quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Heb ik al aangegeven. Alleen het kan niet zo zijn dat ik, haar dochter, zoiets heeft natuurlijk. Maar goed, ik zie haar morgen weer en als ze er weer over begint zeg ik gewoon weer "kop dicht moeder" en dan heeft ze wel de hint door. Hoop ik (en jep, die bewoording, afspraak, dan weet ze dat ze echt over een grens bij me gaat).quote:Op vrijdag 15 februari 2019 14:55 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Dat is wel vervelend zeg. Kun je haar uitleggen dat het jou niet helpt als ze blijft doorgaan over somatiek?
Jouw moeder heeft ook behoorlijk wat mentale problemen of niet?quote:Op vrijdag 15 februari 2019 17:07 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Heb ik al aangegeven. Alleen het kan niet zo zijn dat ik, haar dochter, zoiets heeft natuurlijk. Maar goed, ik zie haar morgen weer en als ze er weer over begint zeg ik gewoon weer "kop dicht moeder" en dan heeft ze wel de hint door. Hoop ik (en jep, die bewoording, afspraak, dan weet ze dat ze echt over een grens bij me gaat).
Autisme en stemmingsstoornis, dus jep, Alleen het is echt wel een schat van een mens, alleen het begrip grenzen vindt ze erg moeilijk, ze voelt het niet aan en snapt het niet. Ze wil het wel heel erg graag goed doen, alleen willen en kunnen zijn soms verschillende begrippen. Ik ben gewoon te voorzichtig in mijn bewoording. Dingen als kop dicht etc. zeg ik liever niet. Het past niet bij me, alleen ik moet het wel meer doen om mezelf te beschermen. De laatste tijd is ze nogal hyper, dus dan flapt ze helemaal alles eruit wat ze denkt/voelt/ervaart, maar dat is altijd nog beter dan haar depressies.quote:Op vrijdag 15 februari 2019 17:34 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Jouw moeder heeft ook behoorlijk wat mentale problemen of niet?
Knap dat je er mee om kan gaan.quote:Op vrijdag 15 februari 2019 17:52 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Autisme en stemmingsstoornis, dus jep, Alleen het is echt wel een schat van een mens, alleen het begrip grenzen vindt ze erg moeilijk, ze voelt het niet aan en snapt het niet. Ze wil het wel heel erg graag goed doen, alleen willen en kunnen zijn soms verschillende begrippen. Ik ben gewoon te voorzichtig in mijn bewoording. Dingen als kop dicht etc. zeg ik liever niet. Het past niet bij me, alleen ik moet het wel meer doen om mezelf te beschermen. De laatste tijd is ze nogal hyper, dus dan flapt ze helemaal alles eruit wat ze denkt/voelt/ervaart, maar dat is altijd nog beter dan haar depressies.
Dank jequote:Op vrijdag 15 februari 2019 18:00 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Knap dat je er mee om kan gaan.
Als ik de verhalen in het dieettopic lees zegt ze nogal wat hatelijke dingen dus niet gek dat je af en toe van je af bijt.
Lastig wel zo'n moeder. Ik had er ook een met zware psychische problemen. Depressief, borderline, meerdere persoonlijkheden en zo. Lastig om daarmee om te gaan, want ik herken het: wel een schat van een mens die gewoon het beste voor heeft met haar kind(eren). Maar ook veel problemen waardoor er een hoop frustratie opstapelt. Maakt het voor jouw issues ook niet makkelijker.quote:Op vrijdag 15 februari 2019 18:07 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je
Ach, ik ken haar natuurlijk al 31 jaar en ik weet dat ze echt heel erg veel om me geeft.
Ai.. als ik dat zo lees dan heb ik niet te klagenquote:Op vrijdag 15 februari 2019 18:10 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Lastig wel zo'n moeder. Ik had er ook een met zware psychische problemen. Depressief, borderline, meerdere persoonlijkheden en zo. Lastig om daarmee om te gaan, want ik herken het: wel een schat van een mens die gewoon het beste voor heeft met haar kind(eren). Maar ook veel problemen waardoor er een hoop frustratie opstapelt. Maakt het voor jouw issues ook niet makkelijker.
Knuffel jouw kant op dus
Fijn!quote:Op zaterdag 16 februari 2019 17:49 schreef ChildoftheStars het volgende:
Mijn moeder was zo begripvol en lief vandaag... We waren naar een handwerkbeurs geweest en ijssculputeren. En mijn moeder heeft me enorm verwend. En ze had begrip en acceptatie voor vooral de schizofrenie. Op den duur wilde ik een kalmerend pilletje nemen (was erg druk en ik begon stemmen te horen en beestjes onder mijn huid te voelen) en toen kwam zij aanzetten met "we gaan rustig even ergens buiten zitten en dan kijken we wel wat je aankan" en ze vond dat het een chronische ziekte was waarmee ik moet leren leven. En ik maakte een negatief grapje over de dagbesteding en toen kreeg ik een hele preek over dat ik mezelf niet omlaag mocht halen en alle goede eigenschappen die ze van me vond noemde ze op... Ik weet niet wat er gebeurde, en ik ben compleet verbijsterd, maar het was heel erg fijn
Heb alleen een keer gehad dat ik tijdens ziek zijn vlak na inname de boel eruit kotste dat gaf de dag erna de befaamde schokjes in het hoofd en een vage droom.quote:Op zondag 17 februari 2019 12:40 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met het net niet helemaal netjes slikken van je AD? Ik ben nogal een rommelkont en mijn pillenapp heeft op dit moment kuren, dus ik heb van de week een dosis 16 uur te laat geslikt. Toen heb ik de dag er op op de gebruikelijk tijd geslikt, maar iets minder (omdat ik anders vrij kort op elkaar 2 volle doses zou slikken).
Ik heb nu dus echt al 3 of 4 dagen koppijn, maar ik doe wel ineens van alles als een duracell konijntje
De koppijn is kut, maar de efficientie is wel topHelaas is de koppijn te erg om op de koop toe te nemen.
De befaamde schokjes zeggen mij dan weer niets! Dromen wel bedenk ik me nu! Altijd superlevendig en vaag als ik slordig heb geslikt.quote:Op zondag 17 februari 2019 13:40 schreef MatthijsDJ het volgende:
[..]
Heb alleen een keer gehad dat ik tijdens ziek zijn vlak na inname de boel eruit kotste dat gaf de dag erna de befaamde schokjes in het hoofd en een vage droom.
Ow lastig... Kun je misschien een wekker op je telefoon zetten of het koppelen aan een vaste activiteit (voor het tandenpoetsen innemen oid)?quote:Op zondag 17 februari 2019 12:40 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met het net niet helemaal netjes slikken van je AD? Ik ben nogal een rommelkont en mijn pillenapp heeft op dit moment kuren, dus ik heb van de week een dosis 16 uur te laat geslikt. Toen heb ik de dag er op op de gebruikelijk tijd geslikt, maar iets minder (omdat ik anders vrij kort op elkaar 2 volle doses zou slikken).
Ik heb nu dus echt al 3 of 4 dagen koppijn, maar ik doe wel ineens van alles als een duracell konijntje
De koppijn is kut, maar de efficientie is wel topHelaas is de koppijn te erg om op de koop toe te nemen.
Hey, dat dromen herken ik ookquote:Op zondag 17 februari 2019 15:50 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
De befaamde schokjes zeggen mij dan weer niets! Dromen wel bedenk ik me nu! Altijd superlevendig en vaag als ik slordig heb geslikt.
Ik herken vooral de hoofdpijn. Terwijl ik echt niet aan lichamelijke pijn doe 😬quote:Op zondag 17 februari 2019 12:40 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met het net niet helemaal netjes slikken van je AD? Ik ben nogal een rommelkont en mijn pillenapp heeft op dit moment kuren, dus ik heb van de week een dosis 16 uur te laat geslikt. Toen heb ik de dag er op op de gebruikelijk tijd geslikt, maar iets minder (omdat ik anders vrij kort op elkaar 2 volle doses zou slikken).
Ik heb nu dus echt al 3 of 4 dagen koppijn, maar ik doe wel ineens van alles als een duracell konijntje
De koppijn is kut, maar de efficientie is wel topHelaas is de koppijn te erg om op de koop toe te nemen.
Ik ben gelukkig niet bekend met migrainehoofdpijnen en clusterhoofdpijnen ed, dus dit is wel echt één van de gemenere hoofdpijnen die ik ken. En het duurt ook echt bizar lang. 3 4 dagen is geen uitzondering.quote:Op zondag 17 februari 2019 18:48 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ik herken vooral de hoofdpijn. Terwijl ik echt niet aan lichamelijke pijn doe 😬
Knuffels. Wat lastig! Ik duim dat je onrust snel wat minder wordt.quote:Op maandag 18 februari 2019 11:58 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik ben zo frustrerend onrustig... Ik kan niks langer dan vijf minuten volhouden (letterlijk)...Op zich is stemming onder controle (en goed) en de schizofrenieklachten gaan wel (behalve stemmen en beestje onder mijn huid en in mijn haar), maar ik word compleet gek van mezelf
Dan werkt het bij jou beter dan bij mij. Ik kan het wekenlang slikken en zo wekenlang niet, 0 verschil.quote:Op zondag 17 februari 2019 12:40 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met het net niet helemaal netjes slikken van je AD? Ik ben nogal een rommelkont en mijn pillenapp heeft op dit moment kuren, dus ik heb van de week een dosis 16 uur te laat geslikt. Toen heb ik de dag er op op de gebruikelijk tijd geslikt, maar iets minder (omdat ik anders vrij kort op elkaar 2 volle doses zou slikken).
Ik heb nu dus echt al 3 of 4 dagen koppijn, maar ik doe wel ineens van alles als een duracell konijntje
De koppijn is kut, maar de efficientie is wel topHelaas is de koppijn te erg om op de koop toe te nemen.
Dank je welquote:Op maandag 18 februari 2019 12:07 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Knuffels. Wat lastig! Ik duim dat je onrust snel wat minder wordt.
Die schokjes had ik erg van venlafaxine en notriptiline, die twee waren ook verschrikkelijk om af te bouwen. De mirtazapine die ik nu slik heb ik geen gekke bijwerkingen mee gelukkig. Wel als ik een keer vergeet dan is mn stemming een paar dagen extra kutquote:Op zondag 17 februari 2019 13:40 schreef MatthijsDJ het volgende:
[..]
Heb alleen een keer gehad dat ik tijdens ziek zijn vlak na inname de boel eruit kotste dat gaf de dag erna de befaamde schokjes in het hoofd en een vage droom.
Heb ooit Clomipramine afgebouwd en had toen geen last van de schokjes (viel wel keihard terug, maar dat is een ander verhaal.quote:Op dinsdag 19 februari 2019 00:16 schreef julius123 het volgende:
[..]
Die schokjes had ik erg van venlafaxine en notriptiline, die twee waren ook verschrikkelijk om af te bouwen. De mirtazapine die ik nu slik heb ik geen gekke bijwerkingen mee gelukkig. Wel als ik een keer vergeet dan is mn stemming een paar dagen extra kut
Ik merk sowieso dat het goed werkt gelukkig ja.quote:Op maandag 18 februari 2019 20:15 schreef aeque het volgende:
[..]
Dan werkt het bij jou beter dan bij mij. Ik kan het wekenlang slikken en zo wekenlang niet, 0 verschil.
Ja duurt altijd even voordat de "spiegel" hoog genoeg is en je er iets van merkt.quote:Op dinsdag 19 februari 2019 09:52 schreef MatthijsDJ het volgende:
[..]
Heb ooit Clomipramine afgebouwd en had toen geen last van de schokjes (viel wel keihard terug, maar dat is een ander verhaal.
Dit weekend en gisterenavond alleen op de kids gepast. Ging best goed, alleen was op gisteren. Vanochtend iets onrustig wakker geworden; zal wel spanning zijn die eruit komt.
Wachten totdat ophoging aanslaat is een zaak van geduld merk ik al..
Merk wel wat na bijna 6 weken maar echt stabieler worden vind ik zelf moeilijk te zien. Anderen merken wel wat gelukkig maar ik weet dat het ook wel iets meer kan kosten dan 6 weken.quote:Op dinsdag 19 februari 2019 23:36 schreef julius123 het volgende:
[..]
Ja duurt altijd even voordat de "spiegel" hoog genoeg is en je er iets van merkt.
Dat je pijn en vermoeidheid hebt is niet goed, maar dat je kan stoppen bij je psych wel! Wat knap dat dat je lukt!quote:Op woensdag 20 februari 2019 11:42 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Gisteren hebben mijn psycholoog en ik besloten dat over tien weken we stoppen met de therapie zodat ik een revalidatieprogramma kan gaan doen. Dat programma is omdat ik fibromyalgie heb en om me te helpen mijn leefstijl aan te passen. In de hoop dat ik meer energie heb, en minder pijn en andere klachten.
G-schema's zijn heilig voor me. Ze kunnen echt in elke situatie helpenquote:Verder heeft ze me uitgelegd hoe ik G schema's kan maken en zo mijn gedachten kan uitdagen. Hoewel het allemaal best goed gaat heb ik regelmatig de neiging om situaties negatief te interpreteren en daar dan vervolgens veel te lang over te piekeren. Nu ik snap hoe het werkt lijkt het me een hele zinvolle oefening om mijn gedachten wat realistischer te houden.
geniet ervanquote:Op woensdag 20 februari 2019 11:51 schreef ChildoftheStars het volgende:
Vandaag gaat bizar goed hier. Ik ben gewoon de hele ochtend echt geconcentreerd bezig geweest met dingen. En! ik heb op tijd mijn medicijnen gehaald(ik had het probleem rondom mijn medicatie besproken met de psychiater en die nam het niet serieus en de HA zegt dat Lentis het moet regelen. Maar goed, binnenkort een nieuwe psychiater, dus misschien denkt die wel meer mee).
Ik moest vandaag van mezelf succesvol en nuttig zijn, 'k had een heel schema opgesteld en na een half uur (nadat mijn timer afging) was ik er zo pissig op. Ik heb alles uitgegumd, gewoon als anders opgeschreven wat ik op een dag wilde doen. Ik werd even heel recalcitrant naar mezelf toe. En blijkbaar werkt dat.
(het scheelt ook dat ik een positief advies van het FACT heb gekregen, dus dat is nu 100% zeker en morgen daar mijn behandelplan maken. Ik was heel erg bang om tussen wal en schip te belanden)
Top zeg!quote:Op woensdag 20 februari 2019 11:51 schreef ChildoftheStars het volgende:
Vandaag gaat bizar goed hier. Ik ben gewoon de hele ochtend echt geconcentreerd bezig geweest met dingen. En! ik heb op tijd mijn medicijnen gehaald(ik had het probleem rondom mijn medicatie besproken met de psychiater en die nam het niet serieus en de HA zegt dat Lentis het moet regelen. Maar goed, binnenkort een nieuwe psychiater, dus misschien denkt die wel meer mee).
Ik moest vandaag van mezelf succesvol en nuttig zijn, 'k had een heel schema opgesteld en na een half uur (nadat mijn timer afging) was ik er zo pissig op. Ik heb alles uitgegumd, gewoon als anders opgeschreven wat ik op een dag wilde doen. Ik werd even heel recalcitrant naar mezelf toe. En blijkbaar werkt dat.
(het scheelt ook dat ik een positief advies van het FACT heb gekregen, dus dat is nu 100% zeker en morgen daar mijn behandelplan maken. Ik was heel erg bang om tussen wal en schip te belanden)
Ach ik ben eigenlijk vooral blij dat de pijn en vermoeidheid een naam hebben en dat ondanks dat 't niet te genezen is er wel een programma is om de klachten te verminderen en er beter mee om te gaan.quote:Op woensdag 20 februari 2019 11:47 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat je pijn en vermoeidheid hebt is niet goed, maar dat je kan stoppen bij je psych wel! Wat knap dat dat je lukt!
Hopelijk heb je wat aan het revalidatieprogramma en krijg je een beetje je leven terug
[..]
G-schema's zijn heilig voor me. Ze kunnen echt in elke situatie helpenHet is echt een fijn iets. Succes ermee!
Aww dat is balen. Kun je jezelf hier wel weer een beetje uittrekken?quote:Op woensdag 20 februari 2019 14:53 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik moet bekennen dat ik wat te hard van stapel ben gelopen... ben compleet uitgeput nu...en ik wil niks. Dus ik zit maar even achter Netflix.
Mijn stemming is ook in het vriespunt... dus morgen even rustiger aan
Ik kan me voorstellen dat het hebben van een naam heel erg belangrijk is. En ik hoop dat het programma je gaat helpen. Stilstand is een naar gevoel, dus ik hoop dat je snel weer vooruit ka gaan.quote:Op woensdag 20 februari 2019 17:44 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ach ik ben eigenlijk vooral blij dat de pijn en vermoeidheid een naam hebben en dat ondanks dat 't niet te genezen is er wel een programma is om de klachten te verminderen en er beter mee om te gaan.
Ik hoop echt dat het me helpt. Er is nu best veel dat ik moet laten en het voelt nu ook alsof ik met mijn reïntegratie wat stilsta omdat ik er niet meer energie op krijg.
Ik had echt een 'eureka' moment toen ze daar mee kwam. Nu nog mezelf aanwennen om steeds zo'n schema te maken zodra mijn gedachten negatief worden om te kijken of het wel echt zo is.
Ik heb even een slaapje gedaan en nu ben ik weer vrolijker. Over patronen gesprokenquote:Op woensdag 20 februari 2019 17:45 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Aww dat is balen. Kun je jezelf hier wel weer een beetje uittrekken?
Dat heb ik ook... ik kan er ook niet zoveel mee.quote:Op donderdag 21 februari 2019 15:18 schreef julius123 het volgende:
G-schema's werken voor mij dus helemaal niet, ik weet wel dat wat ik denk en voel niet klopt.
Hier helpen ze wel met het herkennen van negatieve gedachten over oorsuizen en m'n dwanggedachten. Ik ben nooit echt behandeld overigens voor m'n dwang want de medicatie deed wonderen. Nu ben ik zelf gestart met m'n eigen exposure behandeling. Wil dat zodra IHT is afgesloten ook onder begeleiding doen met een psycholoog.quote:Op donderdag 21 februari 2019 15:18 schreef julius123 het volgende:
G-schema's werken voor mij dus helemaal niet, ik weet wel dat wat ik denk en voel niet klopt.
Ik ben me daar ook wel bewust van doorgaans, maar ik merkte dat toen ik het samen met mijn psycholoog invulde ik veel makkelijker van mijn 'standaard' interpretatie kon schakelen naar een realistische interpretatie. Juist door het uit te pluizen en te bevragen.quote:Op donderdag 21 februari 2019 15:18 schreef julius123 het volgende:
G-schema's werken voor mij dus helemaal niet, ik weet wel dat wat ik denk en voel niet klopt.
Bij mij verschilde het per middel. Toen ik citalopram een avond niet slikte had gelijk de volgende dag brain zaps. Maar dat ging meteen (binnen een dag) weer weg toen ik weer nam. Bij middelen met vertraagde afgifte duurde het wat langer voordat ik het merkte. Hoofdpijn heb ik volgens mij nooit gehad, wel een ziekig gevoel. Misschien komt die hoofdpijn ergens anders door, want het lijkt me onwaarschijnlijk dat dat zo lang duurt terwijl je het vrij snel weer ingenomen had. Is het inmiddels over?quote:Op zondag 17 februari 2019 12:40 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat zijn jullie ervaringen met het net niet helemaal netjes slikken van je AD? Ik ben nogal een rommelkont en mijn pillenapp heeft op dit moment kuren, dus ik heb van de week een dosis 16 uur te laat geslikt. Toen heb ik de dag er op op de gebruikelijk tijd geslikt, maar iets minder (omdat ik anders vrij kort op elkaar 2 volle doses zou slikken).
Ik heb nu dus echt al 3 of 4 dagen koppijn, maar ik doe wel ineens van alles als een duracell konijntje
De koppijn is kut, maar de efficientie is wel topHelaas is de koppijn te erg om op de koop toe te nemen.
Hé Kuolema, wat goed dat er nu toch iets lijkt te werken. Voor hoe lang ben je opgenomen? Of onduidelijk? Sterkte.quote:Op donderdag 21 februari 2019 17:19 schreef kuolema het volgende:
Ik slik nu anderhalve week dagelijks olanzapine en heb het idee dat dingen wat minder moeizaam gaan en ik wat meer rust in mijn hoofd heb de laatste dagen. Het kan ook door de opname komen, maar ik heb besloten dit middel toch maar te blijven slikken voorlopig, ondanks dat ik het eerst absoluut niet wilde vanwege bijwerkingen die ik er eerder van kreeg.
[..]
Bij mij verschilde het per middel. Toen ik citalopram een avond niet slikte had gelijk de volgende dag brain zaps. Maar dat ging meteen (binnen een dag) weer weg toen ik weer nam. Bij middelen met vertraagde afgifte duurde het wat langer voordat ik het merkte. Hoofdpijn heb ik volgens mij nooit gehad, wel een ziekig gevoel. Misschien komt die hoofdpijn ergens anders door, want het lijkt me onwaarschijnlijk dat dat zo lang duurt terwijl je het vrij snel weer ingenomen had. Is het inmiddels over?
**Knuffel**quote:Op vrijdag 22 februari 2019 19:41 schreef ChildoftheStars het volgende:
Alle tekenen van een manische psychose zijn er. Paniekaanvallen, duizend ideeën, als een gek bezig, heel erg bang. Er zijn gedachten die er niet mogen zijn. Dwang, hallucinaties, wanen... Het is rot. Ik heb geen behoefte aan slapen,
Voor de zekerheid, op advies van de crisisdienst een promethazine genomen. Hopelijk werkt die straks.
Hey. Ik ben niet meer opgenomen, dat was vorige week maar ik kom daar soms wel tot rust, uiteindelijk (vaak werkt het averechts, zeker als ik er net ben). Deze keer dus wel een beetje. Ik heb liever dat het de olanzapine is, want dan is het waarschijnlijker dat het effect blijft.quote:Op vrijdag 22 februari 2019 12:18 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Hé Kuolema, wat goed dat er nu toch iets lijkt te werken. Voor hoe lang ben je opgenomen? Of onduidelijk? Sterkte.
Oh sorry dat had ik even niet door. Ik hoop dat ook voor je, zou wel fijn zijn eindelijk.quote:Op vrijdag 22 februari 2019 21:31 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hey. Ik ben niet meer opgenomen, dat was vorige week maar ik kom daar soms wel tot rust, uiteindelijk (vaak werkt het averechts, zeker als ik er net ben). Deze keer dus wel een beetje. Ik heb liever dat het de olanzapine is, want dan is het waarschijnlijker dat het effect blijft.
Is dat fact gebeuren al opgestart? Gaan de mensen van het fact bij je thuis komen? Ik neem aan van wel?quote:Op donderdag 28 februari 2019 22:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even een domme vraag: mensen houden me in de gaten. Zeker mijn moeder, die probeert elke week wel een afspraak met me te maken om iets te doen. En dan wil ze altijd mijn huis zien (en dan iets in de stad doen). Ze bemoeid zich gewoon erg veel met me. Ik snap waar dit vandaan komt, maar ik weet niet hoe ik moet vragen/zeggen dat ik best te vertrouwen ben, geen rare dingen doe en ik hulp vraag wanneer het nodig is. Ik word er een beetje nerveus van. Weet iemand hoe ik dat kan aanpakken?
Ja, dat heb ik wel gedaan en ze zijn op de hoogte van het traject, maar toch blijft het gebeuren... misschien moet ik hen ook tijd geven om eraan te wennen en me weer te vertrouwen. Er is wel het een en ander gebeurd. Alleen soms word ik er een beetje moe vanquote:Op donderdag 28 februari 2019 23:29 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Is dat fact gebeuren al opgestart? Gaan de mensen van het fact bij je thuis komen? Ik neem aan van wel?
Misschien kun je aangeven bij mensen in je leven waarbij je dit ervaart dat je vanaf nu met het fact gaat proberen je (dagelijks) leven op orde te krijgen. En dat doordat zij ook bij je thuis komen ze (hopelijk) wat beter zicht krijgen op je situatie en dat je probeert zo wat meer vertrouwen in jezelf en ook in de nieuwe samenwerking met het fact te krijgen. En dat het dus ook niet echt meer nodig en helpend is om je daarbij “te helpen”.
No offense; maar ik vind het heel logisch dat ze dit doen. Zoals je zelf ook al zegt : er is het 1 en ander gebeurd en ik snap heel goed dat ze je nog niet vertrouwen. En ik denk dat dat ook pas weer kan komen als alle andere hulpverlening weer op gang komt en je daarmee voortgang boekt. Als je goede periodes langer duren dan 2 weken kan je dat vertrouwen weer opbouwen. Dus ik vrees dat je het tot die tijd maar gewoon moet slikkenquote:Op vrijdag 1 maart 2019 07:55 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja, dat heb ik wel gedaan en ze zijn op de hoogte van het traject, maar toch blijft het gebeuren... misschien moet ik hen ook tijd geven om eraan te wennen en me weer te vertrouwen. Er is wel het een en ander gebeurd. Alleen soms word ik er een beetje moe van
Dat begrijp ik maar ik denk dat je dat zult blijven moeten herhalen en geduldig zult moeten zijn. Ook zij zijn hierin geschaad en jouw moeder is (sorry hiervoor) zelf ook geen stabiel persoon dus die heeft het misschien niet eens echt onder controle. Desnoods over een tijdje een gesprek met iemand van het fact erbij? Misschien dat het een beetje meer losgelaten kan worden mits dingen veranderen en er een gezicht gezien is bij dat fact team etc. Voor nu vrees ik dat je er nog wel even moe van zult blijven worden....quote:Op vrijdag 1 maart 2019 07:55 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja, dat heb ik wel gedaan en ze zijn op de hoogte van het traject, maar toch blijft het gebeuren... misschien moet ik hen ook tijd geven om eraan te wennen en me weer te vertrouwen. Er is wel het een en ander gebeurd. Alleen soms word ik er een beetje moe van
Wat vervelendquote:Op zaterdag 2 maart 2019 08:26 schreef Luchtbel het volgende:
Ik heb de laatste tijd zo veel last van herbelevingen en voor mij daarbij behorende klachten. Vrijwel alles draait om angst. En vooral ook dat maskeren voor de buitenwereld. Ik probeer te concentreren op dingen die wel oké lijken te gaan maar ik ben helemaal niet de baas.
Is niet erg.quote:Op zondag 3 maart 2019 15:26 schreef ChildoftheStars het volgende:
Sterkte Mevrouwklinkt erg ingewikkeld... Sorry dat ik geen advies heb
Goed zo CotS!quote:Op zondag 3 maart 2019 15:28 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even een "ik ben trots op mezelf"-momentje: Ik heb gisteren een heel drukke dag gehad en vandaag pak ik echt constructief mijn rust. Ik moet niks van mezelf, zit gewoon te luieren en het voelt goed
Iemand iets verwijten betekent niet meteen dat je de persoon ook meteen af hoeft te schrijven. Misschien was het onbewust en wist hij niet goed hoe en wat, maar dat is dan een aandachtspunt voor hem. Dus dat je hem dat verwijt mag best omdat het jou heeft geschaad.quote:Op zondag 3 maart 2019 21:48 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Is niet erg.
T komt wel goed.
Het helpt nu vooral om heel bewust mijn gedachtengangen in de gaten te houden om te voorkomen dat oude patronen zich herhalen. Dat ik bijvoorbeeld ongenadig op mezelf ga zitten haten, of de intenties van de man met wie ik aan het daten was compleet uit 't verband trek en hem in mijn gedachten een vreselijk mens maak.
Met dat eerste maak ik mezelf alleen maar depressief en in de put, ik heb er niks aan om tegen mezelf te zeggen dat ik waardeloos ben. En dat tweede kost me een vriend die me best dierbaar is.
En dat hij twijfels had en daardoor onbewust afstand nam is niet redelijk om hem te verwijten.
Ik blijf herhalen dat er waarschijnlijk niks achter zat, het is een goed mens. Ik denk eigenlijk dat ie gewoon nog niet zo goed wist hoe en wat.
Het is mijn pech dat ik gedragsveranderingen vaak vrij snel opmerk, en net dit soort dingen bij mij een nog wat pijnlijk plekje raakt. En dus probeer ik maar even lief te zijn voor mezelf en het rot voor me te vinden dat 't zo liep.
En daarnaast eraan probeer te denken en erop te vertrouwen dat onze vriendschap het wel gaat overleven. Heeft even tijd nodig.
Als laatste heb ik veel afspraken gemaakt en zoek ik even wat meer afleiding en dat helpt wel om mijn zinnen te verzetten.
Dat weet ik wel. Wat hij erover heeft verteld is dat 't inderdaad niet bewust was. Ik snap wel wat je bedoelt maar ik weet niet of ik het verwijten wil noemen. Daarnaast heeft hij zijn excuses gemaakt, en vandaag nog eens en eigenlijk zie ook gewoon geen reden om boos te blijven. 't was niet zijn bedoeling en 't is gewoon shit gelopen, en ik heb de pech dat ik degene ben wiens gevoel toch niet beantwoord werd.quote:Op maandag 4 maart 2019 18:36 schreef aeque het volgende:
[..]
Iemand iets verwijten betekent niet meteen dat je de persoon ook meteen af hoeft te schrijven. Misschien was het onbewust en wist hij niet goed hoe en wat, maar dat is dan een aandachtspunt voor hem. Dus dat je hem dat verwijt mag best omdat het jou heeft geschaad.
Heb je daar toestemming voor gegeven? Want het is niet verplicht, al deden ze er bij mij in elk geval wel moeilijk over toen ik aangaf dat er geen contact mag zijn met mijn familie en hebben ze zich daar niet altijd aan gehouden.quote:Op woensdag 6 maart 2019 18:44 schreef ChildoftheStars het volgende:
Vandaag is de behandeling bij het fact begonnen. Hier ben ik echt erg positief over. Mijn behandelaren zijn gewoon echt heel fijn, fijne stagiair erbij (die gewoon oprecht veel complimenten geeft en me gewoon een goed gevoel geeft, ook al is het nog een broekie).
Wel moet ik leren eerder te bellen wanneer er wat is. Dat vind ik wel moeilijk. Ik vraag heel erg moeilijk hulp. Pas als het echt vol crisis is. Dus dat is wat minder. Alleen dat gaat me wel lukken. Het engste is nog wel dat zij de telefoonnummers van de voor mij belangrijke mensen hebben en dat die mensen ook het telefoonnummer van het fact hebben. Dat geeft me minder gevoel van controle
Ja hoor, ik heb ze zelf de nummers gegevenquote:Op woensdag 6 maart 2019 18:55 schreef kuolema het volgende:
[..]
Heb je daar toestemming voor gegeven? Want het is niet verplicht, al deden ze er bij mij in elk geval wel moeilijk over toen ik aangaf dat er geen contact mag zijn met mijn familie en hebben ze zich daar niet altijd aan gehouden.
Verder fijn dat je je goed voelt bij je nieuwe behandelaars.
Oké. Ik kan me voorstellen dat, ondanks dat je blijkbaar wel het gevoel hebt dat het verstandig is, je dat verlies van controle eng vindt.quote:Op woensdag 6 maart 2019 18:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja hoor, ik heb ze zelf de nummers gegeven
Wat fijn dat je er zo positief over bent. Ik kan me voorstellen dat 't lastig is om controle uit handen te geven. Aan de andere kant, als het jou of je omgeving lukt om eerder aan de bel te trekken, kan eerder hulp geboden worden en hoef je minder diep te gaan. Tenminste, dat lijkt me het resultaat als het werkt, en dat zou je leven gemakkelijker kunnen maken.quote:Op woensdag 6 maart 2019 18:44 schreef ChildoftheStars het volgende:
Vandaag is de behandeling bij het fact begonnen. Hier ben ik echt erg positief over. Mijn behandelaren zijn gewoon echt heel fijn, fijne stagiair erbij (die gewoon oprecht veel complimenten geeft en me gewoon een goed gevoel geeft, ook al is het nog een broekie).
Wel moet ik leren eerder te bellen wanneer er wat is. Dat vind ik wel moeilijk. Ik vraag heel erg moeilijk hulp. Pas als het echt vol crisis is. Dus dat is wat minder. Alleen dat gaat me wel lukken. Het engste is nog wel dat zij de telefoonnummers van de voor mij belangrijke mensen hebben en dat die mensen ook het telefoonnummer van het fact hebben. Dat geeft me minder gevoel van controle
Dat is inderdaad precies het doel. Voordat ik weer helemaal uit de bocht vlieg. Anders gaan er weer weken overheen voordat het beter gaat...quote:Op woensdag 6 maart 2019 23:29 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Wat fijn dat je er zo positief over bent. Ik kan me voorstellen dat 't lastig is om controle uit handen te geven. Aan de andere kant, als het jou of je omgeving lukt om eerder aan de bel te trekken, kan eerder hulp geboden worden en hoef je minder diep te gaan. Tenminste, dat lijkt me het resultaat als het werkt, en dat zou je leven gemakkelijker kunnen maken.
Wat goed van je dat je zo snel ingrijpt en signaleert!quote:Op donderdag 7 maart 2019 14:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
Shit, weer een nacht niet geslapen en de nachten ervoor heel erg kort... ik hoop dat dit geen voorbode is van een manische psychose. Ik heb het fact gebeld, medicatieadvies gekregen en een plan gemaakt voor de dag. Morgen komen ze bij me thuis langs om te checken en te bespreken hoe ik het weekend door ga komen
Dank je welquote:Op donderdag 7 maart 2019 14:23 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Wat goed van je dat je zo snel ingrijpt en signaleert!
quote:Op donderdag 7 maart 2019 14:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
Shit, weer een nacht niet geslapen en de nachten ervoor heel erg kort... ik hoop dat dit geen voorbode is van een manische psychose. Ik heb het fact gebeld, medicatieadvies gekregen en een plan gemaakt voor de dag. Morgen komen ze bij me thuis langs om te checken en te bespreken hoe ik het weekend door ga komen
^^quote:Op donderdag 7 maart 2019 14:23 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Wat goed van je dat je zo snel ingrijpt en signaleert!
quote:
Goed dat je behandeld wordt! Ben je al een tijdje bezig of net begonnen?quote:Op donderdag 7 maart 2019 21:19 schreef Tele6 het volgende:
Hoi. Ik word voorlopig behandeld voor angststoornis zonder dat ze verder nog weten wat er is, dus ik mag hier meedoenHet is hier vrij stil, geloof ik. Waar schrijven jullie meestal over?
Wat goed van je @:ChildoftheStarssterkte, ik hoop dat het meevalt en dat je vannacht lekker slaapt.
Soms zegt ze dan.quote:Op donderdag 7 maart 2019 22:19 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..][..]
Goed dat je behandeld wordt! Ben je al een tijdje bezig of net begonnen?
Het is hier soms stil, soms drukker, wisselt een beetjeWat ik persoonlijk doe is gewoon een beetje schrijven over hoe het met me gaat en reageren met anderen. Ik misbruik dit topic als een soort dagboek soms. Even mijn eitje kwijt.
En dank je wel! Ik doe mijn best
Ik ben eind september 2018 hulp gaan zoeken. De studentenpsycholoog verwees me na een aantal gesprekken door, en in december had ik mijn intake bij een "echte" psycholoog. Toen was het vermoeden autisme, omdat ik heel erg hecht aan structuren en specifieke handelingen, sociaal niet erg lekker ga, me blindstaar op details en snel overprikkeld raak. Die psychologenpraktijk besloot dat ze dan wel een echt onderzoek wilden doen naar autisme. Daar zijn ze nog steeds mee bezig. Laatste keer leek het op angststoornis, dwangstoornis en autistische trekjes, als ik de psycholoog goed begreep tenminste. Er komt nog een gesprek met een psychiater voordat ik echt een diagnose krijg. Ik heb de indruk dat ze niet weten wat ze met me moeten. Ze hebben al gezegd dat er een grote kans is dat ze me door gaan verwijzen (ze doen behandelingen van max 15 gesprekken, en ik kom er niet echt voor autisme wat eerst wel de verwachting was).quote:Op donderdag 7 maart 2019 22:19 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..][..]
Goed dat je behandeld wordt! Ben je al een tijdje bezig of net begonnen?
Dat is belangrijk, ergens dat ei kwijt kunnen.quote:Het is hier soms stil, soms drukker, wisselt een beetjeWat ik persoonlijk doe is gewoon een beetje schrijven over hoe het met me gaat en reageren met anderen. Ik misbruik dit topic als een soort dagboek soms. Even mijn eitje kwijt.
En dank je wel! Ik doe mijn best
Sorry? Zo vaak post ze hier niet hoor.. En CotS post, net zoals eigenlijk elke vaste user in dit topic, zo nu en dan over dingen waar ze tegen aanloopt en dingen waar ze moeite mee heeft.. Daarnaast reageert ze, net als de andere, gewoon op andere posts..quote:
Die zijn goed doortastend zeg!quote:Op donderdag 7 maart 2019 14:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
Shit, weer een nacht niet geslapen en de nachten ervoor heel erg kort... ik hoop dat dit geen voorbode is van een manische psychose. Ik heb het fact gebeld, medicatieadvies gekregen en een plan gemaakt voor de dag. Morgen komen ze bij me thuis langs om te checken en te bespreken hoe ik het weekend door ga komen
^^ eens. Als er iemand is die op andermans posts reageert is CotS het wel.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 00:12 schreef madam-april het volgende:
[..]
Sorry? Zo vaak post ze hier niet hoor.. En CotS post, net zoals eigenlijk elke vaste user in dit topic, zo nu en dan over dingen waar ze tegen aanloopt en dingen waar ze moeite mee heeft.. Daarnaast reageert ze, net als de andere, gewoon op andere posts..
Ik weet niet waarom je steeds zo op haar loopt te hakken, maar het is totaal onterecht en erg ongepast
Ten eerste: Respect voor je zelfkennis!quote:Op donderdag 7 maart 2019 23:44 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Ik ben eind september 2018 hulp gaan zoeken. De studentenpsycholoog verwees me na een aantal gesprekken door, en in december had ik mijn intake bij een "echte" psycholoog. Toen was het vermoeden autisme, omdat ik heel erg hecht aan structuren en specifieke handelingen, sociaal niet erg lekker ga, me blindstaar op details en snel overprikkeld raak. Die psychologenpraktijk besloot dat ze dan wel een echt onderzoek wilden doen naar autisme. Daar zijn ze nog steeds mee bezig. Laatste keer leek het op angststoornis, dwangstoornis en autistische trekjes, als ik de psycholoog goed begreep tenminste. Er komt nog een gesprek met een psychiater voordat ik echt een diagnose krijg. Ik heb de indruk dat ze niet weten wat ze met me moeten. Ze hebben al gezegd dat er een grote kans is dat ze me door gaan verwijzen (ze doen behandelingen van max 15 gesprekken, en ik kom er niet echt voor autisme wat eerst wel de verwachting was).
Voorlopig heb ik al wel wat hulp onder de DBC angst. Ik zou het niet trekken tot die tijd anders. Jammer is wel dat ze tijdens de gesprekken om me te behandelen nog steeds vooral in me zitten te porren in de hoop dat er ineens een duidelijke stoornis uit me komt of zo
De een-na-laatste keer begon de psycholoog met een verhaal over schematherapie en nu ben ik iets te geobsedeerd door persoonlijkheidsstoornissen want ik lees dat schema's daarvoor zijn, en misschien is dat wel met me aan de hand, maar het klinkt akelig[..]
Dat is belangrijk, ergens dat ei kwijt kunnen.![]()
Ik ben net de paashaas de laatste tijd, overal eieren en het houdt niet op
Dankjequote:Op vrijdag 8 maart 2019 01:51 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ten eerste: Respect voor je zelfkennis!
Vind je het spannend, het wachten op een diagnose? En hoe sta je zelf er tegenover, denk je dat het klopt?
En vergeet niet, mbt het blindstaren op persoonlijkheidsstoornissen; het labeltje is er alleen om je te helpen. Het zegt niet over wie je bent als mens. Daarnaast, als schematherapie je kan helpen, so what dat het voor persoonlijkheidsstoornissen uitgevonden zijn. Het doel is dat het je helpt, niet dat het je veroordeeld.
Ik zou zeggen, strooi hier lekker rond met je eieren, hoe meer zielen hoe meer vreugd
Sorry als ik een beetje kortaf reageer, ben net wakker en moet dadelijk de deur uit, niks persoonlijks dusquote:Op vrijdag 8 maart 2019 02:52 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Dankjeik weet zelf nog niet helemaal of ik vind dat ik veel zelfkennis heb - vaak vraag ik me af of ik te vroeg conclusies trekken en me dan ernaar ga gedragen. Bijvoorbeeld: ik denk dat ik sociaal onhandig ben, dus ik ga sociale situaties ontwijken en erg star reageren, maar eigenlijk zou ik sociaal best okee zijn. Ik vind het maar verwarrend
Ik ben erg benieuwd naar de diagnose. Het is een beetje het gevoel van wanneer je een detectiveboek aan het lezen bent en je wilt weten of persoon A het heeft gedaan, of toch persoon D, of meneer P, of misschien zijn ze wel samen schuldig?!
Sommige mensen vinden het erg om autisme te hebben omdat dat een ontwikkelingsstoornis is en dat betekent dat het nooit echt weggaat, maar dat vind ik niet erg. Ik ben toch wel raar, kan me niet voorstellen dat dat ooit helemaal overgaat en dat hoeft ook niet. Ik wil vooral een beetje met mezelf kunnen leven, en wat beter slapen zou leuk zijn
Ik herken me in de Cluster C persoonlijkheidsstoornissen, een beetje in een combinatie van vermijdende en dwangmatige. Ik heb niet zo zeer angst om voor gek te staan in sociale situaties, het is meer dat ik bang ben mensen tot last te zijn, mensen te kwetsen, mensen in de steek te laten en tekort te schieten, het niet goed te doen. Alles moet heel goed (anders gebeurt er wat? Ik weet het niet). Het idee dat zo'n stoornis zich vormt tijdens je jeugd snap ik ook wel; m'n moeder is chronisch ziek (hersenletsel) en opgroeien was niet makkelijk (al herinner ik me er weinig van).
Je hebt helemaal gelijk over de labeltjes en de therapie. Niemand gaat me erom veroordelen, of als ze het doen zijn het niet mensen met wie ik wat moet. En als ik die diagnose zou krijgen, betekent dat alleen maar dat ze dan weten waar ze moeten beginnen met me helpen.
Ik denk dat ik vooral eng vind dat ik had gelezen dat kortdurende (12 weken?) klinische therapie het beste werkt bij cluster C persoonlijkheidsstoornissen. Ik kan me niet voorstellen dat ik daarvoor in aanmerking kom, want je moet er daarvoor vast veel slechter aan toe zijn, maar hoe gaan ze me dan helpen en werkt dat dan ook wel? En stel dat ze me daar wel naartoe gaan doorverwijzen, het lijkt me een heel enge vorm van therapie, ergens anders in een groep en zo. - Maar m'n hoofd neemt duidelijk een loopje met me, want ik kleur nu een heleboel als en misschien in, en ik heb nog geen idee hoe het gaat lopen.
Bedankt voor je welkomstwoorden. En sorry voor m'n woordenbrij hierboven
Oh en ik stuur je nog wat extra knuffels en goede wensen toe. Ik hoop dat je er allemaal een beetje doorheen komt - ik weet niet wat het precies inhoudt waar je last van hebt, maar meerdere nachten niet slapen lijkt me naar, en eng.![]()
En maak je vooral niet druk om mij. Ik heb volgens mij in een eerdere post van jou gelezen dat je het lastig vindt om niet te veel voor iedereen te gaan lopen zorgen, en ik zou niet willen dat je dat ook voor mij zou hebben. Weet je, ik maak me enorm druk maar uiteindelijk komt het wel in orde met me. Ze zijn me al aan het helpen en ik doe hard m'n best (wellicht iets te hard. Leuke valkuil)
Bedenk wel dat het soms echt goed zoeken is naar de juiste diagnose. Ik begon als Hypochonder, toen gegeneraliseerde angststoornis en uiteindelijk kwam Dwang naar boven.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 02:52 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Dankjeik weet zelf nog niet helemaal of ik vind dat ik veel zelfkennis heb - vaak vraag ik me af of ik te vroeg conclusies trekken en me dan ernaar ga gedragen. Bijvoorbeeld: ik denk dat ik sociaal onhandig ben, dus ik ga sociale situaties ontwijken en erg star reageren, maar eigenlijk zou ik sociaal best okee zijn. Ik vind het maar verwarrend
Ik ben erg benieuwd naar de diagnose. Het is een beetje het gevoel van wanneer je een detectiveboek aan het lezen bent en je wilt weten of persoon A het heeft gedaan, of toch persoon D, of meneer P, of misschien zijn ze wel samen schuldig?!
Jouw sorry is ook nergens voor nodigquote:Op vrijdag 8 maart 2019 08:01 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Sorry als ik een beetje kortaf reageer, ben net wakker en moet dadelijk de deur uit, niks persoonlijks dus
Ik vind dat je wel een heel duidelijk beeld over jezelf hebt. Waarom zou je daar geen conclusies over "mogen" trekken. Jij bent altijd nog degene die jou het beste kent. Vergeet dat nooit, ook niet in de therapie.
Het is inderdaad een spannende detective! Stiekem denk ik dat psychiatrische stoornissen nooit weg gaan. Het blijft in moeilijke tijden altijd wel de kop op duiken en een gevoelig punt zijn. En dat is niet erg, maar wel iets om rekening mee te houden.
Die sorry negeer ik lekker, nergens voor nodig!
Dank je wel voor de knuffels. De slaapmedicatie heeft zijn werk gedaan (en werkt nog even door voel ik). Dit weekend neem ik nog even die pillen en dan komt het wel goed.
Dadelijk even naar het breicafé. dus dan word ik ook wel wakker
Jouw valkuil herken ik! Die is lastig, want je wil het graag goed doen
Ik zal me niet teveel zorgen maken![]()
Take care!
Het is inderdaad best een klus om te proberen uit te komen bij het probleem dat aangepakt moet worden en niet allerlei bijkomende dingetjes of puur symptomen. Ik heb bij mezelf de indruk dat m'n angst, dwang, paniek en gepieker niet de problemen op zich zijn die ik stuk voor stuk moet gaan aanpakken, maar dat m'n gedachten/gedragspatroon eronder de schuldige is. Het is goed dat je zegt dat ik ook regie heb ik wat voor behandeling ik wil en wat ik denk dat er moet gebeuren; ik heb de neiging om zo min mogelijk te doen en zeggen "want ik doe het toch verkeerd" maar dat schiet niet op natuurlijkquote:Op vrijdag 8 maart 2019 09:19 schreef MatthijsDJ het volgende:
[..]
Bedenk wel dat het soms echt goed zoeken is naar de juiste diagnose. Ik begon als Hypochonder, toen gegeneraliseerde angststoornis en uiteindelijk kwam Dwang naar boven.
Was trouwens wel een opluchting toen de psychiater ermee kwam.
Het is ook belangrijk dat je goed met je behandelaar kiest welke weg je wilt gaan, je mag daar best zelf ook wat regie inpakken.
Zo wilde een arts me EMDR laten doen voor een trauma uit het verleden, maar voor mijn gevoel is dat wel verwerkt al blijven bepaalde dwanggedachten gelinked aan dat trauma.
Heb toen overlegd met de behandelaren die nu even thuis komen (IHT) en ook die hadden zoiets van je kan beter de dwang aanpakken met exposure; want dat is je onderliggende probleem. En die dwang bestaat echt niet alleen uit de dwaggedachten die gelinkt zijn aan het trauma.
Wat fijn dat je "echte ik" weer tevoorschijn gekomen isquote:Op vrijdag 8 maart 2019 11:48 schreef Myraela het volgende:
Zojuist uitslag van m'n bloed- en holteronderzoek besproken. Kwam eigenlijk niets bijzonders uit. Iets verhoogde ontstekingswaarde, maar niets bijzonders. En m'n hart slaat soms een slag over, maar ook niets bijzonders.
Hoewel ik ergens graag een 'oorzaak' had gehad, helpt het me hopelijk ook weer verder nu veel uitgesloten is. En huisarts gaf ook wel aan dat er vaak helemaal geen angst is, bij paniek. Dus ga ook bij m'n psycholoog aangeven dat ik niet onnodig diep wil graven naar wat mogelijk een angst zou kunnen zijn.
Het gaat nog wel erg wisselend. Slaap nog steeds altijd vroeg. Over het algemeen zien m'n dagen er zo uit: 06:15 opstaan - 07:00 naar werk vertrekken - 18:30 thuis - 20:00 naar bed - 21:00 slapen. En vroeg slapen zelf is niet zo'n probleem, maar merk daardoor wel dat ik weinig tijd 'voor mezelf' heb. Hoop vooral ik vanzelf een beetje aan deze dagen wen en dus weer wat meer energie over ga houden.
Wat me wel erg helpt is dat ik weer een Storytel abonnement heb genomen. Dat zorgt er wel voor dat reistijd etc ook ontspannen is, ipv dat ik voor me uit ga staren en in m'n hoofd duik om over vanalles na te denken.
Voor de rest vooral gewoon alles blijven doen. Accepteren dat ik me daar fysiek soms niet lekker bij voel, dat dat geen kwaad kan en verder niet teveel bij stilstaan.
Moet wel zeggen dat ik me weer 90% van de tijd mezelf voel, terwijl ik mezelf enkele maanden geleden toch wel echt verloren voelde. Alsof de 'echte' ik op de achtergrond was verdwenen en over was genomen door de constante angst.
Wat goed dat je dit zo kan aangeven! Grenzen zijn goed! Hopelijk lukt het om trucjes te leren om te dealen met de paniek. En onnodig graven is inderdaad onzin, maakt alleen dat je (meer) uit evenwicht raakt.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 11:48 schreef Myraela het volgende:
Zojuist uitslag van m'n bloed- en holteronderzoek besproken. Kwam eigenlijk niets bijzonders uit. Iets verhoogde ontstekingswaarde, maar niets bijzonders. En m'n hart slaat soms een slag over, maar ook niets bijzonders.
Hoewel ik ergens graag een 'oorzaak' had gehad, helpt het me hopelijk ook weer verder nu veel uitgesloten is. En huisarts gaf ook wel aan dat er vaak helemaal geen angst is, bij paniek. Dus ga ook bij m'n psycholoog aangeven dat ik niet onnodig diep wil graven naar wat mogelijk een angst zou kunnen zijn.
Dat is inderdaad vroeg.. maar als je een uurtje wakker ligt, kun je dan niks doen?quote:Het gaat nog wel erg wisselend. Slaap nog steeds altijd vroeg. Over het algemeen zien m'n dagen er zo uit: 06:15 opstaan - 07:00 naar werk vertrekken - 18:30 thuis - 20:00 naar bed - 21:00 slapen. En vroeg slapen zelf is niet zo'n probleem, maar merk daardoor wel dat ik weinig tijd 'voor mezelf' heb. Hoop vooral ik vanzelf een beetje aan deze dagen wen en dus weer wat meer energie over ga houden.
Acceptatie is heel belangrijk en heel erg moeilijk. Ik hoop dat je lukt het steeds meer te accepteren. En lief zijn voor jezelfquote:Wat me wel erg helpt is dat ik weer een Storytel abonnement heb genomen. Dat zorgt er wel voor dat reistijd etc ook ontspannen is, ipv dat ik voor me uit ga staren en in m'n hoofd duik om over vanalles na te denken.
Voor de rest vooral gewoon alles blijven doen. Accepteren dat ik me daar fysiek soms niet lekker bij voel, dat dat geen kwaad kan en verder niet teveel bij stilstaan.
Moet wel zeggen dat ik me weer 90% van de tijd mezelf voel, terwijl ik mezelf enkele maanden geleden toch wel echt verloren voelde. Alsof de 'echte' ik op de achtergrond was verdwenen en over was genomen door de constante angst.
Natuurlijk mag datquote:Op vrijdag 8 maart 2019 14:29 schreef Rose_Red het volgende:
Mag ik vragen wat jullie overdag doen om jezelf bezig te houden?
Wat voor clubjes??quote:Op vrijdag 8 maart 2019 14:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Natuurlijk mag dat
Ik heb een paar keer per week clubjes (per keer hooguit twee uur). En verder knutselen, series kijken en zorgen dat zowel ik als mijn huis een beetje verzorgd zijn (maar dat kost heel veel moeite en energie)
Mij record is vijf minuten achter elkaar aan kijken. Daarna ga ik weer wat anders doen voor hooguit vijf minuten en zo wissel ik het een beetje af. Ik kan me ook niet concentreren, maar ik geef mezelf de ruimte om van het een naar het andere te rommelen.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 14:33 schreef Rose_Red het volgende:
[..]
Wat voor clubjes??
Series kijken gaat niet (kort spanningsboogje)
En wat knutsel je dan?
Ik probeer m'n studie af te maken en m'n huis en zo netjes te houden. Daar gaat de meeste energie heen. Verder doe ik bijna iedere dag yoga (met een YouTubefilmpje gewoon thuis) en probeer ik iedere dag een halfuur te wandelen.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 14:29 schreef Rose_Red het volgende:
Mag ik vragen wat jullie overdag doen om jezelf bezig te houden?
Ik vind dat wel een mooi en herkenbaar voorbeeld eigenlijk. Een poos stress hebben gehad in een bepaalde situatie, en ondanks dat die 'oorzaak' er niet meer is, dat je lichaam in de situatie nog wel stressreacties krijgt.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 13:53 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Wat fijn dat je "echte ik" weer tevoorschijn gekomen isik kan me voorstellen dat de vermoeidheid wel langzaamaan zal verdwijnen op deze manier. Ik vind het knap dat je zo goed voor jezelf zorgt met op tijd slapen en ontspanning zoeken
Ik hoop dat het je lukt om gewoon alles te doen en te accepteren dat dat soms rare effecten heeft op je lijf. Ik ken dat wel. Ik heb bijvoorbeeld vaak enorme last van angst en stress als ik op de fiets zit, gewoon op de fiets naar iets leuks toe, bijvoorbeeld op weg naar een yogalesje of een makkelijk college of zo. Ik ben niet bang voor yogalessen en ik ben ook niet bang om te fietsen! Dus ik snapte er niets van en raakte nog erger in de stress, omdat ik niet snapte wat er met mijn lijf gebeurde. Mijn vriend heeft me toen gerustgesteld. Hij vroeg of ik ook wel eens gestrest op de fiets zat. Ja natuurlijk, want ik moet ook vaak op de fiets naar dingen toe waar ik wel heel erg bang voor ben. Hij zei: misschien is je lijf dan gewend geraakt om op die plekken als je die dingen doet, maar alvast weer in de stress te schieten. En je kunt dat weer ontwennen door gewoon te blijven fietsen en je lijf te laten zien dat de stress weg kan ebben, omdat er daarna helemaal niets engs komt. -- Ik denk niet dat ik het inderdaad ontwend ben om op de fiets stress te hebben, want daarvoor fiets ik te vaak naar dingen toe waar ik wel bang voor ben, maar ik raak nu niet meer zo in de stress over de reactie van mijn lijf. (Soms kan ik er ook wel om lachen. Vorige week donderdag was ik zo gestrest dat ik overwoog om van mijn fiets af te gaan en in de berm te gaan zitten. Gek lijf en gek hoofd die ik heb)
Dat is eigenlijk het uurtje dat ik douche en vervolgens in bed kruip met m'n luisterboek. Daarmee val ik in slaap. Maar dat vind ik dan ook wel een heerlijk fijn momentje. Maar voorheen had ik nog wat meer energie. Om bijvoorbeeld als ik thuis kwam wat uitgebreider te koken, aan m'n foodblog te werken, hobby'en dat soort dingen. Wil eigenlijk ook weer gaan zwemmen. Maarja, gewoon geduld hebben. Wil mezelf ook niet overvragen. Want dan kan zoiets als een hobby toch een 'last' worden.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 14:15 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dat is inderdaad vroeg.. maar als je een uurtje wakker ligt, kun je dan niks doen?[..]
Dan is dat dus een goed uurtjequote:Op vrijdag 8 maart 2019 21:24 schreef Myraela het volgende:
[..]
Ik vind dat wel een mooi en herkenbaar voorbeeld eigenlijk. Een poos stress hebben gehad in een bepaalde situatie, en ondanks dat die 'oorzaak' er niet meer is, dat je lichaam in de situatie nog wel stressreacties krijgt.
Wat is op dit moment je methode om met je paniek-momenten om te gaan? Want je overwoog van je fiets af te stappen, maar je hebt het dus niet gedaan. Ik probeer al die momentjes dat je niet écht vlucht al als overwinningen te zien. Al zijn het de normaalste dingen waar je eerder nooit moeite mee had. Als je er wel moeite mee hebt, en je doet het toch, of gaat er toch mee door, is dat gewoon tof.[..]
Dat is eigenlijk het uurtje dat ik douche en vervolgens in bed kruip met m'n luisterboek. Daarmee val ik in slaap. Maar dat vind ik dan ook wel een heerlijk fijn momentje. Maar voorheen had ik nog wat meer energie. Om bijvoorbeeld als ik thuis kwam wat uitgebreider te koken, aan m'n foodblog te werken, hobby'en dat soort dingen. Wil eigenlijk ook weer gaan zwemmen. Maarja, gewoon geduld hebben. Wil mezelf ook niet overvragen. Want dan kan zoiets als een hobby toch een 'last' worden.
Thnx, handwerken kan ze niet, en geen geduld om te leren.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 14:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Mij record is vijf minuten achter elkaar aan kijken. Daarna ga ik weer wat anders doen voor hooguit vijf minuten en zo wissel ik het een beetje af. Ik kan me ook niet concentreren, maar ik geef mezelf de ruimte om van het een naar het andere te rommelen.
Op vrijdag en dinsdag breicafé, maandag koor als ik door de auditie kom, eens per maand op donderdagavond handwerkclub en dat is het wel zo beetje. En dan ben ik echt goed gesloopt en blij dat het weekend is, want al mijn energie is dan op.
Ik doe van alles en nog wat: haken, breien, borduren, kant maken, tekenen, kleuren, naaien, diamant schilderen, naaldvilten... noem maar op. Heel veel. Alleen ik baal ervan dat ik nooit ergens langer dan vijf minuten op kan focussen. Dus ik heb twee werkjes standaard op tafel liggen, loop rondjes door mijn huis en wissel gewoon af en accepteer dat ik geen spanningsboog heb
Er zijn genoeg (goedkope) kleurboeken voor volwassenen, is dat niet iets? Of gewoon kraaltjes kopen bij de action en simpele armbandjes maken? Je hebt bij de Action ook eenvoudige DIY-pakketjes die best wel te doen zijn als je helemaal out en down bentquote:Op vrijdag 8 maart 2019 21:39 schreef Rose_Red het volgende:
[..]
Thnx, handwerken kan ze niet, en geen geduld om te leren.
Naar buiten alleen of alleen naar een clubje oid durft ze (nog) niet. Maar we verzinnen wel iets. Ik heb nu iig ideeën.
En helpt yoga en wandelen om jezelf beter te voelen?quote:Op vrijdag 8 maart 2019 15:04 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Ik probeer m'n studie af te maken en m'n huis en zo netjes te houden. Daar gaat de meeste energie heen. Verder doe ik bijna iedere dag yoga (met een YouTubefilmpje gewoon thuis) en probeer ik iedere dag een halfuur te wandelen.
De meeste "ontspannen" bezigheden zoals knutselen, lezen, muziek maken en zo lukken me juist niet. Ik kan mezelf wel dwingen om ze te doen net zoals de yoga en het wandelen, maar dat schiet ook niet op en ik houd het niet vol, geeft nul voldoening en kost veel energie.
Wat wel nog een beetje lukt is filmpjes kijken op YouTube (vooral kookfilmpjes) en dingen lezen op internet, bv hier op fok, op Reddit, en fanfiction. Kennelijk zitten m'n perfectionisme en m'n angst dan niet zo in de weg
Maar zoals ik hierboven vertelde ben ik nog amper aan het herstellen. Een van de eerste dingen waar ik aan wil werken is dat ik in paniek en stress raak van "leuke" activiteiten. Dat belemmert me nogal nu
Och och stel je aan zeg. Ik maak een grapje over iets wat zelf ook gekscherend zegt.quote:Op vrijdag 8 maart 2019 00:12 schreef madam-april het volgende:
[..]
Sorry? Zo vaak post ze hier niet hoor.. En CotS post, net zoals eigenlijk elke vaste user in dit topic, zo nu en dan over dingen waar ze tegen aanloopt en dingen waar ze moeite mee heeft.. Daarnaast reageert ze, net als de andere, gewoon op andere posts..
Ik weet niet waarom je steeds zo op haar loopt te hakken, maar het is totaal onterecht en erg ongepast
Net zoals die opmerking na kerst 'goed bedoeld was' ja..quote:Op zaterdag 9 maart 2019 20:45 schreef aeque het volgende:
[..]
Och och stel je aan zeg. Ik maak een grapje over iets wat zelf ook gekscherend zegt.
Ah weer zo'n eigen interpretatie waar je de vorige keer ook al last van had.quote:Op zaterdag 9 maart 2019 20:55 schreef madam-april het volgende:
[..]
Net zoals die opmerking na kerst 'goed bedoeld was' ja..
Jij, ik en iedereen weet donders goed hoe je het bedoelde..quote:Op zaterdag 9 maart 2019 23:13 schreef aeque het volgende:
[..]
Ah weer zo'n eigen interpretatie waar je de vorige keer ook al last van had.
En als ik alles zou posten wat volgens jou onder de noemer 'op iemand hakken' zou vallen dan was ik allang uit dit topic geplukt. Doe ik niet want het is niet boeiend genoeg en bovenal mijn mening.
Maar het zit je allemaal schijnbaar erg dwars dat je er weer mee komt. Kusje op.
Schijnbaar niet. Als ik het bedoelde zoals jij beweert dan had ik dat gewoon gezegd, daar ben ik niet zo moeilijk in.quote:Op zaterdag 9 maart 2019 23:18 schreef madam-april het volgende:
[..]
Jij, ik en iedereen weet donders goed hoe je het bedoelde..
Als het daadwerkelijk waar is dat je het destijds goed bedoelde en het dit keer een grapje was, dan zou ik als ik jou was nog eens even goed kijken naar de manier waarop je dingen verwoord..quote:Op zaterdag 9 maart 2019 23:23 schreef aeque het volgende:
[..]
Schijnbaar niet. Als ik het bedoelde zoals jij beweert dan had ik dat gewoon gezegd, daar ben ik niet zo moeilijk in.Maar goed, ga jij vooral door met mijn posts bekritiseren als iets je niet aan staat. Dan is deze discussie in ieder geval afgelopen.
De action was een schot in de roos hoorquote:Op vrijdag 8 maart 2019 21:41 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Er zijn genoeg (goedkope) kleurboeken voor volwassenen, is dat niet iets? Of gewoon kraaltjes kopen bij de action en simpele armbandjes maken? Je hebt bij de Action ook eenvoudige DIY-pakketjes die best wel te doen zijn als je helemaal out en down bent
Dat doet me deugt om te horen! En het is geen probleem als ze er niet direct uren mee bezig is he, zo nu en dan een paar minuten is ook goed. Ik ben echt blij dat jullie iets gevonden hebbenquote:Op zondag 10 maart 2019 06:32 schreef Rose_Red het volgende:
[..]
De action was een schot in de roos hoor![]()
Ze wilde geen armbandjes oid maken omdat ze dat niet nuttig vond maar ze wilde wel iets doen met die bergen foto's die ik heb. Die is ze nu in een speciaal fotoboek aan het inplakken. En daar wordt ze gelukkig blij van.
Ik ben ook blij dat ze iets om handen heeft als er verder niemand is.quote:Op zondag 10 maart 2019 07:05 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat doet me deugt om te horen! En het is geen probleem als ze er niet direct uren mee bezig is he, zo nu en dan een paar minuten is ook goed. Ik ben echt blij dat jullie iets gevonden hebben
Weer zo'n interpretatie die je maakt en totaal uit het luchtledige verzint.quote:Op zondag 10 maart 2019 00:02 schreef madam-april het volgende:
[..]
Als het daadwerkelijk waar is dat je het destijds goed bedoelde en het dit keer een grapje was, dan zou ik als ik jou was nog eens even goed kijken naar de manier waarop je dingen verwoord..
Het feit dat je direct in de aanval gaat 'joh stel je aan zeg' ipv dat je naar jezelf kijkt en iets zegt in de trant van 'oh dat was helemaal niet mijn bedoeling.'
De hele wereld is gek behalve jij
quote:Op zondag 10 maart 2019 00:02 schreef madam-april het volgende:
[..]
Als het daadwerkelijk waar is dat je het destijds goed bedoelde en het dit keer een grapje was, dan zou ik als ik jou was nog eens even goed kijken naar de manier waarop je dingen verwoord..
Het feit dat je direct in de aanval gaat 'joh stel je aan zeg' ipv dat je naar jezelf kijkt en iets zegt in de trant van 'oh dat was helemaal niet mijn bedoeling.'
De hele wereld is gek behalve jij
Met alle respect, hier heeft niemand wat aanquote:Op zondag 10 maart 2019 11:56 schreef aeque het volgende:
[..]
Weer zo'n interpretatie die je maakt en totaal uit het luchtledige verzint.
Ik probeer meestal om gewoon door te gaan: ik kan best beredeneren hoe iets moet en het op die manier doen, ook als m'n lijf niet mee wil werken. Dat lukt alleen minder goed als ik moe ben, dus meestal is het aan het eind van de middag wel op - ik herken je vermoeidheidquote:Op vrijdag 8 maart 2019 21:24 schreef Myraela het volgende:
[..]
Ik vind dat wel een mooi en herkenbaar voorbeeld eigenlijk. Een poos stress hebben gehad in een bepaalde situatie, en ondanks dat die 'oorzaak' er niet meer is, dat je lichaam in de situatie nog wel stressreacties krijgt.
Wat is op dit moment je methode om met je paniek-momenten om te gaan? Want je overwoog van je fiets af te stappen, maar je hebt het dus niet gedaan. Ik probeer al die momentjes dat je niet écht vlucht al als overwinningen te zien. Al zijn het de normaalste dingen waar je eerder nooit moeite mee had. Als je er wel moeite mee hebt, en je doet het toch, of gaat er toch mee door, is dat gewoon tof.
Goed dat je daarmee oppast met je hobby's. Mijn hobby's waren iets dat steeds meer moest, en daardoor heb ik daar nu ook die nare stress bij. Is geen aanrader iddquote:Dat is eigenlijk het uurtje dat ik douche en vervolgens in bed kruip met m'n luisterboek. Daarmee val ik in slaap. Maar dat vind ik dan ook wel een heerlijk fijn momentje. Maar voorheen had ik nog wat meer energie. Om bijvoorbeeld als ik thuis kwam wat uitgebreider te koken, aan m'n foodblog te werken, hobby'en dat soort dingen. Wil eigenlijk ook weer gaan zwemmen. Maarja, gewoon geduld hebben. Wil mezelf ook niet overvragen. Want dan kan zoiets als een hobby toch een 'last' worden.
Ja, dat doet het. Ik slaap wat makkelijker als ik buitenlucht en beweging heb gehad, en ik voel me wat prettiger in mijn lijfquote:Op vrijdag 8 maart 2019 21:43 schreef Rose_Red het volgende:
[..]
En helpt yoga en wandelen om jezelf beter te voelen?
Dat klinkt als een heel zware dag... Goed dat je daarna even afleiding hebt gezocht... en je psych kan je misschien hiermee helpen?quote:Op dinsdag 12 maart 2019 09:59 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik had vandaag een gesprek met de uwv arts voor mijn wia aanvraag. Ik heb alles kunnen vertellen wat ik wilde vertellen en dat is fijn. Maar het rakelde ook 'n hoop op. Vooral de vraag of ik nog depressief was, en of ik suïcidale gedachten had. Heel suf maar die vraag verwachtte ik niet en toen moest ik erover nadenken en voelde ik eigenlijk meteen dat nare wanhopige gevoel weer dat ik heb als ik depressief ben.
Dus ik ben maar even de stad in gegaan, zit nu op 'n terrasje met appeltaart, slagroom en thee. Een vriend komt zo even koffie drinken en hopelijk geeft ie me een knuffel. En straks een gesprek met mijn psycholoog. Brrr
Moeilijkquote:Op dinsdag 12 maart 2019 09:59 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik had vandaag een gesprek met de uwv arts voor mijn wia aanvraag. Ik heb alles kunnen vertellen wat ik wilde vertellen en dat is fijn. Maar het rakelde ook 'n hoop op. Vooral de vraag of ik nog depressief was, en of ik suïcidale gedachten had. Heel suf maar die vraag verwachtte ik niet en toen moest ik erover nadenken en voelde ik eigenlijk meteen dat nare wanhopige gevoel weer dat ik heb als ik depressief ben.
Dus ik ben maar even de stad in gegaan, zit nu op 'n terrasje met appeltaart, slagroom en thee. Een vriend komt zo even koffie drinken en hopelijk geeft ie me een knuffel. En straks een gesprek met mijn psycholoog. Brrr
Dikke knuffelquote:Op dinsdag 12 maart 2019 16:47 schreef Tele6 het volgende:
Pfff, het is pas dinsdag, maar ik heb al genoeg van deze week.
Ik zou gisteren een gesprek hebben met de psycholoog, maar ze was ziek, en nu heb ik pas eind volgende week een afspraakdus nu maar proberen de tijd door te komen tot dan
Ik heb de puf niet om normale interactie te hebben met mensen en houd iedereen dus op een afstand, maar tegelijkertijd voel ik me ontzettend alleen. Ik ga me steeds meer vastklampen aan lijstjes en routines, dingen die niet mogen en dingen die juist wel mogen zonder duidelijke reden. Ik word hier zo moe van
Hoe schatten jullie in wanneer je lief voor jezelf moet zijn en iets niet doen, en wanneer je er beter van wordt door jezelf een schop onder de kont te geven en het maar te doen?
Probeer anders te denken, je kunt lief zijn voor jezelf terwijl je de dingen doet die nu eenmaal af en toe moeten, of waar je geen zin in hebt maar die wel goed voor je zijn.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 16:47 schreef Tele6 het volgende:
Pfff, het is pas dinsdag, maar ik heb al genoeg van deze week.
Ik zou gisteren een gesprek hebben met de psycholoog, maar ze was ziek, en nu heb ik pas eind volgende week een afspraakdus nu maar proberen de tijd door te komen tot dan
Ik heb de puf niet om normale interactie te hebben met mensen en houd iedereen dus op een afstand, maar tegelijkertijd voel ik me ontzettend alleen. Ik ga me steeds meer vastklampen aan lijstjes en routines, dingen die niet mogen en dingen die juist wel mogen zonder duidelijke reden. Ik word hier zo moe van
Hoe schatten jullie in wanneer je lief voor jezelf moet zijn en iets niet doen, en wanneer je er beter van wordt door jezelf een schop onder de kont te geven en het maar te doen?
Dank je.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 10:33 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat klinkt als een heel zware dag... Goed dat je daarna even afleiding hebt gezocht... en je psych kan je misschien hiermee helpen?
Heel veel sterkte en van mij krijg je vast al een knuffel![]()
G-schema's werken ook het beste als je een beetje rustig in je hoofd bent. Dan kun je veel beter analyseren wat er gebeurde en waarom. Het is geen leuke klus, maar morgen weer een dag en als je het gedaan hebt, voel je je vast wel wat beter.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 17:08 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Dank je.
Ja 't is een lastige dag vandaag. Maar wel nog 't een en ander gedaan. De psych vroeg me een g schema in te vullen over wat er gebeurde toen de arts naar mijn zelfmoordgedachten vroeg. En daar hik ik een beetje tegenaan. Of ja, ik ontloop het al de hele dag want ik wil daar helemaal niet meer aan denken. Moet ik wel even doen. Maar niet vandaag, vandaag is voor kopjes kamillethee en straks gamen.
Lief voor jezelf zijn is voor mij realistisch zijn naar jezelf. Voor mij helpt het naar mezelf te kijken zoals ik naar een vriendin zou kijken. Je legt jezelf vaak toch tegen een onrealistische lat dan mensen waar je om geeft. En het is ook wat makkelijker een ander advies te geven.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 16:47 schreef Tele6 het volgende:
Pfff, het is pas dinsdag, maar ik heb al genoeg van deze week.
Ik zou gisteren een gesprek hebben met de psycholoog, maar ze was ziek, en nu heb ik pas eind volgende week een afspraakdus nu maar proberen de tijd door te komen tot dan
Ik heb de puf niet om normale interactie te hebben met mensen en houd iedereen dus op een afstand, maar tegelijkertijd voel ik me ontzettend alleen. Ik ga me steeds meer vastklampen aan lijstjes en routines, dingen die niet mogen en dingen die juist wel mogen zonder duidelijke reden. Ik word hier zo moe van
Hoe schatten jullie in wanneer je lief voor jezelf moet zijn en iets niet doen, en wanneer je er beter van wordt door jezelf een schop onder de kont te geven en het maar te doen?
Ik -probeer- om eigenlijk altijd lief voor mezelf te zijn. Dat komt er niet op neer dat ik mezelf er maar altijd van overtuig dat ik op bed mag liggen. Maar ook als ik mezelf aanmoedig om iets wél te doen, probeer ik dat op een opbeurende manier te doen. Niet omdat het moet. Als het niet gaat, mag/kan ik weer weg. Maar gewoon door mezelf in m'n hoofd alleen maar aan te moedigen als een soort overfanatieke voetbalvader.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 16:47 schreef Tele6 het volgende:
Pfff, het is pas dinsdag, maar ik heb al genoeg van deze week.
Ik zou gisteren een gesprek hebben met de psycholoog, maar ze was ziek, en nu heb ik pas eind volgende week een afspraakdus nu maar proberen de tijd door te komen tot dan
Ik heb de puf niet om normale interactie te hebben met mensen en houd iedereen dus op een afstand, maar tegelijkertijd voel ik me ontzettend alleen. Ik ga me steeds meer vastklampen aan lijstjes en routines, dingen die niet mogen en dingen die juist wel mogen zonder duidelijke reden. Ik word hier zo moe van
Hoe schatten jullie in wanneer je lief voor jezelf moet zijn en iets niet doen, en wanneer je er beter van wordt door jezelf een schop onder de kont te geven en het maar te doen?
Ik merk ook dat ik echt even rustig moet kunnen nadenken voor die schema's. Vandaag is m'n 'emotionele agenda' al vol genoeg geweest. Die man waar ik eerder mee heb gedate woont bij de vrienden met wie ik ging gamen, en ondanks dat we prima met elkaar omgaan is het een beetje awkward om aan tafel te zitten met elkaar. Dus dat schema is echt even teveel erbij. Ik. Wilde even geen extra emotie huiswerk meer vandaag.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 17:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
G-schema's werken ook het beste als je een beetje rustig in je hoofd bent. Dan kun je veel beter analyseren wat er gebeurde en waarom. Het is geen leuke klus, maar morgen weer een dag en als je het gedaan hebt, voel je je vast wel wat beter.
Gamen en kamillethee is een goede. Fijn dat je weet wat jou helpt, daar mag je echt trots op zijn.
Sterkte meid
Jij weet dingen altijd zo goed te verwoorden!quote:Op dinsdag 12 maart 2019 18:02 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Lief voor jezelf zijn is voor mij realistisch zijn naar jezelf. Voor mij helpt het naar mezelf te kijken zoals ik naar een vriendin zou kijken. Je legt jezelf vaak toch tegen een onrealistische lat dan mensen waar je om geeft. En het is ook wat makkelijker een ander advies te geven.
Dus ik probeer vast te stellen wat dat goede neutrale (dus niet langs mijn eigen psychologische lat, want ik weet rationeel dat die die niet klopt) advies zou zijn en hoe dat uit te voeren.
Stap 2 is ook jezelf vergeven zoals je een vriend vergeeft wanneer die soms iets verkeerd doet.
Jezelf vanuit liefde blijven aanmoedigen en niet vanuit kritiek verwijten. Schaamteloos zijn in zelfzorg, wat men er ook van vindt.
Ik heb dit met contacten jarenlang ook zo gedaan, investeren in de vriendschappen die ik aan kon en alle andere laten voor wat ze zijn omdat ik er geen energie en aandacht aan wilde besteden. Zonder oordeel over die mensen, het kostte me gewoon teveel.quote:Op dinsdag 12 maart 2019 18:45 schreef Myraela het volgende:
[..]
Ik -probeer- om eigenlijk altijd lief voor mezelf te zijn. Dat komt er niet op neer dat ik mezelf er maar altijd van overtuig dat ik op bed mag liggen. Maar ook als ik mezelf aanmoedig om iets wél te doen, probeer ik dat op een opbeurende manier te doen. Niet omdat het moet. Als het niet gaat, mag/kan ik weer weg. Maar gewoon door mezelf in m'n hoofd alleen maar aan te moedigen als een soort overfanatieke voetbalvader.
De geen puf in interacties herken ik wel. Ondanks dat ik me vaak het best voel met andere mensen, voelt het alsof ik echt 0 energie heb voor sociaal contact. Zeker buiten de verplichte uren op kantoor etc. Ik kan je geen ideale oplossing geven, maar wat ik heb gedaan is (misschien best gemeen) maar een selectie gemaakt in mensen. Sommige vrienden of familieleden kosten me op het moment teveel, gewoon door hoe ze zijn, waar ze wonen of wat ze van mij verwachten. Dus daar heb ik gewoon helemaal geen contact mee.
Ik probeer wel te investeren in de andere vriendschappen. En soms zoek ik daarvoor m'n eigen grenzen op, maar dit zijn ook de vrienden waarmee ik rustig op de bank kan liggen met een filmpje en waarbij dat ook helemaal goed is. En dat is heel fijn.
Ik kan wel kijken of ik de psycholoog ergens kan mailen. Maar ze heeft me al een paar keer gezegd dat ze al erg haar best voor me doet en niet meer tijd heeft, dus ik weet niet wat ik aan haar kan vragen. Ze geeft me het gevoel dat ik een ongeduldig kind benquote:Op dinsdag 12 maart 2019 17:02 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dikke knuffel
Dit is alsof ik mezelf hoor, om eerlijk te zijn.
Kun je je behandelaar niet mailen? Is er geen bureaudienst waarbij je terecht kan? Zo leven is heel vermoeiend en ook gewoon niet fijn.
Dat inschatten vind ik ook heel moeilijk. Maar als ik echt moe en overprikkeld ben, of niet meer slaap, ben ik lief voor mezelf. Dat houd in dat ik mezelf rust gun, niks moet en alles mag.
Schop jezelf niet te hard
Sorry ik heb geen nuttige tips
Dankjewelquote:Op dinsdag 12 maart 2019 17:05 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Probeer anders te denken, je kunt lief zijn voor jezelf terwijl je de dingen doet die nu eenmaal af en toe moeten, of waar je geen zin in hebt maar die wel goed voor je zijn.
Lief zijn voor jezelf betekent niet dat je niet uit 't bed hoeft te komen. Maar mag wel betekenen dat je jezelf beloont met een fijn ontbijtje als je naast je bed staat.
Of in plaats van allemaal hatelijke dingen te denken over jezelf omdat je 't lastig vind iets voor elkaar te krijgen jezelf wat ruimte te gunnen en toegeven dat je 't lastig vind en daar even verdrietig over mogen zijn. Zulke dingen geven lucht, en dan gaat 't vaak net een beetje beter.
Het laatste stuk van je advies denk ik dat wel kan lukken. Als ik een vriend zou aanmoedigen om iets te doen zou ik ook niet zeggen "je bent een sukkel als je het niet doet, en een teleurstelling, en als je dit niet kan, wat dan nog wel" maar dan zou ik zeggen "probeer het eens, je kunt het vast wel, je gaat je er vast iets beter van voelen en zo niet dan ben je iig goed bezig geweest".quote:Op dinsdag 12 maart 2019 18:02 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Lief voor jezelf zijn is voor mij realistisch zijn naar jezelf. Voor mij helpt het naar mezelf te kijken zoals ik naar een vriendin zou kijken. Je legt jezelf vaak toch tegen een onrealistische lat dan mensen waar je om geeft. En het is ook wat makkelijker een ander advies te geven.
Dus ik probeer vast te stellen wat dat goede neutrale (dus niet langs mijn eigen psychologische lat, want ik weet rationeel dat die die niet klopt) advies zou zijn en hoe dat uit te voeren.
Stap 2 is ook jezelf vergeven zoals je een vriend vergeeft wanneer die soms iets verkeerd doet.
Jezelf vanuit liefde blijven aanmoedigen en niet vanuit kritiek verwijten. Schaamteloos zijn in zelfzorg, wat men er ook van vindt.
Een overfanatieke voetbalvaderquote:Op dinsdag 12 maart 2019 18:45 schreef Myraela het volgende:
[..]
Ik -probeer- om eigenlijk altijd lief voor mezelf te zijn. Dat komt er niet op neer dat ik mezelf er maar altijd van overtuig dat ik op bed mag liggen. Maar ook als ik mezelf aanmoedig om iets wél te doen, probeer ik dat op een opbeurende manier te doen. Niet omdat het moet. Als het niet gaat, mag/kan ik weer weg. Maar gewoon door mezelf in m'n hoofd alleen maar aan te moedigen als een soort overfanatieke voetbalvader.
De geen puf in interacties herken ik wel. Ondanks dat ik me vaak het best voel met andere mensen, voelt het alsof ik echt 0 energie heb voor sociaal contact. Zeker buiten de verplichte uren op kantoor etc. Ik kan je geen ideale oplossing geven, maar wat ik heb gedaan is (misschien best gemeen) maar een selectie gemaakt in mensen. Sommige vrienden of familieleden kosten me op het moment teveel, gewoon door hoe ze zijn, waar ze wonen of wat ze van mij verwachten. Dus daar heb ik gewoon helemaal geen contact mee.
Ik probeer wel te investeren in de andere vriendschappen. En soms zoek ik daarvoor m'n eigen grenzen op, maar dit zijn ook de vrienden waarmee ik rustig op de bank kan liggen met een filmpje en waarbij dat ook helemaal goed is. En dat is heel fijn.
Dan maak je het groter dan ik bedoelquote:Op woensdag 13 maart 2019 13:56 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Het laatste stuk van je advies denk ik dat wel kan lukken. Als ik een vriend zou aanmoedigen om iets te doen zou ik ook niet zeggen "je bent een sukkel als je het niet doet, en een teleurstelling, en als je dit niet kan, wat dan nog wel" maar dan zou ik zeggen "probeer het eens, je kunt het vast wel, je gaat je er vast iets beter van voelen en zo niet dan ben je iig goed bezig geweest".
Kiezen wat er goed voor me is, mezelf zo een advies geven alsof ik een vriend een advies zou geven, vind ik lastig. Ik kan me moeilijk voorstellen wat ik een vriend zou adviseren als diegene zou zitten met wat ik nu heb.
Zij wordt ervoor betaald. Dus gewoon mailen, in het ergste geval krijg je geen antwoord, maar je hebt het wel even van je af geschreven. Je bent geen ongeduldig kind! Hupshups, mailen jij. Ze kan in d'r mail kijken wanneer ze tijd heeft, dus je dringt je niet op. Wees assertiefquote:Op woensdag 13 maart 2019 13:38 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Ik kan wel kijken of ik de psycholoog ergens kan mailen. Maar ze heeft me al een paar keer gezegd dat ze al erg haar best voor me doet en niet meer tijd heeft, dus ik weet niet wat ik aan haar kan vragen. Ze geeft me het gevoel dat ik een ongeduldig kind ben![]()
Schrijf dat signaal op in je crisisplan! Hoe herken je dit bij jezelf? En maak ook even een plan met wat je doet als je je zo voelt. Dus ik voel me X en ik doe Y, dus dan kan ik het beste Z doen.quote:Je hebt een goed punt met moe/overprikkeld/slaaptekort. Zodra dat te erg wordt, moet ik sowieso liever gaan doen tegen mezelf. Gelukkig was vannacht m'n vriend bij me (we wonen niet samen) en heb ik een goede hoeveelheid slaap kunnen krijgen. Anders gaat dat vaak mis.
Je hoeft geen sorry te zeggen! Ik vind je reactie goed en lief
Ik heb het gedaan. Ik heb haar een mail geschreven. Misschien helpt het.quote:Op woensdag 13 maart 2019 14:10 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Zij wordt ervoor betaald. Dus gewoon mailen, in het ergste geval krijg je geen antwoord, maar je hebt het wel even van je af geschreven. Je bent geen ongeduldig kind! Hupshups, mailen jij. Ze kan in d'r mail kijken wanneer ze tijd heeft, dus je dringt je niet op. Wees assertief[..]
Schrijf dat signaal op in je crisisplan! Hoe herken je dit bij jezelf? En maak ook even een plan met wat je doet als je je zo voelt. Dus ik voel me X en ik doe Y, dus dan kan ik het beste Z doen.
Oh, ja, dat is wel te doen. Gewoon verstandige plannen maken klinkt als een goed ideequote:Op woensdag 13 maart 2019 14:10 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Dan maak je het groter dan ik bedoelje problemen moet je gewoon iom je hulpverleners oplossen en aanpakken.
Ik bedoel meer de duizenden dagelijkse keuzes waar je mee te maken krijgt. Bekijk die nuchter.
Dus niet hoe moet ik mezelf beter maken, maar wat moet ik met dit tentamen, wat ga ik eten, hoe ga ik dit en dat bereiken.
Goed gedaan! Ze reageert er vast wel op en het ergste dat er kan gebeuren is dat je geen antwoord terug krijgt (wat me sterk lijkt). Je bent voor jezelf opgekomen en dat is een heel goed ietsquote:Op donderdag 14 maart 2019 13:02 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Ik heb het gedaan. Ik heb haar een mail geschreven. Misschien helpt het.
Ik heb nog geen crisisplan. Crisis klinkt wel heftig. Wanneer noem je iets een crisis? Ik denk dat ik met de psycholoog moet overleggen over wat ik dan moet doen, want zelf weet ik het niet goed. Tot nu toe is het telkens uiteindelijk wel overgegaan, maar altijd met hulp van andere mensen (bijvoorbeeld dat m'n vriend kwam logeren waardoor ik een nacht wel goed kon slapen).
Knuffelquote:Op donderdag 14 maart 2019 13:28 schreef ChildoftheStars het volgende:
Bij het fact waren ze gisteren niet zo blij hoe het met me gaat. Ik slaap heel slecht, veel stress... en heel veel psychotische klachten. Alles wat ik zie, hoor en voel is echt. Alleen als ik mensen om controle vraag (of er ratten en muizen in huis rondrennen en in mijn mond willen kruipen bijv.) ervaren zij dit niet. Waardoor ik op dit moment niet meer weet wat mijn hoofd doet en wat het hoofd van anderen doet. En wie er gelijk heeft.
Ik heb wel een trucje gevonden om me langer op iets te concentreren, maar ik heb een enorm gevoel van nuttig moeten zijn.
Verder zit ik bij een nieuw koor (*O*) en daar vraagt iedereen wat ik doe in het dagelijks leven. Iedereen heeft beroepen, en ik kom met het antwoord "ik ben momenteel arbeidsongeschikt".En dat doet pijn..
En ik moet dinsdag naar het UWV en dat vind ik heel erg eng
Dank je welquote:Op donderdag 14 maart 2019 13:54 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Knuffel
Het lijkt me heel eng en verwarrend. Goed dat je mensen om controle vraagt.
Super dat je bij het koor mag!goed gedaan!
Wat doe je om je langer te concentreren?
Nuttig zijn is niet het belangrijkste hè. Het gaat erom dat je je okee voelt en goed voor jezelf zorgt
Dankjequote:Op donderdag 14 maart 2019 13:20 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Goed gedaan! Ze reageert er vast wel op en het ergste dat er kan gebeuren is dat je geen antwoord terug krijgt (wat me sterk lijkt). Je bent voor jezelf opgekomen en dat is een heel goed iets
Ja, dan weet je waar je moet beginnen. Nu probeer ik maar wat. Ik ga op een beter moment eens een lijstje maken, en ik ga m'n psycholoog om hulp vragen ermee. Ik kan zelf niet goed inschatten hoe die fases er bij mij uit zouden zien. Ik bedoel, is alleen maar huilen en eigenlijk geen kant op durven nog stress te noemen of is het crisis?quote:Ik heb ander soortige problemen (en crisissen verschillen voor iedereen, dus wat bij mij gebeurt in een crisis zal weinig zeggen voor jou, omdat jij mij niet bent). Maar zo'n plan beschrijft wat er met je gebeurt in bepaalde situaties; Fase 0: Alles gaat goed. Fase 1: Spanning. Fase 2: Stress en fase 3: crisis. In zo'n plan beschrijf je per fase de symptomen en wat je kan doen om het beter te laten gaan (en in geval van fase nul wat je moet doen om het zo te behouden). Op die manier kun je tijdig ingrijpen wanneer het mis dreigt te gaan. Bijv. in mijn geval om een manische psychose te voorkomen of destructief gedrag. En regelmatig kijk ik naar dat plan om te zien in welke fase ik zit en wat ik moet doen om in een zo goed mogelijke fase terecht te komen.
Op dit moment voldoe ik aan de symptomen van mijn fase 2: Dat betekent dat ik er met iemand erover moet praten, een G-schema moet maken en me strak aan mijn planningen te houden. En nog wat privé dingen.
Wat ik probeer te vertellen is dat zo'n plan heel nuttig is. Het geeft je handvatten en je bent niet een willoze speelbal van je emoties (naja... dat ben ik nog heel erg. Elke vijf minuten een ander extreme, maar met het plan gaat het wel beter).
Dus een dubbele overwinning. Meer open geweest en mailen! Ik ben trots op je. En inderdaad... het is sneller donderdag zo. Zet hem opquote:Op donderdag 14 maart 2019 14:00 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Dankje
Ik heb een aantal dingen opgeschreven die ik haar nog niet had durven vertellen, dus ik denk dat het echt nuttig was om het bericht te sturen. Als ze niet terugmailt zullen we het er vast over hebben volgende week. Het is sinds gisteren in ieder geval weer een nacht minder tot volgende week donderdag.[..]
Heel goed! Het kan echt een hulpmiddel zijn. Alleen het is wel veel werk en je moet regelmatig kijken of het nog klopt. Kun je mensen in je omgeving vragen wat zij zien als het goed gaat of niet? Dat is een heel nuttige aanvulling namelijk. Meestal zien anderen het eerder dan jijzelf.quote:Ja, dan weet je waar je moet beginnen. Nu probeer ik maar wat. Ik ga op een beter moment eens een lijstje maken, en ik ga m'n psycholoog om hulp vragen ermee. Ik kan zelf niet goed inschatten hoe die fases er bij mij uit zouden zien. Ik bedoel, is alleen maar huilen en eigenlijk geen kant op durven nog stress te noemen of is het crisis?
Wauw! Dat is een topresultaat! Ik ben zo trots op jou. En die deur uitgaan gaat je lukken. Dat is een extra overwinning erbij! En gemaild en de deur uitquote:Op donderdag 14 maart 2019 14:24 schreef Tele6 het volgende:
Ik heb al een reactie van de psycholoog
Ze belde me meteen en nu kan ik vanmiddag langskomen en ik krijg volgende week een afspraak met de psychiater ipv 'ergens op de wachtlijst'.
Kennelijk schat zij uit mijn bericht in dat het toch echt niet goed is.
*verzamelt moed om de deur uit te gaan
Wel een opluchting dat ze reageerde en me wil helpen
Het is gelukt allemaal. Bedankt voor je lieve aanmoedigingquote:Op donderdag 14 maart 2019 14:34 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wauw! Dat is een topresultaat! Ik ben zo trots op jou. En die deur uitgaan gaat je lukken. Dat is een extra overwinning erbij! En gemaild en de deur uit!
Succes straks, laat je even horen hoe het is gegaan?
Je bent echt een heel dapper mens. Wat goed dat er zo adequaat gereageerd is en dat jij zo adequaat om hulp hebt gevraagd. En inderdaad, even een pas op de plaats. Als je een gebroken been had, zou je daarvan niet overtuigd te hoeven worden. Nu heb je een "gebroken hoofd" en die verdient net zoveel rust, of eigenlijk meer. Ik vind dit echt heel goed van jou en de hulpverleningquote:Op donderdag 14 maart 2019 17:33 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Het is gelukt allemaal. Bedankt voor je lieve aanmoediging
Het was wel eng en zwaar om het over alles te hebben met de psycholoog. Ze had een heleboel tijd voor me. Ze heeft een afspraak gemaakt bij de huisarts voor iets wat me zal helpen om wat beter te slapen. Ze heeft met me afgesproken dat ik mezelf niets ga aandoen, en me een lijstje met telefoonnummers gegeven voor als ik die neiging heb. Ik ben nu op weg naar m'n vriend, zodat ik vannacht ook kan slapen, en morgenochtend ga ik naar de huisarts.
Komende week, tot ik op donderdag een afspraak met de psychiater (voor de eerste keer) en daarna de psycholoog heb, ga ik rustig aan doen en bronnen van spanning uit de weg. De psycholoog heeft me ervan overtuigd dat dat mag, dat dat nodig is.
Het is wel eng wat ik moet doen (het er met m'n vriend beter over hebben, m'n moeder laten weten dat ik niet op haar verjaardag kom dit weekend, een slaapmedicijn) maar het komt wel goed
Dat kan ik niet. Ik kom er zelf ook nooit uit. Een eeuwigdurend conflict. Ik houd me over het algemeen wel goed aan afspraken met anderen. Misschien als je er niemand mee benadeelt door iets niet te doen, is het oké om het niet te doen?quote:Op dinsdag 12 maart 2019 16:47 schreef Tele6 het volgende:
Pfff, het is pas dinsdag, maar ik heb al genoeg van deze week.
Ik zou gisteren een gesprek hebben met de psycholoog, maar ze was ziek, en nu heb ik pas eind volgende week een afspraakdus nu maar proberen de tijd door te komen tot dan
Ik heb de puf niet om normale interactie te hebben met mensen en houd iedereen dus op een afstand, maar tegelijkertijd voel ik me ontzettend alleen. Ik ga me steeds meer vastklampen aan lijstjes en routines, dingen die niet mogen en dingen die juist wel mogen zonder duidelijke reden. Ik word hier zo moe van
Hoe schatten jullie in wanneer je lief voor jezelf moet zijn en iets niet doen, en wanneer je er beter van wordt door jezelf een schop onder de kont te geven en het maar te doen?
Welkomquote:Op donderdag 14 maart 2019 22:11 schreef Mo0nlight het volgende:
Ik heb zelf last van een depressie. Ik hoop dat ik hier welkom ben om mee te pratenz
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |