R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Originele OP:
Depressie & Angst #1
Depressie & Angst #2
Depressie & Angst #3
Depressie & Angst #4
Depressie & Angst #5
Depressie & Angst #6
Depressie & Angst #7
Depressie & Angst #8
Depressie & Angst #9
Depressie & Angst #10
Depressie & Angst #11
Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
Vorige delen:quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Depressie & Angst #1
Depressie & Angst #2
Depressie & Angst #3
Depressie & Angst #4
Depressie & Angst #5
Depressie & Angst #6
Depressie & Angst #7
Depressie & Angst #8
Depressie & Angst #9
Depressie & Angst #10
Depressie & Angst #11
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Ik ben ook enorm kwaad. Mijn vader ook. Het is alsof ze willen dat ik compleet flip.quote:Op woensdag 19 oktober 2011 10:04 schreef Murmeli het volgende:
[..]
die keuzestress herken ik heel erg.
wat mij helpt is om een lijstje te maken vantevoren wat ik wil kopen (desnoods maak ik een lijstje van wat ik de komende dagen ga eten) en dan ga ik naar de winkel en kan ik zonder erbij na te denken de spullen van het lijstje in mijn mandje stoppen en klaar.
misschien kan je dat met muziek ook doen. dan maak je op een moment dat je er niet thuis bent ofzo een lijstje van liedjes die je leuk vindt passen bij verschillende stemmingen. iets om rustig te worden als je boos bent, iets om vrolijk van te worden etc.
Ik vind het wel raar van die buurvrouw. Lijkt me niet handig als je haar op een gegeven moment echt aanvliegt. ik heb even niet gevolgd of je een psych ofzo hebt, maar zo ja, kan die niks voor je doen? Of kan je niet naar de politie of een ggz instelling en daar zeggen dat ze kunnen kiezen: of ze zorgen dat het opgelost wordt, of er valt een gewonde in de persoon van je buuv. ze zouden dan toch wel iets moeten doen. al is het maar dat ze jou ergens onder brengen totdat dat mens ergens wordt afgevoerd (naar een geluidsdichte ruimte ofzo waar ze lekker kan gaan zitten schreeuwen).
grr.... ik kan me hier best kwaad om maken (niet richting jou natuurlijk, maar dat ze jou in die situatie laten zitten (en eigenlijk de buuv ook want die is in feite ook in gevaar, weliswaar door haar eigen gedrag, maar toch....zo iemand hoort gewoon opgenomen te worden lijkt me. )
En ik heb al genoeg gedreigd, maar daar wordt dus helemaal niks mee gedaan.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Kun je daar niet zelf weg (desnoods tijdelijk)? Ik snap dat dat onrechtvaardig is, en dat je het waarschijnlijk niet wilt, maar als het een keuze is tussen weggaan of doordraaien...?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik kan nergens heen. Ze zijn al meer dan een half jaar een geschikte woonplek voor mij aan het zoeken waar ik mijn kat bij me mag hebben, maar die is nog steeds niet gevonden.
Ik zie mijn kat al meer dan 4 jaar hoogstens 1x per week en daar baal ik echt enorm van. Dus nu wil ergens wonen waar mijn kat ook mag wonen.
En als die woonplek gevonden wordt, is er sowieso een wachtlijst van minstens een jaar.
Bij mijn moeder of vader is geen optie voor meer dan een maand. Mijn vader kan me niet aan en ik ben niet zonder reden zo ongeveer bij m'n moeder uit huis getrapt ... Ik houd het dus meestal bij 2 of 3 dagen.
Ik zie mijn kat al meer dan 4 jaar hoogstens 1x per week en daar baal ik echt enorm van. Dus nu wil ergens wonen waar mijn kat ook mag wonen.
En als die woonplek gevonden wordt, is er sowieso een wachtlijst van minstens een jaar.
Bij mijn moeder of vader is geen optie voor meer dan een maand. Mijn vader kan me niet aan en ik ben niet zonder reden zo ongeveer bij m'n moeder uit huis getrapt ... Ik houd het dus meestal bij 2 of 3 dagen.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
@madame paon, tja het is en blijft een lastige situatie. Maar als je nu al je kat niet bij je kan hebben. Kan je net zo goed op zoek naar iets anders tijdelijks weg uit die buurt, tot je een plek waar katten zijn toegestaan kan vinden.
Hier moet ik morgen hard aan de studie..maar heb nu echt zon moment waarop ik niks wil behalve slapen en weggaan uit deze wereld. Ik weet wel dat dit na morgen weer anders is maar die schommel is zo vermoeiend!
Hier moet ik morgen hard aan de studie..maar heb nu echt zon moment waarop ik niks wil behalve slapen en weggaan uit deze wereld. Ik weet wel dat dit na morgen weer anders is maar die schommel is zo vermoeiend!
Voor alle tijdelijke woonplekken is een wachtlijst van minstens een jaar ...
En dat gevoel herken ik. Ik studeer nu niet meer, omdat ik het niet aankan, maar ik heb het bijvoorbeeld nog wel met het opruimen van m'n huis.
"Gelukkig" kan ik niet de hele dag in bed blijven liggen, omdat dat na een tijdje oncomfortabel ligt. Anders zou ik er namelijk heel vaak de hele dag in blijven liggen.
En dat gevoel herken ik. Ik studeer nu niet meer, omdat ik het niet aankan, maar ik heb het bijvoorbeeld nog wel met het opruimen van m'n huis.
"Gelukkig" kan ik niet de hele dag in bed blijven liggen, omdat dat na een tijdje oncomfortabel ligt. Anders zou ik er namelijk heel vaak de hele dag in blijven liggen.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Wat een klote avond is het weer zeg....
Er was een thema avond in de discotheek hier in de buurt. Vooraf een biertje gedaan met wat vrienden,de avond begon leuk en gezellig.
Nadat we hier een biertje hadden gedaan gingen we op stap, het eerste cafe was nog ff gezellig. Totdat we bij de discotheek aankwamen.
Het was nog vrij rustig, tot dat je vrienden met onbekende mensen gaan praten. Ik sla compleet dicht en sta buiten alle gesprekken en gezelschap.
Ben echt direct naar huis gegaan, ik voelde me klote, ik haat mezelf echt, ik heb er totaal geen zin meer in..... Kan er verdomme niks aan doen.
Ik ga maar slapen en morgen weer werken omdat het moet.
Er was een thema avond in de discotheek hier in de buurt. Vooraf een biertje gedaan met wat vrienden,de avond begon leuk en gezellig.
Nadat we hier een biertje hadden gedaan gingen we op stap, het eerste cafe was nog ff gezellig. Totdat we bij de discotheek aankwamen.
Het was nog vrij rustig, tot dat je vrienden met onbekende mensen gaan praten. Ik sla compleet dicht en sta buiten alle gesprekken en gezelschap.
Ben echt direct naar huis gegaan, ik voelde me klote, ik haat mezelf echt, ik heb er totaal geen zin meer in..... Kan er verdomme niks aan doen.
Ik ga maar slapen en morgen weer werken omdat het moet.
ⁿڻⁿ
Pffft ben net door vriendlief afgezet bij het psychiatrisch centrum. Moet nog 1 uur en 3 kwartier wachten tot de groep begint. En als groep om kwart over 4 afgelopen is nog 3 kwartier wachten. Zit hier dus gewoon van kwart voor 8 tot 5 elke dag. Heb echt geen idee hoe ik dat vol moet houden.
Groep bestaat trouwens uit totaal 8 personen, dus vandaag weer andere mensen erbij ook. Sommigen hoeven niet meer alle dagen.
Nouja ik zie wel hoe het vandaag gaat...
Groep bestaat trouwens uit totaal 8 personen, dus vandaag weer andere mensen erbij ook. Sommigen hoeven niet meer alle dagen.
Nouja ik zie wel hoe het vandaag gaat...
Gelukkig is er Fok om de tijd een beetje sneller te laten gaan...quote:
Pffft ben net door vriendlief afgezet bij het psychiatrisch centrum. Moet nog 1 uur en 3 kwartier wachten tot de groep begint. En als groep om kwart over 4 afgelopen is nog 3 kwartier wachten. Zit hier dus gewoon van kwart voor 8 tot 5 elke dag. Heb echt geen idee hoe ik dat vol moet houden.
Groep bestaat trouwens uit totaal 8 personen, dus vandaag weer andere mensen erbij ook. Sommigen hoeven niet meer alle dagen.
Nouja ik zie wel hoe het vandaag gaat...
Ik hoop dat het goed gaat vandaag en dat je snel weer een beetje vooruit kan kijken.
Heel veel succes en sterkte! Ben benieuwd hoe het zal gaan.
succes vandaag sylvana!
bleh ik ben echt snipverkouden. vind het niet zo grappig meer
het wisselt elkaar wel mooi af, me kut voelen, ziek zijn, misselijk zijn, maar in alle gevallen voel ik me niet lekker genoeg om normaal te functioneren en ik begin me daar een beetje gefrustreerd van te voelen
bleh ik ben echt snipverkouden. vind het niet zo grappig meer
het wisselt elkaar wel mooi af, me kut voelen, ziek zijn, misselijk zijn, maar in alle gevallen voel ik me niet lekker genoeg om normaal te functioneren en ik begin me daar een beetje gefrustreerd van te voelen
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
dikke knuffel aan iedereen!
sylvana: heel veel sterkte vandaag!
Hier gaat het wel, het is een hectische week die al mijn energie opslokt, ow wat ben ik blij als ik straks eindelijk weer onder de douche kan, met de kou is het echt niet leuk dat de badkamer verbouwd wordt, maar het wordt wel heel mooi denk ik. Nu maar weer wat proberen te werken, kan me echt niet concentreren gewoon
sylvana: heel veel sterkte vandaag!
Hier gaat het wel, het is een hectische week die al mijn energie opslokt, ow wat ben ik blij als ik straks eindelijk weer onder de douche kan, met de kou is het echt niet leuk dat de badkamer verbouwd wordt, maar het wordt wel heel mooi denk ik. Nu maar weer wat proberen te werken, kan me echt niet concentreren gewoon
Waarom ben ik altijd juist buiten als het regent (want nu begint de zon weer te schijnen...).
Gisteren 2 vriendinnen over de vloer (of eentje ken ik nog niet zo heel lang). Zij volgt op dit moment ook therapie en zij praat ook heel open hier over en ook over bv dat er bij hoor vroeger thuis ook geen ruimte was voor emoties.
En ik herkende alles wat ze vertelde en had daar ook makkelijk op in kunnen haken....maar dat doe ik dus niet. Ik houd m'n mond dicht. Terwijl ik juist dolgraag mezelf meer zou willen laten zien, doe ik het dus niet. En dan voel ik me daarna (en eigenlijk ook al tijdens) zo'n domme koe.
En nu aan het zoeken naar vrijwilligerswerk. En nu heb ik wellicht wat leuks gezien, maar dan durf ik weer niet contact op te nemen. Bang voor wat ze misschien denken of dat die 2 uur die ik op een dag wil inzetten, niet genoeg is. Of bang dat het mislukt ofzo. Dus daar gaat dan eerst weer een week overheen voordat ik misschien dan toch in actie ga komen.
En dan denk ik: zijn dat nu van die sociaal fobische dingen? Het is in ieder geval duidelijk dat ik er last van heb.
Gisteren 2 vriendinnen over de vloer (of eentje ken ik nog niet zo heel lang). Zij volgt op dit moment ook therapie en zij praat ook heel open hier over en ook over bv dat er bij hoor vroeger thuis ook geen ruimte was voor emoties.
En ik herkende alles wat ze vertelde en had daar ook makkelijk op in kunnen haken....maar dat doe ik dus niet. Ik houd m'n mond dicht. Terwijl ik juist dolgraag mezelf meer zou willen laten zien, doe ik het dus niet. En dan voel ik me daarna (en eigenlijk ook al tijdens) zo'n domme koe.
En nu aan het zoeken naar vrijwilligerswerk. En nu heb ik wellicht wat leuks gezien, maar dan durf ik weer niet contact op te nemen. Bang voor wat ze misschien denken of dat die 2 uur die ik op een dag wil inzetten, niet genoeg is. Of bang dat het mislukt ofzo. Dus daar gaat dan eerst weer een week overheen voordat ik misschien dan toch in actie ga komen.
En dan denk ik: zijn dat nu van die sociaal fobische dingen? Het is in ieder geval duidelijk dat ik er last van heb.
Herkenbaar ... ik weet alleen geen oplossing.quote:
Wat een klote avond is het weer zeg....
Er was een thema avond in de discotheek hier in de buurt. Vooraf een biertje gedaan met wat vrienden,de avond begon leuk en gezellig.
Nadat we hier een biertje hadden gedaan gingen we op stap, het eerste cafe was nog ff gezellig. Totdat we bij de discotheek aankwamen.
Het was nog vrij rustig, tot dat je vrienden met onbekende mensen gaan praten. Ik sla compleet dicht en sta buiten alle gesprekken en gezelschap.
Ben echt direct naar huis gegaan, ik voelde me klote, ik haat mezelf echt, ik heb er totaal geen zin meer in..... Kan er verdomme niks aan doen.
Ik ga maar slapen en morgen weer werken omdat het moet.
Doorzetten. Er zijn heel veel mensen die veel hebben gehad aan dagbehandeling.quote:
Pffft ben net door vriendlief afgezet bij het psychiatrisch centrum. Moet nog 1 uur en 3 kwartier wachten tot de groep begint. En als groep om kwart over 4 afgelopen is nog 3 kwartier wachten. Zit hier dus gewoon van kwart voor 8 tot 5 elke dag. Heb echt geen idee hoe ik dat vol moet houden.
Groep bestaat trouwens uit totaal 8 personen, dus vandaag weer andere mensen erbij ook. Sommigen hoeven niet meer alle dagen.
Nouja ik zie wel hoe het vandaag gaat...
Ik denk het wel en natuurlijk onzekerheid. Ik probeer me er daar zelf altijd overheen te zetten, omdat ik weet dat ik me slechter voel wanneer ik het niet doe dan wanneer ik het wel doe en mensen bot reageren.quote:
Waarom ben ik altijd juist buiten als het regent (want nu begint de zon weer te schijnen...).
Gisteren 2 vriendinnen over de vloer (of eentje ken ik nog niet zo heel lang). Zij volgt op dit moment ook therapie en zij praat ook heel open hier over en ook over bv dat er bij hoor vroeger thuis ook geen ruimte was voor emoties.
En ik herkende alles wat ze vertelde en had daar ook makkelijk op in kunnen haken....maar dat doe ik dus niet. Ik houd m'n mond dicht. Terwijl ik juist dolgraag mezelf meer zou willen laten zien, doe ik het dus niet. En dan voel ik me daarna (en eigenlijk ook al tijdens) zo'n domme koe.
En nu aan het zoeken naar vrijwilligerswerk. En nu heb ik wellicht wat leuks gezien, maar dan durf ik weer niet contact op te nemen. Bang voor wat ze misschien denken of dat die 2 uur die ik op een dag wil inzetten, niet genoeg is. Of bang dat het mislukt ofzo. Dus daar gaat dan eerst weer een week overheen voordat ik misschien dan toch in actie ga komen.
En dan denk ik: zijn dat nu van die sociaal fobische dingen? Het is in ieder geval duidelijk dat ik er last van heb.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
quote:
succes vandaag sylvana!
bleh ik ben echt snipverkouden. vind het niet zo grappig meer
het wisselt elkaar wel mooi af, me kut voelen, ziek zijn, misselijk zijn, maar in alle gevallen voel ik me niet lekker genoeg om normaal te functioneren en ik begin me daar een beetje gefrustreerd van te voelen
Verkouden is stom. Kan je toch niet even naar buiten voor een wandelingetje (in de zon zou ik doen)? Misschien doet dat je goed? En waarom ben je misselijk, is dat ook van de verkoudheid?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
@Sylvana, veel succes! En denk maar dat het beter is daar te zijn dan de hele dag alleen thuis zitten en met van die "rare" gedachten.
@murmeli, beterschap!
@Spacekitten, let wel op je grenzen tijdens deze drukke week! Want met zoveel drukte ga je makkelijk over je grenzen heen.
@Nyota, heel herkenbaar wat je neerzet. Maar ik zou toch proberen contact opnemen, want het is en blijft vrijwilligerswerk, en denk maar dat ze dolblij zijn met iedere extra kracht.
En dat over jezelf praten in groepen is iets wat je traint, ik ben ook zo. Ik moet met heel erg vertrouwde mensen zijn(alleen ma en 1 tante) wil ik wat over mijzelf vertellen. Tegen de rest blokkeer ik en gaat het altijd goed.
Hier zit ik in een enorme dubio, ik moet nog naar de bank ivm. rekening openen om te sparen. Maar ik moet ook leren voor tentamens, en ik dacht nu wat aan 1 vak te doen en later wat aan het andere vak en tusesndoor naar de bank te gaan...
maar het ziet er zo grijzig en regenachtig uit.. En morgen moet ik naar de psych dus dan kan ik ook gelijk naar de bank..maar heb er niet al te veel zin in..bleh...ik voel me ook vrij somber..ga maar even 1 vak doen en daarna toch de straat op..
Maar eigenlijk wil ik de straat niet op, omdat ik altijd onnodig wat geld uitgeef..
@murmeli, beterschap!
@Spacekitten, let wel op je grenzen tijdens deze drukke week! Want met zoveel drukte ga je makkelijk over je grenzen heen.
@Nyota, heel herkenbaar wat je neerzet. Maar ik zou toch proberen contact opnemen, want het is en blijft vrijwilligerswerk, en denk maar dat ze dolblij zijn met iedere extra kracht.
En dat over jezelf praten in groepen is iets wat je traint, ik ben ook zo. Ik moet met heel erg vertrouwde mensen zijn(alleen ma en 1 tante) wil ik wat over mijzelf vertellen. Tegen de rest blokkeer ik en gaat het altijd goed.
Hier zit ik in een enorme dubio, ik moet nog naar de bank ivm. rekening openen om te sparen. Maar ik moet ook leren voor tentamens, en ik dacht nu wat aan 1 vak te doen en later wat aan het andere vak en tusesndoor naar de bank te gaan...
maar het ziet er zo grijzig en regenachtig uit..
En morgen moet ik naar de psych dus dan kan ik ook gelijk naar de bank..maar heb er niet al te veel zin in..bleh...ik voel me ook vrij somber..ga maar even 1 vak doen en daarna toch de straat op.. Maar eigenlijk wil ik de straat niet op, omdat ik altijd onnodig wat geld uitgeef..
Is een sociale fobie niet een brok onzekerheid? En ja, ik weet dat je het dan toch moet doen en moet focussen op het gevoel daarna etc, maar het lukt me nu even echt niet. En dan is het vooral het praten met vriendinnen, dat kan ik gewoon niet.quote:Op donderdag 20 oktober 2011 11:41 schreef Madame_Paon het volgende:
Ik denk het wel en natuurlijk onzekerheid. Ik probeer me er daar zelf altijd overheen te zetten, omdat ik weet dat ik me slechter voel wanneer ik het niet doe dan wanneer ik het wel doe en mensen bot reageren.
Dat vrijwilligerswerk moet nog wel gaan (maar zoals gezegd, daar ga ik dan eerst nog heel lang over piekeren en nadenken).
Ik haat dit. Daarom baal ik ook zo van m'n ontslag. Toen ik nog bij m'n werk aan het opbouwen was, had ik in ieder geval mensen om me heen die ik al kende en me steunden. Dat ben ik nu helemaal kwijt en dat maakt het nu helemaal extra eng.
Mooi onderwerpje voor de volgende therapie-afspraak
Praten 1 op 1 vind ik al lastig en sla ik helemaal dicht. Ik heb het ook bij m'n therapeute. Juist bij mensen die ik vaak dan nog niet zo goed ken, gaat het vaak beter als ik iets over mezelf vertel ofzo. Beetje vaag. Met uitzondering van m'n vriend, bij hem schaam ik me niet en kan ik het wel. Maar dat wil ik dan weer niet te vaak doen, want wil niet aan hem hangen....quote:
@Nyota, heel herkenbaar wat je neerzet. Maar ik zou toch proberen contact opnemen, want het is en blijft vrijwilligerswerk, en denk maar dat ze dolblij zijn met iedere extra kracht.
En dat over jezelf praten in groepen is iets wat je traint, ik ben ook zo. Ik moet met heel erg vertrouwde mensen zijn(alleen ma en 1 tante) wil ik wat over mijzelf vertellen. Tegen de rest blokkeer ik en gaat het altijd goed.
Dus tja, praten in groepen: weet niet of dat ooit gaat gebeuren..
Naar buiten gaan tusseen 2 vakken is misschien juist even goed om om te kunnen schakelen toch? En voor je stemming waarschijnlijk ook beter. En gewoon die paraplu mee (het geluid van regen op zo'n ding is ook best leuk).quote:Hier zit ik in een enorme dubio, ik moet nog naar de bank ivm. rekening openen om te sparen. Maar ik moet ook leren voor tentamens, en ik dacht nu wat aan 1 vak te doen en later wat aan het andere vak en tusesndoor naar de bank te gaan...
maar het ziet er zo grijzig en regenachtig uit..
Maar eigenlijk wil ik de straat niet op, omdat ik altijd onnodig wat geld uitgeef..
En neem gewoon alleen een beetje cash mee, is dat een idee?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
[..]Ja, ik wil nog wel ff naar buiten vandaag, maar moet nu wachten op de pakjesmeneer want ik krijg als t goed is pakjes vandaagSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
misselijk is nu niet meer, dat had ik de afgelopen maanden, was van de stress/depri denk ik.
ik heb net gedoucht en dat hielp ook wel. zo maar weer met een kopje thee op de bank mn shopaholicboek uitlezen en dan een nieuw dom boek zoeken
bij onze biowinkel hadden ze hem niet. maar ik zal eens kijken bij de tuinen of anders bij die winkel in utrecht (daar werk ik een paar dagen p/w dus dat komt goed uit)
oja en dat niet durven bellen kan wel met die sociale fobie te maken hebben of onzekerheid, of misschien hangt dat inderdaad allemaal samen. ik durf zelf in ieder geval ook nooit te bellen enzo
wbt het vrijwilligerswerk: probeer eraan te denken dat diegene aan de andere kant van de lijn ook gewoon een mens is en misschien ook onzeker is. en dat die, net als jij en ik, ook gewoon slapen, eten en naar het toilet gaan ;-) En probeer hun reactie niet in te vullen. Waarschijnlijk vinden ze het alleen maar fijn dat je belt en interesse hebt om daar te komen werken/helpen.Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ik had vooral moeite met over mezelf praten omdat ik mezelf en mijn situatie zag als iets wat verkeerd was, wat niet zou mogen, gewoon omdat ik mezelf nog niet echt begreep en daarmee ook niet waarom de dingen waren gegaan zoals ze gingen.
Als ik wist dat iemand me accepteerde dan kon ik wel over mezelf praten, dan voelde dat veilig. Punt is dan wel dat of ik over mezelf kon vertellen afhing van de persoon en of ik het gevoel had dat diegene me accepteerde. Nu ik mezelf volledig accepteer is dat er niet meer, het gaat er ook niet omdat dat anderen mij accepteren en/of begrijpen; als ik mezelf maar accepteer en begrijp. Dan is dat heel het onderwerp 'mezelf' niet meer iets wat ik moet verbergen uit angst voor reacties of meningen dat ik er niet zou mogen zijn of anders zou moeten zijn/doen. Omdat ik nu om mezelf geef is mezelf zijn ook niet meer iets pijnlijks of engs. Daarom is zelfacceptatie en zelfwaardering zoiets belangrijks omdat het het zijn van jezelf een minder beladen iets maakt, en daarmee ook iets waar je je niet tegen hoeft te verzetten in de vorm van jezelf wegstoppen
Als ik wist dat iemand me accepteerde dan kon ik wel over mezelf praten, dan voelde dat veilig. Punt is dan wel dat of ik over mezelf kon vertellen afhing van de persoon en of ik het gevoel had dat diegene me accepteerde. Nu ik mezelf volledig accepteer is dat er niet meer, het gaat er ook niet omdat dat anderen mij accepteren en/of begrijpen; als ik mezelf maar accepteer en begrijp. Dan is dat heel het onderwerp 'mezelf' niet meer iets wat ik moet verbergen uit angst voor reacties of meningen dat ik er niet zou mogen zijn of anders zou moeten zijn/doen. Omdat ik nu om mezelf geef is mezelf zijn ook niet meer iets pijnlijks of engs. Daarom is zelfacceptatie en zelfwaardering zoiets belangrijks omdat het het zijn van jezelf een minder beladen iets maakt, en daarmee ook iets waar je je niet tegen hoeft te verzetten in de vorm van jezelf wegstoppen
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
@nyota, 12 paar schoenen in 1x is veel te veel...ik zou neit weten hoe ik met al die dozen op de fiets heelhuids thuis zou moeten komen 
Maar wat zijn banken toch irritant, ik wilde een spaarrekening openen maar dat mocht ik niet..vanwege een of ander foutieve registratie in hun systeem. Ben uiteindelijk bijna 1.5 uur kwijtgeraak daar met alleen wachten.
Nu ben ik er vanaf, maar ik ben helemaal op. Moet van het lastigste vak nog 2,5 hoofdstukken doornemen, dus ongeveer een half hoofdstuk per dag dan ben ik aankomend week klaar...ermee, en kan ik bedrijfskunde doornemen.
Maar ik begin echt mega te stresse en dat zorgt ervoor dat ik echt moedeloos word en zin heb om het allemaal op te geven.
maar nu ga ik even slapen denk ik anders gaat het vanavond echt goed fout.
Ik irriteer me echt gigantisch aan het feit dat als ik iets onderneem ik daarna echt helemaal uitgeput raak
[ Bericht 8% gewijzigd door cafpow op 20-10-2011 15:59:52 ]
Maar wat zijn banken toch irritant, ik wilde een spaarrekening openen maar dat mocht ik niet..vanwege een of ander foutieve registratie in hun systeem. Ben uiteindelijk bijna 1.5 uur kwijtgeraak daar
met alleen wachten. Nu ben ik er vanaf, maar ik ben helemaal op. Moet van het lastigste vak nog 2,5 hoofdstukken doornemen, dus ongeveer een half hoofdstuk per dag dan ben ik aankomend week klaar...ermee, en kan ik bedrijfskunde doornemen.
Maar ik begin echt mega te stresse en dat zorgt ervoor dat ik echt moedeloos word en zin heb om het allemaal op te geven.
maar nu ga ik even slapen denk ik anders gaat het vanavond echt goed fout.
Ik irriteer me echt gigantisch aan het feit dat als ik iets onderneem ik daarna echt helemaal uitgeput raak
[ Bericht 8% gewijzigd door cafpow op 20-10-2011 15:59:52 ]
Wat nou als je jezelf gewoon een wijntje gunt als je iets ondernomen hebt als je uitgeput bent... lekker ontspannen gaat dan meestal beter
Rustig aan.
Op zich geen slecht idee alleen zou ik eerst wijn moeten lusten en ten tweede erna niet meer moeten gaan leren.quote:
Wat nou als je jezelf gewoon een wijntje gunt als je iets ondernomen hebt als je uitgeput bent... lekker ontspannen gaat dan meestal beter
En zowieso moet ik erg opletten met alcohol want het versterkt mijn emoties. Als ik me slecht voel ga ik me tijdens hè drinken ervan wat beter voelen maar erna gaat het helemaal fout..
Ik zeg niet dat je je klem moet zuipen, 1 glas kan toch niet kwaad denk ik.. zo voor het koken even oid?quote:Op donderdag 20 oktober 2011 16:39 schreef cafpow het volgende:
[..]
Op zich geen slecht idee alleen zou ik eerst wijn moeten lusten en ten tweede erna niet meer moeten gaan leren.
En zowieso moet ik erg opletten met alcohol want het versterkt mijn emoties. Als ik me slecht voel ga ik me tijdens hè drinken ervan wat beter voelen maar erna gaat het helemaal fout..
Rustig aan.
Ach 1 glas kan meestal geen kwaad idd. Alleen weet ik het meestal niet bij 1 te houden en ga ik meestal naar zon 3/4 max... Hahahaquote:
[..]
Ik zeg niet dat je je klem moet zuipen, 1 glas kan toch niet kwaad denk ik.. zo voor het koken even oid?
Maar ik ga nu douchen en verder vechten met mijn studieboeken
Vechtersbaasje, succes met bedrijfskunde.quote:
[..]
Ach 1 glas kan meestal geen kwaad idd. Alleen weet ik het meestal niet bij 1 te houden en ga ik meestal naar zon 3/4 max... Hahaha
Maar ik ga nu douchen en verder vechten met mijn studieboeken
Rustig aan.
Dat klinkt als iets moois, maar voor mij nog zo ver weg...quote:
Ik had vooral moeite met over mezelf praten omdat ik mezelf en mijn situatie zag als iets wat verkeerd was, wat niet zou mogen, gewoon omdat ik mezelf nog niet echt begreep en daarmee ook niet waarom de dingen waren gegaan zoals ze gingen.
Als ik wist dat iemand me accepteerde dan kon ik wel over mezelf praten, dan voelde dat veilig. Punt is dan wel dat of ik over mezelf kon vertellen afhing van de persoon en of ik het gevoel had dat diegene me accepteerde. Nu ik mezelf volledig accepteer is dat er niet meer, het gaat er ook niet omdat dat anderen mij accepteren en/of begrijpen; als ik mezelf maar accepteer en begrijp. Dan is dat heel het onderwerp 'mezelf' niet meer iets wat ik moet verbergen uit angst voor reacties of meningen dat ik er niet zou mogen zijn of anders zou moeten zijn/doen. Omdat ik nu om mezelf geef is mezelf zijn ook niet meer iets pijnlijks of engs. Daarom is zelfacceptatie en zelfwaardering zoiets belangrijks omdat het het zijn van jezelf een minder beladen iets maakt, en daarmee ook iets waar je je niet tegen hoeft te verzetten in de vorm van jezelf wegstoppen
Zoals m'n therapeute zegt: ik heb vanuit m'n jeugd veel negatieve dingen meekregen en heb lang niet beter geweten. Om die negatieve overtuigingen-die je zelf in stand houdt- om te buigen, is er een bombardement van positieve gedachten en overtuigingen nodig.
Nu nog die B52 in mezelf vinden.
Wat ik nu wel heel sterk merk, is dat ik zoveel verdriet in mijn lichaam heb en dat er heel weinig nodig is om die zere plek te voelen. En dan ga ik niet huilen of het uiten, maar me juist verder terugtrekken en proberen die plek te beschermen. En dan maar blijven zeuren dat ik me zo alleen voel.
Wat is dat brein toch vervelend soms
Waarom ga je dan ook naar huis?quote:
Het was nog vrij rustig, tot dat je vrienden met onbekende mensen gaan praten. Ik sla compleet dicht en sta buiten alle gesprekken en gezelschap.
Ben echt direct naar huis gegaan, ik voelde me klote, ik haat mezelf echt, ik heb er totaal geen zin meer in..... Kan er verdomme niks aan doen.
Je kunt er serieus beter gewoon bij blijven staan en een drankje doen. Ook al zeg je verder weinig.
Ik ga weleens weg in dat soort situaties omdat ik genoeg van de herrie en drukte heb.. ik ben niet echt een uitgaanstype, maar ik schuw nieuwe contacten niet
Alsnog voelt het dan kut om naar huis te gaan, omdat ik er meestal mensen mee teleurstel.Maar ja, ik heb het na een paar uur meestal wel gehad ermee. Dan begin ik mij overal aan te irriteren enzo
There is a long line down from heaven.
Ja, ik wilde het ook zeker niet doen klinken alsof het een makkelijk iets is, sterker nog het denk ik het moeilijkste en ook ingrijpendste is wat er bestaat, vooral als je nooit wat anders gekend hebt, dan is het een hele lange weg om nieuwe, positieve dingen gedachten/ervaringen/etc aan toe te voegen. Maar zo begint het welquote:
Dat klinkt als iets moois, maar voor mij nog zo ver weg...
Zoals m'n therapeute zegt: ik heb vanuit m'n jeugd veel negatieve dingen meekregen en heb lang niet beter geweten. Om die negatieve overtuigingen-die je zelf in stand houdt- om te buigen, is er een bombardement van positieve gedachten en overtuigingen nodig.
Negatiefs over jezelf zijn lijkt wel als 'normaal' te worden beschouwd terwijl van jezelf houden en jezelf begrijpen en accepteren het leven zoveel leuker maakt. Negatieve zelfoordelen en de angst om er te zijn als jezelf werken zo verlammend, maar dat is iets wat iedereen wel merkt. Alles veranderen wanneer je oprecht gelooft dat je er mag zijn, gewoon zoals je bent. Je kan niet vrij zijn zonder te geloven dat je er mag zijn.
Ik denk dat uitvinden wie je bent en wat je gelukkig maakt een taak is die iedereen heeft, en wat je ervoor terugkrijgt is het ook absoluut waard. In ieder geval goed dat je het helder hebt dat het om opgebouwde overtuigingen gaat, dat leren heeft mij in ieder geval ook veel geholpen. Die overtuigingen zijn er met een reden, ze zijn alleen niet altijd nog van toepassing en dan begint de lange overtuigingsweg om te laten zien dat het anders kan wanneer je gehoor geeft aan de innerlijk wens om vrij te kunnen leven.
Die heeft tijd nodig om tevoorschijn te komen maar dat hoeft eigenlijk niet gezegd te wordenquote:Nu nog die B52 in mezelf vinden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Het is ook dat ik de volgende dag moest werken. Maar ik voel me dan zo buiten gesloten, ik vind het gewoon beschamend dat je er maar naast staat niks zegt en af en toe een beetje lacht terwijl je jezelf totaal niet zo voelt. Ik kan het gewoon niet meer, vroeger was het ook altijd zo maar vooral nu... Ik trek het echt gewoon niet meer, ben echt in staat om me morgen ook ziek te melden wat ik normaal nooit doe. Wil dat het gewoon over is......quote:
[..]
Waarom ga je dan ook naar huis?
Je kunt er serieus beter gewoon bij blijven staan en een drankje doen. Ook al zeg je verder weinig.
Ik ga weleens weg in dat soort situaties omdat ik genoeg van de herrie en drukte heb.. ik ben niet echt een uitgaanstype, maar ik schuw nieuwe contacten niet
Maar ja, ik heb het na een paar uur meestal wel gehad ermee. Dan begin ik mij overal aan te irriteren enzo
ⁿڻⁿ
Sylvana, hoe is het gegaan??
En weer zo vroeg wakker, ben het spuugzat zo elke dag
En spijt dat ik gisteren te veel biertjes in de kroeg heb gedronken (hoewel er geen kater is).. Op het moment zelf was het nog zo'n goed idee..
En weer zo vroeg wakker, ben het spuugzat zo elke dag
En spijt dat ik gisteren te veel biertjes in de kroeg heb gedronken (hoewel er geen kater is).. Op het moment zelf was het nog zo'n goed idee..
De hele dag was nog iets te vermoeiend en ben dus om 14 uur naar schoonzusje gegaan en heb daar de rest van de middag op de bank gelegen. Toen vriendlief uit werk kwam is zij mee naar ons gegaan en heeft zij afgewassen en eten gekookt 
Vandaag tot 13 uur groep en daarna naar schoonouders.
Vandaag tot 13 uur groep en daarna naar schoonouders.
Gast, zo'n ramp is het nou ook weer niet. Je bent misschien niet zo spontaan, maar je moet begrijpen dat je daar echt niet alleen in bent. Genoeg mensen die een leuk leven leiden zonder dat ze met iedereen socializen.quote:
Het is ook dat ik de volgende dag moest werken. Maar ik voel me dan zo buiten gesloten, ik vind het gewoon beschamend dat je er maar naast staat niks zegt en af en toe een beetje lacht terwijl je jezelf totaal niet zo voelt. Ik kan het gewoon niet meer, vroeger was het ook altijd zo maar vooral nu... Ik trek het echt gewoon niet meer, ben echt in staat om me morgen ook ziek te melden wat ik normaal nooit doe. Wil dat het gewoon over is......
Accepteer jezelf.
There is a long line down from heaven.
Maar dat maakt dat gevoel op dat moment niet minder toch? En klopt dat het gaat om jezelf te accepteren, maar dat is waarschijnlijk nu juist zo vaak het probleem...quote:
[..]
Gast, zo'n ramp is het nou ook weer niet. Je bent misschien niet zo spontaan, maar je moet begrijpen dat je daar echt niet alleen in bent. Genoeg mensen die een leuk leven leiden zonder dat ze met iedereen socializen.
Accepteer jezelf.
En dat vrijwilligerswerk waar ik het over had, maar nog geen actie op durfde te ondernemen (behalve me online inschrijven): mijn voorkeuren zijn wat breed, dus het leek haar beter dat ik eens langs zou komen voor een gesprek. En die is inmiddels gepland, dus dan kan ik er niet meer onderuit (maar zit nu al weer te denken aan dat gesprek en dat ik het eigenlijk ook allemaal niet weet). Niet handig...
Dat kan je jezelf wel gewoon laten overkomen denk ik (dat gesprek)quote:
[..]
Maar dat maakt dat gevoel op dat moment niet minder toch? En klopt dat het gaat om jezelf te accepteren, maar dat is waarschijnlijk nu juist zo vaak het probleem...
En dat vrijwilligerswerk waar ik het over had, maar nog geen actie op durfde te ondernemen (behalve me online inschrijven): mijn voorkeuren zijn wat breed, dus het leek haar beter dat ik eens langs zou komen voor een gesprek. En die is inmiddels gepland, dus dan kan ik er niet meer onderuit (maar zit nu al weer te denken aan dat gesprek en dat ik het eigenlijk ook allemaal niet weet). Niet handig...
Rustig aan.
Sylvana, fijn om te lezen dat je niet alleen bent op het moment. Maar wat is nou uiteindelijk de bedoeling? Ga je dit volhouden zo, is het voldoende?
Fake it till you make it...
@ Sylvana:
Fijn dat je uiteindelijk ook naar je schoonzus kon, lijkt me ook wel leuker dan zo'n "instituut".
En je bent die dag wel lekker verwend
@X_foutbijregistratie
Maak je niet zo druk dat je soms niet veel te zeggen hebt ofzo. Dat heb ik ook zo vaak, en toch kan ik het naar me zin hebben, door de andere te observeren, en heel soms laat ik een woordje vallen.
Maar vooral lach ik om de houding van anderen..en er zijn altijd wel een aantal die het meeste praten..waardoor ze net papegaaien lijken..
@Nyota,
Ik zou zeggen, maar je niet druk. En ga naar dat gesprek. En je kan er altijd nog onderuit, als het blijkt dat het echt niks is voor jou kan je dat ook eerlijk aangeven. Denk maar, het is vrijwilligerswerk geen vast baan. Ze zijn vaak wat sneller tevreden..
Hier ben ik doodmoe, vanmorgen wat boodschapjes gedaan, daarna even geleerd voor tentamens. En had om 14.00 gesprek bij de psych. Het was wel een goed gesprek maar het heeft me echt "afgebroken".
En de thuissituatie is heel veel besproken, en de psych lijkt het momenteel niet verstandig om opmezelf te gaan. Maar wat ik van haar wel moet proberen te doen is een beetje rondneuzen onder klasgenoten die op zichzelf willen..om te kijken of er anders samen iets gehuurd kan worden Maar het minpunt ik ben de enige dame in de klas..en om met jongens een huisje te delen, nou..daar heb ik zo mijn twijfels over..
Fijn dat je uiteindelijk ook naar je schoonzus kon, lijkt me ook wel leuker dan zo'n "instituut".
En je bent die dag wel lekker verwend
@X_foutbijregistratie
Maak je niet zo druk dat je soms niet veel te zeggen hebt ofzo. Dat heb ik ook zo vaak, en toch kan ik het naar me zin hebben, door de andere te observeren, en heel soms laat ik een woordje vallen.
Maar vooral lach ik om de houding van anderen..en er zijn altijd wel een aantal die het meeste praten..waardoor ze net papegaaien lijken..
@Nyota,
Ik zou zeggen, maar je niet druk. En ga naar dat gesprek. En je kan er altijd nog onderuit, als het blijkt dat het echt niks is voor jou kan je dat ook eerlijk aangeven. Denk maar, het is vrijwilligerswerk geen vast baan. Ze zijn vaak wat sneller tevreden..
Hier ben ik doodmoe, vanmorgen wat boodschapjes gedaan, daarna even geleerd voor tentamens. En had om 14.00 gesprek bij de psych. Het was wel een goed gesprek maar het heeft me echt "afgebroken".
En de thuissituatie is heel veel besproken, en de psych lijkt het momenteel niet verstandig om opmezelf te gaan. Maar wat ik van haar wel moet proberen te doen is een beetje rondneuzen onder klasgenoten die op zichzelf willen..om te kijken of er anders samen iets gehuurd kan worden
Maar het minpunt ik ben de enige dame in de klas..en om met jongens een huisje te delen, nou..daar heb ik zo mijn twijfels over..
Jongens huizen zijn schoner dan vrouwenhuizen.. + je hebt een bepaalde rustgevende invloed op mannen als vrouw zijnde (als het goed is)
Dus zou ideaal voor je zijn denk ik Als het een beetje leuke jongens zijn.
Dus zou ideaal voor je zijn denk ik
Als het een beetje leuke jongens zijn.
Rustig aan.
@Kingtoppie, alle huizen waar ik (mannen)jongens als hoofdverantwoordelijke van het huishouden heb gezien was het echt een bende..
En ach, als het een beetje leuke jongens zijn is het wel ok. Maar ik zit meer bij van die haantjes achtige gasten in de klas ik heb geen zin om met allemaal haantjes een huis te delen
Verder voel ik me nu echt zo mega-slecht...ik sta echt op barsten. De gesprekken met de psych worden gewoon steeds zwaarder...en op lange duur hebben ze wel een goed effect. Maar de dag erna of diezelfde dag kan ik me zo gigantisch slecht voelen.
En de dingen die dan besproken zijn die lijken zeg maar nog erger te zijn. Bijvoorbeeld het feit dat ik heel snel geirriteerd ben de laatste tijd..dat heeft zich nu echt mega-versneld....en en al die gedachtes van alle irritaties van afgelopen tijd komen nu naar boven in mijn hoofd
En ach, als het een beetje leuke jongens zijn is het wel ok. Maar ik zit meer bij van die haantjes achtige gasten in de klas
ik heb geen zin om met allemaal haantjes een huis te delen Verder voel ik me nu echt zo mega-slecht...ik sta echt op barsten. De gesprekken met de psych worden gewoon steeds zwaarder...en op lange duur hebben ze wel een goed effect. Maar de dag erna of diezelfde dag kan ik me zo gigantisch slecht voelen.
En de dingen die dan besproken zijn die lijken zeg maar nog erger te zijn. Bijvoorbeeld het feit dat ik heel snel geirriteerd ben de laatste tijd..dat heeft zich nu echt mega-versneld....en en al die gedachtes van alle irritaties van afgelopen tijd komen nu naar boven in mijn hoofd
even een dikke knuffel voor jullie allemaal!!
ik heb op dit moment weinig reden tot klagen, als ik goed mijn rust pak kom ik de dag goed door, ik heb mijn vriend veel om mij heen en hij let goed op mij en ik kan zelfs voor anderen zorgen zonder dat het ten koste gaat van mezelf! geen klachten dus
ik heb op dit moment weinig reden tot klagen, als ik goed mijn rust pak kom ik de dag goed door, ik heb mijn vriend veel om mij heen en hij let goed op mij en ik kan zelfs voor anderen zorgen zonder dat het ten koste gaat van mezelf! geen klachten dus
S. 2014
J. 2016
J. 2016
@gewoonmezelf, fijn dat het goed gaat!
@cafpow, dingen lijken/ worden altijd eerst erger voor t beter wordt is mij verteld, dus misschien ben je juist op weg naar het beter worden.
Gisteren naar de psycholoog geweest, moest een overeenkomst, met alles wat besproken was, tekenen voor de verzekering. Echt raar dat ik daar een klein half jaar loop en zij alles zo goed doorheeft. Maar ook zuur dat het niet één ding is, waar ik last van heb. Wordt nog een lange weg zo
@cafpow, dingen lijken/ worden altijd eerst erger voor t beter wordt is mij verteld, dus misschien ben je juist op weg naar het beter worden.
Gisteren naar de psycholoog geweest, moest een overeenkomst, met alles wat besproken was, tekenen voor de verzekering. Echt raar dat ik daar een klein half jaar loop en zij alles zo goed doorheeft. Maar ook zuur dat het niet één ding is, waar ik last van heb. Wordt nog een lange weg zo
@spacekitten,
Je hebt echt helemaal gelijk. En ik weet dat ik na de gesprekken met de psych niet veel kan hebben en rust moet nemen.
Vannacht was echt een rotnacht, want ik kom er per toeval achter dat ik bijna 2 weken geleden van de andere projectleden een 2e officiele waarschuwing heb gekregen. Met de reden waarom ben ik het eens. maar ik vind het alleen niet geldig, omdat er verzuimd is mij hiervan tijdig op de hoogte te stellen. En ik er ruim een week later dit lees in een vergaderverslag wat overigens helemaal fout is. Omdat de datum is veranderd van de vergadering en er dingen in het verslag staan die toen nooit besproken zijn.
En dit alles icm. het gesprek met de psych hebben ervoor gezorgd dat ik niet goed heb geslapen.
Maar aangezien de andere projectleden het hard willen spelen, speel ik terug. Ik heb al 2x eerder deze aspecten van de communicatie in kaart gebracht bij de projectleden en docent. En nu gebeurd hetzelfde voor een 3e keer, dus nu breng ik hun in aanmerking voor een officiele waarschuwing vanwege het buitensluiten van projectleden.
En verder probeer ik vandaag dus gewoon ramen te zemen en rust te nemen. En wat te doen aan tentamens. maar het gaat dus niet echt lekker nu!
Je hebt echt helemaal gelijk. En ik weet dat ik na de gesprekken met de psych niet veel kan hebben en rust moet nemen.
Vannacht was echt een rotnacht, want ik kom er per toeval achter dat ik bijna 2 weken geleden van de andere projectleden een 2e officiele waarschuwing heb gekregen. Met de reden waarom ben ik het eens. maar ik vind het alleen niet geldig, omdat er verzuimd is mij hiervan tijdig op de hoogte te stellen. En ik er ruim een week later dit lees in een vergaderverslag wat overigens helemaal fout is. Omdat de datum is veranderd van de vergadering en er dingen in het verslag staan die toen nooit besproken zijn.
En dit alles icm. het gesprek met de psych hebben ervoor gezorgd dat ik niet goed heb geslapen.
Maar aangezien de andere projectleden het hard willen spelen, speel ik terug. Ik heb al 2x eerder deze aspecten van de communicatie in kaart gebracht bij de projectleden en docent. En nu gebeurd hetzelfde voor een 3e keer, dus nu breng ik hun in aanmerking voor een officiele waarschuwing vanwege het buitensluiten van projectleden.
En verder probeer ik vandaag dus gewoon ramen te zemen en rust te nemen. En wat te doen aan tentamens. maar het gaat dus niet echt lekker nu!
Nou cafpow, dat klinkt inderdaad niet leuk Hopelijk laat je de ramen nog wel een beetje heel met het zemen..
Hier eigenlijk best een goede dag. Ik denk dat het komt omdat het weekend is. Dan is m'n schatje er ook en ga ik opeens allerlei dingen doen, terwijl ik de rest van de week tot niets kom. Maar hb nu wel een brandend schone slaapkamer en bedden...
Maar handig is het natuurlijk niet dat ik als ik zonder hem ben bijna niets doe. Dat is niet goed. Maar zo'n dag als vandaag laat me wel weer denken dat het dus allemaal wel weer mee valt en dat ik toch maar dir fulltime baan moet gaan zoeken. Wel beter om dat nu te doen, omdat ik er nu nog niet zo lang uit heb gelegen (op papier) is dan mijn redenering. En dat terwijl ik ergens van binnen weet dat ik mezelf weer aan het ontwijken ben?
Damn, ik moet ook niet nadenken, ik moet gewoon doen. Dat denken brengt me alleen maar in de knoop.
Of is dit op deze manier ook een vorm van ontwijken? Hmm
Hopelijk laat je de ramen nog wel een beetje heel met het zemen.. Hier eigenlijk best een goede dag. Ik denk dat het komt omdat het weekend is. Dan is m'n schatje er ook en ga ik opeens allerlei dingen doen, terwijl ik de rest van de week tot niets kom. Maar hb nu wel een brandend schone slaapkamer en bedden...
Maar handig is het natuurlijk niet dat ik als ik zonder hem ben bijna niets doe. Dat is niet goed. Maar zo'n dag als vandaag laat me wel weer denken dat het dus allemaal wel weer mee valt en dat ik toch maar dir fulltime baan moet gaan zoeken. Wel beter om dat nu te doen, omdat ik er nu nog niet zo lang uit heb gelegen (op papier) is dan mijn redenering. En dat terwijl ik ergens van binnen weet dat ik mezelf weer aan het ontwijken ben?
Damn, ik moet ook niet nadenken, ik moet gewoon doen. Dat denken brengt me alleen maar in de knoop.
Of is dit op deze manier ook een vorm van ontwijken? Hmm
Een deel ervan is ook opvoeding.quote:
Maar dat maakt dat gevoel op dat moment niet minder toch? En klopt dat het gaat om jezelf te accepteren, maar dat is waarschijnlijk nu juist zo vaak het probleem...
Ik kan niet zeggen dat mijn opvoeding altijd even leuk was, want het was behoorlijk hard en ouderwets soms, maar je neemt wel wat handige dingen ervan mee in het leven.
Je moet soms hard voor jezelf zijn en schijt hebben aan dat rotgevoel. Richt jezelf op de doelen die je wil behalen en ga daar dan ook voor. En dan kan het vandaag niet helemaal naar je zin zijn, en is het een rotdag. En morgen ook. En overmorgen weer, en over 2 weken nog steeds. Maar als je blijft vechten dan komt er een dag dat je wel dingen bereikt en dan komt het moment waarop je jezelf even stoer vindt
En dat geeft weer moed om nieuwe doelen te halen.
Het leven gaat niet over rozen (en zelfs die krengen prikken).
Tsja, en soms is het ook goed als iemand even zegt "het valt allemaal wel mee, get over it". Dat is beter dan steeds medelijden krijgen en vervolgens in een negatieve spiraal terecht te komen.
There is a long line down from heaven.
Hallo!
Ik ben opgenomen!
Sinds vorige week woensdag.
Nu mag ik 2 dagen naar huis
Voel me al stukken beter, heb niet eens meer zelfmoordgedachtes en ben zo lekker rustig in mijn hoofd.
Sterkte iedereen!
Ik ben opgenomen!
Sinds vorige week woensdag.
Nu mag ik 2 dagen naar huis
Voel me al stukken beter, heb niet eens meer zelfmoordgedachtes en ben zo lekker rustig in mijn hoofd.
Sterkte iedereen!
Twiddel
Goed om te horen.quote:Op zaterdag 22 oktober 2011 18:05 schreef summer2bird het volgende:
Hallo!
Ik ben opgenomen!
Sinds vorige week woensdag.
Nu mag ik 2 dagen naar huis
Voel me al stukken beter, heb niet eens meer zelfmoordgedachtes en ben zo lekker rustig in mijn hoofd.
Sterkte iedereen!
Hoelang duurt de opname? Of is dat nog niet duidelijk?
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Is nog niet duidelijk.quote:
[..]
Goed om te horen.
Hoelang duurt de opname? Of is dat nog niet duidelijk?
Ik word getest daar of ik psychotische trekjes heb of het angst is.
Nu stop ik weer even, anders raak ik overprikkeld.
Twiddel
@Summerbird, goed om te horen dat het nu wat fijner gaat. En dat de situatie beter handelbaard word.
quote:
[..]
Is nog niet duidelijk.
Ik word getest daar of ik psychotische trekjes heb of het angst is.
Nu stop ik weer even, anders raak ik overprikkeld.
Rustig aan.
Summer! Wat goed van je te horen! Vaker aan je gedacht de afgelopen week.
Fijn ook dat je je weer wat beter voelt!
Goed bezig, houd vol!
Fijn ook dat je je weer wat beter voelt!
Goed bezig, houd vol!
Geweldig nieuws summer2bird!
Zelf was ik vandaag een brok emotie. Tijdens werk alleen maar boosheid en daarna alleen maar verdriet. Hopelijk gaat het morgen wat beter, dan moet ik namelijk met veel mensen communiceren.
Zelf was ik vandaag een brok emotie. Tijdens werk alleen maar boosheid en daarna alleen maar verdriet. Hopelijk gaat het morgen wat beter, dan moet ik namelijk met veel mensen communiceren.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
@ Kaneelstokje, hopelijk gaat het nu wat beter!
Hier heb ik gisteren eindelijk goed geslapen op een stomme mug na! Maar verder heb ik heerlijk diep geslapen. Ben nu wel een beetje brak..maar moet toch nog schoongemaakt worden...
Hier heb ik gisteren eindelijk goed geslapen op een stomme mug na! Maar verder heb ik heerlijk diep geslapen. Ben nu wel een beetje brak..maar moet toch nog schoongemaakt worden...
Ik vind het ook allemaal waar wat je zegt. Ik zeg dat ook vaak tegen mezelf: "het valt wel mee, doe niet zo moeilijk, er zijn wel ergere dingen". Probleem is dat ik daardoor alles vaak opzij dus en gewoon verder ga. Maar blijkbaar breekt dat me om de zoveel jaar toch op. Ik wil vanalles gewoon niet voelen, want a) dat is ontzettend pijnlijk b) ga me er echt niet beter van voelen (en dan heb je lange termijn vs korte termijn, maar ik lijk er te veel in te blijven hangen).quote:
[..]
Een deel ervan is ook opvoeding.
Ik kan niet zeggen dat mijn opvoeding altijd even leuk was, want het was behoorlijk hard en ouderwets soms, maar je neemt wel wat handige dingen ervan mee in het leven.
Je moet soms hard voor jezelf zijn en schijt hebben aan dat rotgevoel. Richt jezelf op de doelen die je wil behalen en ga daar dan ook voor. En dan kan het vandaag niet helemaal naar je zin zijn, en is het een rotdag. En morgen ook. En overmorgen weer, en over 2 weken nog steeds. Maar als je blijft vechten dan komt er een dag dat je wel dingen bereikt en dan komt het moment waarop je jezelf even stoer vindt
En dat geeft weer moed om nieuwe doelen te halen.
Het leven gaat niet over rozen (en zelfs die krengen prikken).
Tsja, en soms is het ook goed als iemand even zegt "het valt allemaal wel mee, get over it". Dat is beter dan steeds medelijden krijgen en vervolgens in een negatieve spiraal terecht te komen.
Iets met een gulden middenweg vinden ofzo.
Tot nu toe gaat het heerlijk. Fijn een paar uur gewerkt met leuke mensen, lekker geslapen, nu wat eten. Straks aan de studie en hopelijk gaat het net zo goed.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Wat veel posts weer hier...Summer fijn dat het beter met je gaat!
Ik ben een paar dagen heel ziek geweest, waarschijnlijk een combinatie van bijverschijnselen en griep, maar werd dondardagnacht wakker met gigantische maagpijn, en 's ochtends nog steeds teveel pijn om te werken, dus de huisarts gebeld, want de psych is op vakantie...bleek m'n huisarts ook op vakantie...dat heb je altijd...maar de vervangerster heeft me maagbeschermers voorgeschreven, en een dagje niet geslikt omdat ik het niet trok met m''n maag die dag.
Hele dag geslapen, bijna 24 uur slapen, even wakker worden en strekken en weer onder zeil....
Vrijdag weer begonnen met slikken, maar vanochtend weer buikloop en een heel gevoelige maag, ik ga geloof ik 1 voor 1 door alle bijwerkingen die kunnen bij deze pillen. Toch voel ik me beter met, dan zonder.
Ik ben een paar dagen heel ziek geweest, waarschijnlijk een combinatie van bijverschijnselen en griep, maar werd dondardagnacht wakker met gigantische maagpijn, en 's ochtends nog steeds teveel pijn om te werken, dus de huisarts gebeld, want de psych is op vakantie...bleek m'n huisarts ook op vakantie...dat heb je altijd...maar de vervangerster heeft me maagbeschermers voorgeschreven, en een dagje niet geslikt omdat ik het niet trok met m''n maag die dag.
Hele dag geslapen, bijna 24 uur slapen, even wakker worden en strekken en weer onder zeil....
Vrijdag weer begonnen met slikken, maar vanochtend weer buikloop en een heel gevoelige maag, ik ga geloof ik 1 voor 1 door alle bijwerkingen die kunnen bij deze pillen. Toch voel ik me beter met, dan zonder.
He, bah wat vervelend dat je zo ziek bent geweest, mede door die bijwerkingen. Hopelijk gaan ze binnenkort weer over.quote:
Wat veel posts weer hier...Summer fijn dat het beter met je gaat!
Ik ben een paar dagen heel ziek geweest, waarschijnlijk een combinatie van bijverschijnselen en griep, maar werd dondardagnacht wakker met gigantische maagpijn, en 's ochtends nog steeds teveel pijn om te werken, dus de huisarts gebeld, want de psych is op vakantie...bleek m'n huisarts ook op vakantie...dat heb je altijd...maar de vervangerster heeft me maagbeschermers voorgeschreven, en een dagje niet geslikt omdat ik het niet trok met m''n maag die dag.
Hele dag geslapen, bijna 24 uur slapen, even wakker worden en strekken en weer onder zeil....
Vrijdag weer begonnen met slikken, maar vanochtend weer buikloop en een heel gevoelige maag, ik ga geloof ik 1 voor 1 door alle bijwerkingen die kunnen bij deze pillen. Toch voel ik me beter met, dan zonder.
Beterschap!
Hier voel ik me niet al te best, vooral omdat ik slecht geslapen heb, doordat tusesn 2 en half6 ik lastiggevalen ben door een mug, en om half 9 de telefoon ging.
Ook speelt dat project nog een rol, omdat ik banb ben voor een negatieve beoordeling. Terwijl de omstandigheden er deels voor zorgden dat ik niet al te goed functioneerde, ik werd wanneer men er zin in had betrokken bij de dingen en wanneer men geen zin had, werd ik buitengesloten. Maar goed ik heb dit 3x aangekaart waarbij alle 3 de keren de docent ook op de hoogte was ervan. Dus ach ik moet maar minder gaan piekeren..maar dat is zo lastig!
Dank je...ik leek de eerste week de meeste bijwerkingen te ontspringen, maar ja, het zijn ook gewoon zware medicijen, AD's, dus ik probeer het maar te accepteren.
Pfff zelfs in de crisisgroep kan ik gewoon een mes uit de la halen en op de wc verboden dingen doen. En als je eruit gehaald wordt zetten ze je gewoon weer in de groep alsof er niks aan de hand is... 
-spam-
[ Bericht 98% gewijzigd door Daniel1976 op 24-10-2011 20:37:46 ]
[ Bericht 98% gewijzigd door Daniel1976 op 24-10-2011 20:37:46 ]
♥ Depressie (info, hulp & lotgenoten), depressie symptomen of een depressie test? inDepressie.nl
♥ Twitter ~ Facebook ~ YouTube
♥ Twitter ~ Facebook ~ YouTube
Kom op sylvana, probeer niet aan de enge dingen te denkn. Maar het is natuurlijk niet prettig dat de mogelijkheid bestaatquote:
Pfff zelfs in de crisisgroep kan ik gewoon een mes uit de la halen en op de wc verboden dingen doen. En als je eruit gehaald wordt zetten ze je gewoon weer in de groep alsof er niks aan de hand is...
Sylvana, hoe lang moet je nog in die groep? En is het geen tijd voor meer ondersteuning???
Fake it till you make it...
Totaal 6 weken, dus nu nog 5. En na zo'n 3 weken is de behandelplanbespreking. Donderdag heb ik gesprek met psychiater dus dan ga ik ook aangeven dat ik meer begeleiding wil. Want voel me gewoon niet veilig, maar verpleegkundige kan niet meer bieden. Zegt dat ik geen klein meisje ben en dat ze niet de hele dag mn hand kan vasthouden. Moet eigen verantwoordelijkheid nemen en gewoon op tijd op een goede manier hulp vragen. Maar als ik zo in paniek ben is dat makkelijker gezegd dan gedaan. En hoop gezeik gehad over dat snijden. Dat het tegen de regels is enzo. Weet ik ook wel, maar doe dat ook niet express ofzo
Is er bij jou wel eens een goed persoonlijkheidsonderzoek gedaan Sylvana?
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
Nee maar dat is mijn psycholoog wel van plan geloof ik.
Enige stempels tot nu depressie en gegeneraliseerde angststoornis.
Enige stempels tot nu depressie en gegeneraliseerde angststoornis.
Verstandige psych.
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
Summer! Ik ben echt blij dat je wat laat horen! Fijn dat je wat opknapt.
Sylvana: hmm das ff jammer wel. Hopelijk krijg je snel dat onderzoek. En ik hoop dat je je een beetje kunt inhouden met de messen enzo. Je kunt het hoor meis, echt, volgens mij gaat je psych je erdoor slepen. En dat verdien je ook!
Sylvana: hmm das ff jammer wel. Hopelijk krijg je snel dat onderzoek. En ik hoop dat je je een beetje kunt inhouden met de messen enzo. Je kunt het hoor meis, echt, volgens mij gaat je psych je erdoor slepen. En dat verdien je ook!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Syl, ik ben niet deskundig genoeg om een stempel te plakken, en ga dat dus ook niet doen. Maar aangezien je zo vaak depressies hebt (gehad) lijkt het me sowieso goed om de oorzaak te achterhalen en daar eea aan te doen. Wat me wel opvalt, is dat je erg aan andere mensen 'hangt'.
Bovendien hangen depressies wel vaker samen met bepaalde persoonlijkheidstrekken die depressies kunnen versterken of uitlokken. En daar kun je wel iets aan doen.
http://www.tijdschriftvoorpsychiatrie.nl/assets/articles/articles_1024pdf.pdf
[ Bericht 4% gewijzigd door Ewelina op 24-10-2011 20:56:38 ]
Bovendien hangen depressies wel vaker samen met bepaalde persoonlijkheidstrekken die depressies kunnen versterken of uitlokken. En daar kun je wel iets aan doen.
http://www.tijdschriftvoorpsychiatrie.nl/assets/articles/articles_1024pdf.pdf
[ Bericht 4% gewijzigd door Ewelina op 24-10-2011 20:56:38 ]
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
@ Sylvana, balen dat die ondersteuning niet helemaal goed aansluit op jou behoeften. Maar wel goed dat je het erover gaat hebben.
Hier heb ik vannacht slecht geslapen door een stomme mug. Maar al met al is het wel een redelijke dag geweest.
Verder tja, toch zenuwen voor morgen en dat is weer te merken in oa. hoofdpijn en slecht inslapen door veel te veel piekeren en dromen en tussendoor altijd wakker worden met dat project in mijn hoofd.
Ik vind dat ik een voldoende verdiend heb en ga ervanuit dat ik die krijg. En verder tja, hou ik me er buiten. Ik heb alles ingeleverd wat gevraagd is ik heb een niet al te positieve beoordeling over anderen gegeven, maar gewoon op feiten gebaseerd. En communicatie scoren ze gewoon slecht op. Maar ik krijg echt een belabberde beoordeling over mij voor mijn neus. Omdat ik 2 waarschuwingen heb gehad..waarvan de 1e in mijn ogen onjuist is omdat dingen niet goed genoeg vastgelegd waren en ik zekerheid zocht bij de projectleider die in principe aangaf dat het wel oke was voor zover hij kan zien en dan de volgende dag ik toch een beoordeling krijg en de enige verklaring dat niet alles aangepast was,..terwijl ik overal waar ik van wist het aangepast moest worden.! En geen voorbeelden niks, en het excuus kromme grammaticale zinnen..
Ik heb het gehad ermee, morgne is een presentatie die ik niet hoef te houden, dus ik ga me lekker afzijdig houden nu. Want er is keihard over mijn grens gewalst door anderen..dus ik heb het gehad!
Hier heb ik vannacht slecht geslapen door een stomme mug. Maar al met al is het wel een redelijke dag geweest.
Verder tja, toch zenuwen voor morgen en dat is weer te merken in oa. hoofdpijn en slecht inslapen door veel te veel piekeren en dromen en tussendoor altijd wakker worden met dat project in mijn hoofd.
Ik vind dat ik een voldoende verdiend heb en ga ervanuit dat ik die krijg. En verder tja, hou ik me er buiten. Ik heb alles ingeleverd wat gevraagd is ik heb een niet al te positieve beoordeling over anderen gegeven, maar gewoon op feiten gebaseerd. En communicatie scoren ze gewoon slecht op. Maar ik krijg echt een belabberde beoordeling over mij voor mijn neus. Omdat ik 2 waarschuwingen heb gehad..waarvan de 1e in mijn ogen onjuist is omdat dingen niet goed genoeg vastgelegd waren en ik zekerheid zocht bij de projectleider die in principe aangaf dat het wel oke was voor zover hij kan zien en dan de volgende dag ik toch een beoordeling krijg en de enige verklaring dat niet alles aangepast was,..terwijl ik overal waar ik van wist het aangepast moest worden.! En geen voorbeelden niks, en het excuus kromme grammaticale zinnen..
Ik heb het gehad ermee, morgne is een presentatie die ik niet hoef te houden, dus ik ga me lekker afzijdig houden nu.
Want er is keihard over mijn grens gewalst door anderen..dus ik heb het gehad!
Zijn er hier nog mensen die de petitie tegen de bezuinigingen in de GGZ willen tekenen?
Ik heb straks gesprek met psychiater en ik zie er best wel tegenop...
Ik heb straks gesprek met psychiater en ik zie er best wel tegenop...
Fake it till you make it...
Ik ga die petitie waarschijnlijk wel tekeken, want alle bezuinigingen op zorg in het algemeen zijn al te veel.quote:
Zijn er hier nog mensen die de petitie tegen de bezuinigingen in de GGZ willen tekenen?
Ik heb straks gesprek met psychiater en ik zie er best wel tegenop...
En succes bij de psychiater!
Nijna: hoe is je gesprek gegaan?
Pff, hier een last van m'n schouders. Het gedoe met de arbo is via de rechtsbijstand inmiddels nagenoeg opgelost. Ik ben er al een maand mee bezig, maar 1 brief van een jurist brengt dingen pas echt in beweging. Enorm frustrerend, maar eindelijk geregeld.
Gisteren een afspraak gehad met m'n therapeute en dat was ook loodzwaar. Dat muurtje om me heen zie ik langzaam instorten, maar ik weet nog niet zo goed wat ik er voor in de plaats moet doen. Dus ik zie nu vanalles op me afkomen, maar weet nog even niet zo goed wat te doen. Gevolg is dat ik me echt klote voel en de halve dag voor me uit zit te staren en af en toe wat muziek draai die m'n verdriet het beste weergeven. Het is eng en ik weet dat ik er misschien doorheen moet, maar ben zo bang voor al die gevoelens. Het zit zo ver weg. En eigenlijk wil ik huilen, maar dat lukt niet eens. Volhouden dan maar...
Pff, hier een last van m'n schouders. Het gedoe met de arbo is via de rechtsbijstand inmiddels nagenoeg opgelost. Ik ben er al een maand mee bezig, maar 1 brief van een jurist brengt dingen pas echt in beweging. Enorm frustrerend, maar eindelijk geregeld.
Gisteren een afspraak gehad met m'n therapeute en dat was ook loodzwaar. Dat muurtje om me heen zie ik langzaam instorten, maar ik weet nog niet zo goed wat ik er voor in de plaats moet doen. Dus ik zie nu vanalles op me afkomen, maar weet nog even niet zo goed wat te doen. Gevolg is dat ik me echt klote voel en de halve dag voor me uit zit te staren en af en toe wat muziek draai die m'n verdriet het beste weergeven. Het is eng en ik weet dat ik er misschien doorheen moet, maar ben zo bang voor al die gevoelens. Het zit zo ver weg. En eigenlijk wil ik huilen, maar dat lukt niet eens. Volhouden dan maar...
Gesprek was goed, vorige week was ik nogal van de rel na het gesprek. Dus ben blij dat dat beter ging nu.
Fake it till you make it...
Fijn te horen meid!quote:
Gesprek was goed, vorige week was ik nogal van de rel na het gesprek. Dus ben blij dat dat beter ging nu.
Vanmiddag ging het weer niet goed en heb ik gesprek met psychiater gehad. Krijg nu 2 mg Risperdal en 10 mg Oxazepam erbij (naast Sertraline)
Hoop dat het dan wat rustiger in mn hoofd word...
Hoop dat het dan wat rustiger in mn hoofd word...
Syl, vel sterkte meisje!
Hier gaat het eigenlijk wel goed, Ik mag echt niet klagen, Ik heb al een week geen paniekaanval gehad, en ik heb voor t eerst sinds tijden weer eens echt gelachen, met tranen over mijn wangen en zulks Ik heb zelfs af en toe weer iets van nou, ik zou wel weer iets willen gaan doen!
En het leren kiezen voor mezelf gaat ook steeds beter, ondanks dat er in mijn omgeving veel mensen zijn die mij nodig hebben, kan ik daar een goede verdeling in maken!
Eigenlijk mak ik dus niet klagen, afgezien van het feit dat mijn oude werkgever mij probeert te naaien met uitbetalen van vakantieuren enz,maar goed daar vechten we nog even over verder!
Hier gaat het eigenlijk wel goed, Ik mag echt niet klagen, Ik heb al een week geen paniekaanval gehad, en ik heb voor t eerst sinds tijden weer eens echt gelachen, met tranen over mijn wangen en zulks
Ik heb zelfs af en toe weer iets van nou, ik zou wel weer iets willen gaan doen!En het leren kiezen voor mezelf gaat ook steeds beter, ondanks dat er in mijn omgeving veel mensen zijn die mij nodig hebben, kan ik daar een goede verdeling in maken!
Eigenlijk mak ik dus niet klagen, afgezien van het feit dat mijn oude werkgever mij probeert te naaien met uitbetalen van vakantieuren enz,maar goed daar vechten we nog even over verder!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
@ Nyota, fijn dat de probleem met de ARBO is opgelost, dat scheelt wel veel denk ik.
@Nijna, fijn dat het nu wat beter ging naar het gesprek. En het zal niet iedere keer even goed gaan, maar zolang in het algemeen een stijgende lijn in jouw "persoonlijkheid" zit.
@Sylvana. Hopelijk krijg je die rust..je verdiend hem wel in ieder geval.
@Gewoonmezelf,dat klink nou echt positief! Gewoon zo doorgaan.
Hier gaat het vandaag wel redelijk, de communicatie binnen het project loopt erg dubbel. Ik heb niks meer gehoord over mijn feedback van gisterenavond. en heb de definitieve versies van de documenten nog niet ontvangen. Verder is het klaar op een evaluatiegesprek met de docent+projectgenoten. Waarin ik van de docent de communicatiemanier(het buitensluiten en te laat dingen aangeven) moet aankaarten. Ook heb ik bijvoorbeeld de presentatie niet ontvangen(ook al hoefde ik niet te presenteren).
Maar goed, het is in principe voorbij..dus ik kan weer wat meer rust nemen
@Nijna, fijn dat het nu wat beter ging naar het gesprek. En het zal niet iedere keer even goed gaan, maar zolang in het algemeen een stijgende lijn in jouw "persoonlijkheid" zit.
@Sylvana. Hopelijk krijg je die rust..je verdiend hem wel in ieder geval.
@Gewoonmezelf,dat klink nou echt positief! Gewoon zo doorgaan.
Hier gaat het vandaag wel redelijk, de communicatie binnen het project loopt erg dubbel. Ik heb niks meer gehoord over mijn feedback van gisterenavond. en heb de definitieve versies van de documenten nog niet ontvangen. Verder is het klaar op een evaluatiegesprek met de docent+projectgenoten. Waarin ik van de docent de communicatiemanier(het buitensluiten en te laat dingen aangeven) moet aankaarten. Ook heb ik bijvoorbeeld de presentatie niet ontvangen(ook al hoefde ik niet te presenteren).
Maar goed, het is in principe voorbij..dus ik kan weer wat meer rust nemen
Hopen dat het werkt ..... die crisisgroep klinkt namelijk niet al te best, met zo weinig controle.quote:
Vanmiddag ging het weer niet goed en heb ik gesprek met psychiater gehad. Krijg nu 2 mg Risperdal en 10 mg Oxazepam erbij (naast Sertraline)
Hoop dat het dan wat rustiger in mn hoofd word...
Hier gaat het weer een stuk slechter. Dat ging het al, maar nu helemaal.
Buurvrouw heeft een paar dagen geleden enorm lopen schreeuwen en daardoor ben ik dus nog gestresster dan normaal.
Op sommige momenten houd ik het haast niet meer. Ben de dag erna dan ook veel eerder naar bed gegaan omdat ik gewoon ziek was van de stress. Ik heb die hele dag ook lopen trillen en mijn hart heeft nog wel 2 dagen extra snel geklopt. Kreeg vandaag gisteren m'n avondeten amper door m'n strot.
Alsof ik dat erbij kan hebben. Ik heb eigenlijk al heel veel verschillende dingen: een stemmingsstoornis, een angststoornis, een autistische stoornis, een psychotische stoornis en misschien ook een persoonlijkheidsstoornis, maar dat laatste is nog niet helemaal duidelijk.
En daarnaast ook lichamelijke problemen waardoor ik bepaalde hobby's niet meer kan uitoefenen.
En op sommige momenten ben ik echt heel erg boos dat ze me ooit antipsychotica hebben gegeven. Het heeft namelijk totaal niet gewerkt (mijn klachten bleven erger worden) en ik zit nu nog steeds met dat gewicht. Dat gewicht dat er door de stress niet meer af wil.
Ik zit weer even in een behoorlijk negatieve periode.
[ Bericht 1% gewijzigd door Madame_Paon op 26-10-2011 01:25:42 ]
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Madame, wat vervelend dat het weer slechter gaat. Dat van die buurvrouw blijf ik ongelooflijk vinden: het heeft zoveel invloed op jou! Je had wat dat betreft al alles geprobeerd toch? Op korte termijn geen beter uitzicht hierop toch?
Heb je verder nog wel iets aan je psych, of is dat op dit moment ook niet genoeg?
En vertel eens wat meer over je gewicht en je boosheid als je wilt, misschien lucht het een ienieminiebeetje op.
Hier weer veel te vroeg wakker, breekt me langzaam echt op. Is dat vroeg wakker worden herkenbaar en hebben jullie daar uiteindelijk nog iets van medicatie voor gekregen? Zit nu nl sterk te denken of ik niet eens langs de huisarts zal gaan. Zal het maandag eerst nog eens met m'n psycholoog erover hebben...
Heb je verder nog wel iets aan je psych, of is dat op dit moment ook niet genoeg?
En vertel eens wat meer over je gewicht en je boosheid als je wilt, misschien lucht het een ienieminiebeetje op.
Hier weer veel te vroeg wakker, breekt me langzaam echt op. Is dat vroeg wakker worden herkenbaar en hebben jullie daar uiteindelijk nog iets van medicatie voor gekregen? Zit nu nl sterk te denken of ik niet eens langs de huisarts zal gaan. Zal het maandag eerst nog eens met m'n psycholoog erover hebben...
madame, kun je geen urgentie krijgen?
nyota, ik had vooral problemen met inslapen en dan was ik ook wel weer vroeg wakker, ik ben mijj AD toen in de avond gaan innemen en ik hebt voor nood slaaptabletten gehad en sindsdien gaat het een stuk beter!
nyota, ik had vooral problemen met inslapen en dan was ik ook wel weer vroeg wakker, ik ben mijj AD toen in de avond gaan innemen en ik hebt voor nood slaaptabletten gehad en sindsdien gaat het een stuk beter!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ah ja, nou die AD heb ik (nog?) niet, dus daar kan ik niets mee doenquote:
madame, kun je geen urgentie krijgen?
nyota, ik had vooral problemen met inslapen en dan was ik ook wel weer vroeg wakker, ik ben mijj AD toen in de avond gaan innemen en ik hebt voor nood slaaptabletten gehad en sindsdien gaat het een stuk beter!
Misschien ipv 's ochtensd 's avonds maar eens gaan hardlopen ofzo.
Met inslapen heb ik gelukkig geen moeite
Wel fijn dat jij op die manier lekker slaapt. Dat helpt vast mee toch?
En je had het over je werkgever die je nog probeerde te naaien: gaat dat goedkomen denk je?
Problemen met slapen zijn zeker herkenbaar. Soms kan ik serieus 14 uur slapen en ben ik nog steeds doodmoe en andere keren kan ik totaal niet slapen en word ik ook weer veel te vroeg wakker, zoals nu.
Ik heb daar wel slaappillen voor, maar die probeer ik zo min mogelijk te gebruiken.
Over dat gewicht: ik kreeg antipsychotica (die totaal niet heeft gewerkt) en daar ben ik meer dan 20 kilo door aangekomen. Ik had zo ongeveer de helft van het gewicht eraf, totdat ik zo veel stress kreeg op mijn vorige woonplek dat ik daar niet eens meer kon wonen en bovendien al het verloren gewicht weer ben aangekomen.
En nu wil het er door de stress helemaal niet meer af. En dat terwijl ik echt heel erg van kleding houd. Mode is ook echt een hobby van mij. Daarom vind ik het eigenlijk al 2x zo erg, omdat veel dingen nu niet staan of niet passen.
Ik heb ook maar 1x in de 2 weken een gesprek met de psycholoog. Gewoon, om toch nog iets te hebben. Ook al helpt niks.
En ja, die buurvrouw ...... het is gewoon belachelijk dat ze er nog steeds niet is uitgeschopt.
Er worden nog steeds smoesjes voor haar verzonnen en ik kan blijkbaar door de stront zakken.
En dat zou dan een soort van beschermde woonvorm moeten zijn ......
En wat bedoel je met urgentie?
Ik heb daar wel slaappillen voor, maar die probeer ik zo min mogelijk te gebruiken.
Over dat gewicht: ik kreeg antipsychotica (die totaal niet heeft gewerkt) en daar ben ik meer dan 20 kilo door aangekomen. Ik had zo ongeveer de helft van het gewicht eraf, totdat ik zo veel stress kreeg op mijn vorige woonplek dat ik daar niet eens meer kon wonen en bovendien al het verloren gewicht weer ben aangekomen.
En nu wil het er door de stress helemaal niet meer af. En dat terwijl ik echt heel erg van kleding houd. Mode is ook echt een hobby van mij. Daarom vind ik het eigenlijk al 2x zo erg, omdat veel dingen nu niet staan of niet passen.
Ik heb ook maar 1x in de 2 weken een gesprek met de psycholoog. Gewoon, om toch nog iets te hebben. Ook al helpt niks.
En ja, die buurvrouw ...... het is gewoon belachelijk dat ze er nog steeds niet is uitgeschopt.
Er worden nog steeds smoesjes voor haar verzonnen en ik kan blijkbaar door de stront zakken.
En dat zou dan een soort van beschermde woonvorm moeten zijn ......
En wat bedoel je met urgentie?
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
als de woonsituatie een gevaarlijke situatie is, of on houdbaar of ongezond dan kun je via de huisarts een urgentieverklaring vragen, daar zijn wel kosten aan verbonden en je bent verplicht om ieder huis te accepteren maar slechter kan het volgens mij niet worden!
nyota, nee het getouwtrek over mijn vakantieuren gaat vrolijk verder, maar goed ik maak mij er niet al te druk om!
nyota, nee het getouwtrek over mijn vakantieuren gaat vrolijk verder, maar goed ik maak mij er niet al te druk om!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik ben eigenlijk heel trots op mezelf, Ik heb zoals jullie weten een burn-out, waardoor fulltime werken op dit moment nog niet mogelijk is maar ik heb inmiddels wel weer het gevoel dat ik iets wil doen, en nu is er sinds een maand een hele leuke winkel geopend met alle ingredienten voor cupcakes en taarten ed, en ze geven ook workshops, en ik heb ze net gemaild om te vragen of ze daar ook wel eens hulp bij kan gebruiken, want dat ik weer iets wil gaan doen, en dat ik in de kinderopvang werk, en graag taarten en cakes bak, en dat het mij heel leuk lijkt om op vrijwillige basis te helpen, Nu afwachten of ik antwoordt krijg, Het lijkt me gewoon zo ontzettend leuk! en ik ben dus trots
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Gewoonmezelf: dat klinkt heel goed en zo fijn voor je. Moet zo fijn zijn om dat gevoel weer te hebben: You go girl!!
Wat goed van je gewoonmezelf!
Hier nu gelukkig wel een goede dag gehad Vanmiddag lekker creatief bezig geweest 
Ben wel ontzettend moe, maar heb iig wel een goed gevoel over vandaag
Hier nu gelukkig wel een goede dag gehad
Vanmiddag lekker creatief bezig geweest Ben wel ontzettend moe, maar heb iig wel een goed gevoel over vandaag
@Madame_paon,
Dat van die buurvrouw blijft lastig, maar heb je al geprobeerd met oordopjes te slapen. Het is niet leuk eigenlijk zou de buurvrouw haar manieren moeten veranderen, maar aangezien dat onmogelijk is zijn oordoppen mischien een idee?
@Gemoonmezelf, het klink heel positief het ondanks alles toch iets blijven doen. Dat is meestal het beste en als het og iets kan zijn waar je ontspant is het nog beter. Nu maar hopen op een snel antwoord.
@Sylvana fijn dat je een leuke dag hebt gehad.
Hier was het ook wel een redelijke dag. Maar ik ben nu echt mega kapot, eerst een les om vragen te stellen waarin ik mijn vragen niet wilde stellen omdat in een gigantische collegezaal is en ik nooit goed kan verstaan wat er gezegd word. En vrijdag hebben we in een kleiner lokaaltje les en weer alleen vragen beantwoorden, dus dat is fijner.
Verder nog even wat studiegenoten(van een ander eklas) een beetje geholpen met het project. Hoe ironisch, wat ik in mijn eigen team niet kan doen kan wel bij anderen...maar het was dan ook ideeen voor inleiding+voorwoord geven.
En nu ben ik echt bekaf..en ga maar even liggen.
Verder tja de problemen met slapen zijn wel herkenbaar, ik heb dagen waarin ik als een roos kan slapen, maar dagen of weken waarin te weinig of slecht slaap. Zoals nu vannacht heerlijk geslapen wel vaak wakker geworden omdat ik naar de wc moest, maar ik ben toch mega moe.
Dat van die buurvrouw blijft lastig, maar heb je al geprobeerd met oordopjes te slapen. Het is niet leuk eigenlijk zou de buurvrouw haar manieren moeten veranderen, maar aangezien dat onmogelijk is zijn oordoppen mischien een idee?
@Gemoonmezelf, het klink heel positief het ondanks alles toch iets blijven doen. Dat is meestal het beste en als het og iets kan zijn waar je ontspant is het nog beter. Nu maar hopen op een snel antwoord.
@Sylvana fijn dat je een leuke dag hebt gehad.
Hier was het ook wel een redelijke dag. Maar ik ben nu echt mega kapot, eerst een les om vragen te stellen waarin ik mijn vragen niet wilde stellen omdat in een gigantische collegezaal is en ik nooit goed kan verstaan wat er gezegd word. En vrijdag hebben we in een kleiner lokaaltje les en weer alleen vragen beantwoorden, dus dat is fijner.
Verder nog even wat studiegenoten(van een ander eklas) een beetje geholpen met het project. Hoe ironisch, wat ik in mijn eigen team niet kan doen kan wel bij anderen...maar het was dan ook ideeen voor inleiding+voorwoord geven.
En nu ben ik echt bekaf..en ga maar even liggen.
Verder tja de problemen met slapen zijn wel herkenbaar, ik heb dagen waarin ik als een roos kan slapen, maar dagen of weken waarin te weinig of slecht slaap. Zoals nu vannacht heerlijk geslapen wel vaak wakker geworden omdat ik naar de wc moest, maar ik ben toch mega moe.
Hoi
Het gaat hier goed, ik ben weer stabiel en mag elke avond van 16:00 tot 21:00 naar huis
Ik moet nog 3 weken in het ziekenhuis opgenomen blijven, omdat ze een diagnose willen stellen.
Gelukkig heb ik ook internet in het ziekenhuis
En vrijdag mag ik al een dag naar huis, in het weekeind mag ik zaterdag blijven slapen thuis
Ik krijg ook allemaal testen enzo
Kusjes voor jullie en een knuffel voor jullie 
[ Bericht 0% gewijzigd door summer2bird op 26-10-2011 17:59:03 ]
Het gaat hier goed, ik ben weer stabiel en mag elke avond van 16:00 tot 21:00 naar huis
Ik moet nog 3 weken in het ziekenhuis opgenomen blijven, omdat ze een diagnose willen stellen.
Gelukkig heb ik ook internet in het ziekenhuis
En vrijdag mag ik al een dag naar huis, in het weekeind mag ik zaterdag blijven slapen thuis
Ik krijg ook allemaal testen enzo
Kusjes voor jullie
en een knuffel voor jullie [ Bericht 0% gewijzigd door summer2bird op 26-10-2011 17:59:03 ]
Twiddel
Sylvana, fijn om te lezen dat het wat beter ging vandaag!
Sorry dat ik niet op iedereen (bijna niemand) reageer, mijn concentratie is echt heel erg slecht op het moment. Heel vervelend, ik probeer een beetje screenend te lezen, maar eigenlijk lees ik over het meeste gewoon heen...
Sorry dat ik niet op iedereen (bijna niemand) reageer, mijn concentratie is echt heel erg slecht op het moment. Heel vervelend, ik probeer een beetje screenend te lezen, maar eigenlijk lees ik over het meeste gewoon heen...
Fake it till you make it...
Hmmm had dit ook in het hoe voel je je nu topic gepost, beetje stom, dat lijkt me een betere plek................
Ik kom er nu eigenlijk pas achter wat nu de oorzaak van mijn 4 jaar durende neerslachtigheid(met ups en downs) is.
Het valt mij op dat nadat ik van voetbal af ben gegaan in 2007 ik niet lekker in m'n vel zit. Ik heb dan ook geen echte hobby of passie in mn leven waar ik mn energie/ei in kwijt kan. Is dit gek dat ik daardoor eigenlijk gek geworden ben?
IK pieker mezelf altijd gek namelijk.
Ik wist altijd wel dat ik mij niet gelukkig voelde maar ging dit zoeken in mijn denken en dit proberen op te lossen met denken, maar dat werkt niet.
En de reden waarom ik nooit adequaat meer van mn leven gemaakt heb(want ik wist altijd natuurlijk wel dat ik niks deed en dat dat ook saai is natuurlijk) is dat ik faalangst heb, sociale faalangst. Onterecht, want ik ben een behoorlijk sociaal persoon blijkbaar(zegt iedereen en ik weet eigenlijk ook wel dat het zo is).
Daarnaast weet ik ook niet wat ik wil met mn leven en qua school en zo en gooide het ook altijd daarop, dat dat het probleem is,maar dat het daar fout gaat komt juist doordat ik niet goed in mn vel zit, niet andersom. Pffff moest dit ff kwijt.
Ik kom er nu eigenlijk pas achter wat nu de oorzaak van mijn 4 jaar durende neerslachtigheid(met ups en downs) is.
Het valt mij op dat nadat ik van voetbal af ben gegaan in 2007 ik niet lekker in m'n vel zit. Ik heb dan ook geen echte hobby of passie in mn leven waar ik mn energie/ei in kwijt kan. Is dit gek dat ik daardoor eigenlijk gek geworden ben?
IK pieker mezelf altijd gek namelijk.
Ik wist altijd wel dat ik mij niet gelukkig voelde maar ging dit zoeken in mijn denken en dit proberen op te lossen met denken, maar dat werkt niet.
En de reden waarom ik nooit adequaat meer van mn leven gemaakt heb(want ik wist altijd natuurlijk wel dat ik niks deed en dat dat ook saai is natuurlijk) is dat ik faalangst heb, sociale faalangst. Onterecht, want ik ben een behoorlijk sociaal persoon blijkbaar(zegt iedereen en ik weet eigenlijk ook wel dat het zo is).
Daarnaast weet ik ook niet wat ik wil met mn leven en qua school en zo en gooide het ook altijd daarop, dat dat het probleem is,maar dat het daar fout gaat komt juist doordat ik niet goed in mn vel zit, niet andersom. Pffff moest dit ff kwijt.
Ouch, vanavond kickte een besef keihard in.
Volg een mindfulnesscursus en als je dan je lichaam moet scannen voel ik helse fysieke pijn in mijn schouders en rug. Ik voelde dit al jaren geleden bij yoga ook wel eens. Ik weet dat ik daar veel spanning vast houdt, bij een haptonoom kwam ik daar ook ooit al eens achter.
Daarnaast wist ik van jaren daarvoor ook al wel dat mijn neerslachtigheid en angst ondermeer emotionele verwaarlozing als basis heeft. Liever zijn voor mezelf werd me toen vaker gezegd. En dat ik zelf die negatieve gedachten in stand houdt. Ik hoorde het wel, maar het echte besef wat dat betekent...
En nu valt opeens alles echt in elkaar ofzo. Dat die verschrikkelijke pijn van al die spanning etc komt en blijft omdat ik mezelf al jaren emotioneel verwaarloos. Ik houd het echt zelf in stand. Klinkt misschien stom allemaal, maar het lijkt nu (gevoelsmatig) echt keihard door te dringen.
Misschien gaat het leren hoe je dat kan veranderen met dit besef nu ditmaal misschien wel werken.
Volg een mindfulnesscursus en als je dan je lichaam moet scannen voel ik helse fysieke pijn in mijn schouders en rug. Ik voelde dit al jaren geleden bij yoga ook wel eens. Ik weet dat ik daar veel spanning vast houdt, bij een haptonoom kwam ik daar ook ooit al eens achter.
Daarnaast wist ik van jaren daarvoor ook al wel dat mijn neerslachtigheid en angst ondermeer emotionele verwaarlozing als basis heeft. Liever zijn voor mezelf werd me toen vaker gezegd. En dat ik zelf die negatieve gedachten in stand houdt. Ik hoorde het wel, maar het echte besef wat dat betekent...
En nu valt opeens alles echt in elkaar ofzo. Dat die verschrikkelijke pijn van al die spanning etc komt en blijft omdat ik mezelf al jaren emotioneel verwaarloos. Ik houd het echt zelf in stand. Klinkt misschien stom allemaal, maar het lijkt nu (gevoelsmatig) echt keihard door te dringen.
Misschien gaat het leren hoe je dat kan veranderen met dit besef nu ditmaal misschien wel werken.
Ik wil even melden dat ondanks dat ik me slecht voel door de (deels gedwongen door studie) eenzaamheid, het gemis van mijn ex en de studiedruk, ik toch weer een beetje trots op mezelf ben. Ik ben vandaag naar de Gamma geweest en heb een lamp gekocht voor in de hoek die ik graag wilde hebben.
Langzaam, stukje bij beetje, vult het huis zich met mijn spullen. Spullen die ik zelf heb uitgezocht en gekocht. Als ik niet druk bezig ben, realiseer ik me wat ik kwijt ben en wat er weg is. Ik kan niet helpen dat ik steeds maar zie hoe het was. Gelukkig kan ik af en toe mijn beste vriendin bellen. Het helpt een vriendelijke stem te horen.
Langzaam, stukje bij beetje, vult het huis zich met mijn spullen. Spullen die ik zelf heb uitgezocht en gekocht. Als ik niet druk bezig ben, realiseer ik me wat ik kwijt ben en wat er weg is. Ik kan niet helpen dat ik steeds maar zie hoe het was. Gelukkig kan ik af en toe mijn beste vriendin bellen. Het helpt een vriendelijke stem te horen.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Kan zeker wel helpen! Zou wel fijn zijnquote:
Ouch, vanavond kickte een besef keihard in.
Volg een mindfulnesscursus en als je dan je lichaam moet scannen voel ik helse fysieke pijn in mijn schouders en rug. Ik voelde dit al jaren geleden bij yoga ook wel eens. Ik weet dat ik daar veel spanning vast houdt, bij een haptonoom kwam ik daar ook ooit al eens achter.
Daarnaast wist ik van jaren daarvoor ook al wel dat mijn neerslachtigheid en angst ondermeer emotionele verwaarlozing als basis heeft. Liever zijn voor mezelf werd me toen vaker gezegd. En dat ik zelf die negatieve gedachten in stand houdt. Ik hoorde het wel, maar het echte besef wat dat betekent...
En nu valt opeens alles echt in elkaar ofzo. Dat die verschrikkelijke pijn van al die spanning etc komt en blijft omdat ik mezelf al jaren emotioneel verwaarloos. Ik houd het echt zelf in stand. Klinkt misschien stom allemaal, maar het lijkt nu (gevoelsmatig) echt keihard door te dringen.
Misschien gaat het leren hoe je dat kan veranderen met dit besef nu ditmaal misschien wel werken.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hier gaat wel redelijk. Wel zenuwen voor de tentamens en moet nu achter docenten/decanen hun kont "rennen" omdat de decaan die mij begeleid ziek is en er dus niks gedaan is voor extra tentamentijd, dus word even via een onofficiele weg geregeld.
Verder tja tentamen zelf, is heel veel lezen en voorbereiden en mijn concentratie bij dat vak is niet de beste.
Verder tja, was ik gisterenavond uiteindelijk best in shick, het kleine zusje van een oud-klasgenoot van de basischool heeft ZM gepleegd. En ook al heb ik ze ruim 10 jaar niet gesproken als je opeens weer contact krijgt en daar dan opeens achter komt doet het wel wat met je. VOoral als je je dat meisje als 6-jarige kind herinnerd wat altijd vrolijk was, en huppelend en druk en praten en over haar kat vertellen...tja dat doet gewoon wat met je.
@Nyota, dat besef is soms hard en pijnlijk maar deels geeft het ook aan dat je zelf "klaar" bent om er wat aan te doen. Wat ik dus ook heb gehad op andere manier. Maar ook zo'n moment waarop alles duidelijk begon te worden.
@Kaneelstokje fijn dat je toch je huisje weet in te richten en daar voldoening uit haalt.
@stefanovich, ik weet niet echt goed wat te zeggen. Deels is het wel herkenbaar, maar dat is bij iedereen hier wel eens. Verder tja, is het alleen positief dat je nu beseft wat je knelpunten zijn en het niet meer allemaal op 1 iets afschuift.
Verder tja tentamen zelf, is heel veel lezen en voorbereiden en mijn concentratie bij dat vak is niet de beste.
Verder tja, was ik gisterenavond uiteindelijk best in shick, het kleine zusje van een oud-klasgenoot van de basischool heeft ZM gepleegd. En ook al heb ik ze ruim 10 jaar niet gesproken als je opeens weer contact krijgt en daar dan opeens achter komt doet het wel wat met je. VOoral als je je dat meisje als 6-jarige kind herinnerd wat altijd vrolijk was, en huppelend en druk en praten en over haar kat vertellen...tja dat doet gewoon wat met je.
@Nyota, dat besef is soms hard en pijnlijk maar deels geeft het ook aan dat je zelf "klaar" bent om er wat aan te doen. Wat ik dus ook heb gehad op andere manier. Maar ook zo'n moment waarop alles duidelijk begon te worden.
@Kaneelstokje fijn dat je toch je huisje weet in te richten en daar voldoening uit haalt.
@stefanovich, ik weet niet echt goed wat te zeggen. Deels is het wel herkenbaar, maar dat is bij iedereen hier wel eens. Verder tja, is het alleen positief dat je nu beseft wat je knelpunten zijn en het niet meer allemaal op 1 iets afschuift.
Ik heb nu een enorme chaos in m'n hoofd en het gevoel dat mijn hoofd elk moment kan ontploffen, dus ik reageer nu even niet op anderen.
Al 2 glazen wijn gehad, maar het is nog steeds net zo erg.
Rotgevoel.
Hopelijk is het morgen beter.
Dit staat waarschijnlijk niet in het goede topic, maar goed.
Al 2 glazen wijn gehad, maar het is nog steeds net zo erg.
Rotgevoel.
Hopelijk is het morgen beter.
Dit staat waarschijnlijk niet in het goede topic, maar goed.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
oke even blij zijn, ik had woensdag gemaild over vrijwilligers werk bij cake workshops! en vanmorgen was ik in de winkel en vroeg ik ernaar en ze was enthousiast maar voelde zich lullig over het feit dat ze mij niet kan betalen maar dat is de insteek ook niet, ik wil gewoon weer een beetje structuur en dat begreep ze heel goed, en ze ging mij zeker terug mailen, ze vind het fijn er een gezicht bij te hebben, maar goed ik ben heel trots op mezelf en vind het ook gewoon leuk, nieuwe dingen leren enz!
/einde egopost
/einde egopost
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Super super super! Wat geweldig. En maak je niet druk dat het een "egopost" is. Het inspireert mij juist: dat er voor mij (en ook voor anderen) ook ooit weer zo'n moment komt waarop ik me hopelijk ook zo voel!!
dank voor je leuke reactie nyota! ik gun jou en alle anderen ook dit gevoel! en ik weet dat er ook wel weer een dip zal komen maar dat hoort erbij en nu geniet ik vooral van het gevoel de wereld weer aan te durven kijken!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
quote:
dank voor je leuke reactie nyota! ik gun jou en alle anderen ook dit gevoel! en ik weet dat er ook wel weer een dip zal komen maar dat hoort erbij en nu geniet ik vooral van het gevoel de wereld weer aan te durven kijken!
leuk joh!!!! Ik hoop dat je er kan gaan werken voor een paar daagjes/uurtjes!!!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Pfff na een paar redelijke dagen ging het vannacht toch weer mis. Heb om kwart over 6 voor het eerst een Oxazepam genomen, maar voel nog weinig. Net even met de crisisdienst gebeld omdat ik vriendlief niet wil wakker maken. Hij heeft al zoveel last van me nu en heeft zijn slaap ook hard nodig. Gesprekje was wel even fijn iig. Maar hoop dat ik nog wel even kan slapen strax...
Dikke knuffel voor iedereen, alles lezen en erop reageren lukt even niet.
Dikke knuffel voor iedereen, alles lezen en erop reageren lukt even niet.
Sterkte.quote:
Pfff na een paar redelijke dagen ging het vannacht toch weer mis. Heb om kwart over 6 voor het eerst een Oxazepam genomen, maar voel nog weinig. Net even met de crisisdienst gebeld omdat ik vriendlief niet wil wakker maken. Hij heeft al zoveel last van me nu en heeft zijn slaap ook hard nodig. Gesprekje was wel even fijn iig. Maar hoop dat ik nog wel even kan slapen strax...
Dikke knuffel voor iedereen, alles lezen en erop reageren lukt even niet.
Bij oxazepam merk je soms niet dat je hem hebt ingenomen, maar als later terugkijkt, zie je dat je daardoor veel minder aan het piekeren was.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
goedendag,
@sylvana, wat fijn dat je er mischien een paar uur per week gaan "werken", let je er wel op dat je het rustig aan opbouwd
Verder ach, je zal altijd wel van die mindere momenten hebben, probeer er maar gewoon door te komen en daarna lekker rustig verder kijken.
Hier gaat wel redelijk. Wel weer ruzie gehad met ma gistreren maar dat is normaal hier..maar ik ben die ruzies wel zat..en merk dat het me moeite kost om me in te houden.
Verder ben ik aan het proberen te leren voor het tentamen van woensdag waar ik echt geen goed gevoel over heb!
@sylvana, wat fijn dat je er mischien een paar uur per week gaan "werken", let je er wel op dat je het rustig aan opbouwd
Verder ach, je zal altijd wel van die mindere momenten hebben, probeer er maar gewoon door te komen en daarna lekker rustig verder kijken.
Hier gaat wel redelijk. Wel weer ruzie gehad met ma gistreren maar dat is normaal hier..maar ik ben die ruzies wel zat..en merk dat het me moeite kost om me in te houden.
Verder ben ik aan het proberen te leren voor het tentamen van woensdag waar ik echt geen goed gevoel over heb!
Ben echt moe
Vandaag boodschappen gedaan en mijn avondeten vast deels voorbereid en nu ben ik moe en op. Net ff gelegen, maar toch weer beetje hoofdpijn (krijg ik elke dag in de loop van de dag).
Pff....
En zie nu al op tegen mijn werk maandag. Ik heb iets op me genomen maar das teveel druk denk ik.
Bleh
Vandaag boodschappen gedaan en mijn avondeten vast deels voorbereid en nu ben ik moe en op. Net ff gelegen, maar toch weer beetje hoofdpijn (krijg ik elke dag in de loop van de dag).
Pff....
En zie nu al op tegen mijn werk maandag. Ik heb iets op me genomen maar das teveel druk denk ik.
Bleh
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hard aan het stressen voor mijn tentamen dinsdag. Ik lijk maar niks te onthouden en ik moet nog 60 pagina´s lezen.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Hmm, hoor net dat m'n afspraak met m'n psych morgen niet doorgaat.
Isn't it ironic...
Al een stuk of 7 afspraken zit ik mezelf groot te houden en stoer te zijn. De vorige afspraak bracht me echter wel meer aan het denken en van de week tijdens de mindfulnesscursus, besefte ik me echt dat ik dat stoer doen nu niet meer hoef te doen.
Echter, bleef er nog wel een angst... De angst dat -als ik dan mezelf wil laten zien en diep zal moeten gaan- dat dan degene waarmee ik praat -in dit geval dus m'n therapeute- iets overkomt waardoor de therapie niet voortgezet kan worden. En het is een egoïstische gedachte, maar dan blijf ik dus inderdaad weer alleen achter, precies volgens mijn eigen theorie.
En voilà, ze is ziek en de afspraak gaat niet door en grote kans dat de volgende afspraak pas over drie weken is. En waarom zou ik me dus gaan laten zien, wat is het nut als het toch vaak op deze manier blijft gaan?
(en ja ik weet het, zo mag ik niet denken, zo moet ik niet denken en ik wil zo ook niet denken. Iets met verlatingsangst etc)
Isn't it ironic...
Al een stuk of 7 afspraken zit ik mezelf groot te houden en stoer te zijn. De vorige afspraak bracht me echter wel meer aan het denken en van de week tijdens de mindfulnesscursus, besefte ik me echt dat ik dat stoer doen nu niet meer hoef te doen.
Echter, bleef er nog wel een angst... De angst dat -als ik dan mezelf wil laten zien en diep zal moeten gaan- dat dan degene waarmee ik praat -in dit geval dus m'n therapeute- iets overkomt waardoor de therapie niet voortgezet kan worden. En het is een egoïstische gedachte, maar dan blijf ik dus inderdaad weer alleen achter, precies volgens mijn eigen theorie.
En voilà, ze is ziek en de afspraak gaat niet door en grote kans dat de volgende afspraak pas over drie weken is. En waarom zou ik me dus gaan laten zien, wat is het nut als het toch vaak op deze manier blijft gaan?
(en ja ik weet het, zo mag ik niet denken, zo moet ik niet denken en ik wil zo ook niet denken. Iets met verlatingsangst etc)
Ah, balen! Kun je haar niet een mail sturen waarin je precies dit zet? Dan heb je alvast een opening voor jullie volgende afspraak. Is wel belangrijk (denk ik dan he) om het hier juist wel over te hebben. Anders blijft het je lastigvallen. Succes iig!
EDIT: Oh, ja hai trouwens! Ik val ook wel lekker binnen hier...
EDIT: Oh, ja hai trouwens!
Ik val ook wel lekker binnen hier...
There is no way to happiness, happiness is the way (Buddha)
Ik ga haar niet mailen, maar wel de volgende keer vertellen... Hopelijk is dat weer snel, want echt goed gaat het sowieso niet. Omdat ik die muur langzaam wel wil laten zakken, voel ik me nu een soort van ontwapend. Ik weet even echt niet meer wat te doen. Als een klein, bang meisje dat ergens in een grote lege ruimte staat en wacht totdat iemand haar hand vast pakt en vertelt welke richting ze op moet lopen.quote:
Ah, balen! Kun je haar niet een mail sturen waarin je precies dit zet? Dan heb je alvast een opening voor jullie volgende afspraak. Is wel belangrijk (denk ik dan he) om het hier juist wel over te hebben. Anders blijft het je lastigvallen. Succes iig!
EDIT: Oh, ja hai trouwens!
Heel vreemd in ieder geval.
Maar wat brengt jou hier Kathy? Welkom!
Succes ermee. Hier zit ik in hetzelfde schuitjequote:Op zaterdag 29 oktober 2011 16:09 schreef Kaneelstokje het volgende:
Hard aan het stressen voor mijn tentamen dinsdag. Ik lijk maar niks te onthouden en ik moet nog 60 pagina´s lezen.
alleen dan is bij mij het tentamen woensdag @Nyota, Hopelijk heb je vandaag een iets betere dag!
Heeeeey!
Ik ben blij
Ik heb het hele weekeind van vrijdag tot en met zondag thuis geslapen en geweest en dat ging goed.
Oke, wel een paar keren geweest dat ik enorm moe was en het bijna niet aankon en slecht geslapen, maar ik heb het volgehouden
Ik mag dinsdag weer een nachtje slapen thuis heb ik net gehoord
Ik verveel me hier enorm. Ik heb al 3 kussens in elkaar genaait voor mijn verbouwde kamer, heb een touw van 4 meter gepunnikt ( geen idee waarom en met wat voor doel eigenlijk
) en ben aan het leren breien.
Ik ga misschien in januari weer met school beginnen, met 1 vak ofzo.
Ik krijg waarschijnlijk ook een wajong uitkering. Maar daar moet mijn moeder even achterna bellen aangezien ik geen diagnose heb.
Maar ik ben wel cluster4 leerlinge en heb altijd in speciaal onderwijs gezeten dus moet wel lukken denk ik.
Ik kan nog maar heel weinig aan. Even naar een winkel vergt al heel veel van me. En ben de hele tijd zo moe..
Ze zijn mijn Risperdal aan het afbouwen. Waarom weet ik niet, zal zo even vragen.
Dat was ik weer. Kusjes voor jullie
Ik ben blij
Ik heb het hele weekeind van vrijdag tot en met zondag thuis geslapen en geweest en dat ging goed.
Oke, wel een paar keren geweest dat ik enorm moe was en het bijna niet aankon en slecht geslapen, maar ik heb het volgehouden
Ik mag dinsdag weer een nachtje slapen thuis heb ik net gehoord
Ik verveel me hier enorm. Ik heb al 3 kussens in elkaar genaait voor mijn verbouwde kamer, heb een touw van 4 meter gepunnikt ( geen idee waarom en met wat voor doel eigenlijk
) en ben aan het leren breien.Ik ga misschien in januari weer met school beginnen, met 1 vak ofzo.
Ik krijg waarschijnlijk ook een wajong uitkering. Maar daar moet mijn moeder even achterna bellen aangezien ik geen diagnose heb.
Maar ik ben wel cluster4 leerlinge en heb altijd in speciaal onderwijs gezeten dus moet wel lukken denk ik.
Ik kan nog maar heel weinig aan. Even naar een winkel vergt al heel veel van me. En ben de hele tijd zo moe..
Ze zijn mijn Risperdal aan het afbouwen. Waarom weet ik niet, zal zo even vragen.
Dat was ik weer. Kusjes voor jullie
Twiddel
Het is al morgen, en ik heb nog steeds niet alles 1 keer kunnen lezen. Blergh. Jij ook succes voor woensdag.quote:
[..]
Succes ermee. Hier zit ik in hetzelfde schuitje
@Nyota, Hopelijk heb je vandaag een iets betere dag!
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Dankje!quote:
[..]
Maar wat brengt jou hier Kathy? Welkom!
Ik las hierboven over stress en tentamens. Heb ik ook, echt gruwelijk irritant dat ik het élke keer opnieuw niet kan handelen. Terwijl ik weet dat ik het best kan. Bah. Ik zit nu tegen een deadline aan een verslag te schrijven, lukte gewoon met geen mogelijkheid om eerder te beginnen. En nu moet ik het haasthaast doen en daar heb ik een hekel aan want ik wil het liever goed perfect doen. Mja, das nu net het probleem dat me lamlegt. Boooohhhh volgens mij knal ik uit elkaar van frustratie als ik over een paar uur klaar ben.
Of van opluchting? En hoe ik hier terecht kom? Ik was mijn verslag en mijn bed aan het ontwijken en heb zelf ook wel te maken (gehad) met depressie/angsten. Dus klikklik en ik las iets herkenbaars en typtyp reactie! (Maar 't gaat nu na heel wat jaren beter dan ooit en die lijn zet ik mooi voort!
)Succes met jullie tentamens!
There is no way to happiness, happiness is the way (Buddha)
Ik baal van deze dag. Ik baal ervan dat er niets uit m'n handen komt, dat ik wel iets doe, maar het zo nutteloos is.
Ik baal dat ik nog steeds niet die loopbaancoaches heb gemaild: waar ben ik toch bang voor vraag ik me af? Of heb ik er gewoon geen zin in en vind ik het stiekem lekker om ziek en werkeloos thuis te zitten? Dat zou pas slecht zijn.
Maar het lijkt alsof de passiviteit overhand heeft gekregen en wachten tot het beter gaat, gaat natuurlijk niet werken. Ik moet het echt zelf doen, anders gaat er niets gebeuren.
Nou ja, waren even wat hersenspinsels, voel me niet ok en heb de dag tot nu toe besteed een sporten en deze middag begonnen met het online maken van een fotoboek van de vakantie in februari. En daar gaat nog wel even tijd in zitten, maar ik heb toch al weer het idee dat het niets wordt en ik er morgen al weer geen zin meer in heb om het af te maken. Het moet namelijk wel iets perfects worden...
Ik ga maar eens even naar buiten, misschien is dat een goed idee.
Ik baal dat ik nog steeds niet die loopbaancoaches heb gemaild: waar ben ik toch bang voor vraag ik me af? Of heb ik er gewoon geen zin in en vind ik het stiekem lekker om ziek en werkeloos thuis te zitten? Dat zou pas slecht zijn.
Maar het lijkt alsof de passiviteit overhand heeft gekregen en wachten tot het beter gaat, gaat natuurlijk niet werken. Ik moet het echt zelf doen, anders gaat er niets gebeuren.
Nou ja, waren even wat hersenspinsels, voel me niet ok en heb de dag tot nu toe besteed een sporten en deze middag begonnen met het online maken van een fotoboek van de vakantie in februari. En daar gaat nog wel even tijd in zitten, maar ik heb toch al weer het idee dat het niets wordt en ik er morgen al weer geen zin meer in heb om het af te maken. Het moet namelijk wel iets perfects worden...
Ik ga maar eens even naar buiten, misschien is dat een goed idee.
Het is heel herkenbaar, en de eerste keer heeft het voor mij jaren geduurd voordat ik uit die periode was.quote:
Ik baal van deze dag. Ik baal ervan dat er niets uit m'n handen komt, dat ik wel iets doe, maar het zo nutteloos is.
Ik baal dat ik nog steeds niet die loopbaancoaches heb gemaild: waar ben ik toch bang voor vraag ik me af? Of heb ik er gewoon geen zin in en vind ik het stiekem lekker om ziek en werkeloos thuis te zitten? Dat zou pas slecht zijn.
Maar het lijkt alsof de passiviteit overhand heeft gekregen en wachten tot het beter gaat, gaat natuurlijk niet werken. Ik moet het echt zelf doen, anders gaat er niets gebeuren.
Nou ja, waren even wat hersenspinsels, voel me niet ok en heb de dag tot nu toe besteed een sporten en deze middag begonnen met het online maken van een fotoboek van de vakantie in februari. En daar gaat nog wel even tijd in zitten, maar ik heb toch al weer het idee dat het niets wordt en ik er morgen al weer geen zin meer in heb om het af te maken. Het moet namelijk wel iets perfects worden...
Ik ga maar eens even naar buiten, misschien is dat een goed idee.
Het enige wat ik je kan zeggen is: blijf proberen. Begin met kleine dingetjes te doen en vergeet niet af en toe jezelf te belonen als je iets voor elkaar hebt gekregen.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Inderdaad heel herkenbaar. Als je niet goed in je vel zit en veel piekert wordt je ook passief.. besluiteloos, alles overwegen tot in den treure... heb ik ook last van, heb dit eens een halfjaar heel erg gehad, nu gaat het beter omdat ik me er echt bewust van ben dat ik gewoon alles aan het vermijden ben door onzinnige gedachten waar ik niks mee opschiet, maar toch, écht goed actie ondernemen doe ik ook nog niet. (Om meer te gaan leven, sociale leven op te bouwen, zoals op een teamsport gaan oid)
Het slaat echt nergens op.
Ik heb nog geen winterjas gekocht, en nu zeg ik elke dag tegen mezelf, morgen ga ik de stad in!
Al 3 weken lang
Ik denk dat ik morgen echt ga maar ik heb zo weinig energie, vooral overdag.
Ik heb nog geen winterjas gekocht, en nu zeg ik elke dag tegen mezelf, morgen ga ik de stad in!
Al 3 weken lang
Ik denk dat ik morgen echt ga
maar ik heb zo weinig energie, vooral overdag.
Online bestellen misschien? Of wil je eigenlijk toch wel liever naar de stad?
There is no way to happiness, happiness is the way (Buddha)
De afgelopen tijd was ik eigenlijk best goed bezig met dingetjes doen, maar nu verval ik in gewoon helemaal niets willen doen.
Het voelt zo stom: afgelopen weekend nog gesport en had zaterdag nog een feestje (met te veel bier) en vond het best gezellig. Was wel als de dood dat mensen zouden vragen waar ik werk en wat ik verder zoal doe. Gelukkig gebeurde dat niet en was het dus slap ouwehoeren, lekker oppervlakkig blijven en bier drinken.
Niet echt constructief dus, maar op het moment zelf wel leuk. Nu wil ik echter zo weinig mogelijk mensen zien, boeit het me niet als m'n huis een zooi is, heb ik af en toe ontzettende vreetbuien (is iets nieuws...) en kijk ik te veel tv. Ga nog wel even naar de supermarkt, maar daar voel ik me echt een ontzettende minkukel.
Morgen gesprek over vrijwilligerswerk, maar moet er eigenlijk niet aan denken. En wat moet ik nou weer zeggen en ik heb geen idee wat ik zou willen.
Verder zit er zo veel in mij wat er eigenlijk uit moet, maar ik weet niet hoe. Praten vind ik moeilijk en kan ik niet bij anderen. Ik wil het wel, maar de angst wint het nog steeds altijd.
Huilen zou ik willen, maar dat lukt niet meer. En ondertussen tikt de tijd maar door...
Het voelt zo stom: afgelopen weekend nog gesport en had zaterdag nog een feestje (met te veel bier) en vond het best gezellig. Was wel als de dood dat mensen zouden vragen waar ik werk en wat ik verder zoal doe. Gelukkig gebeurde dat niet en was het dus slap ouwehoeren, lekker oppervlakkig blijven en bier drinken.
Niet echt constructief dus, maar op het moment zelf wel leuk. Nu wil ik echter zo weinig mogelijk mensen zien, boeit het me niet als m'n huis een zooi is, heb ik af en toe ontzettende vreetbuien (is iets nieuws...) en kijk ik te veel tv. Ga nog wel even naar de supermarkt, maar daar voel ik me echt een ontzettende minkukel.
Morgen gesprek over vrijwilligerswerk, maar moet er eigenlijk niet aan denken. En wat moet ik nou weer zeggen en ik heb geen idee wat ik zou willen.
Verder zit er zo veel in mij wat er eigenlijk uit moet, maar ik weet niet hoe. Praten vind ik moeilijk en kan ik niet bij anderen. Ik wil het wel, maar de angst wint het nog steeds altijd.
Huilen zou ik willen, maar dat lukt niet meer. En ondertussen tikt de tijd maar door...
Dat belonen ben ik nog steeds niet aan toe gekomen, omdat ik eigenlijk nog geen een keer de afgelopen anderhalve maand me aan m'n weekplanning heb gehouden. In plaats daarvan, straf ik mezelf omdat het dus niet gelukt is. Is ook niet zo slim natuurlijk, maar zo'n automatisme.quote:
[..]
Het is heel herkenbaar, en de eerste keer heeft het voor mij jaren geduurd voordat ik uit die periode was.
Het enige wat ik je kan zeggen is: blijf proberen. Begin met kleine dingetjes te doen en vergeet niet af en toe jezelf te belonen als je iets voor elkaar hebt gekregen.
Misschien moet je kleiner beginnen. Maak een dagplanning. Of een dagdeelplanning.quote:
[..]
Dat belonen ben ik nog steeds niet aan toe gekomen, omdat ik eigenlijk nog geen een keer de afgelopen anderhalve maand me aan m'n weekplanning heb gehouden. In plaats daarvan, straf ik mezelf omdat het dus niet gelukt is. Is ook niet zo slim natuurlijk, maar zo'n automatisme.
Je hebt laatst gesport en bent naar een feestje geweest. Dat is al hartstikke goed.
Wat ook helpt is regelmaat. Dat helpt om discipline te vormen. Ga bijvoorbeeld iedere ochtend (als je niet hoeft te werken) naar de supermarkt om boodschappen voor die dag te halen.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Ja, dat is misschien een beter idee. Ik sta in ieder geval wel nagenoeg elke dag tegelijk met m'n vriend op als hij naar z'n werk gaat. Vaak ga ik dan ook sporten of heb ik een afspraak bij fysio of therapeut. Maar als dat dan even niet is, val ik helemaal weg.quote:
[..]
Misschien moet je kleiner beginnen. Maak een dagplanning. Of een dagdeelplanning.
Je hebt laatst gesport en bent naar een feestje geweest. Dat is al hartstikke goed.
Wat ook helpt is regelmaat. Dat helpt om discipline te vormen. Ga bijvoorbeeld iedere ochtend (als je niet hoeft te werken) naar de supermarkt om boodschappen voor die dag te halen.
Ik merk sowieso nu sterk dat ik eigenlijk bijna alleen in actie kom als er externe prikkels zijn. Bv als m'n vriend aan het eind van de dag weer thuis komt, ga ik net voordat hij er is vanalles doen. Vorige week was hij er een avond en nacht toevallig eens niet en dan doe ik dus ook helemaal niets behalve een beetje tv kijken.
Kortom, ik doe het dus niet voor mezelf. Is weer pijnlijk duidelijk. Alsof ik aan anderen wil laten zien dat ik goed bezig ben. Hoe houd je alles en iedereen en vooral jezelf voor de gek? Hoe heb ik het toch ooit zo ver laten komen...
Om de vreetbui weer een beetje te compenseren en misschien nog een wat beter gevoel te krijgen, vriendlief die net belde dat hij onderweg is, gevraagd of hij zo wil mee gaan hardlopen. Gelukkig was hij enthousiast, dus heb ik geen excuus om nu niet meteen m'n hardloopgear aan te gaan doen.
En dank je wel kaneel, lief van je om te reageren op m'n berichtjes, terwijl ik zelf even niet aan inhoudelijk reageren toe kom.
We hebben allemaal onze ups en downs. Het is goed dat je je vriend hebt om je aan op te trekken. Maar toch moet je proberen dingen voor jezelf te doen, je moet je vriend niet het centrum van je leven maken. Een relatie moet bestaan uit 2 evenwaardige mensen, anders gaat het op de lange termijn verkeerd. Helaas ben ik ervaringsdeskundige.quote:
[..]
Ja, dat is misschien een beter idee. Ik sta in ieder geval wel nagenoeg elke dag tegelijk met m'n vriend op als hij naar z'n werk gaat. Vaak ga ik dan ook sporten of heb ik een afspraak bij fysio of therapeut. Maar als dat dan even niet is, val ik helemaal weg.
Ik merk sowieso nu sterk dat ik eigenlijk bijna alleen in actie kom als er externe prikkels zijn. Bv als m'n vriend aan het eind van de dag weer thuis komt, ga ik net voordat hij er is vanalles doen. Vorige week was hij er een avond en nacht toevallig eens niet en dan doe ik dus ook helemaal niets behalve een beetje tv kijken.
Kortom, ik doe het dus niet voor mezelf. Is weer pijnlijk duidelijk. Alsof ik aan anderen wil laten zien dat ik goed bezig ben. Hoe houd je alles en iedereen en vooral jezelf voor de gek? Hoe heb ik het toch ooit zo ver laten komen...
Om de vreetbui weer een beetje te compenseren en misschien nog een wat beter gevoel te krijgen, vriendlief die net belde dat hij onderweg is, gevraagd of hij zo wil mee gaan hardlopen. Gelukkig was hij enthousiast, dus heb ik geen excuus om nu niet meteen m'n hardloopgear aan te gaan doen.
En dank je wel kaneel, lief van je om te reageren op m'n berichtjes, terwijl ik zelf even niet aan inhoudelijk reageren toe kom.
Ik kan het niet vaak genoeg herhalen: verwacht niet te veel van jezelf. Daarmee krijg je alleen maar meer teleurstellingen. Kleine stapjes. Koken bijvoorbeeld. Probeer eens in de 2 dagen te koken.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Nyota, het lijkt mij ook goed om minder eisen te stellen aan jezelf.
Beloon jezelf voor ieder goed ding dat je gedaan hebt.
En als je naar je gevoel iets verkeerd hebt gedaan, straf jezelf niet af, maar kijk eerlijk naar jezelf en vraag je af hoe je het de volgende keer kunt laten lukken.
Jezelf straffen is eigenlijk ook alleen maar vluchten, en het is veilig, want dat ben je gewend. Maar zoeken naar opties voor verbetering is veel opbouwender
En dingen voor jezelf doen komt vanzelf wel. Ik vind het trouwens al heel knap dat je gaat sporten eigenlijk....
Beloon jezelf voor ieder goed ding dat je gedaan hebt.
En als je naar je gevoel iets verkeerd hebt gedaan, straf jezelf niet af, maar kijk eerlijk naar jezelf en vraag je af hoe je het de volgende keer kunt laten lukken.
Jezelf straffen is eigenlijk ook alleen maar vluchten, en het is veilig, want dat ben je gewend. Maar zoeken naar opties voor verbetering is veel opbouwender
En dingen voor jezelf doen komt vanzelf wel. Ik vind het trouwens al heel knap dat je gaat sporten eigenlijk....
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Straks een afspraak voor vrijwilligerswerk. Wel beetje spannend: zit ook een beetje met wat ik moet aangeven. Ik werkte 2 uur per dag voor 4 dagen voor m'n ontslag. Die 2 uur per dag was toen echt max en zonder druk vooral.
Dat heb ik straks natuurlijk ook weer nodig. En dat moet ik dan ook wel aangeven natuurlijk. En dat ik in een depressie zit. Maar verwacht al meteen dat ze me dan niet kunnen gebruiken en me niet kunnen inzetten vanwege m'n state of mind danwel de urenbeperking.
Iemand nog tips hiervoor? En op jullie reacties eerder kom ik nog terug
Dat heb ik straks natuurlijk ook weer nodig. En dat moet ik dan ook wel aangeven natuurlijk. En dat ik in een depressie zit. Maar verwacht al meteen dat ze me dan niet kunnen gebruiken en me niet kunnen inzetten vanwege m'n state of mind danwel de urenbeperking.
Iemand nog tips hiervoor? En op jullie reacties eerder kom ik nog terug
Nyota, ik zou gewoon helemaal open kaart spelen.
er zijn zat organisaties die hartstikke geholpen zijn met iemand die 2 uurtjes per dag komt helpen. je moet niet vergeten dat ze je niet hoeven te betalen dus ze mogen blij zijn met alles wat je kunt bieden.
en ik zou denk ik beginnen met 3x 2 uur, en dan als het goed gaat opbouwen naar 4x 2 uur. dat is beter dan dat je meteen maximaal begint en dat je dan terug moet als het toch zwaarder is dan je verwachtte...
succes meis!
er zijn zat organisaties die hartstikke geholpen zijn met iemand die 2 uurtjes per dag komt helpen. je moet niet vergeten dat ze je niet hoeven te betalen dus ze mogen blij zijn met alles wat je kunt bieden.
en ik zou denk ik beginnen met 3x 2 uur, en dan als het goed gaat opbouwen naar 4x 2 uur. dat is beter dan dat je meteen maximaal begint en dat je dan terug moet als het toch zwaarder is dan je verwachtte...
succes meis!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Veel succes Nyota. Ik sluit me bij Murmeli aan, vooral niet te zwaar beginnen. En eerlijkheid wordt overal gewaardeerd.
Zelf ben ik net thuis van mijn examen. Ik heb een 9! Cum laude zit er nog in.
Zelf ben ik net thuis van mijn examen. Ik heb een 9! Cum laude zit er nog in.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Yo, wat goed! Gefeliciteerd! Goed gedaan man!quote:
Veel succes Nyota. Ik sluit me bij Murmeli aan, vooral niet te zwaar beginnen. En eerlijkheid wordt overal gewaardeerd.
Zelf ben ik net thuis van mijn examen. Ik heb een 9! Cum laude zit er nog in.
Ik vanochtend op gesprek geweest, maar het voegde niet zo veel toe. Concreet doen ze niet zo veel voor me en mag ik de organisaties gewoon zelf benaderen. Waar het gesprek dan goed voor was, was me dan ook niet duidelijk. Maar het was sowieso wel even prima hoor om langs te zijn geweest en was meteen weer een uitstapje :-) En het bewijs dat mensen me niet meteen me aankijken alsof ik een mislukking ben die een ZW-uitkering aan het trekken is.
Dus nu bedenken wat ik eigenlijk wil gaan doen (moeilijk, maar wel goed om weer iets te gaan doen
)en dan maar eens een beetje rondbellen (eerst weer wat moed verzamelen, maar gezien het UWV ook in m'n nekt hijgt (externe stimulans....) ga ik het misschien nog wel deze week op een rijtje zetten en volgende week bellen.Verder zat ik nog te denken over je eerdere bericht Kaneel en als ik iets niet wil is afhankelijk zijn van wie dan ook en zeker niet van m'n vriend. Daar verzet ik me dan ook hard tegen als ik bij mezelf dan ook maar enigszins een trekje hiervan merk. Maar dat heb ik dus ook bij m'n therapeute: ik wil niet afhankelijk van haar worden, maar dat is soms wel verdomde moeilijk denk ik als zij voor mijn gevoel de enige is die me uberhaupt een beetje begrijpt en wel die dingen tegen me zegt die nooit tegen me gezegd zijn. En die angst zorgt er dan weer voor dat ik mezelf nog steeds niet helemaal heb blootgegeven en daar met mezelf in gevecht zit te zijn. Lekker handig he.
Ik besef me dat deze 'afhankelijkheid' nu dan misschien even zo is, maar ik meteen ook ga leren dat in de toekomst niet meer te hebben. Dus dan toch echt door die zure appel heen, zo zie ik het op dit moment. Jammer alleen dat er nog veel meer speelt dan dat en ik vooral door die ongeordende gedachtes me een balletje in een flipperkast voel...
Ik heb precies hetzelfde nyota.. en niet afhankelijk zijn van anderen is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk besef ik me(kan wel moeilijk zijn als je erg in de knoop zit) , alleen ik moet beginnen, dus dingen voor mezelf gaan doen, alleen! En dat is eng
Oh, maar ik denk wel vaker: "ik heb helemaal niemand nodig, I'll show you" en ga dan vanalles en nog wat alleen doen.quote:
Ik heb precies hetzelfde nyota.. en niet afhankelijk zijn van anderen is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk besef ik me(kan wel moeilijk zijn als je erg in de knoop zit) , alleen ik moet beginnen, dus dingen voor mezelf gaan doen, alleen! En dat is eng
Blijkt alleen een copingsstrategie te zijn voor een van m'n valkuilen, dus ik steek hem nog niet zo goed in....
Maar ik heb dan wel bv bij sporten of bv door het bos wandelen met m'n camera wel steeds vaker het gevoel: "dit is van mij en dat neemt niemand van mij af". En dat voelt dan eigenlijk best ok als ik er over nadenk...
Heb jij al een idee wat voor dingen je wilt gaan doen?
Ik wil er nog ff aan toevoegen dat je ook geduld móet hebben. Een (groter) sociaal leven heb je niet zo 1,2,3. En dat is wat ik wil, maar ook gewoon meer te doen te hebben. Dus een treamsport denk ik dan aa, waarschijnlijk dan voetbal, wat echt een passie van mij is geweest altijd, alleen in teamverband nooit als echt leuk heb ervaren door rotte teamgenoten. Dat houdt mij ook tegen er weer op te gaan, maar als ik nu bedenk, ik ben nu 21, dan kom je bij de senioren en zal het wel anders gaan in zon team.
Ik heb soms het idee dat ik een heel groot probleem heb en depressief ben, maar dat zit tussen mijn oren, Oke, ik zit nu in deze siruatie, maar als ik straks weer studeer, én meer ga doen kom ik wel weer goed in mn vel te zitten.
Ik heb soms het idee dat ik een heel groot probleem heb en depressief ben, maar dat zit tussen mijn oren, Oke, ik zit nu in deze siruatie, maar als ik straks weer studeer, én meer ga doen kom ik wel weer goed in mn vel te zitten.
Ik heb het vandaag toch maar gedaanquote:
Online bestellen misschien? Of wil je eigenlijk toch wel liever naar de stad?
Ik had van die gedachtes ik vind toch niks etc, maar..leuke jas gevonden
(in de stad)
Verwacht geen wonderen van jezelf mbt de therapie. Gun jezelf de tijd.quote:
[..]
Yo, wat goed! Gefeliciteerd! Goed gedaan man!
Ik vanochtend op gesprek geweest, maar het voegde niet zo veel toe. Concreet doen ze niet zo veel voor me en mag ik de organisaties gewoon zelf benaderen. Waar het gesprek dan goed voor was, was me dan ook niet duidelijk. Maar het was sowieso wel even prima hoor om langs te zijn geweest en was meteen weer een uitstapje :-) En het bewijs dat mensen me niet meteen me aankijken alsof ik een mislukking ben die een ZW-uitkering aan het trekken is.
Dus nu bedenken wat ik eigenlijk wil gaan doen (moeilijk, maar wel goed om weer iets te gaan doen
Verder zat ik nog te denken over je eerdere bericht Kaneel en als ik iets niet wil is afhankelijk zijn van wie dan ook en zeker niet van m'n vriend. Daar verzet ik me dan ook hard tegen als ik bij mezelf dan ook maar enigszins een trekje hiervan merk. Maar dat heb ik dus ook bij m'n therapeute: ik wil niet afhankelijk van haar worden, maar dat is soms wel verdomde moeilijk denk ik als zij voor mijn gevoel de enige is die me uberhaupt een beetje begrijpt en wel die dingen tegen me zegt die nooit tegen me gezegd zijn. En die angst zorgt er dan weer voor dat ik mezelf nog steeds niet helemaal heb blootgegeven en daar met mezelf in gevecht zit te zijn. Lekker handig he.
Ik besef me dat deze 'afhankelijkheid' nu dan misschien even zo is, maar ik meteen ook ga leren dat in de toekomst niet meer te hebben. Dus dan toch echt door die zure appel heen, zo zie ik het op dit moment. Jammer alleen dat er nog veel meer speelt dan dat en ik vooral door die ongeordende gedachtes me een balletje in een flipperkast voel...
Zo te lezen ben je je goed bewust van jezelf en wat er te verbeteren valt.
Wat voor vrijwilligerswerk heb je op het oog?
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Top!!quote:
[..]
Ik heb het vandaag toch maar gedaan
Ik had van die gedachtes ik vind toch niks etc, maar..leuke jas gevonden
There is no way to happiness, happiness is the way (Buddha)
quote:
Veel succes Nyota. Ik sluit me bij Murmeli aan, vooral niet te zwaar beginnen. En eerlijkheid wordt overal gewaardeerd.
Zelf ben ik net thuis van mijn examen. Ik heb een 9! Cum laude zit er nog in.
@Nyota: Heel erg herkenbaar.
Maar 2 uur kunnen werken, lijkt heel weinig, maar het is nog kutter om het 4 uur lang proberen vol te houden, wat vervolgens niet lukt.
Opbouwen is toch het beste, als dat mogelijk is natuurlijk.
Ik doe ook maar 2 uur in de week vrijwilligerswerk. Meer lukt echt niet.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Blijkbaar heb ik een hoop gemist afgelopen dagen.
Zelf ben ik bekaf, ben de afgelopen 2 dagen hard bezig geweest met leren en vandaag tentamen gehad. En heb er een niet al te best gevoel bij..maar je zal maar zien gevoel kan me alsnog veraden.
Nu heb ik volgende week nog 2 tentamens.
En merk dat de stress er echt op in kan hakken, gisterenmiddag en vandaag voelde ik me slecht..en vanmorgen werd ik met een super slecht gevoel wakker..
Zelf ben ik bekaf, ben de afgelopen 2 dagen hard bezig geweest met leren en vandaag tentamen gehad. En heb er een niet al te best gevoel bij..maar je zal maar zien gevoel kan me alsnog veraden.
Nu heb ik volgende week nog 2 tentamens.
En merk dat de stress er echt op in kan hakken, gisterenmiddag en vandaag voelde ik me slecht..en vanmorgen werd ik met een super slecht gevoel wakker..
Pfff ik heb op dit moment even geen werk én dan duren de dagen wel lang hoor... ik wil mijn leveb graag drastisch veranderen maar waarom houd ik mezelf tegen? Ik wil eens beginnen met werken aan mn toekomst maar nu ga ik 6 maanden in een groepstherapie tegen sociale angst en zo, terwijl Iets in mij zegt als ik gewoon meer ga doen het ook wel goed komt, maar ik doe niks. Ik heb echt een schop nodig. Én als ik die therapie ga doen duurt het nog langer voordat ik weer naar school kan. Nu ik geen werk heb spookt dit de hele dag door mijn hoofd.
Even een dikke knuffel voor jullie allemaal! ook al voelt het niet altijd zo, jullie zijn goed bezig, want jullie werken aan jezelf en dat is soms een fulltime baan!!
Verder heb ik niet zoveel te melden, ik heb het gevoel dat ik steeds een beetje meer controle terug krijg op mijn leven en dat is heel fijn! Ik voel mij op dit moment ook goed genoeg om morgen naar de kreadoe te gaan, een beurs waar veel mensen zijn, iets waar ik lange tijd geen lef voor had, omdat veel mensen veel prikkels betekende, maar nu ga ik morgen kijken hoe het gaat, en het gevoel van er zin in hebben is iets wat absoluut overheerst!
ook al voelt het niet altijd zo, jullie zijn goed bezig, want jullie werken aan jezelf en dat is soms een fulltime baan!!Verder heb ik niet zoveel te melden, ik heb het gevoel dat ik steeds een beetje meer controle terug krijg op mijn leven en dat is heel fijn! Ik voel mij op dit moment ook goed genoeg om morgen naar de kreadoe te gaan, een beurs waar veel mensen zijn, iets waar ik lange tijd geen lef voor had, omdat veel mensen veel prikkels betekende, maar nu ga ik morgen kijken hoe het gaat, en het gevoel van er zin in hebben is iets wat absoluut overheerst!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
hier is mijn stemming zojuist omgeslagen. Ik voelde het al aankomen, maar kan er niks aan doen. En daar kan ik zo gefrustreerd van raken
Maar deels weet ik wel hoe dat komt, het is weer de thuissituatie die weer stroef loopt en ik ben liever op school aan het niksen dan thuis. Vandaag had ik tentamen van 12 uur tot 2..en ben gewoon van half11 tot 3 uur op school gebleven..omdat ik gewooon niet naar huis wilde..en zo gaat dit eigenlijk al iets langer.
En dan nu het feit dat ik bijna 5 dagen vrij ben op 2 lesuurtjes na, dat maakt mij zorgen, omdat ik mij thuis verveel..en irriteer aan mijn ma, die nu constant aan het klagen en zeuren is. En begonnen is met hele "psychologische" analyses en niet snapt dat ik daar geen zin in heb. Dat het leven van anderen mij weinig boeit en ik kan er nisk aan doen...want ze zijn toch veel te ver weg...
Maar goed ik ga zo maar proberen te slapen
Maar deels weet ik wel hoe dat komt, het is weer de thuissituatie die weer stroef loopt en ik ben liever op school aan het niksen dan thuis. Vandaag had ik tentamen van 12 uur tot 2..en ben gewoon van half11 tot 3 uur op school gebleven..omdat ik gewooon niet naar huis wilde..en zo gaat dit eigenlijk al iets langer.
En dan nu het feit dat ik bijna 5 dagen vrij ben op 2 lesuurtjes na, dat maakt mij zorgen, omdat ik mij thuis verveel..en irriteer aan mijn ma, die nu constant aan het klagen en zeuren is. En begonnen is met hele "psychologische" analyses en niet snapt dat ik daar geen zin in heb. Dat het leven van anderen mij weinig boeit en ik kan er nisk aan doen...want ze zijn toch veel te ver weg...
Maar goed ik ga zo maar proberen te slapen
quote:
Even een dikke knuffel voor jullie allemaal!
Verder heb ik niet zoveel te melden, ik heb het gevoel dat ik steeds een beetje meer controle terug krijg op mijn leven en dat is heel fijn! Ik voel mij op dit moment ook goed genoeg om morgen naar de kreadoe te gaan, een beurs waar veel mensen zijn, iets waar ik lange tijd geen lef voor had, omdat veel mensen veel prikkels betekende, maar nu ga ik morgen kijken hoe het gaat, en het gevoel van er zin in hebben is iets wat absoluut overheerst!
Daar zeg je wat, het is idd net een fulltime baan, als je zowat 24/7 er mee bezig bent... eigenlijk ben ik 24/7 met mezelf bezig, best egoistisch eigenlijk. Maar goed, dat heeft natuurlijk een reden, maar soms wou ik dat ik er wat meer was voor anderen Goed van je dat je gaat!
Op 
e
dat is niet egoistisch hoor, je kunt er pas weer voor anderen zijn als het goed gaat met jezelf!quote:
[..]
Goed van je dat je gaat!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
@ Stefanovich: vervelend he, dat je opeens 'teveel' tijd hebt en dan ga je nadenken.... Heel herkenbaar. Wanneer zou je groepstherapie gaan starten?
Hier gisteren echt een k-dag, vandaag geloof ik ietsje beter. Wel erger ik me dood aan m'n ouders. Die belden me gisteren en vroegen me wederom of ik al bezig ben met solliciteren etc etc. Echt, ik heb al 100 x aangegeven dat ik nu niet zo lekker in m'n vel zit en even rustig aan doe.
Nu moet ik zeggen dat ik ze niet heb verteld dat ik een depressie heb en met mezelf in de knoop zit. Ik wil ze dat ook niet vertellen, want ze snappen het niet. Dan krijg ik alleen maar reacties als "schouders eronder en weer doorgaan". Ze kunnen zich niet inleven en ze begrijpen niets van emoties. Dat is ook precies een van de problemen waar ik tegenaan loop: ik heb nooit geleerd iets met emoties te doen....
Maar ja, hoe lang kan ik ze nog gaan zeggen dat ik me moe voel en nog rustig aan doe. Pff, ik vind het maar lastig. Ik haat het allemaal. Kon het verleden maar anders zijn...
Hier gisteren echt een k-dag, vandaag geloof ik ietsje beter. Wel erger ik me dood aan m'n ouders. Die belden me gisteren en vroegen me wederom of ik al bezig ben met solliciteren etc etc. Echt, ik heb al 100 x aangegeven dat ik nu niet zo lekker in m'n vel zit en even rustig aan doe.
Nu moet ik zeggen dat ik ze niet heb verteld dat ik een depressie heb en met mezelf in de knoop zit. Ik wil ze dat ook niet vertellen, want ze snappen het niet. Dan krijg ik alleen maar reacties als "schouders eronder en weer doorgaan". Ze kunnen zich niet inleven en ze begrijpen niets van emoties. Dat is ook precies een van de problemen waar ik tegenaan loop: ik heb nooit geleerd iets met emoties te doen....
Maar ja, hoe lang kan ik ze nog gaan zeggen dat ik me moe voel en nog rustig aan doe. Pff, ik vind het maar lastig. Ik haat het allemaal. Kon het verleden maar anders zijn...
Hoe lang en hoe vaak mijn ouders dat wel niet tegen me gezegd hebben. Alsof ik het leuk vind om thuis te zitten met een depressie. Ze snappen het niet en ze zullen het ook niet gaan snappen. Als je het zelf hebt meegemaakt is dat gewoon een stap te ver.quote:
@ Stefanovich: vervelend he, dat je opeens 'teveel' tijd hebt en dan ga je nadenken.... Heel herkenbaar. Wanneer zou je groepstherapie gaan starten?
Hier gisteren echt een k-dag, vandaag geloof ik ietsje beter. Wel erger ik me dood aan m'n ouders. Die belden me gisteren en vroegen me wederom of ik al bezig ben met solliciteren etc etc. Echt, ik heb al 100 x aangegeven dat ik nu niet zo lekker in m'n vel zit en even rustig aan doe.
Nu moet ik zeggen dat ik ze niet heb verteld dat ik een depressie heb en met mezelf in de knoop zit. Ik wil ze dat ook niet vertellen, want ze snappen het niet. Dan krijg ik alleen maar reacties als "schouders eronder en weer doorgaan". Ze kunnen zich niet inleven en ze begrijpen niets van emoties. Dat is ook precies een van de problemen waar ik tegenaan loop: ik heb nooit geleerd iets met emoties te doen....
Maar ja, hoe lang kan ik ze nog gaan zeggen dat ik me moe voel en nog rustig aan doe. Pff, ik vind het maar lastig. Ik haat het allemaal. Kon het verleden maar anders zijn...
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
@nyota, ik weet nog niet wanneer, maar waarschijnlijk in december ergens. Als ik maar werk heb, ongeveer 20/25 uur in de week of zo, dan is het niet zo erg. Ik merk nu pas echt dat ik 4 jaar lang heb zitten kloten en als ik zo door zou gaan het niks wordt met mij, dat is opzich goed, maar het is dan wel frustrerend dat ik nu wéér een jaar moet wachten met school e.d(als ik aan die therapie begin). terwijl ik het helemaal zat ben niks te doen, te wachten en geen richting te hebben. Maar goed, miss kom ik wel veel sterker uit die therapie, progressie die ik zelf nooit zou maken of er jaren over zou duren, dus misschien moet ik er maar anders naar kijken, het zien als een investering in mezelf en volgend jaar daarna ''fris'' opnieuw beginnen.
Waarom vertel je het je ouders niet? Je denkt dat ze het niet snappen en je denkt al te weten hoe ze zullen reageren, maar als je het nog nooit verteld hebt kan je dat niet weten Probeer het, wat heb je te verliezen? Of je krijgt meer begrip, of niet. Niet heb je nu ook al.
[ Bericht 11% gewijzigd door Stefanovich op 03-11-2011 13:48:58 ]
Waarom vertel je het je ouders niet? Je denkt dat ze het niet snappen en je denkt al te weten hoe ze zullen reageren, maar als je het nog nooit verteld hebt kan je dat niet weten
Probeer het, wat heb je te verliezen? Of je krijgt meer begrip, of niet. Niet heb je nu ook al.[ Bericht 11% gewijzigd door Stefanovich op 03-11-2011 13:48:58 ]
@ Nyota en Kaneelstokje.
Dat is van de ouders is heel herkenbaar de mijne heeft dat nog dagelijks. Met bijvoorbeeld het contact leggen met anderen voor mij is dat heel lastig en vooral in contact blijven, ik schrik snel af en het kost me heel veel moeite om iemand te vertrouwen en ik vind contact ook wel "eng en raar". Dit is dan wel meer gerelateerd aan autisme.
Maar hoe vaak zeurt mijn moeder wel niet, dat ik contact met iedereen weiger op familie na, en dat ik iedereen afstoot..en dat dat niet normaal is. ed.
En dan heb ik tegenwoordig echt zoiets van stome mens houd je kop dicht, je snapt me toch niet.
En bij is het gewoon dusdanig aan het oplopen dat ik het liefst het huis uit zou gaan, maar nog moet wachten omdat dit niet mogelijk is.
Hier voel ik me geirriteerd, ik merk ook echt dat als ik niet naar school hoef ik niks te doen heb, en me ga vervelen. En mij komt dan met allerlei stomme klusjes aanzeten die ik wel moet doen, terwijl ik er een hekel aan heb. Maar ik heb gewoon niks te zeggen.
En ik heb tegenwoordig een hekel aan thuiszitten. En dus sluit ik me op in mijn kamer, maar dat leid ook weer tot gezeik..en ik heb het gehad.
Nu zit ik met een lichte woedeaanval, die ik nog wel een beetje onder controle heb maar ik heb gewoon zin om dingen kapot te maken nu! 
Dat is van de ouders is heel herkenbaar de mijne heeft dat nog dagelijks. Met bijvoorbeeld het contact leggen met anderen voor mij is dat heel lastig en vooral in contact blijven, ik schrik snel af en het kost me heel veel moeite om iemand te vertrouwen en ik vind contact ook wel "eng en raar". Dit is dan wel meer gerelateerd aan autisme.
Maar hoe vaak zeurt mijn moeder wel niet, dat ik contact met iedereen weiger op familie na, en dat ik iedereen afstoot..en dat dat niet normaal is. ed.
En dan heb ik tegenwoordig echt zoiets van stome mens houd je kop dicht, je snapt me toch niet.
En bij is het gewoon dusdanig aan het oplopen dat ik het liefst het huis uit zou gaan, maar nog moet wachten omdat dit niet mogelijk is.
Hier voel ik me geirriteerd, ik merk ook echt dat als ik niet naar school hoef ik niks te doen heb, en me ga vervelen. En mij komt dan met allerlei stomme klusjes aanzeten die ik wel moet doen, terwijl ik er een hekel aan heb. Maar ik heb gewoon niks te zeggen.
En ik heb tegenwoordig een hekel aan thuiszitten. En dus sluit ik me op in mijn kamer, maar dat leid ook weer tot gezeik..en ik heb het gehad.
Nu zit ik met een lichte woedeaanval, die ik nog wel een beetje onder controle heb maar ik heb gewoon zin om dingen kapot te maken nu!
Die frustratie kan ik me goed voorstellen. Irritant he, om zo van links naar rechts te gaan met je gedachten?quote:
@nyota, ik weet nog niet wanneer, maar waarschijnlijk in december ergens. Als ik maar werk heb, ongeveer 20/25 uur in de week of zo, dan is het niet zo erg. Ik merk nu pas echt dat ik 4 jaar lang heb zitten kloten en als ik zo door zou gaan het niks wordt met mij, dat is opzich goed, maar het is dan wel frustrerend dat ik nu wéér een jaar moet wachten met school e.d(als ik aan die therapie begin). terwijl ik het helemaal zat ben niks te doen, te wachten en geen richting te hebben. Maar goed, miss kom ik wel veel sterker uit die therapie, progressie die ik zelf nooit zou maken of er jaren over zou duren, dus misschien moet ik er maar anders naar kijken, het zien als een investering in mezelf en volgend jaar daarna ''fris'' opnieuw beginnen.
Ik heb ze jaren geleden ook al eens geprobeerd uit te leggen wat een burn out is, toen ik daar in zat. Een depressie zullen ze nog minder van begrijpen vermoed ik. Zeker ook omdat emoties dus nooit werden erkend. Hierover met ze in gesprek gaan, ga ik niet doen.quote:Waarom vertel je het je ouders niet? Je denkt dat ze het niet snappen en je denkt al te weten hoe ze zullen reageren, maar als je het nog nooit verteld hebt kan je dat niet weten
Hoewel ik wel steeds meer op een punt kom van: ik zeg gewoon dat ik depressief ben en vertel daar ook meteen even bij dat ze me gewoon even moeten laten. Als ze me alleen maar negativiteit kunnen geven, dan liever maar even zo min mogelijk contact (of eigenlijk, gewoon net zo veel contact als voor dit alles).
Het lijkt ook wel alsof ze denken (of dat werd ook min of meer gezegd) dat ik het wel prima vind om een beetje een uitkering te lopen trekken ofzo. Dat voelt ook wel als een belediging moet ik zeggen. En ze hebben geen flauw idee hoe dat op anderen over komt...
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |