Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Toepasselijke plaatjes:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Damn, kan me dat dus niet voorstellen. Ik hoef maar te bellen en een uurtje later belt ze terug.quote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:34 schreef Elvi het volgende:
Ik ga gewoon mn psych elke dag mailen met een update. Kijken hoe snel hij het zat is en toch een afspraak maakt
Bellen helpt niet, receptie zegt al dat hij zich niks van terugbelafspraken aantrekt. En ik heb al eerder een klacht ingediend dat het zo moeilijk is om hem te bereiken waardoor ik eerder ook al maanden heb moeten wachten.
Ik heb eerlijk gezegd geen zin om weer naar een ander te gaan en die weer te leren kennen/vertrouwen. Daarbij is hij op de momenten dat ik hem wel zie best goedquote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:36 schreef RBWO het volgende:
[..]
Damn, kan me dat dus niet voorstellen. Ik hoef maar te bellen en een uurtje later belt ze terug.
Is een andere psych geen optie? Zo gaat het natuurlijk ook niet.
Het zit je ook niet mee he? Ben blij dat ik niet daaro woonquote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:43 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik heb eerlijk gezegd geen zin om weer naar een ander te gaan en die weer te leren kennen/vertrouwen. Daarbij is hij op de momenten dat ik hem wel zie best goed
Ik heb hem nu weer gemaild, met een deel van mijn huiswerk. Als ik niks hoor mail ik hem overmorgen weer met een deel van mij huiswerk. Enzovoorts. Als mijn huiswerk op is ga ik gewoon dagboeken schrijvenquote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:45 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Het zit je ook niet mee he? Ben blij dat ik niet daaro woon
Maar serieus, het is gewoon ruk, ze behoren hun werk gewoon goed te doen
Dat het daar geen klachten regent!quote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:49 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik heb hem nu weer gemaild, met een deel van mijn huiswerk. Als ik niks hoor mail ik hem overmorgen weer met een deel van mij huiswerk. Enzovoorts. Als mijn huiswerk op is ga ik gewoon dagboeken schrijven![]()
Ik ga het denk ik 2 weken volhouden; dan dien ik opnieuw een klacht in.
Hopen dat ik op een dag wakker wordt en al mn problemen ineens zijn verdwenen?quote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:53 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dat het daar geen klachten regent!
En beter dat je je huiswerk gewoon blijft doen. Het is ruk. Ik vind het ruk. Maar wat anders?
Het is gewoon klote dat er vaak pas iets gebeurt als je mentaal breekt/instort en er crisis is en niet terwijl je nog aan een zijden draadje bungelt.quote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:54 schreef Elvi het volgende:
[..]
Hopen dat ik op een dag wakker wordt en al mn problemen ineens zijn verdwenen?
Maar het stomme is dus dat ik ook niet zou weten wat ik moet doen als er een crisis is? Ik heb geen kaartje van hem, ook geen afsprakenkaart.quote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:56 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Het is gewoon klote dat er vaak pas iets gebeurt als je mentaal breekt/instort en er crisis is en niet terwijl je nog aan een zijden draadje bungelt.
Huisarts bellen? Ik hoor en lees ook wel eens wat over de crisisdienst, maar heb daar persoonlijk geen ervaringen mee.quote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:57 schreef Elvi het volgende:
[..]
Maar het stomme is dus dat ik ook niet zou weten wat ik moet doen als er een crisis is? Ik heb geen kaartje van hem, ook geen afsprakenkaart.
Indien het binnen openingstijden van de huisarts is, de huisarts. Als het na openingstijden is bel je het ziekenhuis in de buurt. Die bellen de crisisdienst voor je. (kan je niet zelf bellen volgens mij).quote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:57 schreef Elvi het volgende:
[..]
Maar het stomme is dus dat ik ook niet zou weten wat ik moet doen als er een crisis is? Ik heb geen kaartje van hem, ook geen afsprakenkaart.
Crisisdienst heb ik wel ervaring mee (niet voor mij, maar voor mijn moeder). Moet wel heel veel aan de hand zijn willen ze iets doen hoor.quote:Op dinsdag 3 februari 2015 15:59 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Huisarts bellen? Ik hoor en lees ook wel eens wat over de crisisdienst, maar heb daar persoonlijk geen ervaringen mee.
Soms kan het idd even minder uitkomenquote:Op dinsdag 3 februari 2015 16:07 schreef RBWO het volgende:
Ego post :
Ik riep gisteren dat ik vandaag een stuk beter zou zijn. Nou en of dat het gebeurd is!.
Vandaag vanaf 10:30 bijna geen vlaag angst gehad (of niet heel erg merkbaar iig!) . Ben wel nog steeds prikkelbaar, beetje chagrijnig en somber (dat ben ik niet, het voelt alleen wel zo!). Maar gelukkig trekt dat ook langzaam bij.
Wel begin ik een beetje te merken dat ik er van baal dat ik geen vriendin heb op dit moment, ben er ook niet echt mee bezig. (even te druk met mezelf) alleen ergens irriteert het me misschien een beetje![]()
Voor de rest Yeeeey
Hoe lang ben je met de AD bezig nu? Ik had gisteren een slechte dag. Zit nu op 3 weken na de verhoging dus hoopte dat t goed bleef gaan..... *jammer*quote:Op dinsdag 3 februari 2015 16:07 schreef RBWO het volgende:
Ego post :
Ik riep gisteren dat ik vandaag een stuk beter zou zijn. Nou en of dat het gebeurd is!.
Vandaag vanaf 10:30 bijna geen vlaag angst gehad (of niet heel erg merkbaar iig!) . Ben wel nog steeds prikkelbaar, beetje chagrijnig en somber (dat ben ik niet, het voelt alleen wel zo!). Maar gelukkig trekt dat ook langzaam bij.
Wel begin ik een beetje te merken dat ik er van baal dat ik geen vriendin heb op dit moment, ben er ook niet echt mee bezig. (even te druk met mezelf) alleen ergens irriteert het me misschien een beetje![]()
Voor de rest Yeeeey
Ik zit nu vandaag volgens mij 3 weken op 20mg. (inclusief de 10mg zit ik op 7 weken). Merk dat het echt zijn werk begint te doen. Ik heb ook mindere dagen er tussen zitten. Maar als ik het vergelijk met 3 weken geleden is het zeker 60% beter (of ik heb het geaccepteerd dat het nu maar even wat minder is). Angst is iig echt minder overheersend. (soms is het er wel, maar niet zo extreem).quote:Op dinsdag 3 februari 2015 16:40 schreef zomertje het volgende:
[..]
Hoe lang ben je met de AD bezig nu? Ik had gisteren een slechte dag. Zit nu op 3 weken na de verhoging dus hoopte dat t goed bleef gaan..... *jammer*
Hoe was je dag?quote:Op dinsdag 3 februari 2015 18:42 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Hier en daar wel af en toe nog angst aanvallen... maar ben de afgelopen dagen ook erg druk geweest. Zaterdag gewerkt, Zondag wezen hardlopen en daarna nog hele dag weg geweest naar Nijmegen en gister en vandaag dagen maken van 13 uur. Morgen maar van 7:45 tot 17:15, kan er nu al naar uit kijken
Gisteravond voelde ik me niet echt lekker, pijn in mijn buik en hoofdpijn. Vanochtend ging wekker, maar voelde me nog steeds beroerd. Diegene waar ik vandaag mee zou gaan studeren op de uni was ook niet echt lekker, dus besloten om vandaag thuis te blijven. Lekker rustig boekje gelezen thuis en Inside Job gekeken voor de studie. Qua angst vandaag dus bijna nergens last van gehad, lichamelijk nog niet helemaal fit.quote:Op woensdag 4 februari 2015 19:01 schreef RBWO het volgende:
[..]
Hoe was je dag?
Hoe Is het met de rest?
Vandaag beetje Meh-dagje. Kwam weinig iniatief bij mij vandaan. Weinig gedaan..
Fijn om te lezen dat je een lekker rustig dagje hebt gehad. Ik heb hetzelfde met angst, dat is er eigenlijk bijna niet meer.. En als het Is, is het handelbaar.quote:Op woensdag 4 februari 2015 20:13 schreef Donnie-Brasco het volgende:
[..]
Gisteravond voelde ik me niet echt lekker, pijn in mijn buik en hoofdpijn. Vanochtend ging wekker, maar voelde me nog steeds beroerd. Diegene waar ik vandaag mee zou gaan studeren op de uni was ook niet echt lekker, dus besloten om vandaag thuis te blijven. Lekker rustig boekje gelezen thuis en Inside Job gekeken voor de studie. Qua angst vandaag dus bijna nergens last van gehad, lichamelijk nog niet helemaal fit.
Soms is een rustig dagje, waar je niet veel doet, niet erg. Je moet niet opeens te veel willen gaan doen, want dat kan ook tegen je gaan werken. Weet dat mijn moeder toen ze langzaam van de depressie ook te veel wilden en dat zorgden wel weer voor een terugslag. Daar moet je voor waken
Ik ken het, dat had ik ook omdat ik bang was voor een paniekaanval buiten en dan nergens 'heen' kon.quote:Op donderdag 5 februari 2015 09:47 schreef Elvi het volgende:
Het lijkt wel of ik een beetje straatvrees aan het ontwikkelen ben ofzo... Ik zie er zo tegenop om naar buiten te gaan. Vroeger ging ik nog wel eens in mn eentje naar een andere stad (moest ook wel omdat mn psych in een andere stad zat, en ik werkte elders...) maar nu durf ik het gewoon niet meer![]()
Ik zie er echt tegenop om volgende week de trein te pakken naar een workshop; waar ik verder ook niemand ken. Sporten stel ik ook al weken uit, en ik zie er ook tegenop om vanmiddag boodschappen te doen.
Als er anderen bij zijn vind ik het niet zo erg, maar in mn eentje dus wel. Ik wil er wel op uit, want ik geef me op voor workshops, hulpgroepen enzovoorts.. maar ik kan het niet opbrengen om de deur uit te gaan.
Dat herken ik dus niet. Ik heb juist meer het tegenovergestelde, ik wil nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe plekken ontdekken en nieuwe dingen doen. Best vreemd eigenlijk.quote:Op donderdag 5 februari 2015 09:47 schreef Elvi het volgende:
Het lijkt wel of ik een beetje straatvrees aan het ontwikkelen ben ofzo... Ik zie er zo tegenop om naar buiten te gaan. Vroeger ging ik nog wel eens in mn eentje naar een andere stad (moest ook wel omdat mn psych in een andere stad zat, en ik werkte elders...) maar nu durf ik het gewoon niet meer![]()
Ik zie er echt tegenop om volgende week de trein te pakken naar een workshop; waar ik verder ook niemand ken. Sporten stel ik ook al weken uit, en ik zie er ook tegenop om vanmiddag boodschappen te doen.
Als er anderen bij zijn vind ik het niet zo erg, maar in mn eentje dus wel. Ik wil er wel op uit, want ik geef me op voor workshops, hulpgroepen enzovoorts.. maar ik kan het niet opbrengen om de deur uit te gaan.
Dat is het m dus. Ik wil hetzelfde dus ik plan vanalles in. Maar als het dan zover is durf ik niet meer en zeg ik alles af.quote:Op donderdag 5 februari 2015 13:01 schreef Donnie-Brasco het volgende:
[..]
Dat herken ik dus niet. Ik heb juist meer het tegenovergestelde, ik wil nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe plekken ontdekken en nieuwe dingen doen. Best vreemd eigenlijk.
Ik hoop dat je de moed vindt om hulp te zoeken. Misschien helpt het om echt een dag en tijd te kiezen waarop je de huisarts gaat bellen.quote:Op donderdag 5 februari 2015 01:30 schreef ChocolateJesus. het volgende:
Een deze dagen ga ik een keer genoeg moed bij elkaar rapen om weer eens hulp te zoeken voor mijn angsten en depressies. Het is alweer ruim zeven jaar geleden dat ik voor de laatste keer bij een psych heb gezeten en ik heb nou niet echt het idee dat ik er sinds dien op vooruit ben gegaan, eerder achteruit.
Ik haat het om me als een niet volledig persoon te voelen. ik heb geen passies, op af en toe wat lezen en een videospelletje na (waar ik na twee of drie dagen nooit meer naar omkijk) heb ik geen hobby's, geen vrienden, niks. Ik lig regelmatig tot ergens aan het einde van de middag in bed omdat ik geen reden kan verzinnen om op te staan.
Het enige moment waarop ik het gevoel heb dat ik er toe doe is wanneer een familielid geld van mij nodig heeft of als ik een keer op kan passen.
Lichamelijk gaat het helaas ook alles behalve geweldig. Ik heb een relatief milde vorm van scoliose en ik heb 24 uur per dag het gevoel alsof ieder onderdeel van mijn lichaam schots en scheef staat, wat naast dat het erg ongemakkelijk is helaas ook een hoop pijn doet.
Weet je wat precies hetgeen is waar je bang voor bent?quote:Op donderdag 5 februari 2015 14:28 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dat is het m dus. Ik wil hetzelfde dus ik plan vanalles in. Maar als het dan zover is durf ik niet meer en zeg ik alles af.
Is er ook een van die dingen die je primair dwars zit? Is het de scoliose waardoor je bang bent om contact te zoeken met mensen, of de depressie zelf? Of denk je juist dat mensen kennen beter voor je zelfbeeld en je gemoedstoestand zou zijn?quote:Op donderdag 5 februari 2015 01:30 schreef ChocolateJesus. het volgende:
Een deze dagen ga ik een keer genoeg moed bij elkaar rapen om weer eens hulp te zoeken voor mijn angsten en depressies. Het is alweer ruim zeven jaar geleden dat ik voor de laatste keer bij een psych heb gezeten en ik heb nou niet echt het idee dat ik er sinds dien op vooruit ben gegaan, eerder achteruit.
Ik haat het om me als een niet volledig persoon te voelen. ik heb geen passies, op af en toe wat lezen en een videospelletje na (waar ik na twee of drie dagen nooit meer naar omkijk) heb ik geen hobby's, geen vrienden, niks. Ik lig regelmatig tot ergens aan het einde van de middag in bed omdat ik geen reden kan verzinnen om op te staan.
Het enige moment waarop ik het gevoel heb dat ik er toe doe is wanneer een familielid geld van mij nodig heeft of als ik een keer op kan passen.
Lichamelijk gaat het helaas ook alles behalve geweldig. Ik heb een relatief milde vorm van scoliose en ik heb 24 uur per dag het gevoel alsof ieder onderdeel van mijn lichaam schots en scheef staat, wat naast dat het erg ongemakkelijk is helaas ook een hoop pijn doet.
Nee, maar mijn psychologe vertelde mij dat 1 van de dingen die hielp, confronteren was (heeft voor mij niet echt geholpen btw magoed).quote:Op donderdag 5 februari 2015 15:49 schreef Jaeger85 het volgende:
Iemand in deze thread ervaring met het doorbreken van (hardnekkig) vermijdsgedrag? Dat is op dit moment verreweg mijn grootste probleem.
Ik weet wel dat exposure uiteindelijk de enige manier is om er vanaf te komen. De stap zetten daartoe is zo verdomde lastig als vermijdingsgedrag diep in je systeem zit.quote:Op donderdag 5 februari 2015 15:55 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nee, maar mijn psychologe vertelde mij dat 1 van de dingen die hielp, confronteren was (heeft voor mij niet echt geholpen btw magoed).
Dank je, ik hoop het ook.quote:Op donderdag 5 februari 2015 15:22 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik hoop dat je de moed vindt om hulp te zoeken. Misschien helpt het om echt een dag en tijd te kiezen waarop je de huisarts gaat bellen.
Heeft therapie je de vorige keer geholpen?
Studeer of werk je?
Is er nog iets te doen of gedaan aan de scoliose? Het klinkt heel naar, een vriendin van mij heeft het ook.
Ja en nee. Soms zit ik er heel erg mee en zou ik niets liever willen dan dat ik meer contacten had of in ieder geval meer contact had met de mensen die ik ken (familieleden) en dat het contact zelf ook beter verliep. Maar als iemand dan een keer interesse in mij toont heb ik er bijna altijd snel al weer genoeg van en wil ik weer niets liever dan dat die persoon mij met rust laat. Het is dus nooit goed.quote:Op donderdag 5 februari 2015 15:36 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Is er ook een van die dingen die je primair dwars zit? Is het de scoliose waardoor je bang bent om contact te zoeken met mensen, of de depressie zelf? Of denk je juist dat mensen kennen beter voor je zelfbeeld en je gemoedstoestand zou zijn?
Ik snap hoe naar het is om je niet als een compleet persoon te voelen. Ook al reageren mensen in mijn ervaring veel begripvoller dan je zou verwachten, voor jezelf kan het ernstige vormen aannemen. Gelukkig is dit beeld door ervaring denk ik wel te breken.
Herkenbaar. Gelukkig maak ik de laatste tijd stapjes, maar het blijft voor mij nog het lastigste onderdeel.quote:Op donderdag 5 februari 2015 15:56 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Ik weet wel dat exposure uiteindelijk de enige manier is om er vanaf te komen. De stap zetten daartoe is zo verdomde lastig als vermijdingsgedrag diep in je systeem zit.
Goed bezig toppertjequote:Op vrijdag 6 februari 2015 12:30 schreef ChildoftheStars het volgende:
Een week met elke dag tentamens achter de rug (maandag vier, dinsdag 2, woensdag 1, donderdag 2 en vandaag 2) ebn ik eindelijk vrij en klaar... Kan weer sociaal functioneren en nadenken. Stort een beetje in, maar eventjes lummelen en het komt weer goed (BAM, een heel blok onderwijs gemist, in minder dan twee weken ingehaald en mijn laagste cijfer tot nog toe een acht. Eens zien hoe de rest is gegaan)
Er komt nu een heel rustige periode aan. Beetje paniek daarover, dus psych nu mailen.
Einde ego-post, kan nu ook weer sociale-post sturen (weer concentratie en ruimte voor)
Ik moest er even over nadenken... maar ik heb echt geen idee. Misschien dat het alleen-zijn het ding is wat me angstig maakt?quote:Op donderdag 5 februari 2015 15:22 schreef kuolema het volgende:
Weet je wat precies hetgeen is waar je bang voor bent?
Dank je welquote:Op vrijdag 6 februari 2015 12:47 schreef RBWO het volgende:
[..]
Goed bezig toppertjeecht goed om te horen!
Het is sowieso gezond om naast je werk iets voor jezelf te hebben. Wat dat precies inhoudt? Dat ligt aan wat jij leuk vindt om te doenquote:Op vrijdag 6 februari 2015 18:35 schreef RBWO het volgende:
Weer een post van mijn kant. Angst en paniek zijn een stuk minder. Korte termijn geheugen is ruk. Maar ach.
Wel merk ik dat ik chagrijnig begin te worden, eerst voelde dat zo, nu word ik het ook. Kan er ook mee te maken hebben dat ik niet werk en dus geen doelen heb. Ik lummel maar wat rond thuis. Probleem Is, is dat ik ook nergens zin in heb. Ik doe het wel, maar niet met plezier.
Iemand die dit herkent? Hoe ga jij er mee om?
Ben ik het zeker mee eens. Alleen heb ik dus serieus niets wat ik 'nu' leuk vind om te doen. De dingen die ik altijd deed (en leuk vond!) interesseren mij nu weinigquote:Op vrijdag 6 februari 2015 19:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Het is sowieso gezond om naast je werk iets voor jezelf te hebben. Wat dat precies inhoudt? Dat ligt aan wat jij leuk vindt om te doen
Wat vervelend dat dit je zo beheerst :Squote:Op vrijdag 6 februari 2015 23:15 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ben ik het zeker mee eens. Alleen heb ik dus serieus niets wat ik 'nu' leuk vind om te doen. De dingen die ik altijd deed (en leuk vond!) interesseren mij nu weinig.
Wel net naar mijn broertje geweest (woont met zn vriendin samen). Helaas op de terugweg (uurtje rijden) een vlaag angst (onwerkelijkheid) dus even gestopt bij het benzine station en daarna weer rustig doorgereden. Wellicht was het vanavond even 'teveel' ofzo. Ach, wel een leuke avond gehad.
Gelukkig beheerst de angst mij niet meer. Ik had 24/7 angst, paniek en daarbij de gevoelens van onwerkelijkheid. Dit is nu ongeveer een half uurtje per dag (vooral tegen de tijd dat ik naar bed ga).quote:Op zaterdag 7 februari 2015 07:41 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat vervelend dat dit je zo beheerst :S
Kun je niet actief opzoek naar nieuwe hobby's of komt het door een meer depressieve achtergrond dat je niet weet wat je leuk vindt?
Hopelijk lukt het je wel om je niet al teveel te laten beheersen door angst (alhoewel, je bent op pad geweest en dat is gewoon super goed).
Veel sterkte
Er is een kans dat het nog beter gaat worden, en anders kun je misschien nog een beetje omhoog.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 13:16 schreef RBWO het volgende:
[..]
Gelukkig beheerst de angst mij niet meer. Ik had 24/7 angst, paniek en daarbij de gevoelens van onwerkelijkheid. Dit is nu ongeveer een half uurtje per dag (vooral tegen de tijd dat ik naar bed ga).
En het 'ik vind niets leuk' gooi ik maar op de depressiviteit. Het word beter, maar Had de hoop dat ik al wat meer dingen leuk ging vinden. Ach.. Ik geef het maar de tijd. Zit nu 4 weken op de 'therapeutische' dosis antidepressiva.
Ben ik het zeker mee eens. Toevallig afgelopen donderdag bij de huisarts gezeten (omdat mijn korte termijn geheugen ruk is(vind ik zelf!) , blijkbaar bijwerking van de AD.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 14:11 schreef zomertje het volgende:
[..]
Er is een kans dat het nog beter gaat worden, en anders kun je misschien nog een beetje omhoog.
Ego post: ik merk dat ik niet op gang kom s ochtends, dan nergens puf in heb. En me vervolgens schuldig daarover voel. En dat dan weer niet wil zeggen omdat dat al jaren t zelfde liedje is. Waar ik me vervolgens weer ongelukkig bij voel.... *meh*
Erg herkenbaar. Ik kom meestal pas ergens tegen het einde van de middag een beetje op gang.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 14:11 schreef zomertje het volgende:
Ego post: ik merk dat ik niet op gang kom s ochtends, dan nergens puf in heb. En me vervolgens schuldig daarover voel. En dat dan weer niet wil zeggen omdat dat al jaren t zelfde liedje is. Waar ik me vervolgens weer ongelukkig bij voel.... *meh*
Muziek maken is voor mij echt belangrijk, ik hoop dat jij er ook blij van kan gaan wordenquote:Op zaterdag 7 februari 2015 16:06 schreef ChocolateJesus. het volgende:
[..]
Erg herkenbaar. Ik kom meestal pas ergens tegen het einde van de middag een beetje op gang.
Ook heb ik dat ik er niet te vaak over wil zeuren tegen mensen die ik ken omdat ik het gevoel heb dat ze dat ondertussen allemaal wel al moeten weten en ik ze er niet mee tot last wil zijn.
Mijn vader was hier net en ondanks dat ik het fijn vond om hem te zien voelde ik me best kut, veel pijn enzo. Wou er bijna eerlijk over zijn toen hij vroeg hoe het ging maar ik heb er uiteindelijk maar van gemaakt dat het prima gaat. Hij heeft zelf ook al genoeg aan zijn hoofd.
Ik heb net na ruim een jaar eindelijk nieuwe snaren voor mijn gitaar besteld. Misschien ga ik dat eindelijk weer eens een beetje op proberen te pakken.... als het goed is komen ze maandag binnen. Misschien bel ik maandag ook mijn huisarts.
Wilde net reageren op je. Geen zorgenquote:
Weggehaald omdat het zo overkomt als pathetisch gezeur, hoe ik het ook verwoord. Maar thanksquote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:10 schreef RBWO het volgende:
[..]
Wilde net reageren op je. Geen zorgen. Alles komt weer goed. Omdat je de post hebt weggehaald zal ik er niet op antwoorden en de quote niet erin zetten
Dat is heel herkenbaar, ik heb dat probleem ook. En ook hetzelfde probleem, ga over mn grenzen. Ik probeer nu toch wat aan te geven hier en daar en ook zelf meer rust in te plannen. Als je al uitgerust bent dan kun je wat meer hebben zeg maar. Maar het is een lastig probleem, en geen gezeurquote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:23 schreef kuolema het volgende:
Het is wel een belangrijk issue dus ik probeer het nog eens anders: ik ga steeds over mijn grenzen van belastbaarheid heen, waardoor ik er regelmatig helemaal doorheen zit, zoals nu. Maar ik ben o.a. bang dat anderen het niet begrijpen als ik mijn grenzen (die blijkbaar een stuk lager liggen dan bij anderen) aangeef, en dat ze me dan lui en gemakzuchtig vinden. Dat heb ik namelijk al meegemaakt.
Ik heb hetzelfde probleem, enige wat ik eraan kon doen was mensen die van hun gelijk overtuigd waren dat het luiheid was, uit mn leven te schoppen.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:23 schreef kuolema het volgende:
Het is wel een belangrijk issue dus ik probeer het nog eens anders: ik ga steeds over mijn grenzen van belastbaarheid heen, waardoor ik er regelmatig helemaal doorheen zit, zoals nu. Maar ik ben o.a. bang dat anderen het niet begrijpen als ik mijn grenzen (die blijkbaar een stuk lager liggen dan bij anderen) aangeef, en dat ze me dan lui en gemakzuchtig vinden. Dat heb ik namelijk al meegemaakt.
Herkenbaar... Blijkbaar liggen mijn grenzen en wat ik aankan ook een stuk lager dan ik zou willen. Ik kan het vrijwilligerswerk nu nauwelijks aan (al moet ik zeggen dat er organisatorisch wel veel van me gevraagd wordtquote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:23 schreef kuolema het volgende:
Het is wel een belangrijk issue dus ik probeer het nog eens anders: ik ga steeds over mijn grenzen van belastbaarheid heen, waardoor ik er regelmatig helemaal doorheen zit, zoals nu. Maar ik ben o.a. bang dat anderen het niet begrijpen als ik mijn grenzen (die blijkbaar een stuk lager liggen dan bij anderen) aangeef, en dat ze me dan lui en gemakzuchtig vinden. Dat heb ik namelijk al meegemaakt.
Fijn dat t bij jou zo goed werkt. Hierdoor bemerk ik dat ikzelf niet zo heel goed reageer op medicijnen. Het lijkt nu eindelijk een beetje beginnen te werken, na ophoging en in totaal bijna 3 maanden.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 14:54 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ben ik het zeker mee eens. Toevallig afgelopen donderdag bij de huisarts gezeten (omdat mijn korte termijn geheugen ruk is(vind ik zelf!) , blijkbaar bijwerking van de AD.
Huisarts vond dat ik echt een stuk beter begon te worden. En Eerlijkheidshalve ben ik het daar mee eens. Zeker de laatste 4 dagen heb ik stappen gemaakt. Ze zag dan ook geen reden om nu op te gaan hogen omdat ik echt een stuk beter ben sinds een paar dagen.
Mocht het over 2 weken niet 'nog' beter zijn konden We altijd ophogen zei ze.
Ik herken je probleem, alleen heb ik dat vooral savonds haha.
Ik heb nog zeker soms wat lastige dagen. Maar zoals vandaag, ik stond op 10:00 op en tot 20:15 geen spoortje angst gehad. (of ik heb het niet meegemaakt). Gisteren na een drukke dag wel.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:54 schreef zomertje het volgende:
[..]
Fijn dat t bij jou zo goed werkt. Hierdoor bemerk ik dat ikzelf niet zo heel goed reageer op medicijnen. Het lijkt nu eindelijk een beetje beginnen te werken, na ophoging en in totaal bijna 3 maanden.
Ik zou het ook willen, om het te kunnen aangeven. Maar het is inderdaad heel moeilijk, vooral als je twijfelt of dat wel het juiste is om te doen.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:30 schreef zomertje het volgende:
[..]
Dat is heel herkenbaar, ik heb dat probleem ook. En ook hetzelfde probleem, ga over mn grenzen. Ik probeer nu toch wat aan te geven hier en daar en ook zelf meer rust in te plannen. Als je al uitgerust bent dan kun je wat meer hebben zeg maar. Maar het is een lastig probleem, en geen gezeur
Ik denk dat het ook wel zou schelen als ik in elk geval mijn moeder vertel dat ik autisme heb en dat het daarmee te maken heeft. Want nu snapt ze het niet. Aan de andere kant wil ik de diagnose niet hoeven gebruiken. Al snapt ze nu niet dat ik iemand ben die niet zoveel kan hebben.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik heb hetzelfde probleem, enige wat ik eraan kon doen was mensen die van hun gelijk overtuigd waren dat het luiheid was, uit mn leven te schoppen.
Gelukkig zien mn familieleden en vrienen het langzaamaan wel steeds beter, maar (vage) kennissen heb ik gewoon afstand van genomen..je kunt nou eenmaal niet de hele wereld te vriend houden
Ja precies, die twijfels over jezelf. Het wisselt ook hoe ik erover denk, maar het heeft ook te maken met zelfacceptatie denk ik.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:43 schreef Elvi het volgende:
[..]
Herkenbaar... Blijkbaar liggen mijn grenzen en wat ik aankan ook een stuk lager dan ik zou willen. Ik kan het vrijwilligerswerk nu nauwelijks aan (al moet ik zeggen dat er organisatorisch wel veel van me gevraagd wordt).
Ik vraag me dan ook af of ik lui ben, of er iets mis met me is, stel ik me aan... En waarom kunnen anderen het wel? Misschien moeten we beiden ophouden om onszelf te vergelijken met anderen en ons eigen plan te trekken
Ik wou het niet zeggen, maar op een gegeven moment bekeek ik het zo: Stel ik vertel het pas over 10 jaar ipv nu gelijk (of morgen, hoeft niet meteen enzo), dan zit je 10 jaar lang extra met dat onbegrip opgescheept en met die onzekerheid (en ook wel met iets van een geheim, iets waar ikzelf sowieso niet zo dol op ben) en als je het dan na 10 jaar uiteindelijk vertelt, dan pas begint de acceptatie. Ik had zoiets van "Ik kan het net zo goed gelijk vertellen, dan start de volgende fase in mn leven ook eerder en kom ik sneller ergens anders" dus heb ik het ik geloof na een week of zo al laten weten (ze wisten ervan dat ik me aan het laten testen was daar ik hun gevraagd had op gesprek te komen, dus ik hoefde ze alleen maar de uitslag te vertellen).quote:Op zondag 8 februari 2015 02:09 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik denk dat het ook wel zou schelen als ik in elk geval mijn moeder vertel dat ik autisme heb en dat het daarmee te maken heeft. Want nu snapt ze het niet. Aan de andere kant wil ik de diagnose niet hoeven gebruiken. Al snapt ze nu niet dat ik iemand ben die niet zoveel kan hebben.
Hoi Droopie! Herkenbaar de angstaanvallen van blowen (ik deed het af en toe maar Inc met xtc heeft het getriggerdquote:Op zondag 8 februari 2015 12:55 schreef Droopie het volgende:
Hallo,
Ik ben Droopie en zit al vanaf het begin op Fok!
Heb pas geleden dit topic gevonden nadat ik ben gaan zoeken
Kleine samenvatting van mijn situatie
Ik heb tot mijn 30e geblowd en als medicijn tegen het stoppen met blowen (ik kreeg angstaanvalen ervan) en de saaie levenstijl heb ik mijn leven toen omgegooid. Nnieuwe baan in het centrum, nieuwe sociale contact en veel stappen.
Nou dat was 2 jaar hartstikke leuk, maar dat veranderde in een alcohol probleemen daar heb ik na 3 jaar aanmodderen 1,5 jaar geleden voor in kliniek gezeten.. Na die tijd mag ik met trots zeggen met succes !!
Nu heb ik voorlopige diagnose gehad van ADD met angstoornissen en hier heb ik Welbutrin voor gekregen 3,5 week geleden.
Na een week begon de hel, met hyperventileren en voor mijn gevoel had ik lichte psychose (echte psychose wil ik het niet noemen na wat ik erover gehoord en gelezen heb, maar het voelde als een bad-trip van drugs).
Gelukkig is ben ik daar doorheen gekomen en niet gestopt, want het einddoel heiligt de middelen.
Echter na 3 weken heb ik het gevoel dat ik manisch begin te worden ervan, bepaalde gedachten blijven maar door mijn hoofd heen stuiteren en ieder moment van de dag ben ik er mee bezig, om gek van te worden. Godzijdank zijn het geen slechte gedachten, want dan ik had ik volgens mij
allang de GGZ gebeld. Zijn mensen hiermee bekend en evt. in combinatie met Welbutrin?
Hoor graag van jullie.
Oja, ik vind het knap dat jullie zoveel over jezelf loslaten hier.
Heb sommige verhalen met open mond gelezen, respect voor jullie
Nou die angstaanvallen hebben zich ontwikkeld bij mij, maar tegelijk onderdrukt door het blowen.quote:Op zondag 8 februari 2015 14:01 schreef RBWO het volgende:
[..]
Hoi Droopie! Herkenbaar de angstaanvallen van blowen (ik deed het af en toe maar Inc met xtc heeft het getriggerd). Goed om te horen dat je van het alcoholprobleem af bent!!
Welbrutin ken ik niet. Ik slik Citalopram tegen angsten en depressie. Vooral de eerste paar weken zul je meer angst hebben met een antidepressiva. Na verloop van tijd word dit beter.
Je geeft zelf aan dat je denkt dat je manisch bent? Welke gedachten komen er in je op? Manisch is volgens mij voornamelijk geen rem meer hebben op de dingen die je doet, van een balkon springen omdat je denkt dat je het toch overleefd. Met je ogen dicht over straat lopen want dat lukt. 180 rijden op een 50km weg want je rijd zo goed vind je zelf. Oftewel extremere dingen doen (dat Is mijn kijk erop trouwens).
Dit is inderdaad erg moeilijk. Maar alsnog, het is eigenlijk een keuze tussen je eigen gezondheid en de foute, scheve meningen van anderen. Fuck mensen die wat denken, ze hebben altijd wel een mening. De goede mensen zullen je snappen.quote:Op zaterdag 7 februari 2015 19:23 schreef kuolema het volgende:
Het is wel een belangrijk issue dus ik probeer het nog eens anders: ik ga steeds over mijn grenzen van belastbaarheid heen, waardoor ik er regelmatig helemaal doorheen zit, zoals nu. Maar ik ben o.a. bang dat anderen het niet begrijpen als ik mijn grenzen (die blijkbaar een stuk lager liggen dan bij anderen) aangeef, en dat ze me dan lui en gemakzuchtig vinden. Dat heb ik namelijk al meegemaakt.
Ik ben geen arts maar het lijkt er dan niet op dat je manische gedachten hebt. Je bent gewoon depressief, wellicht een burn-out, even mentaal "op". Antidepressiva zullen je hoofd inderdaad in een versnelling lager krijgen. Verder zal je angst dan ook minder worden.quote:Op zondag 8 februari 2015 14:19 schreef Droopie het volgende:
[..]
Nou die angstaanvallen hebben zich ontwikkeld bij mij, maar tegelijk onderdrukt door het blowen.
Schijnbaar heeft op het laatst de angst het gewonnen van de wiet.
Even offtopic: op mijn 19e paddo's gebruikt een keer, met een angststoornis kan je je voorstellen dat dit geen succes is geworden
Nou ik vond een jaar geleden een meid erg leuk, paar keer wezen daten maar de klik was er van beide kanten niet echt. Dus jammer niets aan de hand. Tot een week geleden sta ik er mee op en ga ik mee naar bed (niet met haar, maar de gedachte over haar).
Ben eind november naar New York geweest alleen, daarna heb ik tot vandaag alleen maar gewerkt en verder echt niets, zelfs met een seizoenskaart niet naar Feyenoord geweest, gewoon geen energie en zin.
Nu heb ik vrijdag kaartjes gekocht voor een feest en in mij en gisteren heb ik een reis geboekt naar de city-parade in Zurich ( vliegtickets waren gratis na een geschil met de maatschappij in November).
De bedoeling van medicatie was om mijn hoofd een versnelling lager te krijgen en de angsten te verkleinen.. Anti-depressie middel was een mooie bijkomstigheid, want depressief ben ik niet, wel vaak somber.
Ben niet en heb geen behoefte om met over de dakrand te lopen of andere extreme dingen te gaan doen.
Je hebt gelijk, het is verstandiger om de mensen met wie ik veel te maken heb, wel te informeren. Ook al is dat moeilijk. Ik wil het ook uiteindelijk doen, maar ik weet nog niet eens of ik het wel eens ben met de diagnose. Ik ben ook bang dat mijn moeder het aan anderen vertelt, ook al zou ik aangeven dat ik dat niet wil. Weet ook niet zo goed hoe ik het moet brengen. Mijn moeder weet trouwens ook van het onderzoek. Ik had dan ook verwacht dat ze zelf naar de uitslag zou vragen, dat zou ik makkelijker hebben gevonden.quote:Op zondag 8 februari 2015 02:29 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik wou het niet zeggen, maar op een gegeven moment bekeek ik het zo: Stel ik vertel het pas over 10 jaar ipv nu gelijk (of morgen, hoeft niet meteen enzo), dan zit je 10 jaar lang extra met dat onbegrip opgescheept en met die onzekerheid (en ook wel met iets van een geheim, iets waar ikzelf sowieso niet zo dol op ben) en als je het dan na 10 jaar uiteindelijk vertelt, dan pas begint de acceptatie. Ik had zoiets van "Ik kan het net zo goed gelijk vertellen, dan start de volgende fase in mn leven ook eerder en kom ik sneller ergens anders" dus heb ik het ik geloof na een week of zo al laten weten (ze wisten ervan dat ik me aan het laten testen was daar ik hun gevraagd had op gesprek te komen, dus ik hoefde ze alleen maar de uitslag te vertellen).
Klopt.quote:Op zondag 8 februari 2015 14:34 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Dit is inderdaad erg moeilijk. Maar alsnog, het is eigenlijk een keuze tussen je eigen gezondheid en de foute, scheve meningen van anderen. Fuck mensen die wat denken, ze hebben altijd wel een mening. De goede mensen zullen je snappen.
Ik weet nog dat ik bij mn moeder in de auto zat (we gingen geloof ik naar de kringloop oid) en ik toen met dat vertellen een beetje op mn maag zat en heb toen gezegd "Weet je nog dat onderzoek naar autisme dat ik toen en toen had?" "Nou, het bleek dus idd autisme te zijn" en de rest kwam er vanzelf uitquote:Op zondag 8 februari 2015 16:04 schreef kuolema het volgende:
[..]
Je hebt gelijk, het is verstandiger om de mensen met wie ik veel te maken heb, wel te informeren. Ook al is dat moeilijk. Ik wil het ook uiteindelijk doen, maar ik weet nog niet eens of ik het wel eens ben met de diagnose. Ik ben ook bang dat mijn moeder het aan anderen vertelt, ook al zou ik aangeven dat ik dat niet wil. Weet ook niet zo goed hoe ik het moet brengen. Mijn moeder weet trouwens ook van het onderzoek. Ik had dan ook verwacht dat ze zelf naar de uitslag zou vragen, dat zou ik makkelijker hebben gevonden.
Hoe heb jij het verteld? Ik ben niet iemand die praat over persoonlijke dingen met ouders en voel me daar ook helemaal niet goed bij.
Geen ervaring met werk en ad.quote:Op zondag 8 februari 2015 16:31 schreef negenhonderdtwaalf het volgende:
*lurker met inbreekvraagalarm*
Zijn er hier ook mensen die te maken hebben met het gebruik van/starten met AD terwijl je fulltime aan het werk bent?
Logische vraag "Waarom AD als je blijkbaar "gewoon" fulltime kunt werken?" Antwoord: dysthyme stoornis die me nu zo langzamerhand toch wel een beetje op begint te breken.
Wat me eigenlijk ook weer op de volgende vraag brengt, mensen met ervaring in het gebruik van AD bij een dysthyme stoornis?
Eeuh, alles wat ik doe kan afleiden van de DS, maar helaas ook andersom. De DS kan mij ook afleiden van alles wat ik doe. En dus zorgen dat ik daar niet uithaal wat ik er uit kan halen. Merk dat ik dat zo langzamerhand steeds slechter trek. Vandaar dat ik nu ook toch wat meer open sta voor het gebruik van medicatie. Dit is me vroeger wel eens aangeboden, maar heb ik toen afgewezen.quote:Op zondag 8 februari 2015 17:32 schreef kuolema het volgende:
[..]
Geen ervaring met werk en ad.
Wel dysthyme stoornis, antidepressiva werken bij mij niet echt. Ik slik nu de tweede soort.
Is werk voor jou afleiding of heb je ook dan last van depressieve gevoelens?
nou ik gebruik het dus 3 weken en de eerste week ontzettend prikkelbaar.quote:Op zondag 8 februari 2015 16:31 schreef negenhonderdtwaalf het volgende:
*lurker met inbreekvraagalarm*
Zijn er hier ook mensen die te maken hebben met het gebruik van/starten met AD terwijl je fulltime aan het werk bent?
Logische vraag "Waarom AD als je blijkbaar "gewoon" fulltime kunt werken?" Antwoord: dysthyme stoornis die me nu zo langzamerhand toch wel een beetje op begint te breken.
Wat me eigenlijk ook weer op de volgende vraag brengt, mensen met ervaring in het gebruik van AD bij een dysthyme stoornis?
Voor iedereen werkt medicatie anders. Tevens hoor je meer mensen negatief praten over medicatie dan positief. Trek je dus niet teveel aan van wat er op internet staat. Positieve ervaringen worden altijd minder gedeeld dan negatieve.quote:Op zondag 8 februari 2015 17:37 schreef negenhonderdtwaalf het volgende:
[..]
Eeuh, alles wat ik doe kan afleiden van de DS, maar helaas ook andersom. De DS kan mij ook afleiden van alles wat ik doe. En dus zorgen dat ik daar niet uithaal wat ik er uit kan halen. Merk dat ik dat zo langzamerhand steeds slechter trek. Vandaar dat ik nu ook toch wat meer open sta voor het gebruik van medicatie. Dit is me vroeger wel eens aangeboden, maar heb ik toen afgewezen.
Ik lees wel dat er tegenwoordig itt vroeger wel meer mogelijkheden zijn voor succesvol gebruik van medicatie. Maar ik lees ook vaak dat het dus inderdaad maar weinig uithaalt...
Voor jou doet het dus niets?
Dat klinkt wel logisch ja.quote:Op zondag 8 februari 2015 17:37 schreef negenhonderdtwaalf het volgende:
[..]
Eeuh, alles wat ik doe kan afleiden van de DS, maar helaas ook andersom. De DS kan mij ook afleiden van alles wat ik doe. En dus zorgen dat ik daar niet uithaal wat ik er uit kan halen. Merk dat ik dat zo langzamerhand steeds slechter trek. Vandaar dat ik nu ook toch wat meer open sta voor het gebruik van medicatie. Dit is me vroeger wel eens aangeboden, maar heb ik toen afgewezen.
Ik lees wel dat er tegenwoordig itt vroeger wel meer mogelijkheden zijn voor succesvol gebruik van medicatie. Maar ik lees ook vaak dat het dus inderdaad maar weinig uithaalt...
Voor jou doet het dus niets?
Klopt, vooral als het gaat om verhalen over nare bijwerkingen, die niet iedereen krijgt. Maar het is geen wondermiddel. Ook uit vele onderzoeken blijkt dat maar 60% van de mensen baat heeft bij antidepressiva, inclusief degenen die verschillende soorten hebben geprobeerd nadat de eerste niet aansloeg.quote:Op zondag 8 februari 2015 18:05 schreef RBWO het volgende:
[..]
Voor iedereen werkt medicatie anders. Tevens hoor je meer mensen negatief praten over medicatie dan positief. Trek je dus niet teveel aan van wat er op internet staat. Positieve ervaringen worden altijd minder gedeeld dan negatieve.
Zeker waar. Al zie ik het zo. 'Als je last hebt van de bijwerkingen, dan is de kans groot dat het voor je werkt' (volgens de huisarts iig).quote:Op zondag 8 februari 2015 19:57 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat klinkt wel logisch ja.
Ach, je kunt het allicht proberen.
Of het echt niets doet kan ik niet met zekerheid zeggen. Misschien heeft het me behoed voor de zware dieptepunten die ik soms heb (dubbele depressie). Maar ik voel me niet goed en ook niet anders dan voordat ik met pillen begon. Ik ben echter wel iemand die niet zo gevoelig is voor medicijnen. Benzodiazepines werken bij mij ook pas als ik de voorgeschreven dosis overschrijd. En ik heb geen last van bijwerkingen.
[..]
Klopt, vooral als het gaat om verhalen over nare bijwerkingen, die niet iedereen krijgt. Maar het is geen wondermiddel. Ook uit vele onderzoeken blijkt dat maar 60% van de mensen baat heeft bij antidepressiva, inclusief degenen die verschillende soorten hebben geprobeerd nadat de eerste niet aansloeg.
Als het zo blijft werken als t afgelopen weekend deed dan ben ik er echt heel erg blij mee. Zit morgen aan 4 weken op mn huidige dosis AD. Heb een superleuk weekend gehad met vandaag echt een fijne dag zonder veel angst en paniek. Echt heel fijn.quote:Op zondag 8 februari 2015 18:05 schreef RBWO het volgende:
[..]
Voor iedereen werkt medicatie anders. Tevens hoor je meer mensen negatief praten over medicatie dan positief. Trek je dus niet teveel aan van wat er op internet staat. Positieve ervaringen worden altijd minder gedeeld dan negatieve.
Wat goed om te horen! Top!quote:Op zondag 8 februari 2015 20:51 schreef zomertje het volgende:
[..]
Als het zo blijft werken als t afgelopen weekend deed dan ben ik er echt heel erg blij mee. Zit morgen aan 4 weken op mn huidige dosis AD. Heb een superleuk weekend gehad met vandaag echt een fijne dag zonder veel angst en paniek. Echt heel fijn.
Er zijn zoveel AD dat je naar mijn mening niet nu al kan zeggen dat ze bij jou niet echt werken...quote:Op zondag 8 februari 2015 17:32 schreef kuolema het volgende:
[..]
Geen ervaring met werk en ad.
Wel dysthyme stoornis, antidepressiva werken bij mij niet echt. Ik slik nu de tweede soort.
Is werk voor jou afleiding of heb je ook dan last van depressieve gevoelens?
Dat is ontzettend naar, maar het hoeft geen voorspeller te zijn. Ik hoop dat het je lukt dit niet de hele dag te laten beïnvloedenquote:Op maandag 9 februari 2015 06:55 schreef Donnie-Brasco het volgende:
'S nachts naar gedroomd en met paniekaanval wakker geworden. Ging net zo goed de laatste tijd
Vandaag is de start weer wat minder, ja, ik moet altijd ff op gang komen. Zeker na een etentje of drukke avond (zoals gisteren).quote:Op zondag 8 februari 2015 21:53 schreef RBWO het volgende:
[..]
Wat goed om te horen! Top!.
Mooi vind ik dat, 3 weken geleden had ik nooit verwacht dat ik hiervan af zou komen. Nu 3 weken later doe ik boodschappen, kan ik de deur uit. Voel ik me weer meer mezelf! Top!
Klopt, ik dacht er al aan toen ik het typte, ik bedoelde natuurlijk de antidepressiva die ik slik en heb geslikt. Dat zijn beide SSRI's en de arts heeft me verteld over het beleid en dat de volgende optie een antidepressivum uit een andere groep zou zijn. En dan heb je helaas meer kans op ernstigere bijwerkingen. Maar ik zou wel bereid zijn het te proberen.quote:Op maandag 9 februari 2015 04:42 schreef Nijna het volgende:
[..]
Er zijn zoveel AD dat je naar mijn mening niet nu al kan zeggen dat ze bij jou niet echt werken...
Er zijn zoveel soorten, ik heb bijna alle ssri's gehad en meer uitprobeersels om uiteindelijk na zoveel jaar uit te komen op een MAO-remmer. En vol overtuiging kan ik zeggen dat dit werkt voor mij. Zonder twijfel wat ik bij alles wat ik hiervoor heb geslikt wel had.
Dit was de laatste optie voor ze me zouden doorsturen voor second opinion. Het had wat voeten in aarde qua opbouwen en het dieet wat erbij hoort is echt wennen. Maar het is het waard voor mij.
Dus wat ik wil zeggen, geef niet te snel op en als het pilletje van de huisarts niet werkt, laat je doorsturen naar een psychiater. Die hebben specifiekere kennis op dit gebied.
Sterkte
Dat gaat om bepaalde voedingsstoffen die icm MAO-remmers voor een gevaarlijk hoge bloeddruk kunnen zorgen. Een aantal dingen moet je echt vermijden, een aantal dingen mag je beperkt.quote:Op maandag 9 februari 2015 12:04 schreef kuolema het volgende:
Dat dieet dat jij hebt, is dat vanwege gewichtstoename of bloedsuiker, of omdat bepaalde dingen niet samen kunnen met MAO-remmers?
Waardoor komt het dat je moe wordt van die mensen? Is het moe worden van hun karakter, of gewoon het feit dat contact hebben je veel energie kost, het aandacht geven aan mensen?quote:[..]
Ja en nee. Soms zit ik er heel erg mee en zou ik niets liever willen dan dat ik meer contacten had of in ieder geval meer contact had met de mensen die ik ken (familieleden) en dat het contact zelf ook beter verliep. Maar als iemand dan een keer interesse in mij toont heb ik er bijna altijd snel al weer genoeg van en wil ik weer niets liever dan dat die persoon mij met rust laat. Het is dus nooit goed.
Nou, mijn ervaring is totaal anders. Als ik aangeef dat ik last van depressies en lichamelijk pijn heb krijg ik vaak te horen dat ik mij niet aan moet stellen, dat ik smoesjes zit te verzinnen en dat ik maar gewoon moet gaan werken.
Wat een heerlijk nieuws! Gefeliciteerdquote:Op dinsdag 10 februari 2015 10:09 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Een tentamen tegen verwachting in toch gehaald. Daardoor een mogelijkheid om 2 maanden eerder af te studeren dan gepland. Deze meevaller had ik even nodig.
Dank je. Ben er ook erg blijquote:Op dinsdag 10 februari 2015 10:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat een heerlijk nieuws! Gefeliciteerd!
Ik zit ook aan de Citalopram 20mg! :-). Alleen nog niet zolang in dit topic dus herken ik je niet. Sorryquote:Op dinsdag 10 februari 2015 10:26 schreef RipMcPants het volgende:
Terug van weggeweest, ik leef nogAfgelopen vrijdag afspraak bij de huisarts gehad. De afspraak was gemaakt door mijn zus die zich nogal zorgen maakt(e). Ze heeft het hele verhaal verteld en ik zat er maar een beetje apathisch bij
Inmiddels weer begonnen met AD, aangezien ik die de vorige keer geen echte kans heb gegeven. Wederom Citalopram 20mg. Valt nog wat zwaar, want ik kan me nog wel van de vorige keer herinneren dat ik de eerste week echt belachelijk moe was, nu wederom
Donderdag een afspraak bij een sociaal-psychiatrisch verpleegkundige, het zal mij benieuwen.
Slik je het al lang? Wat zijn je ervaringen/bevindingen zoal?quote:Op dinsdag 10 februari 2015 13:59 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik zit ook aan de Citalopram 20mg! :-). Alleen nog niet zolang in dit topic dus herken ik je niet. Sorry.
Waar slik jij AD voor?
Ik slik het nu 4 weken (daarvoor 3 weken 10mg maar dat werkte niet goed genoeg ).quote:Op dinsdag 10 februari 2015 16:19 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Slik je het al lang? Wat zijn je ervaringen/bevindingen zoal?Ik slik het echt puur en alleen voor mijn depressie, ik heb gelukkig niet echt (noemenswaardige) ervaring met paniekaanvallen en zulks. Ik ben in dit topic ook meer een lurker dan een poster, dus het is je vergeven
Dat is volgens je behandelaars de oplossing?quote:Op dinsdag 10 februari 2015 17:00 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het gaat hier weer eens heel erg slecht. En wat is de fantastische oplossing... weer plannen voor een opname verzinnenDus ik moet doen alsof het goed gaat totdat schema begint, klote leven
Je bent toch niet in een keer 20 mg gaan slikken? Langzaam opbouwen verkleint de kans op bijwerkingen en kan ervoor zorgen dat die minder heftig zijn.quote:Op dinsdag 10 februari 2015 10:26 schreef RipMcPants het volgende:
Terug van weggeweest, ik leef nogAfgelopen vrijdag afspraak bij de huisarts gehad. De afspraak was gemaakt door mijn zus die zich nogal zorgen maakt(e). Ze heeft het hele verhaal verteld en ik zat er maar een beetje apathisch bij
Inmiddels weer begonnen met AD, aangezien ik die de vorige keer geen echte kans heb gegeven. Wederom Citalopram 20mg. Valt nog wat zwaar, want ik kan me nog wel van de vorige keer herinneren dat ik de eerste week echt belachelijk moe was, nu wederom
Donderdag een afspraak bij een sociaal-psychiatrisch verpleegkundige, het zal mij benieuwen.
Ik denk dat Abilify nog steeds het patent heeft en er dus nog geen andere merken zijn? Misschien dat je over 10 of 15 jaar wel het B-merk krijgtquote:Op dinsdag 10 februari 2015 18:42 schreef kuolema het volgende:
Het viel me trouwens op dat ik van dit middel echt het A-merk heb, terwijl dat met andere medicijnen nooit zo is.
Ik wou dit net zeggenquote:Op dinsdag 10 februari 2015 18:46 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik denk dat Abilify nog steeds het patent heeft en er dus nog geen andere merken zijn? Misschien dat je over 10 of 15 jaar wel het B-merk krijgt
Die bijwerkingen herken ik nog wel van de vorige keer. Vooral dat geen/amper zin in seks is voor mij raar, aangezien ik 'normaal' een vrij hoog libido hebquote:Op dinsdag 10 februari 2015 18:11 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik slik het nu 4 weken (daarvoor 3 weken 10mg maar dat werkte niet goed genoeg ).
Vooral in het begin last gehad van erectieproblemen(Nouja klaarkomen duurt echt lang) , droge mond, duizelig en overmatig zweten. Voor de rest weinig last van de symptomen.
Ik slik het voor angst en paniek (en depressie) dus in het begin was de angst erger door de AD. Nu na 4 weken de 'normale' dosis durf ik wel te zeggen dat de angst en paniekaanvallen echt minder zijn. En de depressie begint wat op te klaren, ben nog wel wat somber, chagrijnig en beleef niet enorm veel plezier. Maar dat kan ook komen omdat ik thuis maar wat rond lummel en nog niet echt een doel heb. 4 weken geleden zag ik het echt negatief in (niet suïcidaal trouwens) nooit gedacht dat ik me 'zo' weer eens zou voelen (positief nu).
Geef de AD vooral de tijd!
Eh, jawel?quote:Op dinsdag 10 februari 2015 18:42 schreef kuolema het volgende:
[..]
Je bent toch niet in een keer 20 mg gaan slikken? Langzaam opbouwen verkleint de kans op bijwerkingen en kan ervoor zorgen dat die minder heftig zijn.
Het verschilt per arts. Het is niet erg of zo hoor, 20 mg is niet zoveel nee. Langzaam opbouwen kan schelen voor mensen die er gevoelig voor zijn (maar meestal weet je niet van tevoren of iemand gevoelig is, dus sommige artsen willen voorzichtig zijn, denk ik). Als die moeheid na een tijdje wegtrekt, misschien zou je daar dan helemaal geen last van hebben als je bijvoorbeeld eerst twee weken 10 mg zou slikken zodat je lichaam eraan kan wennen.quote:Op dinsdag 10 februari 2015 19:39 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Eh, jawel?Als de dokter mij dat voorschrijft, dan ga ik daar in mee. Zo'n gek hoge dosering is het toch niet? Ik weet wel dat je het moet afbouwen als je ermee gaat stoppen, maar over opbouwen is nooit iets gezegd?
Ah ok, ik schrok al!quote:Op dinsdag 10 februari 2015 19:50 schreef kuolema het volgende:
[..]
Het verschilt per arts. Het is niet erg of zo hoor, 20 mg is niet zoveel nee. Langzaam opbouwen kan schelen voor mensen die er gevoelig voor zijn (maar meestal weet je niet van tevoren of iemand gevoelig is, dus sommige artsen willen voorzichtig zijn, denk ik). Als die moeheid na een tijdje wegtrekt, misschien zou je daar dan helemaal geen last van hebben als je bijvoorbeeld eerst twee weken 10 mg zou slikken zodat je lichaam eraan kan wennen.
Ik ben ook met 10mg begonnen vanwege de mogelijke bijwerkingen. (broertje heeft dit ook ooit geslikt en die ging hallucineren.. En omdat mijn angst en paniek getriggerd is door een bad trip (niet de oorzaak btw) kon ik dat dus echt even niet hebbenquote:Op dinsdag 10 februari 2015 21:07 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ah ok, ik schrok al!Ik weet nog wel van de vorige keer dat de vermoeidheid na ongeveer een week afnam, dus ik wacht het maar af. Klinkt op zich logisch, nu je het zo zegt. Oh well, het is even doorbijten
Ik herinner me wel nog dat ik steeds switchte tussen me goed en slecht voelen in de tijd dat ik nog continu overstressed was, dit bleek met mn autisme en met overprikkeling te maken te hebben.quote:Op dinsdag 10 februari 2015 20:27 schreef kuolema het volgende:
Ik heb moeite met het vasthouden van positieve emoties. Herkent iemand dit?
Nu gaat het wel redelijk met mijn stemming en ik kan zin hebben in dingen. Maar als ik iets doe wat ik leuk vind word ik vaak ineens overspoeld door somberheid en vind ik er niets meer aan. Heel jammer is dat. Die nare gevoelens lijken dan uit het niets te komen, omdat ik niet aan vervelende dingen denk of zo. Vaak switch ik in een half uur meerdere keren tussen blij en uiterst somber en leeg.
Ik herken dit niet zo zeer, maar in heb wel iets anders raars: Ik kan ruim van tevoren bepaalde plannen maken, zoals een concert, feestje, weekendje weg etc, waar ik op dat moment zelf ontzettend naar uit kijk. Alleen als puntje bij paaltje komt, heb ik er om wat voor reden dan ook geen zin meer in en probeer ik er onderuit te komenquote:Op dinsdag 10 februari 2015 20:27 schreef kuolema het volgende:
Ik heb moeite met het vasthouden van positieve emoties. Herkent iemand dit?
Nu gaat het wel redelijk met mijn stemming en ik kan zin hebben in dingen. Maar als ik iets doe wat ik leuk vind word ik vaak ineens overspoeld door somberheid en vind ik er niets meer aan. Heel jammer is dat. Die nare gevoelens lijken dan uit het niets te komen, omdat ik niet aan vervelende dingen denk of zo. Vaak switch ik in een half uur meerdere keren tussen blij en uiterst somber en leeg.
Dat heb ik met fok!meetsquote:Op woensdag 11 februari 2015 12:49 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ik herken dit niet zo zeer, maar in heb wel iets anders raars: Ik kan ruim van tevoren bepaalde plannen maken, zoals een concert, feestje, weekendje weg etc, waar ik op dat moment zelf ontzettend naar uit kijk. Alleen als puntje bij paaltje komt, heb ik er om wat voor reden dan ook geen zin meer in en probeer ik er onderuit te komenVaak dan hopen dat de andere persoon het uiteindelijk afzegt, zodat ik het niet hoef te doen
Hoe kwam je erachter dat het daardoor kwam dan?quote:Op woensdag 11 februari 2015 10:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik herinner me wel nog dat ik steeds switchte tussen me goed en slecht voelen in de tijd dat ik nog continu overstressed was, dit bleek met mn autisme en met overprikkeling te maken te hebben.
Dat je dan bij ieder bliepje van je telefoon hoopt dat het diegene is met wie je de afspraak hebt, om te zeggen dat er iets tussen is gekomenquote:Op woensdag 11 februari 2015 12:49 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ik herken dit niet zo zeer, maar in heb wel iets anders raars: Ik kan ruim van tevoren bepaalde plannen maken, zoals een concert, feestje, weekendje weg etc, waar ik op dat moment zelf ontzettend naar uit kijk. Alleen als puntje bij paaltje komt, heb ik er om wat voor reden dan ook geen zin meer in en probeer ik er onderuit te komenVaak dan hopen dat de andere persoon het uiteindelijk afzegt, zodat ik het niet hoef te doen
Herkenbaar ditquote:Op woensdag 11 februari 2015 12:49 schreef RipMcPants het volgende:
[..]
Ik herken dit niet zo zeer, maar in heb wel iets anders raars: Ik kan ruim van tevoren bepaalde plannen maken, zoals een concert, feestje, weekendje weg etc, waar ik op dat moment zelf ontzettend naar uit kijk. Alleen als puntje bij paaltje komt, heb ik er om wat voor reden dan ook geen zin meer in en probeer ik er onderuit te komenVaak dan hopen dat de andere persoon het uiteindelijk afzegt, zodat ik het niet hoef te doen
Door jarenlange trial & error en door o.a. een hele goeie uitleg van iemand bij het Leo Kannerhuis.quote:Op woensdag 11 februari 2015 13:10 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hoe kwam je erachter dat het daardoor kwam dan?
Dat heb ik ook, hoewel wekenlang helemaal niets me ook geen goed doet. Thanks. Ik hoop dat ik ook nog wat ga opsteken van de psycho-educatie. Zo langzamerhand begin ik wel te geloven dat ik er wat aan zou kunnen hebben.quote:Op woensdag 11 februari 2015 14:13 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Door jarenlange trial & error en door o.a. een hele goeie uitleg van iemand bij het Leo Kannerhuis.
Ding is, op de momenten dat ik zeg maar weinig op pad ben en aan het ondernemen ben, gaat het beter met me dan wanneer ik constant het gevoel heb dat ik met dingen bezig moet zijn en afspraken moet nakomen enzo.
Lijkt me ook lastig om dat erbij te zeggen. Bel morgenochtend om een afspraak te maken, doe maar, hup hup.quote:Op woensdag 11 februari 2015 15:53 schreef ChocolateJesus. het volgende:
Net wel mijn huisarts gebeld voor mijn medicatie (voor mijn huid) maar nog steeds geen afspraak gemaakt om te praten... Misschien morgen, of volgende week, ooit.
Verder gaat het eigenlijk wel soort van redelijk. Ben momenteel erg zuinig met eten en ik heb wat dingen die ik op het internet had besteld moeten annuleren omdat mijn zus geld nodig had enzo, maar het voelt goed om te helpen.
Ook heb ik besloten dat ik echt een huisdier wil. Ik twijfel het meest tussen een kat of een parkiet, maar een hond lijkt mij ook leuk. Een hond is voor mij alleen wellicht niet echt weggelegd omdat naar buiten gaan nog altijd een probleem is.
Als ik helemaal niets zou kunnen doen, zou ik gek wordenquote:Op woensdag 11 februari 2015 15:49 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat heb ik ook, hoewel wekenlang helemaal niets me ook geen goed doet. Thanks. Ik hoop dat ik ook nog wat ga opsteken van de psycho-educatie. Zo langzamerhand begin ik wel te geloven dat ik er wat aan zou kunnen hebben.
Ik herken de dissociatie. Gelukkig heb ik dat echt een stuk minder. Had het 24/7. Word vanzelf beter!!quote:Op woensdag 11 februari 2015 19:57 schreef Catnip het volgende:
Wat een rot dag!
Ik merkte ergens in de middag dat ik me steeds meer afwezig begon te voelen. Soort dissociatie, het was heel naar. Ik heb geloof ik echt een beetje doelloos rondgelopen, was een hele aparte situatie.
In de ochtend had ik een gesprek met een psycholoog, mijn moeder zat er bij. Helaas wat dat ook een grote afgang. Vooral omdat mijn moeder zo'n beetje alles afraakte.
Welja..
Ik heb wel goede ervaringen met ouders mee naar de psycholoog. Een keer gedaan en het helderde een aantal dingen op. Hoe ze mij zagen op het moment, hen vielen dingen op die ik niet had gemerkt en ik kwam er ineens achter dat er depressie in de familie was van mensen waarvan ik het helemaal niet wist. Ook wisten mijn ouders ingrijpende dingen te herineren uit mijn kinderjaren en jeugd die ik helemaal was vergeten.quote:Op woensdag 11 februari 2015 21:17 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik herken de dissociatie. Gelukkig heb ik dat echt een stuk minder. Had het 24/7. Word vanzelf beter!!
Voortaan je moeder niet meer mee laten gaan?? Zijn toch gesprekken voor jou?
Dat moment dat ik merkte na 2 jaar eindelijk de goede AD en dosering te hebbenquote:Op woensdag 11 februari 2015 21:52 schreef zomertje het volgende:
Ik heb t gevoel dat de AD begint te werken. Begin rustiger te worden en meer zin in dingen te krijgen. Bring it on! (vind het nog steeds spannend....)
Goed om te horen! Net zoals Mord ben ik benieuwd waar je dat aan merkt! Komt dat gevoel ineens?quote:Op woensdag 11 februari 2015 21:52 schreef zomertje het volgende:
Ik heb t gevoel dat de AD begint te werken. Begin rustiger te worden en meer zin in dingen te krijgen. Bring it on! (vind het nog steeds spannend....)
Dat doen heel veel, dat is echt geen problem.quote:Op woensdag 11 februari 2015 19:57 schreef Catnip het volgende:
heb geloof ik echt een beetje doelloos rondgelopen
Doelloos is verspilling van je leven, iets waar ik nogal mee zat toen ik nog depressief was.quote:Op donderdag 12 februari 2015 00:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat doen heel veel, dat is echt geen problem.
Doelloos is toch prima? Een 'doel' brengt spanning en stress met zich mee.
Dit kun je in 2 vlakken zien.quote:Op donderdag 12 februari 2015 00:10 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Doelloos is verspilling van je leven, iets waar ik nogal mee zat toen ik nog depressief was.
Liever heb ik dan een doel, ook al werk ik daar op dat moment niet eens naar toe, dan heb je tenminste een referentiepunt
Neen, dan is namelijk je doel om weer tot jezelf te komen.quote:Op donderdag 12 februari 2015 00:22 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dit kun je in 2 vlakken zien.
Iemand die een burn out heeft, zit met te veel doelen en te veel stress en de performance drang gooit die persoon het bos in. Dan is 'doelloos' wel ff lekker.
Dit laatste onderstreept mijn punt dus, toch?quote:Iemand die allerlei stoornissen heeft, depressief is, en per definitie weinig doet wil juist wat doen. Mits zo'n persoon dan weer een dag 'niks' doet voelt zo'n persoon zich dan natuurlijk drie werf ellendig. Kleine doelen per dag helpen zo'n figuur al aannemelijk.
quote:Op woensdag 11 februari 2015 22:33 schreef Mord_Sith het volgende:
Hoe merk je dat? Gaat het geleidelijk, of word je op een ochtend wakker met een heel ander gevoel?
Het gaat redelijk 'ineens' Je merkt dat je je anders voelt, minder gespannen, minder slecht. In pakweg een week is t veranderd. Nu ben ik er nog niet hoor, maar t is echt beter dan 2 weken geleden.quote:Op woensdag 11 februari 2015 23:34 schreef RBWO het volgende:
[..]
Goed om te horen! Net zoals Mord ben ik benieuwd waar je dat aan merkt! Komt dat gevoel ineens?
De laatste tijd word het steeds erger.quote:Op woensdag 11 februari 2015 21:17 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik herken de dissociatie. Gelukkig heb ik dat echt een stuk minder. Had het 24/7. Word vanzelf beter!!
Voortaan je moeder niet meer mee laten gaan?? Zijn toch gesprekken voor jou?
Ik wil een doel, als ik doelloos rondloop ga ik te veel denken. Net als in de avond zijn dat de meest moeilijke momenten van de dag.quote:Op donderdag 12 februari 2015 00:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat doen heel veel, dat is echt geen problem.
Doelloos is toch prima? Een 'doel' brengt spanning en stress met zich mee.
Jammer dat je je zo voelt door dit, het kan je je prille relatie kosten en dat zou jammer zijn.quote:Op donderdag 12 februari 2015 12:47 schreef duracellkonijntje het volgende:
Verdomme ik ga kapot van de jaloezie hier momenteel, ik word zo gek van die gedachten in mijn hoofd. Die angst lijkt met deze relatie echt weer een nieuw slachtoffertje gevonden te hebben.
Had ik net mezelf gekalmeerd (g-schema gebruikt, werkte best goed), zet ik m'n vriendin vanochtend af bij de bus, zit ze op facebook en zie ik dat ze met zo'n vriend van haar heeft gepraat en ze zei doei met een hartblazend poppetje enzo. Nu lijkt die gozer zo gay te zijn als de neten op zijn profielfoto, maar wtf, serieus. Ze zei eerder al dat het gewoon een jongen uit haar klas was, maar toen we twee weken geleden de superbowl keken, kreeg ze een sms van hem, midden in de nacht.
Ik lijk verdomme wel een rotpubertje die zichzelf helemaal gek maakt om niks, maar ik kan bijna wel janken van de angst ofzo. Ik word hier echt knettergek van.
Enne..wat dit stukje betreft...begrijp dit zelf eigenlijk ook niet zo goed, maar misschien dat de dames van dit topic hier meer over kunnen vertellen???quote:Op donderdag 12 februari 2015 12:47 schreef duracellkonijntje het volgende:dat ze met zo'n vriend van haar heeft gepraat en ze zei doei met een hartblazend poppetje enzo.
Ja, ik weet ergens ook dat ik dit moet laten gaan, maar het is gewoon zo moeilijk, want ik wil niet dat dit mijn relatie verpest, maar ik heb zo'n gevoel dat als deze gevoelens blijven, dit wel eens het geval kan worden. Omdat ze zelf ook bedrogen is ga ik er ook niet vanuit dat dit het geval is.quote:Op donderdag 12 februari 2015 12:54 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Jammer dat je je zo voelt door dit, het kan je je prille relatie kosten en dat zou jammer zijn.
Zoals eerder gezegd, ik had ook ooit een vriendin die vooral mannenvrienden had (sterker nog, velen daarvan waren exen van haar) en in t begin had ik ook mn bedenkingen, maar het gekke is, nu ik zelf ook een ex van haar ben, begrijp ik haar ook veel beter. Ze heeft -echt- geen seksuele intenties als ik weer eens bij haar ben en met haar andere mannelijke vrienden volgens mij ook niet (ik heb echt geen reden aan te nemen dat ze hierover zou liegen..waarom zou ze?).
Toen ik er achter kwam dat ze vooral mannelijke vrienden had, trok ik de 1e keer ook een wenkbrauw op, maar dat bleek nergens voor nodig te zijn
...ik kan uiteraard niet garanderen dat de jouwe er geen misbruik van zou maken, maar het is niet onmogelijk dat het onschuldig is.
Het jammere is dat je je nu laat gekmaken (tenminste, das wat ik opmaak uit de manier waarop je op dit onderwerp post)
Nee, niet over de sms, laat haar lekker de vakantie enzoquote:Op donderdag 12 februari 2015 12:59 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ja, ik weet ergens ook dat ik dit moet laten gaan, maar het is gewoon zo moeilijk, want ik wil niet dat dit mijn relatie verpest, maar ik heb zo'n gevoel dat als deze gevoelens blijven, dit wel eens het geval kan worden. Omdat ze zelf ook bedrogen is ga ik er ook niet vanuit dat dit het geval is.
Ze is nu vier dagen (tot en met zondag) bij haar familie en dan is ze weer terug. Misschien is het een idee dat ik dan gewoon heel eerlijk tegen haar ben over mijn gevoelens en aan haar toegeef hoe jaloers ik me nu voel. Ik heb haar al wel verteld dat ik niet wil dat ze vrienden niet meer gaat zien om mij, dus dat wil ik haar dan ook nog even duidelijk op het hart drukken.
Wat denk jij? Ik ga dit soort dingen zeker niet over de SMS doen nu.
Ja precies, dat ga ik echt niet voor haar verpesten, zo veel logica zit er momenteel nog wel in me.quote:Op donderdag 12 februari 2015 13:02 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nee, niet over de sms, laat haar lekker de vakantie enzo
Je "kunt" het idd tegen haar zeggen (zelf doe ik zoiets op een supernuchtere manier waardoor het ook niet onbedoeld verkeerd geïnterpreteerd wordt of probeer ik althans (ik ben niet zo'n fan van onnodig drama maken)) maar hoe lang heb je nu al met haar?
was toch nog maar heel kort??
Heel erg lastig om een mening te hebben over dit. Uiteindelijk ben jij degene die dit moet inschatten. Straks luister je naar onze meningen en baseer je daar een keuze op.quote:Op donderdag 12 februari 2015 12:59 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ja, ik weet ergens ook dat ik dit moet laten gaan, maar het is gewoon zo moeilijk, want ik wil niet dat dit mijn relatie verpest, maar ik heb zo'n gevoel dat als deze gevoelens blijven, dit wel eens het geval kan worden. Omdat ze zelf ook bedrogen is ga ik er ook niet vanuit dat dit het geval is.
Ze is nu vier dagen (tot en met zondag) bij haar familie en dan is ze weer terug. Misschien is het een idee dat ik dan gewoon heel eerlijk tegen haar ben over mijn gevoelens en aan haar toegeef hoe jaloers ik me nu voel. Ik heb haar al wel verteld dat ik niet wil dat ze vrienden niet meer gaat zien om mij, dus dat wil ik haar dan ook nog even duidelijk op het hart drukken.
Wat denk jij? Ik ga dit soort dingen zeker niet over de SMS doen nu.
-Persoonlijk- zou ik het -wel- snel aangeven, maar niet omdat dit slim is maar omdat dit gewoon deel van mijn karakter is. Wel zou ik het gewoon een kans geven, voor hetzelfde geld heeft zij weer andere (onterechte) gevoelens mbt jouquote:Op donderdag 12 februari 2015 13:05 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ja precies, dat ga ik echt niet voor haar verpesten, zo veel logica zit er momenteel nog wel in me.
Het is nog heel kort ja, we daten nu 1.5 maand en het was meteen al vrij serieus. Maar we 'hebben' pas echt 2 a 3 weken nu. Ik ben gewoon niet gewend aan deze gevoelens, ik was altijd zo'n koele kikker hierover, maar mijn eigen onzekerheid, gecombineerd met deze gast maakt me gewoon gek.
Denk jij dat het te snel is om hier nu al over te beginnen?
Hoe staat het eigenlijk met jou magnetronkoffie?quote:Op donderdag 12 februari 2015 13:09 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
-Persoonlijk- zou ik het -wel- snel aangeven, maar niet omdat dit slim is maar omdat dit gewoon deel van mijn karakter is. Wel zou ik het gewoon een kans geven, voor hetzelfde geld heeft zij weer andere (onterechte) gevoelens mbt jou
Zekersquote:Op donderdag 12 februari 2015 14:14 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Hoe staat het eigenlijk met jou magnetronkoffie?
Hoe staat het met je werk, uitkering, evt. relatie? Merk je progressie, zeg maar, de laatste 2 jaar?
Die gaat nog steeds goed; deze week precies een jaarquote:Op donderdag 12 februari 2015 14:14 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Hoe staat het eigenlijk met jou magnetronkoffie?
Hoe staat het met je werk, uitkering, evt. relatie? Merk je progressie, zeg maar, de laatste 2 jaar?
Owja shit! Ik moet nog steeds met een verrasing komenquote:Op donderdag 12 februari 2015 14:44 schreef Elvi het volgende:
[..]
Die gaat nog steeds goed; deze week precies een jaar
Ik zie het, maar ik kijk niet elke dag meer in dit topicquote:Op donderdag 12 februari 2015 14:17 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Zekers
Edit: Ik post nog geregeld updates, voornamelijk hiero in dit topic
Naja, nu ben je weer een beetje op de hoogtequote:Op donderdag 12 februari 2015 14:46 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik zie het, maar ik kijk niet elke dag meer in dit topic
Ik probeer links & rechts te genieten van het werk (lees reizen).quote:Op donderdag 12 februari 2015 14:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Naja, nu ben je weer een beetje op de hoogte
En hoe ist met jou ondertussen? Je post niet meer zo vaak hier dus ben wel benieuwd
Ik heb ook een aantal mannenvrienden en nee, daar heb ik geen extra bedoelingen mee. Ik merk dat die behoefte er niet is omdat ik een hele fijne relatie heb met mn partnerquote:Op donderdag 12 februari 2015 12:47 schreef duracellkonijntje het volgende:
Verdomme ik ga kapot van de jaloezie hier momenteel, ik word zo gek van die gedachten in mijn hoofd. Die angst lijkt met deze relatie echt weer een nieuw slachtoffertje gevonden te hebben.
Had ik net mezelf gekalmeerd (g-schema gebruikt, werkte best goed), zet ik m'n vriendin vanochtend af bij de bus, zit ze op facebook en zie ik dat ze met zo'n vriend van haar heeft gepraat en ze zei doei met een hartblazend poppetje enzo. Nu lijkt die gozer zo gay te zijn als de neten op zijn profielfoto, maar wtf, serieus. Ze zei eerder al dat het gewoon een jongen uit haar klas was, maar toen we twee weken geleden de superbowl keken, kreeg ze een sms van hem, midden in de nacht.
Ik lijk verdomme wel een rotpubertje die zichzelf helemaal gek maakt om niks, maar ik kan bijna wel janken van de angst ofzo. Ik word hier echt knettergek van.
Dat zegt niks. Dat doe ik ook onderling met vriendinnen. Een beetje zoals 3 zoenen bij een afscheid maar dan per app.quote:Op donderdag 12 februari 2015 12:54 schreef magnetronkoffie het volgende:
Enne..wat dit stukje betreft...begrijp dit zelf eigenlijk ook niet zo goed, maar misschien dat de dames van dit topic hier meer over kunnen vertellen???
quote:Op woensdag 11 februari 2015 12:55 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dat heb ik met fok!meets
Mijn opkomstpercentage is iets van 50% ofzo
quote:Op woensdag 11 februari 2015 13:10 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hoe kwam je erachter dat het daardoor kwam dan?
[..]
Dat je dan bij ieder bliepje van je telefoon hoopt dat het diegene is met wie je de afspraak hebt, om te zeggen dat er iets tussen is gekomenJa, dat heb ik ook wel eens, maar meestal weet ik dan al bij het maken van de 'leuke' afspraak dat ik eigenlijk helemaal niet wil. Dat is natuurlijk niet goed en wel iets waar ik aan probeer te werken.
Goed om te weten dat ik dit niet als enige hebquote:Op woensdag 11 februari 2015 14:10 schreef RBWO het volgende:
[..]
Herkenbaar dit.
Edit: ik zie er dan tegenop en hoop Dat het niet doorgaat. Gaat het wel door vermaak ik me alsnog.. Maar moet die drempel over.
Ben net terug van een vriend van me. Heb even m'n hele hart uitgestort en voelt echt goed. Hij had het zelf ook, maar hij heeft me echt doen inzien dat het gewoon meer platonisch, vriendschappelijk is. Zo ga ik voor de lol ook met andere vriendinnen om. Ik geef wel om ze, maar niet op die manier.quote:Op donderdag 12 februari 2015 15:49 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik heb ook een aantal mannenvrienden en nee, daar heb ik geen extra bedoelingen mee. Ik merk dat die behoefte er niet is omdat ik een hele fijne relatie heb met mn partner. Dus als dat goed zit dan is er geen drang naar 'de ander'. Probeer dat maar in je hoofd te houden. Juist door er vreselijk moeilijk over te doen gaat je relatie in de weg zitten.
Het is geen gezeurquote:Op donderdag 12 februari 2015 17:43 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ben net terug van een vriend van me. Heb even m'n hele hart uitgestort en voelt echt goed. Hij had het zelf ook, maar hij heeft me echt doen inzien dat het gewoon meer platonisch, vriendschappelijk is. Zo ga ik voor de lol ook met andere vriendinnen om. Ik geef wel om ze, maar niet op die manier.
Bedankt allemaal dat jullie mijn gezeur even aan wilden horen.
Dat klinkt optimistischquote:Op woensdag 11 februari 2015 16:49 schreef ScarFace- het volgende:
Vanavond dan maar 200mg Seroquel verhoogt vanaf 100. Beetje blijven bewegen moet goedkomenals aanvulling op de rest ik weet/hoop dat de depressie en angst ietwat vermindert ervan
in mijn geval. Zo niet, dan switch ik wel weer terug dmv langzaam afbouwen
ben er wel blij mee heb eindelijk de knoop doorgehakt en net zoals het ooit beginnen met een AD gaat dit een-voor mij-goede zijn
Ik heb het zelf niet, maar het wordt in de bijsluiter wel beschreven als een mogelijke bijwerking van de Citalopram.quote:Op vrijdag 13 februari 2015 00:12 schreef RBWO het volgende:
Een rare vraag. Iemand met angst en antidepressiva die ook wat last heeft van oorsuizen? Merk voornamelijk savonds in bed als het enorm stil is dat ik ineens last heb van een hele hoge 'piep' in me linkeroor(sinds 3 dagen) . Bijna niet merkbaar/hoorbaar, maar lijkt wel of er iets 'suist/heel hoog piept'. Kan ook goed zijn dat ik het altijd al gehad heb.. Maar het valt me ineens op.
Zodra er ook maar iets van geluid te horen is, tv op de aller zachtste stand bijvoorbeeld is het ook 'weg' naar mijn idee.
Oorsuizen heb ik ook af en toe ja, vooral 's avonds. Niet veel last van angst overigens, slik wel antidepressiva. Nu ik dit zo type en er op let is het suizen ook nu licht aanwezig (er is verder geen omgevingsgeluid en het suizen is licht)quote:Op vrijdag 13 februari 2015 00:12 schreef RBWO het volgende:
Een rare vraag. Iemand met angst en antidepressiva die ook wat last heeft van oorsuizen? Merk voornamelijk savonds in bed als het enorm stil is dat ik ineens last heb van een hele hoge 'piep' in me linkeroor(sinds 3 dagen) . Bijna niet merkbaar/hoorbaar, maar lijkt wel of er iets 'suist/heel hoog piept'. Kan ook goed zijn dat ik het altijd al gehad heb.. Maar het valt me ineens op.
Zodra er ook maar iets van geluid te horen is, tv op de aller zachtste stand bijvoorbeeld is het ook 'weg' naar mijn idee.
Thanks voor je reactie!quote:Op vrijdag 13 februari 2015 10:19 schreef Shaun. het volgende:
[..]
Oorsuizen heb ik ook af en toe ja, vooral 's avonds. Niet veel last van angst overigens, slik wel antidepressiva. Nu ik dit zo type en er op let is het suizen ook nu licht aanwezig (er is verder geen omgevingsgeluid en het suizen is licht)
Ik heb ook nog een vraag voor antidepressiva gebruikers, hebben jullie door de medicatie wel eens last gehad van nachtzweten? Ik zie het nu als een vervelende bijwerking die ik maar voor lief moet nemen, maar het is eigenlijk wel heel vervelend. Vannacht ook weer een nat t-shirt en zelfs natte plekken in het laken/kussen/dekbed waardoor ik de rest van de nacht op de andere helft van het bed moet slapen.
Het is niet elke nacht zo erg, vraag me af of jullie daarvoor van medicatie zouden switchen?
aha, thx! Slik de Cymbalta inmiddels bijna 3 maanden waarbij de dosis sinds 2,5 week verhoogd is. De verergering van het zweten zal daar dus aan liggen. Nog maar weer afwachten en het wat tijd geven danquote:Op vrijdag 13 februari 2015 10:50 schreef RBWO het volgende:
[..]
Thanks voor je reactie!
Zweten doe ik inderdaad ook, de ene nacht wat meer dan de andere. Heb wel het idee dat ik niet meer 'zoveel' zweet. Vroeger was het inderdaad me kussen, laken, dekbed en moest ik ook op de andere helft liggen.
Tegenwoordig alleen een beetje het dekbed (slaap op me buik en heb het idee dat me rug alleen iets nat word).
Indien je het dus nog niet heel lang slikt zou ik het even de tijd geven.
Ik had het vooral overdag, liep in straaltjes over mijn lichaam heen. Altijd fijn om op zo'n manier ergens in een winkel te staanquote:Op vrijdag 13 februari 2015 11:49 schreef Shaun. het volgende:
[..]
aha, thx! Slik de Cymbalta inmiddels bijna 3 maanden waarbij de dosis sinds 2,5 week verhoogd is. De verergering van het zweten zal daar dus aan liggen. Nog maar weer afwachten en het wat tijd geven dan
Overdag zo erg zweten lijkt me nog wel wat ongemakkelijker, met een nat shirt enzo. Dat de kassière denkt dat je net 10 km hebt hardgelopenquote:Op vrijdag 13 februari 2015 11:55 schreef kvd het volgende:
[..]
Ik had het vooral overdag, liep in straaltjes over mijn lichaam heen. Altijd fijn om op zo'n manier ergens in een winkel te staan
Oef. Dat lijkt me wel vervelend! Heb je daar nu nog steeds last van?quote:Op vrijdag 13 februari 2015 11:55 schreef kvd het volgende:
[..]
Ik had het vooral overdag, liep in straaltjes over mijn lichaam heen. Altijd fijn om op zo'n manier ergens in een winkel te staan
Het was ook niet zo fijn, vooral niet als het echt zichtbaar werd. Maar heb er op momenten ook best ook wel om kunnen lachen.quote:Op vrijdag 13 februari 2015 12:02 schreef Shaun. het volgende:
[..]
Overdag zo erg zweten lijkt me nog wel wat ongemakkelijker, met een nat shirt enzo. Dat de kassière denkt dat je net 10 km hebt hardgelopen
Gelukkig niet meer. Heb het aan het begin van de citalopram dus erg gehad, met minimale inspanning aardig aan het zweten. Later werd het wel wat minder, maar zweette ik wel meer dan voorheen. Nu ik geen citalopram meer gebruik, heb ik er ook geen last meer van. Lag dus echt aan de medicatie.quote:Op vrijdag 13 februari 2015 12:13 schreef RBWO het volgende:
[..]
Oef. Dat lijkt me wel vervelend! Heb je daar nu nog steeds last van?
Heb je het goede gevoel wat je op een gegeven moment had tijdens het gebruik van de medicatie gehouden toen je er mee stopte, was het een zachte overgang of voelde je je nadat je was gestopt toch op een bepaalde manier anders?quote:Op vrijdag 13 februari 2015 12:18 schreef kvd het volgende:
[..]
Het was ook niet zo fijn, vooral niet als het echt zichtbaar werd. Maar heb er op momenten ook best ook wel om kunnen lachen.
[..]
Gelukkig niet meer. Heb het aan het begin van de citalopram dus erg gehad, met minimale inspanning aardig aan het zweten. Later werd het wel wat minder, maar zweette ik wel meer dan voorheen. Nu ik geen citalopram meer gebruik, heb ik er ook geen last meer van. Lag dus echt aan de medicatie.
Ik ben gestopt omdat de citalopram niets deed voor mijn stemming. Ben dus overgestapt op nieuwe medicatie, maar die doet tot op heden ook niks positiefs voor mij. Sterker nog, ik ben er slechter aan toe (somberder, sneller een angstig gevoel, motivatie-probleem, aanpak-probleem, doorzet-probleem, moe moe moe). Dus maar weer afwachten wat er van de week met het gesprek over de medicatie uit gaat komen (stoppen of verhogen).quote:Op vrijdag 13 februari 2015 13:20 schreef Shaun. het volgende:
[..]
Heb je het goede gevoel wat je op een gegeven moment had tijdens het gebruik van de medicatie gehouden toen je er mee stopte, was het een zachte overgang of voelde je je nadat je was gestopt toch op een bepaalde manier anders?
ow.. ik was iets te enthousiastquote:Op vrijdag 13 februari 2015 13:32 schreef kvd het volgende:
[..]
Ik ben gestopt omdat de citalopram niets deed voor mijn stemming. Ben dus overgestapt op nieuwe medicatie, maar die doet tot op heden ook niks positiefs voor mij. Sterker nog, ik ben er slechter aan toe (somberder, sneller een angstig gevoel, motivatie-probleem, aanpak-probleem, doorzet-probleem, moe moe moe). Dus maar weer afwachten wat er van de week met het gesprek over de medicatie uit gaat komen (stoppen of verhogen).
Wij kunnen elkaar echt de hand schudden haha. Heb ook hier last van op dit moment. Voel me wel redelijk, alleen 'afwezig' wat toe neemt in de avond.quote:Op vrijdag 13 februari 2015 13:39 schreef Shaun. het volgende:
[..]
ow.. ik was iets te enthousiastging er vanuit dat je er vanaf was door succes. Een verslechtering van je problemen is helemaal kut. Dat had ik alleen bij de start van de medicatie. Lastig ook met antidepressiva dat je dan moet proberen en geen garanties op succes hebt. En wat moet je dan precies voelen als het wel aanslaat? Voel me nu best oke, beetje last van derealisatie. Maar ik weet natuurlijk niet hoe ik me zou voelen als ik helemaal geen pillen zou nemen, dus werken ze dan.. ik denk het.
Het wisselt hier ook weer een beetje. het blijft allemaal lastig....quote:Op vrijdag 13 februari 2015 15:14 schreef RBWO het volgende:
[..]
Wij kunnen elkaar echt de hand schudden haha. Heb ook hier last van op dit moment. Voel me wel redelijk, alleen 'afwezig' wat toe neemt in de avond.
Juist die laatste zin is niet raar. Zo "hoort'het namelijkquote:Op vrijdag 13 februari 2015 16:51 schreef duracellkonijntje het volgende:
Fijn hoe kutte dagen beter kunnen eindigen. Vanochtend weer beroerd wakker, al die doemgedachtes en jaloezie weer over me heen. Gaan sporten, hielp een beetje en toen ik thuis was heb ik zowaar gehuild. Wist niet dat ik dit nog kon.Al de gevoelens, frustraties van de laatste jaren kwamen er uit. Alle angst om weer door die hel heen te moeten en hoe koste was kost dit 'dal' ook niet binnen mijn relatie mag gebeuren.
Ik realiseerde me dat ik dit ook tijdens mijn moeders suïcidale periode had. Het ging pas beter toen ik besloot gewoon een normale relatie met haar te hebben en te accepteren dat als ze zelfmoord pleegde, dit dan zo was. Ik accepteerde dat het kon en ik voelde me beter. Ik realiseer me nu ook dat dit zo is met mijn gesteldheid en helemaal, relatie. Ik voel me een stuk beter en opgelucht. Ik kan gewoon een zo goed mogelijk vriendje zijn als ik kan, en als dat niet genoeg is en ze vind een ander, dan is dat zo. Raar, maar een prettige gedachte,
Ik slaap ook veel. Van 00:00 tot 11:00 is makkelijk te doen voor mij. Normaal gesproken heb ik aan 8 uur slaap voldoende, tegenwoordig niet. Wel merk ik als ik ongeveer 8-9 uur slaap. Mijn dag vaak beter is dan wanneer ik 11-12 uur slaap. En dan bedoel ik het qua gevoel, depressie en angst.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 14:01 schreef kuolema het volgende:
Hoeveel slaap hebben jullie nodig? Als ik veel te doen heb slaap ik zo 11-13 uur, dat heb ik blijkbaar echt nodig want anders merk ik aan mijn lichaam en stemming dat ik te vermoeid ben. Vaak heb ik twee dagen alleen zijn nodig om bij te komen van drukte voordat ik weer genoeg heb aan 9-10 uur slaap en mijn energielevel weer normaal is (en die tijd om bij te komen heb ik vaak niet). Oftewel, ik ben bijna altijd moe. Het klinkt zo stom als ik het vergelijk met anderen van mijn leeftijd.
Ik heb standaard eigenlijk een uurtje of 8 a 9 nodig. Hoe meer ik daaronder ga zitten, hoe slaperiger ik ben overdag.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 14:01 schreef kuolema het volgende:
Hoeveel slaap hebben jullie nodig? Als ik veel te doen heb slaap ik zo 11-13 uur, dat heb ik blijkbaar echt nodig want anders merk ik aan mijn lichaam en stemming dat ik te vermoeid ben. Vaak heb ik twee dagen alleen zijn nodig om bij te komen van drukte voordat ik weer genoeg heb aan 9-10 uur slaap en mijn energielevel weer normaal is (en die tijd om bij te komen heb ik vaak niet). Oftewel, ik ben bijna altijd moe. Het klinkt zo stom als ik het vergelijk met anderen van mijn leeftijd.
het gaat eigenlijk best redelijk goed nu. Gisteren een lange muziekdag gehad, pittig maar ook gaaf. Wel weer gemerkt dat ik makkelijk onzeker te maken ben, een paar opmerkingen van een mede muzikant en ik heb al de stress. Maar ik reageer minder heftig, dat merk ik ook.quote:
Ik weet niet zeker of ik dissocieer. Ik heb wel een tijd last gehad van depersonalisatie en derealisatie. Is dat hetzelfde? Mijn eigen lichaam herkende ik niet, voelde vreemd. Verder was de wereld om mij heen ook 'raar'.. Iets klopte er niet voor mijn gevoel.quote:Op zondag 15 februari 2015 12:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
Zijn hier trouwens ook dissocierde mensen en wat doen jullie om eruit te komen?
Yep. Ik wil er niet uit komen als ik alleen ben, dus laat het gaan en dan word ik na een tijdje vanzelf weer helder. Als ik met anderen ben 'moet' ik (gedeeltelijk) door die dissociatie breken om op hen te kunnen reageren (het zou een beetje raar zijn als ik ineens helemaal niet meer reageer) dus forceer ik mezelf door dat toch te doen en me proberen te focussen op wat ze zeggen - want ik hoor het wel, maar ergens ver weg en het dringt niet tot me door - , maar dat vind ik wel heel moeilijk en vervelend. Want in die trance kan ik eigenlijk niet meer bewegen, praten of bewust waarnemen. Ik moet het dus echt willen.quote:Op zondag 15 februari 2015 12:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
Zijn hier trouwens ook dissocierde mensen en wat doen jullie om eruit te komen?
Het lijkt er wel op volgens mij.quote:Op zondag 15 februari 2015 16:41 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik weet niet zeker of ik dissocieer. Ik heb wel een tijd last gehad van depersonalisatie en derealisatie. Is dat hetzelfde? Mijn eigen lichaam herkende ik niet, voelde vreemd. Verder was de wereld om mij heen ook 'raar'.. Iets klopte er niet voor mijn gevoel.
Ik heb dat gekregen door angst, nu mijn angst minder is, is de depersonalisatie en derealisatie ook minder.. Even koud water op me polsen en gezicht spetteren hielp wel iets.. Of heel aandachtig' Iets'doen hielp ook.
Herkenbaar. Juist dat boezemt mij weer enorm veel angst in. Zit ik met iemand aandachtig in een gesprek en voel ik die waas over mij heen trekken. Meteen dan schiet ik in paniek.quote:Op zondag 15 februari 2015 17:32 schreef kuolema het volgende:
Bedankt voor de reacties over het slapen. Het is blijkbaar echt relatief veel wat ik nodig heb, ik heb nooit genoeg gehad aan 8 uur volgens mij.
[..]
Yep. Ik wil er niet uit komen als ik alleen ben, dus laat het gaan en dan word ik na een tijdje vanzelf weer helder. Als ik met anderen ben 'moet' ik (gedeeltelijk) door die dissociatie breken om op hen te kunnen reageren (het zou een beetje raar zijn als ik ineens helemaal niet meer reageer) dus forceer ik mezelf door dat toch te doen en me proberen te focussen op wat ze zeggen - want ik hoor het wel, maar ergens ver weg en het dringt niet tot me door - , maar dat vind ik wel heel moeilijk en vervelend. Want in die trance kan ik eigenlijk niet meer bewegen, praten of bewust waarnemen. Ik moet het dus echt willen.
Dus wat mij helpt zijn anderen, maar waar het volgens mij om gaat is het focussen op iets buiten jezelf, in het hier en nu. Misschien helpt het als je hardop tegen jezelf zegt waar je op dat moment bent en wat je om je heen ziet of wat je straks gaat doen of gister hebt gedaan.
[..]
Het lijkt er wel op volgens mij.
Dat heb ik ook, maar als mensen dan tegen me gaan praten probeer ik er uit te breken. Dat ze tegen me praten helpt.quote:Op zondag 15 februari 2015 16:41 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik weet niet zeker of ik dissocieer. Ik heb wel een tijd last gehad van depersonalisatie en derealisatie. Is dat hetzelfde? Mijn eigen lichaam herkende ik niet, voelde vreemd. Verder was de wereld om mij heen ook 'raar'.. Iets klopte er niet voor mijn gevoel.
Ik heb dat gekregen door angst, nu mijn angst minder is, is de depersonalisatie en derealisatie ook minder.. Even koud water op me polsen en gezicht spetteren hielp wel iets.. Of heel aandachtig' Iets'doen hielp ook.
Zie mijn post boven jou!quote:Op zondag 15 februari 2015 18:54 schreef zomertje het volgende:
[..]
Dat heb ik ook, maar als mensen dan tegen me gaan praten probeer ik er uit te breken. Dat ze tegen me praten helpt.
Bij mij lijkt t nu ook te gaan werken. Het is wel ff zien nog, vind het nog eng om erop te vertrouwen. Maar ik merk dat ik meer zin in dingen krijg en heb zomaar sax staan spelen vanmiddagquote:Op zondag 15 februari 2015 19:46 schreef RBWO het volgende:
[..]
Zie mijn post boven jou!. Ik heb er *klopt af* bijna geen last meer van!
Ik ken het, wil ook nog niet te enthousiast doen. Wel merk ik dat alles bijna (zonder) angst gaat tegenwoordig. Ik Let er al niet meer op of het er is. Ik doe lekker mijn ding nu en het zal allemaal wel.quote:Op zondag 15 februari 2015 19:55 schreef zomertje het volgende:
[..]
Bij mij lijkt t nu ook te gaan werken. Het is wel ff zien nog, vind het nog eng om erop te vertrouwen. Maar ik merk dat ik meer zin in dingen krijg en heb zomaar sax staan spelen vanmiddag
Het komt denk ik overeen. Ik raak gewoon tijd kwijt, heb geen flauw idee wat er dan gebeurt is of hoe ik op een plek beland ben. Misschien moet ik proberen mijn aandacht meer de te focussen (ik denk dat wanneer ik erin zit, mij niet meer lukt om acties te ondernemen).quote:Op zondag 15 februari 2015 16:41 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik weet niet zeker of ik dissocieer. Ik heb wel een tijd last gehad van depersonalisatie en derealisatie. Is dat hetzelfde? Mijn eigen lichaam herkende ik niet, voelde vreemd. Verder was de wereld om mij heen ook 'raar'.. Iets klopte er niet voor mijn gevoel.
Ik heb dat gekregen door angst, nu mijn angst minder is, is de depersonalisatie en derealisatie ook minder.. Even koud water op me polsen en gezicht spetteren hielp wel iets.. Of heel aandachtig' Iets'doen hielp ook.
Bij mij zijn het nu ook anderen die me eruit helpen (al is het meestal omdat ik (bijna) ongelukken veroorzaak). De tips zijn erg nuttig, want meestal ben ik wel aan het denken aan zaken buiten het hier en nu waardoor ik wegdwaal. Al is het dan erg lastig. Misschien moet ik gewoon een paar goede hier en nu vragen verzinnen, zodat ik mezelf niet verlies.quote:Op zondag 15 februari 2015 17:32 schreef kuolema het volgende:
Yep. Ik wil er niet uit komen als ik alleen ben, dus laat het gaan en dan word ik na een tijdje vanzelf weer helder. Als ik met anderen ben 'moet' ik (gedeeltelijk) door die dissociatie breken om op hen te kunnen reageren (het zou een beetje raar zijn als ik ineens helemaal niet meer reageer) dus forceer ik mezelf door dat toch te doen en me proberen te focussen op wat ze zeggen - want ik hoor het wel, maar ergens ver weg en het dringt niet tot me door - , maar dat vind ik wel heel moeilijk en vervelend. Want in die trance kan ik eigenlijk niet meer bewegen, praten of bewust waarnemen. Ik moet het dus echt willen.
Dus wat mij helpt zijn anderen, maar waar het volgens mij om gaat is het focussen op iets buiten jezelf, in het hier en nu. Misschien helpt het als je hardop tegen jezelf zegt waar je op dat moment bent en wat je om je heen ziet of wat je straks gaat doen of gister hebt gedaan.
Oei, zo'n last heb ik niet gehad. Ben nooit stukken compleet kwijt geweest. (nooit langer dan een minuut zeg maar).quote:Op zondag 15 februari 2015 22:35 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Het komt denk ik overeen. Ik raak gewoon tijd kwijt, heb geen flauw idee wat er dan gebeurt is of hoe ik op een plek beland ben. Misschien moet ik proberen mijn aandacht meer de te focussen (ik denk dat wanneer ik erin zit, mij niet meer lukt om acties te ondernemen).
Dank je wel voor de tips!
[..]
Bij mij zijn het nu ook anderen die me eruit helpen (al is het meestal omdat ik (bijna) ongelukken veroorzaak). De tips zijn erg nuttig, want meestal ben ik wel aan het denken aan zaken buiten het hier en nu waardoor ik wegdwaal. Al is het dan erg lastig. Misschien moet ik gewoon een paar goede hier en nu vragen verzinnen, zodat ik mezelf niet verlies.
----
Nu ik het minder druk heb, gebeurt me dit veel meer en ik merk dat het gewoon minder/niet veilig in het verkeer is en ik soms zo een uur of langer kwijt kan zijn. Of dat ik ineens op een plek ben zonder te weten hoe ik er ben beland.
Misschien morgen even bespreken
Dat heb ik niet. Lijkt me heel eng.quote:Op zondag 15 februari 2015 22:35 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Het komt denk ik overeen. Ik raak gewoon tijd kwijt, heb geen flauw idee wat er dan gebeurt is of hoe ik op een plek beland ben. Misschien moet ik proberen mijn aandacht meer de te focussen (ik denk dat wanneer ik erin zit, mij niet meer lukt om acties te ondernemen).
Dank je wel voor de tips!
Bespreek het met je behandelaar ja, die heeft misschien nog meer tips.quote:[..]
Bij mij zijn het nu ook anderen die me eruit helpen (al is het meestal omdat ik (bijna) ongelukken veroorzaak). De tips zijn erg nuttig, want meestal ben ik wel aan het denken aan zaken buiten het hier en nu waardoor ik wegdwaal. Al is het dan erg lastig. Misschien moet ik gewoon een paar goede hier en nu vragen verzinnen, zodat ik mezelf niet verlies.
----
Nu ik het minder druk heb, gebeurt me dit veel meer en ik merk dat het gewoon minder/niet veilig in het verkeer is en ik soms zo een uur of langer kwijt kan zijn. Of dat ik ineens op een plek ben zonder te weten hoe ik er ben beland.
Misschien morgen even bespreken
Inderdaad, dat denk ik ook steeds als ik het typquote:Op maandag 16 februari 2015 17:44 schreef Luchtbel het volgende:
Misschien kun je ook de fases van je dissociëren en de triggers opschrijven. Ik dacht altijd dat ik elke keer ineens 'weg' was maar dat bleek niet zo te zijn, die vorm van dissociatie heb ik ook maar is het gevolg van bepaalde triggers. Dan gaat er allemaal tijd voorbij en ik merk er niks. Loop naar buiten in het donker, reorganiseer m'n bureau en red een egelZonder dat ik me er iets van kan herinneren.
Maar eerdere fases zijn bij mij bijvoorbeeld dat ik de ander nog wel hoor praten maar dat ik niet meer terug kan praten. Of hoofd gaat aan de haal met dingen terwijl ik nog wel antwoord geef maar eigenlijk niks hoor. Etc.
Aan de hand daarvan zou je kunnen kijken wat dingen zijn die er op die momenten al gedaan kunnen worden (door jezelf of iemand anders) zodat je misschien niet meer in die fase van dissociatie terecht komt waarbij je helemaal weg bent. En evt. ook bekijken wat op die momenten juist niet helpt, door welke dingen het alleen erger wordt. Misschien zijn er verschillende manieren die bij verschillende fases of situaties (als je alleen bent of juist niet) horen.
Als je alleen bent werkt het kijken naar een bepaald punt op bijvoorbeeld een bepaalde poster en daarop proberen te concentreren of ijsklontjes misschien om je in 'het hier en nu' te houden. Kut term
Ik dacht dat wij gelijk op zouden gaan 'gedeelde smart is halve smart' zoietsquote:Op zondag 15 februari 2015 23:54 schreef RBWO het volgende:
[..]
Oei, zo'n last heb ik niet gehad. Ben nooit stukken compleet kwijt geweest. (nooit langer dan een minuut zeg maar).
Wat mij trouwens ook hielp (heb er niet zoveel last meer van dus doe het niet meer) Is tegen jezelf zeggen wat je gaat doen.
'Ik ga nu in de auto naar de sportschool, ik rij nu op een rotonde af, er komen geen auto's aan, ik rij nu bij afrit blabla, ik moet hier zo rechts aanhouden ' en die dingen dus ook echt hardop roepen tegen jezelf.
Of
' Ik ga nu in de keuken een broodje maken, Hmm, ik neem kaas op me brood'.. Gewoon jezelf erdoorheen loodsen wat je gaat doen.
(wel oppassen dat dit geen gewoonte word vertelde de psycholoog mij).
Ik doe dit al een paar weken niet meer, maar in het begin met angst en paniek voelde het ergens wel 'fijn' om niet kwijt te raken in gedachten. En wanneer je dit doet, vergeet je ook niet meer wat je doet.
Wij gaan inderdaad wel ongeveer gelijk opquote:Op dinsdag 17 februari 2015 14:13 schreef Shaun. het volgende:
[..]
Ik dacht dat wij gelijk op zouden gaan 'gedeelde smart is halve smart' zoiets![]()
Wat jij zegt doe ik ook af en toe, 'sta ik onder de douche?, ja ik sta onder de douche' 'is dit mijn badkamer?, ja dit is mijn badkamer'..
Gelukkig is het bij jou al wat minder geworden. Merk het vooral 's avonds nog goed door de vermoeidheid, maar zelfs nu op het werk lijkt het nergens op. Ik ben er wel maar ik ben er niet. Ik kan nauwelijks vooruit denken en in de omgeving lijkt het zoals jij ook al zei 'alsof er iets niet klopt'. Ben eind van de middag ook kwijt hoe de uren zijn verstreken, doe in ieder geval niet veelpassiviteit alom.
Ergens is het wel angstig ja, maar het is bij mij in de plaatst gekomen van somberte en piekeren, vind het wel prima nu dus de 'natural high'. De problemen en chaos van de afgelopen tijd komen daardoor ook minder hard binnen.quote:Op dinsdag 17 februari 2015 14:47 schreef RBWO het volgende:
[..]
Wij gaan inderdaad wel ongeveer gelijk op. Ik herken hetgeen wat je hebt. Ik Had ook het gevoel dat ik er 'was' maar ook weer niet. Angstig vond ik dat.
Eerst deed ik dat de hele dag, nu alleen wanneer ik wat angstig ben of het gevoel krijg 'dat er iets niet klopt'. Wanneer dat gebeurd ga ik hardop (als het kan!) dingen benoemen die ik zie. 'Een lamp, schuurtje, bomen, stoelen' etc zodat ik niet afdwaal in gedachten.
Irritante is, uit gesprekken met de psycholoog is gebleken dat ik enorm analytisch ben. Ik weet wat er met mij aan de hand is, ik weet wat wel en niet kan, ik weet waarom dat is, ik weet hoe ik mijn gedachten moet ordenen alleen dat wil ik allemaal 'niet' het moet gewoon goed zijn zoals voorheen en klaar. Niet analyseren
Bij mij Is het inderdaad ook in de plaats gekomen voor piekerenquote:Op dinsdag 17 februari 2015 15:12 schreef Shaun. het volgende:
[..]
Ergens is het wel angstig ja, maar het is bij mij in de plaatst gekomen van somberte en piekeren, vind het wel prima nu dus de 'natural high'. De problemen en chaos van de afgelopen tijd komen daardoor ook minder hard binnen.
Haha ben ook enorm analytisch, situaties, gesprekken enz. Zat vanochtend voor de intake bij de GGZ al reacties op antwoorden die ik had gegeven op de vragenlijst te visualiseren, zodat ik 'voorbereid' wasen na het gesprek natuurlijk net zo, wat was het voor vrouw, wat heb ik gezegd, hoe reageerde ze op mij...
Zijn we niet gewoon dezelfde persoon met twee verschillende persoonlijkheden/FOK accounts?![]()
Jammer minthy!quote:Op dinsdag 17 februari 2015 14:54 schreef minthy het volgende:
*egopostje*
Het gaat weer niet lekker hier. Veel piekeren, terugtrekken, nergens zin meer in, het hele riedeltje. Het ging een hele poos goed maar ik heb steeds meer dagen waarop alles teveel lijkt en dat ik veel minder aan lijk te kunnen. Balen, juist omdat ik lang heb kunnen "snuffelen" aan alle leuke kanten van het leven. Ik geef het niet graag toe, maar het lijkt op een terugvalletje![]()
Ben 28, jij?quote:Op dinsdag 17 februari 2015 15:31 schreef RBWO het volgende:
[..]
Bij mij Is het inderdaad ook in de plaats gekomen voor piekeren. Somber ben ik alleen nog wel, en daarmee bedoel ik dat ik helemaal neeerrgeeennsss zin in heb. Maar dat Is altijd beter dan constant in angst en paniek te zitten.
Hahahaha dat visualiseren herken ik. Heb ik iets gedaan en ga ik dat analyseren hoe het gegaan is.
In dat opzicht lijken wij zeker op elkaar!
Puur uit interesse, hoe oud ben je?
25quote:Op dinsdag 17 februari 2015 15:37 schreef Shaun. het volgende:
[..]
Ben 28, jij?
Wat zijn jouw diagnoses of wat speelt er waarschijnlijk?
Gezien we beide op het zelfde moment wat terugvielen een jaar / 1.5 jaar terug, moet ik nu wel zeggen dat het toch wel steeds beter gaat.quote:Op dinsdag 17 februari 2015 14:54 schreef minthy het volgende:
*egopostje*
Het gaat weer niet lekker hier. Veel piekeren, terugtrekken, nergens zin meer in, het hele riedeltje. Het ging een hele poos goed maar ik heb steeds meer dagen waarop alles teveel lijkt en dat ik veel minder aan lijk te kunnen. Balen, juist omdat ik lang heb kunnen "snuffelen" aan alle leuke kanten van het leven. Ik geef het niet graag toe, maar het lijkt op een terugvalletje![]()
Aha! Heftig verhaal. Dat heb ik eerder al wel eens gelezen, excuus. Volg het topic al wel een tijdje als lurker. En een labeltje is toch eigenlijk hetzelfde als een diagnose.quote:Op dinsdag 17 februari 2015 15:44 schreef RBWO het volgende:
[..]
25
Ik heb niet echt een diagnose. Heel in het kort is het volgende gebeurd:
Ouders uit elkaar, bedrijf waar ik werkte failliet, gezeur in familie, broertje uit huis met vriendin, kat overleden, ongeluk, en uiteindelijk een bad-trip op xtc en wiet.
"labeltje: angst en paniekaanvallen met randpsychotische gedachten"
Randpsychotische gedachten omdat ik in mijn bad trip meegemaakt heb dat ik "overleden" ben.. het was klaar die avond. En dan word je s'ochtends wakker en weet je niet of het nou de hemel is, een coma is of dat je toch nog "leeft"
Dit alles is een periode van afgelopen 2-3 maanden gebeurd.
Het gaat nu relatief "prima". Randpsychotische gedachten zijn er niet meer.
Heb blijkbaar teveel hooi op mijn vork genomen, nooit over mijn gevoel en emotie gepraat en uiteindelijk is de bad-trip de TRIGGER geweest voor mijn angst.
Dat was er eigenlijk gebeurd. Ben nu weer aan het opklimmen maar iets "rustiger"
Geen probleem! Ik vergeet ook af en toe de verhalen van mensen hier. Ze komen en gaan. Labeltje is inderdaad hetzelfde als een diagnose. Gelukkig is de diagnose nu "depressief met angst".quote:Op dinsdag 17 februari 2015 16:03 schreef Shaun. het volgende:
[..]
Aha! Heftig verhaal. Dat heb ik eerder al wel eens gelezen, excuus. Volg het topic al wel een tijdje als lurker. En een labeltje is toch eigenlijk hetzelfde als een diagnose.
Was benieuwd omdat het analyseren bij mij mogelijk onderdeel is van ADD/autisme. Al kan het natuurlijk ook gewoon een karaktereigenschap zijn.
En relatief 'prima' is ook zoiets moois, op een gegeven moment weet je het eigenlijk niet meer he. Je bent allang blij dat je niet meer overspoeld wordt door emoties en paniek. Ik vraag me wel eens af waar ik nu eigenlijk echt sta, voor mijn gevoel kan ik dat helemaal niet meer beoordelen.
Goed dat je rust wat terug is, mogelijk gaan je pillen ook nog beter werken
Ik hoop dan een betere, want dit klinkt echt niet goed. Heb gelukkig een goeie peut en psychquote:Op dinsdag 17 februari 2015 16:11 schreef Elvi het volgende:
Vandaag eindelijk weer een gesprek bij de psych gehad. Het was maar goed dat ik nog mn hoestje had, want dan kon ik hem af en toe even wakker hoestenHij zat gewoon weg te dommelen in de stoel
![]()
Over een maand is mn laatste afspraak met hem want hij heeft een andere baan geaccepteerd (ivm reorganisaties bij de GGZ.. hij ging daar niet op wachten en gaat nu zelf weg). Dus ik krijg een andere psych. Ik ben superbenieuwd
Zomertje! Het gaat de goede kant op met de angst, paniek en gedachten!quote:Op dinsdag 17 februari 2015 16:13 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik hoop dan een betere, want dit klinkt echt niet goed. Heb gelukkig een goeie peut en psych
Eergisteren en gisteren had ik toch een minder momentje nog. Maar gemiddeld genomen gaat t wel beter. Ik hou er toch maar rekening mee dat t nog even duurt voordat t helemaal stabiel is. Ik ben al blij dat t zoveel beter gaat.quote:Op dinsdag 17 februari 2015 17:15 schreef RBWO het volgende:
[..]
Zomertje! Het gaat de goede kant op met de angst, paniek en gedachten!. Nooit gedacht een week geleden, maar tis nu al 8 dagen 'redelijk goed'
Hoe Is het met jou?
Top! Goed om te horen dat het al zoveel beter gaat!quote:Op dinsdag 17 februari 2015 17:23 schreef zomertje het volgende:
[..]
Eergisteren en gisteren had ik toch een minder momentje nog. Maar gemiddeld genomen gaat t wel beter. Ik hou er toch maar rekening mee dat t nog even duurt voordat t helemaal stabiel is. Ik ben al blij dat t zoveel beter gaat.
Nou, ik hoop voor je dat je dan in elk geval een betere krijgt...veel erger kan bijna nietquote:Op dinsdag 17 februari 2015 16:11 schreef Elvi het volgende:
Vandaag eindelijk weer een gesprek bij de psych gehad. Het was maar goed dat ik nog mn hoestje had, want dan kon ik hem af en toe even wakker hoestenHij zat gewoon weg te dommelen in de stoel
![]()
Over een maand is mn laatste afspraak met hem want hij heeft een andere baan geaccepteerd (ivm reorganisaties bij de GGZ.. hij ging daar niet op wachten en gaat nu zelf weg). Dus ik krijg een andere psych. Ik ben superbenieuwd
Jammer Minthy..aan je inzet lag het in elk geval nietquote:Op dinsdag 17 februari 2015 14:54 schreef minthy het volgende:
*egopostje*
Het gaat weer niet lekker hier. Veel piekeren, terugtrekken, nergens zin meer in, het hele riedeltje. Het ging een hele poos goed maar ik heb steeds meer dagen waarop alles teveel lijkt en dat ik veel minder aan lijk te kunnen. Balen, juist omdat ik lang heb kunnen "snuffelen" aan alle leuke kanten van het leven. Ik geef het niet graag toe, maar het lijkt op een terugvalletje![]()
Misschien toch te druk geweest, te snel willen op het werk, geen idee eigenlijk. Het gaat dusdanig geleidelijk dat ik niet echt aan kan geven waaraan het ligt.quote:Op dinsdag 17 februari 2015 15:36 schreef RBWO het volgende:
[..]
Jammer minthy!
Gelukkig heb je wel aan de "leuke kanten van het leven" kunnen snuffelen. Dus je weet ook dat juist dat mogelijk is. Hopelijk draait het snel bij!
Heb je enig idee waarom je een "terugvalletje" hebt?
Dat klinkt goed jong!! Ik ben oprecht trots op je!quote:Op dinsdag 17 februari 2015 15:54 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Gezien we beide op het zelfde moment wat terugvielen een jaar / 1.5 jaar terug, moet ik nu wel zeggen dat het toch wel steeds beter gaat.
'Dat weglopen van je problemen' voelt nu ook steeds meer aan als onzin. Zelfs al loop ik weg, ik zit elke week ergens anders, zie andere plekken in de wereld en werk continu in andere kantoren. Zie ik andere mensen, eet ik ander voedsel en slaap ik in een ander hotel.
Misschien juist teveel ingezet, voel me ook bekaf! En veel spierpijn weer. Misschien gaat het morgen beterquote:Op dinsdag 17 februari 2015 17:41 schreef magnetronkoffie het volgende:
Jammer Minthy..aan je inzet lag het in elk geval niet
Vervelend minthyquote:Op dinsdag 17 februari 2015 14:54 schreef minthy het volgende:
*egopostje*
Het gaat weer niet lekker hier. Veel piekeren, terugtrekken, nergens zin meer in, het hele riedeltje. Het ging een hele poos goed maar ik heb steeds meer dagen waarop alles teveel lijkt en dat ik veel minder aan lijk te kunnen. Balen, juist omdat ik lang heb kunnen "snuffelen" aan alle leuke kanten van het leven. Ik geef het niet graag toe, maar het lijkt op een terugvalletje![]()
Het zou best kunnen dat dat een bijwerking is.quote:Op dinsdag 17 februari 2015 15:57 schreef Lonaa het volgende:
*meld weer
Ik heb sinds een week of wat ook veel meer slaap nodig dan eerst. Af en toe denk ik dat het bijwerking van de AD zijn, dus die ga ik nu eerder (tijdens het avondeten) innemen. Vandaag ook bij de psychiater geweest en we hebben de dosis AD verhoogd (verdubbeld) omdat het negatieve er de afgelopen weken weer 'doorheenbokst' ofzo.
quote:Op dinsdag 17 februari 2015 16:11 schreef Elvi het volgende:
Vandaag eindelijk weer een gesprek bij de psych gehad. Het was maar goed dat ik nog mn hoestje had, want dan kon ik hem af en toe even wakker hoestenHij zat gewoon weg te dommelen in de stoel
![]()
Over een maand is mn laatste afspraak met hem want hij heeft een andere baan geaccepteerd (ivm reorganisaties bij de GGZ.. hij ging daar niet op wachten en gaat nu zelf weg). Dus ik krijg een andere psych. Ik ben superbenieuwd
Ja zn ogen draaiden steeds raar weg en vielen soms dicht en hij was heel lang stil. Ok het was wel warm in de kamer, maar tochquote:Op dinsdag 17 februari 2015 21:49 schreef kuolema het volgende:
![]()
Tsjongejonge.
Weet je zeker dat hij aan het wegdommelen was? Nou ja, ik vind het wel passen bij de rest van het scenario.
Komt mooi uit dat hij weggaat dan .. ik gun je een fijnere therapeut.
Ik ging van 7 dagen in de week werk achtig zijn naar maanden 0.0 doen, naar nu weer 7 dagen aan het werk.quote:Op dinsdag 17 februari 2015 23:01 schreef RBWO het volgende:
Zeikpost:
Iemand anders ook een hekel aan rustig aan doen, geen doel hebben, beetje lummelen?
Ik werkte altijd 50u in de week, was altijd onderweg, kwam thuis om te eten en slapen. Iedere avond en weekend bij vrienden, in de stad, verjaardagen, ik deed iets.
Heb er de pest in dat ik dat allemaal niet kan op dit moment, ik lummel maar wat rond in en rond het huis. Doe wel wat taken die gedaan moeten worden maar dan houd het wel op. Hobby's zoeken.. Tja.. Ik wil zsm het oude leventje oppakken maar dat gaat even niet blijkbaar (zo heb ik dit ook gekregen..) bah.
Voel me wel redelijk goed. Dat Dan weer wel!
Ontspannen moet je leren is mijn ervaring. En het altijd maar 'nuttig' moeten zijn is ook geen gezonde manier.quote:Op dinsdag 17 februari 2015 23:01 schreef RBWO het volgende:
Zeikpost:
Iemand anders ook een hekel aan rustig aan doen, geen doel hebben, beetje lummelen?
Ik werkte altijd 50u in de week, was altijd onderweg, kwam thuis om te eten en slapen. Iedere avond en weekend bij vrienden, in de stad, verjaardagen, ik deed iets.
Heb er de pest in dat ik dat allemaal niet kan op dit moment, ik lummel maar wat rond in en rond het huis. Doe wel wat taken die gedaan moeten worden maar dan houd het wel op. Hobby's zoeken.. Tja.. Ik wil zsm het oude leventje oppakken maar dat gaat even niet blijkbaar (zo heb ik dit ook gekregen..) bah.
Voel me wel redelijk goed. Dat Dan weer wel!
Onvoltooid tegenwoordige tijdquote:Op dinsdag 17 februari 2015 11:37 schreef kuolema het volgende:
[..]
Inderdaad, dat denk ik ook steeds als ik het typHet klinkt zo überhip en zweverig, maar hoe verwoord je het anders?
Zoals jij die fases beschrijft heb ik alleen eerdere fases meegemaakt. Ik heb nooit gaten in mijn geheugen gehad.
Succes, ik hoop dat t werkt.quote:Op woensdag 18 februari 2015 17:50 schreef kvd het volgende:
En ik ga over op cymbalta. Hopelijk heeft deze wel effect.
Ja idd. Bij mij werkt medicatie gewoonlijk juist vrij snelquote:Op woensdag 18 februari 2015 18:11 schreef zomertje het volgende:
[..]
Succes, ik hoop dat t werkt.
Ik denk dat ik van alle medicijnen t beste een dubbele dosis nodig heb. Terwijl een collega altijd op een dusdanig lage dosis zit dat t niet zou kunnen werken. Blijkbaar is er erg veel verschil.
Wat neem jij dan? Ik merkte met 10mg citalopram dat het wel iets deed. Met 20mg merk ik dat het werkt. Maar slik dat nog te kort dus kan niets zeggen of 30mg hetgeen Is wat ik moet gebruikenquote:Op woensdag 18 februari 2015 18:22 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ja idd. Bij mij werkt medicatie gewoonlijk juist vrij snelmaar ik heb de indruk dat de meeste anderen een hogere dosis nodig hebben?
Hopelijk werkt die wel voor je, frustrerend lijkt me zo'n zoektocht. Ik slik ook cymbalta. Sinds het verhoogt is van 30mg naar 60mg voel ik het zeker. Het begin was alleen een hel, maar dat hoef ik jou niet uit te leggen.quote:Op woensdag 18 februari 2015 17:50 schreef kvd het volgende:
En ik ga over op cymbalta. Hopelijk heeft deze wel effect.
Serieuze tip : ik zou maximaal gaan sporten of een bokszak kopen en los gaan..quote:Op woensdag 18 februari 2015 22:36 schreef Mika-Mika het volgende:
Kan mijn woede niet zo goed kanaliseren de laatste tijd, krijg ik de neiging om iemand af te maken (met meer dan goede redenen hoor) Zuip ik mij een helemaal naar de kloten![]()
Iemand nog een idee om dat te veranderen
Doe ik al...quote:Op woensdag 18 februari 2015 22:58 schreef RBWO het volgende:
[..]
Serieuze tip : ik zou maximaal gaan sporten of een bokszak kopen en los gaan..
Hoi Catnip, vervelend om te horen! Ben blij dat je even rustig heb bij kunnen komen op school. Hoe Gaat het nu?quote:Op donderdag 19 februari 2015 10:15 schreef Catnip het volgende:
Hee peeps,
Gisteren en eergisteren zware crisis beland. Voelde me ontzettend depressief en leeg, en dissociatie achtig gevoel, heel raar voelde dat..
Soort GGZ gebeld door begeleiding, en die is de hele tijd bij me gebleven, het was echt heel fijne dag, heel angstig en ook leeg..
Anyways dik verband om mijn polsen, en ik schaam me daarvoor. Ik zou willen dat ik beter was, dat het wel allemaal goed ging.
Nu toch nog op school, met nog 1 iemand, lekker rustig..Merk dat ik even moet bijkomen
Ik hoop het ook...quote:Op woensdag 18 februari 2015 18:11 schreef zomertje het volgende:
[..]
Succes, ik hoop dat t werkt.
Ik denk dat ik van alle medicijnen t beste een dubbele dosis nodig heb. Terwijl een collega altijd op een dusdanig lage dosis zit dat t niet zou kunnen werken. Blijkbaar is er erg veel verschil.
Ben benieuwd, start ook met de 30 mg (dinsdag pas). Benieuwd of en welke bijwerkingen ik nu weer ga krijgen, gevoelig voor duizelig en hoofdpijnen (en vermoeiheid). Zal een pittige periode gaan worden aangezien ik ook nog van de huidige AD af moet komen.quote:Op woensdag 18 februari 2015 21:19 schreef Shaun. het volgende:
[..]
Hopelijk werkt die wel voor je, frustrerend lijkt me zo'n zoektocht. Ik slik ook cymbalta. Sinds het verhoogt is van 30mg naar 60mg voel ik het zeker. Het begin was alleen een hel, maar dat hoef ik jou niet uit te leggen.
De dame van de ggz was van de week bij de intake enigszins verbaasd dat ik cymbalta voorgeschreven had gekregen van de huisarts, of omdat het volgens haar een oud middel was, of omdat het mijn 1e ad was. Ik dacht eigenlijk dat het juist een vrij nieuw middel was, maar goed.
Ik blijf de werking bijzonder vinden, ook nu weer licht oorsuizen en over het algemeen dromerig en afwezig de hele dag (bij 30mg had ik dat niet). Of dat nou 'de werking' is en de bedoeling, geen idee. Ik voel me verre van psychisch gezond en 'normaal' voor zover dat bestaat.
Gaaf, wat voor hond wordt hetquote:Op donderdag 19 februari 2015 19:47 schreef RBWO het volgende:
[..]
Hoi Catnip, vervelend om te horen! Ben blij dat je even rustig heb bij kunnen komen op school. Hoe Gaat het nu?
Kleine egopost:
Vandaag wezen kijken bij twee fokkers (honden!). Met een beetje geluk word onze pup dit weekend geboren! Dus vandaag sinds tijden vanaf 10:30 tot 18:30 weg geweest van huis. Geen spoortje angst!
quote:
Die hond gaat jou er letterlijk en figuurlijk doorheen trekkenquote:Op donderdag 19 februari 2015 21:07 schreef kvd het volgende:
[..]
Leuke hond! Sowieso lijkt een hond me heerlijk
Pics van mama ofzo? (ben benieuwd)quote:
Ben in mijn blijheid compleet vergeten foto's te maken van de moeder en vader haha.quote:Op donderdag 19 februari 2015 23:08 schreef zomertje het volgende:
[..]
Pics van mama ofzo? (ben benieuwd)
Wat fijn voor je! Grote honden zijn tof! Elke week een foto hier ja? Dan hebben we er twee die antidepressieve puppypics postenquote:
Dat klinkt heel naarquote:Op donderdag 19 februari 2015 10:15 schreef Catnip het volgende:
Hee peeps,
Gisteren en eergisteren zware crisis beland. Voelde me ontzettend depressief en leeg, en dissociatie achtig gevoel, heel raar voelde dat..
Soort GGZ gebeld door begeleiding, en die is de hele tijd bij me gebleven, het was echt heel fijne dag, heel angstig en ook leeg..
Anyways dik verband om mijn polsen, en ik schaam me daarvoor. Ik zou willen dat ik beter was, dat het wel allemaal goed ging.
Nu toch nog op school, met nog 1 iemand, lekker rustig..Merk dat ik even moet bijkomen
Haha is goed. Zal elke week een foto plaatsen!quote:Op vrijdag 20 februari 2015 09:08 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wat fijn voor je! Grote honden zijn tof! Elke week een foto hier ja? Dan hebben we er twee die antidepressieve puppypics postenAl heeft missbehavin dat al een tijd niet meer gedaan
[..]
Dat klinkt heel naarWat voor begeleiding bedoel je?
Hoe gaat het nu?
Ja, ik herken dat van enkele jaren geleden,quote:Op woensdag 18 februari 2015 22:36 schreef Mika-Mika het volgende:
Kan mijn woede niet zo goed kanaliseren de laatste tijd, krijg ik de neiging om iemand af te maken (met meer dan goede redenen hoor) Zuip ik mij een helemaal naar de kloten![]()
Iemand nog een idee om dat te veranderen
Ik heb t vage idee (echt weten doe ik dat niet) dat voor mij die ritalin verslavender is dan de benzo's die ik tot nu toe heb gebruikt (heb een 'tijdje' aan de alprazolam gezeten maar het afbouwen ging eigenlijk probleemloos).quote:Op vrijdag 20 februari 2015 16:24 schreef Eficaz het volgende:
[..]
Ja, ik herken dat van enkele jaren geleden,
Die woede...
Het enige wat mij hielp, was te kijken waardoor komt die woede, woede komt ergens vandaan...
en dan aanpakken bij de bron, wat bij mij inhield dat ik iemand goed de waarheid zei, en daarna contact verbrak.
Ik had wel elke week een gesprek met een psycholoog, die zei ook, alle contact verbreken,
en ja, ik slik nu rustgevers en stimulans medicatie, namelijk oxazepam en temazepam voor te slapen, en voor stimulatie ritalin. Eigenlijk is ritalin omdat ik mij erg moeilijk op een ding kan concentreren.
Deze medicatie is verslavend, maar wel heel eenvoudig rustig af te bouwen in enkele maanden.
Ik vind het moeilijk om advies voor woede te geven, mijn eerste reactie is idd, kijken waar die woede vandaan komt dus en dan er wat mee doen, met de situatie.
Ik wens je sterkte...
Ik lees net ook pas dat je meer dan goede redenen heb 'om iemand af te maken'. Ja, is het dan echt woede naar zo iemand,
Want je hebt ook verplaatste woede, naar bijvoorbeeld iemand, en dat heb je niet door en dat kan zich daarom naar iemand anders richten, die niets heeft gedaan. Want woede moet uit het systeem, en kan dat niet naar de persoon voor wie het eigenlijk is bedoeld, dan kan het naar iemand gaan voor wie het eigenlijk niet is bedoeld; verplaatste woede.
Als de woede is naar iemand, en je hebt meer dan goede redenen, dan zou ik me fysiek verwijderen. Of gaan praten met diegene, als dat niet lukt weggaan. Dan heb jij iig je verantwoordelijkheid genomen.
De bron waaruit je boosheid komt ben je natuurlijk zelf.quote:Op zaterdag 21 februari 2015 13:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik heb t vage idee (echt weten doe ik dat niet) dat voor mij die ritalin verslavender is dan de benzo's die ik tot nu toe heb gebruikt (heb een 'tijdje' aan de alprazolam gezeten maar het afbouwen ging eigenlijk probleemloos).
Zit wel al een tijdje te denken eens een dag geen ritalin te nemen (mn psych heeft me al het groene licht gegeven btw, het ging met overleg) en eens kijken wat er dan gebeurt
Wat vetgedrukte betreft, ik noem dat kanaliseren: Mn frustraties en andere ellendige gevoelens probeer ik zo min mogelijk op anderen te botvieren, om meerdere redenen.
Ten 1e helpt het niet om anderen te laten boeten voor mijn rotgevoelens, denk zelfs eerder integendeel
Ten 2e schaad je daarmee een onschuldig iemand, iemand die niks met jouw ellende te maken heeft, een grote nono in mijn boek.
En ten slotte is toch de beste manier om ermee te dealen door er zelf mee te dealen. Jijzelf bent de bron, ook al wordt het getriggered door een ander.
Probleem voor mij is dat ik de neiging heb ontwijkend te gaan worden, mede omdat ik gewoon niet goed met dit soort gevoelens kan omgaan (mede omdat ik ze lastig kan herkennen, iets wat bij autisme wel vaker voor schijnt te komen) en iets wat je niet kunt identificeren, is lastiger te (zelf)behandelen
Mika, even een tip (voor zover je het nog niet wist maar misschien helpt hetquote:
Fijn te horen dat ik wel duidelijk ben overgekomenquote:
Ik merk dat ik minder somber ben, minder tegen dingen op zie en makkelijker wat uit mn handen krijg. Ook minder onrust. Ik heb wel een goeie dosis nodig, de begindosis doet niet zo veel. Maar ik moet ook leren niet teveel te willen, dat is bij velen ook een valkuil.quote:Op zondag 22 februari 2015 16:27 schreef kuolema het volgende:
Ik heb een vraag voor de antidepressivagebruikers.
In een zware depressie zit ik nu niet, maar de somberheid is er bijna altijd (dat is de dysthymie).
Als ik net wakker ben gaat het, maar al gauw word ik somber en weet ik niet wat ik met mezelf aanmoet. Daarbij geen energie, niet wakker willen zijn, weinig concentratie, dingen maar heel kort leuk kunnen vinden, heel snelle stemmingswisselingen, onrustig.
Hebben jullie minder last van zulke klachten dankzij antidepressiva? Ik vraag me af of het realistisch is om daarop te hopen en nog een ander middel te proberen.
Ik herken een hoop(niet alles zoals stemmingswisselingen en veel slapen). De rest wel.quote:Op zondag 22 februari 2015 16:27 schreef kuolema het volgende:
Ik heb een vraag voor de antidepressivagebruikers.
In een zware depressie zit ik nu niet, maar de somberheid is er bijna altijd (dat is de dysthymie).
Als ik net wakker ben gaat het, maar al gauw word ik somber en weet ik niet wat ik met mezelf aanmoet. Daarbij geen energie, niet wakker willen zijn, weinig concentratie, dingen maar heel kort leuk kunnen vinden, heel snelle stemmingswisselingen, onrustig.
Hebben jullie minder last van zulke klachten dankzij antidepressiva? Ik vraag me af of het realistisch is om daarop te hopen en nog een ander middel te proberen.
Ik ben misschien niet de juiste persoon, maar AD1 hielp wel een beetje tegen de klachten (behalve tegen de depressie zelf), AD2 heeft de klachten alleen maar erger gemaakt. Afwachten wat AD3 gaat doen...quote:Op zondag 22 februari 2015 16:27 schreef kuolema het volgende:
Ik heb een vraag voor de antidepressivagebruikers.
In een zware depressie zit ik nu niet, maar de somberheid is er bijna altijd (dat is de dysthymie).
Als ik net wakker ben gaat het, maar al gauw word ik somber en weet ik niet wat ik met mezelf aanmoet. Daarbij geen energie, niet wakker willen zijn, weinig concentratie, dingen maar heel kort leuk kunnen vinden, heel snelle stemmingswisselingen, onrustig.
Hebben jullie minder last van zulke klachten dankzij antidepressiva? Ik vraag me af of het realistisch is om daarop te hopen en nog een ander middel te proberen.
Minder, is dat goed genoeg voor je?quote:Op zondag 22 februari 2015 17:44 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik merk dat ik minder somber ben, minder tegen dingen op zie en makkelijker wat uit mn handen krijg. Ook minder onrust. Ik heb wel een goeie dosis nodig, de begindosis doet niet zo veel. Maar ik moet ook leren niet teveel te willen, dat is bij velen ook een valkuil.
Ik slaap niet veel hoor, juist niet door de Abilify. Ik haat het alleen om wakker te zijn en probeer de verleiding te weerstaan om extra pillen te nemen om overdag ook te kunnen slapen.quote:Op zondag 22 februari 2015 22:20 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik herken een hoop(niet alles zoals stemmingswisselingen en veel slapen). De rest wel.
Ik gooi het bij mij erop dat het juist wel de depressie is, helemaal omdat ik zo nooit was. Dat Is pas gekomen toen het mij even allemaal teveel werd (Inc de bad trip). Alleen merk ik wel dat het bij mij beter begint te worden. Heb jij dat niet? Ik geef het gewoon wat tijd. (bijna 6 weken AD)
Ben je al begonnen met nummer 3 (heb er wel iets over gelezen maar onthoud dat niet zo goedquote:Op maandag 23 februari 2015 10:13 schreef kvd het volgende:
[..]
Ik ben misschien niet de juiste persoon, maar AD1 hielp wel een beetje tegen de klachten (behalve tegen de depressie zelf), AD2 heeft de klachten alleen maar erger gemaakt. Afwachten wat AD3 gaat doen...
Nee, nog niet. Moet al 2 dagen de apotheek bellen om te zien of ze het recept wel binnen hebben gekregen (GGZ faxt het en bellen meestal als het gefaxt is, heb nu alleen nog niks gehoord...)quote:
Minder is nu al heel fijn. Maar ik zit pas 6 weken op deze dosis dus wil even aankijken hoe t op de lange termijn gaat. Ik was een beetje afgebouwd en dacht dat t niet zoveel uitmaakte, maar achteraf gezien ging het wel minder goed.quote:Op maandag 23 februari 2015 10:37 schreef kuolema het volgende:
Ik heb gister een hele i.p.v. een halve tablet mirtazapine genomen in de hoop dat ik dan niet zo vroeg wakker word, en het heeft geholpen
[..]
Minder, is dat goed genoeg voor je?
Bedoel je te veel willen doen waardoor het niet goed gaat of te veel verandering in je klachten willen?
Moet je dan niet gewoon expres een keer gaan? misschien dat je het daar dan wel naar je zin hebt?quote:Op maandag 23 februari 2015 17:04 schreef RBWO het volgende:
Bluhhh. Hoop dat mijn somberheid binnenkort minder word. Angst eigenlijk geen last meer van *klopt af* alleeen neeerrggeeennsss zin in. Vrienden vroegen of ik mee ging potje poolen maar kan mij er totaal niet naar zetten. Ben niet bang om paniek daar te krijgen (Denk ik?) maar heb er gewoon helemaal geen zin in.
Voorheen altijd wel. Bah
Ik heb zelf er last van dat ik vanwege angsten/zorgen bijvoorbeeld niet naar een meet wil gaan.quote:Op maandag 23 februari 2015 17:04 schreef RBWO het volgende:
Bluhhh. Hoop dat mijn somberheid binnenkort minder word. Angst eigenlijk geen last meer van *klopt af* alleeen neeerrggeeennsss zin in. Vrienden vroegen of ik mee ging potje poolen maar kan mij er totaal niet naar zetten. Ben niet bang om paniek daar te krijgen (Denk ik?) maar heb er gewoon helemaal geen zin in.
Voorheen altijd wel. Bah
Goed bezig!! Kan me niet voorstellen hoe vervelend afbouwen is. Ik heb 2 maanden lang 30mg geslikt en toen in 1x terug gegaan naar 5mg. Neem nu als het me iets teveel word 2,5mg.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 12:14 schreef Spatzmann het volgende:
Zo, ik moet even ventileren. Na 10 maanden dagelijks oxazepam gebruikt te hebben (40-50 mg per dag soms), ben ik nu een paar weken bezig met afbouwen. Maar AAARGH wat voel ik me waardeloos. Alles jeukt, geen slaap, gevoel alsof de wereld 2 seconden voorloopt op mijn perceptie...
Maar laatste loodjes! Ik zit nu op 10-15 mg per dag inmiddels. Bij de 5mg en geen ontwenning mag ik weer werken
Ik herken een hoop. Zelf heb ik last (gehad) van angst en paniekaanvallen en was ik ook constant bezig met hoe ik me voelde en of ik niet doodging. Als me hart oversloeg dacht ik aan een hartaanval, Had ik hoofdpijn kon het een tumor zijn.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 12:15 schreef Fievel het volgende:
Pffff...
Ik heb zojuist een afspraak gemaakt bij de dokter en mag daar aankomende donderdag heen om te praten over mijn al tijden achtervolgende probleem: hypochondrie. Het eet me op, het kost me tijd, het kost me vanalles, en ik heb daar helemaal geen zin in, tijd voor, energie meer voor, en het moet maar eens afgelopen zijn.
Ik heb het eigenlijk al jaren, maar het komt met golven. De ene keer is 't na een tijdje weer weg, de andere keer blijft het wat langer hangen, en dit keer hangt het eigenlijk al een paar maanden in de lucht en het wordt steeds erger. Elk pijntje, elke tinteling, elke verlies van kracht is ALS/MS/kanker/allerlei enge dingen. Ik zoek minimale informatie op op het internet, omdat ik ook, tegelijkertijd, een rationeel persoon ben, en dat is waar mijn strijd eigenlijk continu gevoerd blijft worden: het rationele vs. het irrationele van m'n angst over mijn gezondheid, dood gaan, iets engs hebben, net nu alles eigenlijk prima verloopt. Ik wil ook mijn dokter/de gezondheidszorg niet tot last zijn omdat het hoogstwaarschijnlijk gewoon mijn eigen denkbeelden zijn die symptomen oproepen/versterken, maar tegelijkertijd is dit ook een 'ziektebeeld'. Ik ben écht ziek, of psychisch ziek, dat is 't een beetje.
Heb een leuke partner, leuke hobbies, leuke vrienden, ben sociaal prima in orde, heb een droombaan (wel zéér stressvol, dat wel), en ben denk ik ook kwijt om dat ineens allemaal kwijt te raken. Zie mensen om me heen ziek worden, heb mensen verloren, ik wil gewoon van 't leven genieten, en dat doe ik ook, want op mijn partner na merkt eigenlijk niemand wat aan me. Ik grap wel eens dat ik ''non-practiserend hypochonder" ben, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo grappig. Ik sport veel en graag, heb verder helemaal niets te klagen over m'n leven, alleen dit is zo allesconsumerend op het moment dat ik er stress- en energiegewijs aan onderdoor ga. Ik slaap slecht, durf niet te gaan slapen omdat ik bang ben niet meer wakker te worden, kortom, ik denk dat ik wel in dit topic pas.
Op het moment lijden dingen nog niet écht onder m'n angst, maar voordat het te laat is moet ik in actie komen, en dat moment is dus nu gekomen. Dus. Hallo. Iemand hier last van hetzelfde?
Top om te lezen dat de angst zo goed als weg is. Dat sombere is wel balen, ik heb dat zelf heel erg afwisselend. De ene keer heb ik zin in van alles en nog wat en vervolgens wil ik niks anders dan thuis op de bank hangen en tv te kijken. Dan echt geen zin in sociaal contact.quote:Op maandag 23 februari 2015 17:04 schreef RBWO het volgende:
Bluhhh. Hoop dat mijn somberheid binnenkort minder word. Angst eigenlijk geen last meer van *klopt af* alleeen neeerrggeeennsss zin in. Vrienden vroegen of ik mee ging potje poolen maar kan mij er totaal niet naar zetten. Ben niet bang om paniek daar te krijgen (Denk ik?) maar heb er gewoon helemaal geen zin in.
Voorheen altijd wel. Bah
Ja, dat laatste lukt me dus niet (meer). Zelfs nu terwijl ik dit tik voel ik overal allerlei tintelingen, terwijl ik recentelijk nog een check-up heb gehad in het ziekenhuis (dit doe ik dus eigenlijk nooit/zelden, ga nooit naar ziekenhuis/dokter, voordat men denkt dat ik een dokterloper ben!) en er niets te vinden was. Bloedtest van augustus was ook in orde, zelfs geen ijzertekorten. Ik gooi het op een deel stress van mijn baan, maar dat betekent niet dat ik het zomaar aan de kant kan zetten, niet meer in elk geval. Echt heel vervelendquote:Op dinsdag 24 februari 2015 13:21 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik herken een hoop. Zelf heb ik last (gehad) van angst en paniekaanvallen en was ik ook constant bezig met hoe ik me voelde en of ik niet doodging. Als me hart oversloeg dacht ik aan een hartaanval, Had ik hoofdpijn kon het een tumor zijn.
Eigenlijk heb ik het toen geaccepteerd dat ik vooral mezelf aan het gek maken ben.
Ik had daar veel last van (zeg maar een soort "blanco in mn hoofd" ). Heb daar alleen nooit een oplossing voor gevonden, behalve dan maar wat anders te gaan doen (ook al is dat net zo kansloos als voor een spreekwoordelijk leeg papiertje zitten en niks doen, dan doe ik tenminste nog "wat" nuttigs).quote:Op dinsdag 24 februari 2015 11:48 schreef kuolema het volgende:
Nou mensen, ik probeer mijn studie weer op te pakken en een verslag af te maken en tadaa, weer kan ik niet nadenken. Dit is hopeloos
Jammer dat jij ook geen tip hebtquote:Op dinsdag 24 februari 2015 14:08 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik had daar veel last van (zeg maar een soort "blanco in mn hoofd" ). Heb daar alleen nooit een oplossing voor gevonden, behalve dan maar wat anders te gaan doen (ook al is dat net zo kansloos als voor een spreekwoordelijk leeg papiertje zitten en niks doen, dan doe ik tenminste nog "wat" nuttigs).
Edit: Het leek in mijn geval wel gebrek aan motivatie/lusteloosheid oid, maar kon daar eigenlijk nooit echt de vinger op leggen, behalve dan dat kwaad worden op mezelf ook niet hielp
Ik krijg door stress wel eens een soort blackout, dan weet ik even niks meer. Maar als ik dan rustig ga denken en zitten dan gaat dat wel weer voorbij.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 17:41 schreef kuolema het volgende:
[..]
Jammer dat jij ook geen tip hebtHet is zo ontzettend frustrerend. Maar ik ga het nog niet opgeven, al heb ik dat ergens allang gedaan.
Bij mij is het in elk geval geen gebrek aan motivatie. Weinig energie en lusteloosheid spelen wel een rol. Ik begrijp het ook gewoon niet.
Dat werkt bij mij niet. Wel als ik faalangst heb bij toetsen bijvoorbeeld, maar dit lijkt anders. Ik forceer mezelf om rustig te blijven maar het heeft geen zin.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 17:49 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik krijg door stress wel eens een soort blackout, dan weet ik even niks meer. Maar als ik dan rustig ga denken en zitten dan gaat dat wel weer voorbij.
hoeft toch ook niet? Als je enkel je ei kwijt wil kan dat gewoon hoor.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 17:51 schreef Fievel het volgende:
Ik wilde overigens niet zomaar binnen komen vallen ofzo, maar ik voel verder niet echt de behoefte om me uitgebreid voor te stellen, als men dat niet erg vindt, om herkenbaarheid te beperken
Omdat ik dit via mijn telefoon typ kan ik je laatste post niet quoten. Als jij geen behoefte hebt om je voor te stellen Is dat prima!quote:Op dinsdag 24 februari 2015 13:33 schreef Fievel het volgende:
[..]
Ja, dat laatste lukt me dus niet (meer). Zelfs nu terwijl ik dit tik voel ik overal allerlei tintelingen, terwijl ik recentelijk nog een check-up heb gehad in het ziekenhuis (dit doe ik dus eigenlijk nooit/zelden, ga nooit naar ziekenhuis/dokter, voordat men denkt dat ik een dokterloper ben!) en er niets te vinden was. Bloedtest van augustus was ook in orde, zelfs geen ijzertekorten. Ik gooi het op een deel stress van mijn baan, maar dat betekent niet dat ik het zomaar aan de kant kan zetten, niet meer in elk geval. Echt heel vervelend
Hoelang slik je het? Je hebt dit eerder verteld maar kan het niet meer voor de geest halen..quote:Op dinsdag 24 februari 2015 18:06 schreef kuolema het volgende:
Ik ga stoppen met de escitalopram, dat spul doet toch niets.
Ben je niet bang dat het dan erger wordt?quote:Op dinsdag 24 februari 2015 18:10 schreef kuolema het volgende:
Weet ik niet precies, een maand of 4.
Dat heb ik dus ookquote:Op dinsdag 24 februari 2015 11:48 schreef kuolema het volgende:
Nou mensen, ik probeer mijn studie weer op te pakken en een verslag af te maken en tadaa, weer kan ik niet nadenken. Dit is hopeloos
Op dit moment hoop ik dat het erger wordt, al ben ik er ergens ook wel bang voor (misschien doet het toch iets).quote:Op dinsdag 24 februari 2015 18:32 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ben je niet bang dat het dan erger wordt?
Anyway, aangezien je nu ook de diagnose autisme hebt, zou abilify voor jou eventueel ook kunnen werken?? Zou altijd even een muntje op kunnen gooien bij je behandelaar?
Verder weet ik t ook nietVoor mij hielp niks om het zeg maar geforceerd om te draaien, alleen maar wachten tot het vanzelf ineens wel weer gaat
Ik heb het ook met alles waarbij ik iets moet produceren, vooral als het onoverzichtelijk en onduidelijk is wat ik precies moet doen.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 18:34 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dat heb ik dus ook
Bij sollicitatiebrieven, teksten voor tentoonstellingen, emails... Ik word er gek van. Het is gewoon blanco in mn hoofd en de zinnen komen niet meer (terwijl ik vroeger zo van schrijven hield).
Geen tips dus, maar ik herken het gevoel
Nou ja, ik wist niet in hoeverre dit een kliekje was waar je even jezelf wat meer kenbaar moest makenquote:Op dinsdag 24 februari 2015 17:58 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
hoeft toch ook niet? Als je enkel je ei kwijt wil kan dat gewoon hoor.
Meestal lukt het dus ook wel, het relativeren, en helpt het heel even, maar ik kan niet aan de gedachte ontkomen dat ze iets gemist hebben, dat ze niet op bepaalde waardes hebben getest, etc. etc. En zodra ik dan wat voel, dan denk ik 'zie je wel, zie je wel!', maar durf ook niet naar de dokter te gaan omdat ik ze niet tot last wil zijn met hun gezeur.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 18:02 schreef RBWO het volgende:
[..]
Omdat ik dit via mijn telefoon typ kan ik je laatste post niet quoten. Als jij geen behoefte hebt om je voor te stellen Is dat prima!.
Ik begrijp dat het enorm lastig Is om dat los te laten, lukte mij in het begin ook niet. Maar wat weerhoudt je ervan om toch positiever te gaan denken? Je hebt een check-up gehad. Bloed geprikt en er is niets uitgekomen. Voel je je daar niet zekerder door?
Ik heb geen check-up en bloedprikken gehad. Ik kreeg gewoon in de gaten dat ik mezelf 'teveel' in de gaten aan het houden wat omtrent hartslag, tintelingen, duizelingen, gevoel. Juist omdat ik alleen daar op zat te focussen kwam ik altijd wel wat tegen.
Door mezelf bezig te houden en het te accepteren dat je zo af en toe wat voelt ben ik er vanaf gekomen.
Aan kliekjes met mensen buitensluiten enzo doen we hier nietquote:Op dinsdag 24 februari 2015 18:42 schreef Fievel het volgende:
[..]
Nou ja, ik wist niet in hoeverre dit een kliekje was waar je even jezelf wat meer kenbaar moest maken![]()
Kliekjes, bah.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 18:42 schreef Fievel het volgende:
[..]
Nou ja, ik wist niet in hoeverre dit een kliekje was waar je even jezelf wat meer kenbaar moest maken![]()
[..]
Meestal lukt het dus ook wel, het relativeren, en helpt het heel even, maar ik kan niet aan de gedachte ontkomen dat ze iets gemist hebben, dat ze niet op bepaalde waardes hebben getest, etc. etc. En zodra ik dan wat voel, dan denk ik 'zie je wel, zie je wel!', maar durf ook niet naar de dokter te gaan omdat ik ze niet tot last wil zijn met hun gezeur.
Wel zit ik dan, zoals gisteravond, doodsbang aan m'n avondeten, half te hyperventileren, geen hap wegkrijgend, omdat ik bang ben dat het echt goed mis is en ik straks een partner alleen laat of die voor me moet gaan zorgen tot in lengte van dagen, die ik dan maar beter alvast kan zeggen dat hij dat niet hoeft te doen, en we dan maar beter uit elkaar kunnen, want zorgen wil ik niemand aandoen
En dat soort dingen
Fiev.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 17:51 schreef Fievel het volgende:
Ik wilde overigens niet zomaar binnen komen vallen ofzo, maar ik voel verder niet echt de behoefte om me uitgebreid voor te stellen, als men dat niet erg vindt, om herkenbaarheid te beperken
Ik ben het niet helemaal eens met deze post. Verder helpt het Fiev niet om wat rustiger te worden. Je mag er gewoon vanuit gaan wanneer je een check-up hebt gehad en bloedgeprikt hebt. Alles bekeken word. Fiev denkt alleen dat ze wat heeft en maakt zich daar druk om.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 21:40 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
Fiev.
Het kan zijn dat je wat mist met een bloedtest daarom is het van belang om na een paar maanden te herttesten. Daarnaast kan stress of overspannen zijn behoorlijk wat schade aanrichten.
Dat is dan leuk, maar zo is het nu eenmaal. Niet alles is direct zichtbaar helaas, en dan is het verstandig om na enkele maanden weer een onderzoek te doen.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 23:52 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik ben het niet helemaal eens met deze post. Verder helpt het Fiev niet om wat rustiger te worden. Je mag er gewoon vanuit gaan wanneer je een check-up hebt gehad en bloedgeprikt hebt. Alles bekeken word.
Stress en overspannen zijn richt zeker 'mentale' schade op. Lichamelijk mankeer je niet heel veel. (dat Is mijn beleving bij stress en spanning).
@fiev (kan weer niet quoten via telefoon).
Ik had het niet in de mate dat jij het hebt. Ik kan je dan ook niet echt goede tips geven. Wat mij niet duidelijk was, loop je bij een psycholoog? Die kan je echt helpen qua hypochondrie.
Na enkele maanden een nieuw onderzoek te laten doen is opzich prima. Alleen wanneer iemand dit recentelijk heeft gehad, weet dat die hypochonder is, ben ik van mening dat je dan maar moet vertrouwen op je resultaten die je hebt gekregen van de arts. Helemaal als er geen indicatie is voor iets.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 23:55 schreef Mika-Mika het volgende:
[..]
Dat is dan leuk, maar zo is het nu eenmaal. Niet alles is direct zichtbaar helaas, en dan is het verstandig om na enkele maanden weer een onderzoek te doen.
En stress overspannenheid kan op langere termijn wel zeker lichamelijke ongemakken met zich meebrengen zoals de vage en vaak onbegrepen ziekte fibromyalgie.
Juist daarom, met tweetal bloedtesten is het gewoon 100% zekerheid komt er dan niets uit, dan kan hij op zijn kop gaan staan hij heeft dan gewoonweg niets.quote:Op woensdag 25 februari 2015 00:24 schreef RBWO het volgende:
[..]
Na enkele maanden een nieuw onderzoek te laten doen is opzich prima. Alleen wanneer iemand dit recentelijk heeft gehad, weet dat die hypochonder is, ben ik van mening dat je dan maar moet vertrouwen op je resultaten die je hebt gekregen van de arts. Helemaal als er geen indicatie is voor iets.
beste wat je nu kunt doen is naar bed gaan, desnoods bel je morgen iemand op om je naar de apotheek te brengen (of laat je pillen bezorgen als dat kan).quote:Op woensdag 25 februari 2015 01:04 schreef Gary_Oak het volgende:
Ben door mijn pillen heen en kan morgen pas weer nieuwe krijgen. Voel me nu al licht in m'n kop.
Ja, even tandenpoetsen en dan ga ik zo. Slik nu de hoogste dosis en ben dus extra gevoelig voor vergeten innames. Leek de eerste keer wel een bad trip met spacecake.quote:Op woensdag 25 februari 2015 01:24 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
beste wat je nu kunt doen is naar bed gaan, desnoods bel je morgen iemand op om je naar de apotheek te brengen (of laat je pillen bezorgen als dat kan).
Nou, als het echt -zo- erg is, bel dan morgen iemand die je kan brengen. Hoeveel dagen ben je al vergeten?quote:Op woensdag 25 februari 2015 01:25 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ja, even tandenpoetsen en dan ga ik zo. Slik nu de hoogste dosis en ben dus extra gevoelig voor vergeten innames. Leek de eerste keer wel een bad trip met spacecake.
18 uur.quote:Op woensdag 25 februari 2015 01:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nou, als het echt -zo- erg is, bel dan morgen iemand die je kan brengen. Hoeveel dagen ben je al vergeten?
Neen, nog niet, maar ik sta daar wel voor open, vandaar ook dat ik morgen naar de huisarts ga om te kijken of ik een doorverwijzing kan krijgen. Misschien doen ze ook nog wel een extra check-up rondom de symptomen die ik voel om dat uit te sluiten, en als dingen uitgesloten worden heb ik dus op andere vlakken hulp nodig. Hoe dan ook, ik heb hulp nodig, want het gaat niet lang duren voordat het mijn werk gaat beïnvloeden, en dat kan ik me niet veroorloven..!quote:Op dinsdag 24 februari 2015 23:52 schreef RBWO het volgende:
[..]
Ik ben het niet helemaal eens met deze post. Verder helpt het Fiev niet om wat rustiger te worden. Je mag er gewoon vanuit gaan wanneer je een check-up hebt gehad en bloedgeprikt hebt. Alles bekeken word. Fiev denkt alleen dat ze wat heeft en maakt zich daar druk om.
Stress en overspannen zijn richt zeker 'mentale' schade op. Lichamelijk mankeer je niet heel veel. (dat Is mijn beleving bij stress en spanning).
@fiev (kan weer niet quoten via telefoon).
Ik had het niet in de mate dat jij het hebt. Ik kan je dan ook niet echt goede tips geven. Wat mij niet duidelijk was, loop je bij een psycholoog? Die kan je echt helpen qua hypochondrie.
Hoe krijg je het voor elkaar om zo vaak zonder te zitten dan?quote:Op woensdag 25 februari 2015 01:33 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
18 uur.Bij de minimale dosis in het begin kon ik wel drie dagen zonder, nu voel ik het al na 6 uur nadat ik het moet innemen. Kom wel goed, bedankt voor je zorgen. Anders lekker spacen.
Ik kan me herinneren dat ik het om dezelfde reden 's ochtends ben gaan innemen, wellicht dat het voor jou ook werktquote:Op woensdag 25 februari 2015 09:42 schreef kuolema het volgende:
Ik ga de Abilify 's ochtends innemen, misschien word ik dan niet meer zo vroeg wakker. Vandaag was het nog geen 5 uur. Uiteindelijk nog weer even in slaap kunnen vallen. Ik droomde net over zeemeerminnen
De ochtend lijkt wel het beste moment van de dag te zijn voor mijn stemming de laatste tijd.
Ja, door die depressie zelfs te lui om niet te slikken. Zat echt diep toen.quote:Op woensdag 25 februari 2015 09:35 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hoe krijg je het voor elkaar om zo vaak zonder te zitten dan?
Hoe gaat het nu?
Heb je nou al iemand gebeld? Heb je je medicatie nou al?quote:Op woensdag 25 februari 2015 10:15 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ja, door die depressie zelfs te lui om niet te slikken. Zat echt diep toen.Erg hè?
Ik loop zo naar de apotheek.quote:Op woensdag 25 februari 2015 10:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Heb je nou al iemand gebeld? Heb je je medicatie nou al?
Yupsquote:Op woensdag 25 februari 2015 10:11 schreef Lonaa het volgende:
Hier ook mensen die Prozac/Fluoxetine slikken? En doe je dat 's avonds of 's ochtends?
Speciale reden om ze 's ochtends te nemen ipv 's avonds of bij het avondeten?quote:Op woensdag 25 februari 2015 10:19 schreef zomertje het volgende:
[..]
YupsIk neem ze s ochtends net na t ontbijt.
Ik heb t idee dat ik er slecht van ga slapen.quote:Op woensdag 25 februari 2015 10:24 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Speciale reden om ze 's ochtends te nemen ipv 's avonds of bij het avondeten?
Hmm. Oke. Dat is een goede reden.quote:Op woensdag 25 februari 2015 10:24 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik heb t idee dat ik er slecht van ga slapen.
Medicijnen weer ingenomen?quote:Op woensdag 25 februari 2015 10:18 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ik loop zo naar de apotheek.Kreeg vanochtend visuals als ik m'n ogen sloot, net truffels.
Succesquote:Op woensdag 25 februari 2015 13:38 schreef rainbowwarrior het volgende:
Vandaag, na vijf weken afbouwen, voor het eerst sinds langer dan een jaar geen fluoxetine meer voor mij. Ik vind het best wel spannend.
Ik heb sinds begin vorige week weer meer last van stemmingswisselingen. Ik denk dat dat komt door het afbouwen. Ik vind het wel fijn dat ik weer steeds meer begin te voelen, maar het helaas komen de negatieve gevoelens en gedachtes ook weer naar boven. Tot nu toe kan ik het wel goed uithouden, maar het is wel vermoeiend. Maar goed, de bijwerkingen zijn ook bijna niet meer aanwezig en volgens mij ben ik ook al weer iets afgevallen. Sinds ik fluoxetine heb genomen, ben ik in 1 jaar tijd 10kg aangekomen. Terwijl ik daarvoor al jaren vrij stabiel was qua gewicht.
Dank je! Ik denk dat het wel goed gaat komen. Ik volg ook nog een half jaar therapie.quote:Op woensdag 25 februari 2015 13:44 schreef zomertje het volgende:
[..]
Succes
Ik kom er trouwens niet van aan. Ik kwam wel veel aan van Paroxetine.
Het bevalt beter dan paroxetine. Maar ik zit pas net 6 weken op 30mg en het lijkt nu pas te gaan werkenquote:Op woensdag 25 februari 2015 14:39 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Dank je! Ik denk dat het wel goed gaat komen. Ik volg ook nog een half jaar therapie.
Hoe bevalt fluoxetine verder? Ik heb er ook veel baat bij gehad in ieder geval. Het verschilt nogal per persoon met het aankomen met fluoxetine. Eigenlijk staat het eerder bekend om dat mensen daarvan afvallen of juist niet aankomen. Maar helaas geldt dat niet voor alle mensen.
heb je geen pammetjes voor dergelijke momenten?quote:Op woensdag 25 februari 2015 18:20 schreef Fievel het volgende:
Sterkte en succes ermee shydragon!
Ik heb daarnet tjidens een kleine (ok, grote..) paniekaanval onder de dekens gelegen, partner even aan de telefoon gehad, daarna even een lange warme douche genomen en zo even wat fysieke oefeningen doen, hopelijk brengt dat wat stofjes op gang die de boel een beetje sussen. Morgen dus m'n afspraak en ik weet niet waar ik het moet zoeken, zo bang dat er iets écht mis is, maargoed, daarom ga ik ook naar die dokterhopelijk is het deels een vitamine D-gebrek ofzo, met daarbij wat stress door mijn baan en kan ik het allemaal daarop gooien, en komen we er met die invalshoek samen uit, maar.. nou ja, ik kan door blijven tikken hoe bang ik ben, maar dat gaat niemand wat helpen, dus afwachten maar tot morgenochtend, kijken wat de dokter zegt..
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |