MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Als je kunt harmoniseren en je weet welke toets welke noot is, is dat toch zo uit te zoeken?quote:Op maandag 9 december 2013 15:40 schreef Braddie het volgende:
Wat ik nogsteeds zoek is een programma/pdf waar alle akkoorden/scales instaan voor toetsen.
Die had ik tot een tijd geleden, maar door een computer crash ben ik helaas het programma kwijt (En ook de naam..)
Én ook de 1e 2e 3e 4e 5e 6e 7e trap per toonsoort zou ik graag willen weten...
(Als in bij C is dat I = Cmaj IV = Fmaj V = Gmaj, maar bij de rest van de akkoorden weet ik dat niet, en ook de rest van de trappen heb ik geen idee van ..... Als iemand mij daar mee kan helpen zou dat erg fijn zijn)
I feel kinda Locrian today
Starla, thx voor het meehelpen uitzoeken van de akkoorden van ''Sorry'' van Kyteman. Gisteravond tijdens een jamsessie uit mijn hoofd de partij gespeeld + klein stukje improvisatie.
Wat ik graag (beter) zou willen leren is het horen van akkoordprogressies. Heb je daar een bepaalde methode voor? Of zoek je de akkoorden uit met de methode uit een van de vorige posts en leer dan uit je hoofd welke volgorde de akkoorden in een bepaald liedje hebben?
Luister je naar liedjes, leer je de akkoorden uit je hoofd ?
Zijn er alternatieve methodes of tips van je waardoor je akkoordprogressies beter/sneller leert herkennen?
Wat ik graag (beter) zou willen leren is het horen van akkoordprogressies. Heb je daar een bepaalde methode voor? Of zoek je de akkoorden uit met de methode uit een van de vorige posts en leer dan uit je hoofd welke volgorde de akkoorden in een bepaald liedje hebben?
Luister je naar liedjes, leer je de akkoorden uit je hoofd ?
Zijn er alternatieve methodes of tips van je waardoor je akkoordprogressies beter/sneller leert herkennen?
Ligt een beetje aan hoe ingewikkeld een akkoordenprogressie is. De hele simpele speel je zo mee, dat kun je je aanleren door veel nummers zelf uit te zoeken.
Tegenwoordig worden muzikanten een beetje lui omdat er overal tabs e.d. te vinden zijn. Toen ik op mijn 16de gitaar begon te spelen had je nauwelijks tabs op het internet en zocht ik alles zelf gewoon uit, ook al kostte het me een week. Daardoor ontwikkel je je muzikale gehoor. Complexere nummers gaan dan ook steeds makkelijker.
Maar muziek anno 2013 is natuurlijk in 99% van de gevallen tonaal, wat wil zeggen een sterke sub-dominant - dominant - tonica progressie met een duidelijk tonaal centrum zonder al te veel ingewikkelde modulaties e.d. Binnen dit kader heb je zoals ik in de eerdere post zei een aantal akkoorden die gespeeld zullen worden. De IV en V kom je nauwelijks omheen, in bijna elk nummer.
Soms (met name classic rock) wordt er gebruik gemaakt van geleende akkoorden uit de parallelle mineur: de bIII, bVI en bVII. Dus dat je in C majeur bijvoorbeeld ipv: Am - Bdim - C een
Ab - Bb - C progressie speelt. Zeg nou zelf, dat laatste heb je toch veel vaker op de radio gehoord?
Zo is het deels een kwestie van oefenen om de akkoorden uit te volgen, maar ook een kwestie van weten welke je akkoorden kunt verwachten.
Tegenwoordig worden muzikanten een beetje lui omdat er overal tabs e.d. te vinden zijn. Toen ik op mijn 16de gitaar begon te spelen had je nauwelijks tabs op het internet en zocht ik alles zelf gewoon uit, ook al kostte het me een week. Daardoor ontwikkel je je muzikale gehoor. Complexere nummers gaan dan ook steeds makkelijker.
Maar muziek anno 2013 is natuurlijk in 99% van de gevallen tonaal, wat wil zeggen een sterke sub-dominant - dominant - tonica progressie met een duidelijk tonaal centrum zonder al te veel ingewikkelde modulaties e.d. Binnen dit kader heb je zoals ik in de eerdere post zei een aantal akkoorden die gespeeld zullen worden. De IV en V kom je nauwelijks omheen, in bijna elk nummer.
Soms (met name classic rock) wordt er gebruik gemaakt van geleende akkoorden uit de parallelle mineur: de bIII, bVI en bVII. Dus dat je in C majeur bijvoorbeeld ipv: Am - Bdim - C een
Ab - Bb - C progressie speelt. Zeg nou zelf, dat laatste heb je toch veel vaker op de radio gehoord?
Zo is het deels een kwestie van oefenen om de akkoorden uit te volgen, maar ook een kwestie van weten welke je akkoorden kunt verwachten.
I feel kinda Locrian today
thx starla, ik ga aan de slag!quote:
Zo is het deels een kwestie van oefenen om de akkoorden uit te volgen, maar ook een kwestie van weten welke je akkoorden kunt verwachten.
Jan
ps: het schema van ''sorry'' is volgens mij een A A B A schema, zo heb ik ontdekt...
"counterpoint"
Ff in Ji[ en Janneke taal,
iemand die dat kan uitleggen en wat doe je dr mee
Ff in Ji[ en Janneke taal,
iemand die dat kan uitleggen en wat doe je dr mee
Do what you love, love what you do!
Contrapunt is meerdere melodielijnen die onafhankelijk van elkaar opereren, met als doel toch een mooie harmonie te krijgen.
Je streeft echt naar een onafhankelijke melodielijn, vandaar dat er regels zijn opgesteld vroeger om te voorkomen dat je de aparte melodielijnen niet meer als apart hoort.
Dat is in een nutshell wat contrapunt is.
Renaissance- en Barokmuziek zit hier vol mee, dus luister daar eens naar. Fuga's zijn een mooi voorbeeld van een specifieke techniek om contrapunt toe te passen.
Je streeft echt naar een onafhankelijke melodielijn, vandaar dat er regels zijn opgesteld vroeger om te voorkomen dat je de aparte melodielijnen niet meer als apart hoort.
Dat is in een nutshell wat contrapunt is.
Renaissance- en Barokmuziek zit hier vol mee, dus luister daar eens naar. Fuga's zijn een mooi voorbeeld van een specifieke techniek om contrapunt toe te passen.
I feel kinda Locrian today
Am Bdim C progressie gevonden! ;-)
Rolling Stones : losing my touch Intro
http://www.guitaretab.com/r/rolling-stones/299590.html
Rolling Stones : losing my touch Intro
http://www.guitaretab.com/r/rolling-stones/299590.html
Hehe
Hij gebruikt die dim in een stijgende progressie. Dan heeft werkt de dim mooi als dominant. In deze context prima dus.
Maar als main riff, zul je het niet zo vaak tegenkomen
Mooi nummer overigens
En vergeet niet; muziektheorie beschrijft de muziek en functionaliteit van de muziek. De muziek zelf kun je zo bont maken als je wilt. Sommige progressies zijn vanuit een muziektheoretisch standpunt ook niet goed af te kaderen omdat ze niet functioneel zijn. Jazz heeft er nog wel een handje van om veel niet-functionele akkoorden te gebruiken. Moet je ook niet proberen af te kaderen in een theoretisch framework. Zelf ben ik vrij conservatief en houd van functionaliteit met navenante sterke tonaliteit.
[ Bericht 6% gewijzigd door starla op 17-12-2013 22:05:22 ]
Hij gebruikt die dim in een stijgende progressie. Dan heeft werkt de dim mooi als dominant. In deze context prima dus.
Maar als main riff, zul je het niet zo vaak tegenkomen
Mooi nummer overigens
En vergeet niet; muziektheorie beschrijft de muziek en functionaliteit van de muziek. De muziek zelf kun je zo bont maken als je wilt. Sommige progressies zijn vanuit een muziektheoretisch standpunt ook niet goed af te kaderen omdat ze niet functioneel zijn. Jazz heeft er nog wel een handje van om veel niet-functionele akkoorden te gebruiken. Moet je ook niet proberen af te kaderen in een theoretisch framework. Zelf ben ik vrij conservatief en houd van functionaliteit met navenante sterke tonaliteit.
[ Bericht 6% gewijzigd door starla op 17-12-2013 22:05:22 ]
I feel kinda Locrian today
Is het mogelijk om een negen stemmige fuga te maken?
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Ja, maar naar mate je meer stemmen toevoegd, des te meer kans je hebt dat je 'de regels' overtreedt. 3-stemmig of 4-stemmig is vrij normaal, sommige madrigalen zijn zelfs voor 5 of 6 stemmen.quote:Op woensdag 18 december 2013 09:00 schreef Bosbeetle het volgende:
Is het mogelijk om een negen stemmige fuga te maken?
Bij 4 stemmen (bas, tenor, alto, sopraan wat beetje standaard is) is het makkelijk, want dat harmoniseert in een mooie triade. De bas speelt de grondtoon bijvoorbeeld C. Daarboven kan de tenor de terts zingen, een E. De alto kan daar een kwint boven zitten met een G. De sopraan kan op z'n beurt daarboven weer een hoge C spelen. Met natuurlijk overgangsnoten om tot een melodie te komen. Echter, je probeert een aantal dingen te voorkomen zoals parallel fifths en parallel octaves. Dat wordt met meer stemmen erg lastig. De unison wil je ook het liefst voorkomen, dus dat maakt het nog extra lastiger. Op een gegeven moment heb je ook zó veel overgangsnoten dat die met elkaar gaan clashen.
In C majeur bijvoorbeeld:
Even in elkaar geknutseld als voorbeeld van een stukje contrapunt:
- Geen parallelle kwinten en octaven
- Consonante intervallen, dus met name tertsen en kwinten
- Hiervoor heb ik de B moeten verlagen in alto om te tritone te voorkomen met de F in tenor.
- Geen kruisende melodielijnen
- Elke skip wordt door een step gevolgd (behalve in de eerste maat smokkel ik een beetje
)- Eindigend met de leidtoon, vaak ook in tegengestelde richting.
- Laatste stukje maar even 3-stemmig gemaakt omdat ik met een Plagale cadens wilde eindigen
Klinkt dan zo:
http://speedy.sh/s7afS/voorbeeld.mscz.flac
Probeer dat maar voor 9 stemmen voor elkaar te krijgen met al die regels
I feel kinda Locrian today
is mss iets hoor wel denk ik meerdere tegen aankomen.
Ok vb van mij.
*kan alles leuk spelen van bladmuziek
*akkoorden kunnen herkennen als ze er voor je uitgeschreven staan
*proberen dat dan net iets anders te doen en dan er tegen aanlopen dat ik dus alles kan lezen van iemand anders, maar niet echt weet hoe maak je t dan leuker.
Hangt aan een met t zelf iets zoeken uivogelen improviseren.
Voel mijzelf ff op een dood punt, en denk dit is herkenbaar, want ok je wil leuke muziek maken, maar ik krijg vaak dus voorgeschreven dingen en denk tja?? meestal ok uitgeschreven, en kan er wat mee variereren ,met wat ik ken/
Maar t gaat niet vanzelf
Wat ik zoek eigenlijk, euh op basis van een begin er zelf wat maken, (en ja ok lukt me zelf wel, maar t pobleem leg t aan een band uit van hoe en wat, weet wel zeker dat iedereen die in bandjes speelt dit kent??
Want ok gitaristen drum en bas gaan op t zelfde af, en eigenlijk beperkt me dat wel. Want heb vaak wel ideetjes maar dan werkt t dus niet.
hoe doe je dat nu?
Denk Starla niet eens t beste voorbeeld enzo dan hiervan. maar mss anderen wel.
En vooral speel je vaak in bandjes en heb je een ander idee, hoe breng je jou idee over??
Ok vb van mij.
*kan alles leuk spelen van bladmuziek
*akkoorden kunnen herkennen als ze er voor je uitgeschreven staan
*proberen dat dan net iets anders te doen en dan er tegen aanlopen dat ik dus alles kan lezen van iemand anders, maar niet echt weet hoe maak je t dan leuker.
Hangt aan een met t zelf iets zoeken uivogelen improviseren.
Voel mijzelf ff op een dood punt, en denk dit is herkenbaar, want ok je wil leuke muziek maken, maar ik krijg vaak dus voorgeschreven dingen en denk tja?? meestal ok uitgeschreven, en kan er wat mee variereren ,met wat ik ken/
Maar t gaat niet vanzelf
Wat ik zoek eigenlijk, euh op basis van een begin er zelf wat maken, (en ja ok lukt me zelf wel, maar t pobleem leg t aan een band uit van hoe en wat, weet wel zeker dat iedereen die in bandjes speelt dit kent??
Want ok gitaristen drum en bas gaan op t zelfde af, en eigenlijk beperkt me dat wel. Want heb vaak wel ideetjes maar dan werkt t dus niet.
hoe doe je dat nu?
Denk Starla niet eens t beste voorbeeld enzo dan hiervan. maar mss anderen wel.
En vooral speel je vaak in bandjes en heb je een ander idee, hoe breng je jou idee over??
Do what you love, love what you do!
of verduidelijk t ff, en dit is met bandjes dan waar verder niks is behalve basic akkoorden schema.
Ok bas en drum gelijk vriendjes met elkaar, beperkend voor andere ideeen wel.
En dat dan aan hun uitleggen is moeilijk als toetsenist.
Want ok dan cover je t hele spectrum meestal (afgezien nog t wordt beetje van je verwacht om meerdere instrumenten te coveren met splits layers etc..
(doet de toetsenist wel.....) hmmmm ja hoe lastig dat en denk dat ze t nog niet begrijpen maargoed
Ok bas en drum gelijk vriendjes met elkaar, beperkend voor andere ideeen wel.
En dat dan aan hun uitleggen is moeilijk als toetsenist.
Want ok dan cover je t hele spectrum meestal (afgezien nog t wordt beetje van je verwacht om meerdere instrumenten te coveren met splits layers etc..
(doet de toetsenist wel.....) hmmmm ja hoe lastig dat en denk dat ze t nog niet begrijpen maargoed
Do what you love, love what you do!
Hoe maak je de stap van muziek van anderen spelen, naar zelf muziek componeren. (lijkt mij de samenvatting)quote:
Ik snap werkelijk waar niets van bovenstaande 2 posts
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Een gitaar vastpakken en dingen spelen die leuk klinken die anderen niet hebben geschreven?quote:
[..]
Hoe maak je de stap van muziek van anderen spelen, naar zelf muziek componeren. (lijkt mij de samenvatting)
Zo begint iedereen toch? Gewoon raggen tot het leuk klinkt en dat onthouden. In latere stadia kun je dat uitwerken. Ik begon vroeger ook louter met riffjes. Later werden het pas volledige nummers. Babysteps....
I feel kinda Locrian today
Dat heeft de vragensteller dus geprobeerd maar daar loopt hij vast...quote:
[..]
Een gitaar vastpakken en dingen spelen die leuk klinken die anderen niet hebben geschreven?
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Dan mist vragensteller creativiteit. Niet iedereen is geboren om muzikant te zijn, voetballer te worden, wereldkampioen darten te worden etc. Je hebt natuurlijk ook wat aanleg nodig. Of hij heeft een writer's block, heeft iedereen wel eens.quote:
[..]
Dat heeft de vragensteller dus geprobeerd maar daar loopt hij vast...
Er is geen magische les om creatief te worden op een bepaald gebied, dat ben je of dat ben je niet.
Als vragensteller dit topic terugleest zijn er genoeg handreikingen naar hoe je vrij eenvoudig een nummer in elkaar kunt zetten via standaard akkoordenschema's. Dat het niet direct complex hoeft te zijn is logisch, want complexiteit is een later stadium in een proces. De grootste wereldhits zijn vaak ook niets anders dan 4 akkoordjes. Het is wat je met de melodie doet.
Als vragensteller prima zijn akkoorden weet te vinden, zoek dan een bandje met een zangeres of andere gitarist. Die kunnen soms met verrassende ideeën komen, waar vragensteller weer van kan leren.
I feel kinda Locrian today
Op zich heb je natuurlijk gelijk dat het met meer stemmen steeds moeilijker wordt om precies de regels te volgen. Alleen hadden de oude meesters wel de gewoonte om in zeer-veelstemmige composities de regels wat vrijer te interpreteren. En ook daar zijn wel algemene richtlijnen voor te geven. Zo lees ik in mijn oude contrapuntboek bijvoorbeeld dat opeenvolgende reine kwinten toegestaan zijn in tegenbeweging (zelfs tussen de buitenstemmen), zodra je meer dan zes stemmen hebt. En in achtstemmige zetting zijn kruisende melodielijnen tussen de binnenstemmen helemaal geen ramp.quote:
[..]
Ja, maar naar mate je meer stemmen toevoegd, des te meer kans je hebt dat je 'de regels' overtreedt. 3-stemmig of 4-stemmig is vrij normaal, sommige madrigalen zijn zelfs voor 5 of 6 stemmen.
[...]
Probeer dat maar voor 9 stemmen voor elkaar te krijgen met al die regels
Meer-dan-vierstemmige composities zijn bijna altijd prachtig trouwens, want alleen de grootste meesters durfden überhaupt een poging te wagen. Luister bijvoorbeeld naar dit tienstemmige Crucifixus van Antonio Lotti.
Of dit veertigstemmige motet van Thomas Tallis.
[ Bericht 14% gewijzigd door dingesdedinges op 19-12-2013 08:39:45 ]
Dat ben ik gedeeltelijk met je eens. Als je helemaal geen talent hebt, dan is het inderdaad onmogelijk om iets creatiefs te bereiken. Toch onderschat je de rol van technische vorming. Ik ben bijvoorbeeld pas echt zinnige melodieën gaan schrijven nadat ik redelijk veel contrapunt had bestudeerd (in de stijl van Palestrina). Dat komt volgens mij doordat je aan de ene kant in die stijl heel erg moet letten op een esthetisch verantwoorde mix van trapsgewijze schreden en grote sprongen (kenmerk van bijna alle goede melodieën in de meest uiteenlopende stijlen trouwens), en aan de andere kant veel houvast hebt aan de reeds gegeven melodie, de cantus firmus.quote:
[..]
Dan mist vragensteller creativiteit. Niet iedereen is geboren om muzikant te zijn, voetballer te worden, wereldkampioen darten te worden etc. Je hebt natuurlijk ook wat aanleg nodig. Of hij heeft een writer's block, heeft iedereen wel eens.
Er is geen magische les om creatief te worden op een bepaald gebied, dat ben je of dat ben je niet.
Als vragensteller dit topic terugleest zijn er genoeg handreikingen naar hoe je vrij eenvoudig een nummer in elkaar kunt zetten via standaard akkoordenschema's. Dat het niet direct complex hoeft te zijn is logisch, want complexiteit is een later stadium in een proces. De grootste wereldhits zijn vaak ook niets anders dan 4 akkoordjes. Het is wat je met de melodie doet.
Als vragensteller prima zijn akkoorden weet te vinden, zoek dan een bandje met een zangeres of andere gitarist. Die kunnen soms met verrassende ideeën komen, waar vragensteller weer van kan leren.
Ik zou de vragensteller dus het volgende aanraden: bestudeer eerst eens wat contrapunt en harmonieleer voordat je geheel zelfstandig melodieën probeert te componeren. Leer die saaie bassen en koraalmelodieën uit de theorieboeken maar harmoniseren en contrapunteren tot je blauw ziet. Op zijn minst word je dan, als je je best doet, een vaardig arrangeur.
Goede boeken zijn trouwens:
A Treatise on Counterpoint, Canon, and Fugue van F. A. Gore Ouseley (ideaal voor beginners);
Counterpoint: The Polyphonic Vocal Style of the Sixteenth Century van Knud Jeppesen (contrapunt à la Palestrina);
Harmony van Walter Piston (voor als je veel tijd hebt en nog niet zo goed alle akkoorden kent);
Harmonieleer van Hennie Schouten (beknopt, enige voorkennis over akkoorden en tonale functies vereist).
[ Bericht 0% gewijzigd door dingesdedinges op 19-12-2013 09:17:36 ]
Klopt, sommige componisten hadden zelfs helemaal niets met al die regels, C. Gesualdo is daar een mooi voorbeeld van. Die heeft veel perfecte verticale intervallen, dissonantie en kruisende lijnen.quote:
Op zich heb je natuurlijk gelijk dat het met meer stemmen steeds moeilijker wordt om precies de regels te volgen. Alleen hadden de oude meesters wel de gewoonte om in zeer-veelstemmige composities de regels wat vrijer te interpreteren. En ook daar zijn wel algemene richtlijnen voor te geven. Zo lees ik in mijn oude contrapuntboek bijvoorbeeld dat opeenvolgende reine kwinten toegestaan zijn in tegenbeweging (zelfs tussen de buitenstemmen), zodra je meer dan zes stemmen hebt. En in achtstemmige zetting zijn kruisende melodielijnen tussen de binnenstemmen helemaal geen ramp.
Het zijn ook geen regels die je per se moet opvolgen, maar als beginner is het handig om je je hieraan te houden, zodat je ook op een goede functionele manier deze regels kunt doorbreken en weet wát je precies doet. Tegengestelde reine kwinten zijn niet een heel goed probleem inderdaad; de zogenaamde 'hidden perfect fifths'. Niet zo onderbrekend in je melodielijn als de parallelle kwinten in ieder geval. Mozart had al helemaal schijt aan parallelle kwinten en deed dat veelvuldig.
De basis beheersen is een must in contrapunt, en je moet dan ook gewoon beginnen met 1ste orde en je langzaam naar boven werken naar 5de orde. Dan is het denk ik wel goed om je te verdiepen in de 'harde' regels en 'zachte' regels. Kruisende melodielijnen kom je inderdaad ook vaak tegen hoor, maar dit probeer je tot een minimum te beperken. Uiteindelijk wat je zelf zegt, ontkom je hier bij meerstemmige stukken niet aan.
Palestrinaquote:
Dat ben ik gedeeltelijk met je eens. Als je helemaal geen talent hebt, dan is het inderdaad onmogelijk om iets creatiefs te bereiken. Toch onderschat je de rol van technische vorming. Ik ben bijvoorbeeld pas echt zinnige melodieën gaan schrijven nadat ik redelijk veel contrapunt had bestudeerd (in de stijl van Palestrina).
Technische vorming levert inderdaad rendement op, alleen vraag ik me af of de vragensteller écht wel die kant op wil; contrapunt. De rock/pop anno 2013 werkt niet met contrapunt, omdat er gewoon gezongen wordt over een harmonie, met nadruk op verticale harmonieën en daarboven een melodie in tegenstelling tot de horizontale harmonieën bij contrapunt.
Met de laatste ben ik het eens; harmonieleer is belangrijk en daaruit voortvloeiend weet je welke noten wel en niet goed klinken boven een bepaalde akkoordenprogressie. Dus dat je boven een I - IV - V progressie in C majeur all the way C majeur kunt spelen, of nog makkelijker een pentatonisch laddertje. Contrapunt komt -als ik zo zijn posts lees- nog wat te vroeg.quote:
Ik zou de vragensteller dus het volgende aanraden: bestudeer eerst eens wat contrapunt en harmonieleer voordat je geheel zelfstandig melodieën probeert te componeren.
Babysteps
I feel kinda Locrian today
Dank voor je uitgebreide antwoord. Gesualdo is inderdaad een van mijn helden; gewoon een zestiende-eeuwse eindbaas.quote:
[..]
Klopt, sommige componisten hadden zelfs helemaal niets met al die regels, C. Gesualdo is daar een mooi voorbeeld van. Die heeft veel perfecte verticale intervallen, dissonantie en kruisende lijnen.
Het zijn ook geen regels die je per se moet opvolgen, maar als beginner is het handig om je je hieraan te houden, zodat je ook op een goede functionele manier deze regels kunt doorbreken en weet wát je precies doet. Tegengestelde reine kwinten zijn niet een heel goed probleem inderdaad; de zogenaamde 'hidden perfect fifths'. Niet zo onderbrekend in je melodielijn als de parallelle kwinten in ieder geval. Mozart had al helemaal schijt aan parallelle kwinten en deed dat veelvuldig.
De basis beheersen is een must in contrapunt, en je moet dan ook gewoon beginnen met 1ste orde en je langzaam naar boven werken naar 5de orde. Dan is het denk ik wel goed om je te verdiepen in de 'harde' regels en 'zachte' regels. Kruisende melodielijnen kom je inderdaad ook vaak tegen hoor, maar dit probeer je tot een minimum te beperken. Uiteindelijk wat je zelf zegt, ontkom je hier bij meerstemmige stukken niet aan.
[..]
Palestrina
Technische vorming levert inderdaad rendement op, alleen vraag ik me af of de vragensteller écht wel die kant op wil; contrapunt. De rock/pop anno 2013 werkt niet met contrapunt, omdat er gewoon gezongen wordt over een harmonie, met nadruk op verticale harmonieën en daarboven een melodie in tegenstelling tot de horizontale harmonieën bij contrapunt.
[..]
Met de laatste ben ik het eens; harmonieleer is belangrijk en daaruit voortvloeiend weet je welke noten wel en niet goed klinken boven een bepaalde akkoordenprogressie. Dus dat je boven een I - IV - V progressie in C majeur all the way C majeur kunt spelen, of nog makkelijker een pentatonisch laddertje. Contrapunt komt -als ik zo zijn posts lees- nog wat te vroeg.
Babysteps
Of de vragensteller ook daadwerkelijk contrapunt intensief gaat gebruiken (in de zin van fuga's), is inderdaad twijfelachtig. Aan de andere kant kun je er volgens mij onmogelijk slechter van worden. En je leert erdoor een gezond respect te hebben voor de melodie als zelfstandige entiteit. Het gebrek daaraan staat mij in veel middelmatige popmuziek eerlijk gezegd erg tegen. (Hoewel er natuurlijk ook veel goede pop, met schitterende melodieën bestaat.)
Wat je eerst moet leren, contrapunt of harmonie, is in feite nogal controversieel in de muziekdidactiek. Dat heb ik tenminste begrepen. Het verstandigst lijkt mij het common sense advies van F. A. Gore Ouseley: leer ze allebei stukje bij beetje tegelijkertijd. Met babysteps, zoals jij zegt. Zo leer je ze het beste coördineren en worden veel regels ook meteen minder arbitrair (bepaalde voorschriften voor een goede harmonische stemvoering vinden hun oorsprong in het contrapunt bijvoorbeeld).
Eensquote:
[..]
Dank voor je uitgebreide antwoord. Gesualdo is inderdaad een van mijn helden; gewoon een zestiende-eeuwse eindbaas.
Of de vragensteller ook daadwerkelijk contrapunt intensief gaat gebruiken (in de zin van fuga's), is inderdaad twijfelachtig. Aan de andere kant kun je er volgens mij onmogelijk slechter van worden. En je leert erdoor een gezond respect te hebben voor de melodie als zelfstandige entiteit. Het gebrek daaraan staat mij in veel middelmatige popmuziek eerlijk gezegd erg tegen. (Hoewel er natuurlijk ook veel goede pop, met schitterende melodieën bestaat.)
Wat je eerst moet leren, contrapunt of harmonie, is in feite nogal controversieel in de muziekdidactiek. Dat heb ik tenminste begrepen. Het verstandigst lijkt mij het common sense advies van F. A. Gore Ouseley: leer ze allebei stukje bij beetje tegelijkertijd. Zo leer je ze het beste coördineren en worden veel regels ook meteen minder arbitrair (bepaalde voorschriften voor een goede harmonische stemvoering vinden hun oorsprong in het contrapunt bijvoorbeeld).
I feel kinda Locrian today
Zou je van beide eens een voorbeeldje kunnen geven?quote:
[..]
Het gebrek daaraan staat mij in veel middelmatige popmuziek eerlijk gezegd erg tegen. (Hoewel er natuurlijk ook veel goede pop, met schitterende melodieën bestaat.)
Ja.quote:
[..]
Zou je van beide eens een voorbeeldje kunnen geven?
Eindeloos meanderend; gaat nergens heen. Behalve het ene oor in en het andere direct weer uit. (Bij mij dan; ik weet en respecteer dat de jongen vele miljoenen fans heeft.)
Overigens heb ik niets tegen zingen in "recitatiefstijl". Als het goed gedaan wordt, kan het heel mooi zijn. Hoe dan ook: Sara Bareilles is een van mijn favorieten. Memorabele melodieën. Harmonisch goed en degelijk.
Ook mooie melodieën vind ik die van "America" (Razorlight) en "Somewhere Only We Know" (Keane).
Maar het mooiste lied ooit blijft voor mij toch "Morgen!" van Richard Strauss. Je bent klassieke-muziekliefhebber of je bent het niet.
Nou is wel beetje gelijk, zie mezelf wel als muzikant (amateur) maar ok wat het probleem is loop vast in eigen dingen spelen, eigenlijk wil ik dat anders, maar t zijn twee dingen.quote:
[..]
Dan mist vragensteller creativiteit. Niet iedereen is geboren om muzikant te zijn, voetballer te worden, wereldkampioen darten te worden etc. Je hebt natuurlijk ook wat aanleg nodig. Of hij heeft een writer's block, heeft iedereen wel eens.
Er is geen magische les om creatief te worden op een bepaald gebied, dat ben je of dat ben je niet.
Als vragensteller dit topic terugleest zijn er genoeg handreikingen naar hoe je vrij eenvoudig een nummer in elkaar kunt zetten via standaard akkoordenschema's. Dat het niet direct complex hoeft te zijn is logisch, want complexiteit is een later stadium in een proces. De grootste wereldhits zijn vaak ook niets anders dan 4 akkoordjes. Het is wat je met de melodie doet.
Als vragensteller prima zijn akkoorden weet te vinden, zoek dan een bandje met een zangeres of andere gitarist. Die kunnen soms met verrassende ideeën komen, waar vragensteller weer van kan leren.
Waar ik speel is t uitgeschreven
Geen bandje of groep of nouja noem t op waar t wel kan
Loop er dus meer tegenaan zoals gezegd van tja en nu....
zou eigenlijk iets meer willen nu richting arrangementen maken etc.
Maar lastig ook heb vaak wel de ideetjes enzo dan in m n hoofd maar t uitschrijven op bladmuziek is heel lastig.
Voorbeeld, het dus wel kunnen spelen enzo op piano, maar hoe t juist op papier te zetten zoals ik t speel is lastig, niet de melodie, maar lengte van noten etc
Do what you love, love what you do!
Dat is vooral een kwestie van gehoortraining en solfège combineren met theoretische kennis. Een leuk computerprogramma voor gehoortraining is bijvoorbeeld EarMaster Pro. Daar leer je ritmes en intervallen e.d. herkennen, en uiteindelijk culmineert het lesmateriaal in melodische dictee-oefeningen, waarbij je dus een melodie die je hoort, zo nauwkeurig mogelijk moet noteren. Succes ermee!quote:
[..]
Nou is wel beetje gelijk, zie mezelf wel als muzikant (amateur) maar ok wat het probleem is loop vast in eigen dingen spelen, eigenlijk wil ik dat anders, maar t zijn twee dingen.
Waar ik speel is t uitgeschreven
Geen bandje of groep of nouja noem t op waar t wel kan
Loop er dus meer tegenaan zoals gezegd van tja en nu....
zou eigenlijk iets meer willen nu richting arrangementen maken etc.
Maar lastig ook heb vaak wel de ideetjes enzo dan in m n hoofd maar t uitschrijven op bladmuziek is heel lastig.
Voorbeeld, het dus wel kunnen spelen enzo op piano, maar hoe t juist op papier te zetten zoals ik t speel is lastig, niet de melodie, maar lengte van noten etc
Componeren is, bij mij althans, trouwens in geen geval een lineair proces. Het werkt dus niet zo van: dingesdedinges hoort in zijn hoofd een volledige melodie, schrijft die op, zet er leuke akkoordjes en tegenstemmen onder en klaar is-ie. Alleen de heel grote componisten, zoals Bach en Mozart, konden dat, soms. Maar zelfs zij hebben nog genoeg kladblaadjes nagelaten met schetsen en half uitgewerkte ideeën, ook al is de mythe vaak anders.
Dit is mijns inziens een nauwkeurigere beschrijving van het proces:
1. dingesdedinges hoort in zijn hoofd een motiefje van hooguit vier tot zes noten;
2. hij schrijft het op en denkt: zus-en-zulke akkoorden zouden hieronder kunnen;
3. speelt wat met het motiefje en de akkoorden en komt tot een eerste, voorlopige schets;
4. vervolgens gaat hij achter zijn keyboard zitten improviseren om het motiefje op een leuke manier uit te breiden tot een volwaardige melodie;
5. schaaft nog wat meer aan de eerste schets;
6. zet akkoorden onder de aldus gewijzigde en uitgebreide melodie;
7. werkt de akkoorden uit tot een of meerdere tegenstemmen;
8. speelt het na en verandert indien nodig allerlei details, soms zelfs weer het beginmotief .
Enzovoorts.
Dit is mijns inziens een nauwkeurigere beschrijving van het proces:
1. dingesdedinges hoort in zijn hoofd een motiefje van hooguit vier tot zes noten;
2. hij schrijft het op en denkt: zus-en-zulke akkoorden zouden hieronder kunnen;
3. speelt wat met het motiefje en de akkoorden en komt tot een eerste, voorlopige schets;
4. vervolgens gaat hij achter zijn keyboard zitten improviseren om het motiefje op een leuke manier uit te breiden tot een volwaardige melodie;
5. schaaft nog wat meer aan de eerste schets;
6. zet akkoorden onder de aldus gewijzigde en uitgebreide melodie;
7. werkt de akkoorden uit tot een of meerdere tegenstemmen;
8. speelt het na en verandert indien nodig allerlei details, soms zelfs weer het beginmotief .
Enzovoorts.
Dat vind ik al knap hoor. Bij mij begint een compositie niet vaak door een melodie te horen. Soms wel.
Ik pingel veel op de gitaar en regelmatig komt daar iets leuks uit. Dat werk ik dan verder uit. Meestal hoor ik tegelijkertijd wél een melodie maar in de context van hetgeen dat ik speel. Vaak dus niet uit het niets.
Weet niet of jij het ook hebt, maar het komt vaker in de ochtend of 's nachts; op de één of andere manier ben ik toch creatiever. Kan dan in één nacht een kleine fuga afmaken. Overdag lukt me dat niet, weet niet waarom
Dus mijn opzet is ongeveer zo:
- Starla pingelt wat en vindt een mooie akkoordenprogressie waarover ze neuriet. Soms hoor ik de melodielijn al in de akkoorden zelf.
- Starla noteert dit zo snel mogelijk om het niet te vergeten.
- Melodie wordt verder uitgewerkt.
- Puntjes op de i door modulatie/extra extensies en wat dies meer zij
- Nummer klaar
Ik pingel veel op de gitaar en regelmatig komt daar iets leuks uit. Dat werk ik dan verder uit. Meestal hoor ik tegelijkertijd wél een melodie maar in de context van hetgeen dat ik speel. Vaak dus niet uit het niets.
Weet niet of jij het ook hebt, maar het komt vaker in de ochtend of 's nachts; op de één of andere manier ben ik toch creatiever. Kan dan in één nacht een kleine fuga afmaken. Overdag lukt me dat niet, weet niet waarom
Dus mijn opzet is ongeveer zo:
- Starla pingelt wat en vindt een mooie akkoordenprogressie waarover ze neuriet. Soms hoor ik de melodielijn al in de akkoorden zelf.
- Starla noteert dit zo snel mogelijk om het niet te vergeten.
- Melodie wordt verder uitgewerkt.
- Puntjes op de i door modulatie/extra extensies en wat dies meer zij
- Nummer klaar
I feel kinda Locrian today
Ik heb 4 jaar piano gespeeld maar theorie haal ik uit boeken of internet omdat ik een handicap heb en geen AMV gevolgd heb.
Goed dat dit topic bestaat.
Goed dat dit topic bestaat.
Werewolf
Papa 15/11/1950 - 29/08/2025
Papa 15/11/1950 - 29/08/2025
Tja AMV .
Wel gehad enzo, maar kan me er niks meer van herinneren behalve klap wat op een trommel in de maat enzo.
Denk ook niet echt belangrijk voor de muzikale kennis dan.
Ik moest verplicht muziekles etc van m;n ouders.
Hoe ik t hate enzo damn. Leerlingen uitvoeringen oefenen etc.
Maar achteraf ben ik ze dan weer onwijs dankbaar. Kan me nu namelijk t niet eens voorstellen hoe t zou zijn zonder.
tis dan ook de enige hobby die ik heb.
Maar ok kun je je tijd wel in kwijt ook.
En internet helpt hoor qua info net zoals dit topic weer.
Ik leerde alles van akkoorden via internet tja muziekschool deed dat niet, wel klassiek en nootjes lezen maar daar kom je niet ver ,mee als je in bandjes gaat spelen
Wel gehad enzo, maar kan me er niks meer van herinneren behalve klap wat op een trommel in de maat enzo.
Denk ook niet echt belangrijk voor de muzikale kennis dan.
Ik moest verplicht muziekles etc van m;n ouders.
Hoe ik t hate enzo damn. Leerlingen uitvoeringen oefenen etc.
Maar achteraf ben ik ze dan weer onwijs dankbaar. Kan me nu namelijk t niet eens voorstellen hoe t zou zijn zonder.
tis dan ook de enige hobby die ik heb.
Maar ok kun je je tijd wel in kwijt ook.
En internet helpt hoor qua info net zoals dit topic weer.
Ik leerde alles van akkoorden via internet tja muziekschool deed dat niet, wel klassiek en nootjes lezen maar daar kom je niet ver ,mee als je in bandjes gaat spelen
Do what you love, love what you do!
Ik ben ook niet onderlegd genoeg én creatief genoeg of écht te kunnen componeren, maar een nummer schrijven door een paar regeltjes voor jezelf te maken of restricties op te leggen en vervolgens systematisch bezig te gaan lukt me best aardig.
quote:
Hallo,
Graag wat hulp van mensen die verstand hebben van notenschrift...!
Ik leer sinds kort keyboard spelen en heb nogal moeite met het lezen ofja begrijpen van het C en G akkoord op het notenschrift. Het wordt hier namelijk heel raar weergeven op het blad lees je 3 noten onder elkaar op de plaats van een D C en G en dat kan niet want C akkoord is E C en G
Dus oftewel het staat er niet goed of ik snap niet hoe 1 noot boven de C een E is en geen D?
dit is mij nog niet goed uitgelegd volgens mij
Bij het G akkoord imo dito daar zie je namelijk 3 noten op de plekken van de C B en G staan wat eigenlijk D B en G moet voorstellen
Hoe kan dit en waarom wordt dit zo genoteerd? het is toch verwarrend als ze niet op de juiste plek staan als de reguliere noten? Waarom niet gewoon 3 bolletjes op de noten voor dat akkoord? 2 staan er al goed waarom die ene nou zo raar maken....
Allereerst moet je je afvragen of het akkoord fungeert als een C. Zo ja dan heb je:quote:
Ik snap echt geen hol van je vraag. Maar een D C G zou een C9 zijn. Bovendien is ECG een eerste inversie C akkoord. CEG is een root inversie en GEC is een tweede inversie C akkoord. Dus een C akkoord hoeft niet per definitie ECG te zijn, maar kan ook een van de inversies zijn.
Verder denk ik dat ik je vraag anders moet stellen
D - C - G
In plaats van de E wordt een D gespeeld, dus we hebben hier te maken met een Csus2 akkoord (de grote terts wordt namelijk vervangen door de secunde). Omdat de D de laagste noot is, is het Csus2 akkoord in 1ste inversie. Hypothetisch kan het een G-akkoord zijn in 2de inversie (een Gsus4), maar ook afhankelijk van de context.
Hetzelfde geldt voor de G. Fungeert het als een G, dan heb je:
C - B - G
In plaats van de D heb je nu een C.
De terts wordt nu NIET vervangen, want dat is de B. Je speelt alleen geen kwint (wordt heel vaak weggelaten), maar een kwart. Je hebt dus een G add11 (no 5th). Deze staat in 2de inversie (want in 1ste inversie zou de B de laagste noot zijn).
De vraag is of de akkoorden wel als zodanig functioneren, want een akkoord verliest al snel zijn tonale functie in 2de inversie. Je kunt je dus afvragen of dat laatste akkoord wel als G bedoeld is.
En bijvoorbeeld niet een Cmaj7 (zonder terts in dit geval), maar die kan gespeeld worden in de melodie. Of zelfs een soort cadential 6/4 die leidt naar de D (dominant), terug naar de G in root positie Dus de context is erg belangrijk. Zoiets dus:
http://speedy.sh/rSz9z/test.mscz.flac
Anders post je even de partituur.
In reactie op Baconismyfavoritefruit:
Aangezien het D - C - G akkoord géén septiem heeft (dus een B of Bb) is het per definitie géén C9 akkoord, maar een sus-akkoord.
[ Bericht 16% gewijzigd door starla op 26-12-2013 16:59:18 ]
I feel kinda Locrian today
Nu vraag ik een keer om jullie mening.
Het gaat om de maatsoorten in het nummer van Tim Buckley: Hallucinations.
Tijdens een wijntje met een muzikale vriendin tijdens oudjaarsavond kwamen we in discussie hierover:
Het gaat dan om het stukje van dat hij begint te zingen tot het einde van het eerste couplet (van 0:57 tot 1:27).
Wat is jullie mening? Hoe zouden jullie dit noteren in maatsoorten? Zij denkt heel erg in compound meters, ik dacht er wezenlijk anders over. Om jullie niet te beïnvloeden zal ik mijn mening nog even achterwege laten.
Graag jullie mening!
[ Bericht 0% gewijzigd door starla op 03-01-2014 12:25:18 ]
Het gaat om de maatsoorten in het nummer van Tim Buckley: Hallucinations.
Tijdens een wijntje met een muzikale vriendin tijdens oudjaarsavond kwamen we in discussie hierover:
Het gaat dan om het stukje van dat hij begint te zingen tot het einde van het eerste couplet (van 0:57 tot 1:27).
Wat is jullie mening? Hoe zouden jullie dit noteren in maatsoorten? Zij denkt heel erg in compound meters, ik dacht er wezenlijk anders over. Om jullie niet te beïnvloeden zal ik mijn mening nog even achterwege laten.
Graag jullie mening!
[ Bericht 0% gewijzigd door starla op 03-01-2014 12:25:18 ]
I feel kinda Locrian today
Om meteen maar toe te geven: ik ben een prutser wat betreft complexe ritmes. Maar ik hoor 'm als overwegend een gewone 4/4-maat, met wat syncopes uiteraard.quote:
Nu vraag ik een keer om jullie mening.
Het gaat om de maatsoorten in het nummer van Tim Buckley: Hallucinations.
Tijdens een wijntje met een muzikale vriendin tijdens oudjaarsavond kwamen we in discussie hierover:
Het gaat dan om het stukje van dat hij begint te zingen tot het einde van het eerste couplet (van 0:57 tot 1:27).
Wat is jullie mening? Hoe zouden jullie dit noteren in maatsoorten? Zij denkt heel erg in compound meters, ik dacht er wezenlijk anders over. Om jullie niet te beïnvloeden zal ik mijn mening nog even achterwege laten.
Graag jullie mening!
Inderdaad veel voor en na de tel, maar met alleen 4/4 kom je niet uit.quote:
Maar ik hoor 'm als overwegend een gewone 4/4-maat, met wat syncopes uiteraard.
Ik hoor:
4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 3/8 - 4/8 - 3/8 - 3/8
4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 5/4
Met name vanwege de klemtonen die de gitaar legt en basgitaar
I feel kinda Locrian today
Dat lijkt me inderdaad nauwkeuriger en netter, al heb ik de neiging (met mijn gebrekkig gevoel voor ritme) om de 3/8 + 4/8 ook te horen als 4/4 met wat "smokkelrubato". (Rubato + triolen e.d. geeft voor mijn oor trouwens vaak het effect van een maatwisseling.) Wat stelde die vriendin van je dan voor, trouwens?quote:
[..]
Inderdaad veel voor en na de tel, maar met alleen 4/4 kom je niet uit.
Ik hoor:
4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 3/8 - 4/8 - 3/8 - 3/8
4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 4/4 - 5/4
Met name vanwege de klemtonen die de gitaar legt en basgitaar
13/8 na het eerste 4/4 stuk. Maar zo hoor ik het gewoon niet. Qua 'tellen' komt het wel overeen overigens.
Het nummer wisselt inderdaad ook nog eens van tempo, waardoor je je kunt afvragen welke maatsoort ze nu exact als intentie hebben. Ben zóóó benieuwd naar die partituur haha.
Het nummer wisselt inderdaad ook nog eens van tempo, waardoor je je kunt afvragen welke maatsoort ze nu exact als intentie hebben. Ben zóóó benieuwd naar die partituur haha.
I feel kinda Locrian today
Leuk topic. Ze zeggen dat domme vragen niet bestaan, dus bij deze...
In welke maat is dit liedje gespeeld? Ik hoor natuurlijk wel ritme maar echt zeggen welke maat het is kan ik niet.
Dat melodietje is wel heel leuk om te spelen op de gitaar. Een van de weinige liedjes die ik vloeiend kan spelen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-01-2014 09:59:55 ]
In welke maat is dit liedje gespeeld? Ik hoor natuurlijk wel ritme maar echt zeggen welke maat het is kan ik niet.
Dat melodietje is wel heel leuk om te spelen op de gitaar. Een van de weinige liedjes die ik vloeiend kan spelen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-01-2014 09:59:55 ]
Om nog even terug te komen op een van de vorige onderwerpen (contrapunt): hier een zeer ingenieuze dubbelfuga voor acht stemmen. Enjoy!
De meeste pop/rock/punk/etc muzikanten doen het zo (inclusief ikzelf):quote:
Componeren is, bij mij althans, trouwens in geen geval een lineair proces. Het werkt dus niet zo van: dingesdedinges hoort in zijn hoofd een volledige melodie, schrijft die op, zet er leuke akkoordjes en tegenstemmen onder en klaar is-ie. Alleen de heel grote componisten, zoals Bach en Mozart, konden dat, soms. Maar zelfs zij hebben nog genoeg kladblaadjes nagelaten met schetsen en half uitgewerkte ideeën, ook al is de mythe vaak anders.
Dit is mijns inziens een nauwkeurigere beschrijving van het proces:
1. dingesdedinges hoort in zijn hoofd een motiefje van hooguit vier tot zes noten;
2. hij schrijft het op en denkt: zus-en-zulke akkoorden zouden hieronder kunnen;
3. speelt wat met het motiefje en de akkoorden en komt tot een eerste, voorlopige schets;
4. vervolgens gaat hij achter zijn keyboard zitten improviseren om het motiefje op een leuke manier uit te breiden tot een volwaardige melodie;
5. schaaft nog wat meer aan de eerste schets;
6. zet akkoorden onder de aldus gewijzigde en uitgebreide melodie;
7. werkt de akkoorden uit tot een of meerdere tegenstemmen;
8. speelt het na en verandert indien nodig allerlei details, soms zelfs weer het beginmotief .
Enzovoorts.
-pielen en wat riffjes bedenken. Veel zijn van eenvoudige theorema's afgeleid als I-IV-V schema's of bluesriffjes. Een enkeling hoort melodieen ook al en kan deze direkt op de gitaar/piano vinden.
-met vroegere riffjes combineren, eventueel aanpassen tot het "klinkt".
-toonsoort bepalen (voor de echte absoluut gehorigen: op je oor aanvoelen) en solo bij elkaar pielen (lickjes plakken) en zanglijnen erbij bedenken... (moet ik hier omhoog erbij zingen of niet?)
-tekst opschrijven, akkoorden opschrijven en maatsoort en tempo. Zodra je de toonsoort weet, brouwt een bassist er wel wat van..
Spelen die hap!
Een gruwel natuurlijk voor conservatoriumlieden als starla en dingesdinges, maar de realiteit voor een hoop bands. Het hoeft je geen windeieren te leggen, kunnen mensen als Green Day, Heideroosjes en Radiohead je vertellen...
Enige noodzakelijke theoretische kennis voor nodig:
-toonladders kennen: majeur/mineur en (blues)pentatonisch
-de bijbehorende akkoorden ( de I-VI waar starla het over had).
-de basisakkoorden kunnen aanslaan, en zeker de powerakkoorden..
-hoe bedien je je (bas)gitaar en/of piano?
De rest is een kwestie van creativiteit, leren van naspelen van anderen (akkoordopbouw, bepaalde progressies) en goede oren hebben
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
dit topic ga ik zeker even volgen. tvp.
ik speel zelf gitaar en dit is voor mij ook zeker de gateway drug geweest. Ik ben ook van plan om het een en ander te componeren ed. met tuxguitar en dan opnemen in DAWs
verschillende manieren van componeren vind ik ook altijd interessant om over te lezen.
ik speel zelf gitaar en dit is voor mij ook zeker de gateway drug geweest. Ik ben ook van plan om het een en ander te componeren ed. met tuxguitar en dan opnemen in DAWs
verschillende manieren van componeren vind ik ook altijd interessant om over te lezen.
Dat omgekeerde snobisme mag je bij je houden. Ik vind de ene werkwijze echt niet beter dan de andere - ik beschrijf wat voor mij het beste werkt. (En Radiohead vind ik toevallig een prima band). Bovendien heb ik nog nooit van mijn leven een conservatorium van binnen gezien. :-)quote:Op woensdag 8 januari 2014 00:33 schreef Godshand het volgende:
Spelen die hap!
Een gruwel natuurlijk voor conservatoriumlieden als starla en dingesdinges, maar de realiteit voor een hoop bands. Het hoeft je geen windeieren te leggen, kunnen mensen als Green Day, Heideroosjes en Radiohead je vertellen...
Enige noodzakelijke theoretische kennis voor nodig:
-toonladders kennen: majeur/mineur en (blues)pentatonisch
-de bijbehorende akkoorden ( de I-VI waar starla het over had).
-de basisakkoorden kunnen aanslaan, en zeker de powerakkoorden..
-hoe bedien je je (bas)gitaar en/of piano?
De rest is een kwestie van creativiteit, leren van naspelen van anderen (akkoordopbouw, bepaalde progressies) en goede oren hebben
Ok, ik had een beetje de indruk dat je er op neer keek, na je post over Justin Bieber, dus sorry.quote:
[..]
Dat omgekeerde snobisme mag je bij je houden. Ik vind de ene werkwijze echt niet beter dan de andere - ik beschrijf wat voor mij het beste werkt. (En Radiohead vind ik toevallig een prima band). Bovendien heb ik nog nooit van mijn leven een conservatorium van binnen gezien. :-)
Maar goed, je hebt gelijk dat iedereen datgene moet doen wat voor hem/haar het beste werkt. Hetzij of je netjes alles in noten noteert of gewoon op een blaadje wat akkoorden met maatstrepen en gitaartablaturen kalkt.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Voor gitaar is dit vrij makkelijkquote:
Een beginners vraagje. Ik weet ongeveer wel hoe toonladders zijn opgebouwd, en ben ook wel bekend met de zogenaamde circle of fifths. Maar zijn er ook schema's te vinden met de akkoorden die binnen een bepaalde toonladder vallen? Soms zie je bij optredens of jamsessies, dat men gewoon zegt, 'dit nummer in E mineur', en dan weet men dus al automatisch het akkoordenschema. Of andersom, dat men de akkoorden van een nummer ziet en dan meteen weet op welke toonladder je moet soleren.
Leer je dit door dat allemaal zelf uit te vogelen of zijn daar overzichten van te vinden?
Alles wat starla hierover heeft gezegd, kan je makkelijk visualiseren op een gitaarhals.
Schrijf de toonladder uit op je gitaarhals, en als je goed oplet zie je de gitaarakkoorden verschijnen.
Uiteraard hebben mensen dit ook op Youtube uitgelegd:
Edit: ik bedenk mij dat dit niet uniek is voor gitaar. Als je de noten op een piano uitzet, zie je ook de piano akkoorden verschijnen...
Nog een vraagje @starla: wat bedoel je met de term: diatonisch??
En als bonusvraag: in de gelijkzwevende stemming is D# enharmonisch gelijk aan Eb. Maar in de reine stemming niet. Hoe omzeilen componisten dit probleem voor gelijkzwevende gestemde instrumenten, zoals met dat voorbeeldje van jou waar je een G toonladder een halve toon verhoogt naar G# en er F## staat als laatste noot (heb dat stuk niet begrepen)?
[ Bericht 3% gewijzigd door Godshand op 08-01-2014 21:32:01 ]
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Je hebt verschillende definities, maar ik gebruik het -en de meesten- als in: noten die in de toonladder voorkomen. Niet diatonisch is bijvoorbeeld een D ipv Dm in de toonsoort C majeur.quote:
Nog een vraagje @starla: wat bedoel je met de term: diatonisch??
Staat hier netjes uitgelegd: http://www.kirnberger.fsnet.co.uk/TempsI.htmlquote:
En als bonusvraag: in de gelijkzwevende stemming is D# enharmonisch gelijk aan Eb. Maar in de reine stemming niet.
Niet buiten de toonsoort spelen waar je je ratio's hebt op gebaseerd. Of althans, een toonsoort die in de kwintencirkel dicht bij de originele ligt.quote:
Hoe omzeilen componisten dit probleem voor gelijkzwevende gestemde instrumenten,
[ Bericht 2% gewijzigd door starla op 08-01-2014 23:17:15 ]
I feel kinda Locrian today
heeft iemand misschien enig idee wat voor muzieknotatie software ze gebruiken in nederlandse conservatoria?
er is dan geen unicum? beetje jammer. Misschien moet ik me dan toch maar eens verdiepen in Sibelius. Jammer trouwens dat geen van deze software werkt op linux, en dat er ook geen FOSS voor bestaat. Maar ja dit zul je natuurlijk altijd blijven zien bij professionele industrie software.quote:
Met name Sibelius, Finale, Cubase en Encore.
edit: muziek is natuurlijk geen industrie, maar je snapt wat ik bedoel.
