Reden is dat ze moeilijk zichzelf kan zijn. Sinds de geboorte heb ik echt chronisch energie tekort en het eindeloze geklets na het avondeten van vroeger, dat lukt gewoon niet. Ze wil ook weekendjes weg, maar ook daar heb ik op dit moment geen energie voor. Dat energie-tekort, daar ben ik voor in gesprek met een professional.
Er is nog genoeg liefde verder, daar gaat het niet om. Het gaat om het samenleven. Kennelijk, want vriendin is niet iemand die verbaal altijd heldere uiteenzettingen maakt (en dat is oké).
Maar goed, we hebben wat afspraken gemaakt. Ze gaat vanaf volgende week daar volgens een afgesproken schema met kindje slapen. We hebben verder afgesproken dat we in het weekend als gezin bij elkaar komen.
Ik vind het allemaal erg spannend. Met name hoe dreumes omgaat met de wekelijkse wisseling van slaapplek.
Wie heeft er ervaringen? Tips? Wat wel/niet te doen?
quote:
TR gemacht!quote:
No pedo
quote:Op donderdag 10 juli 2014 11:34 schreef motorbloempje het volgende:
Ik kreeg de rillingen van het woord 'dreumes', we zitten potdomme niet in OUD!
Was niet mijn keuze, hè? Heb je een betere suggestie?quote:
Wauw, beroerde keuze en met name voor je kind. Maar zolang jij je energie maar terugkrijgt TS, dat is het belangrijkst.. je kind op de 2de plaats is dan ook heel logisch
Dat, of in het viva mutsen-forum.quote:
Ik kreeg de rillingen van het woord 'dreumes', we zitten potdomme niet in OUD!
Verder overigens knap dat jullie het zo proberen met elkaar te redden. Succes!
Iemand anders maakt de keuzes voor jou dan?quote:Op donderdag 10 juli 2014 11:36 schreef Allem-Wilexander het volgende:
[..]
Was niet mijn keuze, hè? Heb je een betere suggestie?
Ja, ze is erg vaag in het waarom van het latten. Ik moet een beetje raden wat het nu precies is.quote:
Om energietekort uit elkaar gaan....wat moet ik dan in vredesnaam onder dat energietekort verstaan?
Maar goed, m'n vriendin kan echt uren kletsen, en ik trek dat echt niet. Dus dan meld ik vriendelijk dat ik nu eventjes ga lezen of wat dan ook.
Ze had zich ook veel voorgesteld van weekendjes weg met het gezin, maar dat vind ik echt zo'n optrek met een kind. Bovendien blijft het huis dan een zooi, schoonmaken laat zij graag zitten maar dat vind ik lastig. Ik heb dus op dit moment geen energie om weekendjes weg te gaan met z'n tweeen of drieeen.
quote:
...waarom ga jij niet doordeweeks in die andere woning wonen?
Vriendin deelt mij haar keuze mee, maar zij is een aantal jaren geleden bij mij ingetrokken. Ik denk niet dat ik ergens anders ga wonen, dat mag ze zelf doen.quote:Op donderdag 10 juli 2014 11:40 schreef smegmanus het volgende:
Iemand anders maakt de keuzes voor jou dan?
Het klinkt vooral alsof je (als in jij) gewoon nooit aan kinderen had moeten beginnen, al dan niet op dit moment in je leven of in z'n geheel niet. Als je al geen zin hebt/kunt maken om dingen met je gezin te doen...quote:
[..]
Ja, ze is erg vaag in het waarom van het latten. Ik moet een beetje raden wat het nu precies is.
Maar goed, m'n vriendin kan echt uren kletsen, en ik trek dat echt niet. Dus dan meld ik vriendelijk dat ik nu eventjes ga lezen of wat dan ook.
Ze had zich ook veel voorgesteld van weekendjes weg met het gezin, maar dat vind ik echt zo'n optrek met een kind. Bovendien blijft het huis dan een zooi, schoonmaken laat zij graag zitten maar dat vind ik lastig. Ik heb dus op dit moment geen energie om weekendjes weg te gaan met z'n tweeen of drieeen.
Begrijp me goed, ik zou 't ook niet zien zitten hoor, word al moe als ik er aan denk, maargoed, ik neem dan ook geen kinderen, juist omdat ik mezelf zo zou herkennen in dit soort gedrag.
Waarom praat je er niet over in plaats van bot af te kappen? Maak afspraken b.v.: dat er na het eten totdat de kleine naar bed gaat tijd is voor elkaar en dat je daarna behoefte hebt aan wat tijd voor jezelf. En of dat nou een boek lezen is, sporten, lamballen, voetbal kijken... Dat maakt niet uit, als jij er maar weer positieve energie van krijgt. Je zult zien dat zodra je ook zelf veranderd de omgeving zich aanpast en mee gaat veranderen.
Als ik een tip mag geven die bij mij wel geholpen heeft: Praat over verwachtingen die je van elkaar hebt.
Ik denk dat het niet zijn keuze was, maar de keuze van zijn vriendin. Die had geen zin om met een moeie kerel samen te leven en heeft liever dat haar kind de hele tijd heen en weer gesleept wordt.quote:
...waarom ga jij niet doordeweeks in die andere woning wonen? Beetje lullig om je kind heen en weer te slepen omdat jij moe bent.
quote:
Ik kreeg de rillingen van het woord 'dreumes', we zitten potdomme niet in OUD!
Klinkt als een gevalletje bureau jeugdzorg zul je bedoelen...quote:
Klinkt alsof je vriendin graag de lusten heeft van een relatie/kind, maar minder goed met de lasten omgaat...dan maar meedelen dat je het huis uit gaat en eenzijdig gaat latten vind ik wel absurd trouwens, zeker als er kennelijk niet eens echt duidelijk aan jou is uitgelegd waarom...klinkt als begin van het einde, dit
Met andere woorden praat met elkaar en maak afspraken over wat je net allemaal getypt hebt.quote:
[..]
Ja, ze is erg vaag in het waarom van het latten. Ik moet een beetje raden wat het nu precies is.
Maar goed, m'n vriendin kan echt uren kletsen, en ik trek dat echt niet. Dus dan meld ik vriendelijk dat ik nu eventjes ga lezen of wat dan ook.
Ze had zich ook veel voorgesteld van weekendjes weg met het gezin, maar dat vind ik echt zo'n optrek met een kind. Bovendien blijft het huis dan een zooi, schoonmaken laat zij graag zitten maar dat vind ik lastig. Ik heb dus op dit moment geen energie om weekendjes weg te gaan met z'n tweeen of drieeen.
Uit elkaar gaan is wel heel snel opgeven, zeker als er een kind bij betrokken is. Mooie principekwestie waar je kind dadelijk de dupe is. Denk niet dat je op die manier moet denken als er een kindje in beeld is. Jij bent toch degene die te moe is voor het gepraat/leuke dingen/opruimen? Ik begrijp je standpunt tegenover je vriendin, maar je zadelt je kind op met een hoop onrust.quote:
[..]
[..]
Vriendin deelt mij haar keuze mee, maar zij is een aantal jaren geleden bij mij ingetrokken. Ik denk niet dat ik ergens anders ga wonen, dat mag ze zelf doen.
Ik zou dat ook never nooit doen.quote:Op donderdag 10 juli 2014 11:55 schreef Escapist het volgende:
[..]
Mooie principekwestie waar je kind dadelijk de dupe is. Denk niet dat je op die manier moet denken als er een kindje in beeld is. Jij bent toch degene die te moe is voor het gepraat/leuke dingen/opruimen? Ik begrijp je standpunt tegenover je vriendin, maar je zadelt je kind op met een hoop onrust.
Ik zou haar niet kinderachtig noemen, wel een tikkeltje naïef. Dit is haar eerste serieuze relatie, en ik heb het idee dat het haar inderdaad vies tegenvalt. Ik weet uit mijn eerste relatie dat ik ook vrij dramatisch reageerde als het niet naar m'n zin ging. Nu ben ik niet meer zo verwachtingsvol wat die ander betreft.quote:
Haha, dat is gewoon onmogelijk. Ze kan gewoon niet haar mond houden, moet telkens weer het gesprek aanknopen. Gaat ook niet veranderen in de komende tijd.quote:
Gedaan, maar er komt weinig concreets uit. Ze heeft gewoon moeite om haar gevoel onder woorden te brengen. Ook van deze beslissing zegt ze zelf dat het geen beslissing is waarbij gevoel en verstand op 1 lijn liggen.quote:Als ik een tip mag geven die bij mij wel geholpen heeft: Praat over verwachtingen die je van elkaar hebt.
Sorry, ik ga echt niet mijn huis uit voor de capriolen van een vrouw. Denk je dat ik een fucking deurmat ben, of zo?quote:
Jij bent toch degene die te moe is voor het gepraat/leuke dingen/opruimen? Mooie principekwestie waar je kind dadelijk de dupe is
Ik ben niet te moe voor opruimen, in tegendeel: ik doe ruim mijn deel van het huishouden. Het kostte behoorlijk moeite om mijn vriendin zover te krijgen dat ze uberhaupt iets deed in het huishouden. Als ik thuis kwam, was het best een rommeltje en kon ik na het werk ook nog gaan opruimen. Dat gebeurt nog steeds zo nu en dan, maar is wel beter.
Qua praten: we praten tijdens het avondeten, en daarna nog wat, maar ik heb ook gewoon even stilte nodig. Ik heb echt geprobeerd om wat meer te praten, maar ik ben ook een introvert. Op een gegeven moment word ik dol van dat geouwehoer.
Qua weekenden weg: dat doen we, zeg, 2x per jaar tot nu toe. Daarnaast 1x in de paar weken hapje eten samen.
quote:
Uit elkaar gaan is wel heel snel opgeven, zeker als er een kind bij betrokken is
We gaan niet uit elkaar?was kinderwens van allebei of ben je voor het blok gezet?
Ja, en ja, was wens van allebei.quote:
leuterde ze voorheen ook zoveel?
was kinderwens van allebei of ben je voor het blok gezet?
Haha, ik had een TR gemaakt voor TT wijziging en het woord dreumes is vervangenquote:
Ik kreeg de rillingen van het woord 'dreumes', we zitten potdomme niet in OUD!
No shit....quote:
[..]
Haha, ik had een TR gemaakt voor TT wijziging en het woord dreumes is vervangen
Hey, ik had ook "engeltje" kunnen zeggen. Of "wondertje".quote:
Dan had ik 'm op slot gegooid. Of naar ONZ.SPOILERHint: Ik heb je TT aangepast.
Gewoon je poot stijf houden. Maakt niet uit joh, dat je kind zonder vader opgroeit.quote:
Sorry, ik ga echt niet mijn huis uit voor de capriolen van een vrouw. Denk je dat ik een fucking deurmat ben, of zo?
En dan gaan janken over moe zijn. Ja... het mag dan wel zo zijn dat de gemiddelde ouder veelal de voordelen naar buiten brengt over het ouderschap om dat het allemaal zo fantastisch is moet zijn, maar iedere mongool weet dat het (ook) een gedoe is, vermoeiend is, etc. etc. Daar lekker makkelijk aan toe geven en het kind ervan de dupe laten worden.
Niets tegen LAT-relaties hoor, maar om deze redenen...?
Boeiend, het is je kind maar. Liever je wijf en kind opgerot dan tegen haar aan moeten praten omdat je moe bent.quote:
Ja, zeg. "Ja, we wilden allebei dit kind".
En dan gaan janken over moe zijn. Ja... het mag dan wel zo zijn dat de gemiddelde ouder veelal de voordelen naar buiten brengt over het ouderschap om dat het allemaal zo fantastisch is moet zijn, maar iedere mongool weet dat het (ook) een gedoe is, vermoeiend is, etc. etc. Daar lekker makkelijk aan toe geven en het kind ervan de dupe laten worden.
Niets tegen LAT-relaties hoor, maar om deze redenen...?
quote:Op donderdag 10 juli 2014 12:16 schreef bijdehand het volgende:
Maakt niet uit joh, dat je kind zonder vader opgroeit
Hoe kom je daar nou bij? We zijn in het weekend samen als gezin, ik blijf 1 dag per week voor ons kind zorgen.Dus wat jij in essentie zegt, is: "je moet niet zeuren want dat wist je van tevoren". Of mis ik iets?quote:
Daar lekker makkelijk aan toe geven en het kind ervan de dupe laten worden.
Niets tegen LAT-relaties hoor, maar om deze redenen...?
Dit een beetje ja. Ik kan me voorstellen dat het lastig is als iemand een 'probleem' heeft wat zo'n invloed op je relatie heeft. Maar om dan maar je vriendin en kind te laten verkassen en op je eentje te gaan zitten wordt het ook niet beter van lijkt me. Bovendien kan je dit niet uitleggen aan je kind, die snapt niet dat papa en mama niet uit elkaar zijn, maar dat het een LAT-relatie is omdat papa zo vaak moe is. Die ziet dat jullie eerst altijd samen waren, en nu ineens apart wonen. En wat als je kind hier weer aan gewend is, dan weer gaan hokken en wéér z'n hele thuissituatie omgooien?quote:
Ja, zeg. "Ja, we wilden allebei dit kind".
En dan gaan janken over moe zijn. Ja... het mag dan wel zo zijn dat de gemiddelde ouder veelal de voordelen naar buiten brengt over het ouderschap om dat het allemaal zo fantastisch is moet zijn, maar iedere mongool weet dat het (ook) een gedoe is, vermoeiend is, etc. etc. Daar lekker makkelijk aan toe geven en het kind ervan de dupe laten worden.
Niets tegen LAT-relaties hoor, maar om deze redenen...?
Als er zoveel liefde is, waarom lukt het dan niet je relatie zo in te richten dat je er beide genoeg voldoening uit haalt, of het in ieder geval uit te houden is tot jij aan je moeheid hebt gewerkt.
Ik zou als ik jou was zsm zorgen dat je iets aan dat chronische energie-tekort doet, hoe komt het, hoe kom je er vanaf? Werk je? Kan je daar niet wat terugschroeven? Vertel daar eens wat meer over.
Tegen d'r scharrel natuurlijk, duh. Die hoort dat gezeur over hoe haar dag was wel even aan, als hij er daarna weer op mag. Daar is TS natuurlijk ook te moe voorquote:
tegen wie gaat je vriendin nu aanpraten s avonds?
Dus eigenlijk is er geen probleem? Gewoon doen waar jullie zin in hebben, maar ik weet niet of dit voordelig is voor jullie kindje.quote:
Vriendin heeft enige tijd geleden aangegeven dat ze wil gaan latten. Ze heeft reeds een andere woning betrokken in de buurt, en in de basis ingericht.
Reden is dat ze moeilijk zichzelf kan zijn. Sinds de geboorte heb ik echt chronisch energie tekort en het eindeloze geklets na het avondeten van vroeger, dat lukt gewoon niet. Ze wil ook weekendjes weg, maar ook daar heb ik op dit moment geen energie voor. Dat energie-tekort, daar ben ik voor in gesprek met een professional.
Er is nog genoeg liefde verder, daar gaat het niet om. Het gaat om het samenleven. Kennelijk, want vriendin is niet iemand die verbaal altijd heldere uiteenzettingen maakt (en dat is oké).
Maar goed, we hebben wat afspraken gemaakt. Ze gaat vanaf volgende week daar volgens een afgesproken schema met kindje slapen. We hebben verder afgesproken dat we in het weekend als gezin bij elkaar komen.
Ik vind het allemaal erg spannend. Met name hoe dreumes omgaat met de wekelijkse wisseling van slaapplek.
Wie heeft er ervaringen? Tips? Wat wel/niet te doen?
Je hebt niet in de gaten hoe dichtbij je er zit.quote:
[..]
Sorry, ik ga echt niet mijn huis uit voor de capriolen van een vrouw. Denk je dat ik een fucking deurmat ben, of zo?
Ik ben niet te moe voor opruimen, in tegendeel: ik doe ruim mijn deel van het huishouden. Het kostte behoorlijk moeite om mijn vriendin zover te krijgen dat ze uberhaupt iets deed in het huishouden. Als ik thuis kwam, was het best een rommeltje en kon ik na het werk ook nog gaan opruimen. Dat gebeurt nog steeds zo nu en dan, maar is wel beter.
Qua praten: we praten tijdens het avondeten, en daarna nog wat, maar ik heb ook gewoon even stilte nodig. Ik heb echt geprobeerd om wat meer te praten, maar ik ben ook een introvert. Op een gegeven moment word ik dol van dat geouwehoer.
Qua weekenden weg: dat doen we, zeg, 2x per jaar tot nu toe. Daarnaast 1x in de paar weken hapje eten samen.
[..]
Precies, vertel eens iets over de aanleiding, het hele 'ik heb energietekort en werk er met een professional aan'-gedeelte is nogal wat magertjes. Heb je nog een baan? Zit je in de ziektewet? Wat voor professional? Is het lichamelijk of psychisch?quote:
Maar wat is het nu eigenlijk: is ts overmatig moe, of verwacht vriendin ts onrechtmatig veel van de relatie (het is geen sprookje) en is het zo'n kletskous die iedereen moe maakt met haar kletspraat?
En dat dus!quote:
[..]
Je hebt niet in de gaten hoe dichtbij je er zit.
1 dag, nou dan is het goed, laat je je kind maar 6/7e van de week in de steekquote:
A shoulder to cry on becomes a dick to ride on. TS, heeft ze 'goede vrienden' van het mannelijk geslacht?quote:Op donderdag 10 juli 2014 12:39 schreef Loveless85 het volgende:
[..]
Tegen d'r scharrel natuurlijk, duh. Die hoort dat gezeur over hoe haar dag was wel even aan, als hij er daarna weer op mag. Daar is TS natuurlijk ook te moe voor
plus het weekendquote:
1 hele dag! Nou, je wilde dat kind wel heel graag!
Ik denk juist dat als ts 3 dagen wil dat mams al gaat zeuren NEEEEEE
Tsja, ik heb geen invloed op haar beslissingen. Ik heb opgemerkt dat ik het een slecht idee vond, en daarmee heb ik het een paar maanden uitgesteld. Maar ze kwam er op terug en heeft het toch gedaan.quote:Op donderdag 10 juli 2014 12:38 schreef Loveless85 het volgende:
Als er zoveel liefde is, waarom lukt het dan niet je relatie zo in te richten dat je er beide genoeg voldoening uit haalt, of het in ieder geval uit te houden is tot jij aan je moeheid hebt gewerkt.
Heb reeds afspraak gehad met therapeut, en die heeft wat literatuur meegegeven incl. een aantal oefeningen. Prima kerel, en ik ben enthousiast er over.quote:Ik zou als ik jou was zsm zorgen dat je iets aan dat chronische energie-tekort doet, hoe komt het, hoe kom je er vanaf? Werk je? Kan je daar niet wat terugschroeven? Vertel daar eens wat meer over.
Zij doet hetzelfde; ze heeft haar eigen adviseur.
Ben jij er wel klaar voor om vadertje te spelen?quote:
[..]
[..]
Dus wat jij in essentie zegt, is: "je moet niet zeuren want dat wist je van tevoren". Of mis ik iets?
Iedereen doet toch wel eens impulsaankopen. Nou, dat kan met kinderen ook dus.quote:
1 hele dag! Nou, je wilde dat kind wel heel graag!
en ik zeg niet dat het TS' schuld is.. maar en LAT relatie is dit niet echt hoor.. dit is gewoon volledig gescheiden leven ... want wat ga je doen als je in het weekend wil sporten? of met vrienden in de kroeg?
klinkt hard.. maar dit is echt wel het begin van het einde, tenzij ze tot inkeer komt
Ja. Of nou ja, dit is wel heel makkelijk. Moe zijn is natuurlijk, ondanks dat je 't van te voren weet, niet fijn, maar het lijkt alsof je het wel prima vindt en er verder geen ene moer aan wilt doen, je vrouw en je kind lekker laat oprotten zodat je straks thuis elke avond met één hand in je broek en de ander in een zak chips voor de TV in slaap kan vallen zonder lastiggevallen te worden door gepraat of gejank.quote:
[..]
[..]
Dus wat jij in essentie zegt, is: "je moet niet zeuren want dat wist je van tevoren". Of mis ik iets?
Nu nog een baan, binnenkort hetzelfde werk maar dan freelance. Professional is therapeut. Of het lichamelijk of psychisch is, geen idee.quote:
Precies, vertel eens iets over de aanleiding, het hele 'ik heb energietekort en werk er met een professional aan'-gedeelte is nogal wat magertjes. Heb je nog een baan? Zit je in de ziektewet? Wat voor professional? Is het lichamelijk of psychisch?
Kijk, eerlijk gezegd vind ik het ook wel meevallen met de vermoeidheid. Ik had wel wat struggles verwacht, en het lijkt me logisch dat het ouderschap ervoor zorgt dat je energie minder is dan vroeger. Maar ik wil het zo goed/serieus mogelijk oppakken, dus ga er mee aan de slag.
Daar merkt je kind weinig van, die ene dag in de week, denk je niet.quote:
[..]
Nu nog een baan, binnenkort hetzelfde werk maar dan freelance. Professional is therapeut. Of het lichamelijk of psychisch is, geen idee.
Kijk, eerlijk gezegd vind ik het ook wel meevallen met de vermoeidheid. Ik had wel wat struggles verwacht, en het lijkt me logisch dat het ouderschap ervoor zorgt dat je energie minder is dan vroeger. Maar ik wil het zo goed/serieus mogelijk oppakken, dus ga er mee aan de slag.
Het komt op mij over als een lichte depressie.. je schrijft t alsof je het al geaccepteerd hebt, en jij de schuldige bent zonder verdere acties of reacties.. ik denk dat er genoeg mannen zijn die de muren klein slaan uit frustratie..quote:
[..]
Nu nog een baan, binnenkort hetzelfde werk maar dan freelance. Professional is therapeut. Of het lichamelijk of psychisch is, geen idee.
Kijk, eerlijk gezegd vind ik het ook wel meevallen met de vermoeidheid. Ik had wel wat struggles verwacht, en het lijkt me logisch dat het ouderschap ervoor zorgt dat je energie minder is dan vroeger. Maar ik wil het zo goed/serieus mogelijk oppakken, dus ga er mee aan de slag.
Als je tijd voor jezelf wil, moet je dat misschien ook gewoon even nemen nu.. ga 4 maanden hiken in India en kijk wat voor energie je nog over hebt.. en of je deze relatie het überhaupt nog waard vind om voor te vechten
Tot nu toe heb ik ouderschapsverlof opgenomen en zorg twee dagen in de week voor de kleine.quote:
1 hele dag! Nou, je wilde dat kind wel heel graag!
Waarom heb ik het idee dat je in elk bericht het slechtste probeert te lezen?
TS verwacht jij dat de gemiddelde vrouw jouw mate van vermoeidheid als een probleem zou zien in een relatie?
Zie jij het zelf als een probleem? (behalve bij je vriendin)
doe je leuke dingen (voorjezelf!) in het weekend?
Maken jullie (zij en jij) genoeg tijd voor jezelf?
wellicht dat jullie gewoon TE veel bij elkaar zijn.. 24u per dag en geen eigen prive leven meer hebben naast jullie leven samen..
Je heeft dat kind toch samen? En dan kom je je nu ff hier op je borst kloppen dat je wel Twee!!! Hele!!! Dagen!!! voor die kleine zorgt.quote:
[..]
Tot nu toe heb ik ouderschapsverlof opgenomen en zorg twee dagen in de week voor de kleine.
Waarom heb ik het idee dat je in elk bericht het slechtste probeert te lezen?
Leer eens lezen, het is 3 dagenquote:Op donderdag 10 juli 2014 12:54 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Daar merkt je kind weinig van, die ene dag in de week, denk je niet.
twee daarvan is de moeder er ook bij. Ik vermoed dat TS geen dag meer van mams had kunnen krijgen, want die mist dan natuurlijk haar kindje.Omdat je in elke post het alleen maar over jezelf hebt en niet over je kind.quote:
[..]
Tot nu toe heb ik ouderschapsverlof opgenomen en zorg twee dagen in de week voor de kleine.
Waarom heb ik het idee dat je in elk bericht het slechtste probeert te lezen?
Leer lezenquote:
Welk advies zou je me geven?quote:
Omdat je in elke post het alleen maar over jezelf hebt en niet over je kind.
euh denk aan je kind.quote:
[..]
Welk advies zou je me geven?
Stop met advies zoeken, ga eens luisteren naar je gevoel, besteed tijd aan je kind en geniet er ook eens van. Je bent veel te veel bezig met randzaken waardoor je nooit tot rust komt heb ik het idee.quote:
[..]
Welk advies zou je me geven?
Ja hoor, dat wel. Zij kan haar dingen doen, ik die van mij. Kindje is gezond, slaapt goed, eet uitstekend, eigenlijk niks aan de hand op dat vlak. Maar moeders wil graag gaan latten. Kijk, ik kan het ook niet helemaal uitleggen, ik probeer gewoon te roeien met de riemen die ik heb.quote:
vraagje.... heb je wel een eigen hobby?
doe je leuke dingen (voorjezelf!) in het weekend?
Maken jullie (zij en jij) genoeg tijd voor jezelf?
wellicht dat jullie gewoon TE veel bij elkaar zijn.. 24u per dag en geen eigen prive leven meer hebben naast jullie leven samen..
Ik ben moblo niet, maar ik zou niet gaan latten en werken aan de problemen. En als jij te moe bent, kun je af en toe misschien even een nachtje bijtanken bij familie of in een hotel, daarvoor ga je niet je kind heen-en-weer slepen.quote:
[..]
Welk advies zou je me geven?
En neem een schoonmaakster.
En ga vissen.
Toch klinkt het meer als.. "we gaan uit elkaar maar dit is een mooie excuus om het niet geheel af te sluiten.. "quote:
[..]
Ja hoor, dat wel. Zij kan haar dingen doen, ik die van mij. Kindje is gezond, slaapt goed, eet uitstekend, eigenlijk niks aan de hand op dat vlak. Maar moeders wil graag gaan latten. Kijk, ik kan het ook niet helemaal uitleggen, ik probeer gewoon te roeien met de riemen die ik heb.
Dat zou kunnen, maar ook daar heb ik geen invloed op. Kijk, als ze zegt: "ik wil niet meer", dan kan ik moeilijk zeggen: OK aan de ketting met jou!quote:
Toch klinkt het meer als.. "we gaan uit elkaar maar dit is een mooie excuus om het niet geheel af te sluiten.. "
Doe ik al, af en toe ga ik langs m'n ouders voor een langer weekend. Dan kan ik de zorg even delen, en m'n moeder vind het helemaal geweldig.quote:
[..]
Ik ben moblo niet, maar ik zou niet gaan latten en werken aan de problemen. En als jij te moe bent, kun je af en toe misschien even een nachtje bijtanken bij familie of in een hotel, daarvoor ga je niet je kind heen-en-weer slepen.
En neem een schoonmaakster.
En ga vissen.
Dat kind heen-en-weer slepen, het is gewoon niet mijn keuze, maar het gegeven waar ik mee te dealen heb. Schoonmaakster is inderdaad een optie, ik moet nog die knoop doorhakken.
Mijn gevoel zegt me: stomme hoer, wat de neuk doe je nou, je maakt het godverdomme alleen maar erger. Maar goed, dat gaat weinig veranderen.quote:
Stop met advies zoeken, ga eens luisteren naar je gevoel, besteed tijd aan je kind en geniet er ook eens van. Je bent veel te veel bezig met randzaken waardoor je nooit tot rust komt heb ik het idee.
Randzaken vind ik niet echt duidelijk, maar misschien bedoel je het huishouden? Ik kan me daar wel druk om maken inderdaad. Ik vind het moeilijk om te ontspannen in een vies huis.
Zoek een leuke jonge meid uitquote:
Schoonmaakster is inderdaad een optie, ik moet nog die knoop doorhakken.
Kom op zeg... moe? Jezus kerel ik moet in mijn eentje voor twee kids zorgen en ook nog 32 uu werken. Een huis onderhouden en boodschappen doen. Ja een baby is zwaar dat vraagt een hoop aandacht! Maar ga alsjeblieft niet zitten muggenstiften dat je zo moe bent dat je godver geen weekendje weg kan. Of geen leuk dagje weg kan af en toe. Daar zou ik ook snel flauw van worden! Dus in dat opzicht snapik je vriendin wel.
Mijn gevoel zegt ook dat jullie jong zijn?
Jullie waren hier nog niet aan toe... jou vriendin had ook beter haar best moeten doen op een aantal zaken. Praat met elkaar pak je ballen bij elkaar en vecht voor je gezin (beide!).
je snapt natuurlijk zelf ook wel dat dit alleen maar meer afstand tussen jullie komt nu ze elders woont.
Zo zo, hier komen wat frustraties naar boven.quote:
Ik vind jullie beide waardeloze ouders!
Kom op zeg... moe? Jezus kerel ik moet in mijn eentje voor twee kids zorgen en ook nog 32 uu werken. Een huis onderhouden en boodschappen doen. Ja een baby is zwaar dat vraagt een hoop aandacht! Maar ga alsjeblieft niet zitten muggenstiften dat je zo moe bent dat je godver geen weekendje weg kan. Of geen leuk dagje weg kan af en toe. Daar zou ik ook snel flauw van worden! Dus in dat opzicht snapik je vriendin wel.
Mijn gevoel zegt ook dat jullie jong zijn?
Jullie waren hier nog niet aan toe... jou vriendin had ook beter haar best moeten doen op een aantal zaken. Praat met elkaar pak je ballen bij elkaar en vecht voor je gezin (beide!).
je snapt natuurlijk zelf ook wel dat dit alleen maar meer afstand tussen jullie komt nu ze elders woont.
Goed van je, hier is een medaille!quote:
Jezus kerel ik moet in mijn eentje voor twee kids zorgen en ook nog 32 uu werken
| 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 | |@@@@| |####| |@@@@| |####| |@@@@| |####| \@@@@| |####/ \@@@| |###/ `@@|_____|##' (O) .-'''''-. .' * * * `. : * * : : * * : `. * * * .' `-.....-' |
De vraag is eigenlijk: wie heeft er tips? Wie heeft er ervaringen?quote:
Tot nu toe mag ik vooral de situatie verklaren.
Hij wil bevestiging dat hij goed bezig is oid. Kan hij zich minder schuldig voelen als hij geen tijd investeert in zijn kindje.quote:
Ik snap werkelijk niet waar je het over hebt. Hoe kom je er bij dat ik minder tijd in kind wil stoppen?quote:
[..]
Hij wil bevestiging dat hij goed bezig is oid. Kan hij zich minder schuldig voelen als hij geen tijd investeert in zijn kindje.
Maar wát is nou het probleem? Je hebt moeheid, maar die valt wel mee? Plus doe je daarnaast nog wel werk, ga je voor jezelf beginnen (hint: energievreter!), en doe je het huishouden? Maar je bent te moe om wat leuks te doen, of je wordt gewoon moe van je vriendin?quote:
[..]
Nu nog een baan, binnenkort hetzelfde werk maar dan freelance. Professional is therapeut. Of het lichamelijk of psychisch is, geen idee.
Kijk, eerlijk gezegd vind ik het ook wel meevallen met de vermoeidheid. Ik had wel wat struggles verwacht, en het lijkt me logisch dat het ouderschap ervoor zorgt dat je energie minder is dan vroeger. Maar ik wil het zo goed/serieus mogelijk oppakken, dus ga er mee aan de slag.
Het komt allemaal over alsof jullie beide niet echt ruggegraat hebben. Ook allebei een externe adviseur/therapeut
Please kom op zeg... Gewoon de tijd beter indelen, tandjes op elkaar, en niet zo klagen. Zo'n haflslachtige oplossing als dit gaat echt op de lange termijn niks helpen, en jullie lijken nogal makkelijk over het feit heen te stappen dat je gewoon de thuissituatie van je kind overhoop gooien omdat jij moe bent / moe van je vriendin wordt.Haha moedergevoelensquote:Op donderdag 10 juli 2014 13:16 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Zo zo, hier komen wat frustraties naar boven.
.Vind t zielig voor t kind dat het een vader heeft die overal te moe van word zelf van iets leuks doen met het gezin. En een moeder die alleen naar dr eigen kijkt bah
Jongen, lees zelf wat je post dan kom je zelf tot die conclusie.quote:
[..]
Ik snap werkelijk niet waar je het over hebt. Hoe kom je er bij dat ik minder tijd in kind wil stoppen?
Misschien moet je eens aan haar vragen waarom jullie een gezin uit elkaar moeten halen.quote:
Tot nu toe mag ik vooral de situatie verklaren.
Nou ehh wellicht het feit dat je kind voor het grootste deel van de week niet meer bij je woont? Ik roep zomaar wat hoor...quote:
[..]
Ik snap werkelijk niet waar je het over hebt. Hoe kom je er bij dat ik minder tijd in kind wil stoppen?
Verder is dit een dusdanige debiele situatie dat ik niet denk dat er mensen zijn met ervaring in deze specifieke oplossing. Het komt vooral heel erg over alsof je je vriendin vermoeiend vindt, maar jullie er niet over kunnen/willen praten, en daardoor dit als idiote oplossing naar boven is gekomen, wellicht omdat ze niet de gehele stap aandurft om bij je weg te gaan (of jij bij haar).
Nouja, een baby is nu eenmaal vermoeiend. Om te verwachten dat alles hetzelfde blijft, is niet realistisch. Maar meteen opgeven is ook een beetje naïef... vooral omdat het kind in dit geval de dupe wordt van de ruggengraatloosheid van de ouder(?).quote:
[..]
Zo zo, hier komen wat frustraties naar boven.
quote:
Ik vind jullie beide waardeloze ouders!
Kom op zeg... moe? Jezus kerel ik moet in mijn eentje voor twee kids zorgen en ook nog 32 uu werken. Een huis onderhouden en boodschappen doen. Ja een baby is zwaar dat vraagt een hoop aandacht! Maar ga alsjeblieft niet zitten muggenstiften dat je zo moe bent dat je godver geen weekendje weg kan. Of geen leuk dagje weg kan af en toe. Daar zou ik ook snel flauw van worden! Dus in dat opzicht snapik je vriendin wel.
Mijn gevoel zegt ook dat jullie jong zijn?
Jullie waren hier nog niet aan toe... jou vriendin had ook beter haar best moeten doen op een aantal zaken. Praat met elkaar pak je ballen bij elkaar en vecht voor je gezin (beide!).
je snapt natuurlijk zelf ook wel dat dit alleen maar meer afstand tussen jullie komt nu ze elders woont.
Maar het is een dreumes, dus tussen de 1 en 2 waarschijnlijk? Dan mag je juist wel verwachten dat t íets minder wordt omdat er nachtjes doorgeslapen worden etc.quote:
[..]
Nouja, een baby is nu eenmaal vermoeiend. Om te verwachten dat alles hetzelfde blijft, is niet realistisch. Maar meteen opgeven is ook een beetje naïef... vooral omdat het kind in dit geval de dupe wordt van de ruggengraatloosheid van de ouder(?).
Ik had 'm al in TTK / Originele taal- en spelfouten op FOK! #76 gepost Ik krijg daar gewoon geen helder antwoord op. Gisteren vroeg ik wat ze dan andere mensen vertelt. Toen zei ze: "tegen iedereen wat anders". Toen ik bleef doorvragen, was uiteindelijk het antwoord: "ik vind het heel ingewikkeld allemaal, maar ik kom er later nog wel op terug". Vrouwen-gebrabbel dus.quote:
[..]
Misschien moet je eens aan haar vragen waarom jullie een gezin uit elkaar moeten halen.
Ik kan moeilijk d'r kielhalen totdat er een zinnig antwoord uitkomt.
Hoe oud ben je?quote:
[..]
Ik krijg daar gewoon geen helder antwoord op. Gisteren vroeg ik wat ze dan andere mensen vertelt. Toen zei ze: "tegen iedereen wat anders". Toen ik bleef doorvragen, was uiteindelijk het antwoord: "ik vind het heel ingewikkeld allemaal, maar ik kom er later nog wel op terug". Vrouwen-gebrabbel dus.
Ik kan moeilijk d'r kielhalen totdat er een zinnig antwoord uitkomt.
Klinkt alsof jullie lekker communiceren. Volgens mij ligt daar het probleem, en zou ik daar eens naar kijken (met al die professionals). Want als je 40u (of meer) kan werken, voor jezelf gaat beginnen, én het huishouden doet lijkt t me erg sterk dat je daadwerkelijk een of andere chronische vermoeidheid hebt.quote:
[..]
Ik krijg daar gewoon geen helder antwoord op. Gisteren vroeg ik wat ze dan andere mensen vertelt. Toen zei ze: "tegen iedereen wat anders". Toen ik bleef doorvragen, was uiteindelijk het antwoord: "ik vind het heel ingewikkeld allemaal, maar ik kom er later nog wel op terug". Vrouwen-gebrabbel dus.
Ik kan moeilijk d'r kielhalen totdat er een zinnig antwoord uitkomt.
Dat kan je wel. Althans, niet kielhalen, maar je mist de ruggengraat om gewoon zelf eens beslissingen te nemen merk ik. Alles wat ze doet laat je maar gebeuren.quote:
[..]
Ik krijg daar gewoon geen helder antwoord op. Gisteren vroeg ik wat ze dan andere mensen vertelt. Toen zei ze: "tegen iedereen wat anders". Toen ik bleef doorvragen, was uiteindelijk het antwoord: "ik vind het heel ingewikkeld allemaal, maar ik kom er later nog wel op terug". Vrouwen-gebrabbel dus.
Ik kan moeilijk d'r kielhalen totdat er een zinnig antwoord uitkomt.
Precies, je neemt genoegen met géén antwoord. Er zit nogal iets tussen kielhalen en het maar accepteren in. Ze neemt wel je kind mee hé, met een halfslachtig excuus, en jij denkt 'noh, het zal wel'.quote:
[..]
Dat kan je wel. Althans, niet kielhalen, maar je mist de ruggengraat om gewoon zelf eens beslissingen te nemen merk ik. Alles wat ze doet laat je maar gebeuren.
Dit... lekker rust voor ts nu.quote:
Maar je neemt er wel lekker makkelijk en snel genoegen mee dat je vrouw je kind meeneemt. "Ja, nee, kan haar moeilijk dwingen", maar echt moeilijk maak je het haar ook niet zo te lezen. Als een relatie niet meer werkt, dan werkt 't niet meer, dat gebeurt, maar dit is toch wel zo halfslachtig. Of nog niet eens halfslachtig.. eerder 1/10slachtig.
* Ga volledig uit elkaar of vecht ervoor
* Neem een leuke vlotte hippe sexy schoonmaakster
* Ga niet uit elkaar
* Grow a pair
* Communiceren
Ik heb wel effe genoeg van jou.quote:
quote:
Kielhalen niet, maar gewoon zeggen: "dit gaat niet gebeuren want het is slecht voor ons kind" is toch niet zo moeilijk?
Hmm, daar zeggen jullie zo wat, zo had ik het nog niet bekeken.quote:
Dat kan je wel. Althans, niet kielhalen, maar je mist de ruggengraat om gewoon zelf eens beslissingen te nemen merk ik. Alles wat ze doet laat je maar gebeuren.
GMTAquote:
Maar je neemt er wel lekker makkelijk en snel genoegen mee dat je vrouw je kind meeneemt. "Ja, nee, kan haar moeilijk dwingen", maar echt moeilijk maak je het haar ook niet zo te lezen. Als een relatie niet meer werkt, dan werkt 't niet meer, dat gebeurt, maar dit is toch wel zo halfslachtig. Of nog niet eens halfslachtig.. eerder 1/10slachtig.
Wat ik wel opmerkelijk vind, en wellicht zelfs een wetenschappelijke doorbraak is;quote:
[..]
Ik heb wel effe genoeg van jou.
[..]
[..]
Hmm, daar zeggen jullie zo wat, zo had ik het nog niet bekeken.
Hoe heb je in jezusnaam je vriendin zwanger kunnen schoppen als je geen ballen hebt?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 10-07-2014 13:28:28 ]
quote:
[..]
Ik heb wel effe genoeg van jou.
Ik vraag gewoon hoe oud je bent.
Hoe is de rest van de relatie? Is er nog romantiek, geborgenheid, sex, spanning... of gewoon een dooie boel die om het kind (en haar) draait?
Hoe kan het zijn dat je daar zelf niet op bent gekomen? Was je te druk met je eigen issues misschien?quote:
Hmm, daar zeggen jullie zo wat, zo had ik het nog niet bekeken.
Waarom hebben jullie allebei een andere therapeut? Waar heeft zij de therapeut voor nodig? En waarom gaan jullie niet samen in relatietherapie om elkaar beter te leren begrijpen en beter te leren communiceren met elkaar?
Ik vind het echt heel raar om te gaan LAT-ten om deze reden, als er eigenlijk niet over gecommuniceerd wordt. Hoe ziet zij dit voor zich dan? Voor altijd, of tijdelijk? Het lijkt mij iig niet in het belang van het kind, helemaal niet als het maar een tijdelijke oplossing is.
OK, lastige opmerkingen, ik merk dat er nu een gevoelige snaar wordt geraakt.quote:
* Ga volledig uit elkaar of vecht ervoor
* Neem een leuke vlotte hippe sexy schoonmaakster
* Ga niet uit elkaar
* Grow a pair
* Communiceren
Desalniettemin vind ik dat lastig, hoor. Soms
Dude, vrouwen lopen zwanger rond alleen omdat ik ze aankeek.quote:
Hoe heb je in jezusnaam je vriendin zwanger kunnen schoppen als je geen ballen hebt?
Nee, ik denk het niet. We neuken nog steeds gewoon de sterren van de hemel. Ja, misschien is het zo'n type die dag 1 kan neuken en dag 2 keihard kan zeggen: "bye bye zwaai zwaai". Maar ik denk het niet.quote:
Denk je niet dat ze eigenlijk gewoon wil scheiden?
ik ga ervanuit dat dit geen LAT is maar gewoon een scheiding.. want erg veel blijft er niet over..quote:
Ik vind het echt heel raar om te gaan LAT-ten om deze reden, als er eigenlijk niet over gecommuniceerd wordt.
Geweldige basis om je samen voort te planten dit!quote:
Ja, misschien is het zo'n type die dag 1 kan neuken en dag 2 keihard kan zeggen: "bye bye zwaai zwaai". Maar ik denk het niet.
TS is nogal op zichzelf en niet erg communicatief, kan niet van zich afbijten. Vriendin is waarschijnlijk wat extraverter en type 'pinnige tante' en overvleugeld TS dus compleet. TS kan er niet mee omgaan en klapt dicht, wil rust en stilte en 'wordt er moe van'. Vriendin irriteert zich eraan en wil gewoon de dingen doen die ZIJ WIL, want daar draait het tenslotte om, en gaat dus lekker op zichzelf om geen rekening meer met die loser te houden. TS zal weer opbloeien op het moment dat zij niet meer ieder moment zegt wat er moet gebeuren, voor hem antwoord, en alles beter weet.
Extragratis was dit! Hoef je niet eens (beide
!) een therapeut/adviseur a 120¤ p/u voor in te huren 
Praat met elkaar, leg je frustraties uit, laat je niet zo simpel aan de kant zetten. Wees proactiever en kom meer op voor jezelf (en je kind!!!), en geef aan dat zij een toontje lager moet zingen omwille van de relatie en jullie kind.
Gaaf, had je nou ook maar zo je woordje klaar naar je wijfquote:
Dude, vrouwen lopen zwanger rond alleen omdat ik ze aankeek.
Ik heb het idee dat de bye bye zwaai zwaai fase al is aangebroken maar je dat nog niet door hebt.quote:
Nee, ik denk het niet. We neuken nog steeds gewoon de sterren van de hemel. Ja, misschien is het zo'n type die dag 1 kan neuken en dag 2 keihard kan zeggen: "bye bye zwaai zwaai". Maar ik denk het niet.
Hij is aan het oefenen, dude!quote:
[..]
Gaaf, had je nou ook maar zo je woordje klaar naar je wijf
quote:
[..]
Hij is aan het oefenen, dude!
Ooohhh nu snap ik eindelijk het doel van dit topicquote:
[..]
Hij is aan het oefenen, dude!
Laten we wel stellen dat wij allemaal "het perfecte" plaatje volgens onze normen en waarden projecteren op TS.. wij denken allemaal dat ze in een huisje moeten wonen met de kleine met beide ouders enzo..
maar soms werkt dat niet.. soms slaat mama papa en vaker andersom.. soms werken twee mensen niet helemaal lekker samen en botsen ze.. en dan is het beter als ze apart wonen.. kunnen ze nog steeds heel veel van elkaar houden, celibaat zijn (optioneel) en lief zijn naar elkaar en goed voor het kind zorgen..
TS: Het is aan jullie om dit te bespreken.. werkt dit voor jullie.. hebben jullie een test periode afgesproken? Zijn jullie ook zo eerlijk naar elkaar om als je echt niet meer samen wilt, je dit ook kan delen?
IIG Succes!
Euh:quote:
wij denken allemaal dat ze in een huisje moeten wonen met de kleine met beide ouders enzo..
quote:
Niets tegen LAT-relaties hoor, maar om deze redenen...?
och och Dokter Phil!quote:
Beste responders..
Laten we wel stellen dat wij allemaal "het perfecte" plaatje volgens onze normen en waarden projecteren op TS.. wij denken allemaal dat ze in een huisje moeten wonen met de kleine met beide ouders enzo..
maar soms werkt dat niet.. soms slaat mama papa en vaker andersom.. soms werken twee mensen niet helemaal lekker samen en botsen ze.. en dan is het beter als ze apart wonen.. kunnen ze nog steeds heel veel van elkaar houden, celibaat zijn (optioneel) en lief zijn naar elkaar en goed voor het kind zorgen..
TS: Het is aan jullie om dit te bespreken.. werkt dit voor jullie.. hebben jullie een test periode afgesproken? Zijn jullie ook zo eerlijk naar elkaar om als je echt niet meer samen wilt, je dit ook kan delen?
IIG Succes!
(zelf denk ik ook dat het gewoon het einde is en van LAT geen sprake is.. meer van "ik durf het niet uit te maken")
Niks tegen een goede oplossing hoor, maar dit rammelt aan alle kanten, TS lijkt het eigenlijk niet te willen, en geeft zelf al toe dat het met de hele moeheid ook allemaal wel meevalt. Wees dan gewoon een vent en kom de echte oorzaak waarom het schijnbaar niet werkt onder ogen, en ga niet een beetje halfslachtig akkoord met dat je vriendin op zichzelf gaat (met je kind!) in de hoop dat dat ineens wat doet veranderen.quote:
Beste responders..
Laten we wel stellen dat wij allemaal "het perfecte" plaatje volgens onze normen en waarden projecteren op TS.. wij denken allemaal dat ze in een huisje moeten wonen met de kleine met beide ouders enzo..
maar soms werkt dat niet.. soms slaat mama papa en vaker andersom.. soms werken twee mensen niet helemaal lekker samen en botsen ze.. en dan is het beter als ze apart wonen.. kunnen ze nog steeds heel veel van elkaar houden, celibaat zijn (optioneel) en lief zijn naar elkaar en goed voor het kind zorgen..
TS: Het is aan jullie om dit te bespreken.. werkt dit voor jullie.. hebben jullie een test periode afgesproken? Zijn jullie ook zo eerlijk naar elkaar om als je echt niet meer samen wilt, je dit ook kan delen?
IIG Succes!
TS, het zou me niks verbazen als, na een paar maandjes LATten, je partner je vertelt: "Sinds ik uit huis ben voel ik me zoveel beter, ik denk dat ik geen relatie meer met je wil". Zoals meerdere mensen al aangaven, je laat over je heen lopen, je toont geen ruggegraat. Ze neemt verdorie je kind mee. En jij vindt het wel best?
Luister, ik snap goed dat je medische klachten hebt, maar als je vriendin van je hield, zou ze daar toch mee om moeten kunnen gaan (en niet op deze manier bedoel ik dan)? Ik snap ook niet dat zij het zo'n ramp vindt als jij 's avonds zegt "lieverd, ik wil nu graag even alleen zijn en een boekje lezen" of iets dergelijks. Blijkbaar hebben jullie verkeerde verwachtingen van elkaar.
Als jullie echt van elkaar houden, verzinnen jullie wel iets beters dan dit. Ik vrees helaas het ergste voor je TS.
Dit is al het einde. Het is ook gewoon totaal onlogisch, zij wil meer interactie, dusss gaat ze op zichzelf. Rightquote:Op donderdag 10 juli 2014 13:42 schreef complicate het volgende:
Het probleem is gewoon dat dit het begin is van een einde. En de TS weigert dat in te zien.
Pablo die staat daar nu al de muren te witten hoor, en pakt de vriendin van TS' zo ook gelijk even mee als ze langskomt.Ts moet gewoon leren opkomen voor zijn kind en zichzelf.quote:
[..]
Dit is al het einde. Het is ook gewoon totaal onlogisch, zij wil meer interactie, dusss gaat ze op zichzelf. Right
Het zou een goed begin zijn als hij kon begrijpen dat dit niet gaat werken.
nee.. dat duurt nog even een maandje ofzo.. eerst nog sex met dr ex.. net als Fred.. (liedje)..quote:
[..]
Dit is al het einde. Het is ook gewoon totaal onlogisch, zij wil meer interactie, dusss gaat ze op zichzelf. Right
daarna pas.. "ik heb iemand anders leren kennen.."
(en bookmark deze bovenstaande zin maar.. ik zet er 100 euro op dat die komen gaat)
Ik zet er 1000 euro op.quote:
[..]
nee.. dat duurt nog even een maandje ofzo.. eerst nog sex met dr ex.. net als Fred.. (liedje)..
daarna pas.. "ik heb iemand anders leren kennen.."
(en bookmark deze bovenstaande zin maar.. ik zet er 100 euro op dat die komen gaat)
heeft die over een paar maanden genoeg geld voor een leuke schoonmaaksterquote:
quote:
[..]
heeft die over een paar maanden genoeg geld voor een leuke schoonmaakster
TS, we ehh,... denken misschien,,,.... dat we er nog even over na gaan denken... Je vragen enzo.... het is gewoon zo denk ik, maar wellicht is het ook anders..... je hoort ehhmmm... nog van ons, ok? Toedels
wij zijn dan ook geen gecertificeerde therapeuten die 250euro per uur krijgen..quote:
Ik vrees dat wij nu ook wat te direct communiceren met TS, dan klapt hij dicht.
TS, we ehh,... denken misschien,,,.... dat we er nog even over na gaan denken... Je vragen enzo.... het is gewoon zo denk ik, maar wellicht is het ook anders..... je hoort ehhmmm... nog van ons, ok? Toedels
We zijn wel FOKkers.. die zeggen wat ze denken.. en nooit doen wat ze zeggen..
quote:
Ik heb het idee dat de bye bye zwaai zwaai fase al is aangebroken maar je dat nog niet door hebt.
quote:
Gaaf, had je nou ook maar zo je woordje klaar naar je wijf
Allemaal goeie opmerkingen.quote:
TS: Het is aan jullie om dit te bespreken.. werkt dit voor jullie.. hebben jullie een test periode afgesproken? Zijn jullie ook zo eerlijk naar elkaar om als je echt niet meer samen wilt, je dit ook kan delen?
Die woning die ze heeft gehuurd is gemeubileerd. Dus dat is 9 maanden en dan moet ze iets anders vinden. Misschien is het goed om te zeggen: dit is de tijd die we nemen hiervoor.
Tuurlijk wel, het is ook zijn kind.quote:
Leer eens lezen, het is 3 dagen
Trouwens, ik zou het maar goed regelen als ik TS was, want dit wordt vast de omgangsregeling straks.
Dat is een lange tijd.. ik zou er 4 maanden van maken..quote:
Misschien is het goed om te zeggen: dit is de tijd die we nemen hiervoor.
gewoon tegen dr zeggen.. we gaan dit 4 maanden aankijken.. en dan besluiten we.. tenzij we tussentijds al door hebben dat we gewoon uit elkaar gaan / weer samen gaan wonen
Hoe kunnen jullie dat betalen? In vorige topics was het al een heel punt dat ze tijdens de zwangerschap aankondigde dat ze minder wilde gaan werken.quote:
[..]
[..]
[..]
Allemaal goeie opmerkingen.
Die woning die ze heeft gehuurd is gemeubileerd. Dus dat is 9 maanden en dan moet ze iets anders vinden. Misschien is het goed om te zeggen: dit is de tijd die we nemen hiervoor.
LOL, nee hoor, diegene die wat mij betreft niks bijdragen, die krijgen geen reply.quote:
Ik vrees dat wij nu ook wat te direct communiceren met TS, dan klapt hij dicht.
Het wordt alleen een backfire-topic als ik huilie ga doen.
Ik verwacht als freelancer fors beter te gaan verdienen. Bovendien heb ik geleerd om beter met m'n geld om te gaan. Inmiddels heb ik een flinke buffer gespaard.quote:
De tijd voor wat? Elke dag dat je niet samen bent is een dag dat je niet kan werken aan de situatie, samen.quote:
Allemaal goeie opmerkingen.
Die woning die ze heeft gehuurd is gemeubileerd. Dus dat is 9 maanden en dan moet ze iets anders vinden. Misschien is het goed om te zeggen: dit is de tijd die we nemen hiervoor.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 10-07-2014 14:01:24 ]
sorry.. ik hoop dat ik dit goed begrijp..quote:
[..]
Ik verwacht als freelancer fors beter te gaan verdienen. Bovendien heb ik geleerd om beter met m'n geld om te gaan. Inmiddels heb ik een flinke buffer gespaard.
Zij wil ergens anders wonen.. en jij betaalt?
Kan, maar wat is dan 'hiervoor'?quote:
Die woning die ze heeft gehuurd is gemeubileerd. Dus dat is 9 maanden en dan moet ze iets anders vinden. Misschien is het goed om te zeggen: dit is de tijd die we nemen hiervoor.
Je weet niet waarom ze weg is.. Wordt lastig er samen aan te werken dan.
Ik heb toch heel wat vragen gesteld die er toe doen dacht ik, maar krijg ook geen reply.quote:
[..]
LOL, nee hoor, diegene die wat mij betreft niks bijdragen, die krijgen geen reply.
Het wordt alleen een backfire-topic als ik huilie ga doen.
Te laat!quote:
Het wordt alleen een backfire-topic als ik huilie ga doen.
Nee, doet ze zelf maar. Ze gaat wat meer werken. Nog steeds vind ik dat ze vrij forse huur gaat betalen, maar goed, ze heeft flink wat spaargeld.quote:
Zij wil ergens anders wonen.. en jij betaalt?
Mwah.quote:
Ik heb toch heel wat vragen gesteld die er toe doen dacht ik.
Je reageert inderdaad niet op bepaalde mensen en bepaalde vragen. En raad eens, dat zijn nou net die vragen die je de ogen openen of niet? Luister TS, iedereen hier heeft eerlijk waar het beste met je voor, en hoewel niet iedereen even tactvol is daarin, stellen we die vragen juist omdat we je willen laten inzien dat dit gigantisch verkeerd gaat op deze manier.quote:
[..]
LOL, nee hoor, diegene die wat mij betreft niks bijdragen, die krijgen geen reply.
Het wordt alleen een backfire-topic als ik huilie ga doen.
Het is aan jou. Jij komt hier voor advies, accepteer het dan ook.
oh ok.. tsja als het gemeubileerd is dan moet ze betaluh..quote:
[..]
Nee, doet ze zelf maar. Ze gaat wat meer werken. Nog steeds vind ik dat ze vrij forse huur gaat betalen, maar goed, ze heeft flink wat spaargeld.
Ik heb dergelijke situaties vaker gehoord.. en meestal was het of een 30ers dilemma (bestaat!. .. volgens de schrijver van een boekje
) .. of dat jullie gewoon te veel bij elkaar waren.. en dat kan soms ook stress opleveren.. een soort beklemmend gevoelanyways.. wellicht werkt t .. ik zou iig wel een paar duidelijke afspraken maken en die op papier zetten.. voor je het weet is haar nieuwe huis vol de jouwe leeg.. en zit je emotioneel nog verrotter in de knoop
ik gok op een jaar of 30.. is dit het, wat willen we nu, moet ik nog 60 jaar zo verder, is er niets meer, waar is die spanning die er was in mijn 20er jaren toen ik kon dansen, flirten, nachten doorhalen, dronken thuiskomen met vriendinnen en elke jongen naar me luisterde.. ook al was het om me in bed te krijgen..quote:
Kom op, man. De wilde Fok-horden ontzien niets en niemand.quote:
iedereen hier heeft eerlijk waar het beste met je voor
tussen de regels door, hebben sommigen heldere momenten waarin een mogelijke steun, hint, tip, advies of vleugje empathie zou kunnen doorschemeren..quote:
[..]
Kom op, man. De wilde Fok-horden ontzien niets en niemand.
Tuurlijk, die krijgen antwoord. En soms mis ik ook gewoon wel eens wat, hè?quote:
tussen de regels door, hebben sommigen heldere momenten waarin een mogelijke steun, hint, tip, advies of vleugje empathie zou kunnen doorschemeren..
Allebei halverwege 30. Maar ik kan nou niet zeggen dat ik verlang naar vroeger, of zo. Heb voor mijn tijd met haar een beetje rondgeneukt, en dat is toch minder lekker dan met de vrouw waar ik van hou. Dus dat is het niet wat mij betreft. En af en toe ga ik met lui effe de kroeg in, is nog steeds leuk om door te zakken. En dat gebeurd genoeg, niet te veel, niet te weinig.quote:
[..]
ik gok op een jaar of 30.. is dit het, wat willen we nu, moet ik nog 60 jaar zo verder, is er niets meer, waar is die spanning die er was in mijn 20er jaren toen ik kon dansen, flirten, nachten doorhalen, dronken thuiskomen met vriendinnen en elke jongen naar me luisterde.. ook al was het om me in bed te krijgen..
Wat haar betreft, ik hoor wel dat ze vriendinnen om haar heen mist die ook een kindje hebben. Of die wel een kindje hebben maar ver weg wonen. Misschien is ze een beetje eenzaam? Dat weet ik niet, ik zal het eens vragen.
Snap je nou echt niet dat het werkelijke probleem veel complexer is?quote:
Ooit moet je aan je kindje uitleggen waarom je hem/haar in de steek liet. Ga je dan echt zeggen 'papa was te moe om met mama te praten na het werk dus was het genoeg geweest'?
Het 30ers dilemma is ook iets lastiger uit te leggen..het is niet een oh was ik maar weer 20 want toen was alles beter.. maar meer een.. ik wil iets veranderen want 'dit' lijkt op een sleur.. alles is verder in orde, er is financiele ruimte, er is liefde, een kindje, een goed leuk huis.. alles is OK.. alles is goed.. en toch blijft er iets knagen..quote:
[..]
Tuurlijk, die krijgen antwoord. En soms mis ik ook gewoon wel eens wat, hè?
[..]
Allebei halverwege 30. Maar ik kan nou niet zeggen dat ik verlang naar vroeger, of zo. Heb voor mijn tijd met haar een beetje rondgeneukt, en dat is toch minder lekker dan met de vrouw waar ik van hou. Dus dat is het niet wat mij betreft. En af en toe ga ik met lui effe de kroeg in, is nog steeds leuk om door te zakken. En dat gebeurd genoeg, niet te veel, niet te weinig.
Wat haar betreft, ik hoor wel dat ze vriendinnen om haar heen mist die ook een kindje hebben. Of die wel een kindje hebben maar ver weg wonen. Misschien is ze een beetje eenzaam? Dat weet ik niet, ik zal het eens vragen.
Ik had hetzelfde (zonder kind) en na een vloeiende scheiding zat ik na 1.5 jaar aan de andere kant van de wereld.. alles omgegooid huis verkocht en hoppa..
anderen worden gelovig of gaan vrijwilligerswerk doen..
alles om die "sleur" waarin alles OK is.. maar te doorbreken..
zoek maar eens op "Het 30ers dilemma" is niet zo'n dik boekje wat wellicht wat inzicht kan geven
Ja, ze willen van elkaar af, maar blijven hoop houden door het een lat-relatie te noemen.quote:
[..]
Snap je nou echt niet dat het werkelijke probleem veel complexer is?
quote:
Geweldige basis om je samen voort te planten
quote:
je kind lekker laat oprotten zodat je straks thuis elke avond met één hand in je broek en de ander in een zak chips voor de TV in slaap kan vallen zonder lastiggevallen te worden door gepraat of gejank.
quote:
quote:
Ik kreeg de rillingen van het woord 'dreumes', we zitten potdomme niet in OUD!
quote:
Het klinkt vooral alsof je (als in jij) gewoon nooit aan kinderen had moeten beginnen
quote:
quote:
1 hele dag! Nou, je wilde dat kind wel heel graag!
quote:
Omdat het hele gebeuren vooral op me overkomt alsof het allemaal alleen nog steeds om jou/jullie draait en niet (ook) om het kind.
Wat zit je nou de hele tijd negatief te doen?quote:
Vrouwengebrabbel, ga niet voor een vrouw mijn huis uit, ze kletst de oren van mijn hoofd, wil geen leuke uitjes doen want dat is zo'n gedoe met een kleine.quote:
[..]
Ik krijg daar gewoon geen helder antwoord op. Gisteren vroeg ik wat ze dan andere mensen vertelt. Toen zei ze: "tegen iedereen wat anders". Toen ik bleef doorvragen, was uiteindelijk het antwoord: "ik vind het heel ingewikkeld allemaal, maar ik kom er later nog wel op terug". Vrouwen-gebrabbel dus.
Ik kan moeilijk d'r kielhalen totdat er een zinnig antwoord uitkomt.
Maar we houden zoveel van elkaar, kunnen elkaar alleen maar amper luchten of zien!
Klinkt als echt geweldige oplossing voor je kind ja, mama weg bij papa, én meer werken. Misschien moeten jullie eens niet verschuilen achter 'we neuken de sterren van de hemel' en 'chronische moeheid', en gewoon je problemen onder ogen zien, en oplossen. Of écht kappen, niet zo'n halfslachtige 'we gaan LATten'-oplossing, uiteindelijk gaat dat toch ook op niets uitlopen, of hoe had je het gezien? Je wéét neem ik aan al dat het positief ervaren gaat worden, zij heeft jouw 'gezeur' niet meer, jij hebt meer energie want hoeft niet meer met haar te praten. Wat gaat dan ooit de prikkel zijn toch weer samen te wonen?quote:
[..]
Nee, doet ze zelf maar. Ze gaat wat meer werken. Nog steeds vind ik dat ze vrij forse huur gaat betalen, maar goed, ze heeft flink wat spaargeld.
Dat is vaker zo met forummers hier: er is maar één oplossing en dat is de oplossing van de desbetreffende forummer. Pak jij het anders dan, dan krijg je bijzonder veel negativiteit over je heen. Best vreemd! Iedereen deelt zijn/haar leven anders in en dat is niet altijd goed of fout.quote:
[..]
[..]
[..]
[..]
[..]
[..]
[..]
[..]
[..]
Wat zit je nou de hele tijd negatief te doen?
Ja, ik wil niet meteen van het negatiefste uit gaan.quote:
Hoewel ik een prima functionerend LAT-gezin ken (hij woont hier, zij in Frankrijk nota bene, 2 kinderen), lijkt dit me meer een verhulde stap op weg naar scheiding.
Zo extreem is het natuurlijk niet. Een dag bij mij, 1 of 2 dagen bij haar, en vervolgens het weekend bij elkaar.quote:Ze neemt verdorie je kind mee. En jij vindt het wel best?
Dat zijn goede punten. En dat is wat Scorpie en Loveless ook al zeiden, het is van mijn kant nogal meegaand allemaal. Het gebeurt maar allemaal, en dat zit me helemaal niet lekker.quote:Luister, ik snap goed dat je medische klachten hebt, maar als je vriendin van je hield, zou ze daar toch mee om moeten kunnen gaan (en niet op deze manier bedoel ik dan)? Ik snap ook niet dat zij het zo'n ramp vindt als jij 's avonds zegt "lieverd, ik wil nu graag even alleen zijn en een boekje lezen" of iets dergelijks. Blijkbaar hebben jullie verkeerde verwachtingen van elkaar.
Als jullie echt van elkaar houden, verzinnen jullie wel iets beters dan dit. Ik vrees helaas het ergste voor je TS.
Die verwachtingen, dat is een goed punt, maar ik weet niet of ik mezelf daarin herken. En ja, er moet een betere oplossing zijn. Ik vind het lastig te zien welke. Ik heb het gevoel dat het allemaal gebeurd, en dat ik geen invloed/grip heb op haar. Vooral omdat de communicatie zo lastig gaat.
[ Bericht 26% gewijzigd door Allem-Wilexander op 10-07-2014 15:03:17 ]
Nu som je al het negatieve op, en dan zet je het tegen het positieve, om het belachelijk neer te zetten.quote:
Vrouwengebrabbel, ga niet voor een vrouw mijn huis uit, ze kletst de oren van mijn hoofd, wil geen leuke uitjes doen want dat is zo'n gedoe met een kleine.
Maar we houden zoveel van elkaar, kunnen elkaar alleen maar amper luchten of zien!
Dat is inderdaad een lastigequote:
Je wéét neem ik aan al dat het positief ervaren gaat worden, zij heeft jouw 'gezeur' niet meer, jij hebt meer energie want hoeft niet meer met haar te praten. Wat gaat dan ooit de prikkel zijn toch weer samen te wonen?
Ik weet niet wat ik hierop moet antwoorden. Het zou een absolute nachtmerrie zijn voor mij om uit elkaar te gaan.
Daar ben je nu al feitelijk mee bezig.. al heb je dat niet door.. waarschijnlijk door de verpakking die eromheen zit..quote:
Het zou een absolute nachtmerrie zijn voor mij om uit elkaar te gaan.
Want je stelt wel, lekker elk weekend bij elkaar.. maar er komen zometeen ook andere verplichtingen waardoor je niet bij elkaar kunt zijn (of wilt).. en grote kans dat jij of zij iemand anders tegenkomt waarvan je denkt.. hey die biedt(/heeft) wel alles wat ik wil..
halve oplossingen werken meestal niet in de liefde.. het "gewoon maar accepteren" maken je veelal niet gelukkiger
Ik zet alleen maar het negatieve even bij elkaar zodat het wat duidelijker is. Dat is niet het belachelijk neer zetten, dat is even opsommen wat er negatief is en dat is fiks wat, zo erg dat jullie blijkbaar het niet trekken om bij elkaar in huis te wonen.quote:
[..]
Nu som je al het negatieve op, en dan zet je het tegen het positieve, om het belachelijk neer te zetten.
Het was misschien niet zo aardig om het zo te doen, maar er is echt iets heel erg mis in jullie relatie en dat jullie daar niet serieus over praten is nog veel ernstiger. Je partner vertrekt straks met jullie kind ergens anders heen en jij weet niet eens goed waarom.
Als eerste zou ik persoonlijk mijn voet neer zetten en een duidelijk antwoord willen, daar heb je wel recht op als er een gezin uit elkaar gehaald gaat worden wat voor zo'n kleine een heel erg groot ding is.
Verdomme, wat lastig.
Maar als jullie niet echt inhoudelijk gaan praten ben ik echt bang dat dit het begin van het einde is voor jullie.
quote:
[..]
De tijd voor wat? Elke dag dat je niet samen bent is een dag dat je niet kan werken aan de situatie, samen.
Tijd om andere mannen te palen die niet overal moe van worden natuurlijk, duhhhhhhquote:
ja, ik vond dit gewoon een lastige. Aan de ene kant heb je helemaal gelijk. Aan de andere kant hebben sommige problemen ook eventjes tijd nodig. Maar goed, dan ben ik weer dingen aan het verzinnen voor haar kant van het verhaal en dat moet ook een keer klaar zijn. Dus ik wist gewoon niet zo goed wat ik hier op moet zeggen.quote:
Mwah, ik weet niet hoor. Qua seks is het prima. Als dat nou shit zou zijn, dan was het heel anders geweest.quote:
Tijd om andere mannen te palen die niet overal moe van worden natuurlijk, duhhhhhh
Ik zou eens beginnen met niet voor haar denken, en wat meer op je strepen gaan staan en aangeven dat je dit geen oplossing vindt. Eventueel met ook naar haar de vraag wat in godsnaam ooit de prikkel weer gaat zijn om wél weer samen te gaan wonen, aangezien je zelf ook wel inziet dat het waarschijnlijk over en weer positief ervaren gaat worden.quote:
[..]
ja, ik vond dit gewoon een lastige. Aan de ene kant heb je helemaal gelijk. Aan de andere kant hebben sommige problemen ook eventjes tijd nodig. Maar goed, dan ben ik weer dingen aan het verzinnen voor haar kant van het verhaal en dat moet ook een keer klaar zijn. Dus ik wist gewoon niet zo goed wat ik hier op moet zeggen.
[..]
Mwah, ik weet niet hoor. Qua seks is het prima. Als dat nou shit zou zijn, dan was het heel anders geweest.
Hoe lang hebben jullie al een relatie? Is er uberhaupt wel iets wat jullie bindt náást de seks (en dan nu het kind)? Want je praat nou niet echt over haar alsof je het erg leuk hebt ofzo.
Je doet dus eigenlijk niks met je kind?quote:
[..]
Ja, ze is erg vaag in het waarom van het latten. Ik moet een beetje raden wat het nu precies is.
Maar goed, m'n vriendin kan echt uren kletsen, en ik trek dat echt niet. Dus dan meld ik vriendelijk dat ik nu eventjes ga lezen of wat dan ook.
Ze had zich ook veel voorgesteld van weekendjes weg met het gezin, maar dat vind ik echt zo'n optrek met een kind. Bovendien blijft het huis dan een zooi, schoonmaken laat zij graag zitten maar dat vind ik lastig. Ik heb dus op dit moment geen energie om weekendjes weg te gaan met z'n tweeen of drieeen.
Inderdaad vrij egoïstisch: het is mijn huis en ik wilde geen kind DUS zij moet maar verhuizenquote:
[..]
Mooie principekwestie waar je kind dadelijk de dupe is. Denk niet dat je op die manier moet denken als er een kindje in beeld is. Jij bent toch degene die te moe is voor het gepraat/leuke dingen/opruimen? Ik begrijp je standpunt tegenover je vriendin, maar je zadelt je kind op met een hoop onrust.
Hij wilde wel een kind, of tenminste; hij zegt dat het een bewuste keuze was.quote:
[..]
Inderdaad vrij egoïstisch: het is mijn huis en ik wilde geen kind DUS zij moet maar verhuizen
Eens dat het verder nogal overkomt van 'Ik moet er niet teveel last van hebben, dus flikker op je dingen doen met z'n drieën, ik wil gewoon rust'
Die smetvrees heeft en dol is op schoonmakenquote:
Biedt je nou jezelf aan voor TS?quote:
[..]
Die smetvrees heeft en dol is op schoonmaken
Ik kan eerlijk zeggen dat ik nog nooit een topic ben tegengekomen waarin twee mensen zó erg individualistisch in een relatie staan.
Ze deelt je mee dat ze het niet meer ziet zitten, neemt niet eens de moeite om het fatsoenlijk uit te leggen of te motiveren, maar doet het af met 'ik weet het zelf ook niet' en 'gevoel en verstand liggen niet op 1 lijn'. Sorry hoor, maar ze komt over als iemand die niet eens voor zichzelf kan zorgen, laat staan voor een kind.
En jij .. (en dit is in mijn ogen nog kwalijker) .. Loopt hier droog te vermelden dat 'ze heeft besloten dat..'. Geen greintje van emotie, vechtlust, verwondering of iets wat ook maar in de buurt komt van een vader die er voor zijn gezin is, of wilt zijn. "ik deelde haar mee dat ik het geen goed idee vond". Wow. Alsof je geen zin hebt er ook maar iets aan te doen. Alsof je het allemaal wel prima vindt dat je vriendin, zonder duidelijke reden, je kind meeneemt. En 'maar ik zorg nog 1 dag per week voor hem hoor'. Echt waar? Kom op zeg, wat een bs.
Kan het je, buiten praktische zaken, überhaupt iets schelen? Want zo komt het totaal niet over.
Nul communicatie en alleen maar egoïsme. Van beiden. Ik heb medelijden met jullie kind.
Ik sta niet vaak versteld, maar dat is je met dit topic toch heel goed gelukt.
Inderdaad.quote:
[..]
Biedt je nou jezelf aan voor TS?
Je verwoordt het goed.quote:
Wauw, ik kom al een poosje op fok en lees vaak mee in R&P, maar dit ..
Ik kan eerlijk zeggen dat ik nog nooit een topic ben tegengekomen waarin twee mensen zó erg individualistisch in een relatie staan.
Ze deelt je mee dat ze het niet meer ziet zitten, neemt niet eens de moeite om het fatsoenlijk uit te leggen of te motiveren, maar doet het af met 'ik weet het zelf ook niet' en 'gevoel en verstand liggen niet op 1 lijn'. Sorry hoor, maar ze komt over als iemand die niet eens voor zichzelf kan zorgen, laat staan voor een kind.
En jij .. (en dit is in mijn ogen nog kwalijker) .. Loopt hier droog te vermelden dat 'ze heeft besloten dat..'. Geen greintje van emotie, vechtlust, verwondering of iets wat ook maar in de buurt komt van een vader die er voor zijn gezin is, of wilt zijn. "ik deelde haar mee dat ik het geen goed idee vond". Wow. Alsof je geen zin hebt er ook maar iets aan te doen. Alsof je het allemaal wel prima vindt dat je vriendin, zonder duidelijke reden, je kind meeneemt. En 'maar ik zorg nog 1 dag per week voor hem hoor'. Echt waar? Kom op zeg, wat een bs.
Kan het je, buiten praktische zaken, überhaupt iets schelen? Want zo komt het totaal niet over.
Nul communicatie en alleen maar egoïsme. Van beiden. Ik heb medelijden met jullie kind.
Ik sta niet vaak versteld, maar dat is je met dit topic toch heel goed gelukt.
Het komt over alsof dit mensen zijn die toevallig bij elkaar in huis wonen en samen een kind hebben. Bij geen van beiden gaat het van harte en ze zijn nauwelijks bij elkaar betrokken.
Wat vind je eigenlijk precies leuk aan je vriendin?
Idd. Alsof het een zakelijke overeenkomst betreft. En zelfs dat niet eens, want daar zijn partijen tenminste nog gebonden aan voorwaarden en regels, en kan je er niet onderuit met een 'och, boeiend' of een 'ik weet het niet hoor'.quote:
[..]
Je verwoordt het goed.
Het komt over alsof dit mensen zijn die toevallig bij elkaar in huis wonen en samen een kind hebben. Bij geen van beiden gaat het van harte en ze zijn nauwelijks bij elkaar betrokken.
TS, houd je überhaupt van je vriendin? En van je kind? (ja, gruwelijk brutaal en gemeen om aan een ouder te vragen, daarmee suggererende dat het niet zo is .. maar in deze twijfel ik er toch echt aan)
Kots
Ah, wordt het toch nog een backfire topic!quote:
Alsof het een zakelijke overeenkomst betreft. En zelfs dat niet eens, want daar zijn partijen tenminste nog gebonden aan voorwaarden en regels, en kan je er niet onderuit met een 'och, boeiend' of een 'ik weet het niet hoor'.
TS, houd je überhaupt van je vriendin? En van je kind? (ja, gruwelijk brutaal en gemeen om aan een ouder te vragen, daarmee suggererende dat het niet zo is .. maar in deze twijfel ik er toch echt aan)
Jammer dat ikzelf de TS ben
Geen idee wat ik moet doen om dat geschetste beeld te bestrijden, en of ik dat wel moet doen. We zijn allebei zeer individualistisch ingesteld, dat is waar. Maar ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van haar, het is een bijzondere vrouw die enorm opgewekt is, een gevoelsmens is, lief, zacht en aardig is.
Dat ik van mijn kind hou hoop ik dat dat buiten kijf staat. Ik zou mijn leven ervoor geven.
Maar goed, het blijft allemaal in de verdediging. Lastig topic. Qua tips haal ik er tot nu toe uit dat eens op de strepen moet gaan staan bij haar, waar de fuck dit nou over gaat.
Bedenk wat je zelf wil, denk na over de gevolgen van dit soort acties, en praat er over met haar, en durf ook gewoon te zeggen dat je t er niet mee eens bent of t geen optie is dat ze met je kind vertrekt
Fijn om te lezenquote:
[..]
Ah, wordt het toch nog een backfire topic!
Jammer dat ikzelf de TS ben
Geen idee wat ik moet doen om dat geschetste beeld te bestrijden, en of ik dat wel moet doen. We zijn allebei zeer individualistisch ingesteld, dat is waar. Maar ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van haar, het is een bijzondere vrouw die enorm opgewekt is, een gevoelsmens is, lief, zacht en aardig is.
Dat ik van mijn kind hou hoop ik dat dat buiten kijf staat. Ik zou mijn leven ervoor geven.
Maar goed, het blijft allemaal in de verdediging. Lastig topic. Qua tips haal ik er tot nu toe uit dat eens op de strepen moet gaan staan bij haar, waar de fuck dit nou over gaat.
. En nee, niet eens zo zeer een backfire topic, maar hopelijk meer een wakker-schud topic.En de tips heb je iig al begrepen, naast dat je natuurlijk het belang van jullie kind voorop moet gaan stellen boven eigen belangen (van jou of je vriendin). En dat een 'ik kan er niets aan doen' of een 'ik weet niet waarom ik dit wil' het belang van jullie kind ernstig tekort doet.
De vraag is volgens mij: hoe houd je je relatie goed als je allebei zo individualistisch bent ingesteld?quote:
[..]
Ah, wordt het toch nog een backfire topic!
Jammer dat ikzelf de TS ben
Geen idee wat ik moet doen om dat geschetste beeld te bestrijden, en of ik dat wel moet doen. We zijn allebei zeer individualistisch ingesteld, dat is waar. Maar ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als van haar, het is een bijzondere vrouw die enorm opgewekt is, een gevoelsmens is, lief, zacht en aardig is.
Dat ik van mijn kind hou hoop ik dat dat buiten kijf staat. Ik zou mijn leven ervoor geven.
Maar goed, het blijft allemaal in de verdediging. Lastig topic. Qua tips haal ik er tot nu toe uit dat eens op de strepen moet gaan staan bij haar, waar de fuck dit nou over gaat.
Met op je strepen gaan staan kom je weer tegenover elkaar te staan, terwijl je volgens mij meer richting samenwerking, geven en nemen zou moeten.
En dan van beide kanten, uiteraard. Niet zij neemt en jij geeft.
Het lijkt me niet iets dat je kunt afdwingen, je moet het allebei willen. En zo klinkt zij niet. Ze zet deze stap in haar eigen belang, niet in het belang van jullie gezin.
Niet lullig bedoeld hoor maar open je ogen.. ik zou dit als vrouw zijnde ook niet accepteren.
Volgens mij ben jij gewoon klaar met je vrouw/vriendin.
Prioriteiten stellen. TS heeft gekozen voor vrienden, helaas.quote:
Zozo wel regelmatig de kroeg in met lui? Je was toch zo vermoeid voor een uitje met het gezin? Maar dat kan wel.
Niet lullig bedoeld hoor maar open je ogen.. ik zou dit als vrouw zijnde ook niet accepteren.
Volgens mij ben jij gewoon klaar met je vrouw/vriendin.
Mooi gezegd. Misschien eens goed om mee te nemen in een komend gesprek -- welke dingen willen we allebei graag, en hebben we allebei ook energie voor. Ik heb onlangs ook gevraagd of we het niet over onze verschillen maar over onze overeenkomsten kunnen hebben, en dat waardeerde ze.quote:
De vraag is volgens mij: hoe houd je je relatie goed als je allebei zo individualistisch bent ingesteld?
Met op je strepen gaan staan kom je weer tegenover elkaar te staan, terwijl je volgens mij meer richting samenwerking, geven en nemen zou moeten.
Het lijkt me niet iets dat je kunt afdwingen
Overigens herinner ik me nu dat een vriend me waarschuwde dat we niet teveel dingen apart moesten doen. Nu je dat individualisme zo noemt, komt die waarschuwing ineens weer terug.
Check.quote:
niet eens zo zeer een backfire topic, maar hopelijk meer een wakker-schud topic.
Dat is min of meer automatisch werkelijkheid geworden door gebrek aan uren op d'r werk. Binnenkort kan ze echter wel wat meer werken (maar ook weer tijdelijk).quote:
Wat is er geworden van het plan van je vriendin om minder te werken TO?
Ben het eigenlijk wel met je eens, beide punten.quote:
Ach, het komt vooral doordat het hele moeheid verhaal klinkt als een smoes om gewoon niet naar t gekletst van je vriendin te luisteren, en de communicatie tussen jullie van een vrij droevig niveau is.
Bedenk wat je zelf wil, denk na over de gevolgen van dit soort acties, en praat er over met haar, en durf ook gewoon te zeggen dat je t er niet mee eens bent of t geen optie is dat ze met je kind vertrekt
Zojuist was d'r vader langsgekomen voor een biertje, om even te praten.
Erg verrassend gesprek
hij vond het op zich geen slecht idee om eventjes afstand te nemen, en nam aan dat ze wel erop terug zou komen. Dit omdat hij dacht dat ze het best als zwaar zou ervaren, alleen met eenkindje. Hij gaf verder aan dat hij me heel goed begreep, omdat d'r moeder ook zo kon kakelen, en totaal geen aandacht voor het huishouden had Nou excuse me, toen was ik eerlijk gezegd best wel opgelucht. Ik krijg hier best wat kritiek maar ik ben er van overtuigd dat ik het me niet inbeeld of een asociale pik ben of zo iets dergelijks.
Anyway, goeie discussie tot nu toe.
Het ene stel had toen drie kinderen, en pa en ma woonden vlak bij elkaar. Ze hebben vijf kinderen in totaal gekregen, en de kinderen hadden geen last van de 'vreemde' situatie. De meeste andere kinderen hebben ook gezinssituaties die in de jaren '50 niet voorkwamen.
Het andere stel had een baby, heeft wat veel huizen versleten in korte tijd (samen, apart, samen), maar ze eindigden in elk geval weer samen (hoewel ik niet weet of ze dat nu - vijf jaar later- nog zijn).
Je zoekt de bevestiging in iemand die een band wil krijgen en je een hart onder de riem wilt steken?quote:
[..]
Mooi gezegd. Misschien eens goed om mee te nemen in een komend gesprek -- welke dingen willen we allebei graag, en hebben we allebei ook energie voor. Ik heb onlangs ook gevraagd of we het niet over onze verschillen maar over onze overeenkomsten kunnen hebben, en dat waardeerde ze.
Overigens herinner ik me nu dat een vriend me waarschuwde dat we niet teveel dingen apart moesten doen. Nu je dat individualisme zo noemt, komt die waarschuwing ineens weer terug.
[..]
Check.
[..]
Dat is min of meer automatisch werkelijkheid geworden door gebrek aan uren op d'r werk. Binnenkort kan ze echter wel wat meer werken (maar ook weer tijdelijk).
[..]
Ben het eigenlijk wel met je eens, beide punten.
Zojuist was d'r vader langsgekomen voor een biertje, om even te praten.
Erg verrassend gesprek
Nou excuse me, toen was ik eerlijk gezegd best wel opgelucht. Ik krijg hier best wat kritiek maar ik ben er van overtuigd dat ik het me niet inbeeld of een asociale pik ben of zo iets dergelijks.
Anyway, goeie discussie tot nu toe.
De manier hoe jij over haar praat heb ik het idee dat je haar totaal niet goed kent en dat het vooral een leuke sexbuddy is.
Ik ben inderdaad wel moe maar niet om te wippen Het is inderdaad een negatief zeik zooitje geworden. Focus ligt niet meer op de toekomst, maar zelfmedelijden en ego. Dat moeten we allebei maar eens toegeven. Dit weekend gaan we het er even goed over hebben, en ik denk dat het moet gaan over hoe we positief met gezin en met elkaar omgaan. Er is liefde genoeg, dus daar kan het niet aan liggen.
Vreemd dat ik dat niet zag.
Will update.
Thanks.quote:
Ik ken twee stellen die ook zijn gaan latten.
Het ene stel had toen drie kinderen, en pa en ma woonden vlak bij elkaar. Ze hebben vijf kinderen in totaal gekregen, en de kinderen hadden geen last van de 'vreemde' situatie. De meeste andere kinderen hebben ook gezinssituaties die in de jaren '50 niet voorkwamen.
Het andere stel had een baby, heeft wat veel huizen versleten in korte tijd (samen, apart, samen), maar ze eindigden in elk geval weer samen (hoewel ik niet weet of ze dat nu - vijf jaar later- nog zijn).
Nou ja, het maakt me ook weinig uit of een gezinssituatie traditioneel is of niet. Collega's van me hadden beide kinderen overgehouden na de scheiding en zijn hertrouwd met elkaar.
Dat geeft allemaal niks als het gezin maar goed gedijt, en de motivatie zuiver en helder is.
Goed gesprek gehad en eigenlijk alle opmerkingen en kritiek hierboven samengevat. Dus ik heb gezegd dat we verkeerd bezig zijn, dat dit alleen maar gaat over ons, en niet over het gezin.
Wij hebben rust nodig, wij zijn moe, wij trekken het niet, wij wij wij maar ons kindje heeft geen stem. We zouden verstandiger zijn maar dat doen we niet.
Dat was ze helemaal met me eens. Toen heb ik ook gezegd dat het beter was, als we gewoon eens kwaad op elkaar werden in plaats van alles maar accepteren van elkaar. Zogenaamd, want nu leven we apart.
Wat nou de reden was dat ze dat wilde? Had het gevoel dat ze enorm op haar tenen moest lopen, niet mocht praten, bang was van de buien waarmee ik thuis kwam van m'n werk, en dat ze helemaal niet kon verheugen op de weekenden want dan was ik moe en wilde nergens naar toe. Dus dat kostte enorm energie en dat moest stoppen.
Gezegd dat ik dat begreep, maar dat we wel aan de toekomst moeten denken. En dat is dus gewoon een normaal gezin. Toen hebben we op een kladje neergezet hoe we dit weer op de rails gaan zetten. Ten eerste is dat ze nu even apart woont, in principe een tijdelijke oplossing. Ten tweede moeten we niet zo slapjes de confrontatie vermijden en alles maar van elkaar accepteren totdat het ineens klapt. En ten derde ga ik wat aan m'n vermoeidheid doen en afreageren op gezin is niet acceptabel. Tenslotte gaan we meer dingen met z'n drieen doen, want dat is een gezin.
Ook heb ik de opmerkingen doorgegeven dat we twee individualisten zijn maar dat er nu iets groters is. Dat ik van haar hou niet alleen als vriendin, maar dat ik als enige mogelijkheid zie: een toekomst met haar.
Dat was voor haar een emotioneel momentje, ze realiseerde zich dat ze die commitment nodig heeft. Dat voor haar het gevoel mistte dat ik er voor hun was, en dat ze zich eenzaam heeft gevoeld.
De dag daarna zijn we met z'n drieen langs haar vrienden gegaan. Met drie stellen en een paar vrijgezellen en twee kinderen in de tuin, lekker eten en drinken. 's-Avonds was ik helemaal vertiefd en tegelijk heel blij. Kindje blij naar bed. Mama ook blij. Iedereen blij
[ Bericht 0% gewijzigd door Allem-Wilexander op 15-07-2014 09:03:32 (typo) ]
Goed dat je het (hier) uitgeschreven hebt.
Succes met z'n drietjes!
Fijn dat je ook eindelijk eens goed hebt kunnen praten, denk dat dat al een groot deel van het 'probleem' was. Lijkt me wel lastig nu triggers te houden om toch weer samen te gaan worden als het nu lekker gaat lopen, want ja; waarom dan teruggaan naar een situatie waar het 'mis liep'. Maar ja, zoals iemand anders al opmerkte in dit topic; als LAT-ten werkt voor jullie, why not? We zijn misschien inderdaad iets te gefocust op het traditionele 'huisje, boompje, beestje'
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-07-2014 10:40:06 ]
Dat. Met de kanttekening dat je LAT-ten wel voor de goede redenen moet doen in goed overleg, en niet 'eenzijdig' en om dingen te ontlopen, als 't ware.quote:
Tof dat je nog een update komt geven, hulde daarvoor.
Fijn dat je ook eindelijk eens goed hebt kunnen praten, denk dat dat al een groot deel van het 'probleem' was. Lijkt me wel lastig nu triggers te houden om toch weer samen te gaan worden als het nu lekker gaat lopen, want ja; waarom dan teruggaan naar een situatie waar het 'mis liep'. Maar ja, zoals iemand anders al opmerkte in dit topic; als LAT-ten werkt voor jullie, why not? We zijn misschien inderdaad iets te focust op het traditionele 'huisje, boompje, beestje'
Ze vindt het toch nog het beste om even afstand te nemen, en ik denk dat ik het daar wel mee eens ben.quote:
Fijn dat jullie zo goed gepraat hebben. Maar waarom wil ze nog steeds tijdelijk apart gaan wonen dan? Succes iig!
We zien wel hoe het bevalt.
En wat hierboven ook wordt gezegd: het kan best bevallen. Als het maar een gezin blijft, en niet twee mensen met 1 kind. Dat heeft geen toekomst. En ik hou echt heel veel van deze vrouw en dit kind, ik wil het onder geen beding in de statistieken laten eindigen.
Ik blijf het echt lastig vinden.quote:
Klinkt positief! Leuk en nu maar constant de confrontatie opzoeken.
Ik kom de dag daarna naar beneden en zij geeft pap aan kindje. Ik zeg tegen d'r: ik wil even in stilte ontbijten, moet ik anders even boven (2e verdieping met tv) gaan zitten? Nee, zegt ze, ga lekker zitten en fijn dat je het vraagt.
Dus ik ga bidden. Komt ze uit de keuken: "waar liggen de crackers?" Ik stop met bidden en zeg waar ze liggen.
En ik denk godverdomme, en loop naar de keuken. Dat gaat dan zo bij ons:
Ik: "Ik word echt helemaal debiel van dit soort dingen. Dat is nou de zoveelste keer."
Zij: "Nu ben je boos dus ik heb geen zin om te praten. En jij moet ook beter je grenzen aangeven, je kunt toch gewoon gebaren dat ik nu aan het storen ben?"
Ik: "Ik vroeg het nog aan je, ik geef mijn grenzen verdomme duidelijk aan maar jij walst er telkens overheen."
Zij: "Ja daar kan ik niks aan doen, ik flap gewoon dingen er uit, maar ik heb echt geen zin om het er nu over te hebben als je zo boos bent."
Ja, ik weet gewoon niet zo goed wat ik dan moet. Gewoon maar weer accepteren? Of vraag ik iets onmogelijks?
quote:
Dus ik ga bidden. Komt ze uit de keuken: "waar liggen de crackers?" Ik stop met bidden en zeg waar ze liggen.
En ik denk godverdomme, en loop naar de keuken. Dat gaat dan zo bij ons:
Wilde je nou in stilte ontbijten of in stilte bidden?quote:
[..]
Ik blijf het echt lastig vinden.
Ik kom de dag daarna naar beneden en zij geeft pap aan kindje. Ik zeg tegen d'r: ik wil even in stilte ontbijten, moet ik anders even boven (2e verdieping met tv) gaan zitten? Nee, zegt ze, ga lekker zitten en fijn dat je het vraagt.
Dus ik ga bidden. Komt ze uit de keuken: "waar liggen de crackers?" Ik stop met bidden en zeg waar ze liggen.
En ik denk godverdomme, en loop naar de keuken. Dat gaat dan zo bij ons:
Ik: "Ik word echt helemaal debiel van dit soort dingen. Dat is nou de zoveelste keer."
Zij: "Nu ben je boos dus ik heb geen zin om te praten. En jij moet ook beter je grenzen aangeven, je kunt toch gewoon gebaren dat ik nu aan het storen ben?"
Ik: "Ik vroeg het nog aan je, ik geef mijn grenzen verdomme duidelijk aan maar jij walst er telkens overheen."
Zij: "Ja daar kan ik niks aan doen, ik flap gewoon dingen er uit, maar ik heb echt geen zin om het er nu over te hebben als je zo boos bent."
Ja, ik weet gewoon niet zo goed wat ik dan moet. Gewoon maar weer accepteren? Of vraag ik iets onmogelijks?
Ik vind trouwens dat je erg overdreven reageert. Wat is er mis met: ik vind het vervelend om bij het bidden gestoord te worden?
Dit is toch ook niet communiceren zeg? Dit is gewoon je frustratie even neergooien bij de ander.quote:
[..]
Ik blijf het echt lastig vinden.
Ik kom de dag daarna naar beneden en zij geeft pap aan kindje. Ik zeg tegen d'r: ik wil even in stilte ontbijten, moet ik anders even boven (2e verdieping met tv) gaan zitten? Nee, zegt ze, ga lekker zitten en fijn dat je het vraagt.
Dus ik ga bidden. Komt ze uit de keuken: "waar liggen de crackers?" Ik stop met bidden en zeg waar ze liggen.
En ik denk godverdomme, en loop naar de keuken. Dat gaat dan zo bij ons:
Ik: "Ik word echt helemaal debiel van dit soort dingen. Dat is nou de zoveelste keer."
Zij: "Nu ben je boos dus ik heb geen zin om te praten. En jij moet ook beter je grenzen aangeven, je kunt toch gewoon gebaren dat ik nu aan het storen ben?"
Ik: "Ik vroeg het nog aan je, ik geef mijn grenzen verdomme duidelijk aan maar jij walst er telkens overheen."
Zij: "Ja daar kan ik niks aan doen, ik flap gewoon dingen er uit, maar ik heb echt geen zin om het er nu over te hebben als je zo boos bent."
Ja, ik weet gewoon niet zo goed wat ik dan moet. Gewoon maar weer accepteren? Of vraag ik iets onmogelijks?
Verwacht ook niet dat alles in eens perfect is als je er 1 keertje een beetje over gepraat hebt, het heeft tijd nodig om je op elkaar in te stellen. Geduld, flexibiliteit en af en toe rustig en vriendelijk om de tafel om te praten. Niet verwijtend, zeker niet op ruzie-toon, open gesprekken.
Idd je kunt toch ook gewoon op een normale manier zeggen dat je nog aan het bidden was? Hoeft toch niet meteen op zo'n boze toon? Dat zet de toon voor de rest van de dag meteen.quote:
[..]
Dit is toch ook niet communiceren zeg? Dit is gewoon je frustratie even neergooien bij de ander.
Verwacht ook niet dat alles in eens perfect is als je er 1 keertje een beetje over gepraat hebt, het heeft tijd nodig om je op elkaar in te stellen. Geduld, flexibiliteit en af en toe rustig en vriendelijk om de tafel om te praten. Niet verwijtend, zeker niet op ruzie-toon, open gesprekken.
Ik heb het idee dat TS niet helemaal 100 is.quote:
Zo'n figuur van die vlaamse tvzender die van die vage figuren volgde.
Programma uit de jaren 90.
Jambersquote:
[..]
Ik heb het idee dat TS niet helemaal 100 is.
Zo'n figuur van die vlaamse tvzender die van die vage figuren volgde.
Programma uit de jaren 90.
Dit is wel een erg overdreven reactie zeg, meteen beginnen met vloeken (als gelovige nota bene). Ze stelt je een doodsimpele vraag. Ik snap dat je aangegeven had dat je even rustig wilde bidden/eten, maar om nou meteen zo tegen haar uit te vallen? Wat vind je zelf van je reactie? Je komt over alsof je een hoop opgekropte frustraties hebt. Zijn er nog dingen die je dwars zitten waar je het niet over gehad hebt?quote:
[..]
Ik blijf het echt lastig vinden.
Ik kom de dag daarna naar beneden en zij geeft pap aan kindje. Ik zeg tegen d'r: ik wil even in stilte ontbijten, moet ik anders even boven (2e verdieping met tv) gaan zitten? Nee, zegt ze, ga lekker zitten en fijn dat je het vraagt.
Dus ik ga bidden. Komt ze uit de keuken: "waar liggen de crackers?" Ik stop met bidden en zeg waar ze liggen.
En ik denk godverdomme, en loop naar de keuken. Dat gaat dan zo bij ons:
Ik: "Ik word echt helemaal debiel van dit soort dingen. Dat is nou de zoveelste keer."
Zij: "Nu ben je boos dus ik heb geen zin om te praten. En jij moet ook beter je grenzen aangeven, je kunt toch gewoon gebaren dat ik nu aan het storen ben?"
Ik: "Ik vroeg het nog aan je, ik geef mijn grenzen verdomme duidelijk aan maar jij walst er telkens overheen."
Zij: "Ja daar kan ik niks aan doen, ik flap gewoon dingen er uit, maar ik heb echt geen zin om het er nu over te hebben als je zo boos bent."
Ja, ik weet gewoon niet zo goed wat ik dan moet. Gewoon maar weer accepteren? Of vraag ik iets onmogelijks?
Als het echt altijd zo tussen jullie twee gaat, dan zou ik me serieus afvragen of je echt gelukkig met haar bent. En overwegen naar relatietherapie te gaan. Want zo kan het echt niet.
Lijkt er op dat je ontzettend veel last van stress (van het werk?) hebt en het niet aan kan. Maar dat lijkt mij niet valide om dat af te reageren op haar.quote:
Ja, ik weet gewoon niet zo goed wat ik dan moet. Gewoon maar weer accepteren? Of vraag ik iets onmogelijks?
Omdat ik die onderbrekingen zo frustrerend vind, heb ik mezelf aangeleerd om van tevoren te vragen of dat kan. Maar ook dat werkt niet, die mond stopt niet met praten gewoon omdat ik dat vraag. Het heeft echt geen enkele zin om dit soort dingen te zeggen.quote:
ik vind het vervelend om bij het bidden gestoord te worden?
@ alle andere reacties:
OK, dus dat ligt echt aan mij. Lastig inmiddels om te zien. Ik zal met dat gefrustreerde stuk aan de slag gaan met die therapeut van me.
Relatietherapie was geen datum voor geprikt maar in het gesprek afgelopen weekend heb ik aangedrongen en gaan we dat augustus oppakken.
Je maakt wel overal een probleem van hè ? Ga jij toch even ergens anders bidden en in stilte ontbijten kun je voorlopig wel vergeten met een kind in huis, dat werkt niet.quote:
[..]
Ik blijf het echt lastig vinden.
Ik kom de dag daarna naar beneden en zij geeft pap aan kindje. Ik zeg tegen d'r: ik wil even in stilte ontbijten, moet ik anders even boven (2e verdieping met tv) gaan zitten? Nee, zegt ze, ga lekker zitten en fijn dat je het vraagt.
Dus ik ga bidden. Komt ze uit de keuken: "waar liggen de crackers?" Ik stop met bidden en zeg waar ze liggen.
En ik denk godverdomme, en loop naar de keuken. Dat gaat dan zo bij ons:
Ik: "Ik word echt helemaal debiel van dit soort dingen. Dat is nou de zoveelste keer."
Zij: "Nu ben je boos dus ik heb geen zin om te praten. En jij moet ook beter je grenzen aangeven, je kunt toch gewoon gebaren dat ik nu aan het storen ben?"
Ik: "Ik vroeg het nog aan je, ik geef mijn grenzen verdomme duidelijk aan maar jij walst er telkens overheen."
Zij: "Ja daar kan ik niks aan doen, ik flap gewoon dingen er uit, maar ik heb echt geen zin om het er nu over te hebben als je zo boos bent."
Ja, ik weet gewoon niet zo goed wat ik dan moet. Gewoon maar weer accepteren? Of vraag ik iets onmogelijks?
Ga je straks ook zo tekeer als je "dreumes"komt binnen walsen en zijn/haar nieuwe speeltje laat zien?quote:
[..]
Ik blijf het echt lastig vinden.
Ik kom de dag daarna naar beneden en zij geeft pap aan kindje. Ik zeg tegen d'r: ik wil even in stilte ontbijten, moet ik anders even boven (2e verdieping met tv) gaan zitten? Nee, zegt ze, ga lekker zitten en fijn dat je het vraagt.
Dus ik ga bidden. Komt ze uit de keuken: "waar liggen de crackers?" Ik stop met bidden en zeg waar ze liggen.
En ik denk godverdomme, en loop naar de keuken. Dat gaat dan zo bij ons:
Ik: "Ik word echt helemaal debiel van dit soort dingen. Dat is nou de zoveelste keer."
Zij: "Nu ben je boos dus ik heb geen zin om te praten. En jij moet ook beter je grenzen aangeven, je kunt toch gewoon gebaren dat ik nu aan het storen ben?"
Ik: "Ik vroeg het nog aan je, ik geef mijn grenzen verdomme duidelijk aan maar jij walst er telkens overheen."
Zij: "Ja daar kan ik niks aan doen, ik flap gewoon dingen er uit, maar ik heb echt geen zin om het er nu over te hebben als je zo boos bent."
Ja, ik weet gewoon niet zo goed wat ik dan moet. Gewoon maar weer accepteren? Of vraag ik iets onmogelijks?
Lekkere vader ben jij
Je voorstel was goed, maar dat had je niet moeten vragen: je had moeten zeggen: "Ik ben even boven, ga even bidden (weet ze ook waarom), kom over een half uur na beneden".
En dan niet abnormaal reageren als ze jou echt nodig heeft, dat gaat vaker gebeuren:
-ze heeft je nodig omdat je kind de trap afgeflikkerd is
-je kind gaat aan je broekspijpen trekken omdat ze jouw aandacht wil
-je schoonmoeder komt onverwachts langs en wil je wat vragen.
-je vriendin snijdt zich in haar poten en kan jouw kind niet verder even eten geven. Dan ga je dus als vader dat overnemen, hoeveel "tijd en stilte voor jezelf ook gewild had".
etc etc.
Ga anders even echt naar buiten voor je moment alleen en zorg voor back-up: je (schoon)vader of moeder die in noodgevallen bereikbaar is, en jouw nummer ook heeft mocht er iets ernstigs gebeuren.
En wat al eerder gezegd is: zodra je een kind hebt, zijn de momenten voor jezelf ook stukken minder en zeker de eerste 4 jaar. Jullie voeden ze immers samen op, dus jij hebt ook verantwoordelijkheid voor het kind (eng he?). Daarna worden ze steeds zelfstandiger tot het moment dat ze het huis uitgaan. daar stel je je op in. Terug kan je niet meer, je hebt ze nu eenmaal
Als je echt serieus psychische problemen zelf hebt (je berichtjes klinken naar overspannenheid of zelfs depressie), kan er vanuit de GGZ eventueel een gezinsvoogd of gezinscoach jullie bij staan totdat jij minder stilte weer aankan.
Nee, natuurlijk niet. Als ik een dag voor de kleine zorg, dan gaat zo'n dag heel gemakkelijk. Beetje spelen, samen boodschappen doen, enz.quote:Op woensdag 16 juli 2014 12:19 schreef Godshand het volgende:
Ga je straks ook zo tekeer als je "dreumes"komt binnen walsen en zijn/haar nieuwe speeltje laat zien?
Lekkere vader ben jij
Uiteraard, maar: "waar liggen de crackers"? Echt waar? Als ik net gevraagd heb om een moment stilte. Ik kan nog steeds niet er bij dat zo'n eenvoudig verzoek zo lastig is. Echt, ik snap het gewoon niet.quote:En dan niet abnormaal reageren als ze jou echt nodig heeft, dat gaat vaker gebeuren:
Maar goed, kennelijk is het nou eenmaal zo.
Terug zou ik helemaal niet willen, ik ben dol op kind. En moeder eigenlijk ook, maar die frustratie met samenwonen vind ik zo tenenkrommend. Maar goed, die frustratie zal zij ook wel voelen dus ik snap wel dat ze zegt dat ze "op d'r tenen moet lopen" als ik thuiskom van m'n werk. Dat werk is niet stressvol maar ik ben het wel beu. Dus ik ga binnenkort iets anders doen.quote:Terug kan je niet meer, je hebt ze nu eenmaal
Als je echt serieus psychische problemen zelf hebt (je berichtjes klinken naar overspannenheid of zelfs depressie), kan er vanuit de GGZ eventueel een gezinsvoogd of gezinscoach jullie bij staan totdat jij minder stilte weer aankan.
En bovenstaande is ook een moment opname. Want als ik een dag ons kind verzorg, dan is er niks aan de hand. Gewoon lekker samen boodschappen doen, spelen in de zandbak, dat soort dingen. Kind helemaal blij, ik helemaal blij, niks aan de hand.
Maar ik denk dat je gelijk hebt, en dat het veel serieuzer is dan ik dacht. Ik heb een afspraak staan met therapeut volgende week, en ga maar gewoon zeggen hoe het er voor staat. Namelijk vijf-voor-twaalf met alle seinen op rood, hoe lastig ik het ook vind om toe te geven. Bedankt voor de reality check.
Ik zou je eens laten testen op hoogfunctionerend autisme. Want je zo storen aan mensen om je heen is 'apart' om het zacht te zeggen.
Mensen met autisme zijn heel gevoelig voor geluiden en erg star met regels. Ze kunnen zich ook niet goed inleven in de gevoelens en wensen van anderen. Het moet allemaal volgens 'hun manier' zegmaar. Anders krijgen ze chaos in hun hoofd.
Een kind hebben betekent chaos in huis. Als ouder neem je daar de verantwoordelijkheid voor.
Lees dit zelf nou nog eens. En nog eens. En nog eens. Blijkbaar is alles prima, totdat jij en je 'partner' samen zijn. Dan is opeens het huis te klein. Weet je echt heel zeker dat je bij haar wil zijn? Want zo kom je dus echt niet over. Ja, je zegt dat je van haar houdt, maar ze doet alles verkeerd lijkt het. Houd je echt van haar, of houd je alleen van het idee een relatie te hebben?quote:
Terug zou ik helemaal niet willen, ik ben dol op kind. En moeder eigenlijk ook, maar die frustratie met samenwonen vind ik zo tenenkrommend. Maar goed, die frustratie zal zij ook wel voelen dus ik snap wel dat ze zegt dat ze "op d'r tenen moet lopen" als ik thuiskom van m'n werk. Dat werk is niet stressvol maar ik ben het wel beu. Dus ik ga binnenkort iets anders doen.
En bovenstaande is ook een moment opname. Want als ik een dag ons kind verzorg, dan is er niks aan de hand. Gewoon lekker samen boodschappen doen, spelen in de zandbak, dat soort dingen. Kind helemaal blij, ik helemaal blij, niks aan de hand.
Misschien moet je daar eens over gaan denken...
Dat is sowieso een voorwaarde als je begint aan kinderen. Dat je bereid bent om alle rust op te geven, want dat is er niet meer.quote:
[..]
Je maakt wel overal een probleem van hè ? Ga jij toch even ergens anders bidden en in stilte ontbijten kun je voorlopig wel vergeten met een kind in huis, dat werkt niet.
Als er gescholden wordt als je vraagt waar de crackers liggen snap ik ook wel hoe zij komt op ik moet op mijn tenen lopen. Zeker als zij een extrovert persoon is, ze zal zich dan continu in moeten houden, continu op moeten letten, continu zichzelf geweld aan moeten doen om in jouw behoefte te voorzien.quote:
Maar goed, die frustratie zal zij ook wel voelen dus ik snap wel dat ze zegt dat ze "op d'r tenen moet lopen" als ik thuiskom van m'n werk. Dat werk is niet stressvol maar ik ben het wel beu.
Waarom spreek je geen momenten van rust af? Ik ben ook een introvert persoon die samen is met een extrovert persoon, soms heb ik ook wel genoeg van die spraakwaterval en al dat leven om me heen. We hebben gewoon ook onze eigen dingen zodat ik aan mijn rust kom, maar is er een periode dat we dat niet echt hebben dan zeg ik gewoon dat ik even lekker boven wat ga lezen ofzo, dat ik even wat behoefte aan rust heb.
Dan ga ik niet naast hem zitten, want ik weet dat hij zijn best wel doet om me met rust te laten, maar dat het zijn aard is om vrij levendig te zijn.
Ik hou van zijn karakter, dat maakt hem juist perfect voor mij, ik balanceer hem, hij houdt me wat in beweging, zo vullen we elkaar aan. Ipv hem het kwalijk te nemen kijk ik liever naar wat het me allemaal oplevert en dat mis ik in het schrijven van de TS, ik hoor niets positiefs.
Dat ja. Hoofdzaak lijkt mij om beide voeten op de grond en het hoofd koel te krijgen voor er ongelukken gebeurenquote:
Maar ik denk dat je gelijk hebt, en dat het veel serieuzer is dan ik dacht. Ik heb een afspraak staan met therapeut volgende week, en ga maar gewoon zeggen hoe het er voor staat. Namelijk vijf-voor-twaalf met alle seinen op rood, hoe lastig ik het ook vind om toe te geven. Bedankt voor de reality check.
Das echt niet goed hoor, als je zo flipt.De situatie is dus al dat zij jullie kind uit bed haalt, naar beneden brengt, en eten gaat geven, terwijl jij nog op je nest kan blijven liggen. Vervolgens ga jij uit bed en flip je ze je dan niet nóg meer met rust kan laten?
Ik denk dat je eens ff heel rap iets minder aan jezelf moet gaan denkenHangt van de dag af. Meestal spreken we af wie wat doet per dag. Dus als zij op een zaterdag sporten heeft en met een vriendin af wil spreken, dan doe ik de zorg die dag. En dan kan ze gewoon lekker doen wat ze wil op een dag. En omgekeerd ook, in die zin werkt dat prima.quote:
Je lijkt wel oversensitief ofzo
De situatie is dus al dat zij jullie kind uit bed haalt, naar beneden brengt, en eten gaat geven, terwijl jij nog op je nest kan blijven liggen. Vervolgens ga jij uit bed en flip je ze je dan niet nóg meer met rust kan laten?
Overigens zocht ik deze keer gewoon eens de confrontatie op, terwijl ik het normaal bij zuchten en steunen laat. Wat natuurlijk ook een vorm van passief-agressief is, nu ik het zo neertyp
Je moet je confrontatie opzoeken niet zo opvatten, niet als in ga lelijk doen tegen elkaar. Dat gaat over de koe bij de hoorns vatten en samen gaan zitten om te kijken hoe jullie dit samen gaan oplossen, tot een compromis kunnen komen.quote:
[..]
Hangt van de dag af. Meestal spreken we af wie wat doet per dag. Dus als zij op een zaterdag sporten heeft en met een vriendin af wil spreken, dan doe ik de zorg die dag. En dan kan ze gewoon lekker doen wat ze wil op een dag. En omgekeerd ook, in die zin werkt dat prima.
Overigens zocht ik deze keer gewoon eens de confrontatie op, terwijl ik het normaal bij zuchten en steunen laat. Wat natuurlijk ook een vorm van passief-agressief is, nu ik het zo neertyp
Door zo lelijk van je af te gaan bijten wordt het alleen maar erger en kan je het wel op je buik schrijven dat ze ooit nog bij je komt wonen, want alleen wonen zal een stuk fijner zijn dan steeds tegen of passieve of actieve agressie aan te lopen, beide zijn nogal slopend.
Weten jullie wel hoe je normaal kan communiceren over problemen?
Aan de andere kant mag je ook best beseffen dat zij wellicht al even uit de veren is, en met JULLIE kind in de weer, dan heb je nou eenmaal niet altijd tijd voor hoffelijkheden. Als bv. dat kind zit te krijsen omdat het een cracker wil snap ik best dat ze dat gewoon even komt vragen als ze ze niet kan vinden.
Hmm OK ik kan er echt zo moeilijk begrip voor opbrengen. Ik redeneer dan dat ik iets heel eenvoudigs vraag, maar wat jij zegt vind ik wel mooi, dat het de aard van het beestje is.quote:
Dan ga ik niet naast hem zitten, want ik weet dat hij zijn best wel doet om me met rust te laten, maar dat het zijn aard is om vrij levendig te zijn.
Ik hou van zijn karakter, dat maakt hem juist perfect voor mij, ik balanceer hem, hij houdt me wat in beweging, zo vullen we elkaar aan. Ipv hem het kwalijk te nemen kijk ik liever naar wat het me allemaal oplevert en dat mis ik in het schrijven van de TS, ik hoor niets positiefs.
Maar hoe ga jij er dan mee om dat hij gewoon de hele avond doorpraat als je niks zegt? Vroeger was het dan zo dat ik dat wel trok. Als ik dan zei, joh ik zit even te lezen, dan hield het even op. Maar nu is dat onvoldoende dus dan ga ik of zij even naar boven. Maar om nou telkens apart te gaan zitten, dan heb ik ook weer een beetje het gevoel alsof je apart leeft.
Dat dacht ik altijd wel, maar ik weet dat niet zo zeker meer. Ik merk dat ik gewoon niet doorheb hoe ik zelf doe, en zij is niet iemand die gemakkelijk haar gevoel onder woorden brengt.quote:
Weten jullie wel hoe je normaal kan communiceren over problemen?
Dat heeft geen enkele zin, denk ik. Misschien is het hetzelfde als vragen of ik wat extraverter kan zijn. Ik vrees dat ik het maar gewoon moet accepteren of naar boven moet lopen.quote:
'goh schat, als ik net vraag of ik even een rustig momentje kan hebben beneden schiet het niet op als je gelijk daarna om iets komt vragen'.
Die zat echt niet te krijsen, hoor. En als ik d'r hoor krijsen, ga ik natuurlijk effe helpen. En we staan tegelijk op. Die zorg gaat verrassend goed de laatste tijd, er zit ritme in, iedereen weet wat 'ie moet doen, enz. Daar zit eigenlijk geen probleem.quote:Als bv. dat kind zit te krijsen omdat het een cracker wil snap ik best dat ze dat gewoon even komt vragen als ze ze niet kan vinden.
Maar goed, ik zit nu tegen te spreken terwijl ik tussen de wrakstukken sta
Back on topic, en eens met wat anderen ook al zeiden: "als LAT-ten werkt voor jullie, why not? We zijn misschien inderdaad iets te gefocust op het traditionele 'huisje, boompje, beestje". Als jullie er allebei relaxed mee om kunnen gaan (en daar wringt wellicht de schoen), dan hoeft dit volgens mij helemaal geen negatieve invloed op de dreumes (hehe, speciaal voor Moblo) te hebben.
Ik laat mezelf gewoon niet zo snel erdoor storen, meestal antwoord ik vriendelijk maar kort en wijs erop dat ik aan het lezen ben. Dan is het wel weer even 10 minuutjes stilquote:
[..]
Hmm OK ik kan er echt zo moeilijk begrip voor opbrengen. Ik redeneer dan dat ik iets heel eenvoudigs vraag, maar wat jij zegt vind ik wel mooi, dat het de aard van het beestje is.
Maar hoe ga jij er dan mee om dat hij gewoon de hele avond doorpraat als je niks zegt? Vroeger was het dan zo dat ik dat wel trok. Als ik dan zei, joh ik zit even te lezen, dan hield het even op. Maar nu is dat onvoldoende dus dan ga ik of zij even naar boven. Maar om nou telkens apart te gaan zitten, dan heb ik ook weer een beetje het gevoel alsof je apart leeft.
[..]
Dat dacht ik altijd wel, maar ik weet dat niet zo zeker meer. Ik merk dat ik gewoon niet doorheb hoe ik zelf doe, en zij is niet iemand die gemakkelijk haar gevoel onder woorden brengt.
Wil ik echt even niet gestoord worden, zijn ook die kleine onderbrekingen me teveel, dan ga ik apart zitten. Maar om eerlijk te zijn komt dat minder voor omdat we ook wel echt onze eigen dingen hebben en ik dus mijn alleen tijd heb als hij weg is, dan heb ik complete rust en dat is soms echt nodig.En vooral zorg ik er ook voor dat ik niet te diep in mijn introvertheid zak. Ik zie het als een schaal van 0 tot 10, 0 is een levende zombie, 10 is hyperdepieper. 5 is wat ik als ideaal zie, maar veel lager dan de 3 mag ik niet komen want dan word ik te inactief en dat is niet goed voor me.
Ik probeer dus wat naar het midden te komen, hij probeert wat naar het midden te komen en daar vinden we elkaar. Hij raakt niet overstuur als ik zeg nu even niet, ik raak niet overstuur als zijn bubbelende karakter het even niet kan laten toch wat te zeggen. Hij bedoeld dat immers niet verkeerd, net zoals ik het niet verkeerd bedoel als ik zeg even niet.
Zorg daarnaast dus voor momenten waarin de ander zijn ei even kwijt kan, niets ergers voor een extrovert dan altijd zich in moeten houden, regelmatig even lekker stuiteren is goed voor ze, even lekker de oren van je hoofd kletsen e.d.. Accepteer dat, waardeer het zelfs.
Maar je kan wel iets extroverter zijn, je introvertheid is geen smoes he, je mag dat niet gebruiken om je achter te verschuilen. Het verteld je wat over je kracht en je zwaktes, maar dat betekend niet dat je daar niets aan kan doen.quote:
[..]
Dat heeft geen enkele zin, denk ik. Misschien is het hetzelfde als vragen of ik wat extraverter kan zijn. Ik vrees dat ik het maar gewoon moet accepteren of naar boven moet lopen.
[..]
Die zat echt niet te krijsen, hoor. En als ik d'r hoor krijsen, ga ik natuurlijk effe helpen. En we staan tegelijk op. Die zorg gaat verrassend goed de laatste tijd, er zit ritme in, iedereen weet wat 'ie moet doen, enz. Daar zit eigenlijk geen probleem.
Maar goed, ik zit nu tegen te spreken terwijl ik tussen de wrakstukken sta
Een echte extrovert zal je nooit worden, maar je kan wel wat meer naar het midden schuiven en hetzelfde geld voor haar.
[ Bericht 3% gewijzigd door erodome op 16-07-2014 14:47:50 ]
Haha wat een heerlijke tips! Ja, ik kan het echt veel beter waarderen dan wat ik nu doe.quote:
Zorg daarnaast dus voor momenten waarin de ander zijn ei even kwijt kan, niets ergers voor een extrovert dan altijd zich in moeten houden, regelmatig even lekker stuiteren is goed voor ze, even lekker de oren van je hoofd kletsen e.d.. Accepteer dat, waardeer het zelfs.
Ja, dat ben ik met je eens. Dat deden we ook en totdat de baby kwam, ging dat goed. Maar met het ouderschap denk ik dat we allebei weer naar ons oude gedrag zijn geschoven. Toen ze weer ging werken, kreeg ik tot in detail te horen hoe haar werkdag ging. En ik kreeg juist enorm (nog meer) behoefte om stil te zijn.quote:
Een echte extrovert zal je nooit worden, maar je kan wel wat meer naar het midden schuiven en hetzelfde geld voor haar.
Nu er ritme is gekomen in het ouderschap, is het inderdaad goed om weer het compromis op te pakken en elkaar te waarderen.
SPOILERAlle kotssmileys tussen spoilers aub
Heel begrijpelijk dat daar even de klad in is gekomen met een kleintje in huis, die gooien alles even door de war op een heerlijke manierquote:
[..]
Haha wat een heerlijke tips! Ja, ik kan het echt veel beter waarderen dan wat ik nu doe.
[..]
Ja, dat ben ik met je eens. Dat deden we ook en totdat de baby kwam, ging dat goed. Maar met het ouderschap denk ik dat we allebei weer naar ons oude gedrag zijn geschoven. Toen ze weer ging werken, kreeg ik tot in detail te horen hoe haar werkdag ging. En ik kreeg juist enorm (nog meer) behoefte om stil te zijn.
Nu er ritme is gekomen in het ouderschap, is het inderdaad goed om weer het compromis op te pakken en elkaar te waarderen.
Denk dat je gelijk hebt dat het goed is even te zorgen dat je terug gaat naar wat werkte voor jullie samen, ga daarvoor even zitten samen en zeg dat je het zo wel goed trok en dat je graag om en nabij naar zoiets terug wil omdat het zo jammer is dat jullie elkaar irriteren. Zonde om een liefde voor het leven daarmee te frustreren.
Misschien ook eens leuk om eens een lijstje te maken van wat je van haar waardeert, wat zij toevoegt aan jouw leven, waarom je van haar houdt. Of je dat lijstje in je hoofd maakt of opschrijft maakt niet zo uit, maar kijk eens of je je kan richten op de fijne dingen zodat de lastige dingen wat minder zwaar gaan voelen.
Als ik dit zo lees, denk ik dat een beetje apart wonen best wel kan werken. Maar het belangrijkste is wat ik je hier toch wel een aantal maal zie zeggen: stel jezelf ook open, blijf proberen. En zoek praktische oplossingen. Zij gaat niet echt veranderen, jij ook niet. Het is mooi als jullie beide iets minder gestoord worden door elkaars gedrag, maar het is ook mooi als de problemen deels te vermijden zijn. Ga lekker (en niet boos) een uurtje boven zitten, en ga dan weer beneden zitten en laat de woordenstroom over je heen komen.quote:
[..]
Haha wat een heerlijke tips! Ja, ik kan het echt veel beter waarderen dan wat ik nu doe.
[..]
Ja, dat ben ik met je eens. Dat deden we ook en totdat de baby kwam, ging dat goed. Maar met het ouderschap denk ik dat we allebei weer naar ons oude gedrag zijn geschoven. Toen ze weer ging werken, kreeg ik tot in detail te horen hoe haar werkdag ging. En ik kreeg juist enorm (nog meer) behoefte om stil te zijn.
Nu er ritme is gekomen in het ouderschap, is het inderdaad goed om weer het compromis op te pakken en elkaar te waarderen.
Als ze je stoort in je gebed, lach naar haar, doe een vinger voor je lippen en schud 'nee'. Blaas er desnoods een kusje achteraan. Hoop, geloof en liefde, en van deze de liefde het meest
.Als ik vraag of ik een minuut of 2 stilte mag en er wordt bevestigend op geantwoord, dan mag ik toch gvd verwachten dat iemand ook wel even 2 minuten stil ís
toch?? Nu bid ik niet maar daar gaat het niet om. Het is voor TS ongetwijfeld prettig om erkenning te krijgen en het idee te hebben dat die irritatie gegrond is. Want ik vind dat wel, nota bene de persoon die zei dat ze haar mond zou houden deed het niet.
Dat is vast niet de eerste keer dus kropt het zich op en het wordt alleen maar irritanter. Ik vind t best logisch.
En verder vind ik de situatie die jullie gemaakt hebben ronduit kut maar alles wat gezegd moest worden is gezegd. Ik hoop dat jullie eruit komen samen
quote:
Ben ik de enige die snapt dat het irritant is dat iemand constant zn mond open heeft??
Ik ben ook introvert en kan erg slecht tegen constant geleuter om het leuteren. Ik snap ook niet waarom mensen elke gedachte die in hun opkomt moeten delen met de buitenwereld.
Ik woon daarom ook alleen
Dus ze moet het dan maar zelf uitzoeken? Ze vraagt het godverdomme niets voor niets. Zeker als jij die verdomde crackers net hebt verplaats van een vaste plek.quote:
Uiteraard, maar: "waar liggen de crackers"? Echt waar? Als ik net gevraagd heb om een moment stilte. Ik kan nog steeds niet er bij dat zo'n eenvoudig verzoek zo lastig is. Echt, ik snap het gewoon niet.
Als ik jouw wijf was kreeg je even een scheldpartij terug (oh wacht, ze reageerde ook heftig, mooi
)...Want 5 minuten zonder crackers is niet met het leven verenigbaar?quote:
[..]
Dus ze moet het dan maar zelf uitzoeken? Ze vraagt het godverdomme niets voor niets.
Je kan het ook de andere kant op overdrijven. Prima dat hij rust wil, maar A) hadden ze dan niet aan kinderen moeten beginnen, en B) als je met iemand samenleeft moet je nou eenmaal communiceren.quote:
[..]
Want 5 minuten zonder crackers is niet met het leven verenigbaar?
Ik snap best dat hij geen trek heeft in het continue getetter en iedere brainfart van haar bespreken, maar als iemand om een cracker vraagt en je valt zó uit dan is t ook niet helemaal goed hoor.
als iemand specifiek vraagt om stilte voor het bidden en je gaat vervolgens lopen krijsen om dat je geen crackers kan vinden is wat mij betreft ook niet normaal.quote:
[..]
Je kan het ook de andere kant op overdrijven. Prima dat hij rust wil, maar A) hadden ze dan niet aan kinderen moeten beginnen, en B) als je met iemand samenleeft moet je nou eenmaal communiceren.
Ik snap best dat hij geen trek heeft in het continue getetter en iedere brainfart van haar bespreken, maar als iemand om een cracker vraagt en je valt zó uit dan is t ook niet helemaal goed hoor.
deze 2 personen zijn een slechte match
Dat laatste sowieso als je leest hoe het er aan toe gaat. Kan me niet voorstellen dat die vriendin nog terug wil, en TS háár nog terug wil. Wordt volgens mij voor beide een verademing als ze op zichzelf zitten.quote:
[..]
als iemand specifiek vraagt om stilte voor het bidden en je gaat vervolgens lopen krijsen om dat je geen crackers kan vinden is wat mij betreft ook niet normaal.
deze 2 personen zijn een slechte match
Natuurlijk wel. Maar misschien waren die crackers het enige wat zo'n kind wil eten die dag...quote:
[..]
Want 5 minuten zonder crackers is niet met het leven verenigbaar?
Hoe dan ook, beide zitten fout. Zij is blijkbaar heel impulsief. Hij is te rigide. Ik zou gewoon gezegd hebben "onderste keukenkastje links achter de hagelslag. Wil je mij nu verder met rust laten? Dit was nu niet levensbedreigend, als je iets niet kan vinden kan je het zelf vinden. Ik doe even de deur op slot, alleen als er iets ergs is kan je mij storen"
Oordoppen in en gaan.
Twee maanden geleden heeft ze de relatie verbroken. Ze kwam tot de realisatie dat ze niet gelukkig was. Ze heeft veel verdriet van dat ik zo moe was en niks wilde doen de afgelopen tijd. Ook had ze het gevoel dat ze met mijn buien zeer op haar tenen moest lopen en zich erop moest aanpassen.
Het is moeilijk uit te drukken hoe ik me voel. De realisatie dat ik geen gezin meer heb, dat is buitengewoon lastig. Zelfs na twee maanden dringt het maar langzaam door. Ik heb zowel mondeling als in een mailtje een voorstel gedaan om de problemen aan te pakken, maar ze wil dat niet.
Daarna kwam het lastige gedeelte, alles formeel maken. We zijn financieel verder niet aan elkaar verbonden, maar we hebben een ouderschapsplan gemaakt. Daar staan uiteraard lastige dingen in, bijv. dat je de vakanties verdeelt. Daar schrok ze enorm van, daar had ze niet aan gedacht.
Als ik mocht kiezen, waren we direct weer bij elkaar. Toch herhaalt ze bepaalde punten die ik hierboven ook genoemd zie. Als alles goed gaat, passen we prima bij elkaar. Als het wat tegen zit, dan wil zij praten en ik zonder me af.
Nou kan ikzelf dat accepteren, maar zij zegt dat ze daar ongelukkig van wordt. Tsja... ik kan haar dus niet gelukkig maken.
Mijn track record wat exen betreft is niet groot maar met allebei kan ik prima door een deur. Nu komt daar een derde bij.
Het is hoe dan ook geen keus, ik moet er gewoon het beste van maken voor mijn kind. Dus ik heb gehamerd op goede en heldere afspraken in het ouderschapsplan, want het schijnt dat dit de goede omgang tussen ouders steunt, en dat een goede omgang loyaliteitsproblemen bij je kind voorkomt. En tegelijk ben ik zo flexibel mogelijk in de praktijk, en dat lijkt zij ook te doen. We houden rekening met elkaars werk en vrije tijd.
Ik heb geen idee wat ik mijn kind moet vertellen als ze opgroeit. Ik schaam de ogen uit m'n kop dat dit gezin uiteen is gevallen. Dat mijn relatie wordt toegevoegd aan de statistieken, met zo'n jong kind, hoe kan ik dat in hemelsnaam verantwoorden?
Maar het is zoals het is, en ik probeer haar - en mezelf - te vergeven dat dit is gebeurd. Ik mis enorm dat er niemand is voor een knuffel. Mijn ouders vinden het ontzettend jammer maar ze nemen een neutrale positie in en hebben toegezegd dat iedereen welkom is met de feestdagen. Dus in dat opzicht zijn geen spanningen. En ik heb mijn baan nog, en mijn huis en vrienden. Op momenten voel ik me ook weer heel goed in staat om het zelf te rooien, mijn dochter vindt het heerlijk om bij m'n ouders te zijn en ik heb een goeie vriend die me door dit proces heen loodst. We zullen zien hoe het gaat.
. Sterkte man.
Jawel, maar dat beviel totaal niet. Ze had ten eerste moeite om uberhaupt onder woorden te brengen wat ze voelde. En ze is erg gevoelig, dus wat ik zei, voelde ze als zeer zware kritiek.quote:
We hadden nog gedacht aan een andere therapeut, die ons misschien wat beter kon begeleiden. Dat hebben we uitgesteld omdat we zelf naar onze eigen therapeut gingen (echt te zielig voor woorden zoals ik het hier neerschrijf, had ik echt zo graag gewild dat we er samen uit kwamen, met je therapeut dit therapeut dat. Maar ik wilde er gewoon alles aan doen). En toen verbrak ze alweer de relatie.
Heb dat in de rest van het topic volgens mij niet gelezen, maar wel benieuwd naar.
Sterkte iig.
We waren toen 3 jaar bij elkaar, waarvan 2 jaar samenwonen.quote:
Hoe lang waren jullie bij elkaar en woonden jullie samen voordat jullie een kindje kregen?
Nu is het allemaal voor haar wel heel soepeltjes op een breuk uitgelopen. Rustig apart wonen, rustig afspraak maken over de omgang, en dan hopla: je verbreekt de relatie.
Op een bepaalde manier heb ik me flink genaaid gevoeld. Maar ze zegt dat ze "er alles aan gedaan heeft". En daar kan ik wel wat van vinden, maar om in die negatieve shit te duiken, dat heeft nu gewoon geen enkele zin meer.
Maar de volgende keer zou ik het niet pikken.
Ach, ik zou jezelf niet teveel kwalijk nemen, als ze niet wil, wil ze niet meer. Als je er toen hard in was gevlogen en een stok voor het LAT'ten had gestoken was het wellicht toen direct geklapt.quote:
Ja, ik dacht dat ik heel open-minded was door dat latten te accepteren. Achteraf was ik gewoon naief. Misschien was het beter geweest om dat niet te accepteren en dat we samen het probleem hadden aangepakt.
Nu is het allemaal voor haar wel heel soepeltjes op een breuk uitgelopen. Rustig apart wonen, rustig afspraak maken over de omgang, en dan hopla: je verbreekt de relatie.
Op een bepaalde manier heb ik me flink genaaid gevoeld. Maar ze zegt dat ze "er alles aan gedaan heeft". En daar kan ik wel wat van vinden, maar om in die negatieve shit te duiken, dat heeft nu gewoon geen enkele zin meer.
Maar de volgende keer zou ik het niet pikken.
Maar ik kan me voorstellen dat je je goed beetgenomen wordt, voor haar gaat het inderdaad een stuk geleidelijker en zat er wellicht zelfs wat van planning in (of ze was er in ieder geval in haar hoofd al mee bezig neem ik aan). En voor jou was het meer een manier om de boel tóch nog te redden. En dan BAM, ineens kan ook dat niet meer want ze is er klaar mee.
Van het deel wat ik tot nu toe gelezen heb gaat het toch vooral om dat jouw behoeftes vervuld worden maar haar behoeftes daar lijk je weinig om te geven. Als ze dan nog als tussen oplossing wil latten omdat je dan door de weeks je rust heb, en uiteindelijk klapt je relatie toch, dan licht het meer in de lijn der verwachting dat je in die 2 schamele dagen samen nog steeds weinig in haar behoefte hebt kunnen of willen vervullen. Dat genaaid voelen volg ik dus even niet. Als iemand slachtoffer is dan is het je kind.quote:
Ja, ik dacht dat ik heel open-minded was door dat latten te accepteren. Achteraf was ik gewoon naief. Misschien was het beter geweest om dat niet te accepteren en dat we samen het probleem hadden aangepakt.
Nu is het allemaal voor haar wel heel soepeltjes op een breuk uitgelopen. Rustig apart wonen, rustig afspraak maken over de omgang, en dan hopla: je verbreekt de relatie.
Op een bepaalde manier heb ik me flink genaaid gevoeld. Maar ze zegt dat ze "er alles aan gedaan heeft". En daar kan ik wel wat van vinden, maar om in die negatieve shit te duiken, dat heeft nu gewoon geen enkele zin meer.
Maar de volgende keer zou ik het niet pikken.
Maar als je zelf denkt dat je alles hebt gedaan, dan is acceptatie op zijn plaats. Ik ben zelf opgegroeid in een thuissituatie die totaal niet in balans was. Voor mijn veel jongere broertje is de scheiding een zegen geweest (al beseft hij het zelf niet altijd). Om toch maar op een positieve wijze af te sluiten, hoe dit uitpakt voor je kind heb je zelf in de hand (en dat is niet door je een slachtoffer te voelen. Alsof die statistieken er toe doen
).Alle wijze woorden zijn al gezegd. Heel veel sterkte TS
Nee, ik heb nooit naar een tweede verlangd. En nu helemaal niet, deze moet 100% mijn aandacht en energie krijgen, voor haar hele leven.quote:
We hebben binnenkort een gesprekje, ze wilde graag wat dingen kwijt over het verleden. Je zult best gelijk hebben. Ik vind het lastig om objectief te zien. Maar goed, alhoewel zij de knoop heeft doorgehakt, is dat natuurlijk niet voor niks geweest.quote:
Van het deel wat ik tot nu toe gelezen heb gaat het toch vooral om dat jouw behoeftes vervuld worden maar haar behoeftes daar lijk je weinig om te geven
quote:
Als ze het écht niet meer trok, kon je ook niet veel anders dan het accepteren he?
Yep, is ook zo.quote:
Ach, ik zou jezelf niet teveel kwalijk nemen, als ze niet wil, wil ze niet meer.
Ik keek net terug -- je voorgevoel klopte dus.quote:
Alle wijze woorden zijn al gezegd. Heel veel sterkte TS
Bedankt! En met name Motorbloempje die ik er nog nooit op betrapt heb dat ze een blad voor de mond neemt. Dus dat is serieus adviesquote:
probeer vooral naar oplossingen te kijken voor dingen in de toekomst
Kut voor je man, probeer in ieder geval te onthouden dat een relatie een spel is dat 2 kanten op gaat, ga je zelf dus zeker niet voorhouden dat je een mislukkeling bent en dat dit allemaal jouw schuld is! Want je kan ook het ook omdraaien natuurlijk.quote:
Update met zeer, zeer slecht nieuws.
Twee maanden geleden heeft ze de relatie verbroken. Ze kwam tot de realisatie dat ze niet gelukkig was. Ze heeft veel verdriet van dat ik zo moe was en niks wilde doen de afgelopen tijd. Ook had ze het gevoel dat ze met mijn buien zeer op haar tenen moest lopen en zich erop moest aanpassen.
Het is moeilijk uit te drukken hoe ik me voel. De realisatie dat ik geen gezin meer heb, dat is buitengewoon lastig. Zelfs na twee maanden dringt het maar langzaam door. Ik heb zowel mondeling als in een mailtje een voorstel gedaan om de problemen aan te pakken, maar ze wil dat niet.
Daarna kwam het lastige gedeelte, alles formeel maken. We zijn financieel verder niet aan elkaar verbonden, maar we hebben een ouderschapsplan gemaakt. Daar staan uiteraard lastige dingen in, bijv. dat je de vakanties verdeelt. Daar schrok ze enorm van, daar had ze niet aan gedacht.
Als ik mocht kiezen, waren we direct weer bij elkaar. Toch herhaalt ze bepaalde punten die ik hierboven ook genoemd zie. Als alles goed gaat, passen we prima bij elkaar. Als het wat tegen zit, dan wil zij praten en ik zonder me af.
Nou kan ikzelf dat accepteren, maar zij zegt dat ze daar ongelukkig van wordt. Tsja... ik kan haar dus niet gelukkig maken.
Mijn track record wat exen betreft is niet groot maar met allebei kan ik prima door een deur. Nu komt daar een derde bij.
Het is hoe dan ook geen keus, ik moet er gewoon het beste van maken voor mijn kind. Dus ik heb gehamerd op goede en heldere afspraken in het ouderschapsplan, want het schijnt dat dit de goede omgang tussen ouders steunt, en dat een goede omgang loyaliteitsproblemen bij je kind voorkomt. En tegelijk ben ik zo flexibel mogelijk in de praktijk, en dat lijkt zij ook te doen. We houden rekening met elkaars werk en vrije tijd.
Ik heb geen idee wat ik mijn kind moet vertellen als ze opgroeit. Ik schaam de ogen uit m'n kop dat dit gezin uiteen is gevallen. Dat mijn relatie wordt toegevoegd aan de statistieken, met zo'n jong kind, hoe kan ik dat in hemelsnaam verantwoorden?
Maar het is zoals het is, en ik probeer haar - en mezelf - te vergeven dat dit is gebeurd. Ik mis enorm dat er niemand is voor een knuffel. Mijn ouders vinden het ontzettend jammer maar ze nemen een neutrale positie in en hebben toegezegd dat iedereen welkom is met de feestdagen. Dus in dat opzicht zijn geen spanningen. En ik heb mijn baan nog, en mijn huis en vrienden. Op momenten voel ik me ook weer heel goed in staat om het zelf te rooien, mijn dochter vindt het heerlijk om bij m'n ouders te zijn en ik heb een goeie vriend die me door dit proces heen loodst. We zullen zien hoe het gaat.
Ik had liever gehad van niet, maar ja, het zij zo. Zorg dat je nu jezelf en je kind voorop zet, zorg dat ze niet de dupe wordt hiervan. Een scheiding hoeft niet vechtend, scheldend en met haat en nijd. Het werkte gewoon niet, jullie waren gewoon te verschillend. Accepteer dat, en probeer een goede omgeving te creëren waarin je dochter gelukkig kan zijn. Als jullie voor haar bij elkaar waren gebleven, was ze waarschijnlijk ongelukkig geworden (vechtende ouders, etc.). Misschien lastig, maar probeer er het goede in te zien.quote:
[..]
Ik keek net terug -- je voorgevoel klopte dus.