Depressie & Angst #84:

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 11:39 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Welke neppe?

Sinterklaaskapoentje - de enige neppe. Zie zijn ondertitel

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 17:40 schreef kuolema het volgende:

[..]

Sinterklaaskapoentje - de enige neppe. Zie zijn ondertitel

Ahhhh die zie ik niet. Zit mobiel

quote:

Op vrijdag 14 februari 2014 22:53 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Tjah maar dat ze stil blijven zegt ook wel wat.
Ik bedoel dan zijn ze het met je eens maarja.. Vage populariteit waanzin met sukkels... Jammer dat je klas er zo aan onderhevig is maar beter zoek je wat vrienden die psychologisch wat verder zijn weetje...

Ja ik ben kort omgegaan met een meisje in de klas maar die zat maar tijdelijk in de klas en dat contact is verwaterd. Ik ga volgende week waarschijnlijk naar een couchsurfing meeting (soort fok meet maar dan met couch surfers internationaal ) Hopen dat ik daar blijvende contacten uit kan krijgen.
Punt met vriendschap is dat zodra je gaat forceren dat het nooit lukt. De beste vriendschappen komen uit het niks meestal. Pro-actief zijn probeer ik dan wwel.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2014 23:15 schreef zomertje het volgende:

[..]

Het voorlopig even uitzingen en kijken hoe het er volgend jaar aan toegaat? Zal de klas nog hetzelfde blijven of haken er nog meer af? En misschien komen er mensen bij die vakken moeten overdoen bijvoorbeeld. Op gegeven moment zijn ze die eikel misschien ook wel zat, als ie een keer de pestkop uithangt tegen de verkeerde. Ik zou t ff aanzien en proberen je weekenden gezellig te hebben en er ff boven te staan. (zegt iemand die ook tig jaren gepest is, maar t ging op gegeven moment gewoon over)

Weekends zijn gelukkig wel fijn, heb hier vrienden in de stad waar ik ben opgegroeid en altijd wel een feestje of uitgaan enzo.
Er is een kans dat klassen 'gehusseld' gaan worden volgend jaar door nieuw curriculum... Daar hoop ik dan maar op. En inderdaad mensen die afhaken of stukken moeten overdoen. Ik wil gewoon echt niet meer bij die lul in de klas zitten
Gepest ben ik gelukkig nooit maar ik zat altijd onderaan de 'coolheids'ranglijst. Gewoon geen popi jopi en mijn sociale leven speelde zich altijd buiten school af. Toen ik MBO ben gaan doen toen ik 17 was is dat allemaal veranderd en elke klas waar ik in heb gezeten deed iedereen normaal en volwassen tegen elkaar en daar heb ik ook vrienden aan overgehouden. Het is gewoon een steek voor me dat ik weer terug in die rol word gezet van 'iemand die niet cool genoeg is' zoals toen op de middelbare

quote:

Op vrijdag 14 februari 2014 23:15 schreef zomertje het volgende:

[..]

quote:

Op vrijdag 14 februari 2014 23:02 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Herkenbaar ja, maar de oplossing ga jij niet leuk vinden: Ik ging naar een andere school.

Geen optie
Andere klas zou een optie zijn maar ik zou niet weten waarom ik weg zou lopen voor zoiets als dit. Bovendien heb ik wel mensen waarmee ik optrek in de klas maar dat zijn er maar weinig..

quote:

Op vrijdag 14 februari 2014 23:27 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het lijkt wel een middelbare school verhaal ... wat een kinderachtige onzin zeg!
Is er iets voorgevallen tussen jou en die gast, al is het maar een gesprek of wat dan ook, of is ie hier meteen mee begonnen zonder aanleiding?

Ik kan je zeggen dat het best leuk is om naar een feestje te gaan waarvoor je nadrukkelijk niet bent uitgenodigd.
Verder weet ik niet wat ik zou doen.

[..]

Lekker stom van die klasgenoot dat ie afhaakt terwijl hij eerder met jou een afspraak had ...

Man het lijkt me vreselijk om ergens te komen waar je ongewild bent..
Ik ben niet de enige die niet is uitgenodigd, nog twee of drie maar ik geloof niet dat het hen veel uitmaakt.
Ik zat vorig jaar ook met hem in de klas (een leuke klas) maar hij is weggegaan omdat hij geen aansluiting vond. Iedereen vond hem toen al een douchebag. Hij deed toen dus wel normaal tegen me. Gewoon zoals je met mensen omgaat als normaal mens. Jullie kennen vast ook wel iemand, collega of klasgenoot waar je niet mee kan opschieten maar gewoon hoi en dag zeggen en bijvoorbeeld iemand uitnodigen als je 90% van de klas uitnodigd is toch ook normaal. Zo denk ik dan.
Maar sinds dit jaar negeert hij me dus, ik heb geen idee waarom. Ik heb navraag gedaan en hij vind mij 'maar raar'. Ik heb ooit voor m'n opleiding (journalistiek) een interview gedaan met iemand die geloofde dat de aliens er aan komen. Hij gaat er vanuit dat ik een 'aliengekkie' ben ofzo
Als ik met een klasgenoot zit te praten en hij komt dan zegt hij ook nadrukkelijk alleen hoi tegen de ander en doet letterlijk alsof ik er niet eens ben. Ik neem ook dezelfde bus als hem.
Na een tijdje ben ik ook expres hem telkens gaan groeten. Hij zegt dan vluchtig hé terug of niks.

Ik heb er over nagedacht hem hiermee te confronteren maar ik denk dat dat uiteindelijk averechts werkt. Hij roddelt enorm veel en hij gaat dan waarschijnlijk mij enorm naar beneden halen bij anderen en dan komt er een negatieve focus op mij. Het negeren dacht ik eerst van: Achja, wat maakt het uit, dan heb ik in ieder geval niet persoonlijk last van hem
Maar nu zit hij toch wel mijn sociale leven te beperken, eigenhandig
Ik wacht nog even af of het duidelijk wordt dat de klassen gehusseld gaan worden. Anders is het nog maar iets van 10 weken college ofzo, dan zit ik die wel uit en zorg ik volgend jaar dat ik niet bij hem in de klas kom en dan maar hopen dat het een leukere klas wordt.. Dat zou wel het beste scenario zijn

Lang verhaal trouwens maar bedankt voor alle reacties. Ik heb er wel met twee andere klasgenoten over gepraat maar die zeggen dan van fuck hem, blabla, huilie.

quote:

Op vrijdag 14 februari 2014 23:34 schreef kuolema het volgende:
Dus volgende week een d&a party bij de enige neppe!

Een wát

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 00:01 schreef Elvi het volgende:
Project X bij die gast!

Herkennen jullie het gedrag om laat naar bed te gaan, zodat je moe bent en meteen/sneller in slaap kan vallen in plaats van op tijd naar bed gaan en blijven piekeren? Ik merk bij mezelf steeds vaker dat ik dat doe, resulterend in twee of drie uur slaap om vervolgens weer aan een nieuwe dag te beginnen.

quote:

Op zondag 16 februari 2014 00:06 schreef sneakydesert het volgende:
Herkennen jullie het gedrag om laat naar bed te gaan, zodat je moe bent en meteen/sneller in slaap kan vallen in plaats van op tijd naar bed gaan en blijven piekeren? Ik merk bij mezelf steeds vaker dat ik dat doe, resulterend in twee of drie uur slaap om vervolgens weer aan een nieuwe dag te beginnen.

Ja, dat deed ik jarenlang, "mazzel" dat ik meestal late diensten werkte en afspraken in de middag plande. Alles om te voorkomen dat je je kop gek gaat malen als je in bed ligt. Dit heb ik een flinke tijd de kop in kunnen drukken door slaapmedicatie te nemen maar nu lukt het ook met melatonine.

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 23:25 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ja ik ben kort omgegaan met een meisje in de klas maar die zat maar tijdelijk in de klas en dat contact is verwaterd. Ik ga volgende week waarschijnlijk naar een couchsurfing meeting (soort fok meet maar dan met couch surfers internationaal ) Hopen dat ik daar blijvende contacten uit kan krijgen.
Punt met vriendschap is dat zodra je gaat forceren dat het nooit lukt. De beste vriendschappen komen uit het niks meestal. Pro-actief zijn probeer ik dan wwel.

Komen uit dingen ondernemen die je leuk vindt.
Via via gaat het nog sneller (via vrienden mensen leren kennen)

quote:

Op zondag 16 februari 2014 00:06 schreef sneakydesert het volgende:
Herkennen jullie het gedrag om laat naar bed te gaan, zodat je moe bent en meteen/sneller in slaap kan vallen in plaats van op tijd naar bed gaan en blijven piekeren? Ik merk bij mezelf steeds vaker dat ik dat doe, resulterend in twee of drie uur slaap om vervolgens weer aan een nieuwe dag te beginnen.

Ja. Als je dan overdag nergens naartoe hoeft verschuift je ritme steeds verder. Een paar maanden geleden sliep ik uiteindelijk overdag, tot het avondeten en was vervolgens de hele nacht wakker. Toen sliep ik wel goed.
Ik slaap liever een paar uur goed dan dat ik uren in bed lig te piekeren en de hele nacht onrustig ben. Dus ook als ik er vroeg uit moet, ga ik soms expres laat naar bed uit angst voor de leegte die komt/het piekeren.

Werk je?

quote:

Op zaterdag 15 februari 2014 23:37 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Man het lijkt me vreselijk om ergens te komen waar je ongewild bent..

Mwah tis maar net hoe je het wilt bekijken. Ik vond het grappig toen ik het zelf deed. Was wel onder invloed van alcohol.

quote:

Ik ben niet de enige die niet is uitgenodigd, nog twee of drie maar ik geloof niet dat het hen veel uitmaakt.
Ik zat vorig jaar ook met hem in de klas (een leuke klas) maar hij is weggegaan omdat hij geen aansluiting vond. Iedereen vond hem toen al een douchebag. Hij deed toen dus wel normaal tegen me. Gewoon zoals je met mensen omgaat als normaal mens. Jullie kennen vast ook wel iemand, collega of klasgenoot waar je niet mee kan opschieten maar gewoon hoi en dag zeggen en bijvoorbeeld iemand uitnodigen als je 90% van de klas uitnodigd is toch ook normaal. Zo denk ik dan.
Maar sinds dit jaar negeert hij me dus, ik heb geen idee waarom. Ik heb navraag gedaan en hij vind mij 'maar raar'. Ik heb ooit voor m'n opleiding (journalistiek) een interview gedaan met iemand die geloofde dat de aliens er aan komen. Hij gaat er vanuit dat ik een 'aliengekkie' ben ofzo
Als ik met een klasgenoot zit te praten en hij komt dan zegt hij ook nadrukkelijk alleen hoi tegen de ander en doet letterlijk alsof ik er niet eens ben. Ik neem ook dezelfde bus als hem.
Na een tijdje ben ik ook expres hem telkens gaan groeten. Hij zegt dan vluchtig hé terug of niks.

Ik heb er over nagedacht hem hiermee te confronteren maar ik denk dat dat uiteindelijk averechts werkt. Hij roddelt enorm veel en hij gaat dan waarschijnlijk mij enorm naar beneden halen bij anderen en dan komt er een negatieve focus op mij. Het negeren dacht ik eerst van: Achja, wat maakt het uit, dan heb ik in ieder geval niet persoonlijk last van hem
Maar nu zit hij toch wel mijn sociale leven te beperken, eigenhandig
Ik wacht nog even af of het duidelijk wordt dat de klassen gehusseld gaan worden. Anders is het nog maar iets van 10 weken college ofzo, dan zit ik die wel uit en zorg ik volgend jaar dat ik niet bij hem in de klas kom en dan maar hopen dat het een leukere klas wordt.. Dat zou wel het beste scenario zijn

Lang verhaal trouwens maar bedankt voor alle reacties. Ik heb er wel met twee andere klasgenoten over gepraat maar die zeggen dan van fuck hem, blabla, huilie.

[..]

Een wát

[..]

Kun je niet ergens aangeven dat je niet bij hem in de klas wilt komen, zodat daarmee rekening gehouden kan worden bij een nieuwe indeling?

Aliengekkie

Ben nu ook wanhopig aan het proberen mezelf bezig te houden ...
Ik ben bang voor dat gat tussen mijn laptop uitzetten en in slaap vallen.

Ik ben bang om huiswerk voor school te doen om wat voor reden dan ook.
Op tijd naar school gaan, ik neem voor alles heel veel tijd.
Ik ben bang om te gaan gamen.
Ik durf vaak niet eens te gaan slapen, ik moet me overal echt toe zetten.

Elke ''onderneming'' is een grote opgave.

Ik heb de laatste tijd ook last gehad van angst-aanvallen en met name toen ik werkte.

Meh, toen ging het toch weer minder. Stage ging goed tot woensdagmiddag, toen was het ineens klaar. Gespannen, hartkloppingen, al het mentale werk was te veel. Zelfs een boodschappenlijstje maken bracht m'n hart tot in de keel.

Donderdag doorgebuffeld en vrijdag vrij genomen. Tot aan zaterdag ging het vrij goed, gewoon uitrusten. Toen kwam het piekeren en de ellende. Vannacht 3,5 uur geslapen en voor de rest alleen maar wakker gelegen. Vandaag dan ook niet naar stage gegaan.

Ik moet sterk blijven en niet tr negatief denken, maar ik ben zo moe. Ik zat net lekker in een flow, maar nu zit ik in het alles of niets gedeelte van de studie. Geen rustig opbouwen meer en dat maakt me zo boos. Laat me dit verdomme gewoon op gevoel doen en die stagedagen langzaam opbouwen. Dan doe ik er wel een jaar langer over, dat kan me niks schelen. Nu word ik zo opgejaagd en daar ben ik zo klaar mee. Ik wil me verdomme gewoon weer normaal voelen, stel kuthersenen van me, blegh.

Sorry voor de taal. Voel me gespannen en helemaal kapot tegelijk. Dat piekeren is een product van mijn angst en zenuwen, dat laat me me wat beter voelen. Gewoon kijken of het lukt en het zal gaan zoals het gaat. Anders maar even stoppen met studeren, dmv werk mijn belastbaarheid opbouwen (wordt geldnood, maarja..) en ooit weer verder. Het zal vast wel goedkomen uiteindelijk. Kutoverspannenheid.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 01:04 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja. Als je dan overdag nergens naartoe hoeft verschuift je ritme steeds verder. Een paar maanden geleden sliep ik uiteindelijk overdag, tot het avondeten en was vervolgens de hele nacht wakker. Toen sliep ik wel goed.
Ik slaap liever een paar uur goed dan dat ik uren in bed lig te piekeren en de hele nacht onrustig ben. Dus ook als ik er vroeg uit moet, ga ik soms expres laat naar bed uit angst voor de leegte die komt/het piekeren.

Werk je?

Naar. Houd je het vol met zo weinig slaap?

quote:

Op maandag 17 februari 2014 01:04 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja. Als je dan overdag nergens naartoe hoeft verschuift je ritme steeds verder. Een paar maanden geleden sliep ik uiteindelijk overdag, tot het avondeten en was vervolgens de hele nacht wakker. Toen sliep ik wel goed.
Ik slaap liever een paar uur goed dan dat ik uren in bed lig te piekeren en de hele nacht onrustig ben. Dus ook als ik er vroeg uit moet, ga ik soms expres laat naar bed uit angst voor de leegte die komt/het piekeren.

Werk je?

Ben in december gestopt met mijn studie, sinds dien ben ik werk aan het zoeken. Bij meerdere uitzendbureaus ingeschreven, die vertelden mij ook dat het aanbod erg schaars is op dit moment. Ik heb wel een krantenwijk 's ochtends. Mijn ritme is ook verschuift, ik ging eerst rond 22:00 naar bed en kwam dan om 5 uur uit om kranten te bezorgen, daarna bleef ik wakker. Nu slaap ik rond 2/3 uur in de nacht met de wekker om 5 uur, vervolgens kruip ik er rond 7 uur weer in tot een uur of 12.

Ik heb de afgelopen twee jaar wel een paar dingen meegemaakt die ik zou willen delen, alleen ik weet niet goed in welk topic ik dat het beste kan plaatsen.

[ Bericht 1% gewijzigd door sneakydesert op 17-02-2014 14:28:47 ]

Ik heb deze gelukkig week mijn tweede intakegesprek. Sneller dan ik had gedacht. Hoe gaat het eigenlijk verder in zijn werk? Gaat de persoon van het eerste intakegesprek mij behandelen of de tweede? Want ik had nl. niet echt een 'klik' met de eerste persoon...

Vandaag vertelde ik m'n baas over dat de grote verandering in m'n leven op het moment, namelijk mijn nieuwe functie in zijn bedrijf, me kleine spanningen oplevert. Aanvankelijk was hij verbaasd, maar na een uitleg van mijn kant vertelde hij dat ook te hebben van tijd tot tijd. Daarop stelde hij me gerust. Heel fijn om zo openhartig te kunnen praten met je baas.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 13:15 schreef sneakydesert het volgende:

[..]

Ben in december gestopt met mijn studie, sinds dien ben ik werk aan het zoeken. Bij meerdere uitzendbureaus ingeschreven, die vertelden mij ook dat het aanbod erg schaars is op dit moment. Ik heb wel een krantenwijk 's ochtends. Mijn ritme is ook verschuift, ik ging eerst rond 22:00 naar bed en kwam dan om 5 uur uit om kranten te bezorgen, daarna bleef ik wakker. Nu slaap ik rond 2/3 uur in de nacht met de wekker om 5 uur, vervolgens kruip ik er rond 7 uur weer in tot een uur of 12.

Ik heb de afgelopen twee jaar wel een paar dingen meegemaakt die ik zou willen delen, alleen ik weet niet goed in welk topic ik dat het beste kan plaatsen.

Hoe dan ook, zorg goed voor hoe je slaapt. Als ik jou was zou ik toch weer je eerdere ritme opzoeken. Een goede nachtrust heeft zo'n enorme invloed op je dagactiviteit, en daarmee je gevoelsleven, dat niet genoeg onderstreept kan worden hoe belangrijk het is.

[ Bericht 7% gewijzigd door Gray op 17-02-2014 21:57:35 ]

Kennen jullie deze al?

http://www.upworthy.com/w(...)dog-shed-light-on-it

quote:

Op maandag 17 februari 2014 08:01 schreef Bevert het volgende:
Ik ben bang om huiswerk voor school te doen om wat voor reden dan ook.
Op tijd naar school gaan, ik neem voor alles heel veel tijd.
Ik ben bang om te gaan gamen.
Ik durf vaak niet eens te gaan slapen, ik moet me overal echt toe zetten.

Elke ''onderneming'' is een grote opgave.

Ik heb de laatste tijd ook last gehad van angst-aanvallen en met name toen ik werkte.

Bedoel je met bang zijn een soort spanning die je voelt die een drempel is die je tegenhoudt om iets te gaan doen?

quote:

Op maandag 17 februari 2014 10:41 schreef duracellkonijntje het volgende:
Meh, toen ging het toch weer minder. Stage ging goed tot woensdagmiddag, toen was het ineens klaar. Gespannen, hartkloppingen, al het mentale werk was te veel. Zelfs een boodschappenlijstje maken bracht m'n hart tot in de keel.

Donderdag doorgebuffeld en vrijdag vrij genomen. Tot aan zaterdag ging het vrij goed, gewoon uitrusten. Toen kwam het piekeren en de ellende. Vannacht 3,5 uur geslapen en voor de rest alleen maar wakker gelegen. Vandaag dan ook niet naar stage gegaan.

Ik moet sterk blijven en niet tr negatief denken, maar ik ben zo moe. Ik zat net lekker in een flow, maar nu zit ik in het alles of niets gedeelte van de studie. Geen rustig opbouwen meer en dat maakt me zo boos. Laat me dit verdomme gewoon op gevoel doen en die stagedagen langzaam opbouwen. Dan doe ik er wel een jaar langer over, dat kan me niks schelen. Nu word ik zo opgejaagd en daar ben ik zo klaar mee. Ik wil me verdomme gewoon weer normaal voelen, stel kuthersenen van me, blegh.

Sorry voor de taal. Voel me gespannen en helemaal kapot tegelijk. Dat piekeren is een product van mijn angst en zenuwen, dat laat me me wat beter voelen. Gewoon kijken of het lukt en het zal gaan zoals het gaat. Anders maar even stoppen met studeren, dmv werk mijn belastbaarheid opbouwen (wordt geldnood, maarja..) en ooit weer verder. Het zal vast wel goedkomen uiteindelijk. Kutoverspannenheid.

Hoe gaat het nu? Heb je niet de mogelijkheid om langer over je stage te doen?

quote:

Op maandag 17 februari 2014 10:43 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Naar. Houd je het vol met zo weinig slaap?

Ik hoef er niet elke dag vroeg uit dus de dagen dat dat niet hoeft lig ik tot 's middags in mijn bed, ook al was ik van plan er op tijd uit te gaan maar daar ben ik dan te moe voor. En als ik 's ochtends college heb ga ik vaak 's middags even liggen. Dus ik krijg wel genoeg slaap gelukkig.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 13:15 schreef sneakydesert het volgende:

[..]

Ben in december gestopt met mijn studie, sinds dien ben ik werk aan het zoeken. Bij meerdere uitzendbureaus ingeschreven, die vertelden mij ook dat het aanbod erg schaars is op dit moment. Ik heb wel een krantenwijk 's ochtends. Mijn ritme is ook verschuift, ik ging eerst rond 22:00 naar bed en kwam dan om 5 uur uit om kranten te bezorgen, daarna bleef ik wakker. Nu slaap ik rond 2/3 uur in de nacht met de wekker om 5 uur, vervolgens kruip ik er rond 7 uur weer in tot een uur of 12.

Ik heb de afgelopen twee jaar wel een paar dingen meegemaakt die ik zou willen delen, alleen ik weet niet goed in welk topic ik dat het beste kan plaatsen.

Maar je gaat er toch steeds om 5 uur uit en dat is heel goed! Dat is ook een ritme. Maar het is wel beter om je uren slaap niet te spreiden. Toch weer proberen op tijd naar bed te gaan? Wie weet gaat het na een tijdje wel weer goed.

Je kunt hier je verhaal kwijt als je dat wilt. Gooi het eruit!

quote:

Op maandag 17 februari 2014 21:43 schreef Mistico het volgende:
Ik heb deze gelukkig week mijn tweede intakegesprek. Sneller dan ik had gedacht. Hoe gaat het eigenlijk verder in zijn werk? Gaat de persoon van het eerste intakegesprek mij behandelen of de tweede? Want ik had nl. niet echt een 'klik' met de eerste persoon...

Dat scheelt. Welke dag?
Is dat tweede intakegesprek niet met dezelfde persoon?
Als het een ander is dan zou ik denken dat de tweede je behandelaar wordt en de eerste alleen een algemene intake deed om te kijken of deze instantie iets kan met jouw problemen, waarna is gekeken welke behandelaar het beste bij jou past. Denk ik hoor, ik zeg maar wat.

[quote] Op woensdag 19 februari 2014 00:36 schreef kuolema het volgende:

[..]

''Bedoel je met bang zijn een soort spanning die je voelt die een drempel is die je tegenhoudt om iets te gaan doen?''

Ja, misschien is bang het verkeerde woord, maar ik kan niet de knoop doorhakken om het te doen, omdat ik gewoon geen structuur meer heb. Ik durf de stap vaak niet te zetten. Had ook te maken met depressie.

Met angst bedoel ik ook vermijden, een soort zelfbescherming, want na de angst-aanvallen was ik al helemaal niet vooruit te branden. Alsof je zeg maar niet meer de controle hebt over je lichaam en geest.

quote:

Op woensdag 19 februari 2014 00:49 schreef Bevert het volgende:
Ja, misschien is bang het verkeerde woord, maar ik kan niet de knoop doorhakken om het te doen, omdat ik gewoon geen structuur meer heb. Ik durf de stap vaak niet te zetten. Had ook te maken met depressie.

Met angst bedoel ik ook vermijden, een soort zelfbescherming, want na de angst-aanvallen was ik al helemaal niet vooruit te branden. Alsof je zeg maar niet meer de controle hebt over je lichaam en geest.

Klinkt alsof je niet meer aan het leven, maar aan het overleven bent

quote:

Op woensdag 19 februari 2014 01:04 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Klinkt alsof je niet meer aan het leven, maar aan het overleven bent

Klopt, het is een wonder dat ik nog geen psychose heb gekregen.
Ik had ongeveer 4 angstaanvallen in 3 maand tijd. En ik raakte toen vaak even het contact met de werkelijkheid kwijt.
Ik haal vaak eten bij de vietnamees of bij een Indisch restaurant.
Ik stoom mijn groente nu, omdat het gewoon makkelijker is, anders zou ik dat nooit doen. (heb ik ondekt laatst)

Desondanks ga ik nog wel naar school, maar zelfs dat doe ik om te overleven, want anders heeft het ook grote financiële gevolgen. Ik wil ook heel graag overleven, die drang heb, maar de angst is daar een vervelend onderdeel van. Het is heel spijtig.

[ Bericht 3% gewijzigd door Bevert op 19-02-2014 01:53:25 ]

quote:

Op woensdag 19 februari 2014 08:28 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ja, nou ja ik heb de crisisdienst laatst gebeld, maar goed misschien is het ook verstandig om naar de huisarts te gaan ja.

Ik schaam me er alleen voor en durf er niet zo over te praten.
Misschien kan ik het ook niet goed uitleggen.
En ik wil mijn opleiding heel graag afmaken.

[ Bericht 3% gewijzigd door Bevert op 19-02-2014 08:56:13 ]

quote:

Op woensdag 19 februari 2014 08:39 schreef Bevert het volgende:

[..]

Ja, nou ja ik heb de crisisdienst laatst gebeld, maar goed misschien is het ook verstandig om naar de huisarts te gaan ja.

Ik schaam me er alleen voor en durf er niet zo over te praten.
Misschien kan ik het ook niet goed uitleggen.
En ik wil mijn opleiding heel graag afmaken.

Toch kan hulp zoeken wel helpen, en misschien kan je toch ondanks dat je studie afmaken. Leren met je angsten om te gaan is belangrijk. Anders kom je jezelf later alsnog tegen (en 10x zo erg, kan ik je uit ervaring vertellen)

Net weer een gesprek gehad. Mijn diagnose is inderdaad BDD, oftewel een stoornis in de lichaamsbeleving. Ook ga ik getest worden op ADHD en asperger.

quote:

Op woensdag 19 februari 2014 13:02 schreef Mistico het volgende:
Net weer een gesprek gehad. Mijn diagnose is inderdaad BDD, oftewel een stoornis in de lichaamsbeleving. Ook ga ik getest worden op ADHD en asperger.

Weet je nu wie je behandelaar wordt?

quote:

Op zondag 16 februari 2014 17:26 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Komen uit dingen ondernemen die je leuk vindt.
Via via gaat het nog sneller (via vrienden mensen leren kennen)

Zeker, ik heb 90% van mn vrienden van andere vrienden zo meegekregen. Alleen hier in mn studiestad heb ik geen 'echte' vrienden, alleen wat oppervlakkige contacten en mn huisgenoten (wel veel contact mee en dieper, maar niet echt vrienden)
Ik heb nu allerlei symptomen van een opkomende depressiefase dus ik ga NU zsm weer naar de psych en de psychiater, ik doe dat normaal altijd te laat
Met name eenzaamheid, onveilig gevoel en angst om afgewezen te worden, lichamelijk stressig, gespannen spieren, tanden langs elkaar heen wrijven, slecht slapen en nachtmerries, vergeetachtig, piekeren. het gaat nu oké met me

quote:

Op maandag 17 februari 2014 01:08 schreef kuolema het volgende:

[..]

Mwah tis maar net hoe je het wilt bekijken. Ik vond het grappig toen ik het zelf deed. Was wel onder invloed van alcohol.

[..]

Kun je niet ergens aangeven dat je niet bij hem in de klas wilt komen, zodat daarmee rekening gehouden kan worden bij een nieuwe indeling?

Aliengekkie

Ja ik ga het vragen. Ik vind het zelf kansloos om te doen maar ik bespreek gewoon de situatie met degene die daar over gaat dan
Bedankt voor alle reacties en betrokkenheid, ik probeer hier wat vaker langs te wippen, ik zit zelf ook vol goed advies natuurlijk

Ik heb eergister bij de huisarts een nieuwe verwijzing voor de GGZ in mn woonplaats gekregen. Net even gebeld met ze en ik loop nu voor t eerst tegen een wachtlijst aan: 6 weken. Valt volgens mij nog mee

quote:

Op donderdag 20 februari 2014 10:13 schreef Elvi het volgende:
Ik heb eergister bij de huisarts een nieuwe verwijzing voor de GGZ in mn woonplaats gekregen. Net even gebeld met ze en ik loop nu voor t eerst tegen een wachtlijst aan: 6 weken. Valt volgens mij nog mee

Gezien mijn eigen ervaring met wachtlijsten, valt dat idd nog reuze mee. Nou is 6 weken wachten ook niet leuk, maar bij mij was er vaker sprake van 6 maanden wachten (als het al niet langer was ).
In elk geval succes

quote:

Op woensdag 19 februari 2014 13:02 schreef Mistico het volgende:
Net weer een gesprek gehad. Mijn diagnose is inderdaad BDD, oftewel een stoornis in de lichaamsbeleving. Ook ga ik getest worden op ADHD en asperger.

Wel goed dat je door de testbatterij gehaald wordt, al hoop ik voor je dat je niet iets hebt in het autismespectrum

quote:

Op woensdag 19 februari 2014 23:03 schreef kuolema het volgende:

[..]

Weet je nu wie je behandelaar wordt?

De eerste geloof ik...

quote:

Op donderdag 20 februari 2014 11:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Wel goed dat je door de testbatterij gehaald wordt, al hoop ik voor je dat je niet iets hebt in het autismespectrum

Ik ben er ook wel blij mee, dat laatste lijkt mij ook erg sterk. Maar het zou wel het een en ander verklaren.

Na 2 weken slapen in mijn bed nu een psycholoog benaderd

quote:

Op donderdag 20 februari 2014 20:51 schreef Mishu het volgende:
Na 2 weken slapen in mijn bed nu een psycholoog benaderd

Blij, want ik heb een regeling met mijn stage kunnen treffen. Het mag wellicht niet van de studie, maar ik maak eerst halve dagen en kan dan op gevoel steeds een beetje meer gaan werken. Zo kan ik het rustige opbouwen doorzetten wat ik het afgelopen half jaar heb ingezet!

Ik merk nog wel dat ik moet herstellen van die paar volle dagen aan het begin maar het gaat lekker. Vind het soms wel naar dat mijn sociale leven niet meer is wat het was, al ben ik best tevreden met lekker veel thuis hangen en af en toe met mensen afspreken. Ik heb de huidige situatie te respecteren, al wil ik er wel scherp op zijn niet te geïsoleerd te raken. Maar af en toe afspreken met vrienden en daarbij stage en de sportschool is in mijn ogen sociaal zat!

Heyhoi,

Ik ben weer terug. Ben een tijdje opgenomen geweest wegens suicidaal gedrag. Nadat ik met mijn psycholoog een heel diepgaand gesprek heb gehad kon ik gewoon niet meer. In mijn hoofd staat als het ware een hele grote doos. Waar ik alle gevoelens/emoties/ervaringen etc. van de afgelopen jaren in heb gestopt. En die doos ging open. En dat is zo veel. Hoofd vol en ikke dichtslaan.

Vervolgens thuisgekomen de drank uit de kast getrokken en gaan drinken. Dat waardeloze alleen zijn. Alleen naar bed alleen opstaan. I dunno het leven is gevoelsmatig 1 grote diepe donkere put hier. Tis koud, eenzaam, beangstigend en verdomde duister. Praten lukt gewoon niet. Ik sla dicht ik kan gewoon echt geen woord uitbrengen. Krijg het koud en word vreselijk bang van binnen. Het is gewoon zo veel allemaal. En het grote probleem is ik kan die last niet dragen daar ga ik gewoon aan onder door na 5 minuten. Maar er is niemand die die last kan wegnemen.

Zit nu in een serieuze overflow aan herinneringen, gevoelens en emoties. En ik weet niet wat ik doen moet gewoon. Alleen er is 1 ding zeker ik kan dit gewoon niet aan.

Ik weet het gewoon niet meer. Praten lukt niet. Wegdrinken is geen optie.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 02:56 schreef Raggingbull het volgende:
Heyhoi,

Ik ben weer terug. Ben een tijdje opgenomen geweest wegens suicidaal gedrag. Nadat ik met mijn psycholoog een heel diepgaand gesprek heb gehad kon ik gewoon niet meer. In mijn hoofd staat als het ware een hele grote doos. Waar ik alle gevoelens/emoties/ervaringen etc. van de afgelopen jaren in heb gestopt. En die doos ging open. En dat is zo veel. Hoofd vol en ikke dichtslaan.

Vervolgens thuisgekomen de drank uit de kast getrokken en gaan drinken. Dat waardeloze alleen zijn. Alleen naar bed alleen opstaan. I dunno het leven is gevoelsmatig 1 grote diepe donkere put hier. Tis koud, eenzaam, beangstigend en verdomde duister. Praten lukt gewoon niet. Ik sla dicht ik kan gewoon echt geen woord uitbrengen. Krijg het koud en word vreselijk bang van binnen. Het is gewoon zo veel allemaal. En het grote probleem is ik kan die last niet dragen daar ga ik gewoon aan onder door na 5 minuten. Maar er is niemand die die last kan wegnemen.

Zit nu in een serieuze overflow aan herinneringen, gevoelens en emoties. En ik weet niet wat ik doen moet gewoon. Alleen er is 1 ding zeker ik kan dit gewoon niet aan.

Ik weet het gewoon niet meer. Praten lukt niet. Wegdrinken is geen optie.

Doe iig geen drinken. Het verstoort je geest en daar stoei je al genoeg mee, zo te lezen.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 02:56 schreef Raggingbull het volgende:
Heyhoi,

Ik ben weer terug. Ben een tijdje opgenomen geweest wegens suicidaal gedrag. Nadat ik met mijn psycholoog een heel diepgaand gesprek heb gehad kon ik gewoon niet meer. In mijn hoofd staat als het ware een hele grote doos. Waar ik alle gevoelens/emoties/ervaringen etc. van de afgelopen jaren in heb gestopt. En die doos ging open. En dat is zo veel. Hoofd vol en ikke dichtslaan.

Vervolgens thuisgekomen de drank uit de kast getrokken en gaan drinken. Dat waardeloze alleen zijn. Alleen naar bed alleen opstaan. I dunno het leven is gevoelsmatig 1 grote diepe donkere put hier. Tis koud, eenzaam, beangstigend en verdomde duister. Praten lukt gewoon niet. Ik sla dicht ik kan gewoon echt geen woord uitbrengen. Krijg het koud en word vreselijk bang van binnen. Het is gewoon zo veel allemaal. En het grote probleem is ik kan die last niet dragen daar ga ik gewoon aan onder door na 5 minuten. Maar er is niemand die die last kan wegnemen.

Zit nu in een serieuze overflow aan herinneringen, gevoelens en emoties. En ik weet niet wat ik doen moet gewoon. Alleen er is 1 ding zeker ik kan dit gewoon niet aan.

Ik weet het gewoon niet meer. Praten lukt niet. Wegdrinken is geen optie.

Jeetje, heftig Sterkte (voelt als een dooddoener, maar ik weet echt niet wat ik moet zeggen, vind het vooral vet kut voor je dat je je zo voelt)
Maar je bent nu wel weer thuis dus?

quote:

Op zondag 23 februari 2014 02:56 schreef Raggingbull het volgende:
Heyhoi,

Ik ben weer terug. Ben een tijdje opgenomen geweest wegens suicidaal gedrag. Nadat ik met mijn psycholoog een heel diepgaand gesprek heb gehad kon ik gewoon niet meer. In mijn hoofd staat als het ware een hele grote doos. Waar ik alle gevoelens/emoties/ervaringen etc. van de afgelopen jaren in heb gestopt. En die doos ging open. En dat is zo veel. Hoofd vol en ikke dichtslaan.

Vervolgens thuisgekomen de drank uit de kast getrokken en gaan drinken. Dat waardeloze alleen zijn. Alleen naar bed alleen opstaan. I dunno het leven is gevoelsmatig 1 grote diepe donkere put hier. Tis koud, eenzaam, beangstigend en verdomde duister. Praten lukt gewoon niet. Ik sla dicht ik kan gewoon echt geen woord uitbrengen. Krijg het koud en word vreselijk bang van binnen. Het is gewoon zo veel allemaal. En het grote probleem is ik kan die last niet dragen daar ga ik gewoon aan onder door na 5 minuten. Maar er is niemand die die last kan wegnemen.

Zit nu in een serieuze overflow aan herinneringen, gevoelens en emoties. En ik weet niet wat ik doen moet gewoon. Alleen er is 1 ding zeker ik kan dit gewoon niet aan.

Ik weet het gewoon niet meer. Praten lukt niet. Wegdrinken is geen optie.

Je kunt niet praten over je gevoelens, alleen heb je wel een erg diepgaand gesprek gehad.

Logisch dat als je zo veel in je hebt zitten en ook niet gewend bent daarover te praten dat het dan moeilijk gaat. Ik was vroeger ook zo.

Heb je geprobeerd het allemaal op te schrijven? Dit is wat laagdrempeliger.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 08:11 schreef Gray het volgende:

[..]

Doe iig geen drinken. Het verstoort je geest en daar stoei je al genoeg mee, zo te lezen.

Van de week alle drank weg gegooid.. Godzijdank dat ik dat gedaan heb.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 08:50 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Jeetje, heftig Sterkte (voelt als een dooddoener, maar ik weet echt niet wat ik moet zeggen, vind het vooral vet kut voor je dat je je zo voelt)
Maar je bent nu wel weer thuis dus?

Yup eindelijk.. zon kliniek word je wel zat na een goeie maand.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 09:58 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Je kunt niet praten over je gevoelens, alleen heb je wel een erg diepgaand gesprek gehad.

Logisch dat als je zo veel in je hebt zitten en ook niet gewend bent daarover te praten dat het dan moeilijk gaat. Ik was vroeger ook zo.

Heb je geprobeerd het allemaal op te schrijven? Dit is wat laagdrempeliger.

Druk mee bezig alles te verwoorden op papier etc. maar graven naar de essentie van het gevoel dat ik omschrijven moet maakt zoveel los. Dat het schrijven ook lastig is.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 14:45 schreef Raggingbull het volgende:
Van de week alle drank weg gegooid.. Godzijdank dat ik dat gedaan heb.

Mooi.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 14:45 schreef Gray het volgende:

[..]

Mooi.

Hoe gaat het met deze opperbaas?

quote:

Op zondag 23 februari 2014 02:56 schreef Raggingbull het volgende:
Heyhoi,

Ik ben weer terug. Ben een tijdje opgenomen geweest wegens suicidaal gedrag. Nadat ik met mijn psycholoog een heel diepgaand gesprek heb gehad kon ik gewoon niet meer. In mijn hoofd staat als het ware een hele grote doos. Waar ik alle gevoelens/emoties/ervaringen etc. van de afgelopen jaren in heb gestopt. En die doos ging open. En dat is zo veel. Hoofd vol en ikke dichtslaan.

Vervolgens thuisgekomen de drank uit de kast getrokken en gaan drinken. Dat waardeloze alleen zijn. Alleen naar bed alleen opstaan. I dunno het leven is gevoelsmatig 1 grote diepe donkere put hier. Tis koud, eenzaam, beangstigend en verdomde duister. Praten lukt gewoon niet. Ik sla dicht ik kan gewoon echt geen woord uitbrengen. Krijg het koud en word vreselijk bang van binnen. Het is gewoon zo veel allemaal. En het grote probleem is ik kan die last niet dragen daar ga ik gewoon aan onder door na 5 minuten. Maar er is niemand die die last kan wegnemen.

Zit nu in een serieuze overflow aan herinneringen, gevoelens en emoties. En ik weet niet wat ik doen moet gewoon. Alleen er is 1 ding zeker ik kan dit gewoon niet aan.

Ik weet het gewoon niet meer. Praten lukt niet. Wegdrinken is geen optie.

Was het niet juist een opluchting dat die 'doos' open ging?
Uiteindelijk moet het er uit

Ik heb vaak aan het eind van een werkweek, vooral op avonden in het weekend dat ik me kut voel.
Iedereen doet dan wat leuks samen.
Maar ook dat op zondagavond, maandaf weer bijna begint en dan je afvraagt waar je het voor doet.
dat is dus alleen werk bij mij.
Het geld boeit me echt geen flikker. Liefde maakt je rijk zeggen ze wel eens. Dan ben ik zo arm als wat.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:22 schreef Miniem het volgende:
Ik heb vaak aan het eind van een werkweek, vooral op avonden in het weekend dat ik me kut voel.
Iedereen doet dan wat leuks samen.
Maar ook dat op zondagavond, maandaf weer bijna begint en dan je afvraagt waar je het voor doet.
dat is dus alleen werk bij mij.
Het geld boeit me echt geen flikker. Liefde maakt je rijk zeggen ze wel eens. Dan ben ik zo arm als wat.

Wat zal het jou aan je reet roesten dat "anderen zeggen dat liefde je rijk maakt"?

Je moet jezelf vooral afvragen; " Waarom vergelijk je jezelf met anderen...?". Ben jij die andere?

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:28 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Wat zal het jou aan je reet roesten dat "anderen zeggen dat liefde je rijk maakt"?

Je moet jezelf vooral afvragen; " Waarom vergelijk je jezelf met anderen...?". Ben jij die andere?

Ik wil liefde! Mensen zeggen het niet, maar het is een gezegde.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:32 schreef Miniem het volgende:

[..]

Ik wil liefde! Mensen zeggen het niet, maar het is een gezegde.

Het probleem van "liefde" is, is dat het niet een feitelijk iets is. Liefde is voor jou weer wat anders dan dat het voor mij. Maw, wat wil je echt, want liefde is vaag?

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:32 schreef Miniem het volgende:

[..]

Ik wil liefde! Mensen zeggen het niet, maar het is een gezegde.

Liefde haal je als het goed is uit de mensen om je heen.
Scheelt daar wat aan in de mensen die jij om jou heen hebt??

Wil je intimiteit? Wil je iemand die je was doet en het eten op tafel zet? Wil je iemand waar je vol op kan leunen? Wil je iemand die jou kan optrekken? Het enige wat ik bijv. zoek in een partner is oprechtheid. De rest is allemaal een toetje.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:37 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Liefde haal je als het goed is uit de mensen om je heen.
Scheelt daar wat aan in de mensen die jij om jou heen hebt??

Met mijn mn ouders heb ik geen goede band. collegas op werk is alleen werk. Verder 3 vrienden die ik maar weinig zie.

quote:

Op zondag 23 februari 2014 23:40 schreef Miniem het volgende:

[..]

Met mijn mn ouders heb ik geen goede band. collegas op werk is alleen werk. Verder 3 vrienden die ik maar weinig zie.

Spreek je je vrienden wel geregeld? Ik zie mn vrienden denk ik hooguit 1 keer in de week (gemiddeld dan), maar spreek ze geregeld via skype of per telefoon, dat scheelt wel een heel stuk vind ik