R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Heb sinds een half jaar een vriendin. Hebben elkaar leren kennen tijdens een vakantie, zijn beide richting de 30 en alles leek aan het begin prima te gaan.Voor mij was ze zeer ongelukkig, lag soms dagen in haar bed met een rot gevoel en voelde zich heel vaak niet goed. Echter toen ze met mij was veranderen alles en haar verliefdheid en gevoel voor mij was niet te stoppen en ze kon geen genoeg van me krijgen, dit nam soms extreme vormen aan. Als ik wegging was het binnen 5 minuten een bericht wanneer ze me weer zag en ze gaf heel vaak aan als ik niet bij haar was zich zeer ongelukkig te voelen ook "waarschuwde" ze me vaak dat ze me steeds leuker begon te vinden en ik daar voor moest "oppassen". Heel vaak stuurde ze van laat me echt niet in de steek van want dan moet ik heel erg huilen en gaat niet meer goed met me.
Vanaf het begin af aan merkte ik wel dat ze zeer onzeker en onstabiel was, ze wist in veel situaties niet goed hoe ze zich moest gedragen en er hoefde maar iets heel klein te gebeuren bv vergeten een cd mee te nemen wat ze beloofd had en ze barste in tranen uit en dacht dat ik bij haar weg ging en dr in de steek zou laten.
Uiteraard gaf ik altijd aan dat ze zich niet druk moest maken en ik er voor haar was en haar steunde en echt niet in de steek liet, ze waarderen dit heel erg alleen nam het steeds ergere vormen aan. Niet kunnen slapen als ik geen smsje stuurde dat ik nog om haar gaf en echt niet kwijt wou, en ze begon ook steeds meer achter alles dingen te zoeken iedere detail wat ik deed of in iets in me huis was veranderd en wat ze niet kon plaatsen dacht ze dat ik haar aan het bedriegen was of een ander zou hebben. Dit ging laatste tijd zo ver dat ze ook begon te controleren of wat ik smste wel klopte en ze dat ging chekken door bv te gaan kijken of ik wil echt was zwemmen als ik dat aangaf en me auto bij het zwembad stond.
Pas was er een weekend en ineens sloeg alles om, was een dag eerder nog bij haar en toen ik weg ging gaf ze aan me verschrikkelijk te gaan missen en ze vroeg zelfs nog dat ik die avond nog extra langs kon komen terwijl ik bijna geen tijd had (niet gedaan). Dag later smste ze al dat ze zich heel ongelukkig voelde en depri was, dag later toen ze langskwam hebben we gepraat over het volgende. Ze weet sinds een paar dagen dat ze binnenkort naast haar werk een opleiding moet gaan volgen die heel veel tijd in beslag gaat nemen en daardoor wij elkaar veel minder kunnen zien. Ze geeft aan mij aan dat ze langzaam af wilt bouwen omdat de stap anders te groot is van elkaar 3 of 4 x per week zien na 1 x en ze daar niet mee om kan gaan. Ze geeft dit als reden waarom ze twijfelt of ze wel verder wil en niet weet of ze er tegen kan. Ze geeft aan mij aan dat ik heel vee geduld moet hebben en er mee om moet leren gaan. Ook zegt ze dat al haar andere relaties kapot zijn gegaan door haar gedrag en controleren van alles en dat ging zo ver dat ze ook mensen achtervolgde om te kijken wat ze aan het doen waren..
Het vervelende is, dat wanneer ik oplossing aandraag en positief blijf van ach dan zien we elkaar minder en gaan we in je vakantie paar dagen wat leuks doen, ze alleen maar nieuwe problemen erbij haalt van ja maar wat als ik je dan door de week zo graag wil zien en ik moet toch werken etc etc etc. Tevens ben ik me voordurend aan het verantwoorden voor kleine dingen waar zei iets achter zoekt terwijl ik ik alleen voor haar ga en juist haar niet kwijt wil en gelukkig wil maken. Na 2 avonden praten waar bijna alles vanuit mij komt (zelf is ze vooraal heel erg bezig met hoe rot zij zich voelt en hoe vervelend ze dit alles vind) heb ik besloten haar voor het blok te zetten en aan te geven dat ik haar een tijdje niet wil zien en ze moet gaan nadenken of ze wilt dat we een oplossing vinden of dat het op wil geven. Ik had hier heel veel moeite mee en was vrij emotioneel ook daarin viel ze me heel erg tegen ik heb haar 10 tallen malen gesteund en geholpen als ze zich rot voelde of druk maakte dat ze mij kwijt raakte nu had ik dat andersom en had ze vooral zoiets doe niet zo zielig en probeer me daardoor haar niet te pushen.
Inmiddels hebben we elkaar paar dagen niet gezien, ik probeer miniem te smse zij stuurt wel dingen als van ”o wat ik ben ik dom, ik heb zo alles verpest en alleen maar omdat ik bang ben dat ik niet het trek straks ik weet echt wel dat we gelukkig kunnen zijn” en wanneer ik even niet reageer stuurt ze gelijk van” ik hoop wel dat je vertrouwen in ons houd en blijft geloven” Gisteren heb ik hele dag niks laten horen en einde van de avond maar gestuurd succes morgen op je opleiding e.d. Ze reageert wel en vraagt hoe het mij is en stuurt daarna dat haar hoofd helemaal leeg is en nadenken heel moeilijk is omdat er weer zoveel nieuwe problemen bij komen (overlijden van familie). Vannacht trok ik het niet meer en heb ik een sms gestuurd dat ik haar mis en “ons” mis.
Ik weet totaal niet meer wat ik aanmoet met de situatie en zou graag wat meningen of advies willen aangezien ik zelf heel onzeker ben geworden door haar gedrag wat ineens totaal omdraait.
Vanaf het begin af aan merkte ik wel dat ze zeer onzeker en onstabiel was, ze wist in veel situaties niet goed hoe ze zich moest gedragen en er hoefde maar iets heel klein te gebeuren bv vergeten een cd mee te nemen wat ze beloofd had en ze barste in tranen uit en dacht dat ik bij haar weg ging en dr in de steek zou laten.
Uiteraard gaf ik altijd aan dat ze zich niet druk moest maken en ik er voor haar was en haar steunde en echt niet in de steek liet, ze waarderen dit heel erg alleen nam het steeds ergere vormen aan. Niet kunnen slapen als ik geen smsje stuurde dat ik nog om haar gaf en echt niet kwijt wou, en ze begon ook steeds meer achter alles dingen te zoeken iedere detail wat ik deed of in iets in me huis was veranderd en wat ze niet kon plaatsen dacht ze dat ik haar aan het bedriegen was of een ander zou hebben. Dit ging laatste tijd zo ver dat ze ook begon te controleren of wat ik smste wel klopte en ze dat ging chekken door bv te gaan kijken of ik wil echt was zwemmen als ik dat aangaf en me auto bij het zwembad stond.
Pas was er een weekend en ineens sloeg alles om, was een dag eerder nog bij haar en toen ik weg ging gaf ze aan me verschrikkelijk te gaan missen en ze vroeg zelfs nog dat ik die avond nog extra langs kon komen terwijl ik bijna geen tijd had (niet gedaan). Dag later smste ze al dat ze zich heel ongelukkig voelde en depri was, dag later toen ze langskwam hebben we gepraat over het volgende. Ze weet sinds een paar dagen dat ze binnenkort naast haar werk een opleiding moet gaan volgen die heel veel tijd in beslag gaat nemen en daardoor wij elkaar veel minder kunnen zien. Ze geeft aan mij aan dat ze langzaam af wilt bouwen omdat de stap anders te groot is van elkaar 3 of 4 x per week zien na 1 x en ze daar niet mee om kan gaan. Ze geeft dit als reden waarom ze twijfelt of ze wel verder wil en niet weet of ze er tegen kan. Ze geeft aan mij aan dat ik heel vee geduld moet hebben en er mee om moet leren gaan. Ook zegt ze dat al haar andere relaties kapot zijn gegaan door haar gedrag en controleren van alles en dat ging zo ver dat ze ook mensen achtervolgde om te kijken wat ze aan het doen waren..
Het vervelende is, dat wanneer ik oplossing aandraag en positief blijf van ach dan zien we elkaar minder en gaan we in je vakantie paar dagen wat leuks doen, ze alleen maar nieuwe problemen erbij haalt van ja maar wat als ik je dan door de week zo graag wil zien en ik moet toch werken etc etc etc. Tevens ben ik me voordurend aan het verantwoorden voor kleine dingen waar zei iets achter zoekt terwijl ik ik alleen voor haar ga en juist haar niet kwijt wil en gelukkig wil maken. Na 2 avonden praten waar bijna alles vanuit mij komt (zelf is ze vooraal heel erg bezig met hoe rot zij zich voelt en hoe vervelend ze dit alles vind) heb ik besloten haar voor het blok te zetten en aan te geven dat ik haar een tijdje niet wil zien en ze moet gaan nadenken of ze wilt dat we een oplossing vinden of dat het op wil geven. Ik had hier heel veel moeite mee en was vrij emotioneel ook daarin viel ze me heel erg tegen ik heb haar 10 tallen malen gesteund en geholpen als ze zich rot voelde of druk maakte dat ze mij kwijt raakte nu had ik dat andersom en had ze vooral zoiets doe niet zo zielig en probeer me daardoor haar niet te pushen.
Inmiddels hebben we elkaar paar dagen niet gezien, ik probeer miniem te smse zij stuurt wel dingen als van ”o wat ik ben ik dom, ik heb zo alles verpest en alleen maar omdat ik bang ben dat ik niet het trek straks ik weet echt wel dat we gelukkig kunnen zijn” en wanneer ik even niet reageer stuurt ze gelijk van” ik hoop wel dat je vertrouwen in ons houd en blijft geloven” Gisteren heb ik hele dag niks laten horen en einde van de avond maar gestuurd succes morgen op je opleiding e.d. Ze reageert wel en vraagt hoe het mij is en stuurt daarna dat haar hoofd helemaal leeg is en nadenken heel moeilijk is omdat er weer zoveel nieuwe problemen bij komen (overlijden van familie). Vannacht trok ik het niet meer en heb ik een sms gestuurd dat ik haar mis en “ons” mis.
Ik weet totaal niet meer wat ik aanmoet met de situatie en zou graag wat meningen of advies willen aangezien ik zelf heel onzeker ben geworden door haar gedrag wat ineens totaal omdraait.
Klinkt lekker labiel 
"If you had a million years to do it, you couldn't rub out even half the "Fuck you" signs in the world."
Always look at the bright side of death
Always look at the bright side of death
gevalletje borderline o.i.d.
Laat haar hulp zoeken. Beter laat dan nooit. Het is absoluut niet 'normaal' in ieder geval.
Laat haar hulp zoeken. Beter laat dan nooit. Het is absoluut niet 'normaal' in ieder geval.
Intelligent, but fucked up.
Wat een drama queen... ik zou dat echt niet volhouden met zo'n persoon.
Get the best things first, GET NBT!
Visualize perfection. Visualize NBT.
Visualize perfection. Visualize NBT.
Sprak zij haar ondertitel tegenquote:Op dinsdag 17 augustus 2010 08:27 schreef NBT het volgende:
Wat een drama queen... ik zou dat echt niet volhouden met zo'n persoon.
Intelligent, but fucked up.
Ja maar dit gaat te ver!quote:Op dinsdag 17 augustus 2010 08:29 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Sprak zij haar ondertitel tegen
Get the best things first, GET NBT!
Visualize perfection. Visualize NBT.
Visualize perfection. Visualize NBT.
niet alles is gelijk maar borderliner hoorquote:Op dinsdag 17 augustus 2010 08:26 schreef Fortune_Cookie het volgende:
gevalletje borderline o.i.d.
Laat haar hulp zoeken. Beter laat dan nooit. Het is absoluut niet 'normaal' in ieder geval.
ziekelijk jaloers, dat wel
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Of iets dergelijks hoorquote:Op dinsdag 17 augustus 2010 08:42 schreef Re het volgende:
[..]
niet alles is gelijk maar borderliner hoor
Dat zet ik er niet voor niets bij.
Nou, het klinkt mij in de oren als een steekje los eerlijk gezegd.quote:ziekelijk jaloers, dat wel
Maar goed, absoluut geen hulp zoeken dus. Lekker doormodderen. Ze is tenslotte pas tegen de 30
Intelligent, but fucked up.
hulp van een psycholoog zoeken in dit geval lijkt me idd wel op zijn plek ja 
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Bedankt voor de reacties.
Ook dat al aangekaard, ze heeft daar al eens gelopen maar schoot volgens haar totaal niet op.
Alle oplossingen die ik probeer te vinden, ziet zij alleen maar het probleem van en ipv te denken ach we kunnen wel ergens in de week een uurtje vrij maken en wat leuks doen, denkt ze we kunnen elkaar zo weinig zien en daar kan ik niet tegen.
Ik weet gewoon niet wat ik in deze situatie moet doen en begin langzaam er beetje gefrusteerd van te raken.
Ook dat al aangekaard, ze heeft daar al eens gelopen maar schoot volgens haar totaal niet op.
Alle oplossingen die ik probeer te vinden, ziet zij alleen maar het probleem van en ipv te denken ach we kunnen wel ergens in de week een uurtje vrij maken en wat leuks doen, denkt ze we kunnen elkaar zo weinig zien en daar kan ik niet tegen.
Ik weet gewoon niet wat ik in deze situatie moet doen en begin langzaam er beetje gefrusteerd van te raken.
Tsja, iets meer moeite, iets verder blijven zoeken.quote:Op dinsdag 17 augustus 2010 09:20 schreef Rpm1984 het volgende:
Bedankt voor de reacties.
Ook dat al aangekaard, ze heeft daar al eens gelopen maar schoot volgens haar totaal niet op.
Ik zou persoonlijk klaar zijn met iemand die een probleem heeft en daar niet aan wil werken. Niet uit woede, maar omdat ik het niet eerlijk zou vinden. Nog even los van het feit dat dergelijk gedrag simpelweg destructief is, en dus een relatie onmogelijk maakt.
Intelligent, but fucked up.
Getuige het feit dat je er onzeker van wordt, en op je teentjes aan het lopen bent (dat haal ik er uit), kan ik je echt zeggen: doe het niet. Je voelt je schuldig, je geeft toe, maar het gaat alleen om haar haar haar (zoals je ook al aangaf met dat als zij zich kut voelt, dan ben je er, als jij je kut voelt dan moet je maar niet zo zielig doen).
Je hebt twee keuzes: Jezelf onder de voet laten lopen -- geloof me: dit gedrag wordt alleen maar erger. Als je ooit met haar samen gaat wonen zul je zien dat je aan het werk kan, en een tweede baan hebt met alles voor mevrouw in orde te maken -- of voor jezelf kiezen en hard zijn/je eigen weg gaan. Met dit laatste bedoel ik je zachte kant voor de verandering aan de kant zette, en accepteren dat ze gaat dreigen met weggaan (en laat haar gaan, je moet in de eerste plaats altijd op jezelf letten: als je dat niet doet kun je er ook niet voor iemand anders zijn)
Ik ga natuurlijk af op wat je schrijft: wat ik daar uit haal heb ik in, in veel minder mate maar toch, meegemaakt. Ik werkte op een gegeven moment van 5 uur s'ochtends tot 9 uur s'avonds en in het weekend. Ze kon niet zonder me, maar alles was verkeerd, iedereen was tegen haar en natuurlijk had ze altijd overal last van en continue aan het controleren. Not a fun time.
Je hebt twee keuzes: Jezelf onder de voet laten lopen -- geloof me: dit gedrag wordt alleen maar erger. Als je ooit met haar samen gaat wonen zul je zien dat je aan het werk kan, en een tweede baan hebt met alles voor mevrouw in orde te maken -- of voor jezelf kiezen en hard zijn/je eigen weg gaan. Met dit laatste bedoel ik je zachte kant voor de verandering aan de kant zette, en accepteren dat ze gaat dreigen met weggaan (en laat haar gaan, je moet in de eerste plaats altijd op jezelf letten: als je dat niet doet kun je er ook niet voor iemand anders zijn)
Ik ga natuurlijk af op wat je schrijft: wat ik daar uit haal heb ik in, in veel minder mate maar toch, meegemaakt. Ik werkte op een gegeven moment van 5 uur s'ochtends tot 9 uur s'avonds en in het weekend. Ze kon niet zonder me, maar alles was verkeerd, iedereen was tegen haar en natuurlijk had ze altijd overal last van en continue aan het controleren. Not a fun time.
MIO DIOS!!! ESTA CIENCIA ES DIABOLICO!!!
Je kan er niet veel aan doen. Je moet begrijpen en zij moet begrijpen dat dit aan haar ligt omdat je nog geen reden hebt gegeven voor al die achterdocht. Vraag aan haar hoe jij het beste kan reageren naar haar toe als ze zich zo verlaten voelt. Zij kent dat gevoel het beste en zij zal dan ook degene zijn die dit met haarzelf moet oplossen maar je kunt haar wel helpen.
Hoewel niet helemaal te vergelijken herken ik mezelf wel een beetje in haar, behalve dan dat hij wel eerder aanleiding had gegeven voor die gevoelens. Het is echt heel naar om je zo te voelen. Je hebt het idee dat je in de steek wordt gelaten en dan ga je alles doen om diegene nog harder naar je toe te trekken wat alleen maar averechts werkt. Zij moet dat zien. Dat ze je zo alleen nog maar harder van zich afduwt.
Die mensen die hier gelijk borderline roepen, laat ze lekker. Waarschijnlijk heeft zij in het verleden gewoon het een en ander meegemaakt en zie het als een compliment dat ze zo bang is om je te verliezen. Blijkbaar ben jij gewoon heel erg belangrijk voor haar.
Hoewel niet helemaal te vergelijken herken ik mezelf wel een beetje in haar, behalve dan dat hij wel eerder aanleiding had gegeven voor die gevoelens. Het is echt heel naar om je zo te voelen. Je hebt het idee dat je in de steek wordt gelaten en dan ga je alles doen om diegene nog harder naar je toe te trekken wat alleen maar averechts werkt. Zij moet dat zien. Dat ze je zo alleen nog maar harder van zich afduwt.
Die mensen die hier gelijk borderline roepen, laat ze lekker. Waarschijnlijk heeft zij in het verleden gewoon het een en ander meegemaakt en zie het als een compliment dat ze zo bang is om je te verliezen. Blijkbaar ben jij gewoon heel erg belangrijk voor haar.
Bedankt met zulke reactie kan ik iets.
Je omschrijft precies wat er speelt, ze heeft zelf aangegeven dat het alleen maar erger word hoe meer ze om iemand gaat geven. Tevens zegt ze ook in sms vaak van ik vind het zo leuk maar ik zoek naar dingen wat er mis kan zijn en dan zet ze er zo vragend achter "dat is toch niet normaal" of vaak zegt ze ik weet wel dat dit veel te ver gaat of "wat ben ik nou allemaal aan het doen"....
Wat ik gewoon zo moeilijk kan plaatsen is dat ze moet nadenken over ons en twijfelt omdat ze niet aan denkt te kunnen als ze het zo druk heeft dat zegt ze ook in een sms van "alleen omdat ik het niet aan denkt te kunnen" Ik zou juist zeggen als je veel om iemand geeft ben je blij met ieder uur samen en kijk je daar na uit.
Misschien moet ik gewoon een paar dagen niks laten horen en zelf maar eens nadenken of ik dit zelf nog wel wil en met zo iemand een toekomst op wil bouwen, het zwakke van mij is dat ik nu alleen maar terugdenk aan hoe leuk en goed het was en gelukkig ze met mij was...
Je omschrijft precies wat er speelt, ze heeft zelf aangegeven dat het alleen maar erger word hoe meer ze om iemand gaat geven. Tevens zegt ze ook in sms vaak van ik vind het zo leuk maar ik zoek naar dingen wat er mis kan zijn en dan zet ze er zo vragend achter "dat is toch niet normaal" of vaak zegt ze ik weet wel dat dit veel te ver gaat of "wat ben ik nou allemaal aan het doen"....
Wat ik gewoon zo moeilijk kan plaatsen is dat ze moet nadenken over ons en twijfelt omdat ze niet aan denkt te kunnen als ze het zo druk heeft dat zegt ze ook in een sms van "alleen omdat ik het niet aan denkt te kunnen" Ik zou juist zeggen als je veel om iemand geeft ben je blij met ieder uur samen en kijk je daar na uit.
Misschien moet ik gewoon een paar dagen niks laten horen en zelf maar eens nadenken of ik dit zelf nog wel wil en met zo iemand een toekomst op wil bouwen, het zwakke van mij is dat ik nu alleen maar terugdenk aan hoe leuk en goed het was en gelukkig ze met mij was...
Rpm, om even met wat Jolene heeft gezegd in te haken:
Als er geen aanleiding geweest is, en ze zegt zelf dat er geen aanleiding is behalve door het houden van (heb je dat ook gevraagd of er daarnaast een aaneliding is?), dan moet je ook goed op jezelf passen. Het is goed om te zien dat je de leuke dingen herrinnerd, dat geeft hoop, maar laat je daardoor niet in de marge drukken. Blijf gelijkwaardig in je relatie. En continu verantwoorden is een garantie dat je over een jaar weer hier staat maar dan met een minder mooi verhaal.
De keuze is echter niet voor ons maar voor jou.
Als er geen aanleiding geweest is, en ze zegt zelf dat er geen aanleiding is behalve door het houden van (heb je dat ook gevraagd of er daarnaast een aaneliding is?), dan moet je ook goed op jezelf passen. Het is goed om te zien dat je de leuke dingen herrinnerd, dat geeft hoop, maar laat je daardoor niet in de marge drukken. Blijf gelijkwaardig in je relatie. En continu verantwoorden is een garantie dat je over een jaar weer hier staat maar dan met een minder mooi verhaal.
De keuze is echter niet voor ons maar voor jou.
MIO DIOS!!! ESTA CIENCIA ES DIABOLICO!!!
Dude. Jouw vriendin heeft een borderline stoornis, of iets dat daar sterk op lijkt.
Denk niet dat jij degene bent die haar daar vanaf kan helpen, want zo werkt het niet.
Deze mensen zullen ook altijd ontkennen dat er iets mis met ze is, dus uit zichzelf zullen ze geen hulp zoeken.
Geloof me, dit is kansloos. Dit zal je uitputten en slopen. Met deze mensen is niet normaal om te gaan, en al helemáál niet in een relatie.
Ik meen het, ren weg nu het nog kan. Eigenlijk ben je al te laat want ze zal je gaan stalken.
Denk niet dat jij degene bent die haar daar vanaf kan helpen, want zo werkt het niet.
Deze mensen zullen ook altijd ontkennen dat er iets mis met ze is, dus uit zichzelf zullen ze geen hulp zoeken.
Geloof me, dit is kansloos. Dit zal je uitputten en slopen. Met deze mensen is niet normaal om te gaan, en al helemáál niet in een relatie.
Ik meen het, ren weg nu het nog kan. Eigenlijk ben je al te laat want ze zal je gaan stalken.
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
Jolene22 bedankt voor je reactie.
Je geeft aan dat je dan juist heel erg na iemand toe ga trekken en dat juist avenrechts werkt.
Bedoel je hiermee dat ik juist nu afstand moet nemen en niet teveel moet laten weten dat ik haar mis en er voor haar ben ? want dat waneer ik dat wel doe het de situatie alleen maar slechter maak ?
Ik probeer in sms afstand te nemen en dan blijft zei zoeken naar contact van "hoe was het vandaag" en "ik wil dat je vertrouwen in ons houd" etc.
zij neemt afstand omdat ze straks met minder tijd tussen ons niet om denkt te gaan met haar angsten en dat teveel impact heeft.
maar misschien moet ik zelf maar eens paar dagen niks laten horen en aangeven zelf ook na te moeten denken of ik wel verder met haar wil....
Je geeft aan dat je dan juist heel erg na iemand toe ga trekken en dat juist avenrechts werkt.
Bedoel je hiermee dat ik juist nu afstand moet nemen en niet teveel moet laten weten dat ik haar mis en er voor haar ben ? want dat waneer ik dat wel doe het de situatie alleen maar slechter maak ?
Ik probeer in sms afstand te nemen en dan blijft zei zoeken naar contact van "hoe was het vandaag" en "ik wil dat je vertrouwen in ons houd" etc.
zij neemt afstand omdat ze straks met minder tijd tussen ons niet om denkt te gaan met haar angsten en dat teveel impact heeft.
maar misschien moet ik zelf maar eens paar dagen niks laten horen en aangeven zelf ook na te moeten denken of ik wel verder met haar wil....
Wat bij mij heel erg hielp was om druk bezig te blijven. Het punt is dat zij zichzelf dingen aanpraat naar mate de tijd vordert. Dat je bij haar weggaat, dat je haar niet leuk genoeg vindt, je niet meer van haar houdt.
Als ze kan zorgen dat ze zodra jij weg gaat ook druk is heeft ze minder tijd om die interne dialoog in zichzelf te laten oplopen.
Als dit het enige is wat tussen jullie instaat, geef het dan niet te snel op maar maak haar wel heel duidelijk dat je zo niet verder wil en dat dat claimerige moet ophouden. Maar voor je dat defensieve ingaat (wat dat gevoel van verlating nog sterker maakt bij haar) probeer eerst eens te kijken of het misschien niet helpt dat zij wat te doen heeft en wat ze van je wil horen op zo'n moment.
Ik kan je vertellen dat dit ook niet leuk is voor haar. Op het moment dat je je zo voelt doe je alles om je lief weer bij je te hebben maar als je daarmee zijn plannen belemmerd en hij komt terug voel je je echt heel schuldig en dan zie je zelf ook dat het niet nodig is.
Uiteraard moet jij zelf je grenzen stellen. Als het teveel voor je is dan moet je er gewoon mee ophouden. Misschien helpt het om voor jezelf een tijd neer te zetten en dat met haar te bespreken. Pak dan wel een redelijke termijn en bespreek dat met haar en laat haar invloed uitoefenen daarop. Dat geeft haar die stok achter de deur om te voorkomen dat ze in oud gedrag vervalt en als ze die impuls van haar kan controleren, die paniekreactie, dan ben je al een heel eind.
Als ze kan zorgen dat ze zodra jij weg gaat ook druk is heeft ze minder tijd om die interne dialoog in zichzelf te laten oplopen.
Als dit het enige is wat tussen jullie instaat, geef het dan niet te snel op maar maak haar wel heel duidelijk dat je zo niet verder wil en dat dat claimerige moet ophouden. Maar voor je dat defensieve ingaat (wat dat gevoel van verlating nog sterker maakt bij haar) probeer eerst eens te kijken of het misschien niet helpt dat zij wat te doen heeft en wat ze van je wil horen op zo'n moment.
Ik kan je vertellen dat dit ook niet leuk is voor haar. Op het moment dat je je zo voelt doe je alles om je lief weer bij je te hebben maar als je daarmee zijn plannen belemmerd en hij komt terug voel je je echt heel schuldig en dan zie je zelf ook dat het niet nodig is.
Uiteraard moet jij zelf je grenzen stellen. Als het teveel voor je is dan moet je er gewoon mee ophouden. Misschien helpt het om voor jezelf een tijd neer te zetten en dat met haar te bespreken. Pak dan wel een redelijke termijn en bespreek dat met haar en laat haar invloed uitoefenen daarop. Dat geeft haar die stok achter de deur om te voorkomen dat ze in oud gedrag vervalt en als ze die impuls van haar kan controleren, die paniekreactie, dan ben je al een heel eind.
Slecht idee, gewoon blijven communiceren. Keer op keer gewoon flink duidelijk maken dat als ze zich gedraagt op een manier die jou niet aanstaat. Sommige vrouwen hebben dat nodig, wat leiding van een man.quote:Op dinsdag 17 augustus 2010 09:38 schreef Rpm1984 het volgende:
Jolene22 bedankt voor je reactie.
Je geeft aan dat je dan juist heel erg na iemand toe ga trekken en dat juist avenrechts werkt.
Bedoel je hiermee dat ik juist nu afstand moet nemen en niet teveel moet laten weten dat ik haar mis en er voor haar ben ? want dat waneer ik dat wel doe het de situatie alleen maar slechter maak ?
Ik probeer in sms afstand te nemen en dan blijft zei zoeken naar contact van "hoe was het vandaag" en "ik wil dat je vertrouwen in ons houd" etc.
zij neemt afstand omdat ze straks met minder tijd tussen ons niet om denkt te gaan met haar angsten en dat teveel impact heeft.
maar misschien moet ik zelf maar eens paar dagen niks laten horen en aangeven zelf ook na te moeten denken of ik wel verder met haar wil....
"If you had a million years to do it, you couldn't rub out even half the "Fuck you" signs in the world."
Always look at the bright side of death
Always look at the bright side of death
Dat hele 'zo zit ik nou eenmaal in elkaar' zou me ontzettend tegenstaan. Ik zou haar de keuze geven tussen aan jezelf werken onder professionele begeleiding, of de relatie afbreken.
Heeft ze buiten jullie relatie ook zulke problemen, of is het vooral met jou?
Heeft ze buiten jullie relatie ook zulke problemen, of is het vooral met jou?
Sowieso altijd blijven communiceren over wat je denkt en voelt.quote:Op dinsdag 17 augustus 2010 09:41 schreef mymoodfentje het volgende:
[..]
Slecht idee, gewoon blijven communiceren. Keer op keer gewoon flink duidelijk maken dat als ze zich gedraagt op een manier die jou niet aanstaat. Sommige vrouwen hebben dat nodig, wat leiding van een man.
Heeft niet zo veel met mannelijke leiding te maken, ik moet het soms ook uit mijn vent trekken hoor
Normaal is niets anders dan het gemiddelde van alle afwijkingen.
Nee zij moet daar zelf antwoord op geven. Als je je zo voelt wil je bevestiging horen van je partner. Ik zou niet teveel hameren op 'claim me niet zo ik heb ook een leven' maar probeer haar een smsje te sturen 'schat ik ben vanavond weg, zal je missen, maar ben snel weer bij je terug. maak je niet druk'. Vervolgens moet je haar gewoon laten.quote:Op dinsdag 17 augustus 2010 09:38 schreef Rpm1984 het volgende:
Jolene22 bedankt voor je reactie.
Bedoel je hiermee dat ik juist nu afstand moet nemen en niet teveel moet laten weten dat ik haar mis en er voor haar ben ? want dat waneer ik dat wel doe het de situatie alleen maar slechter maak ?
Ik probeer in sms afstand te nemen en dan blijft zei zoeken naar contact van "hoe was het vandaag" en "ik wil dat je vertrouwen in ons houd" etc.
zij neemt afstand omdat ze straks met minder tijd tussen ons niet om denkt te gaan met haar angsten en dat teveel impact heeft.
maar misschien moet ik zelf maar eens paar dagen niks laten horen en aangeven zelf ook na te moeten denken of ik wel verder met haar wil....
Het vervelende bij jou is dat het niet alleen twijfels zijn aan jouw kant. Als ze dit wil oplossen heb je heel veel wilskracht nodig om die soort van automatische paniekreactie weg te krijgen. En als zij zelf al twijfelt, dan wordt het nog heel lastig. Ik denk alleen dat dat afstand nemen van haar uit een vorm van zelfbescherming is. Ze is bang dat je haar kwetst of haar verlaat dus dan probeert ze zelf maar eerst weg te gaan. Natuurlijk belazerd ze zichzelf daarmee.
Je kan haar een kans geven het zelf op te lossen, maar het kan nog heel moeilijk worden. Ze moet beseffen dat ze door zo te doen precies datgene creeert waar ze zo bang voor is, en waarschijnlijk doet ze dit al heeeel lang. Een professional kan haar beter helpen maar als ze dat niet wil of doet, tsja. Hoeveel relaties moet ze nog kapot laten gaan door haar eigen gedrag? Punt is dat, als ik vnauit mn eigen ervaring mag spreken, je achteraf wel snapt dat het idioot gedrag is maar je op zo'n moment waarop je je zo gekwetst voelt het heel erg lastig is om dat nog te sturen.
Al haar eerdere relaties zijn om dezelfde redenen uitgegaan en ze geeft ook aan dat ze niet tegen kan als ze in de toekomst niet weet wat er komt of iets onzeker of nieuw voor haar is.
Zoals ik al aangaf er hoeft maar iets heel kleins mis te gaan, bv haar telefoon vergeten waardoor ze niet weet dat ik sms of bel en ze is helemaal in paniek.
Wat ik zo tegenstreidig vind is dat wanneer ze dan zo bang is me kwijt te raken enzo, ze nu zegt niet kunnen om te gaan met elkaar zo weinig te zien en dat teveel voor haar wordt. Ik zou juist zeggen dat je dan alles er aan doet om het heel te houden.
Ik voel me trouwens al stuk beter na jullie feedback, veel van me vrienden komen niet verder als, weg ermee er zijn genoeg vrouwen etc.
Ik zit er nu steeds meer aan te denken, zelf aan te geven tegen deze situatie niet tegen te kunnen en zelf paar dagen geen contact wil. Hopelijk dat ze dan wakker wordt en realiseert wat ze allemaal aan het doen is...
Zoals ik al aangaf er hoeft maar iets heel kleins mis te gaan, bv haar telefoon vergeten waardoor ze niet weet dat ik sms of bel en ze is helemaal in paniek.
Wat ik zo tegenstreidig vind is dat wanneer ze dan zo bang is me kwijt te raken enzo, ze nu zegt niet kunnen om te gaan met elkaar zo weinig te zien en dat teveel voor haar wordt. Ik zou juist zeggen dat je dan alles er aan doet om het heel te houden.
Ik voel me trouwens al stuk beter na jullie feedback, veel van me vrienden komen niet verder als, weg ermee er zijn genoeg vrouwen etc.
Ik zit er nu steeds meer aan te denken, zelf aan te geven tegen deze situatie niet tegen te kunnen en zelf paar dagen geen contact wil. Hopelijk dat ze dan wakker wordt en realiseert wat ze allemaal aan het doen is...
|
|
