quote:Op maandag 11 december 2017 12:30 schreef Grobbel het volgende:
Pitchfork heeft hun 100 Best Songs of 2017 online gezet: https://pitchfork.com/fea(...)-best-songs-of-2017/
Ik dacht dat we inmiddels weer in het post-poptimisme-tijdperk zaten, maar Pitchfork is blijkbaar ergens in 2008 blijven hangen.
quote:
quote:Op maandag 11 december 2017 12:48 schreef Grobbel het volgende:
[..]
https://en.wikipedia.org/wiki/Rockism_and_poptimism
Pitchfork is altijd een redelijk geforceerd voorvechter geweest van poptimism toen het 10, 15 jaar geleden opkwam, wat min of meer neerkomt op het beoordelen van muziek ongeacht de context; dat je het neerkijken op popmuziek als muziekcriticus loslaat en alle muziek naar dezelfde maatstaven beoordeelt. Het is een beweging die opkwam in reactie op 'rockism', wat neerkomt op het omarmen van indierockmuziek, terwijl je muziek van buiten dat kader negeert of zelfs uit principe neersabelt (bijvoorbeeld omdat het hiphop of pop betreft).
Dat kwam in de praktijk echter neer op een vrij overdreven overwaardering van ultra-commerciële popmuziek in hun jaarlijsten en reviews, plus de onderliggende implicatie dat het loslaten van de snobistische houding ten opzichte van popmuziek vaak weer doorsloeg naar snobistisch doen over het feit dat je popmuziek omarmt als criticus. Plus is er nog het issue dat muziek dat als hitparade-product in de markt wordt gezet misschien niet altijd volgens dezelfde maatstaven beoordeeld zou moeten worden als muziek dat vanuit een minder commercieel oogpunt is gecomponeerd...
Die backlash is zo rond 2013 weer ingezet, maar bij Pitchfork lijken ze alleen maar steviger de hitparade kapot te knuffelen met de jaren.
Dit is een razend interessant boek over dit onderwerp overigens: https://www.goodreads.com(...)et-s-talk-about-love
Dit gaat over een vrij radicale poptimism-omarming waarbij een ervaren muziekcriticus besloot een album van Céline Dion (die ene met My Heart Will Go On ) zo eerlijk mogelijk te beoordelen; het boek bevat ook een rits essays die daar weer op reageren. Het hele rockism/poptimism-verhaal staat vrij centraal in dit boek.
"Indie Central"quote:Op maandag 11 december 2017 14:39 schreef Norrage het volgende:
GEEN INDIE IN DE TT???????? Dat is de eerste keer in 100 jaar deze topicreeks. Grobbel wat heb je gedaan!
Sowieso ben ik al vaker c-c-c-combobreaker geweest.quote:
“Talking about music is like dancing about architecture”quote:Op maandag 11 december 2017 14:58 schreef Tchock het volgende:
Poptimism Praten over het praten over het praten over hoe je over muziek praat. Hoe snobistisch wil je het hebben.
En dan ook mensen die P4K snobisme verwijten omdat ze popmuziek te snobistisch behandelen Een soort vicieuze cirkel van interessantdoenerij.
Haha, mooie quote. Van wie?quote:Op maandag 11 december 2017 15:01 schreef Gehenna het volgende:
[..]
“Talking about music is like dancing about architecture”
Vandalisme!quote:Op maandag 11 december 2017 14:54 schreef Grobbel het volgende:
[..]
Sowieso ben ik al vaker c-c-c-combobreaker geweest.
MUZ / This Forum's Saving Grace (Indie Central X)
MUZ / Le Slackre du Printemps (Indie Central XVI)
Voor het gemak zeg ik Frank Zappaquote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.nee, jij dan!
Vind ik wat te kort door de bocht. Het is een legitieme wijze om popcultuur te benaderen, en wordt ook bij verschillende cultuurstudies behandeld. Ik vind het wel een interessante discussie, en vind het persoonlijk wel een goede paraplu-term die kan worden gebruikt om bepaalde stromingen te herkennen binnen de muziekmedia.quote:Op maandag 11 december 2017 14:58 schreef Tchock het volgende:
Poptimism Praten over het praten over het praten over hoe je over muziek praat. Hoe snobistisch wil je het hebben.
En dan ook mensen die P4K snobisme verwijten omdat ze popmuziek te snobistisch behandelen Een soort vicieuze cirkel van interessantdoenerij.
Ik ben als jurist zeker wel droge stof gewend maar mijn nekharen gaan altijd overeind staan als je anderen gaat voorschrijven hoe zij naar muziek moeten luisteren. En dat je überhaupt kaders denkt op te moeten stellen voordat je muziek zou kunnen beoordelen is in mijn ogen een soort valse objectivering van iets wat uiteindelijk een zeer subjectief oordeel is.quote:Op maandag 11 december 2017 15:11 schreef Grobbel het volgende:
[..]
Vind ik wat te kort door de bocht. Het is een legitieme wijze om popcultuur te benaderen, en wordt ook bij verschillende cultuurstudies behandeld. Ik vind het wel een interessante discussie, en vind het persoonlijk wel een goede paraplu-term die kan worden gebruikt om bepaalde stromingen te herkennen binnen de muziekmedia.
Maar goed, ik heb ook een cultuurstudie gedaan in het verleden; dan is het vrij gebruikelijk om voor vakken honderden pagina's met wetenschappelijke analyse te lezen over pakweg Seinfeld of Will & Grace. Kan me voorstellen dat niet iedereen daar warm voor draait.
Nou ja, het klinkt alsof je sowieso weinig op hebt met het hele review-aspect en de waardeoordelen die daarmee gepaard gaan. Als je de rol van muziekcritici sowieso al vrij loos vindt dan heeft het accepteren van dergelijke kaders inderdaad weinig zin.quote:Op maandag 11 december 2017 15:12 schreef Tchock het volgende:
[..]
Ik ben als jurist zeker wel droge stof gewend maar mijn nekharen gaan altijd overeind staan als je anderen gaat voorschrijven hoe zij naar muziek moeten luisteren. En dat je überhaupt kaders denkt op te moeten stellen voordat je muziek zou kunnen beoordelen is in mijn ogen een soort valse objectivering van iets wat uiteindelijk een zeer subjectief oordeel is.
Je kunt muziek natuurlijk wel beschrijven, daar is an sich niets mis mee. Maar waardeoordelen blijven wel altijd waardeoordelen.
Ik vind reviews vaak wel interessant om te lezen omdat ze me dingen in laten zien die ik zelf niet had gezien of gehoord. Het heeft in die functie wel toegevoegde waarde, zeker. Maar ik verkeer niet in de illusie dat bijvoorbeeld de cijfers van Pitchfork een objectieve weergave van de werkelijkheid zijn.quote:Op maandag 11 december 2017 15:24 schreef Grobbel het volgende:
[..]
Nou ja, het klinkt alsof je sowieso weinig op hebt met het hele review-aspect en de waardeoordelen die daarmee gepaard gaan. Als je de rol van muziekcritici sowieso al vrij loos vindt dan heeft het accepteren van dergelijke kaders inderdaad weinig zin.
Die zijn beide goed gevondenquote:Op maandag 11 december 2017 14:54 schreef Grobbel het volgende:
[..]
Sowieso ben ik al vaker c-c-c-combobreaker geweest.
MUZ / This Forum's Saving Grace (Indie Central X)
MUZ / Le Slackre du Printemps (Indie Central XVI)
15 jaar geleden zou een medium als The Quietus zo'n plaat niet in de lijst opgenomen hebben gok ik.quote:Op maandag 11 december 2017 17:15 schreef Jabberwocky het volgende:
Vind de album top 100 van The Quietus ieder jaar wel interessant om door te spitten. Geen idee of dat ook onder poptimism valt, Cardi B staat er daar om een of andere reden toch ook nog gewoon in. Wel flink lager.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |