R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
oke even blij zijn, ik had woensdag gemaild over vrijwilligers werk bij cake workshops! en vanmorgen was ik in de winkel en vroeg ik ernaar en ze was enthousiast maar voelde zich lullig over het feit dat ze mij niet kan betalen maar dat is de insteek ook niet, ik wil gewoon weer een beetje structuur en dat begreep ze heel goed, en ze ging mij zeker terug mailen, ze vind het fijn er een gezicht bij te hebben, maar goed ik ben heel trots op mezelf en vind het ook gewoon leuk, nieuwe dingen leren enz!
/einde egopost
/einde egopost
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Super super super! Wat geweldig. En maak je niet druk dat het een "egopost" is. Het inspireert mij juist: dat er voor mij (en ook voor anderen) ook ooit weer zo'n moment komt waarop ik me hopelijk ook zo voel!!
dank voor je leuke reactie nyota! ik gun jou en alle anderen ook dit gevoel! en ik weet dat er ook wel weer een dip zal komen maar dat hoort erbij en nu geniet ik vooral van het gevoel de wereld weer aan te durven kijken!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
quote:Op vrijdag 28 oktober 2011 14:04 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
dank voor je leuke reactie nyota! ik gun jou en alle anderen ook dit gevoel! en ik weet dat er ook wel weer een dip zal komen maar dat hoort erbij en nu geniet ik vooral van het gevoel de wereld weer aan te durven kijken!
leuk joh!!!! Ik hoop dat je er kan gaan werken voor een paar daagjes/uurtjes!!!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Pfff na een paar redelijke dagen ging het vannacht toch weer mis. Heb om kwart over 6 voor het eerst een Oxazepam genomen, maar voel nog weinig. Net even met de crisisdienst gebeld omdat ik vriendlief niet wil wakker maken. Hij heeft al zoveel last van me nu en heeft zijn slaap ook hard nodig. Gesprekje was wel even fijn iig. Maar hoop dat ik nog wel even kan slapen strax...
Dikke knuffel voor iedereen, alles lezen en erop reageren lukt even niet.
Dikke knuffel voor iedereen, alles lezen en erop reageren lukt even niet.
Sterkte.quote:
Pfff na een paar redelijke dagen ging het vannacht toch weer mis. Heb om kwart over 6 voor het eerst een Oxazepam genomen, maar voel nog weinig. Net even met de crisisdienst gebeld omdat ik vriendlief niet wil wakker maken. Hij heeft al zoveel last van me nu en heeft zijn slaap ook hard nodig. Gesprekje was wel even fijn iig. Maar hoop dat ik nog wel even kan slapen strax...
Dikke knuffel voor iedereen, alles lezen en erop reageren lukt even niet.
Bij oxazepam merk je soms niet dat je hem hebt ingenomen, maar als later terugkijkt, zie je dat je daardoor veel minder aan het piekeren was.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
goedendag,
@sylvana, wat fijn dat je er mischien een paar uur per week gaan "werken", let je er wel op dat je het rustig aan opbouwd
Verder ach, je zal altijd wel van die mindere momenten hebben, probeer er maar gewoon door te komen en daarna lekker rustig verder kijken.
Hier gaat wel redelijk. Wel weer ruzie gehad met ma gistreren maar dat is normaal hier..maar ik ben die ruzies wel zat..en merk dat het me moeite kost om me in te houden.
Verder ben ik aan het proberen te leren voor het tentamen van woensdag waar ik echt geen goed gevoel over heb!
@sylvana, wat fijn dat je er mischien een paar uur per week gaan "werken", let je er wel op dat je het rustig aan opbouwd
Verder ach, je zal altijd wel van die mindere momenten hebben, probeer er maar gewoon door te komen en daarna lekker rustig verder kijken.
Hier gaat wel redelijk. Wel weer ruzie gehad met ma gistreren maar dat is normaal hier..maar ik ben die ruzies wel zat..en merk dat het me moeite kost om me in te houden.
Verder ben ik aan het proberen te leren voor het tentamen van woensdag waar ik echt geen goed gevoel over heb!
Ben echt moe 
Vandaag boodschappen gedaan en mijn avondeten vast deels voorbereid en nu ben ik moe en op. Net ff gelegen, maar toch weer beetje hoofdpijn (krijg ik elke dag in de loop van de dag).
Pff....
En zie nu al op tegen mijn werk maandag. Ik heb iets op me genomen maar das teveel druk denk ik.
Bleh
Vandaag boodschappen gedaan en mijn avondeten vast deels voorbereid en nu ben ik moe en op. Net ff gelegen, maar toch weer beetje hoofdpijn (krijg ik elke dag in de loop van de dag).
Pff....
En zie nu al op tegen mijn werk maandag. Ik heb iets op me genomen maar das teveel druk denk ik.
Bleh
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hard aan het stressen voor mijn tentamen dinsdag. Ik lijk maar niks te onthouden en ik moet nog 60 pagina´s lezen.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Hmm, hoor net dat m'n afspraak met m'n psych morgen niet doorgaat.
Isn't it ironic...
Al een stuk of 7 afspraken zit ik mezelf groot te houden en stoer te zijn. De vorige afspraak bracht me echter wel meer aan het denken en van de week tijdens de mindfulnesscursus, besefte ik me echt dat ik dat stoer doen nu niet meer hoef te doen.
Echter, bleef er nog wel een angst... De angst dat -als ik dan mezelf wil laten zien en diep zal moeten gaan- dat dan degene waarmee ik praat -in dit geval dus m'n therapeute- iets overkomt waardoor de therapie niet voortgezet kan worden. En het is een egoïstische gedachte, maar dan blijf ik dus inderdaad weer alleen achter, precies volgens mijn eigen theorie.
En voilà, ze is ziek en de afspraak gaat niet door en grote kans dat de volgende afspraak pas over drie weken is. En waarom zou ik me dus gaan laten zien, wat is het nut als het toch vaak op deze manier blijft gaan?
(en ja ik weet het, zo mag ik niet denken, zo moet ik niet denken en ik wil zo ook niet denken. Iets met verlatingsangst etc)
Isn't it ironic...
Al een stuk of 7 afspraken zit ik mezelf groot te houden en stoer te zijn. De vorige afspraak bracht me echter wel meer aan het denken en van de week tijdens de mindfulnesscursus, besefte ik me echt dat ik dat stoer doen nu niet meer hoef te doen.
Echter, bleef er nog wel een angst... De angst dat -als ik dan mezelf wil laten zien en diep zal moeten gaan- dat dan degene waarmee ik praat -in dit geval dus m'n therapeute- iets overkomt waardoor de therapie niet voortgezet kan worden. En het is een egoïstische gedachte, maar dan blijf ik dus inderdaad weer alleen achter, precies volgens mijn eigen theorie.
En voilà, ze is ziek en de afspraak gaat niet door en grote kans dat de volgende afspraak pas over drie weken is. En waarom zou ik me dus gaan laten zien, wat is het nut als het toch vaak op deze manier blijft gaan?
(en ja ik weet het, zo mag ik niet denken, zo moet ik niet denken en ik wil zo ook niet denken. Iets met verlatingsangst etc)
Ah, balen! Kun je haar niet een mail sturen waarin je precies dit zet? Dan heb je alvast een opening voor jullie volgende afspraak. Is wel belangrijk (denk ik dan he) om het hier juist wel over te hebben. Anders blijft het je lastigvallen. Succes iig!
EDIT: Oh, ja hai trouwens!
Ik val ook wel lekker binnen hier... 
EDIT: Oh, ja hai trouwens!
Ik val ook wel lekker binnen hier...
There is no way to happiness, happiness is the way (Buddha)
Ik ga haar niet mailen, maar wel de volgende keer vertellen... Hopelijk is dat weer snel, want echt goed gaat het sowieso niet. Omdat ik die muur langzaam wel wil laten zakken, voel ik me nu een soort van ontwapend. Ik weet even echt niet meer wat te doen. Als een klein, bang meisje dat ergens in een grote lege ruimte staat en wacht totdat iemand haar hand vast pakt en vertelt welke richting ze op moet lopen.quote:Op zondag 30 oktober 2011 22:27 schreef KathyH. het volgende:
Ah, balen! Kun je haar niet een mail sturen waarin je precies dit zet? Dan heb je alvast een opening voor jullie volgende afspraak. Is wel belangrijk (denk ik dan he) om het hier juist wel over te hebben. Anders blijft het je lastigvallen. Succes iig!
EDIT: Oh, ja hai trouwens!
Heel vreemd in ieder geval.
Maar wat brengt jou hier Kathy? Welkom!
Succes ermee. Hier zit ik in hetzelfde schuitjequote:Op zaterdag 29 oktober 2011 16:09 schreef Kaneelstokje het volgende:
Hard aan het stressen voor mijn tentamen dinsdag. Ik lijk maar niks te onthouden en ik moet nog 60 pagina´s lezen.
alleen dan is bij mij het tentamen woensdag 
@Nyota, Hopelijk heb je vandaag een iets betere dag!
Heeeeey!
Ik ben blij
Ik heb het hele weekeind van vrijdag tot en met zondag thuis geslapen en geweest en dat ging goed.
Oke, wel een paar keren geweest dat ik enorm moe was en het bijna niet aankon en slecht geslapen, maar ik heb het volgehouden
Ik mag dinsdag weer een nachtje slapen thuis heb ik net gehoord
Ik verveel me hier enorm. Ik heb al 3 kussens in elkaar genaait voor mijn verbouwde kamer, heb een touw van 4 meter gepunnikt ( geen idee waarom en met wat voor doel eigenlijk
) en ben aan het leren breien.
Ik ga misschien in januari weer met school beginnen, met 1 vak ofzo.
Ik krijg waarschijnlijk ook een wajong uitkering. Maar daar moet mijn moeder even achterna bellen aangezien ik geen diagnose heb.
Maar ik ben wel cluster4 leerlinge en heb altijd in speciaal onderwijs gezeten dus moet wel lukken denk ik.
Ik kan nog maar heel weinig aan. Even naar een winkel vergt al heel veel van me. En ben de hele tijd zo moe..
Ze zijn mijn Risperdal aan het afbouwen. Waarom weet ik niet, zal zo even vragen.
Dat was ik weer. Kusjes voor jullie
Ik ben blij
Ik heb het hele weekeind van vrijdag tot en met zondag thuis geslapen en geweest en dat ging goed.
Oke, wel een paar keren geweest dat ik enorm moe was en het bijna niet aankon en slecht geslapen, maar ik heb het volgehouden
Ik mag dinsdag weer een nachtje slapen thuis heb ik net gehoord
Ik verveel me hier enorm. Ik heb al 3 kussens in elkaar genaait voor mijn verbouwde kamer, heb een touw van 4 meter gepunnikt ( geen idee waarom en met wat voor doel eigenlijk
) en ben aan het leren breien.Ik ga misschien in januari weer met school beginnen, met 1 vak ofzo.
Ik krijg waarschijnlijk ook een wajong uitkering. Maar daar moet mijn moeder even achterna bellen aangezien ik geen diagnose heb.
Maar ik ben wel cluster4 leerlinge en heb altijd in speciaal onderwijs gezeten dus moet wel lukken denk ik.
Ik kan nog maar heel weinig aan. Even naar een winkel vergt al heel veel van me. En ben de hele tijd zo moe..
Ze zijn mijn Risperdal aan het afbouwen. Waarom weet ik niet, zal zo even vragen.
Dat was ik weer. Kusjes voor jullie
Twiddel
Het is al morgen, en ik heb nog steeds niet alles 1 keer kunnen lezen. Blergh. Jij ook succes voor woensdag.quote:
[..]
Succes ermee. Hier zit ik in hetzelfde schuitje
@Nyota, Hopelijk heb je vandaag een iets betere dag!
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Dankje!quote:
[..]
Maar wat brengt jou hier Kathy? Welkom!
Ik las hierboven over stress en tentamens. Heb ik ook, echt gruwelijk irritant dat ik het élke keer opnieuw niet kan handelen. Terwijl ik weet dat ik het best kan. Bah. Ik zit nu tegen een deadline aan een verslag te schrijven, lukte gewoon met geen mogelijkheid om eerder te beginnen. En nu moet ik het haasthaast doen en daar heb ik een hekel aan want ik wil het liever goed perfect doen. Mja, das nu net het probleem dat me lamlegt. Boooohhhh volgens mij knal ik uit elkaar van frustratie als ik over een paar uur klaar ben.
Of van opluchting? En hoe ik hier terecht kom? Ik was mijn verslag en mijn bed aan het ontwijken en heb zelf ook wel te maken (gehad) met depressie/angsten. Dus klikklik en ik las iets herkenbaars en typtyp reactie! (Maar 't gaat nu na heel wat jaren beter dan ooit en die lijn zet ik mooi voort!
)Succes met jullie tentamens!
There is no way to happiness, happiness is the way (Buddha)
Ik baal van deze dag. Ik baal ervan dat er niets uit m'n handen komt, dat ik wel iets doe, maar het zo nutteloos is.
Ik baal dat ik nog steeds niet die loopbaancoaches heb gemaild: waar ben ik toch bang voor vraag ik me af? Of heb ik er gewoon geen zin in en vind ik het stiekem lekker om ziek en werkeloos thuis te zitten? Dat zou pas slecht zijn.
Maar het lijkt alsof de passiviteit overhand heeft gekregen en wachten tot het beter gaat, gaat natuurlijk niet werken. Ik moet het echt zelf doen, anders gaat er niets gebeuren.
Nou ja, waren even wat hersenspinsels, voel me niet ok en heb de dag tot nu toe besteed een sporten en deze middag begonnen met het online maken van een fotoboek van de vakantie in februari. En daar gaat nog wel even tijd in zitten, maar ik heb toch al weer het idee dat het niets wordt en ik er morgen al weer geen zin meer in heb om het af te maken. Het moet namelijk wel iets perfects worden...
Ik ga maar eens even naar buiten, misschien is dat een goed idee.
Ik baal dat ik nog steeds niet die loopbaancoaches heb gemaild: waar ben ik toch bang voor vraag ik me af? Of heb ik er gewoon geen zin in en vind ik het stiekem lekker om ziek en werkeloos thuis te zitten? Dat zou pas slecht zijn.
Maar het lijkt alsof de passiviteit overhand heeft gekregen en wachten tot het beter gaat, gaat natuurlijk niet werken. Ik moet het echt zelf doen, anders gaat er niets gebeuren.
Nou ja, waren even wat hersenspinsels, voel me niet ok en heb de dag tot nu toe besteed een sporten en deze middag begonnen met het online maken van een fotoboek van de vakantie in februari. En daar gaat nog wel even tijd in zitten, maar ik heb toch al weer het idee dat het niets wordt en ik er morgen al weer geen zin meer in heb om het af te maken. Het moet namelijk wel iets perfects worden...
Ik ga maar eens even naar buiten, misschien is dat een goed idee.
Het is heel herkenbaar, en de eerste keer heeft het voor mij jaren geduurd voordat ik uit die periode was.quote:
Ik baal van deze dag. Ik baal ervan dat er niets uit m'n handen komt, dat ik wel iets doe, maar het zo nutteloos is.
Ik baal dat ik nog steeds niet die loopbaancoaches heb gemaild: waar ben ik toch bang voor vraag ik me af? Of heb ik er gewoon geen zin in en vind ik het stiekem lekker om ziek en werkeloos thuis te zitten? Dat zou pas slecht zijn.
Maar het lijkt alsof de passiviteit overhand heeft gekregen en wachten tot het beter gaat, gaat natuurlijk niet werken. Ik moet het echt zelf doen, anders gaat er niets gebeuren.
Nou ja, waren even wat hersenspinsels, voel me niet ok en heb de dag tot nu toe besteed een sporten en deze middag begonnen met het online maken van een fotoboek van de vakantie in februari. En daar gaat nog wel even tijd in zitten, maar ik heb toch al weer het idee dat het niets wordt en ik er morgen al weer geen zin meer in heb om het af te maken. Het moet namelijk wel iets perfects worden...
Ik ga maar eens even naar buiten, misschien is dat een goed idee.
Het enige wat ik je kan zeggen is: blijf proberen. Begin met kleine dingetjes te doen en vergeet niet af en toe jezelf te belonen als je iets voor elkaar hebt gekregen.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Inderdaad heel herkenbaar. Als je niet goed in je vel zit en veel piekert wordt je ook passief.. besluiteloos, alles overwegen tot in den treure... heb ik ook last van, heb dit eens een halfjaar heel erg gehad, nu gaat het beter omdat ik me er echt bewust van ben dat ik gewoon alles aan het vermijden ben door onzinnige gedachten waar ik niks mee opschiet, maar toch, écht goed actie ondernemen doe ik ook nog niet. (Om meer te gaan leven, sociale leven op te bouwen, zoals op een teamsport gaan oid)
Het slaat echt nergens op.
Ik heb nog geen winterjas gekocht, en nu zeg ik elke dag tegen mezelf, morgen ga ik de stad in!
Al 3 weken lang
Ik denk dat ik morgen echt ga maar ik heb zo weinig energie, vooral overdag.
Ik heb nog geen winterjas gekocht, en nu zeg ik elke dag tegen mezelf, morgen ga ik de stad in!
Al 3 weken lang
Ik denk dat ik morgen echt ga
maar ik heb zo weinig energie, vooral overdag.
Online bestellen misschien? Of wil je eigenlijk toch wel liever naar de stad?
There is no way to happiness, happiness is the way (Buddha)
De afgelopen tijd was ik eigenlijk best goed bezig met dingetjes doen, maar nu verval ik in gewoon helemaal niets willen doen.
Het voelt zo stom: afgelopen weekend nog gesport en had zaterdag nog een feestje (met te veel bier) en vond het best gezellig. Was wel als de dood dat mensen zouden vragen waar ik werk en wat ik verder zoal doe. Gelukkig gebeurde dat niet en was het dus slap ouwehoeren, lekker oppervlakkig blijven en bier drinken.
Niet echt constructief dus, maar op het moment zelf wel leuk. Nu wil ik echter zo weinig mogelijk mensen zien, boeit het me niet als m'n huis een zooi is, heb ik af en toe ontzettende vreetbuien (is iets nieuws...) en kijk ik te veel tv. Ga nog wel even naar de supermarkt, maar daar voel ik me echt een ontzettende minkukel.
Morgen gesprek over vrijwilligerswerk, maar moet er eigenlijk niet aan denken. En wat moet ik nou weer zeggen en ik heb geen idee wat ik zou willen.
Verder zit er zo veel in mij wat er eigenlijk uit moet, maar ik weet niet hoe. Praten vind ik moeilijk en kan ik niet bij anderen. Ik wil het wel, maar de angst wint het nog steeds altijd.
Huilen zou ik willen, maar dat lukt niet meer. En ondertussen tikt de tijd maar door...
Het voelt zo stom: afgelopen weekend nog gesport en had zaterdag nog een feestje (met te veel bier) en vond het best gezellig. Was wel als de dood dat mensen zouden vragen waar ik werk en wat ik verder zoal doe. Gelukkig gebeurde dat niet en was het dus slap ouwehoeren, lekker oppervlakkig blijven en bier drinken.
Niet echt constructief dus, maar op het moment zelf wel leuk. Nu wil ik echter zo weinig mogelijk mensen zien, boeit het me niet als m'n huis een zooi is, heb ik af en toe ontzettende vreetbuien (is iets nieuws...) en kijk ik te veel tv. Ga nog wel even naar de supermarkt, maar daar voel ik me echt een ontzettende minkukel.
Morgen gesprek over vrijwilligerswerk, maar moet er eigenlijk niet aan denken. En wat moet ik nou weer zeggen en ik heb geen idee wat ik zou willen.
Verder zit er zo veel in mij wat er eigenlijk uit moet, maar ik weet niet hoe. Praten vind ik moeilijk en kan ik niet bij anderen. Ik wil het wel, maar de angst wint het nog steeds altijd.
Huilen zou ik willen, maar dat lukt niet meer. En ondertussen tikt de tijd maar door...
Dat belonen ben ik nog steeds niet aan toe gekomen, omdat ik eigenlijk nog geen een keer de afgelopen anderhalve maand me aan m'n weekplanning heb gehouden. In plaats daarvan, straf ik mezelf omdat het dus niet gelukt is. Is ook niet zo slim natuurlijk, maar zo'n automatisme.quote:
[..]
Het is heel herkenbaar, en de eerste keer heeft het voor mij jaren geduurd voordat ik uit die periode was.
Het enige wat ik je kan zeggen is: blijf proberen. Begin met kleine dingetjes te doen en vergeet niet af en toe jezelf te belonen als je iets voor elkaar hebt gekregen.
Misschien moet je kleiner beginnen. Maak een dagplanning. Of een dagdeelplanning.quote:
[..]
Dat belonen ben ik nog steeds niet aan toe gekomen, omdat ik eigenlijk nog geen een keer de afgelopen anderhalve maand me aan m'n weekplanning heb gehouden. In plaats daarvan, straf ik mezelf omdat het dus niet gelukt is. Is ook niet zo slim natuurlijk, maar zo'n automatisme.
Je hebt laatst gesport en bent naar een feestje geweest. Dat is al hartstikke goed.
Wat ook helpt is regelmaat. Dat helpt om discipline te vormen. Ga bijvoorbeeld iedere ochtend (als je niet hoeft te werken) naar de supermarkt om boodschappen voor die dag te halen.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Ja, dat is misschien een beter idee. Ik sta in ieder geval wel nagenoeg elke dag tegelijk met m'n vriend op als hij naar z'n werk gaat. Vaak ga ik dan ook sporten of heb ik een afspraak bij fysio of therapeut. Maar als dat dan even niet is, val ik helemaal weg.quote:
[..]
Misschien moet je kleiner beginnen. Maak een dagplanning. Of een dagdeelplanning.
Je hebt laatst gesport en bent naar een feestje geweest. Dat is al hartstikke goed.
Wat ook helpt is regelmaat. Dat helpt om discipline te vormen. Ga bijvoorbeeld iedere ochtend (als je niet hoeft te werken) naar de supermarkt om boodschappen voor die dag te halen.
Ik merk sowieso nu sterk dat ik eigenlijk bijna alleen in actie kom als er externe prikkels zijn. Bv als m'n vriend aan het eind van de dag weer thuis komt, ga ik net voordat hij er is vanalles doen. Vorige week was hij er een avond en nacht toevallig eens niet en dan doe ik dus ook helemaal niets behalve een beetje tv kijken.
Kortom, ik doe het dus niet voor mezelf. Is weer pijnlijk duidelijk. Alsof ik aan anderen wil laten zien dat ik goed bezig ben. Hoe houd je alles en iedereen en vooral jezelf voor de gek? Hoe heb ik het toch ooit zo ver laten komen...
Om de vreetbui weer een beetje te compenseren en misschien nog een wat beter gevoel te krijgen, vriendlief die net belde dat hij onderweg is, gevraagd of hij zo wil mee gaan hardlopen. Gelukkig was hij enthousiast, dus heb ik geen excuus om nu niet meteen m'n hardloopgear aan te gaan doen.
En dank je wel kaneel, lief van je om te reageren op m'n berichtjes, terwijl ik zelf even niet aan inhoudelijk reageren toe kom.
We hebben allemaal onze ups en downs. Het is goed dat je je vriend hebt om je aan op te trekken. Maar toch moet je proberen dingen voor jezelf te doen, je moet je vriend niet het centrum van je leven maken. Een relatie moet bestaan uit 2 evenwaardige mensen, anders gaat het op de lange termijn verkeerd. Helaas ben ik ervaringsdeskundige.quote:
[..]
Ja, dat is misschien een beter idee. Ik sta in ieder geval wel nagenoeg elke dag tegelijk met m'n vriend op als hij naar z'n werk gaat. Vaak ga ik dan ook sporten of heb ik een afspraak bij fysio of therapeut. Maar als dat dan even niet is, val ik helemaal weg.
Ik merk sowieso nu sterk dat ik eigenlijk bijna alleen in actie kom als er externe prikkels zijn. Bv als m'n vriend aan het eind van de dag weer thuis komt, ga ik net voordat hij er is vanalles doen. Vorige week was hij er een avond en nacht toevallig eens niet en dan doe ik dus ook helemaal niets behalve een beetje tv kijken.
Kortom, ik doe het dus niet voor mezelf. Is weer pijnlijk duidelijk. Alsof ik aan anderen wil laten zien dat ik goed bezig ben. Hoe houd je alles en iedereen en vooral jezelf voor de gek? Hoe heb ik het toch ooit zo ver laten komen...
Om de vreetbui weer een beetje te compenseren en misschien nog een wat beter gevoel te krijgen, vriendlief die net belde dat hij onderweg is, gevraagd of hij zo wil mee gaan hardlopen. Gelukkig was hij enthousiast, dus heb ik geen excuus om nu niet meteen m'n hardloopgear aan te gaan doen.
En dank je wel kaneel, lief van je om te reageren op m'n berichtjes, terwijl ik zelf even niet aan inhoudelijk reageren toe kom.
Ik kan het niet vaak genoeg herhalen: verwacht niet te veel van jezelf. Daarmee krijg je alleen maar meer teleurstellingen. Kleine stapjes. Koken bijvoorbeeld. Probeer eens in de 2 dagen te koken.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Nyota, het lijkt mij ook goed om minder eisen te stellen aan jezelf.
Beloon jezelf voor ieder goed ding dat je gedaan hebt.
En als je naar je gevoel iets verkeerd hebt gedaan, straf jezelf niet af, maar kijk eerlijk naar jezelf en vraag je af hoe je het de volgende keer kunt laten lukken.
Jezelf straffen is eigenlijk ook alleen maar vluchten, en het is veilig, want dat ben je gewend. Maar zoeken naar opties voor verbetering is veel opbouwender
En dingen voor jezelf doen komt vanzelf wel. Ik vind het trouwens al heel knap dat je gaat sporten eigenlijk....
Beloon jezelf voor ieder goed ding dat je gedaan hebt.
En als je naar je gevoel iets verkeerd hebt gedaan, straf jezelf niet af, maar kijk eerlijk naar jezelf en vraag je af hoe je het de volgende keer kunt laten lukken.
Jezelf straffen is eigenlijk ook alleen maar vluchten, en het is veilig, want dat ben je gewend. Maar zoeken naar opties voor verbetering is veel opbouwender
En dingen voor jezelf doen komt vanzelf wel. Ik vind het trouwens al heel knap dat je gaat sporten eigenlijk....
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Straks een afspraak voor vrijwilligerswerk. Wel beetje spannend: zit ook een beetje met wat ik moet aangeven. Ik werkte 2 uur per dag voor 4 dagen voor m'n ontslag. Die 2 uur per dag was toen echt max en zonder druk vooral.
Dat heb ik straks natuurlijk ook weer nodig. En dat moet ik dan ook wel aangeven natuurlijk. En dat ik in een depressie zit. Maar verwacht al meteen dat ze me dan niet kunnen gebruiken en me niet kunnen inzetten vanwege m'n state of mind danwel de urenbeperking.
Iemand nog tips hiervoor? En op jullie reacties eerder kom ik nog terug
Dat heb ik straks natuurlijk ook weer nodig. En dat moet ik dan ook wel aangeven natuurlijk. En dat ik in een depressie zit. Maar verwacht al meteen dat ze me dan niet kunnen gebruiken en me niet kunnen inzetten vanwege m'n state of mind danwel de urenbeperking.
Iemand nog tips hiervoor? En op jullie reacties eerder kom ik nog terug
Nyota, ik zou gewoon helemaal open kaart spelen.
er zijn zat organisaties die hartstikke geholpen zijn met iemand die 2 uurtjes per dag komt helpen. je moet niet vergeten dat ze je niet hoeven te betalen dus ze mogen blij zijn met alles wat je kunt bieden.
en ik zou denk ik beginnen met 3x 2 uur, en dan als het goed gaat opbouwen naar 4x 2 uur. dat is beter dan dat je meteen maximaal begint en dat je dan terug moet als het toch zwaarder is dan je verwachtte...
succes meis!
er zijn zat organisaties die hartstikke geholpen zijn met iemand die 2 uurtjes per dag komt helpen. je moet niet vergeten dat ze je niet hoeven te betalen dus ze mogen blij zijn met alles wat je kunt bieden.
en ik zou denk ik beginnen met 3x 2 uur, en dan als het goed gaat opbouwen naar 4x 2 uur. dat is beter dan dat je meteen maximaal begint en dat je dan terug moet als het toch zwaarder is dan je verwachtte...
succes meis!
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Veel succes Nyota. Ik sluit me bij Murmeli aan, vooral niet te zwaar beginnen. En eerlijkheid wordt overal gewaardeerd.
Zelf ben ik net thuis van mijn examen. Ik heb een 9! Cum laude zit er nog in.
Zelf ben ik net thuis van mijn examen. Ik heb een 9! Cum laude zit er nog in.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Yo, wat goed! Gefeliciteerd! Goed gedaan man!quote:
Veel succes Nyota. Ik sluit me bij Murmeli aan, vooral niet te zwaar beginnen. En eerlijkheid wordt overal gewaardeerd.
Zelf ben ik net thuis van mijn examen. Ik heb een 9! Cum laude zit er nog in.
Ik vanochtend op gesprek geweest, maar het voegde niet zo veel toe. Concreet doen ze niet zo veel voor me en mag ik de organisaties gewoon zelf benaderen. Waar het gesprek dan goed voor was, was me dan ook niet duidelijk. Maar het was sowieso wel even prima hoor om langs te zijn geweest en was meteen weer een uitstapje :-) En het bewijs dat mensen me niet meteen me aankijken alsof ik een mislukking ben die een ZW-uitkering aan het trekken is.
Dus nu bedenken wat ik eigenlijk wil gaan doen (moeilijk, maar wel goed om weer iets te gaan doen
)en dan maar eens een beetje rondbellen (eerst weer wat moed verzamelen, maar gezien het UWV ook in m'n nekt hijgt (externe stimulans....) ga ik het misschien nog wel deze week op een rijtje zetten en volgende week bellen.Verder zat ik nog te denken over je eerdere bericht Kaneel en als ik iets niet wil is afhankelijk zijn van wie dan ook en zeker niet van m'n vriend. Daar verzet ik me dan ook hard tegen als ik bij mezelf dan ook maar enigszins een trekje hiervan merk. Maar dat heb ik dus ook bij m'n therapeute: ik wil niet afhankelijk van haar worden, maar dat is soms wel verdomde moeilijk denk ik als zij voor mijn gevoel de enige is die me uberhaupt een beetje begrijpt en wel die dingen tegen me zegt die nooit tegen me gezegd zijn. En die angst zorgt er dan weer voor dat ik mezelf nog steeds niet helemaal heb blootgegeven en daar met mezelf in gevecht zit te zijn. Lekker handig he.
Ik besef me dat deze 'afhankelijkheid' nu dan misschien even zo is, maar ik meteen ook ga leren dat in de toekomst niet meer te hebben. Dus dan toch echt door die zure appel heen, zo zie ik het op dit moment. Jammer alleen dat er nog veel meer speelt dan dat en ik vooral door die ongeordende gedachtes me een balletje in een flipperkast voel...
Ik heb precies hetzelfde nyota.. en niet afhankelijk zijn van anderen is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk besef ik me(kan wel moeilijk zijn als je erg in de knoop zit) , alleen ik moet beginnen, dus dingen voor mezelf gaan doen, alleen! En dat is eng 
Oh, maar ik denk wel vaker: "ik heb helemaal niemand nodig, I'll show you" en ga dan vanalles en nog wat alleen doen.quote:
Ik heb precies hetzelfde nyota.. en niet afhankelijk zijn van anderen is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk besef ik me(kan wel moeilijk zijn als je erg in de knoop zit) , alleen ik moet beginnen, dus dingen voor mezelf gaan doen, alleen! En dat is eng
Blijkt alleen een copingsstrategie te zijn voor een van m'n valkuilen, dus ik steek hem nog niet zo goed in....
Maar ik heb dan wel bv bij sporten of bv door het bos wandelen met m'n camera wel steeds vaker het gevoel: "dit is van mij en dat neemt niemand van mij af". En dat voelt dan eigenlijk best ok als ik er over nadenk...
Heb jij al een idee wat voor dingen je wilt gaan doen?
Ik wil er nog ff aan toevoegen dat je ook geduld móet hebben. Een (groter) sociaal leven heb je niet zo 1,2,3. En dat is wat ik wil, maar ook gewoon meer te doen te hebben. Dus een treamsport denk ik dan aa, waarschijnlijk dan voetbal, wat echt een passie van mij is geweest altijd, alleen in teamverband nooit als echt leuk heb ervaren door rotte teamgenoten. Dat houdt mij ook tegen er weer op te gaan, maar als ik nu bedenk, ik ben nu 21, dan kom je bij de senioren en zal het wel anders gaan in zon team.
Ik heb soms het idee dat ik een heel groot probleem heb en depressief ben, maar dat zit tussen mijn oren, Oke, ik zit nu in deze siruatie, maar als ik straks weer studeer, én meer ga doen kom ik wel weer goed in mn vel te zitten.
Ik heb soms het idee dat ik een heel groot probleem heb en depressief ben, maar dat zit tussen mijn oren, Oke, ik zit nu in deze siruatie, maar als ik straks weer studeer, én meer ga doen kom ik wel weer goed in mn vel te zitten.
Ik heb het vandaag toch maar gedaanquote:
Online bestellen misschien? Of wil je eigenlijk toch wel liever naar de stad?
Ik had van die gedachtes ik vind toch niks etc, maar..leuke jas gevonden
(in de stad)
Verwacht geen wonderen van jezelf mbt de therapie. Gun jezelf de tijd.quote:
[..]
Yo, wat goed! Gefeliciteerd! Goed gedaan man!
Ik vanochtend op gesprek geweest, maar het voegde niet zo veel toe. Concreet doen ze niet zo veel voor me en mag ik de organisaties gewoon zelf benaderen. Waar het gesprek dan goed voor was, was me dan ook niet duidelijk. Maar het was sowieso wel even prima hoor om langs te zijn geweest en was meteen weer een uitstapje :-) En het bewijs dat mensen me niet meteen me aankijken alsof ik een mislukking ben die een ZW-uitkering aan het trekken is.
Dus nu bedenken wat ik eigenlijk wil gaan doen (moeilijk, maar wel goed om weer iets te gaan doen
Verder zat ik nog te denken over je eerdere bericht Kaneel en als ik iets niet wil is afhankelijk zijn van wie dan ook en zeker niet van m'n vriend. Daar verzet ik me dan ook hard tegen als ik bij mezelf dan ook maar enigszins een trekje hiervan merk. Maar dat heb ik dus ook bij m'n therapeute: ik wil niet afhankelijk van haar worden, maar dat is soms wel verdomde moeilijk denk ik als zij voor mijn gevoel de enige is die me uberhaupt een beetje begrijpt en wel die dingen tegen me zegt die nooit tegen me gezegd zijn. En die angst zorgt er dan weer voor dat ik mezelf nog steeds niet helemaal heb blootgegeven en daar met mezelf in gevecht zit te zijn. Lekker handig he.
Ik besef me dat deze 'afhankelijkheid' nu dan misschien even zo is, maar ik meteen ook ga leren dat in de toekomst niet meer te hebben. Dus dan toch echt door die zure appel heen, zo zie ik het op dit moment. Jammer alleen dat er nog veel meer speelt dan dat en ik vooral door die ongeordende gedachtes me een balletje in een flipperkast voel...
Zo te lezen ben je je goed bewust van jezelf en wat er te verbeteren valt.
Wat voor vrijwilligerswerk heb je op het oog?
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Top!!quote:
[..]
Ik heb het vandaag toch maar gedaan
Ik had van die gedachtes ik vind toch niks etc, maar..leuke jas gevonden
There is no way to happiness, happiness is the way (Buddha)
quote:
Veel succes Nyota. Ik sluit me bij Murmeli aan, vooral niet te zwaar beginnen. En eerlijkheid wordt overal gewaardeerd.
Zelf ben ik net thuis van mijn examen. Ik heb een 9! Cum laude zit er nog in.
@Nyota: Heel erg herkenbaar.
Maar 2 uur kunnen werken, lijkt heel weinig, maar het is nog kutter om het 4 uur lang proberen vol te houden, wat vervolgens niet lukt.
Opbouwen is toch het beste, als dat mogelijk is natuurlijk.
Ik doe ook maar 2 uur in de week vrijwilligerswerk. Meer lukt echt niet.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Blijkbaar heb ik een hoop gemist afgelopen dagen.
Zelf ben ik bekaf, ben de afgelopen 2 dagen hard bezig geweest met leren en vandaag tentamen gehad. En heb er een niet al te best gevoel bij..maar je zal maar zien gevoel kan me alsnog veraden.
Nu heb ik volgende week nog 2 tentamens.
En merk dat de stress er echt op in kan hakken, gisterenmiddag en vandaag voelde ik me slecht..en vanmorgen werd ik met een super slecht gevoel wakker..
Zelf ben ik bekaf, ben de afgelopen 2 dagen hard bezig geweest met leren en vandaag tentamen gehad. En heb er een niet al te best gevoel bij..maar je zal maar zien gevoel kan me alsnog veraden.
Nu heb ik volgende week nog 2 tentamens.
En merk dat de stress er echt op in kan hakken, gisterenmiddag en vandaag voelde ik me slecht..en vanmorgen werd ik met een super slecht gevoel wakker..
Pfff ik heb op dit moment even geen werk én dan duren de dagen wel lang hoor... ik wil mijn leveb graag drastisch veranderen maar waarom houd ik mezelf tegen? Ik wil eens beginnen met werken aan mn toekomst maar nu ga ik 6 maanden in een groepstherapie tegen sociale angst en zo, terwijl Iets in mij zegt als ik gewoon meer ga doen het ook wel goed komt, maar ik doe niks. Ik heb echt een schop nodig. Én als ik die therapie ga doen duurt het nog langer voordat ik weer naar school kan. Nu ik geen werk heb spookt dit de hele dag door mijn hoofd.
Even een dikke knuffel voor jullie allemaal! ook al voelt het niet altijd zo, jullie zijn goed bezig, want jullie werken aan jezelf en dat is soms een fulltime baan!!
Verder heb ik niet zoveel te melden, ik heb het gevoel dat ik steeds een beetje meer controle terug krijg op mijn leven en dat is heel fijn! Ik voel mij op dit moment ook goed genoeg om morgen naar de kreadoe te gaan, een beurs waar veel mensen zijn, iets waar ik lange tijd geen lef voor had, omdat veel mensen veel prikkels betekende, maar nu ga ik morgen kijken hoe het gaat, en het gevoel van er zin in hebben is iets wat absoluut overheerst!
ook al voelt het niet altijd zo, jullie zijn goed bezig, want jullie werken aan jezelf en dat is soms een fulltime baan!!Verder heb ik niet zoveel te melden, ik heb het gevoel dat ik steeds een beetje meer controle terug krijg op mijn leven en dat is heel fijn! Ik voel mij op dit moment ook goed genoeg om morgen naar de kreadoe te gaan, een beurs waar veel mensen zijn, iets waar ik lange tijd geen lef voor had, omdat veel mensen veel prikkels betekende, maar nu ga ik morgen kijken hoe het gaat, en het gevoel van er zin in hebben is iets wat absoluut overheerst!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
hier is mijn stemming zojuist omgeslagen. Ik voelde het al aankomen, maar kan er niks aan doen. En daar kan ik zo gefrustreerd van raken
Maar deels weet ik wel hoe dat komt, het is weer de thuissituatie die weer stroef loopt en ik ben liever op school aan het niksen dan thuis. Vandaag had ik tentamen van 12 uur tot 2..en ben gewoon van half11 tot 3 uur op school gebleven..omdat ik gewooon niet naar huis wilde..en zo gaat dit eigenlijk al iets langer.
En dan nu het feit dat ik bijna 5 dagen vrij ben op 2 lesuurtjes na, dat maakt mij zorgen, omdat ik mij thuis verveel..en irriteer aan mijn ma, die nu constant aan het klagen en zeuren is. En begonnen is met hele "psychologische" analyses en niet snapt dat ik daar geen zin in heb. Dat het leven van anderen mij weinig boeit en ik kan er nisk aan doen...want ze zijn toch veel te ver weg...
Maar goed ik ga zo maar proberen te slapen
Maar deels weet ik wel hoe dat komt, het is weer de thuissituatie die weer stroef loopt en ik ben liever op school aan het niksen dan thuis. Vandaag had ik tentamen van 12 uur tot 2..en ben gewoon van half11 tot 3 uur op school gebleven..omdat ik gewooon niet naar huis wilde..en zo gaat dit eigenlijk al iets langer.
En dan nu het feit dat ik bijna 5 dagen vrij ben op 2 lesuurtjes na, dat maakt mij zorgen, omdat ik mij thuis verveel..en irriteer aan mijn ma, die nu constant aan het klagen en zeuren is. En begonnen is met hele "psychologische" analyses en niet snapt dat ik daar geen zin in heb. Dat het leven van anderen mij weinig boeit en ik kan er nisk aan doen...want ze zijn toch veel te ver weg...
Maar goed ik ga zo maar proberen te slapen
quote:
Even een dikke knuffel voor jullie allemaal!
Verder heb ik niet zoveel te melden, ik heb het gevoel dat ik steeds een beetje meer controle terug krijg op mijn leven en dat is heel fijn! Ik voel mij op dit moment ook goed genoeg om morgen naar de kreadoe te gaan, een beurs waar veel mensen zijn, iets waar ik lange tijd geen lef voor had, omdat veel mensen veel prikkels betekende, maar nu ga ik morgen kijken hoe het gaat, en het gevoel van er zin in hebben is iets wat absoluut overheerst!
Daar zeg je wat, het is idd net een fulltime baan, als je zowat 24/7 er mee bezig bent... eigenlijk ben ik 24/7 met mezelf bezig, best egoistisch eigenlijk. Maar goed, dat heeft natuurlijk een reden, maar soms wou ik dat ik er wat meer was voor anderen Goed van je dat je gaat!
Op 
e
dat is niet egoistisch hoor, je kunt er pas weer voor anderen zijn als het goed gaat met jezelf!quote:
[..]
Goed van je dat je gaat!
S. 2014
J. 2016
J. 2016
@ Stefanovich: vervelend he, dat je opeens 'teveel' tijd hebt en dan ga je nadenken.... Heel herkenbaar. Wanneer zou je groepstherapie gaan starten?
Hier gisteren echt een k-dag, vandaag geloof ik ietsje beter. Wel erger ik me dood aan m'n ouders. Die belden me gisteren en vroegen me wederom of ik al bezig ben met solliciteren etc etc. Echt, ik heb al 100 x aangegeven dat ik nu niet zo lekker in m'n vel zit en even rustig aan doe.
Nu moet ik zeggen dat ik ze niet heb verteld dat ik een depressie heb en met mezelf in de knoop zit. Ik wil ze dat ook niet vertellen, want ze snappen het niet. Dan krijg ik alleen maar reacties als "schouders eronder en weer doorgaan". Ze kunnen zich niet inleven en ze begrijpen niets van emoties. Dat is ook precies een van de problemen waar ik tegenaan loop: ik heb nooit geleerd iets met emoties te doen....
Maar ja, hoe lang kan ik ze nog gaan zeggen dat ik me moe voel en nog rustig aan doe. Pff, ik vind het maar lastig. Ik haat het allemaal. Kon het verleden maar anders zijn...
Hier gisteren echt een k-dag, vandaag geloof ik ietsje beter. Wel erger ik me dood aan m'n ouders. Die belden me gisteren en vroegen me wederom of ik al bezig ben met solliciteren etc etc. Echt, ik heb al 100 x aangegeven dat ik nu niet zo lekker in m'n vel zit en even rustig aan doe.
Nu moet ik zeggen dat ik ze niet heb verteld dat ik een depressie heb en met mezelf in de knoop zit. Ik wil ze dat ook niet vertellen, want ze snappen het niet. Dan krijg ik alleen maar reacties als "schouders eronder en weer doorgaan". Ze kunnen zich niet inleven en ze begrijpen niets van emoties. Dat is ook precies een van de problemen waar ik tegenaan loop: ik heb nooit geleerd iets met emoties te doen....
Maar ja, hoe lang kan ik ze nog gaan zeggen dat ik me moe voel en nog rustig aan doe. Pff, ik vind het maar lastig. Ik haat het allemaal. Kon het verleden maar anders zijn...
Hoe lang en hoe vaak mijn ouders dat wel niet tegen me gezegd hebben. Alsof ik het leuk vind om thuis te zitten met een depressie. Ze snappen het niet en ze zullen het ook niet gaan snappen. Als je het zelf hebt meegemaakt is dat gewoon een stap te ver.quote:
@ Stefanovich: vervelend he, dat je opeens 'teveel' tijd hebt en dan ga je nadenken.... Heel herkenbaar. Wanneer zou je groepstherapie gaan starten?
Hier gisteren echt een k-dag, vandaag geloof ik ietsje beter. Wel erger ik me dood aan m'n ouders. Die belden me gisteren en vroegen me wederom of ik al bezig ben met solliciteren etc etc. Echt, ik heb al 100 x aangegeven dat ik nu niet zo lekker in m'n vel zit en even rustig aan doe.
Nu moet ik zeggen dat ik ze niet heb verteld dat ik een depressie heb en met mezelf in de knoop zit. Ik wil ze dat ook niet vertellen, want ze snappen het niet. Dan krijg ik alleen maar reacties als "schouders eronder en weer doorgaan". Ze kunnen zich niet inleven en ze begrijpen niets van emoties. Dat is ook precies een van de problemen waar ik tegenaan loop: ik heb nooit geleerd iets met emoties te doen....
Maar ja, hoe lang kan ik ze nog gaan zeggen dat ik me moe voel en nog rustig aan doe. Pff, ik vind het maar lastig. Ik haat het allemaal. Kon het verleden maar anders zijn...
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
@nyota, ik weet nog niet wanneer, maar waarschijnlijk in december ergens. Als ik maar werk heb, ongeveer 20/25 uur in de week of zo, dan is het niet zo erg. Ik merk nu pas echt dat ik 4 jaar lang heb zitten kloten en als ik zo door zou gaan het niks wordt met mij, dat is opzich goed, maar het is dan wel frustrerend dat ik nu wéér een jaar moet wachten met school e.d(als ik aan die therapie begin). terwijl ik het helemaal zat ben niks te doen, te wachten en geen richting te hebben. Maar goed, miss kom ik wel veel sterker uit die therapie, progressie die ik zelf nooit zou maken of er jaren over zou duren, dus misschien moet ik er maar anders naar kijken, het zien als een investering in mezelf en volgend jaar daarna ''fris'' opnieuw beginnen.
Waarom vertel je het je ouders niet? Je denkt dat ze het niet snappen en je denkt al te weten hoe ze zullen reageren, maar als je het nog nooit verteld hebt kan je dat niet weten Probeer het, wat heb je te verliezen? Of je krijgt meer begrip, of niet. Niet heb je nu ook al.
[ Bericht 11% gewijzigd door Stefanovich op 03-11-2011 13:48:58 ]
Waarom vertel je het je ouders niet? Je denkt dat ze het niet snappen en je denkt al te weten hoe ze zullen reageren, maar als je het nog nooit verteld hebt kan je dat niet weten
Probeer het, wat heb je te verliezen? Of je krijgt meer begrip, of niet. Niet heb je nu ook al.[ Bericht 11% gewijzigd door Stefanovich op 03-11-2011 13:48:58 ]
@ Nyota en Kaneelstokje.
Dat is van de ouders is heel herkenbaar de mijne heeft dat nog dagelijks. Met bijvoorbeeld het contact leggen met anderen voor mij is dat heel lastig en vooral in contact blijven, ik schrik snel af en het kost me heel veel moeite om iemand te vertrouwen en ik vind contact ook wel "eng en raar". Dit is dan wel meer gerelateerd aan autisme.
Maar hoe vaak zeurt mijn moeder wel niet, dat ik contact met iedereen weiger op familie na, en dat ik iedereen afstoot..en dat dat niet normaal is. ed.
En dan heb ik tegenwoordig echt zoiets van stome mens houd je kop dicht, je snapt me toch niet.
En bij is het gewoon dusdanig aan het oplopen dat ik het liefst het huis uit zou gaan, maar nog moet wachten omdat dit niet mogelijk is.
Hier voel ik me geirriteerd, ik merk ook echt dat als ik niet naar school hoef ik niks te doen heb, en me ga vervelen. En mij komt dan met allerlei stomme klusjes aanzeten die ik wel moet doen, terwijl ik er een hekel aan heb. Maar ik heb gewoon niks te zeggen.
En ik heb tegenwoordig een hekel aan thuiszitten. En dus sluit ik me op in mijn kamer, maar dat leid ook weer tot gezeik..en ik heb het gehad.
Nu zit ik met een lichte woedeaanval, die ik nog wel een beetje onder controle heb maar ik heb gewoon zin om dingen kapot te maken nu! 
Dat is van de ouders is heel herkenbaar de mijne heeft dat nog dagelijks. Met bijvoorbeeld het contact leggen met anderen voor mij is dat heel lastig en vooral in contact blijven, ik schrik snel af en het kost me heel veel moeite om iemand te vertrouwen en ik vind contact ook wel "eng en raar". Dit is dan wel meer gerelateerd aan autisme.
Maar hoe vaak zeurt mijn moeder wel niet, dat ik contact met iedereen weiger op familie na, en dat ik iedereen afstoot..en dat dat niet normaal is. ed.
En dan heb ik tegenwoordig echt zoiets van stome mens houd je kop dicht, je snapt me toch niet.
En bij is het gewoon dusdanig aan het oplopen dat ik het liefst het huis uit zou gaan, maar nog moet wachten omdat dit niet mogelijk is.
Hier voel ik me geirriteerd, ik merk ook echt dat als ik niet naar school hoef ik niks te doen heb, en me ga vervelen. En mij komt dan met allerlei stomme klusjes aanzeten die ik wel moet doen, terwijl ik er een hekel aan heb. Maar ik heb gewoon niks te zeggen.
En ik heb tegenwoordig een hekel aan thuiszitten. En dus sluit ik me op in mijn kamer, maar dat leid ook weer tot gezeik..en ik heb het gehad.
Nu zit ik met een lichte woedeaanval, die ik nog wel een beetje onder controle heb maar ik heb gewoon zin om dingen kapot te maken nu!
