Depressie & Angst #119

Ik ga gewoon mn psych elke dag mailen met een update. Kijken hoe snel hij het zat is en toch een afspraak maakt

Bellen helpt niet, receptie zegt al dat hij zich niks van terugbelafspraken aantrekt. En ik heb al eerder een klacht ingediend dat het zo moeilijk is om hem te bereiken waardoor ik eerder ook al maanden heb moeten wachten.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:34 schreef Elvi het volgende:
Ik ga gewoon mn psych elke dag mailen met een update. Kijken hoe snel hij het zat is en toch een afspraak maakt

Bellen helpt niet, receptie zegt al dat hij zich niks van terugbelafspraken aantrekt. En ik heb al eerder een klacht ingediend dat het zo moeilijk is om hem te bereiken waardoor ik eerder ook al maanden heb moeten wachten.

Damn, kan me dat dus niet voorstellen. Ik hoef maar te bellen en een uurtje later belt ze terug.

Is een andere psych geen optie? Zo gaat het natuurlijk ook niet.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:36 schreef RBWO het volgende:

[..]

Damn, kan me dat dus niet voorstellen. Ik hoef maar te bellen en een uurtje later belt ze terug.

Is een andere psych geen optie? Zo gaat het natuurlijk ook niet.

Ik heb eerlijk gezegd geen zin om weer naar een ander te gaan en die weer te leren kennen/vertrouwen. Daarbij is hij op de momenten dat ik hem wel zie best goed

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:43 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik heb eerlijk gezegd geen zin om weer naar een ander te gaan en die weer te leren kennen/vertrouwen. Daarbij is hij op de momenten dat ik hem wel zie best goed

Het zit je ook niet mee he? Ben blij dat ik niet daaro woon

Maar serieus, het is gewoon ruk, ze behoren hun werk gewoon goed te doen

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het zit je ook niet mee he? Ben blij dat ik niet daaro woon

Maar serieus, het is gewoon ruk, ze behoren hun werk gewoon goed te doen

Ik heb hem nu weer gemaild, met een deel van mijn huiswerk. Als ik niks hoor mail ik hem overmorgen weer met een deel van mij huiswerk. Enzovoorts. Als mijn huiswerk op is ga ik gewoon dagboeken schrijven

Ik ga het denk ik 2 weken volhouden; dan dien ik opnieuw een klacht in.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:49 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik heb hem nu weer gemaild, met een deel van mijn huiswerk. Als ik niks hoor mail ik hem overmorgen weer met een deel van mij huiswerk. Enzovoorts. Als mijn huiswerk op is ga ik gewoon dagboeken schrijven

Ik ga het denk ik 2 weken volhouden; dan dien ik opnieuw een klacht in.

Dat het daar geen klachten regent!

En beter dat je je huiswerk gewoon blijft doen. Het is ruk. Ik vind het ruk. Maar wat anders?

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:53 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dat het daar geen klachten regent!

En beter dat je je huiswerk gewoon blijft doen. Het is ruk. Ik vind het ruk. Maar wat anders?

Hopen dat ik op een dag wakker wordt en al mn problemen ineens zijn verdwenen?

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:54 schreef Elvi het volgende:

[..]

Hopen dat ik op een dag wakker wordt en al mn problemen ineens zijn verdwenen?

Het is gewoon klote dat er vaak pas iets gebeurt als je mentaal breekt/instort en er crisis is en niet terwijl je nog aan een zijden draadje bungelt.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:56 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het is gewoon klote dat er vaak pas iets gebeurt als je mentaal breekt/instort en er crisis is en niet terwijl je nog aan een zijden draadje bungelt.

Maar het stomme is dus dat ik ook niet zou weten wat ik moet doen als er een crisis is? Ik heb geen kaartje van hem, ook geen afsprakenkaart.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:57 schreef Elvi het volgende:

[..]

Maar het stomme is dus dat ik ook niet zou weten wat ik moet doen als er een crisis is? Ik heb geen kaartje van hem, ook geen afsprakenkaart.

Huisarts bellen? Ik hoor en lees ook wel eens wat over de crisisdienst, maar heb daar persoonlijk geen ervaringen mee.

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:57 schreef Elvi het volgende:

[..]

Maar het stomme is dus dat ik ook niet zou weten wat ik moet doen als er een crisis is? Ik heb geen kaartje van hem, ook geen afsprakenkaart.

Indien het binnen openingstijden van de huisarts is, de huisarts. Als het na openingstijden is bel je het ziekenhuis in de buurt. Die bellen de crisisdienst voor je. (kan je niet zelf bellen volgens mij).

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 15:59 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Huisarts bellen? Ik hoor en lees ook wel eens wat over de crisisdienst, maar heb daar persoonlijk geen ervaringen mee.

Crisisdienst heb ik wel ervaring mee (niet voor mij, maar voor mijn moeder). Moet wel heel veel aan de hand zijn willen ze iets doen hoor.

Ego post :
Ik riep gisteren dat ik vandaag een stuk beter zou zijn. Nou en of dat het gebeurd is! .

Vandaag vanaf 10:30 bijna geen vlaag angst gehad (of niet heel erg merkbaar iig!) . Ben wel nog steeds prikkelbaar, beetje chagrijnig en somber (dat ben ik niet, het voelt alleen wel zo!). Maar gelukkig trekt dat ook langzaam bij.

Wel begin ik een beetje te merken dat ik er van baal dat ik geen vriendin heb op dit moment, ben er ook niet echt mee bezig. (even te druk met mezelf) alleen ergens irriteert het me misschien een beetje

Voor de rest Yeeeey

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 16:07 schreef RBWO het volgende:
Ego post :
Ik riep gisteren dat ik vandaag een stuk beter zou zijn. Nou en of dat het gebeurd is! .

Vandaag vanaf 10:30 bijna geen vlaag angst gehad (of niet heel erg merkbaar iig!) . Ben wel nog steeds prikkelbaar, beetje chagrijnig en somber (dat ben ik niet, het voelt alleen wel zo!). Maar gelukkig trekt dat ook langzaam bij.

Wel begin ik een beetje te merken dat ik er van baal dat ik geen vriendin heb op dit moment, ben er ook niet echt mee bezig. (even te druk met mezelf) alleen ergens irriteert het me misschien een beetje

Voor de rest Yeeeey

Soms kan het idd even minder uitkomen (zeker als je nog met jezelf bezig bent)

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 16:07 schreef RBWO het volgende:
Ego post :
Ik riep gisteren dat ik vandaag een stuk beter zou zijn. Nou en of dat het gebeurd is! .

Vandaag vanaf 10:30 bijna geen vlaag angst gehad (of niet heel erg merkbaar iig!) . Ben wel nog steeds prikkelbaar, beetje chagrijnig en somber (dat ben ik niet, het voelt alleen wel zo!). Maar gelukkig trekt dat ook langzaam bij.

Wel begin ik een beetje te merken dat ik er van baal dat ik geen vriendin heb op dit moment, ben er ook niet echt mee bezig. (even te druk met mezelf) alleen ergens irriteert het me misschien een beetje

Voor de rest Yeeeey

Hoe lang ben je met de AD bezig nu? Ik had gisteren een slechte dag. Zit nu op 3 weken na de verhoging dus hoopte dat t goed bleef gaan..... *jammer*

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 16:40 schreef zomertje het volgende:

[..]

Hoe lang ben je met de AD bezig nu? Ik had gisteren een slechte dag. Zit nu op 3 weken na de verhoging dus hoopte dat t goed bleef gaan..... *jammer*

Ik zit nu vandaag volgens mij 3 weken op 20mg. (inclusief de 10mg zit ik op 7 weken). Merk dat het echt zijn werk begint te doen. Ik heb ook mindere dagen er tussen zitten. Maar als ik het vergelijk met 3 weken geleden is het zeker 60% beter (of ik heb het geaccepteerd dat het nu maar even wat minder is). Angst is iig echt minder overheersend. (soms is het er wel, maar niet zo extreem).

Hier en daar wel af en toe nog angst aanvallen... maar ben de afgelopen dagen ook erg druk geweest. Zaterdag gewerkt, Zondag wezen hardlopen en daarna nog hele dag weg geweest naar Nijmegen en gister en vandaag dagen maken van 13 uur. Morgen maar van 7:45 tot 17:15, kan er nu al naar uit kijken

quote:

Op dinsdag 3 februari 2015 18:42 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Hier en daar wel af en toe nog angst aanvallen... maar ben de afgelopen dagen ook erg druk geweest. Zaterdag gewerkt, Zondag wezen hardlopen en daarna nog hele dag weg geweest naar Nijmegen en gister en vandaag dagen maken van 13 uur. Morgen maar van 7:45 tot 17:15, kan er nu al naar uit kijken

Hoe was je dag?

Hoe Is het met de rest?

Vandaag beetje Meh-dagje. Kwam weinig iniatief bij mij vandaan. Weinig gedaan..

quote:

Op woensdag 4 februari 2015 19:01 schreef RBWO het volgende:

[..]

Hoe was je dag?

Hoe Is het met de rest?

Vandaag beetje Meh-dagje. Kwam weinig iniatief bij mij vandaan. Weinig gedaan..

Gisteravond voelde ik me niet echt lekker, pijn in mijn buik en hoofdpijn. Vanochtend ging wekker, maar voelde me nog steeds beroerd. Diegene waar ik vandaag mee zou gaan studeren op de uni was ook niet echt lekker, dus besloten om vandaag thuis te blijven. Lekker rustig boekje gelezen thuis en Inside Job gekeken voor de studie. Qua angst vandaag dus bijna nergens last van gehad, lichamelijk nog niet helemaal fit.

Soms is een rustig dagje, waar je niet veel doet, niet erg. Je moet niet opeens te veel willen gaan doen, want dat kan ook tegen je gaan werken. Weet dat mijn moeder toen ze langzaam van de depressie ook te veel wilden en dat zorgden wel weer voor een terugslag. Daar moet je voor waken

quote:

Op woensdag 4 februari 2015 20:13 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Gisteravond voelde ik me niet echt lekker, pijn in mijn buik en hoofdpijn. Vanochtend ging wekker, maar voelde me nog steeds beroerd. Diegene waar ik vandaag mee zou gaan studeren op de uni was ook niet echt lekker, dus besloten om vandaag thuis te blijven. Lekker rustig boekje gelezen thuis en Inside Job gekeken voor de studie. Qua angst vandaag dus bijna nergens last van gehad, lichamelijk nog niet helemaal fit.

Soms is een rustig dagje, waar je niet veel doet, niet erg. Je moet niet opeens te veel willen gaan doen, want dat kan ook tegen je gaan werken. Weet dat mijn moeder toen ze langzaam van de depressie ook te veel wilden en dat zorgden wel weer voor een terugslag. Daar moet je voor waken

Fijn om te lezen dat je een lekker rustig dagje hebt gehad. Ik heb hetzelfde met angst, dat is er eigenlijk bijna niet meer.. En als het Is, is het handelbaar.

Word er alleen mentaal ziek van dat ik gewoon niets leuk vind op dit moment. Beleef effe nergens plezier aan . Gefrustreerd ben ik als ik het zo bekijk . Maar moet er wel voor waken dat ik niet ineens 'veel' ga doen op dit moment.. Maar iets actiever mag wel merk ik aan mezelf.. Alleen is dat weer lastig omdat ik nergens zin in heb / plezier aan beleef. Kut vicieuze cirkel.

Oh en mijn korte termijn geheugen is ook ruk op dit moment. Draai ik de deur op slot, 5m later twijfel ik of ik het wel gedaan heb. Zorgt ook voor 'stress' haha

Een deze dagen ga ik een keer genoeg moed bij elkaar rapen om weer eens hulp te zoeken voor mijn angsten en depressies. Het is alweer ruim zeven jaar geleden dat ik voor de laatste keer bij een psych heb gezeten en ik heb nou niet echt het idee dat ik er sinds dien op vooruit ben gegaan, eerder achteruit.

Ik haat het om me als een niet volledig persoon te voelen. ik heb geen passies, op af en toe wat lezen en een videospelletje na (waar ik na twee of drie dagen nooit meer naar omkijk) heb ik geen hobby's, geen vrienden, niks. Ik lig regelmatig tot ergens aan het einde van de middag in bed omdat ik geen reden kan verzinnen om op te staan.
Het enige moment waarop ik het gevoel heb dat ik er toe doe is wanneer een familielid geld van mij nodig heeft of als ik een keer op kan passen.

Lichamelijk gaat het helaas ook alles behalve geweldig. Ik heb een relatief milde vorm van scoliose en ik heb 24 uur per dag het gevoel alsof ieder onderdeel van mijn lichaam schots en scheef staat, wat naast dat het erg ongemakkelijk is helaas ook een hoop pijn doet.

[ Bericht 3% gewijzigd door ChocolateJesus. op 05-02-2015 01:36:37 ]

Het lijkt wel of ik een beetje straatvrees aan het ontwikkelen ben ofzo... Ik zie er zo tegenop om naar buiten te gaan. Vroeger ging ik nog wel eens in mn eentje naar een andere stad (moest ook wel omdat mn psych in een andere stad zat, en ik werkte elders...) maar nu durf ik het gewoon niet meer
Ik zie er echt tegenop om volgende week de trein te pakken naar een workshop; waar ik verder ook niemand ken. Sporten stel ik ook al weken uit, en ik zie er ook tegenop om vanmiddag boodschappen te doen.

Als er anderen bij zijn vind ik het niet zo erg, maar in mn eentje dus wel. Ik wil er wel op uit, want ik geef me op voor workshops, hulpgroepen enzovoorts.. maar ik kan het niet opbrengen om de deur uit te gaan.

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 09:47 schreef Elvi het volgende:
Het lijkt wel of ik een beetje straatvrees aan het ontwikkelen ben ofzo... Ik zie er zo tegenop om naar buiten te gaan. Vroeger ging ik nog wel eens in mn eentje naar een andere stad (moest ook wel omdat mn psych in een andere stad zat, en ik werkte elders...) maar nu durf ik het gewoon niet meer
Ik zie er echt tegenop om volgende week de trein te pakken naar een workshop; waar ik verder ook niemand ken. Sporten stel ik ook al weken uit, en ik zie er ook tegenop om vanmiddag boodschappen te doen.

Als er anderen bij zijn vind ik het niet zo erg, maar in mn eentje dus wel. Ik wil er wel op uit, want ik geef me op voor workshops, hulpgroepen enzovoorts.. maar ik kan het niet opbrengen om de deur uit te gaan.

Ik ken het, dat had ik ook omdat ik bang was voor een paniekaanval buiten en dan nergens 'heen' kon.

Heb jij ergens angst voor als je alleen buiten bent?

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 09:47 schreef Elvi het volgende:
Het lijkt wel of ik een beetje straatvrees aan het ontwikkelen ben ofzo... Ik zie er zo tegenop om naar buiten te gaan. Vroeger ging ik nog wel eens in mn eentje naar een andere stad (moest ook wel omdat mn psych in een andere stad zat, en ik werkte elders...) maar nu durf ik het gewoon niet meer
Ik zie er echt tegenop om volgende week de trein te pakken naar een workshop; waar ik verder ook niemand ken. Sporten stel ik ook al weken uit, en ik zie er ook tegenop om vanmiddag boodschappen te doen.

Als er anderen bij zijn vind ik het niet zo erg, maar in mn eentje dus wel. Ik wil er wel op uit, want ik geef me op voor workshops, hulpgroepen enzovoorts.. maar ik kan het niet opbrengen om de deur uit te gaan.

Dat herken ik dus niet. Ik heb juist meer het tegenovergestelde, ik wil nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe plekken ontdekken en nieuwe dingen doen. Best vreemd eigenlijk.

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 13:01 schreef Donnie-Brasco het volgende:

[..]

Dat herken ik dus niet. Ik heb juist meer het tegenovergestelde, ik wil nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe plekken ontdekken en nieuwe dingen doen. Best vreemd eigenlijk.

Dat is het m dus. Ik wil hetzelfde dus ik plan vanalles in. Maar als het dan zover is durf ik niet meer en zeg ik alles af.

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 01:30 schreef ChocolateJesus. het volgende:
Een deze dagen ga ik een keer genoeg moed bij elkaar rapen om weer eens hulp te zoeken voor mijn angsten en depressies. Het is alweer ruim zeven jaar geleden dat ik voor de laatste keer bij een psych heb gezeten en ik heb nou niet echt het idee dat ik er sinds dien op vooruit ben gegaan, eerder achteruit.

Ik haat het om me als een niet volledig persoon te voelen. ik heb geen passies, op af en toe wat lezen en een videospelletje na (waar ik na twee of drie dagen nooit meer naar omkijk) heb ik geen hobby's, geen vrienden, niks. Ik lig regelmatig tot ergens aan het einde van de middag in bed omdat ik geen reden kan verzinnen om op te staan.
Het enige moment waarop ik het gevoel heb dat ik er toe doe is wanneer een familielid geld van mij nodig heeft of als ik een keer op kan passen.

Lichamelijk gaat het helaas ook alles behalve geweldig. Ik heb een relatief milde vorm van scoliose en ik heb 24 uur per dag het gevoel alsof ieder onderdeel van mijn lichaam schots en scheef staat, wat naast dat het erg ongemakkelijk is helaas ook een hoop pijn doet.

Ik hoop dat je de moed vindt om hulp te zoeken. Misschien helpt het om echt een dag en tijd te kiezen waarop je de huisarts gaat bellen.
Heeft therapie je de vorige keer geholpen?
Studeer of werk je?

Is er nog iets te doen of gedaan aan de scoliose? Het klinkt heel naar, een vriendin van mij heeft het ook.

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 14:28 schreef Elvi het volgende:

[..]

Dat is het m dus. Ik wil hetzelfde dus ik plan vanalles in. Maar als het dan zover is durf ik niet meer en zeg ik alles af.

Weet je wat precies hetgeen is waar je bang voor bent?

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 01:30 schreef ChocolateJesus. het volgende:
Een deze dagen ga ik een keer genoeg moed bij elkaar rapen om weer eens hulp te zoeken voor mijn angsten en depressies. Het is alweer ruim zeven jaar geleden dat ik voor de laatste keer bij een psych heb gezeten en ik heb nou niet echt het idee dat ik er sinds dien op vooruit ben gegaan, eerder achteruit.

Ik haat het om me als een niet volledig persoon te voelen. ik heb geen passies, op af en toe wat lezen en een videospelletje na (waar ik na twee of drie dagen nooit meer naar omkijk) heb ik geen hobby's, geen vrienden, niks. Ik lig regelmatig tot ergens aan het einde van de middag in bed omdat ik geen reden kan verzinnen om op te staan.
Het enige moment waarop ik het gevoel heb dat ik er toe doe is wanneer een familielid geld van mij nodig heeft of als ik een keer op kan passen.

Lichamelijk gaat het helaas ook alles behalve geweldig. Ik heb een relatief milde vorm van scoliose en ik heb 24 uur per dag het gevoel alsof ieder onderdeel van mijn lichaam schots en scheef staat, wat naast dat het erg ongemakkelijk is helaas ook een hoop pijn doet.

Is er ook een van die dingen die je primair dwars zit? Is het de scoliose waardoor je bang bent om contact te zoeken met mensen, of de depressie zelf? Of denk je juist dat mensen kennen beter voor je zelfbeeld en je gemoedstoestand zou zijn?

Ik snap hoe naar het is om je niet als een compleet persoon te voelen. Ook al reageren mensen in mijn ervaring veel begripvoller dan je zou verwachten, voor jezelf kan het ernstige vormen aannemen. Gelukkig is dit beeld door ervaring denk ik wel te breken.

Iemand in deze thread ervaring met het doorbreken van (hardnekkig) vermijdsgedrag? Dat is op dit moment verreweg mijn grootste probleem.

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 15:49 schreef Jaeger85 het volgende:
Iemand in deze thread ervaring met het doorbreken van (hardnekkig) vermijdsgedrag? Dat is op dit moment verreweg mijn grootste probleem.

Nee, maar mijn psychologe vertelde mij dat 1 van de dingen die hielp, confronteren was (heeft voor mij niet echt geholpen btw magoed).

Misschien dat het helpt als je weet wat je vermijdt en waarom? (gewoonlijk komt dat door angsten)

[ Bericht 4% gewijzigd door magnetronkoffie op 05-02-2015 15:56:35 (eij :@) ]

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 15:55 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nee, maar mijn psychologe vertelde mij dat 1 van de dingen die hielp, confronteren was (heeft voor mij niet echt geholpen btw magoed).

Ik weet wel dat exposure uiteindelijk de enige manier is om er vanaf te komen. De stap zetten daartoe is zo verdomde lastig als vermijdingsgedrag diep in je systeem zit.

De oorzaak daarvan is mijn spreekangst als gevolg van mijn stotteren en daarom te worden afgewezen. Dat heeft het voor mij echter niet makkelijker gemaakt. Pas wanneer ik een stap echt moet zetten dan doe ik het wel en gaat het meestal ook goed.

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 15:22 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik hoop dat je de moed vindt om hulp te zoeken. Misschien helpt het om echt een dag en tijd te kiezen waarop je de huisarts gaat bellen.
Heeft therapie je de vorige keer geholpen?
Studeer of werk je?

Is er nog iets te doen of gedaan aan de scoliose? Het klinkt heel naar, een vriendin van mij heeft het ook.

Dank je, ik hoop het ook.
Nou ja en nee. Ik stel wel vaker een datum voor mezelf in waarop ik een bepaald iets echt moet doen en uiteindelijk komt het er dan 90% van de tijd toch niet van, of in ieder geval niet op dat moment.
Wel is het zo dat ik als ik over die datum heen ga meteen weer een nieuwe datum voor mezelf neerzet en ik er dan uiteindelijk wel een keer aan toe kom. Helaas is ' uiteindelijk' meestal pas weken of maanden later.
Het klinkt misschien heel stom maar naast dat ik vaak erg neerslachtig ben heb ik ook een aantal irrationele angsten, waaronder dus ook voor de telefoon.... Dus 'zomaar' even mijn huisarts opbellen zit er voor mij vaak niet bij. Voor ik iets doe moet ik altijd eerst genoeg energie bij elkaar zien te vinden en daarna moet ik mezelf dan met het kleine beetje fut dat ik heb ook nog eens over een angst heen zetten die ondanks dat ik weet dat het nergens op slaat wel echt aanvoelt.

Ik denk dat therapie toen wel deels geholpen heeft. Ik heb een nogal moeilijke jeugd gehad en door er met een deskundige over te praten heb ik dat wel voor een groot deel een plaats kunnen geven en ik snap tegenwoordig ook waar bepaalde gevoelens die ik heb vandaan komen. Ook durf ik aan mezelf toe te geven waar mijn grenzen liggen, iets wat ik daarvoor totaal niet kon.

Geen werk, wel een wajong uitkering... Waar ik op z'n zachtst gezegd alles behalve trots op ben.

Aan mijn scoliose valt helaas erg weinig te doen. Ik heb er wat oefeningen voor gekregen, om mijn overbelaste spieren sterker te maken en verder mag ik het allemaal zelf uitzoeken.

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 15:36 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Is er ook een van die dingen die je primair dwars zit? Is het de scoliose waardoor je bang bent om contact te zoeken met mensen, of de depressie zelf? Of denk je juist dat mensen kennen beter voor je zelfbeeld en je gemoedstoestand zou zijn?

Ik snap hoe naar het is om je niet als een compleet persoon te voelen. Ook al reageren mensen in mijn ervaring veel begripvoller dan je zou verwachten, voor jezelf kan het ernstige vormen aannemen. Gelukkig is dit beeld door ervaring denk ik wel te breken.

Ja en nee. Soms zit ik er heel erg mee en zou ik niets liever willen dan dat ik meer contacten had of in ieder geval meer contact had met de mensen die ik ken (familieleden) en dat het contact zelf ook beter verliep. Maar als iemand dan een keer interesse in mij toont heb ik er bijna altijd snel al weer genoeg van en wil ik weer niets liever dan dat die persoon mij met rust laat. Het is dus nooit goed.

Nou, mijn ervaring is totaal anders. Als ik aangeef dat ik last van depressies en lichamelijk pijn heb krijg ik vaak te horen dat ik mij niet aan moet stellen, dat ik smoesjes zit te verzinnen en dat ik maar gewoon moet gaan werken.

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 15:56 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Ik weet wel dat exposure uiteindelijk de enige manier is om er vanaf te komen. De stap zetten daartoe is zo verdomde lastig als vermijdingsgedrag diep in je systeem zit.

Herkenbaar. Gelukkig maak ik de laatste tijd stapjes, maar het blijft voor mij nog het lastigste onderdeel.

Een week met elke dag tentamens achter de rug (maandag vier, dinsdag 2, woensdag 1, donderdag 2 en vandaag 2) ebn ik eindelijk vrij en klaar... Kan weer sociaal functioneren en nadenken. Stort een beetje in, maar eventjes lummelen en het komt weer goed (BAM, een heel blok onderwijs gemist, in minder dan twee weken ingehaald en mijn laagste cijfer tot nog toe een acht. Eens zien hoe de rest is gegaan)

Er komt nu een heel rustige periode aan. Beetje paniek daarover, dus psych nu mailen.

Einde ego-post, kan nu ook weer sociale-post sturen (weer concentratie en ruimte voor)

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 12:30 schreef ChildoftheStars het volgende:
Een week met elke dag tentamens achter de rug (maandag vier, dinsdag 2, woensdag 1, donderdag 2 en vandaag 2) ebn ik eindelijk vrij en klaar... Kan weer sociaal functioneren en nadenken. Stort een beetje in, maar eventjes lummelen en het komt weer goed (BAM, een heel blok onderwijs gemist, in minder dan twee weken ingehaald en mijn laagste cijfer tot nog toe een acht. Eens zien hoe de rest is gegaan)

Er komt nu een heel rustige periode aan. Beetje paniek daarover, dus psych nu mailen.

Einde ego-post, kan nu ook weer sociale-post sturen (weer concentratie en ruimte voor)

Goed bezig toppertje echt goed om te horen!

quote:

Op donderdag 5 februari 2015 15:22 schreef kuolema het volgende:

Weet je wat precies hetgeen is waar je bang voor bent?

Ik moest er even over nadenken... maar ik heb echt geen idee. Misschien dat het alleen-zijn het ding is wat me angstig maakt?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 12:47 schreef RBWO het volgende:

[..]

Goed bezig toppertje echt goed om te horen!

Dank je wel

Weer een post van mijn kant. Angst en paniek zijn een stuk minder. Korte termijn geheugen is ruk. Maar ach.

Wel merk ik dat ik chagrijnig begin te worden, eerst voelde dat zo, nu word ik het ook . Kan er ook mee te maken hebben dat ik niet werk en dus geen doelen heb. Ik lummel maar wat rond thuis. Probleem Is, is dat ik ook nergens zin in heb. Ik doe het wel, maar niet met plezier.

Iemand die dit herkent? Hoe ga jij er mee om?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 18:35 schreef RBWO het volgende:
Weer een post van mijn kant. Angst en paniek zijn een stuk minder. Korte termijn geheugen is ruk. Maar ach.

Wel merk ik dat ik chagrijnig begin te worden, eerst voelde dat zo, nu word ik het ook . Kan er ook mee te maken hebben dat ik niet werk en dus geen doelen heb. Ik lummel maar wat rond thuis. Probleem Is, is dat ik ook nergens zin in heb. Ik doe het wel, maar niet met plezier.

Iemand die dit herkent? Hoe ga jij er mee om?

Het is sowieso gezond om naast je werk iets voor jezelf te hebben. Wat dat precies inhoudt? Dat ligt aan wat jij leuk vindt om te doen

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 19:49 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het is sowieso gezond om naast je werk iets voor jezelf te hebben. Wat dat precies inhoudt? Dat ligt aan wat jij leuk vindt om te doen

Ben ik het zeker mee eens. Alleen heb ik dus serieus niets wat ik 'nu' leuk vind om te doen. De dingen die ik altijd deed (en leuk vond!) interesseren mij nu weinig .

Wel net naar mijn broertje geweest (woont met zn vriendin samen). Helaas op de terugweg (uurtje rijden) een vlaag angst (onwerkelijkheid) dus even gestopt bij het benzine station en daarna weer rustig doorgereden. Wellicht was het vanavond even 'teveel' ofzo. Ach, wel een leuke avond gehad.

quote:

Op vrijdag 6 februari 2015 23:15 schreef RBWO het volgende:

[..]

Ben ik het zeker mee eens. Alleen heb ik dus serieus niets wat ik 'nu' leuk vind om te doen. De dingen die ik altijd deed (en leuk vond!) interesseren mij nu weinig .

Wel net naar mijn broertje geweest (woont met zn vriendin samen). Helaas op de terugweg (uurtje rijden) een vlaag angst (onwerkelijkheid) dus even gestopt bij het benzine station en daarna weer rustig doorgereden. Wellicht was het vanavond even 'teveel' ofzo. Ach, wel een leuke avond gehad.

Wat vervelend dat dit je zo beheerst :S
Kun je niet actief opzoek naar nieuwe hobby's of komt het door een meer depressieve achtergrond dat je niet weet wat je leuk vindt?
Hopelijk lukt het je wel om je niet al teveel te laten beheersen door angst (alhoewel, je bent op pad geweest en dat is gewoon super goed).
Veel sterkte

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 07:41 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Wat vervelend dat dit je zo beheerst :S
Kun je niet actief opzoek naar nieuwe hobby's of komt het door een meer depressieve achtergrond dat je niet weet wat je leuk vindt?
Hopelijk lukt het je wel om je niet al teveel te laten beheersen door angst (alhoewel, je bent op pad geweest en dat is gewoon super goed).
Veel sterkte

Gelukkig beheerst de angst mij niet meer. Ik had 24/7 angst, paniek en daarbij de gevoelens van onwerkelijkheid. Dit is nu ongeveer een half uurtje per dag (vooral tegen de tijd dat ik naar bed ga).

En het 'ik vind niets leuk' gooi ik maar op de depressiviteit. Het word beter, maar Had de hoop dat ik al wat meer dingen leuk ging vinden. Ach.. Ik geef het maar de tijd. Zit nu 4 weken op de 'therapeutische' dosis antidepressiva.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 13:16 schreef RBWO het volgende:

[..]

Gelukkig beheerst de angst mij niet meer. Ik had 24/7 angst, paniek en daarbij de gevoelens van onwerkelijkheid. Dit is nu ongeveer een half uurtje per dag (vooral tegen de tijd dat ik naar bed ga).

En het 'ik vind niets leuk' gooi ik maar op de depressiviteit. Het word beter, maar Had de hoop dat ik al wat meer dingen leuk ging vinden. Ach.. Ik geef het maar de tijd. Zit nu 4 weken op de 'therapeutische' dosis antidepressiva.

Er is een kans dat het nog beter gaat worden, en anders kun je misschien nog een beetje omhoog.

Ego post: ik merk dat ik niet op gang kom s ochtends, dan nergens puf in heb. En me vervolgens schuldig daarover voel. En dat dan weer niet wil zeggen omdat dat al jaren t zelfde liedje is. Waar ik me vervolgens weer ongelukkig bij voel.... *meh*

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 14:11 schreef zomertje het volgende:

[..]

Er is een kans dat het nog beter gaat worden, en anders kun je misschien nog een beetje omhoog.

Ego post: ik merk dat ik niet op gang kom s ochtends, dan nergens puf in heb. En me vervolgens schuldig daarover voel. En dat dan weer niet wil zeggen omdat dat al jaren t zelfde liedje is. Waar ik me vervolgens weer ongelukkig bij voel.... *meh*

Ben ik het zeker mee eens. Toevallig afgelopen donderdag bij de huisarts gezeten (omdat mijn korte termijn geheugen ruk is(vind ik zelf!) , blijkbaar bijwerking van de AD.

Huisarts vond dat ik echt een stuk beter begon te worden. En Eerlijkheidshalve ben ik het daar mee eens. Zeker de laatste 4 dagen heb ik stappen gemaakt. Ze zag dan ook geen reden om nu op te gaan hogen omdat ik echt een stuk beter ben sinds een paar dagen.

Mocht het over 2 weken niet 'nog' beter zijn konden We altijd ophogen zei ze.

Ik herken je probleem, alleen heb ik dat vooral savonds haha.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 14:11 schreef zomertje het volgende:

Ego post: ik merk dat ik niet op gang kom s ochtends, dan nergens puf in heb. En me vervolgens schuldig daarover voel. En dat dan weer niet wil zeggen omdat dat al jaren t zelfde liedje is. Waar ik me vervolgens weer ongelukkig bij voel.... *meh*

Erg herkenbaar. Ik kom meestal pas ergens tegen het einde van de middag een beetje op gang.
Ook heb ik dat ik er niet te vaak over wil zeuren tegen mensen die ik ken omdat ik het gevoel heb dat ze dat ondertussen allemaal wel al moeten weten en ik ze er niet mee tot last wil zijn.

Mijn vader was hier net en ondanks dat ik het fijn vond om hem te zien voelde ik me best kut, veel pijn enzo. Wou er bijna eerlijk over zijn toen hij vroeg hoe het ging maar ik heb er uiteindelijk maar van gemaakt dat het prima gaat. Hij heeft zelf ook al genoeg aan zijn hoofd.

Ik heb net na ruim een jaar eindelijk nieuwe snaren voor mijn gitaar besteld. Misschien ga ik dat eindelijk weer eens een beetje op proberen te pakken.... als het goed is komen ze maandag binnen. Misschien bel ik maandag ook mijn huisarts.

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 16:06 schreef ChocolateJesus. het volgende:

[..]

Erg herkenbaar. Ik kom meestal pas ergens tegen het einde van de middag een beetje op gang.
Ook heb ik dat ik er niet te vaak over wil zeuren tegen mensen die ik ken omdat ik het gevoel heb dat ze dat ondertussen allemaal wel al moeten weten en ik ze er niet mee tot last wil zijn.

Mijn vader was hier net en ondanks dat ik het fijn vond om hem te zien voelde ik me best kut, veel pijn enzo. Wou er bijna eerlijk over zijn toen hij vroeg hoe het ging maar ik heb er uiteindelijk maar van gemaakt dat het prima gaat. Hij heeft zelf ook al genoeg aan zijn hoofd.

Ik heb net na ruim een jaar eindelijk nieuwe snaren voor mijn gitaar besteld. Misschien ga ik dat eindelijk weer eens een beetje op proberen te pakken.... als het goed is komen ze maandag binnen. Misschien bel ik maandag ook mijn huisarts.

Muziek maken is voor mij echt belangrijk, ik hoop dat jij er ook blij van kan gaan worden

Ik merk wel dat het oplucht om te praten, ondanks dat ik anderen niet wil lastigvallen.

Kak laat maar. Crisismomentje atm.

[ Bericht 96% gewijzigd door kuolema op 07-02-2015 19:07:29 ]

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 18:04 schreef kuolema het volgende:
Kak laat maar. Crisismomentje atm.

Wilde net reageren op je. Geen zorgen . Alles komt weer goed. Omdat je de post hebt weggehaald zal ik er niet op antwoorden en de quote niet erin zetten

quote:

Op zaterdag 7 februari 2015 19:10 schreef RBWO het volgende:

[..]

Wilde net reageren op je. Geen zorgen . Alles komt weer goed. Omdat je de post hebt weggehaald zal ik er niet op antwoorden en de quote niet erin zetten

Weggehaald omdat het zo overkomt als pathetisch gezeur, hoe ik het ook verwoord. Maar thanks

Het is wel een belangrijk issue dus ik probeer het nog eens anders: ik ga steeds over mijn grenzen van belastbaarheid heen, waardoor ik er regelmatig helemaal doorheen zit, zoals nu. Maar ik ben o.a. bang dat anderen het niet begrijpen als ik mijn grenzen (die blijkbaar een stuk lager liggen dan bij anderen) aangeef, en dat ze me dan lui en gemakzuchtig vinden. Dat heb ik namelijk al meegemaakt.