Nou een 'kort' verslagje dan
De laatste weken voelde ik éindelijk weer eens het effect van trainen: een zware training doen, maar daar toch ook een beetje van genieten, goed herstellen en de volgende keer weer net ietsje beter zijn. Dat had ik al zo lang niet gevoeld, het afgelopen jaar was het steeds 2 stappen vooruit en weer 2 of 3 terug.
Vorig weekend dus 12km in 4.27/km gedaan en normaal gesproken kan ik in wedstrijden echt meer dan in trainingen dus dat gaf goede hoop. Dinsdag ook nog hele snelle 600tjes voor mijn doen gedaan op de baan en de rest van de week goed uitrusten! Volgens traditie hadden we weer een huisje op 800m van de start/finish geboekt dus lekker eten, chillen, wedstrijdvoorbereiding doen en veel spelletjes. Het plan was om rond de 4.35-4.30 te beginnen en wat te versnellen. Helaas stond ik wel in startvak rood, achter het business en Lechampionvak. Toen het voorste startvak afgeschoten was probeerde ikm e al wandelend naar voren te wurmen, wel wat gezeik van mensen maar hallo, die waren bezig met selfies maken terwijl ik probeer een serieuze wedstrijd te lopen.
Eerste 3-4km was het nog wel echt heel smal, veel 'links' geroepen maar uiteindelijk liep ik toch vrij makkelijk kilometers van 4.20-4.25. Iets sneller dan gepland, maar ik had besloten niet op mijn horloge te letten en vooral op mijn gevoel en dat was goed. Wel begon het precies om 11u te regenen en had ik het erg koud, ik merkte al snel dat daardoor allerlei spieren verkrampte, in het begin vooral mijn handen en schouders, en later ook mijn bovenbenen. De kramp schoot er gelukkig niet echt in.
Op km 8 ging mijn veter los. Even dacht ik nog, kan ik best mee doorlopen, maar ik ben toch gestopt om hem te strikken.. het was nog best wel ver, en druk, en als er iemand op je veter gaat staan en je valt ben je meer tijd kwijt of erger. Wel jammer dat ik daardoor een dame kwijt was waar ik mee opliep. Uiteindelijk was dat mijn langzaamste kilometer; in 4.52. Maar later zag ik dat in die kilometer ook 25m stijging zat, dus eigenlijk helemaal niet slecht. De kilometers bleven heel vlak op 4.25 doorkomen, echt lekker om zo op gevoel te lopen. Bij kilometer 14 draaiden we het duin in, ondanks dat de wind véél minder was dan voorspeld had je hem daar op dat open stuk toch wel flink tegen. Ik klokte een paar kilometers rond 4.35-4.39 maar ik maakte me niet zo'n zorgen, liever op gevoel de juiste inspanning blijven lopen dan nu forceren. Vanaf kilometer 18 ging ik rondjes atletiekbaan aftellen en was mijn mantra 'licht lopen en mensen inhalen'. Dat lukte ook aangezien ik toen weer kon versnellen naar onder de 4.20. Laatste stukje eindsprinten had ik misschien wel iets meer moeten forceren aangezien ik binnenkwam op 1.34.02, precies 4.27 gemiddeld per kilometer.

Het gevoel was echt goed, vooral hoe ik het ingedeeld heb. Het is echt lang geleden dat ik zo'n goede wedstrijd liep. Achteraf zag ik wel dat mijn hartslag voor mijn doen redelijk laag is geweest (gemiddeld 191, ver onder mijn omslagpunt, en ik heb ook wel eens een halve gelopen op 199 gemiddeld en een hele marathon op 189 gemiddeld). Dus volgende keer ga ik het wellicht weer zo aanpakken om op gevoel te lopen maar dan weet ik dat ik ietsje meer kan pushen.
Nu wel erge spierpijn maar dat geeft niet, goed herstellen en weer doorbouwen naar de CPC!
Ik hou van mij van mij van mij en van geen ander, want ik ben verreweg de leukste die ik ken!