Depressie & Angst #12

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2011 16:38 schreef Nijna het volgende:
Gesprek was goed, vorige week was ik nogal van de rel na het gesprek. Dus ben blij dat dat beter ging nu.

Fijn te horen meid!

Vanmiddag ging het weer niet goed en heb ik gesprek met psychiater gehad. Krijg nu 2 mg Risperdal en 10 mg Oxazepam erbij (naast Sertraline)

Hoop dat het dan wat rustiger in mn hoofd word...

Syl, vel sterkte meisje!

Hier gaat het eigenlijk wel goed, Ik mag echt niet klagen, Ik heb al een week geen paniekaanval gehad, en ik heb voor t eerst sinds tijden weer eens echt gelachen, met tranen over mijn wangen en zulks Ik heb zelfs af en toe weer iets van nou, ik zou wel weer iets willen gaan doen!
En het leren kiezen voor mezelf gaat ook steeds beter, ondanks dat er in mijn omgeving veel mensen zijn die mij nodig hebben, kan ik daar een goede verdeling in maken!
Eigenlijk mak ik dus niet klagen, afgezien van het feit dat mijn oude werkgever mij probeert te naaien met uitbetalen van vakantieuren enz,maar goed daar vechten we nog even over verder!

@ Nyota, fijn dat de probleem met de ARBO is opgelost, dat scheelt wel veel denk ik.

@Nijna, fijn dat het nu wat beter ging naar het gesprek. En het zal niet iedere keer even goed gaan, maar zolang in het algemeen een stijgende lijn in jouw "persoonlijkheid" zit.

@Sylvana. Hopelijk krijg je die rust..je verdiend hem wel in ieder geval.

@Gewoonmezelf,dat klink nou echt positief! Gewoon zo doorgaan.

Hier gaat het vandaag wel redelijk, de communicatie binnen het project loopt erg dubbel. Ik heb niks meer gehoord over mijn feedback van gisterenavond. en heb de definitieve versies van de documenten nog niet ontvangen. Verder is het klaar op een evaluatiegesprek met de docent+projectgenoten. Waarin ik van de docent de communicatiemanier(het buitensluiten en te laat dingen aangeven) moet aankaarten. Ook heb ik bijvoorbeeld de presentatie niet ontvangen(ook al hoefde ik niet te presenteren).
Maar goed, het is in principe voorbij..dus ik kan weer wat meer rust nemen

Madame, wat vervelend dat het weer slechter gaat. Dat van die buurvrouw blijf ik ongelooflijk vinden: het heeft zoveel invloed op jou! Je had wat dat betreft al alles geprobeerd toch? Op korte termijn geen beter uitzicht hierop toch?

Heb je verder nog wel iets aan je psych, of is dat op dit moment ook niet genoeg?

En vertel eens wat meer over je gewicht en je boosheid als je wilt, misschien lucht het een ienieminiebeetje op.

Hier weer veel te vroeg wakker, breekt me langzaam echt op. Is dat vroeg wakker worden herkenbaar en hebben jullie daar uiteindelijk nog iets van medicatie voor gekregen? Zit nu nl sterk te denken of ik niet eens langs de huisarts zal gaan. Zal het maandag eerst nog eens met m'n psycholoog erover hebben...

madame, kun je geen urgentie krijgen?

nyota, ik had vooral problemen met inslapen en dan was ik ook wel weer vroeg wakker, ik ben mijj AD toen in de avond gaan innemen en ik hebt voor nood slaaptabletten gehad en sindsdien gaat het een stuk beter!

quote:

Op woensdag 26 oktober 2011 09:27 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
madame, kun je geen urgentie krijgen?

nyota, ik had vooral problemen met inslapen en dan was ik ook wel weer vroeg wakker, ik ben mijj AD toen in de avond gaan innemen en ik hebt voor nood slaaptabletten gehad en sindsdien gaat het een stuk beter!

Ah ja, nou die AD heb ik (nog?) niet, dus daar kan ik niets mee doen
Misschien ipv 's ochtensd 's avonds maar eens gaan hardlopen ofzo.

Met inslapen heb ik gelukkig geen moeite

Wel fijn dat jij op die manier lekker slaapt. Dat helpt vast mee toch?

En je had het over je werkgever die je nog probeerde te naaien: gaat dat goedkomen denk je?

als de woonsituatie een gevaarlijke situatie is, of on houdbaar of ongezond dan kun je via de huisarts een urgentieverklaring vragen, daar zijn wel kosten aan verbonden en je bent verplicht om ieder huis te accepteren maar slechter kan het volgens mij niet worden!

nyota, nee het getouwtrek over mijn vakantieuren gaat vrolijk verder, maar goed ik maak mij er niet al te druk om!

Ik ben eigenlijk heel trots op mezelf, Ik heb zoals jullie weten een burn-out, waardoor fulltime werken op dit moment nog niet mogelijk is maar ik heb inmiddels wel weer het gevoel dat ik iets wil doen, en nu is er sinds een maand een hele leuke winkel geopend met alle ingredienten voor cupcakes en taarten ed, en ze geven ook workshops, en ik heb ze net gemaild om te vragen of ze daar ook wel eens hulp bij kan gebruiken, want dat ik weer iets wil gaan doen, en dat ik in de kinderopvang werk, en graag taarten en cakes bak, en dat het mij heel leuk lijkt om op vrijwillige basis te helpen, Nu afwachten of ik antwoordt krijg, Het lijkt me gewoon zo ontzettend leuk! en ik ben dus trots

Gewoonmezelf: dat klinkt heel goed en zo fijn voor je. Moet zo fijn zijn om dat gevoel weer te hebben: You go girl!!

Wat goed van je gewoonmezelf!

Hier nu gelukkig wel een goede dag gehad Vanmiddag lekker creatief bezig geweest Ben wel ontzettend moe, maar heb iig wel een goed gevoel over vandaag

@Madame_paon,

Dat van die buurvrouw blijft lastig, maar heb je al geprobeerd met oordopjes te slapen. Het is niet leuk eigenlijk zou de buurvrouw haar manieren moeten veranderen, maar aangezien dat onmogelijk is zijn oordoppen mischien een idee?

@Gemoonmezelf, het klink heel positief het ondanks alles toch iets blijven doen. Dat is meestal het beste en als het og iets kan zijn waar je ontspant is het nog beter. Nu maar hopen op een snel antwoord.

@Sylvana fijn dat je een leuke dag hebt gehad.

Hier was het ook wel een redelijke dag. Maar ik ben nu echt mega kapot, eerst een les om vragen te stellen waarin ik mijn vragen niet wilde stellen omdat in een gigantische collegezaal is en ik nooit goed kan verstaan wat er gezegd word. En vrijdag hebben we in een kleiner lokaaltje les en weer alleen vragen beantwoorden, dus dat is fijner.
Verder nog even wat studiegenoten(van een ander eklas) een beetje geholpen met het project. Hoe ironisch, wat ik in mijn eigen team niet kan doen kan wel bij anderen...maar het was dan ook ideeen voor inleiding+voorwoord geven.

En nu ben ik echt bekaf..en ga maar even liggen.
Verder tja de problemen met slapen zijn wel herkenbaar, ik heb dagen waarin ik als een roos kan slapen, maar dagen of weken waarin te weinig of slecht slaap. Zoals nu vannacht heerlijk geslapen wel vaak wakker geworden omdat ik naar de wc moest, maar ik ben toch mega moe.

Hoi
Het gaat hier goed, ik ben weer stabiel en mag elke avond van 16:00 tot 21:00 naar huis
Ik moet nog 3 weken in het ziekenhuis opgenomen blijven, omdat ze een diagnose willen stellen.

Gelukkig heb ik ook internet in het ziekenhuis
En vrijdag mag ik al een dag naar huis, in het weekeind mag ik zaterdag blijven slapen thuis
Ik krijg ook allemaal testen enzo

Kusjes voor jullie en een knuffel voor jullie

[ Bericht 0% gewijzigd door summer2bird op 26-10-2011 17:59:03 ]

Sylvana, fijn om te lezen dat het wat beter ging vandaag!

Sorry dat ik niet op iedereen (bijna niemand) reageer, mijn concentratie is echt heel erg slecht op het moment. Heel vervelend, ik probeer een beetje screenend te lezen, maar eigenlijk lees ik over het meeste gewoon heen...

Hmmm had dit ook in het hoe voel je je nu topic gepost, beetje stom, dat lijkt me een betere plek................

Ik kom er nu eigenlijk pas achter wat nu de oorzaak van mijn 4 jaar durende neerslachtigheid(met ups en downs) is.
Het valt mij op dat nadat ik van voetbal af ben gegaan in 2007 ik niet lekker in m'n vel zit. Ik heb dan ook geen echte hobby of passie in mn leven waar ik mn energie/ei in kwijt kan. Is dit gek dat ik daardoor eigenlijk gek geworden ben?
IK pieker mezelf altijd gek namelijk.
Ik wist altijd wel dat ik mij niet gelukkig voelde maar ging dit zoeken in mijn denken en dit proberen op te lossen met denken, maar dat werkt niet.
En de reden waarom ik nooit adequaat meer van mn leven gemaakt heb(want ik wist altijd natuurlijk wel dat ik niks deed en dat dat ook saai is natuurlijk) is dat ik faalangst heb, sociale faalangst. Onterecht, want ik ben een behoorlijk sociaal persoon blijkbaar(zegt iedereen en ik weet eigenlijk ook wel dat het zo is).
Daarnaast weet ik ook niet wat ik wil met mn leven en qua school en zo en gooide het ook altijd daarop, dat dat het probleem is,maar dat het daar fout gaat komt juist doordat ik niet goed in mn vel zit, niet andersom. Pffff moest dit ff kwijt.

Ouch, vanavond kickte een besef keihard in.
Volg een mindfulnesscursus en als je dan je lichaam moet scannen voel ik helse fysieke pijn in mijn schouders en rug. Ik voelde dit al jaren geleden bij yoga ook wel eens. Ik weet dat ik daar veel spanning vast houdt, bij een haptonoom kwam ik daar ook ooit al eens achter.

Daarnaast wist ik van jaren daarvoor ook al wel dat mijn neerslachtigheid en angst ondermeer emotionele verwaarlozing als basis heeft. Liever zijn voor mezelf werd me toen vaker gezegd. En dat ik zelf die negatieve gedachten in stand houdt. Ik hoorde het wel, maar het echte besef wat dat betekent...

En nu valt opeens alles echt in elkaar ofzo. Dat die verschrikkelijke pijn van al die spanning etc komt en blijft omdat ik mezelf al jaren emotioneel verwaarloos. Ik houd het echt zelf in stand. Klinkt misschien stom allemaal, maar het lijkt nu (gevoelsmatig) echt keihard door te dringen.

Misschien gaat het leren hoe je dat kan veranderen met dit besef nu ditmaal misschien wel werken.

Ik wil even melden dat ondanks dat ik me slecht voel door de (deels gedwongen door studie) eenzaamheid, het gemis van mijn ex en de studiedruk, ik toch weer een beetje trots op mezelf ben. Ik ben vandaag naar de Gamma geweest en heb een lamp gekocht voor in de hoek die ik graag wilde hebben.

Langzaam, stukje bij beetje, vult het huis zich met mijn spullen. Spullen die ik zelf heb uitgezocht en gekocht. Als ik niet druk bezig ben, realiseer ik me wat ik kwijt ben en wat er weg is. Ik kan niet helpen dat ik steeds maar zie hoe het was. Gelukkig kan ik af en toe mijn beste vriendin bellen. Het helpt een vriendelijke stem te horen.

Mooi! Dus ook lekker bezig blijven zodat je niet de hele tijd aan haar hoeft te denken

quote:

Op woensdag 26 oktober 2011 22:05 schreef Nyota het volgende:
Ouch, vanavond kickte een besef keihard in.
Volg een mindfulnesscursus en als je dan je lichaam moet scannen voel ik helse fysieke pijn in mijn schouders en rug. Ik voelde dit al jaren geleden bij yoga ook wel eens. Ik weet dat ik daar veel spanning vast houdt, bij een haptonoom kwam ik daar ook ooit al eens achter.

Daarnaast wist ik van jaren daarvoor ook al wel dat mijn neerslachtigheid en angst ondermeer emotionele verwaarlozing als basis heeft. Liever zijn voor mezelf werd me toen vaker gezegd. En dat ik zelf die negatieve gedachten in stand houdt. Ik hoorde het wel, maar het echte besef wat dat betekent...

En nu valt opeens alles echt in elkaar ofzo. Dat die verschrikkelijke pijn van al die spanning etc komt en blijft omdat ik mezelf al jaren emotioneel verwaarloos. Ik houd het echt zelf in stand. Klinkt misschien stom allemaal, maar het lijkt nu (gevoelsmatig) echt keihard door te dringen.

Misschien gaat het leren hoe je dat kan veranderen met dit besef nu ditmaal misschien wel werken.

Kan zeker wel helpen! Zou wel fijn zijn

Hier gaat wel redelijk. Wel zenuwen voor de tentamens en moet nu achter docenten/decanen hun kont "rennen" omdat de decaan die mij begeleid ziek is en er dus niks gedaan is voor extra tentamentijd, dus word even via een onofficiele weg geregeld.
Verder tja tentamen zelf, is heel veel lezen en voorbereiden en mijn concentratie bij dat vak is niet de beste.
Verder tja, was ik gisterenavond uiteindelijk best in shick, het kleine zusje van een oud-klasgenoot van de basischool heeft ZM gepleegd. En ook al heb ik ze ruim 10 jaar niet gesproken als je opeens weer contact krijgt en daar dan opeens achter komt doet het wel wat met je. VOoral als je je dat meisje als 6-jarige kind herinnerd wat altijd vrolijk was, en huppelend en druk en praten en over haar kat vertellen...tja dat doet gewoon wat met je.

@Nyota, dat besef is soms hard en pijnlijk maar deels geeft het ook aan dat je zelf "klaar" bent om er wat aan te doen. Wat ik dus ook heb gehad op andere manier. Maar ook zo'n moment waarop alles duidelijk begon te worden.

@Kaneelstokje fijn dat je toch je huisje weet in te richten en daar voldoening uit haalt.

@stefanovich, ik weet niet echt goed wat te zeggen. Deels is het wel herkenbaar, maar dat is bij iedereen hier wel eens. Verder tja, is het alleen positief dat je nu beseft wat je knelpunten zijn en het niet meer allemaal op 1 iets afschuift.

Kop op Madame, en waarom zou dit het verkeerde topic zijn? Sterkte meid!