Volgens een idee wat ik geloof ik ook wel es in zo'n video van Lawrence Krauss heb gehoord,quote:Because there is a law such as gravity, the Universe can and will create itself from nothing. Spontaneous creation is the reason there is something rather than nothing, why the Universe exists, why we exist. It is not necessary to invoke God to light the blue touch paper and set the Universe going.
Niets bestaat niet. Geen tijd, geen ruimte... Dat is alleen mogelijk op 1 (oneindig uitgestrekt) moment. Daarna bestaat alleen nog maar alles. En met alles bedoel ik alles qua natuurwetten. Alles wat er mogelijkerwijs zou kunnen bestaan bestaat dan ook. Miljarden en miljarden universa, waarvan er miljarden slechts microseconden blijven bestaan alvorens te imploderen en opnieuw te onstaan uit het niets. Sommige universa bestaan wel langer, maar niet voor het niets. Alles is daar tijdloos en flikkert aan en uit. Zoals kwantumfluctuaties.quote:zou het universum uit "een kwantumfluctuatie ontstaan zijn".
Ik heb dat argument nooit begrepen. Kwantumfluctuaties doen zich voor in de ruimtetijd volgens de kwantummechanica, maar het hele euvel bij de oorsprong van het universum is nou juist dat er geen ruimtetijd was. Zonder ruimtetijd kun je niks zinnigs zeggen over natuurwetten.
Mijn vraag is dan ook: hoe kan nou "iets" uit "niets" ontstaan volgens deze redenatie, en hoe kijken jullie daar tegen aan?
Mja, hoewel ik geen sluitende veklaring heb waarom een eeuwig universum niet vreemder is, is het gevoel dat alles een begin moet hebben iets is dat alleen maar vanwege onze perceptie zo is. Net zoals Newton aangaf dat vallende appels niet de uitgangssituatie is, maar dat er krachten op werken. Het idee dat we leven op een ondergrond zonder ondersteuning ten opzichte van de zon of andere planeten is een heel goed voorbeeld hoe onze dagelijkse perceptie niet altijd logischer hoeft te zijn.quote:Op donderdag 13 januari 2011 21:32 schreef Harunobu het volgende:
Ik denk wel dat het meest aannemelijke is dat er iets uit niets kwam. Het is dat of er was iets altijd al, wat veel vreemder lijkt.
Je snapt er dus niks van maar de theorie is goed omdat religie gebasht word.quote:Op donderdag 13 januari 2011 18:39 schreef daftme het volgende:
Die man brengt het fantastisch. Briljante one-liners als: "Forget Jesus, the stars died for us." Dit is makkelijk te volgen voor een leek als ik.
Ik snap 'm niet helemaal, bedoel je met ontstaan van de wereld de aarde, of bedoel je eigenlijk het heelal?quote:Op vrijdag 14 januari 2011 23:20 schreef deelnemer2 het volgende:
Zelf ga ik ervan uit dat de natuurwetten niet los bestaan van de wereld die zij beschrijven. Dus heb ik ook moeite mee het ontstaan van de wereld te verklaren vanuit de natuurwetten (zoals een quantum fluctuatie). Verklaar je het ontstaan van de wereld wel vanuit de natuurwetten, dan moet je dus ook nog verklaren waar de natuurwetten vandaan komen.
De totale energie van de wereld is nul. De wereld wordt steeds eenvoudiger als je de oorsprong nadert. Als je ervan uit dat de natuurwetten niet los bestaan van de wereld die zij beschrijven, worden de natuurwetten ook steeds eenvoudiger als je de oorsprong nadert. Is het mogelijk dat de limiet daarvan gelijk is aan niets? Zou kunnen.
Ik gebruikte de term wereld hier voor: heelal / kosmos / universum / multiversum, of hoe je het maar noemen wilt.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 23:43 schreef grasisbruin het volgende:
[..]
Ik snap 'm niet helemaal, bedoel je met ontstaan van de wereld de aarde, of bedoel je eigenlijk het heelal?
De aarde is gewoon een samenklontering van elementen die zwaartekracht op elkaar uitoefenen.
Haushofer heeft het over het absolute begin, voordat er nog maar sprake was van atomen.
Mooi, dan heb ik je begrepen.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 23:50 schreef deelnemer2 het volgende:
[..]
Ik gebruikte de term wereld hier voor: heelal / kosmos / universum / multiversum, of hoe je het maar noemen wilt.
Het zou kunnen dat het antwoord gezocht moet worden buiten onze ideeen van tijdruimte en causaliteit (zoals de klassieke 'eeuwigheid').quote:Op vrijdag 14 januari 2011 23:52 schreef Berlitz het volgende:
Er zijn meer kleuren dan wij kunnen zien maar die kleuren kunnen we ons niet voorstellen om de reden dat onze hersenen daar niet op gebouwd zijn.
Zo zit het ook met het onstaan van het universum.
Inderdaad! Hoe kun je nu stellen dat de natuurwetten golden voor de vorming van het universum?quote:Op vrijdag 14 januari 2011 23:20 schreef deelnemer2 het volgende:
Zelf ga ik ervan uit dat de natuurwetten niet los bestaan van de wereld die zij beschrijven. Dus heb ik ook moeite mee het ontstaan van de wereld te verklaren vanuit de natuurwetten (zoals een quantum fluctuatie). Verklaar je het ontstaan van de wereld wel vanuit de natuurwetten, dan moet je dus ook nog verklaren waar de natuurwetten vandaan komen.
Ik denk dat totdat we zwaartekracht kwantummechanisch kunnen beschrijven, heel erg bescheiden hier in moeten zijn. Het is leuk om modellen op te stellen die de vorming van het universum beschrijven (bijvoorbeeld via botsende branen, met snaartheorie), maar ik zie het probleem ongeveer hetzelfde als het "probleem" wat de evolutietheorie heeft: deze beschrijft alleen de ontwikkeling van leven, niet de vorming er van. Hetzelfde met de kosmologie; de kosmologie beschrijft de ontwikkeling van het universum (en niet bepaald onverdienstelijk!), maar de vorming ervan is op dit moment niet bekend.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 20:23 schreef grasisbruin het volgende:
Haushofer, hoe zie jij de toestand dan voor je voor de oerknal?
Ik heb er wel een idee over maar ik vind het nogal aanmatigend als ik hier m'n eigen "theorie" neer ga plempen, want het is gewoon een simpele redenering.
Leuk topic iig.
Entropie natuurlijk !quote:Op donderdag 13 januari 2011 17:21 schreef Haushofer het volgende:
(...)zou het universum uit "een kwantumfluctuatie ontstaan zijn".
Ik heb dat argument nooit begrepen. Kwantumfluctuaties doen zich voor in de ruimtetijd volgens de kwantummechanica, maar het hele euvel bij de oorsprong van het universum is nou juist dat er geen ruimtetijd was. Zonder ruimtetijd kun je niks zinnigs zeggen over natuurwetten.
Mijn vraag is dan ook: hoe kan nou "iets" uit "niets" ontstaan volgens deze redenatie, en hoe kijken jullie daar tegen aan?
(...)
Ik moet zeggen dat ik dat argument (zwaartekracht levert negatieve energie) niet gelijk begrijp. Energie is in de algemene relativiteitstheorie "absoluut", in tegenstelling tot bijvoorbeeld de kwantummechanica. Waar je in de kwantummechanica of klassieke fysica altijd een constante term bij je potentiaal kunt optellen, zal deze term in de algemene relativiteitstheorie zich manifesteren in ruimtetijdkromming.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:31 schreef Agno het volgende:
[..]
Entropie natuurlijk !![]()
Vond de informatie op deze link erg interessant:
All from zilch
Voor mij was het een aha-erlebnis om te lezen dat de totale hoeveelheid Energie in ons universum eigenlijk optelt tot nul. Grofweg compenseren de energie van de zwaartekracht (Eg) en de som van alle andere energieën (Ea) elkaar volledig. Heb altijd gedacht de Big Bang een hoog energetische singulariteit was, ergo: een oneindig gebogen punt in de ruimte-tijd waarin alle Ea geconcentreerd was. Maar kennelijk is het zo dat als je ook de Eg meeneemt om de ruimte-tijd tot de Big Bang singulariteit te 'buigen', dan geldt dat Ea = -Eg en Etot = 0 = niets.
Iets moet dus een hele kleine Ea en aanpalende -Eg (Etot blijft 0 = niets) veroorzaakt hebben en als dit een kwantumfluctuatie geweest is, dan moet die -Eg dus ook de ruimte-tijd krommen om zijn Ea equivalent een 'dichtheid' in die ruimte-tijd te kunnen geven. Dat kan eigenlijk alleen maar als die kwantumfluctuatie zelf ook de ruimte-tijd gecreëerd heeft, maar dat kan dan weer niet want een kwantumfluctuatie kan alleen maar bestaan in een ruimte-tijd. Da's inderdaad een verrekte lastig kip-ei probleem.
Een opmerkelijke uitspraak. Persoonlijk heb ik nog nooit een kosmoloog gesproken die dit zo stellig zou zeggen, als hij/zij het überhaupt al zou zeggen. Ik zie er in elk geval de logica niet van in.quote:What's this fuzz all about?
It all boils down to a media frenzy around a quotation declaring God unnecessary for starting up the universe:
"Because there is a law such as gravity, the universe can and will create itself from nothing. Spontaneous creation is the reason there is something rather than nothing, why the universe exists, why we exist [..] It is not necessary to invoke God to light the blue touch paper and set the universe going."
But again: why this hype? We know already for ages that the formation of our universe out of nothing is a perfectly viable and consistent hypothesis. In fact, given the constraints of the various cosmological observations, I know of no other workable alternative hypothesis.
Als klein kind, heb ik mij al verbaasd waarom er uberhaupt iets is.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:42 schreef Haushofer het volgende:
De Hammock Physicist van die site van je noemt idd ook Hawking's nieuwste boek,
Een opmerkelijke uitspraak. Persoonlijk heb ik nog nooit een kosmoloog gesproken die dit zo stellig zou zeggen, als hij/zij het überhaupt al zou zeggen. Ik zie er in elk geval de logica niet van in.
Ludwig Wittgensteinquote:Nicht wie die Welt ist, ist das Mystische, sondern daß sie ist
Natuurwetten lijken vaak wel op tautalogieen. Twee grootheden aan weerkanten van een 'is gelijk teken'. Ik denk aan de discussies of F = m x a een tautologie is; of de de einsteinvergelijking, het hart van de ART een tautolgie is. Aan weerkanten van de vergelijking staan aspecten die in wezen hetzelfde zijn (lijkt het).quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:56 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Als klein kind, heb ik mij al verbaasd waarom er uberhaupt iets is.
Logisch zou zijn dat er helemaal niets is.
[..]
Ludwig Wittgenstein
Dat er zoiets bestaat als "de logica" kan ik nog aannemen of begrijpen, want de logica produceeert alleen maar tautologien (waarheid die inzichzelf berust)
Als Hawking aantoont dat de natuurwetten tautologien zijn, dan wil ik hem geloven.
Mee eens.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:42 schreef Haushofer het volgende:
De Hammock Physicist van die site van je noemt idd ook Hawking's nieuwste boek,
[..]
Een opmerkelijke uitspraak. Persoonlijk heb ik nog nooit een kosmoloog gesproken die dit zo stellig zou zeggen, als hij/zij het überhaupt al zou zeggen. Ik zie er in elk geval de logica niet van in.
Ik ken geen enkele wetenschapper die "God probeert te debunken". Ze willen hooguit verklaren, en daarbij horen ook zaken waarvan gelovigen claimen dat God er voor verantwoordelijk is.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 16:52 schreef grasisbruin het volgende:
Maar ik vind het vooral opvallend dat zo veel wetenschappers god proberen te debunken door great unification theories.
Sorry, ik schiet inderdaad een beetje door. Ik hou gewoon niet van god opvoeren in zo'n discussie. Tweede deel van m'n post was ook meer filosofisch bedoelt.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:01 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik ken geen enkele wetenschapper die "God probeert te debunken". Ze willen hooguit verklaren, en daarbij horen ook zaken waarvan gelovigen claimen dat God er voor verantwoordelijk is.
GUT's hebben niks met God debunken te maken.
We zitten idd in een bijzondere situatie. Helaas probeert de wetenschap zaken zo te verklaren dat ze normaal zijn (binnen wat we al weten). Misschien gaat het daar wel fout.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:56 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Als klein kind, heb ik mij al verbaasd waarom er uberhaupt iets is.
Logisch zou zijn dat er helemaal niets is.
[..]
Ik denk dat je beter kan beginnen met het definiëren van zwaartekracht. Nou zijn heel veel wetenschappers dan aan het doen op een wiskundige manier, dus laten wij het filosofisch proberen.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:56 schreef grasisbruin het volgende:
OK, even een hersenscheet... Niet serieus nemen dus.
Wat nou als je uitgaat van, zeg maar, maximale entropie in de beginsituatie, waar "ineens" twee "deeltjes" Samen een groter deeltje vormen.
Heb je dan een begin van zwaartekracht met alle gevolgen van dien op de omringende deeltjes?
Dus inclusief aantrekkingskracht op het relatief groter nieuw deeltje?
Da's een goeie vraag, wat "ruimtetijd" nu precies is. Volgens snaartheorie, waarin zwaartekracht gekwantiseerd wordt, is het een collectie snaren. Volgens de ART is het een continue afbakening van deeltjes en velden wat een wisselwerking aangaat met datgene wat er in zit.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:46 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Maar die ruimte-tijd, die bestaat toch ook uit niets? Het zijn alleen maar definities. Die ruimtetijd is een afbakening van een verzameling deeltjes en krachten.
Volgens de ART van Einstein is zwaartekracht geen "kracht", maar ruimtetijdgeometrie. Volgens de snaartheorie is het een uitwisseling van bepaalde trillingstoestanden van gesloten snaren, die we "gravitonen" noemen.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:58 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Ik denk dat je beter kan beginnen met het definiëren van zwaartekracht. Nou zijn heel veel wetenschappers dan aan het doen op een wiskundige manier, dus laten wij het filosofisch proberen.
Hoe werkt/ontstaat zwaartekracht. Is het een kracht, een straling, electromagnetisch, reactie?
Misschien vind je dit topic over entropie en zwaartekracht interessant. Eric Verlinde heeft een jaar geleden hier een artikel over geschreven, namelijk deze.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:56 schreef grasisbruin het volgende:
OK, even een hersenscheet... Niet serieus nemen dus.
Wat nou als je uitgaat van, zeg maar, maximale entropie in de beginsituatie, waar "ineens" twee "deeltjes" Samen een groter deeltje vormen.
Heb je dan een begin van zwaartekracht met alle gevolgen van dien op de omringende deeltjes?
Dus inclusief aantrekkingskracht op het relatief groter nieuw deeltje?
Doe je zo je best om een stukje universum te bekijken dat het onzichtbaar wordt.quote:Een aardig idee is het volgende: stel, je wilt een heel klein stukje ruimtetijd "proben". Hoe kleiner het stukje ruimtetijd, des te meer energie heb je nodig (ruimtetijdafstanden en energie schalen omgekeerd evenredig; daarom hebben we voor de LHC ook zoveel energie nodig!). Je kunt beargumenteren dat je op een gegeven moment op een lengteschaal komt, waarbij je zoveel energie nodig hebt dat dit een singulariteit, en een bijbehorende waarnemershorizon zal creeëren. Waarmee het stukje ruimtetijd dus, net zoals een zwart gat, afgeschermd wordt voor de rest van het universum.
Filosofische ART: De spullen en dingen in de ruimte vervormen die ruimte en die vervorming noemen we zwaartekracht.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:06 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Volgens de ART van Einstein is zwaartekracht geen "kracht", maar ruimtetijdgeometrie. Volgens de snaartheorie is het een uitwisseling van bepaalde trillingstoestanden van gesloten snaren, die we "gravitonen" noemen.
Ik weet niet hoe filosofisch dat is, maar dat is wat de fysica zegt
Naar zo iets zocht ik ja. dank je.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:09 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Misschien vind je dit topic over entropie en zwaartekracht interessant. Eric Verlinde heeft een jaar geleden hier een artikel over geschreven, namelijk deze.
Je had wiskundige moeten worden. Ik hoorde laatst dat wiskundigen slecht zijn in rekenen.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:18 schreef grasisbruin het volgende:
[..]
Naar zo iets zocht ik ja. dank je.
Eigenlijk heel stom, ik kom op dit onderwerp omdat ik entropie en zwaarte"kracht" probeerde te combineren in relatie tot een gesloten economisch systeem.
Ik ben een kruk in wiskunde, dus denk eigenlijk alleen ruimtelijk. Kun je dus de mooiste modellen maken in je hoofd die door jou net zo hard weer afgeschoten kunnen worden.
Goede beschrijving van mijn lotquote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:20 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Je had wiskundige moeten worden. Ik hoorde laatst dat wiskundigen slecht zijn in rekenen.
quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:14 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Doe je zo je best om een stukje universum te bekijken dat het onzichtbaar wordt.
Agno, om de twee maanden een post.. Ben je met de lichtsnelheid op reis?quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:31 schreef Agno het volgende:
[..]
Entropie natuurlijk !![]()
Vond de informatie op deze link erg interessant:
All from zilch
Voor mij was het een aha-erlebnis om te lezen dat de totale hoeveelheid Energie in ons universum eigenlijk optelt tot nul. Grofweg compenseren de energie van de zwaartekracht (Eg) en de som van alle andere energieën (Ea) elkaar volledig. Heb altijd gedacht de Big Bang een hoog energetische singulariteit was, ergo: een oneindig gebogen punt in de ruimte-tijd waarin alle Ea geconcentreerd was. Maar kennelijk is het zo dat als je ook de Eg meeneemt om de ruimte-tijd tot de Big Bang singulariteit te 'buigen', dan geldt dat Ea = -Eg en Etot = 0 = niets.
Iets moet dus een hele kleine Ea en aanpalende -Eg (Etot blijft 0 = niets) veroorzaakt hebben en als dit een kwantumfluctuatie geweest is, dan moet die -Eg dus ook de ruimte-tijd krommen om zijn Ea equivalent een 'dichtheid' in die ruimte-tijd te kunnen geven. Dat kan eigenlijk alleen maar als die kwantumfluctuatie zelf ook de ruimte-tijd gecreëerd heeft, maar dat kan dan weer niet want een kwantumfluctuatie kan alleen maar bestaan in een ruimte-tijd. Da's inderdaad een verrekte lastig kip-ei probleem.
Onverlaten hebben dat allang gepost op fokquote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:58 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Ik denk dat je beter kan beginnen met het definiëren van zwaartekracht. Nou zijn heel veel wetenschappers dan aan het doen op een wiskundige manier, dus laten wij het filosofisch proberen.
Hoe werkt/ontstaat zwaartekracht. Is het een kracht, een straling, electromagnetisch, reactie?
Ik ben niet goed met natuurkunde, maar is het argument niet dat de kwantumfluctuatie plaatsvindt in een singulariteit, en dat een enkele singulariteit technisch geen ruimtetijd is?quote:Op donderdag 13 januari 2011 17:21 schreef Haushofer het volgende:
zou het universum uit "een kwantumfluctuatie ontstaan zijn".
Ik heb dat argument nooit begrepen. Kwantumfluctuaties doen zich voor in de ruimtetijd volgens de kwantummechanica, maar het hele euvel bij de oorsprong van het universum is nou juist dat er geen ruimtetijd was.
Of misschien wordt tijd wel gemaakt door een gebeurtenis. Zonder gebeurtenissen kan je toch ook niet zien hoe "lang" iets duurt/hoe snel zich iets voltrekt. Zonder referentie heb je niets aan tijd. Tijd in z'n eentje is niks. Niet zonder gebeurtenissen als referentie.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:11 schreef speknek het volgende:
[..]
Ik ben niet goed met natuurkunde, maar is het argument niet dat de kwantumfluctuatie plaatsvindt in een singulariteit, en dat een enkele singulariteit technisch geen ruimtetijd is?
Het blijft als een soort copout klinken, want een gebeurtenis--elke gebeurtenis lijkt me tijd nodig te hebben.
Bij weinig interactie verloopt de tijd snel, bij veel interactie verloopt de tijd traag. Zonder interactie verloopt er niets..quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:18 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Of misschien wordt tijd wel gemaakt door een gebeurtenis. Zonder gebeurtenissen kan je toch ook niet zien hoe "lang" iets duurt/hoe snel zich iets voltrekt. Zonder referentie heb je niets aan tijd. Tijd in z'n eentje is niks. Niet zonder gebeurtenissen als referentie.
Dank u.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:57 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Bij weinig interactie verloopt de tijd snel, bij veel interactie verloopt de tijd traag. Zonder interactie verloopt er niets..
Dus, tijd is de snelheid van interactieverloop?
Mooie definitie Papierversnipperaar.
Perceptie doet er niet zo toe. Ik neem aan dat je bedoelt dat oneindigheden in de praktijk niet voorkomen en allicht logisch tegenstijdig zijn?quote:Op donderdag 13 januari 2011 22:06 schreef Montov het volgende:
Mja, hoewel ik geen sluitende veklaring heb waarom een eeuwig universum niet vreemder is, is het gevoel dat alles een begin moet hebben iets is dat alleen maar vanwege onze perceptie zo is.
Ik denk dat het probleem fundamenteler is.quote:Op zondag 16 januari 2011 01:01 schreef Harunobu het volgende:
Je kunt wel zeggen dat het ook goed mogelijk is dat het universum niet gedaan heeft dat wat wij logisch consistent vinden, maar logica volgen is alles wat we kunnen doen. Het is dan meer een kwestie van het ontbreken van bewijs.
Perceptie doet er toe, wanneer onze perceptie ons op het verkeerde been zet. Omdat in onze perceptie alles een begin heeft, is het voor ons logisch dat het bestaan, het alles, ook een begin moet hebben. Maar dat is op een schaal waar dat welicht helemaal niet hoeft te gelden. Daarom gaf ik ook het voorbeeld van zwaartekracht en Newton: onze perceptie was dat alles naar beneden valt en dat we dus ergens op moeten steunen. Echter, de Aarde hoeft niet ergens op te steunen in het zonnestelsel. Andere voorbeelden hoe onze perceptie, logica en intuitie een verandering doormaken is kwantummechanica en de relativiteitstheorie. Zonder twijfel gaan zeggen dat ook het universum een begin moet hebben op basis van onze logica is dus erg boud, maar geen definitieve conclusie.quote:Op zondag 16 januari 2011 01:01 schreef Harunobu het volgende:
[..]
Perceptie doet er niet zo toe. Ik neem aan dat je bedoelt dat oneindigheden in de praktijk niet voorkomen en allicht logisch tegenstijdig zijn?
Zo niet, het universum heeft zowiezo al een begin, dus dan is het logisch dat het begin ook een begin heeft. Het is raar dat het universum er niet altijd al was maar begon terwijl de oorzaak van het universum voor dat begin er al oneindig lang was en dat er al die tijd niets gebeurde. Dat is raar. Nu we weten dat het universum er niet altijd al was is het voor de hand dat het universum uit het niets komt. En dat is misschien wel hetzelfde als zeggen dat het universum zichzelf veroorzaakte. Omdat in de toekomst het universum kon bestaan, kwam het universum in bestaan.
Je kunt wel zeggen dat het ook goed mogelijk is dat het universum niet gedaan heeft dat wat wij logisch consistent vinden, maar logica volgen is alles wat we kunnen doen. Het is dan meer een kwestie van het ontbreken van bewijs.
Dat klopt. Ook geluid kun je beschrijven in termen van golven of phononen. Dat heeft niks met QM te maken, maar de keuze van de 'bouwstenen van de beschrijving'. Maar in de QM geven metingen altijd een digitale uitkomst (deeltje), terwijl de ontwikkeling tussen de meetpunten zich analoog voltrekt (golven & interferentie).quote:Op zondag 16 januari 2011 01:10 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Haushofer, misschien had ik dat al eens gevraagd maar:
Kan je quantummechanica zien als een digitale manier van kijken?
Je kan geluid(sgolven) opnemen en analoog op een plaat zetten. Je kan het ook digitaliseren voor op een CD. Een A/D converter neemt dan samples van het analoge signaal en zet die om in bitjes. Kan je dat niet vergelijken met licht(golven) zien als deeltjes (fotonen)?
Je kan de digitale versie van het signaal anders benaderen, aan rekenen, andere dingen aan onderzoeken. Maar het gaat over dezelfde werkelijkheid.
quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:57 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Bij weinig interactie verloopt de tijd snel, bij veel interactie verloopt de tijd traag. Zonder interactie verloopt er niets..
Dus, tijd is de snelheid van interactieverloop?
Mooie definitie Papierversnipperaar.
Het is alleen wel zo dat er bij meer massa, minder interactieverloop potentiaal overblijft. Het is niet zo dat massa iets bijzonders doet met interactiepotentiaal, het is alleen zo dat de deeltjes in massa de relativistische projectie torderen. Is er 'ruimtetijd wat als water de aarde instroomt'? Ik kan me wel een voorstelling maken van deeltjesvelden die de weg van de minste weerstand willen volgen. Door dit continu torderen van de relativistische projectie blijft voor ons minder interactieruimte over. Dit is wat zwaartekracht is?quote:Op zondag 16 januari 2011 00:00 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dank u.
Maar nu zijn we nog niks opgeschoten met zwaartekracht
Newton was al een heel eind de goede kant op dacht ik. Laten even teruggaan naar die goede oude tijd.quote:Op zondag 16 januari 2011 00:00 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dank u.
Maar nu zijn we nog niks opgeschoten met zwaartekracht
Dat er helemaal geen zwaartekracht is, maar dat papiersnippers nou eenmaal door de lucht naar benden zwemmen.quote:Op zondag 16 januari 2011 22:46 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
Newton was al een heel eind de goede kant op dacht ik. Laten even teruggaan naar die goede oude tijd.
En jouw nickname brengt me tot dit:
Wat zou Newton hebben gedacht als hij niet naar een vallende appel keek, maar naar vallende papiersnippers in een windstil kantoor ?
Maar Newton zou toch wel zien dat de papiersnippers allemaal op den duur op de grond vallen.quote:Op zondag 16 januari 2011 22:57 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dat er helemaal geen zwaartekracht is, maar dat papiersnippers nou eenmaal door de lucht naar benden zwemmen.
Ik heb op physicsforums dezelfde vraag gesteld (de antwoorden kun je hier nalezen, maar zijn wat technischer van aard), en daar gave ze me dit artikel,quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:11 schreef speknek het volgende:
[..]
Ik ben niet goed met natuurkunde, maar is het argument niet dat de kwantumfluctuatie plaatsvindt in een singulariteit, en dat een enkele singulariteit technisch geen ruimtetijd is?
Ja, alleen is de analoge versie niet waar te nemen, anders zouden we niet hoeven te kwantiserenquote:Op zondag 16 januari 2011 01:10 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Haushofer, misschien had ik dat al eens gevraagd maar:
Kan je quantummechanica zien als een digitale manier van kijken?
Je kan geluid(sgolven) opnemen en analoog op een plaat zetten. Je kan het ook digitaliseren voor op een CD. Een A/D converter neemt dan samples van het analoge signaal en zet die om in bitjes. Kan je dat niet vergelijken met licht(golven) zien als deeltjes (fotonen)?
Je kan de digitale versie van het signaal anders benaderen, aan rekenen, andere dingen aan onderzoeken. Maar het gaat over dezelfde werkelijkheid.
Dan is een lichtgolf alleen maar de wiskundige representatie van echte fysieke fotonen? Dan bestaat licht voor ons uit deeltjes?quote:Op zondag 16 januari 2011 23:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ja, alleen is de analoge versie niet waar te nemen, anders zouden we niet hoeven te kwantiseren![]()
Elektromagnetische velden worden beschreven met velden (vandaar de naam). Dit zijn wiskundige dingen, waar je vervolgens een kwantisatieproces op los laat. Dat kwantisatieproces zorgt er voor dat die velden kunnen worden losgelaten op iets wat je een "vacuum" noemt, en waarmee je deeltjes kunt creëeren. Die deeltjes noem je fotonen.
Maar het zijn niet de velden die je waarneemt; dat zijn slechts wiskundigen hulpmiddelen. Je neemt de kwanta van die velden waar (de fotonen).
Dus het is analoge en digitale muziek waarbij het analoge net zo hard het digitale nodig heeft om te kunnen bestaan.quote:Op maandag 17 januari 2011 00:00 schreef Haushofer het volgende:
Nou, dan raak je de deeltjes-golf dualiteit van de QM; die stelt dat als we alle waarnemingen willen verklaren, we een duaal wereldbeeld moeten hanteren waarin fotonen (en alle elementaire deeltjes!) zowel deeltje als golf zijn.
We nemen namelijk ook waar dat licht een golfkarakter heeft; interferentie kunnen we niet met deeltjes beschrijven.
Axioma: er is meer in het universum dan alleen ruimte-tijd.quote:Op donderdag 13 januari 2011 17:21 schreef Haushofer het volgende:
Een topic naar aanleiding van Hawkings nieuwste boek, "The Grand Design". Ik zie verschillende mensen om me heen dit boek lezen, waarin de volgende claim wordt gedaan:
[..]
Volgens een idee wat ik geloof ik ook wel es in zo'n video van Lawrence Krauss heb gehoord,
,
zou het universum uit "een kwantumfluctuatie ontstaan zijn".
Ik heb dat argument nooit begrepen. Kwantumfluctuaties doen zich voor in de ruimtetijd volgens de kwantummechanica, maar het hele euvel bij de oorsprong van het universum is nou juist dat er geen ruimtetijd was. Zonder ruimtetijd kun je niks zinnigs zeggen over natuurwetten.
Vooruit, perceptie doet er toe. Alleen niet voor mijn punt. En je reactie was op mijn punt. Ik heb nu uitgelegd waarom perceptie er niet toe doet. Dus ik hoor nu graag of je het er mee eens bent of niet.quote:
Lijkt me een interessante situatie. Een chaotisch "niets" waarin de natuurwetten niet vast staan. Als die wetten van moment tot moment veranderen, waarom zou er dan geen situatie kunnen ontstaan die resulteert in een big bang?quote:Op dinsdag 18 januari 2011 15:52 schreef Haushofer het volgende:
Ik heb er nog eens over nagedacht, en kan op dit moment een paar conclusies trekken:
• De stelling "het universum kan uit het niets ontstaan" is bijzonder misleidend; je moet specificeren wat je dan onder "niets" verstaat. De meest naïeve vorm, namelijk "geen ruimtetijd", geeft overduidelijk flauwekul; je hebt geen idee wat de natuurwetten dan zijn.vb
Helemaal mee eens.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 15:52 schreef Haushofer het volgende:
Ik heb er nog eens over nagedacht, en kan op dit moment een paar conclusies trekken:
• De stelling "het universum kan uit het niets ontstaan" is bijzonder misleidend; je moet specificeren wat je dan onder "niets" verstaat. De meest naïeve vorm, namelijk "geen ruimtetijd", geeft overduidelijk flauwekul; je hebt geen idee wat de natuurwetten dan zijn. In Hawking zijn redenatie neemt hij voor dat "niets" datgene wat in een kwantumveldentheorie als een "vacuum" wordt aangeduid. Waar dat vacuum dan vandaan komt blijft een raadsel.
weer mee eens,quote:• Het argument "de totale energie van het universum is 0" is in mijn ogen niet goed gedefinieerd. Hoe je de totale energie van een uitdijend universum in een theorie van (kwantum)gravitatie moet kunnen uitrekenen is volgens mij niet eens duidelijk.
Tja.quote:Dit zijn ook allemaal uitspraken die in elk geval een fatsoenlijke theorie van kwantumgravitatie nodig hebben. Die hebben we niet. De stelligheid waarmee dit soort uitspraken in "The grand design" worden gedaan zijn dan ook uitermate fishy, en dan heb ik het nog niet eens over de interpretatie van M-theorie.
Kortom: er is denk ik weinig grond voor dit soort uitspraken
Zakkenvullende speculanten, dat zijn het!quote:Op dinsdag 18 januari 2011 20:30 schreef superpiet het volgende:
Je kan het je niet voorstellen want de begrippen ïets" en niets" zijn beide niet goed gedefinieerd.
Zelfs wiskunde is niet te definieren "buiten" ons universum. In ons universum is 0,1,2 gedefinieerd als 0 van iets, 1 van iets, 2 van iets,maar buiten ons universum heb je niet ïets". Onze wiskunde geldt dus alleen voor dit universum en niet voor wat "daarvoor" kwam. =Daar kan je alleen over speculeren en volgens mij is dat precies wat hawking e.d. doen terwijl ze hun zakken vullen.
Als het universum in de richting van de oorsprong vereenvoudigt, en de natuurwetten staan niet los van de werking van de wereld, dan vereenvoudigen de natuurwetten toch ook? Het beginpunt van het universum kun je alleen definieren als de limiet van het terugrollen van de bestaande situatie in de tijd. Waarom zou je zo niet op niets kunnen uitkomen. Een van de vreemde kenmerken van de natuurkunde is dat het ahistorisch is. Zoals het nu werkt, heeft het altijd gewerkt (eeuwige natuurwetten).quote:Op dinsdag 18 januari 2011 15:52 schreef Haushofer het volgende:
Ik heb er nog eens over nagedacht, en kan op dit moment een paar conclusies trekken:
• De stelling "het universum kan uit het niets ontstaan" is bijzonder misleidend; je moet specificeren wat je dan onder "niets" verstaat. De meest naïeve vorm, namelijk "geen ruimtetijd", geeft overduidelijk flauwekul; je hebt geen idee wat de natuurwetten dan zijn. In Hawking zijn redenatie neemt hij voor dat "niets" datgene wat in een kwantumveldentheorie als een "vacuum" wordt aangeduid. Waar dat vacuum dan vandaan komt blijft een raadsel.
• Het argument "de totale energie van het universum is 0" is in mijn ogen niet goed gedefinieerd. Hoe je de totale energie van een uitdijend universum in een theorie van (kwantum)gravitatie moet kunnen uitrekenen is volgens mij niet eens duidelijk.
Dit zijn ook allemaal uitspraken die in elk geval een fatsoenlijke theorie van kwantumgravitatie nodig hebben. Die hebben we niet. De stelligheid waarmee dit soort uitspraken in "The grand design" worden gedaan zijn dan ook uitermate fishy, en dan heb ik het nog niet eens over de interpretatie van M-theorie.
Kortom: er is denk ik weinig grond voor dit soort uitspraken
Maar wat nu als een aantal wetten slechts effecten der creatie zijn?quote:Op dinsdag 18 januari 2011 21:54 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Als het universum in de richting van de oorsprong vereenvoudigt, en de natuurwetten staan niet los van de werking van de wereld, dan vereenvoudigen de natuurwetten toch ook? Het beginpunt van het universum kun je alleen definieren als de limiet van het terugrollen van de bestaande situatie in de tijd. Waarom zou je zo niet op niets kunnen uitkomen. Een van de vreemde kenmerken van de natuurkunde is dat het ahistorisch is. Zoals het nu werkt, heetft het altijd gewerkt (eeuwige natuurwetten).
Het is mogelijk dat geen enkele natuurwet eeuwig is. Dat was juist mijn punt, ze zouden helemaal kunnen verdwijnen, richting de oorsprong. Dat zei Papierversnipperaar trouwens ook al.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 21:59 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Maar wat nu als een aantal wetten slechts effecten der creatie zijn?
Welke van de wetten kan je zeker beschouwen als eeuwig?
Je komt zo naief op "niets" uit, alleen weet je dat je voor dat punt in elk geval de huidige theorieën al niet meer kunt vertrouwen. Hoe je dan weer van dat "niets" naar "iets" gaat is ook een vraag, want het universum is voor zover ik weet niet tijd-symmetrisch.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 21:54 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Als het universum in de richting van de oorsprong vereenvoudigt, en de natuurwetten staan niet los van de werking van de wereld, dan vereenvoudigen de natuurwetten toch ook? Het beginpunt van het universum kun je alleen definieren als de limiet van het terugrollen van de bestaande situatie in de tijd. Waarom zou je zo niet op niets kunnen uitkomen. Een van de vreemde kenmerken van de natuurkunde is dat het ahistorisch is. Zoals het nu werkt, heeft het altijd gewerkt (eeuwige natuurwetten).
Vooruit rollen blijkt ook voortdurend een reeel probleem te zijn. De wereld is contingent. Alleen achteraf kun je vaststellen hoe het is gegaan. Dat is normaal in iedere historische probleemstelling.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 22:22 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Je komt zo naief op "niets" uit, alleen weet je dat je voor dat punt in elk geval de huidige theorieën al niet meer kunt vertrouwen. Hoe je dan weer van dat "niets" naar "iets" gaat is ook een vraag, want het universum is voor zover ik weet niet tijd-symmetrisch.
Maar dat komt toch door temperatuur/druk waardoor die 2 krachten 'gecombineerd' waren? Dan moet er toch een mechanisme zijn waardoor de splitsing in 2 krachten kan gebeuren bij een veranderende druk en temperatuur? Anders blijf je 1 kracht houden, denk ik dan.quote:Op woensdag 19 januari 2011 00:21 schreef deelnemer het volgende:
Neem de unificatie van de zwakke kern kacht en electromagnetime. Voor een bepaald punt in de geschiedenis van het universum was deze symmetrie nog niet gebroken. Wij gaan ervan uit dat ook toen dit onderscheidt 'in potentie' al aanwezig was. Maar misschien is dat niet zo.
Hoe bedoel je dit precies? Dat spontane symmetriebreking een mechanisme is waarbij a priori al wordt uitgegaan van het feit dat de grondtoestand de symmetrie verbreekt, en dat je daarmee "beperkingen" oplegt?quote:Op woensdag 19 januari 2011 00:21 schreef deelnemer het volgende:
Neem de unificatie van de zwakke kern kacht en electromagnetime. Voor een bepaald punt in de geschiedenis van het universum was deze symmetrie nog niet gebroken. Wij gaan ervan uit dat ook toen dit onderscheidt 'in potentie' al aanwezig was. Maar misschien is dat niet zo.
Normaal gesproken lig ik 's nachts wakker van "iets", maar dankzij Haushofers provocerence OP lig ik nu steeds te malen over "niets" !quote:Op dinsdag 18 januari 2011 15:52 schreef Haushofer het volgende:
Ik heb er nog eens over nagedacht, en kan op dit moment een paar conclusies trekken:
• De stelling "het universum kan uit het niets ontstaan" is bijzonder misleidend; je moet specificeren wat je dan onder "niets" verstaat. De meest naïeve vorm, namelijk "geen ruimtetijd", geeft overduidelijk flauwekul; je hebt geen idee wat de natuurwetten dan zijn. In Hawking zijn redenatie neemt hij voor dat "niets" datgene wat in een kwantumveldentheorie als een "vacuum" wordt aangeduid. Waar dat vacuum dan vandaan komt blijft een raadsel.
• Het argument "de totale energie van het universum is 0" is in mijn ogen niet goed gedefinieerd. Hoe je de totale energie van een uitdijend universum in een theorie van (kwantum)gravitatie moet kunnen uitrekenen is volgens mij niet eens duidelijk.
Dit zijn ook allemaal uitspraken die in elk geval een fatsoenlijke theorie van kwantumgravitatie nodig hebben. Die hebben we niet. De stelligheid waarmee dit soort uitspraken in "The grand design" worden gedaan zijn dan ook uitermate fishy, en dan heb ik het nog niet eens over de interpretatie van M-theorie.
Kortom: er is denk ik weinig grond voor dit soort uitspraken
Als je het zo bekijkt is zwaartekracht geen onderdeel van het universum, maar een soort anti-universum? Of misschien het meetbare gevolg van een echt anti-universum?quote:
Ik moet eerlijk zeggen dat ik die uitspraken van Koelman (de hammock physicist, toch?) in zijn blog over Hawking volkomen uit de lucht gegrepen vind, en ik ben niet de enige; zie mijn link naar het physicsforumsquote:Op donderdag 20 januari 2011 23:34 schreef Agno het volgende:
[..]
Normaal gesproken lig ik 's nachts wakker van "iets", maar dankzij Haushofers provocerence OP lig ik nu steeds te malen over "niets" !
Toch spreekt dat idee van een totale energie in het universum = 0 mij aan (dus zwaartekrachtsenergie compenseert alle overige vormen van energie). Ja, dit levert inderdaad meetproblemen op in een uitdijende heelal en is in de ART niet goed te definïeren, maar de berekening die Koelman uitvoert geeft toch een indicatie dat de boekhouding van het Universum lijkt te kloppen. De rekening loopt keurig 'glad'.
ik denk dat de stellingen van de wiskunde en logica in elk mogelijk universum hetzelfde zijn.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 22:03 schreef Onverlaatje het volgende:
Zijn er effecten die zichtbaar zullen zijn in elk mogelijk universum?
dat is inderdaad iets wat je je kan afvragen. ik zat hier laatst over te malen.quote:Op vrijdag 21 januari 2011 23:11 schreef Bankfurt het volgende:
[..]
ik denk dat de stellingen van de wiskunde en logica in elk mogelijk universum hetzelfde zijn.
Volgens wie zou dat zo zijn, en waarom? Wat betekent een zin als "zonder ons universum klopt de wiskunde ook nog"? Als je wiskunde "slechts" als menselijke construct ziet die zo consistent mogelijk is, dan kun je het al onmogelijk eens zijn met je uitspraken, lijkt mequote:Op zaterdag 22 januari 2011 01:16 schreef Asphias het volgende:
ik vind het nog steeds onvoorstelbaar en indrukwekkend dat iets als de mandelbrotverzameling zo fundamenteel zou zijn dat het onafhankelijk van het universum kan kunnen bestaan. dat zelfs zonder het universum de wiskunde nog klopt om deze figuur te constueren.
gewoon onvoorstelbaar
Ik wacht nog steeds met smart.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 17:32 schreef AryaMehr het volgende:
[..]
Prima, wel alles op zijn tijd natuurlijk. Wellicht dat je in die tussentijd jezelf kan vermaken met wat bezinning.
quote:We can just let Heisenberg's uncertainty principle do all the work.
If you have a plank length cube, it would have a size of 10^-99 cubic centimeters and could hold 1/100,000 of a gram of energy without turning into a black hole. The uncertainty principal allows all this stuff to be created out of nothing for 10^-43 seconds. Now lets assume this energy is in the form of a scalar field, then a universe would be created out of nothing.
After the universe is created, it could undergo inflation in which the universe would grow at an exponential rate. If it did this, it would create a lot of gavitational binding energy... something like 10^85 grams. This would be balanced by the same amount of positive energy in the scalar field.
So 1/100,000 of a gram of energy created out of nothing is now 10^85 grams of energy. This accounts for all the matter and energy in the universe. But all this energy comes from quantum fluctuation equaling zero.
Due to the rapid inflation of the universe, there were little were tiny fluctuations in the scalar field that turned into macroscopic fluctuations. This made the universe uneven and bumpy and would later allow matter to clump together at these points creating stars and galaxies. We can see the lumpiness of the young universe in the cosmic microwave background radiation.
Dit is toch de kwantumfluctuatie in een zuiver vacuüm waar enkelen hier het over hadden?quote:The easiest way to explain why the universe was born of a quantum fluctuation is to approach it from an information theory perspective. The presence or absence of a particle, say an electron, can be taken as a zero or a one, respectively. If all of space time is reduced to two boxes of Planck's length dimensionality, and there was only one electron in the universe, then this case would violate the Heisenberg Uncertainty principle for the following reason. If you look at one of the boxes and it's empty, then the electron would have to be in the other box (no indeterminacy in terms of position) and it's momentum would have to be such that in the next time instant it was in the empty box (no indeterminacy in terms of momentum). Ergo, the box can't be empty and a particle must appear to be in both boxes simultaneously.
The conditions just before the big bang were such that the universe didn't exist. And space was at or possibly below Planck's distance cubed. Absolute non-existence violates Heisenberg Uncertainty, so the universe had to pop into existence. Consequently, there was a big bang.
Of course, the very earliest stages of the universe and before that, if such a concept has any meaning, are topics of speculation, still. This is an active area of research in physics and has many mysteries still to be revealed. Nevertheless, I think the way I look at it has merit, in that absolute nothingness (absolute zero) is unattainable because it violates Heisenberg Uncertainty. So no universe isn't a sustainable condition and the universe must pop into existence.
I like the Penrose notion that the universe will expand until its density reaches a low enough level and temperature gets low enough that the universe is effectively empty (zero) and therefore, it pops in a new big bang and the cycle repeats itself ad infinitum.
We sturen niet voor niets priemgetallen de ruimte in in een poging om contact te maken met buitenaards leven. De waarden die de priemgetallen hebben lijken mij totaal onafhankelijk van de aard van dit universum of de menselijke cultuur. Ze volgen direct uit de definitie van natuurlijke getallen.quote:Op zaterdag 22 januari 2011 11:11 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Volgens wie zou dat zo zijn, en waarom? Wat betekent een zin als "zonder ons universum klopt de wiskunde ook nog"? Als je wiskunde "slechts" als menselijke construct ziet die zo consistent mogelijk is, dan kun je het al onmogelijk eens zijn met je uitspraken, lijkt me
Wat gaaf, wat is een tijdpijl?quote:Op donderdag 13 januari 2011 17:30 schreef Verrekijker het volgende:
Misschien leven we allen in een wiskundig stelsel. Dit zou een aantal netelige filosofische problemen oplossen. Immers: wiskunde is zowel reëel als imaginair. Ook kan je de beginaxioma(ta) van een wiskundig stelsel zien als een soort Big Bang. Er is ook per definitie haast een tijdpijl.
Priemgetallenquote:Op vrijdag 4 februari 2011 18:44 schreef Molurus het volgende:
[..]
We sturen niet voor niets priemgetallen de ruimte in in een poging om contact te maken met buitenaards leven. De waarden die de priemgetallen hebben lijken mij totaal onafhankelijk van de aard van dit universum of de menselijke cultuur. Ze volgen direct uit de definitie van natuurlijke getallen.
Maar wellicht kun je een (hypothetisch) voorbeeld geven van een universum waarin priemgetallen andere waarden hebben dan in dit universum. Dat zou interessant zijn.
De woordkeus doet dat inderdaad vermoeden (en is niet als zodanig bedoeld), maar ik zie de ruimte-tijd als emergent en de 'piekjes' als de allereerste stukjes ruimte-tijd, die door een symmetriedoorbreking van zwaartekracht en andere energie onstaat.quote:Op vrijdag 4 februari 2011 20:35 schreef Molurus het volgende:
"alle richtingen", "assymetrisch", "piekjes"... richtingen en vormen in... wat precies?Je lijkt een 3D ruimte te veronderstellen waarbinnen de quantumfluctuatie ontstaat.
Stel dat je een film maakt van bijvoorbeeld een kopje dat op de grond in stukken valt, en dan alle beeldjes van de film willekeurig door elkaar schudt. Het is dan altijd mogelijk, niet alleen om de beeldjes op volgorde te leggen maar ook om eenduidig te bepalen welke richting de beeldjes hebben. Ook zonder dat je de film daadwerkelijk afspeelt.quote:
Entropie !quote:Op vrijdag 4 februari 2011 20:49 schreef Molurus het volgende:
[..]
Stel dat je een film maakt van bijvoorbeeld een kopje dat op de grond in stukken valt, en dan alle beeldjes van de film willekeurig door elkaar schudt. Het is dan altijd mogelijk, niet alleen om de beeldjes op volgorde te leggen maar ook om eenduidig te bepalen welke richting de beeldjes hebben. Ook zonder dat je de film daadwerkelijk afspeelt.
Dat is wat men bedoelt met de tijdpijl.De tijd loopt van verleden naar toekomst en niet andersom.
You're in good company.quote:Op vrijdag 4 februari 2011 23:45 schreef Urretje het volgende:
Ben ik raar als ik zeg dat 'tijd' niet bestaat?
Je hebt processen en die hebben een verloop met een bepaalde snelheid, maar tijd als zodanig is niks.
Ik reageer hiermee even op dat er 3 dimensies en tijd gecreerd zouden worden.
Wat een prachtige theorie, in de psychriatrie is ook zoiets. Een patient vertteld vreemde dingen uit zijn leven en de psychiater legt alles op chronologische volgorde. Op een gegeven moment begrijpt de psychiater alle vreemde dingen die de patient onthouden heeft en begrijpt hij hoe die persoon zo is geworden. Hij kan er ook uit aflezen welke richting die persoon uitgaat met zijn mening en dergelijke.quote:Op vrijdag 4 februari 2011 20:49 schreef Molurus het volgende:
[..]
Stel dat je een film maakt van bijvoorbeeld een kopje dat op de grond in stukken valt, en dan alle beeldjes van de film willekeurig door elkaar schudt. Het is dan altijd mogelijk, niet alleen om de beeldjes op volgorde te leggen maar ook om eenduidig te bepalen welke richting de beeldjes hebben. Ook zonder dat je de film daadwerkelijk afspeelt.
Dat is wat men bedoelt met de tijdpijl.De tijd loopt van verleden naar toekomst en niet andersom.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |