Vanaf het begin af aan merkte ik wel dat ze zeer onzeker en onstabiel was, ze wist in veel situaties niet goed hoe ze zich moest gedragen en er hoefde maar iets heel klein te gebeuren bv vergeten een cd mee te nemen wat ze beloofd had en ze barste in tranen uit en dacht dat ik bij haar weg ging en dr in de steek zou laten.
Uiteraard gaf ik altijd aan dat ze zich niet druk moest maken en ik er voor haar was en haar steunde en echt niet in de steek liet, ze waarderen dit heel erg alleen nam het steeds ergere vormen aan. Niet kunnen slapen als ik geen smsje stuurde dat ik nog om haar gaf en echt niet kwijt wou, en ze begon ook steeds meer achter alles dingen te zoeken iedere detail wat ik deed of in iets in me huis was veranderd en wat ze niet kon plaatsen dacht ze dat ik haar aan het bedriegen was of een ander zou hebben. Dit ging laatste tijd zo ver dat ze ook begon te controleren of wat ik smste wel klopte en ze dat ging chekken door bv te gaan kijken of ik wil echt was zwemmen als ik dat aangaf en me auto bij het zwembad stond.
Pas was er een weekend en ineens sloeg alles om, was een dag eerder nog bij haar en toen ik weg ging gaf ze aan me verschrikkelijk te gaan missen en ze vroeg zelfs nog dat ik die avond nog extra langs kon komen terwijl ik bijna geen tijd had (niet gedaan). Dag later smste ze al dat ze zich heel ongelukkig voelde en depri was, dag later toen ze langskwam hebben we gepraat over het volgende. Ze weet sinds een paar dagen dat ze binnenkort naast haar werk een opleiding moet gaan volgen die heel veel tijd in beslag gaat nemen en daardoor wij elkaar veel minder kunnen zien. Ze geeft aan mij aan dat ze langzaam af wilt bouwen omdat de stap anders te groot is van elkaar 3 of 4 x per week zien na 1 x en ze daar niet mee om kan gaan. Ze geeft dit als reden waarom ze twijfelt of ze wel verder wil en niet weet of ze er tegen kan. Ze geeft aan mij aan dat ik heel vee geduld moet hebben en er mee om moet leren gaan. Ook zegt ze dat al haar andere relaties kapot zijn gegaan door haar gedrag en controleren van alles en dat ging zo ver dat ze ook mensen achtervolgde om te kijken wat ze aan het doen waren..
Het vervelende is, dat wanneer ik oplossing aandraag en positief blijf van ach dan zien we elkaar minder en gaan we in je vakantie paar dagen wat leuks doen, ze alleen maar nieuwe problemen erbij haalt van ja maar wat als ik je dan door de week zo graag wil zien en ik moet toch werken etc etc etc. Tevens ben ik me voordurend aan het verantwoorden voor kleine dingen waar zei iets achter zoekt terwijl ik ik alleen voor haar ga en juist haar niet kwijt wil en gelukkig wil maken. Na 2 avonden praten waar bijna alles vanuit mij komt (zelf is ze vooraal heel erg bezig met hoe rot zij zich voelt en hoe vervelend ze dit alles vind) heb ik besloten haar voor het blok te zetten en aan te geven dat ik haar een tijdje niet wil zien en ze moet gaan nadenken of ze wilt dat we een oplossing vinden of dat het op wil geven. Ik had hier heel veel moeite mee en was vrij emotioneel ook daarin viel ze me heel erg tegen ik heb haar 10 tallen malen gesteund en geholpen als ze zich rot voelde of druk maakte dat ze mij kwijt raakte nu had ik dat andersom en had ze vooral zoiets doe niet zo zielig en probeer me daardoor haar niet te pushen.
Inmiddels hebben we elkaar paar dagen niet gezien, ik probeer miniem te smse zij stuurt wel dingen als van ”o wat ik ben ik dom, ik heb zo alles verpest en alleen maar omdat ik bang ben dat ik niet het trek straks ik weet echt wel dat we gelukkig kunnen zijn” en wanneer ik even niet reageer stuurt ze gelijk van” ik hoop wel dat je vertrouwen in ons houd en blijft geloven” Gisteren heb ik hele dag niks laten horen en einde van de avond maar gestuurd succes morgen op je opleiding e.d. Ze reageert wel en vraagt hoe het mij is en stuurt daarna dat haar hoofd helemaal leeg is en nadenken heel moeilijk is omdat er weer zoveel nieuwe problemen bij komen (overlijden van familie). Vannacht trok ik het niet meer en heb ik een sms gestuurd dat ik haar mis en “ons” mis.
Ik weet totaal niet meer wat ik aanmoet met de situatie en zou graag wat meningen of advies willen aangezien ik zelf heel onzeker ben geworden door haar gedrag wat ineens totaal omdraait.
Laat haar hulp zoeken. Beter laat dan nooit. Het is absoluut niet 'normaal' in ieder geval.
quote:Sprak zij haar ondertitel tegenOp dinsdag 17 augustus 2010 08:27 schreef NBT het volgende:
Wat een drama queen... ik zou dat echt niet volhouden met zo'n persoon.
quote:Ja maar dit gaat te ver!Op dinsdag 17 augustus 2010 08:29 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Sprak zij haar ondertitel tegen
quote:niet alles is gelijk maar borderliner hoorOp dinsdag 17 augustus 2010 08:26 schreef Fortune_Cookie het volgende:
gevalletje borderline o.i.d.
Laat haar hulp zoeken. Beter laat dan nooit. Het is absoluut niet 'normaal' in ieder geval.
ziekelijk jaloers, dat wel
quote:Of iets dergelijks hoorOp dinsdag 17 augustus 2010 08:42 schreef Re het volgende:
[..]
niet alles is gelijk maar borderliner hoor
Dat zet ik er niet voor niets bij.
quote:Nou, het klinkt mij in de oren als een steekje los eerlijk gezegd.ziekelijk jaloers, dat wel
Maar goed, absoluut geen hulp zoeken dus. Lekker doormodderen. Ze is tenslotte pas tegen de 30
Ook dat al aangekaard, ze heeft daar al eens gelopen maar schoot volgens haar totaal niet op.
Alle oplossingen die ik probeer te vinden, ziet zij alleen maar het probleem van en ipv te denken ach we kunnen wel ergens in de week een uurtje vrij maken en wat leuks doen, denkt ze we kunnen elkaar zo weinig zien en daar kan ik niet tegen.
Ik weet gewoon niet wat ik in deze situatie moet doen en begin langzaam er beetje gefrusteerd van te raken.
quote:Tsja, iets meer moeite, iets verder blijven zoeken.Op dinsdag 17 augustus 2010 09:20 schreef Rpm1984 het volgende:
Bedankt voor de reacties.
Ook dat al aangekaard, ze heeft daar al eens gelopen maar schoot volgens haar totaal niet op.
Ik zou persoonlijk klaar zijn met iemand die een probleem heeft en daar niet aan wil werken. Niet uit woede, maar omdat ik het niet eerlijk zou vinden. Nog even los van het feit dat dergelijk gedrag simpelweg destructief is, en dus een relatie onmogelijk maakt.
Je hebt twee keuzes: Jezelf onder de voet laten lopen -- geloof me: dit gedrag wordt alleen maar erger. Als je ooit met haar samen gaat wonen zul je zien dat je aan het werk kan, en een tweede baan hebt met alles voor mevrouw in orde te maken -- of voor jezelf kiezen en hard zijn/je eigen weg gaan. Met dit laatste bedoel ik je zachte kant voor de verandering aan de kant zette, en accepteren dat ze gaat dreigen met weggaan (en laat haar gaan, je moet in de eerste plaats altijd op jezelf letten: als je dat niet doet kun je er ook niet voor iemand anders zijn)
Ik ga natuurlijk af op wat je schrijft: wat ik daar uit haal heb ik in, in veel minder mate maar toch, meegemaakt. Ik werkte op een gegeven moment van 5 uur s'ochtends tot 9 uur s'avonds en in het weekend. Ze kon niet zonder me, maar alles was verkeerd, iedereen was tegen haar en natuurlijk had ze altijd overal last van en continue aan het controleren. Not a fun time.
Hoewel niet helemaal te vergelijken herken ik mezelf wel een beetje in haar, behalve dan dat hij wel eerder aanleiding had gegeven voor die gevoelens. Het is echt heel naar om je zo te voelen. Je hebt het idee dat je in de steek wordt gelaten en dan ga je alles doen om diegene nog harder naar je toe te trekken wat alleen maar averechts werkt. Zij moet dat zien. Dat ze je zo alleen nog maar harder van zich afduwt.
Die mensen die hier gelijk borderline roepen, laat ze lekker. Waarschijnlijk heeft zij in het verleden gewoon het een en ander meegemaakt en zie het als een compliment dat ze zo bang is om je te verliezen. Blijkbaar ben jij gewoon heel erg belangrijk voor haar.
Je omschrijft precies wat er speelt, ze heeft zelf aangegeven dat het alleen maar erger word hoe meer ze om iemand gaat geven. Tevens zegt ze ook in sms vaak van ik vind het zo leuk maar ik zoek naar dingen wat er mis kan zijn en dan zet ze er zo vragend achter "dat is toch niet normaal" of vaak zegt ze ik weet wel dat dit veel te ver gaat of "wat ben ik nou allemaal aan het doen"....
Wat ik gewoon zo moeilijk kan plaatsen is dat ze moet nadenken over ons en twijfelt omdat ze niet aan denkt te kunnen als ze het zo druk heeft dat zegt ze ook in een sms van "alleen omdat ik het niet aan denkt te kunnen" Ik zou juist zeggen als je veel om iemand geeft ben je blij met ieder uur samen en kijk je daar na uit.
Misschien moet ik gewoon een paar dagen niks laten horen en zelf maar eens nadenken of ik dit zelf nog wel wil en met zo iemand een toekomst op wil bouwen, het zwakke van mij is dat ik nu alleen maar terugdenk aan hoe leuk en goed het was en gelukkig ze met mij was...
Als er geen aanleiding geweest is, en ze zegt zelf dat er geen aanleiding is behalve door het houden van (heb je dat ook gevraagd of er daarnaast een aaneliding is?), dan moet je ook goed op jezelf passen. Het is goed om te zien dat je de leuke dingen herrinnerd, dat geeft hoop, maar laat je daardoor niet in de marge drukken. Blijf gelijkwaardig in je relatie. En continu verantwoorden is een garantie dat je over een jaar weer hier staat maar dan met een minder mooi verhaal.
De keuze is echter niet voor ons maar voor jou.
Denk niet dat jij degene bent die haar daar vanaf kan helpen, want zo werkt het niet.
Deze mensen zullen ook altijd ontkennen dat er iets mis met ze is, dus uit zichzelf zullen ze geen hulp zoeken.
Geloof me, dit is kansloos. Dit zal je uitputten en slopen. Met deze mensen is niet normaal om te gaan, en al helemáál niet in een relatie.
Ik meen het, ren weg nu het nog kan. Eigenlijk ben je al te laat want ze zal je gaan stalken.
Je geeft aan dat je dan juist heel erg na iemand toe ga trekken en dat juist avenrechts werkt.
Bedoel je hiermee dat ik juist nu afstand moet nemen en niet teveel moet laten weten dat ik haar mis en er voor haar ben ? want dat waneer ik dat wel doe het de situatie alleen maar slechter maak ?
Ik probeer in sms afstand te nemen en dan blijft zei zoeken naar contact van "hoe was het vandaag" en "ik wil dat je vertrouwen in ons houd" etc.
zij neemt afstand omdat ze straks met minder tijd tussen ons niet om denkt te gaan met haar angsten en dat teveel impact heeft.
maar misschien moet ik zelf maar eens paar dagen niks laten horen en aangeven zelf ook na te moeten denken of ik wel verder met haar wil....
Als ze kan zorgen dat ze zodra jij weg gaat ook druk is heeft ze minder tijd om die interne dialoog in zichzelf te laten oplopen.
Als dit het enige is wat tussen jullie instaat, geef het dan niet te snel op maar maak haar wel heel duidelijk dat je zo niet verder wil en dat dat claimerige moet ophouden. Maar voor je dat defensieve ingaat (wat dat gevoel van verlating nog sterker maakt bij haar) probeer eerst eens te kijken of het misschien niet helpt dat zij wat te doen heeft en wat ze van je wil horen op zo'n moment.
Ik kan je vertellen dat dit ook niet leuk is voor haar. Op het moment dat je je zo voelt doe je alles om je lief weer bij je te hebben maar als je daarmee zijn plannen belemmerd en hij komt terug voel je je echt heel schuldig en dan zie je zelf ook dat het niet nodig is.
Uiteraard moet jij zelf je grenzen stellen. Als het teveel voor je is dan moet je er gewoon mee ophouden. Misschien helpt het om voor jezelf een tijd neer te zetten en dat met haar te bespreken. Pak dan wel een redelijke termijn en bespreek dat met haar en laat haar invloed uitoefenen daarop. Dat geeft haar die stok achter de deur om te voorkomen dat ze in oud gedrag vervalt en als ze die impuls van haar kan controleren, die paniekreactie, dan ben je al een heel eind.
quote:Slecht idee, gewoon blijven communiceren. Keer op keer gewoon flink duidelijk maken dat als ze zich gedraagt op een manier die jou niet aanstaat. Sommige vrouwen hebben dat nodig, wat leiding van een man.Op dinsdag 17 augustus 2010 09:38 schreef Rpm1984 het volgende:
Jolene22 bedankt voor je reactie.
Je geeft aan dat je dan juist heel erg na iemand toe ga trekken en dat juist avenrechts werkt.
Bedoel je hiermee dat ik juist nu afstand moet nemen en niet teveel moet laten weten dat ik haar mis en er voor haar ben ? want dat waneer ik dat wel doe het de situatie alleen maar slechter maak ?
Ik probeer in sms afstand te nemen en dan blijft zei zoeken naar contact van "hoe was het vandaag" en "ik wil dat je vertrouwen in ons houd" etc.
zij neemt afstand omdat ze straks met minder tijd tussen ons niet om denkt te gaan met haar angsten en dat teveel impact heeft.
maar misschien moet ik zelf maar eens paar dagen niks laten horen en aangeven zelf ook na te moeten denken of ik wel verder met haar wil....
Heeft ze buiten jullie relatie ook zulke problemen, of is het vooral met jou?
quote:Sowieso altijd blijven communiceren over wat je denkt en voelt.Op dinsdag 17 augustus 2010 09:41 schreef mymoodfentje het volgende:
[..]
Slecht idee, gewoon blijven communiceren. Keer op keer gewoon flink duidelijk maken dat als ze zich gedraagt op een manier die jou niet aanstaat. Sommige vrouwen hebben dat nodig, wat leiding van een man.
Heeft niet zo veel met mannelijke leiding te maken, ik moet het soms ook uit mijn vent trekken hoor
quote:Nee zij moet daar zelf antwoord op geven. Als je je zo voelt wil je bevestiging horen van je partner. Ik zou niet teveel hameren op 'claim me niet zo ik heb ook een leven' maar probeer haar een smsje te sturen 'schat ik ben vanavond weg, zal je missen, maar ben snel weer bij je terug. maak je niet druk'. Vervolgens moet je haar gewoon laten.Op dinsdag 17 augustus 2010 09:38 schreef Rpm1984 het volgende:
Jolene22 bedankt voor je reactie.
Bedoel je hiermee dat ik juist nu afstand moet nemen en niet teveel moet laten weten dat ik haar mis en er voor haar ben ? want dat waneer ik dat wel doe het de situatie alleen maar slechter maak ?
Ik probeer in sms afstand te nemen en dan blijft zei zoeken naar contact van "hoe was het vandaag" en "ik wil dat je vertrouwen in ons houd" etc.
zij neemt afstand omdat ze straks met minder tijd tussen ons niet om denkt te gaan met haar angsten en dat teveel impact heeft.
maar misschien moet ik zelf maar eens paar dagen niks laten horen en aangeven zelf ook na te moeten denken of ik wel verder met haar wil....
Het vervelende bij jou is dat het niet alleen twijfels zijn aan jouw kant. Als ze dit wil oplossen heb je heel veel wilskracht nodig om die soort van automatische paniekreactie weg te krijgen. En als zij zelf al twijfelt, dan wordt het nog heel lastig. Ik denk alleen dat dat afstand nemen van haar uit een vorm van zelfbescherming is. Ze is bang dat je haar kwetst of haar verlaat dus dan probeert ze zelf maar eerst weg te gaan. Natuurlijk belazerd ze zichzelf daarmee.
Je kan haar een kans geven het zelf op te lossen, maar het kan nog heel moeilijk worden. Ze moet beseffen dat ze door zo te doen precies datgene creeert waar ze zo bang voor is, en waarschijnlijk doet ze dit al heeeel lang. Een professional kan haar beter helpen maar als ze dat niet wil of doet, tsja. Hoeveel relaties moet ze nog kapot laten gaan door haar eigen gedrag? Punt is dat, als ik vnauit mn eigen ervaring mag spreken, je achteraf wel snapt dat het idioot gedrag is maar je op zo'n moment waarop je je zo gekwetst voelt het heel erg lastig is om dat nog te sturen.
Zoals ik al aangaf er hoeft maar iets heel kleins mis te gaan, bv haar telefoon vergeten waardoor ze niet weet dat ik sms of bel en ze is helemaal in paniek.
Wat ik zo tegenstreidig vind is dat wanneer ze dan zo bang is me kwijt te raken enzo, ze nu zegt niet kunnen om te gaan met elkaar zo weinig te zien en dat teveel voor haar wordt. Ik zou juist zeggen dat je dan alles er aan doet om het heel te houden.
Ik voel me trouwens al stuk beter na jullie feedback, veel van me vrienden komen niet verder als, weg ermee er zijn genoeg vrouwen etc.
Ik zit er nu steeds meer aan te denken, zelf aan te geven tegen deze situatie niet tegen te kunnen en zelf paar dagen geen contact wil. Hopelijk dat ze dan wakker wordt en realiseert wat ze allemaal aan het doen is...
Dan kun je op je vingers natellen hoe al haar volgende relaties zullen verlopen. Als zij zelf ook tot tien kan tellen, kan zij dat ook.
Jou verhaal klinkt heel duidelijk en herkenbaar ik denk ook dat het zelfbescherming is en ze daardoor haar eigen juist voor de gek houd.
Maar hoe ik dat haar nu duidelijk krijg.......misschien door er keer juist niet voor haar te zijn en niet te smse van ik lig in me bed en ga slapen of ik mis je en ik wil voor je vechten e.d maar gewoon eens even niets te doen en het vanuit haar te laten komen.
quote:Dit.Op dinsdag 17 augustus 2010 09:51 schreef Copycat het volgende:
Al haar relaties zijn om dezelfde soort shit misgegaan, maar hulp wil ze niet?
Dan kun je op je vingers natellen hoe al haar volgende relaties zullen verlopen. Als zij zelf ook tot tien kan tellen, kan zij dat ook.
quote:1. Kweek wat ballenOp dinsdag 17 augustus 2010 09:52 schreef Rpm1984 het volgende:
Jolene,
Jou verhaal klinkt heel duidelijk en herkenbaar ik denk ook dat het zelfbescherming is en ze daardoor haar eigen juist voor de gek houd.
Maar hoe ik dat haar nu duidelijk krijg.......misschien door er keer juist niet voor haar te zijn en niet te smse van ik lig in me bed en ga slapen of ik mis je en ik wil voor je vechten e.d maar gewoon eens even niets te doen en het vanuit haar te laten komen.
2. Spreek haar constant aan op haar wangedrag
3. Vertel haar hoe je het wel wilt.
4. Sex
5. Herhaal
Maar als zij het niet echt beseft wat ze doet en als ze niet zelf heel goed snapt dat ze zelf de veroorzaker is van haar problemen dan zal dat niet werken. Het probleem ligt niet bij jou maar bij haar.
Als ze niets doet dan zal de relatie knallen want niemand kan dat lang verdragen en dan zegt zij weer tegen zichzelf 'zie je wel hij hield niet genoeg van me hij verlaat me' en bij de volgende is dat nog een tikje erger. Het is gewoon pure zelfsabotage, maar als ze dat niet inziet dan kun jij weinig doen.
Er zijn echt wel dingen die je kunt doen en je als ze geen hulp van een psych dan kan ze er zelf ook veel aan doen maar het moet vanuit haar komen. Ze moet een manier vinden dat gevoel te onderdrukken. Door bezig te blijven of wat dan ook.
Stel wel een grens voor jezelf. Zeg haar dat je dit niet trekt en dat je het nog x tijd geeft en als ze niets doet, laat haar dan gaan. Als ze niet geholpen wil worden houdt het op. Maar zoals copycat al zei, dit gaat ze dan ook bij de volgende hebben en misschien nog wel sterker.
Ik blijf maar de twijfel zitten dat ik haar moet laten zien dat ik voor haar wil gaan en een oplossing wil en bv langs haar moet gaan of juist even helemaal niets doen en het bij haar neer leggen.
Ik kan aangeven dat ik dit zo niet lang trek en een meisje wilt wat in ons geloofd en uitziet naar de leuke momenten. Ik zal mogelijk aangeven dat ik even niks laat horen omdat ik zelf ook moet nadenken en als er wat is ze me kan bellen sms of langskomen ik zal haar 2 weken geven weet ze dan nog niet wat ze wilt dan stop ik zelf mee...
Omdat ik teveel om haar geef en mogelijk blind ben door dat vorige week alles nog zo goed was en voordurend aan kreeg te horen dat ze niet zonder mij kon, blijf ik maar denken dat het aan mij ligt.
quote:waarom denk je dat je nog een "relatie" hebtOp dinsdag 17 augustus 2010 10:11 schreef Rpm1984 het volgende:
Kan heel goed fortune, ik lees het waarschijnlijk allemaal te positief en kan dit beter gewoon opgeven.
Omdat ik teveel om haar geef en mogelijk blind ben door dat vorige week alles nog zo goed was en voordurend aan kreeg te horen dat ze niet zonder mij kon, blijf ik maar denken dat het aan mij ligt.
quote:Je kunt beter zorgen dat ze overtuigd wordt van het feit dat ze hulp moet zoeken of bij voorbaat moet accepteren dat alles altijd stuk zal blijven gaan.Op dinsdag 17 augustus 2010 10:11 schreef Rpm1984 het volgende:
Kan heel goed fortune, ik lees het waarschijnlijk allemaal te positief en kan dit beter gewoon opgeven.
Omdat ik teveel om haar geef en mogelijk blind ben door dat vorige week alles nog zo goed was en voordurend aan kreeg te horen dat ze niet zonder mij kon, blijf ik maar denken dat het aan mij ligt.
Al is het maar voor haarzelf.
quote:Het ligt niet aan jou. Dat lijkt me duidelijk.Op dinsdag 17 augustus 2010 10:11 schreef Rpm1984 het volgende:
Kan heel goed fortune, ik lees het waarschijnlijk allemaal te positief en kan dit beter gewoon opgeven.
Omdat ik teveel om haar geef en mogelijk blind ben door dat vorige week alles nog zo goed was en voordurend aan kreeg te horen dat ze niet zonder mij kon, blijf ik maar denken dat het aan mij ligt.
Het ligt aan haar, en daar komt nog bij dat jij haar niet kan helpen het op te lossen.
Als je het balletje bij haar legt zal het volgende waarschijnlijk gebeuren: Na drie dagen krijg je hysterische smsjes en telefoontjes over hoe zeer ze het niet meer ziet zitten. Jij gaat je vreselijk schuldig voelen en zoekt haar toch weer op, waarop alles weer van voren af aan begint: Jullie hebben het een paar dagen leuk, tot ze weer een twijfelmomentje heeft, jij het niet trekt en er 'afstand genomen' wordt. Waarna er na een paar dagen weer hysterisch wordt gedaan over hoe alleen ze wel niet is...
Dit is een gebed zonder end, en alleen een professional weet hiermee om te gaan.
eerlijk gezegd kan ik me nauwelijks voorstellen dat een relatie met zulk een persoon het lang uithoud, en ik vind het zoals het beschreven is ook een beetje vreemd dat de TS kennelijk zélf zich ook gaat 'verantwoorden' en haar overdreven gedrag geen echt 'tegenwicht' biedt:
Voor de vrouw zal therapie imho echt noodzakelijk zijn, ze heeft een serieus probleem en om te beginnen zou ze dat al moeten 'erkennen'.... ook dat het probleem juist die overdreven 'verlatingsangst' is, die waarschijnlijk ook al langer deel is van haar 'persoonlijkheid' (verlatingsangsten ontstaan in de kindheid en treden normaal ook altijd al op vóór de persoon 18 geworden is).
Dat kun je niet zomaar in je eentje oplossen, daarvoor heb je echt een therapeut nodig.
Een tweede punt echter... Waarom accepteert de TS zoveel, lijkt vooral bezig met hoe de relatie te redden en die vrouw te 'helpen'... maar lijkt daarbij ook zichzelf een beetje te makkelijk 'opd e tweede plan' te plaatsen en gaar 'Egoisme' ook teveel ruimte te geven..
Is dat mogelijk niet een te ver gaande zucht naar een 'relatie' en een mogelijk te vergaande 'opofferingszin'?
quote:het ligt niet aan jou, althans volgens haar natuurlijk niet
Kan heel goed fortune, ik lees het waarschijnlijk allemaal te positief en kan dit beter gewoon opgeven.
Omdat ik teveel om haar geef en mogelijk blind ben door dat vorige week alles nog zo goed was en voordurend aan kreeg te horen dat ze niet zonder mij kon, blijf ik maar denken dat het aan mij ligt.
Als ze geen hulp wil zal ze niet willen veranderen, en het zal jou niet lukken haar te veranderen.
Verlatingsangst is een veel voorkomend probleem in verschillende gradaties. Het is een lastig probleem, maar wel op te lossen met professionele hulp. Door mijn eigen situatie te beschrijven krijg je misschien een beter inzicht in de gedachten van jouw vriendin.
Ik zit momenteel in een relatie van ongeveer 2 jaar. Natuurlijk hebben wij ook onze ups en downs gehad, waarbij de downs voornamelijk een gevolg waren van mijn obsessieve gedrag.
Een aantal kenmerken: controleren (en dus de ander moeilijk vertrouwen), claimen/stalken, boos worden om een klein dingetje, zoals die belofte van jou om (wat was het ook al weer?) een cd mee te nemen. Het voornaamste probleem was dat ik niet zonder de aandacht van mijn vriend kon. Voordat wij een relatie kregen hebben we non-stop gesmst/gemsnt/getelefoneert.. iedere vorm van contact was er wel.
Daar ging mijn vriend al de fout in, zonder dat hij en ik dat wisten op dat moment. Later in de relatie wordt je namelijk 'zeker' van elkaar. Je hebt elkaar al voor elkaar gewonnen, waardoor het contact wat op een rustiger pitje wordt gezet. Ik denk dat je wel snapt wat ik bedoel. Zij echter, ziet dit op een andere manier. Zij denkt dat het geminderde contact een kenmerk is van het naderen van het einde van de relatie. Want als je zo gek op elkaar bent wil je toch non-stop contact met elkaar? Waarschijnlijk zal zij op deze manier denken. En zo heb ik ook gedacht.
In het begin van de relatie is er nog weinig te merken van de verlatingsangst. Op dat moment heb je namelijk nog niet een hele sterke band met die persoon. Natuurlijk is verliefdheid fijn en intens enzo, maar het echte 'ik heb zon sterke band met je' gevoel komt pas later in de relatie (oftewel houden van.. je kent t wel wss). Maaaaaar, naarmate je langer met elkaar gaat, zal de verlatingsangst alleen maar heviger worden. Een persoon met verlatingsangst is namelijk bang om iemand te verliezen waar hij of zij veel van houdt. Dit kan natuurlijk verschillende oorzaken hebben, zoals een slechte band met de ouders in haar jeugd, misschien zijn een aantal dierbaren van haar overleden, of misschien hebben haar vrienden zonder enige reden haar wel verlaten. Kijk, ik ken haar verder niet, dus daar kan ik geen uitspraak over doen. Dit zou zij dus kunnen aankaarten bij een psycholoog. Een deel van de oplossing van verlatingsangst, is door te kijken naar hoe de verlatingsangst eigenlijk is ontstaan. En daarvoor moet je soms diep graven ja.
Goed, ik wijk een beetje af. Maar wat ik wil zeggen: die verlatingsangst is er niet zomaar. Daar kom je ook niet zomaar 'even' vanaf. Ze heeft hulp nodig. Eerst wilde ik er ook niet aan geloven, maar toen we door mijn obsessieve gedrag een enorme ruzie kregen (waarbij ik door die angst aanvallen kreeg gepaard met hyperventilatie, hoofdpijn etc.) dacht ik: dit kan niet zo langer. Uiteindelijk heb ik dus voor mezelf en onze relatie hulp gezocht. Inmiddels loop ik daar nu een klein jaartje en gaat het met kleine stapjes beter en beter.
Natuurlijk nu aan jou de keus: wil je verder met haar of niet? Heb je het geduld om te wachten, totdat zij vooruitgang gaat boeken? Want ja, het zal een tijdje duren voordat er verandering plaatsvind in haar gedachtegang.
Hoe triest het misschien ook klinkt, ik denk dat het belangrijk is om een ultimatum te stellen: of hulp zoeken, of einde relatie. Ik raad je aan om dit op een subtiele manier te verwoorden.
Heel veel succes.
sterkte met je eigen situatie, al komt het iig al heel sterk over hoe goed je je eigen situatie kunt beschrijven
Het is nu inderdaad een keuze die ik moet maken:
Lang volhouden en voordurend rekening met haar houden en maar hopen dat het beter wordt maar mogelijk zelf er aan onder door gaan.
Opgeven en voormezelf kiezen en aangeven dat ik dit niet trek.
Ik heb haar al een ultimatum gesteld, maar denk niet dat ik zelf die onzekerheid zo lang volhoud.
Over de reactie van tegengas, ook dat heb ik meerere malen geprobeerd gewoon duidelijk en hard zijn van wat een onzin en bullshit is dit en kap er eens mee. Daarna werd de situatie alleen maar slechter mevrouw voelde zich aangevallen en bang ipv dat ze dacht ja logisch want ik doe ook stom.
Dit blijft doormodderen en je kan het wel proberen te begrijpen maar dat is onzin want ondertussen cijfer jij je steeds meer weg.
Als iemand al constant loop te zeuren ben bang dat je weg gaat , dan is toch ook op een gegeven moment de koek op.
In een relatie hoort vertrouwen te zitten en dat is er niet omdat zij constant loopt te miepen dat ze bang is dat je weg gaat.
De vriendin van de TS weet dondersgoed, dat haar gedrag uiteindelijk tot het einde van de relatie zal leiden. Dat maakt het probleem alleen maar erger. Iedere keer na een van haar uitspattingen zal ze zich enorm schuldig voelen, waardoor ze nog meer zal gaan smsen en bellen. Met als gevolg dat de TS alleen maar meer gefrustreerd geraakt. Daardoor raakt zij in paniek en zal het alleen maar erger worden. Het is echt zon lastige vicieuze cirkel om uit te komen..
Tip 1: blijf bij een van haar aanvallen altijd rustig, ga vooral geen ruzie zoeken. Zeg desnoods op een subtiele manier dat ze verkeerd bezig is.
Mijn vriend doet dit tegenwoordig ook en ik merk dat dit enorm helpt.
Verder zou ik ook proberen het contact inderdaad te verminderen. Niet iedere dag geforceerd tig smsjes sturen, bellen etc. Maar, BESPREEK DIT GOED! Beloof bijvoorbeeld dat je haar 1x per dag een smsje zal sturen en doe dit dan ook!! Stuurt zij toch meer smsjes? Sms dan in dat ene smsje, naast andere dingen die je haar wil smsen, dat je dit alleen maar doet voor haar eigen bestwil. Na verloop van tijd zal ze inzien, dat dit inderdaad helpt. Zo heb ik met mijn vriend afgesproken om maximaal een half uur per dag te skypen (we zien elkaar alleen in t weekend, heel soms doordeweeks). Zo weet ik in ieder geval dat ik, als ik wil, een half uur met hem kan skypen (tenzij hij aan het werk is of iets als dat). Tegenwoordig heb ik hier niet eens meer de drang toe en kan ik ook zonder. Duidelijke afspraken hebben in mijn geval dus geholpen, en ik denk dat dat haar ook zeker zal helpen.
Ok, dat was mijn tweede tip.
De derde, en misschien wat moeilijke tip. Laat haar angst over haar heenkomen. Laat haar maar eens lekker bellen en smsen. Ze zal vanzelf rustiger worden en als jij dan later weer iets van je laat horen, dan zal ze vanzelf zoiets hebben van 'he waarom heb ik me zo druk gemaak?'
Dat zal ze niet inzien na een 1e keer, 2e keer.. nee dat kan wel een tijdje duren.
In mijn ogen is het een continu gevecht tussen gevoel en verstand, waarbij gevoel het gevecht meestal wint. Qua verstand weet ze echt wel dat het gedrag eigenlijk nergens op slaat, maar ja, hoe hou je een gevoel tegen? Stapje voor stapje zal zij haar gedachtegang moeten veranderen en een keer het verstand laten winnen. Want diep van binnen weet ze echt wel dat ze verkeerd bezig is hoor. En ze bedoelt het allemaal echt niet zo.
Misschien zet ik haar nu een beetje in de slachtofferrol en ik probeer je echt niet aan te vallen, ik probeer alleen maar te zeggen wat voor mij het beste heeft gewerkt (als persoon met verlatingsangst).
Nogmaals, TS, heel veel succes! Ik hoop echt dat ze hulp gaat zoeken.. het is echt cruciaal bij de genezing van dit akelige probleem.
Ik heb vanochtend vroeg 8 uur nog een bericht gestuurd van ik mis je en ik wil er voor vechten en er voor je zijn, 0 reactie terwijl als zij andersom een moment had van rot voelen en ik binnen 30 minuten niet reageerde was het gelijk raak. Ze gooit het dan erop van ja ik heb het druk maar andersom zegt ze vaak ja je had toch tussen je werk en sporten even kunnen smse of weet ik veel wat.
Ik zal proberen de afspraak van "ik zie je over 2 weken en dan wil ik weten hoe het zit" vast te houden en als er dan niks veranderd kies ik voor mezelf en stop ik ermee hoe moeilijk dat ook is.
Ik geef heel veel om haar en heb alles voor haar gedaan en over gehad nooit iets met andere vrouwen gedaan of ook maar iets gedaan waar ik van denk dat had ik niet moeten doen, ondertussen geeft zij mij wel voordurend het gevoel dat ik van alles doe om haar voor de gek te houden ook dat trek ik niet meer.
quote:Het klinkt heel stom, maar iemand met verlatingsangst snapt niet dat haar geliefde na een half uur nog niet meteen heeft teruggesmst. Op dat moment begint ze alweer een aanval te krijgen. Eigenlijk begint die opbouw meteen nadat ze heeft gesmst. Ze is gespannen of je haar wel of niet iets gaat terugsturen. Na een half uur krijgt ze dan twijfel en begint de onrust. Dan krijgt ze gedachten die irreeel zijn en kan ze ook niet meer helder nadenken. Zodra jij haar een sms stuurt heeft ze dit alles niet, en zal ze dus ook helder kunnen reageren en zal ze ook begrijpen dat ze echt niet altijd meteen na een half uur moet terugsmsen.Op dinsdag 17 augustus 2010 12:38 schreef Rpm1984 het volgende:
Klopt "de koek" is ook heel ver op, met het uur voel ik meer woede ipv liefde ik moest er altijd voor haar zijn als ze zich weer eens niet goed voele en non stop wou zei die bevestiging. Nu weet ze zelf niet meer hoe ze met dit alles moet omgaan en is alleen maar bezig met hoe rot het voor haar is en niet hoe ik me er bij voel.
Ik heb vanochtend vroeg 8 uur nog een bericht gestuurd van ik mis je en ik wil er voor vechten en er voor je zijn, 0 reactie terwijl als zij andersom een moment had van rot voelen en ik binnen 30 minuten niet reageerde was het gelijk raak. Ze gooit het dan erop van ja ik heb het druk maar andersom zegt ze vaak ja je had toch tussen je werk en sporten even kunnen smse of weet ik veel wat.
Ik zal proberen de afspraak van "ik zie je over 2 weken en dan wil ik weten hoe het zit" vast te houden en als er dan niks veranderd kies ik voor mezelf en stop ik ermee hoe moeilijk dat ook is.
Ik geef heel veel om haar en heb alles voor haar gedaan en over gehad nooit iets met andere vrouwen gedaan of ook maar iets gedaan waar ik van denk dat had ik niet moeten doen, ondertussen geeft zij mij wel voordurend het gevoel dat ik van alles doe om haar voor de gek te houden ook dat trek ik niet meer.
Ingewikkeld he? :p
Persoonlijk denk ik niet dat die afspraak die jij hebt gemaakt zal werken. Ze zal alleen maar meer in onzekerheid komen en rare gedachten krijgen. Maar goed, ik begrijp dat je al een toppunt hebt bereikt en dan wordt het inderdaad lastig om nog 'aardig' te blijven. Jij hebt gekozen wat in jouw ogen het beste lijkt.
Ik ben benieuwd!
Het is door meerdere mensen gezegd: als ze geen hulp zoekt houdt het op. En je moet het niet op jezelf betrekken.
Dat, en dat alleen is van belang in dit verhaal, naast het kutgevoel dat je er begrijpelijkerwijs aan overhoudt.
quote:Wat je hier in dit topic beschrijft over je relatie komt imo _niet_ overheen met wat je in die SMS naar je vriendin schrijft... integendeel, je denkt er serieus over de relatie te beeindigen en houd die relatie niet meer goed uit . en verwacht van haar dat ze zich verandert; Waarbij je weinig vertrouwen lijkt te hebben in haar 'capabiliteit' zich te veranderen.Op dinsdag 17 augustus 2010 12:38 schreef Rpm1984 het volgende:
Ik heb vanochtend vroeg 8 uur nog een bericht gestuurd van ik mis je en ik wil er voor vechten en er voor je zijn..
imho is het dan niet coirrect om 'onwaarheden' haar te gaan SMS-en, zelfs al zal dat mogelijk gedaan worden uit het idee dat ze dat zou 'willen' horen, maar imho is het gewoon een leugen als je gelijktijdig ook serieus eraan denkt de relatie te beeindigen (an sich heb je daar ook de grond toe, maar wees daarin ook duidelijk en ga geen 'dubbele signalen' geven dan ben je net zo 'labiel' als zij zich gedraagt)
Als iemand compleet moet veranderen voor de partner, is de partner dus blijkbaar niet goed genoeg zoals hij/zij is. Maw er had in beginsel geen relatie moeten beginnen. Ze passen simpelweg niet bij elkaar.
Los van dat, als het vrouwke ooit een normale relatie aan wil gaan zal ze aan haar probleem moeten werken.
TS zal óf moeten accepteren dat ze zo is, en de zeer zware last dragen haar te helpen er vanaf te komen (al lukt dat nooit zonder hulp), óf de boel de boel laten en op zoek gaan naar iemand die bij hem past.
quote:Snapje reactie wel, had vanochtend dit allemaal nog niet gelezen en nog in me hoofd zolang ik maar haar steun en probeer te helpen het wel goed kom en weer net als "vroeger" werd zo denk je als je om iemand veel geeft. Zie nu ook heus wel dat de oplossing niet bij mij ligt.Op dinsdag 17 augustus 2010 13:10 schreef RM-rf het volgende:
Dit vind ik wél een heel vreemde uitspraak van jou:
[..]
Wat je hier in dit topic beschrijft over je relatie komt imo _niet_ overheen met wat je in die SMS naar je vriendin schrijft... integendeel, je denkt er serieus over de relatie te beeindigen en houd die relatie niet meer goed uit . en verwacht van haar dat ze zich verandert; Waarbij je weinig vertrouwen lijkt te hebben in haar 'capabiliteit' zich te veranderen.
imho is het dan niet coirrect om 'onwaarheden' haar te gaan SMS-en, zelfs al zal dat mogelijk gedaan worden uit het idee dat ze dat zou 'willen' horen, maar imho is het gewoon een leugen als je gelijktijdig ook serieus eraan denkt de relatie te beeindigen (an sich heb je daar ook de grond toe, maar wees daarin ook duidelijk en ga geen 'dubbele signalen' geven dan ben je net zo 'labiel' als zij zich gedraagt)
Ze reageert nu gewoon weer net of er niks dat het druk is op de werk en wat ik aan het doen ben, ik ga even helemaal niet reageren en eens goed nadenken.
Jullie relatie is schots en scheef.
.Zij heeft verlatingsangst en jij moet je aanpassen aan die angst ???
Dat slaat toch nergens op????
quote:Het is alsof je mijn relatie met mijn ex-vriendin hebt beschreven.
Ik heb het om deze redenen uitgemaakt. Kon er niet meer mee omgaan, vooral ook omdat ze zelf niet inzag hoeveel druk ze op me legde. Zo'n intense relatie is echt funest voor je gemoedstoestand. Het is nu zo'n 3 maanden uit, maar ik heb er nu af en toe nog last van (terwijl zij ondertussen weer hetzelfde kunstje flikt bij iemand anders).
Mijn advies: grenzen stellen. Lukt dit niet: afkappen. Anders kan je straks zelf naar een psycholoog.
quote:Eens. De relatie van de TS is opvulling voor elkaar zijn (ongezond) en geen aanvulling (gezond).Op dinsdag 17 augustus 2010 14:21 schreef Xennia het volgende:
Jullie relatie drijft erop dat zij jou nodig heeft om gelukkig te zijn en jij bent graag nodig. Als dit dreigt weg te vallen doordat zij afstand neemt, blijft er weinig meer over.
Jullie relatie is schots en scheef.
TS, merk je ook dat vaak het initiatief bij jou ligt? Dat veel dingen bij jou vandaan komen?
Ik zou je vriendin terug naar die psycholoog sturen, want dit kan alleen maar fout gaan en believe me: constant op eieren lopen en steeds de bevestiging te moeten geven dat ze nog leuk genoeg is en je steeds verantwoorden voor dingen die zij in haar hoofd heeft gehaald, maar die ver van de realiteit liggen... dat gaat je echt opbreken.
Edit:
En ik zeg het volgende niet om lullig te doen, maar dit soort types kunnen hun gevoel heel makkelijk voor je uitschakelen wanneer ze beseffen dat de relatie op haar einde loopt (eentje die ze zelf hebben veroorzaakt). Dan zal ze overkomen als een ijskoude bitch die het niet moeilijk lijkt te hebben met de relatiebreuk. Dit zal ze dan ook herhaaldelijk zeggen, wanneer jij je klote voelt en contact zoekt (wat je alleen nog maar slechter zal doen voelen).
Maar dat is gewoon een betonnen muur die ze om zich heen bouwt. Ontkenning. Ze zal dan ook vrij snel een ander 'slachtoffer' hebben waar ze hetzelfde spelletje mee zal spelen, tot groot ongenoegen van jou. Die zal ze, net zoals jou, gebruiken om haar eigen falen op te projecteren. Bereid je er maar vast op voor als je de relatie beeindigt of er zich een breuk voordoet. En zoals je het beschrijft zal die echt wel komen. Wie weet bij de volgende ruzie al...
[ Bericht 19% gewijzigd door goofy_goober op 17-08-2010 20:58:12 ]
Vanochtend voor haar werk goed pissed elkaar gezien, heb alles eruit gegooit wat in me zat en dat luchte al heel erg op, was normaal altijd maar begripvol en probeerde alles te begrijpen. Leek effect te hebben en ze gaf eindelijk toe hoop dingen aan haar lagen en mis waren gegaan door haar toedoen, toen ben ik weer wat "normaler" gaan doen en daarna leek er niets veranderd en was ze weer op zoek naar problemen en dingen waar ik me voor kon verantwoorden. Ook had ze weer allerlei ideeen hoe ze mij wou gaan controleren en er achter wou komen dat ik wel te vertrouwen was. Ze zal ook niet zelf zeggen van ik wil voor ons gaan en vechten nee ze laat alles maar afhangen hoe ik het aanpak en reageer en gaat daar dan vanuit.
Voor mezelf is het al hele opluchting geweest te zeggen wat ik echt denk, en ik merk dat ik al stuk rustiger er onder ben en mezelf weinig kwalijk meer neem dat voelt voor mij al heel stuk beter.
Elkaar niet zo op de lip zitten of een 'rustpauze' nemen in de relatie lijkt me het beste. Dit om elkaar wat vrijer te laten zodat je niet constant met je relatie bezig bent maar ook met je eigen dingen. Maar als de interesse maar van één kant komt en je meer haar privé-psycholoog bent omdat zij teveel bezig is met haar eigen sores (en dit klinkt me heel bekend in de oren) moet je je afvragen of je nog wel in zo'n relatie wil zitten...
Heeft ze een slechte jeugd gehad? Verwaarloost door haar ouders of vrienden? Te maken gehad met een schokkende gebeurtenis in het verleden? Is ze impulsief in haar beslissingen en kan de sfeer zomaar, zonder enige aanleiding, omslaan terwijl jij je afvraagt wat nou eigenlijk het probleem is? Is ze erg negatief over haar exen en is volgens haar alles aan hen te danken dat zij nu problemen heeft?
Ik ben overigens te lang in een soortgelijke relatie blijven hangen omdat ik al tijden geen vriendin meer had gehad en omdat ik van nature iemand ben die iemand een helpende hand biedt en het in mijn kop had geprent dat ik haar kon helpen, ook vanwege de dingen die ze tegen me zei. Maar al die ego-strelende zinnen (dingen zoals 'blijf bij me, alleen bij jou voel ik me goed', 'jij begrijpt me tenminste' en 'zonder jou zal ik mezelf kapot maken') waren gewoon leugens om me langer aan het lijntje te houden.
Mevrouw had binnen een maand nadat het uit was (en naar mijn idee al veel eerder ook al ontkent ze het) alweer een nieuwe 'sukkel' gevonden, dus dat geeft mij aan dat het voor haar allemaal niet zoveel voorstelde en ik gewoon een makkelijk te gebruiken object ben geweest. Vergelijk het met een wegwerpaansteker: prima zolang 'ie het doet, maar als ie is opgebrand flikker je 'm weg en koop je een nieuwe.
[ Bericht 15% gewijzigd door goofy_goober op 18-08-2010 10:10:27 ]
quote:Zes maanden kunnen erg intens zijn als je elke dag - de hele dag door - met elkaar bezig bent.Op woensdag 18 augustus 2010 10:09 schreef Copycat het volgende:
Het gaat over zes maanden, hè ... Hou je dat ook in je achterhoofd?
quote:Klopt. Maar vergeet niet het perspectief ...
Zes maanden kunnen erg intens zijn als je elke dag - de hele dag door - met elkaar bezig bent.
niet voor niks is het voor therapeuten altijd essentieel om géén 'persoonlijke relatie' aan te knopen met hun patienten en een duidelijke zakelijke patient-therapeut relatie aan te houden die _niet_ verword tot een 'persoonlijke vriendschap'. (alhoewel daartegen soms ook wordt gezondigt en veelal blijkt dan ook precies waarom dat streng afgeraden wordt en mestal niet goed afloopt)
Voor het oplossen van de problemen, en dat zou het doel moeten zijn, is het juist beter als de relatie zakelijk en meer 'objectief' blijft en niet getekend wordt door 'persoonlijke issue's.
en al helemaal niet als de 'persoon' zelf ook duidelijk onderdeel of onderwerp is van bv die verlatingsangsten.
Voor een relatie zélf is het ook catastrophaal als die 'gebouwd' wordt op een basis van psychische problemen en een 'onevenewichtige relatie tussen beide partnbers, de een de 'afhankelijke' schijnt te zijn en de ander de 'hulpverlener'
Beide ouders hebben haar in de steek gelaten bij een scheiding, beide verhuist naar een ander deel van nederland. Eerst zou ze bij haar moeder gaan wonen maar nieuwe vriend trok dat niet en heeft haar moeder voor de keuze gesteld of ik of zij eruit. Moeder heeft toen voor relatie gekozen. Haar vader wou haar ook niet ivm nieuwe relatie.
Daarna paar jaar overal en nergens gewoond en nu alleen ergens op een appartementje.
Wat van vanochtend mij het meest negatief is bij gebleven zijn haar "plannen" hoe mijn te gaan controleren en chekken om te zien of alles wel goed zit. Wat ze niet in de gaten heeft dat ze mij hier alleen langzaam maar verder van haar afstoot ik ben op zoek naar een relatie met liefde, plezier en geluk en niet voordurend die verantwoording voor alles waarvan ik zelf totaal geen kwaad bewust ben en het dingen zijn zoals een bos rozen die ik van me moeder gehad heb waar ze zich over maakt. Ik kan het 10 x zeggen dat ze van me ma zijn maar lijkt niks te helpen.
Ze geeft steeds aan niet om te kunnen gaan straks als we elkaar weinig kunnen zien, ze is dan voordurend bezig wat ik wel of niet aan het doen ben en daarom wil ze die situatie mogelijk meiden maar wanneer ik de keuze bij haar leg is het weer ja, nee, ja, nee ik weet niet. Die relatiestilte die is er nu en heb zelf ook even weinig zin om contact te zoeken aangezien ik bang ben dat het weer voordurend alleen maar problemen zijn en dat ben ik beetje zat.
Haar psychische problemen kunnen echt enkel door een therapeut opgelost worden en niet door een 'goedwillende en erg lieve partner'..
Tevens, je hebt hier nu meermaals gezegd dat je een 'relatie-stilte' hebt, maar hebt haar kennelijk vanmorgen nog gesproken en kennelijk wer een discussie gehad over jullie 'problemen' .... sorry hoor, maar houd je ook niet jezelf een beetje voor de gek met dingen als 'relatie-stilte' zeggen te hebben, maar gewoon contact blijven houden en volop ruzie maken, kennelijk zonder enig effect?
[ Bericht 19% gewijzigd door RM-rf op 18-08-2010 11:53:29 ]
quote:Maar daar word je toch ook moe van?Op woensdag 18 augustus 2010 10:12 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Zes maanden kunnen erg intens zijn als je elke dag - de hele dag door - met elkaar bezig bent.
Kat op het spek binden enzo.
Klinkt als een ernstig gevalletje in ieder geval. Het woord professionele hulp nog maar eens in de mix gooien, gewoon omdat het kan.
quote:Correct. Daarom heb ik het toen met veel pijn in mijn hart uitgemaakt. Het was net een bloedzuiger: pas als ze voldaan is laat ze los. En dat was voor haar weer een reden om te roepen van: 'Als je ooit van me gehouden hebt dan zou je me niet zo makkelijk dumpen. Jij hebt me kapot gemaakt, blabla'. Maar van die emotionele chantage-praktijken ben ik nu ook af gelukkig. Alleen zijn is af en toe best kut en die arm om me heen mis ik ook echt wel, maar het is nog altijd beter dan in zo'n eenzijdige relatie zitten waar jij een soort van hulpverlener bent.Op woensdag 18 augustus 2010 12:39 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Maar daar word je toch ook moe van?
Het is net een half jaar en dan hoor je nog helemaal niet in de ik raak gestoord van je fase te zijn , dan is nog meer zoiets ik wil dingen aan je ontdekken en merken of ik het leuk vind.
Misschien is het een mannelijjk iets om graag nodig worden gevonden , want ik snap het echt niet.
Het is kut dat ze zoveel problemen heeft , maar dat is iets waar zij mee aan de slag moet , niet jij.
Het is een relatie en je bent geen hulpverlener.
Als iemand mij in het begin al met zoveel problemen zou bestoken , zou ik stoppen omdat ik weet als het in het begin zo is , dat ik er later nog meer ellende van krijg.
En iemand die zoveel problemen heeft en gewoon weigerd hulp te zoeken , zou ik helemaal zoiets van hebben liever niet , want dat laat ook zien dat ze haar problemen niet inziet , niet aan wil werken en ook niet aan de relatie wil werken .
Als je dit door laat gaan , kan je rekenen op rare situaties en dingen waar je jaren in blijft zitten wil je dat echt ???
quote:Kan ik me voorstellen. Maar alleen is echt wel beter dan dat hoorOp woensdag 18 augustus 2010 12:47 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Correct. Daarom heb ik het toen met veel pijn in mijn hart uitgemaakt. Het was net een bloedzuiger: pas als ze voldaan is laat ze los. En dat was voor haar weer een reden om te roepen van: 'Als je ooit van me gehouden hebt dan zou je me niet zo makkelijk dumpen. Jij hebt me kapot gemaakt, blabla'. Maar van die emotionele chantage-praktijken ben ik nu ook af gelukkig. Alleen zijn is af en toe best kut en die arm om me heen mis ik ook echt wel, maar het is nog altijd beter dan in zo'n eenzijdige relatie zitten waar jij een soort van hulpverlener bent.
Ik hoop niet dat het bij mij straks die kant opgaat.
Geef haar de kans het op te lossen, bemoei je niet met dingen die buiten jouw macht liggen.
.quote:Met nodig gevonden worden is niets mis wanneer je dat zelf in zekere mate ook zo ervaart. Maar dan moet het wel een bijzonder iemand zijn.Op woensdag 18 augustus 2010 12:48 schreef formerjellybean het volgende:
Om heel eerlijk te snap ik het niet echt dat als iemand al zo in het begin is, dat je niet al afhaakt.
Het is net een half jaar en dan hoor je nog helemaal niet in de ik raak gestoord van je fase te zijn , dan is nog meer zoiets ik wil dingen aan je ontdekken en merken of ik het leuk vind.
Misschien is het een mannelijjk iets om graag nodig worden gevonden , want ik snap het echt niet.
En om dat in te schatten moet je denk ik ook wel al een paar rondgangen hebben gemaakt.
quote:Dit.En iemand die zoveel problemen heeft en gewoon weigerd hulp te zoeken , zou ik helemaal zoiets van hebben liever niet , want dat laat ook zien dat ze haar problemen niet inziet , niet aan wil werken en ook niet aan de relatie wil werken .
Als dat zo is, heb je al veel gewonnen en staat ze open voor hulp.
quote:Ik bedoelde er meer mee te zeggen, dat je in het eerste half jaar nog op een roze wolk hoort te zitten, in plaats van overladen worden met problemen.Op woensdag 18 augustus 2010 13:33 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Met nodig gevonden worden is niets mis wanneer je dat zelf in zekere mate ook zo ervaart. Maar dan moet het wel een bijzonder iemand zijn.
En om dat in te schatten moet je denk ik ook wel al een paar rondgangen hebben gemaakt.
[..]
Dit.
Er is niets mis met nodig hebben, maar als het in het eerste half jaar al zo extreem is, dan zou ik toch zoiets hebben van liever niet.
Mensen hebben reserves nodig voor hunzelf , en zij verspilt al die reserves die je later misschien wel nodig hebt zelf of voor de relatie.
Als het in het eerste half jaar al zo extreem is, loop je straks gevaar een burn out te krijgen omdat iemand constant alle energie nodig heeft voor haar problemen.
Nu ga ik even nog verder al die problemen die ze nu bij jou dumpt maakt het moeilijker.
Zal nog even een sterker scenario voeren, wat als jij problemen hebt maakt ze die tijd voor jou ook vrij of ziet ze haar problemen als belangrijker.
Ik ken namelijk het type wat vaak alle energie vreet , en opeist en zodra er iets bij jou is dan zijn ze ook nog eens niet daar terwijl je wel voor haar klaar stond.
Hou gewoon in de gaten dat je geen hulpverlener word, en geef je eigen grenzen ook aan en let er heel goed op dat het geen energievreter is , want die mensen heb je ook nog eens.
...Ik had zo'n kennis die me constant berichtjes achter liet en boos werd wanneer ik d'r geen aandacht gaf/niet meteen reageerde en constant het ergste dacht dat ik haar niet mocht en als ik met haar praatte ging het enkel over hoe rot zij zich voelt e.d. Heb twee maanden geduld gehad, dan gezegd dat ik haar inderdaad nietmeer mocht na al die tijd omdat ze op mijn huid zat. Na een hoop van haar gejank in dat gesprek heb ik nooit meer iets van gehoord
Zo'n opluchting, het is absoluut fantastisch! Je zou het ook eens moeten proberen TS
Maar serieus nu, jij trekt dit niet en aan haar gedrag moet een einde komen. Zet haar voor het blok, "Of je gaat werken aan jouw problemen en je loopt bij een psycholoog of ik ben weg want dit trek ik niet." Als ze alleen maar kan janken en zeuren (en dus niet in ziet wat ze aanricht), dump haar, neem geen contact meer op en zoek een vriendin die niet zo'n emotionele beerput heeft.Zie zelf ook wel dat voor de toekomst een ramp is als dit zo doorgaat, straks ben ik zoals iemand al aangaf bezig met me eigen leven en ook bezig met voorduren te denken wat me relatie van alles zou vinden en als het ze het maar niet negatief oppakt omdat ik me dan moet verantwoorden. Als ik nou zou denken van ja maar ik doe dat of dat niet goed, probleem is juist dat alles waar ze een probleem van maakt dingen zijn waar niks mee aan de hand is en vanaf dag 1 ik gewoon voor haar ben gegaan en geen ""shit" achter haar rug gedaan heb.
Heb ook met wat vrienden gesproken en er nog niet 1 iemand geweest die zoiets heeft van dit komt goed, als ik alle reacties een rustig doorlees zie ik ook wel dat het niet goed komt alleen door mij. Ze zegt zelf wel dat wanneer ze genoeg bevestiging heeft langzaam het steeds beter gaat maar denk eerder dat ze keer op keer iets nieuws vind wat weer een probleem is en het straks alleen maar uit de hand loopt.
Tot nu toe gaat het goed trouwens, ondanks dat ze al paar keer gesmst heeft heb ik niks laten horen dat lukte me gisteren nog niet.
Begin ook steeds meer aanmezelf te denken ipv hoe alles voor haar is. Ben echt blij dat ik dit topic aangemaakt heb en niet maar ben blijven zoeken naar oplossingen en de schuld bij mezelf te leggen.
quote:Geloof mij maar; ze zal altijd wat nieuws vinden om een probleem van te maken. Dat gedrag heeft echt niks meer met bevestiging zoeken te maken. Met deze vrouw ga je echt niet gelukkig worden kerel en ik denk dat het te diep zit bij haar om het eventjes op te lossen. Daar moeten echt jaren overheen gaan en die problemen kun je niet als vriend zijnde oplossen. Hier moet een psycholoog/psychiater zich over buigen.Op woensdag 18 augustus 2010 18:43 schreef Rpm1984 het volgende:
Ze zegt zelf wel dat wanneer ze genoeg bevestiging heeft langzaam het steeds beter gaat maar denk eerder dat ze keer op keer iets nieuws vind wat weer een probleem is en het straks alleen maar uit de hand loopt.
Door constant bevestiging te zoeken en doordat jij die ook geeft , gaat het juist mis.
Ze moet juist leren dat ze in haar eentje ook ok is , en dat de wereld niet vergaat als jij er niet bent
Veel succes
Ondanks dat ze wist dat ik vandaag met vrienden wat zou gaan drinken en daarna een fimpje ging doen, vraagt ze daar totaal niet naar hoe het was etc. Alle berichten van haar vandaag gaan erover wat zei aan het doen is en hoe rot zei zich voelt.
Voor mij bevestigd dit alleen maar meer en meer dat ze ondanks mijn uitval van vanochtend niks begrepen heb van wat ik gezegd heb. Heb nog steeds hele dag niks terug gestuurd en ze zal vanavond wel in dr bed gaan denken wat ik aan doen ben. Als ze belt of iets geef ik gewoon aan dat ik niks had te zeggen op haar berichten.
'The Loser' Warning Signs You're Dating a Loser
Zoveel punten (van de 20!) waarin ik mijn ex haar gedrag naar mij toe herken... OMG!
[ Bericht 11% gewijzigd door goofy_goober op 18-08-2010 21:42:43 ]
1,5 bij mezelf btw
Overigens zijn sommige punten wel erg kort door de bocht.
Denk dat 'Loser' in dit artikel ook meer staat voor 'Labiele Manipulatieve Bitch (m/v)'.
quote:Als je aan 10 van die punten voldoet dan kan je wederhelft zich met recht achter de oren krabbenOp woensdag 18 augustus 2010 21:52 schreef goofy_goober het volgende:
Misschien... Maar in mijn geval is het echt een eye-opener. Ik zou willen dat dit artikel me eerder onder ogen was gekomen.
Denk dat 'Loser' in dit artikel ook meer staat voor 'Labiele Manipulatieve Bitch (m/v)'.
Maar goed, hier is het allemaal nog heel prilletjes.
Ik heb nog steeds niets laten horen, vraag me af of ze hiervan wakker wordt heb er steeds minder vertrouwen in waarschijnlijk denk ze alleen " zie je hij laat me gewoon stikken" terwijl zij nou eens mag laten zien dat ze er voor wilt gaan.
quote:Was dat iets eenzijdigs? Of voelde jij dat ook zo?Op donderdag 19 augustus 2010 00:07 schreef Rpm1984 het volgende:
vooral het gedeelte van aan het begin aangeven dat je geen leven zonder elkaar kan hebben en haar absoluut nooit in de steek moet laten herken ik heel erg.
Ik heb de laatste maanden sinds dat het uit is heel veel gelezen op internet, echt zo'n beetje alles wat in de buurt kwam van wat ik heb meegemaakt in de relatie, gewoon om een verklaring te hebben voor mezelf. Die kreeg ik namelijk niet van mijn ex-vriendin. Die leek zo snel over me heen te zijn dat het gewoon eng is. En ik begin me nu pas een beetje te realiseren in wat voor een debiele, labiele, oneerlijke en abusievelijke relatie ik heb gezeten.
Mijn zelfvertrouwen heeft echt een flinke deuk opgelopen door dit gezeik, al kan ik niet met zekerheid zeggen of dit ook de intentie is geweest van mijn ex-vriendin, zoals in het artikel wordt aangehaald. Volgens mij weet ze gewoon niet beter en haar weigering om met een psycholoog te praten over haar issues ('die zal me alleen maar voor gek verslijten') brengt dus ook geen verandering in de situatie.
En ik voel me nu kut (terwijl ik juist blij zou moeten zijn dat ik van die bitch af ben!) en eenzaam terwijl mevrouw lekker verder gaat met haar volgende slachtoffer alsof ik nooit heb bestaan voor haar, weer plezier heeft en ik achterblijf met emotionele problemen, zoals: vele overpeinzingen over de relatie, mijn 'falen' en terugkerende slaapproblemen. En ik zag het gewoon op me af komen en ik deed er niets aan.
Volgens mij ben ik, dankzij deze relatie, ook rijp voor een bezoek aan de psycholoog.
[ Bericht 0% gewijzigd door goofy_goober op 19-08-2010 05:12:02 ]
Als ik je verhaal lees goofy krijg ik het steeds benauwder ik heb er heel veel steun aan. Toen ze weg ging zei ze nog ik ben gewoon heel raar en je kan daar nu toch niets aan veranderen die zinnen spoken heletijd door me hoofd nu....
quote:en wees eerlijk naar jezelf toe, en handel daarnaarOp donderdag 19 augustus 2010 08:03 schreef Copycat het volgende:
Maak dan een einde aan deze relatie. Dit doormodderen tegen beter weten/voelen in, is ook niet echt fair.
quote:Wow kort door de bocht, even om het te verduidelijken:Op donderdag 19 augustus 2010 07:45 schreef Rpm1984 het volgende:
*knip * Toen ze weg ging zei ze nog ik ben gewoon heel raar en je kan daar nu toch niets aan veranderen *knip*
Wat heb je zelf gezegd/gedaan toen ze er was en je weer begon te beschuldigen?
En in wat voor context/HOE heeft ze dit gezegd? Ik begrijp dat het door je hoofd spookt, en dat je juist daardoor het heel achteloos neerzet omdat je zelf met de hele situatie er om heen in je hoofd rondloopt.
quote:Sorry hoor maar dit meisje gaat gewoon een enge stalker worden.Op donderdag 19 augustus 2010 07:45 schreef Rpm1984 het volgende:
Zoals verwacht stond ze vannacht hier aan de deur, waarom ik niets meer liet horen en waarom ik totaal geen rekening meer hield met haar gevoelens en ze het had het gevoel dat het "express" deed om haar pijn te doen en of ik even letterlijk "toch geen klap om haar gaf"
Als ik je verhaal lees goofy krijg ik het steeds benauwder ik heb er heel veel steun aan. Toen ze weg ging zei ze nog ik ben gewoon heel raar en je kan daar nu toch niets aan veranderen die zinnen spoken heletijd door me hoofd nu....
Ik denk dat je het uit moet maken want hier krijg je zoveel narigheid van .
Als ze al zegt ik ben raar en daar kan je toch niets aan veranderen, dan weet ze dondersgoed dat ze je emotioneel terroriseert.
Ze is toch in de dertig , dan weet je toch eigenlijk ook dat dit soort dingen niet kunnen ???
Kies echt voor jezelf, want ze wil niet eens aan zichzelf werken , ze vind haar gedrag best zo.
quote:Op donderdag 19 augustus 2010 10:15 schreef formerjellybean het volgende:
Kies echt voor jezelf, want ze wil niet eens aan zichzelf werken
Het klinkt alsof je totaal niet tot haar doordringt namelijk, waardoor zij het idee krijgt dat je haar aan het pesten bent.
Ik zou d'r een brief of een mail sturen, iets wat ze in alle rust kan lezen als ze wat bedaard is. Blijft ze dan nog steeds bij die 'zo ben ik nu eenmaal' houding, dan is de keuze om de relatie af te breken gemakkelijk.
Dit wordt nooit beter, alleen maar slechter.
quote:Niet om lullig te doen hoor , maar een meisje die s'nachts voor je deur staat omdat er niet gesmst word, daar is alle redelijkheid bij weg.Op donderdag 19 augustus 2010 10:32 schreef Hephaistos. het volgende:
TS, misschien heb ik er overheen gelezen, maar heb je nu professionele hulp voorgesteld? Ik zie je telkens heel erg focussen op de vraag of je nu wel of niet contact met haar moet opnemen, en hoe vaak en op welke manier. Maar uiteindelijk is dat voor het probleem niet zo nuttig lijkt me, helemaal bij iemand met verlatingsangst.
Het klinkt alsof je totaal niet tot haar doordringt namelijk, waardoor zij het idee krijgt dat je haar aan het pesten bent.
Ik zou d'r een brief of een mail sturen, iets wat ze in alle rust kan lezen als ze wat bedaard is. Blijft ze dan nog steeds bij die 'zo ben ik nu eenmaal' houding, dan is de keuze om de relatie af te breken gemakkelijk.
Daar kan je proberen blijven naar oplossingen maar dit is toch echt een stap te ver om uberhaupt naar oplossingen voor haar te zoeken.
Waarom zoeken naar oplossingen bij iemand die toch wel heel erg over jou grenzen heen gaat.
quote:Dat was toch vanaf het begin al duidelijk, dat de redelijkheid totaal afwezig was? Vind het eigenlijk vrij logisch dat als je iemand met verlatingsangst negeert, zij zich op gaat zitten vreten totdat ze zich niet meer in kan houden.Op donderdag 19 augustus 2010 10:39 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Niet om lullig te doen hoor , maar een meisje die s'nachts voor je deur staat omdat er niet gesmst word, daar is alle redelijkheid bij weg.
Daar kan je proberen blijven naar oplossingen maar dit is toch echt een stap te ver om uberhaupt naar oplossingen voor haar te zoeken.
Waarom zoeken naar oplossingen bij iemand die toch wel heel erg over jou grenzen heen gaat.
Snap eigenlijk ook niet waarom dít nu zo erg is om de relatie af te breken, en al die andere dingen niet. Zelfde orde van grootte wat mij betreft. Ik heb ook weleens 's nachts bij iemand aan de deur gestaan toen ze me niet wilde spreken
TS geeft duidelijk om dat meisje, maar vanaf het begin was duidelijk dat het onhoudbaar was zonder professionele hulp. Dat is exact hetzelfde gebleven.
Als iemand niet reageert op een smsje is daar een reden voor en heeft die gene even geen behoefte aan contact met jou , dan ga je niet vervolgens s'nachts daar een scene lopen maken.
Dit geeft gewoon al aan als je grenzen aangeeft dat diegene daar keihard overheen dendert en ook geen moer geeft om wat jij wilt.
Dit is gewoon al duidelijk dat je bij zoiets een hele grote streep moet trekken omdat als je dit gedrag ook goedkeurt , je steeds meer dat gedrag gaat krijgen.
quote:Is inderdaad niet normaal. Je zou bijna denken dat ze psychische problemen heeft.Op donderdag 19 augustus 2010 10:50 schreef formerjellybean het volgende:
Omdat het eng stalker achtig gedrag is.
Als iemand niet reageert op een smsje is daar een reden voor en heeft die gene even geen behoefte aan contact met jou , dan ga je niet vervolgens s'nachts daar een scene lopen maken.
Kom op, dit was toch vanaf de OP al duidelijk? De problematiek is echt niet veranderd hoor, door zo'n incident. En om dat op te lossen is (door velen) aangedragen dat ie heel duidelijk moet zijn en haar de keuze moet geven tussen professionele hulp of einde relatie. Ik ben benieuwd of ie dat gedaan heeft.
Ja iemand heeft verlatingsangst dat is erg , maar moet hij zijn leven op zijn kop laten zetten omdat zij een probleem heeft ???
Dat is namelijk wel het geval , als hij dit door laat zetten komt hij in steeds moeilijkere situaties door haar.
quote:Maar wat "hij wil" is niet wet, even buiten de context van dit jammerlijke verhaal bezien.Op donderdag 19 augustus 2010 10:50 schreef formerjellybean het volgende:
Dit geeft gewoon al aan als je grenzen aangeeft dat diegene daar keihard overheen dendert en ook geen moer geeft om wat jij wilt.
quote:Dat klopt wel , maar in relatie moet je ook rekening kunnen houden met elkaars gevoelens en daar ontbreekt in dit verhaal aan.Op donderdag 19 augustus 2010 11:06 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Maar wat "hij wil" is niet wet, even buiten de context van dit jammerlijke verhaal bezien.
Het draait meer om haar dan om hem, een relatie heb je samen.
quote:Eens. Maar ik kan best begrijp dat soms (maar van soms is hier duidelijk geen sprake) één van de partijen onbedwingbare behoefte heeft aan iets wat de ander kan geven... Dan is samen een relatie hebben IMO ook dat je de ander soms gewoon geeft wat hij/zij nodig heeft.Op donderdag 19 augustus 2010 11:10 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Dat klopt wel , maar in relatie moet je ook rekening kunnen houden met elkaars gevoelens en daar ontbreekt in dit verhaal aan.
Het draait meer om haar dan om hem, een relatie heb je samen.
Zo'n wijf zou ik ook meteen dumpen.
quote:Ja , maar dan is het ook een wisselwerking. En dat is er in dit geval duidelijk niet .Zij blijft maar nemen en nemen en dan is het op een gegeven moment over omdat je zo opgebrand bent van het constant aanpassen aan haar wensen.Op donderdag 19 augustus 2010 11:58 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Eens. Maar ik kan best begrijp dat soms (maar van soms is hier duidelijk geen sprake) één van de partijen onbedwingbare behoefte heeft aan iets wat de ander kan geven... Dan is samen een relatie hebben IMO ook dat je de ander soms gewoon geeft wat hij/zij nodig heeft.
quote:Eens. Dit doen wel meer mensen, in een wanhopige bui.
[..]
Dat was toch vanaf het begin al duidelijk, dat de redelijkheid totaal afwezig was? Vind het eigenlijk vrij logisch dat als je iemand met verlatingsangst negeert, zij zich op gaat zitten vreten totdat ze zich niet meer in kan houden.
Snap eigenlijk ook niet waarom dít nu zo erg is om de relatie af te breken, en al die andere dingen niet. Zelfde orde van grootte wat mij betreft. Ik heb ook weleens 's nachts bij iemand aan de deur gestaan toen ze me niet wilde spreken
TS geeft duidelijk om dat meisje, maar vanaf het begin was duidelijk dat het onhoudbaar was zonder professionele hulp. Dat is exact hetzelfde gebleven.
Echter gezien het hele verhaal is het wel een slecht teken, daarin heeft formerjellybean ook een punt.
TS, ik zei het eerder in dit topic al en herhaal het even: Eigenlijk ben je al te laat met dumpen want ze zal je gaan stalken. Desalniettemin is het de hoogste tijd haar te laten gaan. Reken op een enorm schuldgevoel want ze zal je van alles toeroepen en je het gevoel geven dat het jouw schuld is dat zij messed up is. Dit is natuurlijk alles behalve de waarheid, maar het zal toch pijnlijk zijn.
Echter zal het op de lange termijn een bevrijding zijn. Voor jou en misschien zelfs ook wel voor haar, als ze eindelijk leert de juiste hulp te zoeken.
Jongen, het beste wat jij kan doen, voor jezelf, is het uitmaken, licht je familie en vrienden in dat het uit is en dat zij geen reden heeft om contact te zoeken via hen en als ze je blijft stalken dan stap je naar de politie voor een contact verbod en klaar.
Dit kan je echt niet laten aanmodderen
Ze pakken je vast en zuigen je a.h.w. leeg.Als je energie op is, laten ze je vallen en gaan op zoek naar hun volgende slachtoffer.
M.i. heeft jou vriendin dat ook.
Daarom.....WEGWEZEN ! ! ! !
Vandaag reageerde ze eindelijk keer op een normale manier aan de telefoon van hoe is het met jou etc, maar dan wel een "half grapje" eraan gekoppeld van zo tevreden.
We zouden over 6 weken samen op vakantie gaan maar zal ruim voor die tijd de knoop door moeten hakken want deze situatie komt langzaam beetje me strot uit.
Dan sluit ik me aan bij de rest. Je hebt gedaan wat je kon (meer dan de meeste anderen zouden doen zelfs), maar nu moet je voor jezelf kiezen. Maak het uit.
Ben zelf steeds harder en korteraf aan het doen, aan de telefoon en op msn etc, merk dat zei nu steeds meer probeer te laten merken dat ze me echt niet vegeten is etc.
Wil iedereen bedanken voor hun tijd en verhaal en ook de mensen waar ik niet persoonlijk op hun reactie inging heb ik echt heel veel aan gehad. Zeker de mensen met eigen ervaringen maken mij hoop duidelijk bedankt voor de pm's.
[ Bericht 8% gewijzigd door Rpm1984 op 20-08-2010 01:05:26 ]
quote:Eens. Er is geen enkele reden jullie lijdensweg langer te rekken. Jullie relatie is al lang niet meer leuk.Op vrijdag 20 augustus 2010 09:42 schreef Copycat het volgende:
Sorry TS, maar ik vind jou ook wel een beetje een slappe zak. Je laat haar bengelen, terwijl je er -heel logisch!- geen fiducie meer in heb. Wees dan ook een vent en zeg waar het op staat, in plaats van spelletjes te spelen.
quote:Meer een methode vánOp vrijdag 20 augustus 2010 13:56 schreef MeraViglioSa het volgende:
Ook eens. Afbouwen heeft geen zin. Uitstel van executie.
Voel me nu echt klote en zal blij zijn als ik vanavond kan gaan voetballen met wat vrienden.
Ik laat dit topic even voor wat het is, en probeer alles verder op te pakken en niet teveel meer over na te denken.
Veel sterkte met alles, en vrienden opzoeken en lekker voetballen is een heel goed idee.
Goed zo!
Ik denk dat het nu even moeilijk is, maar ik denk dat ik met zekerheid kan zeggen dat je later na deze beslissing toch echt bevrijd voelt .
Maar aangezien jouw ex als 2 druppels water lijkt op de mijne... Er zullen een hoop beschuldigingen en verwijten jouw kant opkomen. Dat je een slappe zak bent, dat je er spijt van zult krijgen, dat ze iedereen zal neuken, dat ze snel een rebound zal hebben, dat jij het zou hebben geforceerd, dat je haar niet wilde begrijoen en het jezelf zo makkelijk mogelijk wilde maken, blabla etc. En als die emoties eenmaal zijn geweest zal ze zich nog kouder dan een jägermeister opstellen naar jou. Dat het allemaal niks betekende, dat ze het hoofdstuk RPM1984 heeft afgesloten en verder gaat. GA ER NIET OP IN, ook al maakt het je pissig.
En je moet er zeker niet gek van opkijken als ze binnen no-time een ander heeft. Dat soort labiele vrouwen zijn een meester in zielig doen en alles erger te doen lijken dan het is. En mannen steken over het algemeen snel een helpende hand uit.
Goeie move!
en moet leren om zelfstandig te zijn...een eigen leven op te bouwen etc
quote:Een verstandiger beslissing had je niet kunnen nemen.!Op donderdag 19 augustus 2010 07:45 schreef Rpm1984 het volgende:
Zoals verwacht stond ze vannacht hier aan de deur, waarom ik niets meer liet horen en waarom ik totaal geen rekening meer hield met haar gevoelens en ze het had het gevoel dat het "express" deed om haar pijn te doen en of ik even letterlijk "toch geen klap om haar gaf"
Als ik je verhaal lees goofy krijg ik het steeds benauwder ik heb er heel veel steun aan. Toen ze weg ging zei ze nog ik ben gewoon heel raar en je kan daar nu toch niets aan veranderen die zinnen spoken heletijd door me hoofd nu....
Die zin impliceert dat ze helemaal niet probeerde om te veranderen.
Ik heb van haar moeten horen dat ze eerder zelfmoordneigingen heeft gehad en dat ze al keer eerder in een relatie om haar probleem met verlatingangst haar eigen wat aan heeft willen doen. Ook zeg ze dat zich gewoon algemeen "kut" voelt ze blijft ook maar zeggen dat er toch niks aan te veranderen is. Ik maak me nu heel erg druk dat ze haar zelf wat aan doet, want ondanks dat het beter is als het niet werkt wil ik niet dat haar iets overkomt en dat wil ik ook niet op me geweten hebben...
Eerder heeft ze het toch ook niet gedaan?
Ik zou serieus alle contact verbreken.
quote:Dat is gewoon te lachwekkend.
Daar wil ze mij voor behoeden dat het niet zo ver komt...
En wie is je informatiebron van dit enorme altruïsme? Mevrouw in kwestie zeker?
Laat je niet opnaaien door dat wicht. En, doet ze zichzelf wat aan, dan is ze daar altijd nog zelf verantwoordelijk voor, niet jij. Hou dat jezelf echt voor hoor, want ze heeft je zo weer precies daar waar ze je hebben wil.
quote:Dat is manipulatie en trap er niet in verbreek al het contact.Op dinsdag 24 augustus 2010 08:59 schreef Rpm1984 het volgende:
Het gaat zo ver dat ze geprobeerd heeft haar eigen wat aan te doen en haar vriend toen dat heeft kunnen voorkomen..... Daar wil ze mij voor behoeden dat het niet zo ver komt...
quote:Wat een gestoord mens.Op dinsdag 24 augustus 2010 08:59 schreef Rpm1984 het volgende:
Het gaat zo ver dat ze geprobeerd heeft haar eigen wat aan te doen en haar vriend toen dat heeft kunnen voorkomen..... Daar wil ze mij voor behoeden dat het niet zo ver komt...
Het ergste is dat ze jou nu gaat zitten manipuleren, maar trap er niet in. Contact op nul, niet meer reageren op die onzin. Elk beetje aandacht dat je nu nog geeft, geeft haar weer een opening om jou te zieken.
Ik probeer soms begrijpen wat er in haar omgaat, zij kan er niet meer tegen en word gek van haar angsten dan ga ik weg bij haar zodat ze daar geen last meer van heeft, gaat ze aangeven wat er allemaal mis kan gaan met haar. Ik vond dat zo tegenstrijdig en kan niet volgen wat ze hier nou uit eindelijk mee wilt bereiken.
Laat je niet voor dat karretje spannen en laat haar lekker in haar sop gaarkoken.
quote:Doe eens niet zo melodramatisch altijd!Op dinsdag 24 augustus 2010 09:25 schreef Copycat het volgende:
Aandacht! Drama is aandacht! Niet goedschiks, dan maar kwaadschiks, zolang er maar aandacht is.
Laat je niet voor dat karretje spannen en laat haar lekker in haar sop gaarkoken.
Emotionele chantage !!!
Trap er niet in! Verbreek het contact rigoureus, voor je eigen geestelijke gezondheid.
Anders zal ze blijven proberen je te manipuleren , totdat ze een ander slachtoffer gevangen heeft.
quote:maar haar vorige vriend heeft haar gered uit de kookpot voordat ze gaar was en sindsdien gedraagt ze zich ook verder als een half-gare....Op dinsdag 24 augustus 2010 09:25 schreef Copycat het volgende:
... en laat haar lekker in haar sop gaarkoken.
als de TS slim is laat hij haar gewoon sudderen totdat ze volledig gaar is, bespaart een hoop problemen voor de 'volgende' slachtoffer dat na de TS zal komen (en ook die komt heus wel, zelfs de vorige 'zelfmoord-redder' had kennelijk ook nog steeds een moment waarop ook die alles 'genoeg' vond )...
laat niet met je sollen TS, gewoon keihard dat contact verbreken en desnoods haar een keertje op haar hart trappen, iemand die dingen probeert te bereiken door met zelfmoord te gaan 'dreigen' alsod dat een chantage-middel is, behoort echt tot de allerlaagste wezens.
Hoop dat ik over paar dagen me wat beter voel en het meer een plek kan geven.
Ze blijft maar er alles aan doen om mij de schuld te geven van de situatie omdat ik soms 1 dingetje verkeerd deed in haar ogen, terwijl ze totaal niet ziet welke goede dingen we allemaal in het verleden hadden blijft maar zoeken na alle kleine foutjes om voor de eigen denk goed te praten van nee ik moet er niet om gaan geven want daar kan ik niet tegen.
Je ziet hoe ze je probeert te manipuleren en probeert je een schuldgevoel aan te praten.
De "spin"is boos omdat haar prooi wegloopt, nu wordt ze giftig en zal er alles aan doen om je weer te vangen.
Negeer haar, zelfs als ze voor de deur staat.( Vooral NIET opendoen).
Pas als ze echt door heeft dat ze geen macht meer over je heeft zal ze , misschien?, stoppen.
Sterkte dus voor de komende tijd.
quote:Je zou er eigenlijk zelfs op moeten hopen TS... Dan richt ze haar pijlen op iemand anders en ben jij er vanaf. Uiteraard is het niet leuk dat het zo gelopen is en dat je de boel nu zo moet eindigen. Maar als je dat niet doet dan staat je nog vele malen meer ellende te wachten.Op dinsdag 24 augustus 2010 11:57 schreef Rpm1984 het volgende:
Ok, dan ga ik proberen dat vol te houden. Ik zeg wel eerlijk het doet me pijn om te lezen, dat ze waarschijnlijk vrij snel een nieuw iemand heeft.
Sterkte!
Als ik alles puur op gevoel zou doen zou ik nu en van het weekend al 100 x hebben lopen vragen waar het aan ligt en de schuld bij mezelf leggen. Doet me echt goed dit meen ik serieus.
quote:Wat schrijft ze dan zoal?Op dinsdag 24 augustus 2010 14:19 schreef Rpm1984 het volgende:
Pffff even veel moeite om nergens op te reageren, houd nu paar dagen aan en voel me steeds gefrustreerder.
Zie het (en ik weet dat het makkelijker gezegd dan gedaan is) maar als een soort van afkicken, cold turkey welteverstaan. Deze relatie maakte je hartstikke ongelukkig, wat heb je dan ter verliezen?
Verder heel vaak van ik weet het niet meer ik weet het niet meer, helemaal afkappen durft ze niet, helemaal ervoor gaan ook niet. Heb laatste keer dat ik haar zag vorige week al gezegd dat ik geen vrouw hoeft die 29 is en dan nog weet wat ze wilt.
Ik zal idd gewoon moeten blijven bijten en het verwerken.
'Je hebt gelijk. Het beste.'
Dan heb je meteen ruzie.
- Iemand die suïcidaal is/was heeft het daar niet over. Die zal niet waarschuwen van tevoren, en die zal er na een poging achteraf ook zeker niet ongevraagd over vertellen. Doen ze dat wel, dan is het niet serieus. Alleen een serieuze schreeuw om aandacht.
- Blokkeer haar telefoonnummer (via je provider, bel de klantenservice). Op je telefoon blokkeren werkt alleen bij gesprekken en niet bij sms. Blokkeer ook al haar emailadressen.
Dat laatste raad ik je echt aan als je rust aan je hoofd wilt. Hoewel ik begrijp dat je dat misschien nog een beetje té rigoureus vindt, aangezien je duidelijk nog wel wat voor haar voelt. Toch is het voor je eigen bestwil. Het enige dat ze dan nog kan doen is aan je deur komen en niet alleen is die drempel hoger, maar ook is dan de situatie een stuk beter handelbaar dan via sms, telefoon of mail omdat je haar recht in de ogen kunt kijken.
quote:Ja, dat is dus het probleem. Jij houdt je er nog steeds te veel mee bezig en zij roept gewoon wat zij denkt dat jou gestressed houdt (het hoeft niet eens waar te zijn wat ze zegt daarom).Op dinsdag 24 augustus 2010 09:23 schreef Rpm1984 het volgende:
Ok duidelijk, hou ik dat vast.
Ik probeer soms begrijpen wat er in haar omgaat, zij kan er niet meer tegen en word gek van haar angsten dan ga ik weg bij haar zodat ze daar geen last meer van heeft, gaat ze aangeven wat er allemaal mis kan gaan met haar. Ik vond dat zo tegenstrijdig en kan niet volgen wat ze hier nou uit eindelijk mee wilt bereiken.
Gewoon dus niet meer mee bezig houden, zet al je contactmiddelen (mobiel, msn etc) af en wordt desnoods dronken vanavond, zolang je maar niet meer op der reageert. Zolang zij nog denkt dat ze vat op je heeft, zal dit blijven doorgaan.
Klinkt radicaal is wel nodig.
Krijg net een brief van haar in me mail hoeveel ze om me geeft en van me houd maar ook zich niet fijn voelt met haar problemen en zou willen dat ze er niet waren.
quote:Maar ondertussen geen hulp zoeken....Op dinsdag 24 augustus 2010 20:36 schreef Rpm1984 het volgende:
Ok bedankt voor de reacties... ik ben eerlijk in dit topic en daar ben ik nog niet sterk genoeg voor, het was al hele stap de relatie te stoppen voor mij en ik moet even in kleine stapjes afstand nemen.
Krijg net een brief van haar in me mail hoeveel ze om me geeft en van me houd maar ook zich niet fijn voelt met haar problemen en zou willen dat ze er niet waren.
Wees sterk Rpm1984, gooi die mails ongelezen weg.....echt, ze zal net zolang prikken en zaniken tot ze iets gevonden heeft waar ze je mee raakt.
Zij heeft geen last van liefdesverdriet, zij heeft last van gekwetste trots.....
Sluit je voor haar af, en als je over een maand of 3 het er nog steeds moeilijk mee hebt, kan je dan altijd nog contact met haar op nemen.
Al denk ik zelf dat je over een maand of 3 opgelucht achterom kijkt.en jezelf afvraagt hoe je je zo hebt kunnen laten gebruiken.
Stop met je af te vragen wat je fout hebt gedaan.Dat zijn háár manipulatie-kunsten. Maar dat zie je pas als je er een beetje afstand van hebt genomen.
Ik voel me alweer wat beter en heb voor aan komende dagen veel dingen gepland en geregeld staan en paar dagen op bezoek bij wat vrienden in duitsland zodat ik een doel heb om te doen.
Kijk, dít is dus een heel goed plan!
quote:Goed plan!
Bedankt voor je reactie, ik heb er echt veel steun aan.
Ik voel me alweer wat beter en heb voor aan komende dagen veel dingen gepland en geregeld staan en paar dagen op bezoek bij wat vrienden in duitsland zodat ik een doel heb om te doen.
Maar echt, dan moet je haar echt blokkeren. Anders staat heel je mailbox vol als je terugkomt en dan kom je tóch in de verleiding alles te lezen. Dan voel je je pas klote.
En bellen/smssen naar een NL nummer als je in het buitenland bent is duur. Als je haar niet wenst te blokkeren, sms dan dat je in het buitenland zit en niet bereikbaar bent. Misschien dat ze het dan laat.. Maar ik zou haar toch blokkeren als ik jou was. Voorál de mail als je weggaat, al is het maar tijdelijk! Dat kun je altijd nog ongedaan maken.
quote:verkeerde tip natuurlijk, je moet géén contact opnemen, ook niet 'contact gaan opnemen om haar te vertellen dat ze niet moet bellen.'Op dinsdag 24 augustus 2010 23:15 schreef MeraViglioSa het volgende:
.. sms dan dat je in het buitenland zit en niet bereikbaar bent. Misschien dat ze het dan laat..
eerder zou ik overwegen je mobiele telefoon een keertje thuis te laten liggen, zo moeilijk hoeft het toch niet te zijn om eventjes niet bereikbaar te zijn? eventjes ook 'chillen' van die zucht continue te moeten 'communiceren' kan heerlijk rustgevend zijn.
quote:Ik heb uit de laatste dagen niet begrepen dat hij het nog steeds volhoudt om totaal niet te reageren op haar teksten.
[..]
verkeerde tip natuurlijk, je moet géén contact opnemen, ook niet 'contact gaan opnemen om haar te vertellen dat ze niet moet bellen.'
eerder zou ik overwegen je mobiele telefoon een keertje thuis te laten liggen, zo moeilijk hoeft het toch niet te zijn om eventjes niet bereikbaar te zijn? eventjes ook 'chillen' van die zucht continue te moeten 'communiceren' kan heerlijk rustgevend zijn.
Was ook meer in de trant van: als je dan toch terug moet smssen, zeg dan dat je niet bereikbaar bent omdat bla. Schnappie
quote:dat is ook erg fout ... maar het zou nóg een stap in de verkeerde richting zijn om je niet alleen te laten provoceren tot reacties op haar pogingen die uit te lokken;Op woensdag 25 augustus 2010 09:29 schreef MeraViglioSa het volgende:
[..]
Ik heb uit de laatste dagen niet begrepen dat hij het nog steeds volhoudt om totaal niet te reageren op haar teksten.
maar zelf al pro-actief haar te gaan melden als je een weekendje weg gaat.
met alle respect, maar zie je niet dat je juist dan hard bezig bent te 'capituleren' voor haar terreur ...
en nee, die gestoorde ex-vriendin gaat als hij haar vooraf meld een wekend weg te gaan en 'of ze hem eventjes niet wil bellen' dat écht heus niet doen hoor.... dat kan ik je rustig nu al vertellen: Zulk een melding zal juist het tegendeel uitlokken van waarom jij het hem aanraad.
Waarschijnlijk zou die ex-vriendin dan helemaal over haar toeren raken en gaan beweren 'dat hij een nieuwe dus heeft' en hem nog verder ind e hoek drijven waarin hij zich opeens gaat 'rechtvaardigen.
Goede bedoeling mischien, maar absoluut _niet_ doen, je bereikt er het tegenovergestelde mee.
Ga vanavond na de voetbal me koffer pakken e.d zodat ik beetje zin in krijg even me hoofd leeg te houden.
Zitten nu in de fase dat ze zegt dat het niet meer zal gebeuren, ze zich heel rot voelt en spijt heeft tja...
quote:En heb je inmiddels wel al gereageerd op een smsje/telefoontje van haar? Of negeer je haar en blijft ze toch smsen/bellen?Op woensdag 25 augustus 2010 12:58 schreef Rpm1984 het volgende:
Laat me telefoon wel thuis moet me wel lukken.
Ga vanavond na de voetbal me koffer pakken e.d zodat ik beetje zin in krijg even me hoofd leeg te houden.
Zitten nu in de fase dat ze zegt dat het niet meer zal gebeuren, ze zich heel rot voelt en spijt heeft tja...
Zelfs al is positief en zegt dat ze nu wel inziet dat het niet werkt, want dat kan ook juist omgekeerde psychologie zijn en zo haar manier weer in je leven te wurmen.
Iemand die in zo'n korte tijd zegt te veranderen moet je gewoon niet geloven, mensen veranderen wel maar niet in zo'n korte tijd.
Voor haar geld elke manier van doen is aandacht trekken en het beste is er niet op in te gaan.
Mijn advies is ook de sms niet lezen en meteen deleten als je ze krijgt.
Ze geeft geen hol om je, anders had ze je echt niet zo gebruikt en gemanipuleerd.
Het gaat niet goed met haar en zo lang ze geen hulp wil zoeken verandert er niets. Jij moet erbuiten blijven, tenzij je echt kapot wil gaan en dat wil je niet. Heb zelfrespect en denk aan de uitputtingsslag die je steeds moet leveren als het om haar gaat.
Dit soort mensen zijn bloedzuigers, daar moet je ver bij uit de buurt blijven.
Heel veel sterkte!
quote:Dit. En om het jezelf niet zo moeilijk te maken omdat je alles leest wat ze stuurt: blokkeren.
advies blijft negeren negeren negeren.
Zelfs al is positief en zegt dat ze nu wel inziet dat het niet werkt, want dat kan ook juist omgekeerde psychologie zijn en zo haar manier weer in je leven te wurmen.
Iemand die in zo'n korte tijd zegt te veranderen moet je gewoon niet geloven, mensen veranderen wel maar niet in zo'n korte tijd.
Voor haar geld elke manier van doen is aandacht trekken en het beste is er niet op in te gaan.
Mijn advies is ook de sms niet lezen en meteen deleten als je ze krijgt.
quote:Goedzo!
O nee heb sinds paar dagen niks meer laten horen...Zoals ik al eerder aangaf is het wel heel moelijk voor me en heb ik de neiging soms te denken zou het nu echt anders zijn maar goed.
quote:De slachtofferrol past haar als gegoten.Op dinsdag 24 augustus 2010 16:55 schreef Rpm1984 het volgende:
Krijg nu steeds meer mails vanaf haar werk in de trend van: Ik weet dat ik slecht met je omga en schaam me ervoor en je kan beter helemaal van me weg blijven want ik verpest je leven en ik gun je niet zoveel pijn en verdriet om met mij om te moeten gaan.....
Je begrijpt toch wel dat ze net zolang aan t vissen is tot ze iets gevonden heeft waar je op reageert ?
Ongelezen weggooien/blokkeren is beter, dan maak je het jezelf niet moeilijker dan t al is.
Ff een paar daagjes weg is n goed plan, maar daarna NIET, ik herhaal NIET al haar berichten gaan zitten lezen.....WEGGOOIEN die troep, zie t maar als spam.
quote:Hou vol Rpm!!!Op woensdag 25 augustus 2010 13:30 schreef Rpm1984 het volgende:
O nee heb sinds paar dagen niks meer laten horen...Zoals ik al eerder aangaf is het wel heel moelijk voor me en heb ik de neiging soms te denken zou het nu echt anders zijn maar goed.
Je kunt anders ook de login van je mailbox aan een van ons geven, dan zorgen wij wel voor een opgeruimde inbox wanneer je terugkomt
.quote:Dit moet je echt doen Rpm1984, ze zal nl. idd net zolang doorgaan totdat je reageert en dan is het hek van de dam... Heb in een soortgelijke situatie gezeten, negeren is in dit geval (ook al is het moeilijk) de enige manier om er van los te komen. Het kan soms nog wel lange tijd na ijlen (in mijn geval maanden...) maar achteraf zal het voelen als een opluchtingOp woensdag 25 augustus 2010 21:18 schreef KarinJ. het volgende:
...
Ongelezen weggooien/blokkeren is beter, dan maak je het jezelf niet moeilijker dan t al is.
Ff een paar daagjes weg is n goed plan, maar daarna NIET, ik herhaal NIET al haar berichten gaan zitten lezen.....WEGGOOIEN die troep, zie t maar als spam.
Waarom moet ze toch zo doen als ze zelf degene is die er niet tegen kan en mee om kan gaan. Je zou zeggen dat het voor haar ook een opluchting is maar goed mijn gedachte zijn nog steeds niet helemaal helder, ze zegt steeds maar ja hoe meer je me negeert hoe beter ik me best ga doen tja....
quote:Dan weet je het antwoord al gewoon doen en door blijven en ook echt de dingen niet meer lezen , is ook beter voor je gemoedstoestand.Op donderdag 26 augustus 2010 11:11 schreef Rpm1984 het volgende:
Iedereen weer bedankt, Ik probeer het... Lukt nog steeds, vooral dankzij dit topic waar ik soms me verhaal in kwijt kan.
Waarom moet ze toch zo doen als ze zelf degene is die er niet tegen kan en mee om kan gaan. Je zou zeggen dat het voor haar ook een opluchting is maar goed mijn gedachte zijn nog steeds niet helemaal helder, ze zegt steeds maar ja hoe meer je me negeert hoe beter ik me best ga doen tja....
Zij heeft een probleem dat het uit is, laat het niet het jouwe worden
Als ik nou degene was dan kan ik snappen dat iemand zo doet van ja ik wil je niet kwijt etc, zou ik het wat logischer vinden.
Maar begin langzaam het gevoel te hebben dat het toch nooit goed is voor haar wat ik ook doe ziet ze altijd wel een probleem, probeer dat in me hoofd ook maar te herhalen.
Het is uit , je bent niet meer verantwoordelijk voor haar .
Je had normaal als vrienden met elkaar om kunnen gaan als ze niet was gaan bestoken met sms , e-mails en gaan dreigen met zelfmoord.
Het is namelijk niet erg normaal dat je als het uit is nog verantwoordelijk voelt voor de andere partij.
Daarvoor is het ook uit .
Wat zij vind en doet moet ook niet echt meer uitmaken, je kon al zien dat ze in de relatie geen rekening met je hield , waarom denk je dat ze dat nu zal doen .
Ik snap overigens niet waarom je de berichtjes blijft lezen en probeert aan te passen aan haar terwijl je toch al weet dat dit niet gaat.
Tuurlijk is het pijnlijk als het uitgaat, maar doe even lekker je eigen ding maak je niet druk om haar.
Probeer ik ook, dat is ook de reden dat ik wat dingen ga ondernemen e.d
Het zal wel gewoon zijn omdat het allemaal zo vers is, diep van binnen weet ik ook wel dat dit het beste is voor mij.
quote:Ik denk ook wel dat het ermee te maken heeft dat ze nogal extreem reageert en dat je daardoor niet weet wat te doen.Op donderdag 26 augustus 2010 11:47 schreef Rpm1984 het volgende:
Bedankt.
Probeer ik ook, dat is ook de reden dat ik wat dingen ga ondernemen e.d
Het zal wel gewoon zijn omdat het allemaal zo vers is, diep van binnen weet ik ook wel dat dit het beste is voor mij.
Ikzelf heb in een situatie waarin een vriend van na afwijzing van mij begon te dreigen met zelfmoord en toen schrok ik eerst ook wel .
Uit bezorgdheid kan je dan ineens zoiets hebben van ik pas me aan jou, wat juist het laatste is wat je moet doen, heb zelf juist op dat moment radicaal knop om gezet want mensen die als ze hun zin niet krijgen gaan dreigen met zelfmoord zijn niet de mensen die in je buurt moet hebben.
Ik praat ook niet meer met hem want echte vrienden doen dat hun vrienden niet aan.
quote:Ze kan er niet tegen dat ze de controle over jou en jouw aandacht kwijt is. Dat is alles.Op donderdag 26 augustus 2010 11:23 schreef Rpm1984 het volgende:
Dat kan ik nog wel plaatsen dat ze het rot vind, maar zij was degene die er niet mee om kon gaan om mij weinig te zien en dan zo bang was wat ik aan het doen was.
Als ik nou degene was dan kan ik snappen dat iemand zo doet van ja ik wil je niet kwijt etc, zou ik het wat logischer vinden.
Maar begin langzaam het gevoel te hebben dat het toch nooit goed is voor haar wat ik ook doe ziet ze altijd wel een probleem, probeer dat in me hoofd ook maar te herhalen.
Jouw afwijzing wil dus ook niet landen, want jouw gevoelens/gedachten en overwegingen zijn nooit van belang geweest. Als ze nu mails schrijft waarin ze eigenlijk vooral schrijft over haar gevoelens en haar problemen dan is dat nog steeds een uiting van desinteresse naar jou toe. Het zal altijd om haar gaan. Het feit dat je ook schrijft dat ze jou probeert te 'pakken' op dingen geeft het totale gebrek aan echte liefde al aan. Als je echt van iemand houdt, dan ben je niet bezig iemand ergens op te ' pakken'.
ben sinds 2 weken met me hond op training gegaan om wat nieuws te hebben en probeer daar nu veel plezier uit te halen, verder is het heel moeilijk leuke dingen te doen, voetbal wel nog 2 x per week maar me passie is ver te zoeken.
In die tussentijd is er nog een korte periode gehad dat ik opnieuw erin "trapte" erg zwak van mij natuurlijk achteraf gezien maar manupuleren en mensen gek maken zijn deze personen goed in. Het zou nooit meer gebeuren wanneer ik haar maar niet in de steek zou laten en stap voor stap trok ze me weer mee, ik voelde me non stop onzeker en bang dat er iets zou gebeuren. Zoals jullie begrijpen was het na paar dagen weer raak zonder duidelijke reden en begon alles van voor af en aan, ik was de boosdoener etc en het was beter als we ermee stopte, natuurlijk had ik achteraf haar die woorden in de mond gelegd.
Ik heb toen nog geprobeerd netjes alles af te ronden omdat ik vond dat je niet zo uit een relatie stapt en zo met mensen omging, maar kreeg nergens meer reactie op, zoals goofy als aangaf in dit topic was ik de "boeman" en verdeed ik haar tijd. Dat heeft me nog een keer extra gekwetst. Daarna heb ik niks meer van haar gehoord en heb ik een hele zware tijd gehad ik ben nog nooit zo pijn gedaan en voel me gebruikt en voor de gek gehouden.
Het ergste is dat zij altijd van mij heel veel vroeg, heel veel bevestiging, heel veel sms, heel veel bellen, zelf als ik bij me oma op bezoek was die in belgie woont was ik haar aan het bellen en smse om haar gerust te stellen maar ook maar het geringste "bedankje" of iets vanuit haar kant nu het boekje dicht is er nooit geweest, terwijl ik voorheen haar redder of "prins of witte paard" was zoals ze dat exact heel vaak stuurde.
Tevens lijkt zij al haar slechte momenten in periodes dat het goed gaat "vergeten" te zijn en er dan over praten is alsof je met een ander persoon praat die van niets weet.
Ik voel me regelmatig nog heel slecht en onzeker terwijl ik voor haar vol in het leven stond, veel zelfvertrouwen had en het maximale uit me leven wilde halen. Het meeste zeer doet/deed de onmacht. De "mooie" kant haar persoonlijkheid schiet nog regematig door me hoofd, de slechte kant probeer ik me dan ook gelijk aan herinneren o.a door dit topic te lezen en geef me dan weer een gevoel van "ok het is beter zo idd"
Achteraf gezien voel ik me echt een sukkel dat ik dingen zo ver heb laten komen, me leven zo heb laten meesleuren en alles aan haaraangepast heb tot bizarre vormen toe, met de hoop het zo te laten ""werken".
Wat je niet mag hebben is schuldgevoel.
Je bent in het web van een manipulatief mens terecht gekomen. Die zijn erg goed in schuldgevoel bij een ander kweken.
Nu je je los getrokken hebt, en een beetje afstand genomen hebt, zie je pas hoe erg het allemaal was.
Echt je hebt het enige juiste gedaan.Wees en blijf sterk, dan komt naar verloop van tijd de oude Rpm1984 vanzelf weer terug.
13 Signs Your Wife or Girlfriend is a Borderline or a Narcissist
by Dr Tara J. Palmatier, PsyD
Here are some common side effects of being in an abusive relationship, whether the abusive individual has a personality disorder or not:
1) Censoring your thoughts and feelings. You edit it yourself because you’re afraid of her reactions. Swallowing the lump in your throat and your hurt and anger is easier than dealing with another fight or hurt feelings. In fact, you may have stuffed your own emotions for so long that you no longer know what you think or feel.
2) Everything is your fault. You’re blamed for everything that goes wrong in the relationship and in general, even if it has no basis in reality.
3) Constant criticism. She criticizes nearly everything you do and nothing is ever good enough. No matter how hard you try, there’s no pleasing her or, if you do, it’s few and far between.
4) Control freak. She engages in manipulative behaviors, even lying, in an effort to control you.
5) Dr Jekyll and Ms Hyde. One moment she’s kind and loving; the next she’s flipping out on you. She becomes so vicious, you wonder if she’s the same person. The first time it happens, you write it off. Now, it’s a regular pattern of behavior that induces feelings of depression, anxiety, helplessness and/or despair within you.
6) Your feelings don’t count. Your needs and feelings, if you’re brave enough to express them, are ignored, ridiculed, minimized and/or dismissed. You’re told that you’re too demanding, that there’s something wrong with you and that you need to be in therapy. You’re denied the right to your feelings.
7) Questioning your own sanity. You’ve begun to wonder if you’re crazy because she puts down your point of view and/or denies things she says or does. If you actually confide these things to a friend or family member, they don’t believe you because she usually behaves herself around other people.
8) Say what? “But I didn’t say that. I didn’t do that.” Sure you did. Well, you did in her highly distorted version of reality. Her accusations run the gamut from infidelity to cruelty to being un-supportive (even when you’re the one paying all the bills) to repressing her and holding her back. It’s usually baseless, which leaves you feeling defensive and misunderstood.
9) Isolating yourself from friends and family. You distance yourself from your loved ones and colleagues because of her erratic behavior, moodiness and instability. You make excuses for her inexcusable behaviors to others in an effort to convince yourself that it’s normal.
10) Walking on landmines. One misstep and you could set her off. Some people refer to this as “walking on eggshells,” but eggs emit only a dull crunch when you step on them. Setting off a landmine is a far more descriptive simile.
11) What goes up, must come down. She places you on a pedestal only to knock it out from under your feet. You’re the greatest thing since sliced bread one minute and the next minute, you’re the devil incarnate.
12) Un-level playing field. Borderlines and Narcissists make the rules; they break the rules and they change the rules at will. Just when you think you’ve figured out how to give her what she wants, she changes her expectations and demands without warning. This sets you up for failure in no-win situations, leaving you feeling helpless and trapped.
13) You’re a loser, but don’t leave me. “You’re a jerk. You’re a creep. You’re a bastard. I love you. Don’t leave me.” When you finally reach the point where you just can’t take it anymore, the tears, bargaining and threats begin. She insists she really does love you. She can’t live without you. She promises to change. She promises it will get better, but things never change and they never get better.
When that doesn’t work, she blames you and anything and anyone else she can think of, never once taking responsibility for her own behaviors. She may even resort to threats. She threatens that you’ll never see the kids again. Or she threatens to bad mouth you to your friends and family.
Bron
Vandaag op de voetbal al iets meer gevoel em emotie gehad dus het gaat stap voor stap beter.
Ik denk achteraf dat de rust voor haar nu beter is, deze personen kunnen niet met relaties omgaan en als ik nadenk over het gedrag en de dingen die ze deed in de vorm van controleren e.d zal dit in de toekomst opnieuw mis gaan als er iemand komt waar ze om gaat geven.
Een van haar laatste reacties was, ik ben blij nu niks meer te hebben om me druk over te maken.
Ik heb toen maar netjes gereageerd dat ik daar blij om was dat ze zich goed voelde en we verder elkaar maar met rust moesten laten. Ik kan me voor haar ook voorstellen dat een relatie zwaar is en niet positief als je voordurend zo druk en onzeker voelt en zo bang. Misschien is alleen zijn voor zo iemand wel het beste.
Tot nu toe is de terugklap van "ik heb spijt en wil je terug etc" nog niet gekomen en heb het gevoel dat hij deze keer ook niet plaats ga vinden.
TS heel veel succes en ik hoop dat je de stilte een maand of 2 - 3 kan volhouden! Dan kan je er met een veel nuchterdere blik op terugkijken!
Edit: Misschien helpt het terug lezen van dit topic ook nog eens!
[ Bericht 18% gewijzigd door Frag_adder op 19-10-2010 16:05:28 ]
Ik lees dit topic nog regelmatig, als ik weer eens er aan zit te denken. Heb haar al bijna maand niet gesproken al mailt ze nog wel eens maar daar staat vaak alleen in hoe zwaar haar werk is of andere problemen waar ze mee zit.
Ik ben nog steeds mezelf niet helemaal, voor haar was ik een enthousiaste, zelfverzekerde en ambiteuze man nu is daar weinig meer van over met periodes gaat het wel wat beter maar soms val ik diep terug en twijfel ik aan alles wat ik doe. Dit is vooral van alle vele valse beschuldigingen en heletijd op me tenen lopen met de illusie dat het dan beter zou gaan en je zo machteloos en leeg voelen als je weer eens te horen kreeg van iets waar je je geen kwaad van bewust was.
Ik denk dat het voor mij extra moeilijk is om te plaatsen omdat ik het gedrag en de gedachte gang van haar niet kan snappen. Als iemand niet met je kan leven omdat je niet bij haar past of weet ik veel wat is dat duidelijk en kan je dat plaatsen daarom merk ik zoals vele andere al posten in de ervaring met borderline relaties dat de nasleep vrij lang is. Zij kan met mij leven omdat ze te bang is dat ik bij haar weg ga die tegenstelling blijft soms door me hoofd spoken en is nog steeds onbegrijpelijk voor mijn "normale" gedachte.
Ik kan verder iedereen adviseren die in een dergelijke situatie terecht komt en het gedrag erger wordt zo snel mogelijk afstand te nemen. Ze heeft me aan het begin van onze relatie vaak gewaarschuwd dat haar gedrag uit de hand zou lopen en extreme vormen zou aannemen, ik geloofde lang dat ik met liefde en geduld haar wel kon overuitgen dat het goed zat maar zoals veel mensen in dit topic al aangaven alleen liefde of geduld veranderde niets en de lat wordt gewoon steeds hoger gelegd tot dat het niet meer draagbaar is en voor haar de cirkel rond en dat is wanneer de relatie voorbij is je bent dus altijd de verliezende partij wat je ook doet.
quote:Ook al zullen sommige het niet met me eens zijn, ik denk inderdaad ook dat niet iedereen geschikt is voor een relatie.Op zondag 26 september 2010 16:27 schreef Rpm1984 het volgende:
Ik denk achteraf dat de rust voor haar nu beter is, deze personen kunnen niet met relaties omgaan en als ik nadenk over het gedrag en de dingen die ze deed in de vorm van controleren e.d zal dit in de toekomst opnieuw mis gaan als er iemand komt waar ze om gaat geven.
Een van haar laatste reacties was, ik ben blij nu niks meer te hebben om me druk over te maken.
Ik heb toen maar netjes gereageerd dat ik daar blij om was dat ze zich goed voelde en we verder elkaar maar met rust moesten laten. Ik kan me voor haar ook voorstellen dat een relatie zwaar is en niet positief als je voordurend zo druk en onzeker voelt en zo bang. Misschien is alleen zijn voor zo iemand wel het beste.
Meeste "bizarre" aan dit soort personen is dat het contrast zo groot is tussen: lief, verlegen en een vrouw die echt geen pijn moet doen en nooit in de steek moet laten etc naar iemand die zelf alles uitschakeld en er ineens totaal niets meer van de andere "kant" over is. Andersom geld dit net zo, ik denk dat daarom voor veel mensen de nasleep zo groot is. Je kan je ex niet plaatsen als 1 iemand en je gedachte blijven maar op en neer schieten van missen van haar ene kant naar pijn voelen bij haar andere kant.
En vrouwen in haar leeftijdscategoorie die elke dag van 's ochtends tot 's nachts op forums rondhangen vertrouw ik sowieso niet meer. Daar moet wel iets mis mee zijn, als je je voldoening, drang naar aandacht en goedkeuring moet zoeken op het internet.
[ Bericht 28% gewijzigd door goofy_goober op 02-11-2010 11:50:40 ]
quote:Als je BPS hebt, kun je moeilijk je emoties onder bedwang houden. Daar heb je toch wel een tijd therapie voor nodig. Overigens wil ik niet gelijk aangeven dat jouw ex ook BPS heeftOp zondag 31 oktober 2010 11:55 schreef Rpm1984 het volgende:
Zit wat in, enigste mensen die met zo iemand een relatie kunnen hebben zijn mensen die zelf ook de emotie kunnen schakelen en gebruiken hoe hun het uitkomt en die geen stabiliteit willen.
Meeste "bizarre" aan dit soort personen is dat het contrast zo groot is tussen: lief, verlegen en een vrouw die echt geen pijn moet doen en nooit in de steek moet laten etc naar iemand die zelf alles uitschakeld en er ineens totaal niets meer van de andere "kant" over is. Andersom geld dit net zo, ik denk dat daarom voor veel mensen de nasleep zo groot is. Je kan je ex niet plaatsen als 1 iemand en je gedachte blijven maar op en neer schieten van missen van haar ene kant naar pijn voelen bij haar andere kant.
, maar het is niet zo simpel.quote:Maar blijkbaar was ze wel aantrekkelijk genoeg om er ooit een relatie mee te beginnen.Op dinsdag 2 november 2010 11:43 schreef goofy_goober het volgende:
Dit soort vrouwen kunnen zo makkelijk omschakelen omdat ze een aardige muur hebben gebouwd, een muur waar ze al van kinds af aan aan bouwen. Zodra ze merken dat het niet gaat zoals zij willen zetten ze die knop om en veranderen ze in een ijskonijn. Alles wat je zegt tegen haar wordt terug gekaatst. Maakt niet uit welke lieve dingen je allemaal zegt. Ik heb me dikwijls afgevraagd of deze vrouwen uberhaupt hun ware ik wel eens laten zien, of dat alles een act is. Ik kom mijn 'ex' nog wel eens tegen op ander forum (ze is immers vrij aanwezig daar) en als ik haar gdrag zo observeer dan is ze weer bezig met de act waarmee ze mij toendertijd ook mee in haar val heeft gelokt. Maar ja, met die toneelstuk-vraag kun je je maar beter niet bezig houden, want dat is zonde van je tijd en een sluitend antwoord zul je nooit krijgen. Ze zijn zoals bloedzuigers: ze zuigen al je energie uit je en zodra je leeg bent laten ze je los en gaan ze naar de volgende.
En vrouwen in haar leeftijdscategoorie die elke dag van 's ochtends tot 's nachts op forums rondhangen vertrouw ik sowieso niet meer. Daar moet wel iets mis mee zijn, als je je voldoening, drang naar aandacht en goedkeuring moet zoeken op het internet.
Als ik wist wat ik nu weet was ik er nooit aan begonnen. Toen ik wat begon met haar was ik niet echt op de hoogte van BPS, NPS en persoonlijkheidsstoornissen.quote:Op dinsdag 2 november 2010 12:43 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Maar blijkbaar was ze wel aantrekkelijk genoeg om er ooit een relatie mee te beginnen.
En de eerste paar maanden merk je dat niet zo. Ze gaf me het gevoel dat ik goed voor haar was, anders was dan haar exen (het lag ook allemaal aan hun). Dat soort dingen zijn nu eenmaal vleiend voor een man om te horen. Maar het negatieve gedrag sluipt erin en wordt steeds erger. Als je verliefd bent wimpel je sneller dat soort dingen af dan dat je het ziet als een 'red flag'. En nadat het over is vraag je je af of ze de dingen die ze heeft gezegd wel meende, of dat het voor haar slechts een toneelstukje was om je binnen te halen.
Ik heb nog steeds het gevoel dat ik ben gebruikt door haar om als een soort van boksbal te dienen voor al haar problemen (heden en verleden). Als ik er aan terugdenk had ze maar bar weinig interesse in mijn persoonlijke levenssfeer en was ik degene die het gesprek altijd gaande hield. Ze was op het einde van de relatie ook al bezig met iemand anders te paaien, iemand die nu ook alweer out of the picture is. Dat zegt me al genoeg.
Ach, you live and learn. Ik heb er veel van geleerd en zij blijft kennelijk hangen in dezelfde mindset.
[ Bericht 5% gewijzigd door goofy_goober op 02-11-2010 13:43:43 ]
Op een moment ben je alleen maar bezig met je eigen in te dekken en te beschermen dat je niets doet wat haar tegen het hoofd stoot om te voorkomen dat ze niet een "bui" krijgt, maar dit is een oneindige weg aangezien ze altijd wel weer wat nieuws vind waarom er een probleem is en als jij er niets aan kan doen zorgt ze zelf wel wat ze iets heeft waardoor de relatie niet kan werken. Dat geeft heel erg gevoel van machteloosheid zeker omdat je altijd zo je best gedaan heb om haar niet te kwetsen of je relatie "heel" te houden. Wat goofy (onze exen lijken erg op elkaar dacht zelf even dat hij haar ex was haha) al aangaf en mij goed geholpen heeft is veel erover lezen om zo alles wat beter te begrijpen en niet heletijd lopen te malen waarom dingen zo gegaan zijn.
Ik denk dat je inderdaad niet veel gedachten meer aan haar moet besteden, maar wel je lessen eruit moet trekken voor jezelf. Wat zou jij in een volgende relatie anders doen?quote:Op woensdag 3 november 2010 18:21 schreef Rpm1984 het volgende:
Erg herkenbaar, aan het begin wordt je op een soort wolk geplaats en daardoor denk je ach ze zal wel klein beetje jaloers of bang zijn want ze is zo gek van me. Ik weet nog goed dat we bij me zus op bezoek gingen en ze maar bleef vertellen hoe gelukkig ze nu was en alle goede dingen die ze aan mij vond. Je wordt door deze personen op een voetstuk geplaats dan je je zelf super goed voelt en daardoor het zielig gaat vinden dat ze zich zo druk maakt of ze bang is dat je bij haar weggaat. Zoals goofy al aangaf sluipt het borderline gedrag erin en wordt het gedrag steeds erger en worden de grenzen in hele klein stapjes verlegd tot ze bizarre vormen aannemen en de persoon zelf begint met jou af te stoten met wat voor reden dan ook om zelf rust te vinden.
Op een moment ben je alleen maar bezig met je eigen in te dekken en te beschermen dat je niets doet wat haar tegen het hoofd stoot om te voorkomen dat ze niet een "bui" krijgt, maar dit is een oneindige weg aangezien ze altijd wel weer wat nieuws vind waarom er een probleem is en als jij er niets aan kan doen zorgt ze zelf wel wat ze iets heeft waardoor de relatie niet kan werken. Dat geeft heel erg gevoel van machteloosheid zeker omdat je altijd zo je best gedaan heb om haar niet te kwetsen of je relatie "heel" te houden. Wat goofy (onze exen lijken erg op elkaar dacht zelf even dat hij haar ex was haha) al aangaf en mij goed geholpen heeft is veel erover lezen om zo alles wat beter te begrijpen en niet heletijd lopen te malen waarom dingen zo gegaan zijn.
uidelijker me grenzen aangeven en niet meegaan met haar eisen, met de ilussie haar dan "beter" te maken.*Niet geloven in beloftes na slechte periodes, dat het nu "anders" is en goed komt.
*Veel meer eigen ding blijven doen niet me leven aanpassen om haar niet te kwetsen of zich druk laten maken.
*Realiseren dat liefde niet genoeg is en een relatie zonder vertrouwen niet werkt.
*Niet te blind zijn van liefde op het moment en ook aan de toekomst denken hoe zoiets op lange termijn is.
*Meer voor mezelf kiezen.
Uiteraard ligt er ook gewoon een deel schuld in mijn eigen persoonlijkheid, ik heb weinig moeite aandacht van vrouwen te krijgen en ben vrij snel de dominante persoon in een relatie. Daardoor was deze relatie voor mij denk speciaal en anders aangezien ik voordurend scherp moest zijn en alles niet "vanzelf" ging. Hoe stom het ook klinkt dat was voor een deel erg uitdagend een beetje het "hard to get" effect. Echter was dit zover van de realiteit af dat je er zelf aan onderdoor gaat omdat het nooit genoeg is voor haar en de emoties zo onbegrijpelijk zijn dat het je opvreet. Ik zal in de toekomst wanneer dergelijke situtaties of gedrag zich voordoet in een relatie er mee stoppen of direct zeggen hulp zoeken of ik kap ermee. Eigenlijk net als iedereen hier in het topic aangaf wat ik moest doen maar waar ik veel te lang mee gewacht heb en gedacht dat ik ik het wel met liefde geduld kon oplossen.