Natuurwetten lijken vaak wel op tautalogieen. Twee grootheden aan weerkanten van een 'is gelijk teken'. Ik denk aan de discussies of F = m x a een tautologie is; of de de einsteinvergelijking, het hart van de ART een tautolgie is. Aan weerkanten van de vergelijking staan aspecten die in wezen hetzelfde zijn (lijkt het).quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:56 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Als klein kind, heb ik mij al verbaasd waarom er uberhaupt iets is.
Logisch zou zijn dat er helemaal niets is.
[..]
Ludwig Wittgenstein
Dat er zoiets bestaat als "de logica" kan ik nog aannemen of begrijpen, want de logica produceeert alleen maar tautologien (waarheid die inzichzelf berust)
Als Hawking aantoont dat de natuurwetten tautologien zijn, dan wil ik hem geloven.
Mee eens.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:42 schreef Haushofer het volgende:
De Hammock Physicist van die site van je noemt idd ook Hawking's nieuwste boek,
[..]
Een opmerkelijke uitspraak. Persoonlijk heb ik nog nooit een kosmoloog gesproken die dit zo stellig zou zeggen, als hij/zij het überhaupt al zou zeggen. Ik zie er in elk geval de logica niet van in.
Ik ken geen enkele wetenschapper die "God probeert te debunken". Ze willen hooguit verklaren, en daarbij horen ook zaken waarvan gelovigen claimen dat God er voor verantwoordelijk is.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 16:52 schreef grasisbruin het volgende:
Maar ik vind het vooral opvallend dat zo veel wetenschappers god proberen te debunken door great unification theories.
Sorry, ik schiet inderdaad een beetje door. Ik hou gewoon niet van god opvoeren in zo'n discussie. Tweede deel van m'n post was ook meer filosofisch bedoelt.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:01 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik ken geen enkele wetenschapper die "God probeert te debunken". Ze willen hooguit verklaren, en daarbij horen ook zaken waarvan gelovigen claimen dat God er voor verantwoordelijk is.
GUT's hebben niks met God debunken te maken.
We zitten idd in een bijzondere situatie. Helaas probeert de wetenschap zaken zo te verklaren dat ze normaal zijn (binnen wat we al weten). Misschien gaat het daar wel fout.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:56 schreef Oud_student het volgende:
[..]
Als klein kind, heb ik mij al verbaasd waarom er uberhaupt iets is.
Logisch zou zijn dat er helemaal niets is.
[..]
Ik denk dat je beter kan beginnen met het definiëren van zwaartekracht. Nou zijn heel veel wetenschappers dan aan het doen op een wiskundige manier, dus laten wij het filosofisch proberen.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:56 schreef grasisbruin het volgende:
OK, even een hersenscheet... Niet serieus nemen dus.
Wat nou als je uitgaat van, zeg maar, maximale entropie in de beginsituatie, waar "ineens" twee "deeltjes" Samen een groter deeltje vormen.
Heb je dan een begin van zwaartekracht met alle gevolgen van dien op de omringende deeltjes?
Dus inclusief aantrekkingskracht op het relatief groter nieuw deeltje?
Da's een goeie vraag, wat "ruimtetijd" nu precies is. Volgens snaartheorie, waarin zwaartekracht gekwantiseerd wordt, is het een collectie snaren. Volgens de ART is het een continue afbakening van deeltjes en velden wat een wisselwerking aangaat met datgene wat er in zit.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:46 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Maar die ruimte-tijd, die bestaat toch ook uit niets? Het zijn alleen maar definities. Die ruimtetijd is een afbakening van een verzameling deeltjes en krachten.
Volgens de ART van Einstein is zwaartekracht geen "kracht", maar ruimtetijdgeometrie. Volgens de snaartheorie is het een uitwisseling van bepaalde trillingstoestanden van gesloten snaren, die we "gravitonen" noemen.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:58 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Ik denk dat je beter kan beginnen met het definiëren van zwaartekracht. Nou zijn heel veel wetenschappers dan aan het doen op een wiskundige manier, dus laten wij het filosofisch proberen.
Hoe werkt/ontstaat zwaartekracht. Is het een kracht, een straling, electromagnetisch, reactie?
Misschien vind je dit topic over entropie en zwaartekracht interessant. Eric Verlinde heeft een jaar geleden hier een artikel over geschreven, namelijk deze.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:56 schreef grasisbruin het volgende:
OK, even een hersenscheet... Niet serieus nemen dus.
Wat nou als je uitgaat van, zeg maar, maximale entropie in de beginsituatie, waar "ineens" twee "deeltjes" Samen een groter deeltje vormen.
Heb je dan een begin van zwaartekracht met alle gevolgen van dien op de omringende deeltjes?
Dus inclusief aantrekkingskracht op het relatief groter nieuw deeltje?
Doe je zo je best om een stukje universum te bekijken dat het onzichtbaar wordt.quote:Een aardig idee is het volgende: stel, je wilt een heel klein stukje ruimtetijd "proben". Hoe kleiner het stukje ruimtetijd, des te meer energie heb je nodig (ruimtetijdafstanden en energie schalen omgekeerd evenredig; daarom hebben we voor de LHC ook zoveel energie nodig!). Je kunt beargumenteren dat je op een gegeven moment op een lengteschaal komt, waarbij je zoveel energie nodig hebt dat dit een singulariteit, en een bijbehorende waarnemershorizon zal creeëren. Waarmee het stukje ruimtetijd dus, net zoals een zwart gat, afgeschermd wordt voor de rest van het universum.
Filosofische ART: De spullen en dingen in de ruimte vervormen die ruimte en die vervorming noemen we zwaartekracht.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:06 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Volgens de ART van Einstein is zwaartekracht geen "kracht", maar ruimtetijdgeometrie. Volgens de snaartheorie is het een uitwisseling van bepaalde trillingstoestanden van gesloten snaren, die we "gravitonen" noemen.
Ik weet niet hoe filosofisch dat is, maar dat is wat de fysica zegt
Naar zo iets zocht ik ja. dank je.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:09 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Misschien vind je dit topic over entropie en zwaartekracht interessant. Eric Verlinde heeft een jaar geleden hier een artikel over geschreven, namelijk deze.
Je had wiskundige moeten worden. Ik hoorde laatst dat wiskundigen slecht zijn in rekenen.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:18 schreef grasisbruin het volgende:
[..]
Naar zo iets zocht ik ja. dank je.
Eigenlijk heel stom, ik kom op dit onderwerp omdat ik entropie en zwaarte"kracht" probeerde te combineren in relatie tot een gesloten economisch systeem.
Ik ben een kruk in wiskunde, dus denk eigenlijk alleen ruimtelijk. Kun je dus de mooiste modellen maken in je hoofd die door jou net zo hard weer afgeschoten kunnen worden.
Goede beschrijving van mijn lotquote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:20 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Je had wiskundige moeten worden. Ik hoorde laatst dat wiskundigen slecht zijn in rekenen.
quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:14 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Doe je zo je best om een stukje universum te bekijken dat het onzichtbaar wordt.
Agno, om de twee maanden een post.. Ben je met de lichtsnelheid op reis?quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:31 schreef Agno het volgende:
[..]
Entropie natuurlijk !![]()
Vond de informatie op deze link erg interessant:
All from zilch
Voor mij was het een aha-erlebnis om te lezen dat de totale hoeveelheid Energie in ons universum eigenlijk optelt tot nul. Grofweg compenseren de energie van de zwaartekracht (Eg) en de som van alle andere energieën (Ea) elkaar volledig. Heb altijd gedacht de Big Bang een hoog energetische singulariteit was, ergo: een oneindig gebogen punt in de ruimte-tijd waarin alle Ea geconcentreerd was. Maar kennelijk is het zo dat als je ook de Eg meeneemt om de ruimte-tijd tot de Big Bang singulariteit te 'buigen', dan geldt dat Ea = -Eg en Etot = 0 = niets.
Iets moet dus een hele kleine Ea en aanpalende -Eg (Etot blijft 0 = niets) veroorzaakt hebben en als dit een kwantumfluctuatie geweest is, dan moet die -Eg dus ook de ruimte-tijd krommen om zijn Ea equivalent een 'dichtheid' in die ruimte-tijd te kunnen geven. Dat kan eigenlijk alleen maar als die kwantumfluctuatie zelf ook de ruimte-tijd gecreëerd heeft, maar dat kan dan weer niet want een kwantumfluctuatie kan alleen maar bestaan in een ruimte-tijd. Da's inderdaad een verrekte lastig kip-ei probleem.
Onverlaten hebben dat allang gepost op fokquote:Op zaterdag 15 januari 2011 17:58 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Ik denk dat je beter kan beginnen met het definiëren van zwaartekracht. Nou zijn heel veel wetenschappers dan aan het doen op een wiskundige manier, dus laten wij het filosofisch proberen.
Hoe werkt/ontstaat zwaartekracht. Is het een kracht, een straling, electromagnetisch, reactie?
Ik ben niet goed met natuurkunde, maar is het argument niet dat de kwantumfluctuatie plaatsvindt in een singulariteit, en dat een enkele singulariteit technisch geen ruimtetijd is?quote:Op donderdag 13 januari 2011 17:21 schreef Haushofer het volgende:
zou het universum uit "een kwantumfluctuatie ontstaan zijn".
Ik heb dat argument nooit begrepen. Kwantumfluctuaties doen zich voor in de ruimtetijd volgens de kwantummechanica, maar het hele euvel bij de oorsprong van het universum is nou juist dat er geen ruimtetijd was.
Of misschien wordt tijd wel gemaakt door een gebeurtenis. Zonder gebeurtenissen kan je toch ook niet zien hoe "lang" iets duurt/hoe snel zich iets voltrekt. Zonder referentie heb je niets aan tijd. Tijd in z'n eentje is niks. Niet zonder gebeurtenissen als referentie.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:11 schreef speknek het volgende:
[..]
Ik ben niet goed met natuurkunde, maar is het argument niet dat de kwantumfluctuatie plaatsvindt in een singulariteit, en dat een enkele singulariteit technisch geen ruimtetijd is?
Het blijft als een soort copout klinken, want een gebeurtenis--elke gebeurtenis lijkt me tijd nodig te hebben.
Bij weinig interactie verloopt de tijd snel, bij veel interactie verloopt de tijd traag. Zonder interactie verloopt er niets..quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:18 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Of misschien wordt tijd wel gemaakt door een gebeurtenis. Zonder gebeurtenissen kan je toch ook niet zien hoe "lang" iets duurt/hoe snel zich iets voltrekt. Zonder referentie heb je niets aan tijd. Tijd in z'n eentje is niks. Niet zonder gebeurtenissen als referentie.
Dank u.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 23:57 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Bij weinig interactie verloopt de tijd snel, bij veel interactie verloopt de tijd traag. Zonder interactie verloopt er niets..
Dus, tijd is de snelheid van interactieverloop?
Mooie definitie Papierversnipperaar.
Perceptie doet er niet zo toe. Ik neem aan dat je bedoelt dat oneindigheden in de praktijk niet voorkomen en allicht logisch tegenstijdig zijn?quote:Op donderdag 13 januari 2011 22:06 schreef Montov het volgende:
Mja, hoewel ik geen sluitende veklaring heb waarom een eeuwig universum niet vreemder is, is het gevoel dat alles een begin moet hebben iets is dat alleen maar vanwege onze perceptie zo is.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |