Depressie & Angst #16

Dankjewel Nyota en ik hoop het ook. Want ik wil idd niet weer zo terugvallen.

En goed dat je vandaag even rustig aan doet. Maar echt voelen is idd eng ja

Werd net gebeld. Eentje waarbij ik voor intake kan komen, dinsdag 7 februari

quote:

Op donderdag 26 januari 2012 15:44 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Werd net gebeld. Eentje waarbij ik voor intake kan komen, dinsdag 7 februari

Fijn! Psycholoog he, geen psychotherapeut? (omdat je er zo snel een gevonden hebt )

quote:

Op donderdag 26 januari 2012 15:46 schreef Nyota het volgende:

[..]

Fijn! Psycholoog he, geen psychotherapeut? (omdat je er zo snel een gevonden hebt )

Psycholoog ja.
Eens kijken of dat klikt

Gesprek met de psych was fijn Weer even een klein plan van aanpak gemaakt hoe de dag door te komen. Maximaal om 12 uur uit bed (liefst eerder natuurlijk), elke dag iets aan beweging doen (stuk wandelen/fietsen of naar de sportschool), elke dag 1 ding in het huishouden doen (en dan niet de hele keuken schoonmaken als 1 ding zien, maar bijvoorbeeld het gasfornuis schoonmaken) en iedere dag iig 1 plezierige activiteit doen.

Verder heeft ze me aangemeld voor psychotherapie, een andere psychiater en gaat ze erachteraan wanneer ik met de deeltijdbehandeling kan starten. Was een erg nuttig gesprek dus

Owja en de belangrijkste les was dat ik me niet met anderen of met mijn gezonde ik moet vergelijken. Ik ben aan herstellen en moet kijken naar wat ik op dit moment kan en niet naar anderen kijken wat zij doen of wat ik zelf kan als ik niet depressief ben. Want dat is geen eerlijke vergelijking nu. Dat is iets wat erg waar is, maar wat ik wel erg moeilijk vind. Want ik vergelijk mezelf altijd met anderen of met mn gezonde ik

Fijn dat je dat plan hebt gemaakt. En je er aan houden he?

Nog niets over de uitslag verder?

En jezelf niet vergelijken met wat je eerst kon of wat anderen kunnen is lastig he? Makkelijker gezegd dan gedaan...

Ja en mocht het toch niet lukken moet ik bellen. Uitslag is nog niet bekend, in de computer kon ze zien dat diegene er nog mee bezig is.

En jezelf niet vergelijken met anderen of je gezonde ik is idd lastig. Ik moet leren om te kijken naar wat ik wel kan of gedaan heb. Voor mij is het bijvoorbeeld niet standaard dat ik na het opstaan ontbijt, douche en me aankleed. Als ik dat wel gedaan heb is dat iets goeds, niet iets normaals.

Ik moet leren om de kleine goede dingen ook te zien en te waarderen en niet alleen de grote dingen. Niet zeggen dat ik niks in het huishouden heb gedaan als ik wel wat heb opgeruimd en de vuilnis heb weggebracht bijvoorbeeld.

quote:

Op donderdag 26 januari 2012 17:48 schreef Sylvana het volgende:
Ja en mocht het toch niet lukken moet ik bellen. Uitslag is nog niet bekend, in de computer kon ze zien dat diegene er nog mee bezig is.

En jezelf niet vergelijken met anderen of je gezonde ik is idd lastig. Ik moet leren om te kijken naar wat ik wel kan of gedaan heb. Voor mij is het bijvoorbeeld niet standaard dat ik na het opstaan ontbijt, douche en me aankleed. Als ik dat wel gedaan heb is dat iets goeds, niet iets normaals.

Ik moet leren om de kleine goede dingen ook te zien en te waarderen en niet alleen de grote dingen. Niet zeggen dat ik niks in het huishouden heb gedaan als ik wel wat heb opgeruimd en de vuilnis heb weggebracht bijvoorbeeld.

Zo kon ik een tijdje geleden blij zijn als ik de vaatwasser had uitgeruimd Maar een tijdje later begon ik dan weer te denken: "wat stelt het nou voor".

Ik heb uiteindelijk 5 herinneringen in m'n telefoon gezet over de dag heen die me herinnerde om iets positief te benoemen dat ik die dag gedaan had. Hielp wel

Ja dat heb ik ook een tijdje geprobeerd, elke dag 5 positieve dingen opschrijven. Maar dan doe ik dat een paar dagen en dan komt de klad er al weer in bij mij.

quote:

Op donderdag 26 januari 2012 18:34 schreef Sylvana het volgende:
Ja dat heb ik ook een tijdje geprobeerd, elke dag 5 positieve dingen opschrijven. Maar dan doe ik dat een paar dagen en dan komt de klad er al weer in bij mij.

Pas na een paar weken zit het in je systeem, doorzetten dus. Anders zet je een wekker op je telefoon.

quote:

Op donderdag 26 januari 2012 15:30 schreef Nyota het volgende:
Succes zo Sylvana. Hopelijk kan hij/zij je weer een beetje op weg helpen. Want nu ook zo weer in bed blijven hangen, is natuurlijk ook niet goed en je wil natuurlijk niet heen waar je net uitgeklommen bent.

En girlnextdoor: je zit hier prima Hopelijk heb je snel een psycholoog gevonden waar het mee klikt

Hier een niks doen dag. Ik merkte dat ik de afgelopen tijd veel te hard heb rondgerend. Ik denk omdat dat m'n psych 2 weken geleden een snaar had geraakt en ik vooral niet wilde voelen verder en dus maar vanalles ben gaan doen. En vooral ook om me heen laten zien dat ik zo goed bezig was met vanalles.

Wat ben ik toch een muts soms. De haptonoom gisterenn maakte dat besef nog wat duidelijker, dus vandaag niet zo veel aan het doen en gewoon eens proberen echt te voelen. Ik vind er niks aan

moeilijk meis.
sterkte en knuffie!

Nou het eerste punt van het plan van aanpak is al mislukt, want ik ben net een kwartier uit bed

Het feit dat ik een afspraak heb staan bij een psycholoog, ook al is het alleen maar een intake, geeft me al een gevoel van overwinning. Daar ben ik dan ook wel even heel erg blij mee

Dat is zeker waar. Een afspraak maken is toch de eerste grote stap naar herstel

quote:

Op donderdag 26 januari 2012 17:15 schreef Sylvana het volgende:
Gesprek met de psych was fijn Weer even een klein plan van aanpak gemaakt hoe de dag door te komen. Maximaal om 12 uur uit bed (liefst eerder natuurlijk), elke dag iets aan beweging doen (stuk wandelen/fietsen of naar de sportschool), elke dag 1 ding in het huishouden doen (en dan niet de hele keuken schoonmaken als 1 ding zien, maar bijvoorbeeld het gasfornuis schoonmaken) en iedere dag iig 1 plezierige activiteit doen.

Verder heeft ze me aangemeld voor psychotherapie, een andere psychiater en gaat ze erachteraan wanneer ik met de deeltijdbehandeling kan starten. Was een erg nuttig gesprek dus

Zo probeer ik ook wat van mijn dag te maken. Beetje regelmaat is voor iedereen goed
Succes!

wow, er word wel aardig wat gepost hier moet ik zeggen , en ik ben hier de draad een beetje kwijt..na de tentamens zal ik wel wat meer posten of aankomende week, want ik heb dan geen les t/m donderdag op 1 tentamen na.

Hier zit ik momenteel weer in een negatieve spiraal. Heb woensdag een gesprek bij de psych gehad, en dat gesprek hakt er echt in.
Want het overlijden van oma is toen weer ter sprake gekomen, en sindsdien voel ik me gewoon weer belabberd. na, ja eigenlijk voel ik me al constant belabberd alleen lijkt het op bepaalde momenten negeerbaar te zijn.
En dan heb ik ook nog het feit, dat ik vandaag 1 tentamen compleet heb verknald, en eigenlijk compleet blokkeerde..en niet meer wist wat ik deed, ook al was het een open boek en had ik degelijke aantekeningen erbij.
En volgende week woensdag weer een tentamen en het is gewoon zo gigantisch veel, dat ik dat nooit ga redden voor woensdag. En daarbij is de motivatie op dit moment zo bar slecht.

Ik weet gewoon niet helemaal wat te doen. En dan heb ik blijkbaar voor een keuzevak gekozen waar ik me niet voor mag inschrijven en dus het vak mag volgen zonder punten ervoor te krijgen...maar niemand kan er duidelijkheid over geven.

En het enige wat ik al heel de middag kan is janken..(en ik hou me in om gezuer van ma te voorkomen). En ik heb helemaal nergens zin in..
ik ben moe, het enige wat ik wil is een echte vakantie en kunnen ontspannen..maar ik kan niet ontspannen..thuis niet, op school niet..
bleh..het zit gewoon ff niet mee..

Hoi!

Ik lees hier af en toe ook eens mee en ik zie wel veel herkenbare dingen langskomen.
En ik vroeg me af, was voor jullie de stap naar een psycholoog erg groot?
Ik heb zo mijn overwegingen om er ook 1 op te zoeken maar ik durf het eigenlijk niet goed.
Ben erg iemand die alles alleen probeert op te lossen maar dat blijkt niet te werken.

Ik hoop dat jullie iets van advies hebben

quote:

Op maandag 30 januari 2012 15:17 schreef Lillymii het volgende:
Hoi!

Ik lees hier af en toe ook eens mee en ik zie wel veel herkenbare dingen langskomen.
En ik vroeg me af, was voor jullie de stap naar een psycholoog erg groot?
Ik heb zo mijn overwegingen om er ook 1 op te zoeken maar ik durf het eigenlijk niet goed.
Ben erg iemand die alles alleen probeert op te lossen maar dat blijkt niet te werken.

Ik hoop dat jullie iets van advies hebben

Bij mij ging het op dat moment dat de stap genomen is dusdanig slecht dat ik zelf niet de stap kon nemen richting de Huisarts.
Mijn ma is toen gegaan en heeft alles uitgelegd, aan de hand daarvan heeft de HA gezegd van dit, dit of dit kan spelen. En hij wilde dus een doorverwijzing geven, alleen ik moest zelf bellen zodat hij de brief kon maken.
Dat is 2 dagen later gedaan. En ondertusesn naar de psycholoog gebeld voor aanmelding ed. En toen viel voor mij het kwartje van dit kan niet en iets moet veranderen.
Dus 2 dagen later verwijsbrief gehaald en intake gehad...

Eigenlijk valt de stap nemen wel mee, het lastigste en zwaarste is denk dat je je verhaald bij een "vreemde(HA)" moet neerleggen. En dat is het moeilijkste maar eenmaal dat dingen op gang komen, lijkt het soms bijna vanzelf te gaan.

quote:

Op maandag 30 januari 2012 15:42 schreef cafpow het volgende:

[..]

Eigenlijk valt de stap nemen wel mee, het lastigste en zwaarste is denk dat je je verhaald bij een "vreemde(HA)" moet neerleggen. En dat is het moeilijkste maar eenmaal dat dingen op gang komen, lijkt het soms bijna vanzelf te gaan.

Dankje
Mijn verhaal bij een vreemde neerleggen vind ik nog niet het moeilijkst alleen het is allemaal zo ingewikkeld dat ik er niet meer uit kom.. alles staat met elkaar in verbinding en heeft allemaal invloed op elkaar.

Wat mij tegenhoud om te gaan is dat ik dan moet toegeven dat ik niet alles alleen kan.
Ik heb altijd alles alleen gedaan en het voelt dan vreselijk stom dat dit dan niet lukt.

quote:

Op maandag 30 januari 2012 16:12 schreef Lillymii het volgende:

[..]

Dankje
Mijn verhaal bij een vreemde neerleggen vind ik nog niet het moeilijkst alleen het is allemaal zo ingewikkeld dat ik er niet meer uit kom.. alles staat met elkaar in verbinding en heeft allemaal invloed op elkaar.

Wat mij tegenhoud om te gaan is dat ik dan moet toegeven dat ik niet alles alleen kan.
Ik heb altijd alles alleen gedaan en het voelt dan vreselijk stom dat dit dan niet lukt.

en dat is juist een foute gedachtengang.
Want een 'vreemde' kan je helpen dingen te ordenen en in de jiste hokjes te plaatsen. Omdat zij het niet zelf voelen kunnen ze heel objectief zien wat wat exact beinvloed en wat eerst geordend moet worden voordat het volgende weggewerkt kan worden.
En zij kunnen tijdens gesprekken heel veel sturing geven..

quote:

Op maandag 30 januari 2012 15:17 schreef Lillymii het volgende:
Hoi!

Ik lees hier af en toe ook eens mee en ik zie wel veel herkenbare dingen langskomen.
En ik vroeg me af, was voor jullie de stap naar een psycholoog erg groot?
Ik heb zo mijn overwegingen om er ook 1 op te zoeken maar ik durf het eigenlijk niet goed.
Ben erg iemand die alles alleen probeert op te lossen maar dat blijkt niet te werken.

Ik hoop dat jullie iets van advies hebben

Ik heb net mijn 2e (intake)gesprek gehad bij een psycho. De eerste keer voelde ik mij ontzettend ongemakkelijk, maar ik begon zelf maar gewoon tegen haar aan te praten.
Je moet jezelf er even overheen zetten, maar het wordt snel vertrouwd. Het is toch wel fijn om iemand te hebben waar je al je problemen bij kunt neerleggen. Het is erg lastig om helemaal alleen van je problemen af te komen. Dus gewoon doen!

Ik herken het ook wel hoor. Ik ben ook iemand die graag alles alleen wil oplossen. Maar soms kom je er zelf gewoon niet meer uit. En dan is het het beste om dat toch gewoon aan jezelf toe te geven en hulp te zoeken. Als je eenmaal die eerste stap gezet hebt ben je al een heel eind op de goede weg en wordt het steeds makkelijker. Succes!

Hier wil het nog niet echt lukken met het plan van aanpak dat ik met de psych je gemaakt Het klinkt zo makkelijk om op tijd op te staan en 1 huishoudelijk klusje te doen en wat te bewegen, maar het lukt me gewoon echt niet En daarom voel ik me echt z'n mislukkeling.

En ik voel me ook nog eens ontzettend eenzaam, omdat ik maar 1 vriendin heb en verder eigenlijk niemand zie. Zit de hele dag maar een beetje alleen thuis te niksen en te wachten tot vriendlief uit zn werk is. En dan doen we de boodschappen en de afwas en verder hangen we ook maar een beetje op de bank tv te kijken en te computeren. Ik voel me gewoon zo ontzettend nutteloos

Thanks voor al jullie reacties

Ik zit inderdaad er wel serieus nu over na te denken aangezien ik nu door al mijn angsten mijn stage op school niet heb gehaald Het feit is nu wel dat er over 3 week een nieuwe stage wacht in Duitsland (ja hoor, ik ben de ongelukkige die daar heen wordt gestuurd).
Tijdens het eindgesprek van mijn afgelopen stage, is me aangeraden om op school na te gaan of straks naar Duitsland wel een goed idee is en dat ik niet weer dezelfde fout maak.
Ik wil wel graag naar Duitsland maar dan blijf ik er waarschijnlijk wel langer mee lopen.
en doe ik pas rond de zomervakantie wat aan al deze dingen als het niet minder is.
Als ik niet ga dan kan ik komende maanden wel alles eraan gaan doen om het op te lossen.

Komende twee week staan dus in het teken om te beslissen of ik naar Duitsland ga ja of nee.

quote:

Op maandag 30 januari 2012 17:21 schreef Sylvana het volgende:
Hier wil het nog niet echt lukken met het plan van aanpak dat ik met de psych je gemaakt Het klinkt zo makkelijk om op tijd op te staan en 1 huishoudelijk klusje te doen en wat te bewegen, maar het lukt me gewoon echt niet En daarom voel ik me echt z'n mislukkeling.

En ik voel me ook nog eens ontzettend eenzaam, omdat ik maar 1 vriendin heb en verder eigenlijk niemand zie. Zit de hele dag maar een beetje alleen thuis te niksen en te wachten tot vriendlief uit zn werk is. En dan doen we de boodschappen en de afwas en verder hangen we ook maar een beetje op de bank tv te kijken en te computeren. Ik voel me gewoon zo ontzettend nutteloos

Dat ken ik zo goed... Weinig vrienden.. thuis ongelovelijk nutteloos doen..
Maar de oplossing heb ik nog steeds niet gevonden.

@ Sylvana en lillymii

eigenlijk is de oplossing heel simpel. je sociale kring uitbreiden en daar selectief mensen uitpakken waar je actief mee aan de slag gaat.
En het is heel lastig, ik weet het, bij mij is het exact hetzelfde.
Probeer bij de dagelijkse activiteiten contact te leggen met anderen...bijvoorbeeld op school. Verplicht jezelf iedere dag een praatje met minimaal 1 persoon te maken ook al zijn is 1,5 minuut.

Verder tja, de meet (die nog gepland moet worden) een idee? Wie wat kan je het wel heel goed vinden met iemand hier?
En tja, verder is het gewoon zo veel mogelijk kansne grijpen, maar het is lastig en wees dus geduldig.