreef Donna het volgende:
[..]
Hahaha. Nou dan wel met de ooievaar idd. Ik wil de zwangerschap en het eerste jaar graag aan iemand anders over laten.
Nu wij één kind hebben, vind ik dat wel serieus heel milieuvriendelijk van onszelf.quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:33 schreef Mariposas het volgende:
Is er eigenlijk niemand die milieu of overpopulatie in aanmerking neemt…?
Haha goed idee, dealtje inclusief vakantie adresje in Zweden dan?quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:29 schreef Viv het volgende:
[..]
Samenwerken?
Ik zou het tof vinden om nog een keer zwanger te zijn, te bevallen en een baby te hebben , maar twee grotere kinderen die elkaar steeds in de haren vliegen of aan het huilen maken en het halen/brengen naar opvang/school/zwemles/judo/ballet/voetbal.. neh.
Ja, daar mag je het kind komen halen tzt.quote:Op woensdag 12 januari 2022 18:08 schreef Donna het volgende:
[..]
Haha goed idee, dealtje inclusief vakantie adresje in Zweden dan?
Hier wel al is dat maar een van de vele redenen. 2 kinderen vinden we beide wel voldoende. Verstandelijk tenminste, of daarna het rammelen ook stopt moeten we nog zien.quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:33 schreef Mariposas het volgende:
Is er eigenlijk niemand die milieu of overpopulatie in aanmerking neemt…?
quote:
Ah, dan hoop ik dat er een wonder gebeurt en je gauw zwanger raakt.quote:Op woensdag 12 januari 2022 20:30 schreef MaJo het volgende:
Ik rammel toch ook wel een beetje maar dat is puur hormonaal. Verstandelijk is het goed zo. Ik word dit jaar 40 en zwanger worden is al niet makkelijk, daarnaast vindt man eentje echt voldoende. We zitten nu in de fase “als het gebeurt dan is het goed” maar gaan niet actief weer het traject in. Als ik spontaan zwanger word dan gaan we er 100% voor maar die kans is heel klein. En toch elke maand is er stiekem wel hoop bij mij Ik ben er nog niet aan toe om het helemaal af te sluiten.
Was hier een van de rationale redenen, waarom er geen derde komt.quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:33 schreef Mariposas het volgende:
Is er eigenlijk niemand die milieu of overpopulatie in aanmerking neemt…?
quote:Op woensdag 12 januari 2022 18:19 schreef Viv het volgende:
[..]
Ja, daar mag je het kind komen halen tzt.
Dit blijft heel lastig vind ik en dat is zeker wel iets waar ik aan denk bij deze beslissing.quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:33 schreef Mariposas het volgende:
Is er eigenlijk niemand die milieu of overpopulatie in aanmerking neemt…?
Nope.quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:33 schreef Mariposas het volgende:
Is er eigenlijk niemand die milieu of overpopulatie in aanmerking neemt…?
Ja, maar vooral als rationele onderbouwing dat 2 kinderen echt voldoende is . Om meerdere redenen is een 3e bij ons geen optie, en dit is er 1 van.quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:33 schreef Mariposas het volgende:
Is er eigenlijk niemand die milieu of overpopulatie in aanmerking neemt…?
Dat is een van de argumenten van mijn man, ook is het huis te klein (onze kamer kan door tweeën), moeten we dan een grotere auto, slapen V en A slecht en heb je dat met een derde nog meer. En dan natuurlijk ook krampjes, prikjes, oortjes...quote:Op woensdag 12 januari 2022 17:33 schreef Mariposas het volgende:
Is er eigenlijk niemand die milieu of overpopulatie in aanmerking neemt…?
Zelfde probleem hier! Tijdens mijn laatste zwangerschap (A is nu bijna 5 maanden) riep ik dat het echt de laatste was en dat ik het nooit meer mee wilde maken. Ze was 10 dagen en het roer was om: ik wil er nog een en het liefste 5.quote:Op dinsdag 4 januari 2022 12:07 schreef Aure het volgende:
Ik wil wel een derde (maar zeker niet nu), alleen wil niet dus ik ben bang dat het bij rammelen blijft helaassssch. Maar goed, wie weet hoe die er in staat over een jaar ofzo
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 7% gewijzigd door VenusFlyTrap op 14-01-2022 15:10:37 ]
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op woensdag 15 februari 2023 11:02 schreef Nanukerst het volgende:
Ik schop deze even omhoog...Oh wow, ik ken je verhalen en ik vind je altijd overkomen als een fijne moeder om te hebben dus ik snap je gevoelens en ik denk dat elk kind in zn handjes mag knijpen met jullie als gezinSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik kan geen andere kant belichten voor je helaas maar ik begrijp je helemaalJ'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op donderdag 16 februari 2023 12:58 schreef vlindertje89 het volgende:
@:NanukerstSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Dit is een goede vraag! Mijnes is 6 jaar jonger dan ik namelijk.quote:Op donderdag 16 februari 2023 13:08 schreef Clubsoda het volgende:
Ik denk dat een preconceptueel gesprek ook kan helpen om een reële inschatting te maken van de risico's van een zwangerschap op latere leeftijd (in combinatie met je voorgeschiedenis). We doen met z'n allen nu alsof het iets heel risicovols is op allerlei uitkomsten, maar volgens mij ligt dat vaak best wat genuanceerder.
Voorbeeld: we hebben het altijd over maternale leeftijd en het risico op aangeboren afwijkingen (m.n. trisomieën), maar, zo vroeg ik me af: welke rol speelt de leeftijd van de man hierin? Oudere vrouwen hebben gemiddeld genomen een oudere partner en hij draagt de helft van het genetisch materiaal aan. Een rondje PubMed leerde me dat er zeker bewijs is dat 40+ mannen een verhoogde kans hebben op een kind met aangeboren genetische aandoeningen. Maar daar hoor je dus nooit iemand over
Wat ik maar wil zeggen: een herhaling van het consult geeft misschien een goede kijk op het het er nu voorstaat in plaats van dat je blijft zitten met het idee dat je 5 jaar ouder bent en het dus vast een groter probleem zal zijn.
quote:Op donderdag 16 februari 2023 13:29 schreef Nanukerst het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.J'ai vu un escarbot ivre!-Komupolapana
Het zijn de kleine dingen die het doen <3
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |