De Oostenrijkse theorie over conjuncturen.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 20:56 schreef sneakypete het volgende:

[..]
Maar ik heb wel een argument waarom economie en fysica methodisch niet gelijk zijn:
fysica bestudeert zaken op een zeer klein niveau. Het reduceert fenomenen tot de kern ervan. Je kunt een planeet pas bestuderen wanneer je de kerneigenschappen kent en niets afleiden uit enkel wat statististische gegevens omtrent de planeet. Overigens merk ik nu bij mezelf gelijk dat het misschien juist zo is dat er dan wél een overeenkomst is: de Oostenrijkse school baseert zich op micro-economie. Het begint vaak met het voorbeeld van een eenmanseconomie in de vorm van de fictieve Robin Crusoë. Vanuit die positie vertrekt de school en probeert het daarna te voorspellen hoe deze microfenomenen zich verhouden tot een complexere economie met meer actoren.
Bij macro-economen gaat dat vaak anders: zij bekijken de data en proberen van daaruit op te maken hoe een economie in zijn werk gaat. De denkwijze gaat van groot naar klein. Bij de Oostenrijkers andersom: van het kleinste economische niveau (het individu) af opgebouwd tot een totaalidee over de samenleving als geheel.
[..]

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 21:29 schreef sneakypete het volgende:

[..]

De goudstandaard heeft jaren en jaren bestaan. Vrijwel alle beschavingen hebben met goud gehandeld als ruilmiddel. En nu kom jij vertellen dat pas 80 jaar terug is ontdekt dat dit fout is.

Waarom denk je overigens dat mensen blijven sparen? Waarom denk je dat de mens alleen maar rijker wil worden? Vaak willen mensen welliswaar rijker worden en zekerheid vergaren, maar er zijn ook momenten waarop ze gewoon uitgeven omdat ze iets willen. Het is onzinnig om te doen alsof een goudstandaard tot een ad infinitum spaargedrag leidt.

Bovendien is het zo dat er geen bezwaar in te brengen is tegen het spaargedrag. Sparen leidt niet tot economische malaise omdat de prijzen zich continue aanpassen in een vrije markt. Daarnaast wordt veel spaargeld ook geïnvesteerd ipv 'opgepot'. Het wordt in bewaring gegeven en uitgeleend aan wetenschappers voor onderzoek of aan nieuwe ondernemers.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 22:20 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Wat versta je onder rationeel? Dat de mens altijd uit is op verbetering van zijn financiële situatie? Dat is uiteraard onwaar. Ik ga graag uit eten met mijn vrouw. Dat kost best veel geld, meer dan nodig om te overleven en daarnaast mijn kapitaal uit te breiden. Maar hoe bewijst dit het ongelijk van de Oostenrijkse economen?

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 20:56 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Ik begrijp hier wel wat je bedoelt. Op zich is het bij elke wetenschap oppassen geblazen voor denkfouten.
Zo geef ik regelmatig af op dit forum op bepaalde IMO 'sciëntistische' ideeën van (vooral linkse) intellectuelen. Vaak is het zo dat in de echte wetenschappelijke kringen de formuleringen eerst erg voorzichtig zijn, waarna ze door media opgepikt worden en gehyped. Daarna komt de maatschappelijk denker om de hoek kijken en zegt hij: zie je wel. De enige remedie is inzien dat wetenschap erg lastig is en daarom niet altijd de pasklare antwoorden kan bieden die men hoopt te krijgen.

quote:

Maar ik heb wel een argument waarom economie en fysica methodisch niet gelijk zijn:
fysica bestudeert zaken op een zeer klein niveau. Het reduceert fenomenen tot de kern ervan. Je kunt een planeet pas bestuderen wanneer je de kerneigenschappen kent en niets afleiden uit enkel wat statististische gegevens omtrent de planeet. Overigens merk ik nu bij mezelf gelijk dat het misschien juist zo is dat er dan wél een overeenkomst is: de Oostenrijkse school baseert zich op micro-economie. Het begint vaak met het voorbeeld van een eenmanseconomie in de vorm van de fictieve Robin Crusoë. Vanuit die positie vertrekt de school en probeert het daarna te voorspellen hoe deze microfenomenen zich verhouden tot een complexere economie met meer actoren.
Bij macro-economen gaat dat vaak anders: zij bekijken de data en proberen van daaruit op te maken hoe een economie in zijn werk gaat. De denkwijze gaat van groot naar klein. Bij de Oostenrijkers andersom: van het kleinste economische niveau (het individu) af opgebouwd tot een totaalidee over de samenleving als geheel.

quote:

[..]

De Oostenrijkse school is natuurlijk best klein. Maar idd zijn het allemaal liberale of zelfs soms anarchistische denkers. Toch zie ik zelf niet waarom de school zich niet zou lenen voor bijv een conservatief (dwz de Burkeaanse conservatieven). Er zijn naast enkele fundamentele verschillen tussen de liberale Oostenrijkers en conservatieven ook zeker een paar overeenkomsten. Met socialisme is het natuurlijk onverenigbaar. Toch denk ik dat in je totale politieke beschouwing ook de klachten van het socialisme best gehoord mogen worden. Maar zuiver economisch ben ik zelf ook voor de vrije markt. Alleen is het natuurlijk zo dat een vrije markt misschien wel de hoogste mate van allocatie en optimalisering genereert, er blijven ook nog ethische kwesties in de lucht hangen.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 22:20 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Wat versta je onder rationeel? Dat de mens altijd uit is op verbetering van zijn financiële situatie? Dat is uiteraard onwaar. Ik ga graag uit eten met mijn vrouw. Dat kost best veel geld, meer dan nodig om te overleven en daarnaast mijn kapitaal uit te breiden. Maar hoe bewijst dit het ongelijk van de Oostenrijkse economen?

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 21:23 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Het idee van de goudstandaard is dat het door de hele conjunctuurcyclus automatisch tegen stuurt in de richting van het middel. Maar de langtermijn deflatie is desastreus. In plaats van te investeren of te sparen, afhankelijk van de mate waarin je de economie kunt voorspelen, kun je consequent oppotten. Hoe meer mensen kiezen voor oppotten hoe sterke de deflatie (want steeds minder geld in omloop). Hoe sterker de deflatie, hoe maar mensen kiezen voor oppotten. Enzovoort.

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 00:20 schreef mlg het volgende:

[..]

Om nog even op je antwoord te reageren. Ik begrijp niet waarom je hoeveelheid bij dit verhaal betrekt, het gaat namelijk om de waarde van de munt. Geld verdwijnt niet, en geld komt er ook niet bij. (bij de goudstandaard).

quote:

Op donderdag 12 augustus 2010 22:20 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Wat versta je onder rationeel? Dat de mens altijd uit is op verbetering van zijn financiële situatie? Dat is uiteraard onwaar. Ik ga graag uit eten met mijn vrouw. Dat kost best veel geld, meer dan nodig om te overleven en daarnaast mijn kapitaal uit te breiden. Maar hoe bewijst dit het ongelijk van de Oostenrijkse economen?

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 07:08 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

In Japan hebben ze met dit probleem te maken. Ondanks dat ze tegen de klippen exporteren, is het een relatief arm land. Japanners potten hun geld op, omdat ze er geen vertrouwen in hebben dat de overheid voor hun pensioen, en het pensioen van hun familieleden kan zorgen. Daarnaast leven Japanners erg zuinig, in kleine huisjes, met kleine autootjes en kleine fietsjes. Mini-tuintjes met mini-boompjes. Aan hun huis hebben ze ook niet zo veel, omdat ze bijna altijd aan het werk zijn. Dan heb je dus ook weinig tijd om geld uit te geven. Daarom zijn Japanners sinds kort verplicht om tijdens de "Golden Week" een week lang vakantie te vieren. Dat lijkt te werken. Het winkelcentrum bij ons in de buurt puilt dan dagen lang uit van de mensen, en ik neem aan dat dit op meerdere plaatsen gebeurt.

De enige oplossing voor zo'n probleem is dat de overheid voor lange termijn stabiliteit zorgt. En daar schort het nog al aan in de meeste landen.

quote:

Op maandag 9 augustus 2010 14:51 schreef deelnemer het volgende:
Geld is een boekhoudkundig instrument waarvan de groei gelijke tred moet houden met de reele economische groei. Als geld sneller groeit krijg je inflatie en bubbles.

Inflatie heeft ook voordelen. Het is een mechanisme om verschillen in rijkdom te ondermijnen. Het marktmechanisme laat bestaande verschillen in de startpositie ongemoeid. Rijk geboren, hoef je in je leven alleen nog maar te consumeren. Arbeid is optioneel. Dat komt het dichtst bij vrijheid, als een mens in dit leven kan hopen. De bewaarfunctie van geld waarborgen, wordt gekoesterd door de rijken. Inflatie is hun grootste nachtmerrie.

Veel van de hedendaagse crisis is het gevolg van de wens geld te laten groeien. Deze wens vooroorzaakt de bubbles.

quote:

Subprime Nation: The High Price of Cheap Money

It’s a great time to buy a house: Mortgages are at record lows — 4.4 percent for a 30-year loan.

It’s a terrible time to buy a house: Real-estate is still overpriced and likely to decline at least 5 percent — or as much as 20 percent if the double dip we’re apparently heading into turns out to be a deep one.

So the question is: How cheap does the money have to be before you decide to pay too much for the asset? That dilemma is the U.S. economy in miniature. Government borrows tons of money to get monkeys high on cocaine and other (economically, un)stimulating projects, but it gets to print all the money it wants and thus to repay the debt in devalued dollars. When the dot-com bubble turned out to be built more on gee-whiz tech enthusiasm than on real profits, we flooded the system with cheap money in the hopes that suckers investors thus armed would be up the price of those devalued assets. They bid up the price of real estate instead — and when that cheap-money bubble went south, what did we do? What are we doing? Flooding the economy with cheap money in the hopes that we can reinflate the real-estate bubble and start the whole thing all over again.
...

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 10:41 schreef raptorix het volgende:

[..]

Ja en wie zijn denk je de grootste verliezers van deze Bubbles?
De rijken of de armen?

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 14:14 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Een gematigde geleidelijke inflatie is niet zo erg. De bubbles zijn voor iedereen bedrijgend en kent verliezen onder de armen en de rijken. De huidige plossing van de crisis (bailout voor banken), leidt ertoe dat de rijken worden beschermt (hun geld terugkrijgen ook als was het slecht geinvesteerd).

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 15:56 schreef raptorix het volgende:

[..]

en zich al helemaal niet bemoeien met geld creatie, trouwens je kunt helemaal niet weten of je arm of rijk bent, als je nu een miljoen dollar heb, heb je geen idee wat je bezit, het is immers niet bekend hoeveel dollar er in omloop is.

quote:

Although a number of Barks’ stories play with some aspect or other of business or economics, there is one in which economic theory plays the central role. This amazing story, Money from Heaven [my title — most of the stories had no titles] manages to address inflation, income redistribution, and the creation and maintenance of wealth. Its beginning is a meteorological version of wealth redistribution: a tornado picks up all the money from Uncle Scrooge’s famous money bin and randomly rains five billion quintuplatillion umptuplatillion multuplatillion impossibidillion fantasticatrillion dollars across the countryside. Uncle Scrooge is now a pauper and everyone else is a multi-millionaire. Most people immediately quit their jobs and hang out signs saying “gone to see the world.” Scrooge, however, simply keeps farming (even handing out guns to Huey, Dewey, and Louie, to protect the property he is creating). In the finale, the wandering populace finds that goods have become scarce, since almost everyone has stopped producing them. When people get hungry, food is available at Scrooge’s farm — but for amazing prices: hams for $1,000,000,000, cabbages for $2,000,000, etc., etc. It’s not long before the Money Bin is full again. Life, and then prices, return to normal. “Easy money” is shown to be illusory, and the true fountainhead of wealth is shown to be focused, productive work.

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 00:39 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Je kunt stellen dat geld een object is dat mensen gebruiken als ruilmiddel opzich. Het bezitten van het object is geen doel in zichzelf, maar een middel. Het nut van dit middel is dat het zich laat ruilen tegen vrijwel alle andere goederen; het is algemeen aanvaard (dwz door vrijwel alle mensen) als ruilmiddel.
Om even op mijn voorbeeld in te gaan: waarom zijn sinaasappels wel een ruilartikel maar geen geld? Waarom kiezen mensen er niet voor om voorraadjes sinaasappels aan te houden en daarmee te betalen? Het antwoord is natuurlijk dat een sinaasappel zich er niet voor leent. Hij is snel aan bederf onderhevig. Ander voorbeeld: bakstenen. Deze zijn duurzaam en gewild. Nog deelbaar ook. Dus geschikt? Toch niet zo. Want bakstenen zijn niet zoveel waard. Dus heb je enorm veel bakstenen nodig voor het een beetje een goed kapitaaltje is. Hierom is goud ook zo geschikt bevonden als geld: een klompje is al veel waard. Dus is het eenvoudiger om een kapitaal te bewaren in deze vorm. Het voldoet nl. aan een criterium waar bakstenen niet aan voldoen: compactheid.
Verder hangt het van concrete omstandigheden af. Wat nu als er geen goud voor handen is? Dan kies je de 'tweede keus'. Is die er niet, volgt optie drie. Zo kiest men uiteindelijk de minst slechte optie voor handen. In gevangenissen gebruikt men soms sigaretten als ruilmiddel. Die zijn ook best geschikt maar verliezen de strijd tegen goud omdat goud dan weer veel meer waard is dus compacter.

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 00:16 schreef sneakypete het volgende:

De Oostenrijkse theorie over conjuncturen behelst de opvatting dat een 'boom'periode veroorzaakt door tijdelijke artificiële kredietexpansie resulteert in bubbels: overinvestering op een paar specifieke markten (langetermijnmarkten als de huizenmarkt, wegenbouw enz.) waarna de 'bust' volgt. Deze wordt veroorzaakt door dat uiteindelijk ook andere prijzen (grondstofprijzen bijv.) stijgen. Dan klapt de bel omdat de investeringen met het nieuwe prijspeil (als gevolg van de monetaire expansie) niet meer rendabel kunnen zijn.

Had deze crisis zo hevig kunnen ontstaan indien de FED onder Bush vanaf ca. 2001 niet zulke lage rentevoeten had gehanteerd om zo consumentenleningen aan te jagen? Ik zie er wel een causaal verband in elk geval.

quote:

De vraag is van mijn kant dan: hoe zouden anderen het verklaren? Hoe kan een Keynesiaan dit verklaren? Of een monetarist?

quote:

The Incandescent Bulb Ban: Another Regulatory Overreach
Posted August 13th, 2010 at 4:00pm in Energy and Environment



Is the modern incandescent light bulb ready to retire from society and find its final resting place in the halls of the American History Museum? Politicians seem to think so, but consumer behavior indicates otherwise. According to an article in The New York Times,

"Despite a decade of campaigns by the government and utilities to persuade people to switch to energy-saving compact fluorescents, incandescent bulbs still occupy an estimated 90 percent of household sockets in the United States. Aside from the aesthetic and practical objections to fluorescents, old-style incandescents have the advantage of being remarkably cheap."

The government solution to replace incandescent bulbs is to regulate them out of the marketplace and forcefully restrict consumer choice. The Energy Independence and Security Act of 2007 placed stringent efficiency requirements on incandescent bulbs in an attempt to phase them out between 2012 and 2014 and replace them with more expensive but more energy-efficient bulbs, the most popular being compact fluorescent bulbs (CFLs).


Critics of CFL bulbs argue that exposure to mercury vapor is dangerous if the bulbs are broken, and others complained about CFL bulbs causing migraines and epilepsy attacks, resulting in medical groups asking for exemptions for those with health problems. Proponents of CFL bulbs argue that the increased energy efficiency will offset the higher sticker price, but critics argue it will take an exceptionally long time where people use lights infrequently, such as closets and attics.

In effort to meet tougher regulations, the new incandescent light bulbs are also selling at record rates, but also at record prices. A new bulb presented by Philips Lighting’s Halogena Energy Savers is selling at 20 times the price of a standard bulb ($5 compared to 25 cents)—an immense price increase for a 30 percent efficiency improvement. However, the new bulbs last three times as long as a standard bulb, bringing the price ratio down to less than seven times the price of a standard bulb.

Although this law could mean the end of a century-old industry and all the jobs that go with it, bulb manufacturers are demonstrating a remarkable resilience against needless regulations through market innovation. Yet there is only so much that the industry can do to stay a step ahead of legislation, and whether incandescent bulbs will survive the government’s regulatory whip remains to be seen. A few dollars more here and there may not seem like much, but CFLs sell at around $1 each. Although fluorescent bulbs are currently not favored by households, they could soon become the chosen bulb, an unnatural leaning that will create false information for the light bulb market.

If consumers truly preferred fluorescents to incandescents, they would purchase them without any legal incentive. Yet they do not. Many prefer the soft yellow lighting of incandescents to the unnaturally white light of fluorescents. More might prefer the simple affordability of incandescents. Demand for cheap incandescent light bulbs is not going to change because of legislation (and, in fact, could lead to hoarding), so the only option left to environmentalists is to remove the incandescent light bulb from the market altogether and make it impossible for consumers to light their houses inexpensively.

This is one example of the absurdity of federal regulations and how bureaucrats pointlessly try to change human behavior. The regulatory burden grew tremendously during President George W. Bush’s tenure and is only getting worse under President Obama’s. It is a trend that restricts freedom and choice in the marketplace and costs taxpayers billions of dollars. It is a trend that the government should reverse.

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 18:25 schreef tjoptjop het volgende:
Zo heeft er een keer een stripje van Dagobert Duck in de Donald Duck gestaan. Kan het me niet precies meer voor de geest halen. Maar er is iets mis gegaan waardoor de gehele inhoud van het geldpakhuis bij de burgers van Duckstad terecht komt. Nu iedereen daar miljonair is wilt niemand meer werken. Dagobert is de enige die blijft werken en na verloop van tij dis hij weer even rijk als nooit tevoren aangezien op een gegeven moment een brood een paar ton kost en de inwoners toch moeten eten. EN raad eens wie ze dat brood verkocht

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 19:20 schreef sneakypete het volgende:Hoe conservatief is Donald Duck?

quote:

In an interview, Barks summed up his beliefs about Scrooge and capitalism:

I've always looked at the ducks as caricatured human beings. In rereading the stories, I realized that I had gotten kind of deep in some of them: there was philosophy in there that I hadn't realized I was putting in. It was an added feature that went along with the stories. I think a lot of the philosophy in my stories is conservative—conservative in the sense that I feel our civilization peaked around 1910. Since then we've been going downhill. Much of the older culture had basic qualities that the new stuff we keep hatching can never match.

Look at the magnificent cathedrals and palaces that were built. Nobody can build that sort of thing nowadays. Also, I believe that we should preserve many old ideals and methods of working: honor, honesty, allowing other people to believe in their own ideas, not trying to force everyone into one form. The thing I have against the present political system is that it tries to make everybody exactly alike. We should have a million different patterns.

They say that wealthy people like the Vanderbilts and Rockefellers are sinful because they accumulated fortunes by exploiting the poor. I feel that everybody should be able to rise as high as they can or want to, provided they don't kill anybody or actually oppress other people on the way up. A little exploitation is something you come by in nature. We see it in the pecking order of animals—everybody has to be exploited or to exploit someone else to a certain extent. I don't resent those things.

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 23:18 schreef sneakypete het volgende:
Maar hoe zijn piramides dan gebouwd?

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2010 19:20 schreef sneakypete het volgende:
De karakters uit Duckstad hebben wat dat betreft wel waarde ja

quote:

Op vrijdag 13 augustus 2010 07:08 schreef Lyrebird het volgende:
De enige oplossing voor zo'n probleem is dat de overheid voor lange termijn stabiliteit zorgt. En daar schort het nog al aan in de meeste landen.

quote:

Op zondag 15 augustus 2010 17:23 schreef Illiberal het volgende:
Ben jij een Oostenrijker?

quote:

Op zondag 15 augustus 2010 21:49 schreef Illiberal het volgende:
Trouwens nog een vraag ten aanleiding van Seminar #2. Het ontstaan van geld als ruilmiddel.

Volgens Koen is zout een goed ruilmiddel omdat het algemeen nut heeft voor iedereen, dit is door geëvalueerd tot goud. Goud is dus voor iedereen nuttig?

Nu hebben we geld als ruilmiddel, en dat geld is nu gewoon een getal in een computer (https://mijn.ing.nl/internetbankieren/SesamLoginServlet) .

Hoe is papier geld en elektronisch geld nuttig voor iedereen?

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 01:45 schreef Schaffelaar het volgende:
Ik zal van de week de seminars ook eens bekijken. Vind de Oostenrijkse school enorm interessant. Het grootste probleem dat ik tot nu toe ben tegengekomen is dat ze er van uit gaan dat elk mens in staat is om kritisch en rationeel na te denken.

quote:

conservatisme - denkers

Frank S. Meyer (1909–1972)

“Liberty is the political end of man’s existence because liberty is the condition of his being. It is for this reason that conservatism, which in preserving the tradition preserves this truth, is only constant to itself when it is libertarian”

Frank Meyer speelde als politiek denker, gerespecteerd journalist, gevreesd polemist en kundig organisator een centrale rol binnen de Amerikaanse conservatieve beweging van de jaren vijftig en zestig. Voor latere generaties is hij zonder enige twijfel nog steeds van grote betekenis door de wijze waarop hij zijn bijdrage leverde aan het in die periode gevoerde debat tussen de traditionalistische en libertaire vleugel binnen de conservatieve beweging . Zijn poging om beide richtingen binnen een intellectueel aanvaardbare synthese met elkaar te verzoenen is de geschiedenis ingegaan als ‘fusionism’.

Frank S. Meyer werd geboren in 1909 in Newark, New Jersey, als enig kind van Duits-joodse ouders. Na enkele jaren aan de Universiteit van Princeton gestudeerd te hebben zette hij zijn studie in 1928 voort in Oxford, waar hij als velen van zijn generatie onder de bekoring van het communisme kwam. Veertien jaar lang vervulde hij kaderfuncties, eerst in de Britse, later in de Amerikaanse partij. Na zijn inlijving in het Amerikaanse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog verwaterden zijn contacten met de partij en begon zich bij hem een proces van geestelijke en politieke heroriëntatie te voltrekken. Lezing van Hayeks Road to Serfdom speelde daarin een cruciale rol. In 1945 brak hij definitief met de partij. Later zou hij zijn ervaringen gebruiken bij het schrijven van het in 1961 verschenen boek The Moulding of Communists: The Training of the Communist Cadre.

Zijn pelgrimage naar Rechts bracht hem in 1955 bij het in dat jaar door William F. Buckley opgerichte conservatieve blad National Review. In dat blad zou hij vijftien jaar lang onder de kop Principles and Heresies een spraakmakend commentaar schrijven. Een uitvoerige selectie uit zijn journalistieke werk is te vinden in de in 1969 verschenen bundel The Conservative Mainstream. Zijn geweldige eruditie drukt zich hier uit in een indrukwekkende stroom commentaren en recensies op het gebied van de politieke filosofie, de buitenlandse politiek, de toestand in de communistische wereld, de Amerikaanse politieke traditie, maar ook over de toekomst van de Republikeinse partij, de toestand van het Amerikaans onderwijs, moreel verval, enz, enz. In 1962 verscheen In Defense of Freedom: A Conservative Credo, een boek dat Meyer als zijn hoofdwerk beschouwde. Hier werkte hij de stelling uit dat de beoefening van de deugd weliswaar het centrale doel is in ieder volwaardig mensenleven, maar dat deugdbeoefening slechts mogelijk is in een klimaat van vrijheid. Centraal in de politiek moet niet het stimuleren van deugdzaamheid staan, maar het scheppen en onderhouden van een zo groot mogelijke vrijheid. In deze samenhang probeerde hij aan te tonen dat traditionalisten en libertaire conservatieven weliswaar verschillende accenten leggen, maar wezenlijk tot dezelfde traditie behoren. Twee jaar later verscheen onder zijn redactie de bundel What is Conservatism?, waarin twaalf conservatieve denkers van zeer diverse pluimage, van Russell Kirk tot F.A. Hayek, antwoord gaven op de door hem voorgelegde vraag. Veel artikelen van blijvende waarde zijn terug te vinden in de jaargangen van het traditionalistische kwartaalblad Modern Age, waarvan hij lange tijd redactieraadslid was.

Ook op organisatorisch gebied leidde hij een druk leven. Hij adviseerde The Young Americans for Freedom, was betrokken bij de oprichting van de American Conservative Union en de Conservative Party in de staat New York (in het midden van de jaren zestig voerde Buckley voor die partij een geruchtmakende verkiezingscampagne voor het burgemeesterschap van de stad New York). Hij was een van de oprichters van de Philadelphia Society, lid van de American Political Science Association en voorzitter van de U.S. Chess Federation. Hij woonde in Woodstock, een stadje dat enkele jaren na zijn dood om geheel andere redenen bekend zou worden. Daar vond hij ook nog de tijd de schoolopleiding van zijn kinderen zelf ter hand te nemen. Hij overleed in het voorjaar van 1972. Op de laatste dag van zijn leven liet hij zich opnemen in de rooms-katholieke kerk.

Literatuur

In Defense of Freedom, aangevuld met een selectie uit zijn beste essays uit Modern Age en de National Review is verkrijgbaar bij Liberty Fund, Indianapolis onder de titel: In Defense of Freedom and Related Essays. De hoofdlijnen van het boven aangeduide debat vindt men beschreven in hoofdstuk 6 van The Conservative Intellectual Movement in America van George H.Nash (Basic Books, New York). De hoogtepunten uit het debat zelf zijn verzameld in de door George W. Carey geredigeerde bundel Freedom and Virtue. The Conservative/Libertarian Debate (Wilmington, Delaware, 1998). Een biografie over Meyer is nog niet geschreven. Een korte schets van zijn leven is te vinden in: Edwin J.Feulner Jr, The March of Freedom (Dallas 1998, een uitgave van Heritage Foundation). Een mooie persoonlijke herinnering aan Meyer is te vinden in Gary Wills' in 1979 verschenen Confessions of a Conservative (Penguin Books), p.38–48.

quote:

Op maandag 16 augustus 2010 02:08 schreef Illiberal het volgende:
De distinctie tussen conservatisme en libertarisme is nog een beetje verwarrend voor mij. Sneakypete zei al een keer dat je de standpunten van Murray Rothbard en Edmund Burke moet vergelijken om tot de conclusie te komen dat ze erg ver uit elkaar liggen.

quote:

Op zondag 15 augustus 2010 17:23 schreef Illiberal het volgende:
Ben jij een Oostenrijker?