Is oxazepam niks voor jou? Ik heb wel eens ontzettende angst gehad, jaren terug. Toen kreeg ik oxazepam, ik dacht ook, werkt voor geen flikker. Ik bellen, werkt niet, neem nog maar 1, en nog maar 1. Oke .. toen werkte het dus wel!quote:Op woensdag 18 juni 2014 17:53 schreef Mord_Sith het volgende:
Mag ik nog even miepen?
Hoelang duurt het gemiddeld voordat je iets merkt van bijvoorbeeld Paroxetine? Zit nu een week op verhoging, slikte altijd al 20mg, nu 30 mg. en mag volgende week naar 40.
Ik merk nog niks, de klachten zijn enkel erger, ik lees wel dat dat normaal is maar heb even wat geruststelling en goede ervaringen nodig...
Ja, maar ik durf geen hele tabletten te nemen, of halve, voor de sufheid. ik werk ook nog he.quote:Op woensdag 18 juni 2014 18:02 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Is oxazepam niks voor jou? Ik heb wel eens ontzettende angst gehad, jaren terug. Toen kreeg ik oxazepam, ik dacht ook, werkt voor geen flikker. Ik bellen, werkt niet, neem nog maar 1, en nog maar 1. Oke .. toen werkte het dus wel!
Maar de paroxetine gaat ook wel helpen. Maar het helpt waarschijnlijk niet in de vorm van: "doet het wat?".. voelen en voelen: "ik voel geen verschil!!".quote:Op woensdag 18 juni 2014 18:16 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Ja, maar ik durf geen hele tabletten te nemen, of halve, voor de sufheid. ik werk ook nog he.
Ik heb het als ondersteuning, en dan neem ik een kwart tabletje van 10mg. Vandaag 2 keer een kwartje op.
Het gaat me er meer om dat de Paroxetine me uiteindelijk wel gaat helpen, zeg maar...
Maar ik ben zo bang dat ik de hele dag dan zo suf als een konijn ben, zeker voor werk. vandaar mijn terughoudendheid.quote:Op woensdag 18 juni 2014 18:18 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Maar de paroxetine gaat ook wel helpen. Maar het helpt waarschijnlijk niet in de vorm van: "doet het wat?".. voelen en voelen: "ik voel geen verschil!!".
Met oxazepam heb je een direct gevoel, want het legt je gewoon wat lam. Kwart tabletje is eigenlijk niks, probeer dan gewoon 1 tablet.
Ik vrees dat je het met name achteraf zult merken. Dat je er dus beter bent door geworden.quote:Op woensdag 18 juni 2014 18:19 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Maar ik ben zo bang dat ik de hele dag dan zo suf als een konijn ben, zeker voor werk. vandaar mijn terughoudendheid.
Maar op de lange duur (week, 2 weken?) moet ik dus wel verschil gaan merken wat betreft de Paroxetine en afname van de angsten?
Je bedoelt dat je je ineens realiseert dat je minder bang bent?quote:Op woensdag 18 juni 2014 18:31 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik vrees dat je het met name achteraf zult merken. Dat je er dus beter bent door geworden.
En 'zo suf' als een konijn.. kopje koffie? Ik weet niet wat voor werk je doet, maar ik zie zo ff niet in wat een kopje koffie niet zou kunnen fixenMits je niet verantwoordelijk bent over meerdere levens.
Jep realisatie.quote:Op woensdag 18 juni 2014 18:52 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Je bedoelt dat je je ineens realiseert dat je minder bang bent?
Ja dat zou kunnen. Het is zo klote dat ik het nu zo lastig heb.
Lek schieten deden we de spaanse doelman al.quote:Op woensdag 18 juni 2014 19:59 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Jep realisatie.
Schiet mij maar lek hoor. Ik voel me op dit moment ook gewoon hondskut. Ik hoop dat ik over 12 maand realisatie heb verkregen dat dit ook maar een 'periode' is.
Damn go girlquote:Op woensdag 18 juni 2014 21:45 schreef Elvi het volgende:
Na anderhalf jaar eruit te zijn geweest heb ik deze week 2 dagen achter elkaar van 10 tot 5 weer op kantoor gezeten. En ik sta stijf van de adrenelineEn tegelijk doodmoe.
Het is even wennen maar ik vind het wel weer fijn om aan de slag te zijn. Al weet ik niet of het echt wennen is of dat ik mezelf nu overvraag maar ik ga uit van het eerste
Twee tot zes weken voordat antidepressiva aanslaan, als ze dat doen. Sommige mensen zeggen dat ze zich na een aantal weken plotseling beter voelden, maar misschien gaat het wel geleidelijk en kun je pas achteraf, na een langere tijd, zeggen dat het beter gaat dan zonder ad.quote:Op woensdag 18 juni 2014 18:52 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Je bedoelt dat je je ineens realiseert dat je minder bang bent?
Ja dat zou kunnen. Het is zo klote dat ik het nu zo lastig heb.
Maar niet iedereen vertelt dan meteen van alles toch?quote:Op dinsdag 17 juni 2014 18:32 schreef zomertje het volgende:
[..]
Bij mij doen ze echt een rondje over hoe t de afgelopen tijd is gegaan. Dus niet meedoen is geen optie...
Er zijn zeker schema's die daarbij een rol spelen ja. Wat zou er leerzaam aan moeten zijn dan?quote:Op dinsdag 17 juni 2014 21:07 schreef zomertje het volgende:
[..]
Zelfspot is goed, doe ik ook graag. Het lucht op. Dat je tegen die evaluatie op ziet en dat je daar ter plekke misschien in de stress schiet kan ook wijzen op schema's die dan actief worden. Kan dus leerzaan zijn (en kut voelen, ja dat ook)
Astma aanval duurt hier echt lang. Ik heb t dan een paar dagen benauwd en de medicijnen doen niet zoveel. Vergroot ook mn angst/paniek, maar die lijkt weer aardig weg nu.
Sorry als ik misschien niet heb opgelet maar wat doe je voor werk?quote:Op woensdag 18 juni 2014 21:45 schreef Elvi het volgende:
Na anderhalf jaar eruit te zijn geweest heb ik deze week 2 dagen achter elkaar van 10 tot 5 weer op kantoor gezeten. En ik sta stijf van de adrenelineEn tegelijk doodmoe.
Het is even wennen maar ik vind het wel weer fijn om aan de slag te zijn. Al weet ik niet of het echt wennen is of dat ik mezelf nu overvraag maar ik ga uit van het eerste
Ik doe nu 2 dagen in de week vrijwilligerswerk bij een museum, waarbij ik taken overneem van de directeur die anders blijven liggen.quote:Op donderdag 19 juni 2014 01:32 schreef kuolema het volgende:
Sorry als ik misschien niet heb opgelet maar wat doe je voor werk?
Je komt met een voorbeeld wat idd wsl niet terechtbewezen kan worden op "eigen schuld", maar dat heeft verder niks te maken met wat ik zei omdat het mi niet te vergelijken is.quote:Op woensdag 18 juni 2014 17:28 schreef sitting_elfling het volgende:
Ben er even 48h tussen uitgeweest. Ik ben nog steeds niet in opperbeste stemming. De nachten (dat halfuurtje net voor het pitten) is het zwaarste.
[..]
Het is mijn inziens nooit 'zelf schuld aan hebben'. Ik vind 'een ongelukkige samenloop van omstandigheden' een stuk beter. De meeste mensen die ik ken die in de problemen zitten hebben ... die hebben daar niet omgevraagd. Soms gewoon ontzettend ongelukkig. Oneerlijkheid en onrecht bestaan serieus.
Mijn moeder heeft er niet omgevraagd om psychisch ziek te worden. "Dankzij" haar zijn mijn beide families uitelkaar. Die spreken niet meer met elkaar. Mijn inziens is er nooit sprake van; "je hebt hier schuld aan.." maar eigenlijk meer een schuld van beide kanten.
[..]
Hier heb je gelijk in natuurlijk. Als ik die kamer nooit had opgezegd had ik nu 4 week extra gehad.
[..]
Ik zal ook niemand anders aanwijzen voor mijn eigen issues. Ik ben daar toch echt zelf verantwoordelijk voor (en dat is prima). Helaas is het voor mijn gevoel vaak een keuze tussen 2 kwaden. Natuurlijk kruip ik soms in de slachtoffer rol. Is dat goed? Nee...
Voorbeeld, ik zat op het VWO. Examens. Net daarvoor overleed de moeder van mijn moeder. Paniek en gekkenhuis en vrees dat mijn moeder misschien 'iets geks ging doen'. Ik werd overal bijgetrokken maar wou dat niet. En waarom ga je dan toch? Het 24/7 gescheld wat er kwam als ik niet zou komen zit me niet lekker. Het gedram van, je krijgt hier jarenlang spijt van blabla .. En ik had geen ouders of broer of zus of familie waar ik iets dus kwijt kon. Gevolg, ik verneukte mijn toetsen en bleef zitten. Het gezeik van; omg domme kneus dat je het niet haalde etc. Tsjah, ik ben er verantwoordelijk voor dat ik de knop niet kon omzetten om me wel te focussen. Ik heb toen bewust andere dingen gedaan ipv studie. Is het mijn eigen schuld dat ik op mijn bek ging? Volgens sommige wel. Volgens sommige niet. Ik zelf heb er niet zo veel aan ...
Mijn therapeut blijft maar zeggen; "Geeft niet......". Voor alles wat nu fout gaat kan ik een punt verwijzen naar je verleden waar het mis ging tijdens je jeugd waar je toen geen verantwoordelijkheid had. Nu heb ik dat wel ... maar loop ik tegen (mentale) issues van het verleden aan. Waar anderen verder kunnen bots ik tegen dingen aan die jaren geleden (en jaar na jaar) gebeurde. Dat is stupide en ik wou dat het niet zo was. Ik doe oprecht m'n best om niet tegen die muur aan te lopen maar doe het wel. Foei foei foei s_e? Ik zal de laatste zijn die opgeeft.
Leukquote:Op donderdag 19 juni 2014 10:41 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik doe nu 2 dagen in de week vrijwilligerswerk bij een museum, waarbij ik taken overneem van de directeur die anders blijven liggen.
En 1 middag in de week doe ik vrijwilligerswerk bij een stichting die nieuwe spullen maakt van afval (bijvoorbeeld kettingen van cd's).
Eens woonruimte is gewoon mijn eigen (stupide) fout.quote:Op donderdag 19 juni 2014 13:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Je komt met een voorbeeld wat idd wsl niet terechtbewezen kan worden op "eigen schuld", maar dat heeft verder niks te maken met wat ik zei omdat het mi niet te vergelijken is.
Die 4 weken extra daar kom je nu mee, maar dat was -ook- een beslissing van jou (om die woning te betrekken (ik neem aan dat je zelf dat huurcontract getekend heb met een uiterste datum? Je hebt daar verder niks over gezegd)).
Je wist het van tevoren, toch?
Je hebt gelijk, kiezen uit 2 kwaden is gewoon kut.
Je schoolvoorbeeld vind ik niet echt eigen schuld, je hebt het blijkbaar zwaar gehad door omstandigheden die niet aan jou te wijten waren (ik heb dit zelf ook ondervonden).
Maar dat van je woning, dat was (mi) iets waar je van tevoren rekening mee had kunnen houden.
Ik heb zelf ook ooit tijdelijk gewoond en kwam bijna op straat te staan (de helft van mn spullen stonden al in opslag toen ik out of the blue een lucky break kreeg).
.
Kijk, ik vind het kut hoe het voor je gegaan is (ik denk dat geen familie hebben misschien nog wel erger is dan familie hebben die je de grond in boort) en ik vind het knap dat je, ondanks je achterstand, toch nog zover gekomen bent (nog verder dan ik), maar dat neemt niet weg dat ook jij wel eens fouten maakt. Ik denk dat ik me gewoon stoor aan het gedoe met je woonruimte wat naar jouw mening buiten jouw macht om gebeurd is, wat weer naar mijn mening niet helemaal het geval is.
Over astma en psychische zaken heb ik wel iets gelezen. Dat het de angst en paniek kan versterken/oproepen bijvoorbeeld. Maar heb daar niks over gehoord van mn psych verder.quote:Op donderdag 19 juni 2014 01:32 schreef kuolema het volgende:
[..]
Maar niet iedereen vertelt dan meteen van alles toch?
Bij ons wordt er wel gevraagd 'wie heeft er wat in te brengen?', maar zelf vind ik het nogal moeilijk om dan mijn mond open te trekken. Het is niet zo dat iedereen steeds persoonlijk wordt gevraagd iets te vertellen, daar is ook geen tijd voor.
[..]
Er zijn zeker schema's die daarbij een rol spelen ja. Wat zou er leerzaam aan moeten zijn dan?
Dat is wel lang zeg...lijkt me erg lastig. Sterkte![]()
Ben je wel eens geïnformeerd over de relatie tussen astma en psychische zaken?
Wat het moeilijk maakt is dat er zoveel te doen is en ik ook echt alles wil doenquote:Op donderdag 19 juni 2014 15:03 schreef kuolema het volgende:
[..]
Leuk(denk ik:P)
Wat maakt het vooral moeilijk voor je?
Je hebt geen uitkering toch? Ik vind het knap dat je, ondanks dat je geld nodig hebt, toch vrijwilligerswerk doet.Het is goed om dagbesteding te hebben en op deze manier blijf je ook in contact met mensen en 'verleer' je het werken niet, wat het makkelijker maakt om later een betaalde (evt. fulltime) baan te houden.
Zijn wij familie? Dat klinkt als mijn familie...quote:Op donderdag 19 juni 2014 17:15 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Eens woonruimte is gewoon mijn eigen (stupide) fout.
En ja, je kunt beter geen familie hebben ipv een familie die je in je gezicht uitlacht.
Hahahaha S_E, jij, universiteit? In het buitenland? Hahahahaha, lieve knul dat kun je helemaal niet .......................
Wat is de reden dat je geen uitkering aanvraagt? Je hebt daar (afhankelijk van je situatie) recht op en laat nu dus geld liggen.quote:Op donderdag 19 juni 2014 20:14 schreef Elvi het volgende:
[..]
Wat het moeilijk maakt is dat er zoveel te doen is en ik ook echt alles wil doenEn dat ik ook weer met collega's te maken heb. Dus ik moet me flink aanpassen. Alleen kwam ik er dus achter dat de meesten een beperking hebben.... varierend van psychose tot bipolair tot autisme. Ik wil hen ook niet teveel belasten dus ik zal ook niet heel snel om hulp vragen.
En ja ik heb idd geen betaald werk en geen uitkeringMaar ik heb wel een sollicitatiegesprek gehad vandaag bij de McDonalds
Nadat ik S_E had uitgedaagd om daar te sollicteren heb ik het gewoon zelf gedaan
Voor max. 24 uur per week als hostess.
Zorgen voor een 'klantbeleving'. Dus mensen begroeten, balonnen uitdelen aan kinderen,...quote:
Uitkering heb ik vorig jaar 3 maanden gehad maar kreeg geen bijstand omdat ik bij mn ouders woon en nog teveel spaargeld had. Maar ik moet zeggen dat ik het ook niet wil omdat ik de mensen bij het UWV niet kan uitstaan en graag mn eigen plan trek. Ik weet zeker dat ik van hen geen vrijwilligerswerk had mogen doen terwijl me dat juist wel verder helpt. En sowieso heb ik geen zin om uit te leggen waarom ik bij de GGZ klant benquote:Op donderdag 19 juni 2014 21:52 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Wat is de reden dat je geen uitkering aanvraagt? Je hebt daar (afhankelijk van je situatie) recht op en laat nu dus geld liggen.
Uit ervaring: daar snappen ze inderdaad helemaal niets van.quote:Op donderdag 19 juni 2014 22:58 schreef Elvi het volgende:
Ik weet zeker dat ik van hen geen vrijwilligerswerk had mogen doen terwijl me dat juist wel verder helpt. En sowieso heb ik geen zin om uit te leggen waarom ik bij de GGZ klant ben
Precies... zij leveren mij zoveel stress op dat ik het dan liever op mijn manier doe.quote:Op donderdag 19 juni 2014 23:00 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Uit ervaring: daar snappen ze inderdaad helemaal niets van.
Dit kreeg ik te horen: "Oh, u zit dus in een depressie? Nou, als u nu eens 8 uur per dag solliciteert, dan bent u in ieder geval bezig en dan is die depressie zo weg hoor!!"
Terwijl ik juist had uitgelegd dat de vele tijdelijke banen, sollicitaties en afwijzingen die ik heb gehad juist een oorzaak zijn van mijn depressie. Die lui zitten daar echt alleen maar om hun dag te vullen en zo onbehulpzaam mogelijk te zijn.
Ja dat snap ik wel, het is een rotgevoel dat ze altijd een beetje in je nek hijgen...quote:Op vrijdag 20 juni 2014 00:25 schreef Elvi het volgende:
[..]
Precies... zij leveren mij zoveel stress op dat ik het dan liever op mijn manier doe.
quote:Op dinsdag 17 juni 2014 09:47 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Het voordeel van groepstherapie is dat je steun aan elkaar kunt vinden en je wordt gedwongen om assertief te zijn. Het nadeel is dat iedereen vooral druk met zichzelf bezig lijkt te zijn en je ook alle nare ervaringen van andere aan dient te horen. Daar zit je als zelf al down bent niet altijd op te wachten.
quote:Op dinsdag 17 juni 2014 10:32 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik heb er best wel wat aan. Zeker omdat je dingen herkent bij anderen en dus steun bij elkaar kan vinden en elkaar kan helpen. Nadeel is dat er niet veel tijd is per persoon om op de zaken in te gaan.
Leuk, drie een beetje uiteenlopende meningen. Merken jullie dat het goed doet om jezelf te pushen om toch initiatief te nemen en over een eigen probleem te vertellen? Of voelen jullie je eerder down/verveeld door andermans verhalen? En wilden jullie zelf op groepstherapie, of was het eerder van moeten?quote:Op dinsdag 17 juni 2014 17:08 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik ben nu in groepstherapie. Ik vind het lastig, omdat ik juist veel moeite heb met sociale contacten. Je moet ook echt zelf initiatief nemen als je iets uit de therapie wilt halen, terwijl het heel moeilijk is om uit jezelf ergens over te beginnen, juist ook omdat je in een groep zit waarin iedereen meeluistert. Tot nu toe heb ik alleen niet de ervaring gehad dat het echt nuttig was om iets in te brengen.
Maar anders zit je de hele dag alleen maar te luisteren naar de problemen van anderen. Waar je soms ook wel wat uit kan halen, maar om echt bij je eigen kernproblemen te komen werkt dat niet.
Goed bezig, met dat vrijwilligerswerk erbij ookquote:Op donderdag 19 juni 2014 20:14 schreef Elvi het volgende:
[..]
Wat het moeilijk maakt is dat er zoveel te doen is en ik ook echt alles wil doenEn dat ik ook weer met collega's te maken heb. Dus ik moet me flink aanpassen. Alleen kwam ik er dus achter dat de meesten een beperking hebben.... varierend van psychose tot bipolair tot autisme. Ik wil hen ook niet teveel belasten dus ik zal ook niet heel snel om hulp vragen.
En ja ik heb idd geen betaald werk en geen uitkeringMaar ik heb wel een sollicitatiegesprek gehad vandaag bij de McDonalds
Nadat ik S_E had uitgedaagd om daar te sollicteren heb ik het gewoon zelf gedaan
Voor max. 24 uur per week als hostess.
Dat je bij jouw ouders woont is geen afwijzingsgrond (meer) voor een bijstandsuitkering. Teveel eigen vermogen is dat wel, daar dien je eerst op in te teren. Je moet inderdaad wat geluk hebben met contactpersoon/klantmanager die je krijg toegewezen. De een doet geen enkele moeite voor je, de andere zit er juist heel straks op, terwijl weer anderen zich wel inspannen voor je en ook inlevingsvermogen hebben. De mijne behoorde tot die laatste categorie en heeft uiteindelijk werk voor mij kunnen regelen.quote:Op donderdag 19 juni 2014 22:58 schreef Elvi het volgende:
[..]
Zorgen voor een 'klantbeleving'. Dus mensen begroeten, balonnen uitdelen aan kinderen,...
[..]
Uitkering heb ik vorig jaar 3 maanden gehad maar kreeg geen bijstand omdat ik bij mn ouders woon en nog teveel spaargeld had. Maar ik moet zeggen dat ik het ook niet wil omdat ik de mensen bij het UWV niet kan uitstaan en graag mn eigen plan trek. Ik weet zeker dat ik van hen geen vrijwilligerswerk had mogen doen terwijl me dat juist wel verder helpt. En sowieso heb ik geen zin om uit te leggen waarom ik bij de GGZ klant ben
Wat lastig johquote:Op vrijdag 20 juni 2014 16:47 schreef kuolema het volgende:
Ik kreeg vandaag de evaluatie te horen.
Eerst kreeg ik die van de groep terug, daar hecht ik geen waarde aan omdat ik weet hoe het gaat. Ze proberen elk mogelijk negatieve puntje te vermijden en het komt er steeds op neer dat er niet wordt opgeschreven wat men eigenlijk echt vindt. Als ik daar bij het evalueren van een ander op in ga wordt er meteen negatief op gereageerd. Dan moeten ze het zelf maar weten.
Daarna die van de therapeuten, en het eerste wat de hoofdbehandelaar zei was 'Wij zijn niet zo positief ...' Maar het klopte wel allemaal.
Maar nu heb ik het gevoel dat de hele groep tegen mij is. Ik wist al dat ze me niet mogen maar het is nu echt duidelijk voor mij. Dat komt niet door mijn onzekerheid maar blijkt uit de evaluaties en de manier waarop mensen op mij reageren. Ik weet dat ze me niet mogen en ik weet dat ze dinsdag bij het evalueren lekker hebben zitten zeiken over mij. Want ook in de pauzes wordt er alleen maar negatief gepraat over anderen. Daar heb ik overigens al meerdere keren iets van gezegd.
Maar dan niet de guts hebben om dat op dat formuliertje te schrijven.
Ik voel me nu meer dan ooit verwijderd van de rest. Ik zie ze als een eenheid waar ik in mijn eentje tegenover sta. Het is niet belangrijk dat ze me aardig vinden want ik zit er voor mezelf, maar dit zorgt ervoor dat ik ze allemaal als vijand zie of zo.
En mijn beste maatje, mijn koptelefoon, is vandaag overledenNu wordt naar de winkel gaan en reizen met de trein en pauzes bij therapie echt geen pretje ...
Maar die dingen zijn wel moeilijk op een positieve manier, toch? Want dat je zoveel wilt doen betekent dat je het (enigszins) leuk vindt en dat je lekker bezig kunt zijn. En met collega's te maken hebben is een goede oefening, dat kun je gebruiken op meerdere vlakken.quote:Op donderdag 19 juni 2014 20:14 schreef Elvi het volgende:
[..]
Wat het moeilijk maakt is dat er zoveel te doen is en ik ook echt alles wil doenEn dat ik ook weer met collega's te maken heb. Dus ik moet me flink aanpassen. Alleen kwam ik er dus achter dat de meesten een beperking hebben.... varierend van psychose tot bipolair tot autisme. Ik wil hen ook niet teveel belasten dus ik zal ook niet heel snel om hulp vragen.
En ja ik heb idd geen betaald werk en geen uitkeringMaar ik heb wel een sollicitatiegesprek gehad vandaag bij de McDonalds
Nadat ik S_E had uitgedaagd om daar te sollicteren heb ik het gewoon zelf gedaan
Voor max. 24 uur per week als hostess.
Kun je het bespreken met je familie? Dat het kan zijn dat je zomaar weg gaat (en dan bijv. binnen een bepaalde tijd weer terugkomt) en wat zij kunnen doen als het niet goed gaat? Dan dus eerst voor jezelf opschrijven wat de eerste tekenen zijn en wat jijzelf en je familie dan kunnen doen om te voorkomen dat het erger wordt.quote:Op vrijdag 20 juni 2014 16:50 schreef Mord_Sith het volgende:
Morgen een hele dag weg naar familie ver weg, ik maak me nu al zo druk dat ik daar angstaanvallen ga krijgen en niet zomaar weg kan etc. etc.
Hebben jullie tips hoe daar mee om te gaan? Want ik wil er eigenlijk ook niet aan toegeven..
Ze zeiden in de evaluatie dat ik me op een bepaalde manier gedraag waardoor ze me afwijzen. Zo van 'je doet het zelf, moet je je maar niet zo gedragen'. Lekker beschuldigend, net alsof ik dat expres doe. Dat gaat over dat ik soms best druk en gek doe (vooral veel praat) als ik gespannen ben in sociale situaties - wat ik zelf vreselijk stom vind. Ik heb er voor mijn gevoel dan geen controle over en terwijl ik naar buiten druk blijf doen ga ik kapot van de spanning en woede naar mezelf omdat ik probeer 'normaal' te doen maar ik gewoon door blijf gaan.quote:Op vrijdag 20 juni 2014 16:50 schreef Cue_ het volgende:
Wat zeggen de behandelaars dan daarover? Als in dat het niet klinkt met de groep? Neem aan dat je daardoor ook minder fijn je gevoelens uit enzo.
Nee. Ik denk meestal 'ik had gewoon mijn mond moeten houden'. Ten eerste omdat ik mezelf stom vind om wat ik zeg en omdat ik niet wil dat groepsgenoten bepaalde dingen weten, maar ook omdat ik tot nu toe niet het idee heb gehad dat het nut had om iets in te brengen.quote:Op vrijdag 20 juni 2014 00:32 schreef Mange-tout het volgende:
[..]
[..]
[..]
Leuk, drie een beetje uiteenlopende meningen. Merken jullie dat het goed doet om jezelf te pushen om toch initiatief te nemen en over een eigen probleem te vertellen? Of voelen jullie je eerder down/verveeld door andermans verhalen? En wilden jullie zelf op groepstherapie, of was het eerder van moeten?
Wat voor therapie is het? Wat was er vreemd?quote:Ben maandag voor de eerste keer geweest en vond het een heel vreemde situatie, daarmee.
Hert is een familie van 100 man dus dat ga ik niet doenquote:Op vrijdag 20 juni 2014 17:11 schreef kuolema het volgende:
Kun je het bespreken met je familie? Dat het kan zijn dat je zomaar weg gaat (en dan bijv. binnen een bepaalde tijd weer terugkomt) en wat zij kunnen doen als het niet goed gaat? Dan dus eerst voor jezelf opschrijven wat de eerste tekenen zijn en wat jijzelf en je familie dan kunnen doen om te voorkomen dat het erger wordt.
Dat je niet zomaar weg kunt gaan, bedoel je dat sociaal gezien, dat je niet zomaar weg kunt gaan zonder iets te zeggen? Of dat je wilt vluchten maar je op een plek bent waar dat niet kan?
Al zijn er maar één of twee mensen die je een beetje vertrouwt. En je kunt wel degelijk zomaar weg als je dat wilt. Of je zondert je even af.quote:Op vrijdag 20 juni 2014 17:33 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Hert is een familie van 100 man dus dat ga ik niet doen![]()
Ik kan niet zomaar weg omdat het een sociaal evenement is, en het ver weg van mijn huis is. Dat veroorzaakt de grootste spanning, ook al weet ik dat een aanval ook thuis plaats kan vinden. En dat die dan net zo erg is, en dat er dan niks gebeurt. Waarom ik er zo bang voor ben weet ik ook niet helemaal merk ik.
Ik wil er echt niet aan toegeven en gewoon gaan, maar die spanning..
Dus je raadt aan het er toch met iemand over te hebben, en met een aanval; gewoon een stukje te gaan lopen ofzo?quote:Op vrijdag 20 juni 2014 18:17 schreef kuolema het volgende:
[..]
Al zijn er maar één of twee mensen die je een beetje vertrouwt. En je kunt wel degelijk zomaar weg als je dat wilt. Of je zondert je even af.
Ik denk dat als je erheen gaat met het gevoel dat je iets kunt doen wanneer je een angstaanval krijgt, je van tevoren al minder gespannen bent waardoor je minder kans hebt dat het gebeurt.
Nu ben je bang dat het gebeurt dus ben je sowieso al gespannen waardoor je meer kans hebt dat het ook daadwerkelijk niet goed gaat.
Dus bedenk voor jezelf wat jij nodig hebt en wie je daarbij zou kunnen helpen op dat moment. Zodat je wat geruststelling hebt.
Ik weet niet wat zo'n aanval inhoudt bij jou en waar jij behoefte aan hebt. Het is in elk geval goed om één of twee mensen te informeren.quote:Op vrijdag 20 juni 2014 18:19 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Dus je raadt aan het er toch met iemand over te hebben, en met een aanval; gewoon een stukje te gaan lopen ofzo?
Dat zou een goeie zijn denk ik inderdaad. Stelt me niet echt gerust geloof ik maar het zijn wel logische dingen
Halloquote:Op vrijdag 20 juni 2014 18:21 schreef AdoraBelle het volgende:
Hoi. Ik heb het voornemen om bij jullie te gaan lurken. Dan kan ik zien of ik me ook herken in de dingen die jullie vertellen en of dit misschien een plek voor mij is
.
Extreme angst, voor niks specifieks, 'gewoon' angst en sterke vluchtdrang. Wat dat betreft is lopen een goeie, dan gebruik ik de vluchtenergie en ben ik bezig denk ik. Stukje lopen kan daar ook wel, groot terrein in de buitenlucht.quote:Op vrijdag 20 juni 2014 18:24 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik weet niet wat zo'n aanval inhoudt bij jou en waar jij behoefte aan hebt. Het is in elk geval goed om één of twee mensen te informeren.
[..]
Hallo![]()
Fijn dat je meldt dat je komt lurken i.t.t. de (wsl) vele andere lurkers
Welkom!quote:Op vrijdag 20 juni 2014 18:21 schreef AdoraBelle het volgende:
Hoi. Ik heb het voornemen om bij jullie te gaan lurken. Dan kan ik zien of ik me ook herken in de dingen die jullie vertellen en of dit misschien een plek voor mij is
.
Dat klinkt goedquote:Op vrijdag 20 juni 2014 18:26 schreef Mord_Sith het volgende:
[..]
Extreme angst, voor niks specifieks, 'gewoon' angst en sterke vluchtdrang. Wat dat betreft is lopen een goeie, dan gebruik ik de vluchtenergie en ben ik bezig denk ik. Stukje lopen kan daar ook wel, groot terrein in de buitenlucht.
Hardlopenquote:Op vrijdag 20 juni 2014 19:12 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat klinkt goed(ik bedoel natuurlijk niet die angst
)
Of gewoon rennen zo hard als je kunt.
Boksquote:Op vrijdag 20 juni 2014 00:32 schreef Mange-tout het volgende:
Ik join S_E trouwens even in het paniekvoetbal om een woning te vinden: moet binnen twee weken eruit. Nieuws sloeg eergisteren even in als een bom, maar ben de situatie gelukkig meteen praktisch beginnen aanpakken. En gelukkig proberen we met meerdere mensen iets te vinden. Het zorgt wel meteen weer voor stress, terwijl mijn leven net “chill” begon te lopen en ik me net goed genoeg voelde om de wat lastigere dingen eindelijk aan te pakken.
Topwijf! Echt respect! Ik zou het zelf niet kunnen. Al heb ik zelf ook geen uitkering en dat zal ook nooit gebeuren.quote:Op donderdag 19 juni 2014 20:14 schreef Elvi het volgende:
En ja ik heb idd geen betaald werk en geen uitkeringMaar ik heb wel een sollicitatiegesprek gehad vandaag bij de McDonalds
Nadat ik S_E had uitgedaagd om daar te sollicteren heb ik het gewoon zelf gedaan
Voor max. 24 uur per week als hostess.
Echt, dat soort mensenquote:Op donderdag 19 juni 2014 23:00 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Uit ervaring: daar snappen ze inderdaad helemaal niets van.
Dit kreeg ik te horen: "Oh, u zit dus in een depressie? Nou, als u nu eens 8 uur per dag solliciteert, dan bent u in ieder geval bezig en dan is die depressie zo weg hoor!!"
Terwijl ik juist had uitgelegd dat de vele tijdelijke banen, sollicitaties en afwijzingen die ik heb gehad juist een oorzaak zijn van mijn depressie. Die lui zitten daar echt alleen maar om hun dag te vullen en zo onbehulpzaam mogelijk te zijn.
Ik kreeg wat zenuwen van het hardlopen vanwege die vent uit Engeland die een hartaanval had na het hardlopen. Nu durf ik niet 100% voluit te gaanquote:Op vrijdag 20 juni 2014 22:58 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Hardlopen![]()
Sorry
Ik kreeg het in t begin trouwens benauwd van hardlopen. Soort hyperventilatieachtig. Pure zenuwen denk ik. Met wedstrijdjes heb ik t nog steeds. Stiknerveus terwijl ik gewoon totaal geen relevante tijden loop
Je moet ook niet te vaak voluit gaan. Vindt je hart niet fijn en van rustig aan bouw je ook veel conditie op.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik kreeg wat zenuwen van het hardlopen vanwege die vent uit Engeland die een hartaanval had na het hardlopen. Nu durf ik niet 100% voluit te gaan.
Ik krijg wel eens last van ontzettende steken tijdens het lopen.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:12 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Je moet ook niet te vaak voluit gaan. Vindt je hart niet fijn en van rustig aan bouw je ook veel conditie op.
Mocht je wel willen lopen maar je zorgen maken over je hart: laat even alles testen en meten en loop met een hartslagmeter, dan weet je precies wat er gebeurt. Ik heb vanavond alleen naar mijn hartslag gekeken en niet naar mijn tempo. Loopt echt zwaar relaxed
Ik ben het met hem eens.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:15 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik krijg wel eens last van ontzettende steken tijdens het lopen.
Ook met name het moment voor het lopen, wanneer ik bijv. loop te hyperventileren of snijdende pijn heb langs de hartstreek is soms wat warrig. De huisarts heeft me alleen gezegd dat ik juist door die barriere heen moeten. Gewoon doorlopen, voelt het kut? Doorlopen s_e.. doorlopen. Allemaal stress en spanning. Blijf doorlopen ..
Loop jij ook met hartslag meter? Ik heb zo'n ding van polar, ontzettend handy en dat ziet er verder altijd wel goed uit. Qua hartslag dan. Ik heb wel eens met hartslag meters gelopen waarvan ik dacht: "leef ik nog? ... of is 170 niet wat hoog?"..quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:17 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ik ben het met hem eens.
Maar doe het rustig aan. Neem zo'n evy iets ofzo. Die druk op je borst en hyperventilatie gaat over.
Denk juist dat yoga wel iets zou zijn voor jou. Met een leraar die je verder laat gaan dan je op jezelf zou doen. En die weet wanneer je het goed doet en niet.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:15 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik krijg wel eens last van ontzettende steken tijdens het lopen.
Ook met name het moment voor het lopen, wanneer ik bijv. loop te hyperventileren of snijdende pijn heb langs de hartstreek is soms wat warrig. De huisarts heeft me alleen gezegd dat ik juist door die barriere heen moeten. Gewoon doorlopen, voelt het kut? Doorlopen s_e.. doorlopen. Allemaal stress en spanning. Blijf doorlopen ..
170 is voor de meesten niet hoog. Voor mij wel, want ik kan niet hoger dan 180 denk ik. Mijn rusthartslag is ook wat laag (50)quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:20 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Loop jij ook met hartslag meter? Ik heb zo'n ding van polar, ontzettend handy en dat ziet er verder altijd wel goed uit. Qua hartslag dan. Ik heb wel eens met hartslag meters gelopen waarvan ik dacht: "leef ik nog? ... of is 170 niet wat hoog?"..
Ver gaan met yoga is niet zo handig zover ik weet.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:24 schreef Gray het volgende:
[..]
Denk juist dat yoga wel iets zou zijn voor jou. Met een leraar die je verder laat gaan dan je op jezelf zou doen. En die weet wanneer je het goed doet en niet.
Het schijnt emoties los te kunnen maken tijdens het beoefenen ervan, waardoor mensen soms heel emotioneel kunnen worden.
Ik heb een soort van mentor in mijn leven, maar dan puur op het financiele aspect. Soort van financiele guru waar ik de tips en tricks van leer zodat ik straks op zijn leeftijd ook de fijne kneepjes van het vak ken. Voor de rest is het een ontzettend toffe vent en leest hij hier ook meequote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:24 schreef Gray het volgende:
[..]
Denk juist dat yoga wel iets zou zijn voor jou. Met een leraar die je verder laat gaan dan je op jezelf zou doen. En die weet wanneer je het goed doet en niet.
Het schijnt emoties los te kunnen maken tijdens het beoefenen ervan, waardoor mensen soms heel emotioneel kunnen worden.
En we hebben allemaal gray, onze huisgoeroequote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:33 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik heb een soort van mentor in mijn leven, maar dan puur op het financiele aspect. Soort van financiele guru waar ik de tips en tricks van leer zodat ik straks op zijn leeftijd ook de fijne kneepjes van het vak ken. Voor de rest is het een ontzettend toffe vent en leest hij hier ook mee
De enige reden waarom ik ook veel gebruik maak van internet (communities enzo..) is domweg vanwege het feit dat er 'thuis' niks tot heel weinig is.
Meditatie doe ik van tijd tot tijd. Na een pilsje wil dat ook wel goed. Maar een mentor of rol model kan ik inderdaad wel gebruiken.Overigens is mijn vader natuurlijk wel een rol model (geweest) maar dat is toch anders.
Dat je dit denkt is op zich afkomstig van dezelfde angst. Het is angst voor angst. Het heeft eigenlijk niets te maken met dat je naar je familie gaat, dat het ver weg is of dat je daar niet weg kan als je angst-aanvallen krijgt. Het heeft te maken met dat je angst 'nu' opkomt en niet zozeer 'morgen', alleen je angst in het 'nu' projecteert het naar 'morgen'. De vraag is dus hoe kun je je angst in het 'nu' geruststellen?quote:Op vrijdag 20 juni 2014 16:50 schreef Mord_Sith het volgende:
Morgen een hele dag weg naar familie ver weg, ik maak me nu al zo druk dat ik daar angstaanvallen ga krijgen en niet zomaar weg kan etc. etc.
Hebben jullie tips hoe daar mee om te gaan? Want ik wil er eigenlijk ook niet aan toegeven..
Je moet zo'n hardloopschema downloaden en het rustig opbouwen. Binnen 8 a 10 weken loop je met gemak 5 km.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:07 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik kreeg wat zenuwen van het hardlopen vanwege die vent uit Engeland die een hartaanval had na het hardlopen. Nu durf ik niet 100% voluit te gaan.
Volgens mij kan yoga heel intensief zijn. Niet zozeer in de zin dat het zweet van het voorhoofd laat gutsen, maar wel dat je wordt gestimuleerd voorbij je eigen grenzen te gaan en daarmee jezelf bevrijdt van de ketenen die je jezelf oplegt. Dat maakt het een heel geestelijke sport, om het maar zo te noemen.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:32 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ver gaan met yoga is niet zo handig zover ik weet.
Maar het is wel leuk. Idd ook een aanrader voor bij angst en spanning. Tenzij je zo gespannen bent dat je rusteloos wordt ervan. Dan kan je beter een intensievere sport doen tot je koppie weer wat ok is
Zulke mensen zijn heel mooi en fijn om te hebben in je leven. Maar ik doel eerder op iemand die je stimuleert verder te gaan dan wat je bent, met name bij sport. Sporten in teamverband of met een leraar laat je net een stapje verder gaan. Zij zien je grenzen en bepalen voor jou waar je moet gaan, wat altijd net een stapje verder is.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 00:33 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik heb een soort van mentor in mijn leven, maar dan puur op het financiele aspect. Soort van financiele guru waar ik de tips en tricks van leer zodat ik straks op zijn leeftijd ook de fijne kneepjes van het vak ken. Voor de rest is het een ontzettend toffe vent en leest hij hier ook mee
De enige reden waarom ik ook veel gebruik maak van internet (communities enzo..) is domweg vanwege het feit dat er 'thuis' niks tot heel weinig is.
Meditatie doe ik van tijd tot tijd. Na een pilsje wil dat ook wel goed. Maar een mentor of rol model kan ik inderdaad wel gebruiken.Overigens is mijn vader natuurlijk wel een rol model (geweest) maar dat is toch anders.
Spijker--> kop. Momenteel ben ik erg bezig met het herkennen van angsten en ben ook gevoelsmatig door de mand gevallen tegenover mijn psycholoog. Ik vertelde vol overtuiging dat mijn angsten niet meer in de weg zaten op het moment, ik duik overal in. Het kan niet gek genoeg en ik geniet daar met volle teugen van na jaren mezelf op- en afgesloten te hebben van sociale contacten. Met als gevolg dat ik het nu ontzettend druk heb met verjaardag hier, feestje daar, kopje koffie bij die, kletsje bij de ander, noem maar op. Onvoorstelbaar!quote:Op zaterdag 21 juni 2014 01:00 schreef Tevik het volgende:
[..]
Dat je dit denkt is op zich afkomstig van dezelfde angst. Het is angst voor angst. Het heeft eigenlijk niets te maken met dat je naar je familie gaat, dat het ver weg is of dat je daar niet weg kan als je angst-aanvallen krijgt. Het heeft te maken met dat je angst 'nu' opkomt en niet zozeer 'morgen', alleen je angst in het 'nu' projecteert het naar 'morgen'. De vraag is dus hoe kun je je angst in het 'nu' geruststellen?
Het is al een grote stap als je je angst herkent 'achter' dit soort gedachten. Dat je niet zozeer naar de gedachten 'kijkt' die de angst teweegbrengt, maar meteen de angst opmerkt achter die gedachten. Als je de angst kan opmerken, dat je dan daarop reageert (ipv op de gedachten) door het te erkennen, er aandacht voor te hebben en het te respecteren.
Héél intensief, mijn instructrice zet de groep wekelijks flink aan het zweten!quote:Op zaterdag 21 juni 2014 01:41 schreef Gray het volgende:
[..]
Volgens mij kan yoga heel intensief zijn. Niet zozeer in de zin dat het zweet van het voorhoofd laat gutsen, maar wel dat je wordt gestimuleerd voorbij je eigen grenzen te gaan en daarmee jezelf bevrijdt van de ketenen die je jezelf oplegt. Dat maakt het een heel geestelijke sport, om het maar zo te noemen.
Met sport zal ik dat denk ik niet snel hebben. Ik denk eerder dan bijv. aan muziek (ik speel gitaar) of boekhouden (de kunst van het lezen van een jaarverslag). Maar misschien is sport nog wel beter voor mij.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 01:41 schreef Gray het volgende:
Zulke mensen zijn heel mooi en fijn om te hebben in je leven. Maar ik doel eerder op iemand die je stimuleert verder te gaan dan wat je bent, met name bij sport. Sporten in teamverband of met een leraar laat je net een stapje verder gaan. Zij zien je grenzen en bepalen voor jou waar je moet gaan, wat altijd net een stapje verder is.
Vroeger had ik een thaibox-leraar waarbij ik dat had. Een heel goede man, maar ook echt een mens. Hij was niet perfect, had zijn eigen issues, maar zijn passie, namelijk de vechtsport, die deelde hij met hart en nieren. Hij had zelf een handicap waardoor ie met wandelstok moest lopen, maar zijn techniek en kennis daarvan was ontzagwekkend. Voor hem wilde je een betere versie zijn van jezelf.![]()
Rachid, topvent!
Kalm aan tante Minth.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 01:51 schreef minthy het volgende:
[..]
Spijker--> kop. Momenteel ben ik erg bezig met het herkennen van angsten en ben ook gevoelsmatig door de mand gevallen tegenover mijn psycholoog. Ik vertelde vol overtuiging dat mijn angsten niet meer in de weg zaten op het moment, ik duik overal in. Het kan niet gek genoeg en ik geniet daar met volle teugen van na jaren mezelf op- en afgesloten te hebben van sociale contacten. Met als gevolg dat ik het nu ontzettend druk heb met verjaardag hier, feestje daar, kopje koffie bij die, kletsje bij de ander, noem maar op. Onvoorstelbaar!
Al kletsende trok hij eruit dat ik juist alles afschuim vanuit de angst voor afwijzing, terwijl ik heilig overtuigd zat te zijn van mijn " ik voel geen enkele angst!". Daar loop ik nu wat in vast. Vervelend, zo'n sparrende psycholoog![]()
Niet vervelend of zo, want ik weet dat ik enorme (sociale) sprongen heb gemaakt het afgelopen jaar, maar het zet je toch weer aan het denken.
Hoe zit het eigenlijk met jou qua werk en uitkering? Zit je in de bijstand? Val je daar spoedig in? Krijg je je AD vergoed?quote:Op zaterdag 21 juni 2014 01:23 schreef Mint_Clansell het volgende:
[..]
Je moet zo'n hardloopschema downloaden en het rustig opbouwen. Binnen 8 a 10 weken loop je met gemak 5 km.
En daarom lijkt het mij een goede stressverlager.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 01:55 schreef minthy het volgende:
[..]
Héél intensief, mijn instructrice zet de groep wekelijks flink aan het zweten!![]()
Zelf moet ik elke week even in de goede mindset komen voor de les (vooral bewust ademhalen) maar ik kom er elke keer ontspannen vandaan. En het helpt me tegen de spierspanning die ik nog regelmatig heb
Sporten is sowieso een goed ding. Behalve topsport dan.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 02:17 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Met sport zal ik dat denk ik niet snel hebben. Ik denk eerder dan bijv. aan muziek (ik speel gitaar) of boekhouden (de kunst van het lezen van een jaarverslag). Maar misschien is sport nog wel beter voor mij.
Dan ben je intelligent, niet slim. Een beetje als het verschil tussen kennis en wijsheid.quote:Alle 'slimme gasten' die ik tegen kom in mijn leven zijn het over de meeste zaken wel eens. Zo heel leuk is het leven niet. Zo zit het nu eenmaal in elkaar. Vechten voor de goede momenten. Etc...
En dat is een mooie stimulans om het beste uit elke dag te halen, zelfs al is het maar een beetje meer dan dat je hebt. En lukt dat niet, dan heb je een les van hoe het niet te doen.quote:Dat is ook het kutte. Ik heb een ontzettend tof leven gehad vol met rare capriolen, ben op ontzettend veel plekken geweest en heb belachelijk veel rare shit meegemaakt. Alleen stel dat het feestje morgenochtend over is ...
Dan is het prima zo! Zo niet, ook prima hoor!
Maar ik was ooit een (naieve?) knul die dromen had. Ik dacht 5, 10 zelfs 20 jaar naar voren. Ik keek echt uit. En de mindere dingen die je moet doen door de maanden heen had ik geen isses mee want het draaide allemaal om de toekomst.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 02:25 schreef Gray het volgende:
En dat is een mooie stimulans om het beste uit elke dag te halen, zelfs al is het maar een beetje meer dan dat je hebt. En lukt dat niet, dan heb je een les van hoe het niet te doen.
Ik krijg bijstand (volgende maand pas) en ik krijg ook nog een belastbaarheidsonderzoek via een spoorvormingstraject o.i.d. Mijn citalopram wordt geloof ik vergoed; ik hoefde er in ieder geval niet voor te betalen bij de apotheek. De temazepam daarentegen moet ik wel zelf betalen.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 02:20 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Hoe zit het eigenlijk met jou qua werk en uitkering? Zit je in de bijstand? Val je daar spoedig in? Krijg je je AD vergoed?
Hoe deal jij met de rejecties?
Yoga is fijn ja, tegen de spierspanning en maakt bij mij ook emoties los inderdaad. En t kan ook zo pittig zijn dat menig fitnessboy er van gaat trillen hahaha.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 01:55 schreef minthy het volgende:
[..]
Héél intensief, mijn instructrice zet de groep wekelijks flink aan het zweten!![]()
Zelf moet ik elke week even in de goede mindset komen voor de les (vooral bewust ademhalen) maar ik kom er elke keer ontspannen vandaan. En het helpt me tegen de spierspanning die ik nog regelmatig heb
Leven van dag tot dag is wat anders dan elke dag plukken.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 03:01 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Maar ik was ooit een (naieve?) knul die dromen had. Ik dacht 5, 10 zelfs 20 jaar naar voren. Ik keek echt uit. En de mindere dingen die je moet doen door de maanden heen had ik geen isses mee want het draaide allemaal om de toekomst.
Nu draai ik echt geen dag verder dan slechts 24 uur. Ik kijk 24 uur verder in de toekomst. Zo nu en dan iets langer.
Is dat slecht?
Ik vraag me wel eens af of ik weer die ontzettende gave drang ga krijgen om dingen te ondernemen. De laatste keer dat ik dat gevoel echt had was September 2011.
Moed moet je toch echt zelf maken.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 15:42 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik vind het soms best wel moeilijk om moed te blijven houden.
Als ik zo'n gevoel heb dan probeer ik iets te gaan doen. Soms kan wat gaan drinken/eten, douchen, even wat rommelen in huis al genoeg afleiding om je hoofd even te resetten. Lukt dat niet dan probeer ik de tijd te vullen tot bedtijd en dan morgen weer verder te zien. Jij hebt nog veel slaapproblemen toch? Nog geen goede meds voor?quote:Op zaterdag 21 juni 2014 15:42 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik vind het soms best wel moeilijk om moed te blijven houden.
Fair.quote:
Ik doe het zelfde. Tijd voldoen tot bedtijd.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 21:25 schreef zomertje het volgende:
[..]
Als ik zo'n gevoel heb dan probeer ik iets te gaan doen. Soms kan wat gaan drinken/eten, douchen, even wat rommelen in huis al genoeg afleiding om je hoofd even te resetten. Lukt dat niet dan probeer ik de tijd te vullen tot bedtijd en dan morgen weer verder te zien. Jij hebt nog veel slaapproblemen toch? Nog geen goede meds voor?
Irritant... maar als t me allemaal zo dwars zou zitten zou ik er toch liever wat pillen in duwen. Een mini dosis samen met een andere AD al eens geprobeerd? Van een mini dosis ging ik goed slapen in ieder geval.quote:Op zondag 22 juni 2014 01:43 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik doe het zelfde. Tijd voldoen tot bedtijd.
Probleem is alleen dat ik dan de volgende dag weer met de zelfde issues zit.
En ja, ik heb slaap issues. Ik probeer van alles. Van meditatie tot medicatie tot yoga en slaap thee en kruiden en bier en alles mixen. Desnoods melatonine met een pilsje & slaperige kruidenthee. Of alles indivueel of dan dit of dan dat. Of dan het 1 voor een aantal week proberen dan het ander.
Het helpt allemaal geen drol.
Het enige wat echt helpt qua doorslapen is mirtazepine. Dan kun je klokken naast me luiden en dan lig ik nog te maffen. Het probleem van mirtazepine is alleen dat ik een soort van vies speciaal vaatdoek begin te worden wat alleen maar vocht kan vasthouden. Bij een wandeling naar de supermarkt zweet ik al een liter weg.
En ik lig nu weer wakker.
Ik duw er dan ook altijd wel wat pillen in. Dat ga ik nu ook doen. Heb nog wel wat meuk liggen en die giet ik nu achterover en doe mijn oogjes dicht in de hoop dat ik toch maar weer wat slaap kan vatten.quote:Op zondag 22 juni 2014 01:51 schreef zomertje het volgende:
[..]
Irritant... maar als t me allemaal zo dwars zou zitten zou ik er toch liever wat pillen in duwen. Een mini dosis samen met een andere AD al eens geprobeerd? Van een mini dosis ging ik goed slapen in ieder geval.
takethislife zegt me niks?quote:Op zondag 22 juni 2014 02:04 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik duw er dan ook altijd wel wat pillen in. Dat ga ik nu ook doen. Heb nog wel wat meuk liggen en die giet ik nu achterover en doe mijn oogjes dicht in de hoop dat ik toch maar weer wat slaap kan vatten.
Ken je takethislife? Ik ga dat nu nog ff doorlezen en dan pitten.
Geen faal, als je kon bepalen hoe je je voelt, dan zaten We hier niet.quote:Op zondag 22 juni 2014 01:40 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Fair.
Dat deed ik dan ook. Voor vandaag. Moed!
Voedsel, tof dinner, toffe film, toffe dit en dat. Wat geld gepakt, artikeltje geschreven. Op wat dingen een reactie gegeven.
Maar het is dat etterende zeikerende gevoel wat het um doetkut faal.
Dat werkt bij mij ook geweldig voor het slapen. Ben nogal ongevoelig voor benzodiazepines maar met Zyprexa slaap ik goed en lang.quote:Op zondag 22 juni 2014 15:20 schreef Gewas het volgende:
Ik heb in 2006 ernstige slaapproblemen gehad. Viel niet voor 6 uur 's ochtends in slaap en werd pas in de middag wakker. Toen ik met anti-psychotica begon waren de slaapproblemen in 1 klap weg (Zyprexa). Eerste keer dat ik het gebruikte vielen mijn ogen gewoon vanzelf dicht.
Tofquote:Maarre... ik heb vandaag een goede dag gehad. Eerst hele huis schoongemaakt, daarna een uur gewandeld, eigenlijk gewoon doelloos rondlopen op straat. Ik ga gewoon de deur uit en beslis onderweg pas waar ik naartoe loop. En gelijk m'n nieuwe fototoestel uitgeprobeerd.![]()
Nu pilsje drinken.
Dat had ik met mirtazepine.quote:Op zondag 22 juni 2014 15:20 schreef Gewas het volgende:
Ik heb in 2006 ernstige slaapproblemen gehad. Viel niet voor 6 uur 's ochtends in slaap en werd pas in de middag wakker. Toen ik met anti-psychotica begon waren de slaapproblemen in 1 klap weg (Zyprexa). Eerste keer dat ik het gebruikte vielen mijn ogen gewoon vanzelf dicht.
Yeah, heerlijkquote:Op zondag 22 juni 2014 16:01 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat werkt bij mij ook geweldig voor het slapen. Ben nogal ongevoelig voor benzodiazepines maar met Zyprexa slaap ik goed en lang.
[..]
Tof![]()
Dat is fijnVrijheid.
Zyprexa is wel een zwaar middel en ik gebruik het vanwege psychoses die altijd op de loer liggen. Heb nu wel een ander merk (Olanzapine) wat precies hetzelfde effect geeft. Het is een bekende bijwerking van dit medicijn dat je er heel erg duf van wordt na inname (waardoor je goed slaaptquote:Op zondag 22 juni 2014 16:19 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Dat had ik met mirtazepine.
Slik en binnen een half uur was het echt gewoon een keihard 'hamer' gevoel. 13 uur later was k wakker.
Nu werkt het uiteraard niet meer zo goed, maar zyprexa zal ik eens om vragen.
En van aankomt toch ook?quote:Op zondag 22 juni 2014 16:26 schreef Gewas het volgende:
[..]
Yeah, heerlijk
[..]
Zyprexa is wel een zwaar middel en ik gebruik het vanwege psychoses die altijd op de loer liggen. Heb nu wel een ander merk (Olanzapine) wat precies hetzelfde effect geeft. Het is een bekende bijwerking van dit medicijn dat je er heel erg duf van wordt na inname (waardoor je goed slaapt).
Ja, helaas wel.quote:
Ik heb het vorig jaar een week geslikt en toen had ik ook een continue vreetkick. Daarnaast had ik ook schokken in mijn hoofd, wat ook doorging in mijn lichaam (waardoor bijv. mijn arm plotseling omhoog ging) en ik een black out had van een paar seconden. Dat gebeurde de hele dag door.quote:Op zondag 22 juni 2014 16:58 schreef Gewas het volgende:
[..]
Ja, helaas wel.
Ik geloof dat je door de medicatie zelf niet per se aankomt, maar meer omdat je 's avonds een enorme eetlust krijgt. Ik kan echt de hele kast opvreten als ik de medicatie heb genomen.
Dat heb ik van mn anti depri ook al... vreetkick...quote:Op zondag 22 juni 2014 16:58 schreef Gewas het volgende:
[..]
Ja, helaas wel.
Ik geloof dat je door de medicatie zelf niet per se aankomt, maar meer omdat je 's avonds een enorme eetlust krijgt. Ik kan echt de hele kast opvreten als ik de medicatie heb genomen.
Heb ik ook gedaan, meteen tweejarig abonnement. goedkoper per maand, maar sporten wil ik toch blijven doen. Ik merk na twee maanden al dat het goed voor me is. Plus leuke contacten mee opgedaan.quote:Op zondag 22 juni 2014 22:12 schreef Cue_ het volgende:
Denk dat ik t besluit genomen heb om toch lid te worden van de sportschool (die hier om de hoek zit). Hij is best prijzig, maar tja.. ik moet toch wat..
Ik hou t bij t kleinste abonnement en daarna zie ik wel weer verder.quote:Op zondag 22 juni 2014 23:21 schreef Gray het volgende:
[..]
Heb ik ook gedaan, meteen tweejarig abonnement. goedkoper per maand, maar sporten wil ik toch blijven doen. Ik merk na twee maanden al dat het goed voor me is. Plus leuke contacten mee opgedaan.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |