R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dankjewel Nyota en ik hoop het ook. Want ik wil idd niet weer zo terugvallen.
En goed dat je vandaag even rustig aan doet. Maar echt voelen is idd eng ja
En goed dat je vandaag even rustig aan doet. Maar echt voelen is idd eng ja
Werd net gebeld. Eentje waarbij ik voor intake kan komen, dinsdag 7 februari 
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Fijn! Psycholoog he, geen psychotherapeut? (omdat je er zo snel een gevonden hebtquote:Op donderdag 26 januari 2012 15:44 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Werd net gebeld. Eentje waarbij ik voor intake kan komen, dinsdag 7 februari
)
Psycholoog ja.quote:
[..]
Fijn! Psycholoog he, geen psychotherapeut? (omdat je er zo snel een gevonden hebt
Eens kijken of dat klikt
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Gesprek met de psych was fijn Weer even een klein plan van aanpak gemaakt hoe de dag door te komen. Maximaal om 12 uur uit bed (liefst eerder natuurlijk), elke dag iets aan beweging doen (stuk wandelen/fietsen of naar de sportschool), elke dag 1 ding in het huishouden doen (en dan niet de hele keuken schoonmaken als 1 ding zien, maar bijvoorbeeld het gasfornuis schoonmaken) en iedere dag iig 1 plezierige activiteit doen.
Verder heeft ze me aangemeld voor psychotherapie, een andere psychiater en gaat ze erachteraan wanneer ik met de deeltijdbehandeling kan starten. Was een erg nuttig gesprek dus
Weer even een klein plan van aanpak gemaakt hoe de dag door te komen. Maximaal om 12 uur uit bed (liefst eerder natuurlijk), elke dag iets aan beweging doen (stuk wandelen/fietsen of naar de sportschool), elke dag 1 ding in het huishouden doen (en dan niet de hele keuken schoonmaken als 1 ding zien, maar bijvoorbeeld het gasfornuis schoonmaken) en iedere dag iig 1 plezierige activiteit doen.Verder heeft ze me aangemeld voor psychotherapie, een andere psychiater en gaat ze erachteraan wanneer ik met de deeltijdbehandeling kan starten. Was een erg nuttig gesprek dus
Owja en de belangrijkste les was dat ik me niet met anderen of met mijn gezonde ik moet vergelijken. Ik ben aan herstellen en moet kijken naar wat ik op dit moment kan en niet naar anderen kijken wat zij doen of wat ik zelf kan als ik niet depressief ben. Want dat is geen eerlijke vergelijking nu. Dat is iets wat erg waar is, maar wat ik wel erg moeilijk vind. Want ik vergelijk mezelf altijd met anderen of met mn gezonde ik 
Fijn dat je dat plan hebt gemaakt. En je er aan houden he? 
Nog niets over de uitslag verder?
En jezelf niet vergelijken met wat je eerst kon of wat anderen kunnen is lastig he? Makkelijker gezegd dan gedaan...
Nog niets over de uitslag verder?
En jezelf niet vergelijken met wat je eerst kon of wat anderen kunnen is lastig he? Makkelijker gezegd dan gedaan...
Ja en mocht het toch niet lukken moet ik bellen. Uitslag is nog niet bekend, in de computer kon ze zien dat diegene er nog mee bezig is.
En jezelf niet vergelijken met anderen of je gezonde ik is idd lastig. Ik moet leren om te kijken naar wat ik wel kan of gedaan heb. Voor mij is het bijvoorbeeld niet standaard dat ik na het opstaan ontbijt, douche en me aankleed. Als ik dat wel gedaan heb is dat iets goeds, niet iets normaals.
Ik moet leren om de kleine goede dingen ook te zien en te waarderen en niet alleen de grote dingen. Niet zeggen dat ik niks in het huishouden heb gedaan als ik wel wat heb opgeruimd en de vuilnis heb weggebracht bijvoorbeeld.
En jezelf niet vergelijken met anderen of je gezonde ik is idd lastig. Ik moet leren om te kijken naar wat ik wel kan of gedaan heb. Voor mij is het bijvoorbeeld niet standaard dat ik na het opstaan ontbijt, douche en me aankleed. Als ik dat wel gedaan heb is dat iets goeds, niet iets normaals.
Ik moet leren om de kleine goede dingen ook te zien en te waarderen en niet alleen de grote dingen. Niet zeggen dat ik niks in het huishouden heb gedaan als ik wel wat heb opgeruimd en de vuilnis heb weggebracht bijvoorbeeld.
Zo kon ik een tijdje geleden blij zijn als ik de vaatwasser had uitgeruimdquote:
Ja en mocht het toch niet lukken moet ik bellen. Uitslag is nog niet bekend, in de computer kon ze zien dat diegene er nog mee bezig is.
En jezelf niet vergelijken met anderen of je gezonde ik is idd lastig. Ik moet leren om te kijken naar wat ik wel kan of gedaan heb. Voor mij is het bijvoorbeeld niet standaard dat ik na het opstaan ontbijt, douche en me aankleed. Als ik dat wel gedaan heb is dat iets goeds, niet iets normaals.
Ik moet leren om de kleine goede dingen ook te zien en te waarderen en niet alleen de grote dingen. Niet zeggen dat ik niks in het huishouden heb gedaan als ik wel wat heb opgeruimd en de vuilnis heb weggebracht bijvoorbeeld.
Maar een tijdje later begon ik dan weer te denken: "wat stelt het nou voor".Ik heb uiteindelijk 5 herinneringen in m'n telefoon gezet over de dag heen die me herinnerde om iets positief te benoemen dat ik die dag gedaan had. Hielp wel
Ja dat heb ik ook een tijdje geprobeerd, elke dag 5 positieve dingen opschrijven. Maar dan doe ik dat een paar dagen en dan komt de klad er al weer in bij mij.
Pas na een paar weken zit het in je systeem, doorzetten dus. Anders zet je een wekker op je telefoon.quote:
Ja dat heb ik ook een tijdje geprobeerd, elke dag 5 positieve dingen opschrijven. Maar dan doe ik dat een paar dagen en dan komt de klad er al weer in bij mij.
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
quote:
Succes zo Sylvana. Hopelijk kan hij/zij je weer een beetje op weg helpen. Want nu ook zo weer in bed blijven hangen, is natuurlijk ook niet goed en je wil natuurlijk niet heen waar je net uitgeklommen bent.
En girlnextdoor: je zit hier prima
Hier een niks doen dag. Ik merkte dat ik de afgelopen tijd veel te hard heb rondgerend. Ik denk omdat dat m'n psych 2 weken geleden een snaar had geraakt en ik vooral niet wilde voelen verder en dus maar vanalles ben gaan doen. En vooral ook om me heen laten zien dat ik zo goed bezig was met vanalles.
Wat ben ik toch een muts soms. De haptonoom gisterenn maakte dat besef nog wat duidelijker, dus vandaag niet zo veel aan het doen en gewoon eens proberen echt te voelen. Ik vind er niks aan
moeilijk meis.
sterkte en knuffie!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Het feit dat ik een afspraak heb staan bij een psycholoog, ook al is het alleen maar een intake, geeft me al een gevoel van overwinning. Daar ben ik dan ook wel even heel erg blij mee
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Zo probeer ik ook wat van mijn dag te maken. Beetje regelmaat is voor iedereen goedquote:
Gesprek met de psych was fijn
Verder heeft ze me aangemeld voor psychotherapie, een andere psychiater en gaat ze erachteraan wanneer ik met de deeltijdbehandeling kan starten. Was een erg nuttig gesprek dus
Succes!
wow, er word wel aardig wat gepost hier moet ik zeggen 
, en ik ben hier de draad een beetje kwijt..na de tentamens zal ik wel wat meer posten of aankomende week, want ik heb dan geen les t/m donderdag op 1 tentamen na.
Hier zit ik momenteel weer in een negatieve spiraal. Heb woensdag een gesprek bij de psych gehad, en dat gesprek hakt er echt in.
Want het overlijden van oma is toen weer ter sprake gekomen, en sindsdien voel ik me gewoon weer belabberd. na, ja eigenlijk voel ik me al constant belabberd alleen lijkt het op bepaalde momenten negeerbaar te zijn.
En dan heb ik ook nog het feit, dat ik vandaag 1 tentamen compleet heb verknald, en eigenlijk compleet blokkeerde..en niet meer wist wat ik deed, ook al was het een open boek en had ik degelijke aantekeningen erbij.
En volgende week woensdag weer een tentamen en het is gewoon zo gigantisch veel, dat ik dat nooit ga redden voor woensdag. En daarbij is de motivatie op dit moment zo bar slecht.
Ik weet gewoon niet helemaal wat te doen. En dan heb ik blijkbaar voor een keuzevak gekozen waar ik me niet voor mag inschrijven en dus het vak mag volgen zonder punten ervoor te krijgen...maar niemand kan er duidelijkheid over geven.
En het enige wat ik al heel de middag kan is janken..(en ik hou me in om gezuer van ma te voorkomen). En ik heb helemaal nergens zin in..
ik ben moe, het enige wat ik wil is een echte vakantie en kunnen ontspannen..maar ik kan niet ontspannen..thuis niet, op school niet..
bleh..het zit gewoon ff niet mee..
, en ik ben hier de draad een beetje kwijt..na de tentamens zal ik wel wat meer posten of aankomende week, want ik heb dan geen les t/m donderdag op 1 tentamen na. Hier zit ik momenteel weer in een negatieve spiraal. Heb woensdag een gesprek bij de psych gehad, en dat gesprek hakt er echt in.
Want het overlijden van oma is toen weer ter sprake gekomen, en sindsdien voel ik me gewoon weer belabberd. na, ja eigenlijk voel ik me al constant belabberd alleen lijkt het op bepaalde momenten negeerbaar te zijn.
En dan heb ik ook nog het feit, dat ik vandaag 1 tentamen compleet heb verknald, en eigenlijk compleet blokkeerde..en niet meer wist wat ik deed, ook al was het een open boek en had ik degelijke aantekeningen erbij.
En volgende week woensdag weer een tentamen en het is gewoon zo gigantisch veel, dat ik dat nooit ga redden voor woensdag. En daarbij is de motivatie op dit moment zo bar slecht.
Ik weet gewoon niet helemaal wat te doen. En dan heb ik blijkbaar voor een keuzevak gekozen waar ik me niet voor mag inschrijven en dus het vak mag volgen zonder punten ervoor te krijgen...maar niemand kan er duidelijkheid over geven.
En het enige wat ik al heel de middag kan is janken..(en ik hou me in om gezuer van ma te voorkomen). En ik heb helemaal nergens zin in..
ik ben moe, het enige wat ik wil is een echte vakantie en kunnen ontspannen..maar ik kan niet ontspannen..thuis niet, op school niet..
bleh..het zit gewoon ff niet mee..
Hoi!
Ik lees hier af en toe ook eens mee en ik zie wel veel herkenbare dingen langskomen.
En ik vroeg me af, was voor jullie de stap naar een psycholoog erg groot?
Ik heb zo mijn overwegingen om er ook 1 op te zoeken maar ik durf het eigenlijk niet goed.
Ben erg iemand die alles alleen probeert op te lossen maar dat blijkt niet te werken.
Ik hoop dat jullie iets van advies hebben
Ik lees hier af en toe ook eens mee en ik zie wel veel herkenbare dingen langskomen.
En ik vroeg me af, was voor jullie de stap naar een psycholoog erg groot?
Ik heb zo mijn overwegingen om er ook 1 op te zoeken maar ik durf het eigenlijk niet goed.
Ben erg iemand die alles alleen probeert op te lossen maar dat blijkt niet te werken.
Ik hoop dat jullie iets van advies hebben
Bij mij ging het op dat moment dat de stap genomen is dusdanig slecht dat ik zelf niet de stap kon nemen richting de Huisarts.quote:
Hoi!
Ik lees hier af en toe ook eens mee en ik zie wel veel herkenbare dingen langskomen.
En ik vroeg me af, was voor jullie de stap naar een psycholoog erg groot?
Ik heb zo mijn overwegingen om er ook 1 op te zoeken maar ik durf het eigenlijk niet goed.
Ben erg iemand die alles alleen probeert op te lossen maar dat blijkt niet te werken.
Ik hoop dat jullie iets van advies hebben
Mijn ma is toen gegaan en heeft alles uitgelegd, aan de hand daarvan heeft de HA gezegd van dit, dit of dit kan spelen. En hij wilde dus een doorverwijzing geven, alleen ik moest zelf bellen zodat hij de brief kon maken.
Dat is 2 dagen later gedaan. En ondertusesn naar de psycholoog gebeld voor aanmelding ed. En toen viel voor mij het kwartje van dit kan niet en iets moet veranderen.
Dus 2 dagen later verwijsbrief gehaald en intake gehad...
Eigenlijk valt de stap nemen wel mee, het lastigste en zwaarste is denk dat je je verhaald bij een "vreemde(HA)" moet neerleggen. En dat is het moeilijkste maar eenmaal dat dingen op gang komen, lijkt het soms bijna vanzelf te gaan.
Dankjequote:
[..]
Eigenlijk valt de stap nemen wel mee, het lastigste en zwaarste is denk dat je je verhaald bij een "vreemde(HA)" moet neerleggen. En dat is het moeilijkste maar eenmaal dat dingen op gang komen, lijkt het soms bijna vanzelf te gaan.
Mijn verhaal bij een vreemde neerleggen vind ik nog niet het moeilijkst alleen het is allemaal zo ingewikkeld dat ik er niet meer uit kom.. alles staat met elkaar in verbinding en heeft allemaal invloed op elkaar.
Wat mij tegenhoud om te gaan is dat ik dan moet toegeven dat ik niet alles alleen kan.
Ik heb altijd alles alleen gedaan en het voelt dan vreselijk stom dat dit dan niet lukt.
en dat is juist een foute gedachtengang.quote:
[..]
Dankje
Mijn verhaal bij een vreemde neerleggen vind ik nog niet het moeilijkst alleen het is allemaal zo ingewikkeld dat ik er niet meer uit kom.. alles staat met elkaar in verbinding en heeft allemaal invloed op elkaar.
Wat mij tegenhoud om te gaan is dat ik dan moet toegeven dat ik niet alles alleen kan.
Ik heb altijd alles alleen gedaan en het voelt dan vreselijk stom dat dit dan niet lukt.
Want een 'vreemde' kan je helpen dingen te ordenen en in de jiste hokjes te plaatsen. Omdat zij het niet zelf voelen kunnen ze heel objectief zien wat wat exact beinvloed en wat eerst geordend moet worden voordat het volgende weggewerkt kan worden.
En zij kunnen tijdens gesprekken heel veel sturing geven..
Ik heb net mijn 2e (intake)gesprek gehad bij een psycho. De eerste keer voelde ik mij ontzettend ongemakkelijk, maar ik begon zelf maar gewoon tegen haar aan te praten.quote:
Hoi!
Ik lees hier af en toe ook eens mee en ik zie wel veel herkenbare dingen langskomen.
En ik vroeg me af, was voor jullie de stap naar een psycholoog erg groot?
Ik heb zo mijn overwegingen om er ook 1 op te zoeken maar ik durf het eigenlijk niet goed.
Ben erg iemand die alles alleen probeert op te lossen maar dat blijkt niet te werken.
Ik hoop dat jullie iets van advies hebben
Je moet jezelf er even overheen zetten, maar het wordt snel vertrouwd. Het is toch wel fijn om iemand te hebben waar je al je problemen bij kunt neerleggen. Het is erg lastig om helemaal alleen van je problemen af te komen. Dus gewoon doen!
Ik herken het ook wel hoor. Ik ben ook iemand die graag alles alleen wil oplossen. Maar soms kom je er zelf gewoon niet meer uit. En dan is het het beste om dat toch gewoon aan jezelf toe te geven en hulp te zoeken. Als je eenmaal die eerste stap gezet hebt ben je al een heel eind op de goede weg en wordt het steeds makkelijker. Succes!
Hier wil het nog niet echt lukken met het plan van aanpak dat ik met de psych je gemaakt
Het klinkt zo makkelijk om op tijd op te staan en 1 huishoudelijk klusje te doen en wat te bewegen, maar het lukt me gewoon echt niet En daarom voel ik me echt z'n mislukkeling.
En ik voel me ook nog eens ontzettend eenzaam, omdat ik maar 1 vriendin heb en verder eigenlijk niemand zie. Zit de hele dag maar een beetje alleen thuis te niksen en te wachten tot vriendlief uit zn werk is. En dan doen we de boodschappen en de afwas en verder hangen we ook maar een beetje op de bank tv te kijken en te computeren. Ik voel me gewoon zo ontzettend nutteloos
Hier wil het nog niet echt lukken met het plan van aanpak dat ik met de psych je gemaakt
Het klinkt zo makkelijk om op tijd op te staan en 1 huishoudelijk klusje te doen en wat te bewegen, maar het lukt me gewoon echt niet En daarom voel ik me echt z'n mislukkeling.En ik voel me ook nog eens ontzettend eenzaam, omdat ik maar 1 vriendin heb en verder eigenlijk niemand zie. Zit de hele dag maar een beetje alleen thuis te niksen en te wachten tot vriendlief uit zn werk is. En dan doen we de boodschappen en de afwas en verder hangen we ook maar een beetje op de bank tv te kijken en te computeren. Ik voel me gewoon zo ontzettend nutteloos
Thanks voor al jullie reacties
Ik zit inderdaad er wel serieus nu over na te denken aangezien ik nu door al mijn angsten mijn stage op school niet heb gehaald
Het feit is nu wel dat er over 3 week een nieuwe stage wacht in Duitsland (ja hoor, ik ben de ongelukkige die daar heen wordt gestuurd).
Tijdens het eindgesprek van mijn afgelopen stage, is me aangeraden om op school na te gaan of straks naar Duitsland wel een goed idee is en dat ik niet weer dezelfde fout maak.
Ik wil wel graag naar Duitsland maar dan blijf ik er waarschijnlijk wel langer mee lopen.
en doe ik pas rond de zomervakantie wat aan al deze dingen als het niet minder is.
Als ik niet ga dan kan ik komende maanden wel alles eraan gaan doen om het op te lossen.
Komende twee week staan dus in het teken om te beslissen of ik naar Duitsland ga ja of nee.
Maar de oplossing heb ik nog steeds niet gevonden.
Ik zit inderdaad er wel serieus nu over na te denken aangezien ik nu door al mijn angsten mijn stage op school niet heb gehaald
Het feit is nu wel dat er over 3 week een nieuwe stage wacht in Duitsland (ja hoor, ik ben de ongelukkige die daar heen wordt gestuurd).Tijdens het eindgesprek van mijn afgelopen stage, is me aangeraden om op school na te gaan of straks naar Duitsland wel een goed idee is en dat ik niet weer dezelfde fout maak.
Ik wil wel graag naar Duitsland maar dan blijf ik er waarschijnlijk wel langer mee lopen.
en doe ik pas rond de zomervakantie wat aan al deze dingen als het niet minder is.
Als ik niet ga dan kan ik komende maanden wel alles eraan gaan doen om het op te lossen.
Komende twee week staan dus in het teken om te beslissen of ik naar Duitsland ga ja of nee.
Dat ken ik zo goed... Weinig vrienden.. thuis ongelovelijk nutteloos doen..quote:Op maandag 30 januari 2012 17:21 schreef Sylvana het volgende:
Hier wil het nog niet echt lukken met het plan van aanpak dat ik met de psych je gemaakt
En ik voel me ook nog eens ontzettend eenzaam, omdat ik maar 1 vriendin heb en verder eigenlijk niemand zie. Zit de hele dag maar een beetje alleen thuis te niksen en te wachten tot vriendlief uit zn werk is. En dan doen we de boodschappen en de afwas en verder hangen we ook maar een beetje op de bank tv te kijken en te computeren. Ik voel me gewoon zo ontzettend nutteloos
Maar de oplossing heb ik nog steeds niet gevonden.
@ Sylvana en lillymii
eigenlijk is de oplossing heel simpel. je sociale kring uitbreiden en daar selectief mensen uitpakken waar je actief mee aan de slag gaat.
En het is heel lastig, ik weet het, bij mij is het exact hetzelfde.
Probeer bij de dagelijkse activiteiten contact te leggen met anderen...bijvoorbeeld op school. Verplicht jezelf iedere dag een praatje met minimaal 1 persoon te maken ook al zijn is 1,5 minuut.
Verder tja, de meet (die nog gepland moet worden) een idee? Wie wat kan je het wel heel goed vinden met iemand hier?
En tja, verder is het gewoon zo veel mogelijk kansne grijpen, maar het is lastig en wees dus geduldig.
eigenlijk is de oplossing heel simpel. je sociale kring uitbreiden en daar selectief mensen uitpakken waar je actief mee aan de slag gaat.
En het is heel lastig, ik weet het, bij mij is het exact hetzelfde.
Probeer bij de dagelijkse activiteiten contact te leggen met anderen...bijvoorbeeld op school. Verplicht jezelf iedere dag een praatje met minimaal 1 persoon te maken ook al zijn is 1,5 minuut.
Verder tja, de meet (die nog gepland moet worden) een idee? Wie wat kan je het wel heel goed vinden met iemand hier?
En tja, verder is het gewoon zo veel mogelijk kansne grijpen, maar het is lastig en wees dus geduldig.
Mja, op het moment ga ik dus niet naar school, op zijn vroegst pas in september. Ik hoop gewoon dat ik snel met die deeltijdbehandeling kan beginnen, dan ben ik iig een paar dagen in de week onder de pannen. En zit eraan te denken om misschien 2 middagen in de week vrijwilligerswerk bij de peuterspeelzaal ofzo te doen Maar verder zou ik echt niet weten waar ik mn sociale kring kan uitbreiden.
Maar verder zou ik echt niet weten waar ik mn sociale kring kan uitbreiden.
Studie, studentenvereniging, sportschool, hobby's (toneelclub, muziekvereniging) , noem maar op. Genoeg plekken om nieuwe mensen te leren kennen.
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
Vrijwilligerswerk is een goed ideequote:
Mja, op het moment ga ik dus niet naar school, op zijn vroegst pas in september. Ik hoop gewoon dat ik snel met die deeltijdbehandeling kan beginnen, dan ben ik iig een paar dagen in de week onder de pannen. En zit eraan te denken om misschien 2 middagen in de week vrijwilligerswerk bij de peuterspeelzaal ofzo te doen
Van deze plekken heb ik dus alleen de sportschool en daar ben ik wel onder de mensen, maar er zitten niet echt mensen bij waar ik buiten de sportschool contact mee zou willen eigenlijk. Niet echt mensen van mijn leeftijd ook.quote:
Studie, studentenvereniging, sportschool, hobby's (toneelclub, muziekvereniging) , noem maar op. Genoeg plekken om nieuwe mensen te leren kennen.
Deed jij niet het honeursprogamma op het hbo? En ben je daar door je depressie mee gestopt?quote:
[..]
Van deze plekken heb ik dus alleen de sportschool en daar ben ik wel onder de mensen, maar er zitten niet echt mensen bij waar ik buiten de sportschool contact mee zou willen eigenlijk. Niet echt mensen van mijn leeftijd ook.
Dat was ik idd van plan, ik was al toegelaten, maar vanwege mijn depressie idd met dit schooljaar gestopt en ben dus helemaal niet met het Honours Programme begonnenquote:Op maandag 30 januari 2012 19:25 schreef debeterebob het volgende:
[..]
Deed jij niet het honeursprogamma op het hbo? En ben je daar door je depressie mee gestopt?
Zonde wel. Ga je studie wel weer op pakken? Kon me nog herinneren dat we discussie hadden over honeursprogrammaquote:
[..]
Dat was ik idd van plan, ik was al toegelaten, maar vanwege mijn depressie idd met dit schooljaar gestopt en ben dus helemaal niet met het Honours Programme begonnen
Wat is er mis mee om een hobby te zoeken? Of lid te worden van een vereniging?quote:
[..]
Van deze plekken heb ik dus alleen de sportschool en daar ben ik wel onder de mensen, maar er zitten niet echt mensen bij waar ik buiten de sportschool contact mee zou willen eigenlijk. Niet echt mensen van mijn leeftijd ook.
Denk je niet dat juist een van de redenen dat je depressief bent is dat je weinig vrienden hebt?
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
Nee, ik had er best wel wat vrienden, maar dat is de laatste tijd verwaterd. Maar dat is niet de reden dat ik depressief ben.quote:
[..]
Wat is er mis mee om een hobby te zoeken? Of lid te worden van een vereniging?
Denk je niet dat juist een van de redenen dat je depressief bent is dat je weinig vrienden hebt?
En er is niks mis met een hobby zoeken of lid worden van een vereniging, maar ik zou niet weten wat.
Houd je zeg maar nu je echte vrienden over?quote:
[..]
Nee, ik had er best wel wat vrienden, maar dat is de laatste tijd verwaterd. Maar dat is niet de reden dat ik depressief ben.
En er is niks mis met een hobby zoeken of lid worden van een vereniging, maar ik zou niet weten wat.
Ik heb nu nog 1 vriendin over, die zelf ook psychische problemen heeft, waardoor we elkaar heel goed begrijpenquote:
[..]
Houd je zeg maar nu je echte vrienden over?
Met haar spreek ik nog wel regelmatig af en bel ik veel En dan gaat het niet alleen over de minder leuke kanten van het leven, maar we doen ook wel leuke dingen samen, zoals bijvoorbeeld taarten bakken
@Sylvana, ik zou inderdaad een paar maandjes wat aan vrijwilligers werk proberen te doen.
En verder, tja op de studie kom je waarschijnlijk meer mensen tegen die bij je passen..dus is het nu even uithouden, met wat er is.
En tja, wat doe je graag in je vrije tijd? Zoek daar een club bij..
En verder, tja op de studie kom je waarschijnlijk meer mensen tegen die bij je passen..dus is het nu even uithouden, met wat er is.
En tja, wat doe je graag in je vrije tijd? Zoek daar een club bij..
Ik heb me wel opgegeven voor 2 workshops (taarten decoreren en deco patch) maar die zijn pas in maart en april en dat is maar 1malig. Vind fotograferen wel leuk en heb al wel geïnformeerd naar een fotogroep in de buurt. Maar dan twijfel ik toch weer of mn foto's wel goed genoeg zijn enzoquote:
@Sylvana, ik zou inderdaad een paar maandjes wat aan vrijwilligers werk proberen te doen.
En verder, tja op de studie kom je waarschijnlijk meer mensen tegen die bij je passen..dus is het nu even uithouden, met wat er is.
En tja, wat doe je graag in je vrije tijd? Zoek daar een club bij..
Soms heb je ook cursussen fotograveren? Hier in Rotterdam was er altijd eentje..waar ik een pc cursus heb gedaan ooit.quote:
[..]
Ik heb me wel opgegeven voor 2 workshops (taarten decoreren en deco patch) maar die zijn pas in maart en april en dat is maar 1malig. Vind fotograferen wel leuk en heb al wel geïnformeerd naar een fotogroep in de buurt. Maar dan twijfel ik toch weer of mn foto's wel goed genoeg zijn enzo
Ik klim, nadat het uit was gegaan met mijn ex, weer redelijk uit mijn sociale isolatie
Pak mijn verwaterde vriendschappen weer op en dan weet je ook weer wie je echt vrienden zijn gelukkig!
Voor nu zit ik 2 weken noodgedwongen thuis vanwege mijn stage.
Verder zit ik wel op een muziekvereniging en ga ik altijd naar de volleybalwedstrijden van mijn vrienden kijken maar voor thuis mis ik een activiteit om te doen.
Wat ik leuk vind om te doen? Geen idee? Daarin ben ik mezelf een beetje in verloren.
Deze twee week maar een beetje opzoek naar iets leuks om te doen om zo te voorkomen dat ik weer een dip krijg..
Pak mijn verwaterde vriendschappen weer op en dan weet je ook weer wie je echt vrienden zijn gelukkig!
Voor nu zit ik 2 weken noodgedwongen thuis vanwege mijn stage.
Verder zit ik wel op een muziekvereniging en ga ik altijd naar de volleybalwedstrijden van mijn vrienden kijken maar voor thuis mis ik een activiteit om te doen.
Wat ik leuk vind om te doen? Geen idee? Daarin ben ik mezelf een beetje in verloren.
Deze twee week maar een beetje opzoek naar iets leuks om te doen om zo te voorkomen dat ik weer een dip krijg..
@ sylvana, Ik hoop dat je uit de workshop taarten decoreren net zoveel ontspanning kan halen als ik, Het taarten decoreren is echt iets wat ik heb ontdekt tijdens mijn burn-out en ik ben echt totaal verkocht! Ik vind het heerlijk en maar meer taarten dan dat er mensen zijn om ze op te eten:P
Excuses dat ik de laatste tijd zo weinig meelees en schrijf, Het gaat eigenlijk best heel goed met mij, en ben bezig om mijn eigen leven weer op te pakken, Druk bezig met voorbereiden van mijn verhuizing, en mijn sociale leven onderhouden, Ik schrap mensen uit mijn leven waar ik niks aan heb of die alleen maar energie kosten en dat lucht enorm op!! Maar goed ik ben nogal een emo-mens en dat is misschien ook de reden dat ik niet teveel meer meelees, omdat ik zou willen dat ik jullie de gouden tip kon geven die mij geholpen heeft!
Vandaag bij de psych geweest en ik hoef pas over 6 weken weer terug!
Excuses dat ik de laatste tijd zo weinig meelees en schrijf, Het gaat eigenlijk best heel goed met mij, en ben bezig om mijn eigen leven weer op te pakken, Druk bezig met voorbereiden van mijn verhuizing, en mijn sociale leven onderhouden, Ik schrap mensen uit mijn leven waar ik niks aan heb of die alleen maar energie kosten en dat lucht enorm op!! Maar goed ik ben nogal een emo-mens en dat is misschien ook de reden dat ik niet teveel meer meelees, omdat ik zou willen dat ik jullie de gouden tip kon geven die mij geholpen heeft!
Vandaag bij de psych geweest en ik hoef pas over 6 weken weer terug!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik denk wel dat dat gaat lukken gewoonmezelf87, want cupcakes decoreren vind ik ook erg leuk om te doen. Maar taarten decoreren is wel iets moeilijker natuurlijk.
Fijn om te lezen dat het met jou nu goed gaat en dat je pas over 6 weken weer naar de psych hoeft
Ik heb net al 2 peuterspeelzalen in de buurt opgezocht en het telefoonnummer opgeschreven. Morgen meteen even bellen Zou dan 2 middagen in de week (van 13-15 uur) ofzo willen
[ Bericht 33% gewijzigd door _Hestia_ op 30-01-2012 21:05:10 ]
Fijn om te lezen dat het met jou nu goed gaat en dat je pas over 6 weken weer naar de psych hoeft
Ik heb net al 2 peuterspeelzalen in de buurt opgezocht en het telefoonnummer opgeschreven. Morgen meteen even bellen
Zou dan 2 middagen in de week (van 13-15 uur) ofzo willen [ Bericht 33% gewijzigd door _Hestia_ op 30-01-2012 21:05:10 ]
Dat wou ik ook zeggen, maarja ik mag hier niet reagerenquote:
[..]
Vrijwilligerswerk is een goed idee
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Maar ook met vrijwilligerswerk moet je enige continuiteit kunnen waarborgen. Daar moet men ook op je kunnen rekenen. Mensen die zich verheugen omdat de vrijwilliger met ze komt lopen/lezen/spelen zijn teleurgesteld als je (weer) niet op komt dagen.quote:
[..]
Vrijwilligerswerk is een goed idee
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Maar daarom juist lijkt het me verstandig om het rustig aan op te bouwen. Eerst bijvoorbeeld 1 middag, ook om te kijken hoe het bevalt en om zelf ook te kunnen wennen eraan. En niet gelijk teveel druk op jezelf tegooien.quote:
[..]
Maar ook met vrijwilligerswerk moet je enige continuiteit kunnen waarborgen. Daar moet men ook op je kunnen rekenen. Mensen die zich verheugen omdat de vrijwilliger met ze komt lopen/lezen/spelen zijn teleurgesteld als je (weer) niet op komt dagen.
Nou, ik heb dus last van depressieve stemming en angstklachten en ga weer aan de Seroxat antidepressivum. Ben tamelijk veel aan het derealiseren, erg vervelend, ik hoop dat het over een paar weken beter gaat want morgen is mijn eerste werkdag!
Hadden jullie in het begin dat je antidepressivum slikte, méér last van angst?
Hadden jullie in het begin dat je antidepressivum slikte, méér last van angst?
zelfde als diginoob
[quote] Op dinsdag 31 januari 2012 13:00 schreef diginoob2 het volgende:
Nou, ik heb dus last van depressieve stemming en angstklachten en ga weer aan de Seroxat antidepressivum. Ben tamelijk veel aan het derealiseren, erg vervelend, ik hoop dat het over een paar weken beter gaat want morgen is mijn eerste werkdag!
Hadden jullie in het begin dat je antidepressivum slikte, méér last van angst?
[/qu
Ik had in het begin wel degelijk meer last van mijn angstaanvallen maar ik durf niet met zekerheid te zeggen dat het door de pillen kwam of dat ik toen echt de bodem heb geraakt!!
Op dinsdag 31 januari 2012 13:00 schreef diginoob2 het volgende:Nou, ik heb dus last van depressieve stemming en angstklachten en ga weer aan de Seroxat antidepressivum. Ben tamelijk veel aan het derealiseren, erg vervelend, ik hoop dat het over een paar weken beter gaat want morgen is mijn eerste werkdag!
Hadden jullie in het begin dat je antidepressivum slikte, méér last van angst?
[/qu
Ik had in het begin wel degelijk meer last van mijn angstaanvallen maar ik durf niet met zekerheid te zeggen dat het door de pillen kwam of dat ik toen echt de bodem heb geraakt!!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
BTW! Ik voelde me net heel slecht, maar ben even helemaal in de zon gaan zitten en genoten van de warmte en de blauwe lucht en de vogels. Nu voel ik me goed, ik hoop dat jullie ook kunnen genieten van het zonlicht want het is echt prachtig nu.
zelfde als diginoob
het zonnetje is inderdaad lekker.quote:
BTW! Ik voelde me net heel slecht, maar ben even helemaal in de zon gaan zitten en genoten van de warmte en de blauwe lucht en de vogels. Nu voel ik me goed, ik hoop dat jullie ook kunnen genieten van het zonlicht want het is echt prachtig nu.
En over je andere vraag het kan zijn dat de medicatie tijd nodig heeft om in te werken, waardoor je het momenteel als erger ervaart!.
Een updatje van mijn kant...hier gaat het gewoon ummm...'k wee tniet eigenlijk.
Het ene moment het ik het gevoel dat ik alles aan kan en het andere moment zakt de moed me compleet in de schoenen.
Zoals nu dus, een 5 terug gekregen voor een tentamen en dat was het enige vak waar ik dus een voldoende verwacht had.
Dus dat word de 3 vakken herkansen. Het zijn dan wel niet al mijn vakken...heb nog verslagen ed. Maar de teoretische vakken, zijn gewoon klote deze periode.
En ik ben nu zo vaak overstuur..maar goed..ik ga proberen ff rust te vinden..want het straks nog een tentamen ..
Vrijwilligerswerk kan inderdaad heel goed zijn. Al is het maar om te testen hoe je met dingen om gaat. En daarbij ook een beetje nuttig bezig zijn, dat is ook heel goed.
Toen ik tijdens mijn depressie werd ontslagen, was dat -afgezien van sowieso zwaar kut- ook vervelend omdat ik toen niet meer die paar uur per dag kon gaan werken. En moest dus iets nieuws zoeken en dat is helemaal lastig als je ook nog last hebt van een sociale fobie en je daarbij geen flauw idee hebt van wat je leuk vindt en denkt dat je het toch allemaal niet kan.
Uiteindelijk toen een ochtend per week in het dierenasiel begonnen
En sinds deze week werk ik ook 1 ochtend bij een bedrijf dat kaarten maakt. Niet betaald, maar ik vind het wel beter dan in een bejaardenhuis wat doen. Dit ligt gewoon in mijn interessegebied en kan ik ook nog op m'n CV zetten omdat het past bij m'n werkervaringen. Dat is wel een prettige bijkomstigheid. En het is ook gewoon leuk! Was wel helemaal dood gisteren na 4 uur, dus hopelijk gaat dat steeds beter.
Vandaag bij de haptonoom geweest en dat was na afloop ook weer een klein bommetje. En maandag was ik bij m'n psych en dat was ook behoorlijk zwaar. Ik merk steeds meer barstjes in dat veilige schild van me. Heftige troep allemaal, maar ooit zal het hopelijk vruchten afwerpen. Vooralsnog vind ik het maar eng en blijf ik het liefst nog steeds rennen en rennen en rennen...
Toen ik tijdens mijn depressie werd ontslagen, was dat -afgezien van sowieso zwaar kut- ook vervelend omdat ik toen niet meer die paar uur per dag kon gaan werken. En moest dus iets nieuws zoeken en dat is helemaal lastig als je ook nog last hebt van een sociale fobie en je daarbij geen flauw idee hebt van wat je leuk vindt en denkt dat je het toch allemaal niet kan.
Uiteindelijk toen een ochtend per week in het dierenasiel begonnen
En sinds deze week werk ik ook 1 ochtend bij een bedrijf dat kaarten maakt. Niet betaald, maar ik vind het wel beter dan in een bejaardenhuis wat doen. Dit ligt gewoon in mijn interessegebied en kan ik ook nog op m'n CV zetten omdat het past bij m'n werkervaringen. Dat is wel een prettige bijkomstigheid. En het is ook gewoon leuk! Was wel helemaal dood gisteren na 4 uur, dus hopelijk gaat dat steeds beter.
Vandaag bij de haptonoom geweest en dat was na afloop ook weer een klein bommetje. En maandag was ik bij m'n psych en dat was ook behoorlijk zwaar. Ik merk steeds meer barstjes in dat veilige schild van me. Heftige troep allemaal, maar ooit zal het hopelijk vruchten afwerpen. Vooralsnog vind ik het maar eng en blijf ik het liefst nog steeds rennen en rennen en rennen...
Als ik een vriendin heb, voel ik me veel fijner, heb ik minder last van depressies.
Is dat gek? Het is niet zo dat ik al mijn geluk bij haar dan neer leg of zo.
Ik voel me dan gewoon meer geaccepteerd of zo.
Is dat gek? Het is niet zo dat ik al mijn geluk bij haar dan neer leg of zo.
Ik voel me dan gewoon meer geaccepteerd of zo.
Als je depressief bent, voel je je heel vaak heel alleen! En als je dan een relatie hebt dan is er iemand om je op te vangen tijdens zulke momenten, Dus nee ik vind het niet gek, Ik ben ook echt heel blij dat ik mijn vriend had toen ik zo diep zat, Het is heel zwaar geweest, en af en toe heb ik echt mijn best gedaan hem af te stoten, maar gelukkig is hij gebleven en heeft hij mee gevochten, en ik durf te zeggen dat we er samen veel sterker uitgekomen zijn, en dat terwijl we nog geen 2 jaar samen zijn! Hij is voor mij die enequote:
Als ik een vriendin heb, voel ik me veel fijner, heb ik minder last van depressies.
Is dat gek? Het is niet zo dat ik al mijn geluk bij haar dan neer leg of zo.
Ik voel me dan gewoon meer geaccepteerd of zo.
Ik herken dit heel erg, Ik heb ook maanden lopen rennen voor mijn gevoel, Echt gewoon op de vlucht zijn voor jezelf in feite, maar lieverd ik kan je vertellen dat het goed komt, Je zal eerst nog een keer hard op je plaat gaan, en dan ineens beseffen dat het anders moet, Ik weet uit welke hel ik omhoog gekomen ben, Heb de afgelopen maanden het leven af en toe gehaat, maar ik sta weer, klim langzaam omhoog, en alles waar ik niets meer mee kan, laat ik achter in de puinhoop waar ik uitklim, Ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat hoewel het soms hopenloos lijkt, het goed komt!!quote:
Vandaag bij de haptonoom geweest en dat was na afloop ook weer een klein bommetje. En maandag was ik bij m'n psych en dat was ook behoorlijk zwaar. Ik merk steeds meer barstjes in dat veilige schild van me. Heftige troep allemaal, maar ooit zal het hopelijk vruchten afwerpen. Vooralsnog vind ik het maar eng en blijf ik het liefst nog steeds rennen en rennen en rennen...
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Pffft vandaag tot 16 uur op bed gelegen en daarna op de bank gehangen. Heb me niet gedoucht of aangekleed. Dat plan van aanpak lukt me echt niet. Morgen de psych maar mailen/bellen dat het niet lukt. Want begin dit goed zat te worden. Maar het lukt me gewoon echt niet zelf
Heb wel gebeld over dat vrijwilligerswerk en heb maandag een afspraak Dus iig 1 ding goed gedaan vandaag...
Heb wel gebeld over dat vrijwilligerswerk en heb maandag een afspraak
Dus iig 1 ding goed gedaan vandaag...
Is er iemand die je kan helpen door je op bepaalde momenten op je plan van aanpak te wijzen?quote:
Pffft vandaag tot 16 uur op bed gelegen en daarna op de bank gehangen. Heb me niet gedoucht of aangekleed. Dat plan van aanpak lukt me echt niet. Morgen de psych maar mailen/bellen dat het niet lukt. Want begin dit goed zat te worden. Maar het lukt me gewoon echt niet zelf
Heb wel gebeld over dat vrijwilligerswerk en heb maandag een afspraak
Bij mij helpt het bv wel als iemand in huis zegt dat ik iets moet gaan doen of als ik een afspraak met meer mensen maak.
Verder: vandaag eerste werkdag gehad, heb echt een valiumpje nodig gehad om erheen te gaan, slaap al paar nachten slecht en was heel paniekerig vanochtend maar met de valium ging de dag erg goed gelukkig en kon ik me goed concentreren op de taken. Alleen daarna en nu wéér zorgelijk en angstig en downig, maar ik ga het me uiterst aangenaam maken in bed met kopje thee en boek zometeen en desnoods neem ik morgen weer een valium. (mag van mij best even nu ik nog moet wennen aan antidepressivum)
Heel erg wisselvallig dus, ene moment denk ik: het gaat best goed, volgende moment ben ik heel erg bang of down.
zelfde als diginoob
+ Ik heb dat ook, maar ook omdat bij mij fijn knuffelen en intiem zijn met iemand een van de weinige manieren is om ´uit mijn hoofd´ te gaan en te genieten. Helaas nu ook geen relatiequote:
Als ik een vriendin heb, voel ik me veel fijner, heb ik minder last van depressies.
Is dat gek? Het is niet zo dat ik al mijn geluk bij haar dan neer leg of zo.
Ik voel me dan gewoon meer geaccepteerd of zo.
dus moet het doen met de kat hier.
zelfde als diginoob
Hier gaat het ook niet goed.
Enorme emotionele achtbaan: me eerst best goed voelen, daarna depressief, daarna woedend, daarna ontzettend wanhopig ...
Vooral die wanhopige "episodes' zijn enorm kut en gevaarlijk, want dan krijg ik hele foute neigingen ...
Enorme emotionele achtbaan: me eerst best goed voelen, daarna depressief, daarna woedend, daarna ontzettend wanhopig ...
Vooral die wanhopige "episodes' zijn enorm kut en gevaarlijk, want dan krijg ik hele foute neigingen ...
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Bij mij helpt het als ik mezelf beloon met iets lekkers of iets leuks als tegenprestatie. Volgens mij heb ik een tijdje geleden in R&P al iets gezegd over een chocoladebol (of iets anders wat je heel lekker vindt) in de koelkast zetten en die dan opeten nadat je de afspraak met jezelf bent nagekomenquote:
[..]
Is er iemand die je kan helpen door je op bepaalde momenten op je plan van aanpak te wijzen?
Bij mij helpt het bv wel als iemand in huis zegt dat ik iets moet gaan doen of als ik een afspraak met meer mensen maak.
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
nee diginoob ik heb niemand die me op mn plan van aanpak kan wijzen. Vriendlief is overdag aan het werk, net als de enige vriendin die ik heb.
TGND, dat is kut! Komt het (mede) door je depressie of ligt het ergens anders aan? Sterkte
TGND, dat is kut! Komt het (mede) door je depressie of ligt het ergens anders aan? Sterkte
Mede door ben ik bangquote:
nee diginoob ik heb niemand die me op mn plan van aanpak kan wijzen. Vriendlief is overdag aan het werk, net als de enige vriendin die ik heb.
TGND, dat is kut! Komt het (mede) door je depressie of ligt het ergens anders aan? Sterkte
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ik weet ook niet wat ik moet doen. Voel me verschrikkelijk waardeloosquote:
[..]
Dat is helemaal kut want daar kun jij niks aan doen
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Wat maakt dat hij het zo moeilijk heeft met jouw situatie en hij je niet kan steunen in deze moeilijke tijd ipv weglopen? Hoe lang zijn jullie al bij elkaar als ik vragen mag?quote:
[..]
Ik weet ook niet wat ik moet doen. Voel me verschrikkelijk waardeloos
Iets meer dan anderhalf jaar. Het gaat al een tijdje niet lekker tussen ons, simpelweg omdat ik mezelf verloren ben door alles wat ik momenteel meemaak.quote:
[..]
Wat maakt dat hij het zo moeilijk heeft met jouw situatie en hij je niet kan steunen in deze moeilijke tijd ipv weglopen? Hoe lang zijn jullie al bij elkaar als ik vragen mag?
Hij heeft moeite met zijn eigen gevoelens, en kan daardoor mijn gevoelens niet plaatsen.
Hij is alleen wel het enige beetje geluk dat ik momenteel heb, en dat ga ik kwijtraken..
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Kunnen jullie echt niet proberen hier samen uit te komen? Als jullie toch al 1.5 jaar hebben. Of vind jij zelf ook dat het beter is om uit elkaar te gaan? Ook al verlies je dan je laatste beetje geluk.
Ik zou niet meer weten hoe..quote:
Kunnen jullie echt niet proberen hier samen uit te komen? Als jullie toch al 1.5 jaar hebben. Of vind jij zelf ook dat het beter is om uit elkaar te gaan? Ook al verlies je dan je laatste beetje geluk.
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Dat is jammerquote:
[..]
Ik zou niet meer weten hoe..
Dikke knuffel iig
@Girlnextdoor,
dat is wel balen dat het zo loopt. Praten over dingen lukt niet ga ik vanuit? Hebben jullie nog wel plezier met elkaar soms? Want die momenten moet je ook beethouden, want die glippen het makkelijkste weg.
@Madame_paon
Balen dat het minder gaat. Weet je ook waarom?
@Knieschijf,
Als je een relatie hebt, dan bevestigd dat vaak een gevoel..namelijk dat je het/iets waard bent...en met iemand om je heen die dat bevestigd is het lastiger omdat om te draaien naar negatief..
Sorry als ik iemand vergeet
hier is het up en down..net als een stuiterbal. Ga morgen waarschijnlijk de psych bellen, want dit gestuiter word me teveel. Daarbij lopen ik en ma elkaar een beetje voor de voeten. Ik ben nogal lichtgeraakt.
En dan ook nog negatieve schoolresultaten..die ik niet zo slecht verwacht had..zorgen ervoor dat alles me iets teveel word. En slaap ook nog slecht...en heb de neiging heel negatief over mezelf te doen..en dat trekt me alleen verder de put in. Dus ik heb ff hulp nodig
dat is wel balen dat het zo loopt. Praten over dingen lukt niet ga ik vanuit? Hebben jullie nog wel plezier met elkaar soms? Want die momenten moet je ook beethouden, want die glippen het makkelijkste weg.
@Madame_paon
Balen dat het minder gaat. Weet je ook waarom?
@Knieschijf,
Als je een relatie hebt, dan bevestigd dat vaak een gevoel..namelijk dat je het/iets waard bent...en met iemand om je heen die dat bevestigd is het lastiger omdat om te draaien naar negatief..
Sorry als ik iemand vergeet
hier is het up en down..net als een stuiterbal. Ga morgen waarschijnlijk de psych bellen, want dit gestuiter word me teveel. Daarbij lopen ik en ma elkaar een beetje voor de voeten. Ik ben nogal lichtgeraakt.
En dan ook nog negatieve schoolresultaten..die ik niet zo slecht verwacht had..zorgen ervoor dat alles me iets teveel word. En slaap ook nog slecht...en heb de neiging heel negatief over mezelf te doen..en dat trekt me alleen verder de put in. Dus ik heb ff hulp nodig
Das nooit leuk om mensen hier weer terug te zienquote:
Ik vrees dat ik me hier weer mag melden..
Wat is er bosje? Gaat het weer even wat minder. Leuk om wat van je te horen, maar niet op deze manier!quote:
Ik vrees dat ik me hier weer mag melden..
Het gaat al een tijdje op en af, maar momenteel zijn de mindere momenten killing en de wil om te leven en er wat van te maken wordt steeds minder. Ik doe mijn best, maar zoals jij Cafpow ook al zegt steeds weer opkrabbelen na een val.. AHHHHn
Ze zeggen dan wel, het komt wel goed, je bent er al eerder uitgekomen.
Dan heb ik zoiets, jij hebt makkelijk praten, weet je wel hoe zwaar dat iedere keer is, de koek is gewoon een keer op...
Ze zeggen dan wel, het komt wel goed, je bent er al eerder uitgekomen.
Dan heb ik zoiets, jij hebt makkelijk praten, weet je wel hoe zwaar dat iedere keer is, de koek is gewoon een keer op...
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Tja het is lastig, en op bepaald moment ben je het ook zat. net als wanneer je iedere dag salami eet, op iedere boterham op bepaald moment kan je geen salami doen. Maar dat is simpel op te lossen, want naar de winkel en bijv. ham kopen.quote:
Het gaat al een tijdje op en af, maar momenteel zijn de mindere momenten killing en de wil om te leven en er wat van te maken wordt steeds minder. Ik doe mijn best, maar zoals jij Cafpow ook al zegt steeds weer opkrabbelen na een val.. AHHHHn
Ze zeggen dan wel, het komt wel goed, je bent er al eerder uitgekomen.
Dan heb ik zoiets, jij hebt makkelijk praten, weet je wel hoe zwaar dat iedere keer is, de koek is gewoon een keer op...
Maar je kan niet zomaar een nieuw/ander leven kopen..
Dus moet je doen wat je kan. En als dat een paar dagen niks is, doe je maar niks...zolang je maar niet de rest van je leven niks doet.
tgnd mag ik vragen waar het op stuk loopt? ik heb (helaas) Ervaring van beide kanten, mijn vriend kreeg een zware depressie toen wij nog geen jaar samen waren en toen hij weer enigzins op poten stond ging ik zelf neer, ik raakte burn- out en depressief,. ik ben nog bezig met opkrabbelen en de relatie heeft af en toe onder zeer zware druk gestaan maar we zijn erdoor gekomen en zijn inmiddels verloofd, misschien dat ik kan helpen?? als je daar geen behoefte aan hebt is het ook prima hoor
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Hij praat niet zo makkelijk. Sinds een maand of 2 is hij een gesloten boek. Hij praat niet over wat hij voelt of denkt. Met niemand.quote:
@Girlnextdoor,
dat is wel balen dat het zo loopt. Praten over dingen lukt niet ga ik vanuit? Hebben jullie nog wel plezier met elkaar soms? Want die momenten moet je ook beethouden, want die glippen het makkelijkste weg.
En ja, we hebben nog wel eens leuke momenten, maar die leuke momenten zijn door mijn gemoedstoestand heel zeldzaam. Ik probeer me ook aan die leuke momenten vast te houden, maar ik ben bang dat hij dat niet doet. Daarbij overheersen de minder leuke momenten.
Ik denk dat je daarin het geluk hebt gehad dat je vriend weet hoe het voelt om depressief te zijn. Mijn vriend snapt het niet, ondanks dat hij wel weet in wat voor een kut situatie ik zit, snapt hij niet dat ik me er zo verschrikkelijk slecht om voel en dat daardoor alles spaak loopt. Wat het is waarom hij het niet begrijpt weet ik niet. Ook vind hij het na een tijdje gezeur als ik het er wéér met hem over wil hebben. Dus echt met hem praten kan ik niet meer. Maar ook hij heeft het nodige meegemaakt, recentelijk, en is daardoor een gesloten boek.quote:
tgnd mag ik vragen waar het op stuk loopt? ik heb (helaas) Ervaring van beide kanten, mijn vriend kreeg een zware depressie toen wij nog geen jaar samen waren en toen hij weer enigzins op poten stond ging ik zelf neer, ik raakte burn- out en depressief,. ik ben nog bezig met opkrabbelen en de relatie heeft af en toe onder zeer zware druk gestaan maar we zijn erdoor gekomen en zijn inmiddels verloofd, misschien dat ik kan helpen?? als je daar geen behoefte aan hebt is het ook prima hoor
Gisteren heeft hij me laten weten dat hij niet weet wat hij wil met ons. Normaal flip ik, schreeuw en jank ik alles bij elkaar, maar ik kon gisteren verbazingwekkend nuchter reageren. We spraken elkaar aan de telefoon, ik heb gezegd dat ik het er liever met hem over heb als we bij elkaar zijn dan zo over de telefoon. Dus vanavond hoop ik meer duidelijkheid te hebben over wat hij wil/denkt/voelt en hoe het eventueel verder gaat.
I'll keep my fingers crossed.
Oh, en sorry dat ik momenteel even verder niet op anderen inga, het lijkt en is misschien heel egoïstisch van mezelf, maar het lukt me momenteel gewoon niet. Sorry
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
toen mijn vriend depressief was had ik geen enkele ervaring ermee, en snapte er ook helemaal niks van! door er veel over te lezen en te praten met anderen kreeg ik steeds meer inzicht in een depressie, ik weet niet of jouw vriend een fokker is?
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Nee, is hij niet.quote:
toen mijn vriend depressief was had ik geen enkele ervaring ermee, en snapte er ook helemaal niks van! door er veel over te lezen en te praten met anderen kreeg ik steeds meer inzicht in een depressie, ik weet niet of jouw vriend een fokker is?
En ik durf met zekerheid te zeggen dat informatie opzoeken niets voor hem is. Het interesseert hem allemaal niet.
Ik weet dat dat heel hard is, zo voelt het ook naar mij toe. Ik sta er alleen voor wat dit alles betreft.
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Sterkte hoor buurmeisje.
Kun je hem niet vragen of hij er op een andere manier voor je kan zijn dan praten? Je gewoon op sleeptouw nemen, of je wat vaker een knuffel geven?
Een depressie kan voor de omgeving net zo moeilijk zijn als voor het lijdende voorwerp. Gewoon omdat men niet weet hoe ermee om te gaan, het is haast niet te bevatten voor veel mensen, hoe je je zo slecht kunt voelen! Heb je niemand in je omgeving die er wat meer ervaring mee heeft? Zo heb ik héél veel steun aan mijn vriendinnen en een neefje, die het allemaal niet makkelijk hebben gehad in hun leven. Of zoek ze via een lotgenotengroep?
En dit klinkt hard, maar als je vriend er niet voor je wil zijn in je moeilijke tijden, dan sta je waarschijnlijk sterker in je eentje.
Bos81, wat mij helpt als ik in een diepe dip zit, is toch proberen iets goeds te doen voor een ander, mens of dier. Een willekeurig iemand helpen die je ziet worstelen met te zware boodschappen of een zwerfdier in huis halen. Jezelf nuttig maken. Hoe slecht je je ook voelt, je kan altijd iets voor een ander betekenen, en dat doet niet alleen die ander goed!
Hier gaat het wisselend. Ik schipper een beetje tussen tóch aan die studie beginnen (de moeilijkste van België, naar het schijnt, me diep in de schulden steken, wellicht mijn huisje kwijtraken, dus waar begin ik in vredesnaam aan?! Oh ja, wellicht kan ik er mijn droom mee verwezenlijken, maar mijn zelfvertrouwen is niet toereikend om daar al te overtuigd in te geloven.) of er maar gewoon een eind aan maken.
Wel een grote stap genomen door mijn huisarts in te schakelen. Áls ik al wil studeren, moet ik toch stabieler zijn, dus ondanks mijn afkeer jegens medicatie, ga ik daar toch aan beginnen. Hij heeft me doorverwezen naar een psychiater, daar hoor ik vandaag iets van als het goed is. Sinds ik die keuze heb gemaakt heb ik al wel twéé heel goeie dagen gehad.
En hoe zwaar mijn dag ook kan wezen, ik plan het altijd zo dat ik het af kan sluiten met een dikke knuffel van mijn babypony. Komt ze lekker tegen me aan leunen met haar hoofdje over mijn schouder en begraaf ik mijn gezicht diep in haar wollige wintervacht, snuif haar heerlijke geur diep in me op. Soms komt ze zelfs bij me liggen. Zo loopt de dag altijd plezierig af.
Kun je hem niet vragen of hij er op een andere manier voor je kan zijn dan praten? Je gewoon op sleeptouw nemen, of je wat vaker een knuffel geven?
Een depressie kan voor de omgeving net zo moeilijk zijn als voor het lijdende voorwerp. Gewoon omdat men niet weet hoe ermee om te gaan, het is haast niet te bevatten voor veel mensen, hoe je je zo slecht kunt voelen! Heb je niemand in je omgeving die er wat meer ervaring mee heeft? Zo heb ik héél veel steun aan mijn vriendinnen en een neefje, die het allemaal niet makkelijk hebben gehad in hun leven. Of zoek ze via een lotgenotengroep?
En dit klinkt hard, maar als je vriend er niet voor je wil zijn in je moeilijke tijden, dan sta je waarschijnlijk sterker in je eentje.
Bos81, wat mij helpt als ik in een diepe dip zit, is toch proberen iets goeds te doen voor een ander, mens of dier. Een willekeurig iemand helpen die je ziet worstelen met te zware boodschappen of een zwerfdier in huis halen. Jezelf nuttig maken. Hoe slecht je je ook voelt, je kan altijd iets voor een ander betekenen, en dat doet niet alleen die ander goed!
Hier gaat het wisselend. Ik schipper een beetje tussen tóch aan die studie beginnen (de moeilijkste van België, naar het schijnt, me diep in de schulden steken, wellicht mijn huisje kwijtraken, dus waar begin ik in vredesnaam aan?! Oh ja, wellicht kan ik er mijn droom mee verwezenlijken, maar mijn zelfvertrouwen is niet toereikend om daar al te overtuigd in te geloven.) of er maar gewoon een eind aan maken.
Wel een grote stap genomen door mijn huisarts in te schakelen. Áls ik al wil studeren, moet ik toch stabieler zijn, dus ondanks mijn afkeer jegens medicatie, ga ik daar toch aan beginnen. Hij heeft me doorverwezen naar een psychiater, daar hoor ik vandaag iets van als het goed is. Sinds ik die keuze heb gemaakt heb ik al wel twéé heel goeie dagen gehad.
En hoe zwaar mijn dag ook kan wezen, ik plan het altijd zo dat ik het af kan sluiten met een dikke knuffel van mijn babypony. Komt ze lekker tegen me aan leunen met haar hoofdje over mijn schouder en begraaf ik mijn gezicht diep in haar wollige wintervacht, snuif haar heerlijke geur diep in me op. Soms komt ze zelfs bij me liggen. Zo loopt de dag altijd plezierig af.
power to the people
Ik weet niet goed hoe ik hierop moet reageren. Ik snap wat je bedoeld, maar ik kan ook niet uitleggen hoe mijn vriend in elkaar steekt. Ik heb hem in ieder geval al meerdere malen gevraagd of hij me gewoon af en toe eens een knuffel geven wil, maar dat zit nou eenmaal niet in hem.quote:
Sterkte hoor buurmeisje.
Kun je hem niet vragen of hij er op een andere manier voor je kan zijn dan praten? Je gewoon op sleeptouw nemen, of je wat vaker een knuffel geven?
Een depressie kan voor de omgeving net zo moeilijk zijn als voor het lijdende voorwerp. Gewoon omdat men niet weet hoe ermee om te gaan, het is haast niet te bevatten voor veel mensen, hoe je je zo slecht kunt voelen! Heb je niemand in je omgeving die er wat meer ervaring mee heeft? Zo heb ik héél veel steun aan mijn vriendinnen en een neefje, die het allemaal niet makkelijk hebben gehad in hun leven. Of zoek ze via een lotgenotengroep?
En dit klinkt hard, maar als je vriend er niet voor je wil zijn in je moeilijke tijden, dan sta je waarschijnlijk sterker in je eentje.
Het lijkt nu heel erg alsof ik hem verdedig, maar dat is niet zo. Heel veel manieren van steun zoeken bij hem heb ik al geprobeerd. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat hij nu niet meer weet wat hij wil, wat ons aangaat.
Ik heb wel aardig wat steun aan mijn beste vriendin, die weet alleen nooit hoe ze reageren moet, want haar leven is altijd heel makkelijk en soepel verlopen. Dat zegt ze zelf ook altijd. Wat dat betreft is de wereld zo oneerlijk verdeeld soms.
En die lotgenotengroep hoop ik hier een beetje te vinden. Ik ben niet zo makkelijk in het op mensen afstappen IRL. Ik heb dan ook daadwerkelijk maar 1 iemand die ik daadwerkelijk een vriendin kan noemen, en dat is mijn beste vriendin. Verder heb ik niemand.
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Ok, duidelijk. Jammer dat hij ook niet over zijn eigen gevoelens kan of wil praten, hij is dus niet altijd zo gesloten geweest? Snap dat je je verrekt eenzaam kan voelen iig. Maar echt, je kan beter alleen zijn, dan je alleen voelen terwijl je met iemand samen bent, al zul je het nu waarschijnlijk moeilijk vinden dat zo te zien.
Ik hoop wel voor je dat hij er samen met je voor wil vechten. Dan zul je wel duidelijke afspraken moeten maken zodat jullie beiden weten wat je van elkaar kan verwachten, en wat niet. Want de relatie op dezelfde manier voortzetten als je nu illustreert, lijkt me ook niet bevorderlijk voor jouw depressie!
Fijn dat je wel een beste vriendin hebt. Al is ze niet bekend met depressies, ze kan je misschien wel goed bijstaan nu je relatie stroef loopt.
Ik hoop wel voor je dat hij er samen met je voor wil vechten. Dan zul je wel duidelijke afspraken moeten maken zodat jullie beiden weten wat je van elkaar kan verwachten, en wat niet. Want de relatie op dezelfde manier voortzetten als je nu illustreert, lijkt me ook niet bevorderlijk voor jouw depressie!
Fijn dat je wel een beste vriendin hebt. Al is ze niet bekend met depressies, ze kan je misschien wel goed bijstaan nu je relatie stroef loopt.
power to the people
Ik vind deze reactie heel fijn. Wat dat precies is weet ik niet. Maar het geeft me wel meer kracht voor vanavond.quote:
Ok, duidelijk. Jammer dat hij ook niet over zijn eigen gevoelens kan of wil praten, hij is dus niet altijd zo gesloten geweest? Snap dat je je verrekt eenzaam kan voelen iig. Maar echt, je kan beter alleen zijn, dan je alleen voelen terwijl je met iemand samen bent, al zul je het nu waarschijnlijk moeilijk vinden dat zo te zien.
Ik hoop wel voor je dat hij er samen met je voor wil vechten. Dan zul je wel duidelijke afspraken moeten maken zodat jullie beiden weten wat je van elkaar kan verwachten, en wat niet. Want de relatie op dezelfde manier voortzetten als je nu illustreert, lijkt me ook niet bevorderlijk voor jouw depressie!
Fijn dat je wel een beste vriendin hebt. Al is ze niet bekend met depressies, ze kan je misschien wel goed bijstaan nu je relatie stroef loopt.
Hij is inderdaad niet altijd zo gesloten geweest. Dat is sinds een paar maanden 'pas' het geval.
Ik kan me wel vinden in wat je zegt, dat het alleen zijn beter is dan het alleen voelen. Maar toch wil ik dat niet. Ik voel me liever alleen met mijn vriend, dan dat ik me alleen alleen voel. Snap je?
Die weinige leuke momenten, die geven me wel de kracht om door te gaan. Als die weinige leuke momenten weg gaan vallen ben ik bang dat ik in het suïcidale ga terugvallen.
Waarom is het allemaal zo moeilijk?
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Girlnextdoor, het is en blijft een lastige situatie, Jij voelt je kut, en je wilt dat je partner er voor je is, Maar tegelijk heb je de energie niet om je met hem bezig te houden, Ik begreep er geen fluit van toen mijn vriend depressief was, Ik gaf hem extra knuffels maar het deed hem niks, Ik zorgde dat alles geregeld was, en het boeide hem niet, Ik wilde met hem praten, maar dat wilde hij niet, Hij was toen ook nog zo gesloten als een boek, En toen kwam ik op het punt dat ik het uit wilde maken, net als jouw vriend nu,Ik kon niet meer verder, Ik stak er veel energie in, had genoeg sores van mezelf, zat midden in mijn afstuderen en dan had ik ook nog een partner die apatisch was geworden, Ik heb toen besloten nog 1 keer het gesprek aan te gaan, maar daarvoor nog een gesprek gehad met iemand die wist hoe het was om depressief te zijn, en dat werkte heel verhelderend, Dat hij apatisch was betekende niet dat hij niet van mij hield, Hij kon het alleen niet tonen want het gevoel was er ff niet niet, Dat hij mij amper aanraakte kwam niet omdat hij mij niet meer aantrekkelijk vond maar omdat het zo donker om hem heen was, dat hij geen behoefte had aan contact.
Tijdens het gesprek heb ik ook eerlijk verteld hoe het voor mij was, Ik had een vriend maar was eigenlijk net zo goed single, want ik had niks, En dat het mij zeer deed hem zo te zien, Hij gaf toen aan wel heel gek op mij te zijn, maar er soms gewoon geen zin meer in te hebben, Ik heb tegen hem gezegd, dat hij toch echt hulp moest gaan zoeken, omdat ik het anders niet meer trok, En tegelijk heb ik meer voor mezelf gekozen, Vaker thuis blijven, vaker afspreken met mijn vrienden, en als het me bij hem teveel werd ging ik ook gewoon weer weg, na dit gesprek is hij hulp gaan zoeken, en ik denk ook echt dat dat uiteindelijk geholpen heeft, Een depressie is zwaar en als partner van een depressief iemand heb je zelf meer kans om ook depressief te worden, Uiteindlijk ben ik daar zelf ook in beland maar dat was niet door hem!
Leg hem vanavond eerlijk uit hoe je je voelt, en dat je heel gek op hem bent, maar het nu heel moeilijk is om bij dat gevoel te komen omdat de wereld om je heen zo donker is.
En accepteer het ook als hij wat meer afstand wil, Dat heeft hij nodig en zal jullie relatie uiteindelijk echt ten goede komen,
Is hij echt vastberaden weg te lopen, dan ben je waarschijnlijk beter af in je eentje, Je moet al hard genoeg vechten om te overleven en dan kun je geen blok-aan-been-vriend gebruiken.
Sterkte in ieder geval.
Tijdens het gesprek heb ik ook eerlijk verteld hoe het voor mij was, Ik had een vriend maar was eigenlijk net zo goed single, want ik had niks, En dat het mij zeer deed hem zo te zien, Hij gaf toen aan wel heel gek op mij te zijn, maar er soms gewoon geen zin meer in te hebben, Ik heb tegen hem gezegd, dat hij toch echt hulp moest gaan zoeken, omdat ik het anders niet meer trok, En tegelijk heb ik meer voor mezelf gekozen, Vaker thuis blijven, vaker afspreken met mijn vrienden, en als het me bij hem teveel werd ging ik ook gewoon weer weg, na dit gesprek is hij hulp gaan zoeken, en ik denk ook echt dat dat uiteindelijk geholpen heeft, Een depressie is zwaar en als partner van een depressief iemand heb je zelf meer kans om ook depressief te worden, Uiteindlijk ben ik daar zelf ook in beland maar dat was niet door hem!
Leg hem vanavond eerlijk uit hoe je je voelt, en dat je heel gek op hem bent, maar het nu heel moeilijk is om bij dat gevoel te komen omdat de wereld om je heen zo donker is.
En accepteer het ook als hij wat meer afstand wil, Dat heeft hij nodig en zal jullie relatie uiteindelijk echt ten goede komen,
Is hij echt vastberaden weg te lopen, dan ben je waarschijnlijk beter af in je eentje, Je moet al hard genoeg vechten om te overleven en dan kun je geen blok-aan-been-vriend gebruiken.
Sterkte in ieder geval.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Dankjewel hiervoorquote:
Girlnextdoor, het is en blijft een lastige situatie, Jij voelt je kut, en je wilt dat je partner er voor je is, Maar tegelijk heb je de energie niet om je met hem bezig te houden, Ik begreep er geen fluit van toen mijn vriend depressief was, Ik gaf hem extra knuffels maar het deed hem niks, Ik zorgde dat alles geregeld was, en het boeide hem niet, Ik wilde met hem praten, maar dat wilde hij niet, Hij was toen ook nog zo gesloten als een boek, En toen kwam ik op het punt dat ik het uit wilde maken, net als jouw vriend nu,Ik kon niet meer verder, Ik stak er veel energie in, had genoeg sores van mezelf, zat midden in mijn afstuderen en dan had ik ook nog een partner die apatisch was geworden, Ik heb toen besloten nog 1 keer het gesprek aan te gaan, maar daarvoor nog een gesprek gehad met iemand die wist hoe het was om depressief te zijn, en dat werkte heel verhelderend, Dat hij apatisch was betekende niet dat hij niet van mij hield, Hij kon het alleen niet tonen want het gevoel was er ff niet niet, Dat hij mij amper aanraakte kwam niet omdat hij mij niet meer aantrekkelijk vond maar omdat het zo donker om hem heen was, dat hij geen behoefte had aan contact.
Tijdens het gesprek heb ik ook eerlijk verteld hoe het voor mij was, Ik had een vriend maar was eigenlijk net zo goed single, want ik had niks, En dat het mij zeer deed hem zo te zien, Hij gaf toen aan wel heel gek op mij te zijn, maar er soms gewoon geen zin meer in te hebben, Ik heb tegen hem gezegd, dat hij toch echt hulp moest gaan zoeken, omdat ik het anders niet meer trok, En tegelijk heb ik meer voor mezelf gekozen, Vaker thuis blijven, vaker afspreken met mijn vrienden, en als het me bij hem teveel werd ging ik ook gewoon weer weg, na dit gesprek is hij hulp gaan zoeken, en ik denk ook echt dat dat uiteindelijk geholpen heeft, Een depressie is zwaar en als partner van een depressief iemand heb je zelf meer kans om ook depressief te worden, Uiteindlijk ben ik daar zelf ook in beland maar dat was niet door hem!
Leg hem vanavond eerlijk uit hoe je je voelt, en dat je heel gek op hem bent, maar het nu heel moeilijk is om bij dat gevoel te komen omdat de wereld om je heen zo donker is.
En accepteer het ook als hij wat meer afstand wil, Dat heeft hij nodig en zal jullie relatie uiteindelijk echt ten goede komen,
Is hij echt vastberaden weg te lopen, dan ben je waarschijnlijk beter af in je eentje, Je moet al hard genoeg vechten om te overleven en dan kun je geen blok-aan-been-vriend gebruiken.
Sterkte in ieder geval.
Het is alleen zo dat ik zelf juist wel heel erg laat merken, zien en weten dat ik enorm veel van hem hou. Misschien wel teveel, dus dat ben ik al aan het beperken. Hij doet het niet terug, al een hele tijd niet. Hij heeft gisteren dan dus ook gezegd enigszins te twijfelen aan zijn gevoelens.
Ik hoop dat ik, wat er ook uit komt, het kan accepteren.
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Leuk, medicijnen wisselen.
Ben nu iets meer dan een week aan het afbouwen en mijn stemming wordt er niet beter op zullen we maar zeggen. moet weer moeite doen om mezelf aan de gang te krijgen, om de deur uit te gaan. bleh
dinsdag of woensdag starten met de nieuwe pillen, hopelijk slaan die al snel een beetje aan, dan ben ik weer blije murmeli. en hopelijk hebben die geen bijwerkingen hihihi
Ben nu iets meer dan een week aan het afbouwen en mijn stemming wordt er niet beter op zullen we maar zeggen. moet weer moeite doen om mezelf aan de gang te krijgen, om de deur uit te gaan. bleh
dinsdag of woensdag starten met de nieuwe pillen, hopelijk slaan die al snel een beetje aan, dan ben ik weer blije murmeli. en hopelijk hebben die geen bijwerkingen hihihi
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Vandaag een brief ontvangen dat ik 23 februari terugkoppeling van het psychodiagnostisch onderzoek heb Duurt dus nog wel even, maar heb iig duidelijkheid nu
Duurt dus nog wel even, maar heb iig duidelijkheid nu
Op de een of andere manier voel ik mezelf steeds verder afglijden op het moment. En waar dat nou precies aan ligt?
Misschien toch de afgelopen 2 gesprekken met m'n psych, waarin ik steeds meer m'n barsten voel en me verdrietig voel. Herinneringen aan vroeger, of vooral het gevoel van vroeger van intense gevoel van eenzaamheid (of eigenlijk niet verbonden zijn en echte aandacht missen), komen steeds vaker weer langs. En dat vind ik zo moeilijk om mee om te gaan en weet dus ook niet zo goed wat ik er mee moet.
En dan komen die vluchtneigingen. Ik voel me weer zo'n flipperkastballetje. Tegelijkertijd moet ik bij mensen meer van mezelf laten zien. En dan zit ik te denken dat ik dat zeker de afgelopen tijd wel vaker heb gedaan, maar misschien omdat ik verkeerde verwachtingen heb ofzo of weet ik veel wat, voelt het nooit als iets dat ooit verandering gaat brengen bij mij.
Ik weet eigenlijk niet precies wat ik hier nou probeer te zeggen, kom er even niet zo goed uit.
Vind het wel vervelend dat ik dit nu weer zo heb. Is dit iets wat met medicatie niet voor zou moeten komen (hoewel ik tot nog toe het idee had dat die pillen wel werkten), of is dit gewoon iets logisch als onderdeel van het therapieproces?
Bleh
Misschien toch de afgelopen 2 gesprekken met m'n psych, waarin ik steeds meer m'n barsten voel en me verdrietig voel. Herinneringen aan vroeger, of vooral het gevoel van vroeger van intense gevoel van eenzaamheid (of eigenlijk niet verbonden zijn en echte aandacht missen), komen steeds vaker weer langs. En dat vind ik zo moeilijk om mee om te gaan en weet dus ook niet zo goed wat ik er mee moet.
En dan komen die vluchtneigingen. Ik voel me weer zo'n flipperkastballetje. Tegelijkertijd moet ik bij mensen meer van mezelf laten zien. En dan zit ik te denken dat ik dat zeker de afgelopen tijd wel vaker heb gedaan, maar misschien omdat ik verkeerde verwachtingen heb ofzo of weet ik veel wat, voelt het nooit als iets dat ooit verandering gaat brengen bij mij.
Ik weet eigenlijk niet precies wat ik hier nou probeer te zeggen, kom er even niet zo goed uit.
Vind het wel vervelend dat ik dit nu weer zo heb. Is dit iets wat met medicatie niet voor zou moeten komen (hoewel ik tot nog toe het idee had dat die pillen wel werkten), of is dit gewoon iets logisch als onderdeel van het therapieproces?
Bleh
Nou, meneer voelde geen behoefte om te praten. Hij weet niet wat ie wil dus ook niet wat ie zeggen moet. Hoj was verder wel iets liever voor me dan hij eerder was. Dus ik neem het even voor lief en heb m gezegd dat hij met me praten kan wanneer hij er helemaal uit is.
Ondertussen ga ik wel afstand nemen om mezelf enigszins te beschermen
Ondertussen ga ik wel afstand nemen om mezelf enigszins te beschermen
When ego leads, failure follows.
|| justdiggit.org ||
|| justdiggit.org ||
Wat klote zegquote:
Op de een of andere manier voel ik mezelf steeds verder afglijden op het moment. En waar dat nou precies aan ligt?
Misschien toch de afgelopen 2 gesprekken met m'n psych, waarin ik steeds meer m'n barsten voel en me verdrietig voel. Herinneringen aan vroeger, of vooral het gevoel van vroeger van intense gevoel van eenzaamheid (of eigenlijk niet verbonden zijn en echte aandacht missen), komen steeds vaker weer langs. En dat vind ik zo moeilijk om mee om te gaan en weet dus ook niet zo goed wat ik er mee moet.
En dan komen die vluchtneigingen. Ik voel me weer zo'n flipperkastballetje. Tegelijkertijd moet ik bij mensen meer van mezelf laten zien. En dan zit ik te denken dat ik dat zeker de afgelopen tijd wel vaker heb gedaan, maar misschien omdat ik verkeerde verwachtingen heb ofzo of weet ik veel wat, voelt het nooit als iets dat ooit verandering gaat brengen bij mij.
Ik weet eigenlijk niet precies wat ik hier nou probeer te zeggen, kom er even niet zo goed uit.
Vind het wel vervelend dat ik dit nu weer zo heb. Is dit iets wat met medicatie niet voor zou moeten komen (hoewel ik tot nog toe het idee had dat die pillen wel werkten), of is dit gewoon iets logisch als onderdeel van het therapieproces?
Bleh
Ik denk dat het niet de bedoeling is dat de meds dit volledig onderdrukken. Anders kan je het niet verwerken. Het is gewoon een hele zware therapie die je doet en ik denk dat dit gevoel erbij hoort (zeg ik nu heel stoer, ik voel me vast een stuk minder stoer als ik straks ook ben begonnen).
Wat ik wel denk, is dat de pillen misschien helpen voorkomen dat je echt afglijdt. Het zou je een beetje overeind moeten kunnen houden in dit proces.
En wat mij helpt is dingen met de dag bekijken. Dus: vandaag voel ik me kut. En gisteren ook. Maar wat morgen brengt weet ik niet, dat zie ik morgen wel. Ipv: ik glijd af en ga me steeds kutter voelen.
Ik merk nu dat ik gisteren ook weer zat vooruit te kijken over afbouwen en depri worden, maar vandaag voel ik me best goed. Dus wie weet krijg jij ook weer dagen dat t effies wat beter gaat.
Sterkte meissie, en dikke knuffel
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
O ja vreselijk is dat. Ik ben ook een keer over gestapt, van de Cymbalta naar Citalopram. Ik heb bijna niks anders gedaan dan op bed zitten piekeren/janken en hopen dat de nieuwe meds wel aanslaan en niet opgenomen hoefde te worden waar de " psychiater het over had, mcht de situatie niet verbeteren,quote:
Leuk, medicijnen wisselen.
Ben nu iets meer dan een week aan het afbouwen en mijn stemming wordt er niet beter op zullen we maar zeggen. moet weer moeite doen om mezelf aan de gang te krijgen, om de deur uit te gaan. bleh
dinsdag of woensdag starten met de nieuwe pillen, hopelijk slaan die al snel een beetje aan, dan ben ik weer blije murmeli. en hopelijk hebben die geen bijwerkingen hihihi
Gelukkig is het niet zo ver gekomen, maar het gaat 3 jaar later nog steeds mwa met teruvallen enzo zoals nu
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Snel geprobeerd bij te lezen...
Sylvana, kan je misschien tegelijk met je vriend opstaan voordat hij gaat werken?
Weet niet of dat helpt, maar dan ben je wel uit bed... en dan gelijk wassen en aankleden, zou dat helpen?
Sylvana, kan je misschien tegelijk met je vriend opstaan voordat hij gaat werken?
Weet niet of dat helpt, maar dan ben je wel uit bed... en dan gelijk wassen en aankleden, zou dat helpen?
Fake it till you make it...
Mja hij moet er om 6 uur uit, dat vind ik wel erg vroeg
Weet nu al niet wat ik moet doen op een dag, laat staan als ik er al om 6 uur uit moet.
Weet nu al niet wat ik moet doen op een dag, laat staan als ik er al om 6 uur uit moet.
Efexor Kingtoppie, deed bij mij niet veel.
Oh ja Sylvana, dat is wel erg vroeg. Of kan het helpen als je af spreekt dat hij je op een bepaald moment belt ofzo? Ik roep maar wat...
Oh ja Sylvana, dat is wel erg vroeg. Of kan het helpen als je af spreekt dat hij je op een bepaald moment belt ofzo? Ik roep maar wat...
Fake it till you make it...
ff wachten, ik begin er volgende week meequote:
Heeft iemand hier ervaring met venlafaxine eigenlijk?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Nee dat is niet mogelijk ivm de werkzaamheden die hij heeft. En vaak word ik ook niet wakker van de telefoon.quote:
Efexor Kingtoppie, deed bij mij niet veel.
Oh ja Sylvana, dat is wel erg vroeg. Of kan het helpen als je af spreekt dat hij je op een bepaald moment belt ofzo? Ik roep maar wat...
Maandag moet ik om 10 uur bij die vrijwilligersorganisatie zijn. Dus dan heb ik een echt doel om er op tijd uit te gaan.
En dan hoop ik snel met die deeltijdbehandeling te kunnen beginnen. Heb deze week niks gehoord, dus moet volgende week wel wat horen...
Gaat hier op het moment echt niet lekker vanwege problemen met Essent waar ik me ontzettend zorgen over maak en sta zowat op instorten
Sylvana, kan je anders volgende week zelf achter die deeltijd aan bellen?
Balen van het gedoe met Essent.
Sterkte
Balen van het gedoe met Essent
.Sterkte
Fake it till you make it...
Ja kan zelf wel bellen, maar denk niet dat ik daar veel mer op schiet. Groep is gewoon vol en psych zei dat afgelopen week of komende week als het goed is plek vrij komt. Neem aan dat ik echt wel wat hoor als dat zo is.
En dankjewel
En dankjewel
sorry dat ik niet op iedereen reageer, maar ben de draad kwijt en ben bekaf.
Ik merk dat ik op dit moment erg veel moeite heb met het feit dat ik eits meer vrije tijd en dus minder druk heb. Ik merk dat ik me daardoor verveel en ga piekeren waardoor ik utieindelijk overstuur raak. Ik probeer dit te doorbreken door iets te zoeken wat ik leuk vind en afleiding geeft, maar op zulke momenten weet ik neit wat te doen en heb eigenlijk nergens zin in.
En op andere momenten kan ik neit stoppen met dingen doen, vooral omdat ik dan niet denk en ook de dingen niet voel die ik voel. En dus eigenlijk wegren ervoor.
Maari k heb ook het gevoel dat ik niet anderes kan, omdat als ik een dag heel depressief doe,mijn moeder er heel veel problemen mee heeft, wat leid tot conflicten met elkaar.
Verder slaap ik nu meer, gemiddeld van half12 tot een uur of 9 's ochtends. En ben heel snel moe, en vanaf volgende week heb ik een heel druk lesrooster. En zie er als een berg tegenop...
Ik merk dat ik op dit moment erg veel moeite heb met het feit dat ik eits meer vrije tijd en dus minder druk heb. Ik merk dat ik me daardoor verveel en ga piekeren waardoor ik utieindelijk overstuur raak. Ik probeer dit te doorbreken door iets te zoeken wat ik leuk vind en afleiding geeft, maar op zulke momenten weet ik neit wat te doen en heb eigenlijk nergens zin in.
En op andere momenten kan ik neit stoppen met dingen doen, vooral omdat ik dan niet denk en ook de dingen niet voel die ik voel. En dus eigenlijk wegren ervoor.
Maari k heb ook het gevoel dat ik niet anderes kan, omdat als ik een dag heel depressief doe,mijn moeder er heel veel problemen mee heeft, wat leid tot conflicten met elkaar.
Verder slaap ik nu meer, gemiddeld van half12 tot een uur of 9 's ochtends. En ben heel snel moe, en vanaf volgende week heb ik een heel druk lesrooster. En zie er als een berg tegenop...
Wat naar dat je je zo voelt maar herkenbaar. MIsschien heb je dit allang geprobeerd, maar toch een paar tips:quote:
sorry dat ik niet op iedereen reageer, maar ben de draad kwijt en ben bekaf.
Ik merk dat ik op dit moment erg veel moeite heb met het feit dat ik eits meer vrije tijd en dus minder druk heb. Ik merk dat ik me daardoor verveel en ga piekeren waardoor ik utieindelijk overstuur raak. Ik probeer dit te doorbreken door iets te zoeken wat ik leuk vind en afleiding geeft, maar op zulke momenten weet ik neit wat te doen en heb eigenlijk nergens zin in.
En op andere momenten kan ik neit stoppen met dingen doen, vooral omdat ik dan niet denk en ook de dingen niet voel die ik voel. En dus eigenlijk wegren ervoor.
Maari k heb ook het gevoel dat ik niet anderes kan, omdat als ik een dag heel depressief doe,mijn moeder er heel veel problemen mee heeft, wat leid tot conflicten met elkaar.
Verder slaap ik nu meer, gemiddeld van half12 tot een uur of 9 's ochtends. En ben heel snel moe, en vanaf volgende week heb ik een heel druk lesrooster. En zie er als een berg tegenop...
* piekerkwartiertje instellen, evt meerdere keren per dag en dan iedere keer dat je merkt dat je piekert jezelf (aardig) 'doorverwijzen' naar dat kwartier. Het is niet eens zozeer dat kwartier an sich wat helpt, maar wel dat je telkens herkent wanneer het gebeurt en het niet laat gebeuren of opschuift waardoor je hopelijk op den duur minder gaat piekeren. DIt gezegd hebbende moet ik het zelf ook weer eens gaan proberen want ik denk me ook suf de hele dag, gaat veel energie in zitten.
* Ik heb zelf dat ik bij vlagen moedeloos wordt omdat ik zooo vaak die afleiding nodig heb bijv. Ik heb nu eindelijk werk (schoonmaak, erg fijn voor mij want dan ' denk' ik niet) en dan voel ik me 4 uur OK, ga ik naar huis, ben ik binnen afzienbare tijd weer aan het denken en voel me down of bang. Hoe vervelend ook, de enige manier is om iedere keer wat anders te gaan doen of het volledig te accepteren, maar als je je slecht voelt helpt het nooit om te blijven zitten en het via je hoofd op te lossen. Je kan het alleen maar blijven proberen.
* Tenslotte, voor slapeloosheid, heb je slaappillen hiervoor? Je hoeft ze niet te gebruiken of heel weinig maar het idee dat je het hebt kan al helpen.
Maar goed, zoals je ziet, ik ben nu ook wakker, slaap ook alweer twee weken nauwelijks, maar ik vermaak me wel, want in bed blijven liggen is ook niks.
zelfde als diginoob
het piekerkwartier instellen probeer ik ook al. Alleen is dat wel heel lastig, want ik heb echt de neiging mezelf te verliezen in dat gepieker. Maar het heeft ook heel veel te maken met teveel tijd om te piekeren, want als ik met iets interesants bezig ben word het minder of in ieder geval minder hevig.
En bij fysieke activiteit kan ik mezelf erop los laten piekeren zonder dat ik pieker..heel raar en lastig uit te leggen, maar zoiets is het.
En dat ik moedeloos word heb ook wel vaak, en dat wat je zegt van het accepteren en doorgaan is ook wat ik probeer alleen werkt het niet altijd. En nog minder als je het gevoel hebt dat je omgeving je somberheid niet echt accepteerd of normaal vind. Dan val je vanzelf terug in "theater"spelen...en dat zorgt ervoor dat als het eruit komt het alleen nog heviger is.
En slaapproblemen heb ik niet echt. Over het algemeen slaap ik wel ok, alleen ik slaap veel te diep waardoor ik heel brak en moe wakker word. EN vooral nu tentamens over zijn slaap ik beter, doordat ik minder zenuwen heb.
En bij fysieke activiteit kan ik mezelf erop los laten piekeren zonder dat ik pieker..heel raar en lastig uit te leggen, maar zoiets is het.
En dat ik moedeloos word heb ook wel vaak, en dat wat je zegt van het accepteren en doorgaan is ook wat ik probeer alleen werkt het niet altijd. En nog minder als je het gevoel hebt dat je omgeving je somberheid niet echt accepteerd of normaal vind. Dan val je vanzelf terug in "theater"spelen...en dat zorgt ervoor dat als het eruit komt het alleen nog heviger is.
En slaapproblemen heb ik niet echt. Over het algemeen slaap ik wel ok, alleen ik slaap veel te diep waardoor ik heel brak en moe wakker word. EN vooral nu tentamens over zijn slaap ik beter, doordat ik minder zenuwen heb.
