MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Als je kunt harmoniseren en je weet welke toets welke noot is, is dat toch zo uit te zoeken?quote:Op maandag 9 december 2013 15:40 schreef Braddie het volgende:
Wat ik nogsteeds zoek is een programma/pdf waar alle akkoorden/scales instaan voor toetsen.
Die had ik tot een tijd geleden, maar door een computer crash ben ik helaas het programma kwijt (En ook de naam..)
Én ook de 1e 2e 3e 4e 5e 6e 7e trap per toonsoort zou ik graag willen weten...
(Als in bij C is dat I = Cmaj IV = Fmaj V = Gmaj, maar bij de rest van de akkoorden weet ik dat niet, en ook de rest van de trappen heb ik geen idee van ..... Als iemand mij daar mee kan helpen zou dat erg fijn zijn)
I feel kinda Locrian today
Starla, thx voor het meehelpen uitzoeken van de akkoorden van ''Sorry'' van Kyteman. Gisteravond tijdens een jamsessie uit mijn hoofd de partij gespeeld + klein stukje improvisatie.
Wat ik graag (beter) zou willen leren is het horen van akkoordprogressies. Heb je daar een bepaalde methode voor? Of zoek je de akkoorden uit met de methode uit een van de vorige posts en leer dan uit je hoofd welke volgorde de akkoorden in een bepaald liedje hebben?
Luister je naar liedjes, leer je de akkoorden uit je hoofd ?
Zijn er alternatieve methodes of tips van je waardoor je akkoordprogressies beter/sneller leert herkennen?
Wat ik graag (beter) zou willen leren is het horen van akkoordprogressies. Heb je daar een bepaalde methode voor? Of zoek je de akkoorden uit met de methode uit een van de vorige posts en leer dan uit je hoofd welke volgorde de akkoorden in een bepaald liedje hebben?
Luister je naar liedjes, leer je de akkoorden uit je hoofd ?
Zijn er alternatieve methodes of tips van je waardoor je akkoordprogressies beter/sneller leert herkennen?
Ligt een beetje aan hoe ingewikkeld een akkoordenprogressie is. De hele simpele speel je zo mee, dat kun je je aanleren door veel nummers zelf uit te zoeken.
Tegenwoordig worden muzikanten een beetje lui omdat er overal tabs e.d. te vinden zijn. Toen ik op mijn 16de gitaar begon te spelen had je nauwelijks tabs op het internet en zocht ik alles zelf gewoon uit, ook al kostte het me een week. Daardoor ontwikkel je je muzikale gehoor. Complexere nummers gaan dan ook steeds makkelijker.
Maar muziek anno 2013 is natuurlijk in 99% van de gevallen tonaal, wat wil zeggen een sterke sub-dominant - dominant - tonica progressie met een duidelijk tonaal centrum zonder al te veel ingewikkelde modulaties e.d. Binnen dit kader heb je zoals ik in de eerdere post zei een aantal akkoorden die gespeeld zullen worden. De IV en V kom je nauwelijks omheen, in bijna elk nummer.
Soms (met name classic rock) wordt er gebruik gemaakt van geleende akkoorden uit de parallelle mineur: de bIII, bVI en bVII. Dus dat je in C majeur bijvoorbeeld ipv: Am - Bdim - C een
Ab - Bb - C progressie speelt. Zeg nou zelf, dat laatste heb je toch veel vaker op de radio gehoord?
Zo is het deels een kwestie van oefenen om de akkoorden uit te volgen, maar ook een kwestie van weten welke je akkoorden kunt verwachten.
Tegenwoordig worden muzikanten een beetje lui omdat er overal tabs e.d. te vinden zijn. Toen ik op mijn 16de gitaar begon te spelen had je nauwelijks tabs op het internet en zocht ik alles zelf gewoon uit, ook al kostte het me een week. Daardoor ontwikkel je je muzikale gehoor. Complexere nummers gaan dan ook steeds makkelijker.
Maar muziek anno 2013 is natuurlijk in 99% van de gevallen tonaal, wat wil zeggen een sterke sub-dominant - dominant - tonica progressie met een duidelijk tonaal centrum zonder al te veel ingewikkelde modulaties e.d. Binnen dit kader heb je zoals ik in de eerdere post zei een aantal akkoorden die gespeeld zullen worden. De IV en V kom je nauwelijks omheen, in bijna elk nummer.
Soms (met name classic rock) wordt er gebruik gemaakt van geleende akkoorden uit de parallelle mineur: de bIII, bVI en bVII. Dus dat je in C majeur bijvoorbeeld ipv: Am - Bdim - C een
Ab - Bb - C progressie speelt. Zeg nou zelf, dat laatste heb je toch veel vaker op de radio gehoord?
Zo is het deels een kwestie van oefenen om de akkoorden uit te volgen, maar ook een kwestie van weten welke je akkoorden kunt verwachten.
I feel kinda Locrian today
thx starla, ik ga aan de slag!quote:
Zo is het deels een kwestie van oefenen om de akkoorden uit te volgen, maar ook een kwestie van weten welke je akkoorden kunt verwachten.
Jan
ps: het schema van ''sorry'' is volgens mij een A A B A schema, zo heb ik ontdekt...
"counterpoint"
Ff in Ji[ en Janneke taal,
iemand die dat kan uitleggen en wat doe je dr mee
Ff in Ji[ en Janneke taal,
iemand die dat kan uitleggen en wat doe je dr mee
Do what you love, love what you do!
Contrapunt is meerdere melodielijnen die onafhankelijk van elkaar opereren, met als doel toch een mooie harmonie te krijgen.
Je streeft echt naar een onafhankelijke melodielijn, vandaar dat er regels zijn opgesteld vroeger om te voorkomen dat je de aparte melodielijnen niet meer als apart hoort.
Dat is in een nutshell wat contrapunt is.
Renaissance- en Barokmuziek zit hier vol mee, dus luister daar eens naar. Fuga's zijn een mooi voorbeeld van een specifieke techniek om contrapunt toe te passen.
Je streeft echt naar een onafhankelijke melodielijn, vandaar dat er regels zijn opgesteld vroeger om te voorkomen dat je de aparte melodielijnen niet meer als apart hoort.
Dat is in een nutshell wat contrapunt is.
Renaissance- en Barokmuziek zit hier vol mee, dus luister daar eens naar. Fuga's zijn een mooi voorbeeld van een specifieke techniek om contrapunt toe te passen.
I feel kinda Locrian today
Am Bdim C progressie gevonden! ;-)
Rolling Stones : losing my touch Intro
http://www.guitaretab.com/r/rolling-stones/299590.html
Rolling Stones : losing my touch Intro
http://www.guitaretab.com/r/rolling-stones/299590.html
Hehe
Hij gebruikt die dim in een stijgende progressie. Dan heeft werkt de dim mooi als dominant. In deze context prima dus.
Maar als main riff, zul je het niet zo vaak tegenkomen
Mooi nummer overigens
En vergeet niet; muziektheorie beschrijft de muziek en functionaliteit van de muziek. De muziek zelf kun je zo bont maken als je wilt. Sommige progressies zijn vanuit een muziektheoretisch standpunt ook niet goed af te kaderen omdat ze niet functioneel zijn. Jazz heeft er nog wel een handje van om veel niet-functionele akkoorden te gebruiken. Moet je ook niet proberen af te kaderen in een theoretisch framework. Zelf ben ik vrij conservatief en houd van functionaliteit met navenante sterke tonaliteit.
[ Bericht 6% gewijzigd door starla op 17-12-2013 22:05:22 ]
Hij gebruikt die dim in een stijgende progressie. Dan heeft werkt de dim mooi als dominant. In deze context prima dus.
Maar als main riff, zul je het niet zo vaak tegenkomen
Mooi nummer overigens
En vergeet niet; muziektheorie beschrijft de muziek en functionaliteit van de muziek. De muziek zelf kun je zo bont maken als je wilt. Sommige progressies zijn vanuit een muziektheoretisch standpunt ook niet goed af te kaderen omdat ze niet functioneel zijn. Jazz heeft er nog wel een handje van om veel niet-functionele akkoorden te gebruiken. Moet je ook niet proberen af te kaderen in een theoretisch framework. Zelf ben ik vrij conservatief en houd van functionaliteit met navenante sterke tonaliteit.
[ Bericht 6% gewijzigd door starla op 17-12-2013 22:05:22 ]
I feel kinda Locrian today
Is het mogelijk om een negen stemmige fuga te maken?
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Ja, maar naar mate je meer stemmen toevoegd, des te meer kans je hebt dat je 'de regels' overtreedt. 3-stemmig of 4-stemmig is vrij normaal, sommige madrigalen zijn zelfs voor 5 of 6 stemmen.quote:Op woensdag 18 december 2013 09:00 schreef Bosbeetle het volgende:
Is het mogelijk om een negen stemmige fuga te maken?
Bij 4 stemmen (bas, tenor, alto, sopraan wat beetje standaard is) is het makkelijk, want dat harmoniseert in een mooie triade. De bas speelt de grondtoon bijvoorbeeld C. Daarboven kan de tenor de terts zingen, een E. De alto kan daar een kwint boven zitten met een G. De sopraan kan op z'n beurt daarboven weer een hoge C spelen. Met natuurlijk overgangsnoten om tot een melodie te komen. Echter, je probeert een aantal dingen te voorkomen zoals parallel fifths en parallel octaves. Dat wordt met meer stemmen erg lastig. De unison wil je ook het liefst voorkomen, dus dat maakt het nog extra lastiger. Op een gegeven moment heb je ook zó veel overgangsnoten dat die met elkaar gaan clashen.
In C majeur bijvoorbeeld:
Even in elkaar geknutseld als voorbeeld van een stukje contrapunt:
- Geen parallelle kwinten en octaven
- Consonante intervallen, dus met name tertsen en kwinten
- Hiervoor heb ik de B moeten verlagen in alto om te tritone te voorkomen met de F in tenor.
- Geen kruisende melodielijnen
- Elke skip wordt door een step gevolgd (behalve in de eerste maat smokkel ik een beetje
)- Eindigend met de leidtoon, vaak ook in tegengestelde richting.
- Laatste stukje maar even 3-stemmig gemaakt omdat ik met een Plagale cadens wilde eindigen
Klinkt dan zo:
http://speedy.sh/s7afS/voorbeeld.mscz.flac
Probeer dat maar voor 9 stemmen voor elkaar te krijgen met al die regels
I feel kinda Locrian today
is mss iets hoor wel denk ik meerdere tegen aankomen.
Ok vb van mij.
*kan alles leuk spelen van bladmuziek
*akkoorden kunnen herkennen als ze er voor je uitgeschreven staan
*proberen dat dan net iets anders te doen en dan er tegen aanlopen dat ik dus alles kan lezen van iemand anders, maar niet echt weet hoe maak je t dan leuker.
Hangt aan een met t zelf iets zoeken uivogelen improviseren.
Voel mijzelf ff op een dood punt, en denk dit is herkenbaar, want ok je wil leuke muziek maken, maar ik krijg vaak dus voorgeschreven dingen en denk tja?? meestal ok uitgeschreven, en kan er wat mee variereren ,met wat ik ken/
Maar t gaat niet vanzelf
Wat ik zoek eigenlijk, euh op basis van een begin er zelf wat maken, (en ja ok lukt me zelf wel, maar t pobleem leg t aan een band uit van hoe en wat, weet wel zeker dat iedereen die in bandjes speelt dit kent??
Want ok gitaristen drum en bas gaan op t zelfde af, en eigenlijk beperkt me dat wel. Want heb vaak wel ideetjes maar dan werkt t dus niet.
hoe doe je dat nu?
Denk Starla niet eens t beste voorbeeld enzo dan hiervan. maar mss anderen wel.
En vooral speel je vaak in bandjes en heb je een ander idee, hoe breng je jou idee over??
Ok vb van mij.
*kan alles leuk spelen van bladmuziek
*akkoorden kunnen herkennen als ze er voor je uitgeschreven staan
*proberen dat dan net iets anders te doen en dan er tegen aanlopen dat ik dus alles kan lezen van iemand anders, maar niet echt weet hoe maak je t dan leuker.
Hangt aan een met t zelf iets zoeken uivogelen improviseren.
Voel mijzelf ff op een dood punt, en denk dit is herkenbaar, want ok je wil leuke muziek maken, maar ik krijg vaak dus voorgeschreven dingen en denk tja?? meestal ok uitgeschreven, en kan er wat mee variereren ,met wat ik ken/
Maar t gaat niet vanzelf
Wat ik zoek eigenlijk, euh op basis van een begin er zelf wat maken, (en ja ok lukt me zelf wel, maar t pobleem leg t aan een band uit van hoe en wat, weet wel zeker dat iedereen die in bandjes speelt dit kent??
Want ok gitaristen drum en bas gaan op t zelfde af, en eigenlijk beperkt me dat wel. Want heb vaak wel ideetjes maar dan werkt t dus niet.
hoe doe je dat nu?
Denk Starla niet eens t beste voorbeeld enzo dan hiervan. maar mss anderen wel.
En vooral speel je vaak in bandjes en heb je een ander idee, hoe breng je jou idee over??
Do what you love, love what you do!
of verduidelijk t ff, en dit is met bandjes dan waar verder niks is behalve basic akkoorden schema.
Ok bas en drum gelijk vriendjes met elkaar, beperkend voor andere ideeen wel.
En dat dan aan hun uitleggen is moeilijk als toetsenist.
Want ok dan cover je t hele spectrum meestal (afgezien nog t wordt beetje van je verwacht om meerdere instrumenten te coveren met splits layers etc..
(doet de toetsenist wel.....) hmmmm ja hoe lastig dat en denk dat ze t nog niet begrijpen maargoed
Ok bas en drum gelijk vriendjes met elkaar, beperkend voor andere ideeen wel.
En dat dan aan hun uitleggen is moeilijk als toetsenist.
Want ok dan cover je t hele spectrum meestal (afgezien nog t wordt beetje van je verwacht om meerdere instrumenten te coveren met splits layers etc..
(doet de toetsenist wel.....) hmmmm ja hoe lastig dat en denk dat ze t nog niet begrijpen maargoed
Do what you love, love what you do!
Hoe maak je de stap van muziek van anderen spelen, naar zelf muziek componeren. (lijkt mij de samenvatting)quote:
Ik snap werkelijk waar niets van bovenstaande 2 posts
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Een gitaar vastpakken en dingen spelen die leuk klinken die anderen niet hebben geschreven?quote:
[..]
Hoe maak je de stap van muziek van anderen spelen, naar zelf muziek componeren. (lijkt mij de samenvatting)
Zo begint iedereen toch? Gewoon raggen tot het leuk klinkt en dat onthouden. In latere stadia kun je dat uitwerken. Ik begon vroeger ook louter met riffjes. Later werden het pas volledige nummers. Babysteps....
I feel kinda Locrian today
Dat heeft de vragensteller dus geprobeerd maar daar loopt hij vast...quote:
[..]
Een gitaar vastpakken en dingen spelen die leuk klinken die anderen niet hebben geschreven?
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Dan mist vragensteller creativiteit. Niet iedereen is geboren om muzikant te zijn, voetballer te worden, wereldkampioen darten te worden etc. Je hebt natuurlijk ook wat aanleg nodig. Of hij heeft een writer's block, heeft iedereen wel eens.quote:
[..]
Dat heeft de vragensteller dus geprobeerd maar daar loopt hij vast...
Er is geen magische les om creatief te worden op een bepaald gebied, dat ben je of dat ben je niet.
Als vragensteller dit topic terugleest zijn er genoeg handreikingen naar hoe je vrij eenvoudig een nummer in elkaar kunt zetten via standaard akkoordenschema's. Dat het niet direct complex hoeft te zijn is logisch, want complexiteit is een later stadium in een proces. De grootste wereldhits zijn vaak ook niets anders dan 4 akkoordjes. Het is wat je met de melodie doet.
Als vragensteller prima zijn akkoorden weet te vinden, zoek dan een bandje met een zangeres of andere gitarist. Die kunnen soms met verrassende ideeën komen, waar vragensteller weer van kan leren.
I feel kinda Locrian today
Op zich heb je natuurlijk gelijk dat het met meer stemmen steeds moeilijker wordt om precies de regels te volgen. Alleen hadden de oude meesters wel de gewoonte om in zeer-veelstemmige composities de regels wat vrijer te interpreteren. En ook daar zijn wel algemene richtlijnen voor te geven. Zo lees ik in mijn oude contrapuntboek bijvoorbeeld dat opeenvolgende reine kwinten toegestaan zijn in tegenbeweging (zelfs tussen de buitenstemmen), zodra je meer dan zes stemmen hebt. En in achtstemmige zetting zijn kruisende melodielijnen tussen de binnenstemmen helemaal geen ramp.quote:
[..]
Ja, maar naar mate je meer stemmen toevoegd, des te meer kans je hebt dat je 'de regels' overtreedt. 3-stemmig of 4-stemmig is vrij normaal, sommige madrigalen zijn zelfs voor 5 of 6 stemmen.
[...]
Probeer dat maar voor 9 stemmen voor elkaar te krijgen met al die regels
Meer-dan-vierstemmige composities zijn bijna altijd prachtig trouwens, want alleen de grootste meesters durfden überhaupt een poging te wagen. Luister bijvoorbeeld naar dit tienstemmige Crucifixus van Antonio Lotti.
Of dit veertigstemmige motet van Thomas Tallis.
[ Bericht 14% gewijzigd door dingesdedinges op 19-12-2013 08:39:45 ]
Dat ben ik gedeeltelijk met je eens. Als je helemaal geen talent hebt, dan is het inderdaad onmogelijk om iets creatiefs te bereiken. Toch onderschat je de rol van technische vorming. Ik ben bijvoorbeeld pas echt zinnige melodieën gaan schrijven nadat ik redelijk veel contrapunt had bestudeerd (in de stijl van Palestrina). Dat komt volgens mij doordat je aan de ene kant in die stijl heel erg moet letten op een esthetisch verantwoorde mix van trapsgewijze schreden en grote sprongen (kenmerk van bijna alle goede melodieën in de meest uiteenlopende stijlen trouwens), en aan de andere kant veel houvast hebt aan de reeds gegeven melodie, de cantus firmus.quote:
[..]
Dan mist vragensteller creativiteit. Niet iedereen is geboren om muzikant te zijn, voetballer te worden, wereldkampioen darten te worden etc. Je hebt natuurlijk ook wat aanleg nodig. Of hij heeft een writer's block, heeft iedereen wel eens.
Er is geen magische les om creatief te worden op een bepaald gebied, dat ben je of dat ben je niet.
Als vragensteller dit topic terugleest zijn er genoeg handreikingen naar hoe je vrij eenvoudig een nummer in elkaar kunt zetten via standaard akkoordenschema's. Dat het niet direct complex hoeft te zijn is logisch, want complexiteit is een later stadium in een proces. De grootste wereldhits zijn vaak ook niets anders dan 4 akkoordjes. Het is wat je met de melodie doet.
Als vragensteller prima zijn akkoorden weet te vinden, zoek dan een bandje met een zangeres of andere gitarist. Die kunnen soms met verrassende ideeën komen, waar vragensteller weer van kan leren.
Ik zou de vragensteller dus het volgende aanraden: bestudeer eerst eens wat contrapunt en harmonieleer voordat je geheel zelfstandig melodieën probeert te componeren. Leer die saaie bassen en koraalmelodieën uit de theorieboeken maar harmoniseren en contrapunteren tot je blauw ziet. Op zijn minst word je dan, als je je best doet, een vaardig arrangeur.
Goede boeken zijn trouwens:
A Treatise on Counterpoint, Canon, and Fugue van F. A. Gore Ouseley (ideaal voor beginners);
Counterpoint: The Polyphonic Vocal Style of the Sixteenth Century van Knud Jeppesen (contrapunt à la Palestrina);
Harmony van Walter Piston (voor als je veel tijd hebt en nog niet zo goed alle akkoorden kent);
Harmonieleer van Hennie Schouten (beknopt, enige voorkennis over akkoorden en tonale functies vereist).
[ Bericht 0% gewijzigd door dingesdedinges op 19-12-2013 09:17:36 ]
Klopt, sommige componisten hadden zelfs helemaal niets met al die regels, C. Gesualdo is daar een mooi voorbeeld van. Die heeft veel perfecte verticale intervallen, dissonantie en kruisende lijnen.quote:
Op zich heb je natuurlijk gelijk dat het met meer stemmen steeds moeilijker wordt om precies de regels te volgen. Alleen hadden de oude meesters wel de gewoonte om in zeer-veelstemmige composities de regels wat vrijer te interpreteren. En ook daar zijn wel algemene richtlijnen voor te geven. Zo lees ik in mijn oude contrapuntboek bijvoorbeeld dat opeenvolgende reine kwinten toegestaan zijn in tegenbeweging (zelfs tussen de buitenstemmen), zodra je meer dan zes stemmen hebt. En in achtstemmige zetting zijn kruisende melodielijnen tussen de binnenstemmen helemaal geen ramp.
Het zijn ook geen regels die je per se moet opvolgen, maar als beginner is het handig om je je hieraan te houden, zodat je ook op een goede functionele manier deze regels kunt doorbreken en weet wát je precies doet. Tegengestelde reine kwinten zijn niet een heel goed probleem inderdaad; de zogenaamde 'hidden perfect fifths'. Niet zo onderbrekend in je melodielijn als de parallelle kwinten in ieder geval. Mozart had al helemaal schijt aan parallelle kwinten en deed dat veelvuldig.
De basis beheersen is een must in contrapunt, en je moet dan ook gewoon beginnen met 1ste orde en je langzaam naar boven werken naar 5de orde. Dan is het denk ik wel goed om je te verdiepen in de 'harde' regels en 'zachte' regels. Kruisende melodielijnen kom je inderdaad ook vaak tegen hoor, maar dit probeer je tot een minimum te beperken. Uiteindelijk wat je zelf zegt, ontkom je hier bij meerstemmige stukken niet aan.
Palestrinaquote:
Dat ben ik gedeeltelijk met je eens. Als je helemaal geen talent hebt, dan is het inderdaad onmogelijk om iets creatiefs te bereiken. Toch onderschat je de rol van technische vorming. Ik ben bijvoorbeeld pas echt zinnige melodieën gaan schrijven nadat ik redelijk veel contrapunt had bestudeerd (in de stijl van Palestrina).
Technische vorming levert inderdaad rendement op, alleen vraag ik me af of de vragensteller écht wel die kant op wil; contrapunt. De rock/pop anno 2013 werkt niet met contrapunt, omdat er gewoon gezongen wordt over een harmonie, met nadruk op verticale harmonieën en daarboven een melodie in tegenstelling tot de horizontale harmonieën bij contrapunt.
Met de laatste ben ik het eens; harmonieleer is belangrijk en daaruit voortvloeiend weet je welke noten wel en niet goed klinken boven een bepaalde akkoordenprogressie. Dus dat je boven een I - IV - V progressie in C majeur all the way C majeur kunt spelen, of nog makkelijker een pentatonisch laddertje. Contrapunt komt -als ik zo zijn posts lees- nog wat te vroeg.quote:
Ik zou de vragensteller dus het volgende aanraden: bestudeer eerst eens wat contrapunt en harmonieleer voordat je geheel zelfstandig melodieën probeert te componeren.
Babysteps
I feel kinda Locrian today
Dank voor je uitgebreide antwoord. Gesualdo is inderdaad een van mijn helden; gewoon een zestiende-eeuwse eindbaas.quote:
[..]
Klopt, sommige componisten hadden zelfs helemaal niets met al die regels, C. Gesualdo is daar een mooi voorbeeld van. Die heeft veel perfecte verticale intervallen, dissonantie en kruisende lijnen.
Het zijn ook geen regels die je per se moet opvolgen, maar als beginner is het handig om je je hieraan te houden, zodat je ook op een goede functionele manier deze regels kunt doorbreken en weet wát je precies doet. Tegengestelde reine kwinten zijn niet een heel goed probleem inderdaad; de zogenaamde 'hidden perfect fifths'. Niet zo onderbrekend in je melodielijn als de parallelle kwinten in ieder geval. Mozart had al helemaal schijt aan parallelle kwinten en deed dat veelvuldig.
De basis beheersen is een must in contrapunt, en je moet dan ook gewoon beginnen met 1ste orde en je langzaam naar boven werken naar 5de orde. Dan is het denk ik wel goed om je te verdiepen in de 'harde' regels en 'zachte' regels. Kruisende melodielijnen kom je inderdaad ook vaak tegen hoor, maar dit probeer je tot een minimum te beperken. Uiteindelijk wat je zelf zegt, ontkom je hier bij meerstemmige stukken niet aan.
[..]
Palestrina
Technische vorming levert inderdaad rendement op, alleen vraag ik me af of de vragensteller écht wel die kant op wil; contrapunt. De rock/pop anno 2013 werkt niet met contrapunt, omdat er gewoon gezongen wordt over een harmonie, met nadruk op verticale harmonieën en daarboven een melodie in tegenstelling tot de horizontale harmonieën bij contrapunt.
[..]
Met de laatste ben ik het eens; harmonieleer is belangrijk en daaruit voortvloeiend weet je welke noten wel en niet goed klinken boven een bepaalde akkoordenprogressie. Dus dat je boven een I - IV - V progressie in C majeur all the way C majeur kunt spelen, of nog makkelijker een pentatonisch laddertje. Contrapunt komt -als ik zo zijn posts lees- nog wat te vroeg.
Babysteps
Of de vragensteller ook daadwerkelijk contrapunt intensief gaat gebruiken (in de zin van fuga's), is inderdaad twijfelachtig. Aan de andere kant kun je er volgens mij onmogelijk slechter van worden. En je leert erdoor een gezond respect te hebben voor de melodie als zelfstandige entiteit. Het gebrek daaraan staat mij in veel middelmatige popmuziek eerlijk gezegd erg tegen. (Hoewel er natuurlijk ook veel goede pop, met schitterende melodieën bestaat.)
Wat je eerst moet leren, contrapunt of harmonie, is in feite nogal controversieel in de muziekdidactiek. Dat heb ik tenminste begrepen. Het verstandigst lijkt mij het common sense advies van F. A. Gore Ouseley: leer ze allebei stukje bij beetje tegelijkertijd. Met babysteps, zoals jij zegt. Zo leer je ze het beste coördineren en worden veel regels ook meteen minder arbitrair (bepaalde voorschriften voor een goede harmonische stemvoering vinden hun oorsprong in het contrapunt bijvoorbeeld).
Eensquote:
[..]
Dank voor je uitgebreide antwoord. Gesualdo is inderdaad een van mijn helden; gewoon een zestiende-eeuwse eindbaas.
Of de vragensteller ook daadwerkelijk contrapunt intensief gaat gebruiken (in de zin van fuga's), is inderdaad twijfelachtig. Aan de andere kant kun je er volgens mij onmogelijk slechter van worden. En je leert erdoor een gezond respect te hebben voor de melodie als zelfstandige entiteit. Het gebrek daaraan staat mij in veel middelmatige popmuziek eerlijk gezegd erg tegen. (Hoewel er natuurlijk ook veel goede pop, met schitterende melodieën bestaat.)
Wat je eerst moet leren, contrapunt of harmonie, is in feite nogal controversieel in de muziekdidactiek. Dat heb ik tenminste begrepen. Het verstandigst lijkt mij het common sense advies van F. A. Gore Ouseley: leer ze allebei stukje bij beetje tegelijkertijd. Zo leer je ze het beste coördineren en worden veel regels ook meteen minder arbitrair (bepaalde voorschriften voor een goede harmonische stemvoering vinden hun oorsprong in het contrapunt bijvoorbeeld).
I feel kinda Locrian today
Zou je van beide eens een voorbeeldje kunnen geven?quote:
[..]
Het gebrek daaraan staat mij in veel middelmatige popmuziek eerlijk gezegd erg tegen. (Hoewel er natuurlijk ook veel goede pop, met schitterende melodieën bestaat.)
Ja.quote:
[..]
Zou je van beide eens een voorbeeldje kunnen geven?
Eindeloos meanderend; gaat nergens heen. Behalve het ene oor in en het andere direct weer uit. (Bij mij dan; ik weet en respecteer dat de jongen vele miljoenen fans heeft.)
Overigens heb ik niets tegen zingen in "recitatiefstijl". Als het goed gedaan wordt, kan het heel mooi zijn. Hoe dan ook: Sara Bareilles is een van mijn favorieten. Memorabele melodieën. Harmonisch goed en degelijk.
Ook mooie melodieën vind ik die van "America" (Razorlight) en "Somewhere Only We Know" (Keane).
Maar het mooiste lied ooit blijft voor mij toch "Morgen!" van Richard Strauss. Je bent klassieke-muziekliefhebber of je bent het niet.
