OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Oh en dat van die rampscenario's vind ik ook best herkenbaar. Spiraal is er sinds begin november uit, dus dat is nu bijna 4 maanden. Dat is niet lang, maar het voelt wel lang. Vooral omdat ik sindsdien nog maar 1 gevoelsmatig effectieve cyclus heb gehad.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:22 schreef Zusje123 het volgende:
Zeker wel! Ik ben sinds 3 maanden gestopt met de pil. Helaas elke maand nog ongesteld geworden, maar voorlopig wacht ik nog rustig af. Al vliegen soms de rampscenario's mij aan (maar dat is natuurlijk veel te vroeg na 3 maand!)
P.s. voor degene die ook in die situatie zitten: is een maand ook niet ineens verschrikkelijk lang? Eerst ong twee weken voordat je de eisprong hebt, dan weer twee weken voordat je wel of niet ongesteld moet worden.
Ik hoor misschien formeel ook al in dat topic thuis, maar ik durf nog nietquote:
[..]
Ik ben in één rechte lijn doorgeschoven naar het wachten op het tweede streepje topic. Maar dat doet niks af aan mijn gerammel vooralsnog.
[..]
Ik vind het wisselend. Nadat mijn spiraal eruit was heb ik een volledige cyclus overgeslagen, dus werd pas na 2 maanden ongesteld. Dat vond ik verschrikkelijk lang.De cyclus daarna vond ik alles mega interessant, ovulatietest gedaan en temperatuur een beetje bijgehouden want het was zo interessant. Die 'vloog' dus voorbij. Nu heb ik een hele onduidelijke cyclus, en die trek ik slechter. De eerste week van de nieuwe cyclus ben ik altijd nog ongesteld, dus die telt gevoelsmatig niet mee in de wachttijd. Maar ovulatietest was nu onduidelijk en temperatuur doet ook alleen maar onlogische dingen. Daardoor vind ik nu het wachten op de ongesteldheidsdatum vet lang duren, en vrees ik weer een cyclus over te slaan waardoor ik dan helemaal geen idee meer heb waar ik aan toe ben.
.Vervelend he, die onzekerheid, het "hoort" allemaal leuk en ontspannen te zijn maar nope! Meteen stress en gedoe.
Dat ook nog eens ja, echt iedereen en zijn tante is zwanger joh, super opvallend. zal aan de leeftijd liggen.quote:
[..]
Ahhh ja erg he. Om mij heen zijn zoveel mensen zwanger en met baby's. Echt, mijn arme eierstokken.
Ik rammel opnieuw voor de 1e. Met mijn ex wel actief geweest, maar toen hield die relatie op. Nu 2,5 jaar ongeveer samen met met mijn lief en besloten dat we toch wel graag een babytje willen.quote:
[..]
Zeker wel
En voorlopig zit ik hier ook nog wel.
Rammel jij voor de eerste of tweede of..? Ik herinner me je naam wel ergens van maar weet niet meer precies het verhaal..
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Ik vond naar dat topic gaan heel leuk. Momenteel vind ik er zijn minder leuk, maar dat komt omdat mijn lijf stom doet.quote:Op maandag 22 februari 2021 14:52 schreef Debsterr het volgende:
[..]
Ik hoor misschien formeel ook al in dat topic thuis, maar ik durf nog niet
Vervelend he, die onzekerheid, het "hoort" allemaal leuk en ontspannen te zijn maar nope! Meteen stress en gedoe.
[..]
Dat ook nog eens ja, echt iedereen en zijn tante is zwanger joh, super opvallend. zal aan de leeftijd liggen.
Maar al anticonceptie-loos ja? Dat is wel fijn, ben je wellicht minder tijd kwijt aan je cyclus op orde krijgen enzo.
Ja voor man is het allemaal relatief ontspannen, voor mij minder. Vooral door deze rare cyclus hoor, toen het vorige maand goed liep was ik ook heel relaxed en vond het helemaal niet erg dat het niet raak was want "yay mijn lijf doet het". Zodra ik twijfel of mijn lijf het doet schiet de stress erin en is het idd helemaal niet leuk.
Het is zeker wel de leeftijd idd, plus als je zelf ergens mee bezig bent valt datgene je ook meteen meer op. Heb ik ook met huizen en verbouwingen enzo, haha.
Al sinds september, en ondertussen is de cyclus ook wel weer op orde (was natuurlijk nu geen jaren aan de pil geweest zoals de vorige keer). En de condooms zijn ook opgeborgen, dus, ehm, tsjaa, eigenlijk zit ik hier verkeerdquote:
[..]
Ik vond naar dat topic gaan heel leuk. Momenteel vind ik er zijn minder leuk, maar dat komt omdat mijn lijf stom doet.
Maar al anticonceptie-loos ja? Dat is wel fijn, ben je wellicht minder tijd kwijt aan je cyclus op orde krijgen enzo.
Ja voor man is het allemaal relatief ontspannen, voor mij minder. Vooral door deze rare cyclus hoor, toen het vorige maand goed liep was ik ook heel relaxed en vond het helemaal niet erg dat het niet raak was want "yay mijn lijf doet het". Zodra ik twijfel of mijn lijf het doet schiet de stress erin en is het idd helemaal niet leuk.
Het is zeker wel de leeftijd idd, plus als je zelf ergens mee bezig bent valt datgene je ook meteen meer op. Heb ik ook met huizen en verbouwingen enzo, haha.
.Ik vind mezelf wel al een beetje oud
en dat maakt het ook wel moeilijk, mijn lief is iets jonger en uit zijn vriendengroep raken nu alle dames in verwachting. Die zijn meestal een jaar of 3/4 jonger en ik ben echt heel bang dat het ons niet gaat lukken 
.Blijven ademhalen in ieder geval en vooral lekker testjes enzo doen als je dat meer rust geeft
.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Haha, kom daar eens heen dan.quote:
[..]
Al sinds september, en ondertussen is de cyclus ook wel weer op orde (was natuurlijk nu geen jaren aan de pil geweest zoals de vorige keer). En de condooms zijn ook opgeborgen, dus, ehm, tsjaa, eigenlijk zit ik hier verkeerd
Ik vind mezelf wel al een beetje oud
Blijven ademhalen in ieder geval en vooral lekker testjes enzo doen als je dat meer rust geeft
Hmm ja, dat snap ik wel. Terwijl ik genoeg mensen weet die met 36 en ouder volledig probleemloos zwanger werden (inclusief schoonmoeder met 40 jaar). Dus het valt allemaal reuze mee. Maar die feiten doen niks af aan je gevoel helaas.
Hoezo heb je het idee dat je bij maar een effectieve cyclus heb gehad? Meet jij dat?quote:
[..]
Oh en dat van die rampscenario's vind ik ook best herkenbaar. Spiraal is er sinds begin november uit, dus dat is nu bijna 4 maanden. Dat is niet lang, maar het voelt wel lang. Vooral omdat ik sindsdien nog maar 1 gevoelsmatig effectieve cyclus heb gehad.
Haha. Heel herkenbaar. Überhaupt baby's, zelf zonder je lief.quote:
[..]
Ah, maar dus ook al wel actief bezig dan? Leuk hoor, en spannend! Wij waren gisteren op kraamvisite en als je dan je lief ziet met zo'n minifrummel... ik trilde nog net niet door het gerammel van mijn eierstokken van de bank af
Yup, al die kleine frummels doen me smeltenquote:Op maandag 22 februari 2021 18:23 schreef Zusje123 het volgende:
[..]
Hoezo heb je het idee dat je bij maar een effectieve cyclus heb gehad? Meet jij dat?
[..]
Haha. Heel herkenbaar. Überhaupt baby's, zelf zonder je lief.
.
Once in a while, I just wanna dance and feel good
Nouja, ik ben 2x ongesteld geweest sinds de spiraal eruit is. En de eerste x na de spiraal voelde als een soort spek en bonen ronde, omdat je dan gewoon nog geen idee hebt wat je lijf aan het doen is. Dus gevoelsmatig telt die niet mee, die daarna wel en in deze zijn ovulatietesten en temperatuur zo onduidelijk dat hij ook niet heel effectief voelt. Over een week weet ik dat zekerder.quote:
[..]
Hoezo heb je het idee dat je bij maar een effectieve cyclus heb gehad? Meet jij dat?
Ik kom hier ook eens voorzichtig om het hoekje kijken... Partner rammelt harder dan ik cq heeft 'n grotere kinderwens maar ik zie het ook zeker wel zitten. Heb hier nog geen huisarts dus dat eens regelen eerdaags en dan een afspraak maken om koperspiraal te laten verwijderen en dan is de eerste stap gezet.
Misschien is 'wachten op het tweede streepje' een topic waar je meer gelijkgezinden vindt! Wat leuk dat jullie dit samen gaan doen. Spannende tijd 
Disclaimer: Posts van deze user met een korrel zout nemen.
Ja, ik twijfelde maar zolang het spiraaltje er nog inzit, valt er weinig te wachten op 'n tweede streepje natuurlijk hahaquote:
Misschien is 'wachten op het tweede streepje' een topic waar je meer gelijkgezinden vindt! Wat leuk dat jullie dit samen gaan doen. Spannende tijd
Wat leuk Memento-Mori
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Wat een crime om over te stappen van huisarts, na meermaals verzoeken van mij en de nieuwe huisarts werd het dossier maar niet doorgestuurdquote:
Ik kom hier ook eens voorzichtig om het hoekje kijken... Partner rammelt harder dan ik cq heeft 'n grotere kinderwens maar ik zie het ook zeker wel zitten. Heb hier nog geen huisarts dus dat eens regelen eerdaags en dan een afspraak maken om koperspiraal te laten verwijderen en dan is de eerste stap gezet.
zolang dossier er nog niet was, kon ik geen afspraak maken maar het is nu geregeld sinds vandaag en meteen een afspraak gemaakt, dinsdag m'n spiraaltje eruit 
Succes ermee!quote:
[..]
Wat een crime om over te stappen van huisarts, na meermaals verzoeken van mij en de nieuwe huisarts werd het dossier maar niet doorgestuurd
Ik denk dat het rammelen nooit zal stoppen bij mijquote:
Zo, dit topic is al lang dood... Nog meer mensen die (lichtelijk) rammelen?
Maar er komt geen derde, nu niet in ieder geval.
Protège moi de mes désirs.
Haha, ja dat kan ook nog. Er is niet echt een topic voor twijfelkonten geloof ik. Ik twijfel niet zozeer of er ooit een derde komt, maar de vraag is meer; wanneer? Zo lastig!quote:
[..]
Ik denk dat het rammelen nooit zal stoppen bij mij
Maar er komt geen derde, nu niet in ieder geval.
Stopt dat ooit dan?quote:
Zo, dit topic is al lang dood... Nog meer mensen die (lichtelijk) rammelen?
Ik wil wel een derde (maar zeker niet nu), alleen 
wil niet dus ik ben bang dat het bij rammelen blijft helaassssch. Maar goed, wie weet hoe die er in staat over een jaar ofzo
wil niet dus ik ben bang dat het bij rammelen blijft helaassssch. Maar goed, wie weet hoe die er in staat over een jaar ofzo
Ik was net op kraamvisite en voor het eerst in jaaaaren ging ik er niet van rammelen dus het kan wel stoppen, denk ik.
dus het kan wel stoppen, denk ik.
disclaimer
Hier hetzelfde als SQ. Echt núl gerammel, alleen maar vreugde dat mijnes al zo relatief groot zijn. Ik vind baby’s echt heel leuk, maar alleen nog van een ander. Keiblij dat mijnes lopen, praten, doorslapen en naar de wc gaan
Ik kijk daar ook ENORM naar uit. Daarom is mijn neiging om NU METEEN maar voor de derde te gaan heel groot, zodat we dat 'gedoe' allemaal zo snel mogelijk achter de rug hebben.quote:
Hier hetzelfde als SQ. Echt núl gerammel, alleen maar vreugde dat mijnes al zo relatief groot zijn. Ik vind baby’s echt heel leuk, maar alleen nog van een ander. Keiblij dat mijnes lopen, praten, doorslapen en naar de wc gaan
Ah ja, dat snap ik wel. Tegelijkertijd: bij mij zat er bijna vier jaar tussen kind en kind 2. Waren we dus ook “net” uit dat gedoe en begonnen we weer opnieuw. Ik denk dat het feit dat ik bij de komst van nummer twee ook gewoon alweer twee jaar ononderbroken nachten slaap had, mij wel enorm hielp om de babyperikelen die tweede keer te trekken. Dat en alle ervaring van de eerste uiteraard
Joh, stopt dat ooit?
Onze jongste is zoooo leuk dat we beide ontzettend rammelen, maar we moeten wel realistisch blijven natuurlijk.
Manlief wil het liefst een groot gezin (hij heeft zelf 3 jongere broers) maar ik zie dat niet zitten.
Vooral omdat het herstel na de keizersnede toch wel tegenvalt, en het idee om nooit meer te hoeven bevallen vind ik heerlijk.
Maar.. zeg nooit nooit
Onze jongste is zoooo leuk dat we beide ontzettend rammelen, maar we moeten wel realistisch blijven natuurlijk.
Manlief wil het liefst een groot gezin (hij heeft zelf 3 jongere broers) maar ik zie dat niet zitten.
Vooral omdat het herstel na de keizersnede toch wel tegenvalt, en het idee om nooit meer te hoeven bevallen vind ik heerlijk.
Maar.. zeg nooit nooit
Ja onze eerste was zo'n droombaby. Doorslapen met 6 weken en daarna nooit weer 's nachts eruit geweest (behalve bij ziekte). De jongste daarentegen is in november 1 geworden en slaapt pas sinds en paar weken de hele nacht door zonder 's nachts een uur wakker te zijn (niet met huilen, maar wel met veel geluid en half jammeren waardoor ik dus ook niet sliep. Nu moet ze alleen nog een beetje oefenen op uitslapen.quote:
Ah ja, dat snap ik wel. Tegelijkertijd: bij mij zat er bijna vier jaar tussen kind en kind 2. Waren we dus ook “net” uit dat gedoe en begonnen we weer opnieuw. Ik denk dat het feit dat ik bij de komst van nummer twee ook gewoon alweer twee jaar ononderbroken nachten slaap had, mij wel enorm hielp om de babyperikelen die tweede keer te trekken. Dat en alle ervaring van de eerste uiteraard
Ik denk niet dat er een perfect moment is, maar ik weet wel bijna zeker dat het over 3 jaar heel veel waarde hecht aan alle tijd die ik dan weer voor mezelf heb. Nouja, lastigste keuze ooit iig.
Dan noemen we dat gewoon een Ticootje toch? .
Ik rammel ook helemaal niet, maar heb dat nooit gedaan van andermans kinderen. Die van mezelf zijn toch duizend keer leuker, en als er een derde zou komen kan ik minder goed voor de twee huidige kinderen zorgen. Dus klaar.
. Ik rammel ook helemaal niet, maar heb dat nooit gedaan van andermans kinderen. Die van mezelf zijn toch duizend keer leuker, en als er een derde zou komen kan ik minder goed voor de twee huidige kinderen zorgen. Dus klaar.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Oh dat laatste ga ik mezelf even inprenten alsquote:
Dan noemen we dat gewoon een Ticootje toch?
Ik rammel ook helemaal niet, maar heb dat nooit gedaan van andermans kinderen. Die van mezelf zijn toch duizend keer leuker, en als er een derde zou komen kan ik minder goed voor de twee huidige kinderen zorgen. Dus klaar.
echt echt echt niet meer wil
Gebruik het gerust, maar het is bij mij vooral zo waar omdat ik hier in huis de enige ouder ben. En mezelf splitsen lukt redelijk, als ik genoeg momenten in de week heb om mezelf weer te lijmen. Maar in drieën gaat me echt niet lukken.
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Met de nieuwe baan van voel ik me zo nu en dan ook een alleenstaande ouder (maar ik snap dat dat niet hetzelfde is )
voel ik me zo nu en dan ook een alleenstaande ouder (maar ik snap dat dat niet hetzelfde is )
Eeuwige rammelaar present 
zeker ook met andermans kinderen. Maar het liefst zou ik nog een keer bevallen (want bevallen ) zonder de spanning van een zwangerschap voldragen (de eerste kwam met 32 weken plotseling, de tweede met 39+1 maar daar heb ik wel hulp voor gehad)
Maar toch zit er sinds kort een spiraal in ik had er voor de eerste wel vier gewild maar ik durf het niet meer aan en we zijn zo gezegend met onze twee geweldige kinderen. Wat soms nog wel een beetje dwars zit dat ook kind twee geen normale kraamtijd werd, op haar geboorte dag was het eerste Corona geval in Nederland en we gingen dus bijna direct de eerste strenge en onzekere lockdown in. Dochterlief boven in de de draagdoek bij papa terwijl hij aan t werk was en ik beneden met de peuter werkte het beste maar betekende wel ontzettend veel minder een op een tijd met onze dochter voor mij. Staat wel tegenover dat papa ontzettend veel meer tijd had en we die eerste maanden volledig met z’n viertjes door hebben gebracht.
Als het zo maakbaar zou zijn dat ik de garantie op een voldragen kindje kon krijgen en dat zonder rare dingen met een mooie tijd daarna maar ja dat is er niet hè 
zeker ook met andermans kinderen. Maar het liefst zou ik nog een keer bevallen (want bevallen ) zonder de spanning van een zwangerschap voldragen (de eerste kwam met 32 weken plotseling, de tweede met 39+1 maar daar heb ik wel hulp voor gehad) Maar toch zit er sinds kort een spiraal in
ik had er voor de eerste wel vier gewild maar ik durf het niet meer aan en we zijn zo gezegend met onze twee geweldige kinderen. Wat soms nog wel een beetje dwars zit dat ook kind twee geen normale kraamtijd werd, op haar geboorte dag was het eerste Corona geval in Nederland en we gingen dus bijna direct de eerste strenge en onzekere lockdown in. Dochterlief boven in de de draagdoek bij papa terwijl hij aan t werk was en ik beneden met de peuter werkte het beste maar betekende wel ontzettend veel minder een op een tijd met onze dochter voor mij. Staat wel tegenover dat papa ontzettend veel meer tijd had en we die eerste maanden volledig met z’n viertjes door hebben gebracht. Als het zo maakbaar zou zijn dat ik de garantie op een voldragen kindje kon krijgen en dat zonder rare dingen met een mooie tijd daarna
maar ja dat is er niet hè
Ik wist dat de tweede de laatste zou zijn. Ik heb, omdat het toch de laatste keer was, zo maximaal meegeveerd en mezelf weggecijferd, dat ik denk dat ik dit niet nog een keer zou kunnen of willen. Zeker niet nu het allemaal een stuk makkelijker is nu de jongste ruim 2,5 is. Plus ik vind het toch wel weer een aanslag op je lichaam, en dan heb ik nog hele soepele zwangerschappen. Maar ja, het blijft ergens wel kriebelen. Ik vind het lastige er ook wel aan dat je een periode van je leven er mee afsluit. Weer een levensfase achter de rug.
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
Wij zijn met de 3 kids ook echt wel overcompleet. Er zijn dagen dat ik het loeizwaar vind, kom vaak zat ogen en handen tekort.
Maar wat Mariposas zegt herken ik wel. Ik zou zeker niet nog een kind willen, niet nog een keer een zwangerschap (want na 3x is mijn lijf daar wel
klaar mee), maar ik vind het toch ook verdrietig dat dit fase voorbij is. Ik ga nooit meer zwanger zijn, nooit meer een inimini baby hebben, etc. En ik denk dat dat weemoedige gevoel nog wel een poos blijft ook, bij mij dan. Soms voelt dat dan een beetje als rammelen voor nog een baby; maar ik denk dat het in mijn geval meer moeite hebben met het loslaten van de “babyfase” is.
Maar wat Mariposas zegt herken ik wel. Ik zou zeker niet nog een kind willen, niet nog een keer een zwangerschap (want na 3x is mijn lijf daar wel
klaar mee), maar ik vind het toch ook verdrietig dat dit fase voorbij is. Ik ga nooit meer zwanger zijn, nooit meer een inimini baby hebben, etc. En ik denk dat dat weemoedige gevoel nog wel een poos blijft ook, bij mij dan. Soms voelt dat dan een beetje als rammelen voor nog een baby; maar ik denk dat het in mijn geval meer moeite hebben met het loslaten van de “babyfase” is.
Precies wat jij schrijft. Hij staat toe dat de babyspullen naar zolder gaan en dat geeft mij ergens een beetje hoop. Aan de andere kant zou ik ook op mijn kop gaan staan als hij afdwong het weg te doen. Daar ben ik echt niet aan toe en dat voelt hij ook wel.quote:
Ik wil wel een derde (maar zeker niet nu), alleen
Ik heb vooral last van het feit dat we hierin niet op 1 lijn staan op dit moment en ik niet weet wat de uitkomst gaat zijn. Of er iig nog niet aan toe ben om het te accepteren, want dat maakt het definitief.
Aan de andere kant heb ik twijfel mbt covid. Ik had de tijd met jonge kindjes heel anders voor me gezien (zonder covid dus). Maar wanneer zal covid het leven een stuk minder begrenzen, en als dit onze toekomst is gaan we dan voor die 3de of juist niet.
Het begon halverwege de zwangerschap van de tweede. Gelukkig de 20 weken echo nog samen met vriend mogen beleven. Maar daarna op de bevalling na helemaal niets meer,(Incl zorgen om groei etc) ook grote zus niet meer bij echo's kunnen betrekken. Daarvoor was ze er gewoon bij. Daar kan ik nu nog verdrietig op terug kijken.
Daarom zou ik als er een derde komt dit het liefst willen als covid wat naar de achtergrond is gegaan. Maar ook dat valt niet te voorspellen en ook al zou ik theoretisch misschien nog 10 jaar hebben, ivm leeftijdsverschil wil ik de knoop in de komende 2-3 jaar uiterlijk doorgehakt hebben.
Ik zou nog wel een keer zwanger willen zijn en willen bevallen! Ik vond (op wat dipjes na) zwanger zijn zo bijzonder en bevallen was ook heel mooi.
Maar een baby? Nee, het is goed zo.
Maar een baby? Nee, het is goed zo.
Ik rammel best wel, maar hier komt geen derde. Man is inmiddels ook gesteriliseerd. Verstandelijk gezien sta ik er ook helemaal achter, ik heb twee keer echt veel bloed verloren, ik ben gezegend met twee gezonde kinderen, het is goed zo. Maar ik vind het best heel erg dat ik nooit meer ga bevallen, nooit meer zo'n bijzondere kraamweek, nooit meer een kindje aan de borst... Nou ja, dat dus.
Dit herken ik ook. Zeker omdat ik met 3 kinderen "maar" 2x zwanger ben geweest en de laatste nogal abrupt eindigde. Dat heeft ook echt wel wat tijd nodig gehad. Maar ik geloof niet dat ik nog rammel. Zeker niet nu een collega van mijn leeftijd al oma isquote:
Wij zijn met de 3 kids ook echt wel overcompleet. Er zijn dagen dat ik het loeizwaar vind, kom vaak zat ogen en handen tekort.
Maar wat Mariposas zegt herken ik wel. Ik zou zeker niet nog een kind willen, niet nog een keer een zwangerschap (want na 3x is mijn lijf daar wel
klaar mee), maar ik vind het toch ook verdrietig dat dit fase voorbij is. Ik ga nooit meer zwanger zijn, nooit meer een inimini baby hebben, etc. En ik denk dat dat weemoedige gevoel nog wel een poos blijft ook, bij mij dan. Soms voelt dat dan een beetje als rammelen voor nog een baby; maar ik denk dat het in mijn geval meer moeite hebben met het loslaten van de “babyfase” is.
Tijdens de zwangerschap van Hannah en na de bevalling werd het voor mij heel duidelijk dat indien er een derde zou komen, ikzelf en ook mijn huwelijk naar de maan zouden gaan. De hormonen kosten mij te veel, het zet te veel op de kop.
En toch, nu ik zie hoe het met Hannah is en gaat en hoe het ook kan zijn, dan zit er hier nog wel een afscheidsperiode aan te komen. Ik vind het heerlijk om alle babyspullen weg te doen, de kleren, de cosleeper, alles. Het heeft allemaal een mooi plekje gekregen en ik hoef het écht niet meer.
Maar er zit wel verdriet over het amper kunnen delen van de zwangerschap, de babytijd zonder alle dingen die ik wilde doen. Nooit meer borstvoeding geven, wat ik ondanks goede reden veel te vroeg gestopt heb en nog elke dag mis. Nooit meer snuffelen aan verse baby.
Gelukkig zie ik in mijn duo ook elke dag redenen om dit nooit niet nog een keer te willen. Het is goed zo.
En toch, nu ik zie hoe het met Hannah is en gaat en hoe het ook kan zijn, dan zit er hier nog wel een afscheidsperiode aan te komen. Ik vind het heerlijk om alle babyspullen weg te doen, de kleren, de cosleeper, alles. Het heeft allemaal een mooi plekje gekregen en ik hoef het écht niet meer.
Maar er zit wel verdriet over het amper kunnen delen van de zwangerschap, de babytijd zonder alle dingen die ik wilde doen. Nooit meer borstvoeding geven, wat ik ondanks goede reden veel te vroeg gestopt heb en nog elke dag mis. Nooit meer snuffelen aan verse baby.
Gelukkig zie ik in mijn duo ook elke dag redenen om dit nooit niet nog een keer te willen. Het is goed zo.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Is het de periode? Ook hier een rammelaar present. Voorzichtige rammelaar, want ik kan ook heerlijk genieten van de 1-op-1 tijd met onze zoon nu en vind het ook wel spannend om dat met een tweede te doen.
Tegelijkertijd zou ik het heerlijk vinden om er nog eentje bij te hebben, de ontwikkeling, de gezelligheid, samen spelen vechten etc
Nog even rammelen. Overigens staar ik me ook al blind op een derde, terwijl ook hier dat niet echt in zijn hoofd heeft. Een ding kind tegelijk... (maar BABY'S )
Tegelijkertijd zou ik het heerlijk vinden om er nog eentje bij te hebben, de ontwikkeling, de gezelligheid, samen spelen vechten
etcNog even rammelen. Overigens staar ik me ook al blind op een derde, terwijl ook hier
dat niet echt in zijn hoofd heeft. Een ding kind tegelijk... (maar BABY'S )
Ik ben juist blij dat F. nu wat groter wordt en wat zelfstandiger kan spelen (bijna vijf maanden oud). Ik vond de echte newborn fase heel hectisch. Het was heerlijk om te knuffelen en zoveel te dragen, maar het is nu wel heerlijk dat ik haar gewoon drie kwartier kan neerleggen op de speelmat en ze nu redelijk zelfstandig kan spelen met rammelaars en knuffels. Ze rolt nu ook naar haar zij om dingen te pakken, dus ik hoef ook niet alles meer terug te geven als het gevallen is of als ze het weggegooid heeft.
Ik had altijd in mijn hoofd dat ik graag twee of drie kinderen wilde. Nu denk ik: sowieso geen drie (behalve als nummer 2 samen komt met nummer 3) en een tweede vind ik ook nog wel twijfelachtig. Ik rammel nu ook totaal nog niet voor nog een baby, ik vind het heerlijk dat ze nu groter wordt. Misschien over een paar jaar.
Ik had altijd in mijn hoofd dat ik graag twee of drie kinderen wilde. Nu denk ik: sowieso geen drie (behalve als nummer 2 samen komt met nummer 3
) en een tweede vind ik ook nog wel twijfelachtig. Ik rammel nu ook totaal nog niet voor nog een baby, ik vind het heerlijk dat ze nu groter wordt. Misschien over een paar jaar.
Herkenbaar hoor, komkommer! Ik rammel(de) ook niet echt naar een baby, maar meer gewoon naar nog een kind. Als ik zou kunnen bevallen van een dreumes zou ik ervoor tekenen, de babytijd is niet zo aan mij besteed .
.
Hahaha. Nou dan wel met de ooievaar idd. Ik wil de zwangerschap en het eerste jaar graag aan iemand anders over laten. De kraamweek vind ik ook nog wel leukquote:Op woensdag 12 januari 2022 14:40 schreef Smart_ass het volgende:
Herkenbaar hoor, komkommer! Ik rammel(de) ook niet echt naar een baby, maar meer gewoon naar nog een kind. Als ik zou kunnen bevallen van een dreumes zou ik ervoor tekenen, de babytijd is niet zo aan mij besteed
Er wordt hier sowieso niets uitgeperst, dus dat scheelt weer. Ooievaar lijkt me geen slecht idee . Maar verder ben ik het helemaal met je eens Donna!
. Maar verder ben ik het helemaal met je eens Donna!
Oh man, ik wil juist zó graag met een (verse) baby knuffelen en bedacht me van de week nog dat ik me helemaal niet kan voorstellen een kind in middelbare schoolleeftijd te hebben.
Vooralsnog vind ik ze het leukst als ze mini zijn. Maar een eigen is vast ook heel leuk als ze 3+ zijn.
Vooralsnog vind ik ze het leukst als ze mini zijn.
Maar een eigen is vast ook heel leuk als ze 3+ zijn.
Met vlagen.quote:
Maar een eigen is vast ook heel leuk als ze 3+ zijn.
disclaimer
Oké, zondag dacht ik nog dat ik misschien wel het baren zou kunnen afsluiten. Maar nu zijn m’n hormonen weer 180graden gedraaid en kan ik wel huilen (oja, kraamtranen) bij het idee dat dit misschien wel (bijna zeker weten) de laatste keer is dat ik hier in m’n kraambedje lig…
Ik denk dat ik zo’n geval ben die het nooit helemaal afsluit. En dat ik later dolblij ga zijn als ik een kleinkindje krijg.
Ik denk dat ik zo’n geval ben die het nooit helemaal afsluit. En dat ik later dolblij ga zijn als ik een kleinkindje krijg.
|
|
