Depressie & Angst #12

oke even blij zijn, ik had woensdag gemaild over vrijwilligers werk bij cake workshops! en vanmorgen was ik in de winkel en vroeg ik ernaar en ze was enthousiast maar voelde zich lullig over het feit dat ze mij niet kan betalen maar dat is de insteek ook niet, ik wil gewoon weer een beetje structuur en dat begreep ze heel goed, en ze ging mij zeker terug mailen, ze vind het fijn er een gezicht bij te hebben, maar goed ik ben heel trots op mezelf en vind het ook gewoon leuk, nieuwe dingen leren enz!
/einde egopost

Super super super! Wat geweldig. En maak je niet druk dat het een "egopost" is. Het inspireert mij juist: dat er voor mij (en ook voor anderen) ook ooit weer zo'n moment komt waarop ik me hopelijk ook zo voel!!

dank voor je leuke reactie nyota! ik gun jou en alle anderen ook dit gevoel! en ik weet dat er ook wel weer een dip zal komen maar dat hoort erbij en nu geniet ik vooral van het gevoel de wereld weer aan te durven kijken!

quote:

Op vrijdag 28 oktober 2011 14:04 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
dank voor je leuke reactie nyota! ik gun jou en alle anderen ook dit gevoel! en ik weet dat er ook wel weer een dip zal komen maar dat hoort erbij en nu geniet ik vooral van het gevoel de wereld weer aan te durven kijken!

leuk joh!!!! Ik hoop dat je er kan gaan werken voor een paar daagjes/uurtjes!!!

Pfff na een paar redelijke dagen ging het vannacht toch weer mis. Heb om kwart over 6 voor het eerst een Oxazepam genomen, maar voel nog weinig. Net even met de crisisdienst gebeld omdat ik vriendlief niet wil wakker maken. Hij heeft al zoveel last van me nu en heeft zijn slaap ook hard nodig. Gesprekje was wel even fijn iig. Maar hoop dat ik nog wel even kan slapen strax...

Dikke knuffel voor iedereen, alles lezen en erop reageren lukt even niet.

goedendag,

@sylvana, wat fijn dat je er mischien een paar uur per week gaan "werken", let je er wel op dat je het rustig aan opbouwd
Verder ach, je zal altijd wel van die mindere momenten hebben, probeer er maar gewoon door te komen en daarna lekker rustig verder kijken.

Hier gaat wel redelijk. Wel weer ruzie gehad met ma gistreren maar dat is normaal hier..maar ik ben die ruzies wel zat..en merk dat het me moeite kost om me in te houden.
Verder ben ik aan het proberen te leren voor het tentamen van woensdag waar ik echt geen goed gevoel over heb!

Ben echt moe
Vandaag boodschappen gedaan en mijn avondeten vast deels voorbereid en nu ben ik moe en op. Net ff gelegen, maar toch weer beetje hoofdpijn (krijg ik elke dag in de loop van de dag).
Pff....
En zie nu al op tegen mijn werk maandag. Ik heb iets op me genomen maar das teveel druk denk ik.
Bleh

Hard aan het stressen voor mijn tentamen dinsdag. Ik lijk maar niks te onthouden en ik moet nog 60 pagina´s lezen.

Hmm, hoor net dat m'n afspraak met m'n psych morgen niet doorgaat.

Isn't it ironic...

Al een stuk of 7 afspraken zit ik mezelf groot te houden en stoer te zijn. De vorige afspraak bracht me echter wel meer aan het denken en van de week tijdens de mindfulnesscursus, besefte ik me echt dat ik dat stoer doen nu niet meer hoef te doen.

Echter, bleef er nog wel een angst... De angst dat -als ik dan mezelf wil laten zien en diep zal moeten gaan- dat dan degene waarmee ik praat -in dit geval dus m'n therapeute- iets overkomt waardoor de therapie niet voortgezet kan worden. En het is een egoïstische gedachte, maar dan blijf ik dus inderdaad weer alleen achter, precies volgens mijn eigen theorie.

En voilà, ze is ziek en de afspraak gaat niet door en grote kans dat de volgende afspraak pas over drie weken is. En waarom zou ik me dus gaan laten zien, wat is het nut als het toch vaak op deze manier blijft gaan?

(en ja ik weet het, zo mag ik niet denken, zo moet ik niet denken en ik wil zo ook niet denken. Iets met verlatingsangst etc)

Ah, balen! Kun je haar niet een mail sturen waarin je precies dit zet? Dan heb je alvast een opening voor jullie volgende afspraak. Is wel belangrijk (denk ik dan he) om het hier juist wel over te hebben. Anders blijft het je lastigvallen. Succes iig!

EDIT: Oh, ja hai trouwens! Ik val ook wel lekker binnen hier...

quote:

Op zondag 30 oktober 2011 22:27 schreef KathyH. het volgende:
Ah, balen! Kun je haar niet een mail sturen waarin je precies dit zet? Dan heb je alvast een opening voor jullie volgende afspraak. Is wel belangrijk (denk ik dan he) om het hier juist wel over te hebben. Anders blijft het je lastigvallen. Succes iig!

EDIT: Oh, ja hai trouwens! Ik val ook wel lekker binnen hier...

Ik ga haar niet mailen, maar wel de volgende keer vertellen... Hopelijk is dat weer snel, want echt goed gaat het sowieso niet. Omdat ik die muur langzaam wel wil laten zakken, voel ik me nu een soort van ontwapend. Ik weet even echt niet meer wat te doen. Als een klein, bang meisje dat ergens in een grote lege ruimte staat en wacht totdat iemand haar hand vast pakt en vertelt welke richting ze op moet lopen.

Heel vreemd in ieder geval.

Maar wat brengt jou hier Kathy? Welkom!

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2011 16:09 schreef Kaneelstokje het volgende:
Hard aan het stressen voor mijn tentamen dinsdag. Ik lijk maar niks te onthouden en ik moet nog 60 pagina´s lezen.

Succes ermee. Hier zit ik in hetzelfde schuitje alleen dan is bij mij het tentamen woensdag

@Nyota, Hopelijk heb je vandaag een iets betere dag!

Heeeeey!
Ik ben blij
Ik heb het hele weekeind van vrijdag tot en met zondag thuis geslapen en geweest en dat ging goed.
Oke, wel een paar keren geweest dat ik enorm moe was en het bijna niet aankon en slecht geslapen, maar ik heb het volgehouden

Ik mag dinsdag weer een nachtje slapen thuis heb ik net gehoord

Ik verveel me hier enorm. Ik heb al 3 kussens in elkaar genaait voor mijn verbouwde kamer, heb een touw van 4 meter gepunnikt ( geen idee waarom en met wat voor doel eigenlijk ) en ben aan het leren breien.

Ik ga misschien in januari weer met school beginnen, met 1 vak ofzo.
Ik krijg waarschijnlijk ook een wajong uitkering. Maar daar moet mijn moeder even achterna bellen aangezien ik geen diagnose heb.

Maar ik ben wel cluster4 leerlinge en heb altijd in speciaal onderwijs gezeten dus moet wel lukken denk ik.

Ik kan nog maar heel weinig aan. Even naar een winkel vergt al heel veel van me. En ben de hele tijd zo moe..

Ze zijn mijn Risperdal aan het afbouwen. Waarom weet ik niet, zal zo even vragen.

Dat was ik weer. Kusjes voor jullie

quote:

Op maandag 31 oktober 2011 09:53 schreef cafpow het volgende:

[..]

Succes ermee. Hier zit ik in hetzelfde schuitje alleen dan is bij mij het tentamen woensdag

@Nyota, Hopelijk heb je vandaag een iets betere dag!

Het is al morgen, en ik heb nog steeds niet alles 1 keer kunnen lezen. Blergh. Jij ook succes voor woensdag.

quote:

Op maandag 31 oktober 2011 07:25 schreef Nyota het volgende:

[..]
Maar wat brengt jou hier Kathy? Welkom!

Dankje!

Ik las hierboven over stress en tentamens. Heb ik ook, echt gruwelijk irritant dat ik het élke keer opnieuw niet kan handelen. Terwijl ik weet dat ik het best kan. Bah. Ik zit nu tegen een deadline aan een verslag te schrijven, lukte gewoon met geen mogelijkheid om eerder te beginnen. En nu moet ik het haasthaast doen en daar heb ik een hekel aan want ik wil het liever goed perfect doen. Mja, das nu net het probleem dat me lamlegt. Boooohhhh volgens mij knal ik uit elkaar van frustratie als ik over een paar uur klaar ben. Of van opluchting?

En hoe ik hier terecht kom? Ik was mijn verslag en mijn bed aan het ontwijken en heb zelf ook wel te maken (gehad) met depressie/angsten. Dus klikklik en ik las iets herkenbaars en typtyp reactie! (Maar 't gaat nu na heel wat jaren beter dan ooit en die lijn zet ik mooi voort! )

Succes met jullie tentamens!

Ik baal van deze dag. Ik baal ervan dat er niets uit m'n handen komt, dat ik wel iets doe, maar het zo nutteloos is.
Ik baal dat ik nog steeds niet die loopbaancoaches heb gemaild: waar ben ik toch bang voor vraag ik me af? Of heb ik er gewoon geen zin in en vind ik het stiekem lekker om ziek en werkeloos thuis te zitten? Dat zou pas slecht zijn.
Maar het lijkt alsof de passiviteit overhand heeft gekregen en wachten tot het beter gaat, gaat natuurlijk niet werken. Ik moet het echt zelf doen, anders gaat er niets gebeuren.

Nou ja, waren even wat hersenspinsels, voel me niet ok en heb de dag tot nu toe besteed een sporten en deze middag begonnen met het online maken van een fotoboek van de vakantie in februari. En daar gaat nog wel even tijd in zitten, maar ik heb toch al weer het idee dat het niets wordt en ik er morgen al weer geen zin meer in heb om het af te maken. Het moet namelijk wel iets perfects worden...

Ik ga maar eens even naar buiten, misschien is dat een goed idee.

quote:

Op maandag 31 oktober 2011 15:28 schreef Nyota het volgende:
Ik baal van deze dag. Ik baal ervan dat er niets uit m'n handen komt, dat ik wel iets doe, maar het zo nutteloos is.
Ik baal dat ik nog steeds niet die loopbaancoaches heb gemaild: waar ben ik toch bang voor vraag ik me af? Of heb ik er gewoon geen zin in en vind ik het stiekem lekker om ziek en werkeloos thuis te zitten? Dat zou pas slecht zijn.
Maar het lijkt alsof de passiviteit overhand heeft gekregen en wachten tot het beter gaat, gaat natuurlijk niet werken. Ik moet het echt zelf doen, anders gaat er niets gebeuren.

Nou ja, waren even wat hersenspinsels, voel me niet ok en heb de dag tot nu toe besteed een sporten en deze middag begonnen met het online maken van een fotoboek van de vakantie in februari. En daar gaat nog wel even tijd in zitten, maar ik heb toch al weer het idee dat het niets wordt en ik er morgen al weer geen zin meer in heb om het af te maken. Het moet namelijk wel iets perfects worden...

Ik ga maar eens even naar buiten, misschien is dat een goed idee.

Het is heel herkenbaar, en de eerste keer heeft het voor mij jaren geduurd voordat ik uit die periode was.
Het enige wat ik je kan zeggen is: blijf proberen. Begin met kleine dingetjes te doen en vergeet niet af en toe jezelf te belonen als je iets voor elkaar hebt gekregen.

Inderdaad heel herkenbaar. Als je niet goed in je vel zit en veel piekert wordt je ook passief.. besluiteloos, alles overwegen tot in den treure... heb ik ook last van, heb dit eens een halfjaar heel erg gehad, nu gaat het beter omdat ik me er echt bewust van ben dat ik gewoon alles aan het vermijden ben door onzinnige gedachten waar ik niks mee opschiet, maar toch, écht goed actie ondernemen doe ik ook nog niet. (Om meer te gaan leven, sociale leven op te bouwen, zoals op een teamsport gaan oid)

Het slaat echt nergens op.
Ik heb nog geen winterjas gekocht, en nu zeg ik elke dag tegen mezelf, morgen ga ik de stad in!
Al 3 weken lang
Ik denk dat ik morgen echt ga maar ik heb zo weinig energie, vooral overdag.

Online bestellen misschien? Of wil je eigenlijk toch wel liever naar de stad?

De afgelopen tijd was ik eigenlijk best goed bezig met dingetjes doen, maar nu verval ik in gewoon helemaal niets willen doen.
Het voelt zo stom: afgelopen weekend nog gesport en had zaterdag nog een feestje (met te veel bier) en vond het best gezellig. Was wel als de dood dat mensen zouden vragen waar ik werk en wat ik verder zoal doe. Gelukkig gebeurde dat niet en was het dus slap ouwehoeren, lekker oppervlakkig blijven en bier drinken.

Niet echt constructief dus, maar op het moment zelf wel leuk. Nu wil ik echter zo weinig mogelijk mensen zien, boeit het me niet als m'n huis een zooi is, heb ik af en toe ontzettende vreetbuien (is iets nieuws...) en kijk ik te veel tv. Ga nog wel even naar de supermarkt, maar daar voel ik me echt een ontzettende minkukel.

Morgen gesprek over vrijwilligerswerk, maar moet er eigenlijk niet aan denken. En wat moet ik nou weer zeggen en ik heb geen idee wat ik zou willen.

Verder zit er zo veel in mij wat er eigenlijk uit moet, maar ik weet niet hoe. Praten vind ik moeilijk en kan ik niet bij anderen. Ik wil het wel, maar de angst wint het nog steeds altijd.
Huilen zou ik willen, maar dat lukt niet meer. En ondertussen tikt de tijd maar door...

quote:

Op maandag 31 oktober 2011 15:35 schreef Kaneelstokje het volgende:

[..]

Het is heel herkenbaar, en de eerste keer heeft het voor mij jaren geduurd voordat ik uit die periode was.
Het enige wat ik je kan zeggen is: blijf proberen. Begin met kleine dingetjes te doen en vergeet niet af en toe jezelf te belonen als je iets voor elkaar hebt gekregen.

Dat belonen ben ik nog steeds niet aan toe gekomen, omdat ik eigenlijk nog geen een keer de afgelopen anderhalve maand me aan m'n weekplanning heb gehouden. In plaats daarvan, straf ik mezelf omdat het dus niet gelukt is. Is ook niet zo slim natuurlijk, maar zo'n automatisme.

quote:

Op maandag 31 oktober 2011 18:00 schreef Nyota het volgende:

[..]

Dat belonen ben ik nog steeds niet aan toe gekomen, omdat ik eigenlijk nog geen een keer de afgelopen anderhalve maand me aan m'n weekplanning heb gehouden. In plaats daarvan, straf ik mezelf omdat het dus niet gelukt is. Is ook niet zo slim natuurlijk, maar zo'n automatisme.

Misschien moet je kleiner beginnen. Maak een dagplanning. Of een dagdeelplanning.

Je hebt laatst gesport en bent naar een feestje geweest. Dat is al hartstikke goed.
Wat ook helpt is regelmaat. Dat helpt om discipline te vormen. Ga bijvoorbeeld iedere ochtend (als je niet hoeft te werken) naar de supermarkt om boodschappen voor die dag te halen.

quote:

Op maandag 31 oktober 2011 18:46 schreef Kaneelstokje het volgende:

[..]

Misschien moet je kleiner beginnen. Maak een dagplanning. Of een dagdeelplanning.

Je hebt laatst gesport en bent naar een feestje geweest. Dat is al hartstikke goed.
Wat ook helpt is regelmaat. Dat helpt om discipline te vormen. Ga bijvoorbeeld iedere ochtend (als je niet hoeft te werken) naar de supermarkt om boodschappen voor die dag te halen.

Ja, dat is misschien een beter idee. Ik sta in ieder geval wel nagenoeg elke dag tegelijk met m'n vriend op als hij naar z'n werk gaat. Vaak ga ik dan ook sporten of heb ik een afspraak bij fysio of therapeut. Maar als dat dan even niet is, val ik helemaal weg.
Ik merk sowieso nu sterk dat ik eigenlijk bijna alleen in actie kom als er externe prikkels zijn. Bv als m'n vriend aan het eind van de dag weer thuis komt, ga ik net voordat hij er is vanalles doen. Vorige week was hij er een avond en nacht toevallig eens niet en dan doe ik dus ook helemaal niets behalve een beetje tv kijken.

Kortom, ik doe het dus niet voor mezelf. Is weer pijnlijk duidelijk. Alsof ik aan anderen wil laten zien dat ik goed bezig ben. Hoe houd je alles en iedereen en vooral jezelf voor de gek? Hoe heb ik het toch ooit zo ver laten komen...

Om de vreetbui weer een beetje te compenseren en misschien nog een wat beter gevoel te krijgen, vriendlief die net belde dat hij onderweg is, gevraagd of hij zo wil mee gaan hardlopen. Gelukkig was hij enthousiast, dus heb ik geen excuus om nu niet meteen m'n hardloopgear aan te gaan doen.

En dank je wel kaneel, lief van je om te reageren op m'n berichtjes, terwijl ik zelf even niet aan inhoudelijk reageren toe kom.